1
00:00:01,050 --> 00:00:02,430
ความเดิมตอนที่แล้ว
2
00:00:05,920 --> 00:00:09,290
เลือดราตรี ลูน่าก็มีมัน
เราถึงต้องหาตัวหล่อนให้เจอ
3
00:00:09,340 --> 00:00:13,230
- ถ้าลูน่าเชื่อมต่อกับแอลลี่สองได้...
- เราก็จะรู้วิธีหยุดแอลลี่หนึ่ง
4
00:00:13,290 --> 00:00:14,230
พวกเราไม่ไปด้วยนะ
5
00:00:14,290 --> 00:00:17,120
เรเว่นจำได้ว่าแอลลี่ดาวน์โหลดตัวเอง
ลงเมนเฟรมยานอาร์ค
6
00:00:17,210 --> 00:00:20,400
ถ้าโค้ดมันยังอยู่
เราก็อาจจะหาประตูหลังเจอ
7
00:00:20,405 --> 00:00:23,020
คนบนฟ้า ผู้นำพาความตาย
8
00:00:23,025 --> 00:00:24,720
ทำไมเราถึงควรให้ที่หลบภัยเธอ
9
00:00:24,800 --> 00:00:27,620
ลินคอล์น เขาส่งเรามา
10
00:00:28,790 --> 00:00:32,530
- ลูน่า
- นี่คือเพลิง มันเก็บวิญญาณเล็กซ่าไว้
11
00:00:32,580 --> 00:00:35,459
คุณจะรับมันแล้วเป็น
ผู้การคนต่อไปไหม
12
00:00:35,460 --> 00:00:37,040
ไม่
13
00:00:41,330 --> 00:00:43,790
ถึงเวลาเติมเมืองแห่งแสงให้เต็ม
14
00:00:44,550 --> 00:00:45,940
เราไม่จำเป็นต้องต่อสู้อีกแล้ว
15
00:00:46,020 --> 00:00:49,730
เราสองคนรู้ดีว่า
ผมไม่มีทางรับมันเด็ดขาด
16
00:00:51,030 --> 00:00:53,800
แกน่าจะฆ่าฉันตั้งแต่ในสมรภูมิ
17
00:00:53,840 --> 00:00:56,470
เขาแข็งแรง เราต้องมีเขา
ถ้าเราจะบุกฝ่าออกไปจากที่นี่
18
00:00:56,471 --> 00:00:57,991
ฟังกันก่อนสิ
19
00:00:58,075 --> 00:01:00,070
จาฮามีกองทัพทหารฝังชิป
20
00:01:00,120 --> 00:01:04,320
พวกนั้นไม่มีวันหยุด
จนกว่าทุกคนเข้าร่วมหรือตายกันไปข้าง
21
00:01:15,410 --> 00:01:17,540
อินดรา ไม่ต้องปล่อยฉันก็ได้
22
00:01:17,740 --> 00:01:19,970
แผนของคนจากบนฟ้าดีแล้ว
23
00:01:20,260 --> 00:01:21,389
วิ่งหนีไม่นับว่าเป็นแผน
24
00:01:21,390 --> 00:01:23,330
ไม่ได้วิ่งหนี เอาตัวรอดต่างหาก
25
00:01:23,335 --> 00:01:27,030
อีกนานแค่ไหนล่ะ
ภัยนี้จะตามตัวเราเจอในที่สุดอยู่ดี
26
00:01:27,070 --> 00:01:28,540
เด็กมันพูดถูกนะ
27
00:01:28,541 --> 00:01:32,041
เราจะไปรวมกลุ่มกันผนึกกำลังใหม่
เป็นยุทธการรบที่เข้าท่า
28
00:01:32,045 --> 00:01:35,410
ฉันมีความคิดที่ดีกว่านั้น
ฆ่าหัวหน้าพวกมัน... จาฮาน่ะ
29
00:01:37,080 --> 00:01:40,940
ถ้าแผนนี้ ผมเอาด้วย
แต่โชคร้ายนะ เขาก็ไม่ใช่ผู้นำพวกนี้
30
00:01:40,950 --> 00:01:44,180
เขาโดนควบคุม
เหมือนคนอื่นนั่นแหละ โดยไอ้...
31
00:01:46,350 --> 00:01:47,520
อะไรเหรอ
32
00:01:48,350 --> 00:01:49,720
ไม่มีอะไร
33
00:01:50,860 --> 00:01:52,920
ช่างมันเถอะ ลืมๆ ไปซะ
34
00:01:52,925 --> 00:01:54,790
จอห์น นี่ไม่ใช่เวลามา...
35
00:02:08,270 --> 00:02:12,050
ใครพร้อมรับกุญแจแล้วบ้าง
36
00:02:16,100 --> 00:02:19,450
พวกเราทุกคนไม่มีวัน
ยอมรับกุญแจทั้งนั้นแหละ
37
00:02:31,560 --> 00:02:33,460
ไม่ใช่ฝีมือพวกเรา
38
00:02:34,700 --> 00:02:38,170
มีคนปลดโซ่ตรวนได้แล้ว
หาให้เจอ
39
00:03:08,070 --> 00:03:12,000
โอเค เร็ว คว้ากุญแจมา
หล่อนจะเรียกกำลังเสริม
40
00:03:12,900 --> 00:03:16,410
เธอบอกว่าจาฮาโดนควบคุม
พูดมาให้หมดว่ารู้อะไรบ้าง
41
00:03:16,415 --> 00:03:19,640
แต้มที่ฉลาดตอนนี้คือ
หนีไปทางอุโมงค์ขณะที่ยังทำได้
42
00:03:19,641 --> 00:03:21,361
ก่อนพวกลูกสมุนแอลลี่จะมา
43
00:03:21,450 --> 00:03:23,309
ถ้าเธอมีข้อมูลที่จะช่วยเรา...
44
00:03:23,310 --> 00:03:26,180
ไม่มีเวลามาโอ้เอ้แล้ว พูดมา
45
00:03:29,690 --> 00:03:32,760
- กระเป๋าเป้จาฮา
- มันทำไม
46
00:03:32,765 --> 00:03:34,090
เอไอมันทำงานจากตรงนั้น โอเคนะ
47
00:03:34,100 --> 00:03:38,600
ถ้าเราทำลายมัน
ผมมั่นใจว่าเราก็ทำลายหล่อนได้
48
00:03:38,630 --> 00:03:40,100
ฉันรู้ว่ามันอยู่ที่ไหน
49
00:03:40,970 --> 00:03:44,369
เห็นพวกนั้นย้ายไปที่วิหาร
ก่อนฉันโดนจับมา
50
00:03:44,370 --> 00:03:47,170
พวกนั้นจะคาดหวังให้เราวิ่งหนี
51
00:03:47,172 --> 00:03:49,010
เราใช้จุดนี้เป็นประโยชน์ได้
52
00:03:49,011 --> 00:03:54,011
ให้เอไอไล่ตามคนที่วิ่งหนี
เปิดทางให้เราไปเอาเป้
53
00:03:54,020 --> 00:03:55,480
เรางั้นเหรอ
54
00:03:56,080 --> 00:04:01,020
ฉันไปคนเดียวไม่ได้
เธออยากช่วยคนของเธอไหมล่ะ
55
00:04:02,800 --> 00:04:04,120
ไปซะ เดี๋ยวนี้
56
00:04:04,460 --> 00:04:05,850
ล่อพวกมันออกไป
57
00:04:06,160 --> 00:04:07,390
ไปกัน เร็วเข้า
58
00:04:09,830 --> 00:04:11,760
มัวรออะไรอยู่ล่ะ
59
00:04:15,030 --> 00:04:17,400
คนชั่วจะตามไปทางนั้น จริงไหมล่ะ
60
00:04:18,200 --> 00:04:20,740
ผมลองเสี่ยงกับพวกคุณดีกว่า
61
00:04:22,240 --> 00:04:24,110
พ่อเธอคงภูมิใจมาก
62
00:04:25,210 --> 00:04:27,180
ตกลง เราจะลงมือกันยังไง
63
00:04:29,310 --> 00:04:31,010
ก็ต้องค่อยๆ ทำ
64
00:04:41,790 --> 00:04:44,930
ขออภัย ผมคิดไม่ถึงว่า
พวกนั้นวางแผนกันไว้
65
00:04:44,935 --> 00:04:49,700
ไม่เป็นไรหรอก คุณรับใช้เราอย่างดี
ตอนนี้คุณถึงบ้านแล้ว
66
00:04:49,750 --> 00:04:52,010
อีกอย่าง เราทยอยจับตัวได้แล้ว
67
00:04:52,020 --> 00:04:56,020
ตอนนี้นักโทษคนแรก
กำลังโดนตรึงกางเขน
68
00:05:01,310 --> 00:05:05,110
- ก็ใช้เวลาไม่ได้นานเลยใช่ไหม
- ฉันเข้าใจแล้ว
69
00:05:06,450 --> 00:05:08,680
พวกเขาจะขโมยกระเป๋าเป้
70
00:05:09,720 --> 00:05:11,720
งั้นเราก็เลื่อนเวลาอพยพออกไป
71
00:05:12,620 --> 00:05:14,220
ไม่จำเป็นหรอก
72
00:05:15,090 --> 00:05:16,790
เกือบจะเสร็จสิ้นแล้ว
73
00:05:17,600 --> 00:05:19,730
เราจะเรียกใช้เอโมริอีกครั้ง
74
00:05:23,030 --> 00:05:27,170
เอโมริ รู้ใช่ไหมว่าที่นี่
เราแก้ไขข้อบกพร่องได้
75
00:05:28,240 --> 00:05:31,439
ฉันก็คงแก้แหละ ถ้าฉันมีนะ
76
00:05:31,440 --> 00:05:33,010
มีอะไรให้ฉันช่วยเหรอ แอลลี่
77
00:05:33,015 --> 00:05:37,450
จอห์น เมอร์ฟี่ เพื่อนเธอ
ย้อนกลับไปที่วิหารเพื่อทำร้ายเรา
78
00:05:37,455 --> 00:05:39,750
เธอช่วยไปหยุดเขาหน่อย
79
00:06:18,860 --> 00:06:24,760
มองไปทุกทิศ ฉันเห็นแต่ครีบ
ฟันคมๆ แล้วก็เลือด
80
00:06:24,765 --> 00:06:28,600
ฉันรู้ว่าถ้าพวกมันเห็นฉัน
ฉันต้องเป็นเหยื่อรายต่อไปแน่ๆ
81
00:06:28,602 --> 00:06:32,810
ฉันเลยลอยตัวอยู่อย่างนั้น เฝ้ารอ
82
00:06:32,811 --> 00:06:36,211
ภาวนาว่าพวกมันจะว่ายน้ำจากไป
แต่มันไม่ไป
83
00:06:36,215 --> 00:06:39,140
- มาโน่นแล้ว
- ลูน่าอาจจะเปลี่ยนใจ
84
00:06:40,240 --> 00:06:42,850
สุดท้าย ฉันก็ตัดสินใจ
จะอยู่หรือจะตาย
85
00:06:42,855 --> 00:06:46,480
เรือจะกลับฝั่งตอนฟ้ามืด
จากนั้นพวกเธอต้องไป ตลอดกาล
86
00:06:46,485 --> 00:06:47,719
ลูน่า ให้เราอธิบายก่อน
87
00:06:47,720 --> 00:06:50,150
- ก็บอกว่าไม่
- ไม่ คุณต้องฟังเรื่องนี้
88
00:06:53,860 --> 00:06:58,260
มันมีบางสิ่งอยู่ข้างนอกนั่น
ที่จะทำลายพวกเราทุกคน
89
00:06:58,265 --> 00:07:02,350
ไม่ว่ามันจะคืออะไร
มันก็มาไม่ถึงที่นี่
90
00:07:03,600 --> 00:07:07,170
เขี้ยวคมๆ ของมันครูดผิวฉันไป
91
00:07:09,610 --> 00:07:11,170
เราต้องคุยกัน
92
00:07:13,440 --> 00:07:15,440
คิวให้ฉันไปสินะ
93
00:07:18,050 --> 00:07:24,220
ผุดขึ้นมาจากทะเลลึกคือร่างมหึมา
สัตว์ยักษ์ที่มี...
94
00:07:24,225 --> 00:07:27,400
คิดว่าเธอน่าจะอยากได้คืน
95
00:07:28,575 --> 00:07:31,075
ขอบคุณนะ
96
00:07:31,160 --> 00:07:32,429
แล้วดาบฉันล่ะ
97
00:07:32,430 --> 00:07:36,425
อาวุธพวกเธอจะอยู่บนเรือ
98
00:07:37,540 --> 00:07:42,340
หมดกันสินะ กับภาพลูน่าผู้ยิ่งใหญ่
ผู้ช่วยเหลือคนตกทุกข์ได้ยาก
99
00:07:42,345 --> 00:07:46,110
เธอไม่ได้อยากให้ฉันช่วย
เธออยากได้คนไปสู้เคียงข้างเธอ
100
00:07:46,115 --> 00:07:52,850
ก็ใช่ไง นี่มันสงครามนะ
ลูน่า คุณจะทำตัวไม่สนใจใครไม่ได้
101
00:07:53,650 --> 00:07:55,790
ลินคอล์นคงอยากให้คุณช่วยเรา
102
00:07:55,795 --> 00:08:02,660
ด้วยการเป็นผู้การน่ะเหรอ
ฉันว่าไม่ใช่หรอก ลินคอล์นรู้กฎเราดี
103
00:08:02,665 --> 00:08:08,130
เราอ้าแขนรับคนที่เลิกสู้
เลิกฆ่าแกงคนอื่นแล้ว
104
00:08:08,135 --> 00:08:13,075
ดูเธอสิ เธอทำเป็นแต่จับอาวุธขึ้นสู้
105
00:08:13,125 --> 00:08:17,010
เธอรู้จักแต่ความตาย
106
00:08:17,070 --> 00:08:19,550
ลินคอล์นไม่มีทางพามันมาที่นี่
107
00:08:19,600 --> 00:08:22,010
ฉันเป็นหนี้ชีวิตมัน
108
00:08:38,800 --> 00:08:41,660
ไม่อยากจะเชื่อว่าแอลลี่
ควบคุมคนมากมายขนาดนี้
109
00:08:41,670 --> 00:08:48,000
นายเห็นตรงนี้ไหม นั่นน่ะตึก
แต่นี่ ทั้งหมดนี่คือจิตใจคน
110
00:08:48,010 --> 00:08:52,010
เต็มไปหมดเลย เป็นพันๆ
แอลลี่ยึดโพลิสได้แล้วด้วย
111
00:08:52,015 --> 00:08:53,579
กองทัพของหล่อนกำลังขยาย
112
00:08:53,580 --> 00:08:55,580
ยิ่งเรารอ ไม่ยอมเข้าไปนานเท่าไร
แอลลี่ก็จะยิ่งแข็งแกร่งมากขึ้น
113
00:08:55,585 --> 00:08:58,480
เข้าไปเหรอ เรเว่น ไม่ได้นะ
ภารกิจของเราคือ...
114
00:08:58,485 --> 00:09:01,950
รอคลาร์ก เหมือนอย่างทุกที
115
00:09:01,955 --> 00:09:04,590
แต่ถ้าเกิดเราจัดการเองได้ล่ะ
116
00:09:04,591 --> 00:09:07,591
เรามีรหัสประตูหลังจากเบคก้า
เรามีฉัน
117
00:09:07,595 --> 00:09:10,630
เธอบอกว่าถ้าเราใช้รหัส
แอลลี่จะรู้ทันที
118
00:09:10,631 --> 00:09:12,551
ก็คงรู้ คิดว่านะ
119
00:09:12,635 --> 00:09:14,530
ก็แปลว่าเราจะมีโอกาสแค่หนเดียว
120
00:09:14,531 --> 00:09:17,931
ในบันทึกมีโค้ดสั่งทำลาย
ที่เธอไม่ได้บอกฉันไหม
121
00:09:17,940 --> 00:09:19,300
งั้นเราก็ทำตามแผนเดิม
122
00:09:19,305 --> 00:09:21,170
รอคลาร์กให้เพลิงกับลูน่า
123
00:09:21,171 --> 00:09:23,471
เอไอในเพลิงให้โค้ดสั่งทำลายลูน่า
124
00:09:23,475 --> 00:09:25,440
เราป้อนมันที่นี่
ใช้โอกาสที่มีครั้งเดียว
125
00:09:25,450 --> 00:09:27,350
แล้วก็เรียบร้อยโรงเรียนจีน
126
00:09:27,400 --> 00:09:29,750
ฉันเกลียดสำนวนนั้น
127
00:09:32,825 --> 00:09:33,880
ดี
128
00:09:34,040 --> 00:09:36,700
งั้นเก็บข้อมูลต่อดีกว่า
เธอเห็นอะไรอีกบ้าง
129
00:09:37,005 --> 00:09:39,340
รอบอาณาบริเวณปลอดภัยดี
ไบรอันกับมิลเลอร์เฝ้ายามอยู่
130
00:09:39,345 --> 00:09:40,770
เป็นยังไงกันบ้าง
131
00:09:42,580 --> 00:09:44,410
ไม่ค่อยดีเหรอ
132
00:09:46,710 --> 00:09:48,010
ไปพักหน่อยไหม
133
00:09:48,020 --> 00:09:50,710
ฉันอยากได้คนช่วยตรวจดู
ตรงแอร์ล็อกฝั่งใต้พอดี
134
00:09:51,520 --> 00:09:55,190
ไปเถอะ เอาบันทึกไปด้วยก็ได้
ถ้าไม่เชื่อใจกัน
135
00:09:55,195 --> 00:10:00,150
- เธอจำรหัสเบคก้าได้ขึ้นใจแล้ว
- งั้นนายก็คงต้องเชื่อใจฉันสินะ
136
00:10:10,040 --> 00:10:12,670
ฉันเป็นห่วงเรเว่น
หล่อนทำงานไม่หยุดมาสองวันแล้ว
137
00:10:12,675 --> 00:10:16,580
- นายก็เหมือนกันแหละ
- ก็ใช่ แต่นี่ฉันแค่พยายามตามให้ทัน
138
00:10:16,585 --> 00:10:18,711
พูดจริง เวลามองโค้ดแอลลี่
139
00:10:18,712 --> 00:10:21,912
ฉันเห็นโปรแกรมย่อยฟิสิกส์
เห็นคำสั่งชนกัน
140
00:10:21,920 --> 00:10:24,350
แต่เรเว่นเห็นเมืองแห่งแสง
141
00:10:24,360 --> 00:10:28,460
สำหรับหล่อนมันไม่ได้เป็นแค่โค้ด
มันคือของจริง
142
00:10:30,075 --> 00:10:35,450
- ไม่ใช่ว่าเราจะไปดูแอร์ล็อกกันเหรอ
- ปิดผนึกเรียบร้อยแล้ว
143
00:10:36,430 --> 00:10:40,425
- เธอสบายดีนะ
- อื้อ สบายดี
144
00:10:41,275 --> 00:10:46,870
ฉันแค่คิดเฉยๆ นี่ก็ผ่านมาสองวัน
โดยที่ไม่มีใครพยายามฆ่าเรา
145
00:10:46,875 --> 00:10:47,910
มันอยู่ไม่ยืดหรอก
146
00:10:47,915 --> 00:10:52,450
ฉันรู้ แต่เราควรใช้เวลา
ระหว่างการโจมตีแต่ละครั้ง
147
00:10:52,451 --> 00:10:53,751
กังวลว่าครั้งหน้าจะมีเมื่อไรเหรอ
148
00:10:53,756 --> 00:10:55,780
ก็ใช่ว่าเรามีทางเลือกมาก
149
00:10:57,950 --> 00:10:59,750
เราอาจจะมีก็ได้
150
00:11:08,800 --> 00:11:11,229
นี่เธอยังเป็นเธอใช่ไหม
151
00:11:11,230 --> 00:11:14,369
ปัญญาประดิษฐ์ยังไม่ได้
ควบคุมสมองเธอใช่ไหม
152
00:11:14,370 --> 00:11:16,469
ฉันยังเป็นฉันอยู่
153
00:11:16,470 --> 00:11:17,770
เยี่ยมเลย
154
00:11:21,240 --> 00:11:23,210
แม่เจ้า
155
00:11:49,300 --> 00:11:52,100
- ขอบคุณ
- ไม่เป็นไร
156
00:11:52,230 --> 00:11:54,710
ที่เล่าว่าเจอฉลามนี่เรื่องจริงเหรอ
157
00:11:56,280 --> 00:11:57,679
บางส่วนน่ะ
158
00:11:57,680 --> 00:12:01,525
พอยิ่งเล่า เรื่องก็ยิ่งเหลือเชื่อ
159
00:12:02,350 --> 00:12:04,519
นายมาจากบนฟ้าจริงๆ เหรอ
160
00:12:04,520 --> 00:12:07,400
ใช่
161
00:12:08,520 --> 00:12:11,675
ฉันไม่เคยออกไปไหนนอกแท่นนี่เลย
162
00:12:11,760 --> 00:12:15,700
เชื่อเถอะ มันเป็นเรื่องดีแล้ว
163
00:12:16,860 --> 00:12:18,099
ฉันชื่อแจสเปอร์
164
00:12:18,100 --> 00:12:21,500
- เชย์
-ยินดีที่ได้รู้จัก
165
00:12:25,570 --> 00:12:29,550
แจสเปอร์ยิ้มแล้ว
166
00:12:33,450 --> 00:12:36,575
คลาร์ก ทำใจเถอะ
167
00:12:36,950 --> 00:12:38,274
เราจะกลับไปเฉยๆ ไม่ได้
168
00:12:38,275 --> 00:12:41,050
ก็ใช่ว่าเรามีทางเลือกซะหน่อย
169
00:12:41,590 --> 00:12:44,150
เราอาจจะมีก็ได้
170
00:12:44,160 --> 00:12:46,260
พูดอะไรของเธอน่ะ
171
00:12:46,275 --> 00:12:50,400
ฉันพูดว่าเราน่าจะเอามัน
ใส่หัวลูน่าเลย ไม่ต้องขอแล้ว
172
00:12:50,405 --> 00:12:52,100
ไม่มีทาง คลาร์ก
173
00:12:52,105 --> 00:12:54,730
อันนี้ไม่เหมือนทีเอ็มเมอร์สันนะ
อันนั้นเขาพยายามจะฆ่าเรา
174
00:12:54,740 --> 00:12:56,169
เธอคิดว่าฉันไม่รู้เหรอ
175
00:12:56,170 --> 00:12:58,869
คลาร์ก เราไม่ต้องทำแบบนี้ก็ได้
176
00:12:58,870 --> 00:13:01,339
เลือกสู้แล้วกลับไปอาร์เคเดียกันเถอะ
177
00:13:01,340 --> 00:13:03,509
- เรามีอาวุธแล้ว
- สู้กับใคร
178
00:13:03,510 --> 00:13:05,740
กองทัพอีกฝ่ายก็พวกเราเองนะ
179
00:13:06,580 --> 00:13:08,710
ฉันก็ไม่ได้ชอบมันไปมากกว่านายหรอก
180
00:13:08,720 --> 00:13:13,950
แต่เรเว่นพูดถูก
โค้ดในนี้คือสิ่งเดียวที่หยุดแอลลี่ได้
181
00:13:17,560 --> 00:13:20,475
บอกความคิดที่ดีกว่านี้มาหน่อย
182
00:13:24,070 --> 00:13:25,900
เราต้องอยู่ต่อ มันเป็นทางเดียว
183
00:13:25,910 --> 00:13:29,410
ที่พวกเขาจะยอมให้เธอ
อยู่กับลูน่าตามลำพัง
184
00:13:30,150 --> 00:13:33,074
ขนาดแอลลี่ยังให้คนอื่นเลือกเลยนะ
185
00:13:33,075 --> 00:13:36,110
เราก็ให้ลูน่าเลือกแล้ว
186
00:13:37,080 --> 00:13:38,710
หล่อนปฏิเสธ
187
00:13:50,850 --> 00:13:54,375
- ฉันรีบกลับไปดีกว่า
- เดี๋ยว อย่าเพิ่งสิ
188
00:13:54,385 --> 00:13:58,105
ความเป็นจริงรอได้น่า
189
00:14:07,325 --> 00:14:10,874
ฉันไม่ได้รู้สึกอย่างนี้มานานแล้ว
190
00:14:10,875 --> 00:14:12,400
มีความสุขน่ะเหรอ
191
00:14:13,025 --> 00:14:17,025
ใช่ ปลอดภัยด้วย
192
00:14:19,275 --> 00:14:22,425
ซะทีนะ มาเหอะ
ฉันเจออะไรเข้าแล้ว
193
00:14:25,725 --> 00:14:26,710
ตรงนี้ไง
194
00:14:26,750 --> 00:14:28,749
- อะไรเหรอ
- เห็นระดับความปลอดภัยไหม
195
00:14:28,750 --> 00:14:31,049
มันมีมากกว่าที่ไหนๆ ในโค้ดแอลลี่
196
00:14:31,050 --> 00:14:32,790
- ไฟร์วอลล์เหรอ
- เป็นป้อมปราการเลยมากกว่า
197
00:14:32,795 --> 00:14:35,420
แอลลี่เรียกว่าซิทาเดล
เป็นที่สังเกตการณ์อยู่เหนือทั้งเมือง
198
00:14:35,425 --> 00:14:37,389
มีน้ำขวางกั้นด้วยแหละ
ยังกับเป็นคูเมือง
199
00:14:37,390 --> 00:14:39,120
เดี๋ยวก่อน เธอต้องการจะสื่ออะไร
200
00:14:39,130 --> 00:14:42,275
จะสื่อว่าแอลลี่ซ่อนบางอย่างไว้
201
00:14:42,725 --> 00:14:43,660
- ไม่
- มอนตี้
202
00:14:43,670 --> 00:14:44,970
- ไม่
- เรามีรหัสของเบคก้า
203
00:14:44,971 --> 00:14:46,191
ฉันแก้โค้ดได้ ฉันมั่นใจ
204
00:14:46,275 --> 00:14:47,700
เราพูดเรื่องนี้กันไปแล้วนะ
205
00:14:47,701 --> 00:14:49,501
เราเก็บข้อมูลจากภายนอก
ไม่เข้าไปข้างใน
206
00:14:49,505 --> 00:14:51,770
ถ้าเราไม่เข้าไป เราก็จะไม่รู้นะ
ว่าแอลลี่ปกป้องอะไรไว้ที่นั่น
207
00:14:51,775 --> 00:14:54,270
เราจะบอกคนอื่น ตอนพวกเขากลับมา
แล้วเราค่อยตัดสินใจด้วยกัน
208
00:14:54,280 --> 00:14:57,310
- แล้วถ้าเขาไม่กลับมาล่ะ
- ต้องกลับสิ
209
00:14:57,315 --> 00:15:00,750
เขาจะกลับมาพร้อมซูเปอร์คอมพิวเตอร์
ที่สร้างขึ้นเพื่อการนี้ด้วย
210
00:15:00,755 --> 00:15:05,480
เธออาจจะเก่งผิดมนุษย์มนานะ เรเว่น
แต่เธอก็ยังไม่ใช่เอไอ
211
00:15:09,090 --> 00:15:10,490
ฉันเกลียดแบบนี้ที่สุด
212
00:15:11,290 --> 00:15:13,259
ฉันรู้
213
00:15:13,260 --> 00:15:15,060
นอนพักสักหน่อยอาจจะช่วย
214
00:15:16,260 --> 00:15:21,175
ฉันว่าลองหาข้อมูลต่อไปดีกว่า
เผื่อแอลลี่จะมีจุดอ่อนที่อื่น
215
00:15:23,375 --> 00:15:25,150
งั้นเราจะทำมันด้วยกัน
216
00:15:26,210 --> 00:15:31,500
สัญญาว่าจะไม่เป็นตัวถ่วง
แค่จะอยู่เป็นเพื่อนเธอเฉยๆ
217
00:15:36,120 --> 00:15:41,050
อย่าไปติดที่ดักปลาเราล่ะ
เราไม่ตกเด็กกินรู้ไหม
218
00:15:42,720 --> 00:15:46,800
การทำงานด้วยกันเป็นสิ่งสำคัญมาก
219
00:15:48,860 --> 00:15:51,420
เด็กหญิงจากบนฟ้าขอพูดด้วย
220
00:15:52,660 --> 00:15:54,810
ตามตื๊อไม่หยุดจริงๆ ขอบอกเลย
221
00:15:55,200 --> 00:15:56,950
วันนี้พอแค่นี้ก่อน
222
00:15:57,120 --> 00:16:01,430
ไปช่วยเดอร์ริคทำที่ดักปลาแลมเพรย์นะ
223
00:16:19,360 --> 00:16:20,929
เด็กๆ เกิดที่แท่นนี่กันเหรอ
224
00:16:20,930 --> 00:16:22,390
ก็มีบ้าง
225
00:16:22,400 --> 00:16:24,100
แต่ส่วนมากเป็นเด็กกำพร้า
เพราะสงคราม
226
00:16:24,110 --> 00:16:27,310
ไม่ก็วิ่งหนีจากสงคราม
ที่ตัวเองไม่ศรัทธา
227
00:16:27,350 --> 00:16:30,770
เหมือนคุณกับการเลือกผู้การสินะ
228
00:16:31,025 --> 00:16:34,275
ไททัสบอกว่าฉันเป็นยังไงล่ะ
229
00:16:35,200 --> 00:16:41,550
เขาบอกว่าคุณเป็นคนขี้ขลาด
ทรยศต่อเลือด
230
00:16:41,556 --> 00:16:44,875
ก็ฟังเหมือนไททัสดี
231
00:16:44,950 --> 00:16:51,050
เขาคงเสียใจมากที่เล็กซ่าตาย
คนโปรดเขาเลยล่ะ
232
00:16:53,160 --> 00:16:55,425
เธอรักเล็กซ่า
233
00:16:57,000 --> 00:16:58,725
ใช่
234
00:16:59,100 --> 00:17:01,150
เล็กซ่าเป็นคนพิเศษ
235
00:17:02,240 --> 00:17:08,275
เล็กซ่าพยายามให้สันติสุขเกิด
เลือดต้องไม่ล้างด้วยเลือด
236
00:17:09,710 --> 00:17:12,040
คุณช่วยทำสิ่งที่เธอเริ่มให้จบได้
237
00:17:12,050 --> 00:17:14,350
ฉันมีสันติสุขอยู่ที่นี่แล้ว
238
00:17:14,360 --> 00:17:18,825
ลูน่า เพลิงคือสิทธิตามกำเนิดของคุณ
239
00:17:18,830 --> 00:17:21,919
รับมันไปเถอะนะ ได้โปรด
240
00:17:21,920 --> 00:17:24,725
คุณเป็นคนเดียวที่ช่วยเราได้
241
00:17:25,350 --> 00:17:30,500
แล้วต้องมีคนอื่นจบชีวิตไปอีกเท่าไร
แลกกับคนที่ฉันช่วยได้น่ะ
242
00:17:30,930 --> 00:17:33,800
บางอย่างก็ควรค่าให้เราฆ่าคน
243
00:17:33,825 --> 00:17:35,400
ไม่มี สำหรับฉัน
244
00:17:38,450 --> 00:17:40,140
แอสเชนเด้ ซูเพริอัส
245
00:17:51,650 --> 00:17:55,890
ฉันไม่ได้หนีจากการเลือกผู้การ
เพราะกลัวว่าตัวเองจะแพ้
246
00:17:55,895 --> 00:17:58,790
ฉันหนีเพราะรู้ว่าตัวเองจะชนะ
247
00:18:01,650 --> 00:18:04,200
เธอน่าจะซึ้งใจฉันนะ คลาร์ก
248
00:18:04,225 --> 00:18:08,049
หลังจากฉันจำใจฆ่าพี่ชายตัวเอง
ในรอบแรก
249
00:18:08,050 --> 00:18:11,599
จริงๆ แล้วฉันต้องเจอกับเล็กซ่า
ในรอบสอง
250
00:18:11,600 --> 00:18:14,475
โชคชะตาก็เล่นตลก เธอว่าไหม
251
00:18:15,140 --> 00:18:18,050
เดี๋ยวฉันคืนให้ตอนเธอไป
252
00:18:29,250 --> 00:18:33,090
จำไว้ อย่าเอาให้ถึงตาย
เราต้องใช้พวกเขา
253
00:18:33,095 --> 00:18:35,890
ทำไมผู้สร้างคุณถึงได้ทิ้งคุณ
254
00:18:35,975 --> 00:18:41,099
ไม่รู้สิ แต่ตอนเราเจอกันอีกครั้ง
ฉันจะถามหล่อน
255
00:18:41,100 --> 00:18:42,900
คุณคิดจริงๆ เหรอว่าหล่อนอยู่ในเพลิง
256
00:18:42,905 --> 00:18:46,040
ใช่ และถ้าฉันคิดไม่ผิด
257
00:18:46,041 --> 00:18:51,041
ในนั้นมีจิตใจของทุกคน
ที่เคยเชื่อมต่อกับเพลิง
258
00:18:51,045 --> 00:18:53,110
เริ่มตั้งแต่ผู้สร้างฉัน
259
00:18:54,540 --> 00:18:56,480
ไม่ๆ อย่าทำเธอ อย่าทำเธอ
260
00:18:57,810 --> 00:19:01,380
พวกเขารู้แล้วว่าเราอยู่นี่ กั้นประตู
261
00:19:01,390 --> 00:19:04,190
ฉันไปเอาปืนแล้วกัน เราต้องใช้แน่ๆ
262
00:19:09,930 --> 00:19:11,790
นี่กำลังต่อสายกับกระสวย
263
00:19:16,100 --> 00:19:18,170
แล้วทางลับล่ะ
264
00:19:19,400 --> 00:19:22,539
เดี๋ยวแอลลี่ก็คงรู้แล้ว
ฉันจะไปล็อกประตู
265
00:19:22,540 --> 00:19:23,770
ไม่ อย่าเพิ่ง
266
00:19:26,210 --> 00:19:28,280
เอโมริไม่เห็นตอนเราเข้ามา
267
00:19:29,150 --> 00:19:31,140
อีกอย่าง เราต้องใช้มันเป็นทางหนี
268
00:19:33,150 --> 00:19:34,850
ขอบคุณนะ ไททัส
269
00:19:40,620 --> 00:19:45,030
จอห์น
นั่นเซลส์พลังงานนิวเคลียร์นะ จอห์น
270
00:19:47,060 --> 00:19:50,130
นายจะทำให้กัมมันตรังสี
แผ่ไปทั่วทั้งเมือง
271
00:19:52,970 --> 00:19:56,950
งั้นเราจะทำลายมันได้ยังไง
272
00:19:59,540 --> 00:20:01,425
ก็ต้องค่อยๆ ทำ
273
00:20:06,625 --> 00:20:07,925
แจสเปอร์อยู่ไหนแล้ว
274
00:20:07,930 --> 00:20:10,125
บอกลาเพื่อนใหม่อยู่
275
00:20:19,800 --> 00:20:23,400
ขอโทษด้วยนะ กัปตัน
ต้องพาตัวพวกเขากลับไปละ
276
00:20:23,405 --> 00:20:27,340
ของพวกเธอ
ส่วนอาวุธจะคืนให้ตอนถึงฝั่ง
277
00:20:27,345 --> 00:20:28,740
เข้าไปข้างใน
278
00:20:31,210 --> 00:20:32,470
เพลิงล่ะ
279
00:20:33,380 --> 00:20:37,410
จำไว้นะ คลาร์ก
หนทางสู่ความรุนแรงคือเราเลือกเอง
280
00:20:37,415 --> 00:20:38,480
มันอยู่นั่นเอง
281
00:20:38,485 --> 00:20:42,720
เวลาต้องเลือกว่าจะอยู่หรือตาย
มันก็ไม่ใช่ทางเลือกหรอก
282
00:20:48,520 --> 00:20:51,430
พวกเขาเอาเพลิงไป
แถมขังพวกเราไว้ในนี้ด้วย
283
00:20:52,060 --> 00:20:54,400
นี่ ทำอะไรกันน่ะ
284
00:20:55,430 --> 00:20:57,470
คนของลูน่าโจมตีหล่อน
285
00:20:58,430 --> 00:21:00,070
แอลลี่มาถึงที่นี่แล้ว
286
00:21:02,870 --> 00:21:04,769
นายกลับมาได้นะ รู้ไหม
287
00:21:04,770 --> 00:21:07,280
ฉันรู้สึกว่ามันไม่ได้ง่ายขนาดนั้น
288
00:21:07,285 --> 00:21:13,010
อีกอย่าง ที่นี่สงบมาก
เชื่อเถอะ ฉันจะทำมันพังแน่ๆ
289
00:21:17,090 --> 00:21:19,720
เชย์ วิ่งหนีไปก่อนที่...
290
00:21:21,320 --> 00:21:22,789
แอลลี่มาถึงแล้ว
291
00:21:22,790 --> 00:21:24,220
เขารู้
292
00:21:24,230 --> 00:21:26,750
ไปเร็ว เตือนคนของเธอ
ไม่ให้กลืนชิป
293
00:21:26,755 --> 00:21:28,199
เราปล่อยให้หล่อนเตือนคนอื่นไม่ได้
294
00:21:28,200 --> 00:21:30,625
วิ่งไป เดี๋ยวนี้เลย
295
00:21:32,200 --> 00:21:33,150
ไม่นะ
296
00:22:04,750 --> 00:22:06,874
ปล่อยเธอเดี๋ยวนี้
297
00:22:06,875 --> 00:22:10,400
ทำอะไรกันน่ะ
298
00:22:10,450 --> 00:22:12,450
เดอร์ริค
299
00:22:13,120 --> 00:22:15,150
ทำไมถึงทำแบบนี้
300
00:22:29,750 --> 00:22:32,800
แอลลี่หาที่นี่เจอได้ยังไง
301
00:22:36,025 --> 00:22:38,080
พี่เห็นโดรนตอนอยู่กับไนล่าห์
302
00:22:38,090 --> 00:22:41,790
แอลลี่คงตามมาหาเพลิง
ตอนนี้ก็ได้ไปแล้วด้วย
303
00:22:43,650 --> 00:22:46,410
ไม่นะ หยุด
304
00:22:51,200 --> 00:22:53,700
กลืนกุญแจไปแล้วมันจะจบลง
305
00:22:53,725 --> 00:22:55,675
นายเป็นอะไรไปแล้ว
306
00:22:55,680 --> 00:23:00,000
ไม่ใช่ตัวตนเขาจริงๆ หรอก
เป็นชิปที่อยู่ในหัวต่างหาก
307
00:23:00,970 --> 00:23:06,100
แจสเปอร์คอยขัดขวางให้งานเรา
ไร้ประสิทธิภาพ ต้องให้เขากลืนกุญแจ
308
00:23:13,910 --> 00:23:14,910
อีกครั้ง
309
00:23:19,450 --> 00:23:21,450
ถ้าจะเอาเอไอตัวนั้นใส่ลูน่า
310
00:23:22,950 --> 00:23:25,050
แอลลี่ต้องบังคับให้กลืนชิปก่อน
311
00:23:27,130 --> 00:23:32,730
ถ้าลูน่ารับชิปก่อนได้เอไอ
แอลลี่จะรู้ทุกอย่าง
312
00:23:32,731 --> 00:23:34,551
เราจะไม่มีวิธีหยุดหล่อน
313
00:23:34,635 --> 00:23:36,569
จะให้มันเป็นแบบนั้นไม่ได้
314
00:23:36,570 --> 00:23:38,700
นี่
315
00:23:49,175 --> 00:23:51,550
ขอโทษนะ ลูน่า
316
00:23:53,950 --> 00:23:55,274
ทนไม่ไหวแล้ว
317
00:23:55,275 --> 00:23:58,725
ถ้านายหยุด ฉันจะรับมัน
318
00:23:59,525 --> 00:24:01,190
ฉันทำเอง
319
00:24:01,825 --> 00:24:03,700
ไม่เป็นไรนะ
320
00:24:21,550 --> 00:24:23,180
เดอร์ริค
321
00:24:36,775 --> 00:24:39,160
ก็แค่รับเอากุญแจไป
322
00:24:54,525 --> 00:24:57,249
เร็วเข้า ประตูมันกันได้อีกไม่นาน
323
00:24:57,250 --> 00:25:00,475
งั้นเธอก็ต้องจับปืนแล้วแหละ
324
00:25:00,875 --> 00:25:03,700
พวกนายทุกคนจะตายกันที่นี่ จอห์น
325
00:25:05,275 --> 00:25:08,960
เร็วเข้า เธโลนีอัส
การอพยพยังไม่เสร็จสิ้น
326
00:25:08,965 --> 00:25:11,600
เรายังหาทางเข้าอุโมงค์กันอยู่
327
00:25:11,601 --> 00:25:14,801
พอพวกการ์ดพังประตูได้
ผมจะไปอยู่ที่นั่น
328
00:25:14,805 --> 00:25:17,100
ดีมาก
329
00:25:17,106 --> 00:25:18,610
จอห์น เมอร์ฟี่อยู่กับคลาร์ก กริฟฟิน
330
00:25:18,611 --> 00:25:21,811
ตอนพวกนั้นถอนไอเอ
จากตัวผู้การคนก่อน
331
00:25:21,815 --> 00:25:24,310
ถ้าหล่อนไม่ยอมช่วยเรา
เอามันใส่ตัวลูน่า
332
00:25:24,320 --> 00:25:26,740
เราก็ต้องจับเป็นเขา
333
00:25:41,080 --> 00:25:43,700
[แอดมิน: รีเซ็ตรหัสผ่าน]
334
00:25:44,830 --> 00:25:46,400
แกเสร็จฉันแน่
335
00:25:50,940 --> 00:25:55,300
- คุณจะทำยังไงกับคลาร์ก
- ฉันจะให้ทางเลือกเหมือนที่ให้คนอื่น
336
00:25:55,310 --> 00:25:57,070
เข้ากับเราไม่งั้น...
337
00:25:58,850 --> 00:25:59,700
มีอะไรเหรอ
338
00:25:59,701 --> 00:26:03,975
มีคนใช้ล็อกอินแอดมินเข้าดูโค้ดฉัน
339
00:26:03,980 --> 00:26:06,299
เข้าดูเหรอ จากที่ไหนกัน
340
00:26:06,300 --> 00:26:09,074
พิกัดมาจากอาร์เคเดีย
341
00:26:09,075 --> 00:26:10,190
อาร์เคเดียเหรอ
342
00:26:11,120 --> 00:26:14,960
อาจจะเป็นจาโคโป ซินแคลร์
หรือมอนตี้ กรีน
343
00:26:14,965 --> 00:26:16,760
จาโคโป ซินแคลร์ตายแล้ว
344
00:26:16,800 --> 00:26:19,300
- คุณรู้ได้ยังไง
- ไม่สำคัญ
345
00:26:19,305 --> 00:26:22,030
ผู้สร้างฉันเป็นคนเขียนโค้ดล็อกอิน
346
00:26:25,240 --> 00:26:26,669
ฉันล็อกพวกเขาออกไปไม่ได้
347
00:26:26,670 --> 00:26:28,000
ตัดการเชื่อมต่อกับอาร์เคเดีย
348
00:26:28,010 --> 00:26:29,740
ทำแบบนั้นก็จะเสี่ยงมาก
349
00:26:29,750 --> 00:26:34,750
ยังอพยพไม่เสร็จ
แถมกระเป๋าเป้ก็มีคนไปเจอแล้ว
350
00:26:35,250 --> 00:26:40,780
ถ้าไม่มีเมนเฟรมที่อาร์เคเดีย
กระเป๋าเป้จะเป็นแหล่งพลังงานอันเดียว
351
00:26:44,320 --> 00:26:50,130
ถ้าพวกเขาทำลายมัน
ฉันก็จะหายไปด้วย
352
00:26:55,970 --> 00:26:58,000
พวกเขาอยู่ข้างในซิทาเดลแล้ว
353
00:27:01,310 --> 00:27:05,170
ถ้าเป็นฝีมือมอนตี้ ผมหยุดเขาได้
354
00:27:05,710 --> 00:27:07,110
ยังไง
355
00:27:15,050 --> 00:27:16,219
เรเว่น นี่เธอบ้าไปแล้วเหรอ
356
00:27:16,220 --> 00:27:18,420
อย่านะ อย่า
357
00:27:19,860 --> 00:27:21,460
ฉันอยู่ข้างในซิทาเดลแล้ว
358
00:27:22,330 --> 00:27:27,760
ประตูเยอะไปหมด แถมล็อกเอาไว้ด้วย
แต่ฉันลบล็อคได้
359
00:27:29,600 --> 00:27:32,200
ฉันคิดถูก
แอลลี่ซ่อนอะไรไว้จริงๆ ด้วย
360
00:27:32,210 --> 00:27:34,830
ฉันแค่ต้องผ่านตรง...
361
00:27:37,810 --> 00:27:40,610
- มีใครมาขวางทางอยู่
- ใครเหรอ
362
00:27:40,615 --> 00:27:44,080
ใช่ เป็นคน
ฉันอ้อมผ่านเขาไปไม่ได้
363
00:27:44,085 --> 00:27:46,450
ทำไมล่ะ ใครกัน
364
00:27:48,820 --> 00:27:50,190
มอนตี้
365
00:27:52,260 --> 00:27:54,120
มอนตี้ ได้ยินแม่ไหม
366
00:27:59,930 --> 00:28:01,460
แม่เหรอครับ
367
00:28:03,620 --> 00:28:05,110
มอนตี้
368
00:28:06,070 --> 00:28:07,740
แม่อยากเห็นลูกจัง
369
00:28:08,370 --> 00:28:10,170
บางทีสักวันแม่อาจจะได้เห็น
370
00:28:11,310 --> 00:28:13,270
ฟังเหมือนแม่มาก
371
00:28:13,280 --> 00:28:15,110
แอลลี่เป็นคนประมวลผล
372
00:28:15,950 --> 00:28:20,050
แต่เป็นจิตใจแม่นายจริงๆ
ใช่ตัวจริงแหละ
373
00:28:22,080 --> 00:28:24,119
แม่ได้ยินฉันไหม
374
00:28:24,120 --> 00:28:25,420
นายต้องพิมพ์เอา
375
00:28:28,890 --> 00:28:32,089
เราต้องการเวลามากกว่านี้
แฮนน่าห์ ล่อให้เขาคุยต่อไป
376
00:28:32,090 --> 00:28:33,260
มอนตี้
377
00:28:34,530 --> 00:28:36,630
มอนตี้ ลูกอยู่ตรงนั้นไหม
378
00:28:36,635 --> 00:28:40,170
แอลลี่อยากให้เราหยุด
ถึงได้ส่งแม่นายมาขวาง
379
00:28:40,175 --> 00:28:42,839
หล่อนไม่อยากให้เราเห็น
ว่าข้างในมีอะไร
380
00:28:42,840 --> 00:28:46,110
สิ่งที่ลูกทำกับแม่ แม่รู้ว่าลูกเจ็บ
381
00:28:49,050 --> 00:28:50,540
ผมขอโทษ
382
00:28:50,550 --> 00:28:54,750
แม่รู้
แม่อยากช่วยลบความเจ็บปวดไป
383
00:28:54,755 --> 00:28:57,450
พวกเราก็ต้องการแค่นั้นแหละ
384
00:28:59,250 --> 00:29:01,759
เกือบเสร็จแล้ว แฮนน่าห์ ทำต่อไป
385
00:29:01,760 --> 00:29:04,290
เราอยู่ด้วยกันอีกครั้งได้นะ
386
00:29:04,300 --> 00:29:06,420
ลูกไม่อยากได้แบบนั้นเหรอ
387
00:29:07,030 --> 00:29:10,460
จะเกิดอะไรขึ้น
ถ้าเราลบโค้ดแม่ฉัน
388
00:29:12,270 --> 00:29:15,000
- มอนตี้...
- มันจะเกิดอะไรขึ้น
389
00:29:16,140 --> 00:29:19,140
แม่นายก็จะหายไป ตลอดกาล
390
00:29:20,340 --> 00:29:22,180
แม่รักลูกนะ
391
00:29:26,480 --> 00:29:28,719
ต้องทำยังไง
392
00:29:28,720 --> 00:29:30,150
ฉันต้องทำยังไง
393
00:29:37,690 --> 00:29:41,575
แค่กดเอนเทอร์
394
00:29:44,170 --> 00:29:47,000
มอนตี้
395
00:29:48,940 --> 00:29:50,440
ผมก็รักแม่เหมือนกัน
396
00:29:53,650 --> 00:29:56,350
[ลบไฟล์เรียบร้อย]
397
00:29:59,250 --> 00:30:02,150
ถอนตัวเองออกมา แอลลี่
ถอนจากอาร์เคเดีย ทำเดี๋ยวนี้เลย
398
00:30:02,155 --> 00:30:04,860
ฉันบอกคุณแล้ว
ถ้าฉันถอนตัวจากอาร์เคเดีย
399
00:30:04,870 --> 00:30:08,470
กระเป๋าเป้จะเป็น
แหล่งพลังงานอันเดียว
400
00:30:10,190 --> 00:30:12,160
ทำเลย ปิดระบบแอลลี่
401
00:30:22,770 --> 00:30:24,470
ฉันถึงประตูบานสุดท้ายแล้ว
402
00:30:27,780 --> 00:30:29,140
เห็นละ
403
00:30:31,610 --> 00:30:34,719
เป็นคำสั่งทำลาย
ฉันก็แค่ต้อง...
404
00:30:34,720 --> 00:30:38,049
ไม่นะ ไม่ๆ ๆ
405
00:30:38,050 --> 00:30:39,490
เกิดอะไรขึ้น
406
00:30:40,120 --> 00:30:41,420
เกิดอะไรขึ้น
407
00:30:44,490 --> 00:30:48,730
แอลลี่ถอนตัวเองออกจากเมนเฟรม
ก่อนฉันจะมีเวลากดคำสั่งทำลาย
408
00:30:50,130 --> 00:30:52,830
สรุปก็คือไม่ได้อะไรเลยงั้นเรอะ
409
00:30:52,840 --> 00:30:54,399
ไม่นะ มอนตี้ ไม่ใช่
410
00:30:54,400 --> 00:30:56,100
ตอนนี้เรารู้แล้วว่ามีคำสั่งทำลาย
411
00:30:56,110 --> 00:31:00,510
คำสั่งทำลายที่เราใช้ไม่ได้
เพราะโค้ดมันหายไปแล้วน่ะสิ
412
00:31:02,280 --> 00:31:03,540
ความผิดเธอเต็มๆ เลย
413
00:31:03,550 --> 00:31:06,410
เราควรจะรอคนอื่นเขาก่อน
414
00:31:06,480 --> 00:31:07,949
นี่อยากกินชิปอีกรอบรึไง
415
00:31:07,950 --> 00:31:10,120
แบบนี้เองใช่ไหม
อยากจะกลับไปที่นั่นใช่ไหม
416
00:31:11,650 --> 00:31:15,190
เอ้า กลืนลงไปเลยสิ
417
00:31:17,020 --> 00:31:18,430
ฉันขอโทษ
418
00:31:19,490 --> 00:31:21,030
ฉันขอโทษ
419
00:31:27,480 --> 00:31:28,440
ซวยแล้วไง
420
00:31:28,441 --> 00:31:31,439
ประตูจะพังแล้วนะ
บอกมาสิจะให้ฟาดตรงไหน
421
00:31:31,440 --> 00:31:33,310
อินดรา เอาปืนมาใช้เถอะ
422
00:31:33,315 --> 00:31:36,710
ฉันต้องใช้เวลาอีก 60 วิ
ถึงจะอพยพสำเร็จ
423
00:31:42,990 --> 00:31:46,850
ถ้าเราไม่ลงมือตอนนี้
ก็เผ่นกันเถอะ
424
00:31:46,890 --> 00:31:50,660
โอเค ลงมือเลย
แต่อย่าให้โดนเซลส์พลังงาน
425
00:31:50,665 --> 00:31:52,030
ตรงนี้
426
00:31:52,035 --> 00:31:55,300
พูดกับเขา เอโมริ
เธอให้เขาทำแบบนี้ไม่ได้
427
00:31:55,305 --> 00:31:58,849
จอห์น ได้โปรด
จอห์น ฟังฉันก่อน
428
00:31:58,850 --> 00:32:02,300
ในนั้นไม่ได้มีแค่แอลลี่นะ จอห์น
มันคือพวกเราทุกคนด้วย
429
00:32:02,305 --> 00:32:07,640
ลืมเรื่องระเบิดไปก่อน
ฉันบอกเลยนะ ฉันนี่ เอโมริไง
430
00:32:08,375 --> 00:32:10,679
นายกำลังทำพลาดนะ
431
00:32:10,680 --> 00:32:16,480
จิตใจของทุกคนที่เคยเข้า
เมืองแห่งแสงอยู่บนเซิร์ฟเวอร์นั้น
432
00:32:17,820 --> 00:32:19,250
30 วินาที
433
00:32:19,260 --> 00:32:25,175
ถ้านายทำลายมัน
จิตใจพวกเราจะหายไปตลอดกาล
434
00:32:25,750 --> 00:32:31,000
ฉันจะหายไปตลอดกาลนะ จอห์น
435
00:32:34,100 --> 00:32:37,400
สิบวินาที
436
00:32:40,475 --> 00:32:42,425
ผมทำไม่ได้
437
00:32:52,420 --> 00:32:53,690
ได้ผลรึเปล่า
438
00:32:54,420 --> 00:32:56,060
เธอเป็นอะไรไหม
439
00:33:02,325 --> 00:33:05,075
สายไปแล้ว
440
00:33:06,525 --> 00:33:08,575
ไปกันเถอะ
441
00:33:26,320 --> 00:33:29,175
พวกนั้นใช้อุโมงค์
442
00:33:30,130 --> 00:33:31,700
หาให้เจอ
443
00:33:44,150 --> 00:33:47,140
พวกเขาเกือบทำลายทุกอย่างแล้ววันนี้
444
00:33:47,141 --> 00:33:49,361
และเขาจะพยายามกันอีก
445
00:33:49,445 --> 00:33:54,850
ไม่ต้องห่วงหรอก เธโลนีอัส
เราอพยพสำเร็จแล้ว
446
00:33:54,855 --> 00:33:58,349
ส่งสัญญาณจากกระสวยเสร็จสิ้น
447
00:33:58,350 --> 00:34:00,450
เขามาจัดการเราที่นี่ไม่ได้
448
00:34:29,250 --> 00:34:33,000
ที่นี่เคยปลอดภัย
จนกระทั่งเรามาถึง
449
00:34:47,950 --> 00:34:49,550
พระเจ้าช่วย
450
00:34:56,775 --> 00:35:00,100
ห้องเครื่องยนต์
451
00:35:01,600 --> 00:35:03,400
ชั้นบี
452
00:35:13,600 --> 00:35:16,375
ไปกันเร็ว
453
00:35:33,700 --> 00:35:36,929
ไม่นะ ไม่
454
00:35:36,930 --> 00:35:39,475
กลืนชิปไป แล้วเด็กจะปลอดภัย
455
00:35:39,500 --> 00:35:41,750
ไม่นะ
456
00:35:45,040 --> 00:35:47,579
ทำร้ายตัวเด็ก
เดี๋ยวหล่อนก็ยอมเอง
457
00:35:47,580 --> 00:35:49,410
- ลูน่า
- ไม่นะ
458
00:36:09,830 --> 00:36:12,600
จะยอมให้คลาร์ก
ได้เลือดราตรีไปไม่ได้
459
00:36:13,500 --> 00:36:14,770
ฆ่าทิ้งซะ
460
00:36:16,970 --> 00:36:18,940
เดอร์ริค นายไม่ได้เป็นคนแบบนี้
461
00:36:20,010 --> 00:36:22,475
ได้โปรด เดอร์ริค อย่านะ
462
00:36:36,450 --> 00:36:38,660
โอ ระวังด้วย
463
00:36:40,950 --> 00:36:43,149
ไม่นะ ไม่
464
00:36:43,150 --> 00:36:44,849
- เป็นอะไรรึเปล่า
- ฉันขอโทษจริงๆ
465
00:36:44,850 --> 00:36:47,050
ได้ตัวแล้ว
466
00:36:57,850 --> 00:36:59,710
ฉันไม่เป็นไร
พวกนั้นทำอะไรฉันไม่ได้
467
00:37:02,150 --> 00:37:03,750
เชย์อยู่ไหน
468
00:37:06,660 --> 00:37:08,090
เสียใจด้วย
469
00:37:09,960 --> 00:37:11,460
เจอพวกเราก็แบบนี้แหละ
470
00:37:15,100 --> 00:37:17,160
ฉันขอโทษจริงๆ
471
00:37:27,125 --> 00:37:30,575
ฉันขอโทษ
472
00:37:57,370 --> 00:37:59,740
อาจจะมีคนไหนกลืนชิป
ลงไปแล้วก็ได้ เราไม่มีวันรู้
473
00:37:59,745 --> 00:38:02,980
ถ้ากลืนไปจริง ก็ต้องมีคนมาขวาง
ก่อนเราใส่เพลิงในตัวลูน่า
474
00:38:02,986 --> 00:38:04,409
ระวังตัวให้ดี
475
00:38:04,410 --> 00:38:05,579
เปลี่ยนใจเขาได้แล้วเหรอ
476
00:38:05,580 --> 00:38:06,750
เงียบก่อน
477
00:38:10,290 --> 00:38:12,490
พิธีกำลังจะเริ่มแล้ว
478
00:38:14,420 --> 00:38:16,190
ลูน่า เดี๋ยวสิ
479
00:38:17,190 --> 00:38:21,130
ฉันเสียใจด้วยจริงๆ
แต่คุณก็เห็นแล้วว่าเราเจอกับอะไร
480
00:38:21,135 --> 00:38:24,030
ศัตรูที่ยอมทำทุกอย่าง
เพื่อให้ตัวเองชนะ
481
00:38:24,040 --> 00:38:27,440
แอลลี่ไม่มีวันหยุด
จนกว่าจะได้ตัวทุกคน
482
00:38:31,070 --> 00:38:35,780
คนที่ฉันรักต้องตายวันนี้
ทั้งๆ ที่ไม่จำเป็น
483
00:38:35,790 --> 00:38:37,710
ด้วยเงื้อมมือฉันเอง
484
00:38:38,720 --> 00:38:40,750
จะให้มันเกิดขึ้นอีกไม่ได้
485
00:38:49,430 --> 00:38:55,130
ขณะเตรียมตัวส่งพี่น้องทั้งหลาย
คืนท้องทะเล
486
00:38:55,140 --> 00:38:57,740
เราก็เชิดชูเกียรติชีวิตพวกเขา
487
00:38:58,400 --> 00:39:00,940
เกิดแต่น้ำ
488
00:39:01,290 --> 00:39:03,180
กลับคืนสู่น้ำ
489
00:39:13,750 --> 00:39:16,220
ถ้าจะลงมือ เราก็ต้องรีบ
490
00:39:16,225 --> 00:39:18,590
แอลลี่จะส่งกำลังเสริมมาแน่นอน
491
00:39:18,591 --> 00:39:21,891
แถมเราต้องหาที่เงียบๆ
ทำพิธีขึ้นสู่อำนาจ
492
00:39:21,895 --> 00:39:26,600
เธอเชื่อว่าวิธีการเอาชนะ
ศัตรูที่ไม่ยอมหยุด
493
00:39:26,610 --> 00:39:29,410
ก็คือตัวเองต้องไม่ยอมหยุดด้วย
494
00:39:30,900 --> 00:39:34,470
แล้วนี่มันต่างจาก
เลือดต้องล้างด้วยเลือดตรงไหน
495
00:39:34,940 --> 00:39:37,169
เดี๋ยวก่อนสิ ลูน่า
496
00:39:37,170 --> 00:39:39,470
คุณจะทำแบบนี้ไม่...
497
00:39:52,420 --> 00:39:54,090
ไม่นะ
498
00:40:45,170 --> 00:40:46,770
ทีนี้ยังไงต่อล่ะ