1
00:00:06,208 --> 00:00:08,292
ความเดิมตอนที่แล้ว

2
00:00:08,625 --> 00:00:09,458
ดูสิว่านั่นใคร

3
00:00:10,250 --> 00:00:11,125
เขายังไม่ตาย

4
00:00:12,292 --> 00:00:16,208
บอกเขาเรื่องเผ่าพงศ์
ที่น่ารังเกียจและโสมมของเจ้า

5
00:00:16,292 --> 00:00:19,375
ข้าเป็นบุตรสาวของท่านอาเคจิ จินไซผู้ล่วงลับ

6
00:00:19,458 --> 00:00:22,833
นายท่านของพ่อข้าคือท่านคุโรดะ
ผู้ปกครองญี่ปุ่นก่อนไทโก

7
00:00:22,917 --> 00:00:25,167
ด้วยความรักในแผ่นดิน พ่อของข้าจึงฆ่าเขา

8
00:00:25,250 --> 00:00:26,625
ถอยไป

9
00:00:27,458 --> 00:00:30,042
ความป่าเถื่อนของสามีท่าน
ไม่ใช่ความผิดท่านเลย

10
00:00:30,125 --> 00:00:31,458
ไม่ควรมีใครเห็นเราอยู่ด้วยกัน

11
00:00:31,542 --> 00:00:35,042
แต่นับจากวันนี้
เราจะสื่อสารกันผ่านคำพูดของผู้อื่นเท่านั้น

12
00:00:37,167 --> 00:00:38,000
ท่านพ่อ

13
00:00:40,875 --> 00:00:42,500
ท่านพ่อ ดูนั่นสิ…

14
00:00:43,667 --> 00:00:44,542
ท่านแม่

15
00:00:44,792 --> 00:00:47,667
ข้าดีใจจริงๆ ที่ท่านกลับมาโดยปลอดภัย
ท่านหญิงโอจิบะ

16
00:00:47,750 --> 00:00:51,833
มีคนบอกข้าว่า คณะอุปราชตกเป็นฝ่ายเพลี่ยงพล้ำ

17
00:00:52,167 --> 00:00:55,125
ถึงเวลาที่เราจะพักเรื่องการเมืองกันเสียที

18
00:00:55,208 --> 00:00:59,917
คณะอุปราชจะขึ้นตรงต่อข้าเท่านั้น

19
00:01:02,958 --> 00:01:06,292
(ปราสาทอาซูจิ 22 ปีก่อน)

20
00:01:27,417 --> 00:01:28,708
นี่คือมาริโกะ

21
00:01:29,083 --> 00:01:33,667
เป็นลูกสาวของอาเคจิ จินไซ
เป็นบริวารคนใหม่ของข้า

22
00:01:34,917 --> 00:01:36,000
ช่วยกันต้อนรับแม่หนูนี่ด้วย

23
00:02:08,708 --> 00:02:12,083
ทำไมพวกเขาโกรธเกลียดกันจังเจ้าคะ

24
00:02:19,458 --> 00:02:21,000
อาเคจิ รอเดี๋ยว…

25
00:02:22,250 --> 00:02:23,250
ใจเย็นหน่อยสิ

26
00:02:24,083 --> 00:02:25,125
ข้ารู้ว่าเจ้ารู้สึกยังไง

27
00:02:25,750 --> 00:02:26,750
ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลา

28
00:02:39,333 --> 00:02:40,375
กลับไปนอน มาริโกะ

29
00:02:43,708 --> 00:02:46,167
เจ้าฝันไปเท่านั้น

30
00:03:46,042 --> 00:03:49,375
ข้าไม่เข้าใจว่าทำไมเขาจึงทำเช่นนี้…

31
00:03:49,583 --> 00:03:51,792
การแต่งงานของเจ้ากับบุนทาโร่
จะเป็นการผูกไมตรี

32
00:03:51,792 --> 00:03:54,875
ที่ทั้งสองครอบครัวจะยินดีและพึงพอใจ

33
00:03:55,375 --> 00:03:56,208
น่าขันเสียจริง

34
00:03:59,667 --> 00:04:02,542
เจ้าก็รู้ว่าตระกูลโทดะเป็นพันธมิตรที่ไร้ค่า

35
00:04:03,875 --> 00:04:06,917
แต่พ่อของเจ้ารักเจ้าเหมือนแก้วตาดวงใจ

36
00:04:07,583 --> 00:04:10,500
เช่นนั้นทำไมท่านพ่อจึงอัปเปหิข้าล่ะ

37
00:04:21,083 --> 00:04:21,958
มาริโกะ

38
00:04:22,625 --> 00:04:25,875
ผ่านมาก็หลายปีดีดัก แต่ข้าก็ยังไม่เข้าใจเจ้า

39
00:04:26,292 --> 00:04:29,542
เราเป็นอภิสิทธิ์ชนในทุกด้าน

40
00:04:29,542 --> 00:04:33,167
เราควรเอาหูไปนา เอาตาไปไร่
กับสิ่งที่เราควบคุมไม่ได้

41
00:04:52,000 --> 00:04:55,375
มาริโกะ ลูกสาวที่ข้าหวงแหนที่สุด

42
00:04:56,292 --> 00:04:59,333
ข้าเจ็บปวดที่เห็นเจ้าตั้งคำถามมากมายเหลือเกิน

43
00:05:02,667 --> 00:05:05,167
เจ้าเป็นเด็กเชื่อฟังมาตลอด

44
00:05:06,542 --> 00:05:09,208
แต่ตอนนี้ข้าขอให้เจ้ารับใช้สิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่า…

45
00:05:12,625 --> 00:05:15,583
หน้าที่ของเจ้าคือสิ่งที่ยืนยงสืบไป

46
00:05:19,125 --> 00:05:23,292
ไม่มีอะไรมากไปกว่านี้อีกแล้ว

47
00:06:35,333 --> 00:06:38,042
(อิงจากนิยายที่แต่งโดย เจมส์ คลาเวลล์)

48
00:06:43,875 --> 00:06:45,875
(SHOGUN)

49
00:06:54,583 --> 00:06:58,042
(บทที่หก: นางคณิกาแห่งป่าต้นหลิว)

50
00:06:58,458 --> 00:07:00,792
พวกเราต้องพบเจอกับความสูญเสียมากมาย

51
00:07:01,417 --> 00:07:07,833
พวกเจ้าอาจรู้สึกว่า
ตนเองไม่อาจแบกรับความทุกข์ทรมานนี้ได้

52
00:07:09,625 --> 00:07:15,333
แต่ความตายเป็นจุดจบของการที่ได้มีชีวิตอยู่

53
00:07:15,708 --> 00:07:21,083
มันเป็นเครื่องยืนยันความมีอยู่ของชีวิต

54
00:07:25,667 --> 00:07:26,500
อันจิน

55
00:07:27,333 --> 00:07:28,167
ออกมานี่หน่อย

56
00:07:32,375 --> 00:07:34,000
ขณะเกิดแผ่นดินไหว

57
00:07:34,500 --> 00:07:38,125
อันจินช่วยชีวิตข้าไว้เป็นครั้งที่สอง

58
00:07:38,667 --> 00:07:40,750
ข้าจะขอมอบ

59
00:07:40,750 --> 00:07:44,708
ที่ดินใกล้คานากาวะมูลค่า 600 โคกูให้กับอันจิน

60
00:07:44,792 --> 00:07:46,458
เป็นเพราะความกล้าหาญของท่าน

61
00:07:46,958 --> 00:07:48,750
เขาได้ตกลงใจมอบที่ดินกับท่าน

62
00:07:48,833 --> 00:07:51,208
ที่ดินนั้นจะทำให้ท่านมีรายได้ปีละ 600 โคกู

63
00:07:51,583 --> 00:07:55,708
ตอนนี้เขามีตำแหน่งเป็นจอมพลแห่งคันโต

64
00:07:55,708 --> 00:07:59,125
และแม่ทัพกองพลที่บังคับบัญชา
ทหารปืนใหญ่ของเรา

65
00:07:59,208 --> 00:08:01,083
เขายังตั้งให้ท่านเป็นจอมพลของเขา

66
00:08:01,167 --> 00:08:03,125
และแม่ทัพของกองพลทหารปืนใหญ่ด้วย

67
00:08:23,958 --> 00:08:26,333
สำหรับผู้ที่สูญเสียชีวิต…

68
00:08:27,083 --> 00:08:30,167
ความตายของคนพวกนี้จะไม่สูญเปล่า

69
00:08:42,500 --> 00:08:44,333
คนตายหลายพันคน

70
00:08:49,167 --> 00:08:52,208
รายงานแจ้งว่า
พื้นที่ทางเหนือยิ่งเลวร้ายกว่านี้เสียอีก

71
00:08:52,292 --> 00:08:55,417
เราจะไม่มีวันเผชิญหน้ากับอิชิโดะได้
ในสภาพการณ์แบบนี้

72
00:08:56,875 --> 00:08:57,833
ทีนี้…

73
00:09:00,125 --> 00:09:02,708
อันจินก็เลยจะเป็นคนบัญชาการ
กองพลทหารปืนใหญ่หรือ

74
00:09:03,208 --> 00:09:04,958
เป็นการตัดสินใจของโทรานางะ

75
00:09:06,125 --> 00:09:10,250
กองทัพเคยเป็นของข้า
แต่ตอนนี้อยู่นอกเหนือการควบคุมของข้าแล้ว

76
00:09:11,000 --> 00:09:11,833
ถึงกระนั้น…

77
00:09:13,583 --> 00:09:14,708
ที่จะให้เจ้าคนเถื่อน…

78
00:09:15,667 --> 00:09:17,417
เจ้าจะพูดอะไร

79
00:09:17,417 --> 00:09:19,458
กองกำลังของเราระส่ำระสาย

80
00:09:20,833 --> 00:09:23,375
เราจะถูกลาก
เข้าสู่สงครามที่ไร้ประโยชน์อยู่รอมร่อ

81
00:09:24,125 --> 00:09:28,417
แต่ที่เจ้าสนใจ มีแค่ไอ้คนเถื่อนคนเดียวนี่น่ะหรือ

82
00:09:37,708 --> 00:09:40,000
ได้เวลาเขียนพินัยกรรมอีกฉบับแล้ว

83
00:10:16,167 --> 00:10:17,833
พระบิดาผู้สถิตในสรวงสวรรค์

84
00:10:17,917 --> 00:10:19,792
ขอพระนามจงเป็นที่สักการะ

85
00:10:26,458 --> 00:10:29,958
พระอาณาจักรจงมาถึง ขอให้ทุกสิ่งเป็นไป
ตามน้ำพระทัยในแผ่นดินเหมือนในสวรรค์

86
00:10:30,667 --> 00:10:32,375
ขอโปรดประทานอาหารประจำวันแก่ข้า

87
00:10:32,458 --> 00:10:34,125
โปรดยกโทษให้ข้าพเจ้า

88
00:10:34,208 --> 00:10:36,500
เหมือนที่ข้าพเจ้ายกให้ผู้อื่น

89
00:10:37,125 --> 00:10:39,208
อย่าปล่อยให้ข้าพเจ้าถูกประจญ

90
00:10:39,292 --> 00:10:40,917
แต่โปรดช่วยให้พ้นภัย

91
00:10:41,000 --> 00:10:42,750
ด้วยราชอาณาจักร ฤทธิ์เดช

92
00:10:42,833 --> 00:10:44,583
และพระศิริของพระองค์สืบไปเป็นนิจ

93
00:10:44,667 --> 00:10:46,625
- อาเมน
- อาเมน

94
00:11:00,125 --> 00:11:02,375
นายท่าน ที่ข้าได้สร้างความอัปยศอดสูให้ท่าน

95
00:11:03,042 --> 00:11:04,833
ข้าละอายใจเหลือเกิน

96
00:11:05,375 --> 00:11:06,417
ไม่ใช่กับข้า

97
00:11:06,958 --> 00:11:09,333
เจ้าสร้างความอดสูให้กับครัวเรือนของเจ้า

98
00:11:09,333 --> 00:11:12,333
และเรือนของฮาตาโมโตะของข้า

99
00:11:14,917 --> 00:11:19,417
ข้าไม่มีประโยชน์กับท่านอีกแล้ว

100
00:11:20,208 --> 00:11:23,167
ข้าไม่อาจครองสติได้เมื่ออยู่ใกล้กับนาง

101
00:11:23,250 --> 00:11:24,333
เช่นนั้นก็หย่ากับนางสิ

102
00:11:25,583 --> 00:11:26,833
ได้โปรดอภัยให้ข้าด้วย…

103
00:11:29,125 --> 00:11:33,292
ยังไม่ใช่ตอนนี้ หลังจากข้าอดทนมานานหลายปี

104
00:11:34,792 --> 00:11:39,542
หลังจากที่พ่อของนางก่อการเนรคุณต่อแผ่นดิน

105
00:11:39,875 --> 00:11:45,458
ข้านึกว่านางจะสำนึกในบุญคุณที่ข้าไว้ชีวิตนาง

106
00:11:47,500 --> 00:11:51,667
แต่นางมีเพียงความเย็นชาให้กับข้า

107
00:11:53,375 --> 00:11:58,542
ร้องขอแต่ความตายอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน

108
00:11:59,292 --> 00:12:02,542
จะผ่านไปกี่ปี นิสัยเย็นชาไม่เคยหายไป

109
00:12:04,375 --> 00:12:05,333
แต่…

110
00:12:07,083 --> 00:12:10,292
กับเขาแล้ว มันช่างแตกต่าง

111
00:12:13,042 --> 00:12:17,667
มาริโกะก็แค่ทำสิ่งที่ข้าสั่งให้นางทำ

112
00:12:18,125 --> 00:12:20,292
ซึ่งผิดกันกับเจ้า

113
00:12:20,708 --> 00:12:21,542
ข้าขอสั่งให้เจ้า…

114
00:12:22,042 --> 00:12:26,125
แยกตัวออกห่างจากนางเป็นเวลาเจ็ดวัน

115
00:12:57,125 --> 00:12:58,292
อันจิน

116
00:12:59,083 --> 00:13:01,417
อันจินขอให้ข้าจัดสรรเวลาให้เขา

117
00:13:06,458 --> 00:13:09,208
ช่วยบอกเขาว่าข้าเสียใจ
ที่เกิดเรื่องกับกองทัพของเขา

118
00:13:10,750 --> 00:13:15,083
เขาบอกว่าเขาเสียใจ
กับเหตุที่เกิดกับกองทัพของท่าน

119
00:13:15,167 --> 00:13:16,417
อย่างไรก็ดี ข้าต้องขอถาม

120
00:13:16,500 --> 00:13:19,208
ว่าเหตุใดเมื่อคืนเขาตกรางวัลให้ข้า
เป็นกองพลปืนใหญ่ของเขา

121
00:13:19,583 --> 00:13:22,125
ของกำนัลมากมายที่ท่านมอบแก่เขา…

122
00:13:22,208 --> 00:13:24,500
เขาอยากทราบว่าด้วยเหตุอันใด

123
00:13:24,500 --> 00:13:26,708
เขากังขาในความเอื้อเฟื้อของข้าหรือ

124
00:13:27,042 --> 00:13:28,500
เขาถามว่าท่านจะปฏิเสธหรือ

125
00:13:28,583 --> 00:13:30,208
มันไม่เกี่ยวกัน

126
00:13:30,292 --> 00:13:32,042
ข้าเคยอธิบายกับเขาไปแล้ว

127
00:13:32,125 --> 00:13:34,500
ข้าไม่อาจรับใช้เขา
ในแบบที่เขาปรารถนาจากข้า

128
00:13:36,292 --> 00:13:37,375
ฉะนั้นข้าขอเดินทางกลับ

129
00:13:39,708 --> 00:13:42,042
เขาไม่อาจรับใช้ท่านได้อย่างที่ท่านต้องการ

130
00:13:42,500 --> 00:13:46,500
และบอกว่าเขายังปรารถนา
ที่จะเดินทางออกจากญี่ปุ่น

131
00:13:46,667 --> 00:13:49,250
เขาอยากรับใช้ข้าในด้านใด

132
00:13:49,333 --> 00:13:51,750
เขาถามว่างานใดที่ท่านจะยินดีกว่า
เมื่อได้รับมอบหมาย

133
00:13:52,333 --> 00:13:55,875
ถ้าข้าจะยังอยู่ที่เกาะญี่ปุ่นต่อไป

134
00:13:55,958 --> 00:13:59,875
ข้าก็จะขอเรือของข้าคืนอย่างเป็นทางการอีกครั้ง

135
00:14:00,083 --> 00:14:02,125
เขาขอเรือของตัวเองคืน

136
00:14:02,208 --> 00:14:04,458
ข้าจะได้ทำยุทธนาวี
กับศัตรูของเขาและศัตรูของข้า

137
00:14:04,542 --> 00:14:05,958
พวกโปรตุเกส

138
00:14:07,125 --> 00:14:11,750
เขาจะได้ทำยุทธนาวีกับพวกโปรตุเกส

139
00:14:11,833 --> 00:14:13,583
ในฐานะจอมพลของเขา

140
00:14:13,667 --> 00:14:15,833
ยังมีทางที่ข้าจะทำให้ศัตรูของเขาเสียกระบวน

141
00:14:16,333 --> 00:14:19,875
เป็นต้นว่า ข้าอาจโจมตีเรือดำของโปรตุเกส
ระหว่างลอยลำ

142
00:14:19,958 --> 00:14:23,750
ทำความเสียหายให้กับการค้าที่ไปยังท่า
ซึ่งคุมโดยอริชาวคาทอลิกในคณะอุปราชของเขา

143
00:14:23,833 --> 00:14:26,958
มีคนบอกข้าว่าพวกเขาชื่อคิยามะกับโอโนะ

144
00:14:27,042 --> 00:14:30,792
อันจะเป็นการตัดเส้นทางความมั่งคั่ง
และอำนาจของพวกโปรตุเกสคาทอลิก

145
00:14:30,875 --> 00:14:35,375
ซึ่งในที่สุดแล้วจะสร้างความระส่ำระสาย
ให้เขาและประเทศของเขา

146
00:14:37,458 --> 00:14:39,083
นายท่านของเราไม่สนใจเรื่องนี้

147
00:14:39,583 --> 00:14:41,292
ยังไงนะ ท่านจะแปลให้เขาฟังใช่ไหม

148
00:14:47,667 --> 00:14:50,750
อันจินอยากโจมตีเรือดำของพวกโปรตุเกส

149
00:14:51,083 --> 00:14:56,458
เพื่อสร้างความเสียหายให้การค้าที่ท่าเรือ
ซึ่งคุมโดยอุปราชคาทอลิก

150
00:14:56,458 --> 00:15:00,667
ข้าจะหาเหตุอะไรไปโจมตีชาติที่เป็นมิตรได้

151
00:15:00,750 --> 00:15:03,083
เขาบอกว่าพวกโปรตุเกสเป็นชาติที่เป็นมิตร

152
00:15:03,167 --> 00:15:05,542
และเขาจะไม่มีวันโจมตีเรือของพวกนั้น

153
00:15:05,625 --> 00:15:08,583
พวกโปรตุเกสไม่ได้มาที่นี่เพื่อสร้างประโยชน์
ให้ญี่ปุ่นหรือท่านโทรานางะ

154
00:15:08,667 --> 00:15:10,333
แต่มาหาประโยชน์ในนามของพระเจ้า

155
00:15:10,417 --> 00:15:11,750
ทำไมท่านจึงเอาแต่คิดเช่นนี้

156
00:15:11,833 --> 00:15:13,542
ทำไมจึงต้องโต้เถียงกันด้วย

157
00:15:18,833 --> 00:15:23,542
ขออภัยด้วย ข้าถูกตักเตือนว่า
ล่ามก็ควรทำหน้าที่แปลเท่านั้น

158
00:15:23,625 --> 00:15:26,833
ความที่ข้าเห็นว่าท่านเป็นล่ามของข้า หาใช่อื่นใด

159
00:15:27,375 --> 00:15:29,583
ข้าจึงอยากขอร้องท่านอย่างสุภาพให้บอกเขาว่า

160
00:15:29,667 --> 00:15:31,958
โปรตุเกสเป็นมิตรกับผลกำไรของพวกเขาเท่านั้น

161
00:15:32,625 --> 00:15:38,042
เขาเชื่อว่าพวกโปรตุเกสมาที่นี่
เพื่อตักตวงผลกำไรเท่านั้น

162
00:15:40,375 --> 00:15:42,083
ข้าจะไม่คุยเรื่องนี้แล้ว

163
00:15:42,667 --> 00:15:44,333
พอแค่นี้แหละ

164
00:15:50,000 --> 00:15:51,125
เจ้าอยู่ก่อน

165
00:15:58,625 --> 00:16:01,417
เจ้ากับอันจินมีเรื่องอะไรกัน

166
00:16:01,625 --> 00:16:02,625
ไม่มีเจ้าค่ะ

167
00:16:04,333 --> 00:16:05,958
แค่เรื่องคำพูดคำจา

168
00:16:06,167 --> 00:16:08,292
กลุ่มของข้าจะต้องไม่มีความแตกแยกเช่นนี้

169
00:16:08,667 --> 00:16:12,167
เราจวนจะเป็นฝ่ายพ่ายแพ้เต็มทีแล้ว

170
00:16:12,375 --> 00:16:13,708
ข้าเข้าใจ

171
00:16:14,750 --> 00:16:18,500
เรามิควรที่จะเห็นแก่ประโยชน์ส่วนตน
มากกว่าส่วนรวม

172
00:16:18,500 --> 00:16:22,042
คำขอของอันจินจะไม่ได้รับความยินยอมจากข้า

173
00:16:22,458 --> 00:16:25,167
แต่เพื่อให้เขาสบายใจ

174
00:16:25,167 --> 00:16:28,333
เจ้าช่วยจัดแจงให้เขา
ไปเยือนซ่องโสเภณีสักหนึ่งราตรี

175
00:16:28,667 --> 00:16:33,333
ว่าจ้างหญิงงามเมืองที่ดีที่สุดที่พวกเขามี

176
00:16:34,833 --> 00:16:36,667
ข้าจะไปเจรจาด้วยตัวเอง

177
00:16:38,833 --> 00:16:40,417
เจ้าไปกับเขาด้วย

178
00:16:42,875 --> 00:16:44,750
ในฐานะล่าม

179
00:16:46,292 --> 00:16:51,417
เผื่อเขาเป็นประเภทที่ชอบพูดจา
ระหว่างเริงรักกับสตรี

180
00:17:15,875 --> 00:17:18,625
อิชิโดะจับคณะอุปราชเป็นตัวประกัน

181
00:17:18,833 --> 00:17:23,042
พวกเขาถูกขังไว้ในปราสาทพร้อมกับครอบครัว

182
00:17:23,042 --> 00:17:25,958
เขาบังคับให้พวกนั้นลงมติขับโทรางานะ

183
00:17:26,250 --> 00:17:28,500
เราจะไปกันเดี๋ยวนี้

184
00:17:28,583 --> 00:17:30,250
มาเถอะ ทางนี้

185
00:17:30,625 --> 00:17:32,583
เร็วหน่อย ชิสุ ขึ้นไป

186
00:17:36,125 --> 00:17:37,625
นางไปไม่ได้หรอก

187
00:17:38,042 --> 00:17:40,167
เราไปก็มีแต่จะเป็นตัวถ่วง

188
00:17:40,792 --> 00:17:44,208
ท่านต้องเดินทางไปเตือนโทรานางะด้วยตัวเอง

189
00:17:44,208 --> 00:17:45,083
ไม่

190
00:17:45,167 --> 00:17:46,958
กรุณาเถอะ ข้าขอร้อง

191
00:17:47,208 --> 00:17:48,625
- ไปเร็ว
- อภัยให้ข้าด้วย

192
00:18:13,792 --> 00:18:17,750
ถูกปฏิเสธตั้งแต่ที่หน้าประตู
นี่มันแย่กว่าที่เราคาดไว้เสียอีก

193
00:18:18,250 --> 00:18:19,833
มันเกิดอะไรขึ้น พระคุณเจ้า

194
00:18:19,917 --> 00:18:22,292
ปราสาทโอซาก้าถูกปิดตาย

195
00:18:22,375 --> 00:18:25,167
อิชิโดะอ้างว่ามีการวางแผนสังหารทายาท

196
00:18:25,250 --> 00:18:26,792
และเขาได้สั่ง…

197
00:18:28,583 --> 00:18:31,500
และเขาได้สั่งห้ามไม่ให้อุปราชคนใด
ออกจากปราสาท

198
00:18:31,583 --> 00:18:35,542
จนกว่าพวกเขาจะสามารถเลือกสมาชิกคนที่ห้า
และลงโทษประหารโทรานางะ

199
00:18:36,250 --> 00:18:37,792
นี่เป็นฝีมือของนาง

200
00:18:37,875 --> 00:18:39,167
ท่านหญิงโอจิบะหรือ

201
00:18:40,417 --> 00:18:45,083
แผนกำจัดโทรานางะนี้
รุดหน้าอย่างรวดเร็วตั้งแต่นางกลับมา

202
00:18:45,167 --> 00:18:47,000
หญิงคนนั้นไม่มีอำนาจขนาดนั้นหรอก

203
00:18:48,417 --> 00:18:50,500
เป็นข้าจะไม่ประมาทนางแน่ พระคุณเจ้า

204
00:18:51,208 --> 00:18:52,500
ลูกของบุโชที่ถูกฆ่า

205
00:18:53,375 --> 00:18:55,542
ชายาคนเดียวที่ให้กำเนิดทายาทแก่ไทโก

206
00:18:56,292 --> 00:18:58,167
แล้วนางก็ชิงชังศาสนจักร

207
00:18:59,167 --> 00:19:03,833
ข้าว่าถึงเวลาแล้ว
ที่เราจะหันไปเข้าพวกกับโทรานางะ

208
00:19:03,917 --> 00:19:07,042
เขาป็นคนตระกูลมิโนวาระนะ มาร์ติน

209
00:19:07,625 --> 00:19:10,167
ข้าไม่เคยเข้าใจ
เรื่องที่เขามีอิทธิพลกับท่านขนาดนี้

210
00:19:11,417 --> 00:19:14,917
มาภาวนาให้เราเอาเขามาเป็นพวกได้
เมื่อเรื่องนี้จบลงเถอะ

211
00:19:56,292 --> 00:19:57,125
ท่านหญิงรูริ

212
00:19:57,667 --> 00:19:58,500
แต่งตัวเจ้าค่ะ

213
00:19:58,750 --> 00:20:00,000
ท่านต้องไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้

214
00:20:00,250 --> 00:20:02,375
พ่อของท่านถูกสังหารที่เกียวโต

215
00:20:13,250 --> 00:20:14,708
อย่าได้กลับมาอีก

216
00:20:20,708 --> 00:20:21,708
ท่านแม่…

217
00:20:25,333 --> 00:20:26,917
ลูกต้องไปแล้วจ้ะ

218
00:20:40,375 --> 00:20:47,333
เขาสังหารบริวารผิดตัว

219
00:21:16,917 --> 00:21:23,083
ตอนนี้เราถูกจับเป็นนักโทษของหญิงผู้นั้น

220
00:21:24,000 --> 00:21:27,375
พูดแบบนั้นไปก็ไม่เป็นผลดีกับใคร

221
00:21:27,833 --> 00:21:30,625
มันจะจบลงในไม่ช้า…

222
00:21:30,958 --> 00:21:32,708
เมื่อไรกันล่ะ

223
00:21:33,125 --> 00:21:38,375
เมื่อเรามีอุปราชคนที่ห้าเป็นตัวเป็นตน
และโทรานางะไม่เป็นเสี้ยนหนามอีกต่อไป

224
00:21:40,333 --> 00:21:42,958
เมื่อนั้นอิชิโดะจะปล่อยตัวประกัน

225
00:21:42,958 --> 00:21:49,792
เราจะเป็นแค่ตัวประกันของพวกเขาตลอดไป
ไม่มีทางเป็นอย่างอื่น

226
00:21:50,625 --> 00:21:54,417
พวกเราก็เป็นแค่หุ่นเชิดเท่านั้น

227
00:21:55,583 --> 00:21:58,083
ราชอาณาจักรจบสิ้นแล้ว

228
00:22:16,292 --> 00:22:21,750
นี่หรือคือยุคแห่งสันติ
ที่โทไกของเราสู้อุตส่าห์สร้างขึ้นมา

229
00:22:22,333 --> 00:22:26,125
ทุกวันนี้ ชีวิตของพวกเราเต็มไปด้วยอันตราย

230
00:22:27,458 --> 00:22:29,333
เหลวไหล

231
00:22:29,625 --> 00:22:35,333
อิชิโดะก็แค่มหาดเล็กคนโปรดของไทโก
เขาเป็นได้แค่นั้นแหละ

232
00:22:35,750 --> 00:22:38,333
ฝีมือพอไปวัดไปวา แต่ไม่ได้เก่งกาจอะไร

233
00:22:39,125 --> 00:22:42,292
ท่านเลือกพันธมิตรผิดคนแล้ว

234
00:22:45,000 --> 00:22:51,958
โอ แม่หญิงเยาวมาลย์โอจิบะ…

235
00:23:06,583 --> 00:23:10,792
ข้าเสียใจที่ทราบข่าวว่า
ท่านพ่อของเจ้าถึงแก่อสัญกรรม

236
00:23:11,458 --> 00:23:15,875
น่าสังเวชยิ่งนัก
ที่เราต้องสยบอย่างราบคาบต่อโชคชะตา

237
00:23:16,250 --> 00:23:21,583
พวกเรานั้นก็เป็นเพียงก้อนกรวด
ที่เคลื่อนที่ตามแต่กระแสน้ำจะพัดพาไป

238
00:23:21,917 --> 00:23:24,583
สามีของข้าเป็นเจ้าผู้ครองญี่ปุ่น

239
00:23:25,542 --> 00:23:31,542
แค่ข้าก็ไม่อาจมอบทายาทให้กับเขาได้
เจ้าทราบเรื่องนี้หรือไม่

240
00:23:32,667 --> 00:23:37,500
สิ่งนี้เป็นของตระกูลข้ามากว่าร้อยปี

241
00:23:39,167 --> 00:23:42,375
ทั่วราชอาณาจักรมีเพียงชิ้นเดียวเท่านั้น

242
00:23:42,542 --> 00:23:49,208
ข้าได้เตรียมจะมอบมันแก่ชายา
ที่ให้กำเนิดบุตรชายแก่เราได้

243
00:23:57,083 --> 00:24:00,958
จากนี้ เจ้าจะมีนามว่า "ท่านหญิงโอจิบะ"

244
00:24:03,875 --> 00:24:07,375
หญิงผู้หนึ่งอาจสูญเสียทุกสิ่งที่เคยมีในชีวิต…

245
00:24:08,125 --> 00:24:11,292
แต่นางก็อาจจะทวงคืนมันกลับมาด้วย

246
00:24:16,625 --> 00:24:20,625
นางจะต้องเผชิญกับโชคชะตาอันโหดร้าย
อย่างมิครั่นคร้าม

247
00:24:23,833 --> 00:24:27,708
และแสดงตัวของนางให้เป็นที่ประจักษ์

248
00:24:37,583 --> 00:24:44,542
หากว่าเรามีบุตรชายเป็นหน่อเนื้อเชื้อไข

249
00:24:49,292 --> 00:24:56,250
เกียรติภูมิของเราจะขจรขจายทั่วทุกสารทิศ

250
00:25:09,500 --> 00:25:10,833
ท่านอิโต…

251
00:25:11,792 --> 00:25:17,042
ท่านนำเสนอภาพนายผู้ล่วงลับของเรา
ได้ลึกซึ้งมากทีเดียว

252
00:25:17,417 --> 00:25:20,667
ท่านก็ชมเกินไป นายท่านอิชิโดะ

253
00:25:21,417 --> 00:25:27,958
ข้าหาได้สามารถอันใด เป็นแค่ประกายไฟ
ในแสงสว่างสุกใสของท่านโทไก

254
00:25:28,583 --> 00:25:30,333
ข้าเองก็ไม่ต่างกับท่าน

255
00:25:31,333 --> 00:25:32,583
เมื่อข้ายังเล็ก

256
00:25:33,292 --> 00:25:35,667
ข้ามองท่านไทโกเป็นแบบอย่าง

257
00:25:36,167 --> 00:25:40,000
ว่าแม้แต่คนรากหญ้าอย่างข้า
ก็อาจมีทางสร้างตัวขึ้นไปสู่ความสูงส่งได้

258
00:25:41,583 --> 00:25:44,458
คนบางคนเกิดมา
พร้อมตราประทับบอกความยิ่งใหญ่

259
00:25:45,000 --> 00:25:47,375
คนบางคนต้องดิ้นรนหามันมาเอง

260
00:25:51,625 --> 00:25:54,708
ทักษะละครโนของท่านหาผู้ใดเปรียบปาน
ท่านอิโต

261
00:25:55,417 --> 00:26:02,250
แม้ว่าท่านจะตัวสูงกว่าไทโก
ที่ข้าเคยรับใช้เมื่อครั้งหนึ่ง

262
00:26:03,458 --> 00:26:08,333
ถ้าเพียงแต่ข้าจะบั่นขาตัวเองให้สั้นลงได้…

263
00:26:09,458 --> 00:26:11,625
ความผิดเล็กๆ น้อยๆ เจ้าค่ะ

264
00:26:13,042 --> 00:26:15,500
แต่ข้าจริงจังกับมันมาก

265
00:26:16,167 --> 00:26:20,500
การแสดงนี่เป็นความหลงใหล
อันหาที่สุดมิได้ของข้า

266
00:26:21,792 --> 00:26:23,583
แล้วเรื่องการเมืองล่ะ

267
00:26:24,750 --> 00:26:27,917
ท่านเคยได้ยินเรื่องแผนการโค่นล้มทายาทไหม

268
00:26:28,750 --> 00:26:31,083
เราต้องยุติความพยายามยั่วยุของโทรานางะ

269
00:26:32,833 --> 00:26:37,417
ท่านจะเข้าร่วมคณะอุปราช
และลงมติให้ประหารชีวิตเขาไหม

270
00:26:41,583 --> 00:26:46,208
ข้าซาบซึ้งในความปราดเปรื่องของท่าน
ที่เสนอชื่อท่านอิโต

271
00:26:46,708 --> 00:26:49,500
ตลอดเวลาที่ข้าได้รับใช้ไทโก

272
00:26:49,833 --> 00:26:52,417
เขาไม่เคยกล่าวถึงสตรีนางใดดังที่กล่าวถึงท่าน

273
00:26:53,458 --> 00:26:57,625
ข้าพอจะเข้าใจแล้วว่าเหตุใดจึงเป็นเช่นนั้น

274
00:27:00,250 --> 00:27:03,583
ข้าถวิลหาความเข้มแข็งของไทโก

275
00:27:06,917 --> 00:27:08,583
จริงแท้แน่นอน

276
00:27:09,958 --> 00:27:13,625
ราวกับว่าเรามีชีวิตอยู่
ใต้เงื้อมเงาของเขาก็ไม่ปาน

277
00:27:16,000 --> 00:27:17,500
ในหลายๆ แง่

278
00:27:18,625 --> 00:27:22,750
แม้ว่าในช่วงบั้นปลาย
เขาจะสิ้นท่าไปอย่างน่าเสียดาย

279
00:27:24,292 --> 00:27:26,792
เขาพลาดที่จะกำจัดโทรานางะ

280
00:27:28,667 --> 00:27:31,958
ทำไมท่านจึงจงเกลียดจงชังเขานักหนา

281
00:27:34,125 --> 00:27:35,958
เมื่อกำจัดโทรานางะได้

282
00:27:37,500 --> 00:27:43,417
มันก็จะถึงคราวที่ท่านได้ขึ้นมาเป็นใหญ่แทนที่เขา

283
00:28:07,458 --> 00:28:10,958
ทั้งโอซาก้าตอนนี้เป็นของอิชิโดะ

284
00:28:11,250 --> 00:28:14,708
ท่านโชคดีจริงๆ ที่หนีรอดออกมาได้

285
00:28:15,292 --> 00:28:16,375
นี่มันบ้าบอ

286
00:28:17,208 --> 00:28:19,875
พ่อของข้ามีแต่จงรักภักดีกับทายาท

287
00:28:20,458 --> 00:28:22,208
พวกเขาน่ะสิที่คิดไม่ซื่อ

288
00:28:22,542 --> 00:28:26,375
พันธมิตรของเรา
ถูกกดดันให้กลายมาเป็นอริกับเรา

289
00:28:27,250 --> 00:28:29,167
ในทุกๆ วันที่ผ่านไป

290
00:28:29,583 --> 00:28:35,875
เว้นแต่ว่าพวกเขาจะมองเห็นความโอหังนี้
และคิดการเพื่อต่อต้าน

291
00:28:36,083 --> 00:28:39,750
ถ้าเรามัวรอให้พวกเขาทำอะไร
มันก็คงจะสายเกินไป

292
00:28:42,042 --> 00:28:43,000
ถึงเวลาแล้ว…

293
00:28:43,875 --> 00:28:45,792
สำหรับแผนการเวหาสสีชาด

294
00:28:51,958 --> 00:28:53,583
มันคืออะไร

295
00:28:54,417 --> 00:28:58,667
แผนการที่ถูกวางไว้เมื่อนานมาแล้ว…

296
00:28:59,167 --> 00:29:04,500
เป็นการบุกแบบสายฟ้าแลบครั้งเดียว
เข้าไปในปราสาทโอซาก้า

297
00:29:05,208 --> 00:29:10,083
เราจะโค่นคณะอุปราชให้สิ้นซาก
และจัดตั้งคณะปกครองใหม่

298
00:29:10,500 --> 00:29:15,250
โดยมีโทรานางะ
ดำรงตำแหน่งอุปราชเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น

299
00:29:16,708 --> 00:29:18,250
โชกุน…

300
00:29:19,667 --> 00:29:23,167
การโจมตีโอซาก้า
ก็ไม่ต่างอะไรกับการเอาเชือกรัดคอตัวเอง

301
00:29:24,583 --> 00:29:28,375
พันธมิตรของอิชิโดะควบคุมโอซาก้าอยู่

302
00:29:28,375 --> 00:29:31,250
น้องชายต่างมารดาของท่านโทรานางะ

303
00:29:31,333 --> 00:29:34,375
ซึ่งก็คือซาเอกิ โนบุทัตสึ
เราสามารถไปผนึกกำลังกับเขาได้

304
00:29:34,792 --> 00:29:37,042
แค่นั้นไม่พอหรอกขอรับ

305
00:29:38,250 --> 00:29:41,250
เป็นเจ้าจะทำอย่างไร โอมิ

306
00:29:42,917 --> 00:29:44,792
สมาชิกคณะอุปราชคนที่ห้า ขึ้นตรงต่ออิชิโดะ

307
00:29:46,333 --> 00:29:49,833
นั่นจะหมายถึงโทษประหารอย่างแน่นอนขอรับ

308
00:29:51,708 --> 00:29:54,500
งั้นเราก็จะใช้แผนการเวหาสสีชาด

309
00:29:54,792 --> 00:29:57,292
นั่นอาจสำเร็จก็เป็นได้ แต่…

310
00:29:58,583 --> 00:30:02,792
ทำไมจะต้องเสี่ยงในเมื่อเรายังพอมีเวลาอยู่

311
00:30:03,500 --> 00:30:05,125
เราไม่มีเวลามานั่งคอยแล้ว

312
00:30:05,792 --> 00:30:06,708
ท่านพ่อ…

313
00:30:07,333 --> 00:30:10,458
ท่านต้องกอบกู้เกียรติยศของตระกูล
และขึ้นดำรงตำแหน่งโชกุน

314
00:30:10,542 --> 00:30:11,750
ท่านไม่เคยปราชัยในศึกใด…

315
00:30:11,750 --> 00:30:14,708
เพราะข้าไม่เคย
เป็นฝ่ายประกาศสงครามก่อนน่ะสิ

316
00:30:15,833 --> 00:30:17,583
เราจะไม่ใช้แผนเวหาสสีชาด

317
00:30:20,125 --> 00:30:22,833
ข้าไม่เคยอยากเป็นโชกุน

318
00:30:24,083 --> 00:30:25,167
และจะไม่มีวันเป็น

319
00:30:27,292 --> 00:30:30,208
หาแผนใหม่มา แบบที่ไม่ให้ข้าต้องจบชีวิต

320
00:30:35,333 --> 00:30:38,208
ขออภัยด้วยที่เชิญมากะทันหัน แม่นางกิน

321
00:30:38,292 --> 00:30:39,750
แต่ท่านโทรานางะมีคำสั่งให้ข้า

322
00:30:39,750 --> 00:30:43,125
มาสอบถามว่าคืนนี้แม่นางคิขุว่างรับแขกหรือไม่

323
00:30:43,500 --> 00:30:44,833
เป็นเกียรติเจ้าค่ะ

324
00:30:49,833 --> 00:30:52,500
และนี่ก็เป็นเครื่องเขินที่งามล้ำเลิศจริงๆ

325
00:30:52,958 --> 00:30:55,125
เป็นเพียงของธรรมดาๆ เท่านั้น

326
00:30:55,500 --> 00:30:58,542
ข้ากระดากเหลือเกินที่เราต้องนำมันมาใช้

327
00:30:58,625 --> 00:31:01,417
แต่เครื่องเขินของเราเสียหายไปมาก
ตอนแผ่นดินไหว

328
00:31:07,250 --> 00:31:12,750
แม่นางคิขุจะเป็นเกียรติอย่างยิ่ง
ที่ได้รับแขกท่านนี้เจ้าค่ะ

329
00:31:14,083 --> 00:31:15,000
แม้ว่า…

330
00:31:15,917 --> 00:31:19,625
ข้าจะต้องจ่ายเงินคืนให้แขกคนอื่น
ที่จองตัวนางไว้ก่อนหน้า

331
00:31:20,583 --> 00:31:22,917
และหลังจากเพลิงไหม้ในแผ่นดินไหว

332
00:31:23,583 --> 00:31:28,083
คิขุที่น่าสงสารต้องเสียชุดกิโมโนไปสี่ชุด
เพราะน้ำที่ใช้ดับไฟ

333
00:31:28,167 --> 00:31:30,625
เป็นเวลาที่ยากลำบากสำหรับเราทุกคน

334
00:31:30,708 --> 00:31:32,875
ห้าร้อยเหรียญเงินก็คงจะพอตกลงกันได้

335
00:31:33,083 --> 00:31:37,208
ขออภัย ข้าอาจจะพูดไม่กระจ่างพอ

336
00:31:37,292 --> 00:31:40,542
ข้าไม่ได้มาเสนอซื้อโรงน้ำชาทุกแห่งในอิซุ

337
00:31:41,500 --> 00:31:45,000
แค่ขอเรียกใช้บริการของแม่นาง
ในค่ำคืนหนึ่งเท่านั้น

338
00:31:46,083 --> 00:31:49,917
ข้าไม่ทราบว่า
ท่านเคยได้ยินชื่อโรงน้ำชาของข้าไหม

339
00:31:50,000 --> 00:31:53,833
แต่ขอความกรุณาเข้าใจด้วยว่า
นี่ไม่ใช่หอนางโลมทั่วๆ ไป

340
00:31:53,917 --> 00:31:57,375
อาจจะกล่าวได้เลยว่าไม่มีที่ใดในญี่ปุ่น
เหมือนที่แห่งนี้อีกแล้ว

341
00:31:58,417 --> 00:32:01,500
สาวๆ ของข้าเป็นนักแสดงผู้ช่ำชอง
ที่เป็นเลิศในทุกๆ ด้าน

342
00:32:02,000 --> 00:32:05,125
พวกนางเติมเต็มจิตใจและบ่มเพาะจิตวิญญาณ

343
00:32:05,792 --> 00:32:07,333
ข้าขอรับรองได้เลย

344
00:32:08,208 --> 00:32:11,125
สนนราคานี้ไม่ผิดหรอกเจ้าค่ะ

345
00:32:11,417 --> 00:32:12,875
ถ้าอย่างนั้นก็ 100 เหรียญเงิน

346
00:32:16,292 --> 00:32:19,667
ข้าลดให้ได้แค่ 400 เหรียญเงินเท่านั้นเจ้าค่ะ

347
00:32:21,167 --> 00:32:26,542
แน่นอนว่าท่านโทรานางะคงอยากจะดื่มด่ำ
กับค่ำคืนของท่านนะ

348
00:32:27,208 --> 00:32:28,667
อุ๊ย ขออภัยด้วย

349
00:32:29,792 --> 00:32:31,417
ไม่ใช่สำหรับท่านโทรานางะหรอก

350
00:32:34,333 --> 00:32:36,708
นางจะเป็นของกำนัลสำหรับท่านอันจิน

351
00:32:39,250 --> 00:32:41,000
ตอนนี้เขามีตำแหน่งฮาตาโมโตะแล้ว

352
00:32:41,458 --> 00:32:44,417
และเป็นจอมพลแห่งกองพลทหารปืนใหญ่
ของท่านโทรานางะด้วย

353
00:32:45,167 --> 00:32:47,333
ข้าคิดว่า 200 ก็พอเหมาะพอควรแล้ว

354
00:32:48,583 --> 00:32:52,583
ถ้าเช่นนั้น ท่านจะมากับเขาด้วยไหม

355
00:32:52,583 --> 00:32:53,667
มันก็แค่…

356
00:32:54,875 --> 00:33:01,042
ข้าบังเอิญได้ยินมาว่า
ท่านกับท่านอันจินไม่เคยห่างกันเลย

357
00:33:01,125 --> 00:33:03,792
ใช่ เป็นหน้าที่ที่ข้าต้องคอยแปลให้เขา

358
00:33:04,208 --> 00:33:10,292
อย่างนั้นข้าคิดว่า
ท่านคงจะได้เพลิดเพลินกับโรงน้ำชาของข้า

359
00:33:13,292 --> 00:33:17,125
บางคนก็เรียกมันว่าป่าต้นหลิว

360
00:33:17,625 --> 00:33:21,708
เพราะว่าสาวๆ ของข้า
งามพิลาสราวกับดอกแตรวงในทะเลสาบ

361
00:33:22,625 --> 00:33:26,125
ที่นั่น ท่านจะไม่พบว่า
มีสายตาสอดรู้ของผู้ใดเล็ดลอดเข้ามาได้

362
00:33:28,125 --> 00:33:32,458
ทั้งหมดนี้ข้าขอรับประกัน…
ด้วยราคาที่น้อยนิดจริงๆ

363
00:33:35,542 --> 00:33:37,792
สามร้อยเหรียญเงินคงจะเพียงพอ

364
00:33:39,250 --> 00:33:42,833
ท่านจะเป็นแขกที่เราเทิดทูน

365
00:33:48,250 --> 00:33:52,500
แม่หญิงกินบอกว่า
ถ้าได้การสนับสนุนจากท่านโทรานางะ

366
00:33:52,500 --> 00:33:56,250
ข้าอาจได้เป็นนางคณิกาผู้เป็นที่เชิดชูที่สุดในคันโต

367
00:34:02,625 --> 00:34:04,833
ข้าไม่เข้าใจว่าทำไมท่านโทรานางะ

368
00:34:04,917 --> 00:34:10,917
จึงให้ค่ากับเจ้าคนเถื่อนนั่นมากมายเหลือเกิน

369
00:34:14,167 --> 00:34:17,250
คนเถื่อนไม่มีความหมายอะไรกับข้าหรอกเจ้าค่ะ

370
00:34:29,708 --> 00:34:32,042
ที่ท่านได้รับนี่ถือเป็นเกียรติอย่างยิ่ง

371
00:34:32,125 --> 00:34:34,458
แม่นางคิขุเป็นนางคณิกาที่เนื้อหอมที่สุดในอิซุ

372
00:34:35,333 --> 00:34:36,417
ข้าไม่สนเรื่องเกียรติ

373
00:34:36,500 --> 00:34:39,792
มากเท่ากับการที่ไม่เข้าใจว่า
ข้าได้รับมันด้วยเหตุพิลึกพิลั่นอันใด

374
00:34:40,583 --> 00:34:43,583
ปกติแล้ว ผู้ที่เป็นภรรยาใครสักคนอย่างข้า
จะไม่สามารถผ่านประตูนี้ได้

375
00:34:43,667 --> 00:34:46,792
แต่มีการยกเว้นเป็นพิเศษในกรณีนี้

376
00:34:50,125 --> 00:34:52,750
ท่านโทรานางะทราบเรื่อง…

377
00:34:54,333 --> 00:34:55,542
ท่านไม่จำเป็นต้องทราบอะไร

378
00:35:11,500 --> 00:35:14,292
โรงน้ำชาของกินขึ้นชื่อ
ด้านความน่าอัศจรรย์ใจมากมาย

379
00:35:14,375 --> 00:35:16,750
แต่ท่านต้องระวังตัว

380
00:35:16,833 --> 00:35:18,833
ทุกท่าทีของเราจะถูกสังเกตสังกา

381
00:35:39,375 --> 00:35:42,875
ข้าหวังว่าท่านจะเพลิดเพลิน
กับช่วงเวลาส่วนตัวในค่ำนี้

382
00:36:11,542 --> 00:36:12,708
ข้าต้องบอกว่าอะไร

383
00:36:13,208 --> 00:36:15,083
การแสดงปฏิกิริยานั้นนับว่าเหมาะสม

384
00:36:16,000 --> 00:36:17,625
เอ่ยปากชมความงามของนาง

385
00:36:17,708 --> 00:36:19,875
"โซนาตะวะ อุตสึคุชิ"

386
00:36:28,750 --> 00:36:34,583
ข้ารู้สึกเป็นเกียรติที่ได้ปรนนิบัติท่านอันจิน
ในค่ำคืนที่งดงามเช่นนี้

387
00:36:35,250 --> 00:36:40,083
และซาบซึ้งใจที่ท่านหญิงมาริโกะ
มาเยือนสถานที่นี้ด้วย

388
00:36:54,833 --> 00:36:56,875
มันรู้สึกเหมือนมีคนคอยจับตาเราอยู่จริงๆ

389
00:36:56,958 --> 00:37:00,333
เราต้องพยายามหาความสำราญจากการนี้
ให้ได้มากที่สุด

390
00:37:00,417 --> 00:37:02,875
ข้าจะหาความสำราญจากการนี้ได้ยังไง

391
00:37:02,958 --> 00:37:07,083
ด้วยการไม่ทำอะไรให้เป็นที่สะดุดตา
เพื่อเห็นแก่เราทั้งคู่

392
00:37:28,125 --> 00:37:30,583
ชมว่านางรินสาเกได้ไร้ที่ติ

393
00:37:30,667 --> 00:37:32,042
นี่ถือเป็นศิลปะชั้นสูง

394
00:37:32,625 --> 00:37:34,958
นางคณิกาอย่างคิขุต่างก็ฝึกฝนกันเป็นแรมปี

395
00:37:38,583 --> 00:37:39,958
เจ้ารินสาเกได้ดีจริงๆ

396
00:37:40,667 --> 00:37:42,875
ท่านอันจินเอ่ยชมบริการของเจ้าแน่ะ

397
00:37:46,417 --> 00:37:51,458
ข้าเดาว่าทุกอย่างที่มาตุภูมิของนายท่าน
คงต่างไปจากนี้ไม่น้อย

398
00:37:51,542 --> 00:37:54,083
นางสันนิษฐานว่า ที่ที่ท่านจากมานั้นต่างจากนี้

399
00:37:54,167 --> 00:37:55,458
ข้าเห็นด้วยเลยละ

400
00:37:56,250 --> 00:37:59,917
ที่บ้านเมืองของข้า
โสเภณีไม่ได้จริตจะก้านงามเท่านี้

401
00:38:00,000 --> 00:38:01,375
หรือใฝ่หาความรู้เช่นนี้

402
00:38:03,583 --> 00:38:06,750
เหมือนเขาจะชอบ
แบบที่บ้านเมืองของตัวเองมากกว่า

403
00:38:07,958 --> 00:38:09,667
ขออนุญาตเจ้าค่ะ

404
00:38:10,625 --> 00:38:11,750
ได้สิ

405
00:38:14,958 --> 00:38:16,750
รินอย่างมีศิลปะอีกแล้ว

406
00:38:27,417 --> 00:38:29,125
ฮานะ ดูตรงที่ขวดตั้งอยู่เมื่อครู่สิ

407
00:38:29,125 --> 00:38:30,333
เจ้าเห็นอะไร

408
00:38:31,083 --> 00:38:33,000
ไม่เห็นอะไรเจ้าค่ะ พี่หญิง

409
00:38:33,083 --> 00:38:36,125
มองตรงที่เคยเป็นที่ตั้งของขวดสาเก

410
00:38:37,167 --> 00:38:40,958
การมีอยู่ของสิ่งหนึ่งสิ่งใดนั้น
สามารถรับรู้ได้ดีที่สุดเมื่อมันหายไป

411
00:38:41,708 --> 00:38:43,167
เจ้าค่ะ พี่หญิง

412
00:38:44,833 --> 00:38:49,375
คิขุกำลังสอนศิษย์ผู้น้อง
เรื่องพื้นที่ว่างเปล่ากับสัญลักษณ์ของมัน

413
00:38:59,333 --> 00:39:00,833
ท่านมาริโกะ

414
00:39:03,250 --> 00:39:07,083
ที่ที่เราอยู่นี้เป็นที่รโหฐาน

415
00:39:08,000 --> 00:39:11,625
มืด… หากต้องการความมืด

416
00:39:15,792 --> 00:39:19,417
ผู้หญิงไม่อาจเบือนหน้าหนี เมื่ออีกฝ่ายเป็นทุกข์

417
00:39:26,875 --> 00:39:28,917
บางทีท่านอันจินอาจจะอนุญาตให้ข้าอธิบาย

418
00:39:29,000 --> 00:39:32,417
ว่าเหตุใดป่าต้นหลิวจึงอยู่ท่ามกลาง

419
00:39:32,500 --> 00:39:34,333
ภพภูมิที่ดีงามที่สุดแห่งหนึ่ง

420
00:39:35,000 --> 00:39:38,375
นางอยากอธิบายความหมายของป่าต้นหลิว

421
00:39:53,875 --> 00:39:59,625
ผู้คนที่มาเยี่ยมเยือนสถานที่แห่งนี้
มีบางอย่างที่พวกเขาอยากลืม

422
00:40:01,208 --> 00:40:06,625
ไม่ว่าจะเป็นความเหนื่อยหน่าย ความเจ็บปวด
ความยากเข็ญ ความผิดหวัง

423
00:40:07,333 --> 00:40:09,417
คนส่วนใหญ่มาที่นี่เพื่อหลีกหนี

424
00:40:09,500 --> 00:40:14,375
จากความเหนื่อยหน่าย ความเจ็บปวด
ความยากเข็ญ หรือความผิดหวัง

425
00:40:14,792 --> 00:40:19,417
พวกเขาเชื่อว่าสถานที่แห่งนี้
มอบความพึงพอใจทางกาย

426
00:40:19,500 --> 00:40:22,000
พวกเขาเชื่อว่าสถานที่แห่งนี้
มอบความพึงพอใจทางกาย

427
00:40:22,750 --> 00:40:24,000
ซึ่งก็เป็นเช่นนั้น

428
00:40:25,583 --> 00:40:27,375
แต่มันก็อาจเป็นได้มากกว่า

429
00:40:27,833 --> 00:40:31,208
ผู้คนที่ข้าพบเจอ

430
00:40:31,292 --> 00:40:34,292
ผู้คนที่นางพบอยากมีชีวิต
หรือสภาพแวดล้อมที่แตกต่างออกไป

431
00:40:35,958 --> 00:40:39,000
พวกเขาอยากไปที่ใดก็ได้ ยกเว้นที่ที่พวกเขาอยู่

432
00:40:39,083 --> 00:40:44,292
ข้ามอบหนทางบรรเทาความทุกข์จากสิ่งนี้

433
00:40:45,542 --> 00:40:47,667
ข้ามอบหนทางบรรเทาความทุกข์จากสิ่งนี้

434
00:40:49,375 --> 00:40:53,833
รวมทั้งความปลอดภัย
เพื่อให้บังเกิดช่วงเวลาที่ดีที่สุด

435
00:40:54,458 --> 00:40:56,958
ที่ท่านหวังจะได้พักกายใจได้อย่างเต็มที่

436
00:41:01,375 --> 00:41:04,042
เพ่งมองไปยังสิ่งที่ท่านปรารถนา

437
00:41:05,917 --> 00:41:07,708
ข้าในรูปกายไร้อาภรณ์

438
00:41:09,042 --> 00:41:13,083
ดังที่ข้าเป็นอยู่นี้ ไร้ซึ่งสิ่งใดขวางกั้นระหว่างเรา

439
00:41:16,708 --> 00:41:19,292
ข้าขอให้ท่านเข้ามาสู่กลางใจข้า

440
00:41:20,125 --> 00:41:21,333
ข้าขอให้ท่าน

441
00:41:21,583 --> 00:41:26,292
มาอยู่กับข้าในบัดดล

442
00:41:42,667 --> 00:41:46,500
ข้าอยากเชิญท่านอันจินเข้าไปในห้องส่วนตัว

443
00:41:47,042 --> 00:41:49,292
นางเชิญให้ท่านไปกับนางในตอนนี้

444
00:41:51,625 --> 00:41:53,750
ท่านจะไปกับเราไหม

445
00:41:57,542 --> 00:41:59,875
ต้องเป็นเจ้าคนเดียวเท่านั้น

446
00:43:22,208 --> 00:43:24,458
ทุกวันนี้พ่อของข้าเอาแต่ปรนเปรอเขา
ด้วยของกำนัล

447
00:43:26,583 --> 00:43:29,125
ดูเขาจะมากับโชคนะ

448
00:43:29,208 --> 00:43:32,000
กรุณาบอกแม่นางคิขุว่า
ข้าไม่อาจสรรหาคำพูดมาขอบคุณได้

449
00:43:33,750 --> 00:43:36,042
ท่านอันจินบอกว่ารู้สึกซาบซึ้งใจ

450
00:43:36,792 --> 00:43:39,208
บอกเขาว่า กรุณามาเยือนพวกเราอีก

451
00:43:39,750 --> 00:43:41,958
ข้าจะตั้งตารอทุกช่วงเวลา

452
00:43:43,417 --> 00:43:44,583
นางรู้สึกเป็นเกียรติ

453
00:44:23,083 --> 00:44:23,917
เป็นอย่างไรบ้าง

454
00:44:25,875 --> 00:44:28,333
ท่านอันจินพออกพอใจกับของขวัญเจ้าค่ะ

455
00:44:29,000 --> 00:44:30,875
คิขุล้ำเลิศมาก

456
00:44:34,042 --> 00:44:35,083
มาริโกะ…

457
00:44:36,417 --> 00:44:39,167
เจ้าจำอะไรจากวัยเด็กได้บ้าง

458
00:44:42,375 --> 00:44:45,708
ข้าจำได้ว่าเจ้าใกล้ชิดกับท่านหญิงโอจิบะ

459
00:44:47,875 --> 00:44:51,958
ครานั้นนางมีนามว่ารูริ

460
00:44:54,542 --> 00:44:56,417
หลังจากนางกลายมาเป็นท่านหญิงโอจิบะ

461
00:44:57,083 --> 00:44:58,667
ข้าก็ไม่ได้พบนางอีกเลย

462
00:45:01,833 --> 00:45:04,250
การที่นางตั้งป้อมโจมตีเราเยี่ยงนี้…

463
00:45:07,167 --> 00:45:13,833
สิ่งใดกันนะที่เปลี่ยนให้นาง
กลายเป็นคนแบบที่เป็นทุกวันนี้

464
00:45:15,542 --> 00:45:16,458
โชคชะตา

465
00:45:18,417 --> 00:45:19,583
ความลำบากยากเข็ญ

466
00:45:20,750 --> 00:45:24,208
เราทุกคนล้วนมีสิ่งที่เราต้องตั้งป้อมรับมือด้วย

467
00:45:26,167 --> 00:45:30,708
แต่พวกเราส่วนใหญ่ก็ทำมันด้วยเกียรติยศศักดิ์ศรี

468
00:45:34,333 --> 00:45:35,292
ขออภัยเจ้าค่ะ

469
00:45:36,375 --> 00:45:39,667
แต่พวกท่านส่วนใหญ่เป็นชายไม่ใช่หรือเจ้าคะ

470
00:45:44,667 --> 00:45:50,583
ชายคนหนึ่งอาจทำสงคราม
ด้วยเหตุผลมากมายร้อยแปดพันเก้า

471
00:45:51,667 --> 00:45:52,708
เพื่อชัยชนะ

472
00:45:53,292 --> 00:45:54,333
เพื่อความภาคภูมิใจ

473
00:45:54,875 --> 00:45:56,417
อำนาจ

474
00:45:57,708 --> 00:45:59,208
แต่หญิงคนหนึ่ง

475
00:46:02,583 --> 00:46:05,542
นางก็แค่ทำสงคราม

476
00:46:10,625 --> 00:46:12,125
พ่อของเจ้าเคยบอกข้าว่า

477
00:46:13,333 --> 00:46:17,208
นี่ถ้ามาริโกะเกิดมาเป็นผู้ชายก็คงจะดี

478
00:46:18,458 --> 00:46:19,750
ตอนนี้ข้ารู้แล้วว่าทำไม

479
00:46:21,250 --> 00:46:26,917
ที่จริงพ่อของเจ้าน่ะ เขามีแผนสำคัญจะให้เจ้าทำ

480
00:46:30,375 --> 00:46:37,375
ถ้าเช่นนั้น ท่านพ่อก็น่าจะหาคนที่ดีกว่านี้
ให้ข้าแต่งงานด้วย

481
00:46:41,833 --> 00:46:43,042
มาริโกะ…

482
00:46:44,875 --> 00:46:46,417
เจ้าไม่รู้หรอกหรือ

483
00:46:48,292 --> 00:46:51,333
ทั้งหมดนี้น่ะ เป็นแผนการของเขา

484
00:46:52,458 --> 00:46:54,625
จัดการให้เจ้าออกเรือน

485
00:46:55,417 --> 00:46:59,542
เอาเจ้าไปไว้ให้ห่างจากศึกของเขา
ให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้

486
00:47:00,333 --> 00:47:02,042
เพื่อที่เจ้าจะมีโอกาสอยู่รอด

487
00:47:02,833 --> 00:47:09,333
และจะได้กลับมาในสักวันหนึ่ง
เพื่อจบสิ่งที่เขาทำค้างคาไว้

488
00:47:21,958 --> 00:47:26,958
ตลอดหลายปีมานี้
เจ้าต้องรับรู้ถึงความคิดของเขาบ้างสิ…

489
00:47:29,833 --> 00:47:36,792
ข้าทำให้เขาผิดหวัง

490
00:47:42,417 --> 00:47:45,500
ไม่หรอก มาริโกะ

491
00:47:49,000 --> 00:47:54,417
สงครามของเจ้ายังไม่จบลงง่ายๆ หรอก

492
00:48:01,667 --> 00:48:03,583
การเจรจาสิ้นสุดแล้ว

493
00:48:03,833 --> 00:48:07,833
ท่านอิโตมีความภักดีต่อทายาท
และต่อคณะอุปราชชุดนี้

494
00:48:08,625 --> 00:48:11,083
เรามาลงมติด้วยความเป็นหนึ่งเถิด

495
00:48:17,708 --> 00:48:19,292
ข้าเห็นชอบกับอิโต

496
00:48:20,458 --> 00:48:22,292
ข้าเห็นชอบกับอิโต

497
00:48:28,000 --> 00:48:29,292
แล้วท่านล่ะ ซูกิยามะ

498
00:48:32,333 --> 00:48:33,708
ข้าเสียใจด้วย

499
00:48:34,750 --> 00:48:36,125
แต่ข้าไม่ขอลงมติ

500
00:48:37,042 --> 00:48:42,208
ที่ผ่านมาไม่ได้มีหลักฐาน
ว่ามีแผนการโค่นล้มทายาทแต่อย่างใด

501
00:48:43,000 --> 00:48:47,333
ด้วยเหตุนี้ ข้าจึงจะไม่ขอลงมติในวันนี้

502
00:48:47,417 --> 00:48:52,167
จนกว่าตัวประกันจะได้รับการปล่อยตัวทั้งหมด

503
00:48:53,875 --> 00:48:55,042
ตัวประกันหรือ

504
00:48:55,542 --> 00:49:01,333
ท่านกระทำการหยามเหยียด
ความประสงค์ของไทโกผู้ยิ่งใหญ่ของเรา

505
00:49:02,875 --> 00:49:06,250
เช่นนั้นท่านก็หยามเหยียดข้ารับใช้
ที่จงรักภักดีที่สุดในราชอาณาจักรนี้

506
00:49:13,125 --> 00:49:16,333
ในที่นี้มีข้าคนเดียวเท่านั้น

507
00:49:16,417 --> 00:49:22,125
ที่รับใช้ราชอาณาจักรแห่งนี้อย่างแท้จริง

508
00:49:29,917 --> 00:49:32,000
นี่แปลว่าทุกอย่างจะล่าช้าออกไป

509
00:49:32,833 --> 00:49:34,750
เรื่องนี้แน่นอนที่สุด

510
00:49:34,958 --> 00:49:37,625
ข้าจะเสนอให้ถอดซูกิยามะออกจากตำแหน่ง

511
00:49:38,125 --> 00:49:40,833
ถึงตอนนั้นแผนการจึงเดินหน้าต่อได้

512
00:49:41,208 --> 00:49:43,250
ขออภัยเป็นอย่างสูง แต่ข้าอยากรู้ว่า…

513
00:49:44,042 --> 00:49:45,875
"ถึงตอนนั้น" นี่คือเมื่อไร

514
00:49:47,000 --> 00:49:48,667
ได้โปรดอดทนรอไว้ก่อน

515
00:49:53,583 --> 00:49:56,000
ท่านนี่ช่างอ่อนหัด

516
00:49:56,708 --> 00:50:01,042
ท่านไม่รู้เลยสินะว่า
ศัตรูที่ท่านกำลังเผชิญหน้าอยู่…

517
00:50:02,750 --> 00:50:05,792
ก่อนหน้านี้ ท่านเคยถามข้า

518
00:50:05,875 --> 00:50:10,292
เหตุใดข้าจึงมีความรู้สึก
ต่อต้านโทรานางะอย่างรุนแรง

519
00:50:11,125 --> 00:50:15,667
มันเริ่มก่อตัวมาตั้งแต่ในวัยเด็กของข้าที่อาซูจิ

520
00:50:15,750 --> 00:50:21,375
ตลอดหลายปีนั้น ข้าเฝ้ามองเขา…

521
00:50:23,542 --> 00:50:25,833
กระซิบกระซาบ…

522
00:50:27,125 --> 00:50:28,250
วางอุบาย…

523
00:50:29,458 --> 00:50:34,417
แน่นอนว่าผู้ที่ปลิดชีพพ่อของข้าคืออาเคจิ จินไซ

524
00:50:38,625 --> 00:50:41,833
แต่ผู้ที่อยู่เบื้องหลังแผนการนั้นคือโทรานางะ

525
00:50:42,333 --> 00:50:48,167
สิ่งที่เขาเก็บงำอยู่ในจิตใจนั้น
หาได้พ้นจากการรับรู้ของข้า

526
00:50:48,833 --> 00:50:54,000
ที่ท่านเอ่ยมานี้เป็นคำกล่าวหาที่ร้ายแรง

527
00:50:58,292 --> 00:51:03,583
เมื่อคำกล่าวหานี้แพร่งพรายออกไป
ชีวิตของเขาก็จะหาไม่ในเร็ววันนี้

528
00:51:03,958 --> 00:51:06,208
แล้วมันจะมีประโยชน์อันใด

529
00:51:06,833 --> 00:51:10,375
พวกท่านหยุดเขาไม่ได้สักคน

530
00:51:15,167 --> 00:51:18,208
ท่านเคยทราบไหมว่าข้าต้องผ่านอะไรมาบ้าง

531
00:51:18,292 --> 00:51:22,375
ถึงจะมีทายาทสืบสกุลให้ไทโกได้สำเร็จ

532
00:51:25,167 --> 00:51:28,125
นอกจากข้าแล้ว ไม่มีใครทำได้

533
00:51:29,458 --> 00:51:33,458
สตรีมากหน้าหลายตา ชายานับร้อย…

534
00:51:34,917 --> 00:51:36,833
ท่านไดโยอินก็ทำไม่ได้

535
00:51:37,583 --> 00:51:40,833
ท่านไดโยอิน…
นางใช้สมุนไพรรสชาติขมคอวางยาข้า

536
00:51:40,917 --> 00:51:46,000
บังคับให้ข้าทนสารพัดสิ่งเลวร้าย
เกินกว่าจะเอื้อนเอ่ยออกมาได้เพื่อให้ข้าตั้งครรภ์

537
00:51:49,125 --> 00:51:52,667
ข้าคนเดียวเท่านั้นที่ได้เป็นมารดาของทายาท

538
00:51:53,458 --> 00:51:59,000
แล้วท่านรู้ไหมว่าข้าทำได้อย่างไร

539
00:52:08,458 --> 00:52:14,417
โดยขู่เข็ญโชคชะตาให้แลดูข้า

540
00:52:18,250 --> 00:52:22,000
เพื่อที่ข้าจะได้

541
00:52:22,083 --> 00:52:26,583
ควักลูกตาออกมาจากเบ้าตาของมัน

542
00:52:30,708 --> 00:52:33,000
เมียข้า ตื่นเร็วเข้า เราต้องไปจากปราสาทแล้ว

543
00:52:35,250 --> 00:52:36,083
ตื่นสิ

544
00:52:53,833 --> 00:52:57,708
มันไม่ถูกต้อง

545
00:52:57,792 --> 00:53:01,083
ที่ไปเข้าพวกกับข้าหลวงกระจอกๆ คนหนึ่ง

546
00:53:02,792 --> 00:53:07,125
ชีวิตเจ้าจะเป็นได้แค่นั้น

547
00:53:19,917 --> 00:53:21,667
ท่านซูกิยามะตายแล้ว…

548
00:53:23,708 --> 00:53:28,083
ถูกโจรป่าฆ่าระหว่างพยายามหนีออกจากโอซาก้า

549
00:53:31,167 --> 00:53:35,292
อีกไม่ช้าอิชิโดะจะเข้าควบคุมคณะอุปราช

550
00:53:37,417 --> 00:53:41,542
ข้าคาดหมายไว้ว่าตัวข้า

551
00:53:41,625 --> 00:53:45,583
จะถูกขับให้พ้นจากตำแหน่งอย่างไม่เป็นธรรม

552
00:53:46,333 --> 00:53:50,750
และจะมีการประกาศสงครามกับกลุ่มของข้า

553
00:53:51,417 --> 00:53:53,500
ข้าหาได้ปรารถนาในที่ดิน

554
00:53:54,042 --> 00:53:56,208
ข้าไม่ต้องการเกียรติยศใดๆ

555
00:53:57,542 --> 00:54:02,792
แต่ถ้าผู้คิดคดทรยศคนใด
ทำอันตรายแก่ทายาทของไทโก

556
00:54:03,250 --> 00:54:05,833
เมื่อนั้นข้าต้องขอปกป้องเขา

557
00:54:09,125 --> 00:54:10,417
ด้วยแผนการเวหาสสีชาด

558
00:54:16,417 --> 00:54:19,625
เราจะส่งสารไปยังน้องชายของข้า
เพื่อขอกำลังหนุน

559
00:54:20,125 --> 00:54:24,125
จากนั้นเราจะโจมตีโอซาก้า
และกำจัดศัตรูของเราให้สิ้นซาก

560
00:54:25,042 --> 00:54:26,125
บัดนี้ถึงเวลาแล้ว

561
00:56:17,958 --> 00:56:19,958
คำบรรยายโดย เอมวลี อัศวเปรม