1 00:00:05,209 --> 00:00:07,211 ความเดิมตอนที่แล้ว 2 00:00:07,294 --> 00:00:09,379 - ฉันไม่ควรมาที่นี่ - คิลเลียน 3 00:00:09,671 --> 00:00:12,341 ฉันคิดว่าพี่ชายจะแต่งงานทั้งที ฉันควรมาแสดงความยินดีด้วย 4 00:00:13,133 --> 00:00:14,927 ลูก ๆ ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใคร 5 00:00:15,010 --> 00:00:16,470 ขอให้ติดคอ 6 00:00:16,553 --> 00:00:18,305 ฉันทำให้เขาสำลักด้วยพลังจิต 7 00:00:18,388 --> 00:00:21,517 มีบางอย่างที่แม่ต้องบอกลูก มันคือความจริงเกี่ยวกับตัวตนของเรา 8 00:00:21,600 --> 00:00:23,602 - ได้โปรดอย่าบอกว่าเราเป็นแม่มด - เราเป็นแม่มด 9 00:00:23,685 --> 00:00:26,647 พี่มีศัตรู เดอะชิฟเตอร์ มีคนทำเรื่องชั่วร้ายในร่างของพี่ 10 00:00:28,690 --> 00:00:31,360 เขาจะไม่หยุดจนกว่าพี่และลูก ๆ จะตาย 11 00:00:31,860 --> 00:00:35,656 ฉันสามารถช่วยให้แกได้แก้แค้น นังแม่มดที่ทำให้แกต้องเป็นแบบนี้ 12 00:00:35,739 --> 00:00:38,408 เธอขังฉันไว้กลางทะเลทรายมา 80 ปี 13 00:00:38,492 --> 00:00:40,035 - ใครก็ได้ - หยุดนะ 14 00:00:40,118 --> 00:00:42,663 พี่ต้องช่วยเฟรยา เขาต้องการฆ่าเธอในภาพ 15 00:00:42,746 --> 00:00:45,541 - เพราะเขารู้ว่าถ้าทำสำเร็จ... - แกจะเกิดใหม่ไม่ได้ 16 00:00:45,624 --> 00:00:47,459 ฉันรู้ว่าใครฆ่าสามีของฉัน 17 00:00:47,543 --> 00:00:50,712 โจแอนนา โบชอมป์ คุณถูกจับข้อหาฆาตกรรมบิล แทตเชอร์ 18 00:00:50,796 --> 00:00:52,297 ลูกต้องไปช่วยน้อง 19 00:00:53,340 --> 00:00:55,300 ฉันก็อยากช่วยพี่ 20 00:00:55,384 --> 00:00:59,179 บนตู้มีที่กั้นหลอกอยู่ ลูกจะเจอทุกอย่างที่ต้องการในนั้น 21 00:01:12,609 --> 00:01:13,986 พระเจ้า 22 00:01:28,250 --> 00:01:31,628 โอเค มันต้องมีวิธีอะไรสักอย่าง 23 00:01:33,380 --> 00:01:34,965 โอมมะลึกกึ๊กกี๋ย 24 00:01:37,926 --> 00:01:42,014 เธอมันงี่เง่า อิงกริด มันคงไม่เปิดออกแค่เพราะเธอพูดว่าเปิด 25 00:01:47,019 --> 00:01:48,478 พระเจ้า 26 00:01:56,904 --> 00:01:58,238 พระเจ้าช่วย 27 00:02:21,720 --> 00:02:23,347 กรีมัวร์ 28 00:02:25,390 --> 00:02:26,683 มันเป็นเรื่องจริง 29 00:02:29,436 --> 00:02:32,856 โอเค คาถา... เพื่อช่วยเฟรยา 30 00:02:32,940 --> 00:02:36,401 ฉันต้องการคาถาเพื่อช่วยเฟรยา 31 00:02:36,944 --> 00:02:38,695 เพื่อช่วยเฟรยา 32 00:02:38,779 --> 00:02:44,785 คุณต้องช่วยฉันนะ นี่ ช่วยฉันด้วย ขอร้องล่ะ มีคนพยายามจะฆ่าฉัน 33 00:02:46,161 --> 00:02:47,746 เฟรยา 34 00:02:52,417 --> 00:02:53,710 เฟรยา 35 00:02:55,587 --> 00:02:58,924 - นี่ฉันอยู่ที่ไหนเนี่ย - เฟรยา... 36 00:02:59,967 --> 00:03:03,387 "แม่มดสาวแห่งอีสต์เอนด์" "ตอน: มาริลิน เฟนวิค จงสู่สุคติ" 37 00:03:03,470 --> 00:03:04,930 {\an8}"ตำรวจอีสต์เอนด์" 38 00:03:06,598 --> 00:03:08,809 {\an8}เรามาคุยกันเรื่องคืนที่บิล แทตเชอร์ถูกฆ่าดีกว่า 39 00:03:10,769 --> 00:03:14,439 {\an8}ผมได้คุยกับมอร่า แทตเชอร์เมื่อคืนนี้ 40 00:03:15,315 --> 00:03:18,777 {\an8}แล้วเธอ... เธอสงบมาก รู้มั้ย 41 00:03:18,861 --> 00:03:23,240 {\an8}มีสติดี และน่าเชื่อถือมาก 42 00:03:24,575 --> 00:03:31,373 {\an8}และเธออ้างว่าเธอกับสามีกำลังพาสุนัข เดินเล่นอยู่ในสวนใกล้กับแฟร์ฮาเวน 43 00:03:32,207 --> 00:03:40,382 {\an8}เมื่อพวกเขาเดินมาเจอคุณ กำลังวาดสัญลักษณ์นี้อยู่บนพื้น 44 00:03:44,970 --> 00:03:47,931 คุณจำสัญลักษณ์นี้ได้มั้ย บอกได้มั้ยว่ามันแปลว่าอะไร 45 00:03:52,811 --> 00:03:55,689 {\an8}ไม่ค่ะ ฉันไม่เคยเห็นมันมาก่อน 46 00:03:59,193 --> 00:04:02,613 เธอบอกว่าคุณดูหมกมุ่นกับอะไรบางอย่าง กระวนกระวาย โกรธเกรี้ยว 47 00:04:03,113 --> 00:04:06,450 และเมื่อพวกเขาพยายามจะคุยด้วย คุณก็ทำร้ายพวกเขา 48 00:04:07,034 --> 00:04:11,038 {\an8}เธอบอกว่าคุณฆ่าสามีต่อหน้าต่อตาเธอ อย่างเลือดเย็น 49 00:04:11,121 --> 00:04:14,374 และคำบรรยายการทำร้าย ก็ตรงกับอาการบาดเจ็บของเขาเป๊ะ ๆ 50 00:04:15,918 --> 00:04:18,754 {\an8}- ฉันขอบุหรี่หน่อยได้มั้ยคะ - คุณสูบบุหรี่ด้วยเหรอครับ 51 00:04:18,837 --> 00:04:21,048 {\an8}เฉพาะตอนถูกกล่าวหาคดีฆาตกรรมน่ะ 52 00:04:36,855 --> 00:04:38,815 {\an8}คาถาคืนชีพ 53 00:04:49,743 --> 00:04:53,413 {\an8}เตรียมตัวไว้นะคะ น้าเวนดี้ หนูจะพาน้ากลับมา 54 00:04:59,795 --> 00:05:01,880 {\an8}- ขอบคุณค่ะ - ยินดีครับ 55 00:05:11,098 --> 00:05:13,851 ฉันไม่เข้าใจว่าคุณทำแบบนี้ทำไม ฉันไม่รู้จักคุณซะหน่อย 56 00:05:13,934 --> 00:05:17,688 เธอจำไม่ได้จริง ๆ ใช่มั้ย เธอไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้น 57 00:05:17,771 --> 00:05:19,356 พระเจ้า เธอคงกลัวมากสินะ 58 00:05:48,343 --> 00:05:52,181 นี่ ทำไปก็ไม่ช่วยอะไรหรอก เธอเคยขังฉันไว้ในภาพเขียนครั้งนึงแล้ว 59 00:05:52,264 --> 00:05:55,142 เธอไม่คิดบ้างเหรอว่าถ้าฉันร่ายคาถา ให้ออกไปได้ ฉันคงทำไปแล้ว 60 00:05:55,225 --> 00:06:00,022 - ฉันไม่ได้ขังคุณไว้ในรูปไหนซะหน่อย - ขังสิ เธอขังฉันไว้บนผนังเหมือนถ้วยรางวัล 61 00:06:00,105 --> 00:06:05,235 และฉันก็แค่รักเธอ ฉันไม่อยากซ้อมเธอ ฉันแค่ต้องการให้เธอฟังฉัน 62 00:06:05,319 --> 00:06:06,737 ฉันอยากแต่งงานกับเธอ 63 00:06:08,113 --> 00:06:12,951 แต่กลายเป็นว่าเธอมันก็แค่แม่มดจอมอาฆาต 64 00:06:13,785 --> 00:06:15,120 เหมือนคนอื่น ๆ นั่นแหละ 65 00:06:15,204 --> 00:06:17,372 - ได้โปรดอย่าแทงฉันเลย - แทงเธอเหรอ 66 00:06:17,706 --> 00:06:21,793 ไม่หรอก ฉันไม่ได้จะแทงเธอ คนสวย มีดนี้คือทางออกเดียวจากที่นี่ต่างหาก 67 00:06:31,261 --> 00:06:33,180 แกยังมีชีวิตรอด 68 00:06:34,973 --> 00:06:39,186 - ใครมีชีวิตเหรอครับ - มอร่า แทตเชอร์น่ะค่ะ 69 00:06:39,978 --> 00:06:41,396 ฉันดีใจที่เธอยังมีชีวิตอยู่ 70 00:06:43,982 --> 00:06:45,651 ฉันอยากโทรหาทนายแล้วค่ะ 71 00:06:46,818 --> 00:06:48,278 น้าเวนดี้ 72 00:07:02,626 --> 00:07:05,963 เธอทำให้น้าฟื้นคืนชีพมาเหรอ เธอคิดอะไรอยู่น่ะ อิงกริด 73 00:07:06,046 --> 00:07:08,465 หนูขอโทษค่ะ หนูนึกว่าน้าจะดีใจซะอีก 74 00:07:08,549 --> 00:07:11,510 ยังไงเดี๋ยวน้าก็ฟื้นกลับมาอยู่แล้ว มันแค่ต้องใช้เวลาสองสามชั่วโมง 75 00:07:11,593 --> 00:07:14,263 แต่น้าตายไปแล้วนี่คะ แบบ... ตายสนิท 76 00:07:14,346 --> 00:07:16,723 สำหรับน้ามันไม่เป็นอย่างนั้นหรอก ไม่มีเวลาอธิบายแล้ว 77 00:07:16,807 --> 00:07:18,559 แม่เธออยู่ไหนล่ะ เขาไปช่วยเฟรยาทันรึเปล่า 78 00:07:18,642 --> 00:07:21,687 ไม่ค่ะ แม่ถูกจับข้อหาฆาตกรรม พวกเขามาจับตัวแม่ไป 79 00:07:21,770 --> 00:07:25,607 ว่าไงนะ แล้วเฟรยายังติดอยู่ในนั้นเหรอ พระเจ้า เราซวยเละแน่ ๆ 80 00:07:30,070 --> 00:07:34,658 - หนูไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น - มันมีผลลัพธ์ อิงกริด 81 00:07:34,741 --> 00:07:37,870 อยู่ ๆ เธอจะทำให้คนฟื้นจากความตาย โดยไม่มีผลลัพธ์ไม่ได้ 82 00:07:38,203 --> 00:07:41,790 น้าล่ะโมโหแม่เราจริง ๆ ที่ไม่สอนลูกให้รู้จักวิธีใช้พลัง 83 00:07:41,874 --> 00:07:43,250 นี่มันเป็นความผิดของเขาคนเดียว 84 00:07:43,333 --> 00:07:46,545 - น้าหมายถึงอะไรคะ ที่ว่าผลลัพธ์ - มันมีราคาของมัน 85 00:07:46,628 --> 00:07:50,048 - คาถาแบบนั้นมันมีค่าของมันเสมอ - ราคาแบบไหนเหรอคะ 86 00:07:50,132 --> 00:07:53,343 ถ้าเราทำให้คนที่รักฟื้นคืนชีพขึ้นมา งั้นคนที่เรารักก็ต้องตาย 87 00:07:53,760 --> 00:07:56,430 - เฟรยา - คงไม่ใช่ถ้าเราไปช่วยเขาได้ทัน 88 00:07:56,805 --> 00:07:58,307 เร็วเข้า ไปกันเถอะ 89 00:08:03,270 --> 00:08:05,856 - คุณทำอะไรอยู่น่ะ - ฉันอยากให้เธอโดนเผา 90 00:08:06,148 --> 00:08:10,485 เหมือนที่ฉันโดนอยู่กลางทะเลทราย ฉันอยากให้เธอหายใจไม่ออก 91 00:08:10,569 --> 00:08:16,658 ฉันอยากให้เธอรู้สึกทุกความเจ็บปวด ที่ฉันได้รับจากเธอ 92 00:08:17,451 --> 00:08:20,787 และจากนั้น... ฉันอยากให้เธอตาย 93 00:08:26,710 --> 00:08:28,545 เธอไม่มีพลังอำนาจเลยรึไง 94 00:08:32,216 --> 00:08:36,345 ฉันผิดหวังในตัวเธอจริง ๆ เฟรยาคนเก่าคงสู้ขาดใจ 95 00:08:41,808 --> 00:08:44,978 ฉันเคยรักเธอจริง ๆ นะ แม่สาวจอมขบถ 96 00:08:46,939 --> 00:08:48,398 แม่จอมซ่าของฉัน 97 00:08:55,906 --> 00:08:56,865 ไปลงนรกซะ 98 00:08:56,949 --> 00:09:00,494 ฉันไปมาแล้วล่ะ ทีนี้ก็ถึงคราวเธอบ้าง 99 00:09:06,583 --> 00:09:07,835 ลาก่อน เฟรยา 100 00:09:25,018 --> 00:09:27,020 "บาร์เดอะเบนต์เอลโบว์" 101 00:09:29,189 --> 00:09:31,441 นี่ นายเห็นเฟรยาออกไปรึยัง ฉันหาเธอไม่เจอ 102 00:09:31,525 --> 00:09:32,818 ไม่นี่ 103 00:09:35,320 --> 00:09:40,951 - คิลเลียน นายมาทำอะไรที่นี่ - มาดื่มน่ะสิ แปลกดีนะ 104 00:09:50,377 --> 00:09:55,841 แม่นายเป็นห่วงนะ นายเลิกส่งอีเมล์ นายไม่สนใจจะส่งโปสการ์ดมาอีกแล้ว 105 00:09:56,133 --> 00:09:58,385 นายไม่น่าไปลงโทษแม่แค่เพราะนายโกรธฉัน 106 00:09:58,468 --> 00:10:01,388 - ฉันไม่ได้โกรธนาย - นายโกรธฉันมาตั้งแต่เกิดแล้ว 107 00:10:01,471 --> 00:10:03,849 นายยังคิดไม่ออกว่า มันไม่ใช่ความผิดฉันที่ชีวิตนายแย่ 108 00:10:05,309 --> 00:10:08,729 อยากบอกฉันมั้ยว่านายมาทำอะไรที่นี่ ฉันไม่ได้เจอนายมาห้าปี 109 00:10:10,397 --> 00:10:11,481 นายต้องการอะไร คิลเลียน 110 00:10:13,817 --> 00:10:16,945 - ฉันไม่อยากได้อะไรจากนายทั้งนั้น - นายต้องการบางอย่างจากฉันเสมอ 111 00:10:17,029 --> 00:10:18,947 และนายมักเอามันไปโดยไม่ขอ 112 00:10:32,002 --> 00:10:33,253 อยากเล่นต่อมั้ย 113 00:10:38,383 --> 00:10:39,593 ดีใจที่ได้เจอนายนะ แดช 114 00:10:44,848 --> 00:10:48,435 - นี่ โทษครับ คุณเห็นเฟรยารึเปล่า - ไม่ค่ะ ฉันยังไม่เห็นเธอเลย 115 00:10:48,519 --> 00:10:49,645 โอเคครับ 116 00:11:06,662 --> 00:11:10,958 หนูไม่เข้าใจด้วยซ้ำว่ามันเกิดอะไรขึ้น แฟนเก่าของเฟรยาอยากฆ่าเธอเหรอคะ 117 00:11:11,041 --> 00:11:13,001 - ใช่ - ใช่จอช ไมเยอร์จากสมัยมัธยมรึเปล่า 118 00:11:13,085 --> 00:11:16,255 ไม่จ้ะ ที่รัก นี่คือแฟนเก่า จากเมื่อนานมาแล้ว จากชาติก่อน 119 00:11:16,338 --> 00:11:17,339 น้าหมายความว่ายังไง 120 00:11:17,631 --> 00:11:20,801 เธอกับเฟรยาเกิดและตายมาเป็นสิบครั้งแล้ว 121 00:11:20,884 --> 00:11:21,927 มันเป็นส่วนหนึ่งของคำสาปน่ะ 122 00:11:22,010 --> 00:11:23,637 - เราโดนสาปเหรอคะ - ผู้หญิงทุกคนในครอบครัว 123 00:11:23,720 --> 00:11:24,972 - ต่างโดนสาปกันทั้งนั้น - ทำไมล่ะคะ 124 00:11:25,472 --> 00:11:27,474 โอเค น้าจะปล่อยให้แม่เธอ อธิบายเรื่องนั้นเองแล้วกัน 125 00:11:27,558 --> 00:11:30,936 แต่ประเด็นก็คือเธอน่ะเคยใช้ชีวิตมาก่อน แต่เธอจำอะไรไม่ได้เลย เฟรยาก็เหมือนกัน 126 00:11:31,019 --> 00:11:34,356 แล้วหมอนี่ แฟนเก่าของเฟรยา เขาทำแบบนี้ไปทำไมล่ะคะ 127 00:11:34,439 --> 00:11:36,358 โอเค นั่นอาจเป็นอีกเรื่องที่เธอควรรู้ไว้ 128 00:11:36,859 --> 00:11:40,279 ผู้หญิงทุกคนในครอบครัวนี้ เราโชคไม่ดีเท่าไหร่เรื่องผู้ชาย 129 00:11:40,362 --> 00:11:45,325 - และนั่นคือส่วนนึงของคำสาปเหรอคะ - ไม่หรอก พวกเราแค่โง่เรื่องนั้นเอง 130 00:11:50,956 --> 00:11:53,417 - แฮร์ริสัน - โจแอนนา 131 00:11:59,047 --> 00:12:03,385 ดีจริง ๆ ที่ได้กลับมาอีสต์เอนด์ ผมรักอากาศริมทะเลจริง ๆ 132 00:12:03,468 --> 00:12:06,722 - มาถึงเร็วดีนะ ถึงแม้จะเป็นคุณก็เถอะ - พวกเขาสร้างรถได้ดีขึ้นแล้ว 133 00:12:07,264 --> 00:12:12,978 - ก็จริง มันนานเท่าไหร่แล้ว - ผมว่าสัก 50 ปีเป็นอย่างน้อย 134 00:12:13,061 --> 00:12:16,315 - พระเจ้า คุณดูเหมือนเดิมเลย - ชีวิตอมตะก็อย่างนี้ล่ะ 135 00:12:17,024 --> 00:12:19,860 คุณน่ะสิ ผมหมายถึงว่า พระเจ้า คุณดูดีกว่าเดิมซะอีก 136 00:12:19,943 --> 00:12:23,197 อาจจะอีกไม่นานเท่าไหร่ เห็นว่ามีใครพยายามจะฆ่าฉัน 137 00:12:23,780 --> 00:12:26,950 - มันเป็นไปได้ด้วยเหรอ - มันก็ยากอยู่ แต่ไม่ถึงกับเป็นไปไม่ได้ 138 00:12:27,034 --> 00:12:29,494 และใครคนนั้นก็ดูจะมุ่งมั่นพยายาม 139 00:12:31,663 --> 00:12:34,708 ผมไปห้ามคนโรคจิตไม่ให้ฆ่าคุณไม่ได้ 140 00:12:35,334 --> 00:12:37,044 แต่ที่แน่ ๆ คือผมพยายามพาคุณออกไปจากที่นี่ได้ 141 00:12:37,127 --> 00:12:40,214 ยิ่งเร็วเท่าไหร่ยิ่งดี ลูกฉันกำลังเป็นอันตราย 142 00:13:22,798 --> 00:13:25,425 เอาล่ะ เราแก้ไปได้หนึ่งปัญหาแล้ว อย่างน้อย 143 00:13:25,509 --> 00:13:29,888 ผมเพิ่งคุยกับผู้พิพากษามา ทายซิใครจะได้เป็นอิสระ เพราะฝีมือผม 144 00:13:29,972 --> 00:13:31,557 คุณทำได้ยังไง 145 00:13:31,640 --> 00:13:35,435 แค่เพราะผมไม่มีอำนาจเสกคาถา ไม่ได้แปลว่าผมไม่มีเล่ห์เหลี่ยมอะไรเลย 146 00:13:35,727 --> 00:13:39,815 ผมอาจไม่มีพลังเวทมนตร์ แต่ผมพอรู้จักคนแบบนั้นอยู่บ้าง 147 00:13:39,898 --> 00:13:42,067 พวกเขาเห็นอะไรมาเยอะ ขุดคุ้ยได้ไม่ยาก 148 00:13:42,150 --> 00:13:44,444 คุณไปขอความช่วยเหลือจาก หนึ่งในลูกความที่ไม่น่าไว้ใจของคุณเหรอ 149 00:13:44,528 --> 00:13:47,948 ผมต้องบอกมั้ยว่าคุณเองก็เป็นหนึ่ง ในลูกความที่ไม่น่าไว้ใจของผม ที่รัก 150 00:13:48,282 --> 00:13:52,035 ผมเพิ่งขอประกันตัวให้คุณได้ในข้อหา ฆาตกรรม คุณควรจะกอดผมเลยเดี๋ยวนี้ 151 00:13:52,119 --> 00:13:56,623 ฉันบริสุทธิ์ ฉันไม่จำเป็นต้องใช้ การตกลงที่ไม่ชอบมาพากลที่ไหน 152 00:13:56,707 --> 00:13:58,083 ขอแค่ทนายฝีมือดีก็พอ 153 00:13:58,166 --> 00:14:01,920 อีกอย่างคุณต้องใช้เงินเยอะเลยล่ะ เพราะเงินประกันตัวตั้งไว้ที่หนึ่งล้านเหรียญ 154 00:14:10,387 --> 00:14:11,513 เฟรยา 155 00:14:36,330 --> 00:14:37,414 คุณน่ะเอง 156 00:14:44,296 --> 00:14:50,302 - โอ้โฮ คุณคงรู้สึกดีขึ้นแล้วสิ - ไฟดับแล้ว ทุกคน ช็อตต่อไปดื่มฟรี 157 00:14:50,385 --> 00:14:54,306 - คุณมาทำอะไรที่นี่คะ - เกิดอะไรขึ้นกับคุณ ผมหาคุณไม่เจอ 158 00:14:54,389 --> 00:14:55,557 และอยู่ ๆ ผมก็ได้กลิ่นควัน 159 00:14:55,641 --> 00:14:58,685 และคุณก็หมดสติอยู่ในห้องน้ำ ท่ามกลางไฟที่กำลังไหม้ 160 00:14:59,645 --> 00:15:04,608 ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ฉันกำลังปาลูกดอกอยู่กับคิลเลียน 161 00:15:05,192 --> 00:15:08,987 จากนั้นฉันก็ไปเข้าห้องน้ำ นั่นคือสิ่งสุดท้ายที่ฉันจำได้ 162 00:15:09,196 --> 00:15:13,158 - คุณเล่นปาลูกดอกอยู่กับคิลเลียนเหรอ - ใช่ ฉันแค่... ฉันไม่แน่ใจ 163 00:15:14,117 --> 00:15:18,288 ฉันคงเป็นลมไปหรืออะไรสักอย่าง แต่ฉันฝันประหลาดสุด ๆ เลยล่ะ 164 00:15:18,956 --> 00:15:22,584 ฉันอยู่ที่ร้านเหล้ายุคเก่า และผู้ชายคนนึงพยายามจะฆ่าฉัน 165 00:15:24,586 --> 00:15:27,256 เฮ่ นี่ ฟังนะ ผม... ผมดีใจที่คุณไม่เป็นไร 166 00:15:29,550 --> 00:15:31,468 ฉันคงสภาพแย่มากเลยตอนนี้ 167 00:15:32,344 --> 00:15:38,016 ไม่หรอก คุณน่ารักดีออก เหมือนเพิ่งกวาดปล่องไฟสมัยศตวรรษที่ 19 168 00:15:38,100 --> 00:15:40,394 - อย่ามาล้อฉันนะ - เปล่าซะหน่อย ผมพูดจริง 169 00:15:47,860 --> 00:15:52,155 - คุณลุยไฟเพื่อช่วยฉัน - ใช่สิ แน่นอนอยู่แล้ว 170 00:16:04,710 --> 00:16:07,004 - เกิดอะไรขึ้นในนี้เนี่ย - น้ารู้สึกแปลก ๆ 171 00:16:07,087 --> 00:16:08,046 หมายความว่าไงคะ 172 00:16:08,922 --> 00:16:12,342 คาถาคืนชีพที่เธอเสกใส่น้า มันทำให้น้ามึน ๆ น่ะ 173 00:16:12,426 --> 00:16:15,262 มีโอกาส 50 เปอร์เซ็นต์ ที่น้าอาจกลายร่างเป็นแมวโดยไม่ตั้งใจ 174 00:16:15,345 --> 00:16:17,848 ถ้าเป็นอย่างนั้น น้าอาจติดอยู่ในร่างนั้นสักพัก 175 00:16:17,931 --> 00:16:20,309 ฉะนั้นบอกมาว่าเธอจำคาถาที่น้าสอนให้ได้ 176 00:16:20,392 --> 00:16:23,812 - เธออาจต้องจัดการเรื่องนี้คนเดียว - พระเจ้า อย่าพูดอย่างนั้นสิคะ 177 00:16:28,525 --> 00:16:33,113 ล้อกันเล่นใช่มั้ยเนี่ย บางทีเราอาจมาช้าไป 178 00:16:33,780 --> 00:16:34,948 เราจะทำยังไงกันดี 179 00:16:35,449 --> 00:16:37,159 อ้อ ช่วยได้มากเลยล่ะ 180 00:16:46,210 --> 00:16:47,920 เร็วเข้า เฟรยา กลับมาสิ 181 00:16:49,796 --> 00:16:51,507 อิงกริด พี่ทำอะไรอยู่น่ะ 182 00:16:51,590 --> 00:16:54,676 - เธอออกมาจากรูปนี่ได้ยังไง - พี่รู้เรื่องความฝันของฉันได้ยังไง 183 00:16:54,760 --> 00:16:58,597 มันไม่ใช่ความฝัน เราต้องไปกันแล้ว แม่กำลังลำบาก 184 00:17:00,849 --> 00:17:02,684 - นั่นแมวของน้าเวนดี้รึเปล่า - ใช่ 185 00:17:18,367 --> 00:17:21,662 นี่ค่ะ โทรหาอิงกริดที่เบอร์นี้ และอ่านในนั้นให้แกฟัง 186 00:17:21,745 --> 00:17:23,413 - มันหมายความว่าอะไร - เดี๋ยวแกก็เข้าใจเอง 187 00:17:23,497 --> 00:17:25,541 จริงเหรอ เดี๋ยวนี้ต้องพูดเป็นรหัสลับ 188 00:17:26,166 --> 00:17:28,460 คุณกลัวว่าถ้าผมรู้ว่าเงินคุณอยู่ที่ไหน แล้วผมจะไปขโมยมารึไง 189 00:17:28,544 --> 00:17:32,256 เรามีประวัติกันมา แฮร์ริสัน ประวัติที่ยาวนานและซับซ้อน 190 00:17:32,923 --> 00:17:34,508 ถ้าคุณไม่เชื่อใจผมแล้วคุณจ้างผมทำไม 191 00:17:34,591 --> 00:17:37,427 คุณคือทนายคนเดียวที่รู้ความจริงเกี่ยวกับฉัน 192 00:17:38,512 --> 00:17:41,181 คุณคือคนเดียวที่จะเชื่อว่าฉันบริสุทธิ์ 193 00:17:44,601 --> 00:17:46,520 - พวกเราเป็นแม่มดเหรอ - เราเป็นแม่มด 194 00:17:47,354 --> 00:17:48,856 แต่พี่ไม่เชื่อเรื่องพวกนี้ด้วยซ้ำนี่ 195 00:17:48,939 --> 00:17:52,359 เอาเป็นว่านี่เป็นคืนของความขัดแย้ง ของการรับรู้อย่างรุนแรง 196 00:17:52,818 --> 00:17:55,696 และแม่ก็รู้มาตลอดเหรอ แม่โกหกเรามาตลอดชีวิตเลยเนี่ยนะ 197 00:17:55,779 --> 00:17:58,740 ก็ประมาณนั้น อีกอย่างเธอกับฉัน เกิดและตายมาหลายรอบแล้ว 198 00:17:58,824 --> 00:17:59,867 แต่เราจำไม่ได้ 199 00:17:59,950 --> 00:18:01,702 - เพราะมีคำสาปติดตัวเราอยู่ - ว่าไงนะ 200 00:18:01,785 --> 00:18:05,622 และนั่นไม่ใช่แมวของน้าเวนดี้ นั่นน่ะคือน้าเวนดี้ 201 00:18:08,542 --> 00:18:12,004 - นี่ไม่ใช่เรื่องจริง - แล้วก็แม่ถูกจับข้อหาฆาตกรรม 202 00:18:14,006 --> 00:18:15,174 - ตาเถร - ไง หลาน ๆ 203 00:18:15,257 --> 00:18:17,718 พอจะมีเสื้อผ้าน้าติดมามั้ย เพราะข้างหลังนี่มันหนาวขั้วโลกเลยล่ะ 204 00:18:17,801 --> 00:18:18,719 - ค่ะ - เดี๋ยวนะ 205 00:18:18,802 --> 00:18:23,098 - ทำไมแม่ถึงถูกจับข้อหาฆาตกรรมล่ะ - ไม่ ใจเย็น นั่นก็เพราะเดอะชิฟเตอร์ 206 00:18:23,182 --> 00:18:24,766 - ตัวอะไรนะคะ - เดอะเชปชิฟเตอร์ 207 00:18:24,850 --> 00:18:27,311 ทุกคน ฉันเพิ่งได้ข้อความเสียง มาจากทนายของแม่ 208 00:18:27,394 --> 00:18:30,230 ฟังนะ คนแบบเราน่ะ มีพลังแตกต่างกันไป 209 00:18:30,314 --> 00:18:35,360 บางคนอาจแปลงร่างเป็นสัตว์ได้เหมือนน้า และบางคนอาจแปลงร่างให้เหมือนคนอื่นได้ 210 00:18:35,444 --> 00:18:36,695 - หนูทำได้มั้ยคะ - ไม่จ้ะ 211 00:18:36,778 --> 00:18:38,322 - บินได้มั้ยคะ - ไม่จ้ะ ฟังนะ 212 00:18:38,405 --> 00:18:42,910 เดอะชิฟเตอร์ที่ตามล่าแม่เธออยู่ เขาทำให้ตัวเองอยู่ในร่างของแม่เธอ 213 00:18:42,993 --> 00:18:45,162 ฆ่าบิล แทตเชอร์ ทิ้งมอร่าไว้เป็นพยาน 214 00:18:45,245 --> 00:18:48,165 แล้วนังนั่นก็มาบ้านเราเมื่อเย็นนี้ และแทงน้าจนตาย 215 00:18:48,248 --> 00:18:50,375 - แต่น้ายังอยู่นี่คะ - ใช่ ประมาณว่าเป็นความผิดฉันเอง 216 00:18:50,459 --> 00:18:53,712 - ฉันทำเรื่องโง่ ๆ ลงไป - ไม่จ้ะ น้ามีเก้าชีวิต เหมือนแมวน่ะ 217 00:18:53,795 --> 00:18:59,259 - โอเค แล้วทนายว่ายังไงล่ะ - เขาบอกว่าเราต้องหาเงินมาแสนเหรียญ 218 00:18:59,343 --> 00:19:02,387 เพื่อประกันตัวแม่ แต่ไม่ต้องห่วงเงินอยู่กับป้ามาริลิน 219 00:19:02,471 --> 00:19:05,307 ป้ามาริลินเหรอ เป็นไปไม่ได้ ป้าตายไปแล้วนี่ 220 00:19:05,390 --> 00:19:08,852 - เราเคยไปเยี่ยมแกที่สุสานสมัยเราเด็ก ๆ - นั่นสิ ฉันไม่รู้ว่ามันแปลว่าอะไร 221 00:19:10,020 --> 00:19:14,816 แปลว่าแม่เธอน่ะเป็นแม่มดจอมเล่ห์เหลี่ยม และเราจะต้องใช้พลั่ว 222 00:19:15,400 --> 00:19:16,443 เอ่อ... 223 00:19:25,327 --> 00:19:30,123 - ไม่อยากเชื่อว่าไอ้นี่ยังใช้การได้อยู่ - นั่นสิ 224 00:19:35,963 --> 00:19:38,131 พระเจ้า ฉันเคยรักเรือลำนี้มาก 225 00:19:41,593 --> 00:19:45,848 นี่จำสมัยเราเด็ก ๆ กันได้มั้ย พ่อปล่อยให้เรานอนบนพื้นเรือตอนหน้าร้อน 226 00:19:46,723 --> 00:19:48,183 เราเรียกว่าการแคมปิ้ง 227 00:19:50,143 --> 00:19:51,186 นายต้องการอะไร แดช 228 00:19:53,438 --> 00:19:58,402 ยังไงนายก็เป็นน้องฉัน ไม่ว่าจะทำอะไรลงไป 229 00:20:01,029 --> 00:20:04,783 ฉันอยากให้นี่ไว้ ใช้ซะ เอาไว้ตั้งตัวใหม่ 230 00:20:06,743 --> 00:20:10,289 - ไม่ล่ะ ขอบใจ ฉันอยู่ได้ - รับเช็คไปเถอะน่า คิลเลียน 231 00:20:11,748 --> 00:20:15,919 นายจะต้องใช้มันเมื่อนายไปจากเมืองนี้ ยิ่งเร็วเท่าไหร่ยิ่งดี 232 00:20:17,796 --> 00:20:22,301 ฉันเพิ่งมาถึงเอง ออกจะชอบมันด้วย คิดว่าฉันคงอยู่อีกสักพัก 233 00:20:28,891 --> 00:20:33,103 รู้มั้ย มันเคยมีช่วงเวลาที่ฉันพร้อมตายเพื่อนายได้ 234 00:20:34,771 --> 00:20:38,317 แต่ตอนนี้พอฉันเห็นหน้านาย ฉันต้อง ทำทุกอย่างเพื่อไม่ฆ่านายด้วยมือของฉันเอง 235 00:20:42,070 --> 00:20:43,363 ฉันเข้าใจความรู้สึกนั้นดี 236 00:20:46,408 --> 00:20:47,534 ระวังหน่อย คิลเลียน 237 00:21:06,595 --> 00:21:11,600 ไงคะ ที่รัก ค่ะ ฉันกำลังไป เดี๋ยวก็ถึงบ้านแล้ว ฉันก็รักคุณค่ะ 238 00:21:12,351 --> 00:21:14,978 - อย่าร้อง - ฉันไม่มีเงินให้แกหรอก 239 00:21:15,312 --> 00:21:17,397 ฉันไม่อยากได้เงิน 240 00:21:21,193 --> 00:21:22,986 แต่ฉันจะเอารถแกไป 241 00:21:23,779 --> 00:21:27,991 เฟรยาหนีไปได้ และเธอรู้แล้วว่าเธอเป็นอะไร 242 00:21:31,203 --> 00:21:34,373 แต่ไม่ต้องห่วง ยังไงฉันก็จะฆ่าเธอให้ได้ 243 00:21:38,460 --> 00:21:41,630 ขอบอกเลยนะ ว่านี่มันทำให้น้าร่าเริงอย่างประหลาด 244 00:21:41,713 --> 00:21:44,132 น้าคิดถึงการทำอะไรแบบนี้กับพวกเธอจริง ๆ 245 00:21:44,216 --> 00:21:48,387 หนูไม่เข้าใจ เราเป็นแม่มด เราแค่ดีดนิ้วแล้วเรียกเงินมาไม่ได้เหรอคะ 246 00:21:48,470 --> 00:21:52,516 ไม่ ๆ เราไม่ทำอย่างนั้น อยู่ ๆ เธอจะเสกทีวี หรือรถ หรือเงินล้านขึ้นมาเฉย ๆ ไม่ได้ 247 00:21:52,599 --> 00:21:56,353 - มันต้องมีที่มา อย่างนั้นก็เท่ากับเราขโมย - แต่น้ากำลังบอกว่ามันเป็นไปได้ 248 00:21:56,436 --> 00:21:58,480 ทำไมเธอถึงทำตัวเป็นโจรอยู่เรื่อยเลย 249 00:21:58,564 --> 00:22:01,525 - ใช่ว่าพี่ไม่คิดเหมือนฉันสักหน่อย - ที่จริงฉันก็ไม่ได้คิดนะ 250 00:22:01,817 --> 00:22:06,405 - ไม่อยากเชื่อเลยว่าป้ามาริลินไม่มีอยู่จริง - รู้มั้ย ต้องยกให้แม่เธอเลยนะ 251 00:22:06,905 --> 00:22:11,076 เขาสร้างคนตายไปแล้วขึ้นมา เขาจะได้ฝังเงินไว้ในที่แจ้ง 252 00:22:11,159 --> 00:22:14,746 พาพวกเธอมาที่นี่ตอนเด็ก ๆ เพื่อจะได้จำได้ เมื่อถึงเวลาต้องใช้เข้าสักวัน 253 00:22:15,038 --> 00:22:20,210 - ฉลาดเอามาก ๆ ตามตำราโจแอนนาเป๊ะ ๆ - ที่จริงแล้ว ทั้งหมดนี่ไม่มีอะไรตามตำราเลย 254 00:22:20,586 --> 00:22:21,712 ใช่สิจ้ะ 255 00:22:21,795 --> 00:22:26,008 - เอาจริงนะ ไม่ช่วยกันหน่อยเหรอ - ก็ได้ 256 00:22:27,968 --> 00:22:32,389 แล้วเมื่อก่อนในชาติอื่นหนูเป็นยังไงคะ ต่างจากตอนนี้รึเปล่า 257 00:22:32,472 --> 00:22:37,227 ไม่หรอก เธอก็เหมือนเดิมนั่นแหละ ซ่า หัวแข็ง สนุก จอมขบถ 258 00:22:37,311 --> 00:22:42,441 - ดื้อ มีความรักเสมอ และดราม่ามาก ๆ - หนูไม่ดราม่าซะหน่อย 259 00:22:42,524 --> 00:22:44,818 ขอเถอะ อย่างเธอน่ะได้ออสการ์สบาย ๆ 260 00:22:44,902 --> 00:22:47,529 แล้วอิงกริดเป็นยังไงคะ ขี้กลัว หนอนหนังสือ 261 00:22:47,613 --> 00:22:48,864 มีเหตุมีผลแบบน่าเบื่อรึเปล่าคะ 262 00:22:48,947 --> 00:22:52,659 - การมีเหตุผลไม่น่าเบื่อซะหน่อย - เธอจะแปลกใจว่าอิงกริดต่างไปขนาดไหน 263 00:22:52,743 --> 00:22:55,412 เธอเป็นคนฉลาดมาแต่ไหนแต่ไร ฉลาดจนน่ารำคาญเลยล่ะ 264 00:22:55,495 --> 00:22:58,832 แต่เธอไม่ค่อยกลัวอะไรขนาดนี้ 265 00:22:58,916 --> 00:23:01,960 หมายถึงว่า น้าไม่รู้ว่า เพราะวิธีการเลี้ยงดูคราวนี้หรืออะไร 266 00:23:02,044 --> 00:23:03,921 เธอน่ะมีพลังมากกว่าที่คิดนะ 267 00:23:07,925 --> 00:23:11,011 หนูไม่รู้สึกมีพลังเลยค่ะ แค่รู้สึกแปลก ๆ 268 00:23:13,138 --> 00:23:15,849 ทุกอย่างที่หนูเคยคิดว่ารู้มันก็หายไป 269 00:23:15,933 --> 00:23:19,228 เท่าที่เห็น บอกเลยนะคะว่า หนูเลือกเป็นบรรณารักษ์ขี้อายมากกว่า 270 00:23:19,895 --> 00:23:23,690 ส่วนฉันน่ะ ลึก ๆ ก็รู้มาตลอด แต่แม่ทำให้ฉันคิดว่าฉันบ้าไปเอง 271 00:23:23,774 --> 00:23:26,235 - แม่เขาทำไปเพื่อปกป้องพวกเธอนะ - ก็ไม่ได้แปลว่ามันถูกนี่คะ 272 00:23:26,318 --> 00:23:29,321 ฉันดีใจที่แม่ไม่บอก ตอนนี้ก็ยังไม่อยากรู้เลย 273 00:23:29,404 --> 00:23:32,616 อิงกริดหลานรัก สิ่งที่เราเป็นมันเป็นได้หลายอย่าง 274 00:23:32,699 --> 00:23:34,201 ไม่ได้จะแย่หรือน่ากลัวไปซะหมด 275 00:23:34,284 --> 00:23:37,371 บางอย่างมันก็ดีเอามาก ๆ และน่าตื่นเต้น เดี๋ยวเธอก็จะเห็นเอง มันเป็นของขวัญนะจ๊ะ 276 00:23:37,454 --> 00:23:43,210 - มันเป็นคำสาป เราถูกสาปกันทั้งนั้น - พวกเรา ดูนั่นสิ 277 00:23:43,794 --> 00:23:44,753 นี่ 278 00:23:50,801 --> 00:23:51,844 เดี๋ยวนะ... 279 00:23:55,013 --> 00:23:58,058 ทุกคน ถ้าเราคิดผิดล่ะ ถ้ามันมีแต่ศพอยู่ในนั้นล่ะ 280 00:23:58,141 --> 00:23:59,393 ก็มีทางเดียวที่จะรู้ 281 00:24:02,521 --> 00:24:03,689 โอเค 282 00:24:10,028 --> 00:24:11,530 ใช่ เอาล่ะนะ 283 00:24:14,366 --> 00:24:17,578 - แม่เจ้า - ขอบคุณค่ะ ป้ามาริลิน 284 00:24:20,539 --> 00:24:21,748 นี่มัน... 285 00:24:23,208 --> 00:24:26,170 ขอบคุณค่ะ ป้ามาริลิน 286 00:24:36,597 --> 00:24:41,727 - นี่ พี่รู้สึกดีขึ้นรึยัง - การอาบน้ำนี่แหละคือสิ่งที่ฉันต้องการ 287 00:24:42,269 --> 00:24:46,481 ขอบใจนะ ขอบใจ ทุกคน สำหรับทุกอย่างที่พวกเธอทำคืนนี้ 288 00:24:46,732 --> 00:24:48,317 ฉันรู้ว่ามันลำบาก 289 00:24:49,067 --> 00:24:55,741 และเฟรยา แม่เสียใจจริง ๆ ที่ลูกต้องโดนลากเข้ามาเกี่ยวกับเรื่องนี้ 290 00:24:55,824 --> 00:24:58,660 แม่อยากจัดการกับเดอะชิฟเตอร์ด้วยตัวเอง 291 00:24:58,744 --> 00:25:00,829 แม่ไม่เคยต้องการให้ใครเป็นอันตรายทั้งนั้น 292 00:25:00,913 --> 00:25:04,708 แล้วทำไมเดอะชิฟเตอร์ตนนี้ถึงมาตามล่าแม่ล่ะคะ 293 00:25:04,791 --> 00:25:09,796 แม่เป็นครูสอนศิลปะ แมงมุมแม่ยังไม่ฆ่าเลย 294 00:25:09,880 --> 00:25:12,549 อิงกริด แม่เธอน่ะ สวยเผ็ดดุ 295 00:25:12,633 --> 00:25:15,093 เขามีพลังอำนาจอย่างที่เธอนึกไม่ถึงเลยล่ะ 296 00:25:15,177 --> 00:25:19,181 เขามีชีวิตอยู่มานานมากและก็มีศัตรูมากด้วย 297 00:25:19,264 --> 00:25:25,229 - ฉันว่าไม่เยอะขนาดนั้นหรอก - งั้นก็มีคนอื่นที่เหมือนเราอยู่เยอะเหรอคะ 298 00:25:25,312 --> 00:25:28,857 ไม่หรอกจ้ะ ก็มากพอจะก่อปัญหา 299 00:25:28,941 --> 00:25:32,110 สิ่งสำคัญก็คือตอนนี้ลูกรู้ตัวตนของตัวเองแล้ว 300 00:25:32,194 --> 00:25:33,779 ลูกต้องเก็บมันไว้เป็นความลับ 301 00:25:33,862 --> 00:25:37,616 บอกใครไม่ได้ทั้งนั้น แม้กระทั่งแดชนะ เฟรยา 302 00:25:39,910 --> 00:25:45,916 เฟรยา นี่คือกฎที่คนแบบเราต้องทำตาม เราไม่เปิดเผยตัวตนกับใครทั้งสิ้น 303 00:25:45,999 --> 00:25:49,169 กฎแรกของชมรมแม่มด คือการไม่พูดถึงชมรมแม่มด 304 00:25:49,253 --> 00:25:54,174 - เฟรยา ลูกเข้าใจมั้ย - ค่ะ 305 00:25:55,384 --> 00:25:59,054 แม่อยากให้หนูโกหกทุกคน เหมือนที่แม่โกหกหนูมาตลอดชีวิต 306 00:25:59,137 --> 00:26:02,975 - แม่แค่พยายามจะปกป้องลูก - โดยการบอกว่าหนูเป็นบ้า 307 00:26:03,058 --> 00:26:06,937 เพราะหนูสัมผัสได้ถึงความจริงเหรอคะ ปกป้องได้ดีมากจริง ๆ 308 00:26:07,020 --> 00:26:10,858 แม่เสียใจจ้ะ แม่เข้าใจว่าทำไมลูกถึงโกรธ 309 00:26:10,941 --> 00:26:13,402 แม่เสียใจเหรอ มันควรจะมีความหมายอะไรกับหนูเหรอคะ 310 00:26:13,485 --> 00:26:16,238 แม่เสียใจที่หนูรู้ความจริง แม่ไม่เสียใจเลยที่โกหก 311 00:26:16,321 --> 00:26:18,991 แม่มีเหตุผลของแม่ เฟรยา 312 00:26:20,325 --> 00:26:24,705 ลูกไม่มีทางเข้าใจสิ่งที่เราต้องแลก กับการเป็นแบบที่เราเป็น 313 00:26:24,788 --> 00:26:26,915 ความทุกข์ทรมานที่เราต้องทนรับ 314 00:26:27,291 --> 00:26:32,254 แม่ตัดสินใจเลือก เพราะลูกสมควรจะได้สิ่งที่ดี 315 00:26:33,005 --> 00:26:35,090 ลูกสมควรจะมีชีวิตที่เป็นปกติ 316 00:26:35,174 --> 00:26:39,052 ปกติเหรอ แม่ล้อเล่นรึไง แม่ส่งหนูไปบำบัดจิต 317 00:26:39,136 --> 00:26:42,890 แม่ทำให้หนูคิดว่าตัวเองมีอะไรผิดปกติ เพราะหนูรู้ความจริง 318 00:26:42,973 --> 00:26:45,184 หนูไม่มีวันยกโทษให้แม่หรอก 319 00:26:53,400 --> 00:26:55,944 เดี๋ยวแกก็ทำใจได้ ในที่สุด 320 00:26:59,198 --> 00:27:01,992 ถ้าเธอเชื่ออย่างนั้น แปลว่าเธอไม่รู้จักลูกสาวฉันดีพอ 321 00:27:14,796 --> 00:27:15,923 เฮ่ 322 00:27:17,424 --> 00:27:22,387 - เฮ่ คุณมาทำอะไรที่นี่ - ไม่รู้สิ 323 00:27:23,931 --> 00:27:27,226 - แล้วแดชล่ะ - ฉันรักแดช 324 00:27:28,519 --> 00:27:31,063 คุณมาถึงที่นี่เพื่อบอกว่าคุณรักพี่ชายผมงั้นเหรอ 325 00:27:31,355 --> 00:27:34,358 - เพราะแค่นั้น ส่งข้อความมาก็ได้ - ไม่ ฉันแค่... 326 00:27:35,234 --> 00:27:38,153 ฉันรู้ว่าถ้าฉันไปหาแดช เขาจะทำให้ทุกอย่างดีขึ้น 327 00:27:38,445 --> 00:27:39,530 นั่นคือสิ่งที่เขาทำ 328 00:27:40,322 --> 00:27:43,575 แต่ฉันไม่อยากให้ใครมาแก้ไขอะไรตอนนี้ 329 00:27:43,992 --> 00:27:47,871 ตอนนี้ฉันแค่อยากอยู่นิ่ง ๆ และโกรธและรู้สึกแย่... 330 00:27:49,623 --> 00:27:51,375 และฉันรู้สึกได้ว่าคุณถนัดเรื่องแบบนั้น 331 00:27:54,044 --> 00:28:00,592 - ผมว่านั่นไม่ใช่คำชมนะ - ฉันหมายความในแง่ดีค่ะ 332 00:28:02,511 --> 00:28:06,265 - แล้วมีปัญหาอะไรล่ะ - ดราม่าครอบครัวน่ะ 333 00:28:07,182 --> 00:28:10,102 - ผมว่าผมคุ้นเคยกับเรื่องนั้นอยู่ - เหรอคะ 334 00:28:11,019 --> 00:28:15,566 - แล้วคุณรับมือยังไงล่ะ - ผมเหรอ ผมมีเทคนิคที่ได้ผลมาก 335 00:28:16,233 --> 00:28:18,735 ผมจะโกรธแบบสุด ๆ 336 00:28:18,819 --> 00:28:22,990 แล้วจากนั้นผมก็จะหนีไปให้ไกลที่สุดและเร็วที่สุด 337 00:28:23,448 --> 00:28:28,579 - อันนั้นมันเรื่องถนัดผม - ฟังดูดีนะคะ 338 00:28:28,662 --> 00:28:30,080 มันไม่ได้ผลจริง ๆ หรอก 339 00:28:31,415 --> 00:28:34,918 ต่อให้หนีไปไกลแค่ไหน สุดท้ายปัญหาก็ตามเราทันอยู่ดี 340 00:28:37,546 --> 00:28:39,506 รู้มั้ย คุณนี่ฉลาดกว่าที่เห็นนะเนี่ย 341 00:28:40,382 --> 00:28:46,263 - อีกแล้วนะ ไม่ใช่คำชม - ฉันแค่หมายถึงว่าคุณต่างไปจากที่เห็นน่ะ 342 00:28:46,346 --> 00:28:49,224 - ต่างในทางที่ดีหรือไม่ดีล่ะ - ฉันก็ยังไม่รู้ 343 00:28:55,606 --> 00:28:59,276 - ผมไม่คิดว่าคุณควรอยู่ที่นี่ - ฉันไม่ควรมาอยู่ที่นี่อย่างที่สุด 344 00:29:07,701 --> 00:29:10,913 - แล้วเกิดอะไรขึ้นกับคุณมาล่ะ - เราแค่เป็นคนสภาพชีวิตแย่ ๆ สองคน 345 00:29:10,996 --> 00:29:13,874 นอนเล่นบนเรือของคุณ มองขึ้นไปบนฟ้า ไม่คุยกันได้มั้ย 346 00:29:15,292 --> 00:29:19,671 ได้สิ ได้ ผมว่าผมทำได้นะ 347 00:29:29,389 --> 00:29:32,267 แล้วคุณคิดจริง ๆ เหรอว่า คุณกับผมเป็นแค่เพื่อนกันได้ 348 00:29:33,268 --> 00:29:38,273 - มองข้ามว่าจริง ๆ แล้วเรารู้สึกต่อกันยังไง - ฉันบอกว่าไม่คุยกันไง 349 00:29:48,575 --> 00:29:53,956 - เธอต้องไปนอนแล้วจ้ะ - ไม่ได้หรอกค่ะ หนูสติแตกเกินไป 350 00:29:54,039 --> 00:29:58,126 เพราะคาถานั่นที่หนูเสกใส่น้า คนที่หนูรักจะต้องตาย 351 00:29:58,210 --> 00:30:01,964 และหนูเอาแต่คิดถึงผู้คนที่หนูรัก และรู้มั้ยคะว่าแปลกตรงไหน 352 00:30:02,506 --> 00:30:08,595 มีคนที่หนูรักมากกว่าที่คิดไว้ซะอีก ไม่รู้ว่ามันคือข่าวดีหรือไม่ดี 353 00:30:09,388 --> 00:30:13,100 อิงกริด มันอาจไม่เกิดขึ้นเลยตอนนี้ มันอาจใช้เวลาเป็นเดือน หรือแม้แต่เป็นปี 354 00:30:13,183 --> 00:30:17,312 งั้นมันก็เหมือนมีดาบเล่มใหญ่แขวนอยู่ บนหัวหนูจนกว่ามันจะร่วงลงมาเหรอคะ 355 00:30:17,396 --> 00:30:20,023 อิงกริดจ๊ะ ชีวิตทุกคนก็เป็นอย่างนั้น 356 00:30:20,107 --> 00:30:23,777 เรามีดาบเล่มใหญ่แขวนอยู่เหนือหัว เราแค่ชอบทำเหมือนว่ามันไม่มีอยู่จริง 357 00:30:23,861 --> 00:30:28,073 - โอเค แต่เราแก้ไขอะไรมันไม่ได้เลยเหรอ - ไม่จ้ะ 358 00:30:28,156 --> 00:30:30,951 ความสมดุลจะต้องคืนกลับ มันเป็นกฎสากล 359 00:30:31,785 --> 00:30:36,915 - แล้วทำไมน้าถึงไม่อยากให้หนูบอกแม่ล่ะ - ยังไงมันก็เปลี่ยนอะไรไม่ได้ 360 00:30:36,999 --> 00:30:39,501 และแม่เขาก็มีเรื่องให้ต้องห่วงมากอยู่แล้ว 361 00:30:39,585 --> 00:30:45,465 อีกอย่าง เราไม่คุยกันมาเป็นร้อยปี และน้าไม่อยากเสี่ยงให้เขาโกรธน้าอีก 362 00:30:45,549 --> 00:30:49,428 - มันไม่ใช่ความผิดของน้านี่คะ หนูผิดเอง - มันไม่ใช่ความผิดของใครหรอกจ้ะ 363 00:30:49,970 --> 00:30:55,142 เดี๋ยวเธอก็เก่งขึ้นเอง น้าสัญญา จำไว้ น้าน่ะรู้จักเธอมาหลายศตวรรษ 364 00:30:55,225 --> 00:30:57,728 และเธออาจจะเป็นคนที่มีพรสวรรค์ที่สุด ในพวกเราแล้ว 365 00:30:59,771 --> 00:31:01,899 แต่หนูไม่อยากมีนี่คะ 366 00:31:02,983 --> 00:31:06,737 ชีวิตหนูก่อนหน้านี้บางทีมันอาจไม่น่าตื่นเต้น 367 00:31:06,820 --> 00:31:10,782 แต่มันก็สบายดีและปลอดภัย และหนูก็ชอบแบบนั้น 368 00:31:11,783 --> 00:31:14,119 หนูอยากไม่รับรู้อะไรพวกนี้เลย หนูเกลียดมัน 369 00:31:14,203 --> 00:31:16,622 หนูแค่อยากให้มันกลับไปเป็นเหมือนเดิม 370 00:31:16,705 --> 00:31:18,582 มานี่สิจ๊ะ คนดี 371 00:31:26,882 --> 00:31:28,467 เกิดอะไรกันขึ้น 372 00:31:29,009 --> 00:31:31,720 มันก็แค่เรื่องใหญ่ที่ต้องมารับในคราวเดียวน่ะ 373 00:31:34,723 --> 00:31:36,141 หนูสบายดีค่ะ 374 00:31:37,601 --> 00:31:43,607 ลูกรัก แม่เสียใจ 375 00:31:44,316 --> 00:31:48,487 - แม่ไม่เคยตั้งใจจะให้เรื่องนี้ทำร้ายลูกเลย - หนูรู้ค่ะ มันก็แค่... 376 00:31:49,613 --> 00:31:51,198 มันแปลกน่ะค่ะ 377 00:31:51,406 --> 00:31:54,952 แบบว่าทุกอย่างแตกต่างไปหมด ทุกอย่างดูแปลกไปสำหรับหนู 378 00:31:55,035 --> 00:31:57,955 แม้แต่ภาพเขียนตรงนั้น 379 00:31:59,331 --> 00:32:02,876 ก็เพราะมันแปลกไปน่ะสิ ดั๊กไม่อยู่ในนั้นอีกแล้ว 380 00:32:07,089 --> 00:32:12,594 รู้มั้ยรูปนั้นในบาร์น่ะ รูปที่เฟรยาหลุดเข้าไป รู้รึเปล่าว่าเกิดอะไรขึ้นกับมัน 381 00:32:12,678 --> 00:32:17,432 - ไม่รู้สิคะ มันโดนเผาไปนิดหน่อย - งั้นเราก็ไม่รู้แน่ ๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขา 382 00:32:17,516 --> 00:32:19,101 - เดี๋ยวนะ พี่คงไม่คิดว่า... - อะไรเหรอคะ 383 00:32:19,184 --> 00:32:22,604 - เขาหนีไปได้ครั้งนึง ทำไมเราต้องเสี่ยงอีก - พี่พูดถูก เราไปที่บาร์กันเถอะ 384 00:32:27,985 --> 00:32:29,111 "แม่" 385 00:32:30,988 --> 00:32:37,452 - ฉันไปก่อนดีกว่า ฉันก็จะกอดคุณอยู่หรอก... - อย่าเลย ผมอาจชอบใจเกินไป 386 00:32:42,624 --> 00:32:45,794 นี่คุณ ขอบใจนะ 387 00:33:00,851 --> 00:33:04,521 เฟรยา โทรกลับหาแม่ด้วยนะ มันเป็นเรื่องคอขาดบาดตาย 388 00:33:05,063 --> 00:33:07,316 จะปิดแล้วนะ ทุกคน รอบสุดท้ายแล้ว 389 00:34:24,309 --> 00:34:25,352 เฟรยา 390 00:34:37,656 --> 00:34:38,907 เทียน 391 00:34:40,033 --> 00:34:43,078 เฟรยา เฟรยา เฟรยา 392 00:34:44,204 --> 00:34:46,540 เฟรยา เฟรยา เฟรยา 393 00:35:13,859 --> 00:35:15,194 เฟรยา 394 00:35:15,819 --> 00:35:17,446 เราอยากลงมือเองมั้ย 395 00:35:18,030 --> 00:35:20,407 บางทีเราน่าจะเก็บไว้บนผนังนะคะ ไม่ชอบเลยเวลาเราทำแบบนั้น 396 00:35:20,699 --> 00:35:22,242 เราทำอย่างนั้นแล้วครั้งนึง ผลออกมาไม่ค่อยดีเท่าไหร่ 397 00:35:22,326 --> 00:35:24,286 เราจำเป็นต้องเก็บมันไว้ในที่ที่จะไม่มีใครหาเจอ 398 00:35:24,369 --> 00:35:28,498 - บางทีเราน่าจะเผามันไปเลย - ไม่ได้ เพราะเขาจะตาย เราไม่ทำแบบนั้น 399 00:35:30,042 --> 00:35:31,126 อีกแล้ว 400 00:35:31,585 --> 00:35:35,130 มันก็ไม่ใช่รูปที่แย่ที่จะโดนขังไว้หรอกนะ มันดีกว่ารูปที่แล้วตั้งเยอะ 401 00:35:35,214 --> 00:35:37,799 หนูคนนึงล่ะ ที่ไม่สนถ้าเขาต้องทรมานนิดหน่อย 402 00:35:37,883 --> 00:35:41,553 สิ่งสำคัญก็คือเขาจะปลอดภัยอยู่ที่นี่ และเราก็ปลอดภัย 403 00:35:45,557 --> 00:35:49,353 เธอรู้ตัวรึเปล่าว่าเกือบถูกเผาทั้งเป็น และจมน้ำทั้งหมดในคืนเดียว 404 00:35:49,436 --> 00:35:52,064 ใช่ เท่าที่เป็นแม่มดมา มันไม่ค่อยดีเท่าไหร่นะ 405 00:35:52,147 --> 00:35:56,193 - มันจะดีขึ้นแน่ ๆ น้าสัญญา - ขออย่าให้แย่ลงไปกว่านี้เลย 406 00:36:01,615 --> 00:36:04,660 - หนูยังโกรธแม่อยู่นะคะ - แม่รู้จ้ะ 407 00:36:06,119 --> 00:36:08,914 และหนูก็เริ่มเหนื่อยกับการขุดดินเต็มทีแล้ว 408 00:36:19,883 --> 00:36:21,218 สวัสดีครับ สาว ๆ 409 00:36:27,516 --> 00:36:30,644 - ไงคะ - ผมจะถามดีมั้ยเนี่ย 410 00:36:33,021 --> 00:36:35,691 มันเป็นเรื่องที่เพี้ยนและยาวมาก 411 00:36:37,192 --> 00:36:40,821 ฟังนะ ผมได้ข่าวเรื่องที่เกิดขึ้น เรื่องแม่คุณกับข้อหาพวกนั้น 412 00:36:40,904 --> 00:36:42,865 ค่ะ มันบ้าบอมาก 413 00:36:42,948 --> 00:36:45,117 แต่เราไม่ห่วงอะไรหรอก หมายถึงว่าแม่บริสุทธิ์ 414 00:36:45,200 --> 00:36:47,619 แน่อยู่แล้ว ฟังนะ ถ้ามีอะไรที่ผมพอจะทำได้ 415 00:36:47,703 --> 00:36:49,329 รู้มั้ย ผมจะหาทนายที่ดีที่สุดให้เลย 416 00:36:49,413 --> 00:36:51,498 ไม่เป็นไรค่ะ เราจัดการเรื่องนั้นแล้ว 417 00:36:56,420 --> 00:36:57,838 - คุณจะเข้ามามั้ยคะ - ไปสิ 418 00:37:01,300 --> 00:37:05,888 เตียงฉัน มันช่างแสนสบาย 419 00:37:06,388 --> 00:37:09,183 ที่รัก เอาจริง ๆ นะ มันเกิดอะไรกันขึ้น 420 00:37:12,311 --> 00:37:14,313 เมื่อคืนมันแค่แปลกเอามาก ๆ 421 00:37:17,608 --> 00:37:20,694 เฟรยา คุณก็รู้ว่าคุณบอกผมได้ทุกเรื่อง 422 00:37:26,033 --> 00:37:30,412 คุณจะยังรักฉันมั้ย ถ้าคุณรู้ว่าชีวิตฉันเละเทะขนาดไหน 423 00:37:33,290 --> 00:37:38,879 รักสิ ที่ผมรักคุณก็เพราะคุณเละเทะนี่แหละ 424 00:37:39,838 --> 00:37:44,551 หมายถึงว่าคุณทั้งบ้าบอและตลก 425 00:37:44,927 --> 00:37:48,555 และดราม่าและน่ารัก และคุณคิดว่าคุณมีพลังจิต 426 00:37:48,639 --> 00:37:51,058 แต่คุณก็ทำกุญแจหายตลอดเวลา แล้วก็ชอบลืมว่าจอดรถไว้ตรงไหน 427 00:37:51,141 --> 00:37:55,020 และมันก็โอเค ผมรักมันทุกอย่างนั่นล่ะ 428 00:37:56,897 --> 00:37:59,650 ผมลุยด้วย... ตลอดไป ไม่ว่าจะยังไง 429 00:38:05,989 --> 00:38:08,867 - ที่รัก คุณเป็นแผลหมดแล้ว - ไม่เท่าไหร่หรอกค่ะ 430 00:38:09,201 --> 00:38:11,203 ไม่ ให้ผมจัดการเอง เดี๋ยวผมเอาน้ำแข็งมาให้ 431 00:38:14,706 --> 00:38:17,501 คุณไม่วิ่งหนีปัญหาเลยใช่มั้ย 432 00:38:17,793 --> 00:38:20,921 คุณวิ่งเข้าหามันและแก้ไขมัน 433 00:38:22,422 --> 00:38:25,717 แน่นอน นั่นคือสิ่งที่เราทำเพื่อคนที่เรารัก 434 00:39:12,306 --> 00:39:15,058 ทำไมพี่เอาแต่เปิดไพ่พวกนั้นล่ะ มันจะไม่เปลี่ยนหรอกนะ 435 00:39:15,851 --> 00:39:19,730 มันจะต้องมีทาง ลูก ๆ ไม่เคยมีชีวิตมานานขนาดนี้ 436 00:39:21,356 --> 00:39:23,775 ฉันคิดว่าฉันคงรับการสูญเสียพวกแกไปอีกไม่ไหว 437 00:39:27,196 --> 00:39:30,574 เราจะไม่เสียแกไปหรอก เราจะหาเดอะชิฟเตอร์ให้เจอ 438 00:39:30,657 --> 00:39:33,535 และเราจะรักษาชีวิตเด็ก ๆ ไว้ ให้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้ 439 00:39:36,705 --> 00:39:38,373 แปลว่าเธอจะยังอยู่ใช่มั้ย 440 00:39:41,001 --> 00:39:43,587 พี่เคยเห็นฉันวิ่งหนีการสู้ครั้งไหนด้วยเหรอ 441 00:40:44,606 --> 00:40:47,609 "แปลโดย: SDI Media"