1
00:00:00,520 --> 00:00:02,280
"ความเดิมตอนที่แล้ว"

2
00:00:02,360 --> 00:00:03,720
- อาเรียใช่มั้ย
- อย่าเพิ่ง เวส

3
00:00:03,800 --> 00:00:06,880
- นั่นใครหรือ
- นั่นเวสลีย์ น้องชายผม

4
00:00:08,280 --> 00:00:09,800
รู้มานานแค่ไหนแล้ว

5
00:00:12,360 --> 00:00:15,080
- พัสดุถึงลูก
- หนูไม่รู้จักตระกูลเจมส์ในชิคาโก

6
00:00:15,160 --> 00:00:16,840
นั่นชื่อจริงของเนทไม่ใช่หรือ

7
00:00:16,920 --> 00:00:19,280
นี่ลายมือแอลิสันแน่นอน

8
00:00:19,360 --> 00:00:22,000
"เธอต้องบอกหนุ่มฮอตชายหาดคืนนี้"
หมายถึงอะไร

9
00:00:22,200 --> 00:00:24,720
- หนุ่มฮอตชายหาดคือใคร
- แอลี่ไม่เคยบอกฉัน

10
00:00:24,880 --> 00:00:26,960
"บอกทีว่าเรื่องนี้
มันมีอะไรมากกว่านี้"

11
00:00:27,040 --> 00:00:29,000
ว่ามีเรื่องที่ฉันยังไม่รู้

12
00:00:29,080 --> 00:00:30,840
"ขอร้องล่ะ บอกที"

13
00:00:31,080 --> 00:00:32,720
- ประจำเดือนฉันไม่มา
- บอกเขาหรือยัง

14
00:00:32,800 --> 00:00:34,520
ถ้าเขารู้ เขาฆ่าฉันแน่

15
00:00:34,680 --> 00:00:37,000
- คุณโอเคมั้ย
- ผมกำลังจะไปเจอลูกชายผม

16
00:00:39,160 --> 00:00:41,320
- เอาไว้ไขอะไร
- นี่แหละที่ฉันอยากให้หาคำตอบ

17
00:00:41,400 --> 00:00:44,560
และถ้าคุณตามเขาไป
เขาจะนำทางไปเอง

18
00:00:44,640 --> 00:00:47,040
เอมิลี่ เธอทำสิ่งที่ถูกแล้ว

19
00:00:47,120 --> 00:00:48,520
มีอะไร

20
00:00:49,080 --> 00:00:50,480
"ดูสิ ใครอยู่ที่เคปเมย์ด้วย"

21
00:00:56,120 --> 00:00:57,720
ไม่มีอะไรเลยหรือ

22
00:00:58,240 --> 00:01:00,200
ไม่มีเลยนับแต่เขาจากไป

23
00:01:00,360 --> 00:01:02,680
เขาส่งข้อความมาแค่ว่าไปถึงแล้ว

24
00:01:02,840 --> 00:01:06,280
นั่นก็นับได้นะ ถ้าเธออยากนับ

25
00:01:06,440 --> 00:01:08,840
ฉันรู้ว่าเขาทำสิ่งที่ถูก เพียงแต่ว่า

26
00:01:08,920 --> 00:01:11,760
ความคิดที่ว่า
บางสิ่งเกิดขึ้นห่างไปเป็นร้อยไมล์

27
00:01:11,960 --> 00:01:14,040
ที่อาจเปลี่ยนทุกสิ่ง

28
00:01:19,120 --> 00:01:21,840
นี่เย็นแล้ว ฉันจะไปเติม

29
00:01:23,640 --> 00:01:26,160
เธอว่าวิลเดนอ่านสมุดจดรึยังป่านนี้

30
00:01:26,320 --> 00:01:27,520
คงอ่านแล้วล่ะ

31
00:01:27,600 --> 00:01:29,440
ฉะนั้นเขาก็รู้ว่าเรารู้อะไร

32
00:01:29,600 --> 00:01:31,960
และเรารู้อะไรงั้นหรือ

33
00:01:32,120 --> 00:01:34,320
ก็แค่เรื่องราวในมุมซีซี

34
00:01:34,480 --> 00:01:36,680
มีรูปเขาที่เคปเมย์

35
00:01:36,840 --> 00:01:38,960
ฉันจะไปสถานีตำรวจหลังเลิกเรียน

36
00:01:39,040 --> 00:01:40,840
จะใช้มือถือถ่ายรูปเก็บไว้

37
00:01:45,920 --> 00:01:47,920
"จากไมล์ส คอร์วิน
ได้ข้อมูลแล้ว มาเจอได้มั้ย"

38
00:01:54,000 --> 00:01:55,560
สเปนเซอร์

39
00:01:56,040 --> 00:01:57,320
เฮ้ เจสัน

40
00:01:57,400 --> 00:01:58,600
ฉันมีข่าวล่ะ

41
00:01:59,520 --> 00:02:01,520
เราเก็บเรื่องนี้เงียบ ๆ

42
00:02:01,680 --> 00:02:04,360
แต่พวกเขาปล่อยศพแอลี่
คืนให้ครอบครัวแล้ว

43
00:02:04,440 --> 00:02:07,160
- จะมีการทำพิธีฝังใหม่
- หล่อนจะถูกฝังอีกรอบรึ

44
00:02:07,240 --> 00:02:09,880
ไม่ใช่ในพื้นดิน แต่เป็นที่เก็บอัฐิ

45
00:02:10,080 --> 00:02:12,800
จะมีพิธี เฉพาะครอบครัว

46
00:02:13,000 --> 00:02:16,600
แต่ฉันจัดการให้พวกเธอ
มีเวลากับหล่อนหลังพ่อแม่กลับแล้ว

47
00:02:17,160 --> 00:02:19,480
- ขอบคุณ
- ยังมีอีกนะ

48
00:02:20,040 --> 00:02:23,480
ของที่เราใส่ลงในโลงศพไปกับแอลี่
ยังคงหาไม่เจอ

49
00:02:24,200 --> 00:02:29,280
ตำรวจรัฐคิดว่าใครก็ตามที่เปิดโลง
คงเก็บไว้เป็นของที่ระลึกเพี้ยน ๆ

50
00:02:29,440 --> 00:02:32,920
ตำรวจคิดว่า
หากเจอของพวกนั้นก็จะเจอคนทำ

51
00:02:33,000 --> 00:02:35,000
ฉันว่าเขาพูดถูก

52
00:02:36,640 --> 00:02:38,800
ฉันแค่อยากให้พวกเธอได้ยินจากฉัน

53
00:02:38,880 --> 00:02:41,520
ไว้ฉันจะส่งรายละเอียด
เรื่องการบอกลาแอลี่

54
00:02:41,680 --> 00:02:42,840
อย่าลำบากเลย

55
00:02:43,040 --> 00:02:44,960
ฉันได้บอกลาเรียบร้อยไปแล้ว

56
00:02:45,040 --> 00:02:47,240
- สเปนเซอร์
- ทำไม

57
00:02:47,320 --> 00:02:50,560
ตอนนี้หล่อนเป็นนักบุญแอลี่รึไง
และกระดูกหล่อนเป็นพระธาตุหรือ

58
00:02:50,640 --> 00:02:53,800
- โอเค เธอต้องถอนคำพูดซะ
- ไม่ เธอนั่นล่ะถอน

59
00:02:53,880 --> 00:02:55,400
ฉันจบแล้วกับเรื่องทั้งหมดนี่

60
00:02:55,560 --> 00:02:58,680
อยากไปเยี่ยมคนเฝ้าสุสาน
ก็ตามใจ มันเรื่องของเธอ

61
00:02:58,840 --> 00:03:01,120
แต่อย่าดึงฉันไปเกี่ยวด้วย

62
00:03:08,840 --> 00:03:10,440
เราจะไปค่ะ

63
00:03:32,600 --> 00:03:35,600
เธอกับฉันเป็นแค่สองคน
ที่มีของจากโลงแอลี่

64
00:03:35,760 --> 00:03:37,800
- ฉันรู้
- งั้นฉันว่าเรากำจัดมันกันเถอะ

65
00:03:38,000 --> 00:03:40,840
ฉันจะทิ้งกระดานผีถ้วยแก้ว
ส่วนเธอก็ทิ้งต่างหูซะ

66
00:03:41,040 --> 00:03:43,240
- ฉันไม่แน่ใจนะ
- ไม่แน่ใจอะไร

67
00:03:43,320 --> 00:03:46,720
ทุกครั้งที่เรามีปฏิกิริยาต่อของแบบนี้
มันมักย้อนกลับมาทำร้ายเรา

68
00:03:46,800 --> 00:03:50,640
มันเหมือนเราถูกปั่นให้
ทำสิ่งที่ผิดพลาดสุด ๆ

69
00:03:50,720 --> 00:03:53,120
ฉันไม่อยากไปลงเอยในชุดหมีสีส้มอีก

70
00:03:53,200 --> 00:03:56,280
เธอนึกว่าฉันอยากหรือ
เชื่อเถอะไซส์เดียวใช้ไม่ได้กับทุกคน

71
00:03:56,360 --> 00:03:57,880
งั้นเราจะทำไง

72
00:03:58,880 --> 00:04:02,440
ฉันจะไปอพาร์ทเมนท์เอสร่า
หลังเลิกเรียน ไว้เราคุยกันทีหลังนะ

73
00:04:03,280 --> 00:04:05,040
เธอไปห้องเอสร่าทำไม

74
00:04:05,720 --> 00:04:08,160
ฉันไปรดน้ำต้นไม้ไง อะไรเทือกนั้น

75
00:04:09,560 --> 00:04:12,720
- เธอทำแบบนั้นขณะสวมเสื้อเขามั้ย
- ฉันจะไปแล้ว

76
00:04:23,600 --> 00:04:25,640
อรุณสวัสดิ์ สเปนเซอร์

77
00:04:27,680 --> 00:04:30,400
โอเค ใครบางคนอารมณ์ไม่ดีแฮะ

78
00:04:30,560 --> 00:04:33,840
ฉันแวะมาเตือนว่า
อีกสัปดาห์เดียวก็แข่งตอบปัญหาแล้ว

79
00:04:34,040 --> 00:04:37,280
เอาล่ะ หมายกำหนดการเธออยู่ในนี้

80
00:04:37,360 --> 00:04:41,080
ข้อมูลโรงแรม คำถามฝึกหัด
และใบอนุญาต

81
00:04:45,880 --> 00:04:50,160
ฟังนะสเปนเซอร์
ฉันรู้ว่านี่เป็นหัวข้อที่เซนสิทีฟ

82
00:04:50,240 --> 00:04:54,760
แต่ในฐานะกัปตันทีม
ฉันต้องบอกว่าฝีมือเธอตกไปมาก

83
00:04:56,880 --> 00:04:57,920
ใช่

84
00:04:58,000 --> 00:05:00,720
นี่เป็นการแข่งขันที่ใหญ่ที่สุดแห่งปี

85
00:05:00,800 --> 00:05:03,760
และฉันไม่อาจปล่อยให้เธอพลาด
และส่งผลต่อคนอื่นในทีม

86
00:05:03,840 --> 00:05:06,640
ฉันขอบอกอะไรเธอ
ให้ชัดเจนนะ โมนา

87
00:05:06,800 --> 00:05:10,200
นี่ไม่ใช่เกมสำหรับฉันเลย

88
00:05:10,280 --> 00:05:11,480
ดี

89
00:05:11,640 --> 00:05:16,040
เพราะฉันไม่ชอบเห็นโทบี้ที่น่าสงสาร
อุตส่าห์เดินทางมาเพื่อเธอ

90
00:05:16,200 --> 00:05:18,360
แต่ถูกทิ้งเก้อ เลยมาเชียร์ฉัน

91
00:05:38,600 --> 00:05:41,960
- เคเล็บรึ
- เฮ้ จากแม่ฉันน่ะ

92
00:05:42,520 --> 00:05:43,880
ทุกอย่างโอเคมั้ย

93
00:05:44,040 --> 00:05:46,440
แม่สบายดี เพียงแต่...

94
00:05:46,920 --> 00:05:49,720
- ไม่รู้สิ มันแปลกน่ะ
- อะไรแปลกหรือ

95
00:05:50,480 --> 00:05:53,960
- อาฉันย้ายไปออสเตรเลีย
- แล้วมันแปลกยังไงล่ะ

96
00:05:54,440 --> 00:05:56,440
หล่อนเป็นน้องสาวพ่อฉัน

97
00:05:57,080 --> 00:05:58,600
คนที่แม่ฉันฝากฉันไว้น่ะ

98
00:05:59,160 --> 00:06:01,440
คนที่เอาเธอ
ไปทิ้งในสถานเด็กกำพร้ารึ

99
00:06:01,520 --> 00:06:04,160
แม่ฉันเริ่มค้นหาการติดต่อ
ที่ขาดไปของหล่อน

100
00:06:04,360 --> 00:06:08,760
และที่สุดก็พบอาฉัน
และอากำลังจะย้ายไปบริสเบน

101
00:06:08,920 --> 00:06:10,240
พวกเขากำลังปิดบ้านหล่อน

102
00:06:10,800 --> 00:06:12,880
เดี๋ยว บ้านที่เธอเคยอยู่
ตอนเด็ก ๆ น่ะนะ

103
00:06:13,040 --> 00:06:14,200
ใช่

104
00:06:14,800 --> 00:06:16,720
พวกเขากำลังทำความสะอาด
และจะรื้อถอน

105
00:06:17,280 --> 00:06:20,280
แม่บอกว่าถ้าฉันอยากดูบ้าน

106
00:06:20,360 --> 00:06:22,480
ดูว่ามีอะไรในนั้น ฉันก็ควรจะ...

107
00:06:23,040 --> 00:06:24,800
ฉันควรไปตอนนี้

108
00:06:25,040 --> 00:06:27,320
เธอคิดจะไปรึเปล่า

109
00:06:29,040 --> 00:06:31,840
เปล่า ฉันไม่คิด และฉันไม่ไปด้วย

110
00:06:31,920 --> 00:06:36,520
- เคเล็บ ถ้าพวกเขารื้อมันทิ้ง
- ฉันไม่สน ปล่อยให้รื้อไป

111
00:06:39,680 --> 00:06:41,680
"มหาวิทยาลัยโฮลลิส เอสร่า ฟิทซ์"

112
00:06:57,880 --> 00:07:00,600
- ไง
- ไง

113
00:07:01,160 --> 00:07:02,880
ไม่รู้น่ะว่ามีคนอยู่

114
00:07:03,760 --> 00:07:05,520
- เอสร่ากลับมาแล้วหรือ
- ไม่ ยังไม่กลับ

115
00:07:05,600 --> 00:07:07,600
ฉันแค่แวะมาดูบ้านเขา

116
00:07:08,760 --> 00:07:11,720
- อ้อ เข้ามาสิ ขอโทษที
- ขอบใจ

117
00:07:13,920 --> 00:07:17,040
เอสร่าบอกว่า
ผมใช้ที่นี่ได้ระหว่างเขาไม่อยู่

118
00:07:18,440 --> 00:07:20,520
คุณรู้หรือว่าเขาไปแล้ว

119
00:07:20,680 --> 00:07:22,840
เขาโทรหาผม
ระหว่างทางไปเดลาแวร์

120
00:07:23,000 --> 00:07:25,360
เขาค่อนข้างมึน
เรื่องแม็กกี้กับมัลคอล์ม

121
00:07:25,920 --> 00:07:28,440
ไม่ใช่มึนนะ มันเละไม่เป็นท่า

122
00:07:29,160 --> 00:07:30,520
ประเด็นคือ เขารู้เรื่อง

123
00:07:30,600 --> 00:07:33,000
- ผมน่าจะรับผิดไว้เอง
- ไม่

124
00:07:33,080 --> 00:07:38,480
ฟังนะ เขารู้แล้ว เขาไปที่นั่น
และคงคุยกับหล่อนอยู่ตอนนี้

125
00:07:39,080 --> 00:07:41,960
งั้นเราจะมีปัญหามั้ย
ถ้าผมมาอยู่นี่สองสามคืน

126
00:07:42,040 --> 00:07:44,480
อะไรนะ ไม่หรอก

127
00:07:44,640 --> 00:07:46,160
คุณไม่ต้องไปเรียนหรือ

128
00:07:46,240 --> 00:07:49,400
ไม่ พวกเขาอบหอฆ่าเชื้อน่ะ

129
00:07:49,560 --> 00:07:52,560
เป็นครั้งแรกนับแต่ยุคคลินตัน

130
00:07:54,360 --> 00:07:56,040
อยู่เถอะ

131
00:07:56,680 --> 00:07:58,560
ก็เอสร่าเชิญคุณนี่

132
00:07:59,960 --> 00:08:01,920
ฉันจะได้ไม่ต้องห่วงเรื่องต้นไม้

133
00:08:02,000 --> 00:08:04,880
โอเค ขอบคุณ

134
00:08:05,640 --> 00:08:08,000
โอเค ฉันจะออกไปพ้นทางคุณแล้ว

135
00:08:17,640 --> 00:08:20,000
บางทีคุณน่าจะมาช่วยดูต้นไม้ต่อนะ

136
00:08:20,160 --> 00:08:23,560
คือ ผมไม่เก่งนักเรื่องต้นไม้
ผมเคยทำกระบองเพชรตาย

137
00:08:23,720 --> 00:08:26,880
นึกว่าทางเดียวที่ฆ่าได้คือใช้ปืนซะอีก

138
00:08:28,600 --> 00:08:30,160
โอเค

139
00:08:30,360 --> 00:08:33,760
ฉันจะโทรมาก่อนจะแวะมานะ

140
00:08:34,400 --> 00:08:35,800
บาย

141
00:08:38,160 --> 00:08:42,000
สี่วันก่อน เด็กนั่นซื้อแซนด์วิช
เติมน้ำมันแล้วก็ซื้อไฮเดรนเยีย

142
00:08:42,160 --> 00:08:43,840
- ไฮเดรนเยียหรือ
- ใช่

143
00:08:44,000 --> 00:08:47,120
ไฮเดรนเยียราคา 65 เหรียญ

144
00:08:47,200 --> 00:08:50,560
- คุณรู้ได้ยังไง
- ผมแกะรอยเครดิตการ์ดเขา

145
00:08:51,120 --> 00:08:55,360
- โอเค งั้นสามวันก่อนล่ะ
- สามวันก่อนเขาเปลี่ยนใช้เงินสด

146
00:08:55,920 --> 00:08:59,200
เดี๋ยวเงินก็หมด ไว้ผมแกะรอยใหม่
อยากฟังเรื่องกุญแจมั้ย

147
00:08:59,280 --> 00:09:00,360
อยาก

148
00:09:00,520 --> 00:09:01,680
นี่ไม่ง่ายเลย

149
00:09:01,840 --> 00:09:04,600
แต่ผมแกะรอยรหัสตัวเลขไปยังผู้ผลิต

150
00:09:04,760 --> 00:09:08,520
จากผู้ผลิตสาวไปถึงตึกจำนวนหนึ่ง
ทางฝั่งตะวันตกของเมือง

151
00:09:08,600 --> 00:09:10,040
และ

152
00:09:10,280 --> 00:09:13,480
และถ้าคุณอยากให้ผมตีวงแคบลง
เหลือประตูบานเดียว

153
00:09:13,560 --> 00:09:17,280
ผมคงต้องการสินน้ำใจมากขึ้นหน่อย

154
00:09:21,280 --> 00:09:23,200
คุณไม่แน่ใจว่ามันจะคุ้มมั้ยสินะ

155
00:09:23,760 --> 00:09:26,560
ไม่ ไม่ใช่มัน

156
00:09:26,720 --> 00:09:28,440
คุณต่างหาก

157
00:09:32,800 --> 00:09:35,880
ผมขอให้คำแนะนำ
อย่างมืออาชีพหน่อยนะ

158
00:09:36,040 --> 00:09:38,640
งานของผม คนที่ผมติดตาม

159
00:09:38,800 --> 00:09:42,720
อาชญากร พวกขยะสังคม พวกสถุล
ทั้งหมดนั่น

160
00:09:42,880 --> 00:09:44,320
โอเค แล้วไงหรือ

161
00:09:44,480 --> 00:09:47,880
ไม่เคยมีสักครั้งเลยที่พวกนั้น
จะซื้อไฮเดรนเยีย

162
00:09:48,040 --> 00:09:50,040
ก่อนจะหนีออกนอกเมือง

163
00:09:51,720 --> 00:09:54,240
ไว้บอกให้ผมรู้นะเรื่องกุญแจ

164
00:10:00,160 --> 00:10:02,840
"ศาลากลางเมืองโรสวู้ด"

165
00:10:12,160 --> 00:10:13,760
เอมิลี่รึ

166
00:10:15,600 --> 00:10:17,040
ลูกมาทำอะไรที่นี่

167
00:10:17,120 --> 00:10:19,840
หนูว่าจะแวะมาดูว่า
แม่อยากได้อะไรเป็นมื้อค่ำมั้ยค่ะ

168
00:10:19,920 --> 00:10:23,240
อ้อ ใช่ กลางวันแม่กินคอร์นนัท

169
00:10:23,320 --> 00:10:25,880
- จากตู้ขายของหรือคะ
- ใช่

170
00:10:25,960 --> 00:10:29,840
แม่เข้าใจว่าเป็นอาหารจริง ๆ
แบบว่า ข้าวโพดหรือถั่ว

171
00:10:31,160 --> 00:10:33,000
เดี๋ยวแม่ไปเอากระเป๋าเงินก่อน

172
00:10:42,920 --> 00:10:45,240
รู้มั้ย เปลี่ยนแผนแล้ว

173
00:10:46,080 --> 00:10:48,760
เราไปกินมื้อค่ำกันเลยดีกว่า
แม่จะเลิกงานเร็ว

174
00:10:49,560 --> 00:10:53,040
- แม่แน่ใจหรือคะว่าไม่เป็นไร
- พวกเขาจะทำอะไรแม่ล่ะ จับหรือ

175
00:10:56,360 --> 00:10:57,840
นี่มาจากไหนน่ะ

176
00:11:00,320 --> 00:11:04,080
ของหนูค่ะ หนูทิ้งไว้บนเคาน์เตอร์
คงบังเอิญใส่ในกระเป๋าแม่

177
00:11:04,480 --> 00:11:07,720
เอาล่ะ แม่จะไปเซ็นชื่อออกนะ
เดี๋ยวมา

178
00:11:25,120 --> 00:11:26,160
มันหายไปแล้ว

179
00:11:26,240 --> 00:11:28,160
วิลเดนอ่านสมุดโน้ต
เขารู้ว่าเราเล็งเขา

180
00:11:29,840 --> 00:11:31,720
- นั่นมัน...
- แล้วไง

181
00:11:31,880 --> 00:11:35,640
อะไรทำให้เธอมาที่ออฟฟิศฉันหรือ

182
00:11:36,680 --> 00:11:38,920
ฟังนะ ฉันรู้ว่าเธอกำลังทุกข์

183
00:11:39,080 --> 00:11:41,240
ฉันเป็นคนแรกที่รู้เรื่องที่เธอเลิกกัน

184
00:11:41,400 --> 00:11:44,200
และฉันไม่ได้บอกใคร
จนกว่าจะรู้ว่าเธอพร้อม

185
00:11:44,280 --> 00:11:47,720
- ฉันอยู่ข้างเธอนะ
- ฉันรู้

186
00:11:51,120 --> 00:11:53,480
นี่หรือที่เธอทิ้งในโลงศพแอลี่

187
00:11:53,560 --> 00:11:56,520
นั่นกับโปสต์การ์ดอีก 24 ใบ

188
00:11:56,720 --> 00:11:59,280
มีคนเอานี่ใส่กระเป๋าแม่ฉัน

189
00:11:59,640 --> 00:12:02,680
อาเรียคิดว่าแค่ได้ต่างหูคืน
ทีละข้างก็ว่าแย่แล้ว

190
00:12:03,440 --> 00:12:06,080
อ. มีโอกาสอีกตั้ง 25 ครั้ง
ที่จะเล่นงานฉัน

191
00:12:06,640 --> 00:12:08,040
เล่นงานเรา

192
00:12:08,200 --> 00:12:11,640
แค่เพราะเป็นบันทึกเธอไม่ได้แปลว่า
จะเอามาเล่นงานเราทุกคนไม่ได้

193
00:12:11,720 --> 00:12:14,400
อ. ขู่ว่าจะฆ่าฉันถ้าฉันไล่บี้วิลเดน

194
00:12:14,560 --> 00:12:17,640
นั่นแปลว่าเขาฆ่าแอลี่มั้ย
หรือว่าเป็นลูกทีมคนนึงของ อ.

195
00:12:17,720 --> 00:12:20,200
ข้อความนี้ไม่ได้พูดแบบนั้นนี่

196
00:12:20,280 --> 00:12:23,880
"ตำรวจสามารถฆาตกรรมได้"

197
00:12:24,040 --> 00:12:25,360
ฉันก็เรียนฝรั่งเศสมานะ สเปนเซอร์

198
00:12:25,920 --> 00:12:28,200
แค่เทอมนึงเนี่ยนะ

199
00:12:33,800 --> 00:12:36,280
แปลให้นะ "หยุดคุ้ยได้แล้ว"

200
00:12:36,440 --> 00:12:40,560
"ตำรวจรู้แล้วว่า
เธอนั่นล่ะที่สามารถฆ่าคนได้"

201
00:12:42,080 --> 00:12:45,000
มันฟังดูดีกว่ามากเลย
ในภาษาฝรั่งเศส

202
00:12:46,520 --> 00:12:49,080
- พวกเขาหมายถึงเนท
- นี่ เธอไม่ได้ทำอะไรผิด

203
00:12:49,640 --> 00:12:52,040
โอเคมั้ย แม้แต่ตำรวจก็รู้

204
00:12:52,600 --> 00:12:55,440
เอมิลี่ ไอ้บ้านั่นจะฆ่าเธอกับเพจนะ

205
00:12:56,000 --> 00:12:59,040
ขอบใจที่สอนฝรั่งเศส
ฉันต้องไปทำงานแล้ว

206
00:13:00,080 --> 00:13:01,200
เอมิลี่

207
00:13:10,080 --> 00:13:12,480
ฉันตั้งใจจะโยนมันทิ้ง

208
00:13:18,160 --> 00:13:19,800
นั่นก็ด้วย

209
00:13:24,480 --> 00:13:27,760
ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ
และโทบี้

210
00:13:28,440 --> 00:13:32,000
และฉันรู้ว่าเธอไม่พร้อมที่จะพูดถึง
แต่ฉันอยู่ข้างเธอนะ

211
00:13:32,160 --> 00:13:33,960
เราทุกคนนั่นล่ะ

212
00:13:34,120 --> 00:13:36,280
เธอผลักไสเราไม่ได้ง่าย ๆ แบบนั้น

213
00:13:37,280 --> 00:13:40,840
อาทิตย์ก่อน
ฮันน่าเห็นเพจกับสาวอีกคน

214
00:13:41,000 --> 00:13:42,480
หล่อนคิดไปในทางร้ายสุด

215
00:13:42,560 --> 00:13:45,960
หล่อนคิดว่าเพจกำลังคบคนอื่นอยู่

216
00:13:46,040 --> 00:13:47,760
ซึ่งไม่จริง

217
00:13:48,040 --> 00:13:50,520
ฉันคุยกับหล่อน
หล่อนแค่พยายามจะหา

218
00:13:50,720 --> 00:13:53,800
ว่าใครซื้อคอสตูมแหม่มโพแดง
ตอนวันฮาโลวีน

219
00:13:54,520 --> 00:13:58,920
สาวที่ฮันน่ากังวล
ทำงานที่ร้านขายชุดคอสตูมนั่น

220
00:13:59,320 --> 00:14:02,400
หล่อนแค่ชอบหว่านเสน่ห์
ไม่ได้มีพิษภัยกับเรา

221
00:14:03,000 --> 00:14:06,600
- หล่อนรู้มั้ยว่าใครซื้อ
- ยังไม่รู้

222
00:14:06,680 --> 00:14:11,280
ประเด็นคือ บางครั้งสิ่งต่าง ๆ
ก็ดูแย่กว่าที่เป็นจริง

223
00:14:11,440 --> 00:14:14,320
บางครั้งก็มีคำอธิบายอื่น
ต่อสิ่งที่เกิดขึ้น

224
00:14:14,400 --> 00:14:17,920
แล้วถ้าเกิดคำอธิบายนั่น
มันยิ่งแย่กว่าเดิมล่ะ

225
00:14:19,920 --> 00:14:22,320
เขาดูเป็นไงบ้าง คนน้องน่ะ

226
00:14:22,480 --> 00:14:25,800
ก็โอเคนะ
แต่ออกจะหลงตัวเองไปหน่อย

227
00:14:25,880 --> 00:14:27,040
เขาหล่อมั้ย

228
00:14:28,080 --> 00:14:30,120
ก็หล่อนะ

229
00:14:30,360 --> 00:14:33,840
เขาแค่ดูสบายใจเกินไป
กับการกินมรดกจากเงินฝากทรัสต์

230
00:14:33,920 --> 00:14:37,000
เป็นฉันไม่รังเกียจจะตีซี้ด้วยเลย

231
00:14:37,560 --> 00:14:38,800
เงินฝากทรัสต์น่ะ

232
00:14:38,960 --> 00:14:41,320
ฟังนะ ฉันต้องไปแล้ว
ฉันต้องทำมื้อค่ำเลี้ยงเคเล็บ

233
00:14:42,720 --> 00:14:45,280
เธอติดสินบนเคเล็บ
ให้ไปบ้านอาเขาพรุ่งนี้

234
00:14:45,360 --> 00:14:47,480
- ด้วยวิธีนี้หรือ
- นิดหน่อย

235
00:14:47,560 --> 00:14:51,120
ฉันแค่อธิบายว่านี่อาจเป็น
โอกาสสุดท้ายที่เขาจะบอกลา

236
00:14:51,280 --> 00:14:54,280
เฮ้ เอาต่างหูมาให้ฉันสิ
ฉันจะเอาไปคืนนี้

237
00:14:55,680 --> 00:14:57,040
ฉันยังไม่พร้อมจะทำ

238
00:14:57,120 --> 00:15:00,040
ไม่ต้องหรอก ฉันจะกำจัดให้
พร้อมกระดานผีถ้วยแก้ว

239
00:15:00,120 --> 00:15:03,240
โอเค เธออยากทำอะไรก็ทำ
แต่ฉันจะคอย

240
00:15:03,320 --> 00:15:05,320
นี่ อาเรีย เธอกำลังทำพลาดนะ

241
00:15:05,400 --> 00:15:07,680
มันก็เป็นความพลาดของฉัน

242
00:15:15,320 --> 00:15:16,840
นี่โซฟาตัวใหม่หรือคะ

243
00:15:16,920 --> 00:15:20,560
ของเช่าน่ะ เหมือนของทุกอย่างในนี้

244
00:15:20,640 --> 00:15:22,920
ฉันอยากเริ่มต้นใหม่หมด
กับออฟฟิศใหม่

245
00:15:23,080 --> 00:15:25,360
ฉันจะใช้ไปก่อนจนกว่าจะเจออันที่ใช่

246
00:15:26,000 --> 00:15:28,680
จริง ๆ ฉันจะเปิดคลินิกเป็นทางการ
อาทิตย์หน้า

247
00:15:28,840 --> 00:15:31,320
งั้นก็ขอบคุณที่ให้ฉันเข้ามาค่ะ

248
00:15:33,080 --> 00:15:34,280
โมนากลับมาที่โรงเรียน

249
00:15:35,200 --> 00:15:36,440
อย่างที่หมอบอก

250
00:15:36,520 --> 00:15:40,200
การบำบัดและยาที่ใช่
จะช่วยให้หล่อนกลับคืนสู่สังคม

251
00:15:41,000 --> 00:15:43,200
เธอมานี่เพื่อคุยเรื่องโมนาหรือ

252
00:15:43,760 --> 00:15:45,880
ฉันมาก็เพราะ...

253
00:15:47,000 --> 00:15:50,360
การไม่พูด มันไม่ได้ผลค่ะ

254
00:15:54,040 --> 00:15:56,080
หมอคงได้ข่าวว่าฉันฆ่าชายคนนึง

255
00:15:56,640 --> 00:15:59,880
ฉันได้ข่าวว่า
เธอกับเพื่อนร่วมชั้นถูกคนทำร้าย

256
00:16:00,040 --> 00:16:02,680
คนเดียวกับที่ฆ่ามายา

257
00:16:03,720 --> 00:16:05,520
เธอแค่ป้องกันตัวเอง เอมิลี่

258
00:16:05,720 --> 00:16:08,240
- สิ่งที่เธอทำไปมันช่าง...
- หมอซัลลิแวน ไม่

259
00:16:08,560 --> 00:16:09,800
นั่นไม่ใช่สิ่งที่ฉันพูด

260
00:16:09,880 --> 00:16:12,520
นั่นไม่ใช่สิ่งที่ฉันอยากพูดถึง

261
00:16:13,080 --> 00:16:16,080
ใคร ๆ ต่างก็อยากพูดว่าฉันเป็นฮีโร่

262
00:16:16,240 --> 00:16:18,520
ใคร ๆ ก็บอกว่าฉัน...

263
00:16:20,960 --> 00:16:23,120
ฉันฆ่าคนคนนึง

264
00:16:23,280 --> 00:16:24,920
คนที่มีชีวิต

265
00:16:25,080 --> 00:16:29,240
คนที่มีชีวิตมีลมหายใจ และฉัน...

266
00:16:30,400 --> 00:16:32,560
เธอฆ่าคนตาย

267
00:16:33,520 --> 00:16:38,320
ฉันรู้ว่าเขามีแผนอะไร
รู้ว่าจริง ๆ เขาเป็นใคร

268
00:16:39,000 --> 00:16:41,280
ในหัวฉัน ฉันรู้

269
00:16:43,720 --> 00:16:48,320
แต่พอฉันปิดตาลง ฉันกลับเห็นตัวเอง

270
00:16:48,640 --> 00:16:50,960
ถือมีดด้ามนั้น

271
00:16:51,680 --> 00:16:53,520
มันอยู่ในมือฉัน

272
00:16:54,000 --> 00:16:57,040
และฉันยังรู้สึกได้เลยว่า
มันรู้สึกยังไงตอนที่...

273
00:16:59,800 --> 00:17:02,600
เอมิลี่ เธอเคยคิดจะลอง
การรักษาแบบสะกดจิตมั้ย

274
00:17:03,560 --> 00:17:06,440
ฉันจำสิ่งที่เกิดขึ้นได้ค่ะ หมอซัลลิแวน

275
00:17:07,000 --> 00:17:10,240
นั่นล่ะคือปัญหา
ฉันจำได้แม่นเลยถึงสิ่งที่เกิด

276
00:17:10,320 --> 00:17:13,920
การสะกดจิตไม่ใช่แค่การดึงความจำ
ที่เรากดไว้ออกมานะ

277
00:17:14,000 --> 00:17:16,640
บางครั้งมันก็เป็นการจัดกรอบ
ความจำที่เรามีอยู่แล้ว

278
00:17:16,800 --> 00:17:19,000
ความจำที่ควบคุมชีวิตเรา

279
00:17:19,400 --> 00:17:22,160
ควบคุมการมองดูตัวเองของเรา

280
00:17:29,320 --> 00:17:31,200
เราเริ่มได้เร็วแค่ไหนคะ

281
00:18:04,480 --> 00:18:05,600
"สเปนเซอร์"

282
00:18:09,640 --> 00:18:11,200
"ไม่อยากเป็นของฉันหรือ
ฉันเป็นของเธอไปแล้ว"

283
00:18:11,280 --> 00:18:12,440
"ฉันรักเธอมากเหลือเกิน โทบี้"

284
00:18:32,160 --> 00:18:35,680
- "ฮัลโหล"
- ไง นี่สเปนเซอร์นะ

285
00:18:36,520 --> 00:18:39,320
คุณต้องการสินน้ำใจเพิ่ม
อีกมากแค่ไหน

286
00:18:39,480 --> 00:18:41,360
"ห้าร้อย"

287
00:18:42,240 --> 00:18:44,120
"เงินสด"

288
00:18:44,280 --> 00:18:47,520
ก็ได้ หาต่อไปนะ

289
00:19:06,160 --> 00:19:09,120
ทุกอย่างอยู่ในนี้หมดแล้ว

290
00:19:09,720 --> 00:19:13,080
เธอกำลังมองข้าวของสะสม
มาเป็นร้อยปีมั้ง

291
00:19:13,360 --> 00:19:15,400
คุณโตที่นี่รึเปล่าคะ คุณดอยล์

292
00:19:15,560 --> 00:19:17,240
เจมี่เถอะ และใช่

293
00:19:17,680 --> 00:19:19,480
พี่สาวฉัน แพ็ตตี้ และเป็นอาเคเล็บ

294
00:19:19,640 --> 00:19:23,240
อยู่นี่และดูแลพวกเรา
กว่าพวกเขาโต ฉันก็จากไปนานแล้ว

295
00:19:23,800 --> 00:19:25,280
เช่นเดียวกับพ่อเคเล็บหรือคะ

296
00:19:26,200 --> 00:19:28,680
ใช่ เขาก็จากไปแล้วเช่นกัน

297
00:19:29,240 --> 00:19:32,120
แพ็ตตี้ประหลาดใจ
ที่ได้ข่าวจากแม่เธอ

298
00:19:32,360 --> 00:19:34,200
ใช่ ผมแน่ใจว่าคงประหลาดใจ

299
00:19:41,560 --> 00:19:43,280
นี่เธอเจตนาหยาบคายหรือ

300
00:19:43,440 --> 00:19:45,960
ฉันไม่อยากอยู่นี่ทั้งวันค้นดูขยะพวกนี้

301
00:19:46,120 --> 00:19:49,320
อย่างน้อยก็มองดูหน่อยก่อนจะโยนทิ้ง

302
00:19:55,560 --> 00:19:58,040
นานแค่ไหนแล้ว
นับแต่ครั้งสุดท้ายที่ได้เห็นอาเธอ

303
00:19:58,200 --> 00:19:59,320
นานมากแล้ว

304
00:19:59,480 --> 00:20:02,000
ฉันเห็นเขาแค่ปีละครั้งสองครั้ง
ตอนเด็ก

305
00:20:02,160 --> 00:20:04,400
พาฉันไปดูแข่งกีฬาที่ฟิลาเดลเฟีย
สองสามที

306
00:20:04,560 --> 00:20:06,040
นั่นต้องดีแน่เลย

307
00:20:06,600 --> 00:20:09,560
เขาแค่รู้สึกผิดที่พี่ชายเขาทิ้งฉันไป

308
00:20:18,960 --> 00:20:21,560
กดเงินเป็นฟ่อนเลยแฮะ

309
00:20:21,640 --> 00:20:23,680
เพื่อน ๆ เธอจะแวะมาคืนนี้
ตอนทุ่มนึง

310
00:20:23,760 --> 00:20:25,440
ฟังดูเหมือนเป็นปาร์ตี้จริง ๆ เลย

311
00:20:27,040 --> 00:20:28,680
เฮ้ เธอมีปัญหาอะไร สเปนเซอร์

312
00:20:28,880 --> 00:20:32,480
มีนัดไว้ล่วงหน้าหรือไง
หล่อนเป็นเพื่อนซี้เธอนะ

313
00:20:36,160 --> 00:20:39,880
- ถ้าเธอมีอะไรอยากพูดก็พูดมา
- พี่ไม่อยากชวนฉันทะเลาะหรอก

314
00:20:40,440 --> 00:20:41,800
ไม่ใช่ตอนนี้

315
00:20:41,880 --> 00:20:44,560
ฉันชนะแน่
และเราจะรู้สึกไม่ดีไปเปล่า ๆ

316
00:20:50,440 --> 00:20:53,160
เดี๋ยว เธอบริจาคหนังสือพวกนี้
ให้ห้องสมุดได้

317
00:20:53,720 --> 00:20:56,800
- บ้าน่า ขึ้นราหมดแล้วเนี่ย
- ฉันเคยชอบอ่านหนังสือภาพนะ

318
00:20:57,000 --> 00:20:58,720
ฉันอาจอยากเก็บไว้สักเล่ม

319
00:21:06,120 --> 00:21:09,920
ถ้าเธอเจอ "สตีม โชเวล"
ของไมค์ มัลลิแกนในนั้น ฉันขอนะ

320
00:21:10,440 --> 00:21:12,120
ได้ค่ะ

321
00:21:14,520 --> 00:21:17,280
เขาโตมาเป็นหนุ่มหล่อเลยนะ

322
00:21:20,400 --> 00:21:22,200
เขาดูแลเธอดีมั้ย

323
00:21:23,440 --> 00:21:25,040
ดีค่ะ

324
00:21:26,120 --> 00:21:27,280
ดีแล้ว

325
00:21:29,840 --> 00:21:32,400
คุณเคยได้ข่าวจากพ่อเขามั้ยคะ

326
00:21:34,560 --> 00:21:35,680
ไม่มีใครได้ข่าวหรอก

327
00:21:37,400 --> 00:21:40,520
มันไม่ใช่การสูญเสียที่ยิ่งใหญ่อะไร
เขาไม่ใช่คนแบบที่ใครจะคิดถึง

328
00:21:41,400 --> 00:21:43,800
เคเล็บไม่ค่อยพูดถึงครอบครัวมากนัก

329
00:21:44,440 --> 00:21:48,680
แต่แล้วแม่เขาก็เจอเขา
และมันเหมือนเปลี่ยนทุกสิ่ง

330
00:21:49,640 --> 00:21:51,640
ฉันดีใจที่หล่อนเจอเขา

331
00:21:51,840 --> 00:21:54,800
ฉันไม่เคยเจอหล่อน
คุณรู้จักหล่อนมั้ยคะ

332
00:21:56,640 --> 00:22:00,400
รู้ หล่อนควรได้คนดีกว่านั้น

333
00:22:01,200 --> 00:22:03,200
คนส่วนใหญ่ควรได้อะไร
ที่ดีกว่าที่ตัวเองได้

334
00:22:04,160 --> 00:22:06,000
งั้นคุณก็เคยเห็นพวกเขาด้วยกัน

335
00:22:06,400 --> 00:22:09,560
- พ่อกับแม่เคเล็บ
- ใช่

336
00:22:10,040 --> 00:22:11,640
พวกเขารักกันมั้ยคะ

337
00:22:12,720 --> 00:22:14,920
แม้แค่ในระยะสั้น ๆ น่ะ

338
00:22:15,520 --> 00:22:16,720
คิดว่ารักนะ

339
00:22:17,600 --> 00:22:19,280
งั้นทำไมถึงทิ้งเขาล่ะคะ

340
00:22:20,680 --> 00:22:22,240
ก็นะ

341
00:22:22,400 --> 00:22:24,200
เขาบอกว่าเขาอยากได้พื้นที่ส่วนตัว

342
00:22:25,600 --> 00:22:29,680
คิดว่าเขาจะกลับมา
เมื่อรับความเป็นพ่อได้

343
00:22:31,760 --> 00:22:34,920
ปัญหาคือ เมื่อเธอเดินออกมา
จากคนที่เธอทิ้งไป

344
00:22:35,400 --> 00:22:37,520
เขาก็ยังคงมีชีวิตต่อไป

345
00:22:37,680 --> 00:22:39,360
พวกเขาไม่ได้คอยให้เธอกลับมา

346
00:22:52,080 --> 00:22:55,480
เธออยู่ในที่ปลอดภัย เอมิลี่
ไม่มีใครมาทำร้ายเธอได้

347
00:22:56,160 --> 00:22:59,560
พอฉันบอกให้เธอตื่นขึ้น
เธอจะจำได้ทุกอย่าง

348
00:22:59,640 --> 00:23:01,680
เธอจะบอกฉันว่าเธอจำอะไรได้

349
00:23:02,240 --> 00:23:04,080
โอเค ตื่น

350
00:23:06,240 --> 00:23:09,040
ฉันอยากให้เธอเล่าให้ฉันฟัง
ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นคืนนั้น

351
00:23:09,120 --> 00:23:11,960
- คืนไหน
- ที่ประภาคาร

352
00:23:12,040 --> 00:23:14,400
เธอกับเพื่อนอยู่ในอันตราย

353
00:23:15,000 --> 00:23:16,560
เธออยู่นั่นรึยัง

354
00:23:16,720 --> 00:23:18,760
- ค่ะ
- ดี

355
00:23:24,360 --> 00:23:26,560
ต้นไม้ร่ำร้องหาคุณนะ

356
00:23:26,640 --> 00:23:30,440
ฉันรู้ ฉันได้ยินมันร้องหาฉัน
มาตลอดโถงทางเดินเลย

357
00:23:31,360 --> 00:23:32,920
คุณได้ข่าวเขาบ้างมั้ย

358
00:23:33,080 --> 00:23:36,360
ไม่ แต่นั่นไม่ได้แปลว่า
เขาไม่ได้คิดถึงคุณนะ

359
00:23:36,440 --> 00:23:37,840
นั่นหมายความว่าไงหรือ

360
00:23:43,520 --> 00:23:44,720
คุณจะรับสายมั้ย

361
00:23:47,760 --> 00:23:49,560
คงแค่พวกโทรขายของน่ะ

362
00:23:49,720 --> 00:23:52,320
ไม่ อาจเป็นเอสร่าก็ได้
เขารู้ว่าคุณอยู่นี่

363
00:23:57,000 --> 00:23:58,920
ฮัลโหล

364
00:24:07,640 --> 00:24:09,400
โทรผิดน่ะ

365
00:24:11,200 --> 00:24:12,720
เฮ้ คุณหิวมั้ย

366
00:24:12,800 --> 00:24:13,960
ก็หิวอยู่นะ

367
00:24:14,120 --> 00:24:16,400
มาเถอะ ผมอยากไปสูดอากาศพอดี

368
00:24:17,200 --> 00:24:18,760
โอเค

369
00:24:25,600 --> 00:24:27,800
บอกสิว่าเธอเห็นอะไร

370
00:24:29,520 --> 00:24:31,440
ฉันเดินอยู่

371
00:24:32,280 --> 00:24:34,320
ฉันไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน

372
00:24:34,400 --> 00:24:36,000
มันมืด

373
00:24:36,520 --> 00:24:38,040
"มืดมาก ๆ"

374
00:24:38,240 --> 00:24:41,360
"มองไปรอบ ๆ นะ เอมิลี่
เธอเห็นประภาคารมั้ย"

375
00:24:42,200 --> 00:24:44,920
"มีคนเปิดหัวพ่นน้ำรดต้นไม้"

376
00:24:46,120 --> 00:24:48,680
มีใครอื่นอยู่ที่นั่นกับเธอมั้ย

377
00:24:48,760 --> 00:24:51,080
- ฉันเห็นหล่อน
- "เพจหรือ"

378
00:24:54,760 --> 00:24:58,600
"หล่อนมองมาที่ฉัน
ฉันว่าหล่อนรู้ว่ากำลังจะตาย"

379
00:24:59,560 --> 00:25:01,400
เราไม่ควรมาที่นี่

380
00:25:01,560 --> 00:25:03,840
นี่มันไม่ดีเลย เราไม่ควรทำแบบนี้

381
00:25:03,920 --> 00:25:05,320
"โอ้ พระเจ้า"

382
00:25:05,720 --> 00:25:08,120
ไม่ อย่านะ

383
00:25:08,200 --> 00:25:09,360
บอกฉันสิว่าเธอเห็นอะไร

384
00:25:09,440 --> 00:25:11,200
ฉันอยากตื่นเดี๋ยวนี้

385
00:25:11,280 --> 00:25:14,160
เอมิลี่ เธออยู่ในที่ปลอดภัยนะ
บอกสิว่าเธอเห็นอะไร

386
00:25:16,080 --> 00:25:17,920
ฉันเห็น...

387
00:25:18,280 --> 00:25:20,000
"อาวุธสังหาร"

388
00:25:22,840 --> 00:25:25,200
เธอต้องหยุดนะ

389
00:25:25,280 --> 00:25:27,200
เธอคิดว่าเธอทำอะไรน่ะ

390
00:25:28,440 --> 00:25:30,080
เธอทำแบบนี้ไม่ได้

391
00:25:31,680 --> 00:25:34,040
หยุดนะ หยุด

392
00:25:34,120 --> 00:25:35,520
ไม่

393
00:25:49,120 --> 00:25:50,920
เกิดอะไรขึ้น

394
00:25:51,080 --> 00:25:52,720
เธอหลุดออกจากการสะกด

395
00:25:52,800 --> 00:25:55,040
เธอจำสิ่งที่เห็นได้มั้ย

396
00:25:55,200 --> 00:25:56,960
เราคุยกันเรื่องเนทอยู่

397
00:25:57,040 --> 00:25:59,760
เธอเห็นอาวุธสังหาร
แล้วเธอก็เริ่มร้องโวยวาย

398
00:26:03,240 --> 00:26:04,960
เอมิลี่

399
00:26:05,360 --> 00:26:06,840
เอมิลี่

400
00:26:07,720 --> 00:26:10,720
โทษค่ะ ฉันต้องไปแล้ว

401
00:26:16,800 --> 00:26:19,800
ฉันจะเอานี่ไปใส่รถ
แล้วเราก็ไปกันได้

402
00:26:21,240 --> 00:26:23,120
บาย อาเจมี่

403
00:26:23,280 --> 00:26:25,160
บาย เคเล็บ

404
00:26:27,320 --> 00:26:29,160
ขอบคุณค่ะ คุณดอยล์

405
00:26:29,240 --> 00:26:32,640
- หรือเจมี่
- ใช่

406
00:26:32,800 --> 00:26:36,320
แน่ใจหรือว่าพวกเธอ
ไม่อยากแวะไปกินแฮมเบอร์เกอร์กัน

407
00:26:36,480 --> 00:26:40,200
- ฉันเลี้ยงเอง
- ฉันว่าเคเล็บอยากกลับจริง ๆ ค่ะ

408
00:26:40,760 --> 00:26:42,160
ได้

409
00:26:43,320 --> 00:26:44,320
ฮันน่า

410
00:26:53,200 --> 00:26:55,800
ฉันเจอนี่ที่ก้นลิ้นชักแต่งตัว

411
00:26:57,800 --> 00:26:59,200
ดูด้านหลังสิ

412
00:27:02,240 --> 00:27:03,800
"เคเล็บ หกเดือน"

413
00:27:06,720 --> 00:27:08,120
ใช่

414
00:27:09,280 --> 00:27:12,360
ความรู้สึกเขาตอนนี้
ฉันไม่แน่ใจว่าเขาต้องการมันมั้ย

415
00:27:12,560 --> 00:27:14,600
ฉะนั้นบางที
เธออาจช่วยเก็บไว้ก่อนนะ

416
00:27:16,040 --> 00:27:18,080
จนกว่าเขาจะอยากเห็นมัน

417
00:27:18,240 --> 00:27:19,240
ได้ค่ะ

418
00:27:19,800 --> 00:27:21,840
ฉันจะเก็บให้ ขอบคุณ

419
00:27:23,040 --> 00:27:24,600
ฮันน่า

420
00:27:26,200 --> 00:27:27,440
ฉันต้องไปแล้วค่ะ

421
00:27:28,080 --> 00:27:29,600
จ้ะ

422
00:27:30,280 --> 00:27:32,280
ให้แน่ใจนะว่าเขาดูแลเธอดี

423
00:27:35,120 --> 00:27:36,560
ค่ะ เขาดูแลอยู่แล้ว

424
00:27:49,480 --> 00:27:52,760
"เฮ้ นี่มือถือฮันน่า
ทิ้งข้อความไว้ค่ะ"

425
00:28:19,000 --> 00:28:21,200
เราควรต้องอ่านหนังสือกันนี่

426
00:28:25,920 --> 00:28:28,160
นี่เธอมีแผนเดินทางหรือ

427
00:28:28,760 --> 00:28:30,760
เธอกับฉันกับปารีสแสนหวาน

428
00:28:31,560 --> 00:28:33,160
ฟังดูเป็นไง

429
00:28:35,320 --> 00:28:39,240
งั้นเราควรหัดพูดฝรั่งเศสก่อนจะไป

430
00:28:39,600 --> 00:28:42,600
เราเริ่มต้นที่ทางใต้ของฝรั่งเศสได้

431
00:28:42,760 --> 00:28:44,680
เต้นรำไปบนทุ่งดอกทานตะวัน

432
00:28:46,000 --> 00:28:49,280
นอกเอกเขนกในชุดบิกินี่
บนชายหาดริเวียร่าฝรั่งเศส

433
00:28:51,280 --> 00:28:53,720
เธอต้องดูดีแน่ ๆ เลย
บนยอดหอไอเฟล

434
00:28:55,120 --> 00:28:56,640
สายลมพัดเส้นผม

435
00:29:08,000 --> 00:29:10,200
เราจะไปกันนานแค่ไหนหรือ

436
00:29:16,520 --> 00:29:18,200
ตลอดไปดีมั้ย

437
00:29:21,520 --> 00:29:23,080
เอมิลี่

438
00:29:24,200 --> 00:29:28,520
- เฮ้ ลูกกลับมาเมื่อไหร่
- สักพักแล้วค่ะ

439
00:29:29,800 --> 00:29:31,280
ลูกรัก

440
00:29:31,680 --> 00:29:33,680
ไม่ หนูให้แม่ทำแบบนี้ไม่ได้

441
00:29:33,760 --> 00:29:36,480
- ทำอะไร
- ทำเหมือนหนูเป็นผู้บริสุทธิ์

442
00:29:36,680 --> 00:29:39,760
เหมือนหนูเป็นเด็กสาว
ใสซื่อน่ารักคนเดิมที่หนูเคยเป็น

443
00:29:39,920 --> 00:29:42,840
หนูไม่ใช่ หนูเป็นไม่ได้

444
00:29:43,000 --> 00:29:45,840
ลูกรัก แม่รู้ว่าลูกเป็นใคร

445
00:29:45,920 --> 00:29:49,160
และลูกไม่มีวันเจตนา
จะทำอะไรเพื่อทำร้ายคนอื่น

446
00:29:49,320 --> 00:29:51,680
หนูไม่แน่ใจในข้อนั้นอีกแล้วค่ะ

447
00:29:53,480 --> 00:29:55,000
เอมิลี่

448
00:29:55,080 --> 00:29:57,160
เอมิลี่ แม่เป็นแม่ของลูกนะ

449
00:29:57,320 --> 00:30:00,120
และนั่นหมายความว่า
แม่มองเห็นลูกได้ ทั้งหมด

450
00:30:00,200 --> 00:30:02,240
บางครั้งก็เห็นได้มากกว่า
ที่ลูกเห็นตัวเอง

451
00:30:02,400 --> 00:30:04,080
และมันมีแต่ความดีในตัวลูก

452
00:30:04,160 --> 00:30:06,640
มองแม่สิ

453
00:30:06,720 --> 00:30:10,840
แม่สัญญาจ้ะ มีแต่ความดีงามในตัวลูก

454
00:30:24,720 --> 00:30:28,080
เป็นห้องหนึ่งในตึกเมย์ฟลาวเวอร์

455
00:30:30,960 --> 00:30:33,240
คิดว่าข้างหลังประตูเป็นอะไร
สเปนเซอร์

456
00:30:34,960 --> 00:30:36,840
ฉันไม่รู้

457
00:30:37,400 --> 00:30:39,760
โอเค หวังให้หลังประตูเป็นอะไร

458
00:30:43,400 --> 00:30:47,360
เรามีความลับกัน ฉันกับเขา

459
00:30:47,800 --> 00:30:50,400
และสิ่งนี้จะบอกฉันว่า
เขาเก็บมันไว้มั้ย

460
00:30:52,760 --> 00:30:56,680
คุณเคยเล่นเกมกับดอกไม้มั้ย
ตอนเด็ก ๆ

461
00:30:56,760 --> 00:30:58,960
"เขารักฉัน เขาไม่รักฉัน"

462
00:31:00,160 --> 00:31:01,960
"เขารักฉัน เขาไม่รักฉัน"

463
00:31:04,200 --> 00:31:06,560
เคล็ดลับคือคุณจะหาดอกไม้
ที่มีจำนวนกลีบเลขคี่

464
00:31:06,640 --> 00:31:08,280
บัตเตอร์คัพ

465
00:31:09,080 --> 00:31:10,640
มาริโกลด์

466
00:31:11,720 --> 00:31:14,320
ดอกไฮเดรนเยียมีกี่กลีบล่ะ

467
00:31:19,080 --> 00:31:22,160
งั้นพอคุณเปิดประตูไปและ...

468
00:31:23,160 --> 00:31:26,320
พอฉันเปิดประตูไป
ถ้ามันเต็มไปด้วยสิ่งที่ฉันคิดไว้

469
00:31:26,480 --> 00:31:28,640
งั้นก็แปลว่ามีความหวัง

470
00:31:29,320 --> 00:31:35,880
นั่นแปลว่าเขารักฉัน
และฉันไม่ได้เข้าใจผิดเรื่องของเรา

471
00:31:39,200 --> 00:31:41,720
- และถ้าไม่...
- ถ้าไม่

472
00:31:43,360 --> 00:31:44,920
ก็ได้เวลาที่จะปล่อยเขาไป

473
00:31:58,240 --> 00:32:00,320
เอสร่าสอนผมขับรถตอนอายุ 12

474
00:32:00,560 --> 00:32:02,320
เขาสอนคุณขับรถตอนคุณ 12 เนี่ยนะ

475
00:32:02,640 --> 00:32:04,800
เขาว่าผมควรหัดทำให้ถูก
ตั้งแต่แรกด้วย

476
00:32:04,960 --> 00:32:06,840
ฟิทซ์เจอรัลด์

477
00:32:07,560 --> 00:32:09,280
ฉันตามหาตัวเธออยู่นะ

478
00:32:09,720 --> 00:32:12,160
แม่เธอจัดแจงกับคณะกรรมการ
แต่หล่อนซื้อฉันไม่ได้

479
00:32:12,480 --> 00:32:14,200
คุณแคปแลน ตลกดีนะที่มาเจอคุณเข้า

480
00:32:14,520 --> 00:32:17,640
ขอดูยิ้มสวย ๆ นั่น
หลังจากฉันตั๊นหน้านาย

481
00:32:19,600 --> 00:32:20,880
มาเร็ว

482
00:32:27,280 --> 00:32:29,600
เดี๋ยว ๆ นั่นใครน่ะ

483
00:32:29,760 --> 00:32:33,840
- สามีอาจารย์ฟิสิกส์ของผม
- นี่คุณเรียนโรงเรียนแบบไหนกัน

484
00:32:39,800 --> 00:32:42,720
ทำไมสามีอาจารย์คุณ
ถึงอยากบีบคอคุณล่ะ

485
00:32:42,880 --> 00:32:45,440
ถ้าคุณอยากโทษใครสักคน
คุณโทษแม่ผมก็ได้

486
00:32:45,600 --> 00:32:49,280
ฉันก็อยากนะ
แต่ฉันควรโทษหล่อนเรื่องอะไรหรือ

487
00:32:49,360 --> 00:32:53,400
เอสร่าสอนผมขับรถ แต่ไม่เคย
สอนวิธีให้ผมหนีจากครอบครัวนี้

488
00:32:54,960 --> 00:32:57,880
- ฉันนึกว่าคุณชอบโลกของคุณซะอีก
- ผมก็เคยคิดงั้น

489
00:32:59,920 --> 00:33:02,480
ตอนเอสร่าจากบ้านไป
แม่เรายัวะมาก

490
00:33:02,640 --> 00:33:04,040
ผมก็เหมือนกัน

491
00:33:04,120 --> 00:33:06,640
ใช้เวลานาน
กว่าผมจะรู้ว่าไม่ได้โกรธเขาที่ทิ้งไป

492
00:33:06,960 --> 00:33:08,680
ผมโกรธเพราะเขาไม่พาผมไปด้วย

493
00:33:09,280 --> 00:33:10,760
ทำไมคุณถึงอยากไปกับเขาล่ะ

494
00:33:10,840 --> 00:33:12,960
เพราะไม่ใช่แต่เขาคนเดียว
ที่มีความฝัน

495
00:33:14,440 --> 00:33:17,040
แต่ถ้าผมจะเป็นอิสระ
ผมก็ต้องทำมันด้วยตัวเอง

496
00:33:17,600 --> 00:33:20,320
เลยคิดว่าการถูกไล่ออกจาก
โรงเรียนเตรียมฯ เป็นจุดเริ่มต้นที่ดี

497
00:33:20,400 --> 00:33:22,400
ถ้าผมสอบตกหลายวิชาพอ

498
00:33:22,560 --> 00:33:24,440
- แหกกฎมากพอ
- เกิดอะไรขึ้น

499
00:33:24,520 --> 00:33:28,040
แม่ผมทำให้เรื่องทั้งหมดหายไป
ด้วยสมุดเช็คของหล่อน

500
00:33:29,360 --> 00:33:33,640
แต่ก็ยังนำคุณกลับมายังชาย
ที่คุณเพิ่งใช้ถาดพิซซ่าเหลือ ๆ ฟาด

501
00:33:33,800 --> 00:33:36,280
ใช่ เวลาจวนตัวก็ต้องใช้วิธีจนตรอก

502
00:33:36,360 --> 00:33:40,680
ผมมักเลือกทำสิ่งที่บ้าที่สุด
ที่รู้ว่าต้องก่อปัญหาได้หนักที่สุด

503
00:33:40,760 --> 00:33:43,240
คุณจีบอาจารย์ฟิสิกส์คุณรึ

504
00:33:43,400 --> 00:33:47,040
ซึ่งมีเสน่ห์สุด ๆ
ในแบบสาวใหญ่ปราดเปรื่อง

505
00:33:48,640 --> 00:33:50,760
แล้วได้ผลมั้ย

506
00:33:50,960 --> 00:33:54,040
ถูกพักการเรียนพร้อมกับสามีสุดยัวะ

507
00:33:54,200 --> 00:33:55,360
เพราะงี้ผมถึงมาซ่อนตัวที่นี่

508
00:33:56,920 --> 00:33:58,920
นั่นเป็นเรื่องโง่ที่สุด
ที่ฉันเคยได้ยินเลย

509
00:34:00,800 --> 00:34:02,200
ฟังนะ ก่อนจะเกิดเรื่องเอสร่า

510
00:34:02,280 --> 00:34:04,480
ครอบครัวผมคาดเดาง่าย
เหมือนสายน้ำ

511
00:34:05,040 --> 00:34:07,640
วันนึงเอสร่าเกิดทนไม่ไหว
และเดินจากไป

512
00:34:07,720 --> 00:34:10,280
แม่ผมสั่งสายฟ้าฟาดเขา
แต่เขาก็รอดมาได้

513
00:34:11,280 --> 00:34:14,040
และสำคัญกว่านั้นคือเขาได้พบคุณ

514
00:34:14,800 --> 00:34:18,240
เขาพบคุณและบอกว่า
นั่นคือคนที่เขาต้องการ

515
00:34:19,200 --> 00:34:22,640
คุณเป็นส่วนที่มหัศจรรย์ที่สุดในเรื่องนี้
เพราะงี้แม่ผมถึงเกลียดคุณ

516
00:34:23,800 --> 00:34:25,280
ทำไม

517
00:34:25,680 --> 00:34:27,440
เพราะคุณคือสิ่งที่คาดไม่ถึง

518
00:34:32,040 --> 00:34:34,040
นั่นใช้เวลาทั้งวันเลย

519
00:34:34,200 --> 00:34:36,160
ฉันไม่รู้จริง ๆ ว่าเธอคาดหวังอะไร

520
00:34:37,800 --> 00:34:41,480
แค่คิดว่าเธอจะได้มีโอกาส
ได้กลับไปเชื่อมสัมพันธ์

521
00:34:42,520 --> 00:34:45,920
เลิกสวมบทโอปราห์เถอะ
มันก็แค่บ้านหลังเก่า

522
00:34:47,720 --> 00:34:48,920
อาของเธอน่ารักนะ

523
00:34:49,520 --> 00:34:52,800
ใช่ ฉันก็ว่าพวกเขาคงน่ารักกันทุกคน
จนกระทั่งไสหัวฉันออกไป

524
00:34:52,880 --> 00:34:54,520
เธอน่าจะถามเขาว่าทำไม

525
00:34:55,280 --> 00:34:57,440
บางอย่างเราไม่รู้จะดีกว่า

526
00:34:58,000 --> 00:34:59,440
คงงั้น

527
00:35:01,040 --> 00:35:03,800
อีกอย่าง มันไม่ใช่การตัดสินใจ
ของเขาด้วย

528
00:35:12,440 --> 00:35:17,400
เคเล็บ ถ้าฉันเอาอะไรให้เธอดู
เธอจะสัญญามั้ยว่าจะไม่โกรธ

529
00:35:24,480 --> 00:35:26,240
นั่นเธอนะ

530
00:35:26,960 --> 00:35:28,560
ตอนเธอเป็นทารก

531
00:35:36,320 --> 00:35:37,560
เธอไปได้มาจากไหน

532
00:35:38,440 --> 00:35:41,080
อาเจมส์ของเธอ
เอาให้ฉันตอนเราจะกลับ

533
00:35:42,120 --> 00:35:44,960
เขาอยากให้แน่ใจว่า
เธอจะไม่โยนทิ้ง

534
00:35:49,520 --> 00:35:51,560
มันอยู่ไหนหรือ

535
00:35:51,760 --> 00:35:53,840
สักแห่งในโรงเก็บของสินะ

536
00:35:54,040 --> 00:35:55,960
ฉันไม่คิดงั้นนะ

537
00:35:57,800 --> 00:36:00,520
เธอเห็นมั้ยว่าขอบมันงอ ๆ

538
00:36:02,240 --> 00:36:04,000
ฉันว่าเขาเอามัน
ออกมาจากกระเป๋าสตางค์เขา

539
00:36:05,880 --> 00:36:08,200
ทำไมเขาถึงต้องมีรูปฉัน
ในกระเป๋าสตางค์เขาด้วย

540
00:36:10,240 --> 00:36:12,040
ฉันคิดเหตุผลออกอยู่นะ

541
00:36:16,840 --> 00:36:19,440
ชายที่อุ้มเธออยู่นั่น

542
00:36:20,440 --> 00:36:22,240
แหวนวงนั้น

543
00:36:24,560 --> 00:36:27,200
เจมี่สวมแหวนวงเดียวกันนั่นวันนี้

544
00:36:29,520 --> 00:36:32,320
เขารู้จักเธอก่อนเธอจะอายุห้าขวบ

545
00:36:43,320 --> 00:36:45,160
ไม่มีทาง

546
00:36:59,080 --> 00:37:02,520
หมอซัลลิแวน ฉันหวังอยู่ว่าจะมาทัน

547
00:37:02,680 --> 00:37:06,160
- โมนา เธอมาทำอะไรที่นี่
- ได้ข่าวว่าหมอกลับมารักษาใหม่

548
00:37:06,320 --> 00:37:09,080
เลยคิดว่าจะแวะเอานี่มาให้ค่ะ

549
00:37:09,240 --> 00:37:12,320
เป็นของขวัญขึ้นบ้านใหม่
สำหรับออฟฟิศใหม่ค่ะ

550
00:37:12,400 --> 00:37:15,480
และฉันอยากให้หมอทราบด้วยว่า
ฉันดีขึ้นมากเลย

551
00:37:16,160 --> 00:37:17,360
ฉันดีใจที่ได้ยินนะ

552
00:37:18,240 --> 00:37:20,560
โอ้ ช่างเป็นพื้นที่เล็ก ๆ ที่น่ารักจัง

553
00:37:20,640 --> 00:37:24,560
อ้อ ฉันว่ากล้วยไม้ต้องดูดี
บนขอบหน้าต่างแน่ ๆ ค่ะ

554
00:37:24,720 --> 00:37:30,160
ฉันจะไม่อยู่หลายวัน
ฉันจะจัดแจงหาคนมารดน้ำให้มันแน่

555
00:37:30,760 --> 00:37:32,480
รอบคอบดีค่ะ

556
00:37:33,040 --> 00:37:35,040
เธอช่างมีน้ำใจจริง ๆ โมนา

557
00:37:35,120 --> 00:37:36,440
โอ้ เรื่องเล็กค่ะ

558
00:37:36,600 --> 00:37:39,520
ฉันคงไม่มีวันตอบแทนหมอได้
ในสิ่งที่หมอทำ

559
00:37:42,680 --> 00:37:44,040
บาย

560
00:38:41,200 --> 00:38:44,360
งั้นเราควรรอ หรือว่า...

561
00:38:44,600 --> 00:38:47,000
ฉันค่อนข้างแน่ใจว่าหล่อนจะไม่มา

562
00:38:53,400 --> 00:38:55,120
"แอลิสัน ดิโลเรนทิส"

563
00:38:55,920 --> 00:38:59,600
"ไม่มีทางที่ผู้ถูกรักจะดับสูญ
เพราะรักนั้นเป็นอมตะไม่ดับสิ้น"

564
00:38:59,760 --> 00:39:01,160
ฟังแล้วสยองอะ

565
00:39:01,720 --> 00:39:03,920
นี่ของเอมิลี่ ดิคคินสันนะ

566
00:39:04,080 --> 00:39:07,200
ต่อให้เป็นซานตาคลอสฉันก็ไม่สน
ถือว่าฉันสยองแล้วกัน

567
00:39:07,400 --> 00:39:08,800
ไม่เป็นไร

568
00:39:08,960 --> 00:39:10,920
ในนี้มันออกชวนสยองอยู่

569
00:39:11,000 --> 00:39:13,160
พ่อแม่ฉันยังอยู่ไม่ถึงสองนาทีเลย

570
00:39:15,960 --> 00:39:18,360
เฮ้ เธอโอเคมั้ย

571
00:39:20,440 --> 00:39:22,400
สเปนเซอร์ เธอเปลี่ยนใจหรือ

572
00:39:22,560 --> 00:39:26,280
เปล่า ฉันแค่รู้ว่าฉันจะหาพี่เจอที่นี่
ฉันมีอะไรจะบอกพี่

573
00:39:26,360 --> 00:39:29,040
- สเปนเซอร์
- แอลี่ตั้งท้องอยู่ตอนที่ตาย

574
00:39:29,200 --> 00:39:31,600
อะไรนะ หล่อนพูดอะไร
นี่เรื่องจริงหรือ

575
00:39:31,680 --> 00:39:33,080
เราไม่รู้แน่หรอก

576
00:39:33,160 --> 00:39:35,960
เอมิลี่อ่านเจอมาว่าครรภ์อ่อน ๆ
ตรวจไม่เจอหรอกตอนชันสูตร

577
00:39:36,080 --> 00:39:37,720
- ใช่มั้ย เอ็ม
- เธออย่าพูดมั่ว ๆ สิ

578
00:39:37,800 --> 00:39:38,920
เธอเป็นบ้าอะไรของเธอ

579
00:39:39,000 --> 00:39:41,880
- เธอรู้ได้ไง ใครคือ...
- ใครคือพ่อใช่มั้ย

580
00:39:42,040 --> 00:39:43,080
นั่นล่ะคือส่วนที่เด็ดสุด

581
00:39:43,800 --> 00:39:44,920
ใคร สเปนเซอร์

582
00:39:45,000 --> 00:39:46,800
- สเปนเซอร์ อย่า
- ฉันไม่สนหรอก

583
00:39:46,880 --> 00:39:49,560
อย่าทำแบบนี้ ไม่ใช่ที่นี่ สเปนเซอร์

584
00:39:52,600 --> 00:39:56,080
นักสืบวิลเดน
หนึ่งในยอดตำรวจของโรสวู้ด

585
00:40:02,200 --> 00:40:04,480
บอกสิว่านี่เป็นส่วนหนึ่ง
ของแผนอัจฉริยะของสเปนเซอร์

586
00:40:04,560 --> 00:40:08,080
ไม่ใช่ หล่อนแค่เจ็บ
และอยากให้เราเจ็บพอ ๆ กัน

587
00:40:08,160 --> 00:40:11,120
เราเป็นเพื่อนเธอนะ
ไม่ใช่กระสอบทราย

588
00:40:17,800 --> 00:40:21,000
"ไม่มีทางที่ผู้ถูกรักจะดับสูญ
เพราะรักนั้นเป็นอมตะไม่ดับสิ้น"

589
00:40:21,320 --> 00:40:24,680
โอเค เราจะแก้เรื่องนี้ยังไง
เราจะบอกอะไรเจสัน

590
00:40:24,840 --> 00:40:28,360
ลืมเจสันไปก่อน
สเปนเซอร์ดูผิดปกติมาก ๆ

591
00:40:28,520 --> 00:40:31,640
เรื่องนี้มันใหญ่กว่าการที่โทบี้จากไป

592
00:40:31,800 --> 00:40:34,640
ฉันเองก็อกหัก แต่หล่อนดู...

593
00:40:34,800 --> 00:40:36,320
แตกสลายเลย

594
00:40:37,160 --> 00:40:40,080
การสงสัยคนที่เราอยู่ด้วยก็เรื่องหนึ่ง

595
00:40:40,160 --> 00:40:43,400
ว่าเขารักหรือไม่รักเรา

596
00:40:43,560 --> 00:40:46,960
แต่มันเป็นอีกเรื่องโดยสิ้นเชิงเลย
เมื่อเราเริ่มสงสัยตัวเอง

597
00:40:49,760 --> 00:40:53,000
- ได้ยินมั้ย
- เสียงหัวพ่นน้ำรถต้นไม้รึ

598
00:40:54,880 --> 00:40:56,520
"ฉันได้ยินเสียงนี้คืนนั้น"

599
00:40:56,680 --> 00:40:59,520
"ไม่ใช่ในสนามบ้านแอลี่
แต่ในสุสานหล่อน"

600
00:41:01,000 --> 00:41:02,920
"ฉันเอาฝันร้ายมาสลับปนเปกัน"

601
00:41:03,000 --> 00:41:04,480
"แอลิสัน ดิโลเรนทิส
ลูกสาวที่รัก เพื่อนที่ไว้วางใจ"

602
00:41:07,160 --> 00:41:10,360
เราไม่ควรมาที่นี่
นี่มันแย่มาก ๆ เลย

603
00:41:10,440 --> 00:41:12,800
เราไม่ควรมาทำแบบนี้

604
00:41:12,960 --> 00:41:14,720
เราต้องหยุดนะ

605
00:41:14,880 --> 00:41:17,280
เธอคิดว่าเธอทำอะไรน่ะ
เธอทำแบบนั้นไม่ได้นะ

606
00:41:17,480 --> 00:41:21,080
หยุด...

607
00:41:23,040 --> 00:41:25,640
"ผู้หญิง ผู้หญิงในเสื้อคลุมสีแดง"

608
00:41:28,520 --> 00:41:30,720
มันเกิดขึ้นตรงนี้เลย

609
00:41:30,960 --> 00:41:32,040
ฉันไม่ได้ทำร้ายหล่อน

610
00:41:33,040 --> 00:41:34,440
แอลี่หรือ แน่ล่ะว่าไม่

611
00:41:34,520 --> 00:41:37,200
หลังจากเจนนากับโนเอล
รับเธอขึ้นรถจากร้านอาหารหรือ

612
00:41:37,280 --> 00:41:39,680
ไม่รู้สิ มันอาจก่อนก็ได้

613
00:41:40,240 --> 00:41:42,760
ฉันรู้ว่ามันฟังดูบ้าบอ
แต่มันก็ต้องมีคนถามล่ะนะ

614
00:41:43,760 --> 00:41:47,680
- คิดว่าใช่แอลิสันมั้ยในชุดคลุมสีแดง
- แอลิสันมาขุดหลุมศพตัวเองน่ะนะ

615
00:41:47,840 --> 00:41:49,520
- บอกแล้วมันบ้าบอ
- เธอพูดถูก

616
00:41:49,600 --> 00:41:52,800
ฉันรู้แค่ว่าเป็นผู้หญิง ผมบลอนด์

617
00:41:52,880 --> 00:41:55,920
หล่อนสวมเสื้อคลุมสีแดง และ...

618
00:41:56,960 --> 00:41:58,280
และอะไร

619
00:41:58,760 --> 00:42:00,680
หล่อนคือคนบงการ

620
00:42:17,920 --> 00:42:20,840
"แมเรียน คาวานอ แม่ผู้เป็นที่รัก"

621
00:42:48,040 --> 00:42:49,720
"โทบี้"

622
00:43:15,680 --> 00:43:16,720
"วิสกี้"

623
00:43:20,360 --> 00:43:23,760
เฮ้ เดฟ ตรวจดูบัตรประจำตัวด้วย

624
00:43:26,600 --> 00:43:28,800
ฉันจะรับออเดอร์ที่เหลือนี่ที่ท่าขนของ