1
00:00:24,170 --> 00:00:27,000
อย่ามอง อย่ามอง

2
00:00:56,000 --> 00:00:58,990
รอเดี๋ยว

3
00:01:10,950 --> 00:01:12,980
แม่...

4
00:01:18,160 --> 00:01:20,560
มานี่ซิ

5
00:01:21,490 --> 00:01:23,230
ดึงเธอออกมา ดึงเธอออกมา

6
00:02:03,620 --> 00:02:05,850
เราออกตามหาเธอ เราค้นหาเธอทั่วทั้งป่า

7
00:02:05,850 --> 00:02:07,790
แล้วเธออยู่ในนั้นตลอด ?

8
00:02:09,120 --> 00:02:10,520
- คุณรู้ 
- ปล่อยพวกเราอยู่ตามลำพัง

9
00:02:10,520 --> 00:02:12,320
- เฮ้ เชน หยุดก่อนเพื่อน 
- เอามือนายออกไปจากฉัน

10
00:02:12,330 --> 00:02:15,790
- ฉัน...
- คุณรู้ และคุณก็ปิดบังพวกเรา

11
00:02:15,800 --> 00:02:17,430
- ฉันไม่รู้ 
- โกหก !

12
00:02:17,430 --> 00:02:19,330
- ฉันคิดว่าพวกคุณทั้งหมดรู้ 
- พวกเราไม่รู้

13
00:02:19,330 --> 00:02:22,470
- ทำไมเธอถึงอยู่ในนั้น ! 
- คุณ...

14
00:02:22,470 --> 00:02:26,470
โอทิสพาพวกเขาเข้าไปในโรงนา

15
00:02:26,470 --> 00:02:29,770
บางทีเขาอาจเจอเธอและพาเธอไปอยู่ในนั้น 
 ก่อนที่เขาจะถูกฆ่า

16
00:02:29,780 --> 00:02:31,310
คุณคิดว่าฉันจะเชื่อหรอ ?

17
00:02:31,310 --> 00:02:33,240
- ฉันดูเหมือนคนโง่งั้นหรอ ? 
 - เชน เฮ้ เฮ้ เฮ้

18
00:02:33,250 --> 00:02:35,910
- ฉันไม่สนอะไรที่คุณเชื่อ 
- ทุกๆคนใจเย็นๆก่อน

19
00:02:35,910 --> 00:02:37,380
- เอาเขาออกไปจากพื้นที่ของฉัน ! 
- ได้โปรด อย่า

20
00:02:37,380 --> 00:02:40,220
- ให้ฉันได้พูดบางอย่างกับคุณ 
- เฮ้ อย่าแตะต้องเขา !

21
00:02:42,290 --> 00:02:44,290
ที่คุณทำมันยังไม่พออีกหรอ ?

22
00:02:50,190 --> 00:02:53,230
ผมหมายถึง...
- ออกไปจากพื้นที่ของฉัน

23
00:03:04,510 --> 00:03:07,010
นายจะทำอะไร ?

24
00:03:07,010 --> 00:03:09,040
เฮ้ นายจะกำลังจะทำอะไร ?

25
00:03:09,050 --> 00:03:11,580
แดริล เกือบจะตายตอนที่ออกตามหาเธอ ริค

26
00:03:11,580 --> 00:03:12,950
พวกเราทุกคนก็ด้วย ฉันจะบอกนาย

27
00:03:12,950 --> 00:03:16,550
ไอ้สารเลวนั่นมันรู้

28
00:03:16,550 --> 00:03:18,150
เข้าไม่รู้ เขาไม่ใช่คนอย่างนั้น

29
00:03:18,150 --> 00:03:19,890
เขาเปิดบ้านต้อนรับเรา เขาทำให้เราอยู่ในอันตราย

30
00:03:19,890 --> 00:03:21,390
เพื่อน เขาเก็บพวกวอล์คเกอร์นั่นไว้เต็มโรงนา

31
00:03:21,390 --> 00:03:23,090
เพราะงั้นนายเลยเริ่มเรื่องยุ่งๆแบบนี้

32
00:03:23,090 --> 00:03:24,790
เอาปืนไปแล้วสังหารหมู่ครอบครัวของเขา ?

33
00:03:24,790 --> 00:03:26,830
- ครอบครัวของเขาตายไปแล้ว ริค\\-N เขาไม่เชื่อแบบนั้น

34
00:03:26,830 --> 00:03:28,030
เขาคิดว่านายเพิ่ง\-N ฆาตกรรมพวกเขาอย่างเลือดเย็น

35
00:03:28,030 --> 00:03:29,260
ไม่เลย เพื่อน ฉันไม่ได้สนใจในสิ่งที่เขาคิด

36
00:03:29,260 --> 00:03:30,560
ฉันจัดการมันได้เพื่อน

37
00:03:30,570 --> 00:03:32,170
ฉันกำลังจัดการมัน\-N ได้และนายเพิ่งจะ...

38
00:03:32,170 --> 00:03:34,800
นายเป็นคนให้เราออกไปที่ป่านั้น ไล่ตามหาเด็กผู้หญิงคนนั้น!

39
00:03:34,800 --> 00:03:37,170
ทั้งๆ ที่ทุกคนในหมู่พวกเราก็รู้ว่าเธอตายไปแล้ว!

40
00:03:37,170 --> 00:03:40,970
นั้นคือสิ่งที่นายทำ เพื่อน...ริค นายมันจิตหลอนเหมือนกับผู้ชายคนนั้น

41
00:03:40,980 --> 00:03:43,480
แล้ว....ยังคิดว่าจัดการได้อยู่มั้ย หะ?

42
00:03:50,510 --> 00:04:00,640
Sync & corrections by honeybunny
www.addic7ed.com

43
00:05:28,510 --> 00:05:30,920
ฉันต้องถามนาย

44
00:05:31,300 --> 00:05:33,810
คุณใช่มั้ยว่าเธออยู่ในโรงนานั้น!?

45
00:05:48,460 --> 00:05:52,330
ใช่ คุณรู้...บางทีนี่อาจเป็นเรื่องที่แปลกประหลาดมากก็ได้

46
00:05:52,330 --> 00:05:54,560
อย่างน้อยที่สุดตอนนี้เราก็รู้แล้ว และเราจะย้ายออกไป

47
00:05:55,760 --> 00:05:59,090
ย้ายออกไป? \ใช่ มันก็แค่...

48
00:05:59,830 --> 00:06:01,670
นั้นมันสำคัญมากกับทุกคนนะ

49
00:06:01,670 --> 00:06:03,510
การตามหาเธอ,คุณก็รู้ใช่มั้ย?

50
00:06:03,510 --> 00:06:07,070
และหลังจากนั้น....\ แล้วตอนนี้นายแค่จะย้ายออกไปเฉยๆ?

51
00:06:07,080 --> 00:06:08,780
ถ้าพวกเราทำได้

52
00:06:08,780 --> 00:06:12,650
ฉันหมายถึง พวกเราเสียคนอื่นๆแล้ว

53
00:06:14,050 --> 00:06:17,720
นี่มัน.. นี่มัน โซเฟีย

54
00:06:20,890 --> 00:06:23,020
ทั้งกลุ่มเลย..

55
00:06:23,020 --> 00:06:25,560
อันนี้ต่างออกไป

56
00:06:28,300 --> 00:06:30,490
แล้วตอนนี้เอายังไงละ

57
00:06:30,610 --> 00:06:31,860
เราฝังเธอ

58
00:06:34,070 --> 00:06:37,740
กับแม่เลี้ยงของคุณ 
 แล้วก็พี่เลี่ยง

59
00:06:40,410 --> 00:06:42,440
แล้วไงต่อ?

60
00:06:50,520 --> 00:06:53,450
ฉันไม่รู้

61
00:06:53,450 --> 00:06:56,950
ผมนึกว่าผมจะเจอเธอ 
 พวกเราก็คิดเหมือนกัน

62
00:06:56,960 --> 00:06:59,220
ผมหมายถึง.. ผม

63
00:06:59,220 --> 00:07:02,030
ผมนี่แหละจะเจอเค้า

64
00:07:02,030 --> 00:07:03,930
อย่างเค้าอาจจะซ่อนที่ไหนซักที่

65
00:07:03,930 --> 00:07:06,560
ในถ่ำหรือต้นไม้ซักแห่ง

66
00:07:06,570 --> 00:07:07,500
ที่ๆมันปลอดภัย

67
00:07:07,500 --> 00:07:10,770
แล้วผมจะเจอแล้วนำเธอกลับมาอย่างปลอดภัย

68
00:07:16,010 --> 00:07:19,310
เขาทำสิ่งที่ถูกต้องแล้ว

69
00:07:19,310 --> 00:07:22,410
ที่ยิงเธอ

70
00:07:22,410 --> 00:07:24,650
เป็นผม ผมก็คงจะทำเหมือนกัน

71
00:07:29,850 --> 00:07:32,020
เดล?

72
00:07:32,020 --> 00:07:35,560
ฮือ? 
 คุณพาคารล์ขึ้นบ้านหน่อยได้ไหม?

73
00:07:35,560 --> 00:07:37,360
ฉันอยากให้เธอพักหน่อยนะ

74
00:07:37,360 --> 00:07:39,100
โอเค

75
00:07:46,140 --> 00:07:48,440
เฮ, เธอทำไอ้นี่ตก

76
00:07:58,350 --> 00:08:01,050
คุณอยากให้เราเริ่มฝังกันเลยรึ

77
00:08:01,050 --> 00:08:04,520
เราต้องการเซอร์วิซ 
 แคโรลคงจะอยากเช่นนั้น

78
00:08:04,520 --> 00:08:06,350
เอ่อ, เราทุกคนก็อยาก

79
00:08:11,860 --> 00:08:14,690
เรามา.. เรามาขุดหลุมนึงให้โซเฟีย

80
00:08:14,690 --> 00:08:20,650
และแอนเน็ท แล้วก็ชอว์น
 อือ..แถวต้นไม้ตรงนู้นกัน

81
00:08:21,530 --> 00:08:23,940
แล้วเราต้องใช้รถบรรทุกเพื่อขนศพพวกนี้ด้วย

82
00:08:23,940 --> 00:08:26,410
ฉันจะไปเอากุญแจเอง
 โน โนว

83
00:08:26,410 --> 00:08:28,410
ตูไปเอารถบรรทุกเอง

84
00:08:28,410 --> 00:08:31,380
แล้วคนอื่นๆละ
 ต้องขุดกันเยอะเลย

85
00:08:31,380 --> 00:08:34,510
เราก็ฝังเฉพาะคนที่เรารัก
 ที่เหลือก็เผาทิ้ง

86
00:08:36,620 --> 00:08:38,320
ไป..ลงมือกัน

87
00:08:44,290 --> 00:08:48,060
เมื่อกี้เฮอร์เชลพูดว่าอะไร

88
00:08:48,060 --> 00:08:50,960
เค้าบอกให้พวกเราออกจากฟาร์มให้หมด

89
00:08:52,200 --> 00:08:53,960
หรออย่างน้อยก็เชน

90
00:08:55,470 --> 00:08:58,000
ไม่แปลกใจเลย...

91
00:08:58,000 --> 00:09:00,540
พวกเราโชคดีที่ไม่มีใครถูกฆ่า

92
00:09:00,540 --> 00:09:01,670
แล้วก็ เสียงยิ่งปืนนั้น..

93
00:09:01,790 --> 00:09:04,210
พวกผีดิบอาจจะได้ยินมัน

94
00:09:07,040 --> 00:09:10,550
เบบี๋ อะไรรึ?

95
00:09:13,180 --> 00:09:15,750
เค้าอยู่ตรงนั้นตลอดเวลาเลย

96
00:09:15,750 --> 00:09:18,120
แล้วเธอก็ทำทุกอย่างแล้วเท่าที่ทำได้

97
00:09:18,120 --> 00:09:20,290
ใช่ ฉันรู้
 ทุกครั้งเลย ใช่ใหมละ

98
00:09:21,560 --> 00:09:23,730
เดินตามเธอ ปกป้องเธอ

99
00:09:23,730 --> 00:09:26,460
ฆ่าพวกผีก็แล้ว
 แต่เธอก็ยังโดนกัด

100
00:09:26,460 --> 00:09:28,460
แล้วคาร์ลก็ยังโดนยิงอีก
 เออ

101
00:09:28,460 --> 00:09:31,830
ทุกคนหวังในตัวผม และผมก็ไล่ตาม....

102
00:09:31,830 --> 00:09:34,130
ผีในป่า 
- เฮ้

103
00:10:13,070 --> 00:10:15,110
มีอะไรจะพูดไหม เดล

104
00:10:16,540 --> 00:10:19,110
เยี่ยม เชิญเลย

105
00:10:19,110 --> 00:10:22,050
ผู้มีคุณธรรมสูงส่ง, เฮอะ?

106
00:10:22,050 --> 00:10:23,680
เ...

107
00:10:23,680 --> 00:10:26,350
เสียงแห่งความสำนึก?

108
00:10:27,570 --> 00:10:30,050
ขอถามอะไรหน่อย
คุณจะทำอะไร

109
00:10:30,060 --> 00:10:31,550
จะเก็บแคมป์นี้ให้ปลอดภัยหรอ

110
00:10:31,670 --> 00:10:33,920
ทำอะไรหล่ะ คอยซ่อมรถหรอ

111
00:10:33,920 --> 00:10:36,090
เป็นพี่เลี้ยงปืนนั่นหรอ ?

112
00:10:36,090 --> 00:10:38,330
คุณเคยเล็งมาที่หน้าอกผมครั้งนึง, ใช่มั้ย?

113
00:10:38,330 --> 00:10:41,630
แต่คุณแค่... คุณไม่สามารถเหนี่ยวไกได้

114
00:10:43,500 --> 00:10:45,540
ถ้าผมมันเป็นตัวอันตราย,\
ถ้าผมเป็นภัยคุกคาม,

115
00:10:45,540 --> 00:10:47,500
ทำไมไม่หยุดผมละ ห่ะ?

116
00:10:50,640 --> 00:10:53,310
ผมทำ ไม่ใช่คุณ
ไม่ใช่ริค ผมเอง

117
00:10:54,880 --> 00:10:56,680
บอกตัวคุณสิ เดล

118
00:10:56,680 --> 00:11:00,280
บอกตัวคุณสิ เดล

119
00:11:00,280 --> 00:11:02,920
ผมจะเรียกคุณนะ เพื่อน

120
00:11:34,620 --> 00:11:36,250
พอได้

121
00:11:50,530 --> 00:11:52,530
เขาพร้อมกันแล้ว

122
00:11:55,770 --> 00:11:57,400
มานี่หน่อยสิ

123
00:11:59,100 --> 00:12:00,670
ทำไมล่ะ

124
00:12:00,670 --> 00:12:03,580
เพราะนั่นคือลูกสาวตัวน้อยๆของคุณ

125
00:12:06,310 --> 00:12:09,310
นั่นไม่ใช่ลูกสาวตัวน้อยของชั้น

126
00:12:09,310 --> 00:12:13,020
นั่นมันเป็น.."สิ่ง"อื่น

127
00:12:18,060 --> 00:12:20,560
โซเฟียอยู่โดดเดี่ยวในป่า

128
00:12:22,790 --> 00:12:24,890
ตลอดเวลาฉันคิดว่า...

129
00:12:28,970 --> 00:12:31,370
เธอไม่ได้ร้องไห้ตอนนอน

130
00:12:31,370 --> 00:12:34,100
เธอไม่ได้หิวโหย

131
00:12:36,070 --> 00:12:38,270
เธอไม่ได้หาทางที่จะกลับมา

132
00:12:41,380 --> 00:12:43,750
โซเฟียเธอตายไปนานแล้ว

133
00:14:50,290 --> 00:14:53,390
อีกนิดเดียว 
- เรายังโชคดี

134
00:14:53,390 --> 00:14:56,130
ถ้าในโรงนามีพวกมันมากกว่านี้, \
 พวกมันคงมาหาเรา

135
00:14:56,130 --> 00:14:59,000
ทำถูกแล้ว เชนทำถูกแล้ว

136
00:14:59,000 --> 00:15:02,100
ที่เค้าทำ 
- นายอย่ามาบอกฉันว่านั่นถูก

137
00:15:02,100 --> 00:15:05,070
มันไม่ใช่ มันเป็นสิ่งที่เราต้องชดใช้ให้เฮอเชล

138
00:15:05,070 --> 00:15:06,840
เค้ากำลังเศร้า 
 เค้าเดินไปเดินมา

139
00:15:06,840 --> 00:15:08,770
ดูสิเราไม่มีทางเลือก

140
00:15:08,780 --> 00:15:11,280
ดู, ฉันก็ยิงเหมือนกัน
ไม่ใช่ฝีมือเชนทั้งหมด

141
00:15:11,280 --> 00:15:12,710
ฟังนะ ผมไม่สนอะไรแล้ว

142
00:15:12,710 --> 00:15:14,980
พวกวอร์คเกอร์ในสนามหลังบ้านผมหรอ? ไม่หละ

143
00:15:14,980 --> 00:15:17,150
ฉันไม่ได้พูดว่า นั่นคือสิ่งที่เราไม่ควรทำ

144
00:15:17,150 --> 00:15:20,450
จัดการกับปัญหา,
 แต่สร้างความตื่นตระหนก?

145
00:15:20,450 --> 00:15:22,350
ฟังนะ เราไม่จำเป็นต้องเถียงกัน 
 สำหรับเรื่องนี้ มันจบแล้ว

146
00:15:22,360 --> 00:15:24,720
ไม่มีสิ่งไหนที่เราสามารถทำได้แล้ว

147
00:15:26,560 --> 00:15:28,430
ดีที่สุดคือ ไปจากที่นี่

148
00:15:53,220 --> 00:15:55,150
เฮ้ ! เฮ้ !

149
00:16:08,460 --> 00:16:10,270
เรียบร้อย

150
00:16:19,910 --> 00:16:22,380
กลุ่มคุณจะไปแล้วใช่ไหม ไม่อยู่แล้ว

151
00:16:22,380 --> 00:16:25,050
ผมยังไม่ได้คิดเรื่องนั้น

152
00:16:25,050 --> 00:16:28,780
ผมหมายถึง..ผมยังไม่รู้

153
00:16:30,020 --> 00:16:32,490
คุณ...คุณคิดว่า 
 มันเหมาะแล้วหรอ

154
00:16:32,490 --> 00:16:35,520
ที่จะคุยกันเรื่องนี้, คือผม 
- คือ ฉันไม่คิดว่า

155
00:16:35,520 --> 00:16:37,490
จะมีเวลามากมายสำหรับเรื่องนี้

156
00:16:37,490 --> 00:16:39,590
ไม่ ไม่ เรามีเวลามากพอที่จะคุยเรื่องนี้

157
00:16:42,300 --> 00:16:46,130
ใชมีเวลา แต่คือผมหมายถึง ผม..ผมแค่ต้องการ..

158
00:16:46,130 --> 00:16:49,040
โอ้พระเจ้า

159
00:16:49,040 --> 00:16:51,400
ที่รัก ได้ยินฉันมั้ย

160
00:16:53,040 --> 00:16:56,240
-เกิดอะไรกับเธอ
-เธออาจช็อคอยู่

161
00:16:56,240 --> 00:16:58,940
-เฮอเชลไปไหน
-เราหาเขาไม่เจอ

162
00:17:01,980 --> 00:17:04,120
เฮ้ย ไอ้น้อง

163
00:17:06,550 --> 00:17:09,850
นี่ของแม่เลี้ยงคุณหรอ? 
 เขาเคยมั่นใจว่าเธอจะอาการดีขึ้น

164
00:17:09,860 --> 00:17:12,720
พวกเขาแค่ช่วยเหลือจากสิ่งที่เขาทำไว้ครั้งล่าสุดเท่านั้นเอง

165
00:17:15,930 --> 00:17:18,230
เหมือนว่าเค้าจะเจอเพื่อนเก่า

166
00:17:21,370 --> 00:17:24,300
นั่นเคยเป็นของปู่ฉัน ให้พ่อไว้ตอนท่านเสีย

167
00:17:24,300 --> 00:17:27,070
ผมไม่เคยเห็นเฮอเชลดื่มเหล้า

168
00:17:27,070 --> 00:17:29,440
ไม่ เค้าเลิกตอนที่ฉันเกิด

169
00:17:29,440 --> 00:17:33,110
เค้าไม่อนุญาตให้เอาเหล้าเข้าบ้านด้วย

170
00:17:33,110 --> 00:17:36,250
มีบาร์อะไรในเมืองนี้มั้ย ?
 แฮทลิน

171
00:17:36,250 --> 00:17:38,250
เขามักจะไปดื่มเหล้าที่นั่น

172
00:17:38,250 --> 00:17:40,150
ฉันว่าเราเจอเขาแน่

173
00:17:40,150 --> 00:17:41,780
ใช่ ผมเคยเห็นที่นั่น เดี๋ยวผมพาไป

174
00:17:41,790 --> 00:17:43,250
ได้เลย ฉันจะไปเอารถ

175
00:17:43,250 --> 00:17:46,020
มะ..ไม่ๆ จะไปที่นั่น แค่นี้สบายมาก

176
00:17:46,020 --> 00:17:47,790
เหมือนร้านขายยาน่ะเหรอ?
 เฮ้ แมกกี้?

177
00:17:47,790 --> 00:17:50,130
ผมจะพาเขากลับมา

178
00:17:50,130 --> 00:17:52,430
แม๊กกี้ นั่นแตกต่างกัน

179
00:17:52,430 --> 00:17:56,830
ริค คุณต้องการจะสนทนา
เกี่ยวกับสิ่งนี้ก่อนเราจะไปเหรอ

180
00:17:56,830 --> 00:17:58,870
งั้น คุณจริงจังที่จะไปหลังจากหมอนี่

181
00:17:58,870 --> 00:18:00,130
ซึ่งทุกสิ่งทุกอย่างยังคงติดพันอยู่ เหอ ?

182
00:18:00,140 --> 00:18:01,870
นายต้องการจะทำอะไร 
ถูกของเขา

183
00:18:01,870 --> 00:18:03,940
มันยังไม่ถึงเวลา 
 ที่เราจะต้องย้ายออก ไม่ใช่วันนี้

184
00:18:03,940 --> 00:18:06,110
คุณไม่รู้หรอกว่ามัน.. 
 ผมจะไม่ต้องเถียงกับคุณ

185
00:18:06,110 --> 00:18:08,540
อย่างน้อยให้เราทำอะไรซักอย่างให้กับ เฮอเชล หลังจากที่เรา... อะไรน

186
00:18:08,540 --> 00:18:10,280
หลังจากเราอะไรน่ะ

187
00:18:13,250 --> 00:18:15,580
คาล์ลบอกว่าเขาต้องต้องยิงโซเฟียด้วยตัวเอง

188
00:18:15,580 --> 00:18:17,990
นั่นลูกนาย
เขากำลังจะไม่สบาย

189
00:18:17,990 --> 00:18:21,690
เขากำลังเติบโตในโลกซึ่ง...

190
00:18:21,690 --> 00:18:24,730
เขาต้องโตขึ้นในโลกที่เขาต้องการพ่ออย่างคุณ

191
00:18:24,730 --> 00:18:26,560
เรียนรู้การเอาตัวรอด

192
00:18:26,560 --> 00:18:28,630
ไม่ใช่หนีปัญหา ไม่ว่าจะปัญหาของใครก็ตาม

193
00:18:28,630 --> 00:18:30,800
มันไม่ใช่ปัญหาของเขา
ผมพยายามจะแก้ไขมันอยุ่

194
00:18:30,800 --> 00:18:34,200
พวกเราต้องการเฮอเชล เพื่อ คนของเขา

195
00:18:37,040 --> 00:18:39,040
ผมจะไปตามหาเค้า

196
00:19:10,870 --> 00:19:13,270
พร้อมมั้ย? 
ครับ

197
00:20:06,620 --> 00:20:08,250
เฮ้

198
00:20:09,160 --> 00:20:10,760
แครอล ?

199
00:20:11,930 --> 00:20:13,460
แครอล

200
00:20:13,460 --> 00:20:15,560
เฮ้ เฮ้ เฮ้ เฮ้ เฮ้

201
00:20:16,560 --> 00:20:19,400
คุณไม่เป็นไรนะ

202
00:20:19,400 --> 00:20:22,300
มานี่

203
00:20:31,750 --> 00:20:34,680
ผมอยากบอกว่า
ผมเสียใจเรื่องลูกคุณ

204
00:20:35,810 --> 00:20:38,020
ขอบคุณ

205
00:20:43,320 --> 00:20:46,660
ตอนผมเปิดยโรงนานั่น ผมไม่รู้

206
00:20:46,660 --> 00:20:49,960
ถ้าเกิดผม..

207
00:20:52,030 --> 00:20:54,160
ทุกคนคิดว่าผมเป็น...

208
00:20:58,170 --> 00:21:00,800
ผมแค่อยากให้ทุกคนปลอดภัย

209
00:21:07,480 --> 00:21:09,880
ผมไม่รู้ว่าเธออยู่ในนั้น

210
00:21:19,990 --> 00:21:21,760
ที่นี่ชักจะแย่ลงเต็มที

211
00:21:21,760 --> 00:21:23,130
ใช่ ผมพยายามอย่างหนักเพื่อจะปกป้องมันอย่างถึงที่สุด

212
00:21:23,130 --> 00:21:24,990
คุณทำคนเดียวไม่ได้หรอก

213
00:21:24,990 --> 00:21:27,260
ยังมีผู้คนมากมายอยู่ในกลุ่มนี้

214
00:21:27,260 --> 00:21:30,030
ที่คิดว่าสิ่งที่เชนทำเป็นสิ่งที่ถูกต้อง

215
00:21:30,030 --> 00:21:31,670
ฉันรู้ว่าคุณสองคนไม่ถูกกันในเรื่องนี้

216
00:21:31,670 --> 00:21:33,600
แต่เขาได้ทำบางส่ิง
เพื่อให้มันสำเร็จ

217
00:21:33,600 --> 00:21:35,440
เขาเป็นคนอันตราย

218
00:21:35,440 --> 00:21:37,240
ใช่, เขาใจร้อน

219
00:21:37,240 --> 00:21:39,210
ไม่ ลอรี่ เขาอันตราย

220
00:21:40,310 --> 00:21:42,740
ฉันคิดว่าเขาฆ่าโอทิส

221
00:21:43,780 --> 00:21:45,450
โอทิสถูกพวกวอล์คเกอร์ฆ่า

222
00:21:46,920 --> 00:21:48,920
เขารู้วิธีจัดการวอล์คเกอร์

223
00:21:48,920 --> 00:21:51,350
โอทิสคือคนที่เอาพวกมันไว้ที่โรงนา

224
00:21:51,350 --> 00:21:53,490
คุณจำเป็นต้องเคลียร์กับฉันเดี๋ยวนี้

225
00:21:53,490 --> 00:21:56,360
- คุณพูดอะไร?
- ฉันเชื่อแบบนั้น

226
00:21:56,360 --> 00:22:00,830
เชนฆ่าโอทิสเพื่อเอาตัวรอด

227
00:22:00,830 --> 00:22:02,430
ฉันพิสูจน์ไม่ได้,
แต่ ฉัน...

228
00:22:02,430 --> 00:22:04,100
ฉันคิดว่าเขา...
ฉันคิดว่าเขายิงโอทิส

229
00:22:04,100 --> 00:22:08,430
และทิ้งโอทิสไว้เป็นเหยื่อล่อ,\
เพื่อให้เขาหนีได้

230
00:22:08,440 --> 00:22:11,540
เชนอาจจะใจร้อน,
แต่เขาไม่ใช่ฆาตกร

231
00:22:11,540 --> 00:22:13,940
และ..และทำไมเขาถึงฆ่าคนที่พยายามจะช่วยเรา?

232
00:22:13,940 --> 00:22:15,870
ผมไม่รู้ บางทีเขาอาจจะโดนล้อม

233
00:22:15,880 --> 00:22:20,350
เขาพูด เขาพูดแบบนั้น พูดเป็นร้อยๆรอบใส่หน้าของฉัน

234
00:22:20,350 --> 00:22:23,580
ฉันรู้นิสัยแบบเขาดี

235
00:22:23,580 --> 00:22:26,050
และในไม่ช้า..

236
00:22:27,850 --> 00:22:29,990
เขาจะฆ่าคนอื่นอีก

237
00:22:55,900 --> 00:22:57,580
แม็กกี้บอกว่าเธอรักผม

238
00:22:59,100 --> 00:23:00,600
อืมมม

239
00:23:01,360 --> 00:23:03,110
เธอไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น

240
00:23:03,230 --> 00:23:04,910
หมายถึงเธอไม่

241
00:23:05,010 --> 00:23:06,840
ผมหมายถึง...

242
00:23:06,840 --> 00:23:09,680
เธอโกรธหรือไม่ก็สับสน

243
00:23:09,680 --> 00:23:11,410
เธออาจจะรู้สึกเหมือน...

244
00:23:11,420 --> 00:23:13,920
ฉันว่าเธอฉลาดพอ
ไม่รู้ว่าเธอรู้สึกยังไง

245
00:23:13,920 --> 00:23:16,490
ไม่ ไม่

246
00:23:16,490 --> 00:23:19,860
ไม่ นายรู้อะไร
เธออยากมีความรัก

247
00:23:19,860 --> 00:23:23,960
แล้วเธอ...เธอต้องการบางอย่าง
เพื่อ...เพื่อยึดมั่นไว้

248
00:23:23,960 --> 00:23:26,660
เกล็น มันสามารถเข้าใจได้ชัดเจน
เพื่อทุกคน แม๊กกี้ รักเธอ

249
00:23:26,660 --> 00:23:28,930
และมันไม่ได้หมายถึง
 คนสุดท้ายที่ยืนหยัดได้

250
00:23:28,930 --> 00:23:30,670
แล้วอะไรคือปัญหาล่ะ ?

251
00:23:30,670 --> 00:23:33,200
ผมไม่พูดถึงมันอีกแล้ว

252
00:23:34,070 --> 00:23:36,040
หือ

253
00:23:36,040 --> 00:23:38,340
ผมไม่เคยมีผู้หญิง\
พูดกับผมอย่างนั้นมาก่อน

254
00:23:38,340 --> 00:23:40,880
ยกเว้นแม่ฉัน ใช่เลย

255
00:23:40,880 --> 00:23:42,710
และพีสาวฉัน

256
00:23:42,710 --> 00:23:45,010
แต่กับ แม๊กกี้ มันต่างออกไป

257
00:23:45,010 --> 00:23:46,880
เราแทบจะไม่รู้จักกันและกัน

258
00:23:46,880 --> 00:23:48,880
อะไรน่ะ...ไม่น่ะ
เธอรู้จักผมจริงๆเหรอ

259
00:23:48,880 --> 00:23:50,550
ไม่เลย

260
00:23:50,550 --> 00:23:52,390
เราเกือบจะเป็นคนแปลกหน้ากัน

261
00:23:52,390 --> 00:23:54,920
แต่ฉัน...ฉันไม่รู้ซิ
จะทำอะไรกับมันดี

262
00:23:54,920 --> 00:23:56,490
ฉันได้แต่ยืนอยู่ที่นี่เหมือนกับคนโง่

263
00:23:56,490 --> 00:23:59,260
เฮ้ๆ นี่คือ
สิ่งที่ดีน่ะ

264
00:23:59,260 --> 00:24:01,530
บางอย่างเราไม่เคยได้รับ
เพียงพออย่างทุกวันนี้

265
00:24:01,530 --> 00:24:03,530
สนุกกับมัน

266
00:24:03,530 --> 00:24:05,430
และเมื่อเราหวนกลับมา,กลับสู่ที่ชอบ

267
00:24:05,430 --> 00:24:07,230
มันไม่เหมือนกับที่เธอไปที่ต่างๆ

268
00:24:18,480 --> 00:24:21,850
ริค ?

269
00:24:21,850 --> 00:24:23,580
ผมรู้เรื่องลอรี่

270
00:24:24,620 --> 00:24:26,020
เธอกำลังท้อง

271
00:24:26,380 --> 00:24:28,990
ฉันมียาคุมของเธอ
ผมละเลยมัน

272
00:24:35,680 --> 00:24:37,620
ผมเสียใจ
ที่ผมปิดเรื่องจากคุณ

273
00:24:37,620 --> 00:24:41,350
ไม่ต้อง เธอทำอะไรน่ะ
เธอ เคยคิดว่ามันถูกต้อง

274
00:24:42,790 --> 00:24:45,720
มันเพิ่งจะเกิดขึ้น ไม่ใช่เหรอ

275
00:25:08,410 --> 00:25:10,550
เธอกำลังต่อสู้กับใจของเธอเองอยู่ 
 เธอกำลังร้อนรนใจ

276
00:25:10,550 --> 00:25:12,980
เราต้องการเฮอเชล
เขารู้ว่าจะต้องทำยังไง

277
00:25:16,550 --> 00:25:20,660
- ช่วยดูคาร์ลให้หน่อยได้ไหม
- แน่นอน

278
00:25:27,630 --> 00:25:29,630
จะไปที่ชานเมืองหรอ ?

279
00:25:31,900 --> 00:25:34,570
ฟังนะ เบ็ธนั้นช็อคเคลื่อนตัวไม่ได้

280
00:25:34,570 --> 00:25:37,740
- เราต้องการเฮอร์เชล
 -แล้วไงหล่ะ

281
00:25:37,740 --> 00:25:39,980
ฉันอยากให้คุณไปในเมืองให้เร็ว..

282
00:25:39,980 --> 00:25:42,040
และพาเขาและริคกลับมา

283
00:25:43,410 --> 00:25:45,050
แดริล ?

284
00:25:47,220 --> 00:25:49,220
ไอ้ตัวร้ายของเธอเดินออกไปช็อปปิ้ง

285
00:25:49,220 --> 00:25:51,650
คุณอยากเจอเขา?
ผมจะออกไปตามเขาให้

286
00:25:51,650 --> 00:25:53,620
ผมมีสิ่งที่ผมต้องทำ

287
00:25:53,620 --> 00:25:55,420
เกิดอะไรขึ้นกับคุณ

288
00:25:55,420 --> 00:25:57,360
คุณไม่เคยเห็นแก่ตัว

289
00:25:57,360 --> 00:25:59,860
เห็นแก่ตัว?
ฟังฉันนะ แม่โอลีฟ ออย

290
00:25:59,860 --> 00:26:02,660
ฉันออกไปตามหาสาวน้อยอยู่ทุกวัน

291
00:26:02,660 --> 00:26:05,000
แล้วฉันก็ได้รับกระสุนกับลูกธนู

292
00:26:05,000 --> 00:26:08,530
อย่ามาบอกผมว่า
ผมกำลังทำเรื่องสกปรก!

293
00:26:08,540 --> 00:26:12,040
เธออยากได้คนโง่สองคนงั้นเหรอ ?
 ขับรถดีๆละกัน

294
00:26:12,040 --> 00:26:14,110
พอแล้วกับการตามหาผู้คน

295
00:26:33,260 --> 00:26:35,290
เฮอเชล

296
00:26:36,560 --> 00:26:38,860
ใครมากับคุณ ?

297
00:26:38,860 --> 00:26:40,560
เกล็น

298
00:26:42,970 --> 00:26:45,040
แม็กกี้ส่งเขามาหรอ ?

299
00:26:45,040 --> 00:26:47,000
เขาอาสามา

300
00:26:47,010 --> 00:26:49,170
เขาก็ดีอย่างนี้แหละ

301
00:27:00,520 --> 00:27:04,050
- ดื่มไปเท่าไหร่แล้ว
- ยังไม่พอ

302
00:27:07,060 --> 00:27:09,590
เลิกแล้วกลับบ้านเถอะ

303
00:27:09,590 --> 00:27:12,090
เบ็ธ สลบไป

304
00:27:12,100 --> 00:27:15,200
อยู่ในอาการอะไรซักอย่างเนี่ยแหละ

305
00:27:15,200 --> 00:27:18,370
อยู่ในอาการช็อค
ผมว่าคุณก็ด้วย

306
00:27:19,540 --> 00:27:21,170
แม็กกี้อยู่กับเธอหรอ ?

307
00:27:21,170 --> 00:27:24,170
ใช่, แต่เบ็ธต้องการคุณ

308
00:27:24,170 --> 00:27:26,340
ผมจะทำอะไรได้ ?

309
00:27:26,340 --> 00:27:28,580
เธอต้องการแม่ของเธอ

310
00:27:28,580 --> 00:27:30,780
หรือจะพูดให้ถูกคือเธอเสียใจ

311
00:27:31,710 --> 00:27:34,350
เหมือนกับเธอน่าจะทำตั้งแต่อาทิตย์ก่อนแล้ว

312
00:27:34,350 --> 00:27:37,290
ผมขโมยสิ่งนั้นจากเธอ

313
00:27:38,520 --> 00:27:40,290
ผมเข้าใจแล้วตอนนี้

314
00:27:42,520 --> 00:27:44,790
คุณคิดว่ามันจะมีทางรักษา

315
00:27:44,790 --> 00:27:48,130
เขาโทษคุณไม่ได้
ที่คุณยังรอความหวัง

316
00:27:49,260 --> 00:27:51,060
ความหวัง?

317
00:27:54,000 --> 00:27:57,000
ครั้งแรกที่ผมเห็นคุณวิ่งข้ามสนามผมมา

318
00:27:57,000 --> 00:27:59,110
กับลูกชายคุณในอ้อมแขนคุณ

319
00:28:00,670 --> 00:28:03,280
ผมหวังเล็กๆว่าเขาจะรอด

320
00:28:03,280 --> 00:28:05,180
แต่เขารอด

321
00:28:05,180 --> 00:28:07,580
เขารอด

322
00:28:07,580 --> 00:28:09,720
ถึงแม้ว่าเราสูญเสียโอทิส

323
00:28:09,720 --> 00:28:13,180
เชนคนของคุณก็เอาเขากลับมาได้

324
00:28:13,190 --> 00:28:16,820
และเราช่วยลูกคุณ

325
00:28:16,820 --> 00:28:20,890
นั่นคือความมหัศจรรย์ที่พิสูจน์แล้วว่ามันมีอยู่จริง

326
00:28:23,330 --> 00:28:27,260
ยกเว้นว่าจะหลอกลวง
ให้เป็นเหยื่อล่อและแทนที่กัน

327
00:28:30,770 --> 00:28:36,670
ฉันมันโง่ ริค 
และคนของนายก็เห็นอย่างงั้น

328
00:28:41,680 --> 00:28:44,650
ลูกสาวของฉันสมควรได้รับดีกว่านั้น

329
00:29:50,780 --> 00:29:52,880
ดังนั้นเราจะทำอย่างไร? 
 เพียงแค่รอให้เขาผ่านออกมาเหรอ?

330
00:29:52,880 --> 00:29:54,650
ไปเถอะ

331
00:29:55,950 --> 00:29:58,020
ไปเถอะ !

332
00:29:58,020 --> 00:30:00,650
ผมสัญญากับแมกกี้ว่าจะพาคุณกลับบ้านอย่างปลอดภัย

333
00:30:00,660 --> 00:30:04,990
เหมือนที่สัญญาเกับเด็กผู้หญิงน่ะเหรอ ?

334
00:30:07,800 --> 00:30:10,330
คุญจะเอายังไงต่อละ กระดกเหล้าต่อเหรอ

335
00:30:10,330 --> 00:30:12,670
ดื่มเหล้าจนตายและปล่อยให้ลูกคุณอยู่คนเดียว

336
00:30:12,670 --> 00:30:14,300
หยุดบอกฉันซะที

337
00:30:14,300 --> 00:30:17,000
ดูแลครอบครัวฉัน ฟาร์มของฉันยังไง

338
00:30:17,000 --> 00:30:19,740
คนของนายนั้นน่ารำคาญ !

339
00:30:19,740 --> 00:30:22,780
ผมให้ที่พักพิงพวกคุณอยู่

340
00:30:22,780 --> 00:30:25,280
และคุณทำลายมันทั้งหมด !

341
00:30:25,280 --> 00:30:27,850
ตอนที่เราพบกัน โลกมันก็แย่พอแล้ว

342
00:30:27,850 --> 00:30:29,980
เเต่คุณไม่มีความรับผิดชอบ

343
00:30:29,980 --> 00:30:31,850
คุณสมควรเป็นผู้นำพวกเขา

344
00:30:31,850 --> 00:30:34,850
ผมอยู่นี่แล้ว ไม่ใช่หรอ

345
00:30:38,090 --> 00:30:39,890
ใช่

346
00:30:43,060 --> 00:30:45,160
ใช่

347
00:30:45,160 --> 00:30:47,330
ใช่ คุณอยู่

348
00:30:56,270 --> 00:30:58,140
มาเถอะ

349
00:30:58,140 --> 00:31:01,140
ลุกสาวคุณต้องการคุณมากกว่าที่เคยนะ

350
00:31:01,150 --> 00:31:05,080
ฉันไม่อยากจะเชื่อคุณเลย

351
00:31:05,080 --> 00:31:07,150
นายบอกฉันว่าไม่มีทางรักษา

352
00:31:07,150 --> 00:31:09,750
คนพวกนั้นตายแล้ว ไม่ได้ป่วย

353
00:31:09,750 --> 00:31:12,550
ผมเลือกที่จะไม่เชื่ออย่างนั้น

354
00:31:12,560 --> 00:31:15,420
แต่ตอนที่เชนยิงลูว์ที่อก

355
00:31:15,430 --> 00:31:17,360
เเละเธอไม่ตาย

356
00:31:17,360 --> 00:31:20,460
นั่นทำให้ผมได้รู้ว่า

357
00:31:20,460 --> 00:31:24,430
แอนเนตต์นั้นได้ตายไปนานเเล้ว

358
00:31:24,430 --> 00:31:26,630
และผมได้เลี้ยงซากศพเน่าๆไว้

359
00:31:26,640 --> 00:31:29,440
นั่นทำให้ผมนั้นสิ้นหวัง

360
00:31:31,140 --> 00:31:35,180
เเล้วตอนที่เด็กน้อยเดินออกมาจากโรงนา

361
00:31:35,180 --> 00:31:38,910
เเล้วมองหน้านาย

362
00:31:38,910 --> 00:31:41,080
ฉันรู้นายก็รู้

363
00:31:43,250 --> 00:31:44,920
ใช่ไหม ?

364
00:31:44,920 --> 00:31:46,890
มันไร้สิ้นความหวัง

365
00:31:48,160 --> 00:31:51,660
ตอนนี้นายก็รู้เหมือนฉัน

366
00:31:53,030 --> 00:31:54,730
ใช่ไหม

367
00:31:59,800 --> 00:32:03,340
ไม่มีความหวังใด ๆ เป็นของพวกเรา

368
00:32:35,270 --> 00:32:37,370
- คุณพร้อมนะ?
- พร้อม

369
00:32:38,770 --> 00:32:41,340
เราต้องทำอย่างนี้อีกนานเท่าไร

370
00:32:44,740 --> 00:32:47,840
ฟังนะ ผมจบละ
ผมไม่ทำมันอีกเเล้ว

371
00:32:47,850 --> 00:32:50,810
คอยเก็บกวาดให้คุณ
คุณก็รู้ว่าความจริงคืออะไร

372
00:32:50,820 --> 00:32:53,480
มันเปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้หรอก

373
00:32:53,480 --> 00:32:56,720
ตายก็คือตาย มันเป็นแบบนี้แหละ

374
00:32:56,720 --> 00:32:58,920
ไม่ว่าจากโรคหัวใจ มะเร็ง

375
00:32:58,920 --> 00:33:01,490
หรือวอล์คเกอร์ มันต่างกันตรงไหน

376
00:33:01,490 --> 00:33:04,030
นายไม่เคยคิดว่ามันไร้สิ้นความหวัง ใช่ไหม

377
00:33:04,030 --> 00:33:07,800
ตอนนี้พวกเขาอยู่ที่นี่
พยายามใช้ชีวิตต่อไป พวกเขาต้องการเรานะ

378
00:33:07,800 --> 00:33:10,270
แม้จะเพียงเพื่อให้พวกเขามีเหตผลที่จะสู้ต่อไป

379
00:33:10,270 --> 00:33:12,370
แม้พวกเขาไม่เชื่อในพวกเรา

380
00:33:14,100 --> 00:33:16,810
รู้อะไรไหม 
 นี่...นี่มันไม่เกี่ยวกับ

381
00:33:16,810 --> 00:33:19,040
สิ่งที่เราเชื่ออีกต่อไปแล้ว

382
00:33:20,410 --> 00:33:22,180
มันเกี่ยวกับพวกเขา

383
00:33:37,730 --> 00:33:41,230
ให้ตายสิ
พวกเขายังมีชีวิต

384
00:33:48,050 --> 00:33:50,010
ผม เดฟ

385
00:33:50,020 --> 00:33:52,320
ส่วนไอผอมบางนั่นคือ โทนี่

386
00:33:52,320 --> 00:33:55,450
กินฉันซิ เดฟ
ไม่เเน่ครั้งหน้าฉันอาจจะ

387
00:33:55,450 --> 00:33:58,220
เราเจอกันที่ถนน I-95 ที่ออกมาจากฟิลลี่

388
00:33:58,220 --> 00:34:00,020
การแสดงห่วยๆ

389
00:34:00,020 --> 00:34:03,830
ผมเกล็น เยี่ยมเลยที่ได้พบคนอื่นบ้าง

390
00:34:03,830 --> 00:34:05,360
ริค กริมส์

391
00:34:07,030 --> 00:34:10,000
- เป็นไงบ้างเพื่อน? มีอีกไหม?
- ผมเพิ่งเลิก

392
00:34:10,000 --> 00:34:12,200
คุณมีความรู้สึกเป็นเอกลักษณ์นะเพื่อน

393
00:34:12,200 --> 00:34:16,040
เขาชื่อ เฮอเชลล์ วันนี้เขาเสียคนไปมากพอแล้ว

394
00:34:17,440 --> 00:34:19,780
ผมเสียใจจริงๆที่ได้ยินเรื่องนี้

395
00:34:21,250 --> 00:34:23,680
วันที่ดีกว่าและเพื่อนใหม่

396
00:34:23,680 --> 00:34:25,850
และ การตายของเรา...

397
00:34:25,850 --> 00:34:28,080
พวกเขาอาจจะอยู่ในสถานที่ที่ดีกว่า

398
00:34:30,850 --> 00:34:33,860
 

399
00:34:37,860 --> 00:34:39,600
ไม่เลวใช่ไหม

400
00:34:41,960 --> 00:34:43,770
ฉันได้มันมาจากตำรวจ

401
00:34:43,770 --> 00:34:47,300
- ผมเป็นตำรวจ
- อันนี้ได้จากที่ตายแล้ว

402
00:34:50,970 --> 00:34:53,110
พวกคุณนี่อยู่ไกลจากฟิลาเดลเฟียมาก

403
00:34:53,110 --> 00:34:56,040
- รู้สึกเหมือนกับว่าเรามาจากที่ไหนสักแห่ง
- เอ๋, อะไรทำให้คุณขับลงใต้?

404
00:34:56,050 --> 00:34:57,650
อืม, ฉันบอกได้ว่าคงไม่ใช่เพราะอากาศ

405
00:34:57,650 --> 00:35:00,180
ฉันคงลดลง 30 ปอนด์ 
 เพื่อที่จะลงมา

406
00:35:00,180 --> 00:35:03,280
-ฉันปรารถนา 
 - ไม่ ครั้งแรกมัน D.C.

407
00:35:03,290 --> 00:35:05,250
ฉันได้ยินมาว่าอาจจะมี \ N บางค่ายของผู้ลี้ภัย

408
00:35:05,250 --> 00:35:08,390
แต่ถนนถูกปิด เราเลยไม่มีโอกาศได้ไปที่นั่น

409
00:35:08,390 --> 00:35:11,230
พวกเราตัดสินใจอยู่ให้ห่างจากไฮยเวย์ หลบตามซอกป่า

410
00:35:11,230 --> 00:35:13,430
คอยระวังซึ่งกันและกันไม่ให้โดนกัด

411
00:35:13,430 --> 00:35:16,860
กลุ่มเราข้ามมาได้ทุกคน และมีข่าวลือใหม่เกี่ยวกับวิธีการออกจากที่นี่

412
00:35:16,860 --> 00:35:18,830
มีคนบอกเรามาว่ามียามชายฝั่งนั่งเฝ้าอยู่ในอ่าว

413
00:35:18,830 --> 00:35:20,600
ส่งเรือข้ามฟากไปยังเกาะ

414
00:35:20,600 --> 00:35:22,600
ที่ใกล้ที่สุดคือทางรถไฟใน มอนต์โกเมอรี

415
00:35:22,600 --> 00:35:24,270
ใช้รถไฟเพื่อไปตรงกลางของประเทศ ...

416
00:35:24,270 --> 00:35:26,870
- แคนซัส เนบราสก้า
- เนบราสก้าเหรอ

417
00:35:26,870 --> 00:35:28,840
ประชากรน้อย, ปืนมากมาย

418
00:35:28,840 --> 00:35:31,610
- เข้าท่าใช่มั้ยล่ะ? 
-เคยไปเนบราสก้า กันหรือปล่าวเนี่ย?

419
00:35:32,810 --> 00:35:35,010
นั่นคือเหตุผลว่าทำไมเขาถึงเรียกว่าเมืองลับแลยังไงหล่ะ

420
00:35:41,520 --> 00:35:43,420
แล้วพวกนายหล่ะ ? 

421
00:35:43,420 --> 00:35:45,520
ฟอร์ท เบนนิ่ง น่ะ

422
00:35:45,520 --> 00:35:49,560
ผมเกลียดที่จะต้องทำให้คุณหมดหวังนะ คุณตำรวจ แต่ว่า..

423
00:35:49,560 --> 00:35:52,960
พวกเราเคยขับไปส่งคนที่เคยอยู่ที่เบนนิ่งมาก่อน

424
00:35:52,970 --> 00:35:55,370
เขาบอกว่าเมืองนั้นกลายเป็นเมืองของพวกสมองพิการไปเรียบร้อยละ

425
00:35:55,370 --> 00:35:58,200
เดี๋ยวนะ, ฟอร์ท เบนนิ่ง หายนะไปแล้วอย่างงั้นหรอ ? พวกคุณพูดจริงหรือ ?

426
00:35:58,200 --> 00:35:59,870
ขอโทษด้วย ผมพูดจริงๆ

427
00:36:01,610 --> 00:36:05,240
ผิดปกติ, ความจริงไม่มีทางที่จะออกจากไปจากความยุ่งเหยิงนี้

428
00:36:05,240 --> 00:36:08,310
แค่ขยับจากฝันร้ายนึง ไปอีก ฝันร้ายนึง

429
00:36:08,310 --> 00:36:10,280
ภาวนาไม่ให้กลายเป็นดั่งสัตว์ประหลาดที่ไร้จิตใจ

430
00:36:10,280 --> 00:36:13,020
เวลาหลับตาลงนอนก็ยังไม่สามารถหลับได้สนิท 
 ถ้าคุณหลับ

431
00:36:13,020 --> 00:36:16,050
อ่า นั่นสิ, ดูไม่เหมือนพวกนายที่ยืนอยู่ตรงนี้เลย

432
00:36:16,050 --> 00:36:18,520
พวกนายพักอาศัยอยู่ที่ไหนซักที่หรือปล่าว?

433
00:36:20,960 --> 00:36:22,890
ก็ไม่เชิง

434
00:36:25,500 --> 00:36:27,030
นั่นรถของคุณใช่มั้ยที่จอดอยู่ด้านหน้า?

435
00:36:27,030 --> 00:36:29,570
ใช่ ทำไม ?

436
00:36:29,570 --> 00:36:31,100
พวกเราก็มีเหมือนกัน

437
00:36:31,100 --> 00:36:34,600
รถพวกนั้น ดูเหมือนน้ำมันใกล้หมดเต็มที

438
00:36:34,610 --> 00:36:37,710
- แล้วพวกของคุณไปอยู่ไหนกันหมดล่ะ ? 
-พวกเราอยู่กับกลุ่มที่ค่อนข้างใหญ่

439
00:36:37,710 --> 00:36:41,110
ออกมาสำรวจนิดหน่อยๆ พวกเราคิดว่าพักมาดื่มบ้างคงจะดีไม่น้อย

440
00:36:41,110 --> 00:36:43,710
ดื่ม ? เฮอเชล, ผมคิดว่าคุณเลิกดื่มไปแล้วซะอีก

441
00:36:46,120 --> 00:36:48,120
พวกเรากำลังคิดว่า 
 จะจัดตั้งบริเวณนี้

442
00:36:48,120 --> 00:36:51,120
- มันปลอดภัยมั้ย
- มันน่าจะน่ะ

443
00:36:51,120 --> 00:36:55,190
จนกระทั่งผมฆ่า\
พวกวอล์คเกอร์ที่อยู่รอบๆนี้

444
00:36:55,190 --> 00:36:56,990
วอล์คเกอร์เหรอ
นั่นที่คุณเรียกพวกมันเหรอ

445
00:36:56,990 --> 00:36:59,530
- ใช่
- เยี่ยมเลย

446
00:36:59,650 --> 00:37:01,290
ฉันชอมมันน่ะ
ฉันชอบมันมากกว่าพวกสมองพิการ

447
00:37:01,410 --> 00:37:03,360
รวบรัดมากขึ้น

448
00:37:03,360 --> 00:37:06,570
โอเค โทนี่เคยเข้ามหาลัยมาแล้ว สองครั้ง ถึงโง่ซะแบบนี้

449
00:37:15,640 --> 00:37:17,540
แล้วยังไงดีล่ะ ? ... แล้ว, พวกนายพักอยู่ที่ไหนกัน ?

450
00:37:17,550 --> 00:37:19,450
ในเขตชานเมืองหรือว่าอะไร ?

451
00:37:19,450 --> 00:37:22,520
อยู่ในช่วงพัฒนาใหม่ , นอนในรถพ่วง, สวน หรืออะไร ?

452
00:37:22,520 --> 00:37:24,980
ฟาร์มหรอ ?

453
00:37:24,980 --> 00:37:27,690
ตาเฒ่าแมคโดนัลด์ นั้นมีฟาร์ม

454
00:37:27,690 --> 00:37:30,960
คุณมีฟาร์มหรอ

455
00:37:33,290 --> 00:37:37,430
E-I-e-I-o

456
00:37:40,600 --> 00:37:42,830
มันปลอดภัยใช่ไหม 

457
00:37:42,840 --> 00:37:45,300
- พวกนายมีอาหาร มีน้ำไหม ? 
- มีผู้หญิงไหม ?

458
00:37:45,300 --> 00:37:47,100
ฉันไม่ได้ฟันผู้หญิงมาหลายอาทิตย์แล้วนะ

459
00:37:47,110 --> 00:37:48,640
ฟังนะ ยกโทษให้เพื่อนของฉันด้วย

460
00:37:48,640 --> 00:37:50,610
เด็กในเมือง...
 ไม่รู้จักกาลเทศะ

461
00:37:50,610 --> 00:37:52,310
ไม่มีการดูหมิ่น

462
00:37:53,610 --> 00:37:56,480
- เอาล่ะฟังน่ะเกล็น
- เราพูดพอแล้ว

463
00:37:56,480 --> 00:37:59,420
เดี๋ยวก่อนสิ
 ฟาร์มที่ว่าฟังดูไม่เลวนะ

464
00:37:59,420 --> 00:38:01,950
มันฟังดูเข้าท่าใช่มั้ย โทนี่ ? 
 ใช่ ดีเลยล่ะ

465
00:38:01,950 --> 00:38:05,420
 มารยาทเจ้าบ้านที่ดีของคนตอนใต้ไปไหนหมด?

466
00:38:05,420 --> 00:38:09,190
พวกเรามีพรรคพวกอยู่ที่ค่ายกำลังยากลำบากอยู่อีกนะ

467
00:38:09,190 --> 00:38:12,000
ผมไม่เห็นว่ามันจะยากตรงไหนที่จะแบ่งห้องให้ซักห้องสองห้องสำหรับเรา

468
00:38:12,000 --> 00:38:13,700
พวกเราสามารถแบ่งทรัพยากร สิ่งของ กำลังของเราให้พวกนายได้นะ

469
00:38:13,700 --> 00:38:15,930
ฟังนะ ผมต้องขอโทษด้วย ผมคงรับข้อเสนอนั้นไม่ได้

470
00:38:22,010 --> 00:38:24,270
ไม่เห็นว่ามันจะเป็นปัญหาตรงไหนเลย.

471
00:38:24,270 --> 00:38:25,770
ฉันขอโทษ เราทำไม่ได้

472
00:38:25,780 --> 00:38:27,940
เรารับใครเพิ่มอีกไม่ได้แล้ว

473
00:38:31,050 --> 00:38:33,010
ยังไงซะ พวกนายก็ยังเป็นคนนอก

474
00:38:33,020 --> 00:38:36,120
ผมคิดว่า... ผมคิดว่าเราเป็นเพื่อนกันซะอีก

475
00:38:38,550 --> 00:38:40,890
พวกเรายังต้องดูแลคนของเราอีกมากมาย

476
00:38:40,890 --> 00:38:44,690
- พวกเราไม่รู้อะไรเกี่ยวกับพวกนายเลยแม้แต่น้อย 
- มะ..ไม่, นั่นมันก็ถูก

477
00:38:46,590 --> 00:38:50,360
คุณไม่ได้รู้อะไรเกี่ยวกับเรา

478
00:38:50,360 --> 00:38:53,030
คุณไม่รู้ว่า
เราผ่านอะไรข้างนอกนั่น

479
00:38:54,540 --> 00:38:56,700
สิ่งที่เราเคยทำ

480
00:38:59,440 --> 00:39:02,070
พนันได้ว่าคุณก็ต้องทำแบบเดียวกัน

481
00:39:02,080 --> 00:39:03,980
ผมพูดถูกไหม ?

482
00:39:08,150 --> 00:39:11,750
เพราะไม่มีใครมีมือสะอาดหลงเหลืออยู่ในโลกใบนี้อีกแล้ว

483
00:39:11,750 --> 00:39:14,350
เราต่างก็เหมือนกัน

484
00:39:15,960 --> 00:39:17,820
เถอะน่า ให้เรา..

485
00:39:17,820 --> 00:39:20,530
ให้เราได้ขึ้นรถฟาง
ไปที่ฟาร์มนั้น

486
00:39:20,530 --> 00:39:22,660
แล้วเราจะได้รู้จักทุกคน

487
00:39:25,570 --> 00:39:27,200
นั่นเกิดขึ้นไม่ได้

488
00:39:27,200 --> 00:39:28,800
ริค...
นี่มันโคตรเหลวไหลเลย

489
00:39:28,800 --> 00:39:31,100
- ใจเย็น
- อย่าบอกฉันให้ใจเย็น

490
00:39:31,100 --> 00:39:33,140
ไม่ต้องมาบอกให้ฉันใจเย็น

491
00:39:33,140 --> 00:39:35,710
ฉันจะยิงสามนัดไปที่หัวนาย
แล้วให้พาเราไปฟาร์มนั่น

492
00:39:35,710 --> 00:39:38,610
โว้ว โว้ว โว้ว โว้ว โว้ว โว้ว ,ใจเย็น

493
00:39:38,610 --> 00:39:41,140
ใจเย็นๆ ไม่มีใครฆ่าใครทั้งนั้น

494
00:39:41,150 --> 00:39:43,910
ไม่ยิงกันใช่ไหม ริค

495
00:39:48,950 --> 00:39:51,020
ดูนะ

496
00:39:53,620 --> 00:39:55,830
เราแค่เพื่อนดื่มกัน แค่นั้น

497
00:39:57,190 --> 00:40:00,860
ไหนเครื่องดื่มเยี่ยมๆ 

498
00:40:00,860 --> 00:40:04,070
ของเยี่ยมๆ
ของเยี่ยมๆ ขอดูก่อน

499
00:40:06,440 --> 00:40:08,400
เฮ้ ดูนั่นสิ

500
00:40:08,400 --> 00:40:10,110
เยี่ยมเลย

501
00:40:13,740 --> 00:40:16,580
นายต้องเข้าใจนะ

502
00:40:16,580 --> 00:40:18,410
เราอยู่ข้างนอกนั่นไม่ได้

503
00:40:20,080 --> 00:40:21,850
คุณก็รู้มันเป็นยังไง

504
00:40:21,850 --> 00:40:24,120
ใช่ ผมรู้

505
00:40:24,120 --> 00:40:26,820
แต่ที่ฟาร์มคนเยอะแล้ว

506
00:40:26,820 --> 00:40:29,760
ขอโทษด้วย คุณต้องหาต่อไป

507
00:40:29,760 --> 00:40:31,330
หาต่อไป

508
00:40:31,330 --> 00:40:34,330
คุณจะแนะนำผมยังไงบ้างล่ะ ?

509
00:40:36,430 --> 00:40:38,060
ผมไม่รู้

510
00:40:38,070 --> 00:40:40,900
ได้ยินว่าที่เนบราสก้าเยี่ยม

511
00:40:42,700 --> 00:40:44,500
เนบราสก้า

512
00:40:45,410 --> 00:40:47,440
ชายคนนี้

513
00:41:40,590 --> 00:41:44,960
โ�ช Oh, I see that lantern โ�ช

514
00:41:44,960 --> 00:41:47,000
โ�ช trimmed low โ�ช

515
00:41:47,000 --> 00:41:50,530
โ�ช burning in our home โ�ช

516
00:41:54,200 --> 00:41:59,110
โ�ช and though I feel like crying โ�ช

517
00:41:59,110 --> 00:42:01,710
โ�ช I swear tonight โ�ช

518
00:42:01,710 --> 00:42:08,930
	Sync & corrections by honeybunny
www.addic7ed.com

519
00:42:11,950 --> 00:42:15,950
www.thaisubtitle.com

520
00:42:19,950 --> 00:42:23,950
บรรยายไทยโดย
pkill1994, Temujin78, devilbloodzaa