1
00:00:04,601 --> 00:00:06,061
ความเดิมซีซั่นที่แล้ว

2
00:00:06,144 --> 00:00:10,023
ไงคะ พ่อแม่ ถ้าพ่อแม่ได้ดูคลิปนี้
นั่นก็แปลว่ามีบางอย่างผิดพลาด

3
00:00:10,107 --> 00:00:11,149
เกิดอะไรขึ้นเนี่ย

4
00:00:11,233 --> 00:00:12,776
มิติเวลาใหม่กำลังเข้ามาแทนที่

5
00:00:12,859 --> 00:00:14,069
ขอบคุณสำหรับทุกอย่างนะคะ

6
00:00:14,152 --> 00:00:15,195
พ่อรักลูกนะ

7
00:00:17,781 --> 00:00:20,408
ฟังนะ คามิลล่า
ผมไม่อยากปิดบังคุณอีกต่อไปแล้ว

8
00:00:20,492 --> 00:00:23,286
ถ้าการเป็นไวบ์
เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตที่คุณต้องการ

9
00:00:23,370 --> 00:00:24,746
ฉันก็ไม่มีวันเข้าไปขวางทางคุณ

10
00:00:24,830 --> 00:00:25,747
ฉันอยากรับยารักษา

11
00:00:25,831 --> 00:00:28,250
คิลเลอร์ฟรอสต์กับฉันคงคิดถึงไวบ์น่าดูเลย

12
00:00:28,333 --> 00:00:30,210
ฉันเองก็เหมือนกัน

13
00:00:30,293 --> 00:00:32,003
พ่อคะ

14
00:00:32,087 --> 00:00:34,047
ผมอยากให้คนที่มาแทนที่ผมเป็นคุณ โจ

15
00:00:34,131 --> 00:00:36,383
- เป็นผู้กองเหรอ
- ผู้กองโจ เวสต์

16
00:00:36,466 --> 00:00:38,969
พวกนายไม่มีใคร
หยุดสิ่งที่เริ่มต้นไปแล้วได้หรอก

17
00:00:39,052 --> 00:00:43,932
เพราะไม่ว่าพวกนายทำอะไร
ก็ไม่อาจเปลี่ยนสิ่งที่จะเกิดขึ้นได้

18
00:00:48,019 --> 00:00:49,980
เกิดไฟฟ้ากระชากขึ้นทั่วทั้งระบบ

19
00:00:54,985 --> 00:00:55,944
"ไทม์วอลต์"

20
00:00:56,027 --> 00:00:57,487
มันเกิดจากไทม์วอลต์

21
00:01:01,116 --> 00:01:03,785
- นี่เราถูกโจมตีเหรอ
- ผมก็ไม่รู้

22
00:01:03,869 --> 00:01:06,204
แต่ไม่ว่าอะไรที่เกิดขึ้น
มันเริ่มต้นตอนที่เราไม่อยู่

23
00:01:07,622 --> 00:01:09,416
หนูไม่ได้สมบูรณ์แบบ

24
00:01:09,499 --> 00:01:12,836
ได้โปรดจำไว้ว่าหนูรักพ่อกับแม่

25
00:01:12,919 --> 00:01:14,337
และหนูจะรักตลอดไป

26
00:01:14,421 --> 00:01:15,464
และหนูจะรักตลอดไป

27
00:01:15,547 --> 00:01:17,757
และหนูจะรักตลอดไป จะรักตลอดไป ๆ

28
00:01:27,100 --> 00:01:30,145
แบร์รี่ ข้อความของนอร่า

29
00:01:36,485 --> 00:01:39,362
ทำไมพอฉันแวะมาทีไรก็เกิดวิกฤตทุกทีเลย

30
00:01:39,446 --> 00:01:41,531
มาเขตเมต้าก็เป็นแบบนี้แหละ

31
00:01:41,615 --> 00:01:44,075
ความเร็ว 750 ไมล์ต่อชั่วโมง
เขากำลังเร็วขึ้นด้วย

32
00:01:44,159 --> 00:01:45,994
ว่าแต่หมอนี่เป็นใครเหรอ

33
00:01:46,077 --> 00:01:47,204
เพื่อนเก่าน่ะ

34
00:01:51,166 --> 00:01:53,460
ชื่อของเขาคือก็อดสปีดและเขามาจากอนาคต

35
00:01:56,087 --> 00:01:59,049
- เขาเป็นเหมือนสปีดสเตอร์ตัวปลอมน่ะ
- นั่นอะไรเหรอ

36
00:02:02,719 --> 00:02:03,845
ตัวจริงยังไงล่ะ

37
00:02:20,445 --> 00:02:22,447
จัดการเขาเลย แบร์รี่!

38
00:02:22,531 --> 00:02:23,490
จัดให้เลย

39
00:02:38,421 --> 00:02:40,257
นายเป็นใครและมาทำอะไรที่เซ็นทรัลซิตี้

40
00:02:47,347 --> 00:02:50,892
เขาก็เหมือนคนอื่น ๆ
ไม่มีทักษะทางภาษา มีแค่เสียง

41
00:02:50,976 --> 00:02:52,727
- เยี่ยมไปเลย
- เมื่อกี้อะไรเหรอ

42
00:02:52,811 --> 00:02:54,729
ก็อดสปีดคนที่สี่
ที่เราจับได้ในหน้าร้อนนี้

43
00:02:54,813 --> 00:02:56,898
แต่ก็ยังไม่มีวี่แวว
ของคุณออกัสต์ ฮาร์ตเลย

44
00:02:56,982 --> 00:03:00,402
ก็แค่หุ่นเชิดอีกตัวที่สื่อสารอะไร
เกินกว่าโมเด็มการพูดไม่ได้เลย

45
00:03:00,485 --> 00:03:02,654
เอาล่ะ ฉันเสร็จงานแล้วนะ

46
00:03:02,737 --> 00:03:05,532
นายเอาพี่จีโฟร์นั่นไปไว้ที่
คุกไอรอนไฮต์แล้วกันนะ แบร์รี่

47
00:03:05,615 --> 00:03:07,868
ผมว่าวันนี้เราไขปริศนานี้ไม่ได้หรอก

48
00:03:10,745 --> 00:03:13,206
แบบนี้ก็ดีนะคะ พ่อ
เราน่าจะทำแบบนี้กันบ่อย ๆ นะ

49
00:03:13,290 --> 00:03:15,917
เห็นด้วยเลย นี่ ก่อนที่พ่อจะลืมซะก่อน

50
00:03:16,001 --> 00:03:18,086
ยินดีด้วยเรื่องหนังสือพิมพ์ซิติเซน

51
00:03:18,170 --> 00:03:20,630
ค่ะ แบบว่ามีคนเป็นล้านในเซ็นทรัลซิตี้

52
00:03:20,714 --> 00:03:22,966
แต่หนูได้คนสมัครสมาชิกแค่สองสามแสนคนเอง

53
00:03:23,049 --> 00:03:24,134
ก็นะ หนูไม่ใช่ซีซีพีเอ็นนี่นา

54
00:03:24,217 --> 00:03:25,594
ตอนนี้ยังไม่ใช่

55
00:03:25,677 --> 00:03:29,014
แต่อีกประมาณ 10 ปี
บริษัทของลูกจะคว้ารางวัลพูลิตเซอร์

56
00:03:29,097 --> 00:03:30,223
ค่อยเป็นค่อยไปดีกว่าค่ะ พ่อ

57
00:03:31,975 --> 00:03:33,477
ให้ตายสิ อร่อยมากเลย

58
00:03:33,560 --> 00:03:35,437
นายก็รู้นี่นาว่านายจะเมาไม่ได้

59
00:03:35,520 --> 00:03:36,897
มันอร่อยซะจนฉันไม่สนใจเรื่องนั้นเลยล่ะ

60
00:03:36,980 --> 00:03:39,441
ไม่ต้องกลัว ปาร์ตี้ให้สุดตัว

61
00:03:41,067 --> 00:03:43,945
เราเอาสลัดกับฮอตดอกผักชื่อดัง
แสนอร่อยของฉันมาให้ราล์ฟด้วย

62
00:03:44,029 --> 00:03:47,783
- พวก ราล์ฟยังอยู่ในเปรูอยู่เลย
- ไม่ก็โมนาโก หรือว่าเทกซัสนะ

63
00:03:47,866 --> 00:03:50,327
เพื่อคดีคนหายคดีเดียวเนี่ยนะ
ช่างอุทิศตนซะจริงนะ

64
00:03:50,410 --> 00:03:53,663
พวกเรา ๆ นี่เรามัวทำอะไรกันอยู่เหรอ

65
00:03:53,747 --> 00:03:56,458
เจนนาตัวน้อยกำลังหลับปุ๋ยอยู่

66
00:03:56,541 --> 00:03:58,752
และฉันมีทั้งซุปข้าวโพดกับมันเทศเชื่อม

67
00:03:58,835 --> 00:04:01,296
ฉันมีคอลลาร์ดกรีนส์ด้วยนะ

68
00:04:01,379 --> 00:04:04,216
- ที่รัก มากินกันเถอะ
- น่าอร่อยจัง

69
00:04:05,801 --> 00:04:06,635
ใช่เลย

70
00:04:15,060 --> 00:04:18,313
- เรื่องแมคไปถึงไหนแล้ว
- มีแมคแอนด์ชีสด้วยเหรอ

71
00:04:18,396 --> 00:04:20,774
เปล่าหรอก
หมายถึงห้องเพิ่มพลังสมองต่างหาก

72
00:04:20,857 --> 00:04:23,276
โดยทั่วไปแล้ว
มันช่วยให้เราเข้าไปในสปีดฟอร์ซ

73
00:04:23,360 --> 00:04:25,028
เพื่อเพิ่มกระบวนการคิดของแบร์รี่ได้

74
00:04:25,112 --> 00:04:28,490
มันจะทำให้เขามองเห็นผลลัพธ์ทั้งหมด
ที่เกิดขึ้นได้ในเวลาเดียวกัน

75
00:04:28,573 --> 00:04:29,616
แบบว่าคิดเร็วสินะ

76
00:04:29,699 --> 00:04:31,701
ซึ่งแปลว่าเราจะจับพวกวายร้ายได้เร็วขึ้น

77
00:04:31,785 --> 00:04:33,620
แบร์รี่ แต่ทุกคนที่นายจับมาในหน้าร้อนนี้

78
00:04:33,703 --> 00:04:35,247
สำนักงานอัยการเขต
ก็แทบรับเรื่องไม่ทันแล้วนะ

79
00:04:35,330 --> 00:04:38,041
นี่ ในเมื่อห้องเพิ่มพลังสมองเสร็จแล้ว
เราก็น่าจะทดสอบดูนะ

80
00:04:38,125 --> 00:04:39,042
ไม่ได้แน่นอน

81
00:04:39,126 --> 00:04:40,377
นายก็รู้ว่าเรายังวิเคราะห์กันอยู่

82
00:04:40,460 --> 00:04:42,796
คืนนี้เราน่าจะลองดูสักสามสี่ชั่วโมงนะ
เริ่มตั้งแต่เนิ่น ๆ ไงล่ะ

83
00:04:42,879 --> 00:04:44,631
แบร์รี่...

84
00:04:44,714 --> 00:04:47,092
ถ้ามีอะไรที่ฉันได้เรียนรู้
ตั้งแต่ที่ฉันเลิกเป็นไวบ์มา

85
00:04:47,175 --> 00:04:50,011
นั่นก็คือเราทุกคน
ต้องทำงานกับใช้ชีวิตให้สมดุลกัน

86
00:04:50,095 --> 00:04:54,141
และตอนนี้ฉันก็อยากดื่มเบียร์มากกว่า

87
00:04:57,144 --> 00:04:58,186
อีกอย่างนะ

88
00:04:58,270 --> 00:05:01,314
ฉันยังต้องปรับปรุงเมนเฟรมอีก
และฉันทำไม่ได้ถ้าไม่มี...

89
00:05:04,526 --> 00:05:06,528
ทุกทีสิน่า

90
00:05:06,611 --> 00:05:08,447
- แท็บเล็ตของฉัน
- ใช่

91
00:05:08,530 --> 00:05:09,573
ขอบใจนะ

92
00:05:11,199 --> 00:05:12,534
ฉันไปเอาเบียร์ดีกว่า

93
00:05:16,663 --> 00:05:19,541
นี่ ครั้งล่าสุด
ที่พ่อคุยกับพวกลูก ก็ดู...

94
00:05:19,624 --> 00:05:20,667
สบายดีนี่

95
00:05:21,626 --> 00:05:24,045
พวกลูกสบายดีใช่มั้ย

96
00:05:26,715 --> 00:05:30,177
แรก ๆ เราก็ใจสลายแหละ
แต่นอร่าก็แค่หายไปเฉพาะตอนนี้

97
00:05:30,260 --> 00:05:33,972
สักวันเราจะมีลูก
แล้วจากนั้นเราก็จะมีนอร่าอีกคน

98
00:05:34,055 --> 00:05:35,015
ใช่แล้ว

99
00:05:35,098 --> 00:05:38,101
หนูว่าการที่เรารู้ว่ามีโอกาสแก้ตัว
ทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนไปค่ะ

100
00:05:40,479 --> 00:05:43,565
ผมต้องไปแล้ว
มีเหตุบุกรุกที่อีสต์ไซด์อินดัสเทรียล

101
00:05:46,193 --> 00:05:47,652
พ่อคะ หนูขอถามพ่อหน่อย

102
00:05:47,736 --> 00:05:51,031
พ่อทำอะไรกับกล่องที่อยู่หลังโรงรถเหรอ

103
00:05:51,114 --> 00:05:56,411
ในที่สุดเขาก็เอามันไปทิ้งจนได้
ขอบคุณมากนะคะ

104
00:05:56,495 --> 00:05:57,704
โอเค หนูต้องไปคุยโทรศัพท์ก่อน

105
00:05:59,956 --> 00:06:01,875
พวกคุณคะ ขอโทษที ฉันเองก็ต้องไปเหมือนกัน

106
00:06:01,958 --> 00:06:05,378
ฉันต้องไปให้กำลังใจ
เพื่อนที่เรียนแพทย์ด้วยกันน่ะค่ะ

107
00:06:05,462 --> 00:06:07,881
ขอบคุณที่เชิญฉันมานะคะ อาหารอร่อยมากเลย

108
00:06:07,964 --> 00:06:09,132
บาย เคทลิน

109
00:06:11,009 --> 00:06:12,219
ไม่มีคนช่วยทำความสะอาดเลยใช่มั้ยเนี่ย

110
00:06:14,763 --> 00:06:16,223
ผมชื่อแรมซีย์ รอสโซ่

111
00:06:18,642 --> 00:06:21,645
และแม่ของผม ดอกเตอร์เรเชล รอสโซ่

112
00:06:21,728 --> 00:06:24,106
คือทุกอย่างสำหรับผม

113
00:06:24,189 --> 00:06:26,066
ตอนผมอายุเจ็ดขวบ

114
00:06:26,149 --> 00:06:29,277
ผมขี่จักรยานที่แม่ซื้อให้ตอนวันเกิด
ล้มค่อนข้างแรง

115
00:06:30,821 --> 00:06:34,699
ลองนึกภาพเด็กที่กำลังกลัว
กับหัวเข่าสองข้างถลอกและมีกำเดาไหลสิ

116
00:06:34,783 --> 00:06:36,576
พอแม่มาเจอผม

117
00:06:36,660 --> 00:06:40,413
ท่านจับผมยืนขึ้น ท่านปัดตัวให้ผม

118
00:06:40,497 --> 00:06:44,000
แล้วบอกให้ผมกลับไปขี่จักรยานต่อ

119
00:06:45,669 --> 00:06:47,671
ผมพยายามแล้วแต่ก็ทำไม่ได้

120
00:06:49,297 --> 00:06:50,966
มันเหมือนกับว่าผมเป็นอัมพาตไปซะอย่างนั้น

121
00:06:51,049 --> 00:06:52,300
มันเจ็บปวดมากครับ

122
00:06:53,552 --> 00:06:57,139
ตอนนั้นเองที่ท่านบอกผมว่าผมจะหายดี

123
00:06:57,222 --> 00:06:59,474
และผมต้องไม่ปล่อยให้
ความเจ็บปวดเล็กน้อย...

124
00:06:59,558 --> 00:07:02,894
มาหยุดไม่ให้ผมไปถึง
จุดหมายที่ต้องการในชีวิต

125
00:07:02,978 --> 00:07:04,020
และท่านพูดถูก

126
00:07:06,064 --> 00:07:08,400
ผมหายดีแล้ว

127
00:07:10,360 --> 00:07:11,528
หายดีมากพอให้เติบโต

128
00:07:12,904 --> 00:07:14,656
และเดินตามรอยท่าน

129
00:07:17,576 --> 00:07:20,412
และแม้ว่าชีวิตที่สวยงาม
จะสั้นกว่าที่คิดไว้

130
00:07:21,913 --> 00:07:24,541
เมื่อท่านพ่ายแพ้
ในการต่อสู้เพื่อรักษาตัวเอง

131
00:07:26,793 --> 00:07:29,588
ท่านก็ยังช่วยให้ผมไปถึงเป้าหมาย
ที่ต้องการอย่างที่เป็นทุกวันนี้

132
00:07:37,888 --> 00:07:39,764
และผมจะไม่มีวันลืมบุญคุณเรื่องนี้เลย

133
00:07:44,019 --> 00:07:46,188
ขอบคุณนะ โจนาทาน

134
00:07:46,271 --> 00:07:48,398
แรมซีย์ ว่าไง

135
00:07:49,983 --> 00:07:52,235
ฉันเสียใจกับนายด้วยจริง ๆ

136
00:07:52,319 --> 00:07:55,489
แม่นายเป็นผู้หญิงที่ยอดเยี่ยมมาก
ฉันจะคิดถึงท่าน

137
00:07:55,572 --> 00:07:57,616
ฉันซาบซึ้งมากเลยที่เธอมา

138
00:07:57,699 --> 00:08:00,869
ที่จริงแม่เองก็มองเห็นบางอย่าง
ที่เหมือนท่านในตัวเธอ

139
00:08:00,952 --> 00:08:04,331
อาจเพราะพวกเธอเก่งมากกันทั้งคู่

140
00:08:04,414 --> 00:08:06,583
มือของเธอเย็นมากเลย

141
00:08:08,585 --> 00:08:09,753
เธอไม่เป็นอะไรใช่มั้ย

142
00:08:12,547 --> 00:08:15,258
ใช่ โทษทีนะ ฉันไม่เป็นอะไร

143
00:08:15,342 --> 00:08:17,302
อาจจะป่วยเป็นอะไรสักอย่าง

144
00:08:17,385 --> 00:08:20,847
ขออย่าให้เป็นอะไรเลย
หมอไม่เหมาะเป็นคนไข้หรอกนะ

145
00:08:20,931 --> 00:08:23,433
- ดีใจที่ได้เจอนายนะ
- นี่ เคทลิน

146
00:08:25,936 --> 00:08:29,231
ที่ผ่านมามีแต่เรื่องวุ่น ๆ เต็มไปหมด

147
00:08:31,358 --> 00:08:34,402
เอาไว้ว่าง ๆ แวะมาจิบกาแฟกันหน่อยมั้ย

148
00:08:34,486 --> 00:08:36,029
แบบว่ามาพูดคุยถามสารทุกข์สุกดิบกัน

149
00:08:37,614 --> 00:08:39,616
ตอนนี้ฉันอยากมีคนคุยด้วยจริง ๆ

150
00:08:39,699 --> 00:08:41,743
แน่นอน ได้เสมอ โทรหาฉันแล้วกันนะ

151
00:08:53,755 --> 00:08:56,049
ในบันทึกของผมบอกว่าข้าวของของพ่อคุณ

152
00:08:56,133 --> 00:08:58,552
น่าจะอยู่แถว ๆ นี้แหละ

153
00:09:05,559 --> 00:09:06,643
นี่ไงล่ะ

154
00:09:06,726 --> 00:09:08,353
"โปรดระวัง"

155
00:09:19,030 --> 00:09:20,574
มันคงสำคัญน่าดูเลยสินะ

156
00:09:22,784 --> 00:09:24,828
ใช่ค่ะ สำคัญมาก

157
00:09:24,911 --> 00:09:25,954
ขอบคุณนะคะ

158
00:09:38,967 --> 00:09:40,969
นี่ เกาะไว้ ฉันจับไว้แล้ว!

159
00:09:52,731 --> 00:09:53,690
เกาะไว้!

160
00:09:57,694 --> 00:09:58,695
คุณไม่เป็นอะไรใช่มั้ย

161
00:10:06,787 --> 00:10:08,121
นั่นมันอะไรกัน

162
00:10:14,478 --> 00:10:17,064
เมื่อคืนฉันไม่เจอเธอเลย
แน่ใจนะว่าเธอไม่เป็นอะไร

163
00:10:17,147 --> 00:10:18,690
แน่ใจ

164
00:10:18,774 --> 00:10:20,442
ว่าแต่เธอมาทำอะไรที่นี่

165
00:10:21,860 --> 00:10:24,613
ฉันแค่ตามเบาะแสมาน่ะ

166
00:10:24,696 --> 00:10:29,535
หนังสือพิมพ์ซิติเซนได้ข้อมูล
ว่ามีการปล้นลานขยะอย่างต่อเนื่อง

167
00:10:29,618 --> 00:10:33,831
มีคนแจ้งตำรวจเรื่องที่ขยะโดนขโมยงั้นเหรอ

168
00:10:33,914 --> 00:10:38,460
ใช่ ก็ใช่ว่าทุกอย่างที่นี่
จะเป็นขยะทั้งหมดซะหน่อย

169
00:10:42,506 --> 00:10:44,758
ทุกอย่างที่นี่คือขยะ!

170
00:10:44,842 --> 00:10:48,053
- และฉันก็ไม่ชอบขยะ
- โอเค ขอให้สนุกกับบริษัทกำจัดผีล่ะ

171
00:10:48,137 --> 00:10:49,054
เจอกันที่บ้านนะ

172
00:10:52,015 --> 00:10:52,975
นายได้อะไรบ้าง

173
00:10:54,601 --> 00:10:57,229
ที่นี่เต็มไปด้วยขยะ ไม่ได้เล่นมุกนะ

174
00:10:57,312 --> 00:10:59,982
มีรังสีแกมม่าและสนามแมกนีทาร์

175
00:11:00,065 --> 00:11:01,775
นายกำลังจะบอกอะไร ไอริสโดนโจมตีโดย...

176
00:11:01,859 --> 00:11:02,860
ใช่

177
00:11:03,861 --> 00:11:05,696
หลุมดำมหาประลัย

178
00:11:11,076 --> 00:11:14,872
มีข้อมูลที่ต้องกระจายเต็มไปหมดเลย

179
00:11:14,955 --> 00:11:17,833
ไม่เคยมีใครเอาข้อมูลเยอะขนาดนี้
จากหลุมดำมาอ้างอิงมาก่อน

180
00:11:17,916 --> 00:11:18,959
เราอาจเป็นกลุ่มแรกก็ได้นะ

181
00:11:20,586 --> 00:11:22,546
ไม่เอาน่า พวกเราคือทีมแฟลชนะ!

182
00:11:22,629 --> 00:11:24,339
เธอเอาอะไรใส่ในกาแฟของเขาเหรอ

183
00:11:24,423 --> 00:11:27,509
โอเค จู่ ๆ หลุมดำก็โผล่มา
และเกือบดูดไอริสเข้าไป

184
00:11:27,593 --> 00:11:30,137
งั้นก็มาคำนวณกันดีกว่าว่ามันจะไปที่ไหน

185
00:11:30,220 --> 00:11:32,514
โทษทีนะ
นี่เรามองหน้าจอเดียวกันอยู่รึเปล่า

186
00:11:32,598 --> 00:11:34,725
การสร้างอัลกอริทึม
การค้นหาจากข้อมูลพวกนี้

187
00:11:34,808 --> 00:11:38,270
ก็เหมือนการถอดรหัสที่ถูกซ่อนอยู่ในปริศนา

188
00:11:38,353 --> 00:11:41,982
งั้นก็โชคดีแล้วล่ะ
ที่ฉันถนัดเรื่อง "ปริศนา"

189
00:11:44,318 --> 00:11:45,569
ฉันชื่อดิบนี

190
00:11:47,279 --> 00:11:48,697
ราล์ฟ ดิบนี

191
00:11:49,865 --> 00:11:51,658
ขอต้อนรับกลับมานะ ราล์ฟ

192
00:11:51,742 --> 00:11:52,785
ดีใจที่ได้เจอนายนะ พวก

193
00:11:52,868 --> 00:11:54,703
ชุดสวยนี่ นายไปเอามาจากไหนเหรอ

194
00:11:54,787 --> 00:11:56,330
ไปได้มาจากร้านดิโอปอล

195
00:11:56,413 --> 00:11:59,166
คดีคนหายทำให้นาย
ถ่อไปถึงโอปอลซิตี้เลยเหรอ

196
00:11:59,249 --> 00:12:00,542
ไปไกลกว่านั้นซะอีก เพื่อนยาก

197
00:12:00,626 --> 00:12:04,713
หน้าร้อนก็ปลอมตัว
ไปขัดนาฬิกาโรเล็กซ์ให้พวกคนรวย

198
00:12:04,797 --> 00:12:07,257
พวกนายรู้มั้ยว่าเรือยอชต์
ออกเสียงว่า "ยอชต์" ไม่ใช่ "ยัชต์"

199
00:12:07,341 --> 00:12:09,510
- รู้สิ
- พระเจ้า ฉันคิดถึงนายจัง

200
00:12:09,593 --> 00:12:11,678
ยังไงซะ ก็แค่ตามทุกเบาะแส
ที่อาจช่วยอธิบาย

201
00:12:11,762 --> 00:12:14,098
เรื่องการหายตัวไปของซู เดียร์บอน

202
00:12:14,181 --> 00:12:16,350
ฉันไม่เคยเห็นนายทุ่มเท
ให้คดีไหนเท่านี้มาก่อนเลย

203
00:12:16,433 --> 00:12:19,895
ฉันก็เหมือนกัน แต่คดีนี้มันน่าสลดจริง ๆ

204
00:12:19,978 --> 00:12:22,147
อาจเป็นเพราะแววตาสิ้นหวังของพ่อแม่เธอ

205
00:12:22,231 --> 00:12:24,441
ตอนขอร้องฉันให้ตามหาลูกสาวของพวกเขา

206
00:12:24,525 --> 00:12:26,443
แล้วที่เซ็นทรัลซิตี้มีข่าวอะไรบ้าง

207
00:12:26,527 --> 00:12:29,571
เรากำลังพยายามตามรอยหลุมดำกันอยู่

208
00:12:29,655 --> 00:12:30,948
แหงล่ะ ต้องเป็นงั้นอยู่แล้ว

209
00:12:31,031 --> 00:12:33,325
เรากำลังจะเริ่มถอดรหัส
กระแสข้อมูลอยู่พอดี

210
00:12:38,122 --> 00:12:39,748
ฉันขอโทษ โทษทีนะ

211
00:12:39,832 --> 00:12:42,084
ช่วงนี้ฟรอสต์ชอบออกมา
แบบไม่บอกไม่กล่าวเลย

212
00:12:42,167 --> 00:12:44,294
- เป็นแบบนี้มานานแค่ไหนแล้ว
- ตลอดหน้าร้อนเลย

213
00:12:44,378 --> 00:12:45,963
สองวันมานี้เกิดขึ้นสองครั้งแล้ว

214
00:12:46,046 --> 00:12:49,591
เคท เธออาจทำงานหนักไปก็ได้นะ
ไปพักหน่อยมั้ย

215
00:12:49,675 --> 00:12:51,385
ก็มีเพื่อนฉันคนนึงอยากนัดจิบกาแฟแหละ

216
00:12:51,468 --> 00:12:53,637
- แรมซีย์เหรอ
- ใช่

217
00:12:53,721 --> 00:12:55,139
การสูญเสียพ่อแม่ทำใจยากเสมอ

218
00:12:55,222 --> 00:12:56,598
บางทีเธอน่าจะรับข้อเสนอของเขานะ

219
00:12:57,641 --> 00:12:58,726
ไว้ฉันจะโทรหาเขาแล้วกัน

220
00:13:00,728 --> 00:13:02,020
"ตำรวจเซ็นทรัลซิตี้"

221
00:13:02,104 --> 00:13:03,105
"สถานีตำรวจ"

222
00:13:03,188 --> 00:13:04,356
เจอแล้ว

223
00:13:04,440 --> 00:13:08,193
รายงานการปล้นลานขยะลีวู้ดและนิวไบรตัน

224
00:13:08,277 --> 00:13:09,194
เห็นมั้ยว่าผมก็มีระบบอยู่

225
00:13:09,278 --> 00:13:10,571
คุณชอบสะสมขยะ แต่ฉันก็รักคุณนะ

226
00:13:10,654 --> 00:13:11,572
ไอริส

227
00:13:14,241 --> 00:13:16,452
"เดอะเซ็นทรัลซิตี้ซิติเซน
แฟลชและเอ็กซ์เอสเอาชนะซิเคด้า"

228
00:13:16,535 --> 00:13:19,455
เอกสารพวกนี้
ดูท่าทางไม่เกี่ยวอะไรกับหลุมดำเลย

229
00:13:19,538 --> 00:13:22,374
พวกนี้ก็แค่โจรที่เป็นมนุษย์ธรรมดา

230
00:13:22,458 --> 00:13:26,712
ลูกเอารายชื่อผู้ต้องสงสัยไปแล้วกัน
เผื่อเอาไว้ก่อน

231
00:13:26,795 --> 00:13:30,674
- ค่ะ ขอบคุณค่ะ หนูจะเอาไปตรวจดูนะ
- ไอริส

232
00:13:32,801 --> 00:13:34,428
- เป็นอะไรไปเหรอ
- เปล่านี่คะ

233
00:13:35,763 --> 00:13:38,766
ไม่รู้สิ ฉันอาจยังตกใจ
เรื่องหลุมดำไม่หายก็ได้

234
00:13:38,849 --> 00:13:40,517
ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ขอบคุณ

235
00:13:45,189 --> 00:13:47,608
"ร้านซีซีจิตเตอร์ส"

236
00:13:47,691 --> 00:13:49,318
นายจำได้ด้วยว่าฉันชอบลาเต้

237
00:13:49,401 --> 00:13:51,695
ใส่อบเชยนิดหน่อย เหมือนแม่เลย

238
00:13:51,779 --> 00:13:53,781
จากแพทย์ประจำบ้านทั้งหมด
ของโรงพยาบาลเซ็นทรัลซิตี้ของแม่

239
00:13:53,864 --> 00:13:55,741
ท่านชอบเธอเป็นพิเศษเลยนะ

240
00:13:55,824 --> 00:13:58,952
ท่านเป็นคนแรก
ที่รู้ว่าฉันชอบเทคโนโลยีล้ำสมัย

241
00:13:59,036 --> 00:14:03,374
เพราะจดหมายแนะนำของท่าน
ทำให้ฉันได้เริ่มงานที่สตาร์ แล็บ

242
00:14:06,168 --> 00:14:07,753
ฉันช่วยท่านไว้ไม่ได้ เคท

243
00:14:09,296 --> 00:14:12,383
ฉันต้องทนดูร่างกายของท่าน
ทำร้ายตัวท่านเอง

244
00:14:13,717 --> 00:14:15,803
เธอรู้ใช่มั้ยว่าโรคเอชแอลเอชเป็นยังไง

245
00:14:15,886 --> 00:14:19,932
งั้นเธอก็ต้องรู้ว่าโรคมะเร็ง
มันทำร้ายเราจากข้างในออกมา

246
00:14:22,059 --> 00:14:24,937
เธอพอนึกภาพออกมั้ยว่ามันต้องรู้สึกยังไง

247
00:14:26,230 --> 00:14:27,648
ที่ต้องทนดูท่านทุกข์ทรมาน

248
00:14:30,776 --> 00:14:32,236
นั่นเป็นความทรงจำสุดท้ายที่ฉันนึกถึงท่าน

249
00:14:32,319 --> 00:14:34,113
อย่าคิดแบบนั้นเลย

250
00:14:34,196 --> 00:14:37,616
เรื่องที่นายพูดที่งานศพ
เรื่องที่ว่าท่านกล้าหาญแค่ไหน

251
00:14:37,699 --> 00:14:39,159
จดจำเรื่องนั้นไว้สิ

252
00:14:39,243 --> 00:14:40,369
ฉันโกหก

253
00:14:42,037 --> 00:14:43,664
ความจริงคือท่านขี้ขลาด

254
00:14:45,249 --> 00:14:47,084
- นายหมายความว่ายังไง
- ในฐานะหมอ...

255
00:14:47,167 --> 00:14:50,003
ท่านรู้ว่าโอกาสที่ท่านจะรอดนั้นมีน้อย

256
00:14:50,087 --> 00:14:52,923
ท่านเลยเริ่ม
ทำตามสิ่งที่ตัวเองอยากทำก่อนตาย

257
00:14:54,007 --> 00:14:57,094
- มันก็เป็นเรื่องดีไม่ใช่เหรอ
- ท่านน่าจะสู้ต่อ

258
00:14:57,177 --> 00:14:58,637
แต่ท่านกลับหนี

259
00:14:59,722 --> 00:15:00,806
ส่วนฉันไม่หนี

260
00:15:07,104 --> 00:15:08,188
"เซลล์ที่สมบูรณ์แข็งแรง
เซลล์มะเร็งเอชแอลเอช"

261
00:15:08,272 --> 00:15:11,358
ในเอชแอลเอช เซลล์เม็ดเลือดขาวทำลาย
ระบบภูมิคุ้มกันของร่างกาย

262
00:15:11,442 --> 00:15:13,485
หลังจากวินิจฉัยพบอัตราการรอดโดยเฉลี่ย

263
00:15:13,569 --> 00:15:15,320
คือสองถึงหกเดือน

264
00:15:16,905 --> 00:15:17,740
แต่ไม่ใช่อีกต่อไปแล้ว

265
00:15:18,991 --> 00:15:21,201
"เซลล์ที่สมบูรณ์แข็งแรง
เซลล์มะเร็งเอชแอลเอช"

266
00:15:21,285 --> 00:15:24,329
พระเจ้า นี่เป็นการรักษา
ที่มีประสิทธิภาพมากเลย

267
00:15:24,413 --> 00:15:27,750
แต่อะไรคือตัวประสานที่ทำให้
กลไกป้องกันร่างกายแข็งแรงขึ้นล่ะ

268
00:15:28,751 --> 00:15:29,585
สสารมืด

269
00:15:30,836 --> 00:15:34,006
ฉันรู้ว่าเธอคิดอะไรอยู่ เคท
ตอนแรกฉันก็คิดเหมือนกัน

270
00:15:34,089 --> 00:15:35,799
แต่ฉันทำการทดลองมาเป็นเดือน ๆ

271
00:15:35,883 --> 00:15:37,384
และผลลัพธ์ออกมาเหมือนเดิมทุกครั้ง

272
00:15:37,468 --> 00:15:38,802
การรักษาของฉันจะได้ผล

273
00:15:38,886 --> 00:15:42,222
ไม่ก็เปลี่ยนพวกเขาเป็นเมต้าฮิวแมน
โดยที่พวกเขาไม่เต็มใจ

274
00:15:42,306 --> 00:15:43,182
แต่ฉันช่วยชีวิตคนได้นะ

275
00:15:43,265 --> 00:15:45,809
ฉันแค่ต้องการสสารมืด
เพื่อเอามาทดลองกับมนุษย์

276
00:15:46,977 --> 00:15:49,271
มิน่านายถึงอยากมานั่งจิบกาแฟกับฉัน

277
00:15:49,354 --> 00:15:52,524
สตาร์ แล็บมีสสารมืด
ที่ฉันต้องการเพื่อทดลองขั้นต่อไป

278
00:15:52,608 --> 00:15:53,525
เธอเข้าถึงมันได้

279
00:15:53,609 --> 00:15:56,862
แรมซีย์ งานวิจัยของนาย
เป็นการค้นพบครั้งใหญ่

280
00:15:56,945 --> 00:15:59,073
แต่การใช้สสารมืดนั้น

281
00:15:59,156 --> 00:16:00,074
ยอมรับไม่ได้

282
00:16:00,157 --> 00:16:01,784
ตอนเธอใช้เป็นยารักษาเมต้าฮิวแมน
ยังรับได้เลย

283
00:16:01,867 --> 00:16:04,787
มันไม่เหมือนกัน
ตอนนั้นเราพยายามปกป้องพวกเขา

284
00:16:04,870 --> 00:16:06,663
แล้วพวกเราที่เหลือล่ะ!

285
00:16:11,085 --> 00:16:12,461
ฉันเสียใจ

286
00:16:12,544 --> 00:16:13,962
ฉันเสียใจจริง ๆ

287
00:16:15,130 --> 00:16:16,673
แต่ยังไงฉันก็ขอปฏิเสธ

288
00:16:26,809 --> 00:16:28,602
แม่ไม่สมควรต้องตาย เคท

289
00:16:28,685 --> 00:16:30,312
ทุกคนที่เป็นเอชแอลเอชไม่สมควรต้องตาย

290
00:16:31,355 --> 00:16:33,649
เพราะเธอช่วยฉันหยุดมันได้

291
00:17:29,955 --> 00:17:32,416
ฟรอสต์ เธออยู่ที่ไหน!

292
00:18:00,528 --> 00:18:01,904
เธอเป็นยังไงบ้าง

293
00:18:01,988 --> 00:18:03,239
เหมือนฉันควรตายไปแล้ว

294
00:18:03,322 --> 00:18:05,491
ไม่มีทางเป็นแบบนั้นหรอก
พวกเราคือทีมแฟลชนะ

295
00:18:05,575 --> 00:18:07,076
เราคอยระวังหลังให้กันเสมอ

296
00:18:07,159 --> 00:18:08,327
และเราปกป้องกันเสมอ

297
00:18:08,411 --> 00:18:10,955
ขณะเดียวกันในโลกแห่งความเป็นจริงนี้

298
00:18:11,038 --> 00:18:12,874
หลุมดำของเรากำลังโตขึ้น

299
00:18:12,957 --> 00:18:16,127
แต่คราวหน้าที่มันโผล่มา
จะไม่ได้โดนแค่ร้านจิตเตอร์ส

300
00:18:16,210 --> 00:18:17,712
เมืองทั้งเมืองอาจตกอยู่ในอันตราย

301
00:18:17,795 --> 00:18:19,755
แล้วทำไมมันถึงโผล่มา
นอกร้านจิตเตอร์สได้ล่ะ

302
00:18:19,839 --> 00:18:22,174
ร้านกาแฟมีอะไรที่เหมือนกันกับลานขยะเหรอ

303
00:18:22,258 --> 00:18:24,510
ฉันว่าฉันรู้ว่าใครบอกเราได้

304
00:18:24,594 --> 00:18:25,678
"สตาร์ แล็บ"

305
00:18:27,179 --> 00:18:30,349
โอเค ฉันตรวจดูชื่อผู้ต้องสงสัย
ว่าปล้นลานขยะของตำรวจ

306
00:18:30,433 --> 00:18:33,144
สิบคนเป็นผู้ต้องสงสัย เก้าคนเป็นอาชญากร

307
00:18:33,227 --> 00:18:35,813
แต่มีคนนึงที่เป็นนักวิทยาศาสตร์

308
00:18:35,897 --> 00:18:40,192
ถูกตักเตือนและปล่อยไปหลังถูกจับได้
ว่าขโมยอุปกรณ์แล็บเก่า ๆ

309
00:18:40,276 --> 00:18:43,112
ทีมแฟลช ขอแนะนำให้รู้จักกับ
เชสเตอร์ พี. รังก์

310
00:18:43,195 --> 00:18:45,698
นี่ ว่าไง ชาวปาร์ตี้ทั้งหลาย!

311
00:18:45,781 --> 00:18:49,202
ขอต้อนรับสู่โลก
ที่ยินดีต้อนรับทุกคนและทุกสิ่ง

312
00:18:49,285 --> 00:18:55,208
รวมถึงปาฏิหาริย์ทางวิทยาศาสตร์
ที่เกิดขึ้นได้และอาจเกิดขึ้นจริง

313
00:18:55,291 --> 00:18:58,044
ผมเป็นพิธีกรของคุณ
ชักกา ๆ ๆ ๆ ชื่อเชสเตอร์

314
00:18:58,127 --> 00:19:00,838
- ฉันชอบหมอนี่จัง
- ผมมาเขย่าโลกของคุณ

315
00:19:00,922 --> 00:19:03,966
ด้วยความรู้จากฟิสิกส์สมัยใหม่

316
00:19:04,050 --> 00:19:06,886
และอื่น ๆ อีกมากมาย

317
00:19:06,969 --> 00:19:08,804
ผมฝึกทำเสียงก้องมาเลยนะเนี่ย

318
00:19:08,888 --> 00:19:11,891
และเช่นเคยครับ ผมเติมพลังด้วย...

319
00:19:13,768 --> 00:19:16,854
กาแฟชั้นดีจากร้านโปรดของทุกคน

320
00:19:16,938 --> 00:19:22,026
แน่นอนว่าชงด้วยความสมบูรณ์แบบจากคนพิเศษ

321
00:19:22,985 --> 00:19:25,529
"วูกี้เลิฟเวอร์ 77
คุณเคยชวนนาตาลีไปเดตหรือยัง"

322
00:19:25,613 --> 00:19:31,786
ยังเลย วูกี้เลิฟเวอร์ 77
ผมยังไม่เคยชวนเธอไปเดตเลย

323
00:19:31,869 --> 00:19:33,663
แต่ผมบันทึกไว้แล้ว โอเคมั้ย

324
00:19:33,746 --> 00:19:36,958
จัดไวเบชิโนไปอีกสามแก้ว
แล้วผมจะลองดูนะ ที่รัก

325
00:19:37,041 --> 00:19:38,834
ผมจะลองดูนะ ที่รัก

326
00:19:38,918 --> 00:19:40,294
ผมจะลองดูนะ ที่รัก

327
00:19:40,378 --> 00:19:43,839
โอเค เขาจะพูดถึงนาตาลี
อยู่พักนึงเลยล่ะ งั้นก็...

328
00:19:43,923 --> 00:19:45,049
ข้ามไปเลยแล้วกัน

329
00:19:48,970 --> 00:19:50,763
เขากำลังสร้าง
สิ่งที่ฉันคิดว่าเขาสร้างอยู่รึเปล่า

330
00:19:50,846 --> 00:19:53,432
จงดู เหล่าสาวกทั้งหลาย

331
00:19:53,516 --> 00:19:54,850
ตัวจ่ายคลื่นความโน้มถ่วง

332
00:19:54,934 --> 00:19:56,644
ที่ได้พลังงานจาก
ตัวชาร์จนิวทริโนรุ่นปรับแต่ง

333
00:19:56,727 --> 00:20:00,856
หรือพูดได้ว่า "ได้เวลาโทรหาเอเลี่ยนแล้ว"

334
00:20:00,940 --> 00:20:04,193
- เขาสร้างมันในโรงรถงั้นเหรอ
- ใช้แค่เศษขยะด้วย

335
00:20:04,277 --> 00:20:05,528
สุดยอดไปเลย

336
00:20:05,611 --> 00:20:06,737
เขาเปิดเครื่องแล้ว

337
00:20:06,821 --> 00:20:08,656
"คอมพิวเตอร์จีเนียส
หมอนี่คงเชื่อเรื่องบิ๊กฟุตสอง"

338
00:20:08,739 --> 00:20:11,826
ไม่ ๆ ๆ ๆ มันไม่ควรเป็นแบบนี้สิ

339
00:20:13,077 --> 00:20:15,538
เวรแล้ว เดี๋ยวก่อนนะ

340
00:20:21,794 --> 00:20:25,548
โอเค ฉันสัมผัสความเป็นวายร้าย
จากเชสเตอร์คนนี้ไม่ได้เลย

341
00:20:25,631 --> 00:20:27,550
เขาบังเอิญเปิดหลุมดำขึ้นมา

342
00:20:27,633 --> 00:20:28,968
แล้วเชสเตอร์เป็นยังไงบ้าง
เขาเป็นอะไรมั้ย

343
00:20:29,051 --> 00:20:31,429
รายงานของตำรวจระบุว่า
หน่วยกู้ชีพส่งตัวเขาเข้าห้องฉุกเฉิน

344
00:20:31,512 --> 00:20:32,930
แต่หลังจากนั้นก็ตามรอยไม่ได้อีกเลย

345
00:20:33,014 --> 00:20:37,977
ฉันมีคำถามนิดหน่อย
เราจะทำลายหลุมดำได้ยังไง

346
00:20:45,067 --> 00:20:46,652
"เสร็จสิ้นการสแกน ผลลัพธ์เป็นลบ"

347
00:20:47,737 --> 00:20:50,197
ฉันไม่ใช่หมอก็จริง

348
00:20:50,281 --> 00:20:53,659
แต่ฉันขอเดาว่า "ลบ" ในกรณีนี้
หมายถึงดีใช่รึเปล่า

349
00:20:53,743 --> 00:20:56,829
ไม่ ถ้ามันแปลว่า
เราไม่รู้ว่าทำไมพลังฉันถึงใช้ไม่ได้

350
00:20:56,913 --> 00:20:59,457
ช่วงนี้เกิดเรื่องอะไรแปลก ๆ ขึ้นรึเปล่า

351
00:20:59,540 --> 00:21:02,460
เมื่อวานฉันไปงานศพแม่ของแรมซีย์
เพื่อนของฉัน

352
00:21:02,543 --> 00:21:03,878
ที่งานศพมีอะไรผิดปกติงั้นเหรอ

353
00:21:03,961 --> 00:21:07,882
เปล่าหรอก มันเป็นงานศพที่ดี
ที่จัดให้หญิงสาวผู้เป็นแรงบันดาลใจ

354
00:21:08,841 --> 00:21:11,761
และวันนี้ฉันก็เกือบโดนดูดเข้าหลุมดำ

355
00:21:11,844 --> 00:21:16,641
แม่ฟรอสตี้สาวห้าวของเรา
เคยไม่ยอมออกมาแบบนี้มาก่อนมั้ย

356
00:21:16,724 --> 00:21:20,686
ครั้งล่าสุดที่ฉันนึกออก
ก็คือหลังจากพ่อของฉันตาย

357
00:21:20,770 --> 00:21:22,730
- โอเค
- นายคิดว่างานศพ

358
00:21:22,813 --> 00:21:24,982
กับการเกือบถูกดูดเข้าหลุมดำ

359
00:21:25,066 --> 00:21:27,860
หมายถึงคิลเลอร์ฟรอสต์กลัวตายงั้นเหรอ

360
00:21:27,944 --> 00:21:29,904
ก็เป็นไปได้นะ

361
00:21:29,987 --> 00:21:31,489
แต่ฉันมั่นใจว่าเราหาคำตอบได้แน่

362
00:21:42,625 --> 00:21:44,126
ที่นี่ทำให้ฉันขนลุก

363
00:21:46,671 --> 00:21:47,880
แล้วนี่ช่วยได้รึเปล่า

364
00:21:50,800 --> 00:21:51,926
ดีใจที่ได้ทำธุรกิจร่วมกันนะ

365
00:21:54,262 --> 00:21:58,015
"เรเชล รอสโซ่
แม่ผู้เป็นที่รัก ปี 1956-2019"

366
00:21:58,099 --> 00:22:01,978
ใครก็ตามที่ทำให้นายโกรธ
จะไม่เป็นปัญหาอีกต่อไปแล้ว

367
00:22:08,192 --> 00:22:10,111
"ศูนย์การแพทย์"

368
00:22:10,194 --> 00:22:11,404
เชสเตอร์ พี. รังก์อยู่ที่นี่เหรอ

369
00:22:14,115 --> 00:22:16,534
พยาบาลบอกว่าเขาตัวแข็งทื่อแบบนั้น
ตั้งแต่มาถึงแล้ว

370
00:22:16,617 --> 00:22:19,412
มีแค่กล้ามเนื้อกระตุกแบบไม่รู้ตัว

371
00:22:25,751 --> 00:22:26,919
เชสเตอร์

372
00:22:27,003 --> 00:22:29,630
"ซีซีเอช"

373
00:22:33,384 --> 00:22:36,304
ฉันชื่อไอริส เวสต์-อัลเลน ฉันเป็นนักข่าว

374
00:22:39,974 --> 00:22:41,350
เชสเตอร์ คุณได้ยินฉันมั้ย

375
00:22:48,900 --> 00:22:50,401
เขาเป็นเบาะแสเดียวที่เรามี

376
00:22:52,737 --> 00:22:53,779
ไอริส

377
00:22:56,032 --> 00:22:58,576
เมื่อคืนเธอทำบางอย่าง
ของนอร่าหายไปใช่มั้ย

378
00:23:00,036 --> 00:23:02,622
บางอย่างที่โจบังเอิญทิ้ง

379
00:23:02,705 --> 00:23:04,790
แล้วไปอยู่ที่ลานขยะนั่น

380
00:23:14,008 --> 00:23:15,676
ฉันก็แค่คิดถึงเธอมาก

381
00:23:17,887 --> 00:23:19,680
ทุกวัน ทุกนาที

382
00:23:21,307 --> 00:23:24,393
และฉันรู้ว่ามันเห็นแก่ตัว เพราะว่า...

383
00:23:24,477 --> 00:23:27,021
สักวันนึง ฉันอาจได้เจอนอร่าอีกครั้ง

384
00:23:29,023 --> 00:23:30,650
แต่นั่นจะไม่ใช่นอร่าของเรา รู้มั้ย

385
00:23:30,733 --> 00:23:34,195
คนที่เราเคยรู้จัก คนที่เรามีรูปอยู่

386
00:23:34,278 --> 00:23:36,739
แบบว่าคนที่เรารักมากขึ้นเรื่อย ๆ

387
00:23:39,367 --> 00:23:41,494
นอร่าคนนั้นหายไปตลอดกาล

388
00:23:44,705 --> 00:23:47,041
และคงเพราะแบบนั้นฉันก็เลย...

389
00:23:48,626 --> 00:23:50,253
ฉันไม่รู้ว่าฉันควรรู้สึกยังไง

390
00:23:50,336 --> 00:23:53,631
ไอริส เธอไม่ต้องแกล้งเป็นทำใจได้

391
00:23:53,714 --> 00:23:56,384
เพียงเพราะเธอรู้ว่า
สักวันเธอจะได้เจอนอร่าอีกหรอกนะ

392
00:23:58,928 --> 00:24:00,179
ใช่ คุณพูดถูก

393
00:24:02,139 --> 00:24:05,393
ฉันคงอธิบายออกมา
เป็นคำพูดไม่ได้ว่าฉันรู้สึกยังไง

394
00:24:13,609 --> 00:24:14,652
ไอริส

395
00:24:18,406 --> 00:24:19,532
มีอะไรเหรอ

396
00:24:24,203 --> 00:24:27,331
"ข่าวท้องถิ่น มีหลุมดำปริศนาปรากฏขึ้น
พบเห็นนอกร้านจิตเตอร์ส"

397
00:24:29,458 --> 00:24:30,585
เป็นเชสเตอร์นี่เอง

398
00:24:35,840 --> 00:24:39,760
"ข่าวท้องถิ่น มีหลุมดำปริศนาปรากฏขึ้น
พบเห็นนอกร้านจิตเตอร์ส"

399
00:24:39,844 --> 00:24:41,512
พระเจ้า

400
00:24:43,639 --> 00:24:49,562
นี่คือเครื่องรบกวนโมเมนตัมเชิงมุม
แบบอินเวิร์สมาสก์เครื่องแรกของโลก

401
00:24:49,645 --> 00:24:53,566
แต่เราเรียกมันว่าระเบิดดาวก็ได้

402
00:24:53,649 --> 00:24:54,859
แจ๋วเลย

403
00:24:54,942 --> 00:24:57,320
แล้วมันจะเป็นตัวทำลายหลุมดำเหรอ

404
00:24:57,403 --> 00:25:00,031
ก็ตราบเท่าที่หลุมดำไม่ใหญ่ขึ้นนะ

405
00:25:00,114 --> 00:25:03,117
มันจะย้อนคุณสมบัติรวบรวมมวลของหลุมดำ

406
00:25:03,201 --> 00:25:05,369
ส่งผลให้ข้างในระเบิด

407
00:25:05,453 --> 00:25:09,916
แค่โยนมันเข้าไปในพื้นผิวของหลุมดำ
ก็โบกมือลาก่อนได้เลย

408
00:25:11,375 --> 00:25:12,418
เราทำแบบนั้นไม่ได้

409
00:25:14,503 --> 00:25:16,505
ถ้าเราทำลายมัน เราก็จะฆ่าเชสเตอร์ด้วย

410
00:25:24,773 --> 00:25:25,607
เธอแน่ใจนะ

411
00:25:25,690 --> 00:25:29,110
แน่ใจสิ แฟลร์ของชั้นบรรยากาศโคโรนา
ตรงกับจังหวะเคาะนิ้วของเชสเตอร์เลย

412
00:25:29,194 --> 00:25:32,697
งั้นแปลว่าหลุมดำ
กับเชสเตอร์เชื่อมโยงกันเหรอ

413
00:25:32,781 --> 00:25:36,785
ที่จริงฉันคิดว่าเชสเตอร์นั่นแหละ
คือหลุมดำ ดูนี่นะ

414
00:25:36,868 --> 00:25:39,996
ปกติแล้ว สิ่งเร้าจะเข้าสู่สมอง
ผ่านทางประสาทสัมผัส

415
00:25:40,080 --> 00:25:42,958
ขึ้นไปยังสมองกลีบขมับแล้ววนกลับมา

416
00:25:43,041 --> 00:25:46,002
แต่ดูสิ่งที่เกิดขึ้นในสมองของเชสเตอร์สิ

417
00:25:46,086 --> 00:25:47,254
มันเริ่มจากสมองซีกขวา

418
00:25:47,337 --> 00:25:49,756
แต่พอวนมาได้ครึ่งรอบมันก็หายไป

419
00:25:51,132 --> 00:25:53,343
ฉันว่าฉันรู้นะว่ามันหายไปไหน

420
00:25:55,345 --> 00:25:58,723
นี่คือแผนที่พลังงานไอออนลบภายในหลุมดำ

421
00:25:58,807 --> 00:26:02,143
ดูสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อพัลส์พลังงาน
เดินทางตามแกนของมันสิ

422
00:26:02,227 --> 00:26:03,895
เห็นมั้ยว่ามันหยุดแค่ครึ่งทาง

423
00:26:06,606 --> 00:26:10,235
หลุมดำคืออีกครึ่งหนึ่งของจิตใจเชสเตอร์

424
00:26:10,318 --> 00:26:11,945
มันเป็นจิตรู้สำนึกของเขา

425
00:26:12,028 --> 00:26:17,033
มันอาจโผล่ขึ้นมา
ในที่ที่เขามีความผูกพันทางอารมณ์

426
00:26:17,117 --> 00:26:19,369
อย่างลานขยะที่เขาขโมยของ
ไปทำโปรเจกต์ของเขาไง

427
00:26:19,452 --> 00:26:20,996
เขาแอบชอบสาวที่ร้านจิตเตอร์ส

428
00:26:21,079 --> 00:26:24,374
โอเค งั้นแปลว่าสิ่งที่เราต้องทำ
ก็แค่เอาจิตใจของเชสเตอร์

429
00:26:24,457 --> 00:26:26,293
ออกจากหลุมดำ
กลับมาเชื่อมต่อกับร่างกายเขาอีกครั้ง

430
00:26:26,376 --> 00:26:30,672
และพออาการของเขาทรงตัว
หลุมดำก็น่าจะหายไปสินะ

431
00:26:30,755 --> 00:26:31,882
ใช่

432
00:26:31,965 --> 00:26:34,050
แต่คณะแพทย์ไม่ได้สอนวิธีทำแบบนั้นมานะ

433
00:26:34,134 --> 00:26:36,428
โอเค แต่เราปล่อยให้เชสเตอร์ตายไม่ได้
เราต้องทำอะไรสักอย่าง

434
00:26:41,683 --> 00:26:43,643
ฟังนะ ฉันก็ไม่อยากพูดแบบนี้หรอก

435
00:26:43,727 --> 00:26:46,980
แต่ฉันคิดว่าเราต้องทบทวนเรื่องนี้กันดู

436
00:26:48,148 --> 00:26:49,316
ซิสโก้ ฉันรู้ว่านายกำลังจะสื่ออะไร

437
00:26:49,399 --> 00:26:51,443
งั้นนายก็รู้ว่าเรามีวิธี
จัดการเรื่องนี้อยู่แล้ว

438
00:26:51,526 --> 00:26:52,402
ก่อนที่หลุมดำจะใหญ่ขึ้น

439
00:26:52,485 --> 00:26:53,445
เราจะไม่คุยเรื่องนี้

440
00:26:53,528 --> 00:26:55,822
นายคิดว่าฉันอยากคุยเรื่องนี้เหรอ ไม่เลย

441
00:26:55,906 --> 00:26:58,491
แต่ถ้าเราไม่หาทางแก้ไขเรื่องนี้ในตอนนี้

442
00:26:58,575 --> 00:26:59,826
อีกหน่อยเราคงต้องเลือก

443
00:26:59,910 --> 00:27:02,120
ระหว่างเชสเตอร์
กับทุกคนในเมืองเซ็นทรัลซิตี้

444
00:27:02,204 --> 00:27:03,455
ฉันจะไม่ยอมเสียใครไปอีก!

445
00:27:06,625 --> 00:27:08,752
- นี่
- ฉันว่าหาทางอื่นกันเถอะ

446
00:27:13,673 --> 00:27:15,091
"ข้อความ ราล์ฟ 911"

447
00:27:15,175 --> 00:27:17,093
"โรงไฟฟ้านิวเคลียร์ระเบิด
ต้องการฟรอสต์ด่วน"

448
00:27:23,600 --> 00:27:24,518
ไหนล่ะระเบิด

449
00:27:26,436 --> 00:27:27,687
เราต้องคุยกันหน่อย

450
00:27:28,980 --> 00:27:31,650
นายมีปัญหาอะไรกันแน่

451
00:27:33,610 --> 00:27:35,111
ปัญหาคือเราต้องการเธอ

452
00:27:35,195 --> 00:27:38,281
และเธอยอมทนเหน็บหนาวอยู่เพียงลำพัง

453
00:27:38,365 --> 00:27:39,950
ฉันหมายถึงที่ร้านจิตเตอร์ส
เธอก็ไม่ยอมออกมา

454
00:27:40,033 --> 00:27:42,786
แฟลชก็อยู่ที่นั่นด้วย
ดังนั้นเข้าเรื่องสักทีเถอะ

455
00:27:42,869 --> 00:27:45,372
และฉันก็ไม่ได้กลัวตาย

456
00:27:46,915 --> 00:27:50,001
เรื่องนั้นฉันรู้
แต่เธอกลัวการมีชีวิตอยู่

457
00:27:50,085 --> 00:27:53,046
การตายของโทมัส งานศพ
สิ่งที่เกิดขึ้นที่ร้านจิตเตอร์ส

458
00:27:53,129 --> 00:27:55,131
เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นกับเคทลิน

459
00:27:55,215 --> 00:27:58,051
หล่อนยังนำทีมโต้วาทีไฮสกูล
คว้าแชมป์อย่างต่อเนื่อง

460
00:27:58,134 --> 00:28:01,513
หล่อนเรียนคณะแพทย์ หล่อนแต่งงานกับรอนนี่

461
00:28:01,596 --> 00:28:03,348
- พวกนั้นเป็นความทรงจำของหล่อน
- ใช่ ฉันรู้

462
00:28:03,431 --> 00:28:04,641
ฉันเองก็อยู่ด้วย

463
00:28:05,976 --> 00:28:07,477
นายจะสื่ออะไรกันแน่

464
00:28:07,561 --> 00:28:11,398
การมีความทรงจำของเคทลิน
ไม่เหมือนกับการมีความทรงจำของตัวเอง

465
00:28:11,481 --> 00:28:12,983
นายพูดอย่างกับตัวเองรู้ดีงั้นแหละ

466
00:28:13,066 --> 00:28:15,235
ฉันรู้ว่ามันแย่ที่ได้แต่อยู่เฉย ๆ
ดูการแสดงของเดอะติงเกอร์

467
00:28:15,318 --> 00:28:16,528
ตอนเขาขโมยร่างฉันไป

468
00:28:16,611 --> 00:28:20,490
และฉันคิดว่าเธอเจอเรื่องคล้าย ๆ กัน
ตั้งแต่โทมัสตายไป

469
00:28:22,033 --> 00:28:23,326
และหลังจากไปงานศพนั่น

470
00:28:23,410 --> 00:28:27,998
ได้เห็นผู้หญิงคนนั้นใช้ชีวิตเต็มที่
จนถึงวันสุดท้ายของชีวิต

471
00:28:28,081 --> 00:28:30,166
ฉันคิดว่ามันทำให้เธอ
อยากเริ่มใช้ชีวิตให้เต็มที่บ้าง

472
00:28:30,250 --> 00:28:34,546
นั่นไม่ใช่หน้าที่ของฉัน เข้าใจนะ

473
00:28:34,629 --> 00:28:37,007
ฉันสู้กับพวกวายร้าย
ปกป้องเคที่ให้ปลอดภัย

474
00:28:38,133 --> 00:28:39,968
แล้วก็กลับเข้าที่ของฉัน

475
00:28:41,970 --> 00:28:44,139
ฉันแค่ต้องทนรับมันให้ได้

476
00:28:44,222 --> 00:28:47,517
เธอเคยคิดถามเคทลินบ้างมั้ย
ว่าหล่อนรู้สึกยังไง

477
00:28:47,601 --> 00:28:49,686
หล่อนจะว่ายังไงล่ะ

478
00:28:49,769 --> 00:28:52,564
"เอาเลยสิ ฟรอสต์ ยึดร่างฉันเลย" งั้นเหรอ

479
00:28:52,647 --> 00:28:53,940
มีทางเดียวที่เราจะรู้ได้

480
00:29:07,037 --> 00:29:09,122
รู้มั้ย แบร์รี่ ฉันว่าถึงเวลา
ที่เราต้องยอมรับความจริงแล้ว

481
00:29:09,206 --> 00:29:11,666
ฉันถอดใจเรื่องเชสเตอร์ไม่ได้

482
00:29:11,750 --> 00:29:14,669
เปล่า ฉันหมายถึงเรื่องนอร่าต่างหาก

483
00:29:16,755 --> 00:29:19,132
ฟังนะ ฉันรู้ที่เราพูดเสมอ
ว่าเราไม่เป็นอะไร

484
00:29:19,216 --> 00:29:24,262
แต่ฉันก็ยังคิดถึงนอร่าคนเดิม
แบร์รี่ ไม่ใช่นอร่าในอนาคต

485
00:29:24,346 --> 00:29:26,056
และฉันคิดว่านายเองก็คิดเหมือนกัน

486
00:29:28,225 --> 00:29:31,645
ฉันคิดว่าเพราะแบบนั้น
หน้าร้อนนี้นายเลยทำงานอย่างหนัก

487
00:29:35,774 --> 00:29:37,400
ฉันคิดว่าถ้าฉันปกป้องผู้คนให้ปลอดภัยได้

488
00:29:37,484 --> 00:29:39,361
มันจะชดเชยความคิดถึงที่ฉันมีต่อลูกได้

489
00:29:42,322 --> 00:29:45,659
หน้าร้อนปีนี้ฉันทำงานอย่างหนักและยาวนาน

490
00:29:45,742 --> 00:29:48,161
ผลักดันตัวเอง ผลักดันทีม

491
00:29:49,913 --> 00:29:52,457
เพื่อที่ฉันจะได้เลี่ยง
สิ่งที่ทำให้ฉันกลัวที่สุด

492
00:29:54,543 --> 00:29:56,503
นั่นคือฉันจะไม่มีวันลืมเรื่องนี้

493
00:29:58,129 --> 00:30:01,049
ไม่มีกลุ่มให้กำลังใจ
ในเรื่องที่เราเจอซะด้วยสิ

494
00:30:06,304 --> 00:30:08,515
นายรู้มั้ยว่าฉันไปที่ลานขยะนั่นทำไม

495
00:30:13,019 --> 00:30:14,521
ฉันทำแจ๊คเกตสีม่วงหาย

496
00:30:17,566 --> 00:30:23,613
และฉันอยากได้มันคืนมาก เพราะ...

497
00:30:25,824 --> 00:30:27,534
รู้มั้ย ในใจฉันคิดว่า...

498
00:30:30,704 --> 00:30:32,455
นอร่าต้องการมัน

499
00:30:32,539 --> 00:30:34,749
แบบว่าเธอต้องการมันเพื่อเป็นเอ็กซ์เอส

500
00:30:38,170 --> 00:30:41,256
แล้วพอหลุมดำนั่นดูดมันเข้าไป ก็มี...

501
00:30:43,049 --> 00:30:46,720
ก็มีชั่วขณะนึง
ที่ฉันอยากให้มันดูดฉันเข้าไปด้วย

502
00:30:57,355 --> 00:30:58,857
รู้มั้ย ทางเดียวที่เรา
จะผ่านเรื่องนี้ไปได้

503
00:30:58,940 --> 00:31:01,359
คือเราต้องแบกรับภาระนี้ด้วยกัน

504
00:31:03,069 --> 00:31:04,779
มันเป็นหนทางเดียว แบร์รี่

505
00:31:15,498 --> 00:31:16,833
เราไม่มีเวลาแล้ว

506
00:31:28,287 --> 00:31:29,830
โอเค เราจะเอาจิตรู้สำนึกของเชสเตอร์

507
00:31:29,914 --> 00:31:31,165
ออกจากหลุมดำได้ยังไง

508
00:31:31,248 --> 00:31:34,627
ก็นะ แรงกระตุ้นไฟฟ้า
ที่เป็นตัวตัดสินใจของเชสเตอร์

509
00:31:34,710 --> 00:31:36,629
อยู่เลยทางเข้าหลุมดำไปนิดหน่อย

510
00:31:36,712 --> 00:31:39,590
แต่เมื่อพลังงานไซแนปส์ของเขามีประจุลบ...

511
00:31:39,673 --> 00:31:41,800
ฉันน่าจะใช้ประจุบวกไฟฟ้าของฉัน
ดูดพลังงานเขาได้

512
00:31:41,884 --> 00:31:43,093
- เหมือนกับแม่เหล็ก
- ใช่แล้ว

513
00:31:43,177 --> 00:31:45,846
แล้วไงต่อ
นายจะเอาตัวรอดจากข้างในนั้นได้ยังไง

514
00:31:45,930 --> 00:31:49,350
ออร่าสปีดฟอร์ซของนาย
น่าจะปกป้องนายได้ ใช่มั้ย

515
00:31:49,433 --> 00:31:50,267
แล้วถ้าไม่ได้ล่ะ

516
00:31:50,351 --> 00:31:53,812
แรงโน้มถ่วงจะบดขยี้นาย
เป็นผุยผงในเวลาไม่กี่วินาที

517
00:31:53,896 --> 00:31:54,730
ไม่มีทางเป็นแบบนั้นแน่

518
00:31:54,813 --> 00:31:57,399
สปีดฟอร์ซแข็งแรงกว่า
แรงโน้มถ่วงพันล้านเท่า

519
00:31:57,483 --> 00:31:59,652
ต่อให้นายรอดจากทางเข้าหลุมดำได้

520
00:31:59,735 --> 00:32:03,364
เราก็ไม่มีวิธีรักษาจิตรู้สำนึก
ของเชสเตอร์ตอนออกมาอยู่ดี

521
00:32:03,447 --> 00:32:06,909
เราต้องการสายตัวนำยิ่งยวด
จากควอนตัมคอมพิวเตอร์ถึงจะทำได้

522
00:32:06,992 --> 00:32:09,662
และล่าสุดที่ฉันตรวจดู มันมีแต่ในอนาคต

523
00:32:11,830 --> 00:32:13,499
นอร่า

524
00:32:13,582 --> 00:32:16,293
นอร่าของเรา เธอยังช่วยพวกเราได้

525
00:32:16,377 --> 00:32:17,878
พระเจ้า ถุงมือสำรองของเธอ

526
00:32:17,962 --> 00:32:18,963
ซิสโก้ มันยังอยู่ที่นี่

527
00:32:19,046 --> 00:32:21,340
ถุงมือนั่นมีเส้นใยที่พวกเราต้องการ

528
00:32:21,423 --> 00:32:22,800
ฉันจะแยกส่วนออกมาแล้วเอาใส่ชุดของนาย

529
00:32:22,883 --> 00:32:24,093
โอเค ระหว่างนี้ ราล์ฟ

530
00:32:24,176 --> 00:32:26,178
นายกับฟรอสต์ไปช่วยตำรวจ
อพยพคนใจกลางเมืองได้มั้ย

531
00:32:26,262 --> 00:32:30,349
ฟรอสต์พร้อมออกมาใช้ของขวัญของซิสโก้แล้ว

532
00:32:40,317 --> 00:32:42,278
- ผู้กอง คุณไม่ควรออกมานี่นะ!
- นี่ก็เมืองของผมเหมือนกัน

533
00:32:42,361 --> 00:32:44,196
- ช่วยคนพวกนี้ออกไปจากที่นี่
- ได้ค่ะ!

534
00:32:57,001 --> 00:32:59,461
ไม่นะ!

535
00:33:08,012 --> 00:33:09,179
วิ่งไปเลย พวก

536
00:33:09,263 --> 00:33:10,556
"พิกเจอร์นิวส์"

537
00:33:17,896 --> 00:33:19,732
ยินดีช่วย

538
00:33:19,815 --> 00:33:21,191
- ชุดเสร็จแล้ว
- โอเค เยี่ยมเลย

539
00:33:21,275 --> 00:33:24,028
พอแบร์รี่เอาจิตรู้สำนึกของเชสเตอร์ออกมา

540
00:33:24,111 --> 00:33:26,405
แล้วจะให้เขาทำยังไงกับพลังงานนั่น

541
00:33:26,488 --> 00:33:27,948
เธอจำห้องเพิ่มพลังสมองได้มั้ย

542
00:33:28,032 --> 00:33:29,283
ได้สิ แต่มันยังใช้งานไม่ได้นี่

543
00:33:29,366 --> 00:33:31,577
ยังใช้งานไม่ได้ แต่ความสมบูรณ์
ทางโครงสร้างของมันแข็งแรงพอ

544
00:33:31,660 --> 00:33:33,537
ที่จะรักษาพลังงานไซแนปส์เอาไว้

545
00:33:33,621 --> 00:33:36,707
อีกอย่างนะ เราย้ายเชสเตอร์
เข้าไปในนั้นแล้วด้วย เพราะงั้น...

546
00:33:36,790 --> 00:33:39,168
ว่าไงนะ "เรา" ย้ายเชสเตอร์มาแล้วเหรอ

547
00:33:39,251 --> 00:33:42,421
ใช่แล้ว ฉันอาจตัวเล็ก
แต่ฉันยกของที่น้ำหนักเท่าตัวเองได้นะ

548
00:33:49,887 --> 00:33:50,888
อย่างนั้นแหละ

549
00:33:55,809 --> 00:33:56,685
"แฟลช"

550
00:33:56,769 --> 00:33:59,855
ฉันเก็บเพลงนี้ไว้เปิดเวลาเหมาะ ๆ
ตั้งแต่วันแรกเลยนะ

551
00:33:59,939 --> 00:34:01,023
เอาจริงเหรอ ซิสโก้

552
00:34:01,106 --> 00:34:03,442
เขาวิ่งเข้าออกหลุมดำเชียวนะ

553
00:34:05,319 --> 00:34:06,612
- ก็จริงของนาย
- แหงสิ

554
00:34:10,783 --> 00:34:12,076
"แฟลช"

555
00:34:15,037 --> 00:34:16,247
"เขาคือปาฏิหาริย์"

556
00:34:18,123 --> 00:34:19,375
นั่นแหละช่องที่นายต้องเข้าไป ไปเลย!

557
00:34:23,504 --> 00:34:24,546
"แฟลช"

558
00:34:26,799 --> 00:34:28,717
"ราชาแห่งความเป็นไปไม่ได้"

559
00:34:31,387 --> 00:34:35,557
"เขาทำเพื่อเราทุกคน
ยืนหยัดเพื่อเราทุกคน"

560
00:34:35,641 --> 00:34:37,476
"เขาช่วยเหลือด้วยมืออันทรงพลัง"

561
00:34:37,559 --> 00:34:39,937
"ผู้ชายทุกคน ผู้หญิงทุกคน เด็กทุกคน"

562
00:34:40,020 --> 00:34:41,814
นานแค่ไหนกว่าเขาจะออกมา

563
00:34:41,897 --> 00:34:44,316
ไม่ถึงนาทีหรอก

564
00:34:44,400 --> 00:34:45,693
มั้งนะ

565
00:34:45,776 --> 00:34:47,278
- "มั้งนะ" เหรอ
- ก็ฉันคิดงั้น

566
00:34:47,361 --> 00:34:48,946
แบร์รี่

567
00:34:49,029 --> 00:34:51,782
แบร์รี่ นายได้ยินฉันมั้ย

568
00:34:51,865 --> 00:34:53,534
แบร์รี่

569
00:34:53,617 --> 00:34:57,871
แบร์รี่ ๆ ได้โปรด พูดอะไรหน่อยสิ

570
00:34:57,955 --> 00:35:00,082
ที่รัก ได้โปรด

571
00:35:02,293 --> 00:35:04,336
ได้โปรด แบร์รี่
ฉันเสียนายไปอีกคนไม่ได้นะ

572
00:35:05,879 --> 00:35:07,006
"แฟลช"

573
00:35:09,091 --> 00:35:12,428
"ราชาแห่งความเป็นไปไม่ได้"

574
00:35:12,511 --> 00:35:14,763
"เขาทำเพื่อเราทุกคน"

575
00:35:14,847 --> 00:35:16,056
"ยืนหยัดเพื่อเราทุกคน"

576
00:35:16,140 --> 00:35:17,141
พระเจ้า

577
00:35:17,224 --> 00:35:19,393
มาเถอะ ไปกัน

578
00:35:37,828 --> 00:35:39,580
หลุมดำหายไปแล้ว

579
00:35:41,373 --> 00:35:43,542
เชสเตอร์

580
00:35:43,626 --> 00:35:45,294
คุณได้ยินผมมั้ย

581
00:35:47,129 --> 00:35:53,510
กลับมาเถอะ กลับมาหาพวกเรา
กลับมาสู่ร่างนี้ กลับมาหาตัวคุณเอง

582
00:35:55,804 --> 00:35:58,849
ว่าไง ชาวปาร์ตี้ทั้งหลาย!

583
00:36:00,184 --> 00:36:02,186
นี่ ๆ คุณคือเดอะแฟลชนี่

584
00:36:02,269 --> 00:36:04,521
ที่วิ่งส่องแสงไปมา
แล้วก็มีสายฟ้าอะไรพวกนั้น

585
00:36:04,605 --> 00:36:07,441
ผมแฟนพันธุ์แท้เลย พวก แฟนพันธุ์แท้

586
00:36:07,524 --> 00:36:08,609
ว่าแต่นี่ผมอยู่ที่ไหนเหรอ

587
00:36:14,190 --> 00:36:15,733
"แฟลชช่วยเมืองไว้ได้อีกครั้ง"

588
00:36:18,069 --> 00:36:20,821
เชสเตอร์อาการดีขึ้นเยอะเลย

589
00:36:20,905 --> 00:36:22,740
อย่าเพิ่งเข้าใจผิดนะ เขาก็ยังแบบว่า...

590
00:36:22,823 --> 00:36:24,867
ตาของเขายังเรืองแสง
ด้วยพลังงานมืดสีส้มนั่นอยู่

591
00:36:24,951 --> 00:36:26,577
แต่กำลังใจของเขาดีมาก

592
00:36:26,661 --> 00:36:28,245
อีกนานแค่ไหนเขาถึงจะออกไปได้

593
00:36:28,329 --> 00:36:30,373
เคทลินบอกว่า
ต้องปรับโมเลกุลเขาให้เสถียรใหม่

594
00:36:30,456 --> 00:36:31,916
ที่ระดับเล็กกว่าอะตอม

595
00:36:31,999 --> 00:36:35,419
ฉันเดาว่าเขาต้องอยู่ในห้องเพิ่มพลังสมอง
ไปอีกสี่ถึงหกสัปดาห์

596
00:36:35,503 --> 00:36:37,546
หรืออาจมากกว่านั้น
จนกว่าเขาจะกลับเป็นปกติ

597
00:36:37,630 --> 00:36:38,631
ก็นะ เชื่อฉันสิ

598
00:36:38,714 --> 00:36:41,717
ระหว่างนี้เขาคงดีใจมาก
ที่ได้อยู่ในสตาร์ แล็บ

599
00:36:41,801 --> 00:36:42,677
แล้วพอเขาออกไป

600
00:36:42,760 --> 00:36:45,513
เขาก็รู้ตัวดีว่าอยากจะทำอะไร

601
00:36:45,596 --> 00:36:47,473
ต้องชวนนาตาลีไปเดตแน่ ๆ

602
00:36:47,556 --> 00:36:50,643
พูดถึงเรื่องไปออกเดต
คามิลล่ากับฉันจะทำชาวาร์มากินวันอังคาร

603
00:36:50,726 --> 00:36:52,979
ดังนั้นฉันเลยต้องรีบไป

604
00:36:53,062 --> 00:36:56,524
แน่นอนว่าหลังเลิกเป็นไวบ์แล้ว
จะรีบไปก็ยากนิดหน่อย

605
00:36:56,607 --> 00:37:00,695
แถมนั่งรถตู้สตาร์ แล็บ
ไปออกเดตก็ไม่ค่อยเท่เท่าไหร่

606
00:37:00,778 --> 00:37:02,363
ใช่เลย เดี๋ยวฉันไปส่งเอง

607
00:37:02,446 --> 00:37:04,782
แล้วเสี่ยงโดนมองว่าให้แม่ไปส่งน่ะเหรอ

608
00:37:04,865 --> 00:37:06,826
งั้นนายเดินไปเองก็แล้วกัน

609
00:37:08,577 --> 00:37:10,246
โอเค ผมมาแล้ว

610
00:37:12,498 --> 00:37:17,295
ฉันไม่เคยฉุกคิดเลย
ว่าเธออาจจะอยากใช้ชีวิตของตัวเอง

611
00:37:17,378 --> 00:37:19,297
ฉันถึงไม่เคยเสนอให้เธอขับรถไง

612
00:37:19,380 --> 00:37:21,340
ไม่ใช่เพราะฉันคิดว่า
เธอสู้เก่งอย่างเดียวหรอกนะ

613
00:37:21,424 --> 00:37:22,800
เธอแน่ใจนะ

614
00:37:22,883 --> 00:37:24,552
ฉันรู้ว่ามันเป็นคำขอที่มากไป และ...

615
00:37:24,635 --> 00:37:26,595
ฉันไม่อยากให้เธอรู้สึกมีพันธะอะไรนะ

616
00:37:26,679 --> 00:37:31,976
ฟรอสต์ เธออยู่เคียงข้างฉัน
คอยปกป้องฉันมาตลอด

617
00:37:32,059 --> 00:37:34,645
ตอนนี้ฉันต้องทำอะไรเพื่อเธอบ้าง

618
00:37:34,729 --> 00:37:36,480
อีกอย่าง...

619
00:37:36,564 --> 00:37:39,358
แม้จะรู้สึกเหมือน
เธอเป็นส่วนหนึ่งของฉันมาตลอด

620
00:37:39,442 --> 00:37:42,903
แต่นี่เป็นครั้งแรก
ที่ฉันรู้สึกว่าเป็นส่วนหนึ่งของเธอ

621
00:37:42,987 --> 00:37:44,864
ขอบคุณนะ

622
00:37:44,947 --> 00:37:46,073
ยินดีเสมอ

623
00:37:55,499 --> 00:37:58,002
ขอเดาว่าทุกอย่างออกมาเป็นฟรอสตี้สินะ

624
00:37:58,085 --> 00:38:00,296
ใช่ ก็คงงั้นมั้ง

625
00:38:00,379 --> 00:38:03,049
ฉันจะเริ่มจากตรงไหนดี

626
00:38:03,132 --> 00:38:06,302
แบบว่าเราจะใช้ชีวิตยังไงดี

627
00:38:06,385 --> 00:38:08,971
ก็ต้องใช้คู่มือการใช้ชีวิตสิ

628
00:38:09,055 --> 00:38:11,098
"เดอะบุ๊กออฟราล์ฟ เล่มที่สอง"

629
00:38:11,182 --> 00:38:15,519
ก่อนอื่นเลยนะ ชื่อคิลเลอร์เนี่ย
บางคนเขาก็รับไม่ได้

630
00:38:15,603 --> 00:38:17,146
เธอเคยคิดอยากเปลี่ยนชื่อบ้างมั้ย

631
00:38:17,229 --> 00:38:18,981
ชื่อกลางของแม่ฉันคือแอนน์

632
00:38:34,997 --> 00:38:39,293
"ผลบวก เซลล์ 99 เปอร์เซ็นต์
ระบุว่าเป็นสารบ่งชี้มะเร็ง"

633
00:38:54,141 --> 00:38:57,937
ผมจะไม่มีวันยอมรับความตาย
ไม่เหมือนอย่างที่แม่ทำหรอก

634
00:38:58,020 --> 00:38:59,730
"เรเชล รอสโซ่
แม่ผู้เป็นที่รัก ปี 1956-2019"

635
00:39:01,649 --> 00:39:04,360
"พบสารบ่งชี้เอชแอลเอช 99 เปอร์เซ็นต์"

636
00:39:06,237 --> 00:39:09,115
"พบสารบ่งชี้เอชแอลเอช 91 เปอร์เซ็นต์"

637
00:39:13,160 --> 00:39:14,370
"พบสารบ่งชี้เอชแอลเอช 70 เปอร์เซ็นต์"

638
00:39:28,134 --> 00:39:32,888
แล้วอะไรทำให้นายเชื่อว่า
นายจะเอาเชสเตอร์ออกมาจากที่นั่นได้

639
00:39:32,972 --> 00:39:34,557
เธอทำให้ฉันเชื่อว่าฉันทำได้

640
00:39:36,225 --> 00:39:40,688
ฉันคิดได้ว่า
เราควรเป็นกำลังใจให้กันและกัน

641
00:39:40,771 --> 00:39:43,024
ถึงมันต้องใช้เวลาก็ตาม

642
00:39:43,107 --> 00:39:46,402
ถ้าเราแบกรับ
ความทรงจำแบบนี้ด้วยกันไว้ในใจได้

643
00:39:46,485 --> 00:39:50,031
การแบกรับจิตรู้สำนึกของคนอื่น
ออกจากหลุมดำ

644
00:39:50,114 --> 00:39:51,032
ก็เรื่องกล้วย ๆ

645
00:39:53,034 --> 00:39:55,911
อีกอย่างนะ
ไม่งั้นฉันจะเอาชุดนี้มาคืนเธอได้ยังไง

646
00:40:06,464 --> 00:40:09,592
ฉันรู้ว่ามันไม่ดีเหมือนวิดีโอของนอร่า

647
00:40:16,349 --> 00:40:18,100
มันดีกว่าซะอีก

648
00:40:18,184 --> 00:40:20,937
ตอนนี้เราก็มี
ของที่เชิดชูเกียรติถึงนอร่าแล้ว

649
00:40:21,020 --> 00:40:23,022
เธอเฟี้ยวน่าดูเลย

650
00:40:36,702 --> 00:40:38,162
คุณต้องการอะไร

651
00:40:38,245 --> 00:40:40,331
ต้องการให้จักรวาลของนายอยู่รอดไงล่ะ

652
00:40:40,414 --> 00:40:41,415
ฐานเสา...

653
00:40:42,833 --> 00:40:45,002
คุณทำลายมัน คุณทำลายข้อความของนอร่า

654
00:40:45,086 --> 00:40:46,587
มันเป็นผลข้างเคียงต่างหาก

655
00:40:48,839 --> 00:40:51,467
แต่ฉันต้องการตัดกำลังใจนาย

656
00:40:51,550 --> 00:40:53,052
จากอะไรล่ะ

657
00:40:53,135 --> 00:40:54,679
ความหวัง

658
00:40:54,762 --> 00:40:57,264
ความมุ่งมั่นของนายไร้ขอบเขต แฟลช

659
00:40:57,348 --> 00:40:59,517
มันเป็นหนึ่งในคุณสมบัติที่ยิ่งใหญ่ของนาย

660
00:40:59,600 --> 00:41:01,352
แต่นายเลี่ยงวิกฤตที่จะเกิดขึ้นไม่ได้หรอก

661
00:41:01,435 --> 00:41:03,729
แบร์รี่มีเวลาห้าปีก่อนที่เขาจะหายตัวไป

662
00:41:03,813 --> 00:41:05,481
ไม่ใช่อีกต่อไปแล้ว

663
00:41:05,564 --> 00:41:09,151
วันที่ 10 ธันวาคม ปี 2019

664
00:41:09,235 --> 00:41:13,114
ในวันนั้นนายจะตอบรับคำเรียก

665
00:41:13,197 --> 00:41:15,324
และเสียสละครั้งยิ่งใหญ่

666
00:41:15,408 --> 00:41:17,535
อีกไม่นาน

667
00:41:17,618 --> 00:41:21,163
โลกนี้จะต้องต่อสู้
เพื่อชะตากรรมของจักรวาลทั้งมวลที่รู้จัก

668
00:41:21,247 --> 00:41:23,582
ผมจะไม่ทิ้งครอบครัวของผมไปไหน

669
00:41:23,666 --> 00:41:25,543
มันต้องมีหนทางหยุดสิ่งที่จะเกิดขึ้นสิ

670
00:41:25,626 --> 00:41:27,878
ฉันเสียใจ

671
00:41:27,962 --> 00:41:31,632
แต่เหตุการณ์ที่นายไม่อาจเข้าใจ
ได้เริ่มขึ้นแล้ว

672
00:41:31,716 --> 00:41:34,302
ผมไม่จำเป็นต้องเข้าใจอะไรพวกนั้น!

673
00:41:34,385 --> 00:41:36,429
- แค่บอกมาว่าผมทำอะไรได้บ้าง
- เพื่อความอยู่รอดน่ะเหรอ

674
00:41:38,639 --> 00:41:40,558
นายทำอะไรไม่ได้หรอก

675
00:41:40,641 --> 00:41:45,354
เพื่อให้คนนับพันล้าน
รอดพ้นจากวิกฤตครั้งนี้...

676
00:41:45,438 --> 00:41:48,232
เดอะแฟลชต้องตาย