1
00:00:00,840 --> 00:00:02,270
ความเดิมตอนที่แล้ว
2
00:00:02,360 --> 00:00:04,190
คลื่นความตายจะมาถึงที่นี่ใน 10 วัน
3
00:00:04,280 --> 00:00:07,870
ที่ฉันพบคือที่หลบภัยร้างจุคนได้เป็นพันๆ
4
00:00:07,960 --> 00:00:09,400
ผู้ไถ่บาปหลับไหลอยู่ข้างใต้
5
00:00:09,490 --> 00:00:11,870
รังสีไม่สนใจหรอกว่า
คุณเป็นชาวทรีครูหรืออัซเกดา
6
00:00:11,960 --> 00:00:14,470
อัซเกดาจะไม่มีวันได้เห็นข้างใน
7
00:00:14,560 --> 00:00:17,190
- ถ้าเราแบ่งกันล่ะ
- ฉันยอมรับได้
8
00:00:17,280 --> 00:00:20,720
เมื่อเวลามาถึง อัซเกดาจะจัดการให้จบเอง
9
00:00:21,750 --> 00:00:22,950
ฉันจะพาคุณกลับบ้าน
10
00:00:24,550 --> 00:00:26,530
เรเว่น ช้าลงหน่อย
11
00:00:26,620 --> 00:00:29,000
ผลแสกนสมองเธอพบร่องรอย
หลอดเลือดในสมองอุดตัน
12
00:00:29,090 --> 00:00:30,560
ประตูมันติด
13
00:00:30,650 --> 00:00:31,770
เรเว่น มันอาจฆ่าเธอได้
14
00:00:32,110 --> 00:00:35,420
เราสร้างเลือดราตรีที่นี่ไม่ได้
ต้องขึ้นไปสร้างในอวกาศ แต่ลูน่าทำได้
15
00:00:35,510 --> 00:00:37,240
เราเอาไขกระดูกหล่อนมาฉีดให้ตัวเองได้
16
00:00:37,330 --> 00:00:38,780
แล้วเราก็จะกลายเป็นเลือดราตรี
17
00:00:38,870 --> 00:00:40,670
ฉันจัดการเอง
พวกเขาจะได้ไม่เจ็บปวด
18
00:00:40,800 --> 00:00:43,580
สักวันพวกเขาจะขอบคุณการกระทำของเธอที่นี่
19
00:00:43,780 --> 00:00:45,350
ถ้าไม่ได้ผลล่ะ
20
00:00:45,840 --> 00:00:50,360
เราก็จะตายไปโดยรู้แก่ใจว่า
เราได้ทำทุกวิถีทางเพื่อช่วยคนของเราแล้ว
21
00:00:52,960 --> 00:00:55,840
- ได้แล้ว
- อืม หนักนะ
22
00:00:59,500 --> 00:01:02,860
พวกเขาถึงได้ทิ้งเราไว้ข้างหลัง
เก็บเศษเทคโนโลยีที่ยังเหลืออยู่
23
00:01:03,190 --> 00:01:04,830
นี่ เราคุยเรื่องนี้ไปแล้ว
24
00:01:04,920 --> 00:01:06,970
เราไม่ได้ถูกทิ้ง พวกเขาจะกลับมา
25
00:01:07,060 --> 00:01:10,710
ขอโทษนะ ฉันไม่เชื่อลมปากคนของเธออีกแล้ว
26
00:01:11,420 --> 00:01:12,650
เมอร์ฟี่พูดถูก
27
00:01:13,290 --> 00:01:16,120
ไม่ต้องห่วง พวกนั้นอาจทิ้งเขา
แต่ฉันเจ๋งขนาดนี้ ทิ้งไม่ได้หรอก
28
00:01:17,130 --> 00:01:19,350
- นั่นไงล่ะ
- ยินดีด้วย อีโมรี
29
00:01:19,580 --> 00:01:22,210
เธอจะได้ใช้ชีวิตในหลุมอีกห้าปี
30
00:01:22,420 --> 00:01:24,870
- ขอบใจที่เล่นเกมด้วยกัน
- ไม่เอาน่า อย่างน้อยเราก็รอด
31
00:01:24,960 --> 00:01:26,640
แมลงสาบพูดกับเรเว่น
32
00:01:27,800 --> 00:01:29,590
ตรวจสอบระบบเสร็จสิ้น
33
00:01:32,780 --> 00:01:33,510
อะไรน่ะ
34
00:01:34,520 --> 00:01:36,450
เชื่อมต่อระบบปล่อยจรวด
35
00:01:36,540 --> 00:01:37,620
ไม่ได้ยินเหรอ
36
00:01:39,760 --> 00:01:42,490
อีโมรี ไปเอาชุดรับมือภาวะชักมา
แอบบี้ทิ้งไว้ในห้องทำงาน เร็วเข้า
37
00:01:42,680 --> 00:01:46,800
ไม่ ไม่เป็นไรๆ ฉันสบายดี
38
00:01:47,600 --> 00:01:49,350
เอาของพวกนั้นเข้าเกียร์
สำหรับทดลองครั้งสุดท้าย
39
00:01:49,440 --> 00:01:53,050
- ฉันจะเริ่มที่ตัวประเมินผล
- ไม่ๆๆ ห้ามเข้ารหัส ตกลงไหม
40
00:01:53,430 --> 00:01:54,880
ลูน่าไม่อยู่มาคอยกระซิบข้างหูเธอแล้ว
41
00:01:54,970 --> 00:01:57,010
แล้วฉันก็ไม่อยากเห็นเธอเสียสติต่อหน้าฉัน
42
00:01:57,100 --> 00:01:59,130
ฉันไม่ได้เข้ารหัส ฉันปลดต่างหาก
43
00:01:59,700 --> 00:02:02,170
ทีนี้ทำอย่างที่ฉันสั่งแล้วไปพักได้
44
00:02:03,520 --> 00:02:05,110
ฉันต้องใช้เวลากับมันสักหน่อย
45
00:02:07,990 --> 00:02:10,650
ได้แน่ มาเถอะ
46
00:02:13,790 --> 00:02:14,950
มีอะไรล่ะทีนี้
47
00:02:15,040 --> 00:02:18,170
ถ้าหล่อนใช้สมองไม่ได้
แล้วพวกเขาต้องการหล่อนไปทำไม
48
00:02:35,540 --> 00:02:37,870
เริ่มลำดับการทำงานปล่อยยานจากพื้นดิน
49
00:02:43,850 --> 00:02:44,740
เรเว่น
50
00:02:45,290 --> 00:02:46,320
เบคก้า
51
00:02:47,480 --> 00:02:49,420
จะบอกก็ได้นะว่าไม่ใช่เรื่องของฉัน
52
00:02:49,510 --> 00:02:51,640
แต่มาอุดอู้ในรูใต้พื้นดินทำไม
53
00:02:52,370 --> 00:02:54,600
ในเมื่อเธอมีจรวดที่สมบูรณ์แบบ
54
00:03:52,550 --> 00:03:56,640
- นั่นขุดดินหรือแทงมันน่ะ
- รู้ใช่ไหมว่ามันงี่เง่า
55
00:03:57,870 --> 00:03:59,890
เราจะตายกันหมดก่อนปลูกอะไรขึ้น
56
00:03:59,980 --> 00:04:02,600
โลกเคยรอดจากแพรมฟายามาแล้วครั้งหนึ่ง
ครั้งนี้ก็เหมือนกัน
57
00:04:03,750 --> 00:04:05,350
เราทำเพื่อคนที่จะมาอยู่ทีหลัง
58
00:04:07,730 --> 00:04:08,760
ผมจะสอนนะ
59
00:04:10,420 --> 00:04:11,260
ไอเลียน
60
00:04:13,210 --> 00:04:16,500
ก้มหน้าไว้ อย่าพูดอะไร
ผู้คนของผมระแวงคนแปลกหน้า
61
00:04:17,220 --> 00:04:18,080
อังคารา
62
00:04:19,960 --> 00:04:21,450
ลมอะไรหอบมาถึงนี่
63
00:04:21,540 --> 00:04:22,260
สงคราม
64
00:04:23,060 --> 00:04:27,550
ทรีครูเรียกพันธมิตรทั้งหมด
ไปช่วยขับไล่เผ่าน้ำแข็งออกจากนครหลวง
65
00:04:27,690 --> 00:04:30,760
แม่ฉันส่งนักรบมือดีที่สุดไป
66
00:04:33,330 --> 00:04:35,020
ฉันไม่ว่าง
67
00:04:35,760 --> 00:04:36,870
แม่เธอจะเข้าใจ
68
00:04:36,990 --> 00:04:38,680
เผ่าของนายต้องการนายนะ ไอเลียน
69
00:04:40,070 --> 00:04:42,090
เธอได้คำตอบแล้ว
70
00:04:42,590 --> 00:04:45,680
แม่นายต้องอยากให้นายไปสู้แน่
71
00:04:47,480 --> 00:04:49,920
ออกไปจากที่ดินของฉัน อังคารา
72
00:05:05,880 --> 00:05:07,900
ไม่เห็นบอกเลยว่าเคยเป็นนักรบ
73
00:05:12,060 --> 00:05:14,200
วันสิ้นโลกจะมาถึงแล้ว
สู้ไปก็ไร้ประโยชน์
74
00:05:21,550 --> 00:05:26,640
มีระบบกรองน้ำใต้ดินที่ยังทำงานอยู่
75
00:05:26,910 --> 00:05:29,270
น้ำบางส่วนจะถูกลำเลียง
ไปยังฟาร์มไฮโดรโปนิกส์
76
00:05:29,360 --> 00:05:32,370
- ถูกไหม คุณกรีน
- งดงามที่สุดที่เคยเห็นมาเลย
77
00:05:33,740 --> 00:05:35,770
- เกือบน่ะ
- ไม่ใช่เรื่องง่ายแน่
78
00:05:36,090 --> 00:05:38,940
มีงานหนักมากมายรออยู่
79
00:05:39,820 --> 00:05:41,760
แต่เราฝ่าฟันด้วยกันมา
80
00:05:42,010 --> 00:05:45,950
- และเราจะลุกขึ้นมาอีกครั้ง
- เย่ๆ!
81
00:05:46,260 --> 00:05:47,480
เก็บข้าวของ
82
00:05:47,560 --> 00:05:49,180
- เอาแค่ที่ขนไปได้
- ตกลง
83
00:05:49,270 --> 00:05:51,120
ตะวันส่องแสงเมื่อไหร่เราจะออกเดินทาง
84
00:05:51,380 --> 00:05:53,450
ขอบคุณๆ
85
00:05:53,540 --> 00:05:55,860
- เธอเป็นฮีโร่นะ มอนตี้
- หยุดเลย
86
00:05:56,680 --> 00:05:59,450
กลับไปก่อน จัดการอาวุธ
เสร็จเมื่อไหร่ฉันจะไปหา
87
00:06:05,750 --> 00:06:06,950
จาฮาพูดถูก
88
00:06:07,840 --> 00:06:11,530
มีชุดอุปกรณ์ให้บรรจุเพียบ
หวังว่านายจะสร่างขึ้นมาบ้างนะ
89
00:06:11,760 --> 00:06:14,180
- แซะฉันเหรอ มอนตี้
- นิดหน่อย
90
00:06:15,420 --> 00:06:17,510
ก็มันสิ้นหวังนี่ แต่ตอนนี้มีแล้ว
91
00:06:18,140 --> 00:06:18,990
ไปกันเถอะ
92
00:06:23,420 --> 00:06:27,360
แจสเปอร์ นายต้องชอบแน่
93
00:06:31,880 --> 00:06:34,760
ให้เวลาพวกเขาหน่อย เดี๋ยวก็ได้สติ
ตอนเราไปขนเครื่องกลั่น
94
00:06:34,850 --> 00:06:36,930
ไม่ต้องเอาไปหรอก ที่หลุมหลบภัยมี
95
00:06:37,750 --> 00:06:39,450
ไอ้หนูของฉันโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว
96
00:06:40,760 --> 00:06:43,830
ทีนี้เอาไง เราไปหลุมหลบภัยเหรอ
97
00:06:44,030 --> 00:06:46,450
ทำตามคำสั่งจาฮาทุกอย่างเหรอ
98
00:06:46,540 --> 00:06:50,080
- กลับไปใช้ชีวิตแบบในยานเหรอ
- พูดบ้าๆ น่า
99
00:06:50,480 --> 00:06:52,630
เราเคยฟังคำสั่งจาฮาด้วยเหรอ
100
00:07:04,700 --> 00:07:06,920
- ผ่านป่าออกไปก็เจออุโมงค์อยู่แล้ว
- นายจะอยู่นานแค่ไหน
101
00:07:07,020 --> 00:07:09,170
แป๊บเดียวพอ ถ้าลืมอะไรไว้ที่แล็บก็บอกฉัน
102
00:07:09,260 --> 00:07:10,470
ฉันอยู่เป็นเพื่อนนายก็ได้
103
00:07:15,040 --> 00:07:15,970
เนอะ
104
00:07:19,610 --> 00:07:23,560
- คลาร์ก ขอคุยด้วยเดี๋ยวสิ
- เดี๋ยวฉันตามไป
105
00:07:26,760 --> 00:07:27,730
มีอะไรเหรอคะ
106
00:07:30,010 --> 00:07:31,460
มีเรื่องที่แม่ยังไม่ได้บอก
107
00:07:33,000 --> 00:07:35,370
ตอนที่พวกเขาเจอหลุมหลบภัย อินดราก็อยู่ด้วย
108
00:07:36,350 --> 00:07:38,220
- ทรีครูรู้เหรอ
- ใช่
109
00:07:38,620 --> 00:07:40,850
เราตกลงแบ่งพื้นที่กับพวกเขา
110
00:07:41,930 --> 00:07:45,370
- แล้วข้อตกลงกับโรอันล่ะ
- ทรีครูยอมเปิดศึก
111
00:07:45,460 --> 00:07:48,280
- ดีกว่าอยู่ร่วมกับอัซเกดา
- แม่คะ โรอันเป็นเพื่อนหนู
112
00:07:49,050 --> 00:07:50,180
เป็นพันธมิตรของเรา
113
00:07:51,430 --> 00:07:52,520
ไม่ใช่อีกแล้ว
114
00:07:55,190 --> 00:07:56,780
ทำไมแม่ไม่บอกหนูก่อน
115
00:07:59,950 --> 00:08:03,900
- พวกนั้นจะฆ่าเขา
- ไม่หรอก คลาร์ก ถ้าเขาไปแบบเป็นมิตร
116
00:08:04,160 --> 00:08:06,050
เราจะหาที่ให้เขาได้
117
00:08:06,500 --> 00:08:07,640
อินดราตกลง
118
00:08:17,630 --> 00:08:18,480
ทุกท่าน
119
00:08:19,840 --> 00:08:20,940
ดีใจที่ได้เจอกัน
120
00:08:22,340 --> 00:08:24,060
- เดี๋ยวผม...
- รอตรงนี้
121
00:08:27,460 --> 00:08:30,780
- ทหารอยู่ไหน
- คนของเรายังไม่กลับมาจากอาร์เคเดีย
122
00:08:31,930 --> 00:08:33,160
- เคน อย่า
- คลาร์ก เดี๋ยว
123
00:08:33,250 --> 00:08:33,980
โรอัน!
124
00:08:37,380 --> 00:08:38,230
ทรีครู
125
00:08:38,720 --> 00:08:41,480
- นี่มันอะไรกัน
- อย่าใช้ความรุนแรง
126
00:08:49,540 --> 00:08:50,420
เดี๋ยว หยุด!
127
00:09:06,190 --> 00:09:08,290
ยินดีต้อนรับกลับสู่นครหลวง ฝ่าบาท
128
00:09:19,940 --> 00:09:21,310
เปิดทางให้กษัตริย์
129
00:09:25,280 --> 00:09:26,680
เอาล่ะ เราปลอดภัยแล้ว
130
00:09:29,060 --> 00:09:30,090
อธิบายมา
131
00:09:30,620 --> 00:09:31,760
เอานักโทษไปขัง
132
00:09:32,030 --> 00:09:33,200
ตรงประตูสิบคน
133
00:09:34,660 --> 00:09:36,000
พาวานเฮดามาหาฉัน
134
00:09:36,750 --> 00:09:37,820
บอกให้อธิบายมา
135
00:09:38,270 --> 00:09:40,580
สไกครูผูกพันธมิตรกับทรีครูเพื่อยึดวิหาร
136
00:09:40,980 --> 00:09:42,860
พวกเขายอมทิ้งหอคอยเพื่อการนี้
137
00:09:42,950 --> 00:09:47,160
ทางยุทธศาสตร์ถือว่าไร้เหตุผล
หม่อมฉันเลยนำทหารไปเฝ้าประตูวิหาร
138
00:09:47,550 --> 00:09:49,950
- ดีแล้วที่ทำอย่างนั้น
- ทำได้ดีมาก เอคโค่
139
00:09:50,830 --> 00:09:54,100
ขนกำลังพลที่เหลือไปที่ประตูวิหาร
ห้ามคนเข้าออก
140
00:09:57,070 --> 00:09:57,800
ไปสิ
141
00:10:15,180 --> 00:10:17,460
- รู้มานานแค่ไหนแล้ว
- ฉันเพิ่งรู้
142
00:10:22,650 --> 00:10:25,750
- ขอบใจที่พยายามเตือน
- ไม่จำเป็นต้องมีสงคราม
143
00:10:25,840 --> 00:10:28,250
- สงครามเกิดขึ้นแล้ว
- ถ้าคุณสู้
144
00:10:29,240 --> 00:10:31,260
ผู้คนของเธอทรยศฉัน คลาร์ก
145
00:10:32,340 --> 00:10:34,840
- จะให้ฉันทำยังไง
- รอดชีวิต
146
00:10:36,330 --> 00:10:39,240
อีกหกวันรังสีจะมาถึงแล้ว
147
00:10:39,380 --> 00:10:40,860
คุณเต็มใจแบ่งหลุมหลบภัยกับเรา
148
00:10:40,950 --> 00:10:42,410
ทำไมไม่อยู่ร่วมกับทรีครูด้วยล่ะ
149
00:10:42,500 --> 00:10:46,370
ฉันคิดว่าเคนพยายามกล่อมอินดรา
ให้ยอมร่วมมือ ก่อนตกลงให้พวกนั้นลอบฆ่าฉัน
150
00:10:46,460 --> 00:10:49,420
จะเชื่อหรือไม่ก็ตาม
แต่เคนพยายามช่วยชีวิตคุณ
151
00:10:49,510 --> 00:10:51,800
ของฉันอาจใช่ แต่ไม่ใช่ผู้คนของฉัน
152
00:10:52,360 --> 00:10:54,980
นั่นมันก่อนที่พวกคุณจะไปล้อมวิหาร
153
00:10:55,760 --> 00:10:59,830
ฟังนะ ตอนนี้จะไม่มีใครรอด
เว้นแต่คุณจะยอม
154
00:11:00,070 --> 00:11:02,070
อินดราไม่มีทางเลือกนอกจากเจรจา
155
00:11:06,140 --> 00:11:08,320
ได้ เราจะเจรจา
156
00:11:10,320 --> 00:11:11,680
แต่ฉันจะกักตัวคนของเธอไว้
157
00:11:11,770 --> 00:11:13,810
สมาชิกสภาของฉันต้องเข้าประชุมด้วย โรอัน
158
00:11:13,900 --> 00:11:16,480
สมาชิกสภาของเธอโชคดีแล้ว
ที่หัวยังอยู่บนบ่า
159
00:11:17,600 --> 00:11:22,050
แล้วถ้าจะมีใครสักคน
ที่กล่อมศัตรูคู่อาฆาตให้อยู่ร่วมกันได้
160
00:11:24,180 --> 00:11:25,040
คนๆ นั้นคือเธอ
161
00:11:27,000 --> 00:11:28,390
ฉันจะเรียกประชุม
162
00:11:44,250 --> 00:11:48,840
ฉันได้แต่คิดเรื่องสงครามที่กำลังคุกรุ่น
แต่ฉันไม่มีส่วนร่วมด้วย
163
00:11:50,800 --> 00:11:52,920
ไม่มีสงครามไหนหยุดแพรมฟายาได้
164
00:11:53,780 --> 00:11:55,780
อย่างน้อยก็ได้ตายอย่างนักรบ
165
00:11:57,070 --> 00:11:58,330
ดีกว่าถูกหลอมละลาย
166
00:11:59,360 --> 00:12:00,670
ผู้คนของผมมีคำกล่าวว่า...
167
00:12:03,460 --> 00:12:05,060
จงอย่ากลัวความตาย
168
00:12:05,940 --> 00:12:09,830
มันเป็นแค่จุดเริ่มต้น
ของการเดินทางครั้งใหม่
169
00:12:09,950 --> 00:12:11,200
กลับชาติมาเกิดเหรอ
170
00:12:13,530 --> 00:12:14,880
เชื่อด้วยเหรอ
171
00:12:20,010 --> 00:12:21,620
พืชพันธุ์จะล้มตายในฤดูหนาว
172
00:12:23,900 --> 00:12:25,460
และฟื้นคืนกลับมาในฤดูใบไม้ผลิ
173
00:12:26,800 --> 00:12:29,540
คนส่วนมากไม่รู้ว่าฤดูหนาวของตัวเอง
จะมาถึงเมื่อไหร่
174
00:12:30,680 --> 00:12:32,420
แต่เรารู้
175
00:12:33,810 --> 00:12:34,920
และนั่นคือของขวัญ
176
00:12:38,860 --> 00:12:40,400
จะโยนทิ้งไปในสงครามทำไม
177
00:12:56,380 --> 00:12:57,260
ไม่เก็บของเหรอ
178
00:12:58,630 --> 00:12:59,910
ฉันพยายามแล้ว
179
00:13:08,120 --> 00:13:09,240
คุยกับฉันสิ ฮาร์เปอร์
180
00:13:14,310 --> 00:13:16,740
ฉันเหนื่อยจะสู้แล้ว มอนตี้
181
00:13:19,610 --> 00:13:20,450
ฉันรู้
182
00:13:21,520 --> 00:13:22,460
เราเหนื่อยกันหมด
183
00:13:23,630 --> 00:13:25,720
แต่เราจะปลอดภัยในหลุมหลบภัยนั่น
184
00:13:26,630 --> 00:13:29,670
ทุกครั้งที่เราคิดแบบนั้น
จะเกิดเรื่องร้ายตามมา
185
00:13:32,340 --> 00:13:33,350
แล้วเอาไง
186
00:13:34,570 --> 00:13:35,710
อยู่รอความตายที่นี่เหรอ
187
00:13:36,370 --> 00:13:38,080
ใช้วันเวลาที่เหลืออย่างสูญเปล่าเหรอ
188
00:13:38,170 --> 00:13:40,580
คนที่ฉันห่วงใยชอบคิดแบบนี้กันจริงๆ
189
00:13:40,670 --> 00:13:42,440
- มอนตี้ ฉัน...
- ใกล้จะต้องออกเดินทางแล้ว
190
00:13:43,860 --> 00:13:47,430
หลุมหลบภัยให้โอกาสเรามีชีวิตต่อไป
191
00:13:50,990 --> 00:13:52,440
ฉันหวังว่าเธอจะเปลี่ยนใจนะ
192
00:13:57,140 --> 00:13:58,360
ไม่เปลี่ยนแน่
193
00:14:09,700 --> 00:14:10,570
ฉัน...
194
00:14:12,010 --> 00:14:13,430
ฉันกำลังคิดเรื่องหลุยส์
195
00:14:14,040 --> 00:14:16,110
ที่เธอโทษตัวเองเรื่องความตายของเขา
196
00:14:16,600 --> 00:14:18,980
เพราะเธอไม่ช่วยเขาจากฝนดำ
197
00:14:20,030 --> 00:14:22,480
เธอไม่ได้ทำเพราะเธอขี้ขลาด ฮาร์เปอร์
198
00:14:22,570 --> 00:14:24,990
เธอทำไปเพราะอยากมีชีวิตรอด
199
00:14:25,840 --> 00:14:27,370
มันเรียกว่าสัญชาตญาณการอยู่รอด
200
00:14:29,080 --> 00:14:30,490
นี่เป็นครั้งแรก
201
00:14:31,800 --> 00:14:33,640
ที่ฉันคิดว่าเธอขี้ขลาด
202
00:14:54,030 --> 00:14:55,450
ไปผิดทางหรือเปล่า
203
00:15:15,390 --> 00:15:16,520
มาบอกลาเหรอ
204
00:15:23,750 --> 00:15:24,640
ไม่มีทาง
205
00:15:32,560 --> 00:15:33,100
เฮ้
206
00:15:34,870 --> 00:15:36,030
ฉันนึกว่าพูดชัดแล้ว
207
00:15:36,400 --> 00:15:38,550
ทุกคนต้องเก็บของและพร้อมเดินทาง
208
00:15:38,640 --> 00:15:41,620
เราจะพร้อมทันทีที่ตะวันส่องแสง
209
00:15:43,210 --> 00:15:44,060
ดี
210
00:15:45,710 --> 00:15:48,400
เรากำลังพูดเรื่อง
ความอยู่รอดของมนุษยชาติ คุณจอร์แดน
211
00:15:48,590 --> 00:15:51,100
ไม่ได้ถามความสมัครใจ
212
00:16:02,790 --> 00:16:05,360
- พวกเขาจะบังคับให้เราไปด้วย
- มันเป็นบททดสอบ
213
00:16:05,940 --> 00:16:10,170
เราต้องการแค่ไหนกัน
ตอนนี้พวกเธอยังมีทางรอด
214
00:16:10,380 --> 00:16:12,390
ถ้าปาร์ตี้เริ่มเมื่อไหร่ ก็เท่ากับไปไม่ได้แล้ว
215
00:16:12,810 --> 00:16:15,540
อย่าพลาดล่ะ ถ้าเลือกจะอยู่
ก็เท่ากับเลือกจะตาย
216
00:16:16,260 --> 00:16:20,520
พวกเธอต้องตัดสินใจเอง
ฉันเอาด้วยถึงที่สุด
217
00:16:21,130 --> 00:16:23,700
ถ้าไม่อยากตาย ประตูอยู่ทางนั้น
218
00:16:23,910 --> 00:16:26,210
ถึงจะไปก็ไม่มีใครมองว่านายขี้ขลาด
219
00:16:32,710 --> 00:16:33,720
งั้นเป็นอันตกลง
220
00:16:35,290 --> 00:16:37,420
ดูท่าเราคงไม่มีอะไรต้องเสียแล้ว
221
00:16:46,550 --> 00:16:48,610
เธอเมินฉันตลอดไปไม่ได้หรอก เรเว่น
222
00:16:50,490 --> 00:16:52,250
จะพยายามก็ได้
223
00:16:52,940 --> 00:16:54,640
แต่เธอกับฉันก็เหมือนกันนั่นแหละ
224
00:16:55,840 --> 00:16:57,240
และฉันรู้ความจริง
225
00:16:57,540 --> 00:16:59,760
เธอไม่อยากใช้ชีวิตในหลุมหลบภัย
226
00:17:00,100 --> 00:17:03,810
และเธอก็ไม่อยากเป็นพลทหารคนดี
ยอมทำทุกอย่างตามคำสั่งคลาร์ก
227
00:17:04,210 --> 00:17:07,820
- ฉันรู้ว่าเธอต้องการอะไร
- หยุดนะ หยุด
228
00:17:08,550 --> 00:17:11,510
คุณไม่... คุณไม่มีตัวตนจริงๆ
229
00:17:11,870 --> 00:17:14,910
- คุณเป็นแค่...
- แต่ก็ไม่ได้แปลว่า ที่ฉันพูดไม่จริงนี่
230
00:17:17,050 --> 00:17:20,280
- ต้องการอะไรจากฉัน
- ฉันอยากช่วยเธอ
231
00:17:20,770 --> 00:17:22,480
เวลาเธอใกล้หมดแล้ว
232
00:17:22,950 --> 00:17:25,080
และฉันไม่ได้ถูกถึงรังสี
233
00:17:26,350 --> 00:17:27,910
ฉันพูดเรื่องสมองเธอ
234
00:17:30,220 --> 00:17:32,070
เธอต้องถามตัวเอง
235
00:17:33,190 --> 00:17:36,070
เธอจะออกไปยังไง ลงไปข้างล่าง
236
00:17:37,750 --> 00:17:40,110
อยู่แบบทนทุกข์ แบบเจ็บปวดเหรอ
237
00:17:41,260 --> 00:17:44,140
หรือขึ้นไปข้างบน อยู่อย่างอิสระ
238
00:17:44,790 --> 00:17:47,120
- ล่องลอย
- ฉันจำลองสถานการณ์ทุกแบบแล้ว
239
00:17:47,210 --> 00:17:50,380
- เชื้อเพลิงไม่พอให้กลับลงมา
- ใครพูดเรื่องกลับลงมาล่ะ
240
00:17:52,580 --> 00:17:54,180
มีคนดูแลเพื่อนๆ ให้เธอแล้ว
241
00:17:54,870 --> 00:17:57,590
ในหลุมหลบภัยไม่จำเป็นต้องมีเธอช่วย
ให้พวกเขามีชีวิตรอด
242
00:17:58,090 --> 00:18:00,660
แต่ถ้าไปอยู่ด้วย เธอต้องพึ่งพาพวกเขา
243
00:18:01,420 --> 00:18:05,530
รหัสในคอมพิวเตอร์กำลังทำลาย
เซลล์สมองเธออย่างรวดเร็ว
244
00:18:07,300 --> 00:18:10,040
อีกไม่นานเธอจะไม่รู้วิธี
ผูกเชือกรองเท้าด้วยซ้ำ
245
00:18:10,420 --> 00:18:18,080
อย่าว่าแต่เปลี่ยนชุดอวกาศ
เป็นอะไรก็ตามที่เธอใช้เดินในอวกาศได้
246
00:18:22,770 --> 00:18:24,450
คุณช่วยฉันเดินในอวกาศได้เหรอ
247
00:18:24,880 --> 00:18:28,780
ถ้าจะออกไป อย่างน้อยควรจะได้ชมวิวด้วย
248
00:18:33,240 --> 00:18:34,760
เร็วเข้า กลับมา
249
00:18:35,280 --> 00:18:36,550
ฉันต่ออีกรอบได้แล้ว
250
00:18:40,660 --> 00:18:43,200
มิลเลอร์ เพื่อนเธอควรจะกลับมาได้แล้ว
251
00:18:56,460 --> 00:18:58,490
พวกเขาไม่กลับมาหรอก จอห์น
252
00:19:02,490 --> 00:19:04,340
งั้นเราจะไปนครหลวงเอง
253
00:19:04,580 --> 00:19:06,690
เรืออยู่อีกฟากของแม่น้ำ
254
00:19:07,070 --> 00:19:08,280
เราไปไม่รอดแน่
255
00:19:13,440 --> 00:19:15,880
งั้นเราคงต้องหลบพายุใน
หลุมหลบภัยของประภาคาร
256
00:19:17,460 --> 00:19:18,710
ไปอีกห้าปีน่ะเหรอ
257
00:19:20,830 --> 00:19:24,140
- เราอดตายแน่
- คนมีความรักไม่ต้องกินก็ได้
258
00:19:47,380 --> 00:19:49,020
ข้างนอกค้นตัวเราไปแล้ว
259
00:19:49,530 --> 00:19:52,710
ถ้าฉันไม่กลับมาภายในหนึ่งชั่วโมง
กองทัพจะเริ่มโจมตี
260
00:19:52,920 --> 00:19:55,660
ฉันคงมีความสุขที่สุดแล้ว
261
00:20:05,310 --> 00:20:06,480
เธอคงเป็นไกอา
262
00:20:07,550 --> 00:20:09,440
- ฉัน...
- ฉันรู้ว่าเธอเป็นใคร
263
00:20:14,510 --> 00:20:15,500
วานเฮดา
264
00:20:17,220 --> 00:20:19,080
เธอช่วยพาผู้คนของฉัน
หาหลุมหลบภัยจนพบ
265
00:20:19,990 --> 00:20:21,850
- ขอบคุณ
- และเธอมอบเฟลม
266
00:20:21,940 --> 00:20:24,880
ให้กับราชาที่ไม่คู่ควรและเขาทำลายมัน
267
00:20:26,840 --> 00:20:28,570
ฉันไม่ปลื้มนักหรอก
268
00:20:31,150 --> 00:20:32,920
จะได้รู้ว่าที่วุ่นวายกันอยู่นี่มันเพราะอะไร
269
00:20:44,780 --> 00:20:46,070
เชิญก่อน วานเฮดา
270
00:21:21,690 --> 00:21:23,760
ศัตรูทั้งหมดมารวมอยู่ในที่เดียว
271
00:21:23,850 --> 00:21:27,420
- พวกเขาเป็นใคร
- แม่ทัพเผ่าพันธมิตรของทรีครูทั้งหมด
272
00:21:27,510 --> 00:21:31,020
- หล่อนควรมาคนเดียว
- แบบนั้นจะสนุกตรงไหน
273
00:21:32,190 --> 00:21:35,600
แกฆ่าคนของเรา แกเผาหมู่บ้านเรา
274
00:21:35,690 --> 00:21:38,070
แต่ยังกล้าแบกหน้ามาที่นี่เพื่อเจรจาสันติภาพ
275
00:21:38,160 --> 00:21:40,000
ไม่ใช่สันติ แต่เพื่อความอยู่รอด
276
00:21:40,340 --> 00:21:42,530
แกพยายามยึดหลุมหลบภัยเป็นของตัวเอง
277
00:21:42,640 --> 00:21:44,950
แต่ฉันก็มาที่นี่ พร้อมเจรจา
278
00:21:45,040 --> 00:21:48,790
แน่สิ พันธมิตรของทรีครูยึดวิหารไว้ได้
แกถึงยินดีเจรจา
279
00:21:48,880 --> 00:21:50,950
พันธมิตรของอัซเกดาก็ล้อมที่นี่ไว้เช่นกัน
280
00:21:51,040 --> 00:21:53,400
คนของพวกแกจะไม่ได้เข้ามา
เว้นแต่เราจะยินยอม
281
00:21:53,490 --> 00:21:54,690
สงครามย่อมเลี่ยงไม่ได้
282
00:21:56,010 --> 00:21:59,430
เหตุผลเดียวที่สงครามไม่ได้ปะทุ
มาก่อนหน้านี้ เพราะเล็กซาบัญชาไว้
283
00:21:59,520 --> 00:22:02,270
สิ่งเดียวที่เลี่ยงไม่ได้คือแพรมฟายา
284
00:22:02,870 --> 00:22:06,780
ภายในหกวัน ทุกคนที่อยู่นอกหลุมหลบภัยจะตาย
285
00:22:06,870 --> 00:22:08,070
งั้นเราควรรีบสู้ได้แล้ว
286
00:22:09,520 --> 00:22:10,380
โรอัน
287
00:22:12,840 --> 00:22:13,740
เราคุยกันไปแล้ว
288
00:22:16,730 --> 00:22:19,230
- จากนี้คือสู้
- ไม่ได้
289
00:22:20,080 --> 00:22:23,340
ห้องนี้จุคนได้ 1,200 คน
290
00:22:24,790 --> 00:22:26,300
เราแบ่งส่วนเท่าๆ กันได้
291
00:22:27,070 --> 00:22:28,790
ทุกเผ่าจะรอด
292
00:22:30,140 --> 00:22:32,050
เล็กซาคงต้องการแบบนี้แน่
293
00:22:33,880 --> 00:22:36,020
จริงของเธอ หล่อนคงต้องการแบบนี้
294
00:22:36,690 --> 00:22:40,200
หากหล่อนอยู่ที่นี่
ทุกเผ่าย่อมเชื่อฟัง
295
00:22:40,350 --> 00:22:42,350
แต่ในเมื่อไม่มีผู้บัญชาการคนอื่นปกครอง...
296
00:22:44,190 --> 00:22:45,330
คำตอบคือสงคราม
297
00:23:07,110 --> 00:23:09,760
- ทำอะไรน่ะ
- ฉันรู้ว่าเฟลมอยู่กับเธอ
298
00:23:10,800 --> 00:23:14,370
- ฉันรู้ว่าออคเทเวียยกให้เธอ
- ออกไปซะ คลาร์ก
299
00:23:14,460 --> 00:23:17,860
ฉันปล่อยให้พวกเขาสู้ เพื่อแย่งชิง
ทางรอดทางเดียวของเราไม่ได้
300
00:23:17,950 --> 00:23:20,860
แม้แต่วานเฮดาก็หยุดเผ่าต่างๆ
ไม่ให้เข่นฆ่ากันไม่ได้
301
00:23:20,960 --> 00:23:23,300
ไม่ได้ แต่ผู้บัญชาการทำได้
302
00:23:24,900 --> 00:23:27,070
แน่ล่ะ ผู้บัญชาการทำได้
303
00:23:28,120 --> 00:23:30,440
น่าเสียดาย เรื่องนั้นเราต้องพึ่งนาบลิดา
304
00:23:45,820 --> 00:23:47,220
ทำให้ฉันเป็นผู้บัญชาการสิ
305
00:24:11,640 --> 00:24:12,480
มันติด
306
00:24:12,810 --> 00:24:15,240
เหมือนบานอื่น ต้องระเบิดออก
307
00:24:15,330 --> 00:24:18,190
- เรามีแก๊สอยู่กี่กระป๋อง
- พูดเป็นเล่นน่า
308
00:24:18,280 --> 00:24:20,510
ที่เมาท์เวธเธอร์ เราเอาชนะแก๊สด้วยน้ำ
309
00:24:20,830 --> 00:24:23,050
- แจสเปอร์ต้องเตรียมพร้อมแน่
- ช้าลงหน่อย
310
00:24:23,300 --> 00:24:24,310
ฉันจะไปคุยกับพวกเขา
311
00:24:24,400 --> 00:24:27,070
เบลลามี่ เรามีอีก 400 ชีวิต
พร้อมจะออกเดินทาง
312
00:24:35,930 --> 00:24:36,790
ปืน
313
00:24:38,120 --> 00:24:39,060
ฮาร์เปอร์
314
00:24:39,150 --> 00:24:41,680
- พวกเขามีอาวุธกันกี่คน
- ไม่รู้สิ น่าจะไม่กี่คน
315
00:24:43,250 --> 00:24:46,560
- "ดีเอ็นอาร์" เหรอ
- อย่าคืนสติ
316
00:24:49,970 --> 00:24:52,240
แจสเปอร์ วางปืนลง
317
00:24:52,330 --> 00:24:53,450
เปิดประตู
318
00:24:56,200 --> 00:24:58,260
- เราไม่ออกไป
- นี่มันบ้าชัดๆ
319
00:25:00,070 --> 00:25:03,540
พร้อมใจจะตายจริงๆ
ทั้งๆ ที่ยังมีทางรอดน่ะเหรอ
320
00:25:03,630 --> 00:25:05,910
ก็นั่นแหละ เราไม่เชื่อว่ามีทางรอด
321
00:25:06,520 --> 00:25:08,810
ไปเถอะ ได้โปรด
322
00:25:10,190 --> 00:25:12,390
เราเสียเวลาเปล่า เตรียมโจมตี
323
00:25:15,490 --> 00:25:18,390
ใช้ปืนได้ แต่อย่ายิง
จนกว่าพวกเขาจะเริ่มก่อน
324
00:25:18,480 --> 00:25:20,260
- ชัดไหม
- เดี๋ยวนะ รอก่อน
325
00:25:22,660 --> 00:25:25,750
แจสเปอร์ จะต้องมีคนเจ็บตัวนะ
ฉันรู้นายแคร์เรื่องนั้น
326
00:25:29,530 --> 00:25:33,620
ถ้านายไม่อยากให้ใครต้องเจ็บตัว
อย่าเปิดประตูนะ
327
00:25:41,060 --> 00:25:42,780
เราพร้อมแล้ว เราควรเคลียร์คนออก
328
00:25:49,350 --> 00:25:50,250
คุณจอร์แดน
329
00:25:51,190 --> 00:25:53,220
ฉันจะไม่ทิ้งให้เด็กๆ ตายที่นี่
330
00:25:54,220 --> 00:25:56,310
นายส่งพวกเขาลงมาตาย
331
00:25:58,600 --> 00:26:01,540
ข้อแตกต่างตอนนี้ก็คือ
พวกเขามีทางเลือก
332
00:26:02,290 --> 00:26:03,410
นายก็เหมือนกัน
333
00:26:04,380 --> 00:26:05,660
พูดเรื่องอะไรน่ะ
334
00:26:08,250 --> 00:26:10,270
- นี่คือความต้องการของพวกเขา
- แต่มันสูญเปล่า
335
00:26:10,360 --> 00:26:11,870
พวกเขาไม่รู้ว่าตัวเองต้องการอะไร
336
00:26:24,350 --> 00:26:25,380
ถอย
337
00:26:32,250 --> 00:26:33,910
- เตรียมออกเดินทาง
- รับทราบ
338
00:26:34,000 --> 00:26:36,210
อะไรนะ ไม่ได้นะ
339
00:26:38,340 --> 00:26:40,240
ขอโทษนะไอ้หนู เบลลามี่พูดถูก
340
00:26:41,390 --> 00:26:43,540
เราช่วยไม่ได้ ถ้าพวกเขาไม่ต้องการให้ช่วย
341
00:26:51,600 --> 00:26:55,470
ถ้าออคเทเวียอยู่ที่นี่
นายจะปล่อยเธอไว้ไหม
342
00:26:56,510 --> 00:26:57,900
ถ้าออคเทเวียอยู่ที่นี่
343
00:26:59,590 --> 00:27:01,120
อย่างน้อยฉันก็มีโอกาสได้บอกลา
344
00:27:13,180 --> 00:27:14,920
ไอเลียนอยู่ที่ไหน
345
00:27:20,620 --> 00:27:22,280
บางทีหล่อนอาจพูดไม่ได้
346
00:27:23,380 --> 00:27:26,800
หรือบางทีอาจไม่อยากพูด
เพราะกลัวเราได้ยินสำเนียง
347
00:27:27,230 --> 00:27:30,230
ใช่ไหมล่ะ สไกริปา
348
00:27:33,520 --> 00:27:35,700
- จำผิดแล้ว...
- ฉันเห็นแกที่นครหลวง
349
00:27:37,820 --> 00:27:39,960
แกฆ่าเทร์โร เพื่อนฉัน
350
00:27:41,350 --> 00:27:42,450
ตัดหัวเขา
351
00:27:44,080 --> 00:27:45,420
ฉันไม่ใช่คนๆ นั้นอีกแล้ว
352
00:27:46,900 --> 00:27:47,840
ได้โปรด
353
00:27:48,650 --> 00:27:49,790
ฉันไม่อยากทำอย่างนี้
354
00:27:51,040 --> 00:27:52,240
เชื่อเถอะ
355
00:27:53,550 --> 00:27:54,630
ไปซะ
356
00:27:55,010 --> 00:27:55,790
ฆ่าหล่อนซะ
357
00:28:53,560 --> 00:28:54,790
นี่แหละตัวตนฉัน
358
00:29:10,690 --> 00:29:14,130
เมื่อกำลังเสริมมาถึง
เราบุกเข้าวิหารทางตะวันตกได้
359
00:29:14,570 --> 00:29:18,020
ไม่ ไม่มีเวลาแล้ว
เราต้องบีบพวกโบดาลานครูออกไปก่อน
360
00:29:18,190 --> 00:29:19,720
ตรงนี้กับตรงนี้
361
00:29:23,970 --> 00:29:25,110
เรียกประชุมศักดิ์สิทธิ์
362
00:29:30,970 --> 00:29:33,890
เฟลมถูกทำลายไปแล้ว เป็นไปได้ยังไง
363
00:29:35,750 --> 00:29:38,350
- ท่านบอกว่าเห็นกับตา
- มันแตกไปแล้ว
364
00:29:41,510 --> 00:29:43,330
ฉันเห็นในสิ่งที่พวกเขาต้องการ
365
00:29:44,890 --> 00:29:46,880
ผู้บัญชาการคนใหม่ไม่ดีกับเรา โรอัน
366
00:29:48,140 --> 00:29:49,440
แต่เราควบคุมหอคอยอยู่
367
00:29:50,270 --> 00:29:52,030
โปรดให้หม่อมฉันไปหยุดการประชุมศักดิ์สิทธิ์
368
00:29:52,520 --> 00:29:54,780
อย่างน้อยก็จนกว่าเราจะรู้ว่านาบลิดาเป็นใคร
369
00:29:56,380 --> 00:29:57,670
ฉันรู้ว่าใคร
370
00:30:17,090 --> 00:30:20,210
- ลูกกำลังแต่งตั้งผู้นำเหรอ
- ค่ะ
371
00:30:20,700 --> 00:30:22,620
เฟลมเลือกหนูเป็นผู้พิทักษ์
372
00:30:23,000 --> 00:30:24,460
สายของเราเคารพเรื่องนั้น
373
00:30:24,650 --> 00:30:27,150
- หนึ่งในนั้นพบนาบลีดาหรือเปล่า
- แน่อยู่แล้ว
374
00:30:27,240 --> 00:30:28,580
พวกเขามาจากเผ่าไหน
375
00:30:29,420 --> 00:30:32,060
ผิดปกติอย่างยิ่ง ไกอา
ไม่มีการประชุมเลือกตั้งก่อน
376
00:30:32,150 --> 00:30:33,700
มีคำถามมากมายให้ตอบ
377
00:30:38,000 --> 00:30:39,550
ท่ามกลางความมืดมิด
378
00:30:39,920 --> 00:30:41,600
เปลวไฟยังโชติช่วง
379
00:30:41,790 --> 00:30:43,450
กายเนื้อสิ้นสูญ
380
00:30:43,980 --> 00:30:46,220
หากจิตวิญญาณกลับแข็งแกร่ง
381
00:30:46,470 --> 00:30:49,580
ขอจิตวิญญาณจงเลือกอย่างชาญฉลาด
382
00:30:49,870 --> 00:30:51,850
จิตวิญญาณได้เลือกแล้ว
383
00:30:54,200 --> 00:30:56,020
ขอผู้บัญชาการโปรดขึ้นรับตำแหน่ง
384
00:31:08,400 --> 00:31:11,610
นี่มันอะไรกัน วานเฮดาไม่ใช่นาบลีดา
385
00:31:26,490 --> 00:31:28,590
โลหิตแห่งผู้บัญชาการ
386
00:31:28,790 --> 00:31:30,430
คือเลือดของเธอ
387
00:31:30,940 --> 00:31:34,180
ขอจิตวิญญาณจงเลือกอย่างชาญฉลาด
388
00:31:42,310 --> 00:31:45,640
ขอจิตวิญญาณแห่งผู้บัญชาการ
จงนำทางฉัน
389
00:32:08,400 --> 00:32:10,060
เรื่องโกหกทั้งเพ
390
00:32:14,420 --> 00:32:17,920
- ออกไปจากวงกลมศักดิ์สิทธิ์
- เรื่องนี้ไม่มีความศักดิ์สิทธิสักอย่าง
391
00:32:18,470 --> 00:32:20,720
วานเฮดาเอาความเชื่อของเรามาล้อเลียน
392
00:32:22,730 --> 00:32:26,380
ฉันพยายามช่วยเราทุกคน ฝ่าบาททรงรู้ดีแก่ใจ
393
00:32:26,470 --> 00:32:28,760
เพราะเธอคิดว่าเราเป็นคนเถื่อน
ต้องการความช่วยเหลืองั้นเหรอ
394
00:32:28,850 --> 00:32:32,590
- แพรมฟายาใกล้มาถึงแล้ว
- งั้นอย่าเสียเวลาอีกเลย
395
00:32:33,470 --> 00:32:34,550
พาตัวผู้รักษาเข้ามา
396
00:32:39,090 --> 00:32:42,080
ลูกทำอะไรน่ะ เราไม่รู้ว่ามันจะได้ผลไหม
397
00:32:42,390 --> 00:32:44,660
- เฟลมอาจฆ่าลูกได้
- หนูไม่มีทางเลือก
398
00:32:44,750 --> 00:32:46,250
บอกพวกเขาไป ผู้รักษา
399
00:32:46,340 --> 00:32:50,150
บอกพวกเขาไปว่าลูกสาวคุณ
กลายเป็นนาบลีดาได้ยังไง
400
00:32:54,470 --> 00:32:55,560
ผ่านทางวิทยาศาสตร์
401
00:33:01,030 --> 00:33:02,730
คุณทำให้หล่อนเป็นเลือดราตรี
402
00:33:03,820 --> 00:33:04,690
ใช่
403
00:33:05,550 --> 00:33:09,220
ถ้าใครก็เป็นนาบลีดาได้
ถ้าใครจะครอบครองเฟลมก็ได้
404
00:33:09,340 --> 00:33:11,500
เราก็ไม่ควรเชื่อใจสายเลือดอีกต่อไป
405
00:33:12,720 --> 00:33:15,970
สิ่งเดียวที่เรายังเชื่อได้คือคมดาบ
406
00:33:17,290 --> 00:33:20,740
- เราชะลอสงครามนั้นนี้มานานพอแล้ว
- เดี๋ยว
407
00:33:26,730 --> 00:33:28,400
วานเฮดาพูดถูกเรื่องหนึ่ง
408
00:33:30,350 --> 00:33:33,390
การสู้ไม่ใช่วิธีเหมาะสมเพื่อกำหนดคนอยู่รอด
409
00:33:36,540 --> 00:33:38,970
เธอเรียกสายทั้งหมดมาประชุมศักดิ์สิทธิ์
410
00:33:39,360 --> 00:33:40,940
แต่เธอพลาดเรื่องสำคัญที่สุดไป
411
00:33:42,220 --> 00:33:43,190
การคัดเลือก
412
00:33:43,750 --> 00:33:45,030
การคัดเลือกครั้งสุดท้าย
413
00:33:45,770 --> 00:33:47,880
ผู้ชนะเพียงหนึ่งเดียวของแต่ละเผ่า
414
00:33:48,050 --> 00:33:50,460
ชีวิตเดียวแทนความตายหลายพัน
415
00:33:51,420 --> 00:33:54,130
และผู้ชนะจะได้หลุมหลบภัยไป
416
00:33:59,890 --> 00:34:01,280
แด่ผู้ชนะ
417
00:34:02,290 --> 00:34:03,750
ผู้ชนะได้ทุกอย่างไป
418
00:34:03,840 --> 00:34:05,280
ทรีครูร่วมด้วย
419
00:34:11,890 --> 00:34:14,770
จะสู้หรือจะถูกแผดเผา
420
00:34:23,690 --> 00:34:26,190
จำไว้ว่าไม่ใช่ฝนดำ
แต่มันจะมาเมื่อไหร่ก็ได้
421
00:34:26,280 --> 00:34:29,670
เพราะฉะนั้นจงอยู่ใกล้ๆ
คนทำหน้าที่เก็บยาต้านรังสีตามที่ระบุไว้
422
00:34:30,290 --> 00:34:33,150
ไม่มีใครช่วยเรา เราต้องช่วยตัวเอง
423
00:34:34,160 --> 00:34:36,400
เราต้องเดินไปข้างหน้าด้วยตัวเอง
424
00:34:50,530 --> 00:34:53,150
- เปลี่ยนใจตอนนี้ยังไม่สายนะ
- ใช่อยู่แล้ว
425
00:34:55,870 --> 00:34:57,130
นายก็ยังเลือกอยู่ได้นะ
426
00:34:58,650 --> 00:34:59,600
ฉันไม่ใช่คนขี้แพ้
427
00:35:00,940 --> 00:35:02,100
ขอบคุณที่เข้าใจ
428
00:35:05,450 --> 00:35:06,350
มอนตี้อยู่ไหน
429
00:35:07,800 --> 00:35:11,170
เอาของลงจากรถโรเวอร์
เราจะทิ้งไว้ให้พวกนาย
430
00:35:11,920 --> 00:35:13,040
เขาไม่ได้มาบอกลาเหรอ
431
00:35:17,970 --> 00:35:19,600
ดูแลเขาแทนเราด้วยนะ
432
00:35:21,970 --> 00:35:23,000
แน่อยู่แล้ว
433
00:35:37,040 --> 00:35:38,150
ขอให้ได้พบกันอีก
434
00:35:41,330 --> 00:35:42,220
ไม่มีทางหรอก
435
00:35:48,000 --> 00:35:49,210
ก็แล้วแต่
436
00:36:21,620 --> 00:36:22,460
มอนตี้
437
00:36:25,830 --> 00:36:27,760
คนอื่นเขาไปกันหมดแล้ว มาทำอะไรที่นี่
438
00:36:34,700 --> 00:36:35,970
ฉันรักเธอ ฮาร์เปอร์
439
00:36:39,090 --> 00:36:40,170
เปลี่ยนใจไหม
440
00:36:41,660 --> 00:36:42,360
ไม่
441
00:36:43,380 --> 00:36:45,170
ฉันมารอตรงนี้เผื่อพวกนายเปลี่ยนใจ
442
00:36:45,260 --> 00:36:46,710
มองโลกในแง่ดีเสมอเลย
443
00:36:46,920 --> 00:36:48,220
ฉันชอบนายตรงนั้นแหละ
444
00:36:49,190 --> 00:36:50,330
ดีใจนะที่นายเลือกอยู่
445
00:36:51,340 --> 00:36:53,680
อย่าทำงานกร่อยล่ะ เข้าใจไหม
446
00:37:05,060 --> 00:37:08,120
เราจะเอาของพวกนี้ไปประภาคาร
ดูว่าจะหาของอย่างอื่นในเกาะได้ไหม
447
00:37:17,820 --> 00:37:19,740
- พร้อมกันหรือยัง
- โทษที เรามาสาย
448
00:37:19,830 --> 00:37:22,820
มีเปลี่ยนแปลงนิดหน่อยน่ะ
ไม่ใช่เรื่องดีทั้งหมด พวกเขา...
449
00:37:22,920 --> 00:37:23,880
เดี๋ยวเล่าให้ฟังตามทาง
450
00:37:25,770 --> 00:37:26,920
เราต้องเอาไปแค่นี้ใช่ไหม
451
00:37:27,660 --> 00:37:29,070
- ใช่
- ดี เราจัดการเอง
452
00:37:29,210 --> 00:37:30,950
ไปตามเรเว่นมา เรามีเวลาไม่มาก
453
00:37:31,380 --> 00:37:33,100
เพลิงนรกจะมาในอีกห้าวัน
454
00:37:49,540 --> 00:37:50,410
เรเว่น
455
00:37:51,790 --> 00:37:53,540
- ฉันยุ่งอยู่
- เหรอ อืม...
456
00:37:53,630 --> 00:37:56,150
ของที่ไม่ได้เก็บทิ้งไว้เลย ได้เวลาไปกันแล้ว
457
00:37:57,580 --> 00:37:58,610
ฉันไม่ไป
458
00:38:00,230 --> 00:38:01,920
พูดบ้าอะไรของเธอ
459
00:38:04,370 --> 00:38:05,590
ฉันกำลังจะตาย เมอร์ฟี่
460
00:38:08,830 --> 00:38:10,570
ไม่เอาน่า แอบบี้บอกว่าถ้าเธอไม่ใช้สมอง...
461
00:38:10,660 --> 00:38:11,880
เราผ่านจุดนั้นมาแล้ว
462
00:38:25,120 --> 00:38:26,290
เธอจะไปอวกาศเหรอ
463
00:38:31,480 --> 00:38:34,370
รู้ไหมว่าการจมอยู่ใน
ความเจ็บปวดทุกวันมันเป็นยังไง
464
00:38:37,050 --> 00:38:41,770
ตอนฉันเดินอยู่ในอวกาศ
ทุกอย่างดูดีไปหมด
465
00:38:45,110 --> 00:38:46,600
ฉันอยากสัมผัสความรู้สึกนั้นอีก
466
00:38:48,960 --> 00:38:49,940
ขอโทษ
467
00:38:53,840 --> 00:38:55,910
ฉันขอโทษที่ทำอย่างนี้กับเธอ เรเว่น
468
00:39:00,890 --> 00:39:02,710
ไม่ใช่ความผิดนายหรอก เมอร์ฟี่
469
00:39:04,180 --> 00:39:06,180
เสียขาฉันรับมือไหว แต่...
470
00:39:08,530 --> 00:39:09,910
เสียสติมัน...
471
00:39:18,380 --> 00:39:19,980
อยากให้ฉันไปบอกอะไรคนอื่นๆ บ้าง
472
00:39:22,340 --> 00:39:23,480
ไปบอกพวกเขา...
473
00:39:29,140 --> 00:39:30,810
ไปบอกว่าฉันลอยแพตัวเอง
474
00:39:47,170 --> 00:39:49,480
ไปสิ รอดให้ได้นะ
475
00:39:52,050 --> 00:39:53,710
เป็นวิถีของแมลงสาบอยู่แล้ว
476
00:40:00,190 --> 00:40:02,400
- กลับไปทำงานกันได้หรือยัง
- ได้สิ
477
00:40:02,490 --> 00:40:05,090
ได้ โอเค ขอโทษนะ เราถึงไหนแล้ว
478
00:40:30,780 --> 00:40:32,990
ทั้งนครกลายเป็นสนามรบ
479
00:40:34,750 --> 00:40:37,090
ไม่จำกัดเวลา ห้ามใช้ปืน
480
00:40:37,850 --> 00:40:40,960
แต่ละเผ่าส่งนักรบตัวแทนมาหนึ่งคน
สู้กันจนเหลือเพียงคนเดียว
481
00:40:42,620 --> 00:40:44,250
เผ่าที่ชนะจะได้หลุมหลบภัยไป
482
00:40:45,060 --> 00:40:45,970
เท่านั้นเอง
483
00:40:50,680 --> 00:40:54,810
เราใช้ปืนไม่ได้ และไม่มีใคร
เคยฝึกสู้แบบคนบนดิน
484
00:40:56,790 --> 00:40:57,970
เราไม่มีทางชนะแน่
485
00:40:59,900 --> 00:41:03,700
นี่ ถ้าไม่สู้เราก็ตาย
486
00:41:35,310 --> 00:41:36,470
ฉันมาสู้
487
00:41:38,940 --> 00:41:41,740
บทบรรยายโดย ไอฟลิกซ์ ประเทศไทย