1 00:00:19,583 --> 00:00:20,834 ลิน 2 00:00:20,834 --> 00:00:23,128 เขาอาเจียนไม่หยุดมาห้าชั่วโมง 3 00:00:23,128 --> 00:00:25,422 ไม่รู้จะทํายังไงแล้ว โรงพยาบาลไม่รับ 4 00:00:25,422 --> 00:00:27,758 เขาบอกว่าพักสักสามหรือสี่วัน แล้วก็ดื่มน้ําเยอะๆ 5 00:00:27,758 --> 00:00:30,802 เขาจะดีขึ้นเอง - จิทันดรา ได้ยินฉันมั้ย 6 00:00:30,802 --> 00:00:33,013 ลิน ไปอยู่ไหนมา มาเร็ว ปารวตีเขา... 7 00:00:33,013 --> 00:00:35,724 ปารวตีรอได้! ดูสภาพผัวฉันเสียก่อน 8 00:00:35,724 --> 00:00:37,851 เขาก็สภาพเดียวกันกับผัวเธอนั่นแหละ 9 00:00:37,851 --> 00:00:39,436 ไปตายซะ ประภู! 10 00:00:39,436 --> 00:00:42,064 ลูกฉันมาก่อนปารวตีอีกนะ 11 00:00:42,940 --> 00:00:43,774 ประภู! 12 00:00:43,774 --> 00:00:46,485 ไม่เห็นเหรอว่าจิทันดราป่วยมาก - ประภู! 13 00:00:48,820 --> 00:00:51,114 เกิดอะไรขึ้น ทําไมคนป่วยเยอะขนาดนี้ 14 00:00:51,114 --> 00:00:52,199 ทุกคนป่วยหมด 15 00:00:52,199 --> 00:00:54,826 แต่ปารวตีก็ป่วย ช่วยมาเร็วๆ! มาไวๆ! 16 00:00:54,826 --> 00:00:57,037 โอเคๆ ไปแล้วๆ โอเคนะ 17 00:00:58,997 --> 00:01:01,875 ทุกคน ถอยไป ออกไปให้อากาศถ่ายเทหน่อย 18 00:01:03,669 --> 00:01:05,045 จิทันดรา นอนไปก่อน 19 00:01:35,993 --> 00:01:40,038 คอยดูอย่าให้สายน้ําเกลือหลุด 20 00:01:40,956 --> 00:01:41,957 โอเคนะ 21 00:01:50,424 --> 00:01:53,302 ขอโทษๆ - ยังมาทําอะไรตรงนี้อีก 22 00:01:53,302 --> 00:01:56,930 กลับบ้านไป! มาด้อมๆ มองๆ แถวนี้... - โอเค มากับฉันๆ 23 00:01:56,930 --> 00:01:58,890 ยังไงลูกฉันก็ไม่ดีขึ้น! - ขอโทษนะ ขอโทษ! 24 00:02:05,188 --> 00:02:07,399 ทําไมเทพถึงลงโทษเธอแบบนี้ 25 00:02:07,399 --> 00:02:10,027 นี่เป็นคําเตือนเหรอ "อยู่ห่างจากเจ้าประภูคนโกงนั่นเสีย" 26 00:02:10,027 --> 00:02:11,320 นั่นคือสิ่งที่เทพจะบอกเรารึเปล่า 27 00:02:11,320 --> 00:02:13,322 เราไม่ควรทรยศคนพวกนั้นเลย 28 00:02:13,322 --> 00:02:16,241 นี่ความผิดผมแท้ๆ ลินบาบา - เขาไม่ใช่คนเดียว 29 00:02:16,241 --> 00:02:18,160 นายจะโทษตัวเองกับทุกคนที่ป่วยเลยไหม - ขอละ 30 00:02:18,160 --> 00:02:20,120 คุณพูดแบบนี้ไม่ได้นะ คุณก็กําลังจะไป 31 00:02:20,120 --> 00:02:22,247 คุณไม่อยู่แล้วเราจะทํายังไง - ฉันยังไม่ไปไหนทั้งนั้น 32 00:02:22,247 --> 00:02:23,957 แค่เพราะต้องได้พาสปอร์ตก่อนถึงจะไปได้ 33 00:02:23,957 --> 00:02:26,168 ได้เมื่อไหร่ แล้วจะยังไง คุณจะไปเลยหรือยังไงล่ะ 34 00:02:26,168 --> 00:02:28,712 อย่างน้อยก็ยังไม่ไปอีกสองวัน ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น 35 00:02:32,591 --> 00:02:34,217 ขอทาง ขอทางหน่อย 36 00:02:34,217 --> 00:02:35,677 ฉันไม่เข้าใจ 37 00:02:35,677 --> 00:02:38,430 การต้มน้ําก่อนมันง่ายนิดเดียว - กาซิม 38 00:02:38,430 --> 00:02:41,350 กาซิม! ฉันว่านี่เป็นเชื้ออหิวาต์ 39 00:02:41,350 --> 00:02:43,310 อาการตรงหมด ไปจนถึงวิธีที่มันระบาด 40 00:02:43,310 --> 00:02:46,229 ใช่ ตอนนี้มีระบาดอีกสามที่ จากตรงนี้ไปถึงเมืองฐาเณ 41 00:02:46,229 --> 00:02:49,107 บอกเลยนะ จอห์นนี่ เรื่องสําคัญสุดคือต้องเตรียมเกลือ 42 00:02:49,107 --> 00:02:52,402 เกลือกับข้าว - นี่ๆ เราต้องเริ่มวางแผนได้แล้ว 43 00:02:52,402 --> 00:02:54,488 ผมไม่มียาพอที่จะรักษาทุกคน 44 00:02:54,488 --> 00:02:56,657 คุณลิน เราเคยเจอเรื่องแบบนี้มาแล้ว 45 00:02:56,657 --> 00:02:58,325 เอารายการนี้ไปให้พี่ชายดู 46 00:02:58,325 --> 00:03:00,827 เราแบ่งงานให้ทุกคนแล้ว รวมทั้งคุณด้วย 47 00:03:02,120 --> 00:03:03,330 ลินบาบา ไปกันเถอะ 48 00:03:03,330 --> 00:03:05,666 เรื่องสําคัญคือต้องอธิบาย 49 00:03:05,666 --> 00:03:08,502 ให้ทุกๆ คน แม้แต่คนเฒ่าคนแก่ ไม่ลืมทําส่วนของตัวเอง 50 00:03:20,055 --> 00:03:22,891 ที่รักคะ ไปกินอาหารเช้ากันเถอะ 51 00:03:23,850 --> 00:03:25,686 ฉันหิวแล้ว 52 00:03:26,520 --> 00:03:29,856 ผมจะกินอาหารเช้าบนเตียงเท่านั้น 53 00:03:29,856 --> 00:03:31,608 แต่เตียงที่นี่ไม่ใหญ่พอ 54 00:03:32,567 --> 00:03:34,569 ฉันพร้อมกินอาหารเช้าแบบจัดเต็มละ 55 00:03:40,951 --> 00:03:45,956 เนย ขนมปังปิ้ง แยม แป้งโดซา 56 00:03:46,957 --> 00:03:48,417 ชาไหมครับ กาแฟไหม 57 00:03:48,417 --> 00:03:51,753 วางไว้นั่นแหละ - อย่าเพิ่ง เดี๋ยว เอ๊ะ 58 00:04:19,156 --> 00:04:22,033 สุนิตา ที่รัก กลับเข้ามาข้างในเถอะ 59 00:04:23,785 --> 00:04:25,037 ไม่ต้องตื่นเต้น 60 00:04:25,037 --> 00:04:28,915 รู้นี่ว่าให้ใครเห็นว่ามากับผมไม่ได้ 61 00:04:29,499 --> 00:04:31,376 เราอยู่ห่างจากบอมเบย์ตั้งลิบ 62 00:04:31,376 --> 00:04:33,795 คิดว่าคนที่นี่จะรู้หรือจะสนเหรอ 63 00:04:33,795 --> 00:04:37,591 ว่าคุณกับภรรยาหน้าตาเป็นยังไงน่ะ คุณบัณฑี 64 00:04:38,634 --> 00:04:42,346 ก็ได้ ไม่อยากให้เป็นข่าวซุบซิบใช่มั้ย 65 00:04:43,263 --> 00:04:46,224 งั้นจ้างฉันเป็นเลขาคุณสิคะ 66 00:04:46,224 --> 00:04:47,559 เดี๋ยวย้ายไปแคนาดาแล้วทําเลย 67 00:04:48,352 --> 00:04:53,106 งานยังไม่ทันได้ก้าวหน้าถึงไหน ทํามาพูดเรื่องจะย้ายไปแคนาดาแล้ว 68 00:04:54,024 --> 00:04:59,446 เดี๋ยวนี้คุณรับเงินจากวาลิดไบ คุณจะติดแหง็กอยู่ในอินเดียทั้งชาติ 69 00:04:59,446 --> 00:05:02,783 ที่รัก ก็มันทําตัวลําบาก 70 00:05:04,159 --> 00:05:06,828 ผมรักคุณ 71 00:05:07,829 --> 00:05:09,247 คุณรู้ใช่ไหม 72 00:05:10,415 --> 00:05:11,708 มาสนุกกันอีกนิด 73 00:05:20,968 --> 00:05:23,303 ทั้งสักการวาสร่วมมือร่วมใจกันหมด 74 00:05:23,303 --> 00:05:25,764 เพราะรู้ว่าไม่มีใครจะมาช่วย มีแต่ต้องดูแลตัวเอง 75 00:05:26,264 --> 00:05:29,184 และผมก็ใกล้เคียงกับหมอแท้ๆ ที่สุด เท่าที่พวกเขามีได้ 76 00:05:29,184 --> 00:05:32,062 บุรุษพยาบาลนักโทษแหกคุกที่ทําเกินตัวไปมาก 77 00:05:45,701 --> 00:05:47,786 เอาขวดหนึ่งให้ป้ารัตนา อีกขวดให้ลิลลี่ 78 00:05:47,786 --> 00:05:49,913 ระวี เอาขวดหนึ่งไปให้มณูและพิคกี้ 79 00:05:50,664 --> 00:05:52,624 เอาอีกขวดให้จิตู ไปเร็วเข้า 80 00:05:52,624 --> 00:05:54,501 พวกนั้นต้องดื่มน้ํา บอกด้วยนะ 81 00:06:06,096 --> 00:06:10,350 หนึ่ง สอง สาม เอาที่เหลือไป เร็วเข้า เร็วๆ! 82 00:06:10,934 --> 00:06:12,894 แล้วเอาขวดเปล่ากลับมาด้วยนะ 83 00:06:14,354 --> 00:06:18,567 เอานี่มาคืนทําไม วิ่งไปสิ - ส่งพวกเด็กเหลือขอไป 84 00:06:19,151 --> 00:06:22,029 ให้เกียรติเขาบ้าง ลุงคุมาร์ 85 00:06:22,029 --> 00:06:24,615 เธอก็มีความหมายต่อเขามากเหมือนกัน 86 00:06:48,347 --> 00:06:50,265 ขอบคุณค่ะ ขอบคุณ 87 00:06:55,270 --> 00:06:57,105 หวัดดีค่ะ ขอสองชิ้น 88 00:07:04,196 --> 00:07:07,407 วันนี้ซื้อไข่มาให้เรา คิดว่าจะได้ทําไข่กวนให้กิน 89 00:07:08,033 --> 00:07:09,284 เธอชงกาแฟแล้วเหรอ 90 00:07:11,453 --> 00:07:13,789 เท่ากับเธอจะทําเหมือนนี่เป็นแค่อีกวันหนึ่ง 91 00:07:14,790 --> 00:07:18,418 เซบาสเตียน ถ้าเธอมีปัญหา ก็น่าจะบอกเมาริซิโอตั้งแต่ต้น 92 00:07:18,418 --> 00:07:20,963 ฉันบอกแล้วว่าเธอปฏิเสธได้ 93 00:07:20,963 --> 00:07:23,340 ก็ไม่แน่ ฉันอาจอยากให้นายเป็นคนปฏิเสธ 94 00:07:25,384 --> 00:07:26,385 แทนฉัน 95 00:07:28,220 --> 00:07:30,639 แต่นายทําอะไร ไม่ทําเลย 96 00:07:35,310 --> 00:07:36,770 ฉันไม่สนเรื่องราฮีมหรอก 97 00:07:36,770 --> 00:07:39,273 แต่ฉันต้องขึ้นมารับหน้า เพราะอย่างน้อยเราสักคนก็ต้องทํา 98 00:07:39,273 --> 00:07:42,025 และถ้าฉันไปนอนกับเขา แล้วทําให้เราได้ออกจากที่นี่ตลอดกาล 99 00:07:42,025 --> 00:07:43,235 ก็ตามนั้น 100 00:07:49,324 --> 00:07:50,701 ฉันก็นอนกับนาย 101 00:07:52,869 --> 00:07:54,121 ตื่นพร้อมนาย 102 00:07:55,789 --> 00:07:57,457 กินอาหารเช้ากับนาย 103 00:08:03,297 --> 00:08:05,549 แล้วฉันก็จะไม่จูบเขาเหมือนกัน เพราะฉันไม่ทําอะไรอย่างนั้น 104 00:08:06,466 --> 00:08:09,469 ฉันจะทํางานแล้วก็กลับบ้าน 105 00:08:26,486 --> 00:08:27,487 ลงไปเลย 106 00:08:28,405 --> 00:08:31,992 ก่อนที่ผมจะกลับรถ แล้วพาคุณกลับไปที่กันดาลา 107 00:08:34,077 --> 00:08:35,162 ลงไปก่อน 108 00:09:03,482 --> 00:09:06,526 สิบกิโลเหรอ นั่นถือว่าของเยอะมากนะ 109 00:09:06,526 --> 00:09:10,530 ส่งของเยอะขนาดนั้นไม่ไหวเหรอ - อย่าลืมว่าใครทํางานให้ใครกันแน่ 110 00:09:10,530 --> 00:09:12,074 ฉันส่งของได้ 111 00:09:12,074 --> 00:09:14,785 แต่นําของเข้าจํานวนขนาดนั้นจะเป็นจุดสนใจ 112 00:09:16,161 --> 00:09:18,246 ใครรู้บ้างว่านายได้ผงขาวมาจากไหน 113 00:09:19,122 --> 00:09:20,666 มีแต่หุ้นส่วนผม โมดีนา 114 00:09:23,710 --> 00:09:26,797 แล้วนังลิซ่า อีตัวอเมริกันนั่นล่ะ 115 00:09:27,422 --> 00:09:29,716 อ๋อ นางไม่รู้อะไรหรอก โมดีนาแค่ชอบเย่อนางแค่นั้นเอง 116 00:09:30,717 --> 00:09:36,431 ถ้าเรื่องนี้ย้อนกลับมาเล่นงานฉันนะ เมาริซิโอ ปัทมาจะบีบไข่นายแน่ 117 00:09:36,431 --> 00:09:37,557 อย่าลืมเสียล่ะ 118 00:09:39,726 --> 00:09:42,854 ถ้าคาดาร์ไบรู้เข้า ปัทมาก็คงไม่มีโอกาสตั้งแต่ต้น 119 00:09:46,191 --> 00:09:47,734 ตกลงเราทําตามสัญญาได้รึเปล่า 120 00:09:57,911 --> 00:10:00,497 ยาอีกแล้วเหรอ - นี่ 121 00:10:02,541 --> 00:10:06,670 เราต้องให้เธอจิบทุกๆ สองนาที 122 00:10:37,576 --> 00:10:40,203 สุนิตา! สุนิตา 123 00:10:40,203 --> 00:10:44,541 ดูมีความสุขดีนะ เป็นไงบ้าง 124 00:10:59,306 --> 00:11:00,515 นางเป็นอีตัว 125 00:11:01,224 --> 00:11:03,143 ผมตามนางไปถึงซ่องเลย 126 00:11:03,143 --> 00:11:05,854 การเป็นเมียน้อยก็เรื่องหนึ่ง แต่ถ้ามีสัมพันธ์กับอีตัวชั้นจัณฑาล 127 00:11:05,854 --> 00:11:07,773 ทําให้เรามีเหตุผลต่อรองมากขึ้นเยอะ 128 00:11:07,773 --> 00:11:10,776 ถ้าวาลิดรู้เรื่องหญิงงามเมืองคนนี้ มันต้องฆ่านางโดยไม่ลังเล 129 00:11:11,526 --> 00:11:14,029 เพราะเสี่ยงให้บัณฑี โดนถอดออกจากตําแหน่งไม่ได้ 130 00:11:14,029 --> 00:11:15,614 อับดุลลาห์พูดถูก 131 00:11:15,614 --> 00:11:18,075 สาวคนนั้นต้องไปอยู่ในที่ปลอดภัย ในการควบคุมของเรา 132 00:11:18,075 --> 00:11:20,619 ถ้าเราอยากใช้เธอเป็นคนปรักปรําบัณฑี 133 00:11:20,619 --> 00:11:22,913 เราต้องทําโดยไม่เรียกความสนใจจากใคร 134 00:11:23,497 --> 00:11:26,416 ต้องหาคนไปซื้อตัวโสเภณีได้โดยไม่มีใครสงสัย 135 00:11:28,460 --> 00:11:30,504 เรียกบุญคุณที่ไว้ชีวิตมาดามซูไว้สิ 136 00:11:30,504 --> 00:11:32,339 สั่งให้พาสาวไปที่เดอะพาเลซ 137 00:11:32,339 --> 00:11:35,175 ไม่ได้ จะต้องมีทางอื่น 138 00:11:35,175 --> 00:11:37,678 มีไอเดียอื่นที่ดีกว่านี้เหรอ ว่ามาเลย 139 00:11:37,678 --> 00:11:40,722 เห็นๆ อยู่ว่าคุณคุยแผนนี้กัน ก่อนที่ฉันจะมาถึงแล้ว 140 00:11:40,722 --> 00:11:42,724 มันสําคัญด้วยเหรอว่าฉันจะคิดยังไง 141 00:11:43,850 --> 00:11:45,352 อับดุลลาห์ยกประเด็นขึ้นมา ใช่ 142 00:11:45,352 --> 00:11:47,396 แต่ตอนนี้เรากําลังสนทนากันใหม่โดยมีคุณด้วย 143 00:11:49,481 --> 00:11:53,610 คาร์ล่า เราจะไม่ทําสิ่งใดที่คุณทําใจรับไม่ได้ 144 00:11:57,197 --> 00:11:59,491 เมื่อไหร่ถึงจะได้น้ํา - วันอังคาร 145 00:12:02,786 --> 00:12:04,913 พระอัลเลาะฮ์สถิตกับผู้มีความอดทน 146 00:12:05,872 --> 00:12:09,584 พระอัลเลาะฮ์พอใจให้ 30,000 คน รอสามวันกว่าจะได้น้ําเหรอ 147 00:12:09,584 --> 00:12:11,753 เปล่า แต่เมืองนี้พอใจอย่างนั้น 148 00:12:12,796 --> 00:12:16,842 คุณลิน โรคอหิวาต์เป็นศึกที่เราต้องเจอทุกปี 149 00:12:16,842 --> 00:12:19,303 แล้วเราก็พยายามสุดความสามารถ ที่จะช่วยคนเท่าที่ช่วยได้ 150 00:12:20,012 --> 00:12:22,472 แต่จะไปหาหมอทําไมในเมื่อเรามีคุณแล้ว เนอะ 151 00:12:22,472 --> 00:12:24,599 ผมไม่ใช่หมอจริงๆ กาซิมไบ 152 00:12:24,599 --> 00:12:26,852 แล้วไงล่ะ ผมดูเหมือนเจ้าพ่อจริงๆ รึเปล่า 153 00:12:28,103 --> 00:12:31,064 สหาย คุณคือหมอจูกาด 154 00:12:31,732 --> 00:12:34,776 แต่มีอะไรในสักการวาสที่ไม่ใช่จูกาดบ้าง - อะไรคือจูกาด 155 00:12:35,694 --> 00:12:39,781 จูกาดคือการด้นสด มีอะไรก็ใช้ไปก่อน 156 00:12:40,282 --> 00:12:43,035 เป็นคําเฉพาะของบอมเบย์ ที่เข้ากับวิถีชีวิตแบบบอมเบย์ 157 00:13:12,522 --> 00:13:15,233 จะได้นําโชค ให้เราทุกคน 158 00:13:38,423 --> 00:13:40,008 รถคันเดียวรึ 159 00:13:41,385 --> 00:13:44,554 ถ้าเขารู้เรื่องเฮโรอีน ต้องยกขบวนมามากกว่านี้แล้ว 160 00:13:48,392 --> 00:13:49,893 ถ้าเขาจะมาฆ่าฉัน 161 00:13:58,360 --> 00:14:00,529 ไปเร็ว ไปทักเขา 162 00:14:15,877 --> 00:14:17,504 เรียบร้อยกันดีไหม แม่หนู 163 00:14:20,674 --> 00:14:23,885 ผมพูดจริงๆ นะตอนบอกว่า เราหาทางอื่นกันได้ 164 00:14:23,885 --> 00:14:28,140 นึกถึงบทสนทนาของเราสิ ถ้าการทําความผิดนั้นถือเป็นบาปหนักมาก... 165 00:14:31,184 --> 00:14:32,602 จัดการเสียให้จบๆ ดีกว่า 166 00:14:42,738 --> 00:14:47,951 เท่ากับคุณจะขอให้ฉันรับตัวเด็กคนนี้มา หาห้องให้อยู่ หาอาหารดีๆ ให้กิน 167 00:14:47,951 --> 00:14:49,328 โดยที่คุณรับค่าใช้จ่ายทั้งหมด 168 00:14:49,328 --> 00:14:52,080 ถ้าคุณทํา จะถือว่าไม่มีหนี้อะไรตกค้างกัน 169 00:14:52,080 --> 00:14:55,083 เป็นราคาเพียงเล็กน้อยเมื่อแลกกับชีวิต ใช่ไหมล่ะ 170 00:15:00,047 --> 00:15:03,717 งั้นยังมีอะไรที่คุณไม่ได้พูดอีก คาดาร์ไบ 171 00:15:03,717 --> 00:15:06,261 เรื่องอีตัวคนนี้ 172 00:15:07,054 --> 00:15:09,222 ผมเล่าหมดเท่าที่คุณจําเป็นต้องรู้แล้ว 173 00:15:10,223 --> 00:15:12,851 แต่คุณไม่อยากให้ใครเชื่อมโยงได้ ว่าคุณมีส่วนเกี่ยวข้องกับนาง 174 00:15:12,851 --> 00:15:15,479 หรือตั้งคําถามว่านางจะย้ายซ่องทําไม 175 00:15:15,479 --> 00:15:18,398 คุณลือชื่อด้านการจัดบริการ ให้กับคนที่มีรสนิยมทุกรูปแบบ 176 00:15:18,398 --> 00:15:20,943 คุณคงต้องเคยหาคนจากกามธิปุระมาบ้าง 177 00:15:22,110 --> 00:15:25,530 ดูเหมือนคุณจะมีความรู้เรื่อง วงการกะหรี่บอมเบย์ดี 178 00:15:26,657 --> 00:15:29,493 ใครก็ได้ช่วยให้ความรู้ฉันทีว่า คุณมาทําอะไรที่นี่ 179 00:15:29,493 --> 00:15:32,162 ตกลงคุณทําได้หรือเปล่า 180 00:15:33,997 --> 00:15:34,998 ได้อยู่แล้ว 181 00:15:36,249 --> 00:15:40,545 แต่กามธิปุระลือชื่อเรื่องปริมาณ ไม่ใช่คุณภาพ 182 00:15:40,545 --> 00:15:43,799 สาวๆ ที่นั่น... ใช้แล้วทิ้งได้ 183 00:15:44,841 --> 00:15:47,052 ฉันว่าถ้าคุณอยากซ่อนความตั้งใจของคุณ 184 00:15:47,052 --> 00:15:50,055 เราต้องซื้ออีตัวพวกนั้นหลายๆ คน 185 00:15:50,055 --> 00:15:52,140 จะได้มีคนตั้งคําถามน้อยลง 186 00:15:52,933 --> 00:15:54,935 ตกลง เอาตามที่คุณเห็นสมควร 187 00:15:56,645 --> 00:15:57,646 ปัทมา 188 00:16:04,361 --> 00:16:07,155 คาร์ล่าจะอยู่ที่นี่ต่อ คอยดูแลธุระให้เรียบร้อย 189 00:16:08,198 --> 00:16:09,408 คําของเธอให้ถือว่ามาจากผมโดยตรง 190 00:16:09,408 --> 00:16:11,994 และเธอพูดแบบนั้นมานานเท่าไหร่แล้ว 191 00:16:18,250 --> 00:16:20,210 จะมีปัญหาอะไรหรือไม่ 192 00:16:22,170 --> 00:16:23,338 ไม่เลย 193 00:17:06,464 --> 00:17:09,468 เซบาสเตียน กลับไปได้แล้ว ขอละ 194 00:17:11,428 --> 00:17:15,015 จะไปรอข้างล่าง รอจนกว่าเธอจะเสร็จงาน 195 00:17:26,693 --> 00:17:28,194 สวัสดีครับ 196 00:17:42,709 --> 00:17:45,045 ผมตั้งตารอได้พบคุณมานาน 197 00:17:49,049 --> 00:17:51,426 แต่คืนนี้ก็สมกับที่รอ 198 00:17:54,388 --> 00:17:57,349 รับอะไรหน่อยไหม ดื่มเหล้าหรือแชมเปญไหม 199 00:18:02,688 --> 00:18:04,064 ถอดเสื้อผ้าสิ 200 00:18:18,036 --> 00:18:19,037 จีตู 201 00:18:19,579 --> 00:18:22,666 จีตู จีตู! จีตู จีตู! 202 00:18:25,794 --> 00:18:27,921 โอเค ขอดูหน่อย ขอดูก่อน รัตนา 203 00:18:49,067 --> 00:18:50,819 จีตู จีตู! 204 00:19:51,463 --> 00:19:53,173 นี่ชาต้าหงเปา 205 00:19:54,341 --> 00:19:57,010 เอาแต่ของดีที่สุดให้แขกผู้มีเกียรติที่สุด 206 00:19:57,719 --> 00:19:59,846 คุณคิดว่าแขกของคุณสนใจเรื่องชาจริงๆ เหรอ 207 00:20:00,806 --> 00:20:03,558 ยังไงเขาก็จ่าย ไม่ว่าจะดื่มหรือไม่ 208 00:20:05,185 --> 00:20:06,687 คิดว่าที่นี่ขายอะไรกัน 209 00:20:08,730 --> 00:20:10,607 แน่นอน ขายเซ็กซ์... 210 00:20:13,819 --> 00:20:15,946 แต่ส่วนใหญ่แล้วเป็นความลึกลับมากกว่า 211 00:20:15,946 --> 00:20:17,322 ความน่าตื่นตาตื่นใจ 212 00:20:18,407 --> 00:20:21,368 รสนิยมซึ่งไม่อาจไขว่คว้าไว้ได้ 213 00:20:23,745 --> 00:20:25,622 ผู้ชายบินกันไปทั่วโลก 214 00:20:25,622 --> 00:20:31,545 เพื่อลิ้มรสความอัศจรรย์ที่ได้จากสาวคนหนึ่ง ซึ่งถูกฝึกมาโดยเฉพาะ 215 00:20:33,797 --> 00:20:37,801 นั่นคือสาเหตุที่ฉันไม่สามารถ ปล่อยให้สาวๆ นึกจะเดินไปไหนก็ไปได้ 216 00:20:38,802 --> 00:20:42,264 ฉันลงทุนทั้งเวลาและทรัพยากรกับคนพวกนั้น 217 00:20:43,056 --> 00:20:46,101 เหมือนกับที่คาดาร์ลงทุนกับรูจูล 218 00:20:46,101 --> 00:20:47,185 หรืออาจจะคุณด้วย 219 00:20:47,185 --> 00:20:49,688 คุณไม่ต้องคิดหาเหตุผลมาอธิบายกับฉันหรอก 220 00:20:50,814 --> 00:20:53,108 คุณพูดถูก ฉันไม่ต้องทํา 221 00:20:54,943 --> 00:20:57,112 คุณเป็นคนบอกเรื่องรูจูลให้คาดาร์รู้ 222 00:20:58,363 --> 00:21:01,366 ลิซ่าบอกคุณ แล้วคุณก็ไปบอกคาดาร์ 223 00:21:01,366 --> 00:21:02,451 ใช่ 224 00:21:05,370 --> 00:21:07,456 เขาแกล้งทําเป็นไม่รู้จักคุณ 225 00:21:08,915 --> 00:21:12,210 ตีบทแตกด้วยนะ ฉันยังเชื่อเลย 226 00:21:14,171 --> 00:21:16,632 อยากรู้ว่าเขาโกหกอะไรคุณบ้าง 227 00:21:18,884 --> 00:21:21,303 คุณทําให้ชีวิตของฉันตกอยู่ในกํามือเขา 228 00:21:21,887 --> 00:21:23,555 ต้องการได้ยินคําขอโทษเหรอ 229 00:21:27,225 --> 00:21:30,687 คุณเกลียดฉัน ทั้งที่ฉันทําสิ่งเดียวกัน 230 00:21:30,687 --> 00:21:33,565 ลงโทษคนทรยศ - ฉันไม่ได้ฆ่ารูจูล 231 00:21:37,152 --> 00:21:40,113 และฉันก็ไม่ได้ฆ่าอาห์เมด เพื่อนเก่าของคุณ 232 00:21:40,113 --> 00:21:41,323 ไม่ได้ลงมือเอง 233 00:21:43,533 --> 00:21:45,369 มาเถอะ ดื่มเสีย 234 00:21:46,495 --> 00:21:50,040 จะเกลียดฉันไปด้วย และดื่มไม่ให้ชาเสียของด้วยก็ได้ 235 00:22:00,550 --> 00:22:04,346 ผมทนความเจ็บปวด ความกลัว และความรู้สึกว่าเรื่องทุกอย่างไร้ค่าไม่ได้ 236 00:22:05,347 --> 00:22:08,100 ความอับอายและโศกเศร้า แทบจะไหลเข้าท่วมใจผม 237 00:22:08,767 --> 00:22:09,893 จูกาดอย่างเดียวยังไม่พอ... 238 00:22:09,893 --> 00:22:11,687 ลิน! - ยังไงก็ไม่มีทางพอ 239 00:22:11,687 --> 00:22:14,940 ลิน อาการเขาไม่ดีขึ้นเลย ช่วยหน่อย คุณต้องช่วยเราได้สิ 240 00:22:14,940 --> 00:22:17,776 ขอร้อง สัญญานะว่าจะช่วยเขา... - แล้วฉันช่วยจิทันดราได้มั้ยล่ะ 241 00:22:18,860 --> 00:22:20,279 ฉันช่วยลักษมีได้มั้ย 242 00:22:21,363 --> 00:22:24,116 อะไรทําให้นายคิดว่าฉันจะช่วยปารวตีได้ - แต่พยายามได้ มาเร็ว 243 00:22:24,825 --> 00:22:27,286 ไม่มีอะไรที่ฉันทําได้ โดยที่นายทําไม่ได้ 244 00:22:28,412 --> 00:22:30,205 ตาบอดหรือไง 245 00:22:30,205 --> 00:22:34,626 ดูตัวเองแล้วดูผมสิ สิ่งที่ผมทําไม่ได้เพราะผมเป็นแบบนี้ 246 00:22:34,626 --> 00:22:36,837 คุณทําอะไรได้ตั้งเยอะแยะ เพราะคุณเป็นคุณ 247 00:22:41,758 --> 00:22:42,759 ลิน 248 00:22:58,275 --> 00:23:00,152 อย่า ไปตอนนี้ไม่ได้นะ 249 00:23:00,152 --> 00:23:01,945 คุณจะไปไหนน่ะ คุณลิน 250 00:23:07,159 --> 00:23:10,704 ทําไปมีประโยชน์อะไรล่ะ กาซิม เราต้องการความช่วยเหลือของจริง 251 00:23:11,955 --> 00:23:13,373 ไม่มีใครมาช่วยเราหรอก 252 00:23:13,373 --> 00:23:14,875 คุณไม่ได้บทเรียนอะไรบ้างเลยเหรอ 253 00:23:14,875 --> 00:23:17,711 ได้สิ เรียนว่ารอยฝ่ามือสีฟ้า แม่งไม่ได้ช่วยให้อะไรเปลี่ยนไปได้ 254 00:23:17,711 --> 00:23:19,212 ขอโทษนะ ไม่สามารถ... 255 00:23:21,214 --> 00:23:22,883 ไม่สามารถทําต่อได้แล้ว 256 00:23:22,883 --> 00:23:25,802 ไม่ใช่หรอก คุณลิน ทางผมต่างหากที่ต้องขอโทษ 257 00:23:44,196 --> 00:23:45,530 คุณภาพดีมาก 258 00:23:47,199 --> 00:23:49,368 ทําเองค่ะ แม่ปัทมา 259 00:23:49,368 --> 00:23:53,121 คูชิที่น่ารักของเรา ซึ่งมาจากครอบครัวช่างอบขนมปัง 260 00:23:53,664 --> 00:23:55,916 เป็นคนทําในครัวของเรานี่เอง 261 00:23:57,334 --> 00:23:58,835 ทานอีกสิคะ 262 00:23:58,835 --> 00:24:00,921 ฉันก็ต้องรักษาหุ่น 263 00:24:02,673 --> 00:24:06,551 เหมือนฝันเป็นจริงที่คนในระดับของคุณ... 264 00:24:08,178 --> 00:24:10,389 จะมามอบอนาคตให้สาวๆ ของฉันแบบนี้ 265 00:24:22,401 --> 00:24:24,778 และคนทําขนมด้วย 266 00:24:28,615 --> 00:24:31,076 อนาคตรอเราอยู่ 267 00:24:35,706 --> 00:24:39,293 ไม่นะ ไม่ ฉันไม่อยากไป 268 00:24:39,293 --> 00:24:41,044 เธอต้องทําตามคําสั่ง 269 00:24:41,670 --> 00:24:44,798 ชีวิตนี้จะได้รายได้มากกว่านี้เหรอ ไม่มีทางใช่ไหมล่ะ 270 00:24:44,798 --> 00:24:47,801 ดังนั้นก็ทําตามที่คนบอกให้ทํา 271 00:25:00,731 --> 00:25:04,318 (คาเฟ่เรย์นัลโด) 272 00:25:05,235 --> 00:25:07,237 ฮัมหมัด! หวัดดี! 273 00:25:09,489 --> 00:25:10,490 จัน เป็นไงบ้าง 274 00:25:11,867 --> 00:25:13,535 ไม่แนะนําให้ฉันรู้จักเพื่อนๆ นายเหรอ 275 00:25:15,954 --> 00:25:18,290 เช่นกัน - โอเค แล้วจะติดต่อไป โอเค 276 00:25:18,290 --> 00:25:19,374 เดี๋ยวมานะ 277 00:25:23,962 --> 00:25:25,297 เมาริซิโอใช่มั้ย 278 00:25:26,548 --> 00:25:28,925 รู้ไหมว่าฉันเป็นใคร รู้ไหมว่าฉันทํางานให้ใคร 279 00:25:31,595 --> 00:25:34,264 ธุรกิจผงขาวของนายต้องหยุดตรงนี้ เมาริซิโอ 280 00:25:35,015 --> 00:25:37,434 ไม่รู้ว่านายพูดเรื่องอะไร - หยุดเลย ฉันรู้แล้ว 281 00:25:40,354 --> 00:25:42,773 มีคนไม่อยากเห็นนายทําให้คนอื่นต้องเจ็บอีก 282 00:25:43,857 --> 00:25:46,360 ฉันเป็นคนที่จะต้องรับงานมาฆ่านาย 283 00:25:46,360 --> 00:25:49,988 แล้วตอนนี้ฉันก็งานล้นมือ ไม่ได้อยากได้งานเพิ่ม 284 00:25:52,366 --> 00:25:54,326 นี่คือบัตรผ่านให้นายไม่ต้องรับผลกรรมนะ 285 00:25:55,494 --> 00:25:56,995 ถือว่าใช้ไปแล้วด้วย 286 00:25:57,996 --> 00:25:59,247 ไม่ต้องซื้อขายอีก 287 00:26:05,587 --> 00:26:06,922 เชิญคุณผู้หญิงก่อน 288 00:26:06,922 --> 00:26:08,090 ฉันไม่เอา 289 00:26:09,174 --> 00:26:10,509 ไม่จําเป็นต้องใช้สินะ 290 00:26:12,719 --> 00:26:14,346 เธอมันแม่เสือชัดๆ 291 00:26:15,055 --> 00:26:16,431 คุณเองก็น่าประทับใจเหมือนกัน 292 00:26:19,267 --> 00:26:20,811 จะไปไหนน่ะ 293 00:26:20,811 --> 00:26:22,229 กลับบ้านสิ 294 00:26:22,229 --> 00:26:24,564 ไม่ได้ๆ ไม่ได้ๆ 295 00:26:27,276 --> 00:26:29,194 ฉันบอกว่าขอเวลากับเธอหนึ่งคืนไง 296 00:26:33,824 --> 00:26:35,659 เธออยากให้ฉันซื้อเฮโรอีน 297 00:26:37,411 --> 00:26:41,290 ก็ควรจะทําตามที่ฉันบอก นานเท่าที่ฉันต้องการ 298 00:26:53,427 --> 00:26:55,012 ให้เวลาถึงเช้า 299 00:27:38,388 --> 00:27:39,640 เฮ้อ เยส อืม 300 00:27:58,992 --> 00:28:00,911 ขอบคุณที่ยอมพบผมดึกขนาดนี้ 301 00:28:17,094 --> 00:28:19,179 คราวก่อนที่มาที่นี่ 302 00:28:19,179 --> 00:28:23,141 คุณบอกว่าสักการวาสมีกฎของตัวเอง และคุณก็ต้องทําตามกฎนั้น 303 00:28:28,647 --> 00:28:31,191 กาซิมเอาแต่พูดว่าเราจะผ่านกันไปได้ 304 00:28:32,234 --> 00:28:33,694 บอกว่าพวกเขาเคยเจอเรื่องนี้มาแล้ว 305 00:28:35,862 --> 00:28:37,406 แต่คนที่ตายแล้วจะไม่ได้ผ่านเรื่องนี้ไป 306 00:28:40,200 --> 00:28:42,661 เพื่อนบ้านผมต้องการน้ําสะอาด 307 00:28:42,661 --> 00:28:45,414 ต้องการยาอื่นๆ ด้วย แต่สําคัญที่สุดต้องมีน้ําสะอาด 308 00:28:46,206 --> 00:28:49,001 แล้วกาซิมไบคิดยังไง กับการที่คุณมาขอจากผม 309 00:28:50,294 --> 00:28:51,420 เขาไม่รู้ 310 00:28:52,838 --> 00:28:54,673 เท่ากับคุณทําผิดกฎของเขาไปแล้ว 311 00:28:56,633 --> 00:28:58,635 ผมไม่มีทางเลือก - มีสิ 312 00:28:59,720 --> 00:29:03,056 คุณไปอยู่ไกลๆ จากที่นี่เลยก็ได้ อยู่ต่อทําไมในเมื่อคุณไปได้ 313 00:29:08,770 --> 00:29:11,398 ผมคงอยากเป็นคนที่พวกเขามองเห็น 314 00:29:11,398 --> 00:29:13,066 ไม่ใช่คนที่ผมเห็นอยู่ในกระจก 315 00:29:14,985 --> 00:29:17,237 ผมจะเป็นคนนั้นไม่ได้ถ้าปล่อยให้พวกเขาตาย 316 00:29:21,116 --> 00:29:22,576 รู้ไหม ในสมัยโบราณ 317 00:29:22,576 --> 00:29:25,996 คนในแผ่นดินนี้เคยเชื่อว่าถ้าใครทําบุญด้วยน้ํา 318 00:29:26,872 --> 00:29:29,082 จะได้รับความพึงพอใจทุกอย่างในชีวิต 319 00:29:33,295 --> 00:29:35,547 วารีนี้คือปราณ 320 00:29:36,882 --> 00:29:39,718 ชาวอินเดียส่วนใหญ่จะยอมเอาน้ําให้คน 321 00:29:40,594 --> 00:29:43,055 ต่อให้เขาเป็นศัตรูหรือคนแปลกหน้าที่ไม่รู้จักเลย 322 00:29:44,389 --> 00:29:48,393 เมื่อรู้ว่าเราคิดกันอย่างนั้นแล้ว ผมจะมีทางเลือกอะไรอีก 323 00:29:53,148 --> 00:29:54,358 งั้นคุณจะได้อะไรจากงานนี้ 324 00:29:57,736 --> 00:30:00,989 เราทุกคนต้องหาสมดุล ความชั่วกับความดีของตัวเอง ลิน 325 00:30:02,699 --> 00:30:04,368 ถ้าผมมีทางที่จะช่วยคนอื่นได้ 326 00:30:04,993 --> 00:30:07,329 ผมจะกลายเป็นคนอย่างไรถ้าไม่ยอมช่วย 327 00:30:10,540 --> 00:30:14,044 แต่ครั้งนี้ผมไม่สามารถช่วยอย่างลับๆ 328 00:30:14,044 --> 00:30:15,253 ต้องบอกให้ชัดก่อน 329 00:30:17,130 --> 00:30:20,133 คุณกําลังทําข้อตกลง ในฐานะตัวแทนทุกคนที่อาศัยอยู่ที่นั่น 330 00:30:20,133 --> 00:30:23,387 และทุกคนต้องยอมรับ 331 00:30:25,597 --> 00:30:26,723 พวกเขาจะรับได้หรือเปล่า 332 00:30:32,980 --> 00:30:34,815 คุณอยู่กับเขามานานแค่ไหนแล้ว 333 00:30:35,399 --> 00:30:36,984 คาดาร์ไบของคุณน่ะ 334 00:30:40,529 --> 00:30:41,655 คุณเป็นคนรักกันหรือเปล่า 335 00:30:42,531 --> 00:30:43,532 ไม่ใช่ 336 00:30:44,616 --> 00:30:46,410 เขาไว้ใจคุณ เรื่องนั้นเห็นชัดเจนอยู่ 337 00:30:47,494 --> 00:30:48,829 เขาเชื่อว่าคุณภักดีกับเขา 338 00:30:48,829 --> 00:30:49,913 ฉันก็ภักดีจริง 339 00:30:53,333 --> 00:30:58,338 อืม ความภักดีมักจะมาจากความรัก หรือความกลัว หรือหนี้ 340 00:30:59,256 --> 00:31:02,426 ถ้าคุณไม่ได้รักคาดาร์ไบ คุณกลัวเขาหรือเป็นหนี้เขากันแน่ 341 00:31:02,426 --> 00:31:04,219 แล้วปัทมาจะพูดถึงคุณยังไง 342 00:31:08,557 --> 00:31:13,603 ปัทมาอยู่กับฉันมานานมาก เพราะงั้นเขาคงพูดว่าทั้งสามอย่าง 343 00:31:15,897 --> 00:31:20,402 ไม่นะ ปัทมายอมตายเพื่อฉันได้ 344 00:31:21,278 --> 00:31:23,196 ความภักดีต้องมีกันทั้งสองทาง 345 00:31:25,907 --> 00:31:26,908 งั้นรึ 346 00:31:33,165 --> 00:31:34,166 มากันแล้ว 347 00:31:55,437 --> 00:31:56,688 น่าจะเป็นแม่คนนั้น 348 00:32:00,609 --> 00:32:03,236 ดูเขารู้ตัวว่า นี่ไม่ใช่อย่างที่คนบอกไว้ 349 00:32:04,404 --> 00:32:07,366 ดูหน้าเธอสิ กลัวสุดใจ 350 00:32:13,538 --> 00:32:15,415 คุณแตกต่างกับฉันขนาดนั้นจริงเหรอ 351 00:32:17,709 --> 00:32:21,421 ข้อแตกต่างเดียวระหว่างเราสองคนคือ ฉันไม่ได้ทํางานให้ใครทั้งนั้น 352 00:32:22,422 --> 00:32:24,257 และไม่ได้ทํางานให้ผู้ชายแน่ๆ 353 00:32:30,764 --> 00:32:32,432 เปิดสิ! 354 00:32:34,267 --> 00:32:35,435 ขอร้องล่ะ! 355 00:32:36,603 --> 00:32:37,604 เปิดสิ! 356 00:32:40,023 --> 00:32:41,942 เปิดประตูนะ! 357 00:32:42,526 --> 00:32:44,528 ฉันไม่อยากอยู่ที่นี่! 358 00:32:45,195 --> 00:32:46,280 ขอร้อง! 359 00:33:11,888 --> 00:33:13,015 ไง ลินบาบา 360 00:33:20,856 --> 00:33:23,108 ถึงฉากเด็ดสุดที่เธอพลาดไป 361 00:33:27,779 --> 00:33:29,990 แล้วจู่ๆ รถก็พุ่งไปชนข้างรถจี๊ปอีกคัน 362 00:33:29,990 --> 00:33:34,661 จนกระทั่งมันกลิ้งตกเขา กระจายกลายเป็นล้านๆ ชิ้นเลย 363 00:33:39,875 --> 00:33:42,878 แล้วเขาก็ทิ้งคุณบัคจันให้ตายตรงนั้น 364 00:33:44,755 --> 00:33:51,637 กาลีรามจอมโฉดฉลอง ด้วยการดื่มและมีสาวๆ มาเต้นเต็มไปหมด 365 00:33:51,637 --> 00:33:56,767 ภัทวะออกเดินทางไปที่หมู่บ้าน โดยที่พวกเขาไม่รู้ว่า 366 00:33:57,601 --> 00:34:03,440 ปุญลวะคนสวยกําลังพยาบาลให้คุณบัคจัน 367 00:34:04,066 --> 00:34:07,319 ใช่ เดาถูกใช่ไหมล่ะ คุณบัคจันยังไม่ตาย 368 00:34:07,319 --> 00:34:09,487 เขาจะตายได้ยังไงล่ะ บอส 369 00:34:11,072 --> 00:34:17,161 ในคืนนั้น ระหว่างที่กาลีรามดื่มเหล้าเมามาย มีสาวๆ รายล้อมรอบตัว... 370 00:34:23,918 --> 00:34:26,755 หนุ่มสุดหล่อคนนั้นที่ร้องเพลง 371 00:34:28,715 --> 00:34:32,511 และปลอมตัว มาเต้นอยู่ท่ามกลางสาวๆ เป็นใครกัน 372 00:34:44,481 --> 00:34:47,317 แน่นอน คุณบัคจัน 373 00:34:48,485 --> 00:34:52,531 และไอ้กาลีรามโง่ก็มัวแต่กินเหล้าจนจําเขาไม่ได้ 374 00:34:53,865 --> 00:34:55,324 คุณบัคจันร้องเพลงต่อไป... 375 00:35:40,078 --> 00:35:41,079 เซบาสเตียน 376 00:35:42,748 --> 00:35:43,749 เซบาสเตียน 377 00:35:44,666 --> 00:35:45,792 ไปเร็ว กลับกันได้แล้ว 378 00:35:57,512 --> 00:36:01,516 น้ํา! น้ํา! ไปเอาเลย ไป! 379 00:36:10,859 --> 00:36:13,236 ไม่ต้องเอาถังมา! น้ํามาเป็นขวดเลย น้ํามา! 380 00:36:40,472 --> 00:36:43,225 (บริษัทน้ําทิพา) 381 00:36:53,944 --> 00:36:58,991 สมัยที่ผมเพิ่งมาถึงบอมเบย์ ผมก็ต้องใช้ชีวิตข้างถนน 382 00:36:59,825 --> 00:37:03,620 หลังคาแรกที่คุ้มกะลาหัวผม คือหลังคาในสลัมกลางเมืองแห่งหนึ่ง 383 00:37:03,620 --> 00:37:06,707 จุดที่พวกคุณอยู่กันตรงนี้ ผมเคยอยู่มาแล้ว 384 00:37:08,458 --> 00:37:12,587 เมื่อได้ยินว่าพวกคุณเดือดร้อน ผมจะนิ่งอยู่ได้อย่างไร 385 00:37:15,299 --> 00:37:17,843 ที่นี่คือเมืองของเรา บอมเบย์ 386 00:37:18,677 --> 00:37:21,096 เป็นเมืองที่อยู่ยากที่สุดในโลก 387 00:37:22,222 --> 00:37:28,520 แต่เราทุกคนก็ยังมาที่นี่ ตามหาชีวิตที่ดีขึ้นกว่าเดิม 388 00:37:30,063 --> 00:37:31,064 ทําไมกัน 389 00:37:32,065 --> 00:37:36,111 เพราะชีวิตที่ดีกว่าเดิมในบอมเบย์ คือชีวิตที่ดีกว่าที่ใดทั้งนั้น 390 00:37:37,487 --> 00:37:39,489 ผมจะช่วยพวกคุณ 391 00:37:40,073 --> 00:37:43,327 ดังนั้น ถ้าคุณรับของ แสดงน้ําใจเล็กน้อยในมิตรภาพนี้ 392 00:37:43,327 --> 00:37:45,245 ผมจะช่วยหาทางให้พวกคุณได้ 393 00:37:45,245 --> 00:37:49,583 และจากนั้น เช่นเดียวกับมิตรภาพทุกครั้ง 394 00:37:50,083 --> 00:37:56,673 คงต้องมีสักวันที่ผมจําเป็นต้องให้พวกคุณช่วยผม 395 00:38:17,569 --> 00:38:19,488 ได้ยินไหม 396 00:38:21,657 --> 00:38:23,700 คิดดีๆ ก่อน - ขอบคุณ ขอบคุณมาก 397 00:38:23,700 --> 00:38:25,035 จะไปไหนกัน 398 00:38:25,619 --> 00:38:29,957 เขาไม่ได้ให้มิตรภาพมาฟรีๆ 399 00:38:35,921 --> 00:38:38,882 ผมข้ามหน้าข้ามตา ข้ามอํานาจปกครองของกาซิม แต่ผมไม่สน 400 00:38:39,466 --> 00:38:42,552 ผมแค่อยากให้พวกเขามีชีวิตต่อ จะได้ไม่ต้องมีอะไรติดใจตัวเอง 401 00:38:42,552 --> 00:38:45,138 ก่อนที่จะหนีอีกครั้ง และทิ้งพวกเขาไว้ข้างหลัง 402 00:38:49,601 --> 00:38:51,645 อย่าๆ ขอเลยๆ 403 00:38:51,645 --> 00:38:53,855 ขอเถอะ ที่จริงผมไม่ใช่คนที่คุณต้องขอบคุณ 404 00:38:54,731 --> 00:38:56,483 นั่นต่างหากสุภาพบุรุษที่คุณควรไปขอบคุณ 405 00:39:02,614 --> 00:39:03,907 คาดาร์ไบ! 406 00:39:04,700 --> 00:39:06,201 คาดาร์ไบ! 407 00:39:47,492 --> 00:39:49,328 ไปหาเขาทําไม ลิน 408 00:39:50,245 --> 00:39:52,831 ทําไม รู้ไหมว่าทําแบบนี้แปลว่าอะไร 409 00:39:55,125 --> 00:39:58,378 คนกําลังล้มตาย กาซิม ผมต้องด้นสด 410 00:39:59,546 --> 00:40:02,382 ไม่เอาน่ะ ขนาดคุณก็น่าจะยอมรับว่า นั่นเป็นจูกาดที่ดีเอาเรื่อง 411 00:40:10,182 --> 00:40:11,975 คุณได้ใจพวกเขาแล้ว 412 00:40:13,185 --> 00:40:14,394 เพราะลินแท้ๆ 413 00:40:16,396 --> 00:40:17,940 ใช่ เพราะลินแท้ๆ 414 00:40:33,622 --> 00:40:34,623 ลิน! 415 00:40:36,083 --> 00:40:37,501 คุณไม่ยอมฟังคําของผม 416 00:40:38,543 --> 00:40:41,546 ผมบอกแล้วไงว่า "อย่าไปยุ่งกับพวกนักเลง" 417 00:40:41,546 --> 00:40:42,756 แล้วคุณไม่ฟังผม 418 00:40:47,761 --> 00:40:49,554 ลิน! - อะไร มีอะไร 419 00:40:56,019 --> 00:40:59,481 ขอบคุณมาก ลินบาบา ขอบคุณมากที่ไม่ฟังกัน 420 00:41:04,444 --> 00:41:06,613 คุณเป็นเพื่อนที่ดีมาก ลินบาบา 421 00:41:07,948 --> 00:41:10,742 เพื่อนที่ดีและคนดี 422 00:41:13,453 --> 00:41:16,707 ขอโทษที่คิดว่าคุณจะทิ้งพวกเรา ผมน่าจะรู้ดีกว่านั้น 423 00:41:16,707 --> 00:41:18,792 ไปเถอะ ไปนอนพัก 424 00:41:19,960 --> 00:41:23,547 เดี๋ยวหัวค่ําจะปลุก เราจะได้ไปเอาพาสปอร์ต จากคุณดิดิเยร์ด้วยกัน โอเคนะ 425 00:41:25,465 --> 00:41:28,593 แค่นี้ก็รู้สึกเศร้าล่วงหน้า ไม่รู้ว่าจะต้องคิดถึงคุณแค่ไหน 426 00:41:30,137 --> 00:41:31,305 แต่มันถึงเวลาแล้วนะ 427 00:41:32,306 --> 00:41:33,307 คิดว่า 428 00:41:36,101 --> 00:41:38,979 นั่นคือสาเหตุที่คุณมอบของขวัญอําลาให้เรา 429 00:41:39,730 --> 00:41:42,691 ก่อนที่คนไม่ดีจะหาตัวคุณเจอ 430 00:41:59,416 --> 00:42:00,417 ไปเลย! 431 00:42:48,882 --> 00:42:52,511 แล้วกาลีรามก็หยิบท่อนไม้ติดไฟ พุ่งเข้าใส่คุณบัคจัน 432 00:42:56,098 --> 00:42:57,849 บัคจันเตะเข้าให้ 433 00:42:58,475 --> 00:43:00,769 ท่อนไม้กระเด็นไป! 434 00:43:01,979 --> 00:43:05,899 กาลีรามคว้าตัวปุญลวะ อุ้มโยนใส่คุณบัคจัน... 435 00:43:07,109 --> 00:43:08,568 กระโดดออกจากหน้าต่าง... 436 00:43:13,532 --> 00:43:15,200 รีบวิ่งไปคว้าเชือกที่ห้อยจากรอก 437 00:43:17,244 --> 00:43:21,999 แต่ดูสิ คุณบัคจันก็ตามเขาไปติดๆ! 438 00:43:22,916 --> 00:43:25,168 เขาใช้กระบวนท่าคาราเต้ ใส่ลิ่วล้อของกาลีราม... 439 00:43:29,840 --> 00:43:32,759 แล้วโผขึ้นไปในอากาศ 440 00:43:32,759 --> 00:43:35,220 แล้วคว้าปลายเชือกรอกได้พอดี! 441 00:43:37,222 --> 00:43:41,018 กาลีรามพยายามกระทืบมือเขา... 442 00:43:43,812 --> 00:43:47,858 แต่คุณบัคจันก็ไม่ยอมปล่อย ไม่เลย 443 00:43:47,858 --> 00:43:49,067 นี่ นายบัคจัน 444 00:43:49,067 --> 00:43:53,155 คิดว่าลูกฉันจะเห็นที่ออกท่าออกทาง ทะลุผนังบ้านได้รึ 445 00:43:54,448 --> 00:43:57,868 เข้ามาในบ้าน แล้วเล่นให้เขาดูดีๆ มาสิ 446 00:44:09,755 --> 00:44:13,008 ยืนเก้ๆ กังๆ อะไร ขวางทางลมหมด 447 00:44:13,592 --> 00:44:14,593 เข้ามาเลย 448 00:45:02,808 --> 00:45:04,768 (สร้างจากนวนิยาย Shantaram โดย เกรกอรี เดวิด โรเบิร์ตส์) 449 00:46:24,806 --> 00:46:26,808 คําบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์