1
00:00:01,070 --> 00:00:02,470
ผมชื่อ โอลิเวอร์ ควีน
2
00:00:03,260 --> 00:00:04,930
หลังจากห้าปีในนรก
3
00:00:04,930 --> 00:00:07,760
ผมกลับบ้าน
ด้วยเป้าหมายเพียงหนึ่ง
4
00:00:07,770 --> 00:00:10,070
คือปกป้องเมืองของผม
5
00:00:10,070 --> 00:00:12,370
ตอนนี้ ผมมีเพื่อนร่วมต่อสู้
ในสงครามของผม
6
00:00:12,370 --> 00:00:14,970
สำหรับพวกเขา
ผมคือโอลิเวอร์ ควีน
7
00:00:14,970 --> 00:00:17,840
แต่สำหรับชาวสตาร์ลิ่งซิตี้
ผมเป็น "คนอื่น"
8
00:00:17,840 --> 00:00:21,040
ผมคือ "สิ่งอื่น"
9
00:00:21,050 --> 00:00:23,280
ความเดิมของ "แอร์โรว์"...
10
00:00:27,620 --> 00:00:29,190
อย่าเสียเวลา
มาเป็นห่วงฉัน
11
00:00:29,190 --> 00:00:30,650
นายควรจะห่วงตัวเอง
ที่จะได้กลับบ้าน
12
00:00:30,660 --> 00:00:32,620
และจะเกิดอะไรขึ้น
ระหว่างที่นายไม่อยู่
13
00:00:32,620 --> 00:00:36,630
เราจะยึดครองเดอะเกลดส์
ไปด้วยกัน
14
00:00:36,630 --> 00:00:39,760
เจ้าหน้าที่ของเมือง
โดยเฉพาะตำรวจทุกนาย ต้องอพยพ
15
00:00:39,770 --> 00:00:41,930
เราจะไม่ยอม
อพยพทั้งอำเภอหรอกน่า
16
00:00:41,930 --> 00:00:43,600
ถ้าผมเห็นเจ้าหน้าที่
แม้แต่คนเดียวล่ะก็
17
00:00:43,600 --> 00:00:45,970
เหล่าพระเอกของเมืองคุณ
จะต้องถูกฝัง
18
00:00:45,970 --> 00:00:47,840
นายกเทศมนตรี
กำลังจะละทิ้งเดอะเกลดส์
19
00:00:47,840 --> 00:00:49,440
จึงเหลือแต่เรา
ที่จะหยุดบริคได้
20
00:00:49,440 --> 00:00:51,410
มันไม่ใช่แค่ภารกิจ
ของโอลิเวอร์ อีกต่อไป
21
00:00:51,410 --> 00:00:52,840
มันเป็นของเรา
22
00:00:58,220 --> 00:01:00,280
อะแฮ่ม
23
00:01:00,290 --> 00:01:03,050
นี่คุณพยายาม
ฆ่าตัวตายหรือไง?
24
00:01:03,060 --> 00:01:04,420
ผมต้องกลับไป
25
00:01:04,420 --> 00:01:06,420
คุณต้องพักผ่อน
26
00:01:06,430 --> 00:01:08,860
ฉันว่า คุณคงวางแผนจะไป
โดยไม่บอกให้ฉันรู้
27
00:01:08,860 --> 00:01:10,830
แหม ผมรู้ว่าคุณ
จะต้องไม่อนุญาต
28
00:01:10,830 --> 00:01:13,000
คุณช่วยชีวิตผมไว้
29
00:01:13,000 --> 00:01:14,900
ขอบคุณ
30
00:01:14,900 --> 00:01:16,870
มาเซโอะช่วยไว้
31
00:01:16,870 --> 00:01:19,900
ฉันแค่รักษาคุณ
32
00:01:19,910 --> 00:01:21,400
และคุณกำลังจะทำ
ให้มันเสียเปล่า
33
00:01:21,410 --> 00:01:23,040
ถ้าคุณพยายามไป
ในตอนนี้
34
00:01:23,040 --> 00:01:26,540
ผมอยู่ที่นี่
นานกว่านี้ไม่ได้
35
00:01:26,550 --> 00:01:30,380
น้องสาวผม เมืองของผม
36
00:01:30,380 --> 00:01:33,080
จะร่ำร้องกับการ
จากไปของคุณ ฉันแน่ใจ
37
00:01:33,090 --> 00:01:35,520
ถ้าคุณเป็นห่วง
38
00:01:35,520 --> 00:01:38,160
มากับผมเถอะ
39
00:01:38,160 --> 00:01:42,860
คุณจะได้แน่ใจว่า
ผมดื่มชาเพนนิซิลินของคุณ
40
00:01:42,860 --> 00:01:48,060
เหมือนกับมาเซโอะ
ฉันหายตัวไปจากโลกนี้แล้ว
41
00:01:48,070 --> 00:01:49,670
ฉันไม่เคยมีความคิด
ที่จะกลับไป
42
00:01:49,670 --> 00:01:53,370
โอ้ ทัตซึ
43
00:01:53,370 --> 00:01:55,870
หายเร็วๆ โอลิเวอร์
44
00:02:21,370 --> 00:02:22,870
ตอนนี้ เดอะเกลดส์
อยู่ตามลำพัง
45
00:02:22,870 --> 00:02:24,530
โดยไม่มีตำรวจ
46
00:02:24,540 --> 00:02:26,440
แดเนียล บริคเวลล์
ขู่ถึงเจ้าหน้าที่ของรัฐ
47
00:02:26,440 --> 00:02:27,900
ในพื้นที่ทุกคน
48
00:02:27,910 --> 00:02:29,370
มีอะไรอื่นอีกบ้างที่
นายกเทศมนตรีคาสเซิล ควรจะทำ?
49
00:02:29,370 --> 00:02:31,110
นี่มันเลวร้ายกว่า
การเจรจากับผู้ก่อการร้ายด้วยซ้ำ
50
00:02:31,110 --> 00:02:33,310
นี่--
51
00:02:36,080 --> 00:02:37,410
ถึงเวลาภาษี
52
00:02:37,420 --> 00:02:39,920
บริค ต้องการส่วนแบ่งของเค้า
53
00:02:39,920 --> 00:02:42,750
เอาล่ะ ส่งเงินในลิ้นชัก
มาให้หมด...
54
00:02:42,750 --> 00:02:45,620
ไม่งั้น หัวของนาย
จะโดนเหมือนทีวีนั่น
55
00:02:45,620 --> 00:02:47,560
ฉันมีความคิดอีกอย่าง
56
00:02:47,560 --> 00:02:50,560
ดูเหมือนพวกเราเนี่ย
จะมีสุดยอดฮีโร่ในชีวิตจริง
57
00:02:50,560 --> 00:02:53,130
นายคือสายฟ้าสีแดง
ที่ฉันเคยได้ยินทางทีวีสินะ?
58
00:02:53,130 --> 00:02:54,500
มาผิดเมืองแล้วเว้ยเฮ้ย
59
00:03:00,040 --> 00:03:01,970
ช่างเถอะ ฉันว่าบริค
จะจ่ายให้เรา
60
00:03:01,970 --> 00:03:03,270
ค่าตามหาตัวนาย
61
00:03:03,280 --> 00:03:04,440
โทรเลย
62
00:03:04,440 --> 00:03:05,740
วางปืนลง!
63
00:03:16,320 --> 00:03:19,120
แกรนท์ เป็นครูฝึก
ที่ใช้ได้นี่
64
00:03:19,120 --> 00:03:23,190
ร้านอาหารที่สาย 10
เคลียร์
65
00:03:23,200 --> 00:03:25,900
ร้านอาหารเรียบร้อยแล้ว
66
00:03:25,900 --> 00:03:27,730
ทำไมคนพวกนี้
จึงโทรเรียก 911?
67
00:03:27,730 --> 00:03:30,470
พวกเขาไม่รู้หรือว่าตำรวจ
ถอนกำลังจากเดอะเกลดส์แล้ว?
68
00:03:30,470 --> 00:03:33,440
เพราะพวกเขา
สิ้นหวังและหวาดกลัว
69
00:03:33,440 --> 00:03:36,310
มีรายงานชิงทรัพย์หลายครั้ง
ที่เวสเทิร์นและอ็อกซ์นาร์ด
70
00:03:36,310 --> 00:03:38,240
ได้เลย
กำลังจะรีบไป
71
00:03:52,690 --> 00:03:54,060
ซาร่า?
72
00:03:58,130 --> 00:04:00,960
มีคนกำลังจะตาย
เราควรต้องทำยังไง?
73
00:04:00,970 --> 00:04:02,170
คุณจะเมินเฉยไม่ได้--
74
00:04:12,240 --> 00:04:13,610
แลนซ์น่ะ
75
00:04:13,610 --> 00:04:15,180
ดี บางที ทหารอาจกำลังมา
76
00:04:15,180 --> 00:04:16,310
กัปตันแลนซ์?
77
00:04:16,320 --> 00:04:17,810
พวกคุณกำลังยุ่งสินะ
78
00:04:17,820 --> 00:04:19,380
แค่กำลังพยายาม
รักษาสิ่งต่างๆ ให้ดีไว้
79
00:04:19,380 --> 00:04:20,650
แต่รู้สึกเหมือนว่า
ยังไม่ค่อยได้ผล
80
00:04:20,650 --> 00:04:22,150
- ผมจะช่วยได้ยังไง?
- ช่วยได้จริงหรือ?
81
00:04:22,150 --> 00:04:23,820
หมายถึง ฉันว่า
นายกเทศมนตรี
82
00:04:23,820 --> 00:04:25,290
ค่อนข้างเจาะจงชัดว่า
ต้องไม่มีเจ้าหน้าที่
83
00:04:25,290 --> 00:04:26,460
นั่นไม่ได้แปลว่า
ผมช่วยหน่วยสวมฮู้ด
84
00:04:26,460 --> 00:04:28,120
ในแบบนอกตำราไม่ได้
85
00:04:28,130 --> 00:04:29,960
เราเรียกตัวเองว่า
ทีมแอร์โรว์
86
00:04:29,960 --> 00:04:32,060
แหม ที่จริง มันมีแค่ฉัน แต่--
87
00:04:32,060 --> 00:04:33,560
ผมเพิ่งได้ข้อมูลทุกอย่าง
เกี่ยวกับบริค
88
00:04:33,570 --> 00:04:35,470
จากที่เก็บหลักฐาน
89
00:04:35,470 --> 00:04:37,230
โอเค ฉันจะส่งอาร์เซนอล
ออกไปทันทีที่เกิดเรื่อง
90
00:04:37,240 --> 00:04:39,440
อาร์เซนอล? นี่มัน
พวกคุณตั้งชื่อกัน
91
00:04:39,440 --> 00:04:40,670
ตามใจเลยหรือไง?
92
00:04:40,670 --> 00:04:42,070
เฟลิซิตี้ รีบคุยหน่อย
93
00:04:42,070 --> 00:04:43,340
เราเพิ่งได้รับสาย
มาอีก 2 สาย
94
00:04:43,340 --> 00:04:44,710
แล้วคุยกัน กัปตัน
95
00:04:48,210 --> 00:04:49,650
แสดงว่า มีหมอนี่
ที่สวมฮู้ดแดง
96
00:04:49,650 --> 00:04:51,180
และสาวผมบลอนด์
ในชุดดำ
97
00:04:59,760 --> 00:05:01,090
เปลี่ยนรูปแบบ
98
00:05:01,090 --> 00:05:04,060
"ป้องกันและแก้ไข"
เหมือนอย่างที่คุณบอก
99
00:05:20,210 --> 00:05:22,410
ความลังเลคือความตาย
100
00:05:22,410 --> 00:05:24,250
ฉันไม่ได้ลังเล
ฉันแค่--
101
00:05:24,250 --> 00:05:26,020
ฉันแค่ไม่ได้ฆ่าคุณ
102
00:05:26,020 --> 00:05:27,380
แล้วถ้านี่เป็น
การต่อสู้จริงล่ะ?
103
00:05:27,390 --> 00:05:28,590
ฉันไม่ใช่ฆาตกร
104
00:05:28,590 --> 00:05:31,290
งั้นเธอก็จะต้องตาย
105
00:05:31,290 --> 00:05:35,060
สมาพันธ์มือสังหาร
ถูกเรียกด้วยเหตุผลนั้น
106
00:05:35,060 --> 00:05:38,090
ความเมตตาไม่ใช่ส่วนหนึ่ง
ของกฎของพวกเขา
107
00:05:38,100 --> 00:05:40,430
ฉันไม่ได้ตกลง
ที่จะเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้
108
00:05:40,430 --> 00:05:43,130
ทั้งสมาพันธ์มือสังหาร
และเรื่องไร้เมตตานั่น
109
00:05:43,140 --> 00:05:44,970
สิ่งที่ฉันขอจากคุณ
คือให้สอนฉัน
110
00:05:44,970 --> 00:05:46,440
ถึงวิธีป้องกันตัวเอง
111
00:05:46,440 --> 00:05:48,570
เพื่อไม่ให้ใคร
มาทำร้ายฉันได้อีก
112
00:05:48,570 --> 00:05:51,640
และตอนนี้ เธอกำลังเผชิญหน้า
กับคนที่อยากฆ่าเธอ
113
00:05:51,640 --> 00:05:53,080
เพื่อป้องกันสิ่งนั้น
114
00:05:53,080 --> 00:05:54,880
เธอต้องฆ่าพวกมันก่อน
115
00:05:54,880 --> 00:05:56,610
มันอาจไม่ใช่
สิ่งที่เธอตกลงปลงใจ
116
00:05:56,620 --> 00:06:00,780
แต่สิ่งที่เธอกำลังเผชิญหน้า
คือต้องไม่ผิดพลาด--
117
00:06:04,620 --> 00:06:08,430
เธียร์ ฉันรู้ว่ามันยาก
118
00:06:08,430 --> 00:06:11,730
ฉันก็ไม่ใช่นักฆ่า
ตลอดเวลา
119
00:06:11,730 --> 00:06:15,070
ครั้งแรก
ฉันไม่เคย
120
00:06:15,070 --> 00:06:18,070
หวาดกลัวหรือรู้สึกผิด
เท่านั้นมาก่อน
121
00:06:18,070 --> 00:06:20,140
แล้วคุณทำแบบนั้นทำไม?
122
00:06:20,140 --> 00:06:23,110
เพราะคนที่ฉันฆ่า
ฆ่าภรรยาของฉัน
123
00:06:25,880 --> 00:06:27,440
เฮ้ ไม่เป็นไร
124
00:06:27,450 --> 00:06:29,150
เอาหนังสือชี้ชวน
วางไว้ที่โต๊ะผม
125
00:06:29,150 --> 00:06:31,920
เราค่อยมาดูกัน
วันพรุ่งนี้
126
00:06:31,920 --> 00:06:33,480
ผมต้องได้นอน
อย่างน้อย 3 ชั่วโมง
127
00:06:33,490 --> 00:06:35,650
เพราะงั้น ราตรีสวัสดิ์
128
00:06:35,650 --> 00:06:38,720
ไม่ ไม่ อย่า!
ไม่ อย่า!
129
00:06:38,720 --> 00:06:40,020
ทอมมี่
130
00:06:44,760 --> 00:06:48,260
เฮ้ ทอมมี่ พระเอก
โอ มานี่มะ
131
00:06:48,270 --> 00:06:51,000
ลูกแค่ฝันร้าย โอ้!
132
00:06:51,000 --> 00:06:53,400
- พ่อ
- ใช่
133
00:06:53,410 --> 00:06:55,640
พ่ออยู่นี่แล้ว
134
00:06:55,640 --> 00:06:57,170
อย่าห่วง
135
00:06:57,180 --> 00:06:59,840
พ่อจะไม่ยอมให้อะไร
ร้ายๆ เกิดขึ้นกับลูก
136
00:06:59,850 --> 00:07:01,010
สัญญานะ
137
00:07:01,010 --> 00:07:03,350
สัญญา
138
00:07:03,350 --> 00:07:06,520
พ่อจะอยู่ตรงนี้
เพื่อลูกเสมอ
139
00:07:06,520 --> 00:07:08,520
เฮ้ อะไร--โอ้!
140
00:07:08,520 --> 00:07:11,190
อะไร--ว้าว!
141
00:07:11,190 --> 00:07:12,690
แหะ แหะ
142
00:07:12,690 --> 00:07:14,390
แหะ แหะ!
143
00:07:14,390 --> 00:07:15,730
แม่อยู่ไหนล่ะ?
144
00:07:15,730 --> 00:07:17,060
ผมไม่รู้
145
00:07:17,060 --> 00:07:19,400
อินกริด พาผมเข้านอน
146
00:07:20,770 --> 00:07:22,030
นั่นแม่หรือเปล่า
147
00:07:22,030 --> 00:07:25,000
อาจใช่ เอาล่ะ
ลูกหลับไปก่อนนะ
148
00:07:25,000 --> 00:07:27,100
ไม่อย่างนั้น ลูกจะทำให้พ่อ
ต้องโดนแม่ว่า!
149
00:07:27,110 --> 00:07:28,400
ฮ่า ฮ่า ฮ่า!
150
00:07:53,130 --> 00:07:55,800
กัปตันแลนซ์
151
00:07:55,800 --> 00:07:56,900
ฮาร์เปอร์
152
00:07:56,900 --> 00:07:58,430
ผมไม่แน่ใจว่า
คุณหมายถึง--
153
00:07:58,440 --> 00:07:59,870
ฟังนะ ฉันเคยเห็นนาย
ใส่ชุดสีแดง
154
00:07:59,870 --> 00:08:01,070
ฉันเคยเห็นนาย
ยิงธนูใส่คน
155
00:08:01,070 --> 00:08:02,370
นายคิดเหรอว่า
ฉันจะดูไม่ออก
156
00:08:02,370 --> 00:08:03,870
ถ้ามีแถบหนัง
คาดหน้าอีกหน่อยเนี่ย?
157
00:08:03,880 --> 00:08:05,680
แหม งั้นผมคงไม่ต้อง
ใช้ไอ้นี่อีกแล้วล่ะ
158
00:08:05,680 --> 00:08:08,280
ไม่ นายยังต้องใช้มัน
เอ้านี่
159
00:08:08,280 --> 00:08:10,050
นี่มันอะไร
160
00:08:10,050 --> 00:08:12,480
ทุกอย่างเกี่ยวกับบริคเวลล์
ที่เรากู้มาได้จากคลังหลักฐาน
161
00:08:12,480 --> 00:08:14,080
บางที อาจมีบางอย่างในนั้น
ที่ช่วยพวกนายคิดออกได้
162
00:08:14,090 --> 00:08:15,520
ว่าเขาอยู่ตรงส่วนไหน
ในเดอะเกลดส์
163
00:08:15,520 --> 00:08:17,050
ขอบคุณ เราจะให้
เฟลิซิตี้ วิเคราะห์มันดู
164
00:08:17,060 --> 00:08:19,790
มีข่าวคราวของ
เพื่อนฮู้ดเขียวของเราไหม?
165
00:08:19,790 --> 00:08:22,890
ยังเข้าไม่ถึง
166
00:08:22,890 --> 00:08:25,600
แล้วซาราล่ะ? หมายถึง
ฉันได้ยินว่าคานารี่มา
167
00:08:25,600 --> 00:08:29,070
ทุกครั้ง ที่มีคนเรียก 911
168
00:08:29,070 --> 00:08:31,070
ผมจะบอกเธอให้
ว่าคุณกำลังตามหาเธอ
169
00:08:33,940 --> 00:08:35,740
ไม่
170
00:08:35,740 --> 00:08:39,640
นายแค่เฝ้าระวัง
ให้เธอก็พอ โอเคนะ
171
00:08:39,640 --> 00:08:41,340
เสมอ
172
00:08:46,720 --> 00:08:48,990
ถ้าผมไม่เย็บ
มันจะเป็นแผลเป็น ลอเรล
173
00:08:48,990 --> 00:08:52,090
ฉันจะได้เพิ่มไปในคอลเลกชัน
ที่มากขึ้นเรื่อยๆ ของฉัน
174
00:08:52,090 --> 00:08:54,620
พ่อของฉันให้อะไร
ที่ใช้ตามหาบริคมาบ้างไหม?
175
00:08:54,630 --> 00:08:56,460
ฉันยังไม่เห็นวิธี
176
00:08:56,460 --> 00:08:58,160
ของพวกนี้ บางอย่าง
เก่าหลายสิบปี
177
00:08:58,160 --> 00:08:59,860
มีหลักฐานหลายอย่าง
ที่ใช้ฟ้องบริคได้
178
00:08:59,860 --> 00:09:02,600
แต่ไม่มีอะไรที่ตำรวจ
เอามาใช้ได้จริงจัง
179
00:09:02,600 --> 00:09:04,930
งั้น สิ่งที่บริคมี
ทำให้เราเหลือแค่--
180
00:09:04,940 --> 00:09:07,370
ทำสิ่งที่ไม่มีประโยชน์
(หอบฟาง)
181
00:09:09,140 --> 00:09:11,470
ไม่รู้ว่าพวกคุณทำแบบนี้
มาได้ยังไงตั้งนาน
182
00:09:11,480 --> 00:09:14,110
เรามีโอลิเวอร์
183
00:09:14,110 --> 00:09:15,350
เธอจะทำอะไร?
184
00:09:15,350 --> 00:09:17,450
หอบฟาง แน่นอน
185
00:09:17,450 --> 00:09:19,050
แต่บางที อาจมีรูปแบบ
การทำงานบางอย่างของบริค
186
00:09:19,050 --> 00:09:21,320
ที่น่าจะบอกถึงที่อยู่
สักแห่งสองแห่ง ให้เราไปจัดการ
187
00:09:21,320 --> 00:09:24,520
หมายถึง ให้พวกคุณ
ไปจัดการ
188
00:09:25,790 --> 00:09:27,120
นั่นมันอะไร?
189
00:09:27,130 --> 00:09:28,790
ข้อมูลย้อนเช็ค ของคนที่
ฆ่าเทศมนตรีฟอร์ด
190
00:09:28,790 --> 00:09:32,460
กับหลักฐาน
ที่พ่อของเธอให้เรามา
191
00:09:32,460 --> 00:09:35,100
ปืนกระบอกเดียวกัน
ถูกใช้เมื่อ 20 ปีก่อน
192
00:09:35,100 --> 00:09:36,930
กระบอกเดียวกันเลย?
193
00:09:36,940 --> 00:09:39,900
ถ้าไม่จองหอง ก็ต้องโง่
194
00:09:39,900 --> 00:09:43,070
ในกรณีนี้
แน่นอนว่า โง่
195
00:09:43,070 --> 00:09:46,040
เหยื่อจาก 20 ปีก่อน--
196
00:09:46,040 --> 00:09:47,680
รีเบ็คก้า เมอร์ลิน
197
00:09:50,780 --> 00:09:53,880
แดเนียล บริคเวลล์
ฆ่าภรรยาของมัลคอล์ม เมอร์ลิน
198
00:09:56,710 --> 00:10:00,710
# แอร์โรว์ 3x12 #
ตระหง่าน
ออกอากาศ 4 ก.พ. 2015
199
00:10:00,730 --> 00:10:07,030
== sync, corrected by elderman ==
Thai sub by Bonfelder
200
00:10:14,940 --> 00:10:18,510
ถ้าคุณอยากจะพูดว่า
"ฉันบอกแล้วเห็นไหม"
201
00:10:18,510 --> 00:10:20,480
ก็น่าจะออกมาบอกกัน
ต่อหน้าดีกว่าไหม?
202
00:10:25,950 --> 00:10:28,620
แค่ปล่อยผมไว้ไม่ได้
ใช่ไหมล่ะ?
203
00:10:39,700 --> 00:10:41,330
อะไรทำให้คุณเปลี่ยนใจ?
204
00:10:41,330 --> 00:10:43,200
ฉันเห็นคนตาย
มามากพอแล้ว
205
00:10:43,200 --> 00:10:45,400
งั้นก็ช่วยผมสิ
206
00:10:45,410 --> 00:10:47,670
แล้วนั่นไม่ใช่สิ่งที่
ฉันกำลังทำอยู่หรือไง?
207
00:10:47,670 --> 00:10:50,440
ชายผู้ที่มาเซโอะรับใช้
208
00:10:50,440 --> 00:10:52,080
เมื่อเขารู้ว่า
ผมยังไม่ตาย
209
00:10:52,080 --> 00:10:57,050
เขาจะต้องตามล่า
ผมและน้องสาว
210
00:10:57,050 --> 00:10:58,680
ราซอัลกูล
211
00:10:58,690 --> 00:10:59,720
ใช่
212
00:10:59,720 --> 00:11:00,920
มาเซโอะพูดถึงเขา
213
00:11:00,920 --> 00:11:02,490
ตอนที่คุณกำลังฟื้นตัว
214
00:11:02,490 --> 00:11:04,490
เขาสู้ด้วยดาบ
215
00:11:04,490 --> 00:11:07,530
และเขาเก่ง
216
00:11:07,530 --> 00:11:09,230
ผมเริ่มจะจำได้แล้วว่า
คุณค่อนข้างจะเก่ง
217
00:11:09,230 --> 00:11:11,800
เรื่องดาบด้วยเช่นกัน
218
00:11:11,800 --> 00:11:14,730
ความช่ำชองในดาบ
สำคัญกว่าเทคนิค
219
00:11:14,730 --> 00:11:17,540
ถ้าจะเอาชนะชายผู้นี้
คุณต้องคิดเหมือนเขา
220
00:11:17,540 --> 00:11:19,240
เป็นเหมือนเขา
221
00:11:19,240 --> 00:11:21,440
คุณต้องสู้
ในแบบเดียวกับเขา
222
00:11:21,440 --> 00:11:25,180
ความหวังเดียวของคุณ
ที่จะได้ครูแบบนั้น คือมาเซโอะ
223
00:11:25,180 --> 00:11:27,380
มีแต่นักเรียนเท่านั้น
ที่หวังว่า
224
00:11:27,380 --> 00:11:29,450
จะเอาชนะครูได้
225
00:11:41,530 --> 00:11:44,430
ขอโทษด้วย ฉันสาย
226
00:11:44,430 --> 00:11:46,960
เกิดอะไรขึ้น?
227
00:11:46,970 --> 00:11:48,530
สมาพันธ์งั้นหรือ?
228
00:11:48,540 --> 00:11:51,900
ไม่ เรื่องส่วนตัว
229
00:11:53,740 --> 00:11:55,340
ส่วนตัวยังไง?
230
00:11:55,340 --> 00:11:58,880
ฉันเคยบอกเธอว่า
ฉันฆ่าคนที่ฆ่ารีเบ็คก้าแล้ว
231
00:11:58,880 --> 00:12:02,080
เร็วๆ นี้ฉันได้เรียนรู้ว่า
ฉันยัง
232
00:12:02,080 --> 00:12:05,480
ฉันฆ่าผิดคน
233
00:12:05,490 --> 00:12:08,490
พวกคนที่ผิดจริง
ยังมีชีวิตอยู่
234
00:12:08,490 --> 00:12:10,250
ทุกอย่างที่ฉันคิด
ที่ฉันยึดมั่น
235
00:12:10,260 --> 00:12:12,890
ใน 21 ปีที่ผ่านมา
มันผิด
236
00:12:12,890 --> 00:12:15,460
ภรรยาของฉัน
ยังไม่ได้รับการแก้แค้น
237
00:12:15,460 --> 00:12:17,930
งั้นก็ไปหาตำรวจกัน
238
00:12:17,930 --> 00:12:19,500
หรือลอเรล แลนซ์
โอเคไหม?
239
00:12:19,500 --> 00:12:21,730
เธอเป็นมิตร
และเธอจะฟัง
240
00:12:21,730 --> 00:12:25,770
ฉันสาบานว่า ฉันจะปกป้อง
ไม่ให้เธอได้รับอันตราย
241
00:12:25,770 --> 00:12:29,170
แต่ฉันทำไม่ได้
242
00:12:29,180 --> 00:12:33,080
นานหลายปี ที่ฉันเชื่อว่า
ความยุติธรรมมาถึงแล้ว
243
00:12:33,080 --> 00:12:34,980
การถล่มเมืองครั้งนั้น
ก็เพื่อเธอ
244
00:12:34,980 --> 00:12:38,280
ฉันเชื่อจริงๆ ว่าฉันสามารถ
เปลี่ยนแปลงเดอะเกลดส์
245
00:12:38,280 --> 00:12:39,580
และป้องกันสิ่งที่เคยเกิดขึ้น
กับครอบครัวของฉันได้
246
00:12:39,590 --> 00:12:41,950
ไม่ให้เกิดขึ้น
กับใครๆ อีก
247
00:12:41,960 --> 00:12:43,450
ทั้งหมดคือเรื่องโกหก
248
00:12:43,460 --> 00:12:46,220
แต่ตอนนี้ ฉันมีโอกาส
ที่จะแก้ไขมันแล้ว
249
00:12:46,230 --> 00:12:47,590
ฉันไม่เข้าใจ
250
00:12:47,590 --> 00:12:52,100
ฉันรู้ เพราะเธอไม่ใช่นักฆ่า
251
00:12:52,100 --> 00:12:53,730
แต่ฉันเป็น
252
00:13:05,610 --> 00:13:09,350
พ่อนายบอกฉันว่า
แม่นายไปเป็นนางฟ้าแล้ว
253
00:13:09,350 --> 00:13:11,620
ฉันไม่อยากให้เธอ
เป็นนางฟ้า ออลลี่
254
00:13:11,620 --> 00:13:14,620
ฉันอยากให้เธอ
กลับมาเป็นแม่ของฉัน
255
00:13:18,420 --> 00:13:19,890
อะแฮ่ม
256
00:13:21,460 --> 00:13:25,500
ผมเสียใจจริงๆ
กับความสูญเสียของคุณ
257
00:13:25,500 --> 00:13:28,400
ผมมีเพื่อนในกรมตำรวจ
258
00:13:28,400 --> 00:13:32,670
เขาบอกว่า มีผู้ต้องสงสัย
ในคดีของ
259
00:13:32,670 --> 00:13:33,970
รีเบ็คก้า
260
00:13:33,970 --> 00:13:35,610
พวกเขายังมี
หลักฐานไม่พอ
261
00:13:35,610 --> 00:13:38,780
ที่จะเอาผิดเขา
แต่ถ้าเป็นผมนะ
262
00:13:38,780 --> 00:13:40,210
ผมคงอยากจะรู้
263
00:13:59,160 --> 00:14:00,970
แสดงว่า บริคฆ่า
ภรรยาของมัลคอล์ม
264
00:14:00,970 --> 00:14:02,570
แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้
265
00:14:02,570 --> 00:14:03,930
มันก็แค่อีกเหตุผล
ที่พวกเขา
266
00:14:03,940 --> 00:14:05,970
จะเอามาอ้างแบ่งที่กัน
ในนรก
267
00:14:05,970 --> 00:14:07,570
ไม่ใช่ว่าฉันเชื่อ
ในนรกหรอกนะ
268
00:14:07,570 --> 00:14:09,340
แต่สำหรับพวกมัน
ฉันคงต้องยกเว้น
269
00:14:09,340 --> 00:14:10,570
บางที เราน่าจะ
ให้เมอร์ลินแก้
270
00:14:10,580 --> 00:14:11,680
ปัญหาของบริค
ให้กับเรา
271
00:14:11,680 --> 00:14:13,340
นั่นมันด้านมืด
272
00:14:13,350 --> 00:14:14,750
ลอเรล ถ้าคุณยังคิดว่า
สิ่งต่างๆ ยังไม่มืดพอ
273
00:14:14,750 --> 00:14:16,010
คุณคงไม่ตั้งใจฟัง
274
00:14:16,020 --> 00:14:17,580
ถึงเราจะให้เมอร์ลิน
โจมตีบริค
275
00:14:17,580 --> 00:14:18,920
ซึ่งฉันไม่สนับสนุน
276
00:14:18,920 --> 00:14:20,250
เขาก็จะต้องเจอปัญหา
277
00:14:20,250 --> 00:14:21,450
การตามหาตัวบริค
พอๆ กับเรา
278
00:14:21,450 --> 00:14:22,820
คนของบริคกำลังยุ่ง
279
00:14:22,820 --> 00:14:24,520
พวกมันกำลังจะตัด
เสาสัญญาณมือถือ
280
00:14:24,520 --> 00:14:25,990
และตัดการเชื่อมต่อ
กับกล้องจราจร
281
00:14:25,990 --> 00:14:27,590
และไม่ให้ถูกจับตา
โดยดาวเทียม
282
00:14:27,590 --> 00:14:30,960
ประมาณว่า ปิดหมดทุกทาง
ที่ฉันจะใช้ตามหาใครสักคนได้
283
00:14:30,960 --> 00:14:32,630
แล้ว ถ้าสัญญาณมือถือ
ล่มไปหมดแล้ว
284
00:14:32,630 --> 00:14:34,670
ลูกน้องของบริค
สื่อสารกันยังไง?
285
00:14:34,670 --> 00:14:36,820
ที่ร้านอาหารนั่น
คนของเขา ใช้--
286
00:14:36,870 --> 00:14:38,870
พวกเขาใช้วอล์คกี้
287
00:14:38,870 --> 00:14:40,470
เธอคิดว่าจะใช้--
288
00:14:40,470 --> 00:14:43,210
ฉันไม่รู้--วิธีใช้สัญญาณ
พวกนั้นตามหาบริคน่ะเหรอ?
289
00:14:43,210 --> 00:14:44,640
เธอคงไม่ค่อยได้ลงมา
ข้างล่างนี่สักเท่าไร
290
00:14:44,640 --> 00:14:46,140
ถ้าพวกเขาสื่อสารกัน
ด้วยสัญญาณวิทยุ
291
00:14:46,150 --> 00:14:47,480
พวกเขาจะต้องมีเอฟอาร์เอส
292
00:14:47,480 --> 00:14:50,650
ที่ความถี่ระหว่าง 462
ถึง 467 เมกะเฮิร์ตซ
293
00:14:50,650 --> 00:14:52,620
ถ้าฉันระเบิด
คลื่นความถี่ออกไป
294
00:14:52,620 --> 00:14:55,190
ฉันก็น่าจะสามารถหาที่อยู่
ของพวกเขา จากสามตำแหน่ง
295
00:14:55,190 --> 00:14:57,250
ฉันไม่เข้าใจที่เธอพูด
เลยสักคำเดียว
296
00:14:57,260 --> 00:14:59,660
แต่โอลิเวอร์โชคดีมาก
ที่มีเธอ
297
00:15:01,260 --> 00:15:03,360
114 แกรนด์วิวพลาซ่า
298
00:15:03,360 --> 00:15:06,360
เฟลิซิตี้ นั่นมัน
โรงพักของเดอะเกลดส์
299
00:15:06,370 --> 00:15:08,470
แหม ดูเหมือนตำรวจ
จะไม่ได้ใช้มันแล้ว
300
00:15:08,470 --> 00:15:11,870
เยี่ยม เราคงจะได้แจ้งข้อหา
ให้บริคสักชุดนึงล่ะมั้ง
301
00:15:11,870 --> 00:15:13,100
ไปกันเถอะ
302
00:15:29,350 --> 00:15:31,520
แล้วทำไมพวกนาย
ไม่อธิบายให้ฉันฟัง หา?
303
00:15:31,520 --> 00:15:34,860
เราเคลียร์โต๊ะเก็บเงิน
ที่ร้านอาหารบนสาย 10 นั่น
304
00:15:34,860 --> 00:15:37,160
ไม่ เรื่องที่นาย
ทำให้เจ้าชุดแดงนั่น
305
00:15:37,160 --> 00:15:38,530
ยืนอยู่ต่อหน้า
กระบอกปืนของนาย
306
00:15:38,530 --> 00:15:40,200
แต่ไม่รู้ทำไม
มันจึงยังไม่ตาย
307
00:15:47,510 --> 00:15:49,540
เอาล่ะ พวกนายรู้
กฎแล้วสินะ
308
00:15:49,540 --> 00:15:52,380
ล้มฉันได้ก่อน
ออกไปได้อย่างปลอดภัย
309
00:16:12,230 --> 00:16:13,860
โอเค ฉันตัดไฟแล้ว
310
00:16:13,870 --> 00:16:16,170
ช่องชาฟท์ระบายอากาศ
อยู่ห่างไปทางเหนือ 40 ฟุต
311
00:16:16,170 --> 00:16:17,570
จากตำแหน่งที่นายอยู่
312
00:16:17,570 --> 00:16:18,940
มันน่าจะพาไปถึง
ฝั่งตะวันออก
313
00:16:18,940 --> 00:16:20,740
ตอนนี้ มียามแค่สองคน
314
00:16:20,740 --> 00:16:22,110
รับทราบ!
315
00:16:27,650 --> 00:16:29,780
ถ้าเจอใครก็ตาม
ฆ่ามันซะ!
316
00:16:59,680 --> 00:17:01,780
อยากเจอฉันใช่ไหม?
317
00:17:07,150 --> 00:17:09,750
รอย อยู่หรือเปล่า?
318
00:17:09,760 --> 00:17:11,390
ลอเรล ได้ยินฉันไหม?
319
00:17:13,060 --> 00:17:16,430
นี่คือสิ่งที่เราจะทำ
เมื่อได้เห็นพวกแก!
320
00:17:16,430 --> 00:17:18,260
แดเนียล บริคเวลล์
321
00:17:18,260 --> 00:17:20,600
แล้วนี่แกเป็นใครล่ะเนี่ย?
322
00:17:31,340 --> 00:17:32,910
เราต้องคุยกัน
323
00:17:39,600 --> 00:17:42,700
ใครก็ได้ บอกฉันที
ว่ามันเกิดแบบนี้อีกได้ไง
324
00:17:42,700 --> 00:17:44,170
แดเนียล บริคเวลล์
325
00:17:46,400 --> 00:17:48,670
ดูเหมือนเราจะมี
ความสนใจตรงกัน
326
00:17:48,670 --> 00:17:50,270
นายรู้ว่าบริคเวลล์
ฆ่าภรรยาของนาย
327
00:17:50,280 --> 00:17:53,480
เธอชื่อรีเบ็คก้า
328
00:17:53,480 --> 00:17:55,140
ตั้งแต่ฉันแสร้งตาย
329
00:17:55,150 --> 00:17:57,610
เครือข่ายผู้ร่วมงานของฉัน
ที่เคยเป็นปกติ
330
00:17:57,620 --> 00:18:00,880
ก็กลายมาเป็น--เอ่อ
พูดไงดี "ปัญหา"
331
00:18:00,890 --> 00:18:03,520
แต่ความจริงที่เธอสามารถ
ตามหานายบริคเวลล์ นี่ได้
332
00:18:03,520 --> 00:18:05,990
แม้ความจริงเขาจะ
พยายามซ่อนตัว แค่ไหนก็ตาม
333
00:18:05,990 --> 00:18:08,220
ทำให้เห็นถึง
ความสามารถของกลุ่มเธอ
334
00:18:08,230 --> 00:18:11,960
นายแอบแกะรอยเรา
เราพานายไปจนเจอเขา
335
00:18:11,960 --> 00:18:14,700
และฉันช่วยชีวิตพวกเธอไว้
เพื่อเป็นการตอบแทน
336
00:18:14,700 --> 00:18:19,040
แล้วทำไมจึงไม่สานต่อ
ความร่วมมือกันล่ะ?
337
00:18:19,040 --> 00:18:24,710
นายอยากให้เรา
ร่วมทีมกับนายงั้นเหรอ?
338
00:18:24,710 --> 00:18:27,280
ฉันว่า คำถามที่อยู่
ตรงหน้าก็คือ
339
00:18:27,280 --> 00:18:29,010
ไม่ว่าจะเกลียดฉันแค่ไหน
แต่การที่ได้เห็น
340
00:18:29,010 --> 00:18:30,710
นายบริคเวลล์นี่
ถูกจัดการยังดีกว่า
341
00:18:30,720 --> 00:18:32,450
นายหมายถึงฆ่า
342
00:18:34,450 --> 00:18:38,190
พวกเธอมีทางเลือก
343
00:18:38,190 --> 00:18:39,990
ชั่งใจดูซะ
344
00:18:43,690 --> 00:18:46,800
ดื่ม ทุกคน!
ฮ่า ฮ่า ฮ่า!
345
00:18:52,740 --> 00:18:54,270
เธอขโมยความคิดฉัน
346
00:18:54,270 --> 00:18:57,370
ฉันมักจะมายืนตรงนี้
แล้วรอให้ปัญหามันคลี่คลาย
347
00:18:57,380 --> 00:18:59,880
ขนาดนั้นเลยเหรอ หือ?
348
00:18:59,880 --> 00:19:01,810
แล้ว ปัญหาของเธอ
คืออะไร
349
00:19:01,810 --> 00:19:03,610
มันก็ไม่ใช่ปัญหา
จริงจังอะไร
350
00:19:03,610 --> 00:19:05,980
ออกไปทำนอง
ต้องเลือกมากกว่า
351
00:19:05,980 --> 00:19:07,450
แล้วเธอล่ะ?
352
00:19:07,450 --> 00:19:08,820
คนเก็บภาษีของบริค
สร้างปัญหาให้หรือไง?
353
00:19:08,820 --> 00:19:11,790
ไม่ มัลคอล์มน่ะ
แต่มันอาจเป็น
354
00:19:11,790 --> 00:19:13,560
สิ่งสุดท้ายที่เธอ
อยากคิดถึงล่ะมั้ง
355
00:19:13,560 --> 00:19:15,160
เธอคงแปลกใจ
356
00:19:15,160 --> 00:19:18,630
เขารู้แล้วว่า
ใครฆ่าภรรยาของเขา
357
00:19:18,630 --> 00:19:20,030
เขาตั้งเป้า
ที่จะตามหาหมอนี่
358
00:19:20,030 --> 00:19:21,730
แล้วฆ่าเขาซะ
359
00:19:21,730 --> 00:19:23,030
อย่าเข้าใจผิดไปล่ะ
360
00:19:23,030 --> 00:19:24,530
แต่การฆ่าคน
ไม่ใช่เหรอ
361
00:19:24,540 --> 00:19:26,170
คือสิ่งที่มัลคอล์ม เมอร์ลิน
ทำอยู่แล้ว
362
00:19:26,170 --> 00:19:29,070
ใช่ แต่เขาก็ยังปกป้องผู้คน
363
00:19:29,070 --> 00:19:30,410
ระหว่างการบุกยึดนั่น
เขาเป็นคนเดียว
364
00:19:30,410 --> 00:19:32,410
ที่เห็นฉันเป็นที่หนึ่ง
365
00:19:32,410 --> 00:19:36,010
เขาช่วยชีวิตฉันไว้
366
00:19:36,010 --> 00:19:37,480
ฉันไม่รู้
367
00:19:37,480 --> 00:19:41,350
ไม่ว่ามัลคอล์มเคยเป็น
หรือยังเป็นอะไร
368
00:19:41,350 --> 00:19:44,050
มันมีความหมาย
เมื่อเขาอยู่ในที่
369
00:19:44,060 --> 00:19:45,920
ที่ฉันต้องการเขา
มากที่สุด
370
00:19:45,920 --> 00:19:47,790
หลังจากทุกสิ่ง
ที่เขาทำลงไป
371
00:19:47,790 --> 00:19:50,190
เขาเป็นห่วงผู้คน
372
00:19:50,190 --> 00:19:53,300
แม้สิ่งที่เลวร้ายทั้งหมด
ที่เขาทำลงไป
373
00:19:53,300 --> 00:19:57,070
มันก็เป็นเพราะเขาคิดว่า
เขากำลังช่วยเดอะเกลดส์
374
00:20:00,700 --> 00:20:01,870
แล้วปัญหาของเธอล่ะ?
375
00:20:01,870 --> 00:20:05,070
มีอะไรที่ฉันช่วยได้ไหม?
376
00:20:05,080 --> 00:20:09,480
เชื่อหรือเปล่า
เธอช่วยไปแล้วล่ะ
377
00:20:09,480 --> 00:20:12,780
ทำไมแม้แต่คุณ
ยังเห็นแย้งในเรื่องนี้ด้วย
378
00:20:12,780 --> 00:20:15,020
เพราะฉันใส่ใจ
ในรายละเอียดจริงๆ
379
00:20:15,020 --> 00:20:17,850
บริค ยึดเดอะเกลดส์ไปแล้ว
380
00:20:17,860 --> 00:20:19,190
เขาทำให้ตำรวจ
ต้องหนีหัวซุกหัวซุน
381
00:20:19,190 --> 00:20:21,120
เขามีมากกว่า
ทั้งกำลังคนและอาวุธปืน
382
00:20:21,130 --> 00:20:23,890
และฉันไม่ได้บอกว่า
ให้ยอมให้เมอร์ลิน
383
00:20:23,900 --> 00:20:25,290
พ้นจากมลทินที่เขาก่อ
384
00:20:25,300 --> 00:20:27,860
ฉันแค่จะบอกว่า
เราต้องใช้เขา
385
00:20:27,870 --> 00:20:30,300
เหมือนกับที่เขา
กำลังใช้เรา
386
00:20:30,300 --> 00:20:31,900
เพื่อให้เขาเป็นเหมือน
ปืนที่พร้อมยิง
387
00:20:31,900 --> 00:20:33,900
เข้าใส่บริค
388
00:20:33,910 --> 00:20:35,040
แน่นอน
389
00:20:35,040 --> 00:20:38,310
แหม ก. ฉันไม่โอเค
กับเรื่องนั้น
390
00:20:38,310 --> 00:20:40,440
และ ข. ถ้าฉันจะยอม
มันจะต้องมีทาง
391
00:20:40,450 --> 00:20:41,740
ที่ดีกว่านี้
ที่เราจะทำได้
392
00:20:41,750 --> 00:20:43,350
มากกว่าที่จะร่วมหอลงโลง
กับมัลคอล์ม เมอร์ลิน
393
00:20:43,350 --> 00:20:45,820
มันไม่มี
394
00:20:45,820 --> 00:20:47,320
โอลิเวอร์ไปแล้ว
395
00:20:47,320 --> 00:20:49,750
และเหลือแค่พวกเรา
4 คนที่ทำได้
396
00:20:49,750 --> 00:20:50,950
ผมเพิ่งรู้เรื่องนี้
397
00:20:50,960 --> 00:20:53,160
แต่ในคืนที่เกิดการบุกยึด
398
00:20:53,160 --> 00:20:55,260
มัลคอล์ม ช่วยชีวิต
ของเธียร์เอาไว้
399
00:20:55,260 --> 00:20:57,860
เขาไม่ได้มีแรงจูงใจ
อะไรที่ซับซ้อน
400
00:20:57,860 --> 00:20:59,700
เขาไม่ได้มีแผนการ
401
00:20:59,700 --> 00:21:02,570
เขาแค่อยากปกป้อง
คนที่เขาเป็นห่วง
402
00:21:02,570 --> 00:21:05,030
เขาเป็นห่วงเมืองนี้
403
00:21:05,040 --> 00:21:08,340
เขาแค่ทำลงไป
ในทิศทางที่ไม่มีใครคาดคิด
404
00:21:08,340 --> 00:21:10,270
ดังนั้น ก็เหมือนกับเธียร์
ในคืนแห่งการบุกยึด
405
00:21:10,270 --> 00:21:11,640
เราต้องมีเขา
406
00:21:11,640 --> 00:21:13,580
ฉันนึกไม่ออกเลยว่า
โลกนี้หรือจักรวาลนี้
407
00:21:13,580 --> 00:21:16,910
หรือแม้แต่ความเป็นไปได้
ที่โอลิเวอร์จะเห็นด้วย
408
00:21:16,910 --> 00:21:18,110
กับอะไรแบบนี้
409
00:21:18,120 --> 00:21:19,750
แหม โอลิเวอร์
ไม่อยู่ที่นี่อีกแล้ว
410
00:21:19,750 --> 00:21:23,720
ดังนั้น เราต้องหยุดแสร้ง
ทำเป็นเหมือนเขายังอยู่
411
00:21:23,720 --> 00:21:26,660
เราต้องตัดสินใจ
ด้วยตัวของเราเอง
412
00:21:26,660 --> 00:21:28,890
ผมคิดไม่ออกจริงๆ
ว่าจะมีทางอื่นไหน
413
00:21:28,890 --> 00:21:30,560
ที่เราจะหยุดยั้งบริคได้
414
00:21:30,560 --> 00:21:32,600
และฉันก็ไม่รู้จริงๆ
ว่าเราจะอยู่กับตัวเองได้ไง
415
00:21:32,600 --> 00:21:33,900
ถ้าเราต้องทำมัน
ในแบบนี้
416
00:21:33,900 --> 00:21:35,800
แล้วจะทำยังไงกันดี?
417
00:21:35,800 --> 00:21:37,530
โหวตเลยดีไหม?
418
00:21:49,480 --> 00:21:53,350
คณะลูกขุน
ได้ข้อสรุปแล้วหรือยัง?
419
00:21:53,350 --> 00:21:55,620
ได้แล้ว
420
00:21:55,620 --> 00:21:57,650
ผิดจริง
421
00:21:57,660 --> 00:21:59,320
งั้น ฉันเดาว่า
นั่นคือคำปฏิเสธ
422
00:21:59,320 --> 00:22:01,120
นายยังหวังอะไรต่างไปอีก
เมอร์ลิน?
423
00:22:01,130 --> 00:22:04,460
หวังว่านายจะมีสามัญสำนึก
ใช่
424
00:22:04,460 --> 00:22:07,430
นายคิดจริงๆ เหรอว่า
เราจะเอาด้วยกับนาย?
425
00:22:07,430 --> 00:22:10,730
หลังจากสิ่งที่นายทำ
กับเธียร์ กับซาร่า
426
00:22:10,740 --> 00:22:11,970
กับโอลิเวอร์?
427
00:22:11,970 --> 00:22:14,000
เพื่อช่วยเมือง
อันทรงคุณค่าของนาย ใช่
428
00:22:14,010 --> 00:22:15,300
แหม นั่นแหละที่สำคัญ
429
00:22:15,310 --> 00:22:18,170
เมื่อเรายอมให้ผลลัพท์
กำหนดวิถีทางเมื่อไร
430
00:22:18,180 --> 00:22:20,540
นั่นถือเป็นก้าวแรก
431
00:22:20,550 --> 00:22:22,010
ของอะไร?
432
00:22:23,480 --> 00:22:25,180
การกลายเป็นนาย
433
00:22:36,390 --> 00:22:38,390
ขอโทษนะ ขอโทษนะ
434
00:22:38,400 --> 00:22:39,900
เอ่อ...
435
00:22:41,260 --> 00:22:43,530
ผมคิดว่าหลงทาง
436
00:22:43,530 --> 00:22:46,240
ฉันแนะนำให้นาย
หนีให้เร็วที่สุด
437
00:22:46,240 --> 00:22:49,170
ก่อนที่ฉันจะตบ
นาฬิกาสวยๆ ของนายนั่น
438
00:22:49,170 --> 00:22:51,810
นายมีความสุข
กับการปล้นมากเลยใช่ไหม?
439
00:22:51,810 --> 00:22:53,610
หมายถึง มันไม่ใช่แค่เรื่องเงิน
440
00:22:53,610 --> 00:22:55,840
แค่ขโมยกระเป๋าสตางค์
และนาฬิกา คงไม่พอที่จะอยู่รอด
441
00:22:55,850 --> 00:22:58,050
นี่นายเป็นอะไรของนายวะ พวก?
442
00:22:58,050 --> 00:22:59,420
รอเดี๋ยว
443
00:22:59,420 --> 00:23:01,220
ฉันแค่อยากเข้าใจ
444
00:23:01,220 --> 00:23:03,420
ฉันอยากรู้ว่าอะไร
ที่ผลักดันให้คนทำเหมือนนาย
445
00:23:03,420 --> 00:23:06,220
คือทำลายชีวิตของคนอื่น
446
00:23:10,230 --> 00:23:12,090
อยากได้นาฬิกานักใช่ไหม?
447
00:23:12,100 --> 00:23:16,370
เอ้า เอาไปเลย
448
00:23:16,370 --> 00:23:19,540
เพราะว่านายเอาทุกอย่าง
ไปจากชีวิตฉันแล้ว
449
00:23:22,340 --> 00:23:25,170
นายไม่กล้ายิงฉันหรอก
450
00:23:25,180 --> 00:23:27,840
ฉันทายเลยว่า
นายไม่เคยถือปืนมาก่อน
451
00:23:35,420 --> 00:23:36,890
โอ้!
452
00:23:41,860 --> 00:23:43,860
กลับไปอยู่กับเพื่อนบ้านรวยๆ
ของนายซะไป๊
453
00:24:00,410 --> 00:24:01,510
มันปลอดภัยหรือเปล่า
454
00:24:01,510 --> 00:24:03,280
ปลอดภัยกว่าเรือ
455
00:24:07,320 --> 00:24:08,680
ยาของคุณ
456
00:24:08,690 --> 00:24:10,920
ใช้วันละสองครั้ง
457
00:24:10,920 --> 00:24:12,190
โอเค
458
00:24:15,130 --> 00:24:18,330
ทัตซึ
459
00:24:18,330 --> 00:24:20,230
ทำไมคุณไม่มากับผม
460
00:24:20,230 --> 00:24:22,400
ฉันจะได้ดูคุณตาย ในเงื้อมมือ
เจ้านายของมาเซโอะ งั้นหรือ
461
00:24:22,400 --> 00:24:24,770
ผมไม่เคยคิดที่จะตาย
462
00:24:24,770 --> 00:24:27,470
ความตายมันมีหลายรูปแบบ
463
00:24:27,470 --> 00:24:30,510
เพื่อจะชนะชายอย่าง
ราซอัลกูล
464
00:24:30,510 --> 00:24:33,510
คุณต้องเต็มใจ
ไม่ใช่แค่ตาย
465
00:24:33,510 --> 00:24:35,810
แต่ต้องอยู่โดยรู้ว่า
คุณต้องเสียสละอะไรไปบ้าง
466
00:24:35,810 --> 00:24:37,310
เพื่อที่จะเอาชนะเขา
467
00:24:37,310 --> 00:24:39,550
แล้วสิ่งนั้นมันคืออะไร?
468
00:24:39,550 --> 00:24:42,250
ฉันไม่รู้
469
00:24:42,250 --> 00:24:45,420
นั่นคือสิ่งที่คุณ
จะต้องค้นพบเอง
470
00:24:45,420 --> 00:24:50,030
แต่มันจะเป็นสิ่งที่
คุณให้ความสำคัญที่สุด
471
00:25:09,720 --> 00:25:11,890
จะออกไปแล้วเหรอ?
472
00:25:11,890 --> 00:25:13,090
เธอเข้ามาได้อย่างไร?
473
00:25:13,090 --> 00:25:14,860
ฉันได้ครูดี
474
00:25:14,860 --> 00:25:17,230
ถ้าเธอมาบอกว่า
ฉันเป็นคนเลวร้ายแค่ไหน
475
00:25:17,230 --> 00:25:21,530
ฉันเกรงว่าเธอคงจะต้อง
รอแถวนานหน่อย
476
00:25:21,530 --> 00:25:23,670
ที่จริง ฉันมาเพื่อ
ทำตรงกันข้าม
477
00:25:23,670 --> 00:25:26,970
ฉันบอกรอยถึงคืนนั้น
ที่สถานีรถไฟ
478
00:25:26,970 --> 00:25:29,040
ว่าคุณช่วยชีวิตฉันอย่างไร
479
00:25:29,040 --> 00:25:30,710
เธอเป็นลูกสาวฉัน
480
00:25:30,710 --> 00:25:34,080
คุณปกป้องฉัน
เสี่ยงชีวิตเพื่อฉัน
481
00:25:34,080 --> 00:25:36,050
เหมือนกับที่แม่ฉันทำ
482
00:25:36,050 --> 00:25:40,050
เธียร์ ฉันรู้ว่าเธออยากเชื่อ
ว่าฉันเป็นได้มากกว่านักฆ่า
483
00:25:40,050 --> 00:25:42,150
แต่ความจริงก็คือ
มันไม่ใช่
484
00:25:45,960 --> 00:25:48,460
ชายคนนั้น
ตายพร้อมภรรยาของเขา
485
00:26:09,310 --> 00:26:10,850
เกิดอะไรขึ้น
กับหน้าของคุณ?
486
00:26:10,850 --> 00:26:12,780
ครบแล้วใช่ไหม?
487
00:26:12,790 --> 00:26:14,920
ใช่ 5 หมื่นเหรียญ
แบงค์ร้อยทั้งหมด
488
00:26:16,820 --> 00:26:19,960
คุณไล่ล่าเคนดริก เวลเลอร์
489
00:26:19,960 --> 00:26:21,360
เฮ้ คุณ--
490
00:26:21,360 --> 00:26:23,230
คุณทำอะไรลงไป?
491
00:26:23,230 --> 00:26:27,000
คุณฆ่าเขา
และกำลังจะหนีใช่ไหม?
492
00:26:27,000 --> 00:26:31,540
เราสามารถ ปกปิด
เรื่องนี้ได้
493
00:26:31,540 --> 00:26:33,910
ฉันอยู่ไม่ได้
494
00:26:33,910 --> 00:26:36,010
ฉันแกล้งเป็นในสิ่ง
ที่ฉันไม่ได้เป็น ไม่ได้
495
00:26:36,010 --> 00:26:37,280
ลูกชายคุณต้องการคุณ
มัลคอล์ม
496
00:26:37,280 --> 00:26:39,140
ไม่ใช่แบบนี้
497
00:26:39,150 --> 00:26:40,950
การฆ่าเขาไม่ได้อะไรเลย
498
00:26:40,950 --> 00:26:43,110
มันไม่นำเธอกลับคืนมา
499
00:26:43,120 --> 00:26:47,180
มันไม่ชำระล้างความโกรธนี้
500
00:26:47,190 --> 00:26:48,820
ฉันได้ยินถึงสถานที่
501
00:26:48,820 --> 00:26:52,390
ที่ความโกรธสามารถ
แปรเปลี่ยนเป็นสิ่งอื่นได้
502
00:26:52,390 --> 00:26:53,820
พ่อจ๋า?
503
00:26:55,690 --> 00:26:58,130
ทอมมี่ เฮ้
504
00:26:58,130 --> 00:26:59,300
พ่อทำอะไรอยู่
505
00:26:59,300 --> 00:27:00,400
ฟังนะ กลับไปนอน
506
00:27:00,400 --> 00:27:01,970
ผมคิดถึงแม่
507
00:27:01,970 --> 00:27:03,730
ทอมมี่ พ่อต้องไปที่อื่น
สักพักหนึ่ง
508
00:27:03,740 --> 00:27:05,200
พ่อไปไม่ได้
509
00:27:05,200 --> 00:27:06,600
พ่อบอกว่า
จะอยู่ตรงนี้เสมอ
510
00:27:06,610 --> 00:27:09,040
พ่อรู้ แต่ลูกต้องเข้มแข็ง
511
00:27:09,040 --> 00:27:10,940
พ่อกำลังจะไปในที่
ที่จะได้เรียนรู้
512
00:27:10,940 --> 00:27:13,040
วิธีที่จะทำให้
ไม่มีใคร
513
00:27:13,050 --> 00:27:15,710
ทำร้ายเราได้อีก
514
00:27:15,720 --> 00:27:17,150
มานี่มะ
515
00:27:20,620 --> 00:27:23,150
เมอร์ลินว่าไงบ้าง?
516
00:27:23,160 --> 00:27:25,860
ฉันคิดว่าเขาคงรู้สึก
ไม่สะดวกนัก
517
00:27:25,860 --> 00:27:27,290
เราตัดสินใจถูกแล้ว
ใช่
518
00:27:27,290 --> 00:27:29,960
โดยการปฏิเสธความช่วยเหลือ
ของเมอร์ลินน่ะหรือ?
519
00:27:29,960 --> 00:27:31,530
ฉันไม่รู้ว่าเราเลือกถูกไหม
ลอเรล
520
00:27:31,530 --> 00:27:34,170
แต่เราทำสิ่งที่ถูกต้อง
521
00:27:34,170 --> 00:27:36,130
แล้วคืนนี้ ผู้คนอีกแค่ไหน
ที่ต้องตายเพราะมัน?
522
00:27:36,140 --> 00:27:37,740
เราตัดสินใจแล้ว รอย
523
00:27:37,740 --> 00:27:39,540
ผมรู้ และผมรู้ว่า
ผมโหวดแพ้
524
00:27:39,540 --> 00:27:41,670
แต่นั่นไม่ได้เปลี่ยนแปลง
ความจริงว่าเราคนน้อย
525
00:27:41,670 --> 00:27:44,210
ถ้ามันไม่จริงล่ะ?
รอยพูดถูก
526
00:27:44,210 --> 00:27:45,980
เราต้องการกำลังเสริม
จากภายนอก
527
00:27:45,980 --> 00:27:48,350
แต่เมอร์ลิน--เขาไม่ใช่
คนเดียวในเมืองนี้
528
00:27:48,350 --> 00:27:50,050
ใครอีกล่ะ?
529
00:27:50,050 --> 00:27:51,650
เมืองทั้งเมือง
530
00:27:51,650 --> 00:27:53,890
บริการฉุกเฉิน
ยังไม่เปิดให้ใช้
531
00:27:55,850 --> 00:27:57,190
ฮาย
532
00:27:59,020 --> 00:28:00,060
คุณยุ่งมากเลยนะ
533
00:28:00,060 --> 00:28:01,260
เท็ด ฉัน--
534
00:28:01,260 --> 00:28:02,760
ผมบอกแล้วว่า
คุณยังไม่พร้อม
535
00:28:02,760 --> 00:28:04,260
สงสัยคุณจะไม่ได้ฟัง
536
00:28:04,260 --> 00:28:05,660
หรือคุณจะบอกว่า
สาวผมบลอนด์สวมหน้ากาก
537
00:28:05,670 --> 00:28:08,030
ที่ผมเห็นในข่าว
ไม่ใช่คุณ
538
00:28:08,030 --> 00:28:09,570
มันซับซ้อน
539
00:28:09,570 --> 00:28:12,370
ฉันรอไม่ได้
540
00:28:12,370 --> 00:28:15,010
ฉันไม่ได้มา
เพื่อทะเลาะกับคุณ
541
00:28:15,010 --> 00:28:16,610
งั้นคุณมาทำอะไร?
542
00:28:21,580 --> 00:28:25,180
นั่นมอนเตอคริสโต้ สินะ?
มันจะฆ่านายเร็วกว่า
543
00:28:25,180 --> 00:28:26,450
การที่ได้มาอยู่แถวนี้
544
00:28:26,450 --> 00:28:28,420
อเบอร์ครอมบี้!
545
00:28:28,420 --> 00:28:30,890
นายหายไปไหนมาเนี่ย?
546
00:28:30,890 --> 00:28:32,120
เมื่อคืนฉันเห็นซาร่า
547
00:28:32,130 --> 00:28:33,690
ทำไมนายไม่บอกฉัน
ว่าเธอกลับมาแล้ว?
548
00:28:33,690 --> 00:28:37,160
เราต้องคุยกันเรื่องนั้น
ทีหลัง
549
00:28:37,160 --> 00:28:38,430
ทีหลังจากอะไร?
550
00:28:43,940 --> 00:28:47,440
รู้สึกเหมือนสงบก่อนพายุ
และนักเรียนยกพวกตีกัน
551
00:28:47,440 --> 00:28:49,110
ดูเงียบๆ
552
00:28:49,110 --> 00:28:51,680
ไปก่อน
553
00:28:51,680 --> 00:28:53,710
พร้อมหรือยัง?
554
00:28:53,710 --> 00:28:56,080
ถ้าจะพูดว่า "กลัว"
ก็ไม่เป็นไร
555
00:28:56,080 --> 00:28:58,050
โอเค ฉันกลัว
556
00:28:58,050 --> 00:29:00,050
สิ่งที่เรากำลังทำ
มันบ้าหรือเปล่า?
557
00:29:00,050 --> 00:29:01,290
ฉันเรียนรู้ว่า
ถ้าจะถามคำถามนั้น
558
00:29:01,290 --> 00:29:02,890
ควรต้องเป็นตอน
ถอดหน้ากากมากกว่า
559
00:29:02,890 --> 00:29:04,460
ไม่เคยมีการยึดครองติดอาวุธ
ในประวัติศาสตร์
560
00:29:04,460 --> 00:29:06,420
ที่ไม่ถูกล้มล้าง
ได้ด้วยกำลัง
561
00:29:06,430 --> 00:29:08,460
การจู่โจมบริค
อย่างเต็มที่
562
00:29:08,460 --> 00:29:10,530
เป็นหนทางเดียว
ที่จะยุติเรื่องนี้ได้
563
00:29:10,530 --> 00:29:12,630
งั้นก็มาจบเรื่องซะที
564
00:29:12,630 --> 00:29:14,830
ไม่ทางนี้
565
00:29:14,830 --> 00:29:17,500
ก็อีกทางหนึ่ง
566
00:29:17,500 --> 00:29:18,870
ไปกันเลย
567
00:29:31,150 --> 00:29:34,290
ฮ่า ฮ่า ฮ่า!
568
00:29:34,290 --> 00:29:37,190
ทริกออร์ทรีตน่ารัก
สองตัวเดิมๆ
569
00:29:37,190 --> 00:29:38,760
แหม ดูนั่นสิ
570
00:29:38,760 --> 00:29:40,990
ไม่มีใครบอกเหรอว่า ฮัลโลวีน
มันจบไปแล้ว 3 เดือน
571
00:29:40,990 --> 00:29:42,690
แดเนียล บริคเวลล์...
572
00:29:42,700 --> 00:29:44,600
นายทำให้เมืองนี้
ต้องผิดหวัง
573
00:29:44,600 --> 00:29:47,600
และดูเหมือนนาย
จะตกเลขว่ะ
574
00:29:47,600 --> 00:29:49,170
ไม่เห็นเหรอว่า
พวกเรามีเยอะกว่า
575
00:29:49,170 --> 00:29:50,600
พวกนายซะอีก?
576
00:29:53,000 --> 00:29:55,010
เดาใหม่นะ
ไอ้หัวก้อนอิฐ
577
00:30:01,450 --> 00:30:04,480
นี่เดินพาเหรดหรอมแหรม
แบบนี้ หมายความว่าไง?
578
00:30:04,480 --> 00:30:06,050
เดี๋ยวจะบอกให้
ว่าหมายความยังไง
579
00:30:06,050 --> 00:30:07,450
มันแปลว่าประชากร
ของเดอะเกลดส์
580
00:30:07,450 --> 00:30:09,350
กำลังจะลดฮวบเลยน่ะสิ
581
00:30:11,220 --> 00:30:12,820
เล่นมันเลย!
582
00:30:39,370 --> 00:30:41,570
แล้วนี่มันชุดอะไรล่ะเนี่ย?
583
00:30:41,580 --> 00:30:43,310
แมวป่า
584
00:30:55,490 --> 00:30:57,460
มีแค่นี้เองเรอะ?
585
00:31:09,370 --> 00:31:11,140
ฉันรู้ว่านายโดนยิง
แล้วไม่เป็นอะไร
586
00:31:11,140 --> 00:31:13,470
แต่ไม่ใช่นัดที่
ดิ่งเข้าสมองหรอกนะ
587
00:31:28,450 --> 00:31:30,260
คุณจะไม่เป็นไร
588
00:31:34,490 --> 00:31:36,430
จริงเหรอ?
589
00:31:36,430 --> 00:31:38,660
พวกสวมหน้ากากอย่างคุณ
มีอีกกี่คนกันแน่?
590
00:31:48,540 --> 00:31:49,810
ไม่เป็นไร
591
00:31:54,580 --> 00:31:56,780
มันจะดีกว่าถ้าคุณสู้
แทนที่จะโกหก
592
00:32:06,160 --> 00:32:07,290
โอลิเวอร์?
593
00:32:14,700 --> 00:32:15,870
นี่เพื่อรีเบ็คก้า
594
00:32:15,870 --> 00:32:18,770
อะไรนะ?
595
00:32:18,770 --> 00:32:21,210
แกจำชื่อเธอไม่ได้
ด้วยซ้ำ ใช่ไหม?
596
00:32:26,010 --> 00:32:29,280
นี่เหรออาวุธที่แก
ใช้ฆ่าเมียของฉัน?
597
00:32:29,280 --> 00:32:32,380
ทุกคนที่ฉันฆ่า
ก็ด้วยไอ้นั่นแหละ
598
00:32:32,390 --> 00:32:35,990
เธอเป็นคนดี จิตใจอ่อนโยน
599
00:32:35,990 --> 00:32:38,890
เธอเป็นเจ้าของคลีนิค
ในเดอะเกลดส์นี่
600
00:32:38,890 --> 00:32:41,160
บรูเน็ตต์น่ะเหรอ? ฮ่าฮ่าฮ่า!
601
00:32:41,160 --> 00:32:43,460
ใช่ ฉันจำได้แล้วว่ะ
602
00:32:43,460 --> 00:32:46,670
เธอเป็นคนแรก
ผลงานสร้างสรรค์
603
00:32:46,670 --> 00:32:48,700
เพื่อเข้าออร์คิดเบย์
พวกนักเชือด
604
00:32:48,700 --> 00:32:50,200
แหะ แหะ แหะ
605
00:32:50,200 --> 00:32:52,870
แกฆ่าเธอ เพราะอยาก
เข้าร่วมแก๊งเนี่ยนะ?
606
00:32:52,870 --> 00:32:54,240
เปล่า
607
00:32:57,680 --> 00:33:00,010
เพราะเธอมันอ่อนแอ!
608
00:33:00,010 --> 00:33:03,520
เพราะเธอร้องไห้
ร้องขอไม่ให้ฆ่าเธอ
609
00:33:03,520 --> 00:33:05,180
แต่แกไม่มีทางได้ยิน
จากฉันหรอก
610
00:33:05,190 --> 00:33:06,420
เอาล่ะ มาเลย!
611
00:33:06,420 --> 00:33:07,820
จบๆ มันไปซะ!
612
00:33:10,690 --> 00:33:12,220
อย่าทำนะ!
613
00:33:14,160 --> 00:33:15,760
นายมาสายเกินไป
614
00:33:15,760 --> 00:33:17,600
ทิ้งปืนซะ
615
00:33:17,600 --> 00:33:19,330
ต้องไม่มีคนตายอีก
616
00:33:19,330 --> 00:33:20,500
นายแค่พูด มันก็ง่ายน่ะสิ
617
00:33:20,500 --> 00:33:22,070
นายเพิ่งจะคืนชีพ
มาจากหลุมฝังศพ
618
00:33:22,070 --> 00:33:24,170
การฆ่าเขาไป
มันไม่ได้ถ่วงดุลอะไร
619
00:33:24,170 --> 00:33:27,010
ถ้านายฆ่าคน 503 คน
620
00:33:27,010 --> 00:33:28,240
รวมถึงลูกตัวเองล่ะก็
621
00:33:28,240 --> 00:33:30,410
นายคงจะไม่ต้องห่วง
เรื่องสมดุลอะไรแล้ว
622
00:33:30,410 --> 00:33:33,140
และอย่ามาบอกฉัน
ว่ามันไม่ช่วยให้หายเจ็บปวด
623
00:33:33,150 --> 00:33:34,680
และมันไม่ได้ทำให้
เธอฟื้นคืนมา
624
00:33:34,680 --> 00:33:37,350
เพราะนายมันไม่เข้าใจ!
625
00:33:37,350 --> 00:33:42,250
ถ้าฉันจัดการเขา
ตั้งแต่เมื่อก่อน
626
00:33:42,260 --> 00:33:44,260
มันก็จะไม่เป็นอย่างนี้
627
00:33:44,260 --> 00:33:47,530
สมาพันธ์
การถล่มเมือง
628
00:33:47,530 --> 00:33:49,390
ทอมมี่...
629
00:33:51,530 --> 00:33:56,870
ทุกตัวเลือกที่ฉันเลือกไป
ตั้งแต่เมียฉันตาย
630
00:33:56,870 --> 00:34:01,470
งั้น นายก็เลือกใหม่
เพื่อเธียร์ เสียตอนนี้
631
00:34:03,210 --> 00:34:05,280
เธียร์จะต้อง
ไม่ยกโทษให้ฉันแน่
632
00:34:05,280 --> 00:34:08,080
เริ่มมอบเหตุผล
ให้กับเธอสิ
633
00:34:11,720 --> 00:34:13,120
ฟังนะ ผมจะบอกให้
634
00:34:13,120 --> 00:34:14,390
คนของผมบอกว่า
เขาทำเกินไปแล้ว
635
00:34:14,390 --> 00:34:15,950
เรากลับเข้าไปได้
636
00:34:18,490 --> 00:34:20,790
ผมจะโทรกลับ
637
00:34:20,790 --> 00:34:22,590
มีบางอย่าง
ที่ผมต้องไปดู
638
00:34:28,730 --> 00:34:31,940
ผมจากไป และผมเสียใจ
639
00:34:31,940 --> 00:34:34,610
เสียใจกับสิ่งที่เมืองนี้
ต้องทนแบกรับไว้
640
00:34:34,610 --> 00:34:36,310
ตอนที่ผมไม่อยู่
641
00:34:36,310 --> 00:34:38,740
แต่พวกคุณทนได้
642
00:34:38,750 --> 00:34:40,410
และหลักฐาน
ของการต่อสู้นั้น
643
00:34:40,410 --> 00:34:43,450
อยู่ใต้ฝ่าเท้าของผม
644
00:34:43,450 --> 00:34:46,480
พวกคุณไม่ทำให้
เมืองนี้ต้องผิดหวัง
645
00:34:46,490 --> 00:34:48,090
และผมสัญญา
646
00:34:48,090 --> 00:34:50,020
จะไม่ทำให้คุณผิดหวัง
647
00:34:50,020 --> 00:34:51,920
โดยการจากไปอีก
648
00:35:00,530 --> 00:35:02,420
ฉันอยากให้ค้นหา
ทุกซอกทุกมุม
649
00:35:02,420 --> 00:35:05,630
พลิกแผ่นดินหา
พวกสวะของบริคทั้งหลาย
650
00:35:05,630 --> 00:35:09,570
และส่งพวกมันไปสบาย
ในคุกไอรอนไฮท์ส โอเคนะ?
651
00:35:09,570 --> 00:35:11,600
เฮ้ ขอบคุณ กัปตัน
652
00:35:11,610 --> 00:35:12,970
เธอน่าจะไปหาหมอ
653
00:35:12,970 --> 00:35:14,370
ไม่มีประกันสุขภาพน่ะ
แต่ขอบคุณที่พา
654
00:35:14,370 --> 00:35:16,140
ตำรวจกลับคืนมา
655
00:35:16,140 --> 00:35:18,710
คำพูดที่ฉันไม่เคยคิด
ว่าจะได้พูด
656
00:35:18,710 --> 00:35:20,280
ซินดี้ ใช่ไหม?
657
00:35:20,280 --> 00:35:21,850
ซิน ใช่ ฉันเป็นเพื่อน
กับลูกสาวคุณ ซาร่า
658
00:35:21,850 --> 00:35:23,210
ใช่ ใช่ ฉันว่าแล้ว
เธอดูคุ้นๆ
659
00:35:23,220 --> 00:35:24,980
ไม่ได้เจอสักพักแล้วสินะ
660
00:35:24,990 --> 00:35:26,580
แหม ฉันไม่ได้เจอ
ซาร่ามาสักพักแล้ว
661
00:35:26,590 --> 00:35:28,150
แหม งั้นเธอคงพลาด
ฉากอัดพวกตัวร้ายในคืนนี้
662
00:35:28,150 --> 00:35:31,560
ผู้หญิงที่ใส่ชุดหนังสีดำ
ที่สู้ในคืนนี้
663
00:35:31,560 --> 00:35:33,490
นั่นไม่ใช่ซาร่า
664
00:35:33,490 --> 00:35:35,690
ใช่สิ เธอจะเป็นใครได้อีก?
665
00:35:35,700 --> 00:35:39,000
ฉันไม่รู้ นั่นแหละ
ที่ฉันมาถามคุณ
666
00:35:41,230 --> 00:35:43,030
หมายความว่าไง
ฉันคุยกับเธอแล้ว
667
00:35:43,040 --> 00:35:45,570
ดี งั้นคุณก็ควรจะรู้
ว่านั่นไม่ใช่ลูกสาวคุณ
668
00:35:58,050 --> 00:35:59,880
โอเคหรือเปล่า?
669
00:35:59,890 --> 00:36:01,350
ใช่ เรียบร้อยดี
670
00:36:01,350 --> 00:36:02,750
ฉันแค่อยาก
มาเจอคุณ
671
00:36:02,760 --> 00:36:05,090
ฉันเป็นห่วง
672
00:36:05,090 --> 00:36:06,520
แต่คุณโอเคนะ?
673
00:36:06,530 --> 00:36:09,130
ใช่ ที่จริง
674
00:36:09,130 --> 00:36:10,930
ฉันไม่ได้ทำ
675
00:36:10,930 --> 00:36:12,100
เพื่อฉันเหรอ?
676
00:36:12,100 --> 00:36:14,730
เพื่อฉัน
677
00:36:14,730 --> 00:36:16,030
แต่เพราะเธอ
678
00:36:16,040 --> 00:36:18,700
ห้องของพี่
ยังว่างอยู่ไหม?
679
00:36:18,710 --> 00:36:22,040
โอ้! พี่ไปไหนมา?
680
00:36:22,040 --> 00:36:23,540
ฉันเป็นห่วงพี่มาก
681
00:36:23,540 --> 00:36:25,880
พี่ไปบลัดเฮเว่น
682
00:36:25,880 --> 00:36:27,210
ไปเจอกับเพื่อนเก่า
คนหนึ่ง
683
00:36:27,210 --> 00:36:29,880
สิ่งต่างๆ มันก็--เอ่อ--
วุ่นวาย
684
00:36:29,880 --> 00:36:33,380
และที่จริง พี่ใช้เวลา
ในคุกสองสามสัปดาห์น่ะ
685
00:36:33,390 --> 00:36:34,820
ฉันนึกว่า
พี่โตในนั้นซะอีก
686
00:36:34,820 --> 00:36:36,320
พี่ก็เหมือนกัน
687
00:36:39,120 --> 00:36:40,930
- ออลลี่--
- ไม่เป็นไร
688
00:36:43,600 --> 00:36:45,160
ดีใจที่ได้เจอกันอีก
โอลิเวอร์
689
00:36:45,170 --> 00:36:46,970
ใช่
690
00:36:46,970 --> 00:36:49,730
ฉันนึกว่าฉันฝันไป
แต่ขอบคุณ
691
00:36:49,740 --> 00:36:51,940
ที่อดทนกันได้
692
00:36:51,940 --> 00:36:53,940
ฉัน-ฉันจะไปชงชา
693
00:36:53,940 --> 00:36:55,340
และพยายามทำให้อะไรๆ
เป็นไปตามวิถีเซน
694
00:36:55,340 --> 00:36:56,940
เฮ้
695
00:36:58,710 --> 00:37:02,710
ขอบใจ ที่ไม่ทำให้เธอ
ต้องลำบากใจ
696
00:37:02,720 --> 00:37:06,420
ฉันไม่ได้เป็นแบบนี้
เสมอๆ นายรู้ใช่ไหม?
697
00:37:06,420 --> 00:37:09,490
ก่อนรีเบ็คก้าจะตาย
ฉันเคยเป็นพ่อที่ดี
698
00:37:09,490 --> 00:37:11,160
ฉันจำได้
699
00:37:11,160 --> 00:37:12,560
การฆ่า มันเปลี่ยนนาย
700
00:37:12,560 --> 00:37:13,930
มันดึงวิญญาณ
ของนายไปทีละน้อย
701
00:37:13,930 --> 00:37:16,590
และนายไม่มีวัน
ได้มันกลับคืนมา
702
00:37:16,600 --> 00:37:19,730
โอลิเวอร์ ฉันรู้ว่า
ฉันไม่ได้อยู่เพื่อทอมมี่
703
00:37:19,730 --> 00:37:23,770
แต่ฉันมองเห็นเธียร์
เป็นโอกาสไถ่บาป
704
00:37:23,770 --> 00:37:25,640
นายเปลี่ยนน้องสาวฉัน
ให้เป็นนักฆ่า
705
00:37:25,640 --> 00:37:27,140
และนายทำให้เธอ
ต้องอยู่ตรงกลาง
706
00:37:27,140 --> 00:37:30,270
ระหว่างชายที่อันตรายที่สุด
บนโลกใบนี้
707
00:37:30,280 --> 00:37:31,940
นายคงไม่เชื่อฉัน
แต่ที่ฉันทำไป
708
00:37:31,950 --> 00:37:36,780
ฉันลำบากใจที่สุด
และหวังผลลัพท์ที่ต่างจากนี้
709
00:37:36,780 --> 00:37:39,820
ราซ จะต้องตามล่าฉัน
710
00:37:39,820 --> 00:37:42,690
และเขาจะรู้ความจริง
เกี่ยวกับซาร่าในที่สุด
711
00:37:42,690 --> 00:37:45,820
และเขาก็จะตามล่า
เธียร์และฉัน
712
00:37:45,830 --> 00:37:47,690
นั่นคือสาเหตุ
ที่ฉันต้องฆ่าเขา
713
00:37:47,690 --> 00:37:49,160
ก่อนหน้านี้ นายทำไม่ได้
714
00:37:49,160 --> 00:37:53,600
ครั้งนี้ นายจะต้อง
ฝึกสอนฉัน
715
00:37:53,600 --> 00:37:57,300
มีแค่นักเรียนเท่านั้น
ที่อยากจะชนะครู
716
00:38:15,890 --> 00:38:18,120
ฉันคือนิซซา
บุตรีแห่งปีศาจ
717
00:38:18,120 --> 00:38:20,460
ฉันไม่ได้มาที่นี่
เพื่อสู้กับเธอ
718
00:38:20,460 --> 00:38:22,860
ไม่มีเหตุผลอื่นแล้ว
ที่ต้องมาที่นี่
719
00:38:22,860 --> 00:38:25,030
ทำไมฉันจึงไม่ควรฆ่านาย
720
00:38:34,410 --> 00:38:37,080
อัล ซา-แฮร์
721
00:38:37,080 --> 00:38:38,540
มันแปลว่าอะไร?
722
00:38:38,550 --> 00:38:40,180
นักมายากล
723
00:38:44,150 --> 00:38:48,550
ขอโทษด้วย
ที่ไม่มาเร็วกว่านี้
724
00:38:48,560 --> 00:38:50,760
ผมแค่อยากไปดู
ว่าเธียร์เป็นไงบ้าง
725
00:38:54,930 --> 00:38:56,930
ไม่เป็นไร
726
00:38:56,930 --> 00:38:59,360
ผมไม่เป็นไร
727
00:38:59,370 --> 00:39:01,030
เมอร์ลินบอกเราว่า
คุณถูกฆ่า
728
00:39:01,030 --> 00:39:02,900
เกือบ
729
00:39:02,900 --> 00:39:04,500
ผมเสียใจที่ไม่ได้ติดต่อ
มาเร็วกว่านี้
730
00:39:04,500 --> 00:39:07,910
ผมไม่ได้อยู่ในพื้นที่
ที่...สัญญาณเข้าถึง
731
00:39:09,610 --> 00:39:11,880
คุณรวบรวมเมืองนี้
ไว้ด้วยกันได้...
732
00:39:13,380 --> 00:39:15,250
ช่วยเดอะเกลดส์เอาไว้
733
00:39:15,250 --> 00:39:16,880
ทำได้ดี
734
00:39:18,680 --> 00:39:21,090
มันเป็นของขวัญ
จากมัลคอล์ม เมอร์ลิน
735
00:39:21,090 --> 00:39:24,060
เขาไปตามหาคุณ
736
00:39:24,060 --> 00:39:25,420
มันเป็นของราซอัลกูล
ใช่ไหม?
737
00:39:25,430 --> 00:39:26,720
ใช่
738
00:39:26,730 --> 00:39:28,530
แล้ว เราจะทำยังไงกับเขา?
739
00:39:28,530 --> 00:39:30,630
หมายถึง ถ้าเขารู้เรื่องเธียร์--
740
00:39:30,630 --> 00:39:34,000
เมอร์ลินกับผม
กำลังหาทางอยู่
741
00:39:34,000 --> 00:39:36,200
ว่าไงนะ?
742
00:39:36,200 --> 00:39:38,900
แว้บเดียวเมื่อกี้ ฉันได้ยิน
คุณพูดว่า "เมอร์ลิน"
743
00:39:38,910 --> 00:39:41,810
ผมต้องรู้วิธี เอาชนะราซ
744
00:39:41,810 --> 00:39:43,310
เมอร์ลิน มีความรู้เรื่องนั้น
745
00:39:43,310 --> 00:39:45,280
เมอร์ลินคือสัตว์ประหลาด
746
00:39:45,280 --> 00:39:48,410
คุณต้องเจอกับปัญหา
เธียร์ต้องเจอกับปัญหา
747
00:39:48,410 --> 00:39:49,710
เพราะเขา
748
00:39:49,720 --> 00:39:52,320
- เฟลิซิตี้
- ไม่ เมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อน
749
00:39:52,320 --> 00:39:54,220
ฉันยืนอยู่ตรงนี้
และสาบานว่า
750
00:39:54,220 --> 00:39:56,020
ไม่มีทางที่คุณ
จะเห็นด้วย
751
00:39:56,020 --> 00:39:59,660
ที่จะทำงานร่วมกับ
มัลคอล์ม เมอร์ลิน ไม่มีวัน
752
00:39:59,660 --> 00:40:02,630
ฉันว่า ฉันคิดผิด
ในทุกๆ อย่าง
753
00:40:02,630 --> 00:40:04,160
ฉันต้องการเวลาส่วนตัว
754
00:40:04,160 --> 00:40:05,930
ฉันดีใจ ที่คุณยังไม่ตาย
755
00:40:18,210 --> 00:40:19,810
เฟลิซิตี้
756
00:40:19,810 --> 00:40:21,580
"ฉันต้องการเวลาส่วนตัว"
แปลว่า
757
00:40:21,580 --> 00:40:24,880
"ฉันไม่อยากคุย
ในตอนนี้"
758
00:40:24,880 --> 00:40:26,820
ผมเสียใจ
759
00:40:26,820 --> 00:40:29,350
เรื่องอะไร?
760
00:40:29,360 --> 00:40:31,620
บางที คุณน่าจะเฉพาะเจาะจง
มากกว่านี้
761
00:40:31,620 --> 00:40:34,030
ที่ทำให้เราเชื่อ
ว่าคุณตายไปแล้ว
762
00:40:34,030 --> 00:40:36,230
หลายสัปดาห์
763
00:40:36,230 --> 00:40:38,800
หรือที่ละเว้นหลักการ
ทุกข้อที่คุณเคยมี
764
00:40:38,800 --> 00:40:43,500
โดยการร่วมหอลงโลง
กับมัลคอล์ม เมอร์ลิน
765
00:40:43,500 --> 00:40:46,700
อึ๊อือ
766
00:40:46,710 --> 00:40:48,870
นั่นไม่ใช่สาเหตุ
ที่คุณอารมณ์เสีย
767
00:40:48,880 --> 00:40:50,140
ตอนที่คุณไม่อยู่
768
00:40:50,140 --> 00:40:54,510
เกือบเดือน
769
00:40:54,510 --> 00:40:58,320
ฉันปล่อยใจตัวเอง
ให้คิดฝันไป
770
00:40:58,320 --> 00:41:02,850
ว่าบางที
แค่บางที
771
00:41:02,860 --> 00:41:06,060
ที่เมอร์ลินอาจคิดผิด
772
00:41:06,060 --> 00:41:07,630
ที่คุณอาจยังไม่ตาย
773
00:41:07,630 --> 00:41:09,190
และที่คุณจะต้องกลับมา
774
00:41:09,200 --> 00:41:10,490
และเมื่อคุณกลับมา
775
00:41:10,500 --> 00:41:12,060
คุณจะเปลี่ยนไป
776
00:41:12,070 --> 00:41:14,130
การที่คุณเกือบตายนั่น
คงจะทำให้คุณ
777
00:41:14,130 --> 00:41:16,200
มองชีวิตในมุมมองใหม่
778
00:41:16,200 --> 00:41:20,000
ว่าคุณจะทำสิ่งต่างๆ
ต่างออกไป
779
00:41:20,010 --> 00:41:23,340
สิ่งต่างๆ ระหว่างเราสินะ
780
00:41:23,340 --> 00:41:25,210
ก่อนที่คุณจะไป
781
00:41:25,210 --> 00:41:27,580
คำสุดท้าย
ที่คุณบอกฉัน...
782
00:41:30,050 --> 00:41:32,180
คือคุณรักฉัน
783
00:41:34,620 --> 00:41:36,350
ตอนนี้ คุณกลับมาแล้ว
784
00:41:36,360 --> 00:41:38,020
และคำแรก
ที่คุณบอกฉัน
785
00:41:38,020 --> 00:41:39,720
คือคุณกำลังทำงาน
ร่วมกับคน
786
00:41:39,730 --> 00:41:42,430
ที่เปลี่ยนน้องสาวคุณ
คนที่คุณควรจะรัก
787
00:41:42,430 --> 00:41:43,730
ให้กลายเป็นนักฆ่า
788
00:41:43,730 --> 00:41:46,930
คนที่ฆ่าผู้หญิง
ที่คุณเคยรัก
789
00:41:50,560 --> 00:41:55,400
ฉันไม่อยากเป็นผู้หญิง
ที่คุณรัก
790
00:42:01,470 --> 00:42:07,970
== sync, corrected by elderman ==
บรรยายไทย: bonfelder@hotmail.com