1 00:00:29,833 --> 00:00:30,833 ฉันก่อน! 2 00:00:34,416 --> 00:00:35,291 เอามานี่ 3 00:00:36,125 --> 00:00:37,875 เยี่ยม ประเสริฐมาก 4 00:00:39,375 --> 00:00:41,375 กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว 5 00:00:43,416 --> 00:00:46,875 มีคนงี่เง่าร้ายกาจอยู่สองคน 6 00:00:54,708 --> 00:00:57,416 และนี่คือเรื่องราวที่พวกเขาถูกทิ้งให้ตาย 7 00:00:59,708 --> 00:01:02,458 เดี๋ยวๆ หยุดก่อน 8 00:01:04,750 --> 00:01:05,583 แม่ 9 00:01:05,666 --> 00:01:09,500 แม่จะเริ่มเล่านิทานก่อนนอน ด้วยฉากที่ตัวละครจะตายจริงดิ 10 00:01:09,583 --> 00:01:12,916 แม่ไม่ได้บอกว่าพวกเขากำลังจะตาย แม่บอกว่าถูกทิ้งให้ตาย 11 00:01:13,000 --> 00:01:14,208 - ด้วยใคร - โดยใคร 12 00:01:14,291 --> 00:01:17,250 - โดยใคร - โดยเด็กๆ กับครอบครัวสัตว์วิเศษ 13 00:01:17,333 --> 00:01:18,250 อ้อ 14 00:01:19,375 --> 00:01:21,208 นี่มันเรื่องแนวไหนเนี่ย 15 00:01:21,291 --> 00:01:22,375 ก็ลูกเอาแต่บอกแม่ 16 00:01:22,458 --> 00:01:25,708 ว่าอยากได้นิทานก่อนนอน ที่มีอารมณ์หลากหลายซับซ้อนขึ้น 17 00:01:25,791 --> 00:01:29,666 กับที่ลูกพูดเองว่า “มีทั้งประเด็นศีลธรรมกับมุกฮาต่ำตม” น่ะ 18 00:01:29,750 --> 00:01:33,208 ก็จริง ผมแค่ไม่อยากได้ นิทานแบบเดิมๆ น่าเบื่อๆ อะ 19 00:01:33,291 --> 00:01:38,583 งั้นแม่รับรองได้เลยจ้ะ ว่าเรื่องนี้ "ไม่ธรรมดา" แน่นอน 20 00:01:38,666 --> 00:01:42,041 เพราะพวกทวิตไม่ใช่คนธรรมดา 21 00:01:43,458 --> 00:01:46,916 ไม่เลย เพราะพวกทวิตเกลียดทุกอย่าง 22 00:01:47,000 --> 00:01:48,916 โดยเฉพาะกันและกัน 23 00:01:49,000 --> 00:01:52,458 พวกเขาแต่งงาน อยู่กันแบบสุดแสนทุกข์ระทมมา 47 ปี 24 00:01:54,416 --> 00:01:59,208 ไม่มีสักวันที่พวกเขาจะไม่แกล้งแรงๆ ใส่กัน 25 00:02:04,708 --> 00:02:09,958 เรื่องของเรื่องคือแม้แต่คนที่เกลียดทุกอย่าง ก็ยังมีบางสิ่งที่พวกเขารักอยู่ดี 26 00:02:10,041 --> 00:02:16,125 สำหรับพวกทวิต สิ่งนั้นคือ สวนสนุกหลังบ้านที่ชื่อว่าทวิตแลนเดีย 27 00:02:16,875 --> 00:02:19,625 พวกเขาสร้างทวิตแลนเดียขึ้นมาด้วยมือตัวเอง 28 00:02:19,708 --> 00:02:22,291 มันคือสิ่งเดียวที่ทำให้พวกเขามีความสุข 29 00:02:22,375 --> 00:02:25,250 สิ่งเดียวที่พวกเขาสนใจและห่วงใย 30 00:02:25,333 --> 00:02:28,833 สิ่งเดียวที่พวกเขาอยากให้คนทั้งโลกได้เห็น 31 00:02:30,166 --> 00:02:32,166 ลูกพันธุ์ผสมความมันส์และเร้าใจ 32 00:02:32,250 --> 00:02:35,333 ที่นี่เรียกว่าทวิตแลนเดีย 33 00:02:35,416 --> 00:02:38,083 มีให้ร้องให้เต้นโคตรปังและยิ่งใหญ่ 34 00:02:38,166 --> 00:02:40,833 กับเครื่องเล่นที่เป็นห้องส้วม 35 00:02:41,416 --> 00:02:43,208 นี่คือทวิตแลนเดีย 36 00:02:43,291 --> 00:02:46,041 สวนสนุกเพียงแห่งเดียวในโลก 37 00:02:46,125 --> 00:02:48,958 และแม้ว่าคนจะไม่ได้เห็นกันทั้งโลก 38 00:02:49,625 --> 00:02:51,666 แต่ตัวเอกสองคนในเรื่องของเรา 39 00:02:51,750 --> 00:02:53,416 เด็กกำพร้าที่ชื่อบีชา… 40 00:02:53,500 --> 00:02:54,375 โห 41 00:02:54,458 --> 00:02:56,500 และบั๊บซี่เพื่อนรักของเธอ 42 00:02:56,583 --> 00:02:57,666 โห! 43 00:02:57,750 --> 00:02:58,583 ได้เห็น 44 00:02:58,666 --> 00:03:01,625 อย่าลืมมางานเปิดทวิตแลนเดียสุดสัปดาห์นี้ 45 00:03:01,708 --> 00:03:04,916 - นี่มันเป็นที่ที่แบบ… - สุดยอดที่สุดในโลกใช่มั้ยล่ะ 46 00:03:05,000 --> 00:03:08,500 ฉันก็ไม่ได้กะจะพูดว่า "น่ากลัวและน่าเบื่อ" หรอก 47 00:03:08,583 --> 00:03:12,000 แต่บีชา ที่นี่มีทั้งเพลงทั้งมหกรรมเต้น 48 00:03:12,083 --> 00:03:14,083 แล้วก็เครื่องเล่นที่ทำจากส้วมนะ 49 00:03:14,166 --> 00:03:17,500 ใครจะไม่อยากได้ทั้งสองอย่างนี่ล่ะเนอะ 50 00:03:17,583 --> 00:03:21,541 ก็ได้ เจ้าหนูบั๊บซี่ ฉันสัญญาว่าจะพานายไปทวิตแลนเดีย 51 00:03:21,625 --> 00:03:25,666 ก่อนนายจะไปจากฉันตลอดกาลสัปดาห์หน้า 52 00:03:27,125 --> 00:03:28,541 ทวิตแลนเดีย! 53 00:03:30,708 --> 00:03:33,625 (ทวิตแลนเดีย วันเปิดตัวสุดยิ่งใหญ่) 54 00:03:33,708 --> 00:03:34,791 จิม 55 00:03:35,541 --> 00:03:37,833 ดูสิ แขกคนแรกของเรามาแล้ว 56 00:03:37,916 --> 00:03:40,916 แต่ก่อนที่บีชา จะสามารถทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับบั๊บซี่ได้… 57 00:03:41,000 --> 00:03:43,625 ขอต้อนรับสู่ทวิตแลนเดีย 58 00:03:44,375 --> 00:03:47,000 นี่! จะเข้าไปเฉยๆ ไม่ได้นะ ต้องจ่ายก่อน 59 00:03:47,083 --> 00:03:49,958 ที่จริง ก่อนที่สวนจะได้เปิด… 60 00:03:50,041 --> 00:03:51,583 "ส่างปิด" เหรอ 61 00:03:51,666 --> 00:03:54,041 เมืองก็สั่งปิดทวิตแลนเดียแล้ว… 62 00:03:54,750 --> 00:03:56,000 นี่อะไร 63 00:03:56,500 --> 00:04:00,708 โดยประกาศว่ามันอันตราย โครงสร้างไม่มั่นคง และ… 64 00:04:00,791 --> 00:04:03,916 "เหม็นกลิ่นไส้กรอกบูดขั้นสุด" 65 00:04:05,000 --> 00:04:06,333 ตายแล้ว จิม 66 00:04:06,416 --> 00:04:09,916 ทางเทศบาลเมือง… จะปิดสวนสนุกของเรา 67 00:04:11,375 --> 00:04:12,541 ไม่… 68 00:04:12,625 --> 00:04:15,125 ไม่! 69 00:04:22,083 --> 00:04:24,750 มันไม่ต่างกับมีคนมาพรากลูกของพวกเขาไป 70 00:04:24,833 --> 00:04:26,125 ลูกอะไรแปลกจัง 71 00:04:26,208 --> 00:04:27,291 ก็คนมันแปลกไง 72 00:04:27,375 --> 00:04:30,208 แต่ผมค่อนข้างชอบบีชากับบั๊บซี่นะ 73 00:04:30,291 --> 00:04:35,666 ใช่ บีชากับบั๊บซี่กำลังอยู่บนเส้นทาง ที่จะต้องปะทะกับพวกทวิตส์ 74 00:04:35,750 --> 00:04:39,125 ที่กำลังจะเล่นมุกสกปรกที่สุดในชีวิต 75 00:04:39,208 --> 00:04:41,833 แกล้งเมืองทั้งเมือง ให้ต้องปิดตัว 76 00:04:41,916 --> 00:04:44,791 เหมือนที่เมืองสั่งปิดทวิตแลนเดีย 77 00:04:44,875 --> 00:04:47,958 จะทำยังไงฮะ ทำให้ทั้งเมืองเหม็นไส้กรอกเน่าเหรอ 78 00:04:48,041 --> 00:04:49,375 ฉลาดมาก 79 00:04:49,458 --> 00:04:52,458 เลิกถามได้แล้ว ฟังเพลงไปนะจ๊ะ 80 00:04:52,541 --> 00:04:53,750 นี่ละครเพลงเหรอ 81 00:04:53,833 --> 00:04:56,708 ละครเพลงอะไรล่ะ เห็นแม่เป็นจิ้งหรีดรึไง 82 00:04:56,791 --> 00:04:59,125 แค่เพลงเดียว ฟังดีๆ 83 00:04:59,208 --> 00:05:01,291 วิดีโอบอกลาให้บั๊บซี่ เทคหนึ่ง 84 00:05:01,375 --> 00:05:02,666 และ… แอ็กชั่น 85 00:05:02,750 --> 00:05:04,708 เราจะคิดถึงนาย บั๊บซี่ 86 00:05:05,291 --> 00:05:06,375 บาย บั๊บซี่ 87 00:05:06,916 --> 00:05:12,833 มองไปรอบตัวมีผู้คนมากมาย 88 00:05:14,208 --> 00:05:20,041 ชีวิตสมบูรณ์ ครอบครัวสุขสันต์ 89 00:05:20,125 --> 00:05:23,500 ที่จริง เศร้าซึมกันทุกคน 90 00:05:23,583 --> 00:05:24,875 เลือกจอห์น-จอห์น 91 00:05:24,958 --> 00:05:27,166 ชีวิตนั้นช่างเวียนวน 92 00:05:28,458 --> 00:05:30,458 พวกเขาแค่ 93 00:05:30,541 --> 00:05:35,083 หายใจทิ้งไปวันๆ 94 00:05:35,166 --> 00:05:38,916 แต่เธอและฉัน ไม่เหมือนกับใครๆ 95 00:05:39,000 --> 00:05:42,041 ไม่มีใครทั้งนั้น เหมือนฉันหรือว่าเธอ 96 00:05:42,125 --> 00:05:45,625 เราไม่รู้ไม่ชี้ และถ้าดูดีๆ 97 00:05:45,708 --> 00:05:49,000 คนคนนั้นที่มีเสรี 98 00:05:49,083 --> 00:05:53,416 มีแต่เรา 99 00:05:55,083 --> 00:05:56,708 โอเค พร้อมแล้ว 100 00:05:56,791 --> 00:05:59,833 เอาละ เจ้าหนูบั๊บซี่ ใกล้ถึงวันสำคัญแล้ว 101 00:05:59,916 --> 00:06:04,541 บอกความทรงจำที่ชอบที่สุด ตอนอยู่สถานสงเคราะห์เด็กไทรเพอรอตมา 102 00:06:04,625 --> 00:06:07,458 ตอนที่ฉันเอามันฝรั่งแหย่จมูกแล้วเอาไม่ออกเหรอ 103 00:06:07,541 --> 00:06:10,333 - โอเค - จำไม่ได้เหรอบีช 104 00:06:10,416 --> 00:06:12,833 เธอทำฉันขำจนพ่นลมออกจมูก 105 00:06:12,916 --> 00:06:15,666 มันฝรั่งก็เลยพุ่งออกมาแล้วไปตกใส่แก้วนมเธอน่ะ 106 00:06:15,750 --> 00:06:18,833 ตั้งแต่นั้นมาฉันก็แพ้นมโดยสมัครใจ 107 00:06:19,541 --> 00:06:21,791 โอเค แฮโรลด์ 108 00:06:21,875 --> 00:06:25,375 สัปดาห์หน้ามีคนจะรับบั๊บซี่ไปเลี้ยงแล้ว มีอะไรจะฝากถึงเขาบ้าง 109 00:06:25,458 --> 00:06:26,791 ฉัน… 110 00:06:26,875 --> 00:06:28,583 ฉันเก็บมันฝรั่งหัวนั้นไว้ 111 00:06:28,666 --> 00:06:31,875 เขาเก็บมันฝรั่งหัวนั้นไว้ เจ๋ง 112 00:06:31,958 --> 00:06:37,916 จะคอยเซอร์ไพรส์เธอฉันให้สัญญา 113 00:06:38,708 --> 00:06:39,583 (สั่งปิด) 114 00:06:39,666 --> 00:06:44,833 จะมีเรื่องบ้าหรรษามากมาย 115 00:06:45,333 --> 00:06:49,875 จะเลวร้ายให้ถึงขั้ว 116 00:06:49,958 --> 00:06:52,750 ให้เขาได้เม้าท์กันกระจาย 117 00:06:53,541 --> 00:07:00,083 ว่าฉันจะทำจนวันสุดท้าย 118 00:07:00,625 --> 00:07:03,375 ก็เธอและฉัน ไม่เหมือนกับใครๆ 119 00:07:03,458 --> 00:07:07,041 ไม่มีใครทั้งนั้น เหมือนฉันหรือว่าเธอ 120 00:07:07,125 --> 00:07:10,458 เราไม่รู้ไม่ชี้ และถ้าดูดีๆ 121 00:07:10,541 --> 00:07:14,166 คนคนนั้นที่มีเสรี 122 00:07:14,250 --> 00:07:17,750 มีแต่เรา 123 00:07:17,833 --> 00:07:21,125 คนคนนั้นที่มีเสรี 124 00:07:21,208 --> 00:07:28,000 มีแต่เรา 125 00:07:33,083 --> 00:07:36,333 (คนซื่อบื้อ) 126 00:07:38,041 --> 00:07:39,125 โอเค ตาฉันละ 127 00:07:39,208 --> 00:07:43,500 บั๊บส์ ฉันจะคิดถึงท่าเต้นสุดเทพของนาย 128 00:07:43,583 --> 00:07:46,541 คิดถึงเวลาที่ต้องปีนไปเอาลูกบาสให้ 129 00:07:46,625 --> 00:07:48,833 ตอนนายโยนลูกไปติดจันทัน 130 00:07:48,916 --> 00:07:52,625 คิดถึงตอนที่ห่มผ้านายให้ก่อนนอน แล้วก็… ไม่รู้สิ 131 00:07:52,708 --> 00:07:54,791 คิดถึงการได้เห็นนายเติบโตละมั้ง 132 00:07:54,875 --> 00:07:58,458 เพราะนายน่ารักนุ่มนิ่มน่ากอดอะ 133 00:08:00,708 --> 00:08:01,875 อะไรเนี่ย 134 00:08:09,125 --> 00:08:10,041 คุณแนปคิน 135 00:08:10,125 --> 00:08:11,583 ช่วยด้วย! 136 00:08:29,291 --> 00:08:31,416 คุณแนปคิน! บีชา! 137 00:08:31,500 --> 00:08:32,833 ไม่เป็นไรใช่มั้ย 138 00:08:32,916 --> 00:08:34,875 เราไม่เป็นไรบั๊บส์ เราไม่เป็นไร 139 00:08:34,958 --> 00:08:37,333 ไอ้นี่มันอะไรก่อน 140 00:08:38,083 --> 00:08:41,041 ฉันว่าน่าจะเป็นเนื้อแปรรูปที่เขาใช้ทำไส้กรอกนะ 141 00:08:41,125 --> 00:08:44,458 ใช่เลย เนื้อไส้กรอกจริงๆ เนื้อชั้นดีด้วย 142 00:08:44,541 --> 00:08:46,083 ไม่ว่ามันจะคืออะไร 143 00:08:46,166 --> 00:08:48,625 หนูดีใจที่คุณไม่จมมันตายนะคะ คุณแนปคิน 144 00:08:48,708 --> 00:08:53,333 ตายจริง ฉันลืมขอบใจที่ช่วยชีวิตฉันไว้เลย บีชา 145 00:08:53,416 --> 00:08:56,708 แม่ฉันชอบพูดอยู่เรื่อยว่าฉันเป็นคนอกตัญญู 146 00:08:56,791 --> 00:08:59,583 เป็นตัวทำให้ตระกูลอับอายขายขี้หน้า 147 00:08:59,666 --> 00:09:01,333 แต่ยังไงก็ ขอบใจนะ 148 00:09:01,416 --> 00:09:02,375 ไม่เป็นไรค่ะ 149 00:09:02,458 --> 00:09:05,250 โลกเราน่าอยู่ขึ้นเยอะเมื่อมีคุณอยู่ค่ะ คุณเอ็น 150 00:09:07,083 --> 00:09:09,833 วันนี้ชาวเมืองไทรเพอรอตช็อกไปตามๆ กัน 151 00:09:09,916 --> 00:09:14,250 เมื่อเกิดเหตุเนื้อทำไส้กรอก ท่วมทะลักครั้งร้ายแรงที่สุดในประวัติศาสตร์ 152 00:09:14,333 --> 00:09:15,750 ของประเทศ 153 00:09:16,583 --> 00:09:19,208 ยัยแก่! มุกแกล้งคนเราได้ออกทีวี! 154 00:09:19,291 --> 00:09:23,541 สมัยผมยังเด็ก ไทรเพอรอต คือเมืองหลวงแสนสนุกของโลก 155 00:09:23,625 --> 00:09:24,791 เราสนุกกันมาก 156 00:09:24,875 --> 00:09:28,416 จนทะเลสาบไทรพ์แห้งเหือด ผมก็นึกว่าคงไม่มีอะไรแย่กว่านั้นแล้ว 157 00:09:28,500 --> 00:09:31,083 เดาดูสิ ข่าวด่วน อันนี้แย่กว่าเยอะ 158 00:09:31,166 --> 00:09:32,416 แย่กว่าจริงๆ 159 00:09:32,500 --> 00:09:34,166 ที่ฉันอยากรู้คือ 160 00:09:34,250 --> 00:09:38,000 แล้วคนทำมาหากินอย่างพวกเรา จะอยู่เมืองนี้กันยังไง 161 00:09:38,083 --> 00:09:40,250 ผมเองก็อยากจะรู้ด้วยคนเหมือนกัน 162 00:09:40,333 --> 00:09:41,666 ฉันเบเวอลี่ หัวหอม 163 00:09:41,750 --> 00:09:45,500 และท่านนายกฯ เมืองไทรเพอรอต เวย์น จอห์น จอห์น-จอห์น 164 00:09:45,583 --> 00:09:49,125 ท่านนายกฯ ทราบผู้อยู่เบื้องหลัง การโจมตีสุดป่าเถื่อนนี่ไหมคะ 165 00:09:49,208 --> 00:09:50,250 ขอบคุณ เบเวอลี่ 166 00:09:50,333 --> 00:09:52,541 เช่นเคย ประการแรก 167 00:09:52,625 --> 00:09:54,291 เราขอส่งกำลังใจ 168 00:09:54,375 --> 00:09:57,750 ให้ทุกคนที่ประสบหายเนื้อในครั้งนี้ 169 00:09:57,833 --> 00:10:00,916 ประการสอง ใกล้ถึงวันเลือกตั้งแล้ว 170 00:10:01,000 --> 00:10:05,833 จำไว้ว่า เลือกจอห์น-จอห์น เท่ากับเลือกความสนุ้กสนุก 171 00:10:05,916 --> 00:10:07,083 และประการที่สาม 172 00:10:07,166 --> 00:10:10,875 ถึงพวกวายร้ายชั่วช้า จะระเบิดหอเก็บน้ำของเราไป 173 00:10:10,958 --> 00:10:15,875 แต่พวกมันไม่มีวันระเบิด จิตวิญญาณของเมืองอันยอดเยี่ยมนี้ได้ 174 00:10:16,458 --> 00:10:17,958 ไอ้หมอนี่มาโทษเราได้ไง 175 00:10:18,041 --> 00:10:21,625 ใครที่มีเหตุมีผลที่โดนปิดสวนสนุก 176 00:10:21,708 --> 00:10:24,333 ก็ต้องทำแบบนี้ทั้งนั้นแหละ 177 00:10:24,416 --> 00:10:27,166 ถ้าไอ้บ้านี่ไม่ชอบที่เราระเบิดหอเก็บน้ำ 178 00:10:27,250 --> 00:10:29,833 ฉันว่างั้นเราระเบิดก้นเขาเลยดีกว่า 179 00:10:35,083 --> 00:10:40,208 ก้นนายกฯ จะระเบิดในท้ายที่สุด แต่ไว้เราค่อยคุยกันทีหลัง 180 00:10:40,291 --> 00:10:46,291 สำหรับตอนนี้ การกลั่นแกล้งของพวกทวิต เริ่มส่งผลต่อตัวเอกของเราแล้ว 181 00:10:46,375 --> 00:10:48,791 ผมดีใจมากเลยที่คุณจะมาเป็นพ่อแม่ของผม 182 00:10:48,875 --> 00:10:52,541 เพราะสิ่งที่ผมอยากได้มาตลอด ก็คือครอบครัวครับ 183 00:10:52,625 --> 00:10:53,916 โอ้ แหม 184 00:10:54,000 --> 00:10:58,291 คุณจะไม่มีวันหาเด็กที่น่ารักกว่านี้ได้ในสามรัฐ คุณและคุณนายเคลิร์บ 185 00:10:58,375 --> 00:10:59,541 ผมรับรองได้ 186 00:11:01,541 --> 00:11:03,333 คือว่าอย่างนี้นะเพื่อน 187 00:11:04,166 --> 00:11:08,125 เรามาคิดดูแล้ว อันที่จริงสถานการณ์ตอนนี้ 188 00:11:08,208 --> 00:11:11,708 ไอ้ที่จะรับเด็กคนนี้ไปเลี้ยงน่ะแบบว่า 189 00:11:11,791 --> 00:11:13,875 เราว่าคงจะไม่ได้แล้วละ 190 00:11:13,958 --> 00:11:16,708 ใช่ เราเห็นในข่าวแล้วว่าในเมืองยังมีบางจุด 191 00:11:16,791 --> 00:11:20,208 ที่พอเปิดก๊อกแล้วเนื้อยังไหลออกมาอยู่เลย 192 00:11:20,791 --> 00:11:24,666 แล้วเด็กๆ คุณที่นี่ก็ดื่มน้ำนี่หน้าตาเฉย 193 00:11:24,750 --> 00:11:26,875 พูดแล้วก็ปวดใจนะคะ 194 00:11:26,958 --> 00:11:31,083 แต่เราไม่มีเงินพอจะมาดูแลเด็กที่ติดเชื้อหรอก 195 00:11:33,958 --> 00:11:37,666 เราตัดสินใจแล้วว่า จะรับเด็กจากสถานเด็กกำพร้าอื่น 196 00:11:38,583 --> 00:11:40,125 ขอโทษด้วยนะเจ้าหนู 197 00:11:41,291 --> 00:11:45,208 ไม่เป็นไรนะบั๊บซี่ พวกเขาไม่รู้หรอกว่าพลาดอะไรไป 198 00:11:45,291 --> 00:11:48,416 เราจะหาครอบครัวให้เธอได้แน่ ฉันรับรอง 199 00:11:58,125 --> 00:12:00,708 ชาตินี้คงไม่มีใครรับฉันไปเลี้ยงแน่นอนเลยบีช 200 00:12:00,791 --> 00:12:02,166 ต้องมีสิ 201 00:12:02,250 --> 00:12:04,291 นายต้องมีความหวังไว้นะ 202 00:12:04,375 --> 00:12:07,708 ความฝันของฉันคือการได้เจอพ่อแม่อีกครั้ง 203 00:12:07,791 --> 00:12:10,791 ถึงฉันจะรู้ว่าพวกเขาจะกลับมาหาฉันแน่ๆ 204 00:12:10,875 --> 00:12:12,791 แต่การรอก็ยังยากอยู่ดี 205 00:12:13,458 --> 00:12:17,958 แต่จะต้องมีครอบครัวที่ดีมาก มารับนายไปแน่ เร็วๆ นี้แหละ 206 00:12:18,041 --> 00:12:19,333 ฉันรู้สึกได้ 207 00:12:19,416 --> 00:12:22,833 และจนกว่าจะถึงตอนนั้น ฉันจะดูแลนายเอง 208 00:12:22,916 --> 00:12:27,041 กับจมูกนาย กับลำไส้นายด้วย 209 00:12:27,125 --> 00:12:31,333 เธอคอยดูแลทุกคนตลอดนั่นแหละบีช จมูกด้วย ลำไส้ก็ด้วย 210 00:12:31,416 --> 00:12:32,458 ฉันพยายามอยู่น่ะ 211 00:12:32,541 --> 00:12:34,500 แต่ใครดูแลเธอล่ะ 212 00:12:35,083 --> 00:12:37,333 ฉันไม่ต้องมีใครดูแลหรอก 213 00:12:37,416 --> 00:12:39,333 ฉันอายุ 12 แล้ว ย่าง 12 น่ะ 214 00:12:40,250 --> 00:12:43,083 เพราะงั้น ฉันโอเค 215 00:12:45,416 --> 00:12:46,833 แต่นายไม่โอเค 216 00:12:47,416 --> 00:12:49,666 ส่วนเมืองนี้ก็ไม่โอเค ฉันแค่… 217 00:12:50,375 --> 00:12:54,125 ฉันแค่อยากให้คนในโลกนี้เลิกใจร้ายกันซะที 218 00:12:54,625 --> 00:12:55,875 แล้วรู้อะไรไหม 219 00:12:55,958 --> 00:12:58,291 ฉันจะไม่มัวนั่งรอ 220 00:12:58,375 --> 00:13:01,083 ให้ใครมาทำให้โลกน่าอยู่ขึ้นหรอก 221 00:13:01,166 --> 00:13:03,166 ฉันจะออกไปและจะติดตามเบาะแส 222 00:13:03,250 --> 00:13:05,791 หาว่าใครเป็นคนเอาเนื้อไปใส่หอเก็บน้ำ 223 00:13:05,875 --> 00:13:08,958 แล้วลากพวกตัวแสบพวกนั้นมารับกรรมให้ได้เลย 224 00:13:09,041 --> 00:13:11,333 หุบปากสักทีได้ไหม 225 00:13:12,166 --> 00:13:14,625 เรากำลังพยายามเงียบกันอยู่นะ 226 00:13:14,708 --> 00:13:18,250 ฉันจะขโมยส้วมเคลื่อนที่พวกนี้ได้ไง 227 00:13:18,333 --> 00:13:20,958 ถ้าแกยังบีบแตรอยู่ได้ฮะ ยัยเฒ่าทารก 228 00:13:29,791 --> 00:13:32,791 นั่นมันคนที่เราเห็น ในโฆษณาทวิตแลนเดียไม่ใช่เหรอ 229 00:13:32,875 --> 00:13:34,791 ต้องเป็นฝีมือคนพวกนี้แน่ 230 00:13:34,875 --> 00:13:38,000 ดูท่าทางนายจะได้ไปทวิตแลนเดียจริงๆ แล้วละ 231 00:13:38,083 --> 00:13:39,041 มาเร็ว 232 00:13:41,750 --> 00:13:44,708 ฉันรู้ว่าเรากำลังจะไปจับคนร้ายกันนะบีช 233 00:13:44,791 --> 00:13:47,625 แต่ฉันก็ยังอยากเล่นรถไฟเหาะอยู่อะ 234 00:13:47,708 --> 00:13:49,875 นั่นไง รถบรรทุกอยู่นั่น 235 00:13:51,416 --> 00:13:54,166 ตำรวจไม่รู้ได้ไงเนี่ย 236 00:14:01,375 --> 00:14:02,291 บีชา 237 00:14:02,375 --> 00:14:03,541 ไม่เป็นไรหรอก 238 00:14:03,625 --> 00:14:04,666 มาเถอะ 239 00:14:23,791 --> 00:14:26,583 (ทวิตแลนเดีย) 240 00:14:27,750 --> 00:14:30,958 ทวิตแลนเดียในโฆษณาดูดีกว่าเยอะเลย 241 00:14:31,041 --> 00:14:32,416 ใช่ 242 00:14:32,500 --> 00:14:35,375 นี่ดูเหมือนที่ที่เด็กมาแล้วจะโดนฆ่ามากกว่า 243 00:14:35,458 --> 00:14:38,166 แต่เอาน่า เราตัดสินหนังสือจากหน้าปกไม่ได้ 244 00:14:41,625 --> 00:14:43,458 รอตรงนั้นนะ ฉันจัดการเอง 245 00:14:59,250 --> 00:15:00,458 มีธุระอะไร! 246 00:15:03,666 --> 00:15:05,791 ไง สวัสดีค่ะ คุณผู้หญิง คุณผู้ชายด้วย 247 00:15:07,041 --> 00:15:08,458 มาทำอะไรที่นี่ไม่ทราบ 248 00:15:10,000 --> 00:15:12,500 เรามาทำอะไรที่นี่ 249 00:15:12,583 --> 00:15:14,583 คือสิ่งที่ฉันกำลังจะบอกอยู่พอดี 250 00:15:14,666 --> 00:15:16,791 ซึ่งก็คือว่า… 251 00:15:17,375 --> 00:15:19,625 เรามาเที่ยวทวิตแลนเดียน่ะ 252 00:15:23,083 --> 00:15:25,458 เจ้าเด็กโง่พวกนี้คงยังไม่รู้ 253 00:15:25,541 --> 00:15:30,041 เรื่องที่เราถูกปิดเพราะเรื่องสุขอนามัยแน่เลย 254 00:15:30,125 --> 00:15:33,250 เรากลับมาเปิดอีกครั้งแล้ว ยัยแก่ 255 00:15:33,333 --> 00:15:35,333 ตามมาเลยเด็กๆ 256 00:15:35,416 --> 00:15:37,166 สวนสนุกอยู่ด้านหลัง 257 00:15:37,250 --> 00:15:42,166 ว่าแต่ ฉันแอบเห็นรถบรรทุกเนื้อคันเบ้อเริ่ม จอดอยู่ที่ข้างหน้าอะค่ะ 258 00:15:42,250 --> 00:15:44,125 และฉันสงสัยว่า… นี่มัน… 259 00:15:46,791 --> 00:15:47,875 นี่มันอะไรเนี่ย 260 00:15:48,458 --> 00:15:50,333 นี่ก็คือกาวเหนียวหนึบ 261 00:15:50,416 --> 00:15:52,458 กาวไว้จับนกที่ดีที่สุด 262 00:15:56,000 --> 00:15:58,625 แล้วจะอยากจับนกไปทำไมฮะ 263 00:15:58,708 --> 00:16:01,583 ก็เอาไว้ทำพายไส้นกไง 264 00:16:01,666 --> 00:16:02,666 โง่จริง 265 00:16:03,375 --> 00:16:05,541 แต่พวกเธอไม่ได้มาทวิตแลนเดีย 266 00:16:05,625 --> 00:16:08,708 เพื่อมาฟังยัยแก่หนังเหนียวเมียฉันด่าว่าโง่นี่นะ 267 00:16:08,791 --> 00:16:10,458 แต่มาเพื่อเอาเงินให้เรา 268 00:16:10,541 --> 00:16:14,083 บัตรระดับเซเลบแพลทินั่มเพชร คือบัตรที่เธอต้องอยากได้แน่ 269 00:16:14,166 --> 00:16:16,916 ซื้อบัตรนี้แล้วเธอจะเล่นได้ทุกอย่าง 270 00:16:17,000 --> 00:16:20,666 เครื่องเล่นส้วมเหวี่ยงสุดมัน เรือโจรสลัดสุดบ้ง 271 00:16:20,750 --> 00:16:23,750 โชว์สุดอลังที่หอคอนเสิร์ตอนุสรณ์ครีเดนซ่า ทวิต 272 00:16:23,833 --> 00:16:28,083 ทั้งหมดนี้เริ่มต้นแค่ 8,500 ดอลลาร์เอง 273 00:16:28,166 --> 00:16:30,291 แต่หนูมีแค่สามเหรียญ 274 00:16:30,375 --> 00:16:34,333 ส่วนผมก็มีเบบี้แคร์ร็อต 275 00:16:34,416 --> 00:16:36,500 กับพลาสเตอร์ปิดแผลเยินๆ 276 00:16:40,625 --> 00:16:43,916 ถ้าแค่นี้ก็ได้แค่ไปกระโดดดึ๋งๆ ให้สนุก ในหลุมเด้งดึ๋งแค่นั้น 277 00:16:44,625 --> 00:16:46,000 ว้าว 278 00:16:46,083 --> 00:16:51,375 หลุมใส่ที่นอนเขลอะๆ เน่าๆ นี่ ดูสนุ้กสนุกถูกสุขอนามัยมาก 279 00:16:51,458 --> 00:16:54,041 แต่ฉันอยากฟังเรื่องรถบรรทุกเนื้อคันใหญ่บึ้ม 280 00:16:54,125 --> 00:16:56,458 ที่จอดอยู่ข้างนอกมากกว่ามันไปไงมาไง 281 00:16:56,541 --> 00:16:58,500 รถบรรทุกนั่นน่ะเหรอ เราขโมยมา 282 00:16:59,500 --> 00:17:00,583 ขอโทษ ว่าไงนะ 283 00:17:00,666 --> 00:17:02,958 ขอโทษทำไม เธอเพิ่งเผลอตดเหม็นหึ่งรึ 284 00:17:03,041 --> 00:17:07,750 เปล่า ฉันเปล่าเผลอตดเหม็นหึ่ง 285 00:17:08,333 --> 00:17:11,208 ฉันแค่คิดว่าตัวเองได้ยินคุณพูดว่า ขโมยรถนั่นมาเหรอ 286 00:17:11,291 --> 00:17:12,250 ก็ใช่ไง 287 00:17:12,333 --> 00:17:16,250 แล้วเราก็เอาเนื้อไปใส่หอเก็บน้ำ แล้วก็ระเบิดมันตู้มเลย 288 00:17:21,750 --> 00:17:23,625 แต่มันไม่ใช่ความผิดของเรา 289 00:17:23,708 --> 00:17:27,708 เราทำเพื่อแก้แค้นไอ้เมืองเส็งเคร็งนี่ 290 00:17:27,791 --> 00:17:28,708 โห 291 00:17:28,791 --> 00:17:31,666 คุณเพิ่งบอกเรามาหมดเปลือกเลย 292 00:17:32,166 --> 00:17:33,416 ปลื้มจังเลย 293 00:17:34,208 --> 00:17:35,833 แต่เราต้องรีบกลับแล้วละ 294 00:17:35,916 --> 00:17:38,250 แต่เรายังไม่ได้ไปเล่นเครื่องเล่นเลย 295 00:17:43,208 --> 00:17:44,291 คราวหน้านะ 296 00:17:45,416 --> 00:17:47,791 นี่! แล้วไปบอกเพื่อนๆ ด้วยล่ะ 297 00:17:47,875 --> 00:17:50,750 บอกเฉพาะคนที่มีเงินมากกว่าพวกเธอนะ 298 00:17:51,875 --> 00:17:54,333 มาเร็วบั๊บส์ ฉันว่าทางออกน่าจะอยู่ตรงนั้น 299 00:17:57,625 --> 00:17:59,458 ไม่มีอะไรน่ากลัวหรอก 300 00:18:03,625 --> 00:18:04,625 บีช 301 00:18:08,416 --> 00:18:11,500 พวกนี้มันตัวอะไรเนี่ย 302 00:18:19,666 --> 00:18:22,083 พวกมันดูเศร้าๆ นะ 303 00:18:24,750 --> 00:18:27,000 เธอว่ามันกำลังพูดว่าไงเหรอ 304 00:18:39,708 --> 00:18:42,208 - ช่วยด้วย - ได้โปรดช่วยเราด้วย 305 00:18:42,291 --> 00:18:45,000 คนชั่วร้ายพวกนั้นจับเรามาขัง โดยที่เราไม่ยินยอม 306 00:18:45,083 --> 00:18:49,208 ถ้าพวกเธอพอจะช่วยอะไรได้ พวกเราจะขอบคุณมากๆ เลย 307 00:18:49,291 --> 00:18:52,125 ฉันไม่ชอบกรงเก่าๆ เหม็นๆ แบบนี้ 308 00:18:52,208 --> 00:18:53,500 ในบางกรณีที่หายาก… 309 00:18:53,583 --> 00:18:54,416 บีช 310 00:18:54,500 --> 00:18:57,333 เด็กๆ ที่จิตใจดีมีเมตตาเป็นที่สุด… 311 00:18:57,416 --> 00:18:58,291 นี่เธอ… 312 00:18:58,375 --> 00:19:00,666 จะสามารถเข้าใจภาษาสัตว์ได้ 313 00:19:00,750 --> 00:19:01,833 ใช่ 314 00:19:01,916 --> 00:19:05,041 เดี๋ยวนะ พวกเธอเข้าใจที่ฉันพูดเหรอ 315 00:19:05,125 --> 00:19:06,958 เธอได้ยินเราพูดเหรอ 316 00:19:07,041 --> 00:19:07,958 - ใช่! - ใช่! 317 00:19:08,041 --> 00:19:10,583 โอ้ พระเจ้า 318 00:19:10,666 --> 00:19:13,500 ฉันจะเป็นลม! หรือจะอ้วกนะ 319 00:19:13,583 --> 00:19:17,083 ใช่ ต้องขออ๊อกเอาต้าวก้อนฟูออกมาหน่อย 320 00:19:17,166 --> 00:19:19,958 อย่าอ๊อกเอาต้าวก้อนฟูออกมาอีกนะมาร์ตี้ 321 00:19:20,041 --> 00:19:22,666 แค่หายใจเข้าลึกๆ แล้วก็ทักทายพวกเขาดีๆ 322 00:19:22,750 --> 00:19:25,541 - สวัสดี! - ไม่ต้องตะโกน อยู่ใกล้แค่นี้ 323 00:19:25,625 --> 00:19:27,708 ขอโทษนะ เขาตื่นเต้นเกินไปหน่อย 324 00:19:27,791 --> 00:19:31,625 ที่จริงเราตื่นเต้นกันทุกคน แบบว่า ว้าว 325 00:19:32,333 --> 00:19:35,666 ไม่เป็นไร ฉันเองก็ไม่อยากเชื่อเหมือนกัน 326 00:19:35,750 --> 00:19:38,916 ฉันชื่อบีชา ส่วนนี่บั๊บซี่เพื่อนฉัน 327 00:19:39,000 --> 00:19:42,625 ฉันแมนดี้ มักเกิ้ล-วั้มพ์ ส่วนแม่ฉันชื่อแมรี่ มักเกิ้ล-วั้มพ์ 328 00:19:42,708 --> 00:19:44,791 ส่วนพ่อฉันชื่อมาร์ตี้ มักเกิ้ล-วั้มพ์ 329 00:19:44,875 --> 00:19:46,875 อยากเรียกฉันว่าป๊ะป๋าก็ได้นะ 330 00:19:46,958 --> 00:19:50,125 อย่าไปขอให้พวกเขาเรียกแบบนั้นสิ เฮ้อ ให้ตายเถอะ 331 00:19:50,916 --> 00:19:52,875 พวกคุณมักเกิ้ล-วั้มพ์ตลกจังเลย 332 00:19:52,958 --> 00:19:57,666 ฉันมีคำถาม และคำถามคือ พวกเธอรู้วิธีเปิดกรงมั้ย 333 00:19:57,750 --> 00:20:00,500 เราติดอยู่ในนี้มาหลายปีแล้ว 334 00:20:00,583 --> 00:20:03,333 กุญแจน่าจะอยู่ที่ไหนสักแห่งในบ้านนั่น 335 00:20:03,416 --> 00:20:05,916 พวกเธอพอจะมีวิธีหามาได้ไหม 336 00:20:06,000 --> 00:20:08,916 ได้สิ เราจะหากุญแจและพาพวกคุณออกมา 337 00:20:09,000 --> 00:20:10,416 ฉันสัญญา 338 00:20:10,500 --> 00:20:12,416 แต่ตอนนี้เธอต้องรีบไปจากนี่ก่อน 339 00:20:12,500 --> 00:20:13,958 อะไรนะ ทำไมล่ะ 340 00:20:14,041 --> 00:20:16,333 - ทำอะไรน่ะ… - ถอยออกมาให้พ้น 341 00:20:16,416 --> 00:20:19,583 เจ้าพวกนี้คือเพชรยอดกุดของทวิตแลนเดียนะ 342 00:20:19,666 --> 00:20:21,291 เราขโมยมาจากลูมป้าแลนด์ 343 00:20:21,375 --> 00:20:24,625 ส่วนพวกแก กลับไปร้องไห้ซะ 344 00:20:27,291 --> 00:20:29,125 พวกคุณทำอะไรกับพวกเขา 345 00:20:29,208 --> 00:20:31,666 พอห้อยหัว พวกมันจะร้องไห้เป็นน้ำตาวิเศษ 346 00:20:31,750 --> 00:20:34,208 แล้วน้ำตานั่นก็เป็นแหล่งพลังงาน 347 00:20:34,291 --> 00:20:36,291 ให้แก่ทวิตแลนเดีย 348 00:20:37,541 --> 00:20:39,750 ที่นี้ไฟฟ้าเข้าถึงซะที่ไหน 349 00:20:39,833 --> 00:20:41,458 รู้นะว่าพวกนายคิดอะไรอยู่ 350 00:20:42,000 --> 00:20:44,666 "พวกเขาจะทำให้พวกนั้นเป็นโรคตัวหดสั้น" 351 00:20:44,750 --> 00:20:49,583 ไม่ เพราะพวกเราบังคับให้พวกมันห้อยหัว แค่ครั้งละชั่วโมงเอง 352 00:20:49,666 --> 00:20:51,875 โรคตัวหดสั้นคืออะไรเหรอ 353 00:20:51,958 --> 00:20:54,166 อะไร สองซีกในหัวคือแก้มก้นรึไง 354 00:20:54,250 --> 00:20:58,541 โรคตัวหดสั้นก็คือสิ่งที่จะเกิดขึ้น เวลาใช้หัวยืนแทนขานานไปไง 355 00:20:58,625 --> 00:21:01,375 เราก็ไม่อยากให้หัวมันหดเข้าไปในคอ 356 00:21:01,458 --> 00:21:05,208 แล้วคอก็หดเข้าไปในลำตัว ลำตัวก็หดเข้าไปในขา 357 00:21:05,291 --> 00:21:08,000 จนสุดท้ายก็เหลือแค่กองอะไรก็ไม่รู้กองนึงหรอก 358 00:21:09,625 --> 00:21:11,708 พวกคุณมันชั่วร้าย 359 00:21:11,791 --> 00:21:14,250 เหอะ แล้วไง แกก็ชั่วร้าย 360 00:21:14,333 --> 00:21:16,083 พวกนายไปได้แล้ว 361 00:21:16,166 --> 00:21:20,041 ไม่อย่างนั้นเมียสุดสวยของฉัน จะจับพวกนายไปยัดไส้พาย 362 00:21:20,125 --> 00:21:22,875 แล้วอบไว้กินเย็นนี้ซะ! 363 00:21:24,333 --> 00:21:25,416 เราจะกลับมา 364 00:21:25,916 --> 00:21:27,666 ไสหัวไป! 365 00:21:33,208 --> 00:21:35,041 เดี๋ยวบีช เดี๋ยวก่อน 366 00:21:37,250 --> 00:21:40,041 เราจะทำยังไง กับมักเกิ้ล-วั้มพ์น่าสงสารพวกนั้นล่ะ 367 00:21:40,125 --> 00:21:42,291 ก็ปล่อยออกมาตอนที่พวกทวิตถูกจับไง 368 00:21:42,375 --> 00:21:44,375 หมายความว่าไง จะทำยังไงเหรอ 369 00:21:45,375 --> 00:21:48,291 ฉันเหมือนจะอัดทุกคำที่พวกเขาพูดไว้นะ 370 00:21:49,583 --> 00:21:50,458 อะไรนะ 371 00:21:51,750 --> 00:21:53,375 (ข่าวด่วน) 372 00:21:53,458 --> 00:21:56,958 ฉันเบเวอลี่ หัวหอม มารายงานสดข่าวด่วนค่ะ 373 00:21:57,041 --> 00:22:00,125 ฉันกำลังอยู่กับเด็กกำพร้าของเมืองนี้ บีชา บัลติ 374 00:22:00,208 --> 00:22:01,958 ผู้ที่นำคลิปลับสุดช็อกมาให้เรา 375 00:22:02,041 --> 00:22:06,125 ที่จะช่วยไขปริศนาใหญ่ของไทรเพอรอต 376 00:22:06,208 --> 00:22:07,333 บีชา 377 00:22:07,416 --> 00:22:09,166 คะ คุณหัวหอม 378 00:22:09,250 --> 00:22:12,041 สถานสงเคราะห์เด็กไทรเพอรอต ซึ่งเป็นที่ที่ฉันอยู่ 379 00:22:12,125 --> 00:22:16,291 ยังโดนน้ำเปื้อนเนื้อปนเปื้อนอยู่ แต่ไม่มีใครทำอะไรเลย 380 00:22:16,375 --> 00:22:18,708 และเพื่อนรักของฉัน บั๊บซี่ มัลช์กำลังจะ… 381 00:22:18,791 --> 00:22:19,958 ทำได้ดีมาก บีชา 382 00:22:20,041 --> 00:22:23,666 ตอนนี้ไปดูคลิปจากกล้องเข็มกลัดของเธอกันเลย 383 00:22:25,250 --> 00:22:27,291 รถบรรทุกนั่นน่ะเหรอ เราขโมยมา 384 00:22:27,375 --> 00:22:28,416 ขอโทษ ว่าไงนะ 385 00:22:28,500 --> 00:22:31,500 - ขอโทษทำไม เธอเพิ่งเผลอตดเหม็นหึ่งรึ - เปล่า 386 00:22:31,583 --> 00:22:33,375 ยัยแก่ เราได้ออกทีวี 387 00:22:36,541 --> 00:22:39,875 ก็ใช่ไง แล้วเราก็เอาเนื้อไปใส่หอเก็บน้ำ 388 00:22:39,958 --> 00:22:41,375 แล้วก็ระเบิดมันตู้มเลย 389 00:22:44,666 --> 00:22:47,208 อย่างที่เห็นเลยค่ะ พวกทวิตยอมรับเอง 390 00:22:47,291 --> 00:22:50,666 ว่าเป็นผู้ลงมือโจมตีแบบเนื้อๆ เละๆ ครั้งนี้ 391 00:22:51,291 --> 00:22:53,166 ฉันดูสร้างแรงกระดานใจมากเลย 392 00:22:53,250 --> 00:22:55,500 ส่วนฉันก็ฟังแล้วเหมือนอัจฉริยะ 393 00:22:55,583 --> 00:22:57,583 อัจฉริยะขั้นเทพ 394 00:22:57,666 --> 00:23:01,541 คนทั้งโลกจะกราบไหว้ฉัน เพราะฉันคือเทพอัจฉริยะ 395 00:23:01,625 --> 00:23:03,916 อัด-ชา-รี-ยะ 396 00:23:04,458 --> 00:23:06,958 พวกเขามาเสนอให้ฉันทำรายการทีวีแล้ว 397 00:23:07,041 --> 00:23:09,541 ในที่สุดเราก็รุ่งซะที ยัยแก่ 398 00:23:13,958 --> 00:23:16,250 จัดไปจ้า นี่แหละที่คนยอมจ่ายตังค์ดู 399 00:23:18,750 --> 00:23:20,708 แกทำอะไรของแก… 400 00:23:21,833 --> 00:23:22,875 ทำไม! 401 00:23:23,583 --> 00:23:25,583 รู้มั้ยว่าฉันเป็นใคร 402 00:23:25,666 --> 00:23:27,291 ฉันเป็นเซเลบคนดังนะยะ 403 00:23:27,375 --> 00:23:29,375 ฉันเป็นอัจฉริยะนะ 404 00:23:29,875 --> 00:23:32,041 ครีเดนซ่า เอส. ทวิต, เจมส์ ที. ทวิต 405 00:23:32,125 --> 00:23:34,458 พวกคุณถูกจับข้อหาเจตนาก่อเหตุ 406 00:23:34,541 --> 00:23:37,000 ทำเนื้อไส้กรอกไหลท่วมเมือง 407 00:23:37,083 --> 00:23:42,041 คุณทวิตและคุณนายทวิต มีอะไรจะพูดกับชาวไทรเพอรอตไหมคะ 408 00:23:42,125 --> 00:23:43,916 มี ฉันมีเรื่องจะพูด 409 00:23:44,000 --> 00:23:46,166 ถ้าพวกแกสนับสนุนทวิตแลนเดีย 410 00:23:46,250 --> 00:23:51,375 ป่านนี้ทุกคนในเมืองโง่ๆ นี้ ก็คงมีชีวิตตามที่ฝันไว้ไปแล้ว 411 00:23:51,458 --> 00:23:54,583 ไทรเพอรอตก็จะได้เป็น เมืองหลวงแสนสนุกของโลกอีก 412 00:23:54,666 --> 00:23:58,166 แล้วพวกแกทุกคนก็น่าจะได้ใช้ชีวิตหรูหราฟู่ๆ 413 00:23:58,750 --> 00:24:01,666 แต่พวกแกนั่นแหละทำพังหมด 414 00:24:01,750 --> 00:24:04,708 เมืองนี้ไม่ควรสั่งปิดทวิตแลนเดีย 415 00:24:04,791 --> 00:24:07,875 ทวิตแลนเดียคือสวนสนุกที่สุดในโลก! 416 00:24:07,958 --> 00:24:09,166 ไม่ได้ยินรึไง 417 00:24:09,250 --> 00:24:12,125 เป็นความผิดแก นายกฯ จอห์น-จอห์น 418 00:24:12,208 --> 00:24:13,458 เลิกผลักฉันสักที 419 00:24:13,541 --> 00:24:17,041 คุณนายมักเกิ้ล-วั้มพ์ บอกว่าพวกเขาเก็บกุญแจไว้ที่ไหนนะ 420 00:24:17,125 --> 00:24:19,708 ฉันว่าเราคงต้องหาให้ทั่วบ้านแล้วละ 421 00:24:23,750 --> 00:24:25,916 ในนี้น่ากลัวจัง 422 00:24:26,000 --> 00:24:27,666 แล้วก็เหม็นด้วย 423 00:24:27,750 --> 00:24:30,458 มีตรงไหนน่าแปลกใจเหรอ 424 00:24:30,541 --> 00:24:31,666 ก็จริงนะ 425 00:24:48,791 --> 00:24:51,250 สัตว์พวกนี้ตายแล้วเหรอ 426 00:24:51,916 --> 00:24:52,958 ใช่ 427 00:24:53,041 --> 00:24:55,041 พวกมันโดนเอามาสตัฟฟ์ 428 00:24:57,583 --> 00:25:00,708 (หนูสับ) 429 00:25:23,458 --> 00:25:24,500 ไรเนี่ย 430 00:25:26,916 --> 00:25:29,916 เหมือนมันพูดกลับหลังเลย 431 00:25:30,000 --> 00:25:31,708 หรือว่าพูดฝรั่งเศส 432 00:25:31,791 --> 00:25:35,875 ถ้าเลียนิ้วเท้าฉัน ชีวิตเธอจะพลิกผัน 433 00:25:35,958 --> 00:25:37,166 โอเค 434 00:25:41,750 --> 00:25:44,083 เอ้า นี่ ฉันว่าเอาแบบนี้… 435 00:25:44,166 --> 00:25:46,375 ฉันคือคางคกนิ้วเท้าหวานผู้กลับด้าน 436 00:25:46,458 --> 00:25:50,791 และถ้าเลียนิ้วเท้าฉัน ชีวิตเธอจะพลิกผัน 437 00:25:50,875 --> 00:25:53,708 ฉันไม่เคยเจอคางคกนิ้วเท้าหวานเลย 438 00:25:54,333 --> 00:25:56,000 ฉันมาจากลูมป้าแลนด์ 439 00:25:56,083 --> 00:25:59,625 ฉันมาที่นี่กับเพื่อนๆ พวกมักเกิ้ล-วั้มพ์ 440 00:25:59,708 --> 00:26:03,000 เรารู้จักมักเกิ้ล-วั้มพ์ เรากำลังจะช่วยพวกเขาออกจากกรง 441 00:26:03,750 --> 00:26:05,666 ขอละ ช่วยปลดปล่อยฉันด้วย 442 00:26:05,750 --> 00:26:08,583 คุณนายทวิตพยายามจะเปลี่ยนฉันเป็นหุ่นสตัฟฟ์ 443 00:26:09,541 --> 00:26:11,875 ฉันเลยติดอยู่ในห้องนี้ตั้งแต่วันนั้น 444 00:26:11,958 --> 00:26:15,458 ในนี้ไม่มีใครยอมเลียนิ้วเท้าฉันเลย 445 00:26:15,541 --> 00:26:17,291 แน่นอน เราจะช่วยนายเอง 446 00:26:20,333 --> 00:26:24,208 นายพอจะรู้ไหมว่ากุญแจไขกรง ของพวกมักเกิ้ล-วั้มพ์อยู่ไหน 447 00:26:24,791 --> 00:26:27,000 น่าเสียดายที่ฉันไม่รู้ 448 00:26:27,083 --> 00:26:30,041 ไม่เป็นไร ฉันเองก็มีหลายอย่างที่ไม่รู้ 449 00:26:30,125 --> 00:26:34,000 อย่างทำไมเบบี้แคร์ร็อตถึงไม่ต้องใส่ผ้าอ้อม 450 00:26:34,083 --> 00:26:36,833 เราเคยคุยกันแล้วบั๊บส์ เพราะพวกมันไม่มีก้น 451 00:26:36,916 --> 00:26:38,791 มา เดี๋ยวจะพาออกทางหน้าบ้าน 452 00:26:51,375 --> 00:26:53,208 ทวิต มีคนมาประกันตัวแล้ว 453 00:26:53,750 --> 00:26:56,375 ฉันนึกไม่ออกว่าใครจะมาประกันตัวให้เรา 454 00:26:56,458 --> 00:26:58,000 แกเป็นคนเดียวที่ฉันรู้จัก 455 00:26:58,083 --> 00:27:00,625 แล้วฉันก็ไม่ชอบหน้าแก เรื่องไรจะมาประกันแก 456 00:27:02,500 --> 00:27:05,583 - มากันแล้ว - พวกนี้ไงที่ออกทีวี 457 00:27:05,666 --> 00:27:09,416 คุณทวิตทั้งสอง พวกคุณ คือความหวังเดียวของเรา รักนะ 458 00:27:11,625 --> 00:27:12,750 ไรเนี่ย 459 00:27:12,833 --> 00:27:14,666 (พวกทวิต) 460 00:27:14,750 --> 00:27:16,791 ลูกคงจะงงละสิ 461 00:27:16,875 --> 00:27:18,291 ผมงงอะ 462 00:27:18,375 --> 00:27:20,916 แม่ถึงพูดไงว่า "ลูกคงจะงงละสิ" 463 00:27:22,083 --> 00:27:23,375 พวกทวิตก็งง 464 00:27:23,458 --> 00:27:27,666 แต่ถ้าแม่เล่าเรื่องเมืองที่พวกเขาอยู่ให้ฟัง 465 00:27:27,750 --> 00:27:29,458 ลูกก็คงจะเข้าใจมากขึ้น 466 00:27:29,541 --> 00:27:33,458 ไทรเพอรอตเคยเป็นสถานที่ท่องเที่ยวยอดนิยม 467 00:27:33,541 --> 00:27:36,583 ขึ้นชื่อว่าเป็นเมืองหลวงแสนสนุกของโลก 468 00:27:36,666 --> 00:27:41,083 แต่เมื่อทะเลสาบไทรพ์แห้งเหือด นักท่องเที่ยวก็หยุดมาที่นี่ 469 00:27:41,166 --> 00:27:42,583 ธุรกิจปิดกิจการ 470 00:27:42,666 --> 00:27:46,750 ผู้คนตกงาน ขาดรายได้ ชีวิตพังทลาย 471 00:27:47,333 --> 00:27:49,291 และเมื่อสิ้นหวังและหมดโชคสุดๆ 472 00:27:49,375 --> 00:27:53,208 หลายคนก็พร้อมจะเชื่อใครก็ตาม ที่ดูเหมือนจะมาช่วยให้รอดได้ 473 00:27:53,291 --> 00:27:55,916 ดอร์คัส ข้าวเย็นเสร็จแล้ว 474 00:27:57,875 --> 00:28:01,791 ดอร์คัส นี่แฮมโหลสุดท้ายของเราแล้วนะ 475 00:28:01,875 --> 00:28:03,083 ขอโทษค่ะ แม่ 476 00:28:03,166 --> 00:28:05,166 ไม่เป็นไรจ้ะ ไม่ใช่ความผิดลูก 477 00:28:05,250 --> 00:28:07,458 ก็แค่ช่วงนี้ชักจะชักหน้าไม่ถึงหลังแล้วน่ะ 478 00:28:07,541 --> 00:28:09,500 ถ้าพวกแกสนับสนุนทวิตแลนเดีย 479 00:28:09,583 --> 00:28:15,000 ป่านนี้ทุกคนในเมืองโง่ๆ นี้ ก็คงมีชีวิตตามที่ฝันไว้ไปแล้ว 480 00:28:15,083 --> 00:28:18,291 ไทรเพอรอตก็จะได้เป็น เมืองหลวงแสนสนุกของโลกอีก 481 00:28:18,375 --> 00:28:21,833 แล้วพวกแกทุกคนก็น่าจะได้ใช้ชีวิตหรูหราฟู่ๆ 482 00:28:22,583 --> 00:28:24,000 เมืองนี้ไม่ควร… 483 00:28:24,083 --> 00:28:26,958 เห็นไหม เวลาที่เราอยากให้อะไรเป็นจริงมากๆ 484 00:28:27,708 --> 00:28:31,583 มันก็ง่ายมากที่จะโน้มน้าวตัวเองให้เชื่อว่ามันจริง 485 00:28:31,666 --> 00:28:34,458 สวัสดีค่ะคุณทวิตทั้งสอง ฉันชื่อดี ดัมดี้-ดังเกิล 486 00:28:34,541 --> 00:28:37,333 - เจ้าบ่าวของฉันคนนี้… - ฮอร์วิส ดังเกิล 487 00:28:37,416 --> 00:28:38,916 นั่นชื่อคุณ ที่รัก 488 00:28:39,000 --> 00:28:41,916 เขาคิดว่าทวิตแลนเดียจะทำให้ไทรเพอรอต 489 00:28:42,000 --> 00:28:43,833 เป็นเมืองหลวงแสนสนุกได้อีก 490 00:28:43,916 --> 00:28:45,666 ส่วนฉันก็แบบ… 491 00:28:46,916 --> 00:28:48,541 ใช่ เธอเป็นพวกที่ชอบแบบ… 492 00:28:49,083 --> 00:28:50,500 ส่วนผมจะเป็นแบบ… 493 00:28:51,166 --> 00:28:55,666 เอาเป็นว่า เราตามเพื่อนๆ มาช่วยกันประกันตัวคุณออกมา 494 00:28:56,250 --> 00:29:00,333 ใช่ เพราะถ้าทวิตแลนเดียช่วยได้จริงละก็ พวกเราก็อยากเอี่ยวด้วย 495 00:29:00,416 --> 00:29:02,791 ผมเองก็อยากเอี่ยวด้วยคนเหมือนกัน 496 00:29:03,458 --> 00:29:04,416 แกได้ยินไหม 497 00:29:04,500 --> 00:29:05,625 ได้ยิน 498 00:29:06,416 --> 00:29:09,916 ฉันว่าตอนนี้ละเหมาะจะรับปากมั่วๆ 499 00:29:10,000 --> 00:29:12,166 ที่ยังไงเราก็จะไม่ทำกันแล้ว 500 00:29:13,958 --> 00:29:16,375 ใช่แล้วสหาย เป็นเรื่องจริง 501 00:29:16,458 --> 00:29:19,708 ถ้าเราเปิดทวิตแลนเดียอีกครั้ง นักท่องเที่ยวจะกลับมา 502 00:29:19,791 --> 00:29:22,916 ไทรเพอรอตจะเป็น เมืองหลวงแสนสนุกของโลกอีกครั้ง 503 00:29:23,000 --> 00:29:26,416 และปัญหาทั้งหมดของเมืองจะคลี่คลาย 504 00:29:26,500 --> 00:29:30,333 แต่ทั้งหมดนั้นจะเกิดขึ้นไม่ได้เลย ถ้าขาดสิ่งเล็กๆ สิ่งหนึ่ง 505 00:29:30,416 --> 00:29:31,666 เงินของพวกนาย 506 00:29:31,750 --> 00:29:36,000 เพราะเหตุนี้ เราจึงมีข้อเสนอสุดเด็ดสะระตี่มาให้ 507 00:29:36,083 --> 00:29:39,125 ลงทุนแค่ 1,000 ดอลลาร์ 508 00:29:39,208 --> 00:29:42,416 เรารับประกันว่าพอสวนสนุกเปิด 509 00:29:42,500 --> 00:29:44,000 ทุกคนจะได้คืนหนึ่งพันล้าน 510 00:29:44,083 --> 00:29:45,208 แม่เจ้าโว้ย 511 00:29:45,291 --> 00:29:46,666 ดีลดีขั้นสุด 512 00:29:46,750 --> 00:29:49,583 ใช่ เราเอาเงิน ที่จะส่งดอร์คัสเรียนมาให้ก่อนก็ได้ 513 00:29:50,916 --> 00:29:53,583 แม่คะ พ่อคะ ขอคุยด้วยแป๊บสิคะ 514 00:29:53,666 --> 00:29:56,708 แบบนี้ดูเป็นเรื่องโกหกเห็นๆ นะคะ 515 00:29:56,791 --> 00:30:00,250 โถ ดอร์คัส ลูกยังเด็ก ยังไม่เข้าใจ 516 00:30:00,333 --> 00:30:03,625 ว่าพวกทวิตกำลังจะทำให้ ทุกความฝันของเราเป็นจริง 517 00:30:03,708 --> 00:30:05,541 ขอบคุณคุณทวิตทั้งสองครับ 518 00:30:05,625 --> 00:30:07,916 - พันล้าน จัดไป - ฉันอยากได้พันล้าน 519 00:30:08,000 --> 00:30:11,833 พันล้าน จัดไป พันล้าน 520 00:30:11,916 --> 00:30:12,875 (สั่งปิด) 521 00:30:12,958 --> 00:30:15,541 ความฝันทวิตแลนเดียของเรากำลังจะเป็นจริง 522 00:30:15,625 --> 00:30:18,333 พวกเขารักฉัน พวกเขารักฉันจริงๆ 523 00:30:18,416 --> 00:30:20,500 ฉันเปิดประตูให้นะ ที่ร้าก 524 00:30:35,000 --> 00:30:37,750 คนพวกนี้จะอะไรกันนักหนากับส้วมเนี่ย 525 00:30:37,833 --> 00:30:39,916 อาจจะกระเพาะปัสสาวะเล็ก 526 00:30:40,000 --> 00:30:42,666 ต้องลุกมาเข้าห้องน้ำกลางดึกบ่อยๆ มั้ง 527 00:30:49,666 --> 00:30:53,875 ยูฮู้ มื้อเย็น จัดหนักฉลองใหญ่ของเราเสร็จแล้ว จิมมี่ 528 00:31:01,375 --> 00:31:05,125 สปาเกตตีสูตรใหม่สูตรพิเศษเพื่อคนพิเศษของฉัน 529 00:31:05,208 --> 00:31:08,166 รีบกินตอนที่ยังร้อนๆ อยู่ซะสิ 530 00:31:08,250 --> 00:31:09,583 ร้อนๆๆ 531 00:31:15,625 --> 00:31:21,000 อื้อ เส้นนุ่มดีนะ แล้วก็มีรสขมติดปลายลิ้นอยู่หน่อยๆ 532 00:31:21,083 --> 00:31:24,083 อยากรู้ไหมว่าทำไมเส้นสปาเก็ตตี้ถึงนุ่ม 533 00:31:25,083 --> 00:31:25,916 ทำไม 534 00:31:26,000 --> 00:31:28,166 แล้วอยากรู้ไหมทำไมมันถึงมีรสขม 535 00:31:29,041 --> 00:31:30,083 ทำไม 536 00:31:30,166 --> 00:31:33,541 เพราะมันคือหนอนไง แกกำลังกินหนอน 537 00:31:37,250 --> 00:31:39,625 โอเค 538 00:31:39,708 --> 00:31:44,833 ถ้าฉันเป็นกุญแจ ฉันอาจจะซ่อนใต้หมอนก็ได้มั้ง 539 00:31:47,250 --> 00:31:49,666 เครื่องเปลี่ยนเสียง 30,000 รึ ไว้ทำ… 540 00:31:49,750 --> 00:31:50,583 อะไรอะ 541 00:31:50,666 --> 00:31:52,875 โอ๊ะ แปลกชะมัดเลย 542 00:32:14,291 --> 00:32:15,583 เสียงพวกทวิตเหรอ 543 00:32:15,666 --> 00:32:18,708 เป็นไปไม่ได้ ป่านนี้พวกเขาต้องติดคุกแล้วสิ 544 00:32:20,125 --> 00:32:22,833 วันนี้มันฝุดๆ จริงๆ 545 00:32:22,916 --> 00:32:23,958 ฉันเหนื่อยแล้ว 546 00:32:24,041 --> 00:32:26,166 เราไปนอนกันเหอะ 547 00:32:28,250 --> 00:32:30,708 อะไร เกิดอะไรขึ้น 548 00:32:32,208 --> 00:32:33,541 ไม่นะ 549 00:32:39,750 --> 00:32:41,041 ไม่ดีแล้ว 550 00:32:42,125 --> 00:32:43,083 พวกเขาอยู่ที่บ้าน 551 00:32:43,166 --> 00:32:45,916 พวกเขาจะจับเรายัดไส้พายแล้วกินแน่เลย 552 00:32:58,625 --> 00:33:00,000 - บีช - หมอบลง! 553 00:33:08,041 --> 00:33:10,791 เราไม่เป็นไรบั๊บส์ เราไม่เป็นไร เราโอเค 554 00:33:59,166 --> 00:34:00,041 กุญแจ 555 00:34:09,416 --> 00:34:10,625 มันอยู่ในเคราเขา 556 00:34:35,166 --> 00:34:37,250 ทำอะไรฮะ ยัยแก่ 557 00:34:38,083 --> 00:34:39,416 เร็วเข้าบั๊บส์ รีบไป 558 00:34:42,333 --> 00:34:44,250 - อะไร… - เด็กพวกนั้น 559 00:34:44,333 --> 00:34:45,375 รีบไป! 560 00:34:48,041 --> 00:34:52,125 เราได้กุญแจแล้ว 561 00:34:52,208 --> 00:34:53,791 - พระเจ้า - จริงเหรอ 562 00:34:53,875 --> 00:34:55,708 พวกเธอคือฮีโร่ของฉัน 563 00:34:55,791 --> 00:34:57,166 เร็วเข้า 564 00:34:57,250 --> 00:35:00,625 ฉันจะจับพวกแกยัดไส้พาย แล้วอบกินเป็นมื้อเย็นซะ 565 00:35:00,708 --> 00:35:02,250 ไป พวกเธอต้องรีบหนีไป 566 00:35:02,333 --> 00:35:04,000 ไม่ เราจะพาพวกคุณออกมา 567 00:35:04,083 --> 00:35:06,083 ถ้าเธอไปอยู่ในพายก็ช่วยเราไม่ได้ 568 00:35:06,166 --> 00:35:09,041 - เร็วเข้าบีช - รีบไป อย่าให้พวกนั้นจับได้ 569 00:35:09,125 --> 00:35:11,875 - คนชั่วพวกนี้จะฆ่าคุณ - อย่าพูดเป็นลางสิ 570 00:35:11,958 --> 00:35:13,708 เร็วเข้าบีช เร็วเข้า 571 00:35:13,791 --> 00:35:16,041 - เธอต้องเอาชีวิตรอดก่อน - เร็วเข้า 572 00:35:16,125 --> 00:35:17,375 ไปเลย 573 00:35:17,875 --> 00:35:19,291 เร็วเข้า 574 00:35:24,458 --> 00:35:26,666 - จับได้แล้ว - ช่วยด้วย! 575 00:35:39,041 --> 00:35:41,458 นี่แมรี่ ฉันว่าแค่นั้นโอแล้วมั้ง 576 00:35:43,583 --> 00:35:46,000 โอเค อีกดอก อีกดอกพอแล้ว 577 00:35:47,166 --> 00:35:48,416 เร็วเข้า ไปกันเถอะ 578 00:35:52,625 --> 00:35:54,083 เร็วเข้า 579 00:36:00,583 --> 00:36:03,333 พวกมันขมายมักเกิ้ล-วั้มพ์ของเราไป 580 00:36:10,166 --> 00:36:15,750 รุ้งกินน้ำกำลังกลับมาฮิตอีกครั้ง 581 00:36:17,250 --> 00:36:18,250 แม่ร่วง! 582 00:36:18,333 --> 00:36:20,458 ไงคะคุณแนปคิน ทุกอย่างเรียบร้อยดี 583 00:36:20,541 --> 00:36:24,541 คุณจะทำอะไรอยู่ก็ตาม ขอแค่อย่าเปิดประตูให้พวกทวิตนะคะ 584 00:36:24,625 --> 00:36:27,583 ได้เลยบีชา อย่าเปิดประตูให้พวกทวิต 585 00:36:30,666 --> 00:36:32,958 สถานสงเคราะห์เด็กไทรเพอรอต สวัสดี 586 00:36:33,041 --> 00:36:34,416 มีอะไรให้ช่วยครับ 587 00:36:34,500 --> 00:36:35,833 พวกนั้นอยู่ไหน 588 00:36:35,916 --> 00:36:37,083 พวกนั้นไหนครับ 589 00:36:37,666 --> 00:36:39,125 คิดจะพูดให้ขำรึไง 590 00:36:39,208 --> 00:36:40,375 ไม่น่าจะใช่นะครับ 591 00:36:40,458 --> 00:36:44,250 แม่ชอบบอกว่า ผมเป็นเด็กแล้งอารมณ์ขันโดยสิ้นเชิง 592 00:36:44,750 --> 00:36:47,375 ว่าแต่ ผมเบิร์ล แนปคินครับ 593 00:36:47,458 --> 00:36:51,291 และไม่ว่าคุณจะต้องการอะไร ผมมั่นใจว่าเราเจรจากันได้ 594 00:36:51,375 --> 00:36:53,791 แบบกินเนื้ออบร้อนๆ กับชีสแบบฉีด 595 00:36:53,875 --> 00:36:55,708 แล้วนั่งคุยกันแบบผู้ใหญ่ 596 00:36:58,291 --> 00:37:01,666 บีชา เขาปล่อยให้พวกนั้นเข้ามา แล้วยังให้กินชีสด้วย 597 00:37:01,750 --> 00:37:03,666 เราจะตายกันหมดแล้ว! 598 00:37:04,541 --> 00:37:07,416 ไม่มีใครตายหรอกแฮโรลด์ แค่อย่าแตกตื่นกันก็พอ 599 00:37:07,500 --> 00:37:09,750 แต่แฮโรลด์บอกให้เราแตกตื่น 600 00:37:09,833 --> 00:37:11,833 ทูน่า แฮโรลด์ ไปเอาบล็อกมา 601 00:37:11,916 --> 00:37:14,166 คนอื่นๆ เอากล่องกระดาษกับสีเทียนมา 602 00:37:14,250 --> 00:37:15,375 ได้เลย บีชา 603 00:37:24,750 --> 00:37:26,250 มาคุจัง 604 00:37:28,833 --> 00:37:32,666 ว่าแต่คุณสองคนมีอะไรให้ผมช่วยเหรอครับ 605 00:37:32,750 --> 00:37:35,125 เด็กเวรของนายขโมยมักเกิ้ล-วั้มพ์เรามา 606 00:37:35,208 --> 00:37:37,125 ขอโทษ ใครขโมยอะไรของคุณนะ 607 00:37:37,208 --> 00:37:41,083 ก็พวกสัตว์ที่น้ำตาของมัน ใช้เป็นพลังงานให้สวนสนุกเราน่ะสิ 608 00:37:41,166 --> 00:37:44,291 เราเปิดทวิตแลนเดียไม่ได้ ถ้าไม่มีพวกมักเกิ้ล-วั้มพ์ 609 00:37:44,375 --> 00:37:47,458 ครับ คือว่าผมได้ยินที่คุณพูดออกมาจากปากนะ 610 00:37:47,541 --> 00:37:50,791 แต่ผมไม่เข้าใจเลยสักคำ 611 00:37:50,875 --> 00:37:53,583 ถ้าไม่ยอมคืนพวกมักเกิ้ล-วั้มพ์มา 612 00:37:53,666 --> 00:37:55,125 ก็ต้องจ่ายเงินให้เรา 613 00:37:55,208 --> 00:37:59,125 สัตว์พวกนั้นมีมูลค่าหนึ่งพันล้านดอลลาร์ 614 00:37:59,833 --> 00:38:02,250 ตอนนี้ผมไม่มีเงินติดตัวเลย 615 00:38:02,333 --> 00:38:04,958 ผมลงทุนไปกับอารมณ์ซะมากกว่า 616 00:38:05,041 --> 00:38:07,916 ถ้าอย่างนั้นก็ต้องยกทรัพย์สินมาให้เราแทน 617 00:38:08,000 --> 00:38:09,291 เราจะเอา… 618 00:38:10,250 --> 00:38:14,125 รองเท้า เสื้อ กางเกง แล้วก็นาฬิกา 619 00:38:14,208 --> 00:38:17,208 แต่นี่คือนาฬิกาของพ่อผมที่เสียไปแล้ว 620 00:38:17,291 --> 00:38:21,375 ถ้าเขาเสียก็เอาไปซ่อมสิ แต่นาฬิกานี่ต้องเอามาให้เรา 621 00:38:21,458 --> 00:38:22,375 เอามา 622 00:38:23,500 --> 00:38:25,708 อย่ากลับมา ไม่งั้นเราจะริบกกน.ด้วย 623 00:38:25,791 --> 00:38:27,458 อ้อ กับถุงเท้าด้วย 624 00:38:28,500 --> 00:38:31,875 โชคดีที่เมื่อเช้าตัดสินใจใส่กกน.ไว้ 625 00:38:32,458 --> 00:38:35,125 รุ้งกินน้ำกำลังกลับมา… 626 00:38:36,166 --> 00:38:38,000 บีบมาบีบกลับ ปื๊นปื๊น 627 00:38:38,083 --> 00:38:39,875 - ไปหางานทำซะ - เฮ้อ 628 00:38:40,500 --> 00:38:43,000 คุณแนปคินถูกหลอกจนหมดตูดอีกแล้ว 629 00:38:43,083 --> 00:38:47,250 ก็ใช่ไง มาเร็วทุกคน ให้ไวๆ 630 00:38:52,916 --> 00:38:54,750 โอเค 631 00:38:58,958 --> 00:39:01,166 - เร็วเข้าแฮโรลด์ - มา เร็วเข้า 632 00:39:11,958 --> 00:39:14,166 เข้าประจำที่ เดี๋ยวนี้! 633 00:39:23,791 --> 00:39:25,125 ไปสิ ไอ้ที่แสบร้อน… 634 00:39:26,416 --> 00:39:28,291 กลางอกเป็นเรื่องธรรมดา 635 00:39:28,375 --> 00:39:32,750 - โอเค พวกเด็กเวร เอาของเราคืนมา - โชคดีจังที่พวกคุณมา 636 00:39:32,833 --> 00:39:36,708 - พวกมันไปทางประตูนั้น - พวกมันเจ้าเล่ห์สุดๆ เลย 637 00:39:36,791 --> 00:39:38,833 ไปสิ มัวรออะไรอยู่ 638 00:39:57,125 --> 00:40:01,041 ต้องยอมรับ มุกนี้อย่างล้ำ 639 00:40:01,125 --> 00:40:02,291 แถมมือโปรด้วย 640 00:40:02,375 --> 00:40:03,375 โอ๊ย! 641 00:40:04,333 --> 00:40:05,666 ไม่เป็นอะไรใช่มั้ย 642 00:40:05,750 --> 00:40:07,791 เจ้าพวกตัวแสบ! 643 00:40:08,291 --> 00:40:09,791 ต้องรีบไปล็อกประตู 644 00:40:17,791 --> 00:40:20,041 ขอโทษที ผมผิดเอง 645 00:40:21,208 --> 00:40:23,083 เอาอีกแล้วไง เบิร์ลจอมซุ่มซ่าม 646 00:40:40,375 --> 00:40:43,708 ไงจ๊ะ แม่หนูน้อย 647 00:40:44,583 --> 00:40:45,791 เก่งไม่เบานี่ 648 00:40:45,875 --> 00:40:47,625 เก่งมาก 649 00:40:47,708 --> 00:40:50,583 เธอแอบซ่อนกล้อง แล้วถ่ายเราไว้จนเราถูกจับขังคุก 650 00:40:50,666 --> 00:40:52,625 แล้วก็ขมายมักเกิ้ล-วั้มพ์ของเรามา 651 00:40:52,708 --> 00:40:55,166 แล้วก็ใช้ประตูปลอมนั่นหลอกเราอีก 652 00:40:55,250 --> 00:40:59,375 สันดานเธอเหมาะจะมาเป็นทวิตจริงๆ 653 00:40:59,458 --> 00:41:00,708 งั้นเหรอ 654 00:41:00,791 --> 00:41:04,291 ใช่ เราถึงได้มีข้อเสนอสุดพิเศษให้กับเธอ 655 00:41:04,375 --> 00:41:06,375 ตรงไปตรงมา ไม่หลอกกัน 656 00:41:06,458 --> 00:41:08,583 เราจะถอยไป เห็นยัง 657 00:41:12,208 --> 00:41:14,291 อย่าได้คิดจะไว้ใจพวกนี้เชียวนะ 658 00:41:14,375 --> 00:41:15,958 ไม่หรอก ฉันเอาอยู่ 659 00:41:16,041 --> 00:41:17,041 ฉันไหว 660 00:41:19,916 --> 00:41:23,291 ว่าไง ข้อเสนอสุดพิเศษคืออะไร 661 00:41:24,208 --> 00:41:27,166 เราจะรับเธอเป็นลูกบุญกรรม 662 00:41:28,833 --> 00:41:30,708 "ลูกบุญกรรม" เหรอ 663 00:41:30,791 --> 00:41:34,625 ใช่ รับเธอเป็นลูกสาวตัวน้อย แสนน่ารักของเราไง 664 00:41:34,708 --> 00:41:37,708 ขอแค่เธอคืนพวกมักเกิ้ล-วั้มพ์มาให้เรา 665 00:41:37,791 --> 00:41:42,666 แล้วเราจะเปิดสวนสนุกด้วยกัน เป็นครอบครัวสุขสันต์ แฮปปี้เอนดิ้ง 666 00:41:44,458 --> 00:41:46,041 นั่นสิ… 667 00:41:46,125 --> 00:41:47,083 ไม่ 668 00:41:48,916 --> 00:41:52,291 นี่ เด็กอย่างเธอต้องดีใจสิที่มีคนต้องการ 669 00:41:52,375 --> 00:41:56,083 ทั้งที่ถูกโยนทิ้งไว้ที่นี่เหมือนจานข้าวบูดๆ 670 00:42:03,125 --> 00:42:06,541 ฉันไม่ได้ถูกทิ้งไว้ที่นี่ พ่อแม่ฉันกำลังจะกลับมารับฉัน 671 00:42:08,708 --> 00:42:10,791 นางยังเชื่อว่าพ่อแม่จะกลับมา 672 00:42:13,166 --> 00:42:15,583 ไม่เคยขำกลิ้งแบบนี้มาชาตินึงแล้ว 673 00:42:15,666 --> 00:42:21,125 ฟังนะ ฉันก็ถูกพ่อแม่ที่ไร้ความรับผิดชอบ ทิ้งไว้ที่คณะละครสัตว์ 674 00:42:21,208 --> 00:42:25,125 ส่วนฉันก็ถูกทิ้งไว้ที่ลานโบว์ลิ่ง 675 00:42:25,208 --> 00:42:29,333 เห็นรึยัง เธอก็เหมือนกันกับเรา 676 00:42:29,416 --> 00:42:33,000 แค่ว่าตัวเล็กกว่า และฉลาดน้อยกว่า 677 00:42:33,083 --> 00:42:36,000 ฉันจะไม่มีวันเป็นเหมือนพวกคุณ 678 00:42:36,083 --> 00:42:40,250 ฉันจะไม่ยอมคืนพวกมักเกิ้ล-วั้มพ์ให้ บ้านเด็กกำพร้านี้ก็เป็นของไทรเพอรอต 679 00:42:40,333 --> 00:42:42,958 เพราะงั้น เว้นแต่คุณจะเป็นนายกฯ หน้าเหม็น 680 00:42:43,041 --> 00:42:45,416 ฉันขอแนะนำให้ไสหัวไปซะ! 681 00:42:53,833 --> 00:42:54,666 และนี่คือ 682 00:42:54,750 --> 00:42:57,916 นักเต้นที่เก่งที่สุด ในประวัติศาสตร์ของลูมป้าแลนด์ 683 00:42:58,000 --> 00:43:00,166 แมนดี้ มักเกิ้ล-วั้มพ์ 684 00:43:05,958 --> 00:43:07,666 คืนแรกที่ได้เป็นอิสระ 685 00:43:07,750 --> 00:43:10,958 ฉันดีใจฝุดๆๆ ซะจนอยากจะ… 686 00:43:14,375 --> 00:43:15,333 ใช่แล้ว 687 00:43:17,250 --> 00:43:18,416 อะไรเนี่ย 688 00:43:18,500 --> 00:43:20,333 อ้าว มนุษย์ไม่เรืองแสงเหรอ 689 00:43:20,416 --> 00:43:23,625 ฉันหมายถึง แน่ละว่าพอถูกจับรีดน้ำตา 690 00:43:23,708 --> 00:43:26,250 ไปปั่นไฟให้สวนสนุกก็เรืองแสงไม่ออกหรอก 691 00:43:26,333 --> 00:43:28,416 แต่ปกติเธอเรืองแสงได้ใช่ไหม 692 00:43:28,500 --> 00:43:29,958 ฉันว่าฉันไม่เรืองแสงนะ 693 00:43:30,833 --> 00:43:32,583 ได้เรียนรู้สิ่งใหม่ๆ ทุกวันเนอะ 694 00:43:32,666 --> 00:43:33,958 แม่จ๋า 695 00:43:42,083 --> 00:43:44,208 เอาเลย แฮโรลด์ 696 00:43:52,666 --> 00:43:54,958 อย่าเก็บเรื่องที่พวกทวิตพูดมาใส่ใจเลย 697 00:43:55,458 --> 00:43:57,875 เธอช่วยเราออกมาจากกรงนั่นได้นะ บีชา 698 00:43:57,958 --> 00:43:58,958 เราชนะ 699 00:44:01,625 --> 00:44:02,458 เย่! 700 00:44:03,916 --> 00:44:05,583 บีชา เราเป็นอิสระแล้ว! 701 00:44:05,666 --> 00:44:09,375 มา เต้นกับฉันหน่อย เราเป็นอิสระแล้ว! 702 00:44:11,458 --> 00:44:14,916 ระหว่างที่เด็กๆ กับพวกมักเกิ้ล-วั้มพ์ กำลังฉลองกันอยู่นั้น 703 00:44:15,000 --> 00:44:17,000 พวกทวิตก็กำลังวางแผน 704 00:44:17,083 --> 00:44:19,958 กำลังประดิษฐ์กลอุบายที่ในอีกไม่กี่วันข้างหน้า 705 00:44:20,041 --> 00:44:23,250 จะส่งผลกระทบแบบเปรี้ยงปร้าง 706 00:44:23,333 --> 00:44:27,375 ต่อเมืองไทรเพอรอตและต่อตัวเอกของเรา 707 00:44:28,583 --> 00:44:30,875 ฝ่ายตรงข้ามชอบพูดว่าผมอ่อนข้อให้ผู้ร้าย 708 00:44:30,958 --> 00:44:32,666 บอกว่าผมทำเศรษฐกิจพัง 709 00:44:32,750 --> 00:44:35,375 ส่วนผมก็ว่าผมนั้นไร้คู่แข่ง 710 00:44:35,458 --> 00:44:37,083 ดังนั้นเมื่อถึงวันที่เลือกนายกฯ 711 00:44:37,166 --> 00:44:41,000 จำไว้ว่าเลือกจอห์น-จอห์น เท่ากับเลือกความสนุ้กสนุก 712 00:44:41,500 --> 00:44:46,000 แมรี่ รีบมาที่นี่เดี๋ยวนี้ เร็วเข้า 713 00:44:46,583 --> 00:44:49,458 ดูนี่สิ หน้าต่างนี่มันมองเข้าไปเห็นอีกโลกนึง 714 00:44:49,541 --> 00:44:52,833 ที่มีผู้ชายตัวจิ๋วรับไม้จากผู้ชายอีกคน 715 00:44:52,916 --> 00:44:54,416 แล้วก็ตีเจ้าลูกกลมขาวๆ นี่ 716 00:44:54,500 --> 00:44:58,500 แล้วพวกคนตัวจิ๋วที่อยู่ในโลกจิ๋วๆ นี่ก็พากันปรบมือ 717 00:44:58,583 --> 00:45:00,125 นี่ ตีได้เยี่ยมเลยเพื่อน 718 00:45:00,208 --> 00:45:01,791 นั่นกีฬาที่เขาเรียกว่ากอล์ฟ 719 00:45:01,875 --> 00:45:04,083 ใช่ แล้วนั่นก็คือทีวี คุณเอ็ม 720 00:45:04,166 --> 00:45:07,166 คุณสามารถเปลี่ยนช่องแล้วดูโน่นนี่ได้สารพัดเลย 721 00:45:08,125 --> 00:45:10,833 ขอต้อนรับสู่การโต้วาทีเพื่อการเลือกตั้งนายกฯ 722 00:45:10,916 --> 00:45:12,666 ฉันเบเวอลี่ หัวหอมค่ะ 723 00:45:12,750 --> 00:45:17,583 นอกจากนายกฯ เวย์น จอห์น จอห์น-จอห์น ที่ครั้งก่อนไร้คู่แข่ง 724 00:45:17,666 --> 00:45:20,666 ตอนนี้เรามีผู้สมัครเพิ่มมาอีกสองคนในโค้งสุดท้าย 725 00:45:20,750 --> 00:45:24,375 คุณนายครีเดนซ่า ทวิต และคุณจิม ทวิตค่ะ 726 00:45:24,458 --> 00:45:26,000 เศรษฐกิจ อาชญากรรม… 727 00:45:26,083 --> 00:45:28,916 พวกทวิตลงชิงตำแหน่งนายกเทศมนตรีเหรอ 728 00:45:30,416 --> 00:45:34,875 ฟังดูไม่ใช่เรื่องดีกับใครสักคนเลยอะ 729 00:45:52,916 --> 00:45:56,291 - อะไรเนี่ย - บางทีเวลาพ่อเครียดก็จะอ้วกมาเป็นลูกบอล 730 00:45:57,125 --> 00:45:58,666 โอเค 731 00:45:58,750 --> 00:46:01,833 ศัพท์วิทยาศาสตร์เขาเรียกว่า อ๊อกออกมาเป็นต้าวก้อนฟู 732 00:46:01,916 --> 00:46:05,166 เป็นอะไรที่จะเกิดตอนฉันเครียดๆ น่ะ 733 00:46:05,250 --> 00:46:06,333 ไม่ต้องห่วง คุณเอ็ม 734 00:46:06,416 --> 00:46:09,541 พวกผู้ใหญ่ไม่ฉลาด แต่ก็ไม่โง่จนไปโหวตให้พวกทวิตหรอก 735 00:46:09,625 --> 00:46:11,625 ขอบคุณที่มาร่วมโต้บาทากับผม 736 00:46:11,708 --> 00:46:15,125 ขอไปเข้าห้องน้ำแป๊บนึงนะบั๊บ เดี๋ยวฉันกลับมา 737 00:46:15,208 --> 00:46:17,125 ฉันจะเป็นราชาแห่งไทรเพอรอต 738 00:46:17,208 --> 00:46:20,458 เพราะงั้นฉันก็จะพูดเป็นคนแรก แล้วนายจะฟังเป็นคนสุดท้าย 739 00:46:20,541 --> 00:46:24,583 คุณทวิต คุณจะทำอะไร ถ้าได้เป็นนายกเทศมนตรีของไทรเพอรอตคะ 740 00:46:24,666 --> 00:46:28,666 ดีใจที่ถามนะ มา ฉันจะเอาแบบจ้ำบ๊ะให้ดู 741 00:46:30,125 --> 00:46:31,208 ว่าไงนะคะ 742 00:46:31,291 --> 00:46:34,375 ฉันทำแบบจ้ำบ๊ะมา เลยจะเอาให้ดู 743 00:46:34,458 --> 00:46:36,125 อย่าดีกว่าค่ะ 744 00:46:36,208 --> 00:46:38,708 ฉันมีแบบจ้ำบ๊ะมา 745 00:46:39,291 --> 00:46:41,041 - เขาเรียกแบบจำลอง - ฮะ 746 00:46:41,125 --> 00:46:43,375 "ผมมีแบบจำลองมา" 747 00:46:43,875 --> 00:46:45,333 แบบนั้นมันอุจาด 748 00:46:45,416 --> 00:46:48,541 จะไปจำลองที่ไหนก็ไปอย่ามาป่าวประกาศสิ 749 00:46:49,958 --> 00:46:52,958 อันนี้คือแบบจ้ำบ๊ะ 750 00:46:53,041 --> 00:46:56,125 ของสวนสนุกอันดับหนึ่งของโลก ทวิตแลนเดีย 751 00:46:56,625 --> 00:47:00,458 คุณทวิตน่ะชอบพูดถึงแต่แบบจ้ำบ๊ะของตัวเอง 752 00:47:00,541 --> 00:47:02,416 แต่สิ่งที่เขาจะไม่พูดถึง 753 00:47:02,500 --> 00:47:05,583 ก็คือทวิตแลนเดียจะเปิดไม่ได้ ถ้าไม่มีมักเกิ้ล-วั้มพ์ 754 00:47:05,666 --> 00:47:08,166 ที่เด็กคนนี้ขโมยไป 755 00:47:08,666 --> 00:47:11,958 ถ้าฉันเป็นนายกฯ ฉันจะเอามักเกิ้ล-วั้มพ์คืนมา 756 00:47:12,041 --> 00:47:15,750 เปลี่ยนไทรเพอรอตให้เป็น เมืองหลวงแสนสนุกของโลกอีกครั้ง 757 00:47:15,833 --> 00:47:19,958 และทำให้ทุกคนที่โหวตให้ฉันเป็นมหาเศรษฐี 758 00:47:20,625 --> 00:47:22,333 ฉันรักคุณ คุณนายทวิต 759 00:47:22,416 --> 00:47:24,458 ผมก็รักคุณด้วยคนเหมือนกัน 760 00:47:24,541 --> 00:47:26,000 ทุกคน ขอละ 761 00:47:26,083 --> 00:47:28,958 พวกคุณคิดจริงเหรอว่าเจ้ามักเกิ้ล-วั้มพ์อะไรนั่น 762 00:47:29,041 --> 00:47:31,625 จะทำให้ไทรเพอรอตเป็นเมืองแสนสนุกได้อีก 763 00:47:31,708 --> 00:47:33,583 ผมว่าไม่นะ 764 00:47:33,666 --> 00:47:34,916 ที่จริง ถ้าถามผม 765 00:47:35,000 --> 00:47:38,541 มีผู้สมัครแค่คนเดียวเท่านั้นที่รู้เรื่องความสนุ้กสนุก 766 00:47:38,625 --> 00:47:40,500 และเขาคนนั้นชื่อจอห์น-จอห์น 767 00:47:40,583 --> 00:47:45,041 งั้นทำไมผู้สมัครที่ว่า ถึงไม่กินเค้กไทรเพอรอตสักหน่อยล่ะ 768 00:47:45,666 --> 00:47:46,500 อะไรนะ 769 00:47:46,583 --> 00:47:47,458 เอามานี่ 770 00:47:47,541 --> 00:47:49,000 ฉันจะกินเค้กเอง 771 00:47:49,083 --> 00:47:52,208 จะได้พิสูจน์ว่าฉันรักเมืองนี้มากกว่าเขา 772 00:47:52,291 --> 00:47:53,708 โธ่ ขอเหอะ 773 00:47:53,791 --> 00:47:57,250 ทุกคนต่างรู้ดีว่า ผมน่ะหายใจเข้าออกเป็นไทรเพอรอต 774 00:48:00,500 --> 00:48:03,375 ไงล่ะ ผมกินแล้วเห็นมั้ย 775 00:48:04,833 --> 00:48:07,541 เยี่ยม เขากำลังกินเค้กอยู่ 776 00:48:07,625 --> 00:48:09,458 เขาต้องรักไทรเพอรอตมากแน่ๆ 777 00:48:09,541 --> 00:48:10,583 ง่ำๆ! 778 00:48:14,958 --> 00:48:16,416 ไทรเพอรอต! 779 00:48:18,791 --> 00:48:20,333 หยุดการโต้วาทีเดี๋ยวนี้ 780 00:48:20,416 --> 00:48:21,583 - นั่นใครน่ะ - นี่! 781 00:48:21,666 --> 00:48:23,708 เด็กที่ขโมยพวกมักเกิ้ล-วั้มพ์ไป 782 00:48:23,791 --> 00:48:25,708 - ยี้! - อย่าค่ะ พ่อ 783 00:48:25,791 --> 00:48:28,583 ที่จริง ฉันช่วยปล่อยพวกมักเกิ้ล-วั้มพ์ต่างหาก 784 00:48:28,666 --> 00:48:33,458 แล้วฉันจะไม่มีวัน ยอมให้พวกทวิตเอาพวกเขากลับไปเด็ดขาด 785 00:48:33,541 --> 00:48:34,666 เธอทำอะไรน่ะ 786 00:48:34,750 --> 00:48:37,833 ผมแค่นึกว่าเธอเข้าห้องน้ำนานผิดปกติ 787 00:48:39,041 --> 00:48:40,291 เห็นไหม นางยอมรับ 788 00:48:40,375 --> 00:48:42,750 นางไม่ยอมคืนพวกมักเกิ้ล-วั้มพ์ 789 00:48:42,833 --> 00:48:45,250 ก็เพราะนางไม่สนพวกคุณไง 790 00:48:46,541 --> 00:48:50,041 ตัวเองทำไทรเพอรอต ปนเปื้อนเนื้อไส้กรอก ช่างกล้าพูดนะ 791 00:48:50,708 --> 00:48:56,375 ซึ่งเราจะทำอีกแน่ ถ้ามันจะช่วยกู้เมืองอันแสนวิเศษนี้ไว้ได้ 792 00:48:56,458 --> 00:48:58,000 แต่มันฟังดูไม่เข้าท่าเลย 793 00:48:58,083 --> 00:48:59,875 แกต่างหากที่ไม่เข้าท่า 794 00:48:59,958 --> 00:49:04,666 แต่รู้ไหมอะไรที่เข้าท่า ก็โชว์สุดอลังสักเล็กน้อยไง 795 00:49:07,708 --> 00:49:08,750 อะไร… 796 00:49:08,833 --> 00:49:10,916 ถ้าเธอคืนมันกลับมา 797 00:49:11,000 --> 00:49:12,583 ร้องเพลงทำไมเนี่ย 798 00:49:12,666 --> 00:49:16,333 สวนของเราคงยังเปิดได้ 799 00:49:17,500 --> 00:49:19,750 พวกเราคงแสนแฮปปี้ 800 00:49:19,833 --> 00:49:20,916 ใช่! 801 00:49:21,000 --> 00:49:24,166 ทุกอย่างตอนนี้เหมือนโดนทำลาย 802 00:49:24,250 --> 00:49:25,583 ว่าไงนะ 803 00:49:25,666 --> 00:49:28,041 ฉันนั้นก็ไม่อยากขอพูด 804 00:49:28,125 --> 00:49:29,541 ไม่นะ เกิดอะไรขึ้น 805 00:49:29,625 --> 00:49:32,416 พวกเราให้คำมั่นกับทุกๆ คน 806 00:49:32,500 --> 00:49:33,958 แต่มันคือคำโกหก 807 00:49:34,041 --> 00:49:36,541 เป็นพันล้านดอลลาร์ 808 00:49:36,625 --> 00:49:37,833 เป็นข้อตกลงที่ดีเนอะ 809 00:49:37,916 --> 00:49:40,875 พวกเราไม่ผิด ตอนนี้มันหายไป 810 00:49:40,958 --> 00:49:41,791 ช่วยด้วย 811 00:49:41,875 --> 00:49:45,958 มันดูจะเหมือนเจอแล้วตัวปัญหา 812 00:49:46,041 --> 00:49:47,291 ตายแล้ว ตายแล้ว 813 00:49:47,375 --> 00:49:49,291 ยังไงดีนะเออ 814 00:49:49,375 --> 00:49:50,333 มันไม่จริง 815 00:49:50,416 --> 00:49:53,541 ขโมยมันโบ้ยเรา มาโทษกันได้ไง 816 00:49:53,625 --> 00:49:54,458 ใช่! 817 00:49:54,541 --> 00:49:59,125 โอ้ เมื่อปัญหา คือเธอ 818 00:49:59,208 --> 00:50:01,916 คือเธอ คือเธอ เธอ เธอ 819 00:50:02,000 --> 00:50:03,416 ผมรู้สึกไม่สบายเลย 820 00:50:03,500 --> 00:50:04,333 คือเธอ 821 00:50:04,416 --> 00:50:06,000 คือเธอ เธอ เธอ 822 00:50:06,083 --> 00:50:08,291 คือเธอ 823 00:50:08,375 --> 00:50:10,125 คือเธอ เธอ เธอ 824 00:50:10,208 --> 00:50:12,750 คือเธอ คือเธอ 825 00:50:12,833 --> 00:50:14,541 คือเธอ เธอ เธอ 826 00:50:14,625 --> 00:50:16,875 คือเธอ คือเธอ 827 00:50:16,958 --> 00:50:18,416 คือเธอ เธอ เธอ 828 00:50:18,500 --> 00:50:19,500 คือเธอ 829 00:50:19,583 --> 00:50:21,125 เราต้องการทวิตแลนเดีย 830 00:50:21,208 --> 00:50:22,875 คืนมักเกิ้ล-วั้มพ์มา 831 00:50:22,958 --> 00:50:25,041 คือเธอ คือเธอ 832 00:50:25,125 --> 00:50:26,958 คือเธอ เธอ เธอ 833 00:50:27,041 --> 00:50:29,083 คือเธอ คือเธอ 834 00:50:29,166 --> 00:50:31,666 ผมรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะ… 835 00:50:31,750 --> 00:50:33,500 คือเธอ คือเธอ 836 00:50:33,583 --> 00:50:35,250 คือเธอ เธอ เธอ 837 00:50:35,333 --> 00:50:37,208 คือเธอ คือเธอ 838 00:50:37,791 --> 00:50:39,708 คือเธอ เธอ เธอ 839 00:50:39,791 --> 00:50:40,666 คือเธอ 840 00:50:40,750 --> 00:50:45,125 เลือกจอห์น-จอห์นเท่ากับเลือกความสนุ้กสนุก 841 00:50:52,333 --> 00:50:55,666 โอ๊ย แสบ! 842 00:50:55,750 --> 00:50:57,416 (อย่าเพิ่งเปลี่ยนช่อง) 843 00:51:02,000 --> 00:51:04,208 แม่ฮะ ก้นของคุณลุงคนนั้น… 844 00:51:04,291 --> 00:51:05,166 ใช่แล้วจ้ะ 845 00:51:05,666 --> 00:51:07,500 ก้นเขาระเบิด 846 00:51:18,250 --> 00:51:19,458 แล้วต่อไปเป็นไงฮะ 847 00:51:22,291 --> 00:51:25,041 นี่จ้ะ พ่อ ดื่มหมุนไพรหน่อยนะ 848 00:51:25,125 --> 00:51:27,125 พ่อจะได้ใจร่มๆ 849 00:51:34,208 --> 00:51:37,041 บั๊บซี่ เห็นเธอบ้างยัง 850 00:51:37,125 --> 00:51:39,875 ยังเลย คุณล่ะครับเห็นมั้ย คุณนายเอ็ม 851 00:51:39,958 --> 00:51:41,166 เธออยู่นั่นไง 852 00:51:41,250 --> 00:51:42,375 บีชา 853 00:51:46,791 --> 00:51:47,791 บีชา! 854 00:51:48,625 --> 00:51:50,875 - เธอโอเครึเปล่า - ฉันสบายดี 855 00:51:50,958 --> 00:51:53,166 บีชากลับมาแล้ว เธอไม่เป็นไร 856 00:51:53,250 --> 00:51:55,916 เธอดูไม่โอเคเลย ดูสิ ตัวสั่นเชียว 857 00:51:56,000 --> 00:52:00,708 ฉันก็ยอมรับว่าหนักแหละค่ะ ที่โดนพวกทวิตกล่าวหาว่าทำลายทั้งเมือง 858 00:52:00,791 --> 00:52:03,541 แล้วก็โดนพวกผู้ใหญ่รุมร้องเพลงใส่หน้า 859 00:52:03,625 --> 00:52:06,666 แถมยังอยู่ในเหตุการณ์ ที่ก้นผู้ชายตัวโตๆ ระเบิดอีก 860 00:52:06,750 --> 00:52:08,916 แต่นอกนั้นก็ ฉัน… 861 00:52:10,375 --> 00:52:12,708 เกิดอะไรขึ้นเนี่ย เธอมีแผล 862 00:52:13,291 --> 00:52:14,791 ไม่มีอะไรหรอก ฉันสบายดี 863 00:52:14,875 --> 00:52:18,791 ขอละแม่หนู ถ้าเธอพูดว่า "ฉันสบายดี" อีกคำละก็ 864 00:52:18,875 --> 00:52:21,166 ฉันจะงับศอกเธอให้หลุดเลย 865 00:52:21,666 --> 00:52:24,583 อะไร คิดว่าฉันล้อเล่นเหรอ ดูฟันฉันซะก่อน 866 00:52:25,708 --> 00:52:27,916 มา ฉันทำแผลให้นะ 867 00:52:28,000 --> 00:52:29,500 โว้ว ทำอะไร… 868 00:52:30,250 --> 00:52:31,375 โอ๊ย ใจเย็นๆ 869 00:52:31,458 --> 00:52:34,041 น้ำลายมักเกิ้ล-วั้มพ์มีคุณสมบัติในการรักษาจ้ะ 870 00:52:49,541 --> 00:52:51,708 - เห็นไหมล่ะ - อะไรคะ 871 00:52:51,791 --> 00:52:56,041 เธอยอมให้คนอื่นช่วย โลกก็ยังหมุนอยู่เหมือนเดิม 872 00:52:56,708 --> 00:52:57,750 ขำจัง 873 00:52:58,416 --> 00:53:01,583 ทำไมเธอถึงรู้สึกว่าต้องทำทุกอย่างเองล่ะ 874 00:53:03,583 --> 00:53:06,375 ทุกคืนฉันจะตาค้างนอนไม่หลับ 875 00:53:06,458 --> 00:53:08,916 คิดแต่เรื่องที่ยังแก้ไขไม่ได้ 876 00:53:09,000 --> 00:53:12,166 ฉันยังหาคนมารับเลี้ยงบั๊บซี่ไม่ได้ ยังหยุดพวกทวิตไม่ได้ 877 00:53:12,250 --> 00:53:13,875 บีชา มันไม่ใช่หน้าที่เธอ… 878 00:53:13,958 --> 00:53:15,000 ฉันรู้ค่ะ 879 00:53:15,750 --> 00:53:20,708 แต่มันเหมือนกับว่า ถ้าฉันพิสูจน์ให้เห็นได้ว่าฉันมีค่าพอ 880 00:53:20,791 --> 00:53:22,916 แล้วบางที… 881 00:53:23,000 --> 00:53:26,833 ฉันรู้ว่ามันไม่เข้าท่า แต่ว่าบางที… 882 00:53:26,916 --> 00:53:29,708 พ่อแม่ฉันจะรู้ว่าฉันเป็นเด็กดี 883 00:53:29,791 --> 00:53:34,666 แล้วก็อาจจะรักฉันมากพอ ที่จะอยากกลับมารับฉันกลับไป 884 00:53:39,083 --> 00:53:40,875 มันงี่เง่า ฉันรู้ 885 00:53:41,583 --> 00:53:42,958 มันไม่งี่เง่าเลยจ้ะ 886 00:53:43,458 --> 00:53:46,625 เธอเคยคิดบ้างไหมว่า บางทีที่พวกเขาทิ้งเธอไว้ที่นี่ 887 00:53:46,708 --> 00:53:48,125 เพราะพวกเขารักเธอน่ะ 888 00:53:48,208 --> 00:53:51,583 และพวกเขาอาจมีเหตุผลที่ดูแลเธอไม่ได้ 889 00:53:53,583 --> 00:53:54,500 แต่ไม่ว่ายังไง 890 00:53:54,583 --> 00:53:58,000 ตอนนี้มีพวกเรามากมาย ที่รักเธอแบบไม่มีเงื่อนไขนะ 891 00:53:58,083 --> 00:54:03,666 แล้วก็พร้อมจะงับศอกเธอ ถ้าเธอคิดจะทำอะไรคนเดียวอีก 892 00:54:11,375 --> 00:54:13,708 ฉันควรไปพาเด็กๆ เข้านอนแล้ว 893 00:54:13,791 --> 00:54:18,083 วันนี้เธอเจอมาหนักแล้ว ให้ฉันจัดการให้เถอะ 894 00:54:18,875 --> 00:54:20,166 แม่กับพ่อฉัน 895 00:54:20,250 --> 00:54:23,416 มาจากเกาะมหัศจรรย์ที่เรียกว่าลูมป้าแลนด์ 896 00:54:23,500 --> 00:54:26,875 ซึ่งเป็นที่ที่รุนแรงฝุดๆ ที่สุดในโลก 897 00:54:26,958 --> 00:54:30,291 แล้วคุณยายของฉันก็ชอบร้องเพลงกล่อมเด็ก 898 00:54:30,375 --> 00:54:35,125 เกี่ยวกับพวกสัตว์ประหลาดที่กินหน้าคน แล้วก็ล้วงไส้ล้วงพุงออกมา 899 00:54:35,208 --> 00:54:37,958 เป็นเพลงที่ฉันชอบที่ฝุดๆ ที่สุดเลย 900 00:54:38,041 --> 00:54:41,000 โลกนี้แดงฉาน 901 00:54:41,083 --> 00:54:44,291 มืดมน มืดมัว 902 00:54:44,375 --> 00:54:46,750 ฟัน เขี้ยวเล็บ 903 00:54:46,833 --> 00:54:49,791 คมแหลม ชวนหัว 904 00:54:50,291 --> 00:54:52,708 เสียงคำราม 905 00:54:52,791 --> 00:54:55,791 ร้องไห้น่ากลัว 906 00:54:56,666 --> 00:54:59,250 ชีวิตนั้นขมขื่น 907 00:54:59,333 --> 00:55:02,500 สั้นเกินรู้ตัว 908 00:55:04,708 --> 00:55:08,833 แต่ ในฝันนั้นไร้ภัย 909 00:55:08,916 --> 00:55:11,916 ในฝันช่างเสรี 910 00:55:12,000 --> 00:55:14,250 ที่ที่เธอได้วางใจ 911 00:55:14,333 --> 00:55:17,708 แค่หลับตาดูสักที 912 00:55:17,791 --> 00:55:20,708 ดอกไม้อยู่เรียงทาง 913 00:55:20,791 --> 00:55:25,583 ตะวันแสนสว่าง 914 00:55:26,541 --> 00:55:32,583 ไม่ต้องกลัวแล้วเธอปลอดภัย 915 00:55:35,541 --> 00:55:38,000 ในฝันนั้นไร้ภัย 916 00:55:38,083 --> 00:55:40,875 ในฝันช่างเสรี 917 00:55:40,958 --> 00:55:44,000 ที่ที่เธอได้วางใจ 918 00:55:44,083 --> 00:55:47,000 แค่หลับตาดูสักที 919 00:55:47,083 --> 00:55:49,958 ดอกไม้อยู่เรียงราย 920 00:55:50,041 --> 00:55:55,458 ตะวันที่เฉิดฉาย 921 00:55:55,541 --> 00:56:01,416 ไม่ต้องกลัวแล้วเธอปลอดภัย 922 00:56:19,458 --> 00:56:21,375 ฉันติดอยู่ในกล่อง ออกไปไม่ได้ 923 00:56:27,916 --> 00:56:29,541 พร้อม… 924 00:56:30,416 --> 00:56:31,416 เล็ง… 925 00:56:31,500 --> 00:56:33,125 นี่ จะทำอะไรน่ะ 926 00:56:33,208 --> 00:56:34,250 ยิง! 927 00:56:36,583 --> 00:56:37,666 หยุดนะ! 928 00:56:38,375 --> 00:56:40,125 ในฐานะนายกฯ ไทรเพอรอต 929 00:56:40,208 --> 00:56:45,083 เราขอประกาศสงครามกับพวกแก และบ้านเด็กกำพ้าโง่ ๆ ของพวกแก 930 00:56:45,166 --> 00:56:47,375 คุณไม่ใช่นายกฯ ของไทรเพอรอต 931 00:56:47,458 --> 00:56:48,458 เราใช่สิ 932 00:56:48,541 --> 00:56:52,541 เวย์น จอห์น "บั้นท้ายระเบิด" จอห์น-จอห์น แพ้เลือกตั้ง 933 00:56:52,625 --> 00:56:55,375 ส่วนฉันกับคุณทวิตได้คะแนนเสียงเท่ากัน 934 00:56:55,458 --> 00:56:58,291 เมืองงี่เง่านี่เลยตั้งให้เราเป็นนายกฯ ร่วม 935 00:56:58,375 --> 00:57:03,458 หลักฐานก็คือมงกุฏของแท้ ไม่ได้ทำขึ้นเองนี่ 936 00:57:03,541 --> 00:57:06,666 กับรองเท้าแตะสีทองคู่นี้ 937 00:57:07,500 --> 00:57:10,750 ทีนี้คืนมักเกิ้ล-วั้มพ์มาให้เราบัดเดี๋ยวนี้ 938 00:57:15,666 --> 00:57:17,250 ฉันกลัวไม่ไหวแล้ว 939 00:57:18,125 --> 00:57:19,875 ไม่ต้องกลัวอะไรทั้ง… 940 00:57:20,916 --> 00:57:21,833 แมนดี้ 941 00:57:21,916 --> 00:57:22,916 ยิง! 942 00:57:23,000 --> 00:57:24,208 ขึ้นไปบนดาดฟ้า 943 00:57:24,291 --> 00:57:26,625 พวกคุณหนีทางนั้นได้ พวกนั้นจะไม่เห็น 944 00:57:26,708 --> 00:57:29,291 แล้วไง ปล่อยให้พวกเขาทำร้ายพวกเธอเหรอ 945 00:57:29,958 --> 00:57:33,375 พวกเธอช่วยพวกเราไว้ เราจะไม่มีวันทิ้งพวกเธอแน่นอน 946 00:57:34,125 --> 00:57:37,708 ฉันรู้ว่าเราเอาชนะพวกเขาได้ ถ้าเราร่วมมือกัน 947 00:57:37,791 --> 00:57:38,708 ใช่ 948 00:57:42,916 --> 00:57:45,750 บางคนช่วยมาก บางคนอาจช่วยได้น้อย แต่… 949 00:57:45,833 --> 00:57:48,833 เดี๋ยวค่ะ คุณเอ็ม คุณสร้างเจ้าสิ่งพวกนี้ได้กี่… 950 00:57:48,916 --> 00:57:50,916 ใช้คำว่า "สร้าง" นี่ถูกไหม 951 00:57:52,250 --> 00:57:55,375 หมดเวลาแล้วเจ้าหนูจอมป่วนทั้งหลาย 952 00:57:55,458 --> 00:57:58,333 เพื่อเห็นแก่ไทรเพอรอตและทวิตแลนเดีย 953 00:57:58,416 --> 00:58:00,125 ไปจับพวกมักเกิ้ล-วั้มพ์มา 954 00:58:01,666 --> 00:58:03,208 ส่งพวกมักเกิ้ล-วั้มพ์มา 955 00:58:03,291 --> 00:58:05,916 ฉันก็ต้องการพวกมักเกิ้ล-วั้มพ์ด้วยคนเหมือนกัน 956 00:58:06,000 --> 00:58:09,333 แม่คะพ่อคะ ทำแบบนี้มันไม่ดีนะคะ 957 00:58:09,416 --> 00:58:11,541 ส่งพวกมักเกิ้ล-วั้มพ์มา ฉันต้องการมัน 958 00:58:12,750 --> 00:58:16,083 พร้อม เล็ง ยิง! 959 00:58:19,875 --> 00:58:21,166 ยิง! 960 00:58:22,583 --> 00:58:23,666 - งู - แมงมุม 961 00:58:23,750 --> 00:58:24,875 - หมอฟัน - ไมม์ 962 00:58:24,958 --> 00:58:26,666 - ตัวตลกสยอง - เวอร์มิชเชิส คนิดส์ 963 00:58:26,750 --> 00:58:27,958 หมากฝรั่งติดผม 964 00:58:28,041 --> 00:58:30,125 ลืมใส่กางเกงตอนไปโรงเรียน 965 00:58:30,208 --> 00:58:33,458 ฉันแค่… ฉันแค่เครียดที่ฉันเครียดอะ 966 00:58:33,541 --> 00:58:37,958 รู้มั้ย ไอ้ที่ทำฉันเครียด ก็คือความคิดที่ว่าต้องกลับเข้ากรงนั่นอีกไง 967 00:58:43,083 --> 00:58:44,833 (ทวิต คือผู้ชนะแห่งไทรเพอรอต) 968 00:58:57,291 --> 00:58:58,375 นี่มันตัวอะ… 969 00:59:03,458 --> 00:59:05,458 ขอบคุณที่รับใช้ชาตินะ 970 00:59:26,500 --> 00:59:28,583 ไอ้ตัวพวกนี้คืออะไรเนี่ย 971 00:59:28,666 --> 00:59:31,416 กลับมานี่เดี๋ยวนี้ ใครอนุญาตให้หนีฮะ 972 00:59:31,500 --> 00:59:32,708 ไอ้พวกขี้ขลาด! 973 00:59:32,791 --> 00:59:34,458 - โป๊ะเชะ! - เยี่ยม! 974 00:59:35,041 --> 00:59:35,916 ใช่ 975 00:59:36,000 --> 00:59:37,000 บีชา 976 00:59:37,083 --> 00:59:38,208 มีอะไร บั๊บ 977 00:59:43,000 --> 00:59:44,708 คุณแนปคิน กันไว้ค่ะ 978 00:59:45,541 --> 00:59:47,416 หลีกไป แครปคิน 979 00:59:47,500 --> 00:59:50,875 เรารู้ว่าพวกมักเกิ้ล-วั้มพ์ของเราอยู่ที่นี่ ให้เราเข้าไปซะ 980 00:59:50,958 --> 00:59:52,250 ให้คุณเข้าไปเหรอ 981 00:59:54,166 --> 00:59:55,000 ไม่อะ 982 00:59:56,750 --> 00:59:59,333 วันนี้เราจะไม่ทำแบบวันนั้น 983 01:00:16,083 --> 01:00:19,041 ถ้าคิดจะเข้าไปในบ้านเด็กกำพร้านี่ 984 01:00:19,125 --> 01:00:21,625 ถ้าฉันอยู่ก็อย่าหวัง 985 01:00:21,708 --> 01:00:25,375 สาเหตุหลักๆ ก็เพราะแกเอานาฬิกาฉันไป แต่จะอะไรก็แล้วแต่ 986 01:00:25,458 --> 01:00:28,916 ถ้าฉันอยู่ก็อย่าหวัง 987 01:00:34,541 --> 01:00:35,791 เรื่องนี้ยังไม่จบ 988 01:00:35,875 --> 01:00:37,666 เหรอ แต่ฉันว่าจบแล้ว 989 01:00:40,875 --> 01:00:42,166 เราจะกลับมา 990 01:00:43,125 --> 01:00:45,625 แนปคินซะอย่าง ชนะใส 991 01:00:46,541 --> 01:00:48,166 โห คุณแนปคิน 992 01:00:50,833 --> 01:00:52,583 คุณแนปคิน 993 01:00:52,666 --> 01:00:55,375 คุณเลียนิ้วเท้าคางคกหวานเหรอครับ 994 01:00:56,208 --> 01:00:58,000 สงสัยจะใช่นะ 995 01:00:58,083 --> 01:01:00,875 ไม่เคยมีคางคกที่ไหนพูดกับฉันมาก่อน 996 01:01:00,958 --> 01:01:03,333 พอได้ยินเขาพูด ก็รู้สึกว่าน่าสนใจดี 997 01:01:03,416 --> 01:01:05,458 ก็เลยเลียนิ้วเท้าเขาไป 998 01:01:05,541 --> 01:01:08,791 แล้วพอเลียปุ๊บ ฉันก็รู้สึกโมโหเดือดขึ้นมาทันที 999 01:01:08,875 --> 01:01:11,666 - และทรงพลัง - แบบตรงกันข้ามกับตัวคุณน่ะเหรอ 1000 01:01:11,750 --> 01:01:14,000 ฉันว่าสรุปแบบนั้นแหละ ใช่เลย 1001 01:01:14,083 --> 01:01:15,250 ก็เข้าใจได้นะ 1002 01:01:15,333 --> 01:01:17,416 ก็นี่มันคางคกผู้กลับด้านจากลูมป้าแลนด์ 1003 01:01:19,083 --> 01:01:21,125 ค่ำคืนนี้ ไตรเพอรอตวุ่นวายไม่หยุด 1004 01:01:21,208 --> 01:01:24,000 เมื่ออดีตนายกฯ เวย์น จอห์น จอห์น-จอห์น 1005 01:01:24,083 --> 01:01:27,625 ฟื้นตัวจากการผ่าตัดเปลี่ยนก้นฉุกเฉิน 1006 01:01:27,708 --> 01:01:31,041 ขณะเดียวกัน สองนายกฯ คนใหม่ ครีเดนซ่า กับ จิม ทวิต 1007 01:01:31,125 --> 01:01:34,791 ประกาศสงครามกับเด็กกำพร้าในพื้นที่และพ่ายแพ้ 1008 01:01:35,500 --> 01:01:39,583 ซึ่งเด็กๆ เหล่านี้ชนะศึกได้ ก็ต้องขอบคุณเด็กกำพร้าผู้กล้าหาญคนหนึ่ง 1009 01:01:39,666 --> 01:01:40,833 บีชา บัลติ 1010 01:01:40,916 --> 01:01:43,416 ฉันคือผู้ดูแลคุ้มครองครอบครัวมักเกิ้ล-วั้มพ์ 1011 01:01:43,500 --> 01:01:45,041 ตราบใดที่ยังมีฉันอยู่ 1012 01:01:45,125 --> 01:01:47,541 พวกทวิตจะไม่มีวันได้เหยียบบ้านเด็กกำพร้า 1013 01:01:47,625 --> 01:01:50,916 และทวิตแลนเดียจะไม่มีวันได้เปิด 1014 01:01:55,375 --> 01:01:58,208 นังเด็กเวรนี่กำลังทำลายชีวิตเรา 1015 01:02:03,583 --> 01:02:05,958 นี่แกกำลังทำบ้าอะไรอยู่ตรงนั้นฮะ 1016 01:02:06,041 --> 01:02:08,000 เล่นกับแบบจ้ำบ๊ะฉันอยู่ไง 1017 01:02:08,083 --> 01:02:11,083 แกคิดว่าเอาหน้าไปแนบจ้ำบ๊ะแก 1018 01:02:11,166 --> 01:02:13,750 แล้วจะทำให้มักเกิ้ล-วั้มพ์กลับมาเองงั้นเรอะ 1019 01:02:13,833 --> 01:02:15,791 แกรู้นี่ว่านังเด็กนี่เป็นยังไง 1020 01:02:15,875 --> 01:02:17,708 ยัยนั่นมันหัวแหลมอย่างกับตูดลิง 1021 01:02:17,791 --> 01:02:20,500 นางไม่มีวันยอมให้เราเข้าบ้านเด็กกำพร้าแน่ 1022 01:02:20,583 --> 01:02:23,791 โถ ยัยแก่นังเหี่ยวไร้ปัญญาน่าสงสาร 1023 01:02:23,875 --> 01:02:27,375 ใครบอกว่าเราจะเข้าไปกันล่ะ 1024 01:02:36,291 --> 01:02:40,708 พอแล้วบีชา หยุดเก็บขยะได้แล้ว ทุกคนเข้านอนกันหมดแล้วนะ 1025 01:02:40,791 --> 01:02:43,250 ฉันไม่เหนื่อยเลยสักนิด จริงๆ นะ 1026 01:02:43,333 --> 01:02:45,500 งั้นฉันขอเฝ้ายามรอบแรกก็แล้วกัน 1027 01:02:45,583 --> 01:02:49,666 ก็ได้ แต่ถ้ายังอยากมีข้อศอกอยู่กับตัว ก็พูดตามฉัน 1028 01:02:49,750 --> 01:02:52,583 "ถ้าเห็นพวกทวิต ฉันจะส่งสัญญาณเตือนทันที 1029 01:02:52,666 --> 01:02:56,041 และไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ฉันจะไม่ลุยคนเดียว" 1030 01:02:56,125 --> 01:02:58,000 ฉันจะไม่ลุยคนเดียว 1031 01:02:58,083 --> 01:03:02,458 และฉันสัญญาๆๆ ว่าจะส่งสัญญาณเตือนถ้าเห็นพวกเขา 1032 01:03:02,541 --> 01:03:03,708 หัวใจของฉันคือประตู 1033 01:03:03,791 --> 01:03:07,083 และความรักของฉัน ก็จะเข้าสู่โลกผ่านประตูหัวใจบานนั้น 1034 01:03:08,500 --> 01:03:09,458 แบบ… อะไรนะ 1035 01:03:09,541 --> 01:03:12,291 อ้อ เธอต้องพูดประโยคเมื่อกี้ตามฉันด้วย 1036 01:03:12,375 --> 01:03:14,041 ฉันว่าฉันโอเคนะ 1037 01:03:14,125 --> 01:03:16,166 โอเค งั้นเอาแบบนี้ก็ได้ 1038 01:03:16,250 --> 01:03:19,083 ประตูหัวใจของฉันจะเปิดรับ 1039 01:03:19,166 --> 01:03:21,708 ความรักจากผู้อื่นอยู่เสมอ 1040 01:03:24,916 --> 01:03:27,916 ประตูหัวใจของฉันจะเปิดรับ ความรักจากผู้อื่นอยู่เสมอ 1041 01:03:28,000 --> 01:03:30,166 เพราะฉันคู่ควรที่จะได้รับความรัก 1042 01:03:41,375 --> 01:03:45,083 เพราะฉันคู่ควรที่จะได้รับความรัก 1043 01:04:03,541 --> 01:04:05,875 (หมายเลขส่วนตัว) 1044 01:04:06,583 --> 01:04:09,375 - ฮัลโหล - บีชา เธอต้องไม่เชื่อแน่ 1045 01:04:09,458 --> 01:04:11,583 คุณแนปคินเหรอ คุณอยู่ไหนคะ 1046 01:04:11,666 --> 01:04:13,166 ฉันอยู่กับพ่อแม่เธอ 1047 01:04:14,416 --> 01:04:16,833 - อะไรนะ - ใช่ พวกเขาเห็นเธอในข่าว 1048 01:04:16,916 --> 01:04:18,875 พวกเขาอยากเจอเธอมาก 1049 01:04:19,791 --> 01:04:21,416 ตอนนี้ฉันอยู่กับพวกเขา 1050 01:04:21,500 --> 01:04:24,375 ที่ตรงลานโบว์ลิ่งบนถนนไทรพ์เครสต์ 1051 01:04:25,750 --> 01:04:28,583 พวกเขาดูเป็นคนดีจริงๆ บีชา 1052 01:04:29,333 --> 01:04:30,333 จริงๆ นะ 1053 01:04:36,208 --> 01:04:38,208 อย่านะบีชา อย่าไป! 1054 01:04:38,291 --> 01:04:40,125 มันเป็นกลลวง ใช่ไหมฮะ 1055 01:04:40,208 --> 01:04:42,333 แม่บอกผมทีว่าเธอไม่ได้หลงกล 1056 01:04:42,833 --> 01:04:44,500 แม่บอกแบบนั้นไม่ได้จ้ะ 1057 01:04:44,583 --> 01:04:49,250 จำไว้นะ เวลาที่เราอยากให้อะไรเป็นจริงมากๆ… 1058 01:04:49,333 --> 01:04:52,166 มันก็ง่ายมากที่จะโน้มน้าวตัวเองให้เชื่อว่ามันจริง 1059 01:04:53,000 --> 01:04:54,291 ถึงแม้มันจะไม่จริง 1060 01:04:56,208 --> 01:04:58,750 แม่คะพ่อคะ หนูมาแล้ว 1061 01:04:59,416 --> 01:05:01,416 หนูนึกไม่ถึงเลยว่าพ่อแม่จะกลับมา 1062 01:05:05,166 --> 01:05:07,000 (ไทรพ์เอ็นโบวล์) 1063 01:05:07,083 --> 01:05:10,708 หนูนึก… ไม่ถึงเลย ว่าพ่อแม่จะกลับมา 1064 01:05:13,375 --> 01:05:15,125 พวกเขาจะไม่กลับมาอีกแล้ว 1065 01:05:25,333 --> 01:05:27,500 นึกไม่ถึงเลยว่านางจะหลงกลจริงๆ 1066 01:05:27,583 --> 01:05:29,750 เครื่องเปลี่ยนเสียง 30,000… 1067 01:05:29,833 --> 01:05:31,291 หลอกสำเร็จอีกแล้ว 1068 01:05:31,375 --> 01:05:34,416 นึกแล้วว่าแค่ได้ยินเสียง ของเจ้าแนปคินสมองถั่วเขียว 1069 01:05:34,500 --> 01:05:36,416 พูดอะไรไปเธอก็จะเชื่อ 1070 01:05:36,500 --> 01:05:39,708 แล้วก็จริง 1071 01:05:39,791 --> 01:05:42,625 ทีนี้เราก็ไปเอามักเกิ้ล-วั้มพ์เราคืนกัน 1072 01:05:52,208 --> 01:05:54,250 ไม่นะ 1073 01:06:10,000 --> 01:06:10,833 (กาวเหนียวหนึบ) 1074 01:06:22,000 --> 01:06:23,166 เกิดอะไรขึ้นเนี่ย 1075 01:06:23,250 --> 01:06:26,166 แผ่นดินไหวเหรอ บีชาอยู่ไหน 1076 01:06:26,250 --> 01:06:27,708 เร็วเข้า พวกบ้องตื้น 1077 01:06:27,791 --> 01:06:32,833 มารวมตัวกัน ไม่ต้องใช้สมอง ต่อให้เป็นภูเขาเราก็ย้ายได้ 1078 01:06:32,916 --> 01:06:35,875 ออกแรงหน่อย ฮุยเลฮุย 1079 01:06:35,958 --> 01:06:37,750 ฮุยเลฮุย! 1080 01:06:38,791 --> 01:06:40,208 ฮุยเลฮุย! 1081 01:06:44,458 --> 01:06:45,625 ฮุย! 1082 01:06:45,708 --> 01:06:47,083 ฮุยเลฮุย! 1083 01:06:50,750 --> 01:06:52,041 มันติดกาวไว้ 1084 01:06:53,041 --> 01:06:55,166 ตรงนี้ก็ด้วย เราติดกับแล้ว 1085 01:06:58,833 --> 01:07:00,750 ฮุยเลฮุย! 1086 01:07:05,791 --> 01:07:06,708 แม่จ๋า! 1087 01:07:09,291 --> 01:07:10,500 ช่วยด้วย! 1088 01:07:20,708 --> 01:07:22,666 ฮุยเลฮุย! 1089 01:07:33,958 --> 01:07:35,875 นี่ รอผมด้วย! 1090 01:07:45,708 --> 01:07:48,125 ป้ายหน้า ทวิตแลนเดีย! 1091 01:07:55,000 --> 01:07:57,208 ไม่นะ 1092 01:07:57,291 --> 01:07:59,208 เกิดอะไรขึ้น ได้ไง 1093 01:08:00,916 --> 01:08:03,083 คุณนายเอ็ม บั๊บซี่ 1094 01:08:04,500 --> 01:08:06,708 คุณแนปคิน มีใครอยู่ไหม 1095 01:08:12,000 --> 01:08:13,083 ฉันทำอะไรลงไป 1096 01:08:14,375 --> 01:08:15,875 ฉันทำอะไรลงไป 1097 01:08:15,958 --> 01:08:18,250 หลงเชื่อเข้าไปได้ยังไง ยัยโง่ 1098 01:08:18,333 --> 01:08:20,125 โง่ที่สุด 1099 01:08:20,833 --> 01:08:23,875 ฉันเกลียดพวกทวิต เกลียดที่สุดเลย! 1100 01:08:30,208 --> 01:08:32,416 เกิดอะไรขึ้น ทำไมถึง… 1101 01:08:35,625 --> 01:08:37,416 พวกทวิตขโมยบ้านเด็กกำพร้าไป 1102 01:08:37,500 --> 01:08:41,500 ฉันพยายามจะหยุดพวกเขา แต่มีผู้หญิงใส่รองเท้าบู๊ตผ้ายีนส์เตะฉัน 1103 01:08:41,583 --> 01:08:43,166 ไม่มีชะงักเลยด้วยซ้ำ 1104 01:08:43,250 --> 01:08:45,458 ฉันพยายามเกาะรองเท้าบู๊ตนั่นไว้ 1105 01:08:45,541 --> 01:08:47,916 เธอสลัดฉันทีนึง พยายามจะกระทืบฉัน 1106 01:08:48,000 --> 01:08:49,416 ขายหน้าเป็นที่สุด 1107 01:08:50,166 --> 01:08:52,291 ฉันโดนรองเท้าบู๊ตผ้ายีนส์เตะใส่ 1108 01:08:52,375 --> 01:08:54,416 ทั้งหมดนี่เป็นความผิดของฉัน 1109 01:08:54,500 --> 01:08:58,208 ฉันควรจะเฝ้ายามไว้แท้ๆ แต่ดันทิ้งทุกคนไปเพราะ… 1110 01:08:59,083 --> 01:09:00,458 ฉันนี่โคตรโง่เลย 1111 01:09:00,541 --> 01:09:03,250 คิดได้ไงว่าพ่อแม่จะกลับมาหาฉันจริงๆ 1112 01:09:05,208 --> 01:09:06,708 ลิ้นนายทำไมถึง… 1113 01:09:08,333 --> 01:09:11,041 เธอคงแอบเลียนิ้วเท้าฉันตอนฉันไม่รู้ตัวแน่ๆ 1114 01:09:11,125 --> 01:09:13,791 ถึงได้พูดอะไรกลับตาลปัตรแบบนี้ 1115 01:09:13,875 --> 01:09:17,125 ตั้งสติหน่อยแม่หนู ครอบครัวเธอต้องการเธอนะ 1116 01:09:17,208 --> 01:09:18,541 ครอบครัวอะไร 1117 01:09:18,625 --> 01:09:20,833 เห็นๆ อยู่ว่าฉันไม่มีครอบครัว… 1118 01:09:22,583 --> 01:09:23,833 เดี๋ยวก่อนนะ 1119 01:09:23,916 --> 01:09:26,541 ถ้าไม่มีครอบครัว งั้นเธอเรียกบั๊บซี่ว่าเป็นอะไร 1120 01:09:26,625 --> 01:09:29,583 หรือพวกมักเกิ้ล-วั้มพ์ หรือฉัน 1121 01:09:29,666 --> 01:09:33,000 กับผู้ชายหัวล้านที่ใส่กางเกงเอวสูง 1122 01:09:33,083 --> 01:09:35,083 ที่ชอบพูดถึงแม่บ่อยๆ นั่นอีกคนล่ะ 1123 01:09:36,583 --> 01:09:38,458 ฉันเรียกเขาว่าคุณแนปคิน 1124 01:09:38,541 --> 01:09:41,208 เธอเรียกเขาว่าคุณแนปคิน 1125 01:09:41,791 --> 01:09:45,416 สำหรับฉันแล้ว ครอบครัว ไม่ใช่แค่คนที่มีสายเลือดเดียวกัน 1126 01:09:45,500 --> 01:09:49,125 แต่คือคนที่เราห่วงใย และเขาก็ห่วงใยเราตอบ 1127 01:09:49,625 --> 01:09:53,458 คนที่ปฏิบัติต่อเราด้วยความรัก ความเมตตา และความกรุณาปรานี 1128 01:09:55,250 --> 01:09:56,458 นายพูดถูก 1129 01:09:57,041 --> 01:09:58,791 พวกทวิตทำร้ายครอบครัวเรา 1130 01:09:58,875 --> 01:10:01,416 งั้นก็ถึงเวลาที่เราจะทำร้ายพวกนั้นคืนบ้างแล้ว 1131 01:10:02,833 --> 01:10:05,291 ลูกพันธุ์ผสมความมันส์และเร้าใจ 1132 01:10:05,375 --> 01:10:08,166 ที่นี่เรียกว่าทวิตแลนเดีย 1133 01:10:08,250 --> 01:10:10,125 ขอต้อนรับ พวกบ้องตื้นทั้งหลาย 1134 01:10:10,208 --> 01:10:13,041 สู่การเปิดตัวครั้งยิ่งใหญ่ซะที ของทวิตแลนเดีย 1135 01:10:13,125 --> 01:10:16,583 เรากลับมาอย่างยิ่งใหญ่และไฉไลกว่าเดิม 1136 01:10:17,375 --> 01:10:18,875 ยิ่งใหญ่มากขึ้นไป 1137 01:10:18,958 --> 01:10:22,416 ตอนนี้ทุกคนสามารถใช้เวลายามค่ำคืน และใช้เงินทั้งหมดที่มี 1138 01:10:22,500 --> 01:10:25,458 ไปกับโรงแรมทวิตแลนเดีย โรงแรมและสปาสุดหรู 1139 01:10:25,541 --> 01:10:29,333 และหลังเสร็จจากชิมพายนกสูตรเด็ดของฉันแล้ว 1140 01:10:29,416 --> 01:10:32,916 เชิญใช้ผ้าเช็ดปาก ของอภินันทนาการของเราได้ตามสบาย 1141 01:10:33,000 --> 01:10:33,916 ให้ตายสิ 1142 01:10:34,000 --> 01:10:36,250 ที่สำคัญที่สุด ต้องขอบคุณทุกคน 1143 01:10:36,333 --> 01:10:39,000 มักเกิ้ล-วั้มพ์ของเรากลับมาแล้ว 1144 01:10:39,083 --> 01:10:41,625 ลูกพันธุ์ผสมความมันส์และเร้าใจ 1145 01:10:41,708 --> 01:10:44,416 ที่นี่เรียกว่าทวิตแลนเดีย 1146 01:10:44,500 --> 01:10:46,666 ลูกพันธุ์ผสมความมันส์และเร้าใจ 1147 01:10:46,750 --> 01:10:51,333 ที่นี่เรียกว่าทวิตแลนเดีย 1148 01:10:51,416 --> 01:10:52,750 ฮอร์วิส ดังเกิล 1149 01:10:52,833 --> 01:10:57,791 เพื่อนๆ ทั้งหลาย ทวิตแลนเดีย คือสวนสนุกที่เน้นครอบครัวต้องมาก่อน 1150 01:10:57,875 --> 01:11:02,208 เราจึงอยากแนะนำคนที่พิเศษมากให้ทุกคนได้รู้จัก 1151 01:11:02,291 --> 01:11:06,125 ลูกชายตัวน้อยสุดที่รักของเรา เด็กชายแก้มก้น ทวิต 1152 01:11:13,166 --> 01:11:15,708 สวัสดี ผมชื่อบั๊บซี่ ทวิต… 1153 01:11:15,791 --> 01:11:17,083 แก้มก้น 1154 01:11:17,166 --> 01:11:20,166 ผมชื่อ… แก้มก้น ทวิต 1155 01:11:20,250 --> 01:11:23,541 และสิ่งที่ผมอยากได้มาตลอดก็คือครอบครัว 1156 01:11:23,625 --> 01:11:28,333 และตอนนี้ผมก็มีแล้ว เพราะปู่กับย่าทวิตรับอุปการะผม 1157 01:11:28,416 --> 01:11:31,333 กับพี่น้องของผมทุกคนด้วย 1158 01:11:33,458 --> 01:11:35,000 ใช่แล้ว ทุกคน 1159 01:11:35,083 --> 01:11:39,083 เรารับเด็กที่บ้านเด็กกำพ้า เป็นลูกบุญกรรมไว้ทั้งหมด 1160 01:11:39,166 --> 01:11:44,958 เพื่อจัดมหกรรมเพลง และระบำรำฟ้อนครอบครัวทวิตให้แก่ทุกคน 1161 01:11:56,083 --> 01:11:57,500 โอ้ จิม 1162 01:11:57,583 --> 01:12:00,000 ความฝันของเรากำลังจะเป็นจริงแล้ว 1163 01:12:00,083 --> 01:12:01,583 นั่นสิ ยัยแก่ 1164 01:12:01,666 --> 01:12:04,625 ไม่มีอะไรจะมาทำลายช่วงเวลานี้ของเราได้ 1165 01:12:44,500 --> 01:12:45,416 บั๊บส์ 1166 01:12:47,291 --> 01:12:49,458 ฉันขอโทษที่ทิ้งเธอไว้นะ 1167 01:12:49,541 --> 01:12:51,583 นี่ จับนังเด็กนั่น… 1168 01:12:52,666 --> 01:12:55,041 ฉันจะได้โอบกอดเธอด้วยความอ่อนโยน 1169 01:12:55,125 --> 01:12:57,833 ช่างเป็นเด็กที่น่ารักซะจริงๆ 1170 01:12:57,916 --> 01:12:58,833 เดี๋ยว หยุดก่อน 1171 01:12:58,916 --> 01:13:02,625 อย่าแหย่เคราสิ มันจั๊กกะเดียมอะ 1172 01:13:04,166 --> 01:13:05,875 กำลังหานี่อยู่เหรอ 1173 01:13:07,000 --> 01:13:08,625 ช่างจิตใจดีเสียเหลือเกิน 1174 01:13:08,708 --> 01:13:11,541 ฉันว่าเธออยากจะ ปล่อยพวกมักเกิ้ล-วั้มพ์แหละ จิม 1175 01:13:12,708 --> 01:13:14,375 ฉันก็ว่างั้นแหละ 1176 01:13:14,458 --> 01:13:16,000 มันเป็นสิ่งที่ควรทำนี่นา 1177 01:13:16,958 --> 01:13:19,333 ไปเถอะ พวกสัตว์น้อยแสนล้ำค่า 1178 01:13:19,416 --> 01:13:20,541 ไปสู่อิสระซะสิ 1179 01:13:20,625 --> 01:13:22,000 ขอบคุณมาก 1180 01:13:22,083 --> 01:13:25,541 การเป็นคนดีนี่มันรู้สึกดีจริงๆ เนอะ ว่ามั้ยเจมส์ 1181 01:13:25,625 --> 01:13:29,041 รู้สึกดีจุง เหมือนลมที่พัดมาตอนหน้าร้อน 1182 01:13:35,125 --> 01:13:39,333 พวกเขาบอกเองไม่ใช่เหรอ ว่าจะช่วยเมืองนี้ต้องใช้มักเกิ้ล-วั้มพ์น่ะ 1183 01:13:40,250 --> 01:13:42,916 เร็วเข้า ทุกคนรีบไป ให้ไว 1184 01:13:44,166 --> 01:13:46,375 ฉันเริ่มชอบเครานี่แล้วแฮะ 1185 01:13:46,458 --> 01:13:48,541 ตั้งสติหน่อยแฮโรลด์ 1186 01:13:49,791 --> 01:13:52,041 หยุด เรายังไปไม่ได้ 1187 01:13:52,625 --> 01:13:54,750 บีชา จะทำอะไรน่ะ 1188 01:13:55,333 --> 01:13:58,708 เราหนีออกมาได้แล้ว ไม่มีอะไรต้องทำอีกแล้วนี่ 1189 01:13:58,791 --> 01:14:00,208 คุณคิดผิดค่ะ คุณนายเอ็ม 1190 01:14:00,291 --> 01:14:02,583 ฤทธิ์ของนิ้วเท้าคางคกหวานจะสลายไป 1191 01:14:02,666 --> 01:14:04,833 แล้วพวกทวิตก็จะกลับไปร้ายกาจอีก 1192 01:14:05,416 --> 01:14:07,250 คุณรู้ดีกว่าใครนี่ว่าพวกเขา 1193 01:14:07,333 --> 01:14:09,791 จะคอยตามล่าครอบครัวคุณไม่หยุดหย่อน 1194 01:14:09,875 --> 01:14:11,708 และทำร้ายผู้คน ซ้ำแล้วซ้ำเล่า 1195 01:14:11,791 --> 01:14:13,666 มันจะไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง 1196 01:14:13,750 --> 01:14:17,166 เราต้องให้พวกเขาเจอกรรมตามสนองซะบ้าง 1197 01:14:17,250 --> 01:14:19,541 ด้วยเล่ห์กลที่จะยุติกลอุบายทั้งหมด 1198 01:14:20,250 --> 01:14:22,166 แต่ฉันทำคนเดียวไม่ได้ 1199 01:14:23,166 --> 01:14:24,541 ใครจะร่วมกับฉันบ้าง 1200 01:14:31,083 --> 01:14:32,791 ขอโทษนะคะ สองนายาฯ ทวิต 1201 01:14:32,875 --> 01:14:36,541 แต่คุณบอกว่าถ้าเราจ่ายเงินคุณพันเหรียญ เมืองไทรเพอรอตจะรอด 1202 01:14:36,625 --> 01:14:38,708 และเราจะได้เป็นมหาเศรษฐี 1203 01:14:38,791 --> 01:14:42,541 อ๋อ เรื่องเป็นมหาเศรษฐี กับที่แกล้งทำเป็นแคร์เมืองนี้น่ะเหรอ 1204 01:14:44,875 --> 01:14:46,250 นั่นมันโกหกทั้งเพ 1205 01:14:46,333 --> 01:14:50,000 เราเอาเงินที่ทุกคนให้มา ไปซื้อหนวดปลอมกับพลุหมดแล้ว 1206 01:14:50,083 --> 01:14:53,541 ให้ตายสิ พวกคุณให้ความหวังพวกเราเองนะ 1207 01:14:53,625 --> 01:14:55,958 ส่วนพวกคุณก็ให้ทุกอย่างที่เราฝันไว้ 1208 01:14:56,041 --> 01:14:59,791 แต่พอคิดดูว่าเราได้มันมา ด้วยการโกหก โกง และทำร้ายพวกคุณ 1209 01:14:59,875 --> 01:15:02,625 ฉันไม่ชอบเลยที่ตัวเองกลายมาเป็นแบบนี้ 1210 01:15:02,708 --> 01:15:04,791 ฉันละอายตัวเองเหลือเกิน 1211 01:15:04,875 --> 01:15:07,208 ฉันก็ไม่ชอบเลยที่ตัวเองกลายมาเป็นแบบนี้ 1212 01:15:07,291 --> 01:15:09,208 ฉันขอโทษจริงๆ 1213 01:15:11,458 --> 01:15:14,250 - แค่ขอโทษมันไม่พอหรอกนะ - ไม่มีทาง 1214 01:15:14,333 --> 01:15:16,708 ฉันเพิ่งวางเงินดาวน์ซื้อมาริมบาใหม่ไปนะ 1215 01:15:16,791 --> 01:15:18,958 คุณโกหกเรา 1216 01:15:19,041 --> 01:15:20,458 เราอุตส่าห์เชื่อใจคุณ 1217 01:15:20,541 --> 01:15:24,458 โธ่ จิม พวกเราเอาทุกอย่างไปจากคนเหล่านี้ 1218 01:15:24,541 --> 01:15:26,541 มีทางเดียวที่จะไถ่โทษได้ 1219 01:15:26,625 --> 01:15:29,750 ต้องพรากทุกอย่างไปจากตัวเราบ้าง 1220 01:15:29,833 --> 01:15:32,208 เพื่อนๆ เราได้ยินที่ทุกคนพูดแล้ว 1221 01:15:32,291 --> 01:15:33,708 เรามีทางออกแล้ว 1222 01:15:34,458 --> 01:15:36,583 เราจะระเบิดทวิตแลนเดีย 1223 01:15:36,666 --> 01:15:37,833 พวกเขาพูดว่าไงนะ 1224 01:15:37,916 --> 01:15:39,500 ระเบิดอะไรนะ 1225 01:15:39,583 --> 01:15:41,250 นี่จะระเบิดสวนสนุกเหรอ 1226 01:15:41,333 --> 01:15:43,625 หมายถึงตรงที่เรายืนอยู่นี่น่ะเหรอ 1227 01:15:43,708 --> 01:15:44,875 คนพวกนี้บ้าไปแล้ว 1228 01:15:55,833 --> 01:15:59,666 รู้ไหม ฉันเริ่มคิดแล้วว่า เราน่าจะฟังลูกสาวเรานะ 1229 01:15:59,750 --> 01:16:03,666 แทนที่จะฟังคนแปลกหน้าสองคน ที่เราเห็นโดนจับในข่าว 1230 01:16:03,750 --> 01:16:06,875 ฉันก็คิดแบบนั้นด้วยคนเหมือนกัน 1231 01:16:17,500 --> 01:16:20,875 ฉันชอบดอกไม้ไฟจัง เจมส์ 1232 01:16:33,333 --> 01:16:35,500 เกิดอะไรขึ้นกับสวนสนุกของเรา 1233 01:16:35,583 --> 01:16:37,083 ฉันก็ไม่รู้เลย 1234 01:16:37,625 --> 01:16:39,416 แต่ฉันมั่นใจว่าเป็นความผิดแก 1235 01:16:39,500 --> 01:16:42,500 พวกมักเกิ้ล-วั้มพ์ของเราอยู่ไหนเนี่ย 1236 01:16:43,666 --> 01:16:45,166 (ทางออก) 1237 01:16:45,250 --> 01:16:46,875 เจ้าตัวเมียอยู่นั่นไง 1238 01:16:46,958 --> 01:16:47,958 ไปจับมา 1239 01:16:53,750 --> 01:16:56,500 พวกทวิตมาแล้ว! 1240 01:16:56,583 --> 01:17:00,208 เร็วเข้า เทกาวเหนียวหนึบลงพื้นอีก ใช่ ตรงนั้นเลย 1241 01:17:00,291 --> 01:17:01,666 ไม่เอาน่า 1242 01:17:01,750 --> 01:17:05,333 เราก็แค่อยากจับพวกแกขังไว้ในกรงตลอดชีวิต 1243 01:17:05,416 --> 01:17:06,708 แล้วก็อาจจะกินพวกแก 1244 01:17:06,791 --> 01:17:09,583 เจ้าอสุรกายน้อยนั่นกำลังวิ่งเข้าไปในบ้านเรา 1245 01:17:09,666 --> 01:17:11,291 งั้นก็เร็วเข้าสิ 1246 01:17:16,833 --> 01:17:18,000 รีบเข้าไปเร็ว 1247 01:17:25,958 --> 01:17:27,125 มันเข้าไปในนั้น 1248 01:17:30,250 --> 01:17:32,500 นี่มันอะไรเนี่ย 1249 01:17:44,041 --> 01:17:46,666 เกิดอะไรขึ้น ทำไมพื้นอยู่ข้างบน 1250 01:17:47,291 --> 01:17:48,500 เรากลับหัวอยู่ 1251 01:17:48,583 --> 01:17:50,375 เราต้องกลับหัวอยู่แน่ๆ 1252 01:17:50,458 --> 01:17:53,750 พวกเรายืนอยู่บนเพดาน กำลังเงยมองพื้นอยู่ 1253 01:17:58,125 --> 01:18:00,708 ช่วยด้วย ฉันเริ่มรู้สึกเวียนหัวแล้ว 1254 01:18:00,791 --> 01:18:02,708 ฉันไม่ชอบเลย ไม่ชอบซักนิดเดียว 1255 01:18:02,791 --> 01:18:06,541 เลือดฉันไหลลงหัวแล้ว ฉันรู้สึกเหมือนกำลังจะตาย 1256 01:18:06,625 --> 01:18:08,666 จะต้องทำยัง… โอ้ คิดออกแล้ว 1257 01:18:08,750 --> 01:18:10,333 เราต้องยืนด้วยหัว 1258 01:18:10,416 --> 01:18:11,625 แกพูดว่าไงนะ 1259 01:18:11,708 --> 01:18:14,625 ถ้ายืนด้วยหัว เราก็จะกลับมาอยู่ถูกทิศถูกทาง 1260 01:18:19,250 --> 01:18:20,208 ดีขึ้นนะ 1261 01:18:23,750 --> 01:18:24,875 หัวฉันติด 1262 01:18:25,666 --> 01:18:28,250 นี่มันกาวเหนียวหนึบนี่ 1263 01:18:46,208 --> 01:18:47,833 เราถูกหลอก 1264 01:18:47,916 --> 01:18:50,708 เจ้าพวกเด็กบ้าโสโครก 1265 01:18:50,791 --> 01:18:52,708 รีบปล่อยเราลงเดี๋ยวนี้ ไม่งั้น… 1266 01:18:52,791 --> 01:18:55,625 ไม่งั้นอะไร จะจับเรายัดไส้พายเหรอ 1267 01:18:56,750 --> 01:18:58,083 ไม่มีทางหรอก 1268 01:18:58,583 --> 01:19:02,000 คุณจะไม่ได้ทำพายอีก เพราะคุณจะไม่มีวันได้เป็นอิสระ 1269 01:19:02,083 --> 01:19:05,541 โลกที่ไม่มีคุณมาเพ่นพ่าน ก็โหดร้ายและเกลียดชังกันมากพอแล้ว 1270 01:19:06,541 --> 01:19:10,916 เชื่อเถอะ โลกจะน่าอยู่ขึ้นเยอะเลย ถ้าไม่มีพวกคุณอยู่ 1271 01:19:24,083 --> 01:19:25,291 พอสักที 1272 01:19:25,375 --> 01:19:28,916 ใครก็ได้ช่วยที มีอีกามาจิกหน้าผมอยู่ 1273 01:19:29,000 --> 01:19:31,375 ช่วยด้วย ผมปวดปัสสาวะแล้ว 1274 01:19:31,458 --> 01:19:33,291 ล่มจมไปกับพวกทวิตซะ 1275 01:19:33,375 --> 01:19:34,416 ช่วยด้วย! 1276 01:19:40,708 --> 01:19:42,541 เอานี่ไปซะ ไอ้เจ้ากระต่ายบ้า 1277 01:19:46,041 --> 01:19:49,708 แล้วคิดว่าพวกทวิตจะเป็นยังไงต่อไปเหรอ 1278 01:19:50,208 --> 01:19:51,458 ใครสนล่ะ 1279 01:19:52,833 --> 01:19:54,708 ฉันรู้ว่าจะเป็นยังไง 1280 01:19:57,041 --> 01:20:01,458 พวกเขาจะเป็นโรคตัวหดสั้นไง 1281 01:20:01,541 --> 01:20:04,916 นั่นแหละที่จะเป็นถ้ายืนขาชี้ฟ้านานๆ 1282 01:20:05,000 --> 01:20:08,541 ตอนแรกหัวพวกเขาก็จะหดเข้าไปในคอ 1283 01:20:09,875 --> 01:20:11,041 ตัวฉันจะหดแล้ว 1284 01:20:11,125 --> 01:20:15,083 ใครก็ได้ช่วยฉันที ฉันกำลังเป็นโรคตัวหดสั้น 1285 01:20:16,416 --> 01:20:19,625 แล้วคอก็หดเข้าไปในลำตัว 1286 01:20:21,291 --> 01:20:25,208 แล้วลำตัวก็จะหดเข้าไปในขา 1287 01:20:25,291 --> 01:20:28,625 แล้วขาก็จะหดเข้าไปในเท้า 1288 01:20:28,708 --> 01:20:31,791 จนกระทั่งโลกนี้จะไม่หลงเหลือ 1289 01:20:31,875 --> 01:20:33,750 คุณและคุณนายทวิตอีก 1290 01:20:41,000 --> 01:20:44,041 คิดว่ามันจะเกิดขึ้นแบบนั้นจริงๆ เหรอบั๊บซี่ 1291 01:20:44,625 --> 01:20:45,875 หวังว่างั้นนะ 1292 01:20:45,958 --> 01:20:50,041 คิดว่ายังไงคะคุณนายเอ็ม คิดว่าพวกเขาจะละลายเป็นกองน้ำเหนียวๆ ไหม 1293 01:20:51,791 --> 01:20:53,416 ขอโทษค่ะ ว่าไงนะคะ 1294 01:21:16,041 --> 01:21:18,583 ฉันฟังที่มักเกิ้ล-วั้มพ์พูดไม่เข้าใจละ บีชา 1295 01:21:18,666 --> 01:21:19,708 เธอล่ะ 1296 01:21:21,791 --> 01:21:22,750 คุณนายเอ็ม 1297 01:21:24,541 --> 01:21:25,833 เกิดอะไรขึ้นเนี่ย 1298 01:21:25,916 --> 01:21:29,666 ทำไมฉันถึงฟังคุณไม่ออกล่ะ 1299 01:21:31,833 --> 01:21:35,208 ได้โปรด ไม่นะ ฉันต้องการคุณ 1300 01:21:45,250 --> 01:21:50,083 เช่นเดียวกับที่เด็กที่มีเมตตา จะฟังภาษาสัตว์ออก 1301 01:21:50,166 --> 01:21:52,541 เด็กที่ไม่เมตตาจะฟังไม่ออก 1302 01:21:53,875 --> 01:21:55,666 ง่ายๆ แค่นั้น 1303 01:22:02,250 --> 01:22:05,208 แกเอาสิ่งดีๆ ทั้งหมดไป 1304 01:22:06,458 --> 01:22:09,041 ส่วนแกก็เป็นคนที่แย่ที่สุดที่ฉันเคยเจอ 1305 01:22:11,000 --> 01:22:16,750 เกลียดเธอมันง่ายเพราะเธอมันเลว 1306 01:23:05,791 --> 01:23:08,541 พวกหนอนเน่ากระจิ๊บกระจ้อยพวกนี้มาทำอะไรที่นี่ 1307 01:23:10,166 --> 01:23:15,166 พวกเรารู้สึกแย่พอมาคิดว่า คุณต้องเป็นโรคตัวหดสั้นแล้วก็แบบ 1308 01:23:15,250 --> 01:23:16,666 ตายอย่างน่าสยดสยองน่ะ 1309 01:23:16,750 --> 01:23:18,291 เราเลยกลับมาช่วยคุณ 1310 01:23:19,416 --> 01:23:20,291 จริงเหรอ 1311 01:23:21,500 --> 01:23:22,750 ก็จริงไง 1312 01:23:24,333 --> 01:23:25,500 การเกลียดใครมัน… 1313 01:23:26,791 --> 01:23:27,791 ง่ายมาก 1314 01:23:28,541 --> 01:23:30,833 คุณเกลียดฉัน ฉันเกลียดคุณ 1315 01:23:30,916 --> 01:23:32,958 แล้วเราก็เป็นศัตรูกันไปตลอดชีวิต 1316 01:23:33,041 --> 01:23:38,708 แล้วฉันก็ไม่ต้องไปคิดว่าพวกคุณก็เป็นมนุษย์ 1317 01:23:38,791 --> 01:23:42,541 ไม่ต้องมาสงสัยว่า คุณต้องผ่านความทุกข์อะไรมาบ้าง 1318 01:23:42,625 --> 01:23:44,375 ถึงได้กลายเป็นคนใจร้ายแบบนี้ 1319 01:23:45,166 --> 01:23:48,291 หรือนึกภาพว่าพ่อแม่ฉัน ต้องเจอกับอะไรถึงต้องทิ้งฉัน 1320 01:23:50,500 --> 01:23:51,583 การเกลียดมันง่าย 1321 01:23:51,666 --> 01:23:53,958 แต่มันจะกัดกินเราจากข้างใน 1322 01:23:54,041 --> 01:23:57,458 จนเหลือแค่คนใจแคบ ขี้โมโหคนหนึ่ง 1323 01:23:58,000 --> 01:24:00,541 ฉันไม่อยากอยู่ในโลกที่ซึ่งความเกลียดชังชนะ 1324 01:24:01,125 --> 01:24:04,041 ก็เลยใช่แล้ว ฉันยกโทษให้คุณ 1325 01:24:04,541 --> 01:24:05,541 คุณเป็นอิสระแล้ว 1326 01:24:11,041 --> 01:24:12,541 ขอบใจนะ 1327 01:24:13,541 --> 01:24:15,208 ใช่ ขอบใจ 1328 01:24:18,666 --> 01:24:21,666 แล้วทีนี้ก็มานี่เลย ฉันจะจับพวกแกไปอบเป็นพาย 1329 01:24:21,750 --> 01:24:24,708 กลับมานี่เลย เจ้าพวกหัวไชเท้า 1330 01:24:24,791 --> 01:24:26,000 ฉันหิวแล้ว 1331 01:24:40,166 --> 01:24:42,333 - ไม่นะ - กลัวอยู่เชียวว่าจะเป็นแบบนี้ 1332 01:24:42,416 --> 01:24:43,750 แต่มันก็คุ้มที่จะลองนี่ 1333 01:24:52,583 --> 01:24:54,166 เก่งมากเลย ครอบครัวเรา 1334 01:25:01,500 --> 01:25:03,333 เรื่องจบแบบนี้เหรอฮะ 1335 01:25:03,416 --> 01:25:05,125 ยังหรอก 1336 01:25:11,458 --> 01:25:13,625 ลาก่อน คุณและคุณนายทวิต 1337 01:25:13,708 --> 01:25:16,583 เราจะเอาบ้านเด็กกำพร้าของเราคืนละ 1338 01:25:20,750 --> 01:25:23,250 - คาดไม่ถึงเลย - ใช่จ้ะ 1339 01:25:23,333 --> 01:25:28,000 และหลังจากคุณแนปคิน เอาบ้านเด็กกำพร้าไปคืนที่แล้ว 1340 01:25:28,083 --> 01:25:31,000 มักเกิ้ล-วั้มพ์ก็ขายสูตรน้ำตาของพวกเขา 1341 01:25:31,083 --> 01:25:33,833 ให้กับบริษัทข้ามชาติ 1342 01:25:34,333 --> 01:25:38,916 ซึ่งเอาน้ำตานั้นไปช่วยให้โลก ไม่ต้องพึ่งพาพลังงานฟอสซิลอีกต่อไป 1343 01:25:39,458 --> 01:25:43,416 และด้วยเงินก้อนโตที่ได้มา พวกมักเกิ้ล-วั้มพ์ซื้อบ้านเด็กกำพร้าไว้ 1344 01:25:43,500 --> 01:25:47,250 รับเลี้ยงบีชา บั๊บซี แล้วก็เด็กกำพร้าทุกคนเป็นลูก 1345 01:25:47,333 --> 01:25:50,958 และจ้างคุณแนปคินเป็นพี่เลี้ยงเด็กพาร์ตไทม์ 1346 01:25:51,458 --> 01:25:56,291 ส่วนบีชา ก็ได้รับความดีความชอบ ว่าเป็นคนที่ช่วยกู้เมืองไทรเพอรอตจากพวกทวิต 1347 01:25:56,375 --> 01:26:00,958 และด้วยไอเดียของเธอ ที่ให้เอาต้าวก้อนฟูไปเติมในทะเลสาบไทรพ์ 1348 01:26:01,041 --> 01:26:05,666 ไทรเพอรอตจึงกลายเป็น เมืองหลวงแสนสนุกของโลกอีกครั้ง 1349 01:26:06,208 --> 01:26:08,500 แล้วทุกคนก็อยู่อย่างมีความสุขตลอดไป 1350 01:26:08,583 --> 01:26:10,000 อะไรแบบนั้นแหละจ้ะ 1351 01:26:11,208 --> 01:26:12,500 ทีนี้ก็นอนได้แล้ว 1352 01:26:12,583 --> 01:26:16,208 อย่างน้อยก็บอกผมหน่อยสิ ว่าพวกทวิตเป็นยังไง 1353 01:26:17,583 --> 01:26:18,875 ก็ได้ 1354 01:26:18,958 --> 01:26:21,958 ลูกคงคิดว่าพวกทวิตน่าจะได้บทเรียนไปแล้วละสิ 1355 01:26:22,041 --> 01:26:24,916 แต่แค่ได้บทเรียนมันยังไม่พอหรอก 1356 01:26:25,000 --> 01:26:31,166 ลูกจะต้องอยากเปลี่ยน แล้วก็ลงมือเปลี่ยนด้วย 1357 01:26:31,250 --> 01:26:35,500 ซึ่งก็เป็นสิ่งที่พวกทวิตไม่คิดจะทำเลยนั่นแหละ 1358 01:26:35,583 --> 01:26:38,541 นี่เป็นวิธีเดียวที่จะกำจัดผลข้างเคียง 1359 01:26:38,625 --> 01:26:41,375 ของโรคตัวหดสั้นจ้ะ นางฟ้าของฉัน 1360 01:26:41,458 --> 01:26:43,500 รู้สึกถึงแรงดึงรึยัง 1361 01:26:43,583 --> 01:26:46,291 รู้สึกสิ มันดึงจนตัวแทบขาดแล้วเนี่ย 1362 01:26:46,375 --> 01:26:48,583 ดี แปลว่ามันได้ผล 1363 01:26:48,666 --> 01:26:51,083 แน่ใจนะว่ามัดเท้าฉันไว้แน่นหนาดีแล้ว 1364 01:26:51,166 --> 01:26:55,041 เพราะถ้าเชือกที่ข้อเท้าหลุดละก็ ฉันได้บ๊ายบายแน่ 1365 01:26:55,125 --> 01:26:57,333 แรงดึงนี่พาฉันไปถึงดวงจันทร์ได้เลย 1366 01:26:57,416 --> 01:26:59,333 คิดได้ไง สยองจัง 1367 01:26:59,416 --> 01:27:03,041 เราคงไม่อยากให้เกิดเรื่องแบบนั้นหรอกเนอะ 1368 01:27:03,125 --> 01:27:04,083 ใช่มะ 1369 01:27:07,291 --> 01:27:11,500 ฉันจะเอาคืนแกแน่ ไอ้เจ้าหมีขนดก 1370 01:27:28,416 --> 01:27:30,041 เราเป็นอิสระแล้วแม่ 1371 01:27:30,666 --> 01:27:32,916 เราไม่ต้องอยู่ในเคราแล้ว 1372 01:28:23,541 --> 01:28:25,833 (ไทรเพอรอต ยี่ห้อเครื่องสำออยอันดับหนึ่ง) 1373 01:28:25,916 --> 01:28:27,375 (นำแสดงโดย) 1374 01:28:27,458 --> 01:28:29,000 (ยังไม่ตาย) 1375 01:28:29,083 --> 01:28:31,958 (กาวเหนียวหนึบ แค่ 300 ดอลลาร์เอ๊ง) 1376 01:29:58,916 --> 01:30:04,333 (ท่องเที่ยวเมืองนีนาห์ วิสคอนซิน) 1377 01:31:16,541 --> 01:31:17,583 ไม่นะ! 1378 01:31:27,333 --> 01:31:28,416 อะไรน่ะ 1379 01:31:32,333 --> 01:31:35,125 เราอยู่ที่ไหนเนี่ย 1380 01:31:37,833 --> 01:31:39,375 เหมือนจะเป็น… 1381 01:31:40,291 --> 01:31:41,791 ลูมป้าแลนด์ 1382 01:31:44,041 --> 01:31:46,791 ฉันไม่ชอบเลย ไม่เลยสักนิด 1383 01:31:52,583 --> 01:31:54,291 กะแล้วว่าต้องจบแบบนี้ 1384 01:31:54,375 --> 01:31:57,291 - เป็นความผิดแก - ความผิดแกต่างหาก เจ้าขี้ด้วง 1385 01:37:52,250 --> 01:37:54,916 คำบรรยายโดย วราภรณ์ วราสภานนท์ 1386 01:37:55,000 --> 01:37:56,500 มีแฮมสุขใจ 1387 01:37:58,250 --> 01:38:00,500 กินข้าวเย็น มีแฮมสุขใจ 1388 01:38:01,083 --> 01:38:02,625 มีแฮมสุขใจ