1
00:00:04,600 --> 00:00:07,360
หกนักวิทยาศาสตร์
ตายจากห้องทดลองระเบิด

2
00:00:07,440 --> 00:00:08,280
(ความเดิมจากตอนที่แล้ว)

3
00:00:08,360 --> 00:00:10,200
ทันทีที่เธอไป พ่อของเธอจะอยู่ที่นี่

4
00:00:10,280 --> 00:00:12,240
ถ้ามีใครพยายามจะเข้ามาในบ้านนี้

5
00:00:12,320 --> 00:00:14,000
ฉันจะฝังลูกกระสุนที่หัวของเขา

6
00:00:14,080 --> 00:00:16,320
- เรเชล
- สวัสดีค่ะพ่อ

7
00:00:16,400 --> 00:00:18,400
- เรามีอะไรที่นั่น
- ทุกอย่างคุณแซดเลอร์

8
00:00:18,480 --> 00:00:21,120
- ทุกอย่างจริงๆ
- เธอให้เซลล์ของคีร่ากับฉันเหรอ

9
00:00:21,200 --> 00:00:22,880
มันเป็นการตัดสินใจของฉัน ไม่ใช่เธอ

10
00:00:22,960 --> 00:00:25,480
ไม่มีการตัดสินใจอะไรทั้งนั้น โคซีมา
เธอมีทางเดียว

11
00:00:25,560 --> 00:00:28,480
- ออกไป
- คีร่าอาจเป็นโอกาสเดียวของหล่อน

12
00:00:28,560 --> 00:00:31,240
- นี่ช่วยได้มั้ยคะ ฟันหนู
- ฉันเอาตัวดันแคนให้คุณ

13
00:00:31,320 --> 00:00:33,680
คุณยอมแพ้เรื่องคีร่าและเราจะหายไป

14
00:00:33,760 --> 00:00:37,440
- อลิสัน โคลนนิ่ง
- ฉันไม่คิดว่าเขารู้

15
00:00:37,520 --> 00:00:38,840
คุณทำลายเรา

16
00:00:38,920 --> 00:00:40,880
ด้วยการสอดแนมและคำโกหก

17
00:00:40,960 --> 00:00:43,000
- เรเชล เสร็จรึยัง
- กำลังพิจารณา

18
00:00:43,080 --> 00:00:45,000
- เรเชล
- ไปได้แล้ว

19
00:00:45,080 --> 00:00:46,560
ดร.ลีกี้ ขึ้นรถ

20
00:00:46,640 --> 00:00:48,680
คุณทำลายชีวิตคู่ของผม

21
00:00:48,760 --> 00:00:50,040
ผมลาออก

22
00:01:15,720 --> 00:01:18,000
- เป็นไงบ้าง นายโอเคใช่มั้ย
- ฉันไม่เป็นไร

23
00:01:19,560 --> 00:01:22,440
ช่วยฉันหน่อย เราต้องเปลี่ยนรถ

24
00:01:22,840 --> 00:01:24,920
นายบอกไม่ใช่เหรอว่ายึดที่นั่นไว้แล้ว

25
00:01:25,000 --> 00:01:27,400
เมื่อกี้มันซุ่มโจมตีชัดๆ พวกนั้นเป็นใครกัน

26
00:01:27,480 --> 00:01:30,920
ไม่ใช่ตำรวจ ไม่ใช่เอฟบีไอด้วย
รองเท้าคู่ละ 400 ดอลลาร์เลยนะ

27
00:01:31,000 --> 00:01:32,320
ฉันบอกให้อยู่กับพวกขี้ขลาดไง

28
00:01:32,400 --> 00:01:34,280
ถ้าฉันไป ป่านนี่นายไปอยู่ในห้องเก็บศพแล้ว

29
00:01:34,360 --> 00:01:37,000
ไปที่รถแล้วออกจากที่นี่กันเถอะ

30
00:01:38,720 --> 00:01:41,800
- บ้าเอ๊ย ไม่เอาน่า
- บ้าเอ๊ย

31
00:01:41,880 --> 00:01:45,600
- เวรแล้ว
- ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย

32
00:01:48,480 --> 00:01:51,720
เร็วเข้า ออกไปจากที่นี่
ลืมเรื่องนี้ก่อน นายต้องไป

33
00:01:52,200 --> 00:01:54,000
ไปเถอะ ฉันน่าจะ

34
00:01:54,200 --> 00:01:56,640
ฉันน่าจะบอกนายหลายเดือนแล้ว
ฉันถูกจัดฉาก

35
00:01:56,720 --> 00:01:59,920
- อะไรนะ ใครจัดฉากนาย
- จำตำรวจที่ฉันโทรหาได้มั้ย

36
00:02:00,000 --> 00:02:01,960
จู่ๆ เขาก็โทรมา ฉันไม่ได้พูดอะไร

37
00:02:02,040 --> 00:02:02,920
ฉันรู้

38
00:02:03,560 --> 00:02:06,400
- เขาต้องการนายเพราะว่านายคือ...
- อะไร

39
00:02:08,039 --> 00:02:11,600
นายโอเคมั้ย โอเคนะ ใช่มั้ย

40
00:02:11,880 --> 00:02:15,600
นายต้องสัญญากับฉัน
นายต้องส่งต่อข้อความ

41
00:02:15,680 --> 00:02:17,440
ได้สิ ข้อความอะไร

42
00:02:17,840 --> 00:02:20,720
นายต้องตามหาตำรวจคนนั้น
นายต้องหาเบธ ไชลด์ส

43
00:03:04,160 --> 00:03:05,640
คีร่าล่ะ

44
00:03:05,720 --> 00:03:08,560
พวกเขาจะไม่มาที่นี่
จนกว่าฉันจะรู้ว่ามันปลอดภัย

45
00:03:08,640 --> 00:03:10,360
- สวัสดีซาราห์
- ไง

46
00:03:10,440 --> 00:03:12,240
เบนจามินให้ผู้ชายสี่คนคอยสอดส่อง

47
00:03:12,320 --> 00:03:14,320
เรเชลถูกเตือนแล้ว
ถ้าเขาพยายามจะทำอะไร

48
00:03:14,400 --> 00:03:16,480
ฉันจะอัดลูกกระสุนในหัวของพ่อเขา

49
00:03:16,640 --> 00:03:18,680
ผมชอบคิดว่าเธอล้อเล่น

50
00:03:18,760 --> 00:03:21,200
- ฉันเปล่านะ แอนดรู
- ได้โปรด เรียกผมว่าอีธาน

51
00:03:21,280 --> 00:03:24,120
ถ้าผมต้องเป็นหมากของคุณ
ผมอยากได้ชื่อของผมคืน

52
00:03:25,640 --> 00:03:27,920
ตอนนี้เราถือไพ่อยู่เหนือกว่าทุกใบ

53
00:03:28,000 --> 00:03:30,720
มีทั้ง "อีธาน" ข้อมูลของเขาและคีร่า

54
00:03:30,800 --> 00:03:33,520
- คีร่าไม่ใช่ส่วนหนึ่งของข้อตกลง
- ฉันรู้น่า

55
00:03:33,600 --> 00:03:35,960
แต่การกลับมาเจอกัน
ของเรเชลกับพ่อเป็นเรื่องจริง

56
00:03:36,040 --> 00:03:38,960
มาดูกันว่ามันจะจบลงยังไงที่ไดแอด

57
00:03:39,400 --> 00:03:40,600
ยืนยันแล้ว ปลอดภัย เอส

58
00:03:40,840 --> 00:03:41,840
เข้ามา

59
00:03:42,880 --> 00:03:44,760
- พวกเขาอยู่ในซอย
- คุณนายเอส

60
00:03:44,880 --> 00:03:48,280
- หวัดดีจ้ะที่รัก
- ไปรอข้างนอกเถอะ

61
00:03:48,400 --> 00:03:51,600
ขอบคุณนะเบนจามิน ปลอดภัยพอรึยัง

62
00:03:51,920 --> 00:03:53,920
ดีจริงๆ ที่ได้เจอ

63
00:03:55,160 --> 00:03:57,040
- แล้วผมล่ะ
- มานี่เลย

64
00:03:58,560 --> 00:03:59,880
ดีใจที่ได้เจอพวกเธอนะ

65
00:04:01,680 --> 00:04:04,760
- ฉันขอโทษกับเรื่องทั้งหมดนี่นะ
- ผมรู้

66
00:04:15,920 --> 00:04:17,000
โคซีมา

67
00:04:17,079 --> 00:04:19,640
- โคซีมา
- เตรียมตัวให้พร้อมเลย

68
00:04:20,839 --> 00:04:23,920
- เฮ้ บัตรผ่านของฉันไม่ทำงาน
- ใช่

69
00:04:24,080 --> 00:04:27,000
ฉันกันเธอไว้เอง นั่นของฉันเหรอ

70
00:04:27,160 --> 00:04:30,160
ใช่ พัสดุจากซาราห์ เธอเอาจริงเหรอ

71
00:04:31,520 --> 00:04:34,160
- ฉันยกเลิกล็อคนี่ได้ทุกเวลา
- ก็เอาเลยสิ

72
00:04:34,360 --> 00:04:36,800
ฉันแค่ไม่อยากให้เธอมายุ่งในนี้

73
00:04:41,120 --> 00:04:43,920
- โคซีมา
- ว้าว ผู้หญิงทะเลาะกันนี่ดุเดือดเนอะ

74
00:04:52,240 --> 00:04:54,320
งั้นผู้บริจาคเป็นเด็กเหรอ

75
00:05:00,600 --> 00:05:02,760
เธอรู้ใช่มั้ยว่าการรักษาที่ได้ประสิทธิภาพ

76
00:05:02,840 --> 00:05:07,120
และชัดเจนสำหรับ 324 บี 21
คือไขกระดูกของเด็ก

77
00:05:09,600 --> 00:05:11,920
ใช่ สก็อตต์ เรารู้

78
00:05:19,800 --> 00:05:21,840
ดอนนี่ๆ

79
00:05:25,120 --> 00:05:27,040
ทำไมคุณไม่ไปรับฉัน

80
00:05:28,800 --> 00:05:30,280
ลูกๆ ยังไม่ไปโรงเรียน

81
00:05:30,600 --> 00:05:32,440
มีน้ำยาทำความสะอาดเต็มห้องซักผ้า

82
00:05:32,520 --> 00:05:33,440
เกิดอะไรขึ้นที่นี่

83
00:05:34,040 --> 00:05:36,560
พอได้แล้ว ผมรู้สึกไม่ค่อยสบาย

84
00:05:36,680 --> 00:05:41,920
โอเค ฉันรู้
มันมากจนเกินไปที่จะรับใช่มั้ย

85
00:05:42,720 --> 00:05:46,360
ภรรยาของคุณเป็นโคลนนิ่ง เห็นมั้ย
ฉันใช้ตัวค.ด้วย

86
00:05:47,000 --> 00:05:49,440
ไม่เป็นไรหรอก
เราค่อยจัดการมันด้วยกัน โอเคมั้ย

87
00:05:55,600 --> 00:05:58,040
- กลิ่นอะไรน่ะ
- เปล่าซักหน่อย

88
00:05:58,120 --> 00:06:02,520
ไม่มีอะไร คุณทำอะไรเนี่ย อย่านะ

89
00:06:04,320 --> 00:06:05,560
พระเจ้า

90
00:06:05,640 --> 00:06:07,440
พระเจ้า คุณดื่มเหรอ

91
00:06:07,520 --> 00:06:12,240
พระเจ้าช่วย ดื่มเหล้าตั้งแต่วันที่ฉัน
กลับมาจากสถานบำบัด คุณบ้ารึเปล่าเนี่ย

92
00:06:12,320 --> 00:06:15,120
- ผมรู้ที่ซ่อนของคุณทุกที่
- อยากได้นักใช่มั้ย

93
00:06:15,720 --> 00:06:18,280
ผมรู้เรื่องยาที่คุณเก็บไว้ในกล่องลูกปัด

94
00:06:18,360 --> 00:06:21,400
ในตู้เล็กๆ ของคุณในถัง
แล้วเขียนว่า "กระดุม"

95
00:06:22,200 --> 00:06:24,520
เอามานี่
คุณควรจะคอยเป็นกำลังใจฉันนะ

96
00:06:25,120 --> 00:06:26,880
เจ็บมั้ย เจ็บรึเปล่า

97
00:06:29,320 --> 00:06:30,240
- ไม่
- โอเค

98
00:06:30,800 --> 00:06:32,080
ได้เวลาเตรียมตัวไปโรงเรียน

99
00:06:32,760 --> 00:06:36,520
คืนนี้เราจะไปอยู่ที่บ้านคุณย่า
จนกว่าพ่อจะรู้สึกดีขึ้นนะ โอเคมั้ย

100
00:06:37,160 --> 00:06:39,240
ออกไปกันเถอะ ดีมากจ้ะ

101
00:06:39,880 --> 00:06:41,280
คุณเอาเวลาวันนี้ไว้คิดนะ

102
00:07:17,640 --> 00:07:19,800
- คุณเป็นใคร
- คุณคือโทนี่เหรอ

103
00:07:20,600 --> 00:07:22,560
เปล่า ฉันคือแฮรี่ พอตเตอร์

104
00:07:23,200 --> 00:07:24,400
เบธอยู่ไหน

105
00:07:30,840 --> 00:07:32,760
- เธอจะไปแล้วเหรอ
- ใช่

106
00:07:32,840 --> 00:07:34,960
คีร่าอาบน้ำอยู่ ฉันคิดว่าเราน่าจะคุยกัน

107
00:07:35,040 --> 00:07:37,600
งานของฉันในการลักลอบ
ขนเด็กจบแล้วสำหรับวันนี้

108
00:07:37,840 --> 00:07:39,360
ลูกสาวของคุณชื่ออะไรนะ

109
00:07:41,040 --> 00:07:43,640
- คีร่า
- แล้วเขาอายุเท่าไหร่

110
00:07:43,880 --> 00:07:45,480
ไม่ใช่เรื่องที่คุณต้องรู้

111
00:07:46,480 --> 00:07:48,720
เฮ้ มีเรื่องอะไรรึเปล่า

112
00:07:51,040 --> 00:07:53,640
อาร์เธอร์ต้องการให้ฉัน
ช่วยบางอย่างเกี่ยวกับพวกโคลน

113
00:07:53,720 --> 00:07:56,360
แต่ไม่ได้ พวกเราจะจัดการเอง

114
00:07:56,440 --> 00:07:59,320
เธอต้องอยู่ที่นี่กับคีร่า

115
00:07:59,400 --> 00:08:02,200
- ฉันจะโทรมาถ้ามันจำเป็น
- ขอบใจ

116
00:08:02,360 --> 00:08:04,880
- ไม่เป็นไร บาย
- บาย

117
00:08:06,800 --> 00:08:09,840
ลูกสาวของผมอายุประมาณคีร่า
ตอนเธอถูกเอาตัวไป

118
00:08:09,920 --> 00:08:11,960
คุณหมายถึงเรเชลเหรอ ลีกี้เอาไปเหรอ

119
00:08:13,400 --> 00:08:15,600
มาหวังกันว่าคุณจะยุติสงครามนี้ได้ อีธาน

120
00:08:15,680 --> 00:08:17,240
นั่นแหละสิ่งที่คุณควรแก้ไข

121
00:08:21,040 --> 00:08:21,880
(สถาบันไดแอด)

122
00:08:21,960 --> 00:08:24,600
ผมเกรงว่าดร.ลีกี้ยังไม่ว่าง
ถือสายรอซักครู่

123
00:08:26,440 --> 00:08:27,840
ดร.คอร์เมียร์ใช่มั้ยครับ

124
00:08:28,080 --> 00:08:29,400
ใช่ค่ะ

125
00:08:29,480 --> 00:08:35,320
พอล คุณไม่อยู่แล้วลำบาก
และความเงียบของคุณก็น่าเบื่อ

126
00:08:37,400 --> 00:08:39,559
ขอร้องล่ะ คุณก็รู้ว่าฉันไม่ชอบที่จะต้องกังวล

127
00:08:42,520 --> 00:08:44,200
สวัสดี ดร.คอร์เมียร์

128
00:08:44,320 --> 00:08:47,440
- รับชาหรือกาแฟมั้ย
- ไม่ค่ะ ขอบคุณ

129
00:08:49,160 --> 00:08:50,720
อัลดัสอยู่ไหน

130
00:08:56,080 --> 00:08:59,120
ขอชาด้วย มาร์ติน
และช่วยส่งคนไปตามหาพอลด้วย

131
00:09:04,040 --> 00:09:07,320
อัลดัสหัวใจวายตายบนเครื่องบินส่วนตัว

132
00:09:07,800 --> 00:09:09,560
ที่กำลังจะไปแลงลีย์เมื่อคืน

133
00:09:09,640 --> 00:09:11,520
- อะไรนะ
- ฉันเสียใจ

134
00:09:12,320 --> 00:09:13,680
ฉันรู้ว่าพวกคุณสนิทกัน

135
00:09:15,040 --> 00:09:16,920
ตั้งแต่ตอนนี้ คุณจะต้องขึ้นตรงกับฉัน

136
00:09:18,000 --> 00:09:20,000
- นั่น...
- ยาก

137
00:09:20,640 --> 00:09:21,800
สำหรับเราทั้งคู่

138
00:09:23,400 --> 00:09:25,480
ถึงแม้จะมีเรื่องเศร้า

139
00:09:26,440 --> 00:09:29,480
แต่ในที่สุด เราก็รู้ว่า
อัลดัสได้ซ่อนข้อมูลที่สำคัญเกี่ยวกับ

140
00:09:29,560 --> 00:09:31,280
การทดลองของตัวต้นแบบเอาไว้

141
00:09:32,160 --> 00:09:34,920
ถึงเวลาติดต่อกับซาราห์แล้ว

142
00:09:35,880 --> 00:09:39,520
เดลฟีน เราอาจมีคำตอบ
สำหรับโคซีมาก็ได้นะ

143
00:09:40,400 --> 00:09:43,080
- ค่ะ
- สำหรับเราทุกคน

144
00:09:50,600 --> 00:09:53,520
อาร์ท ผมไม่ได้อนุญาตให้คุณ
งัดเข้ามาในห้องนะ

145
00:09:53,920 --> 00:09:55,400
เป็นบ้าอะไรน่ะ

146
00:09:56,760 --> 00:09:59,480
ฟีลิกซ์ นี่โทนี่

147
00:10:05,680 --> 00:10:08,680
อะไร เบธไม่มาแล้วเหรอ
ดีเลย เยี่ยม

148
00:10:08,760 --> 00:10:11,600
ฉันคิดอะไรอยู่นะถึงได้เชื่อตำรวจ

149
00:10:11,680 --> 00:10:14,040
ใจเย็นๆ ก่อน เรื่องมันซับซ้อน

150
00:10:14,120 --> 00:10:14,960
ใช่

151
00:10:15,040 --> 00:10:17,320
- งั้นเหรอ งั้นฉันไปล่ะ
- ไม่ๆ นายต้องอยู่

152
00:10:17,400 --> 00:10:19,200
- เธอต้องอยู่
- งั้นเหรอ นายเป็นใครล่ะ

153
00:10:20,160 --> 00:10:23,440
- เด็กของอาร์ตี้
- ฟีลิกซ์

154
00:10:24,560 --> 00:10:25,880
ฉันเป็นเพื่อนของเบธ

155
00:10:25,960 --> 00:10:28,680
เราทั้งสองคนเป็นเพื่อนเบธ โอเคมั้ย
พวกเราปลอดภัย

156
00:10:28,960 --> 00:10:30,480
อาร์ทเป็นตำรวจ

157
00:10:30,560 --> 00:10:33,120
เขาถูกพักงาน นี่แหละตำรวจแบบที่ฉันชอบ

158
00:10:35,160 --> 00:10:38,640
ทำตัวตามสบายเลย นั่งลง

159
00:10:38,720 --> 00:10:41,600
ฉันแค่ต้องการคุยกับเขา
ข้างนอก 30 วินาที ตกลงไหม

160
00:10:41,680 --> 00:10:44,000
จากนั้นฉันจะอธิบายทุกอย่าง โอเคนะ

161
00:10:44,160 --> 00:10:46,840
30 วินาทีนะ ฟีฟี

162
00:10:47,480 --> 00:10:49,360
ถ้าเรียกฉันแบบนั้นอีก
ฉันจะไม่บอกอะไรเลย

163
00:10:53,600 --> 00:10:57,640
พระเจ้าช่วย เขามาจากไหนเนี่ย

164
00:10:58,600 --> 00:11:01,800
ฉันเปิดโทรศัพท์ของเบธไว้
เผื่อวันนึงมันจะดังอีกครั้ง แต่...

165
00:11:02,040 --> 00:11:05,680
- นายช่วยบอกได้มั้ยว่ามันเกิดอะไรขึ้น
- นั่นคงเป็นโครโมโซมเดี่ยว

166
00:11:05,760 --> 00:11:08,520
งั้นฉันเข้าใจถูกแล้ว
ผู้หญิงคนนั้นเป็นโคลนข้ามเพศเหรอ

167
00:11:08,720 --> 00:11:11,640
เขาเป็นโคลนข้ามเพศ เขาน่ะ ใช่แล้ว

168
00:11:11,800 --> 00:11:13,840
ก็แค่อีกรูปแบบหนึ่งในร่างพี่สาวฉัน

169
00:11:13,920 --> 00:11:15,800
เขาบอกว่าเบธติดต่อไปหาเขา

170
00:11:15,880 --> 00:11:18,320
ว่าเพื่อนของเขาถูกตำรวจฆ่า

171
00:11:18,400 --> 00:11:21,240
- และตอนนี้เขาจะคุยกับเบธคนเดียว
- โอเค เข้าใจแล้ว

172
00:11:21,320 --> 00:11:25,240
- โทนี่เขารู้มั้ยว่าตัวเองเป็นโคลนนิ่ง
- ฉันไม่รู้

173
00:11:25,320 --> 00:11:27,480
เขาหยาบจะตาย
ฉันไม่อยากจะบอกอะไรเลย

174
00:11:27,560 --> 00:11:30,760
ดี เราบอกเขาไม่ได้ คุณเล่นตามน้ำนะ

175
00:11:31,520 --> 00:11:33,040
บ้าเอ๊ย

176
00:11:40,640 --> 00:11:42,480
แค่คนเดียว ฉันเป็นส่วนน้อย

177
00:11:42,760 --> 00:11:44,520
ไม่มีครอบครัว ฉันเป็นใคร

178
00:11:45,280 --> 00:11:47,000
บ้านนายโคตรจะเกย์เลย

179
00:11:52,080 --> 00:11:53,320
โทนี่ เบธตายแล้ว

180
00:11:55,760 --> 00:11:59,200
- งั้นฉันก็ไม่มีธุระที่นี่
- นายมี โทนี่

181
00:12:00,640 --> 00:12:01,920
เบธบอกอะไรนายกันแน่

182
00:12:02,000 --> 00:12:04,640
เขาบอกว่าเราอาจเกี่ยวข้องกัน
และเขาก็บอกว่า

183
00:12:04,720 --> 00:12:06,720
เขาเป็นตำรวจ ฉันก็เลยวางสาย

184
00:12:06,880 --> 00:12:09,320
แซมมี่มีข้อความฝากให้เขา
แต่เขาตายไปแล้ว

185
00:12:11,000 --> 00:12:12,960
- ข้อความอะไร
- ฉันไม่บอก

186
00:12:13,520 --> 00:12:17,960
- ฉันอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
- ก็ได้ ได้สิ

187
00:12:18,240 --> 00:12:20,600
แต่ฟังนะโทนี่ เรารู้เรื่องนั้น

188
00:12:20,680 --> 00:12:22,160
แต่เราไม่รู้จักนาย

189
00:12:22,720 --> 00:12:24,520
งั้นให้ฉันไปตรวจสอบข้อมูลของนายเป็นไง

190
00:12:24,880 --> 00:12:26,600
ระหว่างนี้นายก็อยู่กับฟีลิกซ์ไปก่อนนะ

191
00:12:35,760 --> 00:12:40,080
ดูนี่สิ แม่ต้องการป้าอลิสันด่วนที่สุดเลย

192
00:12:41,760 --> 00:12:42,800
แบบนี้เป็นไง

193
00:12:43,080 --> 00:12:46,480
- เราใส่นางฟ้าเพิ่มดีมั้ย
- พวกมันทำให้หนูนึกถึงเฮเลน่า

194
00:12:46,840 --> 00:12:51,040
- ใช่ แม่ด้วย
- เธอสบายดีมั้ยคะ

195
00:12:52,040 --> 00:12:54,000
เธอสบายดีจ้ะ

196
00:12:56,000 --> 00:12:59,160
แม่ปล่อยให้เธออยู่กับอุปกรณ์ของเธอ

197
00:12:59,240 --> 00:13:01,800
แต่เธอถามถึงลูกตลอดเลยนะ

198
00:13:05,000 --> 00:13:06,480
เราควรซ่อนมั้ยคะ

199
00:13:20,880 --> 00:13:23,800
- มีอะไรเกิดขึ้นกับโคซีมารึเปล่า
- เปล่า

200
00:13:23,880 --> 00:13:27,000
จริงๆ แล้วฉันมาที่เพราะคำสั่งจากเรเชล

201
00:13:27,240 --> 00:13:28,800
มาเพื่ออะไร

202
00:13:28,880 --> 00:13:31,760
ต่อรองชีวิตแฟนเธอกับเซลล์ต้นกำเนิด
ของลูกสาวฉันเหรอ

203
00:13:32,120 --> 00:13:35,200
เปล่า เธอมีข้อเสนอใหม่

204
00:13:35,560 --> 00:13:36,720
ลีกี้ตายแล้ว

205
00:13:40,120 --> 00:13:43,720
- เธอบอกว่าเป็นเพราะหัวใจวาย
- ฉันว่าแล้วเธอต้องพูดแบบนั้น

206
00:13:44,080 --> 00:13:47,400
เธอต้องการแบบนั้นไม่ใช่เหรอ
ฉันเชื่อว่าอัลดัสเลวน้อยกว่า

207
00:13:47,480 --> 00:13:49,680
แต่ตอนนี้สายไปแล้ว
ตอนนี้เป็นเรื่องของศจ.ดันแคน

208
00:13:50,120 --> 00:13:52,560
- ว่ามา
- กุญแจสำคัญในการใช้ยีนบำบัด

209
00:13:52,640 --> 00:13:57,000
ที่ไม่จำเป็นต้องใช้เซลล์ต้นกำเนิดของคีร่า
อยู่ในยีนสังเคราะของดันแคน

210
00:13:57,080 --> 00:13:59,680
แต่เราต้องการให้เขาไปที่ไดแอด
และเริ่มทำมันเดี๋ยวนี้

211
00:13:59,760 --> 00:14:00,640
ไม่

212
00:14:00,840 --> 00:14:03,160
แต่คีร่าจะอยู่กับเธอ ที่ที่เด็กควรอยู่

213
00:14:03,240 --> 00:14:06,440
เธอคิดว่าฉันเชื่อเรเชล
หรือเธอได้เหรอ เดลฟีน

214
00:14:06,560 --> 00:14:10,800
เราไม่ได้พาตัวดันแคนมาถึงนี่
เพื่อจะให้เขาอยู่เฉยๆ นะ

215
00:14:11,040 --> 00:14:14,200
บอกเรเชลด้วยไว้เราจะพิจารณาข้อเสนอ

216
00:14:14,280 --> 00:14:15,280
โอเค

217
00:14:23,360 --> 00:14:26,280
นายเอาถุงเซลล์นั่น...

218
00:14:28,160 --> 00:14:30,560
พระเจ้า ผมคิดว่าคืนนี้คุณจะกลับบ้าน

219
00:14:30,760 --> 00:14:34,200
เราว่าจะเล่นกันที่โรงอาหาร แต่ก็...
ขอโทษนะ

220
00:14:34,280 --> 00:14:37,920
พวกคุณถือสาเนื้อเยื่อโพรงประสาทฟัน
ในตู้อบรึเปล่า

221
00:14:38,000 --> 00:14:39,840
- ไม่แน่นอน
- เยี่ยม

222
00:14:39,920 --> 00:14:41,800
งั้นฉันก็ไม่สนที่พวกคุณทำอ่างแช่กรด

223
00:14:43,080 --> 00:14:45,600
โคซีมา นี่คลับสงครามอักษรไดแอด

224
00:14:45,680 --> 00:14:49,320
ศัตรูของฉัน ดูมสเดย์
เพนเมคเกอร์ ยูวิช 97

225
00:14:50,040 --> 00:14:51,200
เจ๋ง

226
00:14:53,760 --> 00:14:55,560
เล่นต่อเลยเพื่อน

227
00:14:59,040 --> 00:15:00,160
โอเค

228
00:15:04,240 --> 00:15:06,280
สุภาพบุรุษ พวกนายก็รู้

229
00:15:06,360 --> 00:15:07,960
พลาด

230
00:15:08,120 --> 00:15:10,720
หนอนยักษ์ของฉันแพร่กาฬโรค

231
00:15:10,800 --> 00:15:12,600
ผู้พิทักษ์ป่ากากๆ ของนายบาดเจ็บ สองแต้ม

232
00:15:13,720 --> 00:15:17,760
และ ตู้ม ว่าไงไพ่วิเศษ

233
00:15:17,880 --> 00:15:20,160
ลาก่อนผู้พิทักษ์ป่า ฉันชนะแล้ว

234
00:15:22,520 --> 00:15:23,840
ฝันไปเถอะ

235
00:15:23,920 --> 00:15:26,160
หนอนของนายใช้พลังวิเศษสองครั้งไม่ได้

236
00:15:26,360 --> 00:15:28,800
และแม้ดเคโธส์ก็สังหาร
ก่อนนายจะแพร่กาฬโรคอีก

237
00:15:28,880 --> 00:15:30,520
โทษทีนะ

238
00:15:30,600 --> 00:15:32,920
พลังวิเศษของแม้ดเคโธส์จะมีผล
อยู่ในสงครามที่เขาสู้อยู่เท่านั้น

239
00:15:33,640 --> 00:15:36,600
สก็อตต์บาดเจ็บ เขาต้องไม่หยิบไพ่อีก

240
00:15:36,680 --> 00:15:40,120
แต่ใครสนกันล่ะ ในเมื่อทหารถูกโยน

241
00:15:40,200 --> 00:15:42,720
และพวกมนุษย์อสูรก็ต้องไปตรงนี้

242
00:15:46,800 --> 00:15:49,280
คุณอยาก แบบว่า เล่นมั้ย

243
00:15:52,040 --> 00:15:53,600
ฉันไม่รู้ว่าพวกคุณพร้อมรับมือมั้ย

244
00:15:54,920 --> 00:15:56,040
บูมๆ

245
00:15:56,120 --> 00:15:59,640
อย่าแม้แต่จะคิด ไพ่เทเลพอร์ต

246
00:16:00,320 --> 00:16:02,200
หน่วยของนายตายหมด

247
00:16:02,280 --> 00:16:07,080
ฉันได้เมือง ได้ตรามังกรและปล้นสะดม

248
00:16:08,720 --> 00:16:10,240
ไม่เลว

249
00:16:18,600 --> 00:16:20,600
โคซีมา คุณโอเคมั้ย

250
00:16:26,800 --> 00:16:28,240
เราต้องคุยกัน

251
00:16:32,880 --> 00:16:33,800
เล่นต่อเลย

252
00:16:39,320 --> 00:16:41,640
โคซีมา เรื่องทุกอย่างมันเกิดขึ้นไวมาก

253
00:16:41,760 --> 00:16:43,240
ฉันคิดว่าพวกเขาฆ่าอัลดัส

254
00:16:44,360 --> 00:16:46,520
- อะไรนะ
- เรเชลอยู่ที่โต๊ะทำงานของเขา

255
00:16:47,240 --> 00:16:49,520
แล้วก็บอกว่าอัลดัสตายเพราะหัวใจวาย

256
00:16:49,600 --> 00:16:52,000
บนเครื่องบินส่วนตัว ฟังฉันนะ

257
00:16:52,160 --> 00:16:53,640
ฉันคิดว่าเวลาของเธอกำลังจะหมด

258
00:16:54,400 --> 00:16:56,840
และฟันของคีร่าก็เหมือนผ้าพันแผล

259
00:16:57,000 --> 00:17:00,800
แต่ดันแคน เขาอาจถือกุญแจในการรักษาอยู่

260
00:17:01,880 --> 00:17:04,920
ฉันจะพยายามช่วย
บอกมาสิเธอต้องการอะไร

261
00:17:07,040 --> 00:17:09,240
- จบตานายแล้ว
- ก็ได้ๆ

262
00:17:09,480 --> 00:17:12,000
- นายชนะหนึ่งตา
- เฮ้ พวกนายน่ะ

263
00:17:12,079 --> 00:17:15,119
หยิบมนุษย์อสูรแล้วไปเล่นที่อื่นที

264
00:17:17,800 --> 00:17:20,839
ฉันจะรักษาสัญญาที่ฉันทำกับเธอ
ครั้งแรกที่เราเจอกัน

265
00:17:21,880 --> 00:17:24,640
ว่าวันหนึ่งฉันจะพาเธอขึ้นสวรรค์ไปด้วยกัน

266
00:17:29,360 --> 00:17:30,720
เด็กกำพร้าเหรอ

267
00:17:31,720 --> 00:17:34,360
อย่างน้อยก็ไม่ต้องรู้ว่า
พ่อแม่จริงๆ ของนายห่วยแตก

268
00:17:36,160 --> 00:17:38,240
พ่อแม่ของฉันน่ะแย่สุดๆ

269
00:17:39,200 --> 00:17:42,080
มันดูเข้าทีนะที่เบธบอกว่า
ฉันเกี่ยวข้องกับเขา

270
00:17:44,560 --> 00:17:47,160
นายรู้จักแซมมี่มานานเท่าไหร่แล้ว

271
00:17:50,080 --> 00:17:51,440
นานพอ

272
00:17:52,320 --> 00:17:54,880
ทำไมนายสนใจเรื่องแซมมี่จัง

273
00:17:54,960 --> 00:17:58,480
ฉันจะบอกก็ต่อเมื่อ
นายบอกมาว่าข้อความนั่นคืออะไร

274
00:17:58,560 --> 00:18:00,520
นายต้องเล่นให้ฉลาดกว่านี้นะเพื่อน

275
00:18:00,960 --> 00:18:03,760
- ขอฉันยืมเสื้อผ้าหน่อยได้มั้ย
- ไม่

276
00:18:04,000 --> 00:18:06,880
เถอะน่า ฉันขับรถมาสองวันเต็มนะ

277
00:18:06,960 --> 00:18:09,840
ต้องอาบน้ำให้เด็กๆ นายเข้าใจที่พูดใช่มั้ย

278
00:18:10,920 --> 00:18:12,920
ฉันรู้ว่านายเล่นเกมอะไรอยู่ โทนี่

279
00:18:13,040 --> 00:18:14,360
งั้นเหรอ

280
00:18:15,280 --> 00:18:17,840
- เกมอะไรล่ะ
- เกมกดปุ่ม

281
00:18:18,360 --> 00:18:20,800
- ทดสอบขอบเขต
- ลึกซึ้ง

282
00:18:20,880 --> 00:18:23,560
เหมือนจิตรกรเลย

283
00:18:23,640 --> 00:18:26,720
แล้วพ่อโทนี่ข้ามเพศไปเป็น

284
00:18:26,800 --> 00:18:29,200
- พวกกุ๊ยได้ยังไงล่ะ
- พระเจ้า

285
00:18:29,960 --> 00:18:31,320
นายออกมาตั้งแต่เมื่อไหร่

286
00:18:32,720 --> 00:18:35,040
- วันอังคารเหรอ
- ใช่

287
00:18:35,120 --> 00:18:38,520
โทนี่ สิ่งที่นายทำอยู่ตอนนี้
ซับซ้อนกว่าเรื่องเพศอีกนะ

288
00:18:39,040 --> 00:18:40,000
งั้นเหรอ

289
00:18:46,320 --> 00:18:48,560
หุบปากแล้วเตรียมน้ำให้ฉันอาบซะ

290
00:18:50,360 --> 00:18:53,120
ทำเองสิยัยบ้า

291
00:18:54,360 --> 00:18:57,800
- หยาบคายกว่าหน้าอีกนะเนี่ย
- นายเหมือนพี่สาวฉันชะมัด

292
00:19:14,640 --> 00:19:17,520
- คุณกำลังทำอะไรน่ะ
- อลิ

293
00:19:19,000 --> 00:19:20,560
ผมจะไป

294
00:19:22,000 --> 00:19:25,640
ไม่ เรายังไม่ถึงขั้นนั้น

295
00:19:26,000 --> 00:19:27,920
ไม่ได้ เรายังมีภูเขาที่ต้องก้าวข้าม

296
00:19:28,000 --> 00:19:30,640
- เรายังไปไม่ถึงฐานเลย
- ผมขอโทษ

297
00:19:30,720 --> 00:19:32,880
ผมขอโทษ ผมทำร้ายคุณมามากพอแล้ว

298
00:19:33,280 --> 00:19:37,080
- ไม่มีผมจะดีกว่า
- งั้นนี่คือดอนนี่ เฮนดริกซ์ตัวจริงสินะ

299
00:19:37,680 --> 00:19:40,440
อยู่ๆ ก็เก็บข้าวของ ทิ้งลูกๆ ไปกลางดึก

300
00:19:42,200 --> 00:19:44,200
คุณไม่รักฉันแล้วเหรอ

301
00:19:46,520 --> 00:19:48,120
คุณเคยรักฉันบ้างมั้ย

302
00:19:52,200 --> 00:19:54,800
ผมขอโทษๆ...

303
00:19:54,880 --> 00:19:59,680
ผมขอโทษสำหรับเรื่องคลิปโป๊
และพาคุณเข้าสถานบำบัด

304
00:19:59,760 --> 00:20:02,160
ผมขอโทษที่เกลียดแม่ของคุณและ...

305
00:20:02,240 --> 00:20:03,720
ทุกคนเกลียดแม่ของฉัน

306
00:20:05,400 --> 00:20:06,560
พระเจ้า

307
00:20:06,640 --> 00:20:09,080
ฉันทำเรื่องผิดพลาดร้ายแรงลงไปดอนนี่

308
00:20:09,160 --> 00:20:11,240
ไม่ อลิ

309
00:20:14,000 --> 00:20:18,320
- ไม่เท่ากับเรื่องนี้หรอก
- ลองพูดมาสิ

310
00:20:18,400 --> 00:20:20,520
หาทางรักษาก็เหมือนกับการให้

311
00:20:20,600 --> 00:20:24,760
กุญแจสู่อาณาจักรพระเจ้าแก่ไดแอด
ถ้าพูดเรื่องการสังเคราะห์นะ

312
00:20:25,360 --> 00:20:27,360
- คุณรักษาโคซีมาได้จริงรึเปล่า
- ใช่

313
00:20:27,880 --> 00:20:30,480
ถึงมันจะดูโอ้อวด

314
00:20:31,120 --> 00:20:35,640
งั้นก็ไม่มีคำถามแล้ว
จัดการเอาตัวเขาไปให้ไดแอด

315
00:20:37,040 --> 00:20:39,000
เดี๋ยวก็รู้ว่าเขายังเป็นหนึ่งในพวกนั้นมั้ย

316
00:20:48,920 --> 00:20:50,440
มันเจ๋งดีนะรู้มั้ย

317
00:20:50,520 --> 00:20:54,000
ได้แช่อ่างอาบน้ำของหนุ่มอังกฤษ
ที่ไม่เหมือนใคร

318
00:20:54,240 --> 00:20:56,600
- นายมีบุหรี่อีกมั้ย
- โทนี่

319
00:20:57,600 --> 00:20:58,440
ว่าไง

320
00:20:58,520 --> 00:21:00,800
ฉันทนนายพล่ามไม่ไหวแล้ว
ฉันจะลงไปข้างล่างนะ

321
00:21:00,880 --> 00:21:03,640
- ไปกินเหล้าซักหน่อย
- ก็ได้ ฟังดูเหมือนมีแผน

322
00:21:04,000 --> 00:21:05,640
ไว้เราค่อยสนุกกันทีหลังก็ได้

323
00:21:18,880 --> 00:21:19,840
- อะไร
- เอาล่ะ

324
00:21:19,920 --> 00:21:23,280
- ได้เรื่องอะไรมาบ้าง
- โทนี่ ชื่อเก่า อังตัวเนตต์ ซาวิคกี

325
00:21:23,360 --> 00:21:24,200
ซาวิคกีเหรอ

326
00:21:24,280 --> 00:21:26,640
ใช่และซามูเอล ดีน
ทั้งสองคนเป็นโจร

327
00:21:26,720 --> 00:21:29,600
ดูเหมือนแซมมี่
จะถูกยิงระหว่างทำงานสองวันที่แล้ว

328
00:21:29,760 --> 00:21:31,760
ยังไม่รู้ตัวผู้ยิง

329
00:21:32,000 --> 00:21:34,040
พบศพของเขาที่โรงจอดรถในซินซิเนติ

330
00:21:34,120 --> 00:21:35,760
ไม่ๆ

331
00:21:35,840 --> 00:21:38,040
ฉันได้กลิ่นคนเฝ้าระวังจากศพของแซมมี่

332
00:21:40,440 --> 00:21:42,720
- ทำไมพวกเขาถึงรู้จักเบธได้
- พวกเขาเจอกัน

333
00:21:42,800 --> 00:21:45,400
มีบันทึกการโทรไปถึงที่ซินซิเนติเป็นสิบหน

334
00:21:45,480 --> 00:21:48,120
และเธอบินไปที่นั่นสองครั้ง
นายรู้ข้อความรึยัง

335
00:21:48,200 --> 00:21:51,680
ไม่ เขาคอยถามนู่นถามนี่ฉันตลอด
แต่ฉันก็ถามเขาเหมือนกัน

336
00:21:51,760 --> 00:21:54,480
- นายได้บอกมั้ยว่าเขาเป็นโคลน
- จะบ้าเหรอ

337
00:21:54,560 --> 00:21:56,600
ฉันต้องรับผิดชอบเรื่องนั้นด้วยรึไง

338
00:21:56,680 --> 00:22:00,040
บ้าเอ๊ย ไปดูกันว่าเขาจะพูดอะไร

339
00:22:00,120 --> 00:22:02,320
- หลังจากที่ฉันให้ไอ้นี่เขาห้าหกขวด
- โอเค

340
00:22:02,400 --> 00:22:04,320
ฉันจะไปดูว่าใครตามหาเขาอยู่
แต่บอกเลยนะ

341
00:22:04,400 --> 00:22:06,600
คนที่จัดการแซมมี่
จะต้องมาตามหาเขาเป็นรายต่อไป

342
00:22:07,400 --> 00:22:09,880
- ไดแอดเหรอ
- ฉันไม่รู้ แต่ถ้าฉันเป็นนาย

343
00:22:09,960 --> 00:22:11,480
ฉันจะโทรบอกซาราห์และจัดการซะ

344
00:22:11,560 --> 00:22:15,440
ไม่ ขอให้ฉันลองอีกครั้งก่อนฉันจัดชุดใหญ่นะ

345
00:22:15,840 --> 00:22:16,920
ก็ได้

346
00:22:27,600 --> 00:22:28,760
ให้ตายเถอะ

347
00:22:33,640 --> 00:22:34,840
ทำอะไรอยู่น่ะ

348
00:22:35,560 --> 00:22:36,560
นายอยากลองมั้ย

349
00:22:37,160 --> 00:22:39,120
น้ำอุ่นๆ ที่แตกเป็นฝอยๆ

350
00:22:39,880 --> 00:22:41,320
เทสโทสเตอโรน

351
00:22:41,920 --> 00:22:42,960
ไม่ล่ะ ขอบใจ

352
00:22:44,240 --> 00:22:46,800
อาทิตย์ละครั้ง ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

353
00:22:49,280 --> 00:22:50,680
แม้แต่เพื่อนฉันถูกฆ่า

354
00:22:52,440 --> 00:22:53,840
หรือเบธ

355
00:22:55,800 --> 00:22:57,680
หรือนาย พ่อรูปหล่อ

356
00:22:58,360 --> 00:23:00,200
นายชมเกินไปแล้วโทนี่

357
00:23:01,960 --> 00:23:04,640
- บอกอะไรฉันหน่อยสิ
- ได้

358
00:23:04,720 --> 00:23:08,760
เบธติดต่อนาย
แล้วแซมมี่ก็ส่งข้อความถึงเบธ

359
00:23:09,200 --> 00:23:11,320
ดูเหมือนพวกเขารู้จักกันนะ

360
00:23:11,680 --> 00:23:12,680
นายคิดแบบนั้นเหรอ

361
00:23:14,800 --> 00:23:16,600
นายเล่าสิว่ารู้จักกับเบธได้ยังไง

362
00:23:17,760 --> 00:23:19,120
เรื่องเดิมๆ

363
00:23:19,200 --> 00:23:21,920
เด็กหนุ่มเจอตำรวจ หลอกกันไปมา

364
00:23:22,640 --> 00:23:25,760
แน่ใจนะว่าไม่อยากลอง

365
00:23:25,840 --> 00:23:29,520
- มันทำให้หน้าอกนายมีขนนะ
- อย่างฉันน่ะต้องโกนออก

366
00:23:31,000 --> 00:23:31,920
ไวนะนายน่ะ

367
00:23:36,160 --> 00:23:38,600
นายไม่มีอะไรสักอย่าง
ที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อน

368
00:23:38,760 --> 00:23:39,920
มาดื่มให้กับมันกัน

369
00:23:45,080 --> 00:23:45,920
(เกาะของดร.มอรู)

370
00:23:46,000 --> 00:23:50,000
"คุณไม่สามารถจินตนาการถึงแสงประหลาด

371
00:23:50,080 --> 00:23:52,520
ของความปรารถนาแห่งปัญญาได้

372
00:23:52,840 --> 00:23:57,560
สิ่งที่อยู่หน้าคุณตอนนี้ไม่ใช่สัตว์อีกต่อไป

373
00:23:57,760 --> 00:23:59,120
แต่เป็นปัญหา"

374
00:23:59,480 --> 00:24:02,160
คุณคิดจริงๆ เหรอว่าเรื่องนี้ดีแล้ว

375
00:24:11,360 --> 00:24:13,040
- เราพร้อมแล้ว
- เบนจามิน

376
00:24:15,280 --> 00:24:16,640
ได้เวลาแล้วอีธาน

377
00:24:28,040 --> 00:24:31,600
ไม่ต้องกังวลนะ ฉันไม่ได้เป็นหมากของใคร

378
00:24:38,400 --> 00:24:40,760
- ว่าไง ฟีลิกซ์
- ซาราห์ พระเจ้า

379
00:24:40,840 --> 00:24:41,760
อะไร

380
00:24:42,480 --> 00:24:44,840
มีโคลนนิ่งที่ยังไม่รู้เรื่องอีกคน

381
00:24:44,920 --> 00:24:47,280
ให้ตายเถอะ หล่อนเป็นใคร

382
00:24:49,360 --> 00:24:52,600
นั่นแหละปัญหา หล่อนเป็นผู้ชาย

383
00:24:52,960 --> 00:24:55,040
อะไรนะ โคลนนิ่งผู้ชายเหรอ

384
00:24:55,560 --> 00:24:58,760
- พวกใหม่เหรองั้น
- เปล่า

385
00:24:58,840 --> 00:25:01,640
พวกเดียวกับเธอนั่นแหละ เธอช่วยมาที่นี่

386
00:25:01,720 --> 00:25:04,560
ให้ไวที่สุดเลยได้มั้ย โอเค เยี่ยม ขอบใจ

387
00:25:06,520 --> 00:25:09,320
- ใครน่ะ
- พี่สาวฉัน

388
00:25:09,920 --> 00:25:13,480
- พี่บุญธรรมเหรอ
- ใช่ พี่บุญธรรมของฉัน

389
00:25:29,040 --> 00:25:31,080
โทนี่แสนอร่อย

390
00:25:31,440 --> 00:25:33,920
เหล้าไม่ทำให้ฉันตกใจเหมือนกัน โทนี่

391
00:25:34,440 --> 00:25:36,120
อย่างอื่นทำ

392
00:25:55,200 --> 00:25:58,200
นี่รูปใคร

393
00:26:00,120 --> 00:26:02,560
- นี่เบธ ไชลด์สรึเปล่า
- เปล่า

394
00:26:02,960 --> 00:26:06,280
- เบธ ไชลด์สคือพี่ของเธอเหรอ
- เปล่า นั่นรูปพี่สาวฉัน

395
00:26:06,360 --> 00:26:08,080
นายอยากโดนฉันต่อยรึไง

396
00:26:10,960 --> 00:26:13,360
ไอ้จ้อนเธอเป็นอะไรน่ะ

397
00:26:13,840 --> 00:26:15,440
แค่ความคิดสร้างสรรค์เฉยๆ

398
00:26:17,200 --> 00:26:19,480
เธอจะบอกฉันมั้ยว่า
ตกลงมันเกิดอะไรขึ้น ฟีลิกซ์

399
00:26:19,840 --> 00:26:22,600
ก็ขึ้นอยู่กับว่าเธอจะบอกฉันมั้ย
ว่าข้อความของเบธคืออะไร

400
00:26:34,760 --> 00:26:39,000
ฉันเป็นฮีเลียม ฉันตลกกว่าโพโลเนียม

401
00:26:41,400 --> 00:26:43,240
โอ้ พระเจ้า

402
00:26:43,680 --> 00:26:46,520
- ฮีเลียมตลกกว่าโพโลเนียม
- พระเจ้า

403
00:26:56,520 --> 00:26:58,320
เสียงฮีเลียมหายไปแล้วเหรอ

404
00:26:58,400 --> 00:27:01,080
ใช่แล้ว

405
00:27:01,800 --> 00:27:03,840
ดี เพราะว่า

406
00:27:04,360 --> 00:27:06,560
ฉันมีเรื่องสำคัญอยากบอกเธอ

407
00:27:09,400 --> 00:27:10,600
ฉันรักเธอ

408
00:27:13,160 --> 00:27:17,200
เธอก็เลยไม่ยอมบอกว่า
เซลล์พวกนั้นเป็นของคีร่าใช่มั้ย

409
00:27:19,040 --> 00:27:21,240
- ใช่
- นั่นทำให้

410
00:27:21,560 --> 00:27:24,400
เธอเอาตัวอย่างเลือดของฉันให้ดร.ลีกี้
ก่อนฉันจะมาที่นี่

411
00:27:24,480 --> 00:27:26,360
ถึงแม้ฉันจะห้ามเธองั้นเหรอ

412
00:27:26,760 --> 00:27:28,120
โคซีมา

413
00:27:29,680 --> 00:27:31,440
นี่มันชีวิตของเธอเลยนะ

414
00:27:32,720 --> 00:27:34,320
มันไม่ใช่แค่นั้น

415
00:27:35,520 --> 00:27:37,240
มันเกี่ยวกับเราทุกคน

416
00:27:37,800 --> 00:27:39,720
เธอต้องรักพวกเราทุกคน

417
00:27:40,480 --> 00:27:42,000
งั้นฉันก็รักพวกเธอทุกคน

418
00:27:45,200 --> 00:27:46,080
ดี

419
00:27:48,760 --> 00:27:50,080
เพราะถ้าเธอทรยศพวกเราอีก

420
00:27:50,160 --> 00:27:52,200
ฉันจะแฉเรื่องของเธอ
ทำลายอาชีพของเธอซะ

421
00:27:59,680 --> 00:28:01,160
และฉันก็รักเธอ

422
00:28:08,080 --> 00:28:09,600
ผมไม่รู้

423
00:28:09,720 --> 00:28:12,160
ผมรู้สึกเหมือนมีคนดึงผมออกมา

424
00:28:12,240 --> 00:28:14,640
ใช่ ดีแล้ว พูดต่อสิ

425
00:28:16,120 --> 00:28:18,520
ผมคิดว่าผมกำลังทำเรื่องที่มีคุณค่า

426
00:28:18,600 --> 00:28:20,240
เรื่องการศึกษาสังคมวิทยา

427
00:28:21,640 --> 00:28:22,840
ผมรู้สึกโง่มาก

428
00:28:24,800 --> 00:28:26,680
ไอ้เวรลีกี้

429
00:28:28,000 --> 00:28:31,280
กับหน้าใหญ่ๆ โง่ๆ

430
00:28:31,480 --> 00:28:34,480
ที่แอบพาหมอเข้ามาในนี้ มาตรวจสอบคุณ

431
00:28:35,600 --> 00:28:37,240
ภรรยาที่รักของผม

432
00:28:37,320 --> 00:28:39,640
ฉันเข้าใจความโมโหของคุณ ที่รัก

433
00:28:39,920 --> 00:28:42,520
ถูกทำให้อับอาย...

434
00:28:44,280 --> 00:28:46,680
ด้วยสิ่งที่พูดออกมาไม่ได้

435
00:28:49,440 --> 00:28:51,520
ฉันมีบางอย่างที่ต้องสารภาพ

436
00:28:52,840 --> 00:28:54,280
เกี่ยวกับอุบัติเหตุของไอน์สลีย์

437
00:29:11,080 --> 00:29:12,920
ได้โปรดอย่าคิดว่าฉันน่ากลัวเลย

438
00:29:20,640 --> 00:29:23,040
ผมฆ่าดร.ลีกี้

439
00:29:26,200 --> 00:29:28,000
นายกำลังทำฉันเป็นประสาทนะ

440
00:29:28,080 --> 00:29:30,560
นายมีรูปหน้าฉันอยู่ในภาพวาดได้ไง

441
00:29:30,840 --> 00:29:33,520
ฉันก็อยากบอกนะ แต่มันไม่ใช่เรื่องของฉัน

442
00:29:33,600 --> 00:29:36,960
ก็ได้ๆ คู่หูฉัน แซมมี่น่ะ

443
00:29:37,040 --> 00:29:39,840
เขาไม่ได้สนใจหรอกว่า
มีอะไรอยู่ตรงหว่างขาของฉัน

444
00:29:40,840 --> 00:29:43,000
เขาแค่มองฉัน เข้าใจมั้ย

445
00:29:43,080 --> 00:29:45,080
และเขาส่งฉันมาที่นี่พร้อมกับข้อความนั่น

446
00:29:45,160 --> 00:29:46,680
นายจะไม่อธิบายเหรอว่าทำไม

447
00:29:48,840 --> 00:29:50,560
แค่ 30 นาที

448
00:29:51,560 --> 00:29:53,240
ฉันให้นายมาทั้งคืนแล้วนะ

449
00:29:53,560 --> 00:29:56,840
ฉันจะบอกนายทุกอย่าง ถ้านายแค่รอ

450
00:29:56,920 --> 00:29:58,200
- ไร้สาระ
- หยุดก่อน

451
00:29:59,240 --> 00:30:01,360
นายต้องไม่เชื่อแน่ถ้าฉันบอกให้ฟัง

452
00:30:01,680 --> 00:30:03,000
- ถอยไป
- โทนี่

453
00:30:04,200 --> 00:30:05,240
โทนี่

454
00:30:09,440 --> 00:30:11,000
- โอ้
- พระเจ้า

455
00:30:11,200 --> 00:30:12,840
โทนี่ นี่คือซาราห์

456
00:30:13,240 --> 00:30:14,520
พี่ของนาย

457
00:30:20,840 --> 00:30:23,520
ฉันไม่เคยต้องมาทำแบบนี้
กับหนึ่งในพวกเรามาก่อน

458
00:30:24,040 --> 00:30:26,920
โคซีมาทำให้ฉันเข้ามา
อยู่ในเรื่องโคลนนิ่งทั้งหมดนี่

459
00:30:27,000 --> 00:30:27,840
ซาราห์

460
00:30:27,920 --> 00:30:30,160
- ว่าไง
- หุปปากแป๊บหนึ่งได้มั้ย

461
00:30:31,800 --> 00:30:32,960
ได้

462
00:30:34,920 --> 00:30:36,480
พระเจ้า

463
00:30:39,800 --> 00:30:43,480
แม่ของฉันชอบพูดว่า
คลีนิกทำคลอดทำเรื่องผิดพลาด

464
00:30:43,560 --> 00:30:45,720
แต่ให้ตายเถอะ

465
00:30:45,840 --> 00:30:48,800
นายโอเคมั้ยเพื่อน นี่มันก็เรื่องใหญ่นะ

466
00:30:49,680 --> 00:30:51,400
ใช่

467
00:30:52,000 --> 00:30:53,360
ดูพวกเราสิ พวกเราฮ็อต

468
00:30:55,800 --> 00:30:57,160
ดูสิ

469
00:30:58,040 --> 00:31:00,600
มันถ่ายทอดทางพันธุกรรมน่ะ

470
00:31:01,040 --> 00:31:03,640
ฉันเป็นแบบนี้มานานแล้ว

471
00:31:03,920 --> 00:31:07,400
มีโทนี่แค่คนเดียว
และเธอก็ไม่ใช่ฉัน ยัยห่วย

472
00:31:08,840 --> 00:31:12,480
- เดาว่านี่แหละคนใหม่
- โคตรใช่เลย

473
00:31:13,560 --> 00:31:14,920
มาจัดการเรื่องนี้กัน

474
00:31:15,120 --> 00:31:18,440
เอาล่ะนะ ฉันมีข้อความ
และฉันก็อยากรู้ว่าพวกเขาเป็นใคร

475
00:31:18,800 --> 00:31:20,160
- พวกเขาเหรอ
- พวกนั้น

476
00:31:20,840 --> 00:31:23,240
พวกตำรวจที่ดักทำร้ายฉันกับแซมมี่

477
00:31:24,160 --> 00:31:28,840
แซมมี่เคยเป็นทหารเก่าเพราะงั้น
งานต่างๆ เลยมาจากเพื่อนทหารเก่าของเขา

478
00:31:28,920 --> 00:31:30,120
ข้อความบอกว่าอะไร

479
00:31:33,520 --> 00:31:38,120
ตามคำของแซมมี่เขาบอกว่า
"ให้บอกเบธ จงศรัทธาต่อไป

480
00:31:38,920 --> 00:31:41,760
พอลก็เหมือนฉัน เขาตามเรื่องนี้

481
00:31:41,880 --> 00:31:43,480
เขาเป็นผี"

482
00:31:43,560 --> 00:31:44,960
ผีเหรอ

483
00:31:45,400 --> 00:31:47,720
- แค่นั้นนะ
- ใช่ แล้วเขาก็ตาย

484
00:31:51,800 --> 00:31:52,880
แล้วไงต่อ...

485
00:31:55,640 --> 00:31:56,800
พอล

486
00:32:00,120 --> 00:32:02,240
ไม่มีร่องรอย ไม่ได้เดินทาง

487
00:32:02,320 --> 00:32:05,200
ไม่มีร่องรอยทางอินเตอร์เน็ต
พอลหายตัวไปงั้นเหรอ

488
00:32:05,840 --> 00:32:07,000
ตามหาต่อ

489
00:32:11,160 --> 00:32:14,960
- ศาสตราจารย์ดันแคน
- สวัสดีอีกครั้ง เรเชล

490
00:32:15,040 --> 00:32:18,080
หนูโล่งใจนะที่เราได้เจอกันอีก

491
00:32:19,040 --> 00:32:21,760
- รับชามั้ยคะ
- เอาสิลูกรัก

492
00:32:22,120 --> 00:32:23,360
ขอมะนาวด้วยนะ

493
00:32:27,960 --> 00:32:31,160
หนูรู้สึกว่าหนูต้องขอโทษ
สำหรับการเจอกันของเราครั้งก่อน

494
00:32:31,920 --> 00:32:36,080
- หนูควบคุมอารมณ์ไม่ค่อยอยู่
- เราทั้งคู่แหละลูก

495
00:32:36,160 --> 00:32:38,720
มันเป็นวันที่พ่อฝันถึงมา 20 ปี

496
00:32:39,120 --> 00:32:45,160
แต่หนูไม่ค่ะ ความสัมพันธ์ของเรา
จะต้องเป็นแบบมืออาชีพ

497
00:32:46,040 --> 00:32:47,400
ในทุกๆ เรื่อง

498
00:32:48,720 --> 00:32:52,640
จำเรื่องที่พ่อเคยอ่านให้ฟังได้มั้ย
เกาะของดร.มอรู

499
00:32:54,840 --> 00:32:57,240
- ค่ะ
- มันเป็นยังไงแล้วนะ

500
00:32:58,200 --> 00:33:02,840
เกี่ยวกับเรื่องที่เขาได้รับการให้อภัย
สำหรับความเกลียดชัง

501
00:33:03,880 --> 00:33:06,200
แต่ไม่ใช่สำหรับการไร้ความรับผิดชอบ

502
00:33:08,360 --> 00:33:11,240
หนูจำไม่ได้ ทำไมคะ

503
00:33:11,320 --> 00:33:16,160
พ่อหวังว่าลูกจะยกโทษให้พ่อ
ที่พ่อดีใจเมื่ออัลดัสตาย

504
00:33:20,080 --> 00:33:21,400
แน่นอนค่ะ

505
00:33:26,480 --> 00:33:29,560
ผมแน่ใจว่าเขาทำตัวเองเละ

506
00:33:30,080 --> 00:33:31,840
โอ้ ไดนา

507
00:33:32,720 --> 00:33:35,040
ผมขอโทษ
ตอนแรกผมจะพาเขาขึ้นรถไปด้วยเฉยๆ

508
00:33:38,600 --> 00:33:41,080
นั่นผู้บริหารของสถาบันไดแอด

509
00:33:42,520 --> 00:33:46,640
เขาเพิ่งขึ้นรถมาและผมก็ฆ่าเขาตาย

510
00:33:46,840 --> 00:33:49,360
ผมไม่ได้ตั้งใจด้วยซ้ำ พระเจ้า

511
00:33:49,440 --> 00:33:53,200
ใจเย็นๆ ก่อนนะ ดอนนี่
ไม่ได้ห่อดีๆ ด้วยซ้ำ

512
00:33:54,480 --> 00:33:56,040
คุณกังวลเรื่องท้ายรถเหรอ

513
00:33:56,240 --> 00:33:58,720
ใช่ ฉันจะต้องทำใหม่

514
00:33:58,800 --> 00:34:01,160
และฉันหวังว่าคุณ
จะโยนอาวุธลงในทะเลสาบไปแล้วนะ

515
00:34:01,880 --> 00:34:03,920
ผมเก็บมันเข้าไปใน
ล็อคเกอร์เก็บปืนของคุณ

516
00:34:04,920 --> 00:34:06,360
คุณใช้ปืนของฉันเหรอ

517
00:34:08,679 --> 00:34:13,040
มันเหมือนกับว่าแซมมี่
พยายามที่จะทำให้เบธมั่นใจเรื่องพอล

518
00:34:13,199 --> 00:34:15,639
พวกเขาเป็นทหารทั้งคู่
มันหมายความว่ายังไงกันแน่

519
00:34:15,719 --> 00:34:18,080
ฉันไม่รู้ ลีกี้ก็ตายแล้ว พอลก็ขาดงาน

520
00:34:18,159 --> 00:34:20,320
- สนุกเลย
- เธอจะเป็นอะไรมั้ย

521
00:34:21,639 --> 00:34:22,760
ไม่หรอก

522
00:34:23,360 --> 00:34:25,400
เขามีด้านแย่ๆ เหมือนกับเธอเลย

523
00:34:30,159 --> 00:34:32,520
- เธอดีที่สุดในพวกเราเลย
- ฉันรู้

524
00:34:36,800 --> 00:34:40,320
- บาย
- บาย ขอให้ปลอดภัยนะ

525
00:34:46,480 --> 00:34:47,920
เอาวิสกี้เพิ่มมั้ย

526
00:34:49,239 --> 00:34:50,520
ฉันมีพี่น้อง

527
00:34:50,600 --> 00:34:53,600
ใช่แล้วโทนี่ นายมี

528
00:34:55,520 --> 00:34:58,680
รู้อะไรมั้ย ฉันว่าฉันเข้ากับ
ยัยผมเดร๊ดล็อคส์คนนั้นได้

529
00:34:59,520 --> 00:35:00,360
(ในความทรงจำแห่งรัก)

530
00:35:00,440 --> 00:35:01,960
แต่คนที่ถือลูกบอลเหมือนคนปัญญานิ่มเลย

531
00:35:03,120 --> 00:35:05,840
เธอติดเหล้า
แต่ก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้นหรอก

532
00:35:06,640 --> 00:35:11,040
โชคดีสำหรับเธอ เราจำเป็นต้อง
กันเธอออกจากเรื่องทั้งหมดนี่

533
00:35:12,920 --> 00:35:14,280
สำหรับตอนนี้

534
00:35:21,240 --> 00:35:25,320
นี่คือสิ่งที่พ่อต้องการ
ในการเริ่มแก้ปัญหาลำดับการสังเคราะห์

535
00:35:27,720 --> 00:35:30,960
- เครื่องอ่านแผ่นดิสก์เหรอ
- พ่อแค่อยากได้แผนที่นำทาง

536
00:35:31,040 --> 00:35:33,440
พิกัด เทคโนโลยีเก่าทั้งหมด

537
00:35:33,680 --> 00:35:36,680
ทันทีที่คุณได้กำหนดที่ตั้งพวกมัน
โคซีมามีแหล่งทรัพยากรที่ไม่จำกัด

538
00:35:39,200 --> 00:35:41,680
แต่เด็กคนนั้นก็ยังมีค่าใช่มั้ย

539
00:35:42,240 --> 00:35:43,600
หนูน้อยคีร่า

540
00:35:44,960 --> 00:35:46,800
ตอบหนูสิ ศาสตราจารย์

541
00:35:49,200 --> 00:35:53,120
ทำไมต้องซาราห์ จากพวกเราทั้งหมด

542
00:35:53,720 --> 00:35:56,920
ทำไมคนข้างทาง
ที่ไม่มีผู้สังเกตการณ์ประสบความสำเร็จ

543
00:35:57,440 --> 00:36:02,600
ในการตั้งครรภ์น่ะเหรอ เรเชล
เขาเป็นความล้มเหลว ไม่ใช่ความสำเร็จ

544
00:36:03,480 --> 00:36:05,440
พวกลูกทุกคนถูกออกแบบมาให้เป็นหมัน

545
00:36:14,160 --> 00:36:19,560
หนูเดาว่าพ่อ
คงไม่ได้สร้างต้นแบบสืบพันธุ์ใช่มั้ยคะ

546
00:36:23,280 --> 00:36:24,880
เพราะนั่นมันไร้ความรับผิดชอบ

547
00:36:26,320 --> 00:36:28,200
ซึ่งไม่สามารถให้อภัยได้

548
00:36:34,040 --> 00:36:36,960
ดร.คอร์เมียร์จะแนะนำให้พ่อรู้จักกับโคซีมา

549
00:36:37,360 --> 00:36:40,000
- ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
- ถึงเวลาที่เราเริ่มแก้ไขความผิดของคุณแล้ว

550
00:36:53,920 --> 00:36:55,680
เอาของของเขามาหมดรึยัง

551
00:36:56,280 --> 00:36:59,280
เฮ้ พวกตำรวจเจอรถที่นายขโมยมา โทนี่

552
00:36:59,600 --> 00:37:01,840
ซึ่งหมายความว่าไดแอด
กำลังตามหลังเราไม่ไกล

553
00:37:02,120 --> 00:37:03,840
เราเข้าใจแล้วอาร์เธอร์

554
00:37:03,920 --> 00:37:05,440
ขอเวลาให้เราซักสองนาทีได้มั้ย

555
00:37:05,520 --> 00:37:08,040
ได้ๆ ฉันจะลงไปรอข้างล่าง

556
00:37:08,760 --> 00:37:11,960
แต่เขาต้องไปอยู่บนรถบัสตอนนี้

557
00:37:15,160 --> 00:37:16,240
บอกอะไรฉันหน่อย

558
00:37:16,440 --> 00:37:18,600
ทำไมฉันต้องไม่เป็นห่วงนายด้วย

559
00:37:19,240 --> 00:37:23,000
เพราะนี่แหละสิ่งที่ฉันทำ อะไรก็ขวางไม่ได้

560
00:37:24,760 --> 00:37:26,800
ก็ได้ น้ำตกเทนเนสซี

561
00:37:29,960 --> 00:37:32,960
เอานี่ไป มีสามเบอร์อยู่ในนั้น

562
00:37:33,440 --> 00:37:35,120
ของฉัน อาร์ทและซาราห์

563
00:37:35,360 --> 00:37:37,320
โทรมาถ้าเกิดเรื่องอะไร

564
00:37:40,800 --> 00:37:42,440
นายนี่นะ...

565
00:37:43,040 --> 00:37:44,720
ไว้เจอกันนะ น้องนักจูบ

566
00:37:54,520 --> 00:37:56,840
ไม่เอาน่าสก็อตต์ เราเกือบจะเสร็จแล้ว

567
00:37:58,080 --> 00:37:59,800
ขอพักหน่อยเถอะ

568
00:37:59,880 --> 00:38:02,040
- เธอทำอะไรอยู่นะ ไม่ได้นะ
- ไม่เหรอ

569
00:38:05,600 --> 00:38:06,480
เอาล่ะ

570
00:38:07,960 --> 00:38:11,080
- นักพันธุศาสตร์แบบดั้งเดิม
- ใช่

571
00:38:11,160 --> 00:38:14,520
ฉันเดาว่าเขามาที่นี่เพื่อช่วยเรา
เรื่อง 324 บี 21 เพราะไม่งั้น...

572
00:38:14,840 --> 00:38:17,440
สก็อตต์ ฉันเองแหละ

573
00:38:18,840 --> 00:38:20,320
ฉันคือ 324 บี 21

574
00:38:27,280 --> 00:38:29,360
ต้องให้ฉันจูนสมองเธอมั้ยสก็อตตี้

575
00:38:38,200 --> 00:38:40,800
เป็นเกียรติมากโคซีมา

576
00:38:43,200 --> 00:38:45,440
เป็นเกียรติที่ได้ทำงานร่วมกับคุณ

577
00:38:49,280 --> 00:38:50,320
โอเค

578
00:38:52,360 --> 00:38:53,680
โคซีมา

579
00:38:57,360 --> 00:38:58,920
- นี่คือ...
- ศาตราจารย์ดันแคน

580
00:38:59,040 --> 00:39:01,760
- สวัสดีค่ะ คนที่สร้างฉันขึ้นมา
- ขอร้องล่ะ ไม่ต้องเรียกผมแบบนั้น

581
00:39:01,920 --> 00:39:03,120
เรียกอีธานเถอะ

582
00:39:03,680 --> 00:39:06,800
ไม่ใช่เรื่องง่ายนะที่จะได้เจอคุณ... อีธาน

583
00:39:08,440 --> 00:39:11,080
- ไม่หรอก ผมว่าไม่
- เราพร้อมเริ่มงานแล้ว

584
00:39:11,400 --> 00:39:14,000
เราค่อนข้างมีหวัง

585
00:39:17,040 --> 00:39:18,760
นี่คือสก็อตต์

586
00:39:21,760 --> 00:39:24,480
เขายังใหม่กับทุกเรื่อง

587
00:39:25,040 --> 00:39:26,840
แต่จำเป็นมากๆ

588
00:39:31,160 --> 00:39:32,080
โคซีมา

589
00:39:34,720 --> 00:39:35,840
- โคซีมา
- โอ้ พระเจ้า

590
00:39:35,920 --> 00:39:38,880
โคซีมา เดี๋ยวก่อนๆ ขอพื้นที่ให้เธอหน่อย

591
00:39:41,760 --> 00:39:42,720
เดี๋ยวนี้

592
00:39:51,080 --> 00:39:52,520
โคซีมา ได้ยินฉันมั้ย

593
00:39:53,200 --> 00:39:54,840
เราต้องการความช่วยเหลือ

594
00:39:55,720 --> 00:39:57,120
โคซีมา

595
00:40:33,400 --> 00:40:34,400
(เกาะของดร.มอรู)

596
00:40:56,800 --> 00:40:58,000
มีอะไรอยู่ในโรงจอดรถเหรอ

597
00:40:58,080 --> 00:40:58,920
(ตอนต่อไป)

598
00:40:59,000 --> 00:41:00,040
- เปลี่ยนน้ำมัน
- ปรับปรุงใหม่

599
00:41:00,520 --> 00:41:02,680
- สำหรับตัวอ่อน
- นั่นลูกๆ ของฉันเหรอ

600
00:41:02,760 --> 00:41:04,800
ใช้เวลาที่นี่นานเท่าที่ต้องการเลยนะ

601
00:41:04,880 --> 00:41:07,200
- เธอเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวแล้ว
- ฉันอยากให้เธอมารับช่วงต่อ

602
00:41:07,280 --> 00:41:08,400
ในฐานะกรรมการบริษัทฝึกหัด

603
00:41:08,480 --> 00:41:10,080
โรคกำลังลามไปอย่างรวดเร็วมาก

604
00:41:10,160 --> 00:41:12,240
แต่ถ้าเราสามารถกระตุ้น
ระบบภูมิคุ้มกันของเธอ...

605
00:41:12,320 --> 00:41:14,120
ด้วยไขกระดูกของลูกฉัน

606
00:41:14,240 --> 00:41:16,600
- ป้าโคซีมาจะตายมั้ยคะ
- อาจจะ