0
00:00:50,800 --> 00:00:56,800
The Shawshank Redemption (1994)
“ชอว์แชงค์ มิตรภาพ ความหวัง ความรุนแรง”
บรรยายไทย - อนันต์ โพธิสูง
1
00:02:05,800 --> 00:02:07,700
คุณดูเฟรน ช่วยอธิบาย...
2
00:02:07,850 --> 00:02:11,662
การเผชิญหน้ากับภรรยาของคุณ
ในคืนที่เธอถูกฆาตกรรมด้วยครับ
3
00:02:17,100 --> 00:02:18,445
มันรุนแรงมาก
4
00:02:18,950 --> 00:02:23,673
เธอบอกผมว่า ดีใจที่ผมรู้ซะที
เธอเกลียดการหลบๆซ่อนๆมาก
5
00:02:24,850 --> 00:02:27,678
และเธอบอกว่า...เธออยากหย่าในรีโน่
6
00:02:28,250 --> 00:02:29,700
แล้วคุณตอบเธอว่ายังไง?
6
00:02:30,000 --> 00:02:32,180
ผมบอกเธอว่าผมไม่ยอมหรอก
7
00:02:32,190 --> 00:02:35,345
"ผมเจอคุณในนรกดีกว่า
จะให้ไปเจอที่รีโน่"
8
00:02:35,350 --> 00:02:38,999
นั่นคือคำตอบของคุณนะ คุณดูเฟรน
ตามคำให้การของเพื่อนบ้านคุณ
9
00:02:39,999 --> 00:02:41,665
ถ้าพวกเขาว่าอย่างนั้นนะครับ
10
00:02:42,060 --> 00:02:44,665
ผมจำไม่ได้จริงๆ ตอนนั้นผมโกรธมาก
11
00:02:44,980 --> 00:02:47,333
แล้วเกิดอะไรขึ้นอีก
หลังจากที่คุณเถียงกับภรรยา?
12
00:02:48,116 --> 00:02:49,867
เธอเก็บกระเป๋า
13
00:02:51,180 --> 00:02:54,890
เธอเก็บกระเป๋าไปอยู่กับคุณเคว็นติน
14
00:02:55,100 --> 00:02:59,300
เกล็น เคว็นติน โปรกอล์ฟ
ที่สนามสโนว์เด้น ฮิลล์ คันทรี่คลับ..
15
00:02:59,320 --> 00:03:02,296
คือคนที่คุณเพิ่งรู้
ว่าเป็นชู้กับภรรยาคุณ
16
00:03:05,040 --> 00:03:06,800
คุณตามเธอไปหรือเปล่า?
17
00:03:07,780 --> 00:03:09,780
ผมไปบาร์มา 2-3 ที่ก่อน
18
00:03:09,800 --> 00:03:13,808
หลังจากนั้น ผมไปที่บ้านเขาเพื่อเผชิญหน้า
แต่ทั้งคู่ไม่อยู่ที่นั่น
18
00:03:13,850 --> 00:03:14,850
ผมก็เลย...
19
00:03:15,000 --> 00:03:16,333
จอดแถวนั้น...
20
00:03:17,050 --> 00:03:18,050
แล้วก็นั่งรอ
21
00:03:18,060 --> 00:03:19,480
ด้วยเจตนาอะไร?
22
00:03:20,670 --> 00:03:21,999
ผมก็ไม่แน่ใจ
23
00:03:23,040 --> 00:03:25,569
ตอนนั้นผมสับสน...เมาด้วย
24
00:03:27,750 --> 00:03:30,999
ผมว่า...ผมแค่อยากขู่
ให้พวกเขากลัว
25
00:03:31,190 --> 00:03:34,119
พอพวกเขากลับถึงบ้าน คุณบุกเข้าไป
แล้วฆ่าพวกเขาทั้งคู่
26
00:03:34,180 --> 00:03:36,413
ไม่ ตอนนั้นผมเริ่มสร่างเมาแล้ว
27
00:03:36,890 --> 00:03:40,292
ผมกลับไปที่รถ
แล้วขับกลับบ้านไปนอน
28
00:03:40,800 --> 00:03:43,845
ผมโยนปืนทิ้งไปในแม่น้ำรอยัล
ระหว่างทางกลับ
29
00:03:43,850 --> 00:03:45,999
ผมว่าผมให้ปากคำไปละเอียดแล้วนะ
30
00:03:46,090 --> 00:03:50,599
ตรงที่ผมยังไม่เข้าใจ คือพนักงาน
ทำความสะอาด เข้ามาทำงานตอนเช้า...
31
00:03:50,600 --> 00:03:55,763
แล้วเจอศพเมียคุณบนเตียงกับชู้รัก...
พรุนไปด้วยกระสุน จากปืน .38
33
00:03:56,890 --> 00:04:00,646
คุณว่ามันบังเอิญไปหน่อย
หรือว่าผมคิดมากไปเองล่ะ คุณดูเฟรน?
34
00:04:02,100 --> 00:04:03,080
ใช่ บังเอิญมาก
35
00:04:03,090 --> 00:04:06,555
คุณยังยืนยัน ว่าคุณโยนปืน
ทิ้งลงในแม่น้ำ...
36
00:04:06,800 --> 00:04:08,195
ก่อนเกิดเหตุฆาตกรรม
37
00:04:08,900 --> 00:04:10,999
เหมาะเจาะจังเลยนะ
38
00:04:11,100 --> 00:04:12,491
ก็มันเป็นความจริง
39
00:04:13,040 --> 00:04:17,454
ตำรวจงมในแม่น้ำถึง 3 วัน
แต่ก็ไม่พบปืนกระบอกนั้น...
40
00:04:17,999 --> 00:04:21,080
จึงไม่สามารถทำการเปรียบเทียบ
ระหว่างปืนและกระสุน...
41
00:04:21,100 --> 00:04:25,379
ที่ผ่ามาจากศพเหยื่อทั้ง 2 คนได้
42
00:04:26,700 --> 00:04:28,465
ซึ่งนั่นก็...
43
00:04:29,100 --> 00:04:33,344
เหมาะเจาะอีกแล้ว
ใช่ไหม คุณดูเฟรน?
44
00:04:34,050 --> 00:04:36,440
เพราะผมเป็นผู้บริสุทธิ์..
45
00:04:36,500 --> 00:04:40,644
ผมว่ามันไม่เหมาะเจาะเลยต่างหาก
ที่ตำรวจไม่เจอปืนกระบอกนั้น
46
00:04:58,890 --> 00:05:02,170
ทุกท่านครับ ทุกท่านได้ยิน
ประมวลหลักฐาน ข้อเท็จจริงทั้งหมดแล้ว
47
00:05:02,180 --> 00:05:05,999
เรามีจำเลยอยู่ในที่เกิดเหตุ
เรามีรอยเท้า...รอยยางรถยนต์
48
00:05:06,087 --> 00:05:08,964
กระสุนปืนพร้อมลายนิ้วมือจำเลย
ตกอยู่บนพื้น
49
00:05:09,800 --> 00:05:12,134
ขวดเบอร์เบิ้นที่แตกแล้ว
มีลายนิ้วมือจำเลยเช่นกัน
50
00:05:12,344 --> 00:05:13,990
และที่สำคัญที่สุด...
51
00:05:14,100 --> 00:05:16,990
เรามีหญิงสาวสวยกับชู้รักของเธอ...
52
00:05:17,000 --> 00:05:19,391
นอนกอดกันเสียชีวิต
53
00:05:21,100 --> 00:05:23,555
พวกเขา...ประพฤติผิดจริง
54
00:05:24,890 --> 00:05:27,655
แต่สิ่งที่พวกเขาทำลงไป...
55
00:05:27,800 --> 00:05:29,401
หนักหนาจนถึงต้องตายหรือไม่?
56
00:05:29,999 --> 00:05:31,904
ระหว่างที่พวกคุณคิดเรื่องนั้น
57
00:05:33,880 --> 00:05:35,157
ลองคิดดูนะครับ
58
00:05:36,250 --> 00:05:39,999
ปืนลูกโม่ บรรจุกระสุนได้ 6 นัด
ไม่ใช่ 8 นัด
59
00:05:40,550 --> 00:05:44,080
{\an8}ผมเชื่อว่านี่ไม่ใช่อาชญากรรม
ที่เกิดจากความรัก หรือบันดาลโทสะ
60
00:05:44,100 --> 00:05:46,890
{\an8}ถ้าเป็นแบบนั้น ยังพอจะเข้าใจ
หรือผ่อนโทษกันได้บ้าง
61
00:05:47,120 --> 00:05:48,333
แต่ไม่ใช่
62
00:05:48,360 --> 00:05:50,800
นี่คือการแก้แค้น...
63
00:05:50,860 --> 00:05:54,845
ที่มีลักษณะเลือดเย็นกว่านั้นมาก
ลองพิจารณาดูนะครับ
64
00:05:54,850 --> 00:05:56,999
เหยื่อถูกยิงคนละ 4 นัด
65
00:05:57,850 --> 00:05:59,665
ไม่ใช่ยิงแค่ 6 นัด
แต่ทั้งหมด 8 นัด
66
00:05:59,900 --> 00:06:03,700
นั่นหมายถึง...จำเลย
ยิงจนกระสุนหมด
67
00:06:03,890 --> 00:06:06,600
แล้วหยุดเพื่อใส่กระสุนเพิ่ม..
68
00:06:06,800 --> 00:06:08,999
เพื่อจะได้ยิงเหยื่อทั้งคู่อีก
69
00:06:09,440 --> 00:06:11,999
เพิ่มอีกคนละ 1 นัด...
70
00:06:13,000 --> 00:06:14,238
เข้าที่ศีรษะของทั้งคู่
71
00:06:17,999 --> 00:06:23,180
ผมเห็นคุณเป็นคนค่อนข้างเย็นชา
และไม่สำนึกผิด คุณดูเฟรน
72
00:06:23,200 --> 00:06:25,665
แค่มองคุณผมก็กลัวแล้ว
73
00:06:27,230 --> 00:06:29,753
ด้วยอำนาจที่ผมได้รับจากรัฐเมน...
74
00:06:30,190 --> 00:06:34,258
ผมขอสั่งให้คุณจำคุกตลอดชีวิต
ติดต่อกัน 2 ครั้ง...
75
00:06:34,800 --> 00:06:37,665
สำหรับเหยื่อทั้ง 2 ของคุณ
ดำเนินการตามศาลสั่ง!
76
00:07:02,780 --> 00:07:03,780
นั่งสิ
77
00:07:08,120 --> 00:07:11,445
เราเห็นจากในไฟล์ คุณจำคุกแล้ว
20 ปี จากโทษตลอดชีวิตใช่ไหม?
78
00:07:12,070 --> 00:07:15,222
- ครับผม
- คุณรู้สึกว่าตัวเองกลับใจหรือยัง?
79
00:07:15,890 --> 00:07:17,968
ครับผม แน่นอนครับ
80
00:07:19,600 --> 00:07:21,096
คือผมได้รับบทเรียนแล้ว
81
00:07:22,700 --> 00:07:25,999
ผมพูดได้เต็มปากเลย...
ว่าผมเปลี่ยนเป็นคนใหม่แล้ว
82
00:07:29,200 --> 00:07:31,890
ไม่ใช่ตัวอันตรายต่อสังคมอีกต่อไป
83
00:07:32,070 --> 00:07:33,665
พระเจ้าเป็นพยานได้เลยครับ
83
00:07:39,800 --> 00:07:40,900
ปฏิเสธ
84
00:08:09,999 --> 00:08:10,999
เฮ้ เร๊ด
85
00:08:11,800 --> 00:08:13,000
เป็นไงบ้าง?
86
00:08:13,070 --> 00:08:14,999
วันใหม่ แต่แม่งก็เหมือนเดิม
87
00:08:15,780 --> 00:08:16,999
เออ ฉันเข้าใจ
88
00:08:17,300 --> 00:08:19,777
เดี๋ยวอาทิตย์หน้า
ฉันก็โดนปฏิเสธเหมือนกัน
89
00:08:20,200 --> 00:08:22,491
เออ อาทิตย์ที่แล้วฉันก็โดน
90
00:08:23,100 --> 00:08:24,199
ก็โดนทั้งนั้นแหละ
91
00:08:24,470 --> 00:08:26,075
เฮ้ เร๊ด ขอบุหรี่ซองนึงสิ
92
00:08:26,080 --> 00:08:29,900
ไปไกลๆฉันน่า!
แกติดฉัน 5 ซองแล้วนะ
93
00:08:29,930 --> 00:08:31,444
- 4!
- 5 โว้ย!
94
00:08:31,850 --> 00:08:35,555
คุกในอเมริกาทุกที่ ต้องมีนักโทษแบบผมแน่
95
00:08:35,690 --> 00:08:37,555
ผมคือคนที่หาของทุกอย่างให้คุณได้
96
00:08:37,700 --> 00:08:40,666
บุหรี่ กัญชา ถ้าคุณชอบนะ...
97
00:08:40,940 --> 00:08:43,999
บรั่นดีซักขวด ไว้ฉลองวันลูกเรียนจบ
98
00:08:44,330 --> 00:08:46,444
แทบจะทุกอย่าง ที่พอหาได้
99
00:08:46,990 --> 00:08:50,333
ใช่แล้ว ผมคือห้างเซียรส์
แอนด์โรบัคดีๆนี่เอง
100
00:08:53,650 --> 00:08:56,775
ตอนที่แอนดี้ ดูเฟรน
มาหาผมเมื่อปี 1949...
101
00:08:56,780 --> 00:08:59,999
แล้วขอให้ผมแอบเอาริต้า เฮย์เวิร์ธ
เข้าไปในคุกให้มัน...
102
00:09:00,650 --> 00:09:02,666
ผมบอกมันว่า..."ไม่มีปัญหา"
105
00:09:44,700 --> 00:09:46,105
แอนดี้มาที่เรือนจำชอว์แชงค์
106
00:09:46,110 --> 00:09:50,700
ตอนต้นปี 1947 ข้อหาฆ่าเมีย
กับผู้ชายอีกคนที่เป็นชู้เมียมัน
107
00:09:51,000 --> 00:09:54,999
ตอนอยู่ข้างนอก มันเป็นรองประธาน
ธนาคารยักษ์ใหญ่ในพอร์ทแลนด์
108
00:09:55,890 --> 00:09:57,444
ถือว่ายอดมาก สำหรับคนอายุน้อยอย่างมัน
109
00:10:02,800 --> 00:10:03,884
เฮ้ เร๊ด
110
00:10:40,655 --> 00:10:42,890
แกพูดอังกฤษหรือเปล่า ไอ้ตูด?
111
00:10:42,930 --> 00:10:44,091
ตามเจ้าหน้าที่คนนี้ไปซะ
112
00:10:57,250 --> 00:11:01,700
ไม่เคยเห็นพวกหนอนน่าสงสาร
เยอะขนาดนี้ในชีวิตเลยว่ะ
113
00:11:01,850 --> 00:11:03,944
เฮ้ เด็กใหม่! มานี่มา!
114
00:11:27,700 --> 00:11:29,333
วันนี้รับแทงไหม เร๊ด?
115
00:11:29,800 --> 00:11:31,111
บุหรี่หรือเงินล่ะ? แล้วแต่เลือกเลย
116
00:11:31,230 --> 00:11:33,333
บุหรี่สิ ฉันขอลงไว้ 2 นะ
117
00:11:33,700 --> 00:11:34,999
โอเค แกเลือกใคร?
118
00:11:35,100 --> 00:11:36,643
ไอ้เปรตนั่นไง
119
00:11:38,000 --> 00:11:39,845
คนที่ 8 จากข้างหน้า มันโดนคนแรกแน่
119
00:11:39,850 --> 00:11:42,090
- ส้นตีนสิ! งั้นฉันเล่นด้วย
- ฉันด้วย
120
00:11:42,100 --> 00:11:44,745
แกเสียบุหรี่แน่ เพื่อน บอกเลย
121
00:11:44,750 --> 00:11:46,111
ถ้าฉลาดนัก แกทายสิวะ เฮย์วู๊ด
122
00:11:46,220 --> 00:11:49,800
ฉันเลือกไอ้อ้วนนั่นดีกว่า
123
00:11:49,900 --> 00:11:52,333
คนที่ 5 จากด้านหน้า
ลงไว้ให้ฉัน 1/4 ซองละกัน
124
00:11:54,100 --> 00:11:56,999
ปลาสดๆ วันนี้ปลาสดๆมาโว้ย!
125
00:11:58,050 --> 00:11:59,666
ต้องตกให้ได้เลย!
126
00:12:00,100 --> 00:12:03,999
ผมยอมรับว่า ครั้งแรกที่เห็นแอนดี้
ผมไม่ได้คิดอะไรเท่าไหร่
127
00:12:04,350 --> 00:12:07,445
ดูเหมือนถ้ามีลมกระโชกมาโดน
มันก็คงปลิวไปแล้ว
128
00:12:07,800 --> 00:12:09,990
นั่นคือที่ผมคิดแวบแรก
129
00:12:10,070 --> 00:12:11,445
แล้วแกว่าไง เร๊ด?
130
00:12:12,000 --> 00:12:14,999
คนตัวสูงๆ ที่เหมือนผู้ดีๆหน่อย
131
00:12:15,100 --> 00:12:17,200
หมอนั่นเหรอ? ไม่มีทางหรอก
132
00:12:17,370 --> 00:12:19,999
- พนันกัน 10 มวน
- เล่นหนักซะด้วยนะ
133
00:12:20,050 --> 00:12:21,890
โอเค ใครกล้าเล่นกับฉันไหมล่ะ?
134
00:12:22,370 --> 00:12:23,999
เฮย์วู๊ด? จิ๊กเกอร์?
135
00:12:24,450 --> 00:12:25,700
สกี๊ทส์?
136
00:12:25,999 --> 00:12:26,999
ฟลอยด์!
137
00:12:28,190 --> 00:12:29,738
ผู้กล้าทั้ง 4
138
00:12:30,220 --> 00:12:33,100
กลับเข้าห้องขัง
เตรียมตัวนับหัวตอนค่ำได้
139
00:12:33,150 --> 00:12:36,203
นักโทษทุกคน กลับไปที่ห้องขัง
140
00:12:57,100 --> 00:12:58,100
ขวาหัน!
141
00:12:58,250 --> 00:12:59,226
มองมาตรงๆ
142
00:13:12,800 --> 00:13:14,908
นี่คือคุณแฮดลี่ย์ เป็นหัวหน้าผู้คุม
143
00:13:15,370 --> 00:13:17,665
ฉันคือคุณนอร์ตั้น เป็นพัศดีที่นี่
144
00:13:17,999 --> 00:13:19,999
พวกแกทุกคนเป็นอาชญากร
145
00:13:20,250 --> 00:13:21,915
ถึงถูกศาลส่งตัวมาให้ฉัน
146
00:13:22,850 --> 00:13:24,665
กฏข้อแรก...
147
00:13:24,800 --> 00:13:26,222
ห้ามหมิ่นศาสนา
148
00:13:26,580 --> 00:13:29,506
ฉันจะไม่ยอมให้มีการดูหมิ่นพระเจ้า
ในเรือนจำของฉัน
149
00:13:29,999 --> 00:13:30,999
ส่วนกฏข้ออื่น...
150
00:13:31,280 --> 00:13:34,999
อยู่ไปแล้วพวกแกจะเข้าใจเอง
มีคำถามอะไรไหม?
151
00:13:35,120 --> 00:13:36,444
พวกเราจะได้กินตอนไหน?
152
00:13:44,950 --> 00:13:46,999
แกจะได้กิน...ตอนที่เราสั่งให้กิน
153
00:13:47,123 --> 00:13:50,665
ขี้ตอนเราสั่งให้ขี้
เยี่ยวตอนเราสั่งให้เยี่ยว
154
00:13:50,790 --> 00:13:53,071
เข้าใจไหม ไอ้เย็ดแม่?
155
00:13:55,120 --> 00:13:56,324
ยืนขึ้นมาซะ
156
00:13:57,044 --> 00:13:58,444
ฉันเชื่ออยู่ 2 อย่าง
157
00:13:58,700 --> 00:14:01,333
วินัยและพระคัมภีร์
158
00:14:01,800 --> 00:14:03,999
อยู่ที่นี่ พวกแกจะได้รับทั้ง 2 อย่าง
159
00:14:04,440 --> 00:14:06,999
จงไว้วางใจพระผู้เป็นเจ้า
160
00:14:07,280 --> 00:14:09,296
พวกแกเป็นของฉันแล้ว
161
00:14:11,700 --> 00:14:13,445
ยินดีต้อนรับสู่ชอว์แชงค์
162
00:14:18,780 --> 00:14:20,556
ปลดกุญแจพวกมันซะ
163
00:14:25,111 --> 00:14:26,396
หันไป
164
00:14:32,850 --> 00:14:34,654
พอแล้ว
165
00:14:35,573 --> 00:14:37,900
เดินมาข้างหน้า
166
00:14:38,090 --> 00:14:39,990
หันไป
166
00:14:40,000 --> 00:14:41,445
ลงยากันเหาเลย
167
00:14:43,050 --> 00:14:44,498
หันมา
168
00:14:47,050 --> 00:14:49,990
เดินออกมาจากกรง เดินไปทางซ้าย
หยิบเสื้อผ้ากับพระคัมภีร์ไป
169
00:14:50,000 --> 00:14:51,588
คนต่อไปมา!
170
00:14:53,780 --> 00:14:56,593
ทางขวา ขวา ขวา ขวา
171
00:14:56,900 --> 00:14:58,555
ซ้าย ซ้าย
172
00:14:58,560 --> 00:15:02,599
คืนแรกมันยากที่สุด ไม่ต้องสงสัยเลย
173
00:15:02,650 --> 00:15:05,980
พวกนั้นให้คุณเดินเข้ามา
แก้ผ้าเหมือนตอนคลอดจากท้องแม่
174
00:15:06,000 --> 00:15:10,445
แสบผิวไปหมด มองก็ไม่ค่อยเห็น
เพราะยาฆ่าเหาที่มันใช้
175
00:15:10,600 --> 00:15:12,890
พอพวกมันให้คุณเข้าห้องขัง
176
00:15:13,000 --> 00:15:15,890
แล้วปิดประตูจนสนิท
177
00:15:15,900 --> 00:15:18,448
ตอนนั้นแหละ คุณจะรู้ว่านี่คือเรื่องจริง
178
00:15:18,800 --> 00:15:22,035
ชีวิตที่เคยมี หายไปในพริบตา
179
00:15:22,100 --> 00:15:26,990
ไม่เหลืออะไรอีก นอกจากเวลา
เอาไว้ให้นั่งคิด
180
00:15:27,100 --> 00:15:31,127
พวกเด็กใหม่ มันใกล้บ้ากัน
ตอนคืนแรกเกือบทั้งนั้น
181
00:15:31,462 --> 00:15:34,555
มีคนทนไม่ไหว ร้องไห้ตลอดเวลา
182
00:15:34,600 --> 00:15:36,890
มันเป็นแบบนี้ทุกครั้ง
183
00:15:37,050 --> 00:15:39,000
คำถามเดียวก็คือ...
184
00:15:39,080 --> 00:15:41,890
มันจะเป็นใครกัน?
185
00:15:42,160 --> 00:15:45,890
พนันกันสนุกไม่แพ้อย่างอื่นเลย ผมว่า...
186
00:15:46,100 --> 00:15:49,312
ผมพนันว่าจะเป็นแอนดี้ ดูเฟรน
187
00:15:58,100 --> 00:15:59,990
ดับไฟ!
188
00:16:20,050 --> 00:16:22,990
ผมยังจำคืนแรกได้
189
00:16:23,050 --> 00:16:26,600
รู้สึกเหมือนเมื่อนานมาแล้ว
190
00:16:29,780 --> 00:16:31,438
เฮ้ เจ้าเด็กใหม่
191
00:16:32,200 --> 00:16:34,274
เด็กใหม่ เด็กใหม่
192
00:16:35,220 --> 00:16:37,611
เป็นอะไร กลัวความมืดเหรอ?
193
00:16:39,850 --> 00:16:42,657
แกคงคิดว่าไม่น่าเกิดมาเลยสินะ!
194
00:16:41,940 --> 00:16:46,286
หมู! หมู! อยากกินพอร์คช็อปโว้ย
195
00:16:50,900 --> 00:16:54,000
- ยื่นตูดออกมาหน่อย ขอดูหน่อยโว้ย!
- เบาๆหน่อย
196
00:16:54,150 --> 00:16:57,881
พวกนี้มันชอบหลอกล่อเด็กใหม่ตลอด
197
00:16:58,000 --> 00:17:01,134
พวกมันไม่ยอมหยุดด้วย จนกว่าจะเกี่ยวติด
198
00:17:02,100 --> 00:17:04,137
เฮ้ ไอ้อ้วน
199
00:17:05,200 --> 00:17:06,973
ไอ้อ้วน!
200
00:17:08,142 --> 00:17:09,893
คุยกับฉันหน่อยสิ
201
00:17:10,700 --> 00:17:13,000
ฉันรู้นะ ว่าแกอยู่นั่น
ฉันได้ยินเสียงแกหายใจ
202
00:17:13,050 --> 00:17:16,000
อย่าไปฟังไอ้โง่พวกนี้ ได้ยินไหม?
203
00:17:16,090 --> 00:17:18,200
ที่นี่ไม่เลวนักหรอก
204
00:17:18,250 --> 00:17:20,236
จะบอกให้นะ...
205
00:17:21,080 --> 00:17:24,574
ฉันจะพาแกไปแนะนำ
ให้แกรู้สึกสบายใจ
206
00:17:24,920 --> 00:17:28,055
ฉันรู้จักพวกกระเทยเฒ่าหลายคน...
207
00:17:28,080 --> 00:17:30,000
พวกนั้นชอบแกแน่นอน
208
00:17:30,030 --> 00:17:33,700
ยิ่งตูดอวบๆขาวๆแบบแกด้วย
209
00:17:33,780 --> 00:17:35,335
พระเจ้า!
210
00:17:35,800 --> 00:17:37,090
ฉันไม่สมควรมาอยู่ที่นี่!
211
00:17:37,100 --> 00:17:40,000
- ได้ผู้ชนะแล้วโว้ย!
- ฉันอยากกลับบ้าน!
212
00:17:40,040 --> 00:17:43,385
ไอ้อ้วนเอาชนะได้ฉิวเฉียด!
213
00:17:46,180 --> 00:17:49,891
เด็กใหม่! เด็กใหม่! เด็กใหม่!
214
00:17:50,184 --> 00:17:52,268
ฉันไม่ควรมาอยู่ที่นี่
215
00:17:54,021 --> 00:17:55,855
ฉันอยากกลับบ้าน!
216
00:17:56,300 --> 00:17:58,000
อยากกลับไปหาแม่ฉัน!
217
00:17:58,050 --> 00:18:00,999
เคยล่อแม่แกมาแล้วว่ะ!
ไม่เท่าไหร่หรอก!
218
00:18:04,200 --> 00:18:06,790
พวกแกทำบ้าอะไรกัน?
219
00:18:06,800 --> 00:18:09,115
ดูหมิ่นพระเจ้านี่ ฉันจะฟ้องพัศดี
220
00:18:09,120 --> 00:18:11,190
ฉันจะเอากระบองยัดตูดแกก่อนไง!
221
00:18:11,200 --> 00:18:12,280
คุณต้องปล่อยผมออกไปนะ!
222
00:18:12,300 --> 00:18:16,090
แกเป็นบ้าอะไรของแก ไอ้ลิงอ้วน?
223
00:18:16,100 --> 00:18:19,980
ได้โปรด! ผมไม่ควรมาอยู่ที่นี่
224
00:18:20,000 --> 00:18:21,000
ไม่ใช่ผม!
225
00:18:21,100 --> 00:18:23,145
ฉันจะไม่นับถึง 3 นะ
ฉันจะไม่นับ 1 ด้วยซ้ำ
226
00:18:23,150 --> 00:18:25,969
แกหุบปากไปซะ ไม่งั้นฉันจะ
ร้องเพลงกล่อมแกเอง!
227
00:18:26,080 --> 00:18:29,700
- หุบปากเถอะ เพื่อน หุบปาก!
- นี่มันไม่ถูกต้องแล้ว
228
00:18:29,850 --> 00:18:32,210
คุณไม่เข้าใจหรอก
ผมไม่ควรจะเข้ามาอยู่ในนี้
229
00:18:32,220 --> 00:18:33,099
เปิดห้องขังเลย
230
00:18:33,100 --> 00:18:37,564
ฉันก็ไม่ควรโว้ย! พวกมันทำเหมือน
ที่นี่เป็นคุกเลย!
231
00:18:45,120 --> 00:18:47,073
ไอ้ลูกหมานี่!
232
00:18:51,996 --> 00:18:54,330
กัปตัน ใจเย็นหน่อย!
233
00:19:16,080 --> 00:19:19,999
ถ้าคืนนี้ ฉันได้ยินอะไรอีก
แม้แต่นิดเดียว...
234
00:19:20,090 --> 00:19:23,890
สาบานกับพระเจ้าได้เลย
ว่าพวกแกได้ไปห้องพยาบาลหมดแน่
235
00:19:23,920 --> 00:19:26,446
ไอ้เย็ดแม่ทุกตัวในนี้
236
00:19:29,850 --> 00:19:33,536
โทรเรียกคนดูแลมา ลากไอ้หมูตอนนี่
ไปห้องพยาบาลซะ
237
00:19:47,390 --> 00:19:52,100
คืนแรกในคุก แอนดี้ ดูเฟรน
ก็ทำผมเสียบุหรี่ไป 2 ซองแล้ว
238
00:19:52,170 --> 00:19:55,725
มันไม่ส่งเสียงเลยซักแอะ
239
00:20:10,750 --> 00:20:13,090
ชั้น 3 ฝั่งเหนือ นับเรียบร้อย!
240
00:20:13,100 --> 00:20:16,000
- ชั้น 2 ฝั่งเหนือ นับเรียบร้อย!
- ชั้น 2 ฝั่งใต้ นับเรียบร้อย!
241
00:20:16,050 --> 00:20:18,998
ชั้น 3 ฝั่งใต้ นับเรียบร้อย!
242
00:20:19,120 --> 00:20:23,253
- ชั้น 1 ฝั่งใต้ นับเรียบร้อย!
- ชั้น 4 ฝั่งใต้ นับเรียบร้อย!
243
00:20:23,350 --> 00:20:25,421
เตรียมเดินหน้าได้
244
00:20:28,690 --> 00:20:30,510
หน้าเดิน!
245
00:21:23,190 --> 00:21:26,890
นาย...นายจะกินเหรอ?
246
00:21:27,040 --> 00:21:29,527
ก็...กะว่าจะไม่น่ะ
247
00:21:30,613 --> 00:21:31,999
งั้นขอได้ไหม?
248
00:21:40,414 --> 00:21:41,999
โตกำลังสวยเลย
249
00:21:53,100 --> 00:21:55,637
เจคบอกว่าขอบใจมาก
250
00:21:55,800 --> 00:21:59,307
มันตกลงมาจากรัง ตรงข้างๆโรงทำป้าย
251
00:22:00,726 --> 00:22:04,103
ฉันจะดูแลมัน จนกว่าจะโตพอ
ที่จะบินได้
252
00:22:05,100 --> 00:22:07,023
โอ้ ไม่! มันมาแล้ว
253
00:22:10,000 --> 00:22:11,790
หวัดดี ทุกคน
254
00:22:11,800 --> 00:22:13,800
เช้านี้อากาศดี ว่าไหม?
255
00:22:13,890 --> 00:22:16,100
รู้สินะ ว่าทำไมถึงอากาศดี?
256
00:22:16,120 --> 00:22:18,690
เร็วเข้า ส่งมาเลย
ฉันอยากเอามาเรียงกัน...
257
00:22:18,700 --> 00:22:21,999
ให้เหมือนคณะนักร้องประสานเสียงเลย
258
00:22:22,270 --> 00:22:24,690
นั่นแหละ ดูสิวะ...
259
00:22:24,708 --> 00:22:27,877
- เบื่อมันจริงๆ
- โอ้ พระเจ้า!
260
00:22:28,070 --> 00:22:30,700
ใช่เลย! ริชมอนด์ เวอร์จิเนีย
261
00:22:30,750 --> 00:22:32,290
ดมตูดฉันสิ!
262
00:22:32,300 --> 00:22:34,090
ให้มันดมตูดฉันก่อนนะ
263
00:22:34,100 --> 00:22:38,930
น่าเสียดายนะ ที่ม้าแกมันเข้าที่โหล่น่ะ
264
00:22:38,950 --> 00:22:41,999
แต่ฉันโคตรรักม้าที่ฉันเลือกเลยว่ะ
265
00:22:42,080 --> 00:22:45,100
ถ้าเจอมัน ฉันต้องจูบมันซักหน่อยแล้ว
266
00:22:45,120 --> 00:22:49,300
ทำไมแกไม่แบ่งบุหรี่ให้มันแทนล่ะ?
ไอ้เปรตดวงดีเอ๊ย!
267
00:22:49,440 --> 00:22:51,401
เฮ้ ไทเร็ล
268
00:22:51,800 --> 00:22:53,990
อาทิตย์นี้แกทำงานที่ห้องพยาบาลไหมวะ?
269
00:22:54,330 --> 00:22:56,300
ม้าของฉันอาการเป็นไงบ้าง?
270
00:22:56,470 --> 00:22:57,824
ตายแล้ว
271
00:22:58,120 --> 00:23:00,868
แฮดลี่ย์อัดหัวมันหนักเลย
272
00:23:00,890 --> 00:23:03,246
เมื่อคืนหมอกลับบ้านไปแล้ว
273
00:23:03,250 --> 00:23:06,040
ไอ้อ้วนต้องนอนรอจนถึงเช้า
274
00:23:06,080 --> 00:23:08,710
พอหมอมาถึง ก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว
275
00:23:14,650 --> 00:23:16,300
มันชื่ออะไรเหรอ?
276
00:23:19,320 --> 00:23:20,930
แกว่าไงนะ?
277
00:23:22,800 --> 00:23:25,655
ฉันแค่สงสัย ว่ามีใคร
รู้จักชื่อมันหรือเปล่า
278
00:23:25,800 --> 00:23:28,990
แกจะมาสนใจทำไม ไอ้เด็กใหม่?
279
00:23:29,150 --> 00:23:32,817
มันจะชื่ออะไรไม่สำคัญหรอก
มันตายไปแล้ว
279
00:23:52,100 --> 00:23:53,100
เฮ้
280
00:23:54,800 --> 00:23:56,883
มีใครมาจีบแกหรือยังวะ?
281
00:23:58,680 --> 00:24:00,845
มีใครได้ล่อแกหรือยัง?
282
00:24:02,180 --> 00:24:05,000
เฮ้ พวกเราต้องการเพื่อนในนี้ทั้งนั้น
283
00:24:05,050 --> 00:24:07,018
ฉันเป็นเพื่อนแกได้นะ
284
00:24:16,000 --> 00:24:17,653
เล่นตัวซะด้วย
285
00:24:19,220 --> 00:24:21,240
ฉันชอบเลย
286
00:24:27,930 --> 00:24:31,180
ช่วงแรกๆ แอนดี้มันไม่ยุ่งกับใคร
287
00:24:31,190 --> 00:24:33,800
ผมว่ามันคงมีอะไรให้คิดเยอะ
288
00:24:33,850 --> 00:24:37,100
เรื่องพยายามปรับตัวกับชีวิตในคุก
289
00:24:37,230 --> 00:24:40,000
ต้องรอผ่านไปตั้งเดือนนึง
กว่ามันจะยอมเปิดปาก
290
00:24:40,030 --> 00:24:43,513
พูดคุยกับคนอื่นบ้าง
291
00:24:44,555 --> 00:24:46,190
และปรากฏว่า...
292
00:24:46,200 --> 00:24:48,601
คนอื่นที่ว่า ก็คือผมนั่นเอง
293
00:24:57,120 --> 00:24:59,153
ฉันแอนดี้ ดูเฟรน
294
00:25:00,100 --> 00:25:02,115
นายธนาคารที่ฆ่าเมียตัวเอง
295
00:25:03,850 --> 00:25:05,701
แกทำไปเพราะอะไร?
296
00:25:05,770 --> 00:25:08,204
ฉันเปล่า ถ้านายอยากรู้นะ
297
00:25:08,600 --> 00:25:10,090
แกเข้ากับที่นี่ได้ดีแน่
298
00:25:10,100 --> 00:25:13,155
ทุกคนในนี้บริสุทธิ์กันทั้งนั้น
แกรู้หรือเปล่าล่ะ?
299
00:25:13,169 --> 00:25:17,380
- เฮย์วู๊ด แกไปทำอะไรมาวะ?
- เปล่าเลย ทนายแม่งหักหลังฉัน
300
00:25:19,900 --> 00:25:22,790
ได้ยินมาว่าแกเฉยชามาก
301
00:25:22,800 --> 00:25:26,764
แกคิดว่าตัวเองเหนือกว่าทุกคน
จริงหรือเปล่า?
302
00:25:26,974 --> 00:25:28,065
นายคิดว่าไงล่ะ?
303
00:25:28,070 --> 00:25:31,999
บอกตรงๆ ฉันยังไม่ได้คิดอะไรเลย
304
00:25:32,700 --> 00:25:35,815
ฉันเข้าใจว่านายหาของได้
305
00:25:36,690 --> 00:25:40,069
ทุกคนรู้ว่าฉันหาของได้บ้าง
เป็นระยะๆน่ะ
306
00:25:40,090 --> 00:25:42,999
- พอจะหาค้อนหินให้ฉันได้ไหม?
- อะไรนะ?
307
00:25:43,080 --> 00:25:44,866
ค้อนหิน
308
00:25:44,870 --> 00:25:47,910
- มันคืออะไร แล้วจะเอาไปทำไม?
- นายจะสนใจทำไม?
309
00:25:48,850 --> 00:25:51,889
ถ้าเป็นแปรงสีฟัน ฉันคงไม่ถาม
แล้วรีบเสนอราคาให้
310
00:25:51,890 --> 00:25:54,584
แต่แปรงสีฟันมันไม่ใช่
ของอันตรายนี่ ถูกไหม?
311
00:25:55,900 --> 00:25:57,587
ก็จริง
312
00:25:57,890 --> 00:26:00,255
ค้อนทุบหินมันยาวประมาณ 6-7 นิ้ว
313
00:26:00,270 --> 00:26:03,080
- มันดูเหมือนพลั่วจิ๋ว
- พลั่วเหรอ?
314
00:26:03,100 --> 00:26:04,594
สำหรับหินน่ะ
315
00:26:06,890 --> 00:26:08,431
หินควอตซ์เหรอ?
315
00:26:09,000 --> 00:26:10,000
หินควอตซ์
316
00:26:12,050 --> 00:26:15,813
มีไมก้า แล้วก็หินดินดานบ้าง...
317
00:26:16,650 --> 00:26:18,000
หินปูนด้วย
318
00:26:18,050 --> 00:26:19,692
แล้วไง?
319
00:26:20,120 --> 00:26:22,290
ฉันเป็นพวกชอบสะสมหินไง
320
00:26:22,330 --> 00:26:25,900
อย่างน้อยก็เคยเป็นตอนอยู่ข้างนอก
ฉันอยากกลับไปเป็นแบบนั้นอีก
321
00:26:25,950 --> 00:26:28,789
หรือไม่แกก็อยากเอาค้อน
ไปทุบหัวใครซักคน
322
00:26:28,800 --> 00:26:32,090
ไม่หรอก...ฉันไม่มีศัตรูที่นี่
323
00:26:32,100 --> 00:26:34,957
ไม่มีเหรอ? รออีกหน่อยสิ
324
00:26:36,100 --> 00:26:38,445
ที่นี่ข่าวมันไปเร็ว
325
00:26:38,650 --> 00:26:41,890
ดูเหมือนพวกซิสเตอรส์จะชอบแกไม่น้อย
326
00:26:42,220 --> 00:26:44,890
โดยเฉพาะไอ้บอกซ์
327
00:26:45,120 --> 00:26:48,845
อธิบายพวกมันว่าฉันไม่ใช่ตุ๊ด
คงช่วยอะไรไม่ได้สินะ
328
00:26:48,850 --> 00:26:50,100
พวกมันก็ไม่ใช่ตุ๊ด
329
00:26:50,200 --> 00:26:54,268
จะเป็นตุ๊ดได้ต้องเป็นคนซะก่อน
แต่พวกมันไม่ใช่คนหรอก
330
00:26:58,800 --> 00:27:03,050
ไอ้พวกนี้มันชอบใช้กำลัง
พวกมันต้องการและเข้าใจแค่นั้น
331
00:27:03,060 --> 00:27:06,906
ถ้าฉันเป็นแก ฉันจะเริ่มระวังตัว
332
00:27:07,000 --> 00:27:09,867
- ขอบใจที่แนะนำนะ
- อันนี้ไม่คิดตังค์
333
00:27:10,000 --> 00:27:12,000
แกเข้าใจที่ฉันเป็นห่วงนะ
334
00:27:12,070 --> 00:27:15,555
ถ้ามีปัญหาอะไร ฉันไม่ใช้ค้อนทุบหินแน่นอน
ตกลงไหม?
335
00:27:15,950 --> 00:27:19,961
งั้นแกคงอยากจะหนี
อาจจะขุดอุโมงค์ใต้กำแพง
336
00:27:20,837 --> 00:27:22,800
ฉันเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า?
ตลกอะไรเหรอ?
337
00:27:22,850 --> 00:27:25,633
เดี๋ยวเห็นค้อนหิน
แล้วนายจะเข้าใจเอง
338
00:27:27,180 --> 00:27:29,090
ปกติของพวกนี้มันราคาเท่าไหร่?
339
00:27:29,100 --> 00:27:32,390
7 เหรียญ ตามร้านทั่วไป
340
00:27:32,590 --> 00:27:35,115
ปกติฉันคิดราคาเพิ่ม 20%
341
00:27:35,120 --> 00:27:37,800
แต่นี่ถือเป็นสินค้าพิเศษ
342
00:27:37,890 --> 00:27:42,100
ยิ่งเสี่ยง ราคายิ่งสูง
เอาเป็นว่า 10 เหรียญถ้วนละกัน
343
00:27:42,120 --> 00:27:44,151
10 เหรียญก็ได้
344
00:27:45,280 --> 00:27:47,700
ฉันว่าเปลืองเงินเปล่าๆ
345
00:27:47,800 --> 00:27:49,490
ทำไมล่ะ?
346
00:27:50,700 --> 00:27:54,911
เจ้าหน้าที่ในนี้ ชอบตรวจห้องขัง
โดยไม่บอกล่วงหน้า
347
00:27:55,000 --> 00:27:57,190
ถ้าพวกนั้นหาเจอ มันยึดไปแน่
348
00:27:57,200 --> 00:27:59,792
ถ้าพวกมันจับแกได้ แกไม่รู้จักฉันนะ
349
00:28:00,000 --> 00:28:02,100
ถ้าแกพูดชื่อฉัน เราจะไม่ได้
ทำธุรกิจกันอีกเลย
350
00:28:02,180 --> 00:28:05,840
แค่เชือกรองเท้ากับหมากฝรั่งก็ไม่ได้
แกเข้าใจนะ?
351
00:28:06,675 --> 00:28:08,217
เข้าใจ
352
00:28:09,100 --> 00:28:12,890
- ขอบคุณมาก คุณ...
- เร๊ด
353
00:28:13,000 --> 00:28:14,807
- ฉันชื่อเร๊ด
- เร๊ด
354
00:28:16,000 --> 00:28:17,893
ทำไมทุกคนถึงเรียกนายแบบนั้น?
355
00:28:21,190 --> 00:28:23,649
อาจจะเพราะฉันเป็นคนไอริชมั๊ง
356
00:28:31,120 --> 00:28:34,990
ผมเข้าใจแล้ว ว่าทำไมบางคน
ถึงคิดว่ามันหยิ่ง
357
00:28:35,250 --> 00:28:37,997
มันเป็นคนไม่พูดเยอะ...
358
00:28:38,050 --> 00:28:42,501
ซึ่งไม่ค่อยปกติเท่าไหร่ สำหรับที่นี่
359
00:28:42,550 --> 00:28:43,990
มันทอดน่อง...
360
00:28:44,000 --> 00:28:48,400
เหมือนคนเดินในสวนสบายใจ
ไม่มีอะไรต้องกังวล
361
00:28:48,450 --> 00:28:53,596
เหมือนมันมีเสื้อคลุมล่องหน
ที่ปกป้องมันจากสถานที่นี้
362
00:28:53,850 --> 00:28:57,200
ใช่...ไม่ผิดหรอก
ถ้าผมจะพูดว่า...
363
00:28:57,300 --> 00:29:00,269
ผมชอบแอนดี้มาตั้งแต่ต้น
364
00:29:01,400 --> 00:29:05,608
เร็วเข้า! หลายคนมีงานต้องทำนะ
365
00:29:08,850 --> 00:29:11,447
เร็วเข้า! ไปสิ เร็วเข้า!
366
00:29:13,700 --> 00:29:16,952
บ็อบ เป็นไงบ้าง?
เมียดูแลแกดีไหม?
367
00:29:28,632 --> 00:29:30,591
เดินไป
368
00:29:33,887 --> 00:29:35,638
เร๊ด
369
00:29:54,900 --> 00:29:56,200
แอนดี้มันพูดถูก
370
00:29:56,250 --> 00:29:58,890
ผมเข้าใจแล้ว ว่ามันขำทำไม
371
00:29:59,000 --> 00:30:01,345
คนธรรมดาคงต้องใช้เวลาซัก 600 ปี
372
00:30:01,350 --> 00:30:04,417
ถ้าจะใช้ค้อนแบบนี้ขุดรูหนีออกไป
373
00:30:07,890 --> 00:30:10,631
- หนังสือไหม?
- วันนี้ไม่เอา
374
00:30:16,680 --> 00:30:18,681
- หนังสือไหม?
- ไม่เอา
374
00:30:20,000 --> 00:30:21,566
เฮ้ บรุ๊คซี่
375
00:30:24,770 --> 00:30:27,189
เอาไปให้ดูเฟรนหน่อย
375
00:30:34,000 --> 00:30:35,555
- หนังสือไหม?
- ไม่เอา
376
00:30:37,993 --> 00:30:39,493
หนังสือไหม?
377
00:30:42,664 --> 00:30:46,459
ดูเฟรน นี่หนังสือของนาย
378
00:30:51,220 --> 00:30:52,715
ขอบใจ
379
00:30:57,650 --> 00:31:02,683
ดูเฟรน เฮ็กไซต์เราจะหมดแล้ว
ไปเอามาเพิ่มหน่อย
380
00:31:39,890 --> 00:31:41,555
ถ้าเข้าตา แกตาบอดแน่
381
00:31:41,890 --> 00:31:44,308
ที่รัก เงียบเถอะ
382
00:31:56,700 --> 00:31:58,790
นั่นแหละ สู้เลย!
383
00:31:58,800 --> 00:32:00,491
ยิ่งสนุกเข้าไปใหญ่
384
00:32:08,555 --> 00:32:11,500
ผมเองก็อยากบอกคุณ
ว่าแอนดี้สู้ได้ดี
385
00:32:11,550 --> 00:32:14,046
และพวกซิสเตอรส์ไม่ยุ่งกับมัน
386
00:32:14,100 --> 00:32:16,050
ผมอยากบอกคุณแบบนั้นจริงๆ
387
00:32:16,080 --> 00:32:19,635
แต่คุกมันไม่ใช่โลกแห่งนิยาย
388
00:32:20,100 --> 00:32:22,600
มันไม่เคยปริปากว่าใครทำ
389
00:32:22,670 --> 00:32:24,557
แต่พวกเรารู้อยู่แล้ว
390
00:32:28,850 --> 00:32:31,845
ทุกอย่างดำเนินไปแบบนั้นอยู่ซักพัก
391
00:32:31,850 --> 00:32:34,690
ชีวิตในคุก มันมีแต่กิจวัตร
392
00:32:34,700 --> 00:32:37,027
ซ้ำไปมาอยู่แบบนั้น
393
00:32:39,100 --> 00:32:43,075
บางครั้ง แอนดี้ก็โผล่มา
พร้อมรอยแผลใหม่ๆ
394
00:32:44,050 --> 00:32:46,335
พวกซิสเตอรส์รังควาญมันตลอด
395
00:32:46,370 --> 00:32:48,600
บางครั้งแอนดี้มันก็พอต้านได้
396
00:32:48,650 --> 00:32:50,100
บางครั้งก็ไม่ไหว
397
00:32:50,200 --> 00:32:52,370
นั่นคือที่แอนดี้ต้องเจอ
398
00:32:52,380 --> 00:32:55,080
นั่นคือกิจวัตรของมัน
399
00:32:55,100 --> 00:32:59,000
ผมเชื่อว่า 2 ปีแรกนั่นแหละ
ที่แย่ที่สุดแล้ว สำหรับมัน
400
00:32:59,060 --> 00:33:02,780
และผมเชื่อด้วยว่า
ถ้าทุกอย่างยังเป็นแบบนี้อยู่
401
00:33:02,800 --> 00:33:05,444
แอนดี้ต้องแพ้ที่นี่แน่นอน
402
00:33:06,000 --> 00:33:09,030
แต่แล้ว ตอนฤดูใบไม้ผลิปี 1949
403
00:33:09,050 --> 00:33:11,000
เจ้านายใหญ่ทำการตัดสินใจว่า...
404
00:33:11,040 --> 00:33:14,800
เราต้องทำผิวหน้าหลังคา
โรงงานทำป้ายทะเบียนใหม่
405
00:33:14,900 --> 00:33:18,000
ฉันต้องการอาสาสมัครหลายสิบคน
เพื่อมาทำงานอาทิตย์นึง
406
00:33:18,290 --> 00:33:20,050
อย่างที่เข้าใจกัน...
407
00:33:20,100 --> 00:33:23,890
ถ้าอาสาทำงานพิเศษ
ก็จะได้สิทธิพิเศษด้วย
408
00:33:24,120 --> 00:33:27,100
มันคืองานข้างนอก
409
00:33:27,200 --> 00:33:31,334
และเดือนพฤษภาฯ เป็นเวลาที่โคตรเหมาะ
กับการทำงานข้างนอก
410
00:33:32,000 --> 00:33:33,555
เข้าแถวให้เรียบร้อยนะ
411
00:33:33,700 --> 00:33:36,255
มีนักโทษกว่า 100 คน
อาสาจะทำงานนี้
412
00:33:41,070 --> 00:33:43,777
วอลเลซ อี อังเกอร์
413
00:33:44,056 --> 00:33:46,111
เอลลิส เร๊ดดิ้ง
414
00:33:47,080 --> 00:33:48,184
บังเอิญจริงๆ
415
00:33:49,000 --> 00:33:52,333
ที่ผมกับคนรู้จัก มีชื่อได้เข้าทำงานด้วย
416
00:33:52,390 --> 00:33:54,555
แอนดรูว์ ดูเฟรน
417
00:33:54,800 --> 00:33:58,000
เราแค่ต้องเสียบุหรี่ไปคนละซอง
418
00:33:58,060 --> 00:34:00,655
แน่นอน ผมได้ค่าจ้างปกติ 20% ด้วย
419
00:34:01,050 --> 00:34:04,890
ไอ้ทนายคนนั้น โทรทางไกล
มาหาฉันจากเท็กซัส
420
00:34:05,060 --> 00:34:06,080
ฉันถามมันว่า "ว่าไง?"
421
00:34:06,119 --> 00:34:10,090
มันบอก "เสียใจที่ต้องแจ้งให้คุณทราบว่า
พี่ชายคุณเสียแล้ว"
422
00:34:10,180 --> 00:34:12,990
โธ่ ไบร่อน เสียใจด้วยนะ
422
00:34:13,000 --> 00:34:14,690
ไม่เห็นเสียใจเลย มันเลวจะตายไป
423
00:34:14,700 --> 00:34:16,700
วันนี้ไปหลายปี จนนึกว่า
มันตายไปนานแล้ว
424
00:34:16,800 --> 00:34:19,080
ไงก็เหอะ...ทนายมันบอกฉันว่า
425
00:34:19,100 --> 00:34:24,000
"แต่พี่คุณตายแบบคนรวยนะ" บ่อน้ำมันอะไรนี่แหละ
มีเงินตั้งเกือบล้านเหรียญ
426
00:34:24,040 --> 00:34:25,222
ล้านเหรียญเลยเหรอ?
427
00:34:25,600 --> 00:34:28,675
เออ...ไม่น่าเชื่อเลย
คนชั่วบางคนนี่แม่งก็โชคดีเกิน
427
00:34:28,680 --> 00:34:30,434
พระเจ้า แล้วนายจะได้บ้างไหมน่ะ?
428
00:34:31,200 --> 00:34:33,999
35,000...มันทิ้งเอาไว้ให้ฉัน
429
00:34:34,499 --> 00:34:35,890
- ดอลล่าร์เหรอ?
- เออ
430
00:34:36,030 --> 00:34:39,333
พระเจ้าช่วย เยี่ยมสุดๆ!
เหมือนถูกลอตเตอรี่เลย
431
00:34:39,900 --> 00:34:40,999
ไม่ใช่เหรอ?
432
00:34:41,100 --> 00:34:44,000
ไอ้โง่ แกคิดไหม
ว่ารัฐบาลจะทำอะไรกับฉัน?
433
00:34:44,100 --> 00:34:46,555
มันจะมาขอแบ่งเงินก้อนใหญ่
จากฉันไปไงล่ะ
434
00:34:47,180 --> 00:34:48,777
ไบร่อนผู้น่าสงสาร
435
00:34:49,370 --> 00:34:52,445
แม่งโคตรโชคร้ายเลยเนอะ?
น่าสงสารชิบหาย
436
00:34:52,890 --> 00:34:54,792
บางคนแม่งก็โชคร้ายแบบนี้แหละ
437
00:34:55,700 --> 00:34:57,145
แอนดี้ แกจะบ้าเหรอ?
438
00:34:57,150 --> 00:34:59,000
มองไม้ถูพื้นสิวะ เพื่อน! แอนดี้!
439
00:34:59,090 --> 00:35:02,075
โอเค ก็อาจต้องจ่ายภาษีบ้าง
แต่หักแล้วยังเหลือตั้ง...
440
00:35:02,080 --> 00:35:05,000
เออๆ อาจจะเหลือพอซื้อรถได้คันนึง
แล้วไงต่อ?
441
00:35:05,050 --> 00:35:08,290
ฉันยังต้องมาจ่ายภาษีรถยนต์
ไหนจะค่าซ่อม...ค่าดูแล
442
00:35:08,305 --> 00:35:11,090
ลูกๆแม่งกวนใจ จะให้พาไปนู่นนี่อีก
443
00:35:11,200 --> 00:35:15,222
สิ้นปีมา ถ้าคำนวณภาษีผิด
คราวนี้ต้องควักกระเป๋าจ่ายเองแล้ว
444
00:35:15,750 --> 00:35:18,090
บอกเลย...พวกรัฐบาลเนี่ย...
445
00:35:18,100 --> 00:35:21,290
แม่งบีบหัวนมเราซะเขียวไปหมดแล้ว
445
00:35:23,070 --> 00:35:24,070
แอนดี้!
446
00:35:24,700 --> 00:35:26,666
- หาเรื่องตายซะแล้ว
- ทำงานต่อดีกว่า
447
00:35:27,100 --> 00:35:29,300
พี่แบบไหนกันวะ แม่ง!
447
00:35:30,000 --> 00:35:31,000
เฮ้ย!
448
00:35:34,270 --> 00:35:35,370
คุณแฮดลี่ย์...
449
00:35:36,800 --> 00:35:38,111
คุณเชื่อใจเมียหรือเปล่า?
450
00:35:39,800 --> 00:35:40,999
โอ้ ตลกดีนี่
451
00:35:41,850 --> 00:35:44,685
บ๊วบฉันโดยไม่มีฟันเหลือ
จะตลกยิ่งกว่านี้อีก
452
00:35:44,690 --> 00:35:48,333
ผมหมายถึง...คุณว่าเมียคุณ
จะแอบทำอะไรลับหลังคุณไหม?
453
00:35:49,000 --> 00:35:52,189
พอกันที ถอยไป เมิร์ท
ไอ้เหี้ยนี่กำลังจะเจออุบัติเหตุ
454
00:35:52,190 --> 00:35:53,785
จะโดนโยนลงจากหลังคาแล้ว!
455
00:35:53,790 --> 00:35:56,665
เพราะถ้าคุณเชื่อใจเธอ
คุณเก็บเงิน 35,000 นั่นไว้ได้แน่ๆ...
457
00:35:57,850 --> 00:36:01,245
- แกว่าไงนะ?
- 35,000 เหรียญ
458
00:36:01,250 --> 00:36:02,210
- ทั้งหมดเลย
- ทั้งหมดเลย?
458
00:36:02,220 --> 00:36:04,026
ทุกเพ็นนี
459
00:36:04,100 --> 00:36:05,980
แกอธิบายมาเลยดีกว่า
460
00:36:06,020 --> 00:36:08,255
ถ้าคุณอยากเก็บเงินทั้งก้อนไว้
ให้เอาไปให้เมีย
461
00:36:08,270 --> 00:36:12,699
สรรพากรอนุญาตสามี ให้ของขวัญ
ภรรยาได้ครั้งนึง ถึงจำนวน 60,000 เหรียญ
462
00:36:12,700 --> 00:36:15,000
- ส้นตีนสิ ไม่ต้องเสียภาษีเนี่ยนะ?
- ปลอดภาษีเลย
463
00:36:15,070 --> 00:36:17,000
สรรพากรแตะต้องอะไรไม่ได้ทั้งนั้น
464
00:36:17,083 --> 00:36:20,000
แกคือนายธนาคารที่ฆ่าเมีย ใช่ไหม?
465
00:36:20,090 --> 00:36:23,849
ทำไมฉันต้องเชื่อนายธนาคารแบบแกด้วย?
จะได้เข้ามาติดคุกกับแกในนี้รึไง?
466
00:36:23,850 --> 00:36:26,900
มันถูกกฎหมายแน่นอน ไปถามสรรพากรสิ
พวกนั้นก็จะพูดเหมือนผม
467
00:36:26,930 --> 00:36:30,320
ผมรู้สึกโง่เหมือนกัน ที่มาบอกคุณ
เพราะคุณคงไปสืบเองได้
468
00:36:30,330 --> 00:36:34,900
เออสิวะ ฉันไม่ต้องให้นายธนาคาร
มาบอกหรอก ว่าอะไรเป็นอะไร
469
00:36:34,930 --> 00:36:38,000
แน่นอน แต่คุณต้องการใครซักคน
มาเดินเรื่องยกเว้นภาษีให้
470
00:36:38,050 --> 00:36:40,050
เสียตังค์แน่นอน เช่นต้องเรียกทนาย
471
00:36:40,060 --> 00:36:42,191
ไอ้พวกเปรตนั่น!
472
00:36:42,930 --> 00:36:46,800
ผมว่าผมช่วยคุณได้ ประหยัดเงินแน่นอน
473
00:36:46,880 --> 00:36:48,700
ถ้าคุณเอาฟอร์มมา ผมจะเตรียมให้...
474
00:36:48,800 --> 00:36:50,366
เกือบจะฟรีด้วย
475
00:36:51,900 --> 00:36:55,777
ผมขอแค่เบียร์ ให้เพื่อนร่วมงานผม
คนละ 3 ขวดพอ
476
00:36:56,000 --> 00:36:58,745
"เพื่อนร่วมงาน" ตลกน่า!
477
00:36:58,750 --> 00:37:01,280
ผมว่าลูกผู้ชาย ใช้แรงงานข้างนอก
จะรู้สึกดีขึ้นเยอะ...
478
00:37:01,290 --> 00:37:05,222
ถ้าได้เบียร์เย็นๆมากิน
ผมแค่คิดเองนะ...
479
00:37:05,650 --> 00:37:06,650
ครับ
480
00:37:10,060 --> 00:37:12,185
พวกแกมองอะไรวะ?
กลับไปทำงานไป๊!
481
00:37:12,190 --> 00:37:14,111
เร็ว! ทำงานต่อ!
482
00:37:23,270 --> 00:37:25,333
เรื่องมันก็เป็นแบบนี้แหละ...
483
00:37:25,490 --> 00:37:28,180
ก่อนจะเสร็จงาน 2 วัน...
484
00:37:28,190 --> 00:37:32,890
กลุ่มนักโทษที่ราดยางหลังคาโรงงาน
เมื่อฤดูดูใบไม้ผลิปี '49
485
00:37:33,000 --> 00:37:36,100
ได้นั่งเรียงกันตอน 10 โมงเช้า...
486
00:37:36,162 --> 00:37:40,090
ดื่มเบียร์โบฮีเมียเย็นๆ
487
00:37:40,100 --> 00:37:45,129
อภินันทนาการจากการ์ดที่
โหดที่สุดในคุกชอว์แชงค์
488
00:37:45,200 --> 00:37:48,665
กินซะระหว่างที่ยังเย็นนะ สาวๆ
489
00:37:49,070 --> 00:37:53,222
ไอ้เปรตนั่นยังพูดจาเหมือน
มันใจบุญอีกต่างหาก
490
00:37:55,100 --> 00:37:59,555
เรานั่งดื่มด่ำ กับดวงอาทิตย์
เหนือหัวเรา และรู้สึกเหมือนเป็นอิสระ
491
00:38:00,000 --> 00:38:03,455
เหมือนพวกเราราดยาง
หลังคาบ้านตัวเองด้วยซ้ำ
492
00:38:03,480 --> 00:38:06,335
มันเหมือนเราเหนือกว่าใครทั้งหมด
493
00:38:06,850 --> 00:38:08,027
ส่วนแอนดี้...
494
00:38:08,890 --> 00:38:11,100
มันใช้เวลาพัก นั่งอยู่ในร่ม
495
00:38:11,190 --> 00:38:14,100
หน้าตามันยิ้มแปลกๆ
496
00:38:14,111 --> 00:38:16,035
ดูพวกเรากินเบียร์ที่มันหามา
496
00:38:22,890 --> 00:38:24,000
เฮ้
497
00:38:24,850 --> 00:38:26,555
เอาเบียร์เย็นๆไหม แอนดี้?
498
00:38:26,600 --> 00:38:28,990
ไม่ล่ะ ขอบใจ ฉันเลิกดื่มไปแล้ว
499
00:38:33,330 --> 00:38:37,000
คุณอาจจะคิดว่ามันทำแบบนั้น
เพื่อเอาใจพวกการ์ด...
500
00:38:37,180 --> 00:38:41,555
หรือไม่ก็...อาจจะอยาก
หาเพื่อนเพิ่ม
501
00:38:41,800 --> 00:38:42,999
ผมคิดไงเหรอ?
502
00:38:43,000 --> 00:38:45,890
ผมว่ามันทำไป เพื่อให้ตัวเอง
รู้สึกปกติอีกครั้งนึง
503
00:38:46,100 --> 00:38:48,445
ถึงจะแค่แปปเดียวก็เถอะ
504
00:38:51,100 --> 00:38:52,100
คิง
505
00:38:54,040 --> 00:38:56,980
- หมากรุกสิ ราชาแห่งเกมส์ของจริง
- อะไรนะ?
506
00:38:57,050 --> 00:38:59,100
ทั้งมีชาติตระกูล ทั้งต้องใช้กลยุทธ์
507
00:38:59,190 --> 00:39:02,000
และก็โคตรซับซ้อนเลย ฉันเกลียดหมากรุก
508
00:39:02,200 --> 00:39:05,880
ซักวัน นายอาจต้องให้ฉันสอนนายดู
509
00:39:06,050 --> 00:39:07,050
เอาสิ
510
00:39:07,400 --> 00:39:09,599
ฉันคิดว่าจะทำกระดานหมากรุกซักอัน
511
00:39:09,650 --> 00:39:12,740
เฮ้ แกคุยถูกคนแล้ว
ฉันหาของให้แกได้ไง ถูกไหม?
512
00:39:12,780 --> 00:39:16,700
ฉันอาจต้องซื้อของทำกระดานจากนาย
แต่ฉันอยากแกะสลักตัวหมากเอง
513
00:39:16,800 --> 00:39:20,850
ด้านนึงเป็นยิปซั่ม อีกด้านนึงเป็นหินสบู่
นายคิดว่าไง?
514
00:39:20,860 --> 00:39:22,180
ฉันว่าต้องใช้เวลาทำหลายปี
515
00:39:22,190 --> 00:39:25,000
เวลาน่ะฉันมีแน่ แต่ที่ไม่มีคือหิน
516
00:39:25,060 --> 00:39:27,100
ในลานก็ไม่ค่อยมีให้เลือกด้วย
517
00:39:27,200 --> 00:39:28,999
ส่วนมากเป็นกรวดทั้งนั้น
518
00:39:33,700 --> 00:39:36,980
แอนดี้ ตอนนี้เราเริ่มเป็นเพื่อน
กันแล้ว ถูกไหม?
519
00:39:37,000 --> 00:39:38,890
ใช่ ก็คงงั้น
520
00:39:39,000 --> 00:39:40,452
งั้นฉันถามอะไรได้ไหม?
521
00:39:42,500 --> 00:39:44,372
แกฆ่าเมียแกทำไม?
522
00:39:44,890 --> 00:39:46,890
ฉันบริสุทธิ์ เร๊ด
523
00:39:47,050 --> 00:39:49,111
เหมือนทุกคนในนี้นั่นแหละ
524
00:39:53,090 --> 00:39:55,299
แล้วนายโดนข้อหาอะไร?
525
00:39:57,270 --> 00:39:59,444
ฆ่าคนตาย เหมือนแกนั่นแหละ
526
00:39:59,800 --> 00:40:01,333
บริสุทธิ์หรือเปล่า?
527
00:40:03,700 --> 00:40:06,333
ฉันเป็นคนผิดจริงคนเดียวในชอว์แชงค์เลย
528
00:41:05,100 --> 00:41:06,497
นกขมิ้นอยู่ไหนล่ะ?
529
00:41:06,930 --> 00:41:07,998
นายรู้ได้ยังไง?
530
00:41:08,070 --> 00:41:10,501
- รู้เรื่องอะไร?
- แสดงว่านายไม่รู้สินะ
531
00:41:10,890 --> 00:41:11,890
มาสิ
532
00:41:14,700 --> 00:41:16,465
นกขมิ้นอยู่นี่ไง จอนนี่
533
00:41:19,200 --> 00:41:22,471
แปลกใจใช่ไหมล่ะ ที่ีได้ยินผู้หญิง
ร้องเพลงในบ้านฉันน่ะ จอนนี่?
534
00:41:26,100 --> 00:41:28,000
มันน่า...
535
00:41:28,250 --> 00:41:30,222
แปลกใจจริงๆ
535
00:41:32,940 --> 00:41:33,940
เร๊ด
536
00:41:34,650 --> 00:41:36,111
เดี๋ยวๆๆ
537
00:41:36,700 --> 00:41:38,122
เธอออกมาแล้ว
538
00:41:38,490 --> 00:41:41,190
โคตรชอบตอนนี้เลย
ตอนที่เธอสะบัดผมแบบนั้น
539
00:41:41,199 --> 00:41:43,890
รู้แล้ว เดือนนี้ฉันดูมาตั้ง 3 รอบ
540
00:41:44,100 --> 00:41:46,111
ยิลด้า เธอสบายดีไหม?
541
00:41:47,050 --> 00:41:48,050
ฉันเหรอ?
542
00:41:50,910 --> 00:41:52,501
พระเจ้า ฉันชอบมากเลย
543
00:41:58,080 --> 00:42:01,655
ฉันเข้าใจว่านายหาของเก่งที่สุดในนี้
544
00:42:01,900 --> 00:42:05,890
ใช่ ทุกคนรู้อยู่ว่าฉันหาของได้เป็นระยะๆ แกต้องการอะไรล่ะ?
545
00:42:06,000 --> 00:42:08,700
- ริต้า เฮย์เวิร์ธ
- อะไรนะ?
546
00:42:08,750 --> 00:42:10,685
นายหาเธอได้ไหม?
547
00:42:11,120 --> 00:42:15,439
นี่คงเป็นจอนนี่ แฟร์เร็ล
ฉันได้ยินชื่อคุณมานาน
548
00:42:16,000 --> 00:42:18,050
- อาจจะต้อง 2-3 อาทิตย์
- หลายอาทิตย์เลยเหรอ?
549
00:42:18,100 --> 00:42:22,789
เออสิ แอนดี้ ฉันไม่ได้มีเธอ
ซูกอยู่ในกางเกงตอนนี้นะ
550
00:42:23,496 --> 00:42:24,935
แต่ฉันเอาเธอเข้ามาได้แน่
551
00:42:24,940 --> 00:42:25,999
ใจเย็น
552
00:42:28,000 --> 00:42:29,000
ขอบใจนะ
553
00:42:50,050 --> 00:42:51,855
- ไปซะ!
- ฉันต้องเปลี่ยนม้วนหนังนะ!
554
00:42:51,860 --> 00:42:53,890
ฉันบอกให้ไสหัวไปไง!
555
00:43:00,000 --> 00:43:02,700
แกจะไม่ร้องหน่อยหรือไง?
556
00:43:03,000 --> 00:43:05,111
มาจัดการให้จบไปดีกว่า
557
00:43:09,950 --> 00:43:11,622
มันทำจมูกฉันหักโว้ย!
558
00:43:21,080 --> 00:43:22,080
ทีนี้...
559
00:43:22,770 --> 00:43:25,000
ฉันจะรูดซิปลง...
560
00:43:25,150 --> 00:43:28,900
แกต้องกลืนอะไรก็ตาม
ที่ฉันให้แกกลืน
561
00:43:29,150 --> 00:43:32,045
พอแกกลืนของฉันเสร็จ แกไป
กลืนของรูสเตอร์ด้วย แกทำจมูกมันหัก
562
00:43:32,050 --> 00:43:34,000
ฉันว่าแกควรจะขอโทษมันหน่อย
563
00:43:34,100 --> 00:43:36,700
แกเอาอะไรใส่ปากฉัน ขาดหมดแน่นอน
564
00:43:36,800 --> 00:43:39,665
ไม่หรอก...แกยังไม่เข้าใจ
565
00:43:39,800 --> 00:43:42,345
ถ้าแกทำแบบนั้น ฉันจะเอาเหล็กนี่
เสียบหูแกให้มิด
566
00:43:42,350 --> 00:43:46,075
โอเค แต่แกควรจะรู้ไว้
ว่าถ้าสมองบาดเจ็บหนักแบบนั้น...
567
00:43:46,080 --> 00:43:49,890
จะทำให้เหยื่อกัดกรามอย่างรุนแรง
568
00:43:49,940 --> 00:43:52,662
ได้ยินว่า กัดลงมาแรงซะจน...
569
00:43:53,000 --> 00:43:55,000
ต้องงัดกรามเหยื่อออก...
570
00:43:55,220 --> 00:43:57,222
ด้วยชะแลงเลย
571
00:43:59,850 --> 00:44:01,200
แกไปรู้มาจากไหนวะ?
572
00:44:01,400 --> 00:44:02,999
ฉันเคยอ่านมา
573
00:44:04,008 --> 00:44:07,245
แกอ่านหนังสือเป็นไหมล่ะ ไอ้โง่?
574
00:44:08,800 --> 00:44:09,800
ที่รัก
575
00:44:12,000 --> 00:44:13,555
แกไม่น่าพูดเลย!
576
00:44:16,040 --> 00:44:19,000
บอกซ์ไม่ได้เอาอะไรใส่ปากแอนดี้
577
00:44:19,100 --> 00:44:21,024
พวกเพื่อนมันก็เหมือนกัน
578
00:44:21,900 --> 00:44:25,700
แต่ที่พวกมันทำ...คืออัดแอนดี้
จนเกือบตาย
579
00:44:26,100 --> 00:44:29,700
แอนดี้ต้องอยู่ห้องพยาบาลเดือนนึง
580
00:44:29,780 --> 00:44:32,111
บอกซ์โดนขังเดี่ยวอาทิตย์นึง
581
00:44:36,000 --> 00:44:37,374
หมดเวลาแล้ว บอกซ์
582
00:44:41,700 --> 00:44:42,879
ตามที่เจ้านายสั่งเลย
583
00:44:46,200 --> 00:44:49,000
กลับไปห้องขัง เตรียมนับหัวช่วงค่ำ
584
00:44:49,137 --> 00:44:51,805
นักโทษทุกคนต้องเข้าห้องขัง
585
00:45:07,000 --> 00:45:08,000
อะไร?
586
00:45:20,800 --> 00:45:23,445
- มันจะไปไหน?
- ลากมันมา
587
00:45:25,000 --> 00:45:31,010
ไม่! อย่า! ช่วยด้วย!
588
00:45:34,000 --> 00:45:36,890
หลังจากนั้น มี 2 อย่าง
ที่ไม่เคยเกิดขึ้นอีกเลย
589
00:45:37,050 --> 00:45:40,333
พวกซิสเตอรส์ไม่กล้าแตะต้องแอนดี้อีก
590
00:45:40,850 --> 00:45:42,665
และไอ้บอกซ์ก็เดินไม่ได้อีก
591
00:45:44,400 --> 00:45:47,890
มันถูกส่งตัวไปที่โรงพยาบาล
ทางตอนเหนือ
592
00:45:48,110 --> 00:45:52,990
เท่าที่ผมรู้ มันใช้ชีวิตที่เหลือ
กินอาหารทางสายยาง
594
00:45:54,040 --> 00:45:57,788
ฉันว่าแอนดี้ น่าจะอยากให้เราจัดอะไร
ต้อนรับมันออกจากห้องพยาบาลหน่อย
595
00:45:59,890 --> 00:46:01,333
ฟังดูดีนี่
596
00:46:01,650 --> 00:46:04,445
ฉันว่าเราเป็นหนี้มันนะ เรื่องเบียร์น่ะ
597
00:46:05,100 --> 00:46:06,880
หมอนั่นมันชอบเล่นหมากรุก
598
00:46:07,890 --> 00:46:09,299
ไปหาหินให้มันกันเถอะ
599
00:46:42,160 --> 00:46:43,166
ทุกคน!
600
00:46:44,100 --> 00:46:45,333
ฉันเจอแล้ว
601
00:46:45,400 --> 00:46:46,990
ฉันเจอแล้ว ดูสิ!
602
00:46:48,850 --> 00:46:53,111
เฮย์วู๊ด นั่นมันไม่ใช่หินสบู่!
ไม่ใช่ยิปซั่มด้วย...
603
00:46:53,490 --> 00:46:54,930
แกเป็นใคร เป็นนักธรณีวิทยารึไง?
604
00:46:54,940 --> 00:46:56,890
มันพูดถูก ไม่ใช่จริงๆ
605
00:46:57,040 --> 00:47:00,808
- งั้นมันคืออะไรล่ะวะ?
- นั่นมันขี้ม้า
606
00:47:01,040 --> 00:47:03,555
- ส้นตีนสิ!
- ไม่ ขี้ม้าจริงๆ
607
00:47:03,800 --> 00:47:05,111
แข็งจนเป็นหินแล้ว
608
00:47:10,890 --> 00:47:12,111
โอ้ พระเจ้า
609
00:47:13,930 --> 00:47:14,930
แม่ง!
610
00:47:16,000 --> 00:47:19,890
ถึงจะมีสะดุดบ้าง แต่เด็กๆ
ก็ทำจนสำเร็จ
611
00:47:20,040 --> 00:47:22,000
พอถึงสุดสัปดาห์ที่แอนดี้ต้องออกมา
612
00:47:22,150 --> 00:47:25,709
เรามีหินให้มันเยอะแยะ
จนมันมือไม่ว่างแน่นอน
613
00:47:27,000 --> 00:47:29,445
สัปดาห์นั้น เรามีของสำคัญมาส่งด้วย
614
00:47:29,690 --> 00:47:32,090
บุหรี่ หมากฝรั่ง
615
00:47:32,100 --> 00:47:33,111
เหล้า...
616
00:47:34,000 --> 00:47:37,222
ไพ่ที่เป็นรูปผู้หญิงโป๊ มีหมดแหละ
617
00:47:37,500 --> 00:47:41,890
และแน่นอน...ของที่สำคัญที่สุด
618
00:47:42,070 --> 00:47:44,111
ริต้า เฮย์เวิร์ธมาเองเลย
619
00:48:18,300 --> 00:48:21,000
- โอเค เตรียมตัวได้แล้ว!
- เปิดประตูทุกชั้นเลย
620
00:48:21,180 --> 00:48:23,800
ระวังด้วย จะค้นห้องแล้ว
621
00:48:23,900 --> 00:48:25,445
ระวังด้วย จะค้นห้องแล้ว!
622
00:48:28,000 --> 00:48:29,000
119
623
00:48:31,100 --> 00:48:32,100
123
624
00:48:43,890 --> 00:48:44,954
ยืนขึ้น
625
00:48:46,900 --> 00:48:47,999
หันหน้าเข้ากำแพง
626
00:49:22,200 --> 00:49:23,445
หันมาหาท่านพัศดี
627
00:49:30,000 --> 00:49:32,333
ดีใจนะ ที่เห็นแกอ่านพระคัมภีร์
628
00:49:33,180 --> 00:49:35,089
มีวรรคโปรดไหม?
629
00:49:36,300 --> 00:49:38,000
"ท่านทั้งหลายจงเฝ้าระวัง...
630
00:49:38,050 --> 00:49:42,100
เพราะท่านไม่รู้ว่าเจ้าของบ้านจะมาเมื่อไร"
631
00:49:42,120 --> 00:49:44,445
มาระโก บท 13 วรรค 35
632
00:49:45,220 --> 00:49:47,111
ฉันชอบบทนั้นมาตลอด
633
00:49:48,100 --> 00:49:50,000
แต่ชอบบทนี้มากกว่า...
634
00:49:50,030 --> 00:49:51,890
"เราเป็นความสว่างของโลก
635
00:49:52,065 --> 00:49:56,000
คนที่ตามเรามาจะไม่ต้องเดินในความมืด
แต่จะมีความสว่างแห่งชีวิต"
636
00:49:56,070 --> 00:49:58,195
ยอห์น บท 8 วรรค 12
637
00:49:59,000 --> 00:50:01,000
ได้ยินว่าแกเก่งเรื่องตัวเลข
638
00:50:01,200 --> 00:50:02,334
ดีจังเลย
639
00:50:03,270 --> 00:50:05,222
คนเราควรจะมีทักษะ
640
00:50:08,050 --> 00:50:09,700
อธิบายของนี่มาซิ
641
00:50:10,000 --> 00:50:14,665
มันเรียกว่าฉนวนใยหิน
เอาไว้ขัดและขึ้นรูปหิน
642
00:50:14,900 --> 00:50:16,333
เป็นงานอดิเรกเล็กน้อยของผม
643
00:50:27,600 --> 00:50:28,890
ดูแล้วสะอาดดีครับ
644
00:50:29,000 --> 00:50:31,729
มีของต้องห้ามนิดหน่อย
แต่ก็ไม่ถึงกับร้ายแรง
645
00:50:36,600 --> 00:50:38,444
ที่จริงแบบนี้ ฉันไม่อนุญาตนะ
646
00:50:40,060 --> 00:50:42,155
แต่ว่า...
647
00:50:43,650 --> 00:50:45,242
น่าจะหยวนๆกันได้
648
00:50:56,000 --> 00:50:57,445
ล็อคห้องได้!
649
00:51:00,120 --> 00:51:02,111
เกือบลืมไป
650
00:51:02,180 --> 00:51:03,890
เกือบเอาของแกไปซะแล้ว
651
00:51:05,100 --> 00:51:07,080
การไถ่บาปอยู่ที่ใจตัวเอง
652
00:51:07,100 --> 00:51:08,100
ครับผม
653
00:51:16,850 --> 00:51:19,800
การมารื้อห้อง เป็นแค่ข้ออ้าง
654
00:51:19,940 --> 00:51:23,222
ความจริงคือ...นอร์ตั้น
ต้องการมาทดสอบแอนดี้
654
00:51:30,000 --> 00:51:33,000
"คำพิพากษาของพระผู้เป็นเจ้า
มาเร็วกว่าที่ท่านคิด"
655
00:51:37,100 --> 00:51:39,111
เมียฉันทำป้ายนั่นในกลุ่มที่โบสถ์
656
00:51:42,600 --> 00:51:43,890
สวยมากครับ
657
00:51:45,030 --> 00:51:47,222
แกชอบทำงานในห้องซักรีดหรือเปล่า?
658
00:51:48,470 --> 00:51:50,111
ไม่ครับ ไม่ชอบเท่าไหร่
659
00:51:50,520 --> 00:51:53,045
งั้นบางทีเราน่าจะหาอะไรที่...
660
00:51:53,080 --> 00:51:55,890
เหมาะสมกับคนการศึกษาสูงแบบแก
661
00:52:03,700 --> 00:52:05,111
เฮ้ เจค บรุ๊คส์อยู่ไหน?
662
00:52:06,000 --> 00:52:09,493
แอนดี้... นึกแล้วว่าได้ยินเสียงนาย
663
00:52:10,800 --> 00:52:12,189
ฉันถูกย้ายมาทำงานกับนาย
664
00:52:12,190 --> 00:52:14,990
รู้แล้ว เจ้านายบอกฉันแล้ว
665
00:52:15,190 --> 00:52:17,880
ไม่อยากเชื่อเลยใช่ไหมล่ะ?
666
00:52:17,900 --> 00:52:19,712
งั้นฉันจะพาดูรอบๆละกัน
667
00:52:20,100 --> 00:52:21,100
มาสิ
668
00:52:23,020 --> 00:52:24,020
นี่แหละ
669
00:52:25,000 --> 00:52:26,427
ห้องสมุดเรือนจำชอว์แชงค์
670
00:52:27,220 --> 00:52:29,999
หนังสือแนชั่นแนล จีโอกราฟฟิคส์...
671
00:52:30,300 --> 00:52:32,808
หนังสือรีดเดอร์ส ไดเจสท์เก่าๆ...
672
00:52:33,018 --> 00:52:34,890
แล้วก็หนังสือของหลุยส์ ลามัวร์
673
00:52:35,890 --> 00:52:37,222
นิตยสารลุค
674
00:52:37,800 --> 00:52:39,800
หนังสือของเอิร์ล สแตนลี่ย์ การ์ดเนอรส์
675
00:52:40,050 --> 00:52:43,980
พอถึงตอนค่ำ ฉันเอาหนังสือใส่ในรถ
แล้วก็เดินแจกทุกวัน
676
00:52:44,030 --> 00:52:47,000
ฉันเอาชื่อใส่ในกระดานนี่
677
00:52:47,120 --> 00:52:49,200
ง่ายๆแค่นั้นแหละ
678
00:52:50,090 --> 00:52:53,890
- สงสัยอะไรไหม?
- บรุ๊คส์ นายเป็นบรรณารักษ์มานานแค่ไหนแล้ว?
679
00:52:54,000 --> 00:52:59,000
อ๋อ...ฉันมาที่นี่ปี 1905
เป็นบรรณารักษ์ตั้งแต่ปี 1912
680
00:52:59,920 --> 00:53:02,000
แล้วเคยมีผู้ช่วยหรือเปล่า?
681
00:53:02,047 --> 00:53:05,111
ไม่เคยหรอก งานมันไม่มีอะไรนี่
682
00:53:05,800 --> 00:53:07,190
ทำไมต้องเป็นฉัน? ทำไมต้องตอนนี้ด้วย?
683
00:53:07,300 --> 00:53:07,999
ไม่รู้สิ...
684
00:53:08,950 --> 00:53:12,040
แต่มีเพื่อนที่นี่ ก็ดีเหมือนกันนะ
684
00:53:12,050 --> 00:53:13,050
ดูเฟรน!
685
00:53:23,050 --> 00:53:24,665
นั่นแหละ คนนั้นเลย
686
00:53:33,090 --> 00:53:34,300
ฉันชื่อดีกิ้นส์
687
00:53:34,370 --> 00:53:35,370
ฉัน...
688
00:53:37,000 --> 00:53:41,050
คิดอยากจะตั้งทรัสต์ เก็บเงิน
ให้ลูกๆฉันเรียนหนังสือ
689
00:53:44,800 --> 00:53:45,800
เข้าใจแล้ว
689
00:53:48,000 --> 00:53:49,445
งั้น เอ่อ...
690
00:53:51,100 --> 00:53:53,889
งั้นทำไมไม่นั่งคุยกันหน่อยล่ะ?
691
00:53:57,120 --> 00:54:00,000
บรุ๊คส์ นายมีกระดาษกับดินสอไหม?
692
00:54:12,000 --> 00:54:13,000
ขอบใจนะ
693
00:54:14,000 --> 00:54:15,000
เอาล่ะ...
694
00:54:16,450 --> 00:54:17,555
คุณดีกิ้นส์...
695
00:54:19,000 --> 00:54:21,080
แล้วแอนดี้ก็ถามว่า "คุณดีกิ้นส์...
696
00:54:21,100 --> 00:54:24,555
คุณอยากให้ลูกชายคุณเรียน
ที่ฮาร์วาร์ด หรือเยลล่ะ?"
697
00:54:24,700 --> 00:54:25,800
มันไม่ได้พูดหรอก!
698
00:54:26,000 --> 00:54:28,000
ให้พระเจ้าเป็นพยานเลย!
699
00:54:28,960 --> 00:54:30,745
ดีกิ้นส์มันหลิ่วตาแปปนึง...
700
00:54:30,750 --> 00:54:34,290
แล้วมันก็หัวเราะออกมา
แต่สุดท้าย มันจับมือกับแอนดี้นะ
701
00:54:34,300 --> 00:54:39,307
- ส้นตีนสิ!
- จับมือจริงๆ
702
00:54:37,000 --> 00:54:40,700
บอกเลย...ฉันเกือบขี้แตกแน่ะ!
703
00:54:40,800 --> 00:54:44,110
นี่ถ้ามันใส่สูท หรือมีตุ๊กตาฮูล่า
อยู่บนโต๊ะล่ะก็...
704
00:54:44,120 --> 00:54:47,000
มันเป็น "คุณดูเฟรน" ได้สบายเลยล่ะ
705
00:54:47,060 --> 00:54:49,485
หาเพื่อนใหม่เหรอวะ แอนดี้?
706
00:54:50,000 --> 00:54:52,000
ฉันไม่ใช้คำว่า "เพื่อน" หรอก
707
00:54:52,100 --> 00:54:56,050
ฉันเป็นนักโทษคดีฆาตกรรม
ที่วางแผนการเงินได้เป็นอย่างดี
708
00:54:56,100 --> 00:54:58,222
ใครๆก็อยากเอาใจฉัน
709
00:54:58,700 --> 00:55:00,800
เอาแกออกจากห้องซักรีดได้เลยนี่
710
00:55:01,000 --> 00:55:02,458
อาจจะดียิ่งกว่านั้นอีก
711
00:55:03,050 --> 00:55:06,000
เราขยายห้องสมุดเป็นไง?
เอาหนังสือใหม่ๆเข้ามาหน่อย
712
00:55:06,040 --> 00:55:08,800
ถ้าแกจะขออะไร...
ขอโต๊ะพูลดีกว่า
712
00:55:09,200 --> 00:55:10,045
ใช่
713
00:55:10,050 --> 00:55:12,885
แล้วแกจะทำไง?...
714
00:55:13,094 --> 00:55:16,890
ที่ว่าจะเอาหนังสือใหม่มาน่ะ
"คุณดูเฟรน" บอกหน่อยสิ
715
00:55:17,040 --> 00:55:18,333
ฉันจะของบฯจากพัศดี
716
00:55:19,000 --> 00:55:26,190
ไอ้หนูๆๆ ฉันผ่านพัศดีมา 6 คนแล้ว
ฉันเรียนรู้ความจริงอยู่อย่างนึง...
718
00:55:26,700 --> 00:55:28,445
ไม่เคยมีซักคน...
719
00:55:28,800 --> 00:55:32,890
ที่รูตูดจะไม่หุบแน่นขนาดนี้
ตอนมีใครมาของบฯเพิ่ม
720
00:55:34,050 --> 00:55:37,100
- งบประมาณมันก็แทบไม่พออยู่แล้ว
- ครับผม
721
00:55:37,200 --> 00:55:41,000
ผมน่าจะส่งคำร้องของบฯ
ไปที่สภาฯของเขตได้
722
00:55:41,070 --> 00:55:45,365
ที่ฉันรู้คือ มีแค่ 3 ทาง
ที่ผู้ใหญ่จะให้ใช้เงินในคุกได้...
723
00:55:45,370 --> 00:55:47,690
ทำกำแพงเพิ่ม ทำรั้วเพิ่ม
ไม่ก็จ้างการ์ดเพิ่ม
724
00:55:47,700 --> 00:55:50,695
ครับ แต่ผมอยากลองขอดู ถ้าคุณอนุญาต ผมจะส่งจดหมายไปสัปดาห์ละฉบับ
725
00:55:50,700 --> 00:55:53,800
- พวกนั้นเมินผมตลอดไปไม่ได้หรอก
- ทำได้แน่
726
00:55:53,900 --> 00:55:56,800
แต่แกจะเขียนก็เขียนเถอะ
ถ้าจะทำให้แกสบายใจ
727
00:55:56,890 --> 00:55:58,800
ฉันจะส่งให้ด้วยดีไหม?
728
00:56:00,930 --> 00:56:03,980
แล้วแอนดี้ก็เริ่มเขียนจดหมาย
สัปดาห์ละฉบับ
729
00:56:04,000 --> 00:56:05,445
เหมือนที่มันพูดนั่นแหละ
730
00:56:09,900 --> 00:56:12,555
และก็...เหมือนที่นอร์ตั้นพูด
731
00:56:12,700 --> 00:56:14,111
ไม่มีใครตอบแอนดี้
732
00:56:22,290 --> 00:56:26,917
เดือนเมษายนปีต่อมา แอนดี้ทำเรื่อง
คืนภาษีให้การ์ดครึ่งนึงในชอว์แชงค์
733
00:56:28,780 --> 00:56:30,999
ถัดมาอีกปี มันก็ทำให้การ์ดทุกคน
734
00:56:31,080 --> 00:56:33,111
รวมถึงพัศดีด้วย
735
00:56:34,970 --> 00:56:38,090
ปีถัดมา พวกนั้นเลื่อน
งานกีฬาประจำปี
736
00:56:38,096 --> 00:56:40,514
ให้มาตรงกับช่วงทำภาษี
737
00:56:42,350 --> 00:56:46,900
พวกการ์ดอีกทีม
เอาแบบฟอร์มรายได้มาด้วยทุกคน
738
00:56:46,950 --> 00:56:51,080
คือเรือนจำมอรส์บี้ให้นายเบิกปืน
แต่ว่านายต้องจ่ายเอง...
740
00:56:51,100 --> 00:56:52,900
เออสิ ค่าซองปืนด้วย
741
00:56:52,940 --> 00:56:55,690
แบบนั้นเอาไปหักภาษีได้
ลงรายการไว้ได้เลย...
742
00:56:55,700 --> 00:56:59,407
ใช่ครับ แอนดี้เป็นเจ้าของ
อุตสาหกรรมครัวเรือนของจริง
743
00:56:59,850 --> 00:57:03,333
ที่จริง พอถึงช่วงทำภาษี
มันยุ่งมาก จนพัศดีต้องให้มีผู้ช่วย
744
00:57:04,000 --> 00:57:06,700
เฮ้ เร๊ด ช่วยส่งปึกเอกสาร
ภาษีเงินได้ให้หน่อยได้ไหม?
745
00:57:06,800 --> 00:57:11,378
ปีนึง มันช่วยผมออกจากโรงไม้
ได้ตั้งเดือน ซึ่งผมโอเคมาก
746
00:57:13,000 --> 00:57:16,111
และมันก็ยังเดินหน้า
ส่งจดหมายไม่หยุด
747
00:57:20,950 --> 00:57:23,890
เร๊ด แอนดี้ บรุ๊คส์มีเรื่องว่ะ
748
00:57:25,000 --> 00:57:26,226
เฝ้าประตูไว้
749
00:57:26,880 --> 00:57:29,945
ขอร้องล่ะ บรุ๊คส์ ใจเย็นหน่อยสิวะ
750
00:57:29,950 --> 00:57:31,890
- ถอยไป! บอกให้ถอยไปไงวะ!
- โอเคๆ
751
00:57:31,900 --> 00:57:32,980
เกิดอะไรขึ้นวะ?
752
00:57:33,000 --> 00:57:34,980
ตอนแรกมันก็ปกติ แต่จู่ๆก็ชัดมีดออกมา
753
00:57:35,000 --> 00:57:37,980
เฮ้ บรุ๊คส์ เราคุยกันได้นี่ ใช่ไหม?
754
00:57:38,000 --> 00:57:42,000
ไม่มีอะไรต้องคุยแล้ว พูดไปหมดแล้ว
ฉันจะเชือดคอไอ้เปรตนี่...
755
00:57:42,040 --> 00:57:43,980
เฮย์วู๊ดเนี่ยนะ? มันไปทำอะไรให้นาย?
756
00:57:44,000 --> 00:57:46,000
พวกมันต่างหาก ที่ทำฉัน!
757
00:57:46,300 --> 00:57:48,100
ฉันไม่... ไม่มีทางเลือกแล้ว
758
00:57:48,190 --> 00:57:51,800
บรุ๊คส์ นายไม่ทำร้ายเฮย์วู๊ดหรอก
เราก็รู้ๆกันอยู่ ใช่ไหม เฮย์วู๊ด?
759
00:57:51,850 --> 00:57:52,799
แน่นอน ฉันรู้
760
00:57:52,800 --> 00:57:56,900
รู้ไหมว่าทำไม? เพราะมันเป็นเพื่อนนาย
และบรุ๊คส์เป็นคนมีเหตุผลไง
761
00:57:56,910 --> 00:57:58,800
- เออ ใช่ ใช่ไหมทุกคน?
- ใช่
762
00:57:58,890 --> 00:58:00,600
วางมีดลงเถอะ...
763
00:58:00,650 --> 00:58:04,555
บรุ๊คส์ บรุ๊คส์ มองหน้าฉันนะ
วางมีดลง...
764
00:58:04,780 --> 00:58:08,777
บรุ๊คส์ โธ่เอ๊ย...ดูคอมันสิ
765
00:58:09,000 --> 00:58:10,771
บรุ๊คส์ ดูคอมันสิ เลือดไหลแล้วนะ
766
00:58:11,960 --> 00:58:13,890
มันเป็นทางเดียว...
767
00:58:13,945 --> 00:58:16,080
เป็นทางเดียวที่พวกมัน
จะยอมให้ฉันอยู่ที่นี่...
768
00:58:16,100 --> 00:58:17,980
ไม่เอาน่า นี่มันบ้าสิ้นดี
นายไม่อยากทำแบบนี้หรอก
769
00:58:18,000 --> 00:58:21,111
เถอะนะ...วางมีดลง
770
00:58:29,890 --> 00:58:30,890
ใจเย็นๆนะ
771
00:58:32,050 --> 00:58:33,050
นายจะไม่เป็นไร
772
00:58:33,060 --> 00:58:35,890
มันเหรอ? แล้วฉันล่ะ?
773
00:58:36,040 --> 00:58:38,000
ตาแก่บ้านี่เกือบเชือดคอฉันแล้ว!
774
00:58:38,090 --> 00:58:40,880
โธ่ เฮย์วู๊ด แกโกนหนวด
ยังโดนบาดเยอะกว่านี้อีก
775
00:58:41,000 --> 00:58:42,365
แล้วแกไปทำอะไร มันถึงทำแบบนี้วะ?
776
00:58:42,370 --> 00:58:45,780
เปล่าเลย ฉันแค่มาบอกลามันเฉยๆ
777
00:58:46,000 --> 00:58:48,111
ยังไม่รู้เหรอ? มันได้ทัณฑ์บนแล้วนะ
778
00:58:51,030 --> 00:58:53,145
ฉันแค่ไม่เข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น
แค่นั้นเอง...
779
00:58:53,150 --> 00:58:56,000
ตาแก่นั่นมันบ้าของโคตรบ้าไง
780
00:58:56,070 --> 00:58:58,070
แกพอได้แล้วน่า เฮย์วู๊ด
781
00:58:59,000 --> 00:59:01,900
- ได้ยินว่ามันเล่นซะแกขี้แตกเลยนี่
- ไปตายไป๊
782
00:59:02,000 --> 00:59:03,865
พอได้ยังวะ?
783
00:59:04,040 --> 00:59:05,444
บรุ๊คส์มันไม่ได้บ้า
784
00:59:06,050 --> 00:59:07,050
มันแค่...
784
00:59:09,750 --> 00:59:12,255
มันแค่เป็นคนคุกไปแล้ว
785
00:59:12,800 --> 00:59:14,777
"เป็นคนคุก" กะผีน่ะสิ
786
00:59:14,900 --> 00:59:18,890
หมอนั่นอยู่ในนี้มา 50 ปีแล้ว
เฮย์วู๊ด... 50 ปีนะ!
787
00:59:19,000 --> 00:59:20,445
ชีวิตมันรู้จักแค่นี้
788
00:59:20,800 --> 00:59:22,890
ในนี้...มันเป็นคนสำคัญ...
789
00:59:23,011 --> 00:59:25,000
เป็นคนมีความสามารถ
790
00:59:25,095 --> 00:59:27,665
แต่ข้างนอก...มันไม่มีตัวตนหรอก
791
00:59:28,000 --> 00:59:31,445
ก็แค่นักโทษแก่ๆ ที่มือทั้ง 2 ข้าง
อักเสบเรื้อรังเท่านั้น
792
00:59:31,850 --> 00:59:34,438
จะทำบัตรห้องสมุดยังไม่ได้เลยมั๊ง
793
00:59:35,020 --> 00:59:36,440
เข้าใจที่ฉันพูดไหม?
794
00:59:37,080 --> 00:59:40,890
เร๊ด ฉันว่าแกพูดเพ้อเจ้อนะ
795
00:59:41,220 --> 00:59:43,775
แกจะเชื่ออะไรก็ตามใจแก ฟลอยด์
796
00:59:44,000 --> 00:59:46,445
แต่ฉันจะบอกให้ กำแพงคุกพวกนี้
มันตลกมาก
797
00:59:48,000 --> 00:59:50,000
ตอนแรกเราเกลียดมัน...
798
00:59:51,900 --> 00:59:52,999
แล้วจะเริ่มชินกับมัน
799
00:59:55,850 --> 00:59:57,044
พอเวลาผ่านไปนานพอ...
800
00:59:58,000 --> 01:00:00,000
กลับกลายเป็นเราต้องพึ่งมัน
801
01:00:01,070 --> 01:00:02,925
นั่นคือเรากลายเป็น "คนคุก"
802
01:00:03,850 --> 01:00:04,850
แม่ง
803
01:00:05,050 --> 01:00:08,387
- ฉันไม่มีวันเป็นแบบนั้นแน่
- อ๋อเหรอ?
804
01:00:09,000 --> 01:00:11,200
แกลองติดในนี้ให้นานเท่าบรุ๊คซี่ก่อนเถอะ
805
01:00:11,300 --> 01:00:12,300
ถูกเผงเลย
806
01:00:15,550 --> 01:00:17,445
โดนส่งมาติดคุกตลอดชีวิต...
807
01:00:18,000 --> 01:00:20,067
ชีวิตมันก็โดนเอาไปหมดจริงๆ
808
01:00:22,190 --> 01:00:23,890
อย่างน้อยก็ส่วนที่มีความหมาย
809
01:00:31,980 --> 01:00:35,331
ฉันดูแลแกไม่ได้แล้ว เจค
810
01:00:36,000 --> 01:00:37,167
แกไปเถอะนะ
811
01:00:39,030 --> 01:00:40,756
แกเป็นอิสระแล้ว
812
01:01:02,100 --> 01:01:03,222
โชคดีนะ บรุ๊คซี่
814
01:01:41,800 --> 01:01:43,050
ถึงเพื่อนๆทุกคน...
815
01:01:43,700 --> 01:01:47,890
ฉันไม่อยากเชื่อเลย ว่าข้างนอก
ทุกอย่างจะรวดเร็วแบบนี้...
816
01:01:49,000 --> 01:01:51,667
ระวังหน่อยสิ ตาแก่!
อยากตายรึไง?
817
01:01:53,000 --> 01:01:56,665
สมัยยังเด็ก ฉันเคยเห็น
รถยนต์คันนึง แต่...
818
01:01:57,040 --> 01:01:59,050
ตอนนี้...พวกมันอยู่ทั่วไปหมด
819
01:02:03,030 --> 01:02:07,000
โลกนี้เปลี่ยนไป...
ทุกอย่างเร่งรีบไปหมด
820
01:02:23,100 --> 01:02:27,265
คณะกรรมการทัณฑ์บน
ให้ฉันมาอยู่ที่ศูนย์ฟื้นฟูนักโทษ...
821
01:02:27,280 --> 01:02:30,072
เรียกว่า "เดอะ บรูเออร์"
แล้วก็หางานให้ฉัน
822
01:02:30,280 --> 01:02:33,111
คอยใส่ของลงถุงให้ลูกค้าที่ฟู๊ดเวย์
823
01:02:35,100 --> 01:02:38,080
งานมันหนัก ฉันพยายามทำ
824
01:02:38,100 --> 01:02:40,445
แต่มือฉันเจ็บเกือบตลอด
825
01:02:40,480 --> 01:02:42,170
อย่าลืมเบิ้ลถุงให้ด้วยนะ
826
01:02:42,180 --> 01:02:45,170
คราวที่แล้วไม่ได้เบิ้ลถุง
ถุงเกือบขาดแน่ะ
827
01:02:45,175 --> 01:02:48,080
อย่าลืมเพิ่มถุงเหมือนที่ลูกค้าพูด
เข้าใจไหม?
828
01:02:48,100 --> 01:02:49,749
ครับผม แน่นอนครับ
829
01:02:49,750 --> 01:02:52,890
ฉันว่าผู้จัดการร้าน
ไม่ชอบขี้หน้าฉันเท่าไหร่
830
01:02:56,950 --> 01:03:01,111
ฉันมีแวะไปให้อาหารนกที่สวนบ้าง
หลังเลิกงาน
831
01:03:01,180 --> 01:03:02,890
อดคิดไม่ได้เลยว่า...
832
01:03:03,080 --> 01:03:06,700
เจคอาจจะโผล่มาทักทายฉันบ้าง
833
01:03:07,000 --> 01:03:08,610
แต่มันก็ไม่เคยมา
834
01:03:10,080 --> 01:03:15,555
ไม่ว่ามันจะอยู่ที่ไหน ฉันหวังว่า
มันจะสบายดี และมีเพื่อนใหม่เยอะๆ
835
01:03:18,890 --> 01:03:21,789
ตอนกลางคืน ฉันนอนไม่ค่อยหลับ
836
01:03:21,850 --> 01:03:25,222
ฉันนอนฝันร้าย เหมือนตกจากที่สูงตลอด
837
01:03:25,860 --> 01:03:27,445
ฉันกลัวจนต้องตื่นประจำ
838
01:03:28,000 --> 01:03:32,111
บางทีต้องใช้เวลานึกซักพัก
กว่าจะจำได้ว่าฉันอยู่ที่ไหน
839
01:03:33,870 --> 01:03:38,800
ฉันน่าจะไปหาปืนมาปล้นฟู๊ดเวย์
จะได้กลับบ้านซะที
840
01:03:38,970 --> 01:03:44,890
ไหนๆก็จะทำแล้ว ยิงผู้จัดการร้าน
เป็นโบนัสด้วยคงจะดี...
841
01:03:44,960 --> 01:03:48,890
ฉันคงแก่เกินกว่าจะคิด
เรื่องไร้สาระพวกนั้นแล้ว
842
01:03:49,000 --> 01:03:50,700
ฉันไม่ชอบที่นี่เลย
843
01:03:50,800 --> 01:03:55,445
ฉันเบื่อที่ต้องกลัวอยู่ตลอดเวลา
เลยตัดสินใจแล้วว่า...
844
01:03:55,890 --> 01:03:56,990
จะไม่อยู่ที่นี่
845
01:04:08,080 --> 01:04:10,445
ฉันว่าพวกนั้นคงไม่คิดอะไรหรอก...
846
01:04:10,800 --> 01:04:14,444
ไม่หรอก...สำหรับโจรแก่ๆอย่างฉัน
846
01:05:01,000 --> 01:05:07,000
"บรุ๊คส์เคยอยู่ที่นี่"
847
01:05:17,100 --> 01:05:22,100
ฉันว่าพวกนั้นคงไม่คิดอะไรหรอก...
ไม่หรอก...สำหรับโจรแก่ๆอย่างฉัน
848
01:05:22,180 --> 01:05:26,100
ปล. บอกเฮย์วู๊ดด้วย ว่าฉันขอโทษ
ที่เอามีดจี้คอมัน
849
01:05:26,120 --> 01:05:28,250
อย่าโกรธฉันเลยนะ จากบรุ๊คส์...
850
01:05:39,000 --> 01:05:41,100
มันน่าจะได้ตายในนี้
851
01:05:46,700 --> 01:05:47,890
แกทำห่าอะไรในนี้?
852
01:05:48,000 --> 01:05:50,480
แม่งเละไปหมดแล้ว ฉันจะบอกให้
853
01:05:56,250 --> 01:06:00,050
- อะไรเนี่ย?
- แกบอกฉันสิ ไอ้เปรต มันส่งมาให้แกเนี่ย
854
01:06:01,100 --> 01:06:02,100
เอาไปสิ
855
01:06:11,800 --> 01:06:13,419
"เรียนคุณดูเฟรน"
856
01:06:14,100 --> 01:06:15,845
เพื่อเป็นการตอบรับคำร้อง
ครั้งแล้วครั้งเล่าของคุณ...
857
01:06:15,850 --> 01:06:20,222
"...ทางรัฐฯได้แนบเงินช่วยเหลือ
สำหรับโครงการห้องสมุดของคุณ"
858
01:06:21,190 --> 01:06:22,334
นี่มัน 200 เหรียญ
859
01:06:23,250 --> 01:06:26,690
"นอกจากนี้ แผนกห้องสมุดของรัฐฯ
ยังมีน้ำใจตอบรับช่วยเหลือ..."
860
01:06:26,700 --> 01:06:29,980
ด้วยการบริจาคหนังสือเก่า
และของใช้จิปาถะอีกด้วย...
861
01:06:30,000 --> 01:06:34,555
เราหวังเป็นอย่างยิ่งว่าได้ช่วยเหลือคุณแล้ว
และขอปิดการรับคำร้อง
862
01:06:34,800 --> 01:06:36,445
"กรุณาหยุดส่งจดหมายหาเรา"
863
01:06:36,700 --> 01:06:39,700
ฉันต้องการให้แกเอาของออกไปให้หมด
ก่อนพัศดีจะกลับเข้ามา
864
01:06:39,800 --> 01:06:40,800
ครับผม
865
01:06:44,900 --> 01:06:45,999
เยี่ยมมากเลย แอนดี้
866
01:06:51,200 --> 01:06:52,876
ใช้เวลาแค่ 6 ปีเอง
867
01:06:55,000 --> 01:06:57,800
จากนี้ไป ฉันจะเขียนจดหมาย
สัปดาห์ละ 2 ฉบับเลย
868
01:06:57,900 --> 01:06:59,800
ฉันว่าแกบ้าพอแหละ
868
01:06:59,900 --> 01:07:01,999
แกเอาของออกไป
ตามที่กัปตันสั่งได้แล้ว...
869
01:07:02,280 --> 01:07:03,890
ฉันจะไปขี้ก่อน...
870
01:07:04,000 --> 01:07:05,665
พอฉันกลับมา...
871
01:07:05,800 --> 01:07:07,330
แกเก็บของไปให้หมด โอเคนะ?
872
01:07:54,790 --> 01:07:56,232
แอนดี้ แกได้ยินไหม?
873
01:09:05,370 --> 01:09:06,370
ดูเฟรน!
874
01:09:09,100 --> 01:09:10,555
แอนดี้ ปล่อยฉันออกไปนะ!
874
01:09:13,900 --> 01:09:14,900
แอนดี้!
875
01:09:17,480 --> 01:09:22,780
ถึงวันนี้ผมยังไม่รู้เลย ว่า 2 สาว
อิตาเลี่ยนพวกนั้น ร้องเพลงอะไร
876
01:09:22,900 --> 01:09:24,890
เอาจริงๆ ผมไม่อยากจะรู้ด้วย
877
01:09:25,000 --> 01:09:27,200
ของบางอย่าง ไม่พูดดีที่สุด
878
01:09:31,100 --> 01:09:33,990
ผมชอบคิดว่าสาวพวกนั้น
ร้องเพลงบางอย่างที่สวยงาม
879
01:09:34,000 --> 01:09:36,000
จนอธิบายเป็นคำพูดไม่ได้...
880
01:09:36,080 --> 01:09:39,001
สวยงามจนฟังแล้วปวดหัวใจ
881
01:09:41,100 --> 01:09:43,790
ผมบอกได้เลย เสียงของ 2 คนนั้น
สูงเสียจน...
882
01:09:44,000 --> 01:09:48,000
ไกลเกินกว่าที่ใครในที่นี้
จะใฝ่และฝันถึง
883
01:09:48,330 --> 01:09:52,000
มันเหมือนกับมีนกสวยงาม
บินเข้ามาในกรงโสโครกของเรา
884
01:09:52,050 --> 01:09:54,789
แล้วทลายกำแพงทั้งหมดลง
885
01:09:55,050 --> 01:09:57,765
ช่วงเวลาสั้นๆแค่นั้นแหละ...
886
01:09:57,940 --> 01:10:01,445
แต่นักโทษทุกคนในชอว์แชงค์
รู้สึกเป็นอิสระ
887
01:10:03,040 --> 01:10:05,361
เรื่องนี้ทำให้พัศดีโกรธจัด
888
01:10:07,190 --> 01:10:09,111
เปิดประตู
889
01:10:11,000 --> 01:10:12,326
เปิดเดี๋ยวนี้!
890
01:10:14,040 --> 01:10:16,372
ดูเฟรน เปิดประตู!
891
01:10:18,100 --> 01:10:19,916
ปิดเพลงเดี๋ยวนี้นะ!
892
01:10:26,800 --> 01:10:29,678
ฉันเตือนแกเลยนะ ดูเฟรน
ปิดเพลงเดี๋ยวนี้!
893
01:10:46,330 --> 01:10:47,445
แกเสร็จฉันแน่
894
01:10:55,400 --> 01:10:58,372
แอนดี้โดนจับขังเดี่ยว 2 อาทิตย์
ที่มันทำแบบนั้น
895
01:10:59,000 --> 01:11:01,000
ลุกขึ้นเลย!
896
01:11:02,000 --> 01:11:05,752
- เฮ้ ดูสิใครมา
- เจ้าพ่อเพลงคลาสสิคนี่เอง!
897
01:11:06,890 --> 01:11:09,890
เล่นเพลงดีๆหน่อยไม่ได้เหรอวะ?
เช่นของแฮงค์ วิลเลี่ยมส์น่ะ?
898
01:11:10,000 --> 01:11:12,645
พวกนั้นพังประตูเข้ามา
ก่อนจะมีคนขอเพลงน่ะ
899
01:11:12,650 --> 01:11:14,179
โดนขังเดี่ยว 2 อาทิตย์ คุ้มไหมวะ?
899
01:11:14,180 --> 01:11:15,490
อยู่ในนั้นมันง่ายที่สุดเลย
900
01:11:15,500 --> 01:11:20,675
- ไอ้ตอแหล ขังเดี่ยวไม่มีง่ายหรอก
- ในนั้นอาทิตย์เดียว รู้สึกเหมือนปีนึงเลย
901
01:11:20,680 --> 01:11:24,100
- เออสิ
- ฉันมีคุณโมซาร์ทเป็นเพื่อน
902
01:11:24,120 --> 01:11:26,899
พวกนั้นให้แกเอาเครื่องเล่นแผ่นเสียง
ลงไปฟังด้วยเหรอ?
903
01:11:29,850 --> 01:11:31,111
เพลงมันอยู่ในนี้
904
01:11:31,900 --> 01:11:32,900
กับในนี้
905
01:11:34,120 --> 01:11:35,826
ดนตรีมันสวยงามแบบนี้แหละ มัน...
906
01:11:36,320 --> 01:11:38,370
ใครก็มาแย่งไปจากเราไม่ได้
907
01:11:42,190 --> 01:11:44,890
พวกนายไม่รู้สึกแบบนั้นเหรอ?
908
01:11:47,087 --> 01:11:50,111
สมัยหนุ่มๆฉันเคยเล่นหีบเพลงปากเก่งอยู่
909
01:11:50,890 --> 01:11:52,111
แต่ก็เบื่อจนเลิกไป
910
01:11:52,650 --> 01:11:54,222
มาเล่นในนี้ก็คงไม่เข้าท่าเท่าไหร่
911
01:11:54,850 --> 01:11:56,890
เล่นในนี้สิ เข้าท่าที่สุดแล้ว
912
01:11:57,150 --> 01:11:59,800
นายต้องการมัน จะได้ไม่ลืม
913
01:11:59,890 --> 01:12:00,890
ลืมเหรอ?
914
01:12:01,445 --> 01:12:05,445
ลืมว่า...ยังมีบางสถานที่...
915
01:12:07,000 --> 01:12:11,111
บางแห่งในโลกนี้
ที่ไม่ได้สร้างขึ้นด้วยหิน
916
01:12:11,800 --> 01:12:13,190
แต่มีบางอย่าง...
917
01:12:13,200 --> 01:12:14,990
ในตัวเรา...
918
01:12:15,200 --> 01:12:16,990
ที่พวกมันเข้ามายุ่งไม่ได้...
919
01:12:17,120 --> 01:12:18,993
เข้ามาแตะต้องไม่ได้...
920
01:12:19,080 --> 01:12:20,912
มันเป็นของนายเอง
921
01:12:22,070 --> 01:12:24,222
แกพูดเรื่องอะไรเนี่ย?
922
01:12:24,850 --> 01:12:25,850
ความหวังไง
922
01:12:26,900 --> 01:12:27,900
ความหวัง...
923
01:12:30,000 --> 01:12:32,222
ฉันจะบอกอะไรให้นะ เพื่อน
924
01:12:33,000 --> 01:12:35,222
ความหวังเป็นของอันตราย
925
01:12:36,370 --> 01:12:38,263
ความหวังมันทำให้คนเป็นบ้าได้
926
01:12:39,290 --> 01:12:40,999
ในนี้มันไม่มีประโยชน์หรอก
927
01:12:41,970 --> 01:12:44,222
แกทำตัวให้ชินซะดีกว่า
928
01:12:46,120 --> 01:12:48,333
เหมือนบรุ๊คส์น่ะเหรอ?
929
01:13:13,790 --> 01:13:14,790
นั่งลง
930
01:13:20,000 --> 01:13:23,890
ในนี้บอกว่าคุณจำคุกมาแล้ว 30 ปี
จากโทษตลอดชีวิต...
931
01:13:24,000 --> 01:13:26,665
รู้สึกว่าตัวเองกลับใจหรือยัง?
932
01:13:26,700 --> 01:13:27,999
ครับผม
933
01:13:29,000 --> 01:13:31,333
ไม่ต้องสงสัยเลย
934
01:13:31,900 --> 01:13:34,333
ผมพูดได้เต็มปาก ว่าผมเปลี่ยนไปแล้ว
935
01:13:36,000 --> 01:13:37,890
ผมไม่ได้เป็นอันตรายต่อสังคมอีกต่อไป
936
01:13:38,700 --> 01:13:40,111
พระเจ้าเป็นพยานได้เลย
937
01:13:42,800 --> 01:13:44,333
ผมกลับใจแล้วอย่างแน่นอน
937
01:13:48,000 --> 01:13:49,665
ปฏิเสธ
938
01:13:54,500 --> 01:13:55,500
30 ปี
939
01:13:57,800 --> 01:13:59,999
พระเจ้า พอพูดแบบนั้นทีไร...
940
01:14:00,800 --> 01:14:03,222
นายสงสัยว่าเวลามันหายไปไหน
941
01:14:05,000 --> 01:14:07,111
ฉันสงสัยว่า 10 ปีของฉันหายไปไหน
942
01:14:12,034 --> 01:14:13,034
เอ้านี่
943
01:14:13,330 --> 01:14:16,694
ของขวัญเล็กๆน้อยๆ
หลังโดนปฏิเสธทัณฑ์บน
944
01:14:17,600 --> 01:14:18,999
ลองเปิดดูสิ
945
01:14:20,700 --> 01:14:22,980
ฉันต้องเอามาจากคู่แข่งของนาย
อย่าว่ากันนะ...
946
01:14:23,000 --> 01:14:25,162
ฉันอยากให้มันเป็นเซอร์ไพรส์น่ะ
947
01:14:35,800 --> 01:14:36,999
สวยมากเลย แอนดี้
948
01:14:38,800 --> 01:14:39,800
ขอบใจนะ
949
01:14:42,850 --> 01:14:44,639
นายจะเป่ามันเล่นหรือเปล่า?
950
01:14:48,850 --> 01:14:49,850
ไม่
951
01:14:53,290 --> 01:14:55,111
ยังไม่ใช่ตอนนี้
952
01:15:12,750 --> 01:15:13,750
เข้าห้อง!
953
01:15:50,000 --> 01:15:51,000
ดับไฟ!
954
01:16:25,780 --> 01:16:27,222
แอนดี้มันพูดจริงทำจริง
955
01:16:28,120 --> 01:16:31,111
มันเขียนจดหมายสัปดาห์ละ 2 ฉบับ
แทนที่จะเป็นฉบับเดียว
956
01:16:33,040 --> 01:16:37,080
ในปี 1959 สภาของรัฐ
ยอมรับความจริงในที่สุด...
957
01:16:37,100 --> 01:16:40,445
ว่าซื้อแอนดี้ในราคา 200 เหรียญไม่ได้
958
01:16:40,780 --> 01:16:45,145
คณะกรรมการจัดสรรงบประมาณ
ลงมติให้จ่ายงบฯปีละ 500 เหรียญ
959
01:16:45,190 --> 01:16:46,720
เพื่อปิดปากแอนดี้
960
01:16:47,200 --> 01:16:50,140
คุณตกใจแน่นอน ถ้ารู้ว่าแอนดี้
ใช้เงินพวกนั้นได้ดีแค่ไหน
961
01:16:50,141 --> 01:16:53,555
มันทำข้อตกลงกับบรรดาชมรมอ่านหนังสือ
กลุ่มการกุศลต่างๆ
962
01:16:54,000 --> 01:16:56,445
มันซื้อพวกหนังสือตกค้าง
โดยจ่ายตามน้ำหนัก
963
01:16:57,100 --> 01:16:58,700
ล่าขุมทรัพย์เกาะมหาสมบัติ
964
01:16:58,900 --> 01:17:01,890
- โรเบิร์ต ลูอิส...
- สตีเวนสัน
965
01:17:02,020 --> 01:17:03,778
หมวดนิยาย ผจญภัย
966
01:17:05,700 --> 01:17:06,999
เล่มต่อไปอะไร?
967
01:17:07,100 --> 01:17:08,890
ฉันมี เอ่อ...คู่มือซ่อมรถ...
968
01:17:09,000 --> 01:17:11,111
และแกะสลักสบู่
969
01:17:12,080 --> 01:17:15,780
เสริมทักษะและงานอดิเรก
อยู่ในหมวด "การศึกษา" ข้างหลังนายน่ะ
970
01:17:15,800 --> 01:17:17,890
ชีวิตพลิกผันของเคานต์แห่งมองเต คริสโก้
971
01:17:18,000 --> 01:17:20,111
"คริสโต้" ต่างหากล่ะ ไอ้โง่
972
01:17:20,700 --> 01:17:22,344
โดยอเล็กซานดรี้...
973
01:17:22,850 --> 01:17:23,999
ดัมแอส (ไอ้โง่)
974
01:17:24,650 --> 01:17:25,650
ดัมแอส
975
01:17:27,850 --> 01:17:28,850
ดัมแอส
976
01:17:32,050 --> 01:17:34,225
ดูมาส์ต่างหาก รู้ไหม
มันเกี่ยวกับอะไร?
977
01:17:36,020 --> 01:17:37,890
นายชอบแน่นอน มันเกี่ยวกับ
เรื่องแหกคุก
978
01:17:38,000 --> 01:17:42,111
แบบนี้ต้องใส่ในหมวด "การศึกษา"
ใช่ไหมล่ะ?
979
01:17:42,750 --> 01:17:46,800
พวกเราที่เหลือ พยายามช่วย
อย่างเต็มความสามารถที่สุด
980
01:17:47,800 --> 01:17:49,865
พอถึงปีที่เค็นเนดี้ถูกยิง
981
01:17:50,000 --> 01:17:54,000
แอนดี้ได้แปลงโฉมห้องเก็บของ
ที่ปกติมีแต่กลิ่นขี้หนูกับน้ำมันสน
982
01:17:54,040 --> 01:17:57,555
จนกลายเป็นห้องสมุดในเรือนจำ
ที่ดีที่สุดในนิว อิงแลนด์
983
01:17:58,200 --> 01:18:01,222
ที่มีเพลงเพราะๆจาก
แฮงค์ วิลเลี่ยมส์ให้ฟังด้วย
984
01:18:08,100 --> 01:18:13,990
มันเป็นปีเดียวกับที่พัศดีนอร์ตั้น
จัดตั้งโปรแกรม "อินไซด์เอ๊าท์" อันโด่งดัง
986
01:18:14,000 --> 01:18:16,190
คุณอาจจะเคยอ่านเจอมาบ้าง
987
01:18:16,220 --> 01:18:19,890
มันได้ลงหนังสือพิมพ์ทุกฉบับ
และทำให้นิตยสารลุค เอารูปพัศดีไปลง
988
01:18:19,900 --> 01:18:21,090
งานนี้ไม่ใช่ของฟรี...
989
01:18:21,200 --> 01:18:24,665
แต่เป็นการพัฒนา
และก้าวหน้าอย่างแท้จริง...
990
01:18:24,780 --> 01:18:26,980
ในกระบวนการแก้ไขและฟื้นฟูจิตใจ
991
01:18:27,370 --> 01:18:30,155
นักโทษของเรา
ที่จะได้รับการดูแลอย่างดี
992
01:18:30,190 --> 01:18:33,000
จะถูกส่งไปทำงานนอกเรือนจำ...
993
01:18:33,090 --> 01:18:35,890
และบำเพ็ญประโยชน์
เพื่อสาธารณะทุกรูปแบบ
994
01:18:36,000 --> 01:18:38,980
นักโทษเหล่านี้จะได้เรียนรู้
ถึงคุณค่าการทำงานอย่างสุจริต...
995
01:18:39,000 --> 01:18:42,000
ในขณะที่ได้บำเพ็ญประโยชน์
ต่อชุมชนไปด้วย...
996
01:18:42,060 --> 01:18:47,507
และ...จะใช้เงินภาษีจากประชาชน
เป็นจำนวนน้อยที่สุด
997
01:18:48,650 --> 01:18:50,900
แน่นอน นอร์ตั้นไม่ได้บอกสื่อ...
998
01:18:50,980 --> 01:18:54,445
ว่า "จะใช้จ่ายภาษีน้อยที่สุด"
เป็นแค่การพูดสะเพร่าเท่านั้น
999
01:18:54,600 --> 01:18:57,980
เพราะยังมีทางขโมย
เงินภาษีพวกนั้นได้อีกเป็นร้อยทาง
1000
01:18:58,000 --> 01:19:00,895
คนงาน วัสดุ อย่างอื่นอีกเยอะแยะ
1001
01:19:01,020 --> 01:19:03,940
คุณพระคุณเจ้า....
เงินไหลมาเทมาเลยล่ะ!
1002
01:19:03,950 --> 01:19:06,650
- ถ้ายังเป็นแบบนี้อยู่ ผมเจ๊งแน่นอน
- เอ็ด...
1003
01:19:06,700 --> 01:19:10,000
คุณมีคนงานค่าแรงต่ำเยอะขนาดนี้
ประมูลชนะผู้รับเหมาได้ทุกคนนั่นแหละ
1004
01:19:10,040 --> 01:19:14,700
เอ็ด...เรากำลังบริการชุมชนอยู่นะ
1005
01:19:14,800 --> 01:19:17,445
ฟังดูดีสำหรับหนังสือพิมพ์
แต่ผมมีครอบครัวต้องเลี้ยงดูนะ
1005
01:19:18,000 --> 01:19:19,000
แซม...
1006
01:19:21,000 --> 01:19:23,890
แซม เรารู้จักกันมานานนะ
1007
01:19:24,040 --> 01:19:28,340
ผมต้องการงานทำทางหลวง
ถ้าผมพลาดไป ผมเจ๊งแน่ นั่นคือความจริง
1008
01:19:29,980 --> 01:19:33,890
คุณเอาพายที่เมียผมทำให้ไปกิน
1008
01:19:34,040 --> 01:19:35,444
แล้วลองคิดดูนะ...
1010
01:19:43,350 --> 01:19:46,000
เอ็ด ผมว่าคุณไม่ต้องห่วง
เรื่องงานนั่นหรอกนะ
1011
01:19:46,040 --> 01:19:50,999
ดูเหมือนว่าผมเอาเด็กๆ
ไปตกลงทำงานที่อื่นแล้ว
1012
01:19:51,850 --> 01:19:54,050
อย่าลืมขอบคุณเมซี่
ที่อุตส่าห์ทำพายให้ผมด้วย
1013
01:19:55,800 --> 01:19:58,000
และเบื้องหลังทุกข้อตกลงสกปรก
1014
01:19:58,100 --> 01:20:00,890
เบื้องหลังเงินทุกบาททุกสตางค์
1015
01:20:01,000 --> 01:20:03,890
คือแอนดี้...ที่คอยทำบัญชีอยู่
1016
01:20:04,100 --> 01:20:05,775
ฝาก 2 ที่นะครับ
1017
01:20:06,000 --> 01:20:10,333
ที่เมน เนชั่นแนล กับนิว อิงแลนด์ เฟิร์ส
ใส่กล่องฝากข้ามคืนเหมือนเดิมนะครับ
1018
01:20:40,100 --> 01:20:43,999
เอาเสื้อผ้าฉันลงไปซักรีด สูท 2 ตัว
เอาไปซักแห้ง เอาที่เหลือไปด้วย
1018
01:20:44,000 --> 01:20:45,000
ครับผม
1019
01:20:45,005 --> 01:20:47,995
บอกพวกมันว่า ถ้าลงแป้งเสื้อฉันเยอะเกินอีก
ฉันจะลงไปเล่นงานพวกมันเอง
1020
01:20:48,900 --> 01:20:50,990
ฉันดูเป็นไงบ้าง?
1021
01:20:51,100 --> 01:20:53,890
- ดูดีมากครับ
- มีงานการกุศลใหญ่ที่พอร์ตแลนด์
1022
01:20:54,000 --> 01:20:56,115
นายกเทศมนตรีก็จะไปด้วย
1023
01:20:57,000 --> 01:20:58,762
เอาพายที่เหลือไหม?
1024
01:20:59,800 --> 01:21:01,000
ผู้หญิงทำอะไรก็ไม่อร่อยเลย
1025
01:21:02,850 --> 01:21:03,999
ขอบคุณครับ
1026
01:21:07,050 --> 01:21:09,000
ได้ยินว่ามีคนส่งพาย
ให้มันกินเพียบเลยนี่
1026
01:21:09,050 --> 01:21:10,990
ที่นายได้ยินมายังไม่เท่าไหร่...
1027
01:21:11,000 --> 01:21:15,300
มันมีทางโกงแบบที่นายนึกไม่ถึงแน่
เงินใต้โต๊ะของเงินใต้โต๊ะอีกที
1028
01:21:15,350 --> 01:21:18,000
ที่นี่มีเงินสกปรกหมุนเวียนเยอะมากๆ
1029
01:21:18,050 --> 01:21:21,980
เออ แต่มีเงินขนาดนั้น ไม่ช้าก็เร็ว
มันต้องอธิบายว่าเอามาจากไหน
1030
01:21:22,000 --> 01:21:23,288
ก็หน้าที่ฉันเองไง
1031
01:21:24,070 --> 01:21:26,887
ฉันหาช่องทาง กลั่นกรอง
และผ่องถ่ายเงิน
1032
01:21:27,000 --> 01:21:29,890
ไปเป็นทั้งหุ้น หลักทรัพย์
พันธบัตรปลอดภาษี
1033
01:21:30,040 --> 01:21:33,790
ฉันส่งเงินพวกนั้นออกไปข้างนอก
พอพวกมันกลับมา...
1034
01:21:33,800 --> 01:21:37,300
- สะอาดเอี่ยมอ่องเลยสินะ?
- สะอาดกว่านั้นอีก
1035
01:21:37,380 --> 01:21:40,472
กว่านอร์ตั้นจะเกษียณ
ฉันคงทำมันเป็นเศรษฐีเงินล้านไปแล้ว
1036
01:21:43,050 --> 01:21:47,445
แต่ถ้ามีคนจับได้...
มันได้เข้ามาอยู่ในนี้แน่นอน
1037
01:21:47,850 --> 01:21:50,700
โธ่ เร๊ด ฉันนึกว่านาย
เชื่อมือฉันมากกว่านี้ซะอีก
1038
01:21:50,800 --> 01:21:54,000
ไม่ ฉันรู้ว่าแกเก่ง แอนดี้
แต่ยังไงเอกสารพวกนั้นก็ต้องมีทิ้งร่องรอย
1039
01:21:54,090 --> 01:21:55,890
ถ้าเกิดมีใครสงสัยเข้า...
1040
01:21:56,050 --> 01:21:58,890
จะเอฟบีไอ หรือสรรพากร
1041
01:21:59,050 --> 01:22:00,275
มันต้องสาวไปถึงใครได้แน่
1042
01:22:00,280 --> 01:22:04,445
ได้สิ แต่ไม่ใช่ถึงฉันนะ
และไม่มีทางสาวถึงพัศดีด้วย
1043
01:22:08,850 --> 01:22:09,999
โอเค งั้นสาวถึงใคร?
1044
01:22:10,030 --> 01:22:11,890
แรนดัล สตีเว่นส์
1045
01:22:12,200 --> 01:22:13,085
ใครนะ?
1046
01:22:13,090 --> 01:22:14,798
หุ้นส่วนลับไงล่ะ
1047
01:22:15,770 --> 01:22:18,700
หมอนั่นเป็นคนผิด เพราะมัน
เป็นเจ้าของบัญชี
1048
01:22:19,000 --> 01:22:20,890
กระบวนการกลั่นกรอง
มันจะเริ่มตรงนั้น
1049
01:22:21,000 --> 01:22:23,890
เจ้าหน้าที่จะตามหาทุกอย่าง
แล้วจะตรงไปที่ตัวหมอนั่น
1050
01:22:24,800 --> 01:22:25,999
แล้วมันเป็นใครล่ะ?
1051
01:22:26,000 --> 01:22:30,890
มันเป็นผี ไม่มีตัวตนจริง
เป็นญาติกับกระต่ายฮาร์วี่ย์ในหนัง
1052
01:22:31,100 --> 01:22:34,665
ฉันเสกมันขึ้นมาเฉยๆ
1053
01:22:34,800 --> 01:22:37,903
มันไม่มีตัวตน นอกจาก
บนเอกสารเท่านั้น
1054
01:22:40,050 --> 01:22:42,777
แอนดี้...แกเสกใครขึ้นมา
แบบนั้นไม่ได้หรอกนะ
1055
01:22:43,000 --> 01:22:46,700
ได้สิ...ถ้าเรารู้จักระบบดีพอ
และรู้ว่ามันมีช่องโหว่ตรงไหน
1056
01:22:46,750 --> 01:22:48,999
น่าทึ่งมาก ที่ใช้จดหมาย
ทำอะไรได้เยอะขนาดนี้
1057
01:22:49,890 --> 01:22:52,300
คุณสตีเว่นส์ มีทั้งใบเกิด...
1058
01:22:52,480 --> 01:22:55,000
ใบขับขี่ เลขประกันสังคม
1059
01:22:55,250 --> 01:22:56,000
พูดเป็นเล่นน่า...
1060
01:22:56,100 --> 01:23:01,700
ถ้าพวกนั้นแกะรอยบัญชีไป
พวกนั้นจะได้ตามล่าจินตนาการของฉัน
1062
01:23:01,800 --> 01:23:03,263
แกนี่มันสุดจริงๆ!
1063
01:23:05,200 --> 01:23:06,800
ฉันเคยบอกหรือยัง ว่าแกมันเก่ง?
1064
01:23:07,190 --> 01:23:09,190
แกแม่งสุดยอดไปเลยว่ะ
1065
01:23:09,290 --> 01:23:11,333
ที่น่าตลกคือ...
1066
01:23:11,750 --> 01:23:15,555
ตอนอยู่ข้างนอก ฉันเป็นคนซื่อมาก
ตรงเป็นไม้บรรทัดเลย
1067
01:23:16,000 --> 01:23:18,222
มาเป็นโจรตอนอยู่ในคุกนี่แหละ
1068
01:23:27,100 --> 01:23:28,999
มันกวนใจแกบ้างไหม?
1069
01:23:30,000 --> 01:23:32,700
ฉันไม่ได้เป็นคนโกงใครนี่ เร๊ด
ฉันแค่จัดการเรื่องเงิน
1070
01:23:33,000 --> 01:23:35,222
อาจจะดูต่างกันไม่เท่าไหร่...แต่...
1071
01:23:36,000 --> 01:23:37,900
ฉันก็เป็นคนสร้างห้องสมุดนั่นขึ้นมา...
1072
01:23:37,980 --> 01:23:41,000
แล้วใช้มันช่วยคนอื่น
ให้เรียนจนจบมัธยมได้
1073
01:23:41,050 --> 01:23:43,890
นายคิดว่าทำไมพัศดี
ถึงปล่อยให้ฉันทำล่ะ?
1074
01:23:44,000 --> 01:23:45,890
ให้แกมีความสุขกับการซักฟอกไง
1075
01:23:46,060 --> 01:23:47,890
แต่ฟอกเงินนะ ไม่ใช่ผ้าปูที่นอน
1076
01:23:48,000 --> 01:23:50,700
ฉันค่าตัวถูก ก็ถือว่าหายกันไป
1077
01:24:08,050 --> 01:24:12,890
ทอมมี่ วิลเลี่ยมส์ มาที่ชอว์แชงค์ในปี 1965
โดนโทษ 2 ปี ข้อหาบีแอนด์อี
1079
01:24:13,040 --> 01:24:15,333
ซึ่งก็คือข้อหาบุกรุกนั่นเอง
1080
01:24:15,850 --> 01:24:20,100
ตำรวจจับมันได้ ตอนมันขโมยทีวี
ออกทางหลังร้านเจซี เพ็นนี
1081
01:24:20,180 --> 01:24:21,890
มันคือเด็กซ่าส์คนนึง
1082
01:24:22,100 --> 01:24:25,400
ไอ้นี่มันชอบร็อคแอนด์โรล
แถมโคตรอวดดีเลย
1083
01:24:25,550 --> 01:24:28,800
เฮ้ เร็วสิ พวกตาแก่
ช้ากันยิ่งกว่าเต่าอีก!
1084
01:24:28,870 --> 01:24:29,890
ทำฉันขายขี้หน้าหมดแล้ว
1085
01:24:30,000 --> 01:24:31,777
พวกเราชอบมันทันที
1086
01:24:32,000 --> 01:24:36,000
ฉันออกทางหลังร้าน ใช่ไหม?
ฉันถือทีวีแบบนี้...
1087
01:24:36,030 --> 01:24:40,555
เครื่องใหญ่มาก มองอะไรไม่เห็นเลย
แล้วจู่ๆก็ได้ยินเสียง...
1088
01:24:40,800 --> 01:24:42,986
"หยุดนะ ไอ้หนู ยกมือขึ้นซะ"
1089
01:24:43,500 --> 01:24:47,100
ฉันยืนอึ้ง ถือทีวีอยู่แบบนั้น
สุดท้ายได้ยินเสียงพูดว่า...
1090
01:24:47,220 --> 01:24:51,200
"ได้ยินที่ฉันพูดไหม ไอ้หนู?"
ฉันเลยบอก "ครับ ได้ยินครับ"
1091
01:24:51,250 --> 01:24:55,100
"แต่ถ้าผมทำทีวีนี่หล่น คุณจะ
เพิ่มข้อหาทำลายทรัพย์สินให้ผมด้วย"
1092
01:24:59,000 --> 01:25:02,080
เฮ้ แกเคยติดคุกที่แคชแมนด้วย ใช่ไหม?
1093
01:25:02,100 --> 01:25:05,980
ใช่ บอกเลยว่าที่นั่นมันง่ายสุดแล้ว
1094
01:25:06,080 --> 01:25:08,900
ให้พักงานช่วงสุดสัปดาห์
มีโปรแกรมงานให้ทำเยอะ
1095
01:25:08,970 --> 01:25:10,020
ไม่เหมือนที่นี่หรอก
1096
01:25:10,100 --> 01:25:12,090
เหมือนแกจะติดคุก
มาทั่วนิว อิงแลนด์แล้วนะ
1097
01:25:12,100 --> 01:25:15,000
ใช่ ฉันเข้าๆออกๆ
มาตั้งแต่อายุ 13 แล้ว
1098
01:25:15,030 --> 01:25:17,444
บอกชื่อคุกมาสิ ฉันน่าจะไปมาหมดแล้ว
1099
01:25:17,600 --> 01:25:20,999
บางทีนายน่าจะลองเปลี่ยนอาชีพนะ
1100
01:25:21,800 --> 01:25:22,999
ฉันหมายถึงว่า...
1101
01:25:23,800 --> 01:25:27,280
ดูเหมือนนายจะเป็นโจรที่ไม่ค่อยเก่ง
น่าจะลองไปทำอย่างอื่นมากกว่า
1102
01:25:27,290 --> 01:25:30,700
เออ แกจะไปรู้อะไรวะ ไอ้คาโปน?
1103
01:25:30,900 --> 01:25:32,445
แกโดนข้อหาอะไรมาล่ะ?
1104
01:25:32,780 --> 01:25:33,780
ฉันเหรอ?
1105
01:25:36,000 --> 01:25:37,417
ทนายมันหักหลังฉัน
1106
01:25:41,800 --> 01:25:45,100
ในนี้ทุกคนบริสุทธิ์ทั้งนั้น
นายไม่รู้เหรอ?
1107
01:25:52,270 --> 01:25:57,100
ปรากฏว่า ทอมมี่มันมีเมียเด็ก
และลูกสาวคนนึง
1108
01:25:57,200 --> 01:25:58,890
บางทีมันอาจจะนึกภาพ
ครอบครัวต้องเร่ร่อน
1109
01:25:59,000 --> 01:26:01,890
หรือไม่ก็นึกภาพลูกสาว
โตขึ้นมาโดยไม่รู้จักพ่อ
1110
01:26:02,700 --> 01:26:03,999
จะอะไรก็ตาม...
1111
01:26:04,220 --> 01:26:06,333
มีบางอย่างจุดไฟในตัวเด็กคนนี้ขึ้นมา
1112
01:26:10,600 --> 01:26:13,690
ฉันว่าจะลองเรียนเทียบจบมัธยมดู
1113
01:26:13,700 --> 01:26:15,872
ได้ยินว่านายเคยช่วยหลายคนที่นี่
1114
01:26:17,220 --> 01:26:20,459
ฉันไม่เสียเวลากับพวก
ไม่เอาถ่านหรอกนะ ทอมมี่
1115
01:26:21,000 --> 01:26:23,200
ฉันไม่ใช่พวกไม่เอาถ่านนะ
1116
01:26:25,090 --> 01:26:27,111
- นายพูดจริงใช่ไหม?
- จริงสิ
1117
01:26:28,800 --> 01:26:30,665
พูดจริงแน่นะ?
1118
01:26:31,300 --> 01:26:33,888
- จริงแน่นอน
- ดี
1119
01:26:34,000 --> 01:26:35,890
เพราะถ้าเราจะเรียน...
เราต้องตั้งใจให้เต็มที่
1120
01:26:36,000 --> 01:26:37,999
ต้อง 100% ไม่มีครึ่งๆกลางๆ
1121
01:26:39,021 --> 01:26:40,555
แต่คือ...
1122
01:26:42,270 --> 01:26:44,222
ฉันอ่านหนังสือไม่ค่อยดีเท่าไหร่
1123
01:26:45,000 --> 01:26:46,000
"เก่ง"
1124
01:26:48,050 --> 01:26:49,614
นายอ่านหนังสือ
1125
01:26:50,150 --> 01:26:51,407
ไม่ค่อยเก่ง...
1126
01:26:54,030 --> 01:26:55,444
เรื่องนั้นมันปรับได้
1127
01:27:00,000 --> 01:27:02,165
แอนดี้เลยมาดูแลทอมมี่เต็มตัว
1128
01:27:02,170 --> 01:27:04,990
เริ่มหัดเอบีซีให้มันใหม่หมด
1129
01:27:07,000 --> 01:27:09,111
ทอมมี่เองก็เรียนรู้ได้ดีมาก
1130
01:27:09,770 --> 01:27:12,011
หมอนั่นไม่คิดว่าตัวเองจะฉลาดขนาดนี้
1131
01:27:14,680 --> 01:27:18,180
ไม่นานนัก แอนดี้ก็เริ่มสอน
วิชาที่จำเป็นให้มัน
1132
01:27:18,200 --> 01:27:19,890
มันชอบเด็กคนนี้มาก
1133
01:27:20,040 --> 01:27:23,980
มันน่าตื่นเต้น ที่ได้ช่วยเด็กหนุ่ม
ปีนออกมาจากความเลวร้าย
1134
01:27:24,120 --> 01:27:26,333
แต่นั่นก็ไม่ใช่เหตุผลเดียว
1135
01:27:27,100 --> 01:27:29,800
เวลาในคุก มันเดินไปช้าๆ
1136
01:27:29,890 --> 01:27:32,333
คุณต้องทำทุกอย่าง ไม่ให้ตัวเองเบื่อ
1137
01:27:32,850 --> 01:27:34,980
บางคนชอบสะสมสแตมป์
1138
01:27:35,080 --> 01:27:37,100
บางคนก็สร้างบ้านจากก้านไม้ขีด
1139
01:27:38,070 --> 01:27:40,707
แอนดี้สร้างห้องสมุด
1140
01:27:41,700 --> 01:27:43,890
ตอนนี้มันต้องหาโปรเจ็คใหม่
1141
01:27:44,200 --> 01:27:46,000
นั่นคือทอมมี่นั่นเอง
1142
01:27:46,111 --> 01:27:50,233
เป็นเหตุผลเดียวกับที่มันใช้เวลาหลายปี
นั่งปั้น นั่งขัดหินพวกนั้น
1143
01:27:51,000 --> 01:27:54,777
เหตุผลเดียวกับที่มัน
แขวนรูปผู้หญิงไว้บนกำแพง
1144
01:27:55,060 --> 01:27:56,444
ในคุก...
1145
01:27:56,800 --> 01:28:00,222
คนเราจะทำเกือบทุกอย่าง
เพื่อไม่ให้ใจว้าวุ่น
1146
01:28:01,000 --> 01:28:06,180
ถึงปี 1966 ตอนที่ทอมมี่
มันพร้อมจะเข้าสอบ...
1147
01:28:06,190 --> 01:28:08,444
แอนดี้แขวนรูปราเค็ลคนงาม
1148
01:28:25,110 --> 01:28:26,110
หมดเวลา
1149
01:28:32,000 --> 01:28:33,009
ว่าไง?
1150
01:28:34,940 --> 01:28:36,512
ก็...ห่วยแตกไง
1151
01:28:37,650 --> 01:28:40,111
แม่งเสียเวลามานั่งเรียนไปตั้งปีนึง
1152
01:28:40,750 --> 01:28:41,980
อาจจะไม่แย่เหมือนที่นายคิดก็ได้
1153
01:28:42,020 --> 01:28:46,800
เออ แย่กว่านั้นอีก ฉันตอบอะไรไม่ถูกเลย
ไม่ต่างกับข้อสอบเป็นภาษาจีน
1154
01:28:46,850 --> 01:28:47,999
มาดูกันว่าคะแนนจะออกมาเป็นยังไง
1155
01:28:48,000 --> 01:28:51,444
เออ ฉันจะบอกให้ ว่ามันจะเป็นไง
1156
01:28:53,220 --> 01:28:56,444
2 แต้ม นั่นไง!
นั่นแหละคะแนนของฉัน!
1158
01:28:56,800 --> 01:29:01,000
ไอ้เหี้ย แมวแม่งปีนต้นไม้
5 คูณ 5 ได้ 25...
1159
01:29:01,400 --> 01:29:02,889
ช่างหัวแม่งสิวะ!
1160
01:29:03,000 --> 01:29:04,040
ช่างแม่ง!
1161
01:29:23,040 --> 01:29:24,999
ฉันรู้สึกแย่มากเลย
1162
01:29:25,060 --> 01:29:26,080
ที่ทำหมอนั่นผิดหวัง
1163
01:29:26,100 --> 01:29:27,999
ไร้สาระน่า ไอ้หนู
1164
01:29:28,400 --> 01:29:29,980
มันภูมิใจในตัวแกจะตาย
1165
01:29:30,060 --> 01:29:32,890
เราเป็นเพื่อนกันมานาน
ฉันรู้จักมันดีกว่าใคร
1166
01:29:33,000 --> 01:29:34,665
มันฉลาดมากนะ ว่าไหม?
1167
01:29:34,920 --> 01:29:37,980
ฉลาดที่สุดเลยแหละ
ตอนอยู่ข้างนอกมันเป็นนายธนาคาร
1168
01:29:38,060 --> 01:29:40,890
แล้วทำไมต้องมาติดคุกล่ะ?
1169
01:29:41,000 --> 01:29:42,333
ฆ่าคนตาย
1170
01:29:43,200 --> 01:29:44,899
พูดเป็นเล่น
1171
01:29:46,655 --> 01:29:48,668
ดูหน้ามันแล้วไม่น่าเชื่อ
1172
01:29:50,090 --> 01:29:54,222
มันไปเห็นเมียมัน อยู่กับโปรกอล์ฟบนเตียง
เลยฆ่าทิ้งทั้งคู่เลย...
1173
01:30:02,050 --> 01:30:03,050
อะไรเหรอ?
1174
01:30:04,800 --> 01:30:06,333
เมื่อ 4 ปีก่อน...
1175
01:30:07,750 --> 01:30:11,000
ฉันติดคุก 2-3 ปี ที่โทมัสตั้น
1176
01:30:11,190 --> 01:30:12,890
ข้อหาขโมยรถ
1177
01:30:13,080 --> 01:30:14,990
ฉันโง่มากที่ทำแบบนั้น
1178
01:30:15,900 --> 01:30:18,000
พอเหลือโทษอีกแค่ 6 เดือน...
1179
01:30:18,040 --> 01:30:19,999
ฉันได้เพื่อนร่วมห้องขังคนใหม่
1180
01:30:20,930 --> 01:30:22,035
เอ็ลโม่ แบล็ตช์
1181
01:30:23,000 --> 01:30:25,111
ตัวใหญ่ กระวนกระวายตลอด
1182
01:30:25,450 --> 01:30:28,790
เป็นพวกนักโทษที่เราภาวนา
ไม่อยากให้มาร่วมห้อง เข้าใจใช่ไหม?
1183
01:30:29,000 --> 01:30:32,000
โทษ 6-12 ปี ปล้นโดยใช้อาวุธ
1184
01:30:32,110 --> 01:30:34,700
มันบอกว่าทำมาเป็นร้อยงาน
1185
01:30:34,800 --> 01:30:39,445
ฟังแล้วไม่น่าเชื่อ มันขี้กลัวแบบนั้น
ตดดังๆทีนึง มันก็สะดุ้งแล้ว
1186
01:30:40,500 --> 01:30:44,999
พูดตลอดเวลาเลยด้วย
นั่นแหละ มันไม่เคยหุบปากเลย
1187
01:30:45,110 --> 01:30:46,890
เล่าว่ามันไปไหนมาบ้าง...
1188
01:30:47,050 --> 01:30:49,979
ไปปล้นที่ไหนมา ไปเอาผู้หญิงคนไหนมา
1189
01:30:50,850 --> 01:30:52,665
เล่ากระทั่งคนที่มันเคยฆ่า
1190
01:30:54,000 --> 01:30:56,344
คนที่ "กวนใจมัน"
1191
01:30:57,200 --> 01:30:59,111
มันเรียกแบบนั้น...
1192
01:31:00,100 --> 01:31:03,000
มีอยู่คืนนึง...คุยกันขำๆ
1193
01:31:04,800 --> 01:31:07,914
ฉันถามมันว่า "เอ็ลโม่
แกเคยฆ่าใครมา?"
1194
01:31:08,700 --> 01:31:09,700
มันบอกว่า...
1195
01:31:09,850 --> 01:31:13,999
ฉันเคยทำงานเป็นเด็กเก็บโต๊ะ
ที่คันทรี่คลับ...
1196
01:31:14,370 --> 01:31:18,007
ฉันเลยได้ตามดู
พวกคนรวยๆที่เป็นลูกค้า
1197
01:31:20,060 --> 01:31:22,095
ฉันเลือกไอ้หมอนั่น...
1198
01:31:23,000 --> 01:31:26,333
ไปที่บ้านมัน แล้วรื้อของ
1199
01:31:28,000 --> 01:31:29,555
มันดันตื่นขึ้นมา...
1200
01:31:30,490 --> 01:31:31,990
แล้วกวนใจฉัน
1201
01:31:33,260 --> 01:31:35,524
ฉันเลยฆ่ามันซะ
1202
01:31:36,870 --> 01:31:39,112
มันกับผู้หญิงสวยๆที่มันนอนด้วย
1203
01:31:41,000 --> 01:31:43,111
นั่นแหละที่แจ่มที่สุด
1204
01:31:44,000 --> 01:31:46,550
อีนั่นเอากับหมอนั่น...
1205
01:31:46,555 --> 01:31:49,205
ไอ้โปรกอล์ฟ แต่เธอมีผัวแล้ว
1206
01:31:50,079 --> 01:31:52,555
นายธนาคารที่ไหนไม่รู้
1207
01:31:54,000 --> 01:31:56,555
มันโดนตัดสินว่าผิดแทน...
1208
01:32:08,070 --> 01:32:12,890
บอกตรงๆว่าเป็นเรื่องที่เยี่ยมที่สุด
ที่ฉันเคยได้ยินมาเลย
1209
01:32:13,070 --> 01:32:16,111
แต่ที่ฉันแปลกใจที่สุด
คือแกเชื่อเรื่องพวกนี้ด้วย
1210
01:32:16,850 --> 01:32:17,850
ยังไงนะครับ?
1211
01:32:19,920 --> 01:32:23,445
ชัดเจนอยู่แล้ว ว่าไอ้วิลเลี่ยมส์
มันชื่นชมแก...
1212
01:32:24,000 --> 01:32:27,493
มันรู้เรื่องของแกมา
ก็เลยอยากทำให้แกสบายใจ
1213
01:32:28,000 --> 01:32:30,111
มันยังเด็ก แถมไม่ฉลาด
1214
01:32:30,700 --> 01:32:33,999
ไม่น่าแปลกใจเลย มันไม่รู้หรอก
ว่าพูดมาแล้ว แกจะเป็นแบบนี้
1215
01:32:34,251 --> 01:32:36,111
พัศดีครับ มันพูดความจริงนะครับ
1216
01:32:36,800 --> 01:32:41,200
งั้นลองสมมุติว่า
ไอ้แบล็ตช์มีตัวตนจริงๆ
1217
01:32:41,300 --> 01:32:46,000
แกคิดเหรอ ว่ามันจะคุกเข่าลง
แล้วร้องไห้ "ผมทำเอง ผมสารภาพ"
1218
01:32:46,040 --> 01:32:48,890
"อ๋อ อย่าลืมเพิ่มโทษ
ตลอดชีวิตให้ผมด้วยนะ"
1219
01:32:49,000 --> 01:32:51,899
ไม่สำคัญหรอก ถ้าทอมมี่ขึ้นให้การ
ผมมีสิทธิ์ได้รับการไต่สวนใหม่
1220
01:32:52,000 --> 01:32:54,444
ถ้าสมมุติว่าแบล็ตช์ยังอยู่ที่นั่นนะ
1221
01:32:54,700 --> 01:32:57,080
มันน่าจะถูกปล่อยออกไปตั้งนานแล้ว
1222
01:32:57,100 --> 01:33:01,899
ยังไงก็ต้องมีที่อยู่ล่าสุด มีชื่อญาติๆ
ยังไงก็เป็นโอกาส ถูกไหมครับ?
1223
01:33:04,110 --> 01:33:05,888
ทำไมคุณถึงเข้าใจช้าแบบนี้?
1224
01:33:06,770 --> 01:33:07,770
ว่าไงนะ?
1225
01:33:09,000 --> 01:33:10,109
แกเรียกฉันว่าไงนะ?
1226
01:33:10,110 --> 01:33:12,700
เข้าใจช้า มันยากนักเหรอครับ
1227
01:33:13,000 --> 01:33:14,800
ไอ้หนู แกลืมตัวไปหน่อยแล้วนะ
1228
01:33:14,930 --> 01:33:18,040
ที่คันทรี่คลับ ต้องมีบัตรตอก
เข้างานของมัน
1229
01:33:18,050 --> 01:33:19,999
ประวัติ เอกสารเงินได้ที่มีชื่อมัน
1230
01:33:20,000 --> 01:33:23,579
ดูเฟรน ถ้าแกอยากจะเพ้อฝัน
มันเรื่องของแกนะ
1231
01:33:23,580 --> 01:33:26,080
อย่ามารบกวนฉัน
เราหมดเรื่องคุยแล้ว
1232
01:33:26,100 --> 01:33:29,960
พัศดีครับ ถ้าผมได้ออกไป
ผมจะไม่พูดอะไร เรื่องในนี้แน่นอน
1233
01:33:29,970 --> 01:33:32,111
ผมเองก็ผิดไม่แพ้คุณ
ที่ฟอกเงินพวกนั้นไป
1234
01:33:33,960 --> 01:33:37,890
อย่าสะเออะมาพูดเรื่องเงินกับฉันอีก
ไอ้ลูกหมาน่าสมเพช!
1235
01:33:38,000 --> 01:33:40,790
ไม่ว่าจะที่ออฟฟิศนี่..หรือว่าที่ไหน
1236
01:33:40,850 --> 01:33:42,090
เข้ามานี่เดี๋ยวนี้เลย!
1237
01:33:42,100 --> 01:33:44,890
ผมแค่อยากทำให้คุณอุ่นใจ แค่นั้นเอง
ผมไม่ได้จะ...
1238
01:33:45,000 --> 01:33:47,700
- ขังเดี่ยว เดือนนึง
- ครับผม
1239
01:33:47,800 --> 01:33:49,799
- คุณเป็นอะไรไปเนี่ย?
- เอาตัวมันออกไป
1240
01:33:49,800 --> 01:33:53,899
นี่มันโอกาสที่ผมจะได้ออกไป! ไม่เห็นรึไง!
นี่มันชีวิตผมนะ! คุณไม่เข้าใจเหรอ?!
1241
01:33:53,900 --> 01:33:57,111
- เอามันออกไป ไปเลย!
- นี่มันชีวิตผมนะ
1242
01:33:57,970 --> 01:34:00,100
ขังเดี่ยวเดือนนึง
1243
01:34:00,190 --> 01:34:02,980
แม่งนานที่สุด
เท่าที่ฉันเคยได้ยินเลย
1244
01:34:03,000 --> 01:34:04,000
ความผิดฉันเองแหละ
1245
01:34:04,005 --> 01:34:05,333
บ้าน่า...
1246
01:34:07,050 --> 01:34:08,890
แกไม่ได้เป็นคนยิงเมียมัน
หรือจับมันซักหน่อย
1247
01:34:09,000 --> 01:34:11,890
เร๊ด แกจะบอกว่าแอนดี้บริสุทธิ์เหรอ?
1248
01:34:11,940 --> 01:34:13,990
คือมันไม่ผิดจริงเนี่ยนะ?
1249
01:34:14,120 --> 01:34:15,518
ดูเหมือนจะเป็นแบบนั้น
1250
01:34:16,000 --> 01:34:17,222
พระเจ้า...
1251
01:34:18,080 --> 01:34:19,999
มันอยู่ในนี้มานานเท่าไหร่แล้วนะ?
1252
01:34:20,600 --> 01:34:23,990
ตั้งแต่ปี 1947 เท่าไหร่วะ?
19 ปีแล้ว...
1253
01:34:24,000 --> 01:34:26,889
- วิลเลี่ยมส์ โทมัส
- ครับ ทางนี้
1254
01:34:32,370 --> 01:34:33,999
ได้อะไรมาวะ?
1255
01:34:34,200 --> 01:34:35,890
คณะกรรมการการศึกษา
1256
01:34:36,000 --> 01:34:38,880
- ไอ้เปรตนั่นส่งไปให้ฉัน
- ก็ดีแล้วไง...
1257
01:34:38,890 --> 01:34:41,700
แกจะเปิดดูหรือยืนโง่ๆแบบนี้ล่ะ?
1258
01:34:41,800 --> 01:34:44,222
ยืนโง่ๆฟังดูดีกว่าเยอะเลย
1259
01:34:44,700 --> 01:34:47,555
เฮ้ สกี๊ต ไม่เอาน่า
เอามาเลย ไอ้เบื๊อก
1260
01:34:48,000 --> 01:34:50,000
ฟลอยด์ ไม่เอาน่า
1260
01:34:52,100 --> 01:34:53,100
เฮ้ เร๊ด...
1261
01:34:55,000 --> 01:34:57,000
ไม่เอาน่า โยนทิ้งไปเถอะได้ไหม?
1262
01:35:03,000 --> 01:35:05,111
โอ้โหเฮ้ย...
1263
01:35:17,780 --> 01:35:20,300
เด็กนั่นสอบผ่านนะ
ได้เกรดเฉลี่ยซีบวก
1264
01:35:20,370 --> 01:35:22,168
คิดว่าแกคงอยากรู้
1265
01:35:38,750 --> 01:35:40,222
พัศดีอยากคุยด้วย
1266
01:35:53,900 --> 01:35:55,020
ข้างนอกเนี่ยนะ?
1267
01:35:55,030 --> 01:35:57,111
แกสั่งมาแบบนั้น
1268
01:36:13,100 --> 01:36:14,100
พัศดี?
1268
01:36:15,750 --> 01:36:16,750
ทอมมี่
1269
01:36:23,030 --> 01:36:29,555
ทอมมี่... ฉันอยากขอให้แก
เก็บการสนทนานี้เป็นความลับ
1270
01:36:30,000 --> 01:36:32,665
แค่นี้ฉันก็กระอักกระอ่วนพอแล้ว
1271
01:36:51,000 --> 01:36:52,666
เรามีปัญหานิดหน่อย
1272
01:36:53,890 --> 01:36:55,555
ฉันว่าแกคงจะพอเข้าใจ
1273
01:36:56,050 --> 01:36:57,444
ครับผม
1274
01:36:57,800 --> 01:36:59,000
ผมเข้าใจแน่นอน
1275
01:36:59,080 --> 01:37:04,222
ฉันบอกเลย เรื่องนี้มันทำฉันตั้งตัวไม่ติด
1276
01:37:05,000 --> 01:37:07,222
ทำฉันนอนไม่หลับหลายคืน เรื่องจริงนะ
1277
01:37:09,800 --> 01:37:12,222
สิ่งถูกต้องที่เราต้องทำ...
1278
01:37:13,000 --> 01:37:16,222
บางครั้งมันก็ยากที่จะรู้ว่าคืออะไร
1279
01:37:18,000 --> 01:37:20,000
แกเข้าใจใช่ไหม?
1280
01:37:21,100 --> 01:37:23,872
ฉันต้องให้แกช่วยนะ ไอ้หนู
1281
01:37:24,700 --> 01:37:26,333
ถ้าฉันจะเดินหน้าเรื่องนี้ต่อ...
1282
01:37:27,000 --> 01:37:30,555
จะแคลงใจอะไรไม่ได้อีกแม้แต่นิดเดียว
1283
01:37:31,120 --> 01:37:35,000
ฉันจำเป็นต้องรู้...ว่าที่แกบอกดูเฟรน
เป็นเรื่องจริงหรือเปล่า
1285
01:37:35,070 --> 01:37:36,070
ครับผม
1286
01:37:36,090 --> 01:37:37,090
แน่นอนที่สุด
1287
01:37:38,080 --> 01:37:40,890
แกยินดีจะสาบานต่อหน้า
ผู้พิพากษาและลูกขุน...
1288
01:37:41,100 --> 01:37:43,700
วางมือบนพระคัมภีร์...
1289
01:37:43,880 --> 01:37:46,399
แล้วให้คำปฏิญาณ
ต่อหน้าพระเจ้าหรือเปล่า?
1290
01:37:46,440 --> 01:37:48,222
แค่ให้โอกาสผมก็พอ
1291
01:37:52,850 --> 01:37:54,222
ฉันนึกแล้วเชียว
1292
01:38:40,920 --> 01:38:42,535
ฉันว่าแกคงรู้เรื่องแล้ว
1293
01:38:44,850 --> 01:38:46,111
มันแย่มาก
1294
01:38:47,800 --> 01:38:48,999
ยังหนุ่มขนาดนั้น...
1295
01:38:49,000 --> 01:38:51,335
เหลือโทษอีกไม่ถึงปี ดันพยายามจะหนี
1296
01:38:52,110 --> 01:38:54,890
กัปตันแฮดลี่ย์ใจสลายเลย
ที่ต้องยิงมัน...
1297
01:38:55,700 --> 01:38:56,999
จริงๆนะ...
1298
01:39:00,000 --> 01:39:03,054
เราแค่ต้องผ่านมันไปให้ได้
1299
01:39:04,000 --> 01:39:05,333
เดินหน้าต่อ
1300
01:39:06,930 --> 01:39:08,222
ผมพอแล้ว
1301
01:39:09,890 --> 01:39:11,222
ทุกอย่างต้องหยุดทั้งหมด
1302
01:39:13,200 --> 01:39:16,050
หาคนอื่นมาทำบัญชีให้คุณเถอะ
1303
01:39:17,000 --> 01:39:18,404
ไม่มีอะไรหยุดทั้งนั้น
1304
01:39:20,000 --> 01:39:21,000
ไม่มี
1305
01:39:24,860 --> 01:39:27,413
ไม่งั้นแกจะได้เป็นนักโทษที่ลำบากที่สุด
1306
01:39:28,100 --> 01:39:30,165
ไม่มีพวกการ์ดคอยคุ้มกะลาหัวอีก
1307
01:39:30,920 --> 01:39:35,990
ฉันจะลากแกออกจากห้องที่แกอยู่คนเดียว
แล้วส่งแกลงไปอยู่กับพวกอัดถั่วดำ
1308
01:39:36,930 --> 01:39:38,999
แกจะคิดว่าแกโดนล่อด้วยรถไฟเลย
1309
01:39:40,920 --> 01:39:42,333
ส่วนห้องสมุดน่ะเหรอ?
1310
01:39:43,000 --> 01:39:44,222
มันจบแน่
1311
01:39:44,800 --> 01:39:46,849
ฉันจะปิดมันให้หมด
1312
01:39:47,850 --> 01:39:50,290
เราจะเอาหนังสือทั้งหมด
มาเผาเล่นในลาน
1313
01:39:50,300 --> 01:39:52,665
เห็นไฟลุกกันตั้งแต่ไกลแน่ๆ
1314
01:39:52,900 --> 01:39:55,800
เราจะเต้นรอบกองไฟ
เหมือนพวกอินเดียนแดง
1315
01:39:57,040 --> 01:40:01,612
เข้าใจไหม? ไม่งงนะ?
1316
01:40:03,750 --> 01:40:05,445
หรือฉันเข้าใจอะไรช้าอีกล่ะ?
1317
01:40:17,350 --> 01:40:19,445
ให้มันนอนคิดในนี้อีกเดือนนึง
1318
01:41:06,800 --> 01:41:09,890
เมียฉันเคยบอกว่า
ฉันเป็นคนเข้าใจยาก
1319
01:41:10,890 --> 01:41:12,444
เหมือนคนไม่เปิดใจ
1320
01:41:13,100 --> 01:41:14,800
เธอบ่นเรื่องนี้ตลอด
1321
01:41:16,050 --> 01:41:17,665
เธอเป็นคนสวยมาก
1322
01:41:20,000 --> 01:41:21,652
พระเจ้า ฉันรักเธอมาก
1323
01:41:25,800 --> 01:41:27,999
ฉันแค่ไม่รู้ว่าต้องแสดงออกยังไง
แค่นั้นเอง...
1324
01:41:30,080 --> 01:41:31,890
ฉันฆ่าเธอ เร๊ด...
1325
01:41:34,000 --> 01:41:36,374
ฉันไม่ได้เป็นคนเหนี่ยวไกยิง...
1326
01:41:37,100 --> 01:41:39,100
แต่ฉันเป็นคนทำให้เธอจากไป
1327
01:41:40,800 --> 01:41:42,444
เธอถึงต้องตาย...ก็เพราะฉัน
1328
01:41:43,800 --> 01:41:45,444
เพราะฉันเป็นคนแบบนั้น
1329
01:41:53,700 --> 01:41:55,890
นั่นไม่ได้ทำให้แกเป็นฆาตกร
1330
01:41:58,800 --> 01:42:01,111
อาจจะเป็นสามีที่ไม่ดีนัก
1331
01:42:04,270 --> 01:42:07,980
แกจะรู้สึกแย่ยังไงก็ตามใจ
แต่แกก็ไม่ใช่คนเหนี่ยวไกยิงอยู่ดี
1332
01:42:08,000 --> 01:42:09,741
ไม่ ฉันไม่ได้ยิง
1333
01:42:09,800 --> 01:42:11,076
คนอื่นเป็นคนทำ
1334
01:42:13,000 --> 01:42:14,990
แต่ฉันกลับต้องมาอยู่ในนี้
1335
01:42:17,030 --> 01:42:18,500
สงสัยฉันคงจะโชคร้าย
1336
01:42:23,970 --> 01:42:25,999
มันลอยไปเรื่อยๆ
1337
01:42:26,800 --> 01:42:28,385
มันต้องตกใส่ใครซักคน
1338
01:42:29,890 --> 01:42:31,800
ถึงตาฉันแล้ว แค่นั้นแหละ
1339
01:42:32,040 --> 01:42:34,683
ฉันอยู่ในเส้นทางของพายุทอร์นาโด
1340
01:42:41,030 --> 01:42:44,800
แค่ไม่ได้คิดว่าพายุมันจะอยู่นานขนาดนี้
1341
01:42:49,000 --> 01:42:51,222
นายคิดว่าจะได้ออกไปไหม?
1342
01:42:52,030 --> 01:42:53,030
ฉันเหรอ?
1343
01:42:56,000 --> 01:42:57,000
ได้สิ
1344
01:42:58,800 --> 01:43:01,000
ซักวัน ตอนฉันมีหนวดยาวสีขาว...
1345
01:43:01,030 --> 01:43:04,900
พูดจาเลอะเทอะไม่รู้เรื่อง
พวกมันคงปล่อยฉันออกไป
1346
01:43:05,030 --> 01:43:07,222
จะบอกให้ ว่าฉันจะไปไหน
1347
01:43:08,010 --> 01:43:09,333
ซีวาตาเนโฮ
1348
01:43:10,900 --> 01:43:11,900
ว่าไงนะ?
1349
01:43:12,180 --> 01:43:13,333
ซีวาตาเนโฮ
1350
01:43:15,000 --> 01:43:16,980
มันอยู่ในเม็กซิโก
1351
01:43:18,000 --> 01:43:20,979
เมืองเล็กๆติดมหาสมุทรแปซิฟิก
1352
01:43:21,770 --> 01:43:23,665
คนเม็กซิโกพูดถึงมหาสมุทรแปซิฟิก
ว่าไงรู้ไหม?
1353
01:43:26,000 --> 01:43:27,737
พวกนั้นบอกว่ามันไม่มีความทรงจำ
1354
01:43:30,000 --> 01:43:32,222
ฉันอยากไปใช้ชีวิตที่เหลือที่นั่น
1355
01:43:34,000 --> 01:43:36,990
สถานที่อบอุ่นที่ไม่มีความทรงจำ
1356
01:43:39,950 --> 01:43:41,999
เปิดโรงแรมเล็กๆ...
1357
01:43:43,550 --> 01:43:45,222
ติดกับทะเล...
1358
01:43:45,850 --> 01:43:47,999
ซื้อซากเรือเก่าๆ...
1359
01:43:48,260 --> 01:43:50,005
เอามาซ่อมจนใหม่
1360
01:43:52,890 --> 01:43:54,800
ฉันจะพาแขกของฉันออกทะเล...
1361
01:43:54,900 --> 01:43:55,999
ไปตกปลากัน
1362
01:44:00,000 --> 01:44:01,333
ซีวาตาเนโฮ
1363
01:44:05,123 --> 01:44:09,111
ในที่แบบนั้น ถ้ามีคนหาของเก่งๆ
อยู่กับฉันด้วย คงจะดี
1364
01:44:15,800 --> 01:44:18,371
ฉันว่าฉันอยู่ข้างนอกไม่รอดหรอก แอนดี้
1365
01:44:25,000 --> 01:44:27,130
ฉันติดอยู่ในนี้มาครึ่งค่อนชีวิต
1366
01:44:28,790 --> 01:44:30,300
ฉันกลายเป็นคนคุกไปแล้ว
1367
01:44:31,100 --> 01:44:33,100
เหมือนที่บรุ๊คส์เคยเป็น
1368
01:44:34,000 --> 01:44:36,333
ว้าว นายดูถูกตัวเองเกินไปแล้ว
1369
01:44:36,750 --> 01:44:38,111
ฉันว่าไม่หรอก
1370
01:44:42,390 --> 01:44:46,890
ในนี้ ฉันคือคนที่หาของได้แน่นอน
แต่ว่า...
1371
01:44:47,050 --> 01:44:49,850
ถ้าอยู่ข้างนอก แกแค่ต้องใช้
สมุดหน้าเหลือง
1372
01:44:49,890 --> 01:44:51,821
ฉันไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นยังไงด้วยซ้ำ
1373
01:44:54,050 --> 01:44:55,575
มหาสมุทรแปซิฟิกเนี่ยนะ?
1374
01:44:56,070 --> 01:44:57,070
แม่ง
1375
01:44:58,000 --> 01:45:00,000
ฉันกลัวจนตายแน่ ที่ใหญ่ๆแบบนั้น
1376
01:45:00,030 --> 01:45:01,289
ไม่ใช่ฉัน
1377
01:45:02,600 --> 01:45:06,665
ฉันไม่ได้ยิงเมียตัวเอง
และไม่ได้ยิงชู้ของเธอ
1378
01:45:07,000 --> 01:45:09,890
ถึงฉันจะทำผิดยังไง
ฉันชดใช้ไปมากกว่านั้นโขแล้ว
1379
01:45:11,600 --> 01:45:13,759
โรงแรมกับเรือนั่น...
1380
01:45:14,850 --> 01:45:16,999
ฉันว่าฉันไม่ได้ขอเยอะเกินไป
1381
01:45:22,000 --> 01:45:23,999
ฉันว่าแกไม่ควรทำแบบนี้
กับตัวเองนะ แอนดี้
1382
01:45:24,680 --> 01:45:26,356
นี่มันแค่ฝันลมๆแล้งๆ
1383
01:45:26,900 --> 01:45:30,665
เม็กซิโกมันอยู่ตั้งนู่น แต่แกอยู่ในนี้...
ก็แค่นั้นแหละ...
1385
01:45:31,490 --> 01:45:34,665
เออ ใช่ มันก็แค่นั้นแหละ
1386
01:45:35,800 --> 01:45:38,076
มันอยู่ตั้งตรงนั้น แต่ฉันติดอยู่ในนี้
1387
01:45:40,850 --> 01:45:43,373
ฉันว่าสุดท้ายก็อยู่ที่ว่า
จะเลือกอะไร
1388
01:45:46,700 --> 01:45:48,794
เอาเวลาไปใช้ชีวิต...
1389
01:45:49,800 --> 01:45:50,988
หรือจะนั่งรอความตาย
1389
01:45:55,000 --> 01:45:56,000
แอนดี้
1389
01:46:00,000 --> 01:47:00,000
เร๊ด...
1390
01:46:03,850 --> 01:46:05,995
ถ้าวันนึงนายได้ออกไป
ช่วยฉันหน่อยนะ...
1391
01:46:06,100 --> 01:46:09,123
ได้สิ แอนดี้ อะไรก็ได้...
1392
01:46:10,900 --> 01:46:15,890
แถวบั๊กซ์ตั้นมีทุ่งหญ้าขนาดใหญ่
นายรู้ใช่ไหม ว่าบั๊กซ์ตั้นอยู่ไหน?
1393
01:46:16,030 --> 01:46:19,250
- ที่นั่นมีทุ่งหญ้าตั้งเยอะแยะ
- แต่มีอยู่ที่นึง...
1394
01:46:19,300 --> 01:46:23,100
มันมีกำแพงหินเป็นทางยาว
ต้นโอ๊คต้นใหญ่อยู่ทางเหนือ
1395
01:46:23,350 --> 01:46:26,333
ดูเหมือนฉากในบทกวี
ของโรเบิร์ต ฟรอสท์เลย
1396
01:46:27,150 --> 01:46:29,222
ฉันเคยขอเมียฉันแต่งงานที่นั่น
1397
01:46:31,190 --> 01:46:33,333
เราไปปิคนิกกัน...
1398
01:46:33,680 --> 01:46:35,333
แล้วร่วมรักกันใต้ต้นโอ๊คนั่น...
1399
01:46:36,100 --> 01:46:38,775
ฉันขอเธอแต่งงาน และเธอตอบตกลง
1400
01:46:42,580 --> 01:46:44,267
สัญญากับฉันนะ เร๊ด...
1401
01:46:45,190 --> 01:46:48,200
ถ้านายได้ออกไป...
ไปหาที่นั่นให้เจอ
1402
01:46:50,000 --> 01:46:54,111
ที่ฐานกำแพง นายจะเจอก้อนหิน
ที่มันไม่ควรมีอยู่ในรัฐเมน
1403
01:46:55,100 --> 01:46:58,333
เป็นหินภูเขาไฟ สีดำ
1404
01:47:02,000 --> 01:47:04,333
ใต้นั้นมีบางอย่างฝังอยู่
ที่ฉันอยากให้นายเอามันไป
1405
01:47:04,960 --> 01:47:06,222
อะไรเหรอ แอนดี้?
1406
01:47:06,800 --> 01:47:09,124
แกฝังอะไรไว้ในนั้น?
1407
01:47:10,000 --> 01:47:13,222
นายต้องขุดขึ้นมาแล้วดูเอง...
1408
01:47:19,000 --> 01:47:21,665
ไม่ ฉันบอกเลย หมอนั่นมัน...
1409
01:47:22,000 --> 01:47:23,665
มันพูดจาแปลกๆ
1410
01:47:24,850 --> 01:47:26,333
ฉันเป็นห่วงมันมากเลย
1411
01:47:27,000 --> 01:47:28,000
เราต้องคอยดูมันหน่อย
1412
01:47:28,050 --> 01:47:31,397
ตอนกลางวันน่ะไม่มีปัญหา
แต่ตอนกลางคืน มันอยู่ในห้องคนเดียวนี่สิ
1413
01:47:33,000 --> 01:47:34,334
โอ้ พระเจ้า
1414
01:47:35,800 --> 01:47:36,800
อะไร?
1415
01:47:38,000 --> 01:47:40,777
วันนี้แอนดี้มันลงมาที่ท่าขนของ
1416
01:47:40,900 --> 01:47:42,700
มันมาขอเชือกฉันไป
1417
01:47:43,000 --> 01:47:45,880
- เชือกเหรอ?
- ยาว 6 ฟุต
1418
01:47:46,000 --> 01:47:47,999
แล้วแกก็ให้มันไป...
1419
01:47:48,470 --> 01:47:50,050
ให้สิ ทำไมจะไม่ให้ล่ะ?
1420
01:47:50,100 --> 01:47:51,889
พระเจ้า! เฮย์วู๊ด
1421
01:47:52,000 --> 01:47:54,212
ฉันจะไปรู้ได้ไงเล่า?
1422
01:47:54,950 --> 01:47:57,888
- จำบรุ๊คส์ แฮดเล่นได้ไหม?
- ไม่หรอก
1423
01:47:58,100 --> 01:48:00,444
แอนดี้ไม่มีวันทำแบบนั้นหรอก
1424
01:48:00,900 --> 01:48:01,969
ไม่มีทาง
1425
01:48:04,000 --> 01:48:05,333
ไม่รู้สิ...
1426
01:48:08,000 --> 01:48:09,777
ทุกคนมีขีดความอดทนทั้งนั้น
1427
01:48:12,100 --> 01:48:14,666
เร็วเข้า ฉันอยากกลับบ้านแล้ว
1428
01:48:14,890 --> 01:48:16,890
กำลังจะเสร็จพอดีครับ
1429
01:48:33,750 --> 01:48:35,222
คืนนี้มีฝาก 3 ที่นะครับ
1430
01:48:43,180 --> 01:48:44,999
เอาของๆฉันลงไปห้องซักรีด
1431
01:48:45,700 --> 01:48:46,999
แล้วขัดรองเท้าให้่ฉันด้วย
1432
01:48:47,000 --> 01:48:50,444
- ฉันอยากให้เงาแว๊บเลยนะ
- ครับผม
1433
01:48:55,850 --> 01:48:57,890
ดีใจที่แกกลับมานะ แอนดี้
1434
01:48:58,000 --> 01:49:00,222
ไม่มีแก ที่นี่ไม่เหมือนเดิมเลย
1435
01:49:46,820 --> 01:49:47,820
ดับไฟ!
1436
01:50:21,100 --> 01:50:23,890
ผมเคยเจอคืนที่ยาวนานในคุกมาแล้ว
1437
01:50:24,000 --> 01:50:26,980
นั่งอยู่ลำพังในความมืด
เหลือแต่เพียงความคิด...
1438
01:50:27,100 --> 01:50:29,665
เวลามันผ่านไปช้า
เหมือนมีดที่ค่อยๆออกจากฝัก
1439
01:50:34,970 --> 01:50:38,222
มันเป็นคืนที่ยาวนานที่สุดในชีวิตผม
1440
01:50:53,900 --> 01:50:54,900
นับมา!
1441
01:50:59,189 --> 01:51:00,445
ชั้น 3 ทางใต้ ครบ!
1442
01:51:05,000 --> 01:51:08,665
มีนักโทษหายไป ชั้น 2 ห้อง 245!
1443
01:51:09,000 --> 01:51:10,000
ดูเฟรน!
1444
01:51:10,800 --> 01:51:13,222
ออกมาเดี๋ยวนี้ แกทำคนอื่นเสียเวลานะ!
1445
01:51:15,970 --> 01:51:19,333
อย่าให้ฉันต้องเดินไปเอง
ฉันจะแพ่นกบาลแกแน่!
1446
01:51:26,850 --> 01:51:30,700
โธ่เว๊ย ดูเฟรน แกทำฉันสายแล้ว!
ฉันมีธุระต้องทำต่อนะ
1447
01:51:30,900 --> 01:51:33,777
ถ้าแกไม่ป่วยหรือตายในนั้น แกน่าดูแน่
ฉันเอาจริงนะ!
1448
01:51:34,000 --> 01:51:35,333
ได้ยินไหม?
1449
01:51:42,000 --> 01:51:43,733
คุณพระคุณเจ้าช่วย
1450
01:52:01,000 --> 01:52:03,445
ฉันอยากให้สอบปากคำนักโทษ
ทุกคนในบล็อคนี้
1451
01:52:04,000 --> 01:52:06,333
- เริ่มจากเพื่อนมันก่อนเลย
- ใครครับ?
1452
01:52:06,700 --> 01:52:07,700
มันไง
1453
01:52:08,930 --> 01:52:09,777
เปิดห้อง 237
1454
01:52:13,850 --> 01:52:18,800
หมายความว่าไง "มันไม่อยู่แล้ว"?
อย่ามาพูดแบบนั้นกับฉัน เฮก
1455
01:52:18,850 --> 01:52:21,080
- อย่ามาพูดกับฉันแบบนั้นอีก
- แต่มันไม่อยู่จริงๆครับ
1456
01:52:21,100 --> 01:52:25,111
ฉันเห็นแล้ว เฮก!
คิดว่าฉันตาบอดหรือไง?
1457
01:52:25,300 --> 01:52:26,999
แกจะพูดแบบนั้นใช่ไหม?
1458
01:52:27,100 --> 01:52:30,111
- ฉันตาบอกใช่ไหม เฮก?
- เปล่าครับ!
1459
01:52:31,000 --> 01:52:33,115
แล้วแกล่ะ แกตาบอดหรือเปล่า?
1460
01:52:34,000 --> 01:52:36,160
- บอกมาซิ ว่านี่อะไร
- รายงานนับหัวเมื่อคืน
1461
01:52:36,330 --> 01:52:39,890
แกเห็นชื่อดูเฟรนไหม?
ฉันเห็นนะ นี่ไง...
1462
01:52:40,000 --> 01:52:41,000
"ดูเฟรน"
1463
01:52:43,030 --> 01:52:45,222
ตอนดับไฟ มันยังอยู่ในห้องอยู่เลย
1464
01:52:45,800 --> 01:52:48,333
ตอนเช้ามันก็ต้องอยู่ในนี้สิ
1465
01:52:49,050 --> 01:52:50,890
ไปหามันให้เจอ
1466
01:52:51,000 --> 01:52:54,800
ไม่ใช่พรุ่งนี้ หรือว่าหลังมื้อเช้า
เดี๋ยวนี้เลย!
1467
01:52:54,880 --> 01:53:55,999
ครับผม
1468
01:52:57,400 --> 01:53:00,000
ไปเร็ว ไปสิวะ ไป๊!
1469
01:53:02,800 --> 01:53:03,800
ยืนนี่แหละ
1470
01:53:05,020 --> 01:53:06,020
ไง?
1471
01:53:09,800 --> 01:53:10,910
ไงอะไรเหรอครับ?
1472
01:53:10,920 --> 01:53:15,000
ฉันเห็นแก 2 คนอยู่ด้วยกันตลอด
แกซี้กันมากนี่
1473
01:53:15,110 --> 01:53:17,659
มันต้องพูดอะไรบ้างแหละ
1474
01:53:17,850 --> 01:53:20,444
ไม่นะครับ พัศดี
มันไม่ได้พูดอะไรเลย
1475
01:53:22,200 --> 01:53:25,222
พระเจ้า มันคือปาฏิหารย์!
1476
01:53:25,550 --> 01:53:28,800
จู่ๆคนก็หายไป
เหมือนตดลอยไปกับสายลม
1477
01:53:28,900 --> 01:53:30,672
ไม่เหลืออะไรเลย นอกจาก...
1478
01:53:31,000 --> 01:53:33,180
ก้อนหินริมหน้าต่าง
1479
01:53:33,190 --> 01:53:37,666
กับสาวสวยบนกำแพง
ลองถามเธอดูไหม...เธออาจจะรู้
1481
01:53:37,850 --> 01:53:41,999
ว่าไง คนสวย?
อยากคุยกับเราไหม?
1482
01:53:42,800 --> 01:53:43,999
คงจะไม่ว่ะ
1483
01:53:44,222 --> 01:53:47,333
เธอจะไปต่างอะไรจากคนอื่น?
1484
01:53:47,900 --> 01:53:49,890
นี่คือการสมรู้ร่วมคิด
1485
01:53:50,000 --> 01:53:52,111
รับรองว่าใช่แน่นอน
1486
01:53:52,500 --> 01:53:55,890
เป็นแผนการครั้งใหญ่เลย!
1487
01:53:56,300 --> 01:53:58,222
และทุกคนมีส่วนทั้งนั้น!
1488
01:53:59,000 --> 01:54:00,890
รวมถึงเธอด้วย!
1489
01:54:35,060 --> 01:54:41,333
ในปี 1966 แอนดี้ ดูเฟรน
หลบหนีจากเรือนจำชอว์แชงค์
1491
01:54:43,600 --> 01:54:46,990
พวกเจ้าหน้าที่ เจอแค่เพียง
เสื้อผ้านักโทษเปื้อนโคลน
1492
01:54:47,030 --> 01:54:50,000
สบู่ 1 ก้อน และค้อนหินเก่าๆ
1493
01:54:50,020 --> 01:54:52,755
ที่สึกลงไปแทบจะถึงด้าม
1494
01:54:57,050 --> 01:55:02,490
ผมจำได้ ผมเคยคิดว่าต้องใช้เวลา
600 ปี กว่าจะใช้ค้อนนั่นเจาะรูกำแพงได้
1495
01:55:02,550 --> 01:55:05,111
แอนดี้ใช้เวลาไม่ถึง 20 ปี
1496
01:55:23,120 --> 01:55:26,111
โอ้ แอนดี้รักธรณีวิทยามาก
1497
01:55:26,850 --> 01:55:29,792
ผมว่าธรณีวิทยา
ดึงดูดนิสัยพิถีพิถันของมัน
1498
01:55:30,200 --> 01:55:32,111
ตั้งแต่สมัยยุคน้ำแข็ง
1499
01:55:32,650 --> 01:55:34,964
จนถึงการสร้างภูเขา
ที่ใช้เวลาหลายล้านปี
1500
01:55:36,040 --> 01:55:38,999
ธรณีวิทยาคือการศึกษา
เรื่องแรงกดและเวลา
1501
01:55:39,890 --> 01:55:42,100
มันก็ต้องใช้แค่นั้นแหละ
1502
01:55:42,200 --> 01:55:43,990
แรงกด...
1503
01:55:44,100 --> 01:55:45,641
และเวลา
1504
01:55:47,000 --> 01:55:49,111
2 อย่างนั่นกับโปสเตอร์แผ่นใหญ่ๆ
1505
01:55:52,800 --> 01:55:53,999
ก็อย่างที่ผมบอก..
1506
01:55:54,100 --> 01:55:58,111
ในคุก...คนเราจะทำเกือบทุกอย่าง
เพื่อไม่ให้ใจว้าวุ่น
1507
01:56:01,050 --> 01:56:05,869
ปรากฏว่า งานอดิเรกโปรดของแอนดี้
คือการเอาเศษผนัง ไปทิ้งที่ลานออกกำลังกาย
1508
01:56:06,020 --> 01:56:08,222
ทีละนิดทีละหน่อย
1509
01:56:09,850 --> 01:56:12,100
ผมว่าหลังจากที่ทอมมี่ถูกฆ่า
1510
01:56:12,200 --> 01:56:14,990
แอนดี้ตัดสินใจว่า มันอยู่ที่นี่
มานานเกินพอแล้ว
1511
01:56:15,090 --> 01:56:18,700
เร็วเข้า ฉันอยากกลับบ้านแล้ว
1512
01:56:18,790 --> 01:56:20,222
กำลังจะเสร็จพอดีครับ
1513
01:56:42,000 --> 01:56:44,000
คืนนี้มีฝาก 3 ที่นะครับ
1514
01:56:51,000 --> 01:56:53,111
แอนดี้มันทำตามคำสั่ง
1515
01:56:53,800 --> 01:56:57,222
มันขัดรองเท้าคู่นั้นซะเงาแว๊บ
1516
01:57:01,000 --> 01:57:03,334
พวกการ์ดไม่ได้สังเกตเห็นเลย
1517
01:57:03,850 --> 01:57:04,887
ผมก็ไม่เห็นเหมือนกัน
1518
01:57:05,055 --> 01:57:06,890
แต่เอาจริงๆเถอะ...
1519
01:57:06,930 --> 01:57:09,808
คุณมองรองเท้าคนอื่นบ่อยแค่ไหนกันเชียว?
1520
01:59:13,270 --> 01:59:21,000
แอนดี้ต้องคลานผ่านขี้เหม็นๆ 500 หลา
สู่อิสรภาพ ซึ่งผมไม่อาจจินตนาการได้
1522
01:59:21,100 --> 01:59:23,111
หรือไม่ ผมก็ไม่อยากคิดถึงมัน
1523
01:59:28,000 --> 01:59:29,199
500 หลา
1524
01:59:30,800 --> 01:59:33,222
นั่นคือความยาวของสนามฟุตบอล 5 สนาม
1525
01:59:34,650 --> 01:59:36,890
หรือเกือบครึ่งไมล์
1526
02:00:32,050 --> 02:00:37,100
เช้าวันต่อมา ตอนที่ราเค็ล
กำลังคายความลับ...
1527
02:00:37,250 --> 02:00:40,080
ชายที่ไม่เคยมีใครเห็นมาก่อน...
1528
02:00:40,100 --> 02:00:43,222
ได้เดินเข้าไปที่ธนาคารเมน เนชั่นแนล
1529
02:00:43,440 --> 02:00:46,525
ก่อนหน้านั้น มันไม่เคยมีตัวตน
1530
02:00:47,100 --> 02:00:48,777
นอกจากในเอกสารเท่านั้น
1530
02:00:48,800 --> 02:00:50,000
มีอะไรให้ช่วยไหมคะ?
1531
02:00:50,030 --> 02:00:52,000
มันมีบัตรประจำตัวถูกต้องครบ
1532
02:00:52,080 --> 02:00:55,990
ทั้งใบขับขี่ ใบเกิด ใบประกันสังคม
1533
02:00:56,060 --> 02:00:58,890
แถมลายเซ็นยังตรงเป๊ะอีกต่างหาก
1534
02:00:59,000 --> 02:01:02,665
เรียนตรงๆว่าผมเสียใจ
ที่ต้องเสียคุณไปนะครับ
1535
02:01:02,850 --> 02:01:04,917
หวังว่าคุณจะอยู่ต่างประเทศ
อย่างมีความสุขครับ
1536
02:01:05,000 --> 02:01:06,111
ขอบคุณมาก
1537
02:01:06,900 --> 02:01:08,333
ผมมีความสุขแน่นอน
1538
02:01:08,800 --> 02:01:11,884
นี่แคชเชียร์เช็คของคุณค่ะ
มีอะไรให้ช่วยเหลือเพิ่มเติมไหมคะ?
1539
02:01:12,000 --> 02:01:13,000
รบกวนหน่อยครับ...
1540
02:01:13,950 --> 02:01:16,333
คุณช่วยส่งไปรษณีย์ให้ผมหน่อยได้ไหม?
1541
02:01:16,700 --> 02:01:17,999
ยินดีค่ะ
1542
02:01:19,850 --> 02:01:20,850
โชคดีนะครับ
1543
02:01:22,000 --> 02:01:26,890
เช้าวันนั้น คุณสตีเว่นส์ไปธนาคาร
10 กว่าแห่งในย่านพอร์ตแลนด์
1544
02:01:27,100 --> 02:01:33,333
ว่ากันว่า มันออกจากเมืองไปพร้อมเงิน
ของพัศดีนอร์ตั้น กว่า 370,000 เหรียญ
1546
02:01:34,200 --> 02:01:36,777
เงินชดเชย สำหรับ 19 ปีในคุก
1547
02:01:44,000 --> 02:01:46,000
สวัสดีค่ะ นสพ.พอร์ตแลนด์ เดลี่ บูเกิ้ลค่ะ
1547
02:02:15,700 --> 02:02:18,500
เรียนพัศดี - คุณพูดถูก
การไถ่บาปอยู่ที่ใจตัวเอง
แอนดี้ ดูเฟรน
1548
02:02:39,100 --> 02:02:42,160
ไบร่อน แฮดลี่ย์? คุณมีสิทธิ์ที่จะไม่พูด...
1549
02:02:42,170 --> 02:02:47,000
หากคุณสละสิทธิ์นี้ ทุกอย่างที่คุณพูด
อาจถูกนำมาใช้ปรักปรำคุณในศาล
1550
02:02:47,060 --> 02:02:51,980
ผมไม่ได้เห็นหรอก แต่ได้ยินว่า
ไบร่อน แฮดลี่ย์ ร้องไห้เหมือนเด็กผู้หญิง
1551
02:02:52,000 --> 02:02:53,485
ตอนถูกพวกตำรวจลากตัวไป
1552
02:02:59,000 --> 02:03:02,444
นอร์ตั้นไม่ยอมโดนลากไปแบบนั้นแน่
1553
02:03:19,000 --> 02:03:20,055
แซมูเอล นอร์ตั้น
1554
02:03:20,067 --> 02:03:22,681
เรามีหมายจับคุณ เปิดประตูเดี๋ยวนี้
1555
02:03:26,000 --> 02:03:28,222
นอร์ตั้น... เปิดประตูซิ
1556
02:03:28,850 --> 02:03:30,100
ไม่แน่ใจว่าต้องใช้ดอกไหน
1557
02:03:40,070 --> 02:03:42,111
อย่าทำให้มันยากเลย นอร์ตั้น!
1558
02:03:54,000 --> 02:03:57,755
ผมอยากคิดว่าสิ่งสุดท้าย
ที่ผ่านเข้าไปในหัวเขา...
1559
02:03:57,800 --> 02:03:59,445
นอกจากกระสุนนัดนั้น...
1560
02:03:59,780 --> 02:04:04,000
คือความสงสัย...ว่าโดน
แอนดี้ ดูเฟรน เล่นงานได้ยังไง
1561
02:04:06,300 --> 02:04:09,811
ไม่นานหลังจากที่พัศดีจากเราไป
1562
02:04:10,000 --> 02:04:13,000
ผมก็ได้รับโปสการ์ดทางไปรษณีย์
1563
02:04:13,190 --> 02:04:16,555
มันว่างเปล่า แต่ตาประทับไปรษณีย์บอกว่า
1564
02:04:16,800 --> 02:04:18,779
ฟอร์ท แฮนค็อก เท็กซัส
1565
02:04:19,040 --> 02:04:21,000
ฟอร์ท แฮนค็อก...
1566
02:04:21,040 --> 02:04:22,890
อยู่ตรงชายแดนพอดี
1567
02:04:23,250 --> 02:04:24,890
นั่นคือจุดที่แอนดี้ข้ามไป
1568
02:04:25,850 --> 02:04:30,080
พอผมนึกภาพมันกำลังเดินทางลงใต้
ในรถเปิดประทุนของมันเองทีไร...
1569
02:04:30,100 --> 02:04:32,233
มันทำผมขำทุกที
1570
02:04:34,200 --> 02:04:35,754
แอนดี้ ดูเฟรน...
1571
02:04:36,550 --> 02:04:41,445
ผู้คลานผ่านขี้แล้วออกสู่อิสรภาพ
อย่างขาวสะอาด...
1573
02:04:41,700 --> 02:04:42,969
แอนดี้ ดูเฟรน
1574
02:04:44,000 --> 02:04:45,889
กำลังมุ่งหน้าสู่แปซิฟิก
1575
02:04:48,450 --> 02:04:50,519
แฮดลี่ย์กระชากคอมันเลยนะ...
1576
02:04:50,800 --> 02:04:54,780
แล้วมันบอกว่า
"ไอ้เหี้ยนี่กำลังจะเจออุบัติเหตุ"
1577
02:04:54,800 --> 02:04:57,890
พวกเราที่สนิทกับมัน
พูดคุยถึงมันบ่อยครั้ง
1578
02:04:58,050 --> 02:05:00,245
สาบานเลย...ที่มันเคยทำแต่ละอย่าง
1579
02:05:00,250 --> 02:05:02,800
"เพื่อนๆผมอยากกินเบียร์ซักหน่อย"
1580
02:05:02,900 --> 02:05:05,000
- แล้วได้กินด้วย
- ได้สิวะ!
1581
02:05:06,300 --> 02:05:08,888
แต่บางครั้ง มันก็ทำให้ผมเศร้า...
1582
02:05:09,000 --> 02:05:10,775
ที่แอนดี้ไม่อยู่อีกแล้ว
1583
02:05:11,020 --> 02:05:15,665
ผมต้องเตือนตัวเองตลอดว่า
นกบางตัวก็ไม่ได้เกิดมาเพื่ออยู่ในกรง
1584
02:05:15,780 --> 02:05:17,838
ขนของมันสวยงามเกินไป
1585
02:05:19,700 --> 02:05:21,700
แล้วพอมันบินจากไป...
1586
02:05:21,850 --> 02:05:26,111
ส่วนหนึ่งของคุณที่รู้มาตลอด
ว่าไม่ควรขังมัน จะมีความสุขมาก
1587
02:05:27,050 --> 02:05:28,222
แต่ยังไงก็เถอะ...
1588
02:05:28,900 --> 02:05:32,900
ที่ที่คุณอยู่มันไม่สดใส และว่างเปล่า
เมื่อนกตัวนั้นจากไป
1589
02:05:37,480 --> 02:05:39,789
ผมว่าผมคงคิดถึงเพื่อนนั่นแหละ
1590
02:06:04,440 --> 02:06:05,777
นั่งลงสิครับ
1591
02:06:11,100 --> 02:06:12,890
เอ็ลลิส บอยด์ เร๊ดดิ้ง...
1592
02:06:13,750 --> 02:06:17,700
ไฟล์ของคุณบอกว่า คุณจำคุกมาแล้ว
40 ปี จากโทษจำคุกตลอดชีวิต
1593
02:06:17,890 --> 02:06:20,608
คุณรู้สึกว่าคุณกลับตัวกลับใจหรือยัง?
1594
02:06:21,850 --> 02:06:23,800
กลับตัวกลับใจเหรอ?
1595
02:06:25,040 --> 02:06:27,711
ไหน ลองมาคิดดูหน่อยซิ
1596
02:06:28,000 --> 02:06:31,789
ผมไม่รู้หรอกนะ
ว่ามันหมายความว่ายังไง
1597
02:06:32,790 --> 02:06:34,980
หมายความว่าคุณพร้อม
ที่จะกลับเข้าสู่สังคม...
1598
02:06:35,050 --> 02:06:38,584
ผมรู้ ว่าคุณอาจจะคิดว่า
ตัวเองรู้ความหมาย ซันนี่
1599
02:06:40,000 --> 02:06:42,755
สำหรับผม มันก็แค่คำที่สร้างขึ้นมา
1600
02:06:43,050 --> 02:06:45,700
เป็นคำของนักการเมือง ที่ทำให้...
1601
02:06:46,000 --> 02:06:49,890
คนหนุ่มแบบคุณ จะได้ใส่สูท ผูกไท...
1602
02:06:50,000 --> 02:06:51,473
และมีงานทำได้
1603
02:06:53,780 --> 02:06:55,780
คุณอยากจะรู้อะไรกันแน่?
1604
02:06:56,800 --> 02:06:58,890
ผมเสียใจกับเรื่องที่ทำไปหรือเปล่าใช่ไหม?
1605
02:06:59,000 --> 02:07:01,000
ใช่ไหมล่ะ?
1606
02:07:02,000 --> 02:07:05,611
ไม่มีวันไหนเลย ที่ผมไม่รู้สึกเสียใจ
1607
02:07:06,000 --> 02:07:09,333
ไม่ใช่เพราะผมอยู่ในนี้ หรือเพราะว่าคุณ
คิดว่าผมควรรู้สึกแบบนั้น
1608
02:07:13,000 --> 02:07:15,111
ผมย้อนกลับไปมองตัวเองตอนนั้น...
1609
02:07:17,800 --> 02:07:18,999
ยังหนุ่ม...
1610
02:07:20,040 --> 02:07:23,380
เป็นเด็กโง่ที่ทำอาชญากรรมแย่ๆนั่น
1611
02:07:26,800 --> 02:07:29,093
ผมอยากคุยกับตัวเอง
1612
02:07:30,080 --> 02:07:33,000
ผมอยากพยายามเตือนสติตัวเองตอนนั้น
1613
02:07:33,200 --> 02:07:36,665
แล้วบอกมันว่าอะไรเป็นอะไร
1614
02:07:37,750 --> 02:07:39,333
แต่ผมก็ทำไม่ได้
1615
02:07:41,000 --> 02:07:43,899
เด็กคนนั้นมันจากไปนานแล้ว...
1616
02:07:44,040 --> 02:07:46,444
เหลือเพียงแค่ชายแก่คนนี้
1617
02:07:48,700 --> 02:07:49,999
ผมต้องอยู่กับมันให้ได้
1618
02:07:51,220 --> 02:07:52,445
กลับตัวกลับใจเหรอ?
1619
02:07:53,100 --> 02:07:55,036
มันก็แค่คำไร้สาระ
1620
02:07:56,000 --> 02:08:02,030
คุณไปปั๊มฟอร์มของคุณเถอะ ซันนี่
อย่าทำให้ผมเสียเวลาเลย
1621
02:08:02,100 --> 02:08:04,780
เพราะบอกตรงๆนะ...
1622
02:08:05,000 --> 02:08:06,800
ผมไม่สนหรอก...
1622
02:08:19,600 --> 02:08:20,890
อนุมัติ
1622
02:09:15,850 --> 02:09:19,890
"บรุ๊คส์เคยอยู่ที่นี่"
1623
02:09:33,000 --> 02:09:34,222
นี่ครับ คุณนาย
1624
02:09:37,600 --> 02:09:39,111
พักเข้าห้องน้ำได้ไหมครับ นาย?
1625
02:09:44,370 --> 02:09:49,777
ถ้าจะเข้าห้องน้ำ ไม่ต้องขอ
ทุกครั้งหรอกนะ ไปเข้าได้เลย เข้าใจไหม?
1626
02:09:50,000 --> 02:09:51,000
ครับผม
1627
02:10:02,000 --> 02:10:05,700
ผมขออนุญาตคนอื่นฉี่มา 40 ปี
1628
02:10:06,000 --> 02:10:08,555
ถ้ายังไม่ได้รับอนุญาต ผมฉี่ไม่ออกเลย
1629
02:10:12,800 --> 02:10:15,111
เป็นความจริงแสนน่ากลัว ที่ต้องเผชิญหน้า
1630
02:10:16,000 --> 02:10:18,890
ไม่มีทางเลย ที่ผมจะรอดอยู่ข้างนอกนี่
1631
02:10:27,000 --> 02:10:31,333
ผมเอาแต่นั่งคิดหาทางฝ่าฝืนทัณฑ์บน
1632
02:10:31,600 --> 02:10:33,445
พวกนั้นจะได้ส่งผมกลับเข้าไป
1633
02:10:39,000 --> 02:10:42,000
การต้องอยู่กับความกลัว มันแย่มาก
1634
02:10:42,250 --> 02:10:44,038
บรุ๊คส์ แฮดเล่นรู้ดี
1635
02:10:44,250 --> 02:10:46,111
รู้ดีเกินไปด้วยซ้ำ
1636
02:10:48,000 --> 02:10:51,555
ผมแค่ต้องการกลับไปที่ที่ผมรู้จัก
1637
02:10:51,800 --> 02:10:54,222
ที่ที่ผมไม่ต้องกลัวตลอดเวลา
1638
02:10:56,555 --> 02:10:58,222
มีเพียงอย่างเดียวที่หยุดผมไว้
1639
02:11:00,000 --> 02:11:02,800
คือคำสัญญาที่ผมให้ไว้กับแอนดี้
1640
02:11:23,000 --> 02:11:24,000
นั่นไง
1641
02:11:35,000 --> 02:11:36,508
ขอบคุณมากนะครับ
1642
02:15:15,900 --> 02:15:16,900
ถึงเร๊ด...
1643
02:15:17,200 --> 02:15:20,000
ถ้านายกำลังอ่านจดหมายฉบับนี้
แสดงว่านายออกมาแล้ว...
1644
02:15:20,050 --> 02:15:23,890
และถ้านายมาไกลขนาดนี้
บางทีนายอาจจะยินดีไปไกลอีกหน่อย
1645
02:15:24,070 --> 02:15:26,821
นายจำชื่อเมืองนั้นได้ใช่ไหม?
1646
02:15:29,000 --> 02:15:30,665
ซีวาตาเนโฮ
1647
02:15:32,270 --> 02:15:35,899
ฉันอยากได้คนดีๆ
มาช่วยทำงานโปรเจ็คของฉัน
1648
02:15:36,600 --> 02:15:40,555
ฉันจะคอยนายมาถึง
และเตรียมกระดานหมากรุกรอนาย
1649
02:15:41,000 --> 02:15:42,665
จำไว้นะ เร๊ด...
1650
02:15:42,800 --> 02:15:44,790
ความหวังเป็นสิ่งที่ดี...
1651
02:15:45,000 --> 02:15:46,700
อาจเป็นสิ่งที่ดีที่สุดด้วยซ้ำ
1652
02:15:46,930 --> 02:15:49,093
และสิ่งที่ดี ไม่มีวันตาย
1653
02:15:50,000 --> 02:15:52,665
ฉันจะคอยหวัง
ว่าจดหมายนี้จะถึงมือนาย
1654
02:15:52,800 --> 02:15:54,700
และหวังว่านายจะสบายดี
1655
02:15:55,000 --> 02:15:57,518
จากเพื่อนของนาย.. แอนดี้
1656
02:16:30,080 --> 02:16:34,111
"จะเอาเวลาไปใช้ชีวิต...
หรือจะนั่งรอความตาย"
1657
02:16:36,800 --> 02:16:38,111
แม่งถูกเผงเลย
1657
02:16:40,000 --> 02:16:43,900
"บรุ๊คส์เคยอยู่ที่นี่"
"เช่นเดียวกับเร๊ด"
1658
02:16:44,000 --> 02:16:45,999
เป็นครั้งที่ 2 ในชีวิตของผม
1659
02:16:46,770 --> 02:16:48,890
ที่ผมมีความผิดจากอาชญากรรม
1660
02:16:50,000 --> 02:16:51,890
ข้อหาฝ่าฝืนทัณฑ์บน
1661
02:16:53,000 --> 02:16:56,999
แน่นอน ผมว่าไม่มีใครมาไล่จับหรอก
1662
02:16:57,100 --> 02:16:58,980
ไม่หรอก...สำหรับโจรแก่ๆอย่างผม
1663
02:16:59,000 --> 02:17:01,222
ฟอร์ท แฮนค็อก เท็กซัสครับ
1664
02:17:05,000 --> 02:17:09,890
ผมรู้สึกว่าตัวเองตื่นเต้นมากเสียจน
นั่งนิ่งๆ หรือคิดอะไรไม่ได้เลย
1665
02:17:10,000 --> 02:17:13,333
ผมว่ามันเป็นความตื่นเต้น
ที่คนมีอิสระเท่านั้น ที่จะรู้สึกได้
1666
02:17:13,700 --> 02:17:16,700
คนมีอิสรภาพ ที่กำลังเริ่ม
การเดินทางที่แสนไกล
1667
02:17:16,800 --> 02:17:19,020
ที่บทสรุปยังคงไม่แน่นอน
1668
02:17:22,000 --> 02:17:24,445
ผมหวังว่าผมจะข้ามชายแดนไปจนได้
1669
02:17:26,000 --> 02:17:29,100
ผมหวังว่าจะได้เจอหน้า
และจับมือกับเพื่อนผม
1670
02:17:31,000 --> 02:17:34,890
ผมหวังว่ามหาสมุทรแปซิฟิก จะเป็นสีคราม
แบบที่ผมเคยเห็นในความฝัน
1671
02:17:37,100 --> 02:17:38,334
ผมหวัง...
1672
02:18:11,220 --> 02:18:16,220
{\an8}ด้วยความระลึกถึง อัลเล็น กรีน
1673
02:18:11,220 --> 02:18:21,220
The Shawshank Redemption (1994)
“ชอว์แชงค์ มิตรภาพ ความหวัง ความรุนแรง”
บรรยายไทย - อนันต์ โพธิสูง