0 00:00:00,100 --> 00:00:00,900 Quills (2000) OCR 23.976 fps runtime 02:04:06 1 00:00:39,623 --> 00:00:41,410 ถึงผู้อ่าน 2 00:00:42,042 --> 00:00:44,580 ผมมีเรื่องซุกซนจะเล่าให้ฟัง... 3 00:00:44,795 --> 00:00:48,254 เป็นเรื่องที่อยู่ในประวัติศาสตร์ ทั้งจริง ทั้งเผ็ดร้อน 4 00:00:48,549 --> 00:00:49,881 "ปารีส ปี 1794" 5 00:00:50,092 --> 00:00:53,085 แต่รับรองว่ากระตุ้นอารมณ์แน่ 6 00:00:54,471 --> 00:00:57,088 เป็นเรื่องของแมดมัวเซลเรนาร์... 7 00:00:57,307 --> 00:00:59,424 หญิงสูงศักดิ์ที่เต็มไปด้วยเสน่ห์... 8 00:00:59,726 --> 00:01:04,812 ผู้ซึ่งชีวิตรักของเธอฉาวโฉ่ไปทั่ว 9 00:01:06,650 --> 00:01:10,394 ใครบ้างที่ไม่เคยใฝ่ฝัน จะได้หลงระเริง... 10 00:01:10,654 --> 00:01:13,567 อยู่ท่ามกลางกิเลสตัณหา 11 00:01:15,659 --> 00:01:17,651 ด้วยชาติตระกูลที่สูงศักดิ์... 12 00:01:17,953 --> 00:01:22,288 แมดมัวเซลเรนาร์ จึงสามารถทำเช่นนั้นได้ 13 00:01:22,499 --> 00:01:26,459 ทำให้เกิดทั้งความสุข และความเจ็บปวด... 14 00:01:26,753 --> 00:01:28,745 จนกระทั่งวันหนึ่ง... 15 00:01:32,426 --> 00:01:35,419 เธอได้เจอกับผู้ชาย... 16 00:01:35,679 --> 00:01:37,671 ซึ่งวิปริตพอๆ กับเธอ 17 00:01:41,184 --> 00:01:44,177 ชายผู้ซึ่งถนัดในเรื่อง ของความเจ็บปวด... 18 00:01:44,479 --> 00:01:46,471 ยิ่งกว่าเธอด้วยซ้ำ 19 00:02:07,336 --> 00:02:08,702 อย่าเลย ได้โปรด 20 00:02:21,725 --> 00:02:23,182 มันช่างง่ายเหลือเกิน... 21 00:02:26,396 --> 00:02:28,513 ที่คนเราเปลี่ยนจากผู้ล่า... 22 00:02:30,567 --> 00:02:31,648 เป็นเหยื่อ 23 00:02:33,528 --> 00:02:37,192 และมันช่างรวดเร็วนัก ที่ความสุขของบางคน... 24 00:02:37,407 --> 00:02:39,239 กลายเป็นของคนอื่นแทน 25 00:04:14,337 --> 00:04:16,420 ผ้าปูที่นอนค่ะ 26 00:04:17,591 --> 00:04:19,082 ผ้าปูที่นอนด้วยค่ะ 27 00:04:25,432 --> 00:04:30,598 "รพ.บำบัดจิตชารองตอง หลายปีต่อมา" 28 00:04:30,854 --> 00:04:33,471 - อรุณสวัสดิ์ - อรุณสวัสดิ์ 29 00:04:42,365 --> 00:04:44,527 ผ้าปูที่นอนด้วยค่ะ 30 00:04:51,500 --> 00:04:52,866 ฉันเอง 31 00:05:04,387 --> 00:05:06,879 ระวังหน่อย หมึกยังไม่แห้ง 32 00:05:15,190 --> 00:05:16,280 รีบไปเร็ว 33 00:05:30,163 --> 00:05:31,870 ลูกใช่มั้ย แมดี้ 34 00:05:33,250 --> 00:05:34,491 ใช่ค่ะ แม่ 35 00:05:34,709 --> 00:05:36,871 นี่ผ้าปูที่นอนสกปรก 36 00:05:41,091 --> 00:05:43,834 หนูจะเอาที่ซักแล้วไปตาก 37 00:06:00,235 --> 00:06:02,602 จะไม่ช่วยตากกันหน่อยรึไง 38 00:06:25,927 --> 00:06:27,017 บูชอง 39 00:06:30,932 --> 00:06:33,049 มีมารยาทหน่อยสิ 40 00:06:58,084 --> 00:06:59,495 มาแล้ว 41 00:07:00,170 --> 00:07:01,411 บทสุดท้าย 42 00:07:01,838 --> 00:07:04,455 คุณแมซี่ต้องการอีกเรื่องหนึ่ง ด่วน 43 00:07:04,674 --> 00:07:06,586 เขาพิมพ์ขายแทบไม่ทันเลย 44 00:07:06,843 --> 00:07:08,630 - ฉันจะบอกเขาให้ - ฉันจะมาใหม่... 45 00:07:08,845 --> 00:07:12,805 - พร้อมค่าจ้าง หลังจากขายได้ - แล้วฉันจะรอ 46 00:07:13,642 --> 00:07:15,975 ซักวันเธอคงจะบอกชื่อเธอนะ 47 00:07:33,203 --> 00:07:34,944 โอเค ปลอดภัย 48 00:07:41,044 --> 00:07:43,457 เรื่องใหม่ล่าสุด ของมาร์คีส์ เดอซาร์ด 49 00:07:43,672 --> 00:07:48,508 เพิ่งออกจากแท่นพิมพ์ "จัสตีน" มาร์คีส์ เดอซาร์ด 50 00:07:48,718 --> 00:07:52,507 "นี่เป็นเรื่องเกี่ยวกับ สาวงามผู้หนึ่ง ชื่อจัสตีน... 51 00:07:52,722 --> 00:07:55,886 สาวสวยที่สุด ที่เคยเข้าไปอยู่ในสำนักชี... 52 00:07:56,184 --> 00:07:59,473 ด้วยเรือนร่างอันเย้ายวนของเธอ... 53 00:07:59,688 --> 00:08:02,476 มันน่าเสียดาย ที่เธอมอบให้กับพระผู้เป็นเจ้า 54 00:08:03,400 --> 00:08:08,395 เช้าวันหนึ่ง ท่านบิช็อป เอามือจับขาอ่อนของเธอ 55 00:08:08,738 --> 00:08:10,730 เธอร้องออกมาด้วยความตกใจ 56 00:08:10,991 --> 00:08:15,577 และบอกว่ามาเพื่อสารภาพบาป ไม่ใช่เพื่อสร้างบาปใหม่ 57 00:08:16,746 --> 00:08:20,740 นักบวชผู้นั้นไม่สนใจ แต่กลับให้เธอคุกเข่าลง... 58 00:08:21,001 --> 00:08:24,210 และยกชายกระโปรงของเธอ ขึ้นมาเหนือสะโพก... 59 00:08:24,504 --> 00:08:28,874 เผยให้เห็นของสงวน อันแสนเย้ายวนของเธอ 60 00:08:29,092 --> 00:08:32,335 ระหว่างแก้มก้นทั้ง 2... 61 00:08:32,595 --> 00:08:35,338 เหมือนดั่งดอกไม้สวยสด... 62 00:08:35,557 --> 00:08:37,514 ที่รอคอยให้ชาย... 63 00:08:38,018 --> 00:08:39,554 เด็ดดม 64 00:08:40,270 --> 00:08:43,763 ก่อนที่จัสตีน จะสามารถดิ้นหลุด... 65 00:08:44,065 --> 00:08:47,604 นักบวชหน้ามืดคนนั้น ก็ได้ใช้สิ่ง... 66 00:08:47,902 --> 00:08:51,191 ที่พระผู้เป็นเจ้ามอบให้... 67 00:08:51,448 --> 00:08:55,533 สอดใส่เข้าไปในช่องน้อยๆ ของเธอ" 68 00:08:55,785 --> 00:08:58,619 ต้องอ่านต่อด้วยเหรอฝ่าบาท 69 00:09:01,541 --> 00:09:05,205 "ขณะที่เขาถอดชุดเขาออก... 70 00:09:05,462 --> 00:09:08,079 เขาสวดออกมาเป็นภาษาลาติน 71 00:09:08,381 --> 00:09:11,465 แล้วเขาก็ดันสุดแรงเกิด... 72 00:09:11,718 --> 00:09:14,961 เข้าไปในตัวเธอ" 73 00:09:17,098 --> 00:09:20,637 เรื่องลามกจกเปรตเช่นนี้ ตลอดจนรูปแบบการเขียน... 74 00:09:20,852 --> 00:09:23,686 ต้องเป็นงานของมาร์คีส์ เดอซาร์ด 75 00:09:23,938 --> 00:09:27,022 ซึ่งเขียนจากโรงพยาบาลโรคจิตแน่ๆ 76 00:09:27,317 --> 00:09:28,524 พอแล้ว 77 00:09:28,943 --> 00:09:30,434 ยึดให้หมดทุกฉบับ 78 00:09:30,737 --> 00:09:34,902 เราจะเผามันที่ลานในวัง ต่อหน้าสาธารณชน 79 00:09:37,160 --> 00:09:40,244 และสำหรับคนแต่ง ฆ่าซะ 80 00:09:46,127 --> 00:09:48,084 ขออภัยด้วยฝ่าบาท 81 00:09:48,421 --> 00:09:52,791 เราก็รู้นี่ว่าเกิดอะไรขึ้นกับ โรเบสปิแอร์ ดันทองและมาราท 82 00:09:53,051 --> 00:09:57,637 ถ้าฆ่ามาร์คีส์ พระองค์จะถูก จารึกในประวัติศาสตร์ว่ากดขี่ 83 00:09:58,223 --> 00:10:01,557 - แต่ข้าคือประวัติศาสตร์ - แน่นอน ฝ่าบาท 84 00:10:02,310 --> 00:10:06,475 แต่น่าจะรักษามาร์คีส์ เดอซาร์ด 85 00:10:06,731 --> 00:10:12,147 ทำในสิ่งที่แพทย์ และนักบวชมากมายทำไม่สำเร็จ 86 00:10:12,821 --> 00:10:15,188 ไม่มีใครตำหนินโปเลียน... 87 00:10:15,448 --> 00:10:19,567 ที่พระองค์รักษาคนบ้า 88 00:10:19,828 --> 00:10:24,823 ข้าขอแนะนำ จากชื่อเสียง ของโรงพยาบาลชารองตอง... 89 00:10:25,125 --> 00:10:27,833 และคนไข้ฉาวโฉ่ที่รักษาตัวอยู่ที่นั่น 90 00:10:28,086 --> 00:10:30,669 ข้ามีคนที่เหมาะกับงานนี้ 91 00:10:30,922 --> 00:10:34,916 คุณหมอโรเยร์ คอลลาร์ด จิตแพทย์ผู้มีชื่อเสียง 92 00:10:35,176 --> 00:10:39,170 ผู้เป็นคนดี มีคุณธรรมเป็นเลิศ... 93 00:10:39,430 --> 00:10:42,594 และมุ่งมั่นที่สุด 94 00:10:51,234 --> 00:10:55,569 เพื่อนร่วมอาชีพว่าผมหัวโบราณ หรือแม้แต่ป่าเถื่อน 95 00:11:00,869 --> 00:11:04,909 แต่ที่โฮเทลดัวนี้ เราชอบการรักษาที่รุนแรง 96 00:11:05,123 --> 00:11:06,159 ใช่ทีเดียว 97 00:11:06,374 --> 00:11:08,866 ผมไม่ได้ต้องการชื่อเสียง 98 00:11:09,169 --> 00:11:11,582 แต่มีจุดมุ่งหมายที่สูงกว่า 99 00:11:12,797 --> 00:11:16,006 ซึ่งก็คือรักษาคนที่ พระเจ้าทอดทิ้งพวกนี้... 100 00:11:16,259 --> 00:11:19,718 โดยการใช้ความเข้มงวด... 101 00:11:19,929 --> 00:11:24,515 ดั่งเช่นการฝึกสุนัขร้าย หรือฝึกม้าป่า 102 00:11:25,685 --> 00:11:29,895 นี่อาจดูไม่ดีนัก แต่มันเป็นความเมตตา 103 00:11:30,648 --> 00:11:33,891 ทำอย่างนี้ 2-3 เดือน เขาก็จะเป็นปกติ 104 00:11:36,070 --> 00:11:39,563 ฝ่าบาทต้องการให้คุณ... 105 00:11:39,824 --> 00:11:42,658 นำความเชี่ยวชาญไปใช้ที่ชารองตอง 106 00:11:42,952 --> 00:11:46,866 ชารองตอง ผู้ดูแลที่นั่นเป็นที่รักใคร่มากนี่ 107 00:11:47,123 --> 00:11:50,742 เขายึดมั่นในอุดมการณ์ คุณต้องใช้ไหวพริบ 108 00:11:51,002 --> 00:11:54,336 ผมให้คำนิยามอุดมการณ์ยังไงรู้มั้ย 109 00:11:54,547 --> 00:11:57,255 "มันตายไปพร้อมความหนุ่ม" 110 00:12:12,899 --> 00:12:14,606 อย่าเครียดนัก 111 00:12:14,901 --> 00:12:16,608 ไม่ต้องฝืน 112 00:12:17,362 --> 00:12:19,945 ให้ปากกาพาไป 113 00:12:21,157 --> 00:12:22,489 ดี 114 00:12:24,244 --> 00:12:25,451 ช้าๆ 115 00:12:25,912 --> 00:12:28,325 ไม่ใช่แค่เพียงลอกเลียนคำพูด 116 00:12:28,539 --> 00:12:31,623 เราต้องรู้ความหมายมันด้วย 117 00:12:32,252 --> 00:12:36,872 เซนต์ออกัสตีนเคยบอกเราไว้ว่า บนโลกเรามีทั้งเทพและปีศาจ 118 00:12:37,090 --> 00:12:42,051 และบางครั้งทั้งคู่อาจเข้าสิง วิญญาณคนคนเดียวกัน 119 00:12:44,055 --> 00:12:47,969 แล้วเราจะรู้อย่างไร ว่าใครเป็นคนดี... 120 00:12:48,268 --> 00:12:49,975 ว่าใครชั่วร้าย 121 00:12:50,812 --> 00:12:52,474 เราไม่รู้ 122 00:12:54,691 --> 00:12:58,150 เราทำได้แต่เพียง อย่าปล่อยให้ตัวเราเองชั่วร้าย 123 00:13:05,535 --> 00:13:08,824 คืนนี้เธอไปฝึกอ่านต่อเองแล้วกันนะ 124 00:13:10,623 --> 00:13:15,288 "และศาสตราจารย์ ก็ยกชายกระโปรงของคอลอมน์... 125 00:13:15,545 --> 00:13:18,583 ขึ้นเหนือเอว 126 00:13:19,507 --> 00:13:24,502 เขาบอกเขาจะสอนให้ ถึงวิถีแห่งความรัก 127 00:13:24,721 --> 00:13:28,681 และเขาก็ดึงกางเกงชั้นใน... 128 00:13:28,975 --> 00:13:31,638 ของเธอลงไปถึงเข่า... 129 00:13:31,894 --> 00:13:34,853 และสิ่งที่อยู่ระหว่างขา... 130 00:13:35,148 --> 00:13:38,232 สีชมพูเยี่ยงดอกทิวลิป มันเลื่อมเหมือนปลาไหล..." 131 00:13:38,443 --> 00:13:41,186 ทำไมต้องอ่านเรื่องลามกของเขาด้วย 132 00:13:42,071 --> 00:13:44,654 ไม่มีใครบังคับให้ฟังซักหน่อย 133 00:13:46,326 --> 00:13:49,444 "...เขามองดูเนินสวรรค์ของเธอ... 134 00:13:52,040 --> 00:13:54,453 เรือนร่างของเธอ... 135 00:13:54,751 --> 00:13:56,993 สิ่งที่พระเจ้ามอบให้" 136 00:13:59,922 --> 00:14:02,380 เธอเคยเข้าไปในห้องเขาใช่มั้ย 137 00:14:05,094 --> 00:14:06,380 ครั้ง สองครั้ง 138 00:14:06,596 --> 00:14:10,636 ได้ข่าวเขามีหินลับมีดและสิ่ว เพื่อเลี่ยมฟันให้แหลม 139 00:14:10,850 --> 00:14:14,764 - เขาเป็นนักเขียน ไม่ใช่คนบ้า - งั้นทำไมถึงเข้ามาอยู่ในนี้ 140 00:14:15,021 --> 00:14:16,557 ฆาตกรรม 141 00:14:19,984 --> 00:14:21,976 ไม่จริงนะ 142 00:14:24,030 --> 00:14:29,071 เขาเขียนหนังสือเลวร้ายจน ชายคนหนึ่งฆ่าเมีย หลังจากที่อ่านมัน 143 00:14:29,327 --> 00:14:32,035 และหญิง 2 คนทำแท้งลูกของตัวเอง 144 00:14:32,330 --> 00:14:34,538 นี่แหละที่เรียกว่าฆาตกรรม 145 00:14:34,749 --> 00:14:38,242 ถ้าอยากล้อเขา ก็ไม่ต้องฟังเรื่องของเขา 146 00:14:38,461 --> 00:14:42,580 ฉันว่าเธอชอบเขานะ ฉันว่าอย่างนั้น 147 00:14:42,840 --> 00:14:46,584 เธอไม่ได้ชอบมาร์คีส์หรอก จริงมั้ย แมดิลีน 148 00:15:13,329 --> 00:15:14,445 เขาไม่มีสิทธิ์... 149 00:15:14,705 --> 00:15:17,118 ที่จะส่งใครมาดูแลคุณแบบนี้ 150 00:15:17,375 --> 00:15:20,959 ผมทำงานให้คุณ จะไม่ฟังคำสั่งคนแปลกหน้าเด็ดขาด 151 00:15:21,170 --> 00:15:22,877 อย่าห่วงไปเลย วาลคูร์ 152 00:15:23,089 --> 00:15:24,751 มันเรื่องการบริหาร 153 00:15:25,007 --> 00:15:26,418 ก็แค่นั้น 154 00:15:28,386 --> 00:15:30,969 อย่ากินสีสิ ปาสคาล 155 00:15:32,140 --> 00:15:33,802 ยอดเลย โดฟาน 156 00:15:34,058 --> 00:15:37,472 วาดภาพไฟแบบนี้ ดีกว่าก่อไฟตั้งเยอะ จริงมั้ย 157 00:15:38,521 --> 00:15:39,557 ใช่ 158 00:15:39,814 --> 00:15:41,271 ดีมาก 159 00:15:44,152 --> 00:15:46,018 ผ้าปูที่นอนใหม่ 160 00:15:54,537 --> 00:15:56,654 ผ้าปูที่นอนใหม่ 161 00:16:01,252 --> 00:16:04,586 - อยากให้คนเข้ามาเยี่ยมจัง - ไม่เอาน่า 162 00:16:04,839 --> 00:16:09,800 เอาสิ เธอมีกุญแจ เอามันสอดเข้าไปในรูสิ 163 00:16:35,953 --> 00:16:37,319 มาร์คีส์ 164 00:16:52,762 --> 00:16:54,845 คุณหายไปไหนแล้ว 165 00:18:05,543 --> 00:18:07,250 มาร์คีส์ 166 00:18:13,968 --> 00:18:15,129 ไง 167 00:18:15,511 --> 00:18:17,127 ฉันทำให้ตกใจเหรอ 168 00:18:17,388 --> 00:18:19,550 ตกใจเหรอ ช่างถามนะ 169 00:18:19,849 --> 00:18:22,136 ฉันไวยิ่งกว่าคุณซะอีก 170 00:18:23,019 --> 00:18:25,807 คุณคงอยากรู้เรื่องหนังสือของคุณ 171 00:18:26,063 --> 00:18:27,429 หนังสือฉันทำไม 172 00:18:29,984 --> 00:18:31,976 มันขายดีมากเลย 173 00:18:33,029 --> 00:18:35,396 และพวกนั้นก็เผามันทิ้ง 174 00:18:35,656 --> 00:18:40,151 นั่นแหละอันตรายของ งานเขียนที่ล่อแหลม 175 00:18:42,913 --> 00:18:47,749 เงินพวกนี้น่าจะซื้อ พรสวรรค์อื่นของเธอได้นะ 176 00:18:49,253 --> 00:18:53,964 - ฉันต้องการอย่างอื่นอีก - เธอขโมยหัวใจฉันไปแล้ว... 177 00:18:54,592 --> 00:18:58,927 รวมทั้งอวัยวะอื่น ใต้เส้นศูนย์สูตรของฉันด้วย 178 00:19:00,222 --> 00:19:03,681 ทางโรงพิมพ์บอกต้องการเรื่องของคุณ 179 00:19:04,018 --> 00:19:06,180 ฉันมีเอาไว้แล้ว 180 00:19:09,023 --> 00:19:12,016 เป็นเรื่องที่ได้แรงดลใจ จากสภาพแวดล้อมนี้ 181 00:19:17,448 --> 00:19:22,284 เรื่องราวแสนทรมาน ของหญิงซักผ้าสาวบริสุทธิ์ 182 00:19:22,703 --> 00:19:26,822 ที่ต้องใช้ชีวิตของเธออยู่กับ นักโทษที่เป็นโรคจิต 183 00:19:27,083 --> 00:19:29,200 - มันรุนแรงรึเปล่า - แน่อยู่แล้ว 184 00:19:30,086 --> 00:19:32,874 - มันกระตุ้นอารมณ์มั้ย - อย่างที่สุดเลย 185 00:19:33,964 --> 00:19:36,047 แต่ต้องมีอะไรมาแลก 186 00:19:37,760 --> 00:19:41,049 1จูบต่อ 1หน้า 187 00:19:41,263 --> 00:19:44,051 ต้องจูบจริงๆ หรือว่าแค่ส่งจูบก็พอ 188 00:19:44,266 --> 00:19:47,885 รับรองทุกรอยจูบมันจะต้องคุ้มค่า... 189 00:19:48,562 --> 00:19:50,224 เหมือนตัวฉัน 190 00:19:50,439 --> 00:19:51,896 โธ่เอ๊ย 191 00:19:52,108 --> 00:19:54,395 พูดลามกเหมือนเขียนเลย 192 00:20:24,223 --> 00:20:25,430 สวัสดี 193 00:20:38,863 --> 00:20:41,105 วันนี้เราเป็นนกอะไร เคลอองท์ 194 00:20:41,365 --> 00:20:43,027 บูลฟินช์หรือไนติงเกล 195 00:20:43,284 --> 00:20:46,197 รพ.บ้าแบบนี้มีนกเพียงชนิดเดียว 196 00:20:46,412 --> 00:20:47,778 ไม่ต้องบอกนะ 197 00:20:48,289 --> 00:20:49,871 นกบ้า 198 00:20:50,249 --> 00:20:53,162 โทษทีนะ ฉันเคยได้ยินมาแล้ว 199 00:20:58,841 --> 00:21:00,753 เรื่องนี้มันยาวนะ 200 00:21:01,469 --> 00:21:03,836 จุดสุดยอดของเรื่องแพงขึ้นอีก 201 00:21:04,054 --> 00:21:05,920 เธอต้องนั่งตักฉัน 202 00:21:06,182 --> 00:21:08,799 คุณขอจากคนอ่านมากนะ 203 00:21:10,186 --> 00:21:13,805 จุดจบของเรื่องแพงที่สุด 204 00:21:14,064 --> 00:21:16,147 - เอาอะไรเหรอ - พรหมจรรย์ของเธอ 205 00:21:16,358 --> 00:21:19,692 หลังจากนั้นกลับไปเย็บให้ดี เหมือนกับของใหม่... 206 00:21:19,904 --> 00:21:23,898 แล้วกลับมาให้ฉันเปิดบริสุทธิ์อีกครั้ง 207 00:21:24,408 --> 00:21:26,491 บางสิ่งเหมาะเอาไว้เขียน... 208 00:21:26,827 --> 00:21:28,238 บางสิ่งไว้พูด 209 00:21:28,454 --> 00:21:31,413 ทำไมคุณถึงแยกแยะมันไม่ออกนะ 210 00:21:33,459 --> 00:21:35,325 แมดมัวเซล เลอเคลอค์ 211 00:21:37,421 --> 00:21:39,504 คุณมาทันเวลาพอดี 212 00:21:40,549 --> 00:21:42,836 เมื่อตะกี้เขาลืมตัวเอง 213 00:21:43,052 --> 00:21:45,795 เขานึกว่าฉันเป็น ตัวแสดงของเรื่องของเขา 214 00:21:46,055 --> 00:21:47,111 แมดิลีน 215 00:21:47,932 --> 00:21:49,173 คะ บาทหลวง 216 00:21:49,517 --> 00:21:52,601 ครั้งหน้าถ้าอยากเข้ามาเยี่ยมมาร์คีส์... 217 00:21:52,937 --> 00:21:55,600 ไปสารภาพบาปซะดีกว่า 218 00:21:56,482 --> 00:21:59,099 ดื่มไวน์ซักแก้วมั้ยบาทหลวง 219 00:22:02,905 --> 00:22:04,771 นี่ยังไม่เที่ยงด้วยซ้ำ 220 00:22:05,032 --> 00:22:08,025 การสนทนาเหมือน อวัยวะของคนเรา... 221 00:22:08,285 --> 00:22:11,369 จะคล่องกว่าหากมีอะไรหล่อลื่น 222 00:22:12,581 --> 00:22:16,541 นี่เป็นไวน์หายาก ที่หมักบ่มมาจากบอร์โดว์ 223 00:22:16,877 --> 00:22:19,119 แทนที่จะย่ำองุ่นด้วยเท้า... 224 00:22:19,380 --> 00:22:22,043 เขาจะเอาองุ่นวางไว้ บนหน้าท้องของเจ้าสาว... 225 00:22:22,299 --> 00:22:27,715 และรองรับน้ำองุ่น เมื่อเจ้าบ่าวเจ้าสาวมีความสุขกัน 226 00:22:28,597 --> 00:22:30,839 ให้รสชาตินุ่มนวล 227 00:22:31,100 --> 00:22:34,184 เสริมด้วยรสชาติของโลกีย์ 228 00:22:36,730 --> 00:22:38,141 หมดแก้วเลย 229 00:22:48,951 --> 00:22:53,321 มันเป็นไวน์เราเอง ผมจำรสชาติได้ 230 00:22:53,706 --> 00:22:56,198 ผมน่าจะบอกว่าเป็นเลือดพระเยซู 231 00:22:56,417 --> 00:22:58,750 คุณคงจะเชื่อใช่มั้ย 232 00:23:03,173 --> 00:23:06,041 เราต้อนรับคุณดีใช่มั้ยมาร์คีส์ 233 00:23:06,552 --> 00:23:09,670 ทั้งหมอนขนนกและที่นอนนุ่มๆ 234 00:23:09,889 --> 00:23:12,552 โต๊ะของคุณที่ขนมาจากลาคอสเต้ 235 00:23:12,850 --> 00:23:17,345 - และปากกาขนนก... - ใช่ๆ เรื่องนั้นมันก็จริง 236 00:23:17,605 --> 00:23:21,895 เพื่อตอบแทน เราขอเพียงให้คุณปฏิบัติตามกฎ 237 00:23:22,151 --> 00:23:24,894 คุณเองก็น่าจะรู้ว่า ไม่ควรให้ใครเข้ามาในห้อง 238 00:23:25,112 --> 00:23:26,899 ตอนนี้คุณก็เข้ามาหาผมไง 239 00:23:27,114 --> 00:23:31,199 แต่ผมไม่ใช่หญิงสาวสวย ที่คุณอาจเกิดกิเลสได้ 240 00:23:31,493 --> 00:23:33,359 อย่ามั่นใจให้มากนัก 241 00:23:39,209 --> 00:23:42,543 หยิบปากกาขึ้นมา มาร์คีส์ 242 00:23:42,880 --> 00:23:45,873 ระบายความคิดชั่วร้ายของคุณ ลงบนกระดาษ 243 00:23:46,508 --> 00:23:48,795 มันจะได้ครอบงำคุณน้อยลง 244 00:23:49,678 --> 00:23:52,967 ผมจะเขียนมันเป็นหน้าๆ เลย 245 00:23:53,682 --> 00:23:55,514 ผมสัญญา 246 00:24:10,574 --> 00:24:13,612 ถึงแล้วครับคุณหมอ ก้าวระวังครับ 247 00:24:16,246 --> 00:24:17,327 สวัสดีครับ 248 00:24:17,623 --> 00:24:19,489 เรากำลังรอคุณอยู่ 249 00:25:22,980 --> 00:25:24,937 ดี ดีมาก 250 00:25:27,234 --> 00:25:30,727 คุณหมอโรเยร์ คอลลาร์ด ชารองตองขอต้อนรับครับ 251 00:25:31,071 --> 00:25:34,360 คุณอาจจะรู้สึกอึดอัดนิดหน่อย... 252 00:25:34,575 --> 00:25:36,191 แต่อย่าคิดมาก 253 00:25:36,452 --> 00:25:40,071 ผมมาเพียงเพื่อดูแลงาน ของคุณที่นี่ เข้าใจมั้ย 254 00:25:40,372 --> 00:25:43,410 - แน่นอน - มันเป็นแค่ระเบียบน่ะ 255 00:25:44,126 --> 00:25:47,745 คุณคือคนของวิทยาศาสตร์ ผมเป็นคนของพระเจ้า 256 00:25:48,047 --> 00:25:50,460 ชารองตองจะ ได้รับประโยชน์จากเราทั้งคู่ 257 00:25:50,674 --> 00:25:54,759 ผมต้องขอห้องทำงานซักห้อง เพื่อเก็บข้าวของของผม 258 00:25:55,387 --> 00:25:57,720 - ทางนี้ - ถ้าไม่เป็นไร ผมอยากถาม... 259 00:25:57,973 --> 00:26:01,091 ทำไมอยู่ดีๆ ท่านจักรพรรดิถึงสนใจใน... 260 00:26:02,061 --> 00:26:04,098 กิจกรรมของเราเหรอ 261 00:26:04,354 --> 00:26:07,847 ดูเหมือนว่ามีคนไข้ของคุณบางคน... 262 00:26:08,108 --> 00:26:10,100 จินตนาการสูงมาก 263 00:26:14,615 --> 00:26:18,529 ดูเหมือนว่าเขาทำสิ่งเลวร้าย เหมือนในนิยายที่เขาเขียนด้วย 264 00:26:18,744 --> 00:26:23,455 ต้องไม่ใช่ที่นี่แน่ สมัยหนุ่มๆ เขาอาจเลยเถิดไปบ้าง 265 00:26:23,749 --> 00:26:27,789 เลยเถิดเหรอ บาทหลวง ผมอ่านประวัติของเขาแล้วนะ 266 00:26:28,003 --> 00:26:31,087 ตอนอายุ 16 เขาเอาไม้กางเขน ทำร้ายหญิงสาวใช้ 267 00:26:31,298 --> 00:26:35,463 หลังจากติดคุก 6 เดือนที่แวนเซ้นท์ เขาออกมาฆ่าโสเภณี 268 00:26:35,719 --> 00:26:40,054 กรีดเนื้อพวกเธอด้วยมีดโกน แล้วราดแผลด้วยขี้ผึ้งร้อนๆ 269 00:26:40,349 --> 00:26:44,093 หวังว่าคุณจะดูจาก พัฒนาการของเขาไม่ใช่อดีต 270 00:26:44,353 --> 00:26:47,937 ทนไม่ไหวแล้วนะ ทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วย 271 00:26:48,774 --> 00:26:50,640 อีกครั้งนะ สุภาพบุรุษ 272 00:26:51,068 --> 00:26:55,938 ผมเป็นแค่ช่างรองเท้าว้าเหว่ ผมเป็นมาตลอดชีวิต 273 00:26:56,156 --> 00:26:58,443 ด้วยรองเท้าคู่นี้ ผมขอให้คุณ 274 00:26:58,659 --> 00:27:00,821 มาเป็นภรรยาช่างรองเท้า 275 00:27:01,453 --> 00:27:03,160 มันอาจเป็นบทละครที่แย่มาก 276 00:27:03,372 --> 00:27:06,490 อาจเป็นแผลลึก ของวงการวรรณกรรม 277 00:27:06,792 --> 00:27:10,661 กระดาษที่เขียนบท ใช้เช็ดก้นแทบไม่ได้ 278 00:27:11,505 --> 00:27:13,417 แต่ไม่เห็นต้องทำให้มันแย่ลง 279 00:27:13,715 --> 00:27:17,129 อ่านบทให้มันมีอารมณ์หน่อยสิ 280 00:27:17,344 --> 00:27:19,006 อย่างนักแสดงแท้จริง 281 00:27:19,263 --> 00:27:21,346 แต่ผมไม่ใช่นี่ แถมชอบท้องอืดด้วย 282 00:27:21,598 --> 00:27:23,931 แสดงไปเถอะ พวกโง่ 283 00:27:24,184 --> 00:27:28,679 ละครเขาประสบความสำเร็จมาก ที่นั่งแทบไม่มีว่างเลย 284 00:27:29,022 --> 00:27:31,605 และมันส่งผลดีต่อการบำบัดโรคด้วย 285 00:27:31,859 --> 00:27:36,354 แต่งตัวเล่นละครแบบนี้ ดูบ้าชัดๆ ไม่ใช่ดีขึ้น 286 00:27:36,655 --> 00:27:39,693 โฮโม เพอเวอซิโอ เป็นสายพันธุ์ชอบถูกกักขัง 287 00:27:39,908 --> 00:27:43,242 มาร์คีส์ นี่คุณหมอโรเยร์ คอลลาร์ด เขาจะมาทำ... 288 00:27:43,453 --> 00:27:45,536 ทำหน้าที่เป็นที่ปรึกษา 289 00:27:46,290 --> 00:27:48,373 ขอต้อนรับสู่โรงพยาบาลของเรา 290 00:27:48,667 --> 00:27:51,159 คุณจะอบอุ่นเหมือนอยู่บ้านแน่ 291 00:27:54,089 --> 00:27:58,129 บอกผมซิว่าทำไมเขามาอยู่กับคุณ แทนที่จะไปอยู่ในคุก 292 00:27:58,427 --> 00:28:01,340 - อิทธิพลภรรยาเขา - ภรรยาเขา 293 00:28:01,555 --> 00:28:05,219 มีสามีบ้า ดีกว่ามีสามีโจร 294 00:28:05,475 --> 00:28:08,468 แล้วเขาไม่เคยพยายามหนี 295 00:28:08,729 --> 00:28:10,220 คนอื้อฉาวอย่างเขาน่ะเหรอ 296 00:28:10,480 --> 00:28:12,813 หนีได้วันเดียว ก็ถูกจับได้แล้ว 297 00:28:13,066 --> 00:28:16,901 อีกอย่าง ที่ชารองตองนี้ เขาได้ทุกอย่างที่เขาต้องการ 298 00:28:17,154 --> 00:28:19,737 ห้องสมุดที่เต็มไปด้วยหนังสือดีทั่วโลก... 299 00:28:19,990 --> 00:28:22,403 ได้เรียนดนตรี ได้วาดภาพสีน้ำ 300 00:28:22,618 --> 00:28:25,986 แล้วสิ่งรื่นรมย์พวกนี้ ส่งผลต่อจิตใจเขายังไง 301 00:28:26,246 --> 00:28:28,659 เขาเลิกคำรามและถุยน้ำลายแล้ว 302 00:28:28,874 --> 00:28:32,413 ทั้งยังไม่แกล้งยาม หรือทำร้ายเพื่อนคนป่วยด้วยกัน 303 00:28:32,711 --> 00:28:34,748 แล้วงานเขียนของเขาล่ะ 304 00:28:35,005 --> 00:28:36,371 โอ้ เรื่องนั้น 305 00:28:36,590 --> 00:28:37,751 ว่าไง 306 00:28:38,050 --> 00:28:42,420 มันจำเป็นต่อการรักษาเขา เป็นการระบายพิษร้ายในใจเขา 307 00:28:42,638 --> 00:28:44,504 คุณอนุญาตให้ตีพิมพ์มั้ย 308 00:28:44,765 --> 00:28:45,846 - ไว้ขายเหรอ - ใช่ 309 00:28:46,058 --> 00:28:47,344 ต่อสาธารณชนหรือ 310 00:28:47,684 --> 00:28:50,927 ไม่แน่ๆ มันไม่สมควร 311 00:29:07,371 --> 00:29:11,115 คนทั่วฝรั่งเศสรู้จักหนังสือเล่มนี้ แต่คุณกลับไม่รู้จัก 312 00:29:11,416 --> 00:29:12,952 โอ้ พระเจ้า 313 00:29:14,753 --> 00:29:19,589 หยุดมาร์คีส์ให้ได้ ไม่งั้นจักรพรรดิ จะสั่งปิดชารองตอง 314 00:29:19,883 --> 00:29:20,939 สั่งปิด... 315 00:29:21,051 --> 00:29:23,543 แต่เขาเป็นแค่ 1 ในคนป่วย 200 คน 316 00:29:23,804 --> 00:29:25,966 คุณน่าจะลองใช้เก้าอี้นี่กับเขาดู 317 00:29:26,223 --> 00:29:28,590 หรือลองใช้ปลิงสูบเลือด 318 00:29:28,809 --> 00:29:31,426 หรืออาจจะตีเขาด้วยไม้ 319 00:29:31,687 --> 00:29:34,395 เพื่อเขาจะได้กลัวการลงโทษ... 320 00:29:34,648 --> 00:29:37,641 แทนที่จะมุ่งทำสิ่งดีๆ เหรอ 321 00:29:37,943 --> 00:29:41,653 ผมจะคุยเรื่องนี้กับมาร์คีส์เอง 322 00:29:41,905 --> 00:29:44,818 - ที่นี่คือชีวิตของผม... - ผมไม่ใช่คนไร้น้ำใจ 323 00:29:45,033 --> 00:29:49,619 แต่หนังสือเล่มนี้ดูถูก คนดีๆ ทั่วประเทศ 324 00:29:49,913 --> 00:29:53,281 คุณกล้ารับรองมั้ยว่า จะไม่มีเหตุการณ์แบบนี้อีก 325 00:29:53,500 --> 00:29:55,241 ผมขอรับรอง 326 00:30:05,679 --> 00:30:06,840 อะไรคะ บาทหลวง 327 00:30:07,139 --> 00:30:11,850 มาร์คีส์ เขาทำให้เราขายหน้า ต่อองค์จักรพรรดินโปเลียน 328 00:30:12,102 --> 00:30:13,343 เขาทำอะไร 329 00:30:13,645 --> 00:30:16,479 เขาแอบส่งบทความไปโรงพิมพ์ 330 00:30:18,108 --> 00:30:19,565 เหรอคะ 331 00:30:20,819 --> 00:30:23,357 ฉันไว้ใจเขามากเกินไป 332 00:30:32,956 --> 00:30:38,372 ผมผิดหวังมากจริงๆ 333 00:30:38,920 --> 00:30:42,539 จริงด้วย กระดาษกระจอก ตัวพิมพ์ก็เล็กไป 334 00:30:42,799 --> 00:30:46,008 คุณทำยังไง ติดสินบนผู้คุมเหรอ 335 00:30:46,219 --> 00:30:47,630 คุณส่งเสริมให้ผมเขียน 336 00:30:47,846 --> 00:30:50,463 เพื่อรักษาสภาพจิต เพื่อระบายความบ้า 337 00:30:50,682 --> 00:30:55,302 แต่คุณไม่มีสิทธิ์พิมพ์ ลับหลังผม โดยที่ผมไม่รู้เห็น 338 00:30:55,562 --> 00:31:00,227 คุณอ่านมันแล้วรึยัง หรือแค่ดูผ่านๆ 339 00:31:00,776 --> 00:31:04,235 - ผมอ่านพอเท่าที่จะทนได้ - แล้วไง... 340 00:31:06,615 --> 00:31:08,732 นี่ไม่ใช่นิยายที่เหมาะสม 341 00:31:08,992 --> 00:31:12,360 มันเป็นแค่หนังสือที่รวบรวมความวิปริต 342 00:31:12,621 --> 00:31:14,988 เรียกว่างานเขียนไม่ได้ด้วยซ้ำ 343 00:31:15,540 --> 00:31:18,408 ตัวละครก็กระด้าง บทก็โง่เขลา 344 00:31:18,710 --> 00:31:21,828 ไหนยังการใช้คำพวก... 345 00:31:22,047 --> 00:31:23,754 "หัวนม" และ"ด้ามหอก" 346 00:31:24,049 --> 00:31:25,540 ที่คุณตำหนิมันก็จริง 347 00:31:25,759 --> 00:31:28,001 และมุมมองแคบมาก 348 00:31:28,220 --> 00:31:30,337 มองแต่ธรรมชาติอันชั่วร้ายของมนุษย์ 349 00:31:30,972 --> 00:31:34,761 ผมเขียนถึงข้อมูลอันแท้จริง ซึ่งผูกพันมนุษย์ไว้ด้วยกัน 350 00:31:35,018 --> 00:31:36,509 ทั่วทั้งโลก... 351 00:31:36,812 --> 00:31:40,226 เรากิน เราถ่าย เราสืบพันธุ์ เราฆ่าและเราตาย 352 00:31:40,440 --> 00:31:41,931 แต่คนเราก็มีความรัก 353 00:31:42,234 --> 00:31:45,648 เราสร้างเมือง เราสร้างสรรเพลงและเราอดกลั้น 354 00:31:45,862 --> 00:31:47,444 ทำไมไม่ใส่สิ่งพวกนี้ลงไป 355 00:31:47,697 --> 00:31:50,064 มันเป็นนิยาย ไม่ใช่บทบรรยายคุณธรรม 356 00:31:50,283 --> 00:31:53,776 แต่มันหน้าที่นักเขียนไม่ใช่เหรอ ที่จะพัฒนาจิตใจผู้อ่าน 357 00:31:54,162 --> 00:31:57,121 นั่นมันหน้าที่คุณ ไม่ใช่ผม 358 00:31:58,417 --> 00:32:00,079 ถ้าคุณทำแบบนี้อีก 359 00:32:00,919 --> 00:32:03,707 ผมคงจะต้องยกเลิก สิทธิพิเศษของคุณ 360 00:32:05,424 --> 00:32:07,416 เพราะหมอคนนั้นใช่รึเปล่า 361 00:32:09,428 --> 00:32:11,715 เขามายึดอำนาจของคุณที่นี่ 362 00:32:11,972 --> 00:32:14,259 มันไม่ใช่แค่งานเขียนของคุณนะ 363 00:32:16,184 --> 00:32:20,645 - เขาขู่ว่าจะสั่งปิดที่นี่ - พวกเขาไม่กล้าหรอก 364 00:32:20,856 --> 00:32:23,223 อนาคตเราขึ้นอยู่กับปากกาคุณ 365 00:32:23,483 --> 00:32:25,770 มันคมกริบยิ่งกว่าดาบอีกสินะ 366 00:32:25,986 --> 00:32:28,774 เห็นใจผมบ้าง คำนึงถึงผู้ป่วยคนอื่นด้วย 367 00:32:29,156 --> 00:32:33,491 ถ้าชารองตองถูกปิด พวกเขาจะไร้ที่ เสื้อผ้าและอาหาร 368 00:32:33,702 --> 00:32:38,663 ช่างมัน พวกโง่ พวกมันสมควรตายข้างถนน 369 00:32:39,708 --> 00:32:41,324 คุณด้วยเหรอ 370 00:32:44,337 --> 00:32:47,250 ผมดีต่อคุณมาตลอด มาร์คีส์... 371 00:32:47,507 --> 00:32:49,840 ผมให้คุณออกไปเดิน ตอนฤดูใบไม้ผลิ... 372 00:32:50,093 --> 00:32:52,756 และให้หมอนนุ่มๆ กับคุณ 373 00:32:53,013 --> 00:32:55,756 ผมเคยร่วมดื่มไวน์ เคยหัวเราะ... 374 00:32:55,974 --> 00:32:58,387 เคยพูดคุยกับคุณอย่างดี... 375 00:32:58,685 --> 00:33:00,802 คุณช่วยตอบแทนผมบ้าง 376 00:33:01,021 --> 00:33:03,934 เพื่อตัวคุณ และเพื่อชารองตอง 377 00:33:04,816 --> 00:33:09,186 คุณก็มีสัมผัสของนักกวีนะ น่าจะลองเขียนดูบ้าง 378 00:33:09,404 --> 00:33:12,272 - คุณสัญญาผมได้มั้ย - จริงๆ นะ 379 00:33:13,158 --> 00:33:15,150 คุณขอผมมากไป 380 00:33:15,619 --> 00:33:17,656 การรักษาของคุณ จะมีประโยชน์อะไร... 381 00:33:17,871 --> 00:33:22,832 เมื่อผมยอมทำตัว ถูกต้องทุกอย่าง... 382 00:33:23,043 --> 00:33:25,410 แต่คุณกลับมาสงสัยผมแบบนี้ 383 00:33:27,464 --> 00:33:31,003 คุณไม่เชื่อในการรักษา ของคุณเองแล้วเหรอ 384 00:33:35,472 --> 00:33:36,713 ดูสิ 385 00:33:39,184 --> 00:33:42,598 ที่ชารองตอง แม้แต่ผนังก็มีตา 386 00:33:42,854 --> 00:33:44,140 ใช่แล้ว 387 00:33:50,403 --> 00:33:51,644 เป็นไง 388 00:33:53,573 --> 00:33:56,065 ผมคุยกับเขาด้วยเหตุผล และความเห็นใจ... 389 00:33:56,284 --> 00:33:58,992 สิ่งที่ใช้ได้ดีที่สุดที่นี่ 390 00:33:59,246 --> 00:34:01,158 เขาสาบานว่าจะเชื่อฟัง 391 00:34:01,456 --> 00:34:04,870 เขาเป็นมากกว่าคนไข้ มาร์คีส์เป็นเพื่อนผม 392 00:34:05,544 --> 00:34:09,788 คุณมีเพื่อนแปลกมาก ถ้าคุณควบคุมสถานการณ์ได้จริง... 393 00:34:10,006 --> 00:34:13,750 - ได้ครับ - งั้นผมก็ขอตัวไปหาเพื่อนหน่อย 394 00:34:20,016 --> 00:34:22,224 - โอ้ คุณหมอ - ผมมารับเจ้าสาวผม 395 00:34:22,435 --> 00:34:24,392 โอ้ค่ะ 396 00:34:26,022 --> 00:34:28,389 เราไม่นึกว่าคุณจะมาเร็วขนาดนี้ 397 00:34:28,608 --> 00:34:31,066 ซีโมนยังไม่เป็นผู้ใหญ่เพียงพอเลย 398 00:34:31,278 --> 00:34:36,398 ผมไปรับตำแหน่งใหม่ที่ชารองตอง เลยอยากได้ภรรยาไว้คอยช่วย 399 00:34:39,911 --> 00:34:41,698 ซีโมน 400 00:34:43,582 --> 00:34:46,290 จำคุณหมอโรเยร์ คอลลาร์ดได้มั้ย 401 00:34:46,543 --> 00:34:49,081 ฉันไม่ลืมคนที่ฉันหมั้นไว้หรอก 402 00:34:49,296 --> 00:34:51,288 เขามารับตัวเธอ 403 00:34:51,673 --> 00:34:53,130 วันนี้ 404 00:34:54,009 --> 00:34:55,216 เดี๋ยวนี้เหรอคะ 405 00:34:58,471 --> 00:35:00,713 ขอโทษด้วย แมดมัวเซล 406 00:35:00,974 --> 00:35:02,966 ไม่มีเวลาเขียนจดหมายมาก่อน 407 00:35:15,363 --> 00:35:17,400 เธอน่าจะดีใจนะ 408 00:35:17,657 --> 00:35:21,150 ปกติหญิงยากจน หรือกำพร้ามักไม่ได้แต่งงาน 409 00:35:21,411 --> 00:35:25,121 ต้องกลายเป็นสาวทึนทึก หรือไม่ก็เป็นชี 410 00:35:25,373 --> 00:35:29,834 ขอบคุณพระเจ้า ที่เธอไม่ต้องเป็นเช่นนั้น 411 00:35:33,548 --> 00:35:34,880 ลาก่อน ซีโมน 412 00:35:35,508 --> 00:35:36,919 ขอพระเจ้าคุ้มครอง 413 00:36:34,984 --> 00:36:38,944 องค์จักรพรรดิอยากให้คุณสบาย ระหว่างอยู่ชารองตอง 414 00:36:39,155 --> 00:36:41,397 ถือว่าปราสาทนี้เป็นของขวัญ... 415 00:36:41,658 --> 00:36:45,368 แต่คุณต้องจ่ายค่าซ่อมแซมเอง 416 00:36:47,914 --> 00:36:52,284 คุณพรูอีส์เป็นสถาปนิกหนุ่มีฝมือดี 417 00:36:52,502 --> 00:36:54,368 เขาพร้อมจะช่วยงานคุณ 418 00:37:06,725 --> 00:37:10,014 ที่นี่รกร้างตั้งแต่หลังสงคราม 419 00:37:10,270 --> 00:37:13,354 คงพอไหวนะ 420 00:37:14,023 --> 00:37:15,264 ซีโมน 421 00:37:16,526 --> 00:37:19,360 ให้ฉันอยู่ที่นี่เหรอ 422 00:37:19,738 --> 00:37:22,697 มันเป็นของท่านดยุคแห่งบลางจีส์ 423 00:37:22,907 --> 00:37:26,366 ซึ่งถูกพวกจาโคบินส์ล่า 424 00:37:26,619 --> 00:37:28,736 ภรรยาเขาพยายามหนี 425 00:37:30,498 --> 00:37:33,332 ทหารจับเธอได้ตรงบันได 426 00:37:33,543 --> 00:37:36,286 เอาดาบปลายปืนแทงเข้าที่อกเธอ 427 00:37:37,505 --> 00:37:41,044 น่าเศร้าที่สุด จริงมั้ยคุณหมอ 428 00:37:41,342 --> 00:37:46,303 ผมไม่เสียน้ำตาให้กับอดีตหรอก ผมมองไปยังอนาคต 429 00:37:46,723 --> 00:37:48,589 คุณพรูอีส์... 430 00:37:50,727 --> 00:37:53,970 เราควรตัดหินอ่อนใหม่ คุณว่ามั้ย 431 00:37:54,898 --> 00:37:56,730 คุณทำตามที่ภรรยาผมสั่ง 432 00:37:57,025 --> 00:37:58,982 ถ้าเธอต้องการกระจกจากเวนิส... 433 00:37:59,235 --> 00:38:02,979 กระเบื้องอิตาเลี่ยน กำมะหยี่ดัทช์ ผมยอมจ่ายทุกอย่าง 434 00:38:03,281 --> 00:38:08,401 แต่ในห้องนอนเธอ ประตูต้องล็อคได้จากข้างนอก 435 00:38:08,620 --> 00:38:11,488 และติดลูกกรงเหล็กที่หน้าต่างห้องเธอ 436 00:38:11,915 --> 00:38:13,372 ลูกกรงเหรอครับ 437 00:38:13,583 --> 00:38:17,918 ที่คอนแวนต์ ซีโมนอยู่ห่างจากกิเลสของมนุษย์ 438 00:38:18,129 --> 00:38:21,338 ผมจะไม่ยอมให้เธอ ต้องตกเป็นเหยื่อของมันหรอก 439 00:38:21,591 --> 00:38:23,583 เธอเหมือนนกหายาก 440 00:38:24,219 --> 00:38:26,506 ผมเลยต้องขังไว้ในกรง 441 00:39:14,310 --> 00:39:17,348 พวกแม่ชีคงไม่ได้... 442 00:39:17,564 --> 00:39:19,521 สั่งสอนเธอ... 443 00:39:20,191 --> 00:39:22,183 ถึงชีวิตแต่งงาน 444 00:39:24,237 --> 00:39:25,398 และหน้าที่ยามค่ำคืน... 445 00:39:27,490 --> 00:39:28,731 ของภรรยา... 446 00:39:28,950 --> 00:39:30,907 ที่มีต่อสามีสินะ 447 00:39:51,472 --> 00:39:54,089 มันน่าอัปยศที่สุด 448 00:39:54,309 --> 00:39:56,596 คุณหมอทำตัวเหมือน ผู้ศรัทธาในพระเจ้า 449 00:39:56,895 --> 00:39:59,103 เขาแก่เกินกว่าจะแต่งงาน 450 00:39:59,355 --> 00:40:02,143 - และเธอก็ยังเด็กไป - ยังเรียนไม่จบด้วยซ้ำ 451 00:40:02,358 --> 00:40:03,940 มันจะเป็นไปได้ยังไง 452 00:40:04,777 --> 00:40:07,269 - ยังไม่แค่นั้นนะ - เล่าต่อสิ 453 00:40:07,488 --> 00:40:10,606 เธอยังอายุไม่ถึง 16 ด้วยซ้ำ 454 00:40:10,825 --> 00:40:12,032 ฉันว่า... 455 00:40:12,243 --> 00:40:14,109 เธอเด็กกว่านั้นอีก 456 00:40:14,370 --> 00:40:15,460 เธอเป็นแค่เด็ก 457 00:40:15,622 --> 00:40:18,740 - แม่ชีไม่ได้บอกแค่นั้นนะ - เล่าอีกซิ 458 00:40:27,342 --> 00:40:29,709 - ไม่ใช่แค่นั้น - อะไรอีกล่ะ 459 00:40:29,928 --> 00:40:33,547 เธอมาจากคอนแวนต์ เธอเรียนเป็นชี 460 00:40:34,641 --> 00:40:35,973 เล่าอีกซิ 461 00:40:36,184 --> 00:40:39,473 เธอถือรูปปั้นพระแม่มารีมาด้วย 462 00:40:42,899 --> 00:40:46,768 เธอมีรูปปั้นพระแม่มารี กับสร้อยไม้กางเขน... 463 00:40:47,028 --> 00:40:48,940 จากคอนแวนต์ด้วย 464 00:40:49,906 --> 00:40:51,067 เล่าอีกซิ 465 00:40:51,532 --> 00:40:54,149 เขาแก่พอที่จะเป็นพ่อเธอได้ตั้ง 2 รุ่น 466 00:40:54,369 --> 00:40:55,985 ไอ้คนตัณหากลับ 467 00:40:56,621 --> 00:40:59,739 แบบนี้ต้องล้อเลียนกันหน่อย 468 00:41:15,974 --> 00:41:18,341 บาทหลวงเดอคูลมิเอร์ คุณนี่ร้ายจัง 469 00:41:18,601 --> 00:41:21,685 ละครของคุณเป็นที่นิยมมาก ฉันต้องแย่งตั๋วเกือบตาย 470 00:41:21,980 --> 00:41:23,391 แสดงดีจริงๆ 471 00:41:23,606 --> 00:41:25,848 หนุ่มรูปหล่อที่แสดงอาทิตย์ก่อน... 472 00:41:26,150 --> 00:41:28,813 ฉันดูไม่รู้เลยว่าเขาปัญญาอ่อน 473 00:41:29,070 --> 00:41:32,359 เราทุกคนมีพรสวรรค์ครับ 474 00:41:32,615 --> 00:41:34,857 นั่นคุณหมอใหม่ไม่ใช่เหรอคะ ดีจัง 475 00:41:35,076 --> 00:41:38,786 หมอดังมาอยู่ที่ชารองตอง 476 00:41:39,038 --> 00:41:40,654 แน่ๆ อย่างหนึ่งคือ 477 00:41:40,873 --> 00:41:43,365 เขามีลูกสาวสวยดี 478 00:41:59,142 --> 00:42:00,724 "ช่างรองเท้าแสนสุข" 479 00:42:00,977 --> 00:42:03,685 พอกันที 480 00:42:04,856 --> 00:42:06,722 เราดีกว่านี้เยอะ 481 00:42:07,650 --> 00:42:10,893 จำไว้ สุภาพบุรุษ ภายในตัวเราทุกคน... 482 00:42:11,571 --> 00:42:15,064 ในจิตใจของเราทุกคน... 483 00:42:15,700 --> 00:42:18,408 มีศิลปะฝังตัวอยู่ 484 00:42:18,703 --> 00:42:21,320 เดี๋ยวเราจะแสดงให้คุณหมอนั่นดู... 485 00:42:21,539 --> 00:42:23,826 เพื่อให้เขาจดจำมันตลอดไป 486 00:42:50,818 --> 00:42:52,104 นั่นมาดามบูกิวาล 487 00:42:52,320 --> 00:42:56,439 และที่นั่งข้างหน้าพวกเธอคือ ภรรยามาร์คีส์ 488 00:42:57,658 --> 00:42:58,899 ใช่สิ 489 00:43:14,133 --> 00:43:16,750 เร็ว รีบออกไป 490 00:43:17,470 --> 00:43:19,632 ท่านผู้มีเกียรติทั้งหลาย... 491 00:43:20,765 --> 00:43:24,224 มีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย 492 00:43:24,519 --> 00:43:27,978 คืนนี้เราจะไม่แสดง เรื่องช่างรองเท้าแสนสุข 493 00:43:29,190 --> 00:43:33,434 แต่เราจะเปิดแสดงละครใหม่... 494 00:43:34,153 --> 00:43:36,645 เพื่อเป็นเกียรติต่อ... 495 00:43:36,906 --> 00:43:39,819 คุณหมอโรเยร์ คอลลาร์ด และเจ้าสาวของเขา 496 00:43:41,202 --> 00:43:42,818 เป็นละครตลกที่มีชื่อว่า... 497 00:43:46,249 --> 00:43:49,333 - อาชญากรรมรัก - อาชญากรรมรัก 498 00:43:49,961 --> 00:43:53,420 แต่งโดยคนไข้ของชารองตอง... 499 00:43:54,006 --> 00:43:56,669 มาร์คีส์ เดอซาร์ด 500 00:44:44,223 --> 00:44:46,465 ซิสเตอร์เซ้นท์ฟอนด์ เราจะไปไหนกัน 501 00:44:46,726 --> 00:44:49,309 เราผ่านมาทั้งแม่น้ำ หุบเขาและหิมะ 502 00:44:49,562 --> 00:44:52,555 เร็วเข้า ยูเจนี่ เราจะต้องไม่อ้อยอิ่ง 503 00:44:52,857 --> 00:44:56,146 เดี๋ยวจะพาเธอไปส่ง ให้กับชายที่เธอจะแต่งงานด้วย 504 00:44:57,278 --> 00:45:02,615 เมื่อพักผ่อนได้ตามพอใจแล้ว เขาจะให้ความสุขในชีวิตรักแก่เธอ 505 00:45:07,830 --> 00:45:09,992 ในที่สุดเธอก็มาถึง 506 00:45:10,208 --> 00:45:12,996 เจ้าสาวคนสวยของฉัน 507 00:45:16,172 --> 00:45:19,336 เร็วเข้า สาวน้อย รีบเข้าไปข้างใน 508 00:45:19,592 --> 00:45:22,676 ข้างในเธอจะได้พบกับ สิ่งล้ำค่าที่รอคอยเธออยู่ 509 00:45:22,929 --> 00:45:26,718 ไหนจะขนมนมเนยอีก 510 00:45:26,933 --> 00:45:30,051 ความมีน้ำใจในผู้ชายแบบนี้หายาก 511 00:45:30,311 --> 00:45:33,554 เราโชคดีที่เขาช่างมีน้ำใจต่อเรา 512 00:45:36,067 --> 00:45:39,276 ขอบใจแม่ชี ที่อุตส่าห์กล่าวชม 513 00:45:39,862 --> 00:45:43,776 ที่พาเธอมาส่งยังปราสาทแห่งนี้ 514 00:45:44,283 --> 00:45:45,444 ดีรึเปล่า 515 00:45:47,578 --> 00:45:50,491 เธอยังไม่รู้หรอกว่า มีอะไรรอเธออยู่ 516 00:45:50,706 --> 00:45:52,789 เมื่อฉันจะสอนเธอ 517 00:45:53,084 --> 00:45:56,293 เรื่องอาชญากรรมรัก 518 00:46:33,124 --> 00:46:35,787 เร็วเข้า เจ้าสาวของฉัน รีบถอดเสื้อผ้าออก 519 00:46:36,043 --> 00:46:38,786 คทาฉันรออยู่ และมันกำลังแข็งตัว 520 00:46:39,005 --> 00:46:41,622 ได้โปรดเถอะ หยุดพูดจาแบบนี้ 521 00:46:41,882 --> 00:46:44,716 ท่านไม่ใช่คนรักของฉัน ท่านคือสัตว์ร้าย 522 00:46:44,927 --> 00:46:47,670 ทำตามที่ฉันสั่ง 523 00:46:49,223 --> 00:46:52,307 - กางขาออกนะ - กลับเดี๋ยวนี้ 524 00:46:53,102 --> 00:46:54,684 - แต่มันเพิ่งเริ่ม - ทำตามที่ฉันบอก 525 00:47:01,986 --> 00:47:04,694 ถูกแล้ว ฉันมันหมู 526 00:47:05,323 --> 00:47:08,487 และข้างล่างนั่นเปรียบเสมือนรำข้าว 527 00:47:10,578 --> 00:47:13,696 นี่อะไร ช่างเป็นความรู้สึกที่เสียวซ่าน 528 00:47:13,956 --> 00:47:16,869 เป็นความรู้สึกระหว่างความอาย กับความสุขสุดยอด 529 00:47:17,126 --> 00:47:18,492 โอ้ พระเจ้า 530 00:47:19,086 --> 00:47:20,793 ใช้ลิ้นเหมือนคทา 531 00:47:21,088 --> 00:47:24,547 อย่างที่ซิสเตอร์เซนต์ฟอนด์เคยทำ 532 00:47:24,842 --> 00:47:28,335 กลับแล้วเหรอ คงจะเคยเห็นแล้วสิ 533 00:47:32,350 --> 00:47:34,558 สงสัยว่าซิสเตอร์ก็คงชอบแบบนี้ 534 00:47:34,769 --> 00:47:36,635 ฉันก็อยากเล่าต่อ แต่มันลามกไป 535 00:47:36,896 --> 00:47:39,263 รู้แล้ว เธอชอบผู้หญิงด้วยกันนี่เอง 536 00:47:39,565 --> 00:47:42,228 ตอนสวดมนตร์เย็น เธอก็ไม่ว่างเว้น 537 00:47:43,569 --> 00:47:46,357 ยูเจนี่ที่รัก ยังมีดีกว่านี้ 538 00:47:46,614 --> 00:47:50,073 นอนหงายลง ลองเล่นประตูข้างบ้าง 539 00:47:52,703 --> 00:47:54,410 เขาทำเหมือนอดอยาก 540 00:47:54,622 --> 00:47:58,741 ฉันจะร่วมรักจนเธอหมดแรง และบอกไม่เอาอีกแล้ว 541 00:47:58,959 --> 00:48:00,015 ไม่เอา ไม่เอา 542 00:48:04,924 --> 00:48:08,258 เร็วเข้า เตรียมตัวสำหรับฉากต่อไป 543 00:48:09,220 --> 00:48:10,836 หาความสุขจากข้างหลัง 544 00:48:15,017 --> 00:48:17,100 จะให้ฉันใช้ปากด้วยเหรอ 545 00:48:17,311 --> 00:48:19,678 หลังจากใช้วิธีอื่นๆ แล้ว 546 00:48:21,565 --> 00:48:24,023 ฉันจะใช้ทุกวิธีเลย 547 00:48:24,276 --> 00:48:28,145 มองมันให้ดี แล้วก็กลืนมันเข้าไป 548 00:48:42,920 --> 00:48:44,036 อย่ายุ่งน่า 549 00:49:12,408 --> 00:49:14,070 เอาตัวไปห้องพยาบาล 550 00:49:18,122 --> 00:49:22,583 - เป็นอะไรรึเปล่า - ปากเขาเหม็นแค่นั้นเอง 551 00:49:25,880 --> 00:49:26,936 แมดิลีน 552 00:49:28,883 --> 00:49:31,500 จะให้เราล่มจมไปด้วยเหรอ 553 00:49:32,052 --> 00:49:34,009 อย่าบ้าหน่อยเลย 554 00:49:34,638 --> 00:49:36,595 น่าขายหน้าที่สุด 555 00:49:37,850 --> 00:49:39,933 มันแค่การแสดงน่า 556 00:50:02,875 --> 00:50:07,210 ไม่รู้จะตำหนิใครดี ผู้แต่งหรือผู้แสดง 557 00:50:10,966 --> 00:50:12,548 - มันเป็นแค่การแสดง - ใช่สิ 558 00:50:12,801 --> 00:50:15,669 - ไม่ได้สร้างจากเรื่องจริง - ไม่ใช่เด็ดขาด 559 00:50:15,930 --> 00:50:17,171 คุณน่าจะละอายใจนะ 560 00:50:17,431 --> 00:50:20,424 ที่ใช้ผู้ป่วยหาเงินแบบนี้ 561 00:50:20,643 --> 00:50:22,134 นี่ไม่ใช่ความตั้งใจของเรา 562 00:50:22,436 --> 00:50:25,179 มันเป็นโชว์บ้าบอ สำหรับคนจิตไม่ว่าง 563 00:50:25,397 --> 00:50:28,060 ที่นี่เป็นสถานพักฟื้น ไม่ใช่ละครสัตว์ 564 00:50:28,317 --> 00:50:30,525 โรงละครนี้จะต้องถูกปิด 565 00:50:31,445 --> 00:50:32,652 ถูกปิด 566 00:50:32,905 --> 00:50:34,817 และเพื่อนคุณต้องเลิกเขียน... 567 00:50:35,449 --> 00:50:37,657 ผมจะทำทุกอย่างในอำนาจผม 568 00:50:38,452 --> 00:50:40,819 ต้องมากกว่า ไม่งั้นผมจะ แจ้งกระทรวงว่า... 569 00:50:41,121 --> 00:50:44,580 คนป่วยของที่นี่ มีอำนาจเหนือผู้ดูแล 570 00:51:02,643 --> 00:51:05,761 หวังว่าคงจะพอใจแล้วนะ 571 00:51:06,230 --> 00:51:08,438 เขาปิดโรงละครเราแล้ว 572 00:51:08,691 --> 00:51:10,432 เขาทำไม่ได้ 573 00:51:11,819 --> 00:51:14,607 คุณนี่เห็นแก่ตัวมาก 574 00:51:16,782 --> 00:51:20,196 เราแค่ยื่นกระจกให้เขา แต่เขาไม่ชอบสิ่งที่เห็น 575 00:51:26,041 --> 00:51:27,248 คุณจะทำอะไรน่ะ 576 00:51:27,459 --> 00:51:29,792 คุณไม่รักษาคำพูด ผมไม่มีทางเลือก 577 00:51:30,004 --> 00:51:32,542 ผมทำตามสัญญา ผมไม่ได้ตีพิมพ์ 578 00:51:34,633 --> 00:51:37,250 ถ้าคุณทำตัวดี คุณจะได้มันคืน 579 00:51:38,012 --> 00:51:41,756 ไม่ได้นะ มันมีปีศาจอยู่ในหัวผม 580 00:51:41,974 --> 00:51:44,341 และวิธีปลดปล่อยมัน คือผ่านทางกระดาษ 581 00:51:44,810 --> 00:51:46,472 ลองหัดอ่านดูบ้าง 582 00:51:46,729 --> 00:51:51,815 นักเขียนที่เขียนมากกว่าอ่าน แบบนี้มันมือสมัครเล่น 583 00:51:52,192 --> 00:51:53,399 นี่ 584 00:51:55,446 --> 00:52:00,066 เริ่มด้วยพระคัมภีร์ มันบันเทิงกว่า และเขียนมีศิลปะกว่าด้วย 585 00:52:00,284 --> 00:52:01,695 พระเจ้าบ้าๆ ของคุณ 586 00:52:02,620 --> 00:52:05,658 เขาแขวนลูกชายของเขา เหมือนกับตากเนื้อ 587 00:52:05,914 --> 00:52:08,156 ไม่อยากคิดเลย เขาจะทำกับผมแค่ไหน 588 00:52:16,717 --> 00:52:19,835 - ทำไมคุณทำแบบนี้กับผม - หยุดนะ 589 00:52:21,805 --> 00:52:26,516 ผมจะตายด้วยความว้าเหว่ ผมมีแค่ตัวละครพวกนี้ 590 00:52:27,436 --> 00:52:31,430 โสเภณีกับพวกวิตถารรึ ไม่มีจะดีซะกว่า 591 00:52:33,067 --> 00:52:34,524 ผมมีข้อเสนอให้ 592 00:52:35,235 --> 00:52:36,351 คุณมีเสมอ 593 00:52:36,612 --> 00:52:40,105 แมดิลีน เธอมั่วอยู่กับผม เธอยอมทำตามทุกอย่าง 594 00:52:40,324 --> 00:52:42,441 เธอจะแวะไปหาคุณยามกลางคืน 595 00:52:42,743 --> 00:52:46,202 ผมไม่รู้ว่าคุณดูถูก เธอหรือผมมากกว่ากัน 596 00:52:46,455 --> 00:52:48,697 - เปิดประตูสวรรค์ซะเถอะ - พอที 597 00:52:48,957 --> 00:52:51,700 คุณมันเครียด น่าจะได้ระบายกิเลสบ้าง 598 00:52:53,379 --> 00:52:54,620 ราตรีสวัสดิ์ มาร์คีส์ 599 00:52:55,589 --> 00:52:57,000 งั้นนอนกับผมสิ 600 00:52:59,051 --> 00:53:01,338 ให้ตายสิ 601 00:53:02,012 --> 00:53:05,801 คุณไม่รู้สภาพของผมเหรอ ว่ามันหนักขนาดไหน 602 00:53:06,058 --> 00:53:09,642 ผมหยุดเขียนไม่ได้ มันเหมือนหัวใจที่เต้น 603 00:53:10,187 --> 00:53:12,520 เหมือนความต้องการทางเพศ 604 00:53:23,075 --> 00:53:25,988 ฉันทำตามที่คุณขอแล้ว 605 00:53:26,662 --> 00:53:29,905 ฉันไปหาช่างแกะสลักมา 606 00:53:30,749 --> 00:53:35,119 เขาหัวเราะและด่าทอฉัน แต่ก็รับเงินฉัน 607 00:53:37,005 --> 00:53:38,746 คุณมีความสุขกับอะไรมากกว่า 608 00:53:39,007 --> 00:53:40,748 กับของนี่... 609 00:53:41,051 --> 00:53:45,341 หรือจากการที่ฉันต้องอับอาย กว่าจะได้มันมา 610 00:53:47,641 --> 00:53:52,432 ยังมีอีกนะ ฉันเอามาให้ทั้งยาอม... 611 00:53:52,855 --> 00:53:55,188 และลูกอมช็อกโกแล็ต 612 00:53:58,736 --> 00:54:00,602 อย่างนั้นเหรอ 613 00:54:04,116 --> 00:54:07,609 คงสอดไส้ครีม ใช่มั้ย 614 00:54:09,621 --> 00:54:14,741 ฉันคงจะแตะต้องมันไม่ได้ เว้นแต่มันจะ... 615 00:54:16,211 --> 00:54:18,453 สอดไส้ครีม 616 00:54:21,800 --> 00:54:24,167 แล้วเอาอะไรให้ฉันกินอีกบ้างล่ะ 617 00:54:24,428 --> 00:54:26,841 อย่านะ 618 00:54:27,097 --> 00:54:28,133 บอกฉันสิ 619 00:54:28,974 --> 00:54:30,385 เอาอะไรมาอีก 620 00:54:30,684 --> 00:54:32,926 ละอายใจบ้างสิ 621 00:54:33,812 --> 00:54:35,644 ให้ตายเถอะ นางตัวดี 622 00:54:35,898 --> 00:54:37,264 ลูกอมเหรอ 623 00:54:37,733 --> 00:54:39,975 ฉันนั่งจนเบื่อจะตายอยู่แล้ว... 624 00:54:40,235 --> 00:54:42,272 จะให้มาอมลูกอมของเธอ... 625 00:54:42,488 --> 00:54:46,903 สิ่งที่ฉันต้องการมากตอนนี้ คือปากกาขนนก 626 00:54:47,159 --> 00:54:48,991 หรือไม่ก็หมึกซักขวด 627 00:54:49,244 --> 00:54:50,451 ฉันขอโทษ 628 00:54:50,704 --> 00:54:54,823 ไม่เห็นเหรอ ฉันถูกทำร้าย 629 00:54:55,167 --> 00:54:58,035 โหดร้ายยิ่งกว่า ตัวละครที่ฉันสร้างสรรค์ขึ้นมา 630 00:54:58,295 --> 00:54:59,581 ฉันจะรู้ได้ยังไง 631 00:54:59,838 --> 00:55:02,296 จะให้บอกยังไง ให้เขียนจดหมายไปเหรอ 632 00:55:02,549 --> 00:55:05,166 ด้วยอะไร นางโง่เอ๊ย 633 00:55:05,427 --> 00:55:08,170 ฉันขอร้องในฐานะภรรยา 634 00:55:08,764 --> 00:55:12,303 - เลิกทำตัวเองขายหน้าซะที - จะมาเทศน์ฉันเหรอ 635 00:55:12,518 --> 00:55:15,181 เลิกแสดงความเพ้อเจ้อบนเวทีซะที 636 00:55:15,521 --> 00:55:16,887 พวกนั้นสั่งให้ทำแบบนี้ใช่มั้ย 637 00:55:17,147 --> 00:55:18,979 คุณไม่ควรขัดคำสั่งหมอ 638 00:55:19,191 --> 00:55:23,652 ฉันน่าจะสลักชื่อฉันบนหลังมัน แล้วเอาเกลือทาซะ 639 00:55:25,864 --> 00:55:30,700 คุณอยู่นี่ ปลอดภัย ห้อมล้อมด้วยผนังก่ออิฐ... 640 00:55:30,953 --> 00:55:34,537 แต่เรือนจำของฉันโหดร้ายกว่านี้ มันไม่มีผนัง 641 00:55:34,790 --> 00:55:37,157 ไม่ว่าไปไหนทุกคนจะซุบซิบกัน 642 00:55:37,459 --> 00:55:39,496 ไปดูโอเปร่า คนก็เขม่นใส่ 643 00:55:39,711 --> 00:55:42,124 บาทหลวงปฏิเสธ ไม่ฟังคำสารภาพบาปของฉัน 644 00:55:42,381 --> 00:55:43,838 บอกว่าฉันมันบาปเกินไป 645 00:55:44,049 --> 00:55:46,336 ทำไมฉันต้องถูกลงโทษ จากบาปของคุณ 646 00:55:46,593 --> 00:55:50,052 ก็เธอเป็นผู้เสียสละไม่ใช่เหรอ 647 00:55:50,806 --> 00:55:55,267 ปลดปล่อยฉันเถอะ ฉันอยากเป็นคนธรรมดา 648 00:55:55,477 --> 00:55:59,471 บอกหน่อยสิว่าเธอพยายาม หาทางช่วยฉันมั้ย 649 00:55:59,690 --> 00:56:02,649 ร้องเรียนต่อศาลมั้ย เคยเข้าหาองค์จักรพรรดิมั้ย 650 00:56:02,943 --> 00:56:04,650 พระองค์ไม่ยอมให้ฉันเข้าพบ 651 00:56:04,945 --> 00:56:07,062 มันสบายนี่ ที่สามีถูกขังอยู่แบบนี้ 652 00:56:07,322 --> 00:56:09,735 ไม่ต้องถอดกระโปรง... 653 00:56:09,950 --> 00:56:14,285 หรืออ้าปาก เพื่อให้ฉันให้ความสุขกับมัน 654 00:56:14,538 --> 00:56:17,997 เธอมันไม่ใช่เมียฉัน เธอเป็นผู้คุมขังคนหนึ่งของฉัน 655 00:56:18,500 --> 00:56:19,556 เกิดอะไรขึ้น... 656 00:56:19,668 --> 00:56:22,331 เอานางนี่ไป ฉันทนมองมันไม่ไหวแล้ว 657 00:56:22,546 --> 00:56:24,253 เอาเธอไปที่ปีกตะวันตก 658 00:56:24,506 --> 00:56:26,589 ที่พวกฮิสทีเรียอยู่ 659 00:56:27,009 --> 00:56:30,252 เอาเธอไปขังบ้าง เธอจะได้รู้สึก 660 00:56:30,762 --> 00:56:34,676 นางปีศาจ นางแพศยา 661 00:56:49,239 --> 00:56:53,449 สำหรับผู้หญิงที่มีพื้นฐานอย่างเธอ ภรรยาคุณมีรสนิยมมาก 662 00:56:53,702 --> 00:56:57,867 เมื่อผมเสนอแกรนิต เธอบอกให้ใช้หินอ่อนเปรู 663 00:56:58,081 --> 00:57:00,448 หินอ่อนจากเปรูจะนำเข้า ต้องใช้เงินมหาศาล 664 00:57:00,709 --> 00:57:03,076 ทำตามที่เธอต้องการ คุณพรูอิกซ์ 665 00:57:03,295 --> 00:57:06,788 ผมก็อยากให้ได้ ตามที่เธอปรารถนาทุกประการ 666 00:57:07,090 --> 00:57:11,585 แต่จากงบประมาณที่คุณให้ผม... ผมเป็นสถาปนิก ไม่ใช่นักมายากล 667 00:57:12,304 --> 00:57:13,670 ฉันต้องการพบคุณหมอ 668 00:57:14,222 --> 00:57:16,259 มันเป็นเรื่องฉุกเฉินมาก 669 00:57:16,475 --> 00:57:19,092 คุณน่าที่จะเขียนจม. มานัดผมก่อน 670 00:57:19,311 --> 00:57:22,895 ฉันมีมารยาทไม่ไหวแล้ว เพราะฉันแทบจะบ้าคลั่ง 671 00:57:23,106 --> 00:57:25,393 ผมไม่มีเวลาให้พวกบ้าหรอกนะ 672 00:57:25,651 --> 00:57:29,065 ฉันขอร้อง คุณทำงานรพ.บ้านี่ 673 00:57:29,279 --> 00:57:33,114 ทุกเวลาที่คุณทำงาน คุณอยู่ร่วมกับคนบ้า 674 00:57:33,575 --> 00:57:35,316 งั้นกรุณาพูดให้รวบรัด 675 00:57:35,535 --> 00:57:36,992 คุณเพิ่งย้ายไปชารองตองใช่มั้ย 676 00:57:37,287 --> 00:57:41,827 คุณอาจยังไม่คุ้นกับสามีฉัน และอาการของเขา 677 00:57:42,125 --> 00:57:43,957 ต้องขออภัยด้วย มาดาม... 678 00:57:44,211 --> 00:57:46,828 คนทั่วฝรั่งเศส รู้จักสามีคุณ 679 00:57:47,130 --> 00:57:50,294 ผมขอเวลาตามลำพังซักพักนะ 680 00:57:50,550 --> 00:57:52,382 ด้วยความยินดีครับ คุณเป็นนายจ้างผม 681 00:57:52,636 --> 00:57:54,172 สุภาพบุรุษ 682 00:57:55,222 --> 00:57:56,838 มาดาม ได้โปรด 683 00:58:06,942 --> 00:58:11,528 คิดว่าคุณคงจะมาขออภัย จากการกระทำของสามีคุณ 684 00:58:11,780 --> 00:58:15,114 คุณรู้มั้ย มันเป็นสิ่งที่ฉันหวังไว้ คุณหมอ... 685 00:58:15,367 --> 00:58:17,950 ที่จะให้เขาอยู่ที่นั่นตลอดไป 686 00:58:18,203 --> 00:58:21,867 และเมื่อเขาเสียชีวิต อยู่ที่รพ.บ้าของคุณ... 687 00:58:22,082 --> 00:58:25,416 ก็ปล่อยให้ศพของเขา เป็นอาหารของหนอนและหนู 688 00:58:26,545 --> 00:58:28,332 ผมก็เห็นด้วย มาดาม 689 00:58:28,839 --> 00:58:31,502 ถ้าคุณรักษาเขาไม่ได้... 690 00:58:31,717 --> 00:58:33,800 รักษาจนหาย... 691 00:58:35,178 --> 00:58:39,548 ฉันก็อยากจะขอร้องคุณ ควบคุมเจ้าปีศาจที่สิงร่างเขา 692 00:58:41,685 --> 00:58:44,519 นั่นไม่ใช่เรื่องง่ายนะ 693 00:58:45,439 --> 00:58:48,682 คุณคงจะรู้ใช่มั้ย ว่ามันแพงมาก... 694 00:58:48,942 --> 00:58:50,808 ในการดูแลสามีคุณ 695 00:58:51,069 --> 00:58:54,562 ฉันจ่ายค่าใช้จ่ายให้เขาทุกเดือน เกินที่ควรจะจ่ายซะอีก 696 00:58:54,781 --> 00:58:57,273 มันพอแค่ค่าห้องเขาเท่านั้น... 697 00:58:57,534 --> 00:59:02,074 เราแทบไม่มีเงินเหลือ เพื่อทำการรักษาเขา 698 00:59:02,330 --> 00:59:05,198 ไหนจะิฝ่นเพื่อกล่อมประสาท 699 00:59:06,168 --> 00:59:09,752 ไหนจะเครื่องพันธนาการ เมื่อเขาทำตัวไม่ดี 700 00:59:09,963 --> 00:59:13,923 ถ้าหากคุณพอช่วยเหลือเราได้... 701 00:59:14,134 --> 00:59:16,000 ฉันไม่ใช่ผู้หญิงร่ำรวย 702 00:59:16,553 --> 00:59:20,422 คุณมีรายได้จากการขายหนังสือ ของเขาไม่ใช่เหรอ 703 00:59:20,640 --> 00:59:22,222 มันเป็นเงินสกปรก คุณหมอ 704 00:59:24,519 --> 00:59:27,478 - เป็นความคิดที่วิเศษมาก - ความคิดอะไร 705 00:59:27,731 --> 00:59:32,271 ด้วยเงินสกปรกนั่น เงินจากความวิปลาสของเขา... 706 00:59:32,778 --> 00:59:35,441 อาจปลดปล่อยเขาได้ 707 00:59:36,907 --> 00:59:39,149 มันเหลือเชื่อจริงๆ... 708 00:59:40,452 --> 00:59:44,116 ที่เกียรติยศจะราคาแพงนัก 709 00:59:44,998 --> 00:59:46,079 ลองคิดดู 710 00:59:46,917 --> 00:59:51,082 เพื่อนคุณจะกลับมาจูบมือคุณอีกครั้ง 711 00:59:55,634 --> 00:59:57,125 "คุณผู้หญิง 712 00:59:57,385 --> 00:59:59,593 ยินดีด้วยนะ 713 01:00:00,013 --> 01:00:04,098 ขอต้อนรับกลับจาก นรกอเวจีอันทรมาน" 714 01:00:05,936 --> 01:00:08,144 อย่าพูดเล่นกับฉัน คุณหมอ 715 01:00:10,065 --> 01:00:14,184 บัดนี้ ถึงเวลา ที่คุณจะถูกจารึกชื่อเอาไว้แล้ว 716 01:00:14,820 --> 01:00:16,732 คุณอยากจะถูกรู้จักในชื่อ 717 01:00:16,947 --> 01:00:20,736 ผู้ที่เป็นที่เคารพที่สุดของชารองตอง... 718 01:00:23,620 --> 01:00:25,657 หรือเจ้าสาวของซาตาน 719 01:00:26,915 --> 01:00:30,249 คุณมั่นใจได้เลยว่าเงินที่คุณบริจาค... 720 01:00:30,544 --> 01:00:32,752 จะช่วยให้สามีคุณ หายวันหายคืน 721 01:00:32,963 --> 01:00:35,671 เราได้หินอ่อนเปรูแน่ 722 01:00:39,261 --> 01:00:43,471 - ฉันเป็นหนี้บุญคุณคุณ - ผมก็เช่นกัน 723 01:00:43,682 --> 01:00:47,596 ขอฉันเล่าเรื่องเขาให้ฟังได้มั้ย 724 01:00:47,853 --> 01:00:49,264 ได้ครับ 725 01:00:50,147 --> 01:00:52,605 ครั้งหนึ่ง นานมาแล้ว... 726 01:00:53,233 --> 01:00:55,270 สมัยที่ยังเยาว์วัย... 727 01:00:56,528 --> 01:00:58,645 เขาทำให้ฉันรักเขา 728 01:01:21,303 --> 01:01:22,839 แมดิลีนที่รัก 729 01:01:23,096 --> 01:01:26,806 ช่วยแอบเอาปากกากับหมึกให้ฉันที 730 01:01:27,017 --> 01:01:31,557 ฉันไม่กล้าหรอก คุณหมอกำลังจับตาคุณอยู่ 731 01:02:43,802 --> 01:02:47,512 คุณหมอมอนทลิเวท์ มีลูกชายตัวเล็ก 732 01:02:48,139 --> 01:02:51,883 ขนาดถูกกระตุ้น ลูกชายเขาก็ยังไม่ใหญ่เท่าไหร่ 733 01:02:52,143 --> 01:02:56,433 ขยายตัวเต็มที่ก็ไม่เกิน 4 นิ้ว 734 01:02:56,690 --> 01:03:01,151 แต่เพื่อชดเชยสิ่งที่ขาดไป เขาจึงมอบสิ่งอื่นๆ ให้หญิงคนรัก 735 01:03:01,403 --> 01:03:05,738 ไวน์ดีๆ เกมใหม่ๆ และบ้านหลังใหญ่ 736 01:03:06,783 --> 01:03:10,618 คานเพดานกำลังถูกส่ง มาจากโพรวองซ์ 737 01:03:11,538 --> 01:03:15,657 และสัปดาห์หน้า ภาพวาดจะถูกส่งมาจากปารีส... 738 01:03:15,917 --> 01:03:18,125 เพื่อสร้างบรรยากาศ... 739 01:03:18,420 --> 01:03:19,752 ให้กับห้องโถง 740 01:03:21,047 --> 01:03:24,290 - เธอพอใจรึเปล่า - มากเลยค่ะ 741 01:03:26,553 --> 01:03:28,966 ฉันอยากจะดื่มบรั่นดีที่ห้องรับแขก... 742 01:03:29,180 --> 01:03:33,766 เราจะได้นั่งข้างกันหน้าเตาผิง 743 01:03:36,563 --> 01:03:38,771 ขออ่านหนังสือก่อนดีกว่าค่ะ 744 01:03:40,233 --> 01:03:43,351 เธออยากอ่านหนังสือ มากกว่าอยู่กับสามีเหรอ 745 01:03:44,863 --> 01:03:46,149 มิน่าล่ะ 746 01:03:46,406 --> 01:03:48,318 ฉันมันแค่สามีเธอ 747 01:03:48,533 --> 01:03:52,277 มันเทียบกันไม่ได้จริงมั้ย กับหนังสือพวกนั้น 748 01:03:55,498 --> 01:03:57,114 งั้นราตรีสวัสดิ์ 749 01:03:57,375 --> 01:03:59,583 อยู่ตามลำพังไปเลย 750 01:04:15,518 --> 01:04:17,100 ผ้าปูที่นอนค่ะ 751 01:04:20,940 --> 01:04:22,727 เดี๋ยวฉันไปแล้วนะ 752 01:04:40,919 --> 01:04:43,502 ถ้าจะไม่อ่านให้แม่ฟังล่ะก็... 753 01:04:43,755 --> 01:04:46,498 ไม่ควรจะอ่านมันซะเลย 754 01:04:47,300 --> 01:04:49,007 ดื่มน้ำชาให้หมดเถอะค่ะแม่ 755 01:04:50,053 --> 01:04:53,592 ขอร้องล่ะ อ่านสิ 756 01:04:58,436 --> 01:05:01,975 "คุณโบวาร์เป็นคนที่ รสนิยมทางเพศ... 757 01:05:02,232 --> 01:05:05,270 เรียกได้ว่า... 758 01:05:05,568 --> 01:05:07,150 ดึกดำบรรพ์ 759 01:05:08,405 --> 01:05:10,613 เขาชอบคนแก่ๆ... 760 01:05:10,907 --> 01:05:14,696 ที่เขาภูมิใจมากที่สุด คือสาวใช้วัย 60 กว่า... 761 01:05:14,953 --> 01:05:17,411 ที่จากไป หลายสิบปีแล้ว" 762 01:05:18,289 --> 01:05:21,782 โอ้ ช่างแย่จัง แย่มากที่สุดเลย 763 01:05:25,755 --> 01:05:27,462 อ่านต่อสิ 764 01:05:33,096 --> 01:05:35,213 "ความรุนแรง จากที่เขาร่วมรักกับเธอ... 765 01:05:36,641 --> 01:05:39,600 ทำให้กระดูกเธอเคลื่อน 766 01:05:40,395 --> 01:05:45,811 แต่เขาก็ยังชมเธอ หลังจากที่มีความสุขกัน... 767 01:05:49,529 --> 01:05:51,987 ว่าไม่เสียแรงเปล่า" 768 01:06:10,467 --> 01:06:11,924 ครั้งหนึ่งเคยถามชื่อฉัน 769 01:06:14,387 --> 01:06:15,969 ฉันชื่อแมดิลีน 770 01:06:17,557 --> 01:06:20,550 เพราะมาก เพราะและน่ากิน 771 01:06:22,061 --> 01:06:23,893 แล้วคุณไม่มีชื่อเหรอ 772 01:06:25,315 --> 01:06:27,432 ซักวันไปขี่ม้ากับฉันสิ 773 01:06:27,817 --> 01:06:29,308 แล้วฉันอาจจะยอมบอก 774 01:06:57,680 --> 01:07:02,300 แม่ของเธออาจมองไม่เห็น แต่เธอมีสายตาที่ดีจริงมั้ย 775 01:07:02,560 --> 01:07:06,019 แม่ฉันตาบอดก็เพราะ สารที่อยู่ในผงซักฟอก 776 01:07:06,272 --> 01:07:09,265 เธอซักผ้าให้คนบ้าพวกนี้ จนตาเธอบอด 777 01:07:09,526 --> 01:07:11,233 คราวนี้จะหนักกว่าอีก 778 01:07:11,444 --> 01:07:12,685 เธอจะโดนมากกว่านั้น... 779 01:07:12,987 --> 01:07:16,025 อะไรทำให้ผ้าเป็นแบบนี้ 780 01:07:16,324 --> 01:07:18,031 ฉันเป็นหญิงซักผ้า ไม่ใช่นักสืบ 781 01:07:18,993 --> 01:07:23,579 บางทีหม้อต้มผ้าอาจขึ้นสนิม หรือบางทีผงซักฟอกที่ใช้อาจไม่ดี 782 01:07:23,790 --> 01:07:25,827 หรือบางที... 783 01:07:26,709 --> 01:07:31,704 ผ้าปูที่นอนนี้ อาจเคยถูกใช้โดยมาร์คีส์ 784 01:07:34,801 --> 01:07:36,918 เรามีกว่า 200 เตียง 785 01:07:37,262 --> 01:07:38,548 มันอาจเป็นของใครก็ได้ 786 01:07:38,763 --> 01:07:42,723 ผ้าเนื้อดีอย่างนี้ และยังมีลายมือเขาเต็มไปหมด 787 01:07:42,934 --> 01:07:46,052 เธอโกหก ดูจากสีหน้าได้เลย 788 01:07:52,527 --> 01:07:54,610 เอาของทุกอย่างออกให้หมด 789 01:07:57,282 --> 01:07:58,773 - เกือบจะเสร็จแล้วครับ - จำไว้... 790 01:07:59,075 --> 01:08:02,159 อะไรที่เขาอาจใช้ เป็นปากกาได้ เอาออกมาให้หมด 791 01:08:02,412 --> 01:08:05,496 หมอนั่นลงแส้หน่อย คุณก็เต้นแล้ว 792 01:08:05,748 --> 01:08:08,411 เอาเตียงผมไป แบบนี้ผมก็หนาวตาย 793 01:08:08,626 --> 01:08:10,492 เอาพรมเขาไปด้วย 794 01:08:13,256 --> 01:08:16,920 นี่พรมตุรกีนะไอ้โง่ แกไม่มีปัญญาซื้อแน่ 795 01:08:17,135 --> 01:08:18,797 วาลคูร์ เก้าอี้เขา 796 01:08:19,053 --> 01:08:22,546 ได้ เอาไป เอาไปให้หมด 797 01:08:26,728 --> 01:08:30,472 ระวังหน่อย มันลื่นนะ ไม่รู้ว่ามันถูกใช้ทำอะไรมาบ้าง 798 01:08:30,732 --> 01:08:35,602 และอย่าลืมพระแม่มารี นางโสเภณียิว หญิงสำส่อนของพระเจ้า 799 01:08:35,862 --> 01:08:39,526 เกิดมาบริสุทธิ์ ศาสนาบ้าบอเอ๊ย 800 01:08:39,782 --> 01:08:41,114 ไวน์ของเขาด้วย 801 01:08:44,829 --> 01:08:47,617 นับแต่นี้คุณดื่มน้ำกับอาหารทุกมื้อ 802 01:08:47,832 --> 01:08:49,073 น้ำเหรอ 803 01:08:49,292 --> 01:08:50,408 เนื้อก็ไม่มีกระดูก 804 01:08:50,668 --> 01:08:53,877 - ทำไมอยู่ดีๆ มาทรมานผม - เพราะคุณยังเขียนหนังสืออยู่ 805 01:08:54,130 --> 01:08:56,747 ผมไม่ได้สร้างโลกขึ้นมานะ ผมแค่บันทึกมัน 806 01:08:57,050 --> 01:09:00,339 ความน่ากลัว ความโหดร้าย เพื่ออะไร 807 01:09:00,553 --> 01:09:02,840 เพื่อสนองความวิปริตคุณ 808 01:09:03,056 --> 01:09:06,049 ผมเขียนตามที่ผมเห็น ก็เหมือนการรอคิวขึ้นกิโยติน 809 01:09:06,309 --> 01:09:09,973 เราเข้าแถวรอถูกส่งไปตัดหัว 810 01:09:10,188 --> 01:09:14,523 แม่น้ำแห่งเลือด กำลังไหลอยู่ใต้ฝ่าเท้าเรา 811 01:09:14,776 --> 01:09:19,111 ผมไปนรกมาแล้ว พ่อหนุ่ม คุณแค่อ่านเกี่ยวกับมันแค่นั้น 812 01:09:23,743 --> 01:09:26,406 ผมเสียใจ มาร์คีส์ จริงนะ 813 01:09:26,954 --> 01:09:29,992 ไอ้การสาบานตนของคุณ มันศักดิ์สิทธิ์แค่ไหน 814 01:09:30,208 --> 01:09:32,621 คุณคงแค่ให้เธอใช้ปากได้เท่านั้นล่ะสิ 815 01:09:39,133 --> 01:09:41,216 ไอ้นักบุญใจบาป 816 01:09:42,512 --> 01:09:46,802 ภายใต้สภาพกดดันเท่านั้น ที่ศิลปินจะมีแรงดลใจ 817 01:09:59,570 --> 01:10:01,186 อยากลองล่ะสิ 818 01:10:01,447 --> 01:10:05,566 ถ้าฉันให้ความสุขตัวเองได้ ฉันก็ให้ความสุขคุณได้ 819 01:10:06,119 --> 01:10:08,702 คุณไม่รู้หรอกว่าขาดอะไรไป 820 01:10:17,213 --> 01:10:20,832 ฉันหาหนังสือเล่มหนึ่ง คุณอาจจะรู้จัก 821 01:10:24,345 --> 01:10:26,632 ตอนนี้มันเหลืออยู่เพียงเล่มเดียว 822 01:10:26,848 --> 01:10:30,387 ผมเอามันออกมาจากกองเพลิงเอง 823 01:10:31,144 --> 01:10:34,262 เร็วด้วยค่ะ สามีฉันล็อคประตูก่อนค่ำ 824 01:10:34,522 --> 01:10:35,558 "จัสตีน" 825 01:10:35,773 --> 01:10:38,015 ผู้หญิงสาวสวยอย่างคุณ... 826 01:10:39,152 --> 01:10:42,065 ไม่ควรอ่านหนังสือสกปรกแบบนี้ 827 01:10:42,405 --> 01:10:44,522 ฉันเติบโตในคอนแวนต์ค่ะ 828 01:10:44,782 --> 01:10:46,774 ฉันเรียนรู้ทุกอย่างจากหนังสือ 829 01:11:12,685 --> 01:11:15,098 "แด่สาวพรหมจรรย์ทั่วทั้งโลก 830 01:11:15,354 --> 01:11:18,222 ปลดปล่อยตัวเอง จากการเป็นทาสของคุณธรรม... 831 01:11:18,441 --> 01:11:21,525 ลิ้มรสโดยไม่ละอาย ในความสุขจากเรือนร่าง 832 01:11:21,778 --> 01:11:24,521 อำนาจของผู้เป็นชายอยู่ที่กำลัง... 833 01:11:24,781 --> 01:11:27,398 แต่อำนาจของหญิงอยู่ที่... 834 01:11:27,617 --> 01:11:30,860 สนามหญ้าผืนน้อยตรงหว่างขาเธอ" 835 01:11:31,120 --> 01:11:33,362 มันดึกแล้ว ซีโมนที่รัก 836 01:11:34,081 --> 01:11:36,494 เก็บหนังสือนั่นซะ 837 01:12:41,649 --> 01:12:43,015 อาหารเช้าค่ะ 838 01:12:49,115 --> 01:12:50,572 แมดิลีน ขอร้องล่ะ... 839 01:12:51,325 --> 01:12:53,567 พวกนั้นทำอะไรคุณ 840 01:12:53,870 --> 01:12:56,578 ทรมาน... 841 01:12:56,831 --> 01:13:00,541 มันช่างป่าเถื่อน เกินกว่าฉันจะอธิบายได้ 842 01:13:02,795 --> 01:13:04,752 ถ้าเธอยังมีความเมตตาอยู่บ้าง... 843 01:13:05,006 --> 01:13:10,343 ก็ลืมการป้องกันซะ แล้วไขประตูห้องฉัน 844 01:13:11,679 --> 01:13:13,261 โอ้พระเจ้า 845 01:13:14,849 --> 01:13:18,013 - ฉันไม่กล้าหรอก - อย่าโง่น่า ฉันมีอะไรให้แปลกใจ 846 01:13:18,227 --> 01:13:20,344 เปิดประตูเดี๋ยวนี้ 847 01:13:37,955 --> 01:13:39,662 หนังสือเล่มใหม่ของฉัน 848 01:13:42,126 --> 01:13:43,958 มันเริ่มจากแขนเสื้อซ้าย... 849 01:13:45,087 --> 01:13:47,295 แล้วต่อมาผ่านทางแผ่นหลัง 850 01:13:48,341 --> 01:13:50,173 ประโยคที่ยาวที่สุด... 851 01:13:50,426 --> 01:13:53,544 มันยาวเท่ากับตะเข็บเลย 852 01:13:54,847 --> 01:13:59,763 และเรื่องนี้จบลง ที่ตรงส้นเท้าซ้ายของฉัน 853 01:14:10,488 --> 01:14:11,854 "ด้ามหอก" 854 01:14:18,955 --> 01:14:21,493 "เปลือยเปล่าบนจาน" 855 01:14:24,919 --> 01:14:27,957 "ลิ้นนับร้อยนับพัน" 856 01:14:29,090 --> 01:14:30,922 - คุณฉลาดมาก - ใช่ 857 01:14:37,598 --> 01:14:38,634 รีบไปเร็ว... 858 01:14:39,642 --> 01:14:42,009 จะได้ไม่ถูกตำหนิ จากการกระทำผิดของฉัน 859 01:14:42,228 --> 01:14:46,893 แมดี้ เธอยุ่งกับปีศาจ เธอจะถูกลงโทษนะ 860 01:14:47,149 --> 01:14:48,356 โทษที 861 01:14:48,776 --> 01:14:51,769 - ยาม จับเขา - ใช่แล้ว 862 01:14:57,493 --> 01:15:01,077 ดูซิฉันเอาอะไรมาให้ 863 01:15:03,165 --> 01:15:06,283 2 บท ข้างละ 1บท 864 01:15:14,760 --> 01:15:17,753 งานเขียนของฉันจงเจริญ 865 01:15:29,817 --> 01:15:34,027 เอาเจ้าสัตว์ร้ายนี่กลับไปเข้ากรง 866 01:15:35,031 --> 01:15:37,990 จะมาอ่านกางเกงฉันล่ะสิ 867 01:15:38,242 --> 01:15:42,156 บอกมาเลยเถอะ เฆี่ยน 50 ทีหรือยังไง 868 01:15:43,622 --> 01:15:48,287 - ฉันจะไม่ยอมจับตัวมัน - แน่อยู่แล้ว 869 01:15:48,502 --> 01:15:50,334 กฎข้อแรกของการเมือง 870 01:15:50,546 --> 01:15:54,506 ผู้ที่เป็นคนสั่งประหาร ไม่เคยเป็นคนปล่อยใบมีด 871 01:15:56,093 --> 01:15:58,210 คุณโชคดีที่ผมจะเป็นคนลงโทษคุณเอง 872 01:15:58,429 --> 01:16:00,796 ถ้าเป็นหมอคนนั้น คุณคงถูกถลกหนังแล้ว 873 01:16:01,015 --> 01:16:03,723 หมอนั่นเป็นคนที่ผมชื่นชมมาก 874 01:16:04,560 --> 01:16:06,142 จะให้ผมทำยังไงกับคุณดี 875 01:16:06,395 --> 01:16:09,684 ยิ่งห้ามเท่าไหร่ คุณก็ยิ่งก่อเรื่อง 876 01:16:11,942 --> 01:16:13,433 ถอดเสื้อผ้า 877 01:16:51,816 --> 01:16:52,932 ถอดมันออกด้วย 878 01:16:54,985 --> 01:16:57,443 คุณเป็นคนเล่นเกมโง่ๆ นี่เอง... 879 01:16:58,364 --> 01:17:00,196 คุณเล่นให้จบ 880 01:17:01,075 --> 01:17:03,283 หรือว่าคุณไม่กล้า 881 01:17:06,664 --> 01:17:08,530 นึกแล้วเชียว 882 01:17:29,603 --> 01:17:32,471 มันเป็นยาปลุกเซ็กซ์อันทรงพลัง... 883 01:17:32,690 --> 01:17:34,773 จริงมั้ยบาทหลวง 884 01:17:36,443 --> 01:17:40,187 ที่มีอำนาจเหนือชายอื่น 885 01:17:45,661 --> 01:17:47,072 วิกผม 886 01:18:07,391 --> 01:18:11,351 คุณจะไม่ได้เผยแผ่ ความคิดชั่วร้ายของคุณอีก 887 01:18:12,396 --> 01:18:15,059 นับแต่นี้ คุณจะไม่ได้เขียน... 888 01:18:15,274 --> 01:18:18,187 แม้แต่ชื่อของตัวเอง 889 01:18:18,611 --> 01:18:23,231 ลงโทษแค่นี้ ทำอะไรผมไม่ได้หรอก 890 01:18:24,074 --> 01:18:26,157 ทำไมพระเจ้าช่างบอบบาง อ่อนแอ 891 01:18:27,620 --> 01:18:28,701 น่าเสียดาย 892 01:18:30,331 --> 01:18:32,744 อย่าหลงตัวเองไปเลย มาร์คีส์ 893 01:18:33,250 --> 01:18:35,242 คุณไม่ใช่พวกต่อต้านพระคริสต์ 894 01:18:35,836 --> 01:18:39,420 คุณมันแค่คนกิเลสหนา ซึ่งเขียนหนังสือเป็น 895 01:18:50,476 --> 01:18:55,722 ฉันเห็นกับตาฉันเอง เธอเป็นคนปล่อยเขาออกมา 896 01:19:18,462 --> 01:19:19,919 ปล่อยเธอเดี๋ยวนี้ 897 01:19:21,173 --> 01:19:22,709 ปล่อยเธอแขวนไว้แบบนั้น 898 01:19:34,853 --> 01:19:38,472 ถ้าอยากเห็นเลือดนัก... 899 01:19:40,818 --> 01:19:42,810 งั้นก็เฆี่ยนผม 900 01:19:44,655 --> 01:19:46,647 - ไม่นะ - เอาเลย 901 01:19:47,283 --> 01:19:48,649 เร็ว 902 01:19:50,160 --> 01:19:52,117 ไม่จำเป็นหรอก 903 01:19:53,163 --> 01:19:55,997 ถ้าจะทรมานตัวเองล่ะก็... 904 01:19:56,292 --> 01:19:57,954 ทำเพื่อพระเจ้า... 905 01:19:58,210 --> 01:20:00,122 ไม่ใช่เพื่อสาวรับใช้ 906 01:20:04,717 --> 01:20:06,800 สวมเสื้อผ้าซะ 907 01:20:20,858 --> 01:20:23,692 ถ้าฉันรู้ว่าเธอจะอ่านมัน... 908 01:20:24,653 --> 01:20:26,815 ฉันคงจะไม่สอนให้เธออ่าน 909 01:20:27,281 --> 01:20:28,897 อย่าพูดอย่างนั้น 910 01:20:29,408 --> 01:20:31,400 การอ่านคือการปลดปล่อย 911 01:20:32,536 --> 01:20:36,029 ทำไมจะต้องไปอ่านหนังสือของเขา 912 01:20:36,665 --> 01:20:39,954 รับใช้คนบ้าทั้งวันมันเป็นงานหนักนะ 913 01:20:41,128 --> 01:20:45,793 ฉันเห็นแบบเดิมทุกวี่วัน ฉันถึงต้องหาสิ่งที่น่าสนใจ 914 01:20:53,098 --> 01:20:55,385 ฉันจินตนาการตัวเองลงไปในเรื่องราว 915 01:20:56,268 --> 01:20:58,305 ลงไปรับบท 916 01:20:59,396 --> 01:21:02,434 - ทั้งโสเภณี ทั้งฆาตกร - แมดดี้ 917 01:21:04,193 --> 01:21:07,106 ถ้าฉันไม่ทำตัวเป็นผู้หญิงเลวในละคร... 918 01:21:08,572 --> 01:21:11,861 ฉันคงเป็นคนดีในชีวิตไม่ได้ 919 01:21:27,174 --> 01:21:30,087 นี่ไม่ใช่ที่เหมาะสำหรับเธอ 920 01:21:31,303 --> 01:21:33,545 ฉันจะส่งเธอไปจากที่นี่ 921 01:21:43,023 --> 01:21:46,266 เราจะแต่งผนังด้วยไหมจากเมืองจีน 922 01:21:47,111 --> 01:21:48,397 ถ้าหากคุณชอบ... 923 01:21:48,987 --> 01:21:51,274 ผ้าทอจากฟลอเร็นทีน 924 01:21:52,199 --> 01:21:54,191 คุณอ่านหนังสือเป็นรึเปล่า 925 01:21:55,744 --> 01:21:57,155 อะไรนะครับ 926 01:21:57,371 --> 01:22:00,660 ฉันชื่นชมผู้ชายที่รัก... 927 01:22:02,709 --> 01:22:04,200 หนังสือ 928 01:22:15,472 --> 01:22:16,929 มาดาม... 929 01:22:17,224 --> 01:22:19,011 คุณทำได้ยังไง 930 01:22:20,686 --> 01:22:22,973 คุณอ่านหนังสือเล่มนี้จริงเหรอ 931 01:22:25,190 --> 01:22:26,806 จำได้ขึ้นใจเลย 932 01:22:33,490 --> 01:22:36,528 สักวันหนึ่งหญิงสาว... 933 01:22:36,827 --> 01:22:38,568 ควรจะวางหนังสือลง... 934 01:22:39,329 --> 01:22:41,787 และเรียนรู้จากประสบการณ์ 935 01:22:43,709 --> 01:22:45,496 ถ้าแบบนั้น... 936 01:22:46,170 --> 01:22:48,002 ก็ต้องมีครูสอนนะ 937 01:23:35,969 --> 01:23:37,005 มาทำอะไร 938 01:23:40,349 --> 01:23:42,011 มีอะไรงั้นเหรอ 939 01:23:44,186 --> 01:23:45,768 บาทหลวง 940 01:23:46,438 --> 01:23:48,521 อย่าส่งฉันไปที่อื่นเลย 941 01:23:49,483 --> 01:23:52,271 ฉันไม่ควรปฏิเสธความหวังดี... 942 01:23:52,528 --> 01:23:54,941 แต่หัวใจฉันถูกตรึงไว้ 943 01:23:55,364 --> 01:23:56,400 โดยใคร 944 01:23:57,241 --> 01:23:58,698 มาร์คีส์เหรอ 945 01:24:02,120 --> 01:24:04,737 แม่ฉันยังไม่ตาบอดเท่าคุณเลย 946 01:24:08,710 --> 01:24:10,167 แมดิลีน 947 01:24:15,050 --> 01:24:17,258 มีความรู้สึกบางอย่าง... 948 01:24:17,553 --> 01:24:19,761 ที่เราจะต้องเก็บไว้ 949 01:24:20,889 --> 01:24:22,300 ทำไมล่ะ 950 01:24:22,891 --> 01:24:24,553 ยิ่งพูด... 951 01:24:25,602 --> 01:24:27,685 ยิ่งพูดก็เหมือนยั่วให้ยิ่งทำ... 952 01:24:28,397 --> 01:24:30,184 ในทาง... 953 01:24:30,691 --> 01:24:32,478 ที่ไม่ควรทำ 954 01:24:40,075 --> 01:24:41,657 ฉันทำอะไรไปเนี่ย 955 01:24:41,952 --> 01:24:43,042 รีบกลับไปที่ห้องเธอซะ 956 01:24:44,621 --> 01:24:47,079 คุณจะเกลียดฉันใช่มั้ย 957 01:24:47,583 --> 01:24:49,575 ฉันรักเธอ แมดิลีน... 958 01:24:50,294 --> 01:24:52,286 ในฐานะลูกของพระผู้เป็นเจ้า 959 01:24:56,758 --> 01:24:58,169 ยกโทษให้ฉันด้วย 960 01:25:12,524 --> 01:25:13,981 แมดิลีน 961 01:25:35,714 --> 01:25:38,422 คุณไม่ได้กลัวมาร์คีส์จะทำอะไรฉัน 962 01:25:39,343 --> 01:25:40,709 คุณกลัวตัวเอง 963 01:25:41,970 --> 01:25:46,089 ฉันขอโอกาสอธิบายตัวเอง หน่อย 964 01:25:49,227 --> 01:25:51,310 อย่าเข้ามาใกล้กว่านี้ บาทหลวง 965 01:25:51,813 --> 01:25:53,600 พระเจ้าดูอยู่ 966 01:26:04,951 --> 01:26:08,410 "ถึงคุณหมอโรเยร์ คอลลาร์ดผู้นับถือ... 967 01:26:08,872 --> 01:26:11,785 ในที่สุดปราสาทของคุณก็เสร็จลง 968 01:26:12,125 --> 01:26:14,959 คุณได้ทุกสิ่งตามที่คุณสั่ง 969 01:26:15,170 --> 01:26:18,538 ทั้งผ้าม่านจับจีบ กระดิ่งดึงแบบอังกฤษ... 970 01:26:18,840 --> 01:26:21,548 ทั้งลูกบิดประตูงาช้าง 971 01:26:21,802 --> 01:26:24,089 มีเพียงสิ่งเดียวที่หายไป 972 01:26:32,270 --> 01:26:33,852 ภรรยาคุณ" 973 01:26:38,527 --> 01:26:40,940 บอกเขาว่าฉันไม่ใช่คนโง่ 974 01:26:41,154 --> 01:26:45,068 คุกยังไงก็เป็นคุก แม้จะมีไหมและโคมไฟสวย 975 01:26:45,283 --> 01:26:49,072 "เมื่อคุณได้อ่านจดหมายนี้ เราคงไปไกลแล้ว... 976 01:26:49,371 --> 01:26:51,909 ไปอังกฤษ หรือไกลกว่านั้น" 977 01:26:52,207 --> 01:26:54,915 บอกเขา ถ้าเขาตามหาเราพบ... 978 01:26:55,127 --> 01:26:59,462 คุณจะกรีดข้อมือตัวเอง และฉันจะเอาปิ่นแทงหัวใจ 979 01:26:59,715 --> 01:27:02,708 คุณยอมเหรอ แทนที่จะสละรักเรา 980 01:27:04,469 --> 01:27:05,880 ไม่หรอก 981 01:27:06,138 --> 01:27:07,595 แต่บอกเขาอย่างนั้นเถอะ 982 01:27:10,851 --> 01:27:13,309 เซ็นชื่อ เร็วเข้า 983 01:27:13,562 --> 01:27:18,557 คุณจะได้ให้ความสุขฉันอีก บนผ้าลินินราคาแพงของเขา 984 01:27:18,817 --> 01:27:21,685 หลังจากนั้นจะไปมีความสุขกัน... 985 01:27:21,903 --> 01:27:24,941 บนพรมหนังหมีในห้องทำงาน... 986 01:27:25,240 --> 01:27:28,733 และสุดท้าย เพื่อเป็นของฝากก่อนจากลา... 987 01:27:28,994 --> 01:27:34,160 เราจะทิ้งร่อยรอยแห่งความรัก ไว้บนแผ่นหินอ่อนจากเปรู 988 01:27:50,348 --> 01:27:51,509 ซีโมน 989 01:27:51,767 --> 01:27:53,508 ซีโมน 990 01:28:37,395 --> 01:28:38,806 หยุดเถอะ ฉันขอร้อง 991 01:28:39,689 --> 01:28:43,023 ฉันจะเขียนเรื่องดีๆ เรื่องมีคุณธรรม 992 01:28:43,235 --> 01:28:46,273 นิทานเด็กๆ ฉันสัญญา 993 01:28:49,616 --> 01:28:51,733 เร้าใจใช่มั้ยที่ได้ทำร้ายฉัน 994 01:28:51,993 --> 01:28:55,657 คงจะแข็งจนแทบหลั่งเลยสิ 995 01:28:59,543 --> 01:29:03,662 เก่งจริงก็ให้ฉันเห็นหน้าสิ ไอ้ขี้ขลาด... 996 01:29:03,880 --> 01:29:07,999 แกยิ่งก่อกวนฉันเท่าไหร่ ฉันก็จะปักใจลึก... 997 01:29:08,260 --> 01:29:10,047 ที่จะทำต่อไปมากเท่านั้น 998 01:29:31,116 --> 01:29:32,778 ไม่เคยเห็น... 999 01:29:33,618 --> 01:29:37,362 ผู้ชายแก้ผ้ามาก่อนเหรอ 1000 01:29:44,754 --> 01:29:46,416 บาทหลวงจะส่งฉันไปที่อื่น 1001 01:29:47,424 --> 01:29:48,665 เหรอ 1002 01:29:49,926 --> 01:29:51,588 มันแน่อยู่แล้ว 1003 01:29:53,263 --> 01:29:54,674 มาร์คีส์... 1004 01:29:58,059 --> 01:30:00,301 เขียนเรื่องสุดท้ายให้ฉันสิ 1005 01:30:08,111 --> 01:30:10,103 เธอจะให้ฉันทำยังไงล่ะ 1006 01:30:11,740 --> 01:30:14,073 ด้วยฝุ่นผงในอากาศเหรอ 1007 01:30:14,326 --> 01:30:15,988 กระซิบให้ฉันฟังเดี๋ยวนี้ 1008 01:30:16,244 --> 01:30:18,657 แบบนั้นมันอันตรายไป 1009 01:30:19,331 --> 01:30:21,994 ฉันจะไม่ได้เจอกับคุณอีก ให้ฉันมีอะไร... 1010 01:30:22,208 --> 01:30:24,495 ได้จดจำคุณบ้างสิ 1011 01:30:25,587 --> 01:30:29,501 นี่ไม่ใช่ทั้งเวลา และสถานที่เลยนะ 1012 01:30:30,717 --> 01:30:32,458 เราแพ้แล้ว 1013 01:30:36,306 --> 01:30:38,093 ฉันไม่นึกว่าคุณจะพ่ายแพ้ 1014 01:30:38,391 --> 01:30:42,635 - ฉันมีเรื่องเป็นพันที่อยากเล่า... - งั้นก็เล่าสิ 1015 01:30:54,824 --> 01:30:56,190 ฉันอาจทำได้นะ 1016 01:30:57,661 --> 01:31:01,405 คืนนี้เข้าไปในห้องเก็บผ้า พร้อมหมึกและปากกา... 1017 01:31:01,915 --> 01:31:07,252 และเธอจะได้เรื่อง ที่จะทำให้นางฟ้าน้ำตาตก... 1018 01:31:07,545 --> 01:31:09,878 เทวดาจะต้องหายใจไม่ออก 1019 01:31:38,076 --> 01:31:39,567 เธอมาแล้ว 1020 01:31:42,330 --> 01:31:43,741 โดฟาน 1021 01:31:49,754 --> 01:31:51,040 เคลอองท์ 1022 01:31:53,216 --> 01:31:54,878 เคลอองท์ พร้อมรึยัง 1023 01:31:55,176 --> 01:31:56,462 พร้อมรึยัง 1024 01:31:56,678 --> 01:31:58,010 มาร์คีส์ นั่นคุณเหรอ 1025 01:31:58,263 --> 01:32:00,630 มันจะเป็นใครไปอีกล่ะ 1026 01:32:00,849 --> 01:32:04,217 - ทุกคนพร้อมรึยัง - ผมไม่ใช่คนอีกแล้ว 1027 01:32:04,477 --> 01:32:08,391 ผมเพิ่งจะค้นพบว่า ผมได้กลายเป็นนกไปแล้ว 1028 01:32:10,191 --> 01:32:13,275 อย่างนั้นเหรอ ฉันก็เพิ่งรู้ว่าฉันเป็นแมวไปแล้ว 1029 01:32:13,528 --> 01:32:17,021 ถ้าไม่ทำตามที่ฉันสั่ง ฉันจะฝังเขี้ยวให้ถึงกระดูกอก... 1030 01:32:17,282 --> 01:32:20,366 และดูดไขกระดูกออกจนหมดเลย 1031 01:32:24,080 --> 01:32:26,493 พร้อมรับใช้ ท่านเค้าท์ 1032 01:32:28,209 --> 01:32:30,792 "ถึงผู้อ่านที่รัก 1033 01:32:31,087 --> 01:32:33,955 เตรียมตัวเองให้พร้อม สำหรับเรื่องราวราคะสุดๆ... 1034 01:32:34,215 --> 01:32:37,049 ตั้งแต่เคยมีมาจากความคิดมนุษย์" 1035 01:32:38,470 --> 01:32:39,836 เร็วเข้า 1036 01:32:45,351 --> 01:32:46,762 "ถึงผู้อ่านที่รัก 1037 01:32:47,896 --> 01:32:51,810 เตรียมตัวเองให้พร้อม สำหรับเรื่องราวสุดราคะ" 1038 01:32:55,361 --> 01:32:57,603 "ถึงผู้อ่านที่รัก 1039 01:32:57,864 --> 01:33:01,608 เตรียมตัวเองให้พร้อม สำหรับเรื่องราวราคะ" 1040 01:33:05,789 --> 01:33:07,155 บูชอง 1041 01:33:07,791 --> 01:33:09,498 "ถึงผู้อ่านที่รัก 1042 01:33:09,793 --> 01:33:13,537 เตรียมตัวเองให้พร้อม สำหรับเรื่องราวราคะ" 1043 01:33:15,381 --> 01:33:17,213 "เตรียมตัวเองให้พร้อม" 1044 01:33:20,637 --> 01:33:21,673 บูชอง 1045 01:33:22,472 --> 01:33:24,054 เขาว่ายังไง 1046 01:33:25,642 --> 01:33:30,933 "เตรียมตัวเองให้พร้อม ฉันจะเล่าเรื่องราวราคะ" 1047 01:33:32,899 --> 01:33:36,563 "มันเป็นเรื่องราว ของโสเภณีชื่อฟองชอง... 1048 01:33:36,820 --> 01:33:38,903 ผู้ซึ่งธรรมชาติได้สร้าง... 1049 01:33:39,155 --> 01:33:43,570 สิ่งสวยงามที่หว่างขา... 1050 01:33:43,827 --> 01:33:47,286 และมีบั้นท้ายที่งดงามที่สุด... 1051 01:33:47,497 --> 01:33:50,581 เท่าที่พระผู้เป็นเจ้าเคยปั้นมา" 1052 01:33:53,711 --> 01:33:55,998 "ฟองชองคือโสเภณี... 1053 01:33:56,256 --> 01:34:01,422 ที่มีสิ่งสวยงามที่หว่างขา... 1054 01:34:01,678 --> 01:34:02,839 และ..." 1055 01:34:03,638 --> 01:34:08,508 - มีบั้นท้ายที่งดงามที่สุด - "และมีบั้นท้ายที่..." 1056 01:34:08,768 --> 01:34:13,308 ทำไมฉันต้องมาเล่าต่อ ให้พวกคนบ้าพวกนี้ด้วย 1057 01:34:14,065 --> 01:34:15,772 เรื่องมันอาจจะดีขึ้นนะ 1058 01:34:17,026 --> 01:34:19,734 "มันเกี่ยวกับโสเภณี ชื่อฟองชอง" 1059 01:34:19,946 --> 01:34:23,314 "มันเกี่ยวกับโสเภณีชื่อฟองชอง... 1060 01:34:23,575 --> 01:34:24,691 ที่มีรอยแยกที่สวยงาม" 1061 01:34:24,951 --> 01:34:28,865 "วันหนึ่ง ลูกค้าคนแรกของฟองชอง คือศัลยแพทย์ 1062 01:34:29,873 --> 01:34:33,162 เขาเอานิ้วลูบไล้เรือนร่างของเธอ... 1063 01:34:33,376 --> 01:34:35,709 จับต้องของสงวน" 1064 01:34:35,962 --> 01:34:38,329 "เขาเอานิ้วลูบไล้เรือนร่างของเธอ... 1065 01:34:38,590 --> 01:34:42,083 จับต้องของสงวน" 1066 01:34:42,302 --> 01:34:46,216 "จับต้องของสงวน" 1067 01:34:46,514 --> 01:34:50,474 "เขาเอานิ้วลูบไล้เรือนร่างของเธอ จับต้องของสงวน..." 1068 01:34:50,727 --> 01:34:55,062 "ลูบไล้ร่างเปลือยเปล่า" 1069 01:34:55,607 --> 01:34:57,473 "ร่างเปลือยเปล่าของเธอ" 1070 01:34:58,610 --> 01:35:01,478 - เปลือยเปล่า - ฉันเขียนส่วนนั้นไปแล้ว 1071 01:35:02,363 --> 01:35:04,229 "จะต้องให้ฉันทำยังไงบ้าง... 1072 01:35:04,532 --> 01:35:08,742 ฟองชองถาม ปากฉัน ก้นฉัน หรือจะให้ใช้ส่วนสำคัญ" 1073 01:35:10,914 --> 01:35:12,121 "จะต้องให้ฉันทำยังไงบ้าง" 1074 01:35:12,373 --> 01:35:15,207 "...ก้นฉันหรือส่วนที่สำคัญของฉัน" 1075 01:35:15,919 --> 01:35:18,411 "ไม่ทั้งนั้น เขาพูดพร้อม กวัดแกว่งมีดผ่าตัด" 1076 01:35:19,464 --> 01:35:21,456 - ว่าไง - "ช่องไหน" 1077 01:35:22,133 --> 01:35:24,671 ปากหรือก้น... 1078 01:35:24,928 --> 01:35:26,260 หรือส่วน... 1079 01:35:28,598 --> 01:35:30,055 ส่วนที่สำคัญที่สุด" 1080 01:35:30,308 --> 01:35:35,178 "เดี๋ยวฉันจะเบิกช่องให้ใหม่ ตรงที่มันไม่เคยมีมาก่อน" 1081 01:35:35,939 --> 01:35:37,475 - "ไม่ทั้งนั้น" - "ศัลยแพทย์โพล่งขึ้น 1082 01:35:37,732 --> 01:35:39,894 ฉันจะเจาะช่อง... 1083 01:35:40,109 --> 01:35:43,443 ช่องที่ไม่เคยมีมาก่อน" 1084 01:35:43,696 --> 01:35:47,940 "จากนั้น ฟองชองก็ กรีดร้องออกมาสุดเสียง... 1085 01:35:48,201 --> 01:35:52,036 จนศัลยแพทย์ต้องตัดลิ้นของเธอออก" 1086 01:35:52,497 --> 01:35:55,956 "ฟองชองกรีดร้องออกมา เสียงดังมาก..." 1087 01:35:56,251 --> 01:35:59,915 "ฟองชองกรีดร้องออกมา ร้องเสียงดัง..." 1088 01:36:00,129 --> 01:36:03,088 "เธอร้องนานและดังมาก" 1089 01:36:03,341 --> 01:36:06,505 "เธอร้อง จนเขาจำเป็น... 1090 01:36:06,761 --> 01:36:07,792 จำเป็น..." 1091 01:36:07,845 --> 01:36:10,804 "เพื่อปิดแผล เขาเอาเหล็กเขี่ยไฟ..." 1092 01:36:11,057 --> 01:36:12,923 - "เหล็กเขี่ยไฟ" - "ตัดลิ้นของเธอ" 1093 01:36:13,559 --> 01:36:15,391 "เขาเอาเหล็กเขี่ยไฟขึ้นจากไฟ" 1094 01:36:15,603 --> 01:36:17,970 ไฟ "ขึ้นจากไฟ" 1095 01:36:19,649 --> 01:36:22,733 "เขาเอาเหล็กเขี่ยไฟขึ้นจากไฟ" 1096 01:36:22,944 --> 01:36:24,776 ขึ้นจากไฟ 1097 01:36:25,738 --> 01:36:27,024 ขึ้นจากไฟ... 1098 01:36:27,824 --> 01:36:30,783 "เขาเอาเหล็กเขี่ยไฟขึ้นจากไฟ" 1099 01:36:36,124 --> 01:36:38,616 - โดฟาน - ขึ้นจากไฟ 1100 01:36:38,960 --> 01:36:40,025 แล้วอะไรอีก 1101 01:36:40,169 --> 01:36:41,535 บอกประโยคมา 1102 01:36:42,297 --> 01:36:43,387 บอกต่อสิ 1103 01:36:53,141 --> 01:36:54,206 โดฟาน 1104 01:36:56,644 --> 01:36:58,306 - โดฟาน - ไฟ 1105 01:36:58,521 --> 01:36:59,682 ประโยคอะไรต่อไป 1106 01:36:59,897 --> 01:37:01,854 - ไฟ - ประโยคอะไรอีก 1107 01:37:02,108 --> 01:37:03,519 ไฟ 1108 01:37:04,402 --> 01:37:06,485 - ไฟ - ประโยคอะไรต่อไป 1109 01:37:07,488 --> 01:37:08,854 อะไรอีก 1110 01:37:12,368 --> 01:37:13,609 ไฟไหม้ 1111 01:37:15,621 --> 01:37:19,365 เปิดประตูให้หมด ให้คนไข้ออกมา 1112 01:37:19,876 --> 01:37:22,914 รีบไปเอาน้ำ เร็วเข้าสิ 1113 01:37:23,129 --> 01:37:25,621 รีบไปเอาน้ำ 1114 01:37:30,303 --> 01:37:31,794 - อย่านะ - ไฟดี 1115 01:37:32,055 --> 01:37:35,093 ดีๆ โดฟาน ไฟ 1116 01:37:39,062 --> 01:37:41,179 น้ำอยู่ไหน 1117 01:37:42,106 --> 01:37:44,223 หยุดโดฟานให้ได้ 1118 01:37:44,692 --> 01:37:47,605 ไฟไหม้ ไฟไหม้ ไฟไหม้ 1119 01:38:03,461 --> 01:38:04,622 บูชอง 1120 01:38:10,093 --> 01:38:11,183 บูชอง 1121 01:38:14,097 --> 01:38:16,054 มีมารยาทหน่อย บูชอง 1122 01:38:17,016 --> 01:38:18,047 อย่านะ 1123 01:38:20,061 --> 01:38:21,092 แมดิลีน 1124 01:38:22,563 --> 01:38:23,849 แมดิลีน 1125 01:38:24,107 --> 01:38:25,138 แมดิลีน 1126 01:38:25,691 --> 01:38:28,229 - แมดิลีน - แมดิลีน 1127 01:38:28,528 --> 01:38:30,315 แมดิลีน 1128 01:38:32,990 --> 01:38:34,197 แมดิลีน 1129 01:38:56,139 --> 01:38:57,220 แมดี้ 1130 01:38:58,099 --> 01:38:59,130 แมดิลีน 1131 01:39:08,860 --> 01:39:10,021 แมดี้ 1132 01:39:10,278 --> 01:39:13,737 มันความผิดเธอ ปีศาจร้ายได้เล่นงานเราแล้ว 1133 01:39:13,948 --> 01:39:16,361 มันความผิดเธอ 1134 01:39:31,966 --> 01:39:33,298 อย่านะ 1135 01:39:33,593 --> 01:39:35,129 แมดิลีน 1136 01:39:36,471 --> 01:39:37,536 แมดิลีน 1137 01:39:44,187 --> 01:39:46,600 เราต้องรักษาชารองตองไว้ 1138 01:39:47,148 --> 01:39:48,264 เลื่อนโซ่ไป 1139 01:39:49,108 --> 01:39:52,442 ดับไฟให้ได้ อย่าให้มันลามไปชั้นบน 1140 01:40:05,917 --> 01:40:08,534 - แมดิลีน - แมดิลีน 1141 01:40:15,343 --> 01:40:17,756 ยาม ยาม 1142 01:40:21,641 --> 01:40:22,973 เธอโอเคมั้ย 1143 01:40:28,523 --> 01:40:30,389 แมดิลีน 1144 01:40:32,026 --> 01:40:33,312 แมดิลีน 1145 01:40:35,696 --> 01:40:37,983 เร็ว เร็วสิ 1146 01:40:38,950 --> 01:40:40,282 แมดิลีน 1147 01:40:43,829 --> 01:40:46,071 ลูกอยู่ไหน แมดี้ 1148 01:40:59,595 --> 01:41:04,431 "เธอส่งเสียงร้องออกมา จนทำให้เขาต้องตัดลิ้นเธอออก" 1149 01:41:08,771 --> 01:41:10,353 เดี๋ยวก่อน บูชอง 1150 01:41:15,570 --> 01:41:18,904 ขอโทษ บาทหลวง ผมไม่ได้ตั้งใจ 1151 01:41:24,245 --> 01:41:25,861 โอ้ พระเจ้า 1152 01:41:36,716 --> 01:41:38,173 ไม่นะ 1153 01:42:31,437 --> 01:42:32,473 แมดิลีน 1154 01:43:07,014 --> 01:43:10,257 เร็วๆ ไม่ต้องอาย 1155 01:43:10,559 --> 01:43:13,051 เรามีอะไรให้แปลกใจแน่ะ 1156 01:43:14,689 --> 01:43:17,022 ต้องแบบนั้นสิ 1157 01:43:27,410 --> 01:43:29,527 มันต้องแบบนั้นสิ 1158 01:43:33,874 --> 01:43:34,905 ขอโทษ 1159 01:43:34,917 --> 01:43:35,973 เดี๋ยวๆ 1160 01:43:36,127 --> 01:43:38,289 ผมสัญญาว่าจะไม่ทำอีก 1161 01:43:39,130 --> 01:43:40,496 ผมสัญญา 1162 01:43:42,049 --> 01:43:43,881 จริงแล้วเราจะตำหนิบูชองไม่ได้ 1163 01:43:44,093 --> 01:43:47,382 เขาเป็นเพียงการทดลอง ที่ผิดพลาดของธรรมชาติ 1164 01:43:47,638 --> 01:43:50,847 ไม่มีวินัย ไม่มีสำนึก ไม่มีคุณธรรม 1165 01:43:51,142 --> 01:43:53,759 ความจริง มันเป็นหน้าที่เรา... 1166 01:43:54,019 --> 01:43:57,478 จะต้องจัดหาสิ่งเหล่านี้แทนเขา 1167 01:43:57,732 --> 01:43:59,189 ถูกต้องมั้ย 1168 01:44:00,776 --> 01:44:02,483 อย่างที่คุณพูด คุณหมอ 1169 01:44:03,195 --> 01:44:05,812 เขาประทับใจในเรื่องเล่าของมาร์คีส์... 1170 01:44:06,031 --> 01:44:08,944 จนเขาเลือกลงมือทำมันเอง 1171 01:44:10,995 --> 01:44:13,112 กับสาวรับใช้บางคน 1172 01:44:14,665 --> 01:44:19,376 คุณน่าจะบอกผมหน่อย ว่าผู้หญิงที่ตายนั่นชื่ออะไร 1173 01:44:19,962 --> 01:44:23,205 ผมขอร้อง คุณหมอ อย่าให้ผมต้องพูดเลย 1174 01:44:23,466 --> 01:44:25,423 ชื่อเธอ 1175 01:44:27,803 --> 01:44:29,590 แมดิลีน 1176 01:44:31,682 --> 01:44:33,548 งั้นบอกหน่อย... 1177 01:44:34,059 --> 01:44:36,301 เมื่อคุณถูกพระเจ้าเรียกไป... 1178 01:44:36,562 --> 01:44:40,055 คุณจะตอบยังไง เรื่องการตายของแมดิลีน 1179 01:44:51,869 --> 01:44:52,985 ไอ้ฆาตกร 1180 01:45:01,462 --> 01:45:03,169 เรื่องของแก 1181 01:45:03,380 --> 01:45:07,750 - เรื่องของแกทำให้บูชอง... - ให้ตายเถอะ 1182 01:45:07,968 --> 01:45:11,552 ถ้าเกิดมีคนไข้ คิดเดินบนน้ำแล้วจมน้ำตาย 1183 01:45:11,764 --> 01:45:15,474 จะตำหนิพระคัมภีร์มั้ย คงจะไม่ 1184 01:45:15,684 --> 01:45:18,802 เด็กสาวบริสุทธิ์ต้องตายไป 1185 01:45:19,438 --> 01:45:22,306 ผู้เขียนเรื่องมากมาย ที่ไม่ได้รับความพึงพอใจ... 1186 01:45:22,566 --> 01:45:24,853 จากผลอันเกิดจากผลงานของพวกเขา 1187 01:45:25,361 --> 01:45:27,978 แต่ผมพึงใจอย่างนั้นเหรอ 1188 01:45:30,699 --> 01:45:35,785 - ใครๆ ก็รู้ว่าคุณรักเธอ - ผมแค่อยากนอนกับเธอ 1189 01:45:36,413 --> 01:45:39,656 - แล้วได้นอนมั้ย - มันไม่ใช่เรื่องของคุณ 1190 01:45:39,917 --> 01:45:43,456 - แล้วทำไมไม่ใช้กำลังกับเธอ - ใครบอกไม่ล่ะ 1191 01:45:43,712 --> 01:45:45,954 - หรือคุณไม่ไหว - อย่าฝัน 1192 01:45:46,215 --> 01:45:48,958 งั้นก็ต้องเป็นความรัก 1193 01:45:49,218 --> 01:45:52,211 ผมนอนกับเธอนับครั้งไม่ถ้วน... 1194 01:45:52,471 --> 01:45:56,590 และทุกครั้ง เธอจะต้องกลับมาอีก 1195 01:45:56,851 --> 01:45:59,343 เราตรวจศพเธอแล้ว 1196 01:46:02,356 --> 01:46:04,894 เธอยังบริสุทธิ์อยู่ 1197 01:46:45,024 --> 01:46:47,858 ฝังศพเธอให้เหมาะสม... 1198 01:46:49,403 --> 01:46:51,235 ที่โบสถ์... 1199 01:46:52,698 --> 01:46:53,859 ด้วยเงินของผม 1200 01:46:55,659 --> 01:46:57,025 อย่าให้ร่าง... 1201 01:46:57,703 --> 01:46:59,945 บริสุทธิ์ของเธอ... 1202 01:47:00,915 --> 01:47:02,998 ต้องแปดเปื้อน... 1203 01:47:03,375 --> 01:47:06,914 กับปีศาจร้าย ที่สิงอยู่ ณ สถานที่แห่งนี้ 1204 01:47:09,340 --> 01:47:12,424 ความจริงของคุณถูกเปิดเผยแล้ว 1205 01:47:13,177 --> 01:47:14,793 ความจริงคุณก็คือมนุษย์ 1206 01:47:29,652 --> 01:47:31,860 ผมใหิ้ฝ่นเพื่อให้แผลชาแล้ว 1207 01:47:32,821 --> 01:47:34,813 เราทำเพื่อเป็นการลงโทษ 1208 01:47:35,074 --> 01:47:37,487 ถ้าไม่เจ็บจะมีประโยชน์อะไร 1209 01:47:45,793 --> 01:47:47,705 บาทหลวงเดอคูลมิเอร์ 1210 01:47:48,963 --> 01:47:50,204 ผมอยู่นี่ 1211 01:47:53,342 --> 01:47:56,676 จะปิดปากผมมันไม่ง่ายนะ 1212 01:47:58,722 --> 01:48:00,839 อ้าปากซะดีๆ 1213 01:48:50,649 --> 01:48:52,515 โอ้โห 1214 01:48:53,861 --> 01:48:56,569 คุณทำได้เหนือความคาดหมายของผม 1215 01:48:56,822 --> 01:48:58,188 ไม่เลย 1216 01:48:59,033 --> 01:49:01,867 ผมไม่ใช่คนแรก ที่พระเจ้าขอให้ทำเช่นนี้ 1217 01:49:03,746 --> 01:49:05,328 และจะไม่ใช่คนสุดท้าย 1218 01:49:06,915 --> 01:49:08,781 แล้วคืนนี้จะนอนหลับเหรอ 1219 01:49:09,501 --> 01:49:10,912 ไม่เลย 1220 01:49:12,463 --> 01:49:17,254 ผมคงไม่มีวันนอนตาหลับอีก 1221 01:51:55,542 --> 01:51:58,205 อย่าไล่ฉันกลับไป บาทหลวง 1222 01:52:02,424 --> 01:52:04,290 บาทหลวง 1223 01:52:05,177 --> 01:52:06,634 บาทหลวง 1224 01:52:06,887 --> 01:52:08,423 บาทหลวง 1225 01:52:08,972 --> 01:52:10,463 บาทหลวง 1226 01:52:11,350 --> 01:52:12,807 บาทหลวง 1227 01:52:17,856 --> 01:52:18,972 บาทหลวง 1228 01:52:20,150 --> 01:52:22,893 บาทหลวง บาทหลวง 1229 01:52:24,029 --> 01:52:26,112 คุณต้องรีบมาเร็ว 1230 01:52:27,032 --> 01:52:29,866 เขาเขียนจนเต็มผนัง 1231 01:52:30,160 --> 01:52:34,325 เขียนด้วยอึของตัวเอง ทำตัวเองให้เป็นเหมือนสี 1232 01:52:34,915 --> 01:52:36,577 พระเจ้า 1233 01:52:38,585 --> 01:52:40,577 เหม็นจริงๆ 1234 01:52:44,299 --> 01:52:46,837 - เปิดปากเขาออก - ไม่ได้นะครับ 1235 01:52:47,135 --> 01:52:50,970 ต้องทำตามคำขอครั้งสุดท้ายของเขา ส่งมีดมา 1236 01:52:52,099 --> 01:52:53,110 ไปซะ 1237 01:53:24,047 --> 01:53:26,164 ผมช่วยคุณตอนมีชีวิตไม่ได้ 1238 01:53:27,217 --> 01:53:29,504 แต่จะขอช่วยตอนตาย 1239 01:53:32,347 --> 01:53:34,555 พระผู้เป็นเจ้าบนสรวงสวรรค์ 1240 01:53:34,808 --> 01:53:39,269 จงความเมตตาเปิดประตู ของพระองค์ให้ชายผู้นี้... 1241 01:53:39,813 --> 01:53:42,430 อย่าปฏิบัติต่อเขา ด้อยไปกว่าลูกของพระองค์คนอื่น 1242 01:53:45,068 --> 01:53:46,684 ในตัว... 1243 01:53:47,904 --> 01:53:49,736 ของเราทุกคน... 1244 01:53:50,824 --> 01:53:52,315 มีความงดงาม... 1245 01:53:52,659 --> 01:53:54,571 และมีความอัปลักษณ์รวมกัน 1246 01:53:55,662 --> 01:53:57,403 ไม่มีใครเป็นข้อยกเว้น 1247 01:53:59,041 --> 01:54:01,033 ยกโทษให้เขา 1248 01:54:03,754 --> 01:54:05,370 ยกโทษให้เราทุกคน 1249 01:54:09,593 --> 01:54:11,425 จูบกางเขนซะ 1250 01:54:15,807 --> 01:54:17,218 มาร์คีส์ 1251 01:54:39,873 --> 01:54:40,963 ไม่นะ 1252 01:54:44,419 --> 01:54:46,502 ไม่นะ 1253 01:54:53,220 --> 01:54:54,310 "1 ปีต่อมา" 1254 01:54:54,429 --> 01:54:56,716 - ขอต้อนรับ - ยินดีครับ 1255 01:54:57,474 --> 01:54:58,760 จริงเหรอ 1256 01:55:00,185 --> 01:55:03,394 เกรงว่าทุนบริจาคของเรา แทบไม่เหลือแล้ว 1257 01:55:03,647 --> 01:55:06,560 เราถูกหัวเราะ จากคนทั่วฝรั่งเศส 1258 01:55:06,817 --> 01:55:09,651 อย่างไรซะ สำหรับข้อดี... 1259 01:55:09,945 --> 01:55:13,564 คือ รพ.อยู่ภายใต้การควบคุมของผม แต่ผู้เดียวแล้ว 1260 01:55:13,824 --> 01:55:18,159 นโยบายของผม คือว่าทุกคนจะต้องร่วมแรงกัน 1261 01:55:19,746 --> 01:55:22,955 โรงพิมพ์ชารองตอง 1262 01:55:23,333 --> 01:55:27,327 เราผลิตหนังสือ ให้กับผู้ที่สะสมหนังสือ 1263 01:55:28,880 --> 01:55:32,123 นักโทษที่นี่ เป็นคนเรียงพิมพ์ 1264 01:55:35,554 --> 01:55:39,889 และที่เหลือก็เย็บเล่ม และเตรียมหมึก 1265 01:55:40,475 --> 01:55:42,307 มันวิเศษมากครับหมอ 1266 01:55:42,561 --> 01:55:45,269 คนไข้ดูหัวอ่อน และควบคุมได้หมด 1267 01:55:45,480 --> 01:55:47,312 ถูกต้องแล้วครับ 1268 01:55:47,566 --> 01:55:52,686 พวกเขาพึงใจเพียงแค่ การทำงานหนักไปวันๆ หนึ่ง 1269 01:55:54,573 --> 01:55:56,155 ไม่อยากเชื่อเลย 1270 01:55:56,450 --> 01:56:00,285 มาร์คีส์ เดอซาร์ด คุณตีพิมพ์เรื่องของเขาจริงๆ เหรอ 1271 01:56:00,495 --> 01:56:01,781 ใช่ 1272 01:56:02,038 --> 01:56:06,328 นับแต่การตายของเขา มีผู้ต้องการงานของเขามากมาย 1273 01:56:06,626 --> 01:56:07,682 แน่นอน... 1274 01:56:07,836 --> 01:56:12,376 ผมจะใช้ผลกำไร ในการฟื้นฟูชารองตอง 1275 01:56:12,591 --> 01:56:13,707 โอ้ คุณหมอ 1276 01:56:15,510 --> 01:56:17,593 เรามีนัดกับคุณเบคเกอร์เวลา 4 โมง 1277 01:56:17,804 --> 01:56:19,921 เขาต้องการให้พิมพ์ด้วย... 1278 01:56:20,182 --> 01:56:23,425 กระดาษลายทอง และปกหนังวัว 1279 01:56:23,685 --> 01:56:26,268 - ขอบใจ ชาร์ล็อต - ไม่เป็นไรค่ะ 1280 01:56:26,521 --> 01:56:30,731 ลองดูที่หน้า 205 สิ มันมีสะกดผิด... 1281 01:56:48,084 --> 01:56:50,292 เร็วเข้า รีบขนขึ้นรถ 1282 01:56:50,837 --> 01:56:53,671 เร็วเข้า ขนมันขึ้นไปให้หมด 1283 01:56:53,965 --> 01:56:57,834 กล่องต่อไป เร็วเข้า 1284 01:56:59,095 --> 01:57:03,339 เรียบร้อยแล้ว เจอกันสัปดาห์หน้า 1285 01:57:03,600 --> 01:57:07,264 แน่นอน ทุกอย่างมันอาจไม่ราบรื่น เหมือนอย่างที่คุณเห็น 1286 01:57:07,521 --> 01:57:09,729 หวังว่าคุณคงมีจิตใจที่เข้มแข็ง 1287 01:57:09,981 --> 01:57:14,976 หลายปีของการดูแลคนไข้โรคเรื้อน ทำให้ผมรับได้ทุกอย่าง 1288 01:57:15,237 --> 01:57:18,275 เรายังมีคนไข้ที่รักษาไม่หาย 1289 01:57:18,490 --> 01:57:21,403 เต็มไปด้วยความรุนแรง และความวิปริต 1290 01:57:23,787 --> 01:57:25,699 อ้อ... 1291 01:57:25,956 --> 01:57:28,073 คุณเหรอที่มาแทนผม 1292 01:57:28,291 --> 01:57:29,873 มาแทนคุณ 1293 01:57:35,423 --> 01:57:38,962 ฟังผมนะ... 1294 01:57:39,219 --> 01:57:40,801 ฟังให้ดีด้วย 1295 01:57:43,515 --> 01:57:45,848 ผมเกือบตายมาแล้ว... 1296 01:57:47,686 --> 01:57:50,394 แต่ก็รอดมาเล่าเรื่องนี้ได้ 1297 01:57:50,647 --> 01:57:54,436 ผมขอร้องคุณ เพื่อคุณเอง ให้ผมบันทึกมันไว้ 1298 01:57:54,901 --> 01:57:57,268 เขาพูดไปเรื่อย เขาพูดพล่ามทั้งวัน 1299 01:57:57,529 --> 01:58:01,899 ถ้าคุณยังมีความเมตตาอยู่บ้าง กรุณานำกระดาษ หมึก... 1300 01:58:02,117 --> 01:58:03,358 และปากกามาให้ผม 1301 01:58:04,160 --> 01:58:08,996 อย่าทำแบบนั้นเด็ดขาด คนไข้คนนี้ อันตรายทั้งต่อตัวเองและผู้อื่น 1302 01:58:20,218 --> 01:58:21,675 โอเคมั้ยครับ 1303 01:58:25,849 --> 01:58:29,308 - ไม่เห็นเหรอ - คุณเห็นมั้ย บาทหลวง 1304 01:58:30,478 --> 01:58:34,142 คนบางคนไม่สามารถรักษาได้ 1305 01:58:35,442 --> 01:58:37,058 เดี๋ยวก่อน 1306 01:58:37,360 --> 01:58:38,446 ได้โปรด 1307 01:58:38,612 --> 01:58:41,025 ทิ้งปากกาให้ผม 1308 01:58:41,823 --> 01:58:45,237 ให้ตายเถอะบาทหลวง 1309 01:58:45,827 --> 01:58:47,534 ปากกา 1310 01:58:56,588 --> 01:58:58,204 ปากกา 1311 01:59:15,774 --> 01:59:17,891 ใช้มันซะ 1312 01:59:18,193 --> 01:59:20,480 คุณเป็นหนี้เธอ 1313 01:59:38,004 --> 01:59:39,666 ผู้อ่านที่รัก 1314 01:59:40,048 --> 01:59:43,416 ตอนนี้ผมอยู่ในปลายปากกา ของบาทหลวงคูลมิเอร์... 1315 01:59:44,260 --> 01:59:48,846 คนที่พบเสรีภาพ ในที่ซึ่งแปลกซักหน่อย... 1316 01:59:49,265 --> 01:59:51,131 ที่ก้นขวดหมึก... 1317 01:59:51,601 --> 01:59:53,467 และที่ปลายปากกา 1318 02:00:03,738 --> 02:00:06,025 อย่างไรซะ ขอเตือนไว้ก่อน... 1319 02:00:06,241 --> 02:00:08,699 เนื้อเรื่องเต็มไปด้วยการนองเลือด... 1320 02:00:08,952 --> 02:00:11,285 ตัวละครเหลวแหลก... 1321 02:00:11,538 --> 02:00:15,532 และแนวเรื่องก็ไม่ดี 1322 02:00:16,418 --> 02:00:18,284 แต่จะรู้ถึงคุณความดีได้... 1323 02:00:18,545 --> 02:00:21,413 เราจะต้องรู้ถึงความชั่วร้ายก่อน 1324 02:00:22,215 --> 02:00:25,424 เมื่อนั้นจึงจะรู้ความหมายอันแท้จริง ของความเป็นมนุษย์ 1325 02:00:27,011 --> 02:00:28,468 ฉะนั้นเอาเลย 1326 02:00:29,097 --> 02:00:30,804 ผมขอท้า 1327 02:00:32,142 --> 02:00:34,134 พลิกหน้าขึ้นอ่าน 1328 02:04:05,100 --> 02:04:05,900 [THAI]