1
00:01:28,714 --> 00:01:31,175
(อิงจากนวนิยายของสตีเฟน คิง)

2
00:01:40,601 --> 00:01:43,270
(โรงละครคอลอนเนด
สก็อตต์ แลนดอน)

3
00:02:27,022 --> 00:02:28,273
(สก็อตต์ แลนดอน)

4
00:02:36,073 --> 00:02:37,407
สก็อตต์ คุณยอดมาก

5
00:02:37,491 --> 00:02:39,201
ผมออกมาเจอคุณโดยเฉพาะเลย

6
00:02:40,452 --> 00:02:41,995
วันนี้ดีที่สุดในชีวิตผม

7
00:02:45,374 --> 00:02:49,211
เหมือนกับในเรื่อง Relics เป๊ะ
ผมทำมาให้คุณ

8
00:02:52,339 --> 00:02:53,799
มันคือไม้กายสิทธิ์

9
00:02:56,677 --> 00:02:57,678
ขอบคุณ

10
00:02:59,012 --> 00:03:02,307
ผมไม่อยากได้ลายเซ็น ผมแค่
อยากให้คุณรู้ว่าคุณเปลี่ยนชีวิตผมไป

11
00:03:03,976 --> 00:03:06,353
คุณทำไปแล้ว คุณนั่นแหละ

12
00:03:06,436 --> 00:03:08,856
โอเค ขอบคุณ เราเข้าไปข้างในกันเถอะ

13
00:03:10,816 --> 00:03:12,526
(รักษาความปลอดภัย)

14
00:03:20,158 --> 00:03:22,619
คุณแลนดอน
อาการคุณฟังดูไม่ดีจริงๆ นะคะ

15
00:03:22,703 --> 00:03:25,497
ไม่ ผม… ผมไม่เป็นไร จริงๆ นะ

16
00:03:26,498 --> 00:03:27,499
โอเค

17
00:03:28,542 --> 00:03:33,046
รู้ไหมครั้งสุดท้ายที่นักเขียน
มีดาวอยู่บนประตูห้องแต่งตัว มัน…

18
00:03:33,130 --> 00:03:36,466
ใช่ เหมือนอยู่ในความฝันเลย

19
00:03:39,928 --> 00:03:43,765
พนักงานจากร้านหนังสือ
ที่เป็นสปอนเซอร์ให้งานนี้

20
00:03:43,849 --> 00:03:46,059
อยากแวะมาทักทายคุณหน่อย
ถ้าคุณไม่ว่าอะไร

21
00:03:46,143 --> 00:03:49,521
ได้ ไม่เป็นไร
ผมขอเวลาตั้งสติสักสองสามนาทีนะ

22
00:03:50,355 --> 00:03:51,607
แน่นอนค่ะ

23
00:04:55,170 --> 00:04:56,463
แย่ละสิ

24
00:05:21,905 --> 00:05:22,906
ฉิบหายละ

25
00:05:40,132 --> 00:05:43,677
(ชุดปฐมพยาบาล)

26
00:06:21,423 --> 00:06:23,091
คุณแลนดอนคะ

27
00:06:28,722 --> 00:06:31,558
ฉันไม่อยากเร่งคุณ
แต่พวกเขาพร้อมเจอคุณแล้วนะคะ

28
00:06:34,978 --> 00:06:36,313
คุณแลนดอน ได้ยินฉันไหมคะ

29
00:06:40,150 --> 00:06:41,360
คุณแลนดอน

30
00:06:42,819 --> 00:06:43,904
คุณโอเครึเปล่าคะ

31
00:06:47,991 --> 00:06:49,785
คุณแลนดอน ได้ยินฉันไหม

32
00:06:53,080 --> 00:06:54,581
คุณโอเคไหมคะ

33
00:06:57,084 --> 00:06:58,293
คุณแลนดอน

34
00:07:01,547 --> 00:07:02,840
คุณแลนดอน

35
00:07:10,806 --> 00:07:11,807
คุณแลนดอน

36
00:07:14,101 --> 00:07:15,769
คุณแลนดอน เปิดประตูหน่อยค่ะ

37
00:07:16,895 --> 00:07:18,105
คุณเป็นอะไรรึเปล่า

38
00:07:29,157 --> 00:07:30,242
คุณแลนดอน

39
00:07:31,577 --> 00:07:33,203
- คุณแลนดอน
- เฮ้

40
00:07:34,872 --> 00:07:38,041
ประตูห้องน้ำมันล็อกค้างไว้

41
00:07:38,125 --> 00:07:41,128
คุณให้ รปภ.มาเปิดประตู
และเอาโทรศัพท์ผมออกมาหน่อยได้ไหม

42
00:07:42,754 --> 00:07:43,755
ได้ค่ะ

43
00:07:44,423 --> 00:07:45,632
ผมพร้อมแล้ว

44
00:07:47,509 --> 00:07:48,719
ไปลุยกันเลย

45
00:07:53,849 --> 00:07:58,437
คืนนี้เราอยู่กับนักเขียน
ที่ไม่ต้องมีการแนะนำอะไรให้มาก

46
00:07:58,520 --> 00:08:03,525
หลายปีกับหนังสือขายดีสิบเรื่อง
เขาได้กลายเป็นไอคอนแห่งวรรณกรรม

47
00:08:03,609 --> 00:08:08,947
สุภาพบุรุษและสุภาพสตรี
ขอเสียงต้อนรับสก็อตต์ แลนดอนค่ะ

48
00:08:49,488 --> 00:08:52,741
ดีใจที่ได้มาอยู่ตรงนี้
และยินดีมากที่ยังมีชีวิตอยู่

49
00:08:54,284 --> 00:08:56,453
ป้ายบอกว่าห้ามว่ายน้ำในสระ

50
00:08:56,912 --> 00:08:58,747
แล้วเราจะว่าไงกันดี เหล่าสาวก

51
00:08:58,830 --> 00:09:00,916
กระโดดลงไปเลย

52
00:09:00,999 --> 00:09:02,084
ใครเป็นคนติดป้ายนั้น

53
00:09:02,167 --> 00:09:04,127
พวกชอบทำลายความสนุก

54
00:09:07,506 --> 00:09:10,467
ก่อนที่ผมจะอ่านหนังสือเล่มใหม่ของผม
ให้พวกคุณฟัง…

55
00:09:13,387 --> 00:09:19,351
ผมคิดว่าผมจะเกริ่นให้ฟังสักหน่อย
ว่านิยายนี้เกิดขึ้นมาได้ยังไง

56
00:09:27,651 --> 00:09:28,652
ขอโทษครับ

57
00:09:34,491 --> 00:09:36,243
ไม่ต้องรีบครับ สก็อตต์

58
00:09:36,994 --> 00:09:37,995
เกิดอะไรขึ้น

59
00:09:38,078 --> 00:09:39,162
นิยาย…

60
00:09:40,664 --> 00:09:41,665
ทุกเล่ม…

61
00:09:42,624 --> 00:09:48,088
มี… การดิ้นรนระหว่างนักเขียนและ…

62
00:09:53,969 --> 00:09:57,514
การดิ้นรน
ระหว่างนักเขียนและเรื่องราว

63
00:09:57,598 --> 00:10:00,475
และนักเขียนนั้น อย่างน้อยก็ผมคนนึง…

64
00:10:03,353 --> 00:10:05,772
มักพยายาม…

65
00:10:07,191 --> 00:10:12,196
ยึดมั่นเข้าไว้ เพื่อควบคุมไว้ให้ได้

66
00:10:16,033 --> 00:10:17,242
เรื่องราว…

67
00:10:21,830 --> 00:10:23,165
บ้าฉิบ

68
00:10:27,544 --> 00:10:30,339
- โอย ให้ตายสิ
- คุณไหวไหมคะ

69
00:10:38,639 --> 00:10:39,640
ไปพักก่อนเถอะ

70
00:10:39,723 --> 00:10:42,935
- ที่มือเขาใช่เลือดไหม
- เกิดอะไรขึ้น

71
00:10:58,367 --> 00:10:59,576
ใครก็ได้…

72
00:11:00,410 --> 00:11:02,871
โทรหาภรร… ภรรยาผม…

73
00:11:31,608 --> 00:11:33,610
ในนี้มีใครเป็นหมอบ้างไหม

74
00:11:56,258 --> 00:11:58,802
เฮ้ ที่รัก นี่มันกี่โมงแล้ว

75
00:11:58,886 --> 00:12:00,637
นี่ไม่ใช่สามีคุณค่ะ คุณแลนดอน

76
00:12:00,721 --> 00:12:04,016
ฉันคือ ดร.แจนต์เซน
จากโรงพยาบาลฮัดสันฮิลล์เมมโมเรียล

77
00:12:04,099 --> 00:12:05,684
สามีคุณแอดมิตที่โรงพยาบาลคืนนี้

78
00:12:05,767 --> 00:12:08,228
ว่าไงนะ เกิด… เกิดอะไรขึ้น

79
00:12:08,312 --> 00:12:12,858
เขาอยู่ที่โรงละครคอลอนเนด
มีงานอ่านหนังสือ แต่เขาล้มหมดสติไป

80
00:12:13,817 --> 00:12:16,028
เดี๋ยวนะคะ เดี๋ยวก่อน
เขา… เขา… เขาเป็นอะไรไหม

81
00:12:16,111 --> 00:12:19,448
คุณแลนดอน ฉันว่าคุณควรรีบมาที่นี่
ให้เร็วที่สุด

82
00:12:26,997 --> 00:12:28,207
ขอบคุณค่ะ

83
00:12:30,125 --> 00:12:32,544
- คุณแลนดอน ฉันเสียใจด้วยเรื่อง…
- เขาอยู่ไหน

84
00:12:32,628 --> 00:12:33,629
(โรงพยาบาลฮัดสันฮิลล์เมมโมเรียล)

85
00:12:33,712 --> 00:12:35,964
ดร.แจนต์เซนรอคุณอยู่ด้านใน

86
00:12:38,342 --> 00:12:41,011
เขาไอตอนอยู่บนรถ
และไม่ได้ไอแค่เล็กน้อยด้วย

87
00:12:42,054 --> 00:12:44,306
แล้วฉันก็ไปหาเขาที่ห้องแต่งตัว…

88
00:12:44,389 --> 00:12:45,599
- โอเค ขอบคุณค่ะ
- คุณแลนดอน

89
00:12:45,682 --> 00:12:46,683
- ค่ะ
- มากับฉันหน่อยค่ะ

90
00:12:46,767 --> 00:12:48,894
ขอบคุณมากค่ะ ขอบคุณ

91
00:12:50,312 --> 00:12:54,066
ดร.มอร์ริส ต่อ 112 ค่ะ ดร.มอร์ริส

92
00:12:54,149 --> 00:12:55,692
- ดร.แจนต์เซน
- หวัดดีค่ะ คุณแลนดอน

93
00:12:55,776 --> 00:12:57,945
คุณมาถึงเร็วกว่าที่ฉันคิดไว้เยอะเลย
ดีแล้วค่ะ

94
00:12:58,028 --> 00:12:59,613
- เขาอยู่ไหน
- ขึ้นไปอีกชั้นนึง

95
00:13:00,322 --> 00:13:03,033
พวกเราที่นี่ไม่มีใครเคยเห็น
แผลเก่าปริออกมาอีกแบบนี้เลย

96
00:13:03,116 --> 00:13:04,660
ไหนจะปอดเขากับน้ำ…

97
00:13:04,743 --> 00:13:06,495
สาเหตุน่าจะเป็นเพราะติดเชื้อไวรัส

98
00:13:06,578 --> 00:13:08,747
แต่ตอนนี้เรายังไม่รู้
ว่ามันคือไวรัสตัวไหน

99
00:13:08,830 --> 00:13:12,209
แต่แค่นั้นมันก็ส่งผลกระทบ
อย่างรวดเร็วอย่างไม่น่าเชื่อ

100
00:13:13,961 --> 00:13:15,879
เขาขอให้ถอดเครื่องช่วยหายใจออก

101
00:13:15,963 --> 00:13:17,130
ว่าไงนะ ทำไม

102
00:13:17,214 --> 00:13:18,715
เขาอยากคุยกับคุณ

103
00:13:18,799 --> 00:13:19,967
มันแย่แค่ไหน

104
00:13:20,050 --> 00:13:23,637
เขามีไข้ 41.1 องศา
และอวัยวะภายในล้มเหลว

105
00:13:23,720 --> 00:13:25,097
เสียใจด้วยค่ะ คุณแลนดอน

106
00:13:25,681 --> 00:13:27,099
เขาอดทนรอคุณอยู่

107
00:13:31,436 --> 00:13:34,857
(ใช้ออกซิเจนอยู่
ห้ามมีไฟ - ห้ามมีประกายไฟ)

108
00:14:00,090 --> 00:14:01,300
เฮ้

109
00:14:07,848 --> 00:14:08,932
เฮ้

110
00:14:11,560 --> 00:14:13,854
- ลีซีย์เหรอ
- ใช่

111
00:14:20,402 --> 00:14:21,904
ผมร้อนเหลือเกิน

112
00:14:23,030 --> 00:14:24,198
ร้อนเหลือเกิน

113
00:14:26,783 --> 00:14:28,035
มีน้ำแข็งไหม

114
00:14:29,119 --> 00:14:32,331
ขอน้ำแข็งหน่อย
ขอน้ำแข็งหน่อยได้ไหมคะ

115
00:14:32,414 --> 00:14:33,624
ได้ค่ะ

116
00:14:39,421 --> 00:14:41,673
โอเค เอาละ ไปกันเถอะ

117
00:14:43,217 --> 00:14:44,885
ไปที่สระน้ำกัน

118
00:14:45,469 --> 00:14:48,305
คลานไปก็ได้ ถ้าจำเป็นต้องทำ

119
00:14:49,723 --> 00:14:51,016
เด็กชายผอมสูง

120
00:14:53,185 --> 00:14:54,728
เด็กชายผอมสูงทำไมเหรอ

121
00:15:08,700 --> 00:15:10,285
ขวางทางเดิน

122
00:15:24,842 --> 00:15:26,844
ตัวสูงกว่าต้นไม้

123
00:15:58,584 --> 00:16:00,043
ไม่มีทางหนีพ้น

124
00:16:10,554 --> 00:16:13,765
ไม่นะ ไม่ๆ เกิดอะไรขึ้น

125
00:16:14,808 --> 00:16:16,393
เกิด… เกิดอะไรขึ้น

126
00:16:18,770 --> 00:16:20,522
บางสิ่งบางอย่างจาก…

127
00:16:22,858 --> 00:16:24,776
สมัยเมื่อนานมาแล้ว

128
00:16:27,571 --> 00:16:29,448
จากสมัยที่ผมยังเด็ก

129
00:16:34,411 --> 00:16:36,121
บางสิ่งบางอย่างจากพอล

130
00:16:36,830 --> 00:16:38,832
จาก… จากพอลเหรอ

131
00:16:45,047 --> 00:16:46,673
โอย พ่อครับ

132
00:16:46,757 --> 00:16:48,091
พ่อ ช่วยด้วย

133
00:16:48,675 --> 00:16:50,344
พอลถูกความชั่วครอบงำ

134
00:16:51,136 --> 00:16:53,764
พ่อครับ พ่อ ช่วยด้วย

135
00:16:53,847 --> 00:16:56,600
พอลถูกความชั่วร้ายครอบงำ พ่อครับ

136
00:17:02,397 --> 00:17:03,690
แกติดเชื้อ

137
00:17:06,944 --> 00:17:08,194
เขาข่วนผม

138
00:17:12,532 --> 00:17:13,825
นับตั้งแต่…

139
00:17:18,079 --> 00:17:19,790
หลายปีที่ผ่านมา…

140
00:17:23,836 --> 00:17:25,712
บางอย่างมัน…

141
00:17:26,213 --> 00:17:27,881
นี่มาจากพอลเหรอ

142
00:17:42,187 --> 00:17:44,022
ผมไปที่บูยามูน…

143
00:17:46,608 --> 00:17:48,610
จากห้องรับรองที่สนามบิน

144
00:17:51,154 --> 00:17:52,614
ผมไปอีกแล้ว

145
00:17:54,992 --> 00:17:56,451
ทางยังคงถูกปิดกั้น

146
00:18:01,999 --> 00:18:03,959
ไม่มีทางไปถึงสระน้ำได้

147
00:18:04,042 --> 00:18:06,670
ไม่นะ พยายามเข้า ลองดู

148
00:18:08,297 --> 00:18:11,717
ลองดู ลองดูอีกที ลองไปเรื่อยๆ

149
00:18:13,760 --> 00:18:15,387
คุณกับผม ลีซีย์

150
00:18:17,389 --> 00:18:18,599
คุณกับผม

151
00:18:23,520 --> 00:18:25,063
เหลือเชื่อจริงๆ

152
00:18:28,984 --> 00:18:30,152
ว่าผมรักคุณมากขนาดไหน

153
00:18:30,861 --> 00:18:33,488
ฉันรักคุณ
ฉันรักคุณนะ หยุดเถอะ

154
00:18:33,572 --> 00:18:35,240
ไม่ต้องพูดแล้ว แค่…

155
00:18:35,324 --> 00:18:37,784
- หยุดพูด เดี๋ยวหายใจไม่ทัน…
- ผมหลงทางในความมืด

156
00:18:40,787 --> 00:18:41,872
ผม…

157
00:18:43,415 --> 00:18:45,083
หลงทางในความมืด

158
00:18:48,337 --> 00:18:49,755
แล้วคุณก็พบผม

159
00:18:52,716 --> 00:18:54,176
คุณคว้าผมไว้

160
00:18:55,636 --> 00:18:57,137
ไม่นะ ไม่ ไม่ๆ

161
00:18:59,515 --> 00:19:00,724
ไม่เอาๆ

162
00:19:01,475 --> 00:19:03,018
โถ ที่รัก

163
00:19:03,101 --> 00:19:04,311
ไม่เอานะ

164
00:19:05,103 --> 00:19:07,606
- ไม่เอาๆ ไม่นะ ไม่ๆ
- ที่รัก

165
00:19:07,689 --> 00:19:08,815
อย่าไปนะ

166
00:19:12,611 --> 00:19:13,779
ที่รักจ๋า

167
00:19:13,862 --> 00:19:15,364
ไม่ๆ ไม่ๆ ไม่ๆ

168
00:19:16,281 --> 00:19:17,658
ไม่เอานะ อย่าไป อย่าไปนะ

169
00:19:18,825 --> 00:19:20,035
อย่าไป

170
00:19:21,662 --> 00:19:23,580
อย่าไปนะ

171
00:19:25,749 --> 00:19:27,709
ไม่นะ อย่าไป

172
00:23:04,718 --> 00:23:07,221
ฉันไม่รู้จะอยู่แบบนี้ได้ไง ที่รัก

173
00:23:09,223 --> 00:23:10,849
ฉันไม่รู้จะคิดให้ออกได้ไง

174
00:23:13,060 --> 00:23:14,978
เป็นคุณคงรู้แน่ คุณ…

175
00:23:16,855 --> 00:23:18,065
คุณต้องรู้แน่

176
00:23:19,149 --> 00:23:21,360
คุณเคยบอกว่าการพูดคือการรับรู้

177
00:23:25,113 --> 00:23:30,744
แล้ว… แล้วจะให้ฉัน…
ให้ฉันพูดว่าอะไรล่ะ ให้ฉันพูด…

178
00:23:32,412 --> 00:23:34,373
ให้ฉันพูดว่าคุณตายแล้วงั้นเหรอ

179
00:23:38,043 --> 00:23:41,338
ให้ฉันพูดว่า…

180
00:23:41,797 --> 00:23:44,633
คุณจากไปแล้วงั้นเหรอ

181
00:23:49,429 --> 00:23:51,765
คุณจะไม่กลับมาแล้วใช่ไหม

182
00:23:55,102 --> 00:23:57,271
คุณไปแล้วไปลับจริงๆ เหรอ

183
00:24:02,901 --> 00:24:04,611
คุณชะตาขาดแล้วงั้นเหรอ

184
00:24:07,698 --> 00:24:10,033
ไม่ฟื้นขึ้นมาแล้วเหรอ

185
00:24:11,952 --> 00:24:13,120
ไม่หวนกลับมาเหรอ

186
00:24:15,247 --> 00:24:16,456
ไม่

187
00:24:20,335 --> 00:24:21,628
ลาโลกงั้นเหรอ

188
00:24:22,713 --> 00:24:25,632
ฉันไม่รู้ จะให้ฉันพูดว่าไง

189
00:24:26,717 --> 00:24:29,011
อะไรล่ะ ฉันไม่รู้เลย

190
00:24:30,762 --> 00:24:32,556
ฉันไม่รู้จะคิดให้ออกได้ไง

191
00:24:36,268 --> 00:24:37,603
ไม่มีแสงสว่าง

192
00:24:40,522 --> 00:24:41,773
ไม่มีประกายไฟ

193
00:24:45,819 --> 00:24:47,279
ไม่มีแสงสว่าง

194
00:24:48,989 --> 00:24:50,240
ไม่มีประกายไฟ

195
00:24:52,659 --> 00:24:55,746
ไม่มีแสงสว่าง ไม่มีประกายไฟ

196
00:24:58,207 --> 00:24:59,541
ไม่มีแสงสว่าง

197
00:25:02,461 --> 00:25:04,546
ไม่มีประกายไฟ

198
00:27:25,562 --> 00:27:27,564
(ตำรวจ)

199
00:27:28,524 --> 00:27:30,984
เรียกฐาน นี่หน่วยสอง
ออกมาที่ถนนชูการ์ท็อป

200
00:27:31,610 --> 00:27:32,778
นึกว่าคุณเลิกปฏิบัติหน้าที่ไปแล้ว

201
00:27:32,861 --> 00:27:34,988
ผมว่าจะขับผ่านไปดูบ้านแลนดอน
อีกสักรอบ

202
00:27:35,072 --> 00:27:37,533
ผมแค่รู้สึกแปลกๆ น่ะ
เสร็จจากนี้ก็จะเลิกงานแล้ว

203
00:27:37,616 --> 00:27:38,617
รับทราบ เปลี่ยน

204
00:28:54,067 --> 00:28:55,068
ลีซีย์

205
00:28:56,695 --> 00:28:57,738
ลีซีย์

206
00:28:59,990 --> 00:29:00,991
ลีซีย์

207
00:29:04,119 --> 00:29:05,120
ลีซีย์

208
00:29:21,845 --> 00:29:23,055
เฮ้

209
00:29:25,516 --> 00:29:26,975
นั่นอะไร

210
00:29:27,059 --> 00:29:31,021
อ้อ ไม้ฮอกกี้น่ะ
ไม้ฮอกกี้ที่มีลายเซ็น

211
00:29:31,104 --> 00:29:32,689
มันอยู่ในตู้อุปกรณ์กีฬาของสามีนาง

212
00:29:32,773 --> 00:29:36,735
แต่เห็นชื่อไม่ชัด
ฉันว่านักฮอกกี้คงไม่รู้หนังสือแน่ๆ

213
00:29:36,818 --> 00:29:39,696
แพทริซ เบอเฌอรอนย่ะ
และถ้าไม้เสียหายละก็ แมตต์ฆ่าเธอแน่

214
00:29:40,989 --> 00:29:44,535
ว่าแต่แผนการคือยังไง

215
00:29:45,994 --> 00:29:47,955
ฉันจะเล่นงานเขา พอเขาเดี้ยงแล้ว

216
00:29:48,038 --> 00:29:50,165
เธอก็เอามากองไว้
แล้วฉันจะพาเขาไปบูยา…

217
00:29:50,249 --> 00:29:52,501
เธอจะพาเขาไปที่ที่เธอเคยไปน่ะเหรอ

218
00:29:52,584 --> 00:29:53,836
บูยามูนเหรอ

219
00:29:58,048 --> 00:29:59,675
บ้าจริง

220
00:29:59,758 --> 00:30:01,802
ดีแล้ว ขอให้ไอ้เวรนั่นตัวเปียกโชก

221
00:30:02,886 --> 00:30:05,430
อแมนดา
เธอรู้ไหมว่าทำไมเธอถึงมีสองร่าง

222
00:30:05,514 --> 00:30:07,933
แล้วผ้าทอนั่นอีก
มันอยู่ในสถานที่สองแห่งพร้อมกัน

223
00:30:08,016 --> 00:30:09,017
โทษที อะไรนะ

224
00:30:09,101 --> 00:30:14,064
ผ้าทอที่แม่แสนดีให้เรามา
เป็นของขวัญวันแต่งงาน สก็อตต์ชอบมาก

225
00:30:15,232 --> 00:30:17,234
เธอนี่แต่งงานกับคนประหลาดจริงๆ

226
00:30:17,943 --> 00:30:22,531
สก็อตต์ก็มีสองร่างเหมือนกัน เขา…
เขามีสองร่างตั้งแต่ประมาณแปดปีก่อน

227
00:30:22,614 --> 00:30:25,242
เขาไม่เคยพูดอะไรเกี่ยวกับสองร่างเลย
อย่างน้อยก็กับฉัน

228
00:30:27,119 --> 00:30:29,162
เขารู้ว่าจะไปที่นั่นได้ยังไง ลีซีย์

229
00:30:29,246 --> 00:30:31,498
แต่นอกเหนือจากนั้นแล้ว
ฉันว่าเขาก็ไม่ได้รู้อะไรมาก

230
00:30:31,582 --> 00:30:32,875
ไม่ แต่เขารู้เรื่องสระน้ำ

231
00:30:32,958 --> 00:30:36,044
เพราะเขาพูดถึงมันตลอดเวลา
ที่เขาออกไปบรรยาย

232
00:30:36,128 --> 00:30:38,797
สระน้ำที่เราทุกคนไปดื่มกัน

233
00:30:38,881 --> 00:30:40,924
ทีแรกฉันนึกว่าเป็นแค่การเปรียบเปรย

234
00:30:41,008 --> 00:30:42,384
ตอนนี้เธอรู้ดีกว่าเดิมแล้วนี่

235
00:30:42,467 --> 00:30:43,802
เธอจำอะไรได้บ้าง

236
00:30:48,015 --> 00:30:52,311
ฉันจำได้ว่ามันงดงาม…

237
00:30:53,520 --> 00:30:54,563
และเลวร้าย

238
00:30:56,231 --> 00:30:58,317
และฉันไม่อยากกลับไปที่นั่นอีก

239
00:30:58,400 --> 00:30:59,776
ดีแล้ว งั้นเธอก็อยู่กับเราที่นี่

240
00:30:59,860 --> 00:31:01,361
โอเค ฉันจะพยายามๆ

241
00:31:02,029 --> 00:31:04,114
แล้วคนที่อยู่บนม้านั่งล่ะ

242
00:31:04,198 --> 00:31:06,158
คนที่ห่อตัวไว้ พวกเขาเป็นใคร

243
00:31:06,241 --> 00:31:08,577
ไม่รู้
ฉันไม่อยากพูดถึงคนที่ห่มผ้าห่อศพ

244
00:31:08,660 --> 00:31:11,622
- เธอคิดว่าพวกเขาเป็นใคร
- ฉันไม่อยากพูดเรื่องนั้น

245
00:31:11,705 --> 00:31:13,248
โอเคๆ ขอโทษ

246
00:31:13,332 --> 00:31:14,750
อย่าหัวร้อนสิ…

247
00:31:14,833 --> 00:31:17,961
ฉันคงไม่หัวร้อนหรอกถ้าเธอไม่…
พูดถึงเรื่องที่ฉันไม่อยาก…

248
00:31:18,045 --> 00:31:19,505
หยุดเลย โอเค ทั้งคู่แหละ พอได้ละ

249
00:31:19,588 --> 00:31:22,216
แค่… ไปได้แล้ว ไปซ่อนตัว
ไปอยู่ในห้องน้ำแล้วปิดประตูซะ

250
00:31:22,299 --> 00:31:24,384
ต้องให้เขาคิดว่าฉันอยู่คนเดียว
ตอนที่เขามาถึง

251
00:31:24,468 --> 00:31:26,678
ฉัน… ฉันจำได้อย่างนึง

252
00:31:27,763 --> 00:31:31,183
ไม่ใช่จากบูยามูน
แต่จาก… จากที่นี่ สิ่งที่สก็อตต์พูด

253
00:31:32,518 --> 00:31:34,311
หลังจากที่…

254
00:31:36,522 --> 00:31:39,525
ครั้งสุดท้ายที่ฉัน…
ที่ฉันกรีดตัวเอง ตอนที่ฉันเสียสติไป

255
00:31:39,608 --> 00:31:41,276
ก่อนเขาจะตาย

256
00:31:41,360 --> 00:31:44,404
อะไรสักอย่างเกี่ยวกับเรื่องราว
เขาบอกว่ามันคือเรื่องราวของลีซีย์

257
00:31:46,698 --> 00:31:48,742
เขาไม่เคยอุทิศหนังสือ
ให้เธอไม่ใช่เหรอ

258
00:31:48,825 --> 00:31:50,744
ใช่ ฉันขอไม่ให้เขาทำ

259
00:31:50,827 --> 00:31:52,037
ทำไมล่ะ

260
00:31:52,120 --> 00:31:55,415
เพราะทุกอย่างเปลี่ยนไป
หลังจากที่เขากลายเป็นคนดัง

261
00:31:55,499 --> 00:31:57,376
คนทั้งโลกหันมาสนใจเขา

262
00:31:57,459 --> 00:32:00,504
เราต้องมีความเป็นส่วนตัวในชีวิตคู่
ส่วนที่เป็นความลับ

263
00:32:00,587 --> 00:32:02,089
และถ้าเราไม่มีความเป็นส่วนตัว…

264
00:32:03,006 --> 00:32:05,968
เราคงไม่มีทางอยู่รอดจากความบ้าบอ
เรื่องชื่อเสียงและความร่ำรวยหรอก

265
00:32:10,055 --> 00:32:11,390
เรื่องราวมันเกี่ยวกับอะไรเหรอ

266
00:32:13,308 --> 00:32:15,853
ฉันว่าเขาไม่ได้พูดนะ

267
00:32:16,562 --> 00:32:19,731
ถ้าเขาพูดจริงๆ ฉันก็จำไม่ได้แล้ว
ขอโทษที

268
00:32:22,985 --> 00:32:25,821
เธอมีแผนจัดการกับดูลีย์จริงๆ ใช่ไหม

269
00:32:26,405 --> 00:32:27,406
ใช่

270
00:32:28,991 --> 00:32:30,951
แต่เราต้องมีรหัสลับ
เผื่อว่าฉันต้องการเธอ

271
00:32:31,034 --> 00:32:33,871
อ้อ คำปลอดภัย
ใช่ เหมือนซาดิสต์กับมาโซคิสต์

272
00:32:33,954 --> 00:32:36,915
อะไร เธอกับชาร์ลี
ชอบแนวซาดิสต์กับมาโซคิสต์เหรอ

273
00:32:36,999 --> 00:32:40,544
โธ่ จะบ้าเหรอ ความตื่นเต้นในห้องนอน
สำหรับเขาคือการสวมถุงเท้าคาไว้

274
00:32:40,627 --> 00:32:42,087
คำว่าอะไร ลีซีย์

275
00:32:44,381 --> 00:32:45,382
"กรีนลอว์น"

276
00:32:45,465 --> 00:32:47,968
เธอจะได้ยินฉันคุยกับเขา…

277
00:32:48,051 --> 00:32:50,345
เดี๋ยวนะ เดี๋ยวๆ
ทำไมเธอต้องคุยกับเขาด้วย

278
00:32:50,429 --> 00:32:52,931
เพราะฉันต้องคุยกับเขาน่ะสิ
ฉันต้องเข้าใกล้ตัวเขา

279
00:32:53,015 --> 00:32:54,391
ฉันต้องเข้าใกล้เขาให้ได้

280
00:32:55,142 --> 00:32:59,938
อย่าออกมาจนกว่าเธอจะได้ยินคำว่า
"กรีนลอว์น" แล้วเธอค่อยเล่นงานเขา

281
00:33:00,397 --> 00:33:03,150
- นั่นแผนสองใช่ไหม
- ใช่ นั่นแผนสอง

282
00:33:03,692 --> 00:33:07,362
โอเค แผนสองห่วยแตก
ส่วนแผนหนึ่งก็ไม่ได้เรื่องเลยสักนิด

283
00:33:07,446 --> 00:33:10,532
ฟังดูเหมือนไม่ได้คิดมาให้รอบคอบ
จริงๆ นะ ลีซีย์

284
00:33:10,616 --> 00:33:13,535
บางทีเราต้องปล่อยให้เรื่องราว
มันเล่าตัวเองออกมา

285
00:33:13,619 --> 00:33:15,370
- โอ๊ย ขอทีเถอะ
- ไม่ๆ

286
00:33:15,454 --> 00:33:17,289
- ขอให้เธอหยุดพูดจาเหลวไหลซะที
- ไม่เอาน่า

287
00:33:17,372 --> 00:33:20,083
บางทีเราต้องปล่อยให้เรื่องราว
มันเล่าตัวเองออกมา

288
00:33:20,167 --> 00:33:23,462
เธอเชิญคนบ้า
คนจิตวิปริตเข้ามาในบ้านตัวเอง

289
00:33:23,545 --> 00:33:25,714
- หยุดตะโกน นางรู้ว่านาง…
- ไปซ่อนตัวได้แล้ว

290
00:33:25,797 --> 00:33:27,925
- นางไม่มีแผนเลย
- ไปอยู่ในห้องน้ำแล้วปิดประตู

291
00:33:28,008 --> 00:33:29,176
จะให้ฉันทำยังไง

292
00:33:30,135 --> 00:33:31,136
บ้าฉิบ

293
00:33:33,931 --> 00:33:35,182
ไปอยู่ในห้องน้ำ

294
00:35:14,698 --> 00:35:15,991
ฉันปวดฉี่

295
00:35:17,659 --> 00:35:18,660
ไม่ได้นะ

296
00:35:18,744 --> 00:35:20,120
ลีซีย์

297
00:35:20,204 --> 00:35:21,496
อะไร

298
00:35:21,580 --> 00:35:22,831
ฉันปวดฉี่

299
00:35:22,915 --> 00:35:24,791
เธอก็อยู่ในห้องน้ำแล้วนี่

300
00:35:25,709 --> 00:35:27,836
- ดาร์ลาไม่ยอมให้ฉันฉี่
- เงียบน่า

301
00:35:27,920 --> 00:35:29,379
เธอโตเป็นควายแล้ว อั้นไว้ก่อนสิ

302
00:35:29,463 --> 00:35:31,465
เงียบๆ ทั้งคู่เลย เงียบๆ

303
00:36:56,049 --> 00:36:57,259
คุณดูลีย์

304
00:36:58,385 --> 00:36:59,720
ฉันรู้ว่าคุณมาแล้ว

305
00:37:01,471 --> 00:37:02,764
ผมอยู่นี่ คุณผู้หญิง

306
00:37:06,852 --> 00:37:08,979
คุณมองไม่เห็นผม แต่ผมเห็นคุณ

307
00:37:09,938 --> 00:37:11,023
คุณโกหก

308
00:37:11,523 --> 00:37:13,525
ถ้าผมโกหกขอให้ฟ้าผ่าตาย

309
00:37:14,276 --> 00:37:16,028
อะไรอยู่ในมือคุณ ใช่ปืนไหม

310
00:37:16,653 --> 00:37:18,155
ฉันจะมีปืนไปทำไม

311
00:37:19,781 --> 00:37:21,617
เรามาเจอกันเพื่อแลกเปลี่ยน
ไม่ใช่เหรอ

312
00:37:23,911 --> 00:37:26,121
คืนนี้ผมมีธุระอย่างอื่นกับคุณ

313
00:37:32,586 --> 00:37:34,129
คุณมาเพื่อฆ่าฉันใช่ไหม

314
00:37:35,255 --> 00:37:38,050
สิ่งที่คุณซ่อนไว้ลับหลัง
ประภาคารนั่นน่ะ

315
00:37:38,550 --> 00:37:39,635
นั่นมันของสามีคุณ

316
00:37:39,718 --> 00:37:41,845
มันคือรางวัลที่ใหญ่ที่สุด
ของสก็อตต์ แลนดอน

317
00:37:42,763 --> 00:37:47,392
นิยายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่ขายได้
750,000 เล่ม Coaster's Daughter น่ะ

318
00:37:53,482 --> 00:37:55,442
ฉันสงสัยอะไรบางอย่าง จิม

319
00:37:56,568 --> 00:37:59,655
ฉัน… ฉันหวังว่าคุณคงไม่ว่าอะไร
ที่ฉันเรียกคุณว่าจิม

320
00:38:00,572 --> 00:38:02,115
ฉันรู้สึกเหมือนเราเป็นเพื่อนกันแล้ว

321
00:38:06,912 --> 00:38:08,330
ถือว่าใช่แล้วกันนะ

322
00:38:10,457 --> 00:38:14,586
มีบางอย่างที่สก็อตต์พูดถึง
เวลาที่เขาพูดเกี่ยวกับงานเขียน

323
00:38:14,670 --> 00:38:16,213
เขาบอกว่าเขาเรียนรู้มาจากดิกเคนส์

324
00:38:16,296 --> 00:38:17,297
(สก็อตต์ แลนดอน
The Coaster's Daughter)

325
00:38:17,381 --> 00:38:19,591
ผมไม่ได้มาเพื่อคุยเรื่องงานเขียน
คุณผู้หญิง

326
00:38:19,675 --> 00:38:20,884
ว่าไงนะ

327
00:38:20,968 --> 00:38:22,928
คุณเป็นสาวกประเภทไหนกัน

328
00:38:23,011 --> 00:38:25,722
คุณไม่อยากคุย
เรื่องนักเขียนคนโปรดของคุณ

329
00:38:26,473 --> 00:38:28,225
"ยิงฉันขึ้นไปเลย สก็อตตี้"

330
00:38:28,642 --> 00:38:30,978
- "หน้าที่ของความรัก"
- ผมคือผู้พยากรณ์

331
00:38:31,061 --> 00:38:33,105
"หน้าที่ของความรัก"
ของโปรดของคุณนี่

332
00:38:33,188 --> 00:38:36,108
ผมคือสาวกที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่เคยมี
และผมมาที่นี่เพื่อให้แน่ใจ

333
00:38:36,191 --> 00:38:39,027
ว่าผลงานของสก็อตต์ แลนดอน
จะถูกแบ่งปันให้คนทั้งโลกรับรู้

334
00:38:39,111 --> 00:38:44,533
สก็อตต์บอกว่าตัวละครทุกตัวในนิยาย
ต้องถูกหลอกใช้สองครั้ง

335
00:38:45,617 --> 00:38:49,162
แต่มีตัวละครนึงในเรื่องราวของเรา
ที่ถูกหลอกใช้ไปแค่ครั้งเดียว

336
00:38:50,372 --> 00:38:52,749
และตัวละครนั้นคือ… คือโคล

337
00:38:53,584 --> 00:38:56,920
ผู้ชายที่ยิงสามีฉัน
ที่มหาวิทยาลัยในเทนเนสซี

338
00:38:57,004 --> 00:39:01,675
เฮ้ แต่คุณมาจากเทนเนสซีใช่ไหม

339
00:39:02,759 --> 00:39:06,555
- จิม แดนดี้จากมลรัฐแห่งอาสาสมัคร
- เงียบนะ

340
00:39:06,638 --> 00:39:08,307
คุณรู้จักโคล

341
00:39:10,100 --> 00:39:13,228
คนที่ยิงสามีฉัน ใช่ไหมล่ะ

342
00:39:13,896 --> 00:39:17,316
คุณรู้จักเขาจากโรงพยาบาลจิตเวช
จากโรงพยาบาลบ้า

343
00:39:17,399 --> 00:39:18,817
- หุบปาก
- ใช่

344
00:39:18,901 --> 00:39:23,322
สก็อตต์กับฉันเคยคุย
เกี่ยวกับคนอย่างคุณ ตลอดเวลาเลย

345
00:39:23,405 --> 00:39:25,782
เราเรียกพวกคุณว่า "คาวบอยเมายา"

346
00:39:27,242 --> 00:39:29,661
พวกคุณส่วนใหญ่ไม่มีพิษมีภัย ถูกไหม

347
00:39:30,537 --> 00:39:32,664
แต่คุณกับโคลน่ะไม่ใช่

348
00:39:32,748 --> 00:39:34,875
เงียบนะ หุบปากๆ

349
00:39:34,958 --> 00:39:39,463
แค่คาวบอยเมายาไม่กี่คน
ที่นั่งจ่อมอยู่ในโรงพยาบาลบ้า

350
00:39:39,546 --> 00:39:43,592
พูดคุยกันว่า
สก็อตต์ แลนดอนเป็นของใคร

351
00:39:43,675 --> 00:39:45,719
- คุณไม่ใช่ฮีโร่หรอก
- หุบปาก

352
00:39:45,802 --> 00:39:49,181
- คุณไม่ใช่ฮีโร่
- หุบปากนะ หุบปากๆ

353
00:39:49,264 --> 00:39:51,850
คุณก็แค่แฟนที่บ้าคลั่ง

354
00:39:53,268 --> 00:39:55,729
หุบปาก หุบปากๆ

355
00:39:58,065 --> 00:39:59,608
ชอบประภาคารของฉันไหม

356
00:40:00,901 --> 00:40:02,319
นั่นไม่ใช่ประภาคารของคุณ

357
00:40:02,402 --> 00:40:05,989
มันคือประภาคารของทุกคน
มันคือรางวัลของสก็อตต์ แลนดอน

358
00:40:06,073 --> 00:40:07,699
แกนั่นแหละคือรางวัลของฉัน

359
00:40:31,473 --> 00:40:35,143
กรีนลอว์น! กรีนลอว์น! กรีนลอว์น!

360
00:40:37,104 --> 00:40:38,105
เฮ้ย!

361
00:40:39,064 --> 00:40:42,943
ไอ้สารเลวชาติชั่ว ลงนรกไปซะ

362
00:40:43,026 --> 00:40:45,070
อย่าแหยมกับนางนะ ไอ้ระยำ

363
00:40:45,571 --> 00:40:48,740
เฮ้ย มาทางนี้ มาจัดการฉันสิ

364
00:40:48,824 --> 00:40:49,825
ลีซีย์

365
00:40:54,538 --> 00:40:55,914
แม่งเอ๊ย!

366
00:40:58,208 --> 00:41:00,127
ตายซะ ตายๆ

367
00:41:04,381 --> 00:41:05,591
ไปลงนรกซะ

368
00:41:05,674 --> 00:41:09,761
ไอ้ชาติหมา
เอามันออกไปจากตัวฉัน เอามันออกไป

369
00:41:13,348 --> 00:41:14,349
ฆ่ามันเลย

370
00:41:26,612 --> 00:41:27,863
เคารพกัน

371
00:41:38,373 --> 00:41:39,374
ไม่มีเมีย

372
00:41:43,462 --> 00:41:44,463
เคารพกัน

373
00:43:34,281 --> 00:43:36,074
คุณพยายามจะทำอะไรกับผม คุณผู้หญิง

374
00:45:07,708 --> 00:45:09,960
ต้องห่วงเรื่องแรงจูงใจอยู่เสมอ

375
00:45:11,712 --> 00:45:13,130
ระวังเรื่องเหตุบังเอิญ

376
00:45:14,840 --> 00:45:16,300
อธิบายถึงสถานการณ์

377
00:45:17,301 --> 00:45:18,385
เหลวไหลสิ้นดี

378
00:45:19,178 --> 00:45:21,555
เพราะชีวิตจริงมันไม่ใช่แบบนั้น

379
00:45:22,055 --> 00:45:23,182
คุณอยู่กับใคร

380
00:45:25,767 --> 00:45:26,894
ไม่เคยเลยสักนิด

381
00:45:29,396 --> 00:45:31,190
ความจริงคือไอ้หมาตัวนั้น

382
00:45:31,273 --> 00:45:32,274
คุณอยู่กับใคร

383
00:45:32,357 --> 00:45:38,447
ที่เดินทางไกล 1,500 ไมล์
แล้วโผล่หน้ามาที่บ้านหลังหายไปสามปี

384
00:45:38,530 --> 00:45:42,367
คุณก็แค่เมียเขา คุณไม่ใช่ศิลปิน

385
00:45:42,451 --> 00:45:44,119
ราล์ฟคือความจริง

386
00:45:46,371 --> 00:45:48,248
คุณไม่ใช่กวี

387
00:45:48,332 --> 00:45:49,750
ราล์ฟคือความจริง

388
00:45:53,545 --> 00:45:55,297
คุณก็แค่นอนกับเขาเท่านั้น

389
00:45:55,380 --> 00:45:56,632
หายไปไหนแล้ว

390
00:45:56,715 --> 00:45:58,175
คุณมันน่าขยะแขยง

391
00:46:00,135 --> 00:46:02,596
- ฉันรู้ว่าแกอยู่ที่นี่
- อย่าเห็นแก่ตัวสิ

392
00:46:04,014 --> 00:46:06,600
- ทำไมไม่แบ่งปันให้คนอื่น
- ฉันรู้นะ

393
00:46:07,267 --> 00:46:08,977
แบ่งปันให้โลกรู้

394
00:46:16,735 --> 00:46:17,736
ออกมาสิ

395
00:46:19,655 --> 00:46:20,656
ออกมา

396
00:46:23,909 --> 00:46:27,412
แกอยู่ไหน

397
00:46:29,373 --> 00:46:32,209
แกอยู่ไหน

398
00:46:32,292 --> 00:46:33,710
จะบอกอะไรให้นะ คุณผู้หญิง

399
00:46:34,378 --> 00:46:35,921
คุณไม่มีทางได้กลับบ้านแน่

400
00:46:36,672 --> 00:46:39,800
คุณคือความผิดพลาด
ครั้งใหญ่ที่สุดที่เขาเคยทำ

401
00:46:39,883 --> 00:46:41,510
ออกมาสิ

402
00:46:41,593 --> 00:46:43,720
มาเลย

403
00:46:44,346 --> 00:46:45,722
คุณก็แค่อีบ้าที่ไม่รู้สี่รู้แปด

404
00:46:46,557 --> 00:46:47,933
กลัวรึไง

405
00:46:48,016 --> 00:46:51,478
ไปตายซะ ผมนี่แหละคือประภาคาร

406
00:46:52,437 --> 00:46:55,983
- มาเร็ว ออกมาสิ
- ผมคือผู้พยากรณ์

407
00:47:01,321 --> 00:47:05,909
ออกมาสิ มานี่เลย มานี่

408
00:47:12,833 --> 00:47:13,959
ช่วยฉันหน่อย

409
00:47:32,561 --> 00:47:33,937
อยู่นี่เอง

410
00:48:38,126 --> 00:48:40,128
คำบรรยายโดย ชลันธร เรืองภักดี