1
00:01:36,000 --> 00:01:37,440
เร่งมือเข้าหนุ่มๆ

2
00:01:38,800 --> 00:01:40,000
อย่างนั้น

3
00:01:45,000 --> 00:01:47,000
ดีมาก ทำต่อไป

4
00:01:48,440 --> 00:01:53,000
เร็วเข้า ทุกคน ไคลด์ เบอร์ลีย์
เร่งมือหน่อย เร็วเข้า

5
00:01:53,080 --> 00:01:57,840
แซมสันๆ นายยังอมพะนำ
เรื่องที่หมายต่อไปของเราอยู่เลย

6
00:01:57,920 --> 00:02:00,760
- ฉันจะนิวคาแนน
- ไม่เคยได้ยินชื่อนิวเคแนนเลย

7
00:02:00,840 --> 00:02:02,920
ค่ายใหญ่ของชาวคริสเตียน
นอกเขตแคลิฟอร์เนีย

8
00:02:03,000 --> 00:02:05,760
- ห่างจากที่นี่ 2 ชั่วโมง
- ค่ายชาวคริสเตียนเหรอ

9
00:02:06,480 --> 00:02:09,000
ถูกต้อง ทางใต้ของซาลินาส

10
00:02:09,400 --> 00:02:10,840
มีแต่พวกบ้าศาสนาเหรอ

11
00:02:11,400 --> 00:02:16,080
พวกคลั่งศาสนา 17,000 คน
ทุกคนพร้อมเข้ารีต

12
00:02:16,160 --> 00:02:18,520
นายเสียสติรึไง
จะให้ฉันกับริต้า ซูทำยังไง

13
00:02:18,600 --> 00:02:20,960
แสดงเรื่องจากคัมภีร์ไบเบิลเหรอ

14
00:02:21,200 --> 00:02:23,680
ไม่ นายจะต้องเลิกแสดง

15
00:02:24,400 --> 00:02:28,160
เลิกแสดงเหรอ ไม่ ฉันทำไม่ได้
ฉันมีค่าใช้จ่าย แซมสัน ฉันมีหนี้สิน

16
00:02:28,240 --> 00:02:30,960
สตัมปี้ เราลำบากกันทุกคน

17
00:02:36,560 --> 00:02:38,360
ฉันรู้ว่าคุณทำอะไร

18
00:02:39,640 --> 00:02:42,080
ไลลา ฉันไม่มีเวลาฟังเรื่องนี้

19
00:02:42,360 --> 00:02:44,440
อย่าเดินหนีฉันนะ

20
00:02:44,880 --> 00:02:48,880
ฮอว์กินส์ฆ่าโลดซ์ และคุณช่วยปกปิด

21
00:02:50,520 --> 00:02:52,600
เธอมันบ้า

22
00:02:53,560 --> 00:02:55,280
คุณจะต้องสำนึกเสียใจเรื่องนี้

23
00:02:55,600 --> 00:02:58,880
ไม่พอใจเหรอ
เอาไปคุยกับผู้จัดการแล้วกัน

24
00:03:08,720 --> 00:03:11,440
เปิดกระเป๋ากันไว้นะครับ

25
00:03:11,520 --> 00:03:13,080
กระเป๋าเดินทางด้วย

26
00:03:13,160 --> 00:03:15,800
ยื่นเลยครับ เราจะตรวจทั้งหมด

27
00:03:52,600 --> 00:03:53,920
เอ้านี่

28
00:03:58,640 --> 00:03:59,880
มีโชคไหม

29
00:04:00,680 --> 00:04:03,240
ที่นี่คุ้มกันแน่นหนา
ยิ่งกว่าฟาร์มเรือนจำซะอีก

30
00:04:03,560 --> 00:04:04,800
ใช่

31
00:04:06,120 --> 00:04:10,360
สำหรับคนที่เชื่อเรื่องสวรรค์
เจ้าบาทหลวงนั่นกลัวตายชะมัด

32
00:04:14,360 --> 00:04:16,280
- จะไปแล้วเหรอ
- ใช่

33
00:04:16,360 --> 00:04:17,520
คิดว่าจะเจอพวกเขาเหรอ

34
00:04:18,920 --> 00:04:22,080
คงอยู่ที่ไหนสักแห่งระหว่างที่นี่
กับทางหลวงลินคอล์น

35
00:04:22,160 --> 00:04:23,560
ยากที่จะคลาดกับพวกเขา

36
00:04:28,200 --> 00:04:29,720
บางทีนายน่าจะไปกับฉัน

37
00:04:33,720 --> 00:04:37,200
ดูจากรูปการณ์แล้ว
เราทั้งคู่อาจกลับเข้ามาที่นี่อีกไม่ได้

38
00:04:37,520 --> 00:04:39,080
แล้วไงต่อ

39
00:04:39,360 --> 00:04:42,400
นายต้องสัญญากับฉันว่าจะไม่ทำอะไร
จนกว่าฉันพาพรรคพวกมา

40
00:04:43,520 --> 00:04:46,760
ถ้าฉันมีโอกาสเล่นงานเขา
ฉันไม่พลาดแน่

41
00:05:03,040 --> 00:05:05,040
สบายดีนะ

42
00:05:08,880 --> 00:05:10,880
เช้านี้ตื่นสายนะ

43
00:05:13,440 --> 00:05:15,040
ใครจะไปคาดคิด

44
00:05:15,120 --> 00:05:18,280
รู้ไหมน้องชายฉันจัดการคุณยังไง
ถ้าฉันบอกว่าคุณพูดยังไงกับฉัน

45
00:05:18,360 --> 00:05:21,240
แต่คุณยังไม่บอกเขา ใช่ไหมล่ะ

46
00:05:28,840 --> 00:05:31,800
- นายอยู่ที่นี่มานานแค่ไหนแล้ว
- นิวเคแนนเหรอ

47
00:05:31,880 --> 00:05:34,480
เราย้ายมากับบราเธอร์จัสติน
จากมินเทิร์น

48
00:05:34,560 --> 00:05:37,800
ก่อนหน้านั้น เราอยู่ในทัลซา นายล่ะ

49
00:05:37,880 --> 00:05:40,240
เมื่อสองวันก่อน ฉันมาจากเทกซัส

50
00:05:40,600 --> 00:05:43,560
- ฉันชื่อวิลลี่
- เฮนรี่

51
00:05:43,840 --> 00:05:45,640
ว่าไง เฮนรี่

52
00:05:47,160 --> 00:05:49,400
- นายทำอะไรที่นี่ล่ะ
- ก็...

53
00:05:49,480 --> 00:05:51,720
ฉันมีหน้าที่ดูแลความปลอดภัย

54
00:05:51,880 --> 00:05:55,800
นายจะแปลกใจว่ามีคนอยาก
ให้บราเธอร์จัสตินตายเยอะแค่ไหน

55
00:05:56,280 --> 00:05:58,840
- ยังงั้นเหรอ
- ใช่

56
00:05:59,520 --> 00:06:03,520
ฉันหวังจะได้คุ้มกันที่บ้าน
แต่ฉันยังอยู่ที่นี่นานไม่พอ

57
00:06:04,240 --> 00:06:08,240
พวกข้างบนนั่นมีการฝึกฝนพิเศษเหรอ

58
00:06:08,320 --> 00:06:10,440
เปล่า มีแต่ปืน

59
00:06:13,640 --> 00:06:15,480
ขอนั่งด้วยคนได้ไหม

60
00:06:19,280 --> 00:06:22,760
บอกแล้วไง จัสติน
ผู้ชายอย่างเดวีนทำลายประเทศนี้

61
00:06:22,840 --> 00:06:25,200
เขาเป็นพวกนอกศาสนา

62
00:06:31,120 --> 00:06:33,040
ขอบใจนะ โซฟี

63
00:06:36,520 --> 00:06:40,320
แน่ใจนะว่าไม่อยากทานกับผม
คุณไม่รู้หรอกว่าพลาดอะไรไป

64
00:06:42,400 --> 00:06:46,840
กล่าวสุนทรพจน์ที่สภาของมลรัฐ
ถึงคุณกับวาล การแยกศาสนาจากรัฐ

65
00:06:46,920 --> 00:06:49,280
ความคิดการแยกศาสนากับการเมือง

66
00:06:49,360 --> 00:06:53,000
เกิดจากปีศาจที่กีดกันชาวคริสเตียน
ไม่ให้ปกครองประเทศตนเอง

67
00:06:55,640 --> 00:06:59,000
ดูเธอตัดขอบขนมปังสิ

68
00:06:59,080 --> 00:07:00,800
สมบูรณ์แบบจนไม่กล้ากิน

69
00:07:00,960 --> 00:07:04,080
เขาเรียกผมว่าเจ้าหมูหน้าโง่

70
00:07:04,960 --> 00:07:08,080
รู้ไหมว่าทำไมชาวฮีบรูถึงไม่กินหมู

71
00:07:08,160 --> 00:07:10,960
เขาบอกว่าคุณพยายามใช้เล่ห์
เพื่อเอาชนะการเลือกตั้ง

72
00:07:11,040 --> 00:07:12,760
พยายามผ่านกฎหมาย
ให้พวกลี้ภัยของคุณ

73
00:07:12,840 --> 00:07:14,600
ลงคะแนนได้อย่างถูกกฎหมาย

74
00:07:14,680 --> 00:07:17,160
ถ้าปราศจากพวกเขา
เราก็เหมือนแจ็กพอตที่ไม่มีบลูชิป

75
00:07:17,520 --> 00:07:21,920
"ถึงแม้หมูเป็นสัตว์มีกีบเท้า
มันเคี้ยวอาหาร ไม่ได้สำรอก

76
00:07:22,000 --> 00:07:23,160
มันสกปรกสำหรับเรา"

77
00:07:23,440 --> 00:07:27,120
ให้ตายสิ จัสติน ฟังเราหน่อย
เราพยายามจะช่วยคุณนะ

78
00:07:35,440 --> 00:07:38,440
- เราไม่ต้องพึ่งพวกเขา
- คุณพูดบ้าอะไรกัน

79
00:07:38,520 --> 00:07:43,400
ไม่ ถ้าไม่มีพวกจรจัด
เดวีนชนะการเลือกตั้งทั้งตำบลแน่

80
00:07:43,480 --> 00:07:47,840
พอผู้ลงคะแนนของซานเบนิโต้
เข้าใจถึงทางเลือกที่มี

81
00:07:48,280 --> 00:07:52,000
ไม่ต้องสงสัย
ว่าเขาจะลงคะแนนเสียงให้ใคร

82
00:07:59,200 --> 00:08:00,680
ถูกต้อง

83
00:08:02,120 --> 00:08:04,680
จงมีศรัทธา ท่านสุภาพบุรุษ

84
00:08:16,880 --> 00:08:18,720
ฉันไม่ชอบเลย

85
00:08:18,800 --> 00:08:22,040
ที่บ้านเรา ถ้าท้องฟ้าเป็นแบบนั้น
เราต้องต้อนฝูงสัตว์เข้ามา

86
00:08:22,120 --> 00:08:25,960
ไม่มีพายุหมุน
ในแคลิฟอร์เนียหรอก เจ้าเซ่อ

87
00:08:26,040 --> 00:08:27,800
มันดูท่าไม่ดี

88
00:08:29,240 --> 00:08:32,240
เดี๋ยวนะ นั่นนายถืออะไรมา

89
00:08:32,320 --> 00:08:34,680
ฟืน เขาบอกให้ฉันเอาขึ้นมาบนนี้

90
00:08:34,760 --> 00:08:37,400
ใครบอกให้นายเอาขึ้นมา

91
00:08:37,880 --> 00:08:41,440
ผู้ชายที่อยู่ข้างล่าง
ดูคล้ายเป็นหัวหน้า

92
00:08:41,520 --> 00:08:43,800
- ผมแดงเหรอ
- ใช่

93
00:08:43,880 --> 00:08:47,000
นั่นเอนิส
ชอบคิดว่าตัวเองเป็นหัวหน้า

94
00:08:47,080 --> 00:08:49,920
บอกให้ฉันเอาไปกองไว้
ในกล่องเก็บฟืน

95
00:08:50,240 --> 00:08:54,560
ทุกคนต้องโดนค้นตัว
เอาสิ ค้นตัวเขาเลย

96
00:09:05,000 --> 00:09:08,360
โอเค รีบหน่อยนะ

97
00:09:12,400 --> 00:09:15,360
ฉันอยากอ่านหนังสือให้คุณฟัง
แต่ฉันต้องรีบไปเตรียมตัว

98
00:09:15,440 --> 00:09:17,840
บราเธอร์จัสติน
อยากให้ไปถึงก่อนเที่ยง

99
00:09:19,320 --> 00:09:22,200
ฉันไม่เคยคิดอยากรับศีลล้างบาปเลย

100
00:09:22,720 --> 00:09:24,320
จนได้พบกับท่าน

101
00:09:31,600 --> 00:09:33,800
ฉันอยากให้คุณไปด้วยจังค่ะ สาธุคุณ

102
00:09:43,640 --> 00:09:45,560
มันอาจช่วยคุณได้

103
00:09:49,640 --> 00:09:51,320
ฉันจะไปล้างหน้าล้างตา

104
00:11:32,520 --> 00:11:35,280
ต้องการอะไรก่อนฉันไปไหมคะ

105
00:11:37,840 --> 00:11:41,400
งั้นก็ดีค่ะ สวดภาวนาให้ฉันด้วยนะ

106
00:13:50,920 --> 00:13:52,400
นั่นเธอกำลังทำอะไรน่ะ พ่อหนุ่ม

107
00:13:53,520 --> 00:13:54,760
นั่นอะไร

108
00:13:58,040 --> 00:14:01,560
พวกเขาบอกผมว่าคุณต้องการฟืน
ผมไม่รู้ว่าคุณอยากให้ไว้ที่ไหน

109
00:14:01,880 --> 00:14:03,360
วางมันลง

110
00:14:17,960 --> 00:14:20,000
บนนี้ไม่มีเตาผิง

111
00:14:20,720 --> 00:14:22,760
ใช่ครับ

112
00:14:26,680 --> 00:14:30,480
- เธอเคยทำพิธีรับศีลล้างบาปไหม
- ไม่เคยครับ

113
00:14:30,560 --> 00:14:33,200
น้องชายฉันทำพิธีที่สระน้ำวันนี้

114
00:14:38,320 --> 00:14:39,720
ทิ้งไว้

115
00:15:11,640 --> 00:15:14,560
ฝีมือเจ้าเด็กนั่น เขาฆ่าโลดซ์

116
00:15:16,360 --> 00:15:17,880
- ฮอว์กินส์ฆ่าโลดซ์เหรอ
- ใช่

117
00:15:17,960 --> 00:15:19,920
ไม่เอาน่า

118
00:15:23,720 --> 00:15:26,760
แล้วเจ้าแคระนั่นก็ช่วยเขาปกปิดมัน

119
00:15:27,160 --> 00:15:29,760
ฉันพิสูจน์ไม่ได้แต่ฉันรู้

120
00:15:29,840 --> 00:15:31,120
ยังไง

121
00:15:31,440 --> 00:15:34,800
บอกไปก็คงไม่เชื่อ เชื่อฉันเถอะน่า

122
00:15:34,880 --> 00:15:38,040
- ไม่ต้องสงสัยเลย
- ให้ตายสิ

123
00:15:43,360 --> 00:15:46,440
ไม่ว่าเป็นหรือตาย
เจ้าสารเลวนั่นไม่มีความหมายกับฉัน

124
00:15:46,520 --> 00:15:49,480
เขาไม่ใช่ปัญหาของฉัน
เรามีปัญหาใหญ่กว่า

125
00:15:49,560 --> 00:15:52,960
ฟีลิกซ์ แซมสันเสียสติไปแล้ว

126
00:15:54,480 --> 00:15:57,200
เราสู้อดทนกับเจ้าแคระนั่นมาตลอด

127
00:15:57,280 --> 00:16:00,800
เขาบังอาจไปตั้งเต็นท์
ในค่ายพวกบ้าศาสนา

128
00:16:01,400 --> 00:16:04,680
- เราจะหาเลี้ยงชีพได้ไงกัน
- ก็นะ

129
00:16:04,760 --> 00:16:07,320
เรายังขายโปสการ์ดฝรั่งเศส
สองกล่องได้

130
00:16:07,560 --> 00:16:11,200
ฟีลิกซ์ เขาจะไม่ยอมให้เรา
ขายรูปลามกพวกนั้นด้วย

131
00:16:14,880 --> 00:16:16,760
บั้ดจะต้องฆ่าผมแน่

132
00:16:17,320 --> 00:16:19,840
ถูกต้อง เขาฆ่าแน่

133
00:16:20,080 --> 00:16:23,840
- จำไทนี่ วอล์คเกอร์ได้ไหม
- จำได้สิ โทนี่

134
00:16:24,240 --> 00:16:26,040
เขาค้างจ่ายสองงวด

135
00:16:26,120 --> 00:16:30,200
ลูกเจอเขาติดคาอยู่กับต้นไม้
โดนยิงทะลุตาซ้าย

136
00:16:33,000 --> 00:16:35,480
- ไปกัน
- เดินระวังด้วยนะ

137
00:16:35,560 --> 00:16:38,000
จงสดับคำพ่อ
สำนึกบาปและรับศีลล้างบาป

138
00:16:38,080 --> 00:16:41,840
เพื่อลูกอาจได้รับการให้อภัย
และล้างวิญญาณอันแปดเปื้อน

139
00:16:42,560 --> 00:16:46,760
จงลุกขึ้นและยินดี
สู่ภราดรภาพอันศักดิ์สิทธิ์

140
00:16:51,880 --> 00:16:55,200
บราเธอร์วาร์ลิน
พร้อมจะรับล้างบาปรึยัง

141
00:16:56,040 --> 00:16:58,240
ยอมอ้าแขนรับผู้ไถ่บาปไหม

142
00:16:58,920 --> 00:17:02,760
จงสดับคำพ่อ
สำนึกบาปและรับศีลล้างบาป

143
00:17:02,840 --> 00:17:05,000
เพื่อลูกอาจได้รับการให้อภัย

144
00:17:05,760 --> 00:17:08,480
และล้างวิญญาณอันแปดเปื้อน

145
00:17:08,920 --> 00:17:10,840
จงลุกขึ้นและยินดี

146
00:17:11,720 --> 00:17:14,840
ลูกอาจเกิดใหม่
และได้ขึ้นสู่สรวงสวรรค์

147
00:17:15,600 --> 00:17:17,760
ลูกคือหนึ่งในภราดรภาพ
อันศักดิ์สิทธิ์นี้

148
00:17:26,640 --> 00:17:28,760
ไม่เป็นไรนะครับ บราเธอร์

149
00:17:28,840 --> 00:17:30,720
พ่อไม่เป็นไร

150
00:17:34,520 --> 00:17:38,440
โซฟี ลูกต้องการไถ่บาปใช่ไหม

151
00:17:38,600 --> 00:17:39,640
ใช่ค่ะ

152
00:17:39,920 --> 00:17:43,520
จงสดับคำพ่อ
สำนึกบาปและรับศีลล้างบาป

153
00:17:45,280 --> 00:17:50,080
เพื่อลูกอาจได้รับการให้อภัย
และล้างวิญญาณอันแปดเปื้อน

154
00:17:56,160 --> 00:17:58,320
จงลุกขึ้นและยินดี

155
00:17:59,520 --> 00:18:03,360
นี่คือโซฟี
หนึ่งในสมบัติอันล้ำค่าของพ่อ

156
00:18:03,680 --> 00:18:06,680
เธอเคยหลับไหล
และเราปลุกเธอตื่น

157
00:18:08,000 --> 00:18:09,320
เอเมน

158
00:18:11,960 --> 00:18:12,960
บราเธอร์จัสติน

159
00:19:01,080 --> 00:19:02,080
นี่

160
00:19:02,480 --> 00:19:04,680
คุณจริงๆ ด้วย

161
00:19:05,240 --> 00:19:07,120
คุณตามฉันพบได้ยังไง

162
00:19:08,480 --> 00:19:09,680
ผมไม่ได้มาตามหาคุณ

163
00:19:14,760 --> 00:19:16,520
งั้นคุณมาที่นี่ทำไม

164
00:19:18,200 --> 00:19:20,200
ที่นี่ไม่ปลอดภัยสำหรับคุณ โซฟ

165
00:19:20,280 --> 00:19:23,560
- คุณพูดเรื่องอะไรกัน
- บาทหลวง

166
00:19:25,640 --> 00:19:28,080
ฟังนะ บาทหลวงนั่น เป็นปีศาจ

167
00:19:28,160 --> 00:19:29,960
- ปีศาจเหรอ
- ใช่

168
00:19:30,040 --> 00:19:32,680
ไม่ คุณไม่รู้จักเขาดี เบน

169
00:19:32,760 --> 00:19:36,160
ผมเห็นเขาในฝัน
ผมรู้ดีว่าเขาเป็นใคร

170
00:19:36,240 --> 00:19:39,840
ในฝันของคุณเหรอ บ้าสิ้นดี

171
00:19:39,920 --> 00:19:41,680
บราเธอร์จัสตินเป็นคนดีมากนะ

172
00:19:43,440 --> 00:19:45,080
เขาเปลี่ยนชีวิตฉัน

173
00:19:46,440 --> 00:19:48,720
ตอนฉันออกมาจากขบวนคาร์นิวัลมา

174
00:19:49,120 --> 00:19:52,480
ฉันว่างเปล่า ฉันไม่มีอะไรเหลือ

175
00:19:52,560 --> 00:19:54,960
ตอนนี้เพราะเขา
ฉันเลยมีสิ่งให้ยึดเหนี่ยว

176
00:19:55,040 --> 00:19:56,920
เขาไม่ใช่คนอย่างที่คุณคิด

177
00:20:00,760 --> 00:20:02,080
คุณมาที่นี่ทำไม

178
00:20:04,040 --> 00:20:07,440
- เลิกยุ่งกับฉันเถอะ
- ผมทิ้งคุณไว้ที่นี่ไม่ได้

179
00:20:07,520 --> 00:20:10,840
ฉันไม่ต้องให้คุณมาปกป้อง
จากสิ่งดีสุดที่เกิดขึ้นในชีวิตฉัน

180
00:20:11,000 --> 00:20:14,240
เขาชื่ออเล็กซี เบลยาคอฟ
เขาเป็นชาวรัสเซีย

181
00:20:14,320 --> 00:20:17,960
เขาฆ่าพ่อผมและตั้งใจจะฆ่าผมด้วย

182
00:20:21,600 --> 00:20:23,520
ฉันไม่เชื่อคุณ

183
00:20:25,200 --> 00:20:26,720
โซฟี

184
00:20:28,240 --> 00:20:29,880
โซฟี

185
00:20:40,080 --> 00:20:44,480
คุณต้องทำให้มันถูกต้องกับเราแซมสัน
ไม่งั้นเราคงต้องต่างคนต่างไป

186
00:20:44,560 --> 00:20:47,400
- ริต้า ซู
- อย่ามาตลบแตลงกับฉัน

187
00:20:47,480 --> 00:20:50,080
ถ้าเราต้องเลิกแสดง
เราต้องได้รับค่าชดเชย

188
00:20:50,400 --> 00:20:53,000
ฉันจะให้ถ้าทำได้ แต่ฉันไม่มี

189
00:20:53,080 --> 00:20:55,560
ฉันไม่อยากฟัง แซมสัน

190
00:20:56,040 --> 00:20:58,200
เราผ่านร้อนผ่านหนาวมาด้วยกัน

191
00:20:59,320 --> 00:21:01,640
คุณเป็นคนพาเราไปบาบิลอน

192
00:21:02,360 --> 00:21:06,000
คุณติดค้างฉัน คุณติดค้างครอบครัวนี้

193
00:21:06,560 --> 00:21:10,600
ฉันเสียใจ ฉันเสียใจด้วยจริงๆ

194
00:21:10,680 --> 00:21:13,200
แต่ฉันให้ในสิ่งที่ฉันไม่มีไม่ได้

195
00:21:13,440 --> 00:21:16,000
แค่นี้เราก็แทบกินแกลบอยู่แล้ว

196
00:21:17,280 --> 00:21:21,000
งั้นเราจะไป

197
00:21:22,880 --> 00:21:25,960
เราจะไปไกลแค่แคลิฟอร์เนียกับคุณ

198
00:21:26,120 --> 00:21:30,800
แต่ถ้าคุณไปที่ค่ายนั่น
เชิญไปโดยไม่มีเรา

199
00:21:31,600 --> 00:21:34,000
เธอทำตามใจชอบแล้วกัน

200
00:21:44,320 --> 00:21:47,200
เป็นอันสรุปแล้ว เราจะถอนตัว

201
00:21:47,280 --> 00:21:49,520
- หมายความว่าไง
- เราจะไปไกลแค่แคลิฟอร์เนีย

202
00:21:49,600 --> 00:21:52,280
จากนั้นเราจะแยกตัว
เราไม่ต้องการคณะกระจอกๆ นี่

203
00:21:52,360 --> 00:21:54,240
เขาต่างหากที่ต้องพึ่งเรา
แล้วเขาจะได้เห็น

204
00:21:54,320 --> 00:21:56,560
ในที่สุดลูกก็จะได้ไปฮอลลีวูด

205
00:21:56,640 --> 00:21:59,440
หนูไม่ไปกับแม่ หนูจะอยู่กับสามี

206
00:21:59,520 --> 00:22:02,960
- สามีที่ไหน
- เขาจะกลับมาค่ะ แม่

207
00:22:03,040 --> 00:22:05,720
ฟีลิกซ์ คุณเป็นผู้ชาย
ช่วยสอนสัจธรรมชีวิตให้ลูกสาวที

208
00:22:05,880 --> 00:22:07,160
อย่างนี้นะ

209
00:22:09,920 --> 00:22:13,200
- มันนานเกินอาทิตย์แล้วนะ ลิบ
- พ่อไม่รู้อะไรหรอก

210
00:22:19,640 --> 00:22:22,640
แม่รู้ดีเวลาลูกสาวโดนหลอก

211
00:22:23,800 --> 00:22:28,120
แม่ใจสลายที่เห็นลูกแบบนี้
ต้องมีคนบอกความจริงกับเธอ

212
00:22:28,840 --> 00:22:33,440
ความจริงเหรอ
ความจริงอะไร แม่

213
00:22:33,520 --> 00:22:36,920
ความจริงที่แม่ยัวะโจนซี่
ตั้งแต่เขาทิ้งแม่เหรอ

214
00:22:37,640 --> 00:22:40,400
- เขาไม่ได้ทิ้งแม่ แม่ทิ้งเขา
- เอาละ

215
00:22:40,480 --> 00:22:43,440
และแม่ไม่เที่ยวปากเสีย
พูดในสิ่งที่ตัวเองไม่รู้หรอก

216
00:22:44,160 --> 00:22:46,720
เราคือสามีภรรยา

217
00:22:46,800 --> 00:22:49,560
เราคุยกันทุกเรื่อง แม่

218
00:22:51,800 --> 00:22:54,120
ลูกควรจะตาสว่างซะที

219
00:22:54,600 --> 00:22:59,200
เขาไปแล้ว
ป่านนี้อาจมีผู้หญิงใหม่แล้ว

220
00:22:59,280 --> 00:23:02,040
ผู้หญิงดีๆ ที่ไม่เปลื้องผ้าหากิน

221
00:23:03,360 --> 00:23:05,040
หนูจะไปนั่งรถแซมสัน

222
00:23:05,760 --> 00:23:07,520
ลิบ

223
00:23:12,360 --> 00:23:14,800
- ทำไมคุณต้องพูดแบบนั้นด้วย
- เงียบเหอะ

224
00:23:41,600 --> 00:23:43,240
มันตื้นตันใจมากทีเดียว

225
00:23:44,440 --> 00:23:48,800
- อะไรคะ
- การเกิดใหม่ รับการไถ่บาป

226
00:23:51,840 --> 00:23:54,680
มีศพลอยมาหาเรา
ในพิธีรับศีลล้างบาป

227
00:23:55,600 --> 00:23:56,920
ศพเหรอ

228
00:23:58,120 --> 00:24:00,360
เขาบอกว่าเป็นเอเลนอร์

229
00:24:01,000 --> 00:24:02,280
เอเลนอร์ แม็คกิลล์เหรอ

230
00:24:03,760 --> 00:24:05,560
มันบอกยากค่ะ

231
00:24:12,920 --> 00:24:14,440
โซฟี

232
00:24:27,160 --> 00:24:29,120
ฉันไม่อยากจะเชื่อ

233
00:24:32,160 --> 00:24:35,320
มีสาหร่ายพันรอบข้อเท้าของเธอ

234
00:24:48,560 --> 00:24:50,000
นั่งลงสิ

235
00:24:54,920 --> 00:24:57,520
เธอคงจมน้ำ

236
00:24:57,600 --> 00:25:01,920
คงลื่นล้มบนฝั่งแม่น้ำ แย่จริงๆ

237
00:25:03,440 --> 00:25:06,360
บราเธอร์จัสตินบอกว่าไม่ใช่อุบัติเหตุ

238
00:25:09,160 --> 00:25:11,040
มันต้องใช่สิ

239
00:25:12,400 --> 00:25:16,600
น่าสงสารเธอ ที่ต้องปลิดชีวิตตัวเอง

240
00:25:18,920 --> 00:25:21,160
จัสตินพูดอย่างนั้นเหรอ

241
00:25:23,560 --> 00:25:25,960
เขาบอกว่าเธอคงทุกข์ทรมานมาก

242
00:25:26,040 --> 00:25:28,480
จึงได้สละของขวัญ
ที่วิเศษสุดของพระเจ้า

243
00:25:29,680 --> 00:25:32,280
บอกว่าเราตาบอดถึงมองไม่เห็นมัน

244
00:25:36,080 --> 00:25:38,960
เขาคงต้องลำบากใจมาก

245
00:25:39,920 --> 00:25:42,040
ฉันแน่ใจอย่างนั้น

246
00:25:45,640 --> 00:25:47,880
เขาเป็นคนดี

247
00:26:19,520 --> 00:26:21,160
ไอริส

248
00:26:23,320 --> 00:26:25,560
- มีอะไรเหรอ
- มันมาอยู่ในนี้ได้ไง

249
00:26:25,640 --> 00:26:27,120
ฉันไม่รู้

250
00:26:28,240 --> 00:26:29,960
หมายความว่าไงไม่รู้
เธออยู่บ้านทั้งวัน

251
00:26:30,040 --> 00:26:31,560
ใช่ แต่ฉันไม่ใช่ยามนะ

252
00:26:32,000 --> 00:26:36,040
"ภาษารัสเซีย"

253
00:26:36,800 --> 00:26:38,600
"ภาษารัสเซีย"

254
00:27:02,280 --> 00:27:06,040
ตอนนี้ในรถนำขบวนนั่นคงแน่นมาก

255
00:27:09,440 --> 00:27:12,200
ฉันไม่ไว้เจ้าแคระนั่น
ตราบใดที่ฉันทุ่มมันได้

256
00:27:13,080 --> 00:27:15,400
นี่มันไม่ถูกต้อง

257
00:27:16,520 --> 00:27:20,760
บอกตามตรง
มันทะแม่งมาตั้งแต่ดามาสคัส

258
00:27:21,600 --> 00:27:23,000
ดูเราสิ

259
00:27:23,080 --> 00:27:27,880
ขับรถทั้งคืนเพื่อไปค่ายศาสนา
แถมท้องกิ่วอีก

260
00:27:29,200 --> 00:27:30,560
คุณคิดว่าไงล่ะ

261
00:27:31,040 --> 00:27:33,920
น่าเสียดายที่หาคลื่นวิทยุไม่ได้

262
00:27:38,920 --> 00:27:41,480
"ไปถามผู้จัดการเองสิ"

263
00:27:41,560 --> 00:27:46,320
มีใครเคยได้เห็นผู้จัดการบ้าง
ฉันแน่ใจว่าเขาไม่มีตัวตน

264
00:27:46,400 --> 00:27:49,680
ถ้าถามฉัน ไม่มีผู้จัดการหรอก

265
00:27:49,760 --> 00:27:52,520
มีแต่เจ้าเตี้ยหัวเขียงนั่น

266
00:27:53,120 --> 00:27:56,720
คุณพูดเหมือนแผ่นเสียงตกร่อง
มาตั้งแต่โลดซ์ตาย

267
00:27:56,800 --> 00:28:00,960
ถ้าขืนเป็นแบนี้ต่อไป
จะไม่มีคณะคาร์นิวัลเหลือให้บริหาร

268
00:28:01,040 --> 00:28:03,440
ก่อนเราไปถึงจุดหมายต่อไป

269
00:28:08,640 --> 00:28:11,360
ริต้าๆ ที่รัก

270
00:28:11,440 --> 00:28:15,440
ถูกของเธอ ทุกอย่างดิ่งลงเหว

271
00:28:16,880 --> 00:28:19,400
เป็นความผิดของเจ้าแคระนั่น

272
00:28:41,200 --> 00:28:42,720
คุณกลับมา

273
00:28:44,600 --> 00:28:46,320
ผมสัญญาไว้นี่นา

274
00:29:07,600 --> 00:29:10,440
ที่รัก ยังไงคุณจะต้องทำใจ

275
00:29:10,520 --> 00:29:12,880
ลืมเขาให้ได้สักวัน

276
00:29:20,640 --> 00:29:22,440
ฮอว์กินส์อยู่ไหน

277
00:29:24,920 --> 00:29:29,840
เขาอยู่ที่ค่ายของบาทหลวง
เกิดมาไม่เคยเห็นอะไรบ้าเท่านี้

278
00:29:30,080 --> 00:29:33,760
หมอนั่นแทบจะมีกองทัพของตัวเอง
ถ้าฮอว์กินส์ขืนลงมือ

279
00:29:33,840 --> 00:29:35,920
เขาเท่ากับฆ่าตัวตายชัดๆ

280
00:29:36,000 --> 00:29:39,880
- เราจะต้องไปที่นั่น
- คงไม่ง่ายนัก

281
00:29:40,320 --> 00:29:42,480
พวกปีศาจ
ไม่ต้องการคนอย่างเราที่นั่น

282
00:29:42,920 --> 00:29:46,080
ปล่อยเป็นหน้าที่ฉัน
ฉันจะจัดการเรื่องนั้นเอง

283
00:29:46,160 --> 00:29:47,840
เดินทางกันต่อได้

284
00:29:51,440 --> 00:29:56,320
เอิร์ล ลีรอย
นายสองคนเข้าเวรยามเมื่อวาน

285
00:29:56,400 --> 00:29:57,600
ใช่ครับ

286
00:29:57,840 --> 00:29:59,320
เปิดดูสิ

287
00:30:15,240 --> 00:30:16,600
นั่นอะไร

288
00:30:18,000 --> 00:30:21,920
- ขวานครับ
- ขวานเหรอ

289
00:30:22,240 --> 00:30:23,680
ใช่ครับ

290
00:30:23,840 --> 00:30:25,080
แน่ใจเหรอ

291
00:30:26,280 --> 00:30:27,680
หยิบมันขึ้น

292
00:30:36,240 --> 00:30:38,280
วางมือลงบนโต๊ะนั่น

293
00:30:44,680 --> 00:30:46,640
ฉันเจอมันบนหมอนเมื่อคืน

294
00:30:46,720 --> 00:30:50,120
ฉันเลยไม่อยากเชื่อว่ามันเป็นขวาน

295
00:30:50,760 --> 00:30:53,640
ได้โปรด เอิร์ล

296
00:30:53,960 --> 00:30:55,240
มันคมไหม

297
00:31:01,880 --> 00:31:03,920
ฉันไม่ได้ยิน มันคมไหม

298
00:31:05,000 --> 00:31:06,480
คมครับ

299
00:31:07,080 --> 00:31:11,600
บางทีหน้าที่เฝ้าเวรยามบ้านนี้
หนักหนาเกินไปสำหรับพวกนาย

300
00:31:13,360 --> 00:31:16,640
ผมขอโทษครับ บราเธอร์จัสติน
ผมขอโทษๆ

301
00:31:16,880 --> 00:31:17,920
พระเจ้า

302
00:31:29,080 --> 00:31:33,640
ฉันไว้ใจพวกนายมาก
อย่าทำฉันผิดหวังอีก

303
00:31:34,680 --> 00:31:36,200
ไม่แล้วครับ

304
00:31:37,040 --> 00:31:38,320
ขอบใจ

305
00:32:49,720 --> 00:32:51,200
นั่นของฉันเอง

306
00:32:53,560 --> 00:32:54,560
คุณมีไว้ทำอะไร

307
00:32:54,640 --> 00:32:56,720
ทำไมเธอถึงค้นข้าวของฉัน วางคืนที่

308
00:32:56,800 --> 00:32:58,680
- คุณไปเอามาจากไหน
- มีคนส่งมาให้ฉัน

309
00:32:58,760 --> 00:33:01,320
- จากใคร
- ฉันไม่รู้

310
00:33:06,560 --> 00:33:11,480
เดี๋ยวนะ เธอรู้จักเขา ใช่ไหม

311
00:33:11,720 --> 00:33:15,240
เธอจำเขาได้ เขาเป็นใคร บอกฉัน

312
00:33:20,000 --> 00:33:22,960
ฉันขอโทษ โซฟี

313
00:33:25,400 --> 00:33:28,240
แต่หนุ่มคนนี้...

314
00:33:30,080 --> 00:33:34,360
หลงผิดและต้องการการชี้นำ

315
00:33:35,960 --> 00:33:38,440
เธอบอกอะไรเกี่ยวกับเขาได้บ้าง

316
00:33:41,680 --> 00:33:45,160
เขาชื่อเบน
ฉันพบเขาระหว่างเดินทาง

317
00:33:45,800 --> 00:33:50,000
เขาต้องการความช่วยเหลือจากฉัน
ตอนนี้เขาอยู่ไหน

318
00:33:52,720 --> 00:33:54,200
ฉันไม่รู้

319
00:33:58,600 --> 00:33:59,800
เอาละ

320
00:34:01,840 --> 00:34:03,840
ถ้าเจอเขาอีก

321
00:34:08,240 --> 00:34:12,280
บอกเขาว่าเขาปลอดภัยที่นี่

322
00:34:12,840 --> 00:34:16,200
และฉันสวดภาวนาให้วิญญาณ
ของเขานับครั้งไม่ถ้วน

323
00:34:16,280 --> 00:34:18,960
นี่คือที่ที่เหมาะกับเขา

324
00:34:23,960 --> 00:34:26,400
เธอช่างเหมือนสวรรค์ประทานมา

325
00:34:27,680 --> 00:34:30,120
โซฟี คนดี

326
00:34:47,720 --> 00:34:49,480
จะเดินแบบนั้นเหรอ

327
00:34:50,800 --> 00:34:53,200
นี่ไม่ใช่เส้นทางการเดินทางของคณะ

328
00:34:53,280 --> 00:34:55,440
เราออกนอกเส้นทาง
มาหลายเดือนแล้ว

329
00:34:55,520 --> 00:34:58,480
จะต่างกันตรงไหน
ยังมีพอให้กินให้ใช้

330
00:34:58,560 --> 00:35:01,040
ที่ต่างกันคือ
พวกเราคนนึงโดนฆาตกรรม

331
00:35:01,120 --> 00:35:03,880
- ใครจะเป็นคนต่อไปก็ไม่รู้
- อย่ามาพูดเรื่องโลดซ์กับฉัน

332
00:35:03,960 --> 00:35:05,400
เขาไม่เชิงเป็นนักบุญนัก

333
00:35:05,480 --> 00:35:10,080
เขาอาจไม่ใช่เพื่อนสนิทของเธอ
แต่เจ้าเตี้ยนั่นช่วยฝังเขา

334
00:35:10,160 --> 00:35:13,400
ตอนนี้เขาพาเราไปเมือง
ของพวกบ้าศาสนา

335
00:35:13,480 --> 00:35:15,800
ที่ปกครอง
โดยเจ้าบาทหลวงบ้าอำนาจ

336
00:35:15,880 --> 00:35:18,960
ใช่ เราควรต้องติดสอยห้อยตาม
ไปด้วยเหรอ

337
00:35:19,480 --> 00:35:21,360
- ผู้จัดการมีเหตุผล
- ผู้จัดการเหรอ

338
00:35:22,600 --> 00:35:27,440
ถ้าถามฉัน ผู้จัดการน่ะเป็นไอ้ลูกหมา

339
00:35:29,760 --> 00:35:32,320
เธอไม่ได้หมายความอย่างนั้น ไลลา

340
00:35:32,880 --> 00:35:35,280
แค่นั้นยังน้อยไป

341
00:35:36,480 --> 00:35:38,720
ครอบครัวส่วนมากมาหาเราถึงที่นี่

342
00:35:38,800 --> 00:35:41,520
มีแค่เสื่อผืนหมอนใบ

343
00:35:41,960 --> 00:35:44,680
ฉันคิดว่าคุณคงเก็บค่าเข้าสินะ

344
00:35:45,800 --> 00:35:47,600
เราเก็บ

345
00:35:47,680 --> 00:35:50,880
แต่เรามีขอบเขตในเรื่องนั้น

346
00:35:50,960 --> 00:35:54,960
ฉันคิดว่าเด็กๆ ที่นี่จะต้องชอบใจมาก

347
00:35:55,560 --> 00:35:57,840
แต่คุณมีภาระหน้าที่ต่อบริษัท

348
00:35:57,920 --> 00:36:01,400
ใช่ แต่เราคิดว่าตัวเอง
เป็นชาวคริสเตียนที่ดี

349
00:36:01,960 --> 00:36:04,640
บางครั้งพระเจ้าต้องมาก่อน

350
00:36:06,400 --> 00:36:09,960
ถ้าเผื่อเราชดเชย
ค่าตอบแทนให้คุณได้ล่ะ

351
00:36:10,200 --> 00:36:14,000
เราคงจะไม่ปฏิเสธเรื่องนั้นครับ

352
00:36:14,080 --> 00:36:18,440
- เราให้ค่าเหนื่อยกับคุณได้
- ก็...

353
00:36:19,080 --> 00:36:22,400
ส่วนมากเราเคยชินกับแค่เงินสด

354
00:36:22,480 --> 00:36:25,960
ฉันหมายถึงยังงั้นแหละ
จากกองทุนฉุกเฉินของเรา

355
00:36:29,320 --> 00:36:33,720
ตกลง เราจะเปิดแสดงให้คุณ
คุณโครว์

356
00:36:34,920 --> 00:36:36,160
ขอบคุณครับ

357
00:36:42,840 --> 00:36:45,920
มีกี่คนอยากไปซาคราเมนโต

358
00:36:46,000 --> 00:36:48,320
ลืมขุมนรกนี่ซะ

359
00:36:50,200 --> 00:36:54,680
ทำแบบนั้นไม่ได้นะ
โจนซี่กับแซมสันยังไม่กลับมา

360
00:36:54,760 --> 00:36:56,760
อีกอย่างคุณไม่ใช่หัวหน้านะ ไลลา

361
00:36:56,840 --> 00:36:59,400
บางทีอาจถึงเวลาเปลี่ยนผู้นำแล้ว

362
00:36:59,480 --> 00:37:01,760
เราตัดสินใจเรื่องทั้งหมดเองไม่ได้

363
00:37:01,840 --> 00:37:04,520
- ลิบบี้พูดถูก
- เธอจะไปรู้อะไร

364
00:37:04,600 --> 00:37:07,280
- แค่ผู้หญิงสำส่อนหน้าโง่
- เฮ้ย

365
00:37:07,440 --> 00:37:09,560
ระวังปากหน่อย
เจ้าเศษสวะจอมขี้ขลาด

366
00:37:09,640 --> 00:37:12,360
ขี้ขลาดเหรอ ฉันหักแกได้
เหมือนกิ่งไม้แห้งๆ ไอ้ลูกหมา

367
00:37:12,440 --> 00:37:16,560
หยุดที ทั้งคู่เลย
แบบนี้ไม่ช่วยแก้ปัญหาอะไร

368
00:37:16,640 --> 00:37:20,000
ถูกต้อง เรามีปัญหาใหญ่ที่กว่า
เรื่องเบอร์ลีย์อยากอึ้บลิบบี้

369
00:37:20,080 --> 00:37:21,480
เธอเหรอ

370
00:37:21,680 --> 00:37:22,760
ฉันไม่อึ้บหญิงสำส่อน

371
00:37:23,240 --> 00:37:26,160
นั่นก็เพราะ
พวกเขาไม่อึ้บนาย เบอร์ลี่

372
00:37:27,840 --> 00:37:29,800
ดูสิว่าใครกลับมา

373
00:37:53,640 --> 00:37:56,800
ข่าวดี เราทำสัญญาได้แล้ว

374
00:37:57,320 --> 00:37:59,280
มันจะต้องลงเอยด้วยดี

375
00:38:05,160 --> 00:38:06,400
เกิดอะไรขึ้น

376
00:38:06,560 --> 00:38:10,080
ตอนคุณไม่อยู่
เราก็มีประชุมของเราเอง แซมสัน

377
00:38:10,160 --> 00:38:12,080
ใช่ เราคุยกันแล้ว

378
00:38:12,760 --> 00:38:15,520
- งั้นเหรอ
- ใช่แล้ว

379
00:38:16,480 --> 00:38:18,360
และคุณไม่ใช่หัวหน้าอีกแล้ว

380
00:38:18,440 --> 00:38:20,680
มันไม่ง่ายแบบนั้น ไลลา

381
00:38:21,360 --> 00:38:23,600
ผู้จัดการเป็นคนสั่งการ

382
00:38:23,680 --> 00:38:26,640
ไม่ใช่เธอ
ฉันหรือว่าใคร ก็ทำอะไรไม่ได้

383
00:38:26,720 --> 00:38:31,960
ทำไมเราต้องทำตามใจผู้จัดการด้วย
เขาไม่เห็นใส่ใจเราเลยสักนิด

384
00:38:32,120 --> 00:38:36,280
ถ้าเขาใส่ใจคุณก็เข้าไปในนั้น
และให้เขาออกมาบอกเราเองสิ

385
00:38:37,040 --> 00:38:41,160
ฉันแน่ใจว่าเราทุกคนสนใจฟัง
ว่าเขามีอะไรจะแก้ตัว

386
00:38:41,240 --> 00:38:44,600
- ใช่
- ได้เวลาเห็นหน้าเขาแล้ว

387
00:38:44,920 --> 00:38:47,320
เธอก็รู้ว่าผู้จัดการไม่ออกมาข้างนอก

388
00:38:48,280 --> 00:38:52,280
งั้นบางทีเราก็ควรเข้าไป

389
00:38:53,600 --> 00:38:54,600
มาเถอะ

390
00:38:54,680 --> 00:38:56,480
- เอาเลย
- พวกข้างหลัง

391
00:38:56,560 --> 00:38:57,920
ไปกัน

392
00:38:59,880 --> 00:39:02,800
- แซมสัน เราต้องทำอะไรบ้างสิ
- ปล่อยพวกเขา

393
00:39:23,120 --> 00:39:27,120
หวัดดี มีใครอยู่ไหม

394
00:40:02,240 --> 00:40:04,720
ไม่มีใครอยู่ในนั้น

395
00:40:04,800 --> 00:40:07,800
ไม่มีผู้จัดการ

396
00:40:20,960 --> 00:40:23,960
- ไม่มีเหรอ
- ไม่มีแม้แต่วิญญาณ

397
00:40:25,400 --> 00:40:27,800
ฉันจะบ้าตาย

398
00:40:28,040 --> 00:40:29,040
บ้าจริง

399
00:40:29,320 --> 00:40:31,400
- เขาเสียชีวิตแล้ว
- เวรกรรม

400
00:40:31,480 --> 00:40:33,760
ในดามาสคัส

401
00:40:33,840 --> 00:40:35,040
เราจะไปรู้ได้ยังไงกัน

402
00:40:35,120 --> 00:40:36,560
ถึงเวลาที่ทุกคนควรจะรู้

403
00:40:36,640 --> 00:40:39,400
ไอ้สารเลวเอ๋ย
งั้นนายโกหกเรามาตลอดสิ

404
00:40:39,480 --> 00:40:42,520
- เราจะรู้ได้ไงว่าเคยมีผู้จัดการ
- ใช่

405
00:40:44,200 --> 00:40:49,440
เธอต้องเชื่อฉันในเรื่องนี้
เขาเป็นคนดี

406
00:40:50,040 --> 00:40:53,120
- ทีนี้ทำไงดี
- เราต้องไปนิวเคแนน

407
00:40:54,320 --> 00:40:55,720
เราต้องไปช่วยฮอว์กินส์

408
00:40:55,880 --> 00:40:58,520
ฮอว์กินส์เหรอ
เขาหายตัวไปหลายวันแล้ว

409
00:40:58,600 --> 00:41:01,520
เปล่า เขาอยู่ในนั้น
และเขาต้องการให้เราช่วย

410
00:41:01,600 --> 00:41:03,520
นายพูดเรื่องอะไรกัน แซมสัน

411
00:41:03,600 --> 00:41:06,640
ฉันอธิบายไม่ได้ เราแค่ต้องช่วยเขา

412
00:41:06,720 --> 00:41:09,680
ฮอว์กินส์เหรอ เจ้าฆาตกรนั่น

413
00:41:10,240 --> 00:41:12,240
ฉันจะไม่ช่วยเขาเด็ดขาด

414
00:41:12,320 --> 00:41:15,920
ฉันเห็นด้วยกับไลลา
ฮอว์กินส์ไม่เคยช่วยอะไรฉัน

415
00:41:16,000 --> 00:41:18,120
ฉันขอออกเสียง
ให้เราไปซาคราเมนโต

416
00:41:18,200 --> 00:41:21,200
- งั้นเป็นอันตกลง
- ใช่

417
00:41:21,840 --> 00:41:25,000
- ให้เขาดูสิ โจนซี่
- ไม่ได้ ผมสัญญากับเขาไว้

418
00:41:25,080 --> 00:41:26,720
คุณต้องทำ
ไม่งั้นพวกเขาไปกันหมดแน่

419
00:41:31,800 --> 00:41:33,280
ก็ได้

420
00:41:38,160 --> 00:41:41,200
อยากรู้ไหมว่าฮอว์กินส์ทำอะไรให้ฉัน

421
00:42:01,440 --> 00:42:02,760
ไม่เอาน่า

422
00:42:24,560 --> 00:42:25,720
ดูเขาสิ

423
00:42:32,480 --> 00:42:34,480
ตอนชิงช้าสวรรค์พัง

424
00:42:34,920 --> 00:42:38,120
พวกอันธพาล
จากดามาสคัสตามมาเล่นงานฉัน

425
00:42:38,280 --> 00:42:40,000
ราดน้ำมันดินและจับฉันคลุกขนนก

426
00:42:40,080 --> 00:42:44,160
ทิ้งให้ฉันตาย ฮอว์กินส์ช่วยชีวิตฉัน

427
00:42:45,040 --> 00:42:46,920
เหลวไหล

428
00:42:47,320 --> 00:42:51,440
ตอนเขารักษาฉัน เขารักษาขาด้วย

429
00:43:04,120 --> 00:43:08,160
ฮอว์กินส์ช่วยเยียวยาให้ฉัน

430
00:43:14,360 --> 00:43:17,000
เขาไม่ใช่แค่
เด็กธรรมดาๆ จากมิลเฟย์

431
00:43:24,440 --> 00:43:27,000
ใครมีคำถามอีกไหม

432
00:43:34,200 --> 00:43:35,640
อย่า

433
00:43:38,400 --> 00:43:41,800
ฉันเชื่อว่านอร์แมน
ไม่ต้องให้ช่วยป้อนอีกแล้ว

434
00:43:42,520 --> 00:43:44,320
ใช่ไหม นอร์แมน

435
00:43:48,680 --> 00:43:50,240
ตกลงค่ะ

436
00:43:50,320 --> 00:43:53,400
ทำไมไม่นั่งตรงนี้ล่ะ
อีกฝั่งของโต๊ะน่ะ

437
00:44:08,640 --> 00:44:11,640
ใช่แล้ว เหมือนครอบครัวจริงๆ

438
00:44:20,600 --> 00:44:23,760
- เนื้ออีกไหม
- ไม่ ขอบคุณ

439
00:44:28,640 --> 00:44:29,960
คืนนี้ไม่หิวเหรอ นอร์แมน

440
00:44:34,920 --> 00:44:36,480
ฉันรับเอง

441
00:44:55,160 --> 00:44:57,600
โซฟี เก็บจานได้

442
00:44:57,680 --> 00:45:00,160
- แน่ใจเหรอคะ
- แน่ใจ

443
00:45:06,240 --> 00:45:08,680
ช่วยยกน้ำชามาด้วย

444
00:45:21,360 --> 00:45:23,000
นอร์แมน

445
00:45:26,000 --> 00:45:30,240
จำหมอดูน่าขันคนนั้นได้ไหม

446
00:45:30,320 --> 00:45:34,360
คนที่จัสตินหลงใหลมาก
ที่เซนต์พอลน่ะ

447
00:45:36,120 --> 00:45:40,680
เขาไม่รู้เรื่องนี้ แต่เธอมีลูก

448
00:45:41,920 --> 00:45:43,920
ลูกสาว

449
00:45:58,320 --> 00:46:00,840
มีอะไรให้ฉันช่วยอีกไหมคะ

450
00:46:01,000 --> 00:46:03,400
ไม่มีจ้ะ เธอทำมากพอแล้ว

451
00:46:20,040 --> 00:46:22,080
ช่วยด้วย

452
00:46:47,480 --> 00:46:49,760
นึกแล้วว่าต้องเจอเธอข้างนอกนี่

453
00:46:50,240 --> 00:46:53,680
- คุณต้องการอะไรคะ
- ไม่ เปล่าเลย

454
00:46:57,400 --> 00:46:59,360
สวยมากนะ

455
00:47:07,480 --> 00:47:09,080
มานั่งนี่สิ

456
00:47:25,800 --> 00:47:27,800
ซิสเตอร์ไอริสอยู่ไหนคะ

457
00:47:27,880 --> 00:47:29,840
เข้านอนแล้ว

458
00:47:33,240 --> 00:47:35,840
ฉันจับตาดูเธอ โซฟี

459
00:47:35,920 --> 00:47:39,720
- เหรอคะ
- ใช่

460
00:47:42,160 --> 00:47:45,040
มีบางอย่างพิเศษในตัวเธอ

461
00:47:45,440 --> 00:47:47,880
ความเข้าใจโดยสัญชาตญาณ

462
00:47:53,280 --> 00:47:55,040
แต่ฉันรู้สึก...

463
00:47:56,400 --> 00:47:58,280
คุณสบายดีนะคะ

464
00:48:05,120 --> 00:48:09,560
ฉันยังรู้สึกว่า
เธอไม่ยอมรับพรสวรรค์ที่มี

465
00:48:11,200 --> 00:48:13,320
ยังมีความแคลงใจในตัวเธอ

466
00:48:15,720 --> 00:48:17,400
โซฟี

467
00:48:19,560 --> 00:48:22,040
เธอมีพลังอันเจิดจ้า

468
00:48:22,120 --> 00:48:25,600
ในคัมภีร์ไบเบิล ผู้หญิงอย่างเธอ

469
00:48:26,480 --> 00:48:29,800
ถูกยกให้เป็นผู้รับใช้ของพระเยซู

470
00:48:31,080 --> 00:48:35,400
"เราจะเทพระวิญญาณของเรา

471
00:48:35,480 --> 00:48:39,080
บนหญิงของเรา
และคนเหล่านั้นจะพยากรณ์"

472
00:48:41,600 --> 00:48:43,800
คุณต้องการอะไร

473
00:48:46,680 --> 00:48:48,760
ฉันต้องการให้เธอมีความสุข

474
00:48:49,680 --> 00:48:53,800
ฉันต้องการให้เธอ
เป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว

475
00:48:55,240 --> 00:48:59,520
ฉันไม่อยากให้เธอต้องโดดเดี่ยว

476
00:48:59,600 --> 00:49:01,280
หรือหวาดกลัวอีกต่อไป

477
00:49:05,000 --> 00:49:08,080
ฉันเห็นตัวตนของเธอ

478
00:49:20,720 --> 00:49:22,480
ขอโทษค่ะ

479
00:49:22,680 --> 00:49:24,080
ฉันทำไม่ได้

480
00:49:31,920 --> 00:49:34,120
อย่า แบบนั้นฆ่าตัวตายชัดๆ

481
00:49:34,200 --> 00:49:35,280
ฉันไม่สน

482
00:49:36,800 --> 00:49:38,680
ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลา

483
00:49:40,640 --> 00:49:42,960
โซฟีดูแลตัวเองได้

484
00:49:47,120 --> 00:49:48,720
คุณทำฉันเจ็บ

485
00:50:06,360 --> 00:50:07,840
สวัสดี

486
00:50:52,480 --> 00:50:53,760
บ้าจริง

487
00:51:11,040 --> 00:51:13,000
มีชีวิตชีวาดีนะว่าไหม

488
00:51:22,360 --> 00:51:24,400
เป็นความคิดฉันเอง

489
00:51:25,160 --> 00:51:28,480
ฉันคิดว่ามันช่วยเพิ่มขวัญกำลังใจ
ให้เด็กๆ

490
00:51:29,440 --> 00:51:32,760
จำที่เราเคยชอบละครสัตว์
ตอนยังเด็กๆ ได้ไหม

491
00:51:35,960 --> 00:51:38,240
ถูกของเธอ

492
00:51:39,080 --> 00:51:41,480
เธอช่างเข้าใจคิดจริงๆ

493
00:51:59,560 --> 00:52:03,200
"เขาพาผู้คนเหล่านั้นมารวมกัน

494
00:52:03,840 --> 00:52:05,400
ในสนามรบแห่งความวิบัติ"