1
00:01:07,401 --> 00:01:09,403
(สร้างจากนวนิยายโดยไอแซค อาซิมอฟ)

2
00:01:26,128 --> 00:01:28,255
โลกทุกโลกมีผี

3
00:01:29,173 --> 00:01:31,258
และที่อยู่ทุกแห่งก็มีผีสิง

4
00:01:33,844 --> 00:01:35,721
แม้แต่ในวังแห่งจักรวรรดิ

5
00:01:36,680 --> 00:01:39,558
โดยเฉพาะในวังแห่งจักรวรรดิ

6
00:01:40,225 --> 00:01:43,103
(400 ปีก่อนหน้า)

7
00:01:43,854 --> 00:01:45,272
คุณไปอยู่ที่ไหนมา

8
00:01:45,355 --> 00:01:47,274
อยู่กับโปรแกรมเมอร์ระบบค่ะ

9
00:01:47,858 --> 00:01:49,860
หลังๆ นี้คุณอยู่กับพวกนั้นมากกว่ากับเราอีก

10
00:01:49,943 --> 00:01:50,944
(คลีออนที่หนึ่ง)

11
00:01:51,028 --> 00:01:52,863
ท่านมอบหมายงานที่ยากมากให้พวกเขา

12
00:01:54,990 --> 00:01:56,575
เราควรไล่ออกหาคนใหม่ไหม

13
00:01:56,658 --> 00:01:57,910
พวกเขาจะพยายามจนสำเร็จ

14
00:01:59,036 --> 00:02:01,997
เราไว้ใจคุณได้ใช่ไหม ดีเมอร์เซล

15
00:02:02,623 --> 00:02:04,416
ที่จะทำทุกอย่างจนสำเร็จ

16
00:02:05,125 --> 00:02:06,126
แน่นอนค่ะ คลีออน

17
00:02:06,210 --> 00:02:07,419
ไม่ใช่แค่เรื่องนั้น

18
00:02:08,753 --> 00:02:09,755
แต่ทุกเรื่อง

19
00:02:10,547 --> 00:02:12,925
เราคิดมาตลอดว่าคุณจะอยู่ต่อ
หลังจากเราจากไปแล้ว

20
00:02:13,008 --> 00:02:17,554
แต่เราเพิ่งคิดได้ในช่วงใกล้รัตติกาลของชีวิต…

21
00:02:19,598 --> 00:02:21,391
เราไม่ควรคิดเหมาอะไรไปเองแม้แต่เรื่องเดียว

22
00:02:22,142 --> 00:02:23,977
ฉันภักดีต่อจักรวรรดิ

23
00:02:24,061 --> 00:02:27,689
ใช่ แต่จักรวรรดินี้จะภักดีต่อคุณหรือเปล่า

24
00:02:29,149 --> 00:02:31,568
บางครั้งจักรวรรดินี้ก็ไม่ได้เมตตาพวกคุณเลย

25
00:02:31,652 --> 00:02:34,905
ท่านกลายเป็นคนใจอ่อน
น้ำตาจะไหลพรากอยู่แล้ว

26
00:02:37,533 --> 00:02:38,784
ก็เรากำลังจะตาย

27
00:02:41,036 --> 00:02:42,955
แถมยังจะทิ้งไปโดยไม่ได้จัดการให้เรียบร้อย

28
00:02:43,455 --> 00:02:45,332
ท่านไม่พอใจกับผู้สืบทอดบัลลังก์รึ

29
00:02:47,251 --> 00:02:50,420
เรายังกลับไปใช้แนวคิดการสมรสและมีทายาทได้

30
00:02:50,504 --> 00:02:55,884
ดีเมอร์เซล ทั้งที่คุณเป็นอย่างนี้
และอาจเพราะคุณเป็นอย่างนี้

31
00:02:58,262 --> 00:02:59,721
จึงมีเรื่องบางอย่างที่คุณไม่มีทางรู้ได้

32
00:02:59,805 --> 00:03:01,723
สักวันฉันยังอาจพบความตายได้

33
00:03:02,266 --> 00:03:03,517
ใช่

34
00:03:04,226 --> 00:03:06,353
แต่เราไม่คิดว่าคุณจะรู้สึกถึงมันในเร็ววัน

35
00:03:11,066 --> 00:03:14,194
อย่างน้อยเราควรได้เห็นสตาร์บริดจ์สร้างเสร็จ

36
00:03:15,612 --> 00:03:19,658
เรา ด้วยสมองของเรา ด้วยตาของเรา

37
00:03:21,743 --> 00:03:24,913
เราสองคนควรได้ขึ้นไป
ยังชานชาลาในวงโคจรด้วยกัน

38
00:03:24,997 --> 00:03:27,416
แล้วมองลงมาเห็นทุกอย่างที่เราสร้างกันมา

39
00:03:28,792 --> 00:03:30,127
และวันหนึ่งเราจะได้ทำค่ะ

40
00:03:32,921 --> 00:03:34,631
ท่านจะได้สืบทอดสายเลือดไปอย่างแน่นอน

41
00:03:37,759 --> 00:03:40,971
(400 ปีต่อมา)

42
00:03:41,471 --> 00:03:44,474
- คุณคิดถึงเขาบ่อยไหม
- ท่านรู้ว่าฉันเป็นอย่างไร

43
00:03:45,559 --> 00:03:48,478
ฉันไม่ลืมอะไรหรือลืมใครทั้งนั้น

44
00:03:49,062 --> 00:03:50,814
(19 ปีหลังเหตุระเบิดสตาร์บริดจ์)

45
00:03:50,898 --> 00:03:52,316
องค์จักรวรรดิอยู่ในใจของฉันเสมอ

46
00:03:52,983 --> 00:03:55,986
ชานชาลาที่วงโคจรกำลังจะสลายไป
ด้วยอัตราความเร่งเพิ่มขึ้น

47
00:03:57,863 --> 00:04:01,533
หรืออาจเป็นแค่คำของนักฟิสิกส์
ที่กลัวว่ามันจะหล่นลงมาโดนหัว

48
00:04:01,617 --> 00:04:03,493
เป็นหน้าที่ของพวกเขาที่ต้องกังวลเรื่องเหล่านั้น

49
00:04:03,577 --> 00:04:05,078
ไม่ใช่หน้าที่พวกเรารึ

50
00:04:10,417 --> 00:04:13,921
นั่นอาจยังเป็นหน้าที่ของคุณ
แต่ไม่ใช่หน้าที่ของเราอีกต่อไปแล้ว

51
00:04:15,172 --> 00:04:16,673
และไม่ใช่หน้าที่ของเขาอีกต่อไปเช่นกัน

52
00:04:17,466 --> 00:04:19,551
ท่านจะใช้เวลาวันสุดท้ายนี้อย่างไรก็ตามใจท่าน

53
00:04:20,761 --> 00:04:22,387
พวกท่านแต่ละคนไม่เหมือนกันเลย

54
00:04:24,056 --> 00:04:25,265
เราไม่คิดอย่างนั้นหรอกนะ

55
00:04:26,183 --> 00:04:30,771
แต่ก็ขอบคุณที่พยายามทำให้เรารู้สึกมีเอกลักษณ์
ในจังหวะที่ค่อยๆ กะย่องกะแย่งลงเวทีไป

56
00:04:35,901 --> 00:04:37,194
เขาคือคนที่ทำใจลำบากที่สุด

57
00:04:38,195 --> 00:04:40,489
ขณะนั้นเขามีเพียงอรุณาซึ่งยังแบเบาะ
ให้ขึ้นครองบัลลังก์แทน

58
00:04:41,365 --> 00:04:42,741
ทารกซึ่งมีดวงตาเหมือนกับเขา

59
00:04:44,326 --> 00:04:48,664
เคาะพิมพ์เหมือนกันในทุกทาง แต่ก็ยังเป็นทารก

60
00:04:50,165 --> 00:04:52,251
ยามที่ฉันคิดถึงเขา ฉันคิดถึงเรื่องนั้น

61
00:04:53,836 --> 00:04:55,420
แต่เขาก็มีคุณ

62
00:04:57,631 --> 00:05:01,718
กรุณาไปพบมาสเตอร์อิลอนด้วยค่ะ องค์จักรวรรดิ
เขารอให้ท่านลองชุดเป็นครั้งสุดท้าย

63
00:05:21,446 --> 00:05:22,865
เริ่มได้รึยัง

64
00:05:27,244 --> 00:05:29,997
รายละเอียดไร้ที่ติมาก

65
00:05:34,293 --> 00:05:35,878
สีไหมสอยล่ะขอรับ

66
00:05:35,961 --> 00:05:37,504
เราว่าสีมรกตก็แล้วกัน

67
00:05:44,553 --> 00:05:46,013
ไปไป๊

68
00:05:57,149 --> 00:05:58,442
ขออภัยอย่างสูงขอรับ องค์จักรวรรดิ

69
00:05:58,525 --> 00:05:59,776
เราผอมลงเอง

70
00:05:59,860 --> 00:06:01,987
- กระผมแน่ใจว่าทรวดทรง…
- เราเหี่ยวซูบลง

71
00:06:03,322 --> 00:06:05,824
โลกเริ่มมองเราแค่ห่างๆ

72
00:06:07,075 --> 00:06:09,244
อาภรณ์ชิ้นนี้ยอดเยี่ยมนัก อิลอน

73
00:06:10,621 --> 00:06:14,833
ถือเป็นเกียรตินักที่ได้สวมชุดนี้ในพิธีเฉลิมยศ

74
00:06:14,917 --> 00:06:17,002
ขอบคุณขอรับ องค์จักรวรรดิ

75
00:06:17,794 --> 00:06:19,546
งั้นจัดการให้เรียบร้อยดีไหม

76
00:06:24,718 --> 00:06:28,138
อิลอน ให้แม่สาวคนนั้นได้แสดงฝีมือบ้างเถอะ

77
00:06:44,488 --> 00:06:47,658
ภราดาสนธยา เราไม่รู้ว่าท่านจะมาที่นี่

78
00:06:52,454 --> 00:06:55,249
อนาครีออน เธสพิส

79
00:06:55,332 --> 00:06:57,918
ไม่รู้ท่านจะพูดถึงดาวเหล่านี้อีกไหม
เมื่อเราจากไปแล้ว

80
00:06:58,001 --> 00:07:00,754
เราทำลายขวัญพวกป่าเถื่อนนั่น
ไล่ออกจากจักรวรรดิ

81
00:07:01,463 --> 00:07:03,924
ท่านจะให้เราพูดสิ่งใดที่ท่านเองไม่ได้พูดไว้อีก

82
00:07:04,007 --> 00:07:08,262
ไม่รู้สิ เรายังตัดสินใจอยู่เลยว่า
ยังเหลืออะไรที่เราไม่ได้พูดอีก

83
00:07:08,345 --> 00:07:09,596
เรื่องชายขอบน่ะรึ

84
00:07:09,680 --> 00:07:15,394
ทุกเรื่อง เรื่องที่ว่าเหตุการณ์เหล่านี้
อยู่ใต้อำนาจที่เราควบคุมได้จริงหรือไม่

85
00:07:15,477 --> 00:07:20,315
ไม่ว่าเราจะยังพูดได้นานแค่ไหน
เราก็ไม่อยากพูดให้เสียเวลาเปล่า

86
00:07:20,399 --> 00:07:22,526
ท่านเสียเวลาเปล่าตั้งแต่เริ่มพูดถึงชายขอบแล้ว

87
00:07:22,609 --> 00:07:23,861
เราพูดถึงเรื่องเซลดอน

88
00:07:23,944 --> 00:07:24,945
ชายซึ่งตายไปนานแล้ว

89
00:07:26,613 --> 00:07:27,656
และถูกลืมเลือนอย่างรวดเร็ว

90
00:07:27,739 --> 00:07:31,285
แปลว่าคำของเขาไร้คุณค่าในจักรวรรดินี้แล้วหรือ

91
00:07:31,368 --> 00:07:33,161
ภราดาข้า จักรวรรดิยังเข้มแข็ง…

92
00:07:37,833 --> 00:07:40,169
มรดกตกทอดที่คลีออนที่หนึ่งฝากไว้

93
00:07:40,252 --> 00:07:43,005
เราเริ่มสงสัยว่าจะมีทางกู้มันไว้ได้ไหม

94
00:07:43,088 --> 00:07:46,466
หรือจะลองใช้เครื่องยกไอพ่นดันให้เสถียร
หรือผลักออกให้หลุดวงโคจรไป

95
00:07:47,050 --> 00:07:48,218
ทำเพื่ออะไร

96
00:07:48,302 --> 00:07:53,015
เพื่อที่เราจะได้ไม่ทำลาย
เศษเสี้ยวสุดท้ายจากความฝันของคลีออนที่หนึ่ง

97
00:07:53,599 --> 00:07:55,017
เพราะพวกเราเองไร้ซึ่งความฝัน

98
00:08:02,524 --> 00:08:03,650
ภราดาสนธยา

99
00:08:05,402 --> 00:08:10,824
พวกเราคือความฝันอันสูงสุดของคลีออนที่หนึ่ง
ไม่ใช่สตาร์บริดจ์

100
00:08:17,664 --> 00:08:18,874
นักสร้างฝัน

101
00:08:22,836 --> 00:08:24,463
นักวิชาการ

102
00:08:26,131 --> 00:08:27,758
นักเล่นแร่แปรธาตุ

103
00:08:31,887 --> 00:08:33,096
(คลีออนที่ 11)
(จิตรกร)

104
00:08:33,179 --> 00:08:34,640
มาจนถึงเรา

105
00:08:38,268 --> 00:08:40,645
(คลีออนที่หนึ่ง)
(นักสร้างฝัน)

106
00:08:50,447 --> 00:08:52,366
เราพยายามมาตลอดชีวิต

107
00:08:53,033 --> 00:08:56,620
แต่เราคิดว่าไม่เคยทำหน้าแบบนั้นได้เลย

108
00:08:58,038 --> 00:09:01,708
มาเถิด ภราดาของท่าน
เตรียมของกำนัลชิ้นสุดท้ายไว้ให้

109
00:09:02,668 --> 00:09:07,047
เราอยากขอขอบคุณ ภราดาทั้งสอง
สำหรับมื้ออาหารงดงามนี้

110
00:09:07,548 --> 00:09:11,260
เราได้ลิ้มรสความใส่ใจที่อยู่ในทุกคำ

111
00:09:11,885 --> 00:09:17,474
การสละเวลาและสละความสนใจ
เป็นสิ่งที่เราซาบซึ้งใจยิ่ง

112
00:09:18,308 --> 00:09:19,893
เรายินดีมาก ภราดา

113
00:09:19,977 --> 00:09:22,729
แต่นี่ยังไม่ใช่ของกำนัลจากเรา

114
00:10:05,731 --> 00:10:09,776
ขอต้อนรับสู่แทรนทอร์ ใจกลางแห่งจักรวรรดิ

115
00:10:09,860 --> 00:10:11,737
ไม่เห็นมานานเหลือเกิน

116
00:10:13,405 --> 00:10:15,157
เขาช่างสง่างามนัก จริงไหม

117
00:10:15,240 --> 00:10:16,909
จงเคารพและมีสุขในความสงบ

118
00:10:16,992 --> 00:10:18,118
ใช่แล้ว

119
00:10:18,869 --> 00:10:22,623
เราจะสร้างสิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่านั้น
เพื่อเป็นเกียรติแก่เขา แก่ท่าน

120
00:10:24,541 --> 00:10:27,628
จงเคารพและมีสุขในความสงบ

121
00:11:58,635 --> 00:12:02,431
ท่านอยู่ตรงนี้ไม่ได้ ท่านรู้ดี

122
00:12:02,514 --> 00:12:07,019
เราคงไม่ใช่คนแรกที่อยากเห็นร่างทารกของตน

123
00:12:07,102 --> 00:12:09,062
นั่นคือสาเหตุที่เราตั้งกฎนี้

124
00:12:09,146 --> 00:12:12,733
เราไม่เคยได้ยินเพลงนั้นมาก่อน หรือว่าเคย

125
00:12:18,780 --> 00:12:21,491
ไม่ประหลาดใจแล้วว่า
เหตุใดองค์จักรวรรดิถึงรักคุณมาก

126
00:12:23,493 --> 00:12:28,332
เราพบว่าเราไม่อาจมองเด็กนั่นเป็นผู้บริสุทธิ์ได้

127
00:12:28,415 --> 00:12:29,833
ต่อให้สิ่งที่เซลดอนพูดไว้ไม่ถูก…

128
00:12:32,085 --> 00:12:34,129
เรื่องแบบนี้ก็ผิดธรรมชาติอยู่

129
00:12:36,423 --> 00:12:37,424
ท่านต้องกลับไป

130
00:12:38,884 --> 00:12:40,135
ท่านควรพัก

131
00:12:50,646 --> 00:12:54,066
ประหลาดนะ การได้เห็นตัวเองเกิดใหม่

132
00:14:05,053 --> 00:14:08,557
หลับเถิด พรุ่งนี้พบกันใหม่

133
00:14:08,640 --> 00:14:10,267
คืนนี้เราเห็นคุณ…

134
00:14:11,185 --> 00:14:14,438
ยืนมองภราดาคนแรกในสตาร์บริดจ์เก่า

135
00:14:15,439 --> 00:14:17,191
พวกเราไม่ดีพอรึ

136
00:14:19,193 --> 00:14:21,236
คุณจึงยังคิดถึงเขาอยู่

137
00:14:23,614 --> 00:14:25,574
เปล่าเลยค่ะ ภราดาที่รัก

138
00:14:27,159 --> 00:14:28,368
ท่านดีพอแล้ว

139
00:14:41,465 --> 00:14:44,885
ผิดแต่ท่านมักจะทิ้งฉันไปเสมอ

140
00:15:35,602 --> 00:15:38,397
ท่านได้เติบโตขึ้นสู่ความยิ่งใหญ่เยี่ยงเรา

141
00:15:39,523 --> 00:15:43,026
ภราดาอรุณา บัดนี้คือทิวา

142
00:15:56,582 --> 00:15:59,960
ขอบคุณ ภราดาสนธยา

143
00:16:12,556 --> 00:16:15,851
และอรุณาฟ้าใหม่เพิ่งเบิกตา

144
00:16:16,602 --> 00:16:19,563
ท่านจะมีวันอันยาวนานงดงามรออยู่เบื้องหน้า

145
00:16:25,736 --> 00:16:28,614
ภราดารัตติกาล ถึงเวลาแล้ว

146
00:16:44,213 --> 00:16:45,964
ฝันนั้นถูกส่งต่อในตัวพวกท่าน

147
00:16:46,048 --> 00:16:49,134
เพราะท่านคงฝันนั้นให้มีชีวิตในตน

148
00:17:10,571 --> 00:17:11,573
โอ๋ ไม่เป็นไรนะ

149
00:17:17,204 --> 00:17:18,204
ไม่เป็นไรนะคะ

150
00:17:19,540 --> 00:17:20,874
ทุกอย่างเรียบร้อยดี

151
00:17:24,711 --> 00:17:26,003
ไม่นะ

152
00:17:28,674 --> 00:17:30,008
มีอะไรไม่ชอบมาพากล

153
00:17:49,069 --> 00:17:50,237
ดีเมอร์เซล

154
00:17:51,363 --> 00:17:54,533
ฉันไม่ลืมอะไรหรือลืมใครทั้งนั้น

155
00:17:56,493 --> 00:17:58,579
องค์จักรวรรดิอยู่ในใจฉันเสมอ

156
00:19:04,019 --> 00:19:06,522
การยังมีชีวิตอยู่คือต้องรู้จักผีที่หลอนใจตนเอง

157
00:19:13,654 --> 00:19:15,614
เราจะได้ยินเสียงกระซิบของภูตผีหากเงี่ยหูฟัง

158
00:19:16,114 --> 00:19:19,576
(17 ปีต่อมา)

159
00:19:20,077 --> 00:19:22,454
เราล้วนถูกหลอกหลอนด้วยคำพยากรณ์

160
00:19:22,955 --> 00:19:25,541
(คลีออนที่ 14)

161
00:19:26,041 --> 00:19:29,628
แน่ใจหรือว่าอยากให้ลบ ภราดาอรุณา

162
00:19:29,711 --> 00:19:30,712
แน่ใจ

163
00:19:31,547 --> 00:19:32,548
เราโตจนไม่ต้องการมันแล้ว

164
00:19:38,637 --> 00:19:41,098
หากเมินเฉยต่อคนตายจะเป็นลางร้ายต่อเราเอง

165
00:19:45,519 --> 00:19:48,856
และในขณะที่จักรวรรดิวนใช้คลีออนซ้ำ
รัชกาลแล้วรัชกาลเล่า

166
00:19:48,939 --> 00:19:51,567
สถาบันสถาปนาก็เริ่มตั้งอาณานิคมที่เทอร์มินัส

167
00:19:52,985 --> 00:19:56,321
จักรวรรดิประมาทฮาริเกินไป
พวกเราประมาทเขากันหมด

168
00:19:58,031 --> 00:20:01,994
ฮาริทำนายว่าพวกคลีออน
จะเลือกเนรเทศแทนการประหาร…

169
00:20:03,996 --> 00:20:06,748
และปลายทางของสาวกเขาจะเป็นดาวเทอร์มินัส

170
00:20:20,345 --> 00:20:23,765
ปัจจัยการไปถึงและลงจอดถูกกำหนดไว้ทั้งหมด…

171
00:20:27,769 --> 00:20:29,605
ชาวอาณานิคมจะจอดยานเมื่อใด…

172
00:20:32,941 --> 00:20:34,902
จะสร้างสถานีที่จุดไหน

173
00:20:52,336 --> 00:20:54,671
เพราะฉะนั้นพวกเขาจึงประหลาดใจมาก

174
00:20:54,755 --> 00:20:58,759
เมื่อพบว่ามีอะไรบางอย่างรออยู่ที่นั่นแล้ว

175
00:21:01,970 --> 00:21:04,431
นั่นมันเรื่องเซลดอนสาปอะไร

176
00:21:26,537 --> 00:21:28,121
ตอนสำรวจไม่เจอเจ้านี่นะ

177
00:21:28,205 --> 00:21:29,706
เราควรหันหลังกลับไหม

178
00:21:29,790 --> 00:21:32,918
กลับไปที่ไหนล่ะ มาริ
นี่เป็นการเดินทางเที่ยวเดียวมาโดยตลอด

179
00:21:33,669 --> 00:21:36,755
- ผมจะไปดูเอง
- อย่า เราจะเข้าไปด้วยกัน

180
00:21:44,930 --> 00:21:46,765
ลอว์รี โอเครึเปล่า

181
00:21:46,849 --> 00:21:47,933
- ค่ะๆ
- มาเถอะ

182
00:21:48,016 --> 00:21:50,394
- แค่เวียนหัวนิดหน่อย
- มาเร็ว

183
00:21:55,065 --> 00:21:56,275
ถอยไป

184
00:21:58,902 --> 00:22:00,654
แอ็บบัส! ถอยไป!

185
00:22:12,499 --> 00:22:14,918
สุดท้ายเขาก็เรียกสิ่งนั้นว่าภัณฑาคาร

186
00:22:15,752 --> 00:22:18,672
และเมื่อผ่านเวลาหลายทศวรรษ
ก็มีตำนานเรื่องของมันเกิดขึ้นนับไม่ถ้วน

187
00:22:20,924 --> 00:22:23,760
บ้างว่าเป็นวัตถุโบราณที่มนุษย์ต่างดาวทิ้งไว้…

188
00:22:26,513 --> 00:22:29,183
หรือสถานีเฝ้าระวังที่เหล่าคลีออนส่งมาดัก

189
00:22:31,393 --> 00:22:33,520
สิ่งเดียวที่ชาวอาณานิคมทุกคนรู้แน่คือ

190
00:22:33,604 --> 00:22:37,191
ภัณฑาคารไม่ยอมให้ใครเข้าใกล้ทั้งสิ้น

191
00:22:38,442 --> 00:22:40,819
พวกเขาจึงอยู่ห่างๆ

192
00:22:56,251 --> 00:22:57,961
ยานที่โดยสารมาถูกแยกชิ้นส่วน…

193
00:22:59,796 --> 00:23:01,673
สร้างที่พักพิงจากโครงของมัน

194
00:23:06,553 --> 00:23:10,390
แล้วสิ่งซึ่งครั้งหนึ่งเป็นปริศนา
จึงกลับกลายเป็นเรื่องสามัญ

195
00:23:16,438 --> 00:23:18,190
ครูของลูกบอกว่าเป็นเด็กหัวรั้น

196
00:23:19,483 --> 00:23:20,567
เป็นคนนอก

197
00:23:22,152 --> 00:23:23,278
ดี

198
00:23:23,362 --> 00:23:25,239
คุณไม่ได้ฟังที่ฉันพูดอยู่เลย แอ็บบัส

199
00:23:25,906 --> 00:23:26,907
ลูกเป็นเด็กช่างฝัน

200
00:23:28,158 --> 00:23:30,160
ลูกใจลอย

201
00:23:31,954 --> 00:23:33,914
ลูกเป็นนักคิดเหมือนคุณ

202
00:23:37,167 --> 00:23:38,585
ไม่ใช่ใจลอย

203
00:23:40,003 --> 00:23:41,088
ลูกรับรู้สิ่งรอบตัว

204
00:23:41,880 --> 00:23:45,008
ดูลูกสิ ลูกสนอกสนใจมันมาก

205
00:23:50,305 --> 00:23:51,306
มันสวยนะ

206
00:23:52,891 --> 00:23:54,142
มันอันตราย

207
00:23:54,226 --> 00:23:56,019
พ่อคิดว่าข้างในนั้นมีอะไร

208
00:23:56,103 --> 00:23:57,980
เราไม่รู้

209
00:23:58,063 --> 00:23:59,982
งั้นรู้ได้ยังไงว่ามันอันตราย

210
00:24:06,488 --> 00:24:07,489
มาสิ

211
00:24:09,449 --> 00:24:11,952
(ปัจจุบัน)

212
00:25:16,058 --> 00:25:17,059
ไปเลยนะ

213
00:25:18,936 --> 00:25:19,937
หนีไป

214
00:26:04,439 --> 00:26:07,067
สักวันจะปามาโดนหนู แล้วพ่อจะต้องเสียใจ

215
00:26:07,150 --> 00:26:08,235
ลูกดูดีนะ

216
00:26:08,318 --> 00:26:09,736
ฮื่อ แต่งตัวเข้าชุด

217
00:26:09,820 --> 00:26:12,030
- ส่วนไหน
- บู้ตเท้าขวากับเท้าซ้าย

218
00:26:12,114 --> 00:26:13,657
พ่อพลาดไปได้ยังไงนะ

219
00:26:14,491 --> 00:26:16,326
งานลุยๆ ล่ะเป็นไงบ้าง

220
00:26:16,410 --> 00:26:18,370
เพิ่งกลับมาจากการตรวจเขตที่ราบสูง

221
00:26:18,453 --> 00:26:21,415
หย่อมไลเคนลดลง นกไอซ์ลูนเริ่มอพยพลงใต้แล้ว

222
00:26:21,498 --> 00:26:23,375
แปลว่าปีนี้จะมีฤดูใบไม้ผลิอุ่นๆ

223
00:26:23,458 --> 00:26:24,710
พ่อก็คิดถึงมันไม่ใช่เหรอ

224
00:26:25,669 --> 00:26:27,421
คิดถึงอะไร กลิ่นกำมะถันน่ะนะ

225
00:26:28,714 --> 00:26:29,715
แล้วการที่โดนหิมะกัดด้วยน่ะนะ

226
00:26:29,798 --> 00:26:33,218
ไม่ละ ตำแหน่งวอร์เดนเหมาะกับลูก
มากกว่าที่พ่อเคยเหมาะกับมัน

227
00:26:35,470 --> 00:26:37,514
โห นั่นตัวโตเนอะ

228
00:26:37,598 --> 00:26:42,227
ค่ะ บิชอปส์คลอว์ ตัวเมีย น่าจะหนัก 600 กิโล

229
00:26:42,311 --> 00:26:45,230
มันพยายามเจาะรั้วพลังตอนดึกๆ มา
สองสามอาทิตย์ละ

230
00:26:45,314 --> 00:26:48,525
คิดจะตั้งชื่อให้ว่าเมย์เบล นางชอบอยู่ตัวเดียว

231
00:26:50,402 --> 00:26:53,572
ซัลวอร์ เรียกพ่อมาตรงนี้ตั้งแต่เช้าทำไม

232
00:26:55,616 --> 00:26:58,702
พ่อดูออกนะเวลาที่ลูกสาวตัวเองถ่วงเวลา ว่ามา

233
00:26:59,870 --> 00:27:01,788
หนูทดสอบอะไรนิดหน่อย

234
00:27:03,832 --> 00:27:06,585
สนามตัดพลังมีปัญหา

235
00:27:07,169 --> 00:27:08,962
แล้วทำไมถึงคิดมาตรวจตอนนี้

236
00:27:09,046 --> 00:27:10,464
ไม่รู้สิ สังหรณ์มั้ง

237
00:27:11,924 --> 00:27:13,759
ไปตรวจมาแล้ว มีหลักฐานด้วย

238
00:27:13,842 --> 00:27:15,719
แน่สินะ แล้วได้บอกเธอรึยัง

239
00:27:15,802 --> 00:27:17,137
อยากให้พ่อรู้ก่อน

240
00:27:17,221 --> 00:27:20,307
ขอบคุณนะ แต่นี่เป็นเรื่องที่ต้องแจ้งแม่

241
00:27:22,434 --> 00:27:23,894
ย้ำส่วนที่บอกว่าเป็นหลักฐานด้วย

242
00:27:55,092 --> 00:27:57,427
ด้วยความพยายามและความตั้งใจ
ของดร.เซลดอน

243
00:27:57,511 --> 00:28:00,180
คลีออนที่ 12 จึงตั้งที่พักพิงแห่งนี้ให้เรา…

244
00:28:00,264 --> 00:28:01,473
ในแง่ของการนับเวลา

245
00:28:01,557 --> 00:28:03,809
นาฬิกาน้ำเป็นอุปกรณ์ที่แม่นยำกว่า

246
00:28:03,892 --> 00:28:08,438
ใช่ แต่เครื่องจะเดินได้เราต้องใช้น้ำ

247
00:28:08,522 --> 00:28:09,815
ก็แน่นอนอยู่

248
00:28:09,898 --> 00:28:12,150
แล้วถ้าน้ำหมดเราจะทำยังไง ศิษย์ฝึกหัดจอร์ด

249
00:28:12,234 --> 00:28:16,113
ถ้าเป็นนาฬิกาแดด เราแค่ต้องใช้แค่โนมอน
คือแผ่นเหล็กที่ตั้งเอาไว้

250
00:28:16,196 --> 00:28:18,073
และแน่นอน… ดวงอาทิตย์

251
00:28:19,324 --> 00:28:25,455
ฮาริ เซลดอนไว้ใจให้เรากู้อารยธรรม
กลับคืนมาหลังจากมันล่มสลาย

252
00:28:25,539 --> 00:28:26,748
เราคิดอะไรเองไม่ได้ทั้งนั้น

253
00:28:26,832 --> 00:28:29,251
ทั้งเรื่องที่ผู้รอดชีวิตในอนาคต
จะอ่านหนังสือออกหรือไม่

254
00:28:29,334 --> 00:28:30,627
หรือพวกเขาจะพูดภาษาอะไร

255
00:28:30,711 --> 00:28:33,589
เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่า
พวกเขาจะกระจายกันอยู่บนดาวดวงไหนบ้าง

256
00:28:34,590 --> 00:28:37,384
แล้วถ้าเกิดไปหลงอยู่ที่ซิกนัสไพรม์

257
00:28:38,010 --> 00:28:41,221
ซึ่งความชื้นเดียวที่หาได้จะมาจากเถาวัลย์ชุ่มน้ำ

258
00:28:41,305 --> 00:28:45,142
ดังนั้น ถูก นาฬิกาน้ำแม่นยำกว่า

259
00:28:46,185 --> 00:28:47,853
แต่นาฬิกาแดดใช้การได้จริงมากกว่า

260
00:28:47,936 --> 00:28:51,690
เราไม่สามารถคิดเผื่อสภาวะทุกอย่าง
หรือข้อจำกัดต่างๆ ที่ลูกหลานของเราจะต้องเจอ

261
00:28:51,773 --> 00:28:54,234
ด้วยเหตุผลเดียวกับที่
เราไม่สามารถรักษานวัตกรรมทุกอย่างไว้ได้

262
00:28:54,318 --> 00:28:56,528
เราจึงต้องเลือกและยังคงเลือกต่อไป

263
00:28:58,363 --> 00:28:59,907
จนกว่าจะถึงวันล่มสลาย

264
00:29:00,490 --> 00:29:02,326
เป็นหนูจะเลือกนาฬิกาน้ำ

265
00:29:02,409 --> 00:29:05,078
ซึ่งก็เลือกได้ถ้ายังฝึกอยู่ที่นี่

266
00:29:05,162 --> 00:29:06,663
ขอโทษจ้ะ นั่นมัน…

267
00:29:06,747 --> 00:29:08,290
แม่รู้ว่าลูกเหมาะกับตำแหน่งตอนนี้

268
00:29:08,373 --> 00:29:10,459
คอยดูแลพวกเรา
ดูให้แน่ใจว่าสถาบันสถาปนาคงอยู่รอด

269
00:29:10,542 --> 00:29:12,336
หนูแค่ดูให้แน่ใจว่าแม่อยู่รอด
เรื่องสถาบันสถาปนา…

270
00:29:12,419 --> 00:29:14,338
มันก็เรื่องเดียวกัน เราคือสถาบันสถาปนา

271
00:29:14,421 --> 00:29:17,549
หนูไม่ใช่ แต่แม่ศรัทธา ก็ไม่เป็นไร

272
00:29:17,633 --> 00:29:19,468
ไม่ได้ อย่าพูดเหมือนนี่เป็นลัทธิอะไรสักอย่าง

273
00:29:19,551 --> 00:29:22,804
คนรุ่นแม่รู้ดีว่า
การคลั่งศาสนามีหน้าตาเป็นอย่างไร

274
00:29:22,888 --> 00:29:25,265
ตกลงอยากฟังสิ่งที่หนูจะมาบอกไหมเนี่ย

275
00:29:30,479 --> 00:29:32,439
รู้นี่ว่าแม่ไม่ชอบเข้าใกล้มัน

276
00:29:32,523 --> 00:29:35,651
พ่อบอกว่าแม่ต้องอยากเห็นหลักฐาน
และเรื่องแบบนี้ต้องสัมผัสด้วยตัวเอง

277
00:29:38,695 --> 00:29:40,113
สนามตัดพลังขยายขอบเขตแล้ว

278
00:29:41,448 --> 00:29:44,618
เมื่อก่อนสนามพลังเริ่มตรงนั้น
เดี๋ยวนี้เริ่มจากตรงนี้

279
00:29:46,453 --> 00:29:49,498
ถ้ามันยังขยายต่อไปเรื่อยๆ
เราอาจต้องอพยพจากเมือง

280
00:30:15,816 --> 00:30:17,776
แม่ยังจำครั้งแรกที่มาเจอลูกอยู่ตรงนี้ได้

281
00:30:18,735 --> 00:30:20,821
เพิ่งสี่ขวบ ออกมากลางดึก

282
00:30:21,697 --> 00:30:25,117
ยืนอยู่ใต้มันอย่างกับมัน… ไม่ใช่เรื่องใหญ่

283
00:30:27,578 --> 00:30:29,663
แถมเรียกเท่าไหร่ลูกก็ไม่หันกลับมา

284
00:30:30,247 --> 00:30:32,291
ค่ะ หนูคิดว่ามันเรียกหนู

285
00:30:32,374 --> 00:30:33,458
ผีในนั้น

286
00:30:35,294 --> 00:30:36,628
เหมือนเพื่อนในจินตนาการ

287
00:30:38,297 --> 00:30:41,466
แม่นอนราบกับพื้น พยายามคลานไปหาลูก
แต่มันเจ็บปวดเกินไป

288
00:30:41,550 --> 00:30:42,885
ลูกแค่…

289
00:30:44,970 --> 00:30:46,054
หันกลับมามองแม่

290
00:30:47,848 --> 00:30:51,852
ตอนนั้นหนูไม่เข้าใจว่าทำไม
ภัณฑาคารถึงทำร้ายแม่แต่ไม่ทำอะไรหนู

291
00:30:52,352 --> 00:30:53,604
ลูกเป็นคนพิเศษ ซัลวอร์

292
00:30:54,897 --> 00:30:56,106
พิเศษมาตั้งแต่ต้น

293
00:30:58,609 --> 00:30:59,985
งั้นทำไมต้องปิดเป็นความลับ

294
00:31:03,071 --> 00:31:05,407
พ่อกับแม่ไม่อยากให้
คนอื่นปฏิบัติต่อลูกแตกต่างออกไป

295
00:31:05,490 --> 00:31:09,077
เหรอ แต่เขาทำกันอยู่แล้ว แม่
คนมองหนูต่างจากคนอื่นตลอด

296
00:31:12,080 --> 00:31:13,415
หนูทำให้คนพวกนี้ไม่สบายใจ

297
00:31:14,124 --> 00:31:15,375
เหมือนภัณฑาคาร

298
00:31:15,459 --> 00:31:16,752
ตอนนี้มันยังเรียกลูกอยู่รึเปล่า

299
00:31:19,505 --> 00:31:20,547
ไม่ได้เรียกเป็นคำ

300
00:31:21,882 --> 00:31:23,217
เสนอสมมติฐานมา

301
00:31:26,053 --> 00:31:27,304
หนูว่ามันกำลังจะตื่น

302
00:31:28,180 --> 00:31:29,681
แม่กับนักสารานุกรมคนอื่นๆ

303
00:31:29,765 --> 00:31:33,769
พวกแม่เตรียมตัวรับวิกฤตในอนาคตแสนไกล

304
00:31:36,563 --> 00:31:37,814
แต่หนูว่ามันอยู่ที่นี่แหละ

305
00:31:39,024 --> 00:31:40,025
ตอนนี้เลย

306
00:31:43,529 --> 00:31:46,114
จีอา! เคียร์! ทุกคน ฮิวโก้มาแล้ว!

307
00:31:46,740 --> 00:31:49,910
- ฮิวโก้มาแล้ว!
- ฮิวโก้มาแล้ว! ฮิวโก้มา มาเร็ว

308
00:31:50,577 --> 00:31:52,746
- ฮิวโก้มาแล้ว!
- มาเลย ฮิวโก้!

309
00:31:52,829 --> 00:31:54,540
- ฮิวโก้!
- ฮิวโก้!

310
00:31:55,374 --> 00:31:56,875
ฮิวโก้!

311
00:31:56,959 --> 00:31:58,919
โห ดูเข้าสิ! มาเร็ว

312
00:32:06,093 --> 00:32:09,012
- ลัดมาทางนี้ดีกว่า!
- เฮ้ย อย่าวิ่งสิ นี่ นี่!

313
00:32:09,096 --> 00:32:10,889
- จับไม่ได้หรอก
- มาทางนี้

314
00:32:10,973 --> 00:32:14,142
มาเร็วพวกเรา มาเลย เร็วๆ สิ! เร็วเข้า!

315
00:32:14,226 --> 00:32:16,270
โพลี มาเร็ว! ให้ไว!

316
00:32:16,854 --> 00:32:19,106
ฮิวโก้! ฮิวโก้!

317
00:32:22,860 --> 00:32:24,903
- ฮิวโก้!
- ฮิวโก้!

318
00:32:24,987 --> 00:32:26,071
สาบานเลย ฮิวโก้!

319
00:32:26,154 --> 00:32:29,491
ท่านสุภาพบุรุษ สุภาพสตรี
มีอะไรให้กระผมรับใช้คนโตแล้วอย่างคุณ

320
00:32:29,575 --> 00:32:30,951
มีอะไรมาฝากเรามั้ย

321
00:32:31,910 --> 00:32:34,413
ช็อกโกแลตโคเรลเลียน กินเลยตามสบาย

322
00:32:34,913 --> 00:32:37,624
ไม่อยากกินช็อกโกแลต ขอเบียร์หน่อยไม่ได้เรอะ

323
00:32:37,708 --> 00:32:40,752
เอาว่าขนหน้าอกขึ้นแล้วค่อยกลับมาคุยกันดีมะ

324
00:32:40,836 --> 00:32:42,629
แล้วอย่ามาทำเป็นขอกินเหมือนหมาหลง

325
00:32:42,713 --> 00:32:44,965
เราไม่ได้มาขอ เรามา… ยื่นหมูยื่นแมว

326
00:32:45,048 --> 00:32:46,967
งั้นเหรอ เอาอะไรมาแลกอะไร

327
00:32:47,050 --> 00:32:49,845
แลกเชาว์ปัญญาแหลมคมกับมิตรภาพของเรามั้ยล่ะ

328
00:32:50,470 --> 00:32:51,471
ขอผ่านอย่างแรง

329
00:32:54,016 --> 00:32:55,017
เอางี้นะ

330
00:32:56,185 --> 00:32:58,187
ถ้าพวกเธอจะช่วยฉันขนของลง

331
00:32:58,270 --> 00:33:01,148
ฉันอาจค้นเจออะไรที่เหมาะกับอายุพวกเธอกว่านี้

332
00:33:01,231 --> 00:33:02,941
ยอม ผมทำ

333
00:33:03,025 --> 00:33:04,109
เรายอมหมด

334
00:33:04,193 --> 00:33:05,194
งั้นเริ่มได้เลย

335
00:33:05,277 --> 00:33:06,695
- มาเร็ว พวกเรา
- จัดเลย

336
00:33:06,778 --> 00:33:08,780
- เคียร์ ไล่ให้ทัน โพลี
- อยู่นี่

337
00:33:22,461 --> 00:33:23,545
เหม็นตลบเลย

338
00:33:24,129 --> 00:33:26,798
ก็ถูกแล้ว กลิ่นยาแนวรองเท้าบู๊ตยางของผม

339
00:33:26,882 --> 00:33:28,008
ใส่หัวหอมมากกว่าที่คิดเหรอ

340
00:33:29,134 --> 00:33:30,844
ผมอาจใช้สูตรผิด

341
00:33:30,928 --> 00:33:32,596
แบบนั้นคงหายนะสุดๆ เลยนะ

342
00:33:34,681 --> 00:33:35,766
ยังไหวอยู่

343
00:33:37,726 --> 00:33:38,769
เป็นอะไร

344
00:33:39,603 --> 00:33:40,896
มีผู้ชายอยู่ในครัวบ้านฉัน

345
00:33:45,150 --> 00:33:46,318
จะอยู่นานแค่ไหน

346
00:33:47,152 --> 00:33:49,404
นานตั้ง 29 ชั่วโมง

347
00:33:51,198 --> 00:33:53,075
แล้วส่วนอื่นของจักรวาลเป็นไง

348
00:33:53,158 --> 00:33:54,159
ก็ใหญ่มาก

349
00:33:54,868 --> 00:33:56,286
ว่างๆ น่าจะไปดูเองบ้าง

350
00:33:57,412 --> 00:33:58,497
ควรเหรอ

351
00:34:09,049 --> 00:34:10,300
ไอรีนาโฟร์

352
00:34:11,385 --> 00:34:13,512
มีแค่ทวีปเดียว แต่ทั้งดาวเป็นเขตร้อนหมดเลย

353
00:34:13,594 --> 00:34:15,848
แมลงตัวใหญ่เท่าหมา แล้วก็น่ากอดเหมือนกันด้วย

354
00:34:17,099 --> 00:34:19,184
เอายาไปขายแล้วก็ซื้อผลไม้มา

355
00:34:19,268 --> 00:34:21,687
พ่อค้าเร่ก็วิถีชีวิตน่าเบื่อแบบนี้แหละ

356
00:34:22,228 --> 00:34:24,690
- แล้วเอาผลไม้ไปขายที่ไหน
- ที่เฮสเพรัส

357
00:34:24,773 --> 00:34:27,234
ซึ่งป่านนี้คุณก็บรรยายถึงดาวนั้นได้ดีพอๆ กับผม

358
00:34:27,317 --> 00:34:31,112
แต่ผมก็บังเอิญไปตระเวนค้าขายในกลุ่มดาวหนึ่ง

359
00:34:32,447 --> 00:34:34,533
ที่เมื่อเริ่มแลกเปลี่ยนของกันแล้วจะไม่ยอมหยุด

360
00:34:34,616 --> 00:34:38,495
เกิดสถานการณ์สามเส้ากับคนงาน
และน้ำตาล เหล้ารัม เงินสด

361
00:34:40,121 --> 00:34:43,292
ถ้าคิดว่าที่นี่มีดวงจันทร์เยอะแล้ว
รอดูเถอะว่าที่นั่นมีเยอะแค่ไหน

362
00:34:43,375 --> 00:34:45,460
เงยมองฟ้าแล้วเหมือนเหรียญร่วงกระจายบนนั้น

363
00:34:45,543 --> 00:34:46,753
เหรียญร่วงเนี่ยนะ

364
00:34:47,379 --> 00:34:48,380
อยากเห็นบ้างจัง

365
00:34:48,922 --> 00:34:51,842
คุณก็ต้องไปเอง ออกไปจากโลกน้ำแข็งนี่

366
00:34:53,177 --> 00:34:56,221
- ฉันมีหน้าที่ต้องรับผิดชอบอยู่ที่นี่
- แต่คุณไม่ได้เลือกเอง

367
00:34:56,304 --> 00:34:58,098
แต่ก็ยังเป็นงานของฉัน และ…

368
00:34:59,933 --> 00:35:02,436
เป็นไปได้ไหมว่าคนเราจะรู้ว่ามันมีเหตุผล
แค่ไม่รู้ว่าเหตุผลนั้นคืออะไร

369
00:35:02,519 --> 00:35:04,396
เหตุผลที่คุณสำคัญต่อที่นี่น่ะเหรอ

370
00:35:05,397 --> 00:35:07,649
ก็เป็นไปได้
อาจจะหลงตัวเองนิดหน่อย แต่เป็นไปได้

371
00:35:07,733 --> 00:35:10,068
ฉันไม่ได้พูดนะว่าฉันเป็นคนสำคัญ
แค่พูดว่าออกไปจากที่นี่ไม่ได้

372
00:35:13,113 --> 00:35:15,616
พูดถึงการไปจากที่นี่
จะกินมื้อค่ำตอนนี้เลยหรือเอาไว้ทีหลัง

373
00:35:17,242 --> 00:35:18,243
ไว้ทีหลังก็ฟังดูดีนะ

374
00:36:16,385 --> 00:36:17,636
จะไปไหนน่ะ

375
00:36:19,596 --> 00:36:20,597
เกิดอะไรขึ้น

376
00:36:21,974 --> 00:36:24,893
แค่รู้สึกพิลึกๆ ฉันจะไปเดินลาดตระเวนหน่อย

377
00:36:24,977 --> 00:36:27,688
อะไร เพราะความรู้สึกพิลึกมาจากตรงนั้นเหรอ

378
00:36:27,771 --> 00:36:29,189
เปล่า มาจากตรงนี้

379
00:36:30,399 --> 00:36:31,692
นี่แค่เดินตรวจเฉยๆ

380
00:36:31,775 --> 00:36:35,279
งั้นถ้าผมบอกว่า "ขอใส่กางเกงก่อน" คุณจะว่า

381
00:36:35,362 --> 00:36:39,157
ห้ามใส่กางเกงในช่วง 25 ชั่วโมงจากนี้

382
00:36:42,578 --> 00:36:44,746
- จะโกรธกันทีหลังรึเปล่า
- ไม่มีทาง

383
00:37:05,392 --> 00:37:06,810
ไปทำอะไรตรงนั้น

384
00:37:09,813 --> 00:37:10,981
หยุดนะ!

385
00:37:18,071 --> 00:37:20,574
หยุด นี่เลยเวลาเคอร์ฟิว

386
00:37:38,300 --> 00:37:40,969
สวัสดี มีใครอยู่มั้ย

387
00:38:13,335 --> 00:38:14,336
เธอเป็นใคร

388
00:39:06,513 --> 00:39:07,681
อะไรวะเนี่ย

389
00:39:08,432 --> 00:39:09,933
ได้ยินเสียงปืน เกิดอะไรขึ้น

390
00:39:10,017 --> 00:39:12,561
ฉันบ้าไปเองหรือว่านั่นมันยานอนาครีออน

391
00:39:17,816 --> 00:39:19,484
คุณบ้าแน่ๆ

392
00:39:19,568 --> 00:39:20,777
แต่ไม่ได้บ้าเรื่องนั้น

393
00:39:29,870 --> 00:39:31,580
แล้วก็มาเป็นลำที่สาม

394
00:39:32,080 --> 00:39:34,416
- เรียกไป
- เรียกแล้ว ไม่มีการตอบ

395
00:39:34,499 --> 00:39:36,543
และไม่สนใจพิกัดเวคเตอร์ที่เราส่งไปด้วย

396
00:39:36,627 --> 00:39:38,504
เราควรส่งยานสำรวจออกไปพบพวกนั้นมั้ย

397
00:39:38,587 --> 00:39:39,880
ยานสำรวจที่ไม่ติดอาวุธน่ะนะ

398
00:39:40,964 --> 00:39:43,342
นั่นยานคอร์เวตต์ ยานรบ

399
00:39:43,425 --> 00:39:44,718
เขามาอยู่ตรงนี้ได้ไง

400
00:39:44,801 --> 00:39:46,803
เพราะเขาดูออกว่ายานรบหน้าตาเป็นยังไง

401
00:39:46,887 --> 00:39:48,222
อีกอย่าง เขาเป็นชาวเธสพิน

402
00:39:48,305 --> 00:39:49,681
ออกจากดาวมาตั้งแต่โดนถล่มยิง

403
00:39:50,349 --> 00:39:51,850
เป็นไปไม่ได้ นั่นแปลว่าอายุ…

404
00:39:51,934 --> 00:39:55,270
เกือบ 70 ปีแล้ว แต่ผมใช้เวลาครึ่งหนึ่ง
หลับจำศีลระหว่างเดินทางจากท่าสู่ท่า

405
00:39:55,812 --> 00:39:58,065
เวลาขนส่งสินค้าไปอนาครีออน
เป็นคนดาวเขาจะดีกว่า

406
00:39:58,148 --> 00:40:01,652
- อนาครีออนถูกจักรวรรดิคว่ำบาตร
- โตได้แล้ว ลูอิส

407
00:40:01,735 --> 00:40:04,696
นี่อาจแค่เข้าใจผิด เขาอาจจะหลงทางมา

408
00:40:04,780 --> 00:40:06,698
พวกนี้พยายามแอบเข้ามา ไม่ให้เรดาร์เราจับได้

409
00:40:06,782 --> 00:40:09,868
เราเป็นสถานีวิทยาศาสตร์ ไม่มีของมีค่าอะไร

410
00:40:09,952 --> 00:40:12,496
นายกเทศมนตรี
ชาวอนาครีออนเคยมาจอดยานที่นี่รึเปล่า

411
00:40:12,579 --> 00:40:15,415
ไม่มีทั้งอนาครีออนและเธสพิน
ไม่เคยมีใครมาเลยตลอด 30 ปี

412
00:40:15,499 --> 00:40:18,293
จากคำสั่งของจักรวรรดิ
เทอร์มินัสเป็นเขตหวงห้ามสำหรับทุกคน

413
00:40:18,377 --> 00:40:19,962
งานนี้ต้องเกี่ยวกับภัณฑาคารแน่

414
00:40:20,045 --> 00:40:21,338
อะไรนะ

415
00:40:22,256 --> 00:40:24,049
สนามตัดพลังกำลังขยายตัว

416
00:40:24,132 --> 00:40:25,467
- ฉันเพิ่งสังเกตเห็นเมื่อวาน
- ขยายเร็วแค่ไหน

417
00:40:25,551 --> 00:40:27,302
แล้ววันต่อมา พวกอนาครีออนก็โผล่มาเลย

418
00:40:27,386 --> 00:40:29,930
ตามหลักแล้วเรายังเป็นสถานีของจักรวรรดิ

419
00:40:30,013 --> 00:40:33,392
และใครๆ ก็รู้ว่า
อนาครีออนเคยมีเรื่องกับจักรวรรดิ

420
00:40:33,475 --> 00:40:35,602
กำลังจะบอกว่าภัณฑาคารอาจมาจากอนาครีออน…

421
00:40:35,686 --> 00:40:38,021
ฉันกำลังเสนอว่า
ภัณฑาคารรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นจึงมีปฏิกิริยา

422
00:40:38,105 --> 00:40:39,356
อาจจะเตือนพวกเราด้วยซ้ำ

423
00:40:39,439 --> 00:40:44,653
นี่จะบอกว่าภัณฑาคารส่งสัญญาณถึงคุณ
เพราะคุณเป็นคนพิเศษงั้นเหรอ

424
00:40:45,237 --> 00:40:47,364
ซัลวอร์เป็นปัจจัยภายนอก

425
00:40:47,447 --> 00:40:50,075
เราต้องคิดว่าแผนอาจจะทำนาย…

426
00:40:50,158 --> 00:40:51,451
ช่างหัวแผนนั่น

427
00:40:51,535 --> 00:40:52,703
เซลดอนตายไปแล้ว

428
00:40:53,745 --> 00:40:55,706
เมื่อไหร่พวกคุณจะเริ่มใช้สมองตัวเองเสียที

429
00:40:55,789 --> 00:40:59,001
โอเค เกินไปแล้ว
ไม่จำเป็นต้องทำให้เรื่องมันยุ่งยาก

430
00:40:59,084 --> 00:41:03,422
ยานอนาครีออนไม่ตอบรับที่เราเรียกไป
เขากำลังรุกล้ำน่านอวกาศจักรวรรดิ

431
00:41:03,505 --> 00:41:05,424
เรามีวิถีปฏิบัติที่ชัดเจน

432
00:41:05,507 --> 00:41:07,301
เราจะส่งทุ่นสื่อสารออกไป

433
00:41:07,384 --> 00:41:09,595
ทันทีที่ดาวโคจรถึงจังหวะเปิดรอบต่อไป

434
00:41:10,179 --> 00:41:12,973
เราจะเรียกจักรวรรดิ แล้วเขาจะมาช่วย

435
00:41:14,183 --> 00:41:15,767
จะไปไหน

436
00:41:15,851 --> 00:41:17,186
ไปตรวจดูคลังอาวุธ

437
00:41:18,854 --> 00:41:21,231
ถ้าอนาครีออนบุกมาถึงก่อนจักรวรรดิ

438
00:41:21,315 --> 00:41:23,901
ฉันอยากรู้ว่าเราจะก่อความเสียหายได้แค่ไหน

439
00:41:25,027 --> 00:41:26,778
ถอดปืนเช็ดครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่เนี่ย

440
00:41:26,862 --> 00:41:29,531
- พวกเราก็เอื่อยเฉื่อยกันนิดหน่อย
- ผมมีปืนไอออน เผื่อจะช่วยได้

441
00:41:29,615 --> 00:41:31,533
แม่ มีอะไรในคลังภัณฑารักษ์ที่เราใช้ได้มั้ย

442
00:41:31,617 --> 00:41:34,203
มีขวานไม่กี่อัน
สลิงเหวี่ยงจากวีฟเวอร์สเวิลด์

443
00:41:34,286 --> 00:41:36,455
- หนูควรดูเรื่องนี้ไว้ก่อน
- ไม่ใช่งานของลูก

444
00:41:36,538 --> 00:41:39,166
- ไม่เหรอ หนูต้องดูแลความปลอดภัย ลืมเหรอ
- ไม่เอาน่ะๆ

445
00:41:39,249 --> 00:41:41,710
ปกติเจอเรื่องแบบนี้ผมจะเสนอแอลกอฮอล์นะ

446
00:41:41,793 --> 00:41:43,253
(ระบบสื่อสาร)
(เปิดระบบเข้ารหัสจักรวรรดิ)

447
00:41:43,337 --> 00:41:45,088
วงโคจรถึงจังหวะเปิดแล้ว

448
00:41:45,172 --> 00:41:47,841
ระบบกำลังเชื่อมต่อ ใช้เวลาแค่ไม่กี่วินาที

449
00:41:57,976 --> 00:41:59,520
(ระบบเชื่อมต่อล้มเหลว)

450
00:42:00,646 --> 00:42:01,813
เกิดอะไรขึ้น

451
00:42:01,897 --> 00:42:05,108
ทุ่นสื่อสารไม่ตอบรับที่เราเรียก มันดับไปแล้ว

452
00:42:05,901 --> 00:42:07,110
ใช้ทุ่นอันอื่น

453
00:42:07,194 --> 00:42:08,487
ไม่มีทุ่นอันอื่นแล้ว

454
00:42:08,570 --> 00:42:09,780
งั้นหมายความว่าไง

455
00:42:10,364 --> 00:42:11,865
เราติดต่อจักรวรรดิไม่ได้

456
00:42:14,117 --> 00:42:16,537
พยายามต่อไป ไม่ต้องแตกตื่น

457
00:42:16,620 --> 00:42:19,873
อาจเป็นปัญหาง่ายๆ แบบฝนดาวตกก็ได้
เดี๋ยวก็หาย

458
00:42:20,749 --> 00:42:22,501
ปัญหาที่เพิ่งเกิดหลังจากอนาครีออนบินผ่านเนี่ยนะ

459
00:42:23,460 --> 00:42:26,004
ถ้าสมมติว่าอนาครีออนตั้งใจจะลงจอดที่นี่

460
00:42:26,088 --> 00:42:27,506
จะมาถึงในเวลาเท่าไหร่

461
00:42:27,589 --> 00:42:31,051
ถ้าดูจากความเร็วตอนนี้ ฉันว่าอีก 40 ชั่วโมง

462
00:42:38,475 --> 00:42:39,476
แม่คะ

463
00:43:18,557 --> 00:43:19,558
นั่นอะไรน่ะ

464
00:43:21,518 --> 00:43:22,811
คณิตประวัติศาสตร์

465
00:43:23,937 --> 00:43:26,773
งานทั้งหมดของฮาริ
ที่สื่อไว้ในรูปของสมการคณิตศาสตร์

466
00:43:27,441 --> 00:43:29,860
คืนหลังพิธีศพ แม่หยิบมาจากห้องทำงานเขา

467
00:43:30,986 --> 00:43:33,697
การคำนวณของเขาเป็นรากฐาน
เหตุผลที่เราทำสิ่งที่ทำกันอยู่

468
00:43:34,781 --> 00:43:37,910
บนยานขามา มีคนสองคนเท่านั้น
ที่เข้าใจมันได้จริงจัง

469
00:43:37,993 --> 00:43:39,453
ฮาริ เซลดอนกับกาอัล ดอร์นิค

470
00:43:46,251 --> 00:43:47,628
ลูกเห็นแล้วอ่านอะไรได้บ้างไหม

471
00:43:47,711 --> 00:43:49,463
หนูเหรอ ไม่น่าจะอ่านได้

472
00:43:50,047 --> 00:43:53,759
ซัลวอร์ ถ้าลูกเป็นส่วนหนึ่งของแผน

473
00:43:54,343 --> 00:43:57,262
จะทำให้แม่เชื่อเรื่องพวกนี้ได้ง่ายขึ้นอีกมาก

474
00:44:31,547 --> 00:44:33,298
ฮื่อ ประหลาดใจตรงไหน

475
00:44:34,550 --> 00:44:35,592
อย่างน้อยก็คุ้มที่ได้ลอง

476
00:44:35,676 --> 00:44:36,927
คุ้มเหรอ

477
00:44:37,594 --> 00:44:39,638
หนูบอกแล้วไง แตกต่างไม่ได้แปลว่าพิเศษ

478
00:44:59,157 --> 00:45:00,576
ทุ่นสื่อสารล่ม

479
00:45:02,327 --> 00:45:03,954
นั่นเป็นสถานการณ์สื่อลางร้าย

480
00:45:04,663 --> 00:45:06,248
คุณรีบเผ่นหนีดีกว่า

481
00:45:08,458 --> 00:45:09,459
งั้นเหรอ

482
00:45:11,211 --> 00:45:14,923
อีกสองวันอนาครีออนจะมาถึงที่นี่
หรือมาเร็วกว่านั้น

483
00:45:15,424 --> 00:45:17,467
คุณอยู่ที่อื่นจะปลอดภัยกว่าที่นี่ทั้งนั้น

484
00:45:18,552 --> 00:45:20,637
ช่วงเวลานี้ของปีทิวทัศน์สวยงามมากนะ

485
00:45:21,346 --> 00:45:23,682
แผ่นดินรกร้างว่างเปล่าเต็มไปด้วยขี้ลูนแข็ง

486
00:45:23,765 --> 00:45:24,975
ฉันจริงจังนะ ฮิวโก้

487
00:45:25,058 --> 00:45:26,059
คุณก็จริงจังตลอด

488
00:45:28,478 --> 00:45:29,646
ผมไม่คิดจะไปไหนทั้งนั้น

489
00:45:29,730 --> 00:45:31,064
นี่ไม่ใช่เรื่องที่คุณต้องสู้

490
00:45:31,148 --> 00:45:33,483
อ๋อเหรอ งั้นใครต้องสู้ล่ะ

491
00:45:39,323 --> 00:45:40,324
เซลดอนเหรอ

492
00:45:42,367 --> 00:45:43,952
งั้นนี่ก็ไม่ใช่เรื่องที่คุณต้องสู้เหมือนกัน

493
00:45:46,747 --> 00:45:47,748
หนีไปกับผมสิ

494
00:45:49,166 --> 00:45:50,167
ไปไม่ได้

495
00:45:50,250 --> 00:45:51,251
ทำไม

496
00:45:54,213 --> 00:45:55,672
เพราะฉันต้องปกป้องพวกเขา

497
00:45:58,550 --> 00:46:00,761
การยังมีชีวิตอยู่คือต้องรู้จักผีที่หลอนใจตนเอง

498
00:46:01,845 --> 00:46:05,349
จักรวรรดิกลัวฮาริเพราะเขาพยากรณ์อนาคตได้

499
00:46:06,767 --> 00:46:10,604
แต่อันที่จริงแล้ว
เขาเพียงแต่นำเรื่องในอดีตมาวิเคราะห์ใหม่

500
00:46:14,483 --> 00:46:15,901
ต้องการอะไรกันแน่

501
00:46:17,653 --> 00:46:21,865
ใส่ใจกับรูปแบบในประวัติศาสตร์
แล้วจะสามารถทำนายสิ่งที่จะเกิดขึ้นถัดไปได้

502
00:46:26,328 --> 00:46:28,789
การยังมีชีวิตอยู่คือต้องรู้จักผีที่หลอนใจตนเอง

503
00:46:29,498 --> 00:46:32,000
เราจะได้ยินเสียงกระซิบของภูตผีหากเงี่ยหูฟัง

504
00:46:52,771 --> 00:46:53,897
เอาอีกแล้ว

505
00:47:26,805 --> 00:47:27,848
ว่าไง

506
00:47:32,019 --> 00:47:33,270
โดนอะไรมา เมย์เบล

507
00:47:41,403 --> 00:47:42,446
เจ็บหน่อยนะ

508
00:47:56,210 --> 00:47:57,211
อย่าขยับ

509
00:47:59,004 --> 00:48:00,214
ทิ้งอาวุธเสีย

510
00:48:06,887 --> 00:48:07,930
คุณเป็นใคร

511
00:48:08,013 --> 00:48:11,725
ซัลวอร์ ฮาร์ดิน วอร์เดนแห่งเทอร์มินัส

512
00:48:16,772 --> 00:48:19,274
อนาครีออน
ไม่ได้รับอนุญาตให้เหยียบแผ่นดินจักรวรรดิ

513
00:48:23,195 --> 00:48:24,321
คุณมาทำอะไรที่นี่

514
00:48:25,239 --> 00:48:29,868
ภูตผีที่ตายไป
หลอนอยู่ในโครงซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็นบ้านของเรา

515
00:48:30,702 --> 00:48:32,287
พวกนั้นล้อมเราไว้

516
00:48:32,371 --> 00:48:35,040
และโหยกระหาย ต้องการสิ่งที่เป็นของเรา

517
00:49:33,515 --> 00:49:35,517
คำบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์