1
00:00:00,420 --> 00:00:02,790
เมยสเตอร์ลูวิน
ส่งสารไปยังไพค์ 

2
00:00:02,790 --> 00:00:05,190
แจ้งให้พ่อข้าทราบถึง
ชัยชนะของข้าที่นี้ 

3
00:00:05,220 --> 00:00:06,890
และอีกฉบับไปที่ดีบวู้ด ม็อต
ให้พี่สาวข้า 

4
00:00:06,930 --> 00:00:10,360
แจ้งข่าวให้นางว่านางต้องส่ง
คนห้าร้อยคนมายังวินเทอร์เฟล 

5
00:00:10,400 --> 00:00:11,830
เราจะล่องเรือไป
คิงส์แลนด์ดิ้งเมื่อใด 

6
00:00:11,860 --> 00:00:14,000
ทันทีที่ข้ารวม
กองพลได้สำเร็จ 

7
00:00:14,030 --> 00:00:16,570
และเจ้าเป็นคนคุมทัพ
เข้าอ่าวแบล็กวอเตอร์ 

8
00:00:16,600 --> 00:00:19,500
เดอะฟิสต์ออฟเดอะเฟิสต์แมน
เป็นแสนๆปีมาแล้ว 

9
00:00:19,540 --> 00:00:20,900
เฟิสต์แมนได้ยืนตรงนี้ 

10
00:00:20,940 --> 00:00:22,840
พวกเขามาที่นี้เพื่อ
หนีจากบางอย่าง 

11
00:00:22,870 --> 00:00:24,640
และข้าไม่คิดว่า
นั่นได้ผล 

12
00:00:24,680 --> 00:00:26,640
คิดว่าข้าจะยอมปล่อยให้เจ้า
ส่งเมเซลล่าไปยังดอร์น 

13
00:00:26,680 --> 00:00:28,950
ดอร์นเป็นที่ที่ปลอดภัย
ที่สุดสำหรับนาง 

14
00:00:28,980 --> 00:00:31,650
อยากให้เจ้ารู้ว่าการรักใคร
สักคนมันเป็นเช่นไร 

15
00:00:31,680 --> 00:00:35,820
การที่จะรักใครจริงๆ
ก่อนที่ข้าจะพรากนางมาจากเจ้า 

16
00:00:35,860 --> 00:00:37,920
เจ้าปล่อยให้คนปัญญาอ่อน
หนีไปได้กับคนพิการงั้นรึ 

17
00:00:37,960 --> 00:00:39,190
และริคค่อนด้วยหรือ
เด็กตัวเล็กนั่น 

18
00:00:39,230 --> 00:00:41,590
ไปพร้อมกับหญิงเถื่อน 

19
00:00:41,630 --> 00:00:43,130
เดี๋ยวนะ ข้ารู้จักฟาร์มนั่น 

20
00:00:43,160 --> 00:00:45,570
- พวกเขาจะให้เสบียงเรา
- ยอมเสี่ยงไม่ได้หรอก 

21
00:00:45,600 --> 00:00:47,370
ข้าคอยช่วยรักษา
คนบาดเจ็บของท่าน 

22
00:00:47,400 --> 00:00:49,440
ข้าใช้เสบียงหยูกยาที่
ข้าเอามาด้วยหมดแล้ว 

23
00:00:49,470 --> 00:00:51,470
ท่านจะขี่ม้าไปยังผาชัน
เพื่อเจรจาเรื่องเขายอมแพ้ 

24
00:00:51,510 --> 00:00:54,740
ไปที่ผาชันกับข้า ให้เมยสเตอร์พาเจ้า
ดูที่เก็บของของเขา 

25
00:01:00,980 --> 00:01:03,050
น่าจะจัดการข้าตอนที่
เจ้ายังมีโอกาสนะ 

26
00:01:04,350 --> 00:01:06,050
พวกเขาต้องการหัวเจ้า 

27
00:01:06,090 --> 00:01:08,390
แหม ลอร์ดคาร์สตาร์คผู้เฒ่า
ดูเหมือนจะไม่ชอบหน้าข้าเท่าไหร่เลย 

28
00:01:08,420 --> 00:01:11,430
เจ้ารัดคอลูกชายเขา
ด้วยโซ่ตรวนของเจ้า 

29
00:01:11,460 --> 00:01:14,360
- ก็เขาขวางทางข้า
- เจ้าเป็นชายผู้ไร้ซึ่งเกียรติ 

30
00:01:14,400 --> 00:01:16,030
บริแอนน์ ขอดาบให้ข้า 

31
00:01:18,330 --> 00:01:19,870
ท่านมีมังกรของข้า 

32
00:01:19,900 --> 00:01:22,050
ข้าจะพาท่านไปยัง
เรือนของผู้ไม่ตาย 

33
00:01:22,080 --> 00:01:23,440
ที่ซึ่งข้านำพวกมันไป 

34
00:01:25,110 --> 00:01:27,740
มังกรของท่านรอท่านอยู่
ในเรือนของผู้ไม่ตาย 

35
00:01:27,780 --> 00:01:30,810
ข้าบอกพวกเจ้าแล้วว่าจะเกิด
อะไรขึ้นหากเจ้ารับใช้ข้าอย่างซื่อสัตย์ 

36
00:01:30,850 --> 00:01:32,920
และเกิดอะไรขึ้น
หากเจ้าไม่ทำ 

37
00:01:32,950 --> 00:01:33,870
เจ้าทำอะไรลงไป 

38
00:01:33,900 --> 00:01:35,150
หากมีผู้ใดสงสัยว่า
ลอร์ดคนใหม่ของเจ้า
39
00:01:35,160 --> 00:01:37,960
เอาจริงหรือเปล่า... 

40
00:01:37,990 --> 00:01:47,000
ไม่นะ 

41
00:01:49,230 --> 00:01:53,230
เกมบัลลังก์
ตอน เจ้าชายแห่งวินเทอร์เฟล 

42
00:01:53,250 --> 00:01:57,250
บรรยายไทยโดย www.thaisubtitle.com 

43
00:03:44,080 --> 00:03:46,250
- มีคนมา
- เปิดประตูเมือง 

44
00:04:14,310 --> 00:04:17,580
อะไรกัน เจ้าชายแห่งวินเทอร์เฟลนี่เอง 

45
00:04:17,620 --> 00:04:21,020
- มาอิจฉากันไม่ดีเลยนะ
- อิจฉาอะไร 

46
00:04:21,060 --> 00:04:23,720
เจ้าควรจะภูมิใจกับ
ความสำเร็จของน้องชายสิ 

47
00:04:23,760 --> 00:04:26,890
ข้ายึดปราสาทอันแข็งแกร่งของ
วินเทอร์เฟลได้ด้วยคนเพียงยี่สิบคน 

48
00:04:26,930 --> 00:04:28,290
เป็นนักรบที่ดีเสียนี่กระไร 

49
00:04:28,330 --> 00:04:30,660
ข้าเห็นศพสองศพ
ถูกแขวนอยู่เหนือประตูเมืองเจ้า 

50
00:04:30,700 --> 00:04:32,600
คนไหนล้มยากกว่ากันล่ะ 

51
00:04:32,630 --> 00:04:34,230
เด็กพิการหรือ
เด็กอายุหกขวบ 

52
00:04:36,600 --> 00:04:38,870
ข้าปฏิบัติต่อเด็กสตาร์ค
อย่างมีเกียรติ 

53
00:04:38,900 --> 00:04:40,840
และพวกเขาตอบแทนข้า
ด้วยการทรยศ 

54
00:04:40,870 --> 00:04:44,010
เจ้าปฏิบัติต่อพวกเขาอย่างมีเกียรติ
ด้วยการฆ่าทิ้งเนี่ยนะ 

55
00:04:44,040 --> 00:04:45,840
ก่อนที่ข้าต้องฆ่าพวกเขา
ข้าได้ปฏิบัติอย่าง... 

56
00:04:45,880 --> 00:04:48,150
เจ้าบุกยึดบ้านพวกเขา
ซึ่งก็ตามสิทธิ์ของเจ้า 

57
00:04:48,180 --> 00:04:50,920
- เราเป็นชาวไอรอน เราช่วงชิงสิ่งที่เราต้องการ
- ถูกต้อง 

58
00:04:50,950 --> 00:04:53,950
หลังจากนั้นเจ้าก็ให้พวกเขาเป็นนักโทษ
ที่บ้านของตัวเองแล้วพวกเขาก็หลบหนีไป 

59
00:04:53,990 --> 00:04:56,350
นี่ใช่การทรยศหรือ 

60
00:04:56,390 --> 00:04:58,490
เป็นข้าจะเรียกว่าความกล้า 

61
00:04:58,520 --> 00:05:00,030
พวกเขาสัญญากับข้าไว้แล้ว... 

62
00:05:00,060 --> 00:05:01,990
นักโทษตัวเล็กๆ
สัญญากับเจ้าไว้ 

63
00:05:02,030 --> 00:05:04,460
เจ้าเลยโมโหที่
พวกนั้นไม่รักษาสัญญางั้นรึ 

64
00:05:04,500 --> 00:05:06,200
เจ้านี่มันใช่หน้าตัวเมีย
ที่โง่เง่าดักดานหรือเปล่านะ 

65
00:05:06,230 --> 00:05:08,230
- อย่าได้เรียกข้าว่า...
- หน้าตัวเมีย 

66
00:05:08,270 --> 00:05:12,440
หน้าตัวเมียโง่เง่าที่ฆ่า
พวกสตาร์คสองคนที่มีอยู่ที่วินเทอร์เฟล 

67
00:05:12,470 --> 00:05:14,740
เจ้ารู้บ้างไหมว่าเด็กสองคนนั้น
มีค่ามากแค่ไหน 

68
00:05:14,770 --> 00:05:17,410
ถ้าข้าไม่ฆ่าพวกมัน
พวกคนเหนือจะคิดว่าข้าอ่อนแอ 

69
00:05:17,440 --> 00:05:20,580
เจ้ามันอ่อนแอ
แถมโง่อีกด้วย 

70
00:05:20,610 --> 00:05:23,010
ขอเตือนไว้เลยนะ 

71
00:05:23,050 --> 00:05:24,780
ก็เอาสิ 

72
00:05:24,820 --> 00:05:26,620
เตือนข้ามา 

73
00:05:30,450 --> 00:05:32,190
เจ้าพาคนมาไม่พอ 

74
00:05:32,220 --> 00:05:34,620
ข้าจะปกป้องวินเทอร์เฟลด้วย
คนเท่านี้ได้ยังไง 

75
00:05:34,660 --> 00:05:37,730
ก็ไม่ใช่ไง ข้ามาเพื่อพาเจ้า
กลับบ้าน 

76
00:05:37,760 --> 00:05:40,260
- ท่านพ่ออยากคุยด้วย
- นี่เรื่องตลกหรือเปล่า 

77
00:05:40,300 --> 00:05:41,960
วินเทอร์เฟลเป็นศูนย์กลาง
ของตอนเหนือ 

78
00:05:42,000 --> 00:05:45,900
ใช่ แล้วก็ห่างจากทะเล
เป็นร้อยๆไมล์ 

79
00:05:45,940 --> 00:05:47,540
เราเป็นชาวเกาะ
น้องข้า 

80
00:05:47,570 --> 00:05:49,100
เจ้าลืมไปแล้วหรือไร 

81
00:05:49,140 --> 00:05:51,840
พลังของพวกเรา
มาจากกองเรือ 

82
00:05:51,870 --> 00:05:53,940
และในเมื่อเจ้าได้ประดับ
กำแพงเมือง 

83
00:05:53,980 --> 00:05:55,680
ด้วยศพของพวกเด็กสตาร์คเสียแล้ว 

84
00:05:55,710 --> 00:05:59,580
คนทุกผู้ในแดนเหนือย่อม
อยากแขวนคอเจ้า 

85
00:05:59,610 --> 00:06:01,950
เมื่อร็อบ สตาร์ครู้เรื่อง 

86
00:06:01,980 --> 00:06:03,880
เขาจะไม่รู้
เราฆ่าพวกนกส่งสารหมดแล้ว 

87
00:06:03,920 --> 00:06:06,920
คุมม้าทุกตัว 

88
00:06:06,960 --> 00:06:09,890
ข้ายึดวินเทอร์เฟลมาได้ 

89
00:06:09,930 --> 00:06:13,700
และข้าจะรักษามันเอาไว้ 

90
00:06:15,800 --> 00:06:17,230
ทุกคนออกไปก่อน 

91
00:06:30,650 --> 00:06:32,880
ธีออน เจ้าเป็นน้องข้า 

92
00:06:33,990 --> 00:06:36,720
เราต่างรักท่านแม่ 

93
00:06:36,750 --> 00:06:39,890
และต่างทนกับท่านพ่อ 

94
00:06:41,560 --> 00:06:43,890
กลับบ้านกับข้าเถอะ
อย่ามาตายที่นี้คนเดียว 

95
00:06:43,930 --> 00:06:46,130
ข้าก็ไม่ได้ตั้งใจจะตาย 

96
00:06:51,270 --> 00:06:53,700
เจ้าเป็นทารกที่แย่มาก
เจ้ารู้หรือไม่ 

97
00:06:55,140 --> 00:06:58,070
งอแงตลอดเวลา
ไม่เคยจะหลับ 

98
00:06:59,480 --> 00:07:02,180
มีคืนหนึ่งที่ยังไงเจ้าก็
ไม่ยอมหุบปากเสียที 

99
00:07:02,210 --> 00:07:05,880
เอาแต่กรีดร้องหยั่งกะเป็น
หมูถูกเชือด 

100
00:07:05,920 --> 00:07:09,590
ข้าเดินไปที่เปล
แล้วก้มลงมองเจ้า 

101
00:07:09,620 --> 00:07:12,890
ข้าอยากจะรัดคอเจ้าเสียให้ตาย 

102
00:07:12,930 --> 00:07:16,030
แล้วเจ้าก็เงยหน้าขึ้นมามองข้า
แล้วเจ้าก็หยุดร้อง 

103
00:07:17,430 --> 00:07:19,800
เจ้ายิ้มให้ข้า 

104
00:07:24,070 --> 00:07:26,440
อย่าตายในที่ที่
ห่างจากทะเลมากนัก 

105
00:07:41,190 --> 00:07:45,260
ข้ามีของขวัญมาให้ท่าน
ท่านลอร์ดกระดูก 

106
00:07:45,290 --> 00:07:48,460
ข้ามีอีกาแล้วตัว
ไม่ต้องการอีกตัวหรอก 

107
00:07:48,490 --> 00:07:50,660
แมนส์จะอยาก
สอบสวนตัวนี้ 

108
00:07:50,700 --> 00:07:53,560
เขารู้หมดเรื่องที่มั่นของพวกอีกา
แล้วก็แผนของพวกมัน 

109
00:07:53,600 --> 00:07:57,130
ฮาล์ฟแฮนรู้มากกว่าอีก
ตัวนี้มันแค่เด็กตัวเล็กๆ 

110
00:07:57,170 --> 00:07:58,440
ฆ่ามัน 

111
00:07:58,470 --> 00:08:01,240
เขามีโอกาสฆ่าข้าตั้งหลายหน
แต่ไม่ทำ 

112
00:08:01,270 --> 00:08:04,040
และทีนี้เขาก็เฝ้าหวังว่าทำลงไป
ฆ่ามัน 

113
00:08:04,080 --> 00:08:08,350
เขาเป็นลูกนอกสมรสจากวินเทอร์เฟล
ลูกชายของเน็ด สตาร์ค 

114
00:08:11,450 --> 00:08:13,880
แมนส์ต้องการตัวเขาแน่ 

115
00:08:13,920 --> 00:08:16,950
แมนส์จะต้องการอะไรกับ
ลูกนอกสมรสของคนตาย 

116
00:08:16,990 --> 00:08:18,720
ข้าก็ไม่รู้หรอก 

117
00:08:18,760 --> 00:08:21,630
แต่ข้าว่าเขาอยากจะ
เป็นคนตัดสินใจเองนะ 

118
00:08:27,600 --> 00:08:31,300
ถ้าเขาวิ่งหนี ข้าจะสับ
พวงเขาทิ้ง 

119
00:08:31,340 --> 00:08:34,170
ถ้าเขาวิ่งจริง
เดี๋ยวข้าทำเอง 

120
00:08:41,450 --> 00:08:43,620
เราเท่าเทียมกันแล้วนะ
จอน สโนว์ 

121
00:08:57,330 --> 00:08:59,360
ข้าทำไม่ได้ 

122
00:08:59,400 --> 00:09:01,230
ข้าพาดดาบกับคอนางแล้ว
แต่ข้าทำไม่ได้... 

123
00:09:01,270 --> 00:09:04,400
- ข้ารู้
- คนอื่นล่ะ 

124
00:09:04,440 --> 00:09:07,370
ตอนเจ้าไม่โผล่ตามขึ้นไป
พวกเราออกตามหาเจ้า 

125
00:09:07,410 --> 00:09:09,810
เราเจอรอยเจ้าแทบจะ
ในทันที 

126
00:09:09,840 --> 00:09:12,980
แต่พวกมันเจอเรา
ก่อนที่เราจะเจอเจ้า 

127
00:09:13,950 --> 00:09:15,550
พวกเขาตายเพราะข้า 

128
00:09:16,850 --> 00:09:18,750
อย่าให้มันสูญเปล่าล่ะ 

129
00:09:18,780 --> 00:09:20,250
เอาล่ะ ลุกได้แล้ว 

130
00:09:20,290 --> 00:09:22,120
เอาสิ
ลุกขึ้นมา เดี๋ยวนี้ 

131
00:09:22,160 --> 00:09:23,920
เดิน 

132
00:09:29,660 --> 00:09:32,500
นางงามหรือไม่ 

133
00:09:32,530 --> 00:09:34,700
ข้าไม่เคยพบนาง 

134
00:09:34,730 --> 00:09:36,430
นางชื่ออะไร 

135
00:09:36,470 --> 00:09:38,200
เฟรย์มั้ง ข้าว่า 

136
00:09:38,240 --> 00:09:39,900
ข้าไม่รู้ชื่อต้นนาง 

137
00:09:40,940 --> 00:09:43,340
ข้ามั่นใจว่า
ท่านจะต้องมีความสุข 

138
00:09:46,850 --> 00:09:48,910
แล้วท่านแต่งงานกับนางเพราะ
สะพานเนี่ยนะ 

139
00:09:48,950 --> 00:09:52,180
- สะพานที่สำคัญมาก
- อ้า 

140
00:09:52,220 --> 00:09:54,390
มันเป็นเรื่องก่อนที่
พวกนั้นจะฆ่าพ่อข้า 

141
00:09:54,420 --> 00:09:58,460
ตอนนั้นข้ายังคิดว่าจะยกทัพ
ลงใต้ไปช่วยเขาได้ทันเวลา 

142
00:09:58,490 --> 00:10:00,730
แต่ข้าต้องข้ามสะพาน
นั้นให้ได้ก่อน 

143
00:10:03,100 --> 00:10:05,330
ยามที่ข้าพูดกับคน
ที่มาจากแดนเหนือ 

144
00:10:05,370 --> 00:10:07,800
ทุกคนล้วน
รักพ่อของท่าน 

145
00:10:08,900 --> 00:10:11,340
เขาเป็นคนดีที่สุดที่
ข้าเคยพบ 

146
00:10:11,370 --> 00:10:14,270
ข้ารู้ว่าเด็กทุกคนคิดเกี่ยวกับ
พ่อตัวเองหยั่งงั้น แต่ว่า... 

147
00:10:14,310 --> 00:10:17,040
เด็กทุกคนไม่ได้คิดเกี่ยวกับ
พ่อตัวเองหยั่งงั้น 

148
00:10:17,080 --> 00:10:18,750
เชื่อข้าเถอะ 

149
00:10:20,320 --> 00:10:23,650
เขาเคยบอกข้าครั้งหนึ่งว่า
การเป็นลอร์ดก็เหมือนกับการเป็นพ่อ 

150
00:10:23,690 --> 00:10:26,020
เพียงแต่ว่าเรามี
ลูกเป็นพันๆคน 

151
00:10:26,050 --> 00:10:28,360
แล้วก็ห่วงมันหมดทุกคน 

152
00:10:28,390 --> 00:10:31,330
ชาวนาที่ไถไร่นาของตัวเอง
คือคนที่เราต้องปกป้อง 

153
00:10:31,360 --> 00:10:34,660
หญิงทำความสะอาดที่ขัดถูพื้น
คือคนที่เราต้องปกป้อง 

154
00:10:34,700 --> 00:10:38,430
ทหารที่เราสั่งการ
ให้ไปสู้ศึก 

155
00:10:38,470 --> 00:10:40,670
เขาบอกกับข้าว่าเขาตื่นมา
พร้อมกับความกลัวในยามเช้า 

156
00:10:40,700 --> 00:10:42,970
และเข้านอนพร้อมกับ
ความกลัวในตอนกลางคืน 

157
00:10:44,870 --> 00:10:47,780
ข้าไม่เชื่อเขา 

158
00:10:47,810 --> 00:10:49,980
ข้าถามเขาไปว่า 

159
00:10:50,010 --> 00:10:53,250
"คนเราจะกล้าหาญได้อย่างไร
หากเขาหวาดกลัว" 

160
00:10:53,280 --> 00:10:56,820
"นั่นเป็นเวลาเดียวที่
คนเราจะกล้าหาญ" คือสิ่งที่เขาบอกกับข้า 

161
00:11:00,090 --> 00:11:03,090
ข้าหวังให้ข้าได้พบ
กับเขาจริง 

162
00:11:03,120 --> 00:11:05,490
เขาคงชอบเจ้า 

163
00:11:07,830 --> 00:11:09,930
ลอร์ดส่วนมากจะกังวล
เรื่องเงิน 

164
00:11:09,970 --> 00:11:12,300
และชื่อเสียงมากกว่า
หญิงทำความสะอาดที่ขัดถูพื้น 

165
00:11:12,330 --> 00:11:14,520
เขาไม่สนใจเรื่องเงิน
หรือชื่อเสียงเท่าไหร่ดอก 

166
00:11:14,550 --> 00:11:16,070
แล้วท่านเล่า 

167
00:11:16,070 --> 00:11:19,310
เจ้าคิดว่าข้าสู้ศึกนี้เพียงเพราะ
พวกเขาจะได้ขับขานบทเพลงเกี่ยวกับข้ารึ 

168
00:11:20,940 --> 00:11:22,610
ข้าอยากกลับบ้าน 

169
00:11:22,640 --> 00:11:25,310
ข้าอยากให้คนที่ติดตาม
ข้ามาได้กลับบ้าน 

170
00:11:25,350 --> 00:11:26,880
แล้วทำไมท่านไม่กลับ 

171
00:11:26,910 --> 00:11:30,550
เพราะว่าพวกเราจะไม่มีวันปลอดดภัย
จนกว่าจะกำราบพวกแลนนิสเตอร์ได้ 

172
00:11:30,580 --> 00:11:32,780
และเพราะข้าเชื่อ
ในความยุติธรรม 

173
00:11:32,820 --> 00:11:35,090
ท่านหมายถึง การตัด
หัวจอฟฟรีย์น่ะหรือ 

174
00:11:35,120 --> 00:11:36,450
นั่นก็จะเป็นการเริ่มต้น 

175
00:11:46,500 --> 00:11:48,530
ฝ่าบาท ท่านหญิง 

176
00:11:48,570 --> 00:11:51,600
ผู้สังหารกษัตริย์
เขาหนีไปได้ในตอนกลางคืน 

177
00:11:51,640 --> 00:11:53,110
ได้ยังไง 

178
00:11:55,280 --> 00:11:57,510
หนีได้ยังไง 

179
00:12:01,050 --> 00:12:03,180
บอกข้ามาว่านี่ไม่จริง 

180
00:12:07,420 --> 00:12:09,360
ทำไม 

181
00:12:10,630 --> 00:12:13,160
- เพื่อน้องๆ
- แม่ทรยศข้า 

182
00:12:13,200 --> 00:12:15,130
- ร็อบ...
- ไม่ 

183
00:12:15,160 --> 00:12:16,830
แม่ก็รู้ว่าข้า
ไม่มีวันเห็นชอบ 

184
00:12:16,870 --> 00:12:19,200
แต่แม่ก็ทำลงไปอยู่ดี 

185
00:12:19,230 --> 00:12:22,900
แบรนกับริคค่อนเป็น
นักโทษอยู่ที่วินเทอร์เฟล 

186
00:12:22,940 --> 00:12:26,240
ซานซ่ากับอาร์ย่าเป็นนักโทษอยู่
ที่คิงส์แลนด์ดิ้ง 

187
00:12:26,280 --> 00:12:29,040
แม่มีลูกห้าคน
แต่มีเพียงคนเดียวที่เป็นอิสระ 

188
00:12:29,080 --> 00:12:32,780
ข้าเสียลูกชายไปคน
เพราะเขาสู้ข้างลูกชายท่าน 

189
00:12:32,820 --> 00:12:34,780
ข้าเสียอีกคนไปให้
กับผู้สังหารกษัตริย์ 

190
00:12:34,820 --> 00:12:36,890
ที่รัดคอเขาด้วยโซ่ตรวน 

191
00:12:36,920 --> 00:12:39,150
ท่านก่อการทรยศ 

192
00:12:39,190 --> 00:12:41,520
เพราะว่าลูกๆของท่าน
ตกเป็นตัวประกันงั้นรึ 

193
00:12:41,560 --> 00:12:44,360
ข้ายอมควักหัวใจตัวเองออกมา 

194
00:12:44,390 --> 00:12:47,030
และมอบมันให้แด่พระบิดร
หากพระองค์จะยอมปลุก 

195
00:12:47,060 --> 00:12:50,430
ลูกชายทั้งสองของข้าขึ้นมา
จากหลุมและให้เดินเข้าสู่กรงขัง 

196
00:12:50,470 --> 00:12:52,170
ข้าเสียใจด้วยเรื่อง
ลูกชายท่าน ใต้เท้า 

197
00:12:52,200 --> 00:12:54,840
ข้าไม่ต้องการความรู้สึกท่าน
ข้าต้องการแก้แค้น 

198
00:12:54,870 --> 00:12:57,610
และท่านขโมยมันไปจากข้า 

199
00:12:59,010 --> 00:13:00,380
หากฆ่าเจมี่ แลนนิสเตอร์ 

200
00:13:00,410 --> 00:13:02,580
ลูกทั้งสองของท่านก็
จะไม่ได้ชีวิตกลับคืนมา 

201
00:13:02,610 --> 00:13:04,450
แต่การมอบเขาคืนแก่
คิงส์แลนด์ดิ้งไป 

202
00:13:04,480 --> 00:13:07,350
อาจซื้อชีวิต
ของลูกๆข้าได้ 

203
00:13:07,380 --> 00:13:10,890
เจมี่ แลนนิสเตอร์หลอกใช้แม่ 

204
00:13:10,920 --> 00:13:13,160
แม่ทำให้ฝ่ายเราเสียเปรียบ 

205
00:13:13,190 --> 00:13:15,830
ทำให้พวกเราเอง
ต้องหมางเมินกัน 

206
00:13:15,860 --> 00:13:18,500
แล้วแม่ยังทำทุกอย่างลับหลังข้า 

207
00:13:21,630 --> 00:13:23,800
ดูให้มีคนคอยเฝ้านาง
ทั้งวันทั้งคืน 

208
00:13:23,830 --> 00:13:24,560
ร็อบ 

209
00:13:24,590 --> 00:13:26,590
เราส่งคนไล่ตามผู้สังหารกษัตริย์
ไปเท่าไหร่ 

210
00:13:26,770 --> 00:13:28,010
สี่สิบคน ฝ่าบาท 

211
00:13:28,040 --> 00:13:31,280
ส่งไปอีกสี่สิบ
ให้ขี่ม้าฝีเท้าจัดที่สุด 

212
00:13:31,310 --> 00:13:32,940
ร็อบ 

213
00:13:50,330 --> 00:13:52,330
ระยำ 

214
00:13:55,030 --> 00:13:57,500
ในแสงสว่างแบบนี้
เจ้าน่าเกลียดกว่าเดิมเสียอีก 

215
00:13:57,540 --> 00:13:59,970
เจ้าชื่ออะไร 

216
00:14:00,010 --> 00:14:02,970
ข้าคือ เจมี่ แลนนิสเตอร์
แห่งแคสเตอร์ลี่ ร็อค 

217
00:14:03,010 --> 00:14:05,910
บุตรแห่งไทวิน 

218
00:14:05,940 --> 00:14:09,780
อัศวินที่เป็นนักโทษมีสิทธิ
ที่จะรู้ชื่อของผู้คุม 

219
00:14:09,810 --> 00:14:11,410
บริแอนน์แห่งทาร์ธ 

220
00:14:11,450 --> 00:14:13,080
ทาร์ธ ทาร์ธ ทาร์ธ 

221
00:14:13,120 --> 00:14:16,320
พระจันทร์เสี้ยว
กับดาวแฉก 

222
00:14:16,350 --> 00:14:20,120
ลอร์ด...เซลวิน ทาร์ธ 

223
00:14:20,160 --> 00:14:22,560
พ่อเจ้า 

224
00:14:22,590 --> 00:14:25,760
มีพี่น้องบ้างไหม ท่านหญิง 

225
00:14:25,800 --> 00:14:28,460
จะไปคิงส์แลนด์ดิ้ง
ต้องเดินอีกไกลนะ 

226
00:14:28,500 --> 00:14:30,630
น่าจะทำความรู้จัก
กันไว้ก็ดี 

227
00:14:31,800 --> 00:14:33,370
สนิทชิดเชื้อกับผู้ชายมากไหม 

228
00:14:33,400 --> 00:14:34,840
ข้าว่าไม่สินะ 

229
00:14:34,870 --> 00:14:36,470
ผู้หญิงเล่า 

230
00:14:36,510 --> 00:14:39,040
ม้าล่ะ 

231
00:14:39,080 --> 00:14:41,010
ข้าไม่ตั้งใจทำให้ไม่พอใจ
ท่านหญิง 

232
00:14:41,040 --> 00:14:42,100
ขออภัย 

233
00:14:42,130 --> 00:14:44,150
ความผิดของเจ้า มันเกินกว่า
จะให้อภัยได้ ผู้สังหารกษัตริย์ 

234
00:14:44,580 --> 00:14:46,180
ทำไมถึงจงเกลียด
จงชังข้าเหลือเกิน 

235
00:14:46,220 --> 00:14:48,780
- ข้าเคยทำร้ายเจ้าหรือ
- เจ้าทำร้ายคนอื่น... 

236
00:14:48,820 --> 00:14:51,350
คนที่เจ้าสาบานว่า
จะปกป้อง 

237
00:14:51,390 --> 00:14:53,420
คนอ่อนแอ
คนบริสุทธิ์ 

238
00:14:53,460 --> 00:14:56,630
เลยมีคนบอกเจ้าไหมว่านอกจาก
จะน่าเกลียดแล้วเจ้ายังน่าเบื่ออีกด้วย 

239
00:14:56,660 --> 00:14:59,160
เจ้าไม่อยากยั่วให้ข้าโกรธหรอก 

240
00:14:59,200 --> 00:15:01,700
ข้าทำไปแล้วนะ
ดูเจ้าสิ 

241
00:15:01,730 --> 00:15:03,500
เจ้าพร้อมจะปั่นคอข้า 

242
00:15:03,530 --> 00:15:06,300
คิดว่าตัวเองทำได้ไหม 

243
00:15:06,340 --> 00:15:08,340
คิดว่าถ้าสู้กันตรงๆ
เจ้าจะล้มข้าได้หรือเปล่า 

244
00:15:08,370 --> 00:15:10,070
ข้าไม่เคยเห็นเจ้าสู้ 

245
00:15:10,110 --> 00:15:12,110
คำตอบคือไม่ 

246
00:15:12,140 --> 00:15:14,450
มีคนสามคนในอาณาจักรนี้ 

247
00:15:14,480 --> 00:15:15,640
ที่มีโอกาสล้มข้า 

248
00:15:15,640 --> 00:15:17,150
เจ้าไม่ใช่หนึ่งในนั้น 

249
00:15:17,180 --> 00:15:20,280
ตลอดทั้งชีวิต คนแบบเจ้า
คอยดูถูกข้า 

250
00:15:20,320 --> 00:15:23,550
และตลอดทั้งชีวิต ข้าได้ล้มคน
แบบเจ้าให้ไปนอนคลุกฝุ่น 

251
00:15:23,590 --> 00:15:26,020
ถ้าเจ้ามั่นใจนัก
ก็คลายโซ่ตรวนข้าสิ 

252
00:15:26,060 --> 00:15:27,790
มาดูกันว่าจะเกิดอะไรขึ้น 

253
00:15:27,830 --> 00:15:30,890
คิดว่าข้าโง่นักหรือไง
ลงไป 

254
00:15:33,160 --> 00:15:36,030
ข้าคิดว่าเจ้า
เป็นนักสู้ 

255
00:15:36,070 --> 00:15:39,970
เป็นชาย...ขออภัย...
หญิงที่มีเกียรติ 

256
00:15:40,000 --> 00:15:42,470
ข้าคิดผิดหรือ 

257
00:15:42,510 --> 00:15:44,240
เจ้ากลัวล่ะสิ 

258
00:15:45,810 --> 00:15:49,280
บางทีสักวัน
เราจะได้รู้กัน ผู้สังหารกษัตริย์ 

259
00:16:02,430 --> 00:16:04,460
คิงส์แลนด์ดิ้งจะแตก
ภายในหนึ่งชั่วยาม 

260
00:16:04,490 --> 00:16:07,600
หลังจากไพร่พลของ
สเตนนิสขึ้นบก 

261
00:16:07,630 --> 00:16:09,930
ยังไม่สายเกินไปที่จะให้
กษัตริย์จอฟฟรีย์ เซอร์ซี 

262
00:16:09,970 --> 00:16:13,300
และราชสำนักขี่ม้าไป
ยังตะวันตกเพื่อให้ปลอดภัย 

263
00:16:13,340 --> 00:16:15,440
ยอมยกบัลลังก์เหล็กไปรึ 

264
00:16:15,470 --> 00:16:18,470
ก็จะดีกว่าต้องเห็นหัวของพวกเขา
ถูกเสียบประดับบนกำแพงเมือง 

265
00:16:18,510 --> 00:16:21,110
สเตนนิสจะ
สังหารพวกเขาทุกคน 

266
00:16:21,140 --> 00:16:24,280
ไม่ กษัตริย์ที่วิ่งหนี
จะไม่ได้เป็นกษัตริย์ต่อไปนาน 

267
00:16:24,310 --> 00:16:27,080
เขาเป็นแลนนิสเตอร์
เขาต้องอยู่สู้ 

268
00:16:28,680 --> 00:16:31,190
สเตนนิส อยู่ห่างจากเมืองหลวง
ไปอีกสองวัน 

269
00:16:31,220 --> 00:16:32,950
กับหมาป่า
ที่อยู่หน้าประตูบ้านข้า 

270
00:16:32,990 --> 00:16:36,020
หน่วยลาดตระเวนยืนยันว่าร็อบ สตาร์ค
ยังคงอยู่ทางตอนเหนือของแอชมาร์ค 

271
00:16:36,060 --> 00:16:38,930
เฮอะ ครั้งสุดท้ายที่หน่วยลาดตระเวน
ยืนยันกับเรา 

272
00:16:38,960 --> 00:16:41,660
เรื่องการเคลื่อนพลของสตาร์ค
เขาลวงเราไปติดกับได้ 

273
00:16:43,160 --> 00:16:45,930
ซึ่งทำให้ลูกชายข้า
กลายไปเป็นนักโทษ 

274
00:16:49,440 --> 00:16:51,710
อยู่ใกล้กับแคสเตอร์ลี่ ร็อค
เกินไป 

275
00:16:53,080 --> 00:16:55,280
เขาต้องส่งกองทัพส่วนหนึ่ง 

276
00:16:55,310 --> 00:16:56,910
ไปยึดวินเทอร์เฟลคืนมา 

277
00:16:56,950 --> 00:16:59,150
พวกเกรย์จอยช่วยเหลือ
พวกเราไว้มากทีเดียว 

278
00:16:59,180 --> 00:17:02,390
สตาร์คจะไม่เสี่ยงเคลื่อนพล
มาต่อกรกับแคสเตอร์ลี่ ร็อค 

279
00:17:02,420 --> 00:17:03,990
จนกว่าจะมีกองพลเต็มอัตรา 

280
00:17:04,020 --> 00:17:07,720
เขาเป็นเด็กหนุ่มและยัง
ไม่เคยแพ้ศึก 

281
00:17:07,760 --> 00:17:10,060
เขาจะเสี่ยงทุกอย่าง
ทุกเวลา 

282
00:17:10,090 --> 00:17:13,730
เพราะว่าเขาไม่รู้มากพอ
ที่จะหวาดกลัว 

283
00:17:21,140 --> 00:17:23,140
เราจะเดินทางตอนตะวันตกดิน 

284
00:17:23,170 --> 00:17:26,410
ข้าอยากให้พวกเราเดินทัพไปได้คืนหนึ่ง
ก่อนเขาจะรู้ว่าพวกเราเคลื่อนทัพ 

285
00:17:26,440 --> 00:17:29,980
คลีเกน เจ้าจะอยู่นี่ คอยดูแล
ทหารให้รักษาการณ์ที่แฮร์รินฮาล 

286
00:17:30,010 --> 00:17:33,510
ตามตัวพวกกลุ่มกองโจรภราดรภาพ
และทำลายพวกมันเสีย 

287
00:17:35,780 --> 00:17:38,580
เด็กหญิงที่ผ่านมาเป็น
ข้ารับใช้ที่ดีมาก 

288
00:17:38,620 --> 00:17:41,020
นางจะอยู่กับเจ้า 

289
00:17:41,060 --> 00:17:43,290
คอยดูไม่ให้เขาเมามาย
ในตอนกลางคืน 

290
00:17:43,320 --> 00:17:46,090
เขาเป็นเพื่อนที่แย่มาก
ตอนมีสติก็จริงอยู่ 

291
00:17:46,130 --> 00:17:48,800
แต่ก็ทำงานได้ดีกว่า 

292
00:17:55,470 --> 00:17:58,170
เจ้าต้องตอบคำถามอะไรหน่อยนะ 

293
00:17:58,200 --> 00:18:00,240
ใครเป็นคนฆ่าเซอร์เอเมอร์รี่ 

294
00:18:00,270 --> 00:18:01,940
- ข้าไม่รู้
- บอกชื่อมา 

295
00:18:01,970 --> 00:18:04,280
- ได้โปรด
- เอาคนนี้ไปให้พวกอีกากิน 

296
00:18:04,310 --> 00:18:07,650
ข้าบอกไปแล้ว ข้าไม่รู้ 

297
00:18:07,680 --> 00:18:09,780
ได้โปรด 

298
00:18:09,820 --> 00:18:12,550
ดูสิ นี่มันเด็กของโยเร็นนี่นา 

299
00:18:12,590 --> 00:18:14,320
เคยเป็นเด็กชาย
ตอนนี้เป็นเด็กหญิง 

300
00:18:14,350 --> 00:18:17,260
จาเคว็นอยู่ไหน 

301
00:18:17,290 --> 00:18:18,930
ไม่สน 

302
00:18:18,960 --> 00:18:22,060
ดาบไปไหนเสียแล้วล่ะ
เจ้าหนู 

303
00:18:22,100 --> 00:18:23,560
ข้าสัญญาไว้
ว่าจะใช้มันกับเจ้า 

304
00:18:23,600 --> 00:18:26,670
มาเถอะ ถึงเวลาฆ่า
พวกหมาป่าแล้ว 

305
00:18:35,580 --> 00:18:37,810
ต้องใช้เชอร์รี่เปรี้ยว
ถึงจะได้รสชาติ 

306
00:18:37,840 --> 00:18:39,960
และความลับก็คือต้องทำให้หินแห้ง
แล้วก็ 

307
00:18:39,990 --> 00:18:41,050
ทุบให้แตกด้วยค้อนไม้ 

308
00:18:41,050 --> 00:18:42,850
รสชาติมันอยู่ตรงนั้นแหละ 

309
00:18:42,880 --> 00:18:44,520
ทุบมันออกมาให้ดี 

310
00:18:44,550 --> 00:18:46,750
พอเสร็จแล้วก็โรย
เหนือแป้งพาย 

311
00:18:46,790 --> 00:18:48,620
- จาเคว็นอยู่ไหน
- ข้าจะไปรู้ได้ไง 

312
00:18:48,660 --> 00:18:50,460
ข้าต้องการตัวเขาเดี๋ยวนี้ 

313
00:18:50,490 --> 00:18:52,190
ลอร์ดไทวินจะเดินทัพ
ในคืนนี้ 

314
00:18:52,230 --> 00:18:54,930
- เจ้าต้องการตัวเขาหรือ
- เขาคอยช่วยข้าอยู่ 

315
00:18:54,960 --> 00:18:57,430
- ข้าเห็นเขา
- ที่ไหน 

316
00:18:59,900 --> 00:19:01,440
- ที่ไหน
- เจ็บนะ 

317
00:19:01,470 --> 00:19:02,230
ที่ไหน 

318
00:19:02,260 --> 00:19:03,910
พวกเขาขี่ม้าออกนอก
ประตูเมืองไปเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อน 

319
00:19:03,910 --> 00:19:08,040
ออกเวรยามกระมัง
ปล่อยหูข้านะ 

320
00:19:12,580 --> 00:19:14,820
ว่าแต่เจ้าต้องการอะไร
จากเขาล่ะ 

321
00:19:29,930 --> 00:19:32,500
แมนส์กำลังรวมทัพ
ไปที่กำแพง 

322
00:19:32,540 --> 00:19:34,900
พอเขาเดินทัพ พี่น้องเราคนหนึ่ง
ในกองพลของเขา 

323
00:19:34,940 --> 00:19:36,740
จะมีค่ามากเท่ากับพันคน
ที่จะสู้กับทัพเขา 

324
00:19:36,770 --> 00:19:38,940
- พวกเขาไม่มีวันเชื่อใจข้า
- อาจจะเชื่อ... 

325
00:19:38,980 --> 00:19:40,910
- ถ้าเจ้าทำในสิ่งที่ต้องทำ
- อะไรนะ 

326
00:19:40,950 --> 00:19:43,480
รู้สึกยังไงล่ะที่รู้ว่า
ทุกคนตาย 

327
00:19:43,520 --> 00:19:46,570
เพื่อที่เจ้าจะได้หายหัวไปท่ามกลางหิมะ
กับสาวน้อยคนเถื่อนของเจ้า 

328
00:19:46,570 --> 00:19:47,170
ข้าไม่ได้ 

329
00:19:47,200 --> 00:19:50,280
ข้าน่าจะรู้ดีกว่านี้
มาเชื่อใจลูกนอกสมรสของคนทรยศ 

330
00:19:54,260 --> 00:19:57,800
เจ้าจะฆ่าเขาไม่ได้
อีกา 

331
00:20:20,320 --> 00:20:21,950
เจ้าต้องทำแบบนั้น
ที่นี้หรือ 

332
00:20:23,560 --> 00:20:26,630
ข้าชอบให้เล็บมือ
ข้าสะอาดนี่ 

333
00:20:26,660 --> 00:20:29,260
ก็ดี แต่จำเป็นต้องทำ
ที่นี้หรือ 

334
00:20:38,470 --> 00:20:40,070
เจ้าควรเริ่มใส่ผ้าคลุม
สีทองได้แล้วนะ 

335
00:20:40,110 --> 00:20:41,740
ข้าไม่อยากใส่ผ้าคลุมสีทอง 

336
00:20:41,770 --> 00:20:44,240
เจ้าเป็นผู้บัญชาการ
กองกำลังรักษาเมือง 

337
00:20:44,280 --> 00:20:45,680
เจ้าไม่ควรแต่งตัวเหมือน
ทหารรับจ้างทั่วๆไป 

338
00:20:45,710 --> 00:20:47,410
ผ้าคลุมถ่วงให้เราช้าลง
เวลาต่อสู้ 

339
00:20:47,450 --> 00:20:49,480
จะเคลื่อนตัวให้เงียบกริบก็ยาก 

340
00:20:49,520 --> 00:20:51,150
และสีทองสะท้อนแสงด้วย 

341
00:20:51,180 --> 00:20:53,320
เพราะฉะนั้นเวลาตอนกลางคืน
จะหาตัวได้ง่ายมาก 

342
00:20:53,350 --> 00:20:56,190
ก็ เจ้าไม่ต้องไปคอยย่อง
ผ่านตามตรอกซอยอีกแล้วนี่ 

343
00:20:56,220 --> 00:20:58,090
เจ้าควรจะต้องโดดเด่น 

344
00:20:58,120 --> 00:21:01,230
เราตกลงกันไว้แล้ว และการที่ต้อง
ใส่ผ้าคลุมสีทองไม่ได้อยู่ในข้อตกลง 

345
00:21:01,260 --> 00:21:03,160
ก็ได้ ก็ได้ 

346
00:21:04,830 --> 00:21:06,930
ไม่ใส่ผ้าคลุมสีทอง 

347
00:21:13,980 --> 00:21:16,340
- มีอะไร
- อะไร 

348
00:21:16,380 --> 00:21:18,680
อะไร อะไร
เจ้าจะมาจ้องหน้าข้าทำไม 

349
00:21:18,710 --> 00:21:21,720
เจ้าไม่อยากให้ข้า
ทำความสะอาดเล็บ 

350
00:21:21,750 --> 00:21:23,150
เจ้าไม่อยากให้ข้า
มองไปทางเจ้า 

351
00:21:23,190 --> 00:21:25,050
แล้วให้ข้ามาที่นี้ทำไม 

352
00:21:25,090 --> 00:21:27,750
ก็เพื่อมาช่วยข้าวางแผนป้องกัน
คิงส์แลนด์ดิ้งน่ะสิ 

353
00:21:28,760 --> 00:21:30,490
สเตนนิสจะมาถึงที่นี้
ในวันพรุ่งอยู่แล้ว 

354
00:21:33,700 --> 00:21:36,430
แล้วตำราพวกนี้สักเล่มจะ
อธิบายวิธีเอาชนะเขางั้นรึ 

355
00:21:37,900 --> 00:21:40,640
"ประวัติศาสตร์ว่าด้วยการโอบล้อมเมือง
อันยิ่งใหญ่ของเวสเตอรอส" 

356
00:21:40,670 --> 00:21:43,640
โดยอาร์คเมยสเตอร์
"เชเวลลาธิน" 

357
00:21:43,670 --> 00:21:45,640
"เชเวลลาเทช" 

358
00:21:45,680 --> 00:21:47,810
"เชวาลทีช" 

359
00:21:50,550 --> 00:21:53,380
ข้าขอเปลี่ยนตำราทั้งหลายทั้งแหล่ของเจ้า
มาเป็นนักธนูที่ยิงแม่นๆสักหยิบมือหนึ่งดีกว่า 

360
00:21:53,420 --> 00:21:55,750
ท่านลอร์ดมือขวา
ท่านผู้การ 

361
00:21:55,790 --> 00:21:57,250
ข้าต้องขอชมท่าน 

362
00:21:57,290 --> 00:22:00,520
เรื่องผลงานของกองกำลังรักษาเมือง
ในช่วงสองสามสัปดาห์ที่ผ่านมานี่ 

363
00:22:00,560 --> 00:22:04,560
ท่านรู้หรือไม่ว่าการลักขโมย
มีน้อยลงไปอย่างเห็นได้ชัด 

364
00:22:05,660 --> 00:22:08,400
ข้าไม่เห็นรู้เรื่อง 

365
00:22:08,430 --> 00:22:11,700
แล้วเจ้าทำยังไงให้มีการ
ขโมยของน้อยลง 

366
00:22:11,740 --> 00:22:14,170
ข้ากับพวกเด็กๆจับตัว
พวกโจรที่หาตัวได้ทุกคน 

367
00:22:14,210 --> 00:22:16,810
เอามาสอบสวนหรือ 

368
00:22:16,840 --> 00:22:19,440
เอ่อ ไม่ใช่ 

369
00:22:19,480 --> 00:22:21,780
ตอนนี้ก็เหลือแค่พวกโจรไร้ชื่อ
ที่เราต้องคอยกังวล 

370
00:22:21,810 --> 00:22:24,850
- เราคุยเรื่องนี้กันแล้วนะ
- ใช่ เราคุยแล้ว 

371
00:22:24,880 --> 00:22:27,880
เจ้าเคยไปอยู่ในเมือง
ที่โดนโอบล้อมอยู่หรือเปล่า 

372
00:22:27,920 --> 00:22:30,350
บางทีเรื่องนี้อาจจะไม่มี
เขียนไว้ในหนังสือหรอกนะ 

373
00:22:30,390 --> 00:22:32,790
คือว่า ที่ฆ่าคนส่วนมากน่ะ
ไม่ใช่การต่อสู้หรอก 

374
00:22:32,820 --> 00:22:36,030
แต่เป็นการอดตาย
อาหารมีค่ามากยิ่งกว่าทอง 

375
00:22:36,060 --> 00:22:39,660
สตรีสูงศักดิ์ทั้งหลายเร่ขายเพชรพลอยจินดา
เพื่อแลกกับมันฝรั่งสักกระสอบหนึ่ง 

376
00:22:39,730 --> 00:22:41,560
พอเรื่องเริ่มแย่ลงเรื่อยๆ 

377
00:22:41,600 --> 00:22:43,430
พวกคนจนก็เริ่มจะ
กินกันเอง 

378
00:22:43,470 --> 00:22:46,370
พวกโจรน่ะ
มันชอบการโอบล้อมจะตาย 

379
00:22:46,400 --> 00:22:49,510
ทันทีที่มีการสั่งปิดประตูเมือง
พวกมันจะขโมยอาหารทั้งหมด 

380
00:22:49,540 --> 00:22:52,540
กว่าสงครามจะจบลง
พวกมันจะกลายเป็นคนที่รวยที่สุดในเมือง 

381
00:22:54,280 --> 00:22:55,950
ดูจากสถานการณ์แล้ว
ใต้เท้า 

382
00:22:55,980 --> 00:22:59,480
ข้าเชื่อว่าเราต้องใช้
มาตราการอันเด็ดขาด 

383
00:23:01,420 --> 00:23:04,420
"การโอบล้อมเมือง
อันยิ่งใหญ่ของเวสเตอรอส" 

384
00:23:04,460 --> 00:23:06,490
เป็นหัวข้อที่น่าเขย่าขวัญ 

385
00:23:06,530 --> 00:23:11,290
น่าเสียดายที่อาร์คเมยสเตอร์ชวายาลธาน
ไม่ได้เป็นนักเขียนที่ดีนัก 

386
00:23:15,000 --> 00:23:18,270
สเตนนิสรู้จักคิงส์แลนด์ดิ้งดี 

387
00:23:18,300 --> 00:23:20,900
เขารู้ว่ากำแพงแกร่งที่สุดอยู่ตรงไหน 

388
00:23:20,940 --> 00:23:24,670
และกำแพงที่อ่อนที่สุดอยู่ตรงไหน 

389
00:23:27,140 --> 00:23:29,140
ประตูโคลน 

390
00:23:30,350 --> 00:23:32,150
ถ้ากระแทกเข้าแรงๆล่ะก็กำแพง
จะพังลงภายในไม่กี่นาที 

391
00:23:32,180 --> 00:23:34,880
และมันห่างจากทะเลมาแค่
ห้าสิบหลา 

392
00:23:34,920 --> 00:23:36,450
เขาจะขึ้นบกตรงนั้นแหละ 

393
00:23:36,490 --> 00:23:39,360
และหากว่าสเตนนิส
บุกตีประตูโคลนจริงๆ 

394
00:23:39,390 --> 00:23:41,660
แผนการของเราคือยังไง 

395
00:23:41,690 --> 00:23:43,690
เราจะโยนหนังสือใส่
คนของเขาก็ได้นะ 

396
00:23:43,730 --> 00:23:45,260
เราไม่ได้มีหนังสือมากขนาดนั้น 

397
00:23:45,300 --> 00:23:47,130
เราก็ไม่ได้มีคนมากขนาดนั้นเหมือนกัน 

398
00:23:48,060 --> 00:23:50,330
เรามีอะไรบ้าง 

399
00:23:51,330 --> 00:23:53,470
อาจมหมู 

400
00:24:11,090 --> 00:24:13,620
ข้าไม่เหมาะกับการ
ทำงานแบบนี้ 

401
00:24:13,660 --> 00:24:17,120
ข้าจินตนาการเอาว่าที่แย่กว่านี้
มันก็มีนะ 

402
00:24:17,160 --> 00:24:19,960
เรากำลังขุดหลุมเพื่อเป็นส้วม
ณ ที่สุดขอบโลก 

403
00:24:19,990 --> 00:24:22,630
ข้าไม่คิดว่า
จะมีอะไรแย่กว่านี้อีกแล้ว 

404
00:24:22,660 --> 00:24:26,230
เจ้ามันไร้จินตนาการ 

405
00:24:27,570 --> 00:24:29,700
คิดว่าตอนนี้จอน
อยู่ที่ไหน 

406
00:24:29,740 --> 00:24:32,670
เขาออกเดินทางไปกับฮาล์ฟแฮนนี่
แล้วเขาก็ไม่ได้กลับมา 

407
00:24:32,710 --> 00:24:34,940
ถ้าให้พนันคงต้องแทง
ว่าตายแล้ว 

408
00:24:36,010 --> 00:24:37,780
เขายังไม่ตายเสียหน่อย 

409
00:24:37,810 --> 00:24:39,980
ไม่หรอก จอนสู้เก่งจะตาย 

410
00:24:40,020 --> 00:24:41,950
ก็เก่งกว่าข้า 

411
00:24:41,990 --> 00:24:43,950
แล้วก็เก่งกว่าเจ้า
หลายขุม 

412
00:24:43,990 --> 00:24:46,890
เขามีดาบเหล็กแวร์เลียเรียน 

413
00:24:46,920 --> 00:24:48,820
พ่อเขามีเหมือนกัน 

414
00:24:48,860 --> 00:24:51,630
แถมโคริน ฮาล์ฟแฮน
ยังเป็นหน่วยลาดตระเวนฝีมือเยี่ยมที่สุดที่ยังมีชีวิตอยู่ด้วย 

415
00:24:51,660 --> 00:24:54,360
ปัญหาคือพวกหน่วยลาดตระเวน
ฝีมือเยี่ยมทั้งหลายจะไม่มีวันได้แก่น่ะสิ 

416
00:24:54,400 --> 00:24:56,970
พวกขี้ขลาดด้วยก็เหมือนกัน 

417
00:24:57,000 --> 00:25:00,100
ก็ไอ้พวกที่อยู่แบบครึ่งๆกลางๆ
นี่แหละถึงจะอายุยืน 

418
00:25:05,470 --> 00:25:07,980
นั่นมันอะไรวะนั่น 

419
00:25:23,360 --> 00:25:25,760
นี่เป็นสัญลักษณ์ของเฟิสต์แมน 

420
00:25:25,790 --> 00:25:28,430
ช่วยข้าหน่อย 

421
00:25:40,910 --> 00:25:42,340
ดูสิ 

422
00:25:46,380 --> 00:25:48,910
ถ้าเจ้าพบสิ่งที่เจ้าไม่ควรพบ 

423
00:25:48,950 --> 00:25:52,020
ทางที่ดีที่สุดคือแกล้งทำเป็นว่า
เจ้าไม่เคยเห็นมัน 

424
00:25:52,050 --> 00:25:53,750
นั่นมันเสื้อคลุม
ของไนท์วอทช์นี่ 

425
00:25:53,790 --> 00:25:56,290
มันถูกฝังอยูที่นี้
นานแล้วนะ 

426
00:26:01,200 --> 00:26:04,230
ต้องเป็นดราก้อนกลาสแน่ๆ 

427
00:26:04,270 --> 00:26:06,300
ดราก้อนกลาสหรือ 

428
00:26:06,330 --> 00:26:09,170
เมยสเตอร์เรียกมันว่า
อ๊อบซิเดียน 

429
00:26:10,600 --> 00:26:12,100
ทำไมไนท์วอทช์ถึงจะ
ซ่อนมันไว้ตรงนี้ 

430
00:26:12,140 --> 00:26:15,670
ข้าว่าเป็นเพราะเขาต้องการ
ให้มีคนมาเจอมันเข้าละมัง 

431
00:26:21,150 --> 00:26:22,780
ระวังทางด้วย 

432
00:26:31,990 --> 00:26:34,330
ข้าขอโทษ
ข้า... 

433
00:26:35,460 --> 00:26:38,130
- เจ้าหายไปไหนมา
- ชายหนุ่มต้องออกตรวจตรา 

434
00:26:38,170 --> 00:26:39,770
ไทวิน แลนนิสเตอร์
อยู่ตรงนี้นี่เอง 

435
00:26:39,800 --> 00:26:41,100
ตอนนี้เขาไปแล้ว 

436
00:26:41,140 --> 00:26:42,940
เด็กหญิงพูดได้อีกชื่อหนึ่ง 

437
00:26:42,970 --> 00:26:45,340
เทพเพลิงต้องการชื่อ
บอกชื่อแก่ชายหนุ่มมา 

438
00:26:46,640 --> 00:26:48,340
นานเท่าไหร่หลังจาก
ข้าบอกชื่อให้เจ้า 

439
00:26:48,380 --> 00:26:50,380
เจ้าถึงจะฆ่าใครสักคนได้ 

440
00:26:50,410 --> 00:26:54,050
นาที ชั่วโมง เดือน 

441
00:26:55,220 --> 00:26:59,390
ความตายเป็นสิ่งที่แน่นอน
แต่เวลาที่ตายไม่ใช่ 

442
00:26:59,420 --> 00:27:01,550
เขากำลังยกทัพออกไป
โจมตีพี่ชายข้า 

443
00:27:01,590 --> 00:27:04,490
ข้าต้องการให้เขาตาย
เดี๋ยวนี้ 

444
00:27:04,520 --> 00:27:06,790
ชายหนุ่มทำแบบนั้นไม่ได้ 

445
00:27:06,830 --> 00:27:09,300
เจ้าสัญญาว่า
เจ้าจะช่วยข้า 

446
00:27:09,330 --> 00:27:11,330
ไม่ได้สัญญาเรื่องความช่วยเหลือ
เด็กหญิงผู้น่ารัก 

447
00:27:11,370 --> 00:27:14,170
เพียงแค่ความตาย
ต้องมีคนอื่นอีกสิ 

448
00:27:14,200 --> 00:27:16,540
บอกชื่อมา
ชื่อใดก็ได้ 

449
00:27:16,570 --> 00:27:18,670
แล้วเจ้าจะฆ่าเขานะ 

450
00:27:18,710 --> 00:27:20,640
ใครก็ได้หรือ 

451
00:27:23,410 --> 00:27:26,680
ต่อทวยเทพทั้งเจ็ดองค์ใหม่
และทวยเทพโบราณอันเกินจะนับ 

452
00:27:26,710 --> 00:27:28,580
ข้าขอสาบาน 

453
00:27:31,150 --> 00:27:33,250
ก็ได้ 

454
00:27:38,160 --> 00:27:40,160
จาเคว็น ฮักการ์ 

455
00:27:46,530 --> 00:27:48,600
เด็กหญิงบอกชื่อของ
ชายหนุ่มเองหรือ 

456
00:27:48,630 --> 00:27:51,270
- ถูกต้อง
- อย่าล้อเลียนเทพเจ้า 

457
00:27:51,300 --> 00:27:53,840
- นี่ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น
- ข้าก็ไม่ได้พูดเล่น 

458
00:27:53,870 --> 00:27:55,440
ชายหนุ่มจะฆ่าตัวตายก็ได้ 

459
00:27:55,470 --> 00:27:57,480
- ถอนชื่อข้า
- ไม่ 

460
00:27:57,510 --> 00:27:59,640
ได้โปรด 

461
00:28:01,350 --> 00:28:03,480
ข้าจะถอนชื่อเจ้า 

462
00:28:03,520 --> 00:28:04,510
ขอบคุณ 

463
00:28:04,540 --> 00:28:06,270
ถ้าเจ้าช่วยให้ข้า
กับเพื่อนๆหนี 

464
00:28:08,090 --> 00:28:09,890
นั่นทำให้ต้องฆ่ามากกว่าหนึ่งชีวิต 

465
00:28:09,920 --> 00:28:13,130
- นี่ไม่ใช่สิ่งที่เราสัญญากันไว้
- ก็ได้ จาเคว็น ฮักการ์ 

466
00:28:13,160 --> 00:28:15,260
เด็กหญิงไม่มีเกียรติเลย 

467
00:28:23,170 --> 00:28:26,110
หากจะให้ข้าทำเช่นนี้
เด็กหญิงต้องเชื่อฟัง 

468
00:28:26,140 --> 00:28:28,210
เด็กหญิงจะเชื่อฟัง 

469
00:28:29,810 --> 00:28:33,110
เด็กหญิงกับเพื่อนของนาง
จะเดินผ่านประตูไปตอนเที่ยงคืน 

470
00:28:38,220 --> 00:28:40,350
ขอบคุณ พอดริค 

471
00:28:46,760 --> 00:28:48,630
เด็กน้อยที่น่าประหลาด 

472
00:28:48,660 --> 00:28:50,860
ข้ามักจะชอบสงสาร
เด็กน้อยที่น่าประหลาด 

473
00:28:50,900 --> 00:28:53,470
ทั้งเจ้าและแวร์รีสนั่นแหละ 

474
00:28:55,100 --> 00:28:57,340
เป็นพายแลมป์เพรย์ที่รสชาติเยี่ยม 

475
00:28:57,370 --> 00:29:00,070
ลงแรงไปในห้องครัวทั้งวัน
เลยหรือเปล่าเนี่ย 

476
00:29:01,170 --> 00:29:02,840
ข้าได้ยินว่าจอฟฟรีย์
จะเข้าร่วมศึกด้วย 

477
00:29:02,880 --> 00:29:05,350
เป็นแรงบันดาลใจ
ให้แก่กองพล 

478
00:29:05,380 --> 00:29:07,010
กษัตริย์หนุ่มใน
ชุดเกราะเป็นมันวาว 

479
00:29:07,050 --> 00:29:09,850
ต่อสู้เพื่อปกป้องเมืองหลวง
ไม่ให้ต้องพ่ายแก่กบฎเฒ่าจอมโฉด 

480
00:29:09,880 --> 00:29:11,690
เขาเป็นเพียงเด็กน้อย 

481
00:29:11,720 --> 00:29:14,250
เด็กที่อายุน้อยกว่านั้นก็
ออกศึกเพื่อสงครามของเขา 

482
00:29:14,290 --> 00:29:16,090
เขายังไม่พร้อม 

483
00:29:16,120 --> 00:29:18,360
เขาอายุเท่าไหร่นะ
สิบเจ็ดใช่ไหม 

484
00:29:18,390 --> 00:29:21,200
- จำเจมี่ตอนอายุสิบเจ็ดได้ไหม
- จำได้ดีกว่าเจ้า 

485
00:29:21,230 --> 00:29:24,030
คนบางคนมีพรสวรรค์
สำหรับเรื่องแบบนี้ 

486
00:29:24,070 --> 00:29:25,930
บางคนก็ไม่ 

487
00:29:25,970 --> 00:29:27,840
ที่ของเขาไม่ได้อยู่
ในสนามรบ 

488
00:29:27,870 --> 00:29:30,100
แต่ก็ไม่ใช่ที่
บัลลังก์เหมือนกัน 

489
00:29:30,140 --> 00:29:32,570
น่าเศร้าสำหรับ
พวกเราทุกคน 

490
00:29:35,480 --> 00:29:37,810
เจ้าคิดว่าข้าโง่หรือไง 

491
00:29:37,850 --> 00:29:39,650
ไม่ ข้าว่าเจ้ามีสติปัญญา
ระดับที่สูงกว่าปกติ 

492
00:29:39,680 --> 00:29:41,820
เจ้าส่งลูกสาวคนเดียว
ของข้าลงเรือไป 

493
00:29:41,850 --> 00:29:45,150
แล้วทีนี้เจ้าอยากจะส่งลูกชายคนโต
ของข้าเข้าสู่สนามรบเพื่อให้ไปตาย 

494
00:29:45,190 --> 00:29:47,350
เขาจะมีคิงส์การ์ดคอยปกป้อง 

495
00:29:47,390 --> 00:29:50,320
เขาจะได้เกราะที่ดีที่สุด
เท่าที่เงินซื้อได้ 

496
00:29:50,360 --> 00:29:52,230
เขาต้องออกไปอยู่ข้างนอกนั่น 

497
00:29:52,260 --> 00:29:54,340
ทหารจะสู้อย่างห้าวหาญ
มากขึ้นหากได้เห็นตัวกษัตริย์ 

498
00:29:54,370 --> 00:29:55,300
สู้อยู่เคียงข้างเขา 

499
00:29:55,300 --> 00:29:58,970
ไม่ใช่มาหลบอยู่หลัง
กระโปรงของแม่ 

500
00:29:59,000 --> 00:30:01,440
มีของหวานไหม 

501
00:30:01,470 --> 00:30:04,370
เจ้ารู้ไหมทำไม
แวร์รีสถึงอันตรายนัก 

502
00:30:04,410 --> 00:30:07,440
เพราะว่าเขามีสายลับเป็น
พันๆคนอยู่ในอาณัติ 

503
00:30:07,480 --> 00:30:10,780
เพราะว่าเขารู้ทุกอย่างที่เราทำ
ก่อนที่เราจะลงมือทำเสียอีก 

504
00:30:10,810 --> 00:30:12,380
เพราะว่าเขาไม่มีท่อนเนื้อ 

505
00:30:12,420 --> 00:30:14,850
เจ้าก็ไม่มีเหมือนกัน 

506
00:30:16,150 --> 00:30:18,650
บางที ข้าเองก็อาจจะอันตรายเหมือนกัน 

507
00:30:18,690 --> 00:30:20,490
ส่วนเจ้า ในทางกลับกัน 

508
00:30:20,520 --> 00:30:22,990
ก็เป็นคนโง่เหมือนกับ
ผู้ชายคนอื่นๆ 

509
00:30:23,030 --> 00:30:25,360
เจ้าหนอนน้อย
ที่อยู่หว่างขาเจ้า 

510
00:30:25,400 --> 00:30:26,900
ใช้เลือดไปเลี้ยงเสียครึ่งหนึ่ง 

511
00:30:26,930 --> 00:30:29,800
มันก็ไม่ได้เล็กขนาดนั้น 

512
00:30:35,270 --> 00:30:36,840
เจ้ายิ้มทำไม 

513
00:30:36,870 --> 00:30:39,410
เพราะว่าข้ามีความสุข 

514
00:30:39,440 --> 00:30:41,180
งั้นทำไมเจ้าถึงมีความสุข 

515
00:30:44,810 --> 00:30:47,880
เพราะว่าข้าได้ตัว
โสเภณีตัวน้อยๆของเจ้า 

516
00:30:50,620 --> 00:30:53,090
ข้าคิดว่าเจ้าจะชอบ
ผมบลอนด์เสียอีก 

517
00:30:53,120 --> 00:30:54,490
ช่างเป็นคนที่น่าขันเสียจริง 

518
00:30:54,530 --> 00:30:56,360
บอกข้าที เจ้าแต่งงานกับ
คนนี้หรือยัง 

519
00:30:56,390 --> 00:30:58,630
ยังหรือ 

520
00:30:58,660 --> 00:31:01,600
ดีมาก
ท่านพ่อคงจะพอใจ 

521
00:31:01,630 --> 00:31:03,270
เจ้าจะสนทำไม
ว่าข้านอนกับใคร 

522
00:31:03,300 --> 00:31:05,970
เพราะว่าแลนนิสเตอร์ชดใช้
หนี้ของนางเสมอ 

523
00:31:06,010 --> 00:31:07,610
เจ้าขโมยตัวลูกสาวคนเดียว
ของข้าไป 

524
00:31:07,640 --> 00:31:09,240
เจ้าวางแผนให้จอฟฟรีย์
ถูกฆ่าตาย 

525
00:31:09,270 --> 00:31:12,180
นี่มันบ้าชัดๆ
อีกไม่กี่วันเดี๋ยวสเตนนิสก็มาถึงแล้ว 

526
00:31:12,210 --> 00:31:13,780
- เจ้าต้องการข้า
- เพื่ออะไร 

527
00:31:13,810 --> 00:31:15,910
ทักษะในสนามรบของเจ้ารึ 

528
00:31:17,550 --> 00:31:19,880
น่ารักนะ โสเภณีของเจ้า 

529
00:31:19,920 --> 00:31:22,420
ทรวดทรงดี 

530
00:31:22,460 --> 00:31:25,020
แผลบอบช้ำ
เดี๋ยวก็หาย 

531
00:31:26,460 --> 00:31:28,130
ไปเจอนางได้ยังไง 

532
00:31:28,160 --> 00:31:30,400
แวร์รีสไม่ใช่คนเดียว
ที่ได้ยินเสียงกระซิบ 

533
00:31:30,430 --> 00:31:33,900
จริงๆเลยนะ สร้อยคอ
รูปราชสีห์ของแลนนิสเตอร์เนี่ยนะ 

534
00:31:33,930 --> 00:31:37,040
เจ้าต้องซ่อนตัวโสเภณีลับของเจ้า
ให้ดีกว่านี้หน่อย 

535
00:31:37,070 --> 00:31:39,910
เจ้าลืมเรื่องสำคัญที่สุดสำหรับ
โสเภณีไป 

536
00:31:39,940 --> 00:31:41,780
หรือ 

537
00:31:41,810 --> 00:31:43,410
เจ้ามันผู้เชี่ยวชาญนี่ 

538
00:31:43,440 --> 00:31:45,610
บอกข้ามา 

539
00:31:45,650 --> 00:31:49,120
เราไม่ได้ซื้อตัวมา
เราแค่เช่า 

540
00:31:50,420 --> 00:31:53,690
ปกติเจ้าโกหกได้ดีกว่านี้นะ
น้องชายข้า 

541
00:31:53,720 --> 00:31:55,650
เจ้าชอบคนนี้ 

542
00:31:56,760 --> 00:31:59,190
ชอบมาก 

543
00:31:59,230 --> 00:32:01,290
เป็นรักหรือเปล่า 

544
00:32:01,330 --> 00:32:04,930
ไม่ต้องกังวลไป เราจะปฏิบัติต่อนาง
อย่างดี... 

545
00:32:05,000 --> 00:32:06,670
นอกจากว่าจอฟฟรีย์
ได้รับบาดเจ็บ 

546
00:32:06,700 --> 00:32:10,270
แล้วทุกแผลที่เขาได้รับ
นางก็จะได้รับด้วย 

547
00:32:10,300 --> 00:32:12,670
และถ้าเขาตาย 

548
00:32:12,710 --> 00:32:14,670
จะไม่มีชายที่มีชีวิตผู้ใด
ที่จะคิดค้นวิธี 

549
00:32:14,710 --> 00:32:17,880
ตายที่เจ็บปวดมากกว่านี้ให้
นางโสเภณีของเจ้าได้ 

550
00:32:20,450 --> 00:32:24,150
แล้วข้าจะรู้ได้ยังไงว่า
เจ้าไม่ได้ฆ่านางไปแล้ว 

551
00:32:24,190 --> 00:32:25,690
อยากพบนางไหมล่ะ 

552
00:32:25,720 --> 00:32:27,320
ข้าคิดว่าเจ้าอาจจะอยาก 

553
00:32:27,360 --> 00:32:30,090
เซอร์แมนดอน ไปพาตัวโสเภณี
ของน้องชายข้ามาที 

554
00:33:02,520 --> 00:33:04,630
ข้าขอโทษที่พวกเขา
ทำร้ายเจ้า 

555
00:33:06,030 --> 00:33:08,530
เจ้าต้องกล้าหาญนะ 

556
00:33:13,000 --> 00:33:15,800
ข้าขอสัญญา
ข้าจะปลดปล่อยเจ้า 

557
00:33:17,440 --> 00:33:18,940
อย่าลืมข้านะ 

558
00:33:18,970 --> 00:33:21,270
ไม่มีวัน 

559
00:33:39,060 --> 00:33:41,760
ข้าจะทำร้ายเจ้า
เพราะเรื่องนี้ 

560
00:33:41,800 --> 00:33:45,400
วันนั้นจะมาถึงเมื่อเจ้าคิดว่า
เจ้าปลอดภัยดีและมีความสุข 

561
00:33:45,430 --> 00:33:49,540
และความเบิกบานใจ
จะกลับกลายเป็นเถ้าถ่านในปากเจ้า 

562
00:33:50,610 --> 00:33:52,240
และเจ้าจะรู้ว่าหนี้
มันสิ้นสุดแล้ว 

563
00:33:52,270 --> 00:33:55,410
ออกไป 

564
00:34:06,790 --> 00:34:08,890
เชล 

565
00:34:11,290 --> 00:34:13,590
ข้านั่งรอมาทั้งคืนเลย 

566
00:34:13,630 --> 00:34:15,330
เกิดอะไรขึ้น 

567
00:34:15,360 --> 00:34:17,500
เจ้าสวยมาก 

568
00:34:25,510 --> 00:34:27,840
งั้นทำไมท่านถึงเศร้านัก 

569
00:34:34,280 --> 00:34:36,180
เราต้องระวังตัวมากกว่าเดิม 

570
00:34:36,220 --> 00:34:39,250
อย่ากลัวไปเลย
ข้าดูแลตัวเองได้ 

571
00:34:39,290 --> 00:34:42,360
มันมีคนที่อยากทำให้
ข้าเจ็บปวด 

572
00:34:42,390 --> 00:34:44,860
ข้ารู้
ข้าจะไม่ยอมให้พวกเขาทำดอก 

573
00:34:44,890 --> 00:34:48,060
ข้าจะกุดหัวพวกนั้น
ข้าจะทำ 

574
00:34:52,130 --> 00:34:56,000
ข้ายอมฆ่าคนเพื่อเจ้า
เจ้ารู้ไหม 

575
00:34:56,040 --> 00:34:59,770
ข้าว่าข้าคงต้องทำ
ก่อนเรื่องพวกนี้จะจบลง 

576
00:35:02,280 --> 00:35:04,080
เจ้าเป็นของข้านะ 

577
00:35:05,450 --> 00:35:07,250
ข้าเป็นของท่าน 

578
00:35:07,280 --> 00:35:09,620
สัญญากับข้า 

579
00:35:13,290 --> 00:35:16,790
ข้าเป็นของท่าน
และท่านเป็นของข้า 

580
00:35:27,940 --> 00:35:29,840
ไม่มีข่าวเลยหรือ 

581
00:35:29,870 --> 00:35:32,440
เราส่งนกออกไป
หลายสิบตัวแล้ว 

582
00:35:32,470 --> 00:35:34,910
ไม่มีตัวใดกลับมา 

583
00:35:34,940 --> 00:35:38,310
ลูกชายนอกสมรสข้าอยู่ห่าง
จากวินเทอร์เฟลออกไปไม่กี่วัน 

584
00:35:38,350 --> 00:35:40,350
- เมื่อเขายึดปราสาทกลับมาได้...
- ธีออนมีตัวน้องๆข้า 

585
00:35:40,380 --> 00:35:44,750
- ถ้าเราบุกเข้าปราสาท...
- เขาไม่กล้าทำร้ายพวกเด็กๆ 

586
00:35:44,780 --> 00:35:48,690
พวกเขาเป็นความหวังเดียวที่เขา
จะหนีออกจากแดนเหนือโดยหัวยังอยู่บนบ่า 

587
00:35:50,660 --> 00:35:52,760
ส่งข่าวไปหาลูกชายท่าน 

588
00:35:54,090 --> 00:35:55,830
ชาวไอรอนคนไหนที่ยอมแพ้ 

589
00:35:55,860 --> 00:35:59,100
จะได้รับอนุญาตให้
กลับบ้านไปโดยปลอดภัย 

590
00:35:59,130 --> 00:36:02,400
การมีเมตตาเป็นความดียิ่ง
ฝ่าบาท แต่มากไป... 

591
00:36:02,440 --> 00:36:06,110
ชาวไอรอนคนไหนยกเว้น
ธีออน เกรย์จอย 

592
00:36:06,140 --> 00:36:09,340
เขาทรยศอุดมการณ์เรา 

593
00:36:09,380 --> 00:36:11,650
เขาทรยศข้า 

594
00:36:11,680 --> 00:36:14,620
และเราจะตามล่าเขาให้ได้
ไม่ว่าเขาจะหนีไปที่ไหน 

595
00:36:14,650 --> 00:36:17,070
ข้าคาดว่าคนของเขา
คงยอมทรยศเขาตั้งแต่ 

596
00:36:17,090 --> 00:36:18,300
ได้ยินข้อเสนอ 

597
00:36:21,090 --> 00:36:23,990
ขออภัย ใต้เท้า
ฝ่าบาท 

598
00:36:24,030 --> 00:36:25,960
ท่านหญิง 

599
00:36:37,470 --> 00:36:39,340
ท่านเป็นไงบ้าง 

600
00:36:40,340 --> 00:36:42,010
ข้าเป็นไงน่ะหรือ 

601
00:36:42,040 --> 00:36:44,270
ข้าต้องจับกุม
แม่ตัวเอง 

602
00:36:44,310 --> 00:36:46,710
พวกแลนนิสเตอร์
มีตัวน้องสาวข้า 

603
00:36:46,750 --> 00:36:48,650
ชายผู้ที่ข้าคิดว่า
เป็นเพื่อนสนิทที่สุด 

604
00:36:48,680 --> 00:36:51,520
บุกยึดบ้านข้า
และจับกุมตัวน้องชาย 

605
00:36:51,550 --> 00:36:54,650
ข้ากำลังสู้สงครามและข้าไม่รู้ว่า
ข้าควรจะเดินทัพขึ้นเหนือหรือลงใต้ดี 

606
00:36:54,690 --> 00:36:57,150
ข้าขอโทษ
มันเป็นคำถามที่โง่มาก 

607
00:36:57,190 --> 00:36:59,460
- ข้าขอโทษ
- ไม่หรอก 

608
00:36:59,490 --> 00:37:01,730
อภัยให้ข้าด้วย 

609
00:37:01,760 --> 00:37:04,060
เจ้าเป็นห่วง
ข้าไม่มีสิทธิ 

610
00:37:04,100 --> 00:37:06,130
ท่านมีสิทธิทุกอย่าง 

611
00:37:06,160 --> 00:37:07,530
ท่านเป็นกษัตริย์ 

612
00:37:07,570 --> 00:37:10,030
ข้าไม่อยากเป็นกษัตริย์จำพวกนั้น 

613
00:37:10,070 --> 00:37:12,340
แล้วท่านอยากเป็นกษัตริย์แบบไหน 

614
00:37:12,370 --> 00:37:15,070
ไม่รู้สิ
กษัตริย์ที่ดีกระมัง 

615
00:37:17,940 --> 00:37:20,580
กษัตริย์ส่วนมากจะโตมา
ในฐานะเจ้าชาย 

616
00:37:20,610 --> 00:37:23,780
พวกเขาจะใช้เวลาทั้งชีวิต
เตรียมตัวให้พร้อมสำหรับมงกุฎ 

617
00:37:23,820 --> 00:37:26,820
ข้าถูกเลี้ยงดูมาให้เป็น
ลอร์ดแห่งวินเทอร์เฟล 

618
00:37:28,390 --> 00:37:31,020
ข้าถูกเลี้ยงดูมาให้เป็น
หญิงสูงศักดิ์ที่ประพฤติตัวดีทุกระเบียบนิ้ว 

619
00:37:31,060 --> 00:37:34,130
ให้เล่นฮาร์ป
เต้นรำจังหวะใหม่ล่าสุด 

620
00:37:34,160 --> 00:37:36,190
และท่องบทกลอน
แวร์เลียเรียน 

621
00:37:36,230 --> 00:37:37,830
ข้าอยากได้ยินเจ้าเล่นฮาร์ป 

622
00:37:37,860 --> 00:37:40,000
ไม่
ไม่ ท่านไม่อยากได้ยินหรอก 

623
00:37:45,040 --> 00:37:48,870
แล้วเจ้าเปลี่ยนจากการท่อง
บทกลอนแวร์เลียเรียน 

624
00:37:48,910 --> 00:37:51,110
มาเป็นเลื่อยขาคนออกได้ยังไง 

625
00:38:01,190 --> 00:38:03,220
ตอนข้าอายุสิบสอง 

626
00:38:03,250 --> 00:38:05,860
แม่กับพ่อข้าไปร่วมงานแต่งงาน 

627
00:38:05,890 --> 00:38:09,160
ท่านรู้ไหม งานแต่งงานใน
วาแลนทิสกินเวลาหลายวัน 

628
00:38:09,190 --> 00:38:11,430
และพวกเขาทิ้งข้าไว้
กับน้องชาย 

629
00:38:13,100 --> 00:38:15,030
ตอนบ่ายของวันที่สอง
ที่พวกเขาจากไป 

630
00:38:15,070 --> 00:38:18,100
คือวันที่ร้อนที่สุดในช่วงเวลาฤดูร้อน
ที่ยาวนานสามปี 

631
00:38:18,140 --> 00:38:21,670
เราทนอยู่แต่ข้างในไม่ได้
เราเลยวิ่งลงไปที่แม่น้ำรอยน์ 

632
00:38:21,710 --> 00:38:25,310
เด็กทุกคนในวาแลนทิส
ลงเล่นในแม่น้ำรอยน์วันนั้น 

633
00:38:27,110 --> 00:38:29,380
ทั้งรวยและจน
เราอยู่กันหมดทุกคน 

634
00:38:29,410 --> 00:38:32,580
เปลือยกาย กรีดร้อง วิ่งแข่งกัน
ไปที่เกาะเล็กๆ 

635
00:38:32,620 --> 00:38:35,450
คนตีกลองเล่นโดยคิดเป็น
เหรียญทองแดงอยู่ที่หาดฝั่งตะวันออก 

636
00:38:39,690 --> 00:38:42,090
ข้าก้าวเดินอยู่ริมน้ำ 

637
00:38:42,130 --> 00:38:44,430
คุยกับเพื่อนๆ 

638
00:38:44,460 --> 00:38:46,930
เมื่อข้านึกขึ้นได้ว่า
ไม่เห็นน้องชายเลย 

639
00:38:48,530 --> 00:38:51,270
ข้าเรียกชื่อเขา 

640
00:38:51,300 --> 00:38:53,970
แล้วก็เริ่มกรีดร้อง
เรียกชื่อเขา 

641
00:38:55,940 --> 00:38:58,640
และข้าก็เห็นเขา 

642
00:38:58,680 --> 00:39:00,780
ลอยน้ำหน้าคว่ำอยู่ 

643
00:39:02,380 --> 00:39:05,210
หัวใจของข้า...
หยุดเต้น 

644
00:39:05,250 --> 00:39:07,350
ข้า... 

645
00:39:10,620 --> 00:39:13,290
ข้าลากเขาขึ้น
มาจากน้ำ 

646
00:39:13,320 --> 00:39:15,860
เพื่อนข้าคอยช่วยข้า
ข้าคิดว่านะ 

647
00:39:15,890 --> 00:39:17,960
ข้าจำไม่ได้ด้วยซ้ำ 

648
00:39:20,730 --> 00:39:22,500
เขาตัวเล็กมาก 

649
00:39:23,800 --> 00:39:26,200
แล้วเราก็ดึงเขา
เข้าสู่ริมฝั่งแม่น้ำ... 

650
00:39:28,240 --> 00:39:30,370
ข้ากรีดเสียงใส่หน้าเขา 

651
00:39:30,410 --> 00:39:32,880
ข้าเขย่าตัวเขา 

652
00:39:32,910 --> 00:39:35,210
เขาไม่ตอบสนอง 

653
00:39:36,380 --> 00:39:38,110
นิ่งสนิท 

654
00:39:41,850 --> 00:39:44,190
ชายคนหนึ่งวิ่งมา 

655
00:39:45,920 --> 00:39:49,160
เขามีรอยสักรูปปลา
อยู่ที่หน้า 

656
00:39:50,460 --> 00:39:52,830
ที่วาแลนติส ทาสจะมีรอยสัก 

657
00:39:52,860 --> 00:39:56,200
เราถึงรู้ว่าพวกเขาเป็นทาส
โดยไม่ต้องไปพูดคุยด้วย 

658
00:39:56,230 --> 00:39:58,940
และชายคนนี้ทำงาน
บนเรือประมงหาปลา 

659
00:39:58,970 --> 00:40:02,310
และเขาผลักข้า
ให้ออกไปพ้นทาง 

660
00:40:02,340 --> 00:40:04,310
ท่านต้องเข้าใจนะ 

661
00:40:04,340 --> 00:40:07,510
การที่ทาสผลักหญิงสูงศักดิ์... 

662
00:40:07,540 --> 00:40:11,380
โทษคือตายสถานเดียว
ความตายแบบทรมานเสียด้วย 

663
00:40:11,420 --> 00:40:15,320
แต่เขาก็ผลักข้า
ออกไปให้พ้นทาง 

664
00:40:15,350 --> 00:40:19,520
แล้วเขาก็เริ่มกดที่
หน้าอกของน้องชายข้า 

665
00:40:19,560 --> 00:40:24,090
ครั้งแล้วครั้งเล่า
ครั้งแล้วครั้งเล่า 

666
00:40:24,130 --> 00:40:27,360
จนกระทั่ง
น้องชายข้า 

667
00:40:27,400 --> 00:40:29,900
สำลักออกมา 

668
00:40:29,930 --> 00:40:31,330
และเริ่มร้องไห้ 

669
00:40:31,370 --> 00:40:34,740
ชายผู้นั้นปลอบประโลมน้องชายข้า
บอกให้เขานิ่งเสีย 

670
00:40:41,240 --> 00:40:43,910
ข้าตัดสินใจได้
สองอย่างในวันนั้น 

671
00:40:43,950 --> 00:40:45,650
ข้าจะไม่ใช้
เวลาในชีวิตข้า 

672
00:40:45,680 --> 00:40:49,850
นั่งคิดแผนเรื่องงานเต้นรำและงานหน้ากากราตรี
กับหญิงสูงศักดิ์คนอื่นๆ 

673
00:40:49,890 --> 00:40:53,320
และเมื่อข้าเติบโต.... 

674
00:40:54,530 --> 00:40:57,060
ข้าจะไม่มีวันอยู่ใน
เมืองที่มีทาสอีก 

675
00:41:03,400 --> 00:41:06,040
ข้าขออภัย ฝ่าบาท 

676
00:41:06,070 --> 00:41:09,310
ท่านบอกข้าเรื่องปัญหาของท่าน
แล้วข้าก็มานั่งเพ้อเจ้อ 

677
00:41:09,340 --> 00:41:11,740
ข้าไม่อยากแต่งงานกับ
เด็กสาวตระกูลเฟรย์ 

678
00:41:15,680 --> 00:41:17,420
ข้าก็ไม่อยากให้ท่าน
แต่งงานกับนาง 

679
00:41:20,990 --> 00:41:23,350
แต่ท่านต้องการ
สะพานนั้น 

680
00:41:25,790 --> 00:41:28,330
ข้าหวังว่ามัน
จะเป็นสะพานที่สวยมาก 

681
00:42:34,030 --> 00:42:36,430
เชอร์รี่เปรี้ยวก็ถูกทุบและพร้อมแล้ว 

682
00:42:36,460 --> 00:42:37,640
เงียบน่า 

683
00:42:37,660 --> 00:42:39,290
น่าจะใส่ลงไปในเนื้อพายแล้วมั้ง
ตอนนี้ 

684
00:42:39,870 --> 00:42:43,170
ในเตา
เตาอบอุ่นๆ 

685
00:42:43,200 --> 00:42:45,700
เงียบน่า
เจ้าเอาอะไรมาบ้าง 

686
00:42:45,740 --> 00:42:47,640
ชีสน่าจะดีกว่านี้ 

687
00:42:47,670 --> 00:42:49,310
แต่ก็ได้ไส้กรอกอวบๆมา 

688
00:42:49,340 --> 00:42:52,310
เขาจะให้เราทำยังไงกับพวกเวรยาม 

689
00:42:52,350 --> 00:42:53,880
เขาไม่ได้บอก 

690
00:42:53,910 --> 00:42:55,350
เขาแค่บอกว่า
"เดินผ่านประตู 

691
00:42:55,380 --> 00:42:57,350
แล้วพวกทหารเวรยามเล่า 

692
00:42:57,380 --> 00:42:59,120
เขาไม่ได้พูดอะไรเลยนี้เลย 

693
00:42:59,150 --> 00:43:00,690
อะไรนะ เขาข้ามไปหรือ 

694
00:43:00,720 --> 00:43:02,320
เป็นส่วนที่สำคัญนะ
เจ้าไม่คิดงั้นเรอะ 

695
00:43:02,360 --> 00:43:05,490
- เราต้องเชื่อใจเขา
- เชื่อใจเขาเรอะ 

696
00:43:05,530 --> 00:43:07,760
เจ้าเชื่อใจให้เขาสู้กับพวกเรา
เจ้าก็เลยปล่อยตัวเขา 

697
00:43:07,800 --> 00:43:09,960
- แล้วเขาก็วิ่งหนี
- ข้าอยากกลับไปที่ห้องครัว 

698
00:43:10,000 --> 00:43:13,030
เงียบนะ
อยู่นี่ต่อก็แล้วกันหากเจ้ากลัว 

699
00:43:15,800 --> 00:43:18,070
แอร์รี่ อย่า 

700
00:43:46,340 --> 00:43:48,770
ยิง
บรรจุใหม่ 

701
00:43:56,980 --> 00:44:00,510
ถ้าลมยังดี เราจะไปถึง
คิงส์แลนด์ดิ้งในอีกหนึ่งวัน 

702
00:44:00,550 --> 00:44:02,120
แล้วลมจะยังดีไหม 

703
00:44:02,150 --> 00:44:04,650
จะรับรองเรื่องลมนั้นไม่ได้หรอก
ฝ่าบาท 

704
00:44:05,850 --> 00:44:08,260
อีกครั้ง ดึง 

705
00:44:11,660 --> 00:44:13,260
ข้าชื่นชมเจ้า เซอร์ดาโวส 

706
00:44:13,300 --> 00:44:16,570
ข้าขอบคุณท่าน ฝ่าบาท
ยินดีมากที่ได้ยินเช่นนั้น 

707
00:44:16,600 --> 00:44:18,930
พวกโง่สูงศักดิ์บางคน
เรียกเจ้าว่า อัศวินหัวหอม 

708
00:44:18,970 --> 00:44:20,600
และคิดว่า
พวกเขาดูถูกเจ้า 

709
00:44:20,640 --> 00:44:22,940
เจ้าก็เลยใช้หัวหอมเป็น
สัญลักษณ์ 

710
00:44:22,970 --> 00:44:25,440
เย็บมันเข้ากับเสื้อ
ใช้ธงเป็นหัวหอม 

711
00:44:25,480 --> 00:44:27,680
ลูกชายข้าอยากให้
ข้าเปลี่ยนมัน 

712
00:44:27,710 --> 00:44:30,910
เงือกชายสามตนกับสามง่าม
อะไรเทือกๆนั้น 

713
00:44:30,950 --> 00:44:34,750
ข้าเข้าใจว่าเหตุใดตระกูล
เก่าแก่ถึงเหยียดหยามข้า 

714
00:44:34,780 --> 00:44:37,020
จริงหรือ
ทำไม 

715
00:44:37,050 --> 00:44:40,050
- พ่อข้าเป็นคนจับปู
- แล้วอย่างไร 

716
00:44:40,090 --> 00:44:43,660
พวกลูกชายท่านลอร์ดทั้งหลาย
ไม่อยากร่วมโต๊ะกับลูกชายของคนจับปู 

717
00:44:43,690 --> 00:44:45,590
มือของพวกเราเหม็นคาว 

718
00:44:45,630 --> 00:44:48,200
แล้วบรรดาลอร์ดทั้งหลายไปอยู่ที่ไหนกัน
ตอนสตอร์มเอ็นหิวโหย 

719
00:44:48,230 --> 00:44:50,530
หลายคนสู้อย่างกล้าหาญ
เพื่อพี่ชายท่าน 

720
00:44:50,570 --> 00:44:53,070
หลายคนสู้เพื่อ
กษัตริย์บ้า 

721
00:44:53,100 --> 00:44:57,070
เจ้าปกป้องคนพวกนี้
ที่ดูถูกเจ้าลับหลัง 

722
00:44:57,110 --> 00:44:59,410
บางคนก็มีความสุข
ที่ได้ทำต่อหน้าข้า 

723
00:44:59,440 --> 00:45:01,680
พวกเราถูกหลงลืม 

724
00:45:01,710 --> 00:45:04,350
โรเบิร์ตกับเน็ด สตาร์ค...
พวกเขาเป็นวีรบุรุษ 

725
00:45:04,380 --> 00:45:08,080
เป็นกบฎอันเฉิดฉายเคลื่อนทัพ
จากสมรภูมิหนึ่งสู่สมรภูมิหนึ่ง 

726
00:45:08,120 --> 00:45:10,720
ปลดปล่อยเมืองทั้งหลาย
จากการกดขี่ของกษัตริย์บ้า 

727
00:45:10,750 --> 00:45:13,420
ขณะที่ข้ายื้อสตอร์มเอ็นไว้
ด้วยคนห้าร้อยคน 

728
00:45:13,460 --> 00:45:15,390
- ไม่มีใครลืม ฝ่าบาท
- ไม่มีรึ โรเบิร์ตลืม 

729
00:45:15,430 --> 00:45:17,530
เขายกสตอร์มเอ็นให้
เรนลี่ย์หลังจากจบสงคราม 

730
00:45:17,560 --> 00:45:19,090
เรนลี่ย์ที่ไม่เคยสู้ศึก
เลยแม้แต่ครั้งเดียว 

731
00:45:19,130 --> 00:45:22,160
- เขาเป็นเพียงเด็กเท่านั้น
- งั้นทำไมโรเบิร์ตถึงยกสตอร์มเอ็นให้ 

732
00:45:25,770 --> 00:45:27,670
ตอนแรกเรากินพวกม้า 

733
00:45:27,700 --> 00:45:31,040
เราก็ไม่ได้ใช้ขี่อยู่แล้ว
ไม่ได้ใช้ในเมื่อปราสาทโดนล้อม 

734
00:45:31,070 --> 00:45:33,740
เราไม่มีอะไรให้มันกิน
ก็ดี กินพวกม้า 

735
00:45:33,780 --> 00:45:35,780
แล้วก็แมว
ไม่เคยชอบแมวอยู่แล้ว 

736
00:45:35,810 --> 00:45:38,550
ก็เลยไม่เป็นไร
แต่ข้าชอบหมานะ 

737
00:45:38,580 --> 00:45:40,220
เป็นสัตว์ที่ดี
ซื่อสัตย์ 

738
00:45:40,250 --> 00:45:42,690
แต่เราก็กินมัน
แล้วก็พวกหนู 

739
00:45:42,720 --> 00:45:44,920
คืนก่อนที่เจ้าจะลอบ
เข้ามาได้ 

740
00:45:44,960 --> 00:45:46,820
ข้าคิดว่าภรรยาข้า
กำลังจะตาย 

741
00:45:46,860 --> 00:45:49,090
นางไม่มีแรงพูดแล้ว
นางเปราะบางเหลือเกิน 

742
00:45:49,130 --> 00:45:52,300
และเจ้าก็ลักลอบผ่าน
แนวศัตรูมาได้ 

743
00:45:52,330 --> 00:45:55,670
ผ่านมาในเรือพายลำเล็ก
สีดำของเจ้าที่เต็มไปด้วยหัวหอม 

744
00:45:55,700 --> 00:45:58,470
และมันฝรั่ง
กับเนื้อวัวเค็ม ข้าเชื่อเช่นนั้นนะ 

745
00:45:58,500 --> 00:46:01,240
ชายทุกคนในสตอร์มเอ็น
อยากจะจูบเจ้าในคืนนั้น 

746
00:46:01,270 --> 00:46:03,610
ข้าโล่งใจ
ที่พวกเขาไม่ทำ 

747
00:46:05,340 --> 00:46:08,780
โรเบิร์ตบอกให้ข้ายื้อ
สตอร์มเอ็น ข้าเลยยื้อมันไว้ 

748
00:46:10,180 --> 00:46:12,280
แล้วเขาก็บอกข้าว่า
เขาจะยกมันให้กับเรนลี่ย์ 

749
00:46:12,320 --> 00:46:13,620
ข้าเลยยอม 

750
00:46:13,650 --> 00:46:16,050
ไม่ว่าจะเป็นการดูถูกหรือไม่
ข้ายกมันให้ 

751
00:46:16,090 --> 00:46:18,360
เพราะว่าโรเบิร์ตเป็นพี่ชายข้า
และเขาเป็นกษัตริย์ 

752
00:46:18,390 --> 00:46:20,560
และข้าทำตามหน้าที่เสมอ 

753
00:46:20,590 --> 00:46:24,530
แต่ตอนนี้ข้าเป็นกษัตริย์ที่แท้จริง
ตามกฎหมายทุกข้อของเวสเตอรอส 

754
00:46:24,560 --> 00:46:27,130
และเมื่อข้าได้นั่งบัลลังก์เหล็ก
เจ้าจะเป็นมือขวาของข้า 

755
00:46:29,970 --> 00:46:31,970
ฝ่าบาท... 

756
00:46:33,810 --> 00:46:35,840
หวังว่าข้าจะรับใช้ท่านได้ดี 

757
00:46:37,410 --> 00:46:40,080
ข้าว่าเจ้าจะเป็นลูกชายคนจับปูคนแรก
ที่จะได้ติดตรานั่น 

758
00:46:44,790 --> 00:46:46,590
เจ้าเป็นผู้ควบคุม
เสียงกระซิบ 

759
00:46:46,620 --> 00:46:48,350
เจ้าควรจะรู้ทุกเรื่องสิ 

760
00:46:48,390 --> 00:46:51,290
ไม่มีคนผู้ใดจะไปอยู่
ได้ในทุกห้อง ทุกเวลา 

761
00:46:51,330 --> 00:46:54,360
ข้ามีนกน้อยหลายตัว
ในตอนเหนือ ใต้เท้า 

762
00:46:54,400 --> 00:46:56,200
แต่ข้าไม่ได้ยินเสียง
พวกเขาขับขานเลย 

763
00:46:56,230 --> 00:46:58,930
ตั้งแต่ธีออน เกรย์จอย
ยึดวินเทอร์เฟลได้ 

764
00:46:58,970 --> 00:47:00,570
กองกำลังของสตาร์ค
ตอนนี้ปั่นปวน 

765
00:47:00,600 --> 00:47:02,540
ถึงเวลาต้องจู่โจม 

766
00:47:02,570 --> 00:47:04,300
จู่โจมรึ 

767
00:47:04,340 --> 00:47:06,310
หลานชายที่รัก
เจ้าก็เห็นคนพวกนี้ 

768
00:47:06,340 --> 00:47:08,010
เตรียมป้องกันกำแพง
สำหรับการโอบล้อมใช่ไหม 

769
00:47:08,040 --> 00:47:11,580
เจ้าเข้าใจใช่ไหม
ว่าสเตนนิส บาราธอร์นจะล่องเรือมาทางนี้ 

770
00:47:11,610 --> 00:47:14,010
หากท่านอาสเตนนิสขึ้นฝั่ง
ที่คิงส์แลนด์ดิ้ง 

771
00:47:14,050 --> 00:47:16,010
ข้าจะขี่ม้า
ออกไปทักทาย 

772
00:47:16,050 --> 00:47:17,950
กล้าหาญมาก
ฝ่าบาท 

773
00:47:17,980 --> 00:47:20,820
ข้าเชื่อว่าคนของท่าน
จะตั้งแถวตามหลังท่านไป 

774
00:47:20,850 --> 00:47:23,750
ว่ากันว่าสเตนนิสไม่เคยยิ้ม 

775
00:47:23,790 --> 00:47:26,460
ข้าจะให้รอยยิ้ม
สีแดงแก่เขา 

776
00:47:26,490 --> 00:47:28,630
จากหูไปหู 

777
00:47:33,100 --> 00:47:36,000
จินตนาการสเตนนิสพรั่นพรึงสิ 

778
00:47:36,030 --> 00:47:38,100
ข้าพยายามอยู่ 

779
00:47:39,270 --> 00:47:41,010
เจ้าเป็นคนฉลาด 

780
00:47:41,040 --> 00:47:42,740
ข้าอยากจะคิดว่า
ข้าก็เป็นคนฉลาด 

781
00:47:42,780 --> 00:47:44,340
ไม่มีใครเถียงท่านหรอก
ใต้เท้า 

782
00:47:44,380 --> 00:47:46,640
แม้แต่บรรดาฝูงชน
ที่เกลียดชังท่านก็ตาม 

783
00:47:46,680 --> 00:47:49,580
ข้าหวังให้เราสนทนากัน
เยี่ยงชายฉลาดซื่อสัตย์สองคนได้ 

784
00:47:49,620 --> 00:47:51,450
ข้าหวังเช่นนั้นเหมือนกัน 

785
00:47:53,720 --> 00:47:55,690
เจ้าต้องการอะไร 

786
00:47:55,720 --> 00:47:57,920
บอกข้ามา 

787
00:47:57,960 --> 00:47:59,830
ถ้าเราจะเล่นเกมกัน 

788
00:47:59,860 --> 00:48:02,160
ท่านต้องเป็นคนเริ่ม 

789
00:48:06,370 --> 00:48:10,300
พี่ชายข้าเป็นคิงส์การ์ดที่มีอายุน้อยที่สุด
ในประวัติการณ์ 

790
00:48:10,340 --> 00:48:14,140
พี่สาวข้ากลายเป็นราชินี
เมื่ออายุสิบเก้าปี 

791
00:48:15,810 --> 00:48:17,580
เมื่อข้าโตเป็นผู้ใหญ่ 

792
00:48:17,610 --> 00:48:19,440
พ่อข้ามอบหมายให้ข้าดูแล
เรื่องท่อระบายน้ำ 

793
00:48:19,460 --> 00:48:21,320
และอ่างเก็บน้ำที่แคสเตอร์ลี่ ร็อค 

794
00:48:21,680 --> 00:48:23,710
ช่างประปาที่สูงศักดิ์ที่สุด 

795
00:48:23,750 --> 00:48:25,850
น้ำไม่เคยไหลดีกว่านี้ 

796
00:48:25,880 --> 00:48:28,820
และสิ่งปฎิกูลทุกอย่างก็
ลงทะเลไปได้ 

797
00:48:28,850 --> 00:48:31,660
ข้าไม่เคยวาดหวัง
จะมีอำนาจแท้จริง 

798
00:48:31,690 --> 00:48:33,890
เพราะฉะนั้นเมื่อพ่อข้า
แต่งตั้งให้ข้าเป็นผู้รักษาการณ์มือขวา... 

799
00:48:33,930 --> 00:48:36,030
ท่านเก่งเรื่องการเป็น
มือขวาพอตัวเลย รู้ไหม 

800
00:48:36,060 --> 00:48:38,900
จอน แอรินกับเน็ด สตาร์ค
เป็นคนดี 

801
00:48:38,930 --> 00:48:40,970
คนที่มีเกียรติ 

802
00:48:41,000 --> 00:48:43,840
แต่พวกเขาเกลียดชังเกม
และผู้คนที่เล่นมัน 

803
00:48:43,870 --> 00:48:46,410
- ท่านสนุกไปกับเกม
- ใช่แล้ว 

804
00:48:46,440 --> 00:48:48,940
เป็นสิ่งสุดท้ายที่ข้าคิดว่าจะเกิด 

805
00:48:48,980 --> 00:48:50,440
และท่านก็เล่นมันดีเสียด้วย 

806
00:48:50,480 --> 00:48:52,550
ข้าอยากจะเล่นมันต่อไป 

807
00:48:55,050 --> 00:48:57,990
หากสเตนนิสตีประตูเมืองแตก
หมากกระดานนี้ก็จะล้ม 

808
00:48:58,020 --> 00:49:00,650
ว่ากันว่าเขาเผาศัตรูทั้งเป็น 

809
00:49:00,690 --> 00:49:02,720
เพื่อเป็นเกียรติแก่
เทพแห่งแสง 

810
00:49:02,760 --> 00:49:05,090
เทพแห่งแสงต้องการ
ให้ศัตรูถูกเผา 

811
00:49:05,130 --> 00:49:07,630
เทพท้องทะเล
ต้องการให้จับถ่วงน้ำ 

812
00:49:07,660 --> 00:49:09,660
ทำไมทวยเทพทั้งหลาย
ต้องเลวทรามแบบนี้นะ 

813
00:49:09,700 --> 00:49:13,230
เทพแห่งทรวงอกและไวน์
อยู่ไหนกัน 

814
00:49:13,270 --> 00:49:15,170
ที่หมู่เกาะซัมเมอร์ 

815
00:49:15,200 --> 00:49:18,210
พวกเขาบูชาเทพีความอุดมสมบูรณ์
ที่มีหน้าอกสิบหกเต้า 

816
00:49:18,240 --> 00:49:20,910
เราควรจะล่องเรือ
ไปที่นั้นในทันที 

817
00:49:22,750 --> 00:49:26,110
เมื่อเช้านี้
ข้าได้ยินบทเพลงหนึ่ง 

818
00:49:26,150 --> 00:49:29,650
ขับขานมาจากคาร์ธ
เลยเหนือดินแดนสีแดง 

819
00:49:29,690 --> 00:49:31,650
เดอแนร์รีส ทาร์เกเรียนยังมีชีวิต 

820
00:49:33,360 --> 00:49:36,260
เด็กสาวที่อยู่สุดขอบโลก
แทบจะไม่เป็นปัญหาเลยนะ 

821
00:49:36,290 --> 00:49:38,730
นางมีมังกรสามตัว 

822
00:49:40,300 --> 00:49:42,530
แต่ถึงแม้ว่าสิ่งที่
พวกเขาลือกันจะเป็นความจริง 

823
00:49:42,560 --> 00:49:45,500
ก็อีกหลายปีกว่าพวกมัน
จะโตเต็มที 

824
00:49:45,530 --> 00:49:48,200
และหลังจากนั้นจะไม่มีที่
ให้หลบซ่อน 

825
00:49:49,700 --> 00:49:51,610
เล่นกันทีละเกมพอ
สหายข้า 

826
00:50:01,780 --> 00:50:03,950
ระวังตัวด้วย คาลลีสิ 

827
00:50:03,980 --> 00:50:06,370
ซาโร่คุมเมืองนี้
และพวกผู้ใช้เวทมนตร์มี 

828
00:50:06,390 --> 00:50:08,160
ดวงตานับพันคอยจับจ้องท่าน 

829
00:50:08,760 --> 00:50:11,620
ข้าเจอแล้วลำหนึ่ง-- 

830
00:50:11,660 --> 00:50:14,130
เรือพร้อมด้วย
กัปตันฝีมือดี 

831
00:50:14,160 --> 00:50:16,760
เรือจะออกท่าไปยังแอสตาปอร์พรุ่งนี้ 

832
00:50:16,800 --> 00:50:18,960
- แอสตาปอร์รึ
- เราอยู่ที่นี้ไม่ได้ 

833
00:50:19,000 --> 00:50:20,250
พวกเขามีมังกรข้า 

834
00:50:20,280 --> 00:50:22,180
มารดาไม่หลบหนี
โดยปราศจากลูกๆ 

835
00:50:22,300 --> 00:50:24,370
พวกมันไม่ใช่ลูกของท่าน 

836
00:50:24,400 --> 00:50:27,010
ข้ารู้ว่าพวกเขาเรียกท่านว่า
มารดาแห่งมังกร 

837
00:50:27,040 --> 00:50:29,810
และข้ารู้ว่าท่านรักพวกมัน แต่พวกมันก็ไม่ได้โตมา
ในมดลูกของท่าน 

838
00:50:29,840 --> 00:50:32,410
พวกมันไม่ได้ดื่มนมจากทรวงอกท่าน
พวกมันเป็นมังกร คาลลีสิ 

839
00:50:32,440 --> 00:50:34,850
และหากพวกเรายัง
อยู่ที่คาร์ธต่อ พวกเราจะตาย 

840
00:50:34,880 --> 00:50:37,950
ท่านควรล่องเรือไปที่แอสตาปอร์
ท่านจะปลอดภัยที่นั้น 

841
00:50:40,420 --> 00:50:43,520
ท่านก็รู้ว่า
ข้ายอมตายเพื่อท่าน 

842
00:50:43,560 --> 00:50:46,260
ข้าไม่มีวันทอดทิ้งท่าน 

843
00:50:46,290 --> 00:50:48,590
ข้าสาบานที่จะปกป้องท่าน
รับใช้ท่าน 

844
00:50:48,630 --> 00:50:50,700
งั้นก็รับใช้ข้า 

845
00:50:50,730 --> 00:50:53,030
หากมังกรของข้าอยู่ใน
เรือนของผู้ไม่ตาย 

846
00:50:53,050 --> 00:50:54,200
ก็จงพาข้าไปที่นั้น 

847
00:50:54,200 --> 00:50:56,100
แต่นั่นคือสิ่งที่ผู้ใช้เวทมนตร์ต้องการ 

848
00:50:56,130 --> 00:50:57,940
เขาบอกท่านด้วยตัวเอง 

849
00:50:57,970 --> 00:51:00,610
หากท่านย่างก้าวเข้าไปในที่แห่งนั้น
ท่านจะไม่มีวันได้ออกมาอีก 

850
00:51:00,640 --> 00:51:03,640
- มนต์ของเขาแข็งแกร่งนัก
- แล้วมนต์ของข้าเล่า 

851
00:51:03,680 --> 00:51:05,680
ท่านก็เห็นข้า
ก้าวเข้าไปในกองเพลิง 

852
00:51:05,710 --> 00:51:08,180
ท่านเห็นแม่มดนั่นถูกเผา
แล้วเพลิงทำสิ่งใดกับข้า 

853
00:51:08,210 --> 00:51:10,150
ท่านจำได้หรือไม่ 

854
00:51:12,120 --> 00:51:15,420
จวบจนลมหายใจสุดท้าย
ข้าจะจำมันเอาไว้ 

855
00:51:16,960 --> 00:51:20,090
หลังจากข้าได้หลงลืม
ใบหน้าของมารดา 

856
00:51:24,430 --> 00:51:27,040
พวกมันเป็นลูกของข้า 

857
00:51:27,070 --> 00:51:31,410
และพวกมันเป็นเพียงลูกๆ
ที่ข้าจะสามารถมีได้ 

858
00:51:37,010 --> 00:51:39,150
พาข้าไปหาพวกมัน 

859
00:51:50,960 --> 00:51:53,190
เราควรฝังพวกเขา 

860
00:51:53,230 --> 00:51:55,530
เป็นข้าจะทิ้งไว้อีกสองสามวัน 

861
00:51:55,560 --> 00:51:57,630
เป็นการส่งข้อความ 

862
00:51:57,670 --> 00:51:59,270
ถ้าพวกเขายังไม่เข้าใจ
ข้อความบ้านั่นอีกล่ะก็ 

863
00:51:59,300 --> 00:52:01,340
อีกสองสามวันก็
ไม่ช่วยหรอก 

864
00:52:01,370 --> 00:52:02,970
ตามท่านประสงค์ 

865
00:52:03,000 --> 00:52:05,940
แต่ก็ไม่เป็นไรหรอกถ้าจะ
ปล่อยทิ้งไว้อีกสักหน่อย 

866
00:52:05,970 --> 00:52:07,880
อะไรนี่ 

867
00:52:07,910 --> 00:52:10,210
เงินให้กับชาวนา 

868
00:52:10,250 --> 00:52:12,910
สำหรับความยุ่งยาก 

869
00:52:12,950 --> 00:52:14,320
เรื่องยุ่งยากจบแล้ว 

870
00:52:14,350 --> 00:52:17,920
เขาไปเก็บเกี่ยวพืชผลแล้ว 

871
00:52:17,950 --> 00:52:19,820
ภรรยาเขาก็เหมือนกัน 

872
00:52:21,660 --> 00:52:24,530
ท่านอยากจะให้ชายปิดปากเงียบ
ท่านก็ต้องปิดปากเขาเสีย 

873
00:52:44,050 --> 00:52:47,720
เดินไปให้ไกลทั่วทั้งฟาร์ม
แล้วเดินย้อนกลับมา 

874
00:52:49,350 --> 00:52:52,490
เดินผ่านสายน้ำเพื่อให้หมาล่าเนื้อ
ตามกลิ่นไม่เจอ 

875
00:52:54,460 --> 00:52:57,800
หวังว่านี่จะเป็นที่สุดท้าย
ที่พวกนั้นคิดจะหา 

876
00:53:00,100 --> 00:53:02,000
เจ้าคิดถูก... 

877
00:53:02,040 --> 00:53:04,740
จนถึงตอนนี้ 

878
00:53:04,770 --> 00:53:07,010
ใครกันที่ 

879
00:53:07,040 --> 00:53:09,640
ถูกแขวนอยู่หน้าประตูเมือง 

880
00:53:09,670 --> 00:53:12,380
คงเป็นเด็กๆที่ชาวนา
เลี้ยงเอาไว้ 

881
00:53:13,950 --> 00:53:17,310
เขาสั่งฆ่าและเผาพวกเขา 

882
00:53:17,350 --> 00:53:19,950
เพื่อจะได้แกล้งตบตาว่าเป็น
พวกลอร์ดตัวจ้อยงั้นรึ 

883
00:53:19,990 --> 00:53:21,750
เงียบๆ 

884
00:53:21,790 --> 00:53:24,420
ห้ามพวกเขารู้ 

885
00:53:24,460 --> 00:53:27,160
แบรนจะโทษตัวเอง 

886
00:53:27,190 --> 00:53:30,760
พวกเขาจะไม่ได้ยิน
เรื่องนี้จากข้าแน่ 

887
00:53:30,800 --> 00:53:33,830
เด็กพวกนั้นเจ็บปวด
กันมากพอแล้ว 

888
00:53:43,400 --> 00:53:47,400
โปรดติดตามตอนต่อไป 

889
00:53:51,000 --> 00:53:55,000
www.thaisubtitle.com 

890
00:53:59,000 --> 00:54:03,000
บรรยายไทยโดย
Darken