1
00:00:27,620 --> 00:00:29,721
แม้ว่าทุกประเทศทั่วโลก

2
00:00:29,721 --> 00:00:30,921
ต่างพากันถก ถึงข้อเท็จจริงเรื่องนี้

3
00:00:31,021 --> 00:00:32,421
แต่คนฝรั่งเศสอย่างเรารู้ดี

4
00:00:32,521 --> 00:00:34,821
อาหารที่ดีที่สุดในโลก
ปรุงขึ้นในฝรั่งเศส

5
00:00:34,921 --> 00:00:36,921
อาหารที่ดีที่สุดในฝรั่งเศส
ปรุงขึ้นในปารีส

6
00:00:37,121 --> 00:00:41,522
และอาหารที่ดีที่สุดในปารัส บ้างก็ว่า
ปรุงขึ้นโดยเชฟ ออกุส กุสโต

7
00:00:41,722 --> 00:00:44,022
ร้านอาหารของกุสโต
เป็นร้านที่ขึ้นชื่อที่สุดในปารีส

8
00:00:44,122 --> 00:00:45,822
ต้องจองโต๊ะก่อนล่วงหน้าถึง 5 เดือน

9
00:00:45,922 --> 00:00:48,622
และการได้ขึ้นไปเป็น
อันดับหนึ่งของร้านอาหารฝรั่งเศสชั้นเลิศ

10
00:00:48,722 --> 00:00:51,023
ทำให้คู่แข่งพากันอิจฉา

11
00:00:51,123 --> 00:00:54,423
เขาเป็นเชฟอายุน้อยที่สุด
ที่ได้รับเรตติ้งถึงห้าดาว

12
00:00:54,623 --> 00:00:56,723
ตำราของเชฟกุสโต
"ไม่ว่าใครก็ทำอาหารได้!"

13
00:00:56,823 --> 00:00:58,923
ไต่ขึ้นสู่อันดับหนังสือที่ขายดีที่สุด

14
00:00:59,023 --> 00:01:01,324
แต่ใช่ว่าทุกคนจะปลื้มในความสำเร็จของมัน

15
00:01:01,424 --> 00:01:04,324
หนังสือชื่อน่าขัน "ไม่ว่าใครก็ทำอาหารได้!"

16
00:01:04,424 --> 00:01:08,124
และที่น่าขันกว่าก็คือ
กุสโตดูเหมือนจะเชื่ออย่างนั้นจริงๆ

17
00:01:08,324 --> 00:01:10,725
แต่ผม กลับเห็นว่า
การทำอาหารเป็นเรื่องจริงจัง

18
00:01:10,925 --> 00:01:14,625
และ...ไม่...ผมไม่คิดว่าทุกคนทำอาหารได้

19
00:01:52,929 --> 00:01:54,929
นี่ คือ...ผมครับ

20
00:01:55,329 --> 00:01:58,729
เห็นกันชัดๆเลยนะครับ
ว่าผมต้องทบทวนการใช้ชีวิตใหม่ซะหน่อย

21
00:01:58,829 --> 00:02:00,429
ปัญหาของผมน่ะเหรอ?

22
00:02:00,529 --> 00:02:02,430
ข้อแรกเลย ผมเป็นหนู

23
00:02:04,530 --> 00:02:07,030
ซึ่งก็...แปลว่าชีวิตผมลำบาก

24
00:02:08,230 --> 00:02:12,631
และข้อสอง ประสาทการรับรส และกลิ่นของผม
มันพัฒนาเกินตัว

25
00:02:14,031 --> 00:02:18,431
มีแป้ง ไข่ น้ำตาล ถั่วอบวานิลลา

26
00:02:18,531 --> 00:02:20,631
โอ้ว มีมะนาวนิดหน่อยด้วยหนิ

27
00:02:20,731 --> 00:02:24,432
โห ได้กลิ่นหมดเลยเหรอ
แกมีพรสวรรค์

28
00:02:24,532 --> 00:02:27,932
นี่ก็คือ เอมิล พี่ชายผมเอง
เขาประเภททึ่งอะไรง่าย

29
00:02:28,032 --> 00:02:31,632
เหรอ แกได้กลิ่นส่วนผสมอาหาร?
แล้วไงล่ะ?

30
00:02:31,832 --> 00:02:34,733
นี่คือพ่อผมครับ
พ่อไม่เคยทึ่งอะไรกับใครเลย

31
00:02:35,233 --> 00:02:38,133
หนำซ้ำยังเป็น
หัวหน้าชนเผ่าหนูของเรา

32
00:02:38,333 --> 00:02:41,633
แล้วประสาทสัมผัสดี
มันผิดตรงไหนน่ะเหรอครับ

33
00:02:41,733 --> 00:02:45,934
- โว้ว โว้ว โว้ว อย่ากินนะพ่อ!
- เฮ้ย มันอะไรกันล่ะเนี่ย?

34
00:02:46,534 --> 00:02:49,934
ปรากฎว่ากลิ่นนั่น มันคือ
ยาเบื่อหนู

35
00:02:50,034 --> 00:02:53,435
พ่อเลยฉุกคิดว่า
ความสามารถของผมมันไม่เสียเปล่า

36
00:02:53,535 --> 00:02:55,935
ผมรู้สึกดี
กับพรสวรรค์ของตัวเอง

37
00:02:56,035 --> 00:02:58,435
กระทั่งพ่อ...มอบหมายหน้าที่ให้ผม

38
00:02:58,935 --> 00:03:00,235
กินได้

39
00:03:00,535 --> 00:03:01,535
กินได้

40
00:03:01,635 --> 00:03:03,036
ใช่ครับ ตรวจสอบยาเบื่อ

41
00:03:03,136 --> 00:03:04,236
กินไปโลด

42
00:03:04,436 --> 00:03:05,836
กินไปโลด

43
00:03:06,336 --> 00:03:08,036
สคบ. มาเอง

44
00:03:09,036 --> 00:03:13,337
ก็แปลว่ากินได้นั่นแหละ
แบบว่าความสะอาดเนี่ยถึงขั้นที่...

45
00:03:13,537 --> 00:03:15,237
เออ ชั่งมันเหอะ ไปเลย

46
00:03:15,937 --> 00:03:17,837
มันทำให้พ่อผมภูมิใจมาก

47
00:03:17,937 --> 00:03:22,537
ภูมิใจไหมล่ะเรมี่ ในหน้าที่อันสูงส่งของแก

48
00:03:22,737 --> 00:03:25,238
สูงส่งเหรอ เราเป็นหัวขโมยนะพ่อ

49
00:03:25,338 --> 00:03:28,938
และสิ่งที่เราขโมยน่ะ พูดจริงๆ 
แล้วมันขยะทั้งนั้น

50
00:03:29,038 --> 00:03:31,038
ไม่ใช่ขโมย ถ้าไม่มีใครอยากได้มัน

51
00:03:31,138 --> 00:03:33,639
ถ้าไม่มีใครอยากได้มัน แล้วเราต้องขโมยทำไม

52
00:03:34,839 --> 00:03:36,739
ตกลง เรามีมุมมองต่างกัน

53
00:03:37,839 --> 00:03:39,339
ชัดแจ๋วเลยเรื่องนั้น

54
00:03:39,439 --> 00:03:43,339
ถ้าสิ่งที่เรากินคือตัวเรา 
ผมต้องการกินแต่สิ่งดีๆ

55
00:03:43,540 --> 00:03:45,040
แต่สำหรับพ่อ...

56
00:03:45,140 --> 00:03:46,240
อาหารคือเชื้อเพลิง

57
00:03:46,340 --> 00:03:49,940
ถ้าเลือกมากก็อดตาย

58
00:03:50,040 --> 00:03:51,640
หุบปากแล้วกินขยะซะ

59
00:03:51,740 --> 00:03:53,240
ฟังนะ ถ้าเราจะเป็นขโมยกับละก็

60
00:03:53,340 --> 00:03:55,241
ทำไมไม่ขโมยของดีๆ ในครัวล่ะ

61
00:03:55,341 --> 00:03:56,941
อาหารทุกอย่างในนั้นไม่เป็นพิษ

62
00:03:57,041 --> 00:03:59,541
อย่างแรกเลย เราไม่ใช่หัวขโมย

63
00:03:59,741 --> 00:04:02,541
อย่างที่สอง อยู่ห่างๆ ครัวและมนุษย์เข้าไว้

64
00:04:02,641 --> 00:04:03,842
มันอันตราย

65
00:04:03,942 --> 00:04:05,742
ผมรู้ ผมควรเกลียดมนุษย์

66
00:04:05,842 --> 00:04:07,842
แต่มีบางอย่างเกี่ยวกับพวกเขา

67
00:04:07,942 --> 00:04:12,342
พวกเขาไม่เพียงมีชีวิตอยู่เท่านั้น 
พวกเขาค้นพบ และสร้าง

68
00:04:12,642 --> 00:04:14,843
ผมหมายถึง แค่เรื่องอาหารซิ

69
00:04:14,943 --> 00:04:16,443
จะให้อธิบายยังไงดีล่ะ

70
00:04:16,543 --> 00:04:20,543
อาหารอร่อยๆ เหมือนเพลงที่ลิ้มรสได้ 
และสีที่ดมกลิ่นได้

71
00:04:20,643 --> 00:04:23,043
มีความดีเยี่ยมอยู่รอบๆ ตัวเรา

72
00:04:23,143 --> 00:04:26,744
แค่ควรรู้และหยุดลิ้มรสมัน

73
00:04:30,644 --> 00:04:32,844
กูสโตพูดถูก

74
00:04:33,144 --> 00:04:35,645
หือ เย้

75
00:04:36,045 --> 00:04:37,645
โห เหลือเชื่อ

76
00:04:38,345 --> 00:04:41,545
ทุกรสมีเอกลักษณ์ เป็นของตัวเอง

77
00:04:45,646 --> 00:04:48,846
แต่เมื่อนำมารวมกัน

78
00:04:48,946 --> 00:04:51,646
จะได้รสใหม่ทันที

79
00:04:57,347 --> 00:04:59,847
ตอนนี้ผมมีชีวิตลับ

80
00:05:07,748 --> 00:05:10,348
มีอีเมิลรู้คนเดียวเท่านั้น

81
00:05:10,648 --> 00:05:12,848
เฮ้ อีเมิลๆ

82
00:05:13,148 --> 00:05:15,148
ผมเจอเห็ด

83
00:05:15,249 --> 00:05:18,549
พี่ซ่อนอาหารเก่ง ช่วยหาที่ซ่อนให้หน่อยซิ

84
00:05:19,049 --> 00:05:22,149
พี่ไม่เข้าใจผม แต่ผมเป็นตัวของตัวเองได้กับเขา

85
00:05:22,249 --> 00:05:23,949
ทำไมแกต้องเดินยังงั้น

86
00:05:24,049 --> 00:05:27,050
ไม่อยากล้างอุ้งมือบ่อยๆ น่ะซิ

87
00:05:27,150 --> 00:05:29,150
เคยคิดมั่งไหมว่าเราใช้อุ้งมือที่เดิน

88
00:05:29,250 --> 00:05:30,450
หยิบอาหารกินด้วย

89
00:05:30,550 --> 00:05:32,650
เคยคิดมั่งไหมว่า เอาอะไรใส่เข้าไปในปากมั่ง

90
00:05:32,750 --> 00:05:33,850
ตลอดเวลาเลยแหละ

91
00:05:33,950 --> 00:05:36,451
ผมไม่อยากกินอาหารที่สกปรก

92
00:05:36,651 --> 00:05:37,751
งั้นก็เชิญตามสบาย

93
00:05:37,851 --> 00:05:40,451
แต่ถ้าพ่อเห็นแกเดินแบบนั้น ต้องไม่พอใจแน่ๆ

94
00:05:41,651 --> 00:05:43,551
นั่นอะไร

95
00:05:43,851 --> 00:05:44,851
อ่า โอ..

96
00:05:46,252 --> 00:05:47,952
เนยแข็งเหรอ

97
00:05:48,452 --> 00:05:52,852
ไม่ใช่เนยแข็งธรรมดานะ 
ทอมเม เดอ ไชฟ เดอ เพย์เลยละ

98
00:05:53,052 --> 00:05:55,552
กินกับเห็ดของผม ต้องอร่อยเหาะเลยแน่

99
00:05:55,652 --> 00:05:56,553
และ...

100
00:05:58,853 --> 00:06:02,053
โรสเมรี่

101
00:06:02,153 --> 00:06:05,753
เติมหญ้าหวานอีกสัก 2-3 หยด

102
00:06:06,254 --> 00:06:09,254
โยนรวมกันเข้า แล้วฉันจะ... แบบว่า...

103
00:06:09,354 --> 00:06:13,754
นี่มันของดี เอาไปผสมกับขยะไม่ได้นะ

104
00:06:13,854 --> 00:06:15,554
แต่ถึงเวลากลับเข้ารังแล้วนะ

105
00:06:15,654 --> 00:06:17,155
ก่อนพระอาทิตย์ตกดิน ไม่งั้นพ่อ...

106
00:06:17,255 --> 00:06:18,355
อีเมิล

107
00:06:18,455 --> 00:06:20,355
มีบางอย่างที่เราควรลองทำนะ

108
00:06:20,455 --> 00:06:21,955
เราต้องเอาสองอย่างนี่ผสมเป็นอาหาร

109
00:06:22,055 --> 00:06:26,455
แต่ปัญหาอยู่ที่เราจะทำยังไง

110
00:06:27,756 --> 00:06:28,756
ใช่

111
00:06:29,456 --> 00:06:31,656
ข้อสำคัญคือ ต้องหมุนมันไปเรื่อยๆ

112
00:06:31,756 --> 00:06:35,156
ให้ได้กลิ่นควัน ให้รอบ

113
00:06:36,456 --> 00:06:38,657
พายุเข้ามาใกล้มากแล้วนะ

114
00:06:38,957 --> 00:06:43,657
เฮ้ เรมี แกคิดว่าเราควร...

115
00:06:55,458 --> 00:06:56,958
ลองชิมนี่สิ

116
00:06:57,058 --> 00:07:01,359
รสมันเหลวๆ ไหม้ๆ

117
00:07:01,459 --> 00:07:04,359
ไม่ใช่กลิ่นควัน มันแบบ... มันแบบ

118
00:07:05,559 --> 00:07:09,460
รสมันแบบ "เปรี้ยง หงิก" ว่าไหม

119
00:07:09,560 --> 00:07:12,760
-แกเรียกว่ารสอะไรนะ
-สายฟ้าแลบ

120
00:07:13,060 --> 00:07:17,460
ใช่ สายฟ้าแลบ ต้องทำอีก

121
00:07:17,661 --> 00:07:20,261
โอเค พอพายุมาอีก เราขึ้นไปบนหลังคา

122
00:07:20,361 --> 00:07:23,861
ผมรู้ว่าต้องใส่อะไรอีก 
เซฟฟรอน ใส่เซฟฟรอนอีกนิด

123
00:07:23,961 --> 00:07:26,461
เซฟฟรอน ทำไมฉันถึงรู้สึกว่า

124
00:07:26,561 --> 00:07:28,462
-มันอยู่ในครัว
-อยู่ในครัว

125
00:07:35,462 --> 00:07:37,562
เซฟฟรอน ไม่ดีหรอก

126
00:07:37,662 --> 00:07:39,163
เซฟฟรอน

127
00:07:39,263 --> 00:07:43,063
ไม่ค่อยดีนา เดี๋ยวยัยนั่นตื่น

128
00:07:43,163 --> 00:07:44,663
ผมมานี่ ไม่รู้กี่ร้อยครั้งแล้ว

129
00:07:44,763 --> 00:07:47,863
เปิดช่องทำอาหาร แล้วหลับเป็นตายเลย

130
00:07:48,063 --> 00:07:49,964
แกมาที่นี่เป็นร้อยๆ ครั้งแล้วเหรอะ

131
00:07:50,164 --> 00:07:53,664
พูดจริงๆ นะ เซฟฟรอน จะทำให้มันอร่อยขึ้น 
กูสโตว่ายังงั้น

132
00:07:53,964 --> 00:07:55,764
โอเค กูสโตคือใคร

133
00:07:55,864 --> 00:07:59,065
เป็นเชฟยอดเยี่ยม ที่เขียนหนังสือเล่มนี้

134
00:07:59,165 --> 00:08:02,065
เดี๋ยวก่อน แกอ่านหนังสือเป็นด้วยเหรอะ

135
00:08:02,165 --> 00:08:06,965
-ไม่ถึงกับเป็นหนอนหนังสือหรอก
-ตายละ พ่อรู้หรือเปล่า

136
00:08:07,065 --> 00:08:11,666
เรื่องที่พ่อไม่รู้น่ะ 
พี่เอามาเขียนเป็นหนังสือ ได้หลายสิบเล่ม

137
00:08:11,766 --> 00:08:15,866
แต่มนุษย์เขียน ผมถึงได้อ่าน 
และนี่คือความลับของเรา

138
00:08:16,066 --> 00:08:17,466
ข้าไม่ชอบความลับ

139
00:08:17,566 --> 00:08:21,367
เรื่องอ่านหนังสือ ทำกับข้าว และดูทีวี

140
00:08:21,567 --> 00:08:23,767
ขณะเราอ่าน และทำกับข้าว

141
00:08:23,967 --> 00:08:26,967
มันเหมือนแก่ชวนฉันทำผิด แล้วฉันก็ทำตาม

142
00:08:27,167 --> 00:08:28,567
ทำไมฉันถึงทำตามแกหา

143
00:08:33,168 --> 00:08:35,268
เด็กพวกนั้นทำไมยังไม่มากันอีกนะ

144
00:08:36,368 --> 00:08:39,369
อ้า ไอคิล่าเซฟฟรอน ของอิตาเลี่ยนด้วยเหรอะ

145
00:08:39,569 --> 00:08:43,169
กูสโตบอกว่าเจ๋งมาก 
ดีที่ยัยแก่นี่ ชอบทำกับข้าว...

146
00:08:43,269 --> 00:08:45,969
ไม่ต้องไปสน เรื่องความลึกลับ 
นี่มันเกี่ยวกับ การทำกับข้าวของคุณ

147
00:08:46,069 --> 00:08:48,569
เฮ้ นั่นกูสโต อีมิล

148
00:08:48,669 --> 00:08:49,069
จะทำกับข้าวให้อร่อย ต้องใจกล้า

149
00:08:49,069 --> 00:08:51,170
คนใจเซาะทำกับข้าวอร่อยๆ ไม่ได้หรอก

150
00:08:51,270 --> 00:08:53,870
ต้องสร้างสรรค์และใจกล้า

151
00:08:54,070 --> 00:08:56,070
คุณต้องลองทำบางอย่าง ที่อาจทำแล้วออกมากินไม่ได้

152
00:08:56,170 --> 00:08:58,270
และคุณต้องไม่ให้ใคร มาบั่นทอนความมั่นใจ

153
00:08:58,370 --> 00:09:00,471
เพียงเพราะ ถิ่นกำเนิดของคุณ

154
00:09:00,671 --> 00:09:02,871
หัวใจของคุณเท่านั้น ที่หยุดความก้าวหน้าของคุณได้

155
00:09:02,971 --> 00:09:09,972
ที่ผมพูดว่าใครๆ ก็ทำอาหารได้นั้น เป็นความจริง
แต่คนที่ใจกล้าเท่านั้น ที่เก่งได้

156
00:09:10,672 --> 00:09:12,072
นักกลอนแท้ๆ เลย

157
00:09:12,172 --> 00:09:14,172
แต่ไม่ยั่งยืน

158
00:09:14,572 --> 00:09:17,472
เมื่อกูสโต สูญเสียดาวไปหนึ่งดวง

159
00:09:17,572 --> 00:09:22,173
หลังจากบทวิจารณ์ อย่างเจ็บแสบจาก แอนทง อีโก่

160
00:09:22,773 --> 00:09:24,873
เป็นการโจมตีอย่างเจ็บปวดที่สุด สำหรับกูสโต

161
00:09:24,973 --> 00:09:28,073
ต่อจากนั้นไม่นาน เขาก็เสียใจตาย

162
00:09:28,173 --> 00:09:32,274
ตามประเพณี หมายถึงต้องเสียดาวอีกหนึ่งดวง

163
00:09:32,474 --> 00:09:34,874
กูสโตตายแล้วเหรอ

164
00:09:35,874 --> 00:09:36,874
โอ้

165
00:09:38,674 --> 00:09:40,575
โอ้ๆๆ

166
00:09:46,375 --> 00:09:47,775
โอ้

167
00:09:49,075 --> 00:09:50,275
วิ่งเร็ว

168
00:09:52,876 --> 00:09:54,976
อย่าวิ่งไปทางนั้น เดี๋ยวยัยนี่ตามเราไปถึงรัง

169
00:10:13,878 --> 00:10:16,678
-เรมี ช่วยหน่อย
-อีมิล แกว่งดวงไฟมาทางนี้

170
00:10:16,678 --> 00:10:16,978
-เรมี ช่วยหน่อยเร็วๆ
-อีมิล แกว่งดวงไฟ

171
00:10:19,178 --> 00:10:20,678
จะพยายามจับพี่ไว้

172
00:10:24,079 --> 00:10:25,979
อีมิล แกว่งมาทางนี้

173
00:10:59,682 --> 00:11:03,083
พวกเราหนีไปที่เรือ เร็วๆ เข้า

174
00:11:07,183 --> 00:11:09,083
-ขอทางหน่อย
-หนังสือ

175
00:11:09,083 --> 00:11:09,683
-ขอทางหน่อย
-ต้องเอาหนังสือก่อน

176
00:11:10,983 --> 00:11:13,184
ขอทางหน่อยๆๆ

177
00:11:28,585 --> 00:11:31,685
ไปๆๆๆ เร็วๆๆๆ

178
00:11:32,586 --> 00:11:35,486
ทอดสะพาน เร็วๆ เข้า

179
00:11:36,186 --> 00:11:37,586
เฮ้ จอห์นนี่เร็วๆ หน่อย

180
00:11:37,786 --> 00:11:39,286
ด้นออกไป เร็วๆ เข้า

181
00:11:40,386 --> 00:11:41,486
จับไว้

182
00:11:45,287 --> 00:11:48,187
-เอาลูกไป
-ส่งอุ้งมือมาเร็วๆ

183
00:11:49,187 --> 00:11:50,787
เดี๋ยว คอยด้วย

184
00:11:55,688 --> 00:11:57,888
ทุกคนอยู่พร้อมกันหรือเปล่า

185
00:11:57,988 --> 00:12:00,488
-เดี๋ยวก่อน เรมีอยู่ไหน

186
00:12:01,088 --> 00:12:02,388
ผมกำลังมาครับ

187
00:12:03,289 --> 00:12:06,289
คอยเดี๋ยวลูก 
โยนอะไรมาให้ผมเกาะหน่อยซิ

188
00:12:06,489 --> 00:12:08,489
เร็วๆ เข้าลูก จ้ำเข้า

189
00:12:08,589 --> 00:12:10,489
เร็วๆ เข้า อื้มมาเร็วๆ

190
00:12:11,389 --> 00:12:12,689
ทำได้น่า

191
00:12:16,890 --> 00:12:18,290
-เรมี
-พ่อ

192
00:12:18,490 --> 00:12:21,190
เร็วๆ เข้าลูก แกต้องทำได้

193
00:12:27,191 --> 00:12:29,091
เดี๋ยวก่อนพวกเรา หยุดก่อน

194
00:12:29,191 --> 00:12:31,291
เรมี จ้ำเร็วๆ เข้า

195
00:12:31,391 --> 00:12:35,092
คอยผมด้วย

196
00:12:37,692 --> 00:12:38,892
พ่อ

197
00:12:42,092 --> 00:12:42,992
พ่อฮะ

198
00:12:53,893 --> 00:12:55,394
จะไปทางไหนดี

199
00:13:45,899 --> 00:13:47,299
ฉันคอย

200
00:13:49,799 --> 00:13:51,199
ฟังเสียง

201
00:13:53,599 --> 00:13:55,099
เสียง

202
00:13:57,400 --> 00:13:58,900
สัญญาณ

203
00:14:01,300 --> 00:14:02,800
บางอย่าง

204
00:14:21,602 --> 00:14:25,402
เรมี่ ถ้าเธอหิวล่ะก็ 
ลองไปหาอะไรดู ข้างบนนี่สิ

205
00:14:27,703 --> 00:14:29,703
เธอจะมัวรอ และเศร้าซึมอยู่อย่างนี้ทำไมล่ะ

206
00:14:30,203 --> 00:14:34,403
ฉันพึ่งจะเสียครอบครัว และเพื่อนของฉัน

207
00:14:35,603 --> 00:14:37,104
อาจจะ ตลอดไป

208
00:14:37,504 --> 00:14:40,204
- เธอรู้ได้ยังไง
- เออ..ฉันเพียง...

209
00:14:40,904 --> 00:14:44,604
คุณเป็นภาพที่ผมคิดเอง 
ทำไมผมต้องคุยกับคุณด้วยล่ะ?

210
00:14:44,804 --> 00:14:49,505
ก็เธอเพิ่งจะพลัดพราก จากครอบครัว
จากเพื่อนฝูง ตอนนี้เธอตัวคนเดียวนะ

211
00:14:49,605 --> 00:14:51,805
ใช่ แต่..เออ คุณตายไปแล้วนี่

212
00:14:51,905 --> 00:14:55,305
อืม ก็ใช่ แต่จิตอธิษฐาน ย่อมมีพลังกว่า

213
00:14:55,405 --> 00:14:57,106
ถ้าเธอมัวแต่ หมกมุ่นอยู่กับอดีต

214
00:14:57,206 --> 00:14:59,606
เธอก็จะไม่มีวัน มองเห็นอนาคต

215
00:14:59,706 --> 00:15:01,906
เอาล่ะ งั้นก็ ลองขึ้นไปดูข้างบนซะ

216
00:15:32,309 --> 00:15:33,609
โอ้!

217
00:15:39,010 --> 00:15:40,210
หรูหราจัง

218
00:15:41,610 --> 00:15:42,710
เธอทำอะไรหนะ

219
00:15:43,910 --> 00:15:45,010
ฉันหิว

220
00:15:45,210 --> 00:15:46,610
ฉันไม่รู้ว่าฉันอยู่ที่ไหน

221
00:15:46,710 --> 00:15:48,411
และก็ไม่รู้ว่า จะได้พบอาหารอีกเมื่อไหร่

222
00:15:48,511 --> 00:15:52,111
เรมี่ เธอมีค่ากว่านั้น เธอเป็นพ่อครัวนะ

223
00:15:52,311 --> 00:15:57,211
พ่อครัวเป็นผู้สร้างสรรค์ ขโมยเป็นพวกช่วงชิง
เธอไม่ใช่ขโมยนะ

224
00:15:57,912 --> 00:15:59,612
แต่ฉันหิว

225
00:16:01,312 --> 00:16:02,912
อาหารจะมา เรมี่

226
00:16:03,012 --> 00:16:07,612
อาหารจะมาแก่คนที่รักการทำอาหาร

227
00:16:19,714 --> 00:16:22,014
- คิดว่าฉันทำเล่นๆใช่มั๊ย?
- เธอไม่กล้าหรอกน่า

228
00:17:09,419 --> 00:17:10,519
ฝรั่งเศสหรอ

229
00:17:11,119 --> 00:17:14,619
ตลอดเวลา ฉันอยู่ในปารีสหรอเนี่ย

230
00:17:16,819 --> 00:17:17,919
วิเศษ

231
00:17:20,720 --> 00:17:22,420
มันสวยจิงๆ

232
00:17:23,620 --> 00:17:26,220
มันสวยที่สุด

233
00:17:26,520 --> 00:17:29,120
กุสโต ภัตาคารของคุณนี่

234
00:17:29,220 --> 00:17:31,621
คุณพาฉันมาที่ภัตาคารของคุณหรอ

235
00:17:32,721 --> 00:17:37,921
ดูเหมือนว่าฉันจะมีร้านนะ ใช่
นั่นไงล่ะ ฉันพาเธอมาร้านฉัน

236
00:17:38,021 --> 00:17:39,421
ต้องชมหน่อยแล้ว

237
00:17:40,022 --> 00:17:41,622
อาหารโต๊ะเจ็ดพร้อมแล้ว

238
00:17:41,722 --> 00:17:43,422
-ขอปลานึ่งอีกที่
-ได้เลย

239
00:17:43,522 --> 00:17:45,222
ขอชามซุปเพิ่มหน่อย

240
00:17:45,322 --> 00:17:47,922
ขอซี่โครงแกะอีก 2 เอาต้นหอมเพิ่มด้วย

241
00:17:48,122 --> 00:17:51,323
ขอแซลมอนสอง สลัดคอมโพเซ่สาม ฟิลเล่ต์สาม

242
00:17:51,423 --> 00:17:53,323
สลัดคอมโพเซ่สามที่ ทำอยู่

243
00:17:53,423 --> 00:17:55,123
แซลมอนเกรียมๆสองที่

244
00:17:55,223 --> 00:17:57,623
ฟิลเล่ต์สามที่ ทำอยู่ ขอจานด้วย

245
00:17:57,923 --> 00:18:00,524
-ส่งโต๊ะ 7
-สลัดคอมโพเซ่ 3 ที่ได้แล้ว

246
00:18:00,624 --> 00:18:02,524
อย่ามาป่วนฐานของฉัน

247
00:18:02,824 --> 00:18:03,924
ประตูเปิดอยู่ ก้มต่ำด้วย

248
00:18:04,024 --> 00:18:06,924
ฉันจะโดนฝังอยู่แล้ว

249
00:18:07,124 --> 00:18:09,824
สวัสดีเชฟสกินเนอร์ คืนนี้เป็นยังไงบ้าง

250
00:18:09,924 --> 00:18:11,925
สวัสดีเชฟ สวัสดีเชฟสกินเนอร์

251
00:18:12,025 --> 00:18:14,525
- สวัสดีเชฟ
สั่งโดซ์ ฟิลเล่ต์เพิ่ม

252
00:18:14,625 --> 00:18:16,525
เฮ้ หัวหน้า ดูสิใครมา

253
00:18:16,625 --> 00:18:19,025
อัลเฟรโด้ ลิงกวินี่ ลูกชายของเรนาต้า

254
00:18:19,125 --> 00:18:20,726
- ไง
- โตเป็นหนุ่มแล้ว

255
00:18:20,826 --> 00:18:23,326
คุณจำเรนาต้า ได้รึเปล่า
ที่เคยเป็นกิ๊ก กับกุสโตว์น่ะ

256
00:18:24,726 --> 00:18:27,826
เปนยังไงบ้าง... 
ลิงกวีนี่

257
00:18:27,926 --> 00:18:32,127
ใช่ ลิงกวินี่ เธอมีน้ำใจแวะมาเยี่ยม...
แล้ว เอ่อ...

258
00:18:32,227 --> 00:18:34,027
- แม่ผมเหรอ?
- เรนาต้า

259
00:18:34,127 --> 00:18:37,027
- ใช่ เรนาต้า หล่อนเป็นยังไงบ้าง
- ก็ดีครับ

260
00:18:37,327 --> 00:18:40,728
เออ เธอก็ดี...ผมหมายถึง..

261
00:18:40,828 --> 00:18:42,028
เธอตายไปแล้ว

262
00:18:42,628 --> 00:18:43,828
โอ้ว

263
00:18:44,228 --> 00:18:45,328
ฉันเสียใจ

264
00:18:45,428 --> 00:18:49,028
ไม่เปนอะไรครับ แม่เชื่อในสวรรค์ 
และเธอได้ไปถึงแล้ว

265
00:18:49,228 --> 00:18:51,729
คุณก็รู้ เธอไปสบาย

266
00:19:00,529 --> 00:19:03,630
- อะไรเนี่ย?
- แม่ผมฝากไว้ให้คุณ

267
00:19:03,830 --> 00:19:07,230
แม่คิดว่ามันจะช่วยผมให้...

268
00:19:07,330 --> 00:19:09,730
คุณก็รู้...ได้ทำงานที่นี่

269
00:19:09,830 --> 00:19:12,431
แน่นอน กุสโตว์ต้องไม่ลังเลเลย

270
00:19:12,531 --> 00:19:13,631
ลูกชายของเรนาต้าเป็นอะไรที่...

271
00:19:13,731 --> 00:19:17,331
ใช่ เราจะเก็บเข้าแฟ้มไว้
และถ้ามีตำแหหน่งที่เหมาะสม...

272
00:19:17,431 --> 00:19:18,531
เราจ้างเค้าไปแล้ว

273
00:19:18,631 --> 00:19:22,332
อะไรนะ แกกล้าดียังไง 
ที่จ้างคนอื่น โดยที่ไม่...

274
00:19:22,432 --> 00:19:24,232
เราต้องการเด็กเก็บขยะ

275
00:19:24,932 --> 00:19:27,332
วิเศษ ขยะ ดี

276
00:19:27,532 --> 00:19:29,232
ฉันว่าตำแหน่งนี้ก็เหมาะดีแล้ว

277
00:19:32,533 --> 00:19:33,733
เออ...

278
00:19:39,033 --> 00:19:40,433
ฉันไม่อยากจะเชื่อ

279
00:19:40,633 --> 00:19:43,834
ผมได้เข้ามาดูห้องครัวร้านอาหารชั้นสูง

280
00:19:44,034 --> 00:19:47,134
นายได้อ่านหนังสือของฉันแล้ว 
มาดูกันว่า นายรู้มากแค่ไหน

281
00:19:47,334 --> 00:19:48,934
คนไหนคือเชฟ

282
00:19:49,034 --> 00:19:50,934
เอ่อ

283
00:19:51,334 --> 00:19:53,735
อ่า คนนั้น
ดีมาก

284
00:19:53,935 --> 00:19:55,435
ใครรองลงมา

285
00:19:55,535 --> 00:19:58,335
ผู้ช่วยเชฟ .คนนั้นไง

286
00:19:58,635 --> 00:20:02,536
ซูคือคนที่ทำหน้าที่รับผิดชอบ ตอนที่เชฟไม่อยู่

287
00:20:02,836 --> 00:20:06,236
ซอสซิเย่ร์ ทำเกี่ยวกับซอส สำคัญมาก

288
00:20:06,436 --> 00:20:10,536
เชฟ เดอ ปาร์ตีเดอมี เชฟ เดอ ปาร์ตี สำคัญทั้งคู่

289
00:20:10,636 --> 00:20:13,437
คอมมี คอมมี เปนพ่อครัว สำคัญมาก

290
00:20:13,637 --> 00:20:16,737
นายเปนหนูที่ฉลาดมาก แล นั่นคือใคร

291
00:20:17,437 --> 00:20:19,537
เอ่อ เขา ไม่สำคัญ

292
00:20:19,637 --> 00:20:21,737
ไม่ใช่ไม่สำคัญ เขาก็เป็นส่วนหนึ่งของ

293
00:20:21,837 --> 00:20:23,638
ไม่ไช่นะ เขาเป็นคนล้างจาน หรืออะไรสักอย่าง

294
00:20:23,738 --> 00:20:26,238
เขาล้างจาน เทขยะ 
เด็กเก็บขยะ เขาไม่ได้ปรุงอาหาร

295
00:20:26,338 --> 00:20:29,638
แต่เขาทำ
เอ่อ ม่ายยย

296
00:20:29,738 --> 00:20:31,938
นายรู้มากแค่ไหน กับสิ่งที่ฉันชอบพูด

297
00:20:32,038 --> 00:20:33,639
ทุกๆคนสามารถปรุงอาหาร

298
00:20:33,739 --> 00:20:37,739
ช่าย ทุกคนทำได้ แต่ไม่ได้หมายความว่า ทุกคนควรทำ

299
00:20:37,839 --> 00:20:41,339
ดี แต่นั่นก้อไม่ได้หยุดให้เขาทำ ดูซะสิ

300
00:20:42,139 --> 00:20:46,840
เขาทำอะไรหนะ ไม่นะ ไม่ ไม่ มันแย่ที่สุด

301
00:20:48,640 --> 00:20:52,240
เขากำลังทำลายซุปนะ และไม่มีไครเห็นด้วย

302
00:20:52,440 --> 00:20:54,341
ภัตตาคารของคุณนะ ทำอะไรสั กอย่างสิ

303
00:20:54,441 --> 00:20:57,641
ฉันจะทำอะไรได้หละ ฉันเปนแค่
ส่วนหนึ่งของ จินตนาการนายนะ

304
00:20:57,741 --> 00:20:58,941
แต่เขากำลังทำซุปให้เสียนะ  
เราต้องบอกใครสักคน ว่าเค้า..

305
00:20:58,941 --> 00:21:00,641
แต่เขากำลังทำซุปให้เสียนะ
เราต้องบอกใครสักคน ว่าเค้า...

306
00:21:08,042 --> 00:21:10,842
อาหารโต๊ะ 5 ได้แล้ว

307
00:21:18,243 --> 00:21:20,043
-มาข้างหลัง
-พร้อม

308
00:21:21,543 --> 00:21:22,843
อ่า

309
00:21:29,144 --> 00:21:31,144
ของร้อน เปิดเตาอบ

310
00:21:38,845 --> 00:21:40,145
อ่า

311
00:21:48,846 --> 00:21:50,446
มาข้างหลัง

312
00:22:06,448 --> 00:22:07,648
อู้!

313
00:22:11,048 --> 00:22:14,448
ได้เลยค่ะ เชฟ เนื้อฟิเลย์ 1 เนื้อแกะ 3 เป็ด 2

314
00:22:35,050 --> 00:22:37,651
เตรียมไฟลนซูเฟล่ให้โต๊ะ 6 ด้วย

315
00:22:37,851 --> 00:22:39,751
-ขอ 5 นาทีค่ะ เชฟ
-ให้ตายเถอะ

316
00:22:45,151 --> 00:22:47,552
คืนนี้ ผมขอเชิญชิมตับห่าน

317
00:22:47,652 --> 00:22:49,152
ปรุงอร่อยมาก

318
00:22:49,252 --> 00:22:50,452
-อุ๊บ
-อ่า

319
00:22:53,852 --> 00:22:54,752
เอ๋

320
00:23:08,554 --> 00:23:10,954
เตรียมออกไปเสิร์ฟโต๊ะ 7 เร็วเข้า ไปกันเลย

321
00:23:11,054 --> 00:23:12,154
ครับ เชฟ

322
00:23:53,858 --> 00:23:55,758
เรมี่ นายรออะไรอยู่

323
00:23:55,958 --> 00:23:57,759
นี่จะกลายเป็นนิสัยเลยหรือไง?

324
00:23:57,859 --> 00:24:00,459
นายรู้ว่าต้องแก้ยังไง นี่เป็นโอกาสแล้วนะ

325
00:24:55,364 --> 00:24:59,765
ซุป ซุปอยู่ไหน ถอยไปไกลๆ

326
00:25:00,365 --> 00:25:02,465
ถอยไป เดกเกบขยะ

327
00:25:03,265 --> 00:25:05,765
แกทำอาหารหรอ

328
00:25:05,965 --> 00:25:09,466
แกกล้าดียังไงมาทำอาหารไนครัวฉัน

329
00:25:09,566 --> 00:25:11,566
นายไปเอาปัญญามาจากไหน?

330
00:25:11,666 --> 00:25:15,366
ถึงกล้าแม้แต่จะลองทำอะไร ที่งี่เง่าแบบนี้

331
00:25:15,466 --> 00:25:17,466
ฉันน่าจะจับนายผ่าเป็นชิ้นๆซะเลย

332
00:25:17,566 --> 00:25:20,667
ฉันทำแน่ กฎหมายอยู่ข้างฉัน

333
00:25:21,767 --> 00:25:23,267
ลารูส เอาหมอนี่ไปผ่าซีก

334
00:25:23,367 --> 00:25:28,567
หลังจากจับเข้าเครื่องอัดเป็ด
แยกมันออกจากสมอง

335
00:25:28,668 --> 00:25:31,768
-แกงึมงำอะไร?
-ซุปนั่น

336
00:25:34,068 --> 00:25:35,368
ซุป?

337
00:25:36,068 --> 00:25:37,668
อย่าเสริฟซุปนั้น

338
00:25:37,968 --> 00:25:41,669
ม่ายยย

339
00:25:56,070 --> 00:25:57,170
บ๋อย

340
00:25:58,770 --> 00:26:01,071
ลิงกวินี่

341
00:26:01,271 --> 00:26:02,771
ชั้นไล่แกออก

342
00:26:02,971 --> 00:26:05,871
ไล่ออก ไล่ออก

343
00:26:05,971 --> 00:26:08,271
เธออยากพบเชฟ

344
00:26:08,371 --> 00:26:10,472
แต่ เขา..

345
00:26:25,873 --> 00:26:29,774
ลูกค้าพูดว่าอะไร 
เขาไม่ใช่ลูกค้า แต่เปนนักวิจารณ์

346
00:26:29,874 --> 00:26:31,974
- อีโก้เหรอ?
- โซลีน เลอแคลร์

347
00:26:32,074 --> 00:26:36,174
- เลอแคลร์เหรอ? หล่อนว่าไง?
- เธอบอกว่า ชอบซุปของเรา

348
00:26:36,374 --> 00:26:37,974
แป๊ปนะ 
หมายความว่ายังไง แป๊ป

349
00:26:38,074 --> 00:26:39,674
คุณเป็นสาเหตุให้ผมเจอเรื่องยุ่งๆแบนี้

350
00:26:39,774 --> 00:26:41,175
มีคนถามถึงซุปเธอแหนะ

351
00:26:51,276 --> 00:26:53,876
แกกำลังเล่นอะไรอยู่

352
00:26:56,276 --> 00:26:57,576
ผมยังโดนไล่ออกอยู่ป่าว

353
00:26:57,676 --> 00:26:59,776
คุณอย่าไล่เขาออกนะ
อะไรนะ

354
00:26:59,876 --> 00:27:03,177
เลอแคลร์ ชอบซุป 
หล่อนต้องการบอกให้คุณรู้เลยนะ

355
00:27:03,277 --> 00:27:04,577
ถ้าเธอเอาไปวิจารณ์อย่างนั้น

356
00:27:04,677 --> 00:27:06,677
แล้วมารู้มีหลังว่า คุณไล่คนครัวที่เป็นคนทำ...

357
00:27:06,777 --> 00:27:09,977
-มันเป็นเด็กเก็บขยะ
-ที่ทำอาหารที่เธอชอบ

358
00:27:10,077 --> 00:27:12,278
เราจะอ้างว่าเรา เป็นตัวแทนกุสโตว์ได้ยังไง

359
00:27:12,378 --> 00:27:14,578
ถ้าเราไม่ยึดถือความเชื่อของเขา

360
00:27:14,678 --> 00:27:17,578
ความเชื่ออะไรกัน มาดมัวแซลตาตู

361
00:27:17,678 --> 00:27:18,678
ใครๆก็สามารถทำอาหารได้

362
00:27:23,579 --> 00:27:29,279
บางทีฉันอาจเข้มงวด
กับเด็กเก็บขยะของเรามากไปหน่อย

363
00:27:29,679 --> 00:27:31,880
เขาเพิ่งเสี่ยงครั้งใหญ่

364
00:27:31,980 --> 00:27:36,380
และเราก็ควรให้รางวัล
เหมือนอย่างที่เชฟกุสโตว์จะให้

365
00:27:36,780 --> 00:27:39,780
ถ้าเขาอยากเสี่ยงเอง

366
00:27:39,780 --> 00:27:41,281
เราเป็นใครล่ะถึงจะปฏิเสธเค้าได้

367
00:27:42,481 --> 00:27:44,781
-นายจะหนีไม่ใช่เหรอ
-เออ ใช่

368
00:27:44,881 --> 00:27:48,981
ในเมื่อเธอแสดงความสนใจในอาชีพ
ทำอาหารของเขา

369
00:27:49,181 --> 00:27:50,481
งั้นเธอก็ต้องรับผิดชอบ

370
00:27:52,582 --> 00:27:54,082
มีใครอีกไหม?

371
00:27:56,082 --> 00:27:57,882
งั้นกลับไปทำงานได้แล้ว

372
00:27:58,582 --> 00:28:02,183
แกนี่ถ้าไม่โชคดีมากๆ ก็โชคร้ายมากๆ

373
00:28:02,383 --> 00:28:07,783
ไหนแกลองทำซุปอีกครั้งซิ
คราวนี้ฉันจะจับตาดูแก

374
00:28:07,983 --> 00:28:10,783
จับตาอย่างใกล้ชิดเลย

375
00:28:11,083 --> 00:28:15,484
พวกนั้นคิดว่านายเป็นพ่อครัวได้
แต่รู้ไหมว่าฉันคิดอะไร ลิงกวินี่

376
00:28:15,784 --> 00:28:19,084
ฉันคิดว่าแกน่ะขี้ขโมย พวกฉวยโอกาส...

377
00:28:20,384 --> 00:28:21,584
หนู!

378
00:28:24,085 --> 00:28:25,585
- หนู!
- จับมัน

379
00:28:25,785 --> 00:28:27,785
ลิงกวินี่ หาอะไรสักอย่างมาจับมันสิ

380
00:28:27,985 --> 00:28:29,485
มันกำลังจะหนีไปแล้ว
จับมัน จับมัน จับมัน

381
00:28:30,285 --> 00:28:32,085
- ผมควรทำยังไงกับมันต่อครับ
- ฆ่ามันซะ

382
00:28:32,186 --> 00:28:34,786
- ตอนนี้เลยเหรอ?
- ไม่ ไม่ใช่ในครัวสิ เธอจะบ้าเหรอ?

383
00:28:34,886 --> 00:28:36,486
เธอรู้หรือเปล่าว่าอะไรจะเกิดขึ้น

384
00:28:36,586 --> 00:28:38,986
ถ้ามีใครรู้ว่ามีหนูมาวิ่งเล่นในครัวของเรา?

385
00:28:39,086 --> 00:28:40,786
เขาจะสั่งปิดร้านเรา

386
00:28:40,886 --> 00:28:43,287
ชื่อเสียงของร้านเรา แขวนอยู่บนเส้นด้ายอยู่ด้วย

387
00:28:43,387 --> 00:28:47,487
เอามันออกไปจากที่นี่ ไปไกลๆเลย
ฆ่ามันซะ กำจัดทิ้ง ไปเลย

388
00:28:48,287 --> 00:28:49,787
โว้วว

389
00:28:53,388 --> 00:28:54,388
อุย

390
00:29:24,191 --> 00:29:27,991
อย่ามองฉันอย่างนั้นซิ
แกไม่ใช่คนเดียวที่ติดกับ

391
00:29:28,091 --> 00:29:30,191
พวกนั้นจะให้ฉันทำอาหารอีก!

392
00:29:30,491 --> 00:29:33,191
ฉันก็ไม่ได้ทะเยอทะยาน ไม่ได้อยากทำอาหาร

393
00:29:33,392 --> 00:29:35,492
ฉันแค่ไม่อยากมีเรื่อง

394
00:29:35,592 --> 00:29:38,592
แกเป็นคนที่ประโคมใส่พวกเครื่องเทศ

395
00:29:38,692 --> 00:29:43,593
แกโยนอะไรลงไปบ้าง? ออเรกาโนเหรอ?
ไม่ใช่เหรอ? โรสแมรี่เหรอ?

396
00:29:43,893 --> 00:29:46,393
มันเป็นเครื่องเทศใช่ไหม โรสแมรี่เนี่ย?

397
00:29:46,893 --> 00:29:49,393
นายไม่ได้โยนโรสแมรี่ลงไปเหรอ?

398
00:29:49,693 --> 00:29:53,794
งั้นไอ้ที่กลับไปกลับมา และโยนน่ะมัน...

399
00:29:57,794 --> 00:30:01,194
ฉันต้องการงานนี้ ฉันตกงานมาหลายหนแล้ว

400
00:30:01,594 --> 00:30:05,695
ฉันทำอาหารไม่เป็น
และตอนนี้ก็ดันมาพูดกับหนู เหมือนว่าแก...

401
00:30:06,895 --> 00:30:08,195
แกผงกหัวเหรอ?

402
00:30:08,295 --> 00:30:10,395
แกผงกหัวมาตลอดลอดเลยเหรอเนี่ย?

403
00:30:11,895 --> 00:30:13,595
นายเข้าใจที่ฉันพูดเหรอ?

404
00:30:14,196 --> 00:30:15,796
งั้นฉันก็ไม่ได้บ้า!

405
00:30:16,996 --> 00:30:19,096
เดี๋ยวก่อน เดี๋ยวก่อน

406
00:30:20,196 --> 00:30:22,896
ฉันทำอาหารไม่เป็น ใช่ไหม?

407
00:30:24,897 --> 00:30:26,597
แต่แก...

408
00:30:27,297 --> 00:30:30,097
ทำเป็น ใช่ไหม?

409
00:30:31,297 --> 00:30:33,797
นี่ ไม่ต้องถ่อมตัวหรอก แกก็แค่หนู ขอร้องเลย

410
00:30:33,897 --> 00:30:36,298
ไอ้ที่แกทำน่ะ อะไรก็แล้วแต่
พวกเขาชอบนะ

411
00:30:36,898 --> 00:30:39,498
จริงด้วย มันอาจจะได้ผลก็ได้

412
00:30:40,298 --> 00:30:41,598
ใช่ พวกนั้นชอบซุป

413
00:30:45,099 --> 00:30:50,099
พวกเขาชอบซุป
แกว่าแกทำใหม่อีกครั้งได้ไหม?

414
00:30:53,699 --> 00:30:56,200
โอเค ฉันจะปล่อยแกออกไปนะ

415
00:30:57,000 --> 00:31:00,100
แต่เราเป็นทีมเดียวกันแล้วนะ ใช่ไหม?

416
00:31:01,800 --> 00:31:03,300
โอเค

417
00:32:13,607 --> 00:32:15,507
ถึงแล้ว

418
00:32:16,007 --> 00:32:19,908
มันไม่ใหญ่โตเท่าไหร่ แต่ก็...

419
00:32:22,108 --> 00:32:23,408
ไม่ใหญ่เลย

420
00:32:25,908 --> 00:32:27,209
อาจจะแย่กว่านี้ก็ได้

421
00:32:27,309 --> 00:32:29,709
นั่นคือเครื่องทำความร้อน ไฟ โซฟา แล้วก็ทีวี

422
00:32:29,809 --> 00:32:32,209
จำไว้นะ ของของฉัน ก็เหมือนกันของของแก

423
00:32:33,209 --> 00:32:34,609
คุณใช่ไหม...

424
00:32:34,709 --> 00:32:37,010
ฝันไปหรือเปล่าเนี่ย?

425
00:32:37,110 --> 00:32:39,410
ฝันที่ดีที่สุดเลย

426
00:32:39,810 --> 00:32:41,010
ฝันที่เราร่วมกันฝันได้

427
00:32:42,210 --> 00:32:43,810
ทำไมต้องที่นี่ล่ะ?

428
00:32:44,310 --> 00:32:45,910
ทำไมถึงเป็นตอนนี้ล่ะ?

429
00:32:46,810 --> 00:32:48,511
ทำไมถึงไม่ใช่ที่นี่?

430
00:32:48,811 --> 00:32:50,511
ทำไมถึงจะไม่ใช่ตอนนี้?

431
00:32:51,411 --> 00:32:55,411
จะมีที่ไหนฝันดีไปกว่าที่ปารีส?

432
00:33:08,613 --> 00:33:10,813
อรุณสวัสดิ์ เชฟตัวน้อย ตื่นได้แล้ว...

433
00:33:12,313 --> 00:33:13,513
ไม่นะ

434
00:33:15,413 --> 00:33:16,813
ไอ้ทึ่มเอ๊ย ว่าแล้วว่าต้องเป็นแบบนี้

435
00:33:16,913 --> 00:33:19,714
ฉันดันพาหนูเข้าบ้าน แล้วก็บอกมันว่า
ของของฉัน ก็เหมือนกับของของมัน

436
00:33:19,814 --> 00:33:21,014
ไข่หายเกลี้ยงเลย

437
00:33:21,114 --> 00:33:24,514
โง่จริง! มันขโมยอาหารหนีไปแล้ว
แล้วจะให้ทำยังไงล่ะ?

438
00:33:24,614 --> 00:33:27,114
นี่แหละ เชื่อใจหนู...

439
00:33:29,715 --> 00:33:31,515
หวัดดี นั่นของฉันเหรอ?

440
00:33:40,216 --> 00:33:41,416
อืม

441
00:33:41,616 --> 00:33:44,216
อร่อยดี แกใส่อะไรลงไปน่ะ?

442
00:33:46,316 --> 00:33:47,816
แกไปเอามาจากไหน?

443
00:33:51,017 --> 00:33:55,717
นี่ มันอร่อยมาก แต่ห้ามขโมย
ฉันจะซื้อเครื่องเทศมาให้ ตกลงไหม?

444
00:33:59,018 --> 00:34:02,418
ให้ตายซิ เราไปสายแน่ วันแรกซะด้วย

445
00:34:02,518 --> 00:34:03,718
มาเร็วเข้า เชฟตัวน้อย

446
00:34:04,018 --> 00:34:05,818
"แม้ว่า ฉันจะเหมือนนักวิจารณ์คนอื่นๆ

447
00:34:05,918 --> 00:34:09,219
ที่ไม่สนใจร้านกุสโตว์
แต่สูญเสียเชฟคนดังไป

448
00:34:09,319 --> 00:34:13,919
ซุปนั่นวิเศษสุด รสเผ็ดแต่กลมกล่อม"

449
00:34:14,019 --> 00:34:16,019
-โซลีน เลอแคลร์เหรอ?
-ใช่ค่ะ

450
00:34:16,419 --> 00:34:20,620
"ไม่น่าเป็นไปได้ แต่ร้านกุสโตว์
ก็ตรึงความสนใจของเราได้อีกครั้ง

451
00:34:20,720 --> 00:34:23,520
เวลาเท่านั้นจะเป็นเครื่องพิสูจน์"

452
00:34:26,320 --> 00:34:27,720
คือ

453
00:34:35,521 --> 00:34:36,821
คืองี้

454
00:34:39,922 --> 00:34:44,022
ฟังนะ ฉันรู้ว่ามันงี่เง่าแล้วก็พิลึก
แต่เราคนใดคนหนึ่งไม่มีวันทำสำเร็จ

455
00:34:44,122 --> 00:34:47,622
เราต้องร่วมมือกัน ใช่ไหม? แกกับฉัน

456
00:34:48,922 --> 00:34:51,323
งั้นเริ่มกันเลย

457
00:34:54,323 --> 00:34:55,623
ผม...

458
00:35:07,024 --> 00:35:12,525
ยินดีต้อนรับสู่นรก
คราวนี้ก็ทำซุปขึ้นมาใหม่ได้แล้ว

459
00:35:12,725 --> 00:35:16,525
ใช้เวลาได้เท่าที่นายต้องการ
ทั้งสัปดาห์เลยก็ได้นะ

460
00:35:17,125 --> 00:35:18,325
ซุป

461
00:35:31,227 --> 00:35:32,127
ไอ้ตัวเล็ก...

462
00:35:33,327 --> 00:35:34,427
โอ้ว

463
00:35:44,128 --> 00:35:45,328
ไอ้ลูก...

464
00:35:53,229 --> 00:35:55,029
แกต้อง...

465
00:36:10,630 --> 00:36:12,531
แบบนี้ไม่ดีแน่ เชฟตัวน้อย!

466
00:36:12,631 --> 00:36:15,131
ฉันจะต้องบ้าตายแน่ๆ ถ้าเราต้องทำแบบนั้นอีก

467
00:36:15,231 --> 00:36:17,731
เราต้องหาวิธีอื่น

468
00:36:17,831 --> 00:36:20,031
วิธีที่ไม่ต้องขบกัด หรือแทะ

469
00:36:20,131 --> 00:36:22,832
หรือเอาเท้าน้อยๆของแกมาไต่บนตัวฉัน

470
00:36:22,932 --> 00:36:25,632
ห้ามกัด! ห้ามไต่ตามตัว!

471
00:36:25,732 --> 00:36:28,932
ห้ามไต่ตามตัว ห้ามลนลาน
เข้าใจไหม? เชฟตัวน้อย

472
00:36:30,232 --> 00:36:31,332
เชฟตัวน้อย?

473
00:36:33,533 --> 00:36:35,233
โอ้ แกหิวล่ะซิ

474
00:36:42,634 --> 00:36:45,034
โอเค มาหาทางแก้กันดีกว่า

475
00:36:45,434 --> 00:36:49,634
แกรู้วิธีทำอาหาร ฉันรู้วิธีทำเป็น...

476
00:36:50,434 --> 00:36:51,434
คนได้

477
00:36:51,634 --> 00:36:54,435
เราต้องคิดระบบที่
ฉันจะทำตามที่แกต้องการได้

478
00:36:54,535 --> 00:36:57,635
โดยที่ไม่เหมือนว่า มีหนูคอยควบคุมฉันอยู่

479
00:36:57,735 --> 00:36:59,835
ฟังฉันหน่อยได้ไหม? ฉันบ้าไปแล้ว
บ้าไปแล้ว บ้าไปแล้ว

480
00:36:59,935 --> 00:37:02,936
พูดถึงเรื่องการทำอาหาร
ในภัตตาคารชั้นเลิศกับหนูในตู้เย็น

481
00:37:03,036 --> 00:37:04,836
-ฉันทำไม่สำเร็วแน่
-ลิงกวินี่

482
00:37:04,936 --> 00:37:05,936
เราต้องสื่อสารกัน

483
00:37:06,036 --> 00:37:10,236
ฉันจะคอยเช็ค ว่าใช่หรือไม่ใช่จาก...

484
00:37:12,237 --> 00:37:14,037
หนู! ฉันเห็นนะ

485
00:37:14,237 --> 00:37:17,337
-หนูเหรอครับ?
-ใช่ หนู อยู่ข้างๆแกไง

486
00:37:18,337 --> 00:37:21,137
แล้วแกมาทำอะไรในนี้?

487
00:37:21,337 --> 00:37:26,338
ผมแค่ทำตัวให้คุ้นกับผักต่างๆ

488
00:37:26,438 --> 00:37:27,738
ออกไปซะ

489
00:37:29,438 --> 00:37:32,739
เดี๋ยวจะคุ้นกับผักเกินไป

490
00:37:33,539 --> 00:37:36,539
เกือบไปแล้ว แกไม่เป็นอะไรนะ

491
00:37:37,839 --> 00:37:39,239
โว้ว

492
00:37:48,940 --> 00:37:50,440
แกทำได้ยังไง?

493
00:38:04,542 --> 00:38:06,942
ไม่ได้ตั้งใจแบบแปลกๆ

494
00:38:08,942 --> 00:38:13,042
แค่มองปราดเดียวก็รู้ว่า
เราทั้งคู่มีความคิดเพี้ยนๆเหมือนกัน

495
00:38:13,943 --> 00:38:15,543
โอเค

496
00:38:17,743 --> 00:38:18,843
หา?

497
00:38:26,144 --> 00:38:28,944
แกจะพาฉันไปไหน? เดี๋ยวก่อน

498
00:38:33,444 --> 00:38:34,645
โว้ว

499
00:38:37,745 --> 00:38:39,445
เดี๋ยวก่อน ขอโทษ

500
00:38:40,745 --> 00:38:42,145
โว้ว

501
00:38:44,146 --> 00:38:45,246
โอเค

502
00:38:46,246 --> 00:38:47,446
อือหือ...

503
00:38:55,247 --> 00:38:56,247
โอเค

504
00:39:32,450 --> 00:39:34,150
โว้ว

505
00:39:52,252 --> 00:39:53,652
โว้ว

506
00:39:56,153 --> 00:39:57,453
อะ โวเตอ ซานเต้

507
00:40:03,253 --> 00:40:04,653
เอาล่ะ

508
00:40:31,556 --> 00:40:32,856
น่าจะได้

509
00:40:35,456 --> 00:40:36,557
อืม

510
00:40:36,657 --> 00:40:41,657
ยินดีด้วย แกทำสำเร็จโดยอุบัติเหตุ
ได้อีกครั้ง

511
00:40:41,757 --> 00:40:46,458
แต่แกต้องรู้มากกว่าซุป
ถ้าแกอยากจะอยู่รอดในครัว ไอ้หนู

512
00:40:46,558 --> 00:40:51,058
คอลเล็ตต์จะรับผิดชอบสอนแก
ว่าที่นี่ทำงานยังไง

513
00:40:52,158 --> 00:40:54,558
ฟังนะ ผมอยากให้คุณรู้ไว้

514
00:40:54,658 --> 00:40:57,459
ผมรู้สึกเป็นเกียรติแค่ไหน ที่ได้ศึกษาจาก...

515
00:40:57,559 --> 00:41:00,959
ไม่ นายนั่นแหละต้องฟัง ฉันอยากให้นายรู้
ว่านายกำลังเล่นกับใครอยู่

516
00:41:01,059 --> 00:41:02,459
นายเห็นผู้หญิงกี่คนในครัวนี้

517
00:41:02,559 --> 00:41:03,859
เออ ผม...

518
00:41:03,959 --> 00:41:06,359
-ฉันคนเดียว คิดว่าเป็นเพราะอะไรล่ะ?
-เออ ผม...

519
00:41:06,459 --> 00:41:08,660
เพราะการทำอาหารขั้นสูง
มีการแบ่งชนชั้นแบบโบราณ

520
00:41:08,760 --> 00:41:11,460
ซึ่งตั้งอยู่บนกฎที่เขียนโดยไอ้แก่โง่ๆ

521
00:41:11,560 --> 00:41:14,960
กฎที่ตั้งใจกีดกัน ไม่ให้ผู้หญิงเข้ามาในโลกนี้ได้

522
00:41:15,160 --> 00:41:17,361
แต่ฉันก็ยังเข้ามาได้ มันเป็นไปได้ยังไง?

523
00:41:17,461 --> 00:41:20,061
เพราะว่า เออ เพราะคุณ...

524
00:41:20,161 --> 00:41:22,361
เพราะฉันเป็นกุ๊กที่แกร่งที่สุดในครัวนี้

525
00:41:22,461 --> 00:41:24,061
ฉันทำงานหนักมาก กว่าจะมาถึงจุดนี้

526
00:41:24,161 --> 00:41:27,162
และฉันจะไม่ยอมเสียมัน
เพราะเด็กเก็บขยะที่บังเอิญโชคดีหรอก

527
00:41:27,262 --> 00:41:28,462
เข้าใจไหม?

528
00:41:32,162 --> 00:41:33,162
ว้าว!

529
00:41:33,962 --> 00:41:38,063
ทำง่าย กินง่าย อาหารจีนของกุสโตว์

530
00:41:38,163 --> 00:41:40,163
จีน-จานง่าย

531
00:41:42,163 --> 00:41:45,863
-เยี่ยมมาก ฟรองซัวส์ เหมือนเดิมเลย
-เข้าท่าใช่ไหมครับ?

532
00:41:46,063 --> 00:41:50,264
ฉันอยากให้คุณช่วยคิด
เรื่องอาหารแช่แข็งล่าสุดที่ฉันคิดไว้

533
00:41:50,364 --> 00:41:52,564
คอร์น พัพพี้ส์ กุสโตว์

534
00:41:52,664 --> 00:41:57,264
มันก็เหมือนกับคอร์นด็อก แต่เล็กกว่า
พอดีคำ

535
00:41:57,364 --> 00:41:58,565
อะไรคือคอร์นด็อกครับ?

536
00:41:58,665 --> 00:41:58,765
ก็ไส้กรอกถูกๆ จิ้มแป้งแล้วเอาไปทอดน้ำมัน
อาหารอเมริกันน่ะ

537
00:41:58,765 --> 00:42:03,065
ก็ไส้กรอกถูกๆ จิ้มแป้งแล้วเอาไปทอดน้ำมัน
อาหารอเมริกันน่ะ

538
00:42:03,365 --> 00:42:04,465
คิดให้หน่อยสิ

539
00:42:04,565 --> 00:42:08,166
แบบกุสโตว์ในชุดหมี
ใส่หมวกฮักเกิลเบอร์รี่ ทอม

540
00:42:08,266 --> 00:42:11,466
หรือข้าวโพด แต่งหน้าเป็นหมา

541
00:42:11,566 --> 00:42:15,466
ก็ได้ แต่ขอแบบภูมิฐานหน่อย

542
00:42:42,069 --> 00:42:43,269
โทรตามทนายฉัน!!

543
00:42:44,169 --> 00:42:46,269
พินัยกรรมระบุไว้

544
00:42:46,369 --> 00:42:50,170
ว่าภายใน 2 ปี จากวันมรณะกรรม

545
00:42:50,270 --> 00:42:51,570
ถ้าทายาทไม่ปรากฏตัว

546
00:42:51,670 --> 00:42:55,970
ธุรกิจกุสโตว์จะตกเป็นของซูส์เชฟ
ซึ่งก็คือคุณ

547
00:42:56,070 --> 00:42:58,070
ฉันรู้ว่าพินัยกรรมบอกไว้ยังไง

548
00:42:58,170 --> 00:43:03,371
ที่อยากรู้ก็คือว่าจดหมายนี่...
เด็กนั่นจะเปลี่ยนอะไรได้หรือเปล่า?

549
00:43:07,671 --> 00:43:09,572
หน้าตาไม่เหมือนกันเท่าไหร่

550
00:43:09,672 --> 00:43:13,172
ไม่เหมือนกันเลย 
เขาไม่ใช่ลูกชายของกุสโตว์หรอก

551
00:43:13,372 --> 00:43:16,472
กุสโตว์ไม่มีลูกชาย 
แล้วเวลาที่ประจวบเหมาะอีกล่ะ?

552
00:43:16,572 --> 00:43:19,873
เส้นตายในพินัยกรรม เหลืออีกแค่ไม่ถึงเดือน

553
00:43:20,073 --> 00:43:22,173
จู่ๆ เด็กที่ไหนก็ไม่รู้ โผล่มาพร้อมจดหมาย

554
00:43:22,273 --> 00:43:27,173
จากแม่ที่เพิ่งตาย
และอ้างว่ากุสโตว์เป็นพ่องั้นเหรอ?

555
00:43:27,273 --> 00:43:28,773
น่าสงสัยมาก

556
00:43:28,873 --> 00:43:30,774
-นี่ของกุสโตว์เหรอ
-ใช่ๆๆ

557
00:43:30,874 --> 00:43:32,474
-ขอได้ไหมครับ
-ได้เลย

558
00:43:32,574 --> 00:43:33,974
แต่เด็กนั่นไม่รู้

559
00:43:34,074 --> 00:43:38,474
เธอบอกว่าเธอไม่เคยบอกเขา หรือกุสโตว์
และขอให้ฉันไม่บอก

560
00:43:38,574 --> 00:43:42,575
-ทำไมเธอบอกคุณล่ะ? เธออยากได้อะไร?
-อยากได้งานให้ลูกชาย

561
00:43:42,675 --> 00:43:45,575
-แค่งานงั้นเหรอ?
-ใช่

562
00:43:45,675 --> 00:43:48,175
งั้นคุณกังวลอะไร ถ้าเขาทำงานที่นี่

563
00:43:48,275 --> 00:43:51,276
คุณก็จับตาดูเขาไว้ ระหว่างที่ผมไปหาข้อมูล

564
00:43:51,376 --> 00:43:53,176
ดูว่าเท็จจริงแค่ไหน

565
00:43:53,276 --> 00:43:55,876
ผมต้องให้คุณช่วยหาตัวอย่างดีเอ็นเอ

566
00:43:55,976 --> 00:43:57,676
จากเด็กนั่นให้หน่อย เส้นผมก็ได้

567
00:43:57,876 --> 00:44:02,177
จำคำฉันไว้ เรื่องทั้งหมดนี่น่าสงสัยมาก

568
00:44:02,977 --> 00:44:05,177
มันรู้อะไรแน่ๆ

569
00:44:05,277 --> 00:44:09,377
ใจเย็นครับ เขาก็แค่เด็กเก็บขยะ
ผมว่าคุณเอาเขาอยู่น่า

570
00:44:15,678 --> 00:44:16,878
นายทำอะไรอยู่น่ะ?

571
00:44:16,978 --> 00:44:18,878
ผมกำลังหั่นผัก ผมกำลังหั่นผักอยู่ใช่ไหม?

572
00:44:18,978 --> 00:44:20,779
ไม่ใช่เลย นายทำเสียทั้งเวลาและพลังงาน

573
00:44:20,879 --> 00:44:23,879
นายคิดว่าการทำอาหารเป็นงานน่ารักๆเหรอ?
แบบแม่ในครัว

574
00:44:23,979 --> 00:44:25,079
ก็แม่ไม่ต้องเจอ

575
00:44:25,279 --> 00:44:26,779
ร้านแน่นช่วงเวลาอาหารค่ำ ที่คนทะลักสั่ง

576
00:44:26,879 --> 00:44:28,379
ไม่เหมือนกันสักจาน ไม่มีจานไหนง่ายด้วย

577
00:44:28,479 --> 00:44:29,779
แต่ละอย่างก็ใช้เวลาทำไม่เท่ากัน

578
00:44:29,879 --> 00:44:31,080
แต่ต้องเอาไปเสิร์ฟโต๊ะลูกค้า

579
00:44:31,180 --> 00:44:33,280
พร้อมกัน ต้องร้อนและไร้ที่ติ

580
00:44:33,380 --> 00:44:36,080
ทุกวินาทีมีค่า จะมาทำตัวตามสบายไม่ได้

581
00:44:38,680 --> 00:44:41,881
นี่อะไร? ทำฐานของนายให้สะอาดสิ

582
00:44:41,981 --> 00:44:43,681
เวลาร้านแน่นจะเกิดอะไรขึ้น

583
00:44:43,781 --> 00:44:45,281
ฐานรกๆ ทำให้งานช้าลง

584
00:44:45,381 --> 00:44:47,681
อาหารไม่เดิน ออเดอร์กองเป็นตั้ง ตายแน่ๆ

585
00:44:47,781 --> 00:44:49,481
ฉันจะทำให้จำได้ง่ายๆ

586
00:44:49,581 --> 00:44:53,082
รักษาฐานนายให้สะอาด ไม่งั้นฉันจะฆ่านาย

587
00:44:55,182 --> 00:44:57,482
แขนเสื้อสกปรก อย่างกับนายอ้วกใส่

588
00:44:57,582 --> 00:45:00,282
เก็บมือเก็บแขนเข้าข้างลำตัวแบบนี้ เข้าใจไหม?

589
00:45:00,382 --> 00:45:01,483
กลับมาท่านี้เสมอ

590
00:45:01,583 --> 00:45:05,183
กุ๊กต้องขยับเขยื้อนไวๆ มีดต้องคม
เตาต้องร้อน แขนต้องเก็บเข้าข้างใน

591
00:45:05,283 --> 00:45:08,183
แล้วนายจะต้องไม่โดนมีดบาดหรือไฟลวก
แล้วก็รักษาแขนเสื้อให้สะอาด

592
00:45:08,283 --> 00:45:10,883
สัญญาณการเป็นเชฟคือ
ผ้ากันเปื้อนสกปรก แขนเสื้อสะอาด

593
00:45:10,983 --> 00:45:12,784
ฉันรู้วิธีทำอาหารแบบกุสโตว์อย่างถ่องแท้

594
00:45:12,884 --> 00:45:16,184
ทุกจานเลย กุสโตว์จะมีอะไรที่คนนึกไม่ถึง

595
00:45:16,284 --> 00:45:19,184
ฉันจะทำให้นายดู
ฉันจำสูตรอาหารของเขาได้หมด

596
00:45:19,284 --> 00:45:23,085
-ทำสิ่งที่คนคาดไม่ถึงเสมอ
-ไม่ใช่ ทำตามสูตร

597
00:45:23,185 --> 00:45:24,585
-แต่คุณพึ่งพูดว่า...
-ไม่ๆๆ

598
00:45:24,685 --> 00:45:27,985
งานของเขาคือทำสิ่งที่คนคาดไม่ถึง
ส่วนงานของพวกเราคือ...

599
00:45:28,185 --> 00:45:30,085
-ทำตามสูตรของเขา
-ทำตามสูตรของเขา

600
00:45:30,185 --> 00:45:32,586
จะรู้ได้ยังไงว่าเป็นขนมปังที่ดีโดยไม่ต้องชิม

601
00:45:32,686 --> 00:45:36,886
ไม่ใช่ที่กลิ่น หรือหน้าตา
แต่อยู่ที่เสียงความกรอบ

602
00:45:36,986 --> 00:45:37,886
ฟังนะ

603
00:45:39,386 --> 00:45:42,887
เสียงกรอบแกรบเหมือนวงซิมโฟนี
ขนมปังที่ดีเท่านั้นถึงจะมีเสียงแบบนี้

604
00:45:43,287 --> 00:45:46,187
ทางเดียวที่จะให้ผักที่ดีที่สุด
คือต้องเลือกเป็นเจ้าแรก

605
00:45:46,287 --> 00:45:48,187
ก็มีอยู่แค่ 2 ทางที่จะได้เลือกก่อน

606
00:45:48,287 --> 00:45:52,087
คือปลูกเอง ไม่ก็ติดสินบนคนปลูก

607
00:45:52,388 --> 00:45:54,988
นี่ไง ภัตตาคารที่ดีที่สุดได้เลือกก่อน

608
00:45:55,088 --> 00:45:59,088
คนคิดว่าภัตตาคารหรูๆ น่ะหยิ่ง
และเชฟก็จองหอง

609
00:45:59,188 --> 00:46:03,089
แต่ไม่ใช่อย่างนั้นเลย อย่างลาโลที่อยู่ตรงโน้น
หนีออกจากบ้านตั้งแต่อายุ 12

610
00:46:03,189 --> 00:46:05,689
พวกละครสัตว์จ้างไปเล่นกายกรรม

611
00:46:05,789 --> 00:46:07,289
แล้วก็โดนไล่ออก

612
00:46:07,389 --> 00:46:10,189
เพราะไปจิจ๊ะกับลูกสาวเจ้าของคณะ

613
00:46:10,289 --> 00:46:11,989
โฮร์ส เคยติดคุกมาแล้ว

614
00:46:12,089 --> 00:46:13,090
ข้อหาอะไร?

615
00:46:13,190 --> 00:46:16,590
ไม่มีใครแน่ใจ
เขาเปลี่ยนเรื่องทุกครั้งที่มีคนถาม

616
00:46:16,690 --> 00:46:18,590
ผมโกงบริษัทใหญ่บริษัทหนึ่ง

617
00:46:18,690 --> 00:46:22,190
ผมปล้นธนาคารที่ใหญ่เป็นอันดับ 2
ของผรั่งเศสด้วยปากกาลูกลื่น

618
00:46:22,290 --> 00:46:24,891
ผมทำให้โอโซนเป็นรูรั่ว เหนืออวินยอง

619
00:46:24,991 --> 00:46:27,691
ผมฆ่าคนมาแล้ว ด้วยนิ้วโป้งนิ้วเดียว

620
00:46:27,891 --> 00:46:29,891
อย่าริไปเล่นไพ่กับปอมปิดูเชียว

621
00:46:29,991 --> 00:46:33,492
เขาถูกห้ามจากทั้งลาสเวกัส และมอนติคาร์โล

622
00:46:33,992 --> 00:46:37,092
-ลารูสขนอาวุธให้พวกต่อต้าน
-พวกต่อต้านไหน?

623
00:46:37,292 --> 00:46:40,192
เขาไม่ยอมบอก เพราะว่าพวกนั้นไม่ชนะ

624
00:46:40,592 --> 00:46:41,792
นายก็ได้เห็นแล้ว

625
00:46:41,892 --> 00:46:46,293
พวกเราเป็นศิลปินหรือโจรสลัด
มากกว่าเป็นกุ๊กซะอีก

626
00:46:46,393 --> 00:46:49,793
-เราเหรอฮะ?
-ใช่ นายก็เป็นหนึ่งในพวกเราเหมือนกัน ใช่ไหม?

627
00:46:50,093 --> 00:46:54,594
ครับ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำทุกอย่าง
เรื่องการทำอาหาร

628
00:46:54,994 --> 00:46:57,394
-ฉันก็ขอบคุณด้วย
-เรื่องอะไรเหรอครับ?

629
00:46:57,694 --> 00:46:59,094
ที่รับฟัง

630
00:47:01,794 --> 00:47:03,094
หา?

631
00:47:03,895 --> 00:47:05,095
หนูนั่นไง!

632
00:47:07,295 --> 00:47:10,295
-แต่เขา...
-ผมแค่ทำกุญแจตก

633
00:47:13,996 --> 00:47:15,896
คืนนี้ตัดสินใจหรือยังครับ?

634
00:47:15,996 --> 00:47:19,996
-ซุปของคุณวิเศษมาก แต่...
-แต่เราสั่งทุกครั้งเลย

635
00:47:20,096 --> 00:47:23,696
-คุณมีอะไรอีกบ้าง?
-ตับห่านของเราก็อร่อย

636
00:47:23,796 --> 00:47:24,897
ผมรู้เรื่องตับห่านแล้ว

637
00:47:24,997 --> 00:47:26,797
ของพื้นๆ เคยขึ้นชื่อ

638
00:47:26,897 --> 00:47:28,997
เชฟมีอะไรใหม่บ้างล่ะ?

639
00:47:30,897 --> 00:47:32,597
-มีลูกค้าถามว่าอะไรใหม่บ้าง?
-ใหม่เหรอ?

640
00:47:32,697 --> 00:47:33,697
ครับ จะให้ผมตอบว่าอะไรดี?

641
00:47:33,797 --> 00:47:35,498
-แล้วนายตอบเขาว่าอะไร?
-ผมบอกว่าจะมาถามก่อน

642
00:47:35,598 --> 00:47:36,898
บ่นอะไรกันงึมงำ?

643
00:47:36,998 --> 00:47:39,098
-ลูกค้าถามว่ามีอะไรใหม่บ้าง
-จะให้ผมตอบว่าอะไร?

644
00:47:39,198 --> 00:47:41,698
-แล้วนายตอบเขาว่าอะไร?
-ผมบอกว่าจะมาถามก่อน!

645
00:47:43,298 --> 00:47:44,599
ง่ายมาก

646
00:47:44,699 --> 00:47:46,799
ก็เอาสูตรอาหารเก่าของกุสโตว์ออกมา

647
00:47:46,899 --> 00:47:48,599
หาอะไรที่เราไม่ได้ทำมานานแล้ว

648
00:47:48,699 --> 00:47:52,499
พวกลูกค้ารู้จักเมนูเก่า
พวกเขาชอบซุปของลิงกวินี่

649
00:47:53,499 --> 00:47:58,200
พวกนั้นขอให้ลิงกวินี่ทำเหรอ?

650
00:47:58,600 --> 00:48:01,100
ลูกค้าหลายคนชอบซุป ก็แค่พูดแค่นั้น

651
00:48:01,200 --> 00:48:02,700
เราเห็นด้วยอย่างงั้นเหรอ?

652
00:48:03,600 --> 00:48:06,501
งั้นก็เอาอย่างงี้ ถ้าพวกเขาอยากได้ลิงกวินี่

653
00:48:06,601 --> 00:48:11,201
ก็บอกเขาไปว่า เชฟลิงกวินี่
เตรียมอาหารพิเศษไว้ให้แล้ว

654
00:48:11,301 --> 00:48:14,401
อาหารพิเศษที่ไม่มีอยู่ในเมนู

655
00:48:14,801 --> 00:48:16,402
อ้อ แล้วอย่าลืมเน้นด้วยว่า

656
00:48:16,502 --> 00:48:19,002
-ฝีมือลิงกวินี่
-ครับ เชฟ

657
00:48:19,102 --> 00:48:23,202
ทีนี้ก็เป็นโอกาสของแกที่จะได้ลองอะไร
ที่คู่ควรกับพรสวรรค์แกแล้ว ลิงกวินี่

658
00:48:23,302 --> 00:48:28,603
ขนมปังหวานที่ขึ้นชื่อ
ที่คนลืมไปแล้วของกุสโตว์

659
00:48:28,703 --> 00:48:30,403
-คอลเล็ตต์จะช่วยแกเอง
-ค่ะ เชฟ

660
00:48:30,503 --> 00:48:33,303
เร็วๆเข้า ลูกค้าหิวแล้ว

661
00:48:33,803 --> 00:48:36,204
แน่ใจเหรอครับ สูตรนั้นโหดนะ

662
00:48:36,304 --> 00:48:38,104
กุสโตว์ยังพูดเองเลย

663
00:48:38,204 --> 00:48:41,504
เชฟใหม่ก็ต้องให้เจอเรื่องท้าทายหน่อย

664
00:48:41,904 --> 00:48:43,204
"ขนมปังหวาน สไตล์กุสโตว์"

665
00:48:43,304 --> 00:48:45,805
ขนมปังหวาน ปรุงในสาหร่ายผสมเกลือ

666
00:48:45,905 --> 00:48:48,905
พร้อมด้วยหนวดปลาหมึก และด็อกโรสปั่น

667
00:48:49,005 --> 00:48:51,505
ไข่หอยนางรมยักษ์ เห็ดหูหนูขาวแห้ง

668
00:48:51,605 --> 00:48:54,405
ซ้อสแลงโชวี่ ลิคอร์ไรซ์

669
00:48:54,705 --> 00:48:57,806
ฉันไม่รู้จักสูตรนี้ 
แต่มันเป็นของกุสโตว์ ถ้างั้น...

670
00:48:57,906 --> 00:49:00,506
ลาโล เรามีท้องลูกวัวแช่ใช่ไหม?

671
00:49:00,606 --> 00:49:02,606
ได้เลย ท้องลูกวัว ฉันไปเอามาให้

672
00:49:02,706 --> 00:49:03,906
ท้องลูกวัว?

673
00:49:11,307 --> 00:49:12,407
โอ้!

674
00:49:12,507 --> 00:49:13,607
โอเค

675
00:49:21,608 --> 00:49:24,008
เดี๋ยวมานะครับ จะไปไหน...

676
00:49:25,408 --> 00:49:27,309
นี่ ผมต้องใช้...

677
00:49:27,609 --> 00:49:31,709
อย่าสนใจผมเลย ขอยืมนี่แป๊บนึงนะ

678
00:49:31,909 --> 00:49:34,009
ไหนดูซิ ทางนี้...

679
00:49:34,109 --> 00:49:35,309
เดี๋ยวมา

680
00:49:36,510 --> 00:49:37,610
ขอบคุณครับ

681
00:49:38,510 --> 00:49:39,910
โทษที ผมจะ...

682
00:49:40,010 --> 00:49:42,610
บังเอิญว่าผมต้องใช้นี่ เดี๋ยวมา

683
00:49:42,810 --> 00:49:44,410
ผมหยิบเอง

684
00:49:44,510 --> 00:49:46,711
ได้เครื่องเทศมาแล้ว

685
00:49:47,611 --> 00:49:48,811
โอเค

686
00:49:49,111 --> 00:49:50,211
ทำอะไรน่ะ? นายต้องทำตาม

687
00:49:50,311 --> 00:49:51,611
สูตรของกุสโตว์

688
00:49:51,711 --> 00:49:53,011
นี่แหละสูตร

689
00:49:53,211 --> 00:49:55,211
ในสูตรไม่ได้บอกให้ใช้
น้ำมันเห็ด ทรัฟเฟิลขาวนี่

690
00:49:55,311 --> 00:49:57,812
นายใส่อะไรเข้าไปเองอีก

691
00:49:58,012 --> 00:50:00,412
นี่ไม่ใช่เวลามาทดสอบนะ ลูกค้ากำลังรออยู่

692
00:50:00,512 --> 00:50:02,712
คุณพูดถูก ผมน่าจะเชื่อคุณ

693
00:50:03,712 --> 00:50:05,012
-หยุดนะ
-หยุดอะไร?

694
00:50:05,112 --> 00:50:07,713
เลิกกวนประสาทฉันสักที ไอ้ที่ทำอยู่น่ะ หยุดซะ

695
00:50:07,813 --> 00:50:09,813
-อาหารสั่งพิเศษอยู่ไหน?
-มาแล้ว!

696
00:50:09,913 --> 00:50:12,213
-ไหนว่าลงเรือลำเดียวกันไง
-ก็ลำเดียวกันน่ะสิ

697
00:50:12,313 --> 00:50:15,013
-งั้นนายกำลังทำอะไรอยู่?
-มันยากที่จะอธิบาย

698
00:50:15,113 --> 00:50:17,414
-อาหารพิเศษเหรอ?
-มาเอาได้เลย

699
00:50:19,514 --> 00:50:22,114
เดี๋ยวๆ ลืมซ้อสแองโชวี่

700
00:50:27,515 --> 00:50:31,515
-อย่าเชียวนะ
-เปล่า ผมเปล่า

701
00:50:34,715 --> 00:50:35,815
โทษที

702
00:50:37,716 --> 00:50:40,316
อาหารของลิงกวินี่เสร็จหรือยัง?

703
00:50:40,416 --> 00:50:43,416
ครับ โหดอย่างที่เราจำได้ เพิ่งเอาไปเสิร์ฟ

704
00:50:43,516 --> 00:50:47,116
-นายชิมเหรอเปล่า?
-ครับ ก่อนที่เขาจะเปลี่ยน

705
00:50:47,216 --> 00:50:50,017
ดี อะไรนะ มันเปลี่ยนอะไรได้ยังไง?

706
00:50:50,117 --> 00:50:52,217
เขาเปลี่ยนตอนกำลังออกนอกประตู

707
00:50:52,317 --> 00:50:53,317
อ๊า

708
00:50:53,417 --> 00:50:54,417
พวกเขาชอบมัน

709
00:50:54,517 --> 00:50:57,217
ลูกค้าคนอื่นๆก็ถามถึงลิงกวินี่แล้ว

710
00:50:57,317 --> 00:50:59,118
มีสั่งเพิ่มอีก 7 ที่

711
00:50:59,218 --> 00:51:01,818
เยี่ยมมาก

712
00:51:06,518 --> 00:51:07,618
ผมขอแบบนั้นด้วย

713
00:51:10,219 --> 00:51:11,719
อาหารพิเศษ!

714
00:51:15,619 --> 00:51:16,519
นี่อะไร?

715
00:51:16,619 --> 00:51:19,920
อาหารพิเศษ! อาหารพิเศษ! อาหารพิเศษ!

716
00:51:28,320 --> 00:51:29,721
แด่ลิงกวินี

717
00:51:29,821 --> 00:51:32,421
-ยินดีด้วย คุณลิงกวินี่
-ดื่มๆ

718
00:51:32,921 --> 00:51:34,921
ดื่มเลย ยังมีอีกเยอะ

719
00:51:39,222 --> 00:51:41,622
พักหน่อยนะ เชฟตัวน้อย สูดอากาศสักหน่อย

720
00:51:42,722 --> 00:51:44,722
คืนนี้เราทำสำเร็จแล้ว

721
00:51:49,523 --> 00:51:50,923
นี่แน่ะ!

722
00:51:54,623 --> 00:51:56,223
ได้หมวกแกแล้ว

723
00:51:57,223 --> 00:51:58,623
ทีนี้จริงจังสักที

724
00:51:58,823 --> 00:52:03,424
ฉันอยากจะคุยกับแกสักหน่อย
ลิงกวินี่ ที่ห้องทำงานของฉัน

725
00:52:03,524 --> 00:52:06,224
-ผมทำอะไรไม่ดีหรือเปล่าครับ?
-เปล่าเลย เปล่า

726
00:52:06,324 --> 00:52:10,125
ดื่มไวน์หน่อย คุยกันตามประสากุ๊ก

727
00:52:11,725 --> 00:52:15,225
เด็กในสังกัดไม่มาปรึกษาแล้วเหรอ คอลเล็ตต์?

728
00:52:15,325 --> 00:52:18,025
เขาได้ไปหมดแล้วนี่นา

729
00:52:20,826 --> 00:52:23,726
ยินดีด้วยกับความสำเร็จของแกนะ ลิงกวินี่

730
00:52:25,226 --> 00:52:26,726
ดีมาก

731
00:52:26,826 --> 00:52:30,827
ผมแค่รับมาตามมารยาทน่ะครับ ผมดื่มไม่เป็น

732
00:52:30,927 --> 00:52:35,027
แน่นอน ถ้าต้องดื่มไอ้นั่น ฉันก็ไม่ดื่มเหมือนกัน

733
00:52:35,127 --> 00:52:39,327
แต่แกต้องโง่มหาโง่

734
00:52:39,427 --> 00:52:43,428
ถ้าไม่ชื่นชอบซาโตว์ ลาตัวร์ ปี 61 ขวดนี้

735
00:52:43,728 --> 00:52:47,728
และแก เมอร์ซิเออร์ลิงกวินี่ก็ไม่ใช่คนโง่

736
00:52:48,728 --> 00:52:51,529
มาดื่มให้กับความไม่โง่ของแกกันเถอะ

737
00:53:15,431 --> 00:53:17,231
-เรมี่!
-อีมิลเหรอ?

738
00:53:17,631 --> 00:53:19,531
ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย แกยังไม่ตาย

739
00:53:19,631 --> 00:53:21,132
-นายรอดมาได้!
-นึกว่าจะไม่ได้เจอกันอีกแล้ว!

740
00:53:21,232 --> 00:53:23,232
เรานึกว่านายไม่รอดจากกระแสน้ำนั่น

741
00:53:23,332 --> 00:53:25,432
พี่กินอะไรอยู่น่ะ?

742
00:53:28,332 --> 00:53:30,132
ฉันก็ไม่รู้หรอก

743
00:53:30,232 --> 00:53:33,433
ฉันคิดว่าเมื่อก่อน คงเป็นกระดาษห่ออะไรสักอย่าง

744
00:53:33,533 --> 00:53:38,233
อะไรนะ ไม่เอา ตอนนี้พี่อยู่ในปารีสแล้ว
ถิ่นฉันเอง

745
00:53:38,333 --> 00:53:41,834
พี่ฉันจะมากินขยะในถิ่นฉันได้ยังไง

746
00:53:51,334 --> 00:53:54,735
เรมี่! นายกำลังขโมยเหรอ?
นายบอกลิงกวินี่ว่าไว้ใจนายได้

747
00:53:54,835 --> 00:53:59,035
-เขาก็ไว้ใจผมได้ นี่ของพี่ชายผม
-แต่เด็กนั่นอาจตกงานได้นะ

748
00:53:59,135 --> 00:54:02,336
ซึ่งหมายความว่าผมก็จะตกงานด้วย
ผมรับประกันได้น่า ตกลงไหม?

749
00:54:03,236 --> 00:54:07,236
-ไวน์เพิ่มไหม?
-ไม่เหมาะหรอกครับ แต่เพิ่มก็ดี

750
00:54:07,536 --> 00:54:10,936
แกฝึกมาจากที่ไหนล่ะ ลิงกวินี่?

751
00:54:11,036 --> 00:54:13,337
ฝึกเหรอครับ? อ้อ

752
00:54:13,537 --> 00:54:18,037
แกคงไม่ได้หวังจะให้ฉันเชื่อ
ว่าแกทำอาหารเป็นครั้งแรกใช่ไหม

753
00:54:18,137 --> 00:54:19,437
-ไม่ใช่ครั้งแรกครับ
-ฉันว่าแล้ว!

754
00:54:19,537 --> 00:54:23,338
นี่เป็นครั้งที่...2 3 4... ครั้งที่ 5 ครับ

755
00:54:23,438 --> 00:54:25,038
วันจันทร์เป็นวันแรก

756
00:54:25,138 --> 00:54:27,938
แต่ก่อนหน้านี้
ผมเอาขยะไปทิ้งหลายครั้งแล้ว...

757
00:54:28,038 --> 00:54:30,238
ใช่ๆ ดื่มไวน์เพิ่มซิ

758
00:54:30,438 --> 00:54:33,639
ไหนบอกฉันซิ ลิงกวินี่ เรื่องที่นายสนใจ

759
00:54:33,739 --> 00:54:35,739
แกชอบสัตว์ไหม?

760
00:54:35,839 --> 00:54:38,539
อะไรนะครับ? สัตว์เหรอครับ? ประเภทไหนครับ?

761
00:54:39,439 --> 00:54:43,240
ก็ทั่วไปน่ะ หมา แมว ม้า หนูตะเภา

762
00:54:43,340 --> 00:54:44,440
หนู

763
00:54:45,940 --> 00:54:47,040
ฉันเอาอะไรมาให้พี่แน่ะ...

764
00:54:48,240 --> 00:54:49,240
เฮ้ย อย่าๆๆๆ

765
00:54:49,440 --> 00:54:51,140
คายมันออกมาเดี๋ยวนี้

766
00:54:59,901 --> 00:55:03,302
-อย่าสวาปามเข้าไปแบบนั้น
-สายไปแล้ว

767
00:55:03,502 --> 00:55:04,802
นี่

768
00:55:05,102 --> 00:55:09,502
เคี้ยวช้าๆ นึกถึงรสชาติอย่างเดียว

769
00:55:12,002 --> 00:55:14,003
-เข้าใจแล้วใช่ไหม?
-ก็ไม่เชิง

770
00:55:14,103 --> 00:55:17,403
เข้มข้น เค็ม หวาน แล้วก็มัน

771
00:55:17,503 --> 00:55:20,503
-ได้รสใช่ไหม?
-อืม กำลังได้รสมัน

772
00:55:20,603 --> 00:55:23,704
หลับตา คราวนี้ลองนี่

773
00:55:24,204 --> 00:55:29,204
ไม่เหมือนกันเลยใช่ไหม?
หวาน กรอบ เปรี้ยวนิดๆตอนจบ

774
00:55:29,404 --> 00:55:32,904
-โอเค
-ทีนี้ ลองกินพร้อมกัน

775
00:55:33,905 --> 00:55:35,105
โอเค

776
00:55:35,505 --> 00:55:39,005
ฉันว่าฉันบรรลุนิดหน่อยแล้ว

777
00:55:39,205 --> 00:55:41,205
-สงสัยว่ามัน
-เห็นไหมล่ะ?

778
00:55:41,305 --> 00:55:43,005
-อมเปรี้ยวนิดๆ
-อย่างนี้ซิ

779
00:55:43,105 --> 00:55:45,006
ทีนี้ก็ลองจินตนาการถึงรสชาติอร่อยๆ ในโลกนี้

780
00:55:45,106 --> 00:55:47,006
รวมเข้าเป็นการผสมที่ไม่มีที่สิ้นสุด

781
00:55:47,106 --> 00:55:50,206
รสชาติที่ไม่มีใครลองมาก่อน
การค้นพบที่จะเกิดขึ้น

782
00:55:50,306 --> 00:55:51,706
ฉันว่า...

783
00:55:52,806 --> 00:55:55,407
-ฉันตามนายไม่ทันอีกแล้ว
-ใช่

784
00:55:55,507 --> 00:55:56,907
แต่มันก็น่าสนใจดี

785
00:55:57,007 --> 00:55:59,807
เป็นขยะที่น่าสนใจที่สุดที่ฉัน...
เรากำลังทำอะไรอยู่เนี่ย?

786
00:55:59,907 --> 00:56:01,307
พ่อไม่รู้ว่านายยังมีชีวิตอยู่

787
00:56:01,407 --> 00:56:03,707
เราต้องกลับเข้าครอก! ทุกคนต้องตื่นเต้นแน่

788
00:56:03,807 --> 00:56:05,308
-ใช่! แต่...
-แต่อะไร?

789
00:56:05,508 --> 00:56:08,408
คืองี้ คือฉันต้อง...

790
00:56:08,908 --> 00:56:10,908
อะไรจะมาสำคัญกว่าครอบครัว

791
00:56:11,008 --> 00:56:12,308
ที่นี่มีอะไรสำคัญกว่า?

792
00:56:12,408 --> 00:56:14,008
คือฉัน...

793
00:56:15,509 --> 00:56:17,509
ไปเยี่ยมหน่อยคงไม่เสียหายอะไร

794
00:56:17,809 --> 00:56:19,409
-แกเลี้ยงหนูหรือเปล่า?
-เปล่าครับ

795
00:56:19,509 --> 00:56:21,409
-แกเคยทำงานในห้องแล็ป กับหนูหรือเปล่า?
-ไม่เคยครับ

796
00:56:21,509 --> 00:56:23,009
บางทีแกอาจเคยอยู่ในสลัมมาก่อนใช่ไหม?

797
00:56:23,109 --> 00:56:24,710
ไม่ครับ ไม่เคยเลย

798
00:56:24,810 --> 00:56:27,510
แต่แกรู้เรื่องหนู แกก็รู้ดี!

799
00:56:27,610 --> 00:56:30,910
แกรู้ว่าใครทำอะไร หนูทำอะไร

800
00:56:31,010 --> 00:56:33,410
-นี่ ทำไมคุณถึงเรียกอย่างนั้นล่ะ
-อะไร?

801
00:56:33,510 --> 00:56:37,611
ระทะทูอี่  มันเป็นสตูว์ใช่ไหมครับ?
ทำไมคนถึงเรียกแบบนั้น?

802
00:56:38,011 --> 00:56:39,311
ถ้าจะตั้งชื่ออาหาร

803
00:56:39,411 --> 00:56:42,311
ก็ควรจะตั้งชื่อที่ดูน่ากินหน่อย

804
00:56:42,511 --> 00:56:47,712
ระทะทูอี่ ฟังดูไม่น่ากินเลย
ฟังเหมือน "รา" กับ "ทุย"

805
00:56:47,912 --> 00:56:52,012
ราไอ้ทุย ฟังดูไม่อร่อยเลย

806
00:56:54,012 --> 00:56:59,413
น่าเสียดายที่ไวน์หมดแล้ว

807
00:57:02,313 --> 00:57:04,213
ลูกฉันกลับมาแล้ว!

808
00:57:28,116 --> 00:57:33,716
มันลำบากมากที่ต้องหาใคร
มาทำหน้าที่ตรวจพิษแทนแก

809
00:57:33,816 --> 00:57:37,717
ยังไม่มีการวางยา ขอบคุณพระเจ้า
แต่ก็ลำบากมาก

810
00:57:37,917 --> 00:57:42,317
-แกไม่ได้ทำให้มันง่าย
-ผมรู้ ผมขอโทษครับ พ่อ

811
00:57:42,417 --> 00:57:45,917
แต่ที่สำคัญก็คือ แกกลับมาบ้านแล้ว

812
00:57:46,018 --> 00:57:49,118
ใช่ คือ เรื่องนั้น...

813
00:57:49,218 --> 00:57:51,018
แกดูผอมนะ ทำไมเป็นอย่างนั้นล่ะ?

814
00:57:51,118 --> 00:57:54,618
อาหารไม่พอ หรือจองหองจนตัวพอง

815
00:57:57,319 --> 00:58:00,319
ใช้ชีวิตตามลำพังในโลกนี่ลำบากใช่ไหม?

816
00:58:00,419 --> 00:58:03,519
ลำบาก แต่ผมก็ไม่ใช่เด็กแล้ว

817
00:58:03,619 --> 00:58:06,219
-เฮ้ย ว่าไง ไอ้หนู
-ผมดูแลตัวเองได้

818
00:58:06,319 --> 00:58:10,220
ผมเจอที่เหมาะๆ ไม่ไกลจากนี่
แล้วผมจะมาเยี่ยมบ่อยๆ

819
00:58:10,420 --> 00:58:13,820
ไม่มีอะไรเหมือน
การเผชิญความจริงเข้าอย่างจัง

820
00:58:13,920 --> 00:58:16,721
-เยี่ยมเหรอ?
-ผมจะมาเยี่ยม สัญญา บ่อยๆด้วย

821
00:58:16,821 --> 00:58:21,821
-แกจะไม่อยู่ที่นี่เหรอ?
-ไม่ครับ แต่ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรหรอกพ่อ แค่...

822
00:58:21,921 --> 00:58:24,521
พ่อไม่ได้คิดว่าผมจะอยู่ไปตลอดใช่ไหม?

823
00:58:24,621 --> 00:58:26,822
ในที่สุด นกก็ต้องบินจากรัง

824
00:58:26,922 --> 00:58:29,222
เราไม่ใช่นก เราเป็นหนู

825
00:58:29,322 --> 00:58:32,222
เราไม่บินจากรัง แต่ขยายให้มันใหญ่ขึ้น

826
00:58:32,322 --> 00:58:35,322
-งั้นผมอาจเป็นหนูที่ไม่เหมือนใคร
-บางที แกอาจไม่ใช่หนูเลยก็ได้

827
00:58:35,422 --> 00:58:36,522
บางทีก็อาจเป็นข้อดี

828
00:58:36,622 --> 00:58:39,023
นี่ วงนี้เล่นดีจริงๆ ใช่ไหม?

829
00:58:39,123 --> 00:58:41,323
หนู เราก็ดีแต่จะเอาของของเขานะพ่อ

830
00:58:41,423 --> 00:58:43,923
ผมเบื่อที่จะเอา ผมอยากสร้างสิ่งต่างๆ

831
00:58:44,023 --> 00:58:46,123
ผมอยากสร้างอะไรเพิ่มให้โลก

832
00:58:46,223 --> 00:58:49,324
-แกพูดอย่างกับแกเป็นคน
-ซึ่งก็ไม่ได้แย่อย่างที่พ่อบอก

833
00:58:49,424 --> 00:58:52,124
-งั้นเหรอ? อะไรที่ทำให้แกแน่ใจนักล่ะ?
-เวรกรรม

834
00:58:52,224 --> 00:58:55,924
ผมได้สังเกตดูพวกเขา

835
00:58:56,024 --> 00:58:58,925
ในระยะใกล้

836
00:58:59,025 --> 00:59:01,325
-เหรอ ใกล้แค่ไหนล่ะ?
-ใกล้พอล่ะกัน

837
00:59:01,425 --> 00:59:05,025
แล้วพวกเขาก็ไม่ได้แย่อย่างที่พ่อพูดด้วย

838
00:59:06,425 --> 00:59:09,526
มากับฉัน ฉันอยากให้แกเห็นอะไร

839
00:59:11,126 --> 00:59:13,526
ฉันจะอยู่นี่ล่ะ

840
00:59:14,326 --> 00:59:17,827
ให้แน่ใจว่าพื้นกับเคาน์เตอร์สะอาด
ก่อนปิดร้าน

841
00:59:17,927 --> 00:59:21,027
เดี๋ยวครับ คุณจะให้ผมอยู่ทำความสะอาดเหรอ?

842
00:59:21,227 --> 00:59:23,127
มีปัญหาหรือไง?

843
00:59:23,327 --> 00:59:26,827
-ไม่มีครับ
-ดีมาก เจอกันพรุ่งนี้

844
00:59:34,428 --> 00:59:35,628
ถึงแล้ว

845
00:59:45,829 --> 00:59:48,229
ดูให้ดีซิ เรมี่

846
00:59:49,930 --> 00:59:51,030
มันเป็นอย่างนี้แหละ

847
00:59:51,130 --> 00:59:54,730
พอหนูรู้สึกดีเวลาอยู่ใกล้มนุษย์

848
00:59:55,730 --> 00:59:59,131
โลกที่เราอยู่เป็นของศัตรู

849
01:00:00,431 --> 01:00:02,531
เราต้องใช้ชีวิตด้วยความระมัดระวัง

850
01:00:03,931 --> 01:00:06,731
เราต้องดูแลพวกเรากันเอง เรมี่

851
01:00:07,231 --> 01:00:10,832
ที่สุดแล้ว เราก็มีกันแค่นี้

852
01:00:15,632 --> 01:00:18,032
-ไม่หรอก
-อะไรนะ?

853
01:00:18,832 --> 01:00:25,033
ไม่ครับพ่อ ผมไม่เชื่อ
พ่อกำลังบอกว่าอนาคต...

854
01:00:25,233 --> 01:00:28,233
จะมีแย่ยิ่งกว่านี้งั้นเหรอ?

855
01:00:28,433 --> 01:00:33,634
ชีวิตก็เป็นแบบนี้ แกจะเปลี่ยนธรรมชาติไม่ได้

856
01:00:33,834 --> 01:00:39,034
การเปลี่ยนแปลงต่างหากที่เป็นธรรมชาติ พ่อ
มันเป็นส่วนที่เราทำได้

857
01:00:39,435 --> 01:00:42,635
และมันจะเริ่ม เมื่อเราตัดสินใจ

858
01:00:43,235 --> 01:00:47,535
-แกจะไปไหน?
-ก้าวไปข้างหน้า ถ้าโชคช่วย

859
01:01:11,438 --> 01:01:12,738
ว่าไง!

860
01:02:10,843 --> 01:02:12,044
หยุดนะ

861
01:02:46,447 --> 01:02:47,647
อรุณสวัสดิ์

862
01:02:49,847 --> 01:02:51,347
อรุณสวัสดิ์

863
01:02:52,548 --> 01:02:56,848
เชฟ ชวนนายไปดื่มด้วยเหรอ?

864
01:02:56,948 --> 01:02:58,548
เรื่องใหญ่นะนั่น

865
01:02:58,648 --> 01:03:01,448
สำคัญทีเดียว เขาว่าไงบ้างล่ะ?

866
01:03:05,949 --> 01:03:06,949
อะไร?

867
01:03:07,849 --> 01:03:09,549
บอกฉันไม่ได้เหรอ?

868
01:03:10,249 --> 01:03:11,449
โอ้!

869
01:03:11,549 --> 01:03:16,250
โทษทีที่ไปสอดเรื่องความสัมพันธ์อันลึกซึ้ง
ของนายกับเชฟ

870
01:03:16,450 --> 01:03:17,750
อ้อ ฉันเข้าใจแล้ว

871
01:03:17,850 --> 01:03:20,450
นายหลอกให้ฉันสอนกลเม็ดในครัว 2-3 อย่าง

872
01:03:20,650 --> 01:03:23,351
จะได้ไปเลียเจ้านาย แล้วล้ำหน้าฉัน

873
01:03:23,451 --> 01:03:24,951
ตื่นซิ ตื่น

874
01:03:26,251 --> 01:03:29,051
ฉันนึกว่านายไม่เหมือนคนอื่น

875
01:03:30,451 --> 01:03:32,752
ฉันนึกว่านายนึกว่าฉันไม่เหมือนคนอื่น

876
01:03:33,252 --> 01:03:34,552
ฉันนึกว่า...

877
01:03:38,252 --> 01:03:39,752
ที่จริงฉันไม่ต้องช่วยนายก็ได้

878
01:03:39,852 --> 01:03:43,253
ถ้าฉันนึกถึงแต่ตัวเอง
ฉันก็ปล่อยให้นายจมลงไปแล้ว!

879
01:03:43,353 --> 01:03:44,453
แต่...

880
01:03:45,353 --> 01:03:49,953
ฉันอยากให้นายประสบความสำเร็จ
ฉันชอบนาย

881
01:03:51,953 --> 01:03:53,254
ฉันผิดเอง

882
01:03:53,954 --> 01:03:57,254
คอลเล็ตต์ เดี๋ยว เดี๋ยวก่อน คอลเล็ตต์!

883
01:03:57,454 --> 01:04:00,354
สิ้นสุดกันที เชฟตัวน้อย ฉันทนไม่ไหวแล้ว

884
01:04:00,754 --> 01:04:04,455
คอลเล็ตต์ เดี๋ยว รอก่อน
อย่าขึ้นมอเตอร์ไซต์หนี

885
01:04:04,555 --> 01:04:07,855
ฟังนะ ผมพูดไม่เก่ง ทำอาหารก็ไม่เก่ง

886
01:04:07,955 --> 01:04:09,755
อย่างน้อยก็เวลาที่ไม่ได้คุณช่วย

887
01:04:09,855 --> 01:04:13,255
ฉันไม่ชอบให้แกล้งถ่อมตัว มันก็เหมือนโกหก

888
01:04:13,656 --> 01:04:17,456
-นายมีพรสวรรค์
-ไม่  ไม่ใช่ จริงๆนะ ไม่ใช่ผม

889
01:04:17,956 --> 01:04:19,656
เวลาที่ผมใส่ส่วนประกอบอื่นเพิ่ม

890
01:04:19,756 --> 01:04:22,656
แทนที่จะทำตามสูตรอย่างที่คุณบอก

891
01:04:22,756 --> 01:04:24,957
นั่นไม่ใช่ผมเลย

892
01:04:25,057 --> 01:04:27,957
-นายหมายความว่าอะไร?
-ผมหมายความว่า ผมไม่ได้เป็นคนทำ

893
01:04:28,057 --> 01:04:29,857
ผมคงทำตามสูตร

894
01:04:29,957 --> 01:04:31,357
ผมคงทำตามคำแนะนำของคุณ

895
01:04:31,457 --> 01:04:33,257
ผมคงทำตามคำแนะนำของคุณไปจนวันสิ้นโลก

896
01:04:33,357 --> 01:04:37,558
-เพราะว่าผมรักคำแนะนำของคุณ
-แต่...

897
01:04:37,658 --> 01:04:39,258
แต่ผม...

898
01:04:39,658 --> 01:04:40,958
อย่านะ

899
01:04:41,058 --> 01:04:44,359
ผมมีความลับ มันค่อนข้างน่ากลัว

900
01:04:46,759 --> 01:04:49,659
-ผมมี...
-มีอะไร?

901
01:04:49,759 --> 01:04:53,959
-ผมมีหน...
-นายมีหนวดเหรอ?

902
01:04:54,059 --> 01:04:59,360
เปล่าๆ ไม่ใช่ ผมมี...ผมมี...ตัวน้อย

903
01:04:59,560 --> 01:05:00,660
ตัวน้อย...

904
01:05:01,760 --> 01:05:03,960
เชฟตัวน้อย ที่คอยบอกผมว่าต้องทำอะไร

905
01:05:04,060 --> 01:05:06,061
เชฟตัวน้อยเหรอ?

906
01:05:06,161 --> 01:05:08,661
ใช่ๆ เขา...

907
01:05:10,461 --> 01:05:13,661
-เขาอยู่บนนี้
-ในสมองนายเหรอ?

908
01:05:15,362 --> 01:05:19,062
ทำไมยากที่จะอธิบายอย่างนี้นะ เอาล่ะนะ คืองี้

909
01:05:20,262 --> 01:05:24,162
คุณเป็นแรงบันดาลใจให้ผม
ผมจะเสี่ยงทุกอย่างเลย

910
01:05:24,362 --> 01:05:29,063
ผมจะเสี่ยงให้คุณคิดว่าผมเป็นไอ้โง่ มหาโง่
มากที่สุดเท่าที่คุณเคยเจอ

911
01:05:29,263 --> 01:05:31,363
คุณอยากรู้ไหมทำไมผมถึงเรียนรู้ได้เร็วนัก

912
01:05:31,563 --> 01:05:33,563
อยากรู้ไหมว่าทำไมผมถึงทำอาหารเก่งนัก

913
01:05:33,663 --> 01:05:36,364
อย่าหัวเราะนะ! ผมจะเอาให้ดู

914
01:05:39,964 --> 01:05:41,064
ไม่นะ ไม่

915
01:06:26,269 --> 01:06:28,869
-มีอะไร แอมบริสเตอร์?
-ร้านกุสโตว์ครับ

916
01:06:28,969 --> 01:06:31,869
-ในที่สุดก็ปิดกิจการไป ใช่ไหม?
-ไม่ใช่ครับ

917
01:06:31,969 --> 01:06:35,069
-เจอปัญหาการเงินอีกเหรอ?
-ไม่ใช่ครับ คือ...

918
01:06:35,169 --> 01:06:37,670
ประกาศสินค้าประเภท
ปอเปี๊ยะทอดไมโครเวฟตัวใหม่เหรอ?

919
01:06:37,770 --> 01:06:39,670
อะไรๆ คายออกมาสักที

920
01:06:39,770 --> 01:06:43,170
ร้านกลับมาดังอีกครั้งแล้วครับ

921
01:06:47,471 --> 01:06:51,071
-ฉันไม่ได้วิจารณ์ร้านกุสโตว์มาหลายปีแล้ว
-ครับ

922
01:06:51,171 --> 01:06:52,271
บทวิจารณ์ครั้งสุดท้ายโจมตี

923
01:06:52,371 --> 01:06:53,971
-ว่าขายให้พวกนักท่องเที่ยว
-ครับ

924
01:06:54,071 --> 01:06:58,272
ฉันว่า "ในที่สุดกุสโตว์ก็เจอที่เหมาะๆ
ในประวัติศาสตร์

925
01:06:58,372 --> 01:07:02,072
"ท่ามกลางเชฟที่มีชื่อเสียงพอๆ กันอีกคน

926
01:07:02,172 --> 01:07:03,972
"เมอร์ซิเออร์บอยาร์ดี"

927
01:07:04,072 --> 01:07:05,072
จับใจ

928
01:07:05,172 --> 01:07:08,573
ฉันจบไว้แบบนั้น นั่นเป็นคำสุดท้ายของฉัน

929
01:07:08,773 --> 01:07:11,673
-คำสุดท้าย
-ครับ

930
01:07:11,773 --> 01:07:14,073
งั้นบอกฉันมา แอมบริสเตอร์

931
01:07:15,073 --> 01:07:18,974
มันจะดังได้ยังไง?

932
01:07:19,874 --> 01:07:24,474
ไม่ๆๆๆๆๆๆ!

933
01:07:24,574 --> 01:07:27,675
ดีเอ็นเอตรงกัน จังหวะเหมาะ
ตรวจสอบทุกอย่างแล้ว

934
01:07:27,775 --> 01:07:29,075
เขาเป็นลูกชายของกุสโตว์

935
01:07:29,175 --> 01:07:33,075
เป็นไปไม่ได้ ทุกอย่างเป็นการจัดฉาก

936
01:07:33,175 --> 01:07:34,475
หมอนั่นต้องรู้

937
01:07:34,575 --> 01:07:37,576
ดูมันซิ แกล้งทำเป็นปัญญาอ่อนอยู่ข้างนอกนั่น

938
01:07:37,676 --> 01:07:42,076
มันปั่นหัวฉัน เหมือนแมวกับลูก...
อะไรสักอย่าง

939
01:07:42,176 --> 01:07:44,676
-ลูกบอกเชือก
-ใช่! มันแกล้งโง่

940
01:07:44,776 --> 01:07:46,776
-เอาหนูมาหลอกหลอนฉัน
-หนูเหรอ?

941
01:07:46,876 --> 01:07:48,577
ใช่ มันร่วมมือกับหนู

942
01:07:48,677 --> 01:07:51,177
จงใจทำให้ฉันคิดว่ามันสำคัญ

943
01:07:51,377 --> 01:07:53,877
-หนูเนี่ยนะ
-ถูกต้อง!

944
01:07:55,177 --> 01:07:57,778
แล้วหนูนั่นสำคัญหรือเปล่าล่ะ?

945
01:07:57,978 --> 01:08:01,178
ไม่เลย! มันแค่อยากให้ฉันคิดว่าหนูสำคัญ

946
01:08:01,278 --> 01:08:03,578
ใช่ ฉันเห็นมันแสดงมาแล้ว

947
01:08:03,678 --> 01:08:06,378
หนูโผล่มาวันแรกที่ไอ้เด็กนั่นมาที่นี่
ฉันสั่งให้มันฆ่าหนูซะ

948
01:08:06,478 --> 01:08:08,979
แล้วตอนนี้มันก็อยากให้ฉันเห็นหนูไปทุกที่

949
01:08:09,079 --> 01:08:10,879
อู้วว!

950
01:08:10,979 --> 01:08:13,079
มันอยู่นั่น! ไม่ ไม่ใช่ อยู่ที่นั่น!

951
01:08:13,179 --> 01:08:16,379
ฉันประสาทหลอน หรือบ้าไปหรืเปล่า
ผีหนูนั่นมีอยู่จริง หรือไม่มีกันแน่

952
01:08:16,579 --> 01:08:17,579
แต่ไม่มีทาง!

953
01:08:17,779 --> 01:08:21,980
ฉันไม่ยอมให้ถูกดึงเข้าไปในเกม...

954
01:08:25,180 --> 01:08:30,681
ผมควรเป็นห่วงเรื่องนี้ไหม? เรื่องคุณน่ะ

955
01:08:37,781 --> 01:08:38,782
หา?

956
01:08:50,583 --> 01:08:52,483
ฉันไล่มันออกไม่ได้ คนกำลังสนใจมัน

957
01:08:52,583 --> 01:08:54,983
ถ้าฉันไล่มันออกตอนนี้
ทุกคนจะสงสัยว่าทำไม

958
01:08:55,083 --> 01:08:57,483
สิ่งสุดท้ายที่ฉันอยากได้
คือมีคนอื่นเข้ามายุ่มย่าม

959
01:08:57,583 --> 01:08:59,284
คุณห่วงอะไรนักหนา?

960
01:08:59,384 --> 01:09:00,584
ไม่ดีเหรอที่เป็นข่าว

961
01:09:00,684 --> 01:09:03,284
ไม่ดีเหรอที่ร้านกุสโตว์ได้ขึ้นพาดหัว

962
01:09:03,384 --> 01:09:05,784
ไม่ดีแน่ ถ้าพาดหัวเป็นหน้ามัน!

963
01:09:06,384 --> 01:09:09,985
กุสโตว์มีหน้าอยู่แล้ว
หน้าอ้วนๆ น่ารัก ที่คุ้นเคย

964
01:09:10,085 --> 01:09:15,085
แล้วก็เป็นหน้าที่ขายเบอร์ริโตได้เป็นล้านๆ อัน!

965
01:09:15,185 --> 01:09:17,185
อีก 3 วันก็ถึงกำหนดเส้นตายแล้ว

966
01:09:17,285 --> 01:09:20,186
หลังจากนั้นคุณก็ไล่เขาออกได้
ทันทีที่เขาหมดค่า

967
01:09:20,286 --> 01:09:22,386
ไม่มีใครรู้หรอก

968
01:09:22,986 --> 01:09:25,386
ผมห่วงเรื่องตัวอย่างเส้นผมที่คุณให้มามากกว่า

969
01:09:25,486 --> 01:09:27,986
-ผมส่งกลับไปที่แลปด้วย
-ทำไมล่ะ?

970
01:09:28,086 --> 01:09:32,587
เพราะครั้งแรกเขาว่าเป็นขนหนู

971
01:09:38,287 --> 01:09:39,487
-ไม่นะ ไม่
-อะไร?

972
01:09:39,587 --> 01:09:41,888
ลองนี่ซิ นี่ดีกว่า

973
01:09:55,989 --> 01:09:58,089
เพราะคุณ...

974
01:09:59,189 --> 01:10:00,190
โว้ว!

975
01:10:22,392 --> 01:10:23,392
หนู!

976
01:10:29,892 --> 01:10:32,093
น่าขยะแขยงจริงๆ

977
01:10:41,994 --> 01:10:44,994
ผมนึกขึ้นได้ว่าทุกอย่างเปราะบางแค่ไหน

978
01:10:45,894 --> 01:10:47,994
ว่าจริงๆแล้ว โลกมองผมยังไง

979
01:10:49,494 --> 01:10:52,795
แล้วมันก็ยิ่งแย่ลงกว่าเดิม

980
01:10:53,295 --> 01:10:53,495
เรมี่!

981
01:10:53,495 --> 01:10:54,395
เรมี่!

982
01:10:54,495 --> 01:10:55,795
พุช! พุช!

983
01:10:57,995 --> 01:11:00,395
เฮ้ๆๆ ไอ้น้องชาย

984
01:11:00,595 --> 01:11:04,096
นึกว่านายจะไม่โผล่มาซะแล้ว

985
01:11:04,296 --> 01:11:08,096
-ว่าไง เรมี่ เป็นไงบ้าง?
-พี่บอกพวกเขาเหรอ?

986
01:11:08,196 --> 01:11:11,096
อีมิล ฉันห้ามไว้แล้วนี่

987
01:11:11,196 --> 01:11:12,997
แต่นายรู้จักพวกนี้นี่ นี่เพื่อนฉันเอง

988
01:11:13,097 --> 01:11:14,197
ฉันไม่นึกว่านายหมายถึงพวกนี้ด้วย

989
01:11:14,297 --> 01:11:16,397
โทษทีนะ

990
01:11:16,497 --> 01:11:18,897
ไม่ต้องมาขอโทษฉัน ขอโทษพวกเขาเถอะ

991
01:11:18,997 --> 01:11:23,598
-มีปัญหาอะไรเหรอ?
-ไม่มีอะไรหรอก

992
01:11:23,698 --> 01:11:24,998
รออยู่นี่นะ

993
01:11:30,898 --> 01:11:32,099
มันล็อค

994
01:11:33,599 --> 01:11:34,599
อืม...

995
01:11:39,199 --> 01:11:40,999
เรมี่ นายมาทำอะไรในนี้?

996
01:11:41,099 --> 01:11:43,900
โอเค อีมิล โผล่มาพร้อมกับ...

997
01:11:44,000 --> 01:11:47,900
ผมห้ามไปแล้ว ผมบอกเขาว่า...
เขากลับไปโพนทนา

998
01:11:48,100 --> 01:11:50,200
ใช่ เป็นเรื่องเลย

999
01:11:50,300 --> 01:11:53,901
แต่พวกเขาหิว ห้องเก็บอาหารก็ล็อค
ผมต้องการกุญแจ

1000
01:11:54,001 --> 01:11:57,901
-พวกนั้นจะให้นายขโมยอาหารเหรอ?
-ใช่ เอ๊ย ไม่ใช่ คือ...

1001
01:11:57,901 --> 01:11:58,201
-พวกนั้นจะให้นายขโมยอาหารเหรอ?
-ใช่ เอ๊ย ไม่ใช่ คือ...

1002
01:11:58,301 --> 01:12:02,101
มันซับซ้อนน่ะ เราเป็นครอบครัว
พวกนั้นไม่ยึดอุดมการณ์แบบคุณหรอก

1003
01:12:02,201 --> 01:12:04,902
อุดมการณ์เหรอ? ถ้าเชฟ แฟนซีแพนท์ส มีอุดมคติ

1004
01:12:05,002 --> 01:12:07,002
นายคิดว่าฉันจะมาขายบาร์บีคิว อยู่ตรงนี้เหรอ?

1005
01:12:07,102 --> 01:12:08,202
หรือเบอร์ริโตไมโครเวฟ

1006
01:12:08,302 --> 01:12:10,402
หรือฟัน... ไก่จิ้มฟัน

1007
01:12:10,502 --> 01:12:12,202
เป็นฝรั่งเศสเท่าๆ กับคอร์นด็อก

1008
01:12:12,502 --> 01:12:13,503
เร็วๆ นี้

1009
01:12:13,603 --> 01:12:15,503
เรากำลังสร้างวิธีการขายใหม่ๆ ที่นี่

1010
01:12:15,603 --> 01:12:17,203
อยากได้สักคำไหมล่ะ?

1011
01:12:17,303 --> 01:12:19,003
ฉันคุมไม่ได้
ว่าเขาจะเอาเอกลักษณ์ฉันไปทำอะไร

1012
01:12:19,103 --> 01:12:21,503
-ฉันตายไปแล้ว!
-พวกคุณหยุดพูดได้ไหม

1013
01:12:22,503 --> 01:12:26,604
ผมต้องคิด ข่าวแพร่ออกไปแล้ว
ถ้าผมหยุดให้พวกเขาพูดไม่ได้

1014
01:12:26,704 --> 01:12:30,004
ทั้งครอกก็จะตามหาผม...

1015
01:12:30,104 --> 01:12:31,104
อยู่นี่เอง

1016
01:12:31,504 --> 01:12:33,805
เฮ้ พินัยกรรมคุณนี่

1017
01:12:33,905 --> 01:12:38,605
-น่าสนใจ ว่าอะไรไหมถ้าผม...
-ตามสบาย

1018
01:12:41,305 --> 01:12:42,605
ลิงกวินี่เหรอ?

1019
01:12:43,506 --> 01:12:46,206
ทำไมถึงเก็บเรื่องลิงกวินี่ไว้
ในแฟ้มพินัยกรรมของคุณ

1020
01:12:46,306 --> 01:12:48,106
นี่เคยเป็นห้องทำงานของฉัน

1021
01:13:11,408 --> 01:13:12,908
เขาเป็นลูกชายคุณเหรอ?

1022
01:13:13,008 --> 01:13:15,809
-ฉันมีลูกชายด้วยเหรอ?
-คุณไม่รู้เรื่องนี้ได้ยังไง?

1023
01:13:16,009 --> 01:13:19,909
ฉันเป็นส่วนหนึ่งของจินตนาการของนาย
ถ้านายไม่รู้ ฉันจะรู้ได้ยังไง

1024
01:13:20,109 --> 01:13:20,909
ลูกชายคุณเป็นเจ้าของ
ที่ชอบธรรมของภัตตาคารนี้

1025
01:13:20,909 --> 01:13:23,809
ลูกชายคุณเป็นเจ้าของ
ที่ชอบธรรมของภัตตาคารนี้

1026
01:13:25,210 --> 01:13:26,810
ไม่นะ ไอ้หนูนั่น

1027
01:13:32,910 --> 01:13:35,711
-โทษที เชฟ
-ไอ้หนูนั่น ขโมยเอกสารฉันไป

1028
01:13:35,811 --> 01:13:38,211
-มันกำลังหนีไปแล้ว
-เฮ้ คุณเชฟ

1029
01:15:12,520 --> 01:15:14,120
แก!

1030
01:15:14,220 --> 01:15:18,921
-ออกไปจากห้องทำงานฉันซะ
-ไม่ใช่ห้องคุณ คุณต่างหากที่อยู่ในห้องเขา

1031
01:15:22,121 --> 01:15:24,121
ยกซดเลย ลิงกวินี่!

1032
01:15:26,722 --> 01:15:27,922
ดื่ม

1033
01:16:35,228 --> 01:16:37,528
-เชฟ! เชฟ!
-เชฟลิงกวินี่!

1034
01:16:38,729 --> 01:16:41,729
คุณกำลังพุ่งแรงมาก
แต่คุณไม่เคยผ่านการฝึกอย่างเป็นทางการเลย

1035
01:16:41,929 --> 01:16:43,329
อะไรคือเคล็ดลับความอัจฉริยะของคุณครับ?

1036
01:16:43,429 --> 01:16:47,029
ความลับเหรอ? พวกคุณอยากรู้ความจริงเหรอ?

1037
01:16:47,729 --> 01:16:53,130
ผมเป็นลูกชายของกุสโตว์
คงอยู่ในสายเลือดน่ะครับ

1038
01:16:53,230 --> 01:16:55,630
แต่คุณเพิ่งมารู้ความจริง เมื่อไม่นานมานี่เอง

1039
01:16:55,730 --> 01:16:56,630
ครับ

1040
01:16:56,730 --> 01:16:59,531
และทำให้คุณได้เป็นเจ้าของภัตตาคารนี้

1041
01:16:59,631 --> 01:17:01,131
คุณรู้ได้อย่างไร?

1042
01:17:01,231 --> 01:17:04,531
คือส่วนหนึ่งของผมรู้เอง

1043
01:17:05,031 --> 01:17:06,331
ส่วนของกุสโตว์

1044
01:17:07,831 --> 01:17:12,432
-คุณได้รับแรงบันดาลใจจากไหน?
-แรงบันดาลใจมีหลายชื่อ

1045
01:17:12,632 --> 01:17:15,232
-ของผมชื่อคอลเล็ตต์
-อะไรนะ?

1046
01:17:16,832 --> 01:17:18,933
มีอะไรติดฟันผม

1047
01:17:22,433 --> 01:17:23,733
ผู้ตรวจการสาธารณสุขครับ

1048
01:17:23,833 --> 01:17:26,433
ผมอยากรายงานว่ามีหนูระบาด

1049
01:17:26,633 --> 01:17:27,733
มันควบคุม...

1050
01:17:27,833 --> 01:17:30,234
อยู่ที่ภัตตาคารกุสโตว์

1051
01:17:30,334 --> 01:17:31,434
กุสโตว์เหรอ?

1052
01:17:31,534 --> 01:17:35,734
ผมแวะไปได้ ขอดูก่อนนะ คิวแรกก็อีก 3 เดือน

1053
01:17:35,834 --> 01:17:37,934
ต้องเดี๋ยวนี้เลย!
นั่นมันภัตตาคารชั้นเลิศนะ!

1054
01:17:38,034 --> 01:17:40,835
คุณครับ ผมมีข้อมูลแล้ว ถ้ามีคนยกเลิก
ผมจะใส่คุณเข้าไปแทน

1055
01:17:40,935 --> 01:17:43,035
แต่หนูนั่น! คุณต้อง...

1056
01:17:44,735 --> 01:17:46,635
มันขโมยเอกสารผมไป

1057
01:17:47,835 --> 01:17:49,436
เลยเวลาเปิดแล้ว

1058
01:17:49,536 --> 01:17:51,936
น่าจะเสร็จตั้งแต่ชั่วโมงที่แล้ว

1059
01:17:53,836 --> 01:17:56,136
สวัสดีจ๊ะ ที่รัก มาร่วมลงด้วยกันสิ

1060
01:17:56,236 --> 01:17:58,336
เรากำลังคุยกันเรื่องแรงบันดาลใจของผม

1061
01:17:58,536 --> 01:18:00,837
ค่ะ เขาเรียกมันว่าเชฟตัวน้อยค่ะ

1062
01:18:02,137 --> 01:18:04,537
ไม่ใช่ ที่รัก ผมหมายถึงคุณ

1063
01:18:07,137 --> 01:18:08,837
-เขานี่
-อีโก้เหรอ?

1064
01:18:08,937 --> 01:18:09,938
แอนตั้น อีโก้

1065
01:18:10,138 --> 01:18:11,438
นั่นอีโก้เหรอ?

1066
01:18:12,138 --> 01:18:13,638
ไม่อยากเชื่อเลย

1067
01:18:13,738 --> 01:18:17,038
-คุณคือ เมอร์ซิเออร์ ลิงกวินี่ ใช่ไหม?
-สวัสดีครับ

1068
01:18:17,138 --> 01:18:21,639
ขอโทษที่มาขัดจังหวะ
การเฉลิมฉลองก่อนเวลาอันควรของคุณ

1069
01:18:21,739 --> 01:18:25,439
แต่ผมคิดว่าจะยุติธรรมกว่า ถ้าให้โอกาสคุณ

1070
01:18:25,539 --> 01:18:27,739
เพราะคุณยังเป็นมือใหม่ในเกม

1071
01:18:29,039 --> 01:18:30,240
-เกมเหรอครับ?
-ใช่

1072
01:18:30,340 --> 01:18:33,440
คุณเล่นมาพักนึงแล้วโดยไม่มีคู่ต่อสู้

1073
01:18:33,540 --> 01:18:38,640
ซึ่งคุณก็เดาได้ว่ามันผิดกฎ

1074
01:18:38,840 --> 01:18:40,941
คุณคือ แอนตั้น อีโก้ เหรอครับ?

1075
01:18:42,541 --> 01:18:45,441
คุณช้าเกินไปสำหรับคนที่กำลังพุ่งแรง

1076
01:18:47,041 --> 01:18:50,041
คุณก็ผอมเกินไปสำหรับคนที่ชอบอาหาร

1077
01:18:53,642 --> 01:18:57,642
ผมไม่ได้แค่ชอบ ผมรักอาหารเลยล่ะ

1078
01:18:58,042 --> 01:19:02,343
ถ้าผมไม่รัก ผมก็ไม่กลืน

1079
01:19:03,643 --> 01:19:07,643
ผมจะกลับมาใหม่คืนพรุ่งนี้
พร้อมความคาดหวังที่สูงส่ง

1080
01:19:08,043 --> 01:19:10,844
ภาวนาขออย่าให้คุณทำผมผิดหวัง

1081
01:19:18,144 --> 01:19:21,645
ฟังนะคะ ฉันไม่อยากให้เสียมารยาท
แต่เราเป็นคนฝรั่งเศส ได้เวลาอาหารค่ำแล้ว

1082
01:19:21,745 --> 01:19:24,845
เธอหมายความว่า "ได้เวลาอาหารค่ำแล้ว
และเราก็เป็นคนฝรั่งเศสซะด้วย"

1083
01:19:26,745 --> 01:19:28,245
อย่ามองฉันแบบนั้น

1084
01:19:28,445 --> 01:19:30,545
แกทำฉันเสียสมาธิต่อหน้านักข่าว

1085
01:19:30,645 --> 01:19:35,146
ฉันจะมีสมาธิได้ยังไง
ถ้าแกดึงผมฉันตลอดเวลา

1086
01:19:35,246 --> 01:19:36,446
แล้วอีกอย่าง

1087
01:19:36,546 --> 01:19:39,446
ความเห็นของแกก็ใช่ว่าจะสำคัญอย่างเดียว

1088
01:19:39,546 --> 01:19:42,147
คอลเล็ตต์ก็ทำอาหารเป็น

1089
01:19:42,247 --> 01:19:43,747
เอาล่ะ พอแค่นี้แหละ

1090
01:19:47,847 --> 01:19:49,647
แกไปพักเถอะ เจ้าเชฟตัวน้อย

1091
01:19:49,747 --> 01:19:50,947
ฉันไม่ใช่หุ่นกระบอกของแก

1092
01:19:51,047 --> 01:19:54,148
และแกก็ไม่ใช่คนเชิดด้วย

1093
01:19:54,248 --> 01:19:56,048
หนูนั่นเป็นคนทำอาหาร

1094
01:19:56,148 --> 01:19:56,848
ไปสงบอารมณ์ และตั้งสติก่อนเถอะ
เชฟตัวน้อย

1095
01:19:56,848 --> 01:19:59,048
ไปสงบอารมณ์ และตั้งสติก่อนเถอะ
เชฟตัวน้อย

1096
01:19:59,148 --> 01:20:02,149
อีโก้กำลังจะมา ฉันต้องมีสมาธิ!

1097
01:20:05,249 --> 01:20:06,649
ไอ้งั่งเอ๊ย...

1098
01:20:09,149 --> 01:20:12,350
โอ้โห ไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้เลย

1099
01:20:12,450 --> 01:20:15,750
ใช่ ยังกะนายเป็นกระต่ายน้อยขนปุยของเขา
อย่างไงอย่างงั้น

1100
01:20:17,250 --> 01:20:18,750
เสียใจด้วยนะ เรมี่

1101
01:20:18,850 --> 01:20:19,850
ฉันรู้ว่าพาคนมามากไป

1102
01:20:19,950 --> 01:20:20,950
-ฉันพยายามจะจำกัด...
-พี่รู้ไหม

1103
01:20:21,050 --> 01:20:22,851
ไม่เป็นไร ที่ผ่านมาฉันเห็นแกตัวเอง

1104
01:20:22,951 --> 01:20:25,051
-พวกนายหิวใช่ไหม?
-ล้อเล่นหรือเปล่า?

1105
01:20:25,151 --> 01:20:28,051
เอาล่ะ ฉันเลี้ยงอาหารค่ำเอง
เราจะเข้าไปหลังร้านปิด

1106
01:20:28,251 --> 01:20:29,351
-อันที่จริง...
-อืม

1107
01:20:29,451 --> 01:20:31,851
...บอกพ่อให้พามาทั้งครอกเลย

1108
01:20:33,452 --> 01:20:34,952
เชฟตัวน้อย

1109
01:20:44,453 --> 01:20:49,253
เยี่ยมมากลูกพ่อ งานนี้หวานหมู น่าตื่นเต้นดี

1110
01:21:08,855 --> 01:21:09,955
จุ๊ๆ

1111
01:21:26,157 --> 01:21:27,557
เชฟตัวน้อย

1112
01:21:28,357 --> 01:21:29,557
เชฟตัวน้อย

1113
01:21:30,357 --> 01:21:31,957
เฮ้ เชฟตัวน้อย

1114
01:21:32,257 --> 01:21:35,358
ฉันนึกว่าแกกลับไปอพาร์ทเมนท์แล้ว

1115
01:21:35,558 --> 01:21:39,658
แต่แกไม่อยู่ที่นั่น ฉันไม่รู้...

1116
01:21:40,058 --> 01:21:44,059
มันไม่ถูกที่จะปล่อยให้เราเป็นแบบนี้ ฉันก็เลย...

1117
01:21:45,059 --> 01:21:46,959
นี่ ฉันไม่อยากทะเลาะหรอก

1118
01:21:47,159 --> 01:21:49,859
ช่วงนี้ฉันกดดันมาก

1119
01:21:50,059 --> 01:21:53,359
อะไรปลี่ยนไปหลายอย่าง
ทั้งที่เวลาผ่านไปไม่เท่าไหร่

1120
01:21:53,459 --> 01:21:54,760
จู่ๆ ฉันก็กลายเป็นกุสโตว์คนหนึ่ง

1121
01:21:54,860 --> 01:21:56,760
และฉันจะต้องเป็นกุสโตว์

1122
01:21:57,960 --> 01:21:59,560
ไม่งั้นคนจะผิดหวัง

1123
01:21:59,960 --> 01:22:01,560
มันพิลึกนะ

1124
01:22:01,660 --> 01:22:04,561
ฉันไม่เคยทำให้ใครผิดหวังมาก่อน

1125
01:22:04,661 --> 01:22:07,461
เพราะไม่เคยมีใครมาหวังอะไรกับฉัน

1126
01:22:07,561 --> 01:22:10,361
และเหตุผลเดียวที่คนมาคาดหวังกับฉัน

1127
01:22:10,461 --> 01:22:12,661
ก็เพราะแก

1128
01:22:14,261 --> 01:22:15,962
ฉันว่ามันไม่ยุติธรรมกับแก

1129
01:22:16,062 --> 01:22:19,562
แกไม่เคยทำให้ฉันผิดหวังเลย
ฉันก็ไม่ควรลืมตรงนั้น

1130
01:22:19,762 --> 01:22:21,462
แกเป็นเพื่อนที่ดีมาตลอด

1131
01:22:21,662 --> 01:22:24,663
เป็นเพื่อนที่มีเกียรติที่สุดที่ใครจะขอมีได้

1132
01:22:26,663 --> 01:22:27,963
นี่อะไร?

1133
01:22:28,363 --> 01:22:30,063
เกิดอะไรขึ้น?

1134
01:22:32,563 --> 01:22:33,563
อะไรเนี่ย...

1135
01:22:33,663 --> 01:22:34,563
เฮ้...

1136
01:22:35,164 --> 01:22:36,464
แก...

1137
01:22:36,564 --> 01:22:39,664
นี่พวกนายขโมยอาหารฉันเหรอ? 
ทำแบบนั้นได้ยังไง?

1138
01:22:39,764 --> 01:22:42,864
ฉันคิดมาตลอดว่านายคือเพื่อน!
ฉันไว้ใจนายนะ!

1139
01:22:43,164 --> 01:22:45,365
ออกไปให้พ้น! ทั้งนายแล้วก็เพื่อนนาย!

1140
01:22:45,465 --> 01:22:46,865
แล้วไม่ต้องกลับมาอีก

1141
01:22:46,965 --> 01:22:50,365
หรือไม่ก็ ฉันจะทำกับนาย
เหมือนที่ร้านอาหารอื่น เค้าทำกัน!

1142
01:22:58,566 --> 01:23:01,766
พ่อพูดถูก นี่ผมหลอกใครอยู่?

1143
01:23:02,366 --> 01:23:05,767
เราคือเรา และเราเป็นหนู

1144
01:23:07,167 --> 01:23:10,967
เดี๋ยวเขาก็ไปแล้วละ
และ...พ่อก็รู้วิธีเข้าไปแล้วนี่

1145
01:23:11,467 --> 01:23:12,867
อยากได้อะไรก็เอาไป

1146
01:23:12,967 --> 01:23:15,868
- ไม่ไปด้วยกันเหรอ?
- ผมไม่อยากกินแล้วครับ

1147
01:23:30,469 --> 01:23:32,969
คุณคิดได้หรือยัง
ค่ำนี้อยากทานอะไรครับ?

1148
01:23:33,069 --> 01:23:37,870
ได้แล้ว
ผมอยากกินหัวใจคุณ มัดกับไม้แล้วย่างไฟ

1149
01:23:43,270 --> 01:23:44,770
เข้ามา!

1150
01:23:44,970 --> 01:23:48,171
วันนี้เป็นวันสำคัญ
ไปพูดอะไรกับพวกเขาหน่อยสิ

1151
01:23:48,371 --> 01:23:52,171
- พูดอะไรล่ะ?
- นายเป็นหัวหน้า พูดให้กำลังใจพวกเขาสิ

1152
01:23:55,571 --> 01:23:56,972
ฟังทางนี้หน่อย

1153
01:23:57,172 --> 01:23:59,872
ฟังทางนี้หน่อย ทุกคน

1154
01:24:00,072 --> 01:24:02,272
คืนนี้เป็นคืนสำคัญ

1155
01:24:02,472 --> 01:24:06,372
อาหารกำลังจะมา
และ เขาคงจะสั่งอีโก้หลายอย่าง

1156
01:24:06,573 --> 01:24:10,573
เอ่อ...ผมหมายถึงอีโก้จะมา...นักวิจารณ์น่ะ

1157
01:24:11,273 --> 01:24:14,173
และเขาก็คงจะสั่ง...อะไร...สักอย่าง

1158
01:24:14,773 --> 01:24:16,874
อะไรซักอย่าง...จากเมนูเรา

1159
01:24:17,574 --> 01:24:21,674
และเราจะต้องทำมัน
นอกจากเขาจะสั่งของเย็น

1160
01:24:21,774 --> 01:24:23,574
นายตัดใจไม่ได้ ใช่มั๊ยล่ะ?

1161
01:24:23,774 --> 01:24:27,375
นายไม่ควรมาที่นี่
ในเวลาร้านเปิดนะ มันไม่ปลอดภัย

1162
01:24:27,475 --> 01:24:28,675
ก็ฉันหิวอะ!

1163
01:24:28,775 --> 01:24:31,475
และไม่จำเป็น ต้องเป็นอาหารในร้าน
ฉันก็กินได้

1164
01:24:31,575 --> 01:24:34,575
หัวใจมันอยู่ที่ อย่าเรื่องมานัก นะเพื่อน

1165
01:24:34,975 --> 01:24:37,076
- ดูนะ
- อย่า เดี๋ยว!

1166
01:24:38,676 --> 01:24:42,576
- โอ้ว ไม่ ไม่ ไม่นะ! เราจะทำยังไงดี
- ฉันจะไปตามพ่อนะ

1167
01:24:45,076 --> 01:24:51,377
แกอาจคิดว่าตัวเองเป็นเชฟ
แต่ยังไงแกก็ยังเป็นหนู

1168
01:24:51,777 --> 01:24:54,977
แน่ล่ะว่าเขาลดดาวเราไปดวงนึง
ครั้งสุดท้ายที่ผ่านมา

1169
01:24:55,177 --> 01:24:57,578
แน่ล่ะว่าเขาอาจทำให้พ่อตาย...

1170
01:24:57,878 --> 01:25:01,578
-สถานการณ์แย่มาก
-แต่ฉันจะพูดไว้อย่าง...

1171
01:25:01,678 --> 01:25:04,478
-อีโก้มาแล้ว
-อีโก้เหรอ? เขามาแล้วเหรอ?

1172
01:25:06,478 --> 01:25:10,579
แอนตั้น อีโก้ ก็เป็นแค่ลูกค้าอีกคน
ไปทำอาหารกันเถอะ!

1173
01:25:10,679 --> 01:25:12,579
ใช่ ไป...

1174
01:25:12,979 --> 01:25:14,179
โอเค

1175
01:25:15,679 --> 01:25:18,580
ฉันคิดแผนไว้ในใจแล้ว

1176
01:25:18,780 --> 01:25:22,780
แกจะสร้างสินค้าตัวใหม่
ของอาหารแช่แข็งสกินเนอร์ให้ฉัน

1177
01:25:22,880 --> 01:25:26,680
และฉันจะตอบแทนด้วยการไม่ฆ่าแก

1178
01:25:30,481 --> 01:25:33,581
ล่าก่อน ไอ้หนู

1179
01:25:40,882 --> 01:25:43,482
ท่านทราบหรือยังครับว่า คืนนี้จะรับอะไรดี?

1180
01:25:43,582 --> 01:25:45,182
รู้สิ

1181
01:25:45,682 --> 01:25:49,783
หลังจากอ่านเรื่องเวอร์ๆ
ของกุ๊กคนใหม่ของพวกนายมามาก

1182
01:25:49,883 --> 01:25:51,983
รู้ไหมว่าฉันอยากกินอะไร?

1183
01:25:52,983 --> 01:25:56,283
ขอมุมมองเล็กน้อย

1184
01:25:56,483 --> 01:26:01,584
นั่นแหละ ฉันอยากได้มุมมองใหม่ สด ใสๆ
ปรุงมาอย่างดี

1185
01:26:01,684 --> 01:26:04,484
ช่วยแนะนำไวน์ดีๆ ที่เข้ากันด้วยได้ไหม?

1186
01:26:04,584 --> 01:26:09,485
-เข้ากับอะไรครับ?
-มุมมองสดใหม่ ฉันเลือกอันนั้น

1187
01:26:09,585 --> 01:26:10,785
ผมเอ่อ...

1188
01:26:11,885 --> 01:26:14,685
ในเมื่อนายไม่มีมุมมองใหม่

1189
01:26:14,785 --> 01:26:18,085
และดูเหมือนว่าไม่มีใครในเมืองนี้จะมี

1190
01:26:18,185 --> 01:26:19,786
ฉันมีข้อเสนอ

1191
01:26:19,886 --> 01:26:23,986
นายเอาอาหารมา ฉันจะหามุมมองให้

1192
01:26:24,086 --> 01:26:28,086
ซึ่งจะเข้ากันดีกับเชวัล บลองค์ ปี 1947

1193
01:26:28,186 --> 01:26:29,987
ผมเกรงว่า...

1194
01:26:31,687 --> 01:26:34,087
แล้วอาหารที่เลือกล่ะครับ?

1195
01:26:34,787 --> 01:26:39,588
ไปบอกเชฟลิงกวินี่ว่า ฉัยอยากได้อะไรก็ได้
ที่เขากล้าเอามาเสิร์ฟ

1196
01:26:39,688 --> 01:26:43,088
บอกเขาว่าให้เขาเอาของที่ดีที่สุดมาให้ฉัน

1197
01:26:46,888 --> 01:26:49,789
ฉันจะรับอะไรก็ได้ที่เขาทำ

1198
01:26:56,589 --> 01:27:00,090
- เรายอมแพ้แล้วสินะ
- ทำไมคุณพูดแบบนั้น

1199
01:27:00,290 --> 01:27:03,290
เราติดอยู่ในกรง ขังอยู่ท้ายรถยนต์

1200
01:27:03,490 --> 01:27:06,390
รอคอยอนาคต
ในรูปของผลิตภัณฑ์อาหารแช่แข็ง

1201
01:27:06,590 --> 01:27:10,391
ไม่ ผมติดอยู่ในกรง ผมยอมแพ้

1202
01:27:10,791 --> 01:27:13,091
คุณ เป็นอิสระ

1203
01:27:13,291 --> 01:27:16,691
ฉันจะเป็นอิสระ
ก็ต่อเมื่อเธอจินตนาการให้ฉันเป็น

1204
01:27:16,791 --> 01:27:18,091
เมื่อเธอเป็น

1205
01:27:18,191 --> 01:27:22,792
โถ่ ขอร้องเถอะ ผมเบื่อการเสแสร้งเต็มที
ผมเสแสร้งเป็นหนูให้พ่อของผม

1206
01:27:22,892 --> 01:27:25,292
ผมเสแสร้งเป็นมนุษย์
ผ่านลิงกวินี่

1207
01:27:25,392 --> 01:27:28,092
ผมเสแสร้งเป็นว่าคุณมีตัวตน
เพื่อจะได้มีเพื่อนคุย!

1208
01:27:28,192 --> 01:27:30,192
คุณบอกแม้กระทั่งเป็นเรื่องที่ผมรู้อยู่แล้ว!

1209
01:27:30,292 --> 01:27:33,293
ผมรู้ว่าผมเป็นใคร!
ทำไมต้องให้คุณมาบอกผมล่ะ?

1210
01:27:33,393 --> 01:27:35,393
ทำไมผมต้องเสแสร้ง!

1211
01:27:37,493 --> 01:27:39,093
เธอไม่ได้เสแสร้งเลย เรมี่

1212
01:27:39,893 --> 01:27:41,494
เธอไม่เคยทำ

1213
01:27:50,494 --> 01:27:52,495
ไม่ มันต้องอีกข้างหนึ่ง

1214
01:27:52,695 --> 01:27:54,495
พ่อ? พ่อ ผมอยู่นี่!

1215
01:27:54,695 --> 01:27:56,995
ผมติดอยู่ในรถนี่...อะไรเนี่ย...

1216
01:27:57,295 --> 01:27:58,295
พ่อ!

1217
01:27:58,895 --> 01:28:01,496
- เฮ้ ไงน้องชาย!
- เอมิล!

1218
01:28:04,996 --> 01:28:07,096
ผมรักทั้งคู่เลย!

1219
01:28:09,096 --> 01:28:10,196
แกจะไปไหน!

1220
01:28:10,296 --> 01:28:12,797
ไปร้านอาหาร
พวกเขาเจ๊งแน่ถ้าไม่มีผม

1221
01:28:12,897 --> 01:28:16,497
- แล้วแกจะไปแคร์ทำไม?
- เพราะผมเป็นพ่อครัว!

1222
01:28:24,198 --> 01:28:25,998
มันเป็นอาหารสูตรของนาย

1223
01:28:26,098 --> 01:28:28,198
นายไม่รู้สูตรของตัวเองได้ยังไง?

1224
01:28:28,298 --> 01:28:31,198
ผมไม่ได้จดเอาไว้ อยู่ๆมันก็ลอยขึ้นมาเอง

1225
01:28:31,298 --> 01:28:34,399
งั้นก็ทำให้มันขึ้นมาอีกสิ?
เราเสิร์ฟทั้งๆแบบนี้ไม่ได้!

1226
01:28:34,499 --> 01:28:35,499
อาหารที่สั่งได้หรือยัง?

1227
01:28:35,599 --> 01:28:37,999
ยกอย่างอื่นไปเสิร์ฟไม่ได้เหรอ?
สิ่งที่ผมไม่ได้คิดน่ะ?

1228
01:28:38,099 --> 01:28:39,099
ลูกค้าสั่งอาหารมาแบบนี้

1229
01:28:39,199 --> 01:28:41,599
ให้เขาสั่งอย่างอื่นกินสิ
บอกไปว่าของหมด

1230
01:28:41,699 --> 01:28:43,400
ของจะหมดได้ยังไง ร้านเพิ่งเปิดนะ

1231
01:28:43,500 --> 01:28:46,500
ฉันมีไอเดียจะเสนอ
ฉันว่าควรทำอาหารที่ลูกค้าสั่งนะ!

1232
01:28:46,600 --> 01:28:48,700
เราต้องทำได้น่า
นายบอกมาว่าทำอะไร

1233
01:28:48,800 --> 01:28:50,200
ผมไม่รู้จะทำอะไร

1234
01:28:50,300 --> 01:28:52,001
เราควรบอกลูกค้าสักอย่าง

1235
01:28:52,101 --> 01:28:54,001
เออ...บอกพวกเขาว่า...บอกว่า...

1236
01:28:58,101 --> 01:28:59,301
อ้าาาา??

1237
01:29:00,101 --> 01:29:02,502
- เรมี่ อย่าทำอย่างนี้
- เรมี่ เรมี่!

1238
01:29:02,602 --> 01:29:04,602
หยุด!
เดี๋ยวคนเห็น หยุด!

1239
01:29:04,702 --> 01:29:08,702
เราไม่ได้พูดถึงฉัน
เรากำลังพูดถึงสิ่งที่ถูกต้อง...

1240
01:29:09,102 --> 01:29:10,102
หนู!

1241
01:29:11,902 --> 01:29:13,403
- เรมี่!
- เอามีดมาให้ฉัน

1242
01:29:13,903 --> 01:29:15,503
อย่าทำอะไรเค้านะ!

1243
01:29:17,803 --> 01:29:20,203
ขอบใจที่กลับมา พ่อครัวน้อย

1244
01:29:21,503 --> 01:29:23,804
ฉันรู้มันอาจฟังดูบ้าๆ แต่...

1245
01:29:23,904 --> 01:29:26,504
บางที...ความจริงมันก็ฟังดูบ้าๆในบางครั้ง

1246
01:29:26,604 --> 01:29:28,404
แต่...ไม่ได้แปลว่ามันไม่ใช่นะ

1247
01:29:28,504 --> 01:29:30,704
ความจริงก็คือ

1248
01:29:31,404 --> 01:29:35,605
และความจริงคือ ฉันไม่ได้มีความสามารถอะไร

1249
01:29:36,405 --> 01:29:40,305
แต่หนูตัวนี้ คือเบื้องหลังของสูตรอาหารต่างๆ

1250
01:29:40,405 --> 01:29:45,506
เขาเป็นคนทำ เป็นพ่อครัวตัวจริง
เขาในหมวกบนหัวของฉันนี่

1251
01:29:45,806 --> 01:29:47,806
เขาเป็นคนควบคุมการกระทำต่างๆ

1252
01:29:49,806 --> 01:29:53,407
นี่แหละคือเหตุผล ที่ฉันสามารถทำอาหาร
ซึ่งสามารถทำให้ทุกคนทึ่งได้

1253
01:29:53,607 --> 01:29:56,707
เหตุผลที่อีโก้มาอยู่ที่นี่

1254
01:29:57,007 --> 01:29:59,707
พวกคุณ ควรชื่นชมพรสวรรค์ของเขานะ

1255
01:30:00,007 --> 01:30:01,607
ฉันรู้ว่ามันยากที่จะเชื่อได้

1256
01:30:01,707 --> 01:30:04,708
แต่...เฮ้...มันทำให้พวกคุณเชื่อว่า
ผมทำอาหารได้...ใช่มั๊ย?

1257
01:30:06,408 --> 01:30:10,608
ดูสิ! มันเวิร์ค
มันอาจดูบ้า แต่มันเวิร์ค

1258
01:30:11,108 --> 01:30:13,508
มันอาจทำให้เรา
เป็นภัตตาคารอาหาร ที่ดีที่สุดในปารีส

1259
01:30:13,609 --> 01:30:19,109
และหนูตัวนี้ พ่อครัวฝีมือเยี่ยมตัวนี้
สามารถทำให้เราไปสู่จุดนั้นได้

1260
01:30:19,809 --> 01:30:22,209
พวกคุณล่ะจะว่าไง? ยอมร่วมมือมั๊ย?

1261
01:32:10,220 --> 01:32:11,220
พ่อ

1262
01:32:15,320 --> 01:32:18,221
พ่อ ผมไม่รู้จะพูดยังไง

1263
01:32:18,421 --> 01:32:22,521
พ่อมองเพื่อนของแกผิดไป
รวมถึงแกด้วย

1264
01:32:22,921 --> 01:32:26,722
พ่ออย่าคิดว่าผมรักการทำอาหาร
มากกว่าครอบครัวเลยนะ

1265
01:32:26,922 --> 01:32:29,722
ผมเลือกไม่ได้
ระหว่างทั้งสองอย่างซึ่งเป็นชีวิตผม

1266
01:32:29,822 --> 01:32:33,622
พ่อไม่ได้พูดถึงการทำอาหาร
พ่อพูดถึงใจที่กล้า

1267
01:32:34,322 --> 01:32:36,723
มันมีความหมายต่อแกมากใช่มั๊ย?

1268
01:32:44,823 --> 01:32:47,724
เราไม่ใช่พ่อครัว แต่เราคือครอบครัว

1269
01:32:47,924 --> 01:32:50,924
แค่บอกเราว่าทำยังไง
แล้วเราจะทำให้เจ๋ง

1270
01:32:58,925 --> 01:33:02,525
- จับคนจากกรมอนามัยไว้
- ทีมเดลต้า ไป ไป ไป ไป!

1271
01:33:02,725 --> 01:33:04,925
ที่เหลืออยู่ รอช่วยเรมี่นะ

1272
01:33:28,028 --> 01:33:29,828
ทีมสามดูแลเรื่องปลา
ทีมสี่อาหารย่าง

1273
01:33:29,828 --> 01:33:31,528
ทีมสามดูแลเรื่องปลา
ทีมสี่อาหารย่าง

1274
01:33:31,728 --> 01:33:37,128
ทีมห้า ปิ้ง ทีมหก ซอส
ไปเข้าประจำที่ ไปเร็ว ไป ไป!

1275
01:33:37,428 --> 01:33:39,929
คนทำอาหารจะต้องเดินด้วยสองขา

1276
01:33:49,630 --> 01:33:51,630
เราต้องมีพนักงานเสิร์ฟนะ

1277
01:34:06,931 --> 01:34:09,932
ขอโทษที่บริการช้า
แต่คืนนี้พนักงานไม่พอเลย

1278
01:34:10,032 --> 01:34:12,332
ไม่เป็นไร ค่อยๆทำตามสบาย

1279
01:34:15,432 --> 01:34:18,032
มาช้าอีกแล้ว และจู่ๆ ก็

1280
01:34:22,433 --> 01:34:24,733
จัดการเนื้อสเต๊กให้นุ่มๆนะ

1281
01:34:24,833 --> 01:34:27,133
นั่นแหละ ชกแล้วถอย ชกแล้วถอย

1282
01:34:27,233 --> 01:34:30,734
เบามือกับโซมินิเย่นะ
เกลือน้อย เพิ่มเนยหน่อย

1283
01:34:31,034 --> 01:34:32,934
ใช้ชีส มิโมเลตต์ เท่านั้น

1284
01:34:33,034 --> 01:34:36,634
โว้ววว จัดวางจานสลัด
ให้เหมือนกับกำลังวาดรูปนะ

1285
01:34:36,834 --> 01:34:39,535
อย่าเทน้ำส้มสายชู
ใส่ในน้ำสลัดมากเกินไป

1286
01:34:39,635 --> 01:34:42,735
อย่าให้ซอส เบอร์ บล๊องค์ แยกตัว
คนไปเรื่อยๆ

1287
01:34:42,835 --> 01:34:47,035
ลวกหอยเชลล์อย่าให้ไฟแรง
เอ้าชิม หย่อนทัพพีลงมา

1288
01:34:47,235 --> 01:34:49,536
ดี...เค็มไปหน่อย...ดี

1289
01:34:49,736 --> 01:34:52,636
อย่าเคี่ยว คอนโซเม่ นาน
เนื้อไก่ฟ้าจะเหนียว...เอมิล!

1290
01:34:52,736 --> 01:34:53,836
ขอโทษ

1291
01:34:57,536 --> 01:34:59,637
คอเรตต์ เดี๋ยว คอเรตต์!

1292
01:35:00,137 --> 01:35:04,137
- คุณกลับมา คอเรตต์
- ห้ามพูดอะไรทั้งนั้น

1293
01:35:04,237 --> 01:35:05,737
ไม่งั้นล่ะก็ฉันอาจจะเปลี่ยนใจได้

1294
01:35:05,937 --> 01:35:08,337
แค่บอกฉันมาว่าพวกเค้าต้องการทำอะไร

1295
01:35:11,438 --> 01:35:13,938
แรททาทูอี เหรอ! มันเป็นอาหารคนจนนะ

1296
01:35:14,138 --> 01:35:17,038
เธอแน่ใจเหรอ
ว่าจะทำอาหารเมนูนี้ให้อีโก้ชิมน่ะ?

1297
01:35:35,540 --> 01:35:37,440
อะไร? ก็ฉันกำลังทำแรททาทูอี ไง

1298
01:35:38,640 --> 01:35:41,041
งั้น บอกฉันสิว่าสูตรของเธอทำยังไง

1299
01:36:13,144 --> 01:36:16,244
แรททาทูอี เหรอ? พวกนี้มันต้องบ้าแน่ๆ

1300
01:37:02,349 --> 01:37:03,649
อืมม

1301
01:37:07,149 --> 01:37:08,949
ไม่นะ เป็นไปไม่ได้

1302
01:37:09,549 --> 01:37:13,150
บอกฉันมานะ
ใครเป็นคนทำแรททาทูอี!!

1303
01:37:20,150 --> 01:37:21,851
ฉันจำไม่ได้แล้วว่าครั้งสุดท้าย

1304
01:37:21,951 --> 01:37:25,251
ที่ฉันเรียกพนักงานเสิร์ฟ
มาชมพ่อครัวคือเมื่อไหร่

1305
01:37:26,151 --> 01:37:28,951
และตอนนี้ฉันพบว่า
อยู่ในสถานการณ์พิเศษ

1306
01:37:29,051 --> 01:37:31,151
ที่พนักงานเสิร์ฟเป็นพ่อครัวเองด้วย

1307
01:37:31,351 --> 01:37:34,352
ขอบคุณ แต่...คืนนี้ผมเป็นแค่พนักงานเสิร์ฟ

1308
01:37:35,352 --> 01:37:37,852
แล้วถ้ายังงั้นฉันควรขอบคุณใครดีล่ะ

1309
01:37:38,752 --> 01:37:40,452
ขอเวลาสักครู่

1310
01:37:51,453 --> 01:37:52,454
เธอคือคนทำอาหาร...

1311
01:37:52,554 --> 01:37:54,654
ถ้าคุณอยากพบเชฟ คุณต้องรอก่อน

1312
01:37:54,754 --> 01:37:56,854
จนกว่าลูกค้าท่านอื่นจะกลับหมด

1313
01:37:58,854 --> 01:38:00,054
งั้นก็ได้

1314
01:38:21,756 --> 01:38:24,257
ทีแรก อีโก้ก็นึกว่า เป็นเรื่องล้อเล่น

1315
01:38:24,457 --> 01:38:30,457
แต่เมื่อลิงกวินี่ อธิบาย 
รอยยิ้มบนใบหน้า ของอีโก้ก็หายไป

1316
01:38:36,058 --> 01:38:40,058
เขาไม่ได้แสดงทีท่าอะไร 
แต่ก็มีถามแทรกบ้างเป็นครั้งคราว

1317
01:38:40,658 --> 01:38:44,959
เมื่อเรื่องราวจบลง อีโก้ลุกขึ้น
และขอบคุณ สำหรับอาหาร...

1318
01:38:45,059 --> 01:38:46,759
ขอบคุณสำหรับอาหาร

1319
01:38:46,859 --> 01:38:49,759
และเดินออกจากร้าน โดยไม่พูดอะไรอีก

1320
01:38:52,059 --> 01:38:55,960
วันถัดมา บทวิจารณ์ของเขา ก็ถูกตีพิมพ์

1321
01:38:58,460 --> 01:39:02,560
ในหลายๆทาง
งานของนักวิจารณ์ เป็นงานง่าย

1322
01:39:02,760 --> 01:39:07,061
เราเสี่ยงเพียงเล็กน้อย
แต่สนุกในสถานะที่เหนือกว่า

1323
01:39:07,161 --> 01:39:11,161
คนที่เสนอผลงาน
และตนเองให้กับคำตัดสินของเรา

1324
01:39:11,461 --> 01:39:16,762
เราสร้างชื่อ จากการวิจารณ์ผู้อื่นในทางลบ
ซึ่งเป็นเรื่องที่สนุก สำหรับคนเขียนและคนอ่าน

1325
01:39:17,362 --> 01:39:23,862
แต่ความจริงที่เจ็บปวด ที่เหล่านักวิจารณ์
ต้องเผชิญก็คือ เมื่อพิจารณาในทางอื่นๆแล้ว

1326
01:39:23,962 --> 01:39:27,963
อาหารถูกๆสักจาน
ก็อาจมีความหมาย

1327
01:39:28,063 --> 01:39:31,363
มากกว่า คำวิจารณ์ที่เราได้มอบให้แก่มัน

1328
01:39:31,763 --> 01:39:35,864
แต่ก็มีเวลาที่นักวิจารณ์ได้เสี่ยงอย่างแท้จริง

1329
01:39:35,964 --> 01:39:40,264
และนั่นคือความเสี่ยงในการค้นพบ
และปกป้องสิ่งใหม่ๆ

1330
01:39:40,364 --> 01:39:44,965
บ่อยครั้งที่โลกไม่เมตตา
ต่อคนหน้าใหม่ งานสร้างสรรค์ใหม่

1331
01:39:45,165 --> 01:39:47,665
สิ่งใหม่ย่อมต้องการมิตร

1332
01:39:47,965 --> 01:39:51,465
ค่ำวานนี้
ผมได้พานพบสิ่งใหม่

1333
01:39:51,665 --> 01:39:56,666
อาหารที่ไม่ทำธรรมดา
จากแหล่งที่เหนือเกินความคาดคิด

1334
01:39:56,866 --> 01:39:59,466
การพูดว่าทั้งอาหาร
และผู้ทำ

1335
01:39:59,566 --> 01:40:03,066
ได้ท้าทายแนวความคิดที่ผมเคยมี
ต่อการทำอาหารชั้นสูง

1336
01:40:03,166 --> 01:40:05,867
ก็ยังเป็นการพูดที่น้อยไป

1337
01:40:06,267 --> 01:40:09,467
มันสั่นสะเทือนผมถึงแก่น

1338
01:40:10,267 --> 01:40:13,667
ในอดีต ผมเคยเหยียดหยาม
อย่างไม่ปิดบัง

1339
01:40:13,767 --> 01:40:18,768
ต่อคำขวัญอันโด่งดังของเชฟกุสโตว์ ที่ว่า
"ไม่ว่าใครก็สามารถทำอาหารได้"

1340
01:40:19,068 --> 01:40:25,268
แต่ผมตระหนักว่าผมเพิ่งจะมาเข้าใจ
ความหมายของเขา ในตอนนี้เอง

1341
01:40:25,569 --> 01:40:29,469
ไม่ใช่ทุกคน
ที่จะสามาเป็นศิลปินผู้ยิ่งใหญ่

1342
01:40:29,669 --> 01:40:33,969
แต่ศิลปินผู้ยิ่งใหญ่
สามารถมาจากที่ไหนก็ได้

1343
01:40:34,569 --> 01:40:37,870
แต่ไม่มีสิ่งใดจินตนาการยากไปกว่า
จุดกำเนิดอันต่ำต้อย

1344
01:40:37,970 --> 01:40:41,770
ของอัจฉริยะ
ที่กำลังทำอาหารอยู่ในร้านกุสโตว์

1345
01:40:41,870 --> 01:40:44,770
ผู้ซึ่ง ในมุมมองนักวิจารณ์อย่างผม

1346
01:40:44,870 --> 01:40:49,071
มิใช่ใครเลย
นอกจากเชฟมือทอง ของฝรั่งเศส

1347
01:40:49,271 --> 01:40:51,171
ผมจะกลับไปที่ร้านกุสโตว์อีกในเร็ววัน
หิวโหยสิ่งที่มากกว่า

1348
01:40:51,171 --> 01:40:54,571
ผมจะกลับไปที่ร้านกุสโตว์อีกในเร็ววัน
หิวโหยสิ่งที่มากกว่า

1349
01:40:54,971 --> 01:40:56,472
มันเป็นคืนที่ยิ่งใหญ่

1350
01:40:56,572 --> 01:40:58,372
ผมมีความสุขมากที่สุดในชีวิต

1351
01:40:58,472 --> 01:41:02,972
แต่สิ่งเดียวที่คาดเดาได้ในชีวิต
คือสิ่งที่คาดเดาไม่ได้

1352
01:41:03,072 --> 01:41:06,273
เราจำต้องปล่อยสกินเนอร์
และเจ้าหน้าที่อนามัยไป

1353
01:41:06,373 --> 01:41:08,773
และแน่นอน
พวกเขาแจ้งจับเรา

1354
01:41:09,173 --> 01:41:10,773
ถึงอาหารจะอร่อย

1355
01:41:10,873 --> 01:41:13,273
แต่พอมีข่าวว่า
มีหนูวิ่งอยู่ในครัว

1356
01:41:13,373 --> 01:41:15,373
พับผ่า ร้านอาหารถูกสั่งปิด

1357
01:41:15,473 --> 01:41:18,274
อีโก้ตกงาน และเสียเครดิตไปจมหู

1358
01:41:18,374 --> 01:41:20,274
แต่ไม่ต้องเสียใจไปกับเขาหรอกครับ

1359
01:41:20,374 --> 01:41:23,874
เขาไปได้สวย กับการลงทุนธุรกิจเล็กๆของเขา

1360
01:41:24,174 --> 01:41:26,775
เขาเหมือนจะมีความสุข
นายรู้ได้ยังไง

1361
01:41:34,975 --> 01:41:37,076
ต้องไปล่ะ แขกแน่นร้าน

1362
01:41:44,676 --> 01:41:46,376
นายก้อรู้ว่าเขาชอบอะไร

1363
01:41:51,677 --> 01:41:53,277
ขอบใจ เชฟตัวน้อย

1364
01:41:59,978 --> 01:42:02,778
ผมจะชวนคุณ สั่งของหวานเย็นนี้สำเร็จไหม?

1365
01:42:02,878 --> 01:42:06,078
- ก็ชวนทุกทีสิน่า
- แล้วคุณจะรับแบบไหนครับ

1366
01:42:07,178 --> 01:42:08,979
ทำให้ฉันประหลาดใจสิ

1367
01:42:14,479 --> 01:42:17,880
ผมจะชวนคุณ สั่งของหวานเย็นนี้สำเร็จไหม?

1368
01:42:21,380 --> 01:42:24,980
เฮ้ เชื่อฉันสิ เรื่องอย่างนี้จะสนุก
ถ้าให้ฉันเป็นคนเล่า ว่ามั๊ย?

1369
01:42:26,880 --> 01:42:29,981
เร็วๆ
ยกอาหารมาโต๊ะนี้หน่อย
หิวจะตายอยู่แล้ว!!

1370
01:42:33,441 --> 01:42:37,441
www.thaisubtitle.com

1371
01:42:41,442 --> 01:42:45,442
บรรยายไทยโดย
ploida manutdlover puffphish nattoyer wickyz