1
00:01:28,630 --> 00:01:31,216
(อิงจากนวนิยายของสตีเฟน คิง)

2
00:02:09,045 --> 00:02:14,134
(ทุกชีวิตแต่งงานย่อมมีความลับที่เก็บงำไว้)

3
00:02:14,218 --> 00:02:17,095
สก็อตต์ แลนดอน

4
00:03:11,358 --> 00:03:13,151
ทำไมมันจึงสำคัญสำหรับคุณนัก

5
00:03:15,863 --> 00:03:18,115
เรื่องราวคือสิ่งเดียวที่ผมมี

6
00:03:22,995 --> 00:03:24,580
และตอนนี้ผมมีคุณด้วย

7
00:03:29,334 --> 00:03:32,713
(แลนดอน Relics)

8
00:03:32,796 --> 00:03:33,797
ฉันรักคุณ

9
00:03:36,466 --> 00:03:37,634
ผมก็รักคุณ

10
00:03:37,718 --> 00:03:42,097
(สก็อตต์ แลนดอน)

11
00:03:42,181 --> 00:03:43,807
คุณคือทุกเรื่องราว

12
00:04:24,890 --> 00:04:29,937
ผมยินดีอย่างยิ่งที่จะแนะนำ
ให้คุณได้รู้จักคุณสก็อตต์ แลนดอน…

13
00:04:31,271 --> 00:04:36,026
ผู้แต่ง Relics และหนังสือชนะรางวัล
พูลิตเซอร์ The Coaster's Daughter

14
00:04:36,109 --> 00:04:37,986
เฮ้ เรารักคุณนะ สก็อตต์

15
00:04:38,070 --> 00:04:40,614
เธอพูดถูกครับ
เรารักผลงานของชายคนนี้

16
00:04:42,616 --> 00:04:44,326
ไม่เคยมีนักเขียนคนไหน

17
00:04:44,409 --> 00:04:48,789
ที่ผสมผสานความจริงกับจินตนาการ
เข้าด้วยกันได้อย่างไร้ที่ติ

18
00:04:50,082 --> 00:04:52,000
สก็อตต์ แลนดอนคือสมบัติแห่งชาติ

19
00:04:52,584 --> 00:04:55,546
เขาเดินทางไกลมาจากเมน
กับภรรยาผู้น่ารักของเขา ลีเซ็ตต์…

20
00:04:55,629 --> 00:04:56,880
ลีซา

21
00:04:56,964 --> 00:05:01,260
เพื่อทำพิธีเปิดการก่อสร้าง
ห้องสมุดชิปแมนของเรา

22
00:05:02,469 --> 00:05:05,514
นี่คือศตวรรษที่ 21
และโลกก็มืดมนลงเรื่อยๆ

23
00:05:06,640 --> 00:05:08,725
แต่ถ้าหนังสือทุกเล่มคือแสงสว่าง

24
00:05:09,309 --> 00:05:11,937
ห้องสมุดทุกแห่งก็เปรียบดังกองไฟ

25
00:05:12,020 --> 00:05:16,733
ที่มีคนประมาณ 10,000 คนแวะมาทุกวัน
เพื่อหาความอบอุ่นให้ตัวเอง

26
00:05:17,442 --> 00:05:22,197
ผมขอประกาศให้โครงการก่อสร้างนี้
เปิดทำการได้

27
00:05:28,203 --> 00:05:29,204
สก็อตต์

28
00:05:29,288 --> 00:05:30,497
เขามีปืน

29
00:06:14,416 --> 00:06:16,335
(สก็อตต์ แลนดอน)

30
00:06:54,289 --> 00:06:57,459
ผมรักคุณ

31
00:07:30,701 --> 00:07:31,702
มือปืน

32
00:07:47,467 --> 00:07:50,012
(ที่รักจ๋า!)

33
00:07:51,889 --> 00:07:55,684
(คำใบ้แรกของเกมล่าสมบัติ
ฉันบอกว่า หมอ คุณหมอคนนี้)

34
00:09:03,919 --> 00:09:04,920
ฮัลโหล

35
00:09:06,004 --> 00:09:08,173
ถ้าจะโทรมาขายของละก็
ช่วยลบเบอร์ฉันทิ้งไปได้เลย

36
00:09:08,257 --> 00:09:10,801
ลีซีย์ ลีซีย์ใช่ไหม

37
00:09:10,884 --> 00:09:12,761
อแมนดาเหรอ
ทำไมถึงโทรมาเบอร์ที่ทำงานฉัน

38
00:09:12,845 --> 00:09:16,014
ฉัน… ฉัน… ฉันพยายามโทรไป… เบอร์อื่น
ที่จดไว้ในสมุดโทรศัพท์แล้ว

39
00:09:16,098 --> 00:09:19,643
แต่เธอมีหลายเบอร์เหลือเกิน

40
00:09:19,726 --> 00:09:22,855
อือ ตอนที่สก็อตต์ยังอยู่
เราต้องมีหลายเบอร์น่ะ แต่ว่า…

41
00:09:22,938 --> 00:09:24,982
แต่เบอร์นี้…
เบอร์นี้เป็นเบอร์สุดท้ายแล้ว

42
00:09:25,607 --> 00:09:27,276
นึกว่าเธอกับดาร์ลา
จะแวะมากินมื้อเที่ยง

43
00:09:27,359 --> 00:09:28,610
ไปสิ ดาร์ลาไปซื้ออาหารอยู่

44
00:09:28,694 --> 00:09:31,488
ป่านนี้ฉันควรไปถึงที่นั่นแล้ว
แต่ฉันเผลอหลับ

45
00:09:32,197 --> 00:09:34,616
โอ๊ย เธอก็เป็นซะแบบนี้ ลีซีย์

46
00:09:34,700 --> 00:09:36,535
นี่แหละน้องสาวของฉัน ลีซีย์

47
00:09:37,953 --> 00:09:40,163
มันอยู่… มันอยู่ในห้องทำงาน
ของสก็อตต์ใช่ไหม

48
00:09:41,582 --> 00:09:43,834
ใช่ ดาร์ลาบอกเธอเหรอ

49
00:09:43,917 --> 00:09:46,003
เปล่า ฉัน… ฉันรู้เอง

50
00:09:46,670 --> 00:09:49,256
เพราะเขา…
เขาไม่เคยตายไปจากใจเธอ ใช่ไหมล่ะ

51
00:09:50,382 --> 00:09:51,717
ถึงจะผ่านไปสองปีแล้วก็ตาม

52
00:09:53,177 --> 00:09:55,179
เฮ้ เธอโอเคนะ

53
00:09:55,846 --> 00:09:59,183
ชาร์ลีแต่งงานแล้ว
เธอ… เธอรู้เรื่องรึยัง

54
00:09:59,266 --> 00:10:00,893
อือ รู้ ได้ข่าวแล้ว

55
00:10:02,769 --> 00:10:05,480
ใช่ แต่งกับสาวฝรั่งเศสแสนสวย
ที่เซนต์จอห์นแวลลีย์

56
00:10:05,564 --> 00:10:08,358
ก็แค่… สาวฝรั่งเศสแสนสวยและสำส่อน
ไม่ต้องสงสัยเลย

57
00:10:09,026 --> 00:10:11,737
อือ ดาร์ลาบอกฉันแล้ว
ฉัน… ฉันเสียใจด้วยนะพี่

58
00:10:12,696 --> 00:10:15,365
เขาคบกับนางนั่นมาตลอด
ระหว่างที่เขาคบกับฉัน

59
00:10:17,492 --> 00:10:20,537
เฮ้ เธอโอเคนะ

60
00:10:20,621 --> 00:10:23,999
ตลอดเวลาที่มันคบกับฉัน

61
00:10:24,625 --> 00:10:25,959
เธอ… เธอทำอะไรน่ะ

62
00:10:26,835 --> 00:10:28,420
เสียงอะไรน่ะ เธอทำอะไร

63
00:10:29,463 --> 00:10:31,089
อะไร มีอะไรแตกงั้นเหรอ

64
00:10:31,173 --> 00:10:34,635
ไม่ เปล่าเลย ไม่มีอะไร
นอกจากหัวใจฉันน่ะ

65
00:10:35,219 --> 00:10:36,220
แมนดา

66
00:10:37,721 --> 00:10:38,722
เฮ้…

67
00:10:39,681 --> 00:10:42,518
เฮ้ อแมนดา เฮ้ อแมนดา

68
00:10:43,477 --> 00:10:47,898
อแมนดา เกิดอะไรขึ้น
เกิด… นี่พี่ เกิดอะไรขึ้น

69
00:10:56,198 --> 00:10:57,533
- ลีซีย์
- เฮ้ ดาร์ลา

70
00:10:57,616 --> 00:11:01,453
ช่างเรื่องอาหารก่อนและรีบไปที่นั่น
เพราะฉันว่านางทำแบบนั้นอีกแล้ว

71
00:11:01,537 --> 00:11:02,538
บ้าจริง

72
00:11:04,873 --> 00:11:05,916
แม่งเอ๊ย

73
00:11:34,152 --> 00:11:37,155
สวัสดี คุณแลนดอน
ผมบังเอิญผ่านมาแถวนี้

74
00:11:37,239 --> 00:11:39,032
บังเอิญมาไกลจากเทนเนสซีเนี่ยนะ
เชื่อตายละ

75
00:11:39,116 --> 00:11:41,910
ผมแค่คิดว่า
จะพยายามด้วยตัวเองอีกสักครั้ง

76
00:11:41,994 --> 00:11:44,037
เพื่อโน้มน้าวคุณ
เรื่องงานเขียนของสามีคุณที่จากไป

77
00:11:44,121 --> 00:11:45,873
- มันเป็นของห้องสมุดชิปแมน
- ศาสตราจารย์แดชมีล…

78
00:11:45,956 --> 00:11:47,165
- เขาอุทิศให้…
- ตอนนี้ไม่สะดวก

79
00:11:47,249 --> 00:11:50,127
ฉันมีธุระด่วนในครอบครัว
คุณช่วยขยับรถให้ฉันไปหน่อยได้ไหม

80
00:11:50,210 --> 00:11:51,670
ขอร้องล่ะ คุณแลนดอน

81
00:11:51,753 --> 00:11:53,881
ชื่อเสียงสก็อตต์ แลนดอน
มีแต่โด่งดังขึ้นเรื่อยๆ

82
00:11:53,964 --> 00:11:56,466
ในช่วงสองปี
หลังจากที่เขาจากไปก่อนวัยอันควร

83
00:11:56,550 --> 00:11:59,136
งานเขียนและผลงานที่ยังไม่ได้ตีพิมพ์
ต้องถูกนำมารวบรวมไว้

84
00:11:59,219 --> 00:12:02,848
- เอาไปวิเคราะห์ งานนี้มัน…
- ตลกจริงๆ นะ ตลกมากที่คุณ…

85
00:12:02,931 --> 00:12:04,057
ที่คุณมาวันนี้

86
00:12:04,141 --> 00:12:06,310
เพราะฉันเพิ่งดูรูปคุณ
ในหนังสือรุ่นของฮอร์ลิกส์

87
00:12:06,393 --> 00:12:09,813
รูปของ… วีรบุรุษที่…
ที่ช่วยชีวิตนักเขียนชื่อดังไว้

88
00:12:09,897 --> 00:12:13,108
แต่ฉัน… ฉันคิดว่าความจริงแล้ว
คุณรีบเผ่นหางจุกตูด

89
00:12:13,192 --> 00:12:14,484
- คุณแลนดอน
- แต่คุณก็กลับมา

90
00:12:14,568 --> 00:12:16,236
เพื่อถ่ายรูปและเอาหน้าเอาเครดิต

91
00:12:16,320 --> 00:12:17,905
ฉันไม่สนหรอก
ฉันไม่เคยสนเรื่องเครดิต

92
00:12:17,988 --> 00:12:20,282
ฉันไม่สนเรื่องพวกนั้นเลย
แต่คุณจะไม่ได้เข้าไปในนั้น

93
00:12:20,365 --> 00:12:22,576
และคุณจะไม่มีวันได้เห็น
งานเขียนของเขา

94
00:12:22,659 --> 00:12:26,622
คุณก็เป็นแค่พนักงานร้านอาหาร
ตอนที่คุณไปเตะตาเขาเข้า

95
00:12:26,705 --> 00:12:28,624
แค่คุณนอนเตียงเดียวกับเขา

96
00:12:28,707 --> 00:12:31,543
ไม่ได้แปลว่าคุณมีสิทธิ์ยึดครอง
งานเขียนที่ยังไม่ได้ตีพิมพ์ของเขา

97
00:12:31,627 --> 00:12:33,212
ไม่ให้โลกนี้ได้เห็น

98
00:12:33,295 --> 00:12:34,713
โอ้โห

99
00:12:35,714 --> 00:12:37,174
ไปตายซะไป

100
00:12:40,010 --> 00:12:42,638
ทุเรศฉิบ ฉันจะโทรแจ้งตำรวจ

101
00:12:42,721 --> 00:12:44,890
- คุณแลนดอน
- ถ้าคุณไม่อยากนอนคุก

102
00:12:44,973 --> 00:12:46,934
คุณควรรีบไปก่อนที่พวกเขาจะมาถึง

103
00:12:47,434 --> 00:12:48,435
คุณแลนดอน

104
00:12:51,688 --> 00:12:52,856
คุณแลนดอน

105
00:13:00,822 --> 00:13:02,115
หลีกทาง

106
00:13:35,524 --> 00:13:37,359
จิมเหรอ นี่โรเจอร์ แดชมีลนะ

107
00:13:40,320 --> 00:13:44,783
คุณ… เฮ้ คุณได้…
คุณได้ไปที่สระน้ำเมื่อเช้านี้ไหม

108
00:13:47,077 --> 00:13:49,705
ไม่รู้สิ แต่สก็อตต์…
สก็อตต์รู้จักสระน้ำอีกแห่งใช่ไหม

109
00:13:49,788 --> 00:13:51,039
ใช่ เขารู้

110
00:13:54,168 --> 00:13:59,756
คุณไม่… คุณ… คุณรู้
คุณรู้แต่คุณ… คุณหลอกตัวเอง

111
00:13:59,840 --> 00:14:03,677
คุณหลอกตัวเอง และมันคือ…
มันคือพรสวรรค์ที่ฉันไม่เคยมี

112
00:14:39,963 --> 00:14:41,173
แมนดา

113
00:14:44,218 --> 00:14:45,385
แมนดา

114
00:14:53,519 --> 00:14:54,686
แมนดา

115
00:14:58,732 --> 00:15:01,276
บ้าจริง ให้ตายสิ แมนดา เกิดอะไรขึ้น

116
00:15:04,321 --> 00:15:05,322
เธอโอเคไหม

117
00:15:05,989 --> 00:15:06,990
บ้าฉิบ

118
00:15:38,146 --> 00:15:42,067
นางอยู่ในห้องนอนแล้ว
ฉันต้องแบกนางไป เพราะเธอยังมาไม่ถึง

119
00:15:42,150 --> 00:15:44,278
ขอโทษนะ ขอโทษจริงๆ
ฉัน… ฉันต้องจัดการอะไรหน่อย

120
00:15:44,361 --> 00:15:45,362
ไม่เป็นไร

121
00:15:46,321 --> 00:15:48,156
กลิ่นอะไรน่ะ มีอะไรไหม้งั้นเหรอ

122
00:15:48,240 --> 00:15:50,450
ก็ไอ้แมคแอนด์ชีสน่ะสิ

123
00:15:51,118 --> 00:15:52,619
นางได้กินยาบ้างไหม

124
00:15:52,703 --> 00:15:55,831
มีขวดเปล่าสี่ใบในถังขยะ
ฉันว่านางทิ้งยาลงชักโครกไปหมดแล้ว

125
00:15:56,832 --> 00:16:00,335
- นางพูดจาไหม หรือเป็นเหมือนก่อน…
- เหมือนคราวก่อนน่ะเหรอ ไม่ ยังเลย

126
00:16:00,419 --> 00:16:03,172
คือเราไม่… ไม่ใช่ตอนนี้

127
00:16:11,555 --> 00:16:12,681
แมนดา

128
00:16:15,726 --> 00:16:18,145
นางมีอะไรจะพูดเยอะเลย
ตอนที่ฉันเช็ดตัวให้นาง

129
00:16:18,854 --> 00:16:22,274
เฮ้ พี่สาว กระต่ายน้อยแมนดา

130
00:16:26,653 --> 00:16:28,155
โถ อแมนดา

131
00:16:37,581 --> 00:16:39,625
- ลีซีย์เหรอ ลีซีย์
- ใช่

132
00:16:48,717 --> 00:16:50,469
พอเลือดแข็งตัว มันก็จะไม่ไหลออกมา

133
00:16:50,928 --> 00:16:51,929
อือ รู้แล้ว

134
00:16:52,971 --> 00:16:55,265
- นางกินอะไรไปรึยัง
- ไม่สักคำ

135
00:16:55,349 --> 00:16:57,017
คราวก่อนนางก็เป็นแบบนี้
จำไม่ได้เหรอ

136
00:16:57,100 --> 00:16:59,269
คราวนั้นนางหายได้
คราวนี้นางก็ต้องหายได้

137
00:16:59,353 --> 00:17:01,730
- คราวก่อนสก็อตต์เป็นคนช่วยนาง
- อือ

138
00:17:01,813 --> 00:17:03,357
เราน่าจะพานางไปห้องฉุกเฉินนะ

139
00:17:03,440 --> 00:17:04,816
ไม่ ไม่ๆ แค่… รอก่อนดีกว่า

140
00:17:04,900 --> 00:17:07,778
คืนนี้ฉันจะอยู่กับนางเอง
แล้วตอนเช้าค่อยดูว่านางเป็นไงบ้าง

141
00:17:08,278 --> 00:17:10,739
- แน่ใจนะ
- อือ แน่สิ คราวนี้ตาฉันแล้ว

142
00:17:15,536 --> 00:17:16,994
แมตต์จะกลับมาจากแคนาดาตอนไหน

143
00:17:17,871 --> 00:17:21,165
อีกสองสัปดาห์นั่นแหละ
ฉันละอยากให้เขาอยู่โน่นตลอดไปเลย

144
00:17:23,252 --> 00:17:24,461
ไม่รู้สิ ขอโทษที

145
00:17:26,922 --> 00:17:28,298
ไม่เป็นไร เธอก็แค่เหนื่อย

146
00:17:29,800 --> 00:17:30,801
เธอโอเคไหม

147
00:17:30,884 --> 00:17:33,095
อือ ฉันไม่อยาก…
ยังไงฉันก็ไม่อยากกลับบ้านอยู่แล้ว

148
00:17:33,178 --> 00:17:34,721
เพราะไอ้งี่เง่าแดชมีลอยู่ที่นั่น

149
00:17:34,805 --> 00:17:37,891
- ถ้านางแย่ลงก็โทรหาฉันนะ
- ได้

150
00:17:38,559 --> 00:17:41,645
ถึงนางจะเป็นยายแก่มากปัญหา
แต่ฉันก็รักนาง

151
00:17:43,772 --> 00:17:46,525
อือ ความรักตัดไม่ขาดสินะ

152
00:18:07,129 --> 00:18:09,631
ครั้งที่แล้วที่เธอเป็นแบบนี้
สก็อตต์เขาทำอะไรเหรอ

153
00:18:12,718 --> 00:18:14,344
เขาต้องทำอะไรสักอย่างแน่ๆ

154
00:18:16,388 --> 00:18:18,390
แค่บอกฉันมาว่าต้องทำอะไร…

155
00:18:20,475 --> 00:18:21,935
แล้วฉันจะทำให้เลย

156
00:18:23,353 --> 00:18:26,899
ฉันอยาก… ดื่มโกโก้

157
00:18:29,902 --> 00:18:34,031
โอเค กระต่ายน้อยแมนดา
ฉันจะไปเอาโกโก้มาให้

158
00:18:39,203 --> 00:18:40,454
อแมนดา

159
00:18:47,419 --> 00:18:48,629
อแมนดา

160
00:18:56,512 --> 00:18:58,055
ลีซีย์อยากมาหา

161
00:19:02,017 --> 00:19:05,354
แต่ผมบอกว่าไม่ได้ ไม่ใช่คราวนี้

162
00:19:07,564 --> 00:19:09,608
นี่คือเรื่องระหว่างเราสองคน

163
00:19:20,369 --> 00:19:22,746
ผมเรียนรู้เมื่อนานมาแล้ว

164
00:19:24,289 --> 00:19:25,499
ตอนที่ผมยังเด็ก

165
00:19:36,260 --> 00:19:39,304
นี่คือเรื่องระหว่างเราสองคน

166
00:20:03,245 --> 00:20:04,580
รู้สึกดีขึ้นใช่ไหม

167
00:20:06,331 --> 00:20:07,499
มาจากสระน้ำน่ะ

168
00:20:09,001 --> 00:20:10,460
ไม่มีอะไรเสมอเหมือน

169
00:20:11,712 --> 00:20:13,213
อย่างน้อยก็ไม่ใช่ในโลกนี้

170
00:20:17,009 --> 00:20:20,888
เราต้องคุยกัน… เรื่องลีซีย์

171
00:20:22,389 --> 00:20:25,058
โอเคๆ

172
00:20:42,576 --> 00:20:43,994
เฮ้ จิม

173
00:20:46,163 --> 00:20:48,582
โยโกะ แลนดอน
ยังไม่ยอมยกของให้อีกเหรอ

174
00:20:49,333 --> 00:20:51,251
เธอทำตัว…

175
00:20:51,335 --> 00:20:52,711
นังตัวดี

176
00:20:52,794 --> 00:20:54,922
ทำตัวไม่ฉลาด แต่ก็ไม่ผิดหรอก

177
00:20:55,422 --> 00:20:57,883
ผมเริ่มคิดแล้ว
ว่าเธออยากให้เขาถูกลืม

178
00:20:57,966 --> 00:21:00,802
จะให้เป็นแบบนั้นไม่ได้
คุณเห็นด้วยไหม

179
00:21:01,929 --> 00:21:03,430
คุณก็รู้ว่าผมเห็นด้วย

180
00:21:04,264 --> 00:21:08,769
จำได้ไหมที่เราเคยคุยกัน
เรื่องการใช้แรงกดดันบ้าง

181
00:21:09,436 --> 00:21:11,647
คุณบอกว่าคุณโน้มน้าวใจคนอื่นเก่ง

182
00:21:14,233 --> 00:21:16,777
อือ ใช่แล้ว โรเจอร์ เชื่อเถอะ

183
00:21:18,111 --> 00:21:20,072
และช่วยให้พวกเขาเข้าใจด้วย

184
00:21:20,739 --> 00:21:22,157
เรื่องนี้มันสำคัญมาก

185
00:21:22,783 --> 00:21:26,078
เรื่องสั้นของแลนดอนที่ยังไม่ได้
ตีพิมพ์ อาจจะมีนวนิยายด้วยซ้ำ

186
00:21:26,161 --> 00:21:29,122
คิดดูสิ จิม
และเธอเก็บมันไว้เหมือนหมาหวงก้าง

187
00:21:30,082 --> 00:21:31,291
ผมช่วยคุณได้

188
00:21:31,917 --> 00:21:33,794
คุณคิดว่าทำได้จริงๆ เหรอ

189
00:21:35,128 --> 00:21:36,213
อ้อ แน่นอน

190
00:21:36,296 --> 00:21:38,966
ผมจ่ายให้คุณได้ไม่มากนะ
ผมไม่ใช่คนกระเป๋าหนัก

191
00:21:42,219 --> 00:21:44,596
เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงเลยจารย์

192
00:21:46,056 --> 00:21:47,724
สก็อตต์ แลนดอนคือชีวิต

193
00:21:49,476 --> 00:21:51,103
หนังสือของเขาเปลี่ยนชีวิตผมไป

194
00:21:52,771 --> 00:21:54,606
ผมจะเอางานเขียนพวกนั้นมาให้คุณเอง

195
00:21:56,275 --> 00:21:58,360
ไม่มีผู้หญิงคนไหนปฏิเสธผมได้

196
00:22:00,737 --> 00:22:05,033
- มันร้อนนะ ฉันจะถือให้…
- สก็อตต์ให้ฉันดื่ม แต่ไม่ใช่โกโก้

197
00:22:05,826 --> 00:22:08,996
มันคือน้ำเย็น น้ำที่แสนสดชื่น

198
00:22:09,746 --> 00:22:13,584
เขาบอกว่าเอามาจากสระน้ำ
ที่อยู่ในบูยามูน

199
00:22:15,711 --> 00:22:16,712
สระน้ำอะไร

200
00:22:16,795 --> 00:22:19,756
แล้วคราวนี้ใคร…
จะเป็นคนเอาน้ำมาให้ฉัน

201
00:22:24,803 --> 00:22:26,722
มันคือน้ำที่หอมหวานที่สุด
ที่ฉันเคยดื่มมา

202
00:22:27,347 --> 00:22:29,892
ลีซีย์น้องรัก ฉันอยากดื่มมันอีกจัง

203
00:22:29,975 --> 00:22:32,311
แต่เขาบอกว่าสระน้ำนั่น…

204
00:22:33,812 --> 00:22:35,189
มันอันตราย

205
00:22:35,272 --> 00:22:37,441
ถ้าได้มองมันแล้ว
เราจะไม่อยากละสายตาไปที่อื่น

206
00:22:38,317 --> 00:22:39,818
สระน้ำอะไร

207
00:22:39,902 --> 00:22:42,738
เธอก็รู้ว่าฉันพูดเรื่องอะไร ลีซีย์

208
00:22:42,821 --> 00:22:45,908
เธอแค่ไม่อยากจำ… แต่เธอต้องจำ

209
00:22:46,325 --> 00:22:47,951
เขาทิ้งเกมล่าสมบัติไว้ให้เธอ

210
00:22:49,161 --> 00:22:52,789
เขาบอกฉันเอง
วันที่เขาเอาน้ำมาให้ เขาบอกฉันไว้

211
00:22:52,873 --> 00:22:54,249
เขาบอกว่ามันเหมือนกับ…

212
00:22:55,501 --> 00:22:57,628
การตามล่าหาขุมทรัพย์

213
00:22:59,046 --> 00:23:00,339
ตามล่าหาขุมทรัพย์

214
00:23:02,466 --> 00:23:03,926
เธอเจอคำใบ้แรกรึยัง

215
00:23:06,428 --> 00:23:08,305
ฉันจะบอกเธอ เพราะว่าเขาบอกฉันแล้ว

216
00:23:08,388 --> 00:23:12,726
มันคือพลั่วสีเงินที่เธอใช้ช่วยเขา

217
00:23:13,310 --> 00:23:17,731
และเขาบอกว่าเธอจะเห็นมัน
ก่อนที่ตาเธอจะเห็นมันจริงๆ ซะอีก

218
00:23:18,524 --> 00:23:19,691
จริงรึเปล่า

219
00:23:21,151 --> 00:23:22,152
ใช่

220
00:23:24,071 --> 00:23:27,115
เขาทิ้งคำใบ้ไว้อีก
และเขาบอกว่าเธอจะหาคำตอบได้

221
00:23:28,492 --> 00:23:31,745
เขาเป็นคนพิเศษ เขาพิเศษจริงๆ

222
00:23:31,828 --> 00:23:32,829
อแมนดา

223
00:23:32,913 --> 00:23:36,375
- ฉันรู้ว่าบางทีเขาก็หายตัวไป ฟุ่บ
- อแมนดา

224
00:23:36,458 --> 00:23:39,086
ไม่มีใครหายตัวได้แบบสก็อตต์ แลนดอน

225
00:23:39,169 --> 00:23:40,546
อแมนดา นี่มันอะไรกัน

226
00:23:40,629 --> 00:23:41,630
ไม่นะ

227
00:23:54,017 --> 00:23:58,480
คุณไขปริศนาทั้งหมด
ค้นหาคำใบ้ทั้งหมดให้เจอ…

228
00:24:00,732 --> 00:24:02,317
แล้วคุณก็จะได้รางวัล

229
00:24:04,069 --> 00:24:06,113
คุณต้องรักมันมากแน่ๆ

230
00:24:07,614 --> 00:24:08,699
ใช่แล้ว

231
00:24:10,784 --> 00:24:12,411
แต่ผมรักคุณมากกว่า

232
00:24:14,371 --> 00:24:15,372
จริงเหรอ

233
00:24:16,790 --> 00:24:18,000
จริงสิ

234
00:24:20,586 --> 00:24:22,087
ฉันก็รักคุณเหมือนกัน

235
00:24:34,600 --> 00:24:37,186
- คุณรู้…
- เงียบนะ

236
00:24:38,187 --> 00:24:42,065
คุณรู้ๆ

237
00:25:09,343 --> 00:25:12,763
มันส่งเสียง

238
00:25:31,949 --> 00:25:35,244
คงไม่ต้องบอก
ว่าการบรรยายได้ถูกยกเลิก

239
00:25:35,327 --> 00:25:37,079
สรุปข่าวเด่นของเรา

240
00:25:37,162 --> 00:25:41,750
นักเขียนหนังสือขายดี สก็อตต์ แลนดอน
ถูกยิงบ่ายวันนี้ในวิทยาเขตฮอร์ลิกส์

241
00:25:41,834 --> 00:25:44,002
และถูกนำตัวส่งโรงพยาบาลเซเคร็ดฮาร์ต

242
00:25:44,086 --> 00:25:46,463
ที่แจ้งว่าเขาอยู่ในสภาวะวิกฤต

243
00:25:47,631 --> 00:25:50,634
อาการของสามีคุณสาหัสมาก
แต่ยังทรงตัวอยู่

244
00:25:51,343 --> 00:25:54,221
เราอาจรักษาปอดของเขาไว้ได้
เป็นแค่ปืน .22 ค่อยยังชั่ว

245
00:25:54,304 --> 00:25:56,473
- แค่นั้นก็เกินพอแล้ว
- ฉันหมายถึงว่า…

246
00:25:56,557 --> 00:25:59,518
ไม่ ฉันรู้ ฉันรู้ว่าคุณหมายถึงอะไร
ขอบคุณนะคะ ขอบคุณ

247
00:25:59,601 --> 00:26:01,186
เขาจะไม่เป็นไรจริงๆ ใช่ไหม

248
00:26:01,687 --> 00:26:05,732
ฉันไม่สัญญาอะไรแบบนั้น
แต่เขายังมีโอกาสรอดอยู่มาก

249
00:26:05,816 --> 00:26:08,026
แน่นอนว่าต้องใช้เวลารักษาตัวอีกนาน

250
00:26:08,694 --> 00:26:12,281
อาจจะไม่ได้นานอย่างที่คุณคิด
ครอบครัวแลนดอนเป็นพวกหายป่วยไวมาก

251
00:26:14,241 --> 00:26:15,284
ฉันขอเจอเขาได้ไหม

252
00:26:15,701 --> 00:26:18,954
แน่นอนค่ะ แต่คงไม่ได้พูดคุยกัน
เพราะเขาใส่ท่อออกซิเจนอยู่

253
00:27:32,486 --> 00:27:33,820
คุณไปไหนมา

254
00:27:37,991 --> 00:27:39,034
คุณก็รู้นี่

255
00:27:39,952 --> 00:27:40,994
ฉันไม่รู้

256
00:27:45,916 --> 00:27:47,042
คุณรู้

257
00:27:49,628 --> 00:27:51,713
บอกฉันทีว่าคุณจะอาการดีขึ้น

258
00:28:00,806 --> 00:28:02,057
ผมไม่เป็นไร

259
00:28:03,934 --> 00:28:07,771
- พวกแลนดอนน่ะ…
- หายป่วยไวมาก รู้แล้วๆ

260
00:28:12,734 --> 00:28:14,945
เกิดอะไรขึ้นกับคนที่ยิงผม

261
00:28:15,571 --> 00:28:18,866
ฉันไม่… ฉันไม่รู้
ฉันไม่รู้ ฉันไม่สน

262
00:28:20,325 --> 00:28:22,828
ฉันกลัวมาตลอดว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้

263
00:28:24,162 --> 00:28:25,581
อือ แต่พวกเขาส่วนใหญ่…

264
00:28:25,664 --> 00:28:27,332
พวกเขาส่วนใหญ่รักคุณ

265
00:28:27,416 --> 00:28:29,501
แต่คนไม่รักแค่คนเดียวก็ทำได้แล้ว

266
00:28:31,879 --> 00:28:34,047
สก็อตต์ เขามีปืน

267
00:28:35,883 --> 00:28:37,301
แกขโมยความคิดฉันไป

268
00:28:37,384 --> 00:28:39,261
- ไอ้หนุ่ม
- ไอ้ขี้ขโมย

269
00:28:45,184 --> 00:28:46,393
ลีซีย์

270
00:28:51,481 --> 00:28:52,524
เงียบเถอะ

271
00:29:51,583 --> 00:29:53,293
เฮ้ ที่รักจ๋า

272
00:29:57,548 --> 00:29:59,633
ฉันคิดถึงคุณเหลือเกิน

273
00:30:00,801 --> 00:30:02,469
คุณกำลังเล่นเกมล่าสมบัติอยู่

274
00:30:04,263 --> 00:30:05,264
ดูสิ

275
00:30:05,347 --> 00:30:10,227
บอกตัวเองให้เชื่อ
ว่าความรู้สึกนี้มันไม่ใช่

276
00:30:10,310 --> 00:30:11,353
โอ้ เย่

277
00:30:11,436 --> 00:30:15,440
สายเกินไปที่จะย้อนเวลา

278
00:30:15,524 --> 00:30:19,820
ฉันเชื่อ ฉันเชื่อ
เชื่อว่าฉันตกหลุมรัก

279
00:30:19,903 --> 00:30:23,991
สายเกินไปที่จะย้อนเวลา

280
00:30:24,074 --> 00:30:27,286
ฉันเชื่อ ฉันเชื่อ
เชื่อว่าฉันตกหลุมรัก

281
00:30:27,369 --> 00:30:31,123
โอ้ เย่ ฉันไม่ว่าอะไร

282
00:30:31,206 --> 00:30:34,334
ถ้าได้รู้ว่าเธอก็รักฉันเช่นกัน

283
00:30:35,836 --> 00:30:39,923
แต่ฉันไม่อยากคิด
ว่าฉันรักไปเองอยู่ฝ่ายเดียว

284
00:30:40,007 --> 00:30:44,678
และไม่มีอะไรที่ฉันทำได้เลย ไม่

285
00:30:44,761 --> 00:30:47,097
สายเกินไปที่จะย้อนเวลา

286
00:30:47,181 --> 00:30:48,724
ที่จะย้อนเวลา

287
00:30:48,807 --> 00:30:52,102
ฉันเชื่อ
ฉันเชื่อ เชื่อว่าฉันตกหลุมรัก

288
00:30:52,186 --> 00:30:53,187
ตกหลุมรัก

289
00:30:53,270 --> 00:30:56,857
สายเกินไปที่จะย้อนเวลา

290
00:30:56,940 --> 00:31:01,320
ฉันเชื่อ ฉันเชื่อ
เชื่อว่าฉันตกหลุมรัก

291
00:31:01,403 --> 00:31:05,032
สายเกินไปที่จะย้อนเวลา

292
00:31:05,115 --> 00:31:08,827
ฉันเชื่อ ฉันเชื่อ
เชื่อว่าฉันตกหลุมรัก

293
00:31:13,332 --> 00:31:16,168
ครับ ขอเสียงปรบมือ
ให้เหล่านักดนตรีผู้ขยันด้วยครับ

294
00:31:20,255 --> 00:31:23,300
สุภาพบุรุษและสุภาพสตรีครับ
ผมชื่อเดฟ เดบุชเชอร์

295
00:31:23,383 --> 00:31:24,551
เดฟขี้โอ่

296
00:31:24,635 --> 00:31:26,637
ใช่แล้วครับ
เดฟ เดบุชเชอร์ขี้โอ่

297
00:31:26,720 --> 00:31:28,055
และเช้าวันนี้ผมยินดีอย่างยิ่ง

298
00:31:28,138 --> 00:31:30,974
ที่ได้ยกลูกสาวของผม
ให้ผู้ชายที่ไม่คู่ควรกับเธอ

299
00:31:31,058 --> 00:31:32,059
พ่อเนี่ย

300
00:31:32,142 --> 00:31:36,021
แต่เป็นคนที่อาจจะ…
อาจจะคู่ควรกับเธอได้ในภายหลัง

301
00:31:36,688 --> 00:31:38,732
ลีซีย์บอกว่า
เขาจะเป็นนักเขียนผู้ยิ่งใหญ่

302
00:31:38,815 --> 00:31:42,444
อะไรสักอย่าง
เกี่ยวกับความเหนือจริงที่มหัศจรรย์

303
00:31:43,403 --> 00:31:44,655
ผมละสงสัยจริงๆ เชียว

304
00:31:47,074 --> 00:31:50,285
แต่ลีซีย์บอกว่าเขาเซ็นสัญญา
สำหรับหนังสือเรื่องนี้แล้ว

305
00:31:52,829 --> 00:31:55,916
และเขากำลังจะมีชื่อเสียง
แค่นั้นก็ดีพอสำหรับผมและแม่เธอแล้ว

306
00:31:56,875 --> 00:31:58,877
เขาพูดแบบนั้นทั้งคืนเลย

307
00:32:00,254 --> 00:32:02,214
โธ่ เขารักคุณนะ ที่รัก

308
00:32:02,297 --> 00:32:03,423
เขาเมาต่างหาก

309
00:32:03,507 --> 00:32:05,926
ใช่ และเขารักคุณด้วย

310
00:32:10,055 --> 00:32:11,348
ทำไมต้องเป็นเกมล่าสมบัติ

311
00:32:12,474 --> 00:32:13,517
ทำไมต้องตอนนี้

312
00:32:15,435 --> 00:32:16,812
พี่ชายคุณเรียกมันว่าไงนะ

313
00:32:18,355 --> 00:32:19,773
เกมล่าเลือดใช่ไหม

314
00:32:21,608 --> 00:32:22,609
มันกำลังมาแล้ว

315
00:32:25,696 --> 00:32:28,282
แต่ตอนนี้คุณต้องดูแลอแมนดา

316
00:32:29,783 --> 00:32:33,453
ไปตามคำใบ้ และรับรางวัลของคุณ

317
00:32:33,537 --> 00:32:34,538
ช่วยตามใจผมหน่อย

318
00:32:34,621 --> 00:32:37,207
ผมอยากเชิญคู่รักหนุ่มสาวที่แสนวิเศษ
มาเต้นรำกันอีกสักรอบ

319
00:32:37,291 --> 00:32:38,292
มาเลย

320
00:32:38,375 --> 00:32:40,127
พ่อคะ เรา… เราเต้นไปแล้ว

321
00:32:40,210 --> 00:32:41,545
เร็วเข้า ปรบมือให้พวกเขาหน่อย

322
00:32:41,628 --> 00:32:43,881
ความรักดีๆ

323
00:32:43,964 --> 00:32:44,965
ความรักดีๆ

324
00:32:46,341 --> 00:32:50,012
ฉันเคยเศร้าเสียใจ

325
00:32:52,139 --> 00:32:55,392
ต้องถามหมอประจำบ้าน
ว่าฉันเป็นอะไร

326
00:32:55,475 --> 00:32:56,977
ดูสิ

327
00:32:57,060 --> 00:32:58,812
- ฉันบอกว่า หมอ
- หมอ

328
00:32:58,896 --> 00:32:59,980
คุณหมอคนนี้

329
00:33:00,063 --> 00:33:02,191
- หมอ
- บอกฉัน บอกฉันที

330
00:33:02,274 --> 00:33:03,275
ดูเราสิ เรา…

331
00:33:03,358 --> 00:33:05,944
- อะไรทำให้ฉันป่วยใจแบบนี้
- หมอ

332
00:33:06,028 --> 00:33:08,238
สก็อตต์ๆ

333
00:33:11,200 --> 00:33:12,326
กลับมาก่อน

334
00:33:18,582 --> 00:33:21,084
ความรักดีๆ
ความรักคือสิ่งเดียวที่ฉันต้องการ

335
00:33:21,168 --> 00:33:22,377
ความรักดีๆ

336
00:33:29,801 --> 00:33:33,222
(คุณหมอ เกมล่าสมบัติ)

337
00:33:40,312 --> 00:33:41,396
อแมนดา

338
00:33:42,272 --> 00:33:43,649
อแมนดา

339
00:33:44,775 --> 00:33:45,943
อแมนดา

340
00:34:04,753 --> 00:34:06,004
อแมนดา

341
00:34:14,263 --> 00:34:15,264
แมนดา

342
00:34:19,268 --> 00:34:20,268
เฮ้

343
00:34:20,893 --> 00:34:21,895
เฮ้

344
00:34:24,898 --> 00:34:28,610
เฮ้ พี่สาว กระต่ายน้อยแมนดา เฮ้

345
00:34:28,694 --> 00:34:30,320
กลับไปนอนกันเถอะ

346
00:34:32,572 --> 00:34:33,782
โอเคไหม

347
00:34:37,034 --> 00:34:39,454
เราจะปิดแล้วค่ะ อีกไม่นาน

348
00:34:39,538 --> 00:34:42,748
คุณรู้ไหมว่านี่คือหนังสือเล่มโปรด
ของสก็อตต์ แลนดอนตอนที่เขายังเด็ก

349
00:34:44,668 --> 00:34:46,335
ในที่สุดก็ได้อ่านซะที

350
00:34:47,004 --> 00:34:48,797
ไม่ เรื่องนั้นฉันไม่รู้

351
00:34:49,672 --> 00:34:51,967
คุณต้อง… คุณต้องรู้จักเขาแน่ ใช่ไหม

352
00:34:52,050 --> 00:34:54,094
เขาจ่ายเงินให้ห้องสมุดนี้ไม่ใช่เหรอ

353
00:34:54,761 --> 00:34:56,096
ฉันรู้จักเขาจากการพูดคุยกัน

354
00:34:56,179 --> 00:34:58,473
แต่ฉัน… ฉันรู้จักภรรยาเขามากกว่า

355
00:34:58,557 --> 00:35:00,809
ลีซา ลีซีย์

356
00:35:00,893 --> 00:35:04,479
ใช่ เธอเคยมาที่นี่บ่อยๆ
บางทีก็อ่านหนังสือให้เด็กๆ ฟัง

357
00:35:05,981 --> 00:35:09,318
อันที่จริง
ฉันเชื่อว่าเธอคือคนที่จ่ายเงิน…

358
00:35:09,401 --> 00:35:10,819
ไม่ใช่ เงินมันมาจากเขา

359
00:35:12,654 --> 00:35:14,364
ไม่ใช่รึไง
ทุกอย่างก็มาจากเขาทั้งนั้น

360
00:35:15,032 --> 00:35:17,784
คงงั้น ถ้าจะพูดให้ถูกละก็…

361
00:35:17,868 --> 00:35:19,453
ไม่มีอะไรถูกทั้งนั้นแหละ

362
00:35:20,579 --> 00:35:21,997
ทุกอย่างมาจากเขา

363
00:35:23,207 --> 00:35:24,583
สี่ขวบ

364
00:35:26,126 --> 00:35:28,629
บอกว่ามันสอนให้เขารู้จัก
ถึงพลังอำนาจของจินตนาการ

365
00:35:28,712 --> 00:35:30,839
อ้อ น่าสนใจมากๆ เลย

366
00:35:30,923 --> 00:35:33,550
พลังอำนาจของจินตนาการ คิดดูดีๆ สิ

367
00:35:34,426 --> 00:35:36,803
เมล็ดพันธุ์ถูกหว่านไว้
และมันเติบโตมาจากจุดนี้

368
00:35:38,222 --> 00:35:39,723
รู้ไหมว่าผมรู้เรื่องนี้ได้ไง

369
00:35:41,642 --> 00:35:44,978
ผมรู้มาจากเพื่อนที่เป็นศาสตราจารย์
ที่รู้ทุกอย่างเรื่องสก็อตต์ แลนดอน

370
00:35:45,062 --> 00:35:49,191
เขาชื่อแดชมีล เป็นชื่อที่ตลกดี
น่าจะได้อยู่ในหนังสือของสก็อตต์บ้าง

371
00:35:49,274 --> 00:35:52,319
แต่ผมเรียกเขาว่าสก็อตต์
เพราะผมรู้สึกเหมือนว่า… ผมรู้จักเขา

372
00:35:54,821 --> 00:35:56,823
เรารู้จักคนอื่นได้จากผลงานของพวกเขา

373
00:35:57,991 --> 00:36:00,953
คุณคะ ฉันต้องปิดแล้วจริงๆ งั้นก็…

374
00:36:01,036 --> 00:36:02,204
แดชมีล

375
00:36:03,372 --> 00:36:07,918
แดชมีล เหมือนเวลาที่คุณหิว หิวมากๆ
คุณจึงต้องปรี่ไปหาของกิน

376
00:36:08,001 --> 00:36:10,587
เข้าใจไหม แดชมีล "ปรี่ไปหาของกิน"

377
00:36:11,088 --> 00:36:13,799
รู้ไหม คุณน่าจะเอาหนังสือเล่มนี้
ไปใส่กล่องพิเศษของมันนะ

378
00:36:15,133 --> 00:36:19,471
ติดป้ายจารึกเล็กๆ ไว้ข้างใต้
เขียนว่า

379
00:36:19,555 --> 00:36:21,682
"สก็อตต์ แลนดอนเริ่มต้นจากตรงนี้"

380
00:36:22,766 --> 00:36:26,478
มันจะเป็นแรงบันดาลใจให้คนรุ่นใหม่ๆ
คุณคิดว่าไง

381
00:36:28,397 --> 00:36:29,982
ค่ะ ฉันว่าความคิดเข้าท่าดี

382
00:36:32,484 --> 00:36:34,778
คุณคะ ฉันต้องปิดจริงๆ

383
00:36:37,573 --> 00:36:38,574
คุณ…

384
00:36:40,951 --> 00:36:43,579
วางไว้ตรงนี้สิ
เด็กๆ ทุกคนจะได้มองเห็นทุกวัน

385
00:36:43,662 --> 00:36:44,872
และได้รับแรงบันดาลใจ

386
00:36:45,455 --> 00:36:47,457
ค่ะ ฉันว่าความคิดนี้ดีทีเดียว

387
00:36:48,917 --> 00:36:50,460
ฉันว่าเราจะทำแบบนั้น

388
00:36:52,421 --> 00:36:53,505
งั้น…

389
00:36:58,886 --> 00:37:00,596
เราเห็นตรงกันแล้วนะ

390
00:37:06,268 --> 00:37:07,644
สาวกจงเจริญ

391
00:37:07,728 --> 00:37:09,104
สาวกจงเจริญ

392
00:37:10,772 --> 00:37:12,191
ยิงฉันขึ้นไปเลย สก็อตตี้

393
00:37:12,274 --> 00:37:13,567
ยิงฉันขึ้นไปเลย สก็อตตี้

394
00:37:18,655 --> 00:37:21,950
แดชมีล ปรี่ไปหาของกิน
เอาไปคิดดูนะ เพราะมันมีอะไรซ่อนอยู่

395
00:37:22,034 --> 00:37:23,035
ได้

396
00:37:23,118 --> 00:37:24,786
และเอาหนังสือเล่มนั้น
ไปใส่กล่องพิเศษด้วย

397
00:37:24,870 --> 00:37:26,413
ความคิดดีมาก

398
00:37:26,496 --> 00:37:28,582
ที่นี่ไม่ได้สร้าง
เพราะอีนั่นที่เขาแต่งงานด้วย

399
00:37:28,665 --> 00:37:30,042
แต่มันสร้างขึ้นมาเพราะเขา

400
00:37:37,299 --> 00:37:39,343
ฉันบอกว่า หมอ

401
00:37:41,512 --> 00:37:43,347
คุณหมอคนนี้

402
00:37:44,723 --> 00:37:46,558
บอกฉันที

403
00:37:48,352 --> 00:37:49,937
ว่าฉันเป็นอะไร

404
00:37:54,483 --> 00:37:56,151
ฉันบอกว่า หมอ

405
00:37:58,362 --> 00:37:59,780
คุณหมอคนนี้

406
00:38:16,213 --> 00:38:19,466
(ดร.ฮิวจ์ อัลเบอร์เนส
ศูนย์ฟื้นฟูกรีนลอว์น)

407
00:38:19,550 --> 00:38:22,803
(ที่รักจ๋า!
คำใบ้ที่สองของเกมล่าสมบัติ)

408
00:38:30,269 --> 00:38:32,938
โอเค เอาละ

409
00:38:34,106 --> 00:38:35,482
เราจะทำกันอีกรอบ พร้อมไหม

410
00:38:36,358 --> 00:38:37,609
นับสามนะ

411
00:38:37,693 --> 00:38:41,321
หนึ่ง สอง สาม

412
00:38:41,405 --> 00:38:43,657
และ… มาเร็วพี่

413
00:38:45,033 --> 00:38:46,034
แมนดา

414
00:38:46,785 --> 00:38:47,786
คุณแลนดอน

415
00:38:47,870 --> 00:38:51,081
หวัดดีค่ะ ฉันลีซา ลีซีย์ค่ะ

416
00:38:51,164 --> 00:38:55,711
คุณแลนดอน ก่อนอื่นผมขอแสดง
ความเสียใจกับการสูญเสียของคุณด้วย

417
00:38:56,378 --> 00:38:58,547
สามีคุณเซ็นหนังสือให้ผมหลายเล่มเลย

418
00:38:58,630 --> 00:39:02,509
และหนังสือพวกนั้น
คือหนึ่งในสมบัติล้ำค่าที่สุดของผม

419
00:39:02,593 --> 00:39:05,345
ขอบคุณค่ะ ดร.อัลเบอร์เนส
คุณใจดีมากจริงๆ

420
00:39:05,429 --> 00:39:09,224
ผมเดาว่าคุณคงโทรมาเรื่องพี่สาวคุณ
อแมนดา เดบุชเชอร์

421
00:39:10,142 --> 00:39:11,226
คุณรู้ได้ไงคะ

422
00:39:11,310 --> 00:39:14,062
สก็อตต์จะ… เขาชวนผมไปทานมื้อเที่ยง
เมื่อสามปีก่อน

423
00:39:14,646 --> 00:39:17,816
เขาบอกว่าพี่สะใภ้ของเขา
ทุกข์ทรมานจากการทำร้ายตัวเอง

424
00:39:18,901 --> 00:39:19,943
ค่ะ กรีดตัวเอง

425
00:39:20,569 --> 00:39:23,906
ครับ ตามด้วยอาการตัวกึ่งแข็งทื่อ

426
00:39:24,907 --> 00:39:27,826
เขาเชื่อว่าพฤติกรรมพวกนั้น
อาจเกิดขึ้นอีก เป็นแบบนั้นไหมครับ

427
00:39:27,910 --> 00:39:32,831
ใช่ค่ะ แต่ว่า ดร. อัลเบอร์เนส…

428
00:39:32,915 --> 00:39:34,082
เรียกผมว่าฮิวจ์ก็ได้

429
00:39:35,334 --> 00:39:39,630
เขาเขียนเบอร์คุณทิ้งไว้ให้ฉันหา
ในสมุดที่อยู่ของอแมนดา

430
00:39:39,713 --> 00:39:41,173
อาจจะแค่ระมัดระวังไว้ก่อน

431
00:39:41,840 --> 00:39:44,092
เราพาชมรอบๆ ที่นี่หลังมื้อเที่ยง

432
00:39:44,885 --> 00:39:48,138
และผมสัญญาว่าถ้าพี่สาวของคุณ
ทรมานจากการหลีกหนีความจริง

433
00:39:48,222 --> 00:39:51,099
- ซึ่งสก็อตต์กลัวว่าจะเกิดขึ้น…
- แล้วคุณจะหาที่ให้เธออยู่

434
00:39:52,643 --> 00:39:53,727
ใช่ครับ

435
00:39:54,770 --> 00:39:56,563
เขาคงต้องรักเธอมากแน่ๆ

436
00:39:57,231 --> 00:39:59,024
เขารักพี่น้องของฉันทั้งสองคน

437
00:39:59,983 --> 00:40:02,903
ผมขอสรุปสถานการณ์นี้ให้คุณฟังนะครับ
คุณแลนดอน

438
00:40:02,986 --> 00:40:06,657
ผม… ผมอยากทำอะไรเพื่อนักเขียนคนโปรด
ของผม และ… และภรรยาม่ายของเขาด้วย

439
00:40:08,700 --> 00:40:11,161
ขอบ… ขอบคุณค่ะ ขอบคุณ
ฉันซาบซึ้งใจจริงๆ

440
00:40:11,245 --> 00:40:14,081
ถ้าคุณช่วยให้ฉันติดต่อ
กับฝ่ายบัญชีของคุณ

441
00:40:14,164 --> 00:40:15,582
ฉันจะได้จัดแจงเรื่องค่าใช้จ่าย

442
00:40:18,627 --> 00:40:20,712
สามีคุณจัดการค่าใช้จ่าย
ด้วยตัวเองแล้ว

443
00:40:22,005 --> 00:40:25,008
เขาบอกว่าสิ่งที่ผมต้องทำคือโทรศัพท์
แล้วค่าธรรมเนียมจะถูกชำระเอง

444
00:40:25,592 --> 00:40:27,302
ค่ะๆ ได้ ขอบคุณค่ะ

445
00:40:27,386 --> 00:40:29,763
- เขาเป็นคนใจกว้างมาก
- ขอบคุณค่ะ จากใจจริงๆ

446
00:40:29,847 --> 00:40:31,473
แน่… แน่นอนครับ แน่นอน

447
00:40:56,373 --> 00:40:59,376
ผมน่าจะบอกคุณเรื่องนี้
ก่อนเราแต่งงานกัน

448
00:41:02,212 --> 00:41:05,966
ฉันไม่อยากคุยเรื่องซีเรียส
ที่นี่บรรยากาศดีจะตาย

449
00:41:06,049 --> 00:41:09,970
คุณจำคืนที่ผมกรีดตัวเองได้ไหม
และคุณถามผมว่าผมบ้ารึเปล่า

450
00:41:12,764 --> 00:41:14,057
ผมมองเห็นภาพนิมิต

451
00:41:15,559 --> 00:41:18,103
ผมเขียนมันลงไป
และคนก็จ่ายเงินเพื่ออ่านมัน

452
00:41:19,104 --> 00:41:21,857
แต่คุณเป็นนักเขียนนี่นา
มันคืองานของคุณ

453
00:41:21,940 --> 00:41:27,571
คุณถามผมเรื่องครอบครัวผม
พ่อผม และพี่ชายผม

454
00:41:30,199 --> 00:41:32,326
และคุณบอกว่า
มันคือความทรงจำที่เลวร้าย

455
00:41:34,119 --> 00:41:35,204
ใช่แล้ว

456
00:42:10,697 --> 00:42:12,157
ฝากดูแลเธอดีๆ ด้วยนะคะ

457
00:42:12,699 --> 00:42:13,784
ครับ คุณผู้หญิง

458
00:42:22,626 --> 00:42:23,961
เขารู้ได้ไง

459
00:42:25,379 --> 00:42:26,630
สก็อตต์รู้ได้ไง

460
00:42:28,674 --> 00:42:29,675
ไม่รู้สิ

461
00:42:45,774 --> 00:42:46,984
ฮัลโหล

462
00:42:47,067 --> 00:42:48,277
คุณแลนดอน

463
00:42:50,863 --> 00:42:53,198
ค่ะ ใช่ นั่นใครคะ

464
00:42:54,157 --> 00:42:55,409
คุณเรียกผมว่าจิมก็ได้

465
00:42:55,492 --> 00:42:56,702
จิมไหน

466
00:42:57,995 --> 00:42:59,079
เรียกจิม แดนดี้ล่ะเป็นไง

467
00:43:00,122 --> 00:43:03,500
อือ โอเค ฉันวางสายละ โอเคนะ

468
00:43:03,584 --> 00:43:05,711
โธ่ ไม่เอาน่า คุณผู้หญิง
ผมขอแค่นาทีเดียว

469
00:43:07,713 --> 00:43:10,340
มีผู้ชายคนนึงไปหาคุณ
เรื่องงานเขียนของสามีคุณ

470
00:43:10,424 --> 00:43:15,220
อ๋อๆ โอเค ค่ะ เยี่ยมเลย เยี่ยม

471
00:43:15,888 --> 00:43:18,807
คุณ… คุณ…
คุณเป็นเพื่อนของแดชมีลสินะ หา

472
00:43:18,891 --> 00:43:21,101
แล้วนี่อะไร… จะมาโน้มน้าวกันเหรอ

473
00:43:21,685 --> 00:43:24,104
ผมว่าคุณจะเรียกแบบนั้นก็ได้ ตามสบาย

474
00:43:24,188 --> 00:43:27,816
- อือ ไม่ล่ะ ไม่เอาๆ ไม่
- ไม่อะไร

475
00:43:27,900 --> 00:43:30,527
เพราะฉันคิดว่าฉันพูดชัดแล้ว

476
00:43:30,611 --> 00:43:32,738
ฉันคิดว่างั้นนะ แต่สงสัยจะชัดไม่พอ

477
00:43:32,821 --> 00:43:35,699
คุณกับเขาอาจไม่ได้เริ่มต้นคุยกัน
ด้วยดีนัก แต่ว่า…

478
00:43:35,782 --> 00:43:38,535
คุณเรียกว่า
เราเริ่มต้นคุยกันได้ไม่ดีน่ะถูกแล้ว

479
00:43:39,286 --> 00:43:43,165
ศาสตราจารย์แดชมีลรู้จัก
สก็อตต์ แลนดอนดีกว่าใครในโลกนี้

480
00:43:43,248 --> 00:43:46,752
ให้ตายสิ เขารู้มากกว่าฉันอีกเหรอ
งั้นแต่งงานกับเขาก็ไม่นับสินะ

481
00:43:46,835 --> 00:43:48,170
คุณว่ามันไม่มีความหมายรึไง

482
00:43:48,253 --> 00:43:50,589
เราไม่รู้จักคนที่เราแต่งงานด้วยเหรอ
ไม่นับงั้นเหรอ

483
00:43:50,672 --> 00:43:55,135
คุณคงรู้สินะที่เขาพูดว่า
ฉันก็แค่พนักงานร้านอาหาร

484
00:43:55,219 --> 00:43:56,220
ที่ผมจะพูดก็คือ…

485
00:43:56,303 --> 00:43:57,888
โธ่เอ๊ย ให้ตายสิ

486
00:43:57,971 --> 00:44:01,725
ฉันขอให้คุณโทรมารึไง
ใช่เหรอ ฉันขอให้คุณโทรหาฉันเหรอ

487
00:44:04,353 --> 00:44:05,562
เปล่า

488
00:44:05,646 --> 00:44:07,731
ใช่ ถูกแล้ว ฉันไม่ได้ขอเลย

489
00:44:07,814 --> 00:44:09,900
ฉันไม่ได้ขอสักนิดเดียว ขอทีเถอะ

490
00:44:13,278 --> 00:44:15,405
แต่ตอนนี้คุณคุยกับผมอยู่
ไม่ได้คุยกับจารย์

491
00:44:15,489 --> 00:44:18,367
และผมขอบอกว่า
คุณต้องให้ในสิ่งที่จารย์ต้องการ

492
00:44:19,826 --> 00:44:21,411
ห้ามมีข้ออ้าง ห้ามผัดเวลาไปเรื่อย

493
00:44:21,495 --> 00:44:24,414
คุณเริ่มจากการมอบมันให้ผมก็ได้
แล้วผมจะเอาไปให้เขาเอง

494
00:44:24,998 --> 00:44:27,084
คุณไม่มีสิทธิ์ในตัวสก็อตต์ แลนดอน

495
00:44:27,167 --> 00:44:29,545
ไม่มีทั้งตอนที่เขายังอยู่
และตอนนี้ที่เขาจากไปแล้ว

496
00:44:30,420 --> 00:44:33,298
คุณไม่เคยเข้าใจความยิ่งใหญ่ของเขา
นั่นคือสิ่งที่จารย์พูด

497
00:44:33,382 --> 00:44:36,593
คุณต้องโทรหาเขา
และบอกเขาว่าทุกอย่างไม่มีปัญหา

498
00:44:36,677 --> 00:44:38,470
โยโกะยอมยกของให้แล้ว

499
00:44:38,554 --> 00:44:41,265
โยโกะเหรอ นี่คุณเพิ่ง…

500
00:44:42,516 --> 00:44:44,059
นี่คุณแม่งเรียกฉันว่าโยโกะงั้นเหรอ

501
00:44:44,685 --> 00:44:46,019
ถ้าไม่รีบลงมือละก็

502
00:44:46,103 --> 00:44:48,522
ผมจะไปหาคุณถึงที่
และผมจะทำร้ายส่วนนั้นของคุณ

503
00:44:48,605 --> 00:44:51,233
ที่คุณไม่ยอมให้หนุ่มๆ แตะต้อง
ตอนไปงานเต้นรำสมัย ม.ต้น

504
00:44:52,776 --> 00:44:53,777
คุณผู้หญิง

505
00:44:56,864 --> 00:44:58,991
เข้าใจที่ผมพูดใช่ไหม

506
00:44:59,825 --> 00:45:00,826
อือ

507
00:45:01,618 --> 00:45:02,786
คุณแลนดอน

508
00:45:03,954 --> 00:45:05,122
จิม

509
00:45:06,874 --> 00:45:09,543
- ว่าไง คุณผู้หญิง
- ได้ยินฉันได้ไหม

510
00:45:10,460 --> 00:45:13,005
เสียงคุณเบาไปหน่อย แต่ผมได้ยินคุณ

511
00:45:19,678 --> 00:45:21,013
ไสหัวไปให้พ้น

512
00:45:51,960 --> 00:45:53,170
(ลีซา แลนดอน
ภรรยาผู้อยู่เบื้องหลังตำนาน)

513
00:45:57,549 --> 00:45:58,675
(สีแดง หลังที่สอง
ถนนชูการ์ท็อปฮิลล์)

514
00:47:04,533 --> 00:47:06,618
- เขามีปืน
- มือปืน

515
00:47:06,702 --> 00:47:08,954
- มือปืน มีปืน
- แกขโมยเรื่องราวของฉัน

516
00:47:09,580 --> 00:47:11,248
แกขโมยความคิดฉันไป

517
00:47:21,175 --> 00:47:22,551
มันอยู่ใกล้มาก ที่รัก

518
00:47:25,345 --> 00:47:26,638
มีหลายใบหน้า

519
00:47:26,722 --> 00:47:30,934
ฉันไม่เข้าใจ ฉันไม่… ฉันไม่เข้าใจ

520
00:47:32,311 --> 00:47:33,896
คุณรู้

521
00:47:34,646 --> 00:47:36,106
คุณรู้

522
00:47:50,287 --> 00:47:51,663
เด็กชายผอมสูง

523
00:47:52,122 --> 00:47:53,540
เงียบนะ

524
00:47:54,917 --> 00:47:56,835
มันส่งเสียง

525
00:48:14,561 --> 00:48:17,606
ไม่นะ ไม่ๆ ไม่ๆ มันไม่ได้เกิดขึ้น

526
00:48:19,233 --> 00:48:20,692
คุณรู้

527
00:48:33,664 --> 00:48:35,916
(ต้นฉบับที่ตีพิมพ์แล้ว
สก็อตต์! ช่วงปีแรกๆ!)

528
00:48:35,999 --> 00:48:39,336
(ไอเดียและหมายเหตุ
เรื่อง The Secret Pearl)

529
00:48:39,419 --> 00:48:41,839
(ต้นฉบับที่ยังไม่ได้ตีพิมพ์)

530
00:49:00,274 --> 00:49:02,484
(ด้วยความระลึกถึง มาร์ค เซเลมอน)

531
00:49:58,248 --> 00:50:00,250
คำบรรยายโดย ชลันธร เรืองภักดี