1
00:00:04,705 --> 00:00:07,457
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

2
00:01:37,880 --> 00:01:48,171
{\a2}{\c&HBD14EC&}{\fnTahoma}เกมบัลลังก์ ตอนขุนเขาและอสรพิษแดง
 kembállág k` ton qún qã lế o srᵽíş dêg 


3
00:01:53,831 --> 00:01:56,532
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

4
00:01:56,567 --> 00:01:59,819
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

5
00:02:13,526 --> 00:02:16,183
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ถึงแล้วนี่ไง
đẃg lê·vni' gâ

6
00:02:21,173 --> 00:02:24,141
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

7
00:02:24,176 --> 00:02:26,260
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}พร้อมไหม
ᵽr·om hmâ

8
00:02:28,930 --> 00:02:31,348
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

9
00:02:31,400 --> 00:02:33,434
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}"เพลงหยาดฝนแห่งคาสเซิลเมียร์"
" ᵽleg hyadƒn hê'g xa s śû l mïr`"

10
00:02:33,485 --> 00:02:35,519
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}นี่หูหนวกหรือไง
ni'huhnvkhrwo gâ

11
00:02:35,570 --> 00:02:37,855
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ทายแต่ชื่อเพลงเดิมๆ
ţay tê'cw'o ᵽleg dû m~
ซึ่งก็ผิดอยู่นั่นแหละ
śẃ'g kºfídoyu'ná'n hêlà 

12
00:02:37,857 --> 00:02:39,273
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ฟังสิ อ้ายเวร
ᶂág sí o·ay ver

13
00:02:39,324 --> 00:02:41,492
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

14
00:02:41,526 --> 00:02:44,245
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

15
00:02:44,279 --> 00:02:46,414
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}"หมีและโฉมสะคราญ"
"hmi lế zôm sà xrañ"

16
00:02:46,448 --> 00:02:48,365
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

17
00:02:48,367 --> 00:02:50,117
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}นี่สิถึงเรียกว่ามีหูไว้ฟัง
ni' síđẃg rïkv'amihu vâ·ᶂág 

18
00:02:50,168 --> 00:02:52,536
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}น่าเสียดายที่ไอ้นั้น
n'a sïdayţi' oâ·ná·n
ของเจ้าไม่น่าประทับใจเท่า
qog jã· mâ'n'aprà ţáb jä ţã' 

19
00:02:52,587 --> 00:02:54,505
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

20
00:02:54,539 --> 00:02:56,507
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ครั้งแรกที่ข้าเห็นเจ้า
xrá·g rêkţi' q·a hé n jã· 
ถกกางเกงลง
đkkag keg lg 

21
00:02:56,541 --> 00:02:58,209
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าคิดว่าเป็นพวกขันที
q·axídv'a pé nᵽvk qánţi

22
00:02:58,211 --> 00:03:00,761
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เจ้าก็เคยเห็นแล้วนี่ สาวๆ
jã· kº xey hé n lê·vni' sav~

23
00:03:00,796 --> 00:03:03,714
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}หยั่งกับลูกหอยทาก
hyá'g káblukhoyţak
ที่คอยๆโงหัวมาจากเปลือก
ţi'xoy~ gôhvá majak plewok

24
00:03:04,716 --> 00:03:06,884
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

25
00:03:17,863 --> 00:03:20,147
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ลูกเจ้าร้องไห้จ้าเมื่อเช้านี้
luk jã· r·og hâ·j·a mew'o cã· ni·

26
00:03:25,654 --> 00:03:28,072
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ทำข้าตื่น
ţṃ q·atw'n

27
00:03:28,123 --> 00:03:29,790
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}นี่ได้ยินไหม
ni' dâ·yín hmâ

28
00:03:29,825 --> 00:03:31,292
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ได้ยิน
dâ·yín

29
00:03:31,326 --> 00:03:33,744
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ไม่มีอะไรจะพูดเลยเรอะ
mâ'mioà râjà ᵽud ley rû́

30
00:03:33,746 --> 00:03:35,746
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าเสียใจด้วยที่
q·a sï jä d·vyţi'
เขาทำให้เจ้าตื่น
qã ţṃ hä · jã· tw'n

31
00:03:35,797 --> 00:03:38,866
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าไม่สนใจว่าเจ้า
q·a mâ' sn jä v'a jã· 
จะรู้จักยังไง
jà ru·jákyág gâ

32
00:03:39,000 --> 00:03:41,752
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}จัดการให้มันเงียบ
jádkar hä ·mán gïb

33
00:03:41,754 --> 00:03:43,554
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ไม่งั้นข้าจะทำเอง
mâ'g á·n q·ajà ţṃ oeg 

34
00:03:43,588 --> 00:03:45,139
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}อย่าได้กล้าแตะตัวเขาเชียว
oy'a dâ·kl·a tế tvá qã cïv

35
00:03:45,173 --> 00:03:47,091
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

36
00:03:47,093 --> 00:03:49,426
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}นางบ้านป่าตัวน้อยๆ
nag b·anp'atvá n·oy~

37
00:03:49,478 --> 00:03:52,513
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}เจ้าน่าจะอยู่
 jã· n'ajà oyu'
กับพวกของตัวเองต่อ
kábᵽvk qog tvá oeg t'o{\i0}

38
00:03:52,564 --> 00:03:54,482
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

39
00:03:54,516 --> 00:03:56,317
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}นี่ฟังอยู่หรือเปล่า
ni'ᶂág oyu'hrwo plã' {\i0}

40
00:03:56,351 --> 00:03:58,352
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}- หุบปากซะ
- húbpak śà 
- อะไรนะ
- oà rânà 

41
00:03:58,403 --> 00:04:00,688
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

42
00:04:00,739 --> 00:04:03,240
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}แค่เสียงนกฮูก
xê' sïg n kḥuk
นางคนโง่
nag xn gô'

43
00:04:03,275 --> 00:04:05,526
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ไม่ใช่เสียหน่อย
mâ' cä ' sïhn'oy

44
00:04:14,286 --> 00:04:15,753
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

45
00:04:24,596 --> 00:04:26,881
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

46
00:04:34,689 --> 00:04:36,974
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

47
00:04:38,860 --> 00:04:41,061
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

48
00:04:48,820 --> 00:04:50,871
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

49
00:05:09,507 --> 00:05:12,509
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

50
00:05:12,511 --> 00:05:15,479
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

51
00:05:16,982 --> 00:05:18,515
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

52
00:05:18,567 --> 00:05:21,285
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

53
00:05:21,319 --> 00:05:23,237
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

54
00:05:26,908 --> 00:05:28,909
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

55
00:05:42,757 --> 00:05:45,709
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

56
00:05:47,212 --> 00:05:49,380
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

57
00:05:49,431 --> 00:05:51,882
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

58
00:05:53,218 --> 00:05:55,419
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าไม่น่าปล่อยให้
q·a mâ'n'apl'oy hä ·
นางอยู่ที่นั้นเลย
nag oyu'ţi'ná·n ley

59
00:05:55,453 --> 00:05:59,056
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}- เจ้าไม่มีวันรู้หรอกน่า
- jã· mâ'mivánru·hrokn'a
- ข้าควรจะต้องรู้สิ
- q·axvrjà t·og ru· sí

60
00:05:59,058 --> 00:06:01,609
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}พวกมันบุกปล้นหมู่บ้านข้างเคียง
ᵽvkmánbúkpl·nhmu'b·an q·ag xïg 

61
00:06:01,643 --> 00:06:04,445
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}แล้วพวกเรากลับซุกกันอยู่ที่นี้
lê·vᵽvk rã kláb śúkkánoyu'ţi'ni·
ระหว่างที่พวกมันเข
rà hv'ag ţi'ᵽvkmán qe

62
00:06:04,479 --> 00:06:06,280
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}พี่น้องของเราได้รับคำสั่ง
ᵽi'n·og qog rã dâ·rábxṃ sá'g 
ให้อยู่ที่คาสเซิล แบล็ก
hä ·oyu'ţi'xa s śû l bêlºk

63
00:06:06,314 --> 00:06:08,899
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}งั้นก็ไม่เป็นไรงั้นสิ
g á·n kº mâ' pé n râg á·n sí
ที่แบล็กแจ็คกับเคคส์
ţi' bêlºk jế xkáb xex s`

64
00:06:08,901 --> 00:06:10,784
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}แล้วก็มาลลี่โดนสับเป็นชิ้นๆ
lê·vkºmalli' dôn sáb pé ncí·n~
เพราะว่าพวกเขาแหกกฎสิ
ᵽeraà v'aᵽvk qã hêkkᶁ sí

65
00:06:10,819 --> 00:06:12,319
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}ข้าไม่ได้บอกว่า
 q·a mâ' dâ·bokv'a
มันไม่เป็นไร
{\i0}mán mâ' pé n râ

66
00:06:12,370 --> 00:06:14,038
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าแค่พูดว่าพวกเขา
q·a xê'ᵽudv'aᵽvk qã 
ไม่ควรไปอยู่ที่นั้น
mâ'xvr pâoyu'ţi'ná·n

67
00:06:14,072 --> 00:06:16,573
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}พวกเราให้สัตย์
ᵽvk rã hä · sáty`
ว่าจะปกปักษ์รักษาดินแดน
v'ajà pkpákş`rákşadín dên

68
00:06:16,575 --> 00:06:18,075
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เป็นความผิดของข้าเอง
pé nxvamfíd qog q·a oeg 
ที่นางต้องมาตาย
ţi'nag t·og matay

69
00:06:18,077 --> 00:06:19,638
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เราปกปักษ์รักษาโมลส์ทาวน์
rã pkpákş`rákşa môl s`ţavn`
ไม่ได้ด้วยซ้ำ
mâ' dâ·d·vy ś·ṃ 

70
00:06:19,661 --> 00:06:21,245
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เราไล่ตามพวกมันไม่ได้
rã lâ'tamᵽvkmán mâ' dâ·
เจ้าก็รู้นี่
jã· kºru·ni'

71
00:06:21,296 --> 00:06:22,746
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}นั่นก็เข้าแผนพวกมันเลย
ná'n kº qã· fênᵽvkmán ley

72
00:06:22,748 --> 00:06:25,082
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}แซมตัวน้อยเองก็ด้วย
śêmtvá n·oy oeg kºd·vy

73
00:06:25,133 --> 00:06:28,135
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เหมือนข้าเป็นคนปาดคอ
hmewon q·a pé nxnpadxo
พวกเขาทั้งคู่เอง
ᵽvk qã ţá·g xu' oeg 

74
00:06:28,169 --> 00:06:29,503
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}บางทีนางอาจจะซ่อนตัวก็ได้
bag ţinag oajjà ś'ontvá kº dâ·

75
00:06:29,554 --> 00:06:31,422
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}ตอนนั้น ข้าคิดว่า
tonná·n q·axídv'a
พวกเจ้าตายกันหมดแล้ว
{\i0}ᵽvk jã· taykánhmd lê·v

76
00:06:31,473 --> 00:06:33,757
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ทุกคนเดินทางขึ้นเหนือกับมอร์มอนต์
ţúkxn dûnţag qẃ·n henwokábmor`mont`
แต่ไม่มีใครกลับ
tê' mâ'mi xä rkláb

77
00:06:33,759 --> 00:06:35,843
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}อย่างน้อยก็ชาตินึง
oy'ag n·oykºcatínẃg 

78
00:06:35,894 --> 00:06:37,761
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}แต่แล้วพวกเจ้าก็มา
tê' lê·vᵽvk jã· kºma

79
00:06:39,431 --> 00:06:41,148
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}นางรอดจากแครสเตอร์มาได้
nag rodjak xêr s tû r`ma dâ·

80
00:06:41,182 --> 00:06:43,734
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าไม่เคยเจอใคร
q·a mâ' xey jû xä r
แย่เท่าเขาอีกแล้ว
yê' ţã' qã oik lê·v

81
00:06:43,768 --> 00:06:45,436
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}นางรอดจากการเดินเท้ามากำแพง
nag rodjakkar dûn ţã· makṃ ᵽêg 

82
00:06:45,438 --> 00:06:49,273
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}นางเอาตัวรอดจากไวท์ วอล์คเกอร์มาได้นะ
nag oã tvá rodjak vâţ` vol`x kû r`ma dâ·nà 
ให้ตายเถอ
 hä ·tay đû {\i0}

83
00:06:50,608 --> 00:06:51,992
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}นางอาจจะหนีมาได้
nag oajjà hnima dâ·

84
00:06:54,412 --> 00:06:56,747
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}อาจจะ
oajjà 

85
00:06:58,083 --> 00:07:00,451
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ถ้าพวกมันโจมตีโมลส์ทาวน์
đ·aᵽvkmán jômti môl s`ţavn`

86
00:07:00,453 --> 00:07:02,536
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}งั้นต่อไปก็เรา
g á·nt'o pâkº rã 

87
00:07:05,540 --> 00:07:07,541
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}แมนซ์กับกองทัพ
mên ś`kábkog ţáᵽ
ของเขาคงใกล้เข้ามาแล้ว
qog qã xg kä l· qã· ma lê·v

88
00:07:07,592 --> 00:07:09,259
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}ทัพคนเถื่อนแสนคน
ţáᵽxn đew'on sênxn{\i0}

89
00:07:09,294 --> 00:07:11,795
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}แล้วมีพวกเราอีกคนนะ
lê·vmiᵽvk rã oikxnnà 
ร้อยห้าคนได้มั้ง
r·oyh·axn dâ·má·g 

90
00:07:11,797 --> 00:07:14,465
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}นี่นับรวมแบล็กแจ็ค เคคส์กับมาลลี่ใช่ไหม
ni'nábrvm bêlºk jế x xex s`kábmalli' cä ' hmâ

91
00:07:16,351 --> 00:07:17,634
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เหลือ ร้อยสอง
helwo r·oy sog 

92
00:07:17,686 --> 00:07:20,804
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}คนร้อยสองคนจะหยุด
xnr·oy sog xnjà hyúd
คนนับแสนได้ยังไง
xnnáb sên dâ·yág gâ

93
00:07:24,526 --> 00:07:27,311
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ใครก็ตามที่ตายท้ายสุด วานอะไรหน่อยนะ
xä rkºtamţi'tayţ·ay súd vanoà râhn'oynà 

94
00:07:27,362 --> 00:07:29,813
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}เผาซากของพวกเราที
 fã śak qog ᵽvk rã ţi{\i0}

95
00:07:29,815 --> 00:07:32,449
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}พอข้าลาจากโลกนี้ไป
ᵽo q·alajak lôkni· pâ

96
00:07:32,484 --> 00:07:34,952
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าไม่อยากกลับมาอีก
q·a mâ'oyakklábmaoik

97
00:08:35,368 --> 00:08:37,653
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}เจ้าคิดว่าเขาแอบมองเจ้าอยู่หรือ
 jã· xídv'a qã oêbmog jã· oyu'hrwo{\i0}

98
00:08:37,655 --> 00:08:39,288
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}ไม่ใช่ ไม่ใช่แบบนั้น
 mâ' cä ' mâ' cä ' bêbná·n{\i0}

99
00:08:39,322 --> 00:08:41,573
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}พวกดอธแรคคีคิดว่าคนนอกน่ะ
ᵽvkdoť rêxxixídv'axnnokn'à 
ช่างไร้สาระ
{\i0}c'ag râ· sarà 

100
00:08:41,624 --> 00:08:43,075
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ที่เหนียมอายกับการเปลือยกาย
ţi' heniymoaykábkar plewoykay

101
00:08:43,126 --> 00:08:46,462
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}พวกเขาร่วมรักกันท่ามกลางหมู่ดาว
ᵽvk qã r'vmrákkánţ'amklag hmu'dav
ให้ทั้งคลาลาซาร์ไ
hä ·ţá·g xlala śar`â

102
00:08:47,997 --> 00:08:50,165
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เจ้าค่ะ ฝ่าบาท
jã· x'à ƒ'abaţ

103
00:08:50,167 --> 00:08:52,501
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}แต่เจ้าไม่ใช่ดอธแรคคี
tê' jã· mâ' cä 'doť rêxxi

104
00:08:52,503 --> 00:08:54,503
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ไม่เจ้าค่ะ
mâ' jã· x'à 

105
00:08:56,005 --> 00:08:57,840
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าก็ไม่เห็นนะ
q·akº mâ' hé nnà 
ว่ามันจะสำคัญอันใด
v'amánjà sṃ xáñoán dä 

106
00:08:57,891 --> 00:08:59,141
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เกรย์วอร์มไม่สนใจเรื่องแบบนี้
kery`vor`m mâ' sn jä rew'og bêbni·

107
00:08:59,175 --> 00:09:01,695
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ไม่มีพวกไร้มลทินคนไหน
mâ'miᵽvk râ·mlţínxn hân
สนใจร่างกายใต้ร่มผ้าของเรา
sn jä r'ag kay tä ·r'mf·a qog rã 

108
00:09:04,681 --> 00:09:07,015
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เขาสนใจเจ้าค่ะ
qã sn jä jã· x'à 

109
00:09:07,017 --> 00:09:09,601
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}อะไรนะ
oà rânà 

110
00:09:10,904 --> 00:09:14,106
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าเชื่อว่าเขาสนใจ
q·a cew'ov'a qã sn jä 

111
00:09:15,909 --> 00:09:17,993
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ตอนที่พวกนายทาส
tonţi'ᵽvknayţa s
ตอนเด็กชายเหล่านี้
ton dé kcay hlã' ni·

112
00:09:18,077 --> 00:09:19,745
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}พวกเขาเอาออกทั้งหมดเลยหรือเปล่า
ᵽvk qã oã ookţá·g hmd leyhrwo plã' 

113
00:09:19,779 --> 00:09:21,864
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เอาออกทั้งหมดหรือ
oã ookţá·g hmdhrwo

114
00:09:21,866 --> 00:09:23,832
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}อ้าย....
o·ay....

115
00:09:23,867 --> 00:09:26,618
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ทั้งท่อนและพวงน่ะ
ţá·g ţ'on lế ᵽvg n'à 

116
00:09:29,255 --> 00:09:31,373
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าไม่ทราบ ฝ่าบาท
q·a mâ'ţrab ƒ'abaţ

117
00:09:31,375 --> 00:09:34,126
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}แล้วไม่สงสัยบ้างหรือ
lê·v mâ' sg sáyb·ag hrwo

118
00:09:37,380 --> 00:09:39,965
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}สงสัยสิ ฝ่าบาท
sg sáy sí ƒ'abaţ

119
00:09:57,317 --> 00:09:59,558
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}มิซานเดย์
mí śan dey`{\i0}

120
00:10:02,405 --> 00:10:05,836
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้ามาขอโทษ
q·ama qo ţôş

121
00:10:05,956 --> 00:10:08,156
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เจ้าไม่ต้องขอโทษหรอก
jã· mâ't·og qo ţôşhrok

122
00:10:08,453 --> 00:10:10,960
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}หวังว่าข้าไม่ได้
hvág v'a q·a mâ' dâ·
ทำให้เจ้าหวาดผวา
ţṃ hä · jã· hvadfva

123
00:10:11,511 --> 00:10:14,313
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ไม่หรอก
mâ'hrok

124
00:10:15,318 --> 00:10:17,786
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}บทเรียนภาษาที่ให้เจ้าข้า...
bţ rïnƀaşaţi' hä · jã· q·a...

125
00:10:20,490 --> 00:10:22,641
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}มันล้ำค่ากับมากข้า
mánl·ṃ x'akábmak q·a

126
00:10:22,675 --> 00:10:24,927
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}- กับข้ามาก
- káb q·amak
- กับข้ามาก
- káb q·amak

127
00:10:24,929 --> 00:10:28,096
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าไม่คิดจำได้เลยนะว่า
q·a mâ'xídjṃ dâ· leynà v'a
สอนคำว่าล้ำค่าให้เจ้า
sonxṃ v'al·ṃ x'a hä · jã· 

128
00:10:28,147 --> 00:10:31,233
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}จอร่าห์ ชาวแอนดัล
jor'ah` cav oêndál
เขาข้าสอน...
qã q·a son...

129
00:10:31,267 --> 00:10:34,069
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เขาสอนคำนี้ให้ข้า
qã sonxṃ ni· hä · q·a

130
00:10:35,438 --> 00:10:37,773
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เจ้าจำชื่อที่ได้ตอนแรกเกิดได้ไหม
jã· jṃ cw'oţi' dâ·ton rêk kû d dâ· hmâ

131
00:10:37,775 --> 00:10:40,609
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าจำอะไรไม่ได้เลย
q·ajṃ oà râ mâ' dâ· ley

132
00:10:40,611 --> 00:10:42,494
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}นอกจากทัพไร้มลทิน
nokjakţáᵽ râ·mlţín

133
00:10:42,528 --> 00:10:44,529
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ตอนที่พวกเขา
tonţi'ᵽvk qã 
ตัดมันออกไป
tádmánook pâ

134
00:10:44,581 --> 00:10:46,999
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เจ้าจำได้หรือเปล่า
jã· jṃ dâ·hrwo plã' 

135
00:10:49,202 --> 00:10:51,420
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าเสียใจด้วย
q·a sï jä d·vy

136
00:10:51,454 --> 00:10:53,672
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าเสียใจที่พวกเขา
q·a sï jä ţi'ᵽvk qã 
ทำเช่นนั้นกับเจ้า
ţṃ ce'nná·n káb jã· 

137
00:10:53,706 --> 00:10:56,425
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ทำไม
ţṃ mâ
เสียใจทำไม
sï jä ţṃ mâ

138
00:10:56,459 --> 00:10:59,127
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}มันเป็นเรื่องร้ายกาจ
mán pé n rew'og r·aykaj
ที่จะทำต่อเด็กชาย
ţi'jà ţṃ t'o dé kcay

139
00:11:04,217 --> 00:11:06,718
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}แต่พวกนายท่านไม่ได้ตัดมัน
tê'ᵽvknayţ'an mâ' dâ·tádmán

140
00:11:06,769 --> 00:11:08,854
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าก็ไม่มีวันได้เป็นพวกไร้มลทิน
q·akº mâ'miván dâ· pé nᵽvk râ·mlţín

141
00:11:08,888 --> 00:11:14,647
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}จะไม่ได้ยืนในลานแห่ง
jà mâ' dâ·ywn nä lan hê'g 
ความภาคภูมิ
xvamƀaxƀumí

142
00:11:14,649 --> 00:11:16,565
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ยามแดเนอริส สตอร์มบอร์น
yam dê nû rí s stor`mbor`n
มาและสังหารพวกนายท่าน
ma lế ság harᵽvknayţ'an

143
00:11:16,616 --> 00:11:20,386
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าจะไม่มีวันได้รับเลือก
q·ajà mâ'miván dâ·ráb lük
ให้เป็นผู้นำทัพไร้มลทิน
hä · pé nfu·nṃ ţáᵽ râ·mlţín

144
00:11:20,420 --> 00:11:22,655
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}จะไม่มีวันได้เจอกับมิซานเดย์
jà mâ'miván dâ· jû kábmí śan dey`

145
00:11:22,706 --> 00:11:24,990
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ผู้มาจากเกาะนาร์ธ
fu·majak kò nar`ť

146
00:11:41,508 --> 00:11:43,976
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าขอโทษด้วย
q·a qo ţôşd·vy
ข้า...
q·a...

147
00:11:45,178 --> 00:11:47,513
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}สำหรับเรื่องวันนี้
sṃ hráb rew'og vánni·

148
00:11:47,547 --> 00:11:49,682
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าขอโทษ
q·a qo ţôş

149
00:11:57,190 --> 00:11:58,857
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เกรย์วอร์ม
kery`vor`m

150
00:12:04,005 --> 00:12:06,555
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าดีใจที่เจ้าเห็นข้า
q·adi jä ţi' jã· hé n q·a

151
00:12:09,068 --> 00:12:11,276
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าก็เหมือนกัน
q·akº hmewon kán

152
00:12:26,052 --> 00:12:28,303
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

153
00:12:35,061 --> 00:12:37,696
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}คราเค่นหรือ
xra xe'nhrwo

154
00:12:37,731 --> 00:12:40,366
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ก็แข็งแกร่งดี ตราบใด
kº qế g kêr'g di trab dä 
ที่อยู่ในทะเลน่ะนะ
ţi'oyu' nä ţà len'à nà 

155
00:12:40,400 --> 00:12:43,068
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}แต่พอเอาขึ้นมาจากน้ำล่ะก็
tê'ᵽo oã qẃ·n majakn·ṃ l'à kº

156
00:12:43,119 --> 00:12:44,403
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ไม่มีกระดูก
mâ'mikrà duk

157
00:12:44,454 --> 00:12:46,655
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ทรุดตัวลงเพราะ
ţrúdtvá lg ᵽeraà 
รับน้ำหนักตัวเองไม่ไหว
rábn·ṃ hnáktvá oeg mâ' hvâ

158
00:12:46,706 --> 00:12:49,074
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}กลายไปเป็นก้อนมหึมา
klay pâ pé n k·on mhẃma
ที่ไร้ค่างวดอะไร
ţi' râ·x'ag vdoà râ

159
00:12:49,076 --> 00:12:51,326
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ก็คิดนะว่าพวกนั้นน่าจะรู้ดี
kºxídnà v'aᵽvkná·nn'ajà ru·di

160
00:12:51,378 --> 00:12:53,962
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}โชคร้ายที่พวกเขา
côxr·ayţi'ᵽvk qã 
ไม่ค่อยฉลาดเท่าไหร่
mâ'x'oyzlad ţã' hrâ'

161
00:12:55,548 --> 00:12:57,466
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ต้องบอกพวกนั้นว่าไง
t·og bokᵽvkná·nv'a gâ

162
00:12:57,500 --> 00:12:59,752
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าชื่อธีออน เกรย์จอย
q·acw'oťioon kery`joy

163
00:12:59,754 --> 00:13:02,554
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}บุตรชายของเบลอน
bútrcay qog belon
ทายาทของเกาะไอรอน
ţayaţ qog kò orâon

164
00:13:02,589 --> 00:13:05,758
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}- จริงๆแล้วเจ้าคือใคร
- jríg ~ lê·v jã· xwo xä r
- ข้าคือรี้ค
- q·axwori·x

165
00:13:05,809 --> 00:13:07,810
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}แน่ใจนะ
nê' jä nà 

166
00:13:09,229 --> 00:13:11,730
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เจ้าดูเหมือนพวกชนชั้นสูงมาก
jã· du hmewonᵽvkcncá·n sug mak

167
00:13:11,765 --> 00:13:15,017
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ดูน่าเกรงขาม ภาคภูมิ
dun'a kerg qam ƀaxƀumí

168
00:13:16,186 --> 00:13:17,603
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าคือรี้ค
q·axwori·x

169
00:13:17,687 --> 00:13:19,488
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}จนถึงเมื่อไหร่
jnđẃg mew'o hrâ'

170
00:13:19,522 --> 00:13:21,573
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ตลอดเวลา
tlod vela

171
00:13:21,608 --> 00:13:23,826
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}- ตลอดไป
- tlod pâ
- ถูกต้อง
- đukt·og 

172
00:13:23,860 --> 00:13:27,246
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}จนกว่าเจ้าจะลงไป
jn kv'a jã· jà lg pâ
เน่าใต้พื้นดิน
nã' tä ·ᵽw·ndín

173
00:13:29,949 --> 00:13:33,869
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}จงจำไว้ว่าเจ้าเป็นและ
jg jṃ vâ·v'a jã· pé n lế 
ไม่เป็นอะไร
mâ' pé noà râ

174
00:13:33,920 --> 00:13:36,338
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ไปเอาโม้ท เคลินมาให้ข้า
pâ oã mô·ţ xelín ma hä · q·a

175
00:13:45,298 --> 00:13:47,433
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

176
00:14:06,402 --> 00:14:08,403
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}หยุดแค่นั้นพอ
hyúd xê'ná·nᵽo

177
00:14:10,824 --> 00:14:13,075
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เจ้าเป็นใคร
jã· pé n xä r

178
00:14:25,805 --> 00:14:27,923
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

179
00:14:32,428 --> 00:14:34,563
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

180
00:14:34,597 --> 00:14:37,432
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

181
00:14:51,331 --> 00:14:53,699
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าชื่อแคนนิ่ง
q·acw'o xênní'g 

182
00:14:53,750 --> 00:14:55,951
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เป็นผู้นำกองทหารตรงนี้
pé nfu·nṃ kog ţhartrg ni·

183
00:14:57,704 --> 00:14:59,755
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}และเจ้าบอกว่า
lế jã· bokv'a
เจ้าคือธีออน เกรย์จอยหรือ
jã· xwoťioon kery`joyhrwo

184
00:14:59,789 --> 00:15:01,707
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ใช่
cä '

185
00:15:01,709 --> 00:15:04,793
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}แล้วทำไมข้าถึงต้องเชื่อด้วย
lê·vţṃ mâ q·ađẃg t·og cew'od·vy

186
00:15:04,844 --> 00:15:07,846
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าเกิดที่ไพค์
q·a kû dţi' ᵽâx`
ลูกของเบลอน เกรย์จอย
luk qog belon kery`joy

187
00:15:07,881 --> 00:15:10,599
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ลูกชายคนที่สามและ
lukcayxnţi' sam lế 
คนเดียวที่ยังมีชีวิต
xn dïvţi'yág micivít

188
00:15:10,633 --> 00:15:12,351
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าเป็นเจ้าชายของพวกเจ้า
q·a pé n jã· cay qog ᵽvk jã· 

189
00:15:12,385 --> 00:15:14,603
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}สาบานต่อหน้าเทพจมน้ำ
sabant'ohn·a ţeᵽjmn·ṃ 

190
00:15:14,637 --> 00:15:16,972
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}สิ่งที่ตายแล้วย่อมไม่ตายตลอดกาล
sí'g ţi'tay lê·vy'om mâ'taytlodkal

191
00:15:17,023 --> 00:15:19,057
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}สิ่งที่ตายแล้วย่อมไม่ตายตลอดกาล
sí'g ţi'tay lê·vy'om mâ'taytlodkal

192
00:15:19,059 --> 00:15:21,360
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}แล้วถ้าเจ้าเป็นเจ้าชายข้าจริงๆ
lê·vđ·a jã· pé n jã· cay q·ajríg ~

193
00:15:21,394 --> 00:15:23,695
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ทำไมเดินทางกับ
ţṃ mâ dûnţag káb
ทัพของพวกบอลตัน
ţáᵽ qog ᵽvkboltán

194
00:15:23,730 --> 00:15:26,281
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ลอร์ดบอลตันจับข้าไว้เป็นเชลย
lor`dboltánjáb q·a vâ· pé n cely
หลังจากศึกที่วินเทอร
hlág jakçẃkţi'vín ţû r

195
00:15:26,316 --> 00:15:29,284
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เขาส่งข้ามาเจรจา
qã s'g q·ama jerja
กับพวกเจ้าด้วยเจตนาดี
kábᵽvk jã· d·vy jetnadi

196
00:15:29,319 --> 00:15:30,736
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ในฐานะเป็นคนไอรอนบอร์นเหมือนกัน
nä ŧanà pé nxn orâonbor`n hmewon kán

197
00:15:30,738 --> 00:15:32,899
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}แล้วลอร์ดบอลตันต้องการอะไร
lê·vlor`dboltánt·og karoà râ

198
00:15:35,375 --> 00:15:37,626
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เจ้ากำลังป่วยหนัก
jã· kṃ lág p'vyhnák

199
00:15:37,660 --> 00:15:39,127
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}จำนวนคนน้อยนิด
jṃ nvnxnn·oyníd

200
00:15:39,162 --> 00:15:41,463
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}และอยูห่างจากทะเล
lế oyuh'ag jakţà le
มาเป็นร้อยๆไมล์
ma pé nr·oy~ mâl`

201
00:15:41,497 --> 00:15:43,415
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ลอร์ดบอลตันวิงวอน
lor`dboltánvíg von
ให้เจ้ารักษาคนของตนเสีย
hä · jã· rákşaxn qog tn sï

202
00:15:43,417 --> 00:15:46,969
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}และละทิ้งป้อมปราการนี้
lế là ţí·g p·omprakarni·
ที่เจ้าไม่อาจรั้งเอาไว้ได้
ţi' jã· mâ'oajrá·g oã vâ· dâ·

203
00:15:47,003 --> 00:15:50,422
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ทำตามเช่นนี้ และเขาจะ
ţṃ tam ce'nni· lế qã jà 
ให้ความยุติธรรมแก่เจ้า
hä ·xvamyútíťrrm kê' jã· 

204
00:15:50,473 --> 00:15:52,391
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เช่นที่ได้ให้มากับข้า
ce'nţi' dâ· hä ·makáb q·a

205
00:15:54,310 --> 00:15:57,346
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}พวกบอลตันจะให้พวกเจ้าเดินทาง
ᵽvkboltánjà hä ·ᵽvk jã· dûnţag 
อย่างปลอดภัยจนไปถึงอ
oy'ag plodƀáyjn pâđẃg o

206
00:15:57,397 --> 00:15:59,598
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เขาอยากให้พวกเรายอมแพ้เรอะ
qã oyak hä ·ᵽvk rã yom ᵽê· rû́

207
00:15:59,600 --> 00:16:02,351
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}พ่อของข้า กษัตริย์ของพวกเจ้า
ᵽ'o qog q·a kşátríy` qog ᵽvk jã· 

208
00:16:02,402 --> 00:16:05,687
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ยอมแพ้ต่อโรเบิร์ต บาราธอร์น
yom ᵽê·t'o rô bû r`t baraťor`n
เมื่อหลายปีก่อน
mew'ohlaypik'on

209
00:16:05,738 --> 00:16:07,990
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าเห็นเขาทรุดเข่าลง
q·a hé n qã ţrúd qã' lg 

210
00:16:08,024 --> 00:16:09,608
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ไม่ถือเป็นความอับอายใดๆ
mâ'đwo pé nxvamoáboay dä ~

211
00:16:09,610 --> 00:16:12,327
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เขาสู้อย่างสมศักดิ์ศรี
qã su·oy'ag smçákdí`çri
พวกเจ้าเองก็เหมือนกัน
ᵽvk jã· oeg kº hmewon kán

212
00:16:13,363 --> 00:16:16,331
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}สิ่งที่ตายแล้วย่อมไม่ตายตลอดกาล
sí'g ţi'tay lê·vy'om mâ'taytlodkal

213
00:16:16,366 --> 00:16:18,667
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}"ไม่ถือเป็นความอับอาย"
" mâ'đwo pé nxvamoáboay"
"สู้อย่างสมศักดิ์ศรี"
" su·oy'ag smçákdí`çri"

214
00:16:18,701 --> 00:16:20,586
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ขออภัย ข้าได้ยินไม่ถนัด
qooƀáy q·a dâ·yín mâ'đnád

215
00:16:23,039 --> 00:16:25,507
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}"ไม่ถือเป็นความอับอาย"
" mâ'đwo pé nxvamoáboay"
"สู้อย่างสมศักดิ์ศรี"
" su·oy'ag smçákdí`çri"

216
00:16:28,878 --> 00:16:31,797
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}มีแต่หมารับใช้เท่านั้นแหละ
mi tê'hmaráb cä · ţã' ná·n hêlà 
ที่จะพูดอะไรแบบนี้
ţi'jà ᵽudoà râ bêbni·

217
00:16:34,100 --> 00:16:35,550
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ไม่ก็พวกผู้หญิง
mâ'kºᵽvkfu·hñíg 

218
00:16:36,970 --> 00:16:38,804
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เจ้าเป็นผู้หญิงเรอะ
jã· pé nfu·hñíg rû́
ไอ้หนุ่ม
oâ·hnú'm

219
00:16:38,806 --> 00:16:40,305
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เจ้าไม่รู้...
jã· mâ'ru·...

220
00:16:40,307 --> 00:16:42,641
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}พวกไอรอนบอร์น
ᵽvk orâonbor`n
จะไม่มีวันยอมแพ้
jà mâ'miványom ᵽê·

221
00:16:42,643 --> 00:16:44,359
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}รี้ค ข้าชื่อรี้ค...
ri·x q·acw'ori·x...

222
00:16:44,394 --> 00:16:46,645
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}กลับไปบอกเจ้านายเจ้าไป
kláb pâbok jã· nay jã· pâ

223
00:16:46,696 --> 00:16:48,981
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ธีออน เกรย์จอย
ťioon kery`joy

224
00:16:48,983 --> 00:16:50,983
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}หรือจะชื่ออะไรก็ช่าง
hrwojà cw'ooà râkºc'ag 

225
00:16:51,034 --> 00:16:52,701
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}รี้ค ข้าชื่อรี้ค
ri·x q·acw'ori·x

226
00:16:52,735 --> 00:16:54,369
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}พึมพำอะไรขอเจ้าน่ะ
ᵽẃmᵽṃ oà râ qo jã· n'à 

227
00:16:54,404 --> 00:16:56,288
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าชื่อรี้ค
q·acw'ori·x

228
00:16:57,573 --> 00:16:59,207
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}รี้ค
ri·x

229
00:17:06,165 --> 00:17:07,883
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ถ้าเรายอมแพ้
đ·a rã yom ᵽê·
เขาจะไว้ชีวิตเราหรือ
qã jà vâ·civít rã hrwo

230
00:17:07,917 --> 00:17:09,885
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ในกระดาษเขียนไว้
nä krà daş qïn vâ·
แบบนั้นใช่ไหม
bêbná·n cä ' hmâ

231
00:17:09,919 --> 00:17:14,172
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ใช่ สั่งให้คนยกธงขาวแล้วเปิดประตู
cä ' sá'g hä ·xnykťg qav lê·v pû dprà tu

232
00:17:14,223 --> 00:17:16,642
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}พวกเจ้าจะได้กลับบ้าน
ᵽvk jã· jà dâ·klább·an

233
00:17:23,483 --> 00:17:25,851
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}เจ้าไม่ได้คิดจริงๆใช่ไหม
 jã· mâ' dâ·xídjríg ~ cä ' hmâ
ว่าข้าจะปล่อยพวกเขาไป
{\i0}v'a q·ajà pl'oyᵽvk qã pâ

234
00:17:25,902 --> 00:17:29,655
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}แทบจะหมดสมัยนิยมแล้วล่ะ
ţêbjà hmd smáyníym lê·vl'à 
อ้ายการถลกหนังเนี่ย
o·aykarđlkhnág nei'y

235
00:17:29,689 --> 00:17:31,907
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}น่าเศร้า แต่เป็นเรื่องจริง
n'a çrã· tê' pé n rew'og jríg 

236
00:17:31,991 --> 00:17:33,942
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ประเพณีนี่สำคัญนะ
prà ᵽeṇini' sṃ xáñnà 

237
00:17:33,993 --> 00:17:36,278
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}พวกเราจะมาไกลขนาดนี้
ᵽvk rã jà ma kâl qnadni·
ได้ยังไงหากไร้ประวัติศาสตร์
dâ·yág gâhak râ·prà vátíça str`

238
00:17:36,329 --> 00:17:38,780
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}- เนอะ
- nû́
- ขอรับ ใต้เท้า
- qoráb tä · ţã· 

239
00:17:38,831 --> 00:17:41,366
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เราจะกลับบ้านกัน
rã jà klább·an kán
หรือยัง ขอรับ
hrwoyág qoráb

240
00:17:42,702 --> 00:17:44,536
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าว่าเราจะได้กลับ
q·av'a rã jà dâ·kláb

241
00:17:44,538 --> 00:17:46,538
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ไปบ้านใหม่ของเรา
pâb·an hmä' qog rã 

242
00:17:56,716 --> 00:17:59,685
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}เจ้ามีเลือดต่างชาติในตัว
 jã· mi lüdt'ag catí nä tvá 
ใช่ไหม เบย์ลิช
{\i0}cä ' hmâ bey`líc

243
00:17:59,719 --> 00:18:03,221
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ทวดข้ามาจากบราวอส ใช่
ţvd q·amajakbravo s cä '

244
00:18:03,223 --> 00:18:05,807
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าคิดว่าบรรพบุรุษเราทุกคน
q·axídv'abrrᵽbúrúş rã ţúkxn

245
00:18:05,858 --> 00:18:07,809
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}หากย้อนไปจริงๆ
haky·on pâjríg ~
ก็น่าจะมาจากแดนอื่น
kºn'ajà majak dênow'n

246
00:18:07,860 --> 00:18:10,062
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}ต้นตระกูลข้าตั้งรกรากที่เวล
t·ntrà kul q·atá·g rkrakţi' vel{\i0}

247
00:18:10,096 --> 00:18:11,530
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}เมื่อหลายพันปีมาแล้ว
 mew'ohlayᵽánpima lê·v{\i0}

248
00:18:11,564 --> 00:18:14,066
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}เราสู้กับผู้รุกราน
 rã su·kábfu·rúkran
มาตั้งแต่บัดนั้น
matá·g tê'bádná·n{\i0}

249
00:18:14,068 --> 00:18:15,567
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ความงามของเวลนั้น
xvamgam qog velná·n
เทียบเคียงได้เพียงแต่
ţïb xïg dâ· ᵽïg tê'

250
00:18:15,618 --> 00:18:17,986
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ความสูงศักดิ์ของตระกูล
xvam sug çákdí` qog trà kul
ที่ปกป้องมันเท่านั้น
ţi'pkp·og mán ţã' ná·n

251
00:18:18,037 --> 00:18:20,122
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ท่านหญิงแอรินมักบอกข้าว่า
ţ'anhñíg oêrín mákbok q·av'a

252
00:18:20,156 --> 00:18:22,741
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ท่านเป็นฐานหินของนาง
ţ'an pé nŧanhín qog nag 
ลอร์ดรอยซ์
lor`droy ś`

253
00:18:22,792 --> 00:18:25,594
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}นางไม่บอกอะไรข้าเรื่องท่านเลย
nag mâ'bokoà râ q·a rew'og ţ'an ley
เบย์ลิช
bey`líc

254
00:18:25,628 --> 00:18:28,363
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}แต่ข้าไม่จำเป็น
tê' q·a mâ'jṃ pé n
ต้องได้ยินจากนางหรอก
t·og dâ·yínjaknag hrok

255
00:18:28,398 --> 00:18:30,532
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}พวกให้กู้
ᵽvk hä ·ku·
ค้าโสเภณี
x·a sô ƀeṇi

256
00:18:30,600 --> 00:18:33,568
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เจ้าคอยตามเลียรองเท้า
jã· xoytam lïrog ţã· 
ไทวิน แลนนิสเตอร์เสียอยู่นาน
ţâvín lênní s tû r` sïoyu'nan

257
00:18:33,603 --> 00:18:35,554
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}- ข้าล่ะแปลกใจที่ลิ้นเจ้าไม่กลายเป็นสีดำ
- q·al'à plêk jä ţi'lí·n jã· mâ'klay pé n sidṃ 
- ใต้เท้า...
- tä · ţã· ...

258
00:18:35,588 --> 00:18:39,391
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}แล้วพอจอน แอรินประกาศให้เจ้า
lê·vᵽojon oêrínprà kaç hä · jã· 
เป็นผู้ควบคุมเงินตรา ไ
pé nfu·xvbxúm gûntra â

259
00:18:39,425 --> 00:18:41,309
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เป็นงานสกปรกอยู่แล้วนี่
pé ngan skprkoyu' lê·vni'

260
00:18:41,344 --> 00:18:43,562
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ก็ปล่อยให้คนสกปรกทำไปดีกว่า
kºpl'oy hä ·xn skprkţṃ pâdikv'a

261
00:18:43,596 --> 00:18:46,164
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}แต่พอข้าได้ยิน
 tê'ᵽo q·a dâ·yín
ว่าเจ้ามาป้วนเปี้ยนที่นี้
v'a jã· map·vn pei·ynţi'ni·{\i0}

262
00:18:46,199 --> 00:18:48,033
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ตามไล่ตามขื่อท่านหญิงแอริน...
tam lâ'tam qw'oţ'anhñíg oêrín...

263
00:18:48,067 --> 00:18:50,152
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ท่านหญิงแอรินเชิญข้ามา
ţ'anhñíg oêrín cû ñ q·ama

264
00:18:50,186 --> 00:18:52,938
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้ากับนางสนิทกันตั้งแต่ยังเด็ก
q·akábnag sníţkántá·g tê'yág dé k

265
00:18:52,940 --> 00:18:55,524
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ใช่ พวกเรารู้ว่า
cä ' ᵽvk rã ru·v'a
เจ้าทั้งสองคนสนิทกันมากแค่ไหน
jã· ţá·g sog xn sníţkán mak xê' hân

266
00:18:55,575 --> 00:18:58,376
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}ความพิศวาสของท่านหญิง
xvamᵽíçva s qog ţ'anhñíg 
ก็ถือเป็นเรื่องของท่าน
kºđwo pé n rew'og qog ţ'an{\i0}

267
00:18:58,411 --> 00:19:00,028
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}แต่การตายของนาง
tê'kartay qog nag 
เป็นเรื่องของเรา
pé n rew'og qog rã 

268
00:19:00,079 --> 00:19:02,831
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}แน่นอน การฆ่าตัวตายของนาง
nê'non karᶍ'atvá tay qog nag 
ทำให้พวกเราทุกคนโศกเศร้า
ţṃ hä ·ᵽvk rã ţúkxn çôk çrã· 

269
00:19:02,865 --> 00:19:05,250
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}นางเป็นปลาที่แปลกก็จริง
nag pé nplaţi' plêkkºjríg 

270
00:19:05,284 --> 00:19:08,003
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ทุกคนรู้ดี
ţúkxnru·di
แต่ฆ่าตัวตายหรือ
tê'ᶍ'atvá tayhrwo

271
00:19:08,037 --> 00:19:11,506
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}นางรักลูกชายของนาง
nag ráklukcay qog nag {\i0}

272
00:19:11,541 --> 00:19:13,925
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าไม่เชื่อว่านางจะทอดทิ้งเขา
q·a mâ' cew'ov'anag jà ţodţí·g qã 
ถ้าเลือกเองได้แน่ๆ
đ·a lük oeg dâ· nê'~

273
00:19:13,960 --> 00:19:17,095
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}น่าแปลกที่เจ้าเพิ่งมาถึง
n'a plêkţi' jã· ᵽû'g mađẃg 
ได้ไม่กี่วัน
{\i0}dâ· mâ'ki'ván

274
00:19:17,130 --> 00:19:21,466
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เจ้าก็ได้แต่งงานกับท่านหญิงแอริน
jã· kº dâ· tê'g gan kábţ'anhñíg oêrín
และนางก็ตกลงผ่าน
lế nag kºtklg f'an

275
00:19:21,468 --> 00:19:23,552
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}นางมักจะเศร้าสร้อยอยู่แล้วนะ
nag mákjà çrã· sr·oyoyu' lê·vnà 

276
00:19:23,603 --> 00:19:27,105
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ท่านหญิงไม่เหมาะกับ
ţ'anhñíg mâ' hmeaà káb
โลกที่โหดร้ายดังเช่นพวกเรา
lôkţi' hôdr·aydág ce'nᵽvk rã 

277
00:19:27,140 --> 00:19:29,191
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}พวกเราได้ยินมาว่ามีพยาน
ᵽvk rã dâ·yín mav'amiᵽyan
เด็กผู้หญิง
dé kfu·hñíg 

278
00:19:29,225 --> 00:19:31,560
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เป็นหลานของเจ้า ข้าเชื่อว่ายังงั้น
pé nhlan qog jã· q·a cew'ov'ayág g á·n

279
00:19:33,196 --> 00:19:35,981
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เด็กหญิงที่ไม่เรียนรู้
dé khñíg ţi' mâ' rïnru·
และมีสมองกระจัดกระจาย
lế mi smog krà jádkrà jay

280
00:19:36,032 --> 00:19:37,315
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าขอยืนยัน
q·a qoywnyán
นางช่วยอะไรไม่ได้ดอก
nag c'vyoà râ mâ' dâ·dok

281
00:19:37,366 --> 00:19:39,484
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เราอยากจะพูดกับนาง
rã oyakjà ᵽudkábnag 

282
00:19:41,454 --> 00:19:43,872
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}- ให้ข้าไปตามตัวนาง
- hä · q·a pâtamtvá nag 
- {\i1}ไม่จำเป็น
{\i0}- {\i1} mâ'jṃ pé n{\i0}

283
00:19:43,906 --> 00:19:48,160
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เราอยากได้ยินคำให้การ
rã oyak dâ·yínxṃ hä ·kar
ของนางแบบไม่มีสิ่งใดเจือปน
qog nag bêb mâ'mi sí'g dä jüpn

284
00:19:56,219 --> 00:19:58,053
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

285
00:19:58,087 --> 00:19:59,754
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}เข้ามาใกล้ๆ เด็กน้อย
 qã· ma kä l·~ dé kn·oy{\i0}

286
00:19:59,806 --> 00:20:03,175
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เจ้าไม่จำเป็นต้องกลัว
jã· mâ'jṃ pé nt·og klvá 
พวกเราหรือเขา
ᵽvk rã hrwo qã 

287
00:20:03,226 --> 00:20:06,728
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}ลอร์ดเบย์ลิชนี่เป็นน้าของเจ้าหรือ
lor`d bey`lícni' pé nn·a qog jã· hrwo{\i0}

288
00:20:07,680 --> 00:20:09,147
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}แล้วเจ้ามีนามว่าอเลน
 lê·v jã· minamv'ao len{\i0}

289
00:20:10,900 --> 00:20:14,019
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}บางทีเจ้าอาจจะรู้สึกดีมากขึ้น
bag ţi jã· oajjà ru· sẃkdimak qẃ·n
ถ้าลอร์ดเบย์ลิชออก
đ·alor`d bey`lícook{\i0}

290
00:20:14,070 --> 00:20:15,854
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}- ท่านหญิง...
- ţ'anhñíg ...
- ข้าไม่ได้ถามเจ้านะ
- q·a mâ' dâ·đam jã· nà 

291
00:20:15,856 --> 00:20:19,074
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}- เขาอยู่ต่อได้ 
- qã oyu't'o dâ· 
- พูดดังๆหน่อย สาวน้อย เจ้าไม่ได้เด็ก
- ᵽuddág ~hn'oy savn·oy jã· mâ' dâ· dé k

292
00:20:19,108 --> 00:20:21,193
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}บอกมาว่าเจ้าเห็นสิ่งใด
bokmav'a jã· hé n sí'g dä 

293
00:20:24,197 --> 00:20:26,581
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าขอโทษ ลอร์ดเบย์ลิช
q·a qo ţôş lor`d bey`líc

294
00:20:26,616 --> 00:20:28,500
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าต้องบอกความจริง
q·at·og bokxvamjríg 

295
00:20:33,456 --> 00:20:35,457
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าจะบอกพวกท่านทุกอย่าง
q·ajà bokᵽvkţ'anţúkoy'ag 

296
00:20:35,508 --> 00:20:39,928
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ได้โปรด อเลน
dâ· prôd o len
อย่าได้เก็บงำแม้แต่เรื่องเดียว
oy'a dâ· ké bg ṃ mê· tê' rew'og dïv

297
00:20:41,631 --> 00:20:44,049
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าไม่ได้ชื่ออเลน
q·a mâ' dâ·cw'oo len

298
00:20:44,051 --> 00:20:46,551
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าชื่อซานซ่า สตาร์ค
q·acw'o śan ś'a star`x

299
00:20:46,553 --> 00:20:49,221
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ลูกสาวคนโตของ
luk savxn tô qog 
ลอร์ดเอ็ดดาร์ด สตาร์ค
lor`d oé ddar`d star`x

300
00:20:49,223 --> 00:20:51,890
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ลอร์ดรอยซ์ เราพบกันเมื่อ
lor`droy ś` rã ᵽbkán mew'o
ท่านมาที่วินเทอร์เฟล
ţ'an maţi'vín ţû r` ᶂel

301
00:20:51,941 --> 00:20:54,726
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ท่านกำลังพาลูกชายท่าน เซอร์เวย์มาร์
ţ'an kṃ lág ᵽalukcayţ'an śû r` vey`mar`
ไปที่กำแพง
pâţi'kṃ ᵽêg 

302
00:20:54,777 --> 00:20:57,979
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ซานซ่า สตาร์คหรือ
śan ś'a star`xhrwo

303
00:20:58,030 --> 00:21:01,233
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เจ้าพูดโกหกกับข้างั้นหรือ
jã· ᵽud kôhkkáb q·ag á·nhrwo
เจ้าหนอนตัวจ้อย
jã· hnontvá j·oy

304
00:21:01,235 --> 00:21:04,452
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ลอร์ดเบย์ลิชจำต้องโกหกหลายเรื่อง
lor`d bey`lícjṃ t·og kôhkhlay rew'og 

305
00:21:06,873 --> 00:21:09,241
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ทั้งหมดเพื่อปกป้องข้า
ţá·g hmd ᵽew'opkp·og q·a

306
00:21:10,376 --> 00:21:12,544
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}ตั้งแต่พ่อข้าถูกประหาร
tá·g tê'ᵽ'o q·ađukprà har{\i0}

307
00:21:12,578 --> 00:21:15,463
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าตกเป็นตัวประกันที่อยู่
q·atk pé ntvá prà kánţi'oyu'
คิงส์ แลนด์ดิ้ง
xíg s` lênd`dí·g 

308
00:21:15,498 --> 00:21:18,300
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เป็นของเล่นให้จอฟฟรีย์
pé n qog le'n hä ·joᶂᶂriy`
ใช้ทรมาน
cä ·ţrman

309
00:21:18,334 --> 00:21:20,502
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}หรือให้ราชินีเซอร์ซีได้ทำร้ายจนหนำใจ
hrwo hä ·racíni śû r` śi dâ·ţṃ r·ayjnhnṃ jä 

310
00:21:20,553 --> 00:21:23,171
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}พวกเขาใช้กำลังกับข้า
ᵽvk qã cä ·kṃ lág káb q·a
ทำให้ข้าอับอาย
ţṃ hä · q·aoáboay

311
00:21:23,222 --> 00:21:26,091
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}บังคับให้แต่งงานกับดิ อิมพ์
bág xáb hä · tê'g gan kábdí oímᵽ`

312
00:21:26,093 --> 00:21:28,977
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าไม่มีมิตรที่คิงส์ แลนด์ดิ้ง...
q·a mâ'mimítrţi'xíg s` lênd`dí·g ...

313
00:21:31,264 --> 00:21:32,847
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เว้นแต่เพียงคนเดียว
ve·n tê' ᵽïg xn dïv

314
00:21:38,521 --> 00:21:41,106
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เขาช่วยชีวิตข้า
qã c'vycivít q·a

315
00:21:41,157 --> 00:21:44,526
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ลักลอบพาตัวข้าออกมา
láklobᵽatvá q·aookma
เมื่อเขาเห็นโอกาส
mew'o qã hé n oôka s

316
00:21:45,828 --> 00:21:48,496
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เขารู้ว่าข้าจะปลอดภัย
qã ru·v'a q·ajà plodƀáy
ที่เอียรีนี่
ţi' oïrini'

317
00:21:48,531 --> 00:21:51,166
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เมื่ออยู่กับสายเลือดของตนเอง
mew'ooyu'káb say lüd qog tn oeg 
ท่านน้าไลซ่าของข้า
ţ'ann·a lâ ś'a qog q·a

318
00:21:52,868 --> 00:21:55,754
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}พวกแลนนิสเตอร์
ᵽvk lênní s tû r`
มีสายอยู่ทุกที่
mi sayoyu'ţúkţi'

319
00:21:55,788 --> 00:21:57,038
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}แม้แต่ที่เวล
 mê· tê'ţi' vel{\i0}

320
00:21:57,089 --> 00:22:00,292
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}เขาให้ข้าสาบานว่าจะไม่
 qã hä · q·a sabanv'ajà mâ'
เปิดเผยชื่อจริงกับใคร
{\i0}pû d feycw'ojríg káb xä r

321
00:22:00,294 --> 00:22:03,128
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ความลับของท่าน
xvamláb qog ţ'an
ปลอดภัยกับพวกเรา ท่านหญฺิง
plodƀáykábᵽvk rã ţ'anhñฺíg 

322
00:22:03,130 --> 00:22:05,764
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}พ่อท่านเติบโตขึ้นมา
ᵽ'oţ'an tû b tô qẃ·n ma
ในห้องโถงพวกนี้เอง
{\i0}nä h·og đôg ᵽvkni· oeg 

323
00:22:05,798 --> 00:22:07,966
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เราออกไปล่าสัตว์ด้วยกันบ่อยครั้ง
rã ook pâl'a sátv`d·vykánb'oyxrá·g 

324
00:22:08,017 --> 00:22:09,467
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เขาเป็นคนดี
qã pé nxndi

325
00:22:09,552 --> 00:22:14,189
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เล่าสิว่าเกิดอะไรกับ
lã' sív'a kû doà râkáb
น้าของเจ้า ซานซ่า
n·a qog jã· śan ś'a

326
00:22:16,142 --> 00:22:19,194
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}พวกท่านรู้จักนางดี
ᵽvkţ'anru·jáknag di
ใต้เท้า ท่านหญิง
tä · ţã· ţ'anhñíg 

327
00:22:19,228 --> 00:22:21,563
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}พวกท่านรู้ว่า
ᵽvkţ'anru·v'a
จิตใจนางไม่สู้ปกติ
jít jä nag mâ' su·pktí

328
00:22:21,614 --> 00:22:24,399
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}นางรักลอร์ดเบย์ลิชเสมอมา
nag ráklor`d bey`líc semoma

329
00:22:24,450 --> 00:22:26,151
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}นางบอกกับข้าเอง
nag bokkáb q·a oeg 

330
00:22:26,202 --> 00:22:28,703
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ตั้งแต่วินาทีที่เขา
tá·g tê'vínaţiţi' qã 
ปรากฏตัวที่ประตูเมืองริเวอร์ร
prakðtvá ţi'prà tu müg rí vû r`r

331
00:22:28,738 --> 00:22:33,458
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เด็กชายอายุแปดขวบที่
dé kcayoayú pêd qvbţi'
มีทุกอย่างที่ตนมีบรรจุอยู่ใน
miţúkoy'ag ţi'tn mibrrjúoyu' nä 

332
00:22:33,492 --> 00:22:37,963
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}นางสารภาพกับข้า
nag sarƀaᵽkáb q·a
นางไม่เคยรักลอร์ดแอริน
nag mâ' xeyráklor`d oêrín{\i0}

333
00:22:37,997 --> 00:22:41,483
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}นางทำตามที่พ่อของนางสั่ง
nag ţṃ tamţi'ᵽ'o qog nag sá'g 
ดังเช่นที่พวกเราหลายคนกร
dág ce'nţi'ᵽvk rã hlayxn kr

334
00:22:41,517 --> 00:22:45,503
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}เมื่อในที่สุดทวยเทพเป็นใจ
 mew'o nä ţi' súdţvy ţeᵽ pé n jä 
ให้นางได้ลงเอยกับลอร
 hä ·nag dâ·lg oeykáblor{\i0}

335
00:22:45,554 --> 00:22:47,222
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}นางมีความสุขมาก
nag mixvam sú qmak

336
00:22:47,256 --> 00:22:48,707
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}อยู่ช่วงหนึ่ง
oyu'c'vg hnẃ'g 

337
00:22:49,842 --> 00:22:52,844
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}น้าข้าเป็นสตรีที่หึงหวง
n·a q·a pé n striţi'hẃg hvg 

338
00:22:54,230 --> 00:22:57,649
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}นางกังวลว่า
nag kág vlv'a
ลอร์ดเบย์ลิช
lor`d bey`líc

339
00:22:57,683 --> 00:22:58,933
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}จะไม่รักนางอีกแล้ว
jà mâ'ráknag oik lê·v

340
00:22:58,985 --> 00:23:01,519
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ว่าเขาจะทอดทิ้งนาง
v'a qã jà ţodţí·g nag 
ไปหาผู้หญิงที่สาวกว่า
pâhafu·hñíg ţi' savkv'a

341
00:23:04,940 --> 00:23:06,992
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}หลังจากนั้น...
hlág jakná·n...

342
00:23:07,026 --> 00:23:10,362
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}วันหนึ่งนางเห็นเขาจูบข้า
vánhnẃ'g nag hé n qã jub q·a

343
00:23:10,364 --> 00:23:12,030
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ท่านหญิงซานซ่า
ţ'anhñíg śan ś'a

344
00:23:12,081 --> 00:23:15,200
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เป็นเพียงการจูบแก้มเท่านั้น
pé n ᵽïg karjub kê·m ţã' ná·n
ลอร์ดรอยซ์ ไม่มีอะไรมา
lor`droy ś` mâ'mioà râma

345
00:23:15,202 --> 00:23:18,870
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ลอร์ดเบย์ลิชเป็นน้า
lor`d bey`líc pé nn·a
ของข้าแล้ว จากการแต่งงาน
qog q·a lê·v jakkar tê'g gan

346
00:23:18,872 --> 00:23:21,873
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เขาปฏิบัติกับข้าด้วยดีเสมอมา
qã pðíbátíkáb q·ad·vydi semoma

347
00:23:21,875 --> 00:23:24,759
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าดีใจมากที่ได้มาอยู่ที่นี้
q·adi jä makţi' dâ·maoyu'ţi'ni·
ได้เป็นอิสระ
dâ· pé noí srà 

348
00:23:24,794 --> 00:23:26,928
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ทั้งหมดนี้ก็เพราะเขา
ţá·g hmdni·kº ᵽeraà qã 

349
00:23:26,962 --> 00:23:29,214
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}แต่ท่านน้าหันหลังให้ข้า
tê'ţ'ann·ahánhlág hä · q·a

350
00:23:29,216 --> 00:23:32,600
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}นางสาปแช่งข้า
nag sap cê'g q·a
ด่าทอว่าข้าร่าน
d'aţov'a q·ar'an

351
00:23:32,635 --> 00:23:35,353
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ให้คำพูดว่าจะโยนข้า
hä ·xṃ ᵽudv'ajà yôn q·a
ลงประตูพระจันทร์ไป
lg prà tuᵽrà jánţr` pâ

352
00:23:35,388 --> 00:23:37,806
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}พอลอร์ดเบย์ลิช
ᵽolor`d bey`líc
พยายามปลอบประโลมนาง
ᵽyayamplobprà lômnag 

353
00:23:37,857 --> 00:23:39,691
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}นางก็ทำร้ายเขา
nag kºţṃ r·ay qã 

354
00:23:39,725 --> 00:23:41,393
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}นางบอกว่านางไม่อยาก
nag bokv'anag mâ'oyak
อยู่อีกต่อไปแล้ว
oyu'oikt'o pâ lê·v

355
00:23:41,444 --> 00:23:43,561
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}นางยืนอยู่สุดริม
nag ywnoyu' súdrím
ของประตูพระจันทร์
 qog prà tuᵽrà jánţr`{\i0}

356
00:23:43,563 --> 00:23:45,364
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เขาพยายามใช้เหตุผลกับนาง
qã ᵽyayam cä · hetúflkábnag 

357
00:23:45,398 --> 00:23:47,899
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ให้คำสัตย์ว่านางเป็นผู้หญิง
hä ·xṃ sáty`v'anag pé nfu·hñíg 
คนเดียวที่เขารัก
xn dïvţi' qã rák

358
00:23:47,901 --> 00:23:52,570
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}แต่นางก็ก้าวผ่านประตูนั้น
tê'nag kºk·avf'anprà tuná·n
แล้วนางก็...
lê·vnag kº...

359
00:23:54,907 --> 00:23:56,908
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เงียบเสีย
gïb sï

360
00:23:56,959 --> 00:24:00,795
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เงียบเสีย ไม่ใช่ความผิดเจ้า
gïb sï mâ' cä 'xvamfíd jã· 
สาวน้อย
savn·oy

361
00:24:05,084 --> 00:24:08,386
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ไม่ใช่ความผิดเจ้า
mâ' cä 'xvamfíd jã· 

362
00:24:23,569 --> 00:24:26,009
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}น่าจะดูออกจากการที่เห็น
n'ajà duookjakkarţi' hé n
นางเลี้ยงดูเด็กคนนั้น
nag lei·yg du dé kxnná·n

363
00:24:26,021 --> 00:24:28,940
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ยังคงให้เขาดื่มนมจากอก
yág xg hä · qã dw'mn mjakok
ทั้งๆที่อายุสิบขวบเข้าไปแล
ţá·g ~ţi'oayú síb qvb qã· pâ lê

364
00:24:28,942 --> 00:24:32,026
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ลอร์ดรอยซ์!
lor`droy ś`!
นี่ไม่ใช่เวลาเลยนะ
ni' mâ' cä ' vela leynà 

365
00:24:32,078 --> 00:24:33,778
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ขออภัย ท่านหญิง
qooƀáy ţ'anhñíg 

366
00:24:33,829 --> 00:24:35,613
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ขออภัยกับเจ้าด้วย เบย์ลิช
qooƀáykáb jã· d·vy bey`líc

367
00:24:35,664 --> 00:24:37,532
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}พวกเราด่วนตัดสินเจ้าไปหน่อย
ᵽvk rã d'vntád sín jã· pâhn'oy

368
00:24:37,583 --> 00:24:39,367
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ท่านต้องการความยุติธรรม
ţ'ant·og karxvamyútíťrrm
ลอร์ดรอยซ์
lor`droy ś`

369
00:24:39,418 --> 00:24:40,919
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าถือโทษเรื่องนั้นไม่ได้ดอก
q·ađwo ţôş rew'og ná·n mâ' dâ·dok

370
00:24:40,953 --> 00:24:42,754
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าก็ต้องการเหมือนกัน
q·akºt·og kar hmewon kán

371
00:24:42,788 --> 00:24:47,425
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ก็เค้นความยุติธรรมจาก
kº xe·nxvamyútíťrrmjak
การฆ่าตัวตายได้ไม่มากหรอก จร
karᶍ'atvá tay dâ· mâ'makhrok jr

372
00:24:47,460 --> 00:24:49,761
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}สำหรับไลซ่าน่ะไม่
sṃ hráb lâ ś'an'à mâ'
แต่สำหรับลูกชายนางหรือ
tê' sṃ hráblukcaynag hrwo

373
00:24:49,795 --> 00:24:51,930
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เมื่อยี่สิบปีที่แล้วนี่เอง
mew'oyi' síbpiţi' lê·vni' oeg 
ที่บรรดาอัศวินแห่งเวล
ţi'brrdaoáçvín hê'g vel

374
00:24:51,964 --> 00:24:55,216
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ขี่ม้าสู้ศึกเคียงข้างจอน แอริน
qi'm·a su·çẃk xïg q·ag jon oêrín
เน็ด สตาร์ค โรเบิร์ต
né d star`x rô bû r`t

375
00:24:55,267 --> 00:24:58,937
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}พวกเขาร่วมกันสู้
ᵽvk qã r'vmkán su·
เพื่อล้มอำนาจกษัตริย์บ้า
ᵽew'ol·moṃ najkşátríy`b·a

376
00:24:58,971 --> 00:25:00,805
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}และหลังจากนั้น แอรินและรอยซ์
lế hlág jakná·n oêrín lế roy ś`

377
00:25:00,856 --> 00:25:02,474
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}คอร์เบรย์ เวนย์วู้ด
xor` bery` veny`vu·d

378
00:25:02,476 --> 00:25:05,693
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}บรรดาตระกูลใหญ่ๆแห่งเวล
brrdatrà kul hñä'~ hê'g vel
ต่างก็เฝ้ามองจากมุมสนาม
t'ag kº ƒã· mog jakmúm snam

379
00:25:05,728 --> 00:25:07,529
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เสมือนเด็กชายหงิมๆมอง
semwon dé kcayhg ím~mog 
คนตีกันในโรงเตี๋ยม
xntikán nä rôg tei^ym

380
00:25:07,563 --> 00:25:10,064
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}นี่ท่านกังขาความกล้าของเราหรือ
ni'ţ'an kág qaxvamkl·a qog rã hrwo

381
00:25:10,116 --> 00:25:12,984
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าอยากรู้ว่า
q·aoyakru·v'a
ตกลงท่านอยู่ข้างไหน
tklg ţ'anoyu' q·ag hân

382
00:25:13,035 --> 00:25:14,536
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ท่านอยู่ฝ่ายแลนนิสเตอร์
ţ'anoyu'ƒ'ay lênní s tû r`

383
00:25:14,570 --> 00:25:16,690
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ตระกูลที่ประหารเพื่อนท่าน
trà kulţi'prà har ᵽew'onţ'an
เน็ดสตาร์คหรือ
né d star`xhrwo

384
00:25:16,705 --> 00:25:18,990
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}แน่นอนว่าพวกเรา
nê'nonv'aᵽvk rã 
ไม่สนับสนุนพวกแลนนิสเตอร์บ้านั่น
mâ' snáb snúnᵽvk lênní s tû r`b·aná'n

385
00:25:18,992 --> 00:25:22,961
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ไม่หรือ เคทลิน สตาร์คร้องขอ
mâ'hrwo xeţlín star`xr·og qo
ให้น้องสาวนางช่วย แต่นา
hä ·n·og savnag c'vy tê'na

386
00:25:22,995 --> 00:25:25,964
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เมื่อเลือกไม่ยุ่งเกี่ยวกับพวกเฟรย์
mew'o lük mâ'yú'g kei'yvkábᵽvk ᶂery`
ท่านปล่อยให้ไท
ţ'anpl'oy hä · ţâ

387
00:25:25,998 --> 00:25:28,500
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เข้าทำลายทัพของศัตรู
qã· ţṃ layţáᵽ qog çátru
ทุกๆครั้งที่ปะทะ
ţúk~xrá·g ţi'pà ţà 

388
00:25:28,551 --> 00:25:30,001
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}แล้วทีนี้เหลือใครต่อกรกับเขา
lê·vţini· helwo xä rt'okrkáb qã 

389
00:25:30,003 --> 00:25:32,670
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}แล้วเจ้าจะให้เราอยู่ฝ่ายใด
lê·v jã· jà hä · rã oyu'ƒ'ay dä 
ลอร์ดเบย์ลิช
lor`d bey`líc

390
00:25:32,721 --> 00:25:34,472
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ร็อบบ์ สตาร์คตายไปแล้ว
rºobb` star`xtay pâ lê·v

391
00:25:34,507 --> 00:25:37,091
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าให้ท่านอยู่ฝ่าย
q·a hä ·ţ'anoyu'ƒ'ay
โรบิน แอริน
rôbín oêrín

392
00:25:37,143 --> 00:25:38,810
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ลอร์ดแห่งเวล
lor`d hê'g vel

393
00:25:38,844 --> 00:25:40,812
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}โรบิน แอรินเป็น
rôbín oêrín pé n
เด็กขี้โรคตัวเล็กๆ
dé k qi· rôxtvá lé k~

394
00:25:40,846 --> 00:25:44,265
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}และเด็กขี้โรคตัวเล็กๆ
lế dé k qi· rôxtvá lé k~
บางทีก็เติบใหญ่มามีอิทธิพล
bag ţikº tû b hñä'mamioíţťíᵽl

395
00:25:44,316 --> 00:25:46,351
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ส่วนมากจะตายตั้งแต่เด็ก
s'vn makjà taytá·g tê' dé k

396
00:25:46,402 --> 00:25:48,937
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้ารักใคร่ไลซ่าเต็มหัวใจ
q·arák xä r' lâ ś'a té mhvá jä 

397
00:25:48,988 --> 00:25:52,907
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}แต่นางรักลูกชายมากเสีย
tê'nag ráklukcaymak sï
จนกระทั่งปกป้องเขาเกินควร
jn krà ţá'g pkp·og qã kûnxvr

398
00:25:52,942 --> 00:25:55,693
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เขาต้องเรียนรู้
qã t·og rïnru·
การเหวี่ยงดาบ
kar hevi'yg dab

399
00:25:55,695 --> 00:25:57,078
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}การขี่ม้า
kar qi'm·a

400
00:25:57,112 --> 00:25:59,948
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}- ใช่ ถึงเวลาแล้ว
- cä ' đẃg vela lê·v
- ถูกต้อง ถึงเวลาแล้ว
- đukt·og đẃg vela lê·v

401
00:25:59,999 --> 00:26:01,866
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เวลาให้เขาออกไปชมแดนเวล
vela hä · qã ook pâcm dên vel

402
00:26:01,868 --> 00:26:04,369
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ไปเยี่ยมทุกปราสาทที่
pâ yei'ymţúkpra saţţi'
อยู่ในอำนาจและอาณาเขตเขา
oyu' nä oṃ naj lế oaṇa qet qã 

403
00:26:04,420 --> 00:26:07,789
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ถึงเวลาที่นกน้อยโรบิน
đẃg velaţi'n kn·oy rôbín
ต้องออกจากรัง
t·og ookjakrág 

404
00:26:16,882 --> 00:26:18,800
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

405
00:26:27,226 --> 00:26:29,527
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}เซอร์บาริสเตียน
 śû r`barí s tïn{\i0}

406
00:26:29,562 --> 00:26:31,396
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}มีอะไร
mioà râ

407
00:26:32,698 --> 00:26:34,449
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ใครส่งเจ้ามา
xä r s'g jã· ma

408
00:27:10,236 --> 00:27:12,353
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}- เซอร์บาริสเตียน
- śû r`barí s tïn
- เซอร์จอร่าห์
- śû r`jor'ah`

409
00:27:12,404 --> 00:27:15,189
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าลืมไปหรือว่า
q·alwm pâhrwov'a
มีประชุมสภาย่อย
miprà cúm sƀay'oy

410
00:27:15,241 --> 00:27:17,492
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เปล่า
plã' 

411
00:27:26,118 --> 00:27:28,036
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}อะไรนั่น
oà râná'n

412
00:27:28,087 --> 00:27:29,587
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}สารให้อภัยโทษ
sar hä ·oƀáy ţôş

413
00:27:29,622 --> 00:27:32,206
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ลงนามโดยโรเบิร์ต บาราธอร์น
lg nam dôy rô bû r`t baraťor`n

414
00:27:45,771 --> 00:27:48,022
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ท่านลอบส่งข่าวเรื่องนาง
ţ'anlob s'g q'av rew'og nag 

415
00:27:50,276 --> 00:27:51,559
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ใครให้ท่านมา
xä r hä ·ţ'an ma

416
00:27:51,610 --> 00:27:53,978
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}สำคัญด้วยหรือ
sṃ xáñd·vyhrwo

417
00:28:02,788 --> 00:28:04,205
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ท่านบอกนางหรือยัง
ţ'anboknag hrwoyág 

418
00:28:04,239 --> 00:28:06,541
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าอยากจะบอกท่านก่อน
q·aoyakjà bokţ'an k'on
บุรุษต่อบุรุษ
búrúşt'obúrúş

419
00:28:06,575 --> 00:28:09,544
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}มากกว่าแอบทำลับหลังท่าน
makkv'a oêbţṃ lábhlág ţ'an

420
00:28:12,965 --> 00:28:14,832
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ให้ข้าได้พูดกับนางตามลำพัง
hä · q·a dâ·ᵽudkábnag tamlṃ ᵽág 

421
00:28:14,834 --> 00:28:17,168
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ท่านจะไม่มีวัน
ţ'anjà mâ'miván
ได้อยู่กับนางตามลำพังอีก
dâ·oyu'kábnag tamlṃ ᵽág oik

422
00:28:53,622 --> 00:28:56,457
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ทำไมผู้ชิงบัลลังก์ถึงให้อภัยท่าน
ţṃ mâfu·cíg bállág k`đẃg hä ·oƀáyţ'an

423
00:28:59,143 --> 00:29:01,094
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}หากเราจะพูดกันตามลำพัง
hak rã jà ᵽudkántamlṃ ᵽág 

424
00:29:01,145 --> 00:29:03,513
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ไม่ พูดกับข้าตรงนี้แหละ
mâ' ᵽudkáb q·atrg ni· hêlà 

425
00:29:03,564 --> 00:29:06,066
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}อธิบายมา
oťíbayma

426
00:29:06,100 --> 00:29:08,184
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ท่านคิดว่าใครส่งนี่มาเมียร์รีน
ţ'anxídv'a xä r s'g ni'ma mïr`rin

427
00:29:08,235 --> 00:29:10,019
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ใครจะได้ประโยชน์
xä rjà dâ·prà yôcn`

428
00:29:10,071 --> 00:29:12,188
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}นี่เป็นฝีมือของไทวิน แลนนิสเตอร์
ni' pé nƒimwo qog ţâvín lênní s tû r`

429
00:29:12,239 --> 00:29:14,023
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เขาอยากจะทำให้
qã oyakjà ţṃ hä ·
เราแตกคอกันเอง
rã têkxokán oeg 

430
00:29:14,075 --> 00:29:16,743
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}หากเราหันมาสู้กันเอง
hak rã hán ma su·kán oeg 
เราก็จะไม่ไปสู้กับเขา
rã kºjà mâ' pâ su·káb qã 

431
00:29:16,777 --> 00:29:19,746
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}สารอภัยโทษนี่ลงนาม
saroƀáy ţôşni'lg nam
ในปีที่เราพบกัน
nä piţi' rã ᵽbkán

432
00:29:21,532 --> 00:29:23,166
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ทำไมท่านถึงได้รับ
ţṃ mâţ'anđẃg dâ·ráb
การอภัยโทษ
karoƀáy ţôş

433
00:29:23,200 --> 00:29:25,535
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}นอกจากท่านจะบอกว่า
nokjakţ'anjà bokv'a
เอกสารฉบับนี้ถูกปลอมขึ้นมา
oek sarzbábni·đukplom qẃ·n ma

434
00:29:28,089 --> 00:29:29,956
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}มันเป็นของจริง
mán pé n qog jríg 

435
00:29:30,040 --> 00:29:32,008
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}งั้นทำไม
g á·nţṃ mâ

436
00:29:32,042 --> 00:29:33,760
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าส่งจดหมายไปให้แวร์รีส
q·a s'g jdhmay pâ hä · vêr`ri s

437
00:29:33,794 --> 00:29:36,012
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ผู้คุมเสียงกระซิบของคิงส์ แลนด์ดิ้ง
fu·xúm sïg krà śíb qog xíg s` lênd`dí·g 

438
00:29:36,046 --> 00:29:38,465
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ในจดหมายพวกนั้นบอกอะไรบ้าง
nä jdhmayᵽvkná·nbokoà râb·ag 

439
00:29:38,516 --> 00:29:40,917
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}- ข้อมูล
- q·omul
- ข้อมูลเรื่องอะไร
- q·omul rew'og oà râ

440
00:29:40,951 --> 00:29:43,887
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ยามที่ท่านกับวิเซอร์ริส
yamţi'ţ'an kábví śû r`rí s
เดินทางมาถึงเพนทอส
dûnţag mađẃg ᵽenţo s

441
00:29:43,889 --> 00:29:46,389
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}แผนการของเขาที่
fên kar qog qã ţi'
จะให้ท่านแต่งงานกับคาลโดรโก้
jà hä ·ţ'an tê'g gan kábxal drô kô·

442
00:29:46,391 --> 00:29:48,691
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}เมื่อท่านแต่งงานกัน
 mew'oţ'an tê'g gan kán{\i0}

443
00:29:48,726 --> 00:29:50,443
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เมื่อพี่ชายท่านตาย
mew'oᵽi'cayţ'antay

444
00:29:50,478 --> 00:29:52,946
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ท่านบอกเขาหรือว่า
ţ'anbok qã hrwov'a
ข้าอุ้มท้องลูกของโดรโก้
q·aoú·mţ·og luk qog drô kô·

445
00:29:53,030 --> 00:29:54,564
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}- ข้า...
- q·a...
- บอกหรือไม่บอก
- bokhrwo mâ'bok

446
00:29:54,615 --> 00:29:55,899
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}- คาลลีสิ
- xalli sí
-{\i1}อย่ามาเรียกข้าแบบนั้น
{\i0}-{\i1}oy'ama rïk q·a bêbná·n{\i0}

447
00:29:55,950 --> 00:29:59,235
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ท่านได้บอกเขาไหมว่า
ţ'an dâ·bok qã hmâv'a
ข้าอุ้มท้องลูกของโดรโก้
q·aoú·mţ·og luk qog drô kô·

448
00:30:01,572 --> 00:30:03,406
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าบอก
q·abok

449
00:30:06,076 --> 00:30:08,244
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}พ่อค้าไวน์คนนั้นที่
ᵽ'ox·a vân`xnná·nţi'
พยายามวางยาพิษข้า
ᵽyayamvag yaᵽíş q·a

450
00:30:08,246 --> 00:30:09,829
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เป็นเพราะข้อมูลจากท่าน
pé n ᵽeraà q·omuljakţ'an

451
00:30:09,880 --> 00:30:11,664
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าหยุดท่าน
q·ahyúdţ'an
ไม่ให้ดื่มไวน์นั้น
mâ' hä ·dw'm vân`ná·n

452
00:30:11,715 --> 00:30:13,633
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เพราะว่าท่านรู้ว่า
ᵽeraà v'aţ'anru·v'a
มันเป็นยาพิษ
mán pé nyaᵽíş

453
00:30:13,667 --> 00:30:16,002
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าแค่สงสัย
q·a xê' sg sáy

454
00:30:16,053 --> 00:30:18,421
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ท่านทรยศข้า
ţ'anţryç q·a

455
00:30:18,472 --> 00:30:20,640
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}มาตั้งแต่แรก
matá·g tê' rêk

456
00:30:20,674 --> 00:30:23,510
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ให้อภัยข้าด้วย
hä ·oƀáy q·ad·vy

457
00:30:23,561 --> 00:30:25,762
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าไม่ได้ตั้งใจให้...
q·a mâ' dâ·tá·g jä hä ·...

458
00:30:25,764 --> 00:30:28,097
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ได้โปรด คาลลีสิ
dâ· prôd xalli sí
ยกโทษให้ข้าเถอะ
yk ţôş hä · q·a đû́

459
00:30:28,099 --> 00:30:30,817
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ท่านขายความลับข้า
ţ'an qayxvamláb q·a
ให้ชายผู้ซึ่งสังหารบิดาข้า
hä ·cayfu· śẃ'g ság harbída q·a

460
00:30:30,851 --> 00:30:32,819
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}- และขโมยบัลลังก์จากพี่ข้าไป...
- lế q môybállág k`jakᵽi' q·a pâ...
- ข้าปกป้องท่าน
- q·apkp·og ţ'an

461
00:30:32,853 --> 00:30:34,237
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}สู้เพื่อท่าน
su· ᵽew'oţ'an
ฆ่าเพื่อท่าน
ᶍ'a ᵽew'oţ'an

462
00:30:34,271 --> 00:30:35,832
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}...แล้วท่านอยากให้ข้า
... lê·vţ'anoyak hä · q·a
ให้อภัยท่านหรือ
hä ·oƀáyţ'anhrwo

463
00:30:37,942 --> 00:30:39,776
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้ารักท่าน
q·arákţ'an

464
00:30:39,827 --> 00:30:41,778
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}รัก
rák

465
00:30:41,780 --> 00:30:44,614
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}รัก ท่านพูดอย่างนี้
rák ţ'anᵽudoy'ag ni·
กับข้าได้ยังไง
káb q·a dâ·yág gâ

466
00:30:44,616 --> 00:30:47,617
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}หากเป็นชายคนอื่น ข้าคงสั่งประหาร
hak pé ncayxnow'n q·axg sá'g prà har
ท่านทิ้งไปแล้ว
{\i0}ţ'anţí·g pâ lê·v

467
00:30:47,668 --> 00:30:50,920
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}แต่เป็นท่าน ข้าไม่ต้องการให้ท่านอยู่
tê' pé nţ'an q·a mâ't·og kar hä ·ţ'anoyu'
ในเมืองของข้า
nä müg qog q·a

468
00:30:50,955 --> 00:30:54,340
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}กลับไปหาเจ้านายท่าน
kláb pâha jã· nayţ'an
ที่คิงส์ แลนด์ดิ้ง
ţi'xíg s` lênd`dí·g 

469
00:30:54,375 --> 00:30:56,926
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ไปรับการอภัยโทษ หากทำได้
pârábkaroƀáy ţôş hakţṃ dâ·

470
00:31:00,297 --> 00:31:01,631
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}แดเนอริส ได้โปรด
dê nû rí s dâ· prôd

471
00:31:01,682 --> 00:31:05,218
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}อย่าได้ทึกทัก
oy'a dâ·ţẃkţák
แตะต้องตัวข้าอีก
tế t·og tvá q·aoik

472
00:31:05,269 --> 00:31:06,636
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}หรือเอ่ยนามข้า
hrwo oe'ynam q·a

473
00:31:06,687 --> 00:31:08,438
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ท่านมีเวลาถึงพลบค่ำ
ţ'an mi velađẃg ᵽlbx'ṃ 
เพื่อเก็บข้าวของ
ᵽew'o ké b q·av qog 

474
00:31:08,472 --> 00:31:09,806
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}และเดินทางออกจากเมืองนี้
lế dûnţag ookjak müg ni·

475
00:31:09,857 --> 00:31:12,809
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}ถ้าพบท่านในเมืองเมียร์รีน
đ·aᵽbţ'an nä müg mïr`rin
หลังจากพลบค่ำวันนี้
hlág jakᵽlbx'ṃ vánni·{\i0}

476
00:31:12,811 --> 00:31:15,478
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าจะจัดแจงให้โยนหัวท่าน
q·ajà jád jêg hä · yônhvá ţ'an
ลงอ่าวนายทาสไป
lg o'avnayţa s pâ

477
00:31:17,982 --> 00:31:19,649
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ไปซะ
pâ śà 

478
00:31:21,318 --> 00:31:23,052
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เดี๋ยวนี้
dei^yvni·

479
00:31:33,998 --> 00:31:36,549
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

480
00:32:18,208 --> 00:32:21,094
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}โม้ท เคลินเป็นของท่านแล้ว
mô·ţ xelín pé n qog ţ'an lê·v
ท่านพ่อ
ţ'anᵽ'o

481
00:32:27,768 --> 00:32:30,219
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เดินกับข้าหน่อย
dûn káb q·ahn'oy

482
00:32:30,271 --> 00:32:31,804
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ได้ข่าวอะไรจากล็อคไหม
dâ· q'avoà râjaklºox hmâ

483
00:32:31,855 --> 00:32:33,940
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ไม่เลย
mâ' ley

484
00:32:33,974 --> 00:32:35,224
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ไม่สำคัญ
mâ' sṃ xáñ

485
00:32:35,276 --> 00:32:37,277
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เด็กพิการตัวน้อยๆ
dé kᵽíkartvá n·oy~

486
00:32:37,311 --> 00:32:40,363
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ลอร์ดทางเหนือไม่มี
lor`dţag henwo mâ'mi
ใครเห็นเลยสักคน
xä r hé n ley sákxn

487
00:32:40,397 --> 00:32:43,366
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}สงสัยจะตายไปแล้ว
sg sáyjà tay pâ lê·v

488
00:32:45,369 --> 00:32:48,071
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}พวกไอรอนบอร์นส่วนใหญ่
ᵽvk orâonbor`n s'vn hñä'
ทิ้งตอนเหนือกันไปหมดแล้ว
ţí·g ton henwokán pâhmd lê·v

489
00:32:48,122 --> 00:32:52,075
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ทีนี้ ที่เหลือคงตามไปอีก
ţini· ţi' helwoxg tam pâoik
ต้องขอบคุณเจ้า
t·og qobxúṇ jã· 

490
00:32:54,495 --> 00:32:56,746
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}บอกมาสิเห็นอะไร
bokma sí hé noà râ

491
00:32:59,249 --> 00:33:03,753
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ทุ่งโล่ง ทุ่งหญ้า หุบเขา
ţú'g lô'g ţú'g hñ·a húb qã 

492
00:33:03,804 --> 00:33:06,756
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}บอกมาว่าเห็นอะไร
bokmav'a hé noà râ

493
00:33:11,011 --> 00:33:13,179
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ไม่มีอะไรเลย
mâ'mioà râ ley

494
00:33:13,230 --> 00:33:14,764
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ไม่ใช่ไม่มีอะไรเลย
mâ' cä ' mâ'mioà râ ley

495
00:33:14,766 --> 00:33:17,183
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}แดนเหนือต่างหาก
dên henwot'ag hak

496
00:33:17,234 --> 00:33:19,986
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ขี่ม้าไปเจ็ดร้อยไมล์ทางนั้น
qi'm·a pâ jé dr·oy mâl`ţag ná·n
ก็ยังเป็นแดนเหนืออยู่
kºyág pé n dên henwooyu'

497
00:33:20,020 --> 00:33:22,855
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}สี่้ร้อยไมล์ทางนั้น
si'·r·oy mâl`ţag ná·n

498
00:33:22,906 --> 00:33:24,941
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}สามร้อยไมล์ทางนี้
samr·oy mâl`ţag ni·

499
00:33:24,943 --> 00:33:28,861
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}แดนเหนือใหญ่ยิ่งกว่า
dên henwo hñä'yí'g kv'a
อีกหกอาณาจักรรวมกัน
oikhkoaṇajákrrvmkán

500
00:33:28,912 --> 00:33:30,747
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}และข้าเป็นผู้คุ้มภัยแดนเหนือ
lế q·a pé nfu·xú·mƀáy dên henwo

501
00:33:30,781 --> 00:33:33,282
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}แดนเหนือเป็นของข้า
dên henwo pé n qog q·a

502
00:33:35,085 --> 00:33:37,537
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ทีนี้บอกสิ
ţini·bok sí
เจ้าชื่ออะไร
jã· cw'ooà râ

503
00:33:41,125 --> 00:33:43,459
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}แรมเซย์ สโนว์
rêm śey` s nôv`

504
00:33:43,510 --> 00:33:45,628
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ไม่ ไม่ใช่
mâ' mâ' cä '
แรมเซย์ สโนว์
rêm śey` s nôv`

505
00:33:46,847 --> 00:33:48,631
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เปิดดูสิ
pû ddu sí

506
00:33:49,800 --> 00:33:51,801
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ตั้งแต่วันนี้
tá·g tê'vánni·
จวบจนวันสุดท้ายในชีวิตเจ้า
jvbjnván súdţ·ay nä civít jã· 

507
00:33:51,803 --> 00:33:53,519
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เจ้าคือ แรมเซย์ บอลตัน
jã· xwo rêm śey` boltán

508
00:33:53,554 --> 00:33:56,472
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}บุตรของรูส บอลตัน
bútr qog ru s boltán
ผู้คุ้มภัยแดนเหนือ
fu·xú·mƀáy dên henwo

509
00:34:02,730 --> 00:34:04,864
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ท่านให้เกียรติข้า
ţ'an hä · kïrtí q·a

510
00:34:04,898 --> 00:34:07,900
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าสาบานว่าจะเทิดทูนและคงไว้ซึ่งชื่อ
q·a sabanv'ajà ţû dţun lế xg vâ· śẃ'g cw'o

511
00:34:07,951 --> 00:34:09,902
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}และธรรมเนียมของท่าน
lế ťrrm nïm qog ţ'an

512
00:34:09,953 --> 00:34:12,321
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าจะทำตัวให้คู่ควร
q·ajà ţṃ tvá hä ·xu'xvr
ท่านพ่อ
ţ'anᵽ'o

513
00:34:12,323 --> 00:34:14,741
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าสัญญา
q·a sáñña

514
00:34:33,010 --> 00:34:36,846
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}มาเถอะ รี้ค
ma đû́ ri·x
ข้าต้องอาบน้ำหน่อย
q·at·og oabn·ṃ hn'oy

515
00:35:03,774 --> 00:35:05,591
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

516
00:35:05,626 --> 00:35:07,460
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เข้ามา
qã· ma

517
00:35:10,714 --> 00:35:12,882
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

518
00:35:20,691 --> 00:35:23,292
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}ครั้งแรกที่้ข้าเห็นเจ้า
xrá·g rêkţi'· q·a hé n jã· 
เจ้าเป็นเพียงเด็กคนหนึ
 jã· pé n ᵽïg dé kxnhnẃ{\i0}

519
00:35:23,327 --> 00:35:26,596
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}เด็กสาวจากตอนเหนือเดินทาง
 dé k savjakton henwo dûnţag 
มาเมืองหลวงเป็นครั้งแร
ma müg hlvg pé nxrá·g rê{\i0}

520
00:35:26,630 --> 00:35:29,332
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ไม่ใช่เด็กอีกต่อไปแล้ว
mâ' cä ' dé koikt'o pâ lê·v

521
00:35:32,736 --> 00:35:34,837
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ทำไมถึงช่วยข้า
ţṃ mâđẃg c'vy q·a

522
00:35:34,872 --> 00:35:37,240
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}พวกเขาคงจะโยนท่าน
ᵽvk qã xg jà yônţ'an
ลงประตูพระจันทร์ไป
lg prà tuᵽrà jánţr` pâ

523
00:35:37,274 --> 00:35:38,908
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}หากเขาพบว่า
hak qã ᵽbv'a
ท่านผิดจริง
ţ'anfídjríg 

524
00:35:38,959 --> 00:35:41,494
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}นั่นไม่ใช่คำตอบ
ná'n mâ' cä 'xṃ tob{\i0}

525
00:35:44,515 --> 00:35:46,249
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ถ้าพวกเขาประหารท่าน
đ·aᵽvk qã prà harţ'an

526
00:35:46,251 --> 00:35:47,750
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}แล้วพวกเขาจะ
lê·vᵽvk qã jà 
ทำอะไรกับข้าเล่า
ţṃ oà râkáb q·a lã' 

527
00:35:48,752 --> 00:35:51,087
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าไม่รู้
q·a mâ'ru·

528
00:35:51,138 --> 00:35:53,589
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าเองก็เหมือนกัน
q·a oeg kº hmewon kán

529
00:35:54,792 --> 00:35:56,759
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ปลอดภัยว่าที่จะพนัน
plodƀáyv'aţi'jà ᵽnán
ข้างคนที่รู้จัก
q·ag xnţi'ru·ják

530
00:35:56,810 --> 00:35:58,561
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เทียบกับคนแปลกหน้า
ţïbkábxn plêkhn·a
ที่ไม่รู้หรือ
ţi' mâ'ru·hrwo

531
00:36:00,564 --> 00:36:02,598
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}แล้วเจ้าคิดว่า
lê·v jã· xídv'a
รู้จักข้าหรือ
ru·ják q·ahrwo

532
00:36:04,234 --> 00:36:05,985
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้ารู้ว่ท่านต้องการอะไร
q·aru·v'ţ'ant·og karoà râ

533
00:36:06,019 --> 00:36:07,904
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}จริงหรือ
jríg hrwo{\i0}

534
00:36:23,504 --> 00:36:25,037
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าคิดว่ามันจะ
q·axídv'amánjà 
ทำให้ข้ามีความสุข
ţṃ hä · q·amixvam sú q

535
00:36:25,088 --> 00:36:27,039
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}แต่ก็ไม่นะ
tê'kº mâ'nà 
ไม่เชิงน่ะ
mâ' cû g n'à 

536
00:36:27,090 --> 00:36:29,125
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ไม่มีอะไรทำให้เจ้ามีความสุข
mâ'mioà râţṃ hä · jã· mixvam sú q

537
00:36:29,176 --> 00:36:30,793
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}- หลายอย่างจะตายที่ทำให้ข้ามีความสุข
- hlayoy'ag jà tayţi'ţṃ hä · q·amixvam sú q
- เช่นอะไร
- ce'noà râ

538
00:36:30,795 --> 00:36:32,845
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ฆ่าพูลลิเวอร์ ฆ่ารอร์จ
ᶍ'aᵽullí vû r` ᶍ'aror`j

539
00:36:32,880 --> 00:36:36,098
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}แสดงว่าที่เศร้านี่เพราะ
sêdg v'aţi' çrã· ni' ᵽeraà 
เจ้าไม่ได้ลงมือฆ่าจอฟฟรีย
jã· mâ' dâ·lg mwoᶍ'ajoᶂᶂriy

540
00:36:36,133 --> 00:36:37,383
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}งั้นใช่ไหม
g á·n cä ' hmâ

541
00:36:37,434 --> 00:36:38,968
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}อย่างน้อย ข้าน่าจะได้
oy'ag n·oy q·an'ajà dâ·
ไปยืนมุงเสียหน่อย
pâywn múg sïhn'oy

542
00:36:39,019 --> 00:36:42,021
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าอยากเห็นสายตาข้า
q·aoyak hé n sayta q·a
เมื่อเขาสำเนียกว่ามันจบแล้ว
mew'o qã sṃ nïkv'amánjb lê·v

543
00:36:42,055 --> 00:36:45,441
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ช่าย ไม่มีอะไรดีกว่า
c'ay mâ'mioà râdikv'a
สายตาแบบนั้นอีกแล้ว
sayta bêbná·noik lê·v

544
00:36:45,475 --> 00:36:47,977
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เจ้าปกป้องเขามา
jã· pkp·og qã ma
เกือบตลอดทั้งชีวิต
kübtlodţá·g civít

545
00:36:48,028 --> 00:36:49,395
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เจ้าคิดว่า
jã· xídv'a
จะช่วยเขาไว้ได้ไหม
jà c'vy qã vâ· dâ· hmâ

546
00:36:49,446 --> 00:36:52,465
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าไม่ได้คนชิมไวน์นะ
q·a mâ' dâ·xncím vân`nà 

547
00:36:54,568 --> 00:36:58,788
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เด็กเปรตนั่นสมควรตาย
dé k pertná'n smxvrtay
แต่ว่ายาพิษ...
tê'v'ayaᵽíş...

548
00:36:58,822 --> 00:37:01,657
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ยาพิษมันอาวุธของผู้หญิง
yaᵽíşmánoavúť qog fu·hñíg 

549
00:37:01,659 --> 00:37:03,543
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ผู้ชายน่ะใช้ดาบ
fu·cayn'à cä ·dab

550
00:37:03,577 --> 00:37:05,044
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ความหยิ่งทะนงล่ะซี
xvamhyí'g ţà ng l'à śi
ที่ทำให้พูดแบบนี้
ţi'ţṃ hä ·ᵽud bêbni·

551
00:37:05,078 --> 00:37:07,413
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เจ้าถึงเป็นนักฆ่าที่ดี
jã· đẃg pé nnákᶍ'aţi'di
ไม่ได้เสียที
mâ' dâ· sïţi

552
00:37:07,464 --> 00:37:10,249
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ต่อให้ต้องใช้กระดูกไก่ฆ่าจอฟฟรีย์
t'o hä ·t·og cä ·krà duk kâ'ᶍ'ajoᶂᶂriy`
ข้าก็จะทำ
q·akºjà ţṃ 

553
00:37:10,300 --> 00:37:11,717
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

554
00:37:11,752 --> 00:37:14,804
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้ายอมจ่ายเงืนเพื่อดูเลยล่ะ
q·ayomj'ay gewn ᵽew'odu leyl'à 

555
00:37:14,838 --> 00:37:17,423
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

556
00:37:17,474 --> 00:37:20,560
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เจ้าน่าจะยอมปล่อยให้ข้าเผาแผล
jã· n'ajà yompl'oy hä · q·a fã fêl

557
00:37:20,644 --> 00:37:23,095
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}หมัดกัดน่ะ
hmádkádn'à 

558
00:37:23,146 --> 00:37:26,566
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}หมัดกัดเนี่ยแหละที่ทำให้
hmádkád nei'y hêlà ţi'ţṃ hä ·
เจ้าเดินช้าลงกว่าที่เคยเ
jã· dûnc·alg kv'aţi' xeye

559
00:37:26,650 --> 00:37:29,902
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เราก็ต้องเดินต่อกันอีกไม่นานแล้วนะ
rã kºt·og dûnt'okánoik mâ'nan lê·vnà 

560
00:37:29,937 --> 00:37:31,854
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}คิดจริงๆหรือว่าน้าข้า
xídjríg ~hrwov'an·a q·a
จะจ่ายเงินเจ้า
jà j'ay gûn jã· 

561
00:37:31,905 --> 00:37:33,489
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}อือ นางจะช่าย
owo nag jà c'ay

562
00:37:33,523 --> 00:37:34,857
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าไม่เคยพบนางเลย
q·a mâ' xeyᵽbnag ley

563
00:37:34,908 --> 00:37:38,327
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ไม่สำคัญ
mâ' sṃ xáñ
เจ้าเป็นญาติ
jã· pé nñatí

564
00:37:39,529 --> 00:37:42,949
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ครอบครัว เกียรติยศ
xrobxrvá kïrtíyç
คำกล่าวไร้สาระนั่น
xṃ kl'av râ· sarà ná'n

565
00:37:43,000 --> 00:37:45,534
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}พวกใต้เท้า ท่านหญิงทั้งหลาย
ᵽvk tä · ţã· ţ'anhñíg ţá·g hlay
วันๆก็พูดกันอยู่แค่นี้
ván~kºᵽudkánoyu' xê'ni·

566
00:37:45,586 --> 00:37:47,753
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าไม่ได้ท่านหญิงเสียหน่อย
q·a mâ' dâ·ţ'anhñíg sïhn'oy

567
00:37:49,256 --> 00:37:51,040
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ใครกันที่จะผ่านประตูเลือด
xä rkánţi'jà f'anprà tu lüd

568
00:37:51,042 --> 00:37:54,377
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ก็เดอะ ฮาวน์
kº dû́ ḥavn`
แซนดอร์ คลีเกนไงเล่า
śêndor` xli ken gâ lã' 

569
00:37:54,428 --> 00:37:56,712
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}แล้วก็...
lê·vkº...

570
00:37:56,714 --> 00:37:59,715
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เพื่อนร่วมทาง อาร์ย่า สตาร์ค
ᵽew'onr'vmţag oar`y'a star`x

571
00:37:59,766 --> 00:38:02,718
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}หลานของท่านหญิงไลซ่า แอรินของเจ้า
hlan qog ţ'anhñíg lâ ś'a oêrín qog jã· {\i0}

572
00:38:02,769 --> 00:38:05,638
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}งั้นต้องขอแสดงความเสียใจด้วย
g á·nt·og qo sêdg xvam sï jä d·vy

573
00:38:05,689 --> 00:38:07,974
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ท่านหญิงแอรินสิ้น
ţ'anhñíg oêrín sí·n

574
00:38:11,311 --> 00:38:13,229
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เมื่อสามวันก่อน
mew'o samván k'on

575
00:38:16,066 --> 00:38:18,651
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

576
00:38:24,908 --> 00:38:27,043
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

577
00:38:31,248 --> 00:38:33,416
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าไม่เคยจากบ้านเลย
q·a mâ' xeyjakb·an ley
ท่านลุงปีเตอร์
ţ'anlúg pi tû r`

578
00:38:33,418 --> 00:38:35,584
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}- ข้ากลัว ไม่อยากจาก
- q·aklvá mâ'oyakjak
- ไม่เห็นต้องกลัว
- mâ' hé nt·og klvá 

579
00:38:35,586 --> 00:38:38,671
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ลอร์ดแห่งเวลต้องอยู่ที่เอียรี
lor`d hê'g velt·og oyu'ţi' oïri
แม่เคยบอก
mê' xeybok

580
00:38:38,722 --> 00:38:41,223
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}นางบอกว่าข้างนอกไม่ปลอดภัย
nag bokv'a q·ag nok mâ'plodƀáy

581
00:38:41,258 --> 00:38:42,975
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้างในก็ไม่ปลอดภัยสำหรับนาง
q·ag nä kº mâ'plodƀáy sṃ hrábnag 

582
00:38:43,010 --> 00:38:46,762
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}คนก็ตายที่โต๊ะกินข้าวได้
xn kºtayţi' tô¨à kín q·av dâ·

583
00:38:46,813 --> 00:38:48,932
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ตายขณะนอนบนเตียง
tay qṇà nonbn tïg 

584
00:38:48,933 --> 00:38:52,351
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ตายขณะใช้กระโถน
tay qṇà cä ·krà đôn

585
00:38:52,402 --> 00:38:54,770
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ทุกคนตายไม่ช้าก็เร็ว
ţúkxntay mâ'c·akº ré v

586
00:38:54,821 --> 00:38:56,656
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ไม่ต้องกังวลเรื่องการตายหรอก
mâ't·og kág vl rew'og kartayhrok

587
00:38:56,690 --> 00:38:59,408
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}กังวลเรื่องการมีชีวิตดีกว่า
kág vl rew'og karmicivítdikv'a

588
00:38:59,443 --> 00:39:01,827
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}กุมบังเหียนชีวิตตนเอง
kúmbág hïncivíttn oeg 

589
00:39:01,862 --> 00:39:04,280
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ตราบเท่าที่ยังมีมัน
trab ţã' ţi'yág mimán

590
00:39:04,331 --> 00:39:07,283
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เป็นลอร์ดแห่งเวล
pé nlor`d hê'g vel
ต้องทำได้หยั่งงั้นแหละ
t·og ţṃ dâ·hyá'g g á·n hêlà 

591
00:39:07,285 --> 00:39:09,919
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

592
00:39:31,308 --> 00:39:33,309
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ไปกันหรือยัง
pâkánhrwoyág 

593
00:39:40,701 --> 00:39:42,985
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ไวน์ช่วยได้เสมอ
vân`c'vy dâ· semo

594
00:39:44,654 --> 00:39:47,123
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ขอขอบคุณนะ
qo qobxúṇnà 

595
00:39:48,625 --> 00:39:50,493
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}การไต่สวนด้วยการประลอง
kar tâ' svnd·vykarprà log 

596
00:39:51,878 --> 00:39:54,964
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ตัดสินว่าถูกหรือผิด
tád sínv'ađukhrwofíd

597
00:39:54,998 --> 00:39:57,166
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ในสายตาของทวยเทพ
nä sayta qog ţvy ţeᵽ

598
00:39:57,217 --> 00:39:59,835
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}โดยการให้ชายอีกสองคน
dôykar hä ·cayoik sog xn
ห่ำหั่นกันจนสิ้นชีวา
h'ṃ há'n kánjn sí·nciva

599
00:39:59,837 --> 00:40:02,638
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}บอกให้รู้นิสัยเทพเยอะเลย
bok hä ·ru·ní sáy ţeᵽ yû́ ley

600
00:40:05,008 --> 00:40:06,675
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}อีกนานมากไหม
oiknan mak hmâ

601
00:40:06,727 --> 00:40:09,045
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ไม่นาน
mâ'nan

602
00:40:12,065 --> 00:40:14,216
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}คิดว่าโอเบรินมีสิทธิไหม
xídv'a oô berín mi síţťí hmâ

603
00:40:17,070 --> 00:40:19,188
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}อสรพิษแดงแห่งดอร์น
o srᵽíş dêg hê'g dor`n

604
00:40:19,239 --> 00:40:21,440
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ฉายาอย่างนี้คงไม่ได้ได้มาอย่างง่ายๆหรอกเนอะ
zayaoy'ag ni·xg mâ' dâ· dâ·maoy'ag g 'ay~hrok nû́

605
00:40:21,491 --> 00:40:22,858
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}ข้าไม่เคยเห็นเขาสู้
 q·a mâ' xey hé n qã su·{\i0}

606
00:40:22,943 --> 00:40:25,661
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เขาจะต้องตาย
qã jà t·og tay
ข้าจะต้องตาย
q·ajà t·og tay

607
00:40:25,695 --> 00:40:26,996
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}โอเบรินเชื่อมันในตัวเอง
oô berín cew'omán nä tvá oeg 

608
00:40:27,030 --> 00:40:29,081
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ถ้าพูดกันแบบเบาๆน่ะนะ
đ·aᵽudkán bêb bã ~n'à nà 

609
00:40:30,333 --> 00:40:32,284
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}สังหารราชวงศ์นี่
ság harracvg ç`ni'
ต้องโทษยังไงนะ
t·og ţôşyág gânà 

610
00:40:32,335 --> 00:40:35,121
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ถ่วงน้ำ ฆ่าตัดตอน
đ'vg n·ṃ ᶍ'atádton
แขวนคอ
qêvnxo

611
00:40:35,172 --> 00:40:37,506
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}-{\i1}จับเข้าเครื่องทรมาน
{\i0}-{\i1}jáb qã· xrew'og ţrman
{\i0}- ตัดคอ
- tádxo

612
00:40:37,541 --> 00:40:39,275
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}ดูธรรมดาเนอะ
duťrrmda nû́{\i0}

613
00:40:39,309 --> 00:40:41,811
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}แล้วเขาเป็นหลานข้าด้วย
 lê·v qã pé nhlan q·ad·vy
เรียกว่าอะไรนะ
 rïkv'aoà rânà {\i0}

614
00:40:41,845 --> 00:40:43,379
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ภาดาฆาตคือพี่น้อง
ƀadaᶍatxwoᵽi'n·og 

615
00:40:43,381 --> 00:40:45,548
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ธีตฆาตคือลูกชาย
ťitᶍatxwolukcay

616
00:40:46,600 --> 00:40:49,135
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ภาคิฆาต
ƀaxíᶍat
น่าจะใช่นะ
n'ajà cä 'nà 

617
00:40:51,772 --> 00:40:54,273
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}มาตุฆาต ปิตุฆาต
matúᶍat pítúᶍat

618
00:40:54,307 --> 00:40:57,193
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ทารกฆาต อัตวินิบาตกรรม
ţarkᶍat oátvíníbatkrrm

619
00:40:58,728 --> 00:41:01,147
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ไม่มีการฆ่าแบบนั้นเลย
mâ'mikarᶍ'a bêbná·n ley
ที่ไม่มีชื่อเรียกของมัน
ţi' mâ'micw'o rïk qog mán

620
00:41:01,198 --> 00:41:03,065
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ฆ่าญาติไง
ᶍ'añatí gâ

621
00:41:03,067 --> 00:41:05,167
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}ญาติ ใช่
ñatí cä '{\i0}

622
00:41:05,202 --> 00:41:06,902
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ไม่มีใครเรียกการฆ่าญาติ
mâ'mi xä r rïkkarᶍ'añatí

623
00:41:06,953 --> 00:41:08,737
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เยี่ยมมาก
yei'ymmak

624
00:41:08,789 --> 00:41:11,869
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เจ้าจำญาติออร์สันได้ไหม
jã· jṃ ñatíoor` sán dâ· hmâ
ออร์สันแลนนิสเตอร์
oor` sán lênní s tû r`

625
00:41:11,875 --> 00:41:14,160
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ได้สิ แม่นม
dâ· sí mê'n m
ทำเขาหล่นหัวกระแทกพื้น
ţṃ qã hl'nhvá krà ţêkᵽw·n

626
00:41:14,211 --> 00:41:16,796
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}- เลยกลายเป็นปัญญานิ่ม
- leyklay pé npáññaní'm
-{\i1}นิ่มหรือ
{\i0}-{\i1}ní'mhrwo{\i0}

627
00:41:16,830 --> 00:41:18,881
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ใช้เวลาทั้งวันในสวน
cä · velaţá·g ván nä svn

628
00:41:18,915 --> 00:41:20,666
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ใช้หินไล่บี้เต่าทอง
cä ·hín lâ'bi· tã' ţog 

629
00:41:20,717 --> 00:41:22,751
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

630
00:41:24,421 --> 00:41:26,589
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ไม่มีอะไรทำให้
mâ'mioà râţṃ hä ·
เขามีความสุขไปมากกว่านั้นอีกแล้ว
qã mixvam sú q pâmakkv'aná·noik lê·v

631
00:41:26,640 --> 00:41:27,973
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ไม่มีอะไรให้เจ้า
mâ'mioà râ hä · jã· 
มีความสุขไปมากกว่านั้น
mixvam sú q pâmakkv'aná·n

632
00:41:28,008 --> 00:41:29,892
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ทั่วไปคิดว่าการที่ถูก
ţá'v pâxídv'akarţi'đuk
ทรมานจิตใจตั้งแต่แรกเกิด
ţrmanjít jä tá·g tê' rêk kû d

633
00:41:29,926 --> 00:41:32,094
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}จะทำให้เจ้ามีจิตสงสาร
jà ţṃ hä · jã· mijít sg sar
พวกที่ไม่สมประกอบ
ᵽvkţi' mâ' smprà kob

634
00:41:32,096 --> 00:41:35,314
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ในทางตรงกันข้ามเลยนะ การได้หัวเราะ
nä ţag trg kán q·am leynà kar dâ·hvá rò 
เวลาชาวบ้านทุกข
velacavb·anţúk q

635
00:41:35,348 --> 00:41:37,316
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เป็นอย่างเดียวที่ทำให้
pé noy'ag dïvţi'ţṃ hä ·
ข้ารู้สึกว่าตัวเองก็เหมือน
q·aru· sẃkv'atvá oeg kº hmewon

636
00:41:37,350 --> 00:41:39,235
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}แต่มุกก็ค่อยๆฝืดไป
tê'múkkºx'oy~ƒwd pâ

637
00:41:39,269 --> 00:41:41,153
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}สำหรับเจ้า
 sṃ hráb jã· 
เจ้าเลิกสนใจ
 jã· lû k sn jä {\i0}

638
00:41:41,188 --> 00:41:42,855
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าไปสนใจอย่างอื่น
q·a pâ sn jä oy'ag ow'n

639
00:41:42,906 --> 00:41:44,907
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ใช่ อย่างอื่น
cä ' oy'ag ow'n

640
00:41:47,110 --> 00:41:48,777
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}แต่ข้าก็อยู่กับออร์สันต่อไป
tê' q·akºoyu'káboor` sánt'o pâ

641
00:41:48,829 --> 00:41:50,779
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}ทำไม
ţṃ mâ{\i0}

642
00:41:50,781 --> 00:41:52,248
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ก็ข้าสงสาร
kº q·a sg sar

643
00:41:52,282 --> 00:41:54,617
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ทำไมเขาต้องบี้เต่าทองด้วย
ţṃ mâ qã t·og bi· tã' ţog d·vy

644
00:41:54,668 --> 00:41:56,218
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ทำแล้วได้อะไร
ţṃ lê·v dâ·oà râ

645
00:41:56,253 --> 00:41:58,337
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}อย่างแรกที่ข้าทำคือถามเขา
oy'ag rêkţi' q·aţṃ xwođam qã {\i0}

646
00:41:58,371 --> 00:42:02,124
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}"ออร์สัน ทำไมเจ้าถึงบี้เต่าทองล่ะ"
"oor` sán ţṃ mâ jã· đẃg bi· tã' ţog l'à "

647
00:42:02,159 --> 00:42:05,177
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เขาตอบข้ามาว่า
qã tob q·amav'a
"บี้เต่าทอง
"bi· tã' ţog 

648
00:42:05,212 --> 00:42:08,130
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}บี้มัน"
bi·mán"

649
00:42:09,266 --> 00:42:10,933
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}แต่ข้าก็ยังไม่ล้มเลิก
 tê' q·akºyág mâ'l·m lû k{\i0}

650
00:42:10,967 --> 00:42:12,635
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าเป็นคนฉลาดที่สุด
q·a pé nxnzladţi' súd
ที่ตัวเองรู้จัก
ţi'tvá oeg ru·ják

651
00:42:12,686 --> 00:42:15,221
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}แน่นอนว่าข้ามีคุณสมบัติพร้อม
nê'nonv'a q·amixúṇ smbátíᵽr·om
ที่จะไขความลับข้อนี้
ţi'jà qâxvamláb q·oni·

652
00:42:15,272 --> 00:42:16,939
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ที่อยู่ในจิตใจของเจ้าทึ่ม
ţi'oyu' nä jít jä qog jã· ţẃ'm

653
00:42:16,973 --> 00:42:20,526
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าเลยไปที่ห้องสมุด
q·a ley pâţi'h·og smúd
ของเมยสเตอร์โวลาร์ริค
qog mey s tû r` vôlar`ríx

654
00:42:20,560 --> 00:42:22,728
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}โวลาร์ริคน่ะนะ
vôlar`ríxn'à nà 
พยายามจับตัวข้าครั้งนึง
ᵽyayamjábtvá q·axrá·g nẃg 

655
00:42:22,779 --> 00:42:25,281
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}กลายเป็นว่า มีเรื่องเขียนเกี่ยวกับ
klay pé nv'a mi rew'og qïn kei'yvkáb
คนยิ่งใหญ่มากเก
xnyí'g hñä'mak ke

656
00:42:25,315 --> 00:42:27,483
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}และมีไม่พอเลยเรื่องคนทึ่มเนี่ย
lế mi mâ'ᵽo ley rew'og xnţẃ'm nei'y

657
00:42:27,485 --> 00:42:29,818
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ไม่เห็นถูกต้องเลย
mâ' hé nđukt·og ley

658
00:42:29,820 --> 00:42:31,787
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ยังไงก็ตาม ข้าไม่พบอะไร
yág gâkºtam q·a mâ'ᵽboà râ

659
00:42:31,821 --> 00:42:33,822
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ที่ช่วยอธิบายอาการป่วย
ţi'c'vyoťíbayoakarp'vy
ของออร์สันเลย
qog oor` sán ley

660
00:42:33,824 --> 00:42:36,659
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}หรือเหตุผลว่าทำไม เขาถึงสังหารเต่าทอง
hrwo hetúflv'aţṃ mâ qã đẃg ság har tã' ţog 
อย่างไม่หยุด
oy'ag mâ'hyúd

661
00:42:36,661 --> 00:42:39,028
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}ข้าเลยกลับไปที่ต้นเรื่อง
 q·a leykláb pâţi't·n rew'og {\i0}

662
00:42:39,062 --> 00:42:41,230
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}ข้าอาจจะไม่สามารถ
 q·aoajjà mâ' samarđ
สื่อสารกับออร์สันสำเร็จ
 sw'o sarkáboor` sán sṃ ré j{\i0}

663
00:42:41,264 --> 00:42:43,883
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}แต่ข้าสังเกตเขาได้
tê' q·a ság ket qã dâ·
เฝ้าดู
ƒã· du

664
00:42:43,917 --> 00:42:46,168
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เหมือนที่คนเฝ้าดูสัตว์
hmewonţi'xn ƒã· du sátv`

665
00:42:46,170 --> 00:42:49,250
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เพื่อศึกษาให้เข้าใจ
ᵽew'oçẃkşa hä · qã· jä 
พฤติกรรมของพวกมัน
ᵽŗtíkrrm qog ᵽvkmán

666
00:42:51,892 --> 00:42:53,259
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}และขณะที่ข้าเฝ้าดู
lế qṇà ţi' q·a ƒã· du

667
00:42:53,310 --> 00:42:55,811
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าก็ยิ่งมั่นใจมากขึ้นเรื่อยๆ
q·akºyí'g má'n jä mak qẃ·n rew'oy~

668
00:42:55,845 --> 00:42:58,480
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ว่ามีอะไรสักอย่างเกิดขึ้น
v'amioà râ sákoy'ag kû d qẃ·n

669
00:42:58,515 --> 00:43:01,734
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ใบหน้าเขาเป็นเหมือน
bä hn·a qã pé n hmewon
หน้ากระดาษของหนังสือ
hn·akrà daş qog hnág swo

670
00:43:01,768 --> 00:43:03,686
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ที่เขียนด้วยภาษาที่ข้าไม่เข้าใจ
ţi' qïnd·vyƀaşaţi' q·a mâ' qã· jä 

671
00:43:03,737 --> 00:43:06,572
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}แต่เขาไม่ได้ไร้จิตใจ
tê' qã mâ' dâ· râ·jít jä 
เขามีเหตุผลของตัวเอง
qã mi hetúfl qog tvá oeg 

672
00:43:06,606 --> 00:43:09,858
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}และข้าก็หมกหมุ่น
 lế q·akºhmkhmú'n
อยากรู้ว่าเหตุผลเหล่านั้นคืออ
oyakru·v'a hetúfl hlã' ná·nxwoo{\i0}

673
00:43:09,910 --> 00:43:13,445
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าเริ่มที่จะใช้เวลาจำนวนมาก
q·a rû'mţi'jà cä · velajṃ nvn mak
เกินปกติในการเฝ้าดูเ
kûnpktí nä kar ƒã· due

674
00:43:13,496 --> 00:43:16,115
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้ากินอาหารกลางวันในสวน
q·akínoaharklag ván nä svn

675
00:43:16,166 --> 00:43:18,250
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เคี้ยวเนื้อลูกแกะเข้ากับเสียงดนตรี...
xei·yv new·oluk kế qã· káb sïg dntri...

676
00:43:18,285 --> 00:43:19,952
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

677
00:43:20,003 --> 00:43:22,871
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}และในยามที่ข้าไม่ได้เฝ้าดูเขา
lế nä yamţi' q·a mâ' dâ· ƒã· du qã 
ข้าก็คิดถึงเรื่องเข
q·akºxídđẃg rew'og qe

678
00:43:22,873 --> 00:43:25,674
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ในขณะที่ท่านพ่อพร่ำพูดเรื่อง
nä qṇà ţi'ţ'anᵽ'oᵽr'ṃ ᵽud rew'og 
ชื่อเสียงของวงศ์ตระก
cw'o sïg qog vg ç`trà k

679
00:43:25,709 --> 00:43:27,443
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}ข้าก็คิดเรื่อง
 q·akºxíd rew'og 
เต่าทองของออร์สัน
 tã' ţog qog oor` sán{\i0}

680
00:43:27,477 --> 00:43:30,346
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าอ่านประวัติศาสตร์เรื่อง
q·ao'anprà vátíça str` rew'og 
การพิชิตของพวกทาร์แกเร
karᵽícít qog ᵽvkţar` kê re

681
00:43:30,380 --> 00:43:32,548
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}แต่แทนที่ข้าจะได้ยินเสียงปีกมังกร
tê' ţênţi' q·ajà dâ·yín sïg pikmág kr
ไม่หรอก
mâ'hrok

682
00:43:32,599 --> 00:43:35,551
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าได้ยิน...
q·a dâ·yín...

683
00:43:35,602 --> 00:43:39,355
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}และข้าก็ยังคิดไม่แตก
 lế q·akºyág xíd mâ' têk
ว่าเขาทำไปทำไม
v'a qã ţṃ pâţṃ mâ{\i0}

684
00:43:39,389 --> 00:43:41,690
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}และข้าต้องรู้ให้ได้
lế q·at·og ru· hä · dâ·
เพราะมันเลวร้ายมาก
ᵽeraà mán levr·aymak

685
00:43:41,725 --> 00:43:45,060
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ที่เต่าทองพวกนั้นต้องตาย
ţi' tã' ţog ᵽvkná·nt·og tay
โดยไร้เหตุผล
dôy râ· hetúfl

686
00:43:45,111 --> 00:43:46,645
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ทุกๆวันทั่วโลก
ţúk~vánţá'v lôk

687
00:43:46,696 --> 00:43:50,065
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}บุรุษ สตรี และเด็กต่างถูก
búrúş stri lế dé kt'ag đuk
ฆ่าในจำนวนที่เทียบเคียงได
ᶍ'a nä jṃ nvnţi' ţïb xïg dâ

688
00:43:50,116 --> 00:43:52,901
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ใครกันจะมานั่งสนใจเต่าทอง
xä rkánjà maná'g sn jä tã' ţog 

689
00:43:52,953 --> 00:43:55,738
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้ารู้ ข้ารู้
q·aru· q·aru·
แต่กระทั่งก็ทำให้ข้ารู้สึกแย่
tê'krà ţá'g kºţṃ hä · q·aru· sẃk yê'

690
00:43:55,789 --> 00:43:59,325
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ซากของพวกมันกองสูงขึ้น
śak qog ᵽvkmán kog sug qẃ·n
เป็นเวลานานหลายปี
pé n velananhlaypi

691
00:43:59,376 --> 00:44:01,210
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}มีพวกแมลงจำนวนนับไม่ถ้วน
miᵽvk mêlg jṃ nvnnáb mâ'đ·vn

692
00:44:01,244 --> 00:44:04,213
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ที่ถูกบี้ เหี่ยวแห้ง
ţi'đukbi· hei'yv hê·g 
และกลับสู้พื้นดิน
lế kláb su·ᵽw·ndín

693
00:44:04,247 --> 00:44:06,632
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ในฝัน ข้าเห็นตัวเอง
nä ƒán q·a hé ntvá oeg 

694
00:44:06,666 --> 00:44:09,134
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ยืนอยู่บนหาดที่สร้างขึ้น
ywnoyu'bnhadţi' sr·ag qẃ·n
มาจากซากของเต่าทอง
majak śak qog tã' ţog 

695
00:44:09,169 --> 00:44:11,249
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}หาดนั้นกว้างจน
hadná·n kv·ag jn
สุดลูกหูลูกตา
súdlukhulukta

696
00:44:11,254 --> 00:44:13,422
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าตื่นมาพร้อมน้ำตา
q·atw'n maᵽr·omn·ṃ ta

697
00:44:13,424 --> 00:44:15,808
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ร่ำไห้เพราะซาก
r'ṃ hâ· ᵽeraà śak
ที่ไม่เหลือรูปของพวกมัน
ţi' mâ' helworup qog ᵽvkmán

698
00:44:15,842 --> 00:44:18,177
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าพยายามหยุดออร์สันครั้งหนึ่ง
q·aᵽyayamhyúdoor` sánxrá·g hnẃ'g 

699
00:44:18,228 --> 00:44:19,595
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เขาตัวใหญ่กว่าเจ้า
qã tvá hñä'kv'a jã· 
เกือบสองเท่านะ
küb sog ţã' nà 

700
00:44:19,646 --> 00:44:21,397
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เขาแค่ผลักข้าไป
qã xê'flák q·a pâ
ข้างๆพร้อมส่งเสียง
q·ag ~ᵽr·om s'g sïg 

701
00:44:21,431 --> 00:44:23,983
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}และไล่บี้มันต่อไป
lế lâ'bi·mánt'o pâ

702
00:44:24,017 --> 00:44:26,518
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ทุกๆวันจนกระทั่งลา
ţúk~vánjn krà ţá'g la

703
00:44:26,569 --> 00:44:28,730
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ถีบอกเขาและฆ่าเขา
đibok qã lế ᶍ'a qã 

704
00:44:39,366 --> 00:44:41,784
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เจ้าคิดว่าไง
jã· xídv'a gâ

705
00:44:41,835 --> 00:44:44,286
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เขาทำลงไปทำไม
qã ţṃ lg pâţṃ mâ

706
00:44:44,288 --> 00:44:46,622
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ทั้งหมดนี่คืออะไรกันแน่
ţá·g hmdni'xwooà râkán nê'

707
00:44:50,310 --> 00:44:52,428
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ไม่รู้สิ
mâ'ru· sí

708
00:44:54,597 --> 00:44:57,049
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

709
00:45:10,980 --> 00:45:12,865
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}โชคดีนะ วันนี้
côxdinà vánni·

710
00:45:18,788 --> 00:45:21,540
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

711
00:45:30,383 --> 00:45:33,001
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

712
00:45:45,398 --> 00:45:47,349
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ดูเป็นเกราะที่บางเชียว
du pé n keraà ţi'bag cïv

713
00:45:47,400 --> 00:45:48,767
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้ายังอยากขยับได้นี่
q·ayág oyak qyáb dâ·ni'

714
00:45:48,818 --> 00:45:51,059
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ใส่หมวกเกราะก็ยังดีนะ
sä 'hmvk keraà kºyág dinà 

715
00:45:52,822 --> 00:45:54,523
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ท่านไม่ควรดื่มก่อนสู้
ţ'an mâ'xvrdw'mk'on su·

716
00:45:54,525 --> 00:45:56,742
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เจ้าเรียนรู้นี้มาจาก
jã· rïnru·ni·majak
เวลาที่ฝึกฝนในสนามสู้หรือ
velaţi'ƒẃkƒn nä snam su·hrwo

717
00:45:56,776 --> 00:45:59,078
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าดื่มก่อนสู้เสมอ
q·adw'mk'on su· semo

718
00:45:59,112 --> 00:46:01,530
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}มันอาจทำให้ท่านตายได้
mánoajţṃ hä ·ţ'antay dâ·
มันอาจทำให้ข้าตายได้
mánoajţṃ hä · q·atay dâ·

719
00:46:01,581 --> 00:46:04,533
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้ายังไม่ตายวันนี้หรอก
q·ayág mâ'tayvánni·hrok

720
00:46:06,870 --> 00:46:09,371
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

721
00:46:12,008 --> 00:46:13,592
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ท่านจะสู้กับนั้นเรอะ
ţ'anjà su·kábná·n rû́

722
00:46:13,626 --> 00:46:16,178
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าจะฆ่านั้นตั้งหาก
q·ajà ᶍ'aná·ntá·g hak

723
00:46:20,517 --> 00:46:22,217
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าไม่เคยเห็นใครสูง
q·a mâ' xey hé n xä r sug 
เท่านั้นมาก่อนเลย
ţã' ná·n mak'on ley

724
00:46:22,219 --> 00:46:24,970
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ขนาดไม่สำคัญเมื่อเจ้า
qnad mâ' sṃ xáñ mew'o jã· 
ล้มก้นจ้ำเบ้าอยู่กับพื้น
l·mk·nj·ṃ bã· oyu'kábᵽw·n

725
00:46:25,054 --> 00:46:26,305
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ขอบคุณทวยเทพ
qobxúṇţvy ţeᵽ

726
00:46:26,356 --> 00:46:28,807
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

727
00:46:28,858 --> 00:46:31,994
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ต่อหน้าทวยเทพและมนุษย์
t'ohn·aţvy ţeᵽ lế mnúşy`

728
00:46:32,028 --> 00:46:34,229
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เรามารวมตัวกันเพื่อตัดสิน
rã marvmtvá kán ᵽew'otád sín

729
00:46:34,231 --> 00:46:37,032
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ความผิดหรือบริสุทธิ์ของ...
xvamfídhrwobrí súţťí` qog ...

730
00:46:38,651 --> 00:46:41,203
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}ชายผู้นี้ ทีเรียน แลนนิสเตอร์
cayfu·ni· ţi rïn lênní s tû r`{\i0}

731
00:46:41,237 --> 00:46:43,405
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}ขอให้เทพมารดาทรงมีเมตตา
 qo hä · ţeᵽmardaţrg mi metta{\i0}

732
00:46:43,407 --> 00:46:47,576
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ขอให้เทพบิดรมอบความยุติธรรม
qo hä · ţeᵽbídrmobxvamyútíťrrm
ตามเห็นสมควร
tam hé n smxvr

733
00:46:47,627 --> 00:46:50,329
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}และเทพนักรบนำพามือ...
lế ţeᵽnákrbnṃ ᵽamwo...

734
00:46:50,380 --> 00:46:53,499
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ของตัวแทน...
qog tvá ţên...

735
00:47:01,391 --> 00:47:03,642
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}อย่าทิ้งข้าไว้ใน
oy'aţí·g q·a vâ· nä 
โลกนี้คนเดียวนะ
lôkni·xn dïvnà 

736
00:47:03,676 --> 00:47:05,594
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ไม่มีวัน
mâ'miván

737
00:47:17,941 --> 00:47:19,942
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

738
00:47:25,999 --> 00:47:27,699
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}พวกเขาได้บอกไหม
ᵽvk qã dâ·bok hmâ
ว่าข้าเป็นใคร
v'a q·a pé n xä r

739
00:47:27,750 --> 00:47:29,418
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}คนชะตาขาด
xncà ta qad

740
00:47:34,374 --> 00:47:37,125
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าคือน้องชายของ
q·axwon·og cay qog 
อีเลีย มาร์เทล
oi lï mar` ţel

741
00:47:37,160 --> 00:47:40,212
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}รู้ไหมทำไมข้าถึงถ่อมาไกล
ru· hmâţṃ mâ q·ađẃg đ'oma kâl
ถึงเมืองเน่าเหม็น
đẃg müg nã' hmeºn

742
00:47:40,263 --> 00:47:42,464
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}แห่งนี้
hê'g ni·

743
00:47:42,515 --> 00:47:44,349
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เพื่อเจ้าไง
ᵽew'o jã· gâ

744
00:47:48,855 --> 00:47:51,807
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าจะต้องได้ยิน
q·ajà t·og dâ·yín
เจ้าสารภาพก่อนเจ้าตาย
jã· sarƀaᵽk'on jã· tay

745
00:47:51,858 --> 00:47:53,859
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เจ้าข่มขืนพี่สาวข้า
jã· q'm qwnᵽi' sav q·a

746
00:47:53,893 --> 00:47:55,310
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}สังหารนาง
ság harnag 

747
00:47:55,345 --> 00:47:57,112
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ฆ่าลูกๆของนาง
ᶍ'aluk~ qog nag 

748
00:47:57,146 --> 00:47:59,865
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}พูดออกมา จะได้จบเรื่องเร็วๆ
ᵽudookma jà dâ·jb rew'og ré v~

749
00:47:59,899 --> 00:48:01,617
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

750
00:48:07,957 --> 00:48:10,993
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}พูดออกมาสิ
ᵽudookma sí
You raped her.

751
00:48:12,212 --> 00:48:14,830
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เจ้าข่มขืนนาง
jã· q'm qwnnag 

752
00:48:14,832 --> 00:48:17,466
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

753
00:48:17,500 --> 00:48:18,884
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ฆ่าลูกๆของนาง
ᶍ'aluk~ qog nag 

754
00:48:29,062 --> 00:48:30,429
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

755
00:48:30,480 --> 00:48:31,730
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เจ้าข่มขืนนาง!
jã· q'm qwnnag !

756
00:48:31,764 --> 00:48:32,981
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}สังหารนาง!
ság harnag !

757
00:48:33,016 --> 00:48:35,033
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ฆ่าลูกๆของนาง!
ᶍ'aluk~ qog nag !

758
00:48:35,068 --> 00:48:36,518
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

759
00:48:50,199 --> 00:48:52,701
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

760
00:49:08,434 --> 00:49:09,154
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

761
00:49:14,223 --> 00:49:15,857
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เจ้าข่มขืนนาง!
jã· q'm qwnnag !

762
00:49:15,892 --> 00:49:17,559
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}สังหารนาง!
ság harnag !

763
00:49:20,313 --> 00:49:22,114
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

764
00:49:27,236 --> 00:49:29,905
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ฆ่าลูกๆของนาง!
ᶍ'aluk~ qog nag !

765
00:49:29,956 --> 00:49:31,490
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

766
00:49:31,541 --> 00:49:34,576
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

767
00:49:36,746 --> 00:49:39,131
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เดี๋ยวนะ
dei^yvnà 
นี่เจ้ากำลังจะตายหรือ
ni' jã· kṃ lág jà tayhrwo

768
00:49:39,165 --> 00:49:40,916
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ไม่ได้ ไม่ได้
mâ' dâ· mâ' dâ·

769
00:49:40,918 --> 00:49:44,002
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ห้ามเจ้าตาย
h·am jã· tay
เจ้ายังไม่ได้สารภาพเลย
jã· yág mâ' dâ· sarƀaᵽ ley

770
00:49:46,255 --> 00:49:48,757
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}พูดออกมา
ᵽudookma

771
00:49:48,759 --> 00:49:52,477
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}พูดชื่อนาง
ᵽudcw'onag 
อีเลีย มาร์เทล
oi lï mar` ţel

772
00:49:52,512 --> 00:49:54,763
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เจ้าข่มขืนนาง
jã· q'm qwnnag 
ฆ่าลูกๆของนาง
ᶍ'aluk~ qog nag 

773
00:49:54,765 --> 00:49:57,316
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}อีเลีย มาร์เทล
oi lï mar` ţel

774
00:49:57,400 --> 00:49:59,067
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ใครให้คำสั่งเจ้า
xä r hä ·xṃ sá'g jã· 

775
00:49:59,986 --> 00:50:01,666
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ใครให้คำสั่งเจ้า!
xä r hä ·xṃ sá'g jã· !

776
00:50:01,688 --> 00:50:03,989
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}พูดชื่อนาง!
ᵽudcw'onag !

777
00:50:04,023 --> 00:50:06,108
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}เจ้าข่มขืนนาง!
jã· q'm qwnnag !
สังหารนาง!
ság harnag !

778
00:50:06,110 --> 00:50:08,327
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}ฆ่าลูกๆของนาง
ᶍ'aluk~ qog nag {\i0}

779
00:50:08,361 --> 00:50:10,946
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}พูดสิ
ᵽud sí
พูดชื่อนาง
ᵽudcw'onag 

780
00:50:12,532 --> 00:50:14,533
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}พูดสิ!
ᵽud sí!

781
00:50:16,786 --> 00:50:18,537
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

782
00:50:21,374 --> 00:50:22,874
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}อีเลีย มาร์เทล
oi lï mar` ţel

783
00:50:22,925 --> 00:50:24,509
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

784
00:50:24,544 --> 00:50:26,962
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ข้าฆ่าลูกๆของนาง
q·aᶍ'aluk~ qog nag 

785
00:50:27,013 --> 00:50:29,464
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}แล้วก็ข่มขืนนาง
lê·vkº q'm qwnnag 

786
00:50:29,466 --> 00:50:32,634
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}แล้วก็บดขยี้กระโหลกนาง
lê·vkºbd qyi·krà hlôknag 
แบบนี้ไง!
bêbni· gâ!

787
00:50:33,603 --> 00:50:35,687
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1} {\i0}

788
00:50:46,149 --> 00:50:48,450
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ทวยเทพบอก
ţvy ţeᵽbok
จุดประสงค์แล้ว
júdprà sg x` lê·v

789
00:50:49,485 --> 00:50:51,620
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}ทีเรียน แลนนิสเตอร์
ţi rïn lênní s tû r`{\i0}

790
00:50:51,654 --> 00:50:54,322
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}ในนามของกษัตริย์ทอมเมน
 nä nam qog kşátríy`ţom men
แห่งราชวงศ์บารอธอร์น
 hê'g racvg ç`baroťor`n{\i0}

791
00:50:54,324 --> 00:50:56,329
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}{\i1}กษัตริย์พระองค์แรกในนามนี้
kşátríy`ᵽrà og x` rêk nä namni·{\i0}

792
00:50:56,449 --> 00:50:58,627
{\a2}{\c&HFFFFFF&}{\fnTahoma}ขอสั่งให้เจ้าต้องโทษประหารชีวิต
qo sá'g hä · jã· t·og ţôşprà harcivít

793
00:51:01,111 --> 00:51:11,368
{\a2}{\c&HBD14EC&}{\fnTahoma}โปรดติดตามตอนต่อไป
 prôdtídtamtont'o pâ