1
00:01:07,650 --> 00:01:11,530
คาร์นิวัล โรว์
2
00:01:33,760 --> 00:01:35,880
เผาเดอะโรว์
3
00:01:46,730 --> 00:01:48,880
ดูเหมือนเราไปเตะรังแตนเข้าแล้ว
4
00:01:49,080 --> 00:01:50,610
นั่นแหละที่คิดไว้
5
00:01:51,230 --> 00:01:52,400
ให้พวกเขาแตกตื่น
6
00:01:53,480 --> 00:01:54,690
ทำไมถึงล่อพวกเขามาที่นี่
7
00:01:55,900 --> 00:01:57,150
ไปหาคำตอบกันเถอะ
8
00:02:10,790 --> 00:02:14,590
ฉันพลาดได้ไง
พวกมันหลอกใช้เรามาตั้งนาน
9
00:02:22,260 --> 00:02:23,850
วินเยตต์ เราต้องไปแล้ว
10
00:02:30,150 --> 00:02:31,960
ไฟโล ไฟโล กลับมา
11
00:02:32,160 --> 00:02:35,340
ทำตามแผน โอกาสเดียวที่จะฆ่ามันอยู่ที่นั่น
12
00:02:35,540 --> 00:02:38,260
เดอะโรว์เป็นการเบี่ยงเบนความสนใจ
พวกมันจะสังหารทั้งสภา
13
00:02:38,460 --> 00:02:41,100
ช่างสภาแม่งเหอะ ช่างหัวพวกนิวดอว์น
14
00:02:41,300 --> 00:02:44,600
ฉันห่วงทัวร์มาลีน
เราต่างรู้ว่าสปาราสตามล่าเธอ
15
00:02:44,800 --> 00:02:46,870
เธอรู้ เธอเห็นด้วยกับฉัน
16
00:02:47,450 --> 00:02:48,790
เราต้องหยุดมัน
17
00:02:49,330 --> 00:02:53,170
เธอห่วงผู้คนมากเกินไป นายเองก็รู้
18
00:02:53,590 --> 00:02:57,660
นายถึงขอให้เธอล่อมันมาที่นี่
ตั้งแต่แรกใช่ไหม
19
00:02:57,860 --> 00:02:59,340
- ใช่ไหม
- นายพูดถูก
20
00:03:00,680 --> 00:03:02,470
ความผิดฉันเองที่เธอตกอยู่ในอันตราย
21
00:03:03,510 --> 00:03:06,310
ฉันขอโทษ นายอยากให้ฉันทำอะไร
22
00:03:14,230 --> 00:03:15,230
ทัวร์มาลีน
23
00:03:19,490 --> 00:03:20,490
ทัวร์มาลีน
24
00:03:23,530 --> 00:03:25,120
ไฟโลพูดถูก เขาต้องไป
25
00:03:26,240 --> 00:03:27,330
ใช่ คือ...
26
00:03:28,330 --> 00:03:30,330
แผนยังคงได้ผลถึงแม้จะไม่มีเขา
27
00:03:31,420 --> 00:03:32,710
ตอนที่เริ่มยิง
28
00:03:34,710 --> 00:03:37,250
ปืนกลจัดการอสูรนั่นอยู่
29
00:03:38,920 --> 00:03:40,340
- ฉันอยากให้คุณไปซะ
- ใช่
30
00:03:41,220 --> 00:03:44,350
ผมไม่ยอมปล่อยให้คุณ
สู้กับสปาราสตามลำพังหรอก
31
00:03:45,260 --> 00:03:47,060
คุณไม่ใช่ผู้พิทักษ์ฉันนะ
32
00:03:48,640 --> 00:03:50,630
ระหว่างเราไม่มีอะไรทั้งนั้น
33
00:03:50,830 --> 00:03:55,190
ใช่ ผมรู้ คุณกับวินเยตต์
แต่ผมเป็นคนที่ยังยืนอยู่ตรงนี้
34
00:03:55,940 --> 00:03:59,090
แล้วถ้าคุณบาดเจ็บและกลายร่าง
เป็นมนุษย์หมาป่าล่ะ ฉันจะทำยังไง
35
00:03:59,290 --> 00:04:00,320
คุณก็หยุดผมไง
36
00:04:00,780 --> 00:04:02,150
เหมือนที่คุณทำคราวที่แล้ว
37
00:04:02,530 --> 00:04:04,620
ฉันสู้สัตว์ประหลาดทีเดียวสองตัวไม่ไหว
38
00:04:07,580 --> 00:04:09,120
คุณเห็นผมเป็นแบบนั้นสินะ
39
00:04:10,750 --> 00:04:12,580
ฉันจะปลอดภัยกว่าถ้าไม่มีคุณ
40
00:04:16,290 --> 00:04:19,000
ฉันยังพูดไม่ชัดเจนอีกรึไง ไปซะ
41
00:04:21,590 --> 00:04:22,590
ไป
42
00:04:47,950 --> 00:04:50,660
ท่านสุภาพบุรุษ
มันเป็นเซอร์ไพรส์ที่ไม่น่ายินดีนัก
43
00:04:51,450 --> 00:04:55,190
แต่เพราะอิโมเจน สเปิร์นโรส
เป็นพลเมืองชาวเบิร์ก
44
00:04:55,390 --> 00:04:58,570
รัฐบาลของเราจึงจำเป็นต้องมารวมตัวกัน
45
00:04:58,770 --> 00:05:01,490
ผมเกรงว่าการประชุมคราวนี้
อาจจะช้าไปสักหน่อย
46
00:05:01,690 --> 00:05:05,790
สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรมาจากทั่วทั้งเมือง
และจุดตรวจกำลังเกิดความวุ่นวาย
47
00:05:05,980 --> 00:05:08,620
ผมเข้าใจความจำเป็นที่ต้องเพิ่ม
กำลังการรักษาความปลอดภัย
48
00:05:08,820 --> 00:05:11,750
คุณมิลเวอร์ที พวกแพกต์จะสนใจ
เรื่องที่รัฐบาลของคุณ
49
00:05:11,950 --> 00:05:14,060
รวมตัวกันเพื่อรับฟังศัตรูของเราไหม
50
00:05:14,600 --> 00:05:17,770
ผมขอยืนยัน ท่านเอกอัครราชทูต
นี่ก็แค่ระเบียบการทางกฎหมายเท่านั้น
51
00:05:18,360 --> 00:05:21,050
พวกนั้นฉลาดแกมโกงนะ
ที่ใช้กฎหมายของคุณมาเล่นงานคุณเอง
52
00:05:21,250 --> 00:05:22,230
ประมาณนั้น
53
00:05:22,900 --> 00:05:25,050
และทันทีที่นิวดอว์นพูดจบ
54
00:05:25,250 --> 00:05:28,740
แน่นอนว่าพวกคุณจะได้ขึ้นเวทีต่อ
เชิญทางนี้ครับ
55
00:05:30,530 --> 00:05:32,270
ขออภัยด้วย คุณมิลเวอร์ที
56
00:05:32,470 --> 00:05:35,730
นี่แปลว่าเราต้องรออยู่ข้างนอก
ตอนที่นิวดอว์นพูดอยู่งั้นเหรอ
57
00:05:35,930 --> 00:05:38,900
ผมคงไม่ยอมให้เอาน้ำมันไปราดกองไฟ
โดยให้ท่านนั่งตรงนั้นแน่
58
00:05:39,100 --> 00:05:40,400
ท่านเอกอัครราชทูต ผมขออนุญาต
59
00:05:40,600 --> 00:05:43,610
ไม่ว่าพวกกบฏนิวดอว์นวางแผน
จะให้อะไรกับพันธมิตรของเราก็ตาม
60
00:05:43,810 --> 00:05:46,470
เราก็ควรที่จะอยู่ใกล้ๆ พวกนั้นเพื่อรับฟัง
61
00:05:47,010 --> 00:05:48,950
ไม่เช่นนั้น
เราจะตอบโต้ด้วยความจริงได้ยังไง
62
00:05:49,150 --> 00:05:51,410
ผู้พันเวียร์พูดถูก มันคงจะน่ารังเกียจน่าดู
63
00:05:51,610 --> 00:05:54,850
- เราต้องยืนกรานที่จะอยู่ด้วย
- ผมเข้าใจ เอางี้ครับ...
64
00:05:56,100 --> 00:05:58,380
ผมจะแจ้งสมาชิกคนอื่นตามคำขอของท่าน
65
00:05:58,580 --> 00:06:00,690
และผมจะวิ่งเต้นในนามของท่านด้วย
66
00:06:03,400 --> 00:06:05,570
ในขณะเดียวกัน
67
00:06:06,240 --> 00:06:08,740
เชิญทำตัวตามสบายได้เลยครับ
68
00:06:14,540 --> 00:06:18,000
สบายเท่าที่สถานการณ์จะเป็นใจ
69
00:06:22,880 --> 00:06:26,550
ท่านเอกอัครราชทูตแพกต์ผู้ทรงเกียรติ
70
00:06:27,670 --> 00:06:29,430
ชนชั้นกลางโง่ๆ ที่พล่ามไปเรื่อย
71
00:06:29,970 --> 00:06:31,800
ลูกพี่ลูกน้องของกษัตริย์
72
00:06:32,550 --> 00:06:36,350
สงสัยจังเลยว่าเสื้อผ้าอาภรณ์หรูหรา
จะเป็นยังไงถ้ามันเน่าอยู่กลางทุ่ง
73
00:06:40,980 --> 00:06:42,940
อย่ามาคาดหวังความเห็นใจ
74
00:06:43,610 --> 00:06:45,530
คุณหลอกผมเป็นครั้งที่สองไม่ได้หรอก
75
00:06:46,070 --> 00:06:47,900
นายตัดเขาของอะเกรอัส
76
00:06:50,070 --> 00:06:52,600
นายเอาแต่พูดจาสวยหรูว่า
ต่อสู้กับการถูกกดขี่
77
00:06:52,800 --> 00:06:54,490
แต่ตัดเขาฟอนงั้นเหรอ
78
00:06:57,200 --> 00:06:58,500
สุนทรพจน์ของคุณ
79
00:07:08,050 --> 00:07:09,930
ฉันจะรู้ได้ไงว่านายจะไม่ทำร้ายอะเกรอัส
80
00:07:11,680 --> 00:07:12,890
คุณไม่รู้หรอก
81
00:07:35,410 --> 00:07:37,120
ดูสิ่งที่พวกนั้นทำกับเขาสิ
82
00:07:39,290 --> 00:07:40,620
เขาต่อต้านเรา
83
00:07:47,340 --> 00:07:50,830
ต้องขอบคุณการกระทำที่กล้าหาญ
ของสหายเราเมื่อคืน
84
00:07:51,020 --> 00:07:52,370
ฝูงชนจะมารวมตัว
85
00:07:52,570 --> 00:07:54,700
ขออนุญาตแนะนำอะไรสักนิด
86
00:07:54,900 --> 00:07:57,220
จับพวกนั้นให้สปาราสกิน
87
00:08:00,640 --> 00:08:04,480
- โชคร้ายที่เขาต้องไปสู้ที่อื่น
- อะไรนะ
88
00:08:06,270 --> 00:08:08,130
สปาราสจะไม่มาเดอะโรว์งั้นเหรอ
89
00:08:08,330 --> 00:08:10,180
ถูกต้อง เขาไม่มา
90
00:08:10,380 --> 00:08:11,320
เวร
91
00:08:12,110 --> 00:08:14,930
คุณอาจจะเคยพูดแล้วว่า
เราอาจต้องสู้โดยไม่มีเขา
92
00:08:15,130 --> 00:08:16,990
เรามีทุกอย่างที่เราต้องการแล้ว สหาย
93
00:08:17,490 --> 00:08:19,480
อาวุธในมือเรา
94
00:08:19,680 --> 00:08:21,520
ความกล้าหาญในหัวใจเรา
95
00:08:21,720 --> 00:08:24,460
และความสนใจของพวกเบิร์ก
96
00:08:25,630 --> 00:08:26,920
แล้วตอนนี้จะเกิดอะไรขึ้น
97
00:08:29,880 --> 00:08:32,620
ฝูงชนจะมารวมตัวกัน
มากเกินที่ตำรวจจะต้านไหว
98
00:08:32,820 --> 00:08:34,930
และฝ่าเข้ามาในเดอะโรว์
99
00:08:36,970 --> 00:08:40,140
แต่เราจะหยุดพวกเขาได้ยังไง
พวกนั้นมีเยอะมาก
100
00:08:42,180 --> 00:08:44,340
เราไม่ต้องหยุดพวกเขา
101
00:08:44,540 --> 00:08:45,980
เราจะปล่อยให้พวกเขาเข้ามา
102
00:08:47,150 --> 00:08:49,520
ไม่มีการต่อต้าน
103
00:08:50,400 --> 00:08:52,570
จนกว่าพวกเขาจะมาถึงตรงนี้
104
00:08:53,320 --> 00:08:55,820
ที่ที่เราจะเริ่มยิงและฆ่าพวกนั้นไม่ให้เหลือ
105
00:08:57,700 --> 00:09:00,620
ถ้าพวกเขามาได้ไกลขนาดนั้น
เดอะโรว์คงถูกทำลายทิ้งแน่
106
00:09:01,620 --> 00:09:05,570
ถ้าอยากเอาชนะศัตรู
เราก็ต้องเต็มใจ
107
00:09:05,770 --> 00:09:08,380
เสียสละครั้งใหญ่กว่า
108
00:09:08,920 --> 00:09:13,220
ฟังนะ จะได้ผลกว่าถ้ามาที่จัตุรัสโอเบรอน
109
00:09:14,380 --> 00:09:16,260
แผนของคุณ อย่างที่คุณว่า
110
00:09:16,970 --> 00:09:20,350
มีที่ให้ซ่อนเยอะกว่า
มีจุดกำบังให้เรายิงได้มากกว่า
111
00:09:20,930 --> 00:09:23,060
เราจัดการพวกนั้นได้จากทุกด้าน
112
00:09:24,350 --> 00:09:27,400
มันจะได้ผลก็ต่อเมื่อฝูงชนไปทางนั้น
113
00:09:28,150 --> 00:09:30,510
พวกข้างนอกนั่นไม่ได้มาหาคุณหรอก
114
00:09:30,710 --> 00:09:33,530
พวกนั้นมาตามล่าคนที่ระเบิดเพื่อนพวกเขา
115
00:09:35,360 --> 00:09:36,820
ว่ามาสิ สหาย
116
00:09:38,910 --> 00:09:40,990
พวกนั้นจะมาตรงนั้นเหมือนที่คุณว่า
117
00:09:41,830 --> 00:09:43,500
จากนั้นฉันจะแสดงตัว
118
00:09:44,370 --> 00:09:47,000
ให้พวกนั้นไล่ตามฉันเข้ามาในกับดักของคุณ
119
00:09:48,540 --> 00:09:52,170
ถ้าใช้แผนนี้
ชัยชนะของเราจะขึ้นอยู่กับเธอนะ
120
00:09:52,750 --> 00:09:55,840
ถ้าเธอพลาด
หรือคนพวกนั้นจับตัวเธอได้...
121
00:09:57,180 --> 00:09:58,760
พวกนั้นจะมาตามล่าผมด้วย
122
00:10:04,310 --> 00:10:05,430
ผมจะไปกับเธอเอง
123
00:10:07,730 --> 00:10:09,940
เราจะล่อไอ้สารเลวพวกนั้นให้มาหาคุณ
124
00:10:33,090 --> 00:10:34,550
ไม่ทราบว่าจะไปไหน คริตช์
125
00:10:48,600 --> 00:10:49,810
- ไม่นะ
- ดึงขึ้น
126
00:10:50,270 --> 00:10:51,190
เดี๋ยว
127
00:10:54,320 --> 00:10:56,360
ถ้าเจอเบอร์วิกก็ฝากทักทายด้วยนะ
128
00:10:57,440 --> 00:10:58,600
ดึงขึ้นเลยหนุ่มๆ
129
00:10:58,800 --> 00:11:00,740
เร็วเข้า ดึงมันขึ้น
130
00:11:03,030 --> 00:11:04,690
ดึงขึ้น เอาเลย
131
00:11:04,880 --> 00:11:07,080
ถึงเวลาแล้ว สารวัตร
132
00:11:12,580 --> 00:11:15,210
ในที่สุดก็ถึงเวลาแล้ว
133
00:11:45,370 --> 00:11:48,020
ฉันจะทำ เพื่ออะเกรอัส
134
00:11:48,220 --> 00:11:51,540
ฉันจะอ่านสุนทรพจน์ของนาย ทุกคำ
แต่ใครเป็นคนเขียนล่ะ
135
00:11:51,920 --> 00:11:55,650
นักการทูตที่เก่งที่สุดของเรา
ตรากตรำร่างมันขึ้นทั้งวันทั้งคืน
136
00:11:55,850 --> 00:11:58,740
พวกนั้นไม่รู้วิธีพูดกับรัฐสภาของเบิร์กเลย
137
00:11:58,940 --> 00:12:00,490
มันต้องมีระเบียบพิธี
138
00:12:00,690 --> 00:12:04,290
นี่จะทำให้เราถูกเขี่ยทิ้ง
ก่อนจะมีหวังเรื่องสนธิสัญญาสันติภาพซะอีก
139
00:12:04,490 --> 00:12:07,580
คุณรู้ดีสุดนี่ ถ้าอยากใช้คำพูดตัวเองก็ได้เลย
140
00:12:07,780 --> 00:12:09,270
คำพูดฉันเองเหรอ
141
00:12:12,310 --> 00:12:14,100
นี่มันเรื่องคอขาดบาดตาย
142
00:12:30,410 --> 00:12:33,480
คุณปฏิเสธคำขอของเอกอัครราชทูตได้
143
00:12:33,680 --> 00:12:35,530
พวกนิวดอว์นไม่ว่าอะไรหรอก
144
00:12:35,730 --> 00:12:38,360
สำนักงานต่างชาติบอกว่า
มันไม่เหมาะสมไม่ใช่เหรอ
145
00:12:38,560 --> 00:12:42,370
ช่างหัวนโยบายด้านการทูตสิ
ถ้ามันช่วยให้เรื่องบ้าๆ นี้จบเร็วขึ้นได้ละก็
146
00:12:42,570 --> 00:12:46,140
ก็ปล่อยให้พวกแพกต์กับนิวดอว์น
นั่งจ้องหน้ากันจนตายไปข้าง
147
00:12:56,190 --> 00:12:57,400
ถึงเวลาแล้ว
148
00:12:59,270 --> 00:13:02,780
รัฐสภารอคำปราศรัยของคุณอยู่
149
00:13:11,580 --> 00:13:12,910
เร็ว ไปเอาน้ำมา
150
00:13:15,210 --> 00:13:16,370
คุณไม่เป็นไรนะ
151
00:13:17,790 --> 00:13:20,380
เร็วเข้า เร็วสิ น้ำ
152
00:13:21,960 --> 00:13:23,570
คุณ... คุณสเปิร์นโรส
153
00:13:23,770 --> 00:13:25,830
บางอย่างที่เลวร้ายกำลังจะเกิดขึ้น
154
00:13:26,030 --> 00:13:26,830
คุณหมายความว่าไง
155
00:13:27,030 --> 00:13:30,160
แคสเตอร์ส่งสัญญาณแปลกๆ
ให้ทูตของแพกต์คนนั้น
156
00:13:30,360 --> 00:13:32,680
ฉันว่าเขาเป็นพวกเดียวกัน
ฉันว่าเขาคือนิวดอว์น
157
00:13:34,560 --> 00:13:36,520
ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าผู้พันเวียร์...
158
00:13:40,320 --> 00:13:41,980
โอ้ น่าอายที่สุด
159
00:13:44,740 --> 00:13:46,260
ผมต้องขออภัยเรื่องสหายอิโมเจน
160
00:13:46,460 --> 00:13:49,100
เธอดูจะไม่สบายในสถานการณ์ที่ชวนอึดอัด
161
00:13:49,300 --> 00:13:53,020
ไม่เป็นไร ผมว่าเราควร
ให้เวลาเธอได้พักหายใจสักหน่อย
162
00:13:53,220 --> 00:13:56,000
นั่นไม่จำเป็นหรอกครับ
เราพร้อมดำเนินการต่อแล้ว
163
00:13:59,000 --> 00:14:03,960
ฆ่าพวกคริตช์ ฆ่าพวกคริตช์
164
00:14:24,730 --> 00:14:25,820
ได้เวลาแล้ว
165
00:14:36,830 --> 00:14:39,110
ผู้พัน ผมใช้เวลามาทั้งชีวิตในโรงละคร
166
00:14:39,310 --> 00:14:40,730
แต่คุณเป็นนักแสดงที่สุดยอด
167
00:14:40,930 --> 00:14:44,090
ผมบอกได้เลยว่าผมโดนหลอกเข้าเต็มเปา
168
00:14:46,210 --> 00:14:48,580
คุณจะสื่อเป็นนัยถึงอะไรกันแน่
คุณมิลเวอร์ที
169
00:14:48,780 --> 00:14:53,540
"ภัยคุกคามต่อความเรียบร้อย
ฝันกลางวันอันรุนแรงของชาวบ้าน"
170
00:14:53,740 --> 00:14:55,600
นั่นไม่ใช่สิ่งที่คุณเรียกพวกเขาเหรอ
171
00:14:56,930 --> 00:15:00,230
ใช่ๆ พวกนิวดอว์น
172
00:15:06,150 --> 00:15:08,150
คุณทำงานให้พวกนั้นมานานแค่ไหนแล้ว
173
00:15:22,880 --> 00:15:26,300
แพกต์จบสิ้นแล้ว คุณมิลเวอร์ที
ใครๆ ต่างก็รู้
174
00:15:27,710 --> 00:15:31,200
แต่รัฐบาลของผมเลือกจะสู้จนตัวตาย
175
00:15:31,400 --> 00:15:32,760
ดีกว่ายอมให้มีสันติภาพ
176
00:15:33,300 --> 00:15:36,350
ถ้าสงครามแพ้ไปแล้ว
วันนี้คุณมาทำอะไรที่นี่กันแน่
177
00:15:37,350 --> 00:15:39,960
เพราะผมเป็นคนรักชาติไงครับ
178
00:15:40,160 --> 00:15:43,710
เพราะผมไม่อยากเห็น
179
00:15:43,910 --> 00:15:45,900
ประเทศของตัวเองต้องพินาศ
180
00:15:47,900 --> 00:15:50,650
ผมวางแผนจะพูดเพื่อสนับสนุน
สนธิสัญญาสันติภาพ
181
00:15:51,910 --> 00:15:55,100
ทูตของคุณจะเรียกมันว่ากบฏ
และคุณจะถูกประหาร
182
00:15:55,300 --> 00:15:59,330
งั้นผมก็ขอตายด้วยหลักการของตนเอง
ผมว่าคุณต้องเข้าใจแน่นอน
183
00:16:00,790 --> 00:16:03,630
คุณเป็นผู้พิทักษ์ของเฟนี่นา คุณมิลเวอร์ที
184
00:16:04,080 --> 00:16:05,460
เป็นมาตลอด
185
00:16:05,880 --> 00:16:08,170
- ก็...
- คุณคือ
186
00:16:09,170 --> 00:16:13,470
สายพันธุ์หายาก คุณมิลเวอร์ที
เป็นมนุษย์ที่จิตใจดี
187
00:16:14,800 --> 00:16:18,250
ถ้ามีเวลา ในอีกโลกหนึ่งละก็
เราอาจได้เป็นเพื่อนกัน
188
00:16:18,450 --> 00:16:22,630
แต่ใช่ ผมทำงานกับนิวดอว์น
189
00:16:22,830 --> 00:16:25,400
และก็ใช่ ผมเตรียมพร้อม
จะเสี่ยงทุกอย่างเพื่อสันติ
190
00:16:26,400 --> 00:16:28,650
แล้วคุณจะอยู่ข้างผม
191
00:16:29,610 --> 00:16:30,740
หรือว่าต่อต้านล่ะ
192
00:17:28,290 --> 00:17:31,800
ฆ่าพวกคริตช์ ฆ่าพวกคริตช์
193
00:18:11,540 --> 00:18:12,460
จ่า
194
00:18:13,670 --> 00:18:14,710
คุณตำรวจ
195
00:18:20,350 --> 00:18:22,600
นี่มันชักจะเลยเถิดเกินไปแล้ว แธตช์
196
00:18:25,140 --> 00:18:28,310
ถ้านายทำอย่างนี้ จะโดนคิดบัญชีเอานะ
197
00:18:32,440 --> 00:18:34,650
นี่แหละการคิดบัญชี จ่า
198
00:18:36,570 --> 00:18:39,660
อย่าลืมว่าคุณคือใครและพวกมันเป็นใคร
199
00:18:46,250 --> 00:18:48,080
หัวหน้า คุณอยากให้เราทำอะไร
200
00:18:50,540 --> 00:18:51,580
จ่า
201
00:19:02,010 --> 00:19:03,350
เปิดประตู
202
00:19:33,790 --> 00:19:35,530
มาเลย
203
00:19:35,730 --> 00:19:39,320
ลุยเลย เข้ามา
204
00:19:39,520 --> 00:19:40,930
จัดการพวกมันให้ราบ
205
00:19:55,770 --> 00:19:58,720
ออกไป ถอยไปซะไอ้เวร
206
00:19:58,920 --> 00:20:00,570
เฮ้ย มาสิวะ
207
00:20:03,110 --> 00:20:04,410
เข้ามา
208
00:20:06,990 --> 00:20:08,480
ไอ้คริตช์ระยำ
209
00:20:08,680 --> 00:20:10,980
แกต้องโดนในสิ่งที่แกสมควร
210
00:20:11,180 --> 00:20:12,790
ตัดปีกเฮงซวยของพวกมันซะ
211
00:20:16,750 --> 00:20:17,920
เวร
212
00:20:21,840 --> 00:20:23,540
ตัดปีกบ้านั่นออกมา
213
00:20:23,730 --> 00:20:26,410
เฮ้ย นี่ ไปให้พ้น ไอ้พวกเวร
214
00:20:26,610 --> 00:20:28,260
ตัดปีกพวกมันออกมา
215
00:20:30,680 --> 00:20:31,680
สุดว่ะ
216
00:20:32,190 --> 00:20:33,130
เฮ้ย หยุดนะ
217
00:20:33,330 --> 00:20:35,940
ถอยไป ธุระทางราชการ
218
00:20:44,160 --> 00:20:45,700
นี่ธุระทางราชการ
219
00:20:47,780 --> 00:20:48,950
นายบ้าไปแล้วเหรอ
220
00:20:50,660 --> 00:20:52,870
เล็งปากกระบอกปืนผิดทางแล้ว
221
00:20:54,670 --> 00:20:56,130
สปาราสอยู่ข้างใน
222
00:20:58,590 --> 00:20:59,590
เรียบอาวุธ
223
00:21:01,130 --> 00:21:02,800
- ส่งสัญญาณเตือน
- ไม่
224
00:21:05,130 --> 00:21:06,840
นั่นเป็นสิ่งที่แย่ที่สุดแล้ว
225
00:21:08,810 --> 00:21:10,180
รันยัน มิลเวอร์ทีอยู่ไหน
226
00:21:20,940 --> 00:21:22,400
ทุบเขามันซะ
227
00:21:25,910 --> 00:21:27,530
มัดมือมันไว้ หนุ่มๆ
228
00:21:51,560 --> 00:21:52,810
ลุยเลย
229
00:21:56,640 --> 00:21:57,730
มา
230
00:22:03,530 --> 00:22:05,280
หาพวกมันแล้วจับเผา
231
00:22:07,780 --> 00:22:09,570
ต้องอยู่ไหนสักแห่งที่นี่แน่
232
00:22:10,830 --> 00:22:13,730
รอก่อน ให้มามากกว่านี้อีก
233
00:22:13,930 --> 00:22:16,160
เอาคบเพลิงมา
234
00:22:17,330 --> 00:22:21,750
- ใช่ จุดไฟไล่พวกมัน
- พวกมันต้องอยู่ที่นี่แน่
235
00:22:24,300 --> 00:22:25,880
เผาให้หมด
236
00:22:26,420 --> 00:22:28,510
เผาให้หมด อย่าให้เหลือ
237
00:22:53,580 --> 00:22:56,370
ท่านสุภาพสตรีและสุภาพบุรุษ
มาเริ่มกันเถอะ
238
00:23:06,920 --> 00:23:09,870
- นายมาทำอะไรที่นี่
- จ้องผมเอาไว้ตอนที่คุยกับผม
239
00:23:10,070 --> 00:23:11,450
- เข้าใจนะ
- โอเค
240
00:23:11,650 --> 00:23:14,040
- ผู้พันเวียร์เป็น...
- ฉันรู้ เขาบอกฉันแล้ว
241
00:23:14,240 --> 00:23:15,850
- เขาเป็นนิวดอว์น
- สปาราส
242
00:23:20,650 --> 00:23:22,150
นายพูดว่าไงนะ
243
00:23:24,110 --> 00:23:26,900
เวียร์คือสปาราส
244
00:23:30,530 --> 00:23:31,570
มองตาผม
245
00:23:34,370 --> 00:23:35,940
เราจะทำยังไงดี
246
00:23:36,140 --> 00:23:40,410
ยามจะอพยพคนออกจากรัฐสภา
เราแค่ต้องซื้อเวลาให้พวกเขา
247
00:23:59,230 --> 00:24:02,560
ทำไมช้าอย่างนี้ เกิดบ้าอะไรขึ้น
248
00:24:03,230 --> 00:24:04,650
ผู้พัน
249
00:24:05,440 --> 00:24:07,610
มัวรออะไรอยู่
250
00:24:58,160 --> 00:25:01,160
สปาราสมาแล้ว ประตู
251
00:25:01,410 --> 00:25:03,000
ปิดประตู
252
00:25:16,050 --> 00:25:18,100
เพื่อผู้พลีชีพ มาช่วยเราที
253
00:25:18,510 --> 00:25:20,290
ได้ยินแล้วนี่ ดันประตูไว้
254
00:25:20,490 --> 00:25:22,230
- ดันไว้
- ดันประตู
255
00:25:27,230 --> 00:25:28,480
ดันไว้
256
00:26:45,020 --> 00:26:46,230
ยิ่งใหญ่มาก
257
00:26:46,680 --> 00:26:48,250
มันไม่ควรจะมาที่นี่
258
00:26:48,450 --> 00:26:49,810
ขอบคุณพระเจ้าที่มันมา
259
00:26:51,060 --> 00:26:52,020
ฉันต้องไปแล้ว
260
00:26:52,480 --> 00:26:53,970
- วินี่
- ปล่อยฉัน
261
00:26:54,170 --> 00:26:55,610
เธอต้องล่อพวกมันออกไป
262
00:26:57,320 --> 00:26:59,680
ทำตามแผน อย่าทิ้งเราอีก
263
00:26:59,880 --> 00:27:01,490
ปล่อยฉันนะ เคน ขอร้อง
264
00:27:03,160 --> 00:27:04,790
วินี่ ขอละ อย่าทำอย่างนี้
265
00:27:08,500 --> 00:27:09,620
วินเยตต์ทำอะไร
266
00:27:09,870 --> 00:27:11,480
- หยุดนะ
- พวกมันอยู่นั่นไง
267
00:27:11,680 --> 00:27:12,710
วินี่!
268
00:27:14,500 --> 00:27:16,340
ไอ้คริตช์สารเลว
269
00:27:22,300 --> 00:27:25,310
ฉันขอโทษจริงๆ ไม่ ไม่...
270
00:27:38,740 --> 00:27:40,220
พวกมันยิงเรา
271
00:27:40,420 --> 00:27:41,740
พวกมันมีพลซุ่มยิง
272
00:27:48,950 --> 00:27:50,660
แม่งเอ๊ย เวร
273
00:27:58,920 --> 00:27:59,920
บัดซบ
274
00:28:00,880 --> 00:28:01,800
แม่งเอ๊ย
275
00:28:10,350 --> 00:28:11,350
บ้าฉิบ
276
00:29:07,120 --> 00:29:08,030
แดเรียส
277
00:29:16,290 --> 00:29:17,210
แดเรียส
278
00:31:52,490 --> 00:31:53,780
แดเรียส
279
00:32:24,190 --> 00:32:25,610
นายทำได้แล้ว
280
00:32:29,940 --> 00:32:30,860
เราต่างหาก
281
00:32:43,000 --> 00:32:46,460
เพราะเราเป็นทหารของเบิร์กไง
282
00:32:49,550 --> 00:32:50,670
ฉัน...
283
00:33:18,080 --> 00:33:20,290
จ่าครับ เราต้องยุติเรื่องนี้
284
00:33:21,580 --> 00:33:23,290
จ่า เราจะทำยังไงดีครับ
285
00:33:44,640 --> 00:33:45,690
ฉันทำอะไรลงไป
286
00:33:54,240 --> 00:33:55,860
คุณทำตามหัวใจตัวเอง
287
00:34:00,910 --> 00:34:02,240
ฉันรักเธอมาตลอด
288
00:34:05,660 --> 00:34:06,790
ผมรู้
289
00:34:13,300 --> 00:34:14,840
และผมก็จะรักคุณเสมอ
290
00:34:20,890 --> 00:34:22,600
มันจะไม่มีวันจบเลยใช่ไหม
291
00:34:28,100 --> 00:34:29,560
ไม่ใช่สำหรับผม
292
00:34:37,280 --> 00:34:39,820
ได้โปรดอย่าตาย
เพราะพยายามหยุดพวกเขาล่ะ
293
00:34:42,280 --> 00:34:43,540
ได้โปรด
294
00:35:28,080 --> 00:35:29,670
รัฐสภาปลอดภัย
295
00:35:33,090 --> 00:35:34,130
มันจบแล้ว
296
00:35:36,630 --> 00:35:37,550
ไม่
297
00:35:39,170 --> 00:35:40,760
เราจะสู้วันอื่น
298
00:35:46,600 --> 00:35:48,100
ตอนนี้ซ่อนตัวก่อน สหาย
299
00:35:49,640 --> 00:35:52,150
เราแพ้ศึก แต่ไม่ใช่สงคราม
300
00:36:45,450 --> 00:36:46,370
สหาย
301
00:37:00,510 --> 00:37:01,510
คุณแพ้แล้ว
302
00:37:09,220 --> 00:37:11,350
แต่เมล็ดพันธุ์
303
00:37:11,930 --> 00:37:14,310
ถูกหว่านเรียบร้อย
304
00:37:23,070 --> 00:37:24,110
เธออยู่ที่นี่
305
00:37:25,030 --> 00:37:27,160
ฉันได้ตัวผู้นำของนิวดอว์น
306
00:37:59,400 --> 00:38:01,570
เอาละ จัดการให้เรียบร้อย
307
00:38:02,070 --> 00:38:03,570
ดับไฟพวกนั้นซะ
308
00:39:21,230 --> 00:39:25,530
หลายคืนผ่านไป
309
00:39:32,660 --> 00:39:35,540
แล้ว ความตายคือจุดจบงั้นเหรอ
310
00:39:37,450 --> 00:39:41,210
ความตายคือสิ่งที่ทำให้เราทุกคนเท่าเทียม
311
00:39:41,630 --> 00:39:45,780
เป็นสิ่งแน่นอนเพียงสิ่งเดียว
ในชีวิตอันไม่แน่นอนนี้
312
00:39:45,980 --> 00:39:48,050
แล้วอะไรล่ะที่กำหนดเรา
313
00:39:48,590 --> 00:39:54,220
ผิว มลทิน สถานะ
หรือความพยายามของเราเหรอ
314
00:39:54,890 --> 00:39:58,560
ชีวิตของเราถูกกำหนดด้วยมือแห่งอำนาจ
315
00:39:59,270 --> 00:40:03,480
ชะตากรรมและอนาคตของเรา
ทรงตัวอยู่บนมีดของเขา
316
00:40:04,190 --> 00:40:08,050
คมมีดของเขาตัดหมดทุกสิ่งอย่าง
317
00:40:08,250 --> 00:40:12,970
ดูเหมือนเราจะไม่มีทางเลือก
ในผิว มลทิน หรือความพยายามเลย
318
00:40:13,170 --> 00:40:16,790
แต่เราทุกคนไม่ได้ย่ำเหยียบ
319
00:40:17,160 --> 00:40:19,870
อยู่บนโลกอันดำมืดเดียวกันนี้หรอกเหรอ
320
00:40:20,290 --> 00:40:24,920
หลับใหลภายใต้ผืนฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาว
ผืนเดียวกันในยามค่ำคืนหรอกเหรอ
321
00:40:25,460 --> 00:40:30,130
ไม่ใช่ว่าเราทุกคนต่างรัก หัวเราะ
โศกเศร้า และมีค่างั้นหรอกเหรอ
322
00:40:30,880 --> 00:40:36,010
แต่ความจริงก็คือ
เส้นทางของเรานั้นเราเป็นผู้กำหนดเอง
323
00:40:38,640 --> 00:40:44,650
เพราะเลือดเนื้อและกายเรา
จะสืบทอดของมันเอง
324
00:40:53,910 --> 00:40:58,540
อะไร แกคิดว่าทำอะไรอยู่
นั่นทำลายผลงานสองชั่วโมงเลยนะ
325
00:40:59,240 --> 00:41:00,620
พอเลย
326
00:41:37,990 --> 00:41:39,410
ทำไมผมถึงมายืนอยู่ตรงนี้เหรอ
327
00:41:42,250 --> 00:41:45,460
มีคนบอกผมว่าพวกคุณไม่มีวันยอมรับ
นายกรัฐมนตรีลูกครึ่งเฟหรอก
328
00:41:47,250 --> 00:41:49,840
บอกว่าสิ่งที่เรียกว่าสิทธิแต่กำเนิดของ...
329
00:41:51,460 --> 00:41:53,920
บุตรชายคนโตของ
แอบซาโลม เบรกสเปียร์
330
00:41:55,930 --> 00:41:57,550
ไม่ได้เป็นของผม
331
00:42:03,430 --> 00:42:05,890
ดังนั้นขอบคุณสำหรับเกียรตินี้
332
00:42:08,310 --> 00:42:09,770
แต่พวกเราควรจะซื่อสัตย์
333
00:42:10,480 --> 00:42:12,030
พวกคุณเห็นมนุษย์คนหนึ่ง
334
00:42:12,860 --> 00:42:15,900
ถูกเลี้ยงดู ถูกบ่มเพาะ
335
00:42:17,820 --> 00:42:22,240
โดยสถาบันที่บังคับใช้ค่านิยมของคุณ
336
00:42:22,870 --> 00:42:26,750
โรงเรียน กองทัพ กรมตำรวจเบิร์ก
337
00:42:30,090 --> 00:42:31,340
สิ่งที่พวกคุณไม่เห็น...
338
00:42:35,340 --> 00:42:37,090
คือรอยแผลเป็นบนหลังของผม...
339
00:42:40,100 --> 00:42:44,890
ที่ที่ปีกของผมถูกตัดและขโมยไป
340
00:42:48,020 --> 00:42:51,310
เพราะงั้นมันจึงง่ายสำหรับพวกคุณ
ที่จะละเลยส่วนนั้นของผมที่พวกคุณเกลียด
341
00:42:53,150 --> 00:42:57,610
ส่วนหนึ่งของผม
ที่สถาบันของพวกคุณสอนให้ผมเกลียด
342
00:43:04,370 --> 00:43:06,620
ผมไม่เคยรู้สึกว่ามันถูกต้องเลย
ที่ปิดบังสิ่งที่ผมเคยเป็น
343
00:43:08,500 --> 00:43:14,250
เพียงเพื่อที่ผมจะได้เพลิดเพลิน
กับสิทธิพิเศษของการเป็นมนุษย์
344
00:43:15,050 --> 00:43:18,220
ในขณะที่คนอื่นๆ ที่เหมือนกับผมถูกข่มเหง
345
00:43:18,970 --> 00:43:21,180
ถูกข่มเหงด้วยตัวผมเองด้วยซ้ำ
346
00:43:24,970 --> 00:43:28,100
ผมคิดว่านั่นทำให้ผมเป็นผู้สมัคร
ในอุดมคติของพวกคุณ
347
00:43:28,810 --> 00:43:32,770
เฟที่เกลียดชังตัวเอง
จะไม่เปลี่ยนแปลงอะไรทั้งนั้น
348
00:43:34,400 --> 00:43:36,030
นั่นคือประเด็นใช่ไหมล่ะ
349
00:43:39,200 --> 00:43:41,240
พวกคุณไม่มีความตั้งใจที่จะเปลี่ยนแปลง
350
00:43:41,570 --> 00:43:43,730
พวกคุณลงแรงไปมาก
351
00:43:43,930 --> 00:43:46,660
ในการรักษาทุกสิ่งให้เป็นไปตามเดิม
352
00:43:48,500 --> 00:43:51,120
แต่พวกคุณประเมินชาวเฟทุกคนต่ำไป
353
00:43:52,380 --> 00:43:57,260
เราคือคนที่รู้วิธีเปลี่ยนแปลง
354
00:43:59,220 --> 00:44:03,430
ถ้าผมเข้าใจเรื่องนั้นเกี่ยวกับตัวเอง
ถ้าผมสามารถเปลี่ยนแปลงได้เร็วกว่านี้
355
00:44:04,300 --> 00:44:07,430
บางทีผมคงไม่ต้องสูญเสีย
คนรักของผมไปก็ได้
356
00:44:10,730 --> 00:44:12,650
เธอสมควรได้รับสิ่งที่ดีกว่าผม
357
00:44:14,270 --> 00:44:16,480
เหล่าชาวเฟก็เช่นกัน
358
00:44:17,650 --> 00:44:22,160
พวกเขาก็มีสิทธิ์จะนั่งอยู่ตรงนี้
มากพอๆ กับพวกคุณทุกคน
359
00:44:28,330 --> 00:44:31,120
นายกฯ คนต่อไปควรจะมีเขา
360
00:44:32,120 --> 00:44:33,820
- อะไรนะ
- หรือปีก
361
00:44:34,020 --> 00:44:34,960
ล้อกันเล่นรึเปล่า
362
00:44:35,290 --> 00:44:36,670
แต่จะไม่ใช่ผม
363
00:44:37,880 --> 00:44:40,970
ผมจะไม่ยอมเป็นข้ออ้าง
ในการไม่ยอมเปลี่ยนแปลงของพวกคุณ
364
00:45:46,320 --> 00:45:48,070
มันแสดงถึงรอยด่างพร้อยทุกอย่าง
365
00:45:50,660 --> 00:45:52,370
มันงดงาม
366
00:45:59,710 --> 00:46:02,090
อนาคตอยู่ที่นี่แล้ว
สเปิร์นโรสและแอสเทรยอนอิเล็กทริก
367
00:49:21,870 --> 00:49:23,580
โรงแรมเทตเทอร์บี
368
00:49:40,640 --> 00:49:42,100
นายจะไปไหน
369
00:49:49,020 --> 00:49:52,490
- ตอนนี้เป็นสารวัตรแล้วเหรอ
- เป็นเพราะผลงาน เขาว่ากันแบบนั้นน่ะ
370
00:49:53,900 --> 00:49:54,930
พวกนั้นเคยเจอนายรึยัง
371
00:49:55,130 --> 00:49:56,200
ไสหัวไปเลย
372
00:49:56,860 --> 00:49:59,490
ฉันก็อยากให้เป็นงั้นอยู่แล้ว
373
00:50:00,580 --> 00:50:02,580
ฉันว่ามาช้าดีกว่าไม่มา
374
00:50:05,750 --> 00:50:11,380
รู้ไหม เหมือนนายจะเคยพูดว่า
ตัวเองเป็นลูกชายของเบรกสเปียร์
375
00:50:13,590 --> 00:50:15,910
แล้วมันทำให้นายเป็นไอ้งี่เง่าน้อยลงไหมล่ะ
376
00:50:16,110 --> 00:50:17,430
แน่นอน
377
00:50:19,640 --> 00:50:21,060
ตอนอยู่ต่อหน้านายไง
378
00:50:38,320 --> 00:50:40,410
ใช่ ไม่ ฉันรู้
379
00:50:41,410 --> 00:50:42,790
แต่เป็นการแสดงที่ดี
380
00:50:43,120 --> 00:50:44,750
จริงๆ นะไฟโล
381
00:50:49,330 --> 00:50:52,670
เคยฝันเห็นสิ่งนี้ไหม
382
00:50:53,960 --> 00:50:55,090
สันติในเดอะโรว์
383
00:50:57,050 --> 00:50:57,970
สันติ
384
00:50:59,260 --> 00:51:00,580
สงสัยจังว่าจะอยู่ได้นานแค่ไหน
385
00:51:00,780 --> 00:51:03,060
สิ่งต่างๆ กำลังเปลี่ยนไป แต่นายพูดถูก
386
00:51:03,260 --> 00:51:04,210
ช้าไปหน่อย
387
00:51:04,410 --> 00:51:06,460
หมายถึง อีกนานแค่ไหนกัน
388
00:51:06,660 --> 00:51:09,650
กว่าชาวเฟจะได้รับเลือกเข้ารัฐสภา
389
00:51:11,400 --> 00:51:16,180
รู้ไหม ฉันฝันว่านายได้เป็นผู้นำด้วย
390
00:51:16,380 --> 00:51:19,490
ฉันว่านายต้องเป็นนายกฯ ที่ยอดเยี่ยมแน่
391
00:51:20,200 --> 00:51:21,200
ไม่หรอก
392
00:51:22,070 --> 00:51:25,330
มันคงทำให้เรื่องเล่าในโรงละครของคุณ
น่าสนใจขึ้นต่างหาก
393
00:51:27,000 --> 00:51:29,570
และถึงเวลาที่เราจะขีดเขียน
เรื่องราวที่ต่างออกไปที่นี่แล้ว
394
00:51:29,770 --> 00:51:31,480
ใช่ ถูกเผงเลย
395
00:51:31,680 --> 00:51:35,590
มันคงเป็นสิ่งที่แม่ของนายจะพูดแน่
ฉันได้ยินเสียงของเธอเลย
396
00:51:36,960 --> 00:51:38,300
เธอคงภูมิใจในตัวนาย
397
00:51:41,680 --> 00:51:43,260
คุณรักเธอใช่ไหม
398
00:51:46,770 --> 00:51:47,810
ใช่
399
00:51:50,060 --> 00:51:51,730
แล้วเธอรับรักคุณกลับไหม
400
00:52:04,830 --> 00:52:06,830
เธอคงจะภูมิใจในตัวคุณเหมือนกัน
401
00:52:12,040 --> 00:52:15,250
นายฉายแววทางการเมืองมากเลยนะเนี่ย
402
00:52:16,170 --> 00:52:18,970
แล้วนายจะทำอะไรต่อ
กลับไปเป็นตำรวจเหรอ
403
00:52:20,220 --> 00:52:24,680
หรือจะเริ่มต้นบทถัดไปในพื้นที่
ไกลจากบ้านงั้นเหรอ
404
00:52:26,680 --> 00:52:28,390
จะเกิดอะไรขึ้นต่อล่ะ
405
00:52:40,530 --> 00:52:42,490
ผมว่าเราคงต้องหาคำตอบกันแล้ว
406
00:54:30,470 --> 00:54:32,420
คำบรรยายโดย พยุงศักดิ์ แก่นจันทร์
407
00:54:32,610 --> 00:54:34,560
ผู้ตรวจสอบงานแปล
วิสาขา ภูริไกร