1
00:00:00,630 --> 00:00:02,630
พวกลูกหมาป่าได้ลงใต้ไปแล้ว 

2
00:00:02,630 --> 00:00:04,760
แดนเหนือพร้อมแล้วที่จะถูกยึด 

3
00:00:04,780 --> 00:00:08,200
เจ้าจงนำเรือลำหนึ่งไปปล้น
หมู่บ้านชาวประมงที่อ่างหินผา 

4
00:00:08,200 --> 00:00:10,850
- ให้ข้าไปสู้กับคนจับปลา?
- ระวังแหด้วยหละ 

5
00:00:11,320 --> 00:00:13,360
- เจ้าเด็กน้อย
- เจ้าต้องการอะไร? 

6
00:00:13,390 --> 00:00:14,860
เจ้าชื่อ อาร์รี? 

7
00:00:14,890 --> 00:00:16,790
เด็กน้อยจะได้มีเพื่อน 

8
00:00:16,830 --> 00:00:19,200
ชายคนนี้เป็นเกียรติอย่างยิ่ง
ที่ได้เป็น จาเคน ฮาการ์ 

9
00:00:19,230 --> 00:00:20,960
มันเป็นเหมือนเดิมทุกคืน 

10
00:00:21,000 --> 00:00:23,930
ข้าวิ่งผ่านป่าศักดิ์สิทธิ์อันกว้างใหญ่ 

11
00:00:23,970 --> 00:00:25,740
มันเป็นเพียงความฝัน
ไม่มีอะไรมากกว่านั้น 

12
00:00:25,770 --> 00:00:27,940
ความฝันข้าแตกต่าง
ของข้ามันเป็นความจริง 

13
00:00:27,970 --> 00:00:31,370
ข้าเห็นอะไรบางอย่างเอาตัวเด็กไป 

14
00:00:31,410 --> 00:00:34,940
คนเถื่อนรับใช้เทพที่โหดร้ายกว่าของเรา 

15
00:00:34,980 --> 00:00:37,550
เตรียมม้าให้พร้อม
เราจะไปเมื่อฟ้าสาง 

16
00:00:37,580 --> 00:00:40,170
เซอร์ซีอวยยศอัศวินให้เจ้า
ก่อนหรือหลัง 

17
00:00:40,200 --> 00:00:41,580
พาเจ้าขึ้นเตียงกันหละ? 

18
00:00:41,590 --> 00:00:44,020
- ไม่มีอะไรจะพูดหรือไง?
- เมตตา เมตตาข้าด้วย นายท่าน 

19
00:00:44,050 --> 00:00:47,460
ข้าต้องการรู้ทุกอย่าง
ที่เซอร์ซีทำ และเจ้าต้องบอกข้า 

20
00:00:47,490 --> 00:00:48,920
ขอรับ นายท่าน ข้าจะทำ 

21
00:00:48,960 --> 00:00:50,890
เด็กน้อย!
ช่วยเราด้วย 

22
00:00:52,200 --> 00:00:54,000
รวบรวมคนที่รอดชีวิตมา 

23
00:00:54,030 --> 00:00:56,030
เราจะพาพวกมันกลับไปที่ฮาร์เรนฮอล 

24
00:00:56,070 --> 00:00:58,740
เด็กคนนี้คือผู้หญิง
ที่แต่งเป็นชาย 

25
00:00:58,770 --> 00:01:01,240
เอาตัวนักโทษพวกนี้ไปทำงาน
พานางมา 

26
00:01:01,270 --> 00:01:03,070
ข้าต้องการเด็กถือถ้วยคนใหม่ 

27
00:01:03,110 --> 00:01:05,480
ข้าจะให้เวลาเจ้า
ไปคิดคืนนึง 

28
00:01:05,510 --> 00:01:06,580
มิเช่นนั้น ข้าจะขยี้เจ้า 

29
00:01:06,610 --> 00:01:08,580
จงมองดูบาปของท่าน ลอร์ดเรนลี่ 

30
00:01:08,610 --> 00:01:10,950
ราตรีนั้นมืดมิดและน่าสพรึงกลัว 

31
00:01:10,980 --> 00:01:14,420
ข้าขอรับรองนาง
คนของนางและมังกรของนาง 

32
00:01:16,090 --> 00:01:17,920
ด้วยหัวของเราละกัน 

33
00:01:17,960 --> 00:01:20,860
ขอต้อนรับสู่เมืองคาร์ธ นายหญิง 

34
00:01:20,890 --> 00:01:22,890
หวังว่าเจ้าจะคงยังไม่ลืม
กลเม็ดการลักลอบขนของ 

35
00:01:22,930 --> 00:01:25,430
- ให้ข้าขนอะไรขึ้นฝั่ง?
- สตรีเพลิง 

36
00:01:25,460 --> 00:01:27,800
ห้ามให้ใครล่วงรู้ และเราจะไม่พูดถึงมันอีก 

37
00:01:27,830 --> 00:01:31,070

38
00:01:31,100 --> 00:01:34,000

39
00:01:41,910 --> 00:01:44,450

40
00:01:44,470 --> 00:01:48,470
เกมส์บัลลังก์ : วิญญาณแห่งฮาร์เรนฮอล 

41
00:01:48,500 --> 00:01:52,500

42
00:01:52,520 --> 00:03:27,250

43
00:03:30,080 --> 00:03:32,980

44
00:03:43,800 --> 00:03:46,600
- ท่านสาบาน?
- ข้าเป็นแม่เค้า 

45
00:03:47,830 --> 00:03:51,270
ลูกชายข้าไม่ได้สนใจบัลลังก์เหล็ก 

46
00:03:56,910 --> 00:03:59,950
ถ้าเช่นนั้นก็ไม่มีเหตุผล
ที่เราจะต้องเป็นศัตรูกัน 

47
00:03:59,980 --> 00:04:02,680
ลูกชายท่านจะเรียกตัวเองว่า
กษัตริย์แห่งทิศเหนือก็ได้ 

48
00:04:02,720 --> 00:04:06,250
ตระกูลสารค์คจะได้ครองดินแดน
เหนือคูน้ำเคลลินทั้งหมด 

49
00:04:06,290 --> 00:04:08,390
ถ้าหากเขาสาบานว่าจะภักดีต่อข้า 

50
00:04:08,420 --> 00:04:09,720
ให้เขาสาบานว่าอย่างไร? 

51
00:04:09,760 --> 00:04:12,530
เช่นเดียวกับที่ เน็ต สตาร์คสาบาน
ต่อโรเบิร์ต เมื่อ 18 ปีก่อน 

52
00:04:14,660 --> 00:04:18,300
แคท มิตรภาพของพวกเรา
จะรวมอาณาจักรเข้าด้วย 

53
00:04:22,940 --> 00:04:25,440
แล้วลูกชายข้าจะได้อะไรละ 

54
00:04:25,470 --> 00:04:28,610
ในเช้าวันรุ่งขึ้น
ข้าจะบดขยี้กองทัพพี่ชายข้า 

55
00:04:28,640 --> 00:04:30,110
หลังจากนั้น 

56
00:04:30,150 --> 00:04:32,550
บาราธอนกับสตาร์ค จะสู้ 

57
00:04:32,580 --> 00:04:34,420
ศัตรูร่วมกัน  

58
00:04:34,450 --> 00:04:36,720
เหมือนที่เคยทำ หลายครั้งที่ผ่านมา 

59
00:04:42,890 --> 00:04:46,200
เราสองตระกูล
มีมิตรภาพที่ดีต่อกันเสมอ 

60
00:04:46,230 --> 00:04:50,030
ซึ่งเป็นสิ่งที่ข้าขอให้ท่าน
ทบทวนการต่อสู้นี้ 

61
00:04:50,070 --> 00:04:51,670
เจรจาสงบศึก
กับพี่ชายท่านเสีย 

62
00:04:51,700 --> 00:04:54,440
เจรจาสงบศึกกับแสตนนิส??  

63
00:04:54,470 --> 00:04:56,240
ท่านก็ได้ยินที่เขาพูด 

64
00:04:56,270 --> 00:04:59,240
เถียงกับลมยังง่ายกว่า 

65
00:05:01,010 --> 00:05:03,780
โปรดนำเสนอของข้า
ไปบอกลูกชายท่าน 

66
00:05:03,810 --> 00:05:06,110
ข้าเชื่อว่าเราเป็นพันธมิตรที่แท้จริง 

67
00:05:06,150 --> 00:05:07,780
ข้าหวังว่าเขาจะคิดเช่นนั้น 

68
00:05:07,820 --> 00:05:10,680
พวกเราจะยุติสงครามนี้ด้วยกัน
ภายในสองสัปดาห์ 

69
00:05:10,720 --> 00:05:12,050

70
00:05:12,090 --> 00:05:14,560

71
00:05:16,260 --> 00:05:18,290

72
00:05:18,330 --> 00:05:21,500

73
00:05:25,540 --> 00:05:27,670
ไม่! 

74
00:05:30,870 --> 00:05:33,510
- ไม่นะ
- ทหาร: ตามข้ามา! 

75
00:05:36,340 --> 00:05:39,480
- แกต้องตาย
- ด..เดี๋ยว ไม่นะ ไม่ใช่นาง 

76
00:05:39,480 --> 00:05:41,250

77
00:05:50,790 --> 00:05:54,160
- แก-
- ไม่ นะ 

78
00:06:11,810 --> 00:06:14,520

79
00:06:23,530 --> 00:06:26,330
เราต้องรีบหนี 

80
00:06:26,360 --> 00:06:28,660
พวกนั้นจะแขวนคอเจ้า 

81
00:06:28,700 --> 00:06:31,800
- ทหาร: ในเต้นท์ของกษัตริย์ ไปเร็ว!
- เดี๋ยวนี้! 

82
00:06:31,830 --> 00:06:34,870
ข้าจะไม่ทิ้งเค้า 

83
00:06:36,100 --> 00:06:39,270
แต่เจ้าจะไม่สามารถแก้แค้นให้เค้าได้
หากเจ้าตาย 

84
00:06:40,310 --> 00:06:42,540
ทหาร:
อยู่ทางนั้น, เร็วเข้า! 

85
00:06:42,580 --> 00:06:44,810
ไม่ใช่ทางนั้น 

86
00:06:56,930 --> 00:06:59,800

87
00:07:18,720 --> 00:07:21,120
เราต้องกลับบ้าน 

88
00:07:21,150 --> 00:07:24,150
- โลราส
- ท่านลอร์ด ท่านหญิง 

89
00:07:24,190 --> 00:07:25,690
ออกไป 

90
00:07:25,720 --> 00:07:27,890
แสตนนิสกำลังจะมาถึง
ในไม่ช้า 

91
00:07:27,930 --> 00:07:30,690
เมื่อพวกเขามาถึง
เหล่าทหารของเราจะไปรวมกับเขา 

92
00:07:30,730 --> 00:07:32,930
สหายเก่าของท่าน
จะสู้เพื่อประโยชน์ 

93
00:07:32,960 --> 00:07:35,470
ในการส่งท่าน
ให้กับกษัตริย์ของพวกเขา 

94
00:07:35,500 --> 00:07:37,370
และเจ้าต้องการ
เพื่อเป็นประโยชน์แก่ตัวเจ้าเอง 

95
00:07:37,400 --> 00:07:40,800
ท่านอาจไม่ได้สังเกต
ว่าเป็นข้าที่พูดกับท่าน 

96
00:07:40,840 --> 00:07:43,010
- หาใช่สแตนนิส
- ไม่มีเวลาแล้ว 

97
00:07:43,040 --> 00:07:44,510
จงขี่ม้ากลับไปยัง
ไฮการ์เดน น้องข้า 

98
00:07:44,540 --> 00:07:46,610
ข้าไม่หนีพวกสแตนนิส 

99
00:07:46,650 --> 00:07:47,880
บริแอนน์แห่งทาร์ธ
เป็นผู้สังหารเรนลี่ย์ 

100
00:07:47,910 --> 00:07:51,220
ข้าไม่เชื่อ
และเจ้าก็ไม่เชื่อ 

101
00:07:52,390 --> 00:07:55,320
หากกษัตริย์ของเราตาย
ฝ่ายใดได้ประโยชน์สูงสุด? 

102
00:07:55,350 --> 00:07:57,320
สแตนนิช 

103
00:07:57,360 --> 00:07:59,260
ข้าจะใช้ดาบของข้า
ทวงความชอบธรรม 

104
00:07:59,290 --> 00:08:01,560
เจ้าอยู่นี่ไม่ได้ 

105
00:08:01,590 --> 00:08:04,230
เค้านั้นคือ
กษัติริย์ที่แท้จริง 

106
00:08:04,260 --> 00:08:06,560
และดีงาม 

107
00:08:06,600 --> 00:08:08,430
ลิตเติลฟิงเกอร์:
บอกข้า เซอร์โลราส 

108
00:08:08,470 --> 00:08:11,070
อะไรคือยอดปราถนาของท่าน
ในโลกนี้ 

109
00:08:11,100 --> 00:08:12,940
ล้างแค้น 

110
00:08:12,970 --> 00:08:15,610
ข้าเห็นว่า
เป็นแรงจูงใจที่บริสุทธิ์ 

111
00:08:15,640 --> 00:08:19,180
แต่ท่านยังไม่มีโอกาส
ที่จะมุ่งดาบไปยังสแตนนิส 

112
00:08:19,210 --> 00:08:20,780
ไม่ใช่วันนี้. 

113
00:08:20,810 --> 00:08:23,010
ท่านจะถูกตัดออกเป็นชิ้นๆก่อนที่
เค้าจะจัดทัพบนพื้นดิน 

114
00:08:23,050 --> 00:08:25,280
หากนั่นคือความชอบธรรม
ที่ท่านหมายถึง 

115
00:08:25,320 --> 00:08:26,750
ท่านจงไตร่ตรองดู 

116
00:08:26,780 --> 00:08:29,280
เจ้าแก้แค้นไม่ได้
หากอยู่ในสุสาน 

117
00:08:31,050 --> 00:08:33,390
เตรียมม้าเถอะ 

118
00:08:35,530 --> 00:08:37,590
ได้โปรด 

119
00:09:05,990 --> 00:09:07,490
เค้าช่างสง่า 

120
00:09:07,530 --> 00:09:10,060
ใช่แล้วพะยะค่ะ ฝ่าบาท 

121
00:09:10,100 --> 00:09:12,230
"ฝ่าบาท" 

122
00:09:13,870 --> 00:09:16,170
เรียกตัวเองว่ากษัตริย์
ใช่จะทำให้เจ้าเป็นกษัตริย์ 

123
00:09:16,200 --> 00:09:19,500
และหากเรนลี่ย์ไม่ใช่ราชา
ข้าก็ไม่ใช่ราชินี 

124
00:09:21,040 --> 00:09:22,940
แล้วท่านอยากเป็นหรือไม่? 

125
00:09:22,970 --> 00:09:25,080
ไม่ 

126
00:09:26,280 --> 00:09:28,910
ข้าอยากเป็น ยอด ราชินี 

127
00:09:38,190 --> 00:09:40,430

128
00:09:40,460 --> 00:09:42,730
ถุกฆ่า?
โดยใครกัน 

129
00:09:42,760 --> 00:09:44,330
ไทเรียน:
มีหลายกระแส 

130
00:09:44,360 --> 00:09:47,070
ส่วนใหญ่บอกว่าอาจจะ
เกี่ยวพันกับแคททีรีน สตาร์ค 

131
00:09:47,100 --> 00:09:48,870
งั้นเหรอ?
ใครบอก? 

132
00:09:48,900 --> 00:09:51,070
บ้างกล่าวว่า
เป็นหนึ่งในคิงส์การ์ดของเขา 

133
00:09:51,100 --> 00:09:54,010
หรือบางคนบอกว่า
เป็นฝ่ายสแตนนิชเองที่ลงมือ 

134
00:09:54,040 --> 00:09:56,010
หลังจากการเจรจา
อันไม่น่าพอใจ 

135
00:09:56,040 --> 00:09:58,080
ไม่ว่าใครก็ตามที่ทำ
ข้าขอขอบคุณ 

136
00:09:58,110 --> 00:09:59,540
ไม่เหมือนที่แวริสบอก 

137
00:09:59,580 --> 00:10:02,210
เขาบอกว่ากองทัพของเรนลี่ย์
จะระดมพลเพื่อช่วยสแตนนิช 

138
00:10:02,250 --> 00:10:06,180
สิ่งนี้จะทำให้สแตนนิชแข็งแกร่ง
เหนือกองทัพอื่นใดในแผ่นดินและน่านน้ำ 

139
00:10:06,220 --> 00:10:08,720
ลิตเติลฟิงเกอร์บอกว่า
เรามีเงินให้เขาใช้มากกว่าถึงสามเท่า 

140
00:10:08,750 --> 00:10:11,590
และข้าว่าท่านพ่อเลี้ยงดูเจ้า
ให้นับถืออำนาจของเงินมากเกินไป 

141
00:10:11,620 --> 00:10:13,990
สแตนนิส บาราธรอน
จะเข้าบุกเรา 

142
00:10:14,030 --> 00:10:15,430
เร็วขึ้นกว่าเดิม 

143
00:10:15,460 --> 00:10:16,830
มีบางเรื่อง
ที่เจ้าไม่ควรทำ 

144
00:10:16,860 --> 00:10:19,100
อย่างเช่นขังลูกข้าลงลังไม้
แล้วเฉดหัวส่ง 

145
00:10:19,130 --> 00:10:20,470
นางจะปลอดภัยในดอร์น 

146
00:10:20,490 --> 00:10:22,200
ใช่ เจ้าคงกังวล
ถึงความปลอดภัยนางมาก 

147
00:10:22,200 --> 00:10:24,040
ข้ากังวลจริงๆ 

148
00:10:24,070 --> 00:10:25,800
มายเซลล่านางช่างน่ารัก
และบริสุทธิ์ 

149
00:10:25,840 --> 00:10:27,740
และข้าไม่ตำหนิเจ้าเรื่องนางเลย 

150
00:10:27,770 --> 00:10:30,380
ปราดเปรื่องนัก 

151
00:10:30,410 --> 00:10:32,880
เจ้าคิดว่า
เจ้าปราดเปรื่อง 

152
00:10:32,910 --> 00:10:35,180
ด้วยแผนการ
และอุบายของเจ้างั้นเหรอ? 

153
00:10:36,350 --> 00:10:38,250
แผนการและอุบาย
คือสิ่งเดียวกัน 

154
00:10:38,280 --> 00:10:40,290
พวกมันกำลังจะโจมตี 

155
00:10:40,320 --> 00:10:41,920
เราจำเป็นต้องพร้อม 

156
00:10:41,950 --> 00:10:44,420
เจ้าอย่ากังวลไปเลย 

157
00:10:44,460 --> 00:10:47,790
กษัตริย์กำลังวางแผนส่วนพระองค์
เพื่อเตรียมการโจมตี 

158
00:10:47,830 --> 00:10:51,460
ข้าขอถามอย่างเจาะจงหน่อยว่า
สิ่งใดที่อยู่ในหัวกษัตริย์กัน? 

159
00:10:51,500 --> 00:10:53,930
ไม่ว่าเจ้าจะถามอย่างเจาะจงหรือคลุมเคลือ 

160
00:10:53,970 --> 00:10:56,200
คำตอบที่ได้ล้วนเหมือนกัน 

161
00:11:00,710 --> 00:11:04,680
เรื่องที่เรากำลังพูด
นั้นสำคัญ 

162
00:11:06,980 --> 00:11:09,580
มันเป็นอำนาจของกษัตริย์ 

163
00:11:09,620 --> 00:11:13,550
ที่จะเก็บงำข้อมูลที่อ่อนไหว
ต่อสมาชิกสภา 

164
00:11:18,090 --> 00:11:19,660

165
00:11:19,690 --> 00:11:22,060

166
00:11:22,100 --> 00:11:24,230
แลนเซล:
มันคือไฟป่า 

167
00:11:24,300 --> 00:11:26,000
ไฟป่าเหรอ 

168
00:11:27,570 --> 00:11:30,100
เจ้าไม่ได้โกหกข้า
เพื่อลูกพี่ลูกน้องเจ้า? 

169
00:11:31,210 --> 00:11:32,870
-ไม่
-นั่นเป็นเรื่องโกหก 

170
00:11:32,910 --> 00:11:35,080
มันไม่โกหก
ทำไมข้าต้องโกหกด้วย? 

171
00:11:35,110 --> 00:11:37,380
บอกข้ามา 

172
00:11:37,410 --> 00:11:39,110
ว่าข้อกล่าวหาอันชั่วช้า 

173
00:11:39,150 --> 00:11:41,680
ที่เกี่ยวกับพวกพี่ๆข้า
เป็นเรื่องจริงหรือไม่? 

174
00:11:41,720 --> 00:11:44,080
แล้วเจ้าคิดว่าเจมี่จะต้องการฆ่าเจ้า 

175
00:11:44,120 --> 00:11:46,450
มากขึ้นหรือน้อยลงกันล่ะ? 

176
00:11:46,490 --> 00:11:49,170
หากข้าบอกกับเขาว่า
เจ้ามีอะไรกับนาง 

177
00:11:49,200 --> 00:11:50,960
ข้าจะบอกความจริงกับท่าน 

178
00:11:50,960 --> 00:11:52,510
พวกนักพนันต้องชอบแน่ 

179
00:11:52,540 --> 00:11:54,090
นางกำลังสร้าง"ไฟป่า" 

180
00:11:54,090 --> 00:11:56,730
บางทีถ้าเขาเกิดเพี้ยนขึ้นมา
เขาอาจจะละเว้นเจ้า 

181
00:11:56,760 --> 00:11:58,200
มีการมอบหมาย
ให้กับสมาคมแปรธาตุ 

182
00:11:58,230 --> 00:11:59,930
ข้าคาดว่ามีทางเดียวที่จะหาคำตอบได้ 

183
00:11:59,970 --> 00:12:02,570
พวกเขามีเก็บไว้เป็นพันหม้อ
อยู่ในห้องนิรภัย 

184
00:12:02,600 --> 00:12:04,740
พวกเขามีแผน
จะโยนมันออกจากกำแพงเมือง 

185
00:12:04,770 --> 00:12:06,570
สู่เรือและกองทัพของสแตนนิส 

186
00:12:06,610 --> 00:12:09,240
ได้โปรดเถอะ 

187
00:12:09,270 --> 00:12:12,140
นางบอกเจ้าเมื่อไหร่? 

188
00:12:13,410 --> 00:12:15,650
ข้าได้ยินที่นาง
คุยกับไพโรแมนเซอร์ 

189
00:12:15,680 --> 00:12:19,520
และอีกคืน
เมื่อข้าจากมา 

190
00:12:19,550 --> 00:12:21,820
นางก็ไปพบเขา 

191
00:12:21,860 --> 00:12:24,790
- ข้าขอสาบานต่อท่าน
- สาบานด้วยอะไร? 

192
00:12:24,830 --> 00:12:27,560
- ชีวิตข้า
- แต่ข้าไม่สนใจชีวิตเจ้า 

193
00:12:27,600 --> 00:12:29,600
ด้วยแสงของทวยเทพทั้งเจ็ด 

194
00:12:29,630 --> 00:12:31,630
และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งมวล 

195
00:12:31,670 --> 00:12:34,130
ข้า แลนเซล แลนนิสเตอร์
ข้าขอให้สัจ-- 

196
00:12:34,170 --> 00:12:35,560
ก็ได้ ก็ได้
พอเถอะ-- 

197
00:12:35,590 --> 00:12:37,590
ทรมานเจ้าช่างน่าเบื่อ 

198
00:12:37,940 --> 00:12:40,540
ออกไปซะ 

199
00:12:43,580 --> 00:12:45,140
โอ แลนเซล
ช่วยบอกบรอนสหายข้าด้วยว่า 

200
00:12:45,180 --> 00:12:48,180
ให้ฆ่าเจ้าเสีย
เมื่อเกิดอะไรก็ตามกับข้า 

201
00:12:48,210 --> 00:12:51,280
ได้โปรดฆ่าข้า
หากเกิดอะไรขึ้นกับท่านลอร์ดไทเรียน 

202
00:12:53,450 --> 00:12:55,590
ด้วยความยินดี 

203
00:12:57,990 --> 00:12:59,590

204
00:12:59,630 --> 00:13:02,190
-ฝ่าบาท
-มีอะไร? 

205
00:13:02,230 --> 00:13:03,050
ฝ่าบาท 

206
00:13:03,070 --> 00:13:05,030
ข้าเสียใจ
เรื่องน้องชายของท่าน ฝ่าบาท 

207
00:13:05,030 --> 00:13:07,510
ข้าอยากให้ท่านรู้ว่า
เหล่าผู้คนล้วนเศร้าสลด 

208
00:13:07,530 --> 00:13:08,160
ฝ่าบาท 

209
00:13:08,170 --> 00:13:09,970
- คนโง่ล้วนหลงไหลคนโง่
-ฝ่าบาท 

210
00:13:10,000 --> 00:13:12,640
ข้าก็เศร้าสลดใจ--
ให้เด็กชายที่เคยเป็นเขา 

211
00:13:12,670 --> 00:13:14,310
หาใช่ให้บุรุษ
แบบที่เขาโตมาเป็น 

212
00:13:14,340 --> 00:13:16,470
ข้าอยากพูดกับท่าน
เกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในถ้ำนั่น 

213
00:13:16,510 --> 00:13:18,070
ข้าว่าข้าบอกชัดเจนแล้วว่า
ไม่จำเป็นจะต้อง 

214
00:13:18,100 --> 00:13:19,190
พูดเกี่ยวกับเรื่องนี้อีก 

215
00:13:19,190 --> 00:13:20,020
ฝ่าบาท ข้า-- 

216
00:13:20,040 --> 00:13:22,040
ข้าไม่เคยรู้มาก่อน
ว่าเจ้าต้องให้พูดซ้ำสอง 

217
00:13:24,450 --> 00:13:26,250
แล้วข้าก็ไม่เคยรู้มาก่อน
ว่าท่านปฏิเสธความจริง 

218
00:13:26,290 --> 00:13:27,790
เจ้ามาเพื่อสั่งสอนข้า
เรื่องความจริงงั้นรึ? 

219
00:13:27,820 --> 00:13:29,520
ข้ามาเพื่อบอกท่าน
ในสิ่งที่ข้าเห็น-- 

220
00:13:29,560 --> 00:13:31,660
เหล่าพี่น้องแบนเนอร์แมน
ล้วนเข้าเป็นพวกข้า 

221
00:13:33,530 --> 00:13:36,730
ยกเว้นไทเรล
ที่หนีดั่งคนขลาด 

222
00:13:36,760 --> 00:13:38,560
พวกมันจะไม่สามารถ
ต้านทานข้าได้ 

223
00:13:38,600 --> 00:13:40,470
ในไม่ช้าข้าจะได้นั่งบนบัลลังก์เหล็ก 

224
00:13:40,500 --> 00:13:42,330
ไม่มีสิ่งใดเลวร้าย
เจ้าสบายใจได้ 

225
00:13:42,370 --> 00:13:44,800
- ไม่แม้แต่บัลลั--
- ข้าได้ยินพอแล้วสำหรับเรื่องนี้ 

226
00:13:51,710 --> 00:13:55,110
ทหาร: นำทหารมา
กระจายกำลังรอบๆ 

227
00:13:55,150 --> 00:13:57,980
เราจะเดินเรือ
ไปยังคิงส์แลนดิงเมื่อไหร่? 

228
00:13:58,020 --> 00:14:00,420
ให้เร็วที่สุด
เมื่อข้ารวมกำลังได้ 

229
00:14:00,450 --> 00:14:02,320
เราจะจัดการกองเรือของแลนนิสเตอร์
อย่างรวดเร็ว 

230
00:14:02,360 --> 00:14:04,390
เมื่ออ่าวแบล็กวอเตอร์โล่งแล้ว 

231
00:14:04,430 --> 00:14:07,530
เราจะเดินทัพเข้าประตู
และยึดเมือง 

232
00:14:09,000 --> 00:14:11,260
ท่านจะนำเลดี้เมลิแซนเดอร์
ไปด้วยหรือไม่? 

233
00:14:12,270 --> 00:14:14,370
ไม่ใช่เรื่องที่เจ้าต้องกังวล 

234
00:14:14,400 --> 00:14:17,870
หากท่านยึดคิงส์แลนดิงกับนาง
นางคือผู้ได้ชัย 

235
00:14:17,900 --> 00:14:20,270
ข้าไม่คิดสงสัยความจงรักภักดี
ของเจ้าเลย หรือข้าคิดผิด? 

236
00:14:20,310 --> 00:14:23,210
ความภักดีหมายถึง
การบอกความจริงที่แสนยากเย็น 

237
00:14:23,240 --> 00:14:25,580
โอ ความจริงอีกแล้ว 

238
00:14:25,610 --> 00:14:28,710
ก็ได้
งั้นอะไรคือความจริง? 

239
00:14:28,750 --> 00:14:30,680
ความจริงที่แสนยากเย็น 

240
00:14:30,720 --> 00:14:32,650
นางเป็นคนต่างถิ่น 

241
00:14:32,690 --> 00:14:34,790
นางถูกสั่งสอน
ด้วยศาสนาต่างถิ่น 

242
00:14:34,820 --> 00:14:39,060
บ้างเชื่อว่านางกระซิบกระซาบ
สั่งให้ท่านเชื่อฟัง 

243
00:14:41,930 --> 00:14:43,760
และเจ้าเชื่อ? 

244
00:14:47,330 --> 00:14:50,840
ท่านได้เหล่าไพร่พล
มาจากเรนลี่ย์ 

245
00:14:50,870 --> 00:14:52,940
อย่าสูญเสียพวกเขาให้นาง 

246
00:14:57,880 --> 00:15:00,710
เราจะออกเดินทางไปยังคิงส์แลนดิง
โดยไม่มีเลดี้เมลิซานเดอร์ 

247
00:15:03,580 --> 00:15:06,380
และเจ้าเป็นผู้นำทัพเรือ
เข้าสู่อ่าวแบล็ควอเตอร์ 

248
00:15:06,420 --> 00:15:08,950
เป็นเกียรติอย่างยิ่ง ฝ่าบาท
แต่ในเวลาที่ข้าอยู่ในทะเล 

249
00:15:08,990 --> 00:15:11,620
ข้าได้แต่หลบเรือต่างๆ
หาได้โจมตีไม่ 

250
00:15:11,660 --> 00:15:13,420
ลอร์ดคนอื่นอาจไม่พอใจ 

251
00:15:13,460 --> 00:15:16,490
ลอร์ดพวกนั้น
น่าจะคิดว่าตนโชคดี 

252
00:15:16,530 --> 00:15:18,600
ที่ข้าไม่แขวนคอมัน
ฐานกบฏ 

253
00:15:20,870 --> 00:15:24,230
ความจริงนั้นคือดาบสองคม
เซอร์ดาวอส 

254
00:15:41,150 --> 00:15:41,180
ข้าได้แล้ว!
ข้าได้แล้ว! 

255
00:15:43,220 --> 00:15:46,320
นั่นตรงนั้น
ที่อยู่บนสุดทางขวา 

256
00:15:47,790 --> 00:15:50,490
ผลไม้ ใต้เท้า
ผลไม้สดๆ 

257
00:15:50,530 --> 00:15:52,330
สแตนนิสมีไพร่พลมากมาย 

258
00:15:52,360 --> 00:15:54,230
มีเรือมากมาย ม้ามากมาย 

259
00:15:54,270 --> 00:15:55,970
แล้วเรามีอะไร? 

260
00:15:56,000 --> 00:15:58,540
นั่นคือความคิดของท่าน
เชิญท่านคิดต่อ 

261
00:15:58,570 --> 00:16:01,910
ตามจริง ข้าไม่สามารถ
ใช้มันฆ่าคนได้หรอกนะ 

262
00:16:01,940 --> 00:16:04,810
ก็ดี
ข้าจะได้ไม่ตกงาน 

263
00:16:04,840 --> 00:16:07,080
บรอนน์:
มีข่าวจากบิดาท่านหรือไม่? 

264
00:16:07,110 --> 00:16:10,450
เขาไม่ได้ส่งนก
มาเป็นสัปดาห์แล้ว 

265
00:16:10,480 --> 00:16:12,050
เขาคงยุ่งมาก 

266
00:16:12,080 --> 00:16:15,950
ถูกร็อบ สตาร์ค
ทำให้เสียเกียรติเป็นเวลานาน 

267
00:16:15,990 --> 00:16:18,350
เราจะไม่สามารถรักษาเมือง
จากสแตนนิชได้แน่ 

268
00:16:18,390 --> 00:16:20,220
หากจอฟฟรี่ย์ยังรอช้าแบบนี้ 

269
00:16:20,260 --> 00:16:22,430
ความเสื่อมโทรม 

270
00:16:22,460 --> 00:16:27,360
เรากำลังผุพัง เสื่อมโทรมและเน่าเหม็น 

271
00:16:27,400 --> 00:16:30,770
น้องชายผิดประเวณีกับพี่สาว
บนเตียงของกษัตริย์ 

272
00:16:30,800 --> 00:16:33,700
และเราคงประหลาดใจเมื่อเห็น
ดอกผลจากสิ่งนั้นเน่าเหม็น กระมัง? 

273
00:16:33,740 --> 00:16:34,900

274
00:16:34,940 --> 00:16:37,870
ใช่ ราชาผู้เสื่อมทราม 

275
00:16:37,910 --> 00:16:40,410
ยากนักจะโต้เถียง
ในคำปราศรัยนี้ 

276
00:16:40,440 --> 00:16:43,050
ไม่หลังจากที่เขาทำ
กับของขวัญวันเกิดท่าน 

277
00:16:43,080 --> 00:16:45,780
กษัตริย์ปราศจากเหตุผล 

278
00:16:45,820 --> 00:16:48,050
มันคือเราทั้งหมด
ตอนนี้ข้าชักกังวล 

279
00:16:48,080 --> 00:16:51,920
ราชามันกำลังรื่นเริง เต้นรำ
อยู่ภายในห้องโถงชโลมเลือด 

280
00:16:51,960 --> 00:16:55,860
โดยมีลิงผีคอยใส่ท่วงทำนอง
ที่บิดเบี้ยว 

281
00:16:55,890 --> 00:16:56,990

282
00:16:57,030 --> 00:16:59,930
เจ้าต้องนับถือ
จินตนาการของเขา 

283
00:16:59,960 --> 00:17:03,330
- เขาพูดถึงท่าน
- หา? 

284
00:17:03,370 --> 00:17:05,300
ลิงผี? 

285
00:17:05,340 --> 00:17:07,440
ผู้คนคิดว่าท่าน
เป็นผู้ชักใยกษัตริย์อยู่เบื้องหลัง 

286
00:17:07,470 --> 00:17:09,670
พวกเขาหาว่าท่าน
ทำให้เมืองเลวร้าย 

287
00:17:09,710 --> 00:17:12,540
หาว่า?
ทั้งๆที่ข้าพยายามช่วยพวกเขา 

288
00:17:12,580 --> 00:17:15,580
ท่านไม่จำเป็นต้องเกลี้ยกล่อมข้าหรอก 

289
00:17:15,610 --> 00:17:18,180
ลิงผี 

290
00:17:18,220 --> 00:17:20,380

291
00:17:42,510 --> 00:17:45,280

292
00:17:47,280 --> 00:17:48,880
เฮ้ ไม่เอาน่า 

293
00:17:48,910 --> 00:17:50,480
พวกเจ้าคือลูกเรือ
ของเรือซีบิช์ทใช่หรือไม่? 

294
00:17:50,520 --> 00:17:54,250
ข้าคือผู้บัญชาการ
ขอต้อนรับ 

295
00:17:56,420 --> 00:17:57,890
หยุด 

296
00:17:57,920 --> 00:18:00,220
หยุด! 

297
00:18:00,260 --> 00:18:03,430
ข้าบอกให้หยุด
นี่คือคำสั่งกัปตัน 

298
00:18:03,460 --> 00:18:06,460
แล้วเราจะไปที่ใดกันล่ะ
กัปตัน? 

299
00:18:07,970 --> 00:18:11,270
ชายฝั่งโขดหิน
โจมตีหมู่บ้านชาวประมง 

300
00:18:11,300 --> 00:18:13,670
เจ้าสามารถแย่งชิงสิ่งของ
และผู้หญิงเอาไว้ได้ 

301
00:18:13,700 --> 00:18:15,240
หากเจ้าทำได้ดี 

302
00:18:15,270 --> 00:18:18,540
แล้วใครกันเป็นคนตัดสิน
ว่าเราทำดีหรือไม่? 

303
00:18:19,910 --> 00:18:22,010
เป็นข้า 

304
00:18:22,050 --> 00:18:24,080
กัปตันของเจ้า 

305
00:18:24,120 --> 00:18:25,750

306
00:18:25,790 --> 00:18:28,620
ข้าทั้งปล้นและข่มขืนมานาน 

307
00:18:28,660 --> 00:18:32,690
ก่อนที่ท่านจะออกจากไข่
ของตาเฒ่าบาลอนเสียอีก กัปตัน 

308
00:18:32,730 --> 00:18:36,860
อย่าคิดว่าข้าจะทำตาม
สิ่งที่ท่านบอกว่าให้ทำ 

309
00:18:36,900 --> 00:18:40,330
อย่าคิดว่าข้าต้องทำ
เพื่อกัปตันเพียงอย่างเดียว 

310
00:18:40,370 --> 00:18:44,370
ข้าคิดว่าข้าสามารถ
ทำงานของกัปตันด้วยตัวเองได้ดีแน่นอน 

311
00:18:44,410 --> 00:18:46,510
ที่ข้าต้องการทั้งหมด คือเรือ 

312
00:18:46,540 --> 00:18:48,760
ท่านอาจจะไม่รู้
ที่ที่ข้าจะหาเรือให้ตัวเองได้ตอนนี้ 

313
00:18:48,790 --> 00:18:50,790
ใช่ไหม? 

314
00:18:55,220 --> 00:18:56,650
เจ้าจะเอาแบบนี้งั้นเหรอ 

315
00:18:56,680 --> 00:18:59,050
เอาเรือ
แล้วออกไปด้วยตัวเอง 

316
00:18:59,090 --> 00:19:01,530
และข้าจะตามล่าเจ้า
มัดกับโซ่ลากกับมายังที่นี่ 

317
00:19:01,550 --> 00:19:03,090
และแขวนคอเจ้า ฐานกบฏ 

318
00:19:03,090 --> 00:19:05,690
ช้าก่อน เรายอมแล้ว 

319
00:19:05,730 --> 00:19:08,390

320
00:19:08,430 --> 00:19:11,900
ยินดีด้วย
กับการสั่งการครั้งแรก 

321
00:19:11,930 --> 00:19:14,670
ขอบคุณ เป็นเกียรติที่เจ้ามาส่ง 

322
00:19:14,700 --> 00:19:16,170
โอ ข้าไม่ได้มาที่นี่เพราะเจ้า 

323
00:19:16,200 --> 00:19:19,200
ข้าแค่อยู่ระหว่างทางไป
เรดฮาเบอร์ 

324
00:19:19,240 --> 00:19:23,010
ข้ามีเรือ 30 ลำ
ไม่มีทางจะเอาไว้ที่นี่ได้ 

325
00:19:23,040 --> 00:19:26,310
- มันแคบเกินไป
- เจ้าควรไปที่นั่นดีกว่า 

326
00:19:26,350 --> 00:19:28,380
ข้าไม่อยากให้เขา
เดินเรือโดยทิ้งเจ้าไว้ 

327
00:19:28,410 --> 00:19:30,280
นั่นไม่มีทางเกิดขึ้น 

328
00:19:30,320 --> 00:19:34,320
ลูกเรือข้าจะรอข้าอยู่ที่ท่าเรือเป็นปี
หากข้าบอก 

329
00:19:34,350 --> 00:19:36,860
อย่างไรก็ตาม 

330
00:19:38,360 --> 00:19:41,090
ขอให้สนุกที่อ่าวหิน 

331
00:19:41,130 --> 00:19:43,930

332
00:19:45,470 --> 00:19:48,070
มาเถอะ
ข้าจะพาท่านไป 

333
00:19:48,100 --> 00:19:49,900
เจ้าเป็นใคร? 

334
00:19:49,940 --> 00:19:52,000
แด็กเมอร์ คู่หูเจ้า 

335
00:19:53,210 --> 00:19:55,310
เหตุใดเจ้าถึงไม่อยู่กับพวกนั้น? 

336
00:19:55,340 --> 00:19:59,410
หรือพวกนั้นส่งเจ้ามาพายเรือ
แล้วถีบข้าตกทะเล 

337
00:19:59,450 --> 00:20:00,850
นั่นมันคงเป็นเรื่องตลก 

338
00:20:00,880 --> 00:20:03,750
พวกเขาจะยังไม่เคารพเจ้า
หากเจ้ายังไม่ได้พิสูจน์ตนเอง 

339
00:20:03,790 --> 00:20:05,610
แล้วเหตุใด ข้าต้องพิสูจน์ตนเอง
โดยการปล้นสะดม 

340
00:20:05,640 --> 00:20:07,220
หมู่บ้านชาวประมงยากไร้ด้วยเล่า? 

341
00:20:07,220 --> 00:20:09,290
เจ้าไม่ 

342
00:20:09,320 --> 00:20:11,490
และยังเป็นงาน
ที่พ่อข้ามอบหมาย 

343
00:20:11,530 --> 00:20:14,900
ให้ข้าพิสูจน์
ว่าข้าเป็นชาวเกาะไอรอนอย่างแท้จริง 

344
00:20:14,930 --> 00:20:17,200
แด็กเมอร์:
พวกเขาล้วนเป็นชาวเกาะไอรอน 

345
00:20:17,230 --> 00:20:20,700
พวกเขาทำสิ่งที่เขาพูด
หรือพวกเขาทำสิ่งที่เขาชอบ? 

346
00:20:27,740 --> 00:20:30,710
ชายฝั่งโขดหินอยู่ไม่ไกล
จากจตุรัสทอร์เรน 

347
00:20:30,740 --> 00:20:33,380
ที่อยู่ของตระกูลทอลฮาร์ท-- 

348
00:20:33,410 --> 00:20:36,320
มันคงมีค่ามากกว่า
ลูกสาวชาวประมงสองสามคนเป็นแน่ 

349
00:20:37,920 --> 00:20:39,610
ท่านไม่คิดหรือว่า
เราควรยึดมัน? 

350
00:20:39,640 --> 00:20:40,790
ไม่ ไม่ควร 

351
00:20:40,790 --> 00:20:42,990
เราคงยึดมันไว้ได้ไม่นาน 

352
00:20:43,030 --> 00:20:45,390
เมื่อทางวินเทอร์เฟลรู้ข่าว
ว่าเรายึดจตุรัสทอร์เรน 

353
00:20:45,430 --> 00:20:48,230
สตาร์คจะส่งคนมาทวงมันคืน 

354
00:20:49,770 --> 00:20:52,400
จากนั้น-- 

355
00:20:57,340 --> 00:20:59,780
พาข้าไปที่เรือเถอะ 

356
00:21:03,910 --> 00:21:06,920
พวกสตาร์คเริ่มก้าวก่ายเข้ามามากแล้ว 

357
00:21:06,950 --> 00:21:09,020
ตอนนี้ฤดูร้อนจากไปแล้ว
ถึงช่วงเวลาลำบาก 

358
00:21:09,050 --> 00:21:11,120
ในการหาอาหารให้คน
และม้าของพวกมัน 

359
00:21:11,150 --> 00:21:13,260
สตาร์คเข้าใจฤดูหนาวดีกว่าพวกเรา 

360
00:21:13,290 --> 00:21:14,990
ความหนาวเหน็บปราบมันไม่ได้ 

361
00:21:15,030 --> 00:21:19,630
สายลับรายงานว่า
ลอร์ดแดนเหนือไม่พอใจมากขึ้นทุกที 

362
00:21:19,660 --> 00:21:21,160
พวกเขาอยากกลับบ้าน 

363
00:21:21,190 --> 00:21:23,830
เพื่อเก็บเกี่ยว
ก่อนข้าวจะเหี่ยวเฉา 

364
00:21:24,340 --> 00:21:27,270
ข้ามั่นใจว่าหากสายลับคนนั้น
มายังค่ายของเรา 

365
00:21:27,310 --> 00:21:30,480
มันต้องรายงานว่า
ลอร์ดแดนใต้ก็ไม่พอใจเช่นกัน 

366
00:21:30,510 --> 00:21:33,380
นี่คือสงคราม
ไม่มีใครที่พอใจ 

367
00:21:35,120 --> 00:21:38,350
เราประมาทเด็กสตาร์คมานานเกินไป 

368
00:21:38,390 --> 00:21:41,720
เขามีหัวในการทำศึก
ผู้คนยกย่องเขา 

369
00:21:41,760 --> 00:21:43,860
ตราบในที่เขายังชนะศึก 

370
00:21:43,890 --> 00:21:47,790
ผู้คนก็ล้วนเชื่อว่า
เขาคือกษัตริย์แห่งแดนเหนือ 

371
00:21:47,830 --> 00:21:49,460
เจ้ากำลังรอให้เขาล้มเหลว 

372
00:21:49,500 --> 00:21:52,030
เขาไม่มีทางล้มเหลวแน่ 

373
00:21:52,070 --> 00:21:55,030
หากเราไม่ลงมือ 

374
00:21:57,270 --> 00:21:58,700
แล้วเราจะหยุดเขาอย่างไร? 

375
00:21:58,740 --> 00:22:01,110
แม่ทัพ: เราคิดกันตลอดคืน
ใต้เท้า 

376
00:22:01,140 --> 00:22:03,440
บางทีอาจดี
หากได้นอนบ้าง 

377
00:22:03,480 --> 00:22:05,510
ข้าก็คิดเช่นนั้น เรจินัลด์ 

378
00:22:05,550 --> 00:22:07,110
และเพราะเจ้าเป็นญาติข้า 

379
00:22:07,150 --> 00:22:09,880
ข้าอาจปล่อยให้เจ้าตื่น
จากการหลับนั่น 

380
00:22:11,120 --> 00:22:13,450
ไปสิ เมียเจ้าคงคิดถึงแล้ว 

381
00:22:13,490 --> 00:22:15,220
เมียข้าอยู่ที่แลนนิสปอร์ต 

382
00:22:15,260 --> 00:22:17,460
งั้น เจ้าควรเริ่มขี่ม้าได้แล้ว 

383
00:22:18,890 --> 00:22:22,500
ไปก่อนที่ข้าจะเปลี่ยนใจ
ส่งหัวเจ้าไปแทน 

384
00:22:22,530 --> 00:22:24,900
หากชื่อเจ้าไม่ใช่แลนนิสเตอร์ 

385
00:22:24,930 --> 00:22:28,500
เจ้าคงได้เป็นคนขัดหม้อในครัวแน่
ออกไป! 

386
00:22:31,370 --> 00:22:33,040
ไม่ใช่ไวน์ เอาน้ำเปล่า 

387
00:22:33,070 --> 00:22:35,240
เราจะอยู่ที่นี่อีกนาน 

388
00:22:40,150 --> 00:22:42,880
สาวน้อย 

389
00:22:42,920 --> 00:22:44,920
เจ้ามาจากไหน? 

390
00:22:44,950 --> 00:22:46,820
สระไมเดน นายท่าน 

391
00:22:46,860 --> 00:22:50,230
แล้วใครคือลอร์ดของสระไมเดนกัน? 

392
00:22:50,260 --> 00:22:54,130
- ข้านึกไม่ออก
- ตระกูลมูทัน นายท่าน 

393
00:22:54,160 --> 00:22:56,200
เขาใช้สัญลักษณ์อะไร? 

394
00:23:00,500 --> 00:23:02,140
แซลมอนสีแดง 

395
00:23:02,170 --> 00:23:05,310
ข้าคิดว่าเด็กหญิงจากสระไมเดนต้องจำได้แน่ 

396
00:23:06,540 --> 00:23:08,450
เจ้าเป็นคนเหนือ ใช่หรือไม่? 

397
00:23:09,650 --> 00:23:12,720
ดี อีกครั้งนะ
เจ้ามาจากไหน? 

398
00:23:12,750 --> 00:23:15,720
บาร์โรวทัน นายท่าน
ตระกูลดัสติน 

399
00:23:15,750 --> 00:23:19,820
ขวานยาวไขว้ใต้มงกุฎดำ 

400
00:23:21,760 --> 00:23:25,400
ทางเหนือพูดถึงร็อบ สตาร์คอย่างไรบ้าง? 

401
00:23:27,730 --> 00:23:30,370
ผู้คนเรียกเขาว่า หมาป่าหนุ่ม 

402
00:23:30,400 --> 00:23:32,840
แล้ว? 

403
00:23:32,870 --> 00:23:35,670
พูดกันว่าเขาขี่หมาป่าแห่งหายนะ
เข้าสู่สนามรบ 

404
00:23:37,980 --> 00:23:41,980
และยังสามารถแปลงเป็นหมาป่าได้ตามต้องการ 

405
00:23:42,010 --> 00:23:43,980
ว่ากันว่าเขาฆ่าไม่ได้ 

406
00:23:45,280 --> 00:23:46,920
แล้วเจ้าเชื่อหรือไม่? 

407
00:23:48,020 --> 00:23:50,820
ไม่เชื่อ นายท่าน 

408
00:23:50,860 --> 00:23:52,990
ใครก็ถูกฆ่าได้ทั้งนั้น 

409
00:24:00,230 --> 00:24:02,340
ไปหยิบน้ำมา 

410
00:24:42,910 --> 00:24:45,480
เด็กหญิงไม่พูดอะไร 

411
00:24:47,920 --> 00:24:50,350
เด็กหญิงปิดปากเงียบ 

412
00:24:50,380 --> 00:24:53,020
ไม่มีใครได้ยิน 

413
00:24:53,050 --> 00:24:56,920
และเพื่อนสามารถพูดเรื่องความลับได้ใช่ไหม? 

414
00:25:00,830 --> 00:25:02,730
เด็กชายกลายเป็นเด็กหญิง 

415
00:25:02,770 --> 00:25:04,370
ข้าเป็นหญิงมาตลอด 

416
00:25:04,400 --> 00:25:06,600
และข้าก็รู้มาตลอด 

417
00:25:06,640 --> 00:25:09,340
และเด็กหญิง
เก็บความลับ 

418
00:25:09,370 --> 00:25:12,370
ไม่ใช่เพื่อชาย
ที่จะเปิดโปงพวกเขา 

419
00:25:14,380 --> 00:25:16,010
เจ้าเป็นพวกเดียวกับพวกเขาแล้ว 

420
00:25:18,550 --> 00:25:21,220
ข้าควรปล่อยให้เจ้าถูกเผา 

421
00:25:23,280 --> 00:25:25,790
และเจ้าก็มาเอาน้ำให้
หนึ่งในพวกเขาเหมือนกัน 

422
00:25:25,820 --> 00:25:29,860
เหตุใดเจ้าทำได้
แต่ข้าทำกลับผิด? 

423
00:25:29,890 --> 00:25:31,590
ข้าไม่มีทางเลือก 

424
00:25:31,630 --> 00:25:35,700
เจ้ามี
ข้าก็มี 

425
00:25:35,730 --> 00:25:37,360
แล้วเราก็มาอยู่ที่นี่ 

426
00:25:40,570 --> 00:25:42,400
ชายจะชดใช้หนี้ของเขา 

427
00:25:42,440 --> 00:25:44,770
ชายติดหนี้อยู่สาม 

428
00:25:44,810 --> 00:25:46,070
อะไรคือสาม? 

429
00:25:46,110 --> 00:25:50,540
เทพแดงจะเอาสิ่งที่เขาต้องการ สาวน้อย 

430
00:25:50,580 --> 00:25:53,650
มีเพียงความตาย
สามารถชดใช้ชีวิตได้ 

431
00:25:54,780 --> 00:25:57,280
เจ้าช่วยข้า
และอีกสองคน 

432
00:25:57,320 --> 00:26:00,220
เจ้าขโมยสามความตาย จากเทพแดง 

433
00:26:03,790 --> 00:26:05,960
เราต้องชดใช้คืน 

434
00:26:08,860 --> 00:26:11,300
จงเอ่ยสามชื่อ 

435
00:26:11,330 --> 00:26:13,900
แล้วชายจะจัดการทุกอย่าง 

436
00:26:15,900 --> 00:26:17,640
สามชีวิต ข้าให้เจ้า 

437
00:26:17,670 --> 00:26:21,010
ไม่มาก ไม่น้อยกว่านี้
แล้วถือว่าเราหายกัน 

438
00:26:21,040 --> 00:26:23,540
ข้าสามารถเอ่ยชื่อใครก็ได้ 

439
00:26:23,580 --> 00:26:25,880
และเจ้าจะฆ่าเขา? 

440
00:26:25,950 --> 00:26:29,580
ชายบอกเช่นนั้น 

441
00:26:31,720 --> 00:26:33,150
คนที่ทรมานทุกคน 

442
00:26:33,190 --> 00:26:34,890
ชายต้องการชื่อ 

443
00:26:34,920 --> 00:26:37,260
ข้าไม่รู้จักชื่อเขา 

444
00:26:37,290 --> 00:26:39,290
ใครๆ เรียกเขาว่าทิกเกล์อ 

445
00:26:39,330 --> 00:26:41,490
นั่นก็เพียงพอ 

446
00:26:41,530 --> 00:26:45,630
ไปเถอะ สาวน้อย
เจ้านายเจ้ากระหายแล้ว 

447
00:26:58,980 --> 00:27:00,410
มอร์มอนต์:
เขายังไม่มา 

448
00:27:00,450 --> 00:27:02,880
เขาควรเห็นเรา และเป่าแตรแล้ว 

449
00:27:02,920 --> 00:27:05,080
จอน:
แล้วเขาจะมาเมื่อไหร่? 

450
00:27:05,120 --> 00:27:07,120
ฮาฟแฮนด์จะทำ เมื่อเขาอยากทำ 

451
00:27:07,150 --> 00:27:09,420
ลุงของข้าเคยเล่าเรื่องเขาให้ฟัง 

452
00:27:09,460 --> 00:27:11,490
ส่วนใหญ่เป็นเรื่องจริง 

453
00:27:11,530 --> 00:27:14,190
ข้าได้ยินว่าฮาฟแฮนด์ใช้เวลาครึ่งฤดูหนาว
อยู่นอกเดอะ วอล 

454
00:27:14,230 --> 00:27:15,760
ตลอดฤดูหนาว 

455
00:27:15,800 --> 00:27:18,460
เขาอยู่ทางเหนือของช่องเขาสเกอร์ลิง
เมื่อหิมะตก 

456
00:27:18,500 --> 00:27:20,170
รอจนหิมะละลาย 

457
00:27:20,200 --> 00:27:24,170
งั้นก็เป็นไปได้ที่ใครก็ตาม
จะเอาชีวิตรอดอยู่ที่นี่ 

458
00:27:24,200 --> 00:27:27,610
ที่จริง มันเป็นไปได้สำหรับฮาฟแฮนด์ 

459
00:27:27,640 --> 00:27:29,440
สวยเนอะ? 

460
00:27:29,480 --> 00:27:32,010
กิลลี่ต้องชอบแน่ 

461
00:27:32,040 --> 00:27:35,650
อะไรจะน่าคลื่นไส้
เท่าชายในห้วงรักอีกล่ะ 

462
00:27:42,550 --> 00:27:45,650

463
00:28:03,070 --> 00:28:05,370
เจ้าทำอะไรสักทีเถอะ 

464
00:28:05,410 --> 00:28:08,180
อย่างน้อยมันช่วยให้เจ้าอุ่น 

465
00:28:09,750 --> 00:28:12,410
กำมือของปฐมบุรุษ 

466
00:28:12,450 --> 00:28:15,950
คิดดูว่าที่นี่มันเก่าแก่แค่ไหน-- 

467
00:28:15,990 --> 00:28:18,550
ก่อนที่ทาเกเรียนจะพิชิตเฮนดัล 

468
00:28:18,590 --> 00:28:21,360
ก่อนชาวแอนดัลจะยึด
เวสเทอรอนจากปฐมบุรุษ 

469
00:28:21,390 --> 00:28:24,560
ก่อนที่ข้าจะตาย
ได้โปรด หุบปาก 

470
00:28:24,600 --> 00:28:26,830
เป็นพันๆ ปีมาแล้ว 

471
00:28:26,860 --> 00:28:29,930
ปฐมบุรุษยืนอยู่ที่นี่
ตรงที่เรากำลังยืนอยู่ 

472
00:28:29,970 --> 00:28:32,270
ตลอดราตรีกาล 

473
00:28:34,340 --> 00:28:36,740
เจ้าคิดว่าพวกปฐมบุรุษ
เป็นคนอย่างไรกัน? 

474
00:28:36,780 --> 00:28:38,380
โง่สิ้นดี 

475
00:28:38,410 --> 00:28:41,580
คนฉลาดเขาไม่มาอยู่ที่นี่กันหรอก 

476
00:28:41,610 --> 00:28:44,150
ข้าคิดว่า
พวกเขากลัว 

477
00:28:45,480 --> 00:28:48,220
ข้าคิดว่าพวกเขามาที่นี่
เพื่อหนีจากบางสิ่ง 

478
00:28:48,250 --> 00:28:51,790
และข้าไม่คิดว่ามันได้ผล 

479
00:28:51,820 --> 00:28:53,960

480
00:28:55,660 --> 00:28:57,260
คนเถื่อน? 

481
00:28:59,630 --> 00:29:02,000
หนึ่งเสียง บอกถึงหน่วยลาดตะเวน 

482
00:29:02,030 --> 00:29:03,700
สองเสียงคือคนเถื่อน 

483
00:29:03,740 --> 00:29:07,200
แล้วเจ้าก็ยืนรอ 

484
00:29:07,240 --> 00:29:09,310
ด้วยความสงสัย 

485
00:29:09,340 --> 00:29:10,970
หนึ่งเสียงคือสหาย 

486
00:29:11,010 --> 00:29:13,910
สองคือศัตรู 

487
00:29:14,910 --> 00:29:21,250
และสาม
สำหรับ ไวท์วอกเกอร์ 

488
00:29:21,290 --> 00:29:23,190
มันผ่านมาเป็น 1,000 ปีแล้ว 

489
00:29:23,220 --> 00:29:25,960
แต่นั่นเป็นเพียงครั้งเดียว
ที่พวกเขาต้องเป่าแตรถึงสามครั้ง 

490
00:29:25,990 --> 00:29:29,090
หากมันผ่านมาเป็นพันปีแล้ว
เจ้ารู้ได้อย่างไร? 

491
00:29:29,130 --> 00:29:32,830
- ก็...
- ข้าอ่านจากหนังสือ 

492
00:29:32,870 --> 00:29:34,970
ดูนั่น 

493
00:29:36,130 --> 00:29:38,270
นั่นมันโคริน ฮาฟแฮนด์ 

494
00:29:38,300 --> 00:29:41,510
อ้า เรารอดไปแล้วอีกวัน 

495
00:29:41,540 --> 00:29:44,110
ฮูเร 

496
00:29:53,450 --> 00:29:56,320
ระวังด้วย นายท่าน 

497
00:29:56,350 --> 00:29:59,320
ข้าจำได้ว่าข้าเคยอ่าน
คำพังเพยเก่าๆ ของกะลาสี-- 

498
00:29:59,360 --> 00:30:02,290
"ฉี่ใส่ไฟป่า
แล้วเจ้าหนูเจ้าจะเผาไหม้" 

499
00:30:02,330 --> 00:30:05,960
โอ้ ข้าน้อยยังไม่เคยทดลองเรื่องนี้ 

500
00:30:06,000 --> 00:30:08,600
มันอาจจะจริงก็ได้ 

501
00:30:08,630 --> 00:30:10,470
สสารนี้เผาไหม้ได้อย่างรุนแรง 

502
00:30:10,500 --> 00:30:13,640
มันละลายไม้ ก้อนหิน
หรือแม้กระทั่งเหล็กกล้า 

503
00:30:13,670 --> 00:30:16,970
และ แน่นอน เนื้อสดๆ 

504
00:30:17,010 --> 00:30:21,510
สสารนี้เผาไหม้ได้อย่างรุนแรง
ละลายเนื้อจนเหมือนไข 

505
00:30:24,850 --> 00:30:28,180
หลังจากมังกรตาย
ไฟป่าคือกุญแจ 

506
00:30:28,220 --> 00:30:29,990
ไปสู่ขุมพลังของทาเกเรียน 

507
00:30:30,020 --> 00:30:33,060
สหายข้ามีข้อสงสัย 

508
00:30:33,090 --> 00:30:35,430
ถ้าข้าบอกว่า
ข้าเคยเห็นคนแก่เลอะเลือนกี่คน 

509
00:30:35,460 --> 00:30:37,590
เข็นรถไปรอบๆ ค่ายทหาร 

510
00:30:37,630 --> 00:30:41,330
อวดอ้างสรรพคุณของไห
ที่เต็มไปด้วยขี้หมู 

511
00:30:41,370 --> 00:30:44,600
- ไม่ตั้งใจจะล่วงเกินนะ
- หน่วยของข้าไม่ยุ่งกับขี้หมู 

512
00:30:44,640 --> 00:30:47,340
สสารนี้คือไฟที่เป็นรูปร่าง 

513
00:30:47,370 --> 00:30:50,940
และเราพยายามพัฒนามันมาตลอด
ตั้งแต่สมัยของเมกอร์ 

514
00:30:50,980 --> 00:30:52,310
เพื่อเหตุใด? 

515
00:30:52,340 --> 00:30:55,750
นำไหใส่เข้าไปในเครื่องยิงหิน
แล้วเหวี่ยงใส่ศัตรู 

516
00:30:55,780 --> 00:30:58,450
แล้วเรามีเท่าไหร่? 

517
00:31:01,280 --> 00:31:05,120
ถ้าเจ้าให้ทหารจริงๆ ไปประจำเครื่องยิงหิน 

518
00:31:05,150 --> 00:31:08,520
คงจะยิงโดนเป้าหมายได้ประมาณ 1 ใน 10 

519
00:31:08,560 --> 00:31:11,690
แต่ทหารจริงๆ ทั้งหมดนั้น
อยู่กับพ่อเจ้าที่ริเวอร์แลนด์ 

520
00:31:11,720 --> 00:31:14,360
นายท่าน
คนผู้นี้กำลังดูถูกข้า 

521
00:31:14,390 --> 00:31:16,700
ข้าไม่รู้ว่า
เจ้าเคยเห็นการรบหรือไม่นะ ตาเฒ่า 

522
00:31:16,730 --> 00:31:18,360
แต่มันค่อนข้างจะยุ่งยากสักหน่อย 

523
00:31:18,400 --> 00:31:19,770
เพราะเมื่อเราโยนอะไรก็แล้วแต่
ใส่สแตนนิส 

524
00:31:19,800 --> 00:31:21,570
พวกเขาจะโยนมันกลับมา 

525
00:31:21,600 --> 00:31:24,440
จะมีคนตาย ขี้แตก วิ่งหนีอลหม่าน 

526
00:31:24,470 --> 00:31:26,200
หมายความว่า หม้อจะตก 

527
00:31:26,240 --> 00:31:28,140
หมายความว่า จะมีไฟไหม้ภายในกำแพง 

528
00:31:28,170 --> 00:31:30,440
หมายความว่า เหล่าคนที่น่าสงสาร
ที่พยายามปกป้องเมือง 

529
00:31:30,470 --> 00:31:32,470
เป็นผู้เผาเมืองเสียเอง 

530
00:31:32,680 --> 00:31:35,050
สหายข้ายังคงไม่มั่นใจ 

531
00:31:35,080 --> 00:31:37,410
เจ้าไม่กล้าดูถูกหน่วยของข้าหรอก 

532
00:31:37,450 --> 00:31:39,150
หากแอร์ริส ทาเกเรียนยังคงอยู่ 

533
00:31:39,180 --> 00:31:41,780
แต่เขาก็ไม่อยู่แล้ว 

534
00:31:41,820 --> 00:31:44,920
แล้วหม้อไฟป่า
ก็ไม่ได้ช่วยเหลือเขาเลยจริงไหม? 

535
00:31:44,960 --> 00:31:48,920
เหล่าทหารทำให้ชนะสงคราม
หาใช่เล่ห์กล 

536
00:32:04,240 --> 00:32:08,510
พวกเราทำงานอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย
ทั้งวันทั้งคืน 

537
00:32:08,540 --> 00:32:13,010
ตั้งแต่น้องสาวท่าน
กลายมาเป็นผู้บัญชาการ 

538
00:32:13,050 --> 00:32:15,180
ตอนนี้ที่นับได้มี 

539
00:32:15,210 --> 00:32:18,720
7,811 ใบ 

540
00:32:18,750 --> 00:32:22,220
เพียงพอที่จะเผา
กองเรือของสแตนนิส บาราธรอน 

541
00:32:22,250 --> 00:32:24,350
และไพร่พลของเขา 

542
00:32:24,390 --> 00:32:27,090
เป็นความคิดที่แย่ 

543
00:32:27,120 --> 00:32:30,990
ข้าเกรงว่าข้าจะเห็นพ้อง
กับที่ปรึกษาข้านะ แฮลลีนผู้ปราดเปรื่อง 

544
00:32:31,030 --> 00:32:35,260
สิ่งที่อยู่ในห้องนี้
จะทำให้คิงส์แลนดิงตกต่ำ 

545
00:32:36,900 --> 00:32:40,640
เจ้าไม่ต้องสร้างไฟป่า
ให้แก่พี่สาวข้าอีกต่อไป 

546
00:32:42,240 --> 00:32:44,870
เจ้าต้องสร้างสิ่งนี้
ให้แก่ข้า 

547
00:32:53,750 --> 00:32:56,020
ดราคาริส 

548
00:33:00,890 --> 00:33:02,220

549
00:33:03,560 --> 00:33:06,000
ดราคาริส 

550
00:33:06,030 --> 00:33:08,430

551
00:33:08,470 --> 00:33:10,170

552
00:33:10,200 --> 00:33:11,900

553
00:33:15,640 --> 00:33:18,440
ตอนนี้มันจะกินอาหารเองได้แล้ว 

554
00:33:21,780 --> 00:33:24,350
ปล่อยเขานอนเถอะ โดเรีย 

555
00:33:24,380 --> 00:33:27,150
เพคะ คาลีซี 

556
00:33:29,350 --> 00:33:31,320
มันรักเจ้านะ 

557
00:33:34,660 --> 00:33:38,060
ข้าเอาส่วนนี้ออกจากยอด
และแก้ส้นของอันนี้ 

558
00:33:42,200 --> 00:33:44,400
ขอบคุณ สหายข้า 

559
00:33:45,810 --> 00:33:49,580
ท่านเห็นชุดที่ซาโร
ทำให้ท่านแล้วหรือไม่? 

560
00:33:49,610 --> 00:33:52,640
ว่ากันว่าเขาคือ
ชายที่ร่ำรวยที่สุดในคาร์ธ 

561
00:33:52,680 --> 00:33:54,910
ซึ่งเป็นที่รู้กัน 

562
00:33:54,950 --> 00:33:57,950
หากคาร์ธคือเมือง
ที่ร่ำรวยที่สุดในเอสซอส-- 

563
00:33:57,990 --> 00:33:59,890
ครั้งสุดท้ายที่ชายที่ร่ำรวยให้ชุดแก่ข้า 

564
00:33:59,920 --> 00:34:02,650
เขาขายข้าให้กับ คาล โดรโก 

565
00:34:02,690 --> 00:34:05,920
ขอให้เขาได้ควบม้าในแดนรัตติกาลตลอดไป 

566
00:34:08,430 --> 00:34:12,030
ซาโรเป็นเจ้าบ้านของเรา
แต่เราไม่รู้สิ่งใดเกี่ยวกับเขาเลย 

567
00:34:12,060 --> 00:34:14,830
บุรุษนั้นชอบนินทาบุรุษอื่น 

568
00:34:14,870 --> 00:34:16,870
เมื่อเขามีความสุข 

569
00:34:16,900 --> 00:34:19,240

570
00:34:24,410 --> 00:34:26,510
ท่านจะดูเปรียบเสมือน
เจ้าหญิงจริงๆ ในบ้านของซา-- 

571
00:34:26,550 --> 00:34:29,580
นางไม่ใช่เจ้าหญิง
นางคือคาลีซี 

572
00:34:35,560 --> 00:34:37,860
ท่านควรสวมมัน คาลีซี 

573
00:34:37,890 --> 00:34:39,360
ท่านคือแขกของพวกเขา 

574
00:34:39,390 --> 00:34:41,990
จะเป็นการไม่สุภาพหากไม่ใส่ 

575
00:34:46,900 --> 00:34:49,370

576
00:34:49,400 --> 00:34:51,270

577
00:34:51,300 --> 00:34:53,710

578
00:34:53,740 --> 00:34:55,870

579
00:35:00,680 --> 00:35:02,320

580
00:35:02,350 --> 00:35:04,220
และท่านต้องไป
เยี่ยมชมตลาดกลางคืน 

581
00:35:04,250 --> 00:35:09,090
ตลาดกลางคืนของคาร์ธ
ไม่เหมือนกับที่ไหนที่ท่านเคยเห็น 

582
00:35:09,120 --> 00:35:10,990
- ฟังดูวิเศษมาก 

583
00:35:11,030 --> 00:35:12,990
พวกมีรีนน์คิดว่า
ตัวเองมีตลาดกลางคืน 

584
00:35:13,030 --> 00:35:15,300
ข้าจะพาท่านไปเอง 

585
00:35:15,330 --> 00:35:18,770
ขอเวลาข้าสักครู่ 

586
00:35:18,800 --> 00:35:21,140

587
00:35:21,170 --> 00:35:23,510
พวกเขากำลังทำอะไร? 

588
00:35:23,540 --> 00:35:27,280
มาแลกก์โคบอกว่า
รูปปั้นนี้หนักเกินจะขนไป 

589
00:35:27,310 --> 00:35:28,640
โควาร์โรบอกว่ามาแลกก์โคนั้นโง่ 

590
00:35:28,680 --> 00:35:31,380
พวกเขางัดอัญมณีออกมาได้
ส่วนที่เหลือเป็นทองทั้งหมด 

591
00:35:31,410 --> 00:35:35,020
มันนุ่มมาก เขาสามารถ
แบ่งมันไป เท่าที่ขนได้ 

592
00:35:35,050 --> 00:35:37,050

593
00:36:02,680 --> 00:36:05,550
พี่ข้าเคยกล่าวไว้ว่า
สิ่งเดียวที่พวกโดธราคิรู้จักก็คือ 

594
00:36:05,580 --> 00:36:07,620
การขโมยสิ่งของ
จากคนที่เจริญกว่าสร้างไว้ 

595
00:36:07,650 --> 00:36:09,350
นั่นไม่ใช่สิ่งเดียว 

596
00:36:09,390 --> 00:36:11,190
พวกเขาค่อนข้างเก่ง
ในการฆ่าคนที่เจริญกว่าอีกด้วย 

597
00:36:11,220 --> 00:36:14,220
นั้นไม่ใช่ราชินี
ในแบบที่ข้าจะเป็น 

598
00:36:14,260 --> 00:36:17,130
มารดาแห่งมังกร 

599
00:36:17,160 --> 00:36:19,360
ในนามของผู้มีมนต์แห่งคาร์ธ 

600
00:36:19,400 --> 00:36:21,500
ข้าขอต้อนรับ 

601
00:36:22,730 --> 00:36:24,730
ข้าขอสาธิต? 

602
00:36:26,700 --> 00:36:29,870
รับอัญมณีนี่ไป
มองมัน 

603
00:36:31,240 --> 00:36:33,640
ลึกเข้าไปข้างใน 

604
00:36:33,680 --> 00:36:36,010
มีเหลี่ยมมุมมากมาย 

605
00:36:36,050 --> 00:36:40,180
หากตั้งใจมอง
ท่านจะเห็นตัวของท่าน 

606
00:36:42,490 --> 00:36:44,690
- มากกว่าหนึ่ง 

607
00:36:47,860 --> 00:36:51,560
หากท่านเริ่มเบื่อหน่าย
กับสิ่งประดับเล็กน้อยของซาโรแล้วล่ะก็ 

608
00:36:51,590 --> 00:36:54,930
นับเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่พาท่าน
สู่วิหารแห่งอมตะ 

609
00:36:54,960 --> 00:36:57,400
ยินดีต้อนรับท่านเสมอ 

610
00:36:57,430 --> 00:37:00,100
มารดาแห่งมังกร 

611
00:37:06,640 --> 00:37:08,980
ข้าขออภัย 

612
00:37:09,010 --> 00:37:11,580
ไพอัท พรี คือหนึ่งในสหพันธ์สิบสาม 

613
00:37:11,610 --> 00:37:14,020
นับเป็นธรรมเนียมที่ข้าต้องเชิญเขา 

614
00:37:14,050 --> 00:37:17,180
ธรรมเนียมเก่าหายไป
แต่ในคาร์ธนั้นไม่เปลี่ยนแปลง 

615
00:37:17,220 --> 00:37:19,990
อะไรคือวิหารแห่งอมตะ? 

616
00:37:20,020 --> 00:37:23,620
มันเป็นที่ที่ผู้ใช้มนต์
เข้าไปหรี่ตาอ่านหนังสือฝุ่นหนาเขรอะ 

617
00:37:23,660 --> 00:37:25,220
และดื่มเงามืดในยามเย็น 

618
00:37:25,260 --> 00:37:29,330
มันทำให้ปากของเขามีสีน้ำเงิน
และหัวอ่อน-- 

619
00:37:29,360 --> 00:37:32,230
อ่อน จนพวกเขาเชื่อว่า 

620
00:37:32,260 --> 00:37:34,270
เจ้าลูกเล่นนั่น คือเวทมนต์ 

621
00:37:34,300 --> 00:37:36,230

622
00:37:37,940 --> 00:37:40,570
ผู้หญิง :
เจ้าคอยดูแลนาง 

623
00:37:42,280 --> 00:37:44,140
ข้ารู้จักเจ้ารึ? 

624
00:37:44,180 --> 00:37:46,080
ข้ารู้จักท่าน 

625
00:37:46,110 --> 00:37:49,650
จอราห์ มอมอนต์แห่งเกาะแบร์ล 

626
00:37:49,680 --> 00:37:51,420
เจ้าเป็นใคร? 

627
00:37:51,450 --> 00:37:53,750
ข้านั่นไม่ใช่ใคร 

628
00:37:53,790 --> 00:37:55,760
แต่นางคือ มารดาแห่งมังกร 

629
00:37:55,790 --> 00:37:59,390
เวลานี้ นางต้องการผู้ปกป้องอย่างแท้จริง 

630
00:37:59,430 --> 00:38:01,400
พวกมันจะมาทั้งวัน ทั้งคืน 

631
00:38:01,430 --> 00:38:03,930
เพื่อมาเห็นสิ่งอัศจรรย์
ที่เกิดขึ้นในโลกนี้อีกครั้ง 

632
00:38:03,970 --> 00:38:07,470
และเมื่อพวกมันเห็น
มันจะเกิดความปราถนา 

633
00:38:07,500 --> 00:38:11,310
เพราะมังกรคือไฟที่มีชีวิต 

634
00:38:11,340 --> 00:38:13,940
และไฟ คืออำนาจ 

635
00:38:24,250 --> 00:38:26,520
มันดูเหมือนสแตนนิช 

636
00:38:26,560 --> 00:38:29,990
สำหรับข้า
มันดูเหมือน... 

637
00:38:33,430 --> 00:38:36,100
เงาสีดำ ที่มีรูปร่างเหมือนคน 

638
00:38:36,130 --> 00:38:38,170
รูปร่างเหมือนสแตนนิช 

639
00:38:42,540 --> 00:38:45,240
พรุ่งนี้
เราคงจะถึงค่ายของลูกชายข้า 

640
00:38:45,280 --> 00:38:47,380
ท่านจะพักอยู่ที่นั่นนานหรือไม่ ท่านหญิง? 

641
00:38:47,410 --> 00:38:51,080
นานเพียงพอที่จะบอกแก่ร็อบ
ในสิ่งที่เราเห็น 

642
00:38:51,120 --> 00:38:54,420
หลังจากนั้น เราจะกลับวินเทอร์เฟล 

643
00:38:55,590 --> 00:38:57,750
ลูกชายคนเล็กทั้งสองต้องการข้า 

644
00:38:57,790 --> 00:39:00,920
ข้าจากพวกเขา มานานเกินไป 

645
00:39:00,960 --> 00:39:03,860
ข้าไม่รู้จักแม่ของข้า 

646
00:39:04,890 --> 00:39:06,390
ข้าเสียใจ 

647
00:39:06,430 --> 00:39:10,130
แม่ของข้านั้นตายขณะคลอด 

648
00:39:10,160 --> 00:39:13,000
เมื่อข้ายังเด็กมาก 

649
00:39:16,240 --> 00:39:18,770
มันเป็นธุรกรรมเลือด 

650
00:39:18,810 --> 00:39:22,340
สิ่งที่ตามมาหลังจากนั้น
ล้วนยากลำบาก 

651
00:39:24,010 --> 00:39:27,150
เมื่อท่านปลอดภัย
เมื่ออยู่ท่ามกลางคนของท่านแล้ว 

652
00:39:27,180 --> 00:39:30,320
ท่านจะอนุญาตให้ข้า
ได้จากไปได้หรือไม่ ท่านหญิง? 

653
00:39:30,350 --> 00:39:32,550
เจ้าจะไปสังหารสแตนนิช 

654
00:39:32,590 --> 00:39:34,220
ข้ากล่าวคำสาบานแล้ว 

655
00:39:34,260 --> 00:39:37,520
แต่สแตนนิช
นั้นมีกองกำลังอันแข็งแกร่งอยู่รายล้อม 

656
00:39:37,560 --> 00:39:40,060
องครักษ์เขาล้วนสาบาน
ที่จะปกป้องเขา 

657
00:39:40,090 --> 00:39:41,960
ข้าฝีมือดี
กว่าพวกเขาทั้งมวล 

658
00:39:43,430 --> 00:39:44,860
ข้าจะไม่มีวันหนี 

659
00:39:44,900 --> 00:39:48,630
การตายของเรนลี่ย์
หาใช่ความผิดของเจ้า 

660
00:39:48,670 --> 00:39:50,500
เจ้ารับใช้เขาอย่างกล้าหาญ 

661
00:39:50,540 --> 00:39:54,540
ข้าได้กอดเขาเพียงครั้งเดียว 

662
00:39:54,580 --> 00:39:57,210
และเขาตาย 

663
00:39:59,680 --> 00:40:01,310
เขาไปแล้ว บริแอน 

664
00:40:01,350 --> 00:40:05,950
เจ้าไม่สามารถรับใช้ใครได้
โดยการตามเขาลงหลุม 

665
00:40:07,220 --> 00:40:10,330
ศัตรูของเรนลี่ย์
ก็คือศัตรูของร็อบเช่นกัน 

666
00:40:14,960 --> 00:40:17,000
ข้าไม่รู้จัก
ลูกชายท่าน ท่านหญิง... 

667
00:40:19,200 --> 00:40:23,170
แต่ข้าจะขอรับใช้ท่าน
หากท่านรับข้า 

668
00:40:23,200 --> 00:40:25,270
ท่านนั้นกล้าหาญ 

669
00:40:25,310 --> 00:40:27,770
มิใช่ความกล้าในการต่อสู้ อาจจะ 

670
00:40:27,810 --> 00:40:31,240
แต่ข้าไม่รู้ 

671
00:40:31,280 --> 00:40:33,180
ความกล้าของอิสตรี 

672
00:40:33,210 --> 00:40:35,720
และข้าคิดว่า
เมื่อถึงเวลา 

673
00:40:35,750 --> 00:40:37,220
ท่านคงจะไม่รั้งข้าไว้ 

674
00:40:37,250 --> 00:40:39,950
สัญญากับข้า
ว่าท่านจะไม่รั้งข้าไว้ 

675
00:40:39,990 --> 00:40:42,320
จากสแตนนิส 

676
00:40:46,900 --> 00:40:50,200
เมื่อเวลานั้นมาถึง
ข้าจะไม่รั้งเจ้าไว้ 

677
00:40:56,810 --> 00:40:59,140
เช่นนั้น ข้าเป็นของท่าน
ท่านหญิง 

678
00:41:00,240 --> 00:41:01,740
ข้าจะเป็นโล่ห์คุ้มกันภัย 

679
00:41:01,780 --> 00:41:04,850
และเสียสละชีวิตของข้าแทนท่าน
เมื่อถึงคราว 

680
00:41:04,880 --> 00:41:08,480
ข้าสาบานต่อทั้งเทพองค์เก่า
และองค์ใหม่ 

681
00:41:15,420 --> 00:41:18,990
ข้าปฏิญาณว่าเจ้าจะมีที่
ในบ้านของข้าเสมอ 

682
00:41:19,030 --> 00:41:21,000
และในโต๊ะของข้า 

683
00:41:21,030 --> 00:41:23,470
และข้าจะไม่ออกคำสั่งใด 

684
00:41:23,500 --> 00:41:26,070
ที่ทำให้เจ้าสูญเสียเกียรติ 

685
00:41:26,100 --> 00:41:29,170
ข้าสาบานต่อทั้งเทพองค์เก่า
และองค์ใหม่ 

686
00:41:31,100 --> 00:41:32,420

687
00:41:32,440 --> 00:41:34,640
และมันไม่ใช่
แค่ขโมยขอรับ นายท่าน 

688
00:41:34,980 --> 00:41:37,850
เดี๋ยวนี้ที่เนินเขา
ล้วนมีหมาป่า 

689
00:41:37,880 --> 00:41:40,180
มากอย่างที่ข้าไม่เคยพบ 

690
00:41:40,220 --> 00:41:43,250
มันลงมากลางดึก
และฆ่าแกะของข้า 

691
00:41:43,290 --> 00:41:47,120
บุตรชายข้าทั้งสาม
กำลังสู้ศึกอยู่กับพี่ชายท่าน ใต้เท้า 

692
00:41:47,160 --> 00:41:49,360
พวกเขาจะสู้
สู้ไปเรื่อย 

693
00:41:49,390 --> 00:41:51,530
จนกว่าจะมีคำสั่งให้กลับบ้าน 

694
00:41:51,560 --> 00:41:54,160
ตอนนี้ไม่มีใครเลย
แค่ข้าคนเดียว 

695
00:41:54,200 --> 00:41:57,830
ข้าคอยเฝ้าระวัง
ทั้งวันทั้งคืนไม่ไหว 

696
00:41:59,870 --> 00:42:02,670
เราจะส่งเด็กกำพร้าสองคน
จากวินเทอร์ทาวน์ไปกับเจ้า 

697
00:42:02,710 --> 00:42:04,440
เพื่อคอยช่วยเจ้าเฝ้าฝูงแกะ 

698
00:42:04,470 --> 00:42:06,270
หากเจ้าสามารถให้ที่พักและอาหาร
แก่พวกเขา 

699
00:42:06,310 --> 00:42:09,010
เมียข้าอธิฐานขอลูกอยู่เสมอ 

700
00:42:09,040 --> 00:42:11,410
เราจะดูแลพวกเขา
ขอบคุณ นายท่าน 

701
00:42:11,450 --> 00:42:14,780
ขอทวยเทพโปรดอำนวยพร
ให้ท่านและครอบครัว 

702
00:42:17,650 --> 00:42:19,790
- หยุดซะ 

703
00:42:19,820 --> 00:42:23,130
หากไม่มีใครแล้ว
ข้าขอไปขี่ม้าก่อนที่จะมืด 

704
00:42:23,160 --> 00:42:25,160
- ดี
- โฮดอร์ 

705
00:42:25,200 --> 00:42:29,130
- โฮดอร์
- รอดริค: แบรน-- ลอร์ดสตาร์ค 

706
00:42:29,170 --> 00:42:30,900
จัตตุรัสทอร์เรนกำลังจะถูกยึด 

707
00:42:30,940 --> 00:42:33,600
จัตตุรัสทอร์เรนอยู่ห่าง
จากที่นี่เพียง 40 ลีค 

708
00:42:33,640 --> 00:42:36,710
เหตุใดพวกแลนนิสเตอร์
จึงจู่โจมขึ้นมาถึงนี่ได้? 

709
00:42:36,740 --> 00:42:39,340
อาจเป็นกองม้าตามภูเขา 

710
00:42:39,380 --> 00:42:41,880
อาจเป็นเซลล์ซอร์ด
ที่จ้างโดยไทวิน แลนนิสเตอร์ 

711
00:42:41,910 --> 00:42:43,150
เราต้องช่วยพวกเขา 

712
00:42:43,180 --> 00:42:44,680
นักสู้ส่วนใหญ่ล้วนอยู่กับร็อบ 

713
00:42:44,720 --> 00:42:46,420
แต่ข้าสามารถรวบรวมมือดีได้ 200 คน 

714
00:42:46,450 --> 00:42:47,680
จำเป็นขนาดนั้นรึ? 

715
00:42:47,700 --> 00:42:49,220
หากเราไม่สามารถ
ปกป้องไพร่พลของเราได้ 

716
00:42:49,220 --> 00:42:52,020
เหตุใดเขาจึงปกป้องเรา? 

717
00:42:52,060 --> 00:42:54,820
ไปเถอะ เซอร์รอดริค
นำคนไปเท่าที่ต้องการ 

718
00:42:54,860 --> 00:42:56,330
ไม่นานนัก นายท่าน 

719
00:42:56,360 --> 00:42:58,160
พวกคนใต้ทนอยู่ที่นี่ไม่ค่อยได้ 

720
00:43:08,570 --> 00:43:11,110
แบรน: แล้วมันหมายถึงอะไร? 

721
00:43:11,140 --> 00:43:12,190
ลองถามเมสเตอร์ลูวินดูสิ 

722
00:43:12,210 --> 00:43:14,360
เขาต่างหากที่เป็นคน
อ่านหนังสือตลอดเวลา 

723
00:43:14,510 --> 00:43:17,850
ข้าถามแล้ว
เขาไม่เคยได้ยินเรื่องกาสามตา 

724
00:43:17,880 --> 00:43:21,490
- งั้นก็ไม่มีความหมาย
- เจ้าโกหก 

725
00:43:21,520 --> 00:43:24,290
ท่านอาจเป็นลอร์ดน้อย
แต่เจ้าห้ามเรียกข้าว่าคนโกหก 

726
00:43:24,320 --> 00:43:27,560
- เจ้ารู้ความหมายของมัน
- ข้าไม่เคยบอกว่าข้าไม่รู้ 

727
00:43:27,590 --> 00:43:29,530
เจ้าไม่ได้ตอบด้วยใจจริง 

728
00:43:29,560 --> 00:43:32,560
นั่นก็ไม่ใช่การโกหก 

729
00:43:32,600 --> 00:43:34,200
แต่ก็ไม่ต่างกันเท่าไหร่ 

730
00:43:34,230 --> 00:43:38,340
แล้ว ท่านฝันถึงกาสามตาอีกแล้วงั้นเหรอ? 

731
00:43:39,770 --> 00:43:43,070
ในป่าศักดิ์สิทธิ์
เจ้าบอกเจ้าไม่ฝัน 

732
00:43:43,110 --> 00:43:45,140
ตอนนี้ ใครกันที่โกหก? 

733
00:43:48,910 --> 00:43:50,950
ท่านเห็นสิ่งใดในความฝัน? 

734
00:43:53,390 --> 00:43:55,650
เลวร้ายหรือ? 

735
00:43:55,690 --> 00:43:57,890
บอกข้า หนุ่มน้อย 

736
00:44:01,230 --> 00:44:04,160
ข้าฝันว่าทะเลเข้ามาถึงวินเทอร์เฟล 

737
00:44:05,600 --> 00:44:08,070
ข้าเห็นคลื่นถาโถม
กระแทกเข้ากับประตูเมือง 

738
00:44:08,100 --> 00:44:11,800
และกระแสน้ำสูงเหนือกำแพง... 

739
00:44:14,140 --> 00:44:16,640
ปราสาทจมอยู่ใต้น้ำ 

740
00:44:18,840 --> 00:44:21,050
ผู้คนจมน้ำลอยเกลื่อนกลาด 

741
00:44:21,080 --> 00:44:23,210
ในลานนี่แหละ 

742
00:44:25,780 --> 00:44:28,820
เซอร์รอดริกเป็นหนึ่งในนั้น 

743
00:44:30,860 --> 00:44:33,560
ทะเลอยู่ห่างจากที่นี่เป็นร้อยไมล์ 

744
00:44:33,590 --> 00:44:35,210
ข้ารู้ 

745
00:44:35,210 --> 00:44:36,530
ก็แค่ความฝันโง่ๆ 

746
00:44:36,560 --> 00:44:38,430
ข้าจะต้องเอามันฝรั่งไปส่งในครัว 

747
00:44:38,430 --> 00:44:39,930
หาไม่ข้าจะถูกล่ามโซ่อีก 

748
00:44:39,970 --> 00:44:42,370
โอชา 

749
00:44:42,400 --> 00:44:44,870
อีกาสามตาน่ะ 

750
00:44:44,900 --> 00:44:47,370
พวกเขาพูดถึงว่าอย่างไร 

751
00:44:47,410 --> 00:44:50,210
ที่นอกเดอะวอล? 

752
00:44:50,240 --> 00:44:53,550
ที่นอกเดอะวอล
ผู้คนพูดเรื่องงมงายมากมายไปหมด 

753
00:45:00,490 --> 00:45:03,160

754
00:45:04,690 --> 00:45:07,090
- โครินน์: ตรงนั้น
- มอมอนต์: ที่ไหน? 

755
00:45:07,130 --> 00:45:08,890
เขาลูกนั้น 

756
00:45:08,930 --> 00:45:11,400
แซม: ข้ามองไม่ค่อยเห็น 

757
00:45:11,430 --> 00:45:13,030
จอน : ไฟ 

758
00:45:15,300 --> 00:45:18,300
มันมีไฟอยู่ 

759
00:45:18,340 --> 00:45:21,470
คนที่นั่งอยู่รอบไฟนั่น
สายตาดีกว่าเจ้าหรือข้า 

760
00:45:21,510 --> 00:45:24,580
เมื่อเขาเห็นว่าเรามา
ไฟนั่นจะเป็นสัญญาณ 

761
00:45:24,610 --> 00:45:28,180
ทำให้แมนซ์ เรย์เดอร์มีเวลาเหลือเฟือ
ในการรวมคนเพื่อต้อนรับเรา 

762
00:45:28,220 --> 00:45:30,280
มีคนเถื่อนไปร่วมกับเขา
เท่าไหร่แล้ว? 

763
00:45:30,320 --> 00:45:34,490
เท่าที่บอกได้
ก็ทั้งหมด 

764
00:45:39,060 --> 00:45:41,490
โครินน์: แมนซ์รวบรวมผู้คน
ดั่งฝูงกวางต่อหมาป่า 

765
00:45:41,530 --> 00:45:43,530
พวกเขาเกือบจะพร้อมแล้ว
ในการอพยพ 

766
00:45:43,560 --> 00:45:45,500
ไปที่ใด? 

767
00:45:45,530 --> 00:45:47,370
สักที่ที่ปลอดภัย 

768
00:45:47,400 --> 00:45:49,240
สักแห่งทางใต้ 

769
00:45:49,270 --> 00:45:52,200
เราจะเดินยาตรา
ไปกลางกลุ่มพวกมันก็ไม่ได้ 

770
00:45:52,240 --> 00:45:54,030
และเราก็รอไม่ได้
ที่นี่มีแต่กองหิน 

771
00:45:54,050 --> 00:45:55,880
ไว้ป้องกันตัว 

772
00:45:55,880 --> 00:45:58,810
เจ้ากำลังบอกว่า
เราควรกลับไปที่เดอะวอล? 

773
00:45:58,850 --> 00:46:02,250
แมนซ์เคยเป็นพวกเรามาก่อน 

774
00:46:02,280 --> 00:46:04,690
ตอนนี้เขาเป็นพวกมัน 

775
00:46:04,720 --> 00:46:07,460
เขาต้องสอนพวกนั้น
เรื่องวิธีการของเราแน่ 

776
00:46:07,490 --> 00:46:09,390
พวกมันจะถล่มเราด้วยกำลัง 

777
00:46:09,430 --> 00:46:11,830
และจะไม่หนีเมื่อเราโต้กลับ 

778
00:46:11,860 --> 00:46:14,300
พวกมันจะมีระบบระเบียบ
มากกว่าก่อน 

779
00:46:14,330 --> 00:46:16,230
มีวินัยมากขึ้น 

780
00:46:16,270 --> 00:46:18,300
คล้ายเรามากขึ้น 

781
00:46:18,340 --> 00:46:20,940
ดังนั้นเราต้องเป็นเหมือนพวกมัน 

782
00:46:20,970 --> 00:46:22,870
มีวิธีการเหมือนมัน 

783
00:46:22,910 --> 00:46:26,080
ลอบเข้าไป เชือดแมนซ์ 

784
00:46:26,110 --> 00:46:27,710
และให้มันสลายตัวไปกับลม 

785
00:46:27,740 --> 00:46:29,780
ก่อนที่มันจะกรีฑาทัพ
ไปถึงเดอะวอล 

786
00:46:29,810 --> 00:46:30,660
และถ้าจะทำสิ่งนั้น... 

787
00:46:30,680 --> 00:46:32,680
เราจำเป็นต้องสลายเวรยาม 

788
00:46:32,850 --> 00:46:34,650
นี่ไม่ใช่งาน
สำหรับคน 400 คน 

789
00:46:34,680 --> 00:46:38,390
ข้าต้องการความเร็ว
และความเงียบ 

790
00:46:38,420 --> 00:46:42,120
ฮาเกอร์ สโตนเสน็ค
โบร์บา 

791
00:46:43,360 --> 00:46:45,560
ท่านผู้บัญชาการ
ข้าอยากเข้าร่วมกับลอร์ดโครินท์ 

792
00:46:45,600 --> 00:46:48,200
ข้าเคยถูกเรียกมามากมาย 

793
00:46:48,230 --> 00:46:50,120
แต่เป็นครั้งแรก
ที่มีคนเรียกข้าว่าลอร์ดโครินท์ 

794
00:46:50,140 --> 00:46:50,600

795
00:46:50,600 --> 00:46:53,470
เจ้าเป็นคนรับใช้ สโนว์
มิใช่นักลาดตระเวน 

796
00:46:53,500 --> 00:46:55,740
ข้าสู้และข้าฆ่าไวท์ 

797
00:46:55,770 --> 00:46:57,970
มีนักลาดตระเวนกี่คนกัน
ที่เคยทำ? 

798
00:46:58,010 --> 00:47:00,040
เป็นเขารึ? 

799
00:47:01,150 --> 00:47:03,550
อา เจ้าฆ่าไวท์ 

800
00:47:03,580 --> 00:47:05,450
แต่เจ้าก็ปล่อยให้ตาเฒ่า 

801
00:47:05,480 --> 00:47:08,320
ตีเจ้าจนเลือดออก
และยึดดาบเจ้าไป 

802
00:47:08,350 --> 00:47:10,690
โครินน์: คราสเตอร์? 

803
00:47:10,720 --> 00:47:13,720
ไม่ได้เข้าข้างเขานะ
แต่ตาลุงนั่นเป็นแพะแก่หนังเหนียว 

804
00:47:16,660 --> 00:47:19,460
ข้าจะทำหน้าที่แทนจอน
ระหว่างที่เขาไม่อยู่เอง นายท่าน 

805
00:47:19,500 --> 00:47:22,130
ไม่มีปัญหา 

806
00:47:30,170 --> 00:47:33,580
ข้าหวังว่าเจ้าจะทำหน้าที่
เป็นนักลาดตระเวน 

807
00:47:33,610 --> 00:47:35,950
ได้ดีกว่าเป็นคนรับใช้นะ 

808
00:47:37,650 --> 00:47:39,350
ไปเถอะ 

809
00:47:46,520 --> 00:47:48,360
ซาโร : บอกข้า 

810
00:47:48,390 --> 00:47:51,500
ทาสชายคนนั้น
หลงรักเจ้ามานานเพียงใดแล้ว? 

811
00:47:51,530 --> 00:47:55,230
เขามิใช่ทาส
และเขาก็มิได้รักข้าด้วย 

812
00:47:55,270 --> 00:47:57,340
เขาเป็นที่ปรึกษา 

813
00:47:57,370 --> 00:47:59,340
และเพื่อนของข้า 

814
00:47:59,370 --> 00:48:00,910
ไม่น่าใช่ 

815
00:48:00,940 --> 00:48:03,680
ข้าสามารถบอกได้เสมอ
เมื่อผู้ชายต้องการอะไร 

816
00:48:03,710 --> 00:48:06,050
แล้วความต้องการของผู้หญิงล่ะ? 

817
00:48:06,080 --> 00:48:08,150
นั่นมันซับซ้อนกว่า 

818
00:48:08,180 --> 00:48:10,220
เช่นเจ้า เป็นต้น 

819
00:48:10,250 --> 00:48:12,820
ท่านต้องการอะไร? 

820
00:48:12,850 --> 00:48:15,890
ข้ามกลับทะเลแนร์โรว์
และกลับคืนสู่บัลลังก์เหล็ก 

821
00:48:15,920 --> 00:48:17,460
ทำไม? 

822
00:48:17,490 --> 00:48:19,230
เพราะข้าสัญญากับเหล่า
คาลาซาร์ของข้าว่าจะปกป้อง 

823
00:48:19,260 --> 00:48:21,660
และหาบ้านที่ปลอดภัยให้พวกเขา 

824
00:48:21,700 --> 00:48:25,300
ท่านอยากจะพิชิต
ทั้งเจ็ดอาณาจักรงั้นหรือ? 

825
00:48:25,330 --> 00:48:27,000
ข้าต้องการ
เพราะมันเป็นของข้าโดยชอบ 

826
00:48:27,040 --> 00:48:30,110
บัลลังก์เหล็กนั้นเป็นของข้า
และข้าจะยึดมัน 

827
00:48:30,140 --> 00:48:31,940
อา ผู้พิชิต 

828
00:48:31,980 --> 00:48:34,110
แล้วท่านได้ทั้งหมดนี่มาอย่างไร? 

829
00:48:34,140 --> 00:48:36,180
- มีใครให้มาหรือ?
- ไม่ 

830
00:48:36,210 --> 00:48:37,710
ข้าเริ่มจากไม่มีอะไร 

831
00:48:37,750 --> 00:48:39,910
ข้ามาถึงท่าเรือ
เหมือนสินค้าชิ้นหนึ่ง 

832
00:48:39,950 --> 00:48:42,550
ยกเว้นว่ามีใครจะสนใจสินค้าชิ้นนั้น 

833
00:48:42,550 --> 00:48:45,290
งั้น ท่านปราถนาสิ่งที่ท่านไม่มี
และคว้ามันมา 

834
00:48:45,320 --> 00:48:49,260
ท่านก็คือผู้พิชิตเช่นกัน
แม้ไม่ทะเยอทะยานเท่าไหร่ 

835
00:48:49,290 --> 00:48:50,960

836
00:48:50,990 --> 00:48:53,460
อืมม 

837
00:48:53,500 --> 00:48:56,630
ท่านต้องการอะไร
ซาโร โซอาน ดาซอส? 

838
00:48:56,670 --> 00:48:59,370
ที่ประตูเมือง ท่านหลั่งเลือดเพื่อข้า 

839
00:48:59,400 --> 00:49:02,400
ทำไม? 

840
00:49:02,440 --> 00:49:04,770
ข้าจะแสดงให้เห็นว่าทำไม 

841
00:49:08,130 --> 00:49:11,330
ประตูและห้องสมบัติ
สร้างจากหินวาลีย์เรียน 

842
00:49:11,520 --> 00:49:15,320
เหล็กที่แกร่งที่สุด
ไม่มีแม้แต่รอยขีดข่วน 

843
00:49:15,350 --> 00:49:18,720
ข้ายื่นข้อเสนอให้แก่
ช่างทำกุญแจที่เก่งที่สุดในคาร์ธ 

844
00:49:18,760 --> 00:49:21,090
เสนอทองคำมากมาย
หากเขาเปิดมันได้ 

845
00:49:21,120 --> 00:49:23,690
ข้ายื่นข้อเสนอเดียวกัน
ให้กับขโมยที่เก่งที่สุด 

846
00:49:23,730 --> 00:49:26,430
พวกเขาล้วนกลับบ้าน
มือเปล่า 

847
00:49:26,460 --> 00:49:29,730
สิ่งเดียวที่สามารถเปิดประตูได้ 

848
00:49:29,770 --> 00:49:31,900
คือกุญแจดอกนี้ 

849
00:49:31,930 --> 00:49:33,370
โดยเปิดจากข้างหลังประตู? 

850
00:49:33,400 --> 00:49:36,670

851
00:49:36,710 --> 00:49:38,870
มันจะเป็นของข้าทั้งหมดเลยหรือ? 

852
00:49:38,910 --> 00:49:40,580
ทั้งหมด? 

853
00:49:40,610 --> 00:49:44,080
บอกว่าครึ่งๆ ละกัน 

854
00:49:44,120 --> 00:49:48,350
มากพอที่จะซื้อม้า, เรือ
และไพร่พล 

855
00:49:48,390 --> 00:49:50,490
เพียงพอที่จะกลับบ้าน 

856
00:49:50,520 --> 00:49:53,430
แล้วข้าต้องทำสิ่งใด? 

857
00:49:53,460 --> 00:49:54,790
แต่งงานกับข้า 

858
00:49:54,830 --> 00:49:57,930
ช่างเป็นข้อเสนอที่โรแมนติก 

859
00:49:57,960 --> 00:50:00,300
ข้าเคยแต่งงานมาแล้วคร้งหนึ่ง
ด้วยความรัก 

860
00:50:00,330 --> 00:50:03,070
แต่ทวยเทพพรากนางไป 

861
00:50:05,410 --> 00:50:07,310
ข้าเริ่มจากไม่มีอะไร 

862
00:50:07,340 --> 00:50:10,210
แม่และพ่อข้าไม่เคยมีกระทั่งรองเท้าสักคู่ 

863
00:50:10,240 --> 00:50:13,380
แต่งงานกับข้า
และข้าจะมอบทั้งเจ็ดอาณาจักรให้ท่าน 

864
00:50:13,410 --> 00:50:17,150
และลูกๆ ของเรา
จะได้เป็นเจ้าชายและเจ้าหญิง 

865
00:50:19,390 --> 00:50:21,420
เห็นไหม? 

866
00:50:21,450 --> 00:50:24,090
ข้ามีความทะเยอทะยาน
มากกว่าที่ท่านคิด 

867
00:50:25,560 --> 00:50:27,670
ถึงเวลาแล้ว
เดเนอรีส ทาเกเรียน 

868
00:50:27,690 --> 00:50:29,690
เดเนอรีสที่หนึ่ง 

869
00:50:30,060 --> 00:50:32,530
โรเบิร์ต บาราธรอน สิ้นแล้ว 

870
00:50:39,370 --> 00:50:41,710
โจราห์: หากท่านข้ามทะเล
พร้อมกับกองทัพที่ท่านจ้าง-- 

871
00:50:41,740 --> 00:50:44,010
ทั้งเจ็ดอาณาจักรกำลังรบพุ่งกัน 

872
00:50:44,050 --> 00:50:46,450
ราชาจอมปลอมทั้งสี่
กำลังทำลายบ้านเมือง 

873
00:50:46,480 --> 00:50:49,780
การมีชัยเหนือเวสเทอร์รอน
จำเป็นต้องมีชาวเวสเทอร์รอนคอยหนุน 

874
00:50:49,820 --> 00:50:51,620
ผู้ชิงอำนาจตายแล้ว 

875
00:50:51,650 --> 00:50:53,320
สตาร์ครบกับแลนนิสเตอร์ 

876
00:50:53,360 --> 00:50:55,260
และบาราธรอนห้ำหั่นกันเอง 

877
00:50:55,290 --> 00:50:56,820
ที่ท่านเชื่อใจสหายใหม่ของท่าน 

878
00:50:56,860 --> 00:50:58,590
นั่นเพราะเขากรีดมือตัวเองงั้นหรือ? 

879
00:50:58,630 --> 00:51:01,500
เวลาในการจู่โจมมาถึงแล้ว
เราจำต้องหาเรือและไพร่พล 

880
00:51:01,530 --> 00:51:03,420
ไม่เช่นนั้น เราก็ใช้ชีวิตที่เน่าเปื่อยไปวันๆ 

881
00:51:03,440 --> 00:51:04,470
อยู่ที่สุดขอบโลก 

882
00:51:04,470 --> 00:51:06,900
เหล่าเศรษฐีมิได้รวยได้
จากการให้มากกว่าการรับ 

883
00:51:06,930 --> 00:51:09,670
เขาให้เรือและทหารแก่ท่าน
และท่านจะติดหนี้เขาตลอดชีวิต 

884
00:51:09,700 --> 00:51:13,440
การทำอะไรอย่างระมัดระวังนั้นยาก
แต่มันถูกต้อง 

885
00:51:13,470 --> 00:51:14,910
และหากข้าฟังตามคำแนะนำนั่น 

886
00:51:14,940 --> 00:51:17,140
ที่นอกประตูแห่งคาร์ธ
เราคงตายกันหมดแล้ว 

887
00:51:17,180 --> 00:51:20,250
ข้ารู้ว่านี่ดูเหมือนโอกาสสุดท้ายของท่าน 

888
00:51:20,280 --> 00:51:20,990
แต่ท่านต้อง-- 

889
00:51:21,010 --> 00:51:23,010
อย่ามาพูดกับข้า
เหมือนข้าเป็นเด็ก 

890
00:51:26,420 --> 00:51:28,790
- ข้าเพียงต้องการ--
- เจ้าต้องการอะไร? 

891
00:51:28,820 --> 00:51:31,390
บอกข้า 

892
00:51:31,430 --> 00:51:32,960
เห็นท่านนั่งบนบัลลังก์เหล็ก 

893
00:51:32,990 --> 00:51:35,730
- ทำไม?
- ท่านมีสิทธิ์ในมัน 

894
00:51:35,760 --> 00:51:38,560
ด้วยยศศักดิ์
ชาติกำเนิด 

895
00:51:38,600 --> 00:51:41,800
แต่ท่านมีสิ่งอื่นที่มากกว่านั้น 

896
00:51:41,830 --> 00:51:46,070
ท่านอาจปกปิดและปฏิเสธมัน
แต่ท่านมีจิตใจที่อ่อนโยน 

897
00:51:46,110 --> 00:51:48,610
ท่านจะไม่เพียงเป็นที่เคารพและยำเกรง 

898
00:51:48,640 --> 00:51:51,140
ผู้คนจะรักท่าน 

899
00:51:51,180 --> 00:51:53,310
ผู้ใดที่สามารถปกครองได้
ควรปกครอง 

900
00:51:53,350 --> 00:51:55,440
หลายศตวรรษที่ผ่านมา
ไม่มีคนเช่นนั้น 

901
00:51:55,460 --> 00:51:57,460
เกิดขึ้นมาบนโลกเลย 

902
00:51:58,150 --> 00:51:59,720
บางเวลาที่ข้ามองท่าน 

903
00:51:59,750 --> 00:52:02,620
และแทบไม่เชื่อด้วยซ้ำ
ว่าท่านมีตัวตนอยู่จริง 

904
00:52:14,600 --> 00:52:17,930
แล้วเจ้าจะให้ข้าทำอย่างไร
ที่ปรึกษาข้า? 

905
00:52:23,910 --> 00:52:25,710
สร้างทางของท่านเอง 

906
00:52:25,740 --> 00:52:28,540
หาเรือของท่านเอง
ท่านต้องการเพียงลำเดียว 

907
00:52:28,580 --> 00:52:32,010
พันธมิตรที่เราต้องการ
อยู่ที่เวสเทอร์รอน หาใช่คาร์ธไม่ 

908
00:52:33,250 --> 00:52:35,720
และข้าจะหาเรือนั้นมาอย่างไร? 

909
00:52:35,750 --> 00:52:38,250
ข้าจะหาให้ท่าน 

910
00:52:38,290 --> 00:52:40,420
เรือดีพร้อมยอดกัปตัน 

911
00:52:46,030 --> 00:52:48,730
ข้าหวังว่าจะได้พบเขา 

912
00:52:52,000 --> 00:52:54,140
คาลีซี 

913
00:53:04,180 --> 00:53:07,050

914
00:53:12,920 --> 00:53:15,760

915
00:53:22,200 --> 00:53:23,640

916
00:53:23,670 --> 00:53:25,810
เจ้าควรยืนหันข้าง 

917
00:53:25,840 --> 00:53:27,970
ข้าง? 

918
00:53:28,010 --> 00:53:30,110
ด้านข้าง 

919
00:53:30,140 --> 00:53:32,550
- ทำไม?
- เพื่อลดเป้า 

920
00:53:35,750 --> 00:53:37,720
นี่ข้าสู้อยู่กับใครหรือไง? 

921
00:53:37,750 --> 00:53:40,120
เจ้ากำลังฝึกซ้อม
เอาไว้สู้ 

922
00:53:41,090 --> 00:53:42,760
ฝึกให้ถูกวิธีเถอะ 

923
00:53:44,220 --> 00:53:46,060

924
00:53:46,090 --> 00:53:48,030
ทหาร! 

925
00:53:48,060 --> 00:53:51,060
- ช่วยด้วย
- เจ้าเห็นอะไรไหม? 

926
00:53:52,900 --> 00:53:56,700
ขึ้นไปดูสิ ว่าเขาร่วงมาจากไหน 

927
00:54:00,440 --> 00:54:02,410
ขึ้นทางด้านหลัง 

928
00:54:02,440 --> 00:54:04,640
ผู้หญิง:แปลกจริง 

929
00:54:11,250 --> 00:54:13,250
หลีกไป 

930
00:54:14,880 --> 00:54:18,350
ทหาร: ถอยไป
เขาตายแล้ว 

931
00:54:26,000 --> 00:54:29,500

932
00:54:29,520 --> 00:54:33,520
== sync, corrected by elderman == 

933
00:54:37,000 --> 00:54:41,000
www.thaisubtitle.com 

934
00:54:45,000 --> 00:54:49,000
บรรยายไทยโดย
dorayaya, hesperos, buapinky, muggle_A, mameo 

935
00:54:53,000 --> 00:54:57,000
tantum