1
00:00:08,468 --> 00:00:12,764
‎(23 ปีที่แล้ว)

2
00:00:29,030 --> 00:00:29,989
‎นี่!

3
00:00:30,907 --> 00:00:32,533
‎เข้ามาทำอะไรในนี้

4
00:00:33,743 --> 00:00:34,827
‎ได้ยินไหม

5
00:00:36,245 --> 00:00:38,081
‎นี่มันพื้นที่ส่วนบุคคลนะ

6
00:00:38,164 --> 00:00:39,290
‎เธอจะเข้ามา…

7
00:00:41,042 --> 00:00:42,043
‎นี่

8
00:00:42,919 --> 00:00:44,170
‎ได้ยินหรือเปล่าเนี่ย

9
00:00:47,048 --> 00:00:48,174
‎ตายชัก

10
00:00:49,842 --> 00:00:50,802
‎สวัสดีครับ

11
00:00:55,181 --> 00:00:56,349
‎อะไร…

12
00:01:14,033 --> 00:01:14,867
‎ตื่นเร็ว

13
00:01:15,368 --> 00:01:16,786
‎ตื่นสิ

14
00:01:20,164 --> 00:01:21,499
‎ตื่นเร็วเข้าสิ

15
00:01:42,979 --> 00:01:44,647
‎911 มีเหตุฉุกเฉินอะไรครับ

16
00:01:44,730 --> 00:01:45,690
‎ค่ะ ฮัลโหล

17
00:01:46,315 --> 00:01:49,235
‎มี… ฉันเป็นคนทำความสะอาด
‎มีเด็กผู้หญิงอยู่ที่นี่

18
00:01:49,318 --> 00:01:51,529
‎ฉันไม่รู้ว่าเธอเป็นอะไรแต่รีบมาช่วยด่วน!

19
00:01:53,531 --> 00:01:55,449
‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

20
00:02:26,814 --> 00:02:27,815
‎ว้าว

21
00:02:30,109 --> 00:02:31,569
‎เหมือนเดิมเปี๊ยบ…

22
00:02:32,069 --> 00:02:33,362
‎- ไงครับ
‎- ไง

23
00:02:35,031 --> 00:02:36,282
‎แต่สภาพดีขึ้น

24
00:02:36,365 --> 00:02:38,159
‎ค่ะ แม่หนูทำอาชีพรีโนเวตบ้าน

25
00:02:41,287 --> 00:02:43,372
‎เดินดูรอบๆ บ้านก็ได้นะคะ

26
00:02:47,668 --> 00:02:48,586
‎ว้าว

27
00:02:49,128 --> 00:02:52,590
‎คุณคงรู้สึกแปลกๆ ที่ได้กลับมาที่นี่อีก

28
00:02:54,467 --> 00:02:56,219
‎ค่ะ แต่แปลกในทางที่ดี

29
00:02:58,930 --> 00:03:02,767
‎ขอบคุณนะคะที่ให้ฉันมาพักที่นี่
‎จนกว่ากองทุนทรัสต์จะเข้าบัญชี

30
00:03:02,850 --> 00:03:03,893
‎ไม่เป็นไร

31
00:03:05,394 --> 00:03:06,687
‎เธอเป็นไงบ้าง

32
00:03:06,771 --> 00:03:08,272
‎ตอนนั่งรถมาไม่ค่อยพูด

33
00:03:08,356 --> 00:03:11,234
‎เธอจำเรื่องกุญแจ
‎กับเวทมนตร์ได้ใช่ไหม เราต้องรู้ให้ได้…

34
00:03:11,317 --> 00:03:12,860
‎เราต้องใจเย็นๆ

35
00:03:13,611 --> 00:03:15,321
‎เธอต้องการเวลาทำความเข้าใจ

36
00:03:15,404 --> 00:03:18,616
‎จู่ๆ เราจะไปกระหน่ำถามเธอไม่ได้

37
00:03:21,369 --> 00:03:22,703
‎สวัสดีครับ ผมโบดี้

38
00:03:22,787 --> 00:03:24,789
‎ฉันเอริน ยินดีที่ได้รู้จักนะ

39
00:03:30,211 --> 00:03:32,171
‎และนี่จะเป็นห้องคุณ

40
00:03:32,255 --> 00:03:33,214
‎ขอบคุณ

41
00:03:39,387 --> 00:03:40,346
‎ดันแคนเหรอ

42
00:03:42,974 --> 00:03:44,058
‎นายใช่ไหม

43
00:03:46,018 --> 00:03:47,895
‎ไง เอริน

44
00:03:47,979 --> 00:03:51,190
‎ยินดีต้อนรับ ผมได้ยินมาว่าคุณจะมาพักกับเรา

45
00:03:51,274 --> 00:03:53,317
‎โทษที ยังเมาเวลาอยู่

46
00:03:55,611 --> 00:03:56,570
‎ว้าว

47
00:03:57,822 --> 00:03:58,990
‎นายแก่แล้ว

48
00:04:01,033 --> 00:04:02,952
‎ฉัน… ขอโทษที

49
00:04:04,829 --> 00:04:08,249
‎ในหัวฉัน นายยังเป็นเด็กน้อยชอบวิ่งเล่นอยู่เลย

50
00:04:11,085 --> 00:04:12,712
‎ที่จริงผมกำลังจะอาบน้ำพอดี

51
00:04:12,795 --> 00:04:14,880
‎งั้นไปก่อนนะ

52
00:04:15,548 --> 00:04:19,844
‎โอเค แต่ไว้เราต้องมาคุยกันทีหลังนะ

53
00:04:21,178 --> 00:04:22,096
‎ครับ

54
00:04:28,769 --> 00:04:32,231
‎โอเค หวังว่าในห้องจะมีของใช้ครบแล้ว

55
00:04:32,315 --> 00:04:34,442
‎ฉันกับโบดี้จะออกไปข้างนอกสองสามชั่วโมง

56
00:04:34,525 --> 00:04:36,527
‎แต่คินซีย์กับไทเลอร์จะอยู่ที่นี่

57
00:04:37,028 --> 00:04:38,904
‎ถ้าอยากได้อะไรก็บอกนะคะ

58
00:04:41,532 --> 00:04:42,491
‎เอริน

59
00:04:44,410 --> 00:04:45,369
‎เป็นอะไรไหม

60
00:04:47,371 --> 00:04:48,998
‎ฉันรู้ว่าเธอเจอกุญแจแล้ว

61
00:04:49,790 --> 00:04:51,667
‎เธอต้องเอากุญแจมาให้ฉัน

62
00:04:51,751 --> 00:04:52,752
‎ทุกดอกเลย

63
00:04:54,253 --> 00:04:58,299
‎ฉันน่าจะกำจัดมันซะ หลังเกิดเหตุการณ์ทันที

64
00:04:58,382 --> 00:05:00,259
‎- หลังเพื่อนๆ ตาย
‎- เรา…

65
00:05:00,926 --> 00:05:03,596
‎เราระมัดระวังครับ เราใช้กุญแจเป็น

66
00:05:04,722 --> 00:05:06,140
‎เราก็นึกว่าใช้เป็นเหมือนกัน

67
00:05:06,640 --> 00:05:08,809
‎เรานึกว่าเรารู้ว่าทำอะไรอยู่

68
00:05:09,393 --> 00:05:10,394
‎ขอโทษค่ะ

69
00:05:10,478 --> 00:05:14,148
‎หนูรู้ว่าเกิดเรื่องเลวร้ายมากมาย
‎แต่ตอนนี้มันไม่เหมือนเดิมแล้ว

70
00:05:14,857 --> 00:05:16,734
‎เรากำจัดดอดจ์ไปได้แล้ว

71
00:05:16,817 --> 00:05:18,819
‎มันไม่ใช่แค่เรื่องดอดจ์อย่างเดียว

72
00:05:19,862 --> 00:05:20,863
‎กุญแจ

73
00:05:21,822 --> 00:05:24,575
‎พลังของมันล่อลวงเรา

74
00:05:25,701 --> 00:05:27,286
‎เธอต้องฟังฉันนะ

75
00:05:27,370 --> 00:05:29,121
‎เอริน พูดด้วยความเคารพนะ

76
00:05:29,205 --> 00:05:30,414
‎เราเป็นตระกูลล็อค

77
00:05:31,082 --> 00:05:32,500
‎กุญแจเป็นของเรา

78
00:05:33,292 --> 00:05:35,127
‎เรามีสิทธิ์ตัดสินใจว่าจะใช้มันยังไง

79
00:05:35,753 --> 00:05:37,963
‎งั้นเธอไม่รอดแน่

80
00:05:51,644 --> 00:05:54,021
‎ไม่ต้องใช้เวลาทำความเข้าใจแล้วมั้ง

81
00:05:54,105 --> 00:05:55,815
‎ฉันเข้าใจที่เอรินกลัว

82
00:05:56,607 --> 00:05:57,817
‎เธอเจอมาหนักมาก

83
00:05:57,900 --> 00:06:00,820
‎พี่ก็เข้าใจเหมือนกัน มันก็แค่…

84
00:06:02,530 --> 00:06:03,989
‎เราจะไม่เอากุญแจให้เอริน

85
00:06:04,073 --> 00:06:05,199
‎มันแน่อยู่แล้ว

86
00:07:29,867 --> 00:07:32,161
‎สวัสดีกุญแจจิ๋ว

87
00:08:03,067 --> 00:08:04,735
‎นี่โบดี้ ลูกอยู่ไหน

88
00:08:04,818 --> 00:08:06,278
‎เราต้องไปบ้านเจมี่

89
00:08:07,738 --> 00:08:11,158
‎โรงพยาบาลจะย้ายเธอไปอยู่โรงแรม

90
00:08:11,825 --> 00:08:13,410
‎มันดูโหดร้ายน่ะค่ะ

91
00:08:14,370 --> 00:08:17,498
‎เธอควรจะได้อยู่ที่ที่มีแต่ความทรงจำดีๆ

92
00:08:17,581 --> 00:08:21,085
‎ใช่ แล้วอะไรจะดีไปกว่าบ้านของแฟนเก่าเนอะ

93
00:08:22,419 --> 00:08:24,463
‎ผมล้อเล่น

94
00:08:26,590 --> 00:08:31,845
‎ผมว่าคุณใจดีมากที่ให้เธออยู่ด้วย
‎แต่ไม่เห็นต้องทำเป็นแม่พระเลย

95
00:08:31,929 --> 00:08:34,390
‎คุณมีสิทธิ์รู้สึกอึดอัดใจ

96
00:08:34,472 --> 00:08:35,849
‎ฉันไม่รู้สึกแบบนั้น

97
00:08:38,519 --> 00:08:42,356
‎ยอมรับก็ได้ ฉันอึดอัดใจนิดนึง

98
00:08:46,402 --> 00:08:47,444
‎โอเค

99
00:08:47,528 --> 00:08:49,488
‎หนึ่ง สอง สาม สี่…

100
00:08:49,572 --> 00:08:50,698
‎เฮ้ย!

101
00:08:54,743 --> 00:08:57,413
‎แมงมุมเป็นแมงที่ฉันเกลียดมากสุดอันดับสอง

102
00:08:58,038 --> 00:09:00,165
‎มันอาจช่วยนายจ่ายค่าเช่าก็ได้

103
00:09:00,249 --> 00:09:02,293
‎จ่ายมาเลย 1,700

104
00:09:03,168 --> 00:09:04,503
‎ทางเดินริมทะเลเหรอ

105
00:09:05,212 --> 00:09:06,380
‎ซวยเลย

106
00:09:06,463 --> 00:09:09,216
‎เหลือเชื่อเลย ได้อันนี้ได้ไงเนี่ย

107
00:09:10,551 --> 00:09:13,262
‎- ได้นัดเล่นกันแบบนี้ก็ดีนะครับ
‎- ดีมาก

108
00:09:18,183 --> 00:09:19,893
‎แต่ฉันอยากถามว่า

109
00:09:20,936 --> 00:09:24,148
‎คุณจะคิดยังไงถ้านัดเล่นกัน

110
00:09:25,107 --> 00:09:26,650
‎แต่ให้เด็กๆ อยู่บ้าน

111
00:09:29,695 --> 00:09:30,821
‎ฟังดูดีนะครับ

112
00:09:33,991 --> 00:09:34,908
‎ค่ะ

113
00:09:37,161 --> 00:09:38,829
‎ฉันมีอะไรจะให้ดู

114
00:09:41,415 --> 00:09:43,751
‎โห นั่นมันดอกใหม่ใช่ไหม

115
00:09:44,418 --> 00:09:46,545
‎ใช่ เพิ่งเจอวันนี้

116
00:09:46,629 --> 00:09:49,340
‎ตอนนี้ฉันยังไม่รู้เลยว่ามันใช้ทำอะไร

117
00:09:55,721 --> 00:09:56,597
‎มากับฉันสิ

118
00:10:00,851 --> 00:10:01,894
‎เห็นประตูนั่นไหมล่ะ

119
00:10:01,977 --> 00:10:04,104
‎มันมีอักษรย่อเหมือนกับกุญแจ

120
00:10:04,730 --> 00:10:07,066
‎โห ขนลุกซู่

121
00:10:07,566 --> 00:10:09,109
‎นั่นบ้านฉัน

122
00:10:09,610 --> 00:10:10,819
‎เหรอ

123
00:10:10,903 --> 00:10:11,945
‎ใช่

124
00:10:12,780 --> 00:10:14,823
‎ตัวอักษร "เคเอช" ย่อมากจาก "คีย์เฮาส์"

125
00:10:16,116 --> 00:10:17,576
‎ไปหามาจากไหนเนี่ย

126
00:10:18,077 --> 00:10:21,538
‎พ่อฉันชอบสะสมของเก่าแปลกๆ ในประวัติศาสตร์

127
00:10:21,622 --> 00:10:23,707
‎โดยเฉพาะที่เกี่ยวข้องกับแมธเทอสัน

128
00:10:24,291 --> 00:10:25,584
‎นายว่ามันมีเวทมนตร์ไหม

129
00:10:27,753 --> 00:10:29,713
‎มีแค่ทางเดียวที่จะรู้

130
00:10:46,897 --> 00:10:48,232
‎- โอ้โฮ
‎- โอ้โฮ

131
00:10:49,233 --> 00:10:51,443
‎หลังคาถอดได้นะ อยากเห็นหรือเปล่า

132
00:10:56,740 --> 00:10:57,783
‎โอเค

133
00:11:08,335 --> 00:11:09,586
‎สุดยอดไปเลย

134
00:11:09,670 --> 00:11:13,382
‎นั่นห้องของไทเลอร์ แล้วนั่นก็…

135
00:11:18,429 --> 00:11:19,513
‎ไทเลอร์เหรอ

136
00:11:22,266 --> 00:11:24,685
‎นี่ ไทเลอร์!

137
00:11:25,310 --> 00:11:26,353
‎ไทเลอร์!

138
00:11:27,438 --> 00:11:30,315
‎งั้นมันทำให้เห็นว่าใครทำอะไรในบ้านนาย

139
00:11:30,399 --> 00:11:32,443
‎ใช่ คงงั้นมั้ง

140
00:11:33,444 --> 00:11:34,820
‎ห้องนายอยู่ไหน

141
00:11:34,903 --> 00:11:35,946
‎ห้องนี้

142
00:11:37,948 --> 00:11:39,992
‎ฉันหยิบตู้เสื้อผ้าขึ้นมาได้เลย

143
00:11:40,617 --> 00:11:42,703
‎ดูสิ เตียงฉันเล็กกะจิ๋วหลิว

144
00:11:48,500 --> 00:11:50,461
‎ฉันทำเตียงหัก

145
00:11:51,044 --> 00:11:52,963
‎โบดี้ อยู่ไหนจ๊ะ

146
00:12:00,179 --> 00:12:02,139
‎เดี๋ยวเราต้องกลับบ้านแล้วจ้ะ

147
00:12:15,944 --> 00:12:18,572
‎เจมี่ เราควรปล่อยให้แม่ลูกล็อคกลับบ้านกันนะ

148
00:12:22,451 --> 00:12:23,494
‎นั่นมัน

149
00:12:24,703 --> 00:12:25,579
‎คีย์เฮาส์ใช่ไหม

150
00:12:26,330 --> 00:12:28,332
‎ครับ เจ๋งไหมล่ะ

151
00:12:30,709 --> 00:12:31,668
‎จอช

152
00:12:33,378 --> 00:12:34,463
‎นี่อะไร

153
00:12:35,130 --> 00:12:36,173
‎ผมอธิบายได้

154
00:12:36,882 --> 00:12:39,760
‎อธิบายว่าทำไมถึงมีโมเดลจำลองบ้านฉันน่ะเหรอ

155
00:12:40,344 --> 00:12:44,640
‎ตอนผมย้ายมาใหม่ๆ
‎ผมชอบดูของตามร้านขายของเก่า

156
00:12:44,723 --> 00:12:48,185
‎แล้วซื้อโมเดลนี้มาในราคาถูก

157
00:12:48,685 --> 00:12:51,688
‎ผมน่าจะบอกคุณตอนรู้ว่าคุณนามสกุลล็อค

158
00:12:51,772 --> 00:12:54,983
‎แต่ตอนเจอกันครั้งแรก มันไม่ค่อยจะราบรื่นนัก…

159
00:12:58,237 --> 00:13:00,739
‎ครับ ผมเข้าใจแล้วว่าน่าจะบอกแต่แรก

160
00:13:00,823 --> 00:13:03,534
‎ถ้าบอกไปเลยตอนนั้น คงไม่กระอักกระอ่วนแบบนี้

161
00:13:04,326 --> 00:13:06,036
‎ก็กระอักกระอ่วนอยู่ดี

162
00:13:09,039 --> 00:13:11,750
‎คุณควรเอาไปด้วย
‎เอาไปเลย มันเป็นบ้านของคุณ

163
00:13:13,752 --> 00:13:15,838
‎พูดจริงๆ ผมยืนยัน เอาไปเลย

164
00:13:21,552 --> 00:13:23,846
‎ไม่ค่ะ คุณเก็บไว้เถอะ

165
00:13:23,929 --> 00:13:26,473
‎แค่ดูแลหลังใหญ่ก็เหนื่อยมากแล้ว

166
00:13:26,974 --> 00:13:29,393
‎แน่ใจนะครับแม่ ยังไงมันก็เป็นบ้านเรานี่

167
00:13:29,476 --> 00:13:31,603
‎แม่แน่ใจจ้ะ กลับบ้านกัน

168
00:13:31,687 --> 00:13:35,023
‎- ผมขอดูอีกแป๊บได้ไหม
‎- ไว้วันหลังนะโบดี้ ไปเร็ว

169
00:13:35,607 --> 00:13:37,651
‎ขอบคุณค่ะ สนุกมากเลย

170
00:13:37,734 --> 00:13:38,735
‎เก็บมันไว้ให้ปลอดภัยนะ

171
00:13:39,319 --> 00:13:40,529
‎ได้เลย

172
00:13:40,612 --> 00:13:42,322
‎- บ๊ายบายเจมี่
‎- บาย

173
00:13:42,406 --> 00:13:44,533
‎- บายครับจอช
‎- บาย

174
00:14:00,007 --> 00:14:01,675
‎โอเค มันน่าจะเสร็จแล้วน่า

175
00:14:02,676 --> 00:14:05,178
‎เชมเบอร์ลินบอกว่า
‎เหล็กต้องบริสุทธิ์ไร้สิ่งปนเปื้อน

176
00:14:07,514 --> 00:14:09,266
‎เห็นผงสีดำๆ ไหม

177
00:14:10,058 --> 00:14:11,310
‎ฉันว่านั่นคือสิ่งปนเปื้อน

178
00:14:13,270 --> 00:14:14,187
‎คนไป

179
00:14:16,315 --> 00:14:17,524
‎แล้วนายจะทำอะไร

180
00:14:18,609 --> 00:14:20,193
‎คินซีย์ตีตัวออกห่างจากฉัน

181
00:14:20,277 --> 00:14:22,112
‎- ฉันต้องไปแก้ไข
‎- ทำไม

182
00:14:22,195 --> 00:14:24,531
‎เราทำกุญแจเองได้แล้ว เพื่ออะไร

183
00:14:24,615 --> 00:14:25,657
‎คินซีย์เป็นตระกูลล็อค

184
00:14:25,741 --> 00:14:26,992
‎เป็นคนพิเศษ

185
00:14:28,577 --> 00:14:31,371
‎นายไม่เห็นจะไปกุ๊กกิ๊กกับไทเลอร์และโบดี้เลย

186
00:14:32,247 --> 00:14:33,790
‎เผลอใจแล้วหรือเปล่า

187
00:14:48,388 --> 00:14:51,808
‎ทุกคนต้องช่วยคิดหาวิธี
‎ทำให้ภาคต่อเจ๋งกว่าภาคแรก

188
00:14:51,892 --> 00:14:54,811
‎เราน่าจะไปถ่ายทำ
‎ที่พิพิธภัณฑ์ทางทะเลนอร์ทชอร์นะ

189
00:14:54,895 --> 00:14:58,190
‎ฉันไปที่นั่นช่วงหน้าร้อน โลเคชั่นเหมาะมาก

190
00:14:58,273 --> 00:15:01,068
‎ใช่เลย ฉันยอมดูหนังทุกเรื่อง
‎ที่มีฉากพิพิธภัณฑ์ทางทะเล

191
00:15:01,693 --> 00:15:04,571
‎แอ็บบี้ มือถือฉันแบตหมด ค้นรูปให้หน่อยสิ

192
00:15:06,239 --> 00:15:07,741
‎ว้าว ดูดีจังเลย

193
00:15:08,367 --> 00:15:10,077
‎โปรดักชั่นเราดูแพงแน่

194
00:15:10,702 --> 00:15:13,747
‎ดูสิ สก็อต ในบทมีฉากที่ถ่ายที่นี่ได้มะ

195
00:15:18,961 --> 00:15:19,795
‎อะไร

196
00:15:20,629 --> 00:15:22,130
‎โทษที คุยเรื่องอะไรนะ

197
00:15:23,090 --> 00:15:24,049
‎หนัง

198
00:15:25,550 --> 00:15:26,426
‎อ๋อ ใช่

199
00:15:29,346 --> 00:15:30,555
‎อืม ฉันคิดว่า…

200
00:15:30,639 --> 00:15:34,142
‎คิดถึงโรงเรียนใหม่ที่อังกฤษ
‎กับเพื่อนใหม่ที่จะเจ๋งไม่เท่าเราใช่ไหม

201
00:15:34,226 --> 00:15:35,060
‎เปล่า

202
00:15:35,143 --> 00:15:38,021
‎เขาจะได้ไปกระทบไหล่พวกอัจฉริยะนักทำหนัง

203
00:15:39,481 --> 00:15:41,149
‎คงลืมพวกเราแน่ๆ

204
00:15:44,528 --> 00:15:45,779
‎ในระหว่างนี้

205
00:15:46,655 --> 00:15:48,031
‎ฉันติดแหง็กอยู่กับพวกนาย

206
00:16:08,510 --> 00:16:09,428
‎อยากเข้ามาไหม

207
00:16:15,642 --> 00:16:17,310
‎นี่ห้องเก่าของพ่อใช่ไหมครับ

208
00:16:24,526 --> 00:16:25,485
‎พระเจ้าช่วย

209
00:16:28,780 --> 00:16:31,116
‎เมื่อก่อนเรนเดลล์ใส่หมวกนี้ตลอดเวลา

210
00:16:33,035 --> 00:16:34,119
‎ถามจริง ใคร…

211
00:16:35,454 --> 00:16:38,331
‎ใครเขาเอาเหยื่อตกปลามาติดหมวกเบสบอล

212
00:16:39,624 --> 00:16:40,792
‎เขาบอกว่าติดเอาไว้

213
00:16:40,876 --> 00:16:43,336
‎- เผื่อมีเรื่องฉุกเฉิน
‎- เผื่อมีเรื่องฉุกเฉิน

214
00:16:48,383 --> 00:16:49,593
‎ขอถามอะไรหน่อยได้ไหม

215
00:16:50,093 --> 00:16:51,386
‎ได้สิ

216
00:16:56,808 --> 00:16:58,852
‎พวกคุณจำเรื่องเวทมนตร์กันได้ยังไง

217
00:16:58,935 --> 00:17:01,146
‎ทั้งคุณ เอลลี่ กับพ่อผม

218
00:17:07,026 --> 00:17:08,111
‎เราทำกุญแจ

219
00:17:11,113 --> 00:17:12,157
‎ทำกุญแจเหรอ

220
00:17:13,366 --> 00:17:14,242
‎ทำยังไง

221
00:17:14,325 --> 00:17:15,202
‎ไม่สำคัญหรอก

222
00:17:15,285 --> 00:17:17,496
‎เราไม่น่าจะทำตั้งแต่แรก

223
00:17:18,580 --> 00:17:20,332
‎ตอนนี้กุญแจดอกนั้นอยู่ไหน

224
00:17:20,415 --> 00:17:21,248
‎ฉันไม่รู้

225
00:17:21,333 --> 00:17:23,001
‎ไม่รู้จริงๆ ไม่ได้โกหก

226
00:17:23,084 --> 00:17:25,879
‎- เห็นมันครั้งสุดท้ายที่ไหน
‎- ไทเลอร์ เรากลับมาแล้ว

227
00:17:26,463 --> 00:17:28,465
‎มาช่วยแม่ทำมื้อค่ำก็ดีนะ

228
00:17:30,926 --> 00:17:33,345
‎ขอร้อง ลืมเรื่องกุญแจไปเถอะ

229
00:17:50,112 --> 00:17:51,154
‎อะไร…

230
00:18:06,169 --> 00:18:07,671
‎โอ้โหเฮ้ย!

231
00:18:18,431 --> 00:18:20,308
‎เจมี่ ดูเตียงฉันสิ

232
00:18:20,392 --> 00:18:21,268
‎มันหัก

233
00:18:22,936 --> 00:18:24,187
‎ทำยังไงถึง…

234
00:18:24,729 --> 00:18:25,897
‎เดี๋ยวนะ

235
00:18:25,981 --> 00:18:26,940
‎มันเหมือนใน…

236
00:18:27,023 --> 00:18:28,108
‎บ้านตุ๊กตา

237
00:18:29,484 --> 00:18:32,154
‎ดูสิ ตู้เสื้อผ้าฉันก็ล้มด้วย

238
00:18:34,823 --> 00:18:37,409
‎มันไม่ได้ทำให้เห็นในบ้านเท่านั้น

239
00:18:37,993 --> 00:18:42,622
‎ถ้าเราทำอะไรในบ้านตุ๊กตา
‎มันจะกลายเป็นจริงในคีย์เฮาส์

240
00:18:43,206 --> 00:18:46,084
‎โห ดีนะที่นายไม่บี้พี่ชาย

241
00:18:46,168 --> 00:18:48,920
‎เร็วเข้า เอาของเข้าไปใส่ในบ้านตุ๊กตาสิ

242
00:18:49,004 --> 00:18:51,506
‎- อะไรล่ะ
‎- ไม่รู้สิ ของชิ้นเล็กๆ

243
00:18:51,590 --> 00:18:52,674
‎โอเค แป๊บนะ

244
00:18:52,757 --> 00:18:54,968
‎ฉันต้องเข็นบ้านตุ๊กตามาไว้ในห้องฉัน

245
00:18:55,468 --> 00:18:56,928
‎กุญแจยังอยู่กับเธอใช่ไหม

246
00:18:57,012 --> 00:18:58,388
‎ก็ต้องอยู่สิ

247
00:18:58,889 --> 00:19:00,140
‎แค่ถามให้ชัวร์

248
00:19:00,223 --> 00:19:01,141
‎โธ่

249
00:19:09,357 --> 00:19:10,400
‎ได้ผลหรือเปล่า

250
00:19:11,234 --> 00:19:12,485
‎พระเจ้าจอร์จ

251
00:19:13,069 --> 00:19:14,279
‎ได้ผลจริงๆ

252
00:19:14,905 --> 00:19:15,864
‎เยส!

253
00:19:25,832 --> 00:19:27,250
‎แถมอร่อยด้วย

254
00:19:30,337 --> 00:19:34,299
‎งั้นพรุ่งนี้เราจะเริ่มเขียนบท
‎แล้วทำตารางถ่ายทำ โอเคนะ

255
00:19:35,342 --> 00:19:38,345
‎เก้บ ช่วยฉันแบกชุดเนฟรอปิด้า
‎ออกมาจากรถตู้แม่ทีสิ

256
00:19:38,428 --> 00:19:39,346
‎แม่เริ่มหลอนแล้ว

257
00:19:43,058 --> 00:19:44,267
‎- ได้สิ
‎- แป๊บเดียวเอง

258
00:19:44,351 --> 00:19:45,435
‎ได้เลยเพื่อน

259
00:19:52,692 --> 00:19:54,945
‎นักเรียนที่โรเชสเตอร์คงไม่ใช่อัจฉริยะหมดหรอก

260
00:19:56,071 --> 00:19:57,739
‎อาจแค่ 80%

261
00:20:00,325 --> 00:20:03,245
‎อีกอย่าง นายเป็นมันสมอง
‎เบื้องหลังเลือดสาดสยอง

262
00:20:03,328 --> 00:20:06,873
‎และอีกไม่นานก็เลือดสาดสยอง 2
‎ซึ่งอยู่ในขั้นตอนคิดชื่อที่ดีกว่า

263
00:20:08,208 --> 00:20:12,587
‎อยากเห็นไหมล่ะว่ามันสมองคนนี้
‎เขียนบทเลือดสาดสยอง 2 ถึงไหนแล้ว

264
00:20:15,757 --> 00:20:16,716
‎แค่นั้น

265
00:20:17,300 --> 00:20:19,135
‎โอเค ได้ตั้งฉากนึง

266
00:20:19,219 --> 00:20:21,346
‎ครึ่งฉากเองคินซีย์ ห่วยแตกด้วย

267
00:20:21,429 --> 00:20:22,931
‎โทษที ฉัน…

268
00:20:23,848 --> 00:20:27,394
‎ถ้าแค่นี้ฉันยังไม่ไหว
‎แล้วจะรับมือกับโรงเรียนภาพยนตร์ยังไง

269
00:20:27,894 --> 00:20:29,980
‎- ถ้าเข้าได้น่ะนะ
‎- นายคิดมากเกินไป

270
00:20:30,063 --> 00:20:33,400
‎ถ้านายมั่นใจในผลงานศิลปะ
‎ของตัวเองตลอดเวลา

271
00:20:33,483 --> 00:20:35,151
‎คงเป็นโรคต่อต้านสังคมแล้ว

272
00:20:37,195 --> 00:20:38,154
‎ก็จริง

273
00:20:38,238 --> 00:20:40,615
‎นายไม่จำเป็นต้องเขียนบทเองคนเดียว

274
00:20:40,699 --> 00:20:41,741
‎ฉันช่วยนะ

275
00:20:43,034 --> 00:20:43,868
‎- จริงนะ
‎- จริงสิ

276
00:20:43,952 --> 00:20:46,329
‎อย่าคิดมากให้เหนื่อย ให้มันพาไปเอง

277
00:20:47,163 --> 00:20:48,039
‎โอเค เจ๋ง

278
00:20:49,833 --> 00:20:53,420
‎โอเค องก์หนึ่ง ฉากแรก

279
00:20:55,088 --> 00:20:58,341
‎เพลงน่าขนลุกบรรเลงระหว่างช็อต

280
00:20:58,425 --> 00:21:00,510
‎พิพิธภัณฑ์ทางทะเลน่าสยอง

281
00:21:00,593 --> 00:21:02,137
‎พิพิธภัณฑ์ทางทะเลร้าง

282
00:21:02,220 --> 00:21:03,221
‎ถูกใจ

283
00:21:12,355 --> 00:21:13,773
‎ฉันจะรับช่วงต่อ

284
00:21:16,484 --> 00:21:17,944
‎ขอบคุณพระเจ้า

285
00:21:18,028 --> 00:21:20,447
‎เพราะเธอต้องไปที่คีย์เฮาส์

286
00:21:24,701 --> 00:21:25,535
‎ไปทำอะไร

287
00:21:26,202 --> 00:21:28,121
‎ทำให้ฉันกลับมาถือไพ่เหนือกว่า

288
00:21:29,706 --> 00:21:30,707
‎เดี๋ยวนี้

289
00:21:40,550 --> 00:21:42,302
‎- ไง
‎- อรุณสวัสดิ์

290
00:21:43,219 --> 00:21:44,763
‎กินซีเรียลไหม

291
00:21:45,305 --> 00:21:46,306
‎ไม่

292
00:21:47,432 --> 00:21:49,601
‎ที่จริงผมกำลังจะออกไปซ่อมรถ

293
00:22:00,320 --> 00:22:03,615
‎นายจำเรื่องราวเกี่ยวกับฉันไม่ค่อยได้ใช่ไหม

294
00:22:06,493 --> 00:22:07,786
‎ใช่ จำไม่ได้

295
00:22:09,871 --> 00:22:12,290
‎ช่วงนั้นของชีวิตมันเลือนหายไปหมดเลย

296
00:22:16,419 --> 00:22:17,629
‎ฉันขอโทษจริงๆ

297
00:22:19,255 --> 00:22:20,799
‎ขอโทษทำไมล่ะ

298
00:22:23,176 --> 00:22:24,344
‎ก็แค่ขอโทษ

299
00:22:31,684 --> 00:22:32,936
‎ผมไปเริ่มงานดีกว่า

300
00:22:45,698 --> 00:22:48,410
‎สก็อต ฉากเปิดพิพิธภัณฑ์เจ๋งมาก

301
00:22:48,493 --> 00:22:49,577
‎กลิ่นอายคอร์แมนมาเต็มๆ

302
00:22:49,661 --> 00:22:51,371
‎พูดจริงนะ ภาคต่อทำยากมาก

303
00:22:51,454 --> 00:22:54,791
‎แต่เรื่องนี้มีแนวโน้มจะดังเท่าเอเลี่ยน
‎ไม่บ้งเหมือนกรีส 2

304
00:22:54,874 --> 00:22:56,668
‎โทษที กรีส 2 เป็นผลงานชิ้นโบว์แดง

305
00:22:56,751 --> 00:22:59,129
‎เห็นไหม ไม่เห็นต้องกลัวหมดไฟเลย

306
00:22:59,754 --> 00:23:01,131
‎ขอบใจนะทุกคน ขอบใจ

307
00:23:05,093 --> 00:23:06,219
‎แล้วบทที่เหลือล่ะ

308
00:23:07,262 --> 00:23:08,430
‎ยังเขียนอยู่

309
00:23:08,513 --> 00:23:11,391
‎เดี๋ยว มีแค่นี้เหรอ
‎เขียนมาตั้งหลายอาทิตย์แล้วนะ

310
00:23:11,474 --> 00:23:16,020
‎ฉันรู้ พอดีฉันกำลังเผชิญกับ
‎วิกฤติทางความคิดสร้างสรรค์น่ะ

311
00:23:16,104 --> 00:23:17,105
‎แต่อย่าได้กลัว

312
00:23:17,188 --> 00:23:20,358
‎ฉันสัญญาว่ามันอยู่ในนี้หมดแล้ว
‎แค่ต้องพิมพ์ออกมา

313
00:23:20,442 --> 00:23:22,485
‎โอเค งั้นขอโครงเรื่องได้มะ

314
00:23:22,569 --> 00:23:24,529
‎ถ้านายไปอังกฤษ เราจะได้สานต่อ

315
00:23:24,612 --> 00:23:25,530
‎ไม่จำเป็น

316
00:23:25,613 --> 00:23:27,323
‎ฉันสัญญาว่าทำได้

317
00:23:27,407 --> 00:23:28,825
‎ไม่ เธอพูดถูก

318
00:23:28,908 --> 00:23:31,828
‎คนที่มารับหน้าที่แทนนายต้องรู้โครงเรื่อง

319
00:23:32,704 --> 00:23:36,082
‎เดาว่าจะเป็นเธอใช่ไหม
‎เธอเป็นคนคุมงานนี้ทั้งหมดเลย

320
00:23:36,166 --> 00:23:38,084
‎- เดี๋ยว
‎- ไม่พิจารณาฉันเลยเหรอ

321
00:23:38,168 --> 00:23:39,002
‎เดี๋ยวนะ

322
00:23:39,085 --> 00:23:41,921
‎- อยากกำกับด้วยเหรอ
‎- เปล่า แค่อยากให้คิดถึงกันบ้าง

323
00:23:42,005 --> 00:23:45,592
‎เก้บผู้ยิ่งใหญ่ หยอดชื่อเซดี้คนเดียวเฉยเลย

324
00:23:45,675 --> 00:23:47,969
‎- แล้วนายล่ะ คินซีย์ล่ะ
‎- เดี๋ยวสิ!

325
00:23:48,052 --> 00:23:49,637
‎ทำอย่างกับฉันไปแล้วเลย

326
00:23:51,806 --> 00:23:55,101
‎ฉันยังอยู่ แล้วก็ยังเป็นผู้กำกับ

327
00:23:56,352 --> 00:23:58,980
‎เพื่อน ถ้านายติดโรเชสเตอร์ ซึ่งฉันว่าติดแน่

328
00:24:00,648 --> 00:24:02,400
‎คงไม่อยากให้เราเคว้งใช่ไหม

329
00:24:02,484 --> 00:24:03,401
‎นั่นสิ

330
00:24:04,944 --> 00:24:09,657
‎อาจเป็นความคิดที่ดีนะ
‎ถ้าเราคุยเรื่องตัวเลือกต่างๆ เผื่อไว้

331
00:24:09,741 --> 00:24:11,576
‎งั้นฉันถูกตัดออกจากหนังของตัวเองแล้วสินะ

332
00:24:11,659 --> 00:24:15,205
‎ไม่ใช่ แต่นายกำลังกุมหนังไว้
‎ทั้งที่ใจนายลอยไปอยู่อังกฤษ

333
00:24:17,499 --> 00:24:19,792
‎นายเห็นแก่ตัวไปหน่อยนะ

334
00:24:20,919 --> 00:24:22,879
‎- สก็อต เป็นบ้าอะไร!
‎- เฮ้ย!

335
00:24:22,962 --> 00:24:24,130
‎ทำอะไรของนาย

336
00:24:25,507 --> 00:24:26,633
‎ฉันไม่รู้

337
00:24:27,342 --> 00:24:28,218
‎- เพื่อน
‎- เฮ้ย!

338
00:24:28,301 --> 00:24:29,552
‎สก็อต

339
00:24:30,053 --> 00:24:31,137
‎- สก็อต
‎- เฮ้ย

340
00:24:31,221 --> 00:24:32,472
‎ใจเย็นๆ สิ

341
00:24:33,097 --> 00:24:35,642
‎- สก็อต เดินกระทืบเท้าไปหาเก้บ
‎- อะไรวะ

342
00:24:37,268 --> 00:24:39,395
‎นี่เรามา… ใจเย็นๆ สิ

343
00:24:39,479 --> 00:24:41,064
‎สก็อต ต่อยเก้บ

344
00:24:41,147 --> 00:24:42,565
‎ฉันไม่ได้ทำอะไรเลย

345
00:24:43,775 --> 00:24:45,276
‎ตายแล้ว หยุดนะ!

346
00:24:45,360 --> 00:24:46,402
‎ปล่อยเขา!

347
00:24:47,612 --> 00:24:49,113
‎เป็นบ้าอะไรไป สก็อต!

348
00:24:50,698 --> 00:24:53,159
‎ฉันไม่ได้ทำอะไรเลย
‎ฉันไม่ได้ทำ นั่นไม่ใช่ฉัน!

349
00:24:53,243 --> 00:24:56,371
‎- ไม่ใช่ฉันนะ ฉันไม่ได้ทำ!
‎- คาเวนดิช ออกไปเดี๋ยวนี้

350
00:24:56,454 --> 00:24:57,914
‎ไป ออกไปซะ

351
00:24:57,997 --> 00:25:00,083
‎- คินซีย์ ฉันไม่ได้ทำ
‎- ไป

352
00:25:01,543 --> 00:25:02,502
‎มา

353
00:25:03,336 --> 00:25:04,504
‎เป็นอะไร

354
00:25:04,587 --> 00:25:06,506
‎เป็นไรไหม เมื่อกี้บ้ามาก

355
00:25:06,589 --> 00:25:08,091
‎ฉันไม่เป็นไรจริงๆ

356
00:25:08,174 --> 00:25:11,261
‎เราควรไปดูเขา เผื่อเขาบีบคอครูเบนเนตต์

357
00:25:11,344 --> 00:25:13,054
‎- ได้
‎- ไม่เจ็บก็ดีแล้ว

358
00:25:13,846 --> 00:25:15,765
‎ไม่เคยเห็นเขาทำอะไรแบบนั้นเลย

359
00:25:17,141 --> 00:25:20,019
‎- นี่ ไม่เป็นไรจริงๆ นะ
‎- อืม ฉันโอเคจริงๆ

360
00:25:20,103 --> 00:25:21,396
‎ช่างมันเถอะ

361
00:25:22,564 --> 00:25:24,065
‎เขาทำแบบนั้นทำไม

362
00:25:28,027 --> 00:25:29,028
‎ตายแล้ว

363
00:25:30,530 --> 00:25:32,574
‎หรือว่ามีใครควบคุมเขาอยู่

364
00:25:33,908 --> 00:25:34,867
‎กล่องดนตรี

365
00:25:36,494 --> 00:25:37,704
‎เธอทำกุญแจหายไม่ใช่เหรอ

366
00:25:38,871 --> 00:25:40,540
‎อาจมีใครไปเจอมันก็ได้

367
00:25:40,623 --> 00:25:43,334
‎แล้วยังไง งัดเข้าไปในบ้านเธอ
‎แล้วเอามานี่เหรอ

368
00:25:48,339 --> 00:25:50,008
‎ก็คงเป็นไปได้นะ

369
00:25:50,091 --> 00:25:51,551
‎ลุยเลย ยิง!

370
00:25:52,885 --> 00:25:53,928
‎เดี๋ยวมา

371
00:25:54,012 --> 00:25:55,430
‎- เห็นหรือเปล่า
‎- เห็น

372
00:25:55,930 --> 00:25:57,056
‎สุดยอดไปเลย

373
00:26:04,188 --> 00:26:05,315
‎ว่าไง

374
00:26:05,398 --> 00:26:08,067
‎อาดันแคน ช่วยขึ้นไปที่ห้องหนูทีสิคะ

375
00:26:08,651 --> 00:26:10,069
‎ได้ ให้หาอะไรเหรอ

376
00:26:10,153 --> 00:26:12,530
‎กล่องดนตรียังอยู่บนตู้ของหนูหรือเปล่าคะ

377
00:26:14,616 --> 00:26:15,450
‎ไม่ต้องขอบคุณ

378
00:26:15,533 --> 00:26:18,369
‎ไม่มีเวลามาโม้ รีบเอาไปคืนที่คีย์เฮาส์เร็ว

379
00:26:19,871 --> 00:26:20,705
‎เดี๋ยวนี้

380
00:26:21,205 --> 00:26:22,290
‎เดี๋ยวนี้!

381
00:26:22,373 --> 00:26:23,458
‎ก็ได้

382
00:26:58,910 --> 00:27:00,036
‎กล่องดนตรีเหรอ

383
00:27:04,290 --> 00:27:06,709
‎ที่มีนักบัลเลต์หัวขาดน่าขนลุกใช่ไหม

384
00:27:08,753 --> 00:27:09,754
‎อืม อยู่ในนี้

385
00:27:12,507 --> 00:27:13,341
‎แน่ใจนะคะ

386
00:27:15,093 --> 00:27:16,678
‎อาแน่ใจ

387
00:27:21,683 --> 00:27:22,850
‎คืนนี้กินข้าวที่บ้านไหม

388
00:27:22,934 --> 00:27:25,478
‎แม่เธอจะออกไปข้างนอก
‎อาจะทำพาสต้าชีสพริกไทย

389
00:27:34,237 --> 00:27:35,405
‎ก็น่าจะอร่อยนะ

390
00:27:36,280 --> 00:27:37,990
‎จานเด็ดจานนึงของอาเลย

391
00:27:51,462 --> 00:27:52,714
‎อาบอกว่าอยู่ในห้อง

392
00:27:54,173 --> 00:27:56,843
‎คงเป็นความผิดฉันจริงๆ ฉันไปว่าเขาเห็นแก่ตัว

393
00:27:56,926 --> 00:27:59,262
‎ก็เขาเห็นแก่ตัวจริงๆ ดื้อด้วย

394
00:28:02,223 --> 00:28:03,641
‎เลิกพูดถึงสก็อตดีกว่า

395
00:28:05,226 --> 00:28:06,102
‎ไปไหม

396
00:28:06,185 --> 00:28:07,103
‎ไป

397
00:29:29,769 --> 00:29:30,978
‎ที่นี่ดีมาก

398
00:29:32,396 --> 00:29:34,398
‎เสน่ห์ดึงดูดใจของเมืองเล็กน่ะนะ

399
00:29:34,482 --> 00:29:36,609
‎ครับ ผมชอบ

400
00:29:37,193 --> 00:29:38,277
‎มันอยู่ในสายเลือด

401
00:29:39,445 --> 00:29:42,698
‎บรรพบุรุษของผมบางคนเคยอยู่ที่แมธเทอสัน

402
00:29:42,782 --> 00:29:43,699
‎จริงเหรอคะ

403
00:29:44,200 --> 00:29:46,869
‎เรื่องสำคัญแบบนี้ควรจะรีบบอกก่อนไหม

404
00:29:46,953 --> 00:29:48,955
‎หนุ่มจากแมธเทอสันย้ายกลับบ้าน

405
00:29:49,539 --> 00:29:51,332
‎สู่ที่ที่ไม่เคยไปมาก่อน

406
00:29:53,668 --> 00:29:57,880
‎ภรรยาผมชอบให้เราไปเที่ยวพวกเมืองร้อน

407
00:29:58,381 --> 00:29:59,549
‎ก็มีเหตุผลนะ

408
00:29:59,632 --> 00:30:01,717
‎มีชิคาโกเป็นบรรทัดฐานนี่นา

409
00:30:01,801 --> 00:30:02,844
‎ใช่เลย

410
00:30:05,721 --> 00:30:06,848
‎เธอเป็นคนยังไง

411
00:30:08,558 --> 00:30:11,769
‎ที่จริงเจมี่นิสัยคล้ายนิโคลมาก

412
00:30:13,396 --> 00:30:14,730
‎ไม่ทนเรื่องไร้สาระ

413
00:30:16,399 --> 00:30:17,483
‎ดื้อรั้น

414
00:30:18,776 --> 00:30:21,487
‎กล้าบอกผมทันทีที่บทสอนน่าเบื่อ

415
00:30:21,988 --> 00:30:23,823
‎เธอเป็นแม่ที่ดีมาก

416
00:30:27,410 --> 00:30:29,829
‎เธอป่วยเหรอคะ

417
00:30:34,500 --> 00:30:35,376
‎รถชน

418
00:30:36,377 --> 00:30:37,211
‎อ้าว

419
00:30:38,129 --> 00:30:39,046
‎คุณพระ

420
00:30:41,716 --> 00:30:42,925
‎เสียใจด้วยค่ะ

421
00:30:43,009 --> 00:30:43,968
‎ก็นะ…

422
00:30:46,262 --> 00:30:50,308
‎ผมว่าเมื่อเราเสียใครไปกะทันหันแบบนั้น

423
00:30:51,976 --> 00:30:53,644
‎คุณก็รู้ดีกว่าใคร

424
00:30:54,896 --> 00:30:56,480
‎มันทำให้มีคำพูดที่ค้างคาเยอะ

425
00:31:03,070 --> 00:31:04,113
‎บางครั้ง

426
00:31:05,907 --> 00:31:08,034
‎ฉันก็เผลอคุยกับเรนเดลล์

427
00:31:09,410 --> 00:31:10,286
‎ดังๆ

428
00:31:14,749 --> 00:31:16,292
‎มันบ้ามากเลยนะคะ

429
00:31:17,043 --> 00:31:20,004
‎ถ้าคุณบ้า ผมก็บ้าเหมือนกัน

430
00:31:25,134 --> 00:31:30,097
‎โอเค เล่าเรื่องเศร้าๆ พอแล้ว
‎ถึงเวลาที่คุณต้องแสดงฝีมือให้ฉันดู

431
00:31:30,765 --> 00:31:31,682
‎ได้เลย

432
00:31:33,351 --> 00:31:34,352
‎โอเค

433
00:31:38,147 --> 00:31:40,066
‎มันจะไม่น่าประทับใจสักนิด

434
00:31:45,279 --> 00:31:49,659
‎ถ้าเป็นผู้ชายที่ไม่ค่อยมั่นใจตัวเอง
‎เขาอาจหน้าแตกที่แพ้คุณ 50 แต้ม

435
00:31:49,742 --> 00:31:51,744
‎ห้าสิบสี่แต้ม แต่ช่างเถอะ

436
00:31:52,828 --> 00:31:56,040
‎แม้คุณจะพยายามตัดสิทธิ์ฉัน
‎ข้อหาโยนลูกช้าไป

437
00:31:56,123 --> 00:31:57,708
‎ก็กฎมันมีอยู่แล้ว

438
00:32:00,836 --> 00:32:01,712
‎ก็…

439
00:32:02,964 --> 00:32:04,382
‎ถึงรถฉันแล้ว

440
00:32:04,465 --> 00:32:06,008
‎ผมจอดตรงนั้น

441
00:32:13,891 --> 00:32:15,142
‎ฉันสนุกมาก

442
00:32:16,227 --> 00:32:17,061
‎ผมก็ด้วย

443
00:32:22,191 --> 00:32:23,442
‎ตายจริง

444
00:32:23,526 --> 00:32:25,778
‎ทำไมฉันถึงเขินเหมือนวัยรุ่นเนี่ย

445
00:32:26,612 --> 00:32:27,822
‎สำหรับผมแล้ว

446
00:32:27,905 --> 00:32:30,700
‎ครั้งสุดท้ายที่ทำแบบนี้ก็ตอนยังเป็นวัยรุ่นอยู่เลย

447
00:32:33,995 --> 00:32:37,540
‎แล้วที่เราทำมันคืออะไรเหรอ

448
00:33:21,000 --> 00:33:24,795
‎(โบดี้ // 18.03 น.
‎มื้อค่ำเสร็จเมื่อไร!)

449
00:33:24,879 --> 00:33:27,381
‎(ดันแคน // 18.03 น.
‎เร็วๆ นี้! เดี๋ยวจะเรียก!)

450
00:33:39,935 --> 00:33:41,353
‎หายหัวไปไหนมา

451
00:33:43,647 --> 00:33:44,857
‎ไปไหนมาน่ะเหรอ

452
00:33:45,357 --> 00:33:47,026
‎ฉันต้องเดินมาจากคีย์เฮาส์

453
00:33:47,526 --> 00:33:50,488
‎เดินในป่า แถมใส่ส้นสูง

454
00:33:51,572 --> 00:33:52,990
‎ลองโทรเรียกอูเบอร์แล้ว

455
00:33:53,574 --> 00:33:58,287
‎แต่ไม่มีใครมารับสักคน
‎เพราะฉันได้คะแนน 1.3 ดาว

456
00:34:01,332 --> 00:34:02,708
‎แล้วทำไมถึงเดินมา

457
00:34:05,169 --> 00:34:09,173
‎เพราะไอ้ภารกิจขโมยของที่นายสั่งให้ฉันทำไง

458
00:34:11,342 --> 00:34:13,594
‎อาของคินซีย์เอากุญแจไปไหนก็ได้ไปแล้ว

459
00:34:13,677 --> 00:34:14,720
‎ความผิดนาย

460
00:34:26,231 --> 00:34:27,149
‎ไม่สำคัญหรอก

461
00:34:31,695 --> 00:34:32,863
‎อีกไม่นาน

462
00:34:34,490 --> 00:34:36,242
‎เราจะมีกุญแจดอกเดียวที่ต้องการ

463
00:34:38,077 --> 00:34:39,036
‎ขอบคุณ

464
00:34:39,537 --> 00:34:41,038
‎- ฮัป
‎- ฮัปเหรอ

465
00:34:41,122 --> 00:34:42,914
‎- นั่นชื่อเจ้าเหรอ
‎- ฮัป

466
00:34:43,707 --> 00:34:45,166
‎ข้าจะช่วยนะ

467
00:34:49,922 --> 00:34:51,798
‎(อาดันแคน: มื้อค่ำใกล้เสร็จแล้วเพื่อน!)

468
00:34:51,882 --> 00:34:52,925
‎เสร็จซะที

469
00:34:53,008 --> 00:34:54,927
‎- ข้าชื่อเกลฟลิง
‎- หิวไส้จะทะลุ

470
00:35:06,814 --> 00:35:09,108
‎ฮ่าๆ ไทเลอร์ ตลกมาก

471
00:35:32,673 --> 00:35:33,757
‎อะไร…

472
00:35:40,222 --> 00:35:41,140
‎ไทเลอร์

473
00:35:41,223 --> 00:35:42,474
‎พี่รู้ มื้อค่ำ

474
00:35:42,558 --> 00:35:43,893
‎ออกมาข้างนอกทีสิ

475
00:35:44,476 --> 00:35:45,436
‎มาแล้ว

476
00:35:48,022 --> 00:35:48,981
‎นายทำอะไร

477
00:35:49,064 --> 00:35:50,357
‎ผมเปล่านะ

478
00:36:42,993 --> 00:36:43,953
‎วิ่ง!

479
00:36:52,169 --> 00:36:53,837
‎โอเค เราอยู่ตรงนี้ไม่ได้

480
00:37:03,639 --> 00:37:05,057
‎มีเรื่องอะไรกันในนี้

481
00:37:05,557 --> 00:37:06,475
‎มากับเรา!

482
00:37:13,399 --> 00:37:14,608
‎กุญแจโลกจิ๋ว

483
00:37:14,692 --> 00:37:17,444
‎- รู้เรื่องกุญแจนี้ด้วยเหรอครับ
‎- กุญแจอะไร

484
00:37:22,908 --> 00:37:24,034
‎มันอาจไปแล้วก็ได้

485
00:37:25,202 --> 00:37:26,537
‎เราต้องยับยั้งมันยังไง

486
00:37:44,805 --> 00:37:46,807
‎- หนีเร็ว ไป!
‎- วิ่ง!

487
00:37:47,391 --> 00:37:48,392
‎มาเร็ว!

488
00:37:52,896 --> 00:37:53,814
‎ปิดประตู!

489
00:37:54,523 --> 00:37:56,942
‎ทำไมถึงมีแมงมุมยักษ์ในบ้านเรา!

490
00:37:57,568 --> 00:37:58,986
‎ไว้ค่อยอธิบาย!

491
00:38:05,326 --> 00:38:07,202
‎รับสายสิเจมี่ รับสิ

492
00:38:14,501 --> 00:38:16,253
‎เจมี่ รับสายสิ!

493
00:38:20,049 --> 00:38:20,883
‎ฮัลโหล

494
00:38:20,966 --> 00:38:24,428
‎เจมี่ แมงมุมยักษ์กำลังทำร้ายเรา!

495
00:38:24,511 --> 00:38:26,680
‎แปลว่ามีแมงมุมในบ้านตุ๊กตา!

496
00:38:26,764 --> 00:38:28,724
‎เอากุญแจออกมาเดี๋ยวนี้!

497
00:38:32,644 --> 00:38:33,771
‎ได้ผลหรือเปล่า

498
00:38:35,272 --> 00:38:38,025
‎ไม่ได้ผล บี้มัน ฆ่ามันให้ตาย!

499
00:38:38,108 --> 00:38:41,612
‎ไม่ได้ กุญแจต้องอยู่ในบ้านตุ๊กตาถึงจะได้ผล!

500
00:38:41,695 --> 00:38:43,280
‎ใส่กุญแจกลับเข้าไป!

501
00:38:43,364 --> 00:38:44,615
‎แล้วบี้มันเลย!

502
00:38:55,751 --> 00:38:56,752
‎มันตายยัง

503
00:38:58,837 --> 00:39:00,089
‎แย่แล้ว

504
00:39:02,508 --> 00:39:03,550
‎ครับ ตายสนิท

505
00:39:09,723 --> 00:39:10,766
‎ตอนนี้…

506
00:39:11,767 --> 00:39:15,813
‎ในบ้านเราก็แค่มีแมงมุมตัวเท่ารถโฟล์ค

507
00:39:18,649 --> 00:39:22,403
‎เจมี่ เธอพอจะช่วยเราเก็บกวาดได้ไหม

508
00:39:31,328 --> 00:39:32,287
‎ขอบใจ

509
00:39:44,550 --> 00:39:48,178
‎พวกเราโดนแม่ประหารแน่ๆ

510
00:39:49,346 --> 00:39:53,851
‎โอเค ใครก็ได้ช่วยอธิบายทีว่ามันเป็นได้ยังไง

511
00:39:58,522 --> 00:40:00,274
‎ผมให้เวลาอาสักสองสามวินาทีดีกว่า

512
00:40:00,357 --> 00:40:03,110
‎แปลว่าอะไร ทำแบบนั้นจะไปช่วยอะ…

513
00:40:07,906 --> 00:40:09,450
‎เกิดอะไรขึ้นกับพาสต้าของอา

514
00:40:12,494 --> 00:40:13,871
‎เกิดอะไรขึ้นกับห้อง

515
00:40:17,666 --> 00:40:18,709
‎นี่ ดันแคน

516
00:40:18,792 --> 00:40:22,379
‎ฟังนะ จำบ้านตุ๊กตาที่นายเคยมีได้ไหม

517
00:40:22,463 --> 00:40:23,881
‎ผมไม่เคยมีบ้านตุ๊กตา

518
00:40:23,964 --> 00:40:26,300
‎เคยมีสิ นายเก็บไว้ในห้องนอนเก่า

519
00:40:26,383 --> 00:40:28,427
‎พูดอะไรของคุณ!

520
00:40:28,510 --> 00:40:30,471
‎ผมไม่รู้จักคุณด้วยซ้ำ เอริน

521
00:40:33,348 --> 00:40:36,393
‎ขอร้อง เลิกทำเป็นรู้จักผมซะทีเถอะ

522
00:40:52,534 --> 00:40:54,953
‎ให้ตาย ฉันพลาดอะไรไป

523
00:40:56,955 --> 00:40:57,998
‎กะโหลกหนูยักษ์

524
00:40:58,790 --> 00:40:59,875
‎ว่าไงนะ

525
00:41:00,459 --> 00:41:03,128
‎กะโหลกหนูยักษ์ที่โบดี้ไปเจอบนชั้นสาม

526
00:41:03,212 --> 00:41:05,255
‎เธอว่ามันเป็นเพราะบ้านตุ๊กตาด้วยเหรอ

527
00:41:07,049 --> 00:41:07,883
‎ใช่

528
00:41:13,388 --> 00:41:15,057
‎- ไงครับ
‎- ไงคะ

529
00:41:17,434 --> 00:41:21,480
‎ฉันรู้ว่าฉันบอกไม่ให้ใช้กุญแจ แต่นี่เป็นข้อยกเว้น

530
00:41:23,106 --> 00:41:24,942
‎ขอยืมกุญแจต้นไม้หน่อยสิ

531
00:41:29,029 --> 00:41:30,489
‎เสียให้ดอดจ์ไปแล้ว

532
00:41:33,283 --> 00:41:35,285
‎แต่ผมรู้ว่าคุณจะไปหาอะไร

533
00:41:44,127 --> 00:41:45,879
‎เราเจอมันเมื่อไม่กี่เดือนก่อน

534
00:41:48,006 --> 00:41:50,175
‎เราเข้าใจเหตุผลที่คุณต้องทำแบบนั้น

535
00:42:00,227 --> 00:42:01,895
‎เรากำลังจะอายุครบ 18 ปี

536
00:42:03,689 --> 00:42:05,440
‎ไม่อยากลืมเวทมนตร์

537
00:42:06,817 --> 00:42:09,111
‎ครับ คุณเลยทำกุญแจ แต่ทำยังไง…

538
00:42:09,194 --> 00:42:11,113
‎ไทเลอร์ ให้เธออธิบายก่อน

539
00:42:12,739 --> 00:42:15,742
‎เรนเดลล์หมกมุ่นอยากเปิดประตูสีดำมาก

540
00:42:16,702 --> 00:42:21,039
‎เขาคิดว่ามันเป็นแหล่งของเวทมนตร์
‎และถ้าหากเปิดประตูนั้น

541
00:42:21,123 --> 00:42:23,709
‎เราก็จะได้วัตถุดิบที่ต้องใช้ทำกุญแจใหม่

542
00:42:25,335 --> 00:42:26,545
‎เขาก็คิดไม่ผิดหรอก

543
00:42:28,505 --> 00:42:31,842
‎ตอนเราเปิดประตู มันก็มีกระสุนยิงออกมา

544
00:42:32,342 --> 00:42:33,844
‎ลูกนึงไปโดนลูคัส

545
00:42:35,262 --> 00:42:37,514
‎ทำให้เขากลายเป็นพวกนั้น

546
00:42:39,516 --> 00:42:42,561
‎แต่มีกระสุนลูกอื่นที่ไม่โดนตัวใคร

547
00:42:43,145 --> 00:42:46,315
‎ชิ้นโลหะที่เอาไปหลอมแล้วเปลี่ยนให้เป็น…

548
00:42:47,774 --> 00:42:48,984
‎กุญแจได้

549
00:42:50,944 --> 00:42:53,488
‎กุญแจทำจากวัตถุดิบเดียวกันกับปีศาจเหรอ

550
00:42:54,656 --> 00:42:56,867
‎เข้าใจแล้วสินะว่าทำไมมันถึงอันตรายนัก

551
00:43:00,996 --> 00:43:02,122
‎นายจะทำอะไร

552
00:43:03,540 --> 00:43:05,000
‎ยังมีอีกอย่าง

553
00:43:06,209 --> 00:43:07,919
‎ที่เชมเบอร์ลินบอกว่าต้องใช้

554
00:43:59,513 --> 00:44:00,347
‎ไอ้แก่นั่น…

555
00:44:02,349 --> 00:44:03,475
‎มันโกหกฉัน!

556
00:44:19,032 --> 00:44:23,120
‎เรนเดลล์พยายามแล้ว
‎แต่เขาควบคุมเวทมนตร์ไม่ได้

557
00:44:23,995 --> 00:44:25,997
‎งั้นใครเป็นคนทำกุญแจ

558
00:44:30,210 --> 00:44:31,169
‎ดันแคน

559
00:44:35,674 --> 00:44:37,134
‎แล้วหลังจากนั้น

560
00:44:38,343 --> 00:44:40,721
‎เราก็ลบความทรงจำเรื่องเวทมนตร์ของเขา

561
00:44:44,391 --> 00:44:47,769
‎ฉันเข้าใจความรู้สึกของการถูกขโมยเวลาไป

562
00:44:55,861 --> 00:44:58,530
‎ฉันไม่อยากแบกตราบาปที่ทำร้ายดันแคนแบบนั้น

563
00:45:04,453 --> 00:45:08,248
‎ถ้าเราคืนความทรงจำให้เขา
‎เขาก็จะจำได้ว่าพ่อฆ่าลูคัส

564
00:45:08,331 --> 00:45:09,958
‎ฉันต้องแก้ไขความผิดพลาด

565
00:45:10,917 --> 00:45:12,502
‎ฉันต้องทำสิ่งนี้เพื่อเขา

566
00:45:15,714 --> 00:45:17,507
‎งั้นให้หนูกับไทเลอร์ทำเถอะค่ะ

567
00:45:25,557 --> 00:45:26,475
‎ว่าไง

568
00:45:28,769 --> 00:45:29,603
‎ไง

569
00:45:30,145 --> 00:45:31,396
‎ไงคะอาดันแคน

570
00:45:34,900 --> 00:45:35,984
‎มีอะไรเหรอ

571
00:45:42,532 --> 00:45:43,492
‎อาไว้ใจเราไหมคะ

572
00:45:44,868 --> 00:45:45,744
‎ไว้ใจสิ

573
00:45:47,078 --> 00:45:48,371
‎เราเป็นครอบครัวเดียวกัน

574
00:46:13,605 --> 00:46:14,856
‎นี่มันอะไรกัน

575
00:46:18,777 --> 00:46:20,070
‎ทุกอย่างจะดีเองค่ะ

576
00:46:53,478 --> 00:46:55,564
‎(สร้างจากนิยายภาพขายดี
‎ของโจ ฮิลล์และแกเบรียล โรดริเกซ)

577
00:49:09,364 --> 00:49:14,369
‎คำบรรยายโดย นันทวัน ริดเดล