1
00:00:00,400 --> 00:00:02,570
ผมชื่อ โอลิเวอร์ ควีน
2
00:00:02,570 --> 00:00:04,350
หลังจากห้าปีในนรก
3
00:00:04,350 --> 00:00:06,370
ผมกลับบ้าน
ด้วยเป้าหมายเพียงหนึ่ง --
4
00:00:06,370 --> 00:00:08,240
คือปกป้องเมืองของผม
5
00:00:08,240 --> 00:00:10,380
ตอนนี้ ผมมีเพื่อนร่วมต่อสู้
ในสงครามของผม
6
00:00:10,380 --> 00:00:12,760
สำหรับพวกเขา
ผมคือโอลิเวอร์ ควีน
7
00:00:12,760 --> 00:00:16,160
แต่สำหรับชาวสตาร์ลิ่งซิตี้
ผมเป็น "คนอื่น"
8
00:00:16,170 --> 00:00:19,300
ผมคือ "สิ่งอื่น"
9
00:00:19,300 --> 00:00:20,740
ความเดิมของ "แอร์โรว์"...
10
00:00:20,740 --> 00:00:22,480
ฉันฆ่าซาร่า
11
00:00:22,480 --> 00:00:24,840
มัลคอล์ม วางยาบางอย่าง
ที่ทำให้ฉัน
12
00:00:24,850 --> 00:00:26,950
ทำตามอย่างไร้ข้อสงสัย
13
00:00:26,950 --> 00:00:28,610
สิ่งที่เกิดขึ้น
ไม่ใช่ความผิดเธอ เธียร์
14
00:00:28,610 --> 00:00:30,380
เพราะมันไม่ใช่
การตัดสินใจของเธอ
15
00:00:30,380 --> 00:00:32,740
มัลคอล์มน่ะเหรอ
เขาจะต้องเจอการตัดสิน
16
00:00:32,740 --> 00:00:36,790
เขาไปแล้ว จะไม่มีใครได้เห็น
มัลคอล์ม เมอร์ลิน อีก
17
00:00:38,990 --> 00:00:41,250
ขอต้อนรับสู่ นันดาพาร์บัต
18
00:00:41,260 --> 00:00:43,560
ตอนฉันบอกเธอ
ว่ามัลคอล์ม ฆ่าซาร่า
19
00:00:43,560 --> 00:00:45,780
เขาอยากให้เธอตาย
แต่ฉันเป็นคน
20
00:00:45,790 --> 00:00:48,020
ที่ยิงลูกธนูพวกนั้น
ทะลุอกของเธอ
21
00:00:48,020 --> 00:00:50,330
ฉันสัญญา ว่าเธอจะได้แก้แค้น
22
00:00:52,700 --> 00:00:55,490
จงใช้มันซะ
23
00:00:57,760 --> 00:00:59,820
ฆ่าผมซะ
24
00:00:59,820 --> 00:01:03,030
แต่ไว้ชีวิต
จอห์น ดิ๊กเกิ้ล
25
00:01:03,030 --> 00:01:05,820
ปล่อยเขาไป
26
00:01:07,930 --> 00:01:10,220
ผมจะยอมคุกเข่า
27
00:01:10,220 --> 00:01:12,420
นายแสดงความเข้มแข็ง
28
00:01:12,420 --> 00:01:14,080
ความอดทน
29
00:01:14,080 --> 00:01:16,180
และอำนาจ ที่มากล้น
30
00:01:17,250 --> 00:01:19,420
ไม่ มร. ควีน
31
00:01:19,420 --> 00:01:23,410
ฉันไม่อยากฆ่านาย
32
00:01:23,410 --> 00:01:25,780
ฉันอยากให้นาย
มาแทนฉัน
33
00:01:26,950 --> 00:01:30,880
ฉันอยากให้นาย
เป็นราซอัลกูล คนต่อไป
34
00:01:30,880 --> 00:01:34,420
ราซ เป็นนามที่ยิ่งใหญ่
กว่ามนุษย์คนไหน
35
00:01:34,420 --> 00:01:37,720
หวิง ต้า เหล่า โหว เฉ่ย
36
00:01:41,860 --> 00:01:44,920
ผมควรต้องรู้ความหมาย
ของมันไหม
37
00:01:44,920 --> 00:01:49,460
ไม่ มันมาจากภาษาถิ่น
ที่ไม่ได้ใช้กันมานานแล้ว
38
00:01:49,460 --> 00:01:52,320
ชายที่ฉันมาแทนเขา
เป็นคนกล่าวไว้
39
00:01:52,320 --> 00:01:55,650
พิจารณาจากข้อเสนอเดียวกัน
40
00:01:55,650 --> 00:01:57,980
และถ้ามันจะมีความหมาย
41
00:01:57,990 --> 00:02:00,650
ตำนาน ที่จะถูกบอกเล่า...
42
00:02:00,660 --> 00:02:02,720
เริ่มต้นขึ้นแล้ว
43
00:02:11,520 --> 00:02:12,980
เริ่มได้!
44
00:02:35,730 --> 00:02:38,690
อย่าให้จังหวะเท้า
หลอกเอาได้
45
00:02:38,700 --> 00:02:40,890
ปล่อยพลังออกมา ไม่ใช่จาก
ความเข้มแข็งของการจู่โจม
46
00:02:40,890 --> 00:02:43,230
แต่จากพื้น
ที่เจ้าวางเท้าอยู่
47
00:02:48,170 --> 00:02:52,300
มนุษย์ทุกคนแสวงหา
การชี้นำ จุดมุ่งหมาย
48
00:02:52,300 --> 00:02:55,570
เพื่อมีชีวิตอยู่
โดยไร้ความเจ็บปวด
49
00:02:55,570 --> 00:02:58,660
เหล่าผู้เดินทางมาที่นี่
ตอบแทนสิ่งเหล่านั้น
50
00:02:58,660 --> 00:03:01,390
ด้วยความจงรักภักดี ของพวกเขา
51
00:03:02,120 --> 00:03:04,630
คุณหมายถึง
ให้พวกเขา "ฆ่า" เพื่อคุณ
52
00:03:06,830 --> 00:03:10,410
ไม่ มร. ควีน
พวกเขาต้อง "ตาย" เพื่อฉัน
53
00:03:19,820 --> 00:03:24,620
นี่หวังจะให้ผม
ประทับใจหรือไง
54
00:03:24,620 --> 00:03:26,660
ไม่
55
00:03:26,660 --> 00:03:28,990
มันเพื่อแจ้งให้นายรู้
56
00:03:28,990 --> 00:03:32,360
แน่นอน หลายคน
ตราหน้าว่า นายคือฆาตกร
57
00:03:32,360 --> 00:03:34,160
ผู้ทรมานคน
58
00:03:34,160 --> 00:03:39,430
แต่รู้ไหม ฉันจะไม่ทำให้นาย
ต้องอับอาย ด้วยเรื่องแบบนั้น
59
00:03:39,430 --> 00:03:43,600
เพราะฉันเห็น ในดวงตาของนาย
60
00:03:43,600 --> 00:03:47,170
ความเก็บกดที่เกิดจาก
สองบุคลิกภาพ
61
00:03:47,170 --> 00:03:49,840
โอลิเวอร์ ควีน
และดิแอร์โรว์
62
00:03:49,840 --> 00:03:52,270
ทั้งสองสิ่ง ไม่ได้มอบ
สิ่งที่นายถวิลหา
63
00:03:52,280 --> 00:03:54,980
แต่การได้เป็น
ราซอัลกูล ทำได้งั้นหรือ
64
00:03:54,980 --> 00:03:59,120
โอลิเวอร์ ควีน คือชาย
ที่ถูกลิขิตให้อยู่คนเดียว
65
00:03:59,120 --> 00:04:02,590
เขารักผู้หญิงที่เขารู้
ว่าอยู่ด้วยไม่ได้
66
00:04:02,590 --> 00:04:04,150
คุณไม่รู้จักผม
67
00:04:04,150 --> 00:04:05,680
แต่ฉันรู้จักดิแอร์โรว์
68
00:04:05,690 --> 00:04:08,350
"อัล ซาห์ฮิม"
นายจะไม่มีวันเป็น
69
00:04:08,350 --> 00:04:11,320
อะไรที่มากกว่าผู้ลงทัณฑ์
จากชีวิตคนที่นายช่วยเอาไว้
70
00:04:11,320 --> 00:04:13,350
ด้วยชีวิตตัวนายเอง
71
00:04:13,350 --> 00:04:17,150
และเมืองนั้น จะหันหลังให้กับนาย
72
00:04:17,160 --> 00:04:19,550
และมิตรที่ใกล้ชิดที่สุด
ในกรมตำรวจ
73
00:04:19,550 --> 00:04:21,810
จะเรียกนายว่าฆาตกร
74
00:04:21,810 --> 00:04:24,050
นายจะถูกดูหมิ่น
75
00:04:24,050 --> 00:04:26,050
และตามล่า
76
00:04:26,050 --> 00:04:27,690
และถูกฆ่า
77
00:04:28,630 --> 00:04:31,950
ต้องตายตั้งแต่เริ่มต้น
สงครามของนาย...
78
00:04:33,390 --> 00:04:35,850
โดยลำพัง
79
00:04:35,870 --> 00:04:39,870
# แอร์โรว 3x16 #
ข้อเสนอ
ออกอากาศ 18 มี.ค. 2015
80
00:04:39,900 --> 00:04:46,400
== sync, corrected by elderman ==
Thai sub by Bonfelder
81
00:04:51,100 --> 00:04:54,140
พี่ชายของเธอ พยายาม
ทำให้ฉันเชื่อ ว่าเขาฆ่าซาร่า
82
00:04:54,140 --> 00:04:55,900
การสารภาพผิดของเธอ
ยิ่งเชื่อได้น้อยกว่า
83
00:04:55,910 --> 00:04:57,870
ฉันไม่มีเหตุผล
ต้องโกหก!
84
00:04:57,870 --> 00:04:59,180
ยกเว้นเพื่อปกป้อง
พ่อของเธอ
85
00:04:59,180 --> 00:05:00,580
ทำไมฉันจะต้อง
ปกป้องมัลคอล์ม
86
00:05:00,580 --> 00:05:03,020
ในเมื่อฉันเป็นคน
ส่งเขาให้กับเธอ
87
00:05:03,020 --> 00:05:05,510
เขาให้ยา ที่ชื่อว่า
วอทูร่า กับฉัน
88
00:05:05,510 --> 00:05:07,380
ฉันยิงเข้าหน้าอกเธอ
ด้วยลูกศรสามดอก
89
00:05:07,390 --> 00:05:10,290
และฉันไม่รู้ตัว
ว่าฉันทำอะไรลงไป
90
00:05:10,290 --> 00:05:12,220
เขาหลอกใช้ฉัน
91
00:05:12,230 --> 00:05:16,660
คนที่เธอเชื่อใจ
92
00:05:16,660 --> 00:05:18,360
ดังนั้น ฉันไม่คุ่ควร
มีชีวิตอยู่
93
00:05:18,360 --> 00:05:20,330
อีกต่อไป
ไม่ต่างกับมัลคอล์ม!
94
00:05:20,330 --> 00:05:23,800
จะไม่มีการตัดสิน
ด้วยการฆ่าเธอ
95
00:05:23,800 --> 00:05:27,540
ฉันฆ่าซาร่า!
96
00:05:27,540 --> 00:05:29,610
ฆ่าฉันซะ
97
00:05:29,610 --> 00:05:30,780
ลงมือ
98
00:05:30,780 --> 00:05:33,410
ลงมือสิ
99
00:05:34,610 --> 00:05:38,250
หนี้เลือก จบลงที่
ความตายของมัลคอล์ม
100
00:05:38,250 --> 00:05:41,590
ซึ่ง ฉันมั่นใจเลยว่า
พ่อฉันจัดการเรียบร้อยแล้ว
101
00:05:41,590 --> 00:05:42,990
เธียร์!
102
00:05:42,990 --> 00:05:45,130
ถอยไปไกลๆ จากเธอ!
103
00:05:50,140 --> 00:05:52,840
นิซซา ไม่!
104
00:06:01,850 --> 00:06:04,360
เป็นอะไรหรือเปล่า
105
00:06:04,360 --> 00:06:07,000
นี่เธอ...
106
00:06:07,000 --> 00:06:08,400
ออกมาได้ยังไง
107
00:06:08,400 --> 00:06:11,810
น่าจะมาจากการฝึก
ของสมาพันธ์
108
00:06:11,810 --> 00:06:13,580
เธอลงมาทำอะไรที่นี่
ตั้งแต่แรก
109
00:06:13,580 --> 00:06:15,480
ฉันแค่อยาก
มาแสดงความเคารพ
110
00:06:19,420 --> 00:06:23,080
เฮโรโดตัส เป็นคนแรก
ที่ค้นพบน้ำพวกนี้
111
00:06:23,080 --> 00:06:26,520
และพอนซ์ เดอ ดีออน
เดินทางรอบโลก เพื่อตามหาพวกมัน
112
00:06:27,720 --> 00:06:29,800
และการค้นพบโดยอัล-คาเดียร์
113
00:06:29,800 --> 00:06:32,360
ถูกบันทึกไว้ในคูราน
114
00:06:32,370 --> 00:06:34,840
และมันทำให้ฉัน
115
00:06:34,840 --> 00:06:38,040
อยู่ได้นานเกินกว่าอายุขัย
116
00:06:39,510 --> 00:06:42,440
นายดูไม่กังวล
กับสิ่งที่ฉันบอกไป
117
00:06:43,810 --> 00:06:46,580
ผมได้เห็นสิ่งต่างๆ
ที่ช่วยให้ผมเชื่อว่า
118
00:06:46,580 --> 00:06:52,120
โลกนี้ กว้างใหญ่กว่า
ที่ผู้คนตระหนัก มากนัก
119
00:06:52,120 --> 00:06:55,850
อย่างที่ฉันเคยบอก
บนยอดเขานั่น ไอ้หนู
120
00:06:55,860 --> 00:07:00,830
คนเรา แค่สามารถหลีกเลี่ยง
ความตายได้นานหน่อย
121
00:07:00,830 --> 00:07:02,460
พลังของน้ำพวกนี้
122
00:07:02,460 --> 00:07:05,560
กำลังไม่ได้ผลกับฉัน
123
00:07:05,570 --> 00:07:08,360
เวลาของฉัน ใกล้จะหมดลง
124
00:07:08,360 --> 00:07:10,670
แต่ตำนานของฉัน
จะต้องไม่เหลือแต่เถ้า
125
00:07:10,670 --> 00:07:12,340
มันจะต้องเป็นประวัติศาสตร์
126
00:07:12,340 --> 00:07:16,540
แล้วคุณคิดว่า ผมจะช่วยสานต่อ
ประวัติศาสตร์นั่น งั้นหรือ
127
00:07:16,540 --> 00:07:18,940
นายรอด จากดาบของฉันได้
128
00:07:18,950 --> 00:07:21,840
การคืนชีพของนาย
ไม่ใช่พรสวรรค์จากน้ำพวกนี้
129
00:07:21,840 --> 00:07:25,820
แต่จากพลังใจนายเอง
130
00:07:25,820 --> 00:07:28,180
และใครจะเป็นทายาท
ของความเป็นอมตะ ได้ดีไปกว่า
131
00:07:28,190 --> 00:07:30,780
คนที่เคยเอาชนะ
ความตายมาแล้ว
132
00:07:30,790 --> 00:07:35,060
ผมไม่ได้เอาชนะความตาย
แค่เป็นส่วนหนึ่งของมัน
133
00:07:35,060 --> 00:07:37,990
เราคือผู้ตัดสิน
134
00:07:37,990 --> 00:07:41,630
นั่นไม่ใช่หรือ
สิ่งที่นายอุทิศชีวิตให้
135
00:07:41,630 --> 00:07:46,400
แล้วทำไม จึงจำกัดสงคราม
ของนาย ไว้แค่เมือง เมืองเดียว...
136
00:07:46,400 --> 00:07:50,240
ในเมื่อฉัน มอบโลกทั้งใบ
ให้นายปกป้องได้
137
00:07:50,240 --> 00:07:53,580
โดยการกำจัด
คนที่ขวางทางผม งั้นหรือ
138
00:07:55,180 --> 00:07:59,780
นายจะมีกำลังคนมากมาย
เกินกว่าที่นายจะหยั่งถึง
139
00:07:59,790 --> 00:08:02,320
จำนวนมากกว่ากองทัพใดๆ
140
00:08:02,320 --> 00:08:05,780
และจงรักภักดียิ่งกว่า
141
00:08:05,790 --> 00:08:11,360
ทีนี้ ถ้านายอยากสั่งพวกเขา
ไม่ให้ฆ่า เหมือนที่นายทำ
142
00:08:11,360 --> 00:08:14,870
มันก็จะเป็นไปตามนั้น
143
00:08:14,870 --> 00:08:17,200
เรื่องนั้น ผมยังสงสัย
มันถูกเรียกว่า
144
00:08:17,210 --> 00:08:19,370
สมาพันธ์มือสังหาร
ก็ด้วยมีเหตุผล
145
00:08:19,370 --> 00:08:23,310
เหตุผลของสมาพันธ์
จะขึ้นอยู่กับนาย
146
00:08:23,310 --> 00:08:27,410
นายจะเป็นราซอัลกูล
147
00:08:32,660 --> 00:08:35,290
และถ้าผมตอบว่า "ไม่"
148
00:08:43,510 --> 00:08:46,200
งั้น นายก็ไปได้
149
00:08:46,200 --> 00:08:48,770
พร้อมเพื่อนร่วมชาติ
150
00:08:48,780 --> 00:08:51,200
เพื่อแสดงถึง ความตั้งใจดี
151
00:08:51,210 --> 00:08:53,440
หนี้ทั้งหมด ถูกยก
152
00:08:53,440 --> 00:08:56,210
และสาบานเลือดทั้งหมด
ถูกปลดเปลื้อง
153
00:09:09,490 --> 00:09:12,830
กลับบ้านกันเถอะ
154
00:09:30,390 --> 00:09:34,170
คงต้องเลิกมาเจอกันด้วยสีหน้า
"ขอบคุณพระเจ้าที่ไม่ตาย" ซะที
155
00:09:34,170 --> 00:09:35,830
เห็นด้วย
156
00:09:35,830 --> 00:09:37,540
- พี่กำลังหาทางอยู่
- พี่ดูโอเค
157
00:09:37,540 --> 00:09:39,040
พี่โอเคไหม
158
00:09:39,040 --> 00:09:40,540
พี่สบายดี
ไม่มีแม้สักรอย
159
00:09:40,540 --> 00:09:42,350
แล้วมันเป็นไปได้ไง
160
00:09:46,810 --> 00:09:48,450
พี่เอาเขากลับมาได้ไง
161
00:09:48,450 --> 00:09:50,320
มันไม่สำคัญ
สิ่งที่สำคัญก็คือ
162
00:09:50,320 --> 00:09:51,960
เธอไม่ได้ฆ่าเขา
163
00:09:51,960 --> 00:09:54,320
ไม่ ฉันอยากให้ราซฆ่าเขา
164
00:09:54,330 --> 00:09:56,520
และยังอยากอยู่
165
00:09:56,530 --> 00:09:57,070
เธียร์...
166
00:09:57,100 --> 00:09:58,860
เขาต้องไม่อยู่ที่นี่
167
00:09:58,860 --> 00:10:01,260
เธอและพี่ก็รู้ ว่าไม่มีที่ไหน
ที่พี่พาเขาไปได้
168
00:10:01,260 --> 00:10:03,300
ถ้าพี่คิดว่า ฉันรู้สึก
ไม่ดีต่อเขา พี่คิดผิด
169
00:10:03,300 --> 00:10:04,810
พี่ไม่ได้ขอให้เธอ
รู้สึกไม่ดีต่อเขา
170
00:10:04,810 --> 00:10:08,240
พี่ไม่ได้ขอให้เธอ
ยกโทษให้เขา
171
00:10:08,240 --> 00:10:10,140
แค่ให้เขารักษาตัว
172
00:10:11,810 --> 00:10:13,740
พี่ต้องไปแล้ว
173
00:10:21,220 --> 00:10:23,310
เธียร์ มีปฏิกิริยายังไง
กับแขกคนใหม่ของบ้าน
174
00:10:23,320 --> 00:10:24,710
ก็ดี
175
00:10:24,730 --> 00:10:25,960
แย่ขนาดนั้นเลย หือ
176
00:10:25,960 --> 00:10:28,460
เธอถามหรือเปล่า ว่าเรา
รอดมาจากนันดาพาร์บัต ได้ยังไง
177
00:10:28,460 --> 00:10:29,750
แหม ฉันไม่ได้พูด
เรื่องนั้นกับเธอ
178
00:10:29,760 --> 00:10:30,920
แล้ว ฉันล่ะ โอลิเวอร์
179
00:10:30,920 --> 00:10:31,990
ก็อย่างที่บอก
180
00:10:32,000 --> 00:10:33,290
ราซ เปลี่ยนใจ
181
00:10:33,290 --> 00:10:35,100
ราซอัลกูล ไม่มีจิตใจ
182
00:10:35,100 --> 00:10:36,670
สองเดือนก่อน
เขาเตะนายตกเขา
183
00:10:36,670 --> 00:10:38,440
พร้อมดาบที่แทงทะลุร่างนาย
184
00:10:38,440 --> 00:10:40,670
ตอนนี้ เขาให้มัลคอล์ม เมอร์ลิน
ใส่กล่องของขวัญให้นาย เนี่ยนะ
185
00:10:40,670 --> 00:10:42,940
ดิ๊กเกิ้ล เรากลับมาแล้ว
เรายังไม่ตาย
186
00:10:42,940 --> 00:10:45,480
นึกขอบคุณในเรื่องนั้น
ดีกว่าน่า
187
00:10:48,510 --> 00:10:51,320
คำว่าโอเค
ในภาษาจีนคืออะไร
188
00:10:51,320 --> 00:10:53,790
หรือ เธอพูดโอเคยังไง
ในภาษาจีนกลาง
189
00:10:53,790 --> 00:10:55,760
"เห่า ปา"
190
00:10:55,760 --> 00:10:57,670
โอเค ทุกอย่างจะต้อง "เห่า ปา"
191
00:10:57,670 --> 00:10:59,510
ผมอยากกลับบ้าน!
192
00:10:59,510 --> 00:11:01,310
ใช่ ฉัน-ฉันรู้ เพื่อน
193
00:11:01,310 --> 00:11:02,940
แต่ตอนนี้ บ้านไม่ปลอดภัย
194
00:11:02,940 --> 00:11:05,280
เพราะคนพวกนั้น
พยายาทำร้ายเราเหรอ
195
00:11:05,280 --> 00:11:08,350
ใช่ เพราะคนพวกนั้น
196
00:11:08,350 --> 00:11:10,150
ที่จริง อาคิโอะ เราไม่ควร
197
00:11:10,150 --> 00:11:11,150
ออกมาในที่โล่งแจ้ง
ด้วยซ้ำไป
198
00:11:11,150 --> 00:11:14,150
อาคิโอะ!
199
00:11:24,860 --> 00:11:27,700
โอลิเวอร์
200
00:11:28,400 --> 00:11:30,900
เฮ้ ฟังนะ เธอจะหายตัวไป
แบบนั้นไม่ได้นะ!
201
00:11:30,900 --> 00:11:32,510
ผมนึกว่า เห็นพ่อ
202
00:11:32,510 --> 00:11:34,310
แต่ไม่ใช่เขา
203
00:11:34,310 --> 00:11:37,580
ฟังนะ ฉัน-ฉัน-ฉันเข้าใจ
ฉันเข้าใจ และฉันเสียใจ
204
00:11:37,580 --> 00:11:39,640
เรา--เราแยกกันไม่ได้
205
00:11:39,640 --> 00:11:42,970
สวนพฤษศาสตร์!
อะไรนะ
206
00:11:42,980 --> 00:11:44,850
แม่กับพ่อ บอกผมเสมอ
ให้ไปที่นั่น
207
00:11:44,850 --> 00:11:46,280
ถ้าเราแยกกัน
208
00:11:46,280 --> 00:11:48,380
โอเค...
209
00:11:48,380 --> 00:11:50,180
เร็วเข้า!
210
00:11:54,190 --> 00:11:56,820
เอาล่ะ ขอบคุณพระเจ้า
211
00:11:56,820 --> 00:11:58,550
รู้ไหม แค่เพราะฉันโกรธคุณ
212
00:11:58,560 --> 00:11:59,860
ไม่ได้แปลว่า
ฉันอยากให้คุณตาย
213
00:11:59,860 --> 00:12:01,660
แล้วมัลคอล์มล่ะ
214
00:12:01,660 --> 00:12:03,520
หมายถึง ฉันรู้ ลอเรล
อยากให้เขาตาย เขาตายหรือเปล่า
215
00:12:03,530 --> 00:12:05,690
ไม่
216
00:12:05,690 --> 00:12:06,860
เราได้ตัวเขากลับมา
217
00:12:06,860 --> 00:12:08,520
ดี ฉันหวังว่า
น่าจะฉลอง
218
00:12:08,520 --> 00:12:11,390
แล้วทำไม โอ้ ทำไม
จึงทำแบบนั้น
219
00:12:11,400 --> 00:12:13,790
โอลิเวอร์
220
00:12:13,790 --> 00:12:16,270
โอลิเวอร์ คุณจะทำอะไร
221
00:12:16,270 --> 00:12:17,700
คุณไปได้
222
00:12:19,500 --> 00:12:22,510
พ่อของฉัน ไม่มีวัน
แลกชีวิตฉันกับคุณ
223
00:12:22,510 --> 00:12:25,370
และแน่นอนว่า เขาจะไม่
แลกกับของมัลคอล์มด้วย
224
00:12:25,380 --> 00:12:26,510
เขาเปล่า
225
00:12:26,510 --> 00:12:27,550
ถ้าไม่มีการต่อรอง
226
00:12:27,550 --> 00:12:29,780
แล้วทำไมคุณยังไม่ตาย
227
00:12:29,790 --> 00:12:31,580
กลับบ้านซะ นิซซา
228
00:12:34,560 --> 00:12:36,960
โอเค ดี
229
00:12:36,960 --> 00:12:39,860
ฉันไม่เข้าใจ อะไรๆ อีกแล้ว
230
00:12:39,860 --> 00:12:41,560
ทำไมราซอัลกูล--
มันไม่สำคัญ
231
00:12:41,560 --> 00:12:43,370
มีสมาธิกับสิ่งที่สำคัญ
232
00:12:43,370 --> 00:12:46,230
ที่ไหนสักแห่ง ใครสักคน
ต้องระลึกถึงเสมอ
233
00:12:46,230 --> 00:12:48,930
ว่าเรายังเฝ้าดู
เมืองนี้อยู่
234
00:12:56,480 --> 00:12:59,380
ดี มีการปล้นเกิดขึ้น
235
00:12:59,380 --> 00:13:01,710
ที่คลังสินค้า คิงส์ตัน
พร็อพเพอร์ตี้ บนถนนสายสาม
236
00:13:01,710 --> 00:13:03,570
สิ่งค้าใหม่ เพิ่งมาถึง
237
00:13:03,600 --> 00:13:05,410
ฉันทายว่า ไม่ว่ามันจะเป็นอะไร
มันจะต้องมูลค่ามหาศาล
238
00:13:05,410 --> 00:13:07,070
โอเค แต่งตัว
239
00:13:07,070 --> 00:13:08,930
โอลิเวอร์...
240
00:13:08,940 --> 00:13:11,600
แต่งตัว
241
00:13:12,600 --> 00:13:14,730
ฉันแค่อยากให้
การส่งของเสร็จสิ้น
242
00:13:14,730 --> 00:13:16,980
ขอโทษนะ เรากำลังตามหา
สินค้าของคาโตก้า
243
00:13:17,000 --> 00:13:18,480
นายช่วยได้หรือเปล่า
244
00:13:21,360 --> 00:13:24,590
สินค้าของคาโตก้า
มันอยู่ที่ไหน
245
00:13:24,830 --> 00:13:26,230
ฉันไม่รู้!
246
00:13:28,000 --> 00:13:30,100
โทษที
247
00:13:34,910 --> 00:13:37,410
บอสบอกว่า ให้เช็คลังพวกนั้น
248
00:13:37,420 --> 00:13:40,310
หาสัญลักษณ์ของคาโตก้า
249
00:14:01,040 --> 00:14:03,130
ทิ้งมันซะ!
250
00:14:13,320 --> 00:14:14,990
ระวัง!
251
00:14:28,640 --> 00:14:32,010
คุณยังต้องฝึกอีก
252
00:14:32,010 --> 00:14:33,850
เมื่อไร คุณจะเลิกบอกฉัน
ในเรื่องนั้น
253
00:14:33,850 --> 00:14:35,480
เมื่อคุณไม่จำเป็น
ต้องฝึกอีกแล้ว
254
00:14:35,480 --> 00:14:37,050
อาร์เซนอล
255
00:14:37,050 --> 00:14:40,720
ตัวหัวหน้า หนีไป...
พร้อมของสิ่งนี้
256
00:14:53,420 --> 00:14:57,010
ผมไปเจอกับวายร้ายหน้าใหม่
ที่ฆ่าไปหลายศพ ในคืนนี้
257
00:14:57,020 --> 00:14:59,120
ผมต้องการชื่อ
258
00:14:59,120 --> 00:15:00,650
หนึ่งในสี่คนนี้
จะต้องยอมบอก
259
00:15:00,660 --> 00:15:02,360
ใช่
260
00:15:02,360 --> 00:15:05,490
ดี ถ้าเขาบอก คุณก็ไปอ่าน
ในหนังสือพิมพ์เอาละกัน
261
00:15:07,230 --> 00:15:09,170
คุณนักสืบ?
262
00:15:09,170 --> 00:15:11,170
ตอนนี้ ผมเป็นกัปตัน!
263
00:15:11,170 --> 00:15:12,670
เมื่อไร คุณจึงจะยอมบอกผม หา
264
00:15:12,670 --> 00:15:14,340
หรือจะไม่บอกผมเลย
265
00:15:16,240 --> 00:15:18,100
นี่คุณจะยืนอยู่ตรงนั้น
266
00:15:18,100 --> 00:15:20,510
แล้วแกล้งทำเป็นเหมือนไม่รู้
ว่าลูกสาวผมตายแล้ว ใช่ไหม
267
00:15:20,510 --> 00:15:23,240
เอ่อ กัปตันแลนซ์...
268
00:15:23,240 --> 00:15:25,180
ทั้งอาชีพของผม
269
00:15:25,180 --> 00:15:27,210
ทั้งชีวิตของผม
แม้แต่ตอนที่ ผมไม่รู้อะไรเลย
270
00:15:27,210 --> 00:15:28,880
อย่างน้อย ผมก็แยกแยะ
ผิดกับถูกเป็น
271
00:15:28,880 --> 00:15:30,610
และผมรู้ ว่าการทำตัว
เป็นศาลเตี้ย มันผิด
272
00:15:30,610 --> 00:15:33,750
วันที่เราได้กฎหมาย
มาไว้ในกำมือ คือวันที่--
273
00:15:33,750 --> 00:15:36,040
เรานอกกฎหมายซะเอง
274
00:15:36,040 --> 00:15:39,310
และความคิดแบบนั้น--
มันชัดเจนสำหรับผม
275
00:15:39,310 --> 00:15:43,050
ชัดพอๆ กับการได้เห็นหน้า
ลูกสาวของผม
276
00:15:44,690 --> 00:15:47,850
ผมทิ้งเรื่องพวกนั้นไปหมด
และมอบความไว้ใจ เอาไว้ที่คุณ
277
00:15:48,600 --> 00:15:50,720
คุณรู้ไหม ว่าทำไม
278
00:15:50,730 --> 00:15:53,190
เพราะผมเชื่อใจคุณ
279
00:15:53,190 --> 00:15:57,600
แต่ตอนนี้ ผมมองชาย
ที่สวมฮู้ด ยืนอยู่ตรงหน้า
280
00:15:57,600 --> 00:16:02,230
เขาโกหก และเก็บงำความลับ
281
00:16:02,230 --> 00:16:04,270
เพื่อเขาจะได้ ไม่ต้อง
แบกภาระทั้งหมด
282
00:16:04,270 --> 00:16:06,440
ที่อยู่บนบ่าของเขาเอาไว้
283
00:16:06,440 --> 00:16:10,880
และผมพอแล้ว กับเขาคนนี้
284
00:16:20,290 --> 00:16:22,720
คุณจะว่าไง ถ้าฉันบอกคุณว่า
285
00:16:22,720 --> 00:16:26,530
ฉันเพิ่งเชื่อมต่อ เวอร์ชวลทีซีพี
กับเซนเซอร์โอเพ่นซอร์ส
286
00:16:26,530 --> 00:16:28,390
ผมก็จะบอกว่า
คุณคงแค่คิดว่าทำได้
287
00:16:28,390 --> 00:16:30,830
เพราะผมพยายามคิดเรื่องนั้น
มานานกว่าสองสัปดาห์แล้ว
288
00:16:30,830 --> 00:16:32,420
แหม ฉันก็ไม่ได้อยากเกทับอะไร
289
00:16:32,430 --> 00:16:35,790
แต่ฉันแค่ใช้เวลา
สองนาทีเต็มเท่านั้น
290
00:16:35,800 --> 00:16:38,430
อา! ไหนดูซิ
291
00:16:38,430 --> 00:16:41,100
อ้อ คุณไม่เชื่อฉันสินะ
292
00:16:41,100 --> 00:16:44,430
แหม เปล่า ผมแค่ เอ่อ
อยากแน่ใจว่า คุณทำถูก
293
00:16:44,430 --> 00:16:45,730
อ้อ แล้วถ้าไม่ถูก
294
00:16:45,730 --> 00:16:47,160
งั้น ผมก็จะพาคุณ
295
00:16:47,160 --> 00:16:48,860
ไปทานดินเนอร์สเต็ก
ที่ดีที่สุด ที่คุณเคยทาน
296
00:16:48,860 --> 00:16:50,130
อืมม
297
00:16:50,630 --> 00:16:53,300
ซึ่ง ผมก็จะพาไปอยู่ดี
298
00:16:53,300 --> 00:16:55,640
แหม หวังว่าคงจะดีกว่า
อาหารนานาชาติ ที่คุณเคยพาไป
299
00:16:55,640 --> 00:16:57,640
เพราะฉันต้องใช้กล้องส่อง
จึงจะมองเห็นอาหารได้
300
00:16:59,940 --> 00:17:02,210
โอลิเวอร์ เฮ้
คุณมาทำอะไรที่นี่
301
00:17:02,210 --> 00:17:05,440
ฉันหมายถึง ดีใจ
ที่ได้เจอคุณ ที่นี่
302
00:17:05,440 --> 00:17:07,170
ดีใจที่ได้เจอคุณอีก
คุณพาล์มเมอร์
303
00:17:07,170 --> 00:17:08,310
เช่นกัน
304
00:17:08,310 --> 00:17:10,170
และได้โปรด เรียกผมว่าเรย์
305
00:17:10,180 --> 00:17:12,450
โอเค เรย์
306
00:17:12,450 --> 00:17:14,450
ขอผมคุยกับเฟลิซิตี้
สักครู่ได้ไหม
307
00:17:14,450 --> 00:17:17,950
เอ่อ แน่นอน
ขอบคุณ
308
00:17:23,750 --> 00:17:25,130
ผมน่าจะโทรมา
309
00:17:25,130 --> 00:17:27,460
ไม่หรอก ฉันขอโทษ
ฉันควรจะบอกคุณก่อนหน้า
310
00:17:27,470 --> 00:17:29,030
ตอนที่คุณ กลับมา
311
00:17:29,030 --> 00:17:30,000
คุณไม่ได้ติดค้างอะไรผม
312
00:17:30,020 --> 00:17:31,170
มันไม่จริง
313
00:17:31,170 --> 00:17:32,600
คุณเป็นหนึ่งใน
เพื่อนสนิทที่สุดของฉัน
314
00:17:34,370 --> 00:17:36,900
เราไปเจอกับ
วายร้ายหน้าใหม่ เมื่อคืนก่อน
315
00:17:36,900 --> 00:17:38,670
หนึ่งในนั้น ริมฝีปากของเขา
ถูกเย็บเอาไว้
316
00:17:38,670 --> 00:17:39,940
ของแบบนั้น มีจริงด้วยหรือ
317
00:17:39,940 --> 00:17:41,310
แน่นอนอยู่แล้ว
318
00:17:41,310 --> 00:17:44,510
เฮ่อ ถ้าฉันรู้ว่า
ทำแบบนั้นได้ก็ดี
319
00:17:44,510 --> 00:17:47,680
โอเค
320
00:17:49,010 --> 00:17:51,050
ไมเคิล อมาร์ ใช่ไหม
321
00:17:51,050 --> 00:17:52,050
ใช่
322
00:17:52,070 --> 00:17:53,010
อืมม
323
00:17:53,020 --> 00:17:55,480
ชื่อฉายา "พึมพำ"
เพราะปากถูกเย็บเอาไว้
324
00:17:55,480 --> 00:18:00,250
ผู้เชี่ยวชาญบอกว่า
มันช่วยให้จิต มีสมาธิ
325
00:18:00,260 --> 00:18:02,390
คุณโอเคไหม
326
00:18:02,390 --> 00:18:05,700
ผมส่งคนของโอมาร์
ให้แลนซ์ไปแล้ว
327
00:18:05,700 --> 00:18:08,630
เขารู้ว่าดิแอร์โรว์
รู้เรื่องของซาร่า แต่ไม่บอกเขา
328
00:18:08,640 --> 00:18:10,170
แล้วแลนซ์พูดว่าไง
329
00:18:10,170 --> 00:18:12,510
อีกเวอร์ชันหนึ่งของคำว่า
"ไปตายซะ"
330
00:18:12,510 --> 00:18:13,800
โอลิเวอร์ เขาต้องการเวลา
331
00:18:13,800 --> 00:18:15,040
ไม่ เขาพูดถูก
332
00:18:15,040 --> 00:18:18,510
ผมโกหกเขา มานานหลายเดือน
333
00:18:18,510 --> 00:18:23,080
ปิดบังบางอย่างจากเขา
และเขามีสิทธิทุกประการ ที่จะรู้
334
00:18:23,080 --> 00:18:25,080
คุณโอเคหรือเปล่า
335
00:18:25,700 --> 00:18:27,450
หมายถึง นอกจาก
เรื่องของแลนซ์
336
00:18:27,450 --> 00:18:29,490
และเรื่องของฉันกับเรย์
337
00:18:29,490 --> 00:18:32,750
หมายถึง มันดูเหมือน
มีสิ่งอื่น กำลังเกิดขึ้น
338
00:18:32,750 --> 00:18:34,120
ภายใต้สีหน้าของคุณนั่น
339
00:18:34,120 --> 00:18:35,560
ผมไม่เป็นไร
340
00:18:35,560 --> 00:18:37,420
ขอบคุณที่ช่วย
เรื่องชื่อของ อมาร์
341
00:18:45,310 --> 00:18:47,530
โอลิเวอร์ ไม่อยู่
342
00:18:47,540 --> 00:18:49,400
ที่จริง ฉันมาเพื่อดูว่า
เธอเป็นอย่างไรบ้าง
343
00:18:49,410 --> 00:18:52,540
เขาบอกคุณว่า
มัลคอล์ม อยู่นี่งั้นหรือ
344
00:18:54,280 --> 00:18:55,940
เอาเลย
345
00:18:55,940 --> 00:18:59,270
ฉันเป็นคนสุดท้าย
ที่คิดจะหยุดคุณ ไม่ให้ฆ่าเขา
346
00:18:59,270 --> 00:19:02,640
ความพยายามครั้งสุดท้าย
ของฉัน มันไม่เป็นผล
347
00:19:05,710 --> 00:19:08,280
นั่นแหละสาเหตุ
ที่ฉันมาที่นี่
348
00:19:08,280 --> 00:19:10,210
ฉันเป็นห่วงเธอ
349
00:19:10,210 --> 00:19:13,310
ช่วงนี้ ดูเหมือนทุกคน
จะเป็นห่วงจิตวิญญาณของฉัน
350
00:19:13,320 --> 00:19:15,750
ฟังนะ ไม่มีใครอยากให้
เมอร์ลินตาย
351
00:19:15,760 --> 00:19:18,150
มากไปกว่าฉัน
352
00:19:18,160 --> 00:19:20,460
แต่โอลิเวอร์พูดถูก
353
00:19:20,460 --> 00:19:23,590
เธออยากให้พ่อ
ของตัวเอง ถูกฆ่า
354
00:19:23,600 --> 00:19:26,790
ใช่ มันจะแย่แค่ไหนกันเชียว
355
00:19:26,800 --> 00:19:31,130
รู้ไหม ฉันหวังว่า ไม่น่าจะได้รู้
ว่ามัลคอล์ม เป็นพ่อของฉัน
356
00:19:31,130 --> 00:19:34,770
ทุกอย่างนับจากนั้น
มัน...
357
00:19:40,410 --> 00:19:44,810
รู้ไหม ลอเรล คุณโชคดี
358
00:19:44,810 --> 00:19:47,840
คุณมีพ่อเป็นคนปกติ
359
00:19:47,850 --> 00:19:49,550
คนที่รักคุณจริงๆ
360
00:19:49,550 --> 00:19:52,050
ใช่ แต่พูดไม่ได้ว่า
ตอนนี้ เราเห็นตรงกัน
361
00:19:55,190 --> 00:19:58,780
คุณน่าจะไปได้แล้ว
362
00:20:05,570 --> 00:20:07,860
คุณได้ยินมากน้อยแค่ไหน
363
00:20:07,860 --> 00:20:10,850
มากพอที่จะรู้ว่า
ฉันเป็นคนสุดท้าย
364
00:20:10,860 --> 00:20:13,590
ที่เธออยากให้รอด
365
00:20:13,590 --> 00:20:16,290
ฉันจะไม่ขอโทษ
ในสิ่งที่ฉันทำลงไป
366
00:20:16,300 --> 00:20:19,030
และฉันจะทำมันอีก
367
00:20:19,030 --> 00:20:21,130
ฉันรู้
368
00:20:21,130 --> 00:20:24,300
เธอขอให้ฉัน
สอนให้เธอเข้มแข็ง
369
00:20:24,300 --> 00:20:28,430
เพื่อให้แน่ใจว่า
เธอจะไม่เจ็บปวดอีก
370
00:20:28,430 --> 00:20:30,940
เธอเรียนรู้ ได้เป็นอย่างดี
371
00:20:30,940 --> 00:20:34,700
ฉันไม่ได้ เรียนรู้อะไร
จากคุณเลย
372
00:20:34,700 --> 00:20:37,800
คุณรู้ไหมว่า
ฉันเสียใจแค่ไหน
373
00:20:37,810 --> 00:20:40,170
ฉันพร้อมที่จะตาย
เมื่อคืนนี้
374
00:20:40,170 --> 00:20:43,340
จากสิ่งที่คุณ
บีบให้ฉันต้องทำ
375
00:20:43,340 --> 00:20:47,040
รู้ไหม ที่จริง
ฉันไม่เคยคิดว่าเป็นไปได้
376
00:20:47,040 --> 00:20:50,280
ที่ฉันจะต้องเจ็บปวด
มากไปกว่า ตอนที่ฉันไปหาคุณ
377
00:20:50,280 --> 00:20:53,280
คุณพิสูจน์แล้วว่า
ฉันคิดผิด
378
00:20:53,280 --> 00:20:57,650
ไหนบอกอีกทีซิ
ว่าคุณสอนอะไรฉัน
379
00:20:57,660 --> 00:20:59,550
ยกมีดขึ้นมาเลย
380
00:21:02,230 --> 00:21:04,690
คุณรู้ได้ไง?
381
00:21:04,690 --> 00:21:08,270
เธอเป็นลูกสาวของฉัน
382
00:21:08,270 --> 00:21:10,730
ทำเหมือนที่ฉันสอน
ลงดาบ---เดียว ที่คอหอย
383
00:21:10,730 --> 00:21:12,200
มันจะจบโดยเร็ว
384
00:21:12,200 --> 00:21:14,090
คุณมันโรคจิต
385
00:21:14,100 --> 00:21:17,230
ฉันรักเธอ และฉันอยากให้
สิ่งที่ดีที่สุด กับเธอ
386
00:21:17,230 --> 00:21:20,030
ถ้านั่น มันมีโอกาสที่จะ
เป็นจริงขึ้นมาได้ล่ะก็
387
00:21:20,040 --> 00:21:22,630
คุณทำได้ ด้วยการ
ออกไปจากชีวิตของฉัน
388
00:21:33,010 --> 00:21:35,180
ท่านพ่อ
389
00:21:35,180 --> 00:21:36,880
โอ้
390
00:21:36,880 --> 00:21:39,080
เจ้าปลอดภัยกลับมา
ทำให้ข้ายินดี ลูกข้า
391
00:21:39,080 --> 00:21:40,920
งั้น ก็แสดงความยินดี
ด้วยการอธิบายลูกว่า ทำไม
392
00:21:40,920 --> 00:21:42,850
มัลคอล์ม เมอร์ลิน จึงยังไม่ตาย
393
00:21:45,690 --> 00:21:48,160
ถ้าเจ้าจะระวัง คำพูดของเจ้า
394
00:21:48,160 --> 00:21:50,520
แล้วก็ น้ำเสียงของเจ้า
395
00:21:50,520 --> 00:21:52,490
ทำไมท่านจึงปล่อย
คนที่ฆ่า อัล-ซาเฟอร์ไป
396
00:21:52,490 --> 00:21:54,930
เพื่อเป็นของขวัญ
แด่โอลิเวอร์ ควีน
397
00:21:54,930 --> 00:21:57,590
เพื่อปูทางให้เขา
รับช่วงต่อจากข้า
398
00:21:57,600 --> 00:22:01,100
ท่านเลือกคนนอก
มากกว่า ลูกของตนได้ยังไง
399
00:22:01,100 --> 00:22:03,370
เขารอดชีวิต จากดาบของข้าได้
400
00:22:07,400 --> 00:22:09,230
ซาร่า...
401
00:22:09,240 --> 00:22:12,510
ท่านกำลังลงโทษข้า
ที่มีความรักต่อเธอ
402
00:22:14,140 --> 00:22:17,010
อย่างน้อย ก็ให้เกียรติข้า
ด้วยการยอมรับ
403
00:22:17,010 --> 00:22:19,010
ว่าท่านไม่เคยเห็นด้วย
ข้าไม่เคยเห็นด้วย
404
00:22:19,010 --> 00:22:21,710
ที่จะอนุญาตให้เจ้า
ยอมให้ความอ่อนแอ เข้ามาในชีวิต
405
00:22:21,710 --> 00:22:24,170
และแม้แต่ความตาย
การลุ่มหลงเธอ
406
00:22:24,180 --> 00:22:26,010
บดบังวิจารณญาณของเจ้า
407
00:23:00,400 --> 00:23:02,380
เป้าหมาย ชื่อไมเคิล อมาร์
408
00:23:02,380 --> 00:23:03,730
ใช่ ข้อมูลเขาอยู่นี่
409
00:23:03,760 --> 00:23:05,700
ออกจากคุกไอรอนไฮท์ส
สองเดือนก่อน
410
00:23:05,910 --> 00:23:07,380
เขาหนีออกมา ใช่ไหม
411
00:23:07,380 --> 00:23:09,640
เปล่า ถูกปล่อย กลายเป็นว่า
เขาแบกรับความผิด
412
00:23:09,650 --> 00:23:11,250
จากคำสารภาพ
413
00:23:11,260 --> 00:23:13,390
ที่ตำรวจยัดเยียดให้เขาแล้ว
414
00:23:13,390 --> 00:23:15,590
เขาสารภาพความผิด
โดยที่เขาไม่ได้ทำเนี่ยนะ
415
00:23:15,590 --> 00:23:18,020
เป็นผม ก็คงเย็บปากตัวเอง
เหมือนกัน
416
00:23:18,020 --> 00:23:20,390
เขาไม่ใช่ผู้บริสุทธิ์อีกแล้ว
คืนนี้ เขาเล็งอะไรไว้
417
00:23:20,390 --> 00:23:23,660
ลูกทีมของเขา หนีไปพร้อม
ของพวกนี้ สองลัง--
418
00:23:23,660 --> 00:23:26,400
เพชรคุณภาพอุตสาหกรรม
แต่ลือกันว่า
419
00:23:26,400 --> 00:23:28,070
การขนส่งครั้งนี้ มีอัญมณีมูลค่า
มหาศาล ที่พวกเขาไม่ได้เอาไป
420
00:23:28,070 --> 00:23:29,560
ทำไมพวกเขาจึงเลือก
เพชรที่ไม่มีราคา
421
00:23:29,560 --> 00:23:31,430
นั่นเป็นคำถามเงินล้าน
422
00:23:31,440 --> 00:23:33,630
ที่จริง มูลค่าตามตลาด
แค่ไม่กี่พัน
423
00:23:33,640 --> 00:23:35,070
งานนี้ เราต้องพึ่งเฟลิซิตี้
โอลิเวอร์
424
00:23:35,080 --> 00:23:37,570
เธอไม่ว่าง
425
00:23:37,570 --> 00:23:41,840
ผมรู้จักยี่ปั๊วผิดกฎหมาย
สองสามราย เมื่อสมัยก่อน
426
00:23:41,850 --> 00:23:44,350
ผมอาจไปคุยกับพวกเขา
ดูสิว่า จะได้อะไรบ้าง
427
00:23:44,350 --> 00:23:46,220
ในระหว่างที่ อมาร์ กำลัง
ขนย้ายเพชรพวกนี้
428
00:23:46,220 --> 00:23:48,350
เป็นความคิดที่ดี
429
00:23:59,700 --> 00:24:02,660
ตอนนี้ นายอยากบอกหรือยัง
ว่ามันเกิดอะไรขึ้น
430
00:24:05,310 --> 00:24:08,270
ราซ พยากรณ์เรื่องนี้
เอาไว้แล้ว
431
00:24:08,270 --> 00:24:10,730
เขาบอกว่า เมืองนี้
จะต่อต้านฉัน
432
00:24:10,730 --> 00:24:12,670
และฉ้นจะต้องตาย
อย่างโดดเดี่ยว
433
00:24:12,670 --> 00:24:15,900
และเมื่อเรากลับมา
สิ่งแรกที่เกิดขึ้น
434
00:24:15,910 --> 00:24:17,700
คือแลนซ์ เลิกติดต่อกับฉัน
435
00:24:17,710 --> 00:24:19,810
และ...
436
00:24:19,810 --> 00:24:22,680
ฉันเห็นเฟลิซิตี้ กับพาล์มเมอร์
437
00:24:22,680 --> 00:24:25,680
มันเหมือนกับว่า
เขามองเห็นอนาคตฉัน
438
00:24:25,680 --> 00:24:28,190
ฟังดูเหมือน ราซ
กำลังปั่นหัวนายอยู่
439
00:24:28,190 --> 00:24:30,350
คำถามก็คือ ทำไมนาย
จึงยอมให้เขาปั่น
440
00:24:30,360 --> 00:24:33,490
เขาอยากให้ฉัน แทนที่เขา
ในสภาพันธ์มือสังหาร
441
00:24:33,490 --> 00:24:36,560
นั่นคือเหตุผล
ที่เขายอมปล่อยเรา
442
00:24:36,560 --> 00:24:38,860
เพื่อเป็นสัญลักษณ์
ของความศรัทธา
443
00:24:38,860 --> 00:24:42,130
แล้วมีโอกาสสักเสี้ยวหนึ่งไหม
ที่นายจะตอบตกลง
444
00:24:42,130 --> 00:24:44,970
เขาบอกว่า ฉันทำได้มากกว่า
ในฐานะ ราซคนใหม่
445
00:24:44,970 --> 00:24:49,310
ว่าฉันเป็นได้มากกว่า
แค่โอลิเวอร์ ควีน หรือดิแอร์โรว์
446
00:24:49,310 --> 00:24:52,680
ว่าฉันจะมีกำลังคน
อย่างไม่จำกัด
447
00:24:52,680 --> 00:24:55,750
ว่าฉันสามารถสร้างความต่าง
ไม่ใช่ ทำได้แค่ริ้วรอย
448
00:24:55,750 --> 00:24:58,380
นายจะต้องไม่
พิจารณาในเรื่องนี้
449
00:24:58,380 --> 00:25:00,780
เพียงเพราะว่า
กัปตันแลนซ์ เขาโกรธ
450
00:25:00,790 --> 00:25:02,850
และเฟลิซิตี้ ช่วยอะไร
ไม่ได้ไปแค่ชั่วขณะ
451
00:25:02,850 --> 00:25:04,950
มันมากกว่านั้น
452
00:25:04,950 --> 00:25:07,450
ฉันแค่..
453
00:25:07,450 --> 00:25:10,620
จอห์น บอกฉันมาตามตรง
454
00:25:12,190 --> 00:25:14,430
เราได้ทำอะไร
ที่ถือเป็นความสำเร็จไปบ้าง
455
00:25:14,430 --> 00:25:17,030
โอลิเวอร์..
456
00:25:17,030 --> 00:25:20,190
คนพวกนั้น ที่เราจัดการไป
จอห์น พวกเขาหนีออกมาได้
457
00:25:20,200 --> 00:25:22,430
เมืองนี้ ไม่ได้ดีขึ้นเลย
458
00:25:22,440 --> 00:25:24,900
ดิแอร์โรว์ ไม่ได้...
459
00:25:24,900 --> 00:25:28,540
สร้างความแตกต่างอะไร
460
00:25:30,240 --> 00:25:33,870
และถ้าฉัน เป็นตัวฉันเองไม่ได้...
461
00:25:35,380 --> 00:25:38,210
และถ้าดิแอร์โรว์ มันยังไม่พอ...
462
00:25:38,210 --> 00:25:39,650
โอลิเวอร์..
463
00:25:44,360 --> 00:25:46,950
บางที ฉันน่าจะเป็น
ราซอัลกูล
464
00:25:57,060 --> 00:25:59,630
มัลคอล์ม ยังไม่ตายใช่ไหม
465
00:25:59,630 --> 00:26:02,730
ในสมองของฉัน
ฉันปาดคอเขาไปแล้ว 7 ครั้ง
466
00:26:02,730 --> 00:26:04,910
หักคอเขา อีก 2 ครั้ง
467
00:26:04,910 --> 00:26:07,170
ขอโทษ ที่พี่ต้องพา
เขามาที่นี่
468
00:26:09,570 --> 00:26:14,750
ฉันพยายามจำให้ได้
ว่าฉันเป็นใคร ก่อนแม่จะตาย
469
00:26:14,750 --> 00:26:17,910
ก่อนมัลคอล์ม...
470
00:26:19,760 --> 00:26:23,290
และฉันนึกไม่ออก
471
00:26:24,890 --> 00:26:27,960
ฉันหยั่งไม่ถึงด้วยซ้ำ
472
00:26:27,960 --> 00:26:31,100
ถึงการฆ่าใครสักคน แล้ว...
473
00:26:31,100 --> 00:26:34,290
เมื่อเดือนก่อน
474
00:26:34,300 --> 00:26:37,860
ฉันเล็งปืนไปที่
หัวของสเลด วิลสัน
475
00:26:37,860 --> 00:26:40,360
และเกือบฆ่าพ่อตัวเอง
ถึงสองครั้ง
476
00:26:40,370 --> 00:26:42,770
แต่เธอก็ไม่ได้ฆ่า
พวกเขาทั้งสองคน
477
00:26:42,770 --> 00:26:45,800
รู้ไหม ทำไมฉันจึงไม่ฆ่ามัลคอล์ม
478
00:26:46,970 --> 00:26:49,450
แม่
479
00:26:52,420 --> 00:26:55,250
ฉันคิดว่า แม่จะรู้สึกยังไง
480
00:26:55,250 --> 00:26:58,620
ถ้าลูกสาวของเธอ
กลายเป็นฆาตกร เหมือนเขา
481
00:26:58,620 --> 00:27:00,320
เธียร์...
482
00:27:00,320 --> 00:27:01,960
เธอไม่เหมือนเขาเลย
483
00:27:01,960 --> 00:27:04,860
มีบางอย่างผิดปกติ
ในจิตใจของฉัน
484
00:27:04,860 --> 00:27:08,630
ก็เหมือนกับมีบางอย่าง
ผิดปกติ ในจิตใจของเขา
485
00:27:11,330 --> 00:27:14,190
ไม่มีอะไร เปลี่ยนเรื่องนั้นได้
486
00:27:14,200 --> 00:27:16,940
เธอจะไปไหน
487
00:27:16,940 --> 00:27:19,260
ออกไปซื้อซุป
ให้พ่อจอมวายร้ายของฉัน
488
00:27:24,730 --> 00:27:27,670
ครอบครัวใหญ่ที่สุขสันต์
489
00:27:27,670 --> 00:27:29,440
นายทำอะไรเธอ!
490
00:27:29,440 --> 00:27:31,230
ฉันเชียร์ ให้เธอฆ่าฉัน
491
00:27:31,240 --> 00:27:34,260
อีกเวอร์ชัน ของการเป็นพ่อ
ที่คอยสนับสนุนลูก ของฉัน
492
00:27:34,260 --> 00:27:35,900
ใช่ นายมันบ้าจริงๆ
493
00:27:35,910 --> 00:27:39,240
บางที ฉันคงไม่ใช่คนเดียว
494
00:27:39,240 --> 00:27:42,140
หรือนายไม่สงสัยว่า
ราซ ปล่อยเราทั้งคู่
495
00:27:42,140 --> 00:27:45,370
โดยปราศจากเงื่อนไขจริงหรือ
496
00:27:45,380 --> 00:27:47,850
ไม่ใช่เงื่อนไข
497
00:27:47,850 --> 00:27:49,880
ข้อเสนอ
498
00:27:49,880 --> 00:27:52,280
ให้แทนที่เขา
499
00:27:54,350 --> 00:27:56,980
ดูนายไม่แปลกใจ
500
00:27:56,990 --> 00:27:59,010
ฉันไม่ค่อยเชื่อ
คำทำนายเท่าไร
501
00:27:59,020 --> 00:28:01,380
แต่มันมีคำทำนายหนึ่ง
502
00:28:01,380 --> 00:28:03,950
ชายใด ที่รอดตาย
จากคมดาบของราซอัลกูล
503
00:28:03,950 --> 00:28:07,450
จะกลายมาเป็น
ราซอัลกูล
504
00:28:12,920 --> 00:28:15,030
ราซอัลกูล ไม่ได้ยื่นข้อเสนอ
เขาสั่ง
505
00:28:15,030 --> 00:28:17,070
โอลิเวอร์!
506
00:28:17,070 --> 00:28:20,600
อย่าหลอกตัวนายเอง
ให้คิดไปว่า นายมีโอกาสเลือก
507
00:28:24,310 --> 00:28:28,280
เฮ้ ไม้ไผ่พวกนั้น
เรียกว่าอะไรนะ
508
00:28:28,280 --> 00:28:30,480
เฮ้ อาคิโอะ ไม่เอาน่า
ไม่เป็นไรหรอก มันโอเค
509
00:28:30,480 --> 00:28:32,120
"เห่า ปา"
510
00:28:32,120 --> 00:28:33,890
เธอต้องจำให้ได้
ว่าเธอเข้มแข็ง ใช่ไหม
511
00:28:33,890 --> 00:28:35,020
เหมือนน้องสาวฉัน
512
00:28:35,020 --> 00:28:36,660
คุณมีน้องสาวด้วยเหรอ
มี
513
00:28:36,660 --> 00:28:39,990
และฉันคิดถึงเธอ
เหมือนที่เธอคิดถึงพ่อแม่
514
00:28:39,990 --> 00:28:41,860
ทำไมคุณไม่อยู่กับเธอ
515
00:28:41,860 --> 00:28:44,400
แหม ฉันบอกเธอว่า
ฉันมาเที่ยวกับคู่หู อาคิโอะ
516
00:28:44,400 --> 00:28:45,830
จริงเหรอ
517
00:28:45,830 --> 00:28:48,060
ใช่ เราเคยไปที่
สวนพฤษศาสตร์
518
00:28:48,060 --> 00:28:49,830
เหมือนแบบนี้เลย
ในสตาร์ลิ่งซิตี้
519
00:28:49,830 --> 00:28:52,560
ยกเว้นตรงที่
เธอไม่รู้จัก...
520
00:28:52,560 --> 00:28:55,430
ต้นไม้ ดีเท่าเธอ
521
00:28:55,430 --> 00:28:57,400
โอลิเวอร์
522
00:28:57,400 --> 00:28:59,410
เกิดอะไรขึ้น?
523
00:29:02,100 --> 00:29:04,510
วิ่งเร็ว!
524
00:29:06,110 --> 00:29:07,740
เฮ้
525
00:29:07,750 --> 00:29:09,040
ดิ๊กเกิ้ล อยู่ไหน
526
00:29:09,040 --> 00:29:10,750
ออกไปกับรอย
527
00:29:10,750 --> 00:29:12,250
กำลังจะกลับ
528
00:29:12,250 --> 00:29:14,380
ขอบคุณที่มา
529
00:29:14,390 --> 00:29:16,890
ฉันจะไปที่ไหนอีกได้
530
00:29:16,890 --> 00:29:18,980
ก็ไม่ใช่วาทศิลป์อะไร
เรย์กับฉันอาจมีบางอย่าง
531
00:29:18,980 --> 00:29:22,120
แต่นั่นไม่ได้เปลี่ยนพันธสัญญา
ของฉัน กับสิ่งที่เราทำอยู่นี้
532
00:29:22,120 --> 00:29:24,290
ดี
533
00:29:24,290 --> 00:29:25,580
แล้วพันธสัญญาของคุณล่ะ
534
00:29:25,590 --> 00:29:27,690
จอห์น อาจจะเผลอ
535
00:29:27,690 --> 00:29:30,690
บอกฉัน เรื่องงานใหม่
ที่บริษัทปีศาจจำกัด ของคุณ
536
00:29:30,690 --> 00:29:33,270
เขาอาจจะเผลอบอกฉัน
ว่าคุณกำลังพิจารณาข้อเสนอ
537
00:29:33,270 --> 00:29:37,170
ซึ่ง ก็นั่นแหละ มันบ้า
538
00:29:37,170 --> 00:29:39,430
มันคือสมาพันธ์มือสังหาร
539
00:29:39,430 --> 00:29:41,960
ไม่ใช่ชื่อกลุ่ม
ที่ฟังดูน่ารักเลย
540
00:29:41,970 --> 00:29:43,700
ผมก็เคยเป็นมือสังหาร
541
00:29:43,700 --> 00:29:47,770
ความยุติธรรม
มันทำได้มากกว่าหนทางเดียว
542
00:29:47,770 --> 00:29:50,700
ฉันตอบได้เลยว่า มีหนทาง
ต่างกันมากมายที่ทำได้
543
00:29:50,700 --> 00:29:54,040
แตกต่างกันไป
ตามความบ้าของคุณ
544
00:29:54,040 --> 00:29:56,370
แต่ฉันจะเริ่มต้นจากว่า
545
00:29:56,370 --> 00:29:59,470
อะไร ทำให้คุณคิดว่า
คุณเดินบนเส้นทางที่ถูกต้อง
546
00:29:59,480 --> 00:30:01,840
โอเค โอเค
547
00:30:01,840 --> 00:30:03,310
เพราะมันเกินกว่า
สองปีมาแล้ว
548
00:30:03,310 --> 00:30:05,280
บอกผมสิว่า
549
00:30:05,280 --> 00:30:09,150
ผมได้ทำอะไร
สำเร็จลงไปแล้วบ้าง
550
00:30:10,150 --> 00:30:11,790
แม่ผมตาย
551
00:30:11,790 --> 00:30:14,520
ทอมมี่ ซาร่า
552
00:30:14,530 --> 00:30:16,920
อาชญากรรมไม่ลดลง
และน้องสาวผม
553
00:30:16,930 --> 00:30:19,630
ต้องทนทุกข์ทรมาน
มากมายหลายอย่าง ในตอนนี้
554
00:30:19,630 --> 00:30:21,730
งั้น คุณจะเลิก
555
00:30:21,730 --> 00:30:23,430
แล้วไง
556
00:30:23,440 --> 00:30:25,100
ทุกคน ที่คุณสูญเสียไป
557
00:30:25,100 --> 00:30:26,900
สิ่งต่างๆ ที่คุณอุทิศลงไป
558
00:30:26,900 --> 00:30:29,070
มันจะไร้ประโยชน์
อย่างนั้นหรือ
559
00:30:30,310 --> 00:30:34,180
ผมไม่รู้ ว่าผมจะทำ
เรื่องแบบนี้ ไปทำไมอีกแล้ว
560
00:30:34,180 --> 00:30:38,380
ฉันตอบเรื่องนั้น
แทนคุณไม่ได้
561
00:30:39,500 --> 00:30:42,820
ใช่ กัปตันแลนซ์
อาจเลิกติดต่อคุณ
562
00:30:42,820 --> 00:30:44,180
แต่ฉันไม่เชื่อว่า
คุณคือดิแอร์โรว์
563
00:30:44,190 --> 00:30:46,250
ที่ผู้คนจะเอ่ย "ขอบคุณ" ได้
564
00:30:46,250 --> 00:30:48,450
และ ใช่ คุณกับฉัน
ไม่ได้อยู่ด้วยกัน
565
00:30:48,460 --> 00:30:52,450
แต่มันเป็นสิ่งที่คุณเลือก
566
00:30:52,460 --> 00:30:54,760
ตอนที่เรา คิดว่าคุณตายไปแล้ว
567
00:30:54,760 --> 00:30:57,600
เราแต่ละคนต้องหาคำตอบ
568
00:30:57,600 --> 00:31:01,260
ว่าเราทำแบบนี้ไปทำไม
569
00:31:01,270 --> 00:31:04,170
ดูเหมือนตอนนี้
จะเป็นทีของคุณบ้าง
570
00:31:04,170 --> 00:31:06,940
เราขัดจังหวะ
อะไรหรือเปล่า
571
00:31:08,150 --> 00:31:09,840
ได้อะไรมาบ้าง
572
00:31:09,840 --> 00:31:11,750
เพิ่งคุยกับเพื่อน
คนที่เคยตรวจสอบ
573
00:31:11,750 --> 00:31:13,880
คลังยุทโธปกรณ์
ตอนฉันอยู่อัฟกานิสถาน
574
00:31:13,880 --> 00:31:15,160
ฉันคิดว่ารู้แล้ว
ว่าทำไมหมอนั่น
575
00:31:15,180 --> 00:31:16,450
จึงสนใจในเพชรคุณภาพต่ำ
576
00:31:16,450 --> 00:31:18,520
เพชรประเภทที่ อมาร์
และพวกพ้องสนใจ
577
00:31:18,520 --> 00:31:20,690
ถูกใช้เพื่อสร้าง
หัวกระสุนฝังเพชร
578
00:31:20,690 --> 00:31:22,750
ซึ่งเจาะทะลุเกราะป้องกันตัว
ได้เหมือนแผ่นกระดาษ
579
00:31:22,760 --> 00:31:24,630
โอเค แล้วใครที่สวม
เกราะป้องกันตัว
580
00:31:24,630 --> 00:31:26,090
ตำรวจ
581
00:31:26,090 --> 00:31:27,530
พวกตำรวจที่ยัดเยียด
ข้อหาเท็จ ให้กับเขา
582
00:31:27,530 --> 00:31:28,700
ที่ทำให้เขาต้องติดตุก
583
00:31:28,700 --> 00:31:31,200
เขากำลังจะแก้แค้น
584
00:31:31,200 --> 00:31:33,600
โอเค รอย แต่งตัว
ดิ๊ก ฉันอยากให้นายปกป้อง
585
00:31:33,600 --> 00:31:35,700
อาณาเขตของ สน. นั้น
เฟลิซิตี้--
586
00:31:35,710 --> 00:31:37,800
โทรหากัปตันแลนซ์
ฉันกำลังทำอยู่
587
00:31:55,430 --> 00:31:58,190
ฮาย
588
00:32:00,560 --> 00:32:02,100
ข้อเสนอสันติภาพ
589
00:32:02,100 --> 00:32:04,070
พ่ออิ่มแล้ว
590
00:32:04,070 --> 00:32:06,570
ใช่
591
00:32:06,570 --> 00:32:09,570
รู้ไหม มันตลก...
592
00:32:09,570 --> 00:32:13,310
ที่เพื่อนของหนูคนนึง
มีปัญหากับพ่อของเธอ
593
00:32:13,310 --> 00:32:16,910
ไอ้สารเลว ที่แทบจะไม่ใช่
มนุษย์ด้วยซ้ำ แต่พ่อ...
594
00:32:18,550 --> 00:32:21,480
รู้ไหม ประวัติศาสตร์
สอนหนูว่า
595
00:32:21,480 --> 00:32:23,550
พ่อจะเมินเฉยต่อหนู
ไปสักพัก
596
00:32:23,550 --> 00:32:27,580
และพ่อจะเดินหน้าต่อ
และเล่นงานหนูให้เต็มที่
597
00:32:27,590 --> 00:32:29,710
แล้วสุดท้าย
พ่อก็ระบายได้จนหมด
598
00:32:29,710 --> 00:32:32,410
ในอาหารเย็นสักมื้อ
ที่หนูพาพ่อไป เพื่อขอให้ยกโทษ
599
00:32:32,420 --> 00:32:34,660
แต่หัวใจสำคัญคือ
ให้หนูโดนแบบนั้นเถอะ!
600
00:32:35,460 --> 00:32:37,390
หนูสมควรโดนอยู่แล้ว
601
00:32:37,390 --> 00:32:40,060
และหนูพร้อมรับมัน
แต่...
602
00:32:40,060 --> 00:32:42,130
พ่อต้องไม่คิดว่า
603
00:32:42,130 --> 00:32:43,760
หนูจะยอมแพ้ เพื่อเรา
604
00:32:46,300 --> 00:32:48,770
ตอนลูกยังเด็ก
605
00:32:48,770 --> 00:32:51,740
ลูกเคยรอพ่อ
ตอนพ่อเข้ากะดึก
606
00:32:51,740 --> 00:32:54,070
ลูกจะไม่หลับไม่นอน
จนกว่าพ่อจะเดินเข้าประตู
607
00:32:54,070 --> 00:32:55,840
หนูจำได้
ใช่
608
00:32:55,840 --> 00:32:58,910
ลูกเป็นผู้ปกป้องครอบครัว
ปกป้องทุกคน เสมอๆ
609
00:32:58,910 --> 00:33:02,070
ลอเรล แลนซ์...
610
00:33:02,080 --> 00:33:04,710
พยายามปกป้อง
โลกนี้เสมอ
611
00:33:07,140 --> 00:33:09,640
แต่ปกป้องเรื่องนี้ ไม่ได้
612
00:33:09,650 --> 00:33:10,350
พ่อ...
613
00:33:10,370 --> 00:33:11,980
ลูกไม่รู้หรอก
มันลำบากแค่ไหน
614
00:33:11,980 --> 00:33:15,150
ที่จะยกโทษให้ลูก
ที่โกหกพ่อ แบบนั้น
615
00:33:15,150 --> 00:33:18,250
พ่อไม่ภูมิใจมันเลย
616
00:33:18,260 --> 00:33:20,130
ลูกเป็นลูกของพ่อ
พ่อรักลูกเสมอ
617
00:33:20,130 --> 00:33:22,220
แต่พ่อไม่รู้ว่า
พ่อจะยกโทษให้ลูกได้ไหม
618
00:33:35,440 --> 00:33:37,880
ฆ่าพวกมันให้หมด!
619
00:33:57,050 --> 00:33:59,520
ช่องตำรวจ เต็มไปด้วยรายงาน
การยิงกัน ที่สถานี
620
00:33:59,520 --> 00:34:01,510
ติดต่อแลนซ์ ได้ไหม
621
00:34:01,520 --> 00:34:03,220
พยายามอยู่
622
00:34:05,120 --> 00:34:06,910
พ่อจะยิงคุ้มกัน
ลูกวิ่งไปที่ทางออก
623
00:34:06,910 --> 00:34:07,780
หนูจะไม่ทิ้งพ่อ!
624
00:34:07,780 --> 00:34:09,350
ถ้าเพราะลูกเป็นฮีโร่
625
00:34:09,350 --> 00:34:10,260
อะไรสักอย่างในตอนนี้
ไม่ได้แปลว่า พ่อจะไม่ต้อง
626
00:34:10,260 --> 00:34:13,820
ปกป้องลูกสาวตัวเอง
เอาล่ะ พอพ่อขยับ วิ่งเลย!
627
00:34:13,820 --> 00:34:16,230
ไป ไป ไป!
628
00:34:42,570 --> 00:34:44,330
พ่อฉัน ยังอยู่ด้านหลังนั่น!
629
00:35:25,660 --> 00:35:27,600
เฮ้!
630
00:35:57,460 --> 00:35:59,590
อะไร รอคำขอบคุณอยู่หรือไง
631
00:35:59,600 --> 00:36:01,500
ผมไม่ได้ทำเพื่อสิ่งนั้น
632
00:36:16,270 --> 00:36:19,000
ทำได้ดี
633
00:36:19,000 --> 00:36:21,380
แต่ก็มีผู้เคราะห์ร้าย
อยู่นิดหน่อย
634
00:36:21,380 --> 00:36:24,640
แต่อมาร์ ถูกจับกุมแล้ว
635
00:36:24,640 --> 00:36:27,080
แล้ว จะไม่มีการเต้น
แสดงความยินดี งั้นสิ
636
00:36:27,080 --> 00:36:28,980
คุณก็รู้จักผม
ผมไม่เต้น
637
00:36:28,990 --> 00:36:32,950
แต่ผมพูด...ขอบคุณ
อยู่เป็นครั้งคราว
638
00:36:32,950 --> 00:36:34,220
ยินดี
639
00:36:34,220 --> 00:36:35,820
และถูกของคุณ
640
00:36:35,820 --> 00:36:39,160
อา ทั้ง "ขอบคุณ"
และ "ถูกของคุณ"
641
00:36:39,160 --> 00:36:41,620
ฉันน่าจะอัดเทปเอาไว้
642
00:36:42,610 --> 00:36:45,290
ผมริเริ่มสิ่งนี้
เพราะพ่อของผม
643
00:36:45,300 --> 00:36:49,060
อยากให้...แก้ไขสิ่งผิด
644
00:36:49,060 --> 00:36:51,170
มันกลายมาเป็น
645
00:36:51,170 --> 00:36:53,100
บางสิ่ง ที่มากกว่านั้น
646
00:36:53,100 --> 00:36:56,740
แต่ผมไม่เคย หยุดคิดถึงมัน
647
00:36:56,740 --> 00:36:59,910
หรือคิดว่า ทำไม...
648
00:36:59,910 --> 00:37:02,500
จนกระทั่งคุณถามผม
649
00:37:02,510 --> 00:37:04,140
แล้ว คำตอบนั้น คืออะไร
650
00:37:04,140 --> 00:37:06,540
คืนนี้ ที่สถานีตำรวจ
651
00:37:06,540 --> 00:37:09,640
สิ่งเดียว ที่ผมคิดถึงก็คือ...
652
00:37:09,650 --> 00:37:12,680
ตำรวจพวกนั้น
653
00:37:12,680 --> 00:37:16,680
และครอบครัวของพวกเขา
ขึ้นอยู่กับผม มากแค่ไหน
654
00:37:16,690 --> 00:37:20,360
และรอย กับดิ๊กเกิ้ล
655
00:37:20,360 --> 00:37:23,890
เพื่อให้พวกเขา
กลับบ้านอย่างปลอดภัย
656
00:37:26,090 --> 00:37:27,370
นั่นคือเหตุผล
ที่ผมทำสิ่งนี้
657
00:37:27,370 --> 00:37:29,760
ถ้างั้น...
658
00:37:29,760 --> 00:37:32,430
นั่นหมายถึงขอผ่าน
659
00:37:32,430 --> 00:37:35,960
สำหรับการเป็นหัวหน้าปีศาจ
ที่หล่อที่สุด สินะ
660
00:37:35,960 --> 00:37:40,460
มันหมายถึง ผมยังไม่พร้อม
จะทอดทิ้ง สิ่งที่เราทำที่นี่
661
00:37:40,460 --> 00:37:42,860
รู้ไหม คุณพูดเสมอๆ
662
00:37:42,860 --> 00:37:46,030
ว่าอยากให้ฉัน
มีความสุขอย่างไร...
663
00:37:46,030 --> 00:37:50,730
รู้ไหม เรื่องก็คือ
664
00:37:50,730 --> 00:37:53,060
ตราบเท่าที่คุณ อยู่ในชีวิตฉัน
ฉันมีความสุข
665
00:38:00,610 --> 00:38:03,480
เรย์น่ะ
666
00:38:03,480 --> 00:38:06,310
ฉันควรต้องรับสาย
667
00:38:10,720 --> 00:38:11,950
คนพวกนั้นเป็นใคร?
668
00:38:11,960 --> 00:38:13,830
ฉัน-ฉันไม่รู้
669
00:38:13,830 --> 00:38:16,200
แล้วเรา หนีจากพวกเขาทำไม
670
00:38:19,370 --> 00:38:21,210
ชาโด งั้นหรือ
671
00:38:26,520 --> 00:38:29,320
เธอสบายดีไหม
672
00:38:29,320 --> 00:38:32,280
เธอมาทำอะไรที่นี่
673
00:38:32,280 --> 00:38:35,520
ที่จริง ตามหาเธอ
674
00:38:36,720 --> 00:38:38,750
ฉันคิดถึงน้องสาวเธอ
675
00:38:38,750 --> 00:38:41,820
ฉันอยากพบสิ่งที่
เตือนความจำถึงเธอ
676
00:38:41,820 --> 00:38:43,490
ตอนนี้ ไม่ใช่เวลาที่เหมาะ
677
00:38:43,490 --> 00:38:46,600
เธอมี...ปัญหา
กับพ่อของเธอใช่ไหม
678
00:38:46,600 --> 00:38:50,230
ฉันก็มีประสบการณ์
ทำนองนั้นเหมือนกัน
679
00:38:51,930 --> 00:38:54,160
เธออยากระบายไหม
680
00:38:54,160 --> 00:38:55,630
กับเธอน่ะเหรอ
681
00:39:00,400 --> 00:39:03,730
รู้อะไรไหม
682
00:39:03,740 --> 00:39:08,140
ฉันก็อยากคิดถึง
ซาร่าเหมือนกัน
683
00:39:08,140 --> 00:39:10,140
มื้อเย็นนี้ ฉันเลี้ยง
684
00:39:11,410 --> 00:39:13,380
ระหว่างการต่อสู้
685
00:39:13,380 --> 00:39:15,510
เทคนิคของเธอ
ดีขึ้นแล้วใช่ไหม
686
00:39:15,520 --> 00:39:18,550
ทำไมฉันรู้สึกว่า
เธอกำลังชมฉัน
687
00:39:18,550 --> 00:39:21,310
มันอาจพัฒนาขึ้นอีกได้
688
00:39:21,310 --> 00:39:24,920
นั่นใช่ข้อเสนอ
เพื่อสอนฉันหรือเปล่า
689
00:39:24,920 --> 00:39:27,590
ก็ฉันไม่มีที่ไปนี่
690
00:39:35,150 --> 00:39:38,130
มันไม่ถูกต้อง
ที่ทำให้ใครต้องรอนาน
691
00:39:38,130 --> 00:39:40,500
ก่อนจะยอมรับ
เกียรติอันยิ่งใหญ่นั้น
692
00:39:40,500 --> 00:39:42,470
ฉันไม่ยอมรับมัน
693
00:39:42,470 --> 00:39:44,900
"หวิง ต้า เหล่า โหว เฉ่ย"
694
00:39:44,900 --> 00:39:47,110
"ตำนานที่จะถูกเล่าขาน
เริ่มต้นขึ้นแล้ว"
695
00:39:47,110 --> 00:39:50,000
มาเซโอะ เรื่องนี้
มันจบก่อนจะได้เริ่ม
696
00:39:50,000 --> 00:39:51,770
นายเข้าใจผิด
697
00:39:51,770 --> 00:39:53,810
มันไม่ได้แปลว่า
ตำนานยังไม่ถูกเปิดเผย
698
00:39:53,810 --> 00:39:57,970
มันแปลว่า ราซ
เขียนมันขึ้นมาแล้ว
699
00:39:57,980 --> 00:39:59,250
ทางเลือก
ถูกเลือกแล้ว
700
00:39:59,250 --> 00:40:00,980
ไม่
701
00:40:03,120 --> 00:40:07,650
ฉันซาบซึ้งเสมอ
กับสิ่งที่นายทำ เพื่อครอบครัวฉัน
702
00:40:07,650 --> 00:40:11,240
กับสิ่งที่นาย
ทำเพื่ออาคิโอะ
703
00:40:11,250 --> 00:40:14,550
แต่ถ้านายยืนยัน
เลือกเส้นทางการต่อต้าน...
704
00:40:14,550 --> 00:40:17,020
มันจะมีผลตามมา
705
00:40:17,020 --> 00:40:18,580
นั่นใช่ คำขู่หรือเปล่า
706
00:40:18,590 --> 00:40:20,980
มันคือปรารถนา
ของราซอัลกูล
707
00:40:29,890 --> 00:40:32,200
ว่าไง นั่นใคร
708
00:40:37,470 --> 00:40:40,210
หวัดดี
709
00:40:46,810 --> 00:40:50,120
เธียร์ เธอโอเคไหม
เกิดอะไรขึ้น
710
00:40:50,120 --> 00:40:54,660
ฉัน--ฉันไม่รู้ว่า
ฉันจะทำอะไรอีกต่อไปแล้ว
711
00:40:54,670 --> 00:40:58,300
ฉันไม่รู้ ว่าฉันเป็นใคร
712
00:40:58,300 --> 00:41:00,100
ขอฉันอยู่ที่นี่ กับเธอได้ไหม
713
00:41:00,100 --> 00:41:02,740
ได้
714
00:41:25,900 --> 00:41:27,660
พวกตำรวจ คิดว่าชนะแล้ว
715
00:41:27,660 --> 00:41:30,430
แต่เรายังมี ลูกกระสุนหัวฝังเพชร
716
00:41:30,430 --> 00:41:32,460
เจาะเกราะได้
อยู่อีกตั้งมากมาย
717
00:41:47,720 --> 00:41:50,160
ไปบอกทุกคน
ที่ยอมรับฟัง
718
00:41:50,160 --> 00:41:52,500
สิ่งที่นายเห็น
719
00:41:53,020 --> 00:41:54,160
ไป
720
00:41:59,810 --> 00:42:06,310
== sync, corrected by elderman ==
บรรยายไทย: bonfelder@hotmail.com