1
00:00:10,344 --> 00:00:12,847
โอกแลนด์ แคลิฟอร์เนีย
รัฐแปซิฟิกของญี่ปุ่น - 1961

2
00:00:12,930 --> 00:00:15,599
สวัสดีตอนเย็น เอไลจาห์
คุณผู้หญิง

3
00:00:19,353 --> 00:00:22,565
สามปีก่อน

4
00:00:50,176 --> 00:00:52,511
เป็นไงบ้างเพื่อน

5
00:00:53,304 --> 00:00:55,264
- เป็นไงบ้าง
- ดีใจที่ได้เจอ เพื่อน

6
00:00:59,643 --> 00:01:00,811
ใช่ไหมล่ะ

7
00:01:12,156 --> 00:01:14,784
ผู้ชายคนนี้ทำอะไรกับเปียโนเนี่ย

8
00:01:16,202 --> 00:01:19,455
พวกเขาอัดแผ่นเสียงกันในโซนกลาง
และพวกเราลักลอบเอามันเข้ามา

9
00:01:20,790 --> 00:01:21,624
เธโลเนียส มังค์

10
00:01:22,333 --> 00:01:24,627
ดูบอยส์ นายได้มันมายังไง

11
00:01:25,085 --> 00:01:26,462
ไม่ได้เอาเข้ามาแค่นั้นนะ

12
00:01:26,545 --> 00:01:27,379
จิตวิญญาณของคนผิวดำ
ดับบลิว. อี. บี. ดูบอยส์

13
00:01:32,051 --> 00:01:34,595
อันนี้เป็นคอลเลกชันใหญ่ที่สุดในเจพีเอส

14
00:01:35,179 --> 00:01:38,015
คาร์ล มากซ์ มาร์คัส การ์วีย์
ไอดา บี. เวลส์

15
00:01:38,098 --> 00:01:38,933
ทำไมต้องเหยียดผิว

16
00:01:39,433 --> 00:01:41,185
ฉันนึกว่า
มันโดนพวก เคมเปไต เผาไปหมดแล้ว

17
00:01:41,393 --> 00:01:44,605
พวกนั้นเผามันไปแล้ว ใช่
แต่เราพิมพ์มันขึ้นมาใหม่

18
00:01:45,439 --> 00:01:46,524
ฉันอยากอ่านมันทั้งหมดเลย

19
00:01:47,107 --> 00:01:50,069
ระวังหน่อย ถ้าเธอถูกจับได้ตามถนน
พร้อมหนังสือพวกนี้สักเล่ม...

20
00:01:51,779 --> 00:01:52,822
ฉันไม่กลัว

21
00:01:54,240 --> 00:01:57,117
- เป็นยังไงกันบ้าง
- เพื่อน ดีใจที่ได้เจอนาย

22
00:02:08,921 --> 00:02:09,755
อาเมน

23
00:02:09,839 --> 00:02:11,006
มันเป็นเพลงสวดที่ไพเราะมาก

24
00:02:12,466 --> 00:02:15,302
ผมได้เห็นคนที่คุ้นเคยในห้องนี้

25
00:02:16,178 --> 00:02:17,471
หมอ

26
00:02:18,806 --> 00:02:21,433
ครู ศิลปิน

27
00:02:25,062 --> 00:02:26,438
และคนหน้าใหม่ด้วย

28
00:02:29,066 --> 00:02:30,609
ผมมีข่าวดีมาบอก

29
00:02:32,862 --> 00:02:34,238
สองวันก่อน

30
00:02:35,072 --> 00:02:38,284
อาวุธจำนวนแรกมาถึงแล้ว
จากพันธมิตรของเราในจีน

31
00:02:38,659 --> 00:02:40,953
เราจะทำให้การเคลื่อนไหวนี้เดินหน้า

32
00:02:41,954 --> 00:02:44,206
ผมจะไม่โกหกหรอกนะ

33
00:02:45,165 --> 00:02:46,792
มันจะต้องมีการเสียสละ

34
00:02:47,877 --> 00:02:51,547
แต่สำหรับเรา
การต้องแลกนั้นไม่ใช่เรื่องใหม่

35
00:02:52,673 --> 00:02:55,259
ทุกคนส่วนใหญ่ในห้องนี้มีคนที่

36
00:02:56,302 --> 00:03:00,681
ถูกจับใส่รถไฟในไรช์
และไม่ได้กลับมาอีกเลย

37
00:03:03,267 --> 00:03:04,852
สำหรับภรรยาผม

38
00:03:07,229 --> 00:03:08,439
และลูกสาวผม

39
00:03:09,398 --> 00:03:11,108
รถไฟหยุด

40
00:03:11,609 --> 00:03:15,070
ที่แคมป์ในแซกินอว์ มิชิแกน

41
00:03:17,197 --> 00:03:18,741
ออนสโลว์ นอร์ทแคโรไลนา

42
00:03:20,159 --> 00:03:21,619
เสียใจด้วย เพื่อน

43
00:03:22,077 --> 00:03:24,163
ไชโลห์ เพนซิลเวเนีย

44
00:03:25,122 --> 00:03:27,166
เจมส์และมาร์ธา อาร์โนลด์

45
00:03:27,625 --> 00:03:30,336
เจมส์และมาร์ธา เสียใจด้วยครับ

46
00:03:30,419 --> 00:03:31,253
ขอบคุณ

47
00:03:31,420 --> 00:03:34,882
โรเบิร์ต เชฟเพิร์ด
โอเวนสโบโร เคนทักกี

48
00:03:34,965 --> 00:03:38,302
เมสัน ซิตี ไอโอวา
จอห์นและแมรี่ สวอน

49
00:03:38,510 --> 00:03:41,805
มอนโร ลุยเซียนา
เจด เฟเวอร์ส

50
00:03:41,889 --> 00:03:43,557
ชาลส์และแนนซี่ จอห์นสัน

51
00:03:43,641 --> 00:03:45,225
- กรีนวิลล์ มิสซิสซิปปี
- เอเมส ไอโอวา

52
00:03:45,309 --> 00:03:46,644
- ไซออนสวิลล์ อินเดียนา
- หลุยส์ แกรี่

53
00:03:46,727 --> 00:03:47,895
จอห์นและอัลบา วัตสัน

54
00:03:47,978 --> 00:03:48,812
เอมมานูเอล ลูกชายของเรา

55
00:03:49,229 --> 00:03:50,397
โมลตัน แอละแบมา

56
00:03:51,065 --> 00:03:52,608
แจ็คสัน มิสซิสซิปปี

57
00:03:53,400 --> 00:03:54,693
พ่อและแม่

58
00:03:57,404 --> 00:04:00,032
แล้วที่นี่ในซานฟรานซิสโก แคลิฟอร์เนียล่ะ

59
00:04:00,491 --> 00:04:03,619
วิลเลียม พุลแลม
คุณทุกคนรู้ว่าผมพูดเรื่องอะไรอยู่

60
00:04:04,244 --> 00:04:07,206
ถูกยิงกลางหลังโดย เคมเปไต
ห่างจากที่นี่เก้าช่วงตึก

61
00:04:07,414 --> 00:04:08,707
เมื่อสัปดาห์ที่แล้วนี่เอง

62
00:04:08,832 --> 00:04:10,376
สัปดาห์ที่แล้ว สัปดาห์ที่แล้วนี่เอง

63
00:04:10,668 --> 00:04:11,835
ใช่ครับ

64
00:04:13,128 --> 00:04:18,050
ความรุนแรงต่อเนื่องเช่นนี้เกิดขึ้น
ตลอดประวัติศาสตร์ของเราในประเทศนี้

65
00:04:18,133 --> 00:04:20,386
ตั้งแต่การเป็นทาสจนถึงทุกวันนี้

66
00:04:23,806 --> 00:04:26,225
คุณได้ทำงานให้คนของเราในฐานะหมอ

67
00:04:26,934 --> 00:04:29,353
ครูและศิลปินมาแล้ว

68
00:04:29,979 --> 00:04:31,271
แต่คืนนี้...

69
00:04:33,941 --> 00:04:36,360
คืนนี้ผมต้องการชายและหญิง
มาเป็นทหาร

70
00:04:38,946 --> 00:04:41,240
ใครพร้อมจะเป็นทหารบ้าง

71
00:04:43,534 --> 00:04:44,535
ฉันพร้อม

72
00:04:46,787 --> 00:04:47,788
ผมพร้อม

73
00:04:51,458 --> 00:04:53,127
- ผมพร้อม
- ฉันพร้อม

74
00:04:53,210 --> 00:04:54,044
- ผมพร้อม
- ผมพร้อม

75
00:04:54,169 --> 00:04:55,421
- พร้อม
- ผมพร้อม

76
00:04:55,504 --> 00:04:56,755
- ผมพร้อม
- ผมพร้อม

77
00:04:56,880 --> 00:04:58,632
- พร้อมค่ะ
- ฉันพร้อม

78
00:04:58,799 --> 00:04:59,633
ผมพร้อม

79
00:05:00,217 --> 00:05:01,051
พร้อม

80
00:05:01,135 --> 00:05:01,969
ขอบคุณ

81
00:05:03,762 --> 00:05:04,930
ขอบคุณทุกคน

82
00:06:03,822 --> 00:06:08,410
บุรุษเหนือฟ้า
ในปราสาทสูง

83
00:06:49,451 --> 00:06:51,286
คันเร่ง

84
00:07:05,634 --> 00:07:09,471
เราก้าวหน้าไปมากตั้งแต่ครั้งที่แล้วที่คุณมา
ท่านจอมพล

85
00:07:10,139 --> 00:07:14,768
ความรู้ที่เราได้รับ
เกินความคาดหวังของเราไปมาก

86
00:07:14,977 --> 00:07:16,228
เชิญ

87
00:07:18,272 --> 00:07:22,442
เราได้ส่งเจ้าหน้าที่หน่วยรบพิเศษหลายทีม
ผ่านประตูเวลาไป

88
00:07:22,526 --> 00:07:23,443
ตามที่คุณสั่ง

89
00:07:23,527 --> 00:07:27,948
และเราสามารถขุดเหมืองในโลกนั้น

90
00:07:28,073 --> 00:07:31,994
เพื่อนวัตกรรมทางวิทยาศาสตร์
และข้อมูลลับทางทหารของที่นั่น

91
00:07:32,411 --> 00:07:36,415
เราจะดูดข้อมูลของอีกโลกหนึ่ง
ทั้งทางเทคโนโลยี

92
00:07:36,498 --> 00:07:38,792
และทางวัฒนธรรมทั้งหมด

93
00:07:38,876 --> 00:07:41,378
ไม่ใช่แค่จากอเมริกา

94
00:07:41,461 --> 00:07:44,006
ตอนนี้เรามีทีมในยุโรปและเอเชียด้วย

95
00:07:44,756 --> 00:07:46,884
พวกนั้นไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเราอยู่ที่นั่น

96
00:07:47,509 --> 00:07:51,805
อย่างไรก็ตาม พวกนั้นกำลังพัฒนา
ความสามารถทางนิวเคลียร์

97
00:07:53,223 --> 00:07:54,766
ยูเอสเอเดย์บายเดย์ 23 กันยายน 1964
ระเบิดไฮโดรเจนในแปซิฟิก

98
00:07:54,850 --> 00:07:55,809
แผนปฏิบัติการดอมินิก
ภาพแรกที่ถูกเผยแพร่

99
00:07:59,688 --> 00:08:00,606
พวกเขากำลังก้าวหน้า

100
00:08:00,689 --> 00:08:03,150
ใช่ พวกอเมริกันกับพวกรัสเซีย

101
00:08:03,358 --> 00:08:06,361
พวกเขารู้เรื่องโลกเราไหม

102
00:08:06,904 --> 00:08:12,451
นอกจากเอกสารทางวิชาการนิดหน่อย
พวกเขาไม่รู้เรื่องพหุภพเลย

103
00:08:12,534 --> 00:08:15,204
ไม่มีความรู้ด้านเทคโนโลยีประตูเวลาเลย

104
00:08:15,287 --> 00:08:18,081
ใครก็ตามที่เขียนเอกสารพวกนั้น
ดูจะมีความเข้าใจค่อนข้างลึก

105
00:08:18,165 --> 00:08:19,666
ในเรื่องกลไกควอนตัม

106
00:08:19,750 --> 00:08:23,003
เรากำลังจัดการเรื่องนี้อยู่
ทางนี้ครับ ท่านจอมพล

107
00:08:23,503 --> 00:08:24,588
ผมมีอะไรจะให้คุณดู

108
00:08:35,933 --> 00:08:38,810
- อาเบนด์เซนให้ความร่วมมือไหม
- ครับ

109
00:08:40,145 --> 00:08:42,731
เราให้เขาทำงานตลอดเวลา
วิเคราะห์หนัง

110
00:08:43,065 --> 00:08:47,319
ชี้โลกที่ซ้อนกันอยู่

111
00:08:53,659 --> 00:08:54,826
เรากำลังดูอะไรอยู่

112
00:08:55,619 --> 00:08:56,787
แผนที่

113
00:08:58,121 --> 00:08:59,790
ของพหุภพ

114
00:09:13,804 --> 00:09:16,682
นี่คือโลกของเรา

115
00:09:19,184 --> 00:09:21,395
และนี่คืออีกโลกที่เราเข้าถึงแล้ว

116
00:09:23,397 --> 00:09:24,898
เหมือนโลกของเราเอง

117
00:09:25,691 --> 00:09:27,818
เว้นแต่ว่าฝ่ายอักษะแพ้สงคราม

118
00:09:27,943 --> 00:09:30,153
ซึ่งเป็นเหตุผลว่า
ทำไมเราจำเป็นต้องเข้าใจมัน

119
00:09:33,490 --> 00:09:36,493
แต่อีกไม่นานเราจะเข้าถึงโลกอื่นๆ

120
00:09:37,286 --> 00:09:38,829
และเหนือไปกว่านั้น

121
00:09:39,496 --> 00:09:44,084
การเก็บรวบรวมข้อมูลลับ
ของโลกแล้วโลกเล่า

122
00:09:44,167 --> 00:09:47,254
เอาชนะทุกคนทั่วพหุภพ

123
00:09:47,963 --> 00:09:49,715
ทุกประตูทางออก

124
00:09:50,757 --> 00:09:52,259
คือประตูทางเข้า

125
00:09:53,218 --> 00:09:55,345
ยกระดับโปรแกรมทำลายล้าง

126
00:09:55,429 --> 00:09:58,098
ผมไม่อยากให้มีเรื่องประหลาดใจ
ผ่านประตูเวลานี้เข้ามา

127
00:09:58,181 --> 00:10:02,644
ลัคคาวันนา
เหมืองหมายเลขเก้า

128
00:10:04,896 --> 00:10:08,191
ภรรยา ลูกชายและตัวคุณเอง
มีชีวิตอยู่ในเมืองเล็กๆ

129
00:10:08,275 --> 00:10:11,361
เรียกว่าเบลีย์ส ครอสโรดส์ เวอร์จิเนีย
นอกวอชิงตัน ดีซี

130
00:10:12,529 --> 00:10:13,363
ลูกสาวผมล่ะ

131
00:10:13,905 --> 00:10:17,784
ในอีกโลกหนึ่งนี้
คุณมีลูกชายคนเดียวครับ

132
00:10:20,829 --> 00:10:21,663
อะไรนะ

133
00:10:28,587 --> 00:10:29,421
คุณแน่ใจเหรอ

134
00:10:34,760 --> 00:10:35,594
แล้ว...

135
00:10:36,178 --> 00:10:37,888
สุขภาพของลูกชายผมล่ะ

136
00:10:37,971 --> 00:10:42,684
เขาไม่มีอาการอะไร เขาดูปกติครับ

137
00:10:43,018 --> 00:10:44,853
ข้อมูลลับ
สมิธ จอห์น

138
00:10:44,936 --> 00:10:47,856
เขาเล่นกีฬา เป็นที่รักและเรียนเก่ง

139
00:10:51,526 --> 00:10:53,945
คุณบอกอะไร
เกี่ยวกับครอบครัวผมที่นั่นได้บ้าง

140
00:10:54,029 --> 00:10:57,032
ผมเป็นทหารหรือเปล่า

141
00:10:57,574 --> 00:11:02,913
ความจริงคุณเป็นนักธุรกิจครับ

142
00:11:04,373 --> 00:11:06,625
นักธุรกิจ ทำธุรกิจอะไร

143
00:11:06,958 --> 00:11:07,918
ประกันภัยครับ

144
00:11:08,293 --> 00:11:09,252
ผู้บริหารเหรอ

145
00:11:09,503 --> 00:11:10,796
คุณอยู่ฝ่ายขาย

146
00:11:12,005 --> 00:11:14,049
- ในดีซีเหรอ
- ทั่วประเทศครับ

147
00:11:15,634 --> 00:11:16,635
คุณ...

148
00:11:21,640 --> 00:11:24,559
- คุณต้องเดินทาง ท่านจอมพล
- ผมเป็นพนักงานขายสัญจรเหรอ

149
00:11:27,187 --> 00:11:28,438
โอเค

150
00:11:29,314 --> 00:11:31,233
หนทางที่ไม่ได้เลือก...

151
00:11:32,234 --> 00:11:33,360
พนักงานขายสัญจร

152
00:11:33,443 --> 00:11:34,528
จอห์น สมิธ ได้รับเลือกเป็น
"พนักงานขายแห่งปี"

153
00:11:34,611 --> 00:11:36,321
คุณได้รางวัลพนักงานขายแห่งปี

154
00:11:36,405 --> 00:11:37,989
ในพื้นที่สามรัฐครับ

155
00:11:38,073 --> 00:11:39,866
มันดูเหมือนผมได้เลื่อนขั้นในโลกนั้น

156
00:11:59,761 --> 00:12:05,142
ถ้าผู้นำทั้งหมดของไรช์ที่สามเป็นปีศาจ
 และคนบ้าที่ชอบความรุนแรงแล้วละก็

157
00:12:06,059 --> 00:12:11,523
เหตุการณ์เหล่านี้ก็คงไม่ได้มีความสำคัญ
 ทางใจมากไปกว่าเหตุการณ์แผ่นดินไหว

158
00:12:11,648 --> 00:12:15,902
แต่การพิจารณาคดีครั้งนี้แสดงให้เห็นว่า
 ภายใต้วิกฤติของประเทศ

159
00:12:16,361 --> 00:12:19,739
คนธรรมดา
 หรือแม้แต่คนมีความสามารถและพิเศษ

160
00:12:20,031 --> 00:12:23,410
ก็หลอกตัวเองให้ก่ออาชญากรรม

161
00:12:24,161 --> 00:12:27,497
อันใหญ่หลวงและเลวร้าย
 เกินจินตนาการของพวกเขาได้

162
00:12:28,331 --> 00:12:31,793
ให้เป็นที่รู้กันในครั้งนี้ว่า
 ในการตัดสินใจของเราที่นี่

163
00:12:31,877 --> 00:12:33,879
นี่คือสิ่งที่เรายึดมั่น

164
00:12:35,005 --> 00:12:38,049
ความยุติธรรม ความจริง

165
00:12:39,259 --> 00:12:42,179
และคุณค่าของการเป็นมนุษย์

166
00:12:54,816 --> 00:12:55,942
- ดื่ม
- ดื่ม

167
00:12:59,821 --> 00:13:04,493
จัดจ์เมนต์ แอท นูเรมเบิร์ก เหรอ
มันใช่รูปของสเปนเซอร์ เทรซี่นั่นไหม

168
00:13:04,576 --> 00:13:08,788
ใช่ ฉันได้ดูการแสดงที่เดอะ มาเจสติก
เป็นครั้งที่สองแล้ว

169
00:13:09,039 --> 00:13:10,165
เหรอ

170
00:13:11,583 --> 00:13:15,295
ผมไม่เคยนึกว่า
คุณจะเป็นผู้หญิงที่ชอบหนังสงคราม

171
00:13:15,670 --> 00:13:20,967
มันไม่ใช่หนังสงครามซะทีเดียว
มันเกี่ยวกับความดีและปีศาจมากกว่า

172
00:13:21,551 --> 00:13:22,886
ธรรมชาติมนุษย์น่ะ

173
00:13:23,178 --> 00:13:26,181
ยิ่งผมรู้จักธรรมชาติมนุษย์มากเท่าไหร่
ผมก็ยิ่งชอบม้ามากขึ้นเท่านั้น

174
00:13:26,264 --> 00:13:27,849
ใช่ เราทั้งคู่เหมือนกัน

175
00:13:29,643 --> 00:13:31,269
แต่มันทำให้คุณสงสัยหรือเปล่า

176
00:13:31,353 --> 00:13:35,690
ว่าคนธรรมดาเป็นล้านคน
ทำสิ่งที่ชั่วร้ายขนาดนั้นได้ยังไง

177
00:13:36,316 --> 00:13:39,528
ไม่รู้สิ เราพูดได้ว่าเราไม่เหมือนพวกนั้น
แต่...

178
00:13:39,986 --> 00:13:41,696
บางทีคนเราก็ไม่ต่างกันเท่าไหร่

179
00:13:41,780 --> 00:13:44,616
แล้วถ้าเราแค่โชคดีล่ะ

180
00:13:46,117 --> 00:13:46,952
แล้วถ้าเหรอ

181
00:13:48,578 --> 00:13:49,579
เอาละ มาเร็วทุกคน

182
00:13:49,663 --> 00:13:52,707
มีเวลาคุยก็ต้องมีเวลาเต้นรำ

183
00:13:56,878 --> 00:14:00,715
ดูสิใครมา จอห์น จูเลียนาและรัส

184
00:14:01,091 --> 00:14:03,927
สวัสดี มาสั่งเป็นเหยือกกันดีไหม

185
00:14:04,010 --> 00:14:07,722
ไม่ ผมจ่ายเอง เพิ่งขายประกันแพงๆ ได้
ผมมีอารมณ์อยากฉลอง มาสิ

186
00:14:07,889 --> 00:14:09,432
ไปหาโต๊ะนั่งกัน

187
00:14:09,599 --> 00:14:10,976
ผมไม่ต้องการประกันเพิ่มแล้ว จอห์น

188
00:14:11,059 --> 00:14:12,852
ไม่ เลยเวลาทำงานผมแล้ว เพื่อน

189
00:14:13,979 --> 00:14:15,564
รัส กิลมอร์เหรอ

190
00:14:16,773 --> 00:14:19,734
ฉันรู้จักเขาที่คอกม้า

191
00:14:20,569 --> 00:14:22,571
กลายเป็นว่าเราทั้งคู่ชอบม้าอารเบียน

192
00:14:24,573 --> 00:14:27,659
ไม่ มันไม่ใช่อย่างนั้น

193
00:14:27,951 --> 00:14:29,202
เขาเป็นคนดี

194
00:14:29,369 --> 00:14:31,788
ใช่ ฉันแน่ใจว่าเขาเป็น ฉันยังไม่พร้อม

195
00:14:31,913 --> 00:14:35,041
โลกนี้ยากที่จะมีชีวิตอยู่ตัวคนเดียว

196
00:14:35,875 --> 00:14:38,128
มันจะดีถ้าเจอใครสักคนที่เธอเชื่อใจได้
เหมือนที่ฉันเจอแล้ว

197
00:14:42,424 --> 00:14:43,925
คุณคิดว่าคุณรู้จักเขาจริงๆ เหรอ

198
00:14:44,676 --> 00:14:45,510
เธอหมายความว่าไง

199
00:14:45,594 --> 00:14:49,389
ไม่รู้สิ คนเรารู้จักคนอื่นได้จริงๆ เหรอ

200
00:14:50,724 --> 00:14:55,061
ฉันไม่ได้โง่ เขาเป็นผู้ชายหน้าตาดี

201
00:14:55,145 --> 00:14:59,274
และเขาเดินทางบ่อย แต่เรามีเคล็ดลับ

202
00:14:59,649 --> 00:15:00,483
เหรอ

203
00:15:01,276 --> 00:15:03,778
เราไม่เคยโกหกกัน ไม่เคยเลย

204
00:15:04,070 --> 00:15:08,783
ไม่ว่าความจริงมันจะยากสักแค่ไหน
มันเป็นข้อตกลงของเรา

205
00:15:10,160 --> 00:15:13,288
และเขาเป็นของฉัน ฉันเชื่อใจเขา

206
00:15:15,415 --> 00:15:16,541
เอาละ สาวๆ

207
00:15:20,420 --> 00:15:23,840
ฉันชอบเพลงนี้มาก รัส ไปเต้นกัน

208
00:15:25,091 --> 00:15:27,677
- ไม่มีประโยชน์ที่จะขัดขืน เพื่อน เชื่อฉัน
- มาสิ แค่เพลงเดียว

209
00:15:29,304 --> 00:15:32,599
งั้นก็เหลือแต่เรา

210
00:15:35,518 --> 00:15:37,270
คุณจะว่าไง คุณเครน

211
00:15:42,275 --> 00:15:43,443
ได้สิ

212
00:15:54,454 --> 00:15:55,538
เอ่อ...

213
00:15:57,999 --> 00:15:59,751
ไม่ค่อยชอบเพลงคันทรีเหรอ

214
00:16:02,796 --> 00:16:05,048
บอกตามตรงผมก็ไม่ชอบ

215
00:16:06,132 --> 00:16:09,844
ในเมื่อเราเป็นหนุ่มนิวยอร์กซิตี
ในเวอร์จิเนีย เราก็ต้องทำตัวให้ชินกับมัน

216
00:16:10,387 --> 00:16:14,015
เหรอ คุณมาลงเอยที่นี่ได้ยังไง

217
00:16:14,891 --> 00:16:16,184
เบลีย์ส ครอสโรดส์เหรอ

218
00:16:17,185 --> 00:16:21,523
ใช่ ที่นี่ ทั้งหมด พนักงานขาย
ไม่รู้สิ คุณต้องการอะไรบ้าง

219
00:16:23,441 --> 00:16:26,736
ผมว่าตอนผมหนุ่มกว่านี้
ผมอยากเป็นเหมือนพ่อผม

220
00:16:26,820 --> 00:16:29,114
เหมือนเด็กผู้ชายส่วนใหญ่

221
00:16:29,197 --> 00:16:32,826
เขาเป็นนายธนาคารในวอลล์สตรีท

222
00:16:33,660 --> 00:16:34,911
คุณเป็นคนดูดี

223
00:16:34,994 --> 00:16:36,454
ภาพลักษณ์อาจไม่จริงก็ได้

224
00:16:37,372 --> 00:16:39,624
ฉันหมายความว่า
คุณน่าจะเป็นนายธนาคารได้

225
00:16:41,042 --> 00:16:45,422
เขาจบไม่สวยเท่าไหร่ โรคซึมเศร้า

226
00:16:46,715 --> 00:16:50,969
ส่วนผม เกิดสงครามขึ้น

227
00:16:51,886 --> 00:16:55,181
ชีวิตเจออุปสรรค

228
00:16:57,517 --> 00:16:58,727
ตามปกติ

229
00:16:59,477 --> 00:17:04,315
อย่าเข้าใจผมผิด
ผมถือว่าตัวเองโชคดีในทุกอย่าง

230
00:17:06,651 --> 00:17:07,736
งั้น...

231
00:17:09,654 --> 00:17:13,324
บอกผมหน่อย จูเลียนา
คุณมาลงเอยที่นี่ได้ยังไง

232
00:17:13,658 --> 00:17:15,410
คุณก็อยู่ที่นั่น จำไม่ได้เหรอ

233
00:17:16,911 --> 00:17:17,912
ก่อนหน้านั้น

234
00:17:19,164 --> 00:17:21,207
ฉันมั่นใจว่าเฮเลนเล่าให้คุณฟังแล้ว

235
00:17:21,458 --> 00:17:22,709
เคยเล่าให้เธอฟังแล้ว

236
00:17:22,792 --> 00:17:26,713
เธอบอกผมว่า
คุณจำเรื่องที่เกิดขึ้นกับคุณไม่ได้เลย

237
00:17:28,923 --> 00:17:29,924
จริงหรือเปล่า

238
00:17:31,134 --> 00:17:32,218
ฉันจำได้

239
00:17:34,763 --> 00:17:38,141
งั้นคุณก็รู้ว่าเขาอยู่ที่ไหนสิ คนที่ยิงคุณ

240
00:17:41,853 --> 00:17:42,896
ใช่ ฉันรู้

241
00:17:46,107 --> 00:17:47,734
ทำไมคุณไม่บอกใครเลย

242
00:17:49,277 --> 00:17:51,237
ถ้ามันจะหยุดเขาไม่ให้ไปทำกับคนอื่นได้

243
00:17:51,654 --> 00:17:52,489
จะให้บอกใคร

244
00:17:53,281 --> 00:17:55,617
นายอำเภอหรือเฮเลน

245
00:17:57,076 --> 00:18:00,121
ผมไง ผมจะช่วยคุณเอง

246
00:18:08,505 --> 00:18:11,841
ขอบคุณสำหรับการเต้นรำ จอห์น
ฉันว่าฉันจะกลับแล้ว

247
00:18:12,300 --> 00:18:14,385
นี่ รัส ช่วยขับรถพาฉันกลับบ้านหน่อยสิ

248
00:18:15,637 --> 00:18:16,888
- จะกลับแล้วเหรอ
- ได้สิ

249
00:18:16,971 --> 00:18:19,724
- โอเค แล้วเจอกันวันหลัง
- โอเค แล้วเจอกัน

250
00:18:29,859 --> 00:18:32,403
มีเรื่องที่ทำให้คุณอยากกลับเร็วเหรอ

251
00:18:34,197 --> 00:18:37,158
เปล่า ฉันแค่...
ฉันไม่เก่งเรื่องพวกนั้นเท่าไหร่

252
00:18:42,455 --> 00:18:43,289
งั้น...

253
00:18:43,957 --> 00:18:46,042
ผมว่าคุณไม่เคยบอกผมว่าคุณมาจากไหน

254
00:18:47,252 --> 00:18:48,086
ซานฟรานซิสโก

255
00:18:48,878 --> 00:18:49,712
มีครอบครัวไหม

256
00:18:51,297 --> 00:18:52,340
เคยมี

257
00:18:53,550 --> 00:18:56,344
พวกเขาตายในอุบัติเหตุรถยนต์
ตอนฉันเป็นวัยรุ่น

258
00:18:57,220 --> 00:18:58,596
คงจะลำบากน่าดู

259
00:19:01,140 --> 00:19:04,811
ใช่ แต่เมืองนี้ให้ความรู้สึก
ใกล้เคียงกับบ้านมากที่สุด

260
00:19:04,894 --> 00:19:06,187
ตั้งแต่ตอนนั้น

261
00:19:06,855 --> 00:19:10,817
พวกเราบางคนแปลกใจที่คุณตัดสินใจอยู่ต่อ

262
00:19:11,442 --> 00:19:12,443
ในเมื่อ...

263
00:19:12,902 --> 00:19:18,741
ฉันว่ามัน... ไม่รู้สิ
มันรู้สึกเหมือนฉันมาที่นี่โดยมีเป้าหมาย

264
00:19:19,576 --> 00:19:20,827
ก็อาจจะใช่

265
00:19:24,372 --> 00:19:28,418
ข่าวด่วนจากวอชิงตัน
 ที่นี่ในดับเบิลยูเคคิวเอ็น ริชมอนด์

266
00:19:28,501 --> 00:19:30,795
ผู้รับรางวัลสันติภาพโนเบล
 ลีโอ ซาคาเรียน หัวหน้านักวิทยาศาสตร์

267
00:19:30,879 --> 00:19:34,507
ของโครงการนิวเคลียร์อเมริกัน
 เสียชีวิตกะทันหัน

268
00:19:34,591 --> 00:19:38,553
ดร.ซาคาเรียน อายุเพียง 50 ปี
 เสียชีวิตด้วยอาการหัวใจล้มเหลว

269
00:19:38,636 --> 00:19:41,598
ประธานาธิบดีจอห์นสันเรียกมันว่า
 "ความสูญเสียที่จะรับรู้ได้ไปอีกหลายปี

270
00:19:41,681 --> 00:19:43,099
"ในโครงการนิวเคลียร์ของเรา"

271
00:19:43,182 --> 00:19:45,894
และตอนนี้ กลับสู่รายการปกติของเรา

272
00:19:48,688 --> 00:19:49,772
ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ

273
00:19:52,025 --> 00:19:55,570
การตายของหัวหน้าโครงการนิวเคลียร์
และการปล่อยตัวที่ล้มเหลวหลายครั้ง

274
00:19:56,446 --> 00:19:57,280
เธอหมายความว่ายังไง

275
00:19:57,405 --> 00:20:01,159
พวกนั้นมาที่นี่ พยายามล้ม
โครงการทางทหารของอเมริกา

276
00:20:02,243 --> 00:20:03,077
ใคร

277
00:20:09,042 --> 00:20:10,710
คุณเป็นคนตลก

278
00:20:10,793 --> 00:20:12,629
คุณไม่รู้อะไรเลย

279
00:20:20,929 --> 00:20:22,889
ภารกิจของกบฏคอมมิวนิสต์ผิวดำ

280
00:20:22,972 --> 00:20:26,434
คือการป้องกันตัวเอง
และสิทธิของตนเองสำหรับคนผิวดำ

281
00:20:26,643 --> 00:20:29,812
ฉันมีเครือข่ายนักรบที่พร้อมเริ่มงานทันที

282
00:20:30,021 --> 00:20:32,649
เราแค่ต้องการอาวุธเพื่อจะกลับไปสู้ต่อ

283
00:20:32,899 --> 00:20:34,400
เราไม่ทำธุรกิจกับคนผิวขาว

284
00:20:35,234 --> 00:20:38,696
ก่อนที่ฉันจะอยู่ในเจพีเอส
ฉันเคยอยู่ในอาณาจักรไรช์ ก่อนหน้านั้น

285
00:20:38,780 --> 00:20:39,989
จิม โครว์ แอละแบมา

286
00:20:40,531 --> 00:20:44,535
ทุกอย่างเปลี่ยนไปสำหรับคุณในปี 1945
แต่เปลี่ยนไม่มากนักสำหรับพวกเรา

287
00:20:44,744 --> 00:20:48,289
เราอยู่รอดได้
โดยการไม่เชื่อใจคนนอกชุมชนของเรา

288
00:20:49,082 --> 00:20:50,917
เท่าที่เรารู้มา
เขาอาจเป็นสายให้พวกไรช์ก็ได้

289
00:20:51,125 --> 00:20:53,544
เดี๋ยวก่อน ฉันรับรองให้เขาได้ โอเคนะ

290
00:20:53,670 --> 00:20:55,546
เขาเป็นคนปล่อยภาพหนังไปทุกที่

291
00:20:55,797 --> 00:20:57,674
หนังนั่นไม่สำคัญอะไร
นอกจากเรื่องไร้สาระของคนผิวขาว เลม

292
00:20:57,757 --> 00:21:01,427
นายเคยดูมันหรือยัง
มันเปลี่ยนความคิดอ่านของผู้คน

293
00:21:02,053 --> 00:21:03,346
มันช่วยเกณฑ์คนได้

294
00:21:03,429 --> 00:21:06,140
เรากำลังมีสงคราม สหาย
เราไม่มีเวลาให้ลัทธิของอาเบนด์เซน

295
00:21:06,724 --> 00:21:08,434
ฉันว่าเธอคงไม่อยากชนะ

296
00:21:09,102 --> 00:21:10,019
งั้นเหรอ

297
00:21:10,645 --> 00:21:14,232
ใช่ ฉันว่าเธออยากตายเพื่อเป้าหมาย

298
00:21:14,649 --> 00:21:15,984
อยากเป็นผู้เสียสละ

299
00:21:16,442 --> 00:21:18,778
อะไรทำให้นายคิดว่ารู้จักเรานักหนา

300
00:21:19,112 --> 00:21:23,199
เพราะถ้าเธออยากชนะ
เธอจะต้องทำงานร่วมกับฉัน

301
00:21:24,867 --> 00:21:26,828
นายก็โกยพอๆ กับที่นายให้แหละ
คนอังกฤษ

302
00:21:27,036 --> 00:21:31,165
ฉันเป็นคนไอริช
ฉันรู้เรื่องการก่อจลาจลมาบ้าง

303
00:21:31,791 --> 00:21:35,795
นายเสียเดนเวอร์ไปแล้ว
นายเป็นผู้แพ้ที่มาขอให้ช่วย

304
00:21:35,920 --> 00:21:38,506
เธอกำลังทำสงครามกับมหาอำนาจหนึ่ง
ถ้าเธอชนะ

305
00:21:38,589 --> 00:21:39,924
เธอก็จะทำสงครามกับคนอื่นอีก

306
00:21:40,383 --> 00:21:41,342
ฉะนั้น ถ้าฉันเป็นเธอ

307
00:21:43,136 --> 00:21:45,263
ฉันจะอยากมีพันธมิตรให้ได้มากที่สุด

308
00:21:53,354 --> 00:21:54,313
ไปกันเถอะ

309
00:22:12,248 --> 00:22:15,710
ช่างหัวไอ้โง่จอมลักลอบนั่น
เขาไม่มีค่าอะไรนอกจากเป็นพ่อค้ากิ๊กก๊อก

310
00:22:16,169 --> 00:22:20,006
เราน่าจะใช้เครือข่ายของเรา
เพื่อหาหนังสือ เพนิซิลลิน...

311
00:22:20,089 --> 00:22:23,718
เอคีอาโนชัดเจนเรื่องนี้ "ความหวังเดียว
ในการรอดชีวิตของคนผิวดำ

312
00:22:23,801 --> 00:22:25,303
"คือการพึ่งพาตนเอง"

313
00:22:27,180 --> 00:22:28,347
เราหาประโยชน์จากเขาได้

314
00:22:35,772 --> 00:22:38,941
ยูกิโกะ ผมหาไม่เจอ...

315
00:22:39,025 --> 00:22:40,818
- อยู่นี่ค่ะ
- ถุงมือ

316
00:22:44,447 --> 00:22:45,364
คุณอ่านใจผมออก

317
00:22:48,951 --> 00:22:52,497
ใจเย็น สุภาพบุรุษ คุณกำลังย้ายของมีค่าอยู่

318
00:22:52,580 --> 00:22:55,166
- โรเบิร์ต ชิลดัน พ่อค้าของเก่า...
- ระวังหน่อย

319
00:22:55,249 --> 00:22:56,584
ได้ประจบประแจง

320
00:22:56,667 --> 00:22:59,879
คนทรงอำนาจที่สุดบางคนในสังคมญี่ปุ่น

321
00:23:01,047 --> 00:23:03,841
พวกเขากำลังคลั่งไคล้ของกระจุกกระจิก
และงานศิลปะอเมริกันที่มาจาก

322
00:23:03,925 --> 00:23:05,510
อาณาจักรไรช์ตั้งแต่ปีที่ศูนย์

323
00:23:05,885 --> 00:23:09,764
ชิลดันจะเปิดประมูลขยะพวกนี้
 ในอีกสองสามวัน

324
00:23:09,847 --> 00:23:13,309
และนายพลมาซูดะจะเดินทางจากโตเกียว
มาเพื่องานนี้

325
00:23:13,392 --> 00:23:14,811
คนที่ฆ่าพวกแมนจูเรียเหรอ

326
00:23:15,561 --> 00:23:16,521
เวรเอ๊ย

327
00:23:17,313 --> 00:23:18,523
เขาจะมาฆ่าพวกเรา

328
00:23:18,606 --> 00:23:19,690
มาซูดะจับตัวฮาร์บิน

329
00:23:19,774 --> 00:23:20,817
เหมือนที่เขาเคยทำกับคนจีน

330
00:23:20,900 --> 00:23:24,529
ทดสอบระเบิดและปืนพ่นไฟกับพลเรือน

331
00:23:24,612 --> 00:23:27,782
ชำแหละร่างกายโดยไม่มียาสลบ
การทดลองทางชีวภาพ

332
00:23:29,408 --> 00:23:32,745
ฉันบอกได้เลยว่าพวกเธอเป็นภัยคุกคามต่อ
เจพีเอสจริงๆ ถ้าเขาถึงขั้นต้องใช้มาซูดะ

333
00:23:32,912 --> 00:23:35,540
มาซูดะ คิโด

334
00:23:35,623 --> 00:23:39,502
และรัฐมนตรีกลาโหมอีกสองคน
ชิมูระกับนางาซากิจากโตเกียวเช่นกัน

335
00:23:39,585 --> 00:23:42,255
จะอยู่ที่นั่นด้วย
พวกเขาเป็นเป้าหมายของเรา

336
00:23:47,885 --> 00:23:50,680
งานประมูลจะจัดขึ้นที่นี่ ในเพรซิดิโอ

337
00:23:50,763 --> 00:23:53,808
เราจะเฝ้าบริเวณโดยรอบ
ตัดสัญญาณคลื่นวิทยุของพวกเขา

338
00:23:53,933 --> 00:23:56,978
ทำลายสายโทรคมนาคมของพวกเขา
ฆ่าคนดูแลความปลอดภัย

339
00:23:57,061 --> 00:23:58,229
ทีมของนาย

340
00:24:00,273 --> 00:24:01,274
ทีมของนายจะจัดการเป้าหมายข้างใน

341
00:24:01,357 --> 00:24:02,191
ห้องหลัก

342
00:24:02,900 --> 00:24:04,986
แล้วพลเรือนล่ะ

343
00:24:05,361 --> 00:24:09,448
ไม่มีพลเรือน พวกเขาทั้งหมดรู้
พวกเขาทั้งหมดได้ประโยชน์ ไม่มีผู้บริสุทธิ์

344
00:24:09,657 --> 00:24:12,910
เข้าใจแล้ว
แต่ทำไมต้องจัดการพวกเขาอย่างเปิดเผย

345
00:24:13,286 --> 00:24:16,122
นี่เป็นโอกาสเดียวที่เรารู้มาว่า
คนเหล่านี้จะมารวมตัวกัน

346
00:24:16,539 --> 00:24:19,083
ถ้าเรากำจัดมาซูดะกับคิโดได้

347
00:24:20,459 --> 00:24:22,628
เราก็สร้างความกลัวในใจของพวกญี่ปุ่นได้

348
00:24:22,920 --> 00:24:23,963
แล้วแผนหนีเป็นยังไง

349
00:24:24,255 --> 00:24:27,925
ไม่มีโทรศัพท์และวิทยุสื่อสาร
 เคมเปไต น่าจะใช้เวลาอย่างน้อยห้านาที

350
00:24:28,009 --> 00:24:30,219
กว่าจะถึงที่เกิดเหตุหลังเกิดการยิงขึ้น

351
00:24:31,179 --> 00:24:33,931
ทีมของเรามีเวลา 90 วินาที
ในการกำจัดเป้าหมาย

352
00:24:34,307 --> 00:24:36,267
ออกจากตึกใน 30 วินาที

353
00:24:36,350 --> 00:24:39,520
เรามียานพาหนะรออยู่แล้ว
ขึ้นรถแล้วขับออกไปใน 60 วินาที

354
00:24:39,604 --> 00:24:40,646
มีเวลาเผื่อให้สองนาที

355
00:24:43,733 --> 00:24:46,194
จะเชื่อได้ยังไงว่า
เธอจะไม่ปล่อยให้พวกเราตายอยู่ข้างใน

356
00:24:46,360 --> 00:24:48,362
เธอลืมฆ่าคนดูแลความปลอดภัยแค่ไม่กี่คน
เราก็แย่แล้ว

357
00:24:48,446 --> 00:24:50,406
และเธอจะได้เก็บอาวุธพวกนั้นไว้ใช้ด้วย

358
00:24:51,073 --> 00:24:52,283
เรารักษาสัญญาเสมอ

359
00:24:56,746 --> 00:25:01,334
ทำไมเราไม่อยู่ด้านนอก
แล้วเธอเข้าไปในตึกจัดการแขกวีไอพีล่ะ

360
00:25:05,671 --> 00:25:06,964
นายอยากได้ปืนใช่ไหม

361
00:25:10,468 --> 00:25:13,221
ไม่เอาน่า มันไม่สมเหตุสมผล
ทำไมไม่ไปจัดการเป้าหมายด้วยตัวเอง

362
00:25:13,304 --> 00:25:15,306
เรามีแผนที่จะทำ
แต่เราถูกจำกัดไม่ให้เข้า

363
00:25:16,807 --> 00:25:18,476
คนผิวดำเข้างานประมูลไม่ได้

364
00:25:18,559 --> 00:25:20,645
มีปัญหามากเกินไปตั้งแต่การสังหารทาโกมิ

365
00:25:20,978 --> 00:25:24,523
ใช่ ฉันว่าฉันจะต้องอยู่ด้านนอก
กับทีมเจ้าบ้าน

366
00:25:24,607 --> 00:25:26,984
- ไม่ ฉันอยากให้นายเฝ้าอาวุธไว้
- ใช่

367
00:25:27,068 --> 00:25:28,277
เธอไม่ว่าอะไรใช่ไหม

368
00:25:28,361 --> 00:25:31,197
ถ้าเลมไปกับพวกเธอ
ไปรับอาวุธเต็มรถบรรทุกของเรา

369
00:25:31,572 --> 00:25:33,491
เพราะไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเรา

370
00:25:35,368 --> 00:25:37,203
คนของเราก็จะได้มีอาวุธ

371
00:25:38,246 --> 00:25:39,080
ตกลง

372
00:25:39,914 --> 00:25:43,084
เอาละ แล้ววิธีการเป็นยังไง

373
00:25:47,546 --> 00:25:50,466
คุณรู้ว่าผมมีคนจัดเลี้ยงแล้วใช่ไหม

374
00:25:50,841 --> 00:25:53,970
เรายินดีตัดราคาพวกเขา

375
00:25:54,595 --> 00:25:55,888
ยี่สิบเปอร์เซ็นต์

376
00:26:04,021 --> 00:26:09,819
เราจะจัดธีมตะวันตก
ในงานประมูลของเก่าอเมริกา

377
00:26:10,319 --> 00:26:13,322
และบาร์บีคิวจะดีมาก

378
00:26:15,116 --> 00:26:15,950
แต่...

379
00:26:18,077 --> 00:26:21,414
พนักงานเสิร์ฟต้องพูดภาษาญี่ปุ่นได้
ฉะนั้น ขอโทษที

380
00:26:23,124 --> 00:26:26,335
ผมจะถือเป็นเกียรติที่ได้ทำงานให้คุณ
คุณชิลดัน

381
00:26:33,342 --> 00:26:35,052
เอาละ ใบอนุญาต เอกสารล่ะ

382
00:26:37,847 --> 00:26:39,557
ทุกอย่างเตรียมมาพร้อมครับ

383
00:26:39,765 --> 00:26:42,143
เราจะจัดการให้คุณเป็นอย่างดี
คุณชิลดัน

384
00:26:42,727 --> 00:26:45,813
คราวนี้เราจะต้องคุยเรื่องเมนู
ให้ละเอียดหน่อยนะ

385
00:26:45,980 --> 00:26:47,273
ผมอยากลองชิมอาหารทุกจาน

386
00:26:47,356 --> 00:26:49,900
ได้ เรามีทุกอย่างอยู่ที่นี่แล้วครับ

387
00:26:52,820 --> 00:26:54,739
อะไร ที่นี่เหรอ

388
00:26:55,573 --> 00:26:56,866
ตอนนี้เหรอ

389
00:27:00,745 --> 00:27:02,496
คุณต้องไปเดี๋ยวนี้ ไปสิ

390
00:27:02,580 --> 00:27:04,081
ยูกิโกะ ผมอยากได้เนคไทของผม

391
00:27:04,165 --> 00:27:05,207
เอาอาหารของคุณไปด้วย

392
00:27:05,291 --> 00:27:06,292
เรามีโคลสลอว์และมักกะโรนีชีสเป็น...

393
00:27:06,375 --> 00:27:08,961
- เนื้อไก่นุ่มหลุดจากกระดูก
- ออกจากร้านไปเดี๋ยวนี้

394
00:27:09,045 --> 00:27:10,713
- แต่เราได้งานแล้วใช่ไหมครับ
- ได้ๆ

395
00:27:10,796 --> 00:27:13,007
กลับมาทีหลัง ออกไปก่อน ไปสิ

396
00:27:13,090 --> 00:27:14,759
- ขอบคุณครับ
- ด้วยความยินดี

397
00:27:15,718 --> 00:27:17,053
คุณจะไม่ผิดหวังครับ

398
00:27:17,136 --> 00:27:21,265
ผมอยากให้คุณออกไปได้แล้ว
ได้ ขอบคุณ ขอบคุณ

399
00:27:29,690 --> 00:27:31,400
ไม่อยากจะเชื่อว่ามันกำลังจะเกิดขึ้นแล้ว

400
00:27:33,110 --> 00:27:34,904
บอกผมทีว่าผมต้องทำยังไง
ทำตัวยังไง

401
00:27:35,404 --> 00:27:39,283
ชิลดันซัง คุณรู้อยู่แล้วว่าต้องทำยังไง

402
00:27:40,159 --> 00:27:40,993
จริงเหรอ

403
00:27:41,660 --> 00:27:45,706
อย่ามองตาพระองค์
นอกจากพระองค์จะพูดกับคุณโดยตรง

404
00:27:47,083 --> 00:27:48,000
โอเคนะ

405
00:27:48,626 --> 00:27:49,460
โอเค

406
00:28:06,769 --> 00:28:07,895
ยินดีต้อนรับ ฝ่าบาทราชวงศ์อิมพีเรียล

407
00:28:08,938 --> 00:28:10,398
ฝ่าบาท ยินดีต้อนรับ

408
00:28:10,606 --> 00:28:12,483
กระหม่อมไม่สมพระเกียรติ
ให้พระองค์เสด็จมา

409
00:28:12,566 --> 00:28:15,403
มกุฎราชกุมารีทรงขอให้คุณนำ

410
00:28:15,486 --> 00:28:18,239
เรมิงตันที่คุณจะออกประมูลที่งานกาลา
มาให้พระองค์ทอดพระเนตร

411
00:28:18,614 --> 00:28:20,991
ได้ครับ นายพลเรืออิโนคูชิ
เป็นเกียรติของผม

412
00:28:22,701 --> 00:28:26,872
รัฐมนตรีชิมูระและนางาซากิ
จะมาร่วมงานกาลาหรือไม่

413
00:28:26,997 --> 00:28:30,292
ครับ ท่านนายพลเรือ
เข้าใจว่าพวกเขาจะมาจากโตเกียวคืนนี้

414
00:28:32,128 --> 00:28:34,922
ชิมูระและนางาซากิยืนยันแล้ว

415
00:28:35,673 --> 00:28:37,550
มันน่าจะดี
ถ้าเราได้พันธมิตรมาอยู่กับเราในเร็ววัน

416
00:28:56,444 --> 00:28:57,820
งดงามเหลือเกิน

417
00:29:02,241 --> 00:29:05,119
เป็นเกียรติอย่างหาที่สุดมิได้ของกระหม่อม
ที่จะได้ถวายภาพวาดนี้ให้พระองค์

418
00:29:05,411 --> 00:29:06,996
ฝ่าบาท

419
00:29:08,164 --> 00:29:10,291
ใจดีมาก แต่ไม่จำเป็น

420
00:29:10,749 --> 00:29:14,753
ผู้ช่วยของเราจะไปร่วมงานประมูลทีหลัง

421
00:29:15,337 --> 00:29:16,630
แล้วเขาจะประมูลมัน

422
00:29:18,799 --> 00:29:22,303
ภาพนี้มีความหมายอะไรสำหรับคุณ
คุณชิลดัน

423
00:29:27,016 --> 00:29:32,021
เราเป็นดินแดนโหดร้ายและไม่มีวัฒนธรรม
ก่อนพวกพระองค์จะมา ฝ่าบาท

424
00:29:34,231 --> 00:29:38,402
ในวัฒนธรรมของเรา
ม้าเป็นตัวกลางอันศักดิ์สิทธิ์

425
00:29:38,486 --> 00:29:41,447
ระหว่างโลกของเรา

426
00:29:42,031 --> 00:29:43,741
และโลกของเทพเจ้า

427
00:29:45,075 --> 00:29:46,660
วิญญาณศักดิ์สิทธิ์

428
00:29:50,122 --> 00:29:53,167
คุณเป็นคนมีวัฒนธรรม คุณชิลดัน

429
00:30:10,142 --> 00:30:13,062
นี่เป็นการเตือนว่า
 การประชุมผู้นำเยาวชนฮิตเลอร์

430
00:30:13,145 --> 00:30:16,232
ถูกเลื่อนจากสามโมงเป็นสี่โมงพรุ่งนี้

431
00:30:16,315 --> 00:30:17,775
และอย่าลืมเข้ารับการฉีดวัคซีน
 ในฤดูใบไม้ผลินี้

432
00:30:17,858 --> 00:30:19,902
เราเป็นรุ่นที่หนึ่ง
สมัยใหม่

433
00:30:19,985 --> 00:30:21,695
ร่างกายที่แข็งแรง
 เป็นกุญแจสู่อนาคตอันสดใส

434
00:30:21,779 --> 00:30:23,364
ปีที่ศูนย์
การเริ่มต้นใหม่

435
00:30:23,447 --> 00:30:24,615
อาณาจักรไรช์ต้องพึ่งพาคุณ

436
00:30:39,004 --> 00:30:41,465
ใน เวนิสวาณิช ของเชคสเปียร์

437
00:30:41,549 --> 00:30:46,720
ศัตรูตัวฉกาจคือเจ้าหนี้เงินกู้ชาวยิว
ไร้ความปราณีที่ชื่อไชล็อก

438
00:30:46,804 --> 00:30:47,763
ศูนย์

439
00:30:47,846 --> 00:30:50,975
ชายคนนี้ร้องขอเนื้อจำนวนหนึ่ง

440
00:30:51,058 --> 00:30:55,813
เนื้อมนุษย์จริงๆ เพื่อแลกกับเงินกู้

441
00:30:56,272 --> 00:30:57,106
ขอบใจ

442
00:30:57,189 --> 00:31:02,152
ผ่านไชล็อก เชคสเปียร์แสดงให้เห็น
ธรรมชาติที่แท้จริงของชาวยิว

443
00:31:02,236 --> 00:31:06,115
ปีศาจ หลอกลวงและละโมบ

444
00:31:06,407 --> 00:31:07,408
ว่าไง เทรซี่

445
00:31:08,826 --> 00:31:12,413
หนูสังเกตว่าไชล็อกพูดว่า
"ถ้าคุณแทงผม ผมจะไม่เลือดไหลหรือไง"

446
00:31:12,496 --> 00:31:13,789
ใช่ แล้วไงจ๊ะ

447
00:31:13,872 --> 00:31:16,375
ผู้เขียนกำลังสื่อว่าชาวยิวเป็นมนุษย์เหรอคะ

448
00:31:19,378 --> 00:31:20,629
ครูไม่เคยคิดแบบนั้นเลย

449
00:31:20,713 --> 00:31:22,214
เราไม่ควรเรียนเรื่องนี้

450
00:31:28,804 --> 00:31:31,974
ขอบใจสำหรับการแก้ไขให้ถูก เทรซี่

451
00:31:32,600 --> 00:31:33,934
ครูเชื่อว่าเธอพูดถูก

452
00:31:34,435 --> 00:31:36,604
ครูจะนำเรื่องนี้
เข้าที่ประชุมครูครั้งต่อไปของเรา

453
00:31:36,687 --> 00:31:38,230
แล้วเราจะจัดการมัน

454
00:31:39,356 --> 00:31:40,649
ใช่ เราจะทำ

455
00:31:42,443 --> 00:31:44,236
มาเรียนคณิตศาสตร์กันดีกว่า

456
00:32:03,964 --> 00:32:04,965
ฉันยังไม่เข้าใจ

457
00:32:09,970 --> 00:32:11,930
ทั้งสองด้านต้องเท่ากับศูนย์

458
00:32:12,306 --> 00:32:13,557
เธอทำได้ยังไง

459
00:32:13,807 --> 00:32:16,477
เธอไม่เคยเรียนสมการยกกำลังสอง
ที่โรงเรียนเธอในชิคาโกเหรอ

460
00:32:17,519 --> 00:32:19,229
ฉันขาดเรียนหลายครั้ง

461
00:32:21,565 --> 00:32:22,941
เราเริ่มตั้งแต่ต้นกันดีไหม

462
00:32:29,198 --> 00:32:30,115
ฉันคิดถึงเธอ

463
00:32:42,127 --> 00:32:43,754
ฉันไม่ได้อยู่ในชิคาโก

464
00:32:45,464 --> 00:32:46,924
เธออยู่นอกอาณาจักรไรช์เหรอ

465
00:32:48,258 --> 00:32:53,514
ฉันแค่เดาเอา
เพราะเธอไม่รู้เรื่องปลอกแขนเลย

466
00:32:58,352 --> 00:33:00,187
มันแปลกมากที่ครูของเรากลัวพวกเรา

467
00:33:01,647 --> 00:33:03,482
เด็กๆ เป็นฝ่ายให้ข้อมูล
พ่อแม่ตัวเองกับคนอื่นแล้วเหรอ

468
00:33:03,565 --> 00:33:05,609
ใช่ บางคน

469
00:33:05,693 --> 00:33:08,737
แต่พวกเราส่วนใหญ่แค่แกล้งทำตามไป

470
00:33:10,155 --> 00:33:11,532
ฉันไม่ชอบมันเลย

471
00:33:12,658 --> 00:33:13,784
ฉันก็ไม่ชอบ

472
00:33:22,793 --> 00:33:24,378
นี่คือที่ที่ฉันเคยอยู่

473
00:33:29,133 --> 00:33:30,384
สลิม ฮาร์โป
ผมคือราชาผึ้ง

474
00:33:46,233 --> 00:33:47,818
นี่มันดนตรีอะไร

475
00:33:49,486 --> 00:33:52,990
คนร้องฟังดู... แปลกๆ

476
00:33:54,533 --> 00:33:55,451
เขาเป็น...

477
00:33:56,869 --> 00:33:59,371
- เขาไม่ใช่...
- ฉันได้มันมาจากโซนกลาง

478
00:34:00,456 --> 00:34:01,874
มันเป็นเพลงเต้นรำ

479
00:34:02,875 --> 00:34:04,334
เธออยากเต้นกับฉันไหม เฮนรี่

480
00:34:05,252 --> 00:34:07,671
โอเค ได้สิ

481
00:34:14,178 --> 00:34:15,846
เธอชอบมันไหม

482
00:34:15,929 --> 00:34:18,724
ชอบ เธอแน่ใจเหรอว่าเราควรทำอย่างนี้

483
00:34:18,807 --> 00:34:19,933
อย่าพูดมาก เฮนรี่

484
00:34:37,034 --> 00:34:38,994
- ไม่ เอมี่
- ฉันจะไปฟ้อง

485
00:34:39,077 --> 00:34:41,580
- ไม่ อย่าลองดีนะ
- ฉันจะฟ้อง ฉันจะฟ้อง

486
00:34:41,663 --> 00:34:44,917
- เอมี่ ไม่ เอาคืนมา ยัยตัวแสบ
- พี่ไม่ควรมีมัน

487
00:34:45,000 --> 00:34:46,460
- มันไม่ใช่ของพี่
- มันใช่

488
00:34:46,543 --> 00:34:47,669
พี่ไม่ควรมีมัน

489
00:34:47,753 --> 00:34:50,881
ช่างเหอะ เอาคืนมา
เอาคืนมา ยัยตัวแสบ

490
00:34:52,216 --> 00:34:53,759
เปิดประตู

491
00:34:53,842 --> 00:34:55,886
พี่มีปัญหาใหญ่แน่ ฉันจะรายงานเรื่องพี่

492
00:34:55,969 --> 00:34:58,514
- เธอจะไม่ทำอย่างนั้น เปิดประตูสิ
- พ่อจะต้องโกรธมาก

493
00:34:59,807 --> 00:35:01,016
เอมี่ เอาแผ่นเสียงคืนมาเดี๋ยวนี้

494
00:35:01,099 --> 00:35:02,935
- เกิดอะไรขึ้น
- ผมไม่ทราบครับ

495
00:35:03,018 --> 00:35:05,729
- และมันจะเป็นความผิดของพี่
- หุบปากแล้วเปิดประตูซะ

496
00:35:05,813 --> 00:35:07,689
มันเป็นอาชญากรรมและพี่จะต้องชดใช้

497
00:35:07,773 --> 00:35:10,484
พี่เป็นคนทรยศเชื้อชาติเรา
และฉันจะฟ้องพ่อว่าพี่ชอบพวกผิวดำ

498
00:35:10,567 --> 00:35:11,777
เอมี่ เปิดประตู

499
00:35:15,405 --> 00:35:16,281
เกิดอะไรขึ้น

500
00:35:16,657 --> 00:35:19,910
เจนนิเฟอร์ฟังแผ่นเสียงนี้
เธอเอามันมาจากโซนกลาง

501
00:35:19,993 --> 00:35:22,454
เธอเต้นรำใกล้ชิดกับเฮนรี่ ไอเวอร์
พวกเขาแนบชิดกันมาก

502
00:35:22,538 --> 00:35:26,083
- ไม่ใช่สักหน่อย
- เจนนิเฟอร์ ไปรอในห้องทำงานพ่อ

503
00:35:32,548 --> 00:35:34,341
มันเป็นหนึ่งในแผ่นเสียงพวกนั้นค่ะ พ่อ

504
00:35:34,424 --> 00:35:36,009
เธอเอามันมาจากโซนกลาง

505
00:35:36,093 --> 00:35:37,845
เธอฟังวิทยุกลุ่มต่อต้านทุกคืน

506
00:35:37,928 --> 00:35:38,804
ใจเย็น

507
00:35:39,054 --> 00:35:41,974
เขาสอนเราในโรงเรียนวันนี้ว่า
เราต้องรายงานพฤติกรรมที่ไม่ดี

508
00:35:42,057 --> 00:35:43,559
แม้แต่ในครอบครัวเราเอง

509
00:35:43,642 --> 00:35:47,145
- เราต้องทำ
- ตอนนี้ลูกก็รายงานพ่อแล้ว

510
00:35:48,230 --> 00:35:49,565
- นับด้วยเหรอคะ
- นับ

511
00:35:51,191 --> 00:35:54,945
งั้นลูกก็ทำหน้าที่แล้ว
ความจริงมันเป็นความผิดของพ่อเอง

512
00:35:56,697 --> 00:35:58,198
แต่พ่อไม่ได้ทำอะไรผิด

513
00:36:00,075 --> 00:36:01,159
มันเป็นแผ่นเสียงของพ่อเอง

514
00:36:02,828 --> 00:36:06,456
มันเป็นหลักฐานจากคดี
ที่เกสตาโปกำลังสืบอยู่

515
00:36:06,874 --> 00:36:09,501
- มันเป็นของพ่อเหรอคะ
- ใช่แล้ว

516
00:36:11,044 --> 00:36:13,255
หนูนึกว่าพี่เอามันมาจากโซนกลาง

517
00:36:13,338 --> 00:36:18,385
นี่แหละเราถึงต้องระวังอย่างมาก
เรื่องการกล่าวหาคนอื่น ลูกรัก

518
00:36:19,303 --> 00:36:21,555
โดยเฉพาะคนที่เรารัก

519
00:36:47,748 --> 00:36:52,419
ลูกรู้ไหมว่ามันอันตรายแค่ไหน

520
00:36:52,502 --> 00:36:54,630
มันก็แค่ดนตรี มีปัญหาอะไรนักหนา

521
00:36:54,713 --> 00:36:59,885
ลูกก็รู้คำตอบดี
เรามีของแบบนี้ในครอบครัวเราไม่ได้

522
00:36:59,968 --> 00:37:01,219
พ่อหมายความว่าไง "ครอบครัวเรา"

523
00:37:01,303 --> 00:37:03,180
ลูกรู้ดีว่าพ่อหมายถึงอะไร

524
00:37:10,979 --> 00:37:12,397
มันเป็นความผิดของพ่อเอง

525
00:37:14,358 --> 00:37:16,610
ไม่ควรปล่อยให้ลูกอยู่ที่นั่นตอนนั้น

526
00:37:16,693 --> 00:37:17,736
พ่อคะ

527
00:37:22,199 --> 00:37:23,700
ฟังนะ พ่อรู้...

528
00:37:25,661 --> 00:37:28,413
พ่อรู้ว่าลูกคงได้ยินอะไรมา

529
00:37:30,082 --> 00:37:31,333
ตอนอยู่ในโซนกลาง

530
00:37:32,918 --> 00:37:34,127
ทางวิทยุเหรอ

531
00:37:35,629 --> 00:37:36,797
มันไม่ใช่เรื่องจริง

532
00:37:37,839 --> 00:37:40,884
อะไรก็ตามที่ลูกได้ยินที่นั่นเป็นเรื่องโกหก

533
00:37:43,887 --> 00:37:45,097
โอเคนะ

534
00:37:51,269 --> 00:37:54,022
กฎของที่นี่ไม่เหมือนกัน ลูกก็รู้ดี

535
00:37:54,940 --> 00:37:56,441
และมีบางเรื่อง...

536
00:37:59,528 --> 00:38:01,822
ที่แม้แต่พ่อก็ปกป้องลูกจากมันไม่ได้

537
00:39:01,131 --> 00:39:02,174
แม่คะ

538
00:39:02,466 --> 00:39:05,052
เจนนี่ ลูกรัก หวัดดี

539
00:39:08,013 --> 00:39:09,347
แม่

540
00:39:09,973 --> 00:39:10,849
นี่

541
00:39:12,976 --> 00:39:14,019
นี่ เกิดอะไรขึ้น

542
00:39:14,102 --> 00:39:17,898
หนูอยากกลับไปที่ไร่ หนูอยากอยู่กับแม่

543
00:39:17,981 --> 00:39:19,232
มีรถประจำทางไปถึง หนูหาดูแล้ว...

544
00:39:19,316 --> 00:39:21,818
ไม่ ลูกทำอย่างนั้นไม่ได้จ้ะ
มันอันตรายเกินไป

545
00:39:21,902 --> 00:39:24,321
ได้โปรด แม่ หนูทนที่นี่ไม่ได้แล้ว

546
00:39:25,447 --> 00:39:27,157
เกิดอะไรขึ้นจ๊ะลูก

547
00:39:27,240 --> 00:39:29,618
หนูไม่เหมาะกับที่นี่ค่ะแม่ ได้โปรด

548
00:39:29,701 --> 00:39:32,370
เราจะผ่านมันไปให้ได้ โอเคนะ

549
00:39:33,163 --> 00:39:37,626
หนูอยากอยู่กับแม่ หนูเกลียดที่นี่
หนูอยู่ที่นี่ไม่ได้

550
00:39:38,794 --> 00:39:40,295
ได้โปรด

551
00:39:40,378 --> 00:39:42,464
โอเค ลูกต้องเข้มแข็งเพื่อแม่ โอเคนะ

552
00:39:42,881 --> 00:39:44,633
หนูคิดถึงแม่ค่ะ

553
00:39:44,841 --> 00:39:46,676
แม่รักลูกสุดหัวใจเลยจ้ะ

554
00:40:03,527 --> 00:40:07,114
ผมคาดว่าคุณจะสอบสวนเสร็จสิ้นแล้ว
ใช่ไหม สารวัตรคิโด

555
00:40:07,280 --> 00:40:10,450
น่าเสียดาย มินกัส โจนส์
ตายระหว่างการสอบสวน

556
00:40:10,534 --> 00:40:14,704
มันน่าเสียดาย ไม่ว่าจะยังไง
หลักฐานก็มัดตัวเขาแน่นหนา

557
00:40:14,788 --> 00:40:17,791
และผมจะสืบหาผู้สมคบคิดของเขาต่อไป

558
00:40:17,874 --> 00:40:19,626
ผมอยากได้ข้อสรุปเรื่องนี้ คิโด

559
00:40:20,001 --> 00:40:23,463
พรุ่งนี้ภาพของมือสังหาร มินกัส โจนส์
จะปรากฏในหนังสือพิมพ์

560
00:40:23,547 --> 00:40:25,465
ข้างๆ เจ้าหน้าที่ผู้จับกุมเขา

561
00:40:25,549 --> 00:40:28,260
ครับ นายพล เรายังคงสืบกันอยู่

562
00:40:28,343 --> 00:40:31,054
ผมอยากให้ประชาชนในซานฟรานซิสโก
และผู้นำของเราในโตเกียว

563
00:40:31,138 --> 00:40:34,015
ได้รู้ว่า เคมเปไต คลี่คลายคดี
ฆาตกรรมทาโกมิได้แล้ว

564
00:40:34,099 --> 00:40:34,933
จบเรื่อง

565
00:40:37,310 --> 00:40:38,728
ทุกสายตากำลังมองเราอยู่ คิโด

566
00:40:39,563 --> 00:40:43,942
พวกเขากำลังส่งมาซูดะมา
เราต้องให้เห็นว่าเราคุมเกมได้อยู่หมัด

567
00:40:44,943 --> 00:40:48,280
ห้ามผิดพลาดโดยเด็ดขาด

568
00:42:15,659 --> 00:42:16,826
ผู้พันคิโด

569
00:42:17,160 --> 00:42:20,830
นายพลยาโมริขอให้ผม
พาคุณเยี่ยมชมการเตรียมงานของเรา

570
00:42:20,914 --> 00:42:23,041
งานประมูลของเก่าอเมริกาตะวันตก

571
00:42:23,124 --> 00:42:23,959
หยุด

572
00:42:26,211 --> 00:42:30,173
หยุดเหรอ ได้สิ อยากพักอยู่แล้ว
ของชิ้นนี้หนักน่าดู

573
00:42:31,049 --> 00:42:32,384
แยกชิ้นส่วนมัน

574
00:42:33,051 --> 00:42:34,386
เขาอยากให้ผมแยกชิ้นส่วนมัน

575
00:42:34,886 --> 00:42:36,721
- ไม่ได้ มัน...
- ขอโทษครับ

576
00:42:36,805 --> 00:42:38,390
สารวัตรคิโดซัง

577
00:42:39,349 --> 00:42:42,435
สารวัตรคิโดซัง ยินดีต้อนรับ

578
00:42:43,186 --> 00:42:46,564
ขออภัย
แต่นี่เป็นเตาบาร์บีคิวดั้งเดิมของอเมริกา

579
00:42:47,107 --> 00:42:50,235
มันถูกเชื่อมชิ้นส่วนเข้าด้วยกัน
ไม่สามารถแยกชิ้นส่วนจากกันได้

580
00:42:50,902 --> 00:42:52,028
เปิดสิ

581
00:43:03,790 --> 00:43:05,917
ขอผมแสดงความยินดีกับคุณ

582
00:43:06,001 --> 00:43:09,004
ที่แก้ปมการสังหารรัฐมนตรีทาโกมิได้ครับ

583
00:43:12,340 --> 00:43:14,801
ขอดูในบ้านหน่อย

584
00:43:23,476 --> 00:43:24,686
ฉันกำลังไป

585
00:43:24,769 --> 00:43:27,772
นี่คือพื้นที่ต้อนรับ

586
00:43:28,106 --> 00:43:30,317
และอย่างที่คุณเห็น มันเป็นธีมตะวันตก

587
00:43:30,400 --> 00:43:32,652
ผมอยากให้มีคนดูแลความปลอดภัย
พร้อมอาวุธในทุกห้อง

588
00:43:33,111 --> 00:43:34,112
มันจำเป็นด้วยเหรอครับ

589
00:43:34,195 --> 00:43:37,615
ทำให้เสียบรรยากาศ น่าจะ...

590
00:43:37,699 --> 00:43:39,200
จัดการเรียบร้อยแล้วครับ

591
00:43:42,037 --> 00:43:47,000
ผ่านมาทางนี้ ทุกคนจะได้

592
00:43:47,667 --> 00:43:50,754
เห็นงานศิลปะและวัตถุโบราณอย่างชัดเจน

593
00:43:52,130 --> 00:43:53,673
บิล พิกเกตต์
เดอะบูล - ดอกเกอร์ เร้าใจ ขำด้วย

594
00:43:53,757 --> 00:43:55,300
ชิ้นนี้มีมูลค่าเท่าไหร่

595
00:43:56,509 --> 00:44:01,931
ชิ้นนี้เป็นของสะสมหายากสุดๆ

596
00:44:03,266 --> 00:44:07,270
มันเป็นเสาหลักของวัฒนธรรม
ที่เราจะไม่ได้เห็นอีกแล้ว

597
00:44:10,315 --> 00:44:11,608
น่าเบื่อ

598
00:44:28,291 --> 00:44:30,293
ไม่ อันนั้นเอาลงไปใส่ตู้เย็นข้างล่าง

599
00:44:30,377 --> 00:44:31,586
- พาเธอไปดูหน่อยได้ไหม
- ได้ ไม่มีปัญหา

600
00:44:31,669 --> 00:44:33,380
หลบมาทางนี้หน่อยครับ ขอบคุณ

601
00:44:33,838 --> 00:44:36,299
คุณน่าจะให้คนญี่ปุ่นจัดการเรื่องอาหาร

602
00:44:37,258 --> 00:44:42,013
ผมนำการรบที่ช่องแคบบาดุงมาแล้ว
ผมว่าผมจัดงานปาร์ตี้ได้นะ

603
00:44:42,097 --> 00:44:47,227
ผู้พัน การปกป้องพลเรือนของเราจาก
การก่อการร้ายต้องใช้ทักษะคนละแบบ

604
00:45:03,618 --> 00:45:04,994
เนื้อเก็บไว้ในกล่องเย็น

605
00:45:05,412 --> 00:45:06,955
ฉันจะพาพวกเขาไปดูเอง

606
00:45:11,042 --> 00:45:12,210
ผมช่วยเอง

607
00:45:16,047 --> 00:45:17,340
ข้อความถึงคุณครับ

608
00:45:17,507 --> 00:45:18,716
เรื่องอะไร

609
00:45:18,967 --> 00:45:20,510
จากกองบัญชาการต๊กโก

610
00:45:21,386 --> 00:45:25,056
ลูกชายคุณไม่ได้มาสัมภาษณ์งานวันนี้

611
00:45:30,895 --> 00:45:34,357
ให้เขาชิมทุกอย่างก่อนเสิร์ฟ

612
00:45:47,912 --> 00:45:49,038
โทรุ

613
00:45:59,966 --> 00:46:01,301
ลูกสบายดีไหม

614
00:46:11,519 --> 00:46:12,437
ลูกไปไหนมาวันนี้

615
00:46:16,232 --> 00:46:18,776
พ่อบอกเลขาต๊กโกว่าเธอเข้าใจผิด

616
00:46:21,279 --> 00:46:23,490
การสัมภาษณ์งานของลูกนัดไว้วันพรุ่งนี้

617
00:46:38,671 --> 00:46:41,466
ทำไมลูกไม่ไปสัมภาษณ์

618
00:46:44,385 --> 00:46:46,930
ให้อภัยผมด้วยครับ

619
00:46:48,890 --> 00:46:49,974
ผมรู้สึกไม่ค่อยดี

620
00:46:51,184 --> 00:46:52,602
หมายความว่าไง

621
00:46:55,438 --> 00:46:57,524
ผมไม่มีความแข็งแกร่งพอ

622
00:47:00,109 --> 00:47:01,444
คนอ่อนแอคนหนึ่ง

623
00:47:03,238 --> 00:47:06,366
ไม่มีทางได้รับเครื่องราชฯ หรอก

624
00:47:06,908 --> 00:47:09,202
ลูกรบอย่างกล้าหาญในแมนจูเรีย

625
00:47:09,661 --> 00:47:13,706
ลูกจะติดเหรียญไปสัมภาษณ์พรุ่งนี้

626
00:47:32,892 --> 00:47:35,895
และทุกอย่างจะเป็นอย่างที่ควรเป็น

627
00:47:47,907 --> 00:47:50,952
เราตรวจรายละเอียดทุกอย่าง
หลายรอบแล้ว

628
00:47:52,245 --> 00:47:54,414
ไปพักผ่อนเพื่อวันพรุ่งนี้เถอะค่ะ

629
00:48:17,854 --> 00:48:19,647
ตอนที่การยึดครองเริ่มขึ้น

630
00:48:22,358 --> 00:48:24,360
มีการสังหารหมู่มากมาย

631
00:48:25,862 --> 00:48:29,407
และผมกลัวเกินกว่าจะออกจากห้องของผม

632
00:48:31,576 --> 00:48:35,038
ผมก็เลยซ่อนตัวอยู่หลายสัปดาห์

633
00:48:36,205 --> 00:48:37,206
หลายสัปดาห์

634
00:48:38,666 --> 00:48:40,418
ไม่มีไฟฟ้า

635
00:48:41,794 --> 00:48:46,424
ผมหิวจนต้องกินหนู

636
00:48:47,425 --> 00:48:49,385
เผาหนังสือเพื่อให้ความอบอุ่น

637
00:48:52,138 --> 00:48:53,848
และเมื่อวาน

638
00:48:57,101 --> 00:49:01,856
เจ้าหญิงทรงให้เกียรติเสด็จมา

639
00:49:04,567 --> 00:49:06,736
ที่ร้านของผม

640
00:49:07,862 --> 00:49:10,323
ผมแทบจำตัวเองไม่ได้

641
00:49:10,406 --> 00:49:14,285
เจ้าหญิงทรงให้เกียรติคุณ
มากกว่าแค่ทรงเสร็จมา ชิลดันซัง

642
00:49:15,078 --> 00:49:19,415
พระองค์ทรงคุยกับคุณ
ในฐานะชายผู้ทรงเกียรติ

643
00:49:23,920 --> 00:49:25,546
ฉันชงชาให้ไหม

644
00:49:27,173 --> 00:49:28,716
คุณแน่ใจเหรอ

645
00:49:28,800 --> 00:49:32,720
ใช่ คุณเป็นชายผู้ทรงเกียรติ

646
00:49:35,848 --> 00:49:37,600
ผมอยากดื่มชา ยูกิโกะ

647
00:49:37,684 --> 00:49:38,518
โอเค

648
00:50:47,211 --> 00:50:51,340
ฉันยินดีเสนอตัวรับใช้งานสำคัญของคุณ

649
00:50:54,135 --> 00:50:56,345
ผมก็รู้สึกเป็นเกียรติเช่นกัน

650
00:50:57,180 --> 00:50:58,681
ชิลดันซัง

651
00:51:00,850 --> 00:51:02,477
กรุณาเรียกผมว่าโรเบิร์ต

652
00:51:09,525 --> 00:51:10,777
มันรู้สึกดีชะมัด

653
00:51:11,819 --> 00:51:12,653
ใช่

654
00:51:13,154 --> 00:51:14,363
อย่างนั้นแหละ

655
00:51:16,199 --> 00:51:17,700
เงียบหน่อยได้ไหม

656
00:51:19,869 --> 00:51:21,412
รอเดี๋ยว เราใกล้จะเสร็จแล้ว

657
00:51:21,496 --> 00:51:24,499
ไม่ๆ เรายังไม่เสร็จ

658
00:51:37,053 --> 00:51:39,388
ฉันอยากจะออกจากรังหนูนี่เต็มทนละ

659
00:51:41,557 --> 00:51:43,351
มีบ้านเป็นของเราเอง

660
00:51:45,102 --> 00:51:47,063
เราต้องผ่านพรุ่งนี้ไปให้ได้ก่อน

661
00:51:47,897 --> 00:51:49,273
มันวางแผนไว้หมดแล้ว

662
00:51:54,111 --> 00:51:56,489
ฉันไม่เห็นด้วยกับการพึ่งพาพวกคนผิวขาว

663
00:51:56,572 --> 00:51:59,033
ฉันไม่อยากคุยเรื่องนั้นตอนนี้

664
00:52:02,829 --> 00:52:06,290
ฉันแค่อยากนอนฝันสักหน่อย

665
00:52:08,584 --> 00:52:13,005
เรื่องบ้านของเราเอง
ให้ห่างจากทั้งหมดนี่

666
00:52:17,760 --> 00:52:18,845
โอเค

667
00:52:22,014 --> 00:52:25,393
ฉันมีภาพนี้ในใจของฉัน

668
00:52:27,520 --> 00:52:32,650
บ้านสีฟ้ากับกุหลาบสีแดง

669
00:52:34,235 --> 00:52:35,194
บ้านสีฟ้าเหรอ

670
00:52:37,154 --> 00:52:39,657
ใช่ สีฟ้าเข้ม

671
00:52:43,786 --> 00:52:45,538
เราจะมีสวนผัก

672
00:52:47,498 --> 00:52:48,666
ลูกสองสามคนอยู่รอบๆ

673
00:52:48,749 --> 00:52:52,962
โอเค ฉันขอเตือนเธอหน่อยว่า
เราเป็นคอมมิวนิสต์

674
00:52:53,045 --> 00:52:56,465
โอเคนะ ก่อนเธอจะเลยเถิด
เรื่องบ้านทั้งหมดนั่น

675
00:52:56,549 --> 00:52:59,677
ฉันรู้ ฉันรู้

676
00:53:01,387 --> 00:53:03,639
เราจะไม่มีลูกกันอยู่แล้ว

677
00:53:12,023 --> 00:53:14,567
ขอโทษที่รัก ฉันขอโทษ มันก็แค่...

678
00:53:15,902 --> 00:53:17,737
เราจะใช้ชีวิตในโลกความฝันไม่ได้ ที่รัก

679
00:53:17,820 --> 00:53:18,946
ไม่เป็นไร

680
00:53:21,490 --> 00:53:24,744
ฉันรู้ฉันมีลูกไม่ได้
ไม่ได้หมายความว่าจะมีเด็กวิ่งเล่นไม่ได้

681
00:53:27,246 --> 00:53:29,165
ได้สิ

682
00:53:34,921 --> 00:53:38,132
พรุ่งนี้จะสำเร็จดั่งใจหวัง
เราจะทำให้พวกเจพีเอสสั่นคลอน

683
00:53:38,215 --> 00:53:43,846
และในที่สุดก็จะมีบ้านเป็นของเราเอง
มันไม่ใช่แค่โลกความฝัน

684
00:53:48,142 --> 00:53:49,810
ว่าไงก็ว่าตามกัน

685
00:53:52,980 --> 00:53:54,190
ได้เลย

686
00:54:38,442 --> 00:54:41,696
"พวกเขาชื่นชอบ
 การตัดหัวคนที่นี่อย่างน่ากลัว

687
00:54:41,779 --> 00:54:44,615
"น่าสงสัยอย่างยิ่งว่า
 มีใครรอดชีวิตอยู่บ้างไหม

688
00:54:44,991 --> 00:54:48,077
"เธอกำลังหาทางหนีอยู่

689
00:54:48,160 --> 00:54:51,080
"และสงสัยว่าเธอจะหนี
โดยไม่มีใครเห็นได้ไหม

690
00:54:51,622 --> 00:54:54,917
"เมื่อเธอสังเกตเห็น
ภาพน่าสงสัยในอากาศ

691
00:54:55,668 --> 00:54:57,795
"มันทำให้เธอฉงนอย่างมากในตอนแรก

692
00:54:58,004 --> 00:54:59,964
"แต่หลังจากเพ่งดูมันหนึ่งหรือสองนาที

693
00:55:00,047 --> 00:55:04,260
"เธอดูออกว่ามันเป็นรอยยิ้ม
และเธอบอกกับตัวเองว่า

694
00:55:04,343 --> 00:55:05,928
"มันคือแมวเชเชอร์

695
00:55:06,387 --> 00:55:09,140
"ฉันควรมีใครสักคนคุยด้วย"

696
00:55:11,142 --> 00:55:13,769
โอเค คืนนี้แค่นี้ก่อน โอเคนะ

697
00:55:13,853 --> 00:55:14,895
อีกหน่อยนะคะ

698
00:55:14,979 --> 00:55:17,148
มันไม่ใช่คืนวันหยุด ลูกรัก ไม่เอาน่า

699
00:55:19,108 --> 00:55:22,153
พ่อแปลกใจที่ลูกอยากอ่าน อลิซ

700
00:55:23,446 --> 00:55:24,697
พ่อนึกว่าลูกโตเกินเธอไปแล้ว

701
00:55:25,406 --> 00:55:26,824
หนูคิดถึงพ่อค่ะ

702
00:55:27,241 --> 00:55:31,620
พ่อก็คิดถึงลูกเหมือนกัน ลูกรัก
เข้านอนซะ เจอกันตอนเช้า

703
00:55:31,871 --> 00:55:32,705
พ่อคะ

704
00:55:34,165 --> 00:55:36,500
มีคนผิวดำที่นี่ตอนพ่อเป็นเด็กไหมคะ

705
00:55:41,630 --> 00:55:44,800
มี มีคนผิวดำตอนพ่อเป็นเด็ก ทำไมเหรอ

706
00:55:44,884 --> 00:55:48,095
หนูแค่สงสัยว่ามันเป็นยังไง
พ่อเล่นกับพวกเขาไหม

707
00:55:51,182 --> 00:55:53,350
ไม่เชิง แต่พ่อรู้จักพวกเขา

708
00:55:54,268 --> 00:55:55,770
พ่อชอบพวกเขาไหม

709
00:55:57,813 --> 00:55:59,565
พ่อไม่รู้จักพวกเขาดีพอ

710
00:56:00,191 --> 00:56:02,151
ทำไมไม่มีคนผิวดำที่นี่แล้ว

711
00:56:03,569 --> 00:56:05,321
พวกเขาสอนลูกที่โรงเรียนว่ายังไง

712
00:56:05,446 --> 00:56:09,575
ว่าพวกเขากลับบ้านเกิดในแอฟริกาไปแล้ว
แต่พวกเขายังทำงานให้ไรช์อยู่

713
00:56:09,825 --> 00:56:11,368
นั่นไงคำตอบของลูก

714
00:56:11,744 --> 00:56:15,289
แต่ทำไม ทำไมพวกเขาถึงอยู่ที่นี่ไม่ได้

715
00:56:15,372 --> 00:56:18,000
พวกเขาชอบที่นั่น คือ มันดีกว่า

716
00:56:20,002 --> 00:56:21,837
หนูเคยเห็นคนผิวดำในโซนกลาง

717
00:56:24,173 --> 00:56:25,382
มันน่ากลัวนิดหน่อย

718
00:56:25,466 --> 00:56:28,969
ลูกกลับบ้านและปลอดภัยแล้ว
และมันเป็นที่ที่ลูกจะอยู่ โอเคนะ

719
00:56:29,303 --> 00:56:31,263
หลับฝันดี เจอกันตอนเช้า

720
00:56:39,647 --> 00:56:41,315
โอเค ปิดไฟได้ เจนนิเฟอร์

721
00:56:44,151 --> 00:56:45,277
มันไม่ใช่เรื่องจริง

722
00:56:46,612 --> 00:56:48,197
เรื่องที่พ่อบอกเธอ

723
00:57:01,418 --> 00:57:03,212
ไว้เราค่อยคุยกันเรื่องนี้