1
00:00:01,060 --> 00:00:02,080
ทำไมถึงไปช่วยเขาล่ะ? 

2
00:00:02,080 --> 00:00:03,790
ตอนเราเขาจับเราเป็นนักโทษ
แล้วตอนนี้เป็นเพื่อนกันแล้วหรอ? 

3
00:00:03,820 --> 00:00:05,390
ท่านไม่ใช่นักโทษนะ
ท่านหญิงน้อย 

4
00:00:05,430 --> 00:00:06,800
ท่านโชคดีที่เราพบท่านก่อน 

5
00:00:06,830 --> 00:00:08,930
ป่านี้ไม่ปลอดภัย
สำหรับธิดาของเน็ด สตาร์ค 

6
00:00:10,200 --> 00:00:11,910
ไปทางพระอาทิตย์ขึ้น
พี่สาวของท่านกำลังรอคอยท่านอยู่ 

7
00:00:11,940 --> 00:00:13,780
ไปเลย ไป 

8
00:00:13,810 --> 00:00:15,450
ข้ากำลังรอคำสั่ง
มอบหมายภารกิจ 

9
00:00:15,480 --> 00:00:17,390
ที่จะพาข้าออกไปไกล
จากเมืองหลวง 

10
00:00:17,420 --> 00:00:20,830
ข้าอาจจะพาท่านไปด้วยได้/ดูแลนางด้วย 

11
00:00:20,860 --> 00:00:22,560
ดูแลนาง ระวังนางจากเขา 

12
00:00:22,600 --> 00:00:25,700
ลอร์ดแห่งฮาร์เรนฮอลจะเหมาะสมคู่ควรกับ
แม่ม่ายแห่งตระกูลแอริน 

13
00:00:25,740 --> 00:00:26,880
นายท่าน 

14
00:00:26,910 --> 00:00:29,100
เจ้าต้องไปเอียรี่ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ 

15
00:00:29,480 --> 00:00:32,420
ข้าชื่อ จอเจน รี้ด
นี่พี่สาวข้า มีร์ร่า 

16
00:00:32,450 --> 00:00:34,620
พวกเราเดินทางมาไกล
เพื่อตามหาท่านแบรนดอน 

17
00:00:34,660 --> 00:00:36,560
และพวกเรา
ยังต้องเดินทางกันอีกไกล 

18
00:00:36,600 --> 00:00:39,570
ดูซิ เรามีอะไรกันนี่?
พวกอีกา แช่แข็ง? 

19
00:00:39,600 --> 00:00:42,710
พนันว่าเจ้ายอมให้อาหารหมูพวกนั้น
ดีกว่าให้อาหารแก้พวกข้า 

20
00:00:42,740 --> 00:00:44,380
หมูพวกนั้น
มีค่ากับข้า 

21
00:00:45,380 --> 00:00:48,020
ชายหรือหญิง 

22
00:00:51,290 --> 00:00:53,230
ไป ไป 

23
00:00:56,430 --> 00:00:57,900
มาเถอะ นายท่าน 

24
00:00:57,940 --> 00:01:00,210
ท่านจากบ้านมาไกล
และหน้าหนาวกำลังมาเยือน 

25
00:01:00,240 --> 00:01:02,240
ข้าต้องการซื้อทั้งหมดนั่น
8000 คน 

26
00:01:02,280 --> 00:01:05,380
นายท่านคราสนิสบอกว่า
ท่านมีเงินไม่พอที่จ่ายทั้งหมดนี่ได้ 

27
00:01:05,420 --> 00:01:07,390
ข้ามีมังกร 

28
00:01:07,420 --> 00:01:09,220
พวกเขาต้องการตัวที่ใหญ่ที่สุด 

29
00:01:09,250 --> 00:01:10,490
ตกลง 

30
00:01:10,490 --> 00:01:12,800
และข้าต้องการตัวเจ้าด้วย 

31
00:01:12,830 --> 00:01:16,370
เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นคนที่ฉลาดที่สุดล่ะสิ 

32
00:01:16,400 --> 00:01:17,640
แล้วเวลาที่เจ้าเจอปัญหาอะไรก็ตาม 

33
00:01:17,670 --> 00:01:20,640
เจ้าก็แค่พูดว่า
"พ่อข้า" 

34
00:01:20,680 --> 00:01:23,010
เจ้ามันไร้ค่า
ถ้าหากไม่มีพ่อของเจ้า 

35
00:01:23,050 --> 00:01:24,480
จงอย่าลืมว่า 

36
00:01:24,520 --> 00:01:27,590
และนี่ จะเป็นสิ่งที่
ช่วยเตือนความจำให้เจ้า 

37
00:01:39,430 --> 00:01:43,430
  

38
00:01:43,460 --> 00:01:48,460
  

39
00:01:48,480 --> 00:03:18,520
Game of Thrones 3x04
And Now His Watch Is Ended 

40
00:03:34,860 --> 00:03:36,930
พวกแกคิดว่า 

41
00:03:36,960 --> 00:03:39,360
เราจะยัดนิ้วเข้าไปในก้นมันได้ซักกี่นิ้ว 

42
00:03:39,400 --> 00:03:41,130
ก็ขึ้นอยู่กับว่ามันเคย
ผ่านประสบการณ์มาบ้างรึเปล่า 

43
00:03:41,170 --> 00:03:45,140
แกกับพี่สาวแกคงยัดแบบนั้นกันบ่อยล่ะสิท่า ไอ้ผู้พิฆาตกษัตริย์ 

44
00:03:45,170 --> 00:03:48,910
พี่สาวแกคงยัดซะจนหลวมเผื่อพวกเราแล้วล่ะมั้ง 

45
00:03:55,350 --> 00:03:57,350
เขากำลังจะตก 

46
00:03:57,380 --> 00:03:59,980
เขากำลังจะตกจากม้า
ใครก็ได้ช่วยเขาที 

47
00:04:09,220 --> 00:04:11,060
น้ำ 

48
00:04:11,090 --> 00:04:13,090
น้ำ 

49
00:04:13,130 --> 00:04:15,730
ได้โปรด ขอน้ำหน่อย 

50
00:04:16,600 --> 00:04:18,260
นะ....น้ำ 

51
00:04:18,300 --> 00:04:19,930
ได้โปรด ขอน้ำ 

52
00:04:19,970 --> 00:04:21,870
ได้โปรดเถอะ ได้โปรด 

53
00:04:29,440 --> 00:04:31,410
ถึงข้าตายไป พวกเจ้าก็ไม่ได้.. 

54
00:04:31,440 --> 00:04:32,880
โอ้ พอได้แล้ว 

55
00:04:32,910 --> 00:04:35,010
นี่ 

56
00:04:40,850 --> 00:04:44,220
ข้าไม่เคยเห็นใครทีไหนกินฉี่ม้าได้เร็วขนาดนี้เลย 

57
00:05:11,310 --> 00:05:13,510
หยุด! 

58
00:05:21,280 --> 00:05:22,820
มากพอแล้ว 

59
00:05:53,140 --> 00:05:56,850
ทำอีกครั้ง ข้าจะตัดมืออีกข้างของเจ้า 

60
00:06:00,680 --> 00:06:03,080
มานี่ 

61
00:06:12,930 --> 00:06:15,390
โอ้ ลอร์ดไทเรี่ยน
เข้ามาสิ เข้ามา 

62
00:06:15,430 --> 00:06:17,530
ข้าคิดว่าเราคงยังคุยกันได้ 

63
00:06:18,470 --> 00:06:20,230
โดยทุกอย่างไม่รั่วไหล 

64
00:06:20,270 --> 00:06:23,170
โอ้ เก็บเป็นความลับแน่นอน 

65
00:06:23,200 --> 00:06:24,940
เกี่ยวกับเหตุการณ์แม่น้ำทมิฬ 

66
00:06:26,570 --> 00:06:27,940
บางทีเวลานี้อาจไม่เหมาะ 

67
00:06:27,970 --> 00:06:29,840
โอ้ ไม่หรอก
เวลานี้แหละเหมาะสมที่สุด 

68
00:06:30,910 --> 00:06:32,540
ข้าคิดว่าหนึ่งในบรรดานกน้อยของท่าน 

69
00:06:32,580 --> 00:06:35,350
คงจะพอรู้ความในเกี่ยวกับ
ความประสงค์ของพี่สาวข้าที่จะ.. 

70
00:06:35,380 --> 00:06:36,850
จบชีวิตของท่านรึ 

71
00:06:36,880 --> 00:06:39,720
ข้าเกรงว่า ข้าคงมิได้สืบต่อ
ความอยากรู้อยากเห็นของลิตเติ้ลฟิงเกอร์ 

72
00:06:39,750 --> 00:06:41,290
มาพร้อมกับตำแหน่งของเขาหรอกนะ 

73
00:06:41,320 --> 00:06:43,350
ด้วยเหตุนั้นข้าจึงมาหาท่าน 

74
00:06:43,390 --> 00:06:45,620
-ข้าต้องการข้อพิสูจน์
-ข้อพิสูจน์อันใด 

75
00:06:45,660 --> 00:06:48,060
-นี่เป็นการทดสอบรึเปล่า
-ข้าแค่ต้องการรู้ 

76
00:06:49,090 --> 00:06:52,190
ข้าไม่มีข้อพิสูจน์อันใด
นอกเหนือจากเสียงกระซิบร่ำลือ 

77
00:06:55,770 --> 00:06:58,800
ก่อนเกิดเรื่องอันสกปรกโสมมนี้ 

78
00:06:58,830 --> 00:07:02,400
ข้าอยากจะเล่าที่มาว่าข้าถูกเจี๋ยนได้อย่างไร 

79
00:07:02,440 --> 00:07:04,140
ท่านยังอยากฟังอยู่รึไม่ 

80
00:07:04,170 --> 00:07:06,570
ไม่รู้สิ
คงอยากล่ะมั้ง 

81
00:07:06,610 --> 00:07:09,340
ตอนเป็นเด็ก ข้าเดินทางไปกับเหล่าคณะผู้แสดง 

82
00:07:09,380 --> 00:07:11,350
ไปตามเสรีนครทั้งเก้า 

83
00:07:11,380 --> 00:07:13,150
วันหนึ่งที่นครเมียร์ 

84
00:07:13,180 --> 00:07:16,020
ชายแปลกหน้าผู้หนึ่งยื่นข้อเสนอ
ให้กับเจ้านายของข้า 

85
00:07:16,050 --> 00:07:18,120
ข้อเสนอที่เย้ายวนใจเกินกว่าจะต้านทาน 

86
00:07:18,150 --> 00:07:20,720
ข้าเกิดกลัวขึ้นมาว่าเขาจะทำกับข้า
อย่างที่ข้าเคยได้ยินมา 

87
00:07:20,750 --> 00:07:22,760
สิ่งที่ชายบางคนทำกับเด็กชายตัวกระจ้อย 

88
00:07:22,790 --> 00:07:25,490
แต่สิ่งที่ชายผู้นั้นต้องการ
มันแย่กว่าเหลือหลาย 

89
00:07:26,760 --> 00:07:28,160
เขาให้ยาสั่งแก่ข้า 

90
00:07:28,190 --> 00:07:30,300
ทำให้ข้าไร้เรี่ยวแรงที่จะขยับหรือพูด 

91
00:07:30,330 --> 00:07:33,330
แต่ยานั่นไม่ได้ส่งผลอันใด
กับประสาทสัมผัสของข้าเลย 

92
00:07:33,370 --> 00:07:35,770
ด้วยปลายมีดแหลมงองุ้ม
ที่ค่อยๆเฉือนข้า 

93
00:07:35,800 --> 00:07:38,740
ถึงเนื้อถึงโคน
ปากก็พร่ำบทสวดตลอดเวลา 

94
00:07:38,770 --> 00:07:42,370
เขาเผาชิ้นส่วนของข้าในเตาถ่าน 

95
00:07:42,410 --> 00:07:43,940
เปลวเพลิงเปลี่ยนเป็นสีฟ้า 

96
00:07:43,980 --> 00:07:47,640
และข้าได้ยินเสียงปริศนา
ตอบรับเสียงเรียกของเขา 

97
00:07:52,550 --> 00:07:56,150
ข้ายังคงฝันถึงคืนวันนั้น 

98
00:07:56,190 --> 00:07:58,620
หาใช่ตัวผู้ร่ายมนตร์ 

99
00:07:58,660 --> 00:08:00,920
รึใบมีดของเขาที่ข้าฝันถึง 

100
00:08:00,960 --> 00:08:03,390
แต่เป็นเสียงตอบรับจากเปลวเพลิงนั่นต่างหากที่ข้าฝันถึง 

101
00:08:03,430 --> 00:08:05,630
หารู้ไม่ว่าเป็นเสียงเทพเจ้า
รึปีศาจ 

102
00:08:05,660 --> 00:08:07,330
รึเป็นเพียงกลลวงของผู้ร่ายมนตร์ 

103
00:08:07,360 --> 00:08:09,500
ข้าหารู้อันใดไม่ 

104
00:08:09,530 --> 00:08:13,000
นอกเสียจากผู้ร่ายมนตร์ผู้นั้นเปล่งเสียงเรียก
และเสียงปริศนาขานรับ 

105
00:08:13,040 --> 00:08:15,440
และตั้งแต่นั้นมา 

106
00:08:15,470 --> 00:08:19,240
ข้าก็เกลียดเวทมนตร์
และผู้คนที่ฝึกฝนมัน 

107
00:08:19,270 --> 00:08:21,680
คงเข้าใจแล้วสิว่าทำไม ข้าถึงอยากจะช่วยท่าน 

108
00:08:21,710 --> 00:08:25,080
ในการรบกับสแตนนิสและสตรีสีเลือดของเขา 

109
00:08:25,110 --> 00:08:28,820
สัญลักษณ์แห่งการทวงแค้น 

110
00:08:28,850 --> 00:08:32,890
ใช่ ข้ารับรู้ได้ถึงความต้องการ
ในการทวงแค้น 

111
00:08:32,920 --> 00:08:34,920
กับคนคนหนึ่งอย่างแรงกล้า 

112
00:08:34,950 --> 00:08:37,450
ของคนที่พยายามจะสังหารข้าให้ตาย 

113
00:08:37,490 --> 00:08:40,820
ซึ่งอาจจะต้องอาศัยอิทธิพลและเส้นสายระดับหนึ่ง ที่.. 

114
00:08:40,860 --> 00:08:43,190
ท่านมิได้ครอบครองอยู่ 

115
00:08:43,230 --> 00:08:45,930
ในช่วงเวลานั้น 

116
00:08:45,960 --> 00:08:48,260
แต่เส้นสายนั้นช่างกว้างขวาง 

117
00:08:48,300 --> 00:08:51,430
ต้องใช้ความเพียรพยายามอย่างสูง
ซึ่งข้าเคยเจอมากับตัว 

118
00:08:51,470 --> 00:08:54,840
เมื่อชายผู้ร่ายมนตร์ผู้นั้น
ใช้ข้าพอแก่ใจของตน 

119
00:08:54,870 --> 00:08:57,440
เขาก็โยนข้าออกจากบ้านของเขา 
ให้ตายอยู่อย่างนั้น 

120
00:08:57,470 --> 00:09:00,210
ข้าตัดสินใจอย่างแน่วแน่ที่จะมีชีวิตอยู่ต่อ 

121
00:09:00,240 --> 00:09:01,680
หวังมุ่งร้ายแก่เขา 

122
00:09:01,710 --> 00:09:03,240
ข้าขอทาน 

123
00:09:03,280 --> 00:09:06,480
หรือแม้แต่ขายชิ้นส่วนของร่ายการที่ยังคงเหลือติดตัว 

124
00:09:06,510 --> 00:09:08,850
ข้ากลายเป็นหัวขโมยไหวพริบดี 

125
00:09:08,880 --> 00:09:12,250
ในไม่ช้าก็เรียนรู้ว่าสารในจดหมายของผู้คนนั้น 

126
00:09:12,290 --> 00:09:16,350
สำคัญยิ่งกว่าจำนวนเงินในกระเป๋าของพวกเขา 

127
00:09:16,390 --> 00:09:18,820
ทีละขั้นทีละตอน 

128
00:09:18,860 --> 00:09:21,630
จากงานสกปรก งานแล้วงานเล่า 

129
00:09:21,660 --> 00:09:25,130
ข้านำพาตัวเองออกจากสลัมอันเสื่อมโทรมในเมียร์ 

130
00:09:25,160 --> 00:09:28,400
สู่ห้องประชุมสภาย่อมในเมืองหลวง 

131
00:09:30,370 --> 00:09:33,270
อิทธิพลและเส้นสายเพิ่มพูนเร็วดังวัชพืช 

132
00:09:34,500 --> 00:09:37,040
ข้าขยับขยายมันช้าๆ เพียรพยายามอย่างอดทน 

133
00:09:37,070 --> 00:09:40,440
กระทั่งยอดเลื้อยออกจากปราการแดง 

134
00:09:40,480 --> 00:09:43,810
ไปตลอดทุกหนแห่ง
ไกลโพ้นสุดอีกฝั่งของโลก 

135
00:09:43,850 --> 00:09:47,780
ที่ที่ข้าวาดหวังเอาไว้ให้มันโอบรอบบางสิ่ง 

136
00:09:47,820 --> 00:09:49,920
บางสิ่งที่สำคัญ 

137
00:09:54,520 --> 00:09:57,590
ผู้ร่ายมนตรา 

138
00:09:57,620 --> 00:10:01,060
สวัสดี สหายเก่าของข้า 

139
00:10:01,090 --> 00:10:04,260
ไม่เจอกันเสียนานนะ 

140
00:10:04,300 --> 00:10:07,460
ข้ามิสงสัยเลยว่าหลังจากการอดทนรอ
ความแค้นที่ท่านต้องการชำระ 

141
00:10:07,500 --> 00:10:09,070
จะเป็นของท่านในท้ายที่สุด.. 

142
00:10:09,100 --> 00:10:12,140
ขอเพียงท่านมีความตั้งใจอันแน่วแน่ 

143
00:10:15,140 --> 00:10:17,540
เวลาที่คนพูดถึงไนท์วอช 

144
00:10:17,570 --> 00:10:20,010
ไม่มีใครพูดถึงการพรวนดิน 

145
00:10:20,040 --> 00:10:22,280
หรือการเก็บอึพวกนี้เลย 

146
00:10:22,310 --> 00:10:25,010
พวกเค้าจะพูดแค่เรื่องเกียรติยศ การยกโทษคนผิด 

147
00:10:25,050 --> 00:10:26,450
และการปกป้องดินแดน 

148
00:10:26,480 --> 00:10:30,820
พอเอาจริงๆ ดันมีแต่การพรวนดิน 

149
00:10:30,850 --> 00:10:34,550
และถูกโจมตีหรือตายหรือแย่กว่านั้น 

150
00:10:34,590 --> 00:10:37,060
แต่นั่น เวลาเราไม่ถูกโจมตีหรือถูกฆ่าตาย 

151
00:10:37,090 --> 00:10:38,390
เราก็มาเก็บกวาดพวกนี้ 

152
00:10:38,420 --> 00:10:41,190
โอ้ ดูสิ 

153
00:10:41,230 --> 00:10:42,960
ขี้เต็มไปหมด 

154
00:10:44,130 --> 00:10:45,900
ข้าเริ่มคิดว่าจะทำอะไร 

155
00:10:45,930 --> 00:10:47,700
กับวันทั้งวัน 

156
00:10:47,730 --> 00:10:50,070
พวกเราต้องออกไปจากที่นี่ 

157
00:10:51,300 --> 00:10:53,600
เราจะไปจากที่นี่ ก็ต่อเมื่อลอร์ดผู้สั่งการสั่ง 

158
00:10:53,640 --> 00:10:56,570
ไอ้ลอร์ดสั่งให้เราไปที่กำมือของปฐมบุรุษ 

159
00:10:56,610 --> 00:10:59,410
- แล้วดูสิว่าเกิดอะไรขึ้นกับเรา 
-ท่านจะไปรู้ได้ยังไง 

160
00:10:59,440 --> 00:11:00,910
เรารู้แล้วไง 

161
00:11:00,940 --> 00:11:02,640
เรารู้ว่ามีอะไรอยู่ข้างนอกนั่น 

162
00:11:02,680 --> 00:11:05,710
แครสเตอร์อยู่ที่นั่นและรอดมาได้ 

163
00:11:05,750 --> 00:11:08,350
ตอนนี้มันเป็นองครักษ์คนใหม่ของเจ้าแล้วเรอะ 

164
00:11:08,380 --> 00:11:09,880
คราสเตอร์สหายรักของเรา? 

165
00:11:09,920 --> 00:11:11,620
เราเป็นเหมือนลูกชายที่เขาไม่เคยมี 

166
00:11:11,650 --> 00:11:14,220
มอร์มอนต์ช่วยเจ้าไม่ได้หรอก 

167
00:11:14,250 --> 00:11:17,590
ไอ้โง่นั่นก็ช่วยเจ้าไม่ได้เหมือนกัน 

168
00:11:17,620 --> 00:11:18,960
 และถ้าพวกเหมันต์ภูติมาขอ 

169
00:11:18,990 --> 00:11:21,660
คราสเตอร์จะประเคนพวกเราให้มันอย่างกับหมู 

170
00:11:23,160 --> 00:11:25,030
ถ้าพวกเราต้องการอยู่รอด 

171
00:11:27,230 --> 00:11:29,670
เราต้องค้นหา 
ตัวเราเอง 

172
00:11:31,000 --> 00:11:32,970
ชู่ว ชู่ว 

173
00:11:43,540 --> 00:11:46,650
- เจ้าทำเขาตื่น 
- ข้าขอโทษ 

174
00:11:48,980 --> 00:11:51,120
- เขาน่ารักจัง 
- ชู่ว 

175
00:11:55,960 --> 00:11:57,690
- น่ารักจริงๆ 

176
00:11:57,720 --> 00:11:59,760
- มีชื่่อรึยัง? 

177
00:11:59,790 --> 00:12:03,390
- ไม่ 
- เจ้าจะตั้งชื่อให้เขาไหม? 

178
00:12:03,430 --> 00:12:04,960
ทำไม 

179
00:12:08,930 --> 00:12:11,100
เอ้านี่ 

180
00:12:11,130 --> 00:12:11,590
กิลลี 

181
00:12:11,620 --> 00:12:13,570
เจ้าบอกให้เก็บไว้จนกว่าเจ้าจะกลับมา 

182
00:12:13,570 --> 00:12:15,100
- เจ้าก็กลับมาแล้วไง 
- ข้าอยากให้เจ้าเก็บไว้ 

183
00:12:15,140 --> 00:12:17,100
ข้าไม่ต้องการเครื่องรางงี่เง่านี่ 

184
00:12:17,140 --> 00:12:20,410
ข้าต้องการช่วยชีวิตลูกข้า เจ้าช่วยได้ไหม? 

185
00:12:20,440 --> 00:12:22,480
ได้ไหม? 

186
00:12:24,310 --> 00:12:26,410
ข้าไม่มีเวลาให้เจ้า 

187
00:12:26,450 --> 00:12:28,750
ข้าไม่มีเวลาให้ใครทั้งนั้น นอกจากลูกข้า 

188
00:12:28,780 --> 00:12:31,980
เพราะเขาเหลือเวลาไม่มากแล้ว 

189
00:12:57,070 --> 00:12:59,410
เจ้าต้องตามมันไป 

190
00:12:59,440 --> 00:13:01,310
ยังไง? 

191
00:13:01,340 --> 00:13:03,410
เจ้ารู้อยู่แล้ว 

192
00:13:26,530 --> 00:13:29,230
แบรนดอน 

193
00:13:29,270 --> 00:13:29,940
แม่! 

194
00:13:29,960 --> 00:13:31,420
แม่บอกกี่ครั้งแล้ว 

195
00:13:32,710 --> 00:13:35,110
- ว่าห้ามปีน? 
- ท่านแม่ ข้าต้องไปหามัน 

196
00:13:35,140 --> 00:13:36,870
- มันอยู่นี่ มันเรียกข้าอยู่ 
- แม่ต้องการให้เจ้าสัญญากับแม่ 

197
00:13:36,910 --> 00:13:38,840
ห้ามปีนอีก สัญญาสิ 

198
00:13:38,880 --> 00:13:40,540
สัญญากับแม่ซิ
สัญญากับแม่! 

199
00:13:40,580 --> 00:13:42,880
- แม่! แม่!\
- สัญญากับแม่! สัญญากับแม่ แบรน! 

200
00:13:42,910 --> 00:13:44,150
สัญญากับแม่! 

201
00:13:57,530 --> 00:13:59,490
เขาใหญ่มากหรือ? 

202
00:13:59,530 --> 00:14:01,300
ก็ไม่ได้ใหญ่เด่นชัดไปมากกว่าปกตินะ 

203
00:14:01,330 --> 00:14:04,370
- และพวกเธอก็พูดว่าเขา... 
- ไม่ธรรมดา 

204
00:14:04,400 --> 00:14:07,000
เขาน่าอัศจจรย์ที่สุดเท่าที่พวกเธอเคยเจอมา 

205
00:14:07,040 --> 00:14:08,470
ทั้งทีก็ผ่านผู้ชายมามากมาย 

206
00:14:08,500 --> 00:14:10,500
นี่เราพูดถึงพอดริกคนเดียวกันรึเปล่า? 

207
00:14:10,540 --> 00:14:13,070
เด็กเงียบๆ ที่รับใช้ลอร์ดทีเรียนเนี่ยนะ? 

208
00:14:13,110 --> 00:14:14,670
ที่ดูจืดๆหน่อย? 

209
00:14:16,280 --> 00:14:17,710
เขาทำอะไรพวกนางกัน? 

210
00:14:17,740 --> 00:14:19,010
ข้าไม่รู้หรอก นายท่าน 

211
00:14:19,050 --> 00:14:21,410
ปกติพวกนางออกจะพูดเก่ง 

212
00:14:21,450 --> 00:14:23,380
พวกนางว่าอะไรหรือ 

213
00:14:23,420 --> 00:14:26,450
บอกว่า มันยากที่จะอธิบาย 

214
00:14:26,490 --> 00:14:28,050
อ้อ 

215
00:14:28,090 --> 00:14:32,820
พรสวรรค์ มักปรากฎในที่ๆเราคาดไม่ถึง 

216
00:14:32,860 --> 00:14:37,060
แล้วนิ้วก้อยว่าอย่างไรกับรายได้ที่สูญเสียไป 

217
00:14:37,100 --> 00:14:39,160
เขายุ่งเกินจะสังเกตุ 

218
00:14:39,200 --> 00:14:41,500
เขากำลังจะเดินทางไปปราสาทเอียรี 

219
00:14:41,530 --> 00:14:43,030
ข้าเองก็ช่วยเขาจัดของสำหรับเดินทาง 

220
00:14:43,070 --> 00:14:45,670
อ้อ ใช่ เพื่อตามหารักแท้อันยาวนาน 

221
00:14:45,700 --> 00:14:49,200
ของเลดี้อาร์ริน กับยศฐาบรรดาศักดิ์ที่มาพร้อมกัน 

222
00:14:49,240 --> 00:14:51,340
น่าเศร้าเสียจริง 

223
00:14:51,370 --> 00:14:53,340
แล้วเรื่องทั้งหมดนี้ 

224
00:14:53,370 --> 00:14:56,480
ก็ทำให้เพื่อนเราเลิกสนใจซานซา สตาร์คผู้น่าสงสารแล้วหรือ? 

225
00:14:57,740 --> 00:15:00,050
ตั้งแต่ครั้งก่อน เขาก็ไม่ได้คุยกับเธออีกเลย 

226
00:15:00,080 --> 00:15:01,880
เท่าที่ข้ารู้ 

227
00:15:01,910 --> 00:15:04,550
แต่ข้าไม่คิดว่าเขาจะเลิกสนใจหรอกนะ 

228
00:15:04,580 --> 00:15:06,680
อะไรทำให้เจ้าคิดเช่นนั้น 

229
00:15:08,390 --> 00:15:11,090
- นี่คลังสินค้าในเรือเค้า 
- ฮ่า.. 

230
00:15:12,890 --> 00:15:14,390
เจ้าอ่านได้! 

231
00:15:14,430 --> 00:15:16,490
ยากนักที่จะหาสตรีในหมู่อาชีพเจ้าที่อ่านได้ 

232
00:15:16,530 --> 00:15:19,530
อาชีพเก่า 
-แน่นอน 

233
00:15:19,560 --> 00:15:23,130
ข้าพลาดอะไรที่ท่านพยายามจะบอกหรือ? 

234
00:15:23,170 --> 00:15:25,070
ที่นอนขนนกสองอัน 

235
00:15:25,100 --> 00:15:27,630
เขาเอาที่นอนขนนกสองอันลงเรือไปด้วย 

236
00:15:29,440 --> 00:15:31,970
ใครกันที่สำคัญกับลิตเติ้ลฟิงเฟอร์ 

237
00:15:32,010 --> 00:15:34,810
สำคัญพอจะให้นำเตียงขนนกไปด้วย 

238
00:15:34,840 --> 00:15:37,080
เป็นไปได้ไหมที่เขาจะพานางกำนัลไปด้วย 

239
00:15:37,110 --> 00:15:39,410
เขาไม่สนใจพวกนาง, นายท่าน 

240
00:15:39,450 --> 00:15:41,180
เจ้ารู้ได้อย่างไร? 

241
00:15:41,220 --> 00:15:43,620
เพราะข้าคือหนึ่งในนั้น 

242
00:15:43,650 --> 00:15:47,090
อัจฉริยะ
ในที่แปลก ๆ จริง ๆ 

243
00:15:48,450 --> 00:15:51,620
เรียนร่า ทากาเรียนถูกสังหารโดยพี่ชายของนาง 

244
00:15:51,660 --> 00:15:54,130
หรืออาจจะมังกรของเค้า 

245
00:15:54,160 --> 00:15:56,760
มันกินนางต่อหน้าลูกชาย 

246
00:15:58,360 --> 00:16:01,630
สิ่งที่เหลืออยู่ถูกฝังไว้ใต้สุสานนี่ 

247
00:16:04,400 --> 00:16:07,740
พิธีถูกจัดตามธรรมเนียมที่ห้องโถงบูชา 

248
00:16:07,770 --> 00:16:11,010
ซึ่งบรรจุ 700 ที่ได้อย่างสบาย 

249
00:16:11,040 --> 00:16:13,710
นั่นน่าจะเป็นห้องที่ดีหาที่อื่นเทียบมิได้ 

250
00:16:13,740 --> 00:16:16,340
ในข้อสัญญาที่ให้กับคนอื่นๆ 

251
00:16:16,380 --> 00:16:19,550
มีบุคคลสำคัญไม่เกินกว่า 700 หรอก 

252
00:16:19,580 --> 00:16:22,720
ใช่ ส่วนที่เหลือจะเห็นจากด้านนั้นอย่างชื่นชม 

253
00:16:22,750 --> 00:16:24,780
ที่เหลือจาก 700 จะใด้รู้ 

254
00:16:24,820 --> 00:16:27,990
ว่าจะต้องมีบรรดาศักดิ์เท่าใดจึงจะได้ที่นั่งชั้นดี 

255
00:16:28,020 --> 00:16:29,520
ตรงนั้น ในโกศนั่น 

256
00:16:29,560 --> 00:16:31,890
เถ้าของ เอเรียน ทาแกเรียน 

257
00:16:31,930 --> 00:16:33,890
แอเรียน อัคนีโชติ ว่ากันอย่างนั้น 

258
00:16:33,930 --> 00:16:37,100
เค้าคิดว่าการดื่มเปลวอัคคีจะทำให้เค้ากลายเป็นมังกร 

259
00:16:37,130 --> 00:16:40,330
เค้าคิดผิด 

260
00:16:40,370 --> 00:16:42,400
และแน่นอน 
มีกษัตรบ้า 

261
00:16:42,440 --> 00:16:44,170
ถูกลุงข้าสังหาร 

262
00:16:44,200 --> 00:16:47,410
เจ้าอยากเห็นสุสานสุดท้ายของไทแกเรียนหรือไม่ 

263
00:16:47,440 --> 00:16:50,410
เจ้าแน่ใจหรือว่าเลดี้มาการีจะไม่กวาดกลัว 

264
00:16:50,440 --> 00:16:52,180
โอ้ ไม่ 
มันถูกต้องแล้วเพคะ ฝ่าบาท 

265
00:16:52,210 --> 00:16:54,780
ข้าอยากเห็นสุสานพวกนั้นจริงๆ 

266
00:16:54,810 --> 00:16:57,110
ข้าชอบศึกษา 
ประวัติศาสตร์ 

267
00:17:01,090 --> 00:17:03,390
- หลุมศพอยู่ด้านนี้เอง 
- มันช่างน่าตื่นเต้นจริงๆ  

268
00:17:03,420 --> 00:17:05,060
ท่านเคยจัดงานแต่งงานที่นี่ใช่หรือไม่ ฝ่าบาท 

269
00:17:05,090 --> 00:17:08,260
-ใช่แล้ว 
- คงรู้สึกเหมือนเพียงแค่เมื่อวานสินะ? 

270
00:17:08,290 --> 00:17:10,060
เหมือนเมื่อชาติที่แล้วต่างหาก 

271
00:17:10,090 --> 00:17:12,430
สวามีของท่าถูกฝังที่นี่เช่นกันหรือ ฝ่าบาท 

272
00:17:12,460 --> 00:17:15,560
ไม่หรอก,เขาต้องการการแจ้งเตือน \พายุก็หยุดไป 

273
00:17:15,600 --> 00:17:19,170
- ช่างน่าเศร้า 
- เรื่องน่าเศร้าที่พอจะคาดเดาได้ 

274
00:17:19,200 --> 00:17:20,730
การล่าและการดื่มช่างไม่เข้ากันซะเลย 

275
00:17:20,770 --> 00:17:22,340
ข้าต้องขอเห็นด้วยยิ่ง 

276
00:17:22,370 --> 00:17:24,440
ลูกชายข้าเป็นนักล่า 
มันชวยให้เค้าลืม 

277
00:17:24,470 --> 00:17:27,340
เขาไม่เคยแม้แต่จะอยู่ในสนามรบ 

278
00:17:27,370 --> 00:17:30,340
ข้าเหมือนจะจำได้ว่าเขานอนอยู่รอบๆ สตรอมเอนท์ 

279
00:17:30,380 --> 00:17:31,910
สำหรับส่วนที่ดีกว่าของปี 

280
00:17:31,940 --> 00:17:33,680
ทุกเมืองที่เขาล้อมตี 

281
00:17:33,710 --> 00:17:36,010
คือโต๊ะงานเลี้ยงในเต๊นท์บัญชาการ 

282
00:17:36,050 --> 00:17:39,280
ข้าบอกเขาให้พักอยู่ข้างนอกของการจราจลที่โรเบิร์ตเป็นผู้ทำ 

283
00:17:39,320 --> 00:17:42,820
เขาไม่มีธุระอะไรที่จะต้องต่อสู้อย่างนักรบ 

284
00:17:43,760 --> 00:17:46,290
แม่ของพวกเรา ทำทุกอย่างเท่าที่จะสามารถทำได้ 

285
00:17:46,320 --> 00:17:48,490
เพื่อที่จะรักษาลูกชายทั้งหลายจากการถูกฝัง 

286
00:17:48,530 --> 00:17:50,530
แต่ดูเหมือนว่าพวกเขาจะโหยหามัน 

287
00:17:50,560 --> 00:17:53,290
เราสอนสั่งให้พวกเขาเป็นคนดี 

288
00:17:53,330 --> 00:17:56,830
แต่ก็มิอาจทำให้เขาเป็นคนดีได้ 

289
00:17:57,930 --> 00:17:59,830
และโลกนี้ก็เป็นของพวกเขา 

290
00:17:59,870 --> 00:18:02,770
ความคิดไร้สาระในใจข้า 

291
00:18:06,470 --> 00:18:08,670
ทวยเทพคงเห็นชอบที่สร้างมัน 

292
00:18:10,540 --> 00:18:12,380
บิดาข้าไม่ต้องการให้พวกเขาอยู่ที่นี่ 

293
00:18:12,410 --> 00:18:14,040
ท่านต้องการให้เผา 

294
00:18:14,080 --> 00:18:15,750
และโยนกลับไปที่แบล็ควอเตอร์ 

295
00:18:15,780 --> 00:18:19,280
แต่ท่าเซพทอน 
แนะนำข้าอีกแบบนึง 

296
00:18:19,320 --> 00:18:20,950
ข้าดีใจที่เขาทำเช่นนั้น 

297
00:18:22,890 --> 00:18:24,350
ขอประทานอภัย ฝ่าบาท 

298
00:18:24,390 --> 00:18:26,120
ข้ารู้ว่าพวกเขาทำสิ่งเลวร้าย 

299
00:18:26,160 --> 00:18:30,060
แต่บรรพบุรุษพวกเขาสร้างที่นี่ 

300
00:18:31,990 --> 00:18:33,890
บางครั้งก็ป่าเถื่อน 

301
00:18:33,930 --> 00:18:36,060
เป็นราคาที่เราต้องจ่าย 
เพื่อความยิ่งใหญ่ 

302
00:18:37,260 --> 00:18:40,400
ข้าเห็นด้วยอย่างยิ่ง 

303
00:18:50,010 --> 00:18:52,440
เราไปผมพวกเขากันมั้ย 

304
00:18:52,480 --> 00:18:54,910
ถ้าท่านมอบความรักให้พวกเขา 

305
00:18:54,950 --> 00:18:58,380
พวกเขาจะมอบให้ท่านแม้นชีวิต 

306
00:18:58,420 --> 00:19:00,920
ข้าได้พูดคุยกับพวกเขา 

307
00:19:00,950 --> 00:19:03,290
ข้ารู้ว่าพวกเขารู้สึกอย่างไรกับท่าน 

308
00:19:03,320 --> 00:19:06,760
ท่านปกป้องคิงส์ แลนดิ้ง 

309
00:19:08,260 --> 00:19:10,490
พวกเขาเทอดทูนท่าน 

310
00:19:18,500 --> 00:19:21,040
เปิดประตู 

311
00:19:28,740 --> 00:19:30,380
จอฟฟรีย์ 

312
00:19:31,550 --> 00:19:33,210
เดียว 

313
00:19:34,480 --> 00:19:36,150
- ท่านหญิงมาเจอรี่!
- ท่านหญิงมาเจอรี่! 

314
00:19:36,180 --> 00:19:38,950
ขอให้พระเจ้าคุ้มครอง,
ท่านหญฺงมาเจอรี่! 

315
00:19:38,990 --> 00:19:41,420
- ท่านหญิงมาเจอรี่!
- ท่านหญิงมาเจอรี่! 

316
00:19:41,460 --> 00:19:44,490
- มาเจอรี่!
- ทรงพระเจริญท่านหญิงมาเจอรี่! 

317
00:19:44,520 --> 00:19:47,030
กษัตริย์จอฟฟรีย์! 

318
00:19:49,130 --> 00:19:52,300
กษัตริย์จอฟฟรีย์!
กษัตริย์จอฟฟรีย์! 

319
00:19:52,330 --> 00:19:54,430
กษัตริย์จอฟฟรีย์! 

320
00:19:54,470 --> 00:19:56,730
ขอให้พระเจ้าคุ้มครอง กษัตริย์จอฟฟรีย์! 

321
00:20:02,570 --> 00:20:04,470
ป่าดีพวู้ดอยู่อีกไกลไหม 

322
00:20:04,510 --> 00:20:06,070
ไม่ไกล นายท่าน 

323
00:20:06,110 --> 00:20:08,080
น้องสาวท่านรอท่านอยู่ 

324
00:20:08,110 --> 00:20:09,910
-นางส่งเจ้ามาช่วยข้าหรือ? 
-ใช่แล้ว 

325
00:20:09,940 --> 00:20:13,780
ข้ารับใช้พวกมัน 
กลุ่มคนที่ทรมานท่าน 

326
00:20:13,810 --> 00:20:16,380
ข้าทำตามสิ่งที่พวกมันบอก 
แล้วรอจังหวะเหมาะๆ 

327
00:20:16,420 --> 00:20:18,790
ทำไมเจ้าถึงเสี่ยงชีวิตมาช่วยข้า 

328
00:20:18,820 --> 00:20:21,820
ข้าเติบโตในเมืองซอลท์คลิฟ นายท่าน 

329
00:20:21,860 --> 00:20:24,990
ข้าเป็นเพียงเด็กน้อย 
ตอนที่พวกมันนำตัวท่านไป 

330
00:20:25,030 --> 00:20:26,990
พ่อข้าพาข้าและน้องชายมาที่หน้าผา 

331
00:20:27,030 --> 00:20:30,030
พวกเรามองเห็นเรือ 
ที่นำตัวท่านไป 

332
00:20:30,060 --> 00:20:33,100
ข้าจำใบหน้าบิดาข้าตอนที่บอกพวกเราได้ 

333
00:20:33,130 --> 00:20:35,930
"นั่นคือท่านเกรจอย เจ้าชายคนสุดท้าย" 

334
00:20:37,340 --> 00:20:39,670
และนั่นคือสิ่งที่ข้าได้ยิน 
ซ้ำไปมาในหัวข้า 

335
00:20:39,700 --> 00:20:42,000
เมื่อเห็นสิ่งที่พวกมันทำกับท่าน 

336
00:20:42,040 --> 00:20:44,040
คนพวกนั้น 

337
00:20:44,070 --> 00:20:47,080
พวกมันบอกว่าบิดาข้ารู้ว่ามันทำอะไรกับข้า 

338
00:20:48,810 --> 00:20:50,980
ใช่มั้ย 

339
00:20:51,010 --> 00:20:53,950
ข้าไม่ทราบ นายท่าน 

340
00:20:53,980 --> 00:20:57,450
พวกมันไม่ได้บอกอะไรข้ามากนัก 

341
00:21:06,490 --> 00:21:08,060
คนของพี่สาวข้าล้วนแล้วแต่ภักดีกับนาง 

342
00:21:08,100 --> 00:21:10,260
พวกเราไม่จำเป็น
ต้องหลบซ่อนพวกมัน 

343
00:21:10,300 --> 00:21:12,330
ไม่ใช่ทั้งหมดหรอกที่เป็นคนของพี่สาวท่าน 

344
00:21:12,370 --> 00:21:15,070
บางคนก็เป็นคนของบิดาท่าน 

345
00:21:18,400 --> 00:21:20,400
ว่ายังไงนะ 

346
00:21:20,440 --> 00:21:22,040
ข้าเคยคิดว่า 
ข้าอิจฉานางมากแค่ไหน 

347
00:21:22,070 --> 00:21:24,210
เมื่อบิดาข้าบอกให้ยาร่ามายึดที่นี่ 

348
00:21:24,240 --> 00:21:26,010
บิดดาท่านให้ท่านทำอะไร 

349
00:21:26,040 --> 00:21:28,240
โจมตีหมู่บ้านชาวประมง 

350
00:21:28,280 --> 00:21:30,110
ท่านไม่ไว้ใจข้า 

351
00:21:30,150 --> 00:21:31,910
ข้าคิดว่าข้าจะได้เป็นสตาร์ค 

352
00:21:31,950 --> 00:21:34,880
ฮ่ะ แต่ข้าไม่มีทางเป็นสตาร์ค 

353
00:21:34,920 --> 00:21:37,390
ร็อบ สตาร์ค 
เป็นผู้ย้ำเตือนใจข้า 

354
00:21:37,420 --> 00:21:39,920
- เขาเหนือกว่าเจ้าหรือ?
- ไม่จำเป็น 

355
00:21:39,960 --> 00:21:43,120
สิ่งที่เขาต้องทำ 

356
00:21:44,230 --> 00:21:47,160
เขาเกิดมาเพื่อสิ่งนี้ 

357
00:21:47,200 --> 00:21:49,660
ชีวิตเขาเกิดมาเพื่อเป็นแบบนั้น 
ไม่ใช่เพราะเสื้อผ้าที่เขาสวม 

358
00:21:49,700 --> 00:21:52,200
ทำไมคนแบบนั้นไม่เคยเป็นพี่น้องข้า 

359
00:21:52,230 --> 00:21:54,500
เขาคือกษัตร
จากทางเหนือ 

360
00:21:54,540 --> 00:21:55,840
แล้วข้าล่ะ... 

361
00:21:55,870 --> 00:21:58,540
พ่อข้ามอบทางเลือกให้ข้าเพียงทางเดียว 

362
00:21:58,570 --> 00:22:00,470
และข้าทำได้ 

363
00:22:01,940 --> 00:22:03,810
ข้าไม่เคยเป็นพวกสตาร์ก 

364
00:22:03,840 --> 00:22:07,310
แต่บันลังก์เหล็ก 

365
00:22:07,350 --> 00:22:09,980
ข้าเกิดมาเพื่อสิ่งนี้ 

366
00:22:14,820 --> 00:22:17,420
ข้าต้องชดใช้วินเตอร์ฟอล 

367
00:22:24,400 --> 00:22:26,030
ข้าฆ่าพวกเด็กๆ 

368
00:22:29,170 --> 00:22:30,930
เด็กสตาร์คล่ะ 

369
00:22:32,440 --> 00:22:34,040
ไม่เคยได้เจอ 

370
00:22:34,070 --> 00:22:37,710
พวกเด็กกำพร้ายากจนบางคน 
อยู่กับชาวนา 

371
00:22:40,510 --> 00:22:43,910
ข้าให้แดกเมอร์ 
ปาดคอพวกมัน 

372
00:22:43,950 --> 00:22:46,110
และเผาร่างพวกมัน 

373
00:22:47,750 --> 00:22:50,550
ข้าก็จะรักษา 
งินเทอเฟลล์ 

374
00:22:52,720 --> 00:22:55,090
และทำให้พ่อภูมิใจ 

375
00:22:56,060 --> 00:22:58,590
หวังว่าจะไม่สายไป 

376
00:23:01,660 --> 00:23:03,760
สายไปแล้ว 

377
00:23:11,270 --> 00:23:14,810
พ่อข้าตายไปแล้ว 
ที่คิงส์ แลนดิ้ง 

378
00:23:16,980 --> 00:23:18,880
ข้าเลือก 

379
00:23:21,110 --> 00:23:23,450
และเลือกผิด 

380
00:23:25,950 --> 00:23:28,620
และตอนนี้ 
ข้าเผาทุกอย่าง 

381
00:23:30,250 --> 00:23:32,650
ยังไม่ทุกอย่าง 
นายท่าน 

382
00:23:35,490 --> 00:23:36,790
นางอยู่ที่นี่ 

383
00:23:49,640 --> 00:23:51,700
ยาร่า 

384
00:23:51,740 --> 00:23:53,270
เดี๋ยวก่อน 

385
00:24:01,950 --> 00:24:04,380
ข้านำเขากลับมา 
เขาฆ่าคนอื่นๆ 

386
00:24:04,420 --> 00:24:06,250
อะไรนะ 
ไม่ ข้าไม่ 

387
00:24:06,280 --> 00:24:08,450
เจ้าไม่ 

388
00:24:08,490 --> 00:24:11,190
ไม่ ได้ปรดหยุด 

389
00:24:13,890 --> 00:24:16,520
ไม่! 

390
00:24:16,560 --> 00:24:18,330
พาเขากลับมาที่ๆเขาควรอยู่ 

391
00:24:42,880 --> 00:24:44,280
กินสิ 

392
00:24:48,220 --> 00:24:49,820
เจ้าจะทำอะไร 

393
00:24:50,690 --> 00:24:52,460
ข้ากำลังจะตาย 

394
00:24:52,490 --> 00:24:55,460
เจ้าห้ามตาย 

395
00:24:55,490 --> 00:24:57,790
เจ้าต้องอยู่ 

396
00:24:57,830 --> 00:25:00,300
เพื่อแก้แค้น 

397
00:25:00,330 --> 00:25:02,800
ข้าไม่สนใจการแก้แค้น 

398
00:25:02,830 --> 00:25:04,800
เจ้ามันขี้ขลาด 

399
00:25:06,130 --> 00:25:08,730
แค่ดวงจู๋ 
ทำไมเจ้ายอมแพ้ง่ายๆ 

400
00:25:10,300 --> 00:25:12,340
ดวงจ.......... 

401
00:25:12,370 --> 00:25:13,940
ดวงจู๋หรือ 

402
00:25:13,970 --> 00:25:15,740
ข้าเสียมือไป 

403
00:25:15,780 --> 00:25:18,510
มือที่ข้าถือดาบ 

404
00:25:20,580 --> 00:25:23,080
เจ้าจะได้ลิ้มรสชีวิต 

405
00:25:23,110 --> 00:25:25,820
ของโลกแห่งความจริง 

406
00:25:25,850 --> 00:25:28,950
โลกที่ผู้คนถูกพรากสิ่งสำคัญไป 

407
00:25:28,990 --> 00:25:31,750
และเจ้าจะร้องไห้สะอื้นจนหยุดไปเอง 

408
00:25:31,790 --> 00:25:34,260
เจ้าเหมือนหญิงหน้าเลือด 

409
00:25:59,950 --> 00:26:02,280
ข้ารู้ว่าเจ้าทำอะไรให้ข้า 

410
00:26:03,550 --> 00:26:06,550
เจ้าบอกพวกมันว่าข้ามาเพชรพลอยมากมาย 

411
00:26:10,560 --> 00:26:12,520
เรียกว่าเกาะแห่งเพชรพลอย 

412
00:26:12,560 --> 00:26:14,730
เพราะน้ำสีฟ้า 

413
00:26:17,660 --> 00:26:19,830
ข้ารู้ 

414
00:26:26,970 --> 00:26:29,300
ทำไมเจ้าช่วยข้า 

415
00:26:55,360 --> 00:26:57,090
อยากคุยกับข้าหรือ? 

416
00:26:57,130 --> 00:26:59,490
ใช่ เกี่ยวกับเจมี่ 

417
00:27:00,560 --> 00:27:02,160
เขาเป็นอย่างไร 

418
00:27:02,200 --> 00:27:03,600
ข้าต้องการแน่ใจ 

419
00:27:03,630 --> 00:27:06,070
ว่าเราจะทำทุกอย่าง ให้ได้เขากลับมา 

420
00:27:09,400 --> 00:27:12,270
ตอนแคลิน สตาร์คจับทีเรียนไปเป็นนักโทษ 

421
00:27:13,870 --> 00:27:15,610
ข้าทำอะไร 

422
00:27:15,640 --> 00:27:18,680
- ท่านทำสงคราม 
- และหากข้าทำสงคราม 

423
00:27:18,710 --> 00:27:21,080
เพื่อเจ้าแคระมากในกามนั่น 

424
00:27:21,110 --> 00:27:24,280
เจ้าคิดว่าข้าทำอะไรเพื่อลูกชายคนโตและผู้สืบทอดของข้ากัน 

425
00:27:24,320 --> 00:27:26,980
ทุกสิ่งที่ท่านทำได้ 

426
00:27:27,020 --> 00:27:29,790
ทุกสิ่งที่ข้าทำได้ 

427
00:27:41,630 --> 00:27:43,900
- ยังอยู่ต่ออีกรึ 
- ใช่ 

428
00:27:46,640 --> 00:27:49,070
ทำไม? 

429
00:27:49,110 --> 00:27:50,510
มันเคยเกิดกับเจ้าหรือ 

430
00:27:50,540 --> 00:27:52,540
ข้าอาจเป็นคนนึงที่คู่ควรกับความมั่นใจของท่าน 

431
00:27:52,570 --> 00:27:55,040
และความไว้วางใจ 
ไม่ใช่ลูกชายท่านหรือ 

432
00:27:55,080 --> 00:27:57,950
ไม่ใช่เจมี่หรือไทรอน 
แต่เป็นข้า 

433
00:27:57,980 --> 00:28:00,180
ปีแล้วปีเล่า 
ที่ข้าสอนตระกูลของเรา 

434
00:28:00,210 --> 00:28:02,280
และเรื่องมรดก... 

435
00:28:02,320 --> 00:28:03,820
เรื่องเดิมๆ 
จริงๆ 

436
00:28:03,850 --> 00:28:07,150
แค่เรื่องน่าเบื่อ 

437
00:28:07,190 --> 00:28:08,920
เจ้าเคยมั้ยที่ 
ลูกสาวเจ้า 

438
00:28:08,960 --> 00:28:10,690
อาจเป็นแค่คนเดียวที่ฟังพวกเขา 

439
00:28:10,710 --> 00:28:12,240
อยู่ร่วมกันกับพวกนั้น 

440
00:28:12,660 --> 00:28:16,230
นางอาจเป็นคนเดียวที่มีส่วนในมรดกของเจ้า 

441
00:28:16,260 --> 00:28:19,160
ที่เจ้ารักมากกว่าลูกของเจ้าเอง 

442
00:28:26,200 --> 00:28:29,310
เอาละ 
ข้าสนับสนุนเจ้า 

443
00:28:31,680 --> 00:28:34,080
ปัญหาคือตระกูลไทเรล 

444
00:28:35,410 --> 00:28:38,680
ตระกูลไทเรลช่วยเราในการกำจัดสแตนนิส บาราเธียน 

445
00:28:38,720 --> 00:28:41,980
ตระกูลไทเรลช่วยชีวิตเจ้า และลูกเจ้า 

446
00:28:43,390 --> 00:28:45,720
มาเจอรีจับจอฟฟรีย์ไว้ในกำมือ 

447
00:28:47,520 --> 00:28:49,720
เธอรู้ว่าควรทำยังไงกับเขา 

448
00:28:49,760 --> 00:28:51,120
ดีมาก 

449
00:28:51,160 --> 00:28:53,260
ข้าหวังว่าเจ้ารู้ 
วิธีจัดการกับเขา 

450
00:28:54,660 --> 00:28:57,230
ข้าจะไม่เคลือบแคลงเจ้า  
เพียงเพราะว่าเจ้าเป็นหญิง 

451
00:28:57,260 --> 00:29:00,770
ข้าไม่วางใจเจ้า \
เพราะเจ้าไม่ได้ฉลาดเหมือนที่เจ้าคิด 

452
00:29:00,800 --> 00:29:03,570
เจ้าอนุญาตให้เจ้าหนุ่มคนนั้นเอาเปรียบเจ้า 

453
00:29:03,600 --> 00:29:06,570
และทุกคนในเมืองนี้ 

454
00:29:11,580 --> 00:29:13,950
บางที....... 

455
00:29:13,980 --> 00:29:17,450
คุณควรจะห้ามเขา 
ไม่ให้เขาทำในสิ่งที่เขาชอบ 

456
00:29:21,790 --> 00:29:23,920
ฉันจะพยายาม 

457
00:29:25,260 --> 00:29:27,160
เธอชอบไหม นาน่า 

458
00:29:27,190 --> 00:29:30,060
กุหลาบสีทองอีกดอกนึงแล้ว 

459
00:29:30,100 --> 00:29:32,500
จานอาหารข้า เป็นลายกุหลาบสีทอง 

460
00:29:32,530 --> 00:29:34,730
ผ้าปูที่นอนข้า 
อบด้วยกลิ่นของมัน 

461
00:29:34,770 --> 00:29:37,630
มีลายวาดของมัน ในโถปัสสาวะข้า 

462
00:29:37,670 --> 00:29:40,070
ทำให้ข้ารู้สึกว่ากลิ่นของมันดีขึ้นหน่อย 

463
00:29:40,100 --> 00:29:41,770
กุหลาบน่าเบื่อ ที่รัก 

464
00:29:41,810 --> 00:29:44,340
"เติบโตอย่างแข็งแกร่ง" 

465
00:29:44,370 --> 00:29:47,480
ฮา! คำพูดที่โง่ที่สุดของตระกูลข้า 

466
00:29:47,510 --> 00:29:49,410
ฤดูหนาวกำลังมา 

467
00:29:49,440 --> 00:29:51,480
ตอนนี้เป็นสิ่งที่น่าจดจำ 

468
00:29:51,510 --> 00:29:54,580
"พวกเราไม่ได้หว่าน" 
แข็งแกร่ง 

469
00:29:54,620 --> 00:29:56,650
นั่นคืออาณาจักรที่เจ้าต้องระวัง 

470
00:29:56,680 --> 00:30:00,820
ไดเออวูฟ และ คราเคนส์ 
สัตว์ป่าที่ดุร้าย 

471
00:30:00,850 --> 00:30:02,860
แต่ดอกกุหลาบสีทอง 
เติบโตแข็งแกร่ง 

472
00:30:02,890 --> 00:30:06,260
สร้างความหวาดกลัวในใจ 

473
00:30:07,490 --> 00:30:10,730
ดูนั่น ตัวเล็กน่ารัก 

474
00:30:10,760 --> 00:30:12,660
แมงมุมในสวน 

475
00:30:13,800 --> 00:30:15,500
วิ่งตามกันไป 

476
00:30:15,530 --> 00:30:17,470
เติบโตแข็งแกร่ง 

477
00:30:19,500 --> 00:30:21,040
ท่านหญิง 

478
00:30:21,070 --> 00:30:24,410
ข้าขอต้อนรับท่านสู่คิงส์ แลนดิ้ง 

479
00:30:24,440 --> 00:30:26,910
เมืองของเราดูสดใสขึ้น 
ที่ท่านมา 

480
00:30:26,940 --> 00:30:30,010
สดใสขึ้น 
ที่ข้ามาหรือ 

481
00:30:30,050 --> 00:30:32,410
มันคือประโยคประจำกายท่านหรือ ลอร์ดแวริส 

482
00:30:32,450 --> 00:30:34,020
ท่านมาที่นี่เพื่อเกลี้ยกล่อมข้าหรือ? 

483
00:30:34,050 --> 00:30:35,720
ข้าดูออก ในบางครั้ง 

484
00:30:35,750 --> 00:30:37,650
ไม่นะ ได้โปรด 

485
00:30:37,690 --> 00:30:41,060
เกลี้ยกล่อมให้ท่านไป ข้าทำมานานแล้ว 

486
00:30:41,090 --> 00:30:43,460
แม้ข้ารู้ว่ามันสูญเปล่า 

487
00:30:43,490 --> 00:30:47,130
เกิดอะไรขึ้นถ้าสิ่งที่ไม่มีตัวตน 
เผชิญกับความชรา 

488
00:30:48,330 --> 00:30:50,430
คำถามสำหรับนักปราชญ์ 

489
00:30:50,460 --> 00:30:53,500
แต่เจ้ามาแหลว่า 
สิ่งที่ทำทั้งหมดนี้ เพื่อบางสิ่ง 

490
00:30:53,530 --> 00:30:55,670
แล้ว 
ข้านั่งได้แล้วใช่ไหม 

491
00:30:55,700 --> 00:30:57,600
ไม่ 

492
00:30:57,640 --> 00:31:00,800
มา ข้าได้ยินมาว่า 
ท่านเป็นคนฉลาด 

493
00:31:00,840 --> 00:31:03,540
ข้าสงสัยตลอดว่า 
ทำไมเจ้ากถึงมาหาข้า 

494
00:31:04,740 --> 00:31:07,310
ซานซ่า สตาร์คสนใจเจ้า 

495
00:31:07,340 --> 00:31:08,480
ข้าน่ะหรือ 

496
00:31:08,510 --> 00:31:10,380
เพราะข้าพูดกับนาง 
ครั้งนึงในสวน 

497
00:31:10,410 --> 00:31:13,320
และก็มีสายลับตัวน้อยๆ 
วิ่งโล่ไปบอกท่าน 

498
00:31:13,350 --> 00:31:14,650
ทำไมข้าไม่ควรเป็นจุดสนใจล่ะ 

499
00:31:14,680 --> 00:31:16,450
นางเป็นหญิงสาวที่น่ารัก 
ใช่มั้ย 

500
00:31:16,490 --> 00:31:18,290
ไม่เชิง 

501
00:31:18,320 --> 00:31:20,360
แต่เธอมีวัยเด็กที่น่าสนใจ 

502
00:31:20,390 --> 00:31:23,160
น่าเศร้า 

503
00:31:23,190 --> 00:31:25,490
ข้าขออภัยที่ทำให้ท่านเสียเวลา 

504
00:31:25,530 --> 00:31:28,860
ข้านึกว่าเราแชร์ 
ให้นางรู้สึกดีขึ้น 

505
00:31:28,900 --> 00:31:30,360
มาเถิด 

506
00:31:30,400 --> 00:31:32,960
เจ้ายอมจำนน 
ง่ายเกินไป 

507
00:31:34,470 --> 00:31:35,830
เดินไปกับข้า 

508
00:31:35,870 --> 00:31:37,600
ข้ารู้ว่า 
กำแพงมีหูประตูมีช่อง 

509
00:31:37,640 --> 00:31:39,970
แต่เห็นได้ชัดว่า 
ต้นไม้ก็ไม่ปลอดภัยเช่นกัน 

510
00:31:40,010 --> 00:31:42,810
ข้าเลือกพันธมิตร 
ของข้า 

511
00:31:42,840 --> 00:31:45,810
และศัตรู 
ข้าก็เลือกเช่นกัน 

512
00:31:45,840 --> 00:31:47,740
คนไหนคือแม่นางซานซ่า สตาร์ค 

513
00:31:47,780 --> 00:31:50,580
ไม่ใช่ทั้งคู่ 
แค่เด็กสามัญชน 

514
00:31:50,610 --> 00:31:52,820
-ข้านับถือพ่อของนาง 
-ใช่ 

515
00:31:52,850 --> 00:31:54,950
เน็ด สตาร์ก 
มีคนศรัทธามากมาย 

516
00:31:54,990 --> 00:31:56,420
แล้วมีผู้ใดกล้า 

517
00:31:56,450 --> 00:31:59,020
ที่จะยืนหยัดช่วยเขาบ้าง ตอนโดนตัดหัว 

518
00:31:59,060 --> 00:32:00,620
ข้าไม่สามารถช่วยได้ในเรื่องนี้ 

519
00:32:00,660 --> 00:32:03,890
- ฉันพอที่จะช่วยลูกสาวของเขาได้ 
- ทำอย่างไร 

520
00:32:03,930 --> 00:32:07,390
เจ้าไม่ใช่คนเดียวหรอกที่สนใจนาง 

521
00:32:07,430 --> 00:32:09,200
ไม่น่าประหลาดใจเลย 

522
00:32:09,230 --> 00:32:11,560
นางสวย 
มีชื่อเสียง 

523
00:32:11,600 --> 00:32:15,130
แน่นอน 
นางจะได้พบกับคนที่เหมาะสม 

524
00:32:15,170 --> 00:32:18,040
มันราวกับว่าเจ้าอยากจะเป็นคนๆนั้น 

525
00:32:18,070 --> 00:32:20,710
ลิตเติล ฟิงเกอร์ ไม่ใช่คนเมืองหลวง 

526
00:32:20,740 --> 00:32:22,740
ข้ามั่นใจอย่างนั้น 

527
00:32:22,770 --> 00:32:25,680
เมื่อเขาไป 
ซานซ่า สตาร์กจะไปกับเขาด้วย 

528
00:32:25,710 --> 00:32:28,010
แล้วท่านมาหาข้าด้วยเรื่องนี้หรือ? 

529
00:32:28,050 --> 00:32:31,850
ลิตเติล ฟิงเกอร์ ไม่เคยภักดีกับใคร 
ไม่รวย และไม่มีกองทัพ 

530
00:32:31,880 --> 00:32:33,620
เขามีสองข้อแรก 

531
00:32:33,650 --> 00:32:35,380
นานแค่ไหนแล้ว 
ที่เขามีกองทัพ 

532
00:32:35,420 --> 00:32:37,520
บางทีเจ้าอาจหัวเราะเยาะ 

533
00:32:37,550 --> 00:32:39,590
แต่ข้ารู้จักเขาดียิ่งกว่าใคร 

534
00:32:39,620 --> 00:32:41,820
และนี่คือเรื่องจริง 

535
00:32:41,860 --> 00:32:46,460
มันเป็นคนที่อันตรายที่สุดในเวสเทอรอส 

536
00:32:46,500 --> 00:32:48,860
ถ้ารอบบ์ สตาร์กพ่ายศึกแล้วตาย 

537
00:32:48,900 --> 00:32:51,300
ซานซ่าจะเป็นกุญแจสำคัญของชาวเหนือ 

538
00:32:51,330 --> 00:32:54,300
และถ้ามันแต่งงานกับนาง 
มันจะกุมแดนเหนือทั้งหมด 

539
00:32:54,330 --> 00:32:56,100
ซึ้งเป็นเรื่องน่าละอาย 

540
00:32:56,140 --> 00:32:58,240
ควรแล้วหรือที่คนๆนึง 
ไร้ซึ่งชื่อเสียง 

541
00:32:58,270 --> 00:33:00,240
จะได้สาวงมไปครอง 

542
00:33:00,270 --> 00:33:02,340
เจ้าดูถูกเขา 

543
00:33:02,380 --> 00:33:04,510
เจ้าต้องพยายามอย่างหนัก 
ที่จะบ่อนทำลายเขา 

544
00:33:04,540 --> 00:33:07,480
จริงอยู่ 
ที่ข้าสนุกกับเขา 

545
00:33:07,510 --> 00:33:09,610
แต่เขาจะได้เห็น 
เมืองนี้ถูกเผา 

546
00:33:09,650 --> 00:33:12,050
ถ้าเขาได้เป็นกษัตร 

547
00:33:12,080 --> 00:33:14,120
เจ้าเป็นคนฉลาด ลอร์ดเวรีส 

548
00:33:14,150 --> 00:33:15,680
เจ้าใจดีมาก 

549
00:33:15,720 --> 00:33:18,650
ข้าเชื่อว่าข้ามีทางออกที่เป็นไปได้ 

550
00:33:18,690 --> 00:33:20,460
และหนึ่งในนั้นไม่จำเป็นต้องฉลาด 

551
00:33:20,490 --> 00:33:22,060
มันชัดเจนมากเลยใช่ไหม 

552
00:33:33,500 --> 00:33:35,230
อะแฮ่ม... 

553
00:33:35,270 --> 00:33:37,300
ข้าไม่ได้อยากจะมาขัดจังหวะนะ 

554
00:33:37,340 --> 00:33:39,070
ไม่หรอก 

555
00:33:39,100 --> 00:33:40,870
เราต้องการความเป็นส่วนตัว 

556
00:33:40,910 --> 00:33:43,110
ถ้าไม่รังเกียจ 
กลับเข้ามาข้างในเถอะ 

557
00:33:45,680 --> 00:33:47,540
และถ้าเจ้าจะกรุณา 
บอกชื่อของเจ้า 

558
00:33:47,580 --> 00:33:50,480
ข้าจะขอให้กษัตร 
มาพูดกับเจ้าเอง 

559
00:33:54,480 --> 00:33:56,180
เจ้าปรารถนาอะไร 

560
00:33:56,220 --> 00:33:58,850
-ข้าบอกไม่ได้ 
-ทำไมไม่ได้ละ 

561
00:33:58,890 --> 00:34:01,590
ข้าจะบอกเจ้า ในตอนเช้าของเดือนกันยายน (เพื้อ???) 

562
00:34:01,620 --> 00:34:05,430
ก็ขอพรเพื่อครอบครัว สุขภาพ และความสุข 

563
00:34:05,460 --> 00:34:08,690
เพื่อสิ้นสุดสงคราม 
ในฤดูหนาวนี้ 

564
00:34:08,730 --> 00:34:11,360
น่าเบื่อและคร่ำครึมาก 
บ่องตง 

565
00:34:11,400 --> 00:34:15,200
-และเจ้าล่ะ 
-ข้าขอโทษ แต่ข้าบอกไม่ได้ 

566
00:34:15,230 --> 00:34:16,800
ญาติของข้า อลาน่า 

567
00:34:16,840 --> 00:34:19,370
สวยที่สุดที่ข้าเคยเห็นมา 

568
00:34:19,400 --> 00:34:21,540
เมื่อข้าอายุ 12 ปี ข้าดูเก้งก้าง 

569
00:34:21,570 --> 00:34:24,040
อลานน่าเหมือนกับคนที่สวรรค์ส่งมาแกล้งข้า 

570
00:34:24,080 --> 00:34:25,880
นางเรียกข้าว่า "หน้าหมู" 

571
00:34:25,910 --> 00:34:27,780
หน้าหมูหรอ? 
นั่นเลวร้ายมาก 

572
00:34:27,810 --> 00:34:30,050
ข้าคิดว่าข้าต้องทำอะไรบางอย่างกับจมูกข้า 

573
00:34:30,080 --> 00:34:32,480
เวลานางเดินผ่านหน้าข้า 
นางสวยเกิ๊น 

574
00:34:35,550 --> 00:34:38,350
ข้าขอให้นางเป็นโรคผิวหนัง 

575
00:34:38,390 --> 00:34:40,820
หลังจากนั้นอาทิตย์นึง นางติดโรคพอริดจ์ 

576
00:34:40,860 --> 00:34:43,460
-โรคพอริดจ์หรือ 
-แถวบ้านเจ้าไม่มีโรคพอริดจ์หรอ 

577
00:34:43,490 --> 00:34:45,890
ผิวหนังเจ้าจะเริ่มกลายเห็นเหมือนผิวไม้โอ๊ค 

578
00:34:45,930 --> 00:34:48,730
บางครั้งหน้าจะลอก และทรมานมาก 

579
00:34:48,760 --> 00:34:50,660
นั่นแย่มากเลยนะ 

580
00:34:52,870 --> 00:34:55,400
ใช่ 

581
00:34:55,440 --> 00:34:57,400
ข้าเชื่อเจ้า! 

582
00:34:57,440 --> 00:34:59,340
โรคพอริดจ์ 
ข้ามันเลว 

583
00:34:59,370 --> 00:35:01,570
อย่าพูดอย่างนั้น 

584
00:35:01,610 --> 00:35:04,210
เกิดอะไรขึ้นกับ อลานาร์ 

585
00:35:04,240 --> 00:35:06,340
โอ้...นางโตขึ้น งดงามมากทีเดียว 

586
00:35:06,380 --> 00:35:09,310
และนางได้แต่งงานกับหนุ่มหล่อ มีลูกน่ารัก 

587
00:35:09,350 --> 00:35:11,150
อยู่ในปราสาทริมทะเล 

588
00:35:11,180 --> 00:35:13,780
มันเป็นเรื่องที่น่าผิดหวังมาก 

589
00:35:13,820 --> 00:35:16,520
ข้ารู้ว่านางอิจฉาเจ้ามาก 

590
00:35:16,550 --> 00:35:18,820
เจ้าจะได้แต่งงาน 
ที่เมืองหลวงนี่ 

591
00:35:18,860 --> 00:35:22,520
และนางแสร้งดีใจกับเจ้าที่ได้เป็นราชินี 

592
00:35:25,330 --> 00:35:29,100
ข้าต้องการให้เราเป็นเพื่อนกัน 
เพื่อนที่ดี 

593
00:35:29,130 --> 00:35:31,330
ข้าจะดีใจมาก 

594
00:35:32,970 --> 00:35:34,800
เจ้าต้องได้เห็นไฮการ์เด้น 

595
00:35:34,840 --> 00:35:36,870
เจ้าจะต้องชอบที่นั่น ข้ารู้ 

596
00:35:36,900 --> 00:35:39,800
ดวงจันทร์ที่นั่นสวยงามมาก 

597
00:35:39,840 --> 00:35:41,270
เจ้าน่าจะได้เห็นชุดเหล่านั้น 

598
00:35:41,310 --> 00:35:43,010
พวกเขาสร้างมันเป็นเดือนๆ 

599
00:35:44,180 --> 00:35:46,480
ข้า--ข้าไม่คิดว่าราชินีจะ... 

600
00:35:46,510 --> 00:35:48,010
ปล่อยข้าไปคิงส์ แลนดิ้ง 

601
00:35:48,050 --> 00:35:49,850
ท่านหมายถึง ผู้สำเร็จราชการแทน 

602
00:35:49,880 --> 00:35:52,250
หากข้าได้สมรสกับจอฟฟรีย์ 
ข้าจะได้เป็นราชินี 

603
00:35:54,050 --> 00:35:58,350
และถ้าเจ้าต้องแต่งงาน 
กับโลลาส..... 

604
00:36:00,760 --> 00:36:04,560
โอ้....ที่ของเจ้าคงต้องเป็น 
ไฮการ์เดน ใช่หรือไม่ 

605
00:36:05,590 --> 00:36:07,960
เราน่าจะเป็นพี่น้องกันนะ 

606
00:36:08,000 --> 00:36:09,930
เจ้าชอบมั้ย 

607
00:36:23,780 --> 00:36:26,410
ชื่อของเขาคือ แบนเนน 

608
00:36:26,450 --> 00:36:28,150
เขาเป็นคนดี 

609
00:36:28,180 --> 00:36:30,120
คนจรที่ดี 

610
00:36:30,150 --> 00:36:32,280
เขามาจาก... 

611
00:36:33,850 --> 00:36:35,920
เจ้ามาจากไหนนะ 

612
00:36:35,950 --> 00:36:38,690
ดาวน์ ไวท์ ฮาเบอร์ 

613
00:36:38,720 --> 00:36:40,860
เขามาจาก ดาวน์ ไวท์ ฮาเบอร์ 

614
00:36:40,890 --> 00:36:43,930
ไม่เคยทำงานพลาด 

615
00:36:43,960 --> 00:36:47,060
เขารักษาคำพูด 
เป็นคนดีที่สุดที่ข้าเคยพบ 

616
00:36:47,100 --> 00:36:51,000
ควบม้าได้ไกล 
ต่อสู้อย่างห้าวหาญ 

617
00:36:53,100 --> 00:36:55,540
หาคนแบบนี้ไม่ได้อีกแล้ว 

618
00:36:55,570 --> 00:36:59,010
และตอนนี้เขาหมดหน้าที่แล้ว 

619
00:37:00,270 --> 00:37:02,810
และตอนนี้เขาหมดหน้าที่แล้ว 

620
00:37:07,150 --> 00:37:10,420
ขาหักจะทำให้เขาตายมั้ย 

621
00:37:10,450 --> 00:37:13,320
มันไม่ใช่ขาที่จะทำให้เขาตาย 

622
00:37:13,350 --> 00:37:16,020
ไอ้คราสเตอร์จะให้อดข้าวจนตาย 

623
00:37:16,050 --> 00:37:17,860
คราสเตอร์เลี้ยงดูลูกสาวเขา 

624
00:37:17,890 --> 00:37:19,290
เจ้าเข้าข้างเขา 

625
00:37:19,320 --> 00:37:22,390
เราไม่สามารถเข้ามาและเอาขโมยอาหารเขาไปจนหมด 

626
00:37:22,430 --> 00:37:25,060
เราเป็นไนท์วอช ไม่ใช่ขโมย 

627
00:37:25,100 --> 00:37:26,900
วันที่เราจากไป 

628
00:37:26,960 --> 00:37:30,530
คราสเตอร์มันแตะถังไวน์ของเรา 

629
00:37:30,570 --> 00:37:33,700
ร่วมกินเลี้ยงแฮมกับมันฝรั่ง 

630
00:37:33,740 --> 00:37:35,710
แล้วหัวเราเยาะเรา 

631
00:37:35,740 --> 00:37:37,970
อดอยากกลางหิมะ 

632
00:37:40,740 --> 00:37:42,680
มันเป็นพวกเลือดร้อน  

633
00:37:45,420 --> 00:37:48,720
ไม่เคยรู้ว่าแบนเนนจะหอมขนาดนี้ 

634
00:37:59,290 --> 00:38:02,860
เจ้ามีลูกชายคนนึงใช่มั้ยมอมอนต์ 

635
00:38:04,430 --> 00:38:06,630
ข้ามี 99 คน 

636
00:38:07,830 --> 00:38:10,800
เจ้าไม่เคยพบ 
คนที่ที่มีลูกชาย 99 คนใช่มั้ย 

637
00:38:12,570 --> 00:38:16,070
ลูกสาวอีกนับไม่ถ้วน 

638
00:38:16,110 --> 00:38:18,510
-ข้ายินดีด้วย 
-ตอนนี้น่ะหรือ? 

639
00:38:18,540 --> 00:38:22,210
ข้าจะดีใจมากถ้าเจ้าและคนของเจ้าไป 

640
00:38:22,250 --> 00:38:24,310
ทันที่ที่แผลหาย 
และเราแข็งแรงพอ 

641
00:38:24,350 --> 00:38:26,280
อา....... 

642
00:38:26,320 --> 00:38:28,420
พวกเขาแข็งแกร่งที่สุดเท่าที่เป็นได้ 

643
00:38:30,320 --> 00:38:31,720
พวกมันกำลังจะตาย 

644
00:38:31,750 --> 00:38:33,860
ทำไมเจ้าไม่ปาดคอพวกมันซะละ 
จะได้จบๆ 

645
00:38:33,890 --> 00:38:35,860
อืม...... 

646
00:38:35,890 --> 00:38:39,090
หรือทิ้งมันไว้ถ้าเจ้ากินไม่ไหว 

647
00:38:39,130 --> 00:38:40,660
ข้าจะแยกมันเอง 

648
00:38:42,000 --> 00:38:44,860
คอของใคร
ที่เจ้าจะปาด เจ้าแก่? 

649
00:38:48,300 --> 00:38:49,640
รอข้างนอก 

650
00:38:49,670 --> 00:38:53,070
ข้างนอกนี่หนาวมาก 
และไม่มีอะไรให้กินเลย 

651
00:38:53,110 --> 00:38:54,610
เมียข้าให้ขนมปังเจ้า 

652
00:38:54,640 --> 00:38:57,880
มีขี้เลื่อยในขนมปัง 

653
00:38:57,910 --> 00:38:59,440
เจ้าไม่ชอบหรือ 

654
00:38:59,480 --> 00:39:01,850
งั้นก็ออกไปกินหิมะข้างนอกสิ 

655
00:39:06,750 --> 00:39:10,590
ข้าอยากจะกินสิ่งที่เจ้าซุกซ่อนไว้ต่างหาก 

656
00:39:12,690 --> 00:39:15,660
ข้าบอกให้เจ้ารอข้าข้างนอก 

657
00:39:15,690 --> 00:39:17,520
เขานั่งดื่มไวน์ของพวกเรา 

658
00:39:17,560 --> 00:39:19,260
กินอิ่มเอม 
ขณะที่พวกเรากำลังจะตาย 

659
00:39:20,430 --> 00:39:22,930
ข้าให้พวกอีกาอย่างเจ้ามามากพอแล้ว 

660
00:39:22,960 --> 00:39:24,230
ข้าต้องเลี้ยงหญิงของข้า 

661
00:39:24,260 --> 00:39:26,160
ยอมรับแล้วหรือว่ามีอาหารซ่อนอยู่ 

662
00:39:26,200 --> 00:39:27,680
เยอะแค่ไหนล่ะสำหรับฤดูหนาวนี้ 

663
00:39:27,700 --> 00:39:30,700
พอได้แล้ว!!! 
ออกไป!! 

664
00:39:30,740 --> 00:39:32,610
ข้าเป็นคนเคร่งศาสนา 

665
00:39:32,640 --> 00:39:34,140
แกมันเป็นไอ้เวร 

666
00:39:34,170 --> 00:39:35,540
ไอ้เวรหรอ 

667
00:39:35,580 --> 00:39:39,080
พวกแกออกไปเลย /Nพวกหัวขโมย 

668
00:39:39,110 --> 00:39:42,480
แก แล้วก็แก 

669
00:39:44,220 --> 00:39:46,750
ไปนอนหนาวข้างนอกนั่นเถอะ 

670
00:39:49,120 --> 00:39:50,890
ข้าจะตัดมือ 

671
00:39:50,920 --> 00:39:53,260
คนที่เรียกข้าว่าไอ้เวร 

672
00:40:08,340 --> 00:40:09,970
แกมันไอเวรตะลัย 

673
00:40:12,640 --> 00:40:16,140
สุดๆเวรตะลัยเลยว่ะ 

674
00:40:24,020 --> 00:40:25,950
ทวยเทพจะสาบแช่งเราสำหรับเรื่องนี้ 

675
00:40:25,990 --> 00:40:27,310
ด้วยกฏ... 

676
00:40:27,330 --> 00:40:29,210
ไม่มีกฏนอกกำแพงแห่งนี้ 

677
00:40:29,350 --> 00:40:30,890
บอกมาว่าเขาซ่อนอาหารไว้ที่ไหน 

678
00:40:30,920 --> 00:40:33,020
ไม่งั้นเจ้าจะได้รับผลเหมือนเขา 

679
00:40:33,060 --> 00:40:35,460
ปล่อยเธอซะ 

680
00:40:35,490 --> 00:40:37,360
ข้าจะตัดหัวเจ้าซะ 

681
00:41:28,810 --> 00:41:31,170
-เร็วเข้าๆ 
-เกิดอะไรขึ้น? 

682
00:41:31,210 --> 00:41:34,780
-ข้าจะไม่ออกไปข้างนอก 
เราต้องไปเดี๋ยวนี้ 

683
00:41:40,050 --> 00:41:42,480
-ตามข้ามา 
ข้ารู้ทาง 

684
00:41:44,320 --> 00:41:46,220
มาสิ 

685
00:41:51,860 --> 00:41:53,790
วิ่งเร็วเข้าเจ้าอ้วน 

686
00:41:53,830 --> 00:41:56,130
หลับให้สนิท 

687
00:41:56,160 --> 00:41:59,100
ข้าจะปาดคอเจ้า 
คืนใดคืนนึง 

688
00:42:04,400 --> 00:42:05,930
ข้าถอดผ้าคลุมได้หรือยัง 

689
00:42:05,970 --> 00:42:07,700
ต้องขอโทษด้วย 
ท่านหญิงน้อย 

690
00:42:07,740 --> 00:42:10,440
แต่มันจะดีกับท่าน 
ถ้าท่านไม่รู้ว่าเรากำลังจะไปที่ไหน 

691
00:42:12,540 --> 00:42:14,610
โว้ว, โว้ว, โว้ว, โว้ว 

692
00:42:15,810 --> 00:42:17,940
หยุด! 

693
00:42:23,380 --> 00:42:25,850
-นี่มันอะไร 
เหล้ารัมหรือ 

694
00:42:26,720 --> 00:42:28,390
อ๊า! 

695
00:42:28,420 --> 00:42:30,690
ไม่ง่ายเลยที่จะหาเหล้ารัมในช่วงสงคราม 

696
00:42:30,720 --> 00:42:32,590
ข้าพอมีบ้าง 

697
00:42:36,160 --> 00:42:37,590
กลับบ้านเถอะ 

698
00:42:54,610 --> 00:42:56,380
ที่นี่คือที่ไหน 

699
00:42:56,410 --> 00:42:59,510
ไม่ใช่หมาป่า ไม่ใช่สิงโต หรือสิงโตด้อมๆมองๆ 

700
00:43:08,490 --> 00:43:11,290
เจ้าดูคล้ายพวก สไวน์เฮิร์ด 

701
00:43:11,320 --> 00:43:13,360
พวกเราบางคน
เป็นสไวน์เฮิร์ด 

702
00:43:13,390 --> 00:43:16,060
บางคนในตระกูลแทนเนอ และเมสัน 

703
00:43:16,090 --> 00:43:17,460
นั่นมันเมื่อก่อน 

704
00:43:17,500 --> 00:43:19,430
เจ้ายังคงเป็นสไวน์เฮิร์ด 

705
00:43:19,460 --> 00:43:22,370
แทนเนอร์ และเมสัน 

706
00:43:22,400 --> 00:43:25,400
คิดว่าถือหอกโล่แล้วจะทำให้เป็นทหารหรือไง 

707
00:43:25,440 --> 00:43:28,640
ไม่ 

708
00:43:28,670 --> 00:43:31,970
สู้สงครามถึงจะทำให้เป็นทหาร 

709
00:43:32,010 --> 00:43:34,040
บีริค ดอนดารีออน 

710
00:43:34,080 --> 00:43:35,780
เจ้าเคยเจอวันดีๆกว่านี้ 

711
00:43:35,810 --> 00:43:38,350
ข้าไม่เคยเจอพวกนั้นอีกเลย 

712
00:43:39,750 --> 00:43:41,750
พวกกบฎสตาร์ค 

713
00:43:41,780 --> 00:43:44,380
กบฏบาราทีออน 

714
00:43:44,420 --> 00:43:45,990
พวกเจ้าไม่สามารถสู้สงครามได้ 

715
00:43:46,020 --> 00:43:47,520
พวกเจ้าหนีมัน 

716
00:43:47,550 --> 00:43:49,860
ครั้งสุดท้ายที่ได้ยิน 
แกมันเป็นสุนัขรับใช้ไอ้จอฟฟรี่ 

717
00:43:49,890 --> 00:43:53,760
แต่นี่แกอยู่ห่างบ้านนับพันไมล์ 

718
00:43:53,790 --> 00:43:55,490
เราคนไหนวิ่งหนี 

719
00:43:55,530 --> 00:43:57,600
แก้มัดเชือกนี่แล้วเรามาดวลกัน 

720
00:43:57,630 --> 00:44:01,330
แกจะทำอะไร 
ปลุกม็อบชาวนาหรือไง 

721
00:44:01,370 --> 00:44:04,170
เน็ด สตาร์กสั่งข้าให้ฆ่าน้องชายเจ้า 

722
00:44:04,200 --> 00:44:05,500
ในนามของกษัตร โรเบิร์ต 

723
00:44:05,540 --> 00:44:08,000
เน็ท สตาร์คตายแล้ว 

724
00:44:08,040 --> 00:44:10,270
กษัตริย์โรเบิร์ตก็ตายแล้ว 

725
00:44:10,310 --> 00:44:12,510
น้องข้ายังอยู่ 

726
00:44:14,840 --> 00:44:16,710
เจ้าต่อสู้เพื่อคนตายงั้นสิ 

727
00:44:16,750 --> 00:44:18,610
นั่นแหละที่เราทำอยู่ 

728
00:44:18,650 --> 00:44:22,480
คนตายรอเราอยู่ในความมืด 

729
00:44:22,520 --> 00:44:24,890
เจ้ามองไม่เห็นพวกเรา 

730
00:44:24,920 --> 00:44:26,850
แต่เราเฝ้าดูเจ้าอยู่ 

731
00:44:26,890 --> 00:44:29,160
ไม่ว่าจะภายใต้ธงผืนใด 

732
00:44:29,190 --> 00:44:31,830
แลนนิสเตอร์ สตาร์ก บาราธีออน 

733
00:44:31,860 --> 00:44:33,860
เจ้าภาวนาเพื่อคนอ่อนแอ 

734
00:44:33,900 --> 00:44:36,730
กลุ่มคนจรที่ไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใดจะล่าตัวเจ้า 

735
00:44:36,760 --> 00:44:38,800
เจ้าพบพระเจ้าแล้วหรือ  

736
00:44:38,830 --> 00:44:41,470
ใช่ 
ข้าได้เกิดใหม่แล้ว 

737
00:44:41,500 --> 00:44:43,470
ในแสงสว่าง ของทวยเทพที่แท้จริง 

738
00:44:44,300 --> 00:44:46,000
เหมือนเราทุกคน 

739
00:44:46,040 --> 00:44:48,540
เหมือนบุรุษทุกคนที่เห็นสิ่งที่ทำลงไป 

740
00:44:48,570 --> 00:44:51,280
ถ้าเจ้าคิดจะสังหารข้า 
ก็ลงมือซะ 

741
00:44:51,310 --> 00:44:54,480
แกได้ตายแน่ สุนัขรับใช้ 

742
00:44:54,510 --> 00:44:58,050
แต่ไม่ใช่สังหาร เป็นการตัดสินต่างหาก 

743
00:44:58,080 --> 00:45:00,020
และชะตากรรม
ปราณีแกมากกว่าที่แกคิด 

744
00:45:00,050 --> 00:45:01,550
ราชสีห์
แกเรียกตัวเองอย่างนั้น 

745
00:45:01,590 --> 00:45:04,790
ที่มัมเมอส์ ฟอร์ด 
หญิงสาว 7 ขวบ ถูกข่มขืน 

746
00:45:04,820 --> 00:45:07,050
เด็กๆ
ในอ้อมอกแม่ 

747
00:45:07,090 --> 00:45:08,760
ถูกฆ่าตาย 
โดยที่แม่ได้แต่มอง 

748
00:45:08,790 --> 00:45:11,060
ข้าไม่ได้อยู่ที่มัมเมอส์ ฟอร์ด 

749
00:45:11,090 --> 00:45:13,590
โยนศพลูกทิ้งหน้าบ้านคนอื่น 

750
00:45:13,630 --> 00:45:16,000
ตระกูลคลีเกนถูกสร้างขึ้นบนกองซากเด็ก 

751
00:45:16,030 --> 00:45:18,560
ข้าเห็นพวกเขาวางเจ้าชายเอย์กอนกับเจ้าหญิงเรย์นิสลง 

752
00:45:18,600 --> 00:45:20,130
หน้าบัลลังก์เหล็ก 

753
00:45:20,170 --> 00:45:21,900
ท่านช่วยพาข้าไปพบน้องชายข้าได้หรือไม่ 

754
00:45:21,930 --> 00:45:24,400
เจ้าเกิดมาเพื่อสิ่งนี้ 
ไอ้ฆาตกรคลีเกน 

755
00:45:24,440 --> 00:45:27,470
-การฆ่าเป็นเรื่องเลวร้าย 
-ข้าไม่เคยแตะต้องเด็กๆ 

756
00:45:27,510 --> 00:45:30,310
ไม่เคยเห็น 
ไม่เคยได้กลิ่น 

757
00:45:30,340 --> 00:45:32,210
ไม่เคยได้ยินเสียงพวกเด็กๆร้อง 

758
00:45:32,240 --> 00:45:35,910
เจ้าอยากปาดคอข้าก็เอาเลย 

759
00:45:35,950 --> 00:45:37,980
แต่อย่าเรียกข้าว่าฆาตกร 

760
00:45:38,020 --> 00:45:39,850
และเสแสร้งว่าเจ้าไม่ใช่ 

761
00:45:39,880 --> 00:45:41,920
เจ้าสังหารไมก้า 

762
00:45:41,950 --> 00:45:43,450
เด็กร้านขายเนื้อ 

763
00:45:43,490 --> 00:45:45,420
สหายข้า 

764
00:45:45,460 --> 00:45:48,690
เขาอายุแค่ 12 ขวบ 
ไม่มีอาวุธ 

765
00:45:48,730 --> 00:45:50,090
แล้วเจ้าก็ขี่ม้า 

766
00:45:50,130 --> 00:45:52,830
เจ้าพาดเขาบนม้าเหมือนเขาเป็นกวางตัวนึง 

767
00:45:52,860 --> 00:45:55,430
ใช่ เขาเลือดออก 

768
00:45:56,600 --> 00:45:58,170
เจ้าไม่ปฏิเสธว่าฆ่าเด็กคนนี้ 

769
00:45:58,200 --> 00:45:59,830
ข้าเป็นองครักค์ให้จอฟฟรี่ 

770
00:45:59,870 --> 00:46:01,870
-เด็กนั่นโจมตีเขา 
-เจ้าโกหก 

771
00:46:01,900 --> 00:46:05,310
ข้าโจมตีจอฟฟรี่ 
ไมก้าแค่วิ่งหนี 

772
00:46:05,340 --> 00:46:06,970
ข้าควรฆ่าเจ้าเสีย 

773
00:46:07,010 --> 00:46:10,210
ข้าไม่อยู่ในฐานะที่จะตั้งคำถามเจ้าชาย 

774
00:46:11,710 --> 00:46:13,710
เจ้าถูกกล่าวหาว่าฆาตกรรม 

775
00:46:13,750 --> 00:46:16,080
แต่ไม่มีใครมนที่นี้รู้ 
ว่าควรตัดสินโทษเช่นไร 

776
00:46:16,120 --> 00:46:18,450
จึงมิใช่หน้าที่ของเรา 
ที่จะดัดสินเจ้า 

777
00:46:18,490 --> 00:46:21,290
มีแต่ทวยเทพแห่งแสงเท่านั้นที่รู้ 

778
00:46:23,290 --> 00:46:25,960
ข้าตัดสินให้เจ้าสู้จนตาย 

779
00:46:28,030 --> 00:46:30,430
ใครจะมาเป็นคู่ต่อสู้ข้า 

780
00:46:31,630 --> 00:46:33,360
เราจะได้รู้ความจริง 
ถ้าเจ้าเผาทวยเทพ 

781
00:46:33,400 --> 00:46:35,700
ข้ารักท่านจิงๆ 
บาทหลวง? 

782
00:46:35,730 --> 00:46:37,230
หรือเจ้าดีล่ะ 
เจ้าธนู 

783
00:46:37,260 --> 00:46:39,490
เจ้าจะเก่งแค่ไหน 
ถ้าใช้ดาบนั่น 

784
00:46:40,740 --> 00:46:43,310
หรือเจ้าดีละ 
เด็กหญิงที่กล้าหาญที่สุดในที่นี้ 

785
00:46:45,440 --> 00:46:47,410
ใช่ 

786
00:46:47,440 --> 00:46:49,510
อาจจะเป็นเธอก็ได้ 

787
00:46:51,610 --> 00:46:53,680
แต่ข้าต่างหากละที่สู้กับแก 

788
00:47:17,400 --> 00:47:19,910
ไอ้โล้นพูดว่า ทหารพวกนี้บางส่วนยังไม่ได้ทดสอบ 

789
00:47:22,180 --> 00:47:26,110
ไอ้โล้นพูดว่า ควรจะส่งมันไปตายก่อน 

790
00:47:26,150 --> 00:47:28,750
มีเมืองมากระหว่างทาง 

791
00:47:28,780 --> 00:47:30,880
ให้ถล่มเล่นเพื่อฝึก 

792
00:47:32,820 --> 00:47:34,850
ถ้าไปถล่มจับเฉลยด้วย 

793
00:47:34,890 --> 00:47:38,050
ไอ้โล้นบอกจะซื้อที่แข็งแรงในราคางาม 

794
00:47:41,830 --> 00:47:44,130
ไม่แน่ 

795
00:47:44,160 --> 00:47:48,260
อีก10ปีพวกเฉลยที่ส่งมา 

796
00:47:48,300 --> 00:47:50,500
อาจจะกลายเป็นUnsulliedก็ได้ 

797
00:47:50,530 --> 00:47:52,670
ทุกฝ่ายแฮปปี้ 

798
00:48:46,210 --> 00:48:49,410
พวกทหารเป็นของข้ารึยัง? 

799
00:48:52,350 --> 00:48:56,020
เป็นแล้ว 

800
00:48:56,050 --> 00:48:57,760
เธอถือแส้แล้ว 

801
00:50:29,130 --> 00:50:30,840
ดราคารีส์ 

802
00:50:34,000 --> 00:50:38,000
www.thaisubtitle.com 

803
00:50:42,000 --> 00:50:46,000
บรรยายไทยโดย
tyentee, แครอทหิวกระต่าย, happyz9, Marshmallows, talklessboo 

804
00:50:50,000 --> 00:50:54,000
wal2w4e, Arsaphes, aiyaaiya, s38593, Springz 

805
00:50:58,000 --> 00:51:02,000
ikmezon, Ladypat, benter, ThaiFox