1
00:00:01,090 --> 00:00:02,980
ความเดิมตอนที่แล้ว
2
00:00:03,250 --> 00:00:06,820
มันมีผลที่ตามมานะ เบล
ลินคอล์นตายแล้ว
3
00:00:07,900 --> 00:00:11,770
เรานำตัวผู้นำไพค์
เผ่าคนจากบนฟ้ามาให้แล้ว
4
00:00:11,840 --> 00:00:13,980
- คุณจะพาเขาไปที่ไหนเหรอ
- ไปหาผู้การคนใหม่
5
00:00:14,020 --> 00:00:15,870
ขอผมไปด้วยได้ไหม
6
00:00:16,140 --> 00:00:18,790
ลูน่า เรากำลังไปหาแล้ว
7
00:00:18,880 --> 00:00:20,290
เลือดราตรี
8
00:00:20,360 --> 00:00:23,380
ลูน่าก็มี
เราถึงต้องหาตัวหล่อน
9
00:00:24,040 --> 00:00:28,020
- พอลูน่าเชื่อมกับแอลลี่สอง
- หล่อนก็จะรู้วิธีหยุดแอลลี่หนึ่ง
10
00:00:28,420 --> 00:00:31,020
จาฮาใช้ชิปเป็นตัวควบคุมทุกคน
11
00:00:31,040 --> 00:00:34,910
ยิ่งมีจิตใจคนมาช่วยเสริมเท่าไร
แอลลี่ก็จะยิ่งมีอำนาจเท่านั้น
12
00:00:34,950 --> 00:00:38,600
ในเมื่ออาร์เคเดียล่มแล้ว
เราก็ดำเนินการขั้นที่สองต่อได้
13
00:00:38,610 --> 00:00:43,700
เรื่องที่เราทำอยู่สำคัญเกินไป
มันจะไม่เสร็จสิ้นจนกว่าทุกคนจะมาร่วม
14
00:01:10,975 --> 00:01:12,089
เหมือนที่คาดการณ์ไว้เลย
15
00:01:12,090 --> 00:01:15,250
หุบปากซะ
16
00:01:16,680 --> 00:01:18,110
นี่
17
00:01:18,800 --> 00:01:20,390
เราไปกันดีกว่า
18
00:01:22,180 --> 00:01:27,000
คิดจริงๆ เหรอว่าเราจะมีสันติสุข
กับผู้การคนใหม่ได้
19
00:01:40,320 --> 00:01:42,160
เดินต่อสิ ให้ไว
20
00:01:58,440 --> 00:02:00,270
ท่านผู้นำทั้งสอง
21
00:02:00,330 --> 00:02:01,420
แจ็คสัน
22
00:02:02,030 --> 00:02:04,875
นายมาทำอะไรที่นี่
23
00:02:05,475 --> 00:02:06,910
ของพวกนั้นไม่จำเป็นหรอก
24
00:02:06,920 --> 00:02:10,550
ชายคนนี้เป็นของผู้การ
25
00:02:16,240 --> 00:02:18,090
ไม่เป็นไร แจ็คสัน
26
00:02:18,270 --> 00:02:19,360
แก้มัดให้เขา
27
00:02:26,380 --> 00:02:30,475
ทีนี้เปิดปาก
แล้วรับกุญแจเข้าไปซะ
28
00:02:33,150 --> 00:02:37,590
- เธโลนีอัส นี่มันอะไรกัน
- นั่นคือชิปที่ว่า
29
00:02:41,620 --> 00:02:44,649
ผมคิดว่าคุณบ้า
ตอนนี้รู้แล้วว่าบ้าจริงๆ
30
00:02:44,650 --> 00:02:48,919
นี่คือการรวมใจกัน
อย่างที่นายต้องการมาตลอดไง
31
00:02:48,920 --> 00:02:52,120
ทุกคนถอยไป
ไม่งั้นผู้การตายแน่
32
00:02:52,820 --> 00:02:57,275
ขอบคุณพระเจ้า
บริกส์ แกรนท์ มาช่วยกันเร็ว
33
00:03:01,770 --> 00:03:04,480
บริกส์ นายมาจากสถานีฟาร์มนะ
34
00:03:05,800 --> 00:03:08,110
ที่นี่ไม่มีสถานี
35
00:03:08,720 --> 00:03:10,730
มีแค่เมืองแห่งแสง
36
00:03:12,270 --> 00:03:14,420
เข้าร่วมกับเราเถอะนะ ชาร์ลส
37
00:03:15,220 --> 00:03:17,320
ไม่จำเป็นต้องสู้กันอีกแล้ว
38
00:03:17,780 --> 00:03:19,550
เราทั้งคู่ก็รู้ดี
39
00:03:19,860 --> 00:03:24,100
ผมไม่มีวันรับไอ้นั่นเด็ดขาด
40
00:03:25,050 --> 00:03:26,990
ขอโทษด้วยที่ต้องทำแบบนี้
41
00:03:27,150 --> 00:03:30,460
ไม่
42
00:03:34,600 --> 00:03:36,750
แล้วนายล่ะ มาร์คัส
43
00:03:38,200 --> 00:03:39,760
เราต้องใช้เขา
44
00:03:40,525 --> 00:03:44,760
เขาช่วยเราหาตัวคลาร์ก
กับเอไออีกตัวได้
45
00:03:54,120 --> 00:03:56,350
เลือกผิดแล้ว
46
00:03:57,310 --> 00:03:59,275
ผมว่าไม่นะ
47
00:03:59,400 --> 00:04:00,790
เดี๋ยวนายได้เปลี่ยนใจ
48
00:04:01,280 --> 00:04:02,480
ปล่อยนะ
49
00:04:04,330 --> 00:04:08,180
อัตราปฏิเสธตอนนี้
อยู่ที่สามเปอร์เซ็นต์
50
00:04:10,170 --> 00:04:15,950
ไม่ต้องขังมาร์คัสรวมกับคนอื่นนะ
เดี๋ยวฉันจัดการเอง
51
00:04:17,750 --> 00:04:20,180
แอบบี้เกลี้ยกล่อมเป็น
52
00:04:55,980 --> 00:04:58,780
[หกเดือนก่อนหน้านั้น]
53
00:05:09,810 --> 00:05:12,660
ท่านผู้นำ หมอกริฟฟิน
54
00:05:12,700 --> 00:05:14,270
ขอบคุณที่มานะ ชาร์ลส
55
00:05:14,870 --> 00:05:16,750
ไม่ยักรู้ว่าผมมีทางเลือกด้วย
56
00:05:17,040 --> 00:05:19,440
ตกลงมีอะไรเหรอครับ
57
00:05:21,290 --> 00:05:23,540
เรื่องที่ผมจะพูดต่อไปนี้เป็นความลับ
58
00:05:23,550 --> 00:05:25,850
ถ้าคุณเอาไปขยายแม้แต่นิดเดียว...
59
00:05:25,870 --> 00:05:29,580
ผมจะโดนปล่อยลอย
ผมเข้าใจ
60
00:05:29,590 --> 00:05:30,670
ดีมาก
61
00:05:31,725 --> 00:05:35,460
ผมอยากให้คุณสอนหลักสูตรเร่งรัด
วิชาเอาตัวรอดในป่า
62
00:05:35,470 --> 00:05:38,570
ทำฟาร์ม ล่าสัตว์ สร้างบ้าน
63
00:05:38,590 --> 00:05:41,040
- กับพวกนักโทษน่ะเหรอ
- ใช่
64
00:05:43,620 --> 00:05:46,070
ขอถามได้ไหมว่าทำไม
65
00:05:53,170 --> 00:05:55,440
เราจะส่งพวกเขาลงพื้นโลก
66
00:05:57,530 --> 00:06:00,110
เรามีนักโทษ 99 คน
67
00:06:00,200 --> 00:06:02,490
เราจะแบ่งพวกเขาเป็นกลุ่มเล็กๆ
เพื่อให้ควบคุมได้ง่าย
68
00:06:02,520 --> 00:06:05,300
ทันทีที่ประตูเปิด พวกเขาจะตาย
69
00:06:05,310 --> 00:06:09,710
พื้นโลกใช้อาศัยไม่ได้
อย่างน้อยก็อีกร้อยปี
70
00:06:14,000 --> 00:06:16,700
พวกคุณไปรู้อะไรมา
บอกผมเถอะ
71
00:06:16,705 --> 00:06:19,630
เราจะบอกแค่สิ่งที่คุณต้องรู้เท่านั้น
ชาร์ลส
72
00:06:19,640 --> 00:06:21,760
ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น
73
00:06:22,760 --> 00:06:24,150
ลูกสาวคุณก็อยู่ที่กล่องท้องฟ้า
74
00:06:24,170 --> 00:06:27,210
คงต้องมีหลักฐานน่าเชื่อพอสมควร
ว่าโลกอยู่ได้
75
00:06:27,220 --> 00:06:29,720
ถ้าคุณยอมเอาชีวิตแกไปเสี่ยง
76
00:06:29,760 --> 00:06:31,700
คลาร์กโดนขังเดี่ยว
77
00:06:33,000 --> 00:06:34,710
คุณจะไม่ได้เจอแกหรอก
78
00:06:35,580 --> 00:06:37,050
ไม่เป็นไร
79
00:06:37,860 --> 00:06:40,230
แกตั้งใจเรียนตั้งแต่ครั้งแรกแล้ว
80
00:06:40,950 --> 00:06:44,620
นี่คุณ ผมก็สอนเด็กพวกนี้
เกือบทุกคนอยู่แล้ว หรือก็พยายามน่ะนะ
81
00:06:44,640 --> 00:06:48,060
แต่ละคนไม่เชิงว่า
อยากเรียนกันมากเท่าไร
82
00:06:48,120 --> 00:06:49,879
แต่ต่อไปก็คงอยากแล้วสินะ
83
00:06:49,880 --> 00:06:51,700
เด็กๆ ไม่รู้ว่าตัวเองจะลงไปโลก
84
00:06:51,705 --> 00:06:56,170
- และถ้าคุณเอาไปบอก...
- ผมจะโดนปล่อยลอย เข้าใจแล้ว
85
00:06:56,740 --> 00:06:58,350
คิดแบบนี้ก็แล้วกัน
86
00:06:58,920 --> 00:07:05,125
คราวนี้คุณจะได้สอนวิชาทักษะพื้นโลก
กับเด็กที่อาจจะได้ใช้มันจริงๆ
87
00:07:07,160 --> 00:07:09,500
ผมก็ยอมรับ ว่ามัน
88
00:07:10,180 --> 00:07:12,420
ว่ามันต้องเสี่ยงดวงจริงๆ ชาร์ลส
89
00:07:14,120 --> 00:07:15,910
แต่เสี่ยงไปกับพวกเราเถอะ
90
00:07:18,940 --> 00:07:20,960
ผมเตรียมตัวเด็กๆ ให้พร้อมได้
ภายในสี่เดือน
91
00:07:20,980 --> 00:07:25,100
- หรือสาม ถ้าผม...
- พวกเขาจะไปในอีกสองอาทิตย์
92
00:07:38,940 --> 00:07:41,725
ผมเริ่มได้เมื่อไร
93
00:07:46,100 --> 00:07:49,175
เข้ามาเร็ว
94
00:07:53,010 --> 00:07:54,480
เลือกที่นั่ง
95
00:07:55,660 --> 00:07:57,460
โอเค เร็วเข้า
96
00:08:00,820 --> 00:08:02,470
โอเค อย่าหยุดเดิน
97
00:08:30,625 --> 00:08:33,900
นั่นมันเด็กที่อยู่ใต้พื้นนี่นา
98
00:08:36,075 --> 00:08:38,975
ขอต้อนรับสู่
วิชาทักษะบนพื้นโลก
99
00:08:52,260 --> 00:08:55,175
นี่ก็ชั่วโมงนึงแล้วนะ
นับตั้งแต่เราผ่านซากเครื่องบินมา
100
00:08:55,180 --> 00:08:56,860
แผนที่ไม่มีบอกระยะทางแบบนี้
101
00:08:56,861 --> 00:09:00,261
อาจจะเป็นวันเลยก็ได้
กว่าจะถึงหมู่บ้านลูน่า
102
00:09:00,265 --> 00:09:01,980
อย่างน้อยเราก็รู้ว่ามาถูกทางแล้ว
103
00:09:02,000 --> 00:09:05,050
ฟ้าจะมืดแล้ว เราควรหยุดรถ
ตอนแดดยังมี ชาร์จแบตเตอรี่
104
00:09:05,060 --> 00:09:08,399
แดดไหน เราไปต่อจนกว่า
เครื่องมันจะดับนั่นแหละ
105
00:09:08,400 --> 00:09:12,900
เราไปต่อจนกว่าจะเจอลูน่าต่างหาก
106
00:09:14,025 --> 00:09:15,480
นี่ลูน่าเหรอ
107
00:09:16,410 --> 00:09:17,540
ใช่
108
00:09:17,580 --> 00:09:22,525
เธอคิดว่าหล่อนจะว่าไง
ตอนเราโผล่ไปขอเอาเอไอใส่หัวน่ะ
109
00:09:23,340 --> 00:09:25,790
ลินคอล์นบอกว่าลูน่าช่วยเหลือ
คนที่เจอปัญหา
110
00:09:25,795 --> 00:09:27,150
หล่อนก็จะช่วยเราด้วย
111
00:09:32,640 --> 00:09:34,860
คิดว่าหล่อนจะช่วยเราหา
แผนที่ที่ดีกว่านี้ไหม
112
00:09:34,870 --> 00:09:36,609
ถอยกลับ
113
00:09:36,610 --> 00:09:39,224
เราต้องหาจุดที่
ต้นไม้ไม่ได้ขึ้นแน่นขนัด
114
00:09:39,225 --> 00:09:40,360
นี่
115
00:09:40,610 --> 00:09:43,275
สงสัยต้องเดินเท้าต่อ
116
00:09:46,870 --> 00:09:50,050
มีใครได้ฟังที่ฉันบอกว่า
มันอาจจะอีกหลายวันไหมเนี่ย
117
00:09:50,250 --> 00:09:51,780
หยุดก่อน
118
00:09:54,400 --> 00:09:57,850
- ได้ยินไหม
- เสียงน้ำ
119
00:09:59,370 --> 00:10:02,260
ระวังด้วย มันอาจจะเป็นศัตรู
120
00:10:02,290 --> 00:10:06,700
ไม่ใช่ศัตรูหรอกน่า
ลดปืนลงได้แล้ว
121
00:10:26,400 --> 00:10:28,975
หมู่บ้านอยู่ไหนน่ะ
122
00:10:40,290 --> 00:10:43,730
ไม่นะ ไม่ เป็นไปไม่ได้
123
00:10:55,710 --> 00:10:58,560
ไม่ใช่หมู่บ้าน เป็นแค่กองหิน
124
00:10:59,040 --> 00:11:00,790
ลูน่าไปแล้ว
125
00:11:02,900 --> 00:11:05,150
เราทำยังไงกันดี
126
00:11:33,075 --> 00:11:35,120
ความสามารถในการก่อไฟ
127
00:11:35,130 --> 00:11:39,130
ช่วยให้มนุษยชาติอยู่รอด
ผ่านยุคน้ำแข็งมาได้
128
00:11:39,950 --> 00:11:43,790
นั่นแหละ อย่างนั้นแหละ
129
00:11:44,270 --> 00:11:45,470
ได้แล้ว
130
00:11:45,960 --> 00:11:47,080
ใครจะรู้
131
00:11:47,110 --> 00:11:50,510
สักวัน มันอาจจะช่วยเราด้วยเหมือนกัน
132
00:12:01,680 --> 00:12:05,030
ตัวตัดสินระหว่าง
ความเป็นความตาย
133
00:12:12,810 --> 00:12:14,180
ขอบคุณมาก คุณเมอร์ฟี่
134
00:12:14,210 --> 00:12:19,330
อยากบอกเคล็ดลับ
การเอาชีวิตรอดบนพื้นดินให้เราฟังไหม
135
00:12:19,335 --> 00:12:21,460
ก็ไม่เชิง ไม่ล่ะ
136
00:12:24,790 --> 00:12:27,220
คุณเบลค แล้วเธอล่ะ
137
00:12:27,470 --> 00:12:31,190
เคล็ดลับการเอาชีวิตรอดบนพื้นดินน่ะ
138
00:12:32,480 --> 00:12:34,110
ไม่ตายมั้งคะ
139
00:12:38,020 --> 00:12:41,550
จะหัวเราะกันก็เชิญ
แต่เราต้องเรียนกันอีกเยอะ
140
00:12:41,555 --> 00:12:43,660
วิธีก่อไฟ ผูกเงื่อน
141
00:12:44,040 --> 00:12:46,820
ดูทิศจากดวงดาว ล่าสัตว์
142
00:12:46,830 --> 00:12:50,010
พวกเธอต้องรู้ว่า
พืชชนิดไหนกินได้และชนิดไหน...
143
00:12:50,040 --> 00:12:52,490
ชนิดไหนเอามาสูบได้เหรอครับ
144
00:12:53,050 --> 00:12:54,650
คุณจอร์แดน ก็เพราะอย่างนี้แหละ
145
00:12:54,660 --> 00:12:58,260
เราถึงต้องแยกเธอกับคุณกรีน
ออกจากกัน
146
00:12:58,340 --> 00:13:01,740
ฟังนี่ คำตอบของคำถามฉัน
147
00:13:02,980 --> 00:13:07,340
เคล็ดลับการเอาตัวรอดบนพื้นดิน
และบนยานอาร์ค
148
00:13:07,350 --> 00:13:11,050
คือต้องสู้ต่อไปไม่ว่าต้องเสียอะไร
149
00:13:11,060 --> 00:13:14,075
หรือต้องเสี่ยงแค่ไหน
150
00:13:14,420 --> 00:13:19,730
วินาทีที่เธอยอมแพ้ เธอก็ตาย
151
00:13:23,460 --> 00:13:26,800
ฟังฉันพูดแล้วเบื่อเหรอ คุณเมอร์ฟี่
152
00:13:29,230 --> 00:13:31,040
ผมเอาตัวรอดได้
153
00:13:49,150 --> 00:13:53,270
นี่ ถ้าจะฆ่ากัน ก็ฆ่าเลยสิ
154
00:14:03,050 --> 00:14:06,720
บริกส์ นายไม่ต้องทำแบบนี้
นายแกร่งจะตาย สู้กับมันสิ
155
00:14:06,750 --> 00:14:09,569
เราจะช่วยคนของเรา
แล้วไปจากที่นี่
156
00:14:09,570 --> 00:14:11,160
บริกส์
157
00:14:13,560 --> 00:14:15,780
ใครพร้อมรับกุญแจแล้วบ้าง
158
00:14:28,180 --> 00:14:30,490
บังเอิญดีจังเนอะ
159
00:14:31,720 --> 00:14:33,130
จอห์น เมอร์ฟี่
160
00:14:34,350 --> 00:14:36,130
บอกแล้ว ผมเอาตัวรอดได้
161
00:14:36,810 --> 00:14:41,450
แกน่าจะฆ่าฉันให้ตาย
ตั้งแต่ในสมรภูมิรบ
162
00:14:42,540 --> 00:14:45,100
ฉันไม่ทำผิดพลาดซ้ำสองหรอก
163
00:14:59,940 --> 00:15:03,130
แกฆ่าพวกฉันไปสามร้อยคน
164
00:15:03,890 --> 00:15:07,100
ทีนี้แกต้องตายจากรอยกรีด
สามร้อยครั้ง
165
00:15:07,830 --> 00:15:10,050
ด้วยน้ำมือฉัน
166
00:15:12,230 --> 00:15:14,460
รีบทำเข้าสิ
167
00:15:55,190 --> 00:15:56,909
อีกไม่นานจะมืดแล้ว
168
00:15:56,910 --> 00:15:59,000
เราต้องคุยกันว่าจะทำยังไงต่อ
169
00:15:59,005 --> 00:16:04,425
รอจนฟ้าสาง แล้วแยกกันเดิน
ดูตามชายหาดทั้งสองทิศ
170
00:16:07,420 --> 00:16:08,720
เจ๋ง
171
00:16:11,230 --> 00:16:12,600
ได้แล้ว
172
00:16:20,800 --> 00:16:22,010
พี่เห็นด้วย
173
00:16:22,040 --> 00:16:24,660
ลินคอล์นไม่มีทางวาดจุดนี้
ลงบนแผนที่ ถ้ามันไม่สำคัญ
174
00:16:24,690 --> 00:16:26,830
อย่าแตะต้องมัน
175
00:16:36,120 --> 00:16:40,120
ไม่เอาน่า โอ
ต้องอีกนานแค่ไหน
176
00:16:40,810 --> 00:16:42,260
ฉันไม่รู้
177
00:16:43,420 --> 00:16:46,450
ฉันมองหน้าพี่ไม่ได้ด้วยซ้ำ
178
00:16:47,170 --> 00:16:48,790
เพราะทุกครั้งที่มอง
179
00:16:49,130 --> 00:16:52,100
ฉันเห็นภาพไพค์เอาปืน
จ่อหัวลินคอล์น
180
00:16:53,950 --> 00:16:56,120
ฉันได้ยินเสียงปืน
181
00:16:58,100 --> 00:16:59,970
ฉันเห็นเขาล้มลง
182
00:17:03,730 --> 00:17:05,080
พี่ไม่ได้ฆ่าลินคอล์น
183
00:17:05,110 --> 00:17:07,740
ใช่ แต่เขาก็ตายเพราะพี่
184
00:17:08,950 --> 00:17:10,660
พี่มาหาเธอ
185
00:17:11,300 --> 00:17:13,530
เธอไม่ยอมให้พี่ช่วยเอง
186
00:17:13,540 --> 00:17:16,475
ถ้าเธอเชื่อใจพี่ พี่
187
00:17:33,410 --> 00:17:35,210
เมื่อกี้นายทำอะไรน่ะ
188
00:17:35,280 --> 00:17:40,725
ไม่ได้ทำอะไรเลย
แค่โยนเจ้านี่เข้ากองไฟ
189
00:17:40,820 --> 00:17:42,160
มันคืออะไรเหรอ
190
00:17:56,325 --> 00:17:57,760
ไฟสัญญาณ
191
00:17:57,770 --> 00:17:59,529
ลินคอล์นพยายามบอกเรา
192
00:17:59,530 --> 00:18:01,480
นี่คือวิธีติดต่อกับลูน่า
193
00:18:04,475 --> 00:18:07,000
ฉันจะไปเก็บมาเพิ่ม
194
00:18:28,940 --> 00:18:30,080
แอบบี้
195
00:18:30,830 --> 00:18:32,770
มาร์คัส ขอบคุณพระเจ้า
196
00:18:32,790 --> 00:18:35,899
เธอเป็นอะไรไหม
พวกเขาทำร้ายเธอรึเปล่า
197
00:18:35,900 --> 00:18:39,299
เขาเจอตอนฉันซ่อนตัว
อยู่ในป่าข้างๆ ค่าย
198
00:18:39,300 --> 00:18:44,149
บอกทีว่านายรู้ว่าคลาร์กอยู่ไหน
199
00:18:44,150 --> 00:18:46,399
ไม่รู้ นึกว่าแกอยู่ที่นี่ซะอีก
200
00:18:46,400 --> 00:18:48,574
เขาพูดความจริง
201
00:18:48,575 --> 00:18:53,100
ไม่ ฉันเห็นพวกนั้นยิงแก
202
00:18:53,125 --> 00:18:58,320
แกขึ้นโรเวอร์ไปกับแจสเปอร์
ทั้งสองคนหนีไปได้ ฉันมั่นใจ
203
00:18:58,340 --> 00:19:01,670
ดีแล้ว ถ้าแกไปเจอกับคนอื่น
ก็เท่ากับว่าแกปลอดภัย
204
00:19:02,290 --> 00:19:06,174
ฟังฉันนะ พวกเขาตามล่าคลาร์ก
205
00:19:06,175 --> 00:19:08,474
เธอรู้ได้ยังไงว่าเขาตามล่าคลาร์ก
206
00:19:08,475 --> 00:19:12,450
พวกเขาสอบสวนฉันเป็นชั่วโมง
207
00:19:12,470 --> 00:19:16,725
แกมีบางอย่างที่พวกเขาต้องการ
208
00:19:16,730 --> 00:19:20,800
- อะไร อะไรล่ะ
- ฉันก็ไม่รู้
209
00:19:21,570 --> 00:19:23,600
เราไม่มีเวลาแล้ว
210
00:19:24,190 --> 00:19:28,425
ถ้าออนทาริพูดถูก แล้วคลาร์กหาตัว
เลือดราตรีอีกคนเจอ
211
00:19:28,426 --> 00:19:31,326
หล่อนจะเปิดใช้การเอไอตัวนั้นได้
212
00:19:31,330 --> 00:19:34,475
เรายอมให้เป็นแบบนั้นไม่ได้
213
00:19:34,480 --> 00:19:37,025
มาร์คัส
214
00:19:40,540 --> 00:19:43,175
ฉันกลัว
215
00:19:52,500 --> 00:19:55,000
พยายามมากกว่านี้
216
00:20:23,750 --> 00:20:25,470
เขารู้แล้ว
217
00:20:26,700 --> 00:20:29,050
มาร์คัส
218
00:20:32,880 --> 00:20:35,040
เธอกลืนชิปลงไป
219
00:20:41,870 --> 00:20:43,620
เอาตัวไปตรึงกางเขน
220
00:20:44,420 --> 00:20:45,650
แอบบี้...
221
00:20:45,680 --> 00:20:47,150
แอบบี้
222
00:20:47,200 --> 00:20:48,920
แอบบี้ เดี๋ยวก่อน
223
00:20:49,570 --> 00:20:51,130
แอบบี้
224
00:20:53,890 --> 00:20:55,100
แอบบี้
225
00:20:56,110 --> 00:20:58,740
ฟังก่อน แอบบี้ ได้โปรด
226
00:21:00,870 --> 00:21:02,070
อย่านะ
227
00:21:03,140 --> 00:21:06,210
แอบบี้ นี่มันบ้าไปแล้ว
228
00:21:06,230 --> 00:21:08,280
- นี่คือการรวมใจ
- แอบบี้ ได้โปรด...
229
00:21:08,310 --> 00:21:12,790
- กลืนกุญแจลงไปซะ
- ได้โปรด ตื่นที
230
00:21:13,610 --> 00:21:17,900
บอกเราว่าคลาร์กกับคนอื่น
ซ่อนตัวอยู่ที่ไหน
231
00:21:18,350 --> 00:21:21,400
ฉันทำไม่ได้
232
00:22:20,100 --> 00:22:23,830
ขอเดา เธอมาแก้ไขสถานการณ์
233
00:22:24,540 --> 00:22:27,080
วันเฮด้า ผู้บันดาลสันติสุข
234
00:22:28,690 --> 00:22:30,200
ฉันมาดูว่านายโอเคไหม
235
00:22:30,220 --> 00:22:33,450
ฉันไม่ต้องให้เธอช่วยหรอก
236
00:22:44,320 --> 00:22:49,125
คลาร์ก ฉันเสียน้องไปแล้ว
237
00:22:55,360 --> 00:22:59,150
ให้เวลาออคเทเวียหน่อย เบลลามี่
238
00:22:59,200 --> 00:23:03,200
มือนายอาจจะเปื้อนเลือด
แต่มันไม่ใช่เลือดลินคอล์น
239
00:23:03,205 --> 00:23:06,025
บางส่วนก็ใช่นะ
240
00:23:06,030 --> 00:23:11,650
ก็อาจจะ
แต่นายไม่ได้ตั้งใจให้มันเกิดขึ้นนี่
241
00:23:11,710 --> 00:23:14,999
นายพยายามหยุดมัน
242
00:23:15,000 --> 00:23:19,050
ออคเทเวียต้องให้อภัยนายในที่สุด
243
00:23:19,360 --> 00:23:20,420
ประเด็นก็คือ
244
00:23:20,440 --> 00:23:24,150
นายจะให้อภัยตัวเองได้รึเปล่า
245
00:23:28,960 --> 00:23:34,125
สำหรับพวกเรา
การให้อภัยเป็นเรื่องยาก
246
00:23:41,240 --> 00:23:45,850
ฉันโมโหเธอมากที่ทิ้งกันไป
247
00:23:46,740 --> 00:23:50,250
ฉันไม่อยากต้องรู้สึกแบบนั้นอีกแล้ว
248
00:23:55,640 --> 00:24:00,225
รู้ไหม ไม่ได้มีนายคนเดียวหรอกนะ
ที่พยายามให้อภัยตัวเองน่ะ
249
00:24:00,680 --> 00:24:03,875
บางที เราอาจจะได้รับมันสักวัน
250
00:24:06,420 --> 00:24:10,800
แต่เราต้องมีกันและกัน เบลลามี่
251
00:24:11,170 --> 00:24:13,250
สิ่งที่เราทำอยู่ตอนนี้
252
00:24:13,420 --> 00:24:18,675
ทางเดียวที่เราจะทำสำเร็จ
คือต้องทำด้วยกัน
253
00:25:05,500 --> 00:25:07,490
ไม่ ไม่ พวกเขามาดี
254
00:25:16,050 --> 00:25:19,750
เธอเป็นใคร ส่งสัญญาณไปทำไม
255
00:25:19,875 --> 00:25:24,050
ฉันชื่อออคเทเวีย เป็นคนบนฟ้า
มาขอที่หลบภัย
256
00:25:24,450 --> 00:25:26,860
คนบนฟ้า ผู้นำพาความตาย
257
00:25:26,880 --> 00:25:30,700
ทำไมเราถึงควรให้ที่หลบภัยเธอ
258
00:25:31,750 --> 00:25:33,440
ลินคอล์น
259
00:25:37,530 --> 00:25:39,170
เขาส่งเรามา
260
00:25:42,270 --> 00:25:45,775
ดึงผ้าอุดปากออก ปลดเชือกให้พวกเขา
261
00:25:48,950 --> 00:25:51,550
- เกิดอะไรขึ้น
- ไม่รู้เหมือนกัน
262
00:25:59,690 --> 00:26:02,175
อะไรน่ะ
263
00:26:03,020 --> 00:26:04,790
ที่หลบภัย
264
00:26:06,310 --> 00:26:08,440
มันจะทำอะไรเหรอ
265
00:26:14,580 --> 00:26:16,130
ออคเทเวีย เดี๋ยวสิ
266
00:26:17,650 --> 00:26:18,980
ฉันเชื่อใจลินคอล์น
267
00:26:19,070 --> 00:26:21,750
ถ้าดื่มคนเดียว ก็ไปคนเดียว
268
00:26:21,800 --> 00:26:24,060
เจอกันที่อีกฟากนึงนะ
269
00:26:28,610 --> 00:26:30,170
ซวยละ
270
00:26:30,790 --> 00:26:32,480
พระเจ้า
271
00:26:33,530 --> 00:26:35,230
โอกาสสุดท้าย
272
00:26:37,640 --> 00:26:39,020
ด้วยกันนะ
273
00:26:39,620 --> 00:26:42,075
ส่งสัญญาณเรียกเรือได้
274
00:27:23,640 --> 00:27:26,710
เสียใจด้วย
ได้ข่าวว่าลูกชายคุณโดนจับ
275
00:27:27,510 --> 00:27:29,760
แกจะมาเข้าเรียนวันนี้ไหม
276
00:27:31,000 --> 00:27:37,150
ไม่ เราจะขังเดี่ยวเวลส์
จนกว่าถึงเวลาปล่อยยานย่อยพรุ่งนี้
277
00:27:41,530 --> 00:27:44,410
ใช่ๆ
278
00:27:46,070 --> 00:27:48,730
คุณไม่อยากให้แกบอกคนอื่น
เรื่องยานอาร์คกำลังตาย
279
00:27:48,760 --> 00:27:49,470
ชาร์ลส
280
00:27:49,500 --> 00:27:51,170
ก็ดูเป็นเรื่องเดียวที่สมเหตุสมผล
281
00:27:51,190 --> 00:27:56,050
ไม่งั้นคุณจะส่งเด็กๆ
ที่ไม่ใช่นักวิทยาศาสตร์ลงไปทำไม
282
00:27:56,970 --> 00:28:00,850
นี่คุณสนบ้างไหม
ว่าพวกเด็กๆ จะอยู่หรือตาย
283
00:28:03,230 --> 00:28:04,800
เรากำลังพูดถึงลูกชายผมอยู่นะ
284
00:28:04,820 --> 00:28:07,780
ใช่ ก็ส่งผมลงไปพร้อมกันด้วยสิ
285
00:28:07,820 --> 00:28:10,025
ไม่มีทางเด็ดขาด
286
00:28:10,100 --> 00:28:15,875
- สิ่งที่คุณสอนพวกเด็กๆ จะ...
- ผมไม่ได้สอนอะไรพวกเขาเลย
287
00:28:16,990 --> 00:28:20,600
พวกเขาไม่สนใจ
ก็เลยไม่ได้เรียนรู้สักอย่าง
288
00:28:20,630 --> 00:28:24,180
พวกเขาไม่สนใจ
เพราะไม่คิดว่าจะมีเหตุผลให้ต้องสน
289
00:28:24,260 --> 00:28:26,650
ให้ผมบอกเถอะว่า
เราจะส่งพวกเขาลงไป
290
00:28:26,680 --> 00:28:28,770
- พวกเขาอาจจะกลัวกัน แล้วก็...
- ไม่
291
00:28:28,800 --> 00:28:29,800
ไม่
292
00:28:30,350 --> 00:28:31,460
ได้โปรด
293
00:28:33,750 --> 00:28:36,000
ผมเหลือเวลาอีกแค่ครั้งเดียว
ที่จะสื่อถึงพวกเขา
294
00:28:36,020 --> 00:28:40,690
งั้นก็รีบหาวิธีสื่อถึงพวกเขาสิ
295
00:28:40,760 --> 00:28:45,475
พวกเขาต้องหวังพึ่งแต่คุณแล้ว
296
00:28:58,610 --> 00:29:00,800
โอเค พวกเราออกจากห้องนี้กันได้ยัง
ให้ตาย
297
00:29:00,820 --> 00:29:02,739
นายมีอะไรที่ดีกว่านี้ให้ทำเหรอ
เมอร์ฟี่
298
00:29:02,740 --> 00:29:05,170
อันนี้คือเสนอรึเปล่า แมคอินไทร์
299
00:29:05,250 --> 00:29:07,470
นายมันอุบาทว์ที่สุดเลย เมอร์ฟี่
300
00:29:16,620 --> 00:29:20,460
ทุกคนประจำที่นั่ง เดี๋ยวนี้
301
00:29:23,950 --> 00:29:28,060
ทุกคนคงดีใจกันน่าดูสินะ
302
00:29:28,070 --> 00:29:31,870
วันนี้เรียนวิชาทักษะบนโลก
เป็นวันสุดท้าย
303
00:29:31,890 --> 00:29:33,500
เยี่ยมเลย ถ้าอย่างนั้น...
304
00:29:33,530 --> 00:29:35,480
นั่งลง
305
00:29:45,050 --> 00:29:51,180
สนใจอยากช่วยฉันสอน
บทเรียนวันนี้ไหมล่ะ คุณเมอร์ฟี่
306
00:29:52,050 --> 00:29:53,410
ก็เอาสิ
307
00:29:56,980 --> 00:29:58,100
ทำแบบนั้นเพื่ออะ...
308
00:29:58,130 --> 00:30:01,160
พระเจ้าช่วย
309
00:30:16,750 --> 00:30:18,379
ฉันรู้เรื่องเธอหมดแล้ว คุณเมอร์ฟี่
310
00:30:18,380 --> 00:30:20,770
- งั้นเหรอ
- ก็ใช่น่ะสิ
311
00:30:21,530 --> 00:30:26,110
แม่ดื่มเหล้าจนตัวตาย
หลังพ่อโดนปล่อยลอย
312
00:30:26,120 --> 00:30:29,740
เพราะขโมยยามาช่วยเธอ
313
00:30:29,790 --> 00:30:33,025
ชีวิตเธอบัดซบไม่เบา
ฉันยอมยกให้ละ
314
00:30:33,090 --> 00:30:41,800
แล้วเขาทำยังไงกับโอกาสที่สอง
ที่พ่อเขาแลกมาให้ด้วยชีวิตเหรอ
315
00:30:41,870 --> 00:30:43,900
ผลาญมันไงล่ะ
316
00:30:43,910 --> 00:30:48,400
จุดไฟเผาห้องพักของการ์ด
ที่เป็นคนจับพ่อ
317
00:30:50,290 --> 00:30:52,750
พูดอะไรสักอย่างสิ
318
00:30:57,760 --> 00:31:00,470
ทำอะไรสักอย่าง
319
00:31:04,400 --> 00:31:06,240
รู้ไหม ผมเข้าใจนะ
320
00:31:06,300 --> 00:31:08,930
พยายามสอนให้เราโต้กลับ
321
00:31:09,000 --> 00:31:11,730
- ผิดแล้ว
- เฮ้ย เฮ้ย
322
00:31:13,540 --> 00:31:14,740
หยุดนะ
323
00:31:16,490 --> 00:31:17,300
อย่ายุ่งกับเขา
324
00:31:17,310 --> 00:31:19,540
ไม่มีใครมาช่วยเธอหรอกนะ
325
00:31:19,590 --> 00:31:22,060
ไม่มีใครมาช่วย
พวกเธอคนไหนทั้งนั้น
326
00:31:25,510 --> 00:31:28,280
ปล่อยเขานะเว้ย ปล่อยเขา
327
00:31:31,020 --> 00:31:32,500
ทำได้แค่นี้เองเรอะ
328
00:31:34,410 --> 00:31:39,450
มันต้องใช้มากกว่าเด็ก
จากสถานีเดียวกันที่จะช่วยเธอนะ
329
00:31:40,360 --> 00:31:44,430
- ใครจะช่วยเธอล่ะ
- เปิดประตู ช่วยด้วย
330
00:31:46,700 --> 00:31:48,170
ปลดล็อกประตูเลย
331
00:31:48,200 --> 00:31:52,790
ไม่เห็นรึไง
นี่มันเรื่องความเป็นความตาย
332
00:31:56,180 --> 00:31:58,140
เปิดประตู ช่วยด้วย
333
00:32:00,800 --> 00:32:01,800
นี่
334
00:32:04,170 --> 00:32:07,690
- ชาร์ลส คุณเป็นอะไรรึเปล่า
- สบายดี
335
00:32:08,310 --> 00:32:11,420
นี่พวกเธอเสียสติไปแล้วเหรอ
นี่มันอะไรกัน
336
00:32:13,390 --> 00:32:15,490
นี่คือพิธีจบการศึกษา
337
00:32:21,380 --> 00:32:23,120
ยินดีด้วย
338
00:32:25,050 --> 00:32:26,770
เลิกชั้นเรียนแค่นี้
339
00:32:38,790 --> 00:32:40,780
แกทำลายฉันไม่ได้หรอก คนบนดิน
340
00:32:41,300 --> 00:32:44,069
ถ้าคุณอยากให้เขาหยุด
ลองหุบปากดีไหมล่ะ
341
00:32:44,070 --> 00:32:45,780
มีทางเดียวที่ฉันจะหยุด
342
00:32:47,180 --> 00:32:49,840
พวกคุณเป็นบ้าอะไรเนี่ย
343
00:32:49,870 --> 00:32:52,690
เขาแข็งแรงจะตาย เราต้องมีเขา
ถ้าเราคิดจะหนีออกไปจากที่นี่
344
00:32:52,720 --> 00:32:56,475
ฟังผมนี่
345
00:32:57,140 --> 00:33:01,775
ศัตรูตัวจริงมันอยู่ข้างนอกโน่น
346
00:33:03,510 --> 00:33:07,875
จาฮามีกองทัพทหารฝังชิป
พวกเขาไม่เจ็บไม่ปวดอะไรทั้งนั้น
347
00:33:07,900 --> 00:33:13,150
แปลว่าพวกนั้นไม่มีวันหยุด
จนกว่าทุกคนเข้าร่วมหรือตายกันไปข้าง
348
00:33:14,460 --> 00:33:16,425
เสียเวลาเปล่า ไอ้หนู
349
00:33:16,480 --> 00:33:18,575
ศึกของแกจบแล้ว
350
00:33:18,805 --> 00:33:20,375
อินดรา หยุดก่อน
351
00:33:20,580 --> 00:33:23,250
เด็กมันพูดมีเหตุผลอยู่
352
00:33:29,130 --> 00:33:30,750
ลองถามตัวเองดู
353
00:33:31,890 --> 00:33:33,749
อยากจะแก้แค้น
354
00:33:33,750 --> 00:33:36,400
หรืออยากให้คนของตัวเองมีชีวิต
355
00:33:41,740 --> 00:33:44,450
อยากทั้งคู่
356
00:33:47,000 --> 00:33:50,425
ฉันจะได้แก้แค้น
357
00:33:51,010 --> 00:33:54,100
แค่ไม่ใช่ในวันนี้
358
00:34:02,625 --> 00:34:05,475
ไปลอยตายไป
359
00:34:05,550 --> 00:34:08,140
ทุกอย่างที่ผมรู้
ผมลงมารู้บนพื้นดิน
360
00:34:25,075 --> 00:34:28,825
เหลือเวลานับถอยหลังอีกห้านาที
361
00:34:29,950 --> 00:34:34,175
ตื่นขึ้นมา เจอกับผงฝุ่นและเถ้าถ่าน
362
00:34:34,230 --> 00:34:38,330
ยกมือปาดหัวคิ้ว
ลบคราบสนิมตามตัว
363
00:34:38,360 --> 00:34:43,470
สูดลมเอาสารเคมีเข้าร่าง
364
00:34:46,490 --> 00:34:51,960
บุกเข้าไป เตรียมตัวให้พร้อม
ขึ้นไปนั่งอยู่ในรถขนนักโทษ
365
00:34:51,980 --> 00:34:54,890
เห็นมอนตี้ไหม
เขาขึ้นยานไปแล้วรึยัง
366
00:34:54,920 --> 00:34:56,070
นี่สินะ
367
00:34:56,090 --> 00:34:56,830
เดินให้เร็ว
368
00:34:56,860 --> 00:34:59,490
วันสิ้นโลก
369
00:35:00,210 --> 00:35:01,050
เดี๋ยวก่อน
370
00:35:01,060 --> 00:35:05,970
ฉันตื่นขึ้นมา รู้สึกได้จากข้างใน
371
00:35:06,000 --> 00:35:10,329
มันมากพอจะทำ
ระบบร่างกายฉันปั่นปวน
372
00:35:10,330 --> 00:35:11,160
ขอต้อนรับสู่ยุคใหม่
373
00:35:11,180 --> 00:35:12,880
นี่เราทำอะไรอยู่
374
00:35:12,890 --> 00:35:14,440
สู่ยุคใหม่
375
00:35:14,470 --> 00:35:18,425
ขอต้อนรับสู่ยุคใหม่
376
00:35:22,340 --> 00:35:27,150
ฉันโดนสารกัมมันตรังสี
กัมมันตรังสี
377
00:35:29,590 --> 00:35:32,480
แอบบี้ ถึงเวลาแล้ว
378
00:35:33,050 --> 00:35:37,040
กัมมันตรังสี
379
00:35:37,070 --> 00:35:39,130
ขอให้เราพบกันอีกครั้ง
380
00:35:52,260 --> 00:35:56,050
ฉันชูธงขึ้นสูง หยิบเสื้อผ้าขึ้นมาสวม
381
00:35:56,070 --> 00:36:00,429
คงถึงเวลาปฏิวัติแล้วล่ะมั้ง
382
00:36:00,430 --> 00:36:04,350
เราทาสีแดงเพื่อให้เข้าพวก
383
00:36:04,370 --> 00:36:05,480
ไปเถอะ
384
00:36:08,690 --> 00:36:10,940
บุกเข้าไป
385
00:36:10,970 --> 00:36:11,790
ฉันเสียใจด้วยนะ แอบบี้
386
00:36:11,810 --> 00:36:12,960
เตรียมตัวให้พร้อม
387
00:36:12,980 --> 00:36:17,010
ขึ้นไปนั่งในรถขนนักโทษ
388
00:36:17,090 --> 00:36:18,370
นี่สินะ
389
00:36:18,390 --> 00:36:21,625
ได้อากาศเพิ่มตามต้องการแล้วนะ
390
00:36:21,660 --> 00:36:27,820
ฉันตื่นขึ้นมา รู้สึกได้จากข้างใน
391
00:36:28,730 --> 00:36:32,480
มันมากพอจะทำ
ระบบร่างกายฉันปั่นปวน
392
00:36:32,510 --> 00:36:36,390
ขอต้อนรับสู่ยุคใหม่ ยุคใหม่
393
00:36:36,410 --> 00:36:41,490
ขอต้อนรับสู่ยุคใหม่ ยุคใหม่
สู่ยุคใหม่
394
00:36:45,440 --> 00:36:49,780
มาร์คัส ให้ฉันช่วยหยุดที่เจ็บเถอะ
395
00:36:52,820 --> 00:36:54,420
เขาแกร่งมาก
396
00:36:56,100 --> 00:36:59,050
ใช่ เขาแกร่งเสมอมา
397
00:37:00,410 --> 00:37:04,040
มาร์คัส เกรงว่าเวลาจะหมดแล้ว
398
00:37:07,180 --> 00:37:13,710
เราต้องรู้ว่ากลุ่มต่อต้านไพค์
ที่นายเป็นคนนำซ่อนตัวอยู่ที่ไหน
399
00:37:15,100 --> 00:37:18,770
ยิงผมเถอะ ยิงผมเลย
400
00:37:18,840 --> 00:37:22,400
ถ้าฉันยิงนาย
ฉันก็จะไม่ได้คำตอบ
401
00:37:30,940 --> 00:37:32,180
เดี๋ยว
402
00:37:32,350 --> 00:37:34,010
นายหยุดเรื่องนี้ได้
403
00:37:34,070 --> 00:37:35,470
โอเค
404
00:37:37,740 --> 00:37:39,040
ผมยอมแล้ว
405
00:37:39,990 --> 00:37:41,490
ยอมแล้ว
406
00:37:53,220 --> 00:37:54,760
รับกุญแจไป
407
00:38:09,050 --> 00:38:12,800
ซึมลึกจากกระดูก
408
00:38:12,830 --> 00:38:15,500
จากข้างในตัวเรา
409
00:38:15,530 --> 00:38:20,540
ฉันตื่นขึ้นมา รู้สึกได้จากข้างใน
410
00:38:20,570 --> 00:38:25,080
มันมากพอจะทำ
ระบบร่างกายฉันปั่นปวน
411
00:38:25,100 --> 00:38:29,290
ขอต้อนรับสู่ยุคใหม่ สู่ยุคใหม่
412
00:38:29,320 --> 00:38:34,760
ขอต้อนรับสู่ยุคใหม่ สู่ยุคใหม่
413
00:38:36,820 --> 00:38:44,710
เจอสารกัมมันตรังสี
กัมมันตรังสี
414
00:39:03,450 --> 00:39:06,950
นี่พวกเราอยู่ไหนกันเนี่ย
415
00:39:08,880 --> 00:39:11,720
- ดาบฉันหายไป
- ปืนก็ด้วย
416
00:39:39,230 --> 00:39:40,770
ลูน่า
417
00:39:45,460 --> 00:39:46,880
ลินคอล์นอยู่ไหน
418
00:39:49,000 --> 00:39:50,470
ลินคอล์นตายแล้ว
419
00:39:57,550 --> 00:39:59,940
เขาบอกว่าคุณจะช่วยเรา
420
00:39:59,950 --> 00:40:01,100
จริงเหรอ
421
00:40:01,730 --> 00:40:05,600
ลูน่า คุณคือคนสุดท้ายของเผ่าพันธุ์
422
00:40:06,040 --> 00:40:08,070
เลือดราตรีคนสุดท้าย
423
00:40:08,840 --> 00:40:11,725
แสดงว่าเล็กซ่าก็ตายแล้วสินะ
424
00:40:11,740 --> 00:40:15,450
วิญญาณเธอเลือกคุณ
เป็นผู้การคนต่อไป
425
00:40:15,510 --> 00:40:18,290
ไททัสส่งเพลิงให้ฉันดูแล
เพื่อเอามามอบให้คุณ
426
00:40:18,350 --> 00:40:21,560
งั้นเขาก็น่าจะบอกเธอว่า
ฉันจากการเลือกผู้การมา
427
00:40:21,570 --> 00:40:24,790
โดยสาบานว่าจะไม่ฆ่าคนอีก
428
00:40:26,250 --> 00:40:27,799
คุณไม่จำเป็นต้องฆ่า
429
00:40:27,800 --> 00:40:32,110
ผู้นำคือสิทธิตามกำเนิดของคุณ
แต่จะนำยังไงขึ้นอยู่กับคุณเลือก
430
00:40:32,660 --> 00:40:34,190
นี่
431
00:40:38,780 --> 00:40:43,180
ฉันจำสัญลักษณ์ศักดิ์สิทธิ์ได้
แต่นี่มันคืออะไรกัน
432
00:40:43,270 --> 00:40:45,300
นี่คือเพลิง
433
00:40:45,330 --> 00:40:48,070
ที่กักเก็บวิญญาณผู้การ
434
00:40:48,410 --> 00:40:50,130
วิญญาณเล็กซ่า
435
00:40:50,880 --> 00:40:54,450
คุณจะยอมรับ
และเป็นผู้การคนต่อไปไหม
436
00:41:04,100 --> 00:41:05,400
ไม่
437
00:41:13,950 --> 00:41:16,470
นี่ เดี๋ยวก่อนสิ