1 00:01:07,650 --> 00:01:11,530 คาร์นิวัล โรว์ 2 00:01:33,760 --> 00:01:35,880 เผาเดอะโรว์ 3 00:01:46,730 --> 00:01:48,880 ดูเหมือนเราไปเตะรังแตนเข้าแล้ว 4 00:01:49,080 --> 00:01:50,610 นั่นแหละที่คิดไว้ 5 00:01:51,230 --> 00:01:52,400 ให้พวกเขาแตกตื่น 6 00:01:53,480 --> 00:01:54,690 ทำไมถึงล่อพวกเขามาที่นี่ 7 00:01:55,900 --> 00:01:57,150 ไปหาคำตอบกันเถอะ 8 00:02:10,790 --> 00:02:14,590 ฉันพลาดได้ไง พวกมันหลอกใช้เรามาตั้งนาน 9 00:02:22,260 --> 00:02:23,850 วินเยตต์ เราต้องไปแล้ว 10 00:02:30,150 --> 00:02:31,960 ไฟโล ไฟโล กลับมา 11 00:02:32,160 --> 00:02:35,340 ทำตามแผน โอกาสเดียวที่จะฆ่ามันอยู่ที่นั่น 12 00:02:35,540 --> 00:02:38,260 เดอะโรว์เป็นการเบี่ยงเบนความสนใจ พวกมันจะสังหารทั้งสภา 13 00:02:38,460 --> 00:02:41,100 ช่างสภาแม่งเหอะ ช่างหัวพวกนิวดอว์น 14 00:02:41,300 --> 00:02:44,600 ฉันห่วงทัวร์มาลีน เราต่างรู้ว่าสปาราสตามล่าเธอ 15 00:02:44,800 --> 00:02:46,870 เธอรู้ เธอเห็นด้วยกับฉัน 16 00:02:47,450 --> 00:02:48,790 เราต้องหยุดมัน 17 00:02:49,330 --> 00:02:53,170 เธอห่วงผู้คนมากเกินไป นายเองก็รู้ 18 00:02:53,590 --> 00:02:57,660 นายถึงขอให้เธอล่อมันมาที่นี่ ตั้งแต่แรกใช่ไหม 19 00:02:57,860 --> 00:02:59,340 - ใช่ไหม - นายพูดถูก 20 00:03:00,680 --> 00:03:02,470 ความผิดฉันเองที่เธอตกอยู่ในอันตราย 21 00:03:03,510 --> 00:03:06,310 ฉันขอโทษ นายอยากให้ฉันทำอะไร 22 00:03:14,230 --> 00:03:15,230 ทัวร์มาลีน 23 00:03:19,490 --> 00:03:20,490 ทัวร์มาลีน 24 00:03:23,530 --> 00:03:25,120 ไฟโลพูดถูก เขาต้องไป 25 00:03:26,240 --> 00:03:27,330 ใช่ คือ... 26 00:03:28,330 --> 00:03:30,330 แผนยังคงได้ผลถึงแม้จะไม่มีเขา 27 00:03:31,420 --> 00:03:32,710 ตอนที่เริ่มยิง 28 00:03:34,710 --> 00:03:37,250 ปืนกลจัดการอสูรนั่นอยู่ 29 00:03:38,920 --> 00:03:40,340 - ฉันอยากให้คุณไปซะ - ใช่ 30 00:03:41,220 --> 00:03:44,350 ผมไม่ยอมปล่อยให้คุณ สู้กับสปาราสตามลำพังหรอก 31 00:03:45,260 --> 00:03:47,060 คุณไม่ใช่ผู้พิทักษ์ฉันนะ 32 00:03:48,640 --> 00:03:50,630 ระหว่างเราไม่มีอะไรทั้งนั้น 33 00:03:50,830 --> 00:03:55,190 ใช่ ผมรู้ คุณกับวินเยตต์ แต่ผมเป็นคนที่ยังยืนอยู่ตรงนี้ 34 00:03:55,940 --> 00:03:59,090 แล้วถ้าคุณบาดเจ็บและกลายร่าง เป็นมนุษย์หมาป่าล่ะ ฉันจะทำยังไง 35 00:03:59,290 --> 00:04:00,320 คุณก็หยุดผมไง 36 00:04:00,780 --> 00:04:02,150 เหมือนที่คุณทำคราวที่แล้ว 37 00:04:02,530 --> 00:04:04,620 ฉันสู้สัตว์ประหลาดทีเดียวสองตัวไม่ไหว 38 00:04:07,580 --> 00:04:09,120 คุณเห็นผมเป็นแบบนั้นสินะ 39 00:04:10,750 --> 00:04:12,580 ฉันจะปลอดภัยกว่าถ้าไม่มีคุณ 40 00:04:16,290 --> 00:04:19,000 ฉันยังพูดไม่ชัดเจนอีกรึไง ไปซะ 41 00:04:21,590 --> 00:04:22,590 ไป 42 00:04:47,950 --> 00:04:50,660 ท่านสุภาพบุรุษ มันเป็นเซอร์ไพรส์ที่ไม่น่ายินดีนัก 43 00:04:51,450 --> 00:04:55,190 แต่เพราะอิโมเจน สเปิร์นโรส เป็นพลเมืองชาวเบิร์ก 44 00:04:55,390 --> 00:04:58,570 รัฐบาลของเราจึงจำเป็นต้องมารวมตัวกัน 45 00:04:58,770 --> 00:05:01,490 ผมเกรงว่าการประชุมคราวนี้ อาจจะช้าไปสักหน่อย 46 00:05:01,690 --> 00:05:05,790 สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรมาจากทั่วทั้งเมือง และจุดตรวจกำลังเกิดความวุ่นวาย 47 00:05:05,980 --> 00:05:08,620 ผมเข้าใจความจำเป็นที่ต้องเพิ่ม กำลังการรักษาความปลอดภัย 48 00:05:08,820 --> 00:05:11,750 คุณมิลเวอร์ที พวกแพกต์จะสนใจ เรื่องที่รัฐบาลของคุณ 49 00:05:11,950 --> 00:05:14,060 รวมตัวกันเพื่อรับฟังศัตรูของเราไหม 50 00:05:14,600 --> 00:05:17,770 ผมขอยืนยัน ท่านเอกอัครราชทูต นี่ก็แค่ระเบียบการทางกฎหมายเท่านั้น 51 00:05:18,360 --> 00:05:21,050 พวกนั้นฉลาดแกมโกงนะ ที่ใช้กฎหมายของคุณมาเล่นงานคุณเอง 52 00:05:21,250 --> 00:05:22,230 ประมาณนั้น 53 00:05:22,900 --> 00:05:25,050 และทันทีที่นิวดอว์นพูดจบ 54 00:05:25,250 --> 00:05:28,740 แน่นอนว่าพวกคุณจะได้ขึ้นเวทีต่อ เชิญทางนี้ครับ 55 00:05:30,530 --> 00:05:32,270 ขออภัยด้วย คุณมิลเวอร์ที 56 00:05:32,470 --> 00:05:35,730 นี่แปลว่าเราต้องรออยู่ข้างนอก ตอนที่นิวดอว์นพูดอยู่งั้นเหรอ 57 00:05:35,930 --> 00:05:38,900 ผมคงไม่ยอมให้เอาน้ำมันไปราดกองไฟ โดยให้ท่านนั่งตรงนั้นแน่ 58 00:05:39,100 --> 00:05:40,400 ท่านเอกอัครราชทูต ผมขออนุญาต 59 00:05:40,600 --> 00:05:43,610 ไม่ว่าพวกกบฏนิวดอว์นวางแผน จะให้อะไรกับพันธมิตรของเราก็ตาม 60 00:05:43,810 --> 00:05:46,470 เราก็ควรที่จะอยู่ใกล้ๆ พวกนั้นเพื่อรับฟัง 61 00:05:47,010 --> 00:05:48,950 ไม่เช่นนั้น เราจะตอบโต้ด้วยความจริงได้ยังไง 62 00:05:49,150 --> 00:05:51,410 ผู้พันเวียร์พูดถูก มันคงจะน่ารังเกียจน่าดู 63 00:05:51,610 --> 00:05:54,850 - เราต้องยืนกรานที่จะอยู่ด้วย - ผมเข้าใจ เอางี้ครับ... 64 00:05:56,100 --> 00:05:58,380 ผมจะแจ้งสมาชิกคนอื่นตามคำขอของท่าน 65 00:05:58,580 --> 00:06:00,690 และผมจะวิ่งเต้นในนามของท่านด้วย 66 00:06:03,400 --> 00:06:05,570 ในขณะเดียวกัน 67 00:06:06,240 --> 00:06:08,740 เชิญทำตัวตามสบายได้เลยครับ 68 00:06:14,540 --> 00:06:18,000 สบายเท่าที่สถานการณ์จะเป็นใจ 69 00:06:22,880 --> 00:06:26,550 ท่านเอกอัครราชทูตแพกต์ผู้ทรงเกียรติ 70 00:06:27,670 --> 00:06:29,430 ชนชั้นกลางโง่ๆ ที่พล่ามไปเรื่อย 71 00:06:29,970 --> 00:06:31,800 ลูกพี่ลูกน้องของกษัตริย์ 72 00:06:32,550 --> 00:06:36,350 สงสัยจังเลยว่าเสื้อผ้าอาภรณ์หรูหรา จะเป็นยังไงถ้ามันเน่าอยู่กลางทุ่ง 73 00:06:40,980 --> 00:06:42,940 อย่ามาคาดหวังความเห็นใจ 74 00:06:43,610 --> 00:06:45,530 คุณหลอกผมเป็นครั้งที่สองไม่ได้หรอก 75 00:06:46,070 --> 00:06:47,900 นายตัดเขาของอะเกรอัส 76 00:06:50,070 --> 00:06:52,600 นายเอาแต่พูดจาสวยหรูว่า ต่อสู้กับการถูกกดขี่ 77 00:06:52,800 --> 00:06:54,490 แต่ตัดเขาฟอนงั้นเหรอ 78 00:06:57,200 --> 00:06:58,500 สุนทรพจน์ของคุณ 79 00:07:08,050 --> 00:07:09,930 ฉันจะรู้ได้ไงว่านายจะไม่ทำร้ายอะเกรอัส 80 00:07:11,680 --> 00:07:12,890 คุณไม่รู้หรอก 81 00:07:35,410 --> 00:07:37,120 ดูสิ่งที่พวกนั้นทำกับเขาสิ 82 00:07:39,290 --> 00:07:40,620 เขาต่อต้านเรา 83 00:07:47,340 --> 00:07:50,830 ต้องขอบคุณการกระทำที่กล้าหาญ ของสหายเราเมื่อคืน 84 00:07:51,020 --> 00:07:52,370 ฝูงชนจะมารวมตัว 85 00:07:52,570 --> 00:07:54,700 ขออนุญาตแนะนำอะไรสักนิด 86 00:07:54,900 --> 00:07:57,220 จับพวกนั้นให้สปาราสกิน 87 00:08:00,640 --> 00:08:04,480 - โชคร้ายที่เขาต้องไปสู้ที่อื่น - อะไรนะ 88 00:08:06,270 --> 00:08:08,130 สปาราสจะไม่มาเดอะโรว์งั้นเหรอ 89 00:08:08,330 --> 00:08:10,180 ถูกต้อง เขาไม่มา 90 00:08:10,380 --> 00:08:11,320 เวร 91 00:08:12,110 --> 00:08:14,930 คุณอาจจะเคยพูดแล้วว่า เราอาจต้องสู้โดยไม่มีเขา 92 00:08:15,130 --> 00:08:16,990 เรามีทุกอย่างที่เราต้องการแล้ว สหาย 93 00:08:17,490 --> 00:08:19,480 อาวุธในมือเรา 94 00:08:19,680 --> 00:08:21,520 ความกล้าหาญในหัวใจเรา 95 00:08:21,720 --> 00:08:24,460 และความสนใจของพวกเบิร์ก 96 00:08:25,630 --> 00:08:26,920 แล้วตอนนี้จะเกิดอะไรขึ้น 97 00:08:29,880 --> 00:08:32,620 ฝูงชนจะมารวมตัวกัน มากเกินที่ตำรวจจะต้านไหว 98 00:08:32,820 --> 00:08:34,930 และฝ่าเข้ามาในเดอะโรว์ 99 00:08:36,970 --> 00:08:40,140 แต่เราจะหยุดพวกเขาได้ยังไง พวกนั้นมีเยอะมาก 100 00:08:42,180 --> 00:08:44,340 เราไม่ต้องหยุดพวกเขา 101 00:08:44,540 --> 00:08:45,980 เราจะปล่อยให้พวกเขาเข้ามา 102 00:08:47,150 --> 00:08:49,520 ไม่มีการต่อต้าน 103 00:08:50,400 --> 00:08:52,570 จนกว่าพวกเขาจะมาถึงตรงนี้ 104 00:08:53,320 --> 00:08:55,820 ที่ที่เราจะเริ่มยิงและฆ่าพวกนั้นไม่ให้เหลือ 105 00:08:57,700 --> 00:09:00,620 ถ้าพวกเขามาได้ไกลขนาดนั้น เดอะโรว์คงถูกทำลายทิ้งแน่ 106 00:09:01,620 --> 00:09:05,570 ถ้าอยากเอาชนะศัตรู เราก็ต้องเต็มใจ 107 00:09:05,770 --> 00:09:08,380 เสียสละครั้งใหญ่กว่า 108 00:09:08,920 --> 00:09:13,220 ฟังนะ จะได้ผลกว่าถ้ามาที่จัตุรัสโอเบรอน 109 00:09:14,380 --> 00:09:16,260 แผนของคุณ อย่างที่คุณว่า 110 00:09:16,970 --> 00:09:20,350 มีที่ให้ซ่อนเยอะกว่า มีจุดกำบังให้เรายิงได้มากกว่า 111 00:09:20,930 --> 00:09:23,060 เราจัดการพวกนั้นได้จากทุกด้าน 112 00:09:24,350 --> 00:09:27,400 มันจะได้ผลก็ต่อเมื่อฝูงชนไปทางนั้น 113 00:09:28,150 --> 00:09:30,510 พวกข้างนอกนั่นไม่ได้มาหาคุณหรอก 114 00:09:30,710 --> 00:09:33,530 พวกนั้นมาตามล่าคนที่ระเบิดเพื่อนพวกเขา 115 00:09:35,360 --> 00:09:36,820 ว่ามาสิ สหาย 116 00:09:38,910 --> 00:09:40,990 พวกนั้นจะมาตรงนั้นเหมือนที่คุณว่า 117 00:09:41,830 --> 00:09:43,500 จากนั้นฉันจะแสดงตัว 118 00:09:44,370 --> 00:09:47,000 ให้พวกนั้นไล่ตามฉันเข้ามาในกับดักของคุณ 119 00:09:48,540 --> 00:09:52,170 ถ้าใช้แผนนี้ ชัยชนะของเราจะขึ้นอยู่กับเธอนะ 120 00:09:52,750 --> 00:09:55,840 ถ้าเธอพลาด หรือคนพวกนั้นจับตัวเธอได้... 121 00:09:57,180 --> 00:09:58,760 พวกนั้นจะมาตามล่าผมด้วย 122 00:10:04,310 --> 00:10:05,430 ผมจะไปกับเธอเอง 123 00:10:07,730 --> 00:10:09,940 เราจะล่อไอ้สารเลวพวกนั้นให้มาหาคุณ 124 00:10:33,090 --> 00:10:34,550 ไม่ทราบว่าจะไปไหน คริตช์ 125 00:10:48,600 --> 00:10:49,810 - ไม่นะ - ดึงขึ้น 126 00:10:50,270 --> 00:10:51,190 เดี๋ยว 127 00:10:54,320 --> 00:10:56,360 ถ้าเจอเบอร์วิกก็ฝากทักทายด้วยนะ 128 00:10:57,440 --> 00:10:58,600 ดึงขึ้นเลยหนุ่มๆ 129 00:10:58,800 --> 00:11:00,740 เร็วเข้า ดึงมันขึ้น 130 00:11:03,030 --> 00:11:04,690 ดึงขึ้น เอาเลย 131 00:11:04,880 --> 00:11:07,080 ถึงเวลาแล้ว สารวัตร 132 00:11:12,580 --> 00:11:15,210 ในที่สุดก็ถึงเวลาแล้ว 133 00:11:45,370 --> 00:11:48,020 ฉันจะทำ เพื่ออะเกรอัส 134 00:11:48,220 --> 00:11:51,540 ฉันจะอ่านสุนทรพจน์ของนาย ทุกคำ แต่ใครเป็นคนเขียนล่ะ 135 00:11:51,920 --> 00:11:55,650 นักการทูตที่เก่งที่สุดของเรา ตรากตรำร่างมันขึ้นทั้งวันทั้งคืน 136 00:11:55,850 --> 00:11:58,740 พวกนั้นไม่รู้วิธีพูดกับรัฐสภาของเบิร์กเลย 137 00:11:58,940 --> 00:12:00,490 มันต้องมีระเบียบพิธี 138 00:12:00,690 --> 00:12:04,290 นี่จะทำให้เราถูกเขี่ยทิ้ง ก่อนจะมีหวังเรื่องสนธิสัญญาสันติภาพซะอีก 139 00:12:04,490 --> 00:12:07,580 คุณรู้ดีสุดนี่ ถ้าอยากใช้คำพูดตัวเองก็ได้เลย 140 00:12:07,780 --> 00:12:09,270 คำพูดฉันเองเหรอ 141 00:12:12,310 --> 00:12:14,100 นี่มันเรื่องคอขาดบาดตาย 142 00:12:30,410 --> 00:12:33,480 คุณปฏิเสธคำขอของเอกอัครราชทูตได้ 143 00:12:33,680 --> 00:12:35,530 พวกนิวดอว์นไม่ว่าอะไรหรอก 144 00:12:35,730 --> 00:12:38,360 สำนักงานต่างชาติบอกว่า มันไม่เหมาะสมไม่ใช่เหรอ 145 00:12:38,560 --> 00:12:42,370 ช่างหัวนโยบายด้านการทูตสิ ถ้ามันช่วยให้เรื่องบ้าๆ นี้จบเร็วขึ้นได้ละก็ 146 00:12:42,570 --> 00:12:46,140 ก็ปล่อยให้พวกแพกต์กับนิวดอว์น นั่งจ้องหน้ากันจนตายไปข้าง 147 00:12:56,190 --> 00:12:57,400 ถึงเวลาแล้ว 148 00:12:59,270 --> 00:13:02,780 รัฐสภารอคำปราศรัยของคุณอยู่ 149 00:13:11,580 --> 00:13:12,910 เร็ว ไปเอาน้ำมา 150 00:13:15,210 --> 00:13:16,370 คุณไม่เป็นไรนะ 151 00:13:17,790 --> 00:13:20,380 เร็วเข้า เร็วสิ น้ำ 152 00:13:21,960 --> 00:13:23,570 คุณ... คุณสเปิร์นโรส 153 00:13:23,770 --> 00:13:25,830 บางอย่างที่เลวร้ายกำลังจะเกิดขึ้น 154 00:13:26,030 --> 00:13:26,830 คุณหมายความว่าไง 155 00:13:27,030 --> 00:13:30,160 แคสเตอร์ส่งสัญญาณแปลกๆ ให้ทูตของแพกต์คนนั้น 156 00:13:30,360 --> 00:13:32,680 ฉันว่าเขาเป็นพวกเดียวกัน ฉันว่าเขาคือนิวดอว์น 157 00:13:34,560 --> 00:13:36,520 ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าผู้พันเวียร์... 158 00:13:40,320 --> 00:13:41,980 โอ้ น่าอายที่สุด 159 00:13:44,740 --> 00:13:46,260 ผมต้องขออภัยเรื่องสหายอิโมเจน 160 00:13:46,460 --> 00:13:49,100 เธอดูจะไม่สบายในสถานการณ์ที่ชวนอึดอัด 161 00:13:49,300 --> 00:13:53,020 ไม่เป็นไร ผมว่าเราควร ให้เวลาเธอได้พักหายใจสักหน่อย 162 00:13:53,220 --> 00:13:56,000 นั่นไม่จำเป็นหรอกครับ เราพร้อมดำเนินการต่อแล้ว 163 00:13:59,000 --> 00:14:03,960 ฆ่าพวกคริตช์ ฆ่าพวกคริตช์ 164 00:14:24,730 --> 00:14:25,820 ได้เวลาแล้ว 165 00:14:36,830 --> 00:14:39,110 ผู้พัน ผมใช้เวลามาทั้งชีวิตในโรงละคร 166 00:14:39,310 --> 00:14:40,730 แต่คุณเป็นนักแสดงที่สุดยอด 167 00:14:40,930 --> 00:14:44,090 ผมบอกได้เลยว่าผมโดนหลอกเข้าเต็มเปา 168 00:14:46,210 --> 00:14:48,580 คุณจะสื่อเป็นนัยถึงอะไรกันแน่ คุณมิลเวอร์ที 169 00:14:48,780 --> 00:14:53,540 "ภัยคุกคามต่อความเรียบร้อย ฝันกลางวันอันรุนแรงของชาวบ้าน" 170 00:14:53,740 --> 00:14:55,600 นั่นไม่ใช่สิ่งที่คุณเรียกพวกเขาเหรอ 171 00:14:56,930 --> 00:15:00,230 ใช่ๆ พวกนิวดอว์น 172 00:15:06,150 --> 00:15:08,150 คุณทำงานให้พวกนั้นมานานแค่ไหนแล้ว 173 00:15:22,880 --> 00:15:26,300 แพกต์จบสิ้นแล้ว คุณมิลเวอร์ที ใครๆ ต่างก็รู้ 174 00:15:27,710 --> 00:15:31,200 แต่รัฐบาลของผมเลือกจะสู้จนตัวตาย 175 00:15:31,400 --> 00:15:32,760 ดีกว่ายอมให้มีสันติภาพ 176 00:15:33,300 --> 00:15:36,350 ถ้าสงครามแพ้ไปแล้ว วันนี้คุณมาทำอะไรที่นี่กันแน่ 177 00:15:37,350 --> 00:15:39,960 เพราะผมเป็นคนรักชาติไงครับ 178 00:15:40,160 --> 00:15:43,710 เพราะผมไม่อยากเห็น 179 00:15:43,910 --> 00:15:45,900 ประเทศของตัวเองต้องพินาศ 180 00:15:47,900 --> 00:15:50,650 ผมวางแผนจะพูดเพื่อสนับสนุน สนธิสัญญาสันติภาพ 181 00:15:51,910 --> 00:15:55,100 ทูตของคุณจะเรียกมันว่ากบฏ และคุณจะถูกประหาร 182 00:15:55,300 --> 00:15:59,330 งั้นผมก็ขอตายด้วยหลักการของตนเอง ผมว่าคุณต้องเข้าใจแน่นอน 183 00:16:00,790 --> 00:16:03,630 คุณเป็นผู้พิทักษ์ของเฟนี่นา คุณมิลเวอร์ที 184 00:16:04,080 --> 00:16:05,460 เป็นมาตลอด 185 00:16:05,880 --> 00:16:08,170 - ก็... - คุณคือ 186 00:16:09,170 --> 00:16:13,470 สายพันธุ์หายาก คุณมิลเวอร์ที เป็นมนุษย์ที่จิตใจดี 187 00:16:14,800 --> 00:16:18,250 ถ้ามีเวลา ในอีกโลกหนึ่งละก็ เราอาจได้เป็นเพื่อนกัน 188 00:16:18,450 --> 00:16:22,630 แต่ใช่ ผมทำงานกับนิวดอว์น 189 00:16:22,830 --> 00:16:25,400 และก็ใช่ ผมเตรียมพร้อม จะเสี่ยงทุกอย่างเพื่อสันติ 190 00:16:26,400 --> 00:16:28,650 แล้วคุณจะอยู่ข้างผม 191 00:16:29,610 --> 00:16:30,740 หรือว่าต่อต้านล่ะ 192 00:17:28,290 --> 00:17:31,800 ฆ่าพวกคริตช์ ฆ่าพวกคริตช์ 193 00:18:11,540 --> 00:18:12,460 จ่า 194 00:18:13,670 --> 00:18:14,710 คุณตำรวจ 195 00:18:20,350 --> 00:18:22,600 นี่มันชักจะเลยเถิดเกินไปแล้ว แธตช์ 196 00:18:25,140 --> 00:18:28,310 ถ้านายทำอย่างนี้ จะโดนคิดบัญชีเอานะ 197 00:18:32,440 --> 00:18:34,650 นี่แหละการคิดบัญชี จ่า 198 00:18:36,570 --> 00:18:39,660 อย่าลืมว่าคุณคือใครและพวกมันเป็นใคร 199 00:18:46,250 --> 00:18:48,080 หัวหน้า คุณอยากให้เราทำอะไร 200 00:18:50,540 --> 00:18:51,580 จ่า 201 00:19:02,010 --> 00:19:03,350 เปิดประตู 202 00:19:33,790 --> 00:19:35,530 มาเลย 203 00:19:35,730 --> 00:19:39,320 ลุยเลย เข้ามา 204 00:19:39,520 --> 00:19:40,930 จัดการพวกมันให้ราบ 205 00:19:55,770 --> 00:19:58,720 ออกไป ถอยไปซะไอ้เวร 206 00:19:58,920 --> 00:20:00,570 เฮ้ย มาสิวะ 207 00:20:03,110 --> 00:20:04,410 เข้ามา 208 00:20:06,990 --> 00:20:08,480 ไอ้คริตช์ระยำ 209 00:20:08,680 --> 00:20:10,980 แกต้องโดนในสิ่งที่แกสมควร 210 00:20:11,180 --> 00:20:12,790 ตัดปีกเฮงซวยของพวกมันซะ 211 00:20:16,750 --> 00:20:17,920 เวร 212 00:20:21,840 --> 00:20:23,540 ตัดปีกบ้านั่นออกมา 213 00:20:23,730 --> 00:20:26,410 เฮ้ย นี่ ไปให้พ้น ไอ้พวกเวร 214 00:20:26,610 --> 00:20:28,260 ตัดปีกพวกมันออกมา 215 00:20:30,680 --> 00:20:31,680 สุดว่ะ 216 00:20:32,190 --> 00:20:33,130 เฮ้ย หยุดนะ 217 00:20:33,330 --> 00:20:35,940 ถอยไป ธุระทางราชการ 218 00:20:44,160 --> 00:20:45,700 นี่ธุระทางราชการ 219 00:20:47,780 --> 00:20:48,950 นายบ้าไปแล้วเหรอ 220 00:20:50,660 --> 00:20:52,870 เล็งปากกระบอกปืนผิดทางแล้ว 221 00:20:54,670 --> 00:20:56,130 สปาราสอยู่ข้างใน 222 00:20:58,590 --> 00:20:59,590 เรียบอาวุธ 223 00:21:01,130 --> 00:21:02,800 - ส่งสัญญาณเตือน - ไม่ 224 00:21:05,130 --> 00:21:06,840 นั่นเป็นสิ่งที่แย่ที่สุดแล้ว 225 00:21:08,810 --> 00:21:10,180 รันยัน มิลเวอร์ทีอยู่ไหน 226 00:21:20,940 --> 00:21:22,400 ทุบเขามันซะ 227 00:21:25,910 --> 00:21:27,530 มัดมือมันไว้ หนุ่มๆ 228 00:21:51,560 --> 00:21:52,810 ลุยเลย 229 00:21:56,640 --> 00:21:57,730 มา 230 00:22:03,530 --> 00:22:05,280 หาพวกมันแล้วจับเผา 231 00:22:07,780 --> 00:22:09,570 ต้องอยู่ไหนสักแห่งที่นี่แน่ 232 00:22:10,830 --> 00:22:13,730 รอก่อน ให้มามากกว่านี้อีก 233 00:22:13,930 --> 00:22:16,160 เอาคบเพลิงมา 234 00:22:17,330 --> 00:22:21,750 - ใช่ จุดไฟไล่พวกมัน - พวกมันต้องอยู่ที่นี่แน่ 235 00:22:24,300 --> 00:22:25,880 เผาให้หมด 236 00:22:26,420 --> 00:22:28,510 เผาให้หมด อย่าให้เหลือ 237 00:22:53,580 --> 00:22:56,370 ท่านสุภาพสตรีและสุภาพบุรุษ มาเริ่มกันเถอะ 238 00:23:06,920 --> 00:23:09,870 - นายมาทำอะไรที่นี่ - จ้องผมเอาไว้ตอนที่คุยกับผม 239 00:23:10,070 --> 00:23:11,450 - เข้าใจนะ - โอเค 240 00:23:11,650 --> 00:23:14,040 - ผู้พันเวียร์เป็น... - ฉันรู้ เขาบอกฉันแล้ว 241 00:23:14,240 --> 00:23:15,850 - เขาเป็นนิวดอว์น - สปาราส 242 00:23:20,650 --> 00:23:22,150 นายพูดว่าไงนะ 243 00:23:24,110 --> 00:23:26,900 เวียร์คือสปาราส 244 00:23:30,530 --> 00:23:31,570 มองตาผม 245 00:23:34,370 --> 00:23:35,940 เราจะทำยังไงดี 246 00:23:36,140 --> 00:23:40,410 ยามจะอพยพคนออกจากรัฐสภา เราแค่ต้องซื้อเวลาให้พวกเขา 247 00:23:59,230 --> 00:24:02,560 ทำไมช้าอย่างนี้ เกิดบ้าอะไรขึ้น 248 00:24:03,230 --> 00:24:04,650 ผู้พัน 249 00:24:05,440 --> 00:24:07,610 มัวรออะไรอยู่ 250 00:24:58,160 --> 00:25:01,160 สปาราสมาแล้ว ประตู 251 00:25:01,410 --> 00:25:03,000 ปิดประตู 252 00:25:16,050 --> 00:25:18,100 เพื่อผู้พลีชีพ มาช่วยเราที 253 00:25:18,510 --> 00:25:20,290 ได้ยินแล้วนี่ ดันประตูไว้ 254 00:25:20,490 --> 00:25:22,230 - ดันไว้ - ดันประตู 255 00:25:27,230 --> 00:25:28,480 ดันไว้ 256 00:26:45,020 --> 00:26:46,230 ยิ่งใหญ่มาก 257 00:26:46,680 --> 00:26:48,250 มันไม่ควรจะมาที่นี่ 258 00:26:48,450 --> 00:26:49,810 ขอบคุณพระเจ้าที่มันมา 259 00:26:51,060 --> 00:26:52,020 ฉันต้องไปแล้ว 260 00:26:52,480 --> 00:26:53,970 - วินี่ - ปล่อยฉัน 261 00:26:54,170 --> 00:26:55,610 เธอต้องล่อพวกมันออกไป 262 00:26:57,320 --> 00:26:59,680 ทำตามแผน อย่าทิ้งเราอีก 263 00:26:59,880 --> 00:27:01,490 ปล่อยฉันนะ เคน ขอร้อง 264 00:27:03,160 --> 00:27:04,790 วินี่ ขอละ อย่าทำอย่างนี้ 265 00:27:08,500 --> 00:27:09,620 วินเยตต์ทำอะไร 266 00:27:09,870 --> 00:27:11,480 - หยุดนะ - พวกมันอยู่นั่นไง 267 00:27:11,680 --> 00:27:12,710 วินี่! 268 00:27:14,500 --> 00:27:16,340 ไอ้คริตช์สารเลว 269 00:27:22,300 --> 00:27:25,310 ฉันขอโทษจริงๆ ไม่ ไม่... 270 00:27:38,740 --> 00:27:40,220 พวกมันยิงเรา 271 00:27:40,420 --> 00:27:41,740 พวกมันมีพลซุ่มยิง 272 00:27:48,950 --> 00:27:50,660 แม่งเอ๊ย เวร 273 00:27:58,920 --> 00:27:59,920 บัดซบ 274 00:28:00,880 --> 00:28:01,800 แม่งเอ๊ย 275 00:28:10,350 --> 00:28:11,350 บ้าฉิบ 276 00:29:07,120 --> 00:29:08,030 แดเรียส 277 00:29:16,290 --> 00:29:17,210 แดเรียส 278 00:31:52,490 --> 00:31:53,780 แดเรียส 279 00:32:24,190 --> 00:32:25,610 นายทำได้แล้ว 280 00:32:29,940 --> 00:32:30,860 เราต่างหาก 281 00:32:43,000 --> 00:32:46,460 เพราะเราเป็นทหารของเบิร์กไง 282 00:32:49,550 --> 00:32:50,670 ฉัน... 283 00:33:18,080 --> 00:33:20,290 จ่าครับ เราต้องยุติเรื่องนี้ 284 00:33:21,580 --> 00:33:23,290 จ่า เราจะทำยังไงดีครับ 285 00:33:44,640 --> 00:33:45,690 ฉันทำอะไรลงไป 286 00:33:54,240 --> 00:33:55,860 คุณทำตามหัวใจตัวเอง 287 00:34:00,910 --> 00:34:02,240 ฉันรักเธอมาตลอด 288 00:34:05,660 --> 00:34:06,790 ผมรู้ 289 00:34:13,300 --> 00:34:14,840 และผมก็จะรักคุณเสมอ 290 00:34:20,890 --> 00:34:22,600 มันจะไม่มีวันจบเลยใช่ไหม 291 00:34:28,100 --> 00:34:29,560 ไม่ใช่สำหรับผม 292 00:34:37,280 --> 00:34:39,820 ได้โปรดอย่าตาย เพราะพยายามหยุดพวกเขาล่ะ 293 00:34:42,280 --> 00:34:43,540 ได้โปรด 294 00:35:28,080 --> 00:35:29,670 รัฐสภาปลอดภัย 295 00:35:33,090 --> 00:35:34,130 มันจบแล้ว 296 00:35:36,630 --> 00:35:37,550 ไม่ 297 00:35:39,170 --> 00:35:40,760 เราจะสู้วันอื่น 298 00:35:46,600 --> 00:35:48,100 ตอนนี้ซ่อนตัวก่อน สหาย 299 00:35:49,640 --> 00:35:52,150 เราแพ้ศึก แต่ไม่ใช่สงคราม 300 00:36:45,450 --> 00:36:46,370 สหาย 301 00:37:00,510 --> 00:37:01,510 คุณแพ้แล้ว 302 00:37:09,220 --> 00:37:11,350 แต่เมล็ดพันธุ์ 303 00:37:11,930 --> 00:37:14,310 ถูกหว่านเรียบร้อย 304 00:37:23,070 --> 00:37:24,110 เธออยู่ที่นี่ 305 00:37:25,030 --> 00:37:27,160 ฉันได้ตัวผู้นำของนิวดอว์น 306 00:37:59,400 --> 00:38:01,570 เอาละ จัดการให้เรียบร้อย 307 00:38:02,070 --> 00:38:03,570 ดับไฟพวกนั้นซะ 308 00:39:21,230 --> 00:39:25,530 หลายคืนผ่านไป 309 00:39:32,660 --> 00:39:35,540 แล้ว ความตายคือจุดจบงั้นเหรอ 310 00:39:37,450 --> 00:39:41,210 ความตายคือสิ่งที่ทำให้เราทุกคนเท่าเทียม 311 00:39:41,630 --> 00:39:45,780 เป็นสิ่งแน่นอนเพียงสิ่งเดียว ในชีวิตอันไม่แน่นอนนี้ 312 00:39:45,980 --> 00:39:48,050 แล้วอะไรล่ะที่กำหนดเรา 313 00:39:48,590 --> 00:39:54,220 ผิว มลทิน สถานะ หรือความพยายามของเราเหรอ 314 00:39:54,890 --> 00:39:58,560 ชีวิตของเราถูกกำหนดด้วยมือแห่งอำนาจ 315 00:39:59,270 --> 00:40:03,480 ชะตากรรมและอนาคตของเรา ทรงตัวอยู่บนมีดของเขา 316 00:40:04,190 --> 00:40:08,050 คมมีดของเขาตัดหมดทุกสิ่งอย่าง 317 00:40:08,250 --> 00:40:12,970 ดูเหมือนเราจะไม่มีทางเลือก ในผิว มลทิน หรือความพยายามเลย 318 00:40:13,170 --> 00:40:16,790 แต่เราทุกคนไม่ได้ย่ำเหยียบ 319 00:40:17,160 --> 00:40:19,870 อยู่บนโลกอันดำมืดเดียวกันนี้หรอกเหรอ 320 00:40:20,290 --> 00:40:24,920 หลับใหลภายใต้ผืนฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาว ผืนเดียวกันในยามค่ำคืนหรอกเหรอ 321 00:40:25,460 --> 00:40:30,130 ไม่ใช่ว่าเราทุกคนต่างรัก หัวเราะ โศกเศร้า และมีค่างั้นหรอกเหรอ 322 00:40:30,880 --> 00:40:36,010 แต่ความจริงก็คือ เส้นทางของเรานั้นเราเป็นผู้กำหนดเอง 323 00:40:38,640 --> 00:40:44,650 เพราะเลือดเนื้อและกายเรา จะสืบทอดของมันเอง 324 00:40:53,910 --> 00:40:58,540 อะไร แกคิดว่าทำอะไรอยู่ นั่นทำลายผลงานสองชั่วโมงเลยนะ 325 00:40:59,240 --> 00:41:00,620 พอเลย 326 00:41:37,990 --> 00:41:39,410 ทำไมผมถึงมายืนอยู่ตรงนี้เหรอ 327 00:41:42,250 --> 00:41:45,460 มีคนบอกผมว่าพวกคุณไม่มีวันยอมรับ นายกรัฐมนตรีลูกครึ่งเฟหรอก 328 00:41:47,250 --> 00:41:49,840 บอกว่าสิ่งที่เรียกว่าสิทธิแต่กำเนิดของ... 329 00:41:51,460 --> 00:41:53,920 บุตรชายคนโตของ แอบซาโลม เบรกสเปียร์ 330 00:41:55,930 --> 00:41:57,550 ไม่ได้เป็นของผม 331 00:42:03,430 --> 00:42:05,890 ดังนั้นขอบคุณสำหรับเกียรตินี้ 332 00:42:08,310 --> 00:42:09,770 แต่พวกเราควรจะซื่อสัตย์ 333 00:42:10,480 --> 00:42:12,030 พวกคุณเห็นมนุษย์คนหนึ่ง 334 00:42:12,860 --> 00:42:15,900 ถูกเลี้ยงดู ถูกบ่มเพาะ 335 00:42:17,820 --> 00:42:22,240 โดยสถาบันที่บังคับใช้ค่านิยมของคุณ 336 00:42:22,870 --> 00:42:26,750 โรงเรียน กองทัพ กรมตำรวจเบิร์ก 337 00:42:30,090 --> 00:42:31,340 สิ่งที่พวกคุณไม่เห็น... 338 00:42:35,340 --> 00:42:37,090 คือรอยแผลเป็นบนหลังของผม... 339 00:42:40,100 --> 00:42:44,890 ที่ที่ปีกของผมถูกตัดและขโมยไป 340 00:42:48,020 --> 00:42:51,310 เพราะงั้นมันจึงง่ายสำหรับพวกคุณ ที่จะละเลยส่วนนั้นของผมที่พวกคุณเกลียด 341 00:42:53,150 --> 00:42:57,610 ส่วนหนึ่งของผม ที่สถาบันของพวกคุณสอนให้ผมเกลียด 342 00:43:04,370 --> 00:43:06,620 ผมไม่เคยรู้สึกว่ามันถูกต้องเลย ที่ปิดบังสิ่งที่ผมเคยเป็น 343 00:43:08,500 --> 00:43:14,250 เพียงเพื่อที่ผมจะได้เพลิดเพลิน กับสิทธิพิเศษของการเป็นมนุษย์ 344 00:43:15,050 --> 00:43:18,220 ในขณะที่คนอื่นๆ ที่เหมือนกับผมถูกข่มเหง 345 00:43:18,970 --> 00:43:21,180 ถูกข่มเหงด้วยตัวผมเองด้วยซ้ำ 346 00:43:24,970 --> 00:43:28,100 ผมคิดว่านั่นทำให้ผมเป็นผู้สมัคร ในอุดมคติของพวกคุณ 347 00:43:28,810 --> 00:43:32,770 เฟที่เกลียดชังตัวเอง จะไม่เปลี่ยนแปลงอะไรทั้งนั้น 348 00:43:34,400 --> 00:43:36,030 นั่นคือประเด็นใช่ไหมล่ะ 349 00:43:39,200 --> 00:43:41,240 พวกคุณไม่มีความตั้งใจที่จะเปลี่ยนแปลง 350 00:43:41,570 --> 00:43:43,730 พวกคุณลงแรงไปมาก 351 00:43:43,930 --> 00:43:46,660 ในการรักษาทุกสิ่งให้เป็นไปตามเดิม 352 00:43:48,500 --> 00:43:51,120 แต่พวกคุณประเมินชาวเฟทุกคนต่ำไป 353 00:43:52,380 --> 00:43:57,260 เราคือคนที่รู้วิธีเปลี่ยนแปลง 354 00:43:59,220 --> 00:44:03,430 ถ้าผมเข้าใจเรื่องนั้นเกี่ยวกับตัวเอง ถ้าผมสามารถเปลี่ยนแปลงได้เร็วกว่านี้ 355 00:44:04,300 --> 00:44:07,430 บางทีผมคงไม่ต้องสูญเสีย คนรักของผมไปก็ได้ 356 00:44:10,730 --> 00:44:12,650 เธอสมควรได้รับสิ่งที่ดีกว่าผม 357 00:44:14,270 --> 00:44:16,480 เหล่าชาวเฟก็เช่นกัน 358 00:44:17,650 --> 00:44:22,160 พวกเขาก็มีสิทธิ์จะนั่งอยู่ตรงนี้ มากพอๆ กับพวกคุณทุกคน 359 00:44:28,330 --> 00:44:31,120 นายกฯ คนต่อไปควรจะมีเขา 360 00:44:32,120 --> 00:44:33,820 - อะไรนะ - หรือปีก 361 00:44:34,020 --> 00:44:34,960 ล้อกันเล่นรึเปล่า 362 00:44:35,290 --> 00:44:36,670 แต่จะไม่ใช่ผม 363 00:44:37,880 --> 00:44:40,970 ผมจะไม่ยอมเป็นข้ออ้าง ในการไม่ยอมเปลี่ยนแปลงของพวกคุณ 364 00:45:46,320 --> 00:45:48,070 มันแสดงถึงรอยด่างพร้อยทุกอย่าง 365 00:45:50,660 --> 00:45:52,370 มันงดงาม 366 00:45:59,710 --> 00:46:02,090 อนาคตอยู่ที่นี่แล้ว สเปิร์นโรสและแอสเทรยอนอิเล็กทริก 367 00:49:21,870 --> 00:49:23,580 โรงแรมเทตเทอร์บี 368 00:49:40,640 --> 00:49:42,100 นายจะไปไหน 369 00:49:49,020 --> 00:49:52,490 - ตอนนี้เป็นสารวัตรแล้วเหรอ - เป็นเพราะผลงาน เขาว่ากันแบบนั้นน่ะ 370 00:49:53,900 --> 00:49:54,930 พวกนั้นเคยเจอนายรึยัง 371 00:49:55,130 --> 00:49:56,200 ไสหัวไปเลย 372 00:49:56,860 --> 00:49:59,490 ฉันก็อยากให้เป็นงั้นอยู่แล้ว 373 00:50:00,580 --> 00:50:02,580 ฉันว่ามาช้าดีกว่าไม่มา 374 00:50:05,750 --> 00:50:11,380 รู้ไหม เหมือนนายจะเคยพูดว่า ตัวเองเป็นลูกชายของเบรกสเปียร์ 375 00:50:13,590 --> 00:50:15,910 แล้วมันทำให้นายเป็นไอ้งี่เง่าน้อยลงไหมล่ะ 376 00:50:16,110 --> 00:50:17,430 แน่นอน 377 00:50:19,640 --> 00:50:21,060 ตอนอยู่ต่อหน้านายไง 378 00:50:38,320 --> 00:50:40,410 ใช่ ไม่ ฉันรู้ 379 00:50:41,410 --> 00:50:42,790 แต่เป็นการแสดงที่ดี 380 00:50:43,120 --> 00:50:44,750 จริงๆ นะไฟโล 381 00:50:49,330 --> 00:50:52,670 เคยฝันเห็นสิ่งนี้ไหม 382 00:50:53,960 --> 00:50:55,090 สันติในเดอะโรว์ 383 00:50:57,050 --> 00:50:57,970 สันติ 384 00:50:59,260 --> 00:51:00,580 สงสัยจังว่าจะอยู่ได้นานแค่ไหน 385 00:51:00,780 --> 00:51:03,060 สิ่งต่างๆ กำลังเปลี่ยนไป แต่นายพูดถูก 386 00:51:03,260 --> 00:51:04,210 ช้าไปหน่อย 387 00:51:04,410 --> 00:51:06,460 หมายถึง อีกนานแค่ไหนกัน 388 00:51:06,660 --> 00:51:09,650 กว่าชาวเฟจะได้รับเลือกเข้ารัฐสภา 389 00:51:11,400 --> 00:51:16,180 รู้ไหม ฉันฝันว่านายได้เป็นผู้นำด้วย 390 00:51:16,380 --> 00:51:19,490 ฉันว่านายต้องเป็นนายกฯ ที่ยอดเยี่ยมแน่ 391 00:51:20,200 --> 00:51:21,200 ไม่หรอก 392 00:51:22,070 --> 00:51:25,330 มันคงทำให้เรื่องเล่าในโรงละครของคุณ น่าสนใจขึ้นต่างหาก 393 00:51:27,000 --> 00:51:29,570 และถึงเวลาที่เราจะขีดเขียน เรื่องราวที่ต่างออกไปที่นี่แล้ว 394 00:51:29,770 --> 00:51:31,480 ใช่ ถูกเผงเลย 395 00:51:31,680 --> 00:51:35,590 มันคงเป็นสิ่งที่แม่ของนายจะพูดแน่ ฉันได้ยินเสียงของเธอเลย 396 00:51:36,960 --> 00:51:38,300 เธอคงภูมิใจในตัวนาย 397 00:51:41,680 --> 00:51:43,260 คุณรักเธอใช่ไหม 398 00:51:46,770 --> 00:51:47,810 ใช่ 399 00:51:50,060 --> 00:51:51,730 แล้วเธอรับรักคุณกลับไหม 400 00:52:04,830 --> 00:52:06,830 เธอคงจะภูมิใจในตัวคุณเหมือนกัน 401 00:52:12,040 --> 00:52:15,250 นายฉายแววทางการเมืองมากเลยนะเนี่ย 402 00:52:16,170 --> 00:52:18,970 แล้วนายจะทำอะไรต่อ กลับไปเป็นตำรวจเหรอ 403 00:52:20,220 --> 00:52:24,680 หรือจะเริ่มต้นบทถัดไปในพื้นที่ ไกลจากบ้านงั้นเหรอ 404 00:52:26,680 --> 00:52:28,390 จะเกิดอะไรขึ้นต่อล่ะ 405 00:52:40,530 --> 00:52:42,490 ผมว่าเราคงต้องหาคำตอบกันแล้ว 406 00:54:30,470 --> 00:54:32,420 คำบรรยายโดย พยุงศักดิ์ แก่นจันทร์ 407 00:54:32,610 --> 00:54:34,560 ผู้ตรวจสอบงานแปล วิสาขา ภูริไกร