1
00:00:19,583 --> 00:00:20,834
ลิน
2
00:00:20,834 --> 00:00:23,128
เขาอาเจียนไม่หยุดมาห้าชั่วโมง
3
00:00:23,128 --> 00:00:25,422
ไม่รู้จะทํายังไงแล้ว โรงพยาบาลไม่รับ
4
00:00:25,422 --> 00:00:27,758
เขาบอกว่าพักสักสามหรือสี่วัน
แล้วก็ดื่มน้ําเยอะๆ
5
00:00:27,758 --> 00:00:30,802
เขาจะดีขึ้นเอง
- จิทันดรา ได้ยินฉันมั้ย
6
00:00:30,802 --> 00:00:33,013
ลิน ไปอยู่ไหนมา มาเร็ว ปารวตีเขา...
7
00:00:33,013 --> 00:00:35,724
ปารวตีรอได้!
ดูสภาพผัวฉันเสียก่อน
8
00:00:35,724 --> 00:00:37,851
เขาก็สภาพเดียวกันกับผัวเธอนั่นแหละ
9
00:00:37,851 --> 00:00:39,436
ไปตายซะ ประภู!
10
00:00:39,436 --> 00:00:42,064
ลูกฉันมาก่อนปารวตีอีกนะ
11
00:00:42,940 --> 00:00:43,774
ประภู!
12
00:00:43,774 --> 00:00:46,485
ไม่เห็นเหรอว่าจิทันดราป่วยมาก
- ประภู!
13
00:00:48,820 --> 00:00:51,114
เกิดอะไรขึ้น
ทําไมคนป่วยเยอะขนาดนี้
14
00:00:51,114 --> 00:00:52,199
ทุกคนป่วยหมด
15
00:00:52,199 --> 00:00:54,826
แต่ปารวตีก็ป่วย ช่วยมาเร็วๆ! มาไวๆ!
16
00:00:54,826 --> 00:00:57,037
โอเคๆ ไปแล้วๆ โอเคนะ
17
00:00:58,997 --> 00:01:01,875
ทุกคน ถอยไป
ออกไปให้อากาศถ่ายเทหน่อย
18
00:01:03,669 --> 00:01:05,045
จิทันดรา นอนไปก่อน
19
00:01:35,993 --> 00:01:40,038
คอยดูอย่าให้สายน้ําเกลือหลุด
20
00:01:40,956 --> 00:01:41,957
โอเคนะ
21
00:01:50,424 --> 00:01:53,302
ขอโทษๆ
- ยังมาทําอะไรตรงนี้อีก
22
00:01:53,302 --> 00:01:56,930
กลับบ้านไป! มาด้อมๆ มองๆ แถวนี้...
- โอเค มากับฉันๆ
23
00:01:56,930 --> 00:01:58,890
ยังไงลูกฉันก็ไม่ดีขึ้น!
- ขอโทษนะ ขอโทษ!
24
00:02:05,188 --> 00:02:07,399
ทําไมเทพถึงลงโทษเธอแบบนี้
25
00:02:07,399 --> 00:02:10,027
นี่เป็นคําเตือนเหรอ
"อยู่ห่างจากเจ้าประภูคนโกงนั่นเสีย"
26
00:02:10,027 --> 00:02:11,320
นั่นคือสิ่งที่เทพจะบอกเรารึเปล่า
27
00:02:11,320 --> 00:02:13,322
เราไม่ควรทรยศคนพวกนั้นเลย
28
00:02:13,322 --> 00:02:16,241
นี่ความผิดผมแท้ๆ ลินบาบา
- เขาไม่ใช่คนเดียว
29
00:02:16,241 --> 00:02:18,160
นายจะโทษตัวเองกับทุกคนที่ป่วยเลยไหม
- ขอละ
30
00:02:18,160 --> 00:02:20,120
คุณพูดแบบนี้ไม่ได้นะ คุณก็กําลังจะไป
31
00:02:20,120 --> 00:02:22,247
คุณไม่อยู่แล้วเราจะทํายังไง
- ฉันยังไม่ไปไหนทั้งนั้น
32
00:02:22,247 --> 00:02:23,957
แค่เพราะต้องได้พาสปอร์ตก่อนถึงจะไปได้
33
00:02:23,957 --> 00:02:26,168
ได้เมื่อไหร่ แล้วจะยังไง
คุณจะไปเลยหรือยังไงล่ะ
34
00:02:26,168 --> 00:02:28,712
อย่างน้อยก็ยังไม่ไปอีกสองวัน
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
35
00:02:32,591 --> 00:02:34,217
ขอทาง ขอทางหน่อย
36
00:02:34,217 --> 00:02:35,677
ฉันไม่เข้าใจ
37
00:02:35,677 --> 00:02:38,430
การต้มน้ําก่อนมันง่ายนิดเดียว
- กาซิม
38
00:02:38,430 --> 00:02:41,350
กาซิม! ฉันว่านี่เป็นเชื้ออหิวาต์
39
00:02:41,350 --> 00:02:43,310
อาการตรงหมด ไปจนถึงวิธีที่มันระบาด
40
00:02:43,310 --> 00:02:46,229
ใช่ ตอนนี้มีระบาดอีกสามที่
จากตรงนี้ไปถึงเมืองฐาเณ
41
00:02:46,229 --> 00:02:49,107
บอกเลยนะ จอห์นนี่
เรื่องสําคัญสุดคือต้องเตรียมเกลือ
42
00:02:49,107 --> 00:02:52,402
เกลือกับข้าว
- นี่ๆ เราต้องเริ่มวางแผนได้แล้ว
43
00:02:52,402 --> 00:02:54,488
ผมไม่มียาพอที่จะรักษาทุกคน
44
00:02:54,488 --> 00:02:56,657
คุณลิน เราเคยเจอเรื่องแบบนี้มาแล้ว
45
00:02:56,657 --> 00:02:58,325
เอารายการนี้ไปให้พี่ชายดู
46
00:02:58,325 --> 00:03:00,827
เราแบ่งงานให้ทุกคนแล้ว รวมทั้งคุณด้วย
47
00:03:02,120 --> 00:03:03,330
ลินบาบา ไปกันเถอะ
48
00:03:03,330 --> 00:03:05,666
เรื่องสําคัญคือต้องอธิบาย
49
00:03:05,666 --> 00:03:08,502
ให้ทุกๆ คน แม้แต่คนเฒ่าคนแก่
ไม่ลืมทําส่วนของตัวเอง
50
00:03:20,055 --> 00:03:22,891
ที่รักคะ ไปกินอาหารเช้ากันเถอะ
51
00:03:23,850 --> 00:03:25,686
ฉันหิวแล้ว
52
00:03:26,520 --> 00:03:29,856
ผมจะกินอาหารเช้าบนเตียงเท่านั้น
53
00:03:29,856 --> 00:03:31,608
แต่เตียงที่นี่ไม่ใหญ่พอ
54
00:03:32,567 --> 00:03:34,569
ฉันพร้อมกินอาหารเช้าแบบจัดเต็มละ
55
00:03:40,951 --> 00:03:45,956
เนย ขนมปังปิ้ง แยม แป้งโดซา
56
00:03:46,957 --> 00:03:48,417
ชาไหมครับ กาแฟไหม
57
00:03:48,417 --> 00:03:51,753
วางไว้นั่นแหละ
- อย่าเพิ่ง เดี๋ยว เอ๊ะ
58
00:04:19,156 --> 00:04:22,033
สุนิตา ที่รัก กลับเข้ามาข้างในเถอะ
59
00:04:23,785 --> 00:04:25,037
ไม่ต้องตื่นเต้น
60
00:04:25,037 --> 00:04:28,915
รู้นี่ว่าให้ใครเห็นว่ามากับผมไม่ได้
61
00:04:29,499 --> 00:04:31,376
เราอยู่ห่างจากบอมเบย์ตั้งลิบ
62
00:04:31,376 --> 00:04:33,795
คิดว่าคนที่นี่จะรู้หรือจะสนเหรอ
63
00:04:33,795 --> 00:04:37,591
ว่าคุณกับภรรยาหน้าตาเป็นยังไงน่ะ คุณบัณฑี
64
00:04:38,634 --> 00:04:42,346
ก็ได้ ไม่อยากให้เป็นข่าวซุบซิบใช่มั้ย
65
00:04:43,263 --> 00:04:46,224
งั้นจ้างฉันเป็นเลขาคุณสิคะ
66
00:04:46,224 --> 00:04:47,559
เดี๋ยวย้ายไปแคนาดาแล้วทําเลย
67
00:04:48,352 --> 00:04:53,106
งานยังไม่ทันได้ก้าวหน้าถึงไหน
ทํามาพูดเรื่องจะย้ายไปแคนาดาแล้ว
68
00:04:54,024 --> 00:04:59,446
เดี๋ยวนี้คุณรับเงินจากวาลิดไบ
คุณจะติดแหง็กอยู่ในอินเดียทั้งชาติ
69
00:04:59,446 --> 00:05:02,783
ที่รัก ก็มันทําตัวลําบาก
70
00:05:04,159 --> 00:05:06,828
ผมรักคุณ
71
00:05:07,829 --> 00:05:09,247
คุณรู้ใช่ไหม
72
00:05:10,415 --> 00:05:11,708
มาสนุกกันอีกนิด
73
00:05:20,968 --> 00:05:23,303
ทั้งสักการวาสร่วมมือร่วมใจกันหมด
74
00:05:23,303 --> 00:05:25,764
เพราะรู้ว่าไม่มีใครจะมาช่วย
มีแต่ต้องดูแลตัวเอง
75
00:05:26,264 --> 00:05:29,184
และผมก็ใกล้เคียงกับหมอแท้ๆ ที่สุด
เท่าที่พวกเขามีได้
76
00:05:29,184 --> 00:05:32,062
บุรุษพยาบาลนักโทษแหกคุกที่ทําเกินตัวไปมาก
77
00:05:45,701 --> 00:05:47,786
เอาขวดหนึ่งให้ป้ารัตนา อีกขวดให้ลิลลี่
78
00:05:47,786 --> 00:05:49,913
ระวี เอาขวดหนึ่งไปให้มณูและพิคกี้
79
00:05:50,664 --> 00:05:52,624
เอาอีกขวดให้จิตู ไปเร็วเข้า
80
00:05:52,624 --> 00:05:54,501
พวกนั้นต้องดื่มน้ํา บอกด้วยนะ
81
00:06:06,096 --> 00:06:10,350
หนึ่ง สอง สาม เอาที่เหลือไป
เร็วเข้า เร็วๆ!
82
00:06:10,934 --> 00:06:12,894
แล้วเอาขวดเปล่ากลับมาด้วยนะ
83
00:06:14,354 --> 00:06:18,567
เอานี่มาคืนทําไม วิ่งไปสิ
- ส่งพวกเด็กเหลือขอไป
84
00:06:19,151 --> 00:06:22,029
ให้เกียรติเขาบ้าง ลุงคุมาร์
85
00:06:22,029 --> 00:06:24,615
เธอก็มีความหมายต่อเขามากเหมือนกัน
86
00:06:48,347 --> 00:06:50,265
ขอบคุณค่ะ ขอบคุณ
87
00:06:55,270 --> 00:06:57,105
หวัดดีค่ะ ขอสองชิ้น
88
00:07:04,196 --> 00:07:07,407
วันนี้ซื้อไข่มาให้เรา
คิดว่าจะได้ทําไข่กวนให้กิน
89
00:07:08,033 --> 00:07:09,284
เธอชงกาแฟแล้วเหรอ
90
00:07:11,453 --> 00:07:13,789
เท่ากับเธอจะทําเหมือนนี่เป็นแค่อีกวันหนึ่ง
91
00:07:14,790 --> 00:07:18,418
เซบาสเตียน ถ้าเธอมีปัญหา
ก็น่าจะบอกเมาริซิโอตั้งแต่ต้น
92
00:07:18,418 --> 00:07:20,963
ฉันบอกแล้วว่าเธอปฏิเสธได้
93
00:07:20,963 --> 00:07:23,340
ก็ไม่แน่ ฉันอาจอยากให้นายเป็นคนปฏิเสธ
94
00:07:25,384 --> 00:07:26,385
แทนฉัน
95
00:07:28,220 --> 00:07:30,639
แต่นายทําอะไร ไม่ทําเลย
96
00:07:35,310 --> 00:07:36,770
ฉันไม่สนเรื่องราฮีมหรอก
97
00:07:36,770 --> 00:07:39,273
แต่ฉันต้องขึ้นมารับหน้า
เพราะอย่างน้อยเราสักคนก็ต้องทํา
98
00:07:39,273 --> 00:07:42,025
และถ้าฉันไปนอนกับเขา
แล้วทําให้เราได้ออกจากที่นี่ตลอดกาล
99
00:07:42,025 --> 00:07:43,235
ก็ตามนั้น
100
00:07:49,324 --> 00:07:50,701
ฉันก็นอนกับนาย
101
00:07:52,869 --> 00:07:54,121
ตื่นพร้อมนาย
102
00:07:55,789 --> 00:07:57,457
กินอาหารเช้ากับนาย
103
00:08:03,297 --> 00:08:05,549
แล้วฉันก็จะไม่จูบเขาเหมือนกัน
เพราะฉันไม่ทําอะไรอย่างนั้น
104
00:08:06,466 --> 00:08:09,469
ฉันจะทํางานแล้วก็กลับบ้าน
105
00:08:26,486 --> 00:08:27,487
ลงไปเลย
106
00:08:28,405 --> 00:08:31,992
ก่อนที่ผมจะกลับรถ
แล้วพาคุณกลับไปที่กันดาลา
107
00:08:34,077 --> 00:08:35,162
ลงไปก่อน
108
00:09:03,482 --> 00:09:06,526
สิบกิโลเหรอ
นั่นถือว่าของเยอะมากนะ
109
00:09:06,526 --> 00:09:10,530
ส่งของเยอะขนาดนั้นไม่ไหวเหรอ
- อย่าลืมว่าใครทํางานให้ใครกันแน่
110
00:09:10,530 --> 00:09:12,074
ฉันส่งของได้
111
00:09:12,074 --> 00:09:14,785
แต่นําของเข้าจํานวนขนาดนั้นจะเป็นจุดสนใจ
112
00:09:16,161 --> 00:09:18,246
ใครรู้บ้างว่านายได้ผงขาวมาจากไหน
113
00:09:19,122 --> 00:09:20,666
มีแต่หุ้นส่วนผม โมดีนา
114
00:09:23,710 --> 00:09:26,797
แล้วนังลิซ่า อีตัวอเมริกันนั่นล่ะ
115
00:09:27,422 --> 00:09:29,716
อ๋อ นางไม่รู้อะไรหรอก
โมดีนาแค่ชอบเย่อนางแค่นั้นเอง
116
00:09:30,717 --> 00:09:36,431
ถ้าเรื่องนี้ย้อนกลับมาเล่นงานฉันนะ เมาริซิโอ
ปัทมาจะบีบไข่นายแน่
117
00:09:36,431 --> 00:09:37,557
อย่าลืมเสียล่ะ
118
00:09:39,726 --> 00:09:42,854
ถ้าคาดาร์ไบรู้เข้า
ปัทมาก็คงไม่มีโอกาสตั้งแต่ต้น
119
00:09:46,191 --> 00:09:47,734
ตกลงเราทําตามสัญญาได้รึเปล่า
120
00:09:57,911 --> 00:10:00,497
ยาอีกแล้วเหรอ
- นี่
121
00:10:02,541 --> 00:10:06,670
เราต้องให้เธอจิบทุกๆ สองนาที
122
00:10:37,576 --> 00:10:40,203
สุนิตา! สุนิตา
123
00:10:40,203 --> 00:10:44,541
ดูมีความสุขดีนะ เป็นไงบ้าง
124
00:10:59,306 --> 00:11:00,515
นางเป็นอีตัว
125
00:11:01,224 --> 00:11:03,143
ผมตามนางไปถึงซ่องเลย
126
00:11:03,143 --> 00:11:05,854
การเป็นเมียน้อยก็เรื่องหนึ่ง
แต่ถ้ามีสัมพันธ์กับอีตัวชั้นจัณฑาล
127
00:11:05,854 --> 00:11:07,773
ทําให้เรามีเหตุผลต่อรองมากขึ้นเยอะ
128
00:11:07,773 --> 00:11:10,776
ถ้าวาลิดรู้เรื่องหญิงงามเมืองคนนี้
มันต้องฆ่านางโดยไม่ลังเล
129
00:11:11,526 --> 00:11:14,029
เพราะเสี่ยงให้บัณฑี
โดนถอดออกจากตําแหน่งไม่ได้
130
00:11:14,029 --> 00:11:15,614
อับดุลลาห์พูดถูก
131
00:11:15,614 --> 00:11:18,075
สาวคนนั้นต้องไปอยู่ในที่ปลอดภัย
ในการควบคุมของเรา
132
00:11:18,075 --> 00:11:20,619
ถ้าเราอยากใช้เธอเป็นคนปรักปรําบัณฑี
133
00:11:20,619 --> 00:11:22,913
เราต้องทําโดยไม่เรียกความสนใจจากใคร
134
00:11:23,497 --> 00:11:26,416
ต้องหาคนไปซื้อตัวโสเภณีได้โดยไม่มีใครสงสัย
135
00:11:28,460 --> 00:11:30,504
เรียกบุญคุณที่ไว้ชีวิตมาดามซูไว้สิ
136
00:11:30,504 --> 00:11:32,339
สั่งให้พาสาวไปที่เดอะพาเลซ
137
00:11:32,339 --> 00:11:35,175
ไม่ได้ จะต้องมีทางอื่น
138
00:11:35,175 --> 00:11:37,678
มีไอเดียอื่นที่ดีกว่านี้เหรอ ว่ามาเลย
139
00:11:37,678 --> 00:11:40,722
เห็นๆ อยู่ว่าคุณคุยแผนนี้กัน
ก่อนที่ฉันจะมาถึงแล้ว
140
00:11:40,722 --> 00:11:42,724
มันสําคัญด้วยเหรอว่าฉันจะคิดยังไง
141
00:11:43,850 --> 00:11:45,352
อับดุลลาห์ยกประเด็นขึ้นมา ใช่
142
00:11:45,352 --> 00:11:47,396
แต่ตอนนี้เรากําลังสนทนากันใหม่โดยมีคุณด้วย
143
00:11:49,481 --> 00:11:53,610
คาร์ล่า เราจะไม่ทําสิ่งใดที่คุณทําใจรับไม่ได้
144
00:11:57,197 --> 00:11:59,491
เมื่อไหร่ถึงจะได้น้ํา
- วันอังคาร
145
00:12:02,786 --> 00:12:04,913
พระอัลเลาะฮ์สถิตกับผู้มีความอดทน
146
00:12:05,872 --> 00:12:09,584
พระอัลเลาะฮ์พอใจให้ 30,000 คน
รอสามวันกว่าจะได้น้ําเหรอ
147
00:12:09,584 --> 00:12:11,753
เปล่า แต่เมืองนี้พอใจอย่างนั้น
148
00:12:12,796 --> 00:12:16,842
คุณลิน โรคอหิวาต์เป็นศึกที่เราต้องเจอทุกปี
149
00:12:16,842 --> 00:12:19,303
แล้วเราก็พยายามสุดความสามารถ
ที่จะช่วยคนเท่าที่ช่วยได้
150
00:12:20,012 --> 00:12:22,472
แต่จะไปหาหมอทําไมในเมื่อเรามีคุณแล้ว เนอะ
151
00:12:22,472 --> 00:12:24,599
ผมไม่ใช่หมอจริงๆ กาซิมไบ
152
00:12:24,599 --> 00:12:26,852
แล้วไงล่ะ ผมดูเหมือนเจ้าพ่อจริงๆ รึเปล่า
153
00:12:28,103 --> 00:12:31,064
สหาย คุณคือหมอจูกาด
154
00:12:31,732 --> 00:12:34,776
แต่มีอะไรในสักการวาสที่ไม่ใช่จูกาดบ้าง
- อะไรคือจูกาด
155
00:12:35,694 --> 00:12:39,781
จูกาดคือการด้นสด มีอะไรก็ใช้ไปก่อน
156
00:12:40,282 --> 00:12:43,035
เป็นคําเฉพาะของบอมเบย์
ที่เข้ากับวิถีชีวิตแบบบอมเบย์
157
00:13:12,522 --> 00:13:15,233
จะได้นําโชค ให้เราทุกคน
158
00:13:38,423 --> 00:13:40,008
รถคันเดียวรึ
159
00:13:41,385 --> 00:13:44,554
ถ้าเขารู้เรื่องเฮโรอีน
ต้องยกขบวนมามากกว่านี้แล้ว
160
00:13:48,392 --> 00:13:49,893
ถ้าเขาจะมาฆ่าฉัน
161
00:13:58,360 --> 00:14:00,529
ไปเร็ว ไปทักเขา
162
00:14:15,877 --> 00:14:17,504
เรียบร้อยกันดีไหม แม่หนู
163
00:14:20,674 --> 00:14:23,885
ผมพูดจริงๆ นะตอนบอกว่า
เราหาทางอื่นกันได้
164
00:14:23,885 --> 00:14:28,140
นึกถึงบทสนทนาของเราสิ
ถ้าการทําความผิดนั้นถือเป็นบาปหนักมาก...
165
00:14:31,184 --> 00:14:32,602
จัดการเสียให้จบๆ ดีกว่า
166
00:14:42,738 --> 00:14:47,951
เท่ากับคุณจะขอให้ฉันรับตัวเด็กคนนี้มา
หาห้องให้อยู่ หาอาหารดีๆ ให้กิน
167
00:14:47,951 --> 00:14:49,328
โดยที่คุณรับค่าใช้จ่ายทั้งหมด
168
00:14:49,328 --> 00:14:52,080
ถ้าคุณทํา จะถือว่าไม่มีหนี้อะไรตกค้างกัน
169
00:14:52,080 --> 00:14:55,083
เป็นราคาเพียงเล็กน้อยเมื่อแลกกับชีวิต
ใช่ไหมล่ะ
170
00:15:00,047 --> 00:15:03,717
งั้นยังมีอะไรที่คุณไม่ได้พูดอีก คาดาร์ไบ
171
00:15:03,717 --> 00:15:06,261
เรื่องอีตัวคนนี้
172
00:15:07,054 --> 00:15:09,222
ผมเล่าหมดเท่าที่คุณจําเป็นต้องรู้แล้ว
173
00:15:10,223 --> 00:15:12,851
แต่คุณไม่อยากให้ใครเชื่อมโยงได้
ว่าคุณมีส่วนเกี่ยวข้องกับนาง
174
00:15:12,851 --> 00:15:15,479
หรือตั้งคําถามว่านางจะย้ายซ่องทําไม
175
00:15:15,479 --> 00:15:18,398
คุณลือชื่อด้านการจัดบริการ
ให้กับคนที่มีรสนิยมทุกรูปแบบ
176
00:15:18,398 --> 00:15:20,943
คุณคงต้องเคยหาคนจากกามธิปุระมาบ้าง
177
00:15:22,110 --> 00:15:25,530
ดูเหมือนคุณจะมีความรู้เรื่อง
วงการกะหรี่บอมเบย์ดี
178
00:15:26,657 --> 00:15:29,493
ใครก็ได้ช่วยให้ความรู้ฉันทีว่า
คุณมาทําอะไรที่นี่
179
00:15:29,493 --> 00:15:32,162
ตกลงคุณทําได้หรือเปล่า
180
00:15:33,997 --> 00:15:34,998
ได้อยู่แล้ว
181
00:15:36,249 --> 00:15:40,545
แต่กามธิปุระลือชื่อเรื่องปริมาณ ไม่ใช่คุณภาพ
182
00:15:40,545 --> 00:15:43,799
สาวๆ ที่นั่น... ใช้แล้วทิ้งได้
183
00:15:44,841 --> 00:15:47,052
ฉันว่าถ้าคุณอยากซ่อนความตั้งใจของคุณ
184
00:15:47,052 --> 00:15:50,055
เราต้องซื้ออีตัวพวกนั้นหลายๆ คน
185
00:15:50,055 --> 00:15:52,140
จะได้มีคนตั้งคําถามน้อยลง
186
00:15:52,933 --> 00:15:54,935
ตกลง เอาตามที่คุณเห็นสมควร
187
00:15:56,645 --> 00:15:57,646
ปัทมา
188
00:16:04,361 --> 00:16:07,155
คาร์ล่าจะอยู่ที่นี่ต่อ คอยดูแลธุระให้เรียบร้อย
189
00:16:08,198 --> 00:16:09,408
คําของเธอให้ถือว่ามาจากผมโดยตรง
190
00:16:09,408 --> 00:16:11,994
และเธอพูดแบบนั้นมานานเท่าไหร่แล้ว
191
00:16:18,250 --> 00:16:20,210
จะมีปัญหาอะไรหรือไม่
192
00:16:22,170 --> 00:16:23,338
ไม่เลย
193
00:17:06,464 --> 00:17:09,468
เซบาสเตียน กลับไปได้แล้ว ขอละ
194
00:17:11,428 --> 00:17:15,015
จะไปรอข้างล่าง รอจนกว่าเธอจะเสร็จงาน
195
00:17:26,693 --> 00:17:28,194
สวัสดีครับ
196
00:17:42,709 --> 00:17:45,045
ผมตั้งตารอได้พบคุณมานาน
197
00:17:49,049 --> 00:17:51,426
แต่คืนนี้ก็สมกับที่รอ
198
00:17:54,388 --> 00:17:57,349
รับอะไรหน่อยไหม ดื่มเหล้าหรือแชมเปญไหม
199
00:18:02,688 --> 00:18:04,064
ถอดเสื้อผ้าสิ
200
00:18:18,036 --> 00:18:19,037
จีตู
201
00:18:19,579 --> 00:18:22,666
จีตู จีตู! จีตู จีตู!
202
00:18:25,794 --> 00:18:27,921
โอเค ขอดูหน่อย ขอดูก่อน รัตนา
203
00:18:49,067 --> 00:18:50,819
จีตู จีตู!
204
00:19:51,463 --> 00:19:53,173
นี่ชาต้าหงเปา
205
00:19:54,341 --> 00:19:57,010
เอาแต่ของดีที่สุดให้แขกผู้มีเกียรติที่สุด
206
00:19:57,719 --> 00:19:59,846
คุณคิดว่าแขกของคุณสนใจเรื่องชาจริงๆ เหรอ
207
00:20:00,806 --> 00:20:03,558
ยังไงเขาก็จ่าย ไม่ว่าจะดื่มหรือไม่
208
00:20:05,185 --> 00:20:06,687
คิดว่าที่นี่ขายอะไรกัน
209
00:20:08,730 --> 00:20:10,607
แน่นอน ขายเซ็กซ์...
210
00:20:13,819 --> 00:20:15,946
แต่ส่วนใหญ่แล้วเป็นความลึกลับมากกว่า
211
00:20:15,946 --> 00:20:17,322
ความน่าตื่นตาตื่นใจ
212
00:20:18,407 --> 00:20:21,368
รสนิยมซึ่งไม่อาจไขว่คว้าไว้ได้
213
00:20:23,745 --> 00:20:25,622
ผู้ชายบินกันไปทั่วโลก
214
00:20:25,622 --> 00:20:31,545
เพื่อลิ้มรสความอัศจรรย์ที่ได้จากสาวคนหนึ่ง
ซึ่งถูกฝึกมาโดยเฉพาะ
215
00:20:33,797 --> 00:20:37,801
นั่นคือสาเหตุที่ฉันไม่สามารถ
ปล่อยให้สาวๆ นึกจะเดินไปไหนก็ไปได้
216
00:20:38,802 --> 00:20:42,264
ฉันลงทุนทั้งเวลาและทรัพยากรกับคนพวกนั้น
217
00:20:43,056 --> 00:20:46,101
เหมือนกับที่คาดาร์ลงทุนกับรูจูล
218
00:20:46,101 --> 00:20:47,185
หรืออาจจะคุณด้วย
219
00:20:47,185 --> 00:20:49,688
คุณไม่ต้องคิดหาเหตุผลมาอธิบายกับฉันหรอก
220
00:20:50,814 --> 00:20:53,108
คุณพูดถูก ฉันไม่ต้องทํา
221
00:20:54,943 --> 00:20:57,112
คุณเป็นคนบอกเรื่องรูจูลให้คาดาร์รู้
222
00:20:58,363 --> 00:21:01,366
ลิซ่าบอกคุณ แล้วคุณก็ไปบอกคาดาร์
223
00:21:01,366 --> 00:21:02,451
ใช่
224
00:21:05,370 --> 00:21:07,456
เขาแกล้งทําเป็นไม่รู้จักคุณ
225
00:21:08,915 --> 00:21:12,210
ตีบทแตกด้วยนะ ฉันยังเชื่อเลย
226
00:21:14,171 --> 00:21:16,632
อยากรู้ว่าเขาโกหกอะไรคุณบ้าง
227
00:21:18,884 --> 00:21:21,303
คุณทําให้ชีวิตของฉันตกอยู่ในกํามือเขา
228
00:21:21,887 --> 00:21:23,555
ต้องการได้ยินคําขอโทษเหรอ
229
00:21:27,225 --> 00:21:30,687
คุณเกลียดฉัน ทั้งที่ฉันทําสิ่งเดียวกัน
230
00:21:30,687 --> 00:21:33,565
ลงโทษคนทรยศ
- ฉันไม่ได้ฆ่ารูจูล
231
00:21:37,152 --> 00:21:40,113
และฉันก็ไม่ได้ฆ่าอาห์เมด เพื่อนเก่าของคุณ
232
00:21:40,113 --> 00:21:41,323
ไม่ได้ลงมือเอง
233
00:21:43,533 --> 00:21:45,369
มาเถอะ ดื่มเสีย
234
00:21:46,495 --> 00:21:50,040
จะเกลียดฉันไปด้วย
และดื่มไม่ให้ชาเสียของด้วยก็ได้
235
00:22:00,550 --> 00:22:04,346
ผมทนความเจ็บปวด ความกลัว
และความรู้สึกว่าเรื่องทุกอย่างไร้ค่าไม่ได้
236
00:22:05,347 --> 00:22:08,100
ความอับอายและโศกเศร้า
แทบจะไหลเข้าท่วมใจผม
237
00:22:08,767 --> 00:22:09,893
จูกาดอย่างเดียวยังไม่พอ...
238
00:22:09,893 --> 00:22:11,687
ลิน!
- ยังไงก็ไม่มีทางพอ
239
00:22:11,687 --> 00:22:14,940
ลิน อาการเขาไม่ดีขึ้นเลย
ช่วยหน่อย คุณต้องช่วยเราได้สิ
240
00:22:14,940 --> 00:22:17,776
ขอร้อง สัญญานะว่าจะช่วยเขา...
- แล้วฉันช่วยจิทันดราได้มั้ยล่ะ
241
00:22:18,860 --> 00:22:20,279
ฉันช่วยลักษมีได้มั้ย
242
00:22:21,363 --> 00:22:24,116
อะไรทําให้นายคิดว่าฉันจะช่วยปารวตีได้
- แต่พยายามได้ มาเร็ว
243
00:22:24,825 --> 00:22:27,286
ไม่มีอะไรที่ฉันทําได้
โดยที่นายทําไม่ได้
244
00:22:28,412 --> 00:22:30,205
ตาบอดหรือไง
245
00:22:30,205 --> 00:22:34,626
ดูตัวเองแล้วดูผมสิ
สิ่งที่ผมทําไม่ได้เพราะผมเป็นแบบนี้
246
00:22:34,626 --> 00:22:36,837
คุณทําอะไรได้ตั้งเยอะแยะ เพราะคุณเป็นคุณ
247
00:22:41,758 --> 00:22:42,759
ลิน
248
00:22:58,275 --> 00:23:00,152
อย่า ไปตอนนี้ไม่ได้นะ
249
00:23:00,152 --> 00:23:01,945
คุณจะไปไหนน่ะ คุณลิน
250
00:23:07,159 --> 00:23:10,704
ทําไปมีประโยชน์อะไรล่ะ กาซิม
เราต้องการความช่วยเหลือของจริง
251
00:23:11,955 --> 00:23:13,373
ไม่มีใครมาช่วยเราหรอก
252
00:23:13,373 --> 00:23:14,875
คุณไม่ได้บทเรียนอะไรบ้างเลยเหรอ
253
00:23:14,875 --> 00:23:17,711
ได้สิ เรียนว่ารอยฝ่ามือสีฟ้า
แม่งไม่ได้ช่วยให้อะไรเปลี่ยนไปได้
254
00:23:17,711 --> 00:23:19,212
ขอโทษนะ ไม่สามารถ...
255
00:23:21,214 --> 00:23:22,883
ไม่สามารถทําต่อได้แล้ว
256
00:23:22,883 --> 00:23:25,802
ไม่ใช่หรอก คุณลิน ทางผมต่างหากที่ต้องขอโทษ
257
00:23:44,196 --> 00:23:45,530
คุณภาพดีมาก
258
00:23:47,199 --> 00:23:49,368
ทําเองค่ะ แม่ปัทมา
259
00:23:49,368 --> 00:23:53,121
คูชิที่น่ารักของเรา
ซึ่งมาจากครอบครัวช่างอบขนมปัง
260
00:23:53,664 --> 00:23:55,916
เป็นคนทําในครัวของเรานี่เอง
261
00:23:57,334 --> 00:23:58,835
ทานอีกสิคะ
262
00:23:58,835 --> 00:24:00,921
ฉันก็ต้องรักษาหุ่น
263
00:24:02,673 --> 00:24:06,551
เหมือนฝันเป็นจริงที่คนในระดับของคุณ...
264
00:24:08,178 --> 00:24:10,389
จะมามอบอนาคตให้สาวๆ ของฉันแบบนี้
265
00:24:22,401 --> 00:24:24,778
และคนทําขนมด้วย
266
00:24:28,615 --> 00:24:31,076
อนาคตรอเราอยู่
267
00:24:35,706 --> 00:24:39,293
ไม่นะ ไม่ ฉันไม่อยากไป
268
00:24:39,293 --> 00:24:41,044
เธอต้องทําตามคําสั่ง
269
00:24:41,670 --> 00:24:44,798
ชีวิตนี้จะได้รายได้มากกว่านี้เหรอ
ไม่มีทางใช่ไหมล่ะ
270
00:24:44,798 --> 00:24:47,801
ดังนั้นก็ทําตามที่คนบอกให้ทํา
271
00:25:00,731 --> 00:25:04,318
(คาเฟ่เรย์นัลโด)
272
00:25:05,235 --> 00:25:07,237
ฮัมหมัด! หวัดดี!
273
00:25:09,489 --> 00:25:10,490
จัน เป็นไงบ้าง
274
00:25:11,867 --> 00:25:13,535
ไม่แนะนําให้ฉันรู้จักเพื่อนๆ นายเหรอ
275
00:25:15,954 --> 00:25:18,290
เช่นกัน
- โอเค แล้วจะติดต่อไป โอเค
276
00:25:18,290 --> 00:25:19,374
เดี๋ยวมานะ
277
00:25:23,962 --> 00:25:25,297
เมาริซิโอใช่มั้ย
278
00:25:26,548 --> 00:25:28,925
รู้ไหมว่าฉันเป็นใคร รู้ไหมว่าฉันทํางานให้ใคร
279
00:25:31,595 --> 00:25:34,264
ธุรกิจผงขาวของนายต้องหยุดตรงนี้ เมาริซิโอ
280
00:25:35,015 --> 00:25:37,434
ไม่รู้ว่านายพูดเรื่องอะไร
- หยุดเลย ฉันรู้แล้ว
281
00:25:40,354 --> 00:25:42,773
มีคนไม่อยากเห็นนายทําให้คนอื่นต้องเจ็บอีก
282
00:25:43,857 --> 00:25:46,360
ฉันเป็นคนที่จะต้องรับงานมาฆ่านาย
283
00:25:46,360 --> 00:25:49,988
แล้วตอนนี้ฉันก็งานล้นมือ
ไม่ได้อยากได้งานเพิ่ม
284
00:25:52,366 --> 00:25:54,326
นี่คือบัตรผ่านให้นายไม่ต้องรับผลกรรมนะ
285
00:25:55,494 --> 00:25:56,995
ถือว่าใช้ไปแล้วด้วย
286
00:25:57,996 --> 00:25:59,247
ไม่ต้องซื้อขายอีก
287
00:26:05,587 --> 00:26:06,922
เชิญคุณผู้หญิงก่อน
288
00:26:06,922 --> 00:26:08,090
ฉันไม่เอา
289
00:26:09,174 --> 00:26:10,509
ไม่จําเป็นต้องใช้สินะ
290
00:26:12,719 --> 00:26:14,346
เธอมันแม่เสือชัดๆ
291
00:26:15,055 --> 00:26:16,431
คุณเองก็น่าประทับใจเหมือนกัน
292
00:26:19,267 --> 00:26:20,811
จะไปไหนน่ะ
293
00:26:20,811 --> 00:26:22,229
กลับบ้านสิ
294
00:26:22,229 --> 00:26:24,564
ไม่ได้ๆ ไม่ได้ๆ
295
00:26:27,276 --> 00:26:29,194
ฉันบอกว่าขอเวลากับเธอหนึ่งคืนไง
296
00:26:33,824 --> 00:26:35,659
เธออยากให้ฉันซื้อเฮโรอีน
297
00:26:37,411 --> 00:26:41,290
ก็ควรจะทําตามที่ฉันบอก
นานเท่าที่ฉันต้องการ
298
00:26:53,427 --> 00:26:55,012
ให้เวลาถึงเช้า
299
00:27:38,388 --> 00:27:39,640
เฮ้อ เยส อืม
300
00:27:58,992 --> 00:28:00,911
ขอบคุณที่ยอมพบผมดึกขนาดนี้
301
00:28:17,094 --> 00:28:19,179
คราวก่อนที่มาที่นี่
302
00:28:19,179 --> 00:28:23,141
คุณบอกว่าสักการวาสมีกฎของตัวเอง
และคุณก็ต้องทําตามกฎนั้น
303
00:28:28,647 --> 00:28:31,191
กาซิมเอาแต่พูดว่าเราจะผ่านกันไปได้
304
00:28:32,234 --> 00:28:33,694
บอกว่าพวกเขาเคยเจอเรื่องนี้มาแล้ว
305
00:28:35,862 --> 00:28:37,406
แต่คนที่ตายแล้วจะไม่ได้ผ่านเรื่องนี้ไป
306
00:28:40,200 --> 00:28:42,661
เพื่อนบ้านผมต้องการน้ําสะอาด
307
00:28:42,661 --> 00:28:45,414
ต้องการยาอื่นๆ ด้วย
แต่สําคัญที่สุดต้องมีน้ําสะอาด
308
00:28:46,206 --> 00:28:49,001
แล้วกาซิมไบคิดยังไง
กับการที่คุณมาขอจากผม
309
00:28:50,294 --> 00:28:51,420
เขาไม่รู้
310
00:28:52,838 --> 00:28:54,673
เท่ากับคุณทําผิดกฎของเขาไปแล้ว
311
00:28:56,633 --> 00:28:58,635
ผมไม่มีทางเลือก
- มีสิ
312
00:28:59,720 --> 00:29:03,056
คุณไปอยู่ไกลๆ จากที่นี่เลยก็ได้
อยู่ต่อทําไมในเมื่อคุณไปได้
313
00:29:08,770 --> 00:29:11,398
ผมคงอยากเป็นคนที่พวกเขามองเห็น
314
00:29:11,398 --> 00:29:13,066
ไม่ใช่คนที่ผมเห็นอยู่ในกระจก
315
00:29:14,985 --> 00:29:17,237
ผมจะเป็นคนนั้นไม่ได้ถ้าปล่อยให้พวกเขาตาย
316
00:29:21,116 --> 00:29:22,576
รู้ไหม ในสมัยโบราณ
317
00:29:22,576 --> 00:29:25,996
คนในแผ่นดินนี้เคยเชื่อว่าถ้าใครทําบุญด้วยน้ํา
318
00:29:26,872 --> 00:29:29,082
จะได้รับความพึงพอใจทุกอย่างในชีวิต
319
00:29:33,295 --> 00:29:35,547
วารีนี้คือปราณ
320
00:29:36,882 --> 00:29:39,718
ชาวอินเดียส่วนใหญ่จะยอมเอาน้ําให้คน
321
00:29:40,594 --> 00:29:43,055
ต่อให้เขาเป็นศัตรูหรือคนแปลกหน้าที่ไม่รู้จักเลย
322
00:29:44,389 --> 00:29:48,393
เมื่อรู้ว่าเราคิดกันอย่างนั้นแล้ว
ผมจะมีทางเลือกอะไรอีก
323
00:29:53,148 --> 00:29:54,358
งั้นคุณจะได้อะไรจากงานนี้
324
00:29:57,736 --> 00:30:00,989
เราทุกคนต้องหาสมดุล
ความชั่วกับความดีของตัวเอง ลิน
325
00:30:02,699 --> 00:30:04,368
ถ้าผมมีทางที่จะช่วยคนอื่นได้
326
00:30:04,993 --> 00:30:07,329
ผมจะกลายเป็นคนอย่างไรถ้าไม่ยอมช่วย
327
00:30:10,540 --> 00:30:14,044
แต่ครั้งนี้ผมไม่สามารถช่วยอย่างลับๆ
328
00:30:14,044 --> 00:30:15,253
ต้องบอกให้ชัดก่อน
329
00:30:17,130 --> 00:30:20,133
คุณกําลังทําข้อตกลง
ในฐานะตัวแทนทุกคนที่อาศัยอยู่ที่นั่น
330
00:30:20,133 --> 00:30:23,387
และทุกคนต้องยอมรับ
331
00:30:25,597 --> 00:30:26,723
พวกเขาจะรับได้หรือเปล่า
332
00:30:32,980 --> 00:30:34,815
คุณอยู่กับเขามานานแค่ไหนแล้ว
333
00:30:35,399 --> 00:30:36,984
คาดาร์ไบของคุณน่ะ
334
00:30:40,529 --> 00:30:41,655
คุณเป็นคนรักกันหรือเปล่า
335
00:30:42,531 --> 00:30:43,532
ไม่ใช่
336
00:30:44,616 --> 00:30:46,410
เขาไว้ใจคุณ เรื่องนั้นเห็นชัดเจนอยู่
337
00:30:47,494 --> 00:30:48,829
เขาเชื่อว่าคุณภักดีกับเขา
338
00:30:48,829 --> 00:30:49,913
ฉันก็ภักดีจริง
339
00:30:53,333 --> 00:30:58,338
อืม ความภักดีมักจะมาจากความรัก
หรือความกลัว หรือหนี้
340
00:30:59,256 --> 00:31:02,426
ถ้าคุณไม่ได้รักคาดาร์ไบ
คุณกลัวเขาหรือเป็นหนี้เขากันแน่
341
00:31:02,426 --> 00:31:04,219
แล้วปัทมาจะพูดถึงคุณยังไง
342
00:31:08,557 --> 00:31:13,603
ปัทมาอยู่กับฉันมานานมาก
เพราะงั้นเขาคงพูดว่าทั้งสามอย่าง
343
00:31:15,897 --> 00:31:20,402
ไม่นะ ปัทมายอมตายเพื่อฉันได้
344
00:31:21,278 --> 00:31:23,196
ความภักดีต้องมีกันทั้งสองทาง
345
00:31:25,907 --> 00:31:26,908
งั้นรึ
346
00:31:33,165 --> 00:31:34,166
มากันแล้ว
347
00:31:55,437 --> 00:31:56,688
น่าจะเป็นแม่คนนั้น
348
00:32:00,609 --> 00:32:03,236
ดูเขารู้ตัวว่า
นี่ไม่ใช่อย่างที่คนบอกไว้
349
00:32:04,404 --> 00:32:07,366
ดูหน้าเธอสิ กลัวสุดใจ
350
00:32:13,538 --> 00:32:15,415
คุณแตกต่างกับฉันขนาดนั้นจริงเหรอ
351
00:32:17,709 --> 00:32:21,421
ข้อแตกต่างเดียวระหว่างเราสองคนคือ
ฉันไม่ได้ทํางานให้ใครทั้งนั้น
352
00:32:22,422 --> 00:32:24,257
และไม่ได้ทํางานให้ผู้ชายแน่ๆ
353
00:32:30,764 --> 00:32:32,432
เปิดสิ!
354
00:32:34,267 --> 00:32:35,435
ขอร้องล่ะ!
355
00:32:36,603 --> 00:32:37,604
เปิดสิ!
356
00:32:40,023 --> 00:32:41,942
เปิดประตูนะ!
357
00:32:42,526 --> 00:32:44,528
ฉันไม่อยากอยู่ที่นี่!
358
00:32:45,195 --> 00:32:46,280
ขอร้อง!
359
00:33:11,888 --> 00:33:13,015
ไง ลินบาบา
360
00:33:20,856 --> 00:33:23,108
ถึงฉากเด็ดสุดที่เธอพลาดไป
361
00:33:27,779 --> 00:33:29,990
แล้วจู่ๆ รถก็พุ่งไปชนข้างรถจี๊ปอีกคัน
362
00:33:29,990 --> 00:33:34,661
จนกระทั่งมันกลิ้งตกเขา
กระจายกลายเป็นล้านๆ ชิ้นเลย
363
00:33:39,875 --> 00:33:42,878
แล้วเขาก็ทิ้งคุณบัคจันให้ตายตรงนั้น
364
00:33:44,755 --> 00:33:51,637
กาลีรามจอมโฉดฉลอง
ด้วยการดื่มและมีสาวๆ มาเต้นเต็มไปหมด
365
00:33:51,637 --> 00:33:56,767
ภัทวะออกเดินทางไปที่หมู่บ้าน
โดยที่พวกเขาไม่รู้ว่า
366
00:33:57,601 --> 00:34:03,440
ปุญลวะคนสวยกําลังพยาบาลให้คุณบัคจัน
367
00:34:04,066 --> 00:34:07,319
ใช่ เดาถูกใช่ไหมล่ะ คุณบัคจันยังไม่ตาย
368
00:34:07,319 --> 00:34:09,487
เขาจะตายได้ยังไงล่ะ บอส
369
00:34:11,072 --> 00:34:17,161
ในคืนนั้น ระหว่างที่กาลีรามดื่มเหล้าเมามาย
มีสาวๆ รายล้อมรอบตัว...
370
00:34:23,918 --> 00:34:26,755
หนุ่มสุดหล่อคนนั้นที่ร้องเพลง
371
00:34:28,715 --> 00:34:32,511
และปลอมตัว
มาเต้นอยู่ท่ามกลางสาวๆ เป็นใครกัน
372
00:34:44,481 --> 00:34:47,317
แน่นอน คุณบัคจัน
373
00:34:48,485 --> 00:34:52,531
และไอ้กาลีรามโง่ก็มัวแต่กินเหล้าจนจําเขาไม่ได้
374
00:34:53,865 --> 00:34:55,324
คุณบัคจันร้องเพลงต่อไป...
375
00:35:40,078 --> 00:35:41,079
เซบาสเตียน
376
00:35:42,748 --> 00:35:43,749
เซบาสเตียน
377
00:35:44,666 --> 00:35:45,792
ไปเร็ว กลับกันได้แล้ว
378
00:35:57,512 --> 00:36:01,516
น้ํา! น้ํา! ไปเอาเลย ไป!
379
00:36:10,859 --> 00:36:13,236
ไม่ต้องเอาถังมา! น้ํามาเป็นขวดเลย น้ํามา!
380
00:36:40,472 --> 00:36:43,225
(บริษัทน้ําทิพา)
381
00:36:53,944 --> 00:36:58,991
สมัยที่ผมเพิ่งมาถึงบอมเบย์
ผมก็ต้องใช้ชีวิตข้างถนน
382
00:36:59,825 --> 00:37:03,620
หลังคาแรกที่คุ้มกะลาหัวผม
คือหลังคาในสลัมกลางเมืองแห่งหนึ่ง
383
00:37:03,620 --> 00:37:06,707
จุดที่พวกคุณอยู่กันตรงนี้ ผมเคยอยู่มาแล้ว
384
00:37:08,458 --> 00:37:12,587
เมื่อได้ยินว่าพวกคุณเดือดร้อน
ผมจะนิ่งอยู่ได้อย่างไร
385
00:37:15,299 --> 00:37:17,843
ที่นี่คือเมืองของเรา บอมเบย์
386
00:37:18,677 --> 00:37:21,096
เป็นเมืองที่อยู่ยากที่สุดในโลก
387
00:37:22,222 --> 00:37:28,520
แต่เราทุกคนก็ยังมาที่นี่
ตามหาชีวิตที่ดีขึ้นกว่าเดิม
388
00:37:30,063 --> 00:37:31,064
ทําไมกัน
389
00:37:32,065 --> 00:37:36,111
เพราะชีวิตที่ดีกว่าเดิมในบอมเบย์
คือชีวิตที่ดีกว่าที่ใดทั้งนั้น
390
00:37:37,487 --> 00:37:39,489
ผมจะช่วยพวกคุณ
391
00:37:40,073 --> 00:37:43,327
ดังนั้น ถ้าคุณรับของ
แสดงน้ําใจเล็กน้อยในมิตรภาพนี้
392
00:37:43,327 --> 00:37:45,245
ผมจะช่วยหาทางให้พวกคุณได้
393
00:37:45,245 --> 00:37:49,583
และจากนั้น เช่นเดียวกับมิตรภาพทุกครั้ง
394
00:37:50,083 --> 00:37:56,673
คงต้องมีสักวันที่ผมจําเป็นต้องให้พวกคุณช่วยผม
395
00:38:17,569 --> 00:38:19,488
ได้ยินไหม
396
00:38:21,657 --> 00:38:23,700
คิดดีๆ ก่อน
- ขอบคุณ ขอบคุณมาก
397
00:38:23,700 --> 00:38:25,035
จะไปไหนกัน
398
00:38:25,619 --> 00:38:29,957
เขาไม่ได้ให้มิตรภาพมาฟรีๆ
399
00:38:35,921 --> 00:38:38,882
ผมข้ามหน้าข้ามตา
ข้ามอํานาจปกครองของกาซิม แต่ผมไม่สน
400
00:38:39,466 --> 00:38:42,552
ผมแค่อยากให้พวกเขามีชีวิตต่อ
จะได้ไม่ต้องมีอะไรติดใจตัวเอง
401
00:38:42,552 --> 00:38:45,138
ก่อนที่จะหนีอีกครั้ง
และทิ้งพวกเขาไว้ข้างหลัง
402
00:38:49,601 --> 00:38:51,645
อย่าๆ ขอเลยๆ
403
00:38:51,645 --> 00:38:53,855
ขอเถอะ ที่จริงผมไม่ใช่คนที่คุณต้องขอบคุณ
404
00:38:54,731 --> 00:38:56,483
นั่นต่างหากสุภาพบุรุษที่คุณควรไปขอบคุณ
405
00:39:02,614 --> 00:39:03,907
คาดาร์ไบ!
406
00:39:04,700 --> 00:39:06,201
คาดาร์ไบ!
407
00:39:47,492 --> 00:39:49,328
ไปหาเขาทําไม ลิน
408
00:39:50,245 --> 00:39:52,831
ทําไม รู้ไหมว่าทําแบบนี้แปลว่าอะไร
409
00:39:55,125 --> 00:39:58,378
คนกําลังล้มตาย กาซิม ผมต้องด้นสด
410
00:39:59,546 --> 00:40:02,382
ไม่เอาน่ะ ขนาดคุณก็น่าจะยอมรับว่า
นั่นเป็นจูกาดที่ดีเอาเรื่อง
411
00:40:10,182 --> 00:40:11,975
คุณได้ใจพวกเขาแล้ว
412
00:40:13,185 --> 00:40:14,394
เพราะลินแท้ๆ
413
00:40:16,396 --> 00:40:17,940
ใช่ เพราะลินแท้ๆ
414
00:40:33,622 --> 00:40:34,623
ลิน!
415
00:40:36,083 --> 00:40:37,501
คุณไม่ยอมฟังคําของผม
416
00:40:38,543 --> 00:40:41,546
ผมบอกแล้วไงว่า "อย่าไปยุ่งกับพวกนักเลง"
417
00:40:41,546 --> 00:40:42,756
แล้วคุณไม่ฟังผม
418
00:40:47,761 --> 00:40:49,554
ลิน!
- อะไร มีอะไร
419
00:40:56,019 --> 00:40:59,481
ขอบคุณมาก ลินบาบา
ขอบคุณมากที่ไม่ฟังกัน
420
00:41:04,444 --> 00:41:06,613
คุณเป็นเพื่อนที่ดีมาก ลินบาบา
421
00:41:07,948 --> 00:41:10,742
เพื่อนที่ดีและคนดี
422
00:41:13,453 --> 00:41:16,707
ขอโทษที่คิดว่าคุณจะทิ้งพวกเรา
ผมน่าจะรู้ดีกว่านั้น
423
00:41:16,707 --> 00:41:18,792
ไปเถอะ ไปนอนพัก
424
00:41:19,960 --> 00:41:23,547
เดี๋ยวหัวค่ําจะปลุก เราจะได้ไปเอาพาสปอร์ต
จากคุณดิดิเยร์ด้วยกัน โอเคนะ
425
00:41:25,465 --> 00:41:28,593
แค่นี้ก็รู้สึกเศร้าล่วงหน้า
ไม่รู้ว่าจะต้องคิดถึงคุณแค่ไหน
426
00:41:30,137 --> 00:41:31,305
แต่มันถึงเวลาแล้วนะ
427
00:41:32,306 --> 00:41:33,307
คิดว่า
428
00:41:36,101 --> 00:41:38,979
นั่นคือสาเหตุที่คุณมอบของขวัญอําลาให้เรา
429
00:41:39,730 --> 00:41:42,691
ก่อนที่คนไม่ดีจะหาตัวคุณเจอ
430
00:41:59,416 --> 00:42:00,417
ไปเลย!
431
00:42:48,882 --> 00:42:52,511
แล้วกาลีรามก็หยิบท่อนไม้ติดไฟ
พุ่งเข้าใส่คุณบัคจัน
432
00:42:56,098 --> 00:42:57,849
บัคจันเตะเข้าให้
433
00:42:58,475 --> 00:43:00,769
ท่อนไม้กระเด็นไป!
434
00:43:01,979 --> 00:43:05,899
กาลีรามคว้าตัวปุญลวะ
อุ้มโยนใส่คุณบัคจัน...
435
00:43:07,109 --> 00:43:08,568
กระโดดออกจากหน้าต่าง...
436
00:43:13,532 --> 00:43:15,200
รีบวิ่งไปคว้าเชือกที่ห้อยจากรอก
437
00:43:17,244 --> 00:43:21,999
แต่ดูสิ คุณบัคจันก็ตามเขาไปติดๆ!
438
00:43:22,916 --> 00:43:25,168
เขาใช้กระบวนท่าคาราเต้
ใส่ลิ่วล้อของกาลีราม...
439
00:43:29,840 --> 00:43:32,759
แล้วโผขึ้นไปในอากาศ
440
00:43:32,759 --> 00:43:35,220
แล้วคว้าปลายเชือกรอกได้พอดี!
441
00:43:37,222 --> 00:43:41,018
กาลีรามพยายามกระทืบมือเขา...
442
00:43:43,812 --> 00:43:47,858
แต่คุณบัคจันก็ไม่ยอมปล่อย ไม่เลย
443
00:43:47,858 --> 00:43:49,067
นี่ นายบัคจัน
444
00:43:49,067 --> 00:43:53,155
คิดว่าลูกฉันจะเห็นที่ออกท่าออกทาง
ทะลุผนังบ้านได้รึ
445
00:43:54,448 --> 00:43:57,868
เข้ามาในบ้าน
แล้วเล่นให้เขาดูดีๆ มาสิ
446
00:44:09,755 --> 00:44:13,008
ยืนเก้ๆ กังๆ อะไร ขวางทางลมหมด
447
00:44:13,592 --> 00:44:14,593
เข้ามาเลย
448
00:45:02,808 --> 00:45:04,768
(สร้างจากนวนิยาย Shantaram
โดย เกรกอรี เดวิด โรเบิร์ตส์)
449
00:46:24,806 --> 00:46:26,808
คําบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์