0 00:00:50,800 --> 00:00:56,800 The Shawshank Redemption (1994) “ชอว์แชงค์ มิตรภาพ ความหวัง ความรุนแรง” บรรยายไทย - อนันต์ โพธิสูง 1 00:02:05,800 --> 00:02:07,700 คุณดูเฟรน ช่วยอธิบาย... 2 00:02:07,850 --> 00:02:11,662 การเผชิญหน้ากับภรรยาของคุณ ในคืนที่เธอถูกฆาตกรรมด้วยครับ 3 00:02:17,100 --> 00:02:18,445 มันรุนแรงมาก 4 00:02:18,950 --> 00:02:23,673 เธอบอกผมว่า ดีใจที่ผมรู้ซะที เธอเกลียดการหลบๆซ่อนๆมาก 5 00:02:24,850 --> 00:02:27,678 และเธอบอกว่า...เธออยากหย่าในรีโน่ 6 00:02:28,250 --> 00:02:29,700 แล้วคุณตอบเธอว่ายังไง? 6 00:02:30,000 --> 00:02:32,180 ผมบอกเธอว่าผมไม่ยอมหรอก 7 00:02:32,190 --> 00:02:35,345 "ผมเจอคุณในนรกดีกว่า จะให้ไปเจอที่รีโน่" 8 00:02:35,350 --> 00:02:38,999 นั่นคือคำตอบของคุณนะ คุณดูเฟรน ตามคำให้การของเพื่อนบ้านคุณ 9 00:02:39,999 --> 00:02:41,665 ถ้าพวกเขาว่าอย่างนั้นนะครับ 10 00:02:42,060 --> 00:02:44,665 ผมจำไม่ได้จริงๆ ตอนนั้นผมโกรธมาก 11 00:02:44,980 --> 00:02:47,333 แล้วเกิดอะไรขึ้นอีก หลังจากที่คุณเถียงกับภรรยา? 12 00:02:48,116 --> 00:02:49,867 เธอเก็บกระเป๋า 13 00:02:51,180 --> 00:02:54,890 เธอเก็บกระเป๋าไปอยู่กับคุณเคว็นติน 14 00:02:55,100 --> 00:02:59,300 เกล็น เคว็นติน โปรกอล์ฟ ที่สนามสโนว์เด้น ฮิลล์ คันทรี่คลับ.. 15 00:02:59,320 --> 00:03:02,296 คือคนที่คุณเพิ่งรู้ ว่าเป็นชู้กับภรรยาคุณ 16 00:03:05,040 --> 00:03:06,800 คุณตามเธอไปหรือเปล่า? 17 00:03:07,780 --> 00:03:09,780 ผมไปบาร์มา 2-3 ที่ก่อน 18 00:03:09,800 --> 00:03:13,808 หลังจากนั้น ผมไปที่บ้านเขาเพื่อเผชิญหน้า แต่ทั้งคู่ไม่อยู่ที่นั่น 18 00:03:13,850 --> 00:03:14,850 ผมก็เลย... 19 00:03:15,000 --> 00:03:16,333 จอดแถวนั้น... 20 00:03:17,050 --> 00:03:18,050 แล้วก็นั่งรอ 21 00:03:18,060 --> 00:03:19,480 ด้วยเจตนาอะไร? 22 00:03:20,670 --> 00:03:21,999 ผมก็ไม่แน่ใจ 23 00:03:23,040 --> 00:03:25,569 ตอนนั้นผมสับสน...เมาด้วย 24 00:03:27,750 --> 00:03:30,999 ผมว่า...ผมแค่อยากขู่ ให้พวกเขากลัว 25 00:03:31,190 --> 00:03:34,119 พอพวกเขากลับถึงบ้าน คุณบุกเข้าไป แล้วฆ่าพวกเขาทั้งคู่ 26 00:03:34,180 --> 00:03:36,413 ไม่ ตอนนั้นผมเริ่มสร่างเมาแล้ว 27 00:03:36,890 --> 00:03:40,292 ผมกลับไปที่รถ แล้วขับกลับบ้านไปนอน 28 00:03:40,800 --> 00:03:43,845 ผมโยนปืนทิ้งไปในแม่น้ำรอยัล ระหว่างทางกลับ 29 00:03:43,850 --> 00:03:45,999 ผมว่าผมให้ปากคำไปละเอียดแล้วนะ 30 00:03:46,090 --> 00:03:50,599 ตรงที่ผมยังไม่เข้าใจ คือพนักงาน ทำความสะอาด เข้ามาทำงานตอนเช้า... 31 00:03:50,600 --> 00:03:55,763 แล้วเจอศพเมียคุณบนเตียงกับชู้รัก... พรุนไปด้วยกระสุน จากปืน .38 33 00:03:56,890 --> 00:04:00,646 คุณว่ามันบังเอิญไปหน่อย หรือว่าผมคิดมากไปเองล่ะ คุณดูเฟรน? 34 00:04:02,100 --> 00:04:03,080 ใช่ บังเอิญมาก 35 00:04:03,090 --> 00:04:06,555 คุณยังยืนยัน ว่าคุณโยนปืน ทิ้งลงในแม่น้ำ... 36 00:04:06,800 --> 00:04:08,195 ก่อนเกิดเหตุฆาตกรรม 37 00:04:08,900 --> 00:04:10,999 เหมาะเจาะจังเลยนะ 38 00:04:11,100 --> 00:04:12,491 ก็มันเป็นความจริง 39 00:04:13,040 --> 00:04:17,454 ตำรวจงมในแม่น้ำถึง 3 วัน แต่ก็ไม่พบปืนกระบอกนั้น... 40 00:04:17,999 --> 00:04:21,080 จึงไม่สามารถทำการเปรียบเทียบ ระหว่างปืนและกระสุน... 41 00:04:21,100 --> 00:04:25,379 ที่ผ่ามาจากศพเหยื่อทั้ง 2 คนได้ 42 00:04:26,700 --> 00:04:28,465 ซึ่งนั่นก็... 43 00:04:29,100 --> 00:04:33,344 เหมาะเจาะอีกแล้ว ใช่ไหม คุณดูเฟรน? 44 00:04:34,050 --> 00:04:36,440 เพราะผมเป็นผู้บริสุทธิ์.. 45 00:04:36,500 --> 00:04:40,644 ผมว่ามันไม่เหมาะเจาะเลยต่างหาก ที่ตำรวจไม่เจอปืนกระบอกนั้น 46 00:04:58,890 --> 00:05:02,170 ทุกท่านครับ ทุกท่านได้ยิน ประมวลหลักฐาน ข้อเท็จจริงทั้งหมดแล้ว 47 00:05:02,180 --> 00:05:05,999 เรามีจำเลยอยู่ในที่เกิดเหตุ เรามีรอยเท้า...รอยยางรถยนต์ 48 00:05:06,087 --> 00:05:08,964 กระสุนปืนพร้อมลายนิ้วมือจำเลย ตกอยู่บนพื้น 49 00:05:09,800 --> 00:05:12,134 ขวดเบอร์เบิ้นที่แตกแล้ว มีลายนิ้วมือจำเลยเช่นกัน 50 00:05:12,344 --> 00:05:13,990 และที่สำคัญที่สุด... 51 00:05:14,100 --> 00:05:16,990 เรามีหญิงสาวสวยกับชู้รักของเธอ... 52 00:05:17,000 --> 00:05:19,391 นอนกอดกันเสียชีวิต 53 00:05:21,100 --> 00:05:23,555 พวกเขา...ประพฤติผิดจริง 54 00:05:24,890 --> 00:05:27,655 แต่สิ่งที่พวกเขาทำลงไป... 55 00:05:27,800 --> 00:05:29,401 หนักหนาจนถึงต้องตายหรือไม่? 56 00:05:29,999 --> 00:05:31,904 ระหว่างที่พวกคุณคิดเรื่องนั้น 57 00:05:33,880 --> 00:05:35,157 ลองคิดดูนะครับ 58 00:05:36,250 --> 00:05:39,999 ปืนลูกโม่ บรรจุกระสุนได้ 6 นัด ไม่ใช่ 8 นัด 59 00:05:40,550 --> 00:05:44,080 {\an8}ผมเชื่อว่านี่ไม่ใช่อาชญากรรม ที่เกิดจากความรัก หรือบันดาลโทสะ 60 00:05:44,100 --> 00:05:46,890 {\an8}ถ้าเป็นแบบนั้น ยังพอจะเข้าใจ หรือผ่อนโทษกันได้บ้าง 61 00:05:47,120 --> 00:05:48,333 แต่ไม่ใช่ 62 00:05:48,360 --> 00:05:50,800 นี่คือการแก้แค้น... 63 00:05:50,860 --> 00:05:54,845 ที่มีลักษณะเลือดเย็นกว่านั้นมาก ลองพิจารณาดูนะครับ 64 00:05:54,850 --> 00:05:56,999 เหยื่อถูกยิงคนละ 4 นัด 65 00:05:57,850 --> 00:05:59,665 ไม่ใช่ยิงแค่ 6 นัด แต่ทั้งหมด 8 นัด 66 00:05:59,900 --> 00:06:03,700 นั่นหมายถึง...จำเลย ยิงจนกระสุนหมด 67 00:06:03,890 --> 00:06:06,600 แล้วหยุดเพื่อใส่กระสุนเพิ่ม.. 68 00:06:06,800 --> 00:06:08,999 เพื่อจะได้ยิงเหยื่อทั้งคู่อีก 69 00:06:09,440 --> 00:06:11,999 เพิ่มอีกคนละ 1 นัด... 70 00:06:13,000 --> 00:06:14,238 เข้าที่ศีรษะของทั้งคู่ 71 00:06:17,999 --> 00:06:23,180 ผมเห็นคุณเป็นคนค่อนข้างเย็นชา และไม่สำนึกผิด คุณดูเฟรน 72 00:06:23,200 --> 00:06:25,665 แค่มองคุณผมก็กลัวแล้ว 73 00:06:27,230 --> 00:06:29,753 ด้วยอำนาจที่ผมได้รับจากรัฐเมน... 74 00:06:30,190 --> 00:06:34,258 ผมขอสั่งให้คุณจำคุกตลอดชีวิต ติดต่อกัน 2 ครั้ง... 75 00:06:34,800 --> 00:06:37,665 สำหรับเหยื่อทั้ง 2 ของคุณ ดำเนินการตามศาลสั่ง! 76 00:07:02,780 --> 00:07:03,780 นั่งสิ 77 00:07:08,120 --> 00:07:11,445 เราเห็นจากในไฟล์ คุณจำคุกแล้ว 20 ปี จากโทษตลอดชีวิตใช่ไหม? 78 00:07:12,070 --> 00:07:15,222 - ครับผม - คุณรู้สึกว่าตัวเองกลับใจหรือยัง? 79 00:07:15,890 --> 00:07:17,968 ครับผม แน่นอนครับ 80 00:07:19,600 --> 00:07:21,096 คือผมได้รับบทเรียนแล้ว 81 00:07:22,700 --> 00:07:25,999 ผมพูดได้เต็มปากเลย... ว่าผมเปลี่ยนเป็นคนใหม่แล้ว 82 00:07:29,200 --> 00:07:31,890 ไม่ใช่ตัวอันตรายต่อสังคมอีกต่อไป 83 00:07:32,070 --> 00:07:33,665 พระเจ้าเป็นพยานได้เลยครับ 83 00:07:39,800 --> 00:07:40,900 ปฏิเสธ 84 00:08:09,999 --> 00:08:10,999 เฮ้ เร๊ด 85 00:08:11,800 --> 00:08:13,000 เป็นไงบ้าง? 86 00:08:13,070 --> 00:08:14,999 วันใหม่ แต่แม่งก็เหมือนเดิม 87 00:08:15,780 --> 00:08:16,999 เออ ฉันเข้าใจ 88 00:08:17,300 --> 00:08:19,777 เดี๋ยวอาทิตย์หน้า ฉันก็โดนปฏิเสธเหมือนกัน 89 00:08:20,200 --> 00:08:22,491 เออ อาทิตย์ที่แล้วฉันก็โดน 90 00:08:23,100 --> 00:08:24,199 ก็โดนทั้งนั้นแหละ 91 00:08:24,470 --> 00:08:26,075 เฮ้ เร๊ด ขอบุหรี่ซองนึงสิ 92 00:08:26,080 --> 00:08:29,900 ไปไกลๆฉันน่า! แกติดฉัน 5 ซองแล้วนะ 93 00:08:29,930 --> 00:08:31,444 - 4! - 5 โว้ย! 94 00:08:31,850 --> 00:08:35,555 คุกในอเมริกาทุกที่ ต้องมีนักโทษแบบผมแน่ 95 00:08:35,690 --> 00:08:37,555 ผมคือคนที่หาของทุกอย่างให้คุณได้ 96 00:08:37,700 --> 00:08:40,666 บุหรี่ กัญชา ถ้าคุณชอบนะ... 97 00:08:40,940 --> 00:08:43,999 บรั่นดีซักขวด ไว้ฉลองวันลูกเรียนจบ 98 00:08:44,330 --> 00:08:46,444 แทบจะทุกอย่าง ที่พอหาได้ 99 00:08:46,990 --> 00:08:50,333 ใช่แล้ว ผมคือห้างเซียรส์ แอนด์โรบัคดีๆนี่เอง 100 00:08:53,650 --> 00:08:56,775 ตอนที่แอนดี้ ดูเฟรน มาหาผมเมื่อปี 1949... 101 00:08:56,780 --> 00:08:59,999 แล้วขอให้ผมแอบเอาริต้า เฮย์เวิร์ธ เข้าไปในคุกให้มัน... 102 00:09:00,650 --> 00:09:02,666 ผมบอกมันว่า..."ไม่มีปัญหา" 105 00:09:44,700 --> 00:09:46,105 แอนดี้มาที่เรือนจำชอว์แชงค์ 106 00:09:46,110 --> 00:09:50,700 ตอนต้นปี 1947 ข้อหาฆ่าเมีย กับผู้ชายอีกคนที่เป็นชู้เมียมัน 107 00:09:51,000 --> 00:09:54,999 ตอนอยู่ข้างนอก มันเป็นรองประธาน ธนาคารยักษ์ใหญ่ในพอร์ทแลนด์ 108 00:09:55,890 --> 00:09:57,444 ถือว่ายอดมาก สำหรับคนอายุน้อยอย่างมัน 109 00:10:02,800 --> 00:10:03,884 เฮ้ เร๊ด 110 00:10:40,655 --> 00:10:42,890 แกพูดอังกฤษหรือเปล่า ไอ้ตูด? 111 00:10:42,930 --> 00:10:44,091 ตามเจ้าหน้าที่คนนี้ไปซะ 112 00:10:57,250 --> 00:11:01,700 ไม่เคยเห็นพวกหนอนน่าสงสาร เยอะขนาดนี้ในชีวิตเลยว่ะ 113 00:11:01,850 --> 00:11:03,944 เฮ้ เด็กใหม่! มานี่มา! 114 00:11:27,700 --> 00:11:29,333 วันนี้รับแทงไหม เร๊ด? 115 00:11:29,800 --> 00:11:31,111 บุหรี่หรือเงินล่ะ? แล้วแต่เลือกเลย 116 00:11:31,230 --> 00:11:33,333 บุหรี่สิ ฉันขอลงไว้ 2 นะ 117 00:11:33,700 --> 00:11:34,999 โอเค แกเลือกใคร? 118 00:11:35,100 --> 00:11:36,643 ไอ้เปรตนั่นไง 119 00:11:38,000 --> 00:11:39,845 คนที่ 8 จากข้างหน้า มันโดนคนแรกแน่ 119 00:11:39,850 --> 00:11:42,090 - ส้นตีนสิ! งั้นฉันเล่นด้วย - ฉันด้วย 120 00:11:42,100 --> 00:11:44,745 แกเสียบุหรี่แน่ เพื่อน บอกเลย 121 00:11:44,750 --> 00:11:46,111 ถ้าฉลาดนัก แกทายสิวะ เฮย์วู๊ด 122 00:11:46,220 --> 00:11:49,800 ฉันเลือกไอ้อ้วนนั่นดีกว่า 123 00:11:49,900 --> 00:11:52,333 คนที่ 5 จากด้านหน้า ลงไว้ให้ฉัน 1/4 ซองละกัน 124 00:11:54,100 --> 00:11:56,999 ปลาสดๆ วันนี้ปลาสดๆมาโว้ย! 125 00:11:58,050 --> 00:11:59,666 ต้องตกให้ได้เลย! 126 00:12:00,100 --> 00:12:03,999 ผมยอมรับว่า ครั้งแรกที่เห็นแอนดี้ ผมไม่ได้คิดอะไรเท่าไหร่ 127 00:12:04,350 --> 00:12:07,445 ดูเหมือนถ้ามีลมกระโชกมาโดน มันก็คงปลิวไปแล้ว 128 00:12:07,800 --> 00:12:09,990 นั่นคือที่ผมคิดแวบแรก 129 00:12:10,070 --> 00:12:11,445 แล้วแกว่าไง เร๊ด? 130 00:12:12,000 --> 00:12:14,999 คนตัวสูงๆ ที่เหมือนผู้ดีๆหน่อย 131 00:12:15,100 --> 00:12:17,200 หมอนั่นเหรอ? ไม่มีทางหรอก 132 00:12:17,370 --> 00:12:19,999 - พนันกัน 10 มวน - เล่นหนักซะด้วยนะ 133 00:12:20,050 --> 00:12:21,890 โอเค ใครกล้าเล่นกับฉันไหมล่ะ? 134 00:12:22,370 --> 00:12:23,999 เฮย์วู๊ด? จิ๊กเกอร์? 135 00:12:24,450 --> 00:12:25,700 สกี๊ทส์? 136 00:12:25,999 --> 00:12:26,999 ฟลอยด์! 137 00:12:28,190 --> 00:12:29,738 ผู้กล้าทั้ง 4 138 00:12:30,220 --> 00:12:33,100 กลับเข้าห้องขัง เตรียมตัวนับหัวตอนค่ำได้ 139 00:12:33,150 --> 00:12:36,203 นักโทษทุกคน กลับไปที่ห้องขัง 140 00:12:57,100 --> 00:12:58,100 ขวาหัน! 141 00:12:58,250 --> 00:12:59,226 มองมาตรงๆ 142 00:13:12,800 --> 00:13:14,908 นี่คือคุณแฮดลี่ย์ เป็นหัวหน้าผู้คุม 143 00:13:15,370 --> 00:13:17,665 ฉันคือคุณนอร์ตั้น เป็นพัศดีที่นี่ 144 00:13:17,999 --> 00:13:19,999 พวกแกทุกคนเป็นอาชญากร 145 00:13:20,250 --> 00:13:21,915 ถึงถูกศาลส่งตัวมาให้ฉัน 146 00:13:22,850 --> 00:13:24,665 กฏข้อแรก... 147 00:13:24,800 --> 00:13:26,222 ห้ามหมิ่นศาสนา 148 00:13:26,580 --> 00:13:29,506 ฉันจะไม่ยอมให้มีการดูหมิ่นพระเจ้า ในเรือนจำของฉัน 149 00:13:29,999 --> 00:13:30,999 ส่วนกฏข้ออื่น... 150 00:13:31,280 --> 00:13:34,999 อยู่ไปแล้วพวกแกจะเข้าใจเอง มีคำถามอะไรไหม? 151 00:13:35,120 --> 00:13:36,444 พวกเราจะได้กินตอนไหน? 152 00:13:44,950 --> 00:13:46,999 แกจะได้กิน...ตอนที่เราสั่งให้กิน 153 00:13:47,123 --> 00:13:50,665 ขี้ตอนเราสั่งให้ขี้ เยี่ยวตอนเราสั่งให้เยี่ยว 154 00:13:50,790 --> 00:13:53,071 เข้าใจไหม ไอ้เย็ดแม่? 155 00:13:55,120 --> 00:13:56,324 ยืนขึ้นมาซะ 156 00:13:57,044 --> 00:13:58,444 ฉันเชื่ออยู่ 2 อย่าง 157 00:13:58,700 --> 00:14:01,333 วินัยและพระคัมภีร์ 158 00:14:01,800 --> 00:14:03,999 อยู่ที่นี่ พวกแกจะได้รับทั้ง 2 อย่าง 159 00:14:04,440 --> 00:14:06,999 จงไว้วางใจพระผู้เป็นเจ้า 160 00:14:07,280 --> 00:14:09,296 พวกแกเป็นของฉันแล้ว 161 00:14:11,700 --> 00:14:13,445 ยินดีต้อนรับสู่ชอว์แชงค์ 162 00:14:18,780 --> 00:14:20,556 ปลดกุญแจพวกมันซะ 163 00:14:25,111 --> 00:14:26,396 หันไป 164 00:14:32,850 --> 00:14:34,654 พอแล้ว 165 00:14:35,573 --> 00:14:37,900 เดินมาข้างหน้า 166 00:14:38,090 --> 00:14:39,990 หันไป 166 00:14:40,000 --> 00:14:41,445 ลงยากันเหาเลย 167 00:14:43,050 --> 00:14:44,498 หันมา 168 00:14:47,050 --> 00:14:49,990 เดินออกมาจากกรง เดินไปทางซ้าย หยิบเสื้อผ้ากับพระคัมภีร์ไป 169 00:14:50,000 --> 00:14:51,588 คนต่อไปมา! 170 00:14:53,780 --> 00:14:56,593 ทางขวา ขวา ขวา ขวา 171 00:14:56,900 --> 00:14:58,555 ซ้าย ซ้าย 172 00:14:58,560 --> 00:15:02,599 คืนแรกมันยากที่สุด ไม่ต้องสงสัยเลย 173 00:15:02,650 --> 00:15:05,980 พวกนั้นให้คุณเดินเข้ามา แก้ผ้าเหมือนตอนคลอดจากท้องแม่ 174 00:15:06,000 --> 00:15:10,445 แสบผิวไปหมด มองก็ไม่ค่อยเห็น เพราะยาฆ่าเหาที่มันใช้ 175 00:15:10,600 --> 00:15:12,890 พอพวกมันให้คุณเข้าห้องขัง 176 00:15:13,000 --> 00:15:15,890 แล้วปิดประตูจนสนิท 177 00:15:15,900 --> 00:15:18,448 ตอนนั้นแหละ คุณจะรู้ว่านี่คือเรื่องจริง 178 00:15:18,800 --> 00:15:22,035 ชีวิตที่เคยมี หายไปในพริบตา 179 00:15:22,100 --> 00:15:26,990 ไม่เหลืออะไรอีก นอกจากเวลา เอาไว้ให้นั่งคิด 180 00:15:27,100 --> 00:15:31,127 พวกเด็กใหม่ มันใกล้บ้ากัน ตอนคืนแรกเกือบทั้งนั้น 181 00:15:31,462 --> 00:15:34,555 มีคนทนไม่ไหว ร้องไห้ตลอดเวลา 182 00:15:34,600 --> 00:15:36,890 มันเป็นแบบนี้ทุกครั้ง 183 00:15:37,050 --> 00:15:39,000 คำถามเดียวก็คือ... 184 00:15:39,080 --> 00:15:41,890 มันจะเป็นใครกัน? 185 00:15:42,160 --> 00:15:45,890 พนันกันสนุกไม่แพ้อย่างอื่นเลย ผมว่า... 186 00:15:46,100 --> 00:15:49,312 ผมพนันว่าจะเป็นแอนดี้ ดูเฟรน 187 00:15:58,100 --> 00:15:59,990 ดับไฟ! 188 00:16:20,050 --> 00:16:22,990 ผมยังจำคืนแรกได้ 189 00:16:23,050 --> 00:16:26,600 รู้สึกเหมือนเมื่อนานมาแล้ว 190 00:16:29,780 --> 00:16:31,438 เฮ้ เจ้าเด็กใหม่ 191 00:16:32,200 --> 00:16:34,274 เด็กใหม่ เด็กใหม่ 192 00:16:35,220 --> 00:16:37,611 เป็นอะไร กลัวความมืดเหรอ? 193 00:16:39,850 --> 00:16:42,657 แกคงคิดว่าไม่น่าเกิดมาเลยสินะ! 194 00:16:41,940 --> 00:16:46,286 หมู! หมู! อยากกินพอร์คช็อปโว้ย 195 00:16:50,900 --> 00:16:54,000 - ยื่นตูดออกมาหน่อย ขอดูหน่อยโว้ย! - เบาๆหน่อย 196 00:16:54,150 --> 00:16:57,881 พวกนี้มันชอบหลอกล่อเด็กใหม่ตลอด 197 00:16:58,000 --> 00:17:01,134 พวกมันไม่ยอมหยุดด้วย จนกว่าจะเกี่ยวติด 198 00:17:02,100 --> 00:17:04,137 เฮ้ ไอ้อ้วน 199 00:17:05,200 --> 00:17:06,973 ไอ้อ้วน! 200 00:17:08,142 --> 00:17:09,893 คุยกับฉันหน่อยสิ 201 00:17:10,700 --> 00:17:13,000 ฉันรู้นะ ว่าแกอยู่นั่น ฉันได้ยินเสียงแกหายใจ 202 00:17:13,050 --> 00:17:16,000 อย่าไปฟังไอ้โง่พวกนี้ ได้ยินไหม? 203 00:17:16,090 --> 00:17:18,200 ที่นี่ไม่เลวนักหรอก 204 00:17:18,250 --> 00:17:20,236 จะบอกให้นะ... 205 00:17:21,080 --> 00:17:24,574 ฉันจะพาแกไปแนะนำ ให้แกรู้สึกสบายใจ 206 00:17:24,920 --> 00:17:28,055 ฉันรู้จักพวกกระเทยเฒ่าหลายคน... 207 00:17:28,080 --> 00:17:30,000 พวกนั้นชอบแกแน่นอน 208 00:17:30,030 --> 00:17:33,700 ยิ่งตูดอวบๆขาวๆแบบแกด้วย 209 00:17:33,780 --> 00:17:35,335 พระเจ้า! 210 00:17:35,800 --> 00:17:37,090 ฉันไม่สมควรมาอยู่ที่นี่! 211 00:17:37,100 --> 00:17:40,000 - ได้ผู้ชนะแล้วโว้ย! - ฉันอยากกลับบ้าน! 212 00:17:40,040 --> 00:17:43,385 ไอ้อ้วนเอาชนะได้ฉิวเฉียด! 213 00:17:46,180 --> 00:17:49,891 เด็กใหม่! เด็กใหม่! เด็กใหม่! 214 00:17:50,184 --> 00:17:52,268 ฉันไม่ควรมาอยู่ที่นี่ 215 00:17:54,021 --> 00:17:55,855 ฉันอยากกลับบ้าน! 216 00:17:56,300 --> 00:17:58,000 อยากกลับไปหาแม่ฉัน! 217 00:17:58,050 --> 00:18:00,999 เคยล่อแม่แกมาแล้วว่ะ! ไม่เท่าไหร่หรอก! 218 00:18:04,200 --> 00:18:06,790 พวกแกทำบ้าอะไรกัน? 219 00:18:06,800 --> 00:18:09,115 ดูหมิ่นพระเจ้านี่ ฉันจะฟ้องพัศดี 220 00:18:09,120 --> 00:18:11,190 ฉันจะเอากระบองยัดตูดแกก่อนไง! 221 00:18:11,200 --> 00:18:12,280 คุณต้องปล่อยผมออกไปนะ! 222 00:18:12,300 --> 00:18:16,090 แกเป็นบ้าอะไรของแก ไอ้ลิงอ้วน? 223 00:18:16,100 --> 00:18:19,980 ได้โปรด! ผมไม่ควรมาอยู่ที่นี่ 224 00:18:20,000 --> 00:18:21,000 ไม่ใช่ผม! 225 00:18:21,100 --> 00:18:23,145 ฉันจะไม่นับถึง 3 นะ ฉันจะไม่นับ 1 ด้วยซ้ำ 226 00:18:23,150 --> 00:18:25,969 แกหุบปากไปซะ ไม่งั้นฉันจะ ร้องเพลงกล่อมแกเอง! 227 00:18:26,080 --> 00:18:29,700 - หุบปากเถอะ เพื่อน หุบปาก! - นี่มันไม่ถูกต้องแล้ว 228 00:18:29,850 --> 00:18:32,210 คุณไม่เข้าใจหรอก ผมไม่ควรจะเข้ามาอยู่ในนี้ 229 00:18:32,220 --> 00:18:33,099 เปิดห้องขังเลย 230 00:18:33,100 --> 00:18:37,564 ฉันก็ไม่ควรโว้ย! พวกมันทำเหมือน ที่นี่เป็นคุกเลย! 231 00:18:45,120 --> 00:18:47,073 ไอ้ลูกหมานี่! 232 00:18:51,996 --> 00:18:54,330 กัปตัน ใจเย็นหน่อย! 233 00:19:16,080 --> 00:19:19,999 ถ้าคืนนี้ ฉันได้ยินอะไรอีก แม้แต่นิดเดียว... 234 00:19:20,090 --> 00:19:23,890 สาบานกับพระเจ้าได้เลย ว่าพวกแกได้ไปห้องพยาบาลหมดแน่ 235 00:19:23,920 --> 00:19:26,446 ไอ้เย็ดแม่ทุกตัวในนี้ 236 00:19:29,850 --> 00:19:33,536 โทรเรียกคนดูแลมา ลากไอ้หมูตอนนี่ ไปห้องพยาบาลซะ 237 00:19:47,390 --> 00:19:52,100 คืนแรกในคุก แอนดี้ ดูเฟรน ก็ทำผมเสียบุหรี่ไป 2 ซองแล้ว 238 00:19:52,170 --> 00:19:55,725 มันไม่ส่งเสียงเลยซักแอะ 239 00:20:10,750 --> 00:20:13,090 ชั้น 3 ฝั่งเหนือ นับเรียบร้อย! 240 00:20:13,100 --> 00:20:16,000 - ชั้น 2 ฝั่งเหนือ นับเรียบร้อย! - ชั้น 2 ฝั่งใต้ นับเรียบร้อย! 241 00:20:16,050 --> 00:20:18,998 ชั้น 3 ฝั่งใต้ นับเรียบร้อย! 242 00:20:19,120 --> 00:20:23,253 - ชั้น 1 ฝั่งใต้ นับเรียบร้อย! - ชั้น 4 ฝั่งใต้ นับเรียบร้อย! 243 00:20:23,350 --> 00:20:25,421 เตรียมเดินหน้าได้ 244 00:20:28,690 --> 00:20:30,510 หน้าเดิน! 245 00:21:23,190 --> 00:21:26,890 นาย...นายจะกินเหรอ? 246 00:21:27,040 --> 00:21:29,527 ก็...กะว่าจะไม่น่ะ 247 00:21:30,613 --> 00:21:31,999 งั้นขอได้ไหม? 248 00:21:40,414 --> 00:21:41,999 โตกำลังสวยเลย 249 00:21:53,100 --> 00:21:55,637 เจคบอกว่าขอบใจมาก 250 00:21:55,800 --> 00:21:59,307 มันตกลงมาจากรัง ตรงข้างๆโรงทำป้าย 251 00:22:00,726 --> 00:22:04,103 ฉันจะดูแลมัน จนกว่าจะโตพอ ที่จะบินได้ 252 00:22:05,100 --> 00:22:07,023 โอ้ ไม่! มันมาแล้ว 253 00:22:10,000 --> 00:22:11,790 หวัดดี ทุกคน 254 00:22:11,800 --> 00:22:13,800 เช้านี้อากาศดี ว่าไหม? 255 00:22:13,890 --> 00:22:16,100 รู้สินะ ว่าทำไมถึงอากาศดี? 256 00:22:16,120 --> 00:22:18,690 เร็วเข้า ส่งมาเลย ฉันอยากเอามาเรียงกัน... 257 00:22:18,700 --> 00:22:21,999 ให้เหมือนคณะนักร้องประสานเสียงเลย 258 00:22:22,270 --> 00:22:24,690 นั่นแหละ ดูสิวะ... 259 00:22:24,708 --> 00:22:27,877 - เบื่อมันจริงๆ - โอ้ พระเจ้า! 260 00:22:28,070 --> 00:22:30,700 ใช่เลย! ริชมอนด์ เวอร์จิเนีย 261 00:22:30,750 --> 00:22:32,290 ดมตูดฉันสิ! 262 00:22:32,300 --> 00:22:34,090 ให้มันดมตูดฉันก่อนนะ 263 00:22:34,100 --> 00:22:38,930 น่าเสียดายนะ ที่ม้าแกมันเข้าที่โหล่น่ะ 264 00:22:38,950 --> 00:22:41,999 แต่ฉันโคตรรักม้าที่ฉันเลือกเลยว่ะ 265 00:22:42,080 --> 00:22:45,100 ถ้าเจอมัน ฉันต้องจูบมันซักหน่อยแล้ว 266 00:22:45,120 --> 00:22:49,300 ทำไมแกไม่แบ่งบุหรี่ให้มันแทนล่ะ? ไอ้เปรตดวงดีเอ๊ย! 267 00:22:49,440 --> 00:22:51,401 เฮ้ ไทเร็ล 268 00:22:51,800 --> 00:22:53,990 อาทิตย์นี้แกทำงานที่ห้องพยาบาลไหมวะ? 269 00:22:54,330 --> 00:22:56,300 ม้าของฉันอาการเป็นไงบ้าง? 270 00:22:56,470 --> 00:22:57,824 ตายแล้ว 271 00:22:58,120 --> 00:23:00,868 แฮดลี่ย์อัดหัวมันหนักเลย 272 00:23:00,890 --> 00:23:03,246 เมื่อคืนหมอกลับบ้านไปแล้ว 273 00:23:03,250 --> 00:23:06,040 ไอ้อ้วนต้องนอนรอจนถึงเช้า 274 00:23:06,080 --> 00:23:08,710 พอหมอมาถึง ก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว 275 00:23:14,650 --> 00:23:16,300 มันชื่ออะไรเหรอ? 276 00:23:19,320 --> 00:23:20,930 แกว่าไงนะ? 277 00:23:22,800 --> 00:23:25,655 ฉันแค่สงสัย ว่ามีใคร รู้จักชื่อมันหรือเปล่า 278 00:23:25,800 --> 00:23:28,990 แกจะมาสนใจทำไม ไอ้เด็กใหม่? 279 00:23:29,150 --> 00:23:32,817 มันจะชื่ออะไรไม่สำคัญหรอก มันตายไปแล้ว 279 00:23:52,100 --> 00:23:53,100 เฮ้ 280 00:23:54,800 --> 00:23:56,883 มีใครมาจีบแกหรือยังวะ? 281 00:23:58,680 --> 00:24:00,845 มีใครได้ล่อแกหรือยัง? 282 00:24:02,180 --> 00:24:05,000 เฮ้ พวกเราต้องการเพื่อนในนี้ทั้งนั้น 283 00:24:05,050 --> 00:24:07,018 ฉันเป็นเพื่อนแกได้นะ 284 00:24:16,000 --> 00:24:17,653 เล่นตัวซะด้วย 285 00:24:19,220 --> 00:24:21,240 ฉันชอบเลย 286 00:24:27,930 --> 00:24:31,180 ช่วงแรกๆ แอนดี้มันไม่ยุ่งกับใคร 287 00:24:31,190 --> 00:24:33,800 ผมว่ามันคงมีอะไรให้คิดเยอะ 288 00:24:33,850 --> 00:24:37,100 เรื่องพยายามปรับตัวกับชีวิตในคุก 289 00:24:37,230 --> 00:24:40,000 ต้องรอผ่านไปตั้งเดือนนึง กว่ามันจะยอมเปิดปาก 290 00:24:40,030 --> 00:24:43,513 พูดคุยกับคนอื่นบ้าง 291 00:24:44,555 --> 00:24:46,190 และปรากฏว่า... 292 00:24:46,200 --> 00:24:48,601 คนอื่นที่ว่า ก็คือผมนั่นเอง 293 00:24:57,120 --> 00:24:59,153 ฉันแอนดี้ ดูเฟรน 294 00:25:00,100 --> 00:25:02,115 นายธนาคารที่ฆ่าเมียตัวเอง 295 00:25:03,850 --> 00:25:05,701 แกทำไปเพราะอะไร? 296 00:25:05,770 --> 00:25:08,204 ฉันเปล่า ถ้านายอยากรู้นะ 297 00:25:08,600 --> 00:25:10,090 แกเข้ากับที่นี่ได้ดีแน่ 298 00:25:10,100 --> 00:25:13,155 ทุกคนในนี้บริสุทธิ์กันทั้งนั้น แกรู้หรือเปล่าล่ะ? 299 00:25:13,169 --> 00:25:17,380 - เฮย์วู๊ด แกไปทำอะไรมาวะ? - เปล่าเลย ทนายแม่งหักหลังฉัน 300 00:25:19,900 --> 00:25:22,790 ได้ยินมาว่าแกเฉยชามาก 301 00:25:22,800 --> 00:25:26,764 แกคิดว่าตัวเองเหนือกว่าทุกคน จริงหรือเปล่า? 302 00:25:26,974 --> 00:25:28,065 นายคิดว่าไงล่ะ? 303 00:25:28,070 --> 00:25:31,999 บอกตรงๆ ฉันยังไม่ได้คิดอะไรเลย 304 00:25:32,700 --> 00:25:35,815 ฉันเข้าใจว่านายหาของได้ 305 00:25:36,690 --> 00:25:40,069 ทุกคนรู้ว่าฉันหาของได้บ้าง เป็นระยะๆน่ะ 306 00:25:40,090 --> 00:25:42,999 - พอจะหาค้อนหินให้ฉันได้ไหม? - อะไรนะ? 307 00:25:43,080 --> 00:25:44,866 ค้อนหิน 308 00:25:44,870 --> 00:25:47,910 - มันคืออะไร แล้วจะเอาไปทำไม? - นายจะสนใจทำไม? 309 00:25:48,850 --> 00:25:51,889 ถ้าเป็นแปรงสีฟัน ฉันคงไม่ถาม แล้วรีบเสนอราคาให้ 310 00:25:51,890 --> 00:25:54,584 แต่แปรงสีฟันมันไม่ใช่ ของอันตรายนี่ ถูกไหม? 311 00:25:55,900 --> 00:25:57,587 ก็จริง 312 00:25:57,890 --> 00:26:00,255 ค้อนทุบหินมันยาวประมาณ 6-7 นิ้ว 313 00:26:00,270 --> 00:26:03,080 - มันดูเหมือนพลั่วจิ๋ว - พลั่วเหรอ? 314 00:26:03,100 --> 00:26:04,594 สำหรับหินน่ะ 315 00:26:06,890 --> 00:26:08,431 หินควอตซ์เหรอ? 315 00:26:09,000 --> 00:26:10,000 หินควอตซ์ 316 00:26:12,050 --> 00:26:15,813 มีไมก้า แล้วก็หินดินดานบ้าง... 317 00:26:16,650 --> 00:26:18,000 หินปูนด้วย 318 00:26:18,050 --> 00:26:19,692 แล้วไง? 319 00:26:20,120 --> 00:26:22,290 ฉันเป็นพวกชอบสะสมหินไง 320 00:26:22,330 --> 00:26:25,900 อย่างน้อยก็เคยเป็นตอนอยู่ข้างนอก ฉันอยากกลับไปเป็นแบบนั้นอีก 321 00:26:25,950 --> 00:26:28,789 หรือไม่แกก็อยากเอาค้อน ไปทุบหัวใครซักคน 322 00:26:28,800 --> 00:26:32,090 ไม่หรอก...ฉันไม่มีศัตรูที่นี่ 323 00:26:32,100 --> 00:26:34,957 ไม่มีเหรอ? รออีกหน่อยสิ 324 00:26:36,100 --> 00:26:38,445 ที่นี่ข่าวมันไปเร็ว 325 00:26:38,650 --> 00:26:41,890 ดูเหมือนพวกซิสเตอรส์จะชอบแกไม่น้อย 326 00:26:42,220 --> 00:26:44,890 โดยเฉพาะไอ้บอกซ์ 327 00:26:45,120 --> 00:26:48,845 อธิบายพวกมันว่าฉันไม่ใช่ตุ๊ด คงช่วยอะไรไม่ได้สินะ 328 00:26:48,850 --> 00:26:50,100 พวกมันก็ไม่ใช่ตุ๊ด 329 00:26:50,200 --> 00:26:54,268 จะเป็นตุ๊ดได้ต้องเป็นคนซะก่อน แต่พวกมันไม่ใช่คนหรอก 330 00:26:58,800 --> 00:27:03,050 ไอ้พวกนี้มันชอบใช้กำลัง พวกมันต้องการและเข้าใจแค่นั้น 331 00:27:03,060 --> 00:27:06,906 ถ้าฉันเป็นแก ฉันจะเริ่มระวังตัว 332 00:27:07,000 --> 00:27:09,867 - ขอบใจที่แนะนำนะ - อันนี้ไม่คิดตังค์ 333 00:27:10,000 --> 00:27:12,000 แกเข้าใจที่ฉันเป็นห่วงนะ 334 00:27:12,070 --> 00:27:15,555 ถ้ามีปัญหาอะไร ฉันไม่ใช้ค้อนทุบหินแน่นอน ตกลงไหม? 335 00:27:15,950 --> 00:27:19,961 งั้นแกคงอยากจะหนี อาจจะขุดอุโมงค์ใต้กำแพง 336 00:27:20,837 --> 00:27:22,800 ฉันเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า? ตลกอะไรเหรอ? 337 00:27:22,850 --> 00:27:25,633 เดี๋ยวเห็นค้อนหิน แล้วนายจะเข้าใจเอง 338 00:27:27,180 --> 00:27:29,090 ปกติของพวกนี้มันราคาเท่าไหร่? 339 00:27:29,100 --> 00:27:32,390 7 เหรียญ ตามร้านทั่วไป 340 00:27:32,590 --> 00:27:35,115 ปกติฉันคิดราคาเพิ่ม 20% 341 00:27:35,120 --> 00:27:37,800 แต่นี่ถือเป็นสินค้าพิเศษ 342 00:27:37,890 --> 00:27:42,100 ยิ่งเสี่ยง ราคายิ่งสูง เอาเป็นว่า 10 เหรียญถ้วนละกัน 343 00:27:42,120 --> 00:27:44,151 10 เหรียญก็ได้ 344 00:27:45,280 --> 00:27:47,700 ฉันว่าเปลืองเงินเปล่าๆ 345 00:27:47,800 --> 00:27:49,490 ทำไมล่ะ? 346 00:27:50,700 --> 00:27:54,911 เจ้าหน้าที่ในนี้ ชอบตรวจห้องขัง โดยไม่บอกล่วงหน้า 347 00:27:55,000 --> 00:27:57,190 ถ้าพวกนั้นหาเจอ มันยึดไปแน่ 348 00:27:57,200 --> 00:27:59,792 ถ้าพวกมันจับแกได้ แกไม่รู้จักฉันนะ 349 00:28:00,000 --> 00:28:02,100 ถ้าแกพูดชื่อฉัน เราจะไม่ได้ ทำธุรกิจกันอีกเลย 350 00:28:02,180 --> 00:28:05,840 แค่เชือกรองเท้ากับหมากฝรั่งก็ไม่ได้ แกเข้าใจนะ? 351 00:28:06,675 --> 00:28:08,217 เข้าใจ 352 00:28:09,100 --> 00:28:12,890 - ขอบคุณมาก คุณ... - เร๊ด 353 00:28:13,000 --> 00:28:14,807 - ฉันชื่อเร๊ด - เร๊ด 354 00:28:16,000 --> 00:28:17,893 ทำไมทุกคนถึงเรียกนายแบบนั้น? 355 00:28:21,190 --> 00:28:23,649 อาจจะเพราะฉันเป็นคนไอริชมั๊ง 356 00:28:31,120 --> 00:28:34,990 ผมเข้าใจแล้ว ว่าทำไมบางคน ถึงคิดว่ามันหยิ่ง 357 00:28:35,250 --> 00:28:37,997 มันเป็นคนไม่พูดเยอะ... 358 00:28:38,050 --> 00:28:42,501 ซึ่งไม่ค่อยปกติเท่าไหร่ สำหรับที่นี่ 359 00:28:42,550 --> 00:28:43,990 มันทอดน่อง... 360 00:28:44,000 --> 00:28:48,400 เหมือนคนเดินในสวนสบายใจ ไม่มีอะไรต้องกังวล 361 00:28:48,450 --> 00:28:53,596 เหมือนมันมีเสื้อคลุมล่องหน ที่ปกป้องมันจากสถานที่นี้ 362 00:28:53,850 --> 00:28:57,200 ใช่...ไม่ผิดหรอก ถ้าผมจะพูดว่า... 363 00:28:57,300 --> 00:29:00,269 ผมชอบแอนดี้มาตั้งแต่ต้น 364 00:29:01,400 --> 00:29:05,608 เร็วเข้า! หลายคนมีงานต้องทำนะ 365 00:29:08,850 --> 00:29:11,447 เร็วเข้า! ไปสิ เร็วเข้า! 366 00:29:13,700 --> 00:29:16,952 บ็อบ เป็นไงบ้าง? เมียดูแลแกดีไหม? 367 00:29:28,632 --> 00:29:30,591 เดินไป 368 00:29:33,887 --> 00:29:35,638 เร๊ด 369 00:29:54,900 --> 00:29:56,200 แอนดี้มันพูดถูก 370 00:29:56,250 --> 00:29:58,890 ผมเข้าใจแล้ว ว่ามันขำทำไม 371 00:29:59,000 --> 00:30:01,345 คนธรรมดาคงต้องใช้เวลาซัก 600 ปี 372 00:30:01,350 --> 00:30:04,417 ถ้าจะใช้ค้อนแบบนี้ขุดรูหนีออกไป 373 00:30:07,890 --> 00:30:10,631 - หนังสือไหม? - วันนี้ไม่เอา 374 00:30:16,680 --> 00:30:18,681 - หนังสือไหม? - ไม่เอา 374 00:30:20,000 --> 00:30:21,566 เฮ้ บรุ๊คซี่ 375 00:30:24,770 --> 00:30:27,189 เอาไปให้ดูเฟรนหน่อย 375 00:30:34,000 --> 00:30:35,555 - หนังสือไหม? - ไม่เอา 376 00:30:37,993 --> 00:30:39,493 หนังสือไหม? 377 00:30:42,664 --> 00:30:46,459 ดูเฟรน นี่หนังสือของนาย 378 00:30:51,220 --> 00:30:52,715 ขอบใจ 379 00:30:57,650 --> 00:31:02,683 ดูเฟรน เฮ็กไซต์เราจะหมดแล้ว ไปเอามาเพิ่มหน่อย 380 00:31:39,890 --> 00:31:41,555 ถ้าเข้าตา แกตาบอดแน่ 381 00:31:41,890 --> 00:31:44,308 ที่รัก เงียบเถอะ 382 00:31:56,700 --> 00:31:58,790 นั่นแหละ สู้เลย! 383 00:31:58,800 --> 00:32:00,491 ยิ่งสนุกเข้าไปใหญ่ 384 00:32:08,555 --> 00:32:11,500 ผมเองก็อยากบอกคุณ ว่าแอนดี้สู้ได้ดี 385 00:32:11,550 --> 00:32:14,046 และพวกซิสเตอรส์ไม่ยุ่งกับมัน 386 00:32:14,100 --> 00:32:16,050 ผมอยากบอกคุณแบบนั้นจริงๆ 387 00:32:16,080 --> 00:32:19,635 แต่คุกมันไม่ใช่โลกแห่งนิยาย 388 00:32:20,100 --> 00:32:22,600 มันไม่เคยปริปากว่าใครทำ 389 00:32:22,670 --> 00:32:24,557 แต่พวกเรารู้อยู่แล้ว 390 00:32:28,850 --> 00:32:31,845 ทุกอย่างดำเนินไปแบบนั้นอยู่ซักพัก 391 00:32:31,850 --> 00:32:34,690 ชีวิตในคุก มันมีแต่กิจวัตร 392 00:32:34,700 --> 00:32:37,027 ซ้ำไปมาอยู่แบบนั้น 393 00:32:39,100 --> 00:32:43,075 บางครั้ง แอนดี้ก็โผล่มา พร้อมรอยแผลใหม่ๆ 394 00:32:44,050 --> 00:32:46,335 พวกซิสเตอรส์รังควาญมันตลอด 395 00:32:46,370 --> 00:32:48,600 บางครั้งแอนดี้มันก็พอต้านได้ 396 00:32:48,650 --> 00:32:50,100 บางครั้งก็ไม่ไหว 397 00:32:50,200 --> 00:32:52,370 นั่นคือที่แอนดี้ต้องเจอ 398 00:32:52,380 --> 00:32:55,080 นั่นคือกิจวัตรของมัน 399 00:32:55,100 --> 00:32:59,000 ผมเชื่อว่า 2 ปีแรกนั่นแหละ ที่แย่ที่สุดแล้ว สำหรับมัน 400 00:32:59,060 --> 00:33:02,780 และผมเชื่อด้วยว่า ถ้าทุกอย่างยังเป็นแบบนี้อยู่ 401 00:33:02,800 --> 00:33:05,444 แอนดี้ต้องแพ้ที่นี่แน่นอน 402 00:33:06,000 --> 00:33:09,030 แต่แล้ว ตอนฤดูใบไม้ผลิปี 1949 403 00:33:09,050 --> 00:33:11,000 เจ้านายใหญ่ทำการตัดสินใจว่า... 404 00:33:11,040 --> 00:33:14,800 เราต้องทำผิวหน้าหลังคา โรงงานทำป้ายทะเบียนใหม่ 405 00:33:14,900 --> 00:33:18,000 ฉันต้องการอาสาสมัครหลายสิบคน เพื่อมาทำงานอาทิตย์นึง 406 00:33:18,290 --> 00:33:20,050 อย่างที่เข้าใจกัน... 407 00:33:20,100 --> 00:33:23,890 ถ้าอาสาทำงานพิเศษ ก็จะได้สิทธิพิเศษด้วย 408 00:33:24,120 --> 00:33:27,100 มันคืองานข้างนอก 409 00:33:27,200 --> 00:33:31,334 และเดือนพฤษภาฯ เป็นเวลาที่โคตรเหมาะ กับการทำงานข้างนอก 410 00:33:32,000 --> 00:33:33,555 เข้าแถวให้เรียบร้อยนะ 411 00:33:33,700 --> 00:33:36,255 มีนักโทษกว่า 100 คน อาสาจะทำงานนี้ 412 00:33:41,070 --> 00:33:43,777 วอลเลซ อี อังเกอร์ 413 00:33:44,056 --> 00:33:46,111 เอลลิส เร๊ดดิ้ง 414 00:33:47,080 --> 00:33:48,184 บังเอิญจริงๆ 415 00:33:49,000 --> 00:33:52,333 ที่ผมกับคนรู้จัก มีชื่อได้เข้าทำงานด้วย 416 00:33:52,390 --> 00:33:54,555 แอนดรูว์ ดูเฟรน 417 00:33:54,800 --> 00:33:58,000 เราแค่ต้องเสียบุหรี่ไปคนละซอง 418 00:33:58,060 --> 00:34:00,655 แน่นอน ผมได้ค่าจ้างปกติ 20% ด้วย 419 00:34:01,050 --> 00:34:04,890 ไอ้ทนายคนนั้น โทรทางไกล มาหาฉันจากเท็กซัส 420 00:34:05,060 --> 00:34:06,080 ฉันถามมันว่า "ว่าไง?" 421 00:34:06,119 --> 00:34:10,090 มันบอก "เสียใจที่ต้องแจ้งให้คุณทราบว่า พี่ชายคุณเสียแล้ว" 422 00:34:10,180 --> 00:34:12,990 โธ่ ไบร่อน เสียใจด้วยนะ 422 00:34:13,000 --> 00:34:14,690 ไม่เห็นเสียใจเลย มันเลวจะตายไป 423 00:34:14,700 --> 00:34:16,700 วันนี้ไปหลายปี จนนึกว่า มันตายไปนานแล้ว 424 00:34:16,800 --> 00:34:19,080 ไงก็เหอะ...ทนายมันบอกฉันว่า 425 00:34:19,100 --> 00:34:24,000 "แต่พี่คุณตายแบบคนรวยนะ" บ่อน้ำมันอะไรนี่แหละ มีเงินตั้งเกือบล้านเหรียญ 426 00:34:24,040 --> 00:34:25,222 ล้านเหรียญเลยเหรอ? 427 00:34:25,600 --> 00:34:28,675 เออ...ไม่น่าเชื่อเลย คนชั่วบางคนนี่แม่งก็โชคดีเกิน 427 00:34:28,680 --> 00:34:30,434 พระเจ้า แล้วนายจะได้บ้างไหมน่ะ? 428 00:34:31,200 --> 00:34:33,999 35,000...มันทิ้งเอาไว้ให้ฉัน 429 00:34:34,499 --> 00:34:35,890 - ดอลล่าร์เหรอ? - เออ 430 00:34:36,030 --> 00:34:39,333 พระเจ้าช่วย เยี่ยมสุดๆ! เหมือนถูกลอตเตอรี่เลย 431 00:34:39,900 --> 00:34:40,999 ไม่ใช่เหรอ? 432 00:34:41,100 --> 00:34:44,000 ไอ้โง่ แกคิดไหม ว่ารัฐบาลจะทำอะไรกับฉัน? 433 00:34:44,100 --> 00:34:46,555 มันจะมาขอแบ่งเงินก้อนใหญ่ จากฉันไปไงล่ะ 434 00:34:47,180 --> 00:34:48,777 ไบร่อนผู้น่าสงสาร 435 00:34:49,370 --> 00:34:52,445 แม่งโคตรโชคร้ายเลยเนอะ? น่าสงสารชิบหาย 436 00:34:52,890 --> 00:34:54,792 บางคนแม่งก็โชคร้ายแบบนี้แหละ 437 00:34:55,700 --> 00:34:57,145 แอนดี้ แกจะบ้าเหรอ? 438 00:34:57,150 --> 00:34:59,000 มองไม้ถูพื้นสิวะ เพื่อน! แอนดี้! 439 00:34:59,090 --> 00:35:02,075 โอเค ก็อาจต้องจ่ายภาษีบ้าง แต่หักแล้วยังเหลือตั้ง... 440 00:35:02,080 --> 00:35:05,000 เออๆ อาจจะเหลือพอซื้อรถได้คันนึง แล้วไงต่อ? 441 00:35:05,050 --> 00:35:08,290 ฉันยังต้องมาจ่ายภาษีรถยนต์ ไหนจะค่าซ่อม...ค่าดูแล 442 00:35:08,305 --> 00:35:11,090 ลูกๆแม่งกวนใจ จะให้พาไปนู่นนี่อีก 443 00:35:11,200 --> 00:35:15,222 สิ้นปีมา ถ้าคำนวณภาษีผิด คราวนี้ต้องควักกระเป๋าจ่ายเองแล้ว 444 00:35:15,750 --> 00:35:18,090 บอกเลย...พวกรัฐบาลเนี่ย... 445 00:35:18,100 --> 00:35:21,290 แม่งบีบหัวนมเราซะเขียวไปหมดแล้ว 445 00:35:23,070 --> 00:35:24,070 แอนดี้! 446 00:35:24,700 --> 00:35:26,666 - หาเรื่องตายซะแล้ว - ทำงานต่อดีกว่า 447 00:35:27,100 --> 00:35:29,300 พี่แบบไหนกันวะ แม่ง! 447 00:35:30,000 --> 00:35:31,000 เฮ้ย! 448 00:35:34,270 --> 00:35:35,370 คุณแฮดลี่ย์... 449 00:35:36,800 --> 00:35:38,111 คุณเชื่อใจเมียหรือเปล่า? 450 00:35:39,800 --> 00:35:40,999 โอ้ ตลกดีนี่ 451 00:35:41,850 --> 00:35:44,685 บ๊วบฉันโดยไม่มีฟันเหลือ จะตลกยิ่งกว่านี้อีก 452 00:35:44,690 --> 00:35:48,333 ผมหมายถึง...คุณว่าเมียคุณ จะแอบทำอะไรลับหลังคุณไหม? 453 00:35:49,000 --> 00:35:52,189 พอกันที ถอยไป เมิร์ท ไอ้เหี้ยนี่กำลังจะเจออุบัติเหตุ 454 00:35:52,190 --> 00:35:53,785 จะโดนโยนลงจากหลังคาแล้ว! 455 00:35:53,790 --> 00:35:56,665 เพราะถ้าคุณเชื่อใจเธอ คุณเก็บเงิน 35,000 นั่นไว้ได้แน่ๆ... 457 00:35:57,850 --> 00:36:01,245 - แกว่าไงนะ? - 35,000 เหรียญ 458 00:36:01,250 --> 00:36:02,210 - ทั้งหมดเลย - ทั้งหมดเลย? 458 00:36:02,220 --> 00:36:04,026 ทุกเพ็นนี 459 00:36:04,100 --> 00:36:05,980 แกอธิบายมาเลยดีกว่า 460 00:36:06,020 --> 00:36:08,255 ถ้าคุณอยากเก็บเงินทั้งก้อนไว้ ให้เอาไปให้เมีย 461 00:36:08,270 --> 00:36:12,699 สรรพากรอนุญาตสามี ให้ของขวัญ ภรรยาได้ครั้งนึง ถึงจำนวน 60,000 เหรียญ 462 00:36:12,700 --> 00:36:15,000 - ส้นตีนสิ ไม่ต้องเสียภาษีเนี่ยนะ? - ปลอดภาษีเลย 463 00:36:15,070 --> 00:36:17,000 สรรพากรแตะต้องอะไรไม่ได้ทั้งนั้น 464 00:36:17,083 --> 00:36:20,000 แกคือนายธนาคารที่ฆ่าเมีย ใช่ไหม? 465 00:36:20,090 --> 00:36:23,849 ทำไมฉันต้องเชื่อนายธนาคารแบบแกด้วย? จะได้เข้ามาติดคุกกับแกในนี้รึไง? 466 00:36:23,850 --> 00:36:26,900 มันถูกกฎหมายแน่นอน ไปถามสรรพากรสิ พวกนั้นก็จะพูดเหมือนผม 467 00:36:26,930 --> 00:36:30,320 ผมรู้สึกโง่เหมือนกัน ที่มาบอกคุณ เพราะคุณคงไปสืบเองได้ 468 00:36:30,330 --> 00:36:34,900 เออสิวะ ฉันไม่ต้องให้นายธนาคาร มาบอกหรอก ว่าอะไรเป็นอะไร 469 00:36:34,930 --> 00:36:38,000 แน่นอน แต่คุณต้องการใครซักคน มาเดินเรื่องยกเว้นภาษีให้ 470 00:36:38,050 --> 00:36:40,050 เสียตังค์แน่นอน เช่นต้องเรียกทนาย 471 00:36:40,060 --> 00:36:42,191 ไอ้พวกเปรตนั่น! 472 00:36:42,930 --> 00:36:46,800 ผมว่าผมช่วยคุณได้ ประหยัดเงินแน่นอน 473 00:36:46,880 --> 00:36:48,700 ถ้าคุณเอาฟอร์มมา ผมจะเตรียมให้... 474 00:36:48,800 --> 00:36:50,366 เกือบจะฟรีด้วย 475 00:36:51,900 --> 00:36:55,777 ผมขอแค่เบียร์ ให้เพื่อนร่วมงานผม คนละ 3 ขวดพอ 476 00:36:56,000 --> 00:36:58,745 "เพื่อนร่วมงาน" ตลกน่า! 477 00:36:58,750 --> 00:37:01,280 ผมว่าลูกผู้ชาย ใช้แรงงานข้างนอก จะรู้สึกดีขึ้นเยอะ... 478 00:37:01,290 --> 00:37:05,222 ถ้าได้เบียร์เย็นๆมากิน ผมแค่คิดเองนะ... 479 00:37:05,650 --> 00:37:06,650 ครับ 480 00:37:10,060 --> 00:37:12,185 พวกแกมองอะไรวะ? กลับไปทำงานไป๊! 481 00:37:12,190 --> 00:37:14,111 เร็ว! ทำงานต่อ! 482 00:37:23,270 --> 00:37:25,333 เรื่องมันก็เป็นแบบนี้แหละ... 483 00:37:25,490 --> 00:37:28,180 ก่อนจะเสร็จงาน 2 วัน... 484 00:37:28,190 --> 00:37:32,890 กลุ่มนักโทษที่ราดยางหลังคาโรงงาน เมื่อฤดูดูใบไม้ผลิปี '49 485 00:37:33,000 --> 00:37:36,100 ได้นั่งเรียงกันตอน 10 โมงเช้า... 486 00:37:36,162 --> 00:37:40,090 ดื่มเบียร์โบฮีเมียเย็นๆ 487 00:37:40,100 --> 00:37:45,129 อภินันทนาการจากการ์ดที่ โหดที่สุดในคุกชอว์แชงค์ 488 00:37:45,200 --> 00:37:48,665 กินซะระหว่างที่ยังเย็นนะ สาวๆ 489 00:37:49,070 --> 00:37:53,222 ไอ้เปรตนั่นยังพูดจาเหมือน มันใจบุญอีกต่างหาก 490 00:37:55,100 --> 00:37:59,555 เรานั่งดื่มด่ำ กับดวงอาทิตย์ เหนือหัวเรา และรู้สึกเหมือนเป็นอิสระ 491 00:38:00,000 --> 00:38:03,455 เหมือนพวกเราราดยาง หลังคาบ้านตัวเองด้วยซ้ำ 492 00:38:03,480 --> 00:38:06,335 มันเหมือนเราเหนือกว่าใครทั้งหมด 493 00:38:06,850 --> 00:38:08,027 ส่วนแอนดี้... 494 00:38:08,890 --> 00:38:11,100 มันใช้เวลาพัก นั่งอยู่ในร่ม 495 00:38:11,190 --> 00:38:14,100 หน้าตามันยิ้มแปลกๆ 496 00:38:14,111 --> 00:38:16,035 ดูพวกเรากินเบียร์ที่มันหามา 496 00:38:22,890 --> 00:38:24,000 เฮ้ 497 00:38:24,850 --> 00:38:26,555 เอาเบียร์เย็นๆไหม แอนดี้? 498 00:38:26,600 --> 00:38:28,990 ไม่ล่ะ ขอบใจ ฉันเลิกดื่มไปแล้ว 499 00:38:33,330 --> 00:38:37,000 คุณอาจจะคิดว่ามันทำแบบนั้น เพื่อเอาใจพวกการ์ด... 500 00:38:37,180 --> 00:38:41,555 หรือไม่ก็...อาจจะอยาก หาเพื่อนเพิ่ม 501 00:38:41,800 --> 00:38:42,999 ผมคิดไงเหรอ? 502 00:38:43,000 --> 00:38:45,890 ผมว่ามันทำไป เพื่อให้ตัวเอง รู้สึกปกติอีกครั้งนึง 503 00:38:46,100 --> 00:38:48,445 ถึงจะแค่แปปเดียวก็เถอะ 504 00:38:51,100 --> 00:38:52,100 คิง 505 00:38:54,040 --> 00:38:56,980 - หมากรุกสิ ราชาแห่งเกมส์ของจริง - อะไรนะ? 506 00:38:57,050 --> 00:38:59,100 ทั้งมีชาติตระกูล ทั้งต้องใช้กลยุทธ์ 507 00:38:59,190 --> 00:39:02,000 และก็โคตรซับซ้อนเลย ฉันเกลียดหมากรุก 508 00:39:02,200 --> 00:39:05,880 ซักวัน นายอาจต้องให้ฉันสอนนายดู 509 00:39:06,050 --> 00:39:07,050 เอาสิ 510 00:39:07,400 --> 00:39:09,599 ฉันคิดว่าจะทำกระดานหมากรุกซักอัน 511 00:39:09,650 --> 00:39:12,740 เฮ้ แกคุยถูกคนแล้ว ฉันหาของให้แกได้ไง ถูกไหม? 512 00:39:12,780 --> 00:39:16,700 ฉันอาจต้องซื้อของทำกระดานจากนาย แต่ฉันอยากแกะสลักตัวหมากเอง 513 00:39:16,800 --> 00:39:20,850 ด้านนึงเป็นยิปซั่ม อีกด้านนึงเป็นหินสบู่ นายคิดว่าไง? 514 00:39:20,860 --> 00:39:22,180 ฉันว่าต้องใช้เวลาทำหลายปี 515 00:39:22,190 --> 00:39:25,000 เวลาน่ะฉันมีแน่ แต่ที่ไม่มีคือหิน 516 00:39:25,060 --> 00:39:27,100 ในลานก็ไม่ค่อยมีให้เลือกด้วย 517 00:39:27,200 --> 00:39:28,999 ส่วนมากเป็นกรวดทั้งนั้น 518 00:39:33,700 --> 00:39:36,980 แอนดี้ ตอนนี้เราเริ่มเป็นเพื่อน กันแล้ว ถูกไหม? 519 00:39:37,000 --> 00:39:38,890 ใช่ ก็คงงั้น 520 00:39:39,000 --> 00:39:40,452 งั้นฉันถามอะไรได้ไหม? 521 00:39:42,500 --> 00:39:44,372 แกฆ่าเมียแกทำไม? 522 00:39:44,890 --> 00:39:46,890 ฉันบริสุทธิ์ เร๊ด 523 00:39:47,050 --> 00:39:49,111 เหมือนทุกคนในนี้นั่นแหละ 524 00:39:53,090 --> 00:39:55,299 แล้วนายโดนข้อหาอะไร? 525 00:39:57,270 --> 00:39:59,444 ฆ่าคนตาย เหมือนแกนั่นแหละ 526 00:39:59,800 --> 00:40:01,333 บริสุทธิ์หรือเปล่า? 527 00:40:03,700 --> 00:40:06,333 ฉันเป็นคนผิดจริงคนเดียวในชอว์แชงค์เลย 528 00:41:05,100 --> 00:41:06,497 นกขมิ้นอยู่ไหนล่ะ? 529 00:41:06,930 --> 00:41:07,998 นายรู้ได้ยังไง? 530 00:41:08,070 --> 00:41:10,501 - รู้เรื่องอะไร? - แสดงว่านายไม่รู้สินะ 531 00:41:10,890 --> 00:41:11,890 มาสิ 532 00:41:14,700 --> 00:41:16,465 นกขมิ้นอยู่นี่ไง จอนนี่ 533 00:41:19,200 --> 00:41:22,471 แปลกใจใช่ไหมล่ะ ที่ีได้ยินผู้หญิง ร้องเพลงในบ้านฉันน่ะ จอนนี่? 534 00:41:26,100 --> 00:41:28,000 มันน่า... 535 00:41:28,250 --> 00:41:30,222 แปลกใจจริงๆ 535 00:41:32,940 --> 00:41:33,940 เร๊ด 536 00:41:34,650 --> 00:41:36,111 เดี๋ยวๆๆ 537 00:41:36,700 --> 00:41:38,122 เธอออกมาแล้ว 538 00:41:38,490 --> 00:41:41,190 โคตรชอบตอนนี้เลย ตอนที่เธอสะบัดผมแบบนั้น 539 00:41:41,199 --> 00:41:43,890 รู้แล้ว เดือนนี้ฉันดูมาตั้ง 3 รอบ 540 00:41:44,100 --> 00:41:46,111 ยิลด้า เธอสบายดีไหม? 541 00:41:47,050 --> 00:41:48,050 ฉันเหรอ? 542 00:41:50,910 --> 00:41:52,501 พระเจ้า ฉันชอบมากเลย 543 00:41:58,080 --> 00:42:01,655 ฉันเข้าใจว่านายหาของเก่งที่สุดในนี้ 544 00:42:01,900 --> 00:42:05,890 ใช่ ทุกคนรู้อยู่ว่าฉันหาของได้เป็นระยะๆ แกต้องการอะไรล่ะ? 545 00:42:06,000 --> 00:42:08,700 - ริต้า เฮย์เวิร์ธ - อะไรนะ? 546 00:42:08,750 --> 00:42:10,685 นายหาเธอได้ไหม? 547 00:42:11,120 --> 00:42:15,439 นี่คงเป็นจอนนี่ แฟร์เร็ล ฉันได้ยินชื่อคุณมานาน 548 00:42:16,000 --> 00:42:18,050 - อาจจะต้อง 2-3 อาทิตย์ - หลายอาทิตย์เลยเหรอ? 549 00:42:18,100 --> 00:42:22,789 เออสิ แอนดี้ ฉันไม่ได้มีเธอ ซูกอยู่ในกางเกงตอนนี้นะ 550 00:42:23,496 --> 00:42:24,935 แต่ฉันเอาเธอเข้ามาได้แน่ 551 00:42:24,940 --> 00:42:25,999 ใจเย็น 552 00:42:28,000 --> 00:42:29,000 ขอบใจนะ 553 00:42:50,050 --> 00:42:51,855 - ไปซะ! - ฉันต้องเปลี่ยนม้วนหนังนะ! 554 00:42:51,860 --> 00:42:53,890 ฉันบอกให้ไสหัวไปไง! 555 00:43:00,000 --> 00:43:02,700 แกจะไม่ร้องหน่อยหรือไง? 556 00:43:03,000 --> 00:43:05,111 มาจัดการให้จบไปดีกว่า 557 00:43:09,950 --> 00:43:11,622 มันทำจมูกฉันหักโว้ย! 558 00:43:21,080 --> 00:43:22,080 ทีนี้... 559 00:43:22,770 --> 00:43:25,000 ฉันจะรูดซิปลง... 560 00:43:25,150 --> 00:43:28,900 แกต้องกลืนอะไรก็ตาม ที่ฉันให้แกกลืน 561 00:43:29,150 --> 00:43:32,045 พอแกกลืนของฉันเสร็จ แกไป กลืนของรูสเตอร์ด้วย แกทำจมูกมันหัก 562 00:43:32,050 --> 00:43:34,000 ฉันว่าแกควรจะขอโทษมันหน่อย 563 00:43:34,100 --> 00:43:36,700 แกเอาอะไรใส่ปากฉัน ขาดหมดแน่นอน 564 00:43:36,800 --> 00:43:39,665 ไม่หรอก...แกยังไม่เข้าใจ 565 00:43:39,800 --> 00:43:42,345 ถ้าแกทำแบบนั้น ฉันจะเอาเหล็กนี่ เสียบหูแกให้มิด 566 00:43:42,350 --> 00:43:46,075 โอเค แต่แกควรจะรู้ไว้ ว่าถ้าสมองบาดเจ็บหนักแบบนั้น... 567 00:43:46,080 --> 00:43:49,890 จะทำให้เหยื่อกัดกรามอย่างรุนแรง 568 00:43:49,940 --> 00:43:52,662 ได้ยินว่า กัดลงมาแรงซะจน... 569 00:43:53,000 --> 00:43:55,000 ต้องงัดกรามเหยื่อออก... 570 00:43:55,220 --> 00:43:57,222 ด้วยชะแลงเลย 571 00:43:59,850 --> 00:44:01,200 แกไปรู้มาจากไหนวะ? 572 00:44:01,400 --> 00:44:02,999 ฉันเคยอ่านมา 573 00:44:04,008 --> 00:44:07,245 แกอ่านหนังสือเป็นไหมล่ะ ไอ้โง่? 574 00:44:08,800 --> 00:44:09,800 ที่รัก 575 00:44:12,000 --> 00:44:13,555 แกไม่น่าพูดเลย! 576 00:44:16,040 --> 00:44:19,000 บอกซ์ไม่ได้เอาอะไรใส่ปากแอนดี้ 577 00:44:19,100 --> 00:44:21,024 พวกเพื่อนมันก็เหมือนกัน 578 00:44:21,900 --> 00:44:25,700 แต่ที่พวกมันทำ...คืออัดแอนดี้ จนเกือบตาย 579 00:44:26,100 --> 00:44:29,700 แอนดี้ต้องอยู่ห้องพยาบาลเดือนนึง 580 00:44:29,780 --> 00:44:32,111 บอกซ์โดนขังเดี่ยวอาทิตย์นึง 581 00:44:36,000 --> 00:44:37,374 หมดเวลาแล้ว บอกซ์ 582 00:44:41,700 --> 00:44:42,879 ตามที่เจ้านายสั่งเลย 583 00:44:46,200 --> 00:44:49,000 กลับไปห้องขัง เตรียมนับหัวช่วงค่ำ 584 00:44:49,137 --> 00:44:51,805 นักโทษทุกคนต้องเข้าห้องขัง 585 00:45:07,000 --> 00:45:08,000 อะไร? 586 00:45:20,800 --> 00:45:23,445 - มันจะไปไหน? - ลากมันมา 587 00:45:25,000 --> 00:45:31,010 ไม่! อย่า! ช่วยด้วย! 588 00:45:34,000 --> 00:45:36,890 หลังจากนั้น มี 2 อย่าง ที่ไม่เคยเกิดขึ้นอีกเลย 589 00:45:37,050 --> 00:45:40,333 พวกซิสเตอรส์ไม่กล้าแตะต้องแอนดี้อีก 590 00:45:40,850 --> 00:45:42,665 และไอ้บอกซ์ก็เดินไม่ได้อีก 591 00:45:44,400 --> 00:45:47,890 มันถูกส่งตัวไปที่โรงพยาบาล ทางตอนเหนือ 592 00:45:48,110 --> 00:45:52,990 เท่าที่ผมรู้ มันใช้ชีวิตที่เหลือ กินอาหารทางสายยาง 594 00:45:54,040 --> 00:45:57,788 ฉันว่าแอนดี้ น่าจะอยากให้เราจัดอะไร ต้อนรับมันออกจากห้องพยาบาลหน่อย 595 00:45:59,890 --> 00:46:01,333 ฟังดูดีนี่ 596 00:46:01,650 --> 00:46:04,445 ฉันว่าเราเป็นหนี้มันนะ เรื่องเบียร์น่ะ 597 00:46:05,100 --> 00:46:06,880 หมอนั่นมันชอบเล่นหมากรุก 598 00:46:07,890 --> 00:46:09,299 ไปหาหินให้มันกันเถอะ 599 00:46:42,160 --> 00:46:43,166 ทุกคน! 600 00:46:44,100 --> 00:46:45,333 ฉันเจอแล้ว 601 00:46:45,400 --> 00:46:46,990 ฉันเจอแล้ว ดูสิ! 602 00:46:48,850 --> 00:46:53,111 เฮย์วู๊ด นั่นมันไม่ใช่หินสบู่! ไม่ใช่ยิปซั่มด้วย... 603 00:46:53,490 --> 00:46:54,930 แกเป็นใคร เป็นนักธรณีวิทยารึไง? 604 00:46:54,940 --> 00:46:56,890 มันพูดถูก ไม่ใช่จริงๆ 605 00:46:57,040 --> 00:47:00,808 - งั้นมันคืออะไรล่ะวะ? - นั่นมันขี้ม้า 606 00:47:01,040 --> 00:47:03,555 - ส้นตีนสิ! - ไม่ ขี้ม้าจริงๆ 607 00:47:03,800 --> 00:47:05,111 แข็งจนเป็นหินแล้ว 608 00:47:10,890 --> 00:47:12,111 โอ้ พระเจ้า 609 00:47:13,930 --> 00:47:14,930 แม่ง! 610 00:47:16,000 --> 00:47:19,890 ถึงจะมีสะดุดบ้าง แต่เด็กๆ ก็ทำจนสำเร็จ 611 00:47:20,040 --> 00:47:22,000 พอถึงสุดสัปดาห์ที่แอนดี้ต้องออกมา 612 00:47:22,150 --> 00:47:25,709 เรามีหินให้มันเยอะแยะ จนมันมือไม่ว่างแน่นอน 613 00:47:27,000 --> 00:47:29,445 สัปดาห์นั้น เรามีของสำคัญมาส่งด้วย 614 00:47:29,690 --> 00:47:32,090 บุหรี่ หมากฝรั่ง 615 00:47:32,100 --> 00:47:33,111 เหล้า... 616 00:47:34,000 --> 00:47:37,222 ไพ่ที่เป็นรูปผู้หญิงโป๊ มีหมดแหละ 617 00:47:37,500 --> 00:47:41,890 และแน่นอน...ของที่สำคัญที่สุด 618 00:47:42,070 --> 00:47:44,111 ริต้า เฮย์เวิร์ธมาเองเลย 619 00:48:18,300 --> 00:48:21,000 - โอเค เตรียมตัวได้แล้ว! - เปิดประตูทุกชั้นเลย 620 00:48:21,180 --> 00:48:23,800 ระวังด้วย จะค้นห้องแล้ว 621 00:48:23,900 --> 00:48:25,445 ระวังด้วย จะค้นห้องแล้ว! 622 00:48:28,000 --> 00:48:29,000 119 623 00:48:31,100 --> 00:48:32,100 123 624 00:48:43,890 --> 00:48:44,954 ยืนขึ้น 625 00:48:46,900 --> 00:48:47,999 หันหน้าเข้ากำแพง 626 00:49:22,200 --> 00:49:23,445 หันมาหาท่านพัศดี 627 00:49:30,000 --> 00:49:32,333 ดีใจนะ ที่เห็นแกอ่านพระคัมภีร์ 628 00:49:33,180 --> 00:49:35,089 มีวรรคโปรดไหม? 629 00:49:36,300 --> 00:49:38,000 "ท่านทั้งหลายจงเฝ้าระวัง... 630 00:49:38,050 --> 00:49:42,100 เพราะท่านไม่รู้ว่าเจ้าของบ้านจะมาเมื่อไร" 631 00:49:42,120 --> 00:49:44,445 มาระโก บท 13 วรรค 35 632 00:49:45,220 --> 00:49:47,111 ฉันชอบบทนั้นมาตลอด 633 00:49:48,100 --> 00:49:50,000 แต่ชอบบทนี้มากกว่า... 634 00:49:50,030 --> 00:49:51,890 "เราเป็นความสว่างของโลก 635 00:49:52,065 --> 00:49:56,000 คนที่ตามเรามาจะไม่ต้องเดินในความมืด แต่จะมีความสว่างแห่งชีวิต" 636 00:49:56,070 --> 00:49:58,195 ยอห์น บท 8 วรรค 12 637 00:49:59,000 --> 00:50:01,000 ได้ยินว่าแกเก่งเรื่องตัวเลข 638 00:50:01,200 --> 00:50:02,334 ดีจังเลย 639 00:50:03,270 --> 00:50:05,222 คนเราควรจะมีทักษะ 640 00:50:08,050 --> 00:50:09,700 อธิบายของนี่มาซิ 641 00:50:10,000 --> 00:50:14,665 มันเรียกว่าฉนวนใยหิน เอาไว้ขัดและขึ้นรูปหิน 642 00:50:14,900 --> 00:50:16,333 เป็นงานอดิเรกเล็กน้อยของผม 643 00:50:27,600 --> 00:50:28,890 ดูแล้วสะอาดดีครับ 644 00:50:29,000 --> 00:50:31,729 มีของต้องห้ามนิดหน่อย แต่ก็ไม่ถึงกับร้ายแรง 645 00:50:36,600 --> 00:50:38,444 ที่จริงแบบนี้ ฉันไม่อนุญาตนะ 646 00:50:40,060 --> 00:50:42,155 แต่ว่า... 647 00:50:43,650 --> 00:50:45,242 น่าจะหยวนๆกันได้ 648 00:50:56,000 --> 00:50:57,445 ล็อคห้องได้! 649 00:51:00,120 --> 00:51:02,111 เกือบลืมไป 650 00:51:02,180 --> 00:51:03,890 เกือบเอาของแกไปซะแล้ว 651 00:51:05,100 --> 00:51:07,080 การไถ่บาปอยู่ที่ใจตัวเอง 652 00:51:07,100 --> 00:51:08,100 ครับผม 653 00:51:16,850 --> 00:51:19,800 การมารื้อห้อง เป็นแค่ข้ออ้าง 654 00:51:19,940 --> 00:51:23,222 ความจริงคือ...นอร์ตั้น ต้องการมาทดสอบแอนดี้ 654 00:51:30,000 --> 00:51:33,000 "คำพิพากษาของพระผู้เป็นเจ้า มาเร็วกว่าที่ท่านคิด" 655 00:51:37,100 --> 00:51:39,111 เมียฉันทำป้ายนั่นในกลุ่มที่โบสถ์ 656 00:51:42,600 --> 00:51:43,890 สวยมากครับ 657 00:51:45,030 --> 00:51:47,222 แกชอบทำงานในห้องซักรีดหรือเปล่า? 658 00:51:48,470 --> 00:51:50,111 ไม่ครับ ไม่ชอบเท่าไหร่ 659 00:51:50,520 --> 00:51:53,045 งั้นบางทีเราน่าจะหาอะไรที่... 660 00:51:53,080 --> 00:51:55,890 เหมาะสมกับคนการศึกษาสูงแบบแก 661 00:52:03,700 --> 00:52:05,111 เฮ้ เจค บรุ๊คส์อยู่ไหน? 662 00:52:06,000 --> 00:52:09,493 แอนดี้... นึกแล้วว่าได้ยินเสียงนาย 663 00:52:10,800 --> 00:52:12,189 ฉันถูกย้ายมาทำงานกับนาย 664 00:52:12,190 --> 00:52:14,990 รู้แล้ว เจ้านายบอกฉันแล้ว 665 00:52:15,190 --> 00:52:17,880 ไม่อยากเชื่อเลยใช่ไหมล่ะ? 666 00:52:17,900 --> 00:52:19,712 งั้นฉันจะพาดูรอบๆละกัน 667 00:52:20,100 --> 00:52:21,100 มาสิ 668 00:52:23,020 --> 00:52:24,020 นี่แหละ 669 00:52:25,000 --> 00:52:26,427 ห้องสมุดเรือนจำชอว์แชงค์ 670 00:52:27,220 --> 00:52:29,999 หนังสือแนชั่นแนล จีโอกราฟฟิคส์... 671 00:52:30,300 --> 00:52:32,808 หนังสือรีดเดอร์ส ไดเจสท์เก่าๆ... 672 00:52:33,018 --> 00:52:34,890 แล้วก็หนังสือของหลุยส์ ลามัวร์ 673 00:52:35,890 --> 00:52:37,222 นิตยสารลุค 674 00:52:37,800 --> 00:52:39,800 หนังสือของเอิร์ล สแตนลี่ย์ การ์ดเนอรส์ 675 00:52:40,050 --> 00:52:43,980 พอถึงตอนค่ำ ฉันเอาหนังสือใส่ในรถ แล้วก็เดินแจกทุกวัน 676 00:52:44,030 --> 00:52:47,000 ฉันเอาชื่อใส่ในกระดานนี่ 677 00:52:47,120 --> 00:52:49,200 ง่ายๆแค่นั้นแหละ 678 00:52:50,090 --> 00:52:53,890 - สงสัยอะไรไหม? - บรุ๊คส์ นายเป็นบรรณารักษ์มานานแค่ไหนแล้ว? 679 00:52:54,000 --> 00:52:59,000 อ๋อ...ฉันมาที่นี่ปี 1905 เป็นบรรณารักษ์ตั้งแต่ปี 1912 680 00:52:59,920 --> 00:53:02,000 แล้วเคยมีผู้ช่วยหรือเปล่า? 681 00:53:02,047 --> 00:53:05,111 ไม่เคยหรอก งานมันไม่มีอะไรนี่ 682 00:53:05,800 --> 00:53:07,190 ทำไมต้องเป็นฉัน? ทำไมต้องตอนนี้ด้วย? 683 00:53:07,300 --> 00:53:07,999 ไม่รู้สิ... 684 00:53:08,950 --> 00:53:12,040 แต่มีเพื่อนที่นี่ ก็ดีเหมือนกันนะ 684 00:53:12,050 --> 00:53:13,050 ดูเฟรน! 685 00:53:23,050 --> 00:53:24,665 นั่นแหละ คนนั้นเลย 686 00:53:33,090 --> 00:53:34,300 ฉันชื่อดีกิ้นส์ 687 00:53:34,370 --> 00:53:35,370 ฉัน... 688 00:53:37,000 --> 00:53:41,050 คิดอยากจะตั้งทรัสต์ เก็บเงิน ให้ลูกๆฉันเรียนหนังสือ 689 00:53:44,800 --> 00:53:45,800 เข้าใจแล้ว 689 00:53:48,000 --> 00:53:49,445 งั้น เอ่อ... 690 00:53:51,100 --> 00:53:53,889 งั้นทำไมไม่นั่งคุยกันหน่อยล่ะ? 691 00:53:57,120 --> 00:54:00,000 บรุ๊คส์ นายมีกระดาษกับดินสอไหม? 692 00:54:12,000 --> 00:54:13,000 ขอบใจนะ 693 00:54:14,000 --> 00:54:15,000 เอาล่ะ... 694 00:54:16,450 --> 00:54:17,555 คุณดีกิ้นส์... 695 00:54:19,000 --> 00:54:21,080 แล้วแอนดี้ก็ถามว่า "คุณดีกิ้นส์... 696 00:54:21,100 --> 00:54:24,555 คุณอยากให้ลูกชายคุณเรียน ที่ฮาร์วาร์ด หรือเยลล่ะ?" 697 00:54:24,700 --> 00:54:25,800 มันไม่ได้พูดหรอก! 698 00:54:26,000 --> 00:54:28,000 ให้พระเจ้าเป็นพยานเลย! 699 00:54:28,960 --> 00:54:30,745 ดีกิ้นส์มันหลิ่วตาแปปนึง... 700 00:54:30,750 --> 00:54:34,290 แล้วมันก็หัวเราะออกมา แต่สุดท้าย มันจับมือกับแอนดี้นะ 701 00:54:34,300 --> 00:54:39,307 - ส้นตีนสิ! - จับมือจริงๆ 702 00:54:37,000 --> 00:54:40,700 บอกเลย...ฉันเกือบขี้แตกแน่ะ! 703 00:54:40,800 --> 00:54:44,110 นี่ถ้ามันใส่สูท หรือมีตุ๊กตาฮูล่า อยู่บนโต๊ะล่ะก็... 704 00:54:44,120 --> 00:54:47,000 มันเป็น "คุณดูเฟรน" ได้สบายเลยล่ะ 705 00:54:47,060 --> 00:54:49,485 หาเพื่อนใหม่เหรอวะ แอนดี้? 706 00:54:50,000 --> 00:54:52,000 ฉันไม่ใช้คำว่า "เพื่อน" หรอก 707 00:54:52,100 --> 00:54:56,050 ฉันเป็นนักโทษคดีฆาตกรรม ที่วางแผนการเงินได้เป็นอย่างดี 708 00:54:56,100 --> 00:54:58,222 ใครๆก็อยากเอาใจฉัน 709 00:54:58,700 --> 00:55:00,800 เอาแกออกจากห้องซักรีดได้เลยนี่ 710 00:55:01,000 --> 00:55:02,458 อาจจะดียิ่งกว่านั้นอีก 711 00:55:03,050 --> 00:55:06,000 เราขยายห้องสมุดเป็นไง? เอาหนังสือใหม่ๆเข้ามาหน่อย 712 00:55:06,040 --> 00:55:08,800 ถ้าแกจะขออะไร... ขอโต๊ะพูลดีกว่า 712 00:55:09,200 --> 00:55:10,045 ใช่ 713 00:55:10,050 --> 00:55:12,885 แล้วแกจะทำไง?... 714 00:55:13,094 --> 00:55:16,890 ที่ว่าจะเอาหนังสือใหม่มาน่ะ "คุณดูเฟรน" บอกหน่อยสิ 715 00:55:17,040 --> 00:55:18,333 ฉันจะของบฯจากพัศดี 716 00:55:19,000 --> 00:55:26,190 ไอ้หนูๆๆ ฉันผ่านพัศดีมา 6 คนแล้ว ฉันเรียนรู้ความจริงอยู่อย่างนึง... 718 00:55:26,700 --> 00:55:28,445 ไม่เคยมีซักคน... 719 00:55:28,800 --> 00:55:32,890 ที่รูตูดจะไม่หุบแน่นขนาดนี้ ตอนมีใครมาของบฯเพิ่ม 720 00:55:34,050 --> 00:55:37,100 - งบประมาณมันก็แทบไม่พออยู่แล้ว - ครับผม 721 00:55:37,200 --> 00:55:41,000 ผมน่าจะส่งคำร้องของบฯ ไปที่สภาฯของเขตได้ 722 00:55:41,070 --> 00:55:45,365 ที่ฉันรู้คือ มีแค่ 3 ทาง ที่ผู้ใหญ่จะให้ใช้เงินในคุกได้... 723 00:55:45,370 --> 00:55:47,690 ทำกำแพงเพิ่ม ทำรั้วเพิ่ม ไม่ก็จ้างการ์ดเพิ่ม 724 00:55:47,700 --> 00:55:50,695 ครับ แต่ผมอยากลองขอดู ถ้าคุณอนุญาต ผมจะส่งจดหมายไปสัปดาห์ละฉบับ 725 00:55:50,700 --> 00:55:53,800 - พวกนั้นเมินผมตลอดไปไม่ได้หรอก - ทำได้แน่ 726 00:55:53,900 --> 00:55:56,800 แต่แกจะเขียนก็เขียนเถอะ ถ้าจะทำให้แกสบายใจ 727 00:55:56,890 --> 00:55:58,800 ฉันจะส่งให้ด้วยดีไหม? 728 00:56:00,930 --> 00:56:03,980 แล้วแอนดี้ก็เริ่มเขียนจดหมาย สัปดาห์ละฉบับ 729 00:56:04,000 --> 00:56:05,445 เหมือนที่มันพูดนั่นแหละ 730 00:56:09,900 --> 00:56:12,555 และก็...เหมือนที่นอร์ตั้นพูด 731 00:56:12,700 --> 00:56:14,111 ไม่มีใครตอบแอนดี้ 732 00:56:22,290 --> 00:56:26,917 เดือนเมษายนปีต่อมา แอนดี้ทำเรื่อง คืนภาษีให้การ์ดครึ่งนึงในชอว์แชงค์ 733 00:56:28,780 --> 00:56:30,999 ถัดมาอีกปี มันก็ทำให้การ์ดทุกคน 734 00:56:31,080 --> 00:56:33,111 รวมถึงพัศดีด้วย 735 00:56:34,970 --> 00:56:38,090 ปีถัดมา พวกนั้นเลื่อน งานกีฬาประจำปี 736 00:56:38,096 --> 00:56:40,514 ให้มาตรงกับช่วงทำภาษี 737 00:56:42,350 --> 00:56:46,900 พวกการ์ดอีกทีม เอาแบบฟอร์มรายได้มาด้วยทุกคน 738 00:56:46,950 --> 00:56:51,080 คือเรือนจำมอรส์บี้ให้นายเบิกปืน แต่ว่านายต้องจ่ายเอง... 740 00:56:51,100 --> 00:56:52,900 เออสิ ค่าซองปืนด้วย 741 00:56:52,940 --> 00:56:55,690 แบบนั้นเอาไปหักภาษีได้ ลงรายการไว้ได้เลย... 742 00:56:55,700 --> 00:56:59,407 ใช่ครับ แอนดี้เป็นเจ้าของ อุตสาหกรรมครัวเรือนของจริง 743 00:56:59,850 --> 00:57:03,333 ที่จริง พอถึงช่วงทำภาษี มันยุ่งมาก จนพัศดีต้องให้มีผู้ช่วย 744 00:57:04,000 --> 00:57:06,700 เฮ้ เร๊ด ช่วยส่งปึกเอกสาร ภาษีเงินได้ให้หน่อยได้ไหม? 745 00:57:06,800 --> 00:57:11,378 ปีนึง มันช่วยผมออกจากโรงไม้ ได้ตั้งเดือน ซึ่งผมโอเคมาก 746 00:57:13,000 --> 00:57:16,111 และมันก็ยังเดินหน้า ส่งจดหมายไม่หยุด 747 00:57:20,950 --> 00:57:23,890 เร๊ด แอนดี้ บรุ๊คส์มีเรื่องว่ะ 748 00:57:25,000 --> 00:57:26,226 เฝ้าประตูไว้ 749 00:57:26,880 --> 00:57:29,945 ขอร้องล่ะ บรุ๊คส์ ใจเย็นหน่อยสิวะ 750 00:57:29,950 --> 00:57:31,890 - ถอยไป! บอกให้ถอยไปไงวะ! - โอเคๆ 751 00:57:31,900 --> 00:57:32,980 เกิดอะไรขึ้นวะ? 752 00:57:33,000 --> 00:57:34,980 ตอนแรกมันก็ปกติ แต่จู่ๆก็ชัดมีดออกมา 753 00:57:35,000 --> 00:57:37,980 เฮ้ บรุ๊คส์ เราคุยกันได้นี่ ใช่ไหม? 754 00:57:38,000 --> 00:57:42,000 ไม่มีอะไรต้องคุยแล้ว พูดไปหมดแล้ว ฉันจะเชือดคอไอ้เปรตนี่... 755 00:57:42,040 --> 00:57:43,980 เฮย์วู๊ดเนี่ยนะ? มันไปทำอะไรให้นาย? 756 00:57:44,000 --> 00:57:46,000 พวกมันต่างหาก ที่ทำฉัน! 757 00:57:46,300 --> 00:57:48,100 ฉันไม่... ไม่มีทางเลือกแล้ว 758 00:57:48,190 --> 00:57:51,800 บรุ๊คส์ นายไม่ทำร้ายเฮย์วู๊ดหรอก เราก็รู้ๆกันอยู่ ใช่ไหม เฮย์วู๊ด? 759 00:57:51,850 --> 00:57:52,799 แน่นอน ฉันรู้ 760 00:57:52,800 --> 00:57:56,900 รู้ไหมว่าทำไม? เพราะมันเป็นเพื่อนนาย และบรุ๊คส์เป็นคนมีเหตุผลไง 761 00:57:56,910 --> 00:57:58,800 - เออ ใช่ ใช่ไหมทุกคน? - ใช่ 762 00:57:58,890 --> 00:58:00,600 วางมีดลงเถอะ... 763 00:58:00,650 --> 00:58:04,555 บรุ๊คส์ บรุ๊คส์ มองหน้าฉันนะ วางมีดลง... 764 00:58:04,780 --> 00:58:08,777 บรุ๊คส์ โธ่เอ๊ย...ดูคอมันสิ 765 00:58:09,000 --> 00:58:10,771 บรุ๊คส์ ดูคอมันสิ เลือดไหลแล้วนะ 766 00:58:11,960 --> 00:58:13,890 มันเป็นทางเดียว... 767 00:58:13,945 --> 00:58:16,080 เป็นทางเดียวที่พวกมัน จะยอมให้ฉันอยู่ที่นี่... 768 00:58:16,100 --> 00:58:17,980 ไม่เอาน่า นี่มันบ้าสิ้นดี นายไม่อยากทำแบบนี้หรอก 769 00:58:18,000 --> 00:58:21,111 เถอะนะ...วางมีดลง 770 00:58:29,890 --> 00:58:30,890 ใจเย็นๆนะ 771 00:58:32,050 --> 00:58:33,050 นายจะไม่เป็นไร 772 00:58:33,060 --> 00:58:35,890 มันเหรอ? แล้วฉันล่ะ? 773 00:58:36,040 --> 00:58:38,000 ตาแก่บ้านี่เกือบเชือดคอฉันแล้ว! 774 00:58:38,090 --> 00:58:40,880 โธ่ เฮย์วู๊ด แกโกนหนวด ยังโดนบาดเยอะกว่านี้อีก 775 00:58:41,000 --> 00:58:42,365 แล้วแกไปทำอะไร มันถึงทำแบบนี้วะ? 776 00:58:42,370 --> 00:58:45,780 เปล่าเลย ฉันแค่มาบอกลามันเฉยๆ 777 00:58:46,000 --> 00:58:48,111 ยังไม่รู้เหรอ? มันได้ทัณฑ์บนแล้วนะ 778 00:58:51,030 --> 00:58:53,145 ฉันแค่ไม่เข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น แค่นั้นเอง... 779 00:58:53,150 --> 00:58:56,000 ตาแก่นั่นมันบ้าของโคตรบ้าไง 780 00:58:56,070 --> 00:58:58,070 แกพอได้แล้วน่า เฮย์วู๊ด 781 00:58:59,000 --> 00:59:01,900 - ได้ยินว่ามันเล่นซะแกขี้แตกเลยนี่ - ไปตายไป๊ 782 00:59:02,000 --> 00:59:03,865 พอได้ยังวะ? 783 00:59:04,040 --> 00:59:05,444 บรุ๊คส์มันไม่ได้บ้า 784 00:59:06,050 --> 00:59:07,050 มันแค่... 784 00:59:09,750 --> 00:59:12,255 มันแค่เป็นคนคุกไปแล้ว 785 00:59:12,800 --> 00:59:14,777 "เป็นคนคุก" กะผีน่ะสิ 786 00:59:14,900 --> 00:59:18,890 หมอนั่นอยู่ในนี้มา 50 ปีแล้ว เฮย์วู๊ด... 50 ปีนะ! 787 00:59:19,000 --> 00:59:20,445 ชีวิตมันรู้จักแค่นี้ 788 00:59:20,800 --> 00:59:22,890 ในนี้...มันเป็นคนสำคัญ... 789 00:59:23,011 --> 00:59:25,000 เป็นคนมีความสามารถ 790 00:59:25,095 --> 00:59:27,665 แต่ข้างนอก...มันไม่มีตัวตนหรอก 791 00:59:28,000 --> 00:59:31,445 ก็แค่นักโทษแก่ๆ ที่มือทั้ง 2 ข้าง อักเสบเรื้อรังเท่านั้น 792 00:59:31,850 --> 00:59:34,438 จะทำบัตรห้องสมุดยังไม่ได้เลยมั๊ง 793 00:59:35,020 --> 00:59:36,440 เข้าใจที่ฉันพูดไหม? 794 00:59:37,080 --> 00:59:40,890 เร๊ด ฉันว่าแกพูดเพ้อเจ้อนะ 795 00:59:41,220 --> 00:59:43,775 แกจะเชื่ออะไรก็ตามใจแก ฟลอยด์ 796 00:59:44,000 --> 00:59:46,445 แต่ฉันจะบอกให้ กำแพงคุกพวกนี้ มันตลกมาก 797 00:59:48,000 --> 00:59:50,000 ตอนแรกเราเกลียดมัน... 798 00:59:51,900 --> 00:59:52,999 แล้วจะเริ่มชินกับมัน 799 00:59:55,850 --> 00:59:57,044 พอเวลาผ่านไปนานพอ... 800 00:59:58,000 --> 01:00:00,000 กลับกลายเป็นเราต้องพึ่งมัน 801 01:00:01,070 --> 01:00:02,925 นั่นคือเรากลายเป็น "คนคุก" 802 01:00:03,850 --> 01:00:04,850 แม่ง 803 01:00:05,050 --> 01:00:08,387 - ฉันไม่มีวันเป็นแบบนั้นแน่ - อ๋อเหรอ? 804 01:00:09,000 --> 01:00:11,200 แกลองติดในนี้ให้นานเท่าบรุ๊คซี่ก่อนเถอะ 805 01:00:11,300 --> 01:00:12,300 ถูกเผงเลย 806 01:00:15,550 --> 01:00:17,445 โดนส่งมาติดคุกตลอดชีวิต... 807 01:00:18,000 --> 01:00:20,067 ชีวิตมันก็โดนเอาไปหมดจริงๆ 808 01:00:22,190 --> 01:00:23,890 อย่างน้อยก็ส่วนที่มีความหมาย 809 01:00:31,980 --> 01:00:35,331 ฉันดูแลแกไม่ได้แล้ว เจค 810 01:00:36,000 --> 01:00:37,167 แกไปเถอะนะ 811 01:00:39,030 --> 01:00:40,756 แกเป็นอิสระแล้ว 812 01:01:02,100 --> 01:01:03,222 โชคดีนะ บรุ๊คซี่ 814 01:01:41,800 --> 01:01:43,050 ถึงเพื่อนๆทุกคน... 815 01:01:43,700 --> 01:01:47,890 ฉันไม่อยากเชื่อเลย ว่าข้างนอก ทุกอย่างจะรวดเร็วแบบนี้... 816 01:01:49,000 --> 01:01:51,667 ระวังหน่อยสิ ตาแก่! อยากตายรึไง? 817 01:01:53,000 --> 01:01:56,665 สมัยยังเด็ก ฉันเคยเห็น รถยนต์คันนึง แต่... 818 01:01:57,040 --> 01:01:59,050 ตอนนี้...พวกมันอยู่ทั่วไปหมด 819 01:02:03,030 --> 01:02:07,000 โลกนี้เปลี่ยนไป... ทุกอย่างเร่งรีบไปหมด 820 01:02:23,100 --> 01:02:27,265 คณะกรรมการทัณฑ์บน ให้ฉันมาอยู่ที่ศูนย์ฟื้นฟูนักโทษ... 821 01:02:27,280 --> 01:02:30,072 เรียกว่า "เดอะ บรูเออร์" แล้วก็หางานให้ฉัน 822 01:02:30,280 --> 01:02:33,111 คอยใส่ของลงถุงให้ลูกค้าที่ฟู๊ดเวย์ 823 01:02:35,100 --> 01:02:38,080 งานมันหนัก ฉันพยายามทำ 824 01:02:38,100 --> 01:02:40,445 แต่มือฉันเจ็บเกือบตลอด 825 01:02:40,480 --> 01:02:42,170 อย่าลืมเบิ้ลถุงให้ด้วยนะ 826 01:02:42,180 --> 01:02:45,170 คราวที่แล้วไม่ได้เบิ้ลถุง ถุงเกือบขาดแน่ะ 827 01:02:45,175 --> 01:02:48,080 อย่าลืมเพิ่มถุงเหมือนที่ลูกค้าพูด เข้าใจไหม? 828 01:02:48,100 --> 01:02:49,749 ครับผม แน่นอนครับ 829 01:02:49,750 --> 01:02:52,890 ฉันว่าผู้จัดการร้าน ไม่ชอบขี้หน้าฉันเท่าไหร่ 830 01:02:56,950 --> 01:03:01,111 ฉันมีแวะไปให้อาหารนกที่สวนบ้าง หลังเลิกงาน 831 01:03:01,180 --> 01:03:02,890 อดคิดไม่ได้เลยว่า... 832 01:03:03,080 --> 01:03:06,700 เจคอาจจะโผล่มาทักทายฉันบ้าง 833 01:03:07,000 --> 01:03:08,610 แต่มันก็ไม่เคยมา 834 01:03:10,080 --> 01:03:15,555 ไม่ว่ามันจะอยู่ที่ไหน ฉันหวังว่า มันจะสบายดี และมีเพื่อนใหม่เยอะๆ 835 01:03:18,890 --> 01:03:21,789 ตอนกลางคืน ฉันนอนไม่ค่อยหลับ 836 01:03:21,850 --> 01:03:25,222 ฉันนอนฝันร้าย เหมือนตกจากที่สูงตลอด 837 01:03:25,860 --> 01:03:27,445 ฉันกลัวจนต้องตื่นประจำ 838 01:03:28,000 --> 01:03:32,111 บางทีต้องใช้เวลานึกซักพัก กว่าจะจำได้ว่าฉันอยู่ที่ไหน 839 01:03:33,870 --> 01:03:38,800 ฉันน่าจะไปหาปืนมาปล้นฟู๊ดเวย์ จะได้กลับบ้านซะที 840 01:03:38,970 --> 01:03:44,890 ไหนๆก็จะทำแล้ว ยิงผู้จัดการร้าน เป็นโบนัสด้วยคงจะดี... 841 01:03:44,960 --> 01:03:48,890 ฉันคงแก่เกินกว่าจะคิด เรื่องไร้สาระพวกนั้นแล้ว 842 01:03:49,000 --> 01:03:50,700 ฉันไม่ชอบที่นี่เลย 843 01:03:50,800 --> 01:03:55,445 ฉันเบื่อที่ต้องกลัวอยู่ตลอดเวลา เลยตัดสินใจแล้วว่า... 844 01:03:55,890 --> 01:03:56,990 จะไม่อยู่ที่นี่ 845 01:04:08,080 --> 01:04:10,445 ฉันว่าพวกนั้นคงไม่คิดอะไรหรอก... 846 01:04:10,800 --> 01:04:14,444 ไม่หรอก...สำหรับโจรแก่ๆอย่างฉัน 846 01:05:01,000 --> 01:05:07,000 "บรุ๊คส์เคยอยู่ที่นี่" 847 01:05:17,100 --> 01:05:22,100 ฉันว่าพวกนั้นคงไม่คิดอะไรหรอก... ไม่หรอก...สำหรับโจรแก่ๆอย่างฉัน 848 01:05:22,180 --> 01:05:26,100 ปล. บอกเฮย์วู๊ดด้วย ว่าฉันขอโทษ ที่เอามีดจี้คอมัน 849 01:05:26,120 --> 01:05:28,250 อย่าโกรธฉันเลยนะ จากบรุ๊คส์... 850 01:05:39,000 --> 01:05:41,100 มันน่าจะได้ตายในนี้ 851 01:05:46,700 --> 01:05:47,890 แกทำห่าอะไรในนี้? 852 01:05:48,000 --> 01:05:50,480 แม่งเละไปหมดแล้ว ฉันจะบอกให้ 853 01:05:56,250 --> 01:06:00,050 - อะไรเนี่ย? - แกบอกฉันสิ ไอ้เปรต มันส่งมาให้แกเนี่ย 854 01:06:01,100 --> 01:06:02,100 เอาไปสิ 855 01:06:11,800 --> 01:06:13,419 "เรียนคุณดูเฟรน" 856 01:06:14,100 --> 01:06:15,845 เพื่อเป็นการตอบรับคำร้อง ครั้งแล้วครั้งเล่าของคุณ... 857 01:06:15,850 --> 01:06:20,222 "...ทางรัฐฯได้แนบเงินช่วยเหลือ สำหรับโครงการห้องสมุดของคุณ" 858 01:06:21,190 --> 01:06:22,334 นี่มัน 200 เหรียญ 859 01:06:23,250 --> 01:06:26,690 "นอกจากนี้ แผนกห้องสมุดของรัฐฯ ยังมีน้ำใจตอบรับช่วยเหลือ..." 860 01:06:26,700 --> 01:06:29,980 ด้วยการบริจาคหนังสือเก่า และของใช้จิปาถะอีกด้วย... 861 01:06:30,000 --> 01:06:34,555 เราหวังเป็นอย่างยิ่งว่าได้ช่วยเหลือคุณแล้ว และขอปิดการรับคำร้อง 862 01:06:34,800 --> 01:06:36,445 "กรุณาหยุดส่งจดหมายหาเรา" 863 01:06:36,700 --> 01:06:39,700 ฉันต้องการให้แกเอาของออกไปให้หมด ก่อนพัศดีจะกลับเข้ามา 864 01:06:39,800 --> 01:06:40,800 ครับผม 865 01:06:44,900 --> 01:06:45,999 เยี่ยมมากเลย แอนดี้ 866 01:06:51,200 --> 01:06:52,876 ใช้เวลาแค่ 6 ปีเอง 867 01:06:55,000 --> 01:06:57,800 จากนี้ไป ฉันจะเขียนจดหมาย สัปดาห์ละ 2 ฉบับเลย 868 01:06:57,900 --> 01:06:59,800 ฉันว่าแกบ้าพอแหละ 868 01:06:59,900 --> 01:07:01,999 แกเอาของออกไป ตามที่กัปตันสั่งได้แล้ว... 869 01:07:02,280 --> 01:07:03,890 ฉันจะไปขี้ก่อน... 870 01:07:04,000 --> 01:07:05,665 พอฉันกลับมา... 871 01:07:05,800 --> 01:07:07,330 แกเก็บของไปให้หมด โอเคนะ? 872 01:07:54,790 --> 01:07:56,232 แอนดี้ แกได้ยินไหม? 873 01:09:05,370 --> 01:09:06,370 ดูเฟรน! 874 01:09:09,100 --> 01:09:10,555 แอนดี้ ปล่อยฉันออกไปนะ! 874 01:09:13,900 --> 01:09:14,900 แอนดี้! 875 01:09:17,480 --> 01:09:22,780 ถึงวันนี้ผมยังไม่รู้เลย ว่า 2 สาว อิตาเลี่ยนพวกนั้น ร้องเพลงอะไร 876 01:09:22,900 --> 01:09:24,890 เอาจริงๆ ผมไม่อยากจะรู้ด้วย 877 01:09:25,000 --> 01:09:27,200 ของบางอย่าง ไม่พูดดีที่สุด 878 01:09:31,100 --> 01:09:33,990 ผมชอบคิดว่าสาวพวกนั้น ร้องเพลงบางอย่างที่สวยงาม 879 01:09:34,000 --> 01:09:36,000 จนอธิบายเป็นคำพูดไม่ได้... 880 01:09:36,080 --> 01:09:39,001 สวยงามจนฟังแล้วปวดหัวใจ 881 01:09:41,100 --> 01:09:43,790 ผมบอกได้เลย เสียงของ 2 คนนั้น สูงเสียจน... 882 01:09:44,000 --> 01:09:48,000 ไกลเกินกว่าที่ใครในที่นี้ จะใฝ่และฝันถึง 883 01:09:48,330 --> 01:09:52,000 มันเหมือนกับมีนกสวยงาม บินเข้ามาในกรงโสโครกของเรา 884 01:09:52,050 --> 01:09:54,789 แล้วทลายกำแพงทั้งหมดลง 885 01:09:55,050 --> 01:09:57,765 ช่วงเวลาสั้นๆแค่นั้นแหละ... 886 01:09:57,940 --> 01:10:01,445 แต่นักโทษทุกคนในชอว์แชงค์ รู้สึกเป็นอิสระ 887 01:10:03,040 --> 01:10:05,361 เรื่องนี้ทำให้พัศดีโกรธจัด 888 01:10:07,190 --> 01:10:09,111 เปิดประตู 889 01:10:11,000 --> 01:10:12,326 เปิดเดี๋ยวนี้! 890 01:10:14,040 --> 01:10:16,372 ดูเฟรน เปิดประตู! 891 01:10:18,100 --> 01:10:19,916 ปิดเพลงเดี๋ยวนี้นะ! 892 01:10:26,800 --> 01:10:29,678 ฉันเตือนแกเลยนะ ดูเฟรน ปิดเพลงเดี๋ยวนี้! 893 01:10:46,330 --> 01:10:47,445 แกเสร็จฉันแน่ 894 01:10:55,400 --> 01:10:58,372 แอนดี้โดนจับขังเดี่ยว 2 อาทิตย์ ที่มันทำแบบนั้น 895 01:10:59,000 --> 01:11:01,000 ลุกขึ้นเลย! 896 01:11:02,000 --> 01:11:05,752 - เฮ้ ดูสิใครมา - เจ้าพ่อเพลงคลาสสิคนี่เอง! 897 01:11:06,890 --> 01:11:09,890 เล่นเพลงดีๆหน่อยไม่ได้เหรอวะ? เช่นของแฮงค์ วิลเลี่ยมส์น่ะ? 898 01:11:10,000 --> 01:11:12,645 พวกนั้นพังประตูเข้ามา ก่อนจะมีคนขอเพลงน่ะ 899 01:11:12,650 --> 01:11:14,179 โดนขังเดี่ยว 2 อาทิตย์ คุ้มไหมวะ? 899 01:11:14,180 --> 01:11:15,490 อยู่ในนั้นมันง่ายที่สุดเลย 900 01:11:15,500 --> 01:11:20,675 - ไอ้ตอแหล ขังเดี่ยวไม่มีง่ายหรอก - ในนั้นอาทิตย์เดียว รู้สึกเหมือนปีนึงเลย 901 01:11:20,680 --> 01:11:24,100 - เออสิ - ฉันมีคุณโมซาร์ทเป็นเพื่อน 902 01:11:24,120 --> 01:11:26,899 พวกนั้นให้แกเอาเครื่องเล่นแผ่นเสียง ลงไปฟังด้วยเหรอ? 903 01:11:29,850 --> 01:11:31,111 เพลงมันอยู่ในนี้ 904 01:11:31,900 --> 01:11:32,900 กับในนี้ 905 01:11:34,120 --> 01:11:35,826 ดนตรีมันสวยงามแบบนี้แหละ มัน... 906 01:11:36,320 --> 01:11:38,370 ใครก็มาแย่งไปจากเราไม่ได้ 907 01:11:42,190 --> 01:11:44,890 พวกนายไม่รู้สึกแบบนั้นเหรอ? 908 01:11:47,087 --> 01:11:50,111 สมัยหนุ่มๆฉันเคยเล่นหีบเพลงปากเก่งอยู่ 909 01:11:50,890 --> 01:11:52,111 แต่ก็เบื่อจนเลิกไป 910 01:11:52,650 --> 01:11:54,222 มาเล่นในนี้ก็คงไม่เข้าท่าเท่าไหร่ 911 01:11:54,850 --> 01:11:56,890 เล่นในนี้สิ เข้าท่าที่สุดแล้ว 912 01:11:57,150 --> 01:11:59,800 นายต้องการมัน จะได้ไม่ลืม 913 01:11:59,890 --> 01:12:00,890 ลืมเหรอ? 914 01:12:01,445 --> 01:12:05,445 ลืมว่า...ยังมีบางสถานที่... 915 01:12:07,000 --> 01:12:11,111 บางแห่งในโลกนี้ ที่ไม่ได้สร้างขึ้นด้วยหิน 916 01:12:11,800 --> 01:12:13,190 แต่มีบางอย่าง... 917 01:12:13,200 --> 01:12:14,990 ในตัวเรา... 918 01:12:15,200 --> 01:12:16,990 ที่พวกมันเข้ามายุ่งไม่ได้... 919 01:12:17,120 --> 01:12:18,993 เข้ามาแตะต้องไม่ได้... 920 01:12:19,080 --> 01:12:20,912 มันเป็นของนายเอง 921 01:12:22,070 --> 01:12:24,222 แกพูดเรื่องอะไรเนี่ย? 922 01:12:24,850 --> 01:12:25,850 ความหวังไง 922 01:12:26,900 --> 01:12:27,900 ความหวัง... 923 01:12:30,000 --> 01:12:32,222 ฉันจะบอกอะไรให้นะ เพื่อน 924 01:12:33,000 --> 01:12:35,222 ความหวังเป็นของอันตราย 925 01:12:36,370 --> 01:12:38,263 ความหวังมันทำให้คนเป็นบ้าได้ 926 01:12:39,290 --> 01:12:40,999 ในนี้มันไม่มีประโยชน์หรอก 927 01:12:41,970 --> 01:12:44,222 แกทำตัวให้ชินซะดีกว่า 928 01:12:46,120 --> 01:12:48,333 เหมือนบรุ๊คส์น่ะเหรอ? 929 01:13:13,790 --> 01:13:14,790 นั่งลง 930 01:13:20,000 --> 01:13:23,890 ในนี้บอกว่าคุณจำคุกมาแล้ว 30 ปี จากโทษตลอดชีวิต... 931 01:13:24,000 --> 01:13:26,665 รู้สึกว่าตัวเองกลับใจหรือยัง? 932 01:13:26,700 --> 01:13:27,999 ครับผม 933 01:13:29,000 --> 01:13:31,333 ไม่ต้องสงสัยเลย 934 01:13:31,900 --> 01:13:34,333 ผมพูดได้เต็มปาก ว่าผมเปลี่ยนไปแล้ว 935 01:13:36,000 --> 01:13:37,890 ผมไม่ได้เป็นอันตรายต่อสังคมอีกต่อไป 936 01:13:38,700 --> 01:13:40,111 พระเจ้าเป็นพยานได้เลย 937 01:13:42,800 --> 01:13:44,333 ผมกลับใจแล้วอย่างแน่นอน 937 01:13:48,000 --> 01:13:49,665 ปฏิเสธ 938 01:13:54,500 --> 01:13:55,500 30 ปี 939 01:13:57,800 --> 01:13:59,999 พระเจ้า พอพูดแบบนั้นทีไร... 940 01:14:00,800 --> 01:14:03,222 นายสงสัยว่าเวลามันหายไปไหน 941 01:14:05,000 --> 01:14:07,111 ฉันสงสัยว่า 10 ปีของฉันหายไปไหน 942 01:14:12,034 --> 01:14:13,034 เอ้านี่ 943 01:14:13,330 --> 01:14:16,694 ของขวัญเล็กๆน้อยๆ หลังโดนปฏิเสธทัณฑ์บน 944 01:14:17,600 --> 01:14:18,999 ลองเปิดดูสิ 945 01:14:20,700 --> 01:14:22,980 ฉันต้องเอามาจากคู่แข่งของนาย อย่าว่ากันนะ... 946 01:14:23,000 --> 01:14:25,162 ฉันอยากให้มันเป็นเซอร์ไพรส์น่ะ 947 01:14:35,800 --> 01:14:36,999 สวยมากเลย แอนดี้ 948 01:14:38,800 --> 01:14:39,800 ขอบใจนะ 949 01:14:42,850 --> 01:14:44,639 นายจะเป่ามันเล่นหรือเปล่า? 950 01:14:48,850 --> 01:14:49,850 ไม่ 951 01:14:53,290 --> 01:14:55,111 ยังไม่ใช่ตอนนี้ 952 01:15:12,750 --> 01:15:13,750 เข้าห้อง! 953 01:15:50,000 --> 01:15:51,000 ดับไฟ! 954 01:16:25,780 --> 01:16:27,222 แอนดี้มันพูดจริงทำจริง 955 01:16:28,120 --> 01:16:31,111 มันเขียนจดหมายสัปดาห์ละ 2 ฉบับ แทนที่จะเป็นฉบับเดียว 956 01:16:33,040 --> 01:16:37,080 ในปี 1959 สภาของรัฐ ยอมรับความจริงในที่สุด... 957 01:16:37,100 --> 01:16:40,445 ว่าซื้อแอนดี้ในราคา 200 เหรียญไม่ได้ 958 01:16:40,780 --> 01:16:45,145 คณะกรรมการจัดสรรงบประมาณ ลงมติให้จ่ายงบฯปีละ 500 เหรียญ 959 01:16:45,190 --> 01:16:46,720 เพื่อปิดปากแอนดี้ 960 01:16:47,200 --> 01:16:50,140 คุณตกใจแน่นอน ถ้ารู้ว่าแอนดี้ ใช้เงินพวกนั้นได้ดีแค่ไหน 961 01:16:50,141 --> 01:16:53,555 มันทำข้อตกลงกับบรรดาชมรมอ่านหนังสือ กลุ่มการกุศลต่างๆ 962 01:16:54,000 --> 01:16:56,445 มันซื้อพวกหนังสือตกค้าง โดยจ่ายตามน้ำหนัก 963 01:16:57,100 --> 01:16:58,700 ล่าขุมทรัพย์เกาะมหาสมบัติ 964 01:16:58,900 --> 01:17:01,890 - โรเบิร์ต ลูอิส... - สตีเวนสัน 965 01:17:02,020 --> 01:17:03,778 หมวดนิยาย ผจญภัย 966 01:17:05,700 --> 01:17:06,999 เล่มต่อไปอะไร? 967 01:17:07,100 --> 01:17:08,890 ฉันมี เอ่อ...คู่มือซ่อมรถ... 968 01:17:09,000 --> 01:17:11,111 และแกะสลักสบู่ 969 01:17:12,080 --> 01:17:15,780 เสริมทักษะและงานอดิเรก อยู่ในหมวด "การศึกษา" ข้างหลังนายน่ะ 970 01:17:15,800 --> 01:17:17,890 ชีวิตพลิกผันของเคานต์แห่งมองเต คริสโก้ 971 01:17:18,000 --> 01:17:20,111 "คริสโต้" ต่างหากล่ะ ไอ้โง่ 972 01:17:20,700 --> 01:17:22,344 โดยอเล็กซานดรี้... 973 01:17:22,850 --> 01:17:23,999 ดัมแอส (ไอ้โง่) 974 01:17:24,650 --> 01:17:25,650 ดัมแอส 975 01:17:27,850 --> 01:17:28,850 ดัมแอส 976 01:17:32,050 --> 01:17:34,225 ดูมาส์ต่างหาก รู้ไหม มันเกี่ยวกับอะไร? 977 01:17:36,020 --> 01:17:37,890 นายชอบแน่นอน มันเกี่ยวกับ เรื่องแหกคุก 978 01:17:38,000 --> 01:17:42,111 แบบนี้ต้องใส่ในหมวด "การศึกษา" ใช่ไหมล่ะ? 979 01:17:42,750 --> 01:17:46,800 พวกเราที่เหลือ พยายามช่วย อย่างเต็มความสามารถที่สุด 980 01:17:47,800 --> 01:17:49,865 พอถึงปีที่เค็นเนดี้ถูกยิง 981 01:17:50,000 --> 01:17:54,000 แอนดี้ได้แปลงโฉมห้องเก็บของ ที่ปกติมีแต่กลิ่นขี้หนูกับน้ำมันสน 982 01:17:54,040 --> 01:17:57,555 จนกลายเป็นห้องสมุดในเรือนจำ ที่ดีที่สุดในนิว อิงแลนด์ 983 01:17:58,200 --> 01:18:01,222 ที่มีเพลงเพราะๆจาก แฮงค์ วิลเลี่ยมส์ให้ฟังด้วย 984 01:18:08,100 --> 01:18:13,990 มันเป็นปีเดียวกับที่พัศดีนอร์ตั้น จัดตั้งโปรแกรม "อินไซด์เอ๊าท์" อันโด่งดัง 986 01:18:14,000 --> 01:18:16,190 คุณอาจจะเคยอ่านเจอมาบ้าง 987 01:18:16,220 --> 01:18:19,890 มันได้ลงหนังสือพิมพ์ทุกฉบับ และทำให้นิตยสารลุค เอารูปพัศดีไปลง 988 01:18:19,900 --> 01:18:21,090 งานนี้ไม่ใช่ของฟรี... 989 01:18:21,200 --> 01:18:24,665 แต่เป็นการพัฒนา และก้าวหน้าอย่างแท้จริง... 990 01:18:24,780 --> 01:18:26,980 ในกระบวนการแก้ไขและฟื้นฟูจิตใจ 991 01:18:27,370 --> 01:18:30,155 นักโทษของเรา ที่จะได้รับการดูแลอย่างดี 992 01:18:30,190 --> 01:18:33,000 จะถูกส่งไปทำงานนอกเรือนจำ... 993 01:18:33,090 --> 01:18:35,890 และบำเพ็ญประโยชน์ เพื่อสาธารณะทุกรูปแบบ 994 01:18:36,000 --> 01:18:38,980 นักโทษเหล่านี้จะได้เรียนรู้ ถึงคุณค่าการทำงานอย่างสุจริต... 995 01:18:39,000 --> 01:18:42,000 ในขณะที่ได้บำเพ็ญประโยชน์ ต่อชุมชนไปด้วย... 996 01:18:42,060 --> 01:18:47,507 และ...จะใช้เงินภาษีจากประชาชน เป็นจำนวนน้อยที่สุด 997 01:18:48,650 --> 01:18:50,900 แน่นอน นอร์ตั้นไม่ได้บอกสื่อ... 998 01:18:50,980 --> 01:18:54,445 ว่า "จะใช้จ่ายภาษีน้อยที่สุด" เป็นแค่การพูดสะเพร่าเท่านั้น 999 01:18:54,600 --> 01:18:57,980 เพราะยังมีทางขโมย เงินภาษีพวกนั้นได้อีกเป็นร้อยทาง 1000 01:18:58,000 --> 01:19:00,895 คนงาน วัสดุ อย่างอื่นอีกเยอะแยะ 1001 01:19:01,020 --> 01:19:03,940 คุณพระคุณเจ้า.... เงินไหลมาเทมาเลยล่ะ! 1002 01:19:03,950 --> 01:19:06,650 - ถ้ายังเป็นแบบนี้อยู่ ผมเจ๊งแน่นอน - เอ็ด... 1003 01:19:06,700 --> 01:19:10,000 คุณมีคนงานค่าแรงต่ำเยอะขนาดนี้ ประมูลชนะผู้รับเหมาได้ทุกคนนั่นแหละ 1004 01:19:10,040 --> 01:19:14,700 เอ็ด...เรากำลังบริการชุมชนอยู่นะ 1005 01:19:14,800 --> 01:19:17,445 ฟังดูดีสำหรับหนังสือพิมพ์ แต่ผมมีครอบครัวต้องเลี้ยงดูนะ 1005 01:19:18,000 --> 01:19:19,000 แซม... 1006 01:19:21,000 --> 01:19:23,890 แซม เรารู้จักกันมานานนะ 1007 01:19:24,040 --> 01:19:28,340 ผมต้องการงานทำทางหลวง ถ้าผมพลาดไป ผมเจ๊งแน่ นั่นคือความจริง 1008 01:19:29,980 --> 01:19:33,890 คุณเอาพายที่เมียผมทำให้ไปกิน 1008 01:19:34,040 --> 01:19:35,444 แล้วลองคิดดูนะ... 1010 01:19:43,350 --> 01:19:46,000 เอ็ด ผมว่าคุณไม่ต้องห่วง เรื่องงานนั่นหรอกนะ 1011 01:19:46,040 --> 01:19:50,999 ดูเหมือนว่าผมเอาเด็กๆ ไปตกลงทำงานที่อื่นแล้ว 1012 01:19:51,850 --> 01:19:54,050 อย่าลืมขอบคุณเมซี่ ที่อุตส่าห์ทำพายให้ผมด้วย 1013 01:19:55,800 --> 01:19:58,000 และเบื้องหลังทุกข้อตกลงสกปรก 1014 01:19:58,100 --> 01:20:00,890 เบื้องหลังเงินทุกบาททุกสตางค์ 1015 01:20:01,000 --> 01:20:03,890 คือแอนดี้...ที่คอยทำบัญชีอยู่ 1016 01:20:04,100 --> 01:20:05,775 ฝาก 2 ที่นะครับ 1017 01:20:06,000 --> 01:20:10,333 ที่เมน เนชั่นแนล กับนิว อิงแลนด์ เฟิร์ส ใส่กล่องฝากข้ามคืนเหมือนเดิมนะครับ 1018 01:20:40,100 --> 01:20:43,999 เอาเสื้อผ้าฉันลงไปซักรีด สูท 2 ตัว เอาไปซักแห้ง เอาที่เหลือไปด้วย 1018 01:20:44,000 --> 01:20:45,000 ครับผม 1019 01:20:45,005 --> 01:20:47,995 บอกพวกมันว่า ถ้าลงแป้งเสื้อฉันเยอะเกินอีก ฉันจะลงไปเล่นงานพวกมันเอง 1020 01:20:48,900 --> 01:20:50,990 ฉันดูเป็นไงบ้าง? 1021 01:20:51,100 --> 01:20:53,890 - ดูดีมากครับ - มีงานการกุศลใหญ่ที่พอร์ตแลนด์ 1022 01:20:54,000 --> 01:20:56,115 นายกเทศมนตรีก็จะไปด้วย 1023 01:20:57,000 --> 01:20:58,762 เอาพายที่เหลือไหม? 1024 01:20:59,800 --> 01:21:01,000 ผู้หญิงทำอะไรก็ไม่อร่อยเลย 1025 01:21:02,850 --> 01:21:03,999 ขอบคุณครับ 1026 01:21:07,050 --> 01:21:09,000 ได้ยินว่ามีคนส่งพาย ให้มันกินเพียบเลยนี่ 1026 01:21:09,050 --> 01:21:10,990 ที่นายได้ยินมายังไม่เท่าไหร่... 1027 01:21:11,000 --> 01:21:15,300 มันมีทางโกงแบบที่นายนึกไม่ถึงแน่ เงินใต้โต๊ะของเงินใต้โต๊ะอีกที 1028 01:21:15,350 --> 01:21:18,000 ที่นี่มีเงินสกปรกหมุนเวียนเยอะมากๆ 1029 01:21:18,050 --> 01:21:21,980 เออ แต่มีเงินขนาดนั้น ไม่ช้าก็เร็ว มันต้องอธิบายว่าเอามาจากไหน 1030 01:21:22,000 --> 01:21:23,288 ก็หน้าที่ฉันเองไง 1031 01:21:24,070 --> 01:21:26,887 ฉันหาช่องทาง กลั่นกรอง และผ่องถ่ายเงิน 1032 01:21:27,000 --> 01:21:29,890 ไปเป็นทั้งหุ้น หลักทรัพย์ พันธบัตรปลอดภาษี 1033 01:21:30,040 --> 01:21:33,790 ฉันส่งเงินพวกนั้นออกไปข้างนอก พอพวกมันกลับมา... 1034 01:21:33,800 --> 01:21:37,300 - สะอาดเอี่ยมอ่องเลยสินะ? - สะอาดกว่านั้นอีก 1035 01:21:37,380 --> 01:21:40,472 กว่านอร์ตั้นจะเกษียณ ฉันคงทำมันเป็นเศรษฐีเงินล้านไปแล้ว 1036 01:21:43,050 --> 01:21:47,445 แต่ถ้ามีคนจับได้... มันได้เข้ามาอยู่ในนี้แน่นอน 1037 01:21:47,850 --> 01:21:50,700 โธ่ เร๊ด ฉันนึกว่านาย เชื่อมือฉันมากกว่านี้ซะอีก 1038 01:21:50,800 --> 01:21:54,000 ไม่ ฉันรู้ว่าแกเก่ง แอนดี้ แต่ยังไงเอกสารพวกนั้นก็ต้องมีทิ้งร่องรอย 1039 01:21:54,090 --> 01:21:55,890 ถ้าเกิดมีใครสงสัยเข้า... 1040 01:21:56,050 --> 01:21:58,890 จะเอฟบีไอ หรือสรรพากร 1041 01:21:59,050 --> 01:22:00,275 มันต้องสาวไปถึงใครได้แน่ 1042 01:22:00,280 --> 01:22:04,445 ได้สิ แต่ไม่ใช่ถึงฉันนะ และไม่มีทางสาวถึงพัศดีด้วย 1043 01:22:08,850 --> 01:22:09,999 โอเค งั้นสาวถึงใคร? 1044 01:22:10,030 --> 01:22:11,890 แรนดัล สตีเว่นส์ 1045 01:22:12,200 --> 01:22:13,085 ใครนะ? 1046 01:22:13,090 --> 01:22:14,798 หุ้นส่วนลับไงล่ะ 1047 01:22:15,770 --> 01:22:18,700 หมอนั่นเป็นคนผิด เพราะมัน เป็นเจ้าของบัญชี 1048 01:22:19,000 --> 01:22:20,890 กระบวนการกลั่นกรอง มันจะเริ่มตรงนั้น 1049 01:22:21,000 --> 01:22:23,890 เจ้าหน้าที่จะตามหาทุกอย่าง แล้วจะตรงไปที่ตัวหมอนั่น 1050 01:22:24,800 --> 01:22:25,999 แล้วมันเป็นใครล่ะ? 1051 01:22:26,000 --> 01:22:30,890 มันเป็นผี ไม่มีตัวตนจริง เป็นญาติกับกระต่ายฮาร์วี่ย์ในหนัง 1052 01:22:31,100 --> 01:22:34,665 ฉันเสกมันขึ้นมาเฉยๆ 1053 01:22:34,800 --> 01:22:37,903 มันไม่มีตัวตน นอกจาก บนเอกสารเท่านั้น 1054 01:22:40,050 --> 01:22:42,777 แอนดี้...แกเสกใครขึ้นมา แบบนั้นไม่ได้หรอกนะ 1055 01:22:43,000 --> 01:22:46,700 ได้สิ...ถ้าเรารู้จักระบบดีพอ และรู้ว่ามันมีช่องโหว่ตรงไหน 1056 01:22:46,750 --> 01:22:48,999 น่าทึ่งมาก ที่ใช้จดหมาย ทำอะไรได้เยอะขนาดนี้ 1057 01:22:49,890 --> 01:22:52,300 คุณสตีเว่นส์ มีทั้งใบเกิด... 1058 01:22:52,480 --> 01:22:55,000 ใบขับขี่ เลขประกันสังคม 1059 01:22:55,250 --> 01:22:56,000 พูดเป็นเล่นน่า... 1060 01:22:56,100 --> 01:23:01,700 ถ้าพวกนั้นแกะรอยบัญชีไป พวกนั้นจะได้ตามล่าจินตนาการของฉัน 1062 01:23:01,800 --> 01:23:03,263 แกนี่มันสุดจริงๆ! 1063 01:23:05,200 --> 01:23:06,800 ฉันเคยบอกหรือยัง ว่าแกมันเก่ง? 1064 01:23:07,190 --> 01:23:09,190 แกแม่งสุดยอดไปเลยว่ะ 1065 01:23:09,290 --> 01:23:11,333 ที่น่าตลกคือ... 1066 01:23:11,750 --> 01:23:15,555 ตอนอยู่ข้างนอก ฉันเป็นคนซื่อมาก ตรงเป็นไม้บรรทัดเลย 1067 01:23:16,000 --> 01:23:18,222 มาเป็นโจรตอนอยู่ในคุกนี่แหละ 1068 01:23:27,100 --> 01:23:28,999 มันกวนใจแกบ้างไหม? 1069 01:23:30,000 --> 01:23:32,700 ฉันไม่ได้เป็นคนโกงใครนี่ เร๊ด ฉันแค่จัดการเรื่องเงิน 1070 01:23:33,000 --> 01:23:35,222 อาจจะดูต่างกันไม่เท่าไหร่...แต่... 1071 01:23:36,000 --> 01:23:37,900 ฉันก็เป็นคนสร้างห้องสมุดนั่นขึ้นมา... 1072 01:23:37,980 --> 01:23:41,000 แล้วใช้มันช่วยคนอื่น ให้เรียนจนจบมัธยมได้ 1073 01:23:41,050 --> 01:23:43,890 นายคิดว่าทำไมพัศดี ถึงปล่อยให้ฉันทำล่ะ? 1074 01:23:44,000 --> 01:23:45,890 ให้แกมีความสุขกับการซักฟอกไง 1075 01:23:46,060 --> 01:23:47,890 แต่ฟอกเงินนะ ไม่ใช่ผ้าปูที่นอน 1076 01:23:48,000 --> 01:23:50,700 ฉันค่าตัวถูก ก็ถือว่าหายกันไป 1077 01:24:08,050 --> 01:24:12,890 ทอมมี่ วิลเลี่ยมส์ มาที่ชอว์แชงค์ในปี 1965 โดนโทษ 2 ปี ข้อหาบีแอนด์อี 1079 01:24:13,040 --> 01:24:15,333 ซึ่งก็คือข้อหาบุกรุกนั่นเอง 1080 01:24:15,850 --> 01:24:20,100 ตำรวจจับมันได้ ตอนมันขโมยทีวี ออกทางหลังร้านเจซี เพ็นนี 1081 01:24:20,180 --> 01:24:21,890 มันคือเด็กซ่าส์คนนึง 1082 01:24:22,100 --> 01:24:25,400 ไอ้นี่มันชอบร็อคแอนด์โรล แถมโคตรอวดดีเลย 1083 01:24:25,550 --> 01:24:28,800 เฮ้ เร็วสิ พวกตาแก่ ช้ากันยิ่งกว่าเต่าอีก! 1084 01:24:28,870 --> 01:24:29,890 ทำฉันขายขี้หน้าหมดแล้ว 1085 01:24:30,000 --> 01:24:31,777 พวกเราชอบมันทันที 1086 01:24:32,000 --> 01:24:36,000 ฉันออกทางหลังร้าน ใช่ไหม? ฉันถือทีวีแบบนี้... 1087 01:24:36,030 --> 01:24:40,555 เครื่องใหญ่มาก มองอะไรไม่เห็นเลย แล้วจู่ๆก็ได้ยินเสียง... 1088 01:24:40,800 --> 01:24:42,986 "หยุดนะ ไอ้หนู ยกมือขึ้นซะ" 1089 01:24:43,500 --> 01:24:47,100 ฉันยืนอึ้ง ถือทีวีอยู่แบบนั้น สุดท้ายได้ยินเสียงพูดว่า... 1090 01:24:47,220 --> 01:24:51,200 "ได้ยินที่ฉันพูดไหม ไอ้หนู?" ฉันเลยบอก "ครับ ได้ยินครับ" 1091 01:24:51,250 --> 01:24:55,100 "แต่ถ้าผมทำทีวีนี่หล่น คุณจะ เพิ่มข้อหาทำลายทรัพย์สินให้ผมด้วย" 1092 01:24:59,000 --> 01:25:02,080 เฮ้ แกเคยติดคุกที่แคชแมนด้วย ใช่ไหม? 1093 01:25:02,100 --> 01:25:05,980 ใช่ บอกเลยว่าที่นั่นมันง่ายสุดแล้ว 1094 01:25:06,080 --> 01:25:08,900 ให้พักงานช่วงสุดสัปดาห์ มีโปรแกรมงานให้ทำเยอะ 1095 01:25:08,970 --> 01:25:10,020 ไม่เหมือนที่นี่หรอก 1096 01:25:10,100 --> 01:25:12,090 เหมือนแกจะติดคุก มาทั่วนิว อิงแลนด์แล้วนะ 1097 01:25:12,100 --> 01:25:15,000 ใช่ ฉันเข้าๆออกๆ มาตั้งแต่อายุ 13 แล้ว 1098 01:25:15,030 --> 01:25:17,444 บอกชื่อคุกมาสิ ฉันน่าจะไปมาหมดแล้ว 1099 01:25:17,600 --> 01:25:20,999 บางทีนายน่าจะลองเปลี่ยนอาชีพนะ 1100 01:25:21,800 --> 01:25:22,999 ฉันหมายถึงว่า... 1101 01:25:23,800 --> 01:25:27,280 ดูเหมือนนายจะเป็นโจรที่ไม่ค่อยเก่ง น่าจะลองไปทำอย่างอื่นมากกว่า 1102 01:25:27,290 --> 01:25:30,700 เออ แกจะไปรู้อะไรวะ ไอ้คาโปน? 1103 01:25:30,900 --> 01:25:32,445 แกโดนข้อหาอะไรมาล่ะ? 1104 01:25:32,780 --> 01:25:33,780 ฉันเหรอ? 1105 01:25:36,000 --> 01:25:37,417 ทนายมันหักหลังฉัน 1106 01:25:41,800 --> 01:25:45,100 ในนี้ทุกคนบริสุทธิ์ทั้งนั้น นายไม่รู้เหรอ? 1107 01:25:52,270 --> 01:25:57,100 ปรากฏว่า ทอมมี่มันมีเมียเด็ก และลูกสาวคนนึง 1108 01:25:57,200 --> 01:25:58,890 บางทีมันอาจจะนึกภาพ ครอบครัวต้องเร่ร่อน 1109 01:25:59,000 --> 01:26:01,890 หรือไม่ก็นึกภาพลูกสาว โตขึ้นมาโดยไม่รู้จักพ่อ 1110 01:26:02,700 --> 01:26:03,999 จะอะไรก็ตาม... 1111 01:26:04,220 --> 01:26:06,333 มีบางอย่างจุดไฟในตัวเด็กคนนี้ขึ้นมา 1112 01:26:10,600 --> 01:26:13,690 ฉันว่าจะลองเรียนเทียบจบมัธยมดู 1113 01:26:13,700 --> 01:26:15,872 ได้ยินว่านายเคยช่วยหลายคนที่นี่ 1114 01:26:17,220 --> 01:26:20,459 ฉันไม่เสียเวลากับพวก ไม่เอาถ่านหรอกนะ ทอมมี่ 1115 01:26:21,000 --> 01:26:23,200 ฉันไม่ใช่พวกไม่เอาถ่านนะ 1116 01:26:25,090 --> 01:26:27,111 - นายพูดจริงใช่ไหม? - จริงสิ 1117 01:26:28,800 --> 01:26:30,665 พูดจริงแน่นะ? 1118 01:26:31,300 --> 01:26:33,888 - จริงแน่นอน - ดี 1119 01:26:34,000 --> 01:26:35,890 เพราะถ้าเราจะเรียน... เราต้องตั้งใจให้เต็มที่ 1120 01:26:36,000 --> 01:26:37,999 ต้อง 100% ไม่มีครึ่งๆกลางๆ 1121 01:26:39,021 --> 01:26:40,555 แต่คือ... 1122 01:26:42,270 --> 01:26:44,222 ฉันอ่านหนังสือไม่ค่อยดีเท่าไหร่ 1123 01:26:45,000 --> 01:26:46,000 "เก่ง" 1124 01:26:48,050 --> 01:26:49,614 นายอ่านหนังสือ 1125 01:26:50,150 --> 01:26:51,407 ไม่ค่อยเก่ง... 1126 01:26:54,030 --> 01:26:55,444 เรื่องนั้นมันปรับได้ 1127 01:27:00,000 --> 01:27:02,165 แอนดี้เลยมาดูแลทอมมี่เต็มตัว 1128 01:27:02,170 --> 01:27:04,990 เริ่มหัดเอบีซีให้มันใหม่หมด 1129 01:27:07,000 --> 01:27:09,111 ทอมมี่เองก็เรียนรู้ได้ดีมาก 1130 01:27:09,770 --> 01:27:12,011 หมอนั่นไม่คิดว่าตัวเองจะฉลาดขนาดนี้ 1131 01:27:14,680 --> 01:27:18,180 ไม่นานนัก แอนดี้ก็เริ่มสอน วิชาที่จำเป็นให้มัน 1132 01:27:18,200 --> 01:27:19,890 มันชอบเด็กคนนี้มาก 1133 01:27:20,040 --> 01:27:23,980 มันน่าตื่นเต้น ที่ได้ช่วยเด็กหนุ่ม ปีนออกมาจากความเลวร้าย 1134 01:27:24,120 --> 01:27:26,333 แต่นั่นก็ไม่ใช่เหตุผลเดียว 1135 01:27:27,100 --> 01:27:29,800 เวลาในคุก มันเดินไปช้าๆ 1136 01:27:29,890 --> 01:27:32,333 คุณต้องทำทุกอย่าง ไม่ให้ตัวเองเบื่อ 1137 01:27:32,850 --> 01:27:34,980 บางคนชอบสะสมสแตมป์ 1138 01:27:35,080 --> 01:27:37,100 บางคนก็สร้างบ้านจากก้านไม้ขีด 1139 01:27:38,070 --> 01:27:40,707 แอนดี้สร้างห้องสมุด 1140 01:27:41,700 --> 01:27:43,890 ตอนนี้มันต้องหาโปรเจ็คใหม่ 1141 01:27:44,200 --> 01:27:46,000 นั่นคือทอมมี่นั่นเอง 1142 01:27:46,111 --> 01:27:50,233 เป็นเหตุผลเดียวกับที่มันใช้เวลาหลายปี นั่งปั้น นั่งขัดหินพวกนั้น 1143 01:27:51,000 --> 01:27:54,777 เหตุผลเดียวกับที่มัน แขวนรูปผู้หญิงไว้บนกำแพง 1144 01:27:55,060 --> 01:27:56,444 ในคุก... 1145 01:27:56,800 --> 01:28:00,222 คนเราจะทำเกือบทุกอย่าง เพื่อไม่ให้ใจว้าวุ่น 1146 01:28:01,000 --> 01:28:06,180 ถึงปี 1966 ตอนที่ทอมมี่ มันพร้อมจะเข้าสอบ... 1147 01:28:06,190 --> 01:28:08,444 แอนดี้แขวนรูปราเค็ลคนงาม 1148 01:28:25,110 --> 01:28:26,110 หมดเวลา 1149 01:28:32,000 --> 01:28:33,009 ว่าไง? 1150 01:28:34,940 --> 01:28:36,512 ก็...ห่วยแตกไง 1151 01:28:37,650 --> 01:28:40,111 แม่งเสียเวลามานั่งเรียนไปตั้งปีนึง 1152 01:28:40,750 --> 01:28:41,980 อาจจะไม่แย่เหมือนที่นายคิดก็ได้ 1153 01:28:42,020 --> 01:28:46,800 เออ แย่กว่านั้นอีก ฉันตอบอะไรไม่ถูกเลย ไม่ต่างกับข้อสอบเป็นภาษาจีน 1154 01:28:46,850 --> 01:28:47,999 มาดูกันว่าคะแนนจะออกมาเป็นยังไง 1155 01:28:48,000 --> 01:28:51,444 เออ ฉันจะบอกให้ ว่ามันจะเป็นไง 1156 01:28:53,220 --> 01:28:56,444 2 แต้ม นั่นไง! นั่นแหละคะแนนของฉัน! 1158 01:28:56,800 --> 01:29:01,000 ไอ้เหี้ย แมวแม่งปีนต้นไม้ 5 คูณ 5 ได้ 25... 1159 01:29:01,400 --> 01:29:02,889 ช่างหัวแม่งสิวะ! 1160 01:29:03,000 --> 01:29:04,040 ช่างแม่ง! 1161 01:29:23,040 --> 01:29:24,999 ฉันรู้สึกแย่มากเลย 1162 01:29:25,060 --> 01:29:26,080 ที่ทำหมอนั่นผิดหวัง 1163 01:29:26,100 --> 01:29:27,999 ไร้สาระน่า ไอ้หนู 1164 01:29:28,400 --> 01:29:29,980 มันภูมิใจในตัวแกจะตาย 1165 01:29:30,060 --> 01:29:32,890 เราเป็นเพื่อนกันมานาน ฉันรู้จักมันดีกว่าใคร 1166 01:29:33,000 --> 01:29:34,665 มันฉลาดมากนะ ว่าไหม? 1167 01:29:34,920 --> 01:29:37,980 ฉลาดที่สุดเลยแหละ ตอนอยู่ข้างนอกมันเป็นนายธนาคาร 1168 01:29:38,060 --> 01:29:40,890 แล้วทำไมต้องมาติดคุกล่ะ? 1169 01:29:41,000 --> 01:29:42,333 ฆ่าคนตาย 1170 01:29:43,200 --> 01:29:44,899 พูดเป็นเล่น 1171 01:29:46,655 --> 01:29:48,668 ดูหน้ามันแล้วไม่น่าเชื่อ 1172 01:29:50,090 --> 01:29:54,222 มันไปเห็นเมียมัน อยู่กับโปรกอล์ฟบนเตียง เลยฆ่าทิ้งทั้งคู่เลย... 1173 01:30:02,050 --> 01:30:03,050 อะไรเหรอ? 1174 01:30:04,800 --> 01:30:06,333 เมื่อ 4 ปีก่อน... 1175 01:30:07,750 --> 01:30:11,000 ฉันติดคุก 2-3 ปี ที่โทมัสตั้น 1176 01:30:11,190 --> 01:30:12,890 ข้อหาขโมยรถ 1177 01:30:13,080 --> 01:30:14,990 ฉันโง่มากที่ทำแบบนั้น 1178 01:30:15,900 --> 01:30:18,000 พอเหลือโทษอีกแค่ 6 เดือน... 1179 01:30:18,040 --> 01:30:19,999 ฉันได้เพื่อนร่วมห้องขังคนใหม่ 1180 01:30:20,930 --> 01:30:22,035 เอ็ลโม่ แบล็ตช์ 1181 01:30:23,000 --> 01:30:25,111 ตัวใหญ่ กระวนกระวายตลอด 1182 01:30:25,450 --> 01:30:28,790 เป็นพวกนักโทษที่เราภาวนา ไม่อยากให้มาร่วมห้อง เข้าใจใช่ไหม? 1183 01:30:29,000 --> 01:30:32,000 โทษ 6-12 ปี ปล้นโดยใช้อาวุธ 1184 01:30:32,110 --> 01:30:34,700 มันบอกว่าทำมาเป็นร้อยงาน 1185 01:30:34,800 --> 01:30:39,445 ฟังแล้วไม่น่าเชื่อ มันขี้กลัวแบบนั้น ตดดังๆทีนึง มันก็สะดุ้งแล้ว 1186 01:30:40,500 --> 01:30:44,999 พูดตลอดเวลาเลยด้วย นั่นแหละ มันไม่เคยหุบปากเลย 1187 01:30:45,110 --> 01:30:46,890 เล่าว่ามันไปไหนมาบ้าง... 1188 01:30:47,050 --> 01:30:49,979 ไปปล้นที่ไหนมา ไปเอาผู้หญิงคนไหนมา 1189 01:30:50,850 --> 01:30:52,665 เล่ากระทั่งคนที่มันเคยฆ่า 1190 01:30:54,000 --> 01:30:56,344 คนที่ "กวนใจมัน" 1191 01:30:57,200 --> 01:30:59,111 มันเรียกแบบนั้น... 1192 01:31:00,100 --> 01:31:03,000 มีอยู่คืนนึง...คุยกันขำๆ 1193 01:31:04,800 --> 01:31:07,914 ฉันถามมันว่า "เอ็ลโม่ แกเคยฆ่าใครมา?" 1194 01:31:08,700 --> 01:31:09,700 มันบอกว่า... 1195 01:31:09,850 --> 01:31:13,999 ฉันเคยทำงานเป็นเด็กเก็บโต๊ะ ที่คันทรี่คลับ... 1196 01:31:14,370 --> 01:31:18,007 ฉันเลยได้ตามดู พวกคนรวยๆที่เป็นลูกค้า 1197 01:31:20,060 --> 01:31:22,095 ฉันเลือกไอ้หมอนั่น... 1198 01:31:23,000 --> 01:31:26,333 ไปที่บ้านมัน แล้วรื้อของ 1199 01:31:28,000 --> 01:31:29,555 มันดันตื่นขึ้นมา... 1200 01:31:30,490 --> 01:31:31,990 แล้วกวนใจฉัน 1201 01:31:33,260 --> 01:31:35,524 ฉันเลยฆ่ามันซะ 1202 01:31:36,870 --> 01:31:39,112 มันกับผู้หญิงสวยๆที่มันนอนด้วย 1203 01:31:41,000 --> 01:31:43,111 นั่นแหละที่แจ่มที่สุด 1204 01:31:44,000 --> 01:31:46,550 อีนั่นเอากับหมอนั่น... 1205 01:31:46,555 --> 01:31:49,205 ไอ้โปรกอล์ฟ แต่เธอมีผัวแล้ว 1206 01:31:50,079 --> 01:31:52,555 นายธนาคารที่ไหนไม่รู้ 1207 01:31:54,000 --> 01:31:56,555 มันโดนตัดสินว่าผิดแทน... 1208 01:32:08,070 --> 01:32:12,890 บอกตรงๆว่าเป็นเรื่องที่เยี่ยมที่สุด ที่ฉันเคยได้ยินมาเลย 1209 01:32:13,070 --> 01:32:16,111 แต่ที่ฉันแปลกใจที่สุด คือแกเชื่อเรื่องพวกนี้ด้วย 1210 01:32:16,850 --> 01:32:17,850 ยังไงนะครับ? 1211 01:32:19,920 --> 01:32:23,445 ชัดเจนอยู่แล้ว ว่าไอ้วิลเลี่ยมส์ มันชื่นชมแก... 1212 01:32:24,000 --> 01:32:27,493 มันรู้เรื่องของแกมา ก็เลยอยากทำให้แกสบายใจ 1213 01:32:28,000 --> 01:32:30,111 มันยังเด็ก แถมไม่ฉลาด 1214 01:32:30,700 --> 01:32:33,999 ไม่น่าแปลกใจเลย มันไม่รู้หรอก ว่าพูดมาแล้ว แกจะเป็นแบบนี้ 1215 01:32:34,251 --> 01:32:36,111 พัศดีครับ มันพูดความจริงนะครับ 1216 01:32:36,800 --> 01:32:41,200 งั้นลองสมมุติว่า ไอ้แบล็ตช์มีตัวตนจริงๆ 1217 01:32:41,300 --> 01:32:46,000 แกคิดเหรอ ว่ามันจะคุกเข่าลง แล้วร้องไห้ "ผมทำเอง ผมสารภาพ" 1218 01:32:46,040 --> 01:32:48,890 "อ๋อ อย่าลืมเพิ่มโทษ ตลอดชีวิตให้ผมด้วยนะ" 1219 01:32:49,000 --> 01:32:51,899 ไม่สำคัญหรอก ถ้าทอมมี่ขึ้นให้การ ผมมีสิทธิ์ได้รับการไต่สวนใหม่ 1220 01:32:52,000 --> 01:32:54,444 ถ้าสมมุติว่าแบล็ตช์ยังอยู่ที่นั่นนะ 1221 01:32:54,700 --> 01:32:57,080 มันน่าจะถูกปล่อยออกไปตั้งนานแล้ว 1222 01:32:57,100 --> 01:33:01,899 ยังไงก็ต้องมีที่อยู่ล่าสุด มีชื่อญาติๆ ยังไงก็เป็นโอกาส ถูกไหมครับ? 1223 01:33:04,110 --> 01:33:05,888 ทำไมคุณถึงเข้าใจช้าแบบนี้? 1224 01:33:06,770 --> 01:33:07,770 ว่าไงนะ? 1225 01:33:09,000 --> 01:33:10,109 แกเรียกฉันว่าไงนะ? 1226 01:33:10,110 --> 01:33:12,700 เข้าใจช้า มันยากนักเหรอครับ 1227 01:33:13,000 --> 01:33:14,800 ไอ้หนู แกลืมตัวไปหน่อยแล้วนะ 1228 01:33:14,930 --> 01:33:18,040 ที่คันทรี่คลับ ต้องมีบัตรตอก เข้างานของมัน 1229 01:33:18,050 --> 01:33:19,999 ประวัติ เอกสารเงินได้ที่มีชื่อมัน 1230 01:33:20,000 --> 01:33:23,579 ดูเฟรน ถ้าแกอยากจะเพ้อฝัน มันเรื่องของแกนะ 1231 01:33:23,580 --> 01:33:26,080 อย่ามารบกวนฉัน เราหมดเรื่องคุยแล้ว 1232 01:33:26,100 --> 01:33:29,960 พัศดีครับ ถ้าผมได้ออกไป ผมจะไม่พูดอะไร เรื่องในนี้แน่นอน 1233 01:33:29,970 --> 01:33:32,111 ผมเองก็ผิดไม่แพ้คุณ ที่ฟอกเงินพวกนั้นไป 1234 01:33:33,960 --> 01:33:37,890 อย่าสะเออะมาพูดเรื่องเงินกับฉันอีก ไอ้ลูกหมาน่าสมเพช! 1235 01:33:38,000 --> 01:33:40,790 ไม่ว่าจะที่ออฟฟิศนี่..หรือว่าที่ไหน 1236 01:33:40,850 --> 01:33:42,090 เข้ามานี่เดี๋ยวนี้เลย! 1237 01:33:42,100 --> 01:33:44,890 ผมแค่อยากทำให้คุณอุ่นใจ แค่นั้นเอง ผมไม่ได้จะ... 1238 01:33:45,000 --> 01:33:47,700 - ขังเดี่ยว เดือนนึง - ครับผม 1239 01:33:47,800 --> 01:33:49,799 - คุณเป็นอะไรไปเนี่ย? - เอาตัวมันออกไป 1240 01:33:49,800 --> 01:33:53,899 นี่มันโอกาสที่ผมจะได้ออกไป! ไม่เห็นรึไง! นี่มันชีวิตผมนะ! คุณไม่เข้าใจเหรอ?! 1241 01:33:53,900 --> 01:33:57,111 - เอามันออกไป ไปเลย! - นี่มันชีวิตผมนะ 1242 01:33:57,970 --> 01:34:00,100 ขังเดี่ยวเดือนนึง 1243 01:34:00,190 --> 01:34:02,980 แม่งนานที่สุด เท่าที่ฉันเคยได้ยินเลย 1244 01:34:03,000 --> 01:34:04,000 ความผิดฉันเองแหละ 1245 01:34:04,005 --> 01:34:05,333 บ้าน่า... 1246 01:34:07,050 --> 01:34:08,890 แกไม่ได้เป็นคนยิงเมียมัน หรือจับมันซักหน่อย 1247 01:34:09,000 --> 01:34:11,890 เร๊ด แกจะบอกว่าแอนดี้บริสุทธิ์เหรอ? 1248 01:34:11,940 --> 01:34:13,990 คือมันไม่ผิดจริงเนี่ยนะ? 1249 01:34:14,120 --> 01:34:15,518 ดูเหมือนจะเป็นแบบนั้น 1250 01:34:16,000 --> 01:34:17,222 พระเจ้า... 1251 01:34:18,080 --> 01:34:19,999 มันอยู่ในนี้มานานเท่าไหร่แล้วนะ? 1252 01:34:20,600 --> 01:34:23,990 ตั้งแต่ปี 1947 เท่าไหร่วะ? 19 ปีแล้ว... 1253 01:34:24,000 --> 01:34:26,889 - วิลเลี่ยมส์ โทมัส - ครับ ทางนี้ 1254 01:34:32,370 --> 01:34:33,999 ได้อะไรมาวะ? 1255 01:34:34,200 --> 01:34:35,890 คณะกรรมการการศึกษา 1256 01:34:36,000 --> 01:34:38,880 - ไอ้เปรตนั่นส่งไปให้ฉัน - ก็ดีแล้วไง... 1257 01:34:38,890 --> 01:34:41,700 แกจะเปิดดูหรือยืนโง่ๆแบบนี้ล่ะ? 1258 01:34:41,800 --> 01:34:44,222 ยืนโง่ๆฟังดูดีกว่าเยอะเลย 1259 01:34:44,700 --> 01:34:47,555 เฮ้ สกี๊ต ไม่เอาน่า เอามาเลย ไอ้เบื๊อก 1260 01:34:48,000 --> 01:34:50,000 ฟลอยด์ ไม่เอาน่า 1260 01:34:52,100 --> 01:34:53,100 เฮ้ เร๊ด... 1261 01:34:55,000 --> 01:34:57,000 ไม่เอาน่า โยนทิ้งไปเถอะได้ไหม? 1262 01:35:03,000 --> 01:35:05,111 โอ้โหเฮ้ย... 1263 01:35:17,780 --> 01:35:20,300 เด็กนั่นสอบผ่านนะ ได้เกรดเฉลี่ยซีบวก 1264 01:35:20,370 --> 01:35:22,168 คิดว่าแกคงอยากรู้ 1265 01:35:38,750 --> 01:35:40,222 พัศดีอยากคุยด้วย 1266 01:35:53,900 --> 01:35:55,020 ข้างนอกเนี่ยนะ? 1267 01:35:55,030 --> 01:35:57,111 แกสั่งมาแบบนั้น 1268 01:36:13,100 --> 01:36:14,100 พัศดี? 1268 01:36:15,750 --> 01:36:16,750 ทอมมี่ 1269 01:36:23,030 --> 01:36:29,555 ทอมมี่... ฉันอยากขอให้แก เก็บการสนทนานี้เป็นความลับ 1270 01:36:30,000 --> 01:36:32,665 แค่นี้ฉันก็กระอักกระอ่วนพอแล้ว 1271 01:36:51,000 --> 01:36:52,666 เรามีปัญหานิดหน่อย 1272 01:36:53,890 --> 01:36:55,555 ฉันว่าแกคงจะพอเข้าใจ 1273 01:36:56,050 --> 01:36:57,444 ครับผม 1274 01:36:57,800 --> 01:36:59,000 ผมเข้าใจแน่นอน 1275 01:36:59,080 --> 01:37:04,222 ฉันบอกเลย เรื่องนี้มันทำฉันตั้งตัวไม่ติด 1276 01:37:05,000 --> 01:37:07,222 ทำฉันนอนไม่หลับหลายคืน เรื่องจริงนะ 1277 01:37:09,800 --> 01:37:12,222 สิ่งถูกต้องที่เราต้องทำ... 1278 01:37:13,000 --> 01:37:16,222 บางครั้งมันก็ยากที่จะรู้ว่าคืออะไร 1279 01:37:18,000 --> 01:37:20,000 แกเข้าใจใช่ไหม? 1280 01:37:21,100 --> 01:37:23,872 ฉันต้องให้แกช่วยนะ ไอ้หนู 1281 01:37:24,700 --> 01:37:26,333 ถ้าฉันจะเดินหน้าเรื่องนี้ต่อ... 1282 01:37:27,000 --> 01:37:30,555 จะแคลงใจอะไรไม่ได้อีกแม้แต่นิดเดียว 1283 01:37:31,120 --> 01:37:35,000 ฉันจำเป็นต้องรู้...ว่าที่แกบอกดูเฟรน เป็นเรื่องจริงหรือเปล่า 1285 01:37:35,070 --> 01:37:36,070 ครับผม 1286 01:37:36,090 --> 01:37:37,090 แน่นอนที่สุด 1287 01:37:38,080 --> 01:37:40,890 แกยินดีจะสาบานต่อหน้า ผู้พิพากษาและลูกขุน... 1288 01:37:41,100 --> 01:37:43,700 วางมือบนพระคัมภีร์... 1289 01:37:43,880 --> 01:37:46,399 แล้วให้คำปฏิญาณ ต่อหน้าพระเจ้าหรือเปล่า? 1290 01:37:46,440 --> 01:37:48,222 แค่ให้โอกาสผมก็พอ 1291 01:37:52,850 --> 01:37:54,222 ฉันนึกแล้วเชียว 1292 01:38:40,920 --> 01:38:42,535 ฉันว่าแกคงรู้เรื่องแล้ว 1293 01:38:44,850 --> 01:38:46,111 มันแย่มาก 1294 01:38:47,800 --> 01:38:48,999 ยังหนุ่มขนาดนั้น... 1295 01:38:49,000 --> 01:38:51,335 เหลือโทษอีกไม่ถึงปี ดันพยายามจะหนี 1296 01:38:52,110 --> 01:38:54,890 กัปตันแฮดลี่ย์ใจสลายเลย ที่ต้องยิงมัน... 1297 01:38:55,700 --> 01:38:56,999 จริงๆนะ... 1298 01:39:00,000 --> 01:39:03,054 เราแค่ต้องผ่านมันไปให้ได้ 1299 01:39:04,000 --> 01:39:05,333 เดินหน้าต่อ 1300 01:39:06,930 --> 01:39:08,222 ผมพอแล้ว 1301 01:39:09,890 --> 01:39:11,222 ทุกอย่างต้องหยุดทั้งหมด 1302 01:39:13,200 --> 01:39:16,050 หาคนอื่นมาทำบัญชีให้คุณเถอะ 1303 01:39:17,000 --> 01:39:18,404 ไม่มีอะไรหยุดทั้งนั้น 1304 01:39:20,000 --> 01:39:21,000 ไม่มี 1305 01:39:24,860 --> 01:39:27,413 ไม่งั้นแกจะได้เป็นนักโทษที่ลำบากที่สุด 1306 01:39:28,100 --> 01:39:30,165 ไม่มีพวกการ์ดคอยคุ้มกะลาหัวอีก 1307 01:39:30,920 --> 01:39:35,990 ฉันจะลากแกออกจากห้องที่แกอยู่คนเดียว แล้วส่งแกลงไปอยู่กับพวกอัดถั่วดำ 1308 01:39:36,930 --> 01:39:38,999 แกจะคิดว่าแกโดนล่อด้วยรถไฟเลย 1309 01:39:40,920 --> 01:39:42,333 ส่วนห้องสมุดน่ะเหรอ? 1310 01:39:43,000 --> 01:39:44,222 มันจบแน่ 1311 01:39:44,800 --> 01:39:46,849 ฉันจะปิดมันให้หมด 1312 01:39:47,850 --> 01:39:50,290 เราจะเอาหนังสือทั้งหมด มาเผาเล่นในลาน 1313 01:39:50,300 --> 01:39:52,665 เห็นไฟลุกกันตั้งแต่ไกลแน่ๆ 1314 01:39:52,900 --> 01:39:55,800 เราจะเต้นรอบกองไฟ เหมือนพวกอินเดียนแดง 1315 01:39:57,040 --> 01:40:01,612 เข้าใจไหม? ไม่งงนะ? 1316 01:40:03,750 --> 01:40:05,445 หรือฉันเข้าใจอะไรช้าอีกล่ะ? 1317 01:40:17,350 --> 01:40:19,445 ให้มันนอนคิดในนี้อีกเดือนนึง 1318 01:41:06,800 --> 01:41:09,890 เมียฉันเคยบอกว่า ฉันเป็นคนเข้าใจยาก 1319 01:41:10,890 --> 01:41:12,444 เหมือนคนไม่เปิดใจ 1320 01:41:13,100 --> 01:41:14,800 เธอบ่นเรื่องนี้ตลอด 1321 01:41:16,050 --> 01:41:17,665 เธอเป็นคนสวยมาก 1322 01:41:20,000 --> 01:41:21,652 พระเจ้า ฉันรักเธอมาก 1323 01:41:25,800 --> 01:41:27,999 ฉันแค่ไม่รู้ว่าต้องแสดงออกยังไง แค่นั้นเอง... 1324 01:41:30,080 --> 01:41:31,890 ฉันฆ่าเธอ เร๊ด... 1325 01:41:34,000 --> 01:41:36,374 ฉันไม่ได้เป็นคนเหนี่ยวไกยิง... 1326 01:41:37,100 --> 01:41:39,100 แต่ฉันเป็นคนทำให้เธอจากไป 1327 01:41:40,800 --> 01:41:42,444 เธอถึงต้องตาย...ก็เพราะฉัน 1328 01:41:43,800 --> 01:41:45,444 เพราะฉันเป็นคนแบบนั้น 1329 01:41:53,700 --> 01:41:55,890 นั่นไม่ได้ทำให้แกเป็นฆาตกร 1330 01:41:58,800 --> 01:42:01,111 อาจจะเป็นสามีที่ไม่ดีนัก 1331 01:42:04,270 --> 01:42:07,980 แกจะรู้สึกแย่ยังไงก็ตามใจ แต่แกก็ไม่ใช่คนเหนี่ยวไกยิงอยู่ดี 1332 01:42:08,000 --> 01:42:09,741 ไม่ ฉันไม่ได้ยิง 1333 01:42:09,800 --> 01:42:11,076 คนอื่นเป็นคนทำ 1334 01:42:13,000 --> 01:42:14,990 แต่ฉันกลับต้องมาอยู่ในนี้ 1335 01:42:17,030 --> 01:42:18,500 สงสัยฉันคงจะโชคร้าย 1336 01:42:23,970 --> 01:42:25,999 มันลอยไปเรื่อยๆ 1337 01:42:26,800 --> 01:42:28,385 มันต้องตกใส่ใครซักคน 1338 01:42:29,890 --> 01:42:31,800 ถึงตาฉันแล้ว แค่นั้นแหละ 1339 01:42:32,040 --> 01:42:34,683 ฉันอยู่ในเส้นทางของพายุทอร์นาโด 1340 01:42:41,030 --> 01:42:44,800 แค่ไม่ได้คิดว่าพายุมันจะอยู่นานขนาดนี้ 1341 01:42:49,000 --> 01:42:51,222 นายคิดว่าจะได้ออกไปไหม? 1342 01:42:52,030 --> 01:42:53,030 ฉันเหรอ? 1343 01:42:56,000 --> 01:42:57,000 ได้สิ 1344 01:42:58,800 --> 01:43:01,000 ซักวัน ตอนฉันมีหนวดยาวสีขาว... 1345 01:43:01,030 --> 01:43:04,900 พูดจาเลอะเทอะไม่รู้เรื่อง พวกมันคงปล่อยฉันออกไป 1346 01:43:05,030 --> 01:43:07,222 จะบอกให้ ว่าฉันจะไปไหน 1347 01:43:08,010 --> 01:43:09,333 ซีวาตาเนโฮ 1348 01:43:10,900 --> 01:43:11,900 ว่าไงนะ? 1349 01:43:12,180 --> 01:43:13,333 ซีวาตาเนโฮ 1350 01:43:15,000 --> 01:43:16,980 มันอยู่ในเม็กซิโก 1351 01:43:18,000 --> 01:43:20,979 เมืองเล็กๆติดมหาสมุทรแปซิฟิก 1352 01:43:21,770 --> 01:43:23,665 คนเม็กซิโกพูดถึงมหาสมุทรแปซิฟิก ว่าไงรู้ไหม? 1353 01:43:26,000 --> 01:43:27,737 พวกนั้นบอกว่ามันไม่มีความทรงจำ 1354 01:43:30,000 --> 01:43:32,222 ฉันอยากไปใช้ชีวิตที่เหลือที่นั่น 1355 01:43:34,000 --> 01:43:36,990 สถานที่อบอุ่นที่ไม่มีความทรงจำ 1356 01:43:39,950 --> 01:43:41,999 เปิดโรงแรมเล็กๆ... 1357 01:43:43,550 --> 01:43:45,222 ติดกับทะเล... 1358 01:43:45,850 --> 01:43:47,999 ซื้อซากเรือเก่าๆ... 1359 01:43:48,260 --> 01:43:50,005 เอามาซ่อมจนใหม่ 1360 01:43:52,890 --> 01:43:54,800 ฉันจะพาแขกของฉันออกทะเล... 1361 01:43:54,900 --> 01:43:55,999 ไปตกปลากัน 1362 01:44:00,000 --> 01:44:01,333 ซีวาตาเนโฮ 1363 01:44:05,123 --> 01:44:09,111 ในที่แบบนั้น ถ้ามีคนหาของเก่งๆ อยู่กับฉันด้วย คงจะดี 1364 01:44:15,800 --> 01:44:18,371 ฉันว่าฉันอยู่ข้างนอกไม่รอดหรอก แอนดี้ 1365 01:44:25,000 --> 01:44:27,130 ฉันติดอยู่ในนี้มาครึ่งค่อนชีวิต 1366 01:44:28,790 --> 01:44:30,300 ฉันกลายเป็นคนคุกไปแล้ว 1367 01:44:31,100 --> 01:44:33,100 เหมือนที่บรุ๊คส์เคยเป็น 1368 01:44:34,000 --> 01:44:36,333 ว้าว นายดูถูกตัวเองเกินไปแล้ว 1369 01:44:36,750 --> 01:44:38,111 ฉันว่าไม่หรอก 1370 01:44:42,390 --> 01:44:46,890 ในนี้ ฉันคือคนที่หาของได้แน่นอน แต่ว่า... 1371 01:44:47,050 --> 01:44:49,850 ถ้าอยู่ข้างนอก แกแค่ต้องใช้ สมุดหน้าเหลือง 1372 01:44:49,890 --> 01:44:51,821 ฉันไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นยังไงด้วยซ้ำ 1373 01:44:54,050 --> 01:44:55,575 มหาสมุทรแปซิฟิกเนี่ยนะ? 1374 01:44:56,070 --> 01:44:57,070 แม่ง 1375 01:44:58,000 --> 01:45:00,000 ฉันกลัวจนตายแน่ ที่ใหญ่ๆแบบนั้น 1376 01:45:00,030 --> 01:45:01,289 ไม่ใช่ฉัน 1377 01:45:02,600 --> 01:45:06,665 ฉันไม่ได้ยิงเมียตัวเอง และไม่ได้ยิงชู้ของเธอ 1378 01:45:07,000 --> 01:45:09,890 ถึงฉันจะทำผิดยังไง ฉันชดใช้ไปมากกว่านั้นโขแล้ว 1379 01:45:11,600 --> 01:45:13,759 โรงแรมกับเรือนั่น... 1380 01:45:14,850 --> 01:45:16,999 ฉันว่าฉันไม่ได้ขอเยอะเกินไป 1381 01:45:22,000 --> 01:45:23,999 ฉันว่าแกไม่ควรทำแบบนี้ กับตัวเองนะ แอนดี้ 1382 01:45:24,680 --> 01:45:26,356 นี่มันแค่ฝันลมๆแล้งๆ 1383 01:45:26,900 --> 01:45:30,665 เม็กซิโกมันอยู่ตั้งนู่น แต่แกอยู่ในนี้... ก็แค่นั้นแหละ... 1385 01:45:31,490 --> 01:45:34,665 เออ ใช่ มันก็แค่นั้นแหละ 1386 01:45:35,800 --> 01:45:38,076 มันอยู่ตั้งตรงนั้น แต่ฉันติดอยู่ในนี้ 1387 01:45:40,850 --> 01:45:43,373 ฉันว่าสุดท้ายก็อยู่ที่ว่า จะเลือกอะไร 1388 01:45:46,700 --> 01:45:48,794 เอาเวลาไปใช้ชีวิต... 1389 01:45:49,800 --> 01:45:50,988 หรือจะนั่งรอความตาย 1389 01:45:55,000 --> 01:45:56,000 แอนดี้ 1389 01:46:00,000 --> 01:47:00,000 เร๊ด... 1390 01:46:03,850 --> 01:46:05,995 ถ้าวันนึงนายได้ออกไป ช่วยฉันหน่อยนะ... 1391 01:46:06,100 --> 01:46:09,123 ได้สิ แอนดี้ อะไรก็ได้... 1392 01:46:10,900 --> 01:46:15,890 แถวบั๊กซ์ตั้นมีทุ่งหญ้าขนาดใหญ่ นายรู้ใช่ไหม ว่าบั๊กซ์ตั้นอยู่ไหน? 1393 01:46:16,030 --> 01:46:19,250 - ที่นั่นมีทุ่งหญ้าตั้งเยอะแยะ - แต่มีอยู่ที่นึง... 1394 01:46:19,300 --> 01:46:23,100 มันมีกำแพงหินเป็นทางยาว ต้นโอ๊คต้นใหญ่อยู่ทางเหนือ 1395 01:46:23,350 --> 01:46:26,333 ดูเหมือนฉากในบทกวี ของโรเบิร์ต ฟรอสท์เลย 1396 01:46:27,150 --> 01:46:29,222 ฉันเคยขอเมียฉันแต่งงานที่นั่น 1397 01:46:31,190 --> 01:46:33,333 เราไปปิคนิกกัน... 1398 01:46:33,680 --> 01:46:35,333 แล้วร่วมรักกันใต้ต้นโอ๊คนั่น... 1399 01:46:36,100 --> 01:46:38,775 ฉันขอเธอแต่งงาน และเธอตอบตกลง 1400 01:46:42,580 --> 01:46:44,267 สัญญากับฉันนะ เร๊ด... 1401 01:46:45,190 --> 01:46:48,200 ถ้านายได้ออกไป... ไปหาที่นั่นให้เจอ 1402 01:46:50,000 --> 01:46:54,111 ที่ฐานกำแพง นายจะเจอก้อนหิน ที่มันไม่ควรมีอยู่ในรัฐเมน 1403 01:46:55,100 --> 01:46:58,333 เป็นหินภูเขาไฟ สีดำ 1404 01:47:02,000 --> 01:47:04,333 ใต้นั้นมีบางอย่างฝังอยู่ ที่ฉันอยากให้นายเอามันไป 1405 01:47:04,960 --> 01:47:06,222 อะไรเหรอ แอนดี้? 1406 01:47:06,800 --> 01:47:09,124 แกฝังอะไรไว้ในนั้น? 1407 01:47:10,000 --> 01:47:13,222 นายต้องขุดขึ้นมาแล้วดูเอง... 1408 01:47:19,000 --> 01:47:21,665 ไม่ ฉันบอกเลย หมอนั่นมัน... 1409 01:47:22,000 --> 01:47:23,665 มันพูดจาแปลกๆ 1410 01:47:24,850 --> 01:47:26,333 ฉันเป็นห่วงมันมากเลย 1411 01:47:27,000 --> 01:47:28,000 เราต้องคอยดูมันหน่อย 1412 01:47:28,050 --> 01:47:31,397 ตอนกลางวันน่ะไม่มีปัญหา แต่ตอนกลางคืน มันอยู่ในห้องคนเดียวนี่สิ 1413 01:47:33,000 --> 01:47:34,334 โอ้ พระเจ้า 1414 01:47:35,800 --> 01:47:36,800 อะไร? 1415 01:47:38,000 --> 01:47:40,777 วันนี้แอนดี้มันลงมาที่ท่าขนของ 1416 01:47:40,900 --> 01:47:42,700 มันมาขอเชือกฉันไป 1417 01:47:43,000 --> 01:47:45,880 - เชือกเหรอ? - ยาว 6 ฟุต 1418 01:47:46,000 --> 01:47:47,999 แล้วแกก็ให้มันไป... 1419 01:47:48,470 --> 01:47:50,050 ให้สิ ทำไมจะไม่ให้ล่ะ? 1420 01:47:50,100 --> 01:47:51,889 พระเจ้า! เฮย์วู๊ด 1421 01:47:52,000 --> 01:47:54,212 ฉันจะไปรู้ได้ไงเล่า? 1422 01:47:54,950 --> 01:47:57,888 - จำบรุ๊คส์ แฮดเล่นได้ไหม? - ไม่หรอก 1423 01:47:58,100 --> 01:48:00,444 แอนดี้ไม่มีวันทำแบบนั้นหรอก 1424 01:48:00,900 --> 01:48:01,969 ไม่มีทาง 1425 01:48:04,000 --> 01:48:05,333 ไม่รู้สิ... 1426 01:48:08,000 --> 01:48:09,777 ทุกคนมีขีดความอดทนทั้งนั้น 1427 01:48:12,100 --> 01:48:14,666 เร็วเข้า ฉันอยากกลับบ้านแล้ว 1428 01:48:14,890 --> 01:48:16,890 กำลังจะเสร็จพอดีครับ 1429 01:48:33,750 --> 01:48:35,222 คืนนี้มีฝาก 3 ที่นะครับ 1430 01:48:43,180 --> 01:48:44,999 เอาของๆฉันลงไปห้องซักรีด 1431 01:48:45,700 --> 01:48:46,999 แล้วขัดรองเท้าให้่ฉันด้วย 1432 01:48:47,000 --> 01:48:50,444 - ฉันอยากให้เงาแว๊บเลยนะ - ครับผม 1433 01:48:55,850 --> 01:48:57,890 ดีใจที่แกกลับมานะ แอนดี้ 1434 01:48:58,000 --> 01:49:00,222 ไม่มีแก ที่นี่ไม่เหมือนเดิมเลย 1435 01:49:46,820 --> 01:49:47,820 ดับไฟ! 1436 01:50:21,100 --> 01:50:23,890 ผมเคยเจอคืนที่ยาวนานในคุกมาแล้ว 1437 01:50:24,000 --> 01:50:26,980 นั่งอยู่ลำพังในความมืด เหลือแต่เพียงความคิด... 1438 01:50:27,100 --> 01:50:29,665 เวลามันผ่านไปช้า เหมือนมีดที่ค่อยๆออกจากฝัก 1439 01:50:34,970 --> 01:50:38,222 มันเป็นคืนที่ยาวนานที่สุดในชีวิตผม 1440 01:50:53,900 --> 01:50:54,900 นับมา! 1441 01:50:59,189 --> 01:51:00,445 ชั้น 3 ทางใต้ ครบ! 1442 01:51:05,000 --> 01:51:08,665 มีนักโทษหายไป ชั้น 2 ห้อง 245! 1443 01:51:09,000 --> 01:51:10,000 ดูเฟรน! 1444 01:51:10,800 --> 01:51:13,222 ออกมาเดี๋ยวนี้ แกทำคนอื่นเสียเวลานะ! 1445 01:51:15,970 --> 01:51:19,333 อย่าให้ฉันต้องเดินไปเอง ฉันจะแพ่นกบาลแกแน่! 1446 01:51:26,850 --> 01:51:30,700 โธ่เว๊ย ดูเฟรน แกทำฉันสายแล้ว! ฉันมีธุระต้องทำต่อนะ 1447 01:51:30,900 --> 01:51:33,777 ถ้าแกไม่ป่วยหรือตายในนั้น แกน่าดูแน่ ฉันเอาจริงนะ! 1448 01:51:34,000 --> 01:51:35,333 ได้ยินไหม? 1449 01:51:42,000 --> 01:51:43,733 คุณพระคุณเจ้าช่วย 1450 01:52:01,000 --> 01:52:03,445 ฉันอยากให้สอบปากคำนักโทษ ทุกคนในบล็อคนี้ 1451 01:52:04,000 --> 01:52:06,333 - เริ่มจากเพื่อนมันก่อนเลย - ใครครับ? 1452 01:52:06,700 --> 01:52:07,700 มันไง 1453 01:52:08,930 --> 01:52:09,777 เปิดห้อง 237 1454 01:52:13,850 --> 01:52:18,800 หมายความว่าไง "มันไม่อยู่แล้ว"? อย่ามาพูดแบบนั้นกับฉัน เฮก 1455 01:52:18,850 --> 01:52:21,080 - อย่ามาพูดกับฉันแบบนั้นอีก - แต่มันไม่อยู่จริงๆครับ 1456 01:52:21,100 --> 01:52:25,111 ฉันเห็นแล้ว เฮก! คิดว่าฉันตาบอดหรือไง? 1457 01:52:25,300 --> 01:52:26,999 แกจะพูดแบบนั้นใช่ไหม? 1458 01:52:27,100 --> 01:52:30,111 - ฉันตาบอกใช่ไหม เฮก? - เปล่าครับ! 1459 01:52:31,000 --> 01:52:33,115 แล้วแกล่ะ แกตาบอดหรือเปล่า? 1460 01:52:34,000 --> 01:52:36,160 - บอกมาซิ ว่านี่อะไร - รายงานนับหัวเมื่อคืน 1461 01:52:36,330 --> 01:52:39,890 แกเห็นชื่อดูเฟรนไหม? ฉันเห็นนะ นี่ไง... 1462 01:52:40,000 --> 01:52:41,000 "ดูเฟรน" 1463 01:52:43,030 --> 01:52:45,222 ตอนดับไฟ มันยังอยู่ในห้องอยู่เลย 1464 01:52:45,800 --> 01:52:48,333 ตอนเช้ามันก็ต้องอยู่ในนี้สิ 1465 01:52:49,050 --> 01:52:50,890 ไปหามันให้เจอ 1466 01:52:51,000 --> 01:52:54,800 ไม่ใช่พรุ่งนี้ หรือว่าหลังมื้อเช้า เดี๋ยวนี้เลย! 1467 01:52:54,880 --> 01:53:55,999 ครับผม 1468 01:52:57,400 --> 01:53:00,000 ไปเร็ว ไปสิวะ ไป๊! 1469 01:53:02,800 --> 01:53:03,800 ยืนนี่แหละ 1470 01:53:05,020 --> 01:53:06,020 ไง? 1471 01:53:09,800 --> 01:53:10,910 ไงอะไรเหรอครับ? 1472 01:53:10,920 --> 01:53:15,000 ฉันเห็นแก 2 คนอยู่ด้วยกันตลอด แกซี้กันมากนี่ 1473 01:53:15,110 --> 01:53:17,659 มันต้องพูดอะไรบ้างแหละ 1474 01:53:17,850 --> 01:53:20,444 ไม่นะครับ พัศดี มันไม่ได้พูดอะไรเลย 1475 01:53:22,200 --> 01:53:25,222 พระเจ้า มันคือปาฏิหารย์! 1476 01:53:25,550 --> 01:53:28,800 จู่ๆคนก็หายไป เหมือนตดลอยไปกับสายลม 1477 01:53:28,900 --> 01:53:30,672 ไม่เหลืออะไรเลย นอกจาก... 1478 01:53:31,000 --> 01:53:33,180 ก้อนหินริมหน้าต่าง 1479 01:53:33,190 --> 01:53:37,666 กับสาวสวยบนกำแพง ลองถามเธอดูไหม...เธออาจจะรู้ 1481 01:53:37,850 --> 01:53:41,999 ว่าไง คนสวย? อยากคุยกับเราไหม? 1482 01:53:42,800 --> 01:53:43,999 คงจะไม่ว่ะ 1483 01:53:44,222 --> 01:53:47,333 เธอจะไปต่างอะไรจากคนอื่น? 1484 01:53:47,900 --> 01:53:49,890 นี่คือการสมรู้ร่วมคิด 1485 01:53:50,000 --> 01:53:52,111 รับรองว่าใช่แน่นอน 1486 01:53:52,500 --> 01:53:55,890 เป็นแผนการครั้งใหญ่เลย! 1487 01:53:56,300 --> 01:53:58,222 และทุกคนมีส่วนทั้งนั้น! 1488 01:53:59,000 --> 01:54:00,890 รวมถึงเธอด้วย! 1489 01:54:35,060 --> 01:54:41,333 ในปี 1966 แอนดี้ ดูเฟรน หลบหนีจากเรือนจำชอว์แชงค์ 1491 01:54:43,600 --> 01:54:46,990 พวกเจ้าหน้าที่ เจอแค่เพียง เสื้อผ้านักโทษเปื้อนโคลน 1492 01:54:47,030 --> 01:54:50,000 สบู่ 1 ก้อน และค้อนหินเก่าๆ 1493 01:54:50,020 --> 01:54:52,755 ที่สึกลงไปแทบจะถึงด้าม 1494 01:54:57,050 --> 01:55:02,490 ผมจำได้ ผมเคยคิดว่าต้องใช้เวลา 600 ปี กว่าจะใช้ค้อนนั่นเจาะรูกำแพงได้ 1495 01:55:02,550 --> 01:55:05,111 แอนดี้ใช้เวลาไม่ถึง 20 ปี 1496 01:55:23,120 --> 01:55:26,111 โอ้ แอนดี้รักธรณีวิทยามาก 1497 01:55:26,850 --> 01:55:29,792 ผมว่าธรณีวิทยา ดึงดูดนิสัยพิถีพิถันของมัน 1498 01:55:30,200 --> 01:55:32,111 ตั้งแต่สมัยยุคน้ำแข็ง 1499 01:55:32,650 --> 01:55:34,964 จนถึงการสร้างภูเขา ที่ใช้เวลาหลายล้านปี 1500 01:55:36,040 --> 01:55:38,999 ธรณีวิทยาคือการศึกษา เรื่องแรงกดและเวลา 1501 01:55:39,890 --> 01:55:42,100 มันก็ต้องใช้แค่นั้นแหละ 1502 01:55:42,200 --> 01:55:43,990 แรงกด... 1503 01:55:44,100 --> 01:55:45,641 และเวลา 1504 01:55:47,000 --> 01:55:49,111 2 อย่างนั่นกับโปสเตอร์แผ่นใหญ่ๆ 1505 01:55:52,800 --> 01:55:53,999 ก็อย่างที่ผมบอก.. 1506 01:55:54,100 --> 01:55:58,111 ในคุก...คนเราจะทำเกือบทุกอย่าง เพื่อไม่ให้ใจว้าวุ่น 1507 01:56:01,050 --> 01:56:05,869 ปรากฏว่า งานอดิเรกโปรดของแอนดี้ คือการเอาเศษผนัง ไปทิ้งที่ลานออกกำลังกาย 1508 01:56:06,020 --> 01:56:08,222 ทีละนิดทีละหน่อย 1509 01:56:09,850 --> 01:56:12,100 ผมว่าหลังจากที่ทอมมี่ถูกฆ่า 1510 01:56:12,200 --> 01:56:14,990 แอนดี้ตัดสินใจว่า มันอยู่ที่นี่ มานานเกินพอแล้ว 1511 01:56:15,090 --> 01:56:18,700 เร็วเข้า ฉันอยากกลับบ้านแล้ว 1512 01:56:18,790 --> 01:56:20,222 กำลังจะเสร็จพอดีครับ 1513 01:56:42,000 --> 01:56:44,000 คืนนี้มีฝาก 3 ที่นะครับ 1514 01:56:51,000 --> 01:56:53,111 แอนดี้มันทำตามคำสั่ง 1515 01:56:53,800 --> 01:56:57,222 มันขัดรองเท้าคู่นั้นซะเงาแว๊บ 1516 01:57:01,000 --> 01:57:03,334 พวกการ์ดไม่ได้สังเกตเห็นเลย 1517 01:57:03,850 --> 01:57:04,887 ผมก็ไม่เห็นเหมือนกัน 1518 01:57:05,055 --> 01:57:06,890 แต่เอาจริงๆเถอะ... 1519 01:57:06,930 --> 01:57:09,808 คุณมองรองเท้าคนอื่นบ่อยแค่ไหนกันเชียว? 1520 01:59:13,270 --> 01:59:21,000 แอนดี้ต้องคลานผ่านขี้เหม็นๆ 500 หลา สู่อิสรภาพ ซึ่งผมไม่อาจจินตนาการได้ 1522 01:59:21,100 --> 01:59:23,111 หรือไม่ ผมก็ไม่อยากคิดถึงมัน 1523 01:59:28,000 --> 01:59:29,199 500 หลา 1524 01:59:30,800 --> 01:59:33,222 นั่นคือความยาวของสนามฟุตบอล 5 สนาม 1525 01:59:34,650 --> 01:59:36,890 หรือเกือบครึ่งไมล์ 1526 02:00:32,050 --> 02:00:37,100 เช้าวันต่อมา ตอนที่ราเค็ล กำลังคายความลับ... 1527 02:00:37,250 --> 02:00:40,080 ชายที่ไม่เคยมีใครเห็นมาก่อน... 1528 02:00:40,100 --> 02:00:43,222 ได้เดินเข้าไปที่ธนาคารเมน เนชั่นแนล 1529 02:00:43,440 --> 02:00:46,525 ก่อนหน้านั้น มันไม่เคยมีตัวตน 1530 02:00:47,100 --> 02:00:48,777 นอกจากในเอกสารเท่านั้น 1530 02:00:48,800 --> 02:00:50,000 มีอะไรให้ช่วยไหมคะ? 1531 02:00:50,030 --> 02:00:52,000 มันมีบัตรประจำตัวถูกต้องครบ 1532 02:00:52,080 --> 02:00:55,990 ทั้งใบขับขี่ ใบเกิด ใบประกันสังคม 1533 02:00:56,060 --> 02:00:58,890 แถมลายเซ็นยังตรงเป๊ะอีกต่างหาก 1534 02:00:59,000 --> 02:01:02,665 เรียนตรงๆว่าผมเสียใจ ที่ต้องเสียคุณไปนะครับ 1535 02:01:02,850 --> 02:01:04,917 หวังว่าคุณจะอยู่ต่างประเทศ อย่างมีความสุขครับ 1536 02:01:05,000 --> 02:01:06,111 ขอบคุณมาก 1537 02:01:06,900 --> 02:01:08,333 ผมมีความสุขแน่นอน 1538 02:01:08,800 --> 02:01:11,884 นี่แคชเชียร์เช็คของคุณค่ะ มีอะไรให้ช่วยเหลือเพิ่มเติมไหมคะ? 1539 02:01:12,000 --> 02:01:13,000 รบกวนหน่อยครับ... 1540 02:01:13,950 --> 02:01:16,333 คุณช่วยส่งไปรษณีย์ให้ผมหน่อยได้ไหม? 1541 02:01:16,700 --> 02:01:17,999 ยินดีค่ะ 1542 02:01:19,850 --> 02:01:20,850 โชคดีนะครับ 1543 02:01:22,000 --> 02:01:26,890 เช้าวันนั้น คุณสตีเว่นส์ไปธนาคาร 10 กว่าแห่งในย่านพอร์ตแลนด์ 1544 02:01:27,100 --> 02:01:33,333 ว่ากันว่า มันออกจากเมืองไปพร้อมเงิน ของพัศดีนอร์ตั้น กว่า 370,000 เหรียญ 1546 02:01:34,200 --> 02:01:36,777 เงินชดเชย สำหรับ 19 ปีในคุก 1547 02:01:44,000 --> 02:01:46,000 สวัสดีค่ะ นสพ.พอร์ตแลนด์ เดลี่ บูเกิ้ลค่ะ 1547 02:02:15,700 --> 02:02:18,500 เรียนพัศดี - คุณพูดถูก การไถ่บาปอยู่ที่ใจตัวเอง แอนดี้ ดูเฟรน 1548 02:02:39,100 --> 02:02:42,160 ไบร่อน แฮดลี่ย์? คุณมีสิทธิ์ที่จะไม่พูด... 1549 02:02:42,170 --> 02:02:47,000 หากคุณสละสิทธิ์นี้ ทุกอย่างที่คุณพูด อาจถูกนำมาใช้ปรักปรำคุณในศาล 1550 02:02:47,060 --> 02:02:51,980 ผมไม่ได้เห็นหรอก แต่ได้ยินว่า ไบร่อน แฮดลี่ย์ ร้องไห้เหมือนเด็กผู้หญิง 1551 02:02:52,000 --> 02:02:53,485 ตอนถูกพวกตำรวจลากตัวไป 1552 02:02:59,000 --> 02:03:02,444 นอร์ตั้นไม่ยอมโดนลากไปแบบนั้นแน่ 1553 02:03:19,000 --> 02:03:20,055 แซมูเอล นอร์ตั้น 1554 02:03:20,067 --> 02:03:22,681 เรามีหมายจับคุณ เปิดประตูเดี๋ยวนี้ 1555 02:03:26,000 --> 02:03:28,222 นอร์ตั้น... เปิดประตูซิ 1556 02:03:28,850 --> 02:03:30,100 ไม่แน่ใจว่าต้องใช้ดอกไหน 1557 02:03:40,070 --> 02:03:42,111 อย่าทำให้มันยากเลย นอร์ตั้น! 1558 02:03:54,000 --> 02:03:57,755 ผมอยากคิดว่าสิ่งสุดท้าย ที่ผ่านเข้าไปในหัวเขา... 1559 02:03:57,800 --> 02:03:59,445 นอกจากกระสุนนัดนั้น... 1560 02:03:59,780 --> 02:04:04,000 คือความสงสัย...ว่าโดน แอนดี้ ดูเฟรน เล่นงานได้ยังไง 1561 02:04:06,300 --> 02:04:09,811 ไม่นานหลังจากที่พัศดีจากเราไป 1562 02:04:10,000 --> 02:04:13,000 ผมก็ได้รับโปสการ์ดทางไปรษณีย์ 1563 02:04:13,190 --> 02:04:16,555 มันว่างเปล่า แต่ตาประทับไปรษณีย์บอกว่า 1564 02:04:16,800 --> 02:04:18,779 ฟอร์ท แฮนค็อก เท็กซัส 1565 02:04:19,040 --> 02:04:21,000 ฟอร์ท แฮนค็อก... 1566 02:04:21,040 --> 02:04:22,890 อยู่ตรงชายแดนพอดี 1567 02:04:23,250 --> 02:04:24,890 นั่นคือจุดที่แอนดี้ข้ามไป 1568 02:04:25,850 --> 02:04:30,080 พอผมนึกภาพมันกำลังเดินทางลงใต้ ในรถเปิดประทุนของมันเองทีไร... 1569 02:04:30,100 --> 02:04:32,233 มันทำผมขำทุกที 1570 02:04:34,200 --> 02:04:35,754 แอนดี้ ดูเฟรน... 1571 02:04:36,550 --> 02:04:41,445 ผู้คลานผ่านขี้แล้วออกสู่อิสรภาพ อย่างขาวสะอาด... 1573 02:04:41,700 --> 02:04:42,969 แอนดี้ ดูเฟรน 1574 02:04:44,000 --> 02:04:45,889 กำลังมุ่งหน้าสู่แปซิฟิก 1575 02:04:48,450 --> 02:04:50,519 แฮดลี่ย์กระชากคอมันเลยนะ... 1576 02:04:50,800 --> 02:04:54,780 แล้วมันบอกว่า "ไอ้เหี้ยนี่กำลังจะเจออุบัติเหตุ" 1577 02:04:54,800 --> 02:04:57,890 พวกเราที่สนิทกับมัน พูดคุยถึงมันบ่อยครั้ง 1578 02:04:58,050 --> 02:05:00,245 สาบานเลย...ที่มันเคยทำแต่ละอย่าง 1579 02:05:00,250 --> 02:05:02,800 "เพื่อนๆผมอยากกินเบียร์ซักหน่อย" 1580 02:05:02,900 --> 02:05:05,000 - แล้วได้กินด้วย - ได้สิวะ! 1581 02:05:06,300 --> 02:05:08,888 แต่บางครั้ง มันก็ทำให้ผมเศร้า... 1582 02:05:09,000 --> 02:05:10,775 ที่แอนดี้ไม่อยู่อีกแล้ว 1583 02:05:11,020 --> 02:05:15,665 ผมต้องเตือนตัวเองตลอดว่า นกบางตัวก็ไม่ได้เกิดมาเพื่ออยู่ในกรง 1584 02:05:15,780 --> 02:05:17,838 ขนของมันสวยงามเกินไป 1585 02:05:19,700 --> 02:05:21,700 แล้วพอมันบินจากไป... 1586 02:05:21,850 --> 02:05:26,111 ส่วนหนึ่งของคุณที่รู้มาตลอด ว่าไม่ควรขังมัน จะมีความสุขมาก 1587 02:05:27,050 --> 02:05:28,222 แต่ยังไงก็เถอะ... 1588 02:05:28,900 --> 02:05:32,900 ที่ที่คุณอยู่มันไม่สดใส และว่างเปล่า เมื่อนกตัวนั้นจากไป 1589 02:05:37,480 --> 02:05:39,789 ผมว่าผมคงคิดถึงเพื่อนนั่นแหละ 1590 02:06:04,440 --> 02:06:05,777 นั่งลงสิครับ 1591 02:06:11,100 --> 02:06:12,890 เอ็ลลิส บอยด์ เร๊ดดิ้ง... 1592 02:06:13,750 --> 02:06:17,700 ไฟล์ของคุณบอกว่า คุณจำคุกมาแล้ว 40 ปี จากโทษจำคุกตลอดชีวิต 1593 02:06:17,890 --> 02:06:20,608 คุณรู้สึกว่าคุณกลับตัวกลับใจหรือยัง? 1594 02:06:21,850 --> 02:06:23,800 กลับตัวกลับใจเหรอ? 1595 02:06:25,040 --> 02:06:27,711 ไหน ลองมาคิดดูหน่อยซิ 1596 02:06:28,000 --> 02:06:31,789 ผมไม่รู้หรอกนะ ว่ามันหมายความว่ายังไง 1597 02:06:32,790 --> 02:06:34,980 หมายความว่าคุณพร้อม ที่จะกลับเข้าสู่สังคม... 1598 02:06:35,050 --> 02:06:38,584 ผมรู้ ว่าคุณอาจจะคิดว่า ตัวเองรู้ความหมาย ซันนี่ 1599 02:06:40,000 --> 02:06:42,755 สำหรับผม มันก็แค่คำที่สร้างขึ้นมา 1600 02:06:43,050 --> 02:06:45,700 เป็นคำของนักการเมือง ที่ทำให้... 1601 02:06:46,000 --> 02:06:49,890 คนหนุ่มแบบคุณ จะได้ใส่สูท ผูกไท... 1602 02:06:50,000 --> 02:06:51,473 และมีงานทำได้ 1603 02:06:53,780 --> 02:06:55,780 คุณอยากจะรู้อะไรกันแน่? 1604 02:06:56,800 --> 02:06:58,890 ผมเสียใจกับเรื่องที่ทำไปหรือเปล่าใช่ไหม? 1605 02:06:59,000 --> 02:07:01,000 ใช่ไหมล่ะ? 1606 02:07:02,000 --> 02:07:05,611 ไม่มีวันไหนเลย ที่ผมไม่รู้สึกเสียใจ 1607 02:07:06,000 --> 02:07:09,333 ไม่ใช่เพราะผมอยู่ในนี้ หรือเพราะว่าคุณ คิดว่าผมควรรู้สึกแบบนั้น 1608 02:07:13,000 --> 02:07:15,111 ผมย้อนกลับไปมองตัวเองตอนนั้น... 1609 02:07:17,800 --> 02:07:18,999 ยังหนุ่ม... 1610 02:07:20,040 --> 02:07:23,380 เป็นเด็กโง่ที่ทำอาชญากรรมแย่ๆนั่น 1611 02:07:26,800 --> 02:07:29,093 ผมอยากคุยกับตัวเอง 1612 02:07:30,080 --> 02:07:33,000 ผมอยากพยายามเตือนสติตัวเองตอนนั้น 1613 02:07:33,200 --> 02:07:36,665 แล้วบอกมันว่าอะไรเป็นอะไร 1614 02:07:37,750 --> 02:07:39,333 แต่ผมก็ทำไม่ได้ 1615 02:07:41,000 --> 02:07:43,899 เด็กคนนั้นมันจากไปนานแล้ว... 1616 02:07:44,040 --> 02:07:46,444 เหลือเพียงแค่ชายแก่คนนี้ 1617 02:07:48,700 --> 02:07:49,999 ผมต้องอยู่กับมันให้ได้ 1618 02:07:51,220 --> 02:07:52,445 กลับตัวกลับใจเหรอ? 1619 02:07:53,100 --> 02:07:55,036 มันก็แค่คำไร้สาระ 1620 02:07:56,000 --> 02:08:02,030 คุณไปปั๊มฟอร์มของคุณเถอะ ซันนี่ อย่าทำให้ผมเสียเวลาเลย 1621 02:08:02,100 --> 02:08:04,780 เพราะบอกตรงๆนะ... 1622 02:08:05,000 --> 02:08:06,800 ผมไม่สนหรอก... 1622 02:08:19,600 --> 02:08:20,890 อนุมัติ 1622 02:09:15,850 --> 02:09:19,890 "บรุ๊คส์เคยอยู่ที่นี่" 1623 02:09:33,000 --> 02:09:34,222 นี่ครับ คุณนาย 1624 02:09:37,600 --> 02:09:39,111 พักเข้าห้องน้ำได้ไหมครับ นาย? 1625 02:09:44,370 --> 02:09:49,777 ถ้าจะเข้าห้องน้ำ ไม่ต้องขอ ทุกครั้งหรอกนะ ไปเข้าได้เลย เข้าใจไหม? 1626 02:09:50,000 --> 02:09:51,000 ครับผม 1627 02:10:02,000 --> 02:10:05,700 ผมขออนุญาตคนอื่นฉี่มา 40 ปี 1628 02:10:06,000 --> 02:10:08,555 ถ้ายังไม่ได้รับอนุญาต ผมฉี่ไม่ออกเลย 1629 02:10:12,800 --> 02:10:15,111 เป็นความจริงแสนน่ากลัว ที่ต้องเผชิญหน้า 1630 02:10:16,000 --> 02:10:18,890 ไม่มีทางเลย ที่ผมจะรอดอยู่ข้างนอกนี่ 1631 02:10:27,000 --> 02:10:31,333 ผมเอาแต่นั่งคิดหาทางฝ่าฝืนทัณฑ์บน 1632 02:10:31,600 --> 02:10:33,445 พวกนั้นจะได้ส่งผมกลับเข้าไป 1633 02:10:39,000 --> 02:10:42,000 การต้องอยู่กับความกลัว มันแย่มาก 1634 02:10:42,250 --> 02:10:44,038 บรุ๊คส์ แฮดเล่นรู้ดี 1635 02:10:44,250 --> 02:10:46,111 รู้ดีเกินไปด้วยซ้ำ 1636 02:10:48,000 --> 02:10:51,555 ผมแค่ต้องการกลับไปที่ที่ผมรู้จัก 1637 02:10:51,800 --> 02:10:54,222 ที่ที่ผมไม่ต้องกลัวตลอดเวลา 1638 02:10:56,555 --> 02:10:58,222 มีเพียงอย่างเดียวที่หยุดผมไว้ 1639 02:11:00,000 --> 02:11:02,800 คือคำสัญญาที่ผมให้ไว้กับแอนดี้ 1640 02:11:23,000 --> 02:11:24,000 นั่นไง 1641 02:11:35,000 --> 02:11:36,508 ขอบคุณมากนะครับ 1642 02:15:15,900 --> 02:15:16,900 ถึงเร๊ด... 1643 02:15:17,200 --> 02:15:20,000 ถ้านายกำลังอ่านจดหมายฉบับนี้ แสดงว่านายออกมาแล้ว... 1644 02:15:20,050 --> 02:15:23,890 และถ้านายมาไกลขนาดนี้ บางทีนายอาจจะยินดีไปไกลอีกหน่อย 1645 02:15:24,070 --> 02:15:26,821 นายจำชื่อเมืองนั้นได้ใช่ไหม? 1646 02:15:29,000 --> 02:15:30,665 ซีวาตาเนโฮ 1647 02:15:32,270 --> 02:15:35,899 ฉันอยากได้คนดีๆ มาช่วยทำงานโปรเจ็คของฉัน 1648 02:15:36,600 --> 02:15:40,555 ฉันจะคอยนายมาถึง และเตรียมกระดานหมากรุกรอนาย 1649 02:15:41,000 --> 02:15:42,665 จำไว้นะ เร๊ด... 1650 02:15:42,800 --> 02:15:44,790 ความหวังเป็นสิ่งที่ดี... 1651 02:15:45,000 --> 02:15:46,700 อาจเป็นสิ่งที่ดีที่สุดด้วยซ้ำ 1652 02:15:46,930 --> 02:15:49,093 และสิ่งที่ดี ไม่มีวันตาย 1653 02:15:50,000 --> 02:15:52,665 ฉันจะคอยหวัง ว่าจดหมายนี้จะถึงมือนาย 1654 02:15:52,800 --> 02:15:54,700 และหวังว่านายจะสบายดี 1655 02:15:55,000 --> 02:15:57,518 จากเพื่อนของนาย.. แอนดี้ 1656 02:16:30,080 --> 02:16:34,111 "จะเอาเวลาไปใช้ชีวิต... หรือจะนั่งรอความตาย" 1657 02:16:36,800 --> 02:16:38,111 แม่งถูกเผงเลย 1657 02:16:40,000 --> 02:16:43,900 "บรุ๊คส์เคยอยู่ที่นี่" "เช่นเดียวกับเร๊ด" 1658 02:16:44,000 --> 02:16:45,999 เป็นครั้งที่ 2 ในชีวิตของผม 1659 02:16:46,770 --> 02:16:48,890 ที่ผมมีความผิดจากอาชญากรรม 1660 02:16:50,000 --> 02:16:51,890 ข้อหาฝ่าฝืนทัณฑ์บน 1661 02:16:53,000 --> 02:16:56,999 แน่นอน ผมว่าไม่มีใครมาไล่จับหรอก 1662 02:16:57,100 --> 02:16:58,980 ไม่หรอก...สำหรับโจรแก่ๆอย่างผม 1663 02:16:59,000 --> 02:17:01,222 ฟอร์ท แฮนค็อก เท็กซัสครับ 1664 02:17:05,000 --> 02:17:09,890 ผมรู้สึกว่าตัวเองตื่นเต้นมากเสียจน นั่งนิ่งๆ หรือคิดอะไรไม่ได้เลย 1665 02:17:10,000 --> 02:17:13,333 ผมว่ามันเป็นความตื่นเต้น ที่คนมีอิสระเท่านั้น ที่จะรู้สึกได้ 1666 02:17:13,700 --> 02:17:16,700 คนมีอิสรภาพ ที่กำลังเริ่ม การเดินทางที่แสนไกล 1667 02:17:16,800 --> 02:17:19,020 ที่บทสรุปยังคงไม่แน่นอน 1668 02:17:22,000 --> 02:17:24,445 ผมหวังว่าผมจะข้ามชายแดนไปจนได้ 1669 02:17:26,000 --> 02:17:29,100 ผมหวังว่าจะได้เจอหน้า และจับมือกับเพื่อนผม 1670 02:17:31,000 --> 02:17:34,890 ผมหวังว่ามหาสมุทรแปซิฟิก จะเป็นสีคราม แบบที่ผมเคยเห็นในความฝัน 1671 02:17:37,100 --> 02:17:38,334 ผมหวัง... 1672 02:18:11,220 --> 02:18:16,220 {\an8}ด้วยความระลึกถึง อัลเล็น กรีน 1673 02:18:11,220 --> 02:18:21,220 The Shawshank Redemption (1994) “ชอว์แชงค์ มิตรภาพ ความหวัง ความรุนแรง” บรรยายไทย - อนันต์ โพธิสูง