1
00:00:01,090 --> 00:00:02,499
ความเดิมซีซั่นที่แล้ว
2
00:00:02,500 --> 00:00:04,892
97 ปีผ่านไปแล้ว
นับตั้งแต่ภัยนิวเคลียร์
3
00:00:04,893 --> 00:00:05,999
ล้างบางทุกคนบนโลก
4
00:00:06,000 --> 00:00:07,219
ลูกจะได้ลงไปผืนดิน
5
00:00:07,220 --> 00:00:08,280
พวกลูกทั้งร้อยคน
6
00:00:08,520 --> 00:00:10,840
เหล่านักโทษของยานอาร์ค
พวกเธอมีหน้าที่เดียว
7
00:00:10,850 --> 00:00:11,680
อยู่ให้รอด
8
00:00:11,681 --> 00:00:13,013
เรามาถึงแล้ว
9
00:00:13,640 --> 00:00:14,580
เราไม่ได้อยู่ตามลำพัง
10
00:00:14,650 --> 00:00:17,080
คนจากบนดินคนสุดท้าย
ที่ขึ้นไปตายบนยานอาร์ค
11
00:00:17,800 --> 00:00:18,979
เขาไม่ใช่คนบนดินคนสุดท้าย
12
00:00:18,980 --> 00:00:20,309
กองทัพของพวกคนบนดิน
13
00:00:20,310 --> 00:00:21,700
กำลังจะบุกมาแล้ว
14
00:00:25,240 --> 00:00:26,720
แจสเปอร์ ลงมือเลย
15
00:00:28,990 --> 00:00:30,433
เราจะทำแบบนี้กันจริง ๆ เหรอ
16
00:00:30,440 --> 00:00:32,006
พายานอาร์คกลับลงพื้นโลก
17
00:00:32,040 --> 00:00:35,100
แรงเสียดทานจะแยกยานอาร์ค
กลับสู่ 12 สถานีเดิม
18
00:00:35,170 --> 00:00:37,180
เรียกผู้รอดชีวิตจากยานอาร์ค
19
00:00:37,230 --> 00:00:38,600
สถานีเมกาถึงพื้นแล้ว
20
00:00:39,280 --> 00:00:41,079
- ดูนั่น
- อาจเป็นอีกสถานีนึง
21
00:00:41,080 --> 00:00:43,793
หาพวกเราที่เหลือให้เจอ แอบบี้
หาคลาร์กให้เจอ
22
00:00:50,593 --> 00:00:52,493
เขตกักกัน
เขาเวธเธอร์
23
00:01:49,500 --> 00:01:51,026
มอนตี้อยู่ไหน
24
00:01:53,230 --> 00:01:55,786
พวกคุณทำบ้าอะไรกับเขา
25
00:02:36,240 --> 00:02:37,366
ทำอะไรน่ะ
26
00:02:37,413 --> 00:02:39,473
เดี๋ยวฉันปนเปื้อนไปด้วย
27
00:02:41,620 --> 00:02:42,646
เพื่อนฉันอยู่ไหน
28
00:02:42,710 --> 00:02:46,166
เขาสบายดี เธอไม่เข้าใจ
เขา...
29
00:02:47,470 --> 00:02:48,760
พาฉันไปหาเขา
30
00:02:52,980 --> 00:02:54,473
คลาร์ก เธอเลือดออก
31
00:02:54,550 --> 00:02:55,579
รู้จักชื่อฉันได้ไง
32
00:02:55,580 --> 00:02:56,639
ในชาร์ตมีเขียนไว้อยู่
33
00:02:56,640 --> 00:02:57,665
แล้วพวกเขารู้จักชื่อฉันได้ยังไง
34
00:02:57,666 --> 00:02:59,779
ฉันไม่รู้ อย่าทำร้ายฉันเลยนะ
35
00:02:59,780 --> 00:03:01,070
ไม่อยากตายใช่ไหม
36
00:03:02,380 --> 00:03:03,750
ก็ทำตามที่ฉันบอก
37
00:03:05,480 --> 00:03:06,649
คิดทำอะไร
38
00:03:06,650 --> 00:03:07,770
คีย์การ์ด
39
00:03:08,850 --> 00:03:10,760
จะหยิบคีย์การ์ดเฉย ๆ
40
00:03:21,110 --> 00:03:22,400
ชั้นไหน
41
00:03:33,890 --> 00:03:35,486
พวกเธอเป็นใคร
42
00:03:35,550 --> 00:03:36,966
ตอบมา
43
00:03:37,010 --> 00:03:38,160
มีพวกเราอยู่ที่นี่กี่คน
44
00:03:38,240 --> 00:03:41,060
พวกเขาอยู่ไหน
พูดอะไรบ้างสิ
45
00:03:41,133 --> 00:03:43,493
ชั้นห้าค่ะ
46
00:04:05,160 --> 00:04:09,053
ควบคุมรั่วไหล
ควบคุมรั่วไหล
47
00:04:17,030 --> 00:04:18,700
นี่ฉันอยู่ที่ไหนกันเนี่ย
48
00:04:34,020 --> 00:04:35,046
เบลลามี่
49
00:04:37,430 --> 00:04:38,800
ก้มหลบไป
50
00:04:38,820 --> 00:04:40,406
- มีคนตามนายมาเหรอ
- เงียบก่อน
51
00:04:42,570 --> 00:04:43,500
เห็นฟินน์กันบ้างไหม
52
00:04:43,501 --> 00:04:45,226
- ฟินน์ยังมีชีวิตอยู่เหรอ
- ก็ใช่
53
00:04:45,250 --> 00:04:46,566
แต่เราพลัดหลงกัน
54
00:04:46,590 --> 00:04:47,799
เรารู้ว่าต้องมีไฟเกิดขึ้น
เราเลยชิงวิ่งก่อน
55
00:04:47,800 --> 00:04:49,470
แต่มีพวกมันคนนึงตามมา
56
00:04:52,010 --> 00:04:53,960
แล้วพวกนายรอดมาได้ไง
57
00:04:53,970 --> 00:04:55,780
เรา... เราเห็นยานอาร์คตกลงมา
58
00:04:55,790 --> 00:04:57,186
ว่าจะมาขอความช่วยเหลือ
59
00:04:57,230 --> 00:04:58,412
เห็นมีบางส่วนตกมาทางนี้
60
00:04:58,413 --> 00:04:59,439
มอนโรว์คิดว่าเป็นสถานีเมกา
61
00:04:59,440 --> 00:05:01,073
แต่ส่วนตัวแล้ว ฉันว่า...
62
00:05:02,680 --> 00:05:03,633
ตามมา
63
00:05:03,710 --> 00:05:05,766
หมอบไว้ อย่าส่งเสียง
64
00:05:16,830 --> 00:05:20,420
ฉันไป... ฉันไปต่อไม่ไหวแล้ว
65
00:05:23,580 --> 00:05:24,653
ลุกขึ้นมา
66
00:05:24,670 --> 00:05:25,880
ไม่ไหว
67
00:05:25,950 --> 00:05:27,092
เขาไม่มีแรงแล้ว
68
00:05:27,093 --> 00:05:28,990
บอกให้ลุกขึ้นมา
69
00:05:29,020 --> 00:05:30,120
ลุกขึ้นเร็ว
70
00:05:35,130 --> 00:05:35,960
อย่า
71
00:05:36,740 --> 00:05:37,493
อย่านะ
72
00:05:44,430 --> 00:05:46,380
นี่แค่คนเดียว
73
00:05:46,410 --> 00:05:48,440
ฉันเสียไปสามร้อย
74
00:06:05,280 --> 00:06:08,166
ดื่มซะ แกโชคดี
75
00:06:09,750 --> 00:06:11,292
ฉันต้องจับเป็นพวกแกคนนึง
76
00:06:11,293 --> 00:06:12,773
ไปรายงานกับผู้การ
77
00:06:14,480 --> 00:06:15,426
ลุกขึ้น
78
00:06:30,626 --> 00:06:34,246
ไอ เลก ออคเทเวีย
คัม สกาย กรู อัน ไอ กาฟ กอตธรู คลิน
79
00:06:34,300 --> 00:06:36,280
"เคลียร์" ไม่ใช่ "คลิน"
80
00:06:36,350 --> 00:06:38,473
"กอตธรู เคลียร์" อีกครั้ง
81
00:06:38,540 --> 00:06:40,100
"ฉันชื่อออคเทเวีย เป็นคนบนฟ้า
82
00:06:40,170 --> 00:06:41,566
มาขอที่หลบภัย"
83
00:06:41,610 --> 00:06:42,880
ทำไมฉันถึงต้องเรียนด้วยเถอะ
84
00:06:42,890 --> 00:06:45,040
นายก็พูดภาษาอังกฤษ
85
00:06:45,100 --> 00:06:47,580
มีแต่นักรบเผ่าเราเท่านั้น
ที่พูดภาษาอังกฤษ
86
00:06:47,670 --> 00:06:50,380
เธอต้องพูดจาเหมือนพวกเรา
ตอนเราไปถึงทะเล
87
00:06:50,440 --> 00:06:51,990
งั้นก็ยังพอมีเวลา
88
00:06:53,630 --> 00:06:55,410
เล่าเรื่องภาพนี้ให้ฟังหน่อย
89
00:06:58,550 --> 00:07:00,700
เป็นรูปปั้นที่อยู่ใกล้ ๆ หมู่บ้านเรา
90
00:07:00,770 --> 00:07:02,720
ที่ชุมนุมสะสางปัญหา
91
00:07:04,250 --> 00:07:06,133
เลิกถ่วงเวลา
แล้วดึงมันออกมาซะที
92
00:07:08,540 --> 00:07:10,026
ไม่เตือน ไม่อะไรก่อนเลยเหรอ
93
00:07:14,893 --> 00:07:18,133
ขอถอนคำพูด ไม่เตือนน่ะดีแล้ว
94
00:07:25,370 --> 00:07:26,633
พระเจ้า
95
00:07:32,370 --> 00:07:33,360
ยาพิษ
96
00:07:35,610 --> 00:07:38,013
นี่แปลว่านายไม่มียาแก้ใช่ไหม
97
00:07:38,090 --> 00:07:40,926
ไม่มี ให้ฟินน์เอาไปช่วยเรเว่นแล้ว
98
00:07:40,940 --> 00:07:42,186
งั้นเราก็กลับค่าย
99
00:07:42,240 --> 00:07:43,413
มันไกลเกินไป
100
00:07:43,460 --> 00:07:45,100
ไปทะเลไกลกว่าอีก
101
00:07:46,130 --> 00:07:46,940
ให้ตายเถอะ
102
00:07:46,941 --> 00:07:50,380
ลินคอล์น เราไม่กลับไปหมู่บ้านนายเด็ดขาด
103
00:07:50,470 --> 00:07:51,849
นายก็รู้ว่าเขาจัดการกับคนทรยศยังไง
104
00:07:51,850 --> 00:07:54,900
- ออคเทเวีย
- ประหารด้วยการแทงพันครั้ง
105
00:07:54,940 --> 00:07:57,013
สมาชิกเผ่านายทุกคน
106
00:07:57,080 --> 00:07:59,406
จะผลัดกันแทงนาย
107
00:08:00,050 --> 00:08:02,400
จากนั้นก็โยนให้หนอนแมลงไช
108
00:08:03,420 --> 00:08:05,030
นายเป็นคนบอกฉันเอง
109
00:08:06,450 --> 00:08:07,760
เอ้า รับไป
110
00:08:08,660 --> 00:08:09,740
นี่ ๆ
111
00:08:09,810 --> 00:08:11,366
เดี๋ยวฉันกลับมา
112
00:08:11,460 --> 00:08:13,320
ลินคอล์น จะไปไหนน่ะ
113
00:08:13,360 --> 00:08:14,770
ยาแก้
114
00:08:14,800 --> 00:08:17,146
ทำมาจากด้วงที่กินตะไคร่น้ำ
115
00:08:18,180 --> 00:08:20,150
ฉันจะหาตัวด้วงให้เธอกิน
116
00:08:20,650 --> 00:08:22,086
มันต้องได้ผล
117
00:09:36,160 --> 00:09:38,240
ไม่เป็นไร
118
00:09:38,260 --> 00:09:39,946
ไม่เป็นไร เรเว่น อย่า
119
00:09:39,950 --> 00:09:41,713
อย่ายิงนะ ได้โปรด
120
00:09:41,720 --> 00:09:44,933
ทำไมไม่ล่ะ นายก็เป็นคนยิงฉัน
121
00:10:06,950 --> 00:10:09,486
เออ ฉันก็คงยิงตัวเองเหมือนกัน
122
00:10:24,940 --> 00:10:26,440
สวัสดี คลาร์ก
123
00:10:27,380 --> 00:10:28,740
แขนเป็นยังไงบ้าง
124
00:10:30,830 --> 00:10:33,786
ไม่ใช่พวกช่างคุยเนอะ
125
00:10:33,790 --> 00:10:36,953
น่ากลัวจะติดมาจากพวกป่าเถื่อน
126
00:10:36,970 --> 00:10:38,559
ไม่เป็นไร
127
00:10:38,560 --> 00:10:41,593
มายามีอะไรจะพูดก่อนพอดี
128
00:10:42,520 --> 00:10:44,680
เธอเป็นคนต่อไปที่เรา
จะปล่อยจากเขตกักกันแท้ ๆ
129
00:10:44,746 --> 00:10:46,940
รออีกแค่สิบนาที เธอก็คง...
130
00:10:49,080 --> 00:10:51,326
ฉันไม่ได้แจ้งข้อหาเธอ
131
00:10:51,390 --> 00:10:52,900
ขอบคุณมาก มายา
132
00:10:52,960 --> 00:10:55,606
ไปรักษาได้แล้วล่ะ
133
00:10:55,700 --> 00:10:57,453
โอเค ไปกันเถอะ
134
00:10:57,530 --> 00:10:58,953
ขึ้นเตียงสามเลย
135
00:10:59,040 --> 00:11:01,333
ไม่ต้องใส่กุญแจมือหรอก
136
00:11:01,420 --> 00:11:02,746
ครับ ท่านประธานาธิบดี
137
00:11:08,570 --> 00:11:10,440
ดานเต้ วอลเลซ
138
00:11:11,700 --> 00:11:13,286
สีน้ำมัน
139
00:11:14,140 --> 00:11:16,733
ใช่แล้ว เธอก็เป็นศิลปินเหมือนกัน
140
00:11:18,440 --> 00:11:19,740
ใครบอกคุณ
141
00:11:19,820 --> 00:11:20,840
คนของเธอ
142
00:11:20,880 --> 00:11:23,220
พวกเขาบอกด้วยว่าเธอเป็นผู้นำ
143
00:11:23,300 --> 00:11:27,433
เหมือนเราจะมีหลาย ๆ อย่าง
คล้ายกันนะ หนูน้อย
144
00:11:29,040 --> 00:11:30,046
นาฬิกาฉันอยู่ไหน
145
00:11:30,106 --> 00:11:35,349
ขอโทษด้วย แต่เราให้ของที่ปนเปื้อน
เข้ามาในเขาเวธเธอร์ไม่ได้
146
00:11:35,350 --> 00:11:37,133
มันเสี่ยงเกินไป
147
00:11:37,150 --> 00:11:39,620
ระเบียบการเราเข้มงวด คลาร์ก
148
00:11:39,706 --> 00:11:43,766
เราเห็นความปลอดภัยสำคัญกว่าเรื่องอารมณ์
149
00:11:47,400 --> 00:11:49,200
พวกคุณจับตัวพวกเราได้กี่คน
150
00:11:49,270 --> 00:11:51,473
48 รวมตัวเธอด้วย
151
00:11:51,540 --> 00:11:53,069
แต่คลาร์ก เธอเข้าใจผิด
152
00:11:53,070 --> 00:11:55,640
เธอไม่ใช่นักโทษ
พวกเราช่วยชีวิตเธอ
153
00:11:55,650 --> 00:11:57,499
ถ้าอย่างนั้น คุณคงไม่ว่าอะไรใช่ไหม
ถ้าเราจะไป
154
00:11:57,500 --> 00:11:59,160
ถ้าพวกเรามาที่นี่ 48 คน
155
00:11:59,170 --> 00:12:00,449
ก็แสดงว่ายังมีคนอื่นเหลืออยู่ข้างนอก
156
00:12:00,450 --> 00:12:02,829
หน่วยลาดตระเวน
พาตัวทุกคนที่เจอกลับมานี่
157
00:12:02,830 --> 00:12:05,159
แล้วยานอาร์คล่ะ มันลงมาเมื่อคืน
158
00:12:05,160 --> 00:12:07,359
เราก็เห็นยานตกหลายที่มาก
159
00:12:07,360 --> 00:12:08,812
ในระยะหนึ่งร้อยตารางไมล์
160
00:12:08,813 --> 00:12:10,709
ถ้ามีผู้รอดชีวิต
161
00:12:10,710 --> 00:12:12,279
เราก็จะพากลับมาด้วยเหมือนกัน
162
00:12:12,280 --> 00:12:13,893
ฉันสัญญา
163
00:12:13,990 --> 00:12:14,970
ฉันอยากเจอคนของฉัน
164
00:12:14,980 --> 00:12:18,453
แน่นอน เป็นฉันเองก็อยากเจอ
165
00:12:32,780 --> 00:12:35,660
เปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วไปเจอกันที่โถงนะ
166
00:12:36,350 --> 00:12:38,300
มาเถอะ ไปกัน
167
00:12:38,340 --> 00:12:40,746
ให้คลาร์กอยู่ตามลำพังหน่อย
168
00:13:12,860 --> 00:13:15,100
โอเค จัดการให้เรียบร้อยแล้วกัน
169
00:13:18,320 --> 00:13:20,420
ขอโทษด้วยเรื่องเสียง
170
00:13:21,150 --> 00:13:24,800
พลังงานไฟฟ้าจากน้ำของเขื่อนฟิลพอต
171
00:13:24,820 --> 00:13:29,130
น้ำสะอาดจากที่เก็บน้ำใต้ดินของเรา
172
00:13:29,180 --> 00:13:32,546
อาหารสดใหม่จากฟาร์มปลูกโดยไม่ใช้ดิน
173
00:13:32,560 --> 00:13:36,706
ฉันไม่เข้าใจ
คุณก็เคยขึ้นไปบนดินแล้วนี่
174
00:13:36,730 --> 00:13:38,406
คุณก็รู้ว่ามันอยู่ได้
175
00:13:39,180 --> 00:13:40,180
คุณจะอยู่ใต้ดินต่อไปทำไม
176
00:13:40,181 --> 00:13:42,379
สำหรับเรา มันอยู่ไม่ได้
177
00:13:42,380 --> 00:13:44,120
พวกคนบนดินไม่เห็นจะมีปัญหา
178
00:13:44,210 --> 00:13:46,433
การคัดเลือกของธรรมชาติมีอยู่จริง
179
00:13:46,460 --> 00:13:48,369
คนบนดินที่ทนกับ...
180
00:13:48,370 --> 00:13:50,129
สารกัมมันตรังสีไม่ได้ก็อยู่ไม่รอด
181
00:13:50,130 --> 00:13:52,839
คนที่อยู่รอดก็ส่งต่อดีเอ็นเอให้ลูกหลาน
182
00:13:52,840 --> 00:13:54,389
ไม่รู้ว่าเป็นเรื่องดีหรือร้าย
183
00:13:54,390 --> 00:13:56,269
แต่พวกเราไม่เคยผ่านขั้นตอนนั้น
184
00:13:56,270 --> 00:13:57,486
พวกเราก็เหมือนกัน
185
00:13:58,330 --> 00:14:00,480
แล้วพวกเราก็ลงมาอยู่บนดิน...
186
00:14:01,890 --> 00:14:03,373
รังสีจากแสงอาทิตย์
187
00:14:03,460 --> 00:14:05,419
เก่งมาก ดีเอ็นเอพวกเธอ...
188
00:14:05,420 --> 00:14:08,179
แข็งแกร่งเหมือนพวกคนบนดิน
189
00:14:08,180 --> 00:14:11,469
และในเมื่อระดับรังสีในอวกาศ
มันสูงยิ่งกว่าบนโลก
190
00:14:11,470 --> 00:14:16,340
พวกเธอก็เผาผลาญมันได้ดีกว่าเสียอีก
191
00:14:16,390 --> 00:14:17,253
บอกตามตรง
192
00:14:17,254 --> 00:14:22,066
ระบบร่างกายพวกเธอ
ทำเอานักวิทยาศาสตร์เราทึ่งไปตาม ๆ กัน
193
00:14:22,080 --> 00:14:22,880
ถ้าไม่เป็นเพราะเรื่องนี้
194
00:14:22,881 --> 00:14:25,960
เพื่อน ๆ เธอก็ยังคง
อยู่ในเขตกักกันข้างบนต่อ
195
00:14:26,700 --> 00:14:27,780
เชิญ
196
00:14:43,730 --> 00:14:46,060
ก่อนอื่น คืนส้นรองเท้ามา
197
00:14:54,980 --> 00:14:57,880
เธอไม่ต้องสู้เพื่อมีชีวิตรอดอีกแล้ว
คลาร์ก
198
00:14:57,940 --> 00:14:59,613
เธอทำสำเร็จแล้ว
199
00:14:59,680 --> 00:15:01,773
ขอต้อนรับสู่เขาเวธเธอร์
200
00:15:05,240 --> 00:15:06,880
ชั้นห้าค่ะ
201
00:15:07,426 --> 00:15:08,459
เอกสารที่แจกไป
202
00:15:08,460 --> 00:15:10,459
บอกรายละเอียด
ทุกอย่างที่ควรรู้เรื่องเขาเวธเธอร์
203
00:15:10,460 --> 00:15:15,739
ฉันสัญญาว่ามันไม่ได้อ่านยาก
เหมือนอย่างแผนที่ในหน้าหนึ่ง
204
00:15:16,670 --> 00:15:17,993
พวกเธอมาจากชั้นสาม
205
00:15:18,060 --> 00:15:20,309
ที่เป็นชั้นสถานีการแพทย์และ...
206
00:15:20,310 --> 00:15:21,480
คลาร์ก
207
00:15:25,480 --> 00:15:26,726
นายปลอดภัย
208
00:15:29,150 --> 00:15:30,410
พระเจ้า...
209
00:15:31,530 --> 00:15:33,150
ฟินน์กับเบลลามี่ล่ะ
210
00:15:34,730 --> 00:15:36,740
คลาร์ก พวกเขา...
211
00:15:39,530 --> 00:15:41,040
พวกเขาไม่รอด
212
00:15:41,980 --> 00:15:43,420
เรายังไม่รู้แน่ชัด
213
00:15:46,240 --> 00:15:47,780
แล้วเรเว่นล่ะ
214
00:15:50,340 --> 00:15:51,786
ขอต้อนรับนะ คลาร์ก
215
00:15:52,760 --> 00:15:55,446
ฉันชื่อคีแนน ถ้าเธอมีข้อสงสัยอะไร
216
00:16:17,980 --> 00:16:19,706
นายมาทำอะไรที่นี่ เมอร์ฟี่
217
00:16:20,790 --> 00:16:24,000
มาตาย เหมือนเธอนั่นแหละ
218
00:16:29,350 --> 00:16:31,080
บอกตัวเองไปเถอะ
219
00:16:34,080 --> 00:16:35,480
ข้างนอกนี่มีอีกกี่คน
220
00:16:35,520 --> 00:16:36,400
ไม่มีแล้ว
221
00:16:37,700 --> 00:16:39,640
เธอย่างสดไปหมด คนนี้มันรอดมาได้
222
00:16:39,645 --> 00:16:41,920
เพราะโดนสั่งไว้ให้เฝ้าฉัน
223
00:16:53,080 --> 00:16:55,220
เรเว่น ตะแคงข้าง
224
00:16:55,230 --> 00:16:56,939
พลิกตัวตะแคงข้าง เร็ว
225
00:16:56,940 --> 00:16:58,679
ก็ได้ พลิกตัวเองละกัน
226
00:16:58,680 --> 00:16:59,980
ตะแคงข้าง
227
00:17:06,870 --> 00:17:09,080
โอเคแล้วนะ ไม่เป็นไรแล้ว
228
00:17:09,640 --> 00:17:11,730
นายช่วยฉันทำไม
229
00:17:16,690 --> 00:17:18,413
ฉันไม่อยากตายตามลำพัง
230
00:17:29,580 --> 00:17:30,960
ฉันรู้ว่าพวกนายกลัว
231
00:17:30,970 --> 00:17:33,000
แต่เราเป็นนักรบ
232
00:17:33,070 --> 00:17:34,213
เราทำได้
233
00:17:34,300 --> 00:17:35,146
ยังไง
234
00:17:35,870 --> 00:17:37,089
เราบุกเป็นทีม
235
00:17:37,090 --> 00:17:39,249
ตอนมันหันมาเล่นงานฉัน
ให้มอนโรว์รีบไปช่วยฟินน์
236
00:17:39,250 --> 00:17:40,879
พอแก้มัดเขาได้ มันก็สี่รุมหนึ่ง
237
00:17:40,880 --> 00:17:42,030
แล้วให้ฉันทำไง
238
00:17:43,420 --> 00:17:45,040
พยายามอย่าตายแล้วกัน
239
00:17:46,100 --> 00:17:50,870
พร้อมนะ หนึ่ง สอง สาม
240
00:17:58,360 --> 00:18:00,453
เบลลามี่ รีบหนีไป
241
00:18:35,973 --> 00:18:38,329
ออคเทเวีย ออคเทเวีย
มีอะไรเหรอ
242
00:18:38,330 --> 00:18:40,900
นี่ เป็นอะไรไป
243
00:18:42,520 --> 00:18:43,726
ฉันเห็นผู้ชายคนนึง
244
00:18:44,520 --> 00:18:47,233
มันคือ... มันคือตัวอสุรกาย
245
00:18:47,280 --> 00:18:49,950
ฤทธิ์ยาพิษน่ะ ตัวเธอร้อนจี๋เลย
246
00:18:49,970 --> 00:18:51,186
เราต้องรีบแล้ว
247
00:18:56,810 --> 00:18:58,146
ฉันรู้ว่าต้องทำยังไง
248
00:18:58,210 --> 00:19:00,113
ทำอะไรน่ะ เราจะไปไหน
249
00:19:00,170 --> 00:19:01,480
แข็งใจไว้นะ
250
00:19:17,170 --> 00:19:18,780
นายต้องลองพายชิ้นนี้
251
00:19:22,780 --> 00:19:27,469
- พระเจ้า พายอะไรน่ะ
- ไม่รู้เหมือนกัน แต่อร่อยมาก
252
00:19:28,730 --> 00:19:29,750
ตาฉัน
253
00:19:29,810 --> 00:19:32,419
อันนี้น่ะเหรอ นายคงไม่ชอบหรอก
254
00:19:32,420 --> 00:19:33,773
พายอร่อยกว่าเยอะ
255
00:19:37,930 --> 00:19:39,090
จริงเหรอ
256
00:19:40,730 --> 00:19:41,753
โอเค
257
00:19:44,750 --> 00:19:46,746
อ้าวไง คลาร์ก
258
00:19:48,613 --> 00:19:50,706
นั่งลงแล้วทำทีว่าดีใจที่เห็นฉัน
259
00:19:50,720 --> 00:19:52,146
เราดีใจจริง ๆ นะที่เห็นเธอ
260
00:19:53,200 --> 00:19:55,149
เธอต้องลองชิมเค้กช็อกโกแลต
261
00:19:55,150 --> 00:19:56,759
นายโดนแน่
262
00:19:56,760 --> 00:19:58,486
ฉันจะไม่กินอาหารพวกเขา
263
00:20:01,510 --> 00:20:02,546
ดูนี่
264
00:20:04,310 --> 00:20:07,173
พวกเขาให้แผนที่ที่ไม่มีทางออก
265
00:20:07,260 --> 00:20:09,213
พวกนายต้องบอกฉันมาว่าเห็นอะไรบ้าง
266
00:20:09,293 --> 00:20:13,226
ห้องทุกห้อง ทุกโถงทางเดิน
ทุกทางออก
267
00:20:13,230 --> 00:20:14,426
ทางออกเหรอ
268
00:20:16,300 --> 00:20:18,026
มองรอบ ๆ ตัวเธอสิ คลาร์ก
269
00:20:18,580 --> 00:20:20,960
ที่นี่ไม่มีใครคอยตามล่าเรา
270
00:20:21,030 --> 00:20:22,589
เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เราไม่ต้องทนหิว
271
00:20:22,590 --> 00:20:24,086
ทำไมเราถึงจะไม่อยากอยู่ต่อ
272
00:20:24,100 --> 00:20:26,729
เพราะยังมีเพื่อนเราอยู่ข้างนอก
ที่ต้องให้เราไปช่วยไง
273
00:20:26,810 --> 00:20:28,686
พวกเขามองหาผู้รอดชีวิตอยู่
274
00:20:28,750 --> 00:20:31,220
พวกเขามีเครื่องไม้เครื่องมือ
พร้อมกว่าเราเยอะ
275
00:20:31,260 --> 00:20:33,086
ที่นี่มันดีเกินจริง
276
00:20:33,590 --> 00:20:34,406
ฟังแล้วเซ็ง
277
00:20:34,407 --> 00:20:36,730
ฉัน... ฉันไปเอาเค้กเพิ่มดีกว่า
278
00:20:50,730 --> 00:20:52,319
เอาของฉันไปสิ
279
00:20:52,320 --> 00:20:56,149
ขอบคุณ ฉันแจสเปอร์
280
00:20:56,150 --> 00:20:57,226
มายา
281
00:20:57,250 --> 00:20:58,580
มือเย็นจัง
282
00:20:59,380 --> 00:21:01,153
วิตามินดีต่ำน่ะ
283
00:21:01,170 --> 00:21:04,069
ไม่เหมือนของนาย อันนั้นสูงปรี๊ดเลยล่ะ
284
00:21:05,693 --> 00:21:09,060
โอเค ตื่นเต้นจัง
285
00:21:14,880 --> 00:21:17,153
ในอวกาศไม่มีช็อคโกแลตเหรอ
286
00:21:17,170 --> 00:21:18,440
อวกาศห่วยจะตาย
287
00:21:20,173 --> 00:21:23,753
แล้วของพวกนี้มันคืออะไรกันเหรอ
288
00:21:23,790 --> 00:21:24,953
พวกนี้แค่จิ๊บ ๆ
289
00:21:24,960 --> 00:21:27,486
เรามีโกดังที่เต็มไปด้วยภาพวาด
290
00:21:27,570 --> 00:21:30,073
ประธานาธิบดีวอลเลซ
เป็นคนเริ่มเอามาติดคนแรก
291
00:21:30,120 --> 00:21:31,969
สงสัยเขาคิดว่าแค่เพราะเราไม่มีหน้าต่าง
292
00:21:31,970 --> 00:21:34,006
ไม่ได้แปลว่าจะมีวิวสวย ๆ ไม่ได้
293
00:21:39,470 --> 00:21:41,426
เธอชื่อมายาใช่ไหม
294
00:21:43,310 --> 00:21:46,106
ฉันอยากจะขอโทษสำหรับเรื่องเมื่อเช้า
295
00:21:47,420 --> 00:21:49,089
ตอนนั้นฉันกลัว เป็นห่วงเพื่อน ๆ
296
00:21:49,090 --> 00:21:51,706
หวังว่าเธอคงเข้าใจ
297
00:22:04,070 --> 00:22:06,140
ฉันรู้ว่าเธอโหดไปหน่อย แต่ว่า
298
00:22:07,440 --> 00:22:09,786
พวกเรารอดมาได้
ก็เพราะคลาร์กเนี่ยแหละ
299
00:22:14,840 --> 00:22:16,590
เธอขโมยคีย์การ์ดฉันไป
300
00:22:18,930 --> 00:22:21,060
โปรดทราบ รหัสห้า
301
00:22:21,780 --> 00:22:23,480
ไม่ใช่นักโทษงั้นเรอะ
302
00:23:06,800 --> 00:23:10,270
เปิดประตูสิ ถอยไป
303
00:23:14,700 --> 00:23:16,660
คุณไม่มีสิทธิ์เข้า
304
00:23:19,240 --> 00:23:21,270
คุณไม่มีสิทธิ์เข้า
305
00:23:25,610 --> 00:23:27,720
คุณไม่มีสิทธิ์เข้า
306
00:23:33,260 --> 00:23:34,120
คุณไม่มีสิทธิ์เข้า
307
00:23:34,121 --> 00:23:35,550
คลาร์ก อย่านะ
308
00:23:35,620 --> 00:23:38,049
ถ้าเธอดึงคันโยกนั่น คนพวกนี้จะตาย
309
00:23:38,050 --> 00:23:39,513
แค่รังสีนิดเดียวก็ฆ่าพวกนี้ได้แล้ว
310
00:23:39,600 --> 00:23:41,420
คุณไม่มีสิทธิ์เข้า
311
00:23:45,373 --> 00:23:47,040
อย่าให้ฉันต้องยิงเธอนะ
312
00:23:54,650 --> 00:23:55,433
เดี๋ยว
313
00:23:56,240 --> 00:23:57,000
เดี๋ยวก่อน
314
00:24:00,550 --> 00:24:03,710
คลาร์ก อย่าทำแบบนี้
315
00:24:05,220 --> 00:24:07,080
ฉันไม่เชื่อพวกเขา
316
00:24:07,960 --> 00:24:09,413
แล้วพวกเขาจะโกหกทำไม
317
00:24:11,680 --> 00:24:14,580
ฟังฉันนะ อยู่ที่นี่ เราปลอดภัย
318
00:24:14,600 --> 00:24:18,033
เพราะเธอ เราถึงได้ปลอดภัย
319
00:24:18,920 --> 00:24:20,450
แต่ไม่ใช่พวกเราทุกคน
320
00:24:25,080 --> 00:24:27,070
ฉันเป็นคนยิงจรวดพวกนั้น
321
00:24:28,880 --> 00:24:30,730
ฉันไม่ควรทำเหรอ
322
00:24:30,800 --> 00:24:35,429
คลาร์ก... ตอนที่เธอสั่งฉัน
เธอช่วยชีวิตคน
323
00:24:36,510 --> 00:24:39,053
อย่าโยนเรื่องนั้นทิ้งไป
ด้วยการทำแบบนี้เลย
324
00:24:44,586 --> 00:24:46,920
เธออยู่นั่น หยุดอยู่ตรงนั้น
325
00:24:46,980 --> 00:24:48,040
ชูมือขึ้น
326
00:25:03,320 --> 00:25:06,260
ทำไมนายถึงทำตัวเฮงซวยนักนะ เมอร์ฟี่
327
00:25:06,290 --> 00:25:10,440
ฉันขอโทษที่ยิงเธอ โอเคนะ
328
00:25:11,510 --> 00:25:13,400
อยากได้ยินอย่างนั้นใช่ไหม
329
00:25:14,360 --> 00:25:18,093
ขอเดา พ่อแม่ไม่รักรึไง
330
00:25:19,546 --> 00:25:21,406
เปล่า พวกเขารักฉัน
331
00:25:25,060 --> 00:25:27,066
นี่จะร้องไห้เหรอ เมอร์ฟี่
332
00:25:27,690 --> 00:25:29,760
ไปตายไป เรเว่น
333
00:25:29,780 --> 00:25:32,150
ไม่ ๆ เล่ามาสิ ฉันอยากรู้
334
00:25:32,240 --> 00:25:34,910
เด็กที่พ่อแม่ก็รัก
335
00:25:34,990 --> 00:25:37,406
กลายมาเป็นฆาตกรโรคจิตได้ไง
336
00:25:46,460 --> 00:25:48,033
เขาเป็นไข้หวัด
337
00:25:51,170 --> 00:25:52,829
พ่อเขาเลยขโมยยา
338
00:25:52,830 --> 00:25:56,080
ที่สุดท้ายก็ปรากฏว่าไม่ช่วย
339
00:25:56,170 --> 00:25:58,400
พ่อเขาโดนปล่อยลอย...
340
00:26:00,000 --> 00:26:02,053
ส่วนแม่เขาก็หันมาดื่มเหล้า
341
00:26:03,020 --> 00:26:05,480
อย่างหนักหลังจากนั้น
342
00:26:07,750 --> 00:26:09,849
คำสุดท้ายที่เธอพูดกับเขา
343
00:26:09,850 --> 00:26:13,533
ก่อนเขาพบเธอนอนจมกองอ้วก
344
00:26:13,570 --> 00:26:14,726
คือว่า...
345
00:26:20,530 --> 00:26:23,050
เขานั่นแหละเป็นคนฆ่าพ่อ
346
00:26:48,380 --> 00:26:50,573
นายต้องยืนให้ได้
347
00:26:50,613 --> 00:26:52,450
เขาฆ่านายแน่ถ้านายไม่ไหว
348
00:26:56,000 --> 00:26:59,120
เราเป็นนักรบ เราเป็นนักรบ
349
00:27:00,310 --> 00:27:03,713
เราเป็นนักรบ เราเป็นนักรบ
350
00:27:37,400 --> 00:27:38,733
พวกเรามาแล้ว
351
00:27:40,720 --> 00:27:42,410
ทุกอย่างจะไม่เป็นไร
352
00:28:00,940 --> 00:28:03,960
ผมสบายดี
เราต้องรีบกลับไปยาน
353
00:28:04,020 --> 00:28:07,700
คลาร์กอยู่ไหน
แกเป็นอะไรรึเปล่า
354
00:28:07,780 --> 00:28:09,950
ตอนเราหนีมาก็ไม่เห็นเป็นไร
355
00:28:09,970 --> 00:28:11,660
เราจะพาคุณไปหาเธอ
356
00:28:11,690 --> 00:28:13,426
เดี๋ยว แป๊บนึง
357
00:28:14,020 --> 00:28:16,980
ซินแคลร์ แยกกันนะ
358
00:28:16,990 --> 00:28:19,730
การ์ดคนนึงมากับผม
ตามพวกเขาไปยานย่อย
359
00:28:19,740 --> 00:28:22,150
คนอื่นให้ตามคุณไปจุดลงสถานีอัลฟ่า
360
00:28:22,220 --> 00:28:23,919
คุณมีพิกัดแล้ว เดี๋ยวเราจะรีบตามไป
361
00:28:23,920 --> 00:28:24,706
ครับท่าน
362
00:28:26,170 --> 00:28:28,180
ได้ข่าวอะไรจากจาฮาไหม
363
00:28:28,870 --> 00:28:30,780
ไม่ครับ ไม่มีเลย
ในช่วงชั่วโมงที่ผ่านมา
364
00:28:32,760 --> 00:28:35,799
โอเค หกคนนี้มาด้วยกัน
365
00:28:35,800 --> 00:28:37,446
พวกเธอสองคน นำทางไป
366
00:28:37,470 --> 00:28:38,300
โอเค มาเร็ว
367
00:28:38,301 --> 00:28:40,090
ออกเดินทางได้แล้ว ไปเร็ว
368
00:28:40,140 --> 00:28:41,700
เกือบถึงแล้ว แอบบี้
369
00:28:44,600 --> 00:28:48,219
ไอ เลก ออคเทเวีย
คัม สกาย กรู อัน ไอ กาฟ กอตธรู เคลียร์
370
00:28:48,220 --> 00:28:50,019
อีกรอบสิ พูดมาเร็ว
371
00:28:50,020 --> 00:28:51,053
น่านะ
372
00:28:51,063 --> 00:28:53,483
ไอ เลก ออคเทเวีย คัม สกาย...
373
00:28:53,530 --> 00:28:56,786
รู้ไหม นายยังไม่บอกเลยนะ
ว่าเราจะไปไหนกัน
374
00:28:58,890 --> 00:29:00,150
ไม่ได้กลิ่นเหรอ
375
00:29:00,800 --> 00:29:02,490
เราเกือบถึงทะเลแล้ว
376
00:29:04,100 --> 00:29:06,013
ไม่ ไม่เห็นได้กลิ่นอะไรเลย
377
00:29:07,250 --> 00:29:08,726
ลินคอล์น ฉันกลัวจัง
378
00:29:20,490 --> 00:29:21,920
มันเงียบเกินไป
379
00:29:26,940 --> 00:29:28,660
เดี๋ยวเราจัดการต่อเอง
380
00:29:28,750 --> 00:29:31,433
แบงส์ สแกนลอน
อยู่กับพวกเขานะ
381
00:29:32,210 --> 00:29:34,490
ถ้าปลอดภัย เดี๋ยวเราส่งสัญญาณมา
382
00:29:50,013 --> 00:29:51,460
ช่วยเธอเร็ว
383
00:29:52,510 --> 00:29:53,433
เรเว่น
384
00:29:56,373 --> 00:29:57,066
เรเว่น
385
00:29:57,160 --> 00:29:58,740
เรเว่น ที่รัก นี่แอบบี้นะ
386
00:30:01,380 --> 00:30:03,050
คลาร์กไม่อยู่ที่นี่
387
00:30:05,350 --> 00:30:07,426
ฉันไม่รู้ว่าเธออยู่ไหน
388
00:30:13,430 --> 00:30:14,766
เกิดอะไรขึ้น
389
00:30:22,840 --> 00:30:23,760
ฉันโดนยิง
390
00:30:26,700 --> 00:30:28,053
ฉันโดนยิง
391
00:30:29,910 --> 00:30:31,273
ขอเปลหามด่วน
392
00:30:31,360 --> 00:30:32,113
ครับท่าน
393
00:30:38,333 --> 00:30:39,790
เดี๋ยว หยุดนะ
394
00:30:40,450 --> 00:30:41,780
กลับมานี่
395
00:30:49,420 --> 00:30:50,780
ทุกคนอยู่ไหนกันหมด
396
00:30:55,270 --> 00:30:56,086
มันแย่มาก
397
00:30:58,930 --> 00:31:02,130
มีมากันเป็นร้อยคน
ถ้าไม่เป็นเพราะเรเว่น...
398
00:31:02,640 --> 00:31:04,040
ผมไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
399
00:31:06,570 --> 00:31:10,780
เบลลามี่ นาย... นายยังมีชีวิตอยู่
400
00:31:11,893 --> 00:31:14,406
ไอ้ฆาตกรสารเลว
401
00:31:16,790 --> 00:31:17,466
หยุด...
402
00:31:28,960 --> 00:31:30,420
จับเขาใส่กุญแจมือ
403
00:31:31,480 --> 00:31:33,409
เดี๋ยว คุณไม่เข้าใจ
404
00:31:33,410 --> 00:31:35,260
เมอร์ฟี่ฆ่าพวกเราไปสองคน
405
00:31:35,320 --> 00:31:37,259
เขายิงอีกคนนึง
เขาพยายามแขวนคอเบลลามี่
406
00:31:37,260 --> 00:31:40,466
ฉันไม่สน พวกเธอไม่ใช่สัตว์
407
00:31:41,580 --> 00:31:42,820
มีกฎมีระเบียบ
408
00:31:44,780 --> 00:31:46,070
มีกฎหมาย
409
00:31:47,260 --> 00:31:49,933
พวกเธอไม่ได้เป็นคนคุมอีกต่อไปแล้ว
410
00:31:57,050 --> 00:31:58,040
เรเว่น
411
00:32:04,520 --> 00:32:05,890
เธอเสียเลือดไปมาก
412
00:32:05,960 --> 00:32:08,033
ปาฏิหาริย์ชัด ๆ ที่ยังมีชีวิตอยู่
413
00:32:13,230 --> 00:32:15,046
ข้างในไม่มีใครแล้ว
414
00:32:16,330 --> 00:32:19,160
เร็ว มาวางเธอตรงนี้
415
00:32:40,920 --> 00:32:42,290
หลับซะนะ
416
00:32:43,390 --> 00:32:45,906
เดี๋ยวฉันจะรีบกลับมาพร้อมยาแก้
417
00:32:54,160 --> 00:32:56,320
นายพาฉันมาที่หมู่บ้านเหรอ
418
00:32:57,080 --> 00:32:58,466
ฉันไม่ยอมให้เธอตาย
419
00:33:02,610 --> 00:33:04,379
ลินคอล์น... ลินคอล์น
420
00:33:04,380 --> 00:33:05,779
- ไม่เป็นไร ๆ
- พวกเขาจะฆ่านาย
421
00:33:05,780 --> 00:33:09,013
ถ้าพวกเขาจับฉันได้น่ะสิ
422
00:33:09,860 --> 00:33:11,066
อย่าตายนะ
423
00:33:12,960 --> 00:33:14,480
อย่าส่งเสียงด้วย
424
00:33:38,170 --> 00:33:40,420
ปลดกุญแจมือ
425
00:33:47,440 --> 00:33:50,030
มีผ้าใบว่างนะ ถ้าเธออยากวาด
426
00:33:54,590 --> 00:33:56,640
ฉันก็เคยวาดภาพพื้นดินเหมือนกัน
427
00:33:56,650 --> 00:33:59,066
มันไม่ใช่แค่ภาพพื้นดิน
428
00:33:59,110 --> 00:34:01,090
มันคือความทรงจำ
429
00:34:02,860 --> 00:34:04,453
คุณเคยออกไปข้างนอกด้วยเหรอ
430
00:34:04,510 --> 00:34:08,940
ใช่ เมื่อ 56 ปีก่อน
431
00:34:08,970 --> 00:34:11,170
ออกไปได้ห้านาที
432
00:34:11,190 --> 00:34:15,559
ตอนฉันอายุเจ็ดขวบพวกที่เราเรียกว่า
คนข้างนอก โผล่มาเป็นครั้งแรก
433
00:34:15,620 --> 00:34:19,409
ก่อนหน้านั้น เราคิดว่าเหลือแค่พวกเรา
434
00:34:19,460 --> 00:34:22,269
นึกดูสิว่าเราแปลกใจแค่ไหน
435
00:34:22,270 --> 00:34:23,833
ไม่เห็นต้องนึกเลย
436
00:34:23,840 --> 00:34:26,619
พ่อฉัน เขาเป็นประธานาธิบดีตอนนั้นน่ะ
437
00:34:26,620 --> 00:34:30,359
เชื่อว่ามันหมายความว่าบนพื้นดิน
อยู่ได้แล้วอีกครั้ง
438
00:34:30,360 --> 00:34:32,410
เขาเลยเปิดประตู
439
00:34:33,570 --> 00:34:39,426
ผ่านไปแค่อาทิตย์เดียว
คน 54 คนตายเพราะเจอรังสี
440
00:34:40,780 --> 00:34:43,486
รวมทั้งแม่และน้องสาวฉันด้วย
441
00:34:47,280 --> 00:34:48,433
ความสูญเสีย
442
00:34:50,340 --> 00:34:52,786
ความเจ็บปวด
ความเศร้าโศก
443
00:34:54,840 --> 00:34:57,429
เวลาช่วยบรรเทามัน คลาร์ก
444
00:34:57,430 --> 00:35:01,729
แต่เวลาเดียวที่มันหายเป็นปลิดทิ้ง
คือตอนที่ฉันวาดรูป
445
00:35:06,220 --> 00:35:09,066
คุณไม่ได้พาฉันมาที่นี่
เพื่อพูดถึงการวาดรูป
446
00:35:09,100 --> 00:35:10,420
ใช่ไหม
447
00:35:11,770 --> 00:35:13,993
เกรงว่าจะมีข่าวร้าย
448
00:35:14,040 --> 00:35:16,305
หน่วยลาดตระเวนของเราดูทั่วบริเวณแล้ว
449
00:35:16,306 --> 00:35:18,199
ไม่พบอะไรส่อเค้าว่ามีผู้รอดชีวิต
450
00:35:18,200 --> 00:35:20,786
ไม่ว่าจะเป็นที่ค่ายเธอ หรือยานอาร์ค
451
00:35:21,520 --> 00:35:22,539
พวกเขาแน่ใจได้ยังไง
452
00:35:22,540 --> 00:35:23,513
ก็ไม่แน่ใจ
453
00:35:23,570 --> 00:35:25,583
ฉันสั่งให้พวกเขาค้นหาต่ออยู่
454
00:35:25,584 --> 00:35:26,852
ฉัน... ฉันต้องออกไปดูด้วยตนเอง
455
00:35:26,853 --> 00:35:28,326
ฉันขอโทษ
แต่ฉันอนุญาตให้เธอทำไม่ได้
456
00:35:28,360 --> 00:35:30,349
ฉันทำเพื่อเธอนะ คลาร์ก
457
00:35:30,350 --> 00:35:32,400
ข้างนอกนั่นไม่ปลอดภัย
458
00:35:32,410 --> 00:35:34,199
รังสีไม่มีผลกับพวกเรา
459
00:35:34,200 --> 00:35:37,080
ฉันไม่ได้เป็นห่วงเรื่องรังสี
460
00:35:38,880 --> 00:35:41,060
เธอต้องใช้เวลาทำใจ
461
00:35:41,810 --> 00:35:44,600
คนพวกนี้จะพาเธอไปที่ห้อง
462
00:35:44,670 --> 00:35:46,953
แล้วถ้าฉันพยายามหนีล่ะ
463
00:35:46,960 --> 00:35:49,413
อย่าทดสอบฉันนะ คลาร์ก
464
00:36:00,150 --> 00:36:01,486
- เราต้องไปแล้ว
- อะไรนะ
465
00:36:01,490 --> 00:36:02,680
แต่พวกเขาจะกลับมาที่นี่
466
00:36:02,760 --> 00:36:04,400
ฉันไม่คิดว่าจะมีใครกลับมาหรอก
467
00:36:05,760 --> 00:36:08,706
พวกคนบนดินจับตัวพวกเขาไป
นายก็รู้ดี
468
00:36:11,290 --> 00:36:14,969
นี่ เราไปสถานีอัลฟ่ากับเคน
469
00:36:14,970 --> 00:36:18,166
ขอกำลังเสริม อาวุธ
470
00:36:18,230 --> 00:36:19,766
แล้วก็ออกตามหาเพื่อน
471
00:36:19,800 --> 00:36:21,206
ถามข้อนึงสิ
472
00:36:21,260 --> 00:36:23,700
แล้วกว่าจะถึงตอนนั้น
พวกเราจะตายไปแล้วอีกกี่คน
473
00:36:29,990 --> 00:36:33,199
แอบบี้บอกว่าเรเว่นต้องผ่าตัด
ไม่งั้นเธอตายแน่
474
00:36:36,340 --> 00:36:37,980
ถึงเวลาต้องไปแล้วล่ะ
475
00:36:45,600 --> 00:36:48,420
แอบบี้ เตรียมตัวเดินทางนะ
476
00:36:51,520 --> 00:36:53,470
เราต้องไปถึงที่นั่นก่อนมืด
477
00:37:03,470 --> 00:37:07,268
คลาร์ก กลับบ้านนะลูก
22 กม. ทางใต้/ตต.เฉียงใต้ - แม่
478
00:37:07,370 --> 00:37:09,373
สำหรับอดีตที่ผ่านมา
และอนาคตที่จะมาถึง
479
00:37:09,440 --> 00:37:11,280
เราขอขอบคุณ
480
00:37:11,340 --> 00:37:16,873
สำหรับสุขภาพแข็งแรง อาหารดี ๆ
เพื่อนที่ไว้ใจ
481
00:37:16,880 --> 00:37:19,779
รวมถึงเพื่อนใหม่ที่เพิ่งเจอ
482
00:37:19,780 --> 00:37:21,306
เราขอขอบคุณ
483
00:39:21,630 --> 00:39:22,746
แอบบี้
484
00:39:27,930 --> 00:39:30,720
ให้ข้าวคนที่เขาต้องการก่อน
คนอื่นรอได้
485
00:39:38,880 --> 00:39:40,079
ค่ายจาฮา
486
00:39:40,080 --> 00:39:43,130
- ความคิดคุณเหรอ
- ครับท่าน
487
00:39:44,180 --> 00:39:45,406
ดีแล้ว
488
00:39:48,130 --> 00:39:49,486
ได้ข่าวจากเขาบ้างไหม
489
00:39:49,530 --> 00:39:51,280
ไม่ครับท่าน
490
00:39:51,320 --> 00:39:53,080
สัญญาณวิทยุยังเงียบเชียบ
491
00:39:56,150 --> 00:39:58,600
งั้นคุณต้องบรีฟผมแล้วสินะ
492
00:39:58,630 --> 00:40:00,290
ครับท่าน
493
00:40:00,310 --> 00:40:02,286
ผู้นำครับ
494
00:40:07,960 --> 00:40:11,733
ซินแคลร์ ถ้านายยังได้ยินฉัน
แต่ตอบไม่ได้
495
00:40:12,930 --> 00:40:15,939
ผ่านมา 12 ชั่วโมงแล้ว
หลังเราคุยกันล่าสุด
496
00:40:15,940 --> 00:40:20,086
อากาศบนนี้ดีกว่าสภาพจิตใจฉันเยอะ
497
00:40:20,130 --> 00:40:22,950
ถึงเวลาที่ฉันต้องเผชิญหน้ากับความจริง
ฉันช่วยพวกนายไม่ได้แล้ว
498
00:40:22,960 --> 00:40:24,400
หน้าที่ฉันจบแล้ว
499
00:40:28,610 --> 00:40:30,750
ฉันเหนื่อยจัง
500
00:40:34,450 --> 00:40:36,430
บอกเคนกับแอบบี้ด้วยว่า
501
00:40:37,690 --> 00:40:40,446
พวกเขาต้องพึ่ง...
พวกเขาต้องพึ่งตัวเองแล้ว
502
00:40:40,520 --> 00:40:42,499
ตราบใดที่พวกเขาทำงานด้วยกัน
ทุกอย่างจะเป็นไปด้วยดี
503
00:40:42,500 --> 00:40:44,819
เตือนพวกเขาเรื่องนั้นด้วยล่ะ
504
00:40:44,820 --> 00:40:48,066
บอกให้พวกเขาดูแลให้ทุกคนปลอดภัย
505
00:40:54,360 --> 00:40:55,770
จาฮา เลิกการติดต่อ
506
00:41:13,633 --> 00:41:15,766
ขอให้เราพบกันอีกครั้ง