1
00:00:00,910 --> 00:00:02,170
ความเดิมตอนที่แล้ว
2
00:00:02,280 --> 00:00:06,300
ที่หลบภัยร้างที่สร้างให้จุคนได้เป็นพันๆ
3
00:00:06,390 --> 00:00:07,310
รุ่งอรุณที่สอง
4
00:00:07,400 --> 00:00:08,510
พวกเขาสร้างที่หลบภัย
5
00:00:08,600 --> 00:00:11,280
ทฤษฎีของพวกเขาทั้งหมด
ตั้งอยู่บนการเอาชีวิตรอดจากวันสิ้นโลก
6
00:00:11,600 --> 00:00:12,820
ผมมีข่าวร้าย แอบบี้
7
00:00:12,910 --> 00:00:14,930
ฝนดำตกที่นี่ มันเลวร้ายกว่าที่เราคิด
8
00:00:15,920 --> 00:00:19,420
แค่สัมผัสก็ไหม้ มันฆ่าสิ่งมีชีวิต
หลังจากวันนี้...
9
00:00:20,180 --> 00:00:23,580
เราสร้างเลือดราตรีที่นี่ไม่ได้
ต้องขึ้นไปสร้างในอวกาศ แต่ลูน่าทำได้
10
00:00:23,840 --> 00:00:26,120
เราเอาไขกระดูกหล่อนมาฉีดให้ตัวเองได้
11
00:00:26,300 --> 00:00:27,730
แล้วเราก็จะกลายเป็นเลือดราตรี
12
00:00:27,910 --> 00:00:30,580
ทางเดียวที่เราจะรู้ว่ามันได้ผลไหม
คือต้องพิสูจน์
13
00:00:30,890 --> 00:00:32,560
- เราจะเอาใครไปทดสอบ
- เบย์ลิส
14
00:00:32,650 --> 00:00:34,340
เธอไม่รู้ว่ามันทำอะไรฉัน
15
00:00:34,430 --> 00:00:37,330
ฉันจะทรมานมัน
ให้สาสมกับที่มันทำกับฉันและพี่ชาย
16
00:00:38,300 --> 00:00:40,470
ถ้าความตายของเขาช่วยเราทุกคนได้ล่ะ
17
00:00:42,920 --> 00:00:47,310
แต่ถ้ามันได้ผล เราจะรอด
18
00:00:48,480 --> 00:00:49,750
ง่ายๆ อย่างนั้นแหละ
19
00:01:04,320 --> 00:01:05,750
สัญญาณชีพยังแข็งแรงดี
20
00:01:09,620 --> 00:01:11,810
แจ็คสัน ปิดห้องซะ
21
00:01:12,380 --> 00:01:13,370
รับทราบ
22
00:01:20,970 --> 00:01:21,860
เขาพร้อมแล้ว
23
00:01:23,730 --> 00:01:25,780
แต่เราพร้อมไหม
24
00:01:29,670 --> 00:01:31,230
หมอนั่นเป็นปีศาจ
25
00:01:31,330 --> 00:01:32,610
เราคุยเรื่องนี้จบไปแล้ว
26
00:01:33,600 --> 00:01:38,000
ไม่มีใครอยากทำอย่างนี้หรอก
แต่คลื่นแห่งความตายจะมาถึงในอีก 10 วัน
27
00:01:39,140 --> 00:01:41,300
ปลูกถ่ายไขกระดูกของลูน่าเสร็จสมบูรณ์
28
00:01:42,310 --> 00:01:44,310
เบย์ลิสสร้างเลือดราตรีขึ้นมาเอง
29
00:01:46,040 --> 00:01:47,350
นี่เป็นความหวังเดียวของเรา
30
00:01:47,440 --> 00:01:52,010
เรายังคุยเรื่องนี้อยู่จริงสิ
ฝนดำมาถึงแล้ว
31
00:01:52,100 --> 00:01:53,940
เมื่อวานคนในอาร์เคเดียตายไป 18 คน
32
00:01:54,030 --> 00:01:56,360
ถ้าเลือดราตรีช่วยให้เราใช้ชีวิตต่อได้
33
00:01:56,750 --> 00:01:58,530
ผมคนหนึ่งล่ะที่อยากรู้
34
00:02:06,200 --> 00:02:07,090
ตกลง
35
00:02:09,560 --> 00:02:11,780
แจ็คสัน เริ่มได้
36
00:02:12,440 --> 00:02:13,290
รับทราบ
37
00:02:13,380 --> 00:02:14,540
เริ่มได้
38
00:02:26,880 --> 00:02:28,040
500 เร็ม
39
00:02:33,170 --> 00:02:34,370
850
40
00:02:35,560 --> 00:02:38,190
ในร่างที่ไม่มีเลือดราตรีจะพบอาการช่วงนี้
41
00:02:39,640 --> 00:02:43,560
ความดันอยู่ระหว่าง 100-50
อุณหภูมิร่างกาย 98.7
42
00:02:44,850 --> 00:02:46,320
นอนพักผ่อนสบาย
43
00:02:47,330 --> 00:02:48,830
ไม่มีผลกระทบที่เห็นได้ชัด
44
00:02:55,410 --> 00:02:56,550
1,000 เร็ม
45
00:03:00,720 --> 00:03:02,260
1,500
46
00:03:04,550 --> 00:03:05,550
อาการดูดีหมด
47
00:03:06,180 --> 00:03:08,930
2,000 เร็ม ในระดับของฝนดำ
48
00:03:10,440 --> 00:03:11,480
ก็ยังไม่มีอะไร
49
00:03:12,220 --> 00:03:13,230
ได้ผล
50
00:03:14,570 --> 00:03:16,210
2,500
51
00:03:20,100 --> 00:03:20,960
เดี๋ยว
52
00:03:21,750 --> 00:03:22,590
ไม่นะ
53
00:03:26,060 --> 00:03:26,980
ปิดเครื่อง
54
00:03:32,420 --> 00:03:33,450
มันแสบ!
55
00:03:36,430 --> 00:03:37,490
พาเขาออกมา
56
00:03:37,580 --> 00:03:39,100
เดี๋ยว ยังไม่ปลอดภัย
57
00:04:22,060 --> 00:04:23,290
เราทำอะไรลงไป
58
00:04:57,320 --> 00:05:01,090
ผมรู้ว่าการมายืนอยู่ข้างนอกในวันนี้
เราต้องใช้ความกล้าหาญอย่างยิ่ง
59
00:05:02,350 --> 00:05:07,070
เรามายืนอยู่ร่วมกันท่ามกลางอันตราย
และโศกนาฏกรรมใหญ่หลวง
60
00:05:08,320 --> 00:05:12,920
ในยาน "อาร์ก" ฝนแบบนี้เป็นแค่ความฝัน
61
00:05:14,200 --> 00:05:18,310
แต่ตอนนี้มันกลายเป็นฝันร้าย
เพราะเรารู้ว่ามันพร้อมตกลงมาทุกเมื่อ
62
00:05:18,610 --> 00:05:22,900
และฆ่าเราเหมือนกับที่มันพราก
เพื่อนพ้องของเราทั้ง 18 คน
63
00:05:23,920 --> 00:05:26,490
ที่เรามาแสดงความเคารพในวันนี้ ได้แก่
64
00:05:27,000 --> 00:05:30,730
แอริน ซามูเอลและหลุยส์
65
00:05:32,080 --> 00:05:34,820
- ขอให้เราได้พบกันอีก
- ขอให้เราได้พบกันอีก
66
00:05:39,060 --> 00:05:40,830
หลายศพในเวลาแค่นิดเดียว
67
00:05:40,920 --> 00:05:44,570
- เคารพคนตายหน่อย
- เพื่ออะไร พวกเขาไม่สนหรอก
68
00:05:45,440 --> 00:05:48,740
- เฮ้ย นายจะไปไหน
- ค่ำไหนนอนนั่น
69
00:05:49,180 --> 00:05:51,150
- นายมียาต้านรังสีใช่ไหม
- ไม่มี
70
00:05:51,880 --> 00:05:54,540
แจสเปอร์ แจสเปอร์
71
00:05:54,630 --> 00:05:56,830
ห้ามไปไหนทั้งนั้นถ้าไม่มียาต้านรังสี
72
00:05:57,080 --> 00:05:59,290
- นายมียาต้านรังสีไหมล่ะ
- มี
73
00:05:59,520 --> 00:06:01,060
ดีเลย งั้นเราก็มียาต้านรังสีแล้ว
74
00:06:03,430 --> 00:06:05,580
บางทีนายอาจจะไม่เห็น
ว่าพวกเขาตายยังไง
75
00:06:06,710 --> 00:06:10,150
ฉันเห็น แค่ไม่กลัวว่ามันจะเกิดขึ้นกับตัวเอง
76
00:06:11,650 --> 00:06:15,320
- แจสเปอร์ ข้างนอกมันไม่ปลอดภัย
- เรื่องใหม่ตรงไหนกัน
77
00:06:18,080 --> 00:06:19,100
เร็วเข้า
78
00:06:20,430 --> 00:06:21,610
แสงอาทิตย์ใกล้หมดไปแล้ว
79
00:06:23,070 --> 00:06:24,020
แจสเปอร์
80
00:06:25,780 --> 00:06:28,380
แจสเปอร์ บ้าเอ๊ย นี่
81
00:06:30,510 --> 00:06:33,120
- โตเป็นผู้ใหญ่เสียที
- ดีเลย นายมาด้วยกัน
82
00:06:33,250 --> 00:06:36,280
เพราะฉันไม่อยากแบกถุงศพนาย
83
00:06:36,450 --> 00:06:40,000
ไม่เอาน่า ฉันตัวเบา
หมายถึงฉันแข็งแรงนะ แต่ตัวเบา
84
00:06:50,610 --> 00:06:53,060
สวยจัง หมายความว่าอะไรเหรอ
85
00:06:54,320 --> 00:06:58,590
เราจะเติบโตจากผืนดิน
เราจะฟื้นคืนจากกองเถ้าถ่าน
86
00:07:02,470 --> 00:07:03,750
เธอพูดอะไรนะ
87
00:07:05,090 --> 00:07:08,530
ขอโทษที ฉันไม่คิดว่านายจะรังเกียจ ถ้าฉัน...
88
00:07:08,920 --> 00:07:13,440
ไม่มี "เราจะฟื้นคืนจากกองเถ้าถ่าน"
89
00:07:13,540 --> 00:07:17,050
- มันมาจากไหน
- มาจากไหนเหรอ
90
00:07:17,810 --> 00:07:19,740
ต้องถามเฟลมเคปาแล้วล่ะ
91
00:07:19,830 --> 00:07:23,150
เท่าที่ฉันรู้คือเราพูดอย่างนั้น
เพื่อเตรียมตัวรับมือความตายจากไฟ
92
00:07:25,990 --> 00:07:27,730
ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ มาร์คัส
93
00:07:28,040 --> 00:07:30,040
ฉันต้องคุยกับผู้ครอบครองเฟลม
94
00:07:31,320 --> 00:07:33,320
นายเจอหลุมหลบภัยของรุ่งอรุณที่สองแล้ว
95
00:07:34,980 --> 00:07:37,850
- มัน...
- ผิดที่
96
00:07:38,840 --> 00:07:43,110
คาโดแกนบอกว่า
คนที่ไปถึงระดับที่ 12 ได้จะปลอดภัย
97
00:07:45,710 --> 00:07:48,860
ตรงนี่คือระดับ 11 ที่ฉันเจอเป็นแค่กับดัก
98
00:07:49,370 --> 00:07:51,910
สร้างขึ้นเพื่อป้องกันหลุมหลบภัยระดับที่ 12
ไม่ให้ถูกบุกรุก
99
00:07:52,070 --> 00:07:54,940
- นายรู้ได้ไง
- เพราะฉันก็ทำแบบนั้น
100
00:07:56,760 --> 00:07:59,160
นายคิดว่าลูกสาวของอินดรา
รู้ว่าหลุมหลบภัยของจริงอยู่ไหน
101
00:07:59,250 --> 00:08:03,290
ฉันว่ามีเหตุผลที่ประโยค "เราจะฟื้นคืน
จากกองเถ้าถ่าน" กลายเป็นบทสวดของคนบนดิน
102
00:08:03,590 --> 00:08:05,370
เหมือนที่ฉันคิดว่ามีเหตุผล
103
00:08:05,550 --> 00:08:07,980
ที่โลโก้สินค้ากลายเป็นสัญลักษณ์ศักดิ์สิทธิ์
104
00:08:08,470 --> 00:08:10,470
- สัญลักษณ์อนันตภาพ
- ใช่
105
00:08:13,390 --> 00:08:16,880
ฉันติดต่ออินดราได้
หล่อนอาจรู้ว่าไกอาอยู่ไหน
106
00:08:17,190 --> 00:08:20,240
- ฉันจะไปรวบรวมทีม
- เธโลนีอัส เดี๋ยว
107
00:08:21,420 --> 00:08:22,710
ตอนนี้นครหลวงเป็นสมรภูมิ
108
00:08:23,190 --> 00:08:25,760
- ที่นั่นไม่ต้อนรับเราแน่
- งั้นเราก็ไปแค่ไม่กี่คน
109
00:08:25,850 --> 00:08:29,470
ภารกิจนี้เราต้องการนักคิด ไม่ใช่นักสู้
110
00:08:37,570 --> 00:08:38,480
เกิดอะไรขึ้น
111
00:08:40,630 --> 00:08:43,400
เคนกับจาฮาต้องการวิศวกรไปปฏิบัติภารกิจ
112
00:08:44,300 --> 00:08:46,210
เคนกับจาฮา!
113
00:08:47,540 --> 00:08:49,760
ดูเหมือนจะมีคนเข้ามาเปลี่ยนโลกให้ดีขึ้นนะ
114
00:08:50,740 --> 00:08:54,970
แต่แย่หน่อย เพราะในอีก 10 วัน
จะไม่เหลือโลกให้เปลี่ยนแล้ว
115
00:09:00,770 --> 00:09:04,680
- เธอดื่มไปมากแค่ไหน
- เท่าที่ควรดื่ม
116
00:09:17,850 --> 00:09:21,580
- ฮาร์เปอร์
- ฉันเข้าใจ
117
00:09:22,550 --> 00:09:25,710
- มีงาน
- เฮ้ๆๆ
118
00:09:30,780 --> 00:09:32,450
เราจะหาทางออกให้ได้
119
00:09:42,700 --> 00:09:43,940
ฉันต้องไปแล้ว
120
00:09:45,390 --> 00:09:48,820
ไปสิ ฉันจะรอเธอกลับมาที่นี่
121
00:09:53,920 --> 00:09:56,260
หมายถึง ตอนที่กลับมาน่ะ
122
00:10:21,570 --> 00:10:25,470
อากาศเป็นไงบ้าง เรเยส
ผลพยากรณ์ยังเรียกหาความตายอยู่ไหม
123
00:10:28,110 --> 00:10:29,850
หินของบรรพบุรุษเขา
124
00:10:31,730 --> 00:10:34,230
แอบบี้ มาดูนี่สิ
125
00:10:35,080 --> 00:10:35,970
แน่นอน
126
00:10:40,530 --> 00:10:43,780
- อะไรเหรอ
- โซเดียม โพลี เอทานอล ซัลโฟเนท
127
00:10:44,060 --> 00:10:46,710
เป็นสารเติมแต่งช่วยป้องกัน
การจับตัวของลิ่มเลือด
128
00:10:47,020 --> 00:10:50,290
ดูเหมือนรังสีจะทำลายมัน
และก่อปฏิกิริยาลูกโซ่
129
00:10:50,440 --> 00:10:51,930
ถ้าเรากำจัดมันทิ้งจะเกิดอะไรขึ้น
130
00:10:53,290 --> 00:10:56,500
- เราอาจช่วยทุกคนได้
- อาจช่วยได้เหรอ
131
00:10:56,700 --> 00:10:59,870
- จะบอกว่ามันยังมีโอกาสได้ผลสินะ
- ต้องทดสอบก่อน
132
00:10:59,960 --> 00:11:04,520
ตัวอย่างทดลองคนล่าสุดเพิ่งตาย
กรีดร้องด้วยความเจ็บปวด เธออยากลองอีกเหรอ
133
00:11:06,350 --> 00:11:09,940
บอกความคิดที่ดีกว่านี้มาสิ เรเว่น ได้โปรด
134
00:11:11,600 --> 00:11:15,180
แล้วยังไง ออกไปล่าคนอื่นมาอีกเหรอ
135
00:11:15,270 --> 00:11:18,570
- พายุขนาดนี้ไม่มีใครไปไหนได้หรอก
- เราก็รอให้พายุผ่านไปก่อน
136
00:11:18,660 --> 00:11:21,270
ถึงตอนนั้นก็ไม่เหลือใครให้ล่าแล้ว
137
00:11:21,360 --> 00:11:23,480
ล่าหาคนอื่นมาฆ่าอีก
138
00:11:23,820 --> 00:11:27,960
พวกเธอเป็นอะไรกัน
ขนาดเบย์ลิสยังให้เกียรติความตายเลย
139
00:11:28,050 --> 00:11:30,770
เขาห้อยหินเป็นเกียรติแก่บรรพบุรุษ ชาวหินผา
140
00:11:31,540 --> 00:11:33,940
- ใครจะห้อยต่อจากเขา
- เดี๋ยว
141
00:11:35,170 --> 00:11:37,080
เบย์ลิสเป็นชาวแซงเกดาครู
142
00:11:37,690 --> 00:11:41,680
เขาเคยเป็น แล้วก็เป็นหัวขโมย
เขาต้องขโมยหินพวกนั้นมาแน่
143
00:11:41,770 --> 00:11:44,880
หัวขโมยไม่มีสัญลักษณ์ของแซงเกดาครู
144
00:11:51,640 --> 00:11:55,210
เขาไม่ใช่เบย์ลิสใช่ไหม
145
00:11:55,460 --> 00:11:57,050
ไม่เอาน่า คลาร์ก นี่มันบ้าชัดๆ
146
00:11:57,140 --> 00:11:58,420
เราฆ่าใครไป
147
00:12:00,330 --> 00:12:01,720
- เฮ้ อีโมรี
- อีโมรี อย่า!
148
00:12:01,810 --> 00:12:02,740
เฮ้ๆๆ
149
00:12:03,390 --> 00:12:04,610
อีโมรี ใจเย็นๆ
150
00:12:04,700 --> 00:12:06,110
จอห์น จัดการเครื่องนั่น
151
00:12:07,920 --> 00:12:09,560
อย่าทำอะไรโง่ๆ นะ เมอร์ฟี่
152
00:12:10,410 --> 00:12:12,120
ดูท่าเราจะรู้แล้วว่ารายต่อไปเป็นใคร
153
00:12:19,310 --> 00:12:21,280
ฉันรู้ว่ามันแย่และทุกๆ อย่างเริ่มล้มตาย
154
00:12:21,380 --> 00:12:24,530
แต่ฉันขอบอกเลย ว่าฉันไม่คิดถึงยุงหรอก
ไม่คิดเลยสักนิด
155
00:12:24,680 --> 00:12:28,210
- มันเป็นเรื่องตลกสำหรับนายใช่ไหม
- นายเริ่มจะเข้าใจแล้ว
156
00:12:28,560 --> 00:12:32,500
ถูกต้องเลย เรื่องตลกระดับจักรวาล
157
00:12:33,340 --> 00:12:36,500
นายรู้ตัวเมื่อไหร่
ก็เท่ากับดึงทิ้งความเครียดไป
158
00:12:36,590 --> 00:12:37,690
พอแล้ว
159
00:12:43,420 --> 00:12:46,440
- ฉันแค่พยายามจะช่วยนาย
- พยายามช่วยฉันเหรอ
160
00:12:46,530 --> 00:12:47,560
ตลกดีนี่
161
00:12:48,780 --> 00:12:53,550
- เริ่มมืดแล้ว กลับกันได้แล้ว เดี๋ยวนี้เลย
- บ้าเอ๊ย เปิดใจหน่อย
162
00:12:55,510 --> 00:12:59,660
นาฬิกานับถอยหลังแล้ว มันเริ่มนับตั้งแต่
เราลงมาเหยียบดวงดาวห่วยแตก
163
00:13:01,490 --> 00:13:04,230
- แสนสวยแห่งนี่
- หมายความว่าไงนั่น
164
00:13:04,320 --> 00:13:07,650
ฉันจะบอกว่าเราใช้ชีวิตอยู่
ในช่วงเวลาที่ยืมเขามา เราทุกคน
165
00:13:07,740 --> 00:13:11,580
ถ้านายรู้เรื่องนั้น แล้วโยนมันทิ้งทำไม
166
00:13:11,670 --> 00:13:12,510
เปล่านะ
167
00:13:14,010 --> 00:13:14,880
ใช่สิ
168
00:13:17,590 --> 00:13:20,960
แล้วนายทรมานตัวเองไปทำไม
169
00:13:21,060 --> 00:13:23,950
ทรมานตัวเองเพราะเรื่องเลวร้าย
ที่ทำลงไปเหรอ นายทำไปแล้ว
170
00:13:24,530 --> 00:13:28,330
แล้วอย่ามาบอกนะว่านายมีเหตุผล
เพราะท้ายที่สุดแล้ว
171
00:13:28,420 --> 00:13:32,620
เมื่อถึงวันสิ้นโลก
ไม่มีใครสนเหตุผลของนายหรอก
172
00:13:32,710 --> 00:13:35,000
เพราะมันเป็นเหตุผลของนาย
173
00:13:35,920 --> 00:13:39,850
ไม่ว่านายจะลงโทษตัวเองไปแค่ไหน
ก็เปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้
174
00:13:41,370 --> 00:13:42,810
ไม่ได้ชุบชีวิตใครกลับมาคืน
175
00:13:50,880 --> 00:13:52,130
ที่ฉันมองก็คือ...
176
00:13:53,030 --> 00:13:58,760
เราจะใช้เวลาที่เหลืออยู่
จมตัวเองอยู่กับเหตุผล
177
00:13:58,850 --> 00:14:03,480
หรือจะทำบ้าอะไรก็ได้ตามใจต้องการ
178
00:14:06,700 --> 00:14:08,120
ครั้งนี้ฉันจริงจัง
179
00:14:14,440 --> 00:14:15,500
ถั่ววิเศษ
180
00:14:17,550 --> 00:14:20,240
- จำได้ไหม
- ถั่วหลอนประสาท
181
00:14:20,960 --> 00:14:22,670
นายถึงได้ลากฉันออกมาใช่ไหม
182
00:14:23,880 --> 00:14:27,130
ถ้าคิดว่าฉันจะกินมันเข้าไปอีกล่ะก็
นายต้องบ้าไปแล้วแน่
183
00:14:28,930 --> 00:14:30,200
ตามใจเลย
184
00:14:41,290 --> 00:14:42,730
ทีนี้จะเอาเรามาขังไว้เหรอ
185
00:14:44,370 --> 00:14:46,200
หล่อนแค่อยากรักษาชีวิตตัวเอง
186
00:14:46,290 --> 00:14:49,110
เราไม่ได้จะแตะต้องเครื่องโง่ๆ ของพวกเธอ
187
00:14:49,570 --> 00:14:53,380
ได้โปรด คลาร์ก เธอทำอย่างนี้กับเราไม่ได้
เรเว่น ขอเถอะ
188
00:14:54,030 --> 00:14:56,230
เธอปล่อยให้พวกเราทำกับเราแบบนี้ไม่ได้
189
00:14:59,320 --> 00:15:02,780
บอกฉันที เธอไม่ได้ตั้งใจจะเอาอีโมรี
ยัดตู้นั่นจริงๆ ใช่ไหม
190
00:15:08,510 --> 00:15:10,130
แม่คะ หนูไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว
191
00:15:10,400 --> 00:15:11,830
ไม่มีทางอื่นแล้ว
192
00:15:12,350 --> 00:15:13,410
เราทุกคนรู้ดี
193
00:15:13,800 --> 00:15:16,800
แอบบี้ ต้องมีบางอย่างที่ช่วยให้เรา
ไม่ต้องเป็นฆาตกรสิ
194
00:15:16,900 --> 00:15:19,320
แจ็คสันกับฉันตรวจหาทุกความเป็นไปได้แล้ว
195
00:15:20,830 --> 00:15:22,850
และเรื่องเดียวที่เรารู้แน่ๆ ก็คือ
196
00:15:22,940 --> 00:15:26,700
ถ้าไม่ทำอะไรเลย เราตายแน่
197
00:15:34,550 --> 00:15:37,240
แจ็คสัน พาลูกน่าไปเตรียมตัว
ดูดไขกระดูกครั้งต่อไป
198
00:15:39,810 --> 00:15:42,630
ไม่ เอาไปมากพอแล้ว
199
00:15:43,400 --> 00:15:45,920
- ลูน่า ไม่เป็นไร เราจะฉีดยาชาให้
- ก็บอกว่าไม่
200
00:15:47,470 --> 00:15:49,840
ฉันจะไม่ยอมให้เลือดของฉัน
ฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว
201
00:15:49,930 --> 00:15:51,250
ลูน่า ได้โปรดเถอะ
202
00:15:52,370 --> 00:15:54,940
เลือดเธอเป็นทางเดียวที่จะช่วยเราได้
203
00:15:55,030 --> 00:15:56,770
เลือดฉันต้องคำสาป
204
00:15:58,540 --> 00:16:01,040
มันจะช่วยกันไม่ให้เธอ
เดินตามฉันออกไปกลางสายฝน
205
00:16:01,220 --> 00:16:03,470
ลูน่า เธอไปไม่ได้ สะโพกสภาพนั้น
206
00:16:08,730 --> 00:16:10,170
เราปล่อยเธอไปไม่ได้
207
00:16:10,500 --> 00:16:11,770
เราต้องการเธอ ลูน่า
208
00:16:12,310 --> 00:16:14,960
คุณจะยอมล้ำเส้นทุกอย่าง
เพื่อเอาชีวิตรอดใช่ไหม
209
00:16:15,990 --> 00:16:18,440
เอาชีวิตรอดต้องแลกมาการสังเวยชีวิต
210
00:16:19,000 --> 00:16:22,080
- ถ้าเฟรคดรีน่าตาย...
- อย่าเรียกเธอแบบนั้น
211
00:16:23,170 --> 00:16:26,070
ถ้าหล่อนตายเพื่อช่วยโลก
212
00:16:27,130 --> 00:16:28,050
ก็นับเป็นความตายที่ดีงาม
213
00:16:28,190 --> 00:16:29,930
ลูน่า ขอร้องล่ะ
214
00:16:31,070 --> 00:16:31,990
เธอบาดเจ็บ
215
00:16:33,250 --> 00:16:34,530
ฉันไม่อยากสู้กับเธอ
216
00:16:35,840 --> 00:16:37,320
ท่านไม่มีทางเลือก
217
00:16:37,880 --> 00:16:38,850
จำได้ไหม
218
00:17:05,130 --> 00:17:06,750
หลับให้สบายนะ นาทบลีดา
219
00:17:23,330 --> 00:17:25,800
เธอจะหมัดหล่อนแล้วดูดไขกระดูกออกมาเหรอ
220
00:17:28,480 --> 00:17:30,020
ยินดีต้อนรับสู่เมาท์เวธเธอร์
221
00:17:52,440 --> 00:17:53,540
ฝนดำ
222
00:17:55,420 --> 00:17:56,540
มันตกที่นี่ด้วย
223
00:18:14,510 --> 00:18:16,010
ถ้าขยับ
224
00:18:16,440 --> 00:18:17,430
ฆ่าพวกมันซะ
225
00:18:21,470 --> 00:18:23,010
นึกว่าเธอเป็นเพื่อนนาย
226
00:18:23,940 --> 00:18:27,430
ก็ใช่ เราถึงยังไม่ตายไงล่ะ
227
00:18:28,610 --> 00:18:29,520
รอตรงนี้
228
00:18:29,940 --> 00:18:30,870
วางอาวุธ
229
00:18:35,800 --> 00:18:38,720
อินดรา ขอบคุณที่ออกมาพบ
230
00:18:41,480 --> 00:18:42,720
ไม่นึกว่าคุณจะมา
231
00:18:47,250 --> 00:18:49,540
อย่ามายิ้มให้ฉันนะเคน ต้องการอะไร
232
00:18:51,180 --> 00:18:53,350
ฉันอยู่นี่แล้ว คุณมีเวลา 30 วินาที
233
00:18:53,450 --> 00:18:57,660
หลังจากนั้น ในฐานะพันธมิตร
คุณคือศัตรูของเรา
234
00:18:57,750 --> 00:19:01,590
อินดรา คุณควรรู้ว่าเราไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง
กับการโจมตีแผ่นดินหรือสถานทูตของคุณ
235
00:19:01,680 --> 00:19:05,880
ที่ฉันรู้คืออัซเกดายกทัพไปบุกอาร์เคเดีย
236
00:19:06,120 --> 00:19:08,840
แต่พวกคุณกลับผูกสัมพันธ์กับพวกมัน
237
00:19:08,930 --> 00:19:12,730
ทำข้อตกลงช่วยเหลือผู้คนของพวกมัน
ไม่ใช่ของฉัน
238
00:19:12,820 --> 00:19:16,290
ผมรู้ว่าภาพมันออกมาเป็นยังไง
แต่เชื่อผมเถอะ
239
00:19:16,750 --> 00:19:18,900
เรายังพยายามหาทางช่วยทุกคนอยู่
240
00:19:19,410 --> 00:19:20,960
งั้นคุณก็เป็นคนโง่
241
00:19:21,490 --> 00:19:24,590
คุณสู้เพื่อชิงนครที่จะอยู่ได้อีกแค่ 10 วัน
242
00:19:25,730 --> 00:19:27,330
จะมีอะไรโง่ไปกว่านั้นอีก
243
00:19:27,820 --> 00:19:30,910
รังสีไม่สนใจหรอกว่า
คุณเป็นชาวทรีครูหรืออัซเกดา
244
00:19:32,430 --> 00:19:35,380
ถ้าเราไม่ร่วมมือกันเพื่อสู้กับศัตรูครั้งนี้
245
00:19:36,420 --> 00:19:38,030
เราจะเหลือความหวังอะไรอีก
246
00:19:38,570 --> 00:19:43,250
ความหวังเดียวของเรา คือตายอย่างนักรบ
247
00:19:43,910 --> 00:19:44,940
อินดรา เดี๋ยว
248
00:19:45,030 --> 00:19:47,630
อินดรา เราต้องคุยกับลูกสาวคุณ
249
00:19:47,830 --> 00:19:49,640
เธออาจเป็นคนที่ช่วยเราทั้งหมดได้
250
00:19:54,280 --> 00:19:55,140
ได้ยังไง
251
00:20:00,950 --> 00:20:04,530
ขอจิตวิญญาณแห่งผู้บัญชาการ
จงนำทางและปกป้องเรา
252
00:20:18,790 --> 00:20:20,880
ไกอา คนพวกนี้
ต้องการความช่วยเหลือจากลูก
253
00:20:27,450 --> 00:20:28,410
รอยสัก
254
00:20:28,880 --> 00:20:30,520
ดูสิ ตรงกลาง
255
00:20:54,380 --> 00:20:56,270
ยังคิดว่าเป็นเรื่องบังเอิญอยู่ไหม
256
00:21:02,000 --> 00:21:04,400
- คุณได้มาจากไหน
- บังเอิญเจอน่ะ
257
00:21:05,240 --> 00:21:08,190
และตอนนี้ฉันเชื่อแล้วว่า
มันจะนำทางฉันมาพบเธอ
258
00:21:10,390 --> 00:21:11,800
เล่าเรื่องสัญลักษณ์ให้เราฟังที
259
00:21:12,720 --> 00:21:13,640
มันมาจากไหน
260
00:21:15,540 --> 00:21:18,500
- สัญลักษณ์ศักดิ์สิทธิ์ของคำบัญชา
- แม่คะ
261
00:21:18,590 --> 00:21:22,760
ไกอา ได้โปรด สไกครูช่วยเธอปกป้องเฟลม
262
00:21:23,470 --> 00:21:24,320
ถึงเวลาช่วยเราแล้ว
263
00:21:29,600 --> 00:21:33,590
มันถูกใช้ตกแต่งห้องใต้ดิน
ของผู้บัญชาการคนแรก เบคก้า แพรมเฮดา
264
00:21:34,100 --> 00:21:36,600
- ห้องใต้ดินอยู่ไหน
- คิดว่าเป็นหลุมหลบภัยหรือเปล่า
265
00:21:36,690 --> 00:21:41,750
อยู่ในวิหาร ปกครองโดยอัซเกดา
เช่นเดียวกับอุโมงค์
266
00:21:42,060 --> 00:21:44,820
- เราจะเข้าไปได้ยังไง
- สู้
267
00:21:45,710 --> 00:21:46,560
อินดรา
268
00:21:49,190 --> 00:21:52,810
ไม่ว่าจะชอบใจหรือไม่
อัซเกดาคือพันธมิตรเรา
269
00:21:53,920 --> 00:21:55,380
เรามีตราราชวงศ์
270
00:21:56,420 --> 00:21:57,610
ไม่จำเป็นต้องมีใครตาย
271
00:21:57,750 --> 00:22:00,260
คิดว่าพวกเขาจะเคารพตรานั่นสินะ
272
00:22:01,140 --> 00:22:05,780
ยิ่งแพรมฟายาใกล้เข้ามาแค่ไหน
ความหมายของพันธมิตรยิ่งมีค่าน้อยลงเท่านั้น
273
00:22:06,370 --> 00:22:08,380
คุณเชื่อมั่นแค่ไหน
274
00:22:47,180 --> 00:22:48,660
เราต้องรอดชีวิตก่อน
275
00:22:52,400 --> 00:22:54,350
ถึงกลับมาค้นหามนุษยธรรมอีกครั้ง
276
00:23:00,720 --> 00:23:03,350
ฉันมั่นใจว่าที่เมาท์เวธเธอร์ก็พูดเหมือนกัน
277
00:23:19,170 --> 00:23:21,190
- คุณโอเคไหม
- คุณล่ะ
278
00:23:21,890 --> 00:23:23,020
เลือดราตรี
279
00:23:23,540 --> 00:23:26,100
เธอคิดว่าฉันจะได้บทเรียน
หลังจากเรื่องเล็กซา
280
00:23:39,800 --> 00:23:41,190
เราทำเรื่องที่ถูกต้อง
281
00:23:42,580 --> 00:23:44,050
แน่ใจเหรอ
282
00:23:44,960 --> 00:23:47,160
ความแน่นอนคือสิ่งที่ผู้นำไม่อาจมีอยู่ได้
283
00:23:47,850 --> 00:23:49,050
ฉันไม่ใช่กษัตริย์
284
00:23:49,590 --> 00:23:52,610
อาจไม่ใช่ แต่เธอเกิดมาเพื่อสิ่งนี้
285
00:23:55,090 --> 00:23:56,810
เล็กซารู้ ฉันก็รู้
286
00:23:57,720 --> 00:23:59,690
เธอไม่ยอมถอยเมื่อถึงคราวเข้าตาจน
287
00:24:00,990 --> 00:24:02,530
มันเข้าตาจนเสมอ
288
00:24:02,990 --> 00:24:04,190
เธอก็ยังอยู่ตรงนี้
289
00:24:11,120 --> 00:24:14,380
ฉันรู้ว่าตอนนี้เธออาจไม่เชื่อ แต่สักวัน
290
00:24:14,470 --> 00:24:16,650
พวกเขาจะขอบคุณการกระทำของเธอที่นี่
291
00:24:18,350 --> 00:24:21,800
เมอร์ฟี่ไม่ขอบคุณแน่ อีโมรีก็ไม่
292
00:24:23,080 --> 00:24:24,410
ถ้ามันได้ผล พวกเขาจะทำ
293
00:24:26,320 --> 00:24:27,570
ถ้าไม่ได้ผลล่ะ
294
00:24:27,890 --> 00:24:32,040
เราก็จะตายไปโดยรู้แก่ใจว่า
เราได้ทำทุกวิถีทางเพื่อช่วยคนของเราแล้ว
295
00:24:34,610 --> 00:24:36,580
คุณขึ้นมาเพื่อพูดให้ฉันรู้สึกดีขึ้นหรือเปล่า
296
00:24:37,410 --> 00:24:38,930
ฉันไม่เก่งเรื่องนั้น
297
00:24:52,390 --> 00:24:53,890
อย่าขยับ
298
00:24:53,980 --> 00:24:57,190
ไม่มีอะไร ผมมีสัญลักษณ์กษัตริย์ของพวกคุณ
299
00:25:00,710 --> 00:25:02,740
อัซเกดา แพลนฮากา
300
00:25:02,840 --> 00:25:05,650
ก้มหัวเอาไว้ เราตกลงกันแล้ว
เขาจะยอมให้เราผ่าน
301
00:25:05,730 --> 00:25:06,700
วางอาวุธ
302
00:25:06,790 --> 00:25:07,820
วางอาวุธ
303
00:25:17,710 --> 00:25:22,760
ผมเป็นสมาชิกสภาของสไกครู
พันธมิตรพวกคุณ เรามาขอทางผ่านเข้าวิหาร
304
00:25:32,760 --> 00:25:34,760
ให้ผ่านไป
305
00:25:49,300 --> 00:25:51,150
พวกเขาให้เราผ่าน
306
00:25:51,660 --> 00:25:55,820
มีหลุมหลบภัยตรงนั้นไหม
อัซเกดาไม่เห็นข้างในแน่
307
00:26:05,570 --> 00:26:06,640
มาเถอะ มาร์คัส
308
00:26:07,720 --> 00:26:08,860
มันไม่ใช่ศึกของเรา
309
00:26:14,740 --> 00:26:16,680
โรอันจะคิดว่าเป็นฝีมือเรา
310
00:26:35,580 --> 00:26:38,210
เร็วเข้า เอคโค่จะส่งกำลังเสริมมา
311
00:26:39,170 --> 00:26:43,710
- มันอยู่ไหน
- ใต้แท่นบูชา
312
00:26:57,600 --> 00:27:00,250
มันอยู่ตรงนี้ ฉันรู้ มาช่วยที
313
00:27:29,700 --> 00:27:33,880
- แปลว่าอะไร
- มันแปลว่า "ผู้ไถ่บาปหลับไหลอยู่ข้างใต้"
314
00:27:33,970 --> 00:27:36,800
เราถูกสอนว่า มันหมายถึงยาน
ที่พาหล่อนมาหาเรา
315
00:27:37,940 --> 00:27:39,050
เราจะเปิดออกได้ยังไง
316
00:27:42,460 --> 00:27:44,370
ก็เหมือนกับล็อกอื่นๆ คุณกรีน
317
00:27:47,420 --> 00:27:48,650
เปิดด้วยกุญแจ
318
00:28:09,420 --> 00:28:12,040
- ไม่นะ
- เปิดได้หรือไม่ได้
319
00:28:13,320 --> 00:28:14,300
เราต้องเปิดให้ได้
320
00:28:16,980 --> 00:28:19,710
เราต้องการเวลามากกว่านี้
คุณเรียกกองทัพกลับมาที่วิหารได้ไหม
321
00:28:19,800 --> 00:28:22,860
- ขืนทำอย่างนั้น เราได้เสียหอคอยไปแน่
- หอคอยไม่ได้จะช่วยชีวิตคุณ
322
00:28:22,950 --> 00:28:24,710
ขี้เถ้าของผู้บัญชาการคนแรกก็ไม่ช่วย
323
00:28:24,790 --> 00:28:26,570
ถ้าข้างใต้มีอยู่แค่นั้น
324
00:28:26,660 --> 00:28:28,000
แม่คะ ได้โปรด
325
00:28:30,970 --> 00:28:34,730
ฉันจะให้องครักษ์ส่วนตัวมาคุ้มกันประตูวิหาร
น่าจะพอช่วยซื้อเวลาให้คุณได้
326
00:28:36,380 --> 00:28:37,840
แต่ฉันต้องใช้ปืนของคุณ
327
00:28:41,130 --> 00:28:43,150
ส่งปืนให้เธอไปเถอะน่า มาร์คัส
328
00:28:59,720 --> 00:29:04,310
เกรงว่าการพบกันอีกครั้ง
จะเป็นจุดจบของเราทุกคน
329
00:29:05,170 --> 00:29:09,780
ไกอา ดูท่าจะต้องสวดมนต์ต่อ
330
00:29:20,570 --> 00:29:23,810
- จะเริ่มโดยไม่มีเราเหรอ
- เริ่มอะไร
331
00:29:30,060 --> 00:29:30,980
ความสนุก
332
00:29:33,410 --> 00:29:34,300
เร็วเข้า
333
00:29:38,550 --> 00:29:40,340
ยังไงทุกคนก็ต้องตาย เบลลามี่
334
00:29:40,680 --> 00:29:45,070
เราตายจะแบบพวกเขา หรือแบบเราก็ได้
335
00:29:45,590 --> 00:29:49,490
จุดจบของทุกคนก็เหมือนกัน
แต่ใครบอกล่ะว่า เส้นทางสู่จุดจบต้องห่วยแตก
336
00:29:50,620 --> 00:29:52,270
ฉันเอาผลไม้มาด้วย
337
00:30:06,540 --> 00:30:08,730
ถั่วโจบีเป็นยาที่มีประสิทธิภาพมาก
338
00:30:09,630 --> 00:30:12,920
- นายแน่ใจนะ
- แน่สิ
339
00:30:13,610 --> 00:30:16,440
ถ้าเป็นอย่างนั้น ฉันขอแนะนำชา
340
00:30:19,000 --> 00:30:19,920
เวลาน้ำชา
341
00:30:29,080 --> 00:30:32,130
นี่ มาเต้นกับฉันสิ
342
00:30:33,080 --> 00:30:34,100
ฉันเต้นไม่เป็น
343
00:30:36,110 --> 00:30:38,290
ฉันไม่ได้อยากเต้นจริงๆ หรอก
344
00:30:44,430 --> 00:30:45,320
เถอะน่า
345
00:30:50,020 --> 00:30:51,120
ใช่แล้ว
346
00:30:52,940 --> 00:30:55,850
เป็นความคิดที่ดี
ให้คนอื่นไปข่วยโลกแทนซะบ้าง
347
00:30:57,010 --> 00:30:57,780
เย่
348
00:31:11,700 --> 00:31:12,920
จอห์น พอได้แล้ว
349
00:31:15,460 --> 00:31:18,590
- เธอหยุดมันไม่ได้หรอก
- ไม่ๆ อีโมรี
350
00:31:18,680 --> 00:31:20,840
- ฉันไม่ยอมให้มันเกิดขึ้นกับเธอแน่
- นายต้องยอม
351
00:31:21,130 --> 00:31:22,700
- อะไรนะ
- จอห์น ฟังฉันนะ
352
00:31:22,790 --> 00:31:25,460
ทำให้พวกเขาคิดว่านายเห็นด้วย
353
00:31:25,860 --> 00:31:28,190
เราทำให้คลาร์กคิดว่า
นายยังอยู่ฝ่ายเธอ
354
00:31:28,350 --> 00:31:31,500
- อีโมรี ฉันจะฆ่าหล่อน ถ้า...
- ไม่ บ้าจริง จอห์น คิดสิ
355
00:31:33,110 --> 00:31:35,610
อย่าให้พวกเขามีเหตุผล
เลือกนายเป็นรายต่อไป
356
00:31:36,350 --> 00:31:39,290
ต้องรอดนะ ขอล่ะ
357
00:31:49,820 --> 00:31:50,930
ได้เวลาแล้ว
358
00:31:51,080 --> 00:31:53,110
- ทุกคน รอก่อนเถอะ ฟังฉันนะ
- จอห์น
359
00:31:53,200 --> 00:31:54,530
ครั้งนี้จะได้ผล
360
00:31:56,330 --> 00:31:59,380
แล้วทำไมเราไม่เอาวิธีนี้ไปใช้เลย
โดยไม่ต้องทดสอบล่ะ
361
00:32:04,310 --> 00:32:08,710
มิลเลอร์ๆ อย่า มิลเลอร์ๆ
สาบานเลย ฉันจะฆ่า...
362
00:32:09,440 --> 00:32:11,940
อย่าๆ มิลเลอร์ๆๆ ได้โปรด
มิลเลอร์ มองฉันสิ
363
00:32:12,030 --> 00:32:15,520
- นายไม่ต้องทำแบบนี้ก็ได้
- อยากให้จริงอย่างที่พูด
364
00:32:15,720 --> 00:32:17,300
ไม่ต้องทำแบบนี้ก็ได้
365
00:32:23,190 --> 00:32:25,360
เธอคิดว่าตัวเองเป็นใคร
366
00:32:26,780 --> 00:32:28,950
- ฉันพยายามช่วยเราทุกคน
- ช่วยเราเหรอ
367
00:32:29,720 --> 00:32:31,870
นั่นสินะ วานเฮดา พระผู้ช่วย
368
00:32:31,970 --> 00:32:34,200
แต่เธอคงลืมไปแล้วว่า
ครั้งล่าสุดที่เธอช่วยเรา
369
00:32:34,290 --> 00:32:36,560
- ฉันนี่แหละช่วยเธอ!
- ฉันไม่ได้ลืม
370
00:32:36,650 --> 00:32:39,100
ถ้ายังไม่ลืมเรื่องนั้น ขอร้องล่ะ
อย่าทำแบบนี้เลย
371
00:32:40,170 --> 00:32:44,070
อย่าทำเลย ได้โปรดๆ อย่าทำเลย
372
00:32:45,670 --> 00:32:48,410
แย่หน่อยนะ ที่เธอไม่ได้เป็นเลือดราตรีตัวจริง
ไม่งั้นคงเป็นผู้บัญชาการไปแล้ว
373
00:32:48,500 --> 00:32:50,630
นึกภาพดูสิว่าเธอจะฆ่าได้กี่คน
374
00:32:53,070 --> 00:32:57,300
บอกมาสิ หลังเธอฆ่าอีโมรี
ฉันจะเป็นรายต่อไปหรือเปล่า
375
00:32:59,220 --> 00:33:01,700
ฉันขอร้อง ได้โปรด ฉันรักหล่อน อย่าทำเลย
376
00:33:02,430 --> 00:33:03,790
อีโมรีไม่เป็นไรแน่
377
00:33:05,790 --> 00:33:06,680
นี่
378
00:33:09,130 --> 00:33:13,050
มองฉันนะ ถ้าหล่อนตาย เธอตายแน่
379
00:34:19,560 --> 00:34:24,390
แม่คะ เราต้องทำ
380
00:34:45,420 --> 00:34:46,560
แม่ทำไม่ได้
381
00:34:51,060 --> 00:34:52,140
หนูจะจัดการเอง
382
00:35:20,220 --> 00:35:22,130
ฉันเอามาจัดการเอง
พวกเขาจะได้ไม่เจ็บปวด
383
00:35:27,300 --> 00:35:28,160
คลาร์ก
384
00:35:32,040 --> 00:35:32,880
ไม่นะ
385
00:35:34,770 --> 00:35:35,730
ไม่
386
00:35:39,220 --> 00:35:40,380
เราจะทดสอบด้วยตัวฉัน
387
00:36:02,870 --> 00:36:04,070
ได้ผล
388
00:36:09,700 --> 00:36:12,400
ผ่านมาสองชั่วโมงแล้ว รู้สึกยังไงบ้าง
389
00:36:15,860 --> 00:36:16,750
พร้อมค่ะ
390
00:36:24,340 --> 00:36:25,660
แม่ไม่ยอมให้ลูกทำแน่
391
00:36:25,890 --> 00:36:27,970
แม่ หนูเชื่อใจแม่
392
00:36:29,640 --> 00:36:30,510
มันต้องได้ผล
393
00:36:31,630 --> 00:36:33,610
- เปิดเครื่อง
- แจ็คสัน อย่า
394
00:36:35,190 --> 00:36:39,290
คลาร์ก ถ้าเข้าไปลูกตายแน่
395
00:36:41,260 --> 00:36:42,360
แม่เห็นแล้ว
396
00:36:42,930 --> 00:36:45,470
- แม่พูดเรื่องอะไร
- แม่เห็น
397
00:36:46,490 --> 00:36:47,820
อย่างที่เห็นจรวด
398
00:36:51,280 --> 00:36:53,680
- เราเสียเวลาเปล่า
- ไม่
399
00:36:54,640 --> 00:36:55,780
- แม่
- อย่า แอบบี้
400
00:36:55,870 --> 00:36:58,320
- อย่า!
- แอบบี้ อย่า
401
00:36:58,410 --> 00:37:00,270
- หยุด
- แอบบี้
402
00:37:12,110 --> 00:37:13,030
ไม่ต้องห่วง
403
00:37:14,070 --> 00:37:15,860
มันจะจบลงเร็วๆ นี้
404
00:37:36,240 --> 00:37:37,960
แม่เสียลูกไปไม่ได้
405
00:37:46,230 --> 00:37:47,150
แม่ไม่เป็นไร
406
00:37:57,090 --> 00:37:58,000
เร็วเข้า
407
00:38:05,690 --> 00:38:08,910
บอกแล้ว มันไม่เคยถูกเปิดมาก่อน
408
00:38:11,040 --> 00:38:12,700
มีเยอะเกินไป
409
00:38:12,790 --> 00:38:13,910
ไม่ทำตอนนี้ก็ไม่มีโอกาสแล้ว
410
00:38:14,940 --> 00:38:16,030
ถอยไป
411
00:38:17,670 --> 00:38:20,560
ไกอาคิดว่า เรามีเหตุผล
ที่ถูกพามาที่นี่
412
00:38:20,650 --> 00:38:23,770
มีกุญแจดอกอื่นไหม ที่มีตัวเลข 12 ข้างบน
413
00:38:25,780 --> 00:38:27,380
ขอโทษที แต่เราต้องไปแล้ว
414
00:38:27,470 --> 00:38:30,290
- คุณน่าจะพกปืนมามากกว่านี้
- ก็สั่งย้ายกองทัพมาสิ
415
00:38:30,380 --> 00:38:33,820
ฉันไม่ยอมทิ้งอำนาจ
เพื่อวิหารและประตูที่คุณเปิดไม่ได้แน่
416
00:38:33,910 --> 00:38:38,690
- เธโลนีอัส เรากลับมาได้
- เมื่อไหร่ล่ะ ก่อนหรือหลังคลื่นแห่งความตาย
417
00:38:40,130 --> 00:38:42,630
ถ้าต้องไปก็ไปก่อนเลย ฉันไม่ไปไหนทั้งนั้น
418
00:38:43,460 --> 00:38:44,400
ฉันอยู่ด้วย
419
00:38:54,060 --> 00:38:55,610
บางทีเราอาจไม่คู่ควร
420
00:38:57,300 --> 00:39:01,650
- บางทีชะตาของเราควรถูกเผาไหม้ในแพรมฟายา
- ไม่ ชะตาของเราไม่ใช่ถูกเผา
421
00:39:01,940 --> 00:39:04,690
จากเราจะฟื้นคืนจากกองเถ้าถ่าน
422
00:39:08,800 --> 00:39:09,740
เดี๋ยว
423
00:39:10,340 --> 00:39:14,330
- อะไรเหรอ มอนตี้
- "เราจะฟื้นคืนจากกองเถ้าถ่าน"
424
00:39:15,450 --> 00:39:16,970
ถ้าไม่ใช่คติพจน์
425
00:39:18,550 --> 00:39:19,910
แต่เป็นคำแนะนำล่ะ
426
00:39:29,950 --> 00:39:30,840
เอาเลย
427
00:39:55,020 --> 00:39:56,240
ตราที่ 12
428
00:40:36,640 --> 00:40:39,120
พร้อมไหม หนึ่ง สอง...
429
00:40:57,160 --> 00:40:59,160
รักษาวิหารนี้ไว้
430
00:41:00,700 --> 00:41:02,150
เชิญก่อนเลย
431
00:41:46,130 --> 00:41:47,810
ผู้ไถ่บาปหลับไหลอยู่ข้างใต้
432
00:41:51,720 --> 00:41:54,280
บทบรรยายโดย ไอฟลิกซ์ ประเทศไทย