1
00:00:30,958 --> 00:00:33,166
แอนดาเลเชีย

2
00:00:33,708 --> 00:00:35,375
แอนดาเลเชีย

3
00:00:35,458 --> 00:00:41,333
ดินแดนแห่งความสุขชั่วนิรันดร์

4
00:00:41,833 --> 00:00:46,958
จดจำแอนดาเลเชียไว้เสมอ

5
00:00:47,041 --> 00:00:52,833
แล้วรอยยิ้มจะแต่งแต้มบนแก้มเธอ

6
00:00:52,916 --> 00:00:53,916
บงชูร์

7
00:00:55,416 --> 00:00:59,625
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว
ในอาณาจักรมหัศจรรย์ นามว่าแอนดาเลเชีย

8
00:00:59,708 --> 00:01:02,250
ทารกคนหนึ่งถูกพบในป่า

9
00:01:03,041 --> 00:01:05,333
โดยไม่ทราบความเป็นไปของบิดามารดา

10
00:01:05,416 --> 00:01:10,541
เด็กถูกเลี้ยงดูขึ้นมาโดยสัตว์ป่า
ที่รักเธอเหมือนฝูงตัวเอง

11
00:01:10,625 --> 00:01:13,916
เด็กน้อยมีนามว่าจีเซล

12
00:01:15,000 --> 00:01:17,875
จีเซลเติบโตมาเป็นสาวน้อยแสนงาม…

13
00:01:17,958 --> 00:01:21,125
ผู้มีหัวใจเปี่ยมด้วยความรัก
และความปรารถนาลับๆ

14
00:01:21,958 --> 00:01:25,541
ฉันเฝ้าฝันหาจุมพิตแห่งรักแท้

15
00:01:25,625 --> 00:01:29,041
และการปรากฏกายของเจ้าชายในฝัน

16
00:01:29,125 --> 00:01:34,916
กระทั่งวันหนึ่งเธอได้ครอบครองหัวใจรัก
ของเจ้าชายผู้กล้าหาญที่สุดในแอนดาเลเชีย

17
00:01:35,416 --> 00:01:41,208
แต่แล้วจีเซลก็ถูกราชินีใจร้ายผลักข้ามประตูมิติ

18
00:01:41,291 --> 00:01:45,541
แล้วตกลงมาในอาณาจักรแสนประหลาด
ชวนสับสนที่สุด นามว่า…

19
00:01:46,250 --> 00:01:49,583
นครนิวยอร์ก

20
00:01:50,958 --> 00:01:54,333
ที่นั่นเธอได้พบกับโรเบิร์ต
ทนายความนัยน์ตาชวนเคลิ้ม

21
00:01:54,416 --> 00:01:59,041
และลูกสาวชื่อมอร์แกน
ผู้มองเห็นเวทมนตร์วิเศษทุกที่ที่ไป

22
00:01:59,125 --> 00:02:01,541
จีเซลกับโรเบิร์ตตกหลุมรักกัน

23
00:02:01,625 --> 00:02:02,625
แล้วทั้งหมดก็อยู่กัน…

24
00:02:02,708 --> 00:02:09,000
อย่างมีความสุขชั่วนิรันดร์

25
00:02:09,583 --> 00:02:11,208
พ่อฮะ พ่อ

26
00:02:11,291 --> 00:02:14,083
- เร็วเข้า อ่านอีกนะฮะ พ่อ
- ทางนี้ฮะ

27
00:02:14,166 --> 00:02:18,833
แล้วถ้าพ่อบอกว่า "มีความสุขชั่วนิรันดร์"
ไม่ใช่ตอนจบเรื่องราวของพวกเขาล่ะ

28
00:02:20,041 --> 00:02:22,041
เราเคยฟังเรื่องนี้มาเป็นล้านครั้งแล้วนะ

29
00:02:22,125 --> 00:02:23,833
มันจบแบบนั้นเสมอ

30
00:02:24,458 --> 00:02:26,000
ลูกเคยได้ฟังแค่ส่วนหนึ่งเท่านั้น

31
00:02:26,083 --> 00:02:26,916
(มหัศจรรย์รักข้ามภพ)

32
00:02:27,000 --> 00:02:29,875
กลายเป็นว่านิวยอร์ก
ไม่ใช่ความสุขชั่วนิรันดร์ของจีเซล

33
00:02:29,958 --> 00:02:31,000
- หา
- ว่าไงนะ

34
00:02:31,083 --> 00:02:31,916
(มหัศจรรย์รักข้ามภพกับเวทมนตร์อ ลเวง)

35
00:02:32,000 --> 00:02:33,583
พ่อก็ไม่ได้ภูมิใจตอนอยู่ในส่วนนี้หรอก

36
00:02:33,666 --> 00:02:35,833
แต่ถ้าลูกสองคนยอมขึ้นเตียง พ่อจะอ่านให้ฟัง

37
00:02:37,000 --> 00:02:40,125
เรื่องราวนี้เริ่มต้นขึ้นตรงที่เรื่องราวเดิมจบลง

38
00:02:40,208 --> 00:02:43,875
ในอาณาจักรนิวยอร์ก
ต่อจาก "ความสุขชั่วนิรันดร์"

39
00:02:43,958 --> 00:02:47,750
ต่อจากนั้นเหรอ แต่หลัง "ความสุขชั่วนิรันดร์"
ก็ไม่มีอะไรแล้วนี่นา

40
00:02:47,833 --> 00:02:53,208
ใช่ พ่อก็แค่แต่งงาน
แล้วก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับชีวิตของพ่ออีก

41
00:02:53,291 --> 00:02:55,125
โอ้ ไม่ใช่ในโลกนี้หรอก

42
00:02:55,208 --> 00:02:57,750
ที่นั่นสิ่งต่างๆ ไม่เคยจบ

43
00:02:57,833 --> 00:03:00,125
สำหรับจีเซล เวลาผ่านไปสองสามปี

44
00:03:00,208 --> 00:03:04,833
มอร์แกนเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว
และในที่สุดจีเซลกับโรเบิร์ตก็มีลูกน้อย

45
00:03:04,916 --> 00:03:07,541
เด็กหญิงแสนสวย นามว่าโซเฟีย

46
00:03:07,625 --> 00:03:10,875
และชั่วขณะหนึ่ง จีเซลเชื่อว่า
เธอมีทุกอย่างที่ต้องการ

47
00:03:12,916 --> 00:03:15,333
นั่นคือตอนที่ทุกอย่างเริ่มเปลี่ยนไป

48
00:03:15,875 --> 00:03:20,375
ทีแรก เพราะมีลูกน้อย
ปราสาทบนวิมานของพวกเขาก็ดูเล็กลงเท่าตัว

49
00:03:20,458 --> 00:03:22,333
จากนั้นชีวิตก็ยุ่งเหยิงวุ่นวาย

50
00:03:22,416 --> 00:03:25,791
จนเหมือนพวกเขาต้องคำสาป
ให้สลบเหมือดไปทุกคืน

51
00:03:26,541 --> 00:03:29,625
แต่ส่วนที่ยากที่สุดก็คือมอร์แกน

52
00:03:29,708 --> 00:03:33,750
เด็กสาวกลายเป็นสิ่งที่โลกนั้นเรียกว่า "วัยรุ่น"

53
00:03:34,666 --> 00:03:38,250
จนจีเซลรู้สึกว่าเด็กสาวห่างออกไปไกลแสนไกล

54
00:03:38,333 --> 00:03:39,916
ในที่ที่เธอไม่อาจตามไปได้

55
00:03:40,666 --> 00:03:43,250
เพราะหลายสิ่งเปลี่ยนไป จีเซลจึงเริ่มรู้สึกว่า

56
00:03:43,333 --> 00:03:47,541
ชีวิตในอาณาจักรนิวยอร์ก
อาจไม่ใช่เทพนิยายอย่างที่เชื่อมาตลอด

57
00:03:48,500 --> 00:03:51,625
และตอนนั้นเองที่เธอเห็นสัญญาณ

58
00:03:51,708 --> 00:03:53,958
(คิดจะย้าย คิดถึงมอนโรวิลล์
เทพนิยายของคุณเริ่มขึ้นที่นี่)

59
00:03:54,041 --> 00:03:55,083
แล้วจู่ๆ เธอก็ตระหนักได้ว่า

60
00:03:55,166 --> 00:03:57,125
ความสุขชั่วนิรันดร์อาจรอเธออยู่ที่อื่น

61
00:03:57,208 --> 00:04:01,500
จีเซลกับโรเบิร์ตก็เลยเริ่มต้นภารกิจ
ตามหาความสุขชั่วนิรันดร์ครั้งใหม่

62
00:04:01,583 --> 00:04:03,083
(อัลบั้มรูป
บริษัทย้ายบ้านไทรสเตทฮอลิง)

63
00:04:03,166 --> 00:04:04,833
(บ้านเลขที่ 18 ฮันนีบีเทรล
มอนโรวิลล์ นิวยอร์ก)

64
00:04:06,583 --> 00:04:08,416
(ส่งของ เก็บของ
ย้ายของ โกดัง)

65
00:04:08,500 --> 00:04:10,333
เอาละ จุดหมายต่อไป "มอนโรวิลล์"

66
00:04:10,416 --> 00:04:11,958
มอนโรวิลล์นี่มันอยู่ที่ไหน

67
00:04:13,958 --> 00:04:14,958
ไม่รู้เหมือนกัน

68
00:04:15,916 --> 00:04:17,583
แต่มันต้องดีกว่าที่นี่แน่นอน

69
00:04:20,625 --> 00:04:25,125
ฉันรู้ว่าการเปลี่ยนแปลงอาจน่ากลัว
แต่มันก็น่าตื่นเต้นด้วย

70
00:04:25,208 --> 00:04:28,041
คิดถึงผู้คนหน้าใหม่แสนวิเศษที่จะได้เจอสิจ๊ะ

71
00:04:28,125 --> 00:04:30,541
คนที่จะรักพวกเจ้าเหมือนกับฉัน

72
00:04:31,250 --> 00:04:34,916
และจำเอาไว้ เมื่อไรที่ต้องการเพื่อน
เราต้องทำยังไงจ๊ะ

73
00:04:58,875 --> 00:05:01,750
มอร์แกน ช่วยกันหน่อยได้ไหม

74
00:05:01,833 --> 00:05:05,083
หนูก็ช่วยอยู่นะ หนูกำลังบอก
ทุกคนในเน็ตเรื่องที่หนูถูกลักพาตัว

75
00:05:05,166 --> 00:05:06,541
ทุกคนเห็นด้วยว่านี่น่ะโศกนาฏกรรมชัดๆ

76
00:05:06,625 --> 00:05:09,250
รู้ไหม มีคนตั้งเยอะแยะ
ที่ย้ายจากในเมืองไปอยู่ชนบท

77
00:05:09,333 --> 00:05:10,791
แล้วมีความสุขสุดๆ ไปเลย

78
00:05:10,875 --> 00:05:13,375
ค่ะ แต่อยู่ที่นี่หนูก็มีความสุขสุดๆ อยู่แล้ว

79
00:05:13,458 --> 00:05:15,041
ช่วยพี่เถียงหน่อยสิ โซเฟีย

80
00:05:16,541 --> 00:05:17,833
เธอนี่ไม่ช่วยกันเลย

81
00:05:17,916 --> 00:05:20,291
ใครตื่นเต้นที่จะได้ผจญภัยครั้งใหม่บ้าง

82
00:05:20,375 --> 00:05:21,750
ตื่นเต้นจนตัวสั่นเลยค่ะ

83
00:05:22,916 --> 00:05:25,958
- โอ้ นั่น… ประชดสินะ
- ประชด ใช่เลยค่ะ

84
00:05:26,541 --> 00:05:30,958
แต่มอร์แกนจ๊ะ แม่สัญญาเลย
มอนโรวิลล์จะเป็นที่ที่สมบูรณ์แบบ

85
00:05:31,041 --> 00:05:33,750
อาจสมบูรณ์แบบกับแม่ แต่คงไม่ค่อยสำหรับหนู

86
00:05:34,500 --> 00:05:36,958
- มอร์แกน
- ไม่ต้องพูดแล้วค่ะ

87
00:05:37,041 --> 00:05:39,041
ถ้าเราจะย้าย ก็ไปกันเถอะ

88
00:05:40,666 --> 00:05:42,833
วัยรุ่นก็แบบนี้แหละ แกไม่เป็นไรหรอก

89
00:05:44,000 --> 00:05:45,958
ก็หวังแบบนั้น

90
00:05:46,833 --> 00:05:49,416
เราเคยมีความทรงจำแสนวิเศษที่นี่ ว่าไหมคะ

91
00:05:49,500 --> 00:05:51,208
ใช่จ้ะ แล้วเราจะมีมากขึ้นอีก

92
00:05:51,916 --> 00:05:55,541
เชื่อเถอะ ถ้าผมได้เรียนรู้อะไรสักอย่าง
จากการพบเจ้าหญิงบนป้ายโฆษณา

93
00:05:55,625 --> 00:05:58,250
นั่นก็คือบางครั้งเราก็ต้องเสี่ยง

94
00:06:02,083 --> 00:06:03,333
มาเริ่มต้นชีวิตใหม่ด้วยกันนะ

95
00:06:09,166 --> 00:06:12,083
พวกเขาเลยเก็บข้าวของแล้วย้ายที่อยู่

96
00:06:12,166 --> 00:06:16,958
ไปยังสถานที่ที่ไม่มีอะไรมากวนใจ

97
00:06:17,041 --> 00:06:20,541
หรือกวนกาย

98
00:06:20,625 --> 00:06:24,291
อาณาจักรเวทมนตร์แห่งใหม่

99
00:06:24,375 --> 00:06:30,166
นามว่าบ้านนอก

100
00:06:30,250 --> 00:06:32,791
(ขอต้อนรับสู่มอนโรวิลล์
เทพนิยายของคุณเริ่มขึ้นที่นี่)

101
00:06:32,875 --> 00:06:34,208
วิเศษไปเลยใช่ไหมจ๊ะ

102
00:06:34,791 --> 00:06:38,000
ที่นี่ใกล้เคียงกับแอนดาเลเชียที่สุด
ที่แม่เคยเห็นมาเลย

103
00:06:38,083 --> 00:06:40,041
บ้านเราเหมือนปราสาทเลยนะ

104
00:06:40,125 --> 00:06:41,125
หนูจะมีห้องส่วนตัว

105
00:06:41,208 --> 00:06:42,750
แม่บอกหนูเป็นล้านครั้งแล้ว

106
00:06:44,416 --> 00:06:45,958
นี่ ดูสิ

107
00:06:47,708 --> 00:06:49,333
ลูกไม่มีทางรู้หรอกจ้ะ มอร์แกน

108
00:06:49,416 --> 00:06:53,125
มอนโรวิลล์อาจมอบเวทมนตร์ให้ลูก
เหมือนที่แม่ได้รับตอนโตมาก็ได้

109
00:06:57,833 --> 00:06:58,833
ถึงแล้ว

110
00:06:59,458 --> 00:07:02,916
โอ้ ดีจังเลย กำแพงกลับเข้าที่แล้ว

111
00:07:03,000 --> 00:07:04,458
กำแพงเคยถล่มลงมาเหรอคะ

112
00:07:07,208 --> 00:07:08,708
ให้ตาย

113
00:07:08,791 --> 00:07:11,208
ว้าว เป็นปราสาทที่น่าสนใจดี

114
00:07:11,291 --> 00:07:14,541
เราทำงานช้ากว่ากำหนดนิดหน่อย
ลูกก็แค่ต้องมีจินตนาการ

115
00:07:14,625 --> 00:07:16,291
เด็กน้อยคนใหม่ของเมือง

116
00:07:16,375 --> 00:07:18,500
ถ้ารู้ เราคงเตรียมของขวัญมา

117
00:07:18,583 --> 00:07:20,500
เรากล่อมให้งีบเก่งนะ ถ้าอยากให้ช่วยก็บอก

118
00:07:20,583 --> 00:07:21,666
โอ้ ขอบคุณค่ะ

119
00:07:21,750 --> 00:07:23,708
ฉันอาจรับข้อเสนอคุณนะคะ

120
00:07:23,791 --> 00:07:26,125
- โอ้ เราควรไปสำรวจบ้านใหม่กันไหม
- เอาสิ

121
00:07:26,208 --> 00:07:28,333
ทั้งหมดนี้เป็นการผจญภัยแน่นอน

122
00:07:28,416 --> 00:07:29,416
บายนะ

123
00:07:32,750 --> 00:07:35,333
ยกนั่นไปห้องนั่งเล่นเลย ขอบคุณ

124
00:07:37,375 --> 00:07:40,166
ค่ะ นั่นไม่ใช่การผจญภัยแน่ๆ นั่นพื้นที่ทิ้งขยะ

125
00:07:41,208 --> 00:07:44,500
พื้นที่ที่เต็มไปด้วยการผจญภัยจ้ะ

126
00:07:44,583 --> 00:07:48,125
ผมขออุ้มเจ้าหญิงน้อย
แล้วพาไปดูส่วนที่เหลือของบ้านก่อนนะ

127
00:07:48,208 --> 00:07:50,875
มาจ้ะ ไม่เป็นไร เราไปกันเถอะ

128
00:07:50,958 --> 00:07:55,083
หนูจะไปลองถามดูว่ามีคนย้ายของคนไหน
จะพาหนูกลับนิวยอร์กได้บ้างนะคะ

129
00:07:58,666 --> 00:08:01,333
แม่รู้ว่าการเริ่มต้นที่ใหม่เป็นเรื่องยาก

130
00:08:01,833 --> 00:08:03,208
แม่เองก็เคยมีประสบการณ์นะ

131
00:08:03,291 --> 00:08:04,916
ก็ไม่ได้ทำเพราะตั้งใจหรอก

132
00:08:05,500 --> 00:08:09,083
แต่แม่พบว่าเราแค่ต้องมองแง่บวกเข้าไว้

133
00:08:09,166 --> 00:08:10,291
โอ้ ไม่นะ

134
00:08:11,000 --> 00:08:12,416
นี่จ้ะ แม่จะทำให้ดู

135
00:08:12,500 --> 00:08:13,916
ขอเถอะค่ะ เราไม่จำเป็นต้อง…

136
00:08:14,000 --> 00:08:15,375
- เราอยู่กันที่นี่
- ร้องเพลงหรอก

137
00:08:15,458 --> 00:08:17,083
ครอบครัวสุขสันต์เริ่มต้นกันใหม่

138
00:08:17,166 --> 00:08:19,916
ในที่ที่ชีวิตจะสุขสมและสดใหม่

139
00:08:20,666 --> 00:08:21,666
โว่ว ระวังด้วย

140
00:08:22,833 --> 00:08:26,458
ใต้แสงแดดส่องประกาย ท้องฟ้าสดใส

141
00:08:26,541 --> 00:08:29,375
ฝันเราจะเป็นจริงดังใจ จริงแท้กว่าที่เคยเป็นมา

142
00:08:31,833 --> 00:08:35,041
ในสวนที่คลาคล่ำไปด้วยใบโคลเวอร์สี่แฉก

143
00:08:35,125 --> 00:08:38,208
เราจะเบ่งบานในที่ที่เราย้ายมา

144
00:08:38,291 --> 00:08:41,375
แล้วชีวิตจะยิ่งเต็มเปี่ยม

145
00:08:41,458 --> 00:08:45,541
ด้วยความโสภากว่าที่เคยเป็นมา

146
00:08:45,625 --> 00:08:52,333
และมหัศจรรย์ยิ่งกว่าที่เคย

147
00:08:54,583 --> 00:08:55,583
ขอโทษด้วยค่ะ

148
00:08:57,750 --> 00:09:00,666
เราช่างโชคดีที่ได้มีปราสาทให้ครอบครอง

149
00:09:00,750 --> 00:09:03,708
เราจะร้องเพลงอย่างสุขสันต์
ระหว่างที่รื้อข้าวของ

150
00:09:03,791 --> 00:09:05,125
เราจะเป็นพวกพ้อง

151
00:09:05,208 --> 00:09:10,000
กับกวางประจำถิ่น แรคคูนขนฟูฟ่อง
และสกั๊งค์น่ากอด

152
00:09:11,291 --> 00:09:12,625
แม่เจ้า

153
00:09:12,708 --> 00:09:15,708
ไกลห่างจากเสียงอึกทึกและความวุ่นวาย

154
00:09:15,791 --> 00:09:18,375
คำขอมากมายจะเป็นจริง

155
00:09:18,458 --> 00:09:23,708
แม้แต่นกที่ขนรุ่งริ่งก็ยังส่งเสียงไพเราะจับใจ

156
00:09:23,791 --> 00:09:26,791
ขอพูดใหม่อีกครั้ง

157
00:09:29,208 --> 00:09:34,125
เราทิ้งเมืองแห่งแสงสีไว้เบื้องหลัง

158
00:09:35,333 --> 00:09:40,083
เพื่อได้ขี่จักรยานและเล่นว่าวกัน

159
00:09:41,125 --> 00:09:44,166
จากนี้ไป เราจะเป็น…

160
00:09:44,250 --> 00:09:49,375
คนบ้านนอก

161
00:09:49,875 --> 00:09:53,041
และมหัศจรรย์

162
00:09:53,125 --> 00:10:00,083
ยิ่งกว่าที่เคย

163
00:10:06,541 --> 00:10:07,750
ฉันไม่เป็นไร

164
00:10:09,166 --> 00:10:10,166
คิดว่านะ

165
00:10:10,958 --> 00:10:13,166
- โอเค หลับตาไว้นะ
- อย่าเพิ่งลืมตา

166
00:10:13,250 --> 00:10:15,083
- อย่าเพิ่งลืมตา
- หลับตาไว้ก่อนจ้ะ

167
00:10:15,166 --> 00:10:17,625
รู้สึกกลัวมากเลยตอนนี้
ค่ะ หนูหลับตาอยู่

168
00:10:17,708 --> 00:10:19,916
ไม่ต้องกลัวไป เข้ามาแล้วจ้ะ
ถึงห้องแล้ว พร้อมไหม

169
00:10:20,000 --> 00:10:21,125
โอเค

170
00:10:21,208 --> 00:10:22,208
- โอเค
- ลืมตาได้

171
00:10:24,666 --> 00:10:26,041
โอ้ ว้าว

172
00:10:27,333 --> 00:10:29,500
นี่มัน… ว้าว

173
00:10:30,833 --> 00:10:31,833
โอ้โฮ

174
00:10:35,458 --> 00:10:38,958
แม่รู้จ้ะ แม่เองก็ตื่นเต้น
แถมลูกเปลี่ยนส่วนไหนก็ได้เลยนะ

175
00:10:39,041 --> 00:10:42,000
แม่แค่อยากให้ลูกมีห้องตัวเองจริงๆ
ตอนย้ายมาอยู่ที่นี่

176
00:10:42,083 --> 00:10:44,166
(ต้นไม้ความทรงจำของมอร์แกน)

177
00:10:44,250 --> 00:10:46,833
แม่เขาให้พวกนั้นสัญญาด้วยว่าจะทำห้องให้เสร็จ

178
00:10:51,041 --> 00:10:52,375
สวยมากเลยค่ะ แม่

179
00:10:53,416 --> 00:10:54,416
จริงเหรอจ๊ะ

180
00:10:57,666 --> 00:11:00,041
อีกไม่นานที่นี่จะต้องรู้สึกเหมือนบ้านแน่นอน

181
00:11:00,125 --> 00:11:02,041
แล้วจะได้เห็น

182
00:11:02,541 --> 00:11:03,541
- ค่ะ
- นะ

183
00:11:04,750 --> 00:11:07,125
ทำได้ดีมาก

184
00:11:10,958 --> 00:11:12,958
โอ้ ไม่นะ ไม่ๆ

185
00:11:14,208 --> 00:11:15,666
- ตายแล้ว
- ปิดเร็วเข้า

186
00:11:15,750 --> 00:11:18,291
- ของของหนู ช่วยด้วย
- ดับไฟเร็ว

187
00:11:18,375 --> 00:11:19,708
- ทำอะไรคะ
- หยิบผ้าห่มมา

188
00:11:19,791 --> 00:11:21,583
- ดับไฟสิ
- ระวังด้วย

189
00:11:21,666 --> 00:11:22,666
หนูดับไม่ได้…

190
00:11:22,750 --> 00:11:24,541
เสื้อผ้าหนูไหม้หมดเลย

191
00:11:24,625 --> 00:11:26,000
หวัดดี

192
00:11:26,916 --> 00:11:28,125
เรารู้จักใครด้วยเหรอ

193
00:11:28,208 --> 00:11:31,000
ไม่ค่ะ แต่รู้จักไว้ก็ได้นี่

194
00:11:32,125 --> 00:11:35,041
เธอเป็นอะไรเนี่ย ตาบอดสีเหรอ
นี่ไม่ใช่สีเขียว มันสีน้ำทะเล

195
00:11:35,875 --> 00:11:37,583
พวกนั้นเป็นอะไร ปลาเหรอ

196
00:11:39,208 --> 00:11:41,500
หวังว่าจะไม่ถือนะ พอดีประตูเปิดอยู่

197
00:11:41,583 --> 00:11:44,166
- จีเซลกับโรเบิร์ตใช่ไหม แล้วก็มอร์แกน
- ค่ะ

198
00:11:44,250 --> 00:11:46,791
โอ้ แล้วก็หนูน้อยโซเฟีย

199
00:11:46,875 --> 00:11:49,083
- ใช่แล้วค่ะ รู้ได้ยังไงคะ
- หวัดดีครับ

200
00:11:49,166 --> 00:11:51,333
มาลวิน่า มอนโร

201
00:11:52,208 --> 00:11:53,666
ฉันคงจะขายบ้านหลังนี้ให้คุณอยู่หรอก

202
00:11:53,750 --> 00:11:58,208
แต่ฉันขายแต่บ้านที่หรูกว่านี้

203
00:11:58,875 --> 00:11:59,916
โรซาลีนกับรูบี้

204
00:12:00,833 --> 00:12:02,916
โอ้ หอมจังเลยค่ะ

205
00:12:03,000 --> 00:12:05,333
โอ้ คุณพระ

206
00:12:05,416 --> 00:12:07,833
- จีเซล
- ประทับใจจัง

207
00:12:07,916 --> 00:12:09,291
เธอทำเองเลยนะคะ

208
00:12:09,375 --> 00:12:10,625
กระทั่งตะกร้าด้วย

209
00:12:10,708 --> 00:12:12,000
จริงเหรอครับ

210
00:12:13,166 --> 00:12:14,250
สานเองกับมือ

211
00:12:14,333 --> 00:12:16,458
คุณใจดีมากเลยค่ะ

212
00:12:16,541 --> 00:12:17,875
และก็แปลกนิดๆ ด้วย

213
00:12:17,958 --> 00:12:20,791
มอร์แกน เอาของพวกนี้ไปที่ครัวกันเถอะจ้ะ

214
00:12:21,375 --> 00:12:22,375
- ขอบคุณนะครับ
- ขอบคุณค่ะ

215
00:12:22,458 --> 00:12:24,416
- ยินดีที่ได้พบนะ
- เราจะยกไป…

216
00:12:24,500 --> 00:12:25,583
ไว้เจอกัน

217
00:12:25,666 --> 00:12:27,458
ฉันเองก็มีลูกชายวัยรุ่นคนนึง

218
00:12:27,541 --> 00:12:29,291
ขี้งอนสุดๆ ไปเลย

219
00:12:29,875 --> 00:12:31,375
แต่สำหรับฉัน เขาก็ยังน่ารักน่าเอ็นดู

220
00:12:31,458 --> 00:12:33,333
ก็กับทุกคนนั่นแหละค่ะ

221
00:12:33,416 --> 00:12:36,166
ทุกคนเอ็นดูเขาไม่หวาดไม่ไหวเลยละ

222
00:12:38,750 --> 00:12:42,791
ถ้าพวกคุณอยากได้อะไรก็ตาม
บอกฉันได้เลยนะคะ

223
00:12:42,875 --> 00:12:45,083
ฉันรู้จักเมืองนี้ดีกว่าทุกคน

224
00:12:45,166 --> 00:12:48,083
ถ่อมตัวจริงๆ เธอเป็นคนสำคัญของเมืองเลยละ

225
00:12:48,166 --> 00:12:50,250
ใช่เลยค่ะ เธอเหมือนราชินีของที่นี่เลย

226
00:12:50,958 --> 00:12:54,083
ค่ะ ฉันรู้สึกเป็นเกียรติเพิ่มเท่าตัวเลย

227
00:12:54,166 --> 00:12:57,000
ฉันคิดว่าทุกเมืองควรมีราชินีไว้

228
00:12:57,666 --> 00:12:58,666
ค่ะ

229
00:12:59,333 --> 00:13:00,333
ฝันดีนะ

230
00:13:01,583 --> 00:13:05,208
ก็ไม่ใช่วันแรกแบบที่เราคิดไว้ แต่ก็นะ

231
00:13:06,875 --> 00:13:08,791
บางทีเราน่าจะรออีกสักเดือนนะคะ

232
00:13:08,875 --> 00:13:12,208
ไม่หรอก เราเลื่อนมาสามรอบแล้ว
ไม่ต้องห่วง เราจะปรับตัวกันได้

233
00:13:12,291 --> 00:13:13,625
ฟังนั่นสิ

234
00:13:14,208 --> 00:13:16,500
นี่ดีกว่าที่ฟิฟธ์เอเวนิวอีกนะ

235
00:13:16,583 --> 00:13:18,791
ไม่ค่ะ นี่มันดังกว่าอย่างน่าประหลาดเลย

236
00:13:18,875 --> 00:13:22,583
จิ้งหรีดพวกนั้นแต่งเพลงให้เรา
เพื่อบอกว่า "สวัสดี" น่ะจ้ะ

237
00:13:23,250 --> 00:13:25,500
เพื่อเป็นการขอบคุณ
เราควรสร้างรีสอร์ตให้พวกมันนะ

238
00:13:25,583 --> 00:13:27,541
ฉันว่าพวกมันยังไม่เคยมีกันแน่ๆ

239
00:13:27,625 --> 00:13:30,625
เรามาคุยกันเรื่องที่ย้ายมาที่นี่
เพื่อให้ได้มีพื้นที่มากขึ้น

240
00:13:30,708 --> 00:13:32,583
แต่ตอนนี้กลับต้องมานอน
รวมกันในห้องเดียวดีไหมคะ

241
00:13:32,666 --> 00:13:34,916
- นั่นสิเนอะ
- มอร์แกน เราคุยเรื่องนี้กันแล้ว

242
00:13:35,000 --> 00:13:37,125
ก็แค่รอให้ห้องลูกหายเหม็นกลิ่นควัน

243
00:13:37,750 --> 00:13:39,750
ค่ะ

244
00:13:44,458 --> 00:13:48,291
ครอบครัวเรากำลังเริ่มต้นกันใหม่

245
00:13:48,375 --> 00:13:49,375
แม่คะ

246
00:13:51,583 --> 00:13:52,583
ก็ได้จ้ะ

247
00:14:05,583 --> 00:14:09,375
ทำไมนาฬิกาปลุกดังล่ะคะ
ข้างนอกยังมืดอยู่เลย

248
00:14:10,250 --> 00:14:11,666
ตอนนี้พ่อต้องเดินทางไปกลับแล้ว

249
00:14:11,750 --> 00:14:13,708
ไฟอยู่ไหนล่ะเนี่ย

250
00:14:14,958 --> 00:14:17,291
โอ้ ไม่เป็นไรจ้ะ ลูกรัก ไม่เป็นไรนะ คนดี

251
00:14:20,041 --> 00:14:21,250
ไฟ

252
00:14:22,791 --> 00:14:24,000
โอ้ ไม่นะ

253
00:14:24,083 --> 00:14:27,875
โอ้ ใช่เลย นี่เป็นเช้าที่สดใสว่าไหม

254
00:14:28,500 --> 00:14:30,500
เราต้องย้ายลังพวกนี้นะ

255
00:14:30,583 --> 00:14:31,583
ผมสายมากแล้ว

256
00:14:31,666 --> 00:14:34,791
ผมไม่เข้าใจพวกเรื่องการเดินทางนี่เลย
กาแฟ ขอบคุณครับ

257
00:14:34,875 --> 00:14:36,416
ผมจะไปหาครีมมาใส่

258
00:14:37,958 --> 00:14:39,958
คุณพระ กลิ่นอะไรเนี่ย

259
00:14:40,041 --> 00:14:43,208
อรุณสวัสดิ์ ทำมื้อเช้าให้แล้ว เป็น…

260
00:14:44,083 --> 00:14:45,250
- ขนมปังปิ้ง
- ขนมปังปิ้งเหรอคะ

261
00:14:45,333 --> 00:14:46,333
ใช่เลย

262
00:14:46,416 --> 00:14:48,458
ปาฏิหาริย์มากเลยค่ะ
เสื้อหนูรอดไฟไหม้มาตัวนึง

263
00:14:49,916 --> 00:14:52,541
- พ่อขอโทษจริงๆ เป็นอะไรไหม
- ไม่นะ

264
00:14:52,625 --> 00:14:54,375
- คุณพระ
- โอ้ พระเจ้า เสื้อ…

265
00:14:54,458 --> 00:14:55,625
- หนูไม่เป็นไร
- ลวกหรือเปล่า

266
00:14:55,708 --> 00:14:57,291
ไม่เป็น แต่นี่เสื้อตัวสุดท้ายของหนู

267
00:14:57,375 --> 00:14:58,375
ขอโทษจริงๆ

268
00:15:08,458 --> 00:15:11,125
โอ้ ราชากับราชินีแห่งแอนดาเลเชียใช่ไหมนั่น

269
00:15:11,625 --> 00:15:14,791
แนนซี่ เอ็ดเวิร์ด มาทำอะไรกันที่นี่

270
00:15:14,875 --> 00:15:17,875
เราต้องสร้างประตูมิติ
เพื่อมาบ้านหลังใหม่ของเธอเลยนะ

271
00:15:18,375 --> 00:15:19,833
- แม่สาวน้อย
- ไงคะ

272
00:15:19,916 --> 00:15:21,333
- โอ้ หวัดดีจ้ะ
- สวัสดี

273
00:15:21,416 --> 00:15:22,375
หวัดดีครับ ว้าว

274
00:15:22,875 --> 00:15:24,875
โรเบิร์ต

275
00:15:27,125 --> 00:15:30,291
ยินดีด้วยกับการเพิ่มจำนวนทายาท

276
00:15:30,375 --> 00:15:31,875
ขอบคุณ ขอบคุณ

277
00:15:32,541 --> 00:15:35,333
ที่พำนักของเจ้า เจ้าจนแล้วเหรอ

278
00:15:35,416 --> 00:15:37,166
- เอ็ดเวิร์ด
- เปล่า เราไม่ได้จนหรอก

279
00:15:37,250 --> 00:15:39,083
แบบนี้เรียกว่าซื้อมาแต่งให้ปังน่ะ

280
00:15:39,166 --> 00:15:42,000
- ใช่แล้ว เรา…
- เข้าใจละ ซื้อมาแต่งให้ปังสินะ

281
00:15:42,500 --> 00:15:45,666
นั่นสินะ พอข้ารับใช้ของเจ้าขุดคูน้ำ สร้างหอคอย

282
00:15:45,750 --> 00:15:51,083
เพิ่มระเบียงให้เจ้าร้องเพลง
และอาบแสงแห่งจันทร์เต็มดวง…

283
00:15:51,166 --> 00:15:52,166
ข้าก็พอนึกภาพออก

284
00:15:52,833 --> 00:15:54,625
โอเค ว่าไงว่าตามกัน ผมไปก่อนดีกว่า

285
00:15:55,500 --> 00:15:56,666
- โอ้ ไม่นะ
- บ๊ายบาย

286
00:15:56,750 --> 00:15:58,500
- ให้ฉันพาไปดูบ้านนะ
- ได้เลย

287
00:15:58,583 --> 00:15:59,625
โรเบิร์ต

288
00:16:00,458 --> 00:16:02,250
ดูเหมือนเจ้าจะลืมดาบ

289
00:16:02,333 --> 00:16:03,583
โอ้ เปล่า ผมไม่มีดาบหรอก

290
00:16:03,666 --> 00:16:05,791
โอ้ ข้าก็คิดไว้แล้ว
บัดนี้เจ้าเป็นเจ้าของที่ดินแล้ว

291
00:16:05,875 --> 00:16:08,000
- คงยิ่งต้องการดาบสินะ
- เปล่าครับ ผมยังเป็นทนายอยู่

292
00:16:08,083 --> 00:16:09,083
โศกาจริงๆ

293
00:16:09,166 --> 00:16:11,625
เจ้าคงต้องอยากทำบางสิ่งสุดใจ

294
00:16:12,125 --> 00:16:13,958
- ผมก็ทำหลายอย่างนะ
- แน่นอน

295
00:16:14,500 --> 00:16:17,458
ต้องอาศัยความกล้าหาญมาก
เพื่อเผชิญกับชีวิตอันเหี่ยวแห้งเช่นนี้

296
00:16:18,625 --> 00:16:19,791
นี่อาจช่วยเจ้าได้

297
00:16:21,750 --> 00:16:22,750
- เอาไปเลย
- โอ้ ไม่ละ

298
00:16:22,833 --> 00:16:24,208
ผมรับไว้ไม่ได้หรอก

299
00:16:24,875 --> 00:16:26,416
ไม่สิ ต้องรับไว้นะ

300
00:16:26,500 --> 00:16:28,458
โรเบิร์ต ดาบเล่มนี้ปราบอสูรมานักต่อนัก

301
00:16:29,500 --> 00:16:32,708
และได้เห็นการผจญภัยสุดมหัศจรรย์
ที่ทดสอบทั้งร่างกายและจิตใจ

302
00:16:34,458 --> 00:16:35,875
ขอให้มันปกป้องเจ้าเช่นกัน

303
00:16:37,958 --> 00:16:39,000
ขอบคุณครับ

304
00:16:41,416 --> 00:16:42,500
ขอให้โชคดีมีชัย

305
00:16:49,041 --> 00:16:50,458
ขอบใจ เจ้าข้ารับใช้

306
00:16:53,333 --> 00:16:55,166
เราพลาดวันเกิดแกเดือนที่แล้ว

307
00:16:55,250 --> 00:16:57,208
แต่เราต้องทำให้แน่ใจว่า

308
00:16:57,291 --> 00:17:01,708
ลูกทูนหัวของราชาและราชินีแห่งแอนดาเลเชีย

309
00:17:02,208 --> 00:17:04,666
ต้องได้รับสิ่งนี้

310
00:17:07,541 --> 00:17:09,541
ไม้กายสิทธิ์แห่งแอนดาเลเชีย

311
00:17:09,625 --> 00:17:10,916
ไม้อะไรนะคะ

312
00:17:11,000 --> 00:17:13,041
ไม้กายสิทธิ์แห่งแอนดาเลเชียจ้ะ

313
00:17:13,125 --> 00:17:16,000
เคยได้ยินแต่เรื่องเล่า ไม่เคยเห็นมาก่อนเลย

314
00:17:16,083 --> 00:17:18,000
เมื่อพ่อแม่ทูนหัวของเจ้าเป็นราชาและราชินี…

315
00:17:21,750 --> 00:17:23,416
พวกเขาก็ต้องทำอะไรที่พิเศษกว่าปกติ

316
00:17:26,375 --> 00:17:28,041
ขอนำเสนอไม้กายสิทธิ์

317
00:17:28,125 --> 00:17:30,458
เครื่องมือที่เปี่ยมด้วยมนตร์วิเศษที่สุด

318
00:17:30,541 --> 00:17:34,083
จงใช้เพื่อความสุขและสวัสดี

319
00:17:34,166 --> 00:17:37,291
แต่ต้องแน่ใจว่ารู้กฎดี

320
00:17:37,375 --> 00:17:39,958
คนที่แอนดาเลเชียนี่พูดกันเฉยๆ ได้ไหมคะ

321
00:17:40,041 --> 00:17:41,750
เราพูดแค่ตอนจำเป็นจ้ะ

322
00:17:43,958 --> 00:17:47,166
มีเวทมนตร์แห่งแอนดาเลเชีย

323
00:17:47,250 --> 00:17:50,458
บรรจุอยู่ในไม้กายสิทธิ์แสนอัศจรรย์นี้

324
00:17:51,375 --> 00:17:54,375
เรานำเวทมนตร์มาฝากจากแอนดาเลเชีย

325
00:17:54,458 --> 00:17:57,291
สู่ดินแดนแสนอันจืดชืดและไร้มนตร์ขลัง

326
00:17:58,958 --> 00:18:00,000
ด้วยไม้กายสิทธิ์นี้

327
00:18:00,083 --> 00:18:01,625
ผู้ใช้จะขมีขมัน

328
00:18:01,708 --> 00:18:03,833
ได้เสกสรรความสนุกสนาน

329
00:18:03,916 --> 00:18:06,166
ด้วยของขวัญชื่นบานที่เรามอบให้

330
00:18:06,250 --> 00:18:09,916
แต่จงจำเอาไว้ ผู้ที่ใช้ได้

331
00:18:10,000 --> 00:18:12,291
มีเพียงบุตรตัวจริงแห่งแอนดาเลเชีย

332
00:18:12,375 --> 00:18:14,958
หรือธิดา

333
00:18:17,625 --> 00:18:23,208
แกเป็นลูกสาวทูนหัวตัวจริงแห่งแอนดาเลเชีย

334
00:18:26,375 --> 00:18:28,375
- ด้วยเวทมนตร์นี้
- ด้วยเวทมนตร์นี้

335
00:18:28,458 --> 00:18:30,375
- จากแอนดาเลเชีย
- จากแอนดาเลเชีย

336
00:18:30,458 --> 00:18:34,541
เมื่อไรที่โหยหาบางอย่างสุดใจและวิญญาณ

337
00:18:34,625 --> 00:18:39,333
จงใช้เวทมนตร์แห่งแอนดาเลเชีย

338
00:18:40,000 --> 00:18:42,500
และหากสงสัย ก็แค่ถามม้วนคู่มือทันใด

339
00:18:43,083 --> 00:18:44,333
ม้วนคู่มือเหรอ

340
00:18:44,958 --> 00:18:47,500
ก็แค่ต้องถามคำถาม แล้วคำตอบจะปรากฏขึ้นมา

341
00:18:47,583 --> 00:18:50,875
แต่ข้าว่าในดินแดนแห่งนี้
เจ้าก็แค่ต้องอ่านมันละมั้ง

342
00:18:52,125 --> 00:18:54,000
เจ้าอยู่ที่แบบนี้ได้ยังไงกันนะ

343
00:18:55,125 --> 00:18:57,083
ดีไหมจ๊ะ

344
00:18:57,166 --> 00:18:59,750
ลูกเป็นลูกสาวที่แท้จริงของแอนดาเลเชียละ

345
00:19:06,625 --> 00:19:10,916
โอเค ถ้าพวกคุณไม่มีไม้กายสิทธิ์
ให้ลูกสาวไม่แท้ของแอนดาเลเชีย

346
00:19:11,000 --> 00:19:12,000
หนูจะไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนละ

347
00:19:13,208 --> 00:19:14,916
ค่ะ หนูจะไปดูตู้เสื้อผ้าแม่

348
00:19:15,000 --> 00:19:17,250
หนูมั่นใจว่าต้องมีของดีๆ ให้เลือกเพียบ

349
00:19:17,333 --> 00:19:20,166
เพื่อให้การย้ายโรงเรียนใหม่มีสีสัน

350
00:19:20,708 --> 00:19:21,791
จ้ะ

351
00:19:22,583 --> 00:19:26,416
บางครั้งแกก็พูดอย่างหนึ่ง
แต่หมายความอีกอย่างน่ะ

352
00:19:27,125 --> 00:19:28,375
บอกไม่เคยถูกเหมือนกัน

353
00:19:28,458 --> 00:19:30,250
ก็นั่นแหละ

354
00:19:30,333 --> 00:19:32,666
จ้ะ วัยรุ่นก็เป็นแบบนั้นแหละ

355
00:19:33,916 --> 00:19:34,958
เธอโอเคไหม

356
00:19:35,041 --> 00:19:36,916
จ้ะ ไม่เป็นไรหรอก

357
00:19:37,875 --> 00:19:38,875
ก็แค่…

358
00:19:40,416 --> 00:19:44,708
บางครั้งการอยู่ในแอนดาเลเชีย
มันก็ง่ายกว่าใช่ไหม

359
00:19:48,250 --> 00:19:50,541
ฉันคงไม่พูดว่าง่ายกว่าหรอก

360
00:19:51,166 --> 00:19:54,541
เพราะเรามีทั้งมังกร มีทั้งกบฏโอเกอร์

361
00:19:54,625 --> 00:19:58,583
ที่แอนดาเลเชีย สิ่งที่ยากที่สุดในชีวิต
คือการตามหาความสุขชั่วนิรันดร์

362
00:19:59,333 --> 00:20:01,750
นอกเหนือจากนั้นช่างดูง่ายดาย

363
00:20:02,500 --> 00:20:05,208
โลกนี้มันต่างออกไปเลย

364
00:20:05,291 --> 00:20:06,541
ใช่ ก็จริงของเธอ

365
00:20:06,625 --> 00:20:10,583
อยู่ที่นี่ ความสุขชั่วนิรันดร์
เป็นเหมือนแนวคิดมากกว่าจะเป็นความจริง

366
00:20:10,666 --> 00:20:13,583
จริงเหรอ ช่างหม่นหมองสยดสยอง

367
00:20:15,458 --> 00:20:19,625
ข้าว่าหากโลกนี้ไม่ใช่แบบที่เจ้าชอบ
งั้นก็ต้องเปลี่ยนมัน

368
00:20:19,708 --> 00:20:21,250
ที่รัก มันไม่ได้ง่ายแบบนั้นตลอดหรอก

369
00:20:21,333 --> 00:20:22,875
เหลวไหล

370
00:20:22,958 --> 00:20:27,375
ถ้าจะมีใครทำให้ที่นี่พิเศษได้
ก็จีเซลของเรานี่แหละ

371
00:20:30,750 --> 00:20:31,750
(สถานีรถไฟมอนโรวิลล์)

372
00:20:37,916 --> 00:20:38,916
ทันจนได้

373
00:20:39,000 --> 00:20:40,416
นั่นดาบหรือเปล่า

374
00:20:41,250 --> 00:20:42,416
ครับ

375
00:20:49,458 --> 00:20:53,750
จะบอกเคล็ดลับให้นะ คุณควรบอกว่า
"ไม่เอาถุง แต่ห่อสองชั้น"

376
00:20:53,833 --> 00:20:56,958
หรือไม่คราวหน้าก็ทิ้งดาบไว้ที่บ้าน

377
00:20:57,833 --> 00:20:59,041
ไม่ต้องไปฟังเขาหรอก

378
00:20:59,125 --> 00:21:00,125
จงเป็นตัวของตัวเอง

379
00:21:00,208 --> 00:21:02,791
เพราะยังไงซะ
คุณก็จะนั่งรถไฟขบวนนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า

380
00:21:02,875 --> 00:21:08,458
ซ้ำแล้วก็ซ้ำเล่า

381
00:21:08,541 --> 00:21:10,000
จากนั้นก็ตายไป

382
00:21:10,916 --> 00:21:12,416
ความเป็นจริงก็แบบนี้แหละ

383
00:21:12,500 --> 00:21:14,708
สายเมโทรเหนือ ไปสถานีแกรนด์เซนทรัล

384
00:21:14,791 --> 00:21:16,000
สถานีต่อไปโพห์คิปซี

385
00:21:19,958 --> 00:21:21,791
ฉันต้องเข้าไปแล้ว จองที่ให้ด้วยนะ

386
00:21:21,875 --> 00:21:23,000
(โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษามอนโรวิลล์)

387
00:21:23,083 --> 00:21:25,916
หนูรู้สึกเหมือนเป็นมนุษย์ช่อดอกไม้เลย

388
00:21:26,750 --> 00:21:28,916
อย่าพูดเหลวไหลน่า ลูกดูสวยมาก

389
00:21:29,000 --> 00:21:32,750
ดอกไม้บนกระโปรงนั่น
ทำให้ดอกไม้ที่เหลือเด่นขึ้นมาเลย

390
00:21:32,833 --> 00:21:33,833
เยี่ยม

391
00:21:35,041 --> 00:21:36,750
- คุณพระ
- ดีมากเลยนะ

392
00:21:36,833 --> 00:21:38,916
นี่พัฒนาจากปีที่แล้วเยอะเลย

393
00:21:39,000 --> 00:21:41,000
เธอมีส่วนร่วมกับเมืองจริงๆ

394
00:21:41,083 --> 00:21:42,583
(โหวตไทสัน มอนโร
เป็นเจ้าชายงานมอนโรเฟสต์)

395
00:21:42,666 --> 00:21:44,416
- ยินดีด้วย คุณทำได้
- ขอบคุณ

396
00:21:44,500 --> 00:21:48,541
ว้าว คุณมีพรสวรรค์ด้านอบขนมจริงๆ นะคะ

397
00:21:48,625 --> 00:21:51,625
- ก็แค่งานระดมทุนเล็กๆ น่ะ
- มอนโรเฟสต์คืออะไรคะ

398
00:21:51,708 --> 00:21:52,708
(มอนโรเฟสต์)

399
00:21:52,791 --> 00:21:55,583
เป็นงานใหญ่ที่สุดของปีน่ะค่ะ
มาลวิน่าจัดการทุกอย่างเองเลย

400
00:21:55,666 --> 00:21:57,125
มันน่าตื่นเต้นมากนะ

401
00:21:57,208 --> 00:22:02,041
ที่นั่นมีทั้งเกมและการโหวตเล็กๆ น้อยๆ
เพื่อเลือกเจ้าชายกับเจ้าหญิง

402
00:22:02,125 --> 00:22:04,791
ไทสัน ลูกชายของเธอ
ได้เป็นเจ้าชายสามปีซ้อนเลยละ

403
00:22:04,875 --> 00:22:07,250
ขนาดตอนเขาขาหักสองข้างยังชนะเลยค่ะ

404
00:22:07,333 --> 00:22:09,625
ไม่ใช่ฝีมือฉันนะ สาบานได้

405
00:22:09,708 --> 00:22:11,458
ฉันว่าฟังดูวิเศษไปเลยค่ะ

406
00:22:11,958 --> 00:22:14,875
ฉันรักงานเทศกาลสุดๆ
เราเคยจัดกันตลอดในที่ที่ฉันจากมา

407
00:22:16,041 --> 00:22:18,500
ปกติมักถูกพลังมืดขัดจังหวะ

408
00:22:18,583 --> 00:22:21,666
แต่เวลาที่ไม่เป็นแบบนั้น
มันก็ทำให้ชุมชนสามัคคีกันจริงๆ นะ

409
00:22:22,541 --> 00:22:24,541
ฉันก็อยากช่วยนะคะถ้าคุณต้องการ

410
00:22:24,625 --> 00:22:26,750
คุณควรรับข้อเสนอนี้นะคะ

411
00:22:26,833 --> 00:22:29,083
มีครั้งนึงเธอทำป่าทั้งป่าจากเอ็มแอนด์เอ็ม

412
00:22:29,166 --> 00:22:30,875
แล้วให้นกพิราบบินเอามาส่งหนูที่ห้องเรียน

413
00:22:30,958 --> 00:22:32,500
- จริงด้วย
- ค่ะ

414
00:22:32,583 --> 00:22:34,500
เรื่องพวกนี้แม่ไม่เป็นสองรองใครแน่

415
00:22:35,958 --> 00:22:37,541
อย่างนั้นเหรอ

416
00:22:38,625 --> 00:22:40,916
กริ่งดังแล้ว

417
00:22:41,000 --> 00:22:44,208
มอร์แกน ลูกต้องทำได้ดีแน่นอนจ้ะ

418
00:22:46,000 --> 00:22:47,291
ขอบคุณค่ะ

419
00:22:52,416 --> 00:22:55,833
แค่เชื่อมั่นในตัวเองเข้าไว้

420
00:22:55,916 --> 00:22:57,708
อะไรน่ะ เดี๋ยวนะ เมื่อกี้เสียงอะไร

421
00:23:02,125 --> 00:23:07,666
รู้ไหม จีเซล ถ้าคุณว่าง
ฉันอยากขอเลี้ยงกาแฟหน่อย

422
00:23:07,750 --> 00:23:11,958
อยากฟังเรื่องผลงานชิ้นเอกเอ็มแอนด์เอ็มนี่ด้วย

423
00:23:12,041 --> 00:23:15,791
และอะไรก็ตามที่เราต้องรู้
เกี่ยวกับชาวมอนโรหน้าใหม่ของเรา

424
00:23:16,375 --> 00:23:19,416
แบบนั้นก็ดีเลยค่ะ ขอบคุณนะคะ

425
00:23:20,541 --> 00:23:21,750
หวัดดี

426
00:23:21,833 --> 00:23:25,041
- โทษที
- ต้องมาเริ่มใหม่อีกแล้วสินะ

427
00:23:26,583 --> 00:23:28,750
พวกนั้นคงรีบไปโพสต์เซลฟี่น่ะ

428
00:23:30,291 --> 00:23:31,833
นี่ เธอเป็นเด็กใหม่ที่ย้ายมาจากนิวยอร์กสินะ

429
00:23:32,541 --> 00:23:36,541
ฉันมอร์แกน ส่วนนายคงเป็นไทสันที่อยู่บนคัพเค้ก

430
00:23:37,125 --> 00:23:38,125
เธอเจอแม่ฉันแล้วสิท่า

431
00:23:38,208 --> 00:23:40,583
ใช่เลย ฉันพยายามทำเป็นเมินที่แม่ทำอยู่

432
00:23:40,666 --> 00:23:42,416
แม่ออกจะเพี้ยนๆ

433
00:23:42,500 --> 00:23:45,541
ใช่ งั้นลองนึกว่าท่านเกิดจากเวทมนตร์
แล้วร้องเพลงสั่งไดรฟ์ทรูสิ

434
00:23:46,666 --> 00:23:47,666
ใช่เลย

435
00:23:47,750 --> 00:23:50,208
ไทสัน มาได้แล้ว

436
00:23:50,291 --> 00:23:52,458
- มาเถอะ เพื่อน
- เร็วเข้า

437
00:23:55,333 --> 00:23:57,166
ดูเสื้อผ้ายัยนั่นสิ

438
00:23:58,041 --> 00:24:00,250
- ดอกสุดๆ
- ดอกเยอะเวอร์

439
00:24:01,875 --> 00:24:05,583
คัปปุชชีโนแก้วใหญ่พิเศษ เพิ่มกาแฟห้าช็อตครับ

440
00:24:05,666 --> 00:24:06,833
ต้องแบบนี้สิ

441
00:24:07,583 --> 00:24:09,333
ขอคิดก่อนนะ

442
00:24:10,875 --> 00:24:12,458
ชาสมุนไพร…

443
00:24:13,208 --> 00:24:14,875
คาโมมายล์ ไม่

444
00:24:18,625 --> 00:24:19,916
ฮิบิสคัส

445
00:24:20,916 --> 00:24:22,958
คุณเดาถูก เขาเดาถูกด้วย

446
00:24:23,041 --> 00:24:26,791
โอ้ เอ็ดการ์รู้ทุกเรื่องนั่นแหละ
เขาเป็นหูเป็นตาให้ฉัน

447
00:24:27,583 --> 00:24:28,833
ขอบคุณ

448
00:24:29,833 --> 00:24:31,833
ว้าว พวกคุณเดินไวจัง

449
00:24:31,916 --> 00:24:33,750
เราพร้อมไปทุกที่ที่เธออยากให้ไปน่ะ

450
00:24:33,833 --> 00:24:38,250
อย่างที่เห็นนะ จีเซล
เมืองของเราอยู่กันเหมือนครอบครัวใหญ่

451
00:24:38,333 --> 00:24:41,791
และก็เหมือนครอบครัวทั่วไป
ทุกคนมีที่ทางของตัวเอง

452
00:24:41,875 --> 00:24:42,875
รู้นะ

453
00:24:42,958 --> 00:24:46,083
เมื่อคุณเจอที่ที่เหมาะสมกับคุณ

454
00:24:46,166 --> 00:24:49,125
มอนโรวิลล์ก็เป็นได้ทุกอย่างตามที่คุณต้องการ

455
00:24:51,666 --> 00:24:54,583
รู้ไหมคะ ฉันว่าคุณพูดถูก

456
00:24:59,208 --> 00:25:01,333
ดีจังที่แกชอบ

457
00:25:01,416 --> 00:25:03,041
คิดว่าควรเพิ่มดนตรีเข้าไปไหม

458
00:25:03,125 --> 00:25:05,458
(ขอต้อนรับเหล่าจิ้งหรีด)

459
00:25:08,500 --> 00:25:11,583
ไงจ๊ะ มอร์แกน เป็นยังไงบ้าง

460
00:25:11,666 --> 00:25:12,833
ก็ดีค่ะ

461
00:25:27,041 --> 00:25:28,666
แปลว่าวันแรกออกมาไม่ดีเหรอจ๊ะ

462
00:25:28,750 --> 00:25:32,791
ไม่มีใครพูดกับหนูทั้งวัน
หนูเลยมีเวลาให้ตัวเองเพียบ ก็ดีมั้งคะ

463
00:25:33,791 --> 00:25:35,666
เมื่อกี้ประชดค่ะ วันนี้มันห่วยแตก

464
00:25:40,416 --> 00:25:43,916
แต่ไม่มีอะไรที่ของวิบวับแก้ไขไม่ได้หรอก

465
00:25:44,000 --> 00:25:45,583
มันเก่าแล้ว จะช่วยอะไรได้คะ

466
00:25:45,666 --> 00:25:50,000
สิ่งสำคัญคือมันเป็นต้นไม้แห่งความทรงจำ
และอย่างที่เราพูดกันในแอนดาเลเชีย…

467
00:25:50,083 --> 00:25:53,083
"ความทรงจำเป็นเวทมนตร์ที่ทรงพลังที่สุด"
ค่ะ หนูรู้แล้ว

468
00:25:53,166 --> 00:25:55,083
แต่หนูไม่แน่ใจว่าอยู่ที่นี่มันจะใช้ได้ผล

469
00:25:58,500 --> 00:26:00,125
มอร์แกน

470
00:26:01,708 --> 00:26:03,791
แม่รู้ว่าลูกไม่อยากย้ายมาที่นี่

471
00:26:04,458 --> 00:26:06,750
แต่ถ้าให้โอกาส ทุกอย่างจะดีขึ้นแน่นอน

472
00:26:06,833 --> 00:26:07,833
แล้วถ้ามันไม่ดีขึ้นล่ะ

473
00:26:07,916 --> 00:26:10,708
หนูน่าจะกลับไปเรียนที่นิวยอร์ก
หนูนั่งรถไฟไปพร้อมพ่อของหนูได้

474
00:26:10,791 --> 00:26:13,208
- ไม่เป็นไรเลย
- นี่แค่วันเดียวเอง

475
00:26:13,708 --> 00:26:17,000
เราแค่ต้องคิดให้ออกว่าลูกเหมาะกับที่ไหน

476
00:26:17,083 --> 00:26:19,041
เราจะไม่ทำอะไรทั้งนั้น ตกลงไหมคะ

477
00:26:19,666 --> 00:26:22,500
ถ้าจะทำเรื่องนี้
หนูจะต้องเป็นคนทำเอง โอเคนะ

478
00:26:22,583 --> 00:26:23,458
โอเคจ้ะ

479
00:26:23,541 --> 00:26:25,125
หนูไม่ใช่เด็กๆ แล้วค่ะ หนูจัดการได้

480
00:26:25,833 --> 00:26:26,833
หนูจัดการเองได้

481
00:26:42,708 --> 00:26:46,583
(มอนโรเฟสต์)

482
00:27:15,541 --> 00:27:18,583
"ไปเจอกันที่โรงเรียนนะ
แม่ได้ความคิดดีๆ แล้ว"

483
00:27:19,333 --> 00:27:21,500
แบบนี้ไม่ดีแน่

484
00:27:22,208 --> 00:27:24,708
เอานี่จ้ะ เอาไปเลย

485
00:27:24,791 --> 00:27:27,875
โหวตให้มอร์แกนนะจ๊ะ เธอเพิ่งย้ายมาใหม่

486
00:27:27,958 --> 00:27:29,500
และเป็นเพื่อนที่น่าคบด้วยนะ

487
00:27:29,583 --> 00:27:30,583
(โหวตให้มอร์แกน)

488
00:27:30,666 --> 00:27:32,750
- มอร์แกนไหนอะ
- ดีใจที่ชอบนะจ๊ะ

489
00:27:32,833 --> 00:27:36,416
เอานี่จ้ะ โหวตให้มอร์แกนนะ

490
00:27:36,500 --> 00:27:37,875
ทำอะไรคะเนี่ย

491
00:27:37,958 --> 00:27:39,750
โอ้ คือแม่มาคิดดู

492
00:27:39,833 --> 00:27:42,375
เราเคยมีเทศกาลในแอนดาเลเชียตลอดเวลา

493
00:27:42,458 --> 00:27:45,000
และทุกคนก็รู้จักเจ้าชายกับเจ้าหญิง

494
00:27:45,083 --> 00:27:46,333
และตอนนี้ทุกคนก็จะรู้จักลูก

495
00:27:46,416 --> 00:27:49,791
ค่ะ แต่หนูบอกแล้วไงว่า
หนูจะหาทางจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเอง

496
00:27:51,083 --> 00:27:53,416
ทำไมแม่ถึงไม่ให้หนูทำเองล่ะ

497
00:27:54,375 --> 00:27:56,791
มอร์แกนจ๊ะ มอร์แกน

498
00:27:57,583 --> 00:28:00,375
ขอโทษนะ จีเซล
แต่คุณมาตั้งแผงในพื้นที่โรงเรียนไม่ได้

499
00:28:00,458 --> 00:28:02,291
เว้นแต่จะเป็นสมาชิกคณะกรรมการ
อย่างเป็นทางการ

500
00:28:02,375 --> 00:28:04,458
โอ้ ขอโทษด้วยค่ะ ฉันไม่รู้

501
00:28:04,541 --> 00:28:06,041
ตอนนี้ก็รู้แล้ว

502
00:28:06,125 --> 00:28:08,500
- สาวๆ
- ด้วยความยินดี

503
00:28:08,583 --> 00:28:09,708
ขอโทษนะ

504
00:28:10,875 --> 00:28:12,875
โอ้ คัพเค้กพวกนี้ดูน่าทึ่งเลย

505
00:28:12,958 --> 00:28:15,333
เอาออกให้หมด ทั้งหมดเลย

506
00:28:16,583 --> 00:28:19,041
แกไม่เคยกลับบ้านดึกแบบนี้โดยไม่โทรบอกก่อน

507
00:28:19,958 --> 00:28:21,541
ผมคิดว่าแกปิดเครื่องด้วย

508
00:28:22,458 --> 00:28:24,958
พอกันที แกต้องถูกกักบริเวณ

509
00:28:26,125 --> 00:28:28,291
จำตอนที่เราทำเจ้านี่ได้ไหมคะ

510
00:28:29,791 --> 00:28:33,875
แกเคยขอร้องให้ฉัน
เล่าเรื่องแอนดาเลเชียให้ฟังทุกคืน

511
00:28:33,958 --> 00:28:37,458
และเรื่องที่แกชอบที่สุด
ก็มักเป็นเรื่องต้นไม้วิเศษแห่งความทรงจำ

512
00:28:37,541 --> 00:28:39,375
แกเคยชอบฟังเรื่องพวกนั้นมาก

513
00:28:40,916 --> 00:28:42,250
ฉันไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น

514
00:28:42,333 --> 00:28:44,000
โอ้ ไม่มีอะไรเกิดขึ้นหรอก

515
00:28:44,083 --> 00:28:46,625
วัยรุ่นก็เป็นแบบนี้ตลอด แค่นั้นเอง

516
00:28:47,250 --> 00:28:48,708
มันมากกว่านั้น

517
00:28:52,500 --> 00:28:54,666
ฉันไม่ได้ร้องเพลงที่ใช่อีกต่อไป

518
00:28:55,250 --> 00:28:58,750
ขนาดตอนทำคัพเค้ก ทุกอย่างก็ออกมาผิดพลาด

519
00:28:58,833 --> 00:29:00,916
ฉันเคยทำอะไรๆ เก่งนะ

520
00:29:04,375 --> 00:29:07,958
ทุกอย่างจะดีขึ้นจ้ะ แค่ต้องให้เวลามันหน่อย

521
00:29:10,916 --> 00:29:12,958
โรเบิร์ต อยู่ที่นี่คุณมีความสุขไหมคะ

522
00:29:17,291 --> 00:29:18,291
เราเพิ่งย้ายมาเอง

523
00:29:21,041 --> 00:29:25,041
ครั้งสุดท้ายที่คุณมีความสุขจริงๆ คือเมื่อไร

524
00:29:27,416 --> 00:29:28,541
ก็…

525
00:29:30,458 --> 00:29:32,041
ไม่ใช่ว่าผมไม่มีความสุข

526
00:29:33,333 --> 00:29:34,791
ก็แค่ว่าบางครั้งผมก็สงสัยน่ะ

527
00:29:37,208 --> 00:29:38,583
ว่าเวลามันผ่านไปอย่างรวดเร็ว

528
00:29:38,666 --> 00:29:44,291
ผมจะต้องนั่งรถไฟซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ไปตลอดชีวิตที่เหลือหรือเปล่า

529
00:29:45,458 --> 00:29:47,333
- โอ้ มอร์แกน
- อะไร ลูกไปไหนมา

530
00:29:48,500 --> 00:29:50,625
- หนูไปนิวยอร์ก
- คนเดียวเหรอ

531
00:29:50,708 --> 00:29:53,958
หนูนั่งรถไฟใต้ดินคนเดียวมาตั้งแต่อายุ 13
ใจเย็นกันหน่อยเถอะค่ะ

532
00:29:54,041 --> 00:29:56,333
ไม่ต้องมาบอกให้พ่อใจเย็นเลย

533
00:29:56,416 --> 00:29:58,083
- ลูกคิดอะไรของลูก
- ไม่รู้สิคะ พ่อ

534
00:29:58,166 --> 00:30:00,750
แต่หนูคิดว่าบางทีทั้งสองคน
ควรปล่อยให้หนูอยู่ในที่ที่ควรอยู่

535
00:30:00,833 --> 00:30:02,125
ลูกควรอยู่ที่นี่ไงจ๊ะ

536
00:30:02,208 --> 00:30:03,666
เปล่าเลย

537
00:30:03,750 --> 00:30:08,625
ฟังนะ หนูรู้ว่าแม่อยากอยู่ในดินแดนสมบูรณ์แบบ
เหมือนเทพนิยาย แต่เราไม่ได้อยากด้วย

538
00:30:08,708 --> 00:30:11,416
- ตกลงไหม แต่เรากลับย้ายมา…
- ถ้าลูกอยากโกรธ ก็โกรธพ่อนี่

539
00:30:11,500 --> 00:30:14,750
- อยู่เมืองโง่ๆ นี่ หนูเกลียดมันจะตาย
- แต่อย่าได้พูดกับแม่ของลูกแบบนั้น

540
00:30:14,833 --> 00:30:16,041
แม่ของหนูเหรอ

541
00:30:17,125 --> 00:30:18,458
เธอไม่ใช่แม่ของหนู

542
00:30:19,958 --> 00:30:21,166
เธอเป็นแม่เลี้ยงต่างหาก

543
00:30:22,166 --> 00:30:24,458
นั่นแหละที่เธอจะเป็นตลอดไป

544
00:30:24,541 --> 00:30:25,875
แม่เลี้ยงเหรอ

545
00:30:25,958 --> 00:30:27,375
แกไม่ได้หมายความตามนั้นหรอก

546
00:30:27,875 --> 00:30:29,916
ฉันว่าแกหมายความตามนั้นค่ะ

547
00:30:33,916 --> 00:30:35,833
เรื่องนั้นฉันเปลี่ยนมันไม่ได้

548
00:30:35,916 --> 00:30:37,000
จีเซล

549
00:30:52,250 --> 00:30:54,750
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว

550
00:30:54,833 --> 00:30:57,416
ย้อนกลับไปในดินแดนแอนดาเลเชีย

551
00:30:57,500 --> 00:31:01,375
กฎเกณฑ์ชัดเจน สีสันไม่เคยซีดจาง

552
00:31:02,250 --> 00:31:06,666
และเมื่อเธอพบความสุขชั่วนิรันดร์

553
00:31:06,750 --> 00:31:11,166
ความสุขชั่วนิรันดร์นั้นก็จะคงอยู่สืบไป

554
00:31:12,458 --> 00:31:15,208
จากนั้นฉันเดินทางมาที่แห่งนี้

555
00:31:15,291 --> 00:31:17,958
สถานที่ที่มีจูบแห่งรักแท้รอคอย

556
00:31:18,041 --> 00:31:21,958
ได้พบเจ้าชายของฉันและได้กลายเป็นชายา

557
00:31:22,625 --> 00:31:28,083
แต่ความสุขชั่วนิรันดร์เป็นแค่ฝันชั่วคราวรึ

558
00:31:28,166 --> 00:31:32,458
โอ้ ฉันช่างคิดถึงชีวิตดังเทพนิยาย

559
00:31:32,541 --> 00:31:36,333
ที่ที่เมื่อตื่นขึ้นมาในแต่ละวัน

560
00:31:36,416 --> 00:31:40,416
ก็ยังไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไป

561
00:31:40,500 --> 00:31:45,708
ลูกสาวยังคงไม่รู้สึก

562
00:31:46,541 --> 00:31:48,125
ห่างเหิน

563
00:31:51,750 --> 00:31:54,583
ฉันนึกว่าได้พบสถานที่แห่งนั้น

564
00:31:54,666 --> 00:31:57,375
ที่ฉันทำสิ่งต่างๆ ให้ดีขึ้นได้

565
00:31:57,458 --> 00:32:01,708
แต่สิ่งที่เปลี่ยนไปคือฉันล้มเหลว

566
00:32:02,250 --> 00:32:06,666
โอ้ ฉันจะทำเช่นไรหากไม่เหมาะกับที่นี่

567
00:32:06,750 --> 00:32:12,541
ที่ชีวิตไม่มีวันเป็นดังเทพนิยาย

568
00:32:13,125 --> 00:32:17,250
ที่ชีวิตไม่มีวันเป็นดังเทพนิ…

569
00:32:20,958 --> 00:32:24,291
โอ้ พิพ เจ้าเพื่อนยาก

570
00:32:29,166 --> 00:32:30,250
หวัดดี จีเซล

571
00:32:32,208 --> 00:32:33,666
จีเซล ท่านดูเศร้าจังเลย

572
00:32:33,750 --> 00:32:34,791
ฉันรู้จ้ะ

573
00:32:36,083 --> 00:32:37,291
ฉันแค่อยากขอ…

574
00:32:37,375 --> 00:32:39,291
อะไรเหรอ

575
00:32:40,625 --> 00:32:41,875
ท่านอยากขออะไร

576
00:32:43,125 --> 00:32:44,875
ไม้กายสิทธิ์

577
00:32:44,958 --> 00:32:46,541
มีไม้กายสิทธิ์ที่นี่ด้วยเหรอ

578
00:32:55,541 --> 00:32:56,750
โอ้โฮ

579
00:32:58,583 --> 00:32:59,833
นี่ยังไงล่ะคำตอบ

580
00:32:59,916 --> 00:33:02,083
ขอให้รู้นะว่าทำอะไรอยู่

581
00:33:09,458 --> 00:33:12,708
ดังนั้นฉันเลยขอ

582
00:33:12,791 --> 00:33:15,666
ในสถานที่ที่ชีวิตสับสนวุ่นวาย

583
00:33:15,750 --> 00:33:20,583
และความเจ็บปวดเชือดเฉือนลึกกว่าคมมีด

584
00:33:20,666 --> 00:33:26,375
ฉันขอให้เราทุกคนมีชีวิตอยู่สักแห่ง

585
00:33:26,458 --> 00:33:31,125
ที่บทเพลงแห่งดอกไม้กังวานในอากาศ

586
00:33:31,208 --> 00:33:36,541
และโอเกอร์และมังกรน่ากลัวที่สุดแล้ว

587
00:33:36,625 --> 00:33:43,625
มอบชีวิตดังเทพนิยายให้แก่เรา

588
00:33:50,875 --> 00:33:56,958
ฉันขอให้เรามีชีวิตดัง…

589
00:33:58,250 --> 00:33:59,250
เทพนิยาย

590
00:34:18,166 --> 00:34:19,458
คงไม่ได้ผลสินะ

591
00:34:19,541 --> 00:34:21,750
แหม อาจดีแล้วก็ได้

592
00:34:22,500 --> 00:34:23,500
โธ่

593
00:34:23,583 --> 00:34:24,625
โธ่

594
00:34:24,708 --> 00:34:26,916
หวังว่าพรุ่งนี้จะดีกว่าเดิม

595
00:34:27,500 --> 00:34:28,791
อือฮึ

596
00:34:30,916 --> 00:34:32,833
เจ้าค้างที่นี่เลยสิจ๊ะ

597
00:34:32,916 --> 00:34:34,750
เรามีกิ่งไม้ที่นอนสบายมากเลยนะ

598
00:34:34,833 --> 00:34:36,458
- งั้นก็ได้
- จ้ะ

599
00:34:38,041 --> 00:34:39,375
ดีใจจริงๆ ที่เจ้าแวะมา

600
00:35:01,750 --> 00:35:03,375
สวัสดียามเช้า

601
00:35:03,458 --> 00:35:05,250
สวัสดียามเช้า จีเซล

602
00:35:13,375 --> 00:35:16,166
เกรงว่าเช้านี้จะไม่สุขสวัสดีเท่าไรนะ

603
00:35:16,250 --> 00:35:19,750
เช่นนั้นท่านก็แค่ต้องทำให้มันเป็นเช้าที่ดี

604
00:35:20,583 --> 00:35:23,250
รู้ไหม พวกเจ้าพูดถูกเลย

605
00:35:23,333 --> 00:35:24,791
ข้าแค่ต้อง…

606
00:35:32,083 --> 00:35:34,083
เช้านี้ลูกหัวเราะร่วนเลยนะ

607
00:35:39,291 --> 00:35:41,125
ตระเตรียมโต๊ะให้พร้อม

608
00:35:41,208 --> 00:35:42,750
กาแฟกำลังร้อนๆ

609
00:35:42,833 --> 00:35:45,333
เจ๊าะแจ๊ะตอนนี้ไม่ได้เพราะต้องทอดไข่ก่อน

610
00:35:45,416 --> 00:35:46,958
คุณพระ

611
00:35:47,041 --> 00:35:48,416
ตีไข่เจียวให้ฟู

612
00:35:48,500 --> 00:35:50,458
มีสมูตี้พร้อมดื่มรออยู่

613
00:35:50,541 --> 00:35:53,583
รับขนมปังปิ้งเป็นแบบธัญพืชหรือไรย์

614
00:35:56,666 --> 00:35:57,833
มอร์แกนเหรอ

615
00:35:57,916 --> 00:35:59,708
วันนี้เป็นวันใหม่

616
00:35:59,791 --> 00:36:01,791
มีงานให้ทำมากมาย

617
00:36:01,875 --> 00:36:03,583
ทั้งขัดทั้งถูให้วับวาว

618
00:36:03,666 --> 00:36:05,666
งานบ้านแสนรื่นเริง

619
00:36:05,750 --> 00:36:07,333
มีให้ทำตั้งแต่ใต้ดินยันใต้หลังคา

620
00:36:07,416 --> 00:36:08,875
ฉันช่างแสนมีชีวิตชีวา

621
00:36:08,958 --> 00:36:13,458
ที่ได้ทำงานบ้านหรรษาทุกวัน
งั้นก็มากวาดพื้นกันนะ

622
00:36:15,458 --> 00:36:19,583
จีเซล เจ้างามหยดหยาดยิ่งกว่าเมื่อวานเสียอีก

623
00:36:21,375 --> 00:36:24,916
เป็นวันใหม่แล้ว

624
00:36:25,000 --> 00:36:28,333
ภารกิจใหม่

625
00:36:28,416 --> 00:36:35,000
โอกาสใหม่เพื่อพิสูจน์ความหาญกล้า

626
00:36:38,083 --> 00:36:41,291
แสงแดดเจิดจ้า มื้อเช้าโอชา

627
00:36:41,375 --> 00:36:43,958
อีกเดี๋ยวของกินคงเกลี้ยงจาน

628
00:36:44,041 --> 00:36:45,333
โอ้ ก็นะ

629
00:36:45,416 --> 00:36:46,583
รีบกินให้ไว

630
00:36:46,666 --> 00:36:49,000
แล้วรีบไปทำงาน

631
00:36:49,083 --> 00:36:51,750
- มีห้องต้องไปกวาด
- มีสมบัติต้องไปหา

632
00:36:51,833 --> 00:36:57,375
ชีวิตเรานี้หนาเกือบเหมือนเทพนิยาย

633
00:36:59,375 --> 00:37:00,708
ข้าไปละ

634
00:37:00,791 --> 00:37:02,750
ได้เวลาเริ่มการผจญภัยครั้งใหม่

635
00:37:02,833 --> 00:37:05,708
โอกาสในการพิสูจน์คุณค่า
และความกล้าหาญอดทน

636
00:37:05,791 --> 00:37:08,291
เพื่อกลับบ้านมาหาเจ้า ครอบครัวของข้า

637
00:37:08,375 --> 00:37:13,083
เปล่งประกายด้วยเป้าหมายที่สัมฤทธิผล

638
00:37:18,250 --> 00:37:19,458
ระวังตัวด้วยนะ

639
00:37:20,333 --> 00:37:24,000
และข้าก็ไปด้วย แต่ขอไปพร้อมผู้ช่วยตัวเล็กๆ

640
00:37:24,083 --> 00:37:27,000
งานบ้านก็เหมือนการผจญภัยในตัวมันเอง
นั่นแหละที่ข้าพูดเสมอ

641
00:37:29,500 --> 00:37:33,041
กิ่งไม้นั่นทำข้าปวดสะโพกชะมัด

642
00:37:36,250 --> 00:37:38,000
เฮ้ย ข้าพูดอยู่นี่นา

643
00:37:38,083 --> 00:37:39,500
เดี๋ยวนะ ข้าพูดได้ยังไงกัน

644
00:37:39,583 --> 00:37:44,500
พิพ คำขอของข้าเมื่อคืนเป็นจริงละ

645
00:37:44,583 --> 00:37:47,458
- หมายความว่าไง
- เราได้มีชีวิตดังเทพนิยาย

646
00:37:48,041 --> 00:37:50,291
พระเจ้าช่วยกล้วยทอด เราโดนของเหรอ

647
00:38:02,458 --> 00:38:03,541
ทำอะไรน่ะ

648
00:38:05,666 --> 00:38:07,250
โอ้โฮ ดูซะก่อน

649
00:38:12,291 --> 00:38:14,125
มองรอบกายเรา

650
00:38:14,208 --> 00:38:19,250
ชีวิตยามนี้เปี่ยมไปด้วยบทเพลง
ความรักและเสียงหัวเราะ

651
00:38:19,333 --> 00:38:22,791
พนันเลยในที่สุดเราจะได้เจอ

652
00:38:22,875 --> 00:38:28,666
ความสุขสันต์ชั่วนิรันดร

653
00:38:29,208 --> 00:38:32,083
- อรุณสวัสดิ์ค่ะ
- อรุณสวัสดิ์

654
00:38:43,208 --> 00:38:45,000
ทั่วทั้งเมืองแห่งนี้

655
00:38:45,083 --> 00:38:46,791
ความรื่นเริงโปรยปรายลงมาที่นี่

656
00:38:46,875 --> 00:38:50,375
ในมอนโรเลเชีย ชีวิตก็เหมือนเพลงชวนฝัน

657
00:38:50,458 --> 00:38:52,666
สาวๆ ต่างเต้นรำ

658
00:38:52,750 --> 00:38:54,041
ฟังเสียงหนุ่มๆ ร้องเพลง

659
00:38:54,125 --> 00:38:57,500
หากใครเกิดไร้เรี่ยวแรง

660
00:38:57,583 --> 00:38:59,708
เชิญมาเป็นแขกของเรา

661
00:38:59,791 --> 00:39:02,583
แล้วท่านจะไม่มีวันเหงา

662
00:39:03,500 --> 00:39:04,833
(ร้านหมวกวิเศษ)

663
00:39:19,041 --> 00:39:25,416
ทุกวันเต็มไปด้วยความอัศจรรย์เพ้อฝัน

664
00:39:25,500 --> 00:39:29,375
ทุกสิ่งล้วนต้องมนตร์ขลัง

665
00:39:31,750 --> 00:39:37,583
เมื่อมีชีวิตดังผู้เล่าขานเทพนิยาย

666
00:39:37,666 --> 00:39:41,625
ไม่มีชีวิตใดน่าพอใจยิ่งกว่า

667
00:39:44,041 --> 00:39:46,875
เท่านี้ก็ช่างสุขใจ

668
00:39:46,958 --> 00:39:49,875
พิเศษเหนือใคร

669
00:39:49,958 --> 00:39:54,833
ชีวิตที่เหมือนดังเทพนิยาย

670
00:39:54,916 --> 00:39:57,583
แด่เราทุกคน

671
00:40:10,875 --> 00:40:11,875
(ร้านน้ำชาหลวง)

672
00:40:11,958 --> 00:40:13,041
(ร้านขนมปังแมรีพอโพเวอร์)

673
00:40:17,583 --> 00:40:18,625
นั่นราชินี

674
00:40:19,291 --> 00:40:21,208
มอนโรเลเชียมีราชินีด้วยเหรอ

675
00:40:21,291 --> 00:40:22,291
ราชินีเหรอ

676
00:40:30,166 --> 00:40:31,958
จริงสิ

677
00:40:40,833 --> 00:40:44,291
นางเป็นราชินีเวทมนตร์ละ
ราชินีพวกนี้มักจะสนุกสนาน

678
00:40:44,375 --> 00:40:46,166
ข้าว่าหน้าตานางดูไม่สนุกสนานเท่าไร

679
00:40:46,750 --> 00:40:50,000
จีเซล ดีใจจริงๆ ที่ได้เจอเจ้า

680
00:40:50,083 --> 00:40:53,125
ออกมาซื้อของนาทีสุดท้ายสำหรับงานคืนนี้ใช่ไหม

681
00:40:53,208 --> 00:40:54,500
คืนนี้มีอะไรเหรอ

682
00:40:55,541 --> 00:40:56,916
เพคะ ฝ่าบาท

683
00:40:57,000 --> 00:40:59,125
สำหรับงานเทศกาลไงเจ้าคะ

684
00:40:59,208 --> 00:41:01,625
อ๋อ งานเทศกาล ยังมีอยู่หรือเพคะ

685
00:41:01,708 --> 00:41:03,041
แล้วทำไมจะไม่มีล่ะ

686
00:41:03,708 --> 00:41:06,625
ไม่มีพลังใดบนโลกนี้จะยกเลิกมันได้

687
00:41:06,708 --> 00:41:11,583
ถือเป็นของขวัญเล็กๆ น้อยๆ
ที่ข้ามอบให้ผู้คนของข้า

688
00:41:12,750 --> 00:41:16,041
แน่นอนเพคะ ฝ่าบาท

689
00:41:19,000 --> 00:41:21,000
ของกระจุกกระจิกนั่นน่าสนใจดี

690
00:41:34,791 --> 00:41:37,583
ทำไมท่านไม่สนใจ
งานเลี้ยงเล็กๆ ของตัวเองไปล่ะ

691
00:41:37,666 --> 00:41:42,250
อย่างไรซะท่านก็อบขนมเก่งที่สุดนี่นา ฝ่าบาท

692
00:41:44,166 --> 00:41:45,416
ร้ายอะ

693
00:41:45,500 --> 00:41:47,250
ร้ายสุดๆ เลยด้วย

694
00:41:47,333 --> 00:41:49,583
อกอีเเป้นจะแตก เมื่อกี้มันอะไร

695
00:41:54,666 --> 00:41:58,666
รู้ไหม ข้าเพิ่งนึกขึ้นได้

696
00:41:58,750 --> 00:42:01,958
ว่านี่เป็นเทศกาลแรกของนางในมอนโรเลเชีย

697
00:42:02,041 --> 00:42:04,000
เราต้องไปเลือกชุดใหม่ให้เจ้า แล้วก็…

698
00:42:04,083 --> 00:42:06,208
เรารีบไปกันเลยดีกว่า

699
00:42:06,291 --> 00:42:08,375
เจอกันคืนนี้นะเพคะ

700
00:42:15,208 --> 00:42:18,166
นางต้องมีเรื่องอะไรแน่ๆ

701
00:42:18,250 --> 00:42:20,291
ข้าอยากรู้ว่ามันคืออะไร

702
00:42:23,291 --> 00:42:25,000
ฝ่าบาท

703
00:42:26,875 --> 00:42:28,208
ฝ่าบาท

704
00:42:28,291 --> 00:42:30,666
ทุกคนออกไปให้หมด

705
00:42:30,750 --> 00:42:31,791
ออกไปสิ ออกไป

706
00:42:37,833 --> 00:42:40,291
กระจกวิเศษจงบอกข้าเถิด

707
00:42:40,375 --> 00:42:45,166
ผู้ใดทรงอำนาจล้ำเลิศในปฐพี

708
00:42:48,166 --> 00:42:49,166
กระจก

709
00:42:49,250 --> 00:42:50,500
ไม่ละ

710
00:42:50,583 --> 00:42:51,583
กระจก

711
00:42:52,416 --> 00:42:54,875
ไม่ได้ยินที่ข้าถามหรือไง

712
00:42:54,958 --> 00:42:56,916
ข้าได้ยิน ฝ่าบาท

713
00:42:57,000 --> 00:43:01,166
แต่ถ้าเลี่ยงได้ ข้าไม่อยากลงเอย
แตกกระจายเป็นเสี่ยงอยู่บนพื้น

714
00:43:01,250 --> 00:43:03,083
บอกมาน่าว่าใคร

715
00:43:06,583 --> 00:43:09,625
แต่มันเป็นพระองค์มาตลอดนะ

716
00:43:09,708 --> 00:43:11,666
เขาต้องไม่เข้าใจคำถามแน่ๆ

717
00:43:11,750 --> 00:43:15,583
เราพูดว่าทรงอำนาจล้ำเลิศ ไม่ใช่งามเลิศ

718
00:43:15,666 --> 00:43:17,541
หมอนี่เหลือเกินจริงๆ

719
00:43:19,041 --> 00:43:21,291
ขออภัย ฝ่าบาท

720
00:43:21,375 --> 00:43:23,875
ข้าก็ไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น

721
00:43:24,583 --> 00:43:25,583
ข้ารู้

722
00:43:26,333 --> 00:43:29,791
เป็นเพราะไม้กายสิทธิ์ที่นางพยายามแอบข้าแน่ๆ

723
00:43:29,875 --> 00:43:33,208
มันอัดแน่นด้วยเวทมนตร์ คนโง่ที่ไหนก็ยังดูออก

724
00:43:33,291 --> 00:43:35,875
พวกเจ้าสองคน ไปเอามาให้ข้า

725
00:43:35,958 --> 00:43:37,166
แต่ เดี๋ยว…

726
00:43:37,250 --> 00:43:38,833
ท่านหมายถึงให้ขโมยเหรอ

727
00:43:38,916 --> 00:43:41,416
ได้เพคะ ฝ่าบาท

728
00:43:41,500 --> 00:43:42,541
แต่…

729
00:43:49,208 --> 00:43:54,875
โอ้ จีเซล เจ้าทำอะไรลงไป

730
00:43:58,541 --> 00:44:02,166
ชุดพวกนี้ไม่เหมือนกับตอนที่ข้า
เกือบได้เป็นเจ้าหญิงเลย

731
00:44:02,750 --> 00:44:03,833
ข้าดูเป็นยังไงบ้าง

732
00:44:06,541 --> 00:44:09,750
โอ้ มอร์แกน สวยมากเลยจ้ะ

733
00:44:09,833 --> 00:44:11,625
คิดว่ายังไงจ๊ะ

734
00:44:11,708 --> 00:44:14,458
- มันสวยมากค่ะ
- งั้นเราจะซื้อตัวนี้

735
00:44:14,541 --> 00:44:16,208
ท่านไม่ต้องทำแบบนี้ก็ได้ค่ะ

736
00:44:16,291 --> 00:44:17,625
ข้าว่ามันแพงอยู่นะ

737
00:44:17,708 --> 00:44:18,791
ต้องสิจ๊ะ

738
00:44:18,875 --> 00:44:21,375
ข้าฝันมาตลอดว่าจะได้มีค่ำคืนแบบนี้กับเจ้า

739
00:44:21,458 --> 00:44:23,916
และมันจะต้องสมบูรณ์แบบ

740
00:44:24,000 --> 00:44:25,166
ตอนนี้เหลือแค่เลือกรองเท้า

741
00:44:40,958 --> 00:44:43,708
ท่านจีเซล เราต้องหาชุดให้ท่านด้วยนะคะ

742
00:44:43,791 --> 00:44:46,041
โอ้ ไม่ต้องหรอกค่ะ ขอบคุณ ไม่เป็นไร

743
00:44:46,125 --> 00:44:47,541
เหลวไหล

744
00:44:47,625 --> 00:44:52,541
ตัวนี้ไม่มีชุดไหนเสมอเหมือน
ชุบด้วยผงนางฟ้ากับมือเลยนะ

745
00:44:52,625 --> 00:44:54,083
ท่านจะวิบวับเฉกเช่นดวงดาว

746
00:44:54,166 --> 00:44:57,625
นั่นก็วิบวับแสบตาไปค่ะ
แต่จริงๆ นะ ข้าไม่ต้องการ…

747
00:45:08,666 --> 00:45:10,291
ท่านจีเซล

748
00:45:12,125 --> 00:45:14,625
ท่านจีเซล ไม่เป็นไรใช่ไหมคะ

749
00:45:17,291 --> 00:45:20,708
รู้ไหม พอมาคิดๆ ดู

750
00:45:21,333 --> 00:45:24,666
หุ่นข้าเหมาะกับเสื้อผ้านำสมัย

751
00:45:24,750 --> 00:45:28,166
นาฬิกาทรายเรือนงามที่สุด
ยังต้องร้าวเพราะอิจฉา

752
00:45:31,333 --> 00:45:32,625
งั้นก็มาลองให้หมดทุกตัว

753
00:45:46,750 --> 00:45:48,875
อี๋ กลิ่นอะไรน่ะ

754
00:45:48,958 --> 00:45:51,916
อ๋อ กลิ่นข้าเอง รู้ไหมทำไม
เพราะข้าตกท่อน้ำทิ้งยังไงล่ะ

755
00:45:53,708 --> 00:45:55,500
คุณพระ ท่านเหมามาทั้งเมืองเลยเหรอ

756
00:45:55,583 --> 00:45:58,416
ไม่ได้ซื้อให้ตัวเองหมดสักหน่อย

757
00:45:58,500 --> 00:45:59,791
อย่างนั้นเหรอ

758
00:45:59,875 --> 00:46:04,625
ลองนึกภาพมอร์แกนของเรา
สาวงามในงานเต้นรำ…

759
00:46:06,625 --> 00:46:07,708
สวมชุดนี้สิ

760
00:46:09,083 --> 00:46:10,291
หา

761
00:46:13,541 --> 00:46:14,541
คือ…

762
00:46:14,625 --> 00:46:15,958
ว่าไงจ๊ะ

763
00:46:19,000 --> 00:46:20,041
เอาละ

764
00:46:21,416 --> 00:46:23,625
ขวาอีกนิด

765
00:46:26,750 --> 00:46:32,041
พอดูในแสงห้องนี้แล้วต่างจากเดิมเลย

766
00:46:32,875 --> 00:46:36,125
ใส่แล้วต้องเย็นสบายแหงๆ

767
00:46:37,958 --> 00:46:41,583
เกิดอะไรขึ้นเนี่ย ทำไมมันขาดเป็นชิ้นๆ

768
00:46:41,666 --> 00:46:44,083
ให้สาวใช้ใส่ยังไม่เหมาะเลย

769
00:46:44,166 --> 00:46:46,000
เป็นข้าจะไม่พูดแบบนั้น

770
00:46:47,208 --> 00:46:49,041
อะไร ก็พูดแบบนั้นมันแรงไปหน่อยนี่นา

771
00:46:49,625 --> 00:46:52,166
- ข้าอาจซ่อมได้ก็ได้
- ไม่จ้ะ ไม่ต้องซ่อมหรอก

772
00:46:52,250 --> 00:46:53,250
ได้แล้ว

773
00:46:53,333 --> 00:46:56,083
ข้าจะไปถามหาคำอธิบายจากร้านเดี๋ยวนี้เลย

774
00:46:56,875 --> 00:46:59,500
ก็ได้ค่ะ งั้นข้าออกไปตลาดก่อน

775
00:46:59,583 --> 00:47:02,625
จากนั้นข้าจะมีเวลามากมาย
เพื่อเตรียมตัวไปงานเทศกาล

776
00:47:07,291 --> 00:47:09,166
ขอบคุณสำหรับทุกอย่างนะคะ ท่านแม่เลี้ยง

777
00:47:15,333 --> 00:47:16,416
แม่เลี้ยงเหรอ

778
00:47:19,500 --> 00:47:20,708
โอ้ ไม่นะ

779
00:47:21,333 --> 00:47:22,333
มีอะไร

780
00:47:23,583 --> 00:47:24,916
อะไร

781
00:47:25,583 --> 00:47:28,291
ทรงผมตีโป่งสูงมาก คอเสื้อก็คว้านต่ำจัง

782
00:47:28,375 --> 00:47:30,750
แน่นอน ข้าอยากให้ชุดนั้นเป็นผ้าขี้ริ้ว

783
00:47:30,833 --> 00:47:32,375
คนแบบข้าทำแบบนั้นตลอด

784
00:47:32,458 --> 00:47:34,333
คนแบบใคร พูดอะไรของท่าน

785
00:47:34,958 --> 00:47:36,083
โอ้ ไม่นะ พิพ

786
00:47:36,958 --> 00:47:39,333
เกรงว่าคำขอคืนนั้นกำลังเปลี่ยนข้าให้เป็น…

787
00:47:39,416 --> 00:47:40,250
เป็นอะไร

788
00:47:41,208 --> 00:47:42,666
มันกำลังเปลี่ยนข้าให้เป็น…

789
00:47:42,750 --> 00:47:43,625
เป็นอะไร

790
00:47:46,125 --> 00:47:47,791
แม่เลี้ยงใจร้าย

791
00:47:47,875 --> 00:47:50,000
ว่าไงนะ ไม่เอาน่า

792
00:47:51,875 --> 00:47:54,125
ที่จริง นั่นสิ ไม่ๆ ข้ามองเห็นแล้ว

793
00:47:54,708 --> 00:47:56,750
โอ้ ไม่นะ โอ้ พิพ

794
00:47:58,541 --> 00:48:00,583
นี่ ช้าๆ หน่อย เราจะไปไหนกัน

795
00:48:09,708 --> 00:48:11,333
ใครใช้ชีวิตในรูหนูนี่กัน

796
00:48:11,916 --> 00:48:13,166
มอร์แกนน่ะสิ

797
00:48:13,833 --> 00:48:16,708
ลูกเลี้ยงมักต้องอยู่ในห้องใต้หลังคา
หรือไม่ก็คุกใต้ดิน

798
00:48:16,791 --> 00:48:18,958
พิพ รู้ไหมว่านี่แปลว่าอะไร

799
00:48:19,041 --> 00:48:21,375
ข้าคือตัวร้ายของมอนโรเลเชีย

800
00:48:21,458 --> 00:48:23,375
ท่านไม่ใช่ตัวร้ายคนเดียวหรอก

801
00:48:23,458 --> 00:48:26,416
เหลวไหล ตัวร้ายมีได้แค่คนเดียว

802
00:48:27,041 --> 00:48:29,500
ไม่นับสมุนหรือสัตว์เลี้ยงด้วย

803
00:48:30,333 --> 00:48:32,875
หรือเหล่าตัวร้ายที่เจ้าไม่รู้ว่าเป็นตัวร้าย
จนกระทั่งสายเกินไป

804
00:48:32,958 --> 00:48:34,833
มอนโรเลเชียอาจต่างออกไปก็ได้

805
00:48:34,916 --> 00:48:39,083
เพราะมันมีท่าน
แล้วก็มีราชินีใจร้ายที่ท่านสร้างขึ้น

806
00:48:39,166 --> 00:48:41,291
ใคร มาลวิน่าเหรอ นางไม่ได้ใจร้าย นาง…

807
00:48:41,375 --> 00:48:43,333
ท่านได้เห็นชุดของนางไหม

808
00:48:43,416 --> 00:48:47,333
แถมยังท่าทางเวอร์วังกับสายตาวิกลจริต

809
00:48:48,625 --> 00:48:50,125
โอ้ ไม่นะ

810
00:48:50,208 --> 00:48:53,375
เพราะงั้นท่านรีบถอนพรดีกว่า ก่อนที่นางจะ…

811
00:48:55,000 --> 00:48:56,000
พิพ

812
00:48:56,958 --> 00:48:58,708
ข้ารู้สึกไม่ดีเลย

813
00:49:00,875 --> 00:49:02,083
เป็นอะไรไป

814
00:49:14,750 --> 00:49:15,750
โอ้ พิพ

815
00:49:15,833 --> 00:49:19,125
พิพ แม่เลี้ยงใจร้ายไม่มีเพื่อน
เป็นกระรอกน่ารักน่ะ พวกนางมี…

816
00:49:19,208 --> 00:49:21,750
แมว แมวใจร้ายด้วย

817
00:49:22,250 --> 00:49:26,916
ข้าเป็นแมวใจร้ายไม่ได้นะ พวกมันกินกระรอก

818
00:49:27,000 --> 00:49:29,041
ข้าได้อ้วกแตกแน่

819
00:49:34,875 --> 00:49:37,833
ข้ามั่นใจว่าการผจญภัยต้องอยู่สักแห่งแถวนี้

820
00:49:39,833 --> 00:49:41,333
เสียงร้องทุกข์

821
00:49:43,083 --> 00:49:44,625
เจอสักที

822
00:49:44,708 --> 00:49:46,291
เราจะทำยังไงกันดี

823
00:49:46,958 --> 00:49:48,625
ข้าไม่เข้าไปแน่ เจ้าเข้าสิ

824
00:49:48,708 --> 00:49:50,666
ให้ตายข้าก็ไม่เข้าไปในนั้น

825
00:49:50,750 --> 00:49:52,041
ท่านเป็นนักปราบมังกรเหรอ

826
00:49:52,125 --> 00:49:53,125
ข้าเชื่อเช่นนั้นนะ

827
00:49:55,875 --> 00:49:59,083
อย่าได้กลัวไป ข้าคนนี้จะปราบสัตว์ประหลาดเอง

828
00:49:59,166 --> 00:50:01,708
เป็นข้าคงไม่ทำแบบนั้น มันตัวใหญ่เบ้อเริ่ม

829
00:50:02,583 --> 00:50:04,041
แถมขี้โมโหอย่าบอกใคร

830
00:50:04,625 --> 00:50:08,750
มังกรใหญ่เบ้อเริ่มและขี้โมโหอย่าบอกใคร
คือที่ข้าตามหาพอดี

831
00:50:09,416 --> 00:50:10,416
ใช้เวลาไม่นานหรอก

832
00:50:10,500 --> 00:50:12,375
ลุยเลย ดาบคู่ใจ

833
00:50:25,791 --> 00:50:27,250
ท่านเคยทำแบบนี้มาก่อนไหมเนี่ย

834
00:50:29,041 --> 00:50:34,333
ต้องเคยอยู่แล้วสิ ข้าฆ่ามังกรมานักต่อนักแล้ว

835
00:50:35,375 --> 00:50:37,666
- งั้นก็ดี
- เอาเลย

836
00:50:53,833 --> 00:50:56,041
ร้อน ร้อนจัง

837
00:50:57,541 --> 00:50:58,541
ข้าต้องบากบั่น

838
00:50:59,416 --> 00:51:01,708
ข้าต้องพิชิตอสูรขี้ขลาดนี้

839
00:51:01,791 --> 00:51:03,166
ข้าต้อง…

840
00:51:05,375 --> 00:51:06,375
เฮ้

841
00:51:06,458 --> 00:51:10,250
อย่าโกรธนะขอรับ
แต่ท่านอาจอยากหาอาชีพอื่นทำ

842
00:51:22,583 --> 00:51:24,083
ท่านจะทำอะไร

843
00:51:24,166 --> 00:51:27,750
แนนซี่บอกว่าถ้าเรามีปัญหา
ที่เราต้องทำคือถาม

844
00:51:27,833 --> 00:51:31,250
ยินดีต้อนรับสู่ประสบการณ์
ไม้กายสิทธิ์วิเศษของท่าน

845
00:51:31,333 --> 00:51:32,833
หากท่านมีข้อสงสัย

846
00:51:32,916 --> 00:51:35,583
แค่ถามมา แล้วข้าจะปรากฏกาย

847
00:51:35,666 --> 00:51:38,291
- สวัสดี
- นี่ เราไม่มีเวลามาเจ๊าะแจ๊ะนะ

848
00:51:38,375 --> 00:51:39,708
เจ้าแมวนิสัยดี

849
00:51:39,791 --> 00:51:42,166
ขอโทษนะ เพื่อนของข้าแค่ร้อนใจนิดหน่อย

850
00:51:42,250 --> 00:51:45,250
เพราะเราต้องถอนพรให้เร็วที่สุด

851
00:51:45,333 --> 00:51:46,875
ไม่ชอบสิ่งที่ได้สิท่า

852
00:51:46,958 --> 00:51:50,000
คือข้าขอชีวิตดังเทพนิยาย

853
00:51:50,083 --> 00:51:52,583
แล้วพรนั้นทำให้เมืองข้า
เป็นเหมือนกับแอนดาเลเชีย

854
00:51:53,083 --> 00:51:56,166
แล้วตอนนี้ข้าก็กำลังค่อยๆ เปลี่ยน
เป็นแม่เลี้ยงใจร้าย

855
00:51:56,250 --> 00:51:58,541
ส่วนข้ากำลังจะกลายเป็นแมวใจร้าย

856
00:52:00,833 --> 00:52:04,208
อ๋อ ท่านเปลี่ยนโลกนี่เอง
หา ท่านเปลี่ยนโลกเลยเรอะ

857
00:52:04,291 --> 00:52:06,708
รู้หรือเปล่าว่าต้องใช้เวทมนตร์เท่าไร
ถึงทำให้พรนี้เกิดขึ้น

858
00:52:07,708 --> 00:52:10,291
ท่านคิดว่าเวทมนตร์ทั้งหมดมาจากไหน

859
00:52:10,375 --> 00:52:12,250
มาจากแอนดาเลเชียยังไงล่ะ

860
00:52:12,333 --> 00:52:14,791
นี่มันทำให้โลกถึงจุดจบได้เลยนะ

861
00:52:14,875 --> 00:52:18,083
นี่เป็นคำขอที่ไม่ควรขอ

862
00:52:18,750 --> 00:52:19,833
โชคดีแล้วกัน

863
00:52:19,916 --> 00:52:21,791
โอ๊ะโอ

864
00:52:21,875 --> 00:52:24,625
แต่เราต้องรู้ว่าจะถอนพรได้ยังไงนะ

865
00:52:24,708 --> 00:52:26,125
ขอต้อนรับสู่ประสบการณ์…

866
00:52:26,208 --> 00:52:27,750
โว่ว ท่านนั่นเอง โอเค

867
00:52:28,583 --> 00:52:32,125
เรามักจะกำหนดช่วงเวลาขึ้นเพื่อถอนพร

868
00:52:32,208 --> 00:52:33,833
แบบว่าเผื่อท่านเปลี่ยนใจ

869
00:52:33,916 --> 00:52:36,208
ขอบคุณพระเจ้าที่ท่านยังไม่เปลี่ยน
เป็นตัวร้ายเต็มขั้น

870
00:52:36,291 --> 00:52:38,458
- ดีจัง
- ระวังพู่หน่อยสิ ขอร้อง

871
00:52:38,541 --> 00:52:41,166
เราเลยเถิดจนถึงไหนแล้วนะ ไหนดูซิ

872
00:52:41,250 --> 00:52:42,750
แม่เลี้ยง พวกนางร้ายกาจ

873
00:52:42,833 --> 00:52:44,250
ร้ายกาจบาดใจ

874
00:52:44,916 --> 00:52:47,000
เข้าเกณฑ์เป๊ะ

875
00:52:47,083 --> 00:52:48,833
ส่วนอีกสามข้อคือหลงตัวเอง…

876
00:52:48,916 --> 00:52:52,000
ข้าเปล่าหลงตัวเองนะ ข้าแค่ใส่อะไรก็ดูดี

877
00:52:52,083 --> 00:52:53,416
แบบนั้นเป๊ะเลย โอเค

878
00:52:53,500 --> 00:52:56,208
- โอ๊ะโอ
- ใจร้าย และทะเยอทะยาน

879
00:52:56,291 --> 00:53:00,250
ข้าคงบอกได้แค่ว่าเวลาของท่านยังไม่หมด

880
00:53:00,333 --> 00:53:02,000
- ดีจัง
- แล้วจะรู้ได้ยังไงว่าเหลือเวลาเท่าไร

881
00:53:02,083 --> 00:53:03,541
สัญญาณอาจเป็นอะไรก็ได้

882
00:53:03,625 --> 00:53:06,416
ได้เห็นกลีบดอกไม้หลุดจากดอกไหม

883
00:53:06,500 --> 00:53:07,583
ไม่เหรอ

884
00:53:07,666 --> 00:53:10,666
แล้วถ้าเป็นนาฬิกาตีบอกเวลาเที่ยงคืน

885
00:53:10,750 --> 00:53:12,833
พร้อมส่งเสียงระฆังกังวานล่ะ

886
00:53:12,916 --> 00:53:16,166
มันอาจจะดูเกร่อ แต่ก็คลาสสิกนะ

887
00:53:16,250 --> 00:53:18,958
นั่นไม่ใช่กระบะทรายแมวนะ นั่นบ้านข้า

888
00:53:19,041 --> 00:53:20,500
แต่ไม่ต้องกังวลไป

889
00:53:20,583 --> 00:53:22,916
ตราบที่ท่านถอนพรก่อนเที่ยงคืน

890
00:53:23,000 --> 00:53:24,291
ท่านก็จะไม่เป็นไร

891
00:53:24,375 --> 00:53:25,500
แล้วจะเกิดอะไรขึ้นตอนเที่ยงคืน

892
00:53:25,583 --> 00:53:29,125
เมื่อระฆังบอกเวลาครั้งสุดท้ายตอนเที่ยงคืน
และเวทมนตร์สมบูรณ์

893
00:53:29,208 --> 00:53:31,791
จะไม่มีอะไรกลับเป็นเหมือนเดิมอีก

894
00:53:31,875 --> 00:53:34,833
แปลว่าคำขอของท่านจะอยู่ไปถาวร

895
00:53:34,916 --> 00:53:38,875
สืบต่อไปตลอดกาลนาน

896
00:53:38,958 --> 00:53:41,125
พูดแบบนั้นแล้วมันขลังดีน่ะ

897
00:53:42,041 --> 00:53:43,166
อยู่ไปตลอดกาล

898
00:53:43,250 --> 00:53:48,791
ในการถอนพรของท่าน
ที่ต้องทำก็คือใช้ไม้กายสิทธิ์ที่ใช้ขอพร

899
00:53:48,875 --> 00:53:51,625
- มันอยู่ไหนล่ะ
- จ้ะๆ มันอยู่ตรง…

900
00:53:54,250 --> 00:53:55,250
มันหายไปแล้ว

901
00:53:55,958 --> 00:53:56,958
โอ้ ไม่นะ

902
00:53:57,041 --> 00:53:59,666
งั้นก็โชคดีแล้วกัน โชคเท่านั้นที่ช่วยได้

903
00:54:01,916 --> 00:54:05,083
- เร็วเข้า ตอนนี้มัน…
- บ่ายสองแล้ว

904
00:54:05,958 --> 00:54:07,875
แปลว่าได้เวลาแห่งความใจร้าย

905
00:54:08,708 --> 00:54:10,416
ไม่นะ ไม่ๆ

906
00:54:10,500 --> 00:54:12,583
เรายอมให้เป็นแบบนี้ไม่ได้
เราต้องขัดขืนมันให้ได้

907
00:54:12,666 --> 00:54:15,458
ข้าไม่ใช่แมวใจร้าย ไม่ใช่แมวใจร้าย

908
00:54:15,541 --> 00:54:18,000
อยู่นี่ก่อนนะ ข้าต้องไปหาทางหยุดยั้งเรื่องนี้

909
00:54:18,083 --> 00:54:20,583
ส่วนข้าก็ต้องเลียเจ้านี่เพราะอะไรก็ไม่รู้

910
00:54:22,708 --> 00:54:24,583
อี๋ รสชาติอย่างแย่

911
00:54:24,666 --> 00:54:25,666
(ร้านขายเทียนลูมิแยร์)

912
00:54:25,750 --> 00:54:29,166
ทุกอย่างจะต้องเรียบร้อย
เราแค่ต้องใช้เวทมนตร์นิดหน่อย

913
00:54:29,250 --> 00:54:31,875
เหมือนที่เราพูดกันในแอนดาเลเชียว่า
"เวทมนตร์แก้ไขได้ทุกอย่าง"

914
00:54:31,958 --> 00:54:32,958
หรือว่าทำลายกันนะ

915
00:54:33,041 --> 00:54:34,916
จากนั้นเราก็จะหาเวทมนตร์เพิ่ม
เพื่อเอามาถอนมนตร์

916
00:54:35,000 --> 00:54:36,791
- แล้วทุกอย่างก็จะเรียบร้อยอีกครั้ง
- สวัสดี

917
00:54:37,416 --> 00:54:39,083
แต่อย่างน้อยเราก็ดูเลิศสุดๆ

918
00:54:39,166 --> 00:54:41,625
นี่ไม่ใช่เรื่องสำคัญตอนนี้สักหน่อย

919
00:54:41,708 --> 00:54:42,916
พูดไปคนเดียวเถอะ

920
00:54:43,000 --> 00:54:45,708
แต่โรเบิร์ตจะต้องชอบใจแน่ๆ

921
00:54:45,791 --> 00:54:47,833
ถ้าเขาไม่ถูกตัวอะไรฆ่าซะก่อน

922
00:54:48,583 --> 00:54:51,500
โอ้ ไม่นะ นางพูดถูก ข้าหมายถึงข้าพูดถูก

923
00:54:51,583 --> 00:54:56,333
เขาคิดว่าตัวเองเป็นเจ้าชาย แถมพกดาบไปด้วย
ใครจะรู้ว่าเขาจะเจออะไรในป่า

924
00:54:56,916 --> 00:54:57,916
มอร์แกนด้วย

925
00:54:59,041 --> 00:55:01,666
แม้ว่าในแอนดาเลเชีย
จะไม่เคยมีเรื่องร้ายเกิดขึ้นกับสาวๆ

926
00:55:01,750 --> 00:55:04,208
พวกนางแค่ร้องเพลงและเด็ดดอกไม้

927
00:55:04,291 --> 00:55:09,166
บางครั้งก็ติดอยู่บนหอคอย
หรือคุกใต้ดิน ไม่ก็ถูกโทรลล์ลักพาตัว

928
00:55:09,250 --> 00:55:10,875
หรือเจอกับแม่มด ตายแล้ว

929
00:55:13,541 --> 00:55:14,958
โอ้ ดีจังเลย

930
00:55:20,000 --> 00:55:21,000
ขอบคุณ

931
00:55:21,083 --> 00:55:23,500
ดูชุดตลกๆ นั่นสิ

932
00:55:23,583 --> 00:55:25,500
นางสวมอะไรน่ะ

933
00:55:25,583 --> 00:55:28,583
อรุณสวัสดิ์ มอร์แกน
พร้อมไปร่วมงานเทศกาลใหญ่คืนนี้ไหม

934
00:55:28,666 --> 00:55:31,916
แน่นอนค่ะ แม่เลี้ยงข้าถึงกับซื้อชุดใหม่ให้ด้วย

935
00:55:32,000 --> 00:55:33,958
นางไม่เคยทำแบบนั้นมาก่อน

936
00:55:34,041 --> 00:55:35,791
ทุกอย่างไร้ที่ติเลย

937
00:55:35,875 --> 00:55:38,500
มีเทศกาลรอคอยเราอยู่

938
00:55:38,583 --> 00:55:41,083
เราต่างวิงเวียนไปกับความคาดหวัง

939
00:55:41,166 --> 00:55:43,583
ข้าจะแขวนดอกไม้ไว้บนพุ่มไม้หอม

940
00:55:43,666 --> 00:55:45,958
เพื่อประดับประดาเทศกาล

941
00:55:46,041 --> 00:55:48,583
ทั่วลานบ้านจะมีแต่ความรื่นเริง

942
00:55:48,666 --> 00:55:51,250
และผู้คนเต้นรำกันแม้ในโถงทางเดิน

943
00:55:51,333 --> 00:55:53,916
แบบนั้นคงไร้ที่ติเลยไม่ใช่เหรอ

944
00:55:54,000 --> 00:55:56,416
แบบนั้นคงไร้ที่ติเลยไม่ใช่เหรอ

945
00:55:56,500 --> 00:55:59,958
แบบนั้นคงไร้ที่ติเลยไม่ใช่เหรอ

946
00:56:02,458 --> 00:56:05,958
ไม่คิดว่าแบบนั้นคงไร้ที่ติเลยเหรอ

947
00:56:06,458 --> 00:56:08,083
แน่นอน

948
00:56:08,166 --> 00:56:11,750
มันก็ไร้ที่ติตลอดไม่ใช่เหรอ

949
00:56:13,000 --> 00:56:17,125
เป็นอีกเช้าอันไร้ที่ติในมอนโรเลเชีย

950
00:56:17,208 --> 00:56:21,583
เด็กน้อยเริงรื่นออกมาเล่นใต้ท้องฟ้าสดใส

951
00:56:21,666 --> 00:56:26,083
นกทุกตัวและต้นไม้ทุกต้นขับขานเสียงใส

952
00:56:26,166 --> 00:56:30,541
ทุกอย่างไร้ที่ติ แต่เหตุใดข้าถึงไม่พอใจ

953
00:56:30,625 --> 00:56:34,666
ข้ารู้บทบาทตัวเอง และทำหน้าที่ทุกวี่วัน

954
00:56:34,750 --> 00:56:38,625
ตัวตนที่แท้จริงนั้น ข้าไม่เคยให้ใครได้เห็น

955
00:56:38,708 --> 00:56:41,000
แต่ในส่วนลึกของใจ

956
00:56:41,083 --> 00:56:43,333
ข้ารู้ว่ามีส่วนพิกลซ่อนไว้

957
00:56:43,416 --> 00:56:46,541
ความไร้ที่ติอาจไม่ใช่สิ่งที่ข้าต้องการ

958
00:56:47,166 --> 00:56:51,583
ใจข้าปรารถนาจะได้ผจญภัย

959
00:56:51,666 --> 00:56:55,875
ใจข้าโหยหารักแสนหวาน

960
00:56:55,958 --> 00:57:00,250
สิ่งที่ข้าแอบอ้อนวอนขอ สักวันที่ทำตามใจ

961
00:57:00,333 --> 00:57:06,541
ข้าทำได้หากเพียงมีโอกาส

962
00:57:06,625 --> 00:57:11,125
เป็นอีกเช้าอันไร้ที่ติในมอนโรเลเชีย

963
00:57:11,208 --> 00:57:15,625
ตื่นเต้นไปกับสิ่งที่อาจเกิดขึ้น

964
00:57:15,708 --> 00:57:19,916
เพราะข้ารู้สึกว่าอาจเป็นวันนี้

965
00:57:20,000 --> 00:57:21,000
(เทศกาลมอนโรเลเชีย)

966
00:57:21,083 --> 00:57:24,708
รออยู่แค่หัวมุมถนนหรือข้างท่าน้ำ

967
00:57:24,791 --> 00:57:31,583
ชีวิตข้าอาจกำลังเปลี่ยนไป

968
00:57:31,666 --> 00:57:34,208
บางอย่างที่ยุ่งเหยิงและไม่สมบูรณ์แบบ

969
00:57:34,291 --> 00:57:39,208
แต่ให้ความรู้สึกใช่

970
00:57:39,291 --> 00:57:46,291
ตรงใจข้า

971
00:57:53,875 --> 00:57:59,083
ข้าไม่เคยต้องการจะไร้ที่ติ

972
00:57:59,875 --> 00:58:05,375
ขอเพียงโอกาสได้ทำและได้เป็น

973
00:58:05,458 --> 00:58:12,416
ตัวเอง

974
00:58:36,083 --> 00:58:38,875
วันนี้ผลไม้นี่นิ่มมาก

975
00:58:38,958 --> 00:58:40,333
งั้นเป็นข้าจะระวังไว้

976
00:58:40,416 --> 00:58:43,125
เพราะแก้วมังกรที่นิ่มๆ หน่อยอาจจะ…

977
00:58:45,166 --> 00:58:46,208
อารมณ์เสียอยู่

978
00:58:53,166 --> 00:58:55,833
มีอินทผาลัม มะเดื่อ ถั่วพิสตาชิโอขายจ้ะ

979
00:58:57,125 --> 00:58:58,166
ให้ช่วยอะไรไหม ที่รัก

980
00:58:58,250 --> 00:59:00,666
ค่ะ ท่านมีอะไรที่ใช้ถอนพร

981
00:59:00,750 --> 00:59:03,333
ที่ไม่ได้ตั้งใจขอไหม หรือเป็นยาพอกก็ได้

982
00:59:03,416 --> 00:59:05,541
หรือไม่ก็ขี้ผึ้ง พวกนั้นก็ทรงพลังได้เหมือนกัน

983
00:59:05,625 --> 00:59:07,000
ไม่มีขี้ผึ้งหรอก

984
00:59:09,666 --> 00:59:11,708
ตัวนี้จะทำให้ขนตาท่านงามงอน

985
00:59:14,125 --> 00:59:16,541
ขนตางามงอนเหรอ ก็ดีน่ะสิ

986
00:59:16,625 --> 00:59:20,958
ไม่ได้ เราไม่มีเวลาสำหรับเรื่องไร้สาระ
เราต้องจดจ่อกับเป้าหมาย

987
00:59:24,291 --> 00:59:26,791
ข้าเชื่อว่าเจ้าจะไปร่วมงานเต้นรำคืนนี้ใช่ไหม

988
00:59:26,875 --> 00:59:30,583
ถูกต้องแล้ว ข้าตื่นเต้นมากเลยนะ

989
00:59:30,666 --> 00:59:33,250
- ข้าไม่เคยไปงานเต้นรำเลย
- โอ้ ไม่นะ ไม่ๆๆ

990
00:59:33,333 --> 00:59:35,083
แม่เลี้ยงไม่เคยรับมือกับเรื่องพรรค์นี้ได้เลย

991
00:59:35,166 --> 00:59:37,958
แม่ข้าชอบงานเลี้ยงพวกนี้มาก
ข้าว่าข้าร่วมงานเป็นพันครั้งได้

992
00:59:38,041 --> 00:59:40,125
แบบนั้นคงวิเศษเลยเนอะ

993
00:59:41,041 --> 00:59:42,625
ใช่เลย บางครั้งน่ะนะ

994
00:59:43,458 --> 00:59:45,208
ก็แค่ถ้าเลือกได้ ข้าคงไม่ขอร่วมด้วย

995
00:59:47,208 --> 00:59:48,208
ข้าเข้าใจนะ

996
00:59:49,666 --> 00:59:54,083
แต่นี่เป็นงานเต้นรำครั้งแรกของเจ้า
ข้าควรพาเจ้าดูรอบๆ ดีไหม

997
00:59:54,166 --> 00:59:56,750
เพื่อให้แน่ใจว่าเจ้าจะมีคู่เต้นรำที่เหมาะสม

998
00:59:59,208 --> 01:00:02,583
มันมีคู่เต้นรำที่ไม่เหมาะสมด้วยเหรอ

999
01:00:02,666 --> 01:00:07,125
โอ้ มีสิ เกาะติดข้าไว้ละ
แล้วนิ้วเท้าเจ้าจะขอบคุณที่ทำแบบนั้น

1000
01:00:07,708 --> 01:00:10,000
เช่นนั้นก็ขอบคุณแทนนิ้วเท้าข้าแล้วกัน

1001
01:00:11,583 --> 01:00:13,000
และข้าก็ตอบรับคำเชิญ

1002
01:00:13,083 --> 01:00:14,291
และข้าก็รู้สึกเป็นเกียรติ

1003
01:00:25,666 --> 01:00:28,583
ข้าจะเอาให้นางเอง
นางชอบเวลาที่ข้าเอาของให้นาง

1004
01:00:28,666 --> 01:00:32,083
- แต่ข้าเป็นคนเอามานะ
- ข้าเป็นคนดึงเจ้าออกมา

1005
01:00:33,500 --> 01:00:37,916
ไม้กายสิทธิ์ของจีเซล
ไม่มีทางทรงพลังขนาดนั้นได้หรอก

1006
01:00:38,958 --> 01:00:43,083
แต่ข้าว่าควรลองดูว่าใช้มันทำอะไรได้

1007
01:00:44,958 --> 01:00:47,708
ไหนดูซิ ข้าขอ…

1008
01:00:49,375 --> 01:00:51,041
ให้รูบี้…

1009
01:00:52,041 --> 01:00:53,083
กลายเป็นกบ

1010
01:00:53,166 --> 01:00:55,166
โอ้ ไม่นะ ไม่ ไม่ๆ

1011
01:01:00,708 --> 01:01:04,000
ข้าเป็นกบพูดได้ นึกแล้วเชียว ข้า…

1012
01:01:05,833 --> 01:01:07,041
ไอ้เก้าอี้งี่เง่า

1013
01:01:09,500 --> 01:01:13,416
กระจก นี่มันเวทมนตร์พรรค์ไหนกัน

1014
01:01:14,833 --> 01:01:17,041
ถามอะไรก็ได้ แล้วข้าจะปรากฏกาย

1015
01:01:17,125 --> 01:01:20,458
คำถามนี้ง่ายมาก
เวทมนตร์ของแอนดาเลเชียยังไงล่ะ

1016
01:01:20,541 --> 01:01:24,250
ซึ่งแปลว่าบุตรและธิดา
แห่งแอนดาเลเชียเท่านั้นที่จะ…

1017
01:01:24,875 --> 01:01:25,875
ใช้ได้

1018
01:01:27,333 --> 01:01:29,500
สวัสดี ท่านเป็นใครล่ะเนี่ย

1019
01:01:29,583 --> 01:01:30,833
จับมันมา

1020
01:01:31,416 --> 01:01:32,416
ได้ตัวแล้ว

1021
01:01:33,208 --> 01:01:34,500
หยุดนะ หยุดสิ

1022
01:01:34,583 --> 01:01:35,958
เจ้าตัวร้ายลื่นไหลน่าดู

1023
01:01:36,041 --> 01:01:38,375
- ตรงนั้นข้าจั๊กจี้นะ พู่ข้า
- โอ้ น่ารักจัง

1024
01:01:38,458 --> 01:01:39,958
ระวังส่วนหมายเหตุด้วย

1025
01:01:40,041 --> 01:01:44,041
ขอโทษนะ เจ้าพูดว่า "ถามอะไรก็ได้" ใช่ไหม

1026
01:01:44,125 --> 01:01:47,250
โอ้ ไม่นะ ไปให้พ้น ชิ่ว ไปเลย ไปซะ

1027
01:01:47,333 --> 01:01:50,583
ไม่ละ เจ้าไม่ได้ไปไหนทั้งนั้น

1028
01:01:50,666 --> 01:01:52,916
ข้ามีคำถามมากมายจะถาม

1029
01:01:53,000 --> 01:01:56,541
คำถามมากมายก่ายกองเลยละ

1030
01:01:56,625 --> 01:01:59,500
เพราะงั้นเจ้าจะต้องตอบตั้งแต่ข้อแรก…

1031
01:01:59,583 --> 01:02:00,583
อย่ามาถามข้า

1032
01:02:00,666 --> 01:02:04,166
ไม่งั้นข้าคงต้องตัดแต่งอะไรสักหน่อยแล้ว

1033
01:02:21,333 --> 01:02:22,708
ช่อดอกไม้สวยดี

1034
01:02:22,791 --> 01:02:24,875
พวกมันจะเข้ากับชุดข้าแน่นอน

1035
01:02:24,958 --> 01:02:27,208
พวกมันบานอยู่ข้างตลาดเพียบเลยน่ะค่ะ

1036
01:02:27,291 --> 01:02:28,583
สวยใช่ไหมคะ

1037
01:02:28,666 --> 01:02:30,666
โลกเรานี่ช่างอัศจรรย์จริงๆ

1038
01:02:31,291 --> 01:02:35,458
เรื่องอัศจรรย์ที่สุดเกิดขึ้นด้วยค่ะ
ไทสันชวนข้าไปงานเทศกาล

1039
01:02:36,750 --> 01:02:37,750
น่าตื่นเต้นจริงๆ

1040
01:02:38,875 --> 01:02:42,125
แต่ข้าเกรงว่าคืนนี้เจ้าจะไม่ได้ไปร่วมงานหรอก

1041
01:02:42,208 --> 01:02:43,916
เจ้ามีงานบ้านที่ต้องทำเยอะเกินไป

1042
01:02:45,375 --> 01:02:46,791
แต่ข้าทำงานเสร็จหมดแล้วนะคะ

1043
01:02:46,875 --> 01:02:49,791
แล้วพรมในห้องโถงล่ะ
ฝุ่นจับเยอะอย่างกับอะไรดี

1044
01:02:50,291 --> 01:02:52,416
แล้วยังหน้าต่างอีก ข้ามองอะไรไม่เห็นแล้ว

1045
01:02:52,500 --> 01:02:55,708
แล้วยังมีทำสวน เย็บผ้า ซ่อมแซมของอีก

1046
01:02:55,791 --> 01:02:58,583
อย่าลืมปล่องไฟสิ สกปรกไม่ไหว

1047
01:03:00,041 --> 01:03:03,500
ค่ะ อาจมีสองสามอย่างที่ข้าลืมทำ

1048
01:03:03,583 --> 01:03:06,958
- แต่พวกมันรอได้แน่…
- นี่เจ้าเถียงข้าเหรอ

1049
01:03:07,041 --> 01:03:09,916
ไม่เลยค่ะ ข้าไม่มีวันเถียงท่าน

1050
01:03:10,000 --> 01:03:12,708
เจ้าอาจต้องจำที่ทางของตัวเองที่นี่ให้ได้

1051
01:03:12,791 --> 01:03:16,458
จนกว่าจะจำได้ เจ้าจะต้องไม่ออกจากห้องนี้
ยกเว้นตอนไปทำงาน

1052
01:03:16,541 --> 01:03:18,833
และตอนที่ข้าสั่งเท่านั้น

1053
01:03:18,916 --> 01:03:21,541
แต่ข้าสัญญากับไทสันแล้วว่าจะไปงาน

1054
01:03:21,625 --> 01:03:23,125
โอ๊ย ไม่เอาน่า มอร์แกน

1055
01:03:23,208 --> 01:03:27,041
หนุ่มอย่างไทสันมีตัวเลือกมากมาย
แถมพวกนางยังดีกว่าเจ้า

1056
01:03:27,125 --> 01:03:28,833
แต่ไม่ต้องห่วง

1057
01:03:29,500 --> 01:03:33,500
เจ้าเพลิดเพลินกับค่ำคืนจากบนหอคอยเล็กๆ นี้ได้

1058
01:03:34,041 --> 01:03:36,375
ข้ามั่นใจว่ามันคงวิเศษราวต้องมนตร์

1059
01:03:37,583 --> 01:03:39,708
นั่นสินะที่เรียกว่าประชด

1060
01:03:41,166 --> 01:03:43,375
ก็ไม่เห็นเข้าใจยาก

1061
01:03:44,000 --> 01:03:45,250
ท่านแม่เลี้ยง

1062
01:03:46,291 --> 01:03:49,208
ท่านแม่เลี้ยง ขอร้องละ
ท่านใจร้ายแบบนี้ไม่ได้นะ

1063
01:03:50,666 --> 01:03:54,958
มันช่วยไม่ได้นี่จ๊ะ ก็ข้าเป็นแบบนี้

1064
01:03:56,375 --> 01:03:58,125
ไม่นะ ไม่

1065
01:03:59,583 --> 01:04:01,958
ไม่ ท่านต้องให้ข้าไปนะ
ท่านจะใจร้ายแบบนี้ไม่ได้

1066
01:04:02,041 --> 01:04:04,458
ขอร้องละ นะคะ ท่านทำแบบนี้ไม่ได้

1067
01:04:04,958 --> 01:04:05,958
ท่านแม่เลี้ยง

1068
01:04:09,666 --> 01:04:13,083
แอปเปิลจ้า แอปเปิลฉ่ำๆ

1069
01:04:19,166 --> 01:04:21,833
ยักษ์

1070
01:04:22,333 --> 01:04:23,541
ยักษ์

1071
01:04:23,625 --> 01:04:24,875
ยักษ์กำลังมาเหรอ

1072
01:04:24,958 --> 01:04:26,333
ยักษ์กำลังมา

1073
01:04:33,583 --> 01:04:34,583
หาที่หลบไว้เป็นดี

1074
01:04:45,000 --> 01:04:46,583
เชือก ต้องแบบนี้สิ

1075
01:04:46,666 --> 01:04:47,875
จะทำอะไรน่ะ

1076
01:04:47,958 --> 01:04:51,541
ข้าจะเอาเชือกนี่ไปขัดขายักษ์

1077
01:04:51,625 --> 01:04:54,875
จากนั้นยักษ์ตัวผู้หรือตัวเมียนั่นก็จะเป็นของข้า

1078
01:05:11,500 --> 01:05:13,291
ซวยแล้ว

1079
01:05:21,541 --> 01:05:23,208
โอ้ เฮ้ ไม่เป็นไร

1080
01:05:30,000 --> 01:05:30,958
ไม่นะ

1081
01:05:33,958 --> 01:05:35,791
ช่วยด้วย ข้าติด

1082
01:05:35,875 --> 01:05:37,291
ช่วยด้วย

1083
01:05:37,375 --> 01:05:38,958
- โอ้ แย่แล้ว
- ขอละ ช่วยด้วย

1084
01:05:39,041 --> 01:05:40,166
ข้ามาแล้ว

1085
01:05:45,166 --> 01:05:46,708
ไม่เป็นไรๆ

1086
01:05:47,291 --> 01:05:48,458
ทุกอย่างจบลงแล้ว

1087
01:05:48,541 --> 01:05:51,375
ยักษ์ใหญ่ใจร้ายไปแล้ว

1088
01:05:51,958 --> 01:05:53,125
เบลล่า

1089
01:05:53,208 --> 01:05:54,208
แม่จ๋า

1090
01:05:55,750 --> 01:05:56,833
แม่

1091
01:05:58,041 --> 01:05:59,583
ข้าขอโทษ

1092
01:05:59,666 --> 01:06:01,500
ข้าหันไปมองทางอื่นแป๊บเดียว

1093
01:06:01,583 --> 01:06:04,458
- พวกเราติดค้างท่านแล้ว
- ฮีโร่ตัวจริงเลย

1094
01:06:04,541 --> 01:06:06,041
ไม่ใช่หรอกครับ

1095
01:06:06,125 --> 01:06:10,083
เพราะท่าน ครอบครัวเราจึงปลอดภัย
ข้าจะซาบซึ้งใจตลอดไป

1096
01:06:39,791 --> 01:06:40,791
เอาละนะ

1097
01:06:54,583 --> 01:06:55,791
จะไปไหนงั้นเหรอ

1098
01:06:58,250 --> 01:06:59,875
เปล่านะคะ ไม่ใช่อย่างที่ท่านคิด

1099
01:06:59,958 --> 01:07:03,000
ข้าแค่จะไปบอกเขาว่าทำไมถึงจะไม่ไปงาน

1100
01:07:03,083 --> 01:07:05,583
ท่านแม่เลี้ยง ได้โปรด แล้วข้าจะรีบกลับมาบ้าน

1101
01:07:05,666 --> 01:07:07,791
ถูกของเจ้า เจ้าจะรีบกลับ

1102
01:07:07,875 --> 01:07:09,791
เพราะเจ้าจะไม่ได้ไปไหนทั้งนั้น

1103
01:07:10,625 --> 01:07:12,666
ขอร้อง อย่าทำแบบนี้เลยค่ะ

1104
01:07:12,750 --> 01:07:13,750
ขอร้อง

1105
01:07:15,958 --> 01:07:17,541
- มอร์แกน
- ท่านแม่เลี้ยง

1106
01:07:19,000 --> 01:07:20,083
มอร์แกน

1107
01:07:20,166 --> 01:07:21,458
ท่านสบายดีหรือเปล่า

1108
01:07:21,541 --> 01:07:24,000
ดีกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว
ทีนี้เราจะกลับขึ้นไปบนหอคอยของเจ้า

1109
01:07:25,916 --> 01:07:28,541
โอ้ ไม่นะ เป็นไปไม่ได้ ยังก่อน

1110
01:07:28,625 --> 01:07:30,208
ท่านพูดเรื่องอะไร

1111
01:07:30,291 --> 01:07:31,125
ความทะเยอทะยาน

1112
01:07:32,666 --> 01:07:34,958
นี่ข้อสุดท้ายแล้ว
จากนั้นข้าจะกลายเป็นนางเต็มตัว

1113
01:07:35,041 --> 01:07:36,166
เกิดอะไรขึ้น

1114
01:07:38,541 --> 01:07:40,458
- มอร์แกน ข้าขอโทษจริงๆ
- อะไรนะ

1115
01:07:40,541 --> 01:07:42,333
เป็นความผิดของข้าคนเดียว

1116
01:07:43,166 --> 01:07:46,000
ข้าขอชีวิตดั่งเทพนิยาย
แต่ทุกอย่างมันออกมาผิดมหันต์

1117
01:07:46,666 --> 01:07:47,916
หรือไม่ก็ถูกมหันต์

1118
01:07:48,000 --> 01:07:49,291
ไม่นะ เดี๋ยว

1119
01:07:49,375 --> 01:07:52,166
จีเซลผู้อ่อนหวานน่าสงสาร
ไม่รู้ว่าตัวเองต้องการอะไร แต่ข้ารู้

1120
01:07:52,250 --> 01:07:55,250
- แม่เลี้ยงคะ ขอร้อง
- มอร์แกน ฟังข้าให้ดีนะ

1121
01:07:56,041 --> 01:07:57,125
โอ้ ใช่เลย ใช่

1122
01:07:57,208 --> 01:07:59,791
หนูน้อยมอร์แกนผู้ไร้ที่ติ
ไม่ได้สมบูรณ์แบบแล้วสินะ

1123
01:08:01,083 --> 01:08:02,833
อย่าได้กล้าว่านางเชียว

1124
01:08:04,041 --> 01:08:06,583
ข้าจะพูดอะไรก็ได้ที่อยากพูด

1125
01:08:06,666 --> 01:08:09,166
หยุดนะ ท่านทำให้ข้ากลัว

1126
01:08:09,250 --> 01:08:10,250
ข้ารู้

1127
01:08:11,250 --> 01:08:12,416
ข้าก็อยากทำเองได้

1128
01:08:12,500 --> 01:08:16,000
แต่ใครจะรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
หากข้าไปที่นั่นในสภาพนี้

1129
01:08:16,916 --> 01:08:17,916
เจ้าต้องไป

1130
01:08:20,208 --> 01:08:21,208
ใช่แล้ว

1131
01:08:21,708 --> 01:08:23,541
ขอให้คนช่วยก่อนที่จะสายเกินไป

1132
01:08:25,208 --> 01:08:28,875
- และต้องทำให้ได้ก่อนเที่ยงคืนนะ
- ทำอะไรคะ

1133
01:08:29,583 --> 01:08:30,916
ช่วยพวกเรา

1134
01:08:40,541 --> 01:08:42,375
นังเด็กตัวแสบ

1135
01:08:46,833 --> 01:08:47,833
เจ้าสามคน

1136
01:08:48,791 --> 01:08:50,750
เจ้าดูรับมือเด็กได้ดี

1137
01:08:50,833 --> 01:08:54,541
ลูกน้อยแสนประเสริฐของข้า
ต้องการคนดูแล ไปดูนางซะสิ

1138
01:08:59,541 --> 01:09:02,916
ข้ารู้สึกเหมือนตัวเองเหนือกว่าสัตว์ทุกตัวเลย

1139
01:09:03,000 --> 01:09:05,208
ไม่รู้ทำไมเราต้องขัดขืนด้วย

1140
01:09:05,291 --> 01:09:06,291
นั่นสิ

1141
01:09:06,375 --> 01:09:11,541
ใครจะไปคิดว่าการเป็นตัวร้าย
ช่างรู้สึกปลดปล่อยแบบนี้

1142
01:09:12,333 --> 01:09:15,375
ทีนี้ข้าก็แค่ต้องตามหาไม้กายสิทธิ์

1143
01:09:23,333 --> 01:09:25,833
ตรงนี้มีอะไรกันนะ

1144
01:09:38,166 --> 01:09:41,416
รู้ไหม แม่เลี้ยงน่ะเป็นได้หลายอย่าง

1145
01:09:41,500 --> 01:09:44,041
แต่สิ่งเดียวที่เราไม่ใช่ ก็คือเราไม่มีพลัง

1146
01:09:44,125 --> 01:09:47,291
เราถึงต้องคอยชักใย
มากมายก่ายกองแบบนี้ยังไงล่ะ

1147
01:09:47,375 --> 01:09:49,250
เราไม่มีพลังเป็นของตัวเอง

1148
01:09:50,208 --> 01:09:54,083
ตอนนี้มอร์แกนไม่อยู่แล้ว
ข้าก็ไม่ใช่แม่เลี้ยงอีกต่อไป

1149
01:09:55,083 --> 01:09:58,166
ข้าว่าถึงเวลาต้องรับบทบาทใหม่ในเมืองนี้ซะแล้ว

1150
01:09:59,583 --> 01:10:01,416
ข้าจะเป็นราชินี

1151
01:10:02,250 --> 01:10:03,875
แต่เมืองนี้มีราชินีอยู่แล้ว

1152
01:10:03,958 --> 01:10:06,750
และข้าก็รู้สึกว่านางหวงแหนตำแหน่งสุดๆ

1153
01:10:07,750 --> 01:10:09,500
เรื่องนั้นน่าจะแก้ไขได้ง่ายๆ

1154
01:10:09,583 --> 01:10:15,208
ตัวร้ายอย่างมาลวิน่าอดใจไม่อยู่แน่
ถ้าได้โอกาสทำให้โลกเห็นว่านางร้ายแค่ไหน

1155
01:10:15,833 --> 01:10:17,250
แล้วเราจะทำอะไรกัน

1156
01:10:17,333 --> 01:10:18,583
เราก็จะมอบโอกาสนั้นให้นาง

1157
01:10:19,916 --> 01:10:23,333
จากนั้นข้ามีงานเล็กน้อยให้เจ้าทำ
สัตว์เลี้ยงแสนรัก

1158
01:10:24,541 --> 01:10:27,416
ข้าจะได้เป็นแมวใจร้ายแล้วเหรอ

1159
01:10:27,500 --> 01:10:28,666
ใช่แล้ว

1160
01:10:37,166 --> 01:10:38,541
โอ๊ะโอ

1161
01:10:47,333 --> 01:10:49,333
กระจกวิเศษในมือนาง

1162
01:10:49,416 --> 01:10:52,166
บอกเถิดว่าความมั่นใจใครจืดจางที่สุดในปฐพี

1163
01:10:52,250 --> 01:10:55,208
จนต้องคอยถามเงาสะท้อนของตัวเอง

1164
01:10:55,291 --> 01:10:58,416
ให้แนะนำว่าสิ่งที่นางต้องทำจริงๆ

1165
01:10:59,416 --> 01:11:00,791
คือรักตัวเอง

1166
01:11:01,958 --> 01:11:05,791
จีเซล ยินดีที่ได้พบเช่นเคย

1167
01:11:06,416 --> 01:11:09,291
เพคะ ข้าก็คิดว่าแบบนั้น

1168
01:11:09,375 --> 01:11:14,000
ข้าหวังอยู่เลยว่าจะบังเอิญเจอเจ้า
แล้วดูสิ ก็ได้เจอจริงๆ

1169
01:11:15,833 --> 01:11:18,250
แล้วมีอะไรให้ข้าช่วยล่ะ

1170
01:11:19,000 --> 01:11:21,208
ข้าคิดว่าคงยุติธรรมดีหากให้โอกาสเจ้า

1171
01:11:21,291 --> 01:11:26,125
ยกมอนโรเลเชียให้ข้าอย่างสันติ
ก่อนจะเกิดเรื่องไม่น่าอภิรมย์ขึ้น

1172
01:11:30,916 --> 01:11:32,958
แล้วทำไมข้าต้องทำแบบนั้นด้วย

1173
01:11:33,041 --> 01:11:36,166
เพราะเมืองนี้เป็นของข้า

1174
01:11:37,083 --> 01:11:38,875
ข้าว่าเราต่างรู้เรื่องนั้น จริงไหม

1175
01:11:44,875 --> 01:11:49,916
น่าเสียดายที่ข้าต้องปฏิเสธข้อเสนออันใจกว้างนี้

1176
01:11:50,000 --> 01:11:53,750
พอดีได้คุยกับม้วนคู่มือ เพื่อนเจ้ามาบ้าง

1177
01:11:53,833 --> 01:11:57,625
เห็นชัดอยู่ว่ามอนโรเลเชีย
เป็นอย่างที่มันสมควรเป็นแล้ว

1178
01:11:58,125 --> 01:12:01,083
ไม่ว่ามันจะเป็นอะไรก็ตาม

1179
01:12:04,625 --> 01:12:06,916
ถือว่าข้าขอแล้วนะ

1180
01:12:07,000 --> 01:12:10,333
แต่ถ้าเจ้าไม่ยอมรับข้อเสนอ

1181
01:12:11,166 --> 01:12:13,750
เจ้ารู้ว่ามันจะเป็นได้แค่อย่างเดียว

1182
01:12:13,833 --> 01:12:14,958
ใช่เลย

1183
01:12:16,166 --> 01:12:17,166
ดวลเต้นกันเลย

1184
01:12:17,250 --> 01:12:18,916
เห็นหรือยังว่าข้าต้องทนกับอะไร

1185
01:12:19,791 --> 01:12:21,250
เราคนหนึ่งต้องตาย

1186
01:12:23,125 --> 01:12:25,000
เอาเป็นเที่ยงคืนดีไหม

1187
01:12:25,083 --> 01:12:26,291
ฟังดูดี

1188
01:12:26,791 --> 01:12:29,666
ข้าขอโทษอีกครั้ง
ที่ทำลายงานเลี้ยงเล็กๆ ของเจ้า

1189
01:12:29,750 --> 01:12:32,541
ด้วยเรื่อง "ทำลายเจ้า" อันยุ่งเหยิงนี้

1190
01:12:32,625 --> 01:12:34,583
โอ้ จีเซล

1191
01:12:35,625 --> 01:12:37,041
เจ้าตลกดี

1192
01:12:38,500 --> 01:12:41,708
เพ้อเจ้อ แต่ก็ตลกดี

1193
01:12:44,958 --> 01:12:47,666
และอย่าได้กลัวไปที่ทำให้ข้าโกรธ

1194
01:12:47,750 --> 01:12:50,166
ข้าไม่สังเกตด้วยซ้ำว่าเจ้าอยู่ด้วย

1195
01:12:50,250 --> 01:12:52,833
โทษที เจ้าพูดอยู่เหรอ เพราะมันบอกยาก

1196
01:12:53,333 --> 01:12:56,000
เหมือนกลิ่นที่ลอยอ้อยอิ่งในอากาศ

1197
01:12:56,083 --> 01:12:58,750
พยายามทำตัวฉลาดไปก็ไม่มีผล

1198
01:12:58,833 --> 01:13:00,875
เจ้าไม่เคยสวมบทบาทนี้

1199
01:13:01,541 --> 01:13:03,958
เจ้าไม่เห็นว่าตัวเองนั้นไร้ความหมาย

1200
01:13:04,041 --> 01:13:07,041
งั้นก็ได้เวลาให้บทเรียน

1201
01:13:07,125 --> 01:13:12,583
เจ้าอาจคิดว่าตัวเองนั้นร้าย
แต่ที่รัก ข้าต่างหากที่ร้ายกว่า

1202
01:13:12,666 --> 01:13:16,291
ถามจริงนะ ที่รัก มันจะสนุกตรงไหนกัน
ถ้าเอาแต่เป็น…

1203
01:13:16,375 --> 01:13:17,416
- พวกตกกระป๋อง
- พวกวันนาบี

1204
01:13:17,500 --> 01:13:18,333
ตัวร้าย

1205
01:13:18,416 --> 01:13:23,666
เจ้าน่ะเป็นแค่งูจิ๋ว
ส่วนข้านั้นเป็นอสรพิษตัวใหญ่

1206
01:13:23,750 --> 01:13:25,666
ยอมรับความจริงเถิด ข้านั้นร้ายแสนร้าย

1207
01:13:25,750 --> 01:13:27,166
กว่าเจ้า

1208
01:13:32,125 --> 01:13:34,333
เจ้าคงเห็นสินะว่ามันเหลวไหลจริงๆ

1209
01:13:34,416 --> 01:13:37,083
ตัวร้ายสองคนในเทพนิยายเรื่องเดียว

1210
01:13:37,583 --> 01:13:39,875
เมืองนี้เล็กไปสำหรับเราทั้งคู่

1211
01:13:39,958 --> 01:13:42,833
ดังนั้นหลังตะวันตกดิน
มาตัดสินว่าใครจะอยู่ใครจะไป

1212
01:13:54,250 --> 01:13:56,916
ข้าส่งสมุนไปช่วยเจ้าเก็บข้าวของได้

1213
01:13:57,000 --> 01:13:59,625
เป็นข้าจะระวังไม่ย่ามใจไป

1214
01:13:59,708 --> 01:14:01,000
ที่รัก ข้าคงคิดถึงเจ้าสุดๆ

1215
01:14:01,083 --> 01:14:02,166
- อนิจจา
- อนิจจัง

1216
01:14:02,250 --> 01:14:05,208
แต่เจ้านั้นต้องเป็นฝ่ายไป

1217
01:14:05,291 --> 01:14:10,791
เจ้าจะว่าตัวเองร้ายก็ได้ แต่ข้านั้นร้ายยิ่งกว่า

1218
01:14:10,875 --> 01:14:16,250
ไม่ว่าจะมาไม้ไหน
เจ้าก็ไม่มีวันเทียบเท่านางมารร้าย

1219
01:14:16,333 --> 01:14:21,708
ข้ามีทั้งความมุ่งมั่นและมันสมอง
เจ้ามันก็แค่ถุงใส่ฉี่

1220
01:14:21,791 --> 01:14:25,583
แล้วยังกล้าเชื่อได้ยังไงว่าร้ายไปกว่าข้า

1221
01:14:26,083 --> 01:14:31,000
ไม่มีใครเสียเวลาจะเล่า

1222
01:14:31,083 --> 01:14:36,625
เรื่องราวที่มีทั้งมาเลฟิเซนต์กับครูเอลล่า

1223
01:14:36,708 --> 01:14:39,208
โหนกแก้มข้าเป็นสันกว่า

1224
01:14:39,291 --> 01:14:42,208
ผมข้าตีโป่งสูงกว่า

1225
01:14:42,291 --> 01:14:45,125
งั้นก็กระโดดลงโพรงกระต่าย

1226
01:14:45,208 --> 01:14:47,833
ไม่ก็ปีนต้นถั่ว

1227
01:14:47,916 --> 01:14:50,208
ขอให้ไปแล้วไปลับ

1228
01:14:50,291 --> 01:14:56,166
ลาก่อน

1229
01:15:02,166 --> 01:15:04,125
ควรมีใครหยุดนาง

1230
01:15:04,208 --> 01:15:05,875
ควรมีใครหยุดนาง

1231
01:15:05,958 --> 01:15:07,625
ไว้ใจได้ ข้าจะหาทาง

1232
01:15:07,708 --> 01:15:09,750
ให้บ้านถล่มใส่นางดีไหมนะ

1233
01:15:09,833 --> 01:15:12,750
แอปเปิลอาบยาพิษนี่เกร่อไปไหม

1234
01:15:12,833 --> 01:15:15,750
ลากนางไปบนหลังคาแล้วโยนลงมา

1235
01:15:15,833 --> 01:15:18,500
หาคาถาเสกให้นางหายไป

1236
01:15:18,583 --> 01:15:20,833
พอนางจากไป เมืองนี้จะได้เป็นของข้า

1237
01:15:20,916 --> 01:15:23,958
และทุกคนจะส่งเสียงเชียร์

1238
01:15:24,041 --> 01:15:29,625
นางอาจจะร้าย แต่ข้าร้ายยิ่งกว่า

1239
01:15:29,708 --> 01:15:35,291
เป็นเหตุให้ข้าต้องได้เห็น
นางมีชีวิตทุกข์ทนชั่วนิรันดร์

1240
01:15:35,375 --> 01:15:40,666
เมื่อข้าได้ครองบัลลังก์ตัวร้ายเพียงผู้เดียว

1241
01:15:40,750 --> 01:15:46,083
ทุกคนในมอนโรเลเชียจะต้องเป็นทาสข้า

1242
01:15:46,166 --> 01:15:48,625
จะพากันร้องว่า "โอ้ ราชินี ข้าขอสรรเสริญ"

1243
01:15:48,708 --> 01:15:51,291
เพราะข้าจะไม่แค่ร้ายกว่า

1244
01:15:51,375 --> 01:15:53,000
เพราะข้าจะไม่แค่ร้ายกว่า

1245
01:15:53,083 --> 01:15:54,333
ร้ายกว่า

1246
01:15:54,416 --> 01:15:57,041
- แต่ยังเจ้าเล่ห์เหลือทน
- ชั่วนิรันดร

1247
01:15:57,125 --> 01:15:59,000
จนต้องอึ้ง

1248
01:15:59,083 --> 01:16:05,916
ร้ายกาจที่สุดในปฐพี

1249
01:16:26,083 --> 01:16:27,291
เกิดอะไรขึ้น

1250
01:16:28,833 --> 01:16:29,833
บ่อน้ำ

1251
01:16:31,125 --> 01:16:33,708
โอ้ ไม่นะ ไม่ๆ

1252
01:16:34,500 --> 01:16:39,083
ทำไมหน้าตาฉันถึงได้รูปจัง คิ้วก็เป๊ะเวอร์

1253
01:16:40,708 --> 01:16:42,375
แล้วฉันสวมอะไรอยู่เนี่ย

1254
01:16:43,958 --> 01:16:46,125
นี่คือแอนดาเลเชียงั้นเหรอ

1255
01:16:46,625 --> 01:16:49,583
ว้าว ไม่ใช่อย่างที่เคยนึกภาพไว้เลย

1256
01:16:49,666 --> 01:16:51,375
- มอร์แกน
- แนนซี่

1257
01:16:51,458 --> 01:16:53,041
มาทำอะไรที่นี่

1258
01:16:53,125 --> 01:16:54,708
หนูก็ไม่แน่ใจค่ะ

1259
01:16:54,791 --> 01:16:56,833
เกิดเรื่องแปลกๆ ขึ้นละ

1260
01:16:56,916 --> 01:17:00,625
เรื่องนั้นบังเอิญเกี่ยวกับรูใหญ่ๆ บนฟ้านี่ไหม

1261
01:17:00,708 --> 01:17:03,083
หา นั่นมันอะไรกัน

1262
01:17:03,583 --> 01:17:06,500
เมื่อคืนรูปริศนานั่นปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า

1263
01:17:06,583 --> 01:17:10,708
แล้วก็เริ่มดูดเวทมนตร์ทั้งหมดของเราไปที่อื่น

1264
01:17:12,000 --> 01:17:14,958
โอเค มอร์แกน บอกเราสิจ๊ะว่าเกิดอะไรขึ้น

1265
01:17:15,041 --> 01:17:19,958
คือจีเซลกับหนูทะเลาะกันหนักมาก จากนั้น…

1266
01:17:20,041 --> 01:17:21,166
จากนั้นอะไร

1267
01:17:21,250 --> 01:17:23,791
บอกตามตรงหนูก็ไม่แน่ใจ

1268
01:17:23,875 --> 01:17:27,833
แต่สิ่งสุดท้ายที่จำได้คือ
จีเซลทำตัวใจร้ายมากๆ เลยค่ะ

1269
01:17:27,916 --> 01:17:31,791
แล้วก็พูดถึงบางอย่างเกี่ยวกับการขอพร
และบอกว่าหนูต้องแก้ไขมัน

1270
01:17:31,875 --> 01:17:35,541
โอ้ เอ็ดเวิร์ด ไม้กายสิทธิ์ไง
เธอต้องใช้มันแน่ๆ

1271
01:17:35,625 --> 01:17:39,083
แต่นางขออะไรถึงได้กลายเป็นแบบนี้

1272
01:17:39,166 --> 01:17:44,291
ไม่ว่าจะเป็นอะไร มันเปลี่ยนเมืองของเรา
ให้เป็นประมาณดินแดนเทพนิยายด้วย

1273
01:17:44,375 --> 01:17:45,958
เหมือนแอนดาเลเชียเลย

1274
01:17:46,666 --> 01:17:49,416
มอร์แกน ถ้าคำขอยิ่งใหญ่ถึงขนาดเปลี่ยนโลกได้

1275
01:17:49,500 --> 01:17:51,333
มันคงไม่ใช้เวทมนตร์เล็กๆ ของเราหรอก

1276
01:17:51,833 --> 01:17:55,208
เพราะมันจะต้องการทั้งหมด ทุกหยาดหยดเลย

1277
01:17:55,291 --> 01:17:58,500
เดี๋ยวนะ แต่ทุกอย่างที่นี่สร้างขึ้นจากเวทมนตร์

1278
01:17:58,583 --> 01:18:02,083
ถ้าเวทมนตร์ทั้งหมดหายไป
แล้วจะเกิดอะไรขึ้นกับแอนดาเลเชีย

1279
01:18:02,166 --> 01:18:03,791
ถ้าเราถอนพรนี้ไม่ได้

1280
01:18:03,875 --> 01:18:06,625
ทุกอย่างที่เป็นแอนดาเลเชียจะหายไปตลอดกาล

1281
01:18:06,708 --> 01:18:10,500
ข้าไม่อยากให้แอนดาเลเชียหายไปตลอดกาล

1282
01:18:10,583 --> 01:18:12,250
- ข้ารู้
- ไม่ค่ะ

1283
01:18:12,333 --> 01:18:13,833
ต้องมีสักอย่างที่เราทำได้

1284
01:18:13,916 --> 01:18:19,208
จีเซลต้องจำให้ได้ว่าตัวเองเป็นใคร
จากนั้นเธอจะแก้ไขเรื่องทั้งหมดได้

1285
01:18:19,291 --> 01:18:20,375
หนูรู้ว่าเธอทำได้แน่

1286
01:18:20,458 --> 01:18:22,875
จำให้ได้งั้นเหรอ เอ็ดเวิร์ด

1287
01:18:22,958 --> 01:18:24,125
แน่นอนจ้ะ

1288
01:18:24,208 --> 01:18:26,333
เวทมนตร์แห่งความทรงจำยังไงล่ะ

1289
01:18:26,416 --> 01:18:28,291
หมายถึงต้นไม้แห่งความทรงจำของจีเซลเหรอ

1290
01:18:29,083 --> 01:18:30,291
มันมีจริงเหรอคะ

1291
01:18:30,375 --> 01:18:34,041
จริงจ้ะ และมีเวทมนตร์แข็งแกร่งที่สุดอยู่ที่นั่นด้วย

1292
01:18:42,375 --> 01:18:43,375
สวัสดี

1293
01:18:44,750 --> 01:18:45,750
พวกเจ้าเป็นใคร

1294
01:18:46,250 --> 01:18:47,791
เราเป็นนางฟ้าประจำสวนของท่าน

1295
01:18:47,875 --> 01:18:51,166
- ข้าจะกลับออกไปซะถ้าเป็นท่าน
- เว้นแต่ท่านอยากถูกโยนลงจากหลังคา

1296
01:18:58,833 --> 01:19:02,291
ดูเหมือนวันนี้พี่เลี้ยงเด็กเจออะไรมาเยอะนะ

1297
01:19:02,375 --> 01:19:05,625
ข้าก็ด้วย ที่รัก

1298
01:19:14,500 --> 01:19:17,958
เราจะต้องหาอะไรที่สง่างามกว่านี้แล้ว

1299
01:19:18,458 --> 01:19:19,625
และลูกสมุนด้วย

1300
01:19:19,708 --> 01:19:22,750
เราต้องมีลูกสมุน
ถ้าอยากให้ทุกอย่างออกมาถูกต้อง

1301
01:19:23,833 --> 01:19:25,833
เจ้าบอกว่ามอร์แกนไปไหนนะ

1302
01:19:27,375 --> 01:19:28,458
ใครจะรู้ล่ะคะ

1303
01:19:28,541 --> 01:19:30,875
แกอาจกำลังร้องเพลงให้หนูฟังอยู่ก็ได้

1304
01:19:31,666 --> 01:19:33,791
แต่ใครสนล่ะ ค่ำคืนนี้เป็นคืนของข้า

1305
01:19:36,708 --> 01:19:37,708
หยุดรถม้า

1306
01:19:37,791 --> 01:19:38,791
โว่ว

1307
01:19:38,875 --> 01:19:39,750
โรเบิร์ต

1308
01:19:40,416 --> 01:19:42,458
มอร์แกนคงไม่หายหน้าไปเฉยๆ แบบนี้

1309
01:19:42,958 --> 01:19:44,708
เว้นแต่มีบางอย่างเกิดขึ้น

1310
01:19:45,333 --> 01:19:47,750
มีบางอย่างผิดปกติ ข้าจะไปตามหาแก

1311
01:19:47,833 --> 01:19:49,958
ไปทำภารกิจเปล่าประโยชน์อีกแล้ว

1312
01:19:50,041 --> 01:19:52,416
แต่ก็โชคดีแล้วกัน

1313
01:19:55,958 --> 01:19:56,958
ไปได้

1314
01:20:07,833 --> 01:20:12,333
โอเค หนูรู้ว่าเป็นบ้านต้นไม้
แต่นั่นมันบ้านต้นไม้ตรงตัวเลย

1315
01:20:12,416 --> 01:20:14,458
ที่นี่เราทำเรื่องแปลกๆ เก่งน่ะ

1316
01:20:14,541 --> 01:20:16,083
ฉันว่าต้นไม้อยู่ทางนี้นะ

1317
01:20:21,833 --> 01:20:23,208
นั่นไงคะ ต้นไม้อยู่นั่น

1318
01:20:34,458 --> 01:20:35,625
โอ้ ไม่นะ

1319
01:20:42,500 --> 01:20:43,541
มันตายแล้ว

1320
01:20:45,166 --> 01:20:48,375
อย่าได้กลัวไป
เราจะคิดหาหนทางฉลาดๆ กันจนนาทีสุดท้าย

1321
01:20:48,458 --> 01:20:49,916
ที่จะแก้ปัญหาทุกอย่าง

1322
01:20:50,000 --> 01:20:51,041
เอ็ดเวิร์ด

1323
01:20:51,708 --> 01:20:53,291
อะไร ก็ที่นี่มันเป็นแบบนั้น

1324
01:20:53,375 --> 01:20:55,291
ต้องมีสักอย่างที่เราทำได้สิ

1325
01:20:56,041 --> 01:21:00,750
รู้ไหมคะ สำหรับเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่ไม่มีแม่

1326
01:21:00,833 --> 01:21:03,625
การเห็นเจ้าหญิงห้อยโหน
อยู่บนป้ายโฆษณาถือเป็นเวทมนตร์เลยละ

1327
01:21:03,708 --> 01:21:06,541
หนูรู้ว่ามันเป็นเรื่องจริง ไม่ต้องคิดซ้ำสองด้วยซ้ำ

1328
01:21:06,625 --> 01:21:08,541
สมัยนั้นอะไรๆ ช่างง่ายกว่านี้มาก

1329
01:21:08,625 --> 01:21:10,583
ฉันจะไม่มีวันลืมเธอเลย

1330
01:21:10,666 --> 01:21:11,750
เมื่อกี้อะไรน่ะ

1331
01:21:11,833 --> 01:21:13,750
เธอทำให้ดอกไม้กลับมามีชีวิต

1332
01:21:13,833 --> 01:21:14,875
หนูทำเหรอ

1333
01:21:14,958 --> 01:21:17,083
แต่ยังไงล่ะ หนูไม่มีเวทมนตร์สักหน่อย

1334
01:21:17,166 --> 01:21:18,666
ก็จริง แต่ความทรงจำพวกนี้มี

1335
01:21:19,166 --> 01:21:21,000
และเจ้าก็มีความทรงจำพวกนี้เช่นกัน

1336
01:21:21,083 --> 01:21:22,666
แปลว่าเวทมนตร์ของความทรงจำก็อยู่ด้วย

1337
01:21:22,750 --> 01:21:24,458
มอร์แกน เจ้าคือกุญแจ

1338
01:21:24,541 --> 01:21:27,125
นั่นแหละสิ่งที่จีเซลหมายถึง
ตอนบอกให้เจ้าช่วยเรา

1339
01:21:27,208 --> 01:21:30,125
แปลว่าถ้าหนูทำให้ต้นไม้นี่กลับมามีชีวิตได้

1340
01:21:30,208 --> 01:21:33,833
เวทมนตร์ในต้นไม้จะทำให้เธอจำได้
ว่าตัวเองเป็นใคร แบบนี้ต้องดีแน่

1341
01:21:34,333 --> 01:21:35,541
แล้วเธอก็จะแก้ไขเรื่องนี้

1342
01:21:36,416 --> 01:21:38,125
ข้าว่าเราใกล้หมดเวลาแล้ว

1343
01:21:39,166 --> 01:21:40,708
แต่ถ้ามันไม่ได้ผลล่ะ

1344
01:21:40,791 --> 01:21:42,416
มอร์แกนจ๊ะ มันจะต้องได้ผล

1345
01:21:42,500 --> 01:21:45,708
เธอแค่ต้องนึกสิ่งดีๆ ในช่วงเวลาเหล่านี้ให้ได้

1346
01:21:45,791 --> 01:21:47,333
เพราะเธอคือส่วนหนึ่งของมัน

1347
01:21:47,875 --> 01:21:50,041
รู้สึกถึงมัน แล้วมันจะทำส่วนที่เหลือเอง

1348
01:21:50,625 --> 01:21:53,958
ความทรงจำคือเวทมนตร์ มอร์แกน

1349
01:21:54,041 --> 01:21:55,666
คุณเป็นเจ้าหญิงจริงๆ เหรอคะ

1350
01:21:55,750 --> 01:21:59,583
ไม่ว่ามันจะเหมือนถูกลืมเลือนไป

1351
01:22:00,500 --> 01:22:04,583
ช่วงเวลาแสนธรรมดา
อย่างสายตาหรือเสียงหัวเราะที่มีร่วมกัน

1352
01:22:04,666 --> 01:22:08,166
ก็นำแสงสว่างกลับคืนมาได้

1353
01:22:08,958 --> 01:22:12,833
ในช่วงเวลาที่มืดมนและหดหู่ใจ

1354
01:22:12,916 --> 01:22:16,583
ความทรงจำช่วยเราได้ มอร์แกน

1355
01:22:17,583 --> 01:22:22,625
เมื่อเติมเต็มเข้าไป มันจะระบายภาพ

1356
01:22:22,708 --> 01:22:27,166
ความรักทั้งหมดที่เธอได้รับ
และความรักที่เธอมอบออกไป

1357
01:22:27,250 --> 01:22:32,000
และในความรักนั้นก็มีพลัง

1358
01:22:32,583 --> 01:22:37,291
พลังแห่งรัก

1359
01:22:37,375 --> 01:22:42,458
เราเลือกใช้มันได้เสมอขอแค่มีความกล้า

1360
01:22:42,541 --> 01:22:47,333
พลังแห่งรัก

1361
01:22:48,041 --> 01:22:52,500
พลังแห่งรัก

1362
01:22:52,583 --> 01:22:57,250
พบมันได้ในความทรงจำที่มีร่วมกัน

1363
01:22:57,333 --> 01:22:58,708
เราต้องการมัน

1364
01:22:58,791 --> 01:23:04,958
เหมือนดวงตะวัน แสงสว่าง และอากาศหายใจ

1365
01:23:05,666 --> 01:23:10,166
เมื่อไรที่ต้องการเวทมนตร์ที่แท้จริง มอร์แกน
นี่คือที่ที่เธอต้องมา

1366
01:23:10,250 --> 01:23:14,833
ตามหาบทเพลงในใจของเธอ
ความทรงจำที่เธอเหมือนจะรู้จัก

1367
01:23:14,916 --> 01:23:19,166
แล้วให้มันงอกงาม ให้มันส่องสว่าง

1368
01:23:26,000 --> 01:23:27,166
เอ็ดเวิร์ด

1369
01:23:27,750 --> 01:23:28,750
เจ้าไปเถอะ

1370
01:23:29,250 --> 01:23:31,833
ต้องมีคนอยู่เฝ้าที่นี่เพื่อปกป้องโลกของเรา

1371
01:23:45,625 --> 01:23:49,375
ดอกไม้เติบโตขึ้นจากก้อนหินแข็งแกร่ง

1372
01:23:50,208 --> 01:23:54,541
เมื่อแสงตะวันละลายถ้ำน้ำแข็ง

1373
01:23:55,416 --> 01:23:59,458
เราจะร้องต่อไป
จนกว่าโลกทั้งใบจะเปล่งเสียงร้องตาม

1374
01:23:59,541 --> 01:24:02,083
สิ่งใดทำให้เราแข็งแกร่งน่ะรึ

1375
01:24:02,166 --> 01:24:05,291
พลังแห่งรักยังไงล่ะ

1376
01:24:05,375 --> 01:24:10,000
พลังแห่งรัก

1377
01:24:10,083 --> 01:24:14,583
เหมือนขี่ไม้กวาดวิเศษโบยบินสู่ท้องฟ้าเบื้องบน

1378
01:24:14,666 --> 01:24:17,375
เราโบยบินด้วยความรัก

1379
01:24:17,458 --> 01:24:20,416
พลังแห่งรัก

1380
01:24:20,500 --> 01:24:24,625
พลังแห่งรัก

1381
01:24:24,708 --> 01:24:27,541
แค่จดจำความทรงจำเหล่านั้น

1382
01:24:27,625 --> 01:24:30,916
ที่ทำให้เราเห็นพลัง

1383
01:24:31,000 --> 01:24:37,958
แห่งความรัก

1384
01:24:48,666 --> 01:24:51,083
หนูคิดว่ารู้แล้วว่าต้องทำยังไง

1385
01:24:59,125 --> 01:25:00,166
นั่นอะไรจ๊ะ

1386
01:25:00,250 --> 01:25:02,208
ต้นไม้ความทรงจำของหนูค่ะ

1387
01:25:03,125 --> 01:25:04,458
หนูพาเธอกลับมาได้

1388
01:25:48,458 --> 01:25:50,333
(เทศกาลมอนโรเลเชีย)

1389
01:25:56,041 --> 01:25:57,791
ลูกว่าจะขอไปสูดอากาศหน่อย

1390
01:25:57,875 --> 01:26:00,250
ตามใจเลย ลูกรัก กลับมาก่อนเที่ยงคืนล่ะ

1391
01:26:06,833 --> 01:26:08,750
ข้าควรได้ไปร่วมงานเลี้ยง

1392
01:26:08,833 --> 01:26:10,000
แต่กลับต้องมาอยู่ที่นี่

1393
01:26:10,083 --> 01:26:13,333
เป็นพี่เลี้ยงให้เจ้า แล้วยังต้องเฝ้าไม้กายสิทธิ์

1394
01:26:14,000 --> 01:26:16,083
ทั้งหมดเป็นเพราะนางไม่ไว้ใจเจ้า

1395
01:26:16,166 --> 01:26:17,958
หรือไม่นางก็ไม่ไว้ใจเจ้า

1396
01:26:18,041 --> 01:26:20,041
ข้าไม่ใช่คนที่นางพยายามเปลี่ยนให้เป็นกบนะ

1397
01:26:20,125 --> 01:26:22,625
นางอาจจะชอบกบก็ได้

1398
01:26:22,708 --> 01:26:27,500
ไม่ว่านางจะเปลี่ยนเจ้าเป็นสัตว์เลื้อยคลานอะไร
ข้าก็ยังเป็นมือขวาของนาง

1399
01:26:27,583 --> 01:26:30,375
ซึ่งแปลว่าคนทำงานงี่เง่าควรเป็นเจ้า

1400
01:26:30,458 --> 01:26:33,750
ส่วนข้าควรแต่งตัวงดงามไปเฉิดฉายในเทศกาล

1401
01:26:35,166 --> 01:26:36,166
โอเค งั้นก็ไปซะสิ

1402
01:26:36,666 --> 01:26:40,000
แล้วข้าจะบอกมาลวิน่าว่า
เจ้าทิ้งหน้าที่เฝ้าไม้กายสิทธิ์

1403
01:26:40,083 --> 01:26:43,500
แล้วจะได้เห็นกันว่าใครจะต้องเป็นกบหนังปูด

1404
01:26:45,000 --> 01:26:48,333
ข้าไม่มีวันได้เป็นกบหนังปูดแน่

1405
01:26:48,416 --> 01:26:50,875
ช่วงนี้ได้ส่องกระจกไหม หมายถึงบานที่ซื่อตรงน่ะ

1406
01:26:52,916 --> 01:26:55,541
- จะเอาแบบนั้นใช่ไหม
- อือฮึ

1407
01:26:55,625 --> 01:26:58,125
งั้นก็เฝ้าไม้กายสิทธิ์ทั้งคู่นี่แหละ

1408
01:26:58,208 --> 01:26:59,291
ก็คงต้องเป็นแบบนั้น

1409
01:26:59,875 --> 01:27:01,708
ขอแนะนำนะ ออกไปใช้ชีวิตบ้าง

1410
01:27:01,791 --> 01:27:03,041
นางเกลียดพวกเจ้าทั้งคู่นั่นแหละ

1411
01:27:03,666 --> 01:27:04,916
ระวัง ศัตรูกำลังมา

1412
01:27:05,000 --> 01:27:06,625
นี่ เจ้าม้วนคู่มือ เผ่นเร็ว

1413
01:27:06,708 --> 01:27:07,958
ระวัง

1414
01:27:08,041 --> 01:27:10,416
ถ้าไม่มีคำถามแล้ว ข้าลาละ

1415
01:27:12,250 --> 01:27:15,291
ปล่อยหางข้านะ

1416
01:27:15,375 --> 01:27:18,416
สาวๆ พวกเจ้าไม่ได้เรียนรู้อะไรเลยรึ
ต้องให้ไวกว่านั้น

1417
01:27:18,500 --> 01:27:20,208
มันไวขนาดนั้นได้ยังไง

1418
01:27:21,583 --> 01:27:24,083
- จับลงมาได้แน่
- โอ้ เดี๋ยวสิ ไม่เอาน่า

1419
01:27:25,083 --> 01:27:26,625
ไปละนะ

1420
01:27:27,625 --> 01:27:31,291
นี่ อยู่กับพวกเจ้าก็สนุกดี
แต่ข้าต้องไปงานเต้นรำแล้ว ไว้เจอกัน

1421
01:27:38,916 --> 01:27:40,083
ข้าดูพร้อมลงแล้วงั้นเหรอ

1422
01:27:43,458 --> 01:27:46,000
มาแล้วสินะ สัตว์เลี้ยงแสนรัก มีปัญหาไหม

1423
01:27:46,750 --> 01:27:48,500
ไม่เลย กลายเป็นว่าข้าถนัดเป็นแมวร้ายๆ

1424
01:27:50,666 --> 01:27:55,125
งั้นก็ถึงช่วงสนุกแล้วสิ

1425
01:27:57,291 --> 01:27:58,583
ข้าพร้อมลงแล้ว

1426
01:28:00,625 --> 01:28:02,083
หวังว่าจะไม่แต่งตัวเบาไปนะ

1427
01:28:02,750 --> 01:28:04,833
เดี๋ยวนะ นี่อะไร

1428
01:28:10,791 --> 01:28:13,208
เฮ้ เดี๋ยวก่อน ข้ามากับนาง

1429
01:28:13,291 --> 01:28:15,208
เพื่อน ข้าต้องลงที่นี่นะ

1430
01:28:15,291 --> 01:28:16,708
หวัดดี คุณวิก

1431
01:28:18,291 --> 01:28:21,166
เดี๋ยวก่อน ข้ามากับนาง ข้าต้องลงตรงนี้ นี่

1432
01:28:21,250 --> 01:28:24,250
นี่ เกิดอะไรขึ้น เดี๋ยวก่อนสิ

1433
01:28:24,333 --> 01:28:25,833
ท่านลืมข้านี่นา

1434
01:28:37,250 --> 01:28:39,458
(มอนโรเลเชีย)

1435
01:28:45,500 --> 01:28:48,041
มอร์แกน หายไปไหนมา สบายดีใช่ไหม

1436
01:28:48,125 --> 01:28:49,625
ที่จริงข้าไม่สบายสุดๆ เลยต่างหาก

1437
01:28:49,708 --> 01:28:51,166
- ช่วยไปส่งทีได้ไหม
- แน่นอน

1438
01:28:51,250 --> 01:28:53,166
ไปเลย ฉันจะรีบตามไป

1439
01:29:00,250 --> 01:29:01,500
ไหนดูซิ

1440
01:29:03,208 --> 01:29:06,833
ข้าขอเป็นราชินีแห่งมอนโรเลเชีย

1441
01:29:11,958 --> 01:29:13,500
ถอยหน่อย ขอทางเราที

1442
01:29:15,125 --> 01:29:16,291
เราต้องเข้าไปข้างใน

1443
01:29:27,125 --> 01:29:29,708
ข้าเชื่อว่าเจ้านั่งเก้าอี้ของข้าอยู่นะ

1444
01:29:34,416 --> 01:29:35,833
เจ้าอีกแล้ว

1445
01:29:39,125 --> 01:29:44,416
ข้าก็เชื่อว่าถึงเวลาที่เราต้องยุติเรื่องนี้แล้ว

1446
01:29:44,916 --> 01:29:47,916
โอ้ ดีเลย

1447
01:30:04,708 --> 01:30:06,666
ไอ้เก้าอี้งี่เง่า

1448
01:30:07,791 --> 01:30:09,833
ทำไมถึงเป็นแบบนี้อยู่เรื่อย

1449
01:30:16,333 --> 01:30:17,833
นั่นฝีมือแม่ข้าเหรอ

1450
01:30:19,416 --> 01:30:22,000
เปล่า นั่นเพราะแอนดาเลเชีย

1451
01:30:22,083 --> 01:30:23,458
มันกำลังพังเข้ามา

1452
01:30:25,583 --> 01:30:28,458
เอาละ หายใจลึก แขม่วพุง

1453
01:30:45,291 --> 01:30:46,291
ข้าขอเสก

1454
01:31:04,125 --> 01:31:05,083
ทหาร

1455
01:31:09,625 --> 01:31:11,250
กำจัดนางซะ

1456
01:31:13,041 --> 01:31:14,166
ข้าขอเสก

1457
01:31:22,666 --> 01:31:25,791
ก็แค่ผีเสื้อ ไอ้พวกโง่

1458
01:31:35,166 --> 01:31:36,375
ฝ่าบาท ฝ่าบาท

1459
01:31:37,041 --> 01:31:39,333
รูบี้มีเรื่องจะทูลเรื่องไม้กายสิทธิ์เพคะ

1460
01:31:39,416 --> 01:31:41,416
โอ้ งั้นเหรอ

1461
01:31:43,333 --> 01:31:44,166
ไงจ๊ะ

1462
01:31:45,041 --> 01:31:47,791
เป็นความผิดนางคนเดียว
นางควรถูกสาปให้เป็นกบ

1463
01:31:47,875 --> 01:31:49,583
ส่วนเจ้าก็ปล่อยให้แมวเข้ามาละน่า

1464
01:31:49,666 --> 01:31:51,916
พวกเจ้าสองคนนี่มันแย่ที่สุด

1465
01:32:01,333 --> 01:32:02,916
ไหนๆ ก็พูดถึงกบ

1466
01:32:03,000 --> 01:32:04,708
ข้าขอเสก

1467
01:32:22,125 --> 01:32:24,125
- แนนซี่
- โรเบิร์ต

1468
01:32:24,208 --> 01:32:25,416
เห็นมอร์แกนไหม

1469
01:32:25,500 --> 01:32:28,166
- เห็น เธออยู่ที่นี่ เธอไม่เป็นไร
- ขอบคุณพระเจ้า

1470
01:32:28,250 --> 01:32:30,000
คุณพระ คนพวกนี้บ้าไปแล้ว

1471
01:32:30,083 --> 01:32:32,833
ฉันรู้ๆ ฟังนะ เป็นฝีมือจีเซล เธอตกอยู่ใต้คำสาป

1472
01:32:32,916 --> 01:32:35,333
เราจะต้องช่วยเธอ เธอจะได้หยุดเรื่องนี้

1473
01:32:35,416 --> 01:32:36,291
คำสาปเหรอ

1474
01:32:37,333 --> 01:32:38,333
งั้นไปกันเลย

1475
01:32:43,875 --> 01:32:44,875
มอร์แกน

1476
01:32:45,875 --> 01:32:47,000
พ่อคะ

1477
01:32:47,583 --> 01:32:48,583
พ่อ

1478
01:32:48,666 --> 01:32:50,125
เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง

1479
01:32:50,208 --> 01:32:52,125
พ่อตามหาเจ้าทั้งไกลและใกล้เลย

1480
01:32:52,208 --> 01:32:53,791
เราต้องเข้าไปข้างในค่ะ ไปกันเถอะ

1481
01:32:53,875 --> 01:32:55,500
ลูกสาวพ่อกล้าหาญแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไร

1482
01:32:56,291 --> 01:32:57,375
ทีนี้ก็ไปช่วยจีเซลกัน

1483
01:32:57,458 --> 01:32:58,916
ได้เวลาเป็นฮีโร่

1484
01:33:20,333 --> 01:33:21,583
อยากให้ช่วยไหม

1485
01:33:23,583 --> 01:33:25,458
- ท่านแม่ หยุดนะ
- จีเซล

1486
01:33:36,250 --> 01:33:38,375
(ต้นไม้ความทรงจำของมอร์แกน)

1487
01:33:42,625 --> 01:33:44,666
ขยะไร้ค่า

1488
01:33:45,291 --> 01:33:46,125
ไม่นะ

1489
01:33:47,125 --> 01:33:48,125
จีเซล ไม่นะ

1490
01:33:55,125 --> 01:33:56,750
นี่เป็นสถานที่พิเศษ

1491
01:33:56,833 --> 01:33:58,916
- ใช่
- งั้นนี่ก็เป็นการเดตนะสิ

1492
01:33:59,000 --> 01:34:01,666
- เธอใจดี และอ่อนหวาน
- ใช่แล้ว

1493
01:34:02,375 --> 01:34:05,000
- จีเซล
- ฉันอยู่นี่จ้ะ มอร์แกน

1494
01:34:06,291 --> 01:34:07,666
เดี๋ยว รอหนูด้วย

1495
01:34:09,000 --> 01:34:11,500
แม่คะ แม่จะไปไหน

1496
01:34:11,583 --> 01:34:13,458
แม่ไม่ไปไหนทั้งนั้นจ้ะ

1497
01:34:15,708 --> 01:34:17,833
ลูกจะเป็นเจ้าหญิงของพ่อเสมอ

1498
01:34:20,375 --> 01:34:22,000
สูงอีก สูงอีกค่ะ แม่

1499
01:34:29,083 --> 01:34:32,000
โอ๊ะโอ แถวนี้เกิดอะไรขึ้นเนี่ย

1500
01:34:32,583 --> 01:34:33,708
จีเซล

1501
01:34:57,666 --> 01:34:58,666
โรเบิร์ต

1502
01:35:02,791 --> 01:35:03,875
จีเซลผู้อ่อนหวานของผม

1503
01:35:05,166 --> 01:35:06,541
คุณกลับมาหาผมแล้ว

1504
01:35:07,625 --> 01:35:11,041
ฉันขอโทษจริงๆ ค่ะ ฉันไม่เอาลูกสมุนแล้ว

1505
01:35:15,583 --> 01:35:17,458
แนนซี่ เอ็ดเวิร์ดอยู่ไหนล่ะ

1506
01:35:17,541 --> 01:35:19,625
เขาอยู่แอนดาเลเชียเพื่อคอยปกป้องมัน

1507
01:35:19,708 --> 01:35:20,708
โอ้ ไม่นะ

1508
01:35:20,791 --> 01:35:22,625
ขอละ เราต้องรีบแล้ว

1509
01:35:24,791 --> 01:35:26,166
เวทมนตร์กำลังจะหายไป

1510
01:35:27,291 --> 01:35:30,458
เราต้องหยุดเรื่องนี้
ไม่อย่างนั้นทุกอย่างที่เป็นแอนดาเลเชียจะตาย

1511
01:35:32,833 --> 01:35:34,375
นั่นแปลว่าคุณ…

1512
01:35:35,958 --> 01:35:36,958
จะตายด้วยเหรอ

1513
01:35:37,041 --> 01:35:38,041
ไม่ค่ะ

1514
01:35:39,458 --> 01:35:40,583
ไม่ ฉัน…

1515
01:35:41,416 --> 01:35:42,500
ฉันแก้ไขเรื่องนี้ได้

1516
01:35:43,083 --> 01:35:44,333
หยุด

1517
01:35:45,208 --> 01:35:47,125
ถ้าฉันเป็นเธอ จะไม่ทำแบบนั้น

1518
01:35:49,250 --> 01:35:50,500
มอร์แกน

1519
01:35:50,583 --> 01:35:51,958
มอร์แกน

1520
01:35:52,041 --> 01:35:54,833
- แม่ครับ แม่ทำอะไร
- โอ้ เย็นไว้ ลูกรัก

1521
01:35:54,916 --> 01:35:57,000
ก็แค่ยานอนหลับนิดหน่อย

1522
01:35:57,083 --> 01:36:01,458
ที่จริงฉันเตรียมไว้ให้จีเซล แต่แบบนี้ก็ใช้ได้

1523
01:36:01,541 --> 01:36:03,083
มาลวิน่า คุณต้องหยุดทำแบบนี้นะคะ

1524
01:36:03,166 --> 01:36:04,291
โอ้ ฉันควรทำต่างหาก

1525
01:36:04,375 --> 01:36:08,208
ม้วนคู่มือที่มีประโยชน์ของเธอ
อธิบายว่าพอระฆังครั้งสุดท้ายดัง

1526
01:36:08,291 --> 01:36:09,458
คำขอของเธอจะอยู่ไปตลอดกาล

1527
01:36:09,541 --> 01:36:11,500
ฉันชอบโลกนี้ซะด้วยสิ

1528
01:36:11,583 --> 01:36:13,958
เธอเลยต้องทิ้งไม้กายสิทธิ์ลงซะ
แล้วปล่อยนาฬิกาตีบอกเวลา

1529
01:36:14,041 --> 01:36:16,250
แล้วหล่อนก็จะปลอดภัย

1530
01:36:16,333 --> 01:36:20,583
แต่ถ้าฉันทำแบบนั้น แอนดาเลเชียจะตาย

1531
01:36:21,500 --> 01:36:24,166
แต่ถ้าเธอไม่ทำ หล่อนตายแน่

1532
01:36:25,333 --> 01:36:27,875
- ไม่นะ
- หยุดนะ นังแม่มดใจร้าย

1533
01:36:27,958 --> 01:36:30,875
แหม โรเบิร์ต ไม่คิดว่าว่ากันแรงไปหน่อยเหรอ

1534
01:36:30,958 --> 01:36:32,166
มาลวิน่า ขอร้องละ

1535
01:36:33,291 --> 01:36:34,416
นี่ไม่ใช่ตัวคุณ

1536
01:36:34,500 --> 01:36:35,458
ตอนนี้เป็นแล้ว

1537
01:36:35,541 --> 01:36:40,000
อย่างที่เธอเคยขอเป๊ะๆ

1538
01:36:41,041 --> 01:36:42,375
ไม่นะ

1539
01:37:01,291 --> 01:37:02,541
มอร์แกน

1540
01:37:14,041 --> 01:37:16,583
- ฉันไม่มีแรงเลย
- จีเซลๆ

1541
01:37:16,666 --> 01:37:18,041
เกิดอะไรขึ้นคะ

1542
01:37:19,291 --> 01:37:21,333
- โอเคไหมคะ
- ไม่รู้จ้ะ

1543
01:37:41,500 --> 01:37:42,666
ไม่นะ

1544
01:37:42,750 --> 01:37:49,416
วิเศษไม่ใช่เหรอที่ทั้งสองโลก
มารวมกัน… เป็นหนึ่งเดียวแบบนี้

1545
01:37:58,000 --> 01:38:02,125
เมื่อนาฬิกาตีบอกเวลาเที่ยงคืน
เวทมนตร์จะสมบูรณ์

1546
01:38:05,708 --> 01:38:06,833
ไม่ละ

1547
01:38:09,625 --> 01:38:11,666
- มันจะต้องไม่จบแบบนี้
- หา

1548
01:38:12,416 --> 01:38:13,791
ผมจะไปด้วย

1549
01:38:13,875 --> 01:38:15,166
โรเบิร์ต

1550
01:38:15,916 --> 01:38:18,166
พวกฮีโร่นี่ละก็

1551
01:38:27,750 --> 01:38:30,166
- เราจะทำยังไงดีครับ
- ให้มันตีบอกเวลาเที่ยงคืนไม่ได้

1552
01:38:53,291 --> 01:38:56,208
เหมือนคำขอเป็นจริงเลย

1553
01:38:56,750 --> 01:38:58,000
อดทนไว้นะคะ

1554
01:38:58,083 --> 01:38:59,458
แม่เสียใจจริงๆ

1555
01:38:59,541 --> 01:39:00,791
ทั้งหมดเป็นความผิดของแม่

1556
01:39:00,875 --> 01:39:03,958
ไม่ค่ะ ไม่ ต้องมีอย่างอื่นที่เราทำได้สิ

1557
01:39:04,041 --> 01:39:05,666
- แม่แค่อยาก…
- ไม่ค่ะ

1558
01:39:08,875 --> 01:39:11,208
ไม้กายสิทธิ์ หยิบมันมาจ้ะ

1559
01:39:11,750 --> 01:39:14,083
ติ๊กต็อกๆ

1560
01:39:16,875 --> 01:39:18,666
ไทสัน ใช้ดาบ

1561
01:39:21,291 --> 01:39:22,583
ยึดไว้

1562
01:39:26,375 --> 01:39:27,708
มอร์แกน

1563
01:39:28,791 --> 01:39:30,791
เราทำลายคาถาไม่ได้

1564
01:39:31,583 --> 01:39:32,791
ฟังให้ดี

1565
01:39:33,458 --> 01:39:36,666
ลูกต้องขอพรข้อใหม่ มอร์แกน

1566
01:39:36,750 --> 01:39:38,416
เวทมนตร์ของแม่หายไปเกือบหมดแล้ว

1567
01:39:39,208 --> 01:39:42,875
เจ้าม้วนคู่มือเล็กๆ นั่นบอกไว้

1568
01:39:42,958 --> 01:39:47,375
มีเพียงชาวแอนดาเลเชียที่แท้จริงเท่านั้น
ถึงจะใช้เศษไม้หักๆ นั่นได้

1569
01:39:47,458 --> 01:39:49,458
แต่จะลองดูก็ได้

1570
01:39:50,250 --> 01:39:55,291
เธอพูดถูก หนูทำไม่ได้
หนูไม่ใช่ลูกสาวที่แท้จริงของแอนดาเลเชีย

1571
01:39:55,375 --> 01:39:58,208
ลูกเป็นลูกสาวที่แท้จริงของแอนดาเลเชียนะ

1572
01:39:59,583 --> 01:40:02,250
เพราะลูกเป็นลูกสาวของแม่ มอร์แกน

1573
01:40:04,125 --> 01:40:05,708
และแม่จะบอก

1574
01:40:05,791 --> 01:40:08,083
ว่าแม่รู้ได้ยังไง

1575
01:40:11,041 --> 01:40:14,250
เพราะแม่พยายามสร้างโลกให้ลูก

1576
01:40:14,791 --> 01:40:17,208
โลกที่ไม่มีวันทำให้ลูกใจสลาย

1577
01:40:17,833 --> 01:40:21,000
โลกที่ลูกเติบใหญ่และเบ่งบาน

1578
01:40:22,625 --> 01:40:26,625
โลกที่ทุกคำขอของลูกเป็นจริงได้

1579
01:40:28,291 --> 01:40:31,875
แม่จะรักลูกตลอดไป มอร์แกน

1580
01:40:33,250 --> 01:40:37,541
แม่แสนภูมิใจที่รู้ว่าลูกจะใช้ชีวิตต่อไป

1581
01:40:37,625 --> 01:40:39,208
ไม่นะ

1582
01:40:39,791 --> 01:40:44,083
แม่ได้รู้จักเวทมนตร์มากมายในชั่วชีวิตนี้

1583
01:40:44,750 --> 01:40:48,625
แต่ไม่มีมนตร์ใดทรงพลังแกร่งกล้า

1584
01:40:50,375 --> 01:40:52,458
เท่าพลังแห่งรัก

1585
01:40:54,041 --> 01:40:58,583
ความรักที่แม่มีให้ลูกมีพลัง

1586
01:41:01,958 --> 01:41:05,041
ลูกจะมีรักของแม่อยู่ในตัวตลอดไป

1587
01:41:06,208 --> 01:41:07,541
แม้แม่จากไป

1588
01:41:08,166 --> 01:41:10,625
ไม่นะคะ ไม่

1589
01:41:12,916 --> 01:41:14,666
ความรักของแม่จะคงอยู่เสมอ

1590
01:41:14,750 --> 01:41:16,583
ไม่นะ แม่

1591
01:41:17,541 --> 01:41:18,375
แม้แม่…

1592
01:41:18,458 --> 01:41:19,625
ไม่นะ

1593
01:41:19,708 --> 01:41:20,708
จากไป…

1594
01:41:25,541 --> 01:41:28,916
นี่ ไม่นะคะ ไม่เอานะ ไม่ๆ

1595
01:41:29,000 --> 01:41:30,291
อยากให้หนูขออะไร

1596
01:41:30,375 --> 01:41:34,375
ขอร้องละ อย่าไปนะคะ อย่าทิ้งหนู

1597
01:41:35,041 --> 01:41:36,083
ได้โปรด

1598
01:41:36,166 --> 01:41:37,416
จีเซล

1599
01:41:41,000 --> 01:41:42,583
หนูต้องขออะไร

1600
01:41:43,625 --> 01:41:46,291
ติ๊กต็อกๆ

1601
01:41:48,083 --> 01:41:49,083
เดี๋ยวสิ

1602
01:41:49,750 --> 01:41:50,833
เสียงระฆังล่ะ

1603
01:41:52,250 --> 01:41:53,666
ทำไมถึงยังไม่เที่ยงคืน

1604
01:41:55,791 --> 01:41:57,958
ทำไมถึงยังไม่เที่ยงคืน

1605
01:42:20,625 --> 01:42:25,250
หนูขอให้ได้อยู่บ้าน… กับแม่ของหนู

1606
01:42:55,750 --> 01:42:58,250
โอ้ นี่จ้ะ ลูกรัก

1607
01:42:59,458 --> 01:43:00,708
แม่คะ

1608
01:43:02,875 --> 01:43:04,791
มอร์แกน

1609
01:43:04,875 --> 01:43:05,958
แม่คะ

1610
01:43:06,041 --> 01:43:07,291
ลูกทำได้

1611
01:43:07,958 --> 01:43:09,166
หนูกลัวแทบตาย

1612
01:43:09,250 --> 01:43:12,166
แม่รู้จ้ะ แต่ลูกช่วยแม่ไว้

1613
01:43:13,208 --> 01:43:14,458
ลูกช่วยเราทุกคน

1614
01:43:17,291 --> 01:43:18,291
อรุณสวัสดิ์

1615
01:43:21,291 --> 01:43:23,333
เมื่อคืนผมฝันบ้าสุดๆ ไปเลย

1616
01:43:25,750 --> 01:43:27,250
อรุณสวัสดิ์จ้ะ

1617
01:43:30,416 --> 01:43:32,625
พ่อจำอะไรไม่ได้จริงๆ เหรอคะ

1618
01:43:33,291 --> 01:43:37,125
มีแค่คนที่ใช้เวทมนตร์ถึงจำได้ชัดเจนน่ะ

1619
01:43:37,208 --> 01:43:39,166
ส่วนคนอื่น มันจะเหมือนกับฝันไป

1620
01:43:40,333 --> 01:43:44,041
หนูอยากเห็นแม่เล่าให้พ่อฟังว่า
พ่อร้องเพลงกับถังขยะได้ยังไงเต็มแก่แล้ว

1621
01:43:44,125 --> 01:43:46,166
แล้วก็เอาชนะราชินีใจร้ายด้วย

1622
01:43:46,916 --> 01:43:48,291
ขอให้โชคดีนะคะ

1623
01:43:57,791 --> 01:44:00,916
เมื่อคืนฝันถึงกบได้แย่สุดๆ เลย

1624
01:44:01,583 --> 01:44:02,791
เหมือนกัน

1625
01:44:05,333 --> 01:44:06,333
อรุณสวัสดิ์ค่ะ เอ็ดการ์

1626
01:44:06,916 --> 01:44:08,541
จีเซล ดื่มแบบเดิมใช่ไหม

1627
01:44:09,041 --> 01:44:10,791
โอ้ ค่ะ ขอบคุณนะคะ

1628
01:44:16,625 --> 01:44:17,625
(จองแล้ว)

1629
01:44:17,708 --> 01:44:19,666
อรุณสวัสดิ์ ขอโทษที่มาขัดจังหวะนะ

1630
01:44:20,250 --> 01:44:21,583
แค่อยากมาทักทายน่ะค่ะ

1631
01:44:22,083 --> 01:44:27,833
และอยากมาขอโทษสำหรับหลายๆ เรื่องด้วย

1632
01:44:29,208 --> 01:44:31,833
ฉันแค่อยากให้มอร์แกน
ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขที่นี่จริงๆ

1633
01:44:31,916 --> 01:44:34,291
ฉันคงตื่นเต้นจนทำเกินเลยไปหน่อย

1634
01:44:38,250 --> 01:44:40,416
โอเค ดื่มกาแฟให้อร่อยนะคะ

1635
01:44:43,541 --> 01:44:44,541
รู้ไหม…

1636
01:44:52,083 --> 01:44:57,583
บางครั้งฉันเองก็มีแนวโน้มที่จะตื่นเต้น
แล้วทำเกินเลยไปหน่อยเหมือนกัน

1637
01:44:58,208 --> 01:44:59,583
ไม่หรอกค่ะ

1638
01:44:59,666 --> 01:45:06,041
บังเอิญว่าเรามีที่ว่างอีกที่ในคณะกรรมการนะ
ถ้าคุณสนใจ

1639
01:45:08,250 --> 01:45:11,583
ฉันคิดว่าเมืองนี้ต้องการคนแบบคุณ

1640
01:45:13,250 --> 01:45:15,583
ยินดีเลยค่ะ

1641
01:45:17,375 --> 01:45:19,916
- โอ้ กอดกันแล้ว
- โอเค

1642
01:45:20,000 --> 01:45:22,250
- ไม่ใช่เก้าอี้ของเธอ
- ได้เลย นั่นสิ โอเค

1643
01:45:22,333 --> 01:45:23,583
ได้อยู่แล้ว

1644
01:45:26,875 --> 01:45:31,750
แล้วเรื่องราวใหม่ของจีเซลและครอบครัว
ก็เริ่มต้นในมอนโรวิลล์

1645
01:45:32,458 --> 01:45:33,958
คราวนี้แบบไม่มีเวทมนตร์

1646
01:45:34,791 --> 01:45:38,875
โรเบิร์ตเปิดบริษัทกฎหมายเล็กๆ ในเมือง
และไม่ต้องนั่งรถไฟอีก

1647
01:45:38,958 --> 01:45:41,041
โซเฟียเติบใหญ่อย่างรวดเร็ว

1648
01:45:41,125 --> 01:45:42,791
- ส่วนมอร์แกน…
- นี่ มอร์แกน

1649
01:45:48,833 --> 01:45:50,666
เดี๋ยวหนูมานะคะ

1650
01:45:50,750 --> 01:45:53,208
เธอยังคงเป็นวัยรุ่น

1651
01:45:53,291 --> 01:45:54,916
- เลิกจ้องหนูได้แล้ว ขนลุก
- เปล่านะ พ่อแค่…

1652
01:45:55,000 --> 01:45:56,416
- เปล่ามองสักหน่อย
- เดี๋ยวผมรินให้

1653
01:45:56,500 --> 01:45:58,833
ขอโทษทีที่มาสาย

1654
01:45:58,916 --> 01:46:01,041
- พอดีเจอฮ็อบก็อบลินเป็นฝูงเลย…
- ไม่เป็นไรจ้ะ

1655
01:46:01,125 --> 01:46:02,250
ในป่าวันนี้

1656
01:46:02,333 --> 01:46:04,208
พวกมันไม่ยอมแพ้เลย

1657
01:46:05,083 --> 01:46:07,250
ต้องใช้คนทั้งเมืองแน่ะกว่าจะไล่พวกมันไปได้

1658
01:46:07,333 --> 01:46:09,541
เอ็ดเวิร์ดล่ะ เขารออยู่ที่นั่นเหรอ

1659
01:46:09,625 --> 01:46:12,166
เปล่าๆ เขาอยู่ที่นี่นี่แหละ แค่ติดพันในการรบอยู่

1660
01:46:12,250 --> 01:46:14,500
- นั่นสินะ
- ถอยเลย เจ้าพวกอสูรตัวน้อย ถอย

1661
01:46:15,666 --> 01:46:16,666
คุณตายแล้ว

1662
01:46:16,750 --> 01:46:18,375
เปล่าสักหน่อย เจ้าแทงแค่เฉียดๆ เอง

1663
01:46:18,458 --> 01:46:19,833
เจ้าแทงแค่เฉียดๆ

1664
01:46:19,916 --> 01:46:21,208
ข้ายังไม่ตายสักหน่อย

1665
01:46:21,291 --> 01:46:22,750
ดูสิ ข้าแทบไม่กะเผลกด้วยซ้ำ

1666
01:46:26,833 --> 01:46:29,083
พวกข้ารับใช้ตัวน้อยของเจ้านี่ดุดันจริงๆ

1667
01:46:30,916 --> 01:46:32,833
- เหมือนกับเจ้า โรเบิร์ต…
- โอ้ ไม่หรอก

1668
01:46:32,916 --> 01:46:37,541
ที่ใช้ดาบของข้าช่วยกอบกู้โลกเอาไว้

1669
01:46:37,625 --> 01:46:41,375
งั้นให้การผจญภัยของเจ้ากับดาบของข้า
ดำเนินต่อไปแล้วกัน สหาย

1670
01:46:41,458 --> 01:46:45,666
ที่จริงนะ เอ็ดเวิร์ด ผมแขวนดาบแล้วน่ะ

1671
01:46:45,750 --> 01:46:48,125
ผมดีใจที่ได้บอกว่าผมไม่ต้องใช้มันที่นี่แล้ว

1672
01:46:48,208 --> 01:46:49,583
- จริงเหรอ
- ครับ

1673
01:46:49,666 --> 01:46:51,041
- ครับ
- ช่างน่าโศกา

1674
01:46:51,125 --> 01:46:52,250
งั้นข้าขอคืนได้ไหม

1675
01:46:52,333 --> 01:46:53,500
ครับ ได้แน่นอน

1676
01:46:53,583 --> 01:46:55,458
- โอเค
- งั้นมาฉลองกันดีไหมคะ

1677
01:46:55,541 --> 01:46:57,000
- แน่นอน
- ผมตักอะไรให้ดี

1678
01:46:57,083 --> 01:46:59,791
แต่ก่อนอื่น เรามีของขวัญสุดวิเศษมาให้

1679
01:46:59,875 --> 01:47:03,166
ไม่ว่าปรารถนาอาหารอะไร
มันจะปรากฏบนจานนี้

1680
01:47:04,583 --> 01:47:06,208
มันทำแค่นั้น นั่น…

1681
01:47:06,291 --> 01:47:08,125
- ใช่ไหม เราค่อนข้างแน่ใจอยู่
- ค่ะ

1682
01:47:08,791 --> 01:47:10,500
- ให้พวกคุณเป็นฝ่ายขอพรดีกว่า
- นั่นสิ

1683
01:47:10,583 --> 01:47:11,791
ได้เลย

1684
01:47:12,708 --> 01:47:14,666
ขอตัวนะ ต้องไปปกป้องเกียรติแล้ว

1685
01:47:14,750 --> 01:47:16,416
- ข้าขอสั่งให้หยุด
- ฉันไปจัดการเอง

1686
01:47:16,500 --> 01:47:18,333
- มานี่ ผมช่วยครับ
- ได้เลย

1687
01:47:18,416 --> 01:47:19,583
ฉันเล่นด้วย

1688
01:47:22,625 --> 01:47:23,625
โดนซะ

1689
01:47:35,166 --> 01:47:36,541
สำหรับอะไรคะ

1690
01:47:36,625 --> 01:47:38,083
ผมแค่รักคุณน่ะ

1691
01:47:38,166 --> 01:47:40,541
และผมไม่อาจขออะไรอื่นอีก

1692
01:47:47,250 --> 01:47:49,958
บางวันก็ดี บางวันก็ไม่ค่อยดีเท่าไร

1693
01:47:50,041 --> 01:47:53,000
แต่เราจะเห็นคุณค่าทุกๆ วัน

1694
01:47:53,083 --> 01:47:54,333
เพราะมันเป็นทั้งสุข

1695
01:47:54,416 --> 01:47:55,250
ดื่ม

1696
01:47:55,333 --> 01:47:56,625
และทุกข์

1697
01:47:56,708 --> 01:47:58,291
ที่ให้กำเนิด

1698
01:47:58,875 --> 01:48:01,375
ความทรงจำเหล่านี้

1699
01:48:05,333 --> 01:48:10,333
และแม้ว่าในโลกความจริงนี้

1700
01:48:11,250 --> 01:48:16,458
ทุกช่วงเวลา

1701
01:48:17,333 --> 01:48:22,833
อาจไม่ใช่ความสุขชั่วนิรันดร์

1702
01:48:22,916 --> 01:48:26,583
- แต่มันกลับมหัศจรรย์
- มันกลับมหัศจรรย์

1703
01:48:26,666 --> 01:48:29,583
- มันกลับมหัศจรรย์
- มันกลับมหัศจรรย์

1704
01:48:29,666 --> 01:48:32,500
- มันกลับมหัศจรรย์
- มันกลับมหัศจรรย์

1705
01:48:32,583 --> 01:48:35,541
- มันกลับมหัศจรรย์
- มันกลับมหัศจรรย์

1706
01:48:35,625 --> 01:48:37,916
มันกลับมหัศจรรย์

1707
01:48:38,000 --> 01:48:44,833
ยิ่งกว่าที่เคย

1708
01:49:09,000 --> 01:49:12,000
(อวสาน)

1709
01:49:14,583 --> 01:49:18,666
(มหัศจรรย์รักข้ามภพกับเวทมนตร์อ ลเวง)

1710
01:50:34,666 --> 01:50:37,125
(มหัศจรรย์รักข้ามภพกับเวทมนตร์อ ลเวง)

1711
01:58:08,958 --> 01:58:10,958
คำบรรยายโดย มนัสวี ศักดิษฐานนท์