1
00:00:01,149 --> 00:00:02,362
ความเดิมตอนที่แล้ว
2
00:00:02,378 --> 00:00:04,640
พี่ชายฉันเลือกผิดฝั่ง
3
00:00:06,100 --> 00:00:08,282
โอ พี่เสียใจด้วยจริงๆ
4
00:00:09,380 --> 00:00:11,367
สำหรับฉัน พี่ตายไปแล้ว
5
00:00:11,391 --> 00:00:14,960
เธอบอกว่าอยากได้ความทรงจำคืน
ก็นี่ไงล่ะ
6
00:00:15,002 --> 00:00:17,960
ไม่ ฉันยอมแล้ว
7
00:00:18,130 --> 00:00:21,014
- ฉันอยากคุยกับเรเว่น
- เรเว่นอยู่ที่เมืองแห่งแสง
8
00:00:21,039 --> 00:00:23,310
ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ๆ หยุดนะ
9
00:00:23,335 --> 00:00:28,038
คุณอยากช่วยเรเว่น
คุณแค่ต้องกลืนกุญแจลงไป
10
00:00:30,690 --> 00:00:31,793
เขาพาตัวเรเว่นไป
11
00:00:31,810 --> 00:00:34,964
ตามหาแจสเปอร์ จอร์แดน
พามาที่นี่
12
00:00:37,494 --> 00:00:39,000
คลาร์ก
13
00:00:39,029 --> 00:00:40,528
ขึ้นมาเร็ว
14
00:00:44,122 --> 00:00:45,444
แม่คะ
15
00:00:45,469 --> 00:00:48,993
ทันทีที่เรเว่นได้สติ
และฉันเห็นสภาพรอบตัวหล่อน
16
00:00:49,003 --> 00:00:50,123
เราจะหาพวกเขาเจอ
17
00:00:50,147 --> 00:00:52,769
พอหาเจอ เราก็จะหา
เพื่อนคนอื่นเขาเจอด้วย
18
00:00:52,771 --> 00:00:54,837
ในเมื่ออาร์เคเดียล่มแล้ว
19
00:00:55,617 --> 00:00:57,874
เราก็ดำเนินการขั้นที่สองต่อได้
20
00:01:11,350 --> 00:01:13,663
แจสเปอร์ พูดกับฉันหน่อย
21
00:01:13,688 --> 00:01:15,818
ฉันช่วยชีวิตเธอ
22
00:01:15,883 --> 00:01:18,194
แค่นี้ก็ดีเกินกว่าที่เธอสมควรได้แล้ว
23
00:01:22,697 --> 00:01:24,901
แม่ฉันปล่อยให้พวกนั้นยิงฉัน
24
00:01:24,905 --> 00:01:27,372
ก็พอเข้าใจได้อยู่
25
00:01:27,390 --> 00:01:29,672
หยุดพล่ามแล้วมองหาถ้ำซะ
26
00:01:30,275 --> 00:01:33,021
ซินแคลร์บอกว่าอยู่ประมาณนี้แหละ
27
00:01:35,949 --> 00:01:39,540
นี่ก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน
เห็นว่าเป็นชิปอะไรสักอย่าง
28
00:01:39,634 --> 00:01:42,185
เดี๋ยวก็รู้ เตรียมตัวให้พร้อม
29
00:01:44,920 --> 00:01:47,857
โอ เดี๋ยวก่อน
เธอจะไปเฉยๆ ไม่ได้นะ
30
00:01:47,890 --> 00:01:49,350
ก็ลองดูสิ
31
00:01:49,360 --> 00:01:52,395
เธอได้ยินที่แจสเปอร์วิทยุมาแล้ว
อาร์เคเดียไม่ปลอดภัย
32
00:01:52,397 --> 00:01:54,630
แจสเปอร์ฟังดูบ้าๆ บอๆ
33
00:01:55,068 --> 00:01:58,601
ไพค์ก็ไม่อยู่แล้ว
ฉันดูแลตัวเองได้
34
00:01:59,510 --> 00:02:00,785
คนบนดินเผาศพคนตาย
35
00:02:00,800 --> 00:02:03,264
พี่รู้ แล้วไงเหรอ
36
00:02:03,341 --> 00:02:06,086
- เธอจะไปไหนน่ะ
- พี่ไม่มีสิทธิ์มาถามฉัน
37
00:02:06,818 --> 00:02:10,246
พี่ต้องทำยังไงอีก
เพื่อพิสูจน์ว่าพี่อยู่ข้างเธอ
38
00:02:10,273 --> 00:02:11,930
พาลินคอล์นกลับมาสิ
39
00:02:16,630 --> 00:02:20,761
ส่งตัวไพค์ให้พวกนั้นไม่ได้ทำให้พี่
เป็นคนดีขึ้นมาหรอก เบลลามี่
40
00:02:20,807 --> 00:02:22,693
พี่ทำเพื่อช่วยฉัน
41
00:02:22,759 --> 00:02:25,928
ไม่ได้เพราะคิดว่าสิ่งที่ไพค์ทำ
กับคนบนดินมันผิด
42
00:02:25,930 --> 00:02:28,333
พวกคนบนดินจะทำให้เราอดตาย
43
00:02:28,351 --> 00:02:31,069
ก็เพราะพี่สังหารหมู่กองทัพ
ที่เขาส่งมาปกป้องเราไง
44
00:02:31,093 --> 00:02:33,485
กองทัพที่จะบุกเราเมื่อไรก็ได้
เธอก็รู้ดี
45
00:02:33,500 --> 00:02:36,035
แต่เขาก็ไม่ได้บุกเรา
พี่ต่างหากที่บุก
46
00:02:36,648 --> 00:02:40,917
พี่เจ็บ ต้องการหาที่ระบาย
พี่ก็ทำแบบนี้ตลอดแหละ
47
00:02:40,961 --> 00:02:42,527
มันมีผลที่ตามมานะ เบล
48
00:02:42,590 --> 00:02:44,433
คนเขาเจ็บ
49
00:02:45,284 --> 00:02:48,534
คนเขาตายกัน
คนของพี่น่ะ
50
00:02:48,630 --> 00:02:52,810
มอนโรว์ตายแล้ว
ลินคอล์นก็ตายแล้ว
51
00:03:12,139 --> 00:03:13,545
มากันแล้ว
52
00:03:23,121 --> 00:03:24,851
มาช่วยกันหน่อย
53
00:03:25,898 --> 00:03:28,572
เราต้องรีบพาตัวเรเว่นเข้าข้างใน
ก่อนที่จะตื่น
54
00:03:28,650 --> 00:03:30,284
มีคนตามมาไหม
55
00:03:31,162 --> 00:03:33,120
อาจจะ ไม่รู้สิ
56
00:03:33,431 --> 00:03:35,056
ส่งตัวมานี่
57
00:03:35,715 --> 00:03:37,717
ขึ้นไปยืนตรงสันป่า
วิทยุมาถ้าเห็นคนแอบตาม
58
00:03:37,720 --> 00:03:40,023
ฮาร์เปอร์ เราจะยืนเวรยามกันตรงนี้
59
00:03:43,210 --> 00:03:46,709
ออคเทเวีย มาเถอะ
เราต้องการเธอนะ
60
00:03:50,354 --> 00:03:51,714
ขอพื้นที่หน่อย
61
00:03:54,264 --> 00:03:56,265
- เรเว่นเป็นอะไรน่ะ
- ก็อย่างที่บอกตอนวิทยุมา
62
00:03:56,279 --> 00:03:59,153
เรเว่นไม่ใช่เรเว่นอีกแล้ว
ไม่มีใครเป็นทั้งนั้นแหละ
63
00:04:01,028 --> 00:04:02,628
จาฮาให้ทุกคนกลืนชิปลงไป
64
00:04:02,655 --> 00:04:04,140
แจสเปอร์พูดถูก
ฉันเห็นมาเต็มสองตาเลย
65
00:04:04,150 --> 00:04:06,016
ฉันไม่ต้องให้เธอช่วย โอเคนะ
66
00:04:06,030 --> 00:04:08,782
หายใจเข้าลึกๆ แล้วอธิบายมา
67
00:04:08,803 --> 00:04:11,010
จาฮาใช้ชิปเป็นตัวควบคุมทุกคน
68
00:04:11,020 --> 00:04:14,020
ถ้าเรากลืนลงท้อง มันจะเปลี่ยนเรา
เราจะลืมว่าตัวเองเป็นใคร
69
00:04:14,029 --> 00:04:17,705
แล้วก็จะเห็นแอลลี่อะไรนี่
แต่หล่อนไม่ได้อยู่ตรงนั้นหรอก
70
00:04:17,744 --> 00:04:20,267
แอลลี่บังคับให้เรเว่นกรีดข้อมือตัวเอง
71
00:04:20,347 --> 00:04:23,103
เรเว่นพยายามเอาชิปออกจากหัว
ฉันพยายามช่วย แต่ว่า...
72
00:04:23,119 --> 00:04:25,675
งั้นมาช่วยกันตอนนี้เลย
เรเว่นได้บอกไหมว่าทำยังไง
73
00:04:25,690 --> 00:04:27,467
หล่อนพยายามสร้างบางอย่าง
74
00:04:27,468 --> 00:04:31,068
เห็นบอกว่าต้องใช้แถบข้อมือเก่าเรา
แต่จาฮาทำลายทิ้งหมดแล้ว
75
00:04:31,080 --> 00:04:32,787
เดี๋ยวนะ
76
00:04:36,576 --> 00:04:38,479
มันหน้าตาเหมือนอย่างนี้ไหม
77
00:04:39,957 --> 00:04:40,863
อยู่นี่เอง...
78
00:04:40,879 --> 00:04:41,633
ก็ไม่เชิง
79
00:04:41,660 --> 00:04:44,228
โปรแกรมฉันเวอร์ชันที่สอง
80
00:04:44,267 --> 00:04:47,094
หาเดี๋ยวนี้ว่าตัวเองอยู่ไหน
81
00:04:50,134 --> 00:04:52,207
อย่าปล่อยให้หลุดไปได้นะ
82
00:04:53,124 --> 00:04:56,113
- ต้นไม้เต็มไปหมด มองไม่เห็นอะไรเลย
- หยุดนะ
83
00:04:56,388 --> 00:05:00,303
ฉันต้องรู้ว่าเธออยู่ไหน
หาจุดสังเกตเด่นๆ
84
00:05:00,356 --> 00:05:01,166
ปล่อยฉันนะ
85
00:05:01,180 --> 00:05:05,115
ถ้าเรเว่นรู้ว่าเราอยู่ไหน
แอลลี่ก็จะรู้ด้วย หล่อนจะมาตามเรเว่น
86
00:05:07,790 --> 00:05:11,433
ยาสลบจากรีปเปอร์
อันสุดท้ายละ
87
00:05:12,012 --> 00:05:13,671
เราต้องรีบเดินทาง
88
00:05:13,739 --> 00:05:16,428
ทำไม แอลลี่ไม่รู้สักหน่อย
ว่าเราอยู่ที่นี่
89
00:05:16,475 --> 00:05:19,751
ฉันรู้ว่าเราจะหาแถบข้อมือได้จากไหน
90
00:06:11,621 --> 00:06:13,090
เดี๋ยวฉันคุยเอง
91
00:06:13,119 --> 00:06:15,098
ฉันไปด้วย
92
00:06:22,010 --> 00:06:24,450
เธอบอกว่าเขาเป็นมิตรไม่ใช่เหรอ
93
00:06:25,687 --> 00:06:28,270
เดี๋ยวเราจัดการเอง
รออยู่ตรงนี้นะ
94
00:06:33,297 --> 00:06:36,044
ที่นี่ไม่ต้อนรับคนจากบนฟ้า
วันเฮด้า
95
00:06:36,060 --> 00:06:38,047
ไนล่าห์ มีอะไรเหรอ
96
00:06:38,049 --> 00:06:41,347
เรเว่นกำลังจะตื่นแล้ว เร็วเข้า
เราต้องรีบพาตัวเข้าข้างใน
97
00:06:41,870 --> 00:06:42,867
พ่อเธออยู่รึเปล่า
98
00:06:42,886 --> 00:06:44,523
พ่อฉันตายแล้ว
99
00:06:44,533 --> 00:06:48,333
พ่ออยู่ในกองทัพที่โดนพวกเธอฆ่า
ขณะพยายามปกป้องเธอน่ะ
100
00:06:49,290 --> 00:06:51,334
- ไนล่าห์ ได้โปรด
- ก็บอกว่าไม่ไง
101
00:06:51,372 --> 00:06:55,030
เราไม่มีเวลามาเถียงกัน
ถอยไป ถอยสิ
102
00:06:56,449 --> 00:06:57,805
รีบพาเรเว่นเข้าไป
103
00:06:58,480 --> 00:07:01,602
ฟังฉันก่อน แม่ฉันเคยมาที่นี่
ถ้าแม่กลืนชิปลงไป แอลลี่ก็จะรู้ด้วย
104
00:07:01,615 --> 00:07:03,185
เราถึงจะให้เรเว่นอยู่ข้างหลังไง
105
00:07:03,200 --> 00:07:04,640
มาทางนี้
106
00:07:11,834 --> 00:07:13,134
โอเค
107
00:07:13,146 --> 00:07:14,426
จับมัดกับเตียงเลย
108
00:07:14,800 --> 00:07:17,280
โอเค จับตัวไว้นะ
109
00:07:17,288 --> 00:07:19,180
โอเค โอเคแล้วนะ
110
00:07:29,173 --> 00:07:30,576
เราต้องรู้ว่าเธออยู่ไหน
111
00:07:30,597 --> 00:07:31,783
- นี่ฉันอยู่ที่ไหนกันเนี่ย
- จับไว้
112
00:07:31,791 --> 00:07:33,678
- ปล่อยฉันนะ
- ได้ตัวรึยัง จับไว้
113
00:07:33,694 --> 00:07:35,201
ปล่อยฉัน
114
00:07:39,121 --> 00:07:41,221
- ไม่
- เรเว่น เลิกขัดขืนซะทีสิ
115
00:07:41,245 --> 00:07:42,675
ตรงมือน่ะ
จับมัดแน่นๆ เลย
116
00:07:42,695 --> 00:07:44,780
ทำไมต้องเป็นฉันทุกที
117
00:07:46,374 --> 00:07:47,616
ซินแคลร์ มาช่วยกันหน่อย
118
00:07:47,660 --> 00:07:48,774
ไปเลย ไปเลย
119
00:07:48,800 --> 00:07:51,780
โอเค แจสเปอร์ ให้ไว ให้ไว
120
00:07:54,330 --> 00:07:55,705
ปล่อยฉัน
121
00:07:55,720 --> 00:07:57,612
- เรเว่น...
- เร็วเข้า
122
00:07:58,793 --> 00:08:00,262
นั่นไง ได้แล้ว
123
00:08:01,597 --> 00:08:02,615
ไม่
124
00:08:03,438 --> 00:08:05,120
ปล่อยฉัน
125
00:08:06,513 --> 00:08:08,440
ปล่อยฉันนะ
126
00:08:14,480 --> 00:08:16,153
ปล่อยฉัน
127
00:08:25,389 --> 00:08:27,432
เราจะเอาไอ้ชิปบ้านั่น
ออกจากหัวเรเว่นได้ยังไง
128
00:08:27,469 --> 00:08:28,882
พยายามคิดอยู่
129
00:08:30,112 --> 00:08:32,748
แก้มัดฉัน แก้มัดฉันซะ
130
00:08:32,781 --> 00:08:34,104
ฉันจัดการเอง
131
00:08:36,710 --> 00:08:38,791
- จะรอข้างนอกนะ
- ไม่
132
00:08:46,662 --> 00:08:49,454
ไนล่าห์ เราไม่มีทางเลือก
133
00:08:50,003 --> 00:08:53,435
จะให้เพื่อนเราเห็นเธอ
หรือห้องนี้ไม่ได้ จนกว่าหล่อนจะหายดี
134
00:08:53,490 --> 00:08:54,589
ทำไม
135
00:08:55,452 --> 00:08:56,573
มันอธิบายยาก
136
00:08:56,657 --> 00:08:57,889
ลองดู
137
00:08:58,870 --> 00:09:02,308
เชื่อใจฉันเถอะ
เวลาฉันบอกว่ามันสำคัญ
138
00:09:02,331 --> 00:09:05,487
เชื่อใจเธอ หลังจากคนจากบนฟ้า
ทำแบบนั้นน่ะเหรอ
139
00:09:05,490 --> 00:09:07,443
เราไม่ได้เป็นคนทำ
140
00:09:08,929 --> 00:09:11,433
เสียใจด้วยเรื่องพ่อเธอ
141
00:09:13,126 --> 00:09:14,722
เราทุกคนเสียใจ
142
00:09:19,484 --> 00:09:21,657
เธอต้องการอะไรจากฉัน คลาร์ก
143
00:09:21,677 --> 00:09:23,735
ครั้งล่าสุดที่ฉันมาที่นี่
144
00:09:23,760 --> 00:09:25,820
เธอมีแถบข้อมือของพวกเรา
145
00:09:26,426 --> 00:09:28,710
เราต้องใช้มันช่วยชีวิตเพื่อนเรา
146
00:09:28,720 --> 00:09:30,280
แล้วทำไมฉันถึงควรช่วยเธอ
147
00:09:30,303 --> 00:09:33,732
ฉันรู้ว่าเธอจะไม่ยอมให้
คนบริสุทธิ์ต้องทรมาน
148
00:09:40,661 --> 00:09:42,090
รอตรงนี้
149
00:09:54,113 --> 00:09:55,370
นายโอเคไหม
150
00:09:56,941 --> 00:09:58,180
สบายดี
151
00:10:02,534 --> 00:10:06,420
ไนล่าห์อนุญาตให้เราทำงานที่นี่
ตกลงเราทำยังไงกันดี
152
00:10:07,704 --> 00:10:12,175
เราคิดว่าเรเว่นอยากใช้แถบข้อมือ
สร้างอีเอ็มพี
153
00:10:12,185 --> 00:10:14,885
ซึ่งเป็นความคิดที่ยอดเยี่ยมมาก
154
00:10:14,890 --> 00:10:15,840
หมายความว่าไง
155
00:10:15,882 --> 00:10:19,568
กระแสแม่เหล็กไฟฟ้า
ทำลายแผงวงจรชิปได้
156
00:10:19,570 --> 00:10:24,850
เราใช้มันส่งอีเอ็มพีไปตาม
ระบบประสาทของเรเว่น
157
00:10:24,930 --> 00:10:28,726
แค่ต้องปรับขั้ว ต่อสายไฟ
เพื่อรับกระแสแล้วก็ติดแบตเตอรี่
158
00:10:28,740 --> 00:10:29,996
แล้วตัวเรเว่นจะเป็นอะไรรึเปล่า
159
00:10:30,007 --> 00:10:31,680
อีเอ็มพีไม่มีผลกระทบต่อร่างกายคน
160
00:10:31,690 --> 00:10:35,190
แต่ฉันไม่รู้ว่าชิปมันฝังตัว
รวมกับสมองยังไง
161
00:10:35,220 --> 00:10:37,000
เรเว่นเป็นคนคิดแผนนี้
162
00:10:37,002 --> 00:10:39,600
เธอไม่มีทางลงมือ
ถ้ามันจะทำลายสมองตัวเอง
163
00:10:39,671 --> 00:10:42,350
ก็ขึ้นอยู่กับว่า
อยากเอามันออกแค่ไหน
164
00:10:42,397 --> 00:10:45,770
แต่ถึงยังไง ถ้าไม่มีกระแสแม่เหล็กไฟฟ้า
นี่ก็ได้แค่พูดเชิงทฤษฎี
165
00:10:45,785 --> 00:10:47,530
แล้วเราไปหามาจากไหนได้
166
00:10:47,591 --> 00:10:48,720
ยานอาร์ค
167
00:10:48,736 --> 00:10:51,960
ทุกสถานีมีหัวขับดันสร้างกระแสแม่เหล็ก
เพื่อใช้ควบคุมยาน
168
00:10:51,970 --> 00:10:53,923
เลิกคิดไปอาร์เคเดียได้เลย
169
00:10:53,962 --> 00:10:55,212
มันอันตรายเกินไป ก็ได้ยินแล้วนี่
170
00:10:55,229 --> 00:10:57,181
เราใช้ของที่ยานย่อยแทนได้
171
00:10:57,498 --> 00:10:59,212
มันมีหัวขับดันเหมือนที่ยานอาร์ค
172
00:10:59,237 --> 00:11:00,620
ดีมาก
173
00:11:00,630 --> 00:11:03,430
- โอเค ฉันจะไปจัดการเรื่องแม่เหล็ก
- ไม่ต้องครับ
174
00:11:03,900 --> 00:11:07,157
คุณควรอยู่กับเรเว่น
หาว่ามันทำงานยังไง
175
00:11:07,212 --> 00:11:10,030
ผมจะขับโรเวอร์ไป
แล้วกลับมาให้ทันคุณปรับแต่งเสร็จ
176
00:11:10,090 --> 00:11:11,431
ฉันไปด้วย
177
00:11:14,787 --> 00:11:16,061
ไม่ต้อง
178
00:11:39,730 --> 00:11:44,160
ถ้าขยับไปข้างๆ ได้อีกนิด
เธอน่าจะเอื้อมถึงปมที่มัดไว้
179
00:11:47,150 --> 00:11:50,170
ไม่เอาน่า อย่า...
อย่าทำแบบนั้น
180
00:11:50,248 --> 00:11:51,390
เรเว่น...
181
00:11:53,640 --> 00:11:55,020
เธอทำอะไรน่ะ
182
00:12:07,540 --> 00:12:10,450
ไม่มีความเจ็บปวดในเมืองแห่งแสง
183
00:12:14,130 --> 00:12:15,427
ทุกคน
184
00:12:19,772 --> 00:12:21,258
ทุกคน
185
00:12:22,530 --> 00:12:24,912
- หยุดหล่อนเร็ว
- แจสเปอร์ ไปฝั่งโน้น
186
00:12:24,968 --> 00:12:27,520
- หยุดนะ
- เรเว่นทำแผลเปิดหมดแล้ว
187
00:12:29,061 --> 00:12:31,528
ถอยไปให้ห่างนะ
ไปให้พ้น
188
00:12:31,530 --> 00:12:34,440
อย่างนี้ได้เลือดไหลหมดตัวแน่ๆ
ขอผ้าพันแผลหน่อย
189
00:12:35,150 --> 00:12:38,180
- ได้ตัวแล้ว
- เบลลามี่ จัดการข้อมือที
190
00:12:39,932 --> 00:12:42,120
เรเว่น หยุดขัดขืนเราซะที
191
00:12:45,410 --> 00:12:51,030
แอลลี่ แอลลี่ แอลลี่
ฉันเชื่อ... ฉันรู้ว่าเธอได้ยินเรา
192
00:12:51,500 --> 00:12:54,490
เธอทำอย่างนี้กับเรเว่นทำไม
ปล่อยเรเว่นเถอะ
193
00:12:54,520 --> 00:12:58,930
ฉันจะยอมปล่อยก็ต่อเมื่อ
พวกเธอให้สิ่งที่ฉันต้องการ
194
00:12:58,960 --> 00:13:04,269
เทคโนโลยีที่คลาร์กพกติดตัว
มันเป็นของฉัน
195
00:13:04,270 --> 00:13:05,540
ไม่มีทาง
196
00:13:05,560 --> 00:13:07,472
คลาร์ก ให้ๆ ไปเถอะ
197
00:13:07,549 --> 00:13:08,780
คลาร์ก
198
00:13:11,540 --> 00:13:15,720
ถ้าเธอปล่อยให้เรเว่นตาย
เธอจะไม่มีวันได้มัน
199
00:13:19,870 --> 00:13:22,060
ให้พวกเขาช่วยเธอเถอะ
200
00:13:26,860 --> 00:13:30,130
แก้มัดที่ข้อมือ
จับตัวไว้ดีๆ นะ
201
00:13:50,990 --> 00:13:55,860
คลาร์ก เรเว่นไม่มีวัน
หยุดพยายามหาทางหนี
202
00:13:55,890 --> 00:13:59,000
เราจะให้หล่อนทำร้าย
ตัวเองอีกไม่ได้แล้ว
203
00:13:59,070 --> 00:14:00,780
ต้องมีคนคอยอยู่เฝ้า
204
00:14:00,800 --> 00:14:02,750
ฉันเป็นกะแรกเอง
205
00:14:03,610 --> 00:14:06,750
- เราจะสลับกัน
- เธอไม่มีสิทธิ์สั่งใคร คลาร์ก
206
00:14:10,780 --> 00:14:14,658
สงสัยเขายังไม่ให้อภัย
ที่เธอฆ่าแฟนเขานะ
207
00:14:15,410 --> 00:14:16,710
แจสเปอร์
208
00:14:17,070 --> 00:14:18,720
ไปพักเถอะ
209
00:14:51,630 --> 00:14:56,710
นายโอเคเหรอที่อยู่ดีๆ คลาร์กกลับมา
แล้วคุมทุกอย่างน่ะ
210
00:14:58,134 --> 00:15:00,167
คลาร์กพยายามจะช่วยเรเว่น
211
00:15:01,098 --> 00:15:03,920
สงสัยคิดว่าเรเว่นคุ้มค่าพอให้ช่วยมั้ง
212
00:15:04,863 --> 00:15:06,540
ก็โชคดีไป
213
00:15:10,261 --> 00:15:12,730
ตั้งสติหน่อยเถอะนะ แจสเปอร์
214
00:15:14,117 --> 00:15:17,030
นายปล่อยให้อารมณ์เป็นใหญ่
จนมาทำลายสิ่งที่เราต้องทำไม่ได้
215
00:15:17,060 --> 00:15:20,120
รู้ไหม ก็ตลกดีนะ
ได้ฟังคำนี้จากปากนาย
216
00:15:21,128 --> 00:15:24,010
เวลานายอารมณ์ขึ้น
ก็เห็นมีคนตายทุกที
217
00:15:24,100 --> 00:15:27,080
ไปถามผู้หญิงคนนั้นดูสิ
218
00:16:34,720 --> 00:16:36,210
ขอบคุณ
219
00:16:42,920 --> 00:16:45,190
เธอเห็นหน้าพวกเขาบ้างไหม
220
00:16:48,140 --> 00:16:48,810
อะไรนะ
221
00:16:48,840 --> 00:16:51,090
หน้าคนที่เธอฆ่าน่ะ
222
00:16:54,947 --> 00:16:56,800
ฉันรู้ว่าเธอทำอะไรอยู่
223
00:16:57,680 --> 00:16:59,730
แต่เธอปั่นหัวฉันไม่ได้หรอก แอลลี่
อย่าพยายามเลยดีกว่า
224
00:16:59,750 --> 00:17:02,100
ไม่ใช่แอลลี่นะ คลาร์ก
225
00:17:02,840 --> 00:17:04,140
นี่เรเว่นต่างหาก
226
00:17:05,020 --> 00:17:08,550
ฉันไม่ได้จะปั่นหัวเธอด้วย
ฉันแค่พูดความจริงเฉยๆ
227
00:17:09,460 --> 00:17:11,430
เพราะไม่มีคนอื่นเขาพูด
228
00:17:13,110 --> 00:17:16,836
ความตายติดตามเธอไปทุกที่
229
00:17:17,730 --> 00:17:20,050
เธออยากจะช่วยทุกคนให้ได้
230
00:17:20,060 --> 00:17:21,560
แต่สิ่งที่เธอยังไม่สำเหนียกก็คือ
231
00:17:21,580 --> 00:17:24,660
เราต้องการคนมาช่วย
ให้พ้นจากเธอต่างหาก
232
00:17:24,730 --> 00:17:28,750
เวลส์ตายเพราะเธอมองไม่ออก
ว่าชาร์ล็อตต์อับจนหนทาง
233
00:17:29,540 --> 00:17:33,849
ฟินน์ตายเพราะเธอทำเขาใจสลาย
แถมแทงมีดเข้าไปซ้ำเติมอีกแน่ะ
234
00:17:33,850 --> 00:17:36,740
เหอะ ฉันว่าเล็กซ่าก็ตาย
เพราะเธอเหมือนกัน
235
00:17:37,650 --> 00:17:39,030
หุบปากนะ
236
00:17:39,710 --> 00:17:41,220
ไหนจะเรื่องคุณพ่อสุดที่รัก
237
00:17:41,240 --> 00:17:42,100
ฉันบอกให้หุบปากไง
238
00:17:42,110 --> 00:17:43,880
แม่เธอก็อยู่กับฉันด้วยนะ คลาร์ก
239
00:17:43,890 --> 00:17:46,160
แม่เธอบอกว่าเธอพยายาม
เกลี้ยกล่อมให้พ่อ
240
00:17:46,170 --> 00:17:48,270
ไม่บอกใครเรื่องยานอาร์คกำลังตาย
241
00:17:48,290 --> 00:17:50,560
เธอน่าจะพยายามมากกว่านี้สินะ
242
00:17:50,580 --> 00:17:52,730
เลือดเขาก็เปื้อนมือเธอด้วยเหมือนกัน
243
00:17:52,757 --> 00:17:53,710
หุบปาก
244
00:17:53,770 --> 00:17:56,060
เธอจะแกล้งทำตัวเป็น
แม่พระจอมเสียสละก็ได้
245
00:17:56,070 --> 00:17:58,460
แต่เราเห็นแล้วว่าเธอเป็นยังไง
246
00:17:58,480 --> 00:18:01,020
ยาพิษต่อทุกคนที่เข้าใกล้
247
00:18:06,540 --> 00:18:08,390
แกจบเห่แน่ แอลลี่ ได้ยินไหม
248
00:18:08,430 --> 00:18:11,418
- เราจะย่างแกให้เกรียม
- นี่ๆ ไม่เอาน่า ไม่เอา
249
00:18:13,830 --> 00:18:14,980
- ปล่อยนะ
- หยุดได้แล้ว
250
00:18:15,000 --> 00:18:16,200
ไม่
251
00:18:16,720 --> 00:18:18,740
ใจเย็นๆ ก่อน
252
00:18:20,840 --> 00:18:22,210
ทำได้ดีมาก
253
00:18:22,980 --> 00:18:26,920
ย่างเกรียม... ให้ความร้อนปรุงจนสุก
254
00:18:27,660 --> 00:18:31,470
ทำลายแผงวงจรด้วยกระแสไฟฟ้า
255
00:18:32,880 --> 00:18:34,980
เขาต้องกำลังสร้างอีเอ็มพีกันแน่ๆ
256
00:18:35,060 --> 00:18:37,489
ตอนนั้นฉันก็พยายามทำแบบนี้แหละ
257
00:18:37,490 --> 00:18:40,170
พวกเขาต้องหาแม่เหล็กไฟฟ้า
258
00:18:40,890 --> 00:18:42,710
มันมีที่ไหนบ้าง
259
00:18:44,550 --> 00:18:46,460
พวกเขาจะไปที่ยานย่อย
260
00:18:46,520 --> 00:18:48,470
งั้นเราก็เหมือนกัน
261
00:19:05,178 --> 00:19:08,341
ใครจะคิดเนอะว่าดีแบบนี้
ตอนได้เห็นยานย่อยอีกครั้ง
262
00:19:08,404 --> 00:19:10,474
ไม่เห็นดี
263
00:19:23,494 --> 00:19:25,883
ได้ยินเธอบอกเบลลามี่ว่าจะไปแล้ว
264
00:19:25,936 --> 00:19:29,589
จริงรึเปล่า
หลังจากทุกอย่างที่เราผ่านมาด้วยกัน
265
00:19:30,547 --> 00:19:31,906
ใช่
266
00:19:33,208 --> 00:19:37,063
ออคเทเวีย เราเป็นพวกเธอนะ
267
00:19:37,717 --> 00:19:39,511
เราถูกส่งลงมาข้างล่างนี่ด้วยกัน
268
00:19:39,738 --> 00:19:41,237
เราสู้มาด้วยกัน
269
00:19:41,684 --> 00:19:43,840
ลินคอล์นเป็นพวกฉัน
270
00:19:44,686 --> 00:19:47,681
ฉันไม่ใช่คนแห่งผืนป่า
ไม่ใช่คนจากบนฟ้า
271
00:19:47,730 --> 00:19:49,109
ฉันไม่ใช่อะไรเลย
272
00:19:50,202 --> 00:19:51,985
เธอเป็นหนึ่งในกลุ่มร้อยคนนะ
273
00:19:58,745 --> 00:20:00,460
ไม่ใช่อีกต่อไปแล้ว
274
00:20:23,869 --> 00:20:26,011
ฉันโดนแอลลี่ปั่นหัว
275
00:20:27,082 --> 00:20:28,686
นั่นสินะ
276
00:20:30,703 --> 00:20:32,357
ไปพักเถอะ
277
00:20:33,368 --> 00:20:36,128
เดี๋ยวฉันนั่งฟังแอลลี่ว่าฉันเอง
278
00:20:45,440 --> 00:20:47,440
ความจริงเจ็บปวดใช่ไหมล่ะ
279
00:21:01,654 --> 00:21:03,536
ฉันขอโทษ
280
00:21:05,983 --> 00:21:07,338
อะไรนะ
281
00:21:08,282 --> 00:21:10,790
ฉันไม่เคยอยากทำร้ายมายา
282
00:21:12,387 --> 00:21:14,784
ฉันไม่เคยอยากได้อะไรแบบนี้เลย
283
00:21:20,273 --> 00:21:21,806
แต่ฉันต้องช่วยพวกเรา
284
00:21:21,810 --> 00:21:23,970
ฉันก็กำลังจะช่วยทุกคนอยู่แล้ว
285
00:21:28,390 --> 00:21:30,182
ฉันก็อยากให้นายช่วยได้
286
00:21:35,734 --> 00:21:38,460
กองความเสียใจเธอไว้ตรงนั้นแหละ
287
00:21:48,190 --> 00:21:52,130
สนุกพอดู นั่งแงะส่วนประกอบ
แต่ฉันได้มาแล้ว
288
00:22:06,020 --> 00:22:07,140
ออคเทเวีย
289
00:22:20,760 --> 00:22:23,560
มอนตี้ ขอบคุณพระเจ้า
290
00:22:23,580 --> 00:22:25,490
แม่ครับ
291
00:22:27,350 --> 00:22:29,389
คนอื่นหลงอยู่ในป่า
ตามแม่มาไม่ทัน
292
00:22:29,390 --> 00:22:32,420
เห็นใครบ้างไหม
มีอยู่กันทุกที่เลย
293
00:22:36,100 --> 00:22:37,400
แม่หนีมาได้เหรอครับ
294
00:22:38,307 --> 00:22:40,120
แม่ต้องหาตัวลูกให้เจอ
295
00:22:44,753 --> 00:22:46,770
แม่บอกไพค์เรื่องผมได้ยังไง
296
00:22:47,820 --> 00:22:49,480
แม่ไม่มีวันทำแบบนั้น
297
00:22:51,991 --> 00:22:56,460
แม่ครับ สีโปรดของพ่อคือสีอะไร
298
00:22:57,570 --> 00:23:00,800
เราไม่มีเวลามาเล่นเกมนะ
เราอยู่ที่นี่ไม่ได้แล้ว
299
00:23:00,821 --> 00:23:02,730
ทุกคนรู้ว่าต้องมาหาลูกที่นี่
300
00:23:02,760 --> 00:23:04,190
สีน้ำตาลครับ
301
00:23:05,305 --> 00:23:07,750
พ่อบอกว่ามันทำให้นึกถึงสีตาแม่
302
00:23:08,341 --> 00:23:12,470
แต่แม่จำไม่ได้แล้ว ใช่ไหมล่ะ
303
00:23:16,791 --> 00:23:18,480
อย่าปล่อยให้หนีไปได้
304
00:23:18,526 --> 00:23:22,020
ต้องให้เขากลืนกุญแจ
เขาจะได้พาเราไปหาเรเว่น
305
00:23:24,686 --> 00:23:25,790
พระเจ้า
306
00:23:29,688 --> 00:23:30,930
แม่ หยุดนะ
307
00:23:31,591 --> 00:23:33,950
แม่จะหยุด ต่อเมื่อลูกกลืนกุญแจ
308
00:23:34,387 --> 00:23:35,540
ไม่มีวัน
309
00:23:40,332 --> 00:23:41,460
ปล่อยเขานะ นายเป็นอะไรรึเปล่า
310
00:23:41,490 --> 00:23:42,690
แม่โดนฝังชิปไปแล้ว
311
00:23:44,130 --> 00:23:46,060
ออคเทเวีย อย่านะ
312
00:23:56,614 --> 00:23:58,070
แม่ แม่ทำอะไรน่ะ
313
00:23:58,090 --> 00:23:59,480
หยุดเถอะนะครับ
314
00:24:00,593 --> 00:24:02,520
แม่ หยุด
315
00:24:02,993 --> 00:24:04,960
อย่าบังคับให้ผมทำแบบนี้เลย
316
00:24:10,450 --> 00:24:11,890
แม่ครับ
317
00:24:28,753 --> 00:24:30,150
มอนตี้
318
00:24:52,568 --> 00:24:53,814
ไงคะ
319
00:24:53,930 --> 00:24:57,598
แค่ต้องแก้กลไกส่งสัญญาณใหม่
แล้วก็เรียบร้อย
320
00:24:59,966 --> 00:25:01,737
เรเว่นจะไม่เป็นไรค่ะ
321
00:25:04,753 --> 00:25:06,175
เธอไม่รู้สักหน่อย
322
00:25:10,113 --> 00:25:12,474
ฉันเหลือแค่เรเว่นแล้วนะ คลาร์ก
323
00:25:13,204 --> 00:25:18,480
ถ้าเกิดไอ้ของที่ฉันทำอยู่นี่
มันทำลายสมองปราดเปรื่องของเรเว่นล่ะ
324
00:25:19,145 --> 00:25:20,796
ฉันจะอยู่ต่อไปได้ยังไง
325
00:25:22,610 --> 00:25:26,730
แจสเปอร์บอกว่าเรเว่นพยายาม
ตัดการเชื่อมต่อกับแอลลี่
326
00:25:26,829 --> 00:25:29,020
ในนั้นไม่ใช่เรเว่นอีกแล้ว
327
00:25:29,557 --> 00:25:31,170
เธอแน่ใจเหรอ
328
00:25:32,130 --> 00:25:34,100
หนูไม่แน่ใจอะไรทั้งนั้น
329
00:25:36,138 --> 00:25:38,450
แต่พวกเรามีทางเลือกเดียว
330
00:25:53,486 --> 00:25:55,140
มันไม่ใช่แม่หรอก
331
00:25:58,218 --> 00:25:59,820
เป็นแอลลี่ต่างหาก
332
00:26:00,635 --> 00:26:02,440
แม่ฉันไม่อยู่ตั้งแต่แรกแล้ว
333
00:26:05,187 --> 00:26:07,170
- มอนตี้...
- เมื่อกี้มันไม่ใช่แม่
334
00:26:17,701 --> 00:26:19,270
มันไม่ใช่แม่
335
00:26:22,762 --> 00:26:24,670
พวกเขาได้แม่เหล็กไฟฟ้าแล้ว
336
00:26:25,212 --> 00:26:28,060
ตอนนี้กำลังเดินทางกลับมา
เธอต้องรีบละ
337
00:26:31,566 --> 00:26:34,640
ดูสิ เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยเชียว
338
00:26:34,673 --> 00:26:39,420
บอกหน่อยสิ ทำไมนายไม่เห็นว่าเบลลามี่
เรื่องฆ่าแฟนนายบ้าง
339
00:26:39,910 --> 00:26:42,300
- นี่ชื่ออะไรนะ
- อย่าพูดเรื่องมายา
340
00:26:42,320 --> 00:26:43,990
นายไม่ต้องฟังเรื่องนี้หรอก
341
00:26:44,029 --> 00:26:46,016
นั่นสิ มาปกป้องแจสเปอร์กันดีกว่า
342
00:26:46,640 --> 00:26:50,960
แจสเปอร์จิตใจเปราะบาง
แจสเปอร์เขาเพิ่งเสียคนรักไป
343
00:26:50,993 --> 00:26:54,130
ทุกคนเป็นห่วงจิตใจเขาซะเหลือเกิน
344
00:26:54,197 --> 00:26:57,590
ทุกคนก็เคยสูญเสียทั้งนั้นแหละ
นายเห็นใครเขาจมทุกข์ไหมล่ะ
345
00:26:57,637 --> 00:27:01,200
นายไม่เห็นพวกเราหายใจทิ้งไปวันๆ
ทำตัวไร้ค่า...
346
00:27:01,210 --> 00:27:03,740
เหรอ เธอก็กินยา
เพื่อให้ไม่ต้องเจ็บเหมือนกัน
347
00:27:03,818 --> 00:27:05,060
เธอยอมสละความทรงจำ
348
00:27:05,080 --> 00:27:08,639
แต่ก็นะ จะไปคาดหวังอะไรกันมากมาย
349
00:27:08,640 --> 00:27:11,930
สมัยก่อนนายก็ขโมยยาคนอื่นมาพี้นี่
350
00:27:12,412 --> 00:27:15,440
- นายมันก็เป็นได้แค่คนเห็นแก่ตัว
- หยุดที
351
00:27:15,456 --> 00:27:17,340
พวกเราก็เห็นคนแบบนั้นแหละ
เวลามองนายน่ะ
352
00:27:17,360 --> 00:27:20,820
คนขี้ขลาด
เปลืองอากาศหายใจ
353
00:27:20,858 --> 00:27:23,450
นี่นายมีชีวิตอยู่ทำไมนะ
354
00:27:23,477 --> 00:27:28,600
นายมันอ่อนแอ น่าสมเพช
นายช่วยฉันไม่ได้
355
00:27:29,233 --> 00:27:31,640
ช่วยตัวเองยังไม่ได้เลยเถอะ
356
00:27:31,738 --> 00:27:33,750
ช่วย เอ๊ะ ชื่ออะไรนะ ก็ไม่ได้
357
00:27:33,780 --> 00:27:35,100
เธอก็รู้ชื่อหล่อน
358
00:27:35,549 --> 00:27:37,700
แจสเปอร์ คิดสิ
359
00:27:37,720 --> 00:27:39,420
เรเว่นไม่ได้พูดอยู่นะ
360
00:27:40,290 --> 00:27:42,930
นายกำลังเต้นตามที่แอลลี่ต้องการ
361
00:27:43,650 --> 00:27:45,100
ไปเถอะ
362
00:27:59,814 --> 00:28:02,000
เหลือแค่เราสองคนสินะ
363
00:28:03,393 --> 00:28:05,250
ไม่เอาน่า เบลลามี่
364
00:28:05,650 --> 00:28:09,010
เราก็เคยสนุกด้วยกัน ไม่ใช่เหรอ
365
00:28:11,086 --> 00:28:12,460
ไม่เป็นไร
366
00:28:13,490 --> 00:28:15,490
เราไม่ต้องคุยเรื่องนั้นกันก็ได้
367
00:28:16,231 --> 00:28:18,871
ก็ใช่ว่าจะมีอะไรมากมายให้คุย
368
00:28:18,917 --> 00:28:20,540
แต่ขอถามอย่างนึงสิ
369
00:28:20,930 --> 00:28:22,360
นายรู้สึกตะขิดตะขวงใจบ้างไหม
370
00:28:22,370 --> 00:28:25,770
ที่ไม่มีใครโทษนาย
เรื่องล้างบางเขาเวธเธอร์เลย
371
00:28:25,860 --> 00:28:27,960
คลาร์กโดนคนอื่นเรียกว่า
ผู้บัญชาความตาย
372
00:28:27,970 --> 00:28:31,750
แต่นายก็มีส่วนฆ่าพวกเขาด้วยนะ
ทุกคนแค่ลืมนายไปเท่านั้นแหละ
373
00:28:31,780 --> 00:28:36,820
แต่ก็นะ ทีตอนลดประชากรยานอาร์ค
ก็ไม่มีใครมาโทษนายเหมือนกัน
374
00:28:36,917 --> 00:28:39,880
มีคนต้องขาดอากาศหายใจตายกี่คน
เพราะนายโยนวิทยุฉันทิ้งไปล่ะ
375
00:28:39,928 --> 00:28:43,460
อย่างน้อยๆ คลาร์กก็ช่วยพวกตัวเอง
376
00:28:43,480 --> 00:28:45,750
แต่นายน่ะเอาแต่ตัวเองคนเดียว
377
00:28:45,835 --> 00:28:51,450
แน่นอน ไม่มีเรื่องไหนเทียบได้
กับที่นายฆ่าแม่ตัวเอง
378
00:28:53,600 --> 00:28:57,260
ต้องพาน้องสาวสุดที่รัก
ไปงานเต้นรำครั้งแรกให้ได้สินะ
379
00:28:57,932 --> 00:29:01,644
ทำแบบนี้ ทำไมไม่ผลักออโรร่า
ออกไปลอยนอกอวกาศเองเลยล่ะ
380
00:29:01,705 --> 00:29:04,330
คิดว่าแม่นายจะภูมิใจไหม
381
00:29:04,336 --> 00:29:06,441
เห็นนายโตมาเป็นผู้นำแบบนี้
382
00:29:07,667 --> 00:29:11,470
หรือเธอจะเห็นความจริง
เหมือนที่เราทุกคนเห็น
383
00:29:11,536 --> 00:29:13,260
ว่านายน่ะเป็นผู้ตาม
384
00:29:13,355 --> 00:29:16,580
คลาร์กกลับมาแค่วันเดียว
นายก็รับคำสั่งจากหล่อนแล้ว
385
00:29:16,677 --> 00:29:20,960
เป็นอัศวินแสนเชื่องตัวน้อยๆ ข้างราชินี
386
00:29:21,048 --> 00:29:24,400
น่าเสียดาย นายไม่เห็นทุ่มเท
ให้จีน่าอย่างนี้บ้าง
387
00:29:25,103 --> 00:29:26,920
เธอไม่รู้ว่าตัวเองพูดเรื่องอะไรอยู่
388
00:29:26,940 --> 00:29:28,010
ไม่ต้องกังวลไป
389
00:29:28,030 --> 00:29:31,240
จีน่าตายแล้วตอนเขาเวธเธอร์ระเบิด
390
00:29:31,246 --> 00:29:32,850
แล้วนายก็ล้างแค้นให้ด้วยแล้วนี่
391
00:29:32,880 --> 00:29:36,840
นายฉวยปืนมาฆ่ากองทัพ
ที่เขาส่งมาปกป้องเราน่ะ
392
00:29:36,870 --> 00:29:39,940
พวกเขาไม่ได้มีส่วน
ระเบิดจีน่าที่รักเป็นชิ้นๆ
393
00:29:39,950 --> 00:29:43,750
แต่คนบนดินก็คือคนบนดินนี่เนอะ
394
00:29:44,412 --> 00:29:46,410
พ่อฉัน นี่นาย...
395
00:29:46,430 --> 00:29:47,840
- ไนล่าห์...
- นายเป็นคนฆ่าพ่อ
396
00:29:47,870 --> 00:29:50,270
ไนล่าห์ ไนล่าห์
เธอเข้ามาในนี้ไม่ได้
397
00:29:50,943 --> 00:29:54,190
สายไปแล้ว เรเว่นเห็นเขาเรียบร้อย
398
00:29:54,694 --> 00:29:56,480
แอลลี่รู้แล้วว่าเราอยู่ที่นี่
399
00:29:59,882 --> 00:30:03,190
ทำได้ดีมาก เรเว่น
เรากำลังไปช่วย
400
00:30:18,353 --> 00:30:20,322
รู้สึกดีขึ้นไหม
401
00:30:26,328 --> 00:30:29,114
ฉันแค่อยากปกป้องคนของตัวเอง
402
00:30:29,800 --> 00:30:32,140
ด้วยการทำลายคนของฉัน
403
00:30:38,635 --> 00:30:40,130
ฉันเสียใจ
404
00:30:42,378 --> 00:30:45,190
คนอย่างนายก็เสียใจกันทั้งนั้น
405
00:31:07,675 --> 00:31:09,210
เกิดอะไรขึ้น
406
00:31:23,120 --> 00:31:24,780
ทุกคน ไปกันเถอะ
407
00:31:26,101 --> 00:31:27,460
เราพร้อมแล้ว
408
00:31:28,113 --> 00:31:31,930
เหลือแค่ต่อกับตัวเรเว่น
ส่งกระแสแม่เหล็กไฟฟ้า
409
00:31:39,035 --> 00:31:41,050
พวกเขาออกแบบได้ดีมาก
410
00:31:42,235 --> 00:31:44,390
- จับแขนให้มั่นๆ นะ
- เรเว่น...
411
00:31:44,458 --> 00:31:47,140
พวกเราไม่มีทางไปถึงทัน
ก่อนพวกเขาตัดการเชื่อมต่อเธอ
412
00:31:47,210 --> 00:31:48,530
อยู่นิ่งๆ เรเว่น
413
00:31:48,560 --> 00:31:51,430
เธอรู้มากเกินไป
ฉันยอมให้เขาได้ตัวเธอไปไม่ได้
414
00:31:51,450 --> 00:31:54,150
- เรเว่น หยุดนะ
- เรเว่น หยุดสิ หยุด
415
00:31:54,220 --> 00:31:55,750
- หยุดเดี๋ยวนี้
- เรเว่น
416
00:31:57,583 --> 00:31:59,250
เธอพยายามฆ่าตัวตาย
417
00:31:59,280 --> 00:32:00,480
เรเว่น หยุดนะ
418
00:32:01,620 --> 00:32:02,840
เรเว่น...
419
00:32:06,030 --> 00:32:07,230
หยุดสิ
420
00:32:08,576 --> 00:32:11,700
หยุด แล้วฉันจะยกอันนี้ให้
421
00:32:18,060 --> 00:32:20,580
ไม่ เธอโกหก โกหก
422
00:32:21,957 --> 00:32:23,570
ไม่นะ ไม่ ได้โปรดอย่าทำ
423
00:32:23,600 --> 00:32:25,380
คลื่นอีเอ็มพีจะทำลายสมองฉัน
424
00:32:25,390 --> 00:32:27,290
คุณก็รู้ว่ามันจะทำ
ได้โปรดอย่าทำแบบนี้
425
00:32:27,310 --> 00:32:28,630
- ไม่ต้องไปฟัง
- ขอละ
426
00:32:28,660 --> 00:32:32,140
คุณก็รู้ดี ซินแคลร์ หยุด
ซินแคลร์ อย่านะ
427
00:32:32,210 --> 00:32:33,629
- เรามีโอกาสแค่หนเดียว
- ไม่
428
00:32:33,630 --> 00:32:35,249
อีเอ็มพีจะทำวงจรแถบข้อมือไหม้ด้วย
429
00:32:35,250 --> 00:32:37,090
- ทำเลย ลงมือ
- โอเค เอานะ
430
00:32:37,140 --> 00:32:38,892
- เอาเลย
- ไม่
431
00:32:42,185 --> 00:32:43,742
เกิดอะไรขึ้น
432
00:32:46,070 --> 00:32:48,640
ไม่ได้ผล ไม่มีพลังงาน
แบตเตอรี่ไม่แรงพอ
433
00:32:48,660 --> 00:32:50,340
ก็ไปหาอันที่แรงพอสิ
434
00:32:50,345 --> 00:32:51,470
โรเวอร์
435
00:32:52,160 --> 00:32:53,910
ซินแคลร์ จับไว้ จับไว้เร็ว
436
00:32:53,930 --> 00:32:56,110
ไป ไป ไป
437
00:33:01,166 --> 00:33:02,457
ไป
438
00:33:06,467 --> 00:33:07,840
โดรน
439
00:33:09,738 --> 00:33:11,190
หล่อนมาถึงที่นี่
440
00:33:15,065 --> 00:33:16,320
ไม่ถึงแล้ว
441
00:33:16,349 --> 00:33:18,760
เอาแบตเตอรี่มาสิ เร็ว
442
00:33:19,835 --> 00:33:21,141
โอเค กลับมาแล้ว
443
00:33:21,153 --> 00:33:22,770
นี่คือโอกาสของเรานะ
444
00:33:23,380 --> 00:33:26,420
ทุกคน เราต้องไปแล้ว เร็ว
445
00:33:29,790 --> 00:33:31,460
- เร็วเข้า
- ได้แล้ว
446
00:33:47,140 --> 00:33:48,760
ยังหายใจอยู่
447
00:33:50,909 --> 00:33:54,260
เรเว่น ตื่นน่า เรเว่น นี่
448
00:33:54,280 --> 00:33:57,100
- สู้หน่อย เรเว่น
- เอาน่า สู้เขา เรเว่น ตื่นสิ
449
00:33:58,170 --> 00:34:00,000
- นี่
- ตื่นเถอะ
450
00:34:01,760 --> 00:34:02,930
นะ
451
00:34:07,957 --> 00:34:09,237
หล่อนเตือนเราแล้ว
452
00:34:09,284 --> 00:34:12,780
ไม่เอาน่า เรเว่น ตื่นเร็ว
453
00:34:14,505 --> 00:34:16,328
นะ
454
00:34:20,715 --> 00:34:22,511
- นายจะทำอะไรน่ะ
- อย่าขยับ
455
00:34:22,513 --> 00:34:25,069
ไม่ ทำไม่ได้นะ คืนมันมานี่
456
00:34:25,070 --> 00:34:27,100
แอลลี่เป็นคนทำอย่างนี้กับเรเว่น
หล่อนจะไม่มีวันได้มันไป
457
00:34:27,130 --> 00:34:30,460
ไม่ หยุดนะ นี่เล็กซ่า
458
00:34:32,080 --> 00:34:33,980
เธอยังมีตัวตนอยู่ในนี้
459
00:34:34,070 --> 00:34:35,690
ฉันเห็นเขาดึงมันออกจากตัวเธอ
460
00:34:35,710 --> 00:34:37,080
ฉันไม่ได้...
461
00:34:40,981 --> 00:34:42,070
มีอะไรเหรอ
462
00:34:43,397 --> 00:34:46,590
คนพัฒนาเอไอสองตัวนี้
คือคนคนเดียวกัน
463
00:34:46,648 --> 00:34:49,150
พวกมันเชื่อมต่อกับจิตสำนึกของคน
464
00:34:49,806 --> 00:34:52,160
พวกมันต้องทำงานคล้ายๆ กันใช่ไหม
465
00:34:52,185 --> 00:34:54,030
น่าจะมีทางเชื่อมกับจิตสำนึก
แค่ทางเดียว
466
00:34:54,040 --> 00:34:55,460
ก็เป็นไปได้นะ ใช่แหละ
467
00:34:55,553 --> 00:34:57,550
แล้วเรื่องนี้มันเกี่ยวอะไรด้วย
468
00:34:57,578 --> 00:35:00,280
ฉันเคยเห็นวิธีเอาเอไอ
ออกจากตัวคนมาก่อน
469
00:35:00,311 --> 00:35:02,400
ช่วยพลิกตัวเรเว่นให้ตะแคงหน่อย
470
00:35:03,221 --> 00:35:05,830
โอเคนะ หนึ่ง สอง สาม
471
00:35:06,698 --> 00:35:08,753
หยิบเครื่องมือหมอจากกระเป๋าฉัน
472
00:35:11,115 --> 00:35:12,795
อื้อ โอเค
473
00:35:27,450 --> 00:35:28,610
ไม่เป็นไรค่ะ
474
00:35:43,970 --> 00:35:45,730
มันต้องได้ผลสิ
475
00:35:59,974 --> 00:36:01,410
อะไรน่ะ
476
00:36:04,273 --> 00:36:06,860
ต้องเป็นซากชิปที่เหลือ
477
00:36:13,928 --> 00:36:15,250
ไง เป็นไง...
478
00:36:23,111 --> 00:36:24,480
ช่วยประคองตัวเธอหน่อย
479
00:36:25,520 --> 00:36:28,520
ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่า
จะดีใจเท่านี้เวลาเห็นคนเจ็บ
480
00:36:44,218 --> 00:36:46,160
ฉันทำอย่างเธอไม่ได้
481
00:36:59,040 --> 00:37:01,160
ฉันก็ช่วยแม่ได้นี่นา
482
00:37:06,741 --> 00:37:07,860
นี่...
483
00:37:08,130 --> 00:37:10,196
ไม่ต้องมายุ่งกับฉัน
484
00:37:21,978 --> 00:37:25,770
แอลลี่รู้ว่าเราอยู่ที่นี่
เราต้องไปแล้ว
485
00:38:02,648 --> 00:38:04,728
ถือเป็นค่าเสื้อผ้านะ
486
00:38:23,130 --> 00:38:25,630
ขอโทษที่ไม่ได้บอกเธอเรื่องเบลลามี่
487
00:38:25,705 --> 00:38:27,961
แต่ถ้าเธอรู้ความจริง
เธอก็คงไม่ช่วยเรา
488
00:38:27,987 --> 00:38:31,418
เธอไม่ได้ให้โอกาส
พวกเราทั้งคู่ลองดูเลย
489
00:38:32,101 --> 00:38:33,644
ไปเถอะ คลาร์ก
490
00:38:34,522 --> 00:38:36,170
เธอก็อยู่ที่นี่ต่อไม่ได้
491
00:38:36,580 --> 00:38:39,170
ถ้าเธออยู่ เธอก็จะโดนอย่างเพื่อนฉัน
492
00:38:39,240 --> 00:38:41,000
เธอต้องหนี
493
00:38:46,391 --> 00:38:48,790
ก็ถึงเวลาไปหาเสบียงเพิ่มพอดี
494
00:39:16,884 --> 00:39:18,790
เดี๋ยวนายก็ดีขึ้น
495
00:39:22,530 --> 00:39:23,730
จริงเหรอ
496
00:39:27,743 --> 00:39:33,810
เธอจะทำยังไง ตอนที่สำเหนียกว่า
ตัวเองอาจจะไม่ใช่คนดี
497
00:39:39,153 --> 00:39:41,910
บางที โลกนี้อาจจะไม่มีคนดี
498
00:39:45,911 --> 00:39:47,110
ถอยมานี่
499
00:39:50,416 --> 00:39:51,578
โอเค ดีมาก
500
00:39:55,873 --> 00:39:57,500
เธอโอเคแล้วจริงๆ นะ
501
00:39:58,955 --> 00:40:02,100
ขอโทษที่ฉันว่านายแบบนั้น
502
00:40:02,728 --> 00:40:05,560
และที่ชกหน้าฉันด้วยใช่ไหม
503
00:40:05,620 --> 00:40:08,661
ไม่ อันนั้นนายสมควรโดน
504
00:40:10,690 --> 00:40:12,710
ระวังหน่อย โอเค ก้าวขึ้น
505
00:40:14,412 --> 00:40:15,560
นี่
506
00:40:16,858 --> 00:40:19,160
ฉันไม่เข้าใจอยู่เรื่องนึง
507
00:40:20,000 --> 00:40:22,750
ทำไมแอลลี่ถึงอยากให้เธอฆ่าตัวตาย
508
00:40:25,760 --> 00:40:28,820
เพราะฉันรู้แล้วว่าทำไมยัยนั่น
ถึงอยากได้เอไอตัวที่สอง
509
00:40:29,806 --> 00:40:31,140
ทำไมล่ะ
510
00:40:32,029 --> 00:40:34,470
มันคือสิ่งเดียวที่หยุดหล่อนได้
511
00:40:36,063 --> 00:40:37,730
งั้นไปหยุดหล่อนกัน
512
00:40:41,065 --> 00:40:43,077
เราสู้มาด้วยกัน
513
00:40:57,456 --> 00:40:58,790
มาเถอะ
514
00:41:01,823 --> 00:41:02,910
โอเค
515
00:41:25,460 --> 00:41:29,750
เดี๋ยวเราก็ได้เรเว่นกลับมา
แล้วก็จะได้พวกเขาทุกคน
516
00:41:29,823 --> 00:41:31,670
เรื่องมันใหญ่กว่านั้น
517
00:41:32,054 --> 00:41:36,960
ความสามารถอย่างเรเว่น
หล่อนจะเข้าใจสิ่งที่รู้จากที่นี่
518
00:41:36,997 --> 00:41:39,770
พวกเขาจะรู้ว่าเอไอตัวที่สอง
หยุดฉันได้
519
00:41:40,366 --> 00:41:42,470
เราต้องฆ่าทิ้งให้หมด