1
00:00:38,700 --> 00:00:40,790
กราบขวาเรือเรียบร้อยดี
2
00:01:10,570 --> 00:01:12,550
ไม่มีอะไรให้ต้องกลัว
3
00:01:12,750 --> 00:01:14,510
พวกแพกต์เป็นชาติที่มีอารยะ
4
00:01:14,710 --> 00:01:16,640
พวกมันข่มขู่จะจมเรือเรา
5
00:01:16,840 --> 00:01:17,990
ยิงระเบิดเป็นการเตือน...
6
00:01:19,200 --> 00:01:22,400
เพื่อบีบให้ยอมทำตาม
แค่เป็นพิธีเท่านั้น เราไม่ตกในอันตราย
7
00:01:22,590 --> 00:01:25,110
ทั้งที่เราแล่นสู่เงื้อมมือพวกแพกต์
โดยมีดาบปลายปืนจ่อคอน่ะรึ
8
00:01:25,310 --> 00:01:28,230
แพกต์เป็นรัฐเก่าแก่และฉ้อฉล
มันขับเคลื่อนด้วยเงินตรา
9
00:01:28,430 --> 00:01:31,400
ทุกอย่างมีราคาซื้อหาได้ด้วยเงิน
รวมถึงอิสรภาพของเราด้วย
10
00:01:31,600 --> 00:01:34,950
- ความมีอารยธรรมก็เป็นเช่นนั้นแหละ
- อะเกรอัส ฉันเป็นชาวเบิร์ก
11
00:01:35,150 --> 00:01:38,840
เราทำสงครามกับพวกมันไม่กี่ปีก่อน
และดูสิ...
12
00:01:39,850 --> 00:01:42,580
เราสองคนอยู่ด้วยกัน กับสิ่งที่เราเป็น...
13
00:01:42,780 --> 00:01:44,100
กับสิ่งที่เราอะไรรึ
14
00:01:45,230 --> 00:01:47,460
คุณเป็นบุตรสาวของครอบครัวที่ดี
15
00:01:47,660 --> 00:01:50,520
ส่วนผมร่ำรวย นั่นคือสิ่งที่สำคัญในท้ายที่สุด
16
00:01:51,070 --> 00:01:52,360
เงินกับชนชั้น
17
00:01:54,530 --> 00:01:55,530
มาเถอะ
18
00:01:56,360 --> 00:01:57,680
เรากำลังเทียบท่าครับ
19
00:01:57,880 --> 00:01:59,490
- ที่ไหน
- รากูซาครับ
20
00:02:00,030 --> 00:02:00,990
ยอดไปเลย
21
00:02:02,030 --> 00:02:05,000
มีเส้นสายมากมายที่นั่น เราจะไม่มีปัญหา
22
00:02:05,750 --> 00:02:10,960
มาเถอะที่รัก มันเป็นเมืองเก่าแก่งดงาม
แถมท่าเรือยังมีเสน่ห์น่าชมอีกด้วย
23
00:02:12,670 --> 00:02:13,750
เราขึ้นฝั่งกันเลยไหม
24
00:02:26,180 --> 00:02:29,730
ท่าเรือรากูซา
25
00:03:16,230 --> 00:03:17,320
เดินไป!
26
00:03:28,330 --> 00:03:29,330
เดินไปสิ!
27
00:03:33,000 --> 00:03:34,080
เดินต่อไป!
28
00:03:36,210 --> 00:03:37,660
เข้าแถว
29
00:03:37,850 --> 00:03:39,210
นักโทษพร้อม
30
00:03:39,760 --> 00:03:40,990
ดีมาก
31
00:03:41,190 --> 00:03:42,720
ดีมาก สหาย
32
00:03:46,390 --> 00:03:47,580
นี่มันโหดเหี้ยม
33
00:03:47,780 --> 00:03:50,790
นี่นายคุมคนของนายไม่อยู่
34
00:03:50,990 --> 00:03:53,630
หรือพวกเขาถูกสั่ง
ให้ขโมยทรัพย์สินผมกันแน่
35
00:03:53,830 --> 00:03:56,440
ขโมยเหรอ ไม่ นี่ไม่ใช่ขโมย
36
00:03:57,610 --> 00:03:59,470
คิดซะว่ามันเป็น...
37
00:03:59,670 --> 00:04:00,680
การแบ่งสันปันส่วนใหม่แล้วกัน
38
00:04:00,880 --> 00:04:01,860
ผู้หมวด
39
00:04:10,200 --> 00:04:11,660
เอาตัวแม่หญิงไป
40
00:04:14,040 --> 00:04:16,250
- ไม่นะ อย่าแตะต้องฉัน
- อิโมเจน มองผมสิ
41
00:04:17,000 --> 00:04:17,990
- ไม่เป็นไร
- อย่า
42
00:04:18,190 --> 00:04:20,410
- อย่าเอาตัวฉันไป...
- ปล่อยเธอซะ!
43
00:04:20,610 --> 00:04:22,010
- ไม่
- พอได้แล้ว
44
00:04:24,180 --> 00:04:28,180
อะเกรอัส ไม่นะ อย่าทำร้ายเขา
45
00:04:28,970 --> 00:04:29,890
อิโมเจน
46
00:05:41,090 --> 00:05:45,510
คาร์นิวัล โรว์
47
00:05:57,190 --> 00:06:01,340
มันเป็นไปไม่ได้ที่ฆาตกรมนุษย์
จะเอาศพขึ้นไปแขวนได้สูงขนาดนั้น
48
00:06:01,540 --> 00:06:03,470
คุณฟังคำที่ฉันพูดไหมเนี่ย
49
00:06:03,670 --> 00:06:07,470
ทุกคำ คุณกำลังบอกว่า
คนของคุณไม่ได้ฆ่าใครบนรถไฟ
50
00:06:07,670 --> 00:06:10,220
ไม่สักคน บางคนอาจพูดว่าถ้าเราฆ่า
พวกมันก็สมควรตายแล้ว
51
00:06:10,420 --> 00:06:12,230
ฉันช่วยชีวิตคุณเจ้าหน้าที่คนนั้น
ไว้ด้วยตัวฉันเอง
52
00:06:12,430 --> 00:06:14,850
ผมเชื่อว่าคุณเชื่อว่า
คนของคุณไม่ได้ลงมือฆ่า
53
00:06:15,050 --> 00:06:16,730
ตำรวจอาจจัดฉากโยนความผิดให้เรา
54
00:06:16,930 --> 00:06:19,610
จะบอกฉันว่า
เพื่อนเก่าคุณจะไม่ทำยังงั้นหรือไง
55
00:06:19,810 --> 00:06:22,490
ผมรู้ว่าพวกเขาทำแน่
ถ้ามันคุ้มกับความยุ่งยาก
56
00:06:22,690 --> 00:06:25,530
แต่ไม่มีประโยชน์ เขาจับพวกคุณ
แขวนคอเพราะปล้นรถไฟได้อยู่แล้ว
57
00:06:25,730 --> 00:06:28,380
- คุณจริงจังกับเรื่องนี้รึเปล่า
- จริงจังสิ
58
00:06:29,970 --> 00:06:32,180
แล้วคุณจะทำยังไงกับเรื่องนี้
59
00:06:33,640 --> 00:06:36,270
พวกนั้นจัดงานเลี้ยงที่เบลไฟเออร์คืนนี้
60
00:06:36,980 --> 00:06:39,130
ครึ่งรัฐสภาจะอยู่ที่นั่น
61
00:06:39,330 --> 00:06:43,270
- นักการทูต บรรดาคนสูงศักดิ์
- แล้วมันเกี่ยวกันยังไงไม่ทราบ
62
00:06:50,200 --> 00:06:51,200
นี่คุณคงไม่...
63
00:06:54,740 --> 00:06:55,660
ไม่ใช่คืนนี้
64
00:06:56,370 --> 00:06:58,020
คุณว่ามีจังหวะเหมาะกว่านี้ไหมล่ะ
65
00:06:58,220 --> 00:07:00,500
ฉันไม่รู้ ไม่ทำเลยเป็นไง
66
00:07:01,670 --> 00:07:03,090
เราเคยคุยเรื่องนี้แล้ว
67
00:07:06,130 --> 00:07:08,370
มันคือไพ่ไม้ตายใบสุดท้ายที่ผมมี
68
00:07:08,570 --> 00:07:10,830
มันเป็นวิธีที่เร็วที่สุด
ที่คุณจะพาตัวเองไปตาย
69
00:07:11,030 --> 00:07:14,790
ผมมีทางลอบเข้าไปที่เบลไฟเออร์คืนนี้
ไม่งั้นผมอาจไม่มีโอกาสอีกแล้วก็ได้
70
00:07:14,990 --> 00:07:16,520
ฟังนะ ผมขอโทษ
71
00:07:18,310 --> 00:07:20,890
- ผมไม่อยากบอกคุณแบบนี้เลย
- ไม่
72
00:07:21,560 --> 00:07:25,150
ฉันมั่นใจว่าคุณจะแอบออกไป
และปล่อยให้มิมาบอกฉันอีกตามเคย
73
00:07:28,490 --> 00:07:29,610
วินเยตต์
74
00:07:30,400 --> 00:07:32,950
ดูเหมือนคุณจะตัดสินใจเรียบร้อยแล้ว
75
00:07:34,410 --> 00:07:36,020
ดูจะเป็นเช่นนั้น
76
00:07:36,220 --> 00:07:39,520
และฉันแน่ใจว่าไอ้พวกชนชั้นสูง
จะเชื่อตามที่คุณพูด
77
00:07:39,720 --> 00:07:41,270
เลือดผสมคริตช์ที่พูดว่า
78
00:07:41,470 --> 00:07:44,360
โจนาห์ เบรกสเปียร์ไม่มีสิทธิ์
จะอ้างตัวเป็นนายกรัฐมนตรี
79
00:07:44,560 --> 00:07:47,920
ผมไม่ได้หวังว่าครอบครัวจะต้อนรับขับสู้ผม
80
00:07:49,090 --> 00:07:52,030
แต่พวกเขาจะได้ยินความจริง
และนั่นคือสิ่งสำคัญ
81
00:07:52,230 --> 00:07:56,510
พวกเขาจะจับคุณโยนเข้าคุกและลืมสนิท
ก่อนจะกินพุดดิ้งเสร็จซะอีก
82
00:07:59,770 --> 00:08:00,930
คุณนี่บ้าชะมัด
83
00:08:01,810 --> 00:08:05,360
เมื่อมันจบสิ้น เมื่อมันปลอดภัย
ผมจะติดต่อคุณมาแล้วกัน
84
00:08:06,860 --> 00:08:08,130
อย่างนั้นสินะ
85
00:08:08,330 --> 00:08:10,990
จะติดต่อจากคุกหรือจากสุสานล่ะ
86
00:08:13,610 --> 00:08:16,730
ขอร้องละ
อย่าหาเรื่องใส่ตัวเพราะฉันเลย
87
00:08:16,930 --> 00:08:19,410
ครั้งนี้ฉันจะไม่ฟูมฟาย
เสียน้ำตาให้คุณแล้วนะ
88
00:08:31,380 --> 00:08:33,380
- ตามนั้นนะ
- ก็ตามนั้น
89
00:08:40,560 --> 00:08:41,770
ไฟโล
90
00:08:44,350 --> 00:08:45,560
คุณมันโง่เขลา
91
00:08:49,820 --> 00:08:51,570
บอกสหายคุณให้กบดานไว้
92
00:08:52,610 --> 00:08:56,240
พรุ่งนี้ เบลไฟเออร์จะเจอปัญหา
ที่หนักหนากว่าแบล็กเรเวน
93
00:10:13,860 --> 00:10:14,990
อาโคส!
94
00:10:16,450 --> 00:10:17,820
- ว่ายังไง
- ไง
95
00:10:22,580 --> 00:10:24,310
- สบายดีไหม
- ดี
96
00:10:24,510 --> 00:10:25,540
เหรอ
97
00:11:02,700 --> 00:11:03,870
ที่นี่ที่ไหนกัน
98
00:11:04,620 --> 00:11:06,330
ทำไมพวกคุณพาฉันมาที่นี่
99
00:11:07,250 --> 00:11:09,620
พวกคุณจะไปไหน ฉันคุยกับพวกคุณอยู่นะ
100
00:11:17,920 --> 00:11:20,970
คุณน่ะ นายใหญ่ของบ้านนี้อยู่ที่ไหน
101
00:11:23,260 --> 00:11:24,470
ลีโอโนรา
102
00:11:25,260 --> 00:11:26,260
ชื่อฉัน
103
00:11:27,310 --> 00:11:29,060
เธอเรียกฉันว่าลีโอโนราก็ได้
104
00:11:31,400 --> 00:11:32,400
ชื่อแปลกแต่มีเสน่ห์
105
00:11:33,400 --> 00:11:35,130
งั้นก็ดี ลีโอโนรา
106
00:11:35,330 --> 00:11:37,530
นายใหญ่ของบ้านนี้อยู่ที่ไหน
107
00:11:40,070 --> 00:11:41,530
อยู่ที่ไหนสักแห่ง
108
00:11:43,240 --> 00:11:45,410
ใช่เขาคนนั้นไหม เจ้าหน้าที่น่ะ
109
00:11:48,830 --> 00:11:50,410
ทำไมฉันถูกพามาปล่อยไว้ที่นี่
110
00:11:51,670 --> 00:11:54,030
ฉันแน่ใจว่าเดี๋ยวเธอก็รู้ สาวน้อย
111
00:11:54,230 --> 00:11:58,710
- ที่นี่ที่ไหนกัน เกิดอะไรขึ้นที่นี่
- ยินดีจะบอก ส่งนั่นให้ฉันที
112
00:12:02,050 --> 00:12:04,540
ฉันไม่ส่งให้หรอก อธิบายมาก่อน
113
00:12:04,740 --> 00:12:05,850
มันคือบ้าน
114
00:12:06,600 --> 00:12:08,250
ผู้คนนอนที่นี่
115
00:12:08,450 --> 00:12:09,670
นี่คือห้องครัว
116
00:12:09,870 --> 00:12:13,400
ผู้คนปรุงอาหารที่นี่ และบางครั้งก็กินที่นี่
117
00:12:15,400 --> 00:12:16,720
เมื่ออาหารพร้อม
118
00:12:16,920 --> 00:12:18,380
ฉันรู้ว่าห้องครัวคืออะไร
119
00:12:18,580 --> 00:12:22,400
เช่นนั้นสินะ
และเธอรู้วิธีปอกเปลือกมันฝรั่งไหม
120
00:12:23,740 --> 00:12:25,600
ฉันไม่ได้ให้คุณมาต่อปากต่อคำกับฉัน
121
00:12:25,800 --> 00:12:27,080
ฉันต้องการคำตอบ
122
00:12:28,870 --> 00:12:31,770
ฉันเหนื่อย และฉันอยู่ไกลจากบ้านมาก
123
00:12:31,970 --> 00:12:33,730
ฉันไม่รู้ว่าอะเกรอัสอยู่ที่ไหน
124
00:12:33,930 --> 00:12:35,670
และไม่มีอะไรสมเหตุสมผลเลย
125
00:12:36,290 --> 00:12:37,880
ทำไมยังงั้นล่ะ สาวน้อย
126
00:12:39,550 --> 00:12:42,670
คือฉันเป็นชาวเบิร์ก
127
00:12:43,430 --> 00:12:44,590
อย่าพูดออกมา
128
00:12:45,550 --> 00:12:48,290
ที่นี่ดูไม่เหมือนพวกแพกต์ที่ฉันเคยได้ยินมา
129
00:12:48,490 --> 00:12:49,850
- ไม่เหรอ
- ไม่
130
00:12:50,930 --> 00:12:54,840
แพกต์เป็นรัฐปกครองศักดินาเข้มงวด
และเป็นสถานที่เลวร้าย
131
00:12:55,040 --> 00:12:56,670
มันเคยเป็นเช่นนั้น
132
00:12:56,870 --> 00:12:59,230
- เคยเหรอ
- มันเคยเป็นสถานที่เลวร้าย
133
00:13:00,690 --> 00:13:03,700
และรุ่งอรุณแห่งวันใหม่ก็ฉายแสง
ไปทั่วประเทศเรา
134
00:13:04,650 --> 00:13:06,970
แพกต์ที่เธอรู้จักหมดไปแล้ว
135
00:13:07,170 --> 00:13:08,030
เกือบหมด
136
00:13:08,910 --> 00:13:10,640
แต่แพกต์แข็งแกร่ง
137
00:13:10,840 --> 00:13:12,500
ผู้คนแข็งแกร่ง
138
00:13:13,370 --> 00:13:17,080
รัฐบาลของพวกเขาเป็นปรสิต
สูบเลือดสูบเนื้อจากพวกเขา
139
00:13:17,710 --> 00:13:21,880
จนกระทั่งเรายืนหยัดด้วยกัน
และเริ่มกวาดล้างมันให้หมดไป
140
00:13:22,460 --> 00:13:25,620
คุณพูดถึงปฏิวัติใช่ไหม
141
00:13:25,820 --> 00:13:26,950
แน่นอน
142
00:13:27,150 --> 00:13:28,220
มันหลีกเลี่ยงไม่ได้
143
00:13:29,050 --> 00:13:33,270
เมื่อคนเรารู้ว่าตัวเองเป็นไท
และเป็นไทเสมอมา
144
00:13:34,270 --> 00:13:36,600
เกิดอะไรขึ้นกับท่านลอร์ดแห่งแพกต์
145
00:13:40,270 --> 00:13:43,110
ส่งแคร์รอตมาให้ฉันทีได้ไหม
146
00:13:47,860 --> 00:13:48,740
ได้โปรด
147
00:13:57,040 --> 00:13:58,040
ขอบใจ
148
00:14:00,040 --> 00:14:02,360
กวนใจเธอมากสินะที่จะช่วยฉัน
149
00:14:02,560 --> 00:14:03,450
คุณเป็นคนรับใช้
150
00:14:03,650 --> 00:14:06,490
เราต่างกินซุปทั้งคู่
ทำไมเธอไม่ช่วยฉันทำซุปล่ะ
151
00:14:06,690 --> 00:14:07,840
มันไม่เหมาะสม
152
00:14:10,550 --> 00:14:13,600
การเอาตัวคนรักของพวกพัคมา
ก็ไม่ค่อยจะเหมาะสมเหมือนกัน
153
00:14:15,310 --> 00:14:16,250
อะไรนะ
154
00:14:16,450 --> 00:14:18,340
ฉันได้ยินมาว่าเธอเดินทางมากับพัคตนหนึ่ง
155
00:14:18,540 --> 00:14:19,760
ฉาวโฉ่ไปทั่ว
156
00:14:19,950 --> 00:14:21,550
ไม่ใช่กงการของคุณ
157
00:14:21,750 --> 00:14:23,180
คนเขาพูดกัน ก็เท่านั้น
158
00:14:23,370 --> 00:14:25,590
เพราะพวกนั้นไม่ค่อยจะมีอะไรในชีวิตน่ะสิ
159
00:14:25,790 --> 00:14:28,310
พวกเขาก็เลยด้อยค่าคนอื่นที่พบเจอสิ่งที่ดี
160
00:14:28,500 --> 00:14:30,180
เธอคิดเช่นนั้นเหรอ
161
00:14:30,380 --> 00:14:34,310
อะเกรอัสเป็นชายที่เพียบพร้อมที่สุด
ที่ฉันเคยเจอ จะเป็นฟอนหรืออะไรก็ตาม
162
00:14:34,510 --> 00:14:36,410
เก็บไปบอกพวกขี้นินทา
ตอนพวกเขาถามด้วยล่ะ
163
00:14:39,290 --> 00:14:41,460
ฟังดูเหมือนเป็นชายที่น่ารู้จัก
164
00:14:47,010 --> 00:14:49,380
อยากอยู่กินมื้อค่ำไหมล่ะ
165
00:14:50,090 --> 00:14:52,760
เธอช่วยทำซุป เธอควรแบ่งไปนะ
166
00:14:54,600 --> 00:14:55,930
ฉันไม่ต้องการซุป
167
00:14:57,230 --> 00:15:01,650
ฉันอยากเจอนายใหญ่ของบ้านนี้
และฉันต้องการเจออะเกรอัส
168
00:15:03,860 --> 00:15:05,570
เอาตัวเจ้าหน้าที่ไป
169
00:15:07,990 --> 00:15:09,490
แก แก แก
170
00:15:18,040 --> 00:15:21,530
ถือว่าสงสารเถอะ ผู้หมวด
นายพาพวกเขาไปไหน
171
00:15:21,720 --> 00:15:23,110
ถ้านายต้องการค่าไถ่...
172
00:15:23,310 --> 00:15:25,240
อาวุธส่งไปที่คลังแสง
173
00:15:25,440 --> 00:15:27,490
ทองและเงินส่งเข้าคลัง
174
00:15:27,690 --> 00:15:29,090
นี่มันปล้นกันชัดๆ
175
00:15:30,050 --> 00:15:33,870
เมื่อผู้ติดต่อของฉันมาถึง
มันจะยิ่งแย่สำหรับนาย
176
00:15:34,070 --> 00:15:35,120
ยังงั้นเหรอ
177
00:15:35,320 --> 00:15:37,390
ประเทศเราไม่ได้อยู่ในสงครามแล้ว
178
00:15:38,020 --> 00:15:39,480
มีสนธิสัญญามากมาย
179
00:15:40,100 --> 00:15:42,550
นี่มันขัดกับอนุสัญญาทางทะเลทุกข้อ
180
00:15:42,750 --> 00:15:46,550
กฎหมายทุกข้อแห่งท้องทะเล
ที่เห็นพ้องโดยอารยประเทศ
181
00:15:46,750 --> 00:15:49,220
ช่างหัวสนธิสัญญาแกสิ
182
00:15:49,420 --> 00:15:50,950
เรามีอีกกฎหมายที่นี่
183
00:15:52,030 --> 00:15:54,450
ฉันจะรอดูนายโดนเฆี่ยนที่ทำแบบนี้
184
00:15:58,450 --> 00:15:59,520
ผู้หมวด
185
00:15:59,720 --> 00:16:00,580
เจอแล้วครับ
186
00:16:02,420 --> 00:16:03,670
บันทึกของกัปตัน
187
00:16:04,500 --> 00:16:05,670
ดีมาก
188
00:16:20,640 --> 00:16:22,480
เรากำลังหาตัว...
189
00:16:23,270 --> 00:16:25,520
อะเกรอัส แอสเตรออน
190
00:16:27,610 --> 00:16:29,110
เจ้าของเรือ เดอะสวอน
191
00:16:31,570 --> 00:16:33,950
ฉันคืออะเกรอัส แอสเตรออน
192
00:16:35,320 --> 00:16:36,410
ยังงั้นเหรอ
193
00:16:39,450 --> 00:16:40,660
ด้วยเกียรติของฉัน
194
00:16:41,410 --> 00:16:45,420
ฉันเป็นเจ้าของเรือลำนั้น
และบรรดาลูกเรือทั้งหมด
195
00:16:48,170 --> 00:16:49,250
ทีนี้...
196
00:16:50,800 --> 00:16:52,630
นายเป็นหนี้คำขอโทษฉัน
197
00:16:53,340 --> 00:16:56,090
และเราจะได้แก้ปัญหากันอย่างสุภาพบุรุษ
198
00:17:10,110 --> 00:17:13,360
นายมันกบฏชั้นสูง คุณแอสเตรออน
199
00:17:14,820 --> 00:17:17,660
หยาดเหงื่อและหยดเลือดของคนนับร้อย
แปดเปื้อนมือนาย
200
00:17:19,120 --> 00:17:20,410
ลูกเรือ เดอะสวอน ทั้งหลาย
201
00:17:21,490 --> 00:17:24,150
พวกนายเป็นอิสระจากสัญญาว่าจ้าง
202
00:17:24,350 --> 00:17:25,330
และเป็นไทแล้ว
203
00:17:49,980 --> 00:17:52,220
นี่ก็แค่เรื่องเข้าใจผิด
204
00:17:52,420 --> 00:17:53,340
พิงกำแพงไว้
205
00:17:53,540 --> 00:17:55,800
ส่งข่าวให้ท่านเคานต์โบซัค
เขาจะรับรองฉัน
206
00:17:56,000 --> 00:17:57,140
- โปรดเมตตาด้วย
- เงียบ
207
00:17:57,340 --> 00:17:58,160
ได้โปรด
208
00:17:58,870 --> 00:18:01,850
เมื่อเขามาถึง
รู้ไหมว่าจะเกิดอะไรกับพวกนาย
209
00:18:02,050 --> 00:18:03,080
รู้ไหม
210
00:18:44,580 --> 00:18:46,310
พร้อม เคารพ!
211
00:18:46,510 --> 00:18:47,540
วางอาวุธ
212
00:18:48,160 --> 00:18:49,710
เคาะอาวุธหนึ่งครั้ง!
213
00:18:50,880 --> 00:18:52,420
วันทยาวุธ!
214
00:18:57,130 --> 00:18:58,840
ทั้งหมดตรง!
215
00:19:09,480 --> 00:19:11,840
- ขอต้อนรับสู่เบิร์กครับ ท่านทูต
- ขอบใจ
216
00:19:12,040 --> 00:19:13,570
เชิญมากับผมครับ
217
00:19:27,160 --> 00:19:28,520
ท่านนายกรัฐมนตรีเบรกสเปียร์
218
00:19:28,720 --> 00:19:32,650
ประเทศผมเผชิญเหตุจลาจล
ที่มนุษย์กับพวกเฟมารวมตัวกัน
219
00:19:32,850 --> 00:19:36,880
กลายเป็นม็อบสุดพิสดารผิดธรรมชาติ
ที่เรียกว่านิวดอว์น
220
00:19:38,590 --> 00:19:40,450
พวกก่อความไม่สงบนี้
จะมีชัยเหนือกว่าหรือไม่
221
00:19:40,650 --> 00:19:42,490
ก็คงจะรู้กันในอีกไม่ช้าไม่นาน
222
00:19:42,690 --> 00:19:45,560
ก่อนที่พวกมันจะพุ่งเป้ามาที่เมืองเบิร์ก
223
00:19:50,270 --> 00:19:52,350
แต่พวกมันจะไม่ได้ชัยชนะแน่
ท่านนายกรัฐมนตรี
224
00:19:53,940 --> 00:19:56,800
และการซื้ออาวุธเชิงสัญลักษณ์ของเรา
จากเมืองเบิร์ก
225
00:19:57,000 --> 00:19:58,800
จะส่งสารให้โลกได้รู้
226
00:19:59,000 --> 00:20:01,640
ว่าความขัดแย้งระหว่างเราสองชาติ
ได้ยุติลงแล้ว
227
00:20:01,840 --> 00:20:06,240
นำมาซึ่งยุคใหม่แห่งความแข็งแกร่ง
เอกภาพและพันธมิตร
228
00:20:07,580 --> 00:20:11,440
พันตรีเวียร์ใช่ไหม ยินดีที่รู้จัก
ผมรันยัน มิลเวอร์ทียินดีรับใช้ครับ
229
00:20:11,640 --> 00:20:14,110
เราเคยเจอกันครับ ที่เมืองเบิร์กนี่แหละ
230
00:20:14,310 --> 00:20:15,740
ราวๆ เดือนนึงมาแล้ว
231
00:20:15,940 --> 00:20:17,740
- คุณอาจจำไม่ได้
- ขออภัย
232
00:20:17,940 --> 00:20:20,490
ผมเชื่อว่าผมจำได้ งานเลี้ยงไฟเออร์สเดย์
233
00:20:20,690 --> 00:20:22,080
มีอะไรให้ผมรับใช้ครับ
234
00:20:22,270 --> 00:20:24,870
คือผมอยากคุยกับคุณเป็นการส่วนตัว
235
00:20:25,070 --> 00:20:28,290
ขออภัยที่ผมไม่คุ้นกับพิธีทางการทูต
236
00:20:28,490 --> 00:20:30,630
ผมก็ไม่คุ้นครับ ชายชาติทหารน่ะครับ
237
00:20:30,830 --> 00:20:34,020
ใช่สินะ งั้นผมขอพูดตรงๆ เลยแล้วกัน
238
00:20:36,650 --> 00:20:40,180
การซื้ออาวุธของคุณ
ไม่ใช่การปฏิบัติเชิงสัญลักษณ์ใช่ไหม
239
00:20:40,380 --> 00:20:43,470
ความจริงก็คือคุณต้องการความช่วยเหลือ
ทางทหารอย่างมาก
240
00:20:43,670 --> 00:20:48,060
งั้นผมขอตอบตรงๆ นะครับ อย่าเข้าใจผิด
คิดว่ากลยุทธ์ของเราคือความอ่อนแอ
241
00:20:48,260 --> 00:20:51,270
ในเชิงทางการ
นี่เป็นแค่การแลกเปลี่ยนดาบ
242
00:20:51,470 --> 00:20:53,020
ระหว่างอดีตศัตรูกันเอง
243
00:20:53,220 --> 00:20:54,690
ท่าทีแสดงความเป็นมิตร
244
00:20:54,890 --> 00:20:58,070
แน่นอน แต่ถ้ามองอย่างไม่เป็นทางการ
มันไม่จริงหรือไง
245
00:20:58,270 --> 00:21:00,820
ที่ว่าแพกต์ประสบปัญหา
อุตสาหกรรมชะลอตัว
246
00:21:01,020 --> 00:21:05,430
จากปัญหาแพร่กระจายของกลุ่มนิวดอว์น
กับอุดมการณ์ความเสมอภาคของพวกมัน
247
00:21:06,180 --> 00:21:09,750
คุณจะเข้าใจครับ
ว่าผมต้องปฏิบัติตามท่านทูต
248
00:21:09,950 --> 00:21:13,340
แหงอยู่แล้ว แม้รายงาน
การหยุดชะงักและขาดแคลนแรงงาน
249
00:21:13,530 --> 00:21:15,440
จะทำให้คุณอ่อนแอเอาเรื่องก็ตาม
250
00:21:17,270 --> 00:21:18,820
คืออย่างนี้นะครับ คุณมิลเวอร์ที
251
00:21:19,820 --> 00:21:24,050
เห็นแก่ความสัมพันธ์ฉันมิตร
ผมจะบอกคุณด้วยความสัตย์จริง
252
00:21:24,250 --> 00:21:28,120
ว่าการซื้อปืนไรเฟิลพวกนี้
เป็นมากกว่าท่าทีเชิงสัญลักษณ์
253
00:21:29,030 --> 00:21:31,900
กองทหารราบของเราเรียนรู้
ผ่านประสบการณ์ลบ
254
00:21:32,090 --> 00:21:37,170
ว่าปืนไรเฟิลของเบิร์กมีระยะยิงไกล
ที่เหนือกว่าปืนของเรา
255
00:21:38,420 --> 00:21:40,530
และเราตั้งใจจะใช้ประโยชน์จากมัน
256
00:21:40,730 --> 00:21:42,210
เพื่อต่อกรกับพวกนิวดอว์น
257
00:21:43,760 --> 00:21:47,510
พวกมันคือภัยคุกคามต่อความสงบเรียบร้อย
ที่ธรรมชาติสร้างมา
258
00:21:48,470 --> 00:21:51,330
เผ่าเฟและมนุษย์ต่อสู้เคียงบ่าเคียงไหล่
259
00:21:51,530 --> 00:21:54,640
ก็แค่ฝันกลางวันของพวกไพร่ที่ไม่รู้จักเจียม
260
00:21:55,350 --> 00:21:59,860
ผมขอถามหน่อยว่าคุณตั้งใจ
กำจัดฝันกลางวันนี้อย่างไร
261
00:22:03,400 --> 00:22:05,990
ตามที่ผมเข้าใจ คุณมิลเวอร์ที
262
00:22:07,160 --> 00:22:09,160
คนตายฝันไม่ได้หรอก
263
00:22:18,880 --> 00:22:20,940
เจ้าทูตนั่นคิดว่าตัวเองเป็นใคร
264
00:22:21,140 --> 00:22:22,400
หวังจะให้เราเชื่อ
265
00:22:22,600 --> 00:22:25,320
เขาอยากซื้อปืนเรา
ด้วยเหตุผลเชิงสัญลักษณ์
266
00:22:25,520 --> 00:22:29,080
เดาว่าเขาก็เลยอยากได้ดินปืน 200 ตัน
เพื่อเป็นสัญลักษณ์ด้วยสินะ
267
00:22:29,280 --> 00:22:33,460
เรารู้ว่ากองทัพเขากำลังสะบักสะบอม
เรารู้ว่าเขาต้องการอาวุธพวกนี้
268
00:22:33,660 --> 00:22:35,000
เขารู้ว่าเรารู้
269
00:22:35,200 --> 00:22:39,100
แน่อยู่แล้ว แกล้งทำเป็นไม่รู้
ก็คือดูถูกหน่วยข่าวกรองของเรา
270
00:22:39,810 --> 00:22:44,130
แต่ก็อาจมีประโยชน์ที่จะเข้าร่วมกับแพกต์
ในสงครามเล็กๆ ของพวกเขา
271
00:22:44,330 --> 00:22:46,260
ประโยชน์อะไร
272
00:22:46,460 --> 00:22:49,910
ไม่มีใครเรียกร้องให้เลือกตั้ง
เพื่อขับไล่นายกฯ ในช่วงสงครามหรอก
273
00:22:50,620 --> 00:22:53,730
ให้ตายสิ คุณคิดว่าผมอยากได้งานนี้
เสียเต็มประดาสินะ
274
00:22:53,930 --> 00:22:55,730
เราคงไม่เข้าร่วมสงคราม
275
00:22:55,930 --> 00:22:57,690
เพียงเพื่อขายอาวุธให้พวกเขาหรอกนะ
276
00:22:57,890 --> 00:23:00,780
โซฟี เราจงชังพวกแพกต์
เราสู้กับพวกมันมาเป็นปีๆ
277
00:23:00,980 --> 00:23:04,750
แต่กลุ่มม็อบนิวดอว์น
อาจกลายเป็นภัยคุกคามร้ายแรงก็ได้
278
00:23:05,550 --> 00:23:08,700
แนวคิดโง่และคลั่งแบบพวกมัน
แพร่กระจายเหมือนโรคร้ายในฤดูร้อน
279
00:23:08,900 --> 00:23:12,180
ให้สู้กับเชื้อโรคในแพกต์
เสียยังจะดีกว่าสู้ในเบิร์ก
280
00:23:13,470 --> 00:23:16,850
ปืนไรเฟิลของเราในมือพวกเขา
จะเพียงพอพลิกสถานการณ์ไหม
281
00:23:19,560 --> 00:23:20,770
ไม่
282
00:23:21,650 --> 00:23:25,190
ไม่ ถ้าเราให้อาวุธกับพวกนิวดอว์นด้วย
283
00:23:27,240 --> 00:23:29,140
เมื่อทั้งสองฝ่ายติดหล่ม
284
00:23:29,340 --> 00:23:32,120
กองทัพของเราจะยึดเทอร์นาน็อกคืนมา
285
00:23:35,370 --> 00:23:38,120
ขอให้พระเจ้าช่วยคนโง่
ที่ประเมินคุณต่ำไป
286
00:23:38,790 --> 00:23:40,980
คุณก็เห็นอนาคตชัดเจนเช่นที่ฉันเห็น
287
00:23:41,180 --> 00:23:42,440
เราต่างคิดอยู่ทั้งคู่
288
00:23:42,640 --> 00:23:44,780
ฉันแค่เป็นคนที่พูดมันออกมาดังๆ
289
00:23:44,980 --> 00:23:48,300
และการยึดเทอร์นาน็อกกลับมา
คือสิ่งที่บิดาคุณต้องการมาตลอด
290
00:23:49,590 --> 00:23:52,800
คุณจารึกตัวเองลงในประวัติศาสตร์ได้
ในฐานะบุรุษ...
291
00:23:53,510 --> 00:23:56,890
ในฐานะนายกรัฐมนตรีผู้ทำให้เรา
เป็นอาณาจักรอีกครั้ง
292
00:23:59,180 --> 00:24:01,600
และนั่นเป็นสิ่งที่เขาไม่มีวันทำได้
293
00:24:03,440 --> 00:24:04,670
ใครจะต้องการคำพยากรณ์ล่ะ
294
00:24:04,870 --> 00:24:08,230
ในเมื่อคุณสามารถมองเห็นโอกาส
และคว้ามันมาได้
295
00:24:09,940 --> 00:24:13,520
- คุณคิดว่ารัฐสภาจะยอมเสี่ยงไหม
- พวกเขาเกลียดแพกต์
296
00:24:13,710 --> 00:24:17,060
พรรคคุณต่อต้านสงครามมาตลอด
คุณจะเกลี้ยกล่อมพวกเขายังไง
297
00:24:17,260 --> 00:24:20,620
โจนาห์ นิสัยเสียของคุณ
คือประเมินฉันต่ำไป
298
00:24:22,540 --> 00:24:24,780
หรือคุณจะบอกปัดโอกาสก็ได้นะ
299
00:24:24,980 --> 00:24:27,950
รอจนเลือกตั้งครั้งหน้าที่คุณอาจพ่ายแพ้
300
00:24:28,150 --> 00:24:30,090
และกลับไปใช้ชีวิตแบบเดิมๆ
301
00:24:34,840 --> 00:24:37,180
ไม่ว่าจะทางไหน ฉันจะสนับสนุนคุณ
302
00:24:38,310 --> 00:24:40,140
อยู่ที่คุณตัดสินใจ ท่านนายกรัฐมนตรี
303
00:24:58,580 --> 00:24:59,580
ออกไป
304
00:25:00,830 --> 00:25:03,710
เราเจอปัญหาแทรกซ้อนนิดหน่อย
305
00:25:08,880 --> 00:25:11,160
แปลว่านายจะไม่ทำตาม
ข้อตกลงของเราสินะ
306
00:25:11,360 --> 00:25:14,030
อย่ามาเล่นตลกกับฉันหน่อยเลย
คุณฟิโลสเตรต
307
00:25:14,230 --> 00:25:17,850
พวกเราเหล่าเฟรักษาสัญญา
ไม่เหมือนคนเช่นพวกนาย
308
00:25:20,600 --> 00:25:24,560
แต่ที่พักพวกนี้แค่ชั่วคราว เข้าใจใช่ไหม
309
00:26:03,680 --> 00:26:05,480
มันงี่เง่าบรมและสิ้นหวัง
310
00:26:06,190 --> 00:26:10,310
เขาเจ็บปวดใจเสียจนขาดสติ
ตอนนี้เขากำลังพาตัวเองไปตายแท้ๆ
311
00:26:10,820 --> 00:26:12,020
ไอ้คนเห็นแก่ตัว
312
00:26:13,280 --> 00:26:15,820
มันต้องมีหนทางอื่นจัดการได้สิน่า
313
00:26:16,200 --> 00:26:17,360
คิดอะไรออกไหมล่ะ
314
00:26:19,070 --> 00:26:21,620
ตอนนี้ยัง วิน โทษที
315
00:26:25,290 --> 00:26:28,610
แล้วชายที่ตายคนนั้นล่ะ
ทหารที่ถูกฆ่าตาย
316
00:26:28,810 --> 00:26:30,130
มันไม่สมเหตุสมผลเลย
317
00:26:31,040 --> 00:26:33,210
คือฉันเองก็ไม่อยากพูด แต่...
318
00:26:34,460 --> 00:26:37,840
ดาห์เลียมองเธอด้วยสายตาโกรธแค้น
ตั้งแต่ออกปล้นครั้งนั้น
319
00:26:38,550 --> 00:26:39,620
ไม่หรอกน่า
320
00:26:39,820 --> 00:26:43,670
คุณคงไม่คิดว่าเธอจะฆ่าคน
แล้วโยนความผิดให้ฉัน เสี่ยงชีวิตพวกเรา
321
00:26:43,860 --> 00:26:45,180
เพียงเพราะอาฆาตหรอกนะ
322
00:26:47,060 --> 00:26:49,400
ไม่ พระเจ้า ไม่ วินเยตต์
323
00:26:50,230 --> 00:26:52,320
ฉันไม่เคยคิดอะไรแบบนั้น
324
00:27:01,030 --> 00:27:02,430
ไปได้แล้ว วิลสัน
325
00:27:02,630 --> 00:27:03,940
ถ้าไม่มีอะไรแล้ว
326
00:27:04,130 --> 00:27:05,080
ครับผม
327
00:27:42,490 --> 00:27:43,530
นิลลี่
328
00:27:49,210 --> 00:27:52,360
เธอน่าจะรอจนพลบค่ำ
เกิดมีคนเห็นเธอเข้าล่ะ
329
00:27:52,560 --> 00:27:54,490
ฉันเอาพายพุดดิ้งมาให้เธอ
330
00:27:54,690 --> 00:27:55,710
นี่
331
00:27:56,670 --> 00:27:57,920
ยังร้อนอยู่เลย
332
00:28:00,550 --> 00:28:01,780
เธอหิว
333
00:28:01,980 --> 00:28:03,790
ฉันน่าจะมาเร็วกว่านี้
334
00:28:03,990 --> 00:28:05,680
พวกคนรับใช้เต็มไปหมด
335
00:28:06,760 --> 00:28:08,770
ถ้าเธอถูกจับได้ว่าซ่อนฉันไว้ที่นี่...
336
00:28:09,390 --> 00:28:11,020
ฉันต้องมาเจอเธอ
337
00:28:12,690 --> 00:28:15,800
ฉันจะไปจิบชากับเจ้าของโรงงานตอนบ่าย
338
00:28:16,000 --> 00:28:17,730
เราเหลือเงินอีกเท่าไหร่
339
00:28:25,030 --> 00:28:26,740
เจ็ดแสนกิลเดอร์
340
00:28:27,740 --> 00:28:29,870
ได้เพิ่มอีกหน่อยถ้าเราขายม้าได้
341
00:28:30,200 --> 00:28:32,420
- จะพอไหม
- ต้องพอสิ
342
00:28:35,920 --> 00:28:37,460
ผมเธอดูน่ากลัวจัง
343
00:28:40,340 --> 00:28:42,580
ฉันไม่มีเคล็ดลับแบบเธอนี่
344
00:28:42,770 --> 00:28:44,580
- ฉันมันซุ่มซ่าม
- ฉันแก้ให้เอง
345
00:28:44,780 --> 00:28:48,930
ดีที่สุดถ้าพวกนั้นจ้องใบหน้างามๆ ของเธอ
ไม่ใช่สิ่งเล็กน้อยที่ไม่เตะตา
346
00:28:53,350 --> 00:28:55,760
ฉันได้แอบสอบถามข้อมูลอย่างลับๆ
347
00:28:55,950 --> 00:28:59,470
เรื่องน้องชายเธอ
กับที่อยู่ของเขาในเดอะโรว์
348
00:28:59,670 --> 00:29:01,550
เขาดื้อรั้นหัวแข็งพอๆ กับเขาของเขา
349
00:29:01,750 --> 00:29:04,310
เขาจะโผล่มาเองเมื่อใช้เงินจนหมด
350
00:29:04,510 --> 00:29:05,720
เธอไม่กังวลเหรอ
351
00:29:05,920 --> 00:29:06,820
เขาจะอยู่รอด
352
00:29:08,530 --> 00:29:09,620
เราทุกคนจะอยู่รอด
353
00:29:10,830 --> 00:29:12,960
แค่มีงานต้องทำเพิ่มอีกหน่อย
354
00:29:13,910 --> 00:29:15,370
มันจะจบในไม่ช้า
355
00:29:16,540 --> 00:29:17,540
ฉันสัญญา
356
00:29:28,600 --> 00:29:29,720
แดเรียส
357
00:29:36,850 --> 00:29:38,590
ดูสิว่าพัคลากอะไรมา
358
00:29:38,790 --> 00:29:41,280
ดีใจที่เจอนายในร่างมนุษย์
359
00:29:42,780 --> 00:29:44,320
ทำไมใช้เวลานานนัก
360
00:29:45,110 --> 00:29:48,660
ฉันไม่ใช่ตำรวจอีกแล้ว
ฉันทำได้เท่านี้เพื่อช่วยนายออกมา
361
00:29:49,910 --> 00:29:51,620
ฉันไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปด้วยซ้ำ
362
00:29:52,290 --> 00:29:53,560
ใช่
363
00:29:53,760 --> 00:29:54,790
ฉันนี่โง่
364
00:29:55,750 --> 00:29:58,040
นายคือคนที่มีแต่ปัญหา
365
00:29:58,580 --> 00:30:00,700
ฉันมัวแต่ยุ่งโดนทุบตี
366
00:30:00,890 --> 00:30:03,490
หิวโหย หนาวตายอยู่ในคุก
367
00:30:03,690 --> 00:30:06,680
แต่ฉันเสียใจที่รู้ว่านายตกงาน
368
00:30:10,550 --> 00:30:11,970
นั่นแกะบาซิเลียนใช่ไหม
369
00:30:29,820 --> 00:30:31,330
ในนั้นมันแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ
370
00:30:36,910 --> 00:30:41,340
ไอ้พวกเวรมันจับได้ว่ามนุษย์หมาป่าที่กัดฉัน
เป็นอาวุธของพวกแพกต์
371
00:30:43,710 --> 00:30:44,960
พวกมันเลยทดสอบ...
372
00:30:46,840 --> 00:30:47,930
ทุกวัน
373
00:30:50,220 --> 00:30:51,930
พวกมันให้ฉันทำหลายอย่าง
374
00:30:54,430 --> 00:30:56,230
พวกมันพานักโทษคนอื่น...
375
00:30:57,600 --> 00:30:58,940
มาหาฉัน
376
00:31:02,570 --> 00:31:03,900
พวกมันเข้ามา...
377
00:31:05,480 --> 00:31:06,990
แต่ไม่ได้กลับออกไป
378
00:31:08,740 --> 00:31:10,740
ฉันเสียใจ ดารี ฉันพยายามแล้ว
379
00:31:12,280 --> 00:31:14,200
นายอยากให้ฉันพูดอะไรวะ
380
00:31:16,580 --> 00:31:18,560
ฉันทำทุกทางเพื่อเอานายออกมา
381
00:31:18,760 --> 00:31:23,040
มันก่อนหรือหลังที่นายล้างมือจากวงการ
และทิ้งให้ฉันตายล่ะ
382
00:31:23,500 --> 00:31:24,500
ก็ได้
383
00:31:26,130 --> 00:31:28,620
- ฉันไม่กวนนายแล้วกัน
- นายจะไปไหน
384
00:31:28,820 --> 00:31:32,540
รู้ไหมว่านายเป็นไอ้งั่งคนแรก
ที่ใช้ไอ้จ้อนคิด
385
00:31:32,740 --> 00:31:34,460
มันไม่ใช่แบบนั้น
386
00:31:34,660 --> 00:31:37,500
พูดจบรึยัง หรือนายวางแผนจะกินฉันด้วย
387
00:31:37,700 --> 00:31:39,590
ฉันจะได้ถอดเสื้อออก
จะได้กินง่ายๆ หน่อย
388
00:31:39,790 --> 00:31:40,590
เอาเลย
389
00:31:40,790 --> 00:31:43,560
ใส่รองเท้าบูตไว้นะ เคี้ยวแล้วมันกรอบดี
390
00:31:51,070 --> 00:31:52,200
ที่จริง...
391
00:31:53,700 --> 00:31:55,830
ฉันยังกินเนื้อแกะนั่นได้อีกสามตัว
392
00:31:57,620 --> 00:31:58,870
เลือดเยอะกว่า
393
00:32:02,880 --> 00:32:04,240
และที่ให้หลบซ่อน
394
00:32:04,430 --> 00:32:07,880
นายปลอดภัยที่นี่
ฉันมีข้อตกลงกับเจ้าของบ้าน
395
00:32:09,510 --> 00:32:11,050
ฉันอ่านหน้านั่นออก
396
00:32:12,930 --> 00:32:14,600
นายมีแผนอะไร
397
00:32:15,850 --> 00:32:18,080
ฉันมีแผนที่จะเปิดเดอะโรว์
398
00:32:18,280 --> 00:32:21,290
นายเนี่ยนะ มนุษย์เลือดผสมน่ะรึ
399
00:32:21,490 --> 00:32:25,360
นายกำลังมองลูกชายเลือดผสม
ของแอบซาโลม เบรกสเปียร์อยู่นะ
400
00:32:31,030 --> 00:32:32,530
ชาอีกไหมคะ คุณมาร์โลว์
401
00:32:34,780 --> 00:32:35,910
ก็ดีครับ
402
00:32:38,160 --> 00:32:40,980
คุณสุภาพบุรุษคะ ขอบคุณมากที่มา
403
00:32:41,180 --> 00:32:44,610
ฉันรู้ว่าเกิดความตื่นตระหนก
เรื่องนโยบายของท่านนายกรัฐมนตรี
404
00:32:44,810 --> 00:32:48,860
คุณลองเกอร์เบน เมื่อไม่มีพวกคริตช์ทำงาน
ในโรงงานและร้านของเรา
405
00:32:49,060 --> 00:32:51,700
พวกเราหลายคนเลยต้องปิดกิจการ
406
00:32:51,900 --> 00:32:56,160
ฉันจะไม่แสร้งทำเป็นเข้าใจ
ความละเอียดอ่อนของธุรกิจหรอกนะคะ
407
00:32:56,360 --> 00:32:59,600
แต่ฉันเชื่อว่าเราต้องสนับสนุน
นโยบายของท่านนายกรัฐมนตรี
408
00:33:00,890 --> 00:33:03,710
- เพื่อประโยชน์ของเมืองเบิร์ก
- ประโยชน์ของเมืองเบิร์กรึ
409
00:33:03,910 --> 00:33:07,720
นโยบายรังแต่จะเพิ่มต้นทุนทางธุรกิจ
410
00:33:07,910 --> 00:33:09,590
ขออภัยที่ฉันคิดต่าง
411
00:33:09,790 --> 00:33:14,430
แต่เมื่อวานแก๊งภูตจอมป่าเถื่อน
ปล้นรถไฟของเราไม่ใช่รึไง
412
00:33:14,630 --> 00:33:17,600
ถ้าพวกมันทำเช่นนั้นได้
พวกมันจะสร้างความหายนะอีกเท่าไหร่
413
00:33:17,800 --> 00:33:20,060
ถ้าได้รับอนุญาตให้เดินกร่าง
อย่างเสรีในเมืองของเรา
414
00:33:20,260 --> 00:33:23,190
แน่นอนว่าการประหารชีวิตเมื่อวาน
ได้ส่งสารที่ถูกต้องไปแล้ว
415
00:33:23,390 --> 00:33:26,110
มันก็ดีที่เราต้องคอยระแวดระวัง
คุณลองเกอร์เบน
416
00:33:26,310 --> 00:33:28,790
แต่เราเป็นมนุษย์ที่มีครอบครัวให้เลี้ยงดู
417
00:33:30,380 --> 00:33:31,660
แน่นอนค่ะ
418
00:33:31,860 --> 00:33:33,840
และมีลูกๆ ให้ปกป้องดูแล
419
00:33:34,970 --> 00:33:39,510
แต่ฉันไม่เคยคิดจะให้คุณต้องทนทุกข์
เพราะภักดีต่อพรรค
420
00:33:41,010 --> 00:33:43,600
ฉันเชื่อว่าความจงรักภักดี
ควรได้รับสิ่งตอบแทน
421
00:33:44,890 --> 00:33:48,060
ดังนั้นในนามของความจงรักภักดี
422
00:33:48,900 --> 00:33:53,110
ฉันอยากเพิ่มเงินลงทุนของพ่อฉันที่ล่วงลับ
ในโรงงานของพวกคุณ
423
00:33:56,320 --> 00:34:00,030
ฉันได้มอบข้อเสนอนี้
ให้สมาชิกพรรคคนอื่นด้วย
424
00:34:01,200 --> 00:34:02,450
พวกเขายอมรับทุกคน
425
00:34:06,370 --> 00:34:10,360
สัญญานี้เพิ่มสิทธิ์ถือหุ้นของคุณ
ในโรงงานผม
426
00:34:10,560 --> 00:34:12,500
จำนวนมหาศาลทีเดียว
427
00:34:13,130 --> 00:34:14,870
คุณเป็นนักธุรกิจ
428
00:34:15,070 --> 00:34:17,510
แต่ฉันคงให้กู้ยืม
โดยไม่มีหลักประกันไม่ได้
429
00:34:18,550 --> 00:34:19,700
เห็นด้วยไหมล่ะ
430
00:34:19,900 --> 00:34:24,290
แต่เมื่อพวกคริตช์ถูกกักกันอยู่ในเดอะโรว์
เราก็ยังไม่มีแรงงานอยู่ดี
431
00:34:24,490 --> 00:34:26,210
และหากปราศจากแรงงานราคาถูก
432
00:34:26,410 --> 00:34:29,900
ถึงเราต้องตาย ก็ยังจ่ายคืนคุณไม่ได้อยู่ดี
433
00:34:30,310 --> 00:34:34,940
คุณสุภาพบุรุษ
ฉันจะบอกความลับเล็กๆ น้อยๆ ให้นะ
434
00:34:35,740 --> 00:34:40,020
ฉันเชื่อว่าฉันโน้มน้าวท่านนายกรัฐมนตรี
ให้ส่งความช่วยเหลือไปให้แพกต์
435
00:34:40,220 --> 00:34:42,690
ในการต่อสู้กับพวกนิวดอว์นได้
436
00:34:42,880 --> 00:34:44,190
เมื่อสิ่งนั้นเกิดขึ้น
437
00:34:44,390 --> 00:34:47,980
เราจะต้องการให้ทุกอุตสาหกรรม
ทำงานเต็มศักยภาพ
438
00:34:48,180 --> 00:34:49,650
จะมีข้อยกเว้น
439
00:34:49,850 --> 00:34:53,200
ให้แรงงานเผ่าเฟที่มีทักษะ
กลับมาที่โรงงานได้
440
00:34:53,400 --> 00:34:56,450
และพวกคุณ คุณสุภาพบุรุษ
441
00:34:56,650 --> 00:34:59,120
จะกอบโกยเงินทองมหาศาล
442
00:34:59,320 --> 00:35:01,620
แต่การช่วยเหลือพวกแพกต์
443
00:35:01,820 --> 00:35:04,710
จะขัดแย้งกับทุกอย่าง
ที่พ่อของคุณยืนหยัดสู้มา
444
00:35:04,910 --> 00:35:06,890
ฉันไม่ใช่พ่อฉัน คุณเฟลตเชอร์
445
00:35:17,070 --> 00:35:19,510
ฉันซาบซึ้งใจจริงๆ ที่พวกคุณเลือก
446
00:35:19,710 --> 00:35:22,950
ที่จะสนับสนุนการนำของฉัน
ในช่วงเวลาแสนยากลำบากนี้
447
00:35:50,100 --> 00:35:52,190
ผมจะไม่มีวันทิ้งคุณไปไหน
448
00:35:53,860 --> 00:35:56,280
หากผมสลับที่กับคุณได้ ผมจะทำ
449
00:35:58,820 --> 00:35:59,860
ผมรักคุณ
450
00:36:02,740 --> 00:36:03,910
ไม่มีคุณ ผมก็เป็น...
451
00:36:05,370 --> 00:36:06,370
คนโง่
452
00:36:08,830 --> 00:36:09,960
คนโง่ของฉัน
453
00:36:12,000 --> 00:36:12,920
ไม่เป็นไร
454
00:36:14,080 --> 00:36:15,360
ไม่เป็นไร
455
00:36:15,560 --> 00:36:18,010
ผมอยู่ที่นี่เพื่อคุณ ผมจะไม่ทิ้งคุณไป
456
00:36:21,760 --> 00:36:23,590
คุณไม่เป็นไรใช่ไหม
457
00:36:30,560 --> 00:36:31,770
อีกไม่นานนักหรอก
458
00:36:34,610 --> 00:36:38,470
บางทีอาจยังพอมีทาง
ให้เราตอบโต้ไอ้พวกสารเลวชาวเบิร์กได้
459
00:36:38,670 --> 00:36:39,740
หมายความว่ายังไง
460
00:36:40,610 --> 00:36:44,450
ฉันว่าฉันมีแผน ฉันต้องการให้คุณช่วย
คุณทั้งคู่
461
00:37:45,470 --> 00:37:48,050
เราขอให้พวกเขาช่วย
แต่พวกมันกลับยิงเด็กหญิงนั่นน่ะนะ
462
00:37:48,260 --> 00:37:50,310
พวกมันเป็นอสูรกายร้าย ดาห์เลีย
463
00:37:51,100 --> 00:37:52,560
มนุษย์จะไม่เปลี่ยนแปลง
464
00:37:53,600 --> 00:37:54,850
วินเยตต์โง่เขลานัก
465
00:38:41,900 --> 00:38:42,860
ระวังหน่อย
466
00:38:56,540 --> 00:38:57,460
เดินไปสิ
467
00:39:06,630 --> 00:39:07,590
ทางนี้
468
00:39:54,760 --> 00:39:55,890
อะเกรอัส
469
00:40:04,900 --> 00:40:06,940
นึกว่าฉันจะไม่ได้เจอคุณแล้ว
470
00:40:11,950 --> 00:40:14,430
- ที่นี่ที่ไหนกัน
- ตอนนี้คือบ้าน
471
00:40:14,630 --> 00:40:16,770
บ้านเหรอ เราต้องอยู่ที่นี่เหรอ
472
00:40:16,970 --> 00:40:20,230
คนที่พาเรามาบอกว่าเราต้องร่วมห้อง
กับอีกสองครอบครัว
473
00:40:20,430 --> 00:40:21,250
ร่วมห้องเหรอ
474
00:40:21,920 --> 00:40:25,150
จนกว่าผมจะหาเงินค่าไถ่มาจ่าย
เพื่ออิสรภาพของเราได้
475
00:40:25,350 --> 00:40:28,360
ใช่ ต้องมีสักทาง
ที่คุณจะไถ่เอาเรือเราคืนมาได้
476
00:40:28,560 --> 00:40:30,050
และช่วยปล่อยตัวลูกเรือ
477
00:40:32,840 --> 00:40:35,050
เป็นอะไรไป คุณสบายดีใช่ไหม
478
00:40:35,720 --> 00:40:38,710
ใช่ แน่นอน ใช่ ผมจะพยายาม
479
00:40:38,910 --> 00:40:40,580
และคุณล่ะ เกิดอะไรขึ้น
480
00:40:40,780 --> 00:40:41,840
- คือว่า...
- นั่งนี่
481
00:40:42,040 --> 00:40:43,520
มันน่าพิศวงงงงวยที่สุด
482
00:40:44,690 --> 00:40:48,300
พวกเขาส่งฉันไปที่บ้านหลังหนึ่ง
และพวกเขาก็หายไปอีก
483
00:40:48,500 --> 00:40:50,640
บ้านอะไร ผมไม่เข้าใจ
484
00:40:50,840 --> 00:40:53,430
ฉันก็ไม่เข้าใจ พวกเขาแค่ทิ้งฉันไว้
เหมือนกระเป๋าสัมภาระสักใบ
485
00:40:53,630 --> 00:40:56,480
คนเดียวที่คุยกับฉันคือสาวรับใช้แก่ๆ
486
00:40:56,670 --> 00:40:58,350
เธอพยายามให้ฉันปอกมันฝรั่ง
487
00:40:58,550 --> 00:41:01,230
และพูดสิ่งที่หยาบคายมากๆ เรื่อง...
488
00:41:01,430 --> 00:41:02,330
เรื่องอะไร
489
00:41:03,420 --> 00:41:04,790
เรื่องเราน่ะ
490
00:41:05,920 --> 00:41:07,190
เธอรู้เรื่องเราเหรอ
491
00:41:07,390 --> 00:41:08,250
ใช่
492
00:41:08,750 --> 00:41:09,990
มันแปลกมากทีเดียว
493
00:41:10,190 --> 00:41:12,200
เธอพูดจาไม่เหมือนสาวรับใช้
494
00:41:12,400 --> 00:41:14,030
เธอพูดเรื่องปฏิวัติ
495
00:41:14,230 --> 00:41:17,160
มันเหมือนเธอกำลังจับจ้องฉัน
ว่าฉันจะมีท่าทีอย่างไร
496
00:41:17,360 --> 00:41:19,080
- เธอทดสอบคุณ
- ใช่
497
00:41:19,280 --> 00:41:21,170
บางที ฉัน...
498
00:41:21,370 --> 00:41:22,930
ฉันไม่รู้ว่าจะคิดยังไง
499
00:41:23,770 --> 00:41:27,730
เขาของเธอหัก
เธอบอกว่าเธอชื่อลีโอโนรา
500
00:41:29,900 --> 00:41:30,980
ลีโอโนราเหรอ
501
00:41:32,110 --> 00:41:32,990
ใช่
502
00:41:41,700 --> 00:41:42,790
ผู้หญิงคนนี้
503
00:41:43,870 --> 00:41:44,870
ใช่เธอไหม
504
00:41:45,710 --> 00:41:46,580
ใช่
505
00:41:47,830 --> 00:41:48,920
ใช่ นี่แหละเธอ
506
00:41:50,130 --> 00:41:51,250
ว่าแต่เธอเป็นใคร
507
00:41:55,510 --> 00:41:58,090
ฉันตื่นไม่ไหว
508
00:41:59,350 --> 00:42:02,100
ไม่ว่าจะพยายามแค่ไหน
และจากนั้นเธอ...
509
00:42:04,640 --> 00:42:08,520
เธอพ่นลมหายใจเอาบางอย่าง
เข้ามาในตัวฉัน และ...
510
00:42:09,560 --> 00:42:12,400
แล้วจู่ๆ มันเหมือนฉันอยู่ในตัวคนอื่น...
511
00:42:13,570 --> 00:42:15,360
เห็นสิ่งที่พวกเขาเห็น
512
00:42:17,990 --> 00:42:21,100
ฉันขอโทษ มิมา ฉันไม่รู้จะหันไปทางไหน
513
00:42:21,300 --> 00:42:23,450
เธอคิดถูกที่มาหาฉัน เด็กน้อย
514
00:42:25,250 --> 00:42:28,210
เธอแน่ใจนะว่าเธอเห็นอิเฟ ซิมานิ
515
00:42:30,130 --> 00:42:31,750
ฉันกำลังจะเป็นบ้าใช่ไหม
516
00:42:35,510 --> 00:42:37,010
อาจเป็นสิ่งที่เลวร้ายกว่า
517
00:42:39,640 --> 00:42:42,310
พลังของแฮรัสเพกซ์มาจากความตาย
518
00:42:43,060 --> 00:42:44,680
มันคือมนตร์ดำ
519
00:42:46,230 --> 00:42:49,560
ว่ากันว่าซิมานิร่ายมนตร์
ใส่สัตว์ร้ายที่ฆ่าเธอ
520
00:42:50,560 --> 00:42:53,940
และมีข่าวลือว่าสำหรับผู้ที่เต็มใจจ่าย
521
00:42:55,110 --> 00:42:58,610
เธอจะเข้าไปในจิตผู้อื่น
และบังคับให้พวกเขาทำสิ่งต่างๆ
522
00:43:00,910 --> 00:43:01,990
สิ่งชั่วร้าย
523
00:43:03,580 --> 00:43:05,580
คุณจะบอกว่าเธออยู่ในหัวฉันเหรอ
524
00:43:07,120 --> 00:43:09,920
ได้ยังไง เธอตายไปแล้ว ฉันเห็นเธอตาย
525
00:43:12,880 --> 00:43:13,800
ขอได้ไหม
526
00:43:16,010 --> 00:43:17,010
ได้โปรด
527
00:44:17,320 --> 00:44:18,320
มิมา
528
00:44:20,360 --> 00:44:23,060
เธอบอกว่าเธอเห็นซิมานิตายงั้นรึ
529
00:44:23,260 --> 00:44:24,530
เธออยู่ที่นั่นเหรอ
530
00:44:26,280 --> 00:44:27,490
ใช่ ฉันอยู่
531
00:44:29,040 --> 00:44:30,480
ตอนเธอตาย
532
00:44:30,680 --> 00:44:32,420
เธอถ่ายทอดพลังของเธอให้เธอ
533
00:44:34,170 --> 00:44:35,460
แต่ฉันไม่ต้องการมัน
534
00:44:37,460 --> 00:44:39,570
ฉันไม่อยากข้องเกี่ยวอะไรด้วย
535
00:44:39,770 --> 00:44:42,080
เพื่อตัวเธอเอง เด็กน้อย ฉันก็หวังเช่นนั้น
536
00:44:42,280 --> 00:44:44,220
เพราะการมองเห็นเป็นคำสาป
537
00:44:45,470 --> 00:44:49,220
และการตอบรับปีศาจ
คือการกลายเป็นปีศาจ
538
00:44:54,520 --> 00:44:57,480
อูน่าเต็มใจที่จะสละชีวิตเข้าแลกเพื่อสิ่งนี้
539
00:44:58,110 --> 00:45:00,360
เคน เฟดรา และฉันก็ด้วย
540
00:45:01,320 --> 00:45:06,100
ดาห์เลีย เรามีโอกาสตอกกลับ
ความเสแสร้งใส่หน้าพวกมัน
541
00:45:06,300 --> 00:45:09,450
ด้วยคำอวยพรจากคุณ
เราอยากโจมตีพวกมัน
542
00:45:10,750 --> 00:45:11,750
คืนนี้
543
00:45:22,760 --> 00:45:24,180
พี่น้องชายหญิง
544
00:45:25,890 --> 00:45:31,060
หลายเดือนที่เราเฝ้าดู
ลูกหลานเผ่าเฟอดอยากหิวโซ
545
00:45:32,310 --> 00:45:37,560
ลมหายใจเราถูกพรากไปด้วยโรคบาสดูบห์
ขณะที่มนุษย์มีขาเหยียบย่ำเรา
546
00:45:41,150 --> 00:45:42,610
แต่พวกมันลืมไป...
547
00:45:43,820 --> 00:45:46,410
ว่าเราเป็นใคร
548
00:45:48,280 --> 00:45:51,450
เราจะเอาเลือด
และความเจ็บปวดของเรา
549
00:45:52,580 --> 00:45:55,650
ป้ายจมูกชาวเบิร์กแบบพวกมัน
550
00:45:55,850 --> 00:45:58,240
ให้มันได้สูดกลิ่นความทุกข์ทรมานของเรา
551
00:45:58,430 --> 00:46:00,240
ให้มันได้ลิ้มรสชาติ
552
00:46:00,440 --> 00:46:01,710
ดูซิว่าพวกมันจะชอบไหม
553
00:46:10,470 --> 00:46:13,210
แผนของวินเยตต์กล้าหาญและปราดเปรื่อง
554
00:46:13,410 --> 00:46:15,770
และไม่มีช่องโหว่สำหรับข้อผิดพลาดแม้แต่นิด
555
00:46:16,770 --> 00:46:19,770
ดังนั้นฉันจะเป็นผู้นำการโจมตีที่เบิร์ก
556
00:46:21,480 --> 00:46:22,730
ดาห์เลีย
557
00:46:22,980 --> 00:46:24,280
ดาห์เลีย ได้โปรด
558
00:46:25,200 --> 00:46:26,720
คุณจะเสี่ยงชีวิตไม่ได้
559
00:46:26,920 --> 00:46:28,660
คุณก็รู้ว่าพวกเขาต่างหวังพึ่งคุณ
560
00:46:28,910 --> 00:46:30,030
ฉันจัดการเองได้
561
00:46:30,870 --> 00:46:33,870
ฉันจะยอมเอาชีวิตไปเสี่ยง
ในทันทีเพื่อเรเวน
562
00:46:34,910 --> 00:46:35,910
และฉันไม่งั้นเหรอ
563
00:46:36,750 --> 00:46:40,610
ดูเหมือนเธอยังสับสน
ว่าใครเป็นคนออกคำสั่งที่นี่
564
00:46:40,810 --> 00:46:43,300
ดูเหมือนเธอคิดว่าตัวเองเป็นผู้นำ
565
00:46:44,420 --> 00:46:46,930
ฉันจะเด็ดปีกเธอ ถ้าเธอกล้าดีละก็
566
00:46:48,510 --> 00:46:50,050
- เดี๋ยว...
- ไปให้พ้น
567
00:46:50,720 --> 00:46:52,180
หรือจะไปคร่ำครวญก็เชิญ
568
00:46:53,810 --> 00:46:54,810
คอยดูว่าจะเกิดอะไรขึ้น
569
00:47:04,320 --> 00:47:06,360
เราจะทำให้ได้ ฉันสัญญา
570
00:47:06,860 --> 00:47:07,900
เราต้องทำให้ได้
571
00:47:34,930 --> 00:47:37,880
คุณกระตุ้นให้เขารู้สึกผิดชอบชั่วดีไม่ได้สินะ
572
00:47:38,080 --> 00:47:39,310
เกรงว่าจะไม่
573
00:47:41,650 --> 00:47:42,610
งั้นก็...
574
00:47:43,770 --> 00:47:44,940
ผมรู้ว่าคุณพยายามแล้ว
575
00:47:53,620 --> 00:47:55,870
รู้ไหม ผมเข้าใจแม่คุณ
576
00:47:56,950 --> 00:47:59,830
เธอภูมิใจในตัวคุณ
เหมือนที่พ่อคุณจะภูมิใจ
577
00:48:00,540 --> 00:48:03,990
ผมจะยืนเคียงบ่าเคียงไหล่คุณ
และขอให้มีการตรวจสอบสภา
578
00:48:04,190 --> 00:48:06,670
มันเป็นสิทธิ์ของผม
อย่างน้อยก็ในฐานะพลเมือง
579
00:48:07,210 --> 00:48:11,120
และด้วยจำนวนพยานที่เพียงพอ
อย่างเพื่อนพัคของคุณ อะฟิสซา
580
00:48:11,320 --> 00:48:16,080
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเรา
ความจริงจะปรากฏจนได้
581
00:48:16,280 --> 00:48:17,100
อาจจะ
582
00:48:17,930 --> 00:48:18,890
หวังว่านะ
583
00:48:20,140 --> 00:48:22,150
แน่ใจนะว่าคุณอยากจะทำแบบนี้
584
00:48:23,520 --> 00:48:24,690
ผมไม่อยากหรอก
585
00:48:26,270 --> 00:48:27,320
แต่ผมต้องทำ
586
00:49:46,270 --> 00:49:49,720
รู้สึกยังไงที่อยู่ฝั่งเบิร์กของแม่น้ำ
587
00:49:49,920 --> 00:49:51,440
กลิ่นดีงามกว่าเก่า
588
00:50:29,190 --> 00:50:31,270
เราต่างสวดมนต์ให้คุณ คุณสเปิร์นโรส
589
00:50:32,320 --> 00:50:33,440
ขอบคุณครับ คุณผู้หญิง
590
00:50:34,360 --> 00:50:36,810
ยังไม่ได้ข่าวจากน้องสาวที่รักของคุณเหรอ
591
00:50:37,000 --> 00:50:40,980
คือยังครับ ผมใช้ทรัพยากรทั้งหมดแล้ว
592
00:50:41,180 --> 00:50:45,110
และทางการกำลังทำทุกทาง
ที่จะช่วยน้องสาวผม อิโมเจน
593
00:50:45,300 --> 00:50:48,690
แต่คนลักพาตัวเธอเป็นคนชั่วในวงการค้า
594
00:50:48,890 --> 00:50:53,030
ร่ำรวยมีหน้ามีตา
และหลบเลี่ยงความยุติธรรม
595
00:50:53,230 --> 00:50:55,780
พวกพัคที่มีเงินถุงเงินถัง
เบาะแสบอกเช่นนั้น
596
00:50:55,980 --> 00:50:57,970
ปรารถนาอยากได้ผู้หญิงของเรา
597
00:50:59,050 --> 00:51:02,930
ประทานโทษ อภัยผมด้วยครับ
แต่พอคิดเรื่องนั้นมันก็...
598
00:51:03,470 --> 00:51:04,930
ช่างน่าสงสารจริงๆ
599
00:51:05,980 --> 00:51:08,840
ถ้าเพียงแต่ท่านนายกรัฐมนตรี
จับคุณพวกเฟขังไว้ก่อนหน้านี้
600
00:51:09,040 --> 00:51:11,310
ใช่ๆ ถ้าเพียงแต่
601
00:51:41,640 --> 00:51:46,580
เพียงเพราะเธอเป็นผู้นำฝ่ายค้าน
ไม่ได้แปลว่าเราต้องเห็นต่างทุกกรณี
602
00:51:46,780 --> 00:51:50,420
จริงแท้
ผมว่าสตรีมีพลังโน้มน้าวใจน่าเหลือเชื่อ
603
00:51:50,620 --> 00:51:53,260
ผมแน่ใจว่าเธอแทบไม่ต้องพูดอะไรสักคำ
604
00:51:53,460 --> 00:51:55,930
ท่านทูตคะ แต่เมื่อไหร่ที่ฉันพูด...
605
00:51:56,130 --> 00:51:58,440
คุณคงตัวสั่นเหมือนพวกเราที่เหลือแน่ๆ
606
00:52:27,850 --> 00:52:29,390
คุณสุภาพบุรุษและสตรี
607
00:52:32,770 --> 00:52:34,110
ยิงพวกมัน!
608
00:52:36,320 --> 00:52:39,400
- ผมยิงไม่ได้เลย
- ปกป้องท่านทูต
609
00:52:55,880 --> 00:52:58,050
ทุกคนสนุกกับมื้อค่ำกันไหม
610
00:53:01,130 --> 00:53:04,680
พวกคุณไม่รู้ว่าความหิวโหยมันเป็นยังไง
611
00:53:06,300 --> 00:53:07,580
แต่เรารู้
612
00:53:07,780 --> 00:53:12,310
จำเราได้ไหม เราเหงื่อไหลไคลย้อย
ในโรงงานพวกคุณ ดูแลลูกๆ ของพวกคุณ
613
00:53:13,140 --> 00:53:17,230
และตอนนี้เราหิวโซในสลัมของเมืองคุณ
ขณะที่พวกคุณอิ่มหนำสำราญ
614
00:53:31,410 --> 00:53:32,620
นี่คืออูน่า
615
00:53:33,790 --> 00:53:36,130
เธอกำลังจะตายด้วยโรคบาสดูบห์
616
00:53:36,630 --> 00:53:37,960
เพราะคุณ
617
00:53:38,460 --> 00:53:40,250
ระคายสายตาใช่ไหมล่ะ
618
00:53:41,550 --> 00:53:46,760
พวกคุณคงไม่อยากเห็นความโสมม
กองขี้และกองเลือด
619
00:53:47,430 --> 00:53:48,710
มันไม่น่าชมใช่ไหมล่ะ
620
00:53:48,900 --> 00:53:50,180
อย่าเบือนหน้าหนี!
621
00:54:01,980 --> 00:54:03,320
นั่นคือโรคบาสดูบห์
622
00:54:05,660 --> 00:54:09,230
เหล่าภูตกำลังล้มตายนับไม่ถ้วน
ไม่มียารักษา ไม่มีทางหนี
623
00:54:09,430 --> 00:54:13,000
ครอบครัวพวกเขาต้องดูคนที่รักล้มเจ็บ
กรีดร้องและล้มตาย
624
00:54:16,170 --> 00:54:19,420
ดูให้ถนัดตาถึงสิ่งที่พวกคุณทำกับเราสิ
625
00:54:22,800 --> 00:54:23,920
เอาเลย ที่รัก
626
00:54:25,130 --> 00:54:26,130
บิน
627
00:54:47,360 --> 00:54:49,740
ไม่!
628
00:55:19,900 --> 00:55:21,150
ลาก่อน ที่รักของผม
629
00:55:58,350 --> 00:56:00,520
คุณรู้แผนการของแบล็กเรเวนหรือเปล่า
630
00:56:04,980 --> 00:56:06,110
มันเป็นแผนของฉัน
631
00:56:58,830 --> 00:57:01,460
- วินเยตต์ คุณอยู่ในนั้นไหม
- ไม่เป็นไร
632
00:57:04,500 --> 00:57:05,880
เธอต้องรีบมา
633
00:57:13,430 --> 00:57:17,620
อย่าเอาพวกเขาไปห้อยอย่างนั้น
มีเด็กๆ อยู่ที่นี่ เอาพวกเขาลงมา
634
00:57:17,820 --> 00:57:20,040
- เอาพวกเขาลงมา
- ดูสิ่งที่พวกมันทำสิ
635
00:57:20,240 --> 00:57:21,430
พวกมนุษย์
636
00:57:22,690 --> 00:57:24,560
พวกมันฆ่าดาห์เลียกับโบเลโร
637
00:59:20,340 --> 00:59:22,290
คำบรรยายโดย พยุงศักดิ์ แก่นจันทร์
638
00:59:22,490 --> 00:59:24,430
ผู้ตรวจสอบงานแปล
วิสาขา ภูริไกร