1 00:00:08,425 --> 00:00:12,721 ‎(23 ปีที่แล้ว) 2 00:00:28,987 --> 00:00:29,946 ‎นี่! 3 00:00:30,864 --> 00:00:32,490 ‎เข้ามาทำอะไรในนี้ 4 00:00:33,700 --> 00:00:34,784 ‎ได้ยินไหม 5 00:00:36,202 --> 00:00:38,038 ‎นี่มันพื้นที่ส่วนบุคคลนะ 6 00:00:38,121 --> 00:00:39,247 ‎เธอจะเข้ามา… 7 00:00:40,999 --> 00:00:42,000 ‎นี่ 8 00:00:42,876 --> 00:00:44,127 ‎ได้ยินหรือเปล่าเนี่ย 9 00:00:47,005 --> 00:00:48,131 ‎ตายชัก 10 00:00:49,799 --> 00:00:50,759 ‎สวัสดีครับ 11 00:00:55,138 --> 00:00:56,306 ‎อะไร… 12 00:01:13,990 --> 00:01:14,824 ‎ตื่นเร็ว 13 00:01:15,325 --> 00:01:16,743 ‎ตื่นสิ 14 00:01:20,121 --> 00:01:21,456 ‎ตื่นเร็วเข้าสิ 15 00:01:42,936 --> 00:01:44,604 ‎911 มีเหตุฉุกเฉินอะไรครับ 16 00:01:44,687 --> 00:01:45,647 ‎ค่ะ ฮัลโหล 17 00:01:46,272 --> 00:01:49,192 ‎มี… ฉันเป็นคนทำความสะอาด ‎มีเด็กผู้หญิงอยู่ที่นี่ 18 00:01:49,275 --> 00:01:51,486 ‎ฉันไม่รู้ว่าเธอเป็นอะไรแต่รีบมาช่วยด่วน! 19 00:01:53,488 --> 00:01:55,406 ‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX) 20 00:02:26,771 --> 00:02:27,772 ‎ว้าว 21 00:02:30,066 --> 00:02:31,526 ‎เหมือนเดิมเปี๊ยบ… 22 00:02:32,026 --> 00:02:33,319 ‎- ไงครับ ‎- ไง 23 00:02:34,988 --> 00:02:36,239 ‎แต่สภาพดีขึ้น 24 00:02:36,322 --> 00:02:38,116 ‎ค่ะ แม่หนูทำอาชีพรีโนเวตบ้าน 25 00:02:41,244 --> 00:02:43,329 ‎เดินดูรอบๆ บ้านก็ได้นะคะ 26 00:02:47,625 --> 00:02:48,543 ‎ว้าว 27 00:02:49,085 --> 00:02:52,547 ‎คุณคงรู้สึกแปลกๆ ที่ได้กลับมาที่นี่อีก 28 00:02:54,424 --> 00:02:56,176 ‎ค่ะ แต่แปลกในทางที่ดี 29 00:02:58,887 --> 00:03:02,724 ‎ขอบคุณนะคะที่ให้ฉันมาพักที่นี่ ‎จนกว่ากองทุนทรัสต์จะเข้าบัญชี 30 00:03:02,807 --> 00:03:03,850 ‎ไม่เป็นไร 31 00:03:05,351 --> 00:03:06,644 ‎เธอเป็นไงบ้าง 32 00:03:06,728 --> 00:03:08,229 ‎ตอนนั่งรถมาไม่ค่อยพูด 33 00:03:08,313 --> 00:03:11,191 ‎เธอจำเรื่องกุญแจ ‎กับเวทมนตร์ได้ใช่ไหม เราต้องรู้ให้ได้… 34 00:03:11,274 --> 00:03:12,817 ‎เราต้องใจเย็นๆ 35 00:03:13,568 --> 00:03:15,278 ‎เธอต้องการเวลาทำความเข้าใจ 36 00:03:15,361 --> 00:03:18,573 ‎จู่ๆ เราจะไปกระหน่ำถามเธอไม่ได้ 37 00:03:21,326 --> 00:03:22,660 ‎สวัสดีครับ ผมโบดี้ 38 00:03:22,744 --> 00:03:24,746 ‎ฉันเอริน ยินดีที่ได้รู้จักนะ 39 00:03:30,168 --> 00:03:32,128 ‎และนี่จะเป็นห้องคุณ 40 00:03:32,212 --> 00:03:33,171 ‎ขอบคุณ 41 00:03:39,344 --> 00:03:40,303 ‎ดันแคนเหรอ 42 00:03:42,931 --> 00:03:44,015 ‎นายใช่ไหม 43 00:03:45,975 --> 00:03:47,852 ‎ไง เอริน 44 00:03:47,936 --> 00:03:51,147 ‎ยินดีต้อนรับ ผมได้ยินมาว่าคุณจะมาพักกับเรา 45 00:03:51,231 --> 00:03:53,274 ‎โทษที ยังเมาเวลาอยู่ 46 00:03:55,568 --> 00:03:56,527 ‎ว้าว 47 00:03:57,779 --> 00:03:58,947 ‎นายแก่แล้ว 48 00:04:00,990 --> 00:04:02,909 ‎ฉัน… ขอโทษที 49 00:04:04,786 --> 00:04:08,206 ‎ในหัวฉัน นายยังเป็นเด็กน้อยชอบวิ่งเล่นอยู่เลย 50 00:04:11,042 --> 00:04:12,669 ‎ที่จริงผมกำลังจะอาบน้ำพอดี 51 00:04:12,752 --> 00:04:14,837 ‎งั้นไปก่อนนะ 52 00:04:15,505 --> 00:04:19,801 ‎โอเค แต่ไว้เราต้องมาคุยกันทีหลังนะ 53 00:04:21,135 --> 00:04:22,053 ‎ครับ 54 00:04:28,726 --> 00:04:32,188 ‎โอเค หวังว่าในห้องจะมีของใช้ครบแล้ว 55 00:04:32,272 --> 00:04:34,399 ‎ฉันกับโบดี้จะออกไปข้างนอกสองสามชั่วโมง 56 00:04:34,482 --> 00:04:36,484 ‎แต่คินซีย์กับไทเลอร์จะอยู่ที่นี่ 57 00:04:36,985 --> 00:04:38,861 ‎ถ้าอยากได้อะไรก็บอกนะคะ 58 00:04:41,489 --> 00:04:42,448 ‎เอริน 59 00:04:44,367 --> 00:04:45,326 ‎เป็นอะไรไหม 60 00:04:47,328 --> 00:04:48,955 ‎ฉันรู้ว่าเธอเจอกุญแจแล้ว 61 00:04:49,747 --> 00:04:51,624 ‎เธอต้องเอากุญแจมาให้ฉัน 62 00:04:51,708 --> 00:04:52,709 ‎ทุกดอกเลย 63 00:04:54,210 --> 00:04:58,256 ‎ฉันน่าจะกำจัดมันซะ หลังเกิดเหตุการณ์ทันที 64 00:04:58,339 --> 00:05:00,216 ‎- หลังเพื่อนๆ ตาย ‎- เรา… 65 00:05:00,883 --> 00:05:03,553 ‎เราระมัดระวังครับ เราใช้กุญแจเป็น 66 00:05:04,679 --> 00:05:06,097 ‎เราก็นึกว่าใช้เป็นเหมือนกัน 67 00:05:06,597 --> 00:05:08,766 ‎เรานึกว่าเรารู้ว่าทำอะไรอยู่ 68 00:05:09,350 --> 00:05:10,351 ‎ขอโทษค่ะ 69 00:05:10,435 --> 00:05:14,105 ‎หนูรู้ว่าเกิดเรื่องเลวร้ายมากมาย ‎แต่ตอนนี้มันไม่เหมือนเดิมแล้ว 70 00:05:14,814 --> 00:05:16,691 ‎เรากำจัดดอดจ์ไปได้แล้ว 71 00:05:16,774 --> 00:05:18,776 ‎มันไม่ใช่แค่เรื่องดอดจ์อย่างเดียว 72 00:05:19,819 --> 00:05:20,820 ‎กุญแจ 73 00:05:21,779 --> 00:05:24,532 ‎พลังของมันล่อลวงเรา 74 00:05:25,658 --> 00:05:27,243 ‎เธอต้องฟังฉันนะ 75 00:05:27,327 --> 00:05:29,078 ‎เอริน พูดด้วยความเคารพนะ 76 00:05:29,162 --> 00:05:30,371 ‎เราเป็นตระกูลล็อค 77 00:05:31,039 --> 00:05:32,457 ‎กุญแจเป็นของเรา 78 00:05:33,249 --> 00:05:35,084 ‎เรามีสิทธิ์ตัดสินใจว่าจะใช้มันยังไง 79 00:05:35,710 --> 00:05:37,920 ‎งั้นเธอไม่รอดแน่ 80 00:05:51,601 --> 00:05:53,978 ‎ไม่ต้องใช้เวลาทำความเข้าใจแล้วมั้ง 81 00:05:54,062 --> 00:05:55,772 ‎ฉันเข้าใจที่เอรินกลัว 82 00:05:56,564 --> 00:05:57,774 ‎เธอเจอมาหนักมาก 83 00:05:57,857 --> 00:06:00,777 ‎พี่ก็เข้าใจเหมือนกัน มันก็แค่… 84 00:06:02,487 --> 00:06:03,946 ‎เราจะไม่เอากุญแจให้เอริน 85 00:06:04,030 --> 00:06:05,156 ‎มันแน่อยู่แล้ว 86 00:07:29,824 --> 00:07:32,118 ‎สวัสดีกุญแจจิ๋ว 87 00:08:03,024 --> 00:08:04,692 ‎นี่โบดี้ ลูกอยู่ไหน 88 00:08:04,775 --> 00:08:06,235 ‎เราต้องไปบ้านเจมี่ 89 00:08:07,695 --> 00:08:11,115 ‎โรงพยาบาลจะย้ายเธอไปอยู่โรงแรม 90 00:08:11,782 --> 00:08:13,367 ‎มันดูโหดร้ายน่ะค่ะ 91 00:08:14,327 --> 00:08:17,455 ‎เธอควรจะได้อยู่ที่ที่มีแต่ความทรงจำดีๆ 92 00:08:17,538 --> 00:08:21,042 ‎ใช่ แล้วอะไรจะดีไปกว่าบ้านของแฟนเก่าเนอะ 93 00:08:22,376 --> 00:08:24,420 ‎ผมล้อเล่น 94 00:08:26,547 --> 00:08:31,802 ‎ผมว่าคุณใจดีมากที่ให้เธออยู่ด้วย ‎แต่ไม่เห็นต้องทำเป็นแม่พระเลย 95 00:08:31,886 --> 00:08:34,347 ‎คุณมีสิทธิ์รู้สึกอึดอัดใจ 96 00:08:34,430 --> 00:08:35,806 ‎ฉันไม่รู้สึกแบบนั้น 97 00:08:38,476 --> 00:08:42,313 ‎ยอมรับก็ได้ ฉันอึดอัดใจนิดนึง 98 00:08:46,359 --> 00:08:47,401 ‎โอเค 99 00:08:47,485 --> 00:08:49,445 ‎หนึ่ง สอง สาม สี่… 100 00:08:49,529 --> 00:08:50,655 ‎เฮ้ย! 101 00:08:54,700 --> 00:08:57,370 ‎แมงมุมเป็นแมงที่ฉันเกลียดมากสุดอันดับสอง 102 00:08:57,995 --> 00:09:00,122 ‎มันอาจช่วยนายจ่ายค่าเช่าก็ได้ 103 00:09:00,206 --> 00:09:02,250 ‎จ่ายมาเลย 1,700 104 00:09:03,125 --> 00:09:04,460 ‎ทางเดินริมทะเลเหรอ 105 00:09:05,169 --> 00:09:06,337 ‎ซวยเลย 106 00:09:06,420 --> 00:09:09,173 ‎เหลือเชื่อเลย ได้อันนี้ได้ไงเนี่ย 107 00:09:10,508 --> 00:09:13,219 ‎- ได้นัดเล่นกันแบบนี้ก็ดีนะครับ ‎- ดีมาก 108 00:09:18,140 --> 00:09:19,850 ‎แต่ฉันอยากถามว่า 109 00:09:20,893 --> 00:09:24,105 ‎คุณจะคิดยังไงถ้านัดเล่นกัน 110 00:09:25,064 --> 00:09:26,607 ‎แต่ให้เด็กๆ อยู่บ้าน 111 00:09:29,652 --> 00:09:30,778 ‎ฟังดูดีนะครับ 112 00:09:33,948 --> 00:09:34,865 ‎ค่ะ 113 00:09:37,118 --> 00:09:38,786 ‎ฉันมีอะไรจะให้ดู 114 00:09:41,372 --> 00:09:43,708 ‎โห นั่นมันดอกใหม่ใช่ไหม 115 00:09:44,375 --> 00:09:46,502 ‎ใช่ เพิ่งเจอวันนี้ 116 00:09:46,586 --> 00:09:49,297 ‎ตอนนี้ฉันยังไม่รู้เลยว่ามันใช้ทำอะไร 117 00:09:55,678 --> 00:09:56,554 ‎มากับฉันสิ 118 00:10:00,808 --> 00:10:01,851 ‎เห็นประตูนั่นไหมล่ะ 119 00:10:01,934 --> 00:10:04,061 ‎มันมีอักษรย่อเหมือนกับกุญแจ 120 00:10:04,687 --> 00:10:07,023 ‎โห ขนลุกซู่ 121 00:10:07,523 --> 00:10:09,066 ‎นั่นบ้านฉัน 122 00:10:09,567 --> 00:10:10,776 ‎เหรอ 123 00:10:10,860 --> 00:10:11,902 ‎ใช่ 124 00:10:12,737 --> 00:10:14,780 ‎ตัวอักษร "เคเอช" ย่อมากจาก "คีย์เฮาส์" 125 00:10:16,073 --> 00:10:17,533 ‎ไปหามาจากไหนเนี่ย 126 00:10:18,034 --> 00:10:21,495 ‎พ่อฉันชอบสะสมของเก่าแปลกๆ ในประวัติศาสตร์ 127 00:10:21,579 --> 00:10:23,664 ‎โดยเฉพาะที่เกี่ยวข้องกับแมธเทอสัน 128 00:10:24,248 --> 00:10:25,541 ‎นายว่ามันมีเวทมนตร์ไหม 129 00:10:27,710 --> 00:10:29,670 ‎มีแค่ทางเดียวที่จะรู้ 130 00:10:46,854 --> 00:10:48,189 ‎- โอ้โฮ ‎- โอ้โฮ 131 00:10:49,190 --> 00:10:51,400 ‎หลังคาถอดได้นะ อยากเห็นหรือเปล่า 132 00:10:56,697 --> 00:10:57,740 ‎โอเค 133 00:11:08,292 --> 00:11:09,543 ‎สุดยอดไปเลย 134 00:11:09,627 --> 00:11:13,339 ‎นั่นห้องของไทเลอร์ แล้วนั่นก็… 135 00:11:18,386 --> 00:11:19,470 ‎ไทเลอร์เหรอ 136 00:11:22,223 --> 00:11:24,642 ‎นี่ ไทเลอร์! 137 00:11:25,267 --> 00:11:26,310 ‎ไทเลอร์! 138 00:11:27,395 --> 00:11:30,272 ‎งั้นมันทำให้เห็นว่าใครทำอะไรในบ้านนาย 139 00:11:30,356 --> 00:11:32,400 ‎ใช่ คงงั้นมั้ง 140 00:11:33,401 --> 00:11:34,777 ‎ห้องนายอยู่ไหน 141 00:11:34,860 --> 00:11:35,903 ‎ห้องนี้ 142 00:11:37,905 --> 00:11:39,949 ‎ฉันหยิบตู้เสื้อผ้าขึ้นมาได้เลย 143 00:11:40,574 --> 00:11:42,660 ‎ดูสิ เตียงฉันเล็กกะจิ๋วหลิว 144 00:11:48,457 --> 00:11:50,418 ‎ฉันทำเตียงหัก 145 00:11:51,001 --> 00:11:52,920 ‎โบดี้ อยู่ไหนจ๊ะ 146 00:12:00,136 --> 00:12:02,096 ‎เดี๋ยวเราต้องกลับบ้านแล้วจ้ะ 147 00:12:15,901 --> 00:12:18,529 ‎เจมี่ เราควรปล่อยให้แม่ลูกล็อคกลับบ้านกันนะ 148 00:12:22,408 --> 00:12:23,451 ‎นั่นมัน 149 00:12:24,660 --> 00:12:25,536 ‎คีย์เฮาส์ใช่ไหม 150 00:12:26,287 --> 00:12:28,289 ‎ครับ เจ๋งไหมล่ะ 151 00:12:30,666 --> 00:12:31,625 ‎จอช 152 00:12:33,335 --> 00:12:34,420 ‎นี่อะไร 153 00:12:35,087 --> 00:12:36,130 ‎ผมอธิบายได้ 154 00:12:36,839 --> 00:12:39,717 ‎อธิบายว่าทำไมถึงมีโมเดลจำลองบ้านฉันน่ะเหรอ 155 00:12:40,301 --> 00:12:44,597 ‎ตอนผมย้ายมาใหม่ๆ ‎ผมชอบดูของตามร้านขายของเก่า 156 00:12:44,680 --> 00:12:48,142 ‎แล้วซื้อโมเดลนี้มาในราคาถูก 157 00:12:48,642 --> 00:12:51,645 ‎ผมน่าจะบอกคุณตอนรู้ว่าคุณนามสกุลล็อค 158 00:12:51,729 --> 00:12:54,940 ‎แต่ตอนเจอกันครั้งแรก มันไม่ค่อยจะราบรื่นนัก… 159 00:12:58,194 --> 00:13:00,696 ‎ครับ ผมเข้าใจแล้วว่าน่าจะบอกแต่แรก 160 00:13:00,780 --> 00:13:03,491 ‎ถ้าบอกไปเลยตอนนั้น คงไม่กระอักกระอ่วนแบบนี้ 161 00:13:04,283 --> 00:13:05,993 ‎ก็กระอักกระอ่วนอยู่ดี 162 00:13:08,996 --> 00:13:11,707 ‎คุณควรเอาไปด้วย ‎เอาไปเลย มันเป็นบ้านของคุณ 163 00:13:13,709 --> 00:13:15,795 ‎พูดจริงๆ ผมยืนยัน เอาไปเลย 164 00:13:21,509 --> 00:13:23,803 ‎ไม่ค่ะ คุณเก็บไว้เถอะ 165 00:13:23,886 --> 00:13:26,430 ‎แค่ดูแลหลังใหญ่ก็เหนื่อยมากแล้ว 166 00:13:26,931 --> 00:13:29,350 ‎แน่ใจนะครับแม่ ยังไงมันก็เป็นบ้านเรานี่ 167 00:13:29,433 --> 00:13:31,560 ‎แม่แน่ใจจ้ะ กลับบ้านกัน 168 00:13:31,644 --> 00:13:34,980 ‎- ผมขอดูอีกแป๊บได้ไหม ‎- ไว้วันหลังนะโบดี้ ไปเร็ว 169 00:13:35,564 --> 00:13:37,608 ‎ขอบคุณค่ะ สนุกมากเลย 170 00:13:37,691 --> 00:13:38,692 ‎เก็บมันไว้ให้ปลอดภัยนะ 171 00:13:39,276 --> 00:13:40,486 ‎ได้เลย 172 00:13:40,569 --> 00:13:42,279 ‎- บ๊ายบายเจมี่ ‎- บาย 173 00:13:42,363 --> 00:13:44,490 ‎- บายครับจอช ‎- บาย 174 00:13:59,964 --> 00:14:01,632 ‎โอเค มันน่าจะเสร็จแล้วน่า 175 00:14:02,633 --> 00:14:05,135 ‎เชมเบอร์ลินบอกว่า ‎เหล็กต้องบริสุทธิ์ไร้สิ่งปนเปื้อน 176 00:14:07,471 --> 00:14:09,223 ‎เห็นผงสีดำๆ ไหม 177 00:14:10,015 --> 00:14:11,267 ‎ฉันว่านั่นคือสิ่งปนเปื้อน 178 00:14:13,227 --> 00:14:14,144 ‎คนไป 179 00:14:16,272 --> 00:14:17,481 ‎แล้วนายจะทำอะไร 180 00:14:18,566 --> 00:14:20,150 ‎คินซีย์ตีตัวออกห่างจากฉัน 181 00:14:20,234 --> 00:14:22,069 ‎- ฉันต้องไปแก้ไข ‎- ทำไม 182 00:14:22,152 --> 00:14:24,488 ‎เราทำกุญแจเองได้แล้ว เพื่ออะไร 183 00:14:24,572 --> 00:14:25,614 ‎คินซีย์เป็นตระกูลล็อค 184 00:14:25,698 --> 00:14:26,949 ‎เป็นคนพิเศษ 185 00:14:28,534 --> 00:14:31,328 ‎นายไม่เห็นจะไปกุ๊กกิ๊กกับไทเลอร์และโบดี้เลย 186 00:14:32,204 --> 00:14:33,747 ‎เผลอใจแล้วหรือเปล่า 187 00:14:48,345 --> 00:14:51,765 ‎ทุกคนต้องช่วยคิดหาวิธี ‎ทำให้ภาคต่อเจ๋งกว่าภาคแรก 188 00:14:51,849 --> 00:14:54,768 ‎เราน่าจะไปถ่ายทำ ‎ที่พิพิธภัณฑ์ทางทะเลนอร์ทชอร์นะ 189 00:14:54,852 --> 00:14:58,147 ‎ฉันไปที่นั่นช่วงหน้าร้อน โลเคชั่นเหมาะมาก 190 00:14:58,230 --> 00:15:01,025 ‎ใช่เลย ฉันยอมดูหนังทุกเรื่อง ‎ที่มีฉากพิพิธภัณฑ์ทางทะเล 191 00:15:01,650 --> 00:15:04,528 ‎แอ็บบี้ มือถือฉันแบตหมด ค้นรูปให้หน่อยสิ 192 00:15:06,196 --> 00:15:07,698 ‎ว้าว ดูดีจังเลย 193 00:15:08,324 --> 00:15:10,034 ‎โปรดักชั่นเราดูแพงแน่ 194 00:15:10,659 --> 00:15:13,704 ‎ดูสิ สก็อต ในบทมีฉากที่ถ่ายที่นี่ได้มะ 195 00:15:18,918 --> 00:15:19,752 ‎อะไร 196 00:15:20,586 --> 00:15:22,087 ‎โทษที คุยเรื่องอะไรนะ 197 00:15:23,047 --> 00:15:24,006 ‎หนัง 198 00:15:25,507 --> 00:15:26,383 ‎อ๋อ ใช่ 199 00:15:29,303 --> 00:15:30,512 ‎อืม ฉันคิดว่า… 200 00:15:30,596 --> 00:15:34,099 ‎คิดถึงโรงเรียนใหม่ที่อังกฤษ ‎กับเพื่อนใหม่ที่จะเจ๋งไม่เท่าเราใช่ไหม 201 00:15:34,183 --> 00:15:35,017 ‎เปล่า 202 00:15:35,100 --> 00:15:37,978 ‎เขาจะได้ไปกระทบไหล่พวกอัจฉริยะนักทำหนัง 203 00:15:39,438 --> 00:15:41,106 ‎คงลืมพวกเราแน่ๆ 204 00:15:44,485 --> 00:15:45,736 ‎ในระหว่างนี้ 205 00:15:46,612 --> 00:15:47,988 ‎ฉันติดแหง็กอยู่กับพวกนาย 206 00:16:08,467 --> 00:16:09,385 ‎อยากเข้ามาไหม 207 00:16:15,599 --> 00:16:17,267 ‎นี่ห้องเก่าของพ่อใช่ไหมครับ 208 00:16:24,483 --> 00:16:25,442 ‎พระเจ้าช่วย 209 00:16:28,737 --> 00:16:31,073 ‎เมื่อก่อนเรนเดลล์ใส่หมวกนี้ตลอดเวลา 210 00:16:32,992 --> 00:16:34,076 ‎ถามจริง ใคร… 211 00:16:35,411 --> 00:16:38,288 ‎ใครเขาเอาเหยื่อตกปลามาติดหมวกเบสบอล 212 00:16:39,581 --> 00:16:40,749 ‎เขาบอกว่าติดเอาไว้ 213 00:16:40,833 --> 00:16:43,293 ‎- เผื่อมีเรื่องฉุกเฉิน ‎- เผื่อมีเรื่องฉุกเฉิน 214 00:16:48,340 --> 00:16:49,550 ‎ขอถามอะไรหน่อยได้ไหม 215 00:16:50,050 --> 00:16:51,343 ‎ได้สิ 216 00:16:56,765 --> 00:16:58,809 ‎พวกคุณจำเรื่องเวทมนตร์กันได้ยังไง 217 00:16:58,892 --> 00:17:01,103 ‎ทั้งคุณ เอลลี่ กับพ่อผม 218 00:17:06,984 --> 00:17:08,068 ‎เราทำกุญแจ 219 00:17:11,071 --> 00:17:12,114 ‎ทำกุญแจเหรอ 220 00:17:13,323 --> 00:17:14,199 ‎ทำยังไง 221 00:17:14,283 --> 00:17:15,159 ‎ไม่สำคัญหรอก 222 00:17:15,242 --> 00:17:17,453 ‎เราไม่น่าจะทำตั้งแต่แรก 223 00:17:18,537 --> 00:17:20,289 ‎ตอนนี้กุญแจดอกนั้นอยู่ไหน 224 00:17:20,372 --> 00:17:21,206 ‎ฉันไม่รู้ 225 00:17:21,290 --> 00:17:22,958 ‎ไม่รู้จริงๆ ไม่ได้โกหก 226 00:17:23,042 --> 00:17:25,836 ‎- เห็นมันครั้งสุดท้ายที่ไหน ‎- ไทเลอร์ เรากลับมาแล้ว 227 00:17:26,420 --> 00:17:28,422 ‎มาช่วยแม่ทำมื้อค่ำก็ดีนะ 228 00:17:30,883 --> 00:17:33,302 ‎ขอร้อง ลืมเรื่องกุญแจไปเถอะ 229 00:17:50,069 --> 00:17:51,111 ‎อะไร… 230 00:18:06,126 --> 00:18:07,628 ‎โอ้โหเฮ้ย! 231 00:18:18,388 --> 00:18:20,265 ‎เจมี่ ดูเตียงฉันสิ 232 00:18:20,349 --> 00:18:21,225 ‎มันหัก 233 00:18:22,893 --> 00:18:24,144 ‎ทำยังไงถึง… 234 00:18:24,686 --> 00:18:25,854 ‎เดี๋ยวนะ 235 00:18:25,938 --> 00:18:26,897 ‎มันเหมือนใน… 236 00:18:26,980 --> 00:18:28,065 ‎บ้านตุ๊กตา 237 00:18:29,441 --> 00:18:32,111 ‎ดูสิ ตู้เสื้อผ้าฉันก็ล้มด้วย 238 00:18:34,780 --> 00:18:37,366 ‎มันไม่ได้ทำให้เห็นในบ้านเท่านั้น 239 00:18:37,950 --> 00:18:42,579 ‎ถ้าเราทำอะไรในบ้านตุ๊กตา ‎มันจะกลายเป็นจริงในคีย์เฮาส์ 240 00:18:43,163 --> 00:18:46,041 ‎โห ดีนะที่นายไม่บี้พี่ชาย 241 00:18:46,125 --> 00:18:48,877 ‎เร็วเข้า เอาของเข้าไปใส่ในบ้านตุ๊กตาสิ 242 00:18:48,961 --> 00:18:51,463 ‎- อะไรล่ะ ‎- ไม่รู้สิ ของชิ้นเล็กๆ 243 00:18:51,547 --> 00:18:52,631 ‎โอเค แป๊บนะ 244 00:18:52,714 --> 00:18:54,925 ‎ฉันต้องเข็นบ้านตุ๊กตามาไว้ในห้องฉัน 245 00:18:55,425 --> 00:18:56,885 ‎กุญแจยังอยู่กับเธอใช่ไหม 246 00:18:56,969 --> 00:18:58,345 ‎ก็ต้องอยู่สิ 247 00:18:58,846 --> 00:19:00,097 ‎แค่ถามให้ชัวร์ 248 00:19:00,180 --> 00:19:01,098 ‎โธ่ 249 00:19:09,314 --> 00:19:10,357 ‎ได้ผลหรือเปล่า 250 00:19:11,191 --> 00:19:12,442 ‎พระเจ้าจอร์จ 251 00:19:13,026 --> 00:19:14,236 ‎ได้ผลจริงๆ 252 00:19:14,862 --> 00:19:15,821 ‎เยส! 253 00:19:25,789 --> 00:19:27,207 ‎แถมอร่อยด้วย 254 00:19:30,294 --> 00:19:34,256 ‎งั้นพรุ่งนี้เราจะเริ่มเขียนบท ‎แล้วทำตารางถ่ายทำ โอเคนะ 255 00:19:35,299 --> 00:19:38,302 ‎เก้บ ช่วยฉันแบกชุดเนฟรอปิด้า ‎ออกมาจากรถตู้แม่ทีสิ 256 00:19:38,385 --> 00:19:39,303 ‎แม่เริ่มหลอนแล้ว 257 00:19:43,015 --> 00:19:44,224 ‎- ได้สิ ‎- แป๊บเดียวเอง 258 00:19:44,308 --> 00:19:45,392 ‎ได้เลยเพื่อน 259 00:19:52,649 --> 00:19:54,902 ‎นักเรียนที่โรเชสเตอร์คงไม่ใช่อัจฉริยะหมดหรอก 260 00:19:56,028 --> 00:19:57,696 ‎อาจแค่ 80% 261 00:20:00,282 --> 00:20:03,202 ‎อีกอย่าง นายเป็นมันสมอง ‎เบื้องหลังเลือดสาดสยอง 262 00:20:03,285 --> 00:20:06,830 ‎และอีกไม่นานก็เลือดสาดสยอง 2 ‎ซึ่งอยู่ในขั้นตอนคิดชื่อที่ดีกว่า 263 00:20:08,165 --> 00:20:12,544 ‎อยากเห็นไหมล่ะว่ามันสมองคนนี้ ‎เขียนบทเลือดสาดสยอง 2 ถึงไหนแล้ว 264 00:20:15,714 --> 00:20:16,673 ‎แค่นั้น 265 00:20:17,257 --> 00:20:19,092 ‎โอเค ได้ตั้งฉากนึง 266 00:20:19,176 --> 00:20:21,303 ‎ครึ่งฉากเองคินซีย์ ห่วยแตกด้วย 267 00:20:21,386 --> 00:20:22,888 ‎โทษที ฉัน… 268 00:20:23,805 --> 00:20:27,351 ‎ถ้าแค่นี้ฉันยังไม่ไหว ‎แล้วจะรับมือกับโรงเรียนภาพยนตร์ยังไง 269 00:20:27,851 --> 00:20:29,937 ‎- ถ้าเข้าได้น่ะนะ ‎- นายคิดมากเกินไป 270 00:20:30,020 --> 00:20:33,357 ‎ถ้านายมั่นใจในผลงานศิลปะ ‎ของตัวเองตลอดเวลา 271 00:20:33,440 --> 00:20:35,108 ‎คงเป็นโรคต่อต้านสังคมแล้ว 272 00:20:37,152 --> 00:20:38,111 ‎ก็จริง 273 00:20:38,195 --> 00:20:40,572 ‎นายไม่จำเป็นต้องเขียนบทเองคนเดียว 274 00:20:40,656 --> 00:20:41,698 ‎ฉันช่วยนะ 275 00:20:42,991 --> 00:20:43,825 ‎- จริงนะ ‎- จริงสิ 276 00:20:43,909 --> 00:20:46,286 ‎อย่าคิดมากให้เหนื่อย ให้มันพาไปเอง 277 00:20:47,120 --> 00:20:47,996 ‎โอเค เจ๋ง 278 00:20:49,790 --> 00:20:53,377 ‎โอเค องก์หนึ่ง ฉากแรก 279 00:20:55,045 --> 00:20:58,298 ‎เพลงน่าขนลุกบรรเลงระหว่างช็อต 280 00:20:58,382 --> 00:21:00,467 ‎พิพิธภัณฑ์ทางทะเลน่าสยอง 281 00:21:00,550 --> 00:21:02,094 ‎พิพิธภัณฑ์ทางทะเลร้าง 282 00:21:02,177 --> 00:21:03,178 ‎ถูกใจ 283 00:21:12,312 --> 00:21:13,730 ‎ฉันจะรับช่วงต่อ 284 00:21:16,441 --> 00:21:17,901 ‎ขอบคุณพระเจ้า 285 00:21:17,985 --> 00:21:20,404 ‎เพราะเธอต้องไปที่คีย์เฮาส์ 286 00:21:24,658 --> 00:21:25,492 ‎ไปทำอะไร 287 00:21:26,159 --> 00:21:28,078 ‎ทำให้ฉันกลับมาถือไพ่เหนือกว่า 288 00:21:29,663 --> 00:21:30,664 ‎เดี๋ยวนี้ 289 00:21:40,507 --> 00:21:42,259 ‎- ไง ‎- อรุณสวัสดิ์ 290 00:21:43,176 --> 00:21:44,720 ‎กินซีเรียลไหม 291 00:21:45,262 --> 00:21:46,263 ‎ไม่ 292 00:21:47,389 --> 00:21:49,558 ‎ที่จริงผมกำลังจะออกไปซ่อมรถ 293 00:22:00,277 --> 00:22:03,572 ‎นายจำเรื่องราวเกี่ยวกับฉันไม่ค่อยได้ใช่ไหม 294 00:22:06,450 --> 00:22:07,743 ‎ใช่ จำไม่ได้ 295 00:22:09,828 --> 00:22:12,247 ‎ช่วงนั้นของชีวิตมันเลือนหายไปหมดเลย 296 00:22:16,376 --> 00:22:17,586 ‎ฉันขอโทษจริงๆ 297 00:22:19,212 --> 00:22:20,756 ‎ขอโทษทำไมล่ะ 298 00:22:23,133 --> 00:22:24,301 ‎ก็แค่ขอโทษ 299 00:22:31,641 --> 00:22:32,893 ‎ผมไปเริ่มงานดีกว่า 300 00:22:45,655 --> 00:22:48,367 ‎สก็อต ฉากเปิดพิพิธภัณฑ์เจ๋งมาก 301 00:22:48,450 --> 00:22:49,534 ‎กลิ่นอายคอร์แมนมาเต็มๆ 302 00:22:49,618 --> 00:22:51,328 ‎พูดจริงนะ ภาคต่อทำยากมาก 303 00:22:51,411 --> 00:22:54,748 ‎แต่เรื่องนี้มีแนวโน้มจะดังเท่าเอเลี่ยน ‎ไม่บ้งเหมือนกรีส 2 304 00:22:54,831 --> 00:22:56,625 ‎โทษที กรีส 2 เป็นผลงานชิ้นโบว์แดง 305 00:22:56,708 --> 00:22:59,086 ‎เห็นไหม ไม่เห็นต้องกลัวหมดไฟเลย 306 00:22:59,711 --> 00:23:01,088 ‎ขอบใจนะทุกคน ขอบใจ 307 00:23:05,050 --> 00:23:06,176 ‎แล้วบทที่เหลือล่ะ 308 00:23:07,219 --> 00:23:08,387 ‎ยังเขียนอยู่ 309 00:23:08,470 --> 00:23:11,348 ‎เดี๋ยว มีแค่นี้เหรอ ‎เขียนมาตั้งหลายอาทิตย์แล้วนะ 310 00:23:11,431 --> 00:23:15,977 ‎ฉันรู้ พอดีฉันกำลังเผชิญกับ ‎วิกฤติทางความคิดสร้างสรรค์น่ะ 311 00:23:16,061 --> 00:23:17,062 ‎แต่อย่าได้กลัว 312 00:23:17,145 --> 00:23:20,315 ‎ฉันสัญญาว่ามันอยู่ในนี้หมดแล้ว ‎แค่ต้องพิมพ์ออกมา 313 00:23:20,399 --> 00:23:22,442 ‎โอเค งั้นขอโครงเรื่องได้มะ 314 00:23:22,526 --> 00:23:24,486 ‎ถ้านายไปอังกฤษ เราจะได้สานต่อ 315 00:23:24,569 --> 00:23:25,487 ‎ไม่จำเป็น 316 00:23:25,570 --> 00:23:27,280 ‎ฉันสัญญาว่าทำได้ 317 00:23:27,364 --> 00:23:28,782 ‎ไม่ เธอพูดถูก 318 00:23:28,865 --> 00:23:31,785 ‎คนที่มารับหน้าที่แทนนายต้องรู้โครงเรื่อง 319 00:23:32,661 --> 00:23:36,039 ‎เดาว่าจะเป็นเธอใช่ไหม ‎เธอเป็นคนคุมงานนี้ทั้งหมดเลย 320 00:23:36,123 --> 00:23:38,041 ‎- เดี๋ยว ‎- ไม่พิจารณาฉันเลยเหรอ 321 00:23:38,125 --> 00:23:38,959 ‎เดี๋ยวนะ 322 00:23:39,042 --> 00:23:41,878 ‎- อยากกำกับด้วยเหรอ ‎- เปล่า แค่อยากให้คิดถึงกันบ้าง 323 00:23:41,962 --> 00:23:45,549 ‎เก้บผู้ยิ่งใหญ่ หยอดชื่อเซดี้คนเดียวเฉยเลย 324 00:23:45,632 --> 00:23:47,926 ‎- แล้วนายล่ะ คินซีย์ล่ะ ‎- เดี๋ยวสิ! 325 00:23:48,009 --> 00:23:49,594 ‎ทำอย่างกับฉันไปแล้วเลย 326 00:23:51,763 --> 00:23:55,058 ‎ฉันยังอยู่ แล้วก็ยังเป็นผู้กำกับ 327 00:23:56,309 --> 00:23:58,937 ‎เพื่อน ถ้านายติดโรเชสเตอร์ ซึ่งฉันว่าติดแน่ 328 00:24:00,605 --> 00:24:02,357 ‎คงไม่อยากให้เราเคว้งใช่ไหม 329 00:24:02,441 --> 00:24:03,358 ‎นั่นสิ 330 00:24:04,901 --> 00:24:09,614 ‎อาจเป็นความคิดที่ดีนะ ‎ถ้าเราคุยเรื่องตัวเลือกต่างๆ เผื่อไว้ 331 00:24:09,698 --> 00:24:11,533 ‎งั้นฉันถูกตัดออกจากหนังของตัวเองแล้วสินะ 332 00:24:11,616 --> 00:24:15,162 ‎ไม่ใช่ แต่นายกำลังกุมหนังไว้ ‎ทั้งที่ใจนายลอยไปอยู่อังกฤษ 333 00:24:17,456 --> 00:24:19,749 ‎นายเห็นแก่ตัวไปหน่อยนะ 334 00:24:20,876 --> 00:24:22,836 ‎- สก็อต เป็นบ้าอะไร! ‎- เฮ้ย! 335 00:24:22,919 --> 00:24:24,087 ‎ทำอะไรของนาย 336 00:24:25,464 --> 00:24:26,590 ‎ฉันไม่รู้ 337 00:24:27,299 --> 00:24:28,175 ‎- เพื่อน ‎- เฮ้ย! 338 00:24:28,258 --> 00:24:29,509 ‎สก็อต 339 00:24:30,010 --> 00:24:31,094 ‎- สก็อต ‎- เฮ้ย 340 00:24:31,178 --> 00:24:32,429 ‎ใจเย็นๆ สิ 341 00:24:33,054 --> 00:24:35,599 ‎- สก็อต เดินกระทืบเท้าไปหาเก้บ ‎- อะไรวะ 342 00:24:37,225 --> 00:24:39,352 ‎นี่เรามา… ใจเย็นๆ สิ 343 00:24:39,436 --> 00:24:41,021 ‎สก็อต ต่อยเก้บ 344 00:24:41,104 --> 00:24:42,522 ‎ฉันไม่ได้ทำอะไรเลย 345 00:24:43,732 --> 00:24:45,233 ‎ตายแล้ว หยุดนะ! 346 00:24:45,317 --> 00:24:46,359 ‎ปล่อยเขา! 347 00:24:47,569 --> 00:24:49,070 ‎เป็นบ้าอะไรไป สก็อต! 348 00:24:50,655 --> 00:24:53,116 ‎ฉันไม่ได้ทำอะไรเลย ‎ฉันไม่ได้ทำ นั่นไม่ใช่ฉัน! 349 00:24:53,200 --> 00:24:56,328 ‎- ไม่ใช่ฉันนะ ฉันไม่ได้ทำ! ‎- คาเวนดิช ออกไปเดี๋ยวนี้ 350 00:24:56,411 --> 00:24:57,871 ‎ไป ออกไปซะ 351 00:24:57,954 --> 00:25:00,040 ‎- คินซีย์ ฉันไม่ได้ทำ ‎- ไป 352 00:25:01,500 --> 00:25:02,459 ‎มา 353 00:25:03,293 --> 00:25:04,461 ‎เป็นอะไร 354 00:25:04,544 --> 00:25:06,463 ‎เป็นไรไหม เมื่อกี้บ้ามาก 355 00:25:06,546 --> 00:25:08,048 ‎ฉันไม่เป็นไรจริงๆ 356 00:25:08,131 --> 00:25:11,218 ‎เราควรไปดูเขา เผื่อเขาบีบคอครูเบนเนตต์ 357 00:25:11,301 --> 00:25:13,011 ‎- ได้ ‎- ไม่เจ็บก็ดีแล้ว 358 00:25:13,803 --> 00:25:15,722 ‎ไม่เคยเห็นเขาทำอะไรแบบนั้นเลย 359 00:25:17,098 --> 00:25:19,976 ‎- นี่ ไม่เป็นไรจริงๆ นะ ‎- อืม ฉันโอเคจริงๆ 360 00:25:20,060 --> 00:25:21,353 ‎ช่างมันเถอะ 361 00:25:22,521 --> 00:25:24,022 ‎เขาทำแบบนั้นทำไม 362 00:25:27,984 --> 00:25:28,985 ‎ตายแล้ว 363 00:25:30,487 --> 00:25:32,531 ‎หรือว่ามีใครควบคุมเขาอยู่ 364 00:25:33,865 --> 00:25:34,824 ‎กล่องดนตรี 365 00:25:36,451 --> 00:25:37,661 ‎เธอทำกุญแจหายไม่ใช่เหรอ 366 00:25:38,828 --> 00:25:40,497 ‎อาจมีใครไปเจอมันก็ได้ 367 00:25:40,580 --> 00:25:43,291 ‎แล้วยังไง งัดเข้าไปในบ้านเธอ ‎แล้วเอามานี่เหรอ 368 00:25:48,296 --> 00:25:49,965 ‎ก็คงเป็นไปได้นะ 369 00:25:50,048 --> 00:25:51,508 ‎ลุยเลย ยิง! 370 00:25:52,842 --> 00:25:53,885 ‎เดี๋ยวมา 371 00:25:53,969 --> 00:25:55,387 ‎- เห็นหรือเปล่า ‎- เห็น 372 00:25:55,887 --> 00:25:57,013 ‎สุดยอดไปเลย 373 00:26:04,145 --> 00:26:05,272 ‎ว่าไง 374 00:26:05,355 --> 00:26:08,024 ‎อาดันแคน ช่วยขึ้นไปที่ห้องหนูทีสิคะ 375 00:26:08,608 --> 00:26:10,026 ‎ได้ ให้หาอะไรเหรอ 376 00:26:10,110 --> 00:26:12,487 ‎กล่องดนตรียังอยู่บนตู้ของหนูหรือเปล่าคะ 377 00:26:14,573 --> 00:26:15,407 ‎ไม่ต้องขอบคุณ 378 00:26:15,490 --> 00:26:18,326 ‎ไม่มีเวลามาโม้ รีบเอาไปคืนที่คีย์เฮาส์เร็ว 379 00:26:19,828 --> 00:26:20,662 ‎เดี๋ยวนี้ 380 00:26:21,162 --> 00:26:22,247 ‎เดี๋ยวนี้! 381 00:26:22,330 --> 00:26:23,415 ‎ก็ได้ 382 00:26:58,867 --> 00:26:59,993 ‎กล่องดนตรีเหรอ 383 00:27:04,247 --> 00:27:06,666 ‎ที่มีนักบัลเลต์หัวขาดน่าขนลุกใช่ไหม 384 00:27:08,710 --> 00:27:09,711 ‎อืม อยู่ในนี้ 385 00:27:12,464 --> 00:27:13,298 ‎แน่ใจนะคะ 386 00:27:15,050 --> 00:27:16,635 ‎อาแน่ใจ 387 00:27:21,640 --> 00:27:22,807 ‎คืนนี้กินข้าวที่บ้านไหม 388 00:27:22,891 --> 00:27:25,435 ‎แม่เธอจะออกไปข้างนอก ‎อาจะทำพาสต้าชีสพริกไทย 389 00:27:34,194 --> 00:27:35,362 ‎ก็น่าจะอร่อยนะ 390 00:27:36,237 --> 00:27:37,947 ‎จานเด็ดจานนึงของอาเลย 391 00:27:51,419 --> 00:27:52,671 ‎อาบอกว่าอยู่ในห้อง 392 00:27:54,130 --> 00:27:56,800 ‎คงเป็นความผิดฉันจริงๆ ฉันไปว่าเขาเห็นแก่ตัว 393 00:27:56,883 --> 00:27:59,219 ‎ก็เขาเห็นแก่ตัวจริงๆ ดื้อด้วย 394 00:28:02,180 --> 00:28:03,598 ‎เลิกพูดถึงสก็อตดีกว่า 395 00:28:05,183 --> 00:28:06,059 ‎ไปไหม 396 00:28:06,142 --> 00:28:07,060 ‎ไป 397 00:29:29,726 --> 00:29:30,935 ‎ที่นี่ดีมาก 398 00:29:32,353 --> 00:29:34,355 ‎เสน่ห์ดึงดูดใจของเมืองเล็กน่ะนะ 399 00:29:34,439 --> 00:29:36,566 ‎ครับ ผมชอบ 400 00:29:37,150 --> 00:29:38,234 ‎มันอยู่ในสายเลือด 401 00:29:39,402 --> 00:29:42,655 ‎บรรพบุรุษของผมบางคนเคยอยู่ที่แมธเทอสัน 402 00:29:42,739 --> 00:29:43,656 ‎จริงเหรอคะ 403 00:29:44,157 --> 00:29:46,826 ‎เรื่องสำคัญแบบนี้ควรจะรีบบอกก่อนไหม 404 00:29:46,910 --> 00:29:48,912 ‎หนุ่มจากแมธเทอสันย้ายกลับบ้าน 405 00:29:49,496 --> 00:29:51,289 ‎สู่ที่ที่ไม่เคยไปมาก่อน 406 00:29:53,625 --> 00:29:57,837 ‎ภรรยาผมชอบให้เราไปเที่ยวพวกเมืองร้อน 407 00:29:58,338 --> 00:29:59,506 ‎ก็มีเหตุผลนะ 408 00:29:59,589 --> 00:30:01,674 ‎มีชิคาโกเป็นบรรทัดฐานนี่นา 409 00:30:01,758 --> 00:30:02,801 ‎ใช่เลย 410 00:30:05,678 --> 00:30:06,805 ‎เธอเป็นคนยังไง 411 00:30:08,515 --> 00:30:11,726 ‎ที่จริงเจมี่นิสัยคล้ายนิโคลมาก 412 00:30:13,353 --> 00:30:14,687 ‎ไม่ทนเรื่องไร้สาระ 413 00:30:16,356 --> 00:30:17,440 ‎ดื้อรั้น 414 00:30:18,733 --> 00:30:21,444 ‎กล้าบอกผมทันทีที่บทสอนน่าเบื่อ 415 00:30:21,945 --> 00:30:23,780 ‎เธอเป็นแม่ที่ดีมาก 416 00:30:27,367 --> 00:30:29,786 ‎เธอป่วยเหรอคะ 417 00:30:34,457 --> 00:30:35,333 ‎รถชน 418 00:30:36,334 --> 00:30:37,168 ‎อ้าว 419 00:30:38,086 --> 00:30:39,003 ‎คุณพระ 420 00:30:41,673 --> 00:30:42,882 ‎เสียใจด้วยค่ะ 421 00:30:42,966 --> 00:30:43,925 ‎ก็นะ… 422 00:30:46,219 --> 00:30:50,265 ‎ผมว่าเมื่อเราเสียใครไปกะทันหันแบบนั้น 423 00:30:51,933 --> 00:30:53,601 ‎คุณก็รู้ดีกว่าใคร 424 00:30:54,853 --> 00:30:56,437 ‎มันทำให้มีคำพูดที่ค้างคาเยอะ 425 00:31:03,027 --> 00:31:04,070 ‎บางครั้ง 426 00:31:05,864 --> 00:31:07,991 ‎ฉันก็เผลอคุยกับเรนเดลล์ 427 00:31:09,367 --> 00:31:10,243 ‎ดังๆ 428 00:31:14,706 --> 00:31:16,249 ‎มันบ้ามากเลยนะคะ 429 00:31:17,000 --> 00:31:19,961 ‎ถ้าคุณบ้า ผมก็บ้าเหมือนกัน 430 00:31:25,091 --> 00:31:30,054 ‎โอเค เล่าเรื่องเศร้าๆ พอแล้ว ‎ถึงเวลาที่คุณต้องแสดงฝีมือให้ฉันดู 431 00:31:30,722 --> 00:31:31,639 ‎ได้เลย 432 00:31:33,308 --> 00:31:34,309 ‎โอเค 433 00:31:38,104 --> 00:31:40,023 ‎มันจะไม่น่าประทับใจสักนิด 434 00:31:45,236 --> 00:31:49,616 ‎ถ้าเป็นผู้ชายที่ไม่ค่อยมั่นใจตัวเอง ‎เขาอาจหน้าแตกที่แพ้คุณ 50 แต้ม 435 00:31:49,699 --> 00:31:51,701 ‎ห้าสิบสี่แต้ม แต่ช่างเถอะ 436 00:31:52,785 --> 00:31:55,997 ‎แม้คุณจะพยายามตัดสิทธิ์ฉัน ‎ข้อหาโยนลูกช้าไป 437 00:31:56,080 --> 00:31:57,665 ‎ก็กฎมันมีอยู่แล้ว 438 00:32:00,793 --> 00:32:01,669 ‎ก็… 439 00:32:02,921 --> 00:32:04,339 ‎ถึงรถฉันแล้ว 440 00:32:04,422 --> 00:32:05,965 ‎ผมจอดตรงนั้น 441 00:32:13,848 --> 00:32:15,099 ‎ฉันสนุกมาก 442 00:32:16,184 --> 00:32:17,018 ‎ผมก็ด้วย 443 00:32:22,148 --> 00:32:23,399 ‎ตายจริง 444 00:32:23,483 --> 00:32:25,735 ‎ทำไมฉันถึงเขินเหมือนวัยรุ่นเนี่ย 445 00:32:26,569 --> 00:32:27,779 ‎สำหรับผมแล้ว 446 00:32:27,862 --> 00:32:30,657 ‎ครั้งสุดท้ายที่ทำแบบนี้ก็ตอนยังเป็นวัยรุ่นอยู่เลย 447 00:32:33,952 --> 00:32:37,497 ‎แล้วที่เราทำมันคืออะไรเหรอ 448 00:33:20,957 --> 00:33:24,752 ‎(โบดี้ // 18.03 น. ‎มื้อค่ำเสร็จเมื่อไร!) 449 00:33:24,836 --> 00:33:27,338 ‎(ดันแคน // 18.03 น. ‎เร็วๆ นี้! เดี๋ยวจะเรียก!) 450 00:33:39,892 --> 00:33:41,310 ‎หายหัวไปไหนมา 451 00:33:43,604 --> 00:33:44,814 ‎ไปไหนมาน่ะเหรอ 452 00:33:45,314 --> 00:33:46,983 ‎ฉันต้องเดินมาจากคีย์เฮาส์ 453 00:33:47,483 --> 00:33:50,445 ‎เดินในป่า แถมใส่ส้นสูง 454 00:33:51,529 --> 00:33:52,947 ‎ลองโทรเรียกอูเบอร์แล้ว 455 00:33:53,531 --> 00:33:58,244 ‎แต่ไม่มีใครมารับสักคน ‎เพราะฉันได้คะแนน 1.3 ดาว 456 00:34:01,289 --> 00:34:02,665 ‎แล้วทำไมถึงเดินมา 457 00:34:05,126 --> 00:34:09,130 ‎เพราะไอ้ภารกิจขโมยของที่นายสั่งให้ฉันทำไง 458 00:34:11,299 --> 00:34:13,551 ‎อาของคินซีย์เอากุญแจไปไหนก็ได้ไปแล้ว 459 00:34:13,634 --> 00:34:14,677 ‎ความผิดนาย 460 00:34:26,189 --> 00:34:27,106 ‎ไม่สำคัญหรอก 461 00:34:31,652 --> 00:34:32,820 ‎อีกไม่นาน 462 00:34:34,447 --> 00:34:36,199 ‎เราจะมีกุญแจดอกเดียวที่ต้องการ 463 00:34:38,034 --> 00:34:38,993 ‎ขอบคุณ 464 00:34:39,494 --> 00:34:40,995 ‎- ฮัป ‎- ฮัปเหรอ 465 00:34:41,079 --> 00:34:42,872 ‎- นั่นชื่อเจ้าเหรอ ‎- ฮัป 466 00:34:43,664 --> 00:34:45,124 ‎ข้าจะช่วยนะ 467 00:34:49,879 --> 00:34:51,756 ‎(อาดันแคน: มื้อค่ำใกล้เสร็จแล้วเพื่อน!) 468 00:34:51,839 --> 00:34:52,882 ‎เสร็จซะที 469 00:34:52,965 --> 00:34:54,884 ‎- ข้าชื่อเกลฟลิง ‎- หิวไส้จะทะลุ 470 00:35:06,771 --> 00:35:09,065 ‎ฮ่าๆ ไทเลอร์ ตลกมาก 471 00:35:32,630 --> 00:35:33,714 ‎อะไร… 472 00:35:40,179 --> 00:35:41,097 ‎ไทเลอร์ 473 00:35:41,180 --> 00:35:42,431 ‎พี่รู้ มื้อค่ำ 474 00:35:42,515 --> 00:35:43,850 ‎ออกมาข้างนอกทีสิ 475 00:35:44,433 --> 00:35:45,393 ‎มาแล้ว 476 00:35:47,979 --> 00:35:48,938 ‎นายทำอะไร 477 00:35:49,021 --> 00:35:50,314 ‎ผมเปล่านะ 478 00:36:42,950 --> 00:36:43,910 ‎วิ่ง! 479 00:36:52,126 --> 00:36:53,794 ‎โอเค เราอยู่ตรงนี้ไม่ได้ 480 00:37:03,596 --> 00:37:05,014 ‎มีเรื่องอะไรกันในนี้ 481 00:37:05,514 --> 00:37:06,432 ‎มากับเรา! 482 00:37:13,356 --> 00:37:14,565 ‎กุญแจโลกจิ๋ว 483 00:37:14,649 --> 00:37:17,401 ‎- รู้เรื่องกุญแจนี้ด้วยเหรอครับ ‎- กุญแจอะไร 484 00:37:22,865 --> 00:37:23,991 ‎มันอาจไปแล้วก็ได้ 485 00:37:25,159 --> 00:37:26,494 ‎เราต้องยับยั้งมันยังไง 486 00:37:44,762 --> 00:37:46,764 ‎- หนีเร็ว ไป! ‎- วิ่ง! 487 00:37:47,348 --> 00:37:48,349 ‎มาเร็ว! 488 00:37:52,853 --> 00:37:53,771 ‎ปิดประตู! 489 00:37:54,480 --> 00:37:56,899 ‎ทำไมถึงมีแมงมุมยักษ์ในบ้านเรา! 490 00:37:57,525 --> 00:37:58,943 ‎ไว้ค่อยอธิบาย! 491 00:38:05,283 --> 00:38:07,159 ‎รับสายสิเจมี่ รับสิ 492 00:38:14,458 --> 00:38:16,210 ‎เจมี่ รับสายสิ! 493 00:38:20,006 --> 00:38:20,840 ‎ฮัลโหล 494 00:38:20,923 --> 00:38:24,385 ‎เจมี่ แมงมุมยักษ์กำลังทำร้ายเรา! 495 00:38:24,468 --> 00:38:26,637 ‎แปลว่ามีแมงมุมในบ้านตุ๊กตา! 496 00:38:26,721 --> 00:38:28,681 ‎เอากุญแจออกมาเดี๋ยวนี้! 497 00:38:32,601 --> 00:38:33,728 ‎ได้ผลหรือเปล่า 498 00:38:35,229 --> 00:38:37,982 ‎ไม่ได้ผล บี้มัน ฆ่ามันให้ตาย! 499 00:38:38,065 --> 00:38:41,569 ‎ไม่ได้ กุญแจต้องอยู่ในบ้านตุ๊กตาถึงจะได้ผล! 500 00:38:41,652 --> 00:38:43,237 ‎ใส่กุญแจกลับเข้าไป! 501 00:38:43,321 --> 00:38:44,572 ‎แล้วบี้มันเลย! 502 00:38:55,708 --> 00:38:56,709 ‎มันตายยัง 503 00:38:58,794 --> 00:39:00,046 ‎แย่แล้ว 504 00:39:02,465 --> 00:39:03,507 ‎ครับ ตายสนิท 505 00:39:09,680 --> 00:39:10,723 ‎ตอนนี้… 506 00:39:11,724 --> 00:39:15,770 ‎ในบ้านเราก็แค่มีแมงมุมตัวเท่ารถโฟล์ค 507 00:39:18,606 --> 00:39:22,360 ‎เจมี่ เธอพอจะช่วยเราเก็บกวาดได้ไหม 508 00:39:31,285 --> 00:39:32,244 ‎ขอบใจ 509 00:39:44,507 --> 00:39:48,135 ‎พวกเราโดนแม่ประหารแน่ๆ 510 00:39:49,303 --> 00:39:53,808 ‎โอเค ใครก็ได้ช่วยอธิบายทีว่ามันเป็นได้ยังไง 511 00:39:58,479 --> 00:40:00,231 ‎ผมให้เวลาอาสักสองสามวินาทีดีกว่า 512 00:40:00,314 --> 00:40:03,067 ‎แปลว่าอะไร ทำแบบนั้นจะไปช่วยอะ… 513 00:40:07,863 --> 00:40:09,407 ‎เกิดอะไรขึ้นกับพาสต้าของอา 514 00:40:12,451 --> 00:40:13,828 ‎เกิดอะไรขึ้นกับห้อง 515 00:40:17,623 --> 00:40:18,666 ‎นี่ ดันแคน 516 00:40:18,749 --> 00:40:22,336 ‎ฟังนะ จำบ้านตุ๊กตาที่นายเคยมีได้ไหม 517 00:40:22,420 --> 00:40:23,838 ‎ผมไม่เคยมีบ้านตุ๊กตา 518 00:40:23,921 --> 00:40:26,257 ‎เคยมีสิ นายเก็บไว้ในห้องนอนเก่า 519 00:40:26,340 --> 00:40:28,384 ‎พูดอะไรของคุณ! 520 00:40:28,467 --> 00:40:30,428 ‎ผมไม่รู้จักคุณด้วยซ้ำ เอริน 521 00:40:33,305 --> 00:40:36,350 ‎ขอร้อง เลิกทำเป็นรู้จักผมซะทีเถอะ 522 00:40:52,491 --> 00:40:54,910 ‎ให้ตาย ฉันพลาดอะไรไป 523 00:40:56,912 --> 00:40:57,955 ‎กะโหลกหนูยักษ์ 524 00:40:58,747 --> 00:40:59,832 ‎ว่าไงนะ 525 00:41:00,416 --> 00:41:03,085 ‎กะโหลกหนูยักษ์ที่โบดี้ไปเจอบนชั้นสาม 526 00:41:03,169 --> 00:41:05,212 ‎เธอว่ามันเป็นเพราะบ้านตุ๊กตาด้วยเหรอ 527 00:41:07,006 --> 00:41:07,840 ‎ใช่ 528 00:41:13,345 --> 00:41:15,014 ‎- ไงครับ ‎- ไงคะ 529 00:41:17,391 --> 00:41:21,437 ‎ฉันรู้ว่าฉันบอกไม่ให้ใช้กุญแจ แต่นี่เป็นข้อยกเว้น 530 00:41:23,063 --> 00:41:24,899 ‎ขอยืมกุญแจต้นไม้หน่อยสิ 531 00:41:28,986 --> 00:41:30,446 ‎เสียให้ดอดจ์ไปแล้ว 532 00:41:33,240 --> 00:41:35,242 ‎แต่ผมรู้ว่าคุณจะไปหาอะไร 533 00:41:44,084 --> 00:41:45,836 ‎เราเจอมันเมื่อไม่กี่เดือนก่อน 534 00:41:47,963 --> 00:41:50,132 ‎เราเข้าใจเหตุผลที่คุณต้องทำแบบนั้น 535 00:42:00,184 --> 00:42:01,852 ‎เรากำลังจะอายุครบ 18 ปี 536 00:42:03,646 --> 00:42:05,397 ‎ไม่อยากลืมเวทมนตร์ 537 00:42:06,774 --> 00:42:09,068 ‎ครับ คุณเลยทำกุญแจ แต่ทำยังไง… 538 00:42:09,151 --> 00:42:11,070 ‎ไทเลอร์ ให้เธออธิบายก่อน 539 00:42:12,696 --> 00:42:15,699 ‎เรนเดลล์หมกมุ่นอยากเปิดประตูสีดำมาก 540 00:42:16,659 --> 00:42:20,996 ‎เขาคิดว่ามันเป็นแหล่งของเวทมนตร์ ‎และถ้าหากเปิดประตูนั้น 541 00:42:21,080 --> 00:42:23,666 ‎เราก็จะได้วัตถุดิบที่ต้องใช้ทำกุญแจใหม่ 542 00:42:25,292 --> 00:42:26,502 ‎เขาก็คิดไม่ผิดหรอก 543 00:42:28,462 --> 00:42:31,799 ‎ตอนเราเปิดประตู มันก็มีกระสุนยิงออกมา 544 00:42:32,299 --> 00:42:33,801 ‎ลูกนึงไปโดนลูคัส 545 00:42:35,219 --> 00:42:37,471 ‎ทำให้เขากลายเป็นพวกนั้น 546 00:42:39,473 --> 00:42:42,518 ‎แต่มีกระสุนลูกอื่นที่ไม่โดนตัวใคร 547 00:42:43,102 --> 00:42:46,272 ‎ชิ้นโลหะที่เอาไปหลอมแล้วเปลี่ยนให้เป็น… 548 00:42:47,731 --> 00:42:48,941 ‎กุญแจได้ 549 00:42:50,901 --> 00:42:53,445 ‎กุญแจทำจากวัตถุดิบเดียวกันกับปีศาจเหรอ 550 00:42:54,613 --> 00:42:56,824 ‎เข้าใจแล้วสินะว่าทำไมมันถึงอันตรายนัก 551 00:43:00,953 --> 00:43:02,079 ‎นายจะทำอะไร 552 00:43:03,497 --> 00:43:04,957 ‎ยังมีอีกอย่าง 553 00:43:06,166 --> 00:43:07,876 ‎ที่เชมเบอร์ลินบอกว่าต้องใช้ 554 00:43:59,470 --> 00:44:00,304 ‎ไอ้แก่นั่น… 555 00:44:02,306 --> 00:44:03,432 ‎มันโกหกฉัน! 556 00:44:18,989 --> 00:44:23,077 ‎เรนเดลล์พยายามแล้ว ‎แต่เขาควบคุมเวทมนตร์ไม่ได้ 557 00:44:23,952 --> 00:44:25,954 ‎งั้นใครเป็นคนทำกุญแจ 558 00:44:30,167 --> 00:44:31,126 ‎ดันแคน 559 00:44:35,631 --> 00:44:37,091 ‎แล้วหลังจากนั้น 560 00:44:38,300 --> 00:44:40,678 ‎เราก็ลบความทรงจำเรื่องเวทมนตร์ของเขา 561 00:44:44,348 --> 00:44:47,726 ‎ฉันเข้าใจความรู้สึกของการถูกขโมยเวลาไป 562 00:44:55,818 --> 00:44:58,487 ‎ฉันไม่อยากแบกตราบาปที่ทำร้ายดันแคนแบบนั้น 563 00:45:04,410 --> 00:45:08,205 ‎ถ้าเราคืนความทรงจำให้เขา ‎เขาก็จะจำได้ว่าพ่อฆ่าลูคัส 564 00:45:08,288 --> 00:45:09,915 ‎ฉันต้องแก้ไขความผิดพลาด 565 00:45:10,874 --> 00:45:12,459 ‎ฉันต้องทำสิ่งนี้เพื่อเขา 566 00:45:15,671 --> 00:45:17,464 ‎งั้นให้หนูกับไทเลอร์ทำเถอะค่ะ 567 00:45:25,514 --> 00:45:26,432 ‎ว่าไง 568 00:45:28,726 --> 00:45:29,560 ‎ไง 569 00:45:30,102 --> 00:45:31,353 ‎ไงคะอาดันแคน 570 00:45:34,857 --> 00:45:35,941 ‎มีอะไรเหรอ 571 00:45:42,489 --> 00:45:43,449 ‎อาไว้ใจเราไหมคะ 572 00:45:44,825 --> 00:45:45,701 ‎ไว้ใจสิ 573 00:45:47,035 --> 00:45:48,328 ‎เราเป็นครอบครัวเดียวกัน 574 00:46:13,562 --> 00:46:14,813 ‎นี่มันอะไรกัน 575 00:46:18,734 --> 00:46:20,027 ‎ทุกอย่างจะดีเองค่ะ 576 00:46:53,435 --> 00:46:55,521 ‎(สร้างจากนิยายภาพขายดี ‎ของโจ ฮิลล์และแกเบรียล โรดริเกซ) 577 00:49:09,321 --> 00:49:14,326 ‎คำบรรยายโดย นันทวัน ริดเดล