1
00:00:01,001 --> 00:00:02,460
ความเดิมตอนที่แล้ว

2
00:00:02,544 --> 00:00:04,838
- เธอชื่อควินน์ ใช่มั้ย
- เธอเป็นมนุษย์หมาป่า

3
00:00:04,921 --> 00:00:07,298
- ใครทำแบบนี้กับเธอ
- เจ้าหน้าที่

4
00:00:07,382 --> 00:00:11,386
- ทำไมมีศพพวกนี้สองศพล่ะ
- เพราะอานุคอิเตะมีสองหน้า

5
00:00:11,469 --> 00:00:12,679
ทำไมนายซ่อนศพพวกนี้ล่ะ

6
00:00:12,762 --> 00:00:16,349
ฉันช่วยแอรอนทดสอบทุกคน
ดูว่าพวกเขาเป็นมนุษย์หมาป่าหรือเปล่า

7
00:00:16,433 --> 00:00:18,935
- เขาอยากหาอีกครึ่งหนึ่งของเขา
- เขาคืออานุคอิเตะ

8
00:00:23,189 --> 00:00:27,777
ไง แม่อีกแล้วนะ
แม่ไม่รู้ว่าทำไมลูกโทรกลับหาแม่ไม่ได้

9
00:00:27,861 --> 00:00:30,822
มันอาจเป็นเพราะลูกคิดว่าลูกลงโทษแม่อยู่

10
00:00:31,156 --> 00:00:35,577
แต่นี่มันนานเกินไปแล้ว
มันมากเกินไปและมันไม่ใช่แค่เรื่องของเรา

11
00:00:36,119 --> 00:00:39,664
มีบางอย่างเกิดขึ้นในบีคอนฮิลส์ กับคนที่นี่

12
00:00:39,998 --> 00:00:44,335
แม่แค่อยากรู้ว่าทุกคนที่อยู่กับลูกที่นั่นสบายดี

13
00:00:44,419 --> 00:00:49,299
เพราะงั้นลูกช่วยโทรมาหาแม่หน่อยเถอะ
สักครั้งนึง แม่ขอแค่นั้น

14
00:00:49,382 --> 00:00:53,553
แล้วถ้าลูกไม่โทรกลับมาหาแม่
ยังไงแม่ก็จะหาคำตอบของแม่ให้ได้

15
00:00:53,636 --> 00:00:55,472
แม่จะไปที่นั่นเองเลย

16
00:00:55,555 --> 00:00:59,476
ถ้าลูกไม่โทรกลับมาหาแม่
แม่จะไปหาเพราะงั้นช่วย...

17
00:01:00,226 --> 00:01:02,437
จำไว้ด้วยว่ามันเป็นฝูงของแม่เหมือนกัน

18
00:01:05,440 --> 00:01:09,069
- นายเอามาจากศพในป่าเหรอ
- มาเลียเอามา

19
00:01:10,028 --> 00:01:12,655
มีศพหกศพและศพนึงไม่มีหน้า

20
00:01:13,281 --> 00:01:16,910
โอเค ศพที่ไม่มีหน้า
นายคิดว่านั่นเป็นผู้หญิงในโทรศัพท์มั้ย

21
00:01:18,161 --> 00:01:18,995
อาจจะใช่

22
00:01:19,412 --> 00:01:21,206
มันเหมือนสิ่งที่เกิดขึ้นกับแอรอนเลย

23
00:01:21,915 --> 00:01:26,336
มันยึดครองศพของเขา
ประมาณว่าขโมยหน้าและดีเอ็นเอของเขา

24
00:01:26,419 --> 00:01:28,880
เพราะงั้นแปลว่าไม่ว่าผู้หญิงคนนี้เป็นใคร

25
00:01:29,547 --> 00:01:32,133
เธออาจเป็นอีกครึ่งของอานุคอิเตะ

26
00:01:32,884 --> 00:01:37,096
แปลว่าเธอเป็นครึ่งหนึ่งของปัญหา
อีกครึ่งนึง เรารู้เกี่ยวกับแอรอนแล้ว

27
00:01:37,180 --> 00:01:39,724
- แต่เราไม่รู้ว่าเขาอยู่ไหนนี่
- รอเดี๋ยวนะ

28
00:01:39,808 --> 00:01:42,435
เราต้องกันทั้งสองส่วนออกจากกันไม่ใช่เหรอ

29
00:01:42,894 --> 00:01:46,231
เรารู้จักส่วนหนึ่งแล้ว
ไปจัดการตัวนั้นดีกว่า นั่นก็คือแอรอน

30
00:01:46,314 --> 00:01:47,857
ฉันไม่เห็นด้วยกับธีโอ

31
00:01:47,941 --> 00:01:51,778
แต่ฉันว่าตามหาแอรอน
มันง่ายกว่าตามหาเจ้าของเสียงในโทรศัพท์

32
00:01:51,861 --> 00:01:54,155
- นั่นก็คือเห็นด้วยกับธีโอแหละ
- ใช่

33
00:01:54,239 --> 00:01:56,950
แต่ฉันคิดว่าฉันทำให้มันดูแย่น้อยลงนิดนึง

34
00:01:58,701 --> 00:02:02,539
- มีใครตกใจบ้างมั้ยที่ฉันอาจพูดถูก
- ไม่ เราแค่ไม่ชอบมัน

35
00:02:03,331 --> 00:02:06,042
เราทุกคนอาจพูดถูก เราอาจควรหาตัวทั้งคู่

36
00:02:06,126 --> 00:02:08,086
แอรอนและผู้หญิงที่คุยโทรศัพท์

37
00:02:08,336 --> 00:02:10,296
ฉันว่าในเมื่อพวกนายเห็นตรงกัน...

38
00:02:10,380 --> 00:02:13,174
- เดี๋ยวนะ นายหมายถึงฉันกับ...
- เขาเหรอ

39
00:02:13,258 --> 00:02:16,511
ใช่ นายสองคนหาตัวแอรอน

40
00:02:17,262 --> 00:02:19,639
เลียมกับฉันจะหาว่าในโทรศัพท์เป็นเสียงใคร

41
00:02:19,722 --> 00:02:23,643
ถ้าเราเจอใครคนใดคนหนึ่ง
เราอาจไม่ต้องสู้เลยก็ได้

42
00:02:24,686 --> 00:02:27,772
- เราหยุดอานุคอิเตะได้...
- เราหยุดสงครามได้

43
00:02:31,442 --> 00:02:35,071
มันยังอยู่นี่ ยังตายอยู่ เราต้องทำอะไรอีก

44
00:02:35,989 --> 00:02:39,117
หาคำตอบว่าเฮลฮาวด์
นำฉันไปเจอศพไร้หน้าในป่าได้ไง

45
00:02:39,200 --> 00:02:41,494
- ทั้งที่ตามหลักเขาตายแล้ว
- ตามหลัก

46
00:02:41,578 --> 00:02:44,289
ฉันว่าเขาคงนำฉันไปที่นั่นไม่ได้ ถ้าเขาตายสนิท

47
00:02:44,372 --> 00:02:47,208
ฉันว่าเราไม่ควรอยู่นี่รอให้เขาฟื้นขึ้นมาหรอกนะ

48
00:02:47,292 --> 00:02:50,461
เราไม่ต้องรอ ถ้าเราหาได้ว่าเขาติดต่อฉันได้ไง

49
00:02:50,545 --> 00:02:51,671
เราจะทำอย่างนั้นได้ไงล่ะ

50
00:02:55,091 --> 00:02:56,634
ฉันก็แค่ต้องถามเขา

51
00:03:45,892 --> 00:03:49,270
นั่นเป็นอะไรที่พูดแล้วน่าหมั่นไส้นะ นายว่ามั้ย

52
00:03:49,979 --> 00:03:52,690
"นายหาตัวแอรอนเองคนเดียวไม่ได้หรอก

53
00:03:53,233 --> 00:03:54,734
นายไม่ฉลาดพอ"

54
00:03:56,945 --> 00:03:59,572
ถ้านายหาเขาเจอ นายจะทำอะไร

55
00:04:00,198 --> 00:04:02,533
เอาหนังสือแคลคูลัสหลักสูตรเอพีฟาดเขาหรือไง

56
00:04:03,451 --> 00:04:04,702
ฉันมีปัญญาน่า

57
00:04:09,290 --> 00:04:10,416
นั่นจำเป็นด้วยเหรอ

58
00:04:13,753 --> 00:04:15,588
โอเค งั้นนายเป็นคนฉลาด

59
00:04:17,257 --> 00:04:20,426
ทำไมเรามาอยู่ข้างล่างนี่
เราควรหาแถวโรงเรียนไม่ใช่เหรอ

60
00:04:20,510 --> 00:04:24,722
- ไม่ก็ที่ที่แสงดีกว่านี้
- แอรอนไม่ไปเรียนหลายวันแล้ว

61
00:04:26,140 --> 00:04:29,519
ได้เห็นตัวไร้หน้าครั้งสุดท้ายก็ในอุโมงค์

62
00:04:30,812 --> 00:04:32,272
แพร์ริชเผาศพไปแล้ว

63
00:04:32,939 --> 00:04:35,775
แต่พวกเราไม่เคยกลับลงมาเช็กที่นี่สักที

64
00:04:36,943 --> 00:04:37,777
ทำไมล่ะ

65
00:04:42,448 --> 00:04:43,700
เพราะเรากลัวไง

66
00:04:47,412 --> 00:04:49,497
เราทุกคนกลัวที่จะกลับลงมาที่นี่

67
00:04:52,750 --> 00:04:53,876
นายรู้สึกได้ใช่มั้ย

68
00:04:56,212 --> 00:04:58,381
เหมือนมันไม่อยากให้เราอยู่ที่นี่

69
00:05:02,552 --> 00:05:03,803
เราคิดเหมือนกันเลย

70
00:05:09,475 --> 00:05:10,310
นายกลัว

71
00:05:14,897 --> 00:05:17,692
นั่นเป็นเหตุผลที่ทำไมเราควรมาที่นี่

72
00:05:21,154 --> 00:05:22,071
ฉันก็รู้สึกได้

73
00:05:37,086 --> 00:05:37,920
โอเค

74
00:05:38,671 --> 00:05:39,630
สว่างดี

75
00:05:40,423 --> 00:05:41,382
มืดน่าขนลุก

76
00:05:46,054 --> 00:05:46,888
นายพูดถูก

77
00:05:50,308 --> 00:05:51,934
เราต้องตามความกลัวของเราไป

78
00:05:58,858 --> 00:06:00,193
นี่ มันเป็นความคิดของนายนะ

79
00:06:28,846 --> 00:06:31,641
- นายรู้มั้ยว่านายจะพูดอะไร
- ฮัลโหล

80
00:06:32,517 --> 00:06:34,602
เราอาจจะมีโอกาสแค่ครั้งเดียว

81
00:06:35,645 --> 00:06:39,148
- นายจะบอกเธอว่าไง
- ฉันจะพยายามนัดเธอไปเจอเราสักที่

82
00:06:39,732 --> 00:06:41,359
อาจไม่ใช่ความคิดที่ดีที่สุดนะ

83
00:06:41,442 --> 00:06:44,320
- ทำไม เราจะได้รู้ว่าพวกเขาเป็นใครไง
- และพวกเขาก็จะรู้ว่าเราเป็นใคร

84
00:06:44,904 --> 00:06:46,280
(สายเข้า)

85
00:06:48,616 --> 00:06:51,327
- รับสายสิ
- นายเป็นคนอยากโทรนี่

86
00:06:51,410 --> 00:06:52,245
นายก็รับสายสิ

87
00:07:16,519 --> 00:07:18,438
โรงเรียนมัธยมบีคอนฮิลส์ ให้ช่วย...

88
00:07:19,772 --> 00:07:22,400
- มันเป็นคนที่โรงเรียน
- เราอาจจะรู้จักพวกเขา

89
00:07:31,617 --> 00:07:32,452
แม่อีกแล้วนะ

90
00:07:32,952 --> 00:07:35,746
แม่ไม่รู้ว่าทำไมลูกโทรกลับหาแม่ไม่ได้

91
00:07:35,830 --> 00:07:38,666
มันอาจเป็นเพราะลูกคิดว่าลูกลงโทษแม่อยู่

92
00:07:38,916 --> 00:07:41,502
แต่นี่มันนานเกินไปแล้ว มันมากเกินไป

93
00:07:41,586 --> 00:07:43,421
และมันไม่ใช่แค่เรื่องของเรา

94
00:07:43,838 --> 00:07:46,132
- มีบางอย่างเกิดขึ้นในบีคอนฮิลส์
- เลียม

95
00:07:46,215 --> 00:07:47,258
- กับคนที่นี่
- เลียม

96
00:07:48,259 --> 00:07:49,093
เลียม

97
00:07:50,595 --> 00:07:51,429
เลียม

98
00:07:53,222 --> 00:07:54,056
เลียม

99
00:07:59,270 --> 00:08:00,771
ฉันว่าฉันรู้แล้วว่าเป็นใคร

100
00:08:13,117 --> 00:08:13,951
ได้อะไรหรือยัง

101
00:08:14,744 --> 00:08:18,414
อย่างที่เธอถามฉันเมื่อสามนาทีก่อนเหรอ ยัง

102
00:08:22,418 --> 00:08:23,419
มันไม่ได้ผล

103
00:08:29,759 --> 00:08:33,095
- เธอน่าจะลองจับเขาดู
- นั่นไร้สาระแล้ว ฉันไม่...

104
00:08:35,223 --> 00:08:36,057
ได้เรื่องมั้ย

105
00:08:36,974 --> 00:08:37,808
ไม่เลย

106
00:08:39,894 --> 00:08:40,811
แล้วตอนนี้ล่ะ

107
00:08:42,396 --> 00:08:43,231
ไม่ได้

108
00:08:44,607 --> 00:08:45,608
- นี่ล่ะ
- โอเค หยุด

109
00:08:51,322 --> 00:08:52,240
ฉันลองได้นะ

110
00:08:53,157 --> 00:08:57,078
เธออาจทำสมองของเขาเสียหาย
อาจจะมากกว่าที่กระสุนทำไว้อีก

111
00:09:01,082 --> 00:09:02,625
คราวที่แล้วทำยังไงถึงได้ผล

112
00:09:04,877 --> 00:09:06,587
คราวที่แล้วฉันหมดสติ

113
00:09:06,921 --> 00:09:07,755
หมดสติ

114
00:09:12,134 --> 00:09:14,011
โอเค เราทำแบบนั้นก็ได้

115
00:09:21,477 --> 00:09:23,020
ครูฟินช์เหรอ แน่ใจเหรอ

116
00:09:23,354 --> 00:09:24,772
เธอนั่นแหละที่โทร

117
00:09:25,398 --> 00:09:28,484
โอเค นั่นไม่ได้พิสูจน์ว่าเธอเป็นอานุคอิเตะ
หรือหนึ่งในพวกเรา

118
00:09:28,568 --> 00:09:29,569
ยังไงก็เป็นเธอ

119
00:09:31,070 --> 00:09:35,116
โอเค เราต้องไปใกล้ๆ ดูว่าจะทำให้เธอ
เผยพลังเหนือธรรมชาติของเธอออกมาได้มั้ย

120
00:09:35,199 --> 00:09:36,409
เราจะทำอย่างนั้นได้ไงล่ะ

121
00:09:37,493 --> 00:09:40,121
- นายก็ทำมันไง
- แล้วพวกนักล่า

122
00:09:40,204 --> 00:09:41,914
กับกองทัพนักเรียนนาซีนั่นอีกล่ะ

123
00:09:43,124 --> 00:09:47,753
ฉันจะเข้าไปกับนายแหละ
นายไปใกล้ชิดเธอ หาคำตอบแล้วออกมา

124
00:09:51,257 --> 00:09:52,466
ฉันเกลียดวิชาชีวะ

125
00:10:02,560 --> 00:10:03,394
ยินดีต้อนรับกลับมา

126
00:10:12,194 --> 00:10:14,322
เก็บมือถือ ทุกคน นั่งที่ให้เรียบร้อย

127
00:10:14,405 --> 00:10:16,824
วันนี้เรามีอะไรให้เรียนเพียบ

128
00:10:23,581 --> 00:10:24,665
เราจะเริ่มที่...

129
00:10:25,916 --> 00:10:26,751
เลียม

130
00:10:27,668 --> 00:10:29,378
ฉันไม่คิดว่าจะได้เจอเธออีกนะเนี่ย

131
00:10:30,129 --> 00:10:32,882
ผมปล่อยให้เกรดของผมตก
แค่เพราะผมโดนอัดในห้องเรียนไม่ได้

132
00:10:34,383 --> 00:10:35,217
ใช่

133
00:10:35,551 --> 00:10:36,594
คือฉัน...

134
00:10:38,220 --> 00:10:40,056
(เลียมมาโรงเรียน)

135
00:10:41,098 --> 00:10:43,059
เก๊บ ฉันบอกว่าห้ามใช้มือถือไง

136
00:10:47,104 --> 00:10:48,606
โอเค เริ่มกันเลย

137
00:10:50,024 --> 00:10:54,445
โอเค เมื่อสองคนอยู่ด้วยกัน
เราจะได้ความเป็นไปได้ที่หลากหลาย

138
00:10:54,528 --> 00:10:59,325
และเราจะกำหนดความเป็นไปได้
ของทายาทที่มีลักษณะนั้นๆ ได้ยังไง

139
00:11:00,576 --> 00:11:03,496
เราพูดถึงสีตาและสีผมของเธอหรือ...

140
00:11:03,954 --> 00:11:06,707
ถ้าเธอมีนิ้วที่เกินออกมา การได้ยินของเธอ

141
00:11:13,506 --> 00:11:14,924
รีเบคก้าไปไหนน่ะ

142
00:11:18,052 --> 00:11:19,220
ได้เรื่องมั้ย

143
00:11:19,762 --> 00:11:20,596
ไม่

144
00:11:21,180 --> 00:11:22,306
ไม่มีปฏิกิริยาเลย

145
00:11:29,271 --> 00:11:30,231
เลียม

146
00:11:30,356 --> 00:11:31,190
อะไร

147
00:11:31,649 --> 00:11:33,150
ขออาสาสมัครสามคน

148
00:11:34,568 --> 00:11:35,986
เก๊บได้ส่งข้อความมั้ย

149
00:11:37,488 --> 00:11:38,489
ฉันไม่รู้

150
00:12:08,519 --> 00:12:09,353
นี่ เลียม

151
00:12:10,479 --> 00:12:11,689
นายรีบหน่อยก็ดีนะ

152
00:12:12,565 --> 00:12:14,275
ฉันว่าโอกาสของเราเหลือน้อยเต็มที

153
00:12:25,828 --> 00:12:27,746
เลียม นั่นไม่ใกล้เคียงสักนิดเลย

154
00:12:27,872 --> 00:12:30,875
เธอไปนั่งแล้วลองมาทำนี่ใหม่กัน

155
00:13:00,362 --> 00:13:03,073
เดี๋ยวฉันสอนไปสัก 20 ปีก็คงชินล่ะมั้ง

156
00:13:11,248 --> 00:13:12,458
วันนี้พอแค่นี้แหละ

157
00:13:15,169 --> 00:13:16,295
เลิกชั้นได้

158
00:13:23,677 --> 00:13:24,637
ไม่ใช่เธอ เลียม

159
00:13:27,348 --> 00:13:28,182
เธออยู่ก่อน

160
00:13:29,683 --> 00:13:32,811
- เห็นมั้ย แป๊บเดียวเอง
- ไม่ ไม่ใช่แบบนั้น

161
00:13:34,146 --> 00:13:37,816
- เธออยากให้ฉันทำเธอสลบใช่มั้ย
- ทำให้ไม่มีสติ

162
00:13:39,193 --> 00:13:40,611
แบบไม่เจ็บปวดจะดีมาก

163
00:13:46,075 --> 00:13:48,202
โอเค เราจะทำอย่างนี้นะ

164
00:13:48,661 --> 00:13:50,579
เธอจะกดหน้าอกของฉันแรงๆ

165
00:13:51,247 --> 00:13:53,541
ให้เลือดและออกซิเจนไปเลี้ยงสมองของฉันไม่ได้

166
00:13:53,791 --> 00:13:57,461
มันจะทำให้ความดันของฉันลดลง
และทำให้ฉันหมดสติไป

167
00:13:57,545 --> 00:13:59,171
นั่นฟังดูไม่ปลอดภัยสุดๆ

168
00:13:59,630 --> 00:14:01,924
- ที่สุดเลยล่ะ
- เธอแน่ใจนะ

169
00:14:02,007 --> 00:14:02,841
ไม่

170
00:14:05,052 --> 00:14:05,886
แต่เอาเถอะ

171
00:14:25,990 --> 00:14:27,241
ฉันว่ามันไม่...

172
00:14:28,409 --> 00:14:29,243
ได้ผล

173
00:14:39,545 --> 00:14:40,379
ฉันเข้าใจล่ะ

174
00:14:41,714 --> 00:14:44,133
- ฉันรู้ว่าเธอพยายามทำอะไร
- คุณรู้เหรอ

175
00:14:44,800 --> 00:14:47,553
เธอไม่พอใจและเธอพยายามแก้แค้นฉัน

176
00:14:48,470 --> 00:14:49,305
ไม่พอใจเหรอ

177
00:14:50,806 --> 00:14:53,225
เพราะฉันยืนดูและฉันไม่ทำอะไรเลย

178
00:14:53,309 --> 00:14:55,394
สำหรับสิ่งที่เก๊บและโนแลนทำกับเธอ

179
00:14:55,477 --> 00:14:57,688
ฉันเป็นครูของเธอและฉันควรปกป้องเธอ

180
00:14:57,771 --> 00:14:58,606
ไม่นะ

181
00:14:59,106 --> 00:15:02,902
ไม่ ผมหมายถึงใช่ แต่นั่นไม่ใช่สาเหตุที่ผมมาที่นี่

182
00:15:03,736 --> 00:15:05,112
ผมรู้เรื่องฝูงของคุณ

183
00:15:05,613 --> 00:15:06,739
อะไรของฉันนะ

184
00:15:07,156 --> 00:15:08,365
ผมรู้ว่าคุณเป็นอะไร

185
00:15:09,491 --> 00:15:11,201
- เลียม ฉัน...
- คุณเป็นมนุษย์หมาป่า

186
00:15:12,578 --> 00:15:13,579
เป็นอะไรนะ

187
00:15:13,662 --> 00:15:16,206
คนที่กลายร่างเป็นหมาป่าตอนพระจันทร์เต็มดวง

188
00:15:16,290 --> 00:15:17,583
พระเจ้า

189
00:15:18,000 --> 00:15:21,086
ใช่สินะ และฉันอาจถูกฆ่าได้ด้วยกระสุนเงิน

190
00:15:21,170 --> 00:15:23,088
ไม่ๆ นั่นไม่จริงเสมอไป

191
00:15:23,881 --> 00:15:24,882
เธอเมายาหรือเปล่า

192
00:15:26,258 --> 00:15:28,135
ฉันรู้ว่าพ่อของเธอเป็นศัลยแพทย์ที่โรงพยาบาล

193
00:15:28,677 --> 00:15:31,138
ไม่ ผมไม่ได้เมายา ครูฟินช์ คุณเป็นมนุษย์หมาป่า

194
00:15:31,221 --> 00:15:32,723
- ไฮโดรโคโดนเหรอ
- คุณมีฝูง

195
00:15:32,806 --> 00:15:34,600
- ออกซิโคโดนเหรอ
- คุณพูดในโทรศัพท์

196
00:15:34,683 --> 00:15:36,769
- พอได้แล้ว
- คุณปกปิดตัวตนของคุณไม่ได้หรอก

197
00:15:36,852 --> 00:15:40,856
ฉันไม่รู้ว่าเธอพูดเรื่องอะไร แต่เธอต้องไปแล้ว

198
00:15:40,940 --> 00:15:43,609
เธอต้องออกจากห้องเรียนนี้เดี๋ยวนี้

199
00:15:46,528 --> 00:15:48,864
เธอต้องออกไปจากห้องเรียนของฉัน

200
00:15:48,948 --> 00:15:49,782
ไปซะ

201
00:15:50,157 --> 00:15:51,659
ไง แม่อีกแล้วนะ

202
00:15:52,117 --> 00:15:54,912
แม่ไม่รู้ว่าทำไมลูกโทรกลับหาแม่ไม่ได้

203
00:15:54,995 --> 00:15:57,873
มันอาจเป็นเพราะลูกคิดว่าลูกลงโทษแม่อยู่

204
00:15:58,123 --> 00:16:00,668
แต่นี่มันนานเกินไปแล้ว มันมากเกินไป

205
00:16:00,751 --> 00:16:02,586
และมันไม่ใช่แค่เรื่องของเรา

206
00:16:03,045 --> 00:16:06,423
มีบางอย่างเกิดขึ้นในบีคอนฮิลส์ กับคนที่นี่

207
00:16:06,966 --> 00:16:07,800
แม่แค่...

208
00:16:11,095 --> 00:16:12,513
เธอไปเจอไอ้นี่ที่ไหน

209
00:17:20,956 --> 00:17:21,790
เขายังไม่ตาย

210
00:17:23,417 --> 00:17:24,501
ฮัลวินยังไม่ตาย

211
00:17:27,337 --> 00:17:28,964
และฉันรู้วิธีช่วยเขาด้วย

212
00:17:29,423 --> 00:17:31,967
ฉันบอกเธอแล้วไง
ฉันไม่รู้ว่ากลุ่มเดอะไพรมอลคืออะไร

213
00:17:32,468 --> 00:17:35,846
ฉันไม่รู้จักไอ้อานุคอะไรนั่น

214
00:17:35,929 --> 00:17:38,640
ฉันแค่พยายามโทรหาลูกสาวของฉัน
เธอไปเอานี่มาจากไหน

215
00:17:39,808 --> 00:17:43,145
คุณบอกว่าคุณอยู่ในฝูง ในโทรศัพท์ คุณพูดว่างั้น

216
00:17:43,228 --> 00:17:47,524
ฉันไม่รู้ว่าเธอมายุ่งอะไร
กับชีวิตส่วนตัวของฉัน

217
00:17:47,608 --> 00:17:50,069
ฉันเป็นครู เธอเป็นนักเรียน

218
00:17:50,152 --> 00:17:53,113
ฉันไม่ได้ไปยุ่งกับชีวิตส่วนตัว
ของพวกเธอข้างนอกโรงเรียน

219
00:17:53,197 --> 00:17:55,074
เธอก็ไม่ควรมาจุ้นจ้านเรื่องของฉัน

220
00:17:56,325 --> 00:17:58,577
คุณได้ติดต่อใครในฝูงก่อนที่พวกเขาตายมั้ย

221
00:17:58,660 --> 00:17:59,495
อะไรนะ...

222
00:18:01,830 --> 00:18:03,457
เธอพูดเรื่องอะไรเนี่ย

223
00:18:07,669 --> 00:18:09,004
ครูฟินช์ ผมเสียใจ

224
00:18:09,755 --> 00:18:12,341
ครอบครัวของคุณ พวกเขาถูกโจมตี

225
00:18:14,176 --> 00:18:15,177
และพวกเขาตาย

226
00:18:16,345 --> 00:18:17,179
ตายเหรอ พวกเขา...

227
00:18:19,098 --> 00:18:21,100
ไม่ พวกเขาตายไม่ได้ เพราะ...

228
00:18:22,226 --> 00:18:23,894
พวกเขาแค่...

229
00:18:24,436 --> 00:18:27,064
พวกเขาอยู่ในป่า พวกเขาซ่อนตัวอยู่

230
00:18:27,564 --> 00:18:28,482
พวกเขากลัว

231
00:18:30,526 --> 00:18:32,319
เราเจอโทรศัพท์มือถือนั่นบนศพ

232
00:18:33,654 --> 00:18:35,864
มีผู้ชายสามคน เด็กผู้ชายสองคน

233
00:18:36,532 --> 00:18:38,033
แล้วลูกสาวของฉันล่ะ

234
00:18:38,784 --> 00:18:40,577
มีอีกศพ แต่...

235
00:18:41,787 --> 00:18:42,621
แต่อะไร

236
00:18:43,080 --> 00:18:44,498
เราระบุตัวตนไม่ได้

237
00:18:47,126 --> 00:18:50,629
หนังถูกถลกออกเห็นแต่เนื้อ ไม่มีดีเอ็นเอ

238
00:18:52,047 --> 00:18:53,715
รอยสักของฝูงยังอยู่

239
00:18:53,924 --> 00:18:55,300
โอเค โทษที แต่นี่...

240
00:18:56,426 --> 00:18:59,596
นี่ไม่สมเหตุสมผลเลย
ตามหลักชีววิทยาไม่ได้เป็นแบบนี้

241
00:18:59,680 --> 00:19:01,473
อานุคอิเตะทำแบบนั้นล่ะ

242
00:19:02,891 --> 00:19:07,312
มันหาตัวศพแล้วยึดใบหน้าไป
มันยึดตัวตนทั้งหมดของคนคนนั้น

243
00:19:07,813 --> 00:19:08,772
ไม่ใช่กับลูกสาวของฉัน

244
00:19:12,860 --> 00:19:14,319
ไม่นะ ไม่ใช่กับลูกสาวของฉัน

245
00:19:19,825 --> 00:19:21,368
มีทางที่จะรู้ได้อยู่

246
00:19:21,660 --> 00:19:25,247
เรียกหมอเบ็นเดอร์ เรียกหมอเบ็นเดอร์ค่ะ

247
00:19:34,756 --> 00:19:35,883
ขั้นแรก สำเร็จแล้ว

248
00:19:37,301 --> 00:19:39,261
แล้วทีนี้จะเปิดไอ้นี่ยังไงล่ะ

249
00:19:42,389 --> 00:19:43,515
เราอ่านคู่มือไง

250
00:19:57,196 --> 00:19:58,030
ดูสิ

251
00:19:58,739 --> 00:20:00,365
เห็นรูปสิ่งแปลกปลอมนั่นมั้ย

252
00:20:00,699 --> 00:20:03,035
แปลว่าลูกกระสุนมีสารที่มีอำนาจแม่เหล็ก
อาจจะเป็นเหล็ก

253
00:20:03,452 --> 00:20:06,455
มันจะตอบสนองในคลื่นเอ็มอาร์ไอ
ถ้าเพิ่มพลังแม่เหล็ก

254
00:20:06,538 --> 00:20:09,333
และเครื่องจะดึงลูกกระสุนออกมา พร้อมมั้ย

255
00:20:10,375 --> 00:20:12,961
- มันจะเละเทะหน่อย
- ฉันเคยเห็นอะไรเละเทะๆ เอาเลย

256
00:20:22,471 --> 00:20:23,472
เราทำแบบนี้ไม่ได้

257
00:20:24,139 --> 00:20:26,058
- หมายความว่ายังไง
- ลูกกระสุน

258
00:20:28,101 --> 00:20:29,311
มันไม่ใช่แค่เหล็ก

259
00:20:29,770 --> 00:20:31,563
เห็นรอยแตกรอบๆ นั่นมั้ย

260
00:20:31,647 --> 00:20:32,606
มันคือเงิน

261
00:20:33,440 --> 00:20:36,401
ลูกกระสุนเคลือบเงิน
เงินไม่ตอบสนองต่อเอ็มอาร์ไอ

262
00:20:37,027 --> 00:20:39,821
เราดึงกระสุนนั่นออก และเขาจะเริ่มฟื้นฟูตัวเอง

263
00:20:39,905 --> 00:20:43,033
- ฟื้นฟูก็ดีสิ
- แต่เขาเป็นเฮลฮาวด์ ตัวเขาจะร้อน

264
00:20:43,116 --> 00:20:46,620
พอเขามีความร้อนสูง เงินนั่นจะละลาย
และไหลเข้าสมองของเขา

265
00:20:47,329 --> 00:20:49,581
- แล้วเงินนั่นคืออะไร
- อาร์จีเรีย

266
00:20:50,082 --> 00:20:53,293
พิษเงิน และเราไม่มีทางเอามันออกมาได้

267
00:20:54,628 --> 00:20:57,673
งั้นถ้าเราเอากระสุนออกมา เขาก็ตายอีกรอบ

268
00:21:01,093 --> 00:21:02,219
ฉันไม่ทำแบบนั้นหรอก

269
00:21:02,844 --> 00:21:05,931
แค่โทรหาเธอ
และบอกเธอว่าอย่าเข้ามาใกล้โรงเรียน

270
00:21:06,181 --> 00:21:09,142
บอกเธอว่ามีบางคน
หรือบางอย่างกำลังตามล่าเธอ

271
00:21:09,226 --> 00:21:11,353
เธอต้องเลิกพูดเรื่องนี้

272
00:21:12,521 --> 00:21:13,772
ถ้าเธอโผล่มา...

273
00:21:16,483 --> 00:21:19,903
คุณจะรู้ว่าอะไรเกิดขึ้นกับครอบครัวของคุณ
กับลูกสาวของคุณ

274
00:21:27,577 --> 00:21:28,787
ผมจะโทรให้คุณเอง

275
00:21:50,976 --> 00:21:51,935
นั่นชื่อของเธอเหรอ

276
00:21:53,603 --> 00:21:54,855
นั่นชื่อลูกสาวของคุณเหรอ

277
00:21:56,231 --> 00:21:57,065
ควินน์

278
00:21:59,609 --> 00:22:01,278
ลูกสาวของฉันชื่อควินน์

279
00:22:14,166 --> 00:22:15,834
มันต้องมีทางอื่นสิ

280
00:22:16,710 --> 00:22:20,088
ใช่ ถ้าเรามีเวลามากกว่านี้
เราหาทางอื่นได้แน่ แต่เราไม่มีแล้ว

281
00:22:20,172 --> 00:22:22,758
เดี๋ยวก็ต้องมีคนเข้าประตูนั่นมาแล้วเจอเรา

282
00:22:23,342 --> 00:22:28,055
โอกาสสุดท้ายของเราในการหาวิธีล้มอานุคอิเตะ
อาจจะอยู่บนโต๊ะนั่น เราต้องตัดสินใจแล้ว

283
00:22:28,764 --> 00:22:33,935
- เธอไม่ได้หมายถึงตัดสินใจ เธอบอกว่าทำเลย
- ใช่ ฉันคิดว่าเป็นการตัดสินใจที่ถูกต้อง

284
00:22:34,895 --> 00:22:37,397
ถ้าเป็นแพร์ริช เขาคงอยากให้เราทำมัน

285
00:22:37,481 --> 00:22:42,027
- เขาเสียสละตัวเองเพื่อทุกคนในบีคอนฮิลส์
- แต่แพร์ริชตัดสินใจเองไง

286
00:22:42,110 --> 00:22:45,947
- เราไม่รู้ว่าฮัลวินจะทำอะไร
- เราก็พอรู้แหละ

287
00:22:46,448 --> 00:22:47,407
เขาสร้างไอเค่น

288
00:22:47,491 --> 00:22:51,203
เขาแช่แข็งตัวเองเป็น 100 ปี
เพื่อเตรียมพร้อมสู้อานุคอิเตะ

289
00:22:51,828 --> 00:22:55,749
สิ่งแรกที่เขาทำตอนพ้นการแช่แข็งคือไล่ล่าสิ่งนั้น

290
00:22:56,166 --> 00:23:00,504
ถ้านั่นเป็นสิ่งเดียวที่เขาสนใจ
งั้นเขาก็คงอยากให้เราทำแบบนี้

291
00:23:19,147 --> 00:23:21,608
อุโมงค์พวกนี้ไม่มีที่สิ้นสุด
เราอยู่ที่นี่มาหลายชั่วโมงแล้ว

292
00:23:21,691 --> 00:23:24,569
ก็เหมือนเดิมแหละ
นายพูดไปแล้วเมื่อ 20 นาทีก่อน

293
00:23:24,653 --> 00:23:26,988
เมื่อ 20 นาทีก่อน ฉันยังไม่ลังเลกับแผนไง

294
00:23:27,531 --> 00:23:32,119
ถ้านายกังวลนัก ก็ไปซะ
ไม่มีใครบังคับให้นายอยู่ที่นี่

295
00:23:32,202 --> 00:23:36,164
และทิ้งให้นายและกองทัพของเรา
กุมชะตาชีวิตของฉันงั้นเหรอ ไม่เอาหรอก

296
00:23:36,498 --> 00:23:39,835
ทำทุกอย่างเพื่อช่วยตัวเองสินะ คนอื่นช่างหัวมัน

297
00:23:39,918 --> 00:23:43,630
- ฉันก็มาด้วยนี่ไง ฉันอาจจะอยากร่วมฝูงก็ได้
- เหรอ นั่นสิ

298
00:23:45,549 --> 00:23:47,342
นายอยากให้ฉันเชื่อที่นายพูดหรือไง

299
00:23:49,511 --> 00:23:51,721
การร่วมฝูงคือความไว้ใจ

300
00:23:52,514 --> 00:23:55,767
สิ่งแรกที่นายทำคือหาวิธีฆ่าเรา

301
00:23:56,518 --> 00:23:58,812
และมันไม่สำคัญว่าใครลืม

302
00:24:00,021 --> 00:24:00,856
ฉันไม่ลืมแน่

303
00:24:02,524 --> 00:24:03,733
ฉันเห็นแม่ของสก็อต

304
00:24:04,526 --> 00:24:05,652
ฉันเห็นสิ่งที่นายทำ

305
00:24:07,112 --> 00:24:10,323
และถึงฉันจะกลัวสิ่งที่อยู่ข้างล่างนี่มากแค่ไหน

306
00:24:10,907 --> 00:24:13,743
สิ่งที่ฉันกลัวยิ่งกว่านั้นเยอะคือการหันหลังให้นาย

307
00:24:54,201 --> 00:24:55,452
นั่นเธอใช่มั้ย

308
00:24:58,330 --> 00:25:00,248
พวกเธอคิดจะทำอะไร

309
00:25:03,335 --> 00:25:07,255
- ไม่ได้คิดจะทำร้ายเธอใช่มั้ย นั่นลูกของฉันนะ
- เราจะทำสิ่งที่ต้องทำ

310
00:25:09,507 --> 00:25:10,717
หมายความว่ายังไง

311
00:25:11,092 --> 00:25:12,010
แค่ถอยไปก่อน

312
00:25:19,267 --> 00:25:20,101
เลียม

313
00:25:20,602 --> 00:25:21,436
พร้อมแล้ว

314
00:25:43,541 --> 00:25:45,377
- มีบางอย่างผิดปกติ
- อะไรเหรอ

315
00:25:46,253 --> 00:25:47,087
การเต้นของหัวใจเขา

316
00:25:50,674 --> 00:25:53,468
มันเร็วเกินไปและไม่คงที่

317
00:26:00,725 --> 00:26:01,851
ปิดซะ ปิดมัน

318
00:26:08,316 --> 00:26:09,150
เร็วสิ

319
00:26:26,668 --> 00:26:27,502
มันอยู่ไหน

320
00:26:33,925 --> 00:26:35,010
เกิดอะไรขึ้น

321
00:26:36,511 --> 00:26:40,890
อานุคอิเตะกำลังทำลายเมืองของเรา
เราอยากให้นายบอกวิธีฆ่ามัน

322
00:26:41,141 --> 00:26:42,809
- มาเลีย
- มันมีจุดอ่อนมั้ย

323
00:26:42,892 --> 00:26:44,602
มีอาวุธอะไรที่เราใช้ได้บ้างมั้ย

324
00:26:44,728 --> 00:26:45,562
มาเลีย

325
00:26:57,657 --> 00:26:58,992
เธอทำอะไรกับฉัน

326
00:27:02,746 --> 00:27:03,788
ควินน์

327
00:27:22,640 --> 00:27:24,142
ฉันกำลังตามหาคนคนนึง

328
00:27:26,019 --> 00:27:27,103
คนที่เหมือนกันกับฉัน

329
00:27:28,396 --> 00:27:29,731
แกไม่ใช่ลูกสาวของฉัน

330
00:27:40,450 --> 00:27:42,827
แกฆ่าเธอ แกฆ่าลูกสาวของฉัน

331
00:27:42,911 --> 00:27:44,412
แกฆ่าพวกเขาทุกคน

332
00:27:44,496 --> 00:27:45,747
บอกฉันมาว่ามันเป็นใคร

333
00:27:49,125 --> 00:27:51,211
- นายโอเคใช่มั้ย
- ใช่ๆ ฉันไม่เป็นไร

334
00:27:51,878 --> 00:27:53,129
- มันไปไหนแล้ว
- ฉันไม่รู้

335
00:28:06,851 --> 00:28:08,561
- นั่นตัวอะไรน่ะ
- ฉันไม่รู้

336
00:28:09,396 --> 00:28:12,023
เราต้องหาตัวมัน ลุกขึ้น ฉันทิ้งนายไว้ไม่ได้

337
00:28:13,525 --> 00:28:15,985
เดี๋ยว มีบางอย่างเกิดขึ้น เราต้องคิดให้ออก

338
00:28:16,069 --> 00:28:17,112
งั้นก็คิดให้ออกสิ

339
00:28:27,622 --> 00:28:30,500
- ฉันทำไม่ได้
- นายแบ่งความเจ็บปวดไม่ได้ ถ้านายไม่สนใจ

340
00:28:44,806 --> 00:28:47,809
- ฉันจะอยู่เอง นายไปตามหาควินน์
- เราต้องสู้เธอด้วยกัน

341
00:28:47,892 --> 00:28:50,520
ฉันทิ้งเธอไว้ไม่ได้ ไปซะ

342
00:28:52,230 --> 00:28:54,899
ถ้าเธอเจอแอรอนก่อนล่ะ
ฉันจะสู้ทั้งสองคนได้ยังไง

343
00:28:56,151 --> 00:28:57,110
เลียม ฟังนะ เพื่อน

344
00:28:57,777 --> 00:28:59,154
จะกลัวก็ไม่เป็นไร

345
00:28:59,696 --> 00:29:01,865
แต่อย่าให้ความกลัวหยุดนาย โอเคมั้ย

346
00:29:03,032 --> 00:29:03,992
นายทำได้

347
00:29:05,577 --> 00:29:06,411
ไปสิ

348
00:29:30,477 --> 00:29:31,311
ธีโอ

349
00:29:31,561 --> 00:29:34,063
เดี๋ยว อย่าสู้กับมัน มันต้องการแบบนั้น

350
00:30:05,720 --> 00:30:06,554
มาเร็ว

351
00:30:14,646 --> 00:30:15,855
ทนหน่อยนะครับ ครูฟินช์

352
00:30:16,940 --> 00:30:19,734
เราจะตามคนมาช่วย คุณต้องทนไว้ โอเคมั้ย

353
00:30:27,325 --> 00:30:29,828
ครูฟินช์ ผมอยากให้คุณมองผมไว้ โอเคมั้ยครับ

354
00:30:30,620 --> 00:30:34,499
คุณต้องกระตุ้นการฟื้นฟู คุณต้องกลายร่าง

355
00:30:36,417 --> 00:30:39,045
ฉันขอโทษนะ มันเป็นทางเดียวที่จะคืนชีพให้นาย

356
00:30:40,088 --> 00:30:41,464
คืนชีพมาให้ฉันตายเหรอ

357
00:30:41,548 --> 00:30:44,384
ไม่ เพื่อให้นายช่วยเรา บอกเราเรื่องวิธีหยุดมัน

358
00:30:45,051 --> 00:30:46,135
เธอหยุดมันไม่ได้หรอก

359
00:30:47,679 --> 00:30:48,763
เธอฆ่ามันไม่ได้

360
00:30:49,430 --> 00:30:50,265
แต่นายทำได้

361
00:30:51,182 --> 00:30:52,100
ฉันขังมันไว้

362
00:30:52,809 --> 00:30:56,062
- เราจะทำแบบนั้นได้ยังไง
- อย่าให้มันหาอีกครึ่งเจอ

363
00:30:56,145 --> 00:31:00,149
- เราจะรู้ได้ไงว่ามันยังไม่เจอ
- เพราะถ้ามันเจอ เธอคงไม่รอดมาบอกฉัน

364
00:31:03,027 --> 00:31:04,112
กันพวกมันให้ห่างกัน

365
00:31:06,114 --> 00:31:07,073
มันจะยังอ่อนแอ

366
00:31:07,824 --> 00:31:10,451
หนึ่งในพวกมันไม่ได้อ่อนแอเท่าไหร่
มันมีพลังเหนือธรรมชาติ

367
00:31:10,660 --> 00:31:12,203
- พวกกลายร่างเหรอ
- มนุษย์หมาป่า

368
00:31:13,538 --> 00:31:15,623
ให้ทั้งสองส่วนรวมร่างกันไม่ได้

369
00:31:16,541 --> 00:31:17,375
ถ้ามันทำได้...

370
00:31:19,335 --> 00:31:21,212
เธอจะจับมันไม่ได้

371
00:31:23,089 --> 00:31:26,426
เราไม่น่าทำแบบนี้เลย ฉันขอโทษนะ ฉันขอโทษ

372
00:31:29,888 --> 00:31:31,014
โอเค ฟังฉันนะ

373
00:31:33,266 --> 00:31:34,976
ถ้ามันเจออีกครึ่งร่าง...

374
00:31:37,020 --> 00:31:38,646
และสองตัวรวมเป็นหนึ่ง

375
00:31:42,609 --> 00:31:44,444
อย่าไปมอง

376
00:31:45,904 --> 00:31:48,197
เธอห้ามมองมันเด็ดขาด

377
00:31:51,284 --> 00:31:53,244
แค่มันมองก็ฆ่าเธอได้

378
00:32:32,241 --> 00:32:33,076
กลัวได้

379
00:32:34,619 --> 00:32:35,745
กลัวไปเถอะ

380
00:33:14,534 --> 00:33:15,368
ฉันผิดเอง

381
00:33:15,868 --> 00:33:16,953
ฉันผลักไสเธอไป

382
00:33:17,453 --> 00:33:20,081
ครูฟินช์ ขอล่ะ คุณต้องกระตุ้นการฟื้นฟูนะครับ

383
00:33:22,083 --> 00:33:23,751
ฉันบีบให้หล่อนหนีไปหาพวกเขา

384
00:33:23,876 --> 00:33:26,004
- ฉันบีบให้หล่อนปิดบังตัวตนที่เป็น
- นี่

385
00:33:26,754 --> 00:33:27,839
คุณต้องกลายร่าง

386
00:33:28,840 --> 00:33:31,551
ไม่งั้นคุณจะตาย คุณเข้าใจมั้ย คุณจะตายนะ

387
00:33:31,634 --> 00:33:32,468
ควินน์

388
00:33:34,595 --> 00:33:35,430
ครูฟินช์

389
00:33:36,305 --> 00:33:37,140
นี่

390
00:33:37,974 --> 00:33:41,060
กลายร่าง โอเคมั้ย
คุณต้องทำมันเดี๋ยวนี้ กลายร่างซะ

391
00:33:41,561 --> 00:33:42,395
ควินน์

392
00:33:42,979 --> 00:33:43,813
เธอตายแล้ว

393
00:33:44,439 --> 00:33:46,566
ลูกสาวของคุณตายแล้ว ควินน์ตายแล้ว

394
00:35:56,195 --> 00:35:57,113
เราต้องหนี

395
00:36:01,200 --> 00:36:02,076
เธอจะทำอะไรน่ะ

396
00:36:02,160 --> 00:36:05,663
- ควินน์กับแอรอนรวมร่างกันแล้ว ต้องหยุดมัน
- นายทำไม่ได้ นายห้ามมองมันนะ

397
00:36:05,746 --> 00:36:06,873
ถ้ามอง มันจะฆ่านาย

398
00:36:51,167 --> 00:36:53,252
เราจะสู้กับสิ่งที่เรามองไม่ได้ยังไง

399
00:36:54,003 --> 00:36:56,964
- ฉันไม่รู้เลย
- เราต้องสู้แบบไม่ใช้ตา

400
00:36:58,507 --> 00:37:00,593
สู้แบบไม่ต้องมอง งั้นก็แปลว่า...

401
00:37:01,719 --> 00:37:02,553
ดูเคเลี่ยน

402
00:37:32,583 --> 00:37:33,417
ขอบคุณ

403
00:37:37,046 --> 00:37:38,256
เละเทะไปหน่อยนะ ว่ามั้ย

404
00:37:42,885 --> 00:37:45,388
มีเลือดเยอะเกินไป นายไปอาบน้ำเถอะ

405
00:37:48,266 --> 00:37:49,100
ได้

406
00:37:52,144 --> 00:37:53,396
นายเคยเห็นฉันโป๊แล้วนี่

407
00:39:36,916 --> 00:39:38,542
(ห้องดับจิต)

408
00:39:45,883 --> 00:39:47,885
ไม่ใช่สิ่งที่แกคิดว่าจะเจอใช่มั้ย

409
00:39:50,221 --> 00:39:53,891
แกจะอภัยให้ฉันที่ไม่มองตาแกขณะที่คุยกัน

410
00:39:54,975 --> 00:39:57,686
ฉันเคยได้ยินเรื่องราวความร้ายกาจของมัน

411
00:40:01,023 --> 00:40:02,274
ฉันรู้ว่าแกต้องการอะไร

412
00:40:03,150 --> 00:40:04,485
แกต้องการอิสรภาพของแก

413
00:40:05,444 --> 00:40:08,989
นั่นแปลว่าการกำจัดคนอย่างสก็อต แม็คคอล

414
00:40:09,073 --> 00:40:10,449
อัลฟ่าตัวนั้น

415
00:40:10,825 --> 00:40:11,659
ใช่แล้ว

416
00:40:12,910 --> 00:40:15,996
เราต่างรู้ว่าพละกำลังแกสู้เขาไม่ได้

417
00:40:16,414 --> 00:40:18,916
แกอาจฆ่าเขาได้ด้วยการมอง

418
00:40:18,999 --> 00:40:22,002
แต่แกจะประหลาดใจแน่
ถ้าได้เห็นว่าเขาฉลาดแค่ไหน

419
00:40:22,461 --> 00:40:24,672
ข้อเสนอของแกล่ะ

420
00:40:25,172 --> 00:40:29,051
ฉันจะใช้ยาพิษจำนวนหนึ่งทำให้เขาอ่อนกำลังลง

421
00:40:30,678 --> 00:40:32,680
จากนั้นแกก็ไปฆ่าเขาและเพื่อนๆ ของเขา

422
00:40:33,347 --> 00:40:38,436
แล้วเราจะมอบความกลัวให้แกได้
มากตามที่ต้องการและแกจะไม่ถูกจับอีก

423
00:40:39,228 --> 00:40:40,479
แล้วแกล่ะ

424
00:40:42,273 --> 00:40:45,818
ฉันจะไล่เผ่าพันธุ์ของพวกมันทุกตัว
ออกจากบีคอนฮิลส์

425
00:40:47,069 --> 00:40:48,237
แกเห็นนี่มั้ย

426
00:40:49,280 --> 00:40:50,573
กระสุนเงิน

427
00:40:51,615 --> 00:40:54,869
ทุกตำนานมีความจริงอยู่

428
00:40:55,453 --> 00:40:56,454
ใช่มั้ยล่ะ

429
00:40:57,746 --> 00:41:01,167
ตำนานที่ว่าต้องใช้เงินเพื่อฆ่ามนุษย์หมาป่า

430
00:41:02,418 --> 00:41:03,252
ความจริงน่ะเหรอ

431
00:41:04,670 --> 00:41:06,422
แกต้องใช้ตระกูลอาร์เจนท์

432
00:41:47,963 --> 00:41:50,466
คำบรรยายโดย ฌานตรัยรัตน์ วงศิริวรกุล