1
00:00:01,042 --> 00:00:02,460
ความเดิมตอนที่แล้ว

2
00:00:02,544 --> 00:00:05,588
ถ้านายอธิบายได้
ว่าทำไมนี่เป็นสีฟ้า ฉันจะเลิกสืบ

3
00:00:05,672 --> 00:00:09,634
โกสต์ไรเดอร์ เดอะไวลด์ฮันต์
พวกมันมากับพายุ และจับคน

4
00:00:09,718 --> 00:00:12,554
- ทุกคนกำลังลืมทุกอย่าง
- สไตลส์เป็นใคร

5
00:00:12,637 --> 00:00:15,140
- บอกชื่อเธอมา
- พวกมันกำลังมาจับฉัน

6
00:00:15,223 --> 00:00:18,309
หาวิธีจำฉัน จำไว้ ฉันรักเธอ

7
00:01:15,241 --> 00:01:17,285
- นายรู้สึกมั้ย
- รู้สึกอะไร

8
00:01:18,912 --> 00:01:20,455
ฉันว่าฉันได้ยินบางอย่าง

9
00:01:22,457 --> 00:01:23,291
ช่างมันเถอะ

10
00:01:23,875 --> 00:01:26,711
- โอเค ฝึกต่อเถอะ
- ก็ได้

11
00:01:27,212 --> 00:01:29,964
- หรือเราจะเลิกก็ได้
- นายต้องฝึกแบ็กช็อต

12
00:01:30,048 --> 00:01:32,300
- ทำไม
- เลียม มันห่วย

13
00:01:32,884 --> 00:01:36,387
- นายพูดเรื่องอะไร
- แบ็กช็อตของนาย มันห่วย

14
00:01:50,610 --> 00:01:53,404
- ฉันคงคิดถึงคนอื่น
- ใช่

15
00:01:53,488 --> 00:01:56,866
- คนอื่นอาจเป็นกัปตันทีม
- เราจะทำสำเร็จ

16
00:02:00,078 --> 00:02:02,664
เราคงต้องกลับแล้ว

17
00:02:04,249 --> 00:02:05,333
ไม่ เราไม่ต้องกลับ

18
00:02:18,930 --> 00:02:23,852
- เอาล่ะ ต่อไปใส่ผงตะไบ
- ทำไมมันถึงได้ผล

19
00:02:23,935 --> 00:02:27,105
คุณสมบัติแม่เหล็กจะทำปฏิกิริยากับ...

20
00:02:29,774 --> 00:02:31,234
ไม่ต้องห่วง มันจะได้ผล

21
00:02:31,317 --> 00:02:35,029
แค่ต้องให้เหล็กออกไซด์
ซึมซับเข้าไป เอามา

22
00:02:36,739 --> 00:02:39,159
นายมาที่นี่ทำไม ถ้านายรู้อยู่แล้ว

23
00:02:39,450 --> 00:02:41,744
รู้เหรอ เขาสอนได้เลย

24
00:02:41,828 --> 00:02:45,832
- นี่เป็นการทดลองฟิสิกส์โปรดของฉัน
- เรามาเพราะอยากได้คะแนนพิเศษ

25
00:02:45,915 --> 00:02:48,918
- นายได้เกรดสี่จุดอะไรสักอย่างไม่ใช่เหรอ
- สี่จุดเก้า

26
00:02:50,503 --> 00:02:54,424
ฉันไม่ยักรู้ว่ามันสูงได้ขนาดนั้น
ฉันติดอยู่ที่สองจุดเจ็ด

27
00:02:55,008 --> 00:03:00,221
ฟังนะ นายทำงานพิเศษสองงาน
และการตายไม่ช่วยเรื่องเกรดของนายหรอก

28
00:03:00,305 --> 00:03:04,726
ฉันก็ไม่รู้สิ นายแค่ต้องการ
ความช่วยเหลือนิดหน่อย

29
00:03:05,768 --> 00:03:07,270
นายทำแบบนี้เพื่อฉัน

30
00:03:11,190 --> 00:03:12,025
นายโกรธหรือเปล่า

31
00:03:13,443 --> 00:03:14,444
โกรธมาก

32
00:03:24,245 --> 00:03:25,246
โอเค

33
00:03:27,749 --> 00:03:28,750
เอาล่ะนะ

34
00:03:32,378 --> 00:03:33,630
มันได้ผล

35
00:03:37,342 --> 00:03:39,177
มันควรมีแรงดูดขนาดนั้นหรือเปล่า

36
00:03:47,977 --> 00:03:50,521
- พวกนายทำบ้าอะไร
- ฟิสิกส์ครับ

37
00:03:50,939 --> 00:03:53,107
- คะแนนพิเศษ
- คะแนนพิเศษเหรอ

38
00:03:53,191 --> 00:03:56,569
ตอนสามทุ่มเหรอ
ไม่เอาน่า พวก ไปให้พ้น

39
00:03:56,653 --> 00:03:57,987
ไปใช้ชีวิต

40
00:03:58,071 --> 00:04:00,615
ช่วงวัยรุ่นของนาย
ไม่ใช่เวลาเครียดเรื่องเรียน

41
00:04:00,698 --> 00:04:03,493
- ใช่สิครับ
- รัฐบาลโกหก

42
00:04:03,576 --> 00:04:06,579
ไปหาสาว ก่อเรื่อง ใช้ชีวิตหน่อย

43
00:04:06,663 --> 00:04:09,374
- เราเป็นเกย์ครับ
- ยิ่งดี ไปเป็นเกย์เลย

44
00:04:09,457 --> 00:04:13,419
ทีนี้ไปให้พ้นหน้าของฉัน
ฉันไม่ได้ค่าปิดโรงเรียนหลังพวกนาย

45
00:04:13,503 --> 00:04:15,296
- ครูได้
- ไปให้พ้น

46
00:04:15,380 --> 00:04:17,674
ไปก่อความวุ่นวายเหมือนเด็กคนอื่น

47
00:04:22,512 --> 00:04:24,889
โทรศัพท์ของฉัน ฉันว่าฉันลืมไว้ข้างบน

48
00:04:47,704 --> 00:04:50,456
(เจอมั้ย)

49
00:05:13,771 --> 00:05:14,605
เมสัน

50
00:06:25,676 --> 00:06:28,137
(พวกมันอยู่ที่นี่ อย่าขยับ)

51
00:08:20,833 --> 00:08:23,419
- มีปัญหาอะไร
- เกิดบางอย่างกับเมสัน

52
00:08:33,054 --> 00:08:36,224
- พวกมันมาที่นี่ โกสต์ไรเดอร์
- ที่นี่เหรอ เมื่อกี้เหรอ

53
00:08:36,807 --> 00:08:38,935
- นึกว่าพวกมันไปตอนพายุสงบ
- ไม่

54
00:08:39,018 --> 00:08:42,939
- เพราะพวกมันสองตัวอยู่บนนั้น
- พวกมันทำอะไร

55
00:08:43,523 --> 00:08:46,817
เราไม่เห็นตอนพวกมันเข้ามา
เราเห็นแค่ตอนมันเริ่มล่องหน

56
00:08:47,735 --> 00:08:50,196
- นายบอกเขาเหรอ
- เขาปกป้องฉัน

57
00:08:51,739 --> 00:08:55,076
พวกมันดูไม่สนเรา พวกมันเดินผ่านเราไปเลย

58
00:08:55,159 --> 00:08:56,619
แล้วเกิดอะไรขึ้น

59
00:09:03,668 --> 00:09:05,795
พวกมันกระโดดลงมาแล้วก็ไปเลย

60
00:09:08,047 --> 00:09:09,590
แค่นั้นเหรอ

61
00:09:10,174 --> 00:09:11,008
ใช่

62
00:09:11,592 --> 00:09:14,845
พวกมันไม่ได้จับใครเหรอ ที่นี่ไม่มีใครแล้วเหรอ

63
00:09:17,306 --> 00:09:18,140
ไม่มีนะ

64
00:09:18,975 --> 00:09:20,017
มีแค่เรา

65
00:09:28,109 --> 00:09:30,069
นั่นมัน...

66
00:10:01,684 --> 00:10:04,020
ปกติฉันไม่หลับแบบ...

67
00:10:14,447 --> 00:10:15,531
นั่นโซ่เหรอ

68
00:10:16,657 --> 00:10:17,783
ไม่มีอะไร

69
00:10:28,502 --> 00:10:29,420
เธอเห็นเขามั้ย

70
00:10:46,729 --> 00:10:48,147
ลิเดีย มีอะไรจ๊ะ

71
00:10:49,023 --> 00:10:51,150
- แม่ได้ยินนั่นมั้ย
- แม่ได้ยินลูกกรี๊ด

72
00:10:51,233 --> 00:10:54,403
ไม่ใช่ เสียงรถไฟวิ่งผ่านห้องของหนู

73
00:10:56,072 --> 00:10:59,909
- ลูกรัก ลูกฝันร้ายจ้ะ
- ไม่ใช่ หนูเปล่า มันไม่ใช่...

74
00:10:59,992 --> 00:11:03,537
ไม่มีรถไฟและเราไม่มีแผ่นดินไหว ถ้างั้น...

75
00:11:04,580 --> 00:11:06,791
มันคงเป็นแค่ฝันร้ายน่ะจ้ะ

76
00:11:14,507 --> 00:11:15,716
แต่หนูไม่ได้หลับ

77
00:13:01,113 --> 00:13:03,115
(1075)

78
00:13:07,661 --> 00:13:11,040
ใช่ๆ มันต้องอย่างนี้สิ

79
00:13:11,123 --> 00:13:14,960
ต้องทำแบบนี้ กัปตันต้องเป็นแบบนี้

80
00:13:15,878 --> 00:13:17,421
- นายมาสาย
- นายมาสาย

81
00:13:17,505 --> 00:13:20,674
- ไม่เหมาะเป็นกัปตัน
- เลียมเหมาะเป็นกัปตัน เขา...

82
00:13:21,175 --> 00:13:23,928
ให้ไว มาล้อมวง ฟังให้ดี

83
00:13:24,011 --> 00:13:27,431
เพราะความเห็นแก่ตัวของแม็คคอล

84
00:13:27,515 --> 00:13:32,478
ที่จะเน้นเรื่องเกรดและการเรียนจบของเขาเอง
เราขาดผู้นำ

85
00:13:32,561 --> 00:13:36,774
พวกนายอยากเป็นแชมป์ พวกนายอยากเป็น
ฮีโร่เหรอ โอกาสของพวกนายมาแล้ว

86
00:13:42,738 --> 00:13:45,324
เอาล่ะ ไอ้พวกอยากเป็นกัปตัน

87
00:13:45,407 --> 00:13:48,035
ฉันอยากเห็นพวกนายยำกัน

88
00:13:54,792 --> 00:13:57,670
ไม่เหมาะเป็นกัปตันสุดๆ ดัมบ์บาร์

89
00:13:57,753 --> 00:13:59,588
- ดันบาร์
- ฉันก็พูดอย่างนั้นนะ

90
00:14:01,382 --> 00:14:02,675
ครูพูดดัมบ์บาร์

91
00:14:02,758 --> 00:14:06,095
และปากของนาย
เพิ่งทำให้นายได้งานเช็ดอุปกรณ์

92
00:14:12,017 --> 00:14:13,269
นายไม่มีเรียนเหรอ

93
00:14:14,311 --> 00:14:15,354
แล้วนายล่ะ

94
00:14:17,356 --> 00:14:20,276
- ฉันหยุดคิดเรื่องเมื่อคืนไม่ได้
- ฉันก็เหมือนกัน

95
00:14:22,027 --> 00:14:24,488
ฉันอ่านทุกอย่างเกี่ยวกับเดอะไวลด์ฮันต์

96
00:14:24,572 --> 00:14:28,200
ว่าพวกมันมากับพายุ เก็บวิญญาณ ขี่สายฟ้า

97
00:14:28,284 --> 00:14:30,411
แต่ฉันไม่รู้ว่าทำไมพวกมันมาที่นี่

98
00:14:30,744 --> 00:14:34,456
พวกมันเป็นโกสต์ไรเดอร์
พวกมันมาทำอะไรในห้องสมุดโรงเรียน

99
00:14:34,748 --> 00:14:36,876
- นายมาทำอะไรที่นี่
- ฉันแค่สังหรณ์ใจน่ะ

100
00:14:36,959 --> 00:14:37,835
เรื่องอะไร

101
00:14:39,753 --> 00:14:42,423
เราเห็นพวกมันเพราะพลังของนาย

102
00:14:43,007 --> 00:14:46,802
ถ้านายมีความสามารถพิเศษที่ไม่มีใครรู้ล่ะ

103
00:14:47,928 --> 00:14:49,722
แล้วนายรู้สึกยังไง

104
00:14:52,641 --> 00:14:57,563
ตอนโกสต์ไรเดอร์อยู่บนนั้น
ฉันว่าพวกมันถือบางอย่าง

105
00:15:02,401 --> 00:15:04,528
ทำไมเราจำเหตุการณ์ไม่ได้

106
00:15:06,363 --> 00:15:09,033
ถ้าพวกมันไม่ได้ถือของ...

107
00:15:11,660 --> 00:15:12,494
แต่เป็นคนล่ะ

108
00:15:21,420 --> 00:15:22,630
ฉันทำพลาดสินะ

109
00:15:25,382 --> 00:15:28,928
นายทำส่งๆ
นายต้องพยายามก่อนถึงจะเรียกว่าพลาด

110
00:15:31,680 --> 00:15:33,974
ให้คนอื่นเป็นกัปตันก็ได้

111
00:15:34,600 --> 00:15:37,853
เราต้องห่วงเรื่องเรียน ไหนจะเรื่องอื่นอีก

112
00:15:37,937 --> 00:15:40,481
ดาเวนฟอร์ด เพร็พซ้อมก่อนเราสามสัปดาห์

113
00:15:40,564 --> 00:15:43,609
ริเวอร์ไซด์สองสัปดาห์
เราตามหลังตั้งแต่เรายังไม่เริ่ม

114
00:15:43,692 --> 00:15:46,779
คนครึ่งทีมเลี้ยงลูกไม่ได้ด้วยซ้ำ
เรื่องทำคะแนนไม่ต้องพูดถึง

115
00:15:51,408 --> 00:15:54,036
- ทำไมนายเป็นกัปตันต่อไม่ได้
- ฉันจะเรียนจบแล้ว

116
00:15:54,662 --> 00:15:56,538
ฉันจะไม่อยู่ที่นี่ปีหน้า

117
00:15:57,331 --> 00:16:00,000
ใครสักคนต้องทำแทนฉัน

118
00:16:01,126 --> 00:16:03,212
- มันควรเป็นนาย
- เหรอ

119
00:16:05,506 --> 00:16:07,007
โค้ชไม่อยากได้ฉัน

120
00:16:09,218 --> 00:16:13,472
- ทีมอาจไม่ต้องการฉัน
- มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับพวกเขา ขึ้นอยู่กับนาย

121
00:16:15,683 --> 00:16:19,061
นายต้องอยากได้มัน
เพราะคนอื่นจะเล่นงานนายไม่หยุด

122
00:16:19,144 --> 00:16:22,189
พวกเขาจะอัดนาย
และนายต้องลุกกลับขึ้นมา

123
00:16:22,272 --> 00:16:25,859
นายต้องแสดงให้พวกเขาเห็น
ว่านายลุกได้ ผู้นำไม่วิ่งหนี

124
00:16:30,864 --> 00:16:33,701
ต้องอย่างนี้สิ แม็คคอล

125
00:16:34,284 --> 00:16:37,454
ทีมนี้ต้องเอาจริงอย่างนี้

126
00:16:38,288 --> 00:16:43,669
ส่วนนาย ฉันอยากซัดหน้าแบ๊วๆ ของนายไวๆ

127
00:16:51,218 --> 00:16:52,594
(สไตล์)

128
00:17:22,207 --> 00:17:24,626
ครูประทับใจกับพวกเธอส่วนใหญ่

129
00:17:24,710 --> 00:17:28,964
มันบ่งบอกว่าเธออ่านหนังสือ
และเธอทุ่มเทกับการเรียนของตัวเอง

130
00:17:29,048 --> 00:17:31,717
ส่วนที่เหลือ มาหาครู

131
00:17:32,301 --> 00:17:33,343
(ดีลบ)

132
00:17:35,429 --> 00:17:38,015
- ครูเฟลมิง
- ครูไม่ให้คะแนนพิเศษ

133
00:17:38,098 --> 00:17:41,560
สมการอื่นจากคำตอบทางทฤษฎีของตัวเอง

134
00:17:41,643 --> 00:17:42,603
ก็ได้ค่ะ

135
00:17:43,145 --> 00:17:43,979
มาเลีย อุ้งเล็บ

136
00:17:44,897 --> 00:17:45,731
อุ้งเล็บ มาเลีย

137
00:19:05,394 --> 00:19:07,354
ขอโทษค่ะ คุณเป็นใคร

138
00:19:10,566 --> 00:19:12,693
คุณมาทำอะไรในชั้นเรียนนี้

139
00:19:40,554 --> 00:19:42,347
(บีเอชเอชเอส กระดาษลงชื่อของคนสาย)

140
00:19:43,140 --> 00:19:44,933
- เธออยากได้ชื่อของคนขาดเหรอ
- ครับ

141
00:19:45,017 --> 00:19:46,226
ขอครูถามได้มั้ยว่าทำไม

142
00:19:49,146 --> 00:19:50,564
เรื่องมนุษย์หมาป่าน่ะครับ

143
00:19:52,608 --> 00:19:55,235
ครูพูดชัดเจนแล้ว
ว่าโรงเรียนมัธยมบีคอนฮิลส์

144
00:19:55,319 --> 00:19:57,196
เป็นพื้นที่ปลอดภัย

145
00:19:57,279 --> 00:20:00,949
ครูต้องเกลี้ยกล่อมนักเรียน 23 คน
ว่าสิ่งที่พวกเขาเห็นในห้องสมุด

146
00:20:01,033 --> 00:20:04,703
เป็นหมีตัวใหญ่
และเขี้ยวของสก็อต แม็คคอลเป็นผลลัพธ์

147
00:20:04,786 --> 00:20:09,458
- ของโรคประสาทหลอนในวัยรุ่น
- โรคประสาทหลอนในวัยรุ่นคืออะไรครับ

148
00:20:09,541 --> 00:20:10,375
ครูไม่รู้

149
00:20:10,459 --> 00:20:13,754
เราคิดว่ามีคนหายไป
และอาจตกอยู่ในอันตราย

150
00:20:13,837 --> 00:20:17,674
เรื่องนั้นครูรับรองเธอได้
ว่าไม่มีใครแจ้งว่านักเรียนหายไป

151
00:20:17,758 --> 00:20:20,052
และทุกคนที่ขาดเรียนอยู่ในรายชื่อนี้แล้ว

152
00:20:20,886 --> 00:20:25,307
หนุ่มๆ ครูขอบคุณที่พวกเธอเป็นห่วง

153
00:20:25,390 --> 00:20:27,601
และครูขอบคุณที่พวกเธอช่วยระวัง

154
00:20:27,684 --> 00:20:29,519
จำไว้ พื้นที่ปลอดภัย

155
00:20:29,603 --> 00:20:32,522
- ทีนี้กลับไปเรียนซะ
- เราไม่มีเรียนครับ

156
00:20:33,273 --> 00:20:36,485
งั้นกลับไปทำอะไรสักอย่างสิ อะไรก็ได้

157
00:21:05,347 --> 00:21:06,265
เธอรู้จักฉัน

158
00:21:06,848 --> 00:21:08,767
ขอบคุณพระเจ้า เธอรู้จักฉัน

159
00:21:10,185 --> 00:21:11,103
เธอเห็นเขามั้ย

160
00:21:18,068 --> 00:21:20,821
เธอเห็นเขามั้ย เอาล่ะ เร็วเข้าๆ

161
00:21:25,117 --> 00:21:26,076
- ทางนี้
- โอเค

162
00:21:26,368 --> 00:21:28,120
เฮ้ยๆๆ หยุด

163
00:21:28,203 --> 00:21:30,038
โอเค ทางนี้ๆ

164
00:21:31,331 --> 00:21:33,041
- พวกมันอยู่ไหน
- อยู่เต็มไปหมด

165
00:21:34,084 --> 00:21:35,794
- เธอจะลืมฉันมั้ย
- ฉันไม่ลืม

166
00:21:36,795 --> 00:21:37,838
ฉันไม่ลืม

167
00:21:38,422 --> 00:21:39,423
ลิเดีย ระวัง

168
00:21:44,011 --> 00:21:45,971
- เธอโอเคมั้ย
- ฉันโอเค

169
00:21:47,472 --> 00:21:49,057
เธอทำอะไรของเธอ

170
00:21:50,475 --> 00:21:51,643
พยายามจำ

171
00:21:53,061 --> 00:21:54,604
ไม่มีใครหายไปเหรอครับ

172
00:21:54,813 --> 00:21:58,525
เปลี่ยนคำถามตามที่นายสบายใจเลย
ยังไงคำตอบก็คือไม่มี

173
00:21:58,608 --> 00:21:59,943
คุณรู้สึกอะไรมั้ย

174
00:22:00,027 --> 00:22:04,031
สัญชาตญาณเฮลฮาวด์ของคุณ
รู้สึกว่ามีอะไรผิดปกติมั้ย

175
00:22:04,114 --> 00:22:06,950
ฉันมีลางการตาย ไม่ใช่การลักพาตัว

176
00:22:07,034 --> 00:22:11,580
และฉันกำลังไขคดีฆาตกรรม
ที่ไม่เกี่ยวกับมนุษย์แปลงร่าง

177
00:22:11,663 --> 00:22:14,416
ฆาตกรต่อเนื่องศตวรรษที่ 18
ที่ฟื้นคืนชีพหรือฉัน

178
00:22:14,499 --> 00:22:16,752
มันแค่คดีปล้นแล้วฆ่าง่ายๆ

179
00:22:16,835 --> 00:22:20,380
ง่ายเหรอ เขาถูกทุบจนตาย
แล้วยัดศพไว้ในช่องระบายอากาศ

180
00:22:20,464 --> 00:22:25,010
และฉันจดคำให้การของนายแล้ว
ขอให้โชคดี เมสัน นายด้วย คอรีย์

181
00:22:50,869 --> 00:22:51,787
นายทำอะไรน่ะ

182
00:22:56,124 --> 00:23:00,128
ไม่ได้ทำอะไร แค่ตรวจดูล็อกเกอร์นี้หน่อย

183
00:23:01,004 --> 00:23:01,880
มันเป็นของนายเหรอ

184
00:23:05,092 --> 00:23:07,719
- ไม่ใช่
- ฉันเป็นเด็กใหม่ที่นี่

185
00:23:07,803 --> 00:23:10,889
แต่ฉันมั่นใจว่าการงัดล็อกเกอร์ของคนอื่น

186
00:23:10,972 --> 00:23:12,682
ผิดกฎ

187
00:23:13,975 --> 00:23:16,520
ฉันไม่ได้งัดล็อกเกอร์ของคนอื่น

188
00:23:16,603 --> 00:23:18,396
งั้นมันดูเหมือนอะไรในความคิดของนาย

189
00:23:20,023 --> 00:23:22,609
เหมือนฉันกำลังงัดล็อกเกอร์ของคนอื่น

190
00:23:23,026 --> 00:23:23,860
ใช่

191
00:23:25,320 --> 00:23:28,698
- ฉันจะไปเข้าเรียนแล้ว
- นั่นสิ อาจเป็นความคิดที่ดี

192
00:23:41,211 --> 00:23:43,588
บนนั้นต้องมีใครสักคน

193
00:23:44,172 --> 00:23:46,508
นั่นเป็นคำอธิบายเดียวที่เป็นเหตุเป็นผล

194
00:23:46,591 --> 00:23:49,094
- งั้นสิ นายรู้ได้ยังไง
- หลักเหตุผล

195
00:23:50,387 --> 00:23:52,848
- คอรีย์สังหรณ์ใจ
- สัญชาตญาณของกิ้งก่าเหรอ

196
00:23:53,890 --> 00:23:57,769
- ฉันนึกว่าพวกเขาทำได้แค่หายตัว
- คอรีย์แค่อยากช่วย

197
00:23:57,853 --> 00:24:00,856
เขาอยู่ที่ไหน
ตอนเราสู้กับมนุษย์หมาป่าเพื่อช่วยนาย

198
00:24:01,439 --> 00:24:03,733
และทำไมเขาภักดีกับธีโอนานขนาดนั้น

199
00:24:03,817 --> 00:24:06,820
มีช่วงนึงที่เราทุกคนไว้ใจธีโอ...

200
00:24:07,612 --> 00:24:08,488
รวมถึงนายด้วย

201
00:24:09,072 --> 00:24:11,491
ฉันจะไว้ใจเขาเมื่อเขาทำสิ่งที่น่าไว้ใจ

202
00:24:13,201 --> 00:24:17,414
ไม่เหมือนตอนนี้ ตอนฉันได้ยิน
เสียงหัวใจของเขารัวจากอีกฝั่งห้อง

203
00:24:20,542 --> 00:24:23,336
แล้วเฮย์เดนล่ะ นายยกโทษให้เธอง่ายๆ

204
00:24:23,420 --> 00:24:27,924
เธอเกือบตายคืนที่พยายามหยุดเซบาสเตียน
นายเอาแต่ซ่อนตัว

205
00:24:28,008 --> 00:24:31,219
จะให้ฉันทำอะไรล่ะ นายกับเฮย์เดนมีเขี้ยว

206
00:24:31,303 --> 00:24:33,930
เลียม กิ้งก่าไม่ใช่นักล่าอันดับต้นๆ

207
00:24:34,014 --> 00:24:37,184
ในอาณาจักรสัตว์ คอรีย์ทำได้แค่หายตัว

208
00:24:42,105 --> 00:24:44,191
งั้นเขาอาจควรทำอย่างนั้น

209
00:24:51,114 --> 00:24:52,866
- อะไร
- เขาจะไว้ใจนายได้ยังไง

210
00:24:52,949 --> 00:24:55,452
- ถ้านายซ่อนตัวในผนัง
- ฉันบอกนายแล้ว

211
00:24:55,535 --> 00:24:58,705
เพื่อนของนายไม่ใช่เพื่อนของฉัน
ทำไมนายไม่ยอมรับซะ

212
00:25:00,248 --> 00:25:04,586
มันอาจได้ผลกับพวกนาย
แต่มันไม่ได้ผลกับฉัน

213
00:25:08,340 --> 00:25:11,468
ผมอดรู้สึกไม่ได้ว่ามีบางอย่างหายไป

214
00:25:11,551 --> 00:25:12,719
ผมจำบางอย่างไม่ได้

215
00:25:13,595 --> 00:25:17,265
อย่างไอ้นี่ที่ผมเอามันมาจากกระจกรถ
ในลานรถที่ถูกยึดเป็นของกลาง

216
00:25:17,349 --> 00:25:19,768
แต่ผมจำไม่ได้ว่าผมไปที่นั่นทำไม

217
00:25:20,352 --> 00:25:23,313
จิตใต้สำนึกอาจเชื่อมต่อกับความทรงจำของเรา

218
00:25:23,813 --> 00:25:28,109
เราใช้ความฝันและฝันกลางวัน
เป็นเครื่องมือช่วยให้เราจำได้

219
00:25:30,987 --> 00:25:32,614
คุณว่าทุกอย่างเกี่ยวข้องกันมั้ย

220
00:25:32,697 --> 00:25:35,033
โกสต์ไรเดอร์ เดอะไวลด์ฮันต์ รูโหว่

221
00:25:35,116 --> 00:25:37,494
เดอะไวลด์ฮันต์ชอบสงครามและความโกลาหล

222
00:25:37,577 --> 00:25:40,288
ฉันไม่เคยได้ยินพวกมัน
ทำอะไรกับความทรงจำของคน

223
00:25:43,625 --> 00:25:46,920
มันเกือบเหมือนนายเป็นโรคแขนขาหลอน

224
00:25:47,003 --> 00:25:48,255
มันเป็นกันเยอะในสงคราม

225
00:25:49,047 --> 00:25:53,176
คนที่ถูกตัดแขนขา
อาจรู้สึกคันแต่พวกเขาเกาไม่ได้

226
00:25:53,260 --> 00:25:57,264
หรือเจ็บจุดที่ไม่มีทางเจ็บ
แขนขาที่หายไปสำคัญมาก

227
00:25:57,347 --> 00:25:59,849
จนสมองทำงานเหมือนแขนขานั้นยังอยู่

228
00:25:59,933 --> 00:26:03,687
งั้นจิตใต้สำนึกของผม
พยายามบอกผมว่ามีอะไรหายไปงั้นเหรอ

229
00:26:03,770 --> 00:26:04,604
มันก็เป็นไปได้

230
00:26:06,481 --> 00:26:11,111
- ผมจะรู้ได้ยังไงว่ามันบอกอะไร
- วิธีที่ง่ายที่สุดคือนอนหลับ

231
00:28:22,575 --> 00:28:23,827
- มีใครมั้ย
- ทางนี้

232
00:28:34,337 --> 00:28:37,465
- ต้องทำถึงขั้นนี้แล้วเหรอ
- เธอช่วยฉันหน่อยได้มั้ย

233
00:28:38,508 --> 00:28:40,719
ถ้านี่เป็นชมรมใหม่หลังเลิกเรียน...

234
00:28:42,262 --> 00:28:43,304
ฉันไม่สน

235
00:28:43,388 --> 00:28:44,681
ฉันมีปัญหา

236
00:28:45,849 --> 00:28:49,602
ฉันคำรามใส่เพื่อนร่วมชั้น
ฉันข่วนโต๊ะหนังสือของฉัน

237
00:28:50,353 --> 00:28:53,648
ฉันพยายามเปลี่ยนพื้นห้องนอนของฉัน
เป็นรังหมาป่าไคโยตี

238
00:28:54,941 --> 00:28:56,443
นี่ดูคุ้นๆ มั้ย

239
00:28:57,569 --> 00:28:58,903
ไม่ ทำไมต้องคุ้น

240
00:29:00,280 --> 00:29:02,532
มาเลีย เธอคิดว่ามันช่วยให้เธอปลอดภัยเหรอ

241
00:29:03,116 --> 00:29:07,328
พวกมันเคยช่วย ก่อนบ้านริมทะเลสาบ
ฉันมาที่นี่ตอนพระจันทร์เต็มดวง

242
00:29:07,912 --> 00:29:10,665
แต่เธอไม่ได้มาที่นี่กับฉัน สก็อตก็ไม่ได้มา

243
00:29:10,749 --> 00:29:13,877
- ใช่ ถ้างั้น...
- ใครอยู่กับฉัน

244
00:29:20,175 --> 00:29:22,051
เธอไม่มีทางทำคนเดียว

245
00:29:28,057 --> 00:29:29,392
สก็อตโทรมา

246
00:29:46,743 --> 00:29:51,372
นี่ ฉันนอนหลับบนเตียงที่บ้าน
แล้วฉันตื่นขึ้นในป่าห่างไปราวหนึ่งไมล์

247
00:29:51,456 --> 00:29:55,210
มีเหตุผลที่ทำให้มันเกิดขึ้นนะ
ฉันเคยมาที่นี่

248
00:29:55,752 --> 00:29:58,838
ช่วงต้นปีสอง คืนก่อนคัดตัวเป็นตัวจริง

249
00:29:58,922 --> 00:30:01,257
ฉันจำได้เพราะฉันหมกมุ่นกับมัน

250
00:30:04,302 --> 00:30:07,180
- ตอนนั้นนายออกมาทำอะไร
- หาศพ

251
00:30:10,850 --> 00:30:11,935
ฟังแล้วหดหู่

252
00:30:12,519 --> 00:30:14,479
ฉันมาทำอะไรที่นี่คนเดียว

253
00:30:15,063 --> 00:30:17,899
ฉันอยากช่วยเธอนะ
แต่ตอนนั้นฉันไม่รู้จักเธอ

254
00:30:17,982 --> 00:30:20,860
ตอนนั้นฉันยังเป็นหมาป่าไคโยตี
ฉันอาจพยายามกินศพ

255
00:30:20,944 --> 00:30:23,905
ดีตันบอกว่าจิตใต้สำนึกของฉัน
พยายามบอกบางอย่างกับฉันอยู่

256
00:30:23,988 --> 00:30:27,116
ฉันอยากให้พวกเธอ
ช่วยฉันหาว่ามันบอกอะไร

257
00:30:27,200 --> 00:30:29,160
นายอาจเป็นวัยรุ่นขี้สงสัย

258
00:30:29,244 --> 00:30:31,496
- นายได้ยินว่ามีศพ
- แต่ยังไงล่ะ

259
00:30:32,205 --> 00:30:34,874
ฉันไม่ดูข่าว
และฉันไม่มีเครื่องสแกนวิทยุตำรวจ

260
00:30:34,958 --> 00:30:38,962
แม่ของนายทำงานที่โรงพยาบาล
ท่านอาจถูกเรียกตัวแล้วนายแอบได้ยินล่ะมั้ง

261
00:30:39,045 --> 00:30:40,839
คืนนั้นแม่ของฉันไม่อยู่บ้าน

262
00:30:42,465 --> 00:30:45,218
ฉันอยู่ห่างไปห้าไมล์ ฉันมาที่นี่ได้ยังไง

263
00:30:45,301 --> 00:30:46,219
นายขับรถไง

264
00:30:46,928 --> 00:30:48,179
ตอนนั้นฉันไม่มีรถ

265
00:30:48,263 --> 00:30:51,224
- นายวิ่งมา
- ฉันวิ่งไม่ได้ ตอนนั้นฉันเป็นโรคหืด

266
00:30:54,102 --> 00:30:58,606
- ฉันซ่อนตัว แต่พวกเขารู้ว่าฉันอยู่ที่นี่
- นายอาจส่งเสียงดังเพราะนายหอบ

267
00:30:59,899 --> 00:31:01,776
พวกเขารู้ได้ยังไงว่าเป็นฉัน

268
00:31:02,819 --> 00:31:03,653
สก็อต

269
00:31:05,363 --> 00:31:06,656
สก็อต นั่นนายหรือเปล่า

270
00:31:07,574 --> 00:31:08,616
สก็อต

271
00:31:08,700 --> 00:31:11,703
ทำไมนายอำเภอคิดว่าฉันออกมาที่นี่

272
00:31:12,161 --> 00:31:15,707
เพราะเหมือนการตายส่วนใหญ่ในเมือง
มันเกี่ยวกับเรื่องเหนือธรรมชาติ

273
00:31:15,790 --> 00:31:17,709
ตอนนั้นฉันยังไม่เหนือธรรมชาติ

274
00:31:19,127 --> 00:31:21,462
ฉันถูกกัดคืนนั้น

275
00:31:26,259 --> 00:31:27,677
ฉันยังไม่เป็นมนุษย์หมาป่า

276
00:31:29,679 --> 00:31:31,306
และฉันไม่ได้อยู่คนเดียว

277
00:31:47,113 --> 00:31:48,990
ฉันแค่อยากบอกนาย...

278
00:31:51,910 --> 00:31:53,661
ว่าฉันคิดผิด

279
00:31:55,246 --> 00:31:58,583
ฉันนึกว่ามันไม่สำคัญถ้าเราเกลียดกัน

280
00:31:58,666 --> 00:31:59,792
แต่มันสำคัญ

281
00:32:01,419 --> 00:32:02,629
มันสำคัญกับเมสัน

282
00:32:03,379 --> 00:32:05,048
เขาสำคัญกับเราทั้งคู่

283
00:32:06,382 --> 00:32:09,385
ฉันไม่ได้พยายามเป็นมือที่สาม

284
00:32:09,469 --> 00:32:10,470
ฉันเองก็เหมือนกัน

285
00:32:11,804 --> 00:32:14,891
แต่ถ้าเรายังเป็นอย่างนี้
เขาอาจรู้สึกว่าเขาต้องเลือก

286
00:32:14,974 --> 00:32:18,019
นายอยากให้ฉัน
ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเหรอ

287
00:32:18,603 --> 00:32:20,271
เราช่วยกันได้

288
00:32:21,522 --> 00:32:23,775
เราอาจเจอบางอย่างด้วยกัน

289
00:32:25,276 --> 00:32:26,235
เหรอ เจออะไร

290
00:32:28,071 --> 00:32:29,656
ก็อย่างร่องรอยของพวกมันไง

291
00:32:30,657 --> 00:32:31,532
โกสต์ไรเดอร์

292
00:32:36,496 --> 00:32:38,122
ฉันรู้ว่ามันฟังดูบ้า

293
00:32:39,415 --> 00:32:41,334
แต่ฉันคิดว่าฉันเคยมีเพื่อนสนิท

294
00:32:43,461 --> 00:32:46,631
- และเขาอยู่กับฉันคืนนั้น
- ไม่บ้าหรอก

295
00:32:47,340 --> 00:32:50,551
ฉันรู้ว่ามีคนล่ามโซ่ฉัน
และฉันว่าพวกเขาอยากให้ฉันเป็นมนุษย์ต่อ

296
00:32:50,635 --> 00:32:54,597
ฉันมาโรงเรียนเมื่อเช้า
และฉันมีนัดกับใครบางคน

297
00:32:54,806 --> 00:32:56,849
แต่ฉันจำไม่ได้ว่าใคร

298
00:32:58,476 --> 00:33:00,561
ฉันตามหาพวกเขาทั้งวัน

299
00:33:01,646 --> 00:33:05,108
ไม่ว่าเขาเป็นใคร ฉันคิดว่าฉันรักเขา

300
00:33:09,904 --> 00:33:12,323
ถ้าเราทุกคนคิดถึงคนคนเดียวกันล่ะ

301
00:33:20,039 --> 00:33:21,916
ฉันว่าเขาเคยอยู่ในรูปนี้

302
00:33:25,044 --> 00:33:26,671
เขานั่งตรงนั้น

303
00:33:36,305 --> 00:33:38,224
นายอยากทำมั้ย จับมือของฉันไว้สิ

304
00:33:55,491 --> 00:33:58,036
คนขับรถบรรทุกชื่อนิก มาซซารา

305
00:33:58,119 --> 00:34:01,205
เขามีประวัติลักทรัพย์กับขายยา
แต่ไม่เคยใช้ความรุนแรง

306
00:34:01,289 --> 00:34:03,374
เขาขับรถให้บริษัทอุปกรณ์การแพทย์

307
00:34:03,458 --> 00:34:06,794
เขาเลยมีอุปกรณ์โรงพยาบาลอย่างฮีเลียม

308
00:34:07,378 --> 00:34:10,840
- ทำไมโรงพยาบาลต้องใช้ฮีเลียม
- มันใช้บำบัดฮีลีอ็อกซ์

309
00:34:11,382 --> 00:34:14,302
มักใช้รักษาอาการบาดเจ็บ
ทางระบบหายใจจากไฟหรือระเบิด

310
00:34:14,385 --> 00:34:17,680
คนถูกไฟคลอกในอัฟกานิสถาน
ใช้มันรักษาตัวในโรงพยาบาลท้องถิ่น

311
00:34:17,764 --> 00:34:21,100
- แล้วโรงพยาบาลของเราล่ะ
- มีคนขโมยอุปกรณ์หลายเดือนแล้ว

312
00:34:21,184 --> 00:34:25,813
ผมรวบรวมรายชื่อคนรู้จักของมาซซาราด้วย
ผมจะสอบปากคำพวกเขาพรุ่งนี้เช้า

313
00:34:27,940 --> 00:34:29,108
ดีมาก แพร์ริช

314
00:34:30,026 --> 00:34:33,154
- ส่วนเมียของคุณรออยู่ในออฟฟิศของคุณนะ
- เมียของฉันเหรอ

315
00:34:42,288 --> 00:34:44,040
ฉันอยากมาเซอร์ไพรส์คุณ

316
00:35:08,815 --> 00:35:10,900
นายรู้มั้ยว่าเรามองหาอะไร

317
00:35:12,527 --> 00:35:14,779
ถ้ามันเป็นหนังสือ เราจะต้องอยู่นานเลย

318
00:35:25,832 --> 00:35:26,958
นายเห็นนั่นมั้ย

319
00:35:28,000 --> 00:35:28,835
ปล่อยมือ

320
00:35:31,671 --> 00:35:33,422
นายยังเห็นไพ่มั้ย

321
00:35:34,799 --> 00:35:36,008
ไม่ มันหายไปแล้ว

322
00:35:46,144 --> 00:35:47,979
- ตอนนี้นายเห็นมั้ยล่ะ
- เห็น

323
00:35:49,147 --> 00:35:49,981
ฉันเห็นแล้ว

324
00:35:53,693 --> 00:35:56,362
ฉันสังหรณ์ใจว่าคุณอาจลืมเรื่องมื้อค่ำ

325
00:35:56,445 --> 00:35:57,530
อ้อ นี่...

326
00:35:59,323 --> 00:36:03,369
อะไรเนี่ย คีโนอาคืออะไร

327
00:36:03,452 --> 00:36:05,872
มันอ่านว่าคีนัว คีนัวและเคล

328
00:36:05,955 --> 00:36:07,373
อ้อ นั่น...

329
00:36:09,000 --> 00:36:12,211
คุณดูแลผมตลอด

330
00:36:12,795 --> 00:36:15,173
ฉันอยากให้คุณอยู่นานๆ

331
00:36:43,326 --> 00:36:44,410
มีความสุขมั้ย

332
00:36:45,119 --> 00:36:46,329
เสมอค่ะ

333
00:37:03,346 --> 00:37:04,889
มันเหมือนหลักฟิสิกส์

334
00:37:05,431 --> 00:37:07,767
มันไม่มีตัวตนจนนายเห็นมัน

335
00:37:08,351 --> 00:37:10,019
แล้วมันก็มีตัวตน

336
00:37:10,853 --> 00:37:14,857
แมวของชเรอดิงเงอร์ไง
สถานะควอนตัมของการซ้อนทับ

337
00:37:15,441 --> 00:37:18,694
การเห็นบางอย่างคือการเปลี่ยนตัวตนของมัน

338
00:37:19,278 --> 00:37:20,738
มันเปลี่ยนความเป็นจริง

339
00:37:20,947 --> 00:37:22,156
ฉันยังไม่เข้าใจ

340
00:37:22,240 --> 00:37:25,534
- นายคิดว่ามันคืออะไร
- เหมือนบัตรห้องสมุด แต่มันว่างเปล่า

341
00:37:25,618 --> 00:37:26,661
(โรงเรียนบีคอนฮิลส์)

342
00:37:36,462 --> 00:37:37,380
เจค ซัลลิแวน

343
00:37:38,047 --> 00:37:41,550
- เขาอยู่ที่แล็บฟิสิกส์เมื่อคืน
- ฉันลืมเขาไปเลย

344
00:37:43,052 --> 00:37:45,888
ฉันก็เหมือนกัน เราเรียนภาษาสเปนด้วยกัน

345
00:37:50,309 --> 00:37:51,769
(ปีสอง เจค ซัลลิแวน)

346
00:37:53,729 --> 00:37:54,981
พวกมันลบเขา

347
00:37:58,734 --> 00:38:00,319
นายสังหรณ์ใจถูก

348
00:38:15,209 --> 00:38:19,714
- ไง มีอะไร ดันบาร์ ฉันเล่นอินเทอร์เน็ตอยู่
- ผมอยากสมัครเป็นกัปตันทีม

349
00:38:19,797 --> 00:38:21,757
สายไปแล้ว ฉันบอกว่าก่อนหมดวัน

350
00:38:22,383 --> 00:38:24,593
ครูไม่ได้บอกว่าก่อนเลิกเรียน

351
00:38:24,677 --> 00:38:27,555
นี่ อะไรเปลี่ยนใจของนายล่ะ

352
00:38:28,389 --> 00:38:29,974
ผมจับมือของผู้ชาย

353
00:38:33,019 --> 00:38:33,853
ฉันเข้าใจ

354
00:38:35,104 --> 00:38:36,605
ฉันเข้าใจแจ่มแจ้งเลย

355
00:38:42,111 --> 00:38:44,530
แล้วเธอจะเขียนคำตอบเหรอ

356
00:38:44,613 --> 00:38:45,906
มันไม่ง่ายอย่างนั้น

357
00:38:46,657 --> 00:38:47,658
มันไม่เคยง่าย

358
00:38:47,742 --> 00:38:51,912
ในการเขียนอัตโนมัติ
มือจะขยับโดยเราไม่รู้ตัว

359
00:38:52,163 --> 00:38:55,333
ทีนี้หวังว่าในความเงียบ
ความมืดและแสงไฟ

360
00:38:55,416 --> 00:38:59,420
จะช่วยให้เธอ
อยู่ในภวังค์ที่ผ่อนคลายกว่านี้

361
00:38:59,503 --> 00:39:04,508
ลิเดีย ฉันอยากให้เธอจ้องแสงไฟ
แล้วปลดปล่อยความคิดทั้งหมด

362
00:39:29,700 --> 00:39:33,454
ฉันขอเตือนเธอไว้หน่อย
เราอาจไม่พบความทรงจำทั้งหมด

363
00:39:33,537 --> 00:39:35,539
- ทำไมล่ะครับ
- ตามตำนาน

364
00:39:35,623 --> 00:39:37,500
เดอะไวลด์ฮันต์จับคน

365
00:39:38,084 --> 00:39:41,462
ถ้าที่เธอเล่าให้ฉันฟังถูก
ความจริงจะแย่กว่านี้เยอะ

366
00:39:42,296 --> 00:39:44,590
พวกมันลบคนจากความเป็นจริง

367
00:39:55,184 --> 00:39:58,854
เราจะจำคนที่ถูกลบจากสมองของเราได้ยังไง

368
00:40:08,614 --> 00:40:09,865
เขาอาจยังไม่ถูกลบ

369
00:40:15,913 --> 00:40:18,582
- เธอโอเคมั้ย เราควรหยุดเธอมั้ย
- ลิเดีย

370
00:40:19,333 --> 00:40:20,668
ลิเดีย ช้าๆ

371
00:40:26,966 --> 00:40:27,800
เธอโอเคมั้ย

372
00:40:29,385 --> 00:40:30,469
ลิเดีย

373
00:40:38,394 --> 00:40:40,438
(มิสชีฟ)

374
00:40:41,021 --> 00:40:42,731
"มิสชีฟ" แปลว่าอะไร

375
00:40:45,025 --> 00:40:46,902
นั่นไม่ใช่สิ่งที่เธอเขียน

376
00:40:52,491 --> 00:40:55,411
(สไตลส์)

377
00:41:02,209 --> 00:41:03,752
สไตลส์ คืออะไร

378
00:41:45,461 --> 00:41:47,463
คำบรรยายโดย
สุธัญญา สิงห์ครา