1 00:00:38,700 --> 00:00:40,790 กราบขวาเรือเรียบร้อยดี 2 00:01:10,570 --> 00:01:12,550 ไม่มีอะไรให้ต้องกลัว 3 00:01:12,750 --> 00:01:14,510 พวกแพกต์เป็นชาติที่มีอารยะ 4 00:01:14,710 --> 00:01:16,640 พวกมันข่มขู่จะจมเรือเรา 5 00:01:16,840 --> 00:01:17,990 ยิงระเบิดเป็นการเตือน... 6 00:01:19,200 --> 00:01:22,400 เพื่อบีบให้ยอมทำตาม แค่เป็นพิธีเท่านั้น เราไม่ตกในอันตราย 7 00:01:22,590 --> 00:01:25,110 ทั้งที่เราแล่นสู่เงื้อมมือพวกแพกต์ โดยมีดาบปลายปืนจ่อคอน่ะรึ 8 00:01:25,310 --> 00:01:28,230 แพกต์เป็นรัฐเก่าแก่และฉ้อฉล มันขับเคลื่อนด้วยเงินตรา 9 00:01:28,430 --> 00:01:31,400 ทุกอย่างมีราคาซื้อหาได้ด้วยเงิน รวมถึงอิสรภาพของเราด้วย 10 00:01:31,600 --> 00:01:34,950 - ความมีอารยธรรมก็เป็นเช่นนั้นแหละ - อะเกรอัส ฉันเป็นชาวเบิร์ก 11 00:01:35,150 --> 00:01:38,840 เราทำสงครามกับพวกมันไม่กี่ปีก่อน และดูสิ... 12 00:01:39,850 --> 00:01:42,580 เราสองคนอยู่ด้วยกัน กับสิ่งที่เราเป็น... 13 00:01:42,780 --> 00:01:44,100 กับสิ่งที่เราอะไรรึ 14 00:01:45,230 --> 00:01:47,460 คุณเป็นบุตรสาวของครอบครัวที่ดี 15 00:01:47,660 --> 00:01:50,520 ส่วนผมร่ำรวย นั่นคือสิ่งที่สำคัญในท้ายที่สุด 16 00:01:51,070 --> 00:01:52,360 เงินกับชนชั้น 17 00:01:54,530 --> 00:01:55,530 มาเถอะ 18 00:01:56,360 --> 00:01:57,680 เรากำลังเทียบท่าครับ 19 00:01:57,880 --> 00:01:59,490 - ที่ไหน - รากูซาครับ 20 00:02:00,030 --> 00:02:00,990 ยอดไปเลย 21 00:02:02,030 --> 00:02:05,000 มีเส้นสายมากมายที่นั่น เราจะไม่มีปัญหา 22 00:02:05,750 --> 00:02:10,960 มาเถอะที่รัก มันเป็นเมืองเก่าแก่งดงาม แถมท่าเรือยังมีเสน่ห์น่าชมอีกด้วย 23 00:02:12,670 --> 00:02:13,750 เราขึ้นฝั่งกันเลยไหม 24 00:02:26,180 --> 00:02:29,730 ท่าเรือรากูซา 25 00:03:16,230 --> 00:03:17,320 เดินไป! 26 00:03:28,330 --> 00:03:29,330 เดินไปสิ! 27 00:03:33,000 --> 00:03:34,080 เดินต่อไป! 28 00:03:36,210 --> 00:03:37,660 เข้าแถว 29 00:03:37,850 --> 00:03:39,210 นักโทษพร้อม 30 00:03:39,760 --> 00:03:40,990 ดีมาก 31 00:03:41,190 --> 00:03:42,720 ดีมาก สหาย 32 00:03:46,390 --> 00:03:47,580 นี่มันโหดเหี้ยม 33 00:03:47,780 --> 00:03:50,790 นี่นายคุมคนของนายไม่อยู่ 34 00:03:50,990 --> 00:03:53,630 หรือพวกเขาถูกสั่ง ให้ขโมยทรัพย์สินผมกันแน่ 35 00:03:53,830 --> 00:03:56,440 ขโมยเหรอ ไม่ นี่ไม่ใช่ขโมย 36 00:03:57,610 --> 00:03:59,470 คิดซะว่ามันเป็น... 37 00:03:59,670 --> 00:04:00,680 การแบ่งสันปันส่วนใหม่แล้วกัน 38 00:04:00,880 --> 00:04:01,860 ผู้หมวด 39 00:04:10,200 --> 00:04:11,660 เอาตัวแม่หญิงไป 40 00:04:14,040 --> 00:04:16,250 - ไม่นะ อย่าแตะต้องฉัน - อิโมเจน มองผมสิ 41 00:04:17,000 --> 00:04:17,990 - ไม่เป็นไร - อย่า 42 00:04:18,190 --> 00:04:20,410 - อย่าเอาตัวฉันไป... - ปล่อยเธอซะ! 43 00:04:20,610 --> 00:04:22,010 - ไม่ - พอได้แล้ว 44 00:04:24,180 --> 00:04:28,180 อะเกรอัส ไม่นะ อย่าทำร้ายเขา 45 00:04:28,970 --> 00:04:29,890 อิโมเจน 46 00:05:41,090 --> 00:05:45,510 คาร์นิวัล โรว์ 47 00:05:57,190 --> 00:06:01,340 มันเป็นไปไม่ได้ที่ฆาตกรมนุษย์ จะเอาศพขึ้นไปแขวนได้สูงขนาดนั้น 48 00:06:01,540 --> 00:06:03,470 คุณฟังคำที่ฉันพูดไหมเนี่ย 49 00:06:03,670 --> 00:06:07,470 ทุกคำ คุณกำลังบอกว่า คนของคุณไม่ได้ฆ่าใครบนรถไฟ 50 00:06:07,670 --> 00:06:10,220 ไม่สักคน บางคนอาจพูดว่าถ้าเราฆ่า พวกมันก็สมควรตายแล้ว 51 00:06:10,420 --> 00:06:12,230 ฉันช่วยชีวิตคุณเจ้าหน้าที่คนนั้น ไว้ด้วยตัวฉันเอง 52 00:06:12,430 --> 00:06:14,850 ผมเชื่อว่าคุณเชื่อว่า คนของคุณไม่ได้ลงมือฆ่า 53 00:06:15,050 --> 00:06:16,730 ตำรวจอาจจัดฉากโยนความผิดให้เรา 54 00:06:16,930 --> 00:06:19,610 จะบอกฉันว่า เพื่อนเก่าคุณจะไม่ทำยังงั้นหรือไง 55 00:06:19,810 --> 00:06:22,490 ผมรู้ว่าพวกเขาทำแน่ ถ้ามันคุ้มกับความยุ่งยาก 56 00:06:22,690 --> 00:06:25,530 แต่ไม่มีประโยชน์ เขาจับพวกคุณ แขวนคอเพราะปล้นรถไฟได้อยู่แล้ว 57 00:06:25,730 --> 00:06:28,380 - คุณจริงจังกับเรื่องนี้รึเปล่า - จริงจังสิ 58 00:06:29,970 --> 00:06:32,180 แล้วคุณจะทำยังไงกับเรื่องนี้ 59 00:06:33,640 --> 00:06:36,270 พวกนั้นจัดงานเลี้ยงที่เบลไฟเออร์คืนนี้ 60 00:06:36,980 --> 00:06:39,130 ครึ่งรัฐสภาจะอยู่ที่นั่น 61 00:06:39,330 --> 00:06:43,270 - นักการทูต บรรดาคนสูงศักดิ์ - แล้วมันเกี่ยวกันยังไงไม่ทราบ 62 00:06:50,200 --> 00:06:51,200 นี่คุณคงไม่... 63 00:06:54,740 --> 00:06:55,660 ไม่ใช่คืนนี้ 64 00:06:56,370 --> 00:06:58,020 คุณว่ามีจังหวะเหมาะกว่านี้ไหมล่ะ 65 00:06:58,220 --> 00:07:00,500 ฉันไม่รู้ ไม่ทำเลยเป็นไง 66 00:07:01,670 --> 00:07:03,090 เราเคยคุยเรื่องนี้แล้ว 67 00:07:06,130 --> 00:07:08,370 มันคือไพ่ไม้ตายใบสุดท้ายที่ผมมี 68 00:07:08,570 --> 00:07:10,830 มันเป็นวิธีที่เร็วที่สุด ที่คุณจะพาตัวเองไปตาย 69 00:07:11,030 --> 00:07:14,790 ผมมีทางลอบเข้าไปที่เบลไฟเออร์คืนนี้ ไม่งั้นผมอาจไม่มีโอกาสอีกแล้วก็ได้ 70 00:07:14,990 --> 00:07:16,520 ฟังนะ ผมขอโทษ 71 00:07:18,310 --> 00:07:20,890 - ผมไม่อยากบอกคุณแบบนี้เลย - ไม่ 72 00:07:21,560 --> 00:07:25,150 ฉันมั่นใจว่าคุณจะแอบออกไป และปล่อยให้มิมาบอกฉันอีกตามเคย 73 00:07:28,490 --> 00:07:29,610 วินเยตต์ 74 00:07:30,400 --> 00:07:32,950 ดูเหมือนคุณจะตัดสินใจเรียบร้อยแล้ว 75 00:07:34,410 --> 00:07:36,020 ดูจะเป็นเช่นนั้น 76 00:07:36,220 --> 00:07:39,520 และฉันแน่ใจว่าไอ้พวกชนชั้นสูง จะเชื่อตามที่คุณพูด 77 00:07:39,720 --> 00:07:41,270 เลือดผสมคริตช์ที่พูดว่า 78 00:07:41,470 --> 00:07:44,360 โจนาห์ เบรกสเปียร์ไม่มีสิทธิ์ จะอ้างตัวเป็นนายกรัฐมนตรี 79 00:07:44,560 --> 00:07:47,920 ผมไม่ได้หวังว่าครอบครัวจะต้อนรับขับสู้ผม 80 00:07:49,090 --> 00:07:52,030 แต่พวกเขาจะได้ยินความจริง และนั่นคือสิ่งสำคัญ 81 00:07:52,230 --> 00:07:56,510 พวกเขาจะจับคุณโยนเข้าคุกและลืมสนิท ก่อนจะกินพุดดิ้งเสร็จซะอีก 82 00:07:59,770 --> 00:08:00,930 คุณนี่บ้าชะมัด 83 00:08:01,810 --> 00:08:05,360 เมื่อมันจบสิ้น เมื่อมันปลอดภัย ผมจะติดต่อคุณมาแล้วกัน 84 00:08:06,860 --> 00:08:08,130 อย่างนั้นสินะ 85 00:08:08,330 --> 00:08:10,990 จะติดต่อจากคุกหรือจากสุสานล่ะ 86 00:08:13,610 --> 00:08:16,730 ขอร้องละ อย่าหาเรื่องใส่ตัวเพราะฉันเลย 87 00:08:16,930 --> 00:08:19,410 ครั้งนี้ฉันจะไม่ฟูมฟาย เสียน้ำตาให้คุณแล้วนะ 88 00:08:31,380 --> 00:08:33,380 - ตามนั้นนะ - ก็ตามนั้น 89 00:08:40,560 --> 00:08:41,770 ไฟโล 90 00:08:44,350 --> 00:08:45,560 คุณมันโง่เขลา 91 00:08:49,820 --> 00:08:51,570 บอกสหายคุณให้กบดานไว้ 92 00:08:52,610 --> 00:08:56,240 พรุ่งนี้ เบลไฟเออร์จะเจอปัญหา ที่หนักหนากว่าแบล็กเรเวน 93 00:10:13,860 --> 00:10:14,990 อาโคส! 94 00:10:16,450 --> 00:10:17,820 - ว่ายังไง - ไง 95 00:10:22,580 --> 00:10:24,310 - สบายดีไหม - ดี 96 00:10:24,510 --> 00:10:25,540 เหรอ 97 00:11:02,700 --> 00:11:03,870 ที่นี่ที่ไหนกัน 98 00:11:04,620 --> 00:11:06,330 ทำไมพวกคุณพาฉันมาที่นี่ 99 00:11:07,250 --> 00:11:09,620 พวกคุณจะไปไหน ฉันคุยกับพวกคุณอยู่นะ 100 00:11:17,920 --> 00:11:20,970 คุณน่ะ นายใหญ่ของบ้านนี้อยู่ที่ไหน 101 00:11:23,260 --> 00:11:24,470 ลีโอโนรา 102 00:11:25,260 --> 00:11:26,260 ชื่อฉัน 103 00:11:27,310 --> 00:11:29,060 เธอเรียกฉันว่าลีโอโนราก็ได้ 104 00:11:31,400 --> 00:11:32,400 ชื่อแปลกแต่มีเสน่ห์ 105 00:11:33,400 --> 00:11:35,130 งั้นก็ดี ลีโอโนรา 106 00:11:35,330 --> 00:11:37,530 นายใหญ่ของบ้านนี้อยู่ที่ไหน 107 00:11:40,070 --> 00:11:41,530 อยู่ที่ไหนสักแห่ง 108 00:11:43,240 --> 00:11:45,410 ใช่เขาคนนั้นไหม เจ้าหน้าที่น่ะ 109 00:11:48,830 --> 00:11:50,410 ทำไมฉันถูกพามาปล่อยไว้ที่นี่ 110 00:11:51,670 --> 00:11:54,030 ฉันแน่ใจว่าเดี๋ยวเธอก็รู้ สาวน้อย 111 00:11:54,230 --> 00:11:58,710 - ที่นี่ที่ไหนกัน เกิดอะไรขึ้นที่นี่ - ยินดีจะบอก ส่งนั่นให้ฉันที 112 00:12:02,050 --> 00:12:04,540 ฉันไม่ส่งให้หรอก อธิบายมาก่อน 113 00:12:04,740 --> 00:12:05,850 มันคือบ้าน 114 00:12:06,600 --> 00:12:08,250 ผู้คนนอนที่นี่ 115 00:12:08,450 --> 00:12:09,670 นี่คือห้องครัว 116 00:12:09,870 --> 00:12:13,400 ผู้คนปรุงอาหารที่นี่ และบางครั้งก็กินที่นี่ 117 00:12:15,400 --> 00:12:16,720 เมื่ออาหารพร้อม 118 00:12:16,920 --> 00:12:18,380 ฉันรู้ว่าห้องครัวคืออะไร 119 00:12:18,580 --> 00:12:22,400 เช่นนั้นสินะ และเธอรู้วิธีปอกเปลือกมันฝรั่งไหม 120 00:12:23,740 --> 00:12:25,600 ฉันไม่ได้ให้คุณมาต่อปากต่อคำกับฉัน 121 00:12:25,800 --> 00:12:27,080 ฉันต้องการคำตอบ 122 00:12:28,870 --> 00:12:31,770 ฉันเหนื่อย และฉันอยู่ไกลจากบ้านมาก 123 00:12:31,970 --> 00:12:33,730 ฉันไม่รู้ว่าอะเกรอัสอยู่ที่ไหน 124 00:12:33,930 --> 00:12:35,670 และไม่มีอะไรสมเหตุสมผลเลย 125 00:12:36,290 --> 00:12:37,880 ทำไมยังงั้นล่ะ สาวน้อย 126 00:12:39,550 --> 00:12:42,670 คือฉันเป็นชาวเบิร์ก 127 00:12:43,430 --> 00:12:44,590 อย่าพูดออกมา 128 00:12:45,550 --> 00:12:48,290 ที่นี่ดูไม่เหมือนพวกแพกต์ที่ฉันเคยได้ยินมา 129 00:12:48,490 --> 00:12:49,850 - ไม่เหรอ - ไม่ 130 00:12:50,930 --> 00:12:54,840 แพกต์เป็นรัฐปกครองศักดินาเข้มงวด และเป็นสถานที่เลวร้าย 131 00:12:55,040 --> 00:12:56,670 มันเคยเป็นเช่นนั้น 132 00:12:56,870 --> 00:12:59,230 - เคยเหรอ - มันเคยเป็นสถานที่เลวร้าย 133 00:13:00,690 --> 00:13:03,700 และรุ่งอรุณแห่งวันใหม่ก็ฉายแสง ไปทั่วประเทศเรา 134 00:13:04,650 --> 00:13:06,970 แพกต์ที่เธอรู้จักหมดไปแล้ว 135 00:13:07,170 --> 00:13:08,030 เกือบหมด 136 00:13:08,910 --> 00:13:10,640 แต่แพกต์แข็งแกร่ง 137 00:13:10,840 --> 00:13:12,500 ผู้คนแข็งแกร่ง 138 00:13:13,370 --> 00:13:17,080 รัฐบาลของพวกเขาเป็นปรสิต สูบเลือดสูบเนื้อจากพวกเขา 139 00:13:17,710 --> 00:13:21,880 จนกระทั่งเรายืนหยัดด้วยกัน และเริ่มกวาดล้างมันให้หมดไป 140 00:13:22,460 --> 00:13:25,620 คุณพูดถึงปฏิวัติใช่ไหม 141 00:13:25,820 --> 00:13:26,950 แน่นอน 142 00:13:27,150 --> 00:13:28,220 มันหลีกเลี่ยงไม่ได้ 143 00:13:29,050 --> 00:13:33,270 เมื่อคนเรารู้ว่าตัวเองเป็นไท และเป็นไทเสมอมา 144 00:13:34,270 --> 00:13:36,600 เกิดอะไรขึ้นกับท่านลอร์ดแห่งแพกต์ 145 00:13:40,270 --> 00:13:43,110 ส่งแคร์รอตมาให้ฉันทีได้ไหม 146 00:13:47,860 --> 00:13:48,740 ได้โปรด 147 00:13:57,040 --> 00:13:58,040 ขอบใจ 148 00:14:00,040 --> 00:14:02,360 กวนใจเธอมากสินะที่จะช่วยฉัน 149 00:14:02,560 --> 00:14:03,450 คุณเป็นคนรับใช้ 150 00:14:03,650 --> 00:14:06,490 เราต่างกินซุปทั้งคู่ ทำไมเธอไม่ช่วยฉันทำซุปล่ะ 151 00:14:06,690 --> 00:14:07,840 มันไม่เหมาะสม 152 00:14:10,550 --> 00:14:13,600 การเอาตัวคนรักของพวกพัคมา ก็ไม่ค่อยจะเหมาะสมเหมือนกัน 153 00:14:15,310 --> 00:14:16,250 อะไรนะ 154 00:14:16,450 --> 00:14:18,340 ฉันได้ยินมาว่าเธอเดินทางมากับพัคตนหนึ่ง 155 00:14:18,540 --> 00:14:19,760 ฉาวโฉ่ไปทั่ว 156 00:14:19,950 --> 00:14:21,550 ไม่ใช่กงการของคุณ 157 00:14:21,750 --> 00:14:23,180 คนเขาพูดกัน ก็เท่านั้น 158 00:14:23,370 --> 00:14:25,590 เพราะพวกนั้นไม่ค่อยจะมีอะไรในชีวิตน่ะสิ 159 00:14:25,790 --> 00:14:28,310 พวกเขาก็เลยด้อยค่าคนอื่นที่พบเจอสิ่งที่ดี 160 00:14:28,500 --> 00:14:30,180 เธอคิดเช่นนั้นเหรอ 161 00:14:30,380 --> 00:14:34,310 อะเกรอัสเป็นชายที่เพียบพร้อมที่สุด ที่ฉันเคยเจอ จะเป็นฟอนหรืออะไรก็ตาม 162 00:14:34,510 --> 00:14:36,410 เก็บไปบอกพวกขี้นินทา ตอนพวกเขาถามด้วยล่ะ 163 00:14:39,290 --> 00:14:41,460 ฟังดูเหมือนเป็นชายที่น่ารู้จัก 164 00:14:47,010 --> 00:14:49,380 อยากอยู่กินมื้อค่ำไหมล่ะ 165 00:14:50,090 --> 00:14:52,760 เธอช่วยทำซุป เธอควรแบ่งไปนะ 166 00:14:54,600 --> 00:14:55,930 ฉันไม่ต้องการซุป 167 00:14:57,230 --> 00:15:01,650 ฉันอยากเจอนายใหญ่ของบ้านนี้ และฉันต้องการเจออะเกรอัส 168 00:15:03,860 --> 00:15:05,570 เอาตัวเจ้าหน้าที่ไป 169 00:15:07,990 --> 00:15:09,490 แก แก แก 170 00:15:18,040 --> 00:15:21,530 ถือว่าสงสารเถอะ ผู้หมวด นายพาพวกเขาไปไหน 171 00:15:21,720 --> 00:15:23,110 ถ้านายต้องการค่าไถ่... 172 00:15:23,310 --> 00:15:25,240 อาวุธส่งไปที่คลังแสง 173 00:15:25,440 --> 00:15:27,490 ทองและเงินส่งเข้าคลัง 174 00:15:27,690 --> 00:15:29,090 นี่มันปล้นกันชัดๆ 175 00:15:30,050 --> 00:15:33,870 เมื่อผู้ติดต่อของฉันมาถึง มันจะยิ่งแย่สำหรับนาย 176 00:15:34,070 --> 00:15:35,120 ยังงั้นเหรอ 177 00:15:35,320 --> 00:15:37,390 ประเทศเราไม่ได้อยู่ในสงครามแล้ว 178 00:15:38,020 --> 00:15:39,480 มีสนธิสัญญามากมาย 179 00:15:40,100 --> 00:15:42,550 นี่มันขัดกับอนุสัญญาทางทะเลทุกข้อ 180 00:15:42,750 --> 00:15:46,550 กฎหมายทุกข้อแห่งท้องทะเล ที่เห็นพ้องโดยอารยประเทศ 181 00:15:46,750 --> 00:15:49,220 ช่างหัวสนธิสัญญาแกสิ 182 00:15:49,420 --> 00:15:50,950 เรามีอีกกฎหมายที่นี่ 183 00:15:52,030 --> 00:15:54,450 ฉันจะรอดูนายโดนเฆี่ยนที่ทำแบบนี้ 184 00:15:58,450 --> 00:15:59,520 ผู้หมวด 185 00:15:59,720 --> 00:16:00,580 เจอแล้วครับ 186 00:16:02,420 --> 00:16:03,670 บันทึกของกัปตัน 187 00:16:04,500 --> 00:16:05,670 ดีมาก 188 00:16:20,640 --> 00:16:22,480 เรากำลังหาตัว... 189 00:16:23,270 --> 00:16:25,520 อะเกรอัส แอสเตรออน 190 00:16:27,610 --> 00:16:29,110 เจ้าของเรือ เดอะสวอน 191 00:16:31,570 --> 00:16:33,950 ฉันคืออะเกรอัส แอสเตรออน 192 00:16:35,320 --> 00:16:36,410 ยังงั้นเหรอ 193 00:16:39,450 --> 00:16:40,660 ด้วยเกียรติของฉัน 194 00:16:41,410 --> 00:16:45,420 ฉันเป็นเจ้าของเรือลำนั้น และบรรดาลูกเรือทั้งหมด 195 00:16:48,170 --> 00:16:49,250 ทีนี้... 196 00:16:50,800 --> 00:16:52,630 นายเป็นหนี้คำขอโทษฉัน 197 00:16:53,340 --> 00:16:56,090 และเราจะได้แก้ปัญหากันอย่างสุภาพบุรุษ 198 00:17:10,110 --> 00:17:13,360 นายมันกบฏชั้นสูง คุณแอสเตรออน 199 00:17:14,820 --> 00:17:17,660 หยาดเหงื่อและหยดเลือดของคนนับร้อย แปดเปื้อนมือนาย 200 00:17:19,120 --> 00:17:20,410 ลูกเรือ เดอะสวอน ทั้งหลาย 201 00:17:21,490 --> 00:17:24,150 พวกนายเป็นอิสระจากสัญญาว่าจ้าง 202 00:17:24,350 --> 00:17:25,330 และเป็นไทแล้ว 203 00:17:49,980 --> 00:17:52,220 นี่ก็แค่เรื่องเข้าใจผิด 204 00:17:52,420 --> 00:17:53,340 พิงกำแพงไว้ 205 00:17:53,540 --> 00:17:55,800 ส่งข่าวให้ท่านเคานต์โบซัค เขาจะรับรองฉัน 206 00:17:56,000 --> 00:17:57,140 - โปรดเมตตาด้วย - เงียบ 207 00:17:57,340 --> 00:17:58,160 ได้โปรด 208 00:17:58,870 --> 00:18:01,850 เมื่อเขามาถึง รู้ไหมว่าจะเกิดอะไรกับพวกนาย 209 00:18:02,050 --> 00:18:03,080 รู้ไหม 210 00:18:44,580 --> 00:18:46,310 พร้อม เคารพ! 211 00:18:46,510 --> 00:18:47,540 วางอาวุธ 212 00:18:48,160 --> 00:18:49,710 เคาะอาวุธหนึ่งครั้ง! 213 00:18:50,880 --> 00:18:52,420 วันทยาวุธ! 214 00:18:57,130 --> 00:18:58,840 ทั้งหมดตรง! 215 00:19:09,480 --> 00:19:11,840 - ขอต้อนรับสู่เบิร์กครับ ท่านทูต - ขอบใจ 216 00:19:12,040 --> 00:19:13,570 เชิญมากับผมครับ 217 00:19:27,160 --> 00:19:28,520 ท่านนายกรัฐมนตรีเบรกสเปียร์ 218 00:19:28,720 --> 00:19:32,650 ประเทศผมเผชิญเหตุจลาจล ที่มนุษย์กับพวกเฟมารวมตัวกัน 219 00:19:32,850 --> 00:19:36,880 กลายเป็นม็อบสุดพิสดารผิดธรรมชาติ ที่เรียกว่านิวดอว์น 220 00:19:38,590 --> 00:19:40,450 พวกก่อความไม่สงบนี้ จะมีชัยเหนือกว่าหรือไม่ 221 00:19:40,650 --> 00:19:42,490 ก็คงจะรู้กันในอีกไม่ช้าไม่นาน 222 00:19:42,690 --> 00:19:45,560 ก่อนที่พวกมันจะพุ่งเป้ามาที่เมืองเบิร์ก 223 00:19:50,270 --> 00:19:52,350 แต่พวกมันจะไม่ได้ชัยชนะแน่ ท่านนายกรัฐมนตรี 224 00:19:53,940 --> 00:19:56,800 และการซื้ออาวุธเชิงสัญลักษณ์ของเรา จากเมืองเบิร์ก 225 00:19:57,000 --> 00:19:58,800 จะส่งสารให้โลกได้รู้ 226 00:19:59,000 --> 00:20:01,640 ว่าความขัดแย้งระหว่างเราสองชาติ ได้ยุติลงแล้ว 227 00:20:01,840 --> 00:20:06,240 นำมาซึ่งยุคใหม่แห่งความแข็งแกร่ง เอกภาพและพันธมิตร 228 00:20:07,580 --> 00:20:11,440 พันตรีเวียร์ใช่ไหม ยินดีที่รู้จัก ผมรันยัน มิลเวอร์ทียินดีรับใช้ครับ 229 00:20:11,640 --> 00:20:14,110 เราเคยเจอกันครับ ที่เมืองเบิร์กนี่แหละ 230 00:20:14,310 --> 00:20:15,740 ราวๆ เดือนนึงมาแล้ว 231 00:20:15,940 --> 00:20:17,740 - คุณอาจจำไม่ได้ - ขออภัย 232 00:20:17,940 --> 00:20:20,490 ผมเชื่อว่าผมจำได้ งานเลี้ยงไฟเออร์สเดย์ 233 00:20:20,690 --> 00:20:22,080 มีอะไรให้ผมรับใช้ครับ 234 00:20:22,270 --> 00:20:24,870 คือผมอยากคุยกับคุณเป็นการส่วนตัว 235 00:20:25,070 --> 00:20:28,290 ขออภัยที่ผมไม่คุ้นกับพิธีทางการทูต 236 00:20:28,490 --> 00:20:30,630 ผมก็ไม่คุ้นครับ ชายชาติทหารน่ะครับ 237 00:20:30,830 --> 00:20:34,020 ใช่สินะ งั้นผมขอพูดตรงๆ เลยแล้วกัน 238 00:20:36,650 --> 00:20:40,180 การซื้ออาวุธของคุณ ไม่ใช่การปฏิบัติเชิงสัญลักษณ์ใช่ไหม 239 00:20:40,380 --> 00:20:43,470 ความจริงก็คือคุณต้องการความช่วยเหลือ ทางทหารอย่างมาก 240 00:20:43,670 --> 00:20:48,060 งั้นผมขอตอบตรงๆ นะครับ อย่าเข้าใจผิด คิดว่ากลยุทธ์ของเราคือความอ่อนแอ 241 00:20:48,260 --> 00:20:51,270 ในเชิงทางการ นี่เป็นแค่การแลกเปลี่ยนดาบ 242 00:20:51,470 --> 00:20:53,020 ระหว่างอดีตศัตรูกันเอง 243 00:20:53,220 --> 00:20:54,690 ท่าทีแสดงความเป็นมิตร 244 00:20:54,890 --> 00:20:58,070 แน่นอน แต่ถ้ามองอย่างไม่เป็นทางการ มันไม่จริงหรือไง 245 00:20:58,270 --> 00:21:00,820 ที่ว่าแพกต์ประสบปัญหา อุตสาหกรรมชะลอตัว 246 00:21:01,020 --> 00:21:05,430 จากปัญหาแพร่กระจายของกลุ่มนิวดอว์น กับอุดมการณ์ความเสมอภาคของพวกมัน 247 00:21:06,180 --> 00:21:09,750 คุณจะเข้าใจครับ ว่าผมต้องปฏิบัติตามท่านทูต 248 00:21:09,950 --> 00:21:13,340 แหงอยู่แล้ว แม้รายงาน การหยุดชะงักและขาดแคลนแรงงาน 249 00:21:13,530 --> 00:21:15,440 จะทำให้คุณอ่อนแอเอาเรื่องก็ตาม 250 00:21:17,270 --> 00:21:18,820 คืออย่างนี้นะครับ คุณมิลเวอร์ที 251 00:21:19,820 --> 00:21:24,050 เห็นแก่ความสัมพันธ์ฉันมิตร ผมจะบอกคุณด้วยความสัตย์จริง 252 00:21:24,250 --> 00:21:28,120 ว่าการซื้อปืนไรเฟิลพวกนี้ เป็นมากกว่าท่าทีเชิงสัญลักษณ์ 253 00:21:29,030 --> 00:21:31,900 กองทหารราบของเราเรียนรู้ ผ่านประสบการณ์ลบ 254 00:21:32,090 --> 00:21:37,170 ว่าปืนไรเฟิลของเบิร์กมีระยะยิงไกล ที่เหนือกว่าปืนของเรา 255 00:21:38,420 --> 00:21:40,530 และเราตั้งใจจะใช้ประโยชน์จากมัน 256 00:21:40,730 --> 00:21:42,210 เพื่อต่อกรกับพวกนิวดอว์น 257 00:21:43,760 --> 00:21:47,510 พวกมันคือภัยคุกคามต่อความสงบเรียบร้อย ที่ธรรมชาติสร้างมา 258 00:21:48,470 --> 00:21:51,330 เผ่าเฟและมนุษย์ต่อสู้เคียงบ่าเคียงไหล่ 259 00:21:51,530 --> 00:21:54,640 ก็แค่ฝันกลางวันของพวกไพร่ที่ไม่รู้จักเจียม 260 00:21:55,350 --> 00:21:59,860 ผมขอถามหน่อยว่าคุณตั้งใจ กำจัดฝันกลางวันนี้อย่างไร 261 00:22:03,400 --> 00:22:05,990 ตามที่ผมเข้าใจ คุณมิลเวอร์ที 262 00:22:07,160 --> 00:22:09,160 คนตายฝันไม่ได้หรอก 263 00:22:18,880 --> 00:22:20,940 เจ้าทูตนั่นคิดว่าตัวเองเป็นใคร 264 00:22:21,140 --> 00:22:22,400 หวังจะให้เราเชื่อ 265 00:22:22,600 --> 00:22:25,320 เขาอยากซื้อปืนเรา ด้วยเหตุผลเชิงสัญลักษณ์ 266 00:22:25,520 --> 00:22:29,080 เดาว่าเขาก็เลยอยากได้ดินปืน 200 ตัน เพื่อเป็นสัญลักษณ์ด้วยสินะ 267 00:22:29,280 --> 00:22:33,460 เรารู้ว่ากองทัพเขากำลังสะบักสะบอม เรารู้ว่าเขาต้องการอาวุธพวกนี้ 268 00:22:33,660 --> 00:22:35,000 เขารู้ว่าเรารู้ 269 00:22:35,200 --> 00:22:39,100 แน่อยู่แล้ว แกล้งทำเป็นไม่รู้ ก็คือดูถูกหน่วยข่าวกรองของเรา 270 00:22:39,810 --> 00:22:44,130 แต่ก็อาจมีประโยชน์ที่จะเข้าร่วมกับแพกต์ ในสงครามเล็กๆ ของพวกเขา 271 00:22:44,330 --> 00:22:46,260 ประโยชน์อะไร 272 00:22:46,460 --> 00:22:49,910 ไม่มีใครเรียกร้องให้เลือกตั้ง เพื่อขับไล่นายกฯ ในช่วงสงครามหรอก 273 00:22:50,620 --> 00:22:53,730 ให้ตายสิ คุณคิดว่าผมอยากได้งานนี้ เสียเต็มประดาสินะ 274 00:22:53,930 --> 00:22:55,730 เราคงไม่เข้าร่วมสงคราม 275 00:22:55,930 --> 00:22:57,690 เพียงเพื่อขายอาวุธให้พวกเขาหรอกนะ 276 00:22:57,890 --> 00:23:00,780 โซฟี เราจงชังพวกแพกต์ เราสู้กับพวกมันมาเป็นปีๆ 277 00:23:00,980 --> 00:23:04,750 แต่กลุ่มม็อบนิวดอว์น อาจกลายเป็นภัยคุกคามร้ายแรงก็ได้ 278 00:23:05,550 --> 00:23:08,700 แนวคิดโง่และคลั่งแบบพวกมัน แพร่กระจายเหมือนโรคร้ายในฤดูร้อน 279 00:23:08,900 --> 00:23:12,180 ให้สู้กับเชื้อโรคในแพกต์ เสียยังจะดีกว่าสู้ในเบิร์ก 280 00:23:13,470 --> 00:23:16,850 ปืนไรเฟิลของเราในมือพวกเขา จะเพียงพอพลิกสถานการณ์ไหม 281 00:23:19,560 --> 00:23:20,770 ไม่ 282 00:23:21,650 --> 00:23:25,190 ไม่ ถ้าเราให้อาวุธกับพวกนิวดอว์นด้วย 283 00:23:27,240 --> 00:23:29,140 เมื่อทั้งสองฝ่ายติดหล่ม 284 00:23:29,340 --> 00:23:32,120 กองทัพของเราจะยึดเทอร์นาน็อกคืนมา 285 00:23:35,370 --> 00:23:38,120 ขอให้พระเจ้าช่วยคนโง่ ที่ประเมินคุณต่ำไป 286 00:23:38,790 --> 00:23:40,980 คุณก็เห็นอนาคตชัดเจนเช่นที่ฉันเห็น 287 00:23:41,180 --> 00:23:42,440 เราต่างคิดอยู่ทั้งคู่ 288 00:23:42,640 --> 00:23:44,780 ฉันแค่เป็นคนที่พูดมันออกมาดังๆ 289 00:23:44,980 --> 00:23:48,300 และการยึดเทอร์นาน็อกกลับมา คือสิ่งที่บิดาคุณต้องการมาตลอด 290 00:23:49,590 --> 00:23:52,800 คุณจารึกตัวเองลงในประวัติศาสตร์ได้ ในฐานะบุรุษ... 291 00:23:53,510 --> 00:23:56,890 ในฐานะนายกรัฐมนตรีผู้ทำให้เรา เป็นอาณาจักรอีกครั้ง 292 00:23:59,180 --> 00:24:01,600 และนั่นเป็นสิ่งที่เขาไม่มีวันทำได้ 293 00:24:03,440 --> 00:24:04,670 ใครจะต้องการคำพยากรณ์ล่ะ 294 00:24:04,870 --> 00:24:08,230 ในเมื่อคุณสามารถมองเห็นโอกาส และคว้ามันมาได้ 295 00:24:09,940 --> 00:24:13,520 - คุณคิดว่ารัฐสภาจะยอมเสี่ยงไหม - พวกเขาเกลียดแพกต์ 296 00:24:13,710 --> 00:24:17,060 พรรคคุณต่อต้านสงครามมาตลอด คุณจะเกลี้ยกล่อมพวกเขายังไง 297 00:24:17,260 --> 00:24:20,620 โจนาห์ นิสัยเสียของคุณ คือประเมินฉันต่ำไป 298 00:24:22,540 --> 00:24:24,780 หรือคุณจะบอกปัดโอกาสก็ได้นะ 299 00:24:24,980 --> 00:24:27,950 รอจนเลือกตั้งครั้งหน้าที่คุณอาจพ่ายแพ้ 300 00:24:28,150 --> 00:24:30,090 และกลับไปใช้ชีวิตแบบเดิมๆ 301 00:24:34,840 --> 00:24:37,180 ไม่ว่าจะทางไหน ฉันจะสนับสนุนคุณ 302 00:24:38,310 --> 00:24:40,140 อยู่ที่คุณตัดสินใจ ท่านนายกรัฐมนตรี 303 00:24:58,580 --> 00:24:59,580 ออกไป 304 00:25:00,830 --> 00:25:03,710 เราเจอปัญหาแทรกซ้อนนิดหน่อย 305 00:25:08,880 --> 00:25:11,160 แปลว่านายจะไม่ทำตาม ข้อตกลงของเราสินะ 306 00:25:11,360 --> 00:25:14,030 อย่ามาเล่นตลกกับฉันหน่อยเลย คุณฟิโลสเตรต 307 00:25:14,230 --> 00:25:17,850 พวกเราเหล่าเฟรักษาสัญญา ไม่เหมือนคนเช่นพวกนาย 308 00:25:20,600 --> 00:25:24,560 แต่ที่พักพวกนี้แค่ชั่วคราว เข้าใจใช่ไหม 309 00:26:03,680 --> 00:26:05,480 มันงี่เง่าบรมและสิ้นหวัง 310 00:26:06,190 --> 00:26:10,310 เขาเจ็บปวดใจเสียจนขาดสติ ตอนนี้เขากำลังพาตัวเองไปตายแท้ๆ 311 00:26:10,820 --> 00:26:12,020 ไอ้คนเห็นแก่ตัว 312 00:26:13,280 --> 00:26:15,820 มันต้องมีหนทางอื่นจัดการได้สิน่า 313 00:26:16,200 --> 00:26:17,360 คิดอะไรออกไหมล่ะ 314 00:26:19,070 --> 00:26:21,620 ตอนนี้ยัง วิน โทษที 315 00:26:25,290 --> 00:26:28,610 แล้วชายที่ตายคนนั้นล่ะ ทหารที่ถูกฆ่าตาย 316 00:26:28,810 --> 00:26:30,130 มันไม่สมเหตุสมผลเลย 317 00:26:31,040 --> 00:26:33,210 คือฉันเองก็ไม่อยากพูด แต่... 318 00:26:34,460 --> 00:26:37,840 ดาห์เลียมองเธอด้วยสายตาโกรธแค้น ตั้งแต่ออกปล้นครั้งนั้น 319 00:26:38,550 --> 00:26:39,620 ไม่หรอกน่า 320 00:26:39,820 --> 00:26:43,670 คุณคงไม่คิดว่าเธอจะฆ่าคน แล้วโยนความผิดให้ฉัน เสี่ยงชีวิตพวกเรา 321 00:26:43,860 --> 00:26:45,180 เพียงเพราะอาฆาตหรอกนะ 322 00:26:47,060 --> 00:26:49,400 ไม่ พระเจ้า ไม่ วินเยตต์ 323 00:26:50,230 --> 00:26:52,320 ฉันไม่เคยคิดอะไรแบบนั้น 324 00:27:01,030 --> 00:27:02,430 ไปได้แล้ว วิลสัน 325 00:27:02,630 --> 00:27:03,940 ถ้าไม่มีอะไรแล้ว 326 00:27:04,130 --> 00:27:05,080 ครับผม 327 00:27:42,490 --> 00:27:43,530 นิลลี่ 328 00:27:49,210 --> 00:27:52,360 เธอน่าจะรอจนพลบค่ำ เกิดมีคนเห็นเธอเข้าล่ะ 329 00:27:52,560 --> 00:27:54,490 ฉันเอาพายพุดดิ้งมาให้เธอ 330 00:27:54,690 --> 00:27:55,710 นี่ 331 00:27:56,670 --> 00:27:57,920 ยังร้อนอยู่เลย 332 00:28:00,550 --> 00:28:01,780 เธอหิว 333 00:28:01,980 --> 00:28:03,790 ฉันน่าจะมาเร็วกว่านี้ 334 00:28:03,990 --> 00:28:05,680 พวกคนรับใช้เต็มไปหมด 335 00:28:06,760 --> 00:28:08,770 ถ้าเธอถูกจับได้ว่าซ่อนฉันไว้ที่นี่... 336 00:28:09,390 --> 00:28:11,020 ฉันต้องมาเจอเธอ 337 00:28:12,690 --> 00:28:15,800 ฉันจะไปจิบชากับเจ้าของโรงงานตอนบ่าย 338 00:28:16,000 --> 00:28:17,730 เราเหลือเงินอีกเท่าไหร่ 339 00:28:25,030 --> 00:28:26,740 เจ็ดแสนกิลเดอร์ 340 00:28:27,740 --> 00:28:29,870 ได้เพิ่มอีกหน่อยถ้าเราขายม้าได้ 341 00:28:30,200 --> 00:28:32,420 - จะพอไหม - ต้องพอสิ 342 00:28:35,920 --> 00:28:37,460 ผมเธอดูน่ากลัวจัง 343 00:28:40,340 --> 00:28:42,580 ฉันไม่มีเคล็ดลับแบบเธอนี่ 344 00:28:42,770 --> 00:28:44,580 - ฉันมันซุ่มซ่าม - ฉันแก้ให้เอง 345 00:28:44,780 --> 00:28:48,930 ดีที่สุดถ้าพวกนั้นจ้องใบหน้างามๆ ของเธอ ไม่ใช่สิ่งเล็กน้อยที่ไม่เตะตา 346 00:28:53,350 --> 00:28:55,760 ฉันได้แอบสอบถามข้อมูลอย่างลับๆ 347 00:28:55,950 --> 00:28:59,470 เรื่องน้องชายเธอ กับที่อยู่ของเขาในเดอะโรว์ 348 00:28:59,670 --> 00:29:01,550 เขาดื้อรั้นหัวแข็งพอๆ กับเขาของเขา 349 00:29:01,750 --> 00:29:04,310 เขาจะโผล่มาเองเมื่อใช้เงินจนหมด 350 00:29:04,510 --> 00:29:05,720 เธอไม่กังวลเหรอ 351 00:29:05,920 --> 00:29:06,820 เขาจะอยู่รอด 352 00:29:08,530 --> 00:29:09,620 เราทุกคนจะอยู่รอด 353 00:29:10,830 --> 00:29:12,960 แค่มีงานต้องทำเพิ่มอีกหน่อย 354 00:29:13,910 --> 00:29:15,370 มันจะจบในไม่ช้า 355 00:29:16,540 --> 00:29:17,540 ฉันสัญญา 356 00:29:28,600 --> 00:29:29,720 แดเรียส 357 00:29:36,850 --> 00:29:38,590 ดูสิว่าพัคลากอะไรมา 358 00:29:38,790 --> 00:29:41,280 ดีใจที่เจอนายในร่างมนุษย์ 359 00:29:42,780 --> 00:29:44,320 ทำไมใช้เวลานานนัก 360 00:29:45,110 --> 00:29:48,660 ฉันไม่ใช่ตำรวจอีกแล้ว ฉันทำได้เท่านี้เพื่อช่วยนายออกมา 361 00:29:49,910 --> 00:29:51,620 ฉันไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปด้วยซ้ำ 362 00:29:52,290 --> 00:29:53,560 ใช่ 363 00:29:53,760 --> 00:29:54,790 ฉันนี่โง่ 364 00:29:55,750 --> 00:29:58,040 นายคือคนที่มีแต่ปัญหา 365 00:29:58,580 --> 00:30:00,700 ฉันมัวแต่ยุ่งโดนทุบตี 366 00:30:00,890 --> 00:30:03,490 หิวโหย หนาวตายอยู่ในคุก 367 00:30:03,690 --> 00:30:06,680 แต่ฉันเสียใจที่รู้ว่านายตกงาน 368 00:30:10,550 --> 00:30:11,970 นั่นแกะบาซิเลียนใช่ไหม 369 00:30:29,820 --> 00:30:31,330 ในนั้นมันแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ 370 00:30:36,910 --> 00:30:41,340 ไอ้พวกเวรมันจับได้ว่ามนุษย์หมาป่าที่กัดฉัน เป็นอาวุธของพวกแพกต์ 371 00:30:43,710 --> 00:30:44,960 พวกมันเลยทดสอบ... 372 00:30:46,840 --> 00:30:47,930 ทุกวัน 373 00:30:50,220 --> 00:30:51,930 พวกมันให้ฉันทำหลายอย่าง 374 00:30:54,430 --> 00:30:56,230 พวกมันพานักโทษคนอื่น... 375 00:30:57,600 --> 00:30:58,940 มาหาฉัน 376 00:31:02,570 --> 00:31:03,900 พวกมันเข้ามา... 377 00:31:05,480 --> 00:31:06,990 แต่ไม่ได้กลับออกไป 378 00:31:08,740 --> 00:31:10,740 ฉันเสียใจ ดารี ฉันพยายามแล้ว 379 00:31:12,280 --> 00:31:14,200 นายอยากให้ฉันพูดอะไรวะ 380 00:31:16,580 --> 00:31:18,560 ฉันทำทุกทางเพื่อเอานายออกมา 381 00:31:18,760 --> 00:31:23,040 มันก่อนหรือหลังที่นายล้างมือจากวงการ และทิ้งให้ฉันตายล่ะ 382 00:31:23,500 --> 00:31:24,500 ก็ได้ 383 00:31:26,130 --> 00:31:28,620 - ฉันไม่กวนนายแล้วกัน - นายจะไปไหน 384 00:31:28,820 --> 00:31:32,540 รู้ไหมว่านายเป็นไอ้งั่งคนแรก ที่ใช้ไอ้จ้อนคิด 385 00:31:32,740 --> 00:31:34,460 มันไม่ใช่แบบนั้น 386 00:31:34,660 --> 00:31:37,500 พูดจบรึยัง หรือนายวางแผนจะกินฉันด้วย 387 00:31:37,700 --> 00:31:39,590 ฉันจะได้ถอดเสื้อออก จะได้กินง่ายๆ หน่อย 388 00:31:39,790 --> 00:31:40,590 เอาเลย 389 00:31:40,790 --> 00:31:43,560 ใส่รองเท้าบูตไว้นะ เคี้ยวแล้วมันกรอบดี 390 00:31:51,070 --> 00:31:52,200 ที่จริง... 391 00:31:53,700 --> 00:31:55,830 ฉันยังกินเนื้อแกะนั่นได้อีกสามตัว 392 00:31:57,620 --> 00:31:58,870 เลือดเยอะกว่า 393 00:32:02,880 --> 00:32:04,240 และที่ให้หลบซ่อน 394 00:32:04,430 --> 00:32:07,880 นายปลอดภัยที่นี่ ฉันมีข้อตกลงกับเจ้าของบ้าน 395 00:32:09,510 --> 00:32:11,050 ฉันอ่านหน้านั่นออก 396 00:32:12,930 --> 00:32:14,600 นายมีแผนอะไร 397 00:32:15,850 --> 00:32:18,080 ฉันมีแผนที่จะเปิดเดอะโรว์ 398 00:32:18,280 --> 00:32:21,290 นายเนี่ยนะ มนุษย์เลือดผสมน่ะรึ 399 00:32:21,490 --> 00:32:25,360 นายกำลังมองลูกชายเลือดผสม ของแอบซาโลม เบรกสเปียร์อยู่นะ 400 00:32:31,030 --> 00:32:32,530 ชาอีกไหมคะ คุณมาร์โลว์ 401 00:32:34,780 --> 00:32:35,910 ก็ดีครับ 402 00:32:38,160 --> 00:32:40,980 คุณสุภาพบุรุษคะ ขอบคุณมากที่มา 403 00:32:41,180 --> 00:32:44,610 ฉันรู้ว่าเกิดความตื่นตระหนก เรื่องนโยบายของท่านนายกรัฐมนตรี 404 00:32:44,810 --> 00:32:48,860 คุณลองเกอร์เบน เมื่อไม่มีพวกคริตช์ทำงาน ในโรงงานและร้านของเรา 405 00:32:49,060 --> 00:32:51,700 พวกเราหลายคนเลยต้องปิดกิจการ 406 00:32:51,900 --> 00:32:56,160 ฉันจะไม่แสร้งทำเป็นเข้าใจ ความละเอียดอ่อนของธุรกิจหรอกนะคะ 407 00:32:56,360 --> 00:32:59,600 แต่ฉันเชื่อว่าเราต้องสนับสนุน นโยบายของท่านนายกรัฐมนตรี 408 00:33:00,890 --> 00:33:03,710 - เพื่อประโยชน์ของเมืองเบิร์ก - ประโยชน์ของเมืองเบิร์กรึ 409 00:33:03,910 --> 00:33:07,720 นโยบายรังแต่จะเพิ่มต้นทุนทางธุรกิจ 410 00:33:07,910 --> 00:33:09,590 ขออภัยที่ฉันคิดต่าง 411 00:33:09,790 --> 00:33:14,430 แต่เมื่อวานแก๊งภูตจอมป่าเถื่อน ปล้นรถไฟของเราไม่ใช่รึไง 412 00:33:14,630 --> 00:33:17,600 ถ้าพวกมันทำเช่นนั้นได้ พวกมันจะสร้างความหายนะอีกเท่าไหร่ 413 00:33:17,800 --> 00:33:20,060 ถ้าได้รับอนุญาตให้เดินกร่าง อย่างเสรีในเมืองของเรา 414 00:33:20,260 --> 00:33:23,190 แน่นอนว่าการประหารชีวิตเมื่อวาน ได้ส่งสารที่ถูกต้องไปแล้ว 415 00:33:23,390 --> 00:33:26,110 มันก็ดีที่เราต้องคอยระแวดระวัง คุณลองเกอร์เบน 416 00:33:26,310 --> 00:33:28,790 แต่เราเป็นมนุษย์ที่มีครอบครัวให้เลี้ยงดู 417 00:33:30,380 --> 00:33:31,660 แน่นอนค่ะ 418 00:33:31,860 --> 00:33:33,840 และมีลูกๆ ให้ปกป้องดูแล 419 00:33:34,970 --> 00:33:39,510 แต่ฉันไม่เคยคิดจะให้คุณต้องทนทุกข์ เพราะภักดีต่อพรรค 420 00:33:41,010 --> 00:33:43,600 ฉันเชื่อว่าความจงรักภักดี ควรได้รับสิ่งตอบแทน 421 00:33:44,890 --> 00:33:48,060 ดังนั้นในนามของความจงรักภักดี 422 00:33:48,900 --> 00:33:53,110 ฉันอยากเพิ่มเงินลงทุนของพ่อฉันที่ล่วงลับ ในโรงงานของพวกคุณ 423 00:33:56,320 --> 00:34:00,030 ฉันได้มอบข้อเสนอนี้ ให้สมาชิกพรรคคนอื่นด้วย 424 00:34:01,200 --> 00:34:02,450 พวกเขายอมรับทุกคน 425 00:34:06,370 --> 00:34:10,360 สัญญานี้เพิ่มสิทธิ์ถือหุ้นของคุณ ในโรงงานผม 426 00:34:10,560 --> 00:34:12,500 จำนวนมหาศาลทีเดียว 427 00:34:13,130 --> 00:34:14,870 คุณเป็นนักธุรกิจ 428 00:34:15,070 --> 00:34:17,510 แต่ฉันคงให้กู้ยืม โดยไม่มีหลักประกันไม่ได้ 429 00:34:18,550 --> 00:34:19,700 เห็นด้วยไหมล่ะ 430 00:34:19,900 --> 00:34:24,290 แต่เมื่อพวกคริตช์ถูกกักกันอยู่ในเดอะโรว์ เราก็ยังไม่มีแรงงานอยู่ดี 431 00:34:24,490 --> 00:34:26,210 และหากปราศจากแรงงานราคาถูก 432 00:34:26,410 --> 00:34:29,900 ถึงเราต้องตาย ก็ยังจ่ายคืนคุณไม่ได้อยู่ดี 433 00:34:30,310 --> 00:34:34,940 คุณสุภาพบุรุษ ฉันจะบอกความลับเล็กๆ น้อยๆ ให้นะ 434 00:34:35,740 --> 00:34:40,020 ฉันเชื่อว่าฉันโน้มน้าวท่านนายกรัฐมนตรี ให้ส่งความช่วยเหลือไปให้แพกต์ 435 00:34:40,220 --> 00:34:42,690 ในการต่อสู้กับพวกนิวดอว์นได้ 436 00:34:42,880 --> 00:34:44,190 เมื่อสิ่งนั้นเกิดขึ้น 437 00:34:44,390 --> 00:34:47,980 เราจะต้องการให้ทุกอุตสาหกรรม ทำงานเต็มศักยภาพ 438 00:34:48,180 --> 00:34:49,650 จะมีข้อยกเว้น 439 00:34:49,850 --> 00:34:53,200 ให้แรงงานเผ่าเฟที่มีทักษะ กลับมาที่โรงงานได้ 440 00:34:53,400 --> 00:34:56,450 และพวกคุณ คุณสุภาพบุรุษ 441 00:34:56,650 --> 00:34:59,120 จะกอบโกยเงินทองมหาศาล 442 00:34:59,320 --> 00:35:01,620 แต่การช่วยเหลือพวกแพกต์ 443 00:35:01,820 --> 00:35:04,710 จะขัดแย้งกับทุกอย่าง ที่พ่อของคุณยืนหยัดสู้มา 444 00:35:04,910 --> 00:35:06,890 ฉันไม่ใช่พ่อฉัน คุณเฟลตเชอร์ 445 00:35:17,070 --> 00:35:19,510 ฉันซาบซึ้งใจจริงๆ ที่พวกคุณเลือก 446 00:35:19,710 --> 00:35:22,950 ที่จะสนับสนุนการนำของฉัน ในช่วงเวลาแสนยากลำบากนี้ 447 00:35:50,100 --> 00:35:52,190 ผมจะไม่มีวันทิ้งคุณไปไหน 448 00:35:53,860 --> 00:35:56,280 หากผมสลับที่กับคุณได้ ผมจะทำ 449 00:35:58,820 --> 00:35:59,860 ผมรักคุณ 450 00:36:02,740 --> 00:36:03,910 ไม่มีคุณ ผมก็เป็น... 451 00:36:05,370 --> 00:36:06,370 คนโง่ 452 00:36:08,830 --> 00:36:09,960 คนโง่ของฉัน 453 00:36:12,000 --> 00:36:12,920 ไม่เป็นไร 454 00:36:14,080 --> 00:36:15,360 ไม่เป็นไร 455 00:36:15,560 --> 00:36:18,010 ผมอยู่ที่นี่เพื่อคุณ ผมจะไม่ทิ้งคุณไป 456 00:36:21,760 --> 00:36:23,590 คุณไม่เป็นไรใช่ไหม 457 00:36:30,560 --> 00:36:31,770 อีกไม่นานนักหรอก 458 00:36:34,610 --> 00:36:38,470 บางทีอาจยังพอมีทาง ให้เราตอบโต้ไอ้พวกสารเลวชาวเบิร์กได้ 459 00:36:38,670 --> 00:36:39,740 หมายความว่ายังไง 460 00:36:40,610 --> 00:36:44,450 ฉันว่าฉันมีแผน ฉันต้องการให้คุณช่วย คุณทั้งคู่ 461 00:37:45,470 --> 00:37:48,050 เราขอให้พวกเขาช่วย แต่พวกมันกลับยิงเด็กหญิงนั่นน่ะนะ 462 00:37:48,260 --> 00:37:50,310 พวกมันเป็นอสูรกายร้าย ดาห์เลีย 463 00:37:51,100 --> 00:37:52,560 มนุษย์จะไม่เปลี่ยนแปลง 464 00:37:53,600 --> 00:37:54,850 วินเยตต์โง่เขลานัก 465 00:38:41,900 --> 00:38:42,860 ระวังหน่อย 466 00:38:56,540 --> 00:38:57,460 เดินไปสิ 467 00:39:06,630 --> 00:39:07,590 ทางนี้ 468 00:39:54,760 --> 00:39:55,890 อะเกรอัส 469 00:40:04,900 --> 00:40:06,940 นึกว่าฉันจะไม่ได้เจอคุณแล้ว 470 00:40:11,950 --> 00:40:14,430 - ที่นี่ที่ไหนกัน - ตอนนี้คือบ้าน 471 00:40:14,630 --> 00:40:16,770 บ้านเหรอ เราต้องอยู่ที่นี่เหรอ 472 00:40:16,970 --> 00:40:20,230 คนที่พาเรามาบอกว่าเราต้องร่วมห้อง กับอีกสองครอบครัว 473 00:40:20,430 --> 00:40:21,250 ร่วมห้องเหรอ 474 00:40:21,920 --> 00:40:25,150 จนกว่าผมจะหาเงินค่าไถ่มาจ่าย เพื่ออิสรภาพของเราได้ 475 00:40:25,350 --> 00:40:28,360 ใช่ ต้องมีสักทาง ที่คุณจะไถ่เอาเรือเราคืนมาได้ 476 00:40:28,560 --> 00:40:30,050 และช่วยปล่อยตัวลูกเรือ 477 00:40:32,840 --> 00:40:35,050 เป็นอะไรไป คุณสบายดีใช่ไหม 478 00:40:35,720 --> 00:40:38,710 ใช่ แน่นอน ใช่ ผมจะพยายาม 479 00:40:38,910 --> 00:40:40,580 และคุณล่ะ เกิดอะไรขึ้น 480 00:40:40,780 --> 00:40:41,840 - คือว่า... - นั่งนี่ 481 00:40:42,040 --> 00:40:43,520 มันน่าพิศวงงงงวยที่สุด 482 00:40:44,690 --> 00:40:48,300 พวกเขาส่งฉันไปที่บ้านหลังหนึ่ง และพวกเขาก็หายไปอีก 483 00:40:48,500 --> 00:40:50,640 บ้านอะไร ผมไม่เข้าใจ 484 00:40:50,840 --> 00:40:53,430 ฉันก็ไม่เข้าใจ พวกเขาแค่ทิ้งฉันไว้ เหมือนกระเป๋าสัมภาระสักใบ 485 00:40:53,630 --> 00:40:56,480 คนเดียวที่คุยกับฉันคือสาวรับใช้แก่ๆ 486 00:40:56,670 --> 00:40:58,350 เธอพยายามให้ฉันปอกมันฝรั่ง 487 00:40:58,550 --> 00:41:01,230 และพูดสิ่งที่หยาบคายมากๆ เรื่อง... 488 00:41:01,430 --> 00:41:02,330 เรื่องอะไร 489 00:41:03,420 --> 00:41:04,790 เรื่องเราน่ะ 490 00:41:05,920 --> 00:41:07,190 เธอรู้เรื่องเราเหรอ 491 00:41:07,390 --> 00:41:08,250 ใช่ 492 00:41:08,750 --> 00:41:09,990 มันแปลกมากทีเดียว 493 00:41:10,190 --> 00:41:12,200 เธอพูดจาไม่เหมือนสาวรับใช้ 494 00:41:12,400 --> 00:41:14,030 เธอพูดเรื่องปฏิวัติ 495 00:41:14,230 --> 00:41:17,160 มันเหมือนเธอกำลังจับจ้องฉัน ว่าฉันจะมีท่าทีอย่างไร 496 00:41:17,360 --> 00:41:19,080 - เธอทดสอบคุณ - ใช่ 497 00:41:19,280 --> 00:41:21,170 บางที ฉัน... 498 00:41:21,370 --> 00:41:22,930 ฉันไม่รู้ว่าจะคิดยังไง 499 00:41:23,770 --> 00:41:27,730 เขาของเธอหัก เธอบอกว่าเธอชื่อลีโอโนรา 500 00:41:29,900 --> 00:41:30,980 ลีโอโนราเหรอ 501 00:41:32,110 --> 00:41:32,990 ใช่ 502 00:41:41,700 --> 00:41:42,790 ผู้หญิงคนนี้ 503 00:41:43,870 --> 00:41:44,870 ใช่เธอไหม 504 00:41:45,710 --> 00:41:46,580 ใช่ 505 00:41:47,830 --> 00:41:48,920 ใช่ นี่แหละเธอ 506 00:41:50,130 --> 00:41:51,250 ว่าแต่เธอเป็นใคร 507 00:41:55,510 --> 00:41:58,090 ฉันตื่นไม่ไหว 508 00:41:59,350 --> 00:42:02,100 ไม่ว่าจะพยายามแค่ไหน และจากนั้นเธอ... 509 00:42:04,640 --> 00:42:08,520 เธอพ่นลมหายใจเอาบางอย่าง เข้ามาในตัวฉัน และ... 510 00:42:09,560 --> 00:42:12,400 แล้วจู่ๆ มันเหมือนฉันอยู่ในตัวคนอื่น... 511 00:42:13,570 --> 00:42:15,360 เห็นสิ่งที่พวกเขาเห็น 512 00:42:17,990 --> 00:42:21,100 ฉันขอโทษ มิมา ฉันไม่รู้จะหันไปทางไหน 513 00:42:21,300 --> 00:42:23,450 เธอคิดถูกที่มาหาฉัน เด็กน้อย 514 00:42:25,250 --> 00:42:28,210 เธอแน่ใจนะว่าเธอเห็นอิเฟ ซิมานิ 515 00:42:30,130 --> 00:42:31,750 ฉันกำลังจะเป็นบ้าใช่ไหม 516 00:42:35,510 --> 00:42:37,010 อาจเป็นสิ่งที่เลวร้ายกว่า 517 00:42:39,640 --> 00:42:42,310 พลังของแฮรัสเพกซ์มาจากความตาย 518 00:42:43,060 --> 00:42:44,680 มันคือมนตร์ดำ 519 00:42:46,230 --> 00:42:49,560 ว่ากันว่าซิมานิร่ายมนตร์ ใส่สัตว์ร้ายที่ฆ่าเธอ 520 00:42:50,560 --> 00:42:53,940 และมีข่าวลือว่าสำหรับผู้ที่เต็มใจจ่าย 521 00:42:55,110 --> 00:42:58,610 เธอจะเข้าไปในจิตผู้อื่น และบังคับให้พวกเขาทำสิ่งต่างๆ 522 00:43:00,910 --> 00:43:01,990 สิ่งชั่วร้าย 523 00:43:03,580 --> 00:43:05,580 คุณจะบอกว่าเธออยู่ในหัวฉันเหรอ 524 00:43:07,120 --> 00:43:09,920 ได้ยังไง เธอตายไปแล้ว ฉันเห็นเธอตาย 525 00:43:12,880 --> 00:43:13,800 ขอได้ไหม 526 00:43:16,010 --> 00:43:17,010 ได้โปรด 527 00:44:17,320 --> 00:44:18,320 มิมา 528 00:44:20,360 --> 00:44:23,060 เธอบอกว่าเธอเห็นซิมานิตายงั้นรึ 529 00:44:23,260 --> 00:44:24,530 เธออยู่ที่นั่นเหรอ 530 00:44:26,280 --> 00:44:27,490 ใช่ ฉันอยู่ 531 00:44:29,040 --> 00:44:30,480 ตอนเธอตาย 532 00:44:30,680 --> 00:44:32,420 เธอถ่ายทอดพลังของเธอให้เธอ 533 00:44:34,170 --> 00:44:35,460 แต่ฉันไม่ต้องการมัน 534 00:44:37,460 --> 00:44:39,570 ฉันไม่อยากข้องเกี่ยวอะไรด้วย 535 00:44:39,770 --> 00:44:42,080 เพื่อตัวเธอเอง เด็กน้อย ฉันก็หวังเช่นนั้น 536 00:44:42,280 --> 00:44:44,220 เพราะการมองเห็นเป็นคำสาป 537 00:44:45,470 --> 00:44:49,220 และการตอบรับปีศาจ คือการกลายเป็นปีศาจ 538 00:44:54,520 --> 00:44:57,480 อูน่าเต็มใจที่จะสละชีวิตเข้าแลกเพื่อสิ่งนี้ 539 00:44:58,110 --> 00:45:00,360 เคน เฟดรา และฉันก็ด้วย 540 00:45:01,320 --> 00:45:06,100 ดาห์เลีย เรามีโอกาสตอกกลับ ความเสแสร้งใส่หน้าพวกมัน 541 00:45:06,300 --> 00:45:09,450 ด้วยคำอวยพรจากคุณ เราอยากโจมตีพวกมัน 542 00:45:10,750 --> 00:45:11,750 คืนนี้ 543 00:45:22,760 --> 00:45:24,180 พี่น้องชายหญิง 544 00:45:25,890 --> 00:45:31,060 หลายเดือนที่เราเฝ้าดู ลูกหลานเผ่าเฟอดอยากหิวโซ 545 00:45:32,310 --> 00:45:37,560 ลมหายใจเราถูกพรากไปด้วยโรคบาสดูบห์ ขณะที่มนุษย์มีขาเหยียบย่ำเรา 546 00:45:41,150 --> 00:45:42,610 แต่พวกมันลืมไป... 547 00:45:43,820 --> 00:45:46,410 ว่าเราเป็นใคร 548 00:45:48,280 --> 00:45:51,450 เราจะเอาเลือด และความเจ็บปวดของเรา 549 00:45:52,580 --> 00:45:55,650 ป้ายจมูกชาวเบิร์กแบบพวกมัน 550 00:45:55,850 --> 00:45:58,240 ให้มันได้สูดกลิ่นความทุกข์ทรมานของเรา 551 00:45:58,430 --> 00:46:00,240 ให้มันได้ลิ้มรสชาติ 552 00:46:00,440 --> 00:46:01,710 ดูซิว่าพวกมันจะชอบไหม 553 00:46:10,470 --> 00:46:13,210 แผนของวินเยตต์กล้าหาญและปราดเปรื่อง 554 00:46:13,410 --> 00:46:15,770 และไม่มีช่องโหว่สำหรับข้อผิดพลาดแม้แต่นิด 555 00:46:16,770 --> 00:46:19,770 ดังนั้นฉันจะเป็นผู้นำการโจมตีที่เบิร์ก 556 00:46:21,480 --> 00:46:22,730 ดาห์เลีย 557 00:46:22,980 --> 00:46:24,280 ดาห์เลีย ได้โปรด 558 00:46:25,200 --> 00:46:26,720 คุณจะเสี่ยงชีวิตไม่ได้ 559 00:46:26,920 --> 00:46:28,660 คุณก็รู้ว่าพวกเขาต่างหวังพึ่งคุณ 560 00:46:28,910 --> 00:46:30,030 ฉันจัดการเองได้ 561 00:46:30,870 --> 00:46:33,870 ฉันจะยอมเอาชีวิตไปเสี่ยง ในทันทีเพื่อเรเวน 562 00:46:34,910 --> 00:46:35,910 และฉันไม่งั้นเหรอ 563 00:46:36,750 --> 00:46:40,610 ดูเหมือนเธอยังสับสน ว่าใครเป็นคนออกคำสั่งที่นี่ 564 00:46:40,810 --> 00:46:43,300 ดูเหมือนเธอคิดว่าตัวเองเป็นผู้นำ 565 00:46:44,420 --> 00:46:46,930 ฉันจะเด็ดปีกเธอ ถ้าเธอกล้าดีละก็ 566 00:46:48,510 --> 00:46:50,050 - เดี๋ยว... - ไปให้พ้น 567 00:46:50,720 --> 00:46:52,180 หรือจะไปคร่ำครวญก็เชิญ 568 00:46:53,810 --> 00:46:54,810 คอยดูว่าจะเกิดอะไรขึ้น 569 00:47:04,320 --> 00:47:06,360 เราจะทำให้ได้ ฉันสัญญา 570 00:47:06,860 --> 00:47:07,900 เราต้องทำให้ได้ 571 00:47:34,930 --> 00:47:37,880 คุณกระตุ้นให้เขารู้สึกผิดชอบชั่วดีไม่ได้สินะ 572 00:47:38,080 --> 00:47:39,310 เกรงว่าจะไม่ 573 00:47:41,650 --> 00:47:42,610 งั้นก็... 574 00:47:43,770 --> 00:47:44,940 ผมรู้ว่าคุณพยายามแล้ว 575 00:47:53,620 --> 00:47:55,870 รู้ไหม ผมเข้าใจแม่คุณ 576 00:47:56,950 --> 00:47:59,830 เธอภูมิใจในตัวคุณ เหมือนที่พ่อคุณจะภูมิใจ 577 00:48:00,540 --> 00:48:03,990 ผมจะยืนเคียงบ่าเคียงไหล่คุณ และขอให้มีการตรวจสอบสภา 578 00:48:04,190 --> 00:48:06,670 มันเป็นสิทธิ์ของผม อย่างน้อยก็ในฐานะพลเมือง 579 00:48:07,210 --> 00:48:11,120 และด้วยจำนวนพยานที่เพียงพอ อย่างเพื่อนพัคของคุณ อะฟิสซา 580 00:48:11,320 --> 00:48:16,080 ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเรา ความจริงจะปรากฏจนได้ 581 00:48:16,280 --> 00:48:17,100 อาจจะ 582 00:48:17,930 --> 00:48:18,890 หวังว่านะ 583 00:48:20,140 --> 00:48:22,150 แน่ใจนะว่าคุณอยากจะทำแบบนี้ 584 00:48:23,520 --> 00:48:24,690 ผมไม่อยากหรอก 585 00:48:26,270 --> 00:48:27,320 แต่ผมต้องทำ 586 00:49:46,270 --> 00:49:49,720 รู้สึกยังไงที่อยู่ฝั่งเบิร์กของแม่น้ำ 587 00:49:49,920 --> 00:49:51,440 กลิ่นดีงามกว่าเก่า 588 00:50:29,190 --> 00:50:31,270 เราต่างสวดมนต์ให้คุณ คุณสเปิร์นโรส 589 00:50:32,320 --> 00:50:33,440 ขอบคุณครับ คุณผู้หญิง 590 00:50:34,360 --> 00:50:36,810 ยังไม่ได้ข่าวจากน้องสาวที่รักของคุณเหรอ 591 00:50:37,000 --> 00:50:40,980 คือยังครับ ผมใช้ทรัพยากรทั้งหมดแล้ว 592 00:50:41,180 --> 00:50:45,110 และทางการกำลังทำทุกทาง ที่จะช่วยน้องสาวผม อิโมเจน 593 00:50:45,300 --> 00:50:48,690 แต่คนลักพาตัวเธอเป็นคนชั่วในวงการค้า 594 00:50:48,890 --> 00:50:53,030 ร่ำรวยมีหน้ามีตา และหลบเลี่ยงความยุติธรรม 595 00:50:53,230 --> 00:50:55,780 พวกพัคที่มีเงินถุงเงินถัง เบาะแสบอกเช่นนั้น 596 00:50:55,980 --> 00:50:57,970 ปรารถนาอยากได้ผู้หญิงของเรา 597 00:50:59,050 --> 00:51:02,930 ประทานโทษ อภัยผมด้วยครับ แต่พอคิดเรื่องนั้นมันก็... 598 00:51:03,470 --> 00:51:04,930 ช่างน่าสงสารจริงๆ 599 00:51:05,980 --> 00:51:08,840 ถ้าเพียงแต่ท่านนายกรัฐมนตรี จับคุณพวกเฟขังไว้ก่อนหน้านี้ 600 00:51:09,040 --> 00:51:11,310 ใช่ๆ ถ้าเพียงแต่ 601 00:51:41,640 --> 00:51:46,580 เพียงเพราะเธอเป็นผู้นำฝ่ายค้าน ไม่ได้แปลว่าเราต้องเห็นต่างทุกกรณี 602 00:51:46,780 --> 00:51:50,420 จริงแท้ ผมว่าสตรีมีพลังโน้มน้าวใจน่าเหลือเชื่อ 603 00:51:50,620 --> 00:51:53,260 ผมแน่ใจว่าเธอแทบไม่ต้องพูดอะไรสักคำ 604 00:51:53,460 --> 00:51:55,930 ท่านทูตคะ แต่เมื่อไหร่ที่ฉันพูด... 605 00:51:56,130 --> 00:51:58,440 คุณคงตัวสั่นเหมือนพวกเราที่เหลือแน่ๆ 606 00:52:27,850 --> 00:52:29,390 คุณสุภาพบุรุษและสตรี 607 00:52:32,770 --> 00:52:34,110 ยิงพวกมัน! 608 00:52:36,320 --> 00:52:39,400 - ผมยิงไม่ได้เลย - ปกป้องท่านทูต 609 00:52:55,880 --> 00:52:58,050 ทุกคนสนุกกับมื้อค่ำกันไหม 610 00:53:01,130 --> 00:53:04,680 พวกคุณไม่รู้ว่าความหิวโหยมันเป็นยังไง 611 00:53:06,300 --> 00:53:07,580 แต่เรารู้ 612 00:53:07,780 --> 00:53:12,310 จำเราได้ไหม เราเหงื่อไหลไคลย้อย ในโรงงานพวกคุณ ดูแลลูกๆ ของพวกคุณ 613 00:53:13,140 --> 00:53:17,230 และตอนนี้เราหิวโซในสลัมของเมืองคุณ ขณะที่พวกคุณอิ่มหนำสำราญ 614 00:53:31,410 --> 00:53:32,620 นี่คืออูน่า 615 00:53:33,790 --> 00:53:36,130 เธอกำลังจะตายด้วยโรคบาสดูบห์ 616 00:53:36,630 --> 00:53:37,960 เพราะคุณ 617 00:53:38,460 --> 00:53:40,250 ระคายสายตาใช่ไหมล่ะ 618 00:53:41,550 --> 00:53:46,760 พวกคุณคงไม่อยากเห็นความโสมม กองขี้และกองเลือด 619 00:53:47,430 --> 00:53:48,710 มันไม่น่าชมใช่ไหมล่ะ 620 00:53:48,900 --> 00:53:50,180 อย่าเบือนหน้าหนี! 621 00:54:01,980 --> 00:54:03,320 นั่นคือโรคบาสดูบห์ 622 00:54:05,660 --> 00:54:09,230 เหล่าภูตกำลังล้มตายนับไม่ถ้วน ไม่มียารักษา ไม่มีทางหนี 623 00:54:09,430 --> 00:54:13,000 ครอบครัวพวกเขาต้องดูคนที่รักล้มเจ็บ กรีดร้องและล้มตาย 624 00:54:16,170 --> 00:54:19,420 ดูให้ถนัดตาถึงสิ่งที่พวกคุณทำกับเราสิ 625 00:54:22,800 --> 00:54:23,920 เอาเลย ที่รัก 626 00:54:25,130 --> 00:54:26,130 บิน 627 00:54:47,360 --> 00:54:49,740 ไม่! 628 00:55:19,900 --> 00:55:21,150 ลาก่อน ที่รักของผม 629 00:55:58,350 --> 00:56:00,520 คุณรู้แผนการของแบล็กเรเวนหรือเปล่า 630 00:56:04,980 --> 00:56:06,110 มันเป็นแผนของฉัน 631 00:56:58,830 --> 00:57:01,460 - วินเยตต์ คุณอยู่ในนั้นไหม - ไม่เป็นไร 632 00:57:04,500 --> 00:57:05,880 เธอต้องรีบมา 633 00:57:13,430 --> 00:57:17,620 อย่าเอาพวกเขาไปห้อยอย่างนั้น มีเด็กๆ อยู่ที่นี่ เอาพวกเขาลงมา 634 00:57:17,820 --> 00:57:20,040 - เอาพวกเขาลงมา - ดูสิ่งที่พวกมันทำสิ 635 00:57:20,240 --> 00:57:21,430 พวกมนุษย์ 636 00:57:22,690 --> 00:57:24,560 พวกมันฆ่าดาห์เลียกับโบเลโร 637 00:59:20,340 --> 00:59:22,290 คำบรรยายโดย พยุงศักดิ์ แก่นจันทร์ 638 00:59:22,490 --> 00:59:24,430 ผู้ตรวจสอบงานแปล วิสาขา ภูริไกร