1 00:00:02,180 --> 00:00:04,280 ฉันเกิดในอวกาศ 2 00:00:04,290 --> 00:00:06,469 ไม่เคยรู้สึกถึงแดด ส่องกระทบหน้า 3 00:00:06,470 --> 00:00:09,500 หายใจอากาศจริงๆ หรือแหวกว่ายในน้ำ 4 00:00:10,000 --> 00:00:11,759 ไม่มีพวกเราคนไหนเคย 5 00:00:11,760 --> 00:00:13,940 กว่าสามรุ่นแล้ว ที่ยานอาร์คช่วยประคับประคอง 6 00:00:13,950 --> 00:00:16,129 มนุษยชาติที่เหลืออยู่ให้มีชีวิตต่อไป 7 00:00:16,130 --> 00:00:18,419 แต่บัดนี้บ้านของเรากำลังจะตาย 8 00:00:18,420 --> 00:00:21,579 และเราคือความหวังสุดท้าย ของมวลมนุษย์ 9 00:00:21,580 --> 00:00:25,319 นักโทษร้อยคนที่เขาส่งไป ทำภารกิจจนตรอกบนพื้นดิน 10 00:00:25,320 --> 00:00:27,280 พวกเราทุกคนลงมาอยู่นี่ เพราะทำผิดกฎ 11 00:00:27,290 --> 00:00:29,609 แต่อยู่บนโลก ไม่มีกฎอะไรทั้งนั้น 12 00:00:29,610 --> 00:00:32,760 เราก็แค่ต้องรักษาชีวิตให้รอด แต่พวกเราจะโดน 13 00:00:32,770 --> 00:00:36,319 โลกทดสอบ ด้วยความลับที่มันแอบซ่อนไว้ 14 00:00:36,320 --> 00:00:39,370 และเหนือสิ่งอื่นใด ด้วยพวกเดียวกันเอง 15 00:00:39,380 --> 00:00:40,900 ความเดิมตอนที่แล้ว 16 00:00:40,910 --> 00:00:42,059 ใครยิงฉัน 17 00:00:42,060 --> 00:00:43,089 เบลลามี่ เบลค 18 00:00:43,090 --> 00:00:46,849 เขาลงยานไปโลก เรายังสืบอยู่ครับว่ามีใครช่วยเขาบ้าง 19 00:00:46,850 --> 00:00:47,949 ฆ่าผู้นำ 20 00:00:47,950 --> 00:00:49,179 เพราะอย่างนี้ นายถึงได้ให้ถอดแถบข้อมือ 21 00:00:49,180 --> 00:00:50,869 นายต้องให้ทุกคนคิดว่าเราตายแล้ว 22 00:00:50,870 --> 00:00:52,509 ถ้าข้างบนนั้นรู้ว่าเรายังมีชีวิตอยู่ 23 00:00:52,510 --> 00:00:55,360 พวกเขาจะลงมา พอเขามานะ พี่ตายแน่ 24 00:00:55,450 --> 00:01:00,239 โลกอยู่ได้ มนุษยชาติจะได้กลับบ้าน 25 00:01:00,240 --> 00:01:05,430 - นี่ เธอปกป้องมันทำไม - เพราะเขาช่วยชีวิตฉัน 26 00:01:09,060 --> 00:01:11,819 ฉันไม่เคยอยากให้เรื่องนี้เกิดขึ้นเลย 27 00:01:11,820 --> 00:01:15,320 ขอบคุณ 28 00:01:39,000 --> 00:01:42,500 คุยกับยานอาร์ครึยัง 29 00:01:42,510 --> 00:01:45,530 บอกข่าวกับแม่ดิคส์ แล้วก็พ่อจอห์นแล้ว 30 00:01:45,540 --> 00:01:47,330 เดี๋ยวต้องคุยกับพ่อแม่โรม่าอีก 31 00:01:47,340 --> 00:01:50,930 ขอบคุณนะ ฉันติดหนี้นาย 32 00:01:51,300 --> 00:01:55,060 ต้องบอกกับพ่อแม่เด็กพวกนี้ ว่าลูกเขาโดนคนบนดินฆ่า 33 00:01:55,100 --> 00:01:57,159 อยากบอกพวกเขาได้จัง ว่าเราก็เอาคืนบ้าง 34 00:01:57,160 --> 00:01:59,730 เราจะไม่ฆ่ามัน 35 00:02:06,290 --> 00:02:10,490 แกน่ากลัวกว่าเยอะตอนยังทาหน้า 36 00:02:16,490 --> 00:02:17,849 เล่าเรื่องคนบนดินนี่ให้ฟังหน่อย 37 00:02:17,850 --> 00:02:22,190 เขาได้ให้คำแนะนำเรื่อง การเอาตัวรอดตอนหน้าหนาวบ้างไหม 38 00:02:22,220 --> 00:02:24,289 เราพยายามเตรียมการให้พร้อม 39 00:02:24,290 --> 00:02:25,819 เก็บผลหมากรากไม้ 40 00:02:25,820 --> 00:02:27,919 รมควันเนื้อสัตว์ หาเสบียงเพิ่ม 41 00:02:27,920 --> 00:02:30,689 แต่เรียนตามตรง เราคงหนาวตายก่อนอดตาย 42 00:02:30,690 --> 00:02:32,219 เรื่องนั้นยังพอมีข่าวดี 43 00:02:32,220 --> 00:02:34,619 ตามแผนปกป้องพลเรือน จากช่วงก่อนสงคราม 44 00:02:34,620 --> 00:02:36,580 มีคลังเก็บของเผื่อเหตุฉุกเฉิน 45 00:02:36,590 --> 00:02:38,749 ไม่ไกลจากจุดลงจอดเท่าไร 46 00:02:38,750 --> 00:02:40,149 นี่พิกัด 47 00:02:40,150 --> 00:02:41,349 นอกเหนือจากเสบียงกรัง 48 00:02:41,350 --> 00:02:44,820 ที่นั่นน่าจะพอเป็นที่อยู่ให้กลุ่มร้อยคน กับพลเมืองจากยานอาร์คได้ 49 00:02:44,890 --> 00:02:46,650 ทำไมคุณถึงคิดว่ามันยังอยู่ 50 00:02:46,660 --> 00:02:49,119 เขาออกแบบมาให้ที่นั่น ทนทานสงครามนิวเคลียร์ 51 00:02:49,120 --> 00:02:50,649 โอเค น่าลองดู 52 00:02:50,650 --> 00:02:52,519 ผู้นำ ฉันต้องขอคัดค้าน 53 00:02:52,520 --> 00:02:56,389 โปรเจกต์อพยพเริ่มดำเนินไปแล้ว พวกเด็กๆน่าจะรออยู่ที่ค่าย 54 00:02:56,390 --> 00:02:58,150 จนกว่าเราปล่อยยานย่อยลำแรก 55 00:02:58,160 --> 00:02:59,989 ต่อให้ทุกอย่างดำเนินไปโดยไม่ติดขัด 56 00:02:59,990 --> 00:03:04,120 กลุ่มร้อยคนคงตายเพราะสภาพอากาศ ก่อนที่ความช่วยเหลือจะไปถึง 57 00:03:04,150 --> 00:03:08,050 ผมขอคุยกับคลาร์กตามลำพังหน่อย 58 00:03:08,060 --> 00:03:12,790 ผมรู้ด้วยว่ามีแถวพ่อแม่ รอคุยกับลูกๆอยู่ข้างนอก 59 00:03:17,360 --> 00:03:22,620 คลาร์ก พวกเราภูมิใจมาก กับสิ่งที่หนูทำข้างล่างนั่นนะ 60 00:03:22,690 --> 00:03:23,350 แม่ของหนู 61 00:03:23,360 --> 00:03:25,820 หนูไม่อยากพูดเรื่องแม่ 62 00:03:26,320 --> 00:03:29,589 ขอเถอะ คลาร์ก ถึงเวลาต้องให้อภัยกัน 63 00:03:29,590 --> 00:03:31,489 ให้ฉันจัดเวลาให้หนูกับแอบบี้ คุยกันเถอะนะ 64 00:03:31,490 --> 00:03:32,880 ฟังนะคะ 65 00:03:32,882 --> 00:03:36,480 หนูรู้ว่าคุณกับแม่คิดว่าการทรยศพ่อ 66 00:03:36,490 --> 00:03:38,519 การฆ่าเขา 67 00:03:38,520 --> 00:03:41,879 คือโศกนาฏกรรมที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ 68 00:03:41,880 --> 00:03:43,249 แต่หนูไม่เห็นว่ามันเป็นอย่างนั้น 69 00:03:43,250 --> 00:03:45,789 หนูจะไม่มีวันเห็น 70 00:03:45,790 --> 00:03:47,789 บอกมาเถอะค่ะ ว่าใครต่อ 71 00:03:47,790 --> 00:03:52,120 จะได้ให้คนที่เขา อยากคุยกับพ่อแม่จริงๆได้คุย 72 00:03:57,030 --> 00:03:58,200 เด็กซ์ 73 00:04:00,000 --> 00:04:02,669 นี่ พวกนายเห็นเด็กซ์ไหม 74 00:04:02,670 --> 00:04:04,700 อยู่ตรงจัดการเนื้อสัตว์แน่ะ 75 00:04:06,540 --> 00:04:09,910 เด็กซ์ ตานาย 76 00:04:20,050 --> 00:04:21,289 แม่ผมอยู่ไหน 77 00:04:21,290 --> 00:04:23,790 เดี๋ยวได้เจอแน่ หลังจากเราสองคนคุยกัน 78 00:04:23,792 --> 00:04:25,030 นี่อยู่คนเดียวรึเปล่า 79 00:04:25,130 --> 00:04:26,899 ใช่ ทำไม 80 00:04:26,900 --> 00:04:29,960 ถ้าจำไม่ผิด นายซ้อมคนจนตาย 81 00:04:29,970 --> 00:04:31,970 - ก็เขาขโมยของผม - ใจเย็น 82 00:04:32,570 --> 00:04:35,499 ฉันมีปัญหา นายน่าจะช่วยฉันได้ 83 00:04:35,500 --> 00:04:39,770 เพื่อแลกเปลี่ยน ฉันรับรองว่าแม่นาย จะได้ลงยานลำแรกไปโลก 84 00:04:39,840 --> 00:04:44,410 และนายจะได้เลือกตำแหน่งตามต้องการ ตอนฉันไปถึงพื้นโลก 85 00:04:45,890 --> 00:04:48,420 จะให้ผมทำอะไร 86 00:04:49,020 --> 00:04:52,220 ฆ่าเบลลามี่ เบลค 87 00:05:03,370 --> 00:05:04,869 ยังอยู่อีกเหรอ 88 00:05:04,870 --> 00:05:07,970 ฉันจะไม่ไปไหนทั้งนั้น จนกว่าพี่จะยอมให้ฉันพบเขา 89 00:05:07,980 --> 00:05:09,710 นั่งให้สบายแล้วกัน 90 00:05:11,710 --> 00:05:14,109 พี่ปล่อยให้มันรอดแล้ว ยังไม่พออีกเหรอ 91 00:05:14,110 --> 00:05:16,979 เขาช่วยชีวิตฉัน ชีวิตพี่ด้วย 92 00:05:16,980 --> 00:05:18,219 พี่รู้ว่าเธอมองแบบนั้น แต่ว่า... 93 00:05:18,220 --> 00:05:19,719 มันเป็นแบบนั้นแหละ 94 00:05:19,720 --> 00:05:21,249 มันยังเป็นคนอันตรายอยู่ดี 95 00:05:21,250 --> 00:05:22,719 เพราะพี่ทรมานเขาต่างหาก 96 00:05:22,720 --> 00:05:26,420 ไม่ว่าเธอจะคิดว่ามีความสัมพันธ์บ้าบออะไร กับไอ้สัตว์ตัวนั้นน่ะ ลืมไปได้เลย 97 00:05:26,460 --> 00:05:29,529 พี่ไม่ยอมให้เธอพบมัน จบนะ 98 00:05:29,530 --> 00:05:32,059 พี่จะสนใจทำไมเถอะ บอกว่าฉันทำลายชีวิตพี่ไม่ใช่เหรอ 99 00:05:32,060 --> 00:05:35,030 พี่น่าจะอยากให้ฉันขึ้นไปสิ เผื่อพี่จะโชคดี แล้วเขาฆ่าฉัน 100 00:05:35,070 --> 00:05:36,299 พี่จะได้หมดปัญหา 101 00:05:36,300 --> 00:05:39,700 ออคเทเวีย เธอก็รู้ว่าพี่ไม่ได้หมายความยังงั้น 102 00:05:40,600 --> 00:05:41,470 เบลลามี่... 103 00:05:41,471 --> 00:05:44,010 ฉันยังยืนยันคำเดิม ไม่คุยกับจาฮาเด็ดขาด 104 00:05:44,080 --> 00:05:47,009 นี่ ใจเย็น ฉันไม่ได้มาเพราะเรื่องนั้น 105 00:05:47,010 --> 00:05:47,510 งั้นมีอะไร 106 00:05:47,511 --> 00:05:51,710 สภาเจอเอกสารเก่าที่บอกว่า มีคลังเก็บเสบียงอยู่ไม่ไกลจากที่นี่ 107 00:05:51,750 --> 00:05:53,079 เสบียงประเภทไหน 108 00:05:53,080 --> 00:05:56,150 ประเภทที่อาจจะทำให้เราพอมีลุ้น รอดผ่านฤดูหนาวไปได้ 109 00:05:56,190 --> 00:05:58,889 ฉันจะลองไปดู มีคนไปด้วยหน่อยก็ดี 110 00:05:58,890 --> 00:06:00,489 แล้วมาบอกฉันทำไม 111 00:06:00,490 --> 00:06:05,030 เพราะตอนนี้ ฉันไม่ค่อยอยากอยู่ ใกล้คนที่ฉันชอบจริงๆ 112 00:06:09,140 --> 00:06:12,740 ไปเอาของก่อน อีกสิบนาทีเจอกัน 113 00:06:19,010 --> 00:06:22,209 นายคิดว่าพวกเขา จะทำอะไรกับคนบนดิน 114 00:06:22,210 --> 00:06:24,179 ฉันไม่อยากจะคิด 115 00:06:24,180 --> 00:06:26,379 เบลลามี่จับเขามาหลายวันแล้วนะ 116 00:06:26,380 --> 00:06:28,450 อีกนานเท่าไรกว่าเพื่อนเขาจะมาตามหา 117 00:06:29,150 --> 00:06:30,350 ร่าเริงหน่อย 118 00:06:30,360 --> 00:06:34,530 กว่าจะถึงตอนนั้น เราคงหนาวตายไปก่อนแล้ว 119 00:06:36,230 --> 00:06:38,560 เจ๋งไหมล่ะ 120 00:06:39,370 --> 00:06:42,299 เป็นไงบ้าง 121 00:06:42,300 --> 00:06:44,940 เพลีย เบื่อ 122 00:06:46,330 --> 00:06:48,069 ดีใจที่ยังไม่ตาย 123 00:06:48,070 --> 00:06:50,009 ถ้ายังอยากมีชีวิตต่อก็พักผ่อนนะ 124 00:06:50,010 --> 00:06:52,440 ต่อให้ต้องจับมัดก็ยอม 125 00:06:57,240 --> 00:06:59,639 วันนี้ฉันจะออกไปนอกค่าย 126 00:06:59,640 --> 00:07:01,279 อีกสองสามชั่วโมง เธอช่วยเปลี่ยนผ้าพันแผลนะ 127 00:07:01,280 --> 00:07:02,979 เดี๋ยว เธอจะไปไหนน่ะ 128 00:07:02,980 --> 00:07:04,609 ยานอาร์คให้ภารกิจมานิดหน่อย 129 00:07:04,610 --> 00:07:05,879 ไม่ต้องห่วงหรอก 130 00:07:05,880 --> 00:07:07,079 ข้างนอกนั่นไม่ปลอดภัย 131 00:07:07,080 --> 00:07:10,649 ฟินน์ คลาร์กโตแล้ว ดูแลตัวเองได้ 132 00:07:10,650 --> 00:07:13,449 คลาร์ก 133 00:07:13,450 --> 00:07:15,979 ไปกันเถอะ 134 00:07:15,980 --> 00:07:18,210 อย่าให้เขาลุกจากเตียงนะ 135 00:07:18,220 --> 00:07:20,250 เป็นแผนที่ดีมาก 136 00:07:27,660 --> 00:07:29,990 เอาเสบียงไปเยอะจัง 137 00:07:30,000 --> 00:07:31,799 ไม่ได้จะค้างคืนนะ 138 00:07:31,800 --> 00:07:34,970 ต่อให้วันเดียว อะไรก็เกิดขึ้นได้ 139 00:08:10,650 --> 00:08:11,590 มิลเลอร์ 140 00:08:11,591 --> 00:08:14,030 พ่อแม่โรม่ารอคุยกับนายอยู่น่ะ 141 00:08:33,500 --> 00:08:36,230 หวัดดี เรามีเวลาไม่มาก 142 00:08:40,470 --> 00:08:42,830 ฉันเอาน้ำมาให้ 143 00:08:51,380 --> 00:08:53,710 อร่อยใช่ไหม 144 00:08:55,510 --> 00:08:58,780 ขอโทษที่ฉันไม่ได้มาหาเลย ตั้งแต่เกิดเรื่อง 145 00:09:00,520 --> 00:09:04,149 พี่ชายฉันกันไม่ให้มาน่ะ 146 00:09:04,150 --> 00:09:08,250 เขามันคนเฮงซวย แต่นายก็คงรู้อยู่แล้วมั้ง 147 00:09:08,290 --> 00:09:12,490 นายฟังฉันเข้าใจ รู้อยู่แล้วเชียว 148 00:09:16,500 --> 00:09:20,400 อย่างน้อยๆ ให้ฉันช่วยเช็ดตัวเถอะนะ 149 00:09:46,230 --> 00:09:52,490 ความผิดฉันแท้ๆ ฉันลนมากเสียจน นายต้องล่ามฉันไว้ในถ้ำ 150 00:09:54,740 --> 00:09:58,170 ถ้านายรู้ว่าฉันโตมายังไง นายคงเข้าใจแหละ 151 00:09:59,980 --> 00:10:04,180 ฉันชื่อลินคอล์น 152 00:10:07,450 --> 00:10:10,619 ลินคอล์น 153 00:10:10,620 --> 00:10:12,720 ฉัน ออคเทเวียนะ 154 00:10:18,750 --> 00:10:20,619 แค่นั้นเองเหรอ 155 00:10:20,620 --> 00:10:23,889 นายมีเรื่องจะพูดแค่นั้น 156 00:10:23,890 --> 00:10:27,299 มันไม่ปลอดภัย ถ้าเราคุยกัน 157 00:10:27,300 --> 00:10:32,430 ถ้าเราไม่ควรคุยกัน งั้นนายบอกชื่อฉันทำไม 158 00:10:32,440 --> 00:10:37,809 ฉันอยากให้เธอจำฉันไว้ หลังฉันตายแล้ว 159 00:10:37,810 --> 00:10:40,209 นายไม่ตายหรอกน่า อย่าพูดแบบนั้นสิ 160 00:10:40,210 --> 00:10:43,649 ออคเทเวีย 161 00:10:43,650 --> 00:10:47,959 เรื่องนี้มันจบได้ทางเดียว 162 00:10:47,960 --> 00:10:50,759 ก็บอกพวกเขาสิ 163 00:10:50,760 --> 00:10:52,730 บอกพวกเขาว่านายไม่ใช่ศัตรู 164 00:10:54,830 --> 00:10:56,100 แต่ฉันเป็นศัตรู 165 00:11:01,240 --> 00:11:03,609 ออคเทเวีย ลงไปเดี๋ยวนี้ 166 00:11:03,610 --> 00:11:04,849 เบลลามี่ไม่อยู่ด้วยซ้ำ 167 00:11:04,850 --> 00:11:07,149 ลงไป ไม่งั้นฉันตั๊นหน้ามัน อย่างที่อยากทำมาตลอดแน่ 168 00:11:07,150 --> 00:11:11,550 โอเคๆ เข้าใจละ ไปแล้ว 169 00:11:23,790 --> 00:11:27,829 รู้ใช่ไหมว่า ยานย่อยลำแรกจะลงมาเร็วๆนี้ 170 00:11:27,830 --> 00:11:29,799 ค่อนข้างแน่ใจว่า นายหลบหน้าจาฮาไม่ได้ตลอด 171 00:11:29,800 --> 00:11:31,370 ก็ลองดู 172 00:11:37,540 --> 00:11:40,809 คลังเสบียงมันควรจะ อยู่แถวๆนี้ไม่ใช่เหรอ 173 00:11:40,810 --> 00:11:42,100 ต้องหาประตูให้เจอ 174 00:11:43,010 --> 00:11:45,570 - เขาอาจจะใจดีก็ได้ - ฉันยิงเขานะ คลาร์ก 175 00:11:45,580 --> 00:11:48,180 เขาไม่ให้อภัยแล้วลืมไปง่ายๆหรอก 176 00:11:49,180 --> 00:11:53,470 แยกกันเถอะ จะได้ดูพื้นที่กว้างขึ้น ให้อยู่ในระยะตะโกนถึงนะ 177 00:12:08,820 --> 00:12:10,289 ไม่อยากเห็นสภาพอีกคนเลยแฮะ 178 00:12:10,290 --> 00:12:13,989 ก็เห็นแล้วนี่ ตอนเธอทรมานเขาน่ะ 179 00:12:13,990 --> 00:12:15,350 ตอนนั้นฟินน์กำลังจะตาย 180 00:12:15,360 --> 00:12:18,380 ฉันไม่ขอโทษ ที่ทำสิ่งที่จำเป็นหรอกนะ 181 00:12:18,420 --> 00:12:21,050 คงแย่น่าดู อุตส่าห์ลงมาถึงนี่ 182 00:12:21,060 --> 00:12:24,020 แต่ดันพบว่าแฟนตัวเอง สนใจผู้หญิงอื่น 183 00:12:27,120 --> 00:12:29,130 ฉันจะไม่พูดเรื่องนี้กับเธอ 184 00:12:50,080 --> 00:12:51,180 ไง 185 00:12:51,780 --> 00:12:53,120 ไง 186 00:12:56,190 --> 00:12:58,360 หิวน้ำไหม 187 00:13:07,100 --> 00:13:09,900 ฉันเช็ดให้ 188 00:13:22,650 --> 00:13:24,180 เดี๋ยว รอก่อน 189 00:13:24,190 --> 00:13:28,419 ฉันรอมาตั้งแต่ที่พวกนั้น ขังเธอบนยานอาร์ค 190 00:13:28,420 --> 00:13:31,759 ไม่ได้ เราต้องคุยกันก่อน 191 00:13:31,760 --> 00:13:34,460 ฉันไม่อยากคุย 192 00:13:37,160 --> 00:13:41,360 - มีเรื่องเกิดขึ้น - ฟินน์ ฉันรู้แล้ว ฉันไม่อยากคุย 193 00:13:41,430 --> 00:13:44,070 - ก็... - ไม่คุย 194 00:13:46,370 --> 00:13:48,470 เธอรักฉันไหม 195 00:13:49,940 --> 00:13:51,479 ตลอดไป 196 00:13:51,480 --> 00:13:53,710 โอเค 197 00:14:02,620 --> 00:14:05,720 เธอควรจะพักผ่อน 198 00:14:05,730 --> 00:14:08,230 ฉันเอง 199 00:14:33,650 --> 00:14:35,020 เบลลามี่ 200 00:14:37,760 --> 00:14:40,900 ทางนี้ ฉันเจอประตูแล้ว 201 00:14:47,700 --> 00:14:48,870 สนิมคงเกาะ เปิดไม่ออก 202 00:14:48,880 --> 00:14:51,240 ระวังเท้า 203 00:14:52,740 --> 00:14:55,310 โอเค ช่วยกันหน่อย 204 00:15:04,720 --> 00:15:05,620 เอ้า 205 00:15:06,830 --> 00:15:10,820 คิดจริงๆเหรอว่าไม่มีใคร มาเหยียบที่นี่ตั้งแต่ช่วงสงคราม 206 00:15:10,830 --> 00:15:12,400 ก็หวังได้นี่ จริงไหม 207 00:15:13,600 --> 00:15:14,730 มาเถอะ 208 00:15:25,540 --> 00:15:27,710 เลือกที่ตายได้ซวยจริงๆ 209 00:15:31,710 --> 00:15:36,150 หมดกัน ความหวังว่าจะมาอยู่ที่นี่ ที่นี่น่าขยะแขยงชะมัด 210 00:15:36,190 --> 00:15:37,220 ให้ตายสิ 211 00:15:39,060 --> 00:15:41,460 ของที่อยู่ข้างล่างนี่ใช้ไม่ได้แล้ว 212 00:15:44,230 --> 00:15:49,060 พวกเขาคงแจกจ่ายเสบียงส่วนใหญ่ออกไป ก่อนระเบิดลูกสุดท้ายทำงาน 213 00:15:58,380 --> 00:16:00,149 นี่ ฉันเจอผ้าห่มแหละ 214 00:16:00,150 --> 00:16:02,760 ตื่นเต้นที่เจอผ้าห่มสองสามผืนเนี่ยนะ 215 00:16:03,760 --> 00:16:05,720 ก็ยังดีนี่ 216 00:16:05,730 --> 00:16:10,830 เจอกระป๋องอาหาร ชุดปฐมพยาบาล หรือเต็นท์ดีๆบ้างไหมล่ะ 217 00:16:38,900 --> 00:16:40,469 พระเจ้า 218 00:16:40,470 --> 00:16:41,730 อะไรเหรอ 219 00:16:48,400 --> 00:16:50,169 โลกน่ากลัวจัง 220 00:16:50,170 --> 00:16:52,069 น่าทึ่งต่างหาก... 221 00:16:52,070 --> 00:16:54,040 อากาศบริสุทธิ์ มีต้นไม้... 222 00:16:56,080 --> 00:16:57,180 ถั่ว 223 00:16:59,380 --> 00:17:02,020 อันนี้อร่อยกว่าปกติเนอะ 224 00:17:03,220 --> 00:17:05,660 ฉันอยากกอดโลกจัง 225 00:17:06,460 --> 00:17:07,959 นายทำตัวแปลกๆนะ 226 00:17:07,960 --> 00:17:12,060 ฉันก็รู้สึกแปลกๆ แต่ในทางที่ดีนะ 227 00:17:12,860 --> 00:17:14,070 ขอตัวไปฉี่ละ 228 00:17:50,680 --> 00:17:52,950 ออคเทเวีย ออคเทเวีย... 229 00:17:54,550 --> 00:17:56,089 ฉันคงเสียสติไปแล้ว 230 00:17:56,090 --> 00:17:58,860 ไม่งั้นก็พวกคนบนดินมาที่นี่จริงๆ หรือฉันเสียสติไปแล้ว... 231 00:17:58,862 --> 00:18:01,630 ช้าหน่อย เล่ามาว่าเห็นอะไร 232 00:18:06,500 --> 00:18:07,600 เขา 233 00:18:10,830 --> 00:18:12,199 แจสเปอร์ ตรงนั้นไม่มีใครเลยนะ 234 00:18:12,200 --> 00:18:13,239 เขายืนอยู่ตรงนั้นไง 235 00:18:13,240 --> 00:18:14,339 เราต้องหนีนะ ต้องหนีเร็ว 236 00:18:14,340 --> 00:18:15,540 ทำไมถึงไม่มีใคร... 237 00:18:15,550 --> 00:18:18,140 หยุด เลิกพูด แจสเปอร์ นี่นายไปกินอะไรมาเนี่ย 238 00:18:18,150 --> 00:18:20,649 ฉันรักเธอนะ อยากให้เธอรู้เอาไว้ 239 00:18:20,650 --> 00:18:25,050 เรากำลังจะตาย เข้าใจไหม ฉันรักเธอ 240 00:18:25,120 --> 00:18:28,420 - นี่ทั้งวันนายกินแค่นี้เหรอ - ใช่ แต่ใครสนกันล่ะ 241 00:18:28,490 --> 00:18:30,520 มัน... 242 00:18:30,530 --> 00:18:33,259 นายเพี้ยนไปแล้ว 243 00:18:33,260 --> 00:18:34,660 ใจเย็นๆ 244 00:18:34,670 --> 00:18:37,170 เอ้า เพื่อน รับไป 245 00:18:38,170 --> 00:18:40,409 - นี่ไม้ธรรมดานี่ - ไม่ใช่ 246 00:18:40,410 --> 00:18:42,179 เป็นไม้กันคนบนดินต่างหาก 247 00:18:42,180 --> 00:18:45,580 ตราบใดที่นายยังถือไม้ไว้ แล้วนั่งนิ่งๆตรงนี้ 248 00:18:45,590 --> 00:18:47,450 พวกคนบนดินจะมองไม่เห็นนาย 249 00:18:48,550 --> 00:18:51,219 - เห็นไหม - อื้อ เข้าใจละ 250 00:18:51,220 --> 00:18:53,289 ฉันจะอยู่ตรงนี้แล้วกัน 251 00:18:53,290 --> 00:18:55,629 เข้าใจดีแล้ว 252 00:18:55,630 --> 00:18:57,490 อยู่ตรงนี้นะ 253 00:19:03,270 --> 00:19:06,200 - ลงไป - ใจเย็น 254 00:19:06,240 --> 00:19:08,439 ฉันคิดว่านายอาจจะหิว 255 00:19:08,440 --> 00:19:10,739 นี่มาสงบศึก 256 00:19:10,740 --> 00:19:12,749 ก่อนหน้านี้ฉันไม่น่าขึ้นมาคนเดียวเลย 257 00:19:12,750 --> 00:19:16,679 เป็นความคิดโง่ๆ อันตรายด้วย อีกอย่าง 258 00:19:16,680 --> 00:19:18,579 หมอนี่มันไม่คุ้มหรอก 259 00:19:18,580 --> 00:19:21,450 ฉันจะไม่บอกเบลลามี่ถ้านายไม่บอก 260 00:19:26,720 --> 00:19:29,089 นี่จะเปลี่ยนแปลงทุกอย่าง 261 00:19:29,090 --> 00:19:31,889 ไม่ต้องวิ่งหนีหอกแล้ว 262 00:19:31,890 --> 00:19:33,359 พร้อมออกโรงรึยัง คลาร์ก 263 00:19:33,360 --> 00:19:36,320 ฉันจะไม่เถียงนาย เรื่องเอาปืนกลับค่ายหรอกนะ 264 00:19:36,360 --> 00:19:37,659 ฉันรู้ว่าเราต้องใช้มัน 265 00:19:37,660 --> 00:19:39,459 แต่อย่าคาดหวังให้ฉันชอบ 266 00:19:39,460 --> 00:19:41,559 เราโชคดีนะที่เขาเก็บไรเฟิลไว้ ในน้ำมันหล่อลื่น 267 00:19:41,560 --> 00:19:45,430 และเพราะพวกมันยังอยู่ก็แปลว่า เราไม่ใช่หมูรอเชือดอีกแล้ว 268 00:19:45,470 --> 00:19:48,800 เธอต้องฝึกใช้มันให้เป็น 269 00:19:51,040 --> 00:19:53,900 ถือปืนระดับไหล่แบบนี้เหรอ 270 00:19:53,910 --> 00:19:58,040 ใช่ ยกกระบอกปืนสูงอีกนิด 271 00:20:00,210 --> 00:20:04,190 โอเค ดีมาก ดูเป็นตัวอย่างไว้ล่ะ 272 00:20:16,800 --> 00:20:18,039 รอดูอยู่ 273 00:20:18,040 --> 00:20:21,910 กระสุนฉันด้าน ลองของเธอสิ 274 00:20:31,720 --> 00:20:35,760 มันยอดมาก 275 00:20:36,360 --> 00:20:38,729 ฉันเป็นคนไม่ดีรึเปล่าที่รู้สึกแบบนี้ 276 00:20:38,730 --> 00:20:40,029 ลองอีกครั้งสิ 277 00:20:40,030 --> 00:20:41,460 อย่าดีกว่า เปลืองกระสุน 278 00:20:41,470 --> 00:20:42,799 เธอต้องฝึกไว้ 279 00:20:42,800 --> 00:20:45,630 ไม่เอา เราต้องคุยกันก่อน ว่าจะจัดการเก็บปืนที่ค่ายยังไง 280 00:20:45,670 --> 00:20:47,239 จะเก็บไว้ที่ไหน 281 00:20:47,240 --> 00:20:50,700 ใครเบิกไปใช้ได้บ้าง 282 00:20:51,510 --> 00:20:53,940 นายให้มิลเลอร์คุมคนบนดิน 283 00:20:54,640 --> 00:20:56,479 นายเชื่อใจเขาสินะ 284 00:20:56,480 --> 00:20:59,650 เธอน่าจะเก็บเขาไว้ใกล้ตัว คนอื่นฟังเขา 285 00:20:59,710 --> 00:21:01,679 ฉันควรเก็บเขาไว้ใกล้ตัวเหรอ 286 00:21:01,680 --> 00:21:03,809 เบลลามี่ เกิดอะไรขึ้นกันแน่ 287 00:21:03,810 --> 00:21:06,480 ทำไมวันนี้นายทำตัวแปลกๆทั้งวัน 288 00:21:09,150 --> 00:21:11,349 หยิบเสบียงมาตั้งเยอะ 289 00:21:11,350 --> 00:21:14,290 นายจะชิ่งใช่ไหม นายถึงยอมตกลงมากับฉัน 290 00:21:14,320 --> 00:21:16,830 นายจะตุนเสบียงแล้วก็หายตัวไป 291 00:21:16,850 --> 00:21:19,390 ฉันไม่มีทางเลือก คนข้างบนจะลงมากันแล้ว 292 00:21:19,400 --> 00:21:21,120 นายจะทิ้งออคเทเวียเหรอ 293 00:21:21,130 --> 00:21:22,630 ออคเทเวียเกลียดฉันจะตาย เขาไม่เป็นไรหรอก 294 00:21:22,670 --> 00:21:25,369 - นายไม่รู้ซะหน่อย... - ฉันยิงผู้นำ 295 00:21:25,370 --> 00:21:26,969 พวกเขาจะฆ่าฉัน คลาร์ก 296 00:21:26,970 --> 00:21:29,910 อย่างดี พวกนั้นก็จะขังฉันไว้ กับคนบนดินไปตลอดชีวิต 297 00:21:29,980 --> 00:21:34,340 และฉันไม่มีทาง ให้จาฮาได้สาแก่ใจเด็ดขาด 298 00:21:34,420 --> 00:21:37,580 ฝึกต่อไปแล้วกัน ฉันขอไปสูดอากาศ 299 00:22:00,080 --> 00:22:01,750 เบลลามี่ เบลค 300 00:22:19,090 --> 00:22:22,089 คุณมาได้ไง คุณอยู่บนยานอาร์คนี่ 301 00:22:22,090 --> 00:22:24,690 เธอยิงฉันบนยานอาร์ค 302 00:22:24,700 --> 00:22:26,760 แต่ฉันรอเธออยู่ 303 00:22:31,430 --> 00:22:32,839 ผมทำลงไปเพราะมันจำเป็น 304 00:22:32,840 --> 00:22:33,969 เพื่อปกป้องออคเทเวีย 305 00:22:33,970 --> 00:22:35,409 นั่นแหละ 306 00:22:35,410 --> 00:22:39,580 น่าสมเพช ใช้น้องสาว เป็นข้ออ้างที่ทำผิด 307 00:22:39,650 --> 00:22:42,279 ที่โหดเหี้ยม ที่เห็นแก่ตัว 308 00:22:42,280 --> 00:22:44,480 ถ้าจะฆ่าผม ก็ฆ่าเลยสิ 309 00:22:45,690 --> 00:22:48,120 ฉันจะฆ่าเธอทำไม 310 00:22:48,620 --> 00:22:53,130 ไม่เหมือนคนอื่นเขา ฉันรอดตายจากการทรยศของเธอ 311 00:22:53,730 --> 00:22:55,560 คุณพูดเรื่องอะไรกัน 312 00:22:56,460 --> 00:23:00,529 คน 320 คนที่โดนตัดจากยานอาร์ค 313 00:23:00,530 --> 00:23:03,699 เพื่อให้คนอื่นมีชีวิต 314 00:23:03,700 --> 00:23:06,700 เธอรู้ว่าพวกเขาต้องโดนสังเวย 315 00:23:08,400 --> 00:23:11,839 วิทยุนั่น 316 00:23:11,840 --> 00:23:13,709 ผมไม่รู้นี่ว่ามันจะเกิดขึ้น 317 00:23:13,710 --> 00:23:18,709 ไม่ต้องมาขอให้ฉันให้อภัยหรอก ไปขอพวกเขาโน่น 318 00:23:18,710 --> 00:23:28,889 ฆาตกร 319 00:23:28,890 --> 00:23:30,790 - ฆาตกร - หยุดนะ 320 00:24:14,110 --> 00:24:17,640 ไม่เหมือนที่จินตนาการไว้ใช่ไหม 321 00:24:19,640 --> 00:24:20,980 พ่อเหรอคะ 322 00:24:57,710 --> 00:24:59,209 ในนี้มีพระจันทร์รึเปล่า 323 00:24:59,210 --> 00:25:00,140 มอนตี้... 324 00:25:00,150 --> 00:25:01,249 ฉันเปลี่ยนน้ำขึ้น-น้ำลงไม่ได้ 325 00:25:01,250 --> 00:25:03,080 ถ้าพระจันทร์ไม่ให้ความร่วมมือ 326 00:25:03,480 --> 00:25:04,480 ออกไป 327 00:25:04,481 --> 00:25:07,890 หลักฟิสิกส์พื้นฐานไง 328 00:25:09,090 --> 00:25:10,930 อยู่นี่นะ 329 00:25:23,990 --> 00:25:26,490 เปลี่ยนใจ เธอออกมาเถอะ 330 00:25:37,040 --> 00:25:39,889 พ่อไม่ได้มาจริงๆ ใช่ไหมคะ 331 00:25:39,890 --> 00:25:44,189 โทษที ตัวเล็ก พ่อก็อยากให้ใช่ 332 00:25:44,190 --> 00:25:48,220 เดี๋ยว มันเป็นไปได้ยังไง 333 00:25:48,230 --> 00:25:52,859 พ่อว่า ทำไมสำคัญกว่าได้ยังไงนะ 334 00:25:52,860 --> 00:25:54,700 ทำไมถึงเป็นพ่อ 335 00:25:56,970 --> 00:25:59,999 เพราะหนูคิดถึงพ่อ 336 00:26:00,000 --> 00:26:03,080 พ่อว่ามันมากกว่านั้นนะ ตัวเล็ก 337 00:26:14,150 --> 00:26:17,050 พ่ออยากให้หนูให้อภัยแม่ 338 00:26:24,660 --> 00:26:26,330 นี่... 339 00:26:28,600 --> 00:26:31,999 แม่เขารักลูก รู้ไหม คลาร์ก 340 00:26:32,000 --> 00:26:33,739 แม่ทรยศพ่อ 341 00:26:33,740 --> 00:26:36,010 หนูจะให้อภัยแม่ได้ยังไง 342 00:26:39,140 --> 00:26:42,380 พ่อทำหน้าผิดหวังแบบนี้ ไม่ยุติธรรมเลย 343 00:26:44,120 --> 00:26:46,419 หนูพยายามอยู่ค่ะ 344 00:26:46,420 --> 00:26:49,880 พยายามมาตลอด 345 00:26:49,890 --> 00:26:53,120 แต่ทุกคนหวังพึ่งหนู มันยากมากเลย 346 00:26:53,130 --> 00:26:57,790 มานี่มา พ่อรู้ ลูกรัก 347 00:26:59,260 --> 00:27:02,399 มันไม่ง่ายเลยใช่ไหมลูก 348 00:27:02,400 --> 00:27:05,770 หนูปล่อยให้คนโดนทรมาน 349 00:27:09,340 --> 00:27:12,910 ฟังพ่อนะ 350 00:27:12,980 --> 00:27:15,409 ลูกทำดีที่สุดแล้ว 351 00:27:15,410 --> 00:27:19,480 พ่ออยากให้หนูบอกว่า แม่ทำดีที่สุดแล้วเหมือนกัน 352 00:27:20,280 --> 00:27:23,420 มันขึ้นอยู่กับสิ่งที่ลูกต้องการ 353 00:27:24,790 --> 00:27:27,889 พ่อตายเพราะแม่ 354 00:27:27,890 --> 00:27:30,700 แม่ไม่สมควรได้รับการให้อภัย 355 00:27:32,400 --> 00:27:35,259 ฟังพ่อนะ 356 00:27:35,260 --> 00:27:39,860 การให้อภัย มันไม่เกี่ยวว่า คนนั้นเขาสมควรได้รับไหม 357 00:27:45,000 --> 00:27:48,809 ขอโทษค่ะ หนูทำไม่ได้ 358 00:27:48,810 --> 00:27:52,410 จะไงก็เหอะ ยัยบ้าเอ๊ย 359 00:27:52,420 --> 00:27:54,020 พ่อคะ 360 00:27:59,790 --> 00:28:00,720 อย่าขยับนะ 361 00:28:03,590 --> 00:28:06,430 เราต้องไปเดี๋ยวนี้ 362 00:28:09,770 --> 00:28:11,269 เธอทำแบบนี้ทำไม 363 00:28:11,270 --> 00:28:13,079 แต่งตัวเร็ว 364 00:28:13,080 --> 00:28:15,879 พวกนั้นรู้แน่ว่าเธอช่วยฉัน 365 00:28:15,880 --> 00:28:19,219 นายบอกเองว่า ถ้านายอยู่ที่นี่ นายจะตาย 366 00:28:19,220 --> 00:28:20,920 ฉันไม่ยอมให้เป็นแบบนั้นเด็ดขาด 367 00:28:22,920 --> 00:28:24,920 ฉันจะไม่ทำให้เธอ ตกอยู่ในอันตรายหรอกนะ 368 00:28:24,930 --> 00:28:27,129 นายต้องไปเดี๋ยวนี้ 369 00:28:27,130 --> 00:28:28,390 โอเค 370 00:28:28,400 --> 00:28:31,799 ต่อให้ใส่เสื้อผ้า พวกเขาก็ยังมองเห็นฉัน 371 00:28:31,800 --> 00:28:34,700 ตอนนี้พวกเขาเห็นกันหลายอย่างเลย 372 00:28:35,900 --> 00:28:38,440 ลุกเร็ว 373 00:28:39,850 --> 00:28:42,050 โอเค ไปกัน 374 00:28:43,890 --> 00:28:45,859 เธอทำอะไรลงไป 375 00:28:45,860 --> 00:28:48,860 แจกจ่ายเสบียงหน้าหนาว เร็วกว่ากำหนดนิดหน่อย 376 00:28:49,660 --> 00:28:52,400 ถั่วโจบี ของที่เธอให้คนคุมฉันกินน่ะ 377 00:28:52,410 --> 00:28:55,310 มันส่งผลต่อประสาท ทำให้เห็นภาพหลอน แต่มีฤทธิ์ไม่นาน 378 00:28:55,380 --> 00:28:57,940 พยายามหนีไปให้ไกลที่สุด เข้าใจนะ 379 00:28:57,950 --> 00:29:00,310 พยายามอย่าให้โดนฆ่าด้วย 380 00:29:32,780 --> 00:29:34,840 พูดให้ฟังอีกครั้งหน่อยสิ 381 00:29:34,850 --> 00:29:37,249 นายเป็นไม้กวาดที่สวยที่สุด 382 00:29:37,250 --> 00:29:40,050 ในบรรดาไม้กวาด ที่อยู่ในตู้เก็บไม้กวาด 383 00:29:48,260 --> 00:29:50,500 รายนี้ฉันจัดการเอง 384 00:30:21,600 --> 00:30:24,470 ฆาตกร 385 00:30:24,480 --> 00:30:25,380 ฆาตกร 386 00:30:25,381 --> 00:30:27,440 ฆาตกร ฆาตกร 387 00:30:27,450 --> 00:30:28,740 ฆาตกร 388 00:30:28,750 --> 00:30:30,850 ฆาตกร ฆาตกร 389 00:30:35,190 --> 00:30:38,250 ได้โปรด ฆ่าผมเถอะ 390 00:30:38,260 --> 00:30:39,720 ฆ่าผม 391 00:30:47,560 --> 00:30:50,500 ผมสมควรโดน ได้โปรด 392 00:30:54,740 --> 00:30:58,269 ผมสู้ไม่ไหวแล้ว 393 00:30:58,270 --> 00:31:03,310 ไม่รู้รึ ชีวิตคือการต่อสู้ 394 00:31:08,180 --> 00:31:10,049 งั้นผมควรทำยังไง 395 00:31:10,050 --> 00:31:14,359 อยู่ต่อไป หายใจ ทนทุกข์ 396 00:31:14,360 --> 00:31:18,460 เธอติดหนี้พวกเขา อยากตายอย่างสงบใช่ไหม 397 00:31:19,800 --> 00:31:22,900 ก็ทำตัวให้สมควรได้สิ 398 00:31:24,710 --> 00:31:26,410 สู้กลับสิ 399 00:31:35,350 --> 00:31:38,909 คิดว่าตัวเองสมควรไม่เจ็บปวดอีกรึ 400 00:31:38,910 --> 00:31:41,519 คิดว่าสมควรได้รับของขวัญนี้ใช่ไหม 401 00:31:41,520 --> 00:31:43,990 เพราะเดี๋ยวได้เจอแน่ 402 00:31:49,560 --> 00:31:51,990 อย่าโกรธกันนะ 403 00:32:00,040 --> 00:32:01,900 วางปืนลง เด็กซ์ 404 00:32:03,140 --> 00:32:05,639 น่าจะนอนตรงนั้นต่อไปนะ คลาร์ก 405 00:32:05,640 --> 00:32:08,739 ฉันอุตส่าห์จะไม่ฆ่าเธอแล้ว แต่ก็ยังโผล่มา 406 00:32:08,740 --> 00:32:11,969 ชัมเวย์ยิ่งบอกให้ห้ามมีพยานด้วย 407 00:32:11,970 --> 00:32:13,839 เขาพูดเรื่องอะไรน่ะ 408 00:32:13,840 --> 00:32:16,469 ฝีมือชัมเวย์ 409 00:32:16,470 --> 00:32:18,809 เขาเป็นคนให้ปืนฉันยิงผู้นำ 410 00:32:18,810 --> 00:32:21,339 ไปซะ แล้วฉันจะไม่ฆ่าเธอ 411 00:32:21,340 --> 00:32:25,780 - วางปืนลง - เลือกเองนะ 412 00:32:50,990 --> 00:32:52,590 ปล่อยเขานะ 413 00:33:20,160 --> 00:33:24,189 นายไม่เป็นไรนะ 414 00:33:24,190 --> 00:33:26,360 ไม่ ไม่เลย 415 00:33:27,360 --> 00:33:29,300 แม่ฉัน... 416 00:33:30,760 --> 00:33:33,629 ถ้าแม่รู้ว่าฉันทำอะไรลงไปนะ 417 00:33:33,630 --> 00:33:36,299 ว่าตอนนี้ฉันเป็นยังไง 418 00:33:36,300 --> 00:33:39,069 แม่เลี้ยงฉันมาดีกว่านี้ ให้เป็นคนดี... 419 00:33:39,070 --> 00:33:39,740 เบลลามี่... 420 00:33:39,741 --> 00:33:42,470 แต่ฉันกลับเอาแต่ทำร้ายทุกคน 421 00:33:43,710 --> 00:33:45,640 ฉันมันปีศาจ 422 00:33:45,650 --> 00:33:48,440 นี่ 423 00:33:48,850 --> 00:33:51,310 วันนี้นายช่วยชีวิตฉันนะ 424 00:33:52,720 --> 00:33:56,919 นายอาจจะทำตัวเฮงซวยไปบ้าง 425 00:33:56,920 --> 00:34:02,959 แต่ฉันต้องการนาย 426 00:34:02,960 --> 00:34:06,199 พวกเราต้องการนาย 427 00:34:06,200 --> 00:34:11,000 พวกเราคงไม่รอดมาถึงป่านนี้ ถ้าไม่มีนายคอยช่วย 428 00:34:11,010 --> 00:34:13,739 นายอยากให้คนให้อภัยใช่ไหม ได้ ฉันจัดให้ 429 00:34:13,740 --> 00:34:16,339 ฉันให้อภัยนาย โอเคนะ 430 00:34:16,340 --> 00:34:20,179 แต่นายหนีไปไม่ได้ เบลลามี่ 431 00:34:20,180 --> 00:34:23,379 นายต้องกลับมากับฉัน 432 00:34:23,380 --> 00:34:26,449 นายต้องเผชิญหน้ามัน 433 00:34:26,450 --> 00:34:29,190 เหมือนที่เธอทำกับแม่น่ะเหรอ 434 00:34:36,220 --> 00:34:37,920 นายพูดถูก 435 00:34:37,930 --> 00:34:40,690 ฉันไม่อยากเจอหน้าแม่ 436 00:34:41,390 --> 00:34:44,460 ไม่อยากเจอมันทั้งนั้นแหละ 437 00:34:46,230 --> 00:34:51,030 ทุกวันฉันเอาแต่คิดว่าเราจะช่วย รักษาชีวิตทุกคนได้ยังไง 438 00:34:51,040 --> 00:34:55,770 แต่เราไม่มีทางเลือก 439 00:34:58,280 --> 00:35:02,210 จาฮาฆ่าฉันทิ้งแน่ตอนเขามาถึงโลก 440 00:35:03,020 --> 00:35:06,490 เราจะหาทางให้ได้ 441 00:35:08,290 --> 00:35:11,460 ไว้หากันทีหลังได้ไหม 442 00:35:19,930 --> 00:35:22,530 เมื่อไรก็ได้ที่นายพร้อม 443 00:35:31,740 --> 00:35:33,509 เมื่อคืนหนักเหรอ 444 00:35:33,510 --> 00:35:39,049 อื้อ หัวนี่ระบมไปหมด นายล่ะ 445 00:35:39,050 --> 00:35:41,519 ค่อนข้างแน่ใจว่า ฉันกินผลต้นสนเข้าไป 446 00:35:41,520 --> 00:35:43,289 เพราะมันบอกให้ฉันกิน 447 00:35:43,290 --> 00:35:45,830 มันหนีไปแล้ว คนบนดินหนีไปแล้ว 448 00:35:49,460 --> 00:35:52,160 - ถ้าเขาพาพวกมาด้วยล่ะ - เขาจะฆ่าพวกเราทุกคน 449 00:35:52,170 --> 00:35:53,930 หรือแย่กว่านั้น 450 00:35:53,940 --> 00:35:56,570 ก็ปล่อยให้มา 451 00:35:58,970 --> 00:36:03,279 พวกเราหวาดกลัวมันมานานแล้ว แล้วเพราะอะไร 452 00:36:03,280 --> 00:36:07,710 เพราะพวกนั้นมีมีดกับหอก ก็ไม่รู้พวกนายว่าไง 453 00:36:07,780 --> 00:36:10,420 แต่ฉันเอียนกับการกลัวเต็มทน 454 00:36:15,360 --> 00:36:17,099 ไม่จริง 455 00:36:17,100 --> 00:36:20,130 นี่เป็นอาวุธ เข้าใจนะ ไม่ใช่ของเล่น 456 00:36:20,630 --> 00:36:24,000 เราต้องเตรียมใจสละพวกมัน ให้พวกการ์ดตอนยานย่อยมาถึง 457 00:36:24,070 --> 00:36:26,070 แต่ระหว่างนั้น 458 00:36:26,080 --> 00:36:28,079 มันจะช่วยให้พวกเราปลอดภัย 459 00:36:28,080 --> 00:36:30,509 ยังมีอีกเยอะเลยด้วย 460 00:36:30,510 --> 00:36:32,910 เราจะเริ่มฝึกกันพรุ่งนี้ 461 00:36:34,520 --> 00:36:37,319 ถ้าพวกคนบนดินบุกมา 462 00:36:37,320 --> 00:36:39,790 พวกเราจะพร้อมโต้กลับ 463 00:37:12,530 --> 00:37:15,669 พี่ไม่คาดหวังให้เธอให้อภัย 464 00:37:15,670 --> 00:37:18,880 แต่เธอต้องหาทางอยู่กับพี่ให้ได้ 465 00:37:20,910 --> 00:37:23,680 เพราะพี่จะไม่ไปไหนทั้งนั้น 466 00:37:26,920 --> 00:37:29,889 เบลลามี่... 467 00:37:29,890 --> 00:37:31,320 ถึงเวลาแล้ว 468 00:37:41,970 --> 00:37:46,700 ที่คนบนดินหนีไปได้ เป็นเพราะเธอรึเปล่า 469 00:37:47,940 --> 00:37:50,140 ฉันไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้น 470 00:37:54,080 --> 00:37:56,910 ขอบคุณที่เอาผ้าห่มมาให้ 471 00:38:01,480 --> 00:38:03,679 คุณเบลค 472 00:38:03,680 --> 00:38:05,989 ฉันอยากคุยกับเธอมาสักพักแล้ว 473 00:38:05,990 --> 00:38:07,719 แต่ก่อนอื่น 474 00:38:07,720 --> 00:38:10,059 หนูอยากจะพูดอะไรหน่อย 475 00:38:10,060 --> 00:38:12,330 ตอนคุณส่งพวกเรามาข้างล่างนี่ 476 00:38:13,130 --> 00:38:17,799 คุณส่งเรามาตาย เหมือนปาฏิหาริย์ 477 00:38:17,800 --> 00:38:20,839 ที่พวกเราส่วนใหญ่ยังมีชีวิตรอด 478 00:38:20,840 --> 00:38:24,440 หลักๆแล้ว ก็ต้องขอบคุณเขา 479 00:38:24,450 --> 00:38:26,850 ต้องขอบคุณเบลลามี่ 480 00:38:28,620 --> 00:38:32,690 เขาเป็นพวกเราคนนึง และเขาสมควร ได้รับอภัยโทษจากความผิด 481 00:38:32,730 --> 00:38:34,729 เช่นเดียวกับพวกเราทุกคน 482 00:38:34,730 --> 00:38:36,399 คลาร์ก ฉันเข้าใจมุมมองหนูนะ 483 00:38:36,400 --> 00:38:37,699 แต่มันไม่ง่ายขนาดนั้น 484 00:38:37,700 --> 00:38:42,470 มันต้องง่ายขนาดนั้น ถ้าคุณอยากรู้ ว่าใครบนยานอาร์คที่สั่งฆ่าคุณ 485 00:38:56,090 --> 00:38:58,520 เบลลามี่ เบลค 486 00:38:58,530 --> 00:39:01,720 เธอได้รับการอภัยโทษ 487 00:39:03,230 --> 00:39:10,000 ทีนี้ บอกมาว่าใครให้ปืนเธอ 488 00:39:25,160 --> 00:39:27,489 น่าอับอายจริงๆ 489 00:39:27,490 --> 00:39:30,329 ผมสู้เพื่อสิ่งที่ผมเชื่อมั่น 490 00:39:30,330 --> 00:39:31,629 เหมือนคุณนั่นแหละ 491 00:39:31,630 --> 00:39:33,900 แล้วมันคืออะไรไม่ทราบ 492 00:39:47,550 --> 00:39:50,310 ขอดูแผลหน่อย 493 00:39:50,320 --> 00:39:54,620 ปืน เอาจริงเหรอ 494 00:39:54,630 --> 00:39:58,689 คนบนดินหนีไปแล้วเราต้องกันไว้ก่อน 495 00:39:58,690 --> 00:40:01,029 ต้องเตรียมให้พร้อม 496 00:40:01,030 --> 00:40:03,860 ใช่ บรรพบุรุษเรา ก็อยากเตรียมพร้อมเหมือนกัน 497 00:40:03,870 --> 00:40:05,599 ถึงได้สร้างระเบิดขึ้นมา 498 00:40:05,600 --> 00:40:07,869 ไรเฟิลไม่เหมือนนิวเคลียร์นะ 499 00:40:07,870 --> 00:40:10,200 ใช่แน่ ถ้าอยู่ในมือเบลลามี่ 500 00:40:10,210 --> 00:40:11,669 คลาร์ก ไม่เอาน่า 501 00:40:11,670 --> 00:40:13,400 เธอคาดเดาไม่ได้นะว่าเขาจะทำอะไรต่อ 502 00:40:13,410 --> 00:40:15,169 มันไม่มีคำตอบที่ใช่เป๊ะหรอก ฟินน์ 503 00:40:15,170 --> 00:40:17,209 คนบนดินช่วยชีวิตออคเทเวีย 504 00:40:17,210 --> 00:40:19,209 เบลลามี่พากลับมาที่นี่ และทรมานเขา 505 00:40:19,210 --> 00:40:20,709 ใช่ แต่ถ้าเบลลามี่ไม่พาเขามาที่นี่ 506 00:40:20,710 --> 00:40:21,879 - นายก็คงตายไปแล้ว - ฉันรู้ 507 00:40:21,880 --> 00:40:25,250 ฉันเชื่อใจเขา 508 00:40:27,850 --> 00:40:31,179 เธอพูดเล่นใช่ไหม 509 00:40:31,180 --> 00:40:34,249 ฉันพูดจริง 510 00:40:34,250 --> 00:40:37,219 คลาร์ก 511 00:40:37,220 --> 00:40:40,289 เธอกับเบลลามี่กำลังพาเรา เดินบนทางที่อันตรายมาก 512 00:40:40,290 --> 00:40:44,059 เธอน่าจะมาคุยกับฉันก่อน 513 00:40:44,060 --> 00:40:47,089 นายก็น่าจะคุยกับฉัน หลายเรื่องเหมือนกัน 514 00:40:47,090 --> 00:40:49,930 แต่นายก็ไม่ทำ 515 00:41:10,320 --> 00:41:12,419 ขอบคุณพระเจ้าที่คุณมา 516 00:41:12,420 --> 00:41:15,220 ผมคิดว่าจะโดนปล่อยเสียแล้ว 517 00:41:18,120 --> 00:41:21,289 มันไม่ถึงจุดนั้นหรอก ผู้การ 518 00:41:21,290 --> 00:41:22,160 เดี๋ยว เกิดอะไรขึ้น 519 00:41:22,161 --> 00:41:24,400 ผมก็ทำตามที่บอกแล้ว...