1
00:00:12,180 --> 00:00:13,347
‎ก่อนหน้านี้ใน Titans...

2
00:00:14,724 --> 00:00:15,975
‎นี่เธอเหรอ

3
00:00:17,059 --> 00:00:19,771
‎นานมากเหลือเกินแล้ว เด็กน้อย

4
00:00:19,854 --> 00:00:23,316
‎ตอนที่เธอถูกนำตัวมาให้เรา
‎เรเชลกำลังซ่อนตัวจากพ่อของเธอ

5
00:00:23,399 --> 00:00:25,693
‎ความกลัวของเธอน่าเชื่อถือมาก

6
00:00:25,777 --> 00:00:27,570
‎อยากได้คำแนะนำจากฉันมั้ย อย่าเป็นโรบิน

7
00:00:27,653 --> 00:00:30,364
‎หลายปีที่บรูซช่วยฉัน
‎เขาเปลี่ยนฉันให้กลายเป็นอาวุธ ‎แต่นายลืมสิ่งที่เขาสอนนายไม่ได้
‎และนายควบคุมมันไม่ได้

8
00:00:33,242 --> 00:00:34,535
‎หลับไปเลย ไอ้เวร!

9
00:00:35,536 --> 00:00:37,789
‎- เกิดอะไรขึ้น
‎- คุณพยายามจะฆ่าเรเชล

10
00:00:39,582 --> 00:00:40,875
‎คอรี่ หยุด! คุณกำลังทำเธอเจ็บ!

11
00:00:43,002 --> 00:00:44,212
‎ฉันต้องไปละ

12
00:00:44,295 --> 00:00:45,880
‎- คอรี่
‎- ฉันอยู่นี่

13
00:00:46,339 --> 00:00:49,342
‎- ฉันมาจากดาวที่ชื่อว่าทามารัน
‎- จำอะไรได้อีกมั้ย

14
00:00:49,425 --> 00:00:50,843
‎เรเชล ลูกรัก มาเถอะ ลูกต้องตื่นแล้ว

15
00:00:50,927 --> 00:00:53,846
‎- มีอะไรคะ
‎- การ์น่ะ เขาป่วย มาเร็ว

16
00:00:53,930 --> 00:00:55,932
‎เขากำลังจะตาย! หนูรู้สึกได้

17
00:00:56,015 --> 00:00:58,810
‎พ่อของลูก เขาแข็งแกร่งกว่าลูก เขาช่วยการ์ได้

18
00:01:03,731 --> 00:01:04,690
‎ลูกพ่อ

19
00:01:04,774 --> 00:01:07,276
‎สิ่งนี้ถูกอัญเชิญมาที่โลกเพื่อให้กำเนิดลูกสาว

20
00:01:07,360 --> 00:01:11,656
‎ไทรกอน โลกจะเป็นดาวดวงแรก
‎ที่เขาจะปกคลุมด้วยความมืดของเขา

21
00:01:11,739 --> 00:01:13,533
‎- นี่ใครกัน
‎- แม่ของเรเชล

22
00:01:14,283 --> 00:01:15,118
‎มันเป็นธุรกิจครอบครัว

23
00:01:15,201 --> 00:01:17,036
‎เพื่อนหนูกำลังจะตาย คุณช่วยเขาได้มั้ย

24
00:01:20,581 --> 00:01:21,541
‎ขอบคุณ

25
00:01:21,624 --> 00:01:22,625
‎ข้ามาถึงบ้านจนได้

26
00:01:23,292 --> 00:01:25,586
‎เกิดบ้าอะไรกัน ตรงที่ที่ควรจะมีบ้าน

27
00:01:26,129 --> 00:01:27,672
‎ถึงเวลากินโลกรึยัง

28
00:01:28,172 --> 00:01:29,590
‎ไม่จนกว่าหัวใจเธอจะแหลกสลาย

29
00:01:30,174 --> 00:01:31,008
‎ดิ๊ก เดี๋ยวก่อน!

30
00:01:58,828 --> 00:02:02,165
‎(แคลิฟอร์เนีย)

31
00:02:06,836 --> 00:02:08,045
‎พ่อฮะ!

32
00:02:13,676 --> 00:02:16,929
‎ลูกจะต้องชดใช้! ลูกรบกวนสัตว์ร้าย!

33
00:02:17,013 --> 00:02:20,683
‎ไม่มีทางหนีแล้ว ไม่มีอะไรจะช่วยลูกได้!

34
00:02:24,478 --> 00:02:25,354
‎แม่ฮะ

35
00:02:25,438 --> 00:02:26,439
‎ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX ‎เฮ้! มานี่เลย

36
00:02:30,693 --> 00:02:32,320
‎แม่ฮะ! ช่วยผมด้วย!

37
00:02:34,488 --> 00:02:36,908
‎ไงจ๊ะ! โอ๊ยตายแล้ว! ลูกเปียกโชกเลย!

38
00:02:38,326 --> 00:02:40,620
‎- คุณก็เหมือนกัน
‎- มันความผิดเขาทั้งหมด จริงมั้ย

39
00:02:40,703 --> 00:02:41,954
‎- เปล่า!
‎- ใช่สิ!

40
00:02:43,664 --> 00:02:47,710
‎ที่รัก ไหนๆ คุณก็อยู่นี่แล้ว
‎เอาสีวินเทอร์แชมร็อคหรือแมงโก้แทงโก้

41
00:02:47,793 --> 00:02:49,545
‎จะไม่รอดูก่อนเหรอว่าเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย

42
00:02:49,629 --> 00:02:52,131
‎ฉันนี่โง่จริง นึกว่าเรากำลังจะมีลูกเป็นมนุษย์

43
00:02:53,049 --> 00:02:55,676
‎- เอาขำน้อยกว่านี้หน่อย เอาจริง
‎- ฉันจะขำให้มากกว่าเดิมอีก

44
00:02:55,760 --> 00:02:58,638
‎ฉันไม่อยากทำสีฟ้าถ้าเป็นเด็กผู้ชาย
‎สีชมพูถ้าเป็นเด็กผู้หญิงอีก

45
00:02:59,221 --> 00:03:01,599
‎อีกอย่าง พอเรารู้เพศลูก เราจะยุ่งกันมาก

46
00:03:01,682 --> 00:03:02,642
‎เราจะไม่มีเวลามาทาสี

47
00:03:02,725 --> 00:03:05,186
‎ฉันอยากให้ห้องนี้เสร็จ
‎และเอาของออกให้หมดอาทิตย์นี้

48
00:03:06,395 --> 00:03:08,481
‎- ผมอยากได้น้องสาว
‎- งั้นเหรอ

49
00:03:08,564 --> 00:03:09,440
‎ยอดไปเลย เจ้าหนู

50
00:03:09,523 --> 00:03:13,319
‎แต่บางครั้งเราก็เลือกไม่ได้
‎เราได้อย่างที่เราได้

51
00:03:14,403 --> 00:03:15,488
‎ระวัง!

52
00:03:21,285 --> 00:03:24,997
‎ให้ผมช่วยคุณเถอะ จะรีบร้อนอะไรนักหนา
‎ยังเหลือเวลาอีกตั้งเดือน

53
00:03:25,081 --> 00:03:27,249
‎นอกเสียจากฉันจะคลอดก่อนกำหนดอีก

54
00:03:27,333 --> 00:03:28,417
‎ถ้าคุณยังขืนลากเฟอร์นิเจอร์ไปมา

55
00:03:28,501 --> 00:03:29,919
‎คุณจะได้คลอดตรงพื้นนี่แหละ

56
00:03:30,628 --> 00:03:33,714
‎- อย่าพูดแบบนั้นสิ
‎- แม่คลอดผมบนพื้นรึเปล่าฮะ

57
00:03:33,798 --> 00:03:36,634
‎ไม่จ้ะ ลูกคลอดที่โรงพยาบาล

58
00:03:36,717 --> 00:03:40,054
‎แต่ลูกคลอดก่อนกำหนด
‎และใช้เวลาคลอดเก้าชั่วโมง

59
00:03:40,137 --> 00:03:42,181
‎แต่ตามที่พยาบาลบอก มันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร

60
00:03:42,265 --> 00:03:45,226
‎และแม่ควรดีใจที่โชคดี รู้มั้ยว่าพ่อหนูทำอะไร

61
00:03:45,309 --> 00:03:48,980
‎เขาช่วยแม่เตรียมห้องลูกให้พร้อม
‎สามเดือนก่อนหน้า

62
00:03:49,063 --> 00:03:51,023
‎เราจะได้ไม่ต้องกังวลเรื่องอะไร

63
00:03:54,151 --> 00:03:55,736
‎ผมมีความคิดเยี่ยมๆ

64
00:03:55,820 --> 00:03:56,696
‎ผมใช้เวลาบ่ายนี้

65
00:03:56,779 --> 00:03:58,239
‎ทาสีผนังพวกนี้
‎แล้วเตรียมห้องให้พร้อมดีกว่า

66
00:03:59,490 --> 00:04:03,119
‎นั่นเป็นไอเดียที่ยอดเลย!
‎พ่อลูกเป็นอัจฉริยะ

67
00:04:03,202 --> 00:04:04,203
‎ใช่มะ

68
00:04:07,915 --> 00:04:09,542
‎- อยากไปดูมั้ยว่านั่นใคร
‎- เฟซไทม์!

69
00:04:09,625 --> 00:04:11,002
‎- มาเร็ว ไปกัน!
‎- รอแม่ด้วย!

70
00:04:21,846 --> 00:04:23,180
‎- ไง พวกนาย!
‎- ไง จอห์นนี่!

71
00:04:23,264 --> 00:04:25,599
‎- ไงฮะ!
‎- เราโทรมาหาจอห์นนี่มากกว่าน่ะ

72
00:04:25,683 --> 00:04:26,976
‎คุณได้ของขวัญที่เราส่งไปมั้ย

73
00:04:27,059 --> 00:04:29,812
‎ได้! โคมไฟกระต่ายน่ารักน่าชังมาก

74
00:04:29,895 --> 00:04:31,939
‎และเข้ากับห้องเลี้ยงลูกพอดีเลย

75
00:04:32,023 --> 00:04:35,401
‎- เธอเกือบทำมันพัง ฉันช่วยมันไว้
‎- แน่อยู่แล้ว ดิ๊ก

76
00:04:35,484 --> 00:04:38,487
‎จอห์นนี่... ได้ของขวัญที่พี่ส่งไปมั้ย

77
00:04:38,571 --> 00:04:41,782
‎- เย้!
‎- เขาชอบมันมาก ไม่ยอมวางเลย

78
00:04:41,866 --> 00:04:43,701
‎โอเค แล้วเราจะตั้งชื่อมันว่าอะไรดี

79
00:04:45,119 --> 00:04:49,373
‎- การ์จูเนียร์ การ์น้อย หรือว่า...
‎- ไม่ เขาชื่อกราวลี่

80
00:04:49,999 --> 00:04:52,918
‎นั่น... ใช่ สร้างสรรค์ดี

81
00:04:53,002 --> 00:04:54,587
‎ที่มหาลัยโอเคมั้ย

82
00:04:54,670 --> 00:04:56,213
‎ครับ! ใช่ ทุกอย่างเยี่ยมมาก

83
00:04:56,297 --> 00:04:58,466
‎เรามาเรียนได้สี่อาทิตย์แล้ว
‎เรเชลยังไม่ถูกไล่ออก...

84
00:04:58,549 --> 00:05:01,344
‎ใช่ และการ์ยังไม่ได้โผล่ไปเรียนเลย

85
00:05:02,386 --> 00:05:03,971
‎พวกเธอทำได้ดีมาก ฉันภูมิใจจริงๆ

86
00:05:04,055 --> 00:05:08,976
‎นี่ ผมรู้ว่ามันอาจยังเร็วเกินไป
‎แต่ที่ชิคาโกนี่หนาวมาก

87
00:05:09,060 --> 00:05:11,437
‎เราไปเยี่ยมพวกคุณตอนวันขอบคุณพระเจ้าได้มั้ย

88
00:05:12,355 --> 00:05:14,106
‎- เย้!
‎- ได้สิ เรายินดีมาก

89
00:05:14,190 --> 00:05:17,276
‎พวกเธอคนหนึ่งต้องอยู่ห้องเดียวกับ
‎จอห์นนี่กับกราวลี่

90
00:05:17,360 --> 00:05:20,988
‎และจะมีทารกคนใหม่ร้องไห้ทั้งคืน
‎แต่เราอยากให้พวกเธอมา

91
00:05:21,072 --> 00:05:22,740
‎ถ้าไม่อย่างนั้นก็ต้องคริสต์มาส

92
00:05:22,823 --> 00:05:25,618
‎คุณเลือกได้ว่าอยากให้การ์ทำลายวันหยุดไหน
‎ขึ้นอยู่กับคุณเลย

93
00:05:25,701 --> 00:05:27,995
‎- เราเอาทั้งสองวันเลย
‎- คิดถึงพวกเธอนะ

94
00:05:28,079 --> 00:05:31,457
‎- คิดถึงคุณด้วย พวก
‎- แต่คิดถึงจอห์นนี่ที่สุด บายจ้ะ จอห์นนี่!

95
00:05:31,540 --> 00:05:32,666
‎บาย!

96
00:05:33,542 --> 00:05:34,543
‎บาย!

97
00:05:37,004 --> 00:05:38,506
‎พวกเขาโตขึ้นมากเลย

98
00:05:39,298 --> 00:05:41,842
‎ผมรู้ แต่ผมยังห่วงเรเชลอยู่

99
00:05:42,593 --> 00:05:45,763
‎เธอทำได้ดี เธอทำได้เยี่ยม เธอผ่านมันมาได้

100
00:05:46,388 --> 00:05:48,182
‎ใช่ พวกเราทุกคนก็เหมือนกัน

101
00:05:49,058 --> 00:05:50,017
‎ใช่

102
00:05:56,273 --> 00:06:00,277
‎พ่อฮะ มีใครบางคนมาที่หน้าบ้าน

103
00:06:09,411 --> 00:06:10,538
‎ไง พวก

104
00:06:11,747 --> 00:06:12,915
‎เป็นไงบ้าง

105
00:06:13,791 --> 00:06:17,545
‎- เจสันเหรอ
‎- ตั้งห้าปีแล้ว ฉันดูเปลี่ยนไปมั้ย

106
00:06:20,047 --> 00:06:21,215
‎คงเป็นทรงผมใหม่

107
00:06:22,800 --> 00:06:24,051
‎นายมาทำอะไรที่นี่ ‎แบทแมนน่ะ

108
00:06:28,139 --> 00:06:29,140
‎เขากำลังมีปัญหา

109
00:06:48,784 --> 00:06:51,579
‎- ดื่มอะไรมั้ย กาแฟ หรือ...
‎- ไม่ละ ฉันโอเค

110
00:06:52,371 --> 00:06:53,622
‎ที่นี่น่าอยู่นะ พวก

111
00:06:54,290 --> 00:06:56,709
‎ฉันรู้ว่านายออกมาใช้ชีวิตอยู่นี่
‎มีครอบครัว แต่นี่...

112
00:06:58,210 --> 00:06:59,295
‎ดีสำหรับนายแล้ว พวก

113
00:07:03,215 --> 00:07:06,760
‎- เจสัน เกิดอะไรขึ้น
‎- ฉันโง่เอง ความผิดฉันทั้งหมด

114
00:07:06,844 --> 00:07:09,305
‎ริดเลอร์กับพวก
‎กำลังปล้นร้านเพชรตอนดึก ‎แบทแมนกับฉันไปซุ่มเฝ้าดู
‎จับพวกมันตอนกำลังเข้าไปในร้าน

115
00:07:11,932 --> 00:07:15,519
‎งานนี้น่าจะหมูๆ แต่ฉันอวดดีเกินไป
‎ประหลาดใจตรงไหน

116
00:07:16,270 --> 00:07:18,898
‎ฉันพุ่งเข้าไปหาเขา คิดว่าฉันน่าจะเอาเขาอยู่

117
00:07:20,024 --> 00:07:22,151
‎นายรู้ใช่มั้ยว่าริดเลอร์ไม่เคยใช้ปืน

118
00:07:23,944 --> 00:07:27,198
‎คือ ตอนนี้ใช้แล้ว
‎กระสุนถูกกระดูกสันหลังทีห้าของฉัน

119
00:07:27,698 --> 00:07:28,532
‎มันยังฝังอยู่ในนั้น

120
00:07:30,117 --> 00:07:31,035
‎ให้ตาย

121
00:07:32,244 --> 00:07:33,412
‎ฉันเสียใจด้วย

122
00:07:34,413 --> 00:07:36,290
‎ก็อตแธมแย่กว่าเก่า พวก

123
00:07:38,918 --> 00:07:40,419
‎แย่กว่าเดิมมาก

124
00:07:42,796 --> 00:07:45,174
‎- อธิบดีกอร์ดอนตายแล้ว
‎- อะไรนะ

125
00:07:46,383 --> 00:07:48,969
‎สามวันที่แล้ว ฝีมือโจ๊กเกอร์ มันแย่มาก

126
00:07:50,095 --> 00:07:53,224
‎มันทรมานเขาอยู่ตั้งอาทิตย์หนึ่ง
‎ส่งรูปมาให้ดูว่ามันทำอะไรกับเขามั่ง

127
00:07:54,183 --> 00:07:56,894
‎พอบรูซรู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน มันก็สายเกินไปแล้ว

128
00:07:59,021 --> 00:08:00,773
‎ไม่เคยเห็นเขามีสภาพเป็นแบบนั้น

129
00:08:02,608 --> 00:08:04,109
‎เขาจะฆ่าโจ๊กเกอร์

130
00:08:08,239 --> 00:08:09,448
‎เขาไม่มีวันทำแบบนั้น

131
00:08:10,241 --> 00:08:13,035
‎- บรูซมีเส้นที่เขาไม่มีวันล้ำ
‎- อะไรๆ เปลี่ยนไปแล้ว ดิ๊ก ‎ตอนแรก อัลเฟรดตาย แล้วก็เรื่องนี้
‎แล้วตอนนี้ก็อธิบดีกอร์ดอน

132
00:08:17,790 --> 00:08:20,125
‎มันเหมือนกับเขาสติหลุด

133
00:08:21,460 --> 00:08:23,170
‎ไม่ว่าจะเป็นอะไรที่เคยรั้งเขาไว้ มันไม่อยู่แล้ว

134
00:08:23,796 --> 00:08:26,507
‎- งั้นมานี่เพื่อบอกฉันทำไม
‎- เพราะนายคือโรบินตัวจริง พวก

135
00:08:27,132 --> 00:08:28,759
‎นายเป็นมาตลอด ไม่ใช่ฉัน

136
00:08:30,135 --> 00:08:32,471
‎ความจริงคือ
‎เขาไม่เหมือนเดิมอีกเลยหลังจากนายไป

137
00:08:33,430 --> 00:08:37,810
‎อัลเฟรดก็บอกงั้น บาร์บาร่าก็ด้วย
‎ฉันยังเคยได้ยินซูเปอร์แมนพูดครั้งหนึ่งเลย

138
00:08:38,477 --> 00:08:40,563
‎ฉันแค่ไม่อยากเชื่อ แต่มันจริง

139
00:08:41,480 --> 00:08:43,274
‎นายเป็นคนเดียวที่เขาฟัง

140
00:08:43,357 --> 00:08:46,110
‎บางทีอาจเป็นคนเดียวที่เขาแคร์
‎หลังจากพ่อแม่เขาเสีย

141
00:08:48,529 --> 00:08:51,699
‎นายต้องกลับไปก็อตแธมแล้วโน้มน้าวไม่ให้เขาทำ

142
00:09:03,711 --> 00:09:07,172
‎ฉันทำไม่ได้ ฉันสาบานแล้วว่าจะไม่กลับไป

143
00:09:07,256 --> 00:09:08,799
‎อีกอย่าง ฉันไม่ได้พูดกับบรูซมาหลายปีแล้ว

144
00:09:08,882 --> 00:09:10,676
‎ดิ๊ก เรื่องเกี่ยวกับโทนี่ ซุคโค่ทั้งหมดมัน...

145
00:09:11,385 --> 00:09:12,886
‎นายก็รู้ว่าเขากำลังเผชิญกับอะไร

146
00:09:12,970 --> 00:09:14,680
‎ถ้าเขาทำเรื่องนี้ มันไม่มีทางย้อนกลับ

147
00:09:15,514 --> 00:09:16,890
‎เขาเป็นฮีโร่คนเดียวที่เหลืออยู่ของก็อตแธม

148
00:09:16,974 --> 00:09:19,184
‎คนเดียวที่เหลืออยู่ที่มีความยุติธรรมอยู่บ้าง

149
00:09:20,603 --> 00:09:22,646
‎ถ้าเขากลายเป็นคนไม่ดี เมืองก็จะล่มไปด้วย

150
00:09:24,148 --> 00:09:25,190
‎พวก...

151
00:09:26,066 --> 00:09:27,610
‎นายเป็นคนเดียวที่จะช่วยเขาได้

152
00:09:40,456 --> 00:09:43,334
‎ถ้าบรูซอยากทำอะไร เขาต้องทำมันจนได้
‎เราทั้งคู่รู้ดีเรื่องนั้น

153
00:09:44,293 --> 00:09:46,670
‎เขาแต่งตัวเป็นค้างคาวต่อสู้อาชญากรรม
‎นั่นเวิร์กสำหรับเขา

154
00:09:47,504 --> 00:09:50,591
‎แต่ความคิดที่ว่าผมเป็นคนเดียว
‎ที่จะช่วยเขาได้นั้นไร้สาระ

155
00:09:51,258 --> 00:09:52,801
‎- งั้นใครจะเป็นคนทำ
‎- อะไรนะ

156
00:09:54,345 --> 00:09:58,098
‎จิม กอร์ดอนตายแล้ว อัลเฟรดตายแล้ว
‎บาร์บาร่าหายตัวไป

157
00:09:58,182 --> 00:10:00,100
‎เขาเลิกคบกับซูเปอร์แมนหลายปีแล้ว

158
00:10:01,101 --> 00:10:03,354
‎- เขาตัวคนเดียว
‎- เขาตัวคนเดียวมาตลอดอยู่แล้ว

159
00:10:03,437 --> 00:10:04,521
‎ไม่ใช่ตอนที่คุณอยู่ด้วย

160
00:10:06,440 --> 00:10:08,025
‎คุณจะรู้สึกยังไงถ้าอย่างน้อยไม่ลองดูก่อน

161
00:10:08,108 --> 00:10:09,943
‎บรูซ เวย์นไม่ใช่ความรับผิดชอบของผม

162
00:10:14,782 --> 00:10:15,783
‎ผมขอโทษ ‎ฟังนะ...

163
00:10:21,038 --> 00:10:23,791
‎หลังลูกคลอด
‎ถ้าเขายังไม่เป็นเรื่องอยู่ ผมจะไป

164
00:10:28,212 --> 00:10:29,213
‎โอเค

165
00:10:30,381 --> 00:10:34,385
‎ฉึกฉัก ฉึกฉัก ปู๊นปู๊น
‎ฉึกฉัก ฉึกฉัก ปู๊นปู๊น

166
00:10:34,468 --> 00:10:38,263
‎ฉึกฉัก ฉึกฉัก ปู๊นปู๊น
‎ฉึกฉัก ฉึกฉัก ปู๊นปู๊น

167
00:10:38,347 --> 00:10:43,227
‎ฉึกฉัก ฉึกฉัก ปู๊นปู๊น
‎ฉึกฉัก ฉึกฉัก ปู๊นปู๊น

168
00:10:43,310 --> 00:10:44,895
‎ฉึกฉัก ฉึกฉัก...

169
00:10:57,741 --> 00:10:58,742
‎รู้สึกมั้ย

170
00:11:01,036 --> 00:11:02,705
‎กราวลี่อยากไปกับพ่อ

171
00:11:03,831 --> 00:11:06,125
‎- ไปไหน ลูกรัก
‎- ไปเมืองก็อตแธม

172
00:11:07,835 --> 00:11:09,461
‎โอ้โห นักแอบฟัง!

173
00:11:10,462 --> 00:11:12,840
‎- แต่ลูกชอบกราวลี่ที่สุดนี่
‎- เขาจะปกป้องพ่อ

174
00:11:17,928 --> 00:11:21,598
‎ฟังนะ ที่รัก ฉันรู้ว่าความสัมพันธ์
‎ระหว่างคุณกับบรูซนั้นยิ่งกว่าซับซ้อน

175
00:11:21,682 --> 00:11:24,726
‎และฉันรู้ว่าครั้งสุดท้ายที่คุณเจอหน้ากัน
‎คุณได้พูดอะไรไม่ดีไป...

176
00:11:24,810 --> 00:11:26,687
‎แต่เขาช่วยคุณไว้ ดิ๊ก

177
00:11:27,521 --> 00:11:30,315
‎ถ้าคุณเป็นคนสุดท้ายบนโลก
‎ที่จะช่วยเขาตอบแทนได้ล่ะ

178
00:11:31,150 --> 00:11:34,069
‎- ที่รัก นั่นไร้สาระ
‎- แต่ถ้ามันเป็นงั้นล่ะ

179
00:11:49,251 --> 00:11:51,044
‎- ไปไหน
‎- ดาวน์ทาวน์

180
00:11:51,128 --> 00:11:52,421
‎ฉันไม่จอดดาวน์ทาวน์

181
00:11:53,338 --> 00:11:55,299
‎- มิดทาวน์
‎- ฉันไม่จอดต่ำกว่าถนนสาย 99

182
00:11:57,759 --> 00:12:00,304
‎อัปทาวน์ แนะนำโรงแรมให้หน่อยได้มั้ย

183
00:12:00,387 --> 00:12:04,224
‎ได้ โรงแรมโฟร์ซีซั่นบอสตัน
‎อยู่ห่างจากนี่ไปทางเหนือสี่ชั่วโมง

184
00:12:24,161 --> 00:12:25,454
‎นี่ บรูซ ผมเอง

185
00:12:27,080 --> 00:12:28,207
‎ผมรู้ว่าเราไม่ได้คุยกันนานแล้ว แต่...

186
00:12:29,917 --> 00:12:32,711
‎เอาเถอะ ผมอยู่ก็อตแธม อยากคุยกับคุณตัวต่อตัว

187
00:12:34,880 --> 00:12:36,465
‎บอกให้ผมรู้ถ้าคุณได้ข้อความนี้ โอเคนะ

188
00:12:54,858 --> 00:12:56,610
‎ออกไปให้พ้นจากถนนสิวะ!

189
00:12:58,862 --> 00:13:00,322
‎นี่ๆ

190
00:13:03,617 --> 00:13:05,452
‎ไงจ๊ะ พ่อรูปหล่อ

191
00:13:06,495 --> 00:13:08,539
‎มองฉันเหรอ

192
00:13:24,429 --> 00:13:26,974
‎ผมเข้าใจแล้วว่าคุณหมายความว่าไง
‎เกี่ยวกับส่วนที่แย่ของเมือง

193
00:13:27,057 --> 00:13:28,642
‎มันก็แย่หมดทั้งนั้นแหละ

194
00:13:34,815 --> 00:13:36,066
‎ให้ตายสิ

195
00:13:46,827 --> 00:13:47,828
‎โชคดี ‎ขอบคุณ

196
00:13:53,750 --> 00:13:55,294
‎เพิ่งมาใหม่เหรอ ที่รัก

197
00:14:14,229 --> 00:14:16,857
‎- มีอะไรให้ช่วย
‎- ผมต้องการห้อง

198
00:14:17,566 --> 00:14:22,070
‎- ได้สิ ต้องการกี่ชั่วโมง
‎- ผมจะอยู่ทั้งคืน

199
00:14:22,904 --> 00:14:23,905
‎ได้เลย

200
00:14:25,282 --> 00:14:30,203
‎ราคาเราอยู่ที่ 55 เหรียญสำหรับทั้งคืน

201
00:14:30,287 --> 00:14:33,081
‎และเกรงว่าเราจะรับแต่เงินสด

202
00:14:35,542 --> 00:14:38,420
‎คุณต้องการผ้าปูที่นอนใหม่มั้ยครับ

203
00:14:39,922 --> 00:14:40,923
‎ครับ

204
00:14:46,762 --> 00:14:49,097
‎นั่นเพิ่มอีก 6 เหรียญ

205
00:14:56,021 --> 00:14:57,022
‎โอเค

206
00:14:58,732 --> 00:15:01,276
‎ห้อง 309 ชั้นสาม

207
00:15:02,235 --> 00:15:03,153
‎ขอบคุณ

208
00:15:06,865 --> 00:15:08,283
‎ลิฟต์เสียอยู่

209
00:15:51,618 --> 00:15:54,413
‎ใช่! ใช่! ใช่!

210
00:15:54,496 --> 00:15:56,498
‎- แมรี่ลู
‎- อรุณสวัสดิ์ บ็อบ นั่งนี่

211
00:15:56,581 --> 00:15:57,791
‎ขอบคุณ

212
00:15:57,874 --> 00:16:01,461
‎พวกคนที่ศาลบอกว่าคุณดูหล่อมากในยีนตัวนั้น

213
00:16:01,545 --> 00:16:02,629
‎ขอบใจ แมรี่ลู

214
00:16:02,713 --> 00:16:06,299
‎โดยเฉพาะรองเท้าบูทคู่นั้น
‎ที่มีดาวเย็บติดอยู่เพียบ

215
00:16:06,383 --> 00:16:07,884
‎เรามาทำอะไรกันที่นี่วะ กราวลี่

216
00:16:10,012 --> 00:16:11,179
‎อยากกลับบ้านมั้ย

217
00:16:13,557 --> 00:16:14,558
‎ฉันก็เหมือนกัน

218
00:16:17,477 --> 00:16:18,311
‎ใช่!

219
00:16:19,354 --> 00:16:22,357
‎ก่อความวุ่นวายและตั้งตนเป็นกฎหมายเสียเอง

220
00:16:23,150 --> 00:16:25,444
‎อธิบดีคนก่อน จิม กอร์ดอน

221
00:16:25,527 --> 00:16:28,488
‎มีความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิด
‎กับผู้ต่อสู้อาชญากรรมใส่หน้ากากหลายราย

222
00:16:28,572 --> 00:16:31,658
‎แต่นั่นกลับทำให้เขาตกเป็นเป้า
‎ของเหล่าอาชญากรสวมหน้ากาก

223
00:16:31,742 --> 00:16:34,036
‎ซึ่งทำให้เขาต้องจบชีวิตลงในที่สุด

224
00:16:34,619 --> 00:16:37,497
‎การต้องทนกับฮีโร่นอกกฎหมายสิ้นสุดแล้ว

225
00:16:37,581 --> 00:16:42,627
‎อาชญากรรมในเมืองนี้เป็นเรื่องของตำรวจ
‎ตลอดมาและตลอดไป

226
00:16:42,711 --> 00:16:46,465
‎และกรมตำรวจก็อตแธมนั้นมีความสามารถเหลือล้น
‎ที่จะจัดการกับความท้าทายเหล่านี้

227
00:16:46,548 --> 00:16:50,844
‎ฉะนั้น ในฐานะอธิบดีกรมตำรวจคนใหม่
‎การเริ่มงานอย่างเป็นทางการของผม

228
00:16:50,927 --> 00:16:53,972
‎จะเริ่มด้วยการ
‎ยกเลิกสัญญาณค้างคาวอย่างถาวร

229
00:17:06,151 --> 00:17:08,111
‎- ไง
‎- คุณคุยกับเขารึยัง

230
00:17:08,195 --> 00:17:10,447
‎ยัง เขาหาตัวยากหน่อยตอนกลางคืน

231
00:17:10,530 --> 00:17:13,200
‎- แม่ฮะ!
‎- ลูกรัก เดี๋ยวแม่ไปจ้ะ!

232
00:17:13,283 --> 00:17:14,534
‎มีอะไรกัน นั่นเสียงจอห์นนี่ใช่มั้ย

233
00:17:14,618 --> 00:17:17,037
‎ใช่ เขาเริ่มอาเจียนหลังจากคุณไปชั่วโมงนึงได้

234
00:17:17,120 --> 00:17:18,955
‎แล้วตอนนี้เขามีไข้สูงมาก

235
00:17:19,039 --> 00:17:20,665
‎และเขาไม่ยอมให้ฉันไปไหนเลย

236
00:17:21,458 --> 00:17:24,503
‎- คุณโทรหาหมอรึยัง
‎- ฉันโทรแล้ว

237
00:17:24,586 --> 00:17:27,881
‎- โทษที
‎- ฉันแค่พยายามจะทำให้ไข้เขาลด

238
00:17:28,548 --> 00:17:31,259
‎โทษที ฉันว่าฉันแค่รู้สึกหัวหมุนไปหมดน่ะ

239
00:17:31,343 --> 00:17:32,552
‎อยากให้คุณอยู่ด้วยจัง

240
00:17:36,181 --> 00:17:37,474
‎เขาคิดถึงคุณ

241
00:17:38,725 --> 00:17:41,603
‎เราคิดถึงคุณกับกราวลี่

242
00:17:42,437 --> 00:17:45,357
‎นี่งี่เง่าชะมัด รู้อะไรมั้ย
‎ผมจะตรงกลับไปที่สนามบิน

243
00:17:45,440 --> 00:17:47,442
‎คงต้องใช้เวลาหลายวันกว่าผมจะหาตัวเขาเจอ

244
00:17:48,819 --> 00:17:50,654
‎- โอเค
‎- ผมจะเช็กดูเที่ยวบิน

245
00:17:55,075 --> 00:17:56,284
‎เดี๋ยวผมโทรกลับนะ

246
00:17:59,371 --> 00:18:01,081
‎สายด่วนก็อตแธม มีเหตุฉุกเฉินอะไรคะ

247
00:18:01,164 --> 00:18:04,543
‎ความรุนแรงภายในครอบครัว
‎โรงแรมมอนเทซิโต ห้อง 307 ช่วยรีบด้วย

248
00:18:08,380 --> 00:18:09,589
‎- คิดว่ามันคืออะไรกัน
‎- ไม่นะ

249
00:18:09,673 --> 00:18:12,384
‎นี่! เปิดประตู!

250
00:18:12,467 --> 00:18:13,468
‎อย่าเสือก!

251
00:18:21,726 --> 00:18:23,019
‎อย่าขยับ!

252
00:18:23,103 --> 00:18:25,689
‎ผมเป็นคนโทรหาตำรวจ ผมอยู่ห้องถัดไป

253
00:18:27,440 --> 00:18:30,735
‎ลอสแอนเจลิสเหรอ นายมาทำบ้าอะไรที่นี่

254
00:18:30,819 --> 00:18:34,239
‎- ผมเกิดที่นี่ กลับมาเยี่ยมบ้าน
‎- ใครกลับมาเยี่ยมก็อตแธมกันบ้าง

255
00:18:35,073 --> 00:18:36,366
‎คิดถึงละมั้ง

256
00:18:38,952 --> 00:18:43,957
‎เรียกทุกหน่วย อาจจะเป็นเหตุ 391
‎ที่มุมถนนเชสเตอร์และถนน 169

257
00:18:44,040 --> 00:18:46,585
‎เรียกทุกหน่วย โปรดตอบ เหตุรหัส 391...

258
00:18:46,668 --> 00:18:48,587
‎- 391 เหรอ
‎- ใช่

259
00:18:48,670 --> 00:18:51,214
‎รหัสพิเศษสำหรับพวกใส่หน้ากากบ้านี่

260
00:19:06,688 --> 00:19:07,647
‎เข้าไปได้

261
00:19:23,580 --> 00:19:24,706
‎ตายโหง บรูซ ‎นายก่อเรื่องแล้วมั้ยล่ะ

262
00:19:32,923 --> 00:19:35,133
‎(กำหนดการบิน - เรียกขึ้นเครื่องเร็วๆ นี้)
‎(23.45 น. - 5.25 น.)

263
00:19:43,808 --> 00:19:46,144
‎- ผมรู้จักคุณเหรอ
‎- ผมไม่รู้จักคุณ

264
00:19:47,896 --> 00:19:50,315
‎ผู้กองแฟรงค์ ฟินนี่ย์ กรมตำรวจก็อตแธม

265
00:19:50,398 --> 00:19:52,776
‎คุณมาด้อมๆ มองๆ แถวที่เกิดเหตุของผมทำไม

266
00:19:52,859 --> 00:19:54,903
‎นักสืบดิ๊ก เกรย์สัน กรมตำรวจแอลเอ

267
00:19:56,071 --> 00:19:58,240
‎ผมเคยอยู่ที่นี่ แค่แวะผ่านมา

268
00:19:58,323 --> 00:19:59,324
‎เจออะไรบ้างมั้ย

269
00:20:00,742 --> 00:20:02,744
‎ถ้าผมเป็นคุณ ผมจะให้คนของผมตรวจดูตึกนั่น

270
00:20:05,664 --> 00:20:07,499
‎งั้นเหรอ ทำไม

271
00:20:07,582 --> 00:20:10,001
‎เพราะนั่นเป็นตึกที่เขาถูกโยนลงมา ไม่ใช่หลังนั้น

272
00:20:11,127 --> 00:20:14,798
‎- อะไรทำให้คุณคิดแบบนั้น
‎- ตำแหน่งของศพ มุมตกกระทบ

273
00:20:14,881 --> 00:20:17,425
‎กระจกหน้าต่างแตกด้านถนน
‎ไม่ใช่ด้านทางเท้า

274
00:20:19,636 --> 00:20:23,348
‎ตึกนั้นไม่มีทางหนีไฟ มันถูกล็อกตอนกลางคืน
‎ไม่มีทางขึ้นไปบนหลังคาตึก

275
00:20:23,431 --> 00:20:26,434
‎- คนขึ้นไปบนนั้นไม่ได้
‎- คนที่โยนเขาลงมาขึ้นไปได้

276
00:20:30,814 --> 00:20:32,065
‎แบทแมนเหรอ

277
00:20:34,901 --> 00:20:37,570
‎คุณพูดเหมือนรู้จักเขา

278
00:20:39,781 --> 00:20:41,908
‎ถ้าคุณรู้จัก นั่นเป็นข้อมูลที่มีประโยชน์

279
00:20:42,951 --> 00:20:45,287
‎เราต้องการข้อมูลอะไรก็ตาม
‎ที่จะทำให้จับตัวเขาได้ง่ายขึ้น

280
00:20:48,039 --> 00:20:49,040
‎ขอให้โชคดี

281
00:20:50,417 --> 00:20:53,003
‎- นี่ คุณจะไปไหน
‎- กลับไปลอสแอนเจลิส

282
00:20:53,086 --> 00:20:55,297
‎อยู่แถวนี้ก่อน
‎ผมอาจมีคำถามอีกสองสามข้อจะถามคุณ

283
00:20:55,380 --> 00:20:56,881
‎- ผมไม่ใช่ผู้ต้องหา
‎- ฟังนะ

284
00:20:56,965 --> 00:20:59,759
‎- ผมมีครอบครัวต้องกลับไปหา
‎- ผมมีครอบครัวอยู่นี่ในก็อตแธม

285
00:20:59,843 --> 00:21:01,303
‎ที่นี่คือบ้านของผม

286
00:21:02,220 --> 00:21:04,723
‎ทีนี้ ผมมีคนบ้าโยนคนลงจากตึก

287
00:21:09,602 --> 00:21:11,271
‎ผมจะขอบคุณถ้าคุณช่วยผม

288
00:21:13,023 --> 00:21:14,024
‎ราตรีสวัสดิ์ ผู้กอง

289
00:21:24,534 --> 00:21:26,578
‎ให้ตาย! เขายังไม่ตาย!

290
00:21:34,669 --> 00:21:35,670
‎เมื่อกี้คุณว่าอะไรนะ

291
00:21:37,505 --> 00:21:39,215
‎มีคนที่ผมต้องคุยด้วย

292
00:23:11,391 --> 00:23:12,433
‎บรูซ

293
00:23:14,853 --> 00:23:15,937
‎คุณอยู่ไหม

294
00:23:19,149 --> 00:23:21,776
‎ไม่เอาน่า ผมไม่ได้มาตั้งไกล
‎เพื่อพูดกับนาฬิกาหรอกนะ

295
00:23:32,036 --> 00:23:33,037
‎ก็ได้

296
00:23:34,247 --> 00:23:36,457
‎โอเค เรื่องคืองี้ คืนนี้คุณโชคดี

297
00:23:37,458 --> 00:23:38,710
‎โจ๊กเกอร์ยังไม่ตาย

298
00:23:39,836 --> 00:23:41,129
‎ซึ่งหมายความว่าคุณไม่ใช่ฆาตกร ‎ผมรู้ว่าคุณกำลังเผชิญกับอะไร

299
00:23:47,760 --> 00:23:51,556
‎หลังจากโทนี่ ซุคโค่ตาย ผมรู้สึกว่างเปล่า

300
00:23:54,350 --> 00:23:56,686
‎และผมจมอยู่ในความมืดเป็นเวลานานมาก

301
00:23:56,769 --> 00:23:59,063
‎และผมไม่อยากให้ใครต้องมาเจอแบบผม
‎โดยเฉพาะคุณ

302
00:24:01,900 --> 00:24:03,693
‎แต่แล้วผมพบคนที่ต้องการผม

303
00:24:05,403 --> 00:24:08,072
‎เด็กคนหนึ่ง ฟังคุ้นๆ มั้ย

304
00:24:09,866 --> 00:24:11,242
‎และนั่นทำให้ผมกลับไปยัง...

305
00:24:12,952 --> 00:24:14,162
‎การมีชีวิตละมั้ง

306
00:24:16,789 --> 00:24:19,751
‎ผมรู้ว่าคุณกำลังอยู่ในความมืดเช่นกัน
‎แต่คุณกลับออกมาได้

307
00:24:22,045 --> 00:24:23,880
‎และสำหรับคุณ มันง่ายกว่า เพราะว่า...

308
00:24:26,549 --> 00:24:30,511
‎คุณยังไม่ได้ข้ามเส้น ไม่เชิง ยังไม่ได้ทำ

309
00:24:33,431 --> 00:24:37,727
‎ผมอยากช่วยคุณ บรูซ
‎แต่คุณต้องพูดกับผม ได้โปรด

310
00:25:14,806 --> 00:25:17,767
‎(โรงพยาบาลอาวร์เลดี้ออฟดิออร์แฟนส์)
‎(กรุณาอย่าขวางทาง)

311
00:25:20,395 --> 00:25:23,564
‎- โจ๊กเกอร์
‎- นายอยู่ในรายชื่อรึเปล่า

312
00:25:23,648 --> 00:25:26,192
‎ฟินนี่ย์บอกผมว่าพวกเขาพาเขามาที่นี่
‎บอกว่าผมพบเขาได้

313
00:25:58,224 --> 00:25:59,475
‎พวกนั้นบอกว่าเขาจะรอด

314
00:26:02,562 --> 00:26:03,938
‎คอรี่เหรอ

315
00:26:05,565 --> 00:26:08,901
‎ได้ยินว่าคุณมาก็อตแธม ไม่อยากพลาดเรื่องสนุก

316
00:26:12,989 --> 00:26:14,449
‎คุณมาทำอะไรที่นี่

317
00:26:14,532 --> 00:26:16,492
‎เอฟบีไอมักจะสนใจเรื่องอย่าง

318
00:26:16,576 --> 00:26:18,870
‎การฆาตกรรมอธิบดีกรมตำรวจ
‎แล้วก็เรื่องนี้...

319
00:26:19,746 --> 00:26:21,956
‎เอฟบีไอรู้รึเปล่าว่าคุณมาจากที่ไหน

320
00:26:22,040 --> 00:26:25,918
‎ไม่รู้ แต่ฉันเลี่ยงพวกที่อยู่ห้องใต้ดิน
‎ปลอดภัยไว้ก่อน

321
00:26:26,586 --> 00:26:29,172
‎คำถามที่ควรถามคือ คุณมาทำอะไรที่นี่

322
00:26:29,255 --> 00:26:31,507
‎พยายามให้แน่ใจว่าแบทแมนจะไม่ทำเลยเถิด

323
00:26:31,591 --> 00:26:34,302
‎- สายไปหน่อยมั้งสำหรับเรื่องนั้น
‎- มันอาจแย่ยิ่งกว่านี้มาก

324
00:26:35,428 --> 00:26:38,848
‎คุณยังสนทำไม คุณทิ้งเรื่องพวกนี้ไปนานแล้ว

325
00:26:38,931 --> 00:26:40,391
‎คุณเผาชุดไปแล้ว เข้ามายุ่งตอนนี้ทำไม

326
00:26:40,475 --> 00:26:42,060
‎เพราะผมอาจเป็นคนเดียวในโลก

327
00:26:42,143 --> 00:26:43,311
‎ที่รู้ว่าเขากำลังเผชิญกับอะไร

328
00:26:44,228 --> 00:26:46,356
‎ถ้ามีโอกาสที่ผมจะช่วยเขาได้ ผมจะพยายาม

329
00:26:48,149 --> 00:26:49,901
‎แล้วถ้าคุณช่วยเขาไม่ได้ล่ะ

330
00:26:51,402 --> 00:26:54,989
‎เคยคิดถึงเรื่องนั้นบ้างมั้ย
‎ถ้าเขาสูญเสียความรู้สึกผิดชอบชั่วดี นั่นมัน...

331
00:26:55,073 --> 00:26:56,407
‎เขาไม่เคยมีความรู้สึกผิดชอบชั่วดี

332
00:26:57,742 --> 00:27:00,870
‎เขามีกฎ ความถูกต้องยุติธรรม

333
00:27:00,953 --> 00:27:02,372
‎ผมต่างหากที่มีความรู้สึกผิดชอบชั่วดี

334
00:27:02,455 --> 00:27:05,500
‎ซึ่งหมายความว่าเขานอนหลับลงตอนกลางคืน
‎ในขณะที่ผมนั่งจ้องรูในกำแพง

335
00:27:07,335 --> 00:27:11,881
‎แล้วดูสิว่ามันนำคุณไปที่ไหน
‎ชีวิตที่คุณใส่ใจ

336
00:27:12,840 --> 00:27:17,595
‎ภรรยา ลูก คุณเลือกชีวิตที่ดีกว่า

337
00:27:18,554 --> 00:27:20,014
‎กลับไปหามัน

338
00:27:21,432 --> 00:27:23,434
‎ลืมเรื่องเป็นผู้กอบกู้แบทแมนซะ

339
00:27:27,105 --> 00:27:28,106
‎บางทีคุณอาจพูดถูก

340
00:27:37,407 --> 00:27:39,200
‎ฉันดูทางเดินเอง คุณไปดูแผนกผู้ป่วยหนัก

341
00:27:39,283 --> 00:27:41,702
‎- เดี๋ยวนี้คุณเป็นคนสั่งการแล้วเหรอ
‎- ทำไปเหอะน่า

342
00:27:56,259 --> 00:27:58,136
‎บรูซ! เดี๋ยว!

343
00:28:14,527 --> 00:28:16,654
‎- นี่!
‎- แกจะทำอะไรได้วะ

344
00:28:16,737 --> 00:28:19,532
‎โทรเรียกตำรวจอีกเหรอ
‎พวกนั้นไม่ได้ทำอะไรสักอย่าง

345
00:28:53,191 --> 00:28:55,443
‎- ไง
‎- เขาทำมันจริงๆ เขาฆ่ามัน

346
00:28:55,526 --> 00:28:58,529
‎- เขาฆ่าโจ๊กเกอร์
‎- ตายแล้ว

347
00:28:58,613 --> 00:29:00,740
‎ใช่ แม้แต่หลังจากที่ผมไปพูดกับเขา
‎เขายังลงมือจนได้

348
00:29:00,823 --> 00:29:02,241
‎เหมือนกับเขาทำมันเพื่อประชดผม

349
00:29:02,325 --> 00:29:05,453
‎ผมกำลังจะเริ่มที่ขอบหน้าต่าง เหลืองหรือเขียวดี

350
00:29:06,412 --> 00:29:08,623
‎- นั่นใคร
‎- แฮงค์น่ะ เอาสีเขียวดีกว่า

351
00:29:08,706 --> 00:29:11,626
‎- เขาไปทำอะไรที่นั่น
‎- เขากำลังช่วยฉันทาสีห้องเลี้ยงลูก

352
00:29:11,709 --> 00:29:15,671
‎ให้ตายสิ ดอว์น ผมไม่อยู่วันเดียวเอง
‎ผมบอกคุณแล้วว่าผมจะทำตอนกลับไป

353
00:29:15,755 --> 00:29:18,049
‎เขาอาสาจะช่วย ฉันตอบตกลง

354
00:29:18,132 --> 00:29:19,884
‎นี่ เบียร์นายเกือบหมดแล้ว พวก

355
00:29:19,967 --> 00:29:22,553
‎น่าจะตุนไว้บ้าง ถ้าอยากจะให้คนมาช่วยแฮปปี้

356
00:29:23,805 --> 00:29:26,224
‎- นี่ คุณมีปัญหาอะไร
‎- คุณคิดว่าไงล่ะ

357
00:29:27,099 --> 00:29:28,684
‎รู้อะไรมั้ย นั่นไม่แฟร์เลย

358
00:29:28,768 --> 00:29:31,020
‎ตัวฉันเปื้อนสีไปหมด แอร์เสียอีกแล้ว

359
00:29:31,103 --> 00:29:32,647
‎และฉันเฝ้าไข้เด็กป่วยตั้งครึ่งค่อนคืน

360
00:29:32,730 --> 00:29:34,232
‎คุณไม่มีสิทธิ์มาโกรธฉัน

361
00:29:35,775 --> 00:29:38,319
‎ผมขอโทษ มันแค่...

362
00:29:40,196 --> 00:29:41,113
‎แฮงค์เนี่ยนะ

363
00:29:42,406 --> 00:29:44,367
‎ฉันจะไม่คุยเรื่องนี้อีก

364
00:29:46,953 --> 00:29:48,120
‎ผมต้องรับสายนี้ คอรี่โทรมา

365
00:29:49,163 --> 00:29:50,414
‎แน่ละ

366
00:29:52,250 --> 00:29:53,251
‎ดอว์น ‎- ดิ๊ก
‎- ไง เป็นไงบ้าง

367
00:29:56,379 --> 00:29:57,797
‎คุณต้องมาที่นี่ด่วน

368
00:29:59,173 --> 00:30:01,384
‎ฉันอยู่ที่สถานบำบัดจิตอาร์แคม
‎และมันแย่มาก

369
00:31:01,277 --> 00:31:04,280
‎ดูเหมือนเพื่อนเก่าคุณจะคิดว่า
‎"ทำไมหยุดแค่โจ๊กเกอร์ล่ะ"

370
00:31:06,032 --> 00:31:07,033
‎มาเถอะ

371
00:31:09,160 --> 00:31:10,953
‎เขาไม่ได้หยุดแค่ที่นักโทษ

372
00:31:12,079 --> 00:31:13,664
‎ยาม พยาบาล...

373
00:31:14,999 --> 00:31:19,378
‎ตำรวจพบพัศดีในห้องทำงานของเขา
‎ครอบครัวเขาเองยังจำศพไม่ได้เลย

374
00:31:21,547 --> 00:31:22,798
‎นี่ไม่ใช่ความยุติธรรม

375
00:31:24,258 --> 00:31:25,718
‎นี่เป็นการฆาตกรรมหมู่

376
00:31:27,553 --> 00:31:31,515
‎ไม่ต้องช่วยเขาแล้ว เราช่วยเขาไม่ได้

377
00:31:34,018 --> 00:31:35,686
‎ต้องมีคนหยุดเขา

378
00:31:40,775 --> 00:31:42,777
‎ผมรู้ว่าเรื่องนี้ยากสำหรับคุณ

379
00:31:42,860 --> 00:31:44,820
‎แต่เชื่อผมว่าคุณตัดสินใจถูกแล้ว

380
00:31:47,114 --> 00:31:50,368
‎คุณจะช่วยหลายชีวิต คุณจะช่วยชีวิตเขา

381
00:31:51,327 --> 00:31:52,662
‎และผมเป็นคนคุมปฏิบัติการ

382
00:31:54,121 --> 00:31:55,539
‎ถ้าผมเชื่อคุณ

383
00:31:58,334 --> 00:31:59,669
‎ตกลง ผมฟังอยู่

384
00:32:03,673 --> 00:32:06,467
‎- บรูซ เวย์น
‎- พูดเป็นเล่นน่า

385
00:32:06,550 --> 00:32:08,094
‎แบทแมนคือบรูซ เวย์น

386
00:32:10,638 --> 00:32:11,722
‎ให้ฟ้าผ่าตาย

387
00:32:16,268 --> 00:32:17,520
‎พวกเรา ฟังทางนี้

388
00:32:18,312 --> 00:32:20,815
‎ก่อนเราจะเริ่ม มาเข้าใจให้ชัดเจนกันก่อน

389
00:32:21,482 --> 00:32:23,901
‎ปฏิบัติการนี้เป็นการบุกจับเป้าหมายหลัก

390
00:32:25,152 --> 00:32:27,697
‎เราโถมเข้าไปเต็มกำลัง

391
00:32:28,739 --> 00:32:33,744
‎แต่เป้าหมายเดียวของเรา
‎คือจับตัวแบทแมน บรูซ เวย์นเป็นๆ

392
00:32:35,204 --> 00:32:37,373
‎แฮร์ริสัน ทีมบุกทลายของคุณนำไปก่อน

393
00:32:37,456 --> 00:32:40,126
‎หน่วยสวาทและนักแม่นปืนจะตามไปเมื่อผมสั่ง

394
00:32:40,209 --> 00:32:43,963
‎จนท.คอรี่ แอนเดอร์สจะเป็นคนประสานงาน
‎ไปกันได้!

395
00:32:44,046 --> 00:32:45,965
‎เอาละ ทุกคนได้ยินคำสั่งแล้ว ไปกันได้

396
00:32:48,009 --> 00:32:49,927
‎อาวุธของเราเป็นกลักยาสลบ

397
00:32:50,011 --> 00:32:53,055
‎- พอเขาสลบ เราจะนำตัวเขาออกมา
‎- เขาต้องไม่ยอมง่ายๆ แน่

398
00:32:53,139 --> 00:32:54,348
‎เรารู้ว่าเรากำลังเผชิญกับอะไร

399
00:32:57,268 --> 00:32:59,270
‎- เขาไม่รู้ว่าจะต้องเจอกับอะไร
‎- ไม่รู้เลย

400
00:33:01,022 --> 00:33:03,524
‎- และคอรี่...
‎- ให้ฉันเดา อย่าฆ่าเขา

401
00:33:04,900 --> 00:33:06,444
‎ใช่ นั่นแหละ

402
00:33:25,254 --> 00:33:26,464
‎(หน่วยจู่โจมเคลื่อนที่)

403
00:33:30,760 --> 00:33:31,886
‎(กำลังแกะรอย)

404
00:33:31,969 --> 00:33:33,721
‎เตรียมบุกเข้าข้างใน เตรียมบุกเข้าข้างใน

405
00:33:56,660 --> 00:33:57,870
‎ระเบิดลูกแรกติดตั้งแล้ว

406
00:33:57,953 --> 00:33:59,121
‎ระเบิดลูกที่สองติดตั้งแล้ว

407
00:34:04,418 --> 00:34:06,087
‎คุณกำลังขึ้นมาจากทางบันไดตะวันตก

408
00:34:06,170 --> 00:34:07,713
‎เดินผ่านมันไป ทะลุไปที่ห้องนั่งเล่น

409
00:34:09,006 --> 00:34:10,257
‎แต่พิมพ์เขียวบอกว่ามีกำแพงลับ

410
00:34:10,341 --> 00:34:11,967
‎นำลงไปสู่โครงสร้างใต้ดิน ถ้ำค้างคาว

411
00:34:12,051 --> 00:34:13,803
‎ใช่ นั่นคือสิ่งที่เขาคาดไว้

412
00:34:13,886 --> 00:34:15,471
‎เข้าไปจากทางเหนือ

413
00:34:15,554 --> 00:34:18,140
‎มีทางเข้าดิ่งลงจากทางหลังนาฬิกา

414
00:34:19,433 --> 00:34:21,102
‎- ไปที่ห้องนั่งเล่น! ไปได้!
‎- ครับผม!

415
00:34:35,991 --> 00:34:37,243
‎ทีมอัลฟ่า

416
00:34:38,369 --> 00:34:39,870
‎เข้าไปๆ

417
00:34:40,996 --> 00:34:43,582
‎- ต่อสายให้ผม
‎- รับทราบ พูดได้

418
00:34:44,834 --> 00:34:45,835
‎บรูซ ‎นี่ดิ๊กนะ

419
00:34:52,633 --> 00:34:53,801
‎เรากำลังจะไปจับตัวคุณ

420
00:34:54,844 --> 00:34:55,970
‎ดึงตัวคุณออกมา

421
00:34:56,762 --> 00:34:57,930
‎กรุณาอย่าขัดขืน ‎คนเหล่านี้เป็นคนดี

422
00:35:02,143 --> 00:35:04,687
‎ผมไม่อยากเห็นใครเจ็บตัว รวมถึงคุณด้วย

423
00:35:07,523 --> 00:35:08,649
‎มาทำให้เสร็จเรื่องกันไป

424
00:35:19,910 --> 00:35:21,745
‎- ขอไฟตรงนี้หน่อย
‎- ไม่เห็นอะไรเลย

425
00:35:23,914 --> 00:35:26,375
‎ตรงนี้ไม่มีใครครับ คอยสังเกตให้ดีๆ นะทุกคน

426
00:35:26,458 --> 00:35:27,501
‎ไม่มีใครเห็นเขาเลย

427
00:35:31,088 --> 00:35:32,673
‎- ไม่นะ
‎- ระวัง

428
00:35:43,184 --> 00:35:45,144
‎ฟินนี่ย์ ออกไปจากที่นั่นเดี๋ยวนี้!

429
00:36:04,455 --> 00:36:05,831
‎ไม่นะ ไม่ๆ ไม่

430
00:36:11,420 --> 00:36:13,214
‎ไม่! ไม่ ได้โปรด!

431
00:36:39,114 --> 00:36:40,199
‎แบท...

432
00:37:04,723 --> 00:37:07,268
‎คอรี่ พลังคุณจะไม่ได้ผล
‎ออกไปจากที่นั่น! เขามีปืนแช่แข็ง!

433
00:37:16,026 --> 00:37:17,361
‎ไม่!

434
00:37:19,863 --> 00:37:21,949
‎- ระเบิดเลย! ย้ำ ระเบิดเลย!
‎- รับทราบ

435
00:38:17,129 --> 00:38:18,130
‎คอรี่...

436
00:38:29,475 --> 00:38:31,143
‎ให้ตายสิ บรูซ คุณฆ่าเธอ

437
00:38:32,519 --> 00:38:34,063
‎คุณต้องการให้เป็นแบบนี้มาตลอด

438
00:38:35,606 --> 00:38:38,776
‎คุณอยากให้ผมจำนนต่อความมืด
‎ให้ผมกลายเป็นคุณ

439
00:38:43,197 --> 00:38:44,907
‎ไงล่ะ ไปตายซะ บรูซ คุณชนะ

440
00:39:10,182 --> 00:39:11,225
‎ดิ๊ก

441
00:39:13,143 --> 00:39:14,436
‎ดิ๊ก ได้โปรด...

442
00:39:16,063 --> 00:39:17,147
‎พูดกับฉัน

443
00:39:22,111 --> 00:39:23,487
‎ปล่อยเขาไป!

444
00:39:23,570 --> 00:39:26,615
‎ข้าไม่ได้เป็นคนทำสิ่งนี้ เขาทำเอง

445
00:39:27,908 --> 00:39:31,537
‎ข้าเสนอเส้นทางที่คดเคี้ยว
‎ผ่านทางเลือกหลายสาย

446
00:39:31,620 --> 00:39:35,332
‎แต่ที่สุดแล้ว เขาเลือกทางของเขาเอง

447
00:39:35,416 --> 00:39:39,670
‎ยอมรับความมืดในตัว
‎แทนที่จะปฏิเสธการมีอยู่ของมัน

448
00:39:40,546 --> 00:39:42,256
‎นี่คือการดิ้นรนของเขา

449
00:39:42,339 --> 00:39:47,678
‎เขาพยายามจะหนีจากสิ่งที่เป็นตัวตนของเขา
‎สิ่งที่เขาเป็น

450
00:39:48,595 --> 00:39:49,430
‎ดิ๊ก

451
00:39:50,681 --> 00:39:54,017
‎ข้าได้ปลดปล่อยเพื่อนของเจ้าจากภาระอันหนักอึ้ง

452
00:39:55,144 --> 00:39:58,439
‎ข้ารักเขาเหมือนที่เจ้ารัก เพราะเจ้ารักเขา

453
00:40:00,441 --> 00:40:04,903
‎และด้วยพรจากไทรกอน
‎เขาเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวแล้ว

454
00:40:06,155 --> 00:40:07,156
‎เรเชล...

455
00:40:08,490 --> 00:40:10,325
‎รู้สึกดีจังที่ได้กลับบ้าน

456
00:40:12,661 --> 00:40:16,248
‎เธอจะได้เห็น พวกเขาทุกคนจะได้เห็น

457
00:41:53,971 --> 00:41:58,350
‎(สถานที่หนึ่งในเมโทรโพลิส)

458
00:42:07,901 --> 00:42:11,363
‎(คำเตือน!)
‎(เป้าทดลองหมายเลข 13 ขาดการติดต่อ)

459
00:42:22,583 --> 00:42:23,584
‎ไม่! ไม่!

460
00:42:25,794 --> 00:42:27,754
‎ได้โปรด อย่าทำผม