1 00:00:02,085 --> 00:00:03,211 เจย์ 2 00:00:05,088 --> 00:00:07,090 - เจย์ - อะไร เกิดอะไรขึ้น 3 00:00:07,215 --> 00:00:08,508 คุณนอนกรน 4 00:00:08,591 --> 00:00:11,219 ผมเหรอ ขอโทษที ผม... 5 00:00:14,097 --> 00:00:15,724 ดูมันสิ 6 00:00:16,391 --> 00:00:18,685 ไม่เอาน่า เราตกลงกันแล้วนี่ ว่าไม่ให้สเตลล่าขึ้นเตียง 7 00:00:18,768 --> 00:00:20,603 แต่มันเป็นแค่ลูกหมาเองนะ 8 00:00:20,687 --> 00:00:22,772 คงกลัวแล้วกระโดดขึ้นมาบนเตียงเอง 9 00:00:22,897 --> 00:00:24,733 งั้นเหรอ ทีตอนแมนนี่ฝันร้าย 10 00:00:24,816 --> 00:00:26,359 ทำไมไม่ให้เขากระโดดขึ้นเตียงบ้างล่ะ 11 00:00:26,443 --> 00:00:29,029 กลอเรีย นี่เพิ่งจะหกโมงเช้าเองนะ ไว้ค่อยคุยกันได้ไหม 12 00:00:30,113 --> 00:00:31,823 ตอบคำถามก่อนสิ เจย์ 13 00:00:35,326 --> 00:00:36,327 ฉันจะลองดูในสัญญาเช่าบ้าน 14 00:00:36,411 --> 00:00:38,413 แต่ค่อนข้างมั่นใจ ว่าการทำยาไอซ์มันผิดกฎหมาย 15 00:00:38,538 --> 00:00:40,248 นายนี่ชอบชักใบให้เรือเสีย 16 00:00:40,331 --> 00:00:41,541 นายกำลังทำอะไรอยู่ 17 00:00:41,624 --> 00:00:44,711 นายต้องชอบความคิดนี้แน่ ฉันจะกินแค่ผลไม้เพื่อคุมน้ำหนัก 18 00:00:45,462 --> 00:00:46,337 รักเลย 19 00:00:46,421 --> 00:00:48,548 เกลียดสุดๆ เลย เอาจริงๆ นะ 20 00:00:48,631 --> 00:00:52,218 แคมที่กินดีอยู่ดี ก็อารมณ์ไม่ค่อยเสถียรอยู่แล้ว 21 00:00:52,302 --> 00:00:55,430 ถ้าไปจำกัดอาหารแบบนั้น เขาจะค่อยๆ 22 00:00:55,555 --> 00:00:57,557 กลายเป็นบ้าไปทีละขั้น 23 00:00:57,640 --> 00:00:59,642 เริ่มจากขั้นที่หนึ่ง เก็บกวาดของ 24 00:01:00,435 --> 00:01:01,352 พิษร้าย 25 00:01:02,145 --> 00:01:03,104 พิษร้าย 26 00:01:03,188 --> 00:01:04,314 พิษร้าย 27 00:01:04,481 --> 00:01:06,399 นายคิดว่าควรเริ่มทำ สัปดาห์นี้จริงๆ เหรอ 28 00:01:06,483 --> 00:01:07,400 ทำไมล่ะ 29 00:01:07,484 --> 00:01:09,110 เพราะเราต้องไปงานการกุศล ที่บ้านเจ้านายฉัน 30 00:01:09,194 --> 00:01:11,362 แล้วยังไง ฉันต้องเลื่อนภารกิจสุขภาพดีออกไป 31 00:01:11,446 --> 00:01:13,364 จนกว่าจะถึงจุดที่เรา ไม่ต้องเข้าสังคมเหรอ 32 00:01:13,448 --> 00:01:15,658 ซึ่งเป็นไปไม่ได้หรอก ก็ฉันมีเสน่ห์ซะขนาดนี้ 33 00:01:15,742 --> 00:01:17,202 ไม่นะ ไม่ อย่าทิ้งคุกกี้ 34 00:01:17,285 --> 00:01:18,995 ต้องทิ้งคุกกี้ด้วยสิ 35 00:01:19,996 --> 00:01:21,664 ทำไมนายถึงอยากให้ฉันล้มเหลวตลอดเลย 36 00:01:21,748 --> 00:01:23,958 ขั้นที่สอง หาเรื่องมิทเชลล์ 37 00:01:24,083 --> 00:01:26,795 เพราะท้ายที่สุดแล้ว ตอนที่แผนคุมอาหารของเขาพัง 38 00:01:26,878 --> 00:01:29,047 จนเหลือแต่นูเทลล่ากองยักษ์ 39 00:01:29,214 --> 00:01:30,465 เขาก็จะหันมาโทษผม 40 00:01:30,590 --> 00:01:32,425 และครั้งนี้ มันต้องไม่เป็นแบบนั้นอีก 41 00:01:32,509 --> 00:01:34,385 รู้ไหม ฉันว่าฉันจะคุมอาหาร กับนายด้วย 42 00:01:34,469 --> 00:01:36,805 น่าจะดีนะถ้าเราคุมไปด้วยกัน 43 00:01:36,888 --> 00:01:39,891 คอยช่วยเหลือกันเหมือนเป็นทีม พวกเราต่อสู้กับอาหาร 44 00:01:39,974 --> 00:01:41,392 ฉันรู้นะว่านายกำลังจะทำอะไร 45 00:01:42,519 --> 00:01:44,229 และฉันซึ้งใจมากๆ 46 00:01:44,979 --> 00:01:47,857 มันก็ดีกับฉันด้วยแหละ เพราะน้ำหนักฉันก็ขึ้นมาเหมือนกัน 47 00:01:47,941 --> 00:01:49,734 นั่นสินะ ฉันกะจะไม่ทักอยู่แล้วเชียว 48 00:01:54,989 --> 00:01:57,158 ขณะที่ตลาดหุ้นราคาตกฮวบลง 49 00:01:57,242 --> 00:02:00,036 ก็มีชายกล้าหาญนายหนึ่งไต่ตึกท้าฟ้า 50 00:02:00,245 --> 00:02:04,499 ท้าทายความตายถึงขีดสุด 51 00:02:04,707 --> 00:02:05,917 คนเราจะเจ๋งได้ขนาดไหนกัน 52 00:02:06,584 --> 00:02:07,877 เจ๋งสุดๆ เลย 53 00:02:10,255 --> 00:02:11,965 ไปเปิดประตูดูหน่อย เดี๋ยวพ่อหยุดไว้ให้ 54 00:02:13,591 --> 00:02:15,510 - ลุค เป็นยังไงบ้าง - ดีครับ น้ามิทเชลล์ 55 00:02:15,593 --> 00:02:17,470 ผมไม่ว่างคุยด้วยตอนนี้ ผมกำลังดูหนังอยู่ 56 00:02:17,554 --> 00:02:20,515 ไม่เป็นไร น้าแค่จะเอาถุง รวมอาหารขยะพวกนี้มาให้เฉยๆ 57 00:02:21,099 --> 00:02:22,016 ว่ามาครับ 58 00:02:22,684 --> 00:02:26,437 แคมกับน้าอยู่ในช่วงคุมอาหาร ดังนั้นการมีของพวกนี้อยู่ในบ้าน... 59 00:02:26,521 --> 00:02:28,731 ผมพอเข้าใจแล้วครับ ไว้เจอกันใหม่นะ 60 00:02:35,530 --> 00:02:37,949 พอได้ดูชายประหลาดน่าอัศจรรย์คนนั้น 61 00:02:38,032 --> 00:02:40,577 ทำตามความฝันในการไต่เชือก ก็ทำให้ผมคิดได้ว่า 62 00:02:41,536 --> 00:02:43,538 บางทีผมควรทำตามฝัน... 63 00:02:43,621 --> 00:02:44,581 เอ้านี่ พวก 64 00:02:49,335 --> 00:02:50,795 ผมจะเดินไต่เชือก 65 00:03:04,100 --> 00:03:06,352 อย่างนั้นแหละ พ่อทำได้ พ่อต้องทำได้ 66 00:03:06,519 --> 00:03:08,646 - จดจ่อเข้าไว้ กระหายขึ้นอีก - ลูกยังสติดีอยู่ใช่ไหม 67 00:03:08,730 --> 00:03:10,273 อะไรนะ ดีสิ ไม่สิ ไม่ 68 00:03:10,398 --> 00:03:12,025 ผมแค่ภูมิใจในตัวพ่อมากๆ 69 00:03:12,108 --> 00:03:14,277 ในถุงนั่นมีช็อกโกแลตอยู่เยอะมาก 70 00:03:14,944 --> 00:03:18,114 ฟิล ที่รัก คุณต้องพาลุคไปโรงเรียนนะ 71 00:03:18,281 --> 00:03:19,115 รู้แล้ว 72 00:03:19,490 --> 00:03:22,368 พ่อไม่ออกนอกเส้นเลยตั้งสามครั้ง จากสี่ครั้งที่เราซ้อมกันเมื่อกี้ 73 00:03:22,577 --> 00:03:24,787 บ่ายนี้ เราจะเดินบนอากาศกัน 74 00:03:24,871 --> 00:03:27,040 - ใช่เลย - ใช่เลย 75 00:03:28,917 --> 00:03:30,919 - ใช่เลย - ใช่เลย 76 00:03:33,838 --> 00:03:37,926 นั่งอยู่คนเดียวตรงโต๊ะแบบนั้น ฉันว่าฉันเคยเห็นที่ไหนมาก่อนนะ 77 00:03:38,092 --> 00:03:40,720 อ๋อ ก็เห็นทุกวันนี่นะ ที่โรงอาหารของโรงเรียน 78 00:03:40,929 --> 00:03:42,972 - ฉันเลือกที่จะนั่งเอง - โรงเรียนเลือกต่างหาก 79 00:03:43,056 --> 00:03:43,973 เลือกพี่น่ะเหรอ 80 00:03:44,098 --> 00:03:47,810 เฮลี่ย์ พูดดีๆ กับน้อง อเล็กซ์ ตอกกลับได้ดี 81 00:03:48,561 --> 00:03:50,188 - แม่คะ เซ็นให้หน่อย - อะไรล่ะนี่ 82 00:03:50,271 --> 00:03:52,273 พวกเขาอนุมัติให้หนูเรียน คณิตระดับสูงขึ้นแล้วค่ะ 83 00:03:52,398 --> 00:03:53,816 คาบสาม เรียนกับครูวอเตอร์ส 84 00:03:53,900 --> 00:03:56,569 อะไรกัน แม่ห้ามเซ็นให้นะ นี่มันคาบที่หนูเรียนด้วย 85 00:03:56,653 --> 00:03:59,072 เธออยู่มัธยมสาม จะมาเรียนวิชาของมัธยมสี่ทำไม 86 00:03:59,155 --> 00:04:01,532 พี่อยู่มัธยมหกแล้ว ทำไมถึง ยังเรียนวิชาของมัธยมสี่อยู่ล่ะ 87 00:04:01,616 --> 00:04:03,451 ไม่ใช่ "ยังเรียน" ต้องพูดว่า "เรียนซ้ำ" 88 00:04:03,534 --> 00:04:05,078 อเล็กซ์ พูดดีๆ กับพี่เขาด้วย 89 00:04:05,161 --> 00:04:06,955 เฮลี่ย์ ตอกกลับได้ไม่ดีเลย 90 00:04:07,080 --> 00:04:09,123 กะแล้วว่ามีแต่แย่กับแย่ ที่เธอมาเรียนที่เดียวกัน 91 00:04:09,207 --> 00:04:10,750 ทนเอาหน่อยแล้วกัน แค่ไม่กี่ปี 92 00:04:10,833 --> 00:04:12,794 ลูกก็ได้เรียนอยู่คนเดียวแบบเดิมแล้ว ไปเถอะสาวๆ 93 00:04:15,171 --> 00:04:16,881 เจย์ ดูนี่สิ 94 00:04:18,925 --> 00:04:21,928 พังหมดแล้ว เพราะสเตลล่ากัด มันกัดรองเท้าฉัน 95 00:04:22,011 --> 00:04:23,846 คุณต้องทำโทษเจ้าหมาโง่นั่น 96 00:04:23,930 --> 00:04:25,473 - ผมทำโทษมันตลอดนะ - งั้นเหรอ 97 00:04:25,556 --> 00:04:27,433 ด้วยการซื้อคัพเค้กให้มันงั้นเหรอ 98 00:04:27,517 --> 00:04:28,476 นั่นไม่ใช่คัพเค้ก 99 00:04:28,559 --> 00:04:30,728 มันเป็นขนมของสุนัขในรูปแบบคัพเค้ก 100 00:04:30,812 --> 00:04:33,273 คุณควรจะบอกแมนนี่แบบนี้ ก่อนที่เขาจะกินมันเข้าไปนะ 101 00:04:33,356 --> 00:04:35,108 ไม่เอาน่า ขนเขาไม่เคยสวย ขนาดนั้นมาก่อนเลยนะ 102 00:04:36,234 --> 00:04:39,112 ถ้ามันเป็นรองเท้าคุณที่โดนกัด คุณคงไม่ตลกด้วยหรอก 103 00:04:39,237 --> 00:04:41,406 ก็ผมไม่ทิ้งรองเท้าเอาไว้เรี่ยราดนี่ เพราะงั้น... 104 00:04:41,906 --> 00:04:44,826 เลยเป็นความผิดของฉันเอง ที่มันมากัดรองเท้าฉันสินะ 105 00:04:44,909 --> 00:04:47,161 ผมไม่ได้พูดนะ คุณพูดเองทั้งนั้น 106 00:04:47,245 --> 00:04:50,290 - คุณต้องเลิกโอ๋มันได้แล้ว - ผมเปล่าโอ๋มันนะ 107 00:04:53,793 --> 00:04:54,711 อะไรล่ะ 108 00:04:56,004 --> 00:04:59,716 มันแค่อยากดื่มน้ำ ตลกดีออก 109 00:05:00,466 --> 00:05:03,428 ห้ามมองมาทางพี่ตอนอยู่ในห้องเรียน ห้ามส่งข้อความมาด้วย 110 00:05:03,511 --> 00:05:05,346 ใครจะส่งข้อความระหว่างเรียนอยู่กัน 111 00:05:06,431 --> 00:05:07,724 เธอมันตัวอะไรกันเนี่ย 112 00:05:08,057 --> 00:05:11,644 ลูกรัก แม่รู้ว่าสถานการณ์นี้ มันไม่ใช่อะไรที่ลูกเคยวาดภาพไว้ 113 00:05:11,769 --> 00:05:14,105 แต่บางครั้ง เราก็ต้องทนมันให้ได้ 114 00:05:14,230 --> 00:05:15,106 ว่าไงคะ 115 00:05:15,690 --> 00:05:18,776 ขอโทษนะคะ แต่คุณได้สังเกตไหม ว่าตรงนี้มันเป็นเส้นเหลือง 116 00:05:19,277 --> 00:05:20,278 ไม่ทันสังเกตเลยค่ะ 117 00:05:20,445 --> 00:05:23,072 เส้นนี้มันแปลว่า ให้รับส่งคนได้เท่านั้น 118 00:05:23,156 --> 00:05:25,450 โอเคค่ะ ฉันก็กำลังจะส่งลูกลงโรงเรียนไง 119 00:05:25,533 --> 00:05:27,327 แต่ไม่เห็นมีเด็กคนไหน ออกมาจากรถเลยนะ 120 00:05:27,410 --> 00:05:29,037 เรากำลังคุยกันนิดหน่อย 121 00:05:29,120 --> 00:05:30,121 แหม 122 00:05:30,747 --> 00:05:33,207 ก่อนที่ฉันจะทำให้คุณ ตกใจเป็นครั้งที่สามนะ 123 00:05:33,291 --> 00:05:35,168 ฉันส่งลูกลงตรงนี้มาตลอด และ... 124 00:05:35,251 --> 00:05:36,502 - ขยับรถซะ - โอเค ตามนั้น 125 00:05:36,586 --> 00:05:38,171 จะเป็นปัญหาอะไรขนาดนั้น 126 00:05:38,254 --> 00:05:39,964 แม่น่าจะตอกกลับไปว่า... 127 00:05:40,048 --> 00:05:42,216 ไม่ตอกกลับ การที่แม่ไม่ตอกกลับ นั่นแหละดีที่สุดแล้ว 128 00:05:42,341 --> 00:05:44,635 ยังไงแม่ก็ต้องมาที่นี่ทุกวัน จะทำให้เรื่องมันแย่ไปอีกทำไม 129 00:05:44,844 --> 00:05:46,345 นี่แหละสิ่งที่แม่พยายามจะบอกลูก 130 00:05:46,429 --> 00:05:48,347 สถานการณ์ชวนอึดอัดใจ ไม่ชอบใจ 131 00:05:48,556 --> 00:05:49,682 ทนมันให้ได้ 132 00:05:50,683 --> 00:05:52,185 โชคดีนะลูก 133 00:05:52,268 --> 00:05:54,312 - ค่ะ - รักนะลูก 134 00:05:54,687 --> 00:05:56,022 บ๊ายบาย 135 00:06:00,359 --> 00:06:03,196 "แต่ไม่เห็นมีเด็กคนไหน ออกมาจากรถเลยนะ" 136 00:06:03,279 --> 00:06:05,782 อยากเห็นกำปั้นฉัน ออกไปหาหน้าแกบ้างไหมล่ะ 137 00:06:05,865 --> 00:06:08,034 ให้ตาย เพิ่งมาคิดได้ตอนนี้ 138 00:06:09,118 --> 00:06:10,870 วันที่สี่ของการกินแต่ผลไม้ 139 00:06:10,995 --> 00:06:13,372 ผมหิวนะ แต่รวมๆ แล้วก็ยังดีอยู่ 140 00:06:14,165 --> 00:06:16,584 ไม่เหมือนกับแคม เขาค่อนข้างจะมี 141 00:06:16,876 --> 00:06:18,044 "ความดราม่า" เยอะหน่อย 142 00:06:18,586 --> 00:06:22,173 หลังจากขั้นที่หนึ่งที่โยนอาหารทิ้ง และขั้นสองที่หาเรื่องผม 143 00:06:22,340 --> 00:06:25,760 เขาก็เข้าสู่ขั้นที่สาม กลายเป็นนักแสดงละครน้ำเน่า 144 00:06:25,843 --> 00:06:28,721 ฉันแค่อยากให้พี่สาวของฉัน ได้แสดงตัวตนมากกว่านี้ 145 00:06:28,805 --> 00:06:30,890 เธอมีความสามารถตั้งหลายอย่าง 146 00:06:31,224 --> 00:06:33,476 ทำไมคนเราถึงตื้นเขินกันได้ขนาดนี้ 147 00:06:35,520 --> 00:06:38,523 และตามมาด้วยขั้นที่สี่ การรู้แจ้งอย่างกะทันหัน 148 00:06:38,606 --> 00:06:41,442 ฉันไม่ต้องการอาหาร 149 00:06:42,110 --> 00:06:44,487 ดูสิ มีสถาปัตยกรรมอันสวยงาม อยู่รอบตัวเรา 150 00:06:45,113 --> 00:06:46,948 ชาวสเปนนี่ฝึกนักกีฬา ได้ยอดเยี่ยมจริงๆ 151 00:06:47,323 --> 00:06:50,118 และสู่ขั้นที่ห้า ความสิ้นหวัง 152 00:06:51,702 --> 00:06:55,498 พ่อจ๋า เราซ่อนแล้ว แต่พ่อไม่ไปหาพวกเราเลย 153 00:06:56,999 --> 00:06:57,917 แคม 154 00:06:58,000 --> 00:06:59,210 แล้วความโกรธก็เข้าครอบงำ 155 00:07:02,713 --> 00:07:04,090 โอ๊ย 156 00:07:06,300 --> 00:07:08,052 เกิดอะไรขึ้นเนี่ย 157 00:07:08,136 --> 00:07:12,014 เรื่องดีก็คือ แคมไม่เคย ควบคุมอาหารได้นานขนาดนี้ 158 00:07:13,224 --> 00:07:15,852 แต่เรื่องแย่ก็คือ ผมไม่รู้แล้ว ว่าขั้นต่อไปจะเป็นยังไง 159 00:07:17,019 --> 00:07:19,105 แต่ผมว่าคงไม่ใช่การเป็น แขกร่วมงานที่มีเสน่ห์หรอก 160 00:07:19,856 --> 00:07:23,443 แคม ฉันว่าพรุ่งนี้ ฉันจะเป็นคน ไปรับหน้าให้เราที่งานเจ้านายฉันเอง 161 00:07:23,526 --> 00:07:24,902 นายไม่ต้องไปงานหรอก 162 00:07:26,320 --> 00:07:27,447 มันน่าเบื่อจะตาย 163 00:07:29,157 --> 00:07:31,367 งานโง่ๆ คนก็เยอะแยะไปหมด 164 00:07:33,286 --> 00:07:34,287 ต้องวนหาที่จอดรถ... 165 00:07:35,413 --> 00:07:37,415 - แคม พูดอะไรหน่อยสิ - นายเกลียดฉันเพราะอะไร 166 00:07:37,498 --> 00:07:38,541 ฉันไม่ได้เกลียดนาย 167 00:07:38,624 --> 00:07:40,376 งั้นทำไมถึงพยายามผลักไสฉัน ออกจากชีวิตล่ะ 168 00:07:40,460 --> 00:07:42,503 เพราะตอนนี้นายดูไม่ค่อยจะ... 169 00:07:44,338 --> 00:07:45,506 อยู่กับร่องกับรอย 170 00:07:45,590 --> 00:07:46,799 อยากรู้ไหมว่าฉันคิดอะไรอยู่ 171 00:07:46,883 --> 00:07:48,426 นายควรเลิกกังวลเกี่ยวกับฉัน 172 00:07:48,551 --> 00:07:50,887 แล้วเอาเวลาไปสนใจตัวเองเถอะ ว่าคืนพรุ่งนี้จะใส่อะไรดี 173 00:07:50,970 --> 00:07:52,597 เพราะฉันเห็นชุดที่นายจะใส่แล้ว 174 00:07:52,680 --> 00:07:55,057 แต่ฉันว่านายคงไม่ชอบสารรูปตัวเอง ตอนถ่ายรูปออกมาหรอก 175 00:07:57,018 --> 00:07:58,686 ฉันยังไม่ได้ตัดสินใจสักหน่อย 176 00:08:00,563 --> 00:08:02,899 เธอชูมือขึ้นแทบจะทุกๆ ห้าวินาที 177 00:08:02,982 --> 00:08:05,776 แถมยังเตือนครูวอเตอร์สด้วย ว่าต้องสั่งการบ้าน 178 00:08:05,860 --> 00:08:08,279 ทุกคนคงปลื้มตายล่ะ รู้ไหมว่าหนูอายแค่ไหน 179 00:08:08,362 --> 00:08:09,697 ไม่อายเท่าฉัน 180 00:08:09,822 --> 00:08:12,408 ตอนที่พี่บอกว่าแปด เป็นจำนวนเฉพาะหรอก เลขแปดเนี่ยนะ 181 00:08:12,533 --> 00:08:14,076 พอแล้ว แม่ว่า 182 00:08:14,202 --> 00:08:16,913 เดี๋ยวแม่จะโทรไปที่โรงเรียน ให้เขาเปลี่ยนตารางเรียนพวกลูก 183 00:08:16,996 --> 00:08:20,374 แต่อยากให้รู้ไว้นะ ว่าแม่เสียใจมากกับเรื่องที่เกิดขึ้น 184 00:08:20,458 --> 00:08:22,376 แม่คิดว่าลูกสองคนจะเข้าใจ 185 00:08:22,460 --> 00:08:24,921 ว่าการที่ลูกได้เรียนด้วยกัน มันดีกับลูกทั้งสองคนแค่ไหน 186 00:08:25,004 --> 00:08:27,006 อเล็กซ์คอยช่วยสอนหนังสือเฮลี่ย์ 187 00:08:27,089 --> 00:08:30,009 เฮลี่ย์คอยช่วยอเล็กซ์ ให้เข้ากับคนอื่นในห้องให้ได้ 188 00:08:30,092 --> 00:08:33,554 ทั้งๆ ที่ลูกสองคนควรจะกลายเป็น คู่หูดันฟีแสนยอดเยี่ยม 189 00:08:33,763 --> 00:08:37,016 แต่ลูกกลับกลายเป็นอะไรรู้ไหม ดันฟีครึ่งๆ กลางๆ ที่ดีแต่เถียงกัน 190 00:08:37,099 --> 00:08:38,726 แล้วแม่ก็กลายเป็นคนโง่ ที่หวังสูงกว่านั้น 191 00:08:38,809 --> 00:08:40,144 - ก็เธอ... - เธอไม่เคยฟัง... 192 00:08:40,228 --> 00:08:43,272 แม่ไม่อยากฟังแล้ว ขึ้นไปบนห้องเลย ขึ้นไป 193 00:08:45,775 --> 00:08:48,194 โอ้โฮ อะไรกันล่ะนั่น 194 00:08:49,612 --> 00:08:51,280 การเลี้ยงลูกชั้นเซียนไง 195 00:08:51,572 --> 00:08:56,160 ตอนนี้ ลูกสาวของเราก็กำลังตกลง หาข้อสรุปที่พวกเธอคิดว่าคิดได้เอง 196 00:08:56,244 --> 00:08:58,871 แต่จริงๆ แล้วเป็นความคิดที่ฉัน เป็นคนป้อนให้อย่างมีชั้นเชิง 197 00:08:58,955 --> 00:09:00,748 ซับซ้อนมาก แคลร์ 198 00:09:00,873 --> 00:09:03,417 เดินหมากได้อันตราย แต่ผมชอบนะ 199 00:09:07,547 --> 00:09:09,131 - นั่นมันอะไรกันคะ - อุปกรณ์ไต่เชือก 200 00:09:10,508 --> 00:09:13,052 อยากไปงานเต้นรำ ก็ต้องเลือกรองเท้าให้ถูกคู่ 201 00:09:13,511 --> 00:09:14,762 ลุค ไปเอากล้องมาเร็ว 202 00:09:17,265 --> 00:09:18,099 ลุค 203 00:09:18,599 --> 00:09:19,767 ผมไม่ได้หลับนะ 204 00:09:21,602 --> 00:09:25,398 ที่รัก นั่นมัน รองเท้าเต้นแจ๊สไม่ใช่เหรอ 205 00:09:25,481 --> 00:09:26,941 ไม่ใช่ นี่รองเท้าไต่เชือก 206 00:09:27,024 --> 00:09:29,569 ได้มาจากซุ้มขายของเลหลัง มันถูกใส่ไปแค่ครั้งเดียวเอง 207 00:09:29,777 --> 00:09:32,071 มันไม่ใช่จุดรับประกันว่า... 208 00:09:32,154 --> 00:09:33,698 ฟิล ที่รัก 209 00:09:34,615 --> 00:09:37,034 ระวังหน่อย นั่นแหละ 210 00:09:37,451 --> 00:09:38,953 ระวังประตูด้วย 211 00:09:42,039 --> 00:09:43,374 นี่ ข้อสามตอบอะไร 212 00:09:43,541 --> 00:09:45,751 ถ้าฉันบอกพี่เลย พี่ก็ไม่ได้เรียนรู้สิ 213 00:09:46,127 --> 00:09:48,713 แล้วถ้าฉันมีอะไรให้เธอ เป็นการตอบแทนล่ะ 214 00:09:48,796 --> 00:09:49,797 เช่นอะไร 215 00:09:50,673 --> 00:09:51,924 ให้เธอคุยกับฉันในคาบเรียนได้ 216 00:09:55,720 --> 00:09:57,597 พาฉันไปกินข้าวเที่ยงที่โต๊ะเด็กเจ๋ง 217 00:09:57,680 --> 00:09:59,390 งั้นก็ต้องแลกกับคำตอบของทุกข้อ 218 00:09:59,473 --> 00:10:00,766 งั้นพี่ต้องพาฉันไปกินทั้งสัปดาห์ 219 00:10:00,850 --> 00:10:02,602 - งั้นต้องขอลอกสอบย่อยด้วยแล้วล่ะ - ทั้งเดือน 220 00:10:02,685 --> 00:10:04,145 - ข้อสอบกลางภาคด้วย - ตกลง 221 00:10:05,229 --> 00:10:06,480 ดูดีเลยครับ พ่อ 222 00:10:06,981 --> 00:10:11,360 ด้วยย่างก้าวนี้ ฉันก็จะก้าวผ่านขีดจำกัด... 223 00:10:12,069 --> 00:10:13,863 ตาเถรตกหกคะเมน 224 00:10:15,990 --> 00:10:16,949 อย่ามองพ่อแบบนั้น 225 00:10:18,409 --> 00:10:20,620 - แม่คะๆ - มีอะไรๆ 226 00:10:20,745 --> 00:10:22,455 แม่โทรคุยกับโรงเรียนแล้วหรือยัง 227 00:10:22,538 --> 00:10:24,040 ยังเลย กำลังจะโทรพอดี 228 00:10:24,290 --> 00:10:25,666 โอ๊ย ให้ตายเถอะ 229 00:10:25,791 --> 00:10:28,586 ดีค่ะ เพราะพวกเราตกลงกันแล้วว่า ให้พวกเราเรียนด้วยกันน่าจะดีกว่า 230 00:10:28,669 --> 00:10:30,838 จริงเหรอ คือลูก แม่ไม่แน่ใจเลย 231 00:10:30,921 --> 00:10:33,341 - ขอร้องล่ะค่ะ ให้เราลองดูเถอะ - คู่หูดันฟีแสนยอดเยี่ยมไงคะ 232 00:10:33,924 --> 00:10:36,135 พ่อถือไปด้วยไม่ได้ 233 00:10:37,637 --> 00:10:39,305 ให้เวลาอีกหนึ่งสัปดาห์ก็แล้วกัน 234 00:10:39,889 --> 00:10:40,806 ขอบคุณค่ะแม่ 235 00:10:45,186 --> 00:10:48,022 ไม่รู้สิ ก็มีซุปหนึ่งถ้วย สลัดค็อบบ์ 236 00:10:48,606 --> 00:10:49,982 ใช่ โรยเบคอนด้วย 237 00:10:50,650 --> 00:10:53,235 แคม ฉันไม่ว่างมาอธิบายว่าฉัน กินอะไรไปบ้างให้คุณฟังทั้งวันหรอกนะ 238 00:10:54,362 --> 00:10:57,740 เลิกกินของของฉันสักที เจ้าหมาโง่ 239 00:10:57,990 --> 00:10:59,950 เปล่า แคม ไม่ใช่คุณ เดี๋ยวฉันโทรกลับนะ 240 00:11:00,660 --> 00:11:01,702 หมานิสัยเสีย 241 00:11:02,370 --> 00:11:03,371 อยากกัดของมากใช่ไหม 242 00:11:03,746 --> 00:11:05,665 โอเคๆ 243 00:11:05,998 --> 00:11:06,957 นี่ไง 244 00:11:07,667 --> 00:11:10,878 เห็นรองเท้าผู้ชายน่าอร่อยนี่ไหม กินเลยสิ 245 00:11:11,045 --> 00:11:13,464 มาเถอะน่า กัดเลย 246 00:11:14,965 --> 00:11:15,800 อร่อยนะ 247 00:11:16,384 --> 00:11:17,843 กัดมันสิ 248 00:11:18,636 --> 00:11:20,846 กัดรองเท้าสิ ไม่เอาน่ะ กัดเลย 249 00:11:23,182 --> 00:11:24,266 แบบนี้ไง ดูสิ 250 00:11:25,810 --> 00:11:26,727 อร่อยมากๆ 251 00:11:27,978 --> 00:11:28,813 แม่ 252 00:11:30,564 --> 00:11:31,482 ปล่อยเดี๋ยวนี้ 253 00:11:36,028 --> 00:11:38,697 - คือฉัน... - ขอโทษนะที่เธอต้องมาเห็นอะไรแบบนี้ 254 00:11:44,495 --> 00:11:46,122 - สวัสดีค่ะ - สวัสดีค่ะ คุณนายดันฟี 255 00:11:46,205 --> 00:11:47,748 ดิฉันชื่อโรสนะคะ จากห้องผู้อำนวยการ 256 00:11:47,832 --> 00:11:50,000 - ถือสายรอ ผอ.เวลเลอร์สักครู่นะคะ - ค่ะ 257 00:11:50,835 --> 00:11:52,169 ไม่นะ 258 00:11:52,253 --> 00:11:55,673 - สวัสดี แคลร์ - ว่าไง จอห์น ลูกฉันทำอะไรอีก 259 00:11:55,798 --> 00:11:57,800 คราวนี้เป็นลูกของคุณ ทั้งสองคนเลยล่ะ 260 00:11:58,426 --> 00:11:59,718 ทั้งสองคนเลยเหรอ 261 00:12:00,010 --> 00:12:02,430 อเล็กซ์ให้เฮลี่ย์ลอกการบ้าน 262 00:12:02,638 --> 00:12:05,141 - แล้วครูวอเตอร์สจับได้ - ฉันไม่เชื่อหรอกนะ 263 00:12:05,433 --> 00:12:08,769 ผมกำลังจะเข้าไปคุยกับพวกเขา พวกเขาคงออกไปหาคุณช้าหน่อยนะ 264 00:12:09,270 --> 00:12:11,355 ฉันต้องขอโทษด้วยนะจอห์น ขอโทษจริงๆ 265 00:12:11,439 --> 00:12:14,066 ฉันเป็นแม่ที่ดีกว่านี้ได้จริงๆ นะ 266 00:12:14,316 --> 00:12:15,484 คุณเคยพูดแบบนี้แล้ว 267 00:12:18,821 --> 00:12:19,864 เอาจริงเหรอ 268 00:12:21,615 --> 00:12:23,701 เอาจริงเหรอ นี่ คุณ 269 00:12:23,909 --> 00:12:25,035 ขอโทษทีนะ 270 00:12:26,036 --> 00:12:28,414 นี่มันบ้าอะไรกัน 271 00:12:28,622 --> 00:12:31,625 บริเวณนี้ใช้สำหรับรับส่งคนเท่านั้น ไม่ใช่เพื่อคุยโทรศัพท์ 272 00:12:31,709 --> 00:12:33,252 ใช่ ฉันรู้ แต่ฉันกำลังคุยกับ 273 00:12:33,335 --> 00:12:35,880 ทางโรงเรียนว่าลูกของฉัน ใกล้จะออกมาแล้ว เพราะงั้น... 274 00:12:35,963 --> 00:12:38,424 คุณรู้ไหมว่าบริเวณนี้ มีระยะเวลาจอดจำกัด 275 00:12:38,507 --> 00:12:39,842 ไม่ ไม่รู้ 276 00:12:40,759 --> 00:12:41,969 ว้าว 277 00:12:42,928 --> 00:12:44,847 ตอนนี้ฉันอยากจะปลดปล่อย อะไรออกมาบ้างแล้วล่ะ 278 00:12:45,723 --> 00:12:46,891 ฉันรู้ว่าคุณเป็นคนประเภทไหน 279 00:12:47,349 --> 00:12:50,978 ชีวิตมันไม่ยุติธรรมเลยสินะ มันคงทำให้คุณรู้สึกตัวเล็กนิดเดียว 280 00:12:51,228 --> 00:12:54,773 แล้วพอวันหนึ่ง มีคนเอาชุดตำรวจปลอม 281 00:12:54,857 --> 00:12:59,028 พร้อมตราของเล่นกับเน็กไทตลกๆ นี่ให้ คุณก็คิดว่าได้เวลาแก้แค้นแล้วสินะ 282 00:12:59,778 --> 00:13:02,948 ฉันมีเรื่องจะบอกล่ะ คุณหน่วยบังคับใช้กฎหมายการจอดรถ 283 00:13:03,949 --> 00:13:04,950 มันไม่ใช่ความผิดของฉัน 284 00:13:11,582 --> 00:13:13,876 - ผมขอโทษจริงๆ ครับพ่อ - ไม่เป็นไร 285 00:13:14,168 --> 00:13:16,128 ใครๆ ก็อ้วกที่โรงเรียนกันทั้งนั้น 286 00:13:16,921 --> 00:13:18,756 ถ้าพ่อได้หนึ่งเหรียญ ทุกครั้งที่อ้วกที่โรงเรียน 287 00:13:18,839 --> 00:13:19,882 รู้ไหมว่าพ่อจะมีเงินแค่ไหน 288 00:13:20,174 --> 00:13:21,300 สามสิบห้าเซนต์ 289 00:13:21,509 --> 00:13:24,345 ถูกเผงเลย ตอนนี้ก็ไปอาบน้ำซะ พ่อจะโทรหาหมอให้ 290 00:13:25,304 --> 00:13:27,097 เดี๋ยวครับพ่อ ไม่ต้องโทรบอกหมอหรอก 291 00:13:27,681 --> 00:13:28,641 ทำไมล่ะ 292 00:13:28,724 --> 00:13:31,644 วันก่อน น้ามิทเชลล์ เอาถุงอาหารขยะมาให้ 293 00:13:31,727 --> 00:13:33,521 เพื่อที่น้ากับน้าแคมจะได้กินแต่ไม้ 294 00:13:34,104 --> 00:13:36,106 - กินแต่ผลไม้หรือเปล่า - ผมว่าน้าพูดแค่ว่ากินไม้นะ 295 00:13:36,357 --> 00:13:40,277 ช่างเถอะ ผมก็เลยเอาถุงนั่นมาซ่อน แล้วกินมันทั้งหมด 296 00:13:40,361 --> 00:13:41,320 ไม่นะ พวก 297 00:13:41,403 --> 00:13:45,115 ผมควบคุมตัวเองไม่ได้ ผมอ่อนแอ อย่ามองแบบนั้นสิ 298 00:13:45,241 --> 00:13:46,617 ไม่เป็นไรน่ะ 299 00:13:46,867 --> 00:13:50,204 ไม่เป็นไร ลูกก็ได้บทเรียนแล้วไง 300 00:13:51,121 --> 00:13:52,456 บทเรียนที่แสนเจ็บปวด 301 00:13:53,999 --> 00:13:55,167 พ่อว่าเราได้ทั้งคู่เลย 302 00:13:55,793 --> 00:13:56,710 พ่อหมายความว่ายังไง 303 00:13:57,920 --> 00:14:01,507 พ่อมองตัวเองว่าเป็นชายที่สามารถ โบยบินอยู่กลางฟ้า เต้นรำอยู่บนเชือก 304 00:14:02,132 --> 00:14:04,802 แต่จริงๆ แล้วแค่อยู่ให้สูงจากพื้น มากกว่าฟุตครึ่งก็ยังทำไม่ได้ 305 00:14:05,386 --> 00:14:06,720 ปัญหาอาจอยู่ตรงนั้นก็ได้นะพ่อ 306 00:14:07,638 --> 00:14:10,975 สาเหตุที่พ่อร่วงลงมาเรื่อยๆ อาจเป็นเพราะพ่อรู้ว่ายังร่วงลงมาได้ 307 00:14:12,142 --> 00:14:15,062 ถ้าเชือกมันสูงกว่านั้นมากๆ พ่ออาจไม่ตกลงมาอีกก็ได้ 308 00:14:16,564 --> 00:14:17,982 แหม ลุค 309 00:14:20,109 --> 00:14:21,360 ลูกนี่มันอัจฉริยะชัดๆ 310 00:14:21,777 --> 00:14:23,070 มาเถอะ เรามีงานต้องทำกัน 311 00:14:23,153 --> 00:14:25,948 - ไปกัน แต่ผมขอกินโดนัทก่อนได้ไหม - ได้สิ ได้เลยลูก 312 00:14:28,242 --> 00:14:30,828 มาจนได้ คู่เทพดันฟีของแม่ 313 00:14:31,203 --> 00:14:34,248 - พวกเราขอโทษค่ะ แต่เราแค่... - ลูกไม่มีสิทธิ์พูดอะไรทั้งนั้น 314 00:14:34,832 --> 00:14:37,960 วันนี้ลูกมีโอกาส ที่จะเป็นคนที่ดีขึ้นกว่าเดิม 315 00:14:38,210 --> 00:14:41,797 ลูกจะได้เข้าสังคมเป็น ส่วนลูกก็จะได้เป็นนักเรียนที่ดีขึ้น 316 00:14:41,881 --> 00:14:45,759 ลูกสามารถทำให้สกุลเราดีเลิศยิ่งขึ้น แต่ลูกกลับเลือกที่จะทำให้มันมัวหมอง 317 00:14:45,843 --> 00:14:47,887 เพราะงั้นก็ ขอแสดงความยินดีด้วยนะสาวๆ 318 00:14:48,053 --> 00:14:49,680 ที่ลูกได้ดึงครอบครัวเรา ให้ตกต่ำลงไปอีก 319 00:14:52,182 --> 00:14:54,351 - แม่คะ คือแม่... - ใช่ เต็มๆ เลย 320 00:14:54,643 --> 00:14:56,979 และแม่ก็อยากจะแก้มัดมันเหมือนกัน ถ้าแม่ทำได้นะ 321 00:14:57,187 --> 00:14:59,273 - เราจะมีปัญหาอะไรเพิ่มอีกไหม - ไม่ค่ะ ไม่มี 322 00:14:59,648 --> 00:15:01,609 อุ๊ย แคลร์ ให้ฉันขับรถไปส่งเด็กๆ ให้ไหม 323 00:15:01,692 --> 00:15:03,360 ไม่เป็นไร เจเน็ต ไม่เป็นไร 324 00:15:05,362 --> 00:15:06,697 รีซอตโตชีสนมแพะปั้นก้อนครับ 325 00:15:07,448 --> 00:15:08,449 ไม่ล่ะ ขอบคุณ 326 00:15:08,741 --> 00:15:10,743 แน่ใจเหรอครับ มันอร่อยมากนะ 327 00:15:10,826 --> 00:15:11,869 ไปไกลๆ เลย 328 00:15:12,161 --> 00:15:15,247 การรับมือกับแคมมันยากมากอยู่แล้ว แม้กระทั่งตอนที่ผมมีพลังงานเต็มที่ 329 00:15:15,331 --> 00:15:17,625 ผมก็คุมอาหารมานานเท่ากับเขา 330 00:15:17,708 --> 00:15:21,003 เพราะงั้น ตอนนี้ผมก็ไม่มีแรง จะมาต่อกรกับคนบ้าจอมจู้จี๋... 331 00:15:21,170 --> 00:15:23,088 จี้ จู้จี้ หรอกนะ 332 00:15:24,256 --> 00:15:25,174 แคม 333 00:15:25,883 --> 00:15:28,636 อย่าหัวเสียใส่ฉันนะ แต่ฉันว่านายต้องกินอะไรสักหน่อย 334 00:15:28,719 --> 00:15:29,553 อะไรกัน 335 00:15:29,929 --> 00:15:31,597 นายควรจะเป็นคนที่คอยสนับสนุนฉันสิ 336 00:15:31,680 --> 00:15:33,182 ไปให้ไกลจากฉันเลย จอมล่อลวง 337 00:15:33,265 --> 00:15:35,434 ไม่อยากเชื่อเลยว่าฉันจะได้เรียกนาย ด้วยชื่อหยาบคายแบบนั้น 338 00:15:36,018 --> 00:15:39,563 ผมเห็นแม่ทำอะไรบ้าๆ มาก็เยอะนะ แต่นี่มันอีกระดับเลย 339 00:15:41,190 --> 00:15:43,359 - คุกกี้นี่เป็นแบบให้คนกินใช่ไหม - ไว้ใจได้น่า 340 00:15:43,442 --> 00:15:45,319 ถ้าตอบชัดๆ ว่า "ใช่" หรือ "ไม่ใช่" จะดีมากเลยนะ 341 00:15:45,402 --> 00:15:46,820 คัพเค้กนั่นทำผมฝังใจ 342 00:15:50,491 --> 00:15:51,659 มีความสุขแล้วสินะ 343 00:15:52,326 --> 00:15:54,828 ที่ลดค่าฉัน ให้กลายเป็นคนกินรองเท้าได้ 344 00:15:54,912 --> 00:15:56,956 - กลอเรีย นั่งลงก่อน - ตลกนักหรือไง 345 00:15:57,247 --> 00:15:58,958 ที่มาพูดกับฉันเหมือนพูดกับหมา 346 00:15:59,041 --> 00:16:00,626 ผมไม่ได้พูดเหมือนว่าคุณเป็นหมานะ 347 00:16:00,709 --> 00:16:03,212 ผมแค่ขอให้คุณนั่งลง เพื่อที่เราจะได้มาคุยตกลงกันสักที 348 00:16:03,545 --> 00:16:04,546 ก็ได้ 349 00:16:05,881 --> 00:16:07,091 เด็กดี 350 00:16:07,174 --> 00:16:08,342 ไม่เอาน่า ก็คุณชงมาเอง 351 00:16:08,425 --> 00:16:10,302 กลอเรีย ทำไมถึงต้องหัวเสียขนาดนั้น 352 00:16:10,427 --> 00:16:11,637 มันก็แค่ลูกหมา 353 00:16:11,720 --> 00:16:13,555 ไม่ใช่ลูกหมาที่ทำฉันหัวเสีย 354 00:16:13,681 --> 00:16:14,932 คุณต่างหากที่ทำ 355 00:16:15,015 --> 00:16:17,351 - ผมเหรอ - คุณเคยให้ความสำคัญฉันเป็นที่หนึ่ง 356 00:16:17,434 --> 00:16:19,269 มันเคยเป็นฉัน ที่อยู่ในห้องอาบน้ำกับคุณ 357 00:16:19,353 --> 00:16:20,771 ผมจำเป็นต้องรับรู้ด้วยเหรอ 358 00:16:20,854 --> 00:16:22,314 ไม่เป็นไร แมนนี่ แม่เอง 359 00:16:22,398 --> 00:16:23,482 แต่อยากให้คุณรู้เอาไว้นะ 360 00:16:23,649 --> 00:16:25,567 ว่าที่ที่ฉันโตมา ผู้ชายต้องให้เกียรติผู้หญิง 361 00:16:25,651 --> 00:16:27,861 ความสำคัญมันต้องเรียงจาก ภรรยา เมียน้อย แล้วก็หมา 362 00:16:27,987 --> 00:16:29,738 หมาต้องอยู่เป็นอันดับสุดท้าย 363 00:16:32,032 --> 00:16:36,245 อย่างที่พวกคุณรู้กัน ผมถูกขอให้ช่วย แก้ไขปัญหาสิ่งแวดล้อมพวกนี้เยอะมาก 364 00:16:36,328 --> 00:16:37,496 ปกติแล้ว ผมก็แค่ซื้อตั๋ว 365 00:16:37,871 --> 00:16:40,791 เข้าไปประมูลรองเท้าของแชคิล โอนีล 366 00:16:41,750 --> 00:16:44,044 แล้วก็กลับบ้าน 367 00:16:44,128 --> 00:16:46,714 แต่มันก็มีเรื่องบางอย่างเกิดขึ้น 368 00:16:49,091 --> 00:16:50,300 ผมชอบโต้คลื่นแบบใช้ไม้พาย 369 00:16:50,384 --> 00:16:53,846 และทุกครั้งที่ผมออกโต้คลื่น ก็จะมีสิงโตทะเลตัวหนึ่ง 370 00:16:54,221 --> 00:16:55,806 คอยโผล่หัวขึ้นมาทักทายผม 371 00:16:55,889 --> 00:16:58,767 ผมคุ้นเคยกับการได้เจอมันมาก ผมตั้งชื่อให้มันว่า "สนอร์เกิลส์" 372 00:16:59,226 --> 00:17:00,853 ให้ตาย ฉันไม่ชอบทิศทาง ของเรื่องแบบนี้เลย 373 00:17:01,020 --> 00:17:04,481 จนวันหนึ่ง ผมก็ออกโต้คลื่น และได้เจอกับสนอร์เกิลส์ 374 00:17:05,357 --> 00:17:08,110 แต่มันมีท่าทางแปลกๆ มันหมุนตัวไปมาอยู่ในน้ำ 375 00:17:08,193 --> 00:17:09,862 พระเจ้าช่วยๆ 376 00:17:11,321 --> 00:17:15,159 ผมเลยพายเข้าไปใกล้ๆ จนเห็นว่ามันมีถุงพลาสติก 377 00:17:15,367 --> 00:17:18,203 พันอยู่รอบคอและครีบข้างหนึ่งของมัน 378 00:17:18,787 --> 00:17:21,915 ผมสติแตกไปเลย ผมพยายามใช้ไม้พายเขี่ยถุงนั่นออก 379 00:17:22,249 --> 00:17:24,251 แต่มันไม่ได้ผล ผมเลยกระโดดลงน้ำ 380 00:17:26,211 --> 00:17:27,588 แต่รู้ตัวอีกทีมันก็หายไปในน้ำ 381 00:17:28,172 --> 00:17:29,131 แล้ว... 382 00:17:29,214 --> 00:17:30,716 อย่าพูดนะ อย่าพูดมันออกมาเชียวนะ 383 00:17:30,883 --> 00:17:33,677 ผมก็ไม่ได้เห็นมันอีกเลย 384 00:17:33,761 --> 00:17:34,595 โธ่ 385 00:17:35,596 --> 00:17:38,098 นี่เป็นเรื่องเศร้าที่สุด เท่าที่ฉันเคย... 386 00:17:40,350 --> 00:17:41,351 มิทเชลล์ เป็นอะไรไหม 387 00:17:42,436 --> 00:17:43,937 เป็นสิ เป็นแน่ๆ 388 00:17:44,438 --> 00:17:45,939 มันไม่มีอะไรโอเคเลยสักอย่าง 389 00:17:46,023 --> 00:17:48,692 เอาล่ะ นายต้องตั้งสตินะเพราะตอนนี้ เราอยู่ที่บ้านเจ้านายของนาย 390 00:17:49,818 --> 00:17:51,445 มันจมน้ำนะ แคม 391 00:17:52,613 --> 00:17:53,530 เขาเป็นอะไรไหม 392 00:17:53,614 --> 00:17:55,532 ไม่เป็นไร ผมว่าเขาแค่ ต้องออกไปสูดอากาศหน่อย 393 00:17:55,699 --> 00:17:58,035 รู้ไหมว่าใครกันแน่ที่ต้องการอากาศ 394 00:17:58,243 --> 00:17:59,745 สนอร์เกิลส์ไง 395 00:18:00,496 --> 00:18:01,413 ขอโทษทีนะครับ 396 00:18:02,664 --> 00:18:04,041 สนอร์เกิลส์ 397 00:18:04,124 --> 00:18:06,126 แกอยู่ที่ไหน สนอร์เกิลส์ 398 00:18:06,251 --> 00:18:09,129 - มิทเชลล์ กลับมานะ - สนอร์เกิลส์ 399 00:18:09,213 --> 00:18:11,048 มิทเชลล์ นายเป็นอะไรของนาย 400 00:18:11,173 --> 00:18:13,675 จะให้ฉันเป็นอะไรล่ะ ฉันกำลังจะหิวตายไง 401 00:18:13,759 --> 00:18:16,470 ถ้านายหิว ก็หาอะไรกินสิ 402 00:18:16,553 --> 00:18:19,932 ฉันกินไม่ได้ เพราะนายจะโกรธฉัน 403 00:18:20,057 --> 00:18:21,683 และเราก็ยังอยู่ ที่บ้านเจ้านายฉันอยู่เลย 404 00:18:21,767 --> 00:18:23,685 ฉันไม่โกรธนายหรอก 405 00:18:23,769 --> 00:18:25,979 ฉันซึ้งใจเสมอ กับสิ่งที่นายยอมทำเพื่อฉัน 406 00:18:26,063 --> 00:18:27,648 ฉันเลยยอมทนทั้งหมดนี่เพื่อนาย 407 00:18:27,731 --> 00:18:29,191 นายไม่จำเป็นต้องทำอะไรเพื่อฉันแล้ว 408 00:18:29,274 --> 00:18:30,484 ฉันรักนายในแบบที่นายเป็นอยู่ 409 00:18:30,567 --> 00:18:32,778 ฉันก็รักนายในแบบที่นายเป็น 410 00:18:37,866 --> 00:18:40,327 - ฉันจับตัวนายไว้อยู่ จับไว้อยู่ - โอเค ขอบคุณมาก 411 00:18:40,410 --> 00:18:41,662 จับไว้อยู่ 412 00:18:42,079 --> 00:18:44,414 - แคม ฉันเดินเองได้ๆ - ฉันจับไว้อยู่ 413 00:18:45,290 --> 00:18:47,751 กับมิทเชลล์นี่เป็นแค่เพื่อนร่วมงาน กันก็น่าจะพอแล้วล่ะ 414 00:18:53,173 --> 00:18:57,302 หนูทำให้พ่อกับแม่ผิดหวัง แถมที่แย่ยิ่งกว่านั้นก็คือ 415 00:18:58,178 --> 00:18:59,513 หนูทำให้ครูผิดหวัง 416 00:18:59,972 --> 00:19:03,475 เป็นความผิดหนูเอง ไม่ว่าหนูจะทำอะไรก็ผิดไปเสียหมด 417 00:19:03,809 --> 00:19:04,893 ขอโทษค่ะแม่ 418 00:19:05,519 --> 00:19:06,520 หนูด้วย 419 00:19:07,521 --> 00:19:10,524 แม่ก็ไม่มีสิทธิ์ จะไปว่าอะไรลูกได้หรอก 420 00:19:10,607 --> 00:19:13,694 วันนี้แม่เองก็ไม่ได้เป็น แบบอย่างที่ดีสักเท่าไร 421 00:19:13,986 --> 00:19:17,197 สรุปแล้ว วันนี้คงไม่ใช่วันของ ครอบครัวดันฟีเราล่ะนะ 422 00:19:18,115 --> 00:19:20,742 อย่างนั้นแหละพ่อ เชื่อมั่นในตัวเองไว้ 423 00:19:20,826 --> 00:19:23,620 พ่อกำลังทำให้เรื่องที่เป็นไปไม่ได้ ให้เป็นไปได้อยู่นะ 424 00:19:24,246 --> 00:19:26,331 ฟิล คุณพระช่วย 425 00:19:26,415 --> 00:19:28,834 อย่าพยายามเลย พ่อเขาจดจ่อมาก 426 00:19:28,917 --> 00:19:31,128 - ไม่ได้ยินอะไรหรอก - เต็มที่เลยพ่อ 427 00:19:31,253 --> 00:19:32,379 พ่อทำได้ 428 00:19:34,506 --> 00:19:36,466 ตลอดสัปดาห์ที่ผ่านมา ฉันเอาแต่บอกลูกๆ 429 00:19:36,550 --> 00:19:38,635 ว่าควรทำตัวยังไง แทนที่จะทำให้เห็น 430 00:19:39,219 --> 00:19:40,304 แต่ฟิลไม่เป็นแบบนั้น 431 00:19:40,721 --> 00:19:41,847 จริงๆ แล้วเขาสามารถพูดว่า 432 00:19:41,930 --> 00:19:44,933 "อเล็กซ์ ผ่อนคลายหน่อย ไม่ต้องจริงจังกับทุกเรื่องก็ได้" 433 00:19:45,058 --> 00:19:48,228 หรือ "เฮลี่ย์ ลูกต้องท้าทายตัวเอง อย่ายอมแพ้ง่ายนัก" 434 00:19:48,812 --> 00:19:52,357 แต่แทนที่เขาจะพูดอะไรแบบนั้น เขากลับเดินนำให้ลูกดูเป็นตัวอย่าง 435 00:19:53,525 --> 00:19:56,069 มันเป็นสิ่งที่เราควรทำ ให้กับคนที่เรารักไม่ใช่หรือ 436 00:20:01,700 --> 00:20:03,493 มันยากลำบากอย่างแน่นอน 437 00:20:07,831 --> 00:20:11,293 แต่ฟิลก็ทำให้มันดูง่ายนิดเดียว แค่เจ็ดฟุตจากพื้นก็เท่านั้นเอง 438 00:20:14,713 --> 00:20:15,756 สุดยอดไปเลยค่ะพ่อ 439 00:20:15,839 --> 00:20:17,174 ให้ตายเถอะ 440 00:20:17,966 --> 00:20:20,219 กลายเป็นว่าฉันมีดันฟีคนเก่ง อยู่ใกล้ตัวมาตลอด 441 00:20:21,053 --> 00:20:22,387 - เย่ - เย่ 442 00:20:24,848 --> 00:20:27,726 ผมคิดอะไรอยู่ ตอนที่ผมเดินไต่เชือกน่ะเหรอ 443 00:20:28,644 --> 00:20:31,521 ผมคิดแค่ว่า ถ้าผมทำมันสำเร็จ 444 00:20:33,565 --> 00:20:36,109 ผมก็จะมีวิธีเดินข้ามสนามหญ้า เพิ่มขึ้นอีกวิธีน่ะสิ 445 00:20:37,236 --> 00:20:38,528 หนูสนุกไหม 446 00:20:38,654 --> 00:20:41,823 สนุกค่ะ มันเป็นหมา ที่น่ารักที่สุดในโลกเลย 447 00:20:41,907 --> 00:20:43,033 ไม่ต้องย้ำหรอก 448 00:20:43,158 --> 00:20:44,534 ไปหาพ่อของหนูกันเถอะ 449 00:20:44,618 --> 00:20:45,619 เราอยู่ตรงนี้ 450 00:20:47,412 --> 00:20:49,957 ให้ตายเถอะ คัพเค้กพวกนี้อร่อยมาก 451 00:20:50,040 --> 00:20:51,041 ขอโทษที่หยิบกินตามอำเภอใจ 452 00:20:51,166 --> 00:20:53,168 แต่พวกเราหิวมากๆ และมันอร่อยสุดๆ 453 00:20:53,252 --> 00:20:55,545 ฉันชอบที่มันไม่หวานจนเกินไป 454 00:20:56,421 --> 00:20:58,340 และรสชาติมันก็เหมือนกับปาเต้มาก 455 00:20:58,423 --> 00:21:01,260 - แบบว่า... - ทำไมยังกินอยู่ล่ะ 456 00:21:01,343 --> 00:21:02,511 เราอยู่ในช่วงขับผลไม้ออกอยู่ 457 00:21:02,594 --> 00:21:04,596 เพราะงั้นอย่าเพิ่งมายุ่ง เรื่องของเราเลย ลูกรัก 458 00:21:08,684 --> 00:21:10,644 คำบรรยายโดย: ภูสุดา ยุวเลิศวาณิช