0 00:02:18,000 --> 00:02:28,000 “ดับเครื่องชน คนดีแตก” ปี 5 ตอนที่ 5 “DEAD FREIGHT” บรรยายไทย - อนันต์ โพธิสูง 1 00:02:49,650 --> 00:02:52,090 {\an8}เฮ้ เพื่อน ดูสิฉันเจอใคร เดินเศร้าอยู่ในล็อบบี้เนี่ย 2 00:02:52,100 --> 00:02:54,721 {\an8}- เฮ้ - เฮ้ ไง วอลท์ 3 00:02:54,880 --> 00:02:55,995 {\an8}- เป็นไงบ้าง เพื่อน? - ก็ดี 4 00:02:56,000 --> 00:02:58,845 {\an8}ฟังนะ ฉันขอโทษที่จู่ๆ ก็โผล่มาหาแก 5 00:02:58,850 --> 00:03:00,928 {\an8}- ไม่ๆๆ - ถ้าแกไม่สะดวก ฉันกลับมา... 6 00:03:01,080 --> 00:03:04,448 {\an8}ไม่หรอก ฉันแค่กำลังปรับตัว กับรังใหม่นะ แกคิดว่าไงล่ะ? 7 00:03:04,600 --> 00:03:07,331 {\an8}สวยมากเลย 8 00:03:07,480 --> 00:03:09,369 {\an8}เออ ยินดีด้วยอีกครั้งนะ 9 00:03:09,520 --> 00:03:12,205 {\an8}- พวกเราภูมิใจในตัวแกมากเลย - โอ้ ขอบใจนะ 10 00:03:12,360 --> 00:03:14,362 {\an8}ฉันหมดเวลาไล่ตามพวกระยำแล้ว 11 00:03:14,520 --> 00:03:16,602 {\an8}แต่บอกให้นะ...การเป็นเจ้านายเนี่ย 12 00:03:16,800 --> 00:03:19,007 {\an8}ก็ยากไปอีกแบบ เข้าใจใช่ไหม? 13 00:03:19,160 --> 00:03:23,802 {\an8}สตีฟ เป็นอะไรไหมถ้า... ฉันต้องคุยกับแฮงค์หน่อย ถ้าไม่เป็นไรนะ 14 00:03:23,960 --> 00:03:27,043 {\an8}ได้สิ เฮ้ ต้องมีคน ไปไล่จับผู้ร้ายบ้างแหละ 15 00:03:27,200 --> 00:03:30,044 {\an8}- วอลท์ ดีใจที่เจอนายอีกนะ - ขอบใจอีกทีนะ สตีฟ 16 00:03:30,200 --> 00:03:32,202 {\an8}- ขอบใจมาก - แน่นอน 17 00:03:33,160 --> 00:03:34,844 เฮ้ ดูนั่นสิ 18 00:03:35,000 --> 00:03:36,764 พระเจ้า วอลท์ 19 00:03:36,920 --> 00:03:38,604 - สวยจัง ไหนดูหน่อยสิ - ได้ 20 00:03:38,760 --> 00:03:40,524 {\an8}ว้าว สวยจริงๆ 21 00:03:40,680 --> 00:03:43,604 {\an8}- เป็นของขวัญวันเกิดเหรอ? - ใช่ 22 00:03:43,760 --> 00:03:46,161 {\an8}คือ...ไม่ขนาดนั้นหรอก 23 00:03:46,320 --> 00:03:48,084 {\an8}ฉันซื้อให้ตัวเองน่ะ 24 00:03:49,400 --> 00:03:52,722 {\an8}- เฮ้ งั้นนั่งก่อนสิ - ขอบใจนะ 25 00:03:53,680 --> 00:03:56,490 {\an8}รถใหม่ นาฬิกาใหม่ 26 00:03:56,640 --> 00:03:58,085 {\an8}ดีแล้วล่ะ 27 00:03:58,240 --> 00:04:01,005 {\an8}แกเจอเรื่องแย่ๆมาเยอะขนาดนี้... 28 00:04:01,160 --> 00:04:03,322 สมควรแล้วที่ต้องดูแลตัวเองบ้าง 29 00:04:03,760 --> 00:04:06,809 {\an8}ตราบใดที่แกยังมีเงินใช้ได้นะ 30 00:04:06,960 --> 00:04:09,008 {\an8}แล้ว...สกายเป็นไง? 31 00:04:09,360 --> 00:04:12,603 {\an8}คือ..เช้านี้เธอไปทำงานน่ะ 32 00:04:12,760 --> 00:04:14,364 {\an8}เธออยากไป 33 00:04:14,560 --> 00:04:19,691 {\an8}เธอบอกว่าอยาก...มีอะไรคิด และก็... 34 00:04:19,840 --> 00:04:21,569 {\an8}- ดีแล้ว เยี่ยมเลย - ใช่ 35 00:04:21,720 --> 00:04:25,361 {\an8}ตราบใดที่...แกโอเค ที่เธอทำอะไรด้วยตัวเอง 36 00:04:25,520 --> 00:04:29,684 {\an8}ใช่ ฉันก็ พยายามอยู่กับเธอ ให้มากที่สุด เท่านั้นแหละ 37 00:04:29,840 --> 00:04:33,447 {\an8}มาเรียโน่ คอยดูแลเธอ ตอนที่ฉันไม่อยู่ ก็... 38 00:04:33,600 --> 00:04:34,647 {\an8}- ดีเลย - ใช่ 39 00:04:34,800 --> 00:04:37,690 {\an8}แล้วเรื่องที่จะให้เธอ ไปหาคนนั่งคุยด้วยล่ะ?​ 40 00:04:37,880 --> 00:04:42,329 {\an8}คือ..มาเรียพูดถึงเดฟ เหมือนมันเป็นจิตแพทย์ชื่อดัง รู้ใช่ไหม? 41 00:04:42,480 --> 00:04:45,802 {\an8}พวกนี้เข้ามาเหมือนซอมบี้ โดดโลดเต้นใหญ่ เข้าใจใช่ไหม? 42 00:04:45,960 --> 00:04:49,169 {\an8}เยี่ยมเลย คือ... เธอเจอคนที่เหมาะแล้ว 43 00:04:49,320 --> 00:04:51,209 ใช่ ปีเตอร์... 44 00:04:54,480 --> 00:04:57,484 ไม่รู้ทำไไมาฉันลืมนามสกุลมัน ปีเตอร์.. 45 00:04:57,640 --> 00:05:00,610 {\an8}มันอยู่แถวริโอ-รานโช ได้ยินว่าเก่งมากเลย 46 00:05:00,760 --> 00:05:04,560 ดีๆ ดีใจที่แกจัดการเรื่องนี้ มันไม่ใช่เรื่องที่ควรทิ้งไว้นาน 47 00:05:04,720 --> 00:05:07,451 {\an8}ไม่ๆ ไม่ใช่แน่นอน 48 00:05:10,200 --> 00:05:12,282 {\an8}แฮงค์ คือฉัน... 49 00:05:12,440 --> 00:05:16,126 {\an8}ฉันอยากขอบคุณแกกับมารี ที่คอยดูแลเด็กๆ 50 00:05:16,280 --> 00:05:18,282 {\an8}ไม่ คือมัน... 51 00:05:18,440 --> 00:05:19,726 {\an8}ไม่ คือแกใจดีจริงๆ... 52 00:05:19,920 --> 00:05:23,208 {\an8}คืนนี้ฉันอยากแวะไปหาลูกๆ ถ้าแกไม่ว่านะ.... 53 00:05:23,360 --> 00:05:25,966 {\an8}แน่นอน หมายความว่าไง? แกไม่ต้องขอหรอก 54 00:05:26,120 --> 00:05:28,851 {\an8}ฉันยินดีให้หลานมาอยู่ด้วย พวกนั้นน่ารักมากเลย 55 00:05:29,000 --> 00:05:30,365 {\an8}ขอบใจมาก 56 00:05:30,520 --> 00:05:32,284 {\an8}จริงๆ 57 00:05:37,760 --> 00:05:40,764 มีอะไรในใจอีกไหม วอลท์? 58 00:05:40,920 --> 00:05:43,207 วอลท์ ไม่เป็นไรนะ ถ้าแกจะ... 59 00:05:51,160 --> 00:05:54,050 สกายเลอร์ไม่รักฉันแล้ว 60 00:05:57,000 --> 00:06:00,243 ฉันไม่รู้จะทำไง แฮงค์ ไม่รู้จริงๆ.... 61 00:06:01,880 --> 00:06:02,881 เธอ... 62 00:06:05,800 --> 00:06:09,521 เธอบอกว่าฉันเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีต่อลูก.. 63 00:06:10,000 --> 00:06:13,322 และฉันไม่... 64 00:06:15,080 --> 00:06:17,811 - ไม่ดีกับลูกๆเลย - พระเจ้า วอลท์ 65 00:06:17,960 --> 00:06:19,769 ไม่หรอก 66 00:06:19,920 --> 00:06:23,891 เธอคิดว่าฉันเป็นพ่อที่แย่ 67 00:06:24,360 --> 00:06:26,124 ฉันขอโทษนะ 68 00:06:26,720 --> 00:06:30,088 เฮ้ คือสกายกับแก มีปัญหากัน... 69 00:06:30,280 --> 00:06:33,966 แต่นั่นมัน มัน... 70 00:06:34,240 --> 00:06:35,730 คือฉันก็ไม่ใช่.. 71 00:06:36,400 --> 00:06:40,200 ฉันไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านเลี้ยงลูก แต่เท่าที่ฉันเห็น ... 72 00:06:40,360 --> 00:06:42,522 ฉันมองไม่เห็นเลย เข้าใจใช่ไหม? 73 00:06:42,680 --> 00:06:44,330 คือฉัน... 74 00:06:44,480 --> 00:06:47,802 ฉันว่าแกก็เข้ากับเด็กๆได้ดี จริงๆ 75 00:06:47,960 --> 00:06:53,205 แกหาเงินเลี้ยงทุกคนได้ เป็นตัวอย่างที่ดีได้ เข้าใจไหม? 76 00:06:53,720 --> 00:06:56,530 โธ่ ที่แกแสดงความกล้าหาญ สู้กับมะเร็งแบบนั้น... 77 00:06:56,680 --> 00:07:00,571 แค่นั้น ก็เป็นแรงบันดาลใจมากแล้ว สำหรับฉันนะ รู้ใช่ไหม? 78 00:07:01,040 --> 00:07:04,123 - ไม่ ฉันทำพลาดมา รู้ไหม? - เออๆ ฉันรู้ 79 00:07:04,280 --> 00:07:06,931 ฟังนะ ฉันจะไปเอากาแฟ แกเอากาแฟไหม? 80 00:07:07,080 --> 00:07:09,447 - ได้ โอเค ได้ - ฉันจะไปเอากาแฟมานะ 81 00:07:09,600 --> 00:07:13,321 ฉันจะให้เวลาแก นั่งสงบสติอารมณ์หน่อย 82 00:07:13,800 --> 00:07:15,882 เอาครีมกับน้ำตาล ใช่ไหม? 83 00:07:16,080 --> 00:07:17,889 ใช่ๆ แฮงค์ ฉันขอโทษ 84 00:07:18,080 --> 00:07:19,764 ไม่ๆๆ 85 00:07:19,960 --> 00:07:22,566 นั่น...เอากาแฟ ใช่ไหม? ได้เลย... 86 00:07:22,720 --> 00:07:25,200 นั่งก่อนนะ นั่งก่อน 87 00:08:20,160 --> 00:08:22,322 พวกแก 2 คนนี่เหมาะกันจริงๆ 88 00:08:22,880 --> 00:08:27,488 เชื่อฉันสิ เพื่อน ฟ้าหลังฝนสดใสเสมอ 89 00:08:28,200 --> 00:08:29,770 ใช่ 90 00:08:34,120 --> 00:08:37,886 นี่มันที่ไหน? ที่นี่ที่ไหน? เรามาทำอะไรที่นี่? 91 00:08:38,040 --> 00:08:39,769 - เอาโต๊ะนั่นมาให้ฉัน - ฉันอยู่ที่นี่ไม่ได้นะ 92 00:08:39,920 --> 00:08:43,242 ลูกสาวฉัน..เดี๋ยวเธอจะถึงบ้านแล้ว 93 00:08:43,400 --> 00:08:44,561 อะไร? นี่นายจะทำอะไร? 94 00:08:44,720 --> 00:08:48,691 - ไมค์ ไมค์ ไมค์... - หุบปากไปซะ! 95 00:08:56,800 --> 00:08:58,802 เอาโทรศัพท์เธอมา 96 00:09:02,640 --> 00:09:04,483 เอาล่ะ ลิเดีย 97 00:09:04,640 --> 00:09:07,211 เพื่อนๆฉันไม่รู้จักเธอ เหมือนที่ฉันรู้จัก... 98 00:09:07,400 --> 00:09:11,121 พวกนี้เลยใจดี ให้โอกาสเธอ เป็นครั้งสุดท้าย 99 00:09:16,320 --> 00:09:18,482 นี่บทพูดของเธอ จำมันไว้ซะ 100 00:09:18,960 --> 00:09:22,965 ในอีก 30 วินาที ฉันจะโทรหา เจ้าหน้าที่ชเรเดอร์ ด้วยมือถือเธอ... 101 00:09:23,160 --> 00:09:25,447 แล้วเธอจะส่งข้อมูลนี้ให้มัน... 102 00:09:25,600 --> 00:09:28,285 แล้วเราจะดูว่าจะเอาไงต่อ แต่นี่คือกฏนะ... 103 00:09:28,440 --> 00:09:31,145 ถ้าเธอร้องขอความช่วยเหลือ หรือพยายามส่งข้อความอะไรก็ตาม... 104 00:09:31,150 --> 00:09:33,001 หรือพยายามบอกให้มันรู้ตัว 105 00:09:33,160 --> 00:09:37,324 ฉันจะชักปืนพกออกมายิงหัวเธอ 106 00:09:37,480 --> 00:09:40,245 เช่นเดียวกับถ้าเธอตกใจ สติแตกและร้องไห้ 107 00:09:40,400 --> 00:09:42,289 จำได้ใช่ไหม ว่าเธอชอบเป็นแบบนั้นน่ะ? 108 00:09:42,440 --> 00:09:46,843 ถ้าคราวนี้เป็นแบบนั้นอีก ฉันจะชักปืนพกออกมา... 109 00:09:47,000 --> 00:09:50,368 ...แล้วฉันจะยิงหัวเธอซะ 110 00:09:50,520 --> 00:09:52,335 มองหน้าฉัน ไม่ต้องมองพวกมัน 111 00:09:53,160 --> 00:09:56,767 ลิเดีย มองหน้าฉัน 112 00:09:56,920 --> 00:10:00,641 ถ้าเธอทำให้ชเรเดอร์สงสัย ด้วยวิธีไหนก็ตาม... 113 00:10:00,800 --> 00:10:04,407 ไม่ว่าจะทำแบบไหน บอกมาซิ ว่าจะเกิดอะไรขึ้น 114 00:10:04,560 --> 00:10:07,803 - นายจะชักปืนออกมายิงฉัน - แล้วจะยิงเธอตรงไหน? 115 00:10:08,000 --> 00:10:10,571 - ยิงหัว - ยิงหัว ถูกต้องเลย 116 00:10:10,720 --> 00:10:13,200 และมันคือปืนพก ไม่ใช่ปืน 117 00:10:13,360 --> 00:10:15,681 ขอให้พูดให้แม่นด้วย 118 00:10:16,880 --> 00:10:18,120 เราพร้อมหรือยัง? 119 00:10:18,280 --> 00:10:19,964 พร้อม คอมพิวเตอร์พร้อมแล้ว 120 00:10:20,120 --> 00:10:21,645 โอเค ลิเดีย 121 00:10:21,800 --> 00:10:26,044 ถ้ามีตอนไหนที่เธอต้องแสดงให้ดีที่สุด... 122 00:10:26,200 --> 00:10:28,567 ...ก็คือตอนนี้แหละ 123 00:10:29,480 --> 00:10:30,891 เอาเลย 124 00:10:33,320 --> 00:10:34,890 ออฟฟิสผู้อำนวยการค่ะ 125 00:10:35,040 --> 00:10:38,123 ไฮ ฉันลิเดีย โรดาร์ท-เควลล์ ขอสายเจ้าหน้าที่ชเรเดอร์ค่ะ 126 00:10:38,320 --> 00:10:39,845 ขอโทษนะคะ เรื่องอะไรคะ? 127 00:10:40,000 --> 00:10:44,449 แมดริกัล อิเล็คโตรโมทีฟ ลิเดีย โรดาร์ท-เควลล์ 128 00:10:44,720 --> 00:10:46,768 ถือสายสักครู่ค่ะ 129 00:10:46,920 --> 00:10:50,686 แฮงค์ ลิเดีย โรดาร์ท-เควลล์ โทรมา สาย 1 ค่ะ 130 00:10:54,080 --> 00:10:56,242 แฮงค์ ชเรเดอร์ มีอะไรให้ผมช่วยครับ คุณเควลล์? 131 00:10:56,400 --> 00:10:59,244 มันแปลกหน่อยนะคะ... 132 00:10:59,400 --> 00:11:03,849 ฉันเดินตรวจสารเคมีอยู่ในโกดัง... 133 00:11:04,000 --> 00:11:08,289 แล้วไปเจออุปกรณ์ที่ก้นถัง เมทีนามีนใบนึง 134 00:11:08,480 --> 00:11:11,290 - อุปกรณ์เหรอครับ? - ใช่ เรียกว่างั้นก็ได้ ฉัน... 135 00:11:11,480 --> 00:11:17,169 ฉันก็ไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญ แต่ดูเหมือนเป็นอุปกรณ์... 136 00:11:17,360 --> 00:11:20,443 ติดตามตำแหน่ง หรือพวกจีพีเอสน่ะ 137 00:11:21,080 --> 00:11:25,085 ฉันเลยสงสัยว่า คนของพวกคุณ เป็นคนติดอุปกรณ์หรือเปล่า 138 00:11:25,240 --> 00:11:28,881 มันไม่ใช่เรื่องของฉันหรอก แต่ฉันไม่อยากเข้าไปแทรกแซง... 139 00:11:29,080 --> 00:11:32,607 ...ปฏิบัติการอะไรของเจ้าหน้าที่ 140 00:11:32,760 --> 00:11:34,649 หรืออะไรที่พวกคุณเรียกกัน 141 00:11:35,160 --> 00:11:37,447 ฉันเลยไม่รู้ว่า.. 142 00:11:37,600 --> 00:11:40,001 คุณพอจะบอกฉันได้ไหมคะ? 143 00:11:40,160 --> 00:11:42,288 งั้นเอางี้นะครับ 144 00:11:42,440 --> 00:11:44,488 คุณแยกถังใบนั้นไว้ให้ผมก่อน.. 145 00:11:44,680 --> 00:11:46,921 แล้วผมจะดูให้ และจะติดต่อกลับ 146 00:11:47,080 --> 00:11:50,482 ระหว่างนี้ อย่าบอกอะไรใคร โอเคไหมครับ? 147 00:11:50,640 --> 00:11:52,529 ได้ โอเค แน่นอน 148 00:11:52,680 --> 00:11:54,887 โอเค เยี่ยมเลย ขอบคุณมากที่โทรมา คุณเควลล์ 149 00:11:55,040 --> 00:11:56,804 บ๊ายบาย 150 00:12:03,560 --> 00:12:05,642 เฮ้ โกมี่ มานี่หน่อยได้ไหม? 151 00:12:06,400 --> 00:12:07,765 - ว่าไง? - เฮ้ เพื่อน 152 00:12:07,920 --> 00:12:11,641 แกรู้อะไรเรื่องจีพีเอส ใต้ถังเมทีนามีนหรือเปล่าวะ? 153 00:12:11,800 --> 00:12:13,529 ฉันพูดถึงแมดริกัล ที่ฮูสตั้นน่ะ 154 00:12:13,680 --> 00:12:16,251 ไม่ ไม่มีใครในทีมฉันติดอะไรทั้งนั้น ทำไมเหรอ? 155 00:12:16,400 --> 00:12:19,370 ไม่รู้สิ ฉันกะแล้วเชียว 156 00:12:19,520 --> 00:12:21,568 โอเค ขอบใจมาก 157 00:12:23,160 --> 00:12:25,322 ฉันรู้ว่านายคิดอะไร แต่ฉันไม่ได้ทำนะ 158 00:12:25,480 --> 00:12:28,643 - ฉันบอกเลย ฉันไม่ได้เป็นคนติดไอ้นั่น - หุบปากไป 159 00:12:29,080 --> 00:12:31,208 นั่นไง ฉันบอกแล้ว 160 00:12:31,360 --> 00:12:33,362 โอเค แล้วทีนี้เอาไงต่อ? 161 00:12:33,560 --> 00:12:37,281 ไม่ใช่พวกปปส. ชเรเดอร์อาจจะ คิดว่ามีใครเอามาติด... 162 00:12:37,480 --> 00:12:39,482 เพื่อหาจุดอ่อนแล้วเข้าปล้น 163 00:12:39,640 --> 00:12:41,768 มันจะส่งทีมไปที่โกดังนั่น 164 00:12:41,920 --> 00:12:45,766 มันจะติดทุกอย่าง ที่ดักฟัง กล้อง 165 00:12:45,920 --> 00:12:47,684 โกดังนั่นร้อนฉ่าแล้ว 166 00:12:47,840 --> 00:12:50,286 ของจากเธอไม่มีความหมายกับเราอีก 167 00:12:50,440 --> 00:12:53,728 ขึ้นอยู่กับว่าชเรเดอร์ จะส่งทีมไปที่นั่นเร็วแค่ไหน 168 00:12:53,880 --> 00:12:56,042 ยังไงเราก็อยู่ใกล้กว่ามัน 900 ไมล์ 169 00:12:56,200 --> 00:12:59,409 ฉันว่าเราฟังต่อดีกว่า ดูว่าเรามีเวลาเหลือเท่าไหร่ 170 00:12:59,560 --> 00:13:02,006 ถ้ามีเวลาอย่างน้อย 12 ชั่วโมง เรารีบลงไปที่นั่น... 171 00:13:02,160 --> 00:13:04,128 ...ใช้รหัสผ่านของเธอเข้าโกดังไป 172 00:13:04,280 --> 00:13:06,089 แล้วเอามาให้ได้มากที่สุด 173 00:13:06,240 --> 00:13:09,847 รถยูฮอลขนได้ 6-7 ถัง ก่อนที่ช่วงล่างจะรับไม่ไหว 174 00:13:10,000 --> 00:13:13,049 มันใช้ได้ชั่วคราว แต่ตอนนี้ เราก็ทำได้แค่นี้แหละ 175 00:13:15,040 --> 00:13:17,691 แล้วเธอล่ะ? 176 00:13:19,840 --> 00:13:22,844 พวกแก 2 คน เอาถังกลับมาคืนนี้ 177 00:13:24,600 --> 00:13:25,726 ฉันจะจัดการเธอเอง 178 00:13:25,880 --> 00:13:28,486 ไม่! ไม่ ไม่ ไม่ นายกำลังทำพลาดแล้ว 179 00:13:28,640 --> 00:13:31,371 นี่ไม่ใช่ฉันนะ! สาบานเลย ว่าฉันไม่ได้ทำ! 180 00:13:31,520 --> 00:13:34,171 ไม่รู้สิ เพื่อน ฟังดูเหมือนเธอ พูดความจริงนะ 181 00:13:34,320 --> 00:13:37,290 เธอโดนปืนจ่อหัวนะ ไอ้หนู 182 00:13:37,440 --> 00:13:40,171 ทุกคนเหมือนพูดความจริงทั้งนั้นแหละ เวลามีปืนจ่อหัวน่ะ 183 00:13:40,320 --> 00:13:42,209 ฉันขอโทษนะ เจสซี่ 184 00:13:42,600 --> 00:13:45,570 แกอยากให้เราต้องโหวตเอง 185 00:13:45,760 --> 00:13:47,808 ตอนนี้เป็น 2 ต่อ 1 เสียงแล้ว 186 00:13:49,120 --> 00:13:51,646 ไม่ ไม่นะ! นายฆ่าฉันไม่ได้! ไม่เอาน่า! 187 00:13:51,800 --> 00:13:54,246 ฉันสาบาน ฉันไม่ได้ทำอะไรนะ! 188 00:13:54,400 --> 00:13:57,165 เจนิส ต่อสายหาดาวตี้ ที่ออฟฟิสฮูสตั้นให้หน่อยได้ไหม? 189 00:13:57,320 --> 00:13:58,924 ได้ค่ะ 190 00:14:02,400 --> 00:14:05,449 แฮงค์ ชเรเดอร์ ขอสายคุณดาวตี้ค่ะ 191 00:14:07,080 --> 00:14:08,809 อยู่ในสายแล้วค่ะ 192 00:14:08,960 --> 00:14:12,567 เฮ้ เอร็อล บอกฉันทีเถอะ ว่าพวกนาย ไม่ได้ทำอะไรบื้อๆ... 193 00:14:12,720 --> 00:14:16,361 ...เช่นติดเครื่องจีพีเอส ไว้นอกถังเมทีนามีน 194 00:14:16,520 --> 00:14:19,444 ที่โกดังแมดริกัลในฮูสตั้นน่ะ? 195 00:14:20,920 --> 00:14:23,161 ใครถามเหรอ? มีคนเจอมันหรือไง? 196 00:14:23,320 --> 00:14:26,369 พระเจ้า ล้อเล่นใช่ไหมวะเนี่ย? นี่เราติดจีพีเอสไว้นอกถัง... 197 00:14:26,520 --> 00:14:29,090 - ...ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน? - เราไม่มีเวลาบุกเข้าไป... 198 00:14:29,100 --> 00:14:31,926 พร้อมชุดป้องกันเคมีน่ะ แฮงค์ พวกนั้นมันจะส่งของแล้ว 199 00:14:32,080 --> 00:14:34,175 เราใช้อีพ็อกซี่ติดมันไว้ก้นถัง มิดชิดอย่างดี 200 00:14:34,180 --> 00:14:38,287 อ๋อเหรอ? ยังมิดชิดไม่พอหรอก แล้วแกติดไปกี่ถัง? 201 00:14:38,480 --> 00:14:41,324 ทั้งหมดเลย ทั้งหมดที่จะไปโกดังนั่นแหละ 202 00:14:41,520 --> 00:14:46,321 พระเจ้า โอเค อยู่เฉยๆก่อน ฉันขอคิดว่าจะเอาไงต่อ 203 00:14:46,480 --> 00:14:48,926 คราวหน้า บอกกันก่อนนะ โอเคไหม? 204 00:14:49,080 --> 00:14:51,970 - ได้ ผมขอโทษนะ - ไอ้เปรต 205 00:14:55,520 --> 00:14:58,729 นอกตากที่เรา... 206 00:14:58,880 --> 00:15:03,602 เกือบฆ่าผู้หญิงคนนี้แล้ว ถังพวกนั้นถูกติดตามทั้งหมด 207 00:15:03,760 --> 00:15:05,569 เราแก้ปัญหาที่เราแก้ได้ 208 00:15:05,720 --> 00:15:08,564 แต่สถานการณ์ของเธอไม่ได้เปลี่ยนไปเลย 209 00:15:08,760 --> 00:15:12,560 โธ่ ไม่เอาน่า! นายคงไม่คิด ที่จะฆ่าฉันอยู่ดี ใช่ไหม? 210 00:15:12,760 --> 00:15:15,969 ฉันช่วยนายไว้นะ! ถ้าไม่ใช่เพราะฉัน พวกเราติดคุกกันไปหมดแล้ว 211 00:15:16,120 --> 00:15:19,567 ฉันไม่อยากพูดเลย แต่เธอพูดถูกนะ ไมค์ 212 00:15:19,720 --> 00:15:22,690 เธอช่วยพวกเราไว้ ตอนเจอเครื่องนั่น 213 00:15:22,840 --> 00:15:25,844 เธอช่วยตัวเองต่างหาก เราเชื่อใจเธอไม่ได้หรอก 214 00:15:26,000 --> 00:15:30,688 บอกเลย เธอจะหันปืนใส่เรา หรือจับเราส่งตำรวจ ทันทีที่มีโอกาส 215 00:15:31,120 --> 00:15:35,409 ยัยนี่จ้างคนมาฆ่าฉันนะ 216 00:15:37,080 --> 00:15:38,241 จริงเหรอ? 217 00:15:39,360 --> 00:15:43,331 เดี๋ยว จ้างฆ่าเหรอ? อะไรเนี่ย? เหมือนพวกมาเฟียอะนะ? 218 00:15:43,920 --> 00:15:46,241 เออ เหมือนพวกมาเฟีย 219 00:15:46,400 --> 00:15:49,847 เฮ้! นายยังต้องการเมทีนามีน ใช่ไหม? ถูกไหม? 220 00:15:50,000 --> 00:15:51,240 อยากคุยเรื่องเมทีนามีนใช่ไหม? 221 00:15:51,400 --> 00:15:55,086 งั้นบอกหุ้นส่วนนายเลิกขู่ฉันได้แล้ว แล้วมานั่งคุยกัน 222 00:15:55,240 --> 00:15:57,561 คุยอะไร? เธอก็ได้ยินแล้วนี่ 223 00:15:57,720 --> 00:15:59,848 เธอหาให้เราถังนึงยังไม่ได้เลย 224 00:16:00,000 --> 00:16:02,002 ใครพูดอะไรเรื่องถังล่ะ? 225 00:16:02,160 --> 00:16:05,960 ฉันกำลังพูดถึงมหาสมุทรเมทีนามีนเลย 226 00:16:14,480 --> 00:16:16,767 ให้เวลามันหน่อย โอเคไหม? 227 00:16:16,920 --> 00:16:18,763 เชื่อใจมันเถอะ 228 00:16:18,920 --> 00:16:20,126 "เชื่อใจมัน" 229 00:16:25,000 --> 00:16:27,731 โอเค งั้น ว่ามาเลย 230 00:16:27,920 --> 00:16:31,242 ต้องการันตีก่อน ว่าพอฉันบอกแล้ว... 231 00:16:31,400 --> 00:16:34,609 - ...ฉันจะไม่ถูกฆ่าอยู่ดี - ได้ ฉันรับปาก 232 00:16:34,800 --> 00:16:37,041 - ไม่ดีพอ - ฟังนะ แม่คุณ... 233 00:16:37,200 --> 00:16:41,046 - นายมีลูกหรือเปล่า? - นั่นมันไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้เลย 234 00:16:41,200 --> 00:16:44,807 ไม่ใช่คำถามหลอกลวงนะ ทำไมนายไม่ตอบมาล่ะ? 235 00:16:44,960 --> 00:16:47,850 ใช่ ฉันมีลูก แล้วไง? 236 00:16:48,000 --> 00:16:50,401 เธอคิดว่า เพราะเรา 2 คน เป็นพ่อแม่... 237 00:16:50,560 --> 00:16:52,881 แล้วฉันจะไม่ให้หุ้นส่วนฉัน ทำสิ่งที่จำเป็นเหรอ? 238 00:16:53,040 --> 00:16:54,644 - สาบานกับชีวิตลูกนายสิ - อะไรนะ? 239 00:16:54,800 --> 00:16:57,326 สาบานกับชีวิตลูกนาย ว่าจะไม่ทำร้ายฉัน 240 00:16:57,480 --> 00:16:59,369 ไม่งั้น ฉันจะเชื่อใจนายได้ไง? 241 00:16:59,520 --> 00:17:03,002 ฟังนะ เธอเป็นนักธุรกิจหญิงที่ฉลาด 242 00:17:03,160 --> 00:17:05,003 เธอเข้าใจคอนเซ็ปต์ของการต่อรอง 243 00:17:05,160 --> 00:17:08,767 - อย่ามายอฉันเลย ฉันไม่ชอบ - เธอไม่มีอะไรมาต่อรองทั้งนั้น 244 00:17:12,480 --> 00:17:17,168 แต่ความเชื่อใจ มันต้องมี ทั้ง 2 ฝ่ายนะ ลิเดีย 245 00:17:17,320 --> 00:17:20,210 จริงหรือเปล่า ที่เธอจ้างคนมาฆ่าไมค์? 246 00:17:23,720 --> 00:17:25,643 - จริง - ทำไม? 247 00:17:25,800 --> 00:17:27,006 เพราะฉันกลัว 248 00:17:28,120 --> 00:17:31,329 - กลัวไมค์เหรอ? - ตอนแรกไม่ใช่ 249 00:17:31,480 --> 00:17:34,324 มีพวกคนที่เคยทำงานให้กัส ฟริงค์ ตอนนี้พวกมันเข้าไปอยู่ในคุก 250 00:17:34,480 --> 00:17:37,324 9 คน พวกมันรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับฉัน ทุกอย่างเลย 251 00:17:37,480 --> 00:17:40,768 พวกมันบางคนรู้จักนายด้วยซ้ำ เข้าใจว่านายเป็นเซียนเคมี... 252 00:17:40,920 --> 00:17:43,161 ...ที่พวกมันเคยพูดถึงบ่อยๆ 253 00:17:43,560 --> 00:17:47,326 ถ้าเธอกังวลเรื่อง 9 คนนั้นจริงๆ... 254 00:17:47,480 --> 00:17:49,687 - ...เธอจ้างฆ่าไมค์ทำไมล่ะ? - ฉันไม่มีทางเลือก 255 00:17:49,880 --> 00:17:52,995 ฉันจะไม่ยอมติดคุก แล้วให้ลูกสาว โตขึ้นมาในสถานสงเคราะห์หรอก 256 00:17:53,000 --> 00:17:55,881 นายรู้ไหม ว่าที่แบบนั้นเป็นยังไง? 257 00:17:56,040 --> 00:17:57,804 ฉันเอารายชื่อคนพวกนั้นให้ไมค์... 258 00:17:57,960 --> 00:18:00,475 ...แทนที่เขาจะจัดการ เขากลับปกป้องพวกนั้น 259 00:18:00,480 --> 00:18:03,475 ฉันเลยจ้างคนอื่น ตอนนั้น ฉันไม่มีทางเลือกแล้ว... 260 00:18:03,480 --> 00:18:05,209 นอกจากใส่ชื่อไมค์ลงไปด้วย 261 00:18:09,960 --> 00:18:12,884 มหาสมุทรเมทีนามีน... 262 00:18:13,040 --> 00:18:16,089 ที่เธออ้างว่าเธอหามาให้ได้ 263 00:18:17,240 --> 00:18:20,528 เรากำลังพูดถึงของมากเท่าไหร่ เอาจริงๆ? 264 00:18:20,680 --> 00:18:23,650 24,000 แกลลอน ฟังดูเป็นไง? 265 00:18:27,000 --> 00:18:30,721 อาทิตย์ละครั้ง ทุกวันพุธ รถไฟขนของ จะออกจากท่าที่ลองบีช... 266 00:18:30,920 --> 00:18:32,843 พร้อมเคมีอุตสาหกรรมเต็มขบวน 267 00:18:33,000 --> 00:18:35,890 ทุกครั้งต้องมีแท็งค์เมทีนามีน... 268 00:18:36,040 --> 00:18:38,520 ซึ่งเรานำเข้ามาจากผู้ผลิต ในกวางเจามาด้วย 269 00:18:38,720 --> 00:18:41,166 รถไฟวิ่งมาทางตะวันออกผ่านอาริโซน่า... 270 00:18:41,320 --> 00:18:43,322 มาแวะที่ลานรถไฟนอกแฟล็กสตาฟฟ์ 271 00:18:43,480 --> 00:18:47,201 ที่มันจะหยุดและซ่อมแซม แต่เมทีนามีนจะเดินทางต่อ... 272 00:18:47,360 --> 00:18:50,204 ...ไปยังโรงงานยาฆ่าแมลง ของเราในเท็กซัสและโอกลาโฮม่า 273 00:18:50,360 --> 00:18:53,204 ซึ่งหมายถึงมันจะผ่านรัฐของนาย 274 00:18:53,400 --> 00:18:58,406 ในแม็คคินลี่ย์เคาน์ตี้ มีเส้นทางนึง ระยะยาว 3 ไมล์ 275 00:18:58,560 --> 00:19:00,483 นายต้องลงมือตรงนั้นแหละ 276 00:19:01,720 --> 00:19:04,246 เราต้องลงมืออะไรล่ะ? 277 00:19:04,400 --> 00:19:05,640 เอาเมทีนามีนไง 278 00:19:05,800 --> 00:19:09,691 - ขโมยมันเหรอ? เหมือนเจสซี่ เจมส์เนี่ยนะ? - นายอยากได้ของไหมล่ะ? 279 00:19:09,840 --> 00:19:11,875 ฉันเสนอให้นาย จำนวนเท่าสระว่ายน้ำเลย 280 00:19:11,880 --> 00:19:15,568 เธอเสนอทางลัดเข้าคุกให้เรามากกว่า ที่ฉันได้ยินเนี่ยนะ 281 00:19:15,720 --> 00:19:17,961 ให้เราหยุดรถไฟ หลัง 9/11 เนี่ยนะ? 282 00:19:18,120 --> 00:19:22,364 รู้ไหม ว่ามันจะส่งสัญญานเตือน ระหว่างที่นี่กับวอชิงตันดีซีขนาดไหน? 283 00:19:22,520 --> 00:19:26,286 ไม่ส่งสัญญาณแน่ ถ้าลงมือที่นี่ ถ้ารถไฟหยุดระหว่างทาง... 284 00:19:26,440 --> 00:19:28,841 นอกเหนือจากลานจอดหรือท่ารถไฟ.. 285 00:19:29,000 --> 00:19:32,766 แน่นอน จะมีสัญญาณเตือนไปเอฟอาร์เอ และแผนกที่ทีเอสเอ... 286 00:19:32,920 --> 00:19:36,083 ที่กระทรวงความมั่นคงแห่งมาตุภูมิ แต่ที่นายไม่รู้... 287 00:19:36,240 --> 00:19:39,961 และฉันรู้...เพราะงานของฉัน คือการตามของของลูกค้า... 288 00:19:40,120 --> 00:19:42,441 นี่มันเป็นพื้นที่มืด 289 00:19:42,600 --> 00:19:45,171 - คืออะไร? - ภาษารถไฟ คือพื้นที่ที่ติดต่อใครไม่ได้ 290 00:19:45,320 --> 00:19:46,970 มันเป็นโซนปิดตาย 291 00:19:47,160 --> 00:19:51,484 ไม่มีระบบตรวจตราอัตโนมัติ ไม่มีสัญญาณเตือน ไม่มีการติดต่อกับคนขับ 292 00:19:51,640 --> 00:19:52,846 แล้วมือถือล่ะ? 293 00:19:53,040 --> 00:19:55,691 - ลูกเรือโทรหาตำรวจก็ได้นี่ - ไม่มีสัญญาณมือถือด้วย 294 00:19:55,880 --> 00:19:58,690 ฉันบอกนายเลย มันเป็นที่ที่สมบูรณ์แบบที่สุด 295 00:19:58,880 --> 00:20:00,882 นายจะมีเวลาพอที่จะหยุดรถไฟ... 296 00:20:01,040 --> 00:20:03,441 ขโมยเมทีนามีนให้มากที่สุด เท่าที่จะเอาไปได้... 297 00:20:03,600 --> 00:20:07,002 - ...แล้วหนีก่อนที่จะมีใครแจ้งตำรวจ - เดี๋ยวนะ เดี๋ยว 298 00:20:07,160 --> 00:20:10,004 สมมุติว่าเราหยุดรถไฟได้... 299 00:20:10,160 --> 00:20:13,528 เราจะรู้ได้ไง ว่าขบวนไหนที่ใช่? แล้วแท็งค์ไหนที่ใช่อีก? 300 00:20:13,680 --> 00:20:16,286 ฉันไม่เชื่อว่าจะมีป้ายบอกหรอกนะ 301 00:20:16,480 --> 00:20:18,687 ตอนรถไฟถูกซ่อมที่แฟล็กสตาฟฟ์... 302 00:20:18,840 --> 00:20:21,491 รายการสินค้าจะถูกอัพโหลด เข้ามาในเซิฟเวอร์บริษัทฉัน 303 00:20:21,640 --> 00:20:24,689 ฉันจะส่งให้นาย ช่วงระหว่างเที่ยงคืนถึงตี 2 304 00:20:24,840 --> 00:20:27,525 นายจะรู้ล่วงหน้า อย่างน้อย 6 ชั่วโมง 305 00:20:28,240 --> 00:20:31,847 อย่าลืมนะ ฉันต้องเสี่ยงมาก ที่จะเอาข้อมูลนี้มาให้ 306 00:20:32,040 --> 00:20:33,445 ฉันต้องได้เงินด้วย 307 00:20:36,640 --> 00:20:38,563 เราคุยกันเรื่องเปอร์เซ็นต์ทีหลังได้ 308 00:20:38,720 --> 00:20:40,882 รู้ใช่ไหม ว่านี่หมายความว่าไง? 309 00:20:41,040 --> 00:20:42,485 เราต้องฆ่าลูกเรือซะ 310 00:20:43,160 --> 00:20:44,605 ทำไมคิดแบบนั้นล่ะ? 311 00:20:44,800 --> 00:20:47,121 ถ้าเราไม่ฆ่า วิศวกรมันโทรหาตำรวจแน่... 312 00:20:47,280 --> 00:20:50,055 ทันทีที่ออกจากโซนปิดตาย มันแค่ 3 ไมล์เองนะ 313 00:20:50,070 --> 00:20:53,325 - เราอยู่ในทะเลทรายเลยนะ - จะเป็นทะเลทรายโกบี้ ฉันก็ไม่สน 314 00:20:53,330 --> 00:20:56,326 พอพวกมันรู้เข้า พวกเอฟบีไอ กับกระทรวงความมั่นคงฯ... 315 00:20:56,520 --> 00:21:00,366 ส่งเฮลิค็อปเตอร์มาอย่างเร็ว จนพวกเราหัวหมุนแน่ 316 00:21:00,520 --> 00:21:02,966 และแถวนั้นไม่มีที่ให้เราซ่อนด้วย 317 00:21:03,120 --> 00:21:05,009 - ในรถไฟมีลูกเรือกี่คน? - แค่ 2 คน 318 00:21:05,200 --> 00:21:08,363 - วิศวกรกับคนขับรถไฟ - สมมุติว่าไม่มีการ์ดนะ 319 00:21:08,520 --> 00:21:11,285 ไม่มีการ์ดหรอก เราไม่ได้ขน หัวรบนิวเคลียร์นะ 320 00:21:11,440 --> 00:21:13,442 เดี๋ยวนะ 2 คนเอง 321 00:21:13,600 --> 00:21:15,602 จับพวกมันมัดไว้ไม่ได้เหรอ? 322 00:21:15,760 --> 00:21:20,527 แล้วไงต่อ? ถึงพวกเราจะใส่หน้ากาก ก็ยังทิ้งพยานไว้ 2 คนอยู่ดี 323 00:21:20,680 --> 00:21:24,401 สรุปนะ ฉันทำเรื่องพวกนี้มานานพอจะรู้ 324 00:21:24,560 --> 00:21:27,404 ว่ามันมีการปล้นอยู่ 2 แบบ 325 00:21:27,560 --> 00:21:30,370 แบบที่คนร้ายหนีรอดไปได้... 326 00:21:30,520 --> 00:21:33,091 กับแบบที่คนร้ายทิ้งพยานเอาไว้ 327 00:21:33,680 --> 00:21:36,889 ขอทีเถอะ พวกนายจะฆ่าฉันแท้ๆ 328 00:21:37,040 --> 00:21:39,407 ฉันนึกว่าพวกนายเป็นมืออาชีพซะอีก 329 00:21:42,240 --> 00:21:45,403 พูดว่า "เจ้าหน้าที่พิเศษ" ได้ไหม? 330 00:21:45,560 --> 00:21:47,642 "เจ้าหน้าที่พิเศษ" พูดได้ไหม? 331 00:21:47,800 --> 00:21:50,167 พูด "เจ้าหน้าที่พิเศษชเรเดอร์" 332 00:21:50,320 --> 00:21:54,370 ถ้าหลานพูดคำนั้นเป็นคำแรก ฉันจะเอารองเท้าตีเธอ 333 00:21:54,520 --> 00:21:58,445 - อย่าไปฟังอาเลย ฮอลลี่ - ฉันแค่พูดความจริงนะ ที่รัก 334 00:21:58,600 --> 00:22:00,967 เจ้านาย อาเป็นเจ้านายแล้ว 335 00:22:01,120 --> 00:22:03,202 พูดสิ "เจ้านาย" 336 00:22:03,360 --> 00:22:05,806 อาเป็นเจ้านายหรือเปล่า? อาเป็นเจ้านาย 337 00:22:05,960 --> 00:22:09,555 เฮ้ ขอให้มาจากเต้านมนะ ไม่ใช่นมเต้าหู้บ้าบออะไรนั่น 338 00:22:09,560 --> 00:22:12,040 - เออน่า - สาวน้อยของฉัน... 339 00:22:12,200 --> 00:22:14,601 - สาวน้อยของเธอ - ...สมควรได้กินนมจริงๆ 340 00:22:15,760 --> 00:22:16,921 - ไม่เอา เห็นไหม? - โอเค 341 00:22:17,080 --> 00:22:19,845 เธอไม่อยากกิน ไม่ เธออยากคุยกับอา 342 00:22:20,000 --> 00:22:21,604 เธออยากอยู่กับอา 343 00:22:23,560 --> 00:22:27,246 ใช่ สาวน้อยของอา เพราะอาจะไม่ให้คืนแล้ว 344 00:22:27,400 --> 00:22:28,731 ใช่ ฉันรู้ 345 00:22:29,360 --> 00:22:30,885 แล้วหนุ่มอีโม แม็คกีล่ะ? 346 00:22:31,040 --> 00:22:32,804 วันนี้ออกมาจากห้องหรือยัง? 347 00:22:32,960 --> 00:22:34,325 แทบจะไม่เลย 348 00:22:34,480 --> 00:22:36,130 ออกมาก็แทบไม่พูด 349 00:22:36,400 --> 00:22:38,528 แหม...จะให้เป็นไงล่ะ? 350 00:22:38,680 --> 00:22:41,809 พ่อแม่ดูแลมันเป็นเด็กแบบนั้น 351 00:22:49,760 --> 00:22:52,809 ฟลินน์ ให้น้าอุ่นลาซานย่า... 352 00:22:52,960 --> 00:22:54,689 ...กินก่อนจะถึงมื้อเย็นไหม? 353 00:22:54,840 --> 00:22:55,995 ไม่ครับ 354 00:22:56,000 --> 00:22:59,807 เฮ้ อาเช่าหนังเรื่องฮีท แผ่นบลูเรย์มา เดี๋ยวมาดูกับอาไหม? 355 00:23:00,280 --> 00:23:04,922 ไม่ครับ นินทาผมกันต่อได้แล้ว 356 00:23:08,960 --> 00:23:11,850 ถ้าไม่มีใครจะเสนอความเห็น ฉันจะเสนอนะ 357 00:23:12,000 --> 00:23:13,764 เราทำแบบเก่าดีกว่า 358 00:23:13,920 --> 00:23:17,367 ไปตามย่านโทรมๆ บ้านพวกขี้ยาทั้งหมด... 359 00:23:17,520 --> 00:23:21,161 หาพวกคนไร้บ้านมา ให้มันไปซื้อยาแก้ไข้แล้วรวมๆมา 360 00:23:21,320 --> 00:23:23,163 แกหมายถึงให้กลับไปทำยาแบบใช้ซูโดฯ 361 00:23:23,320 --> 00:23:27,086 แกเป็นนักเคมีนี่ ถึงทำแบบนั้น แล้วจะได้ของน้อยก็เถอะ 362 00:23:27,240 --> 00:23:29,641 ต่างกันเพียบเลยล่ะ 363 00:23:29,840 --> 00:23:33,003 แถมมันยังหมายถึง เราต้องเสีย เงิน 80,000 เหรียญ... 364 00:23:33,160 --> 00:23:35,527 ท่ี่เราเพิ่งลงทุนซื้ออุปกรณ์แล็บไปด้วย 365 00:23:35,720 --> 00:23:38,121 เพราะมันใช้ทำยาแบบพีทูพีได้เท่านั้น 366 00:23:38,280 --> 00:23:40,681 ฉันไม่ต้องคำนวณก็รู้เลย.. 367 00:23:40,840 --> 00:23:43,002 ว่าเราจะทำกำไรได้น้อยลงมาก 368 00:23:43,160 --> 00:23:47,563 ทำเงินได้น้อยลง ก็ยังดีกว่า ทำเงินไม่ได้เลยนะ 369 00:23:48,120 --> 00:23:51,010 อ๋อเหรอ ไมค์? ทำไมแกไม่บอกเหตุผลเราล่ะ? 370 00:23:51,200 --> 00:23:54,329 ทำไมเราถึงไม่ทำเงินเลยไม่ได้? 371 00:23:54,480 --> 00:23:56,084 - วอลเตอร์ - ฉันบอกให้ก็ได้ 372 00:23:56,240 --> 00:23:58,402 เพราะแกมีเด็กอีก 9 คน ในคุกต้องดูแลไง ใช่ไหม? 373 00:23:58,560 --> 00:24:02,246 แกทำมันพัง แกก็ต้องจ่ายสิ เราคุยกันเรื่องนี้ไปเยอะแล้ว 374 00:24:02,400 --> 00:24:04,767 งั้นเราน่าจะมาคุยกันอีกหน่อย... 375 00:24:04,960 --> 00:24:08,700 เพราะมันฟังดูเหมือนแกกำลังบอกว่า ตั้งแต่นี้ไป... 376 00:24:08,720 --> 00:24:11,600 เราไม่มีทางเลือก นอกจากปรุงยา แบบใช้ซูโดฯ... 377 00:24:11,640 --> 00:24:13,722 เราจะได้เอาเงินมาจ่ายเด็กๆแกได้ 378 00:24:13,880 --> 00:24:16,995 ไม่งั้นทำไมเหรอ? พวกมันจะพูดเรื่องเรา แล้วพวกเราก็ต้องติดคุก 379 00:24:17,000 --> 00:24:20,369 เหรอ? แล้วที่แกบอกฉันนะ วอลเตอร์... 380 00:24:20,560 --> 00:24:22,961 คือแกยินดีจะปล้น... 381 00:24:23,120 --> 00:24:26,090 ถึงแม้จะต้องฆ่าคนบริสุทธิ์ 2 คนก็เถอะ 382 00:24:26,240 --> 00:24:28,004 แกต้องการแบบนั้นใช่ไหม? 383 00:24:28,800 --> 00:24:32,175 ฉันไม่รู้ว่าทำไม แกถึงอ้างว่าฉันพูดแบบนั้น 384 00:24:32,180 --> 00:24:37,640 ถ้าเราปล้นรถไฟนั่นได้ แล้วไม่มีใครรู้ว่ามันโดนปล้นล่ะ? 385 00:24:53,080 --> 00:24:55,208 อาจจะ 386 00:24:59,720 --> 00:25:02,405 แค่อาจจะนะ 387 00:25:13,040 --> 00:25:15,327 มันอาจจะมาจากทางนั้น 388 00:25:42,920 --> 00:25:45,082 775 389 00:25:48,680 --> 00:25:50,250 800 390 00:25:54,000 --> 00:25:56,480 814 391 00:26:00,840 --> 00:26:02,649 เดี๋ยวนะ 392 00:26:07,400 --> 00:26:12,645 สมบูรณ์แบบเลย เราทำจากตรงนี้ได้ 393 00:26:13,320 --> 00:26:15,800 เราทำตรงนี้เลย 394 00:26:27,840 --> 00:26:29,808 เป็นไงมั่ง ไมค์? 395 00:26:36,440 --> 00:26:38,010 ทางสะดวก 396 00:26:38,200 --> 00:26:39,690 รับทราบ 397 00:26:46,880 --> 00:26:49,486 ลงมา ลงมาเลย 398 00:26:50,480 --> 00:26:53,006 นั่นแหละ ดีมาก เฟอร์นันโด 399 00:27:08,320 --> 00:27:10,482 เฮ้ 400 00:27:12,000 --> 00:27:14,571 - ตรงนี้ - ครับ 401 00:27:19,080 --> 00:27:20,764 - แกโอเคนะ? - โอเค 402 00:27:24,600 --> 00:27:26,523 - แกชื่ออะไรนะ? - ทอดด์ครับ 403 00:27:26,680 --> 00:27:30,241 ทอดด์ ถึงวันจริง แกจะปีนขึ้นไปไหวไหม? 404 00:27:30,400 --> 00:27:32,801 ครับผม ผมพร้อมแน่ 405 00:27:33,120 --> 00:27:35,168 โอเค 406 00:27:35,360 --> 00:27:38,250 - ผมขอถามหน่อยได้ไหมครับ? - เอาสิ ว่ามา 407 00:27:38,400 --> 00:27:40,880 ผมเข้าใจว่าเราต้องมีถังใส่เมทีนามีน 408 00:27:41,040 --> 00:27:42,769 แต่ทำไมต้องมีน้ำอีกถังด้วย? 409 00:27:43,520 --> 00:27:45,249 ก็... 410 00:27:46,120 --> 00:27:47,690 เจสซี่ นี่มันไอเดียแกนี่ 411 00:27:47,840 --> 00:27:49,683 อยากตอบมันไหม? 412 00:27:50,120 --> 00:27:51,963 ทุกอย่างมันอยู่ที่น้ำหนัก โย่ 413 00:27:52,120 --> 00:27:56,011 แท็งค์ที่เราจะปล้นมันถูกชั่งน้ำหนักมา ตอนเอาขึ้นขบวนที่ลองบีช... 414 00:27:56,160 --> 00:27:59,369 แล้วจะถูกชั่งอีกรอบตอนเอาลงที่เท็กซัส 415 00:27:59,520 --> 00:28:01,284 ถ้าน้ำหนักไม่ตรงกัน... 416 00:28:01,440 --> 00:28:03,681 ...บริษัทรถไฟจะรู้ว่ามันถูกปล้น 417 00:28:03,840 --> 00:28:04,887 โอเค 418 00:28:05,040 --> 00:28:08,089 ขโมยเมทีนามีนจากรถไฟนี่โทษหนักมาก 419 00:28:08,240 --> 00:28:14,486 ประเด็นคือ ห้ามมีใครนอกจากเรา รู้เรื่องการปล้นนี่เด็ดขาด 420 00:28:14,640 --> 00:28:17,484 ไม่ว่าใครทั้งนั้น เข้าใจไหม? 421 00:28:19,680 --> 00:28:21,842 เข้าใจ แน่นอนเลย 422 00:28:23,000 --> 00:28:24,206 แน่ใจนะ? 423 00:28:24,360 --> 00:28:26,089 ครับผม 424 00:28:26,240 --> 00:28:30,165 ก็อย่างที่พูดมา ทั้งหมดขึ้นอยู่กับเรา... 425 00:28:30,320 --> 00:28:33,961 เราต้องใส่น้ำหนักน้ำ ให้เท่ากับ เมทีนามีนที่เราจะขโมย 426 00:28:34,120 --> 00:28:36,202 พวกนั้นจะได้ไม่รู้ว่าเราปล้นไป เยี่ยมเลย 427 00:28:36,400 --> 00:28:40,405 เมทีนามีนมีน้ำเป้นส่วนประกอบหลัก แต่มันมีน้ำหนักน้อยกว่าน้ำนิดหน่อย 428 00:28:40,560 --> 00:28:45,930 เราจะเอาเมทีนามีน 1,000 แกลลอน ออกจากแท็งค์นั่น... 429 00:28:46,120 --> 00:28:50,523 แต่เอาน้ำใส่เข้าไปแทน ประมาณ 9 ใน 10... 430 00:28:50,680 --> 00:28:54,526 ซึ่งจะเป็น 900.24 แกลลอน 431 00:28:54,800 --> 00:28:58,043 ที่จริง...เอาเป็น 920 เลยดีกว่า เจสซี่ 432 00:28:58,200 --> 00:29:01,170 เผื่อน้ำหก และก็ที่ค้างในท่อด้วย 433 00:29:01,320 --> 00:29:03,891 - เออ - แล้วเราไปถึงไหนแล้วเหรอ? 434 00:29:04,040 --> 00:29:07,408 - 850 แกลลอน เกือบแล้ว - โอเค 435 00:29:07,560 --> 00:29:11,042 แล้วพวกนั้นจะไม่รู้เหรอครับ ว่าถูกปล้น พอได้เมทีนามีนที่มีแต่น้ำแบบนั้น? 436 00:29:11,280 --> 00:29:13,487 ก็...จากทั้งหมด 24,000 แกลลอน... 437 00:29:13,640 --> 00:29:18,407 มันจะกลายเป็นถูกละลายไป 4% 438 00:29:18,560 --> 00:29:21,484 แต่ใช่...แกพูดถูก พวกนั้นต้องรู้แน่ 439 00:29:21,640 --> 00:29:25,281 ถึงตอนนั้น พวกนั้นจะโทษเมืองจีน... 440 00:29:25,440 --> 00:29:28,887 ที่ส่งของไม่ดีมาให้ 441 00:29:29,560 --> 00:29:32,484 โห พวกคุณคิดไว้ทุกอย่างเลย 442 00:29:41,080 --> 00:29:42,650 ฟลินน์ 443 00:29:43,760 --> 00:29:45,762 ฟลินน์ เปิดประตูนะ 444 00:29:46,280 --> 00:29:48,851 ออกมาคุยกับแม่หน่อย 445 00:29:49,000 --> 00:29:52,447 ผมจะอยู่ที่นี่ บอกแค่นั้นแหละ 446 00:29:58,120 --> 00:30:01,363 - มีอะไรเหรอ? - คุณได้สิ่งที่คุณต้องการแล้วไง 447 00:30:02,000 --> 00:30:04,082 ยินดีด้วยนะ 448 00:30:15,680 --> 00:30:17,523 นี่พ่อเอง เปิดหน่อย 449 00:30:21,280 --> 00:30:23,647 เร็วเข้า จูเนียร์ พ่อจะไม่ถามแล้วนะ 450 00:30:24,840 --> 00:30:26,205 อะไร? 451 00:30:26,360 --> 00:30:28,408 แกก็รู้ว่าอะไร 452 00:30:28,560 --> 00:30:31,245 นี่พ่อจะเตะผม ออกจากบ้านตัวเองจริงๆเหรอ? 453 00:30:31,400 --> 00:30:33,004 พ่อจะทำงั้นจริงเหรอครับ? 454 00:30:33,160 --> 00:30:35,447 เราจะไม่เตะแกไปไหนทั้งนั้นนะ ลูก 455 00:30:35,640 --> 00:30:39,611 เรารักลูก และนี่ก็เป็นบ้านแก เหมือนกับที่เป็นบ้านพ่อแม่ 456 00:30:39,760 --> 00:30:42,570 แต่แม่แกกับพ่อต้องการเวลาลำพัง แกก็รู้นี่... 457 00:30:42,720 --> 00:30:45,485 - เราอธิบายแกไปแล้ว - พ่อไม่ได้อธิบายบ้าอะไรทั้งนั้น 458 00:30:45,640 --> 00:30:48,610 พ่ออยากให้ผมไปเหรอ? อธิบายมาสิว่าทำไม 459 00:30:48,760 --> 00:30:50,524 ทำไมผมต้องไปบ้านอาแฮงค์ด้วย? 460 00:30:50,680 --> 00:30:53,684 บอกเหตุผลผมมาเลย ไม่งั้นผมไม่ไปไหนแน่ 461 00:30:55,560 --> 00:30:57,400 อย่ามาเถียงพ่อเรื่องนี้ 462 00:30:57,440 --> 00:30:58,965 เกิดอะไรขึ้นกันแน่? 463 00:30:59,120 --> 00:31:01,122 ทำไมไม่มีใครบอกอะไรผมเลย? 464 00:31:01,280 --> 00:31:04,045 ผมอยากได้เหตุผลดีๆข้อนึง 465 00:31:05,680 --> 00:31:08,604 เพราะเราเป็นพ่อแม่แก และแกเป็นลูกของเรา 466 00:31:08,800 --> 00:31:11,565 เหตุผลแค่นั้นพอ ทีนี้ ขอล่ะ ทำตามที่พ่อบอกซะ 467 00:31:14,000 --> 00:31:15,650 เดี๋ยวนี้เลย 468 00:31:20,040 --> 00:31:21,485 มันจะผ่านไป ลูกจะเข้าใจเอง 469 00:31:21,640 --> 00:31:24,041 อย่าเริ่มเลย วอลท์ 470 00:31:24,200 --> 00:31:26,806 ฉันจะไม่เปลี่ยนใจเรื่องคุณแน่ 471 00:31:28,160 --> 00:31:29,889 ไม่มีทาง 472 00:31:30,040 --> 00:31:32,008 แบบนั้นผมรับไม่ได้หรอก คุณเป็นเมียผม 473 00:31:32,200 --> 00:31:35,249 ฉันไม่ใช่เมียคุณ ฉันเป็นตัวประกันของคุณต่างหาก 474 00:31:36,240 --> 00:31:40,131 แต่เพราะคุณยังดื้อจะขังฉันไว้... 475 00:31:40,280 --> 00:31:41,725 ...ฉันจะทำข้อตกลงกับคุณ 476 00:31:41,920 --> 00:31:45,561 ฉันจะฟอกเงินให้่คุณ และเก็บความลับคุณให้... 477 00:31:45,720 --> 00:31:48,405 แต่เด็กๆจะต้องอยู่บ้านแฮงค์กับมารี 478 00:31:48,560 --> 00:31:51,325 ที่ที่พวกนั้นยังมีโอกาสจะปลอดภัย 479 00:31:53,360 --> 00:31:56,125 ผมว่าคุณดูหนังมากไปนะ 480 00:31:56,960 --> 00:32:00,646 ลูกๆเราไม่ได้ตกอยู่ในอันตรายอะไร 481 00:32:00,840 --> 00:32:03,002 ไม่กี่วันก่อน... 482 00:32:03,160 --> 00:32:05,606 คุณเพิ่งบอกฉันว่ามีคนเอาปืนจ่อหัวคุณ 483 00:32:05,760 --> 00:32:08,969 คุณพูดเหมือนภูมิใจด้วย 484 00:32:09,120 --> 00:32:11,185 ไม่มีอะไร ที่คุณจะพูดแล้วกล่อมฉันได้... 485 00:32:11,190 --> 00:32:13,995 ว่าจะไม่มีวันนึง ที่จะมีคนมาที่นี่... 486 00:32:14,000 --> 00:32:17,201 เพื่อมาทำร้ายคุณหรือฉัน หรือพวกเราทั้งหมด 487 00:32:17,360 --> 00:32:21,570 และเมื่อวันนั้นมาถึง เด็กๆจะอยู่ที่นี่ไม่ได้ 488 00:32:23,400 --> 00:32:25,767 ถ้าคุณยอมเห็นด้วย... 489 00:32:26,600 --> 00:32:31,083 ฉันจะยอมเป็นคู่ชีวิต ในแบบที่คุณต้องการ 490 00:32:43,960 --> 00:32:45,803 โอเค 491 00:32:51,640 --> 00:32:53,802 อีกอย่างนะ... 492 00:32:54,760 --> 00:32:58,003 คุณกำลังไปหาหมอบำบัดจากริโก้ แรนโช่ ชื่อปีเตอร์ 493 00:32:58,800 --> 00:33:01,201 นามสกุลอะไรก็คิดเอาเอง 494 00:33:02,280 --> 00:33:04,328 จะออกไปฝังศพเหรอ? 495 00:33:09,080 --> 00:33:11,048 ปล้นรถไฟต่างหาก 496 00:33:40,920 --> 00:33:43,082 - ว่าไง? - ฉันเอง 497 00:33:43,920 --> 00:33:45,649 ฉันได้มันมาแล้ว 498 00:33:46,520 --> 00:33:50,320 โอเค ครูไวท์ ทุกอย่างพร้อมหมดแล้ว 499 00:35:51,400 --> 00:35:52,970 เฮ้ วัลเลซ ข้างหน้า! 500 00:35:54,560 --> 00:35:56,961 หยุดรถไฟเดี๋ยวนี้เลย! 501 00:36:17,000 --> 00:36:18,604 หยุด! 502 00:36:18,760 --> 00:36:19,966 หยุดรถไฟ! 503 00:36:37,880 --> 00:36:40,008 ตอนนี้เลย ไป ไป ไป 504 00:37:08,640 --> 00:37:11,484 พระเจ้า ดีนะที่พวกนาย ไม่หลับอยู่ตรงแผงควบคุม 505 00:37:11,640 --> 00:37:13,847 ไม่งั้นเละเป็นแพนเค๊กแน่ 506 00:37:14,040 --> 00:37:16,168 เพื่อน 507 00:37:16,320 --> 00:37:18,163 เฮ้ นายเชื่อไหมเนี่ย? 508 00:37:18,480 --> 00:37:20,369 ฉันตกใจแทบตายเลย 509 00:37:20,520 --> 00:37:22,761 โชคร้ายอะไรขนาดนี้ 510 00:37:23,280 --> 00:37:26,329 เฮ้ เพื่อน ขอโทษนะ ที่ทำให้พวกนายมาติดอยู่แบบนี้ 511 00:37:26,480 --> 00:37:27,845 มีปัญหาอะไรเหรอ? 512 00:37:28,000 --> 00:37:29,923 ไม่รู้สิ ฉันขับมาตามถนนเฉยๆ 513 00:37:30,080 --> 00:37:32,845 จู่ๆรถมันก็ตายซะงั้น 514 00:37:33,000 --> 00:37:35,970 พวกนายมีใครรู้เรื่องเครื่องยนต์ไหม? ต้องรู้สิ... 515 00:37:36,120 --> 00:37:39,010 พวกนั้นถึงเรียกนายว่าวิศวกร ถูกไหม? 516 00:37:41,480 --> 00:37:43,801 - โอเค - ฉันว่ามัน... 517 00:37:43,960 --> 00:37:45,689 น่าจะอยู่ในนั้นนั่นแหละ 518 00:37:45,840 --> 00:37:46,887 - คิดงั้นเหรอ? - ใช่ 519 00:37:47,040 --> 00:37:49,202 น่าจะใช่แหละ 520 00:37:51,440 --> 00:37:53,408 เปลี่ยนน้ำมันเครื่องครั้งล่าสุดเมื่อไหร่? 521 00:37:53,560 --> 00:37:55,210 ไม่รู้สิ เพื่อน ฉันขับอย่างเดียว 522 00:37:56,800 --> 00:37:59,326 - ตอนนี้เลย ไป ไป ไป - เราลุยเลย 523 00:39:19,280 --> 00:39:20,441 - โอเคนะ? - เออ 524 00:39:20,600 --> 00:39:21,761 เอาเลย! 525 00:39:44,640 --> 00:39:46,529 บนนี้ดูโอเคอยู่นะ 526 00:39:46,680 --> 00:39:48,330 เดี๋ยวนะ เจอแล้ว 527 00:39:48,480 --> 00:39:50,767 ฉันว่านี่แหละใช่เลย 528 00:39:51,440 --> 00:39:52,965 - ได้ไหม? - ได้สิ 529 00:39:53,160 --> 00:39:55,686 เฮ้ นายอยากลองสตาร์ทดูไหม? 530 00:39:55,840 --> 00:39:57,808 โอเค ขอฉันลองหน่อย 531 00:40:09,280 --> 00:40:11,806 - พร้อมนะ? - พร้อม 532 00:40:13,440 --> 00:40:15,488 - ไม่ได้เหรอ? - ลองอีกที 533 00:40:19,080 --> 00:40:21,526 - ไม่ขึ้นเลย - โอเค 534 00:40:21,760 --> 00:40:23,000 เราช่วยกันเข็นไหม? 535 00:40:24,040 --> 00:40:26,008 โอเค ก็น่าลองนะ 536 00:40:29,120 --> 00:40:31,248 ถ้ามีไอเดียอื่น ก็ตะโกนบอกนะ 537 00:40:31,400 --> 00:40:33,482 ตอนนี้ไม่มีเลย 538 00:40:35,600 --> 00:40:37,284 จะมาช่วยกันไหม? 539 00:40:38,480 --> 00:40:40,369 ยังสบายอยู่ 540 00:40:41,480 --> 00:40:43,369 ถึงไหนกันแล้วล่ะ 541 00:40:44,480 --> 00:40:48,610 เราได้มา 300 แกลลอนแล้ว 542 00:40:50,760 --> 00:40:52,649 น้ำกำลังไป... 543 00:40:56,240 --> 00:40:58,004 เดี๋ยวนี้เลย 544 00:40:59,160 --> 00:41:02,084 น้ำเข้าไปแล้ว เราส่งน้ำไปแล้ว 545 00:41:12,400 --> 00:41:13,447 - โอเคนะ? - โอเค 546 00:41:13,600 --> 00:41:15,364 โอเค 547 00:41:26,280 --> 00:41:28,851 1, 2, 3 548 00:41:36,200 --> 00:41:38,931 นายไม่ได้ลืมใส่เกียร์ว่าง ใช่ไหม? 549 00:41:39,080 --> 00:41:40,730 เออสิ เพื่อน ให้เครดิตกันหน่อยสิ 550 00:42:09,920 --> 00:42:11,490 แน่ใจนะว่าไม่ได้น้ำมันหมด? 551 00:42:11,640 --> 00:42:14,086 เต็มถังเลยเนี่ย 552 00:42:14,280 --> 00:42:17,045 เออ ดูแปลกมากเลย ทุกอย่างก็ดูดีหมด 553 00:42:18,720 --> 00:42:20,404 ทำไมเราไม่ลองดูทุกอย่างอีกรอบ? 554 00:42:20,600 --> 00:42:23,444 มันต้องมีอะไรหลวมบ้างแหละ 555 00:42:29,960 --> 00:42:32,361 โห เพื่อน มาเสียอะไรตรงนี้ 556 00:42:32,520 --> 00:42:35,444 นั่นสิ ใช่ไหม? บ้ามาก เฮ้ นายรู้เรื่องเครื่องยนต์หรือเปล่า? 557 00:42:35,600 --> 00:42:38,922 ไม่มากหรอก แต่ฉัน ดันนายให้พ้นรางได้นะ 558 00:42:39,080 --> 00:42:41,242 ไม่อยากให้รถนายเป็นรอยน่ะสิ 559 00:42:41,400 --> 00:42:44,882 - ฉันจะค่อยๆขยับ ไม่เป็นรอยหรอก - กันชนสวยๆเป็นรอยหมดนะ 560 00:42:45,080 --> 00:42:48,402 เฮ้ เราไปสายเพราะนายนะ หมอนี่บอกว่าไม่มีปัญหาไง 561 00:42:48,560 --> 00:42:50,767 เร็วเข้าได้แล้ว ขอบใจมากนะ 562 00:42:50,960 --> 00:42:53,645 ได้สิ ได้ แน่นอน เพื่อน ขอบใจนะ 563 00:43:17,760 --> 00:43:21,242 พระเจ้า วอลเตอร์ เราเจอพลเมืองดีซะแล้ว 564 00:43:21,400 --> 00:43:23,846 แกสั่งเด็กแกลงจากรถไฟได้เลย 565 00:43:24,000 --> 00:43:25,490 เรายังไม่เสร็จ 566 00:43:42,400 --> 00:43:45,768 รางรถไฟว่างแล้ว วอลเตอร์ ฉันบอกให้ไปได้แล้วไง 567 00:43:57,280 --> 00:44:00,682 - ขอบใจมากนะ ที่ช่วยฉัน - ดีใจที่ได้ช่วยนายนะ 568 00:44:01,680 --> 00:44:04,445 - ได้ ไม่มีปัญหา - ให้ไปส่งในเมืองไหม?​ 569 00:44:04,640 --> 00:44:06,961 ได้ ได้ ขอบใจนะ 570 00:44:13,120 --> 00:44:16,329 วอลเตอร์ พวกมัน กลับเข้าไปในรถไฟแล้วนะ 571 00:44:16,480 --> 00:44:20,007 ถ้าแกไม่หยุดเดี๋ยวนี้ เราจะโดนจับกันหมดนะ 572 00:44:30,720 --> 00:44:32,688 - พร้อมนะ? - พร้อม 573 00:44:36,560 --> 00:44:38,130 ครูไวท์! 574 00:44:44,040 --> 00:44:45,280 เฮ้! 575 00:44:45,440 --> 00:44:48,250 เดี๋ยวก่อน! จับไว้นิ่งๆ! 576 00:44:51,800 --> 00:44:53,689 เดี๋ยวนี้เลย! 577 00:44:57,560 --> 00:44:59,050 ปิดเลย! ปิดสิ! 578 00:45:40,680 --> 00:45:44,969 ทอดด์! ลงมา! ลงมา! 579 00:46:19,040 --> 00:46:20,883 เออ ต้องงี้สิวะ! 580 00:46:21,040 --> 00:46:23,930 - เราทำได้แล้ว - ใช่เลย! 581 00:46:24,080 --> 00:46:25,969 โอ้ พระ.. 582 00:46:27,240 --> 00:46:30,483 - โอเค โอเค เยี่ยมมาก - ใช่! 583 00:47:06,200 --> 00:47:09,010 ไม่! ไม่! ไม่! 584 00:47:11,320 --> 00:47:12,970 ไม่ 585 00:47:21,000 --> 00:47:31,000 “ดับเครื่องชน คนดีแตก” ปี 5 ตอนที่ 5 “DEAD FREIGHT” บรรยายไทย - อนันต์ โพธิสูง