1
00:00:06,485 --> 00:00:09,363
‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:52,490 --> 00:00:54,033
‎มัลที่รัก

3
00:00:54,116 --> 00:00:56,327
‎ข้าไม่รู้เจ้าจะได้อ่านจดหมายฉบับนี้ที่ไหน

4
00:00:56,410 --> 00:00:58,078
‎แต่เจ้าไม่ต้องเป็นห่วงข้า

5
00:00:59,663 --> 00:01:00,706
‎ข้าสบายดี

6
00:01:00,790 --> 00:01:04,251
‎ปลอดภัยอยู่ในราชวังน้อย

7
00:01:04,335 --> 00:01:06,837
‎เหมือนว่าข้ากะพริบตาและทั้งโลกก็เปลี่ยนไป

8
00:01:12,134 --> 00:01:16,847
‎แต่เรื่องดีคือข้ามีห้องส่วนตัวเป็นครั้งแรก…

9
00:01:16,931 --> 00:01:19,725
‎ให้ตายเถอะ เจ้าเคยอาบน้ำไหม

10
00:01:20,601 --> 00:01:21,977
‎หน้าเจ้าไปโดนอะไรมา

11
00:01:23,562 --> 00:01:25,648
‎งานนี้หนักกว่าที่ข้าคาดไว้

12
00:01:25,731 --> 00:01:26,816
‎ไปเอาอุปกรณ์ของข้ามา

13
00:01:28,025 --> 00:01:32,655
‎และกลุ่มผู้ดูแลที่ปฏิบัติกับข้า
‎ด้วยความเคารพอย่างยิ่ง

14
00:01:34,281 --> 00:01:39,036
‎ข้าหมายถึงความเคารพที่ยิ่งยวดจริงๆ

15
00:01:41,872 --> 00:01:45,334
‎สำหรับข้า เพื่อนตัวน้อยของเจ้าจากเครัมซิน

16
00:01:51,340 --> 00:01:55,010
‎ถ้าเจ้าอยู่ด้วยเราคงหัวเราะกันน่าดู

17
00:02:00,850 --> 00:02:02,309
‎[พูดภาษาราฟกายุคเก่า] กลิ่นเหมือนม้า

18
00:02:02,393 --> 00:02:04,103
‎ม้ายังมีประโยชน์

19
00:02:05,146 --> 00:02:06,772
‎หยุดๆ

20
00:02:06,856 --> 00:02:08,816
‎ข้าอาบเองได้

21
00:02:08,899 --> 00:02:10,901
‎และใช่ ข้ากลิ่นเหมือนม้า

22
00:02:10,985 --> 00:02:14,613
‎ข้าขี่ม้ามากว่าสามร้อยกิโลเมตร
‎หลังจากเกือบโดนฆ่าตาย

23
00:02:14,697 --> 00:02:15,614
‎สองครั้ง

24
00:02:15,698 --> 00:02:18,659
‎และข้าเข้าใจภาษาราฟกาโบราณ
‎และนั่นค่อนข้างหยาบคายจริงๆ

25
00:02:20,536 --> 00:02:22,538
‎อีกชั่วโมงเราจะพาเจ้าไปพบกับกษัตริย์พียอเตอร์

26
00:02:22,621 --> 00:02:26,250
‎และนายพลคิริแกนขอให้ข้า
‎แปลงโฉมให้เจ้าพอดูได้หน่อย

27
00:02:26,333 --> 00:02:27,585
‎ข้าจะได้พบกษัตริย์เหรอ

28
00:02:27,668 --> 00:02:29,712
‎- ในอีกหนึ่งชั่วโมง
‎- อ้อ

29
00:02:30,546 --> 00:02:32,089
‎ใช่ "อ้อ"

30
00:02:32,173 --> 00:02:33,549
‎เพราะงั้นรีบๆ เข้า

31
00:02:37,845 --> 00:02:41,390
‎นี่ออกจะมากไปหน่อยนะ
‎ข้าไม่ต้องการสิ่งเหล่านี้

32
00:02:43,350 --> 00:02:46,061
‎ให้ตายสิ นี่กำมะหยี่เหรอ

33
00:02:46,896 --> 00:02:50,399
‎เป็นข้าจะเริ่มจากทำให้ตานางหายตี่ขึ้นหน่อยค่ะ
‎แม่นางซาฟฟิน

34
00:02:54,320 --> 00:02:55,154
‎ทุกคนออกไป

35
00:03:12,254 --> 00:03:13,380
‎ขอบคุณ

36
00:03:13,464 --> 00:03:15,758
‎ยินดีที่จะกำจัดผู้หญิงปากร้ายให้

37
00:03:15,841 --> 00:03:18,636
‎ข้าไม่ได้เลือกลูกน้องเอง
‎ราชินีเป็นคนมอบหมายมาให้

38
00:03:18,719 --> 00:03:20,638
‎พระองค์จะได้จับตาดูข้าได้

39
00:03:20,721 --> 00:03:22,306
‎อย่าเปลี่ยนตาข้านะ

40
00:03:25,809 --> 00:03:27,811
‎ข้าไม่สนใจที่เจ้าเป็นลูกครึ่งชูฮัน

41
00:03:29,313 --> 00:03:30,981
‎ข้าสนที่เจ้าดูแย่

42
00:03:32,900 --> 00:03:36,904
‎บางอย่างเป็นแค่ผิวเผิน
‎แต่บางอย่างลึกกว่านั้น

43
00:03:42,451 --> 00:03:43,619
‎เจ้าเป็นผู้เยียวยา

44
00:03:45,329 --> 00:03:46,747
‎ข้าคือช่างปรับแต่งร่าง

45
00:03:46,830 --> 00:03:50,793
‎ข้าแก้ไข แต่ก็ปรับแต่งได้ด้วย

46
00:03:54,213 --> 00:03:55,881
‎ข้าไม่เคยพบช่างปรับแต่งร่างมาก่อน

47
00:03:56,674 --> 00:03:58,801
‎คนอย่างข้าหาเกือบยากพอๆ กับเจ้า

48
00:03:59,510 --> 00:04:01,929
‎แต่ก็พูดยากนะ
‎ถ้าจะให้ข้าช่วยดึงนมยานๆ ของราชินี

49
00:04:02,012 --> 00:04:03,472
‎แล้วทำให้ข้าสำคัญเท่ากับเจ้า

50
00:04:04,306 --> 00:04:06,016
‎แต่แน่นอนว่าสำคัญสำหรับราชินี

51
00:04:06,100 --> 00:04:09,436
‎และพระองค์ไม่อยากให้
‎ผิวเรียบเนียนของพระองค์เป็นรอย

52
00:04:18,112 --> 00:04:21,991
‎ไม่ค่ะ นี่เป็นสิ่งช่วยเตือนความจำจากบ้าน

53
00:04:22,074 --> 00:04:23,075
‎อ่อนไหว

54
00:04:24,493 --> 00:04:26,203
‎ข้าจะจัดการเรื่องนั้นให้ด้วย

55
00:04:26,287 --> 00:04:28,664
‎แต่สำหรับตอนนี้ นั่งลง

56
00:04:36,630 --> 00:04:38,382
‎นี่น่าจะเหมาะ

57
00:04:52,771 --> 00:04:54,398
‎มันจะอยู่ได้แค่สองสามวัน

58
00:04:56,692 --> 00:04:58,444
‎เจ้าอายุเท่าไหร่ตอนที่รู้ตัว

59
00:04:58,527 --> 00:05:00,779
‎ผู้ทดสอบเจอข้าตอนข้าอายุ 11 ปี

60
00:05:00,863 --> 00:05:03,657
‎นั่นคือตอนที่นายพลคิริแกน
‎มอบข้าให้ราชินีเป็นของกำนัล

61
00:05:03,741 --> 00:05:06,410
‎แต่ข้าปรับแต่งตัวเองมาตั้งแต่สามขวบ

62
00:05:06,493 --> 00:05:07,828
‎ตั้งแต่สามขวบเหรอ

63
00:05:08,746 --> 00:05:11,623
‎ให้ตายเถอะ ข้าไปพบกษัตริย์ไม่ได้หรอก

64
00:05:11,707 --> 00:05:14,335
‎ข้าต้องการเวลามากกว่านี้
‎เพิ่งเป็นกรีชาได้แค่วันเดียวเอง

65
00:05:15,169 --> 00:05:17,171
‎เจ้าอาจจะเพิ่งรู้ตัวแค่วันเดียว

66
00:05:19,173 --> 00:05:22,092
‎แต่เจ้าเป็นกรีชามาตลอดชีวิต

67
00:05:22,176 --> 00:05:24,386
‎และตอนนี้เจ้ามาที่นี่เพื่อทำลายแดนพยับเงา

68
00:05:24,470 --> 00:05:25,763
‎(โนโวครีเบียสค์
‎ราฟกาตะวันตก)

69
00:05:25,846 --> 00:05:28,265
‎เราไม่ได้แค่จ้างเจ้ามา
‎เพียงเพื่อพาเราข้ามแดนพยับเงา

70
00:05:28,349 --> 00:05:31,643
‎เจ้าอยู่กับเราเพราะเจ้าลักลอบ
‎พากรีชาออกนอกราชวังน้อย

71
00:05:31,727 --> 00:05:33,687
‎และนั่นคือตำแหน่งเป้าหมายของเรา

72
00:05:33,771 --> 00:05:35,356
‎- ผู้เรียกสุริยะ
‎- ตามที่กล่าวอ้าง

73
00:05:36,148 --> 00:05:37,983
‎พวกเขาคงไม่เก็บตัวปลอม

74
00:05:38,067 --> 00:05:40,402
‎ไว้ในสถานที่ที่ป้องกันแน่นหนาที่สุดในราฟกาหรอก

75
00:05:42,029 --> 00:05:44,615
‎เจ้าบอกว่ามีคนรู้จักที่พาเราเข้าไปข้างในได้

76
00:05:45,407 --> 00:05:46,366
‎นักรบพลังจิต

77
00:05:48,619 --> 00:05:50,412
‎ข้าจะรู้ได้ไงว่าไว้ใจนางได้

78
00:05:50,496 --> 00:05:52,414
‎นีน่าโตที่นั่น

79
00:05:52,498 --> 00:05:55,000
‎กรีชาส่วนใหญ่เติบโตในราชวังน้อยทั้งนั้น

80
00:05:55,084 --> 00:05:56,794
‎น้อยคนนักที่จะทรยศนายพลของตัวเอง

81
00:05:56,877 --> 00:06:00,255
‎และยิ่งน้อยกว่านั้นที่จะช่วยคนนอก
‎ลักพาตัวสมบัติล้ำค่าที่สุด

82
00:06:00,881 --> 00:06:02,341
‎นีน่าเป็นพวกหัวรุนแรง

83
00:06:02,424 --> 00:06:05,344
‎คิดว่ากรีชาควรได้เลือกว่า
‎พวกเขาจะรับใช้ราชวงศ์หรือไม่

84
00:06:05,427 --> 00:06:09,014
‎นางเกลียดงานแบบไม่เต็มใจ
‎มากกว่าที่เกลียดคนฟเยียร์ดา

85
00:06:10,724 --> 00:06:13,352
‎นีน่า จ่ายเงินสายนะ

86
00:06:13,435 --> 00:06:16,855
‎จะยอมจ่ายไหม
‎หรือจะให้ข้าเรียกตำรวจท้องที่

87
00:06:21,276 --> 00:06:24,029
‎อดทนรอหน่อย

88
00:06:28,200 --> 00:06:29,868
‎แน่นอน

89
00:06:29,952 --> 00:06:32,913
‎ข้าทำอะไรให้ได้อีกไหม
‎ที่จะทำให้ท่านพักได้สบายขึ้น

90
00:06:32,996 --> 00:06:35,082
‎ก่อนท่านกลับไปแดนวานเดอริ่งไอล์

91
00:06:35,165 --> 00:06:39,545
‎อีกเดี๋ยวผู้ชายที่เรียกตัวเองว่านายท่าจะมาถึงที่นี่

92
00:06:40,504 --> 00:06:42,172
‎ช่วยพาเขาไปที่ห้องข้าด้วย

93
00:06:43,465 --> 00:06:45,092
‎ด้วยความยินดีอย่างยิ่ง

94
00:06:47,511 --> 00:06:49,680
‎[พูดภาษาฟเยียร์ดา] หาต่อไป นางอยู่ที่นี่

95
00:06:57,146 --> 00:06:58,272
‎ถ้าเจ้าต้องการห้อง

96
00:06:58,355 --> 00:07:00,023
‎แม่มด

97
00:07:08,240 --> 00:07:09,491
‎เจ้าเป็นของเราแล้ว

98
00:07:32,848 --> 00:07:34,850
‎ผู้หญิงที่ต่อสู้

99
00:07:53,118 --> 00:07:54,620
‎นางรู้ว่าเราจะมา

100
00:07:54,703 --> 00:07:57,331
‎นางไม่ได้มาสาย นางไม่อยู่แล้ว

101
00:07:58,582 --> 00:08:00,167
‎ใช่ แต่ข้าวของของนาง

102
00:08:00,667 --> 00:08:01,752
‎มันคืออะไร

103
00:08:01,835 --> 00:08:05,547
‎ดรูสแคล พวกมันเป็นนักล่ากรีชาแสนโหดเหี้ยม

104
00:08:05,631 --> 00:08:07,007
‎นั่นอธิบายเรื่องเงินคริดดาฟเยียร์ดา

105
00:08:07,090 --> 00:08:09,259
‎คนดูแลโรงแรมกำลังนับมันอยู่ตอนเรามาถึง

106
00:08:09,343 --> 00:08:11,011
‎ดูเหมือนว่าเขาให้ข้อมูลเรื่องนาง

107
00:08:11,094 --> 00:08:13,514
‎ป่านนี้นางคงอยู่บนเรือไปฟเยียร์ดา

108
00:08:14,556 --> 00:08:16,183
‎พวกมันมีรูปแบบการบุกที่ชัดเจน

109
00:08:17,559 --> 00:08:20,187
‎ไปดูสิ ให้แน่ใจว่าไม่มีเรื่องประหลาดใจอีก

110
00:08:21,396 --> 00:08:22,689
‎นั่นสินะ

111
00:08:25,192 --> 00:08:27,778
‎เราหมดหนทางเข้าไปในราชวังน้อยแล้ว

112
00:08:31,740 --> 00:08:32,616
‎ทางโล่ง

113
00:08:33,575 --> 00:08:38,413
‎ดูเหมือนจะเป็นเวลาที่เหมาะสม
‎ที่จะล้มเลิกแผนลักพาตัวผู้เรียกสุริยะนะ

114
00:08:39,540 --> 00:08:40,541
‎ล้มเลิกเหรอ

115
00:08:42,543 --> 00:08:44,002
‎เราถลำลึกแล้ว

116
00:08:44,086 --> 00:08:46,129
‎และข้ารู้ว่าหนึ่งล้านครูเกอมีความหมายยังไง

117
00:08:46,213 --> 00:08:47,839
‎- มันมีความหมายยังไงกับเจ้า
‎- อิสรภาพ

118
00:08:47,923 --> 00:08:49,967
‎ความสนุก อย่างน้อยก็สองสามเดือน

119
00:08:52,886 --> 00:08:55,472
‎- การเกษียณ
‎- ใช่ ดังนั้นเราลุยต่อ

120
00:08:56,139 --> 00:08:59,309
‎พาเราข้ามแดนพยับเงา
‎และข้าจะคิดหาทางเมื่อถึงอีกฝั่ง

121
00:09:00,018 --> 00:09:00,936
‎ได้

122
00:09:03,897 --> 00:09:08,151
‎ข้าต้องการถ่านหินอะลาบาสเตอร์เก้ากิโลกรัม
‎เพื่อเดินทางข้ามไป

123
00:09:09,444 --> 00:09:10,779
‎ยาเจอร์ดามาจาลูนสองแกลลอน

124
00:09:10,862 --> 00:09:13,782
‎ไม่ใช่ที่มาจากเคิร์ช มันอ่อนเกินไป

125
00:09:14,366 --> 00:09:15,200
‎และ…

126
00:09:17,244 --> 00:09:18,203
‎แพะหนึ่งตัว

127
00:09:20,706 --> 00:09:24,209
‎ทีนี้ เราเจอกันกลางดึก

128
00:09:24,293 --> 00:09:27,796
‎มีเรือเก่าสับปะรังเคอยู่ทางตะวันออกเฉียงเหนือ
‎ของชานเมือง

129
00:09:28,880 --> 00:09:31,800
‎งั้นใครจะไปหาอะไร

130
00:09:31,883 --> 00:09:35,012
‎อิเนจ ไปหาเจอร์ดา ข้าจะไปหาแพะ

131
00:09:35,846 --> 00:09:36,805
‎ส่วนเจสเปอร์

132
00:09:38,390 --> 00:09:41,518
‎เฉพาะถ่านหินนะ ห้ามออกนอกเส้นทาง

133
00:09:50,277 --> 00:09:51,612
‎มีถ่านหินอะลาบาสเตอร์ไหม

134
00:09:52,738 --> 00:09:53,572
‎ทางนั้นเหรอ

135
00:09:55,741 --> 00:09:58,035
‎สิบเอ็ด คนจั่วกินเรียบ

136
00:10:01,204 --> 00:10:03,373
‎ไม่เป็นไร เดี๋ยวก็ชนะได้คืน

137
00:10:04,708 --> 00:10:06,418
‎ใครรู้สึกมีโชคบ้าง

138
00:10:10,172 --> 00:10:11,882
‎เอาละ วางเงิน นั่นไง

139
00:10:13,342 --> 00:10:14,468
‎นี่เป็นโต๊ะเปิดรึเปล่า

140
00:10:18,764 --> 00:10:20,849
‎ไม่มีเครื่องแบบทหารที่ไหนที่มีที่คลุมหน้า

141
00:10:20,932 --> 00:10:22,392
‎เจ้าดูดีแล้ว

142
00:10:22,476 --> 00:10:24,478
‎สมมุติว่ามีคนอยากออกไปจากราชวังน้อย…

143
00:10:24,561 --> 00:10:26,021
‎แต่เจ้ามีทุกอย่างที่ต้องการที่นี่

144
00:10:26,104 --> 00:10:28,315
‎ข้ามีของบางอย่างที่ลืมไว้ที่ค่าย

145
00:10:28,398 --> 00:10:30,567
‎- ข้าแค่กลับไปก็ได้
‎- อย่าตลกน่า

146
00:10:30,651 --> 00:10:31,568
‎ทางนี้

147
00:10:35,989 --> 00:10:36,907
‎หยุดนะ

148
00:10:36,990 --> 00:10:39,159
‎ไม่มีใครจะเห็นเจ้าได้ก่อนกษัตริย์พียอเตอร์

149
00:10:45,624 --> 00:10:48,585
‎ก็ควรแล้ว ชุดนี้ตลกสิ้นดี

150
00:10:50,462 --> 00:10:53,507
‎น่าเศร้าที่กษัตริย์ทรงอยากให้
‎กองพลที่หนึ่งเป็นแบบนี้

151
00:10:53,590 --> 00:10:56,218
‎พระองค์ไม่สนใจเรื่องความเปรอะเปื้อน
‎เลือด หรือการเสียสละ

152
00:10:56,301 --> 00:10:57,803
‎ข้าควรใส่ชุดเคฟตาไม่ใช่เหรอ

153
00:10:57,886 --> 00:10:58,762
‎โอ้ ไม่

154
00:10:58,845 --> 00:11:02,724
‎พระราชาทรงอยากเห็นเด็กสาวธรรมดา
‎ได้เลื่อนตำแหน่งในกองพลของพระองค์

155
00:11:03,517 --> 00:11:05,227
‎พระองค์อยากได้ความดีความชอบเรื่องเจ้า

156
00:11:06,520 --> 00:11:08,689
‎เจ้าจะได้ชุดเคฟตา
‎เมื่อพระองค์ได้เห็นพลังของเจ้า

157
00:11:08,772 --> 00:11:09,940
‎อ้อ พลังของข้า

158
00:11:12,275 --> 00:11:14,986
‎ตามที่ได้ยินมา จะมีกษัตริย์พียอเตอร์ ราชินี

159
00:11:15,070 --> 00:11:16,321
‎มกุฎราชกุมารวาสิลีย์

160
00:11:16,405 --> 00:11:20,826
‎และองคมนตรี
‎ที่ปรึกษาด้านจิตวิญญาณของพระราชา

161
00:11:21,910 --> 00:11:23,245
‎เขาเป็นคนน่ารังเกียจ…

162
00:11:23,328 --> 00:11:25,080
‎นั่นห้องสมุดเหรอ

163
00:11:25,163 --> 00:11:26,790
‎เราทุกคนสามารถเข้าไปใช้ได้ไหม

164
00:11:26,873 --> 00:11:28,750
‎เราสามารถใช้ทุกอย่างที่นี่ได้

165
00:11:28,834 --> 00:11:31,878
‎นายพลสร้างที่นี่เพื่อให้เราเจริญก้าวหน้า

166
00:11:31,962 --> 00:11:33,880
‎เคยมีกรีชาหนีออกไปไหม

167
00:11:33,964 --> 00:11:35,549
‎วางแผนหนีอยู่เหรอ

168
00:11:38,093 --> 00:11:39,511
‎ข้าไม่ได้หมายความ…

169
00:11:42,848 --> 00:11:44,182
‎ให้ตายเถอะ

170
00:11:44,975 --> 00:11:48,061
‎ข้าคิดว่ามหาราชวัง
‎คือตึกที่น่าเกลียดที่สุดที่เคยเห็นมา

171
00:11:49,271 --> 00:11:51,273
‎- เจ้าพักผ่อนเป็นยังไงบ้าง
‎- กระวนกระวาย

172
00:11:51,857 --> 00:11:54,609
‎- ถึงจะมีเวทมนตร์ของเจนยา ข้าก็ไม่…
‎- มันไม่ใช่เวทมนตร์

173
00:11:54,693 --> 00:11:58,238
‎มันคือวิทยาศาสตร์ หรือก็คือวิทยาศาสตร์นิดหน่อย

174
00:11:59,114 --> 00:12:00,824
‎เราไม่ได้ร่ายมนตร์จากความว่างเปล่า

175
00:12:01,575 --> 00:12:04,369
‎เราจัดการปรับเปลี่ยนสิ่งที่มีอยู่รอบตัวเราอยู่แล้ว

176
00:12:04,453 --> 00:12:06,121
‎ท่านพูดเหมือนง่ายมากเลย

177
00:12:07,247 --> 00:12:08,999
‎นกทำให้การบินดูเหมือนง่าย

178
00:12:10,000 --> 00:12:11,585
‎แต่มันเกิดมาเพื่อทำแบบนั้น

179
00:12:12,461 --> 00:12:13,628
‎เมื่อถึงเวลาที่พร้อม

180
00:12:14,504 --> 00:12:17,174
‎งั้นก็ทำตัวให้พร้อมสิ

181
00:12:18,133 --> 00:12:19,509
‎ท่านขอให้ข้าทำสิ่งที่

182
00:12:19,593 --> 00:12:21,553
‎เมื่อสามวันก่อนข้าไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทำได้

183
00:12:21,636 --> 00:12:24,389
‎เจ้าคิดว่าข้าพาเจ้ามาที่นี่
‎เพื่อทำให้เจ้าเป็นตัวตลกงั้นเหรอ

184
00:12:24,473 --> 00:12:25,932
‎เพื่อให้เราสองคนเป็นตัวตลกน่ะ

185
00:12:27,934 --> 00:12:31,313
‎แค่มีสมาธิกับข้า และเจ้าจะทำได้

186
00:12:33,398 --> 00:12:35,984
‎เมื่อพระองค์เห็นสิ่งที่เจ้าทำได้แล้ว
‎และเราได้รับอนุญาต

187
00:12:36,860 --> 00:12:38,195
‎เจ้าจะอยู่ที่นี่ต่อเพื่อฝึกฝน

188
00:12:38,737 --> 00:12:39,738
‎อนุญาตเหรอ

189
00:12:40,614 --> 00:12:41,948
‎ข้านึกว่าท่านควบคุมกรีชาทั้งหมด

190
00:12:42,949 --> 00:12:47,746
‎ข้าอาจเป็นผู้นำกองพลที่สอง
‎แต่กษัตริย์ก็ยังคงเป็นกษัตริย์

191
00:13:36,711 --> 00:13:38,380
‎ข้านึกว่านางจะสูงกว่านี้

192
00:13:38,463 --> 00:13:40,090
‎ข้านึกว่านางเป็นคนชูฮัน

193
00:13:41,049 --> 00:13:43,260
‎ข้าว่านางก็ดูเป็นคนชูฮันพอดู

194
00:13:44,553 --> 00:13:47,806
‎บอกนางว่า… ไม่รู้สิ อรุณสวัสดิ์

195
00:13:48,557 --> 00:13:51,810
‎หม่อมฉันไม่พูดภาษาชูฮันค่ะ ฝ่าบาท

196
00:13:52,894 --> 00:13:54,229
‎แล้วเจ้าคืออะไร

197
00:14:03,196 --> 00:14:04,781
‎นางคืออาลีนา สตาร์คอฟ

198
00:14:06,491 --> 00:14:09,578
‎ผู้เรียกสุริยะ องค์ราชินี

199
00:14:12,706 --> 00:14:14,499
‎นางจะเปลี่ยนอนาคต

200
00:14:17,752 --> 00:14:19,004
‎เริ่มตั้งแต่ตอนนี้

201
00:14:47,699 --> 00:14:49,242
‎เรียกสุริยะเลยสิ

202
00:15:35,997 --> 00:15:37,040
‎เยี่ยม

203
00:15:37,123 --> 00:15:39,417
‎เยี่ยม เยี่ยม

204
00:15:40,251 --> 00:15:41,544
‎นางต้องการเวลาแค่ไหน

205
00:15:43,964 --> 00:15:46,424
‎การทำลายแดนพยับเงาไม่ใช่เรื่องง่าย

206
00:15:47,968 --> 00:15:49,928
‎แค่นางเพียงคนเดียวอาจทำไม่ได้

207
00:15:51,721 --> 00:15:54,891
‎นางจะอยู่ที่ราชวังน้อยกับกระหม่อมเพื่อฝึกฝน

208
00:15:56,726 --> 00:15:57,686
‎โดยไม่มีการรบกวน

209
00:16:00,522 --> 00:16:01,982
‎งั้นก็ฝึกนางให้ไว

210
00:16:03,233 --> 00:16:05,443
‎สงครามของเราคือกิจอันทรงเกียรติ

211
00:16:05,527 --> 00:16:10,991
‎แต่การพูดพล่ามจากราฟกาตะวันตก
‎เรื่องการกลายเป็นชาติอิสระ

212
00:16:11,074 --> 00:16:12,951
‎ต้องหยุดลง

213
00:16:14,160 --> 00:16:17,122
‎ยิ่งเรารวมเป็นดินแดนเดียว
‎ได้เร็วเท่าไหร่ ก็ยิ่งดี

214
00:16:18,289 --> 00:16:19,207
‎รับด้วยเกล้า

215
00:16:21,167 --> 00:16:22,127
‎ฝ่าบาท

216
00:16:31,302 --> 00:16:33,096
‎ทำได้สมบูรณ์แบบ

217
00:16:33,179 --> 00:16:34,597
‎ข้าไม่รู้ว่ามันมาจากไหน

218
00:16:34,681 --> 00:16:36,599
‎มันมาจากทุกที่

219
00:16:38,059 --> 00:16:39,853
‎เพราะเจ้าเรียกให้มันมา

220
00:16:43,064 --> 00:16:45,650
‎ยินดีต้อนรับกลับบ้าน แม่นางสตาร์คอฟ

221
00:17:03,543 --> 00:17:06,046
‎เป็นเกียรติมากที่ในที่สุดก็ได้เจอ

222
00:17:09,049 --> 00:17:12,093
‎ได้กลิ่นเด็กกำพร้านะ ยายเลือดผสม

223
00:17:12,969 --> 00:17:14,929
‎เจ้าไม่เหมือนใครจริงๆ

224
00:17:15,680 --> 00:17:18,725
‎ตอนนี้ทั้งดินแดนจะพูดถึงเจ้า

225
00:17:20,727 --> 00:17:23,938
‎พวกเขาอยากให้เราเชื่อว่า
‎ได้ค้นพบผู้เรียกสุริยะแล้ว

226
00:17:24,022 --> 00:17:25,940
‎เพื่อที่จะทำลายกำแพงที่แบ่งแยกเรา

227
00:17:26,024 --> 00:17:26,858
‎ใช่

228
00:17:26,941 --> 00:17:29,903
‎เราได้ยินเรื่องแบบนี้มากี่ครั้งแล้ว

229
00:17:29,986 --> 00:17:32,989
‎และกี่ครั้งแล้วที่พวกเราในฝั่งตะวันตก
‎ได้รับแจ้งว่า

230
00:17:33,073 --> 00:17:37,410
‎ให้ส่งลูกๆ ของเราฝ่าแดนพยับเงาไปอีกปี

231
00:17:37,494 --> 00:17:41,915
‎ถึงเวลายอมรับแล้วว่า
‎เราต้องแยกตัวออกจากดินแดนเก่า

232
00:17:41,998 --> 00:17:45,335
‎ตอนนี้ถึงเวลาสร้างดินแดนของเราเอง

233
00:17:45,418 --> 00:17:49,172
‎เพื่อเก็บสิ่งที่เราทำและหามาได้
‎แทนที่จะส่งไปให้ฝั่งตะวันออก

234
00:17:52,675 --> 00:17:54,010
‎แด่ราฟกาที่แท้จริง

235
00:17:54,886 --> 00:17:58,765
‎ราฟกาที่แท้จริง

236
00:18:33,383 --> 00:18:34,509
‎มันน่ารัก

237
00:18:34,592 --> 00:18:35,844
‎อย่าติดใจล่ะ

238
00:18:36,970 --> 00:18:39,597
‎ข้าว่าคงไม่ต้องบอกเจ้านะว่าห้ามแวะที่ไหน

239
00:18:39,681 --> 00:18:42,475
‎ถึงแม้จะแค่ไม่กี่นาที
‎เพื่อหาคำตอบที่ค้างคาของชีวิตน่ะเหรอ

240
00:18:43,143 --> 00:18:45,854
‎พ่อแม่ของเจ้าคือพวกซูลิ

241
00:18:45,937 --> 00:18:47,647
‎พวกเขาไม่ข้ามแดนพยับเงา พวกเขาอ้อม

242
00:18:47,730 --> 00:18:49,149
‎ข้ารู้

243
00:18:49,232 --> 00:18:50,692
‎ข้าแค่คิดว่า…

244
00:18:50,775 --> 00:18:54,946
‎ถ้าข้าเห็นชื่อพวกเขาตรงนั้น
‎ข้าจะเลิกคิดถึงพวกเขาได้

245
00:18:56,239 --> 00:18:57,365
‎สิ่งนี้น่ะ

246
00:18:59,325 --> 00:19:01,828
‎นี่คือทั้งหมดที่ข้ามี
‎ตอนที่ถูกขายให้ซ่องเมอนาเจอรี

247
00:19:01,911 --> 00:19:04,747
‎และถ้ามันมีค่าอะไร เฮลีนคงเอาไปแล้ว

248
00:19:05,707 --> 00:19:09,711
‎แต่นี่เป็นแค่เครื่องหมายความเชื่อที่แม่ข้าเย็บ

249
00:19:12,338 --> 00:19:14,340
‎คาซ นี่คือของต่างหน้าชิ้นเดียวของพ่อแม่

250
00:19:15,216 --> 00:19:17,135
‎- นอกจากว่า…
‎- ความหวังเป็นสิ่งอันตราย

251
00:19:21,556 --> 00:19:22,765
‎มันทำให้คิดไม่รอบคอบ

252
00:19:24,267 --> 00:19:28,271
‎ภาวนา กรีดร้อง หรือทำอะไรก็ได้ที่ต้องทำ
‎เพื่อผลักความคิดนี้ออกไป และก้าวต่อไปข้างหน้า

253
00:19:29,063 --> 00:19:30,481
‎เราทุกคนมีหนี้ต้องชำระ

254
00:20:07,852 --> 00:20:09,395
‎เจ้าจะพาเราไปไหน

255
00:20:15,777 --> 00:20:16,945
‎ไม่พูดเหรอ

256
00:20:18,154 --> 00:20:20,365
‎งั้นเจ้าคงไม่ใช่ดรูสแคลผู้โด่งดังสินะ

257
00:20:22,200 --> 00:20:25,203
‎อาจจะเป็นแค่คนค้าทาสใส่เสื้อขนสัตว์
‎ที่จับตัวผู้หญิงไปขาย

258
00:20:25,787 --> 00:20:28,331
‎ข้าไม่ใช่คนค้าทาส เงียบซะ

259
00:20:29,082 --> 00:20:30,708
‎งั้นเจ้าจะพาเราไปฟเยียร์ดาเหรอ

260
00:20:32,585 --> 00:20:33,878
‎พาเราไปตายใช่ไหม

261
00:20:33,962 --> 00:20:37,465
‎ไปขึ้นศาลต่อหน้าสาธารณะ
‎ตามที่กฎหมายเรียกร้อง

262
00:20:38,258 --> 00:20:41,302
‎มีกรีชากี่คนที่ถูกตัดสินว่าไม่มีความผิด
‎ที่ศาลของเจ้าน่ะ

263
00:20:45,306 --> 00:20:47,767
‎ใช่แล้ว ไม่มีเลย

264
00:20:48,685 --> 00:20:52,355
‎ศาลของเจ้าเป็นเรื่องหลอกลวง
‎เหมือนเจ้า แล้วก็เพื่อนๆ ของเจ้า

265
00:21:02,699 --> 00:21:03,533
‎อาวุธนั่น

266
00:21:12,834 --> 00:21:13,751
‎เจ้าอยู่ที่นั่น

267
00:21:18,339 --> 00:21:19,882
‎ดรูสแคลสุดเลวขึ้นชื่อ

268
00:21:19,966 --> 00:21:22,051
‎ห้ารุมหนึ่งเลยนะ

269
00:21:22,135 --> 00:21:24,053
‎เป็นเกียรติจริงๆ สูงส่งมาก

270
00:21:24,929 --> 00:21:26,472
‎ข้านึกว่าเจ้าเคารพผู้หญิง

271
00:21:27,724 --> 00:21:29,600
‎เจ้าไม่ใช่ผู้หญิงธรรมดา

272
00:21:30,310 --> 00:21:31,561
‎เจ้าคือกรีชา

273
00:21:35,064 --> 00:21:36,524
‎อย่าพูดกับข้าอีก

274
00:21:46,909 --> 00:21:48,036
‎เราเกือบถึงแล้ว

275
00:21:49,829 --> 00:21:51,122
‎เจสเปอร์หายหัวไปไหน

276
00:21:52,832 --> 00:21:54,208
‎ไปต่ออีกหน่อย

277
00:22:02,884 --> 00:22:03,885
‎กับระเบิด

278
00:22:06,054 --> 00:22:06,971
‎เราจะรอ

279
00:22:08,473 --> 00:22:10,099
‎ไปตามทางที่ทำไว้

280
00:22:11,809 --> 00:22:14,145
‎ป้ายนั้น ข้าทำเอาไว้กันคนออกไป

281
00:22:14,228 --> 00:22:15,813
‎ต้องระวังตลอด

282
00:22:15,897 --> 00:22:17,482
‎ไม่เป็นไร มาเถอะ

283
00:22:28,451 --> 00:22:31,454
‎การที่เคยได้ยินเรื่องนี้ก็อย่างหนึ่ง แต่นี่…

284
00:22:31,537 --> 00:22:33,706
‎สิ่งที่อยู่ด้านในไม่มีอะไรเทียบได้

285
00:23:01,109 --> 00:23:02,026
‎นั่นไง

286
00:23:02,902 --> 00:23:06,572
‎งั้น แพะ เจอร์ดา… ขอบคุณ

287
00:23:06,656 --> 00:23:08,616
‎ทีนี้เราก็แค่รอ…

288
00:23:09,200 --> 00:23:10,368
‎รอข้าด้วย

289
00:23:12,120 --> 00:23:14,831
‎- พวกมันเห็นรถไฟไม่ได้
‎- เจสเปอร์ มานี่เดี๋ยวนี้

290
00:23:14,914 --> 00:23:16,332
‎- ทิ้งตะเกียง
‎- กับระเบิด

291
00:23:18,209 --> 00:23:19,919
‎รอข้าด้วย

292
00:23:20,545 --> 00:23:22,755
‎อย่าไปโดยไม่มีข้า

293
00:23:23,297 --> 00:23:24,340
‎รอด้วย

294
00:23:25,842 --> 00:23:26,676
‎มาเร็ว

295
00:23:28,094 --> 00:23:29,428
‎ไปเลย ตามเขาไป

296
00:23:33,850 --> 00:23:37,061
‎บอกข้าทีว่าเจ้ามี
‎ถ่านหินอะลาบาสเตอร์เก้ากิโลกรัม

297
00:23:37,145 --> 00:23:38,688
‎มีปัญหานิดหน่อย

298
00:23:38,771 --> 00:23:41,941
‎เพราะว่าเจ้าหนูคนที่ช่วยข้าซื้อถ่านหิน

299
00:23:42,024 --> 00:23:45,903
‎ไม่รู้ว่าต้องซื้อยังไง

300
00:23:46,529 --> 00:23:48,030
‎เรารู้ว่าเจ้าเอาเงินไปเล่นพนันแล้ว

301
00:23:49,198 --> 00:23:50,867
‎ข้าเสียเงินไปนิดหน่อย

302
00:23:51,701 --> 00:23:52,994
‎ข้าเสียเงินทั้งหมด

303
00:23:53,077 --> 00:23:57,290
‎แต่ก็ขโมยถ่านหินอะลาบาสเตอร์เก้ากิโลมาได้

304
00:23:57,373 --> 00:23:58,791
‎ไม่ๆ มีอยู่เจ็ดกิโล

305
00:23:58,875 --> 00:24:00,418
‎ถ่านหินอะลาบาสเตอร์เจ็ดกิโลกรัม

306
00:24:00,501 --> 00:24:01,627
‎เราใช้เจ็ดกิโลกรัมได้ไหม

307
00:24:01,711 --> 00:24:03,045
‎ไม่เคยทำมาก่อน

308
00:24:03,129 --> 00:24:05,298
‎ไปกันเถอะ เราจะตามรอยเท้าพวกเขาไป

309
00:24:09,343 --> 00:24:12,221
‎นั่งตรงนี้ อย่าขยับตัวเด็ดขาด

310
00:24:16,350 --> 00:24:18,144
‎เจ้าเดินทางข้ามมากี่ครั้งแล้ว

311
00:24:18,227 --> 00:24:19,562
‎มันเป็นเรื่องของตัวเลข

312
00:24:19,645 --> 00:24:21,814
‎ข้ามบ่อยๆ แล้วก็ฝันร้าย

313
00:24:26,277 --> 00:24:28,863
‎- กับระเบิด
‎- นึกว่าเจ้าบอกว่าไม่ใช่ของจริง

314
00:24:30,072 --> 00:24:31,449
‎ข้าไม่เคยพูดอะไรแบบนั้น

315
00:24:31,532 --> 00:24:33,576
‎ข้าแค่บอกว่าข้าติดป้ายไว้เอง

316
00:24:49,008 --> 00:24:50,760
‎อาลีนา อยู่นี่เอง

317
00:24:51,302 --> 00:24:52,929
‎เราตามหาจนทั่ว

318
00:24:53,512 --> 00:24:57,391
‎เรายังไม่ได้แนะนำตัวกันจริงๆ จังๆ เลย
‎ข้ามารี นี่คือนาเดีย

319
00:24:57,475 --> 00:24:59,352
‎ทำไมยามถึงให้ข้าอยู่ข้างใน

320
00:24:59,435 --> 00:25:03,272
‎ตอนนี้เจ้าควรไปฝึกแล้ว
‎เจ้าเป็นคนทำแผนที่จริงๆ เหรอ

321
00:25:03,356 --> 00:25:06,484
‎- เจ้าโดนชาวฟเยียร์ดาทำร้ายจริงเหรอ
‎- เจ้าฆ่าคนฟเยียร์ดาไปกี่คน

322
00:25:06,567 --> 00:25:09,987
‎- ฆ่าเหรอ ข้าได้แค่เหวี่ยงหมัดเดียวเอง
‎- ดูเหมือนเรามาได้จังหวะพอดี

323
00:25:10,071 --> 00:25:12,949
‎ยินดีต้อนรับสู่ส่วนแรก
‎ของตารางชีวิตประจำวันใหม่ของเจ้า

324
00:25:14,450 --> 00:25:15,993
‎ฝึกซ้อมการต่อสู้

325
00:25:19,247 --> 00:25:20,539
‎ผู้เรียกสุริยะ

326
00:25:21,040 --> 00:25:24,794
‎ศัตรูของราฟกาทุกคนอยากฆ่าเจ้า
‎ก่อนที่เจ้าจะทำลายแดนพยับเงาได้

327
00:25:24,877 --> 00:25:26,671
‎เป็นเกียรติมากที่ศัตรูเยอะแยะ

328
00:25:26,754 --> 00:25:28,422
‎เป็นการทักทายที่อบอุ่นมาก

329
00:25:28,965 --> 00:25:30,091
‎เขาเป็นแบบนี้เสมอแหละ

330
00:25:30,174 --> 00:25:32,176
‎เจ้าต้องเรียนรู้การป้องกันตัวเองให้เร็ว

331
00:25:32,718 --> 00:25:33,970
‎เจ้ารู้วิธีต่อสู้ไหม

332
00:25:37,723 --> 00:25:38,557
‎อะไร

333
00:25:40,810 --> 00:25:43,479
‎ดูนิ้วโป้งนี้สิ ไปทำอะไรตรงนั้น

334
00:25:43,562 --> 00:25:46,065
‎ต้องเอาไว้ด้านหลัง ไม่งั้นเจ้าจะทำมันหัก

335
00:25:46,148 --> 00:25:47,483
‎- ข้ารู้แล้ว
‎- โอเค

336
00:25:50,903 --> 00:25:53,406
‎โอเค ถ้าชกแบบนั้น เจ้าจะทำสองนิ้วนี้หัก

337
00:25:53,489 --> 00:25:54,657
‎ต้องให้อยู่ตรงๆ

338
00:25:54,740 --> 00:25:57,952
‎สองนิ้วนี้จะทำให้เจ้าชนะ

339
00:26:00,162 --> 00:26:01,497
‎- สองนิ้วนี้
‎- ใช่

340
00:26:02,081 --> 00:26:02,957
‎โอเค

341
00:26:05,793 --> 00:26:07,003
‎ข้าเคยฝึกมาบ้าง

342
00:26:07,837 --> 00:26:11,048
‎แสดงให้ดูหน่อย เลือกคู่ต่อสู้

343
00:26:16,178 --> 00:26:17,096
‎นาง

344
00:26:18,264 --> 00:26:19,765
‎โซยา นาเซียเลนสกี

345
00:26:20,641 --> 00:26:22,476
‎ข้าฝึกนางมาตั้งแต่นางอายุสิบขวบ

346
00:26:25,896 --> 00:26:27,773
‎อยากจะยอมแพ้ไหม

347
00:26:28,524 --> 00:26:30,151
‎ไม่คุ้นเรื่องนั้นเลย

348
00:26:30,735 --> 00:26:31,944
‎นักสู้พร้อมไหม

349
00:26:32,570 --> 00:26:34,322
‎และ… สู้

350
00:26:46,375 --> 00:26:47,376
‎เราสู้อีก

351
00:26:48,961 --> 00:26:49,879
‎สู้

352
00:26:56,135 --> 00:26:59,221
‎เพื่อนนักแกะรอยของเจ้าก็ชอบเหมือนกัน
‎เวลาข้าจับเขานอนกับพื้น

353
00:26:59,305 --> 00:27:00,431
‎ใจเย็น โซยา

354
00:27:20,326 --> 00:27:21,285
‎อาลีนา

355
00:27:22,995 --> 00:27:24,538
‎- เป็นอะไรไหม
‎- อย่าเป็นอะไรไปนะ

356
00:27:25,581 --> 00:27:26,707
‎โอเคไหม

357
00:27:29,168 --> 00:27:31,379
‎- ไม่อยากเชื่อว่านางทำแบบนั้น
‎- นางแค่อิจฉา

358
00:27:31,462 --> 00:27:34,215
‎ยอมรับไม่ได้ที่คนอื่นจะเป็นคนโปรด
‎ของนายพลคิริแกน

359
00:27:34,298 --> 00:27:37,009
‎ไม่รู้เหมือนกันว่า
‎นางไปเสียเวลาจมปลักกับเขาทำไม

360
00:27:37,093 --> 00:27:38,344
‎เมื่อนางมาคบกับข้าได้

361
00:27:38,427 --> 00:27:41,514
‎คิดอะไรอยู่ ต่อสู้กับผู้เรียกสุริยะเนี่ยนะ

362
00:27:41,597 --> 00:27:43,015
‎เสียสติไปแล้วหรือไง

363
00:27:43,099 --> 00:27:46,102
‎ทั้งนางและข้าไม่ใช่ศัตรู ไปซะ

364
00:27:52,608 --> 00:27:54,527
‎ให้เราพาเจ้าไปตรวจดูไหม

365
00:27:55,236 --> 00:27:57,446
‎ข้าเดินเข้าไปเองได้ ขอบคุณ

366
00:28:02,868 --> 00:28:05,830
‎ในบางเรื่อง ที่นี่ก็ไม่ต่างจากบ้านเด็กกำพร้าเลย

367
00:28:06,497 --> 00:28:08,749
‎เราต้องคอยระวังตัวตลอดเหมือนกัน

368
00:28:09,959 --> 00:28:12,545
‎ข้าอาจพยายามทำเรื่องขอให้เจ้าลาได้
‎ถ้าเจ้าอยากมานะ

369
00:28:13,170 --> 00:28:15,047
‎ให้เจ้าได้เห็นด้วยตัวเอง

370
00:28:16,257 --> 00:28:18,092
‎อยากให้เจ้าอยู่ตรงนี้จัง

371
00:28:19,009 --> 00:28:22,179
‎ถ้าเจ้าอยู่ ก็คงไม่รู้สึกยากจะรับมือแบบนี้

372
00:28:23,681 --> 00:28:25,724
‎ข้าฝันถึงกวางตัวผู้นั้นอีกแล้ว

373
00:28:25,808 --> 00:28:27,476
‎ข้ารู้ว่าเจ้าจะหัวเราะ

374
00:28:27,560 --> 00:28:29,728
‎บอกข้าว่าเป็นแค่เรื่องเล่า

375
00:28:30,563 --> 00:28:33,816
‎แต่เรื่องผู้เรียกสุริยะเองก็เหมือนกัน

376
00:28:33,899 --> 00:28:36,777
‎แต่ข้าก็มาอยู่ตรงนี้แล้ว

377
00:29:08,267 --> 00:29:09,435
‎ข้ารู้จักเจ้า

378
00:29:22,114 --> 00:29:24,825
‎"ถนนสายกระดูกขึ้นๆ ลงๆ"

379
00:29:27,828 --> 00:29:29,121
‎เจ้าชอบหนังสือเหรอ

380
00:29:30,456 --> 00:29:32,583
‎เจ้าเป็นคนชอบอ่านสินะ

381
00:29:33,167 --> 00:29:34,251
‎ได้เรียนหนังสือไหม

382
00:29:35,377 --> 00:29:36,796
‎ครูใหญ่จากโรงเรียนตอนเป็นเด็ก

383
00:29:36,879 --> 00:29:39,757
‎บอกว่าเพราะข้าไม่มีความสามารถทางกาย

384
00:29:39,840 --> 00:29:41,634
‎ข้าควรมีความรู้

385
00:29:41,717 --> 00:29:43,844
‎ครูน่ารักจริงๆ ว่าไหม

386
00:29:44,678 --> 00:29:47,723
‎ข้าคือที่ปรึกษาด้านจิตวิญญาณของกษัตริย์

387
00:29:47,807 --> 00:29:50,726
‎ข้าอยากเป็นเพื่อน

388
00:29:51,310 --> 00:29:54,730
‎สำคัญมากที่เราต้องเป็นเพื่อนกัน

389
00:29:55,606 --> 00:29:57,775
‎ข้าแค่มา… ค้นคว้า

390
00:29:57,858 --> 00:30:01,570
‎เจ้าอยากรู้เรื่องกวางตัวผู้ใช่ไหม

391
00:30:01,654 --> 00:30:04,949
‎ข้าจะจัดหนังสือดีๆ ให้

392
00:30:13,123 --> 00:30:16,043
‎นี่ไง ทุกอย่างเริ่มต้นจากผู้ชายคนนี้

393
00:30:16,126 --> 00:30:18,587
‎หนึ่งในกรีชาคนแรกๆ ตามบันทึกประวัติศาสตร์

394
00:30:19,630 --> 00:30:20,840
‎ช่างกระดูก

395
00:30:22,049 --> 00:30:25,010
‎เขารู้ว่ากรีชาจะถูกรังแกเสมอ

396
00:30:25,094 --> 00:30:31,016
‎เลยคิดวางแผนเพิ่มพลังของพวกเขา

397
00:30:31,642 --> 00:30:34,979
‎ขอโทษค่ะ ท่านบอกว่าเขาคือช่างกระดูกเหรอ

398
00:30:35,062 --> 00:30:39,525
‎เขาสร้างสิ่งมีชีวิตจากกระดูกนิ้วของเขา

399
00:30:41,110 --> 00:30:45,781
‎สัตว์ในตำนานเปี่ยมด้วยพลัง

400
00:30:46,949 --> 00:30:48,826
‎ปรับให้เข้ากับกรีชาเท่านั้น

401
00:30:49,451 --> 00:30:52,288
‎พวกเขาเรียนรู้ว่าการฆ่าสัตว์ร้ายพวกนี้

402
00:30:52,371 --> 00:30:54,540
‎แล้วรวมชิ้นส่วนเข้ากับร่างกายพวกเขา

403
00:30:54,623 --> 00:30:56,584
‎จะช่วยขยายความสามารถของพวกเขา

404
00:30:57,501 --> 00:30:59,962
‎บางครั้งสิ่งที่ได้เพิ่มก็เล็กน้อย

405
00:31:00,045 --> 00:31:06,135
‎แต่ถ้าเป็นสิ่งที่สัมพันธ์กันดี
‎พลังที่เพิ่มขึ้นก็จะน่าอัศจรรย์

406
00:31:08,053 --> 00:31:10,931
‎พวกเขาฆ่าสัตว์เพื่อเอาพลังนี้เหรอ

407
00:31:11,015 --> 00:31:14,894
‎เฉพาะกรีชาที่เป็นคนปลิดชีพ
‎ที่จะได้พลังของสิ่งมีชีวิตนั้นไป

408
00:31:18,147 --> 00:31:18,981
‎ของขวัญ

409
00:31:20,524 --> 00:31:22,067
‎เพื่อเป็นสัญลักษณ์มิตรภาพใหม่ของเรา

410
00:31:22,651 --> 00:31:23,903
‎"ชีวิตของเหล่าเทพ" เหรอ

411
00:31:24,945 --> 00:31:26,405
‎บากรารออยู่

412
00:31:26,488 --> 00:31:27,656
‎บากราเหรอ

413
00:31:27,740 --> 00:31:31,827
‎กรีชาทุกคนถูกฝึกฝนโดยบรากา
‎เพื่อควบคุมพลังของตัวเอง

414
00:31:31,911 --> 00:31:33,913
‎มันค่อนข้างโหด

415
00:31:33,996 --> 00:31:36,582
‎ชาวบ้านส่วนใหญ่ไม่ชอบกรีชา

416
00:31:36,665 --> 00:31:39,501
‎แต่ข้าคิดว่าเป็นเพราะกรีชาไม่ทุกข์ทรมาน

417
00:31:41,462 --> 00:31:45,966
‎แต่เจ้าเคยทุกข์ทรมานใช่ไหม

418
00:31:48,594 --> 00:31:50,596
‎ข้าว่าเจ้าจะทุกข์ทรมานกว่านี้

419
00:32:13,410 --> 00:32:14,370
‎สวัสดีค่ะ

420
00:32:20,542 --> 00:32:21,460
‎สวัสดีค่ะ

421
00:32:29,927 --> 00:32:31,053
‎เจ้ามาสาย

422
00:32:33,055 --> 00:32:34,473
‎ขอข้าดูเจ้าหน่อย

423
00:32:38,644 --> 00:32:43,190
‎ผู้เรียกสุริยะ
‎ที่เสียเวลาฝึกกับบอตคินเหรอ

424
00:32:44,400 --> 00:32:46,944
‎เจ้าจะมีฝีมือฝ่าแดนพยับเงาไปเหรอ

425
00:32:48,904 --> 00:32:50,280
‎ที่เหลือไปไหน

426
00:32:52,324 --> 00:32:53,701
‎เจ้าเป็นใบ้เหรอ

427
00:32:54,368 --> 00:32:55,244
‎เปล่าค่ะ

428
00:32:56,412 --> 00:32:57,913
‎นั่นคงพอไหว

429
00:33:08,757 --> 00:33:10,050
‎พ่อแม่เจ้าอยู่ไหน

430
00:33:10,134 --> 00:33:11,218
‎คิดว่าคงตายแล้วค่ะ

431
00:33:12,136 --> 00:33:14,138
‎- เจ้าโตที่ไหน
‎- เครัมซิน

432
00:33:14,638 --> 00:33:17,850
‎เจ้าถูกมองข้ามและอยู่ในที่ที่ไม่เหมาะกับตัวเอง

433
00:33:17,933 --> 00:33:19,476
‎เจ้าเหมาะกับที่ไหน

434
00:33:20,728 --> 00:33:22,813
‎กับเพื่อนๆ ของข้าในกองพล

435
00:33:22,896 --> 00:33:25,774
‎วาดรูปบ้านหลังน้อยของตัวเอง
‎ในสมุดวาดภาพงั้นเหรอ

436
00:33:25,858 --> 00:33:27,276
‎เจ้าไม่เหมาะกับที่นี่เหรอ

437
00:33:27,818 --> 00:33:29,403
‎มีคนบอกว่าข้าเหมาะกับที่นี่

438
00:33:29,486 --> 00:33:31,864
‎ต้องมีคนบอกเหรอเจ้าถึงจะเชื่อ

439
00:33:31,947 --> 00:33:33,157
‎ก็ไม่เสมอไป

440
00:33:34,283 --> 00:33:35,826
‎งั้นเจ้าเป็นอะไร

441
00:33:38,078 --> 00:33:40,372
‎ผู้เรียกสุริยะรึเปล่าคะ

442
00:33:40,456 --> 00:33:43,959
‎แล้วเจ้าสามารถเรียกสุริยะได้ไหม
‎โดยที่ไม่มีนายพลคว้าข้อมือเจ้าไว้น่ะ

443
00:33:44,043 --> 00:33:48,422
‎เลือดและกระดูกของเขา
‎ขยายพลังให้กรีชาคนอื่นๆ เจ้ารู้รึเปล่า

444
00:33:49,006 --> 00:33:50,340
‎เครื่องขยายพลังมนุษย์ไม่มีอยู่จริง

445
00:33:50,424 --> 00:33:52,634
‎เจ้าเชี่ยวชาญเรื่องนั้นสินะ

446
00:33:54,636 --> 00:33:56,388
‎เจ้าเรียกพลังด้วยตัวเองได้ไหม

447
00:33:57,097 --> 00:33:58,223
‎ข้าทำไม่ได้

448
00:33:58,891 --> 00:33:59,975
‎แล้วตอนนี้ล่ะ

449
00:34:03,562 --> 00:34:05,647
‎ทุกคนเชื่อว่าเจ้าคือคนคนนั้น

450
00:34:08,192 --> 00:34:10,444
‎ไว้ค่อยกลับมาใหม่ เมื่อเจ้าเชื่อแบบนั้นเหมือนกัน

451
00:34:22,331 --> 00:34:23,999
‎ข้ารู้ว่าข้าควรรู้สึกขอบคุณ

452
00:34:24,083 --> 00:34:27,586
‎เสื้อผ้า อาหาร มันมากกว่าที่เราเคยคิดไว้

453
00:34:28,587 --> 00:34:31,924
‎แต่ข้ายังหวังว่าน่าจะได้อยู่กับ…
‎กับกองพลที่หนึ่ง

454
00:34:33,217 --> 00:34:35,677
‎ในเต็นท์ขึ้นรา วาดรูปภาพ

455
00:34:35,761 --> 00:34:38,347
‎ที่ที่ราชวังน้อยเป็นแค่ภาพร่างบนกระดาษ

456
00:34:38,931 --> 00:34:40,015
‎ไม่ใช่ของจริง

457
00:34:40,099 --> 00:34:41,475
‎ไม่มีเรื่องไหนจริง

458
00:34:42,559 --> 00:34:43,811
‎ไม่มีอะไรแย่

459
00:34:55,364 --> 00:34:56,198
‎นั่นอะไร

460
00:34:56,281 --> 00:34:59,451
‎ข้าตั้งระบบเวลาน่ะ

461
00:35:00,035 --> 00:35:03,080
‎ใช้เหล็กติดไว้กับเสาเพื่อให้ข้ารู้จังหวะเคลื่อนที่

462
00:35:03,163 --> 00:35:04,957
‎แล้วเจ้ารู้ได้ไงว่าควรวางเสาไว้ตรงไหน

463
00:35:05,040 --> 00:35:08,919
‎ฟิสิกส์และวิศวกรรมคือที่มา…
‎ของความสำเร็จส่วนใหญ่ของข้า

464
00:35:09,002 --> 00:35:09,920
‎แล้วที่เหลือล่ะ

465
00:35:10,003 --> 00:35:12,047
‎เราอาจเรียกได้ว่าเป็นฝีมือของเบื้องบน

466
00:35:12,131 --> 00:35:14,341
‎สิ่งที่คนอื่นๆ อาจเรียกว่าโชค

467
00:35:14,424 --> 00:35:17,219
‎ยังไงแล้ว แดนพยับเงาก็เต็มไปด้วยโวลครา

468
00:35:18,220 --> 00:35:21,014
‎และรางรถไฟก็ยังไม่สมบูรณ์

469
00:35:21,098 --> 00:35:22,683
‎- ขอถ่านหินด้วย
‎- ขอโทษนะ

470
00:35:22,766 --> 00:35:24,685
‎เจ้าบอกว่ารางรถไฟไม่สมบูรณ์เหรอ

471
00:35:24,768 --> 00:35:26,854
‎- ข้าบอกว่ายังไม่สมบูรณ์
‎- อะไรนะ

472
00:35:27,521 --> 00:35:28,772
‎ห้ามขยับ

473
00:35:29,606 --> 00:35:31,817
‎เราสายนิดหน่อย เพิ่มถ่านหินอีก

474
00:35:31,900 --> 00:35:33,110
‎กลับมาที่ปัญหาจริงๆ

475
00:35:33,193 --> 00:35:36,738
‎เราอยู่บนรางรถไฟที่ไม่เชื่อมกับรางอื่นเหรอ

476
00:35:36,822 --> 00:35:39,158
‎- มีช่องว่าง แต่ว่า…
‎- เจ้าบอกว่าพาเราข้ามไปได้

477
00:35:39,241 --> 00:35:42,786
‎- ช่องว่างขนาดไหน
‎- ข้าสร้างแผ่นพาดรางไว้

478
00:35:42,870 --> 00:35:45,539
‎พวกมันจะเข้าไปอยู่ใต้ล้อ

479
00:35:45,622 --> 00:35:47,541
‎กังหันจะทำให้เกิดลมมากพอ

480
00:35:47,624 --> 00:35:49,918
‎ที่จะผลักดันเราไปจนถึงรางฝั่งตะวันออก

481
00:35:50,002 --> 00:35:52,212
‎ตราบใดที่เราไม่เคลื่อนไหว

482
00:35:54,756 --> 00:35:58,051
‎เสียงที่ดังอาจเรียกความสนใจพวกโวลครา
‎แต่นี่เป็นทางเดียวที่จะข้ามไปได้

483
00:36:03,557 --> 00:36:05,976
‎มีที่กำบังอยู่ใกล้ๆ

484
00:36:06,059 --> 00:36:09,646
‎แต่เราจะไม่เป็นไร
‎ถ้าพวกมันไม่ได้โจมตีเราใน…

485
00:36:11,273 --> 00:36:12,983
‎ตอนนี้เรามีปัญหาแล้ว

486
00:36:19,072 --> 00:36:20,991
‎ไปเจอบากราเป็นไงบ้าง

487
00:36:21,783 --> 00:36:24,077
‎เป็นการเริ่มต้นที่ดี

488
00:36:29,499 --> 00:36:31,543
‎เพื่อฉลองชัยชนะของเจ้า
‎ต่อองค์กษัตริย์

489
00:36:37,299 --> 00:36:40,010
‎มีผู้ชิมที่ไม่มีพลังกรีชาอยู่ด้วย

490
00:36:40,928 --> 00:36:43,013
‎ปกติพวกเขาจะรับใช้เฉพาะเชื้อพระวงศ์เท่านั้น

491
00:36:46,391 --> 00:36:47,309
‎อร่อยครับ

492
00:36:48,352 --> 00:36:51,980
‎ท่านจะพอใจกับมื้ออาหาร
‎ถ้าข้า… รอดชีวิตไปได้

493
00:36:52,064 --> 00:36:52,981
‎ขอเกลือหน่อย

494
00:36:53,857 --> 00:36:55,108
‎เกลือมาแล้ว

495
00:36:55,192 --> 00:36:56,902
‎ข้าคิดว่าปลอดภัย

496
00:36:57,903 --> 00:36:59,905
‎นี่เป็นการลงโทษสำหรับเจ้ารึเปล่า

497
00:37:00,697 --> 00:37:02,407
‎นี่คืองานที่ยอดเยี่ยม

498
00:37:02,991 --> 00:37:05,577
‎ข้าดีใจมากตอนที่ผู้ชิมคนก่อนตาย

499
00:37:11,541 --> 00:37:12,417
‎ขอบคุณ

500
00:37:13,752 --> 00:37:15,045
‎ปกติไม่ใช่แบบนี้หรอกนะ

501
00:37:15,128 --> 00:37:18,924
‎นายพลคิริแกนยืนกราน
‎ให้เรากินแบบชาวบ้านเพื่อให้เราถ่อมเนื้อถ่อมตัว

502
00:37:19,466 --> 00:37:23,762
‎ข่าวจากแดนหน้าฟเยียร์ดา

503
00:37:25,222 --> 00:37:30,394
‎ในกองพลที่หนึ่ง มีจำนวนผู้บาดเจ็บมากมาย
‎ในกองพันที่ 18 ที่ 27 และ ที่ 36

504
00:37:31,270 --> 00:37:32,437
‎เขาว่ากองพันที่ 36 เหรอ

505
00:37:32,521 --> 00:37:34,106
‎ในกลุ่มผู้เสียชีวิต

506
00:37:34,189 --> 00:37:39,027
‎ประกอบด้วยผู้เยียวยาหกคน
‎ผู้เรียกอัคคีสี่คน และนักรบพลังจิตสามคน

507
00:37:39,611 --> 00:37:42,698
‎ชาวฟเยียร์ดาไม่มีทางสู้ราฟกาที่เป็นปึกแผ่นได้

508
00:37:43,657 --> 00:37:45,409
‎ทำไมทุกคนถึงมานั่งกินลูกมะเดื่ออยู่ที่นี่

509
00:37:47,828 --> 00:37:51,206
‎ทุกคนควรจะฝึกฝนตลอดเวลา
‎เพื่อทำลายแดนพยับเงา

510
00:38:04,219 --> 00:38:05,929
‎- เจ้าสู้พวกมันยังไง
‎- ต้องเร็วกว่าพวกมัน

511
00:38:06,013 --> 00:38:07,973
‎เปิดวาล์วและใส่ถ่านหินไปให้หมด

512
00:38:08,056 --> 00:38:09,933
‎ซึ่งได้ผลถ้ามีครบเก้ากิโลกรัม

513
00:38:15,981 --> 00:38:17,232
‎ให้ตายเถอะ

514
00:38:18,066 --> 00:38:19,985
‎ไอ้โง่นี่เสียบตัวเองทะลุตะปูเหล็ก

515
00:38:20,068 --> 00:38:21,820
‎เอามันออกไป ตัวอื่นจะเหยียบมัน

516
00:38:21,903 --> 00:38:24,448
‎- ใส่ถ่านหินอีก
‎- เหลือแค่ควันแล้ว

517
00:38:25,574 --> 00:38:27,534
‎เราข้ามไปไม่ได้หรอกถ้ามีน้ำหนักเกิน

518
00:38:27,617 --> 00:38:29,453
‎- ขอข้าคิดก่อน
‎- นี่เราจะตายแบบนี้เหรอ

519
00:38:29,536 --> 00:38:32,080
‎- เจสเปอร์ เอาแพะมา
‎- ข้าจะไม่โยนแพะทิ้งนะ

520
00:38:32,164 --> 00:38:35,250
‎เอาแพะมา มันไม่ใช่เหยื่อ นั่นสำหรับเจ้า

521
00:38:35,334 --> 00:38:38,211
‎ข้าอยากให้เจ้าใจเย็นๆ กอดแพะไว้ แล้วหุบปาก

522
00:38:40,756 --> 00:38:43,467
‎- เราควรถึงเมื่อ 20 วินาทีที่แล้ว
‎- แล้ว 20 วินาทีคืออะไร

523
00:38:43,550 --> 00:38:46,053
‎การจับเวลาของข้าแม่นยำ
‎เพื่อให้เราออกไปข้างนอก

524
00:38:46,636 --> 00:38:50,140
‎แม้ช้าไปแค่ 20 วินาที
‎หมายความว่ารถไฟหยุดในแดนพยับเงาและ…

525
00:38:51,600 --> 00:38:53,226
‎หมายความว่าเราตาย

526
00:38:57,397 --> 00:38:58,440
‎มีมาเพิ่มอีก

527
00:38:59,941 --> 00:39:01,443
‎นุ่มมาก

528
00:39:08,116 --> 00:39:09,826
‎เจ้าอาจอยากทำใจก็ได้นะ

529
00:39:43,026 --> 00:39:44,403
‎พวกมันตายหมดแล้วเหรอ

530
00:40:11,304 --> 00:40:14,099
‎มัล สิ่งที่ข้าไม่ได้บอกในจดหมายฉบับนี้

531
00:40:14,975 --> 00:40:18,228
‎สิ่งที่ข้าพยายามเขียน
‎ท่ามกลางคำพูดสะเปะสะปะเหล่านี้

532
00:40:19,229 --> 00:40:20,605
‎คือข้ากลัว

533
00:40:21,648 --> 00:40:23,275
‎ข้ากลัว มัล

534
00:40:24,568 --> 00:40:26,111
‎ตอนเด็กเราเคยอ่านเรื่องราวพระเจ้า

535
00:40:26,194 --> 00:40:28,113
‎ที่วันหนึ่งจะสร้างปาฏิหาริย์แห่งแสง

536
00:40:28,196 --> 00:40:30,323
‎และแก้ปัญหาของดินแดนของเรา

537
00:40:30,407 --> 00:40:31,950
‎และเรารู้อยู่ว่ามันเป็นเรื่องโกหก

538
00:40:32,534 --> 00:40:36,246
‎เรารู้ว่าไม่มีคนแปลกหน้าคนไหน
‎แก้ปัญหาให้เราได้

539
00:40:36,329 --> 00:40:37,998
‎ไม่มีการเกิดปาฏิหาริย์ยิ่งใหญ่

540
00:40:38,748 --> 00:40:40,208
‎เพราะแบบนี้เราถึงมีกันและกัน

541
00:40:42,836 --> 00:40:45,630
‎โลกนี้ยากและโหดร้าย

542
00:40:47,799 --> 00:40:50,010
‎แต่เรามีกันและกันและนั่นก็เพียงพอแล้ว

543
00:40:50,719 --> 00:40:52,304
‎นั่นคือทุกอย่าง

544
00:40:53,763 --> 00:40:56,808
‎ถ้าพระเจ้าเคยมีอยู่จริง
‎ก็คงทอดทิ้งเราไปนานแล้ว

545
00:40:57,559 --> 00:41:01,438
‎แต่ตอนนี้ทุกคนมองข้าเหมือนข้าคือคำตอบ

546
00:41:02,189 --> 00:41:04,691
‎เหมือนข้าคือปาฏิหาริย์ที่โลกกำลังรออยู่

547
00:41:04,774 --> 00:41:06,735
‎หรือบางทีพวกเขาอาจรู้ว่าข้าเป็นตัวปลอม

548
00:41:07,360 --> 00:41:08,487
‎เป็นคนหลอกลวง

549
00:41:08,570 --> 00:41:10,197
‎มัล

550
00:41:10,280 --> 00:41:11,615
‎ข้ากลัว

551
00:41:11,698 --> 00:41:12,532
‎อาลีนา

552
00:41:12,616 --> 00:41:14,951
‎กลัวความล้มเหลวหรือความสำเร็จ

553
00:41:15,994 --> 00:41:19,372
‎ถ้าข้ามีพลังนี้จริงๆ ข้าคือใคร

554
00:41:20,332 --> 00:41:23,043
‎ข้าจะเป็นทุกอย่างที่เราเย้ยหยันและไม่สนใจ

555
00:41:23,126 --> 00:41:24,794
‎เป็นคนแปลกหน้ากับตัวเอง

556
00:41:25,545 --> 00:41:26,755
‎และกับเจ้า

557
00:41:27,422 --> 00:41:30,091
‎เจ้าเคยบอกข้าว่าเจ้ากลัวที่สุดเวลาหลงทาง

558
00:41:31,468 --> 00:41:34,554
‎แต่การหลงทางก็เกิดขึ้นได้
‎แม้แต่ตอนที่เรารู้ว่าอยู่ที่ไหน

559
00:41:35,722 --> 00:41:37,432
‎เจ้าเคยบอกข้าเรื่องทิศเหนือ

560
00:41:37,516 --> 00:41:38,892
‎และทางเหนือของจริง

561
00:41:39,851 --> 00:41:42,312
‎ทิศเหนือคือทิศทางบนแผนที่

562
00:41:42,938 --> 00:41:45,941
‎แล้วทางเหนือของจริงล่ะ ทางเหนือคือบ้าน

563
00:41:47,567 --> 00:41:48,693
‎ที่ที่เรารู้สึกปลอดภัย

564
00:41:48,777 --> 00:41:49,736
‎อาลีนา

565
00:41:49,819 --> 00:41:51,029
‎และเป็นที่รัก

566
00:41:51,655 --> 00:41:53,823
‎เจ้าคือทางเหนือของจริงของข้าเสมอ มัล

567
00:41:54,950 --> 00:41:56,284
‎ข้าจะหาทางกลับไปหาเจ้า

568
00:41:56,368 --> 00:41:59,871
‎และถ้าข้ารอดไปจากสถานการณ์นี้
‎ข้าต้องกลับไปบ้านอีกครั้ง…

569
00:41:59,955 --> 00:42:01,248
‎ข้าจะเจอเจ้าที่ทุ่งหญ้า

570
00:42:02,707 --> 00:42:03,833
‎กับเจ้า

571
00:46:10,163 --> 00:46:15,168
‎คำบรรยายโดย ลลวรรณ