1 00:01:27,039 --> 00:01:31,460 'ไอแม็กซ์ บุกเบิกอวกาศ' 2 00:01:42,221 --> 00:01:44,848 ช่างเป็นภาพที่เหลือเชื่อจริงๆ 3 00:01:45,683 --> 00:01:48,185 คุณกำลังคิดว่า เป็นเทคนิคของฮอลลีวู้ดใช่ไหม 4 00:01:48,352 --> 00:01:50,980 แต่ไม่ใช่เลย นี่ของจริง 5 00:01:52,856 --> 00:01:55,484 นี่เป็นสถานีอวกาศสากล 6 00:01:55,859 --> 00:02:00,030 ตอนนี้อยู่เหนือเราขึ้นไป 250 ไมล์ มันสร้างขึ้นด้วยฝีมือ... 7 00:02:00,197 --> 00:02:02,533 ของนักบินอวกาศไม่กี่สิบคน 8 00:02:04,702 --> 00:02:07,538 มากับผมสิ เราจะไปดูเบื้องหลังกัน 9 00:02:07,705 --> 00:02:10,874 จะได้รู้ว่าคนเก่งสุดยอดเหล่านี้ เขาทำกันยังไง 10 00:02:11,542 --> 00:02:15,379 เอาละ คริส ผมจะเดินไปที่ ด้านท้ายของห้องสัมภาระตรงนี้นะ 11 00:02:15,546 --> 00:02:17,089 รับทราบ ผมเห็นคุณแล้ว 12 00:02:18,882 --> 00:02:21,885 ทางซ้ายนี่วิวสวยมากเลย 13 00:02:23,554 --> 00:02:25,389 ใช่ ตื่นตาตื่นใจมาก 14 00:02:36,734 --> 00:02:40,738 ออกไปทำงานในอวกาศซึ่งเป็น สุญญากาศ เป็นงานที่อันตรายมาก 15 00:02:42,364 --> 00:02:44,742 ก่อนอื่น ต้องคำนวณความเสี่ยงทุกอย่าง 16 00:02:47,411 --> 00:02:50,080 จะได้รู้ว่าจะจัดการกับมันยังไง 17 00:02:52,541 --> 00:02:56,629 คริส ดูเหมือนผมจะลอยห่างจาก ตัวสถานีไปหน่อย 18 00:02:56,962 --> 00:02:59,131 ผมจะพยายามดึงตัวเองกลับเข้าไป 19 00:02:59,298 --> 00:03:03,761 ดูเหมือนที่ยึดจะหลุดนะ ผมเห็นมันม้วนหนีจากตัวคุณแน่ะ 20 00:03:03,927 --> 00:03:07,306 อ้อ สก็อต คุณลอยออกไป ทางซ้าย ด้านหน้ายาน 21 00:03:07,473 --> 00:03:09,266 ดูเหมือนจะออกไปทางฝั่งซ้าย 22 00:03:09,433 --> 00:03:11,935 น่าจะมองเห็นได้ ทางหน้าต่าง 1, 2 หรือ 3 23 00:03:12,436 --> 00:03:15,731 - เอาละ ผมจะหยิบเซฟเฟอร์ - เอาเลย ผมเห็นด้วย 24 00:03:15,898 --> 00:03:17,608 - ใช้อุปกรณ์ควบคุมมือ - ผมเห็นแล้ว 25 00:03:17,775 --> 00:03:21,236 เอาละ มันดีดออกมา เอาขึ้นมาที่ระยะใช้งาน 26 00:03:22,112 --> 00:03:25,783 - มันอยู่ตรงหน้าคุณ ผมเห็นแล้ว - เปิดเครื่อง แสงเอเอชมาแล้ว 27 00:03:28,952 --> 00:03:32,498 - ดูเหมือนจะเริ่มแก้ได้แล้ว - เริ่มเข้าใกล้ 28 00:03:32,790 --> 00:03:34,249 ดูดีนะ 29 00:04:02,152 --> 00:04:03,779 - ได้แล้ว - พื้นโล่ง 30 00:04:03,946 --> 00:04:05,989 กลับเข้าข้างในแล้ว เอาที่ยึดมาเลย 31 00:04:06,156 --> 00:04:07,491 ดูดี ผมเห็นด้วย 32 00:04:07,658 --> 00:04:10,536 ผมเห็นคุณยืนมั่นคง พื้นข้างล่างคุณโล่ง 33 00:04:10,703 --> 00:04:14,790 สำหรับคุณกับผม ห้องแล็บเสมือนจริง ที่ศูนย์อวกาศจอห์นสัน... 34 00:04:14,957 --> 00:04:16,667 อาจเป็นวิดีโอเกมขั้นสุดยอด 35 00:04:16,834 --> 00:04:19,503 - โกงความตายได้อีกแล้ว เรากลับมาแล้ว - เห็นด้วย 36 00:04:20,295 --> 00:04:23,173 แต่ถ้าคุณคือสก็อต พาราซินสกี กับคริส แฮดฟิลด์... 37 00:04:23,340 --> 00:04:26,176 นั่นคือที่ที่คุณจะได้เรียน วิธีหนีจากฝันร้ายที่น่ากลัวที่สุด 38 00:04:26,343 --> 00:04:29,847 - ดีมาก ผมชอบ ลงได้นิ่มมาก - ถูกของคุณ 39 00:04:30,013 --> 00:04:32,015 พวกเขาเป็นทีมสร้าง 40 00:04:32,182 --> 00:04:35,394 หนึ่งในหลายทีมที่จะต้อง ทำภารกิจชุดใหญ่... 41 00:04:35,561 --> 00:04:38,021 ในการก่อสร้างสถานีในวงโคจร 42 00:04:40,524 --> 00:04:42,025 อีกวันในออฟฟิศ 43 00:04:46,697 --> 00:04:49,908 การจะสร้างสถานีอวกาศทั้งหลัง มีชิ้นส่วนมากมาย 44 00:04:54,413 --> 00:04:57,040 ส่วนประกอบบางชิ้นทั้งใหญ่ทั้งหนัก... 45 00:04:57,332 --> 00:05:00,878 จรวดต้องมีกำลังแรงพอ ที่จะส่งมันขึ้นไปทีละชิ้น 46 00:05:02,921 --> 00:05:05,716 ทั้งหมดนี้ออกแบบ และสร้างโดยคนหลายพัน... 47 00:05:05,883 --> 00:05:08,010 จาก 16 ประเทศ 48 00:05:09,928 --> 00:05:13,724 บางชิ้นส่วนต้องนำมาทดสอบ ที่ศูนย์อวกาศเคนเนดี้ในฟลอริดา 49 00:05:13,891 --> 00:05:15,601 ที่เหลือทดสอบในรัสเซีย 50 00:05:17,060 --> 00:05:21,064 แต่ทุกชิ้นจะประกอบกันพอดี เวลาไปถึงอวกาศไหม 51 00:05:24,193 --> 00:05:27,946 ส่วนประกอบชิ้นแรก ออกแบบและสร้างขึ้นในรัสเซีย 52 00:05:28,405 --> 00:05:32,868 มีชื่อว่าซาร์ยา ใช้จรวดโปรตอนส่งเข้าวงโคจร 53 00:05:34,077 --> 00:05:37,414 ด้วยแรงส่ง 2.5 ล้านปอนด์... 54 00:05:37,873 --> 00:05:41,543 คุณจะไม่อยากอยู่แถวนั้นแน่ เวลาที่เขาจุดเชื้อเพลิงนั่นน่ะ 55 00:06:18,413 --> 00:06:20,666 โปรตอนเป็นจรวดแบบสลัดทิ้ง 56 00:06:20,833 --> 00:06:25,796 หลังจากส่งซาร์ยาเข้าสู่วงโคจรแล้ว มันจะตกกลับสู่โลกในบริเวณที่ปลอดภัย 57 00:06:28,632 --> 00:06:31,343 ส่วนอื่นๆ จะส่งขึ้นไป โดยยานขบวนหนึ่ง... 58 00:06:31,510 --> 00:06:33,637 ที่มีรูปร่างหน้าตาต่างๆ กันไป 59 00:06:34,805 --> 00:06:36,974 กระสวยอวกาศของนาซ่า 60 00:06:40,102 --> 00:06:42,980 มันเป็นมากกว่ารถบรรทุกไฮเทค 61 00:06:44,314 --> 00:06:46,316 ลำหนึ่งจะเข้าใกล้ซาร์ยา 62 00:06:46,483 --> 00:06:49,111 แล้วลูกเรือก็จะจับปีกกระสวยไว้ 63 00:06:49,278 --> 00:06:52,823 ฮุสตัน นี่เอนเดฟเวอร์ เรายึดซาร์ยากับยานโคจรแน่นดีแล้ว 64 00:06:52,990 --> 00:06:54,825 วันนี้เสร็จไปครึ่งหนึ่งแล้ว 65 00:06:54,992 --> 00:06:56,827 - ดีมาก - ใช้ได้เลย 66 00:06:56,994 --> 00:06:59,121 นี่เป็นช่วงเวลาสำคัญของลูกเรือ... 67 00:06:59,288 --> 00:07:02,332 โดยเฉพาะนักบินอวกาศที่ชื่อแนนซี่ เคอรี่ ผู้ควบคุมปีกกระสวย 68 00:07:03,166 --> 00:07:04,668 เธอต้องไม่อยากพลาดแน่ 69 00:07:04,835 --> 00:07:08,171 มันเป็นเวลา 15 นาที ที่ยาวนานที่สุดในชีวิตฉันเลย 70 00:07:08,338 --> 00:07:10,173 กลับไปที่ขั้นตอนทำงานต่อ 71 00:07:10,716 --> 00:07:13,969 เดี๋ยว บอกขั้นตอนตรง จุดเชื่อมต่อหน่อยซิ 72 00:07:14,136 --> 00:07:17,681 ชิ้นส่วนอเมริกันที่ชื่อยูนิตี้ ติดตั้งไว้ในห้องสัมภาระ 73 00:07:18,015 --> 00:07:22,811 นักบินชื่อซีเจ จุดเครื่องยนต์กระสวย เพื่อส่งยูนิตี้ขึ้นไป... 74 00:07:23,395 --> 00:07:25,230 ไปสมทบกับซาร์ยา 75 00:07:27,149 --> 00:07:28,567 ได้แล้ว 76 00:07:29,234 --> 00:07:31,695 ฮุสตัน จากเอนเดฟเวอร์ เราได้ซาร์ยามาแล้ว 77 00:07:31,862 --> 00:07:34,364 สำหรับลูกเรือของยานเอนเดฟเวอร์ เรื่องนี้สุดยอด 78 00:07:34,531 --> 00:07:37,367 สถานีอวกาศสากลถือกำเนิดขึ้น 79 00:07:39,870 --> 00:07:43,165 กระสวยจะทิ้งมันไว้ที่นี่แล้วกลับสู่โลก 80 00:07:44,374 --> 00:07:48,337 หลังจากวางรากฐานแล้ว ทีนี้ก็ขึ้นอยู่กับทีมสร้าง 81 00:07:51,048 --> 00:07:54,426 งานของพวกเขาเสี่ยงอันตรายมาก 82 00:07:54,927 --> 00:07:58,889 เช่นเดียวกับการสร้างสะพานใหญ่ๆ และมหาวิหารในสมัยโบราณ 83 00:08:04,269 --> 00:08:06,730 น้ำ 6 ล้านแกลลอนในแท็งค์... 84 00:08:06,897 --> 00:08:10,400 ใกล้เคียงที่สุดกับ การทำงานในสภาพไร้น้ำหนัก 85 00:08:13,236 --> 00:08:16,406 คุณฝึกซ้อมกับ แบบขนาดเท่าของจริงในสถานี 86 00:08:17,366 --> 00:08:22,287 กว่าจะเสร็จขั้นสุดท้าย ลูกเรือจะออกไปนอกยาน 160 ครั้ง 87 00:08:23,080 --> 00:08:27,584 นั่นเท่ากับ 2 เท่าครึ่งของ การออกไปในอวกาศที่เคยมีมา 88 00:08:29,127 --> 00:08:32,798 นักวิจารณ์บอกว่ามันมากเกินไป ความเสี่ยงสูงเกินไป 89 00:08:35,300 --> 00:08:37,803 ดวงตาทุกคู่จับจ้องเที่ยวบินต่อไป 90 00:08:37,970 --> 00:08:42,224 กระสวยดิสคัฟเวอรี่จะนำ ทีมประกอบชิ้นส่วนทีมแรกขึ้นสู่สถานี 91 00:08:43,475 --> 00:08:46,436 ผู้บัญชาการเที่ยวบิน คือไบรอัน ดัฟฟี่ 92 00:08:47,562 --> 00:08:49,481 พาเมล่า เมลรอยเป็นนักบิน 93 00:08:54,111 --> 00:08:57,489 เราอยู่ในวงโคจร สูงขึ้นมา 250 ไมล์ 94 00:08:57,656 --> 00:08:59,282 ใกล้พอที่จะอ่านป้ายเห็น 95 00:08:59,449 --> 00:09:01,618 สถานีอยู่ห่างออกไป 45 ฟุต 96 00:09:02,285 --> 00:09:04,788 นั่นแอฟริกา ที่กำลังหมุนอยู่ข้างหลัง 97 00:09:05,789 --> 00:09:09,126 เราพร้อมจะเข้าไปเทียบ หน้าบ้านในอวกาศแล้ว 98 00:09:11,420 --> 00:09:15,966 ลูกเรือจะติดตั้งระบบพื้นฐาน ไฟฟ้า ท่อน้ำ และโทรศัพท์ 99 00:09:18,301 --> 00:09:22,472 สมาชิกคนสำคัญของทีมคือ ผู้เชี่ยวชาญภารกิจ โคอิจิ วากาตะ 100 00:09:23,306 --> 00:09:27,144 สมัย 5 ขวบ ผมเห็น อพอลโล่จอดบนดวงจันทร์... 101 00:09:27,936 --> 00:09:31,815 นั่นเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้ อยากบินไปในอวกาศมาก 102 00:09:33,025 --> 00:09:36,486 แต่ผมคิดว่าเรื่องแบบนั้น มันไกลเกินเอื้อม... 103 00:09:36,695 --> 00:09:40,657 ในตอนนั้น เป็นสิ่งที่ไม่มีทางทำได้เลย 104 00:09:40,824 --> 00:09:42,325 ถ้าเป็นคนญี่ปุ่น 105 00:09:44,661 --> 00:09:48,457 โคอิจิกำลังติดตั้งหัวใจสำคัญ ของระบบในสถานี 106 00:09:50,042 --> 00:09:52,044 มันชื่อว่า ซี วัน ทรัส 107 00:09:53,879 --> 00:09:56,715 ผมค่อยๆ ขยับแขนหุ่นยนต์ช้ามาก... 108 00:09:57,007 --> 00:10:00,343 เพราะซี วัน ทรัส หนักราว 18,000 ปอนด์ 109 00:10:10,979 --> 00:10:12,147 และโคอิจิทำได้ 110 00:10:12,314 --> 00:10:14,066 - อาร์ทีแอล 4 ตัว - และเรามีอาร์ทีแอล 4 ตัว 111 00:10:14,232 --> 00:10:16,359 อีกส่วนที่ติดตั้งสำเร็จอย่างงดงาม 112 00:10:16,526 --> 00:10:18,528 โคอิจิ คุณเยี่ยมมาก 113 00:10:19,362 --> 00:10:21,698 ทุกคนเอาใจช่วยผม... 114 00:10:21,907 --> 00:10:24,868 และมีคนบอกว่า "คุณเยี่ยมมาก" 115 00:10:25,535 --> 00:10:26,870 นั่นเป็นช่วงเวลาที่สุดยอด 116 00:10:27,704 --> 00:10:30,874 - คุณน่าจะมีกล้อง 50 มม.นะ - ผมมีกล้องที่ต่อเลนส์ 50 มม.ได้ 117 00:10:31,041 --> 00:10:34,086 ลีรอย เฉียว กับ บิล แม็คอาเธอร์ หรือบิลลี่แม็ค 118 00:10:34,252 --> 00:10:35,754 เตรียมออกจากยานครั้งแรก 119 00:10:35,921 --> 00:10:38,381 แล้วก็เฟืองหมุนขนาด 3 ส่วน 8 กับด้ามต่อ 2 นิ้ว 120 00:10:38,548 --> 00:10:41,218 ใส่ชุดแบบนี้ พวกเขาจะอยู่ได้ถึง 8 ชั่วโมง 121 00:10:41,384 --> 00:10:45,347 ในอุณหภูมิตั้งแต่บวกจนถึงลบ 250 องศา 122 00:10:45,555 --> 00:10:48,391 ยุค '60 สุดสวิงจ๋า พี่มาแล้วจ้ะ เย้ 123 00:10:48,558 --> 00:10:52,229 ในสภาพแบบนั้น คุณต้องมีอารมณ์ขันเข้าไว้ 124 00:10:52,437 --> 00:10:55,232 หนุ่มๆ พวกนี้เป็นแฟนหนัง ออสตินพาวเวอร์ส 125 00:10:59,402 --> 00:11:02,739 ผู้บัญชาการไปส่งลีรอยกับบิลลี่แม็ค ในห้องควบคุมความดัน... 126 00:11:02,906 --> 00:11:04,574 ก่อนพวกเขาจะออกไปข้างนอก 127 00:11:07,244 --> 00:11:12,082 ทีมที่ 2 เจฟฟ์ ไวซอฟ กับไมค์ โลเปซ-อะเลเกรีย หรือแอลเอ... 128 00:11:12,249 --> 00:11:14,918 จะปิดประตูยานด้านในให้แน่น 129 00:11:24,761 --> 00:11:28,306 หน้าที่อันดับแรก คือการติดตั้งส่วนต่อไป 130 00:11:28,473 --> 00:11:30,809 เสาสื่อสารของสถานี 131 00:11:30,976 --> 00:11:33,270 เจ๋งมั้ยล่ะ 132 00:11:34,938 --> 00:11:37,440 พวกเขาเอามันมาติดตั้งด้วยตัวเอง 133 00:11:43,822 --> 00:11:46,658 รับโทรศัพท์สายสำคัญได้หมดแล้ว 134 00:11:49,828 --> 00:11:51,454 ทีนี้ก็เดินสายไฟ 135 00:11:52,789 --> 00:11:55,792 สายไฟพวกนี้เดินไว้ ให้ลูกเรืออีกคนมาเชื่อม... 136 00:11:55,959 --> 00:11:57,502 ในเที่ยวบินต่อไป 137 00:11:58,628 --> 00:12:02,299 มันจะส่งไฟฟ้าให้ห้องทดลอง เมื่อเชื่อมแล้ว 138 00:12:05,635 --> 00:12:07,804 คุณเอ๊ย พวกนักกีฬาระดับชาติน่ะ 139 00:12:07,971 --> 00:12:10,348 ไม่รู้หรอกว่าความดันคืออะไร 140 00:12:16,521 --> 00:12:19,191 ทุกวัน ผมจะสั่งแขนหุ่นยนต์ให้ช่วย 141 00:12:19,357 --> 00:12:22,027 โดยให้คนที่จะออกไปข้างนอก 142 00:12:22,194 --> 00:12:25,822 มาอยู่ที่ปลายแขนหุ่นยนต์ เพื่อพาเขาไปในจุดที่... 143 00:12:25,989 --> 00:12:28,950 เขาต้องทำกิจกรรมในอวกาศ 144 00:12:30,827 --> 00:12:34,956 ลีรอยจะติดตั้งกล่องเครื่องมือ ให้ลูกเรือในอนาคตมาใช้ 145 00:12:36,124 --> 00:12:38,335 ข้างในมีเครื่องมือพิเศษมากมาย... 146 00:12:38,501 --> 00:12:41,379 ที่แฟนรายการซ่อมบ้านจะต้องอิจฉา 147 00:12:44,674 --> 00:12:48,553 ไมค์ จับราวแน่น ไม่มีปัญหาเลย 148 00:12:53,516 --> 00:12:58,313 ความรู้สึกมันแปลกๆ ดี นิ้วเท้าผมม้วนขึ้น 149 00:13:02,984 --> 00:13:05,862 คุณจะต้องแน่ใจเสมอว่า คุณมีที่ยึดแน่นหนา 150 00:13:06,029 --> 00:13:10,200 แต่ถ้าไม่มีอะไรยึดคุณไว้ นี่คือเครื่องมือที่จะช่วยชีวิตคุณ 151 00:13:12,535 --> 00:13:15,372 มันเป็นยานบินบุคคลที่มีชื่อว่าเซฟเฟอร์ 152 00:13:15,580 --> 00:13:17,207 นี่ก็สุดยอดเหมือนกัน 153 00:13:17,374 --> 00:13:20,877 มันจะอยู่ที่หลังของคุณ ส่งคุณกลับสู่จุดปลอดภัย 154 00:13:21,336 --> 00:13:24,089 เราได้เห็นการทดลองใช้ใน ห้องแล็บเสมือนจริงแล้ว 155 00:13:24,256 --> 00:13:25,715 เอาเลย เปิดเครื่อง.... 156 00:13:25,882 --> 00:13:28,218 ทีนี้เราจะลองของจริง 157 00:13:32,681 --> 00:13:35,725 เจฟฟ์อยู่บนปีก กำลังคอยดูอยู่ 158 00:13:35,892 --> 00:13:37,936 เผื่อจะมีอะไรผิดปกติ 159 00:13:38,353 --> 00:13:42,399 แอลเอที่บินอยู่ทางด้านขวา ตอนนี้ติดเครื่องยานบินของตัวเองแล้ว 160 00:13:49,781 --> 00:13:53,243 เขามีเส้นลวดบางๆ ผูกเผื่อเอาไว้ด้วย 161 00:14:00,083 --> 00:14:04,212 แต่เขาไม่จำเป็นต้องใช้มันเลย การทดสอบให้ผลดีเยี่ยม 162 00:14:09,592 --> 00:14:13,471 ดิสคัฟเวอรี่ถอนตัวออกไป ทิ้งให้สถานีอวกาศอยู่ในวงโคจร 163 00:14:14,472 --> 00:14:17,934 ถึงตอนนี้ ทุกส่วนเชื่อมกันได้ โดยไม่มีอะไรยึดโยง 164 00:14:20,937 --> 00:14:24,607 บนสุดคือซเวซด้า ลูกเรือจะอยู่กันที่นั่น 165 00:14:25,275 --> 00:14:29,738 ข้างล่างคือซาร์ยา เหมือนตู้เก็บของอันใหญ่ที่ลอยอยู่ 166 00:14:30,113 --> 00:14:32,824 และล่างสุดคือ ทรัสกับจุดเชื่อมยูนิตี้... 167 00:14:32,991 --> 00:14:35,785 ซึ่งเป็นจุดที่จะมีส่วนอื่นมาต่อเติมเข้าไป 168 00:14:36,953 --> 00:14:39,456 ตอนนี้สถานีพร้อมรับคนแล้ว 169 00:14:42,792 --> 00:14:45,754 เราอยู่ในคาซัคสถาน ที่ท่าปล่อยยานของรัสเซีย 170 00:14:45,920 --> 00:14:50,133 ยูริ กาการิน คนแรก ที่บินสู่อวกาศ ออกตัวที่จุดนี้ 171 00:14:51,259 --> 00:14:55,805 40 ปีต่อมา ลูกเรือชุดนี้ ก็พร้อมจะไปอยู่ในสถานีอวกาศ 172 00:14:55,972 --> 00:15:00,477 สองคนนี้เป็นนักบินอวกาศรัสเซีย ยูริ กิดเซนโก และเซอร์เก กริกาลอฟ 173 00:15:01,686 --> 00:15:05,940 ผู้บัญชาการลูกเรือเป็นชาวอเมริกัน บิล เชพเพิร์ด หรือเชพ 174 00:15:06,149 --> 00:15:09,194 ภรรยาของเขา เบธ เป็นครูฝึกร่างกายให้นักบินอวกาศ 175 00:15:09,361 --> 00:15:12,614 ฉันโชคดีที่ว่า ฉันอยู่ตรงนั้นในฐานะ... 176 00:15:12,781 --> 00:15:15,784 โค้ชดูแลสภาพร่างกายและความแข็งแรง 177 00:15:15,950 --> 00:15:18,828 โดยที่ครอบครัวรัสเซีย ไม่สามารถมาได้เลย 178 00:15:18,995 --> 00:15:20,830 พวกเขาอยู่ในสตาร์ซิตี้ 179 00:15:23,208 --> 00:15:25,293 ในสายตาจับจ้องของสื่อทั่วโลก... 180 00:15:25,460 --> 00:15:29,881 ไม่ง่ายที่จะหาช่วงเวลาเงียบๆ อยู่ด้วยกันตามลำพังเป็นครั้งสุดท้าย 181 00:15:30,048 --> 00:15:33,551 นี่เป็นทางเดินที่สร้างขึ้น หลังจาก นักบินอวกาศชุดแรกบินออกไป 182 00:15:33,718 --> 00:15:38,014 ทุกคนจะมีต้นไม้ที่นี่คนละต้น ต้นของกาการินมีอายุ 40 ปีแล้ว 183 00:15:38,181 --> 00:15:41,184 ตอนที่ฉันกับเชพเดินไปตามแนวต้นไม้... 184 00:15:41,351 --> 00:15:42,811 ซึ่งมีค่ามากทางประวัติศาสตร์ 185 00:15:42,977 --> 00:15:45,897 ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่า เรามาอยู่ตรงนี้ในที่สุด 186 00:15:46,064 --> 00:15:47,690 เพราะเขาทำงานหนักมาก 187 00:15:47,857 --> 00:15:50,652 เราทำงานหนักมาก เพื่อให้เขาได้อยู่ตรงนั้น 188 00:15:50,819 --> 00:15:53,488 และในที่สุด เราก็ได้ อยู่ตรงนั้นด้วยกัน 189 00:15:53,655 --> 00:15:56,866 เพื่อระลึกถึงคนที่มาและจากไป... 190 00:15:57,033 --> 00:16:00,662 และเพื่อจะได้รู้ว่าคนที่อยู่ ข้างฉัน สามีของฉัน... 191 00:16:01,162 --> 00:16:03,748 กำลังจะเป็นส่วนหนึ่ง ของประวัติศาสตร์นั้น 192 00:16:04,374 --> 00:16:07,085 ซึ่งเป็นช่วงเวลาพิเศษสำหรับเรา 193 00:16:07,252 --> 00:16:11,214 เชพกับลูกทีมจะไปอยู่ ในอวกาศนานกว่า 4 เดือน 194 00:16:16,261 --> 00:16:20,515 สถานีอวกาศสากลคือ หนทางที่จะได้เรียนรู้ว่า 195 00:16:20,682 --> 00:16:25,395 เราจะไปยังดาวดวงอื่นได้ยังไง และสำรวจหาหนทางอื่น... 196 00:16:25,562 --> 00:16:27,730 ที่จะใช้ชีวิตนอกโลก 197 00:16:28,440 --> 00:16:31,734 ฉันว่ามันน่าตื่นเต้นจริงๆ ฉันเองก็อยากไปนะ 198 00:16:49,085 --> 00:16:52,464 ลูกเรือจะเดินทางสู่สถานี ด้วยจรวดโซยูซ 199 00:16:52,630 --> 00:16:55,425 ม้าใช้ของโครงการอวกาศรัสเซีย 200 00:16:59,262 --> 00:17:04,142 ช่างเหลือเชื่อที่มีการปล่อยจรวด จากแท่นนี้มา 406 ครั้งแล้ว 201 00:17:09,606 --> 00:17:12,984 มันเกินคาดอย่างมาก ที่ผมจะได้ออกจากแท่นนี้... 202 00:17:13,151 --> 00:17:14,444 ในวันที่อากาศมัวซัว 203 00:17:14,611 --> 00:17:17,322 มีคนหลายร้อยอยู่ที่ฐานจรวด 204 00:17:17,489 --> 00:17:22,285 การส่งคนอเมริกันออกไป เป็นเรื่องไม่ปกติและไม่เคยมีมาก่อน 205 00:17:22,952 --> 00:17:26,956 การได้พูดคุยอย่างใกล้ชิด กับเพื่อนและครอบครัวที่อยู่ตรงนั้น... 206 00:17:27,123 --> 00:17:30,627 ท่ามกลางช่วงเวลาสุดท้าย ก่อนที่จะออกบิน... 207 00:17:30,793 --> 00:17:33,630 มันน่าตื่นเต้นมาก พิเศษจริงๆ 208 00:17:34,631 --> 00:17:36,799 หลังจากที่เราฝ่าฟันมาทุกอย่าง 209 00:17:36,966 --> 00:17:39,260 หน้าคุณที่เห็นในวันปล่อยยาน ทำให้ทั้งหมดนั้นคุ้มค่า 210 00:17:39,427 --> 00:17:40,512 ไปทำงานกัน 211 00:17:40,678 --> 00:17:42,180 เขามีความสุขมาก 212 00:17:44,015 --> 00:17:46,142 เตรียมกระสวยให้พร้อม 213 00:17:54,817 --> 00:17:57,487 คิดดูสิ ผู้ชาย 3 คนกับอุปกรณ์... 214 00:17:57,654 --> 00:18:01,658 ในแคปซูลขนาดเท่ารถโฟล์กเต่า 215 00:18:01,866 --> 00:18:03,868 และใช้เวลาเดินทาง 2 วัน 216 00:18:05,495 --> 00:18:09,123 ตอนที่เสี่ยงที่สุดคือ ตอนออกจากชั้นบรรยากาศของโลก... 217 00:18:09,290 --> 00:18:11,000 เข้าสู่วงโคจรที่ปลอดภัย 218 00:18:16,339 --> 00:18:19,384 พอคุณไปถึงจุดสุดท้ายของ การบินด้วยเชื้อเพลิงแล้ว 219 00:18:19,551 --> 00:18:22,720 คุณก็ลอยตัวอยู่ในวงโคจร คุณนั่งเอนหลัง แล้วบอกว่า 220 00:18:22,887 --> 00:18:26,474 "ผมดีใจที่เราทำสำเร็จ" 221 00:18:55,211 --> 00:18:59,549 การนั่งบนโซฟา ยกเข่ามาขึ้นเกือบจรดคาง... 222 00:18:59,716 --> 00:19:02,260 อยู่ครั้งละเป็นชั่วโมงๆ มันไม่สบายเลยจริงๆ 223 00:19:02,427 --> 00:19:04,887 แต่โซยูซไว้ใจได้จริงๆ 224 00:19:05,054 --> 00:19:08,224 มันมีความสามารถสูงมาก ที่จะพาคุณขึ้นไปในอวกาศ... 225 00:19:08,391 --> 00:19:10,602 และพากลับลงมาในวันที่เลวร้าย 226 00:19:13,271 --> 00:19:15,857 บ้านจะมืดตอนที่ไปถึง 227 00:19:16,024 --> 00:19:18,610 พวกเขาไม่มีทางแน่ใจได้ ว่ามีอะไรรออยู่ 228 00:19:27,577 --> 00:19:30,246 หน้าที่ของพวกเขาคือ เปิดทุกอย่างออกมาเป็นครั้งแรก... 229 00:19:30,413 --> 00:19:32,373 และทำให้ทุกอย่างทำงาน 230 00:19:32,582 --> 00:19:34,584 เตรียมพร้อมสำหรับสิ่งไม่คาดฝัน 231 00:19:36,919 --> 00:19:38,588 พวกเขาพร้อมแล้ว 232 00:19:38,880 --> 00:19:42,258 แต่หลังจากอยู่ในแคปซูล 2 วัน ในสภาพยกเข่าชิดคาง... 233 00:19:42,425 --> 00:19:44,927 ยังมีเรื่องอื่นอีกที่สำคัญ 234 00:19:52,435 --> 00:19:55,438 เอานักบินมือหนึ่งของโซยูซ อย่างยูริ มาเจอกับ... 235 00:19:55,605 --> 00:19:59,734 เซอร์เก ชายที่ท่องอวกาศ นานกว่าปีครึ่งแล้ว 236 00:19:59,901 --> 00:20:02,278 และนาวีซีลคนหนึ่ง มาเป็นผู้บัญชาการ 237 00:20:02,487 --> 00:20:05,281 คุณจะได้ทีมที่เหมาะกับงาน 238 00:20:08,076 --> 00:20:11,788 หลังจากที่เราเปิดจุดเชื่อม มันก็ดูเหมือนว่า... 239 00:20:11,954 --> 00:20:16,125 สถานที่กว้างขวางมาก เพราะเรายังจำได้อยู่... 240 00:20:16,292 --> 00:20:20,838 ตอนอยู่ในสถานที่จำกัดมากกว่านี้ อย่างโซยูซหรือแม้แต่ในกระสวย 241 00:20:26,302 --> 00:20:29,138 ตอนมาถึงซเวซด้าครั้งแรก 242 00:20:29,305 --> 00:20:31,015 มันดูเหมือนบ้านสำหรับผม 243 00:20:31,933 --> 00:20:35,687 และเป็นที่ที่เราอยู่ ใช้ชีวิต หลับนอน 244 00:20:37,814 --> 00:20:39,315 ผมคิดว่าเราอยู่ที่นี่.... 245 00:20:39,482 --> 00:20:41,776 มีอุปกรณ์ช่วยชีวิต... 246 00:20:42,110 --> 00:20:43,695 ระบบนำทางและนำร่อง 247 00:20:43,861 --> 00:20:46,864 ระบบไอพ่นควบคุมสถานี ให้มันโคจรทั่วอวกาศ 248 00:20:47,031 --> 00:20:50,118 ถ้าเราไม่ได้มาที่นี่ ก็จะไม่ได้เห็นภาพแบบนี้ 249 00:20:50,284 --> 00:20:52,954 เรามีหน้าต่างหลายบานที่มองลงไปได้ 250 00:20:54,122 --> 00:20:56,999 เราต้องออกกำลังกายทุกวัน ให้ร่างกายแข็งแรง 251 00:20:57,291 --> 00:20:59,669 และถึงจะบินแค่ระยะสั้น... 252 00:20:59,836 --> 00:21:02,505 เราก็ยังรู้สึกว่ากล้ามเนื้อมันแปลกไป 253 00:21:03,172 --> 00:21:05,675 เวลาออกกำลังแบบนี้ใกล้หน้าต่าง... 254 00:21:05,842 --> 00:21:09,053 ทุกครั้งที่เราถีบแป้น เราจะบินไปอีกหลายกม. 255 00:21:09,679 --> 00:21:13,891 มันประทับใจกว่าถ้าจะบอกว่า "ผมปั่นจักรยานจากปารีสไปเมืองจีน" 256 00:21:16,811 --> 00:21:20,481 สิ่งที่ดีที่สุดในห้องนอนคงจะเป็นหน้าต่าง 257 00:21:21,858 --> 00:21:24,193 จากอวกาศ คุณไม่เห็นเขตแดนอะไรเลย 258 00:21:24,527 --> 00:21:29,490 ไม่เห็นจริงๆ ว่าสุดเขตสหรัฐฯ ตรงไหน เข้าเขตเม็กซิโกตรงไหน 259 00:21:30,199 --> 00:21:32,869 คุณรู้สึกว่าเป็นส่วนหนึ่งของมนุษยชาติ 260 00:21:33,369 --> 00:21:36,539 ไม่ใช่คนจากประเทศหนึ่งหรือเมืองหนึ่ง 261 00:21:40,042 --> 00:21:44,213 ตอนอยู่บนโลก เราเห็นอากาศและน้ำเป็นของตาย 262 00:21:44,589 --> 00:21:46,924 แต่ที่นี่ ทรัพยากรมีจำกัด 263 00:21:47,759 --> 00:21:52,054 ถ้าไม่มีมัน เราก็อยู่ไม่ได้ เลยต้องเอามาใช้ใหม่เรื่อยๆ 264 00:21:58,394 --> 00:22:02,899 ต้องมีท่อน้ำจำนวนหนึ่งเพื่อให้ ระบบช่วยชีวิตทำงานได้ 265 00:22:03,232 --> 00:22:05,234 และการแตกหักก็เกิดขึ้นได้ 266 00:22:05,401 --> 00:22:06,569 ในอนาคต 267 00:22:06,736 --> 00:22:10,907 ลูกเรือที่เดินทางไปดาวดวงอื่น จะต้องมีฝีมือการซ่อมแซมแบบนี้ 268 00:22:11,574 --> 00:22:14,911 ไม่มีอะไหล่ให้เปลี่ยนบนดาวอังคาร 269 00:22:17,288 --> 00:22:20,458 เคดี 5 เอฟเอแอล นี่ เอนเอ 1 เอสเอส นะ ถามมาได้เลย 270 00:22:20,625 --> 00:22:22,752 เอบี 5 เอ ผมชื่อแอดัม กิทเทิลแมน 271 00:22:22,919 --> 00:22:27,256 คำถามของผมคือ คุณทำยังไง ถึงได้เป็นนักบินอวกาศ จบ 272 00:22:28,049 --> 00:22:30,259 วิธีที่ดีที่สุดที่จะเป็นนักบินอวกาศ 273 00:22:30,426 --> 00:22:33,429 ก็เรียนหนังสือต่อไป และเป็นนักเรียนที่ดีที่สุด 274 00:22:33,596 --> 00:22:36,098 นั่นเพราะการศึกษาเกิดขึ้นตลอดชีวิต 275 00:22:36,265 --> 00:22:39,477 มันไม่จบเมื่อเธอจบจากโรงเรียน และเดินออกจากประตูไป 276 00:22:39,644 --> 00:22:42,480 มันคือสิ่งที่จะเกิดขึ้นไปจนชั่วชีวิต 277 00:22:43,439 --> 00:22:45,441 นั่นคือคำแนะนำของเรา 278 00:22:45,775 --> 00:22:47,610 หวัดดีครับ ผมแซนตอช บาวานี 279 00:22:47,777 --> 00:22:50,279 คุณอาบน้ำยังไงในอวกาศ ถ้าใช้น้ำอาบ... 280 00:22:50,446 --> 00:22:51,489 น้ำไหลได้ยังไงครับ 281 00:22:51,656 --> 00:22:54,242 วิทยุสมัครเล่น ให้เด็กทั่วโลก... 282 00:22:54,408 --> 00:22:57,453 พูดคุยกับลูกเรือเรื่อง บ้านของพวกเขาในอวกาศได้ 283 00:22:58,788 --> 00:23:01,749 อีกไม่นาน ก็จะมี สิ่งใหม่ใหญ่โตมาเพิ่ม 284 00:23:07,505 --> 00:23:12,260 กลับมาที่ศูนย์อวกาศเคนเนดี้ เดสตินี ห้องแล็บของสถานี 285 00:23:12,844 --> 00:23:15,304 ซึ่งอาจเป็นส่วนที่สำคัญที่สุด 286 00:23:15,471 --> 00:23:18,808 ถูกนำเข้าสู่ห้องสัมภาระ ของยานโคจรแอตแลนติส 287 00:23:37,326 --> 00:23:40,371 เชพ ยูริ และเซอร์เก กำลังจะมีเพื่อน 288 00:23:44,166 --> 00:23:46,210 ยินดีต้อนรับ แอตแลนติส 289 00:23:47,169 --> 00:23:48,504 ไง พวกเรา เข้ามาสิ 290 00:23:48,671 --> 00:23:51,883 แอตแลนติสมาแล้ว พร้อมห้องแล็บที่รอมานาน 291 00:23:52,800 --> 00:23:54,719 เหมือนเด็กในร้านขนม 292 00:23:54,886 --> 00:23:59,015 ลูกเรือในกระสวยสำรวจสถานี เป็นครั้งแรกอย่างร่าเริง 293 00:24:01,851 --> 00:24:03,352 ดีใจที่ได้มา 294 00:24:06,230 --> 00:24:09,817 ในโอกาสเช่นนี้ พวกเขาสวมถุงเท้าคู่พิเศษ 295 00:24:12,528 --> 00:24:15,865 ฮุสตัน นี่แอตแลนติส ถ่ายทอดสัญญาณจากเดสตินี 296 00:24:16,032 --> 00:24:18,034 ช่วงเวลาเริ่มแรกที่นี่ยอดไปเลย 297 00:24:18,200 --> 00:24:22,038 และห้องแล็บก็มีทั้ง หน้าตา อารมณ์ กลิ่นที่ดีมาก 298 00:24:22,371 --> 00:24:25,249 ดูเหมือนการทำงานหนัก ให้ผลตอบแทนคุ้มค่ามาก 299 00:24:25,416 --> 00:24:27,209 ชิ้นส่วนฮาร์ดแวร์นี่สวยเชียว 300 00:24:27,376 --> 00:24:31,380 เที่ยวบินพวกนี้เป็นเที่ยวบินขนของ เราก็เลยขนของมาหลายอย่าง 301 00:24:31,547 --> 00:24:36,385 เราเอาเสื้อผ้ากับน้ำมาให้ นั่นน่ะถุงน้ำ 302 00:24:36,886 --> 00:24:39,597 สักระยะ เราก็จะพาผู้หญิงมาให้ด้วย 303 00:24:45,853 --> 00:24:49,231 จะต้องมาอีกหลายเที่ยว ถึงจะตั้งห้องแล็บและทำงานได้ 304 00:24:49,398 --> 00:24:51,275 แต่พอมันพร้อม เราก็จะทำการทดลองได้ 305 00:24:51,442 --> 00:24:54,695 และจะเห็นผลกันที่นี่ ในสภาพแรงโน้มถ่วงเป็นศูนย์ 306 00:24:54,862 --> 00:24:57,198 ซึ่งเราทำไม่ได้เมื่อกลับสู่โลก 307 00:24:57,406 --> 00:24:58,866 ดีมาก 308 00:25:32,566 --> 00:25:35,778 แอตแลนติสถอนตัวไป ห้องสัมภาระว่างเปล่า 309 00:26:02,972 --> 00:26:05,975 อาจจะมีหลายครั้ง ซึ่งต้องเป็นวันพักผ่อน 310 00:26:06,142 --> 00:26:09,520 ที่คุณสามารถตอบอีเมลได้ 311 00:26:09,687 --> 00:26:12,940 ใช้วิทยุคุยกับเพื่อนและ ครอบครัวบนพื้นโลก 312 00:26:13,149 --> 00:26:16,485 คุณรู้ว่ามีหลายสิ่งเกิดขึ้น ที่คุณอยากมีส่วนร่วม 313 00:26:16,652 --> 00:26:18,320 แต่คุณพลาดไป 314 00:26:27,163 --> 00:26:31,292 เชพเคยวุ่นวายอยู่กับ ของขวัญคริสต์มาสที่จะเซอร์ไพรส์เบธ 315 00:26:33,878 --> 00:26:35,671 มันชื่อกัปตัน 316 00:26:40,176 --> 00:26:42,470 ฉันอุ้มลูกหมาตัวน้อยขึ้นมา 317 00:26:42,636 --> 00:26:45,181 ตอนนี้แหละที่เชพบอกว่า "สุขสันต์วันคริสต์มาส" 318 00:26:45,681 --> 00:26:49,810 ตอนนี้หมาของเชพ เจ้าเจค ซึ่งคิดถึงเขามาก ก็มีเพื่อนใหม่แล้ว 319 00:26:49,977 --> 00:26:53,022 พอเชพไม่อยู่บ่อยๆ เจคก็กลายเป็นคู่หูฉัน 320 00:26:53,522 --> 00:26:56,358 กัปตันเป็นของขวัญพิเศษจากอวกาศ 321 00:27:04,241 --> 00:27:07,203 อีกไม่นาน เชพ เซอร์เก และยูริก็จะกลับบ้าน 322 00:27:07,369 --> 00:27:10,247 ลูกเรือชุดที่สองเตรียมเข้ามาทำแทน 323 00:27:10,873 --> 00:27:15,544 ลองนึกดูว่าคุณจะรู้สึกยังไง ในช่วงสุดท้ายก่อนจะถูกปล่อยตัวขึ้นไป 324 00:27:17,004 --> 00:27:21,342 หาดใกล้กับแท่นปล่อยยานเป็น ที่พักใจของนักบินอวกาศ ซูซาน เฮล์มส์ 325 00:27:21,592 --> 00:27:25,054 ฉันปล่อยใจให้ล่องลอยไป ขณะที่เดินอยู่บนหาด 326 00:27:25,221 --> 00:27:28,599 มองเกลียวคลื่น ฉันเห็นโลมาในนั้น 327 00:27:29,934 --> 00:27:32,561 มีอะไรหลายอย่าง ที่ฉันจะไม่ได้เห็น... 328 00:27:32,728 --> 00:27:34,438 ในระยะใกล้ชิดไปอีกหลายเดือน 329 00:27:34,605 --> 00:27:38,859 และฉันคงเพิ่งรู้ตัวตอนนี้ว่า ฉันจะคิดถึงมัน 330 00:27:40,903 --> 00:27:45,241 ตอนนี้ ฉันเริ่มจะรู้สึก คิดถึงโลกหน่อยๆ แล้ว... 331 00:27:45,407 --> 00:27:47,451 ทั้งที่ฉันยังไม่ได้ไปเลย 332 00:27:50,704 --> 00:27:54,583 ก่อนปล่อยยาน บ้านริมหาด ใกล้ท่าอวกาศเคนเนดี้... 333 00:27:54,750 --> 00:27:59,213 เป็นที่พักเงียบๆ สำหรับยูรี อูซาชอฟ และจิม วอส เพื่อนร่วมยานของซูซาน 334 00:27:59,380 --> 00:28:03,092 หาดนี้เป็นจุดที่สวยงาม และทำให้คุณรู้สึกดี 335 00:28:03,259 --> 00:28:06,595 กับพื้นที่กว้างขวางในโลก ซึ่งจะไม่ได้พบเจอ 336 00:28:06,762 --> 00:28:08,556 ช่วงที่อยู่ในสถานีอวกาศ 337 00:28:13,477 --> 00:28:16,772 ยูรี ผู้บัญชาการลูกเรือ คณะที่ 2 เป็นชาวรัสเซีย 338 00:28:17,439 --> 00:28:20,442 ซูซานกับจิมเป็น ผู้เชี่ยวชาญภารกิจชาวอเมริกัน 339 00:28:21,569 --> 00:28:25,281 พวกเขาจะเดินทางสู่สถานี ด้วยกระสวยดิสคัพเวอรี่ 340 00:28:27,449 --> 00:28:28,617 ชุดนี้ใส่สบาย 341 00:28:28,784 --> 00:28:32,329 สิ่งที่ผมจะคิดถึงจริงๆ คือสิ่งทั่วไปที่ผมชอบทำ... 342 00:28:32,496 --> 00:28:35,457 อย่างทำงานในโรงรถ ทำงานบนเครื่องบิน 343 00:28:36,125 --> 00:28:39,962 หาเวลาเล็กน้อยอยู่ตามลำพัง และทำงานเงียบๆ 344 00:28:42,464 --> 00:28:44,175 ฉันว่าพอขึ้นไปบนนั้น... 345 00:28:44,341 --> 00:28:48,470 ทุกคืนก่อนเข้านอน ฉันคงอยากเขียนจดหมายถึงใครๆ 346 00:28:48,637 --> 00:28:52,600 และหวังว่ามันจะถูกส่งลงไป ตอนที่เราหลับ และพวกเขาเขียนตอบมา 347 00:28:52,850 --> 00:28:56,187 สิ่งที่เยี่ยมที่สุด ในการฝึกซ้อมด้วยกันมา 3-4 ปี... 348 00:28:56,353 --> 00:28:58,981 คือฉัน จิม และยูรี กลายเป็นเหมือนครอบครัว 349 00:28:59,148 --> 00:29:03,152 เราเริ่มจับอารมณ์และ ความรู้สึกของกันและกันได้ 350 00:29:03,611 --> 00:29:07,323 ถึงขนาดที่ว่า ถ้าใครคนหนึ่ง มีปัญหาอะไรขึ้นมาสักอย่าง... 351 00:29:07,489 --> 00:29:10,492 และจะต้องออกไป พวกเราที่เหลือก็จะเข้าใจ 352 00:29:12,620 --> 00:29:15,789 เราขอให้กำลังใจ ดิสคัพเวอรี่ 353 00:29:21,295 --> 00:29:22,504 บ๊ายบาย 354 00:29:38,562 --> 00:29:42,691 นับถอยหลังจาก 12 ระบบทุกอย่างบนดิสคัพเวอรี่เริ่มทำงาน 355 00:29:43,317 --> 00:29:47,321 11 ภารกิจนี้จะคอยส่งมนุษย์ สู่อวกาศไปตลอด 356 00:29:47,488 --> 00:29:49,073 10 357 00:29:49,698 --> 00:29:51,700 9 358 00:29:52,201 --> 00:29:53,702 8 359 00:29:54,870 --> 00:29:56,664 7 360 00:29:57,039 --> 00:29:59,041 สตาร์ทเครื่องยนต์หลักได้ 361 00:30:39,039 --> 00:30:41,458 ฮุสตันควบคุมยานแล้ว การพลิกตัวทำได้สมบูรณ์... 362 00:30:41,625 --> 00:30:44,712 ตอนนี้ดิสคัพเวอรี่เอาหัวลง อยู่ในท่ากางปีกออก... 363 00:30:44,878 --> 00:30:48,590 กำลังนำลูกเรือชุดใหม่ ขึ้นสู่สถานีอวกาศสากล 364 00:31:01,770 --> 00:31:06,233 2 วันต่อมา ดิสคัพเวอรี่ก็ไปถึงสถานี และเคลื่อนเข้าใกล้เพื่อเทียบท่า 365 00:31:06,400 --> 00:31:08,444 คณะที่ 2 พร้อมจะรับช่วง ต่อจากคณะที่ 1 แล้ว 366 00:31:08,610 --> 00:31:12,489 เชพกับลูกทีมกำลังมองวิวที่สวยงาม จากหน้าต่างของเดสตินี 367 00:31:13,824 --> 00:31:16,076 ผมทำได้แค่นี้ คุณเข้ามาได้ไหม 368 00:31:16,243 --> 00:31:19,163 ครั้งแรกที่ฉันเข้าสถานี แน่อยู่แล้วว่า 369 00:31:19,330 --> 00:31:22,291 ความรู้สึกแรกก็คือ "พระเจ้า ใหญ่จังเลย" 370 00:31:23,792 --> 00:31:26,628 แล้วฉันก็ประหลาดใจว่า... 371 00:31:26,795 --> 00:31:30,466 คณะที่ 1 ทำงานเสร็จไปเยอะแค่ไหน โดยเฉพาะในห้องแล็บ 372 00:31:33,469 --> 00:31:36,805 จิม ยูรี และซูซาน เริ่มทำงานในแล็บแล้ว 373 00:31:37,431 --> 00:31:41,310 พวกเขาได้ผลึกก้อนใหญ่ที่นี่ อย่างที่ทำไม่ได้ในแรงโน้มถ่วงโลก 374 00:31:42,686 --> 00:31:45,147 การศึกษาว่ามันตกผลึกอย่างไร 375 00:31:45,314 --> 00:31:49,109 เราก็จะรู้วิธีผลิตยาที่มี ประสิทธิภาพมากขึ้นในการรักษาโรค 376 00:31:50,819 --> 00:31:53,489 ถ้าเราคิดจะไปดาวอังคาร เราจะต้องเข้าใจว่า... 377 00:31:53,655 --> 00:31:56,992 ร่างกายมนุษย์จะมีปฏิกิริยาอย่างไร ต่อการบินที่ยาวนานมากๆ 378 00:31:57,159 --> 00:32:00,496 หน่วยงานวิจัยมนุษย์ จะเป็นแหล่งความรู้ที่ดีเยี่ยม 379 00:32:00,662 --> 00:32:04,041 ในการทำการทดลองเกี่ยวกับมนุษย์ ให้แน่ใจว่าเราเข้าใจ 380 00:32:04,208 --> 00:32:06,543 ว่าจะเกิดอะไรกับ ร่างกายมนุษย์ในห้วงอวกาศ 381 00:32:06,710 --> 00:32:08,962 มีเทคโนโลยีอัลตราซาวด์... 382 00:32:09,129 --> 00:32:12,007 มีที่เก็บมาตรวัด และเซ็นเซอร์อื่นๆ อีกมาก 383 00:32:12,174 --> 00:32:14,510 ที่เราสามารถเอามาติดที่ร่างกายมนุษย์ 384 00:32:14,676 --> 00:32:17,137 แล้วส่งข้อมูลไปให้ นักวิทยาศาสตร์บนพื้นโลก 385 00:32:17,304 --> 00:32:19,306 เพื่อให้พวกเขาวิเคราะห์ 386 00:32:22,017 --> 00:32:25,687 ได้เวลาผู้บัญชาการที่จะกลับ มาสรุปงานให้ผู้ที่มารับช่วง 387 00:32:25,854 --> 00:32:28,899 เชพกับลูกทีม ทำหน้าที่ของตนอย่างดีเยี่ยม 388 00:32:29,566 --> 00:32:33,404 พวกเขาส่งมอบสถานีซึ่งจัดตั้งขึ้น และทำงานได้อย่างสมบูรณ์ 389 00:32:33,570 --> 00:32:36,073 พร้อมที่จะพัฒนาตามศักยภาพที่แท้จริง 390 00:32:39,201 --> 00:32:43,497 ชาวอเมริกันกับชาวรัสเซีย ดูเหมือนจะแลกหน้าที่กัน 391 00:32:44,706 --> 00:32:48,710 สำหรับผม นั่นเป็นประวัติศาสตร์ หน้าหนึ่งในอวกาศ 392 00:32:49,420 --> 00:32:53,382 สะท้อนให้เห็นว่ามนุษย์ทำอะไรได้บ้าง 393 00:33:04,017 --> 00:33:08,063 เมื่อมองที่พักพิงในอวกาศเป็น ครั้งสุดท้าย ลูกเรือก็กลับบ้าน 394 00:33:12,568 --> 00:33:15,779 ผู้อาศัยชุดใหม่ลงมือ ตกแต่งภายในบางอย่างแล้ว 395 00:33:18,198 --> 00:33:20,909 ผมเอารูปถ่ายเล่นๆ มาราว 40 รูป 396 00:33:21,243 --> 00:33:25,789 ก็รูปเมียผม ลูกสาว เพื่อนๆ และเจ้าโคดี้ หมาของผมนั่นแหละ 397 00:33:27,082 --> 00:33:29,042 ป๊อปคอร์นมันแตกไปแล้ว 398 00:33:29,209 --> 00:33:31,211 สักพัก ของบางอย่างก็จะจากเราไป 399 00:33:31,378 --> 00:33:34,590 แต่มันก็ลอยขึ้นไปที่แผ่นกรอง และเราก็แค่เช็ดมันออก... 400 00:33:34,756 --> 00:33:36,633 เวลาทำความสะอาดประจำสัปดาห์ 401 00:33:38,260 --> 00:33:43,265 ยูรี วลาดิมิโรวิช ยูซาชอฟ เป็นนักบินอวกาศประสบการณ์แก่กล้า 402 00:33:43,974 --> 00:33:48,562 เขาชอบลงมือทำงานเอง และนิสัยดีจริงๆ 403 00:33:50,105 --> 00:33:53,734 สองคนนี้เหมือนกันมาก ตลกจริงๆ 404 00:33:53,901 --> 00:33:57,488 คนหนึ่งคิดอะไรขึ้นมาสักอย่าง และดึงอีกคนเข้าไปช่วย 405 00:33:57,654 --> 00:33:59,948 ทำโครงการอะไรสักอย่างในบ้าน 406 00:34:00,115 --> 00:34:03,744 สองคนนี้เป็นหนุ่มฮาร์ดแวร์ ส่วนฉันเป็นสาวซอฟต์แวร์ 407 00:34:06,455 --> 00:34:08,790 การอยู่ในสภาพไร้แรงโน้มถ่วง มันเยี่ยมมากเพราะ 408 00:34:08,957 --> 00:34:11,793 คุณจะกลายเป็นนักกีฬา ที่เก่งที่สุดในโลกไปเลย 409 00:34:11,960 --> 00:34:15,297 คุณสามารถยกของต่างๆ ได้ เช่น ถุงน้ำพวกนี้ 410 00:34:15,464 --> 00:34:17,466 ซึ่งถุงหนึ่งน่าจะหนักเกิน 100 ปอนด์ 411 00:34:17,633 --> 00:34:19,801 และย้ายที่มันเหมือนมันเป็นขนนกเลยละ 412 00:34:19,968 --> 00:34:22,971 มันเลยดีมากสำหรับคนอย่างฉัน... 413 00:34:23,138 --> 00:34:24,806 ผู้ไม่เคยเก่งหมือนนักกีฬา 414 00:34:24,973 --> 00:34:28,018 ที่จะทำอะไรต่างๆ แบบยอดมนุษย์ได้ในอวกาศ 415 00:34:28,185 --> 00:34:30,604 ซึ่งโดยปกติฉันจะไม่ได้ทำ 416 00:34:33,941 --> 00:34:36,318 รางเร่งด่วนที่ซูซานกำลังติดตั้งอยู่... 417 00:34:36,485 --> 00:34:38,654 ข้างในเป็นการทดลองที่จะบอกให้รู้ 418 00:34:38,820 --> 00:34:42,491 วิธีสร้างชิปคอมพิวเตอร์กำลังสูงขึ้น หรือโลหะที่เบาขึ้น 419 00:34:45,953 --> 00:34:49,039 วันหนึ่งยูรีค้นพบว่า หัวหอมมีหน่อเล็กๆ 420 00:34:49,206 --> 00:34:50,290 งอกขึ้นมาข้างบน 421 00:34:50,457 --> 00:34:54,336 เราเลยเอามันใส่ถุงพลาสติก แล้วเอาผ้าเช็ดจานห่อไว้ 422 00:34:54,628 --> 00:34:56,547 มันแตกหน่อ รากงอก 423 00:34:56,713 --> 00:34:59,466 ซึ่งก็ดีที่เอามันมาด้วย ไม่มีอะไรให้กินมากนักหรอก 424 00:34:59,633 --> 00:35:02,177 แต่ขอเห็นพืชเขียวๆ ซะหน่อยน่ะ 425 00:35:03,554 --> 00:35:07,724 การทดลองเมซ คือสิ่งที่ ซูซานทำเพลินๆ ในวันสุดสัปดาห์ 426 00:35:07,891 --> 00:35:10,185 ฉันชอบทำการทดลองแบบนี้จริงๆ 427 00:35:10,352 --> 00:35:14,523 มันเหมือนได้เล่นของเล่นชิ้นใหญ่ มันมีส่วนที่ขยับได้และมีสมอง 428 00:35:16,024 --> 00:35:18,026 เวลาเราปล่อยดาวเทียมขึ้นสู่อวกาศ 429 00:35:18,193 --> 00:35:21,154 ระบบควบคุมคือสิ่งที่ คนออกแบบต้องมองให้ออก 430 00:35:21,321 --> 00:35:24,866 ว่ามันจะควบคุมเซ็นเซอร์ และส่วนที่ยื่นออกไปยังไง 431 00:35:25,826 --> 00:35:26,868 การทดลองนี้... 432 00:35:27,035 --> 00:35:29,997 เป็นการพยายามเข้าใจว่า คุณจะออกแบบระบบควบคุมยังไง... 433 00:35:30,163 --> 00:35:32,165 เพื่อสั่งสอนมันให้ทำงานให้ดีขึ้น 434 00:35:36,044 --> 00:35:39,339 เหนือเกาะฮอนชูของญี่ปุ่น กระสวยเอนเดฟเวอร์... 435 00:35:39,506 --> 00:35:42,884 มาถึงพร้อมตู้สินค้าในห้องสัมภาระ 436 00:35:43,427 --> 00:35:45,721 นี่เป็น 1 ใน 3 ของรถตู้เคลื่อนที่ไฮเทค 437 00:35:45,887 --> 00:35:48,223 ที่สร้างโดยหน่วยงานอวกาศอิตาเลียน 438 00:35:48,599 --> 00:35:50,726 ส่วนนี้ชื่อรัฟฟาเอลโล 439 00:35:51,893 --> 00:35:55,188 ข้างในมีนักบินอวกาศ จาก 3 ประเทศทำงานอยู่ 440 00:35:56,523 --> 00:36:01,069 คริส แฮดฟิลด์เป็นชาวแคนาดา ยูริ ลอนชาคอฟเกิดในคาซัคสถาน 441 00:36:01,403 --> 00:36:03,864 และอัมแบร์โต กุยโดนีมาจากโรม 442 00:36:04,114 --> 00:36:08,035 การทำงานในอวกาศ ทำให้คนผูกพันกันได้จริงๆ 443 00:36:08,201 --> 00:36:10,370 และผมว่าการที่หลายๆ ประเทศ 444 00:36:10,537 --> 00:36:13,415 ช่วยกันสร้างสถานีอวกาศน่ะ 445 00:36:13,582 --> 00:36:18,420 เป็นการนำวัฒนธรรมและประวัติศาสตร์ ของแต่ละชาติเข้าสู่สถานีอวกาศ 446 00:36:18,587 --> 00:36:22,090 และมันเปลี่ยนเราทุกคนไปทีละน้อย 447 00:36:23,592 --> 00:36:26,720 มันไม่ใช่สถานที่ผจญภัย ให้เราไปอยู่หรอก 448 00:36:26,887 --> 00:36:30,807 แต่มันก็เป็นสถานที่ที่น่าอยู่ ท้าทาย และน่าสนใจจริงๆ 449 00:36:30,974 --> 00:36:34,603 ผมอยากมีโอกาสไป ใช้ชีวิตช่วงหนึ่งบนนั้นจริงๆ 450 00:36:36,271 --> 00:36:39,941 แต่ที่ผมสะดุดใจก็คือ เวลามองลูกเรือที่ใช้ชีวิตที่นั่น 451 00:36:40,609 --> 00:36:45,113 เห็นพวกเขามองโลก เป็นอีกสถานที่หนึ่ง 452 00:36:46,573 --> 00:36:49,993 โลกคือสิ่งที่แยกจากพวกเขาอย่างสิ้นเชิง 453 00:36:54,790 --> 00:36:58,293 นับเป็นก้าวที่น่าสนใจนะผมว่า สำหรับมนุษย์น่ะ 454 00:36:58,460 --> 00:37:01,630 ที่จะไปถึงจุดที่เราจะ แยกจากแม่ผู้ให้กำเนิด... 455 00:37:01,797 --> 00:37:06,635 และเริ่มมองตัวเอง ในฐานะอีกร่างหนึ่งแยกกัน 456 00:37:06,802 --> 00:37:09,596 ซึ่งกำลังมุ่งหน้าสู่ส่วนอื่นของจักรวาล 457 00:37:33,203 --> 00:37:37,207 ถ้าเราจะต้องออกจาก สถานีอวกาศด้วยยานโซยูซ 458 00:37:37,374 --> 00:37:39,459 เราจะใส่ชุดโซคอล 459 00:37:39,626 --> 00:37:43,004 วัสดุด้านหน้าทั้งหลาย คือจุดที่คุณเปิดเพื่อสวมใส่ 460 00:37:43,171 --> 00:37:47,551 คุณจึงรวบมันเข้าด้วยกัน และเอาหนังยาง 2 เส้นรัดมันไว้ 461 00:37:47,718 --> 00:37:50,345 เพื่อปิดสนิทให้มันเก็บความดันได้ 462 00:37:53,181 --> 00:37:55,475 การเข้าไปข้างในคือ ความท้าทายอย่างแท้จริง 463 00:37:55,642 --> 00:37:58,353 นี่คือ 1 ในแคปซูลซึ่งคุณจะเจอ... 464 00:37:58,520 --> 00:38:01,648 มนุษย์ 3 คนนอนเรียงกัน อย่างกับปลาซาร์ดีน 465 00:38:08,697 --> 00:38:12,325 บางที ชาวรัสเซีย ก็จะให้ยานโซยูซ 2 ลำ 466 00:38:12,492 --> 00:38:14,661 และมักจะมีจุดจอดหลักแค่จุดเดียว 467 00:38:14,828 --> 00:38:16,872 เราเลยต้องขยับไปขยับมาเล็กน้อย 468 00:38:17,038 --> 00:38:20,250 เพื่อจะให้โซยูซลำที่ถูกอยู่ในที่ของมัน 469 00:38:23,044 --> 00:38:27,048 สมาชิกทั้ง 3 คนจะต้องอยู่ในโซยูซ ในกรณีที่มีความเสี่ยง 470 00:38:27,215 --> 00:38:29,593 ที่จะต้องออกจากวงโคจรฉุกเฉิน 471 00:38:30,719 --> 00:38:34,723 ตอนที่ยากที่สุดคือ เข้าเทียบอีกครั้งที่อีกท่าหนึ่ง 472 00:38:34,890 --> 00:38:39,227 และคุณก็เห็นสถานีอวกาศ ในมุมที่ต่างไปกว่าเคย 473 00:38:40,729 --> 00:38:44,191 เราทุกคนตรวจทานทุกอย่าง ซ้ำสองซ้ำสาม 474 00:38:44,357 --> 00:38:47,235 จะได้แน่ใจว่าเวลาเราไปถึงท่าเทียบใหม่ 475 00:38:47,402 --> 00:38:50,572 เราจะสามารถกลับเข้าไปข้างในได้ 476 00:38:51,072 --> 00:38:53,575 ซึ่งสำหรับฉันแล้ว เป็นตอนที่เครียดที่สุดเลย 477 00:38:57,746 --> 00:39:01,625 รู้กันอยู่ว่าสิ่งต่างๆ จะแตกหัก เมื่ออยู่นอกสถานีอวกาศ 478 00:39:02,417 --> 00:39:07,422 คุณต้องมีวิธีออกมาข้างนอก และซ่อมแซมสิ่งของ 479 00:39:11,134 --> 00:39:14,221 ต้องใช้ห้องควบคุมความดันถึงจะทำได้ 480 00:39:15,263 --> 00:39:18,099 ฉันใช้แขนหุ่นยนต์ของสถานี... 481 00:39:18,266 --> 00:39:21,603 ยกห้องควบคุมความดันออกจาก ห้องสัมภาระของกระสวย 482 00:39:26,274 --> 00:39:31,238 ห้องควบคุมความดันทั่วไปแล้ว ก็เหมือนห้องที่เราใช้เวลาออกข้างนอก 483 00:39:31,446 --> 00:39:34,491 เหมือนระเบียงของสถานีอวกาศ 484 00:39:34,950 --> 00:39:38,245 และหน้าที่เต็มๆ ของมันก็คือ ให้เราออกไปในอวกาศได้ 485 00:39:38,411 --> 00:39:41,790 ออกจากสถานีอวกาศ ตอนที่ไม่มีกระสวยแล้ว 486 00:39:44,167 --> 00:39:46,670 ที่สถานีควบคุม ซึ่งเราควบคุมแขนของมัน 487 00:39:46,837 --> 00:39:50,966 ไม่มีหน้าต่างที่จะ มองเห็นแขนขณะเคลื่อนไหวได้ 488 00:39:53,260 --> 00:39:57,180 ไม่มีการควบคุมการปะทะอัตโนมัติ บนแขนหุ่นยนต์นั่น 489 00:39:57,347 --> 00:40:00,851 และต้องใช้ไหวพริบและฝีมือ ทุกอย่างของทุกคน 490 00:40:01,017 --> 00:40:04,688 เพื่อจะได้ไม่ดันมันไปที่ ด้านข้างของสถานีอวกาศ 491 00:40:06,815 --> 00:40:10,861 กล้องวิดีโอคือเพื่อน ที่ไว้ใจได้มากที่สุดของเรา 492 00:40:16,116 --> 00:40:19,995 ผมว่ามันน่าทึ่งตรงที่ เราสามารถสร้างของพวกนี้ 493 00:40:20,161 --> 00:40:22,539 ในประเทศต่างๆ ห่างจากกันนับพันไมล์ 494 00:40:22,706 --> 00:40:24,499 โดยใช้ระบบต่างๆ กันไป 495 00:40:24,666 --> 00:40:27,669 แล้วประกอบเข้าด้วยกัน ในอวกาศให้มันทำงานได้ 496 00:40:35,510 --> 00:40:38,179 แขนหุ่นยนต์ทำงานได้ไม่มีที่ติ 497 00:40:38,847 --> 00:40:42,392 คุณไม่มีทางได้ฮาร์ดแวร์ ที่สมบูรณ์แบบไปกว่านี้แล้วละ 498 00:40:50,567 --> 00:40:54,529 ข้างใน ลูกเรือขยับประตูด้านใน ของห้องอัดความดันให้เข้าที่ 499 00:40:56,531 --> 00:41:00,201 ทีนี้เราก็จะออกนอกสถานี ได้ทุกเมื่อที่จำเป็น 500 00:41:00,702 --> 00:41:03,705 แต่ก่อนอื่น คุณต้อง เตรียมร่างกายให้พร้อมก่อน 501 00:41:03,872 --> 00:41:07,375 ไม่อย่างนั้น คุณจะเจ็บสาหัส ที่เรียกว่าอาการเบนส์ 502 00:41:09,669 --> 00:41:11,171 ผมเป็นนักดำน้ำ 503 00:41:11,546 --> 00:41:15,383 และนักดำน้ำทุกคนรู้ว่า เราไม่อยากเป็นเบนส์เลย 504 00:41:16,593 --> 00:41:19,220 นักบินอวกาศ ไมค์ เกิร์นฮาร์ดต์ ก็เป็นนักดำน้ำ 505 00:41:19,763 --> 00:41:23,934 ก่อนออกข้างนอก เขาสูด อ็อกซิเจนบริสุทธิ์พร้อมกับออกกำลัง 506 00:41:24,100 --> 00:41:26,561 ซึ่งจะไล่ฟองไนโตรเจนที่ทำให้เจ็บ 507 00:41:26,728 --> 00:41:28,897 ออกจากเลือดได้เร็วขึ้น 508 00:41:37,530 --> 00:41:40,241 ประตูหน้าของสถานีเปิดแล้ว 509 00:41:40,408 --> 00:41:42,577 การก่อสร้างยังดำเนินไป 510 00:41:43,244 --> 00:41:45,580 และอีกไม่นาน ส่วนต่อเติม จากยุโรปและญี่ปุ่น 511 00:41:45,747 --> 00:41:49,584 จะมาเสริมห้องแล็บที่ไม่เหมือนใคร และสารพัดประโยชน์นี้ 512 00:41:50,710 --> 00:41:55,632 ที่นี่ เราขยายขอบเขตความรู้ของสิ่งต่างๆ ที่มีผลต่อชีวิตประจำวันของเราได้ 513 00:41:56,424 --> 00:41:59,260 และเรียนรู้ว่า เหตุการณ์ธรรมชาติและผู้คน 514 00:41:59,427 --> 00:42:01,638 จะส่งผลต่อสภาพแวดล้อม ที่เปราะบางอย่างไร 515 00:42:02,931 --> 00:42:05,100 แค่นั้นก็ควรค่าให้เสี่ยงทุกอย่าง 516 00:42:05,725 --> 00:42:07,769 และควรค่าให้ฉลอง 517 00:42:13,817 --> 00:42:17,779 แอตแลนติส ถึงฮุสตันหรือที่ไหนในโลก วันนี้ยังเป็นวันเกิดเจเน็ตอยู่ดี 518 00:42:18,446 --> 00:42:21,282 - ส่งส้มให้หน่อย - ใครอยากได้น้ำมะนาว 519 00:42:21,449 --> 00:42:22,826 มาเลย ทางนี้ 520 00:42:23,243 --> 00:42:25,286 - ยูรี - ได้เลย 521 00:42:25,453 --> 00:42:27,288 - คราวนั้นยูรีรับได้ - เจเน็ต 522 00:42:27,622 --> 00:42:29,165 สตีฟ 523 00:44:07,555 --> 00:44:10,225 อวกาศเป็นที่ที่พิเศษมาก 524 00:44:10,892 --> 00:44:14,354 เมื่อไม่มีแรงโน้มถ่วง คุณจะเห็นและรู้สึก... 525 00:44:14,729 --> 00:44:17,899 ได้ลองสิ่งต่างๆ ที่ไม่สามารถทำที่อื่นได้ 526 00:44:18,399 --> 00:44:21,903 เพื่อเสาะหาชีวิตที่ดีกว่า บนโลก เเละนอกโลก 527 00:44:37,127 --> 00:44:40,130 วันหนึ่ง คุณเองอาจจะ ได้ไปที่สถานีอวกาศ 528 00:44:41,256 --> 00:44:45,093 คุณอาจจะเป็นวิศวกรผู้ประดิษฐ์ เทคโนโลยีใหม่เอี่ยม 529 00:44:50,807 --> 00:44:54,477 คุณอาจจะเป็นหมอหรือ นักนิเวศน์วิทยาที่ศึกษาโลก 530 00:44:56,437 --> 00:44:59,274 หรืออาจจะวางแผน เดินทางไปดาวดวงอื่น 531 00:45:00,775 --> 00:45:02,777 นี่คือเตียงทดลองของคุณ 532 00:45:06,447 --> 00:45:09,242 ต้องพรุ่งนี้ จึงจะรู้ว่าคุณจะค้นพบอะไร 533 00:47:05,900 --> 00:47:07,902 [THAI]